z 301 stránek
Titel
I
II
III
Edition
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
Obrazová příloha
297
298
Název:
Urkundenbuch der Stadt Budweis in Böhmen, Bd. 1, 1. Hälfte (1251-1391)
Autor:
Köpl, Karl
Rok vydání:
1901
Místo vydání:
Praha
Česká národní bibliografie:
Počet stran celkem:
301
Obsah:
- I: Titel
- 1: Edition
- 297: Obrazová příloha
upravit
Strana I
STADTE- UND URKUNDENBÜCHER AUS BÖHMEN HERAUSGEGEBEN VOM VEREIN FÜR GESCHICHTE DER DEUTSCHEN IN BÖHMEN BAND IV URKUNDENBUCH DER STADT BUDWEIS IN BÖHMEN BEARBEITET VON KARL KÖPL I. BAND 1. HALFTE (1251-1391) MIT ZWEI LICHTDRUCKTAFELN PRAG IM SELBSTVERLAGE DES VEREINES 1901 IN COMMISSION DER J. G. CALVE'SCHEN K. U. K. HOF- UND UNIVERSITATS-BUCHHANDLUNG (JOSEF KOCH) IN PRAG
STADTE- UND URKUNDENBÜCHER AUS BÖHMEN HERAUSGEGEBEN VOM VEREIN FÜR GESCHICHTE DER DEUTSCHEN IN BÖHMEN BAND IV URKUNDENBUCH DER STADT BUDWEIS IN BÖHMEN BEARBEITET VON KARL KÖPL I. BAND 1. HALFTE (1251-1391) MIT ZWEI LICHTDRUCKTAFELN PRAG IM SELBSTVERLAGE DES VEREINES 1901 IN COMMISSION DER J. G. CALVE'SCHEN K. U. K. HOF- UND UNIVERSITATS-BUCHHANDLUNG (JOSEF KOCH) IN PRAG
Strana II
Strana III
Der erste Band des „Urkundenbuches der Stadt Budweis“ wird die Zeit von der Mitte des dreizehnten Jahrhundertes bis zum Tode des Königs Wenzel IV. (1419) umfasseu. Das für diesen Zeitraum vorliegende urkundliche Material ist jedoch so zahlreich. dass es zweckmässig erschien. den Band in zwei Hälften zur Ausgabe zu bringen und so dessen Inhalt der Benützung rascher zugänglich zu machen. Die vorliegende erste Hälfte des ersten Bandes umfasst die Jahre von 1251 bis 1391. übertrifft aber an Umfang jedes der bisher erschienenen Urkundenbücher von Brüx, Saaz und Aussig, obwoll diese das Urkundenmaterial bis zum Jahre 1526 ent- halten. Der im Druck befindlichen zweiten Hälfte des Bandes, welche das Quellen- material für die Geschichte der Stadt Budweis bis zum Jahre 1419 weiterführen wird, werden nebst den Anmerkungen zu den einzelnen Urkunden und dem ausführlichen Register die Einleitung und die Titelblätter beigegeben werden. PRAG, im März 1901. K. K.
Der erste Band des „Urkundenbuches der Stadt Budweis“ wird die Zeit von der Mitte des dreizehnten Jahrhundertes bis zum Tode des Königs Wenzel IV. (1419) umfasseu. Das für diesen Zeitraum vorliegende urkundliche Material ist jedoch so zahlreich. dass es zweckmässig erschien. den Band in zwei Hälften zur Ausgabe zu bringen und so dessen Inhalt der Benützung rascher zugänglich zu machen. Die vorliegende erste Hälfte des ersten Bandes umfasst die Jahre von 1251 bis 1391. übertrifft aber an Umfang jedes der bisher erschienenen Urkundenbücher von Brüx, Saaz und Aussig, obwoll diese das Urkundenmaterial bis zum Jahre 1526 ent- halten. Der im Druck befindlichen zweiten Hälfte des Bandes, welche das Quellen- material für die Geschichte der Stadt Budweis bis zum Jahre 1419 weiterführen wird, werden nebst den Anmerkungen zu den einzelnen Urkunden und dem ausführlichen Register die Einleitung und die Titelblätter beigegeben werden. PRAG, im März 1901. K. K.
