Václav (Wenceslaum), syn Jindřicha z Ruzyně (filium Henrici de Ruzen), uzavírá (Facta est) s Janem (Johannem), bratrem Mořice z Ruzyně (fratrem Mauricii ibidem de Ruzen), dohodu o nároky na dědictví (pretextu cuiusdam impeticionis) po zemřelém Mořicovi, které koupil od Jindřicha za určitou částku peněz (pro certa pecunie quantitate), jež nebyla podle Václava zcela vyplacena. Václav vyznává (fassus est), že v uvedené záležitosti byly jeho pohledávky úplně vyrovnány (totaliter existit sibi pro prefata hereditate satisfactum).
- A: AHMP; Sbírka rukopisů; rkp. 2099; fol. 363 (kniha shořela roku 1945)
Přepis regestovaného dokumentu
Facta est amicabilis composicio inter Wenceslaum, filium Henrici de Ruzen, ex una et Johannem, fratrem Mauricii ibidem de Ruzen, parte ex altera pretextu cuiusdam impeticionis, prout prefatus Wenceslaus eundem Johannem impetebat pro quadam hereditate, quam pater dicti Johannis a patre antedicti Wenceslai pro certa pecunie quantitate emit et comparavit, asserens quod ipsis ex integro non foret persoluta; talis videlicet, quia antedictus Wenceslaus fassus est —, quod totaliter existit sibi pro prefata hereditate satisfactum —. Actum feria II. ante Katherine.