Papež Martin V. nařizuje purkmistrovi, přísedícím a konšelům města Žitava (magistro civium, scabinis et consulibus communitatis Zittavie) v pražské diecézi (Pragensis diocesis), aby pod hrozbou trestu exkomunikace do šesti měsíců uhradili všechny dlužné platy konventu celestinského kláštera sv. Ducha v Ojvíně (monasterii s. Spiritus Montisparacliti in Oyvin ordinis Celestinorum) u města Žitava (prope Zittaviam), který je přímo podřízen papežskému stolci (ad apostolicam sedem nullo medio pertinentis), a nadále je vypláceli ve stanovených termínech. Svůj mandát zdůvodňuje následujícím způsobem: zmíněnému klášteru, který byl založen římským císařem a českým králem Karlem IV. (Carolum, Romanorum imperátorem et regem Boemie), zapsal řečený zakladatel a později také český král Václav IV. (Vincislaum, regem Bohemie), k jejichž komoře zmíněný klášter náleží, určité platy, které mělo vyplácet město Žitava. Ovšem v mnoha předchozích letech zmíněné město tuto povinnost neplnilo. Pokud by nebyly platy vyplaceny, jak ty dlužné, tak také do budoucna, nemůže být konvent, v němž je mnoho mnichů příkladného života, a klášter obehnaný hradbami, v němž hledají útočiště mnozí dobří muži oloupení a vyhnáni viklefisty (Euclifistis!), ochráněn a zaopatřen. Tím by hrozilo velké nebezpečí, že toto místo padne do rukou heretiků, a pokud by se tak stalo, pak na jednu stranu by se toto místo stalo pro svou příhodnou polohu pevným opěrným bodem zmíněných heretiků, na stranu druhou by to mohlo přinést krveprolití, škody a ztráty nejen věřícím v sousedních oblastech, ale především městu Žitavě. Proto papež, pakliže je výše řečené pravdivé (si ita est), činí výše uvedené nařízení, aby se předešlo škodám a aby heretici nemohli rozšířit svou moc.
- A: N/A
- B: AAV; R. Vat. 354 (Mart. V. De curia a. IV.–VI.), fol. 62v
Přepis regestovaného dokumentu
Dd. ff. magistro civium, scabinis et consulibus communitatis Zittavie Pragensis diocesis salutem etc. Cum, ut accepimus, dd. ff. conventui monasterii s. Spiritus Montisparacliti in Oyvin ordinis Celestinorum prope Zittaviam Pragensis diocesis, fundati per quondam bo. me. Carolum, Romanorum imperatorem et regem Boemie, ad apostolicam sedem nullo medio pertinentis, certos census annuos, assignatos eisdem monasterio et conventui imperpetuum tam per dictum Carolum, quam eciam postea per bo. me. Vincislaum (!), regem Bohemie, ad eorum cameram pertinentes, teneamini ad solvendum et in pluribus annis preteritis de eisdem satisfacere neglexeritis ac, nisi census integre persolvantur debiti tam de preterito quam presenti integre ac eciam in futurum, dictus conventus, in quo monachorum magnus numerus vite exemplaris est, ad quem plurimi boni viri clerici expoliati et expulsi ab Euclifistis (!)a) refugium habent ibique aluntur, ac ipsum monasterium, quod in fortilicio positum est, sustentari et custodiri non valeant, ex hoc ingens periculum immineat, ne huiusmodi locus, cum aliunde nisi ex predictis censibus conservari et custodiri non possit, ad manus ipsorum hereticorum deveniat, quod si contingeret, quod deus avertat, quantum robur et stabilimentum ob aptitudinem loci prefatis hereticis esset ac quantam stragem et calamitatem ac dispendium fidelibus in partibus circumvicinis consistentibus ac vobis presertim inferre valeret, satis clarissime liquet, et vos optime scitis, cuius rei essetis in causa, quod ne eveniat, vigilantissime cum omnibus studiis obviandum est. Vestras igitur devociones, que, quantum huiusmodi periculum sit, inspicere debent, requirimus et hortamur in domino et nichilominus vobis et vestrum cuilibet stricte presencium tenore mandamus sub pena excommunicacionis, quam ipso facto, si secus fieret, incurratis, quatenus, si ita est, huiusmodi census debitos usque nunc integre omni mora sublata hinc ad sex menses proxime futuros et debendos imposterum singulis annis in terminis suis prefatis conventui et monasterio solvere debeatis, ut ipsa ad laudem divini nominis a tantis noxiis preserventur et ne in potestatem hereticorum ullatenus valeat pervenire. Sic enim in premissis vos habere curetis, ut speramus, quod de promptitudine obediencie apud nos et dictam sedem possitis merito commendari.
Datum Rome apud s. Petrum VIII. kal. Maii pontificatus nostri a. quinto.
Supra: (sin.) M. de Pisis; (dex.) De curia – In fine: (sin.) Coll. per me Ay. Gervasii; (dext.) B. de Puteo. a)Recte ,Wiklefistis'