Strana 1
1. 1251 o. T. bei Netolitz. — Přemysl Ottokar II. (Premilz, marchio Moravie et dux Austrie) bestätigt dem Spital der Johanniter die Schenkung einer Anzahl genannter Dörfer. Als Zeugen werden in der Urkunde genannt: Vitco de Nouo castro, Zawisa filius Uitconis, 5 Vitco de Zepecow, Sulizlaus filius Suezi, Jarozlaus frater Galli, Cunradus de Janowiz, filius suus Burchardus, Wilhelmus de Podebrad, Wocco de Rosenberk, Zwoysa cum fratre de Bor, Predotha cum fratribus de Blatna, Vlricus filius Budizlai, Vlricus Lepus, Zeyzt de Budoywiz, Smilo de Lvochtenburc cum filio suo, und noch neun andere Adelige. Acta sunt hec anno dominice incarnacionis MCCLI. Indictione VIII. Datum apud Netholicz, per manus notariorum nostrorum 10 Wilhelmi et Gothschalci. Nach dem Originale im Archive des Malteser-Ordens zu Prag gedruckt bei Boczek: „Codex diplomaticus Moraviae" III, 142; Erben: „Regesta diplomatica nec non epistolaria Bohemiae et Moraviae." Pars I, 592—3 nr. 1279. 1251. 2. 1259 Juni 1. o. AO. — In der Urkunde, mit welcher Bischof Johann von Prag die dem 15 Kloster Hohenfurt von dessen Stifter Wok von Rosenberg gemachten Schenkungen bestätigt, werden die Worte angeführt, mit welchen Wok öffentlich vor dem Bischofe die Schenkung aussprach und die cinzelnen dem Kloster geschenkten Güter und Einkünfte bezeichnete. Unter anderem heisst es da: Item de villa mea Lutwinouich tercium manipulum decimarum, et de villa mea Plan etiam partem terciam decimarum .... Item de Sonberk duas partes decimarum, et de 2 Stradenich tercium manipulum decimarum, et de curia nostra Malsich decimas integrales .... Actum et datum anno gratie M°C C'lvmj Kalendis Junii. Indictione XV. Nach dem Original im Archive des Klosters Hohenfurt abgedruckt bei Millauer: „Der Ursprung des Zisterzienster-Stiftes Hohenfurt in Böhmen“ (1814) S. 12—21; Pangerl: Urkundenbuch des Cistercienserstiftes B. Mariae V. zu Hohenfurt in Böhmen. (FRA. 2. Abth., Bd. XXIII, 1865) S. 2—5 nr. III; Emler: „Regesta“ II, 25 86 nr. 223. 1259 Juni 1. 3. 1260 December. — Im Gefolge König Ottokars II., als dieser nach Steiermark gekommen war, um in Graz die Huldigung des neuerworbenen Landes entgegenzunehmen, befanden sich ausser dem Bischofe Bruno von Olmütz, dem Herzoge Ulrich von Kärnten, österreichischen und steirischen 20 Ministerialen, auch der Oberstburggraf Jarosch von Prag, Smil von Leuchtenburg, Wok von Rosen- berg und Čeč von Budweis. 1260 Decb. Pangerl: „Wok von Rosenberg.“ (Mitth. des Vereins f. Gesch. der Deutschen in Böhmen. IX, 20.) I. 1
1. 1251 o. T. bei Netolitz. — Přemysl Ottokar II. (Premilz, marchio Moravie et dux Austrie) bestätigt dem Spital der Johanniter die Schenkung einer Anzahl genannter Dörfer. Als Zeugen werden in der Urkunde genannt: Vitco de Nouo castro, Zawisa filius Uitconis, 5 Vitco de Zepecow, Sulizlaus filius Suezi, Jarozlaus frater Galli, Cunradus de Janowiz, filius suus Burchardus, Wilhelmus de Podebrad, Wocco de Rosenberk, Zwoysa cum fratre de Bor, Predotha cum fratribus de Blatna, Vlricus filius Budizlai, Vlricus Lepus, Zeyzt de Budoywiz, Smilo de Lvochtenburc cum filio suo, und noch neun andere Adelige. Acta sunt hec anno dominice incarnacionis MCCLI. Indictione VIII. Datum apud Netholicz, per manus notariorum nostrorum 10 Wilhelmi et Gothschalci. Nach dem Originale im Archive des Malteser-Ordens zu Prag gedruckt bei Boczek: „Codex diplomaticus Moraviae" III, 142; Erben: „Regesta diplomatica nec non epistolaria Bohemiae et Moraviae." Pars I, 592—3 nr. 1279. 1251. 2. 1259 Juni 1. o. AO. — In der Urkunde, mit welcher Bischof Johann von Prag die dem 15 Kloster Hohenfurt von dessen Stifter Wok von Rosenberg gemachten Schenkungen bestätigt, werden die Worte angeführt, mit welchen Wok öffentlich vor dem Bischofe die Schenkung aussprach und die cinzelnen dem Kloster geschenkten Güter und Einkünfte bezeichnete. Unter anderem heisst es da: Item de villa mea Lutwinouich tercium manipulum decimarum, et de villa mea Plan etiam partem terciam decimarum .... Item de Sonberk duas partes decimarum, et de 2 Stradenich tercium manipulum decimarum, et de curia nostra Malsich decimas integrales .... Actum et datum anno gratie M°C C'lvmj Kalendis Junii. Indictione XV. Nach dem Original im Archive des Klosters Hohenfurt abgedruckt bei Millauer: „Der Ursprung des Zisterzienster-Stiftes Hohenfurt in Böhmen“ (1814) S. 12—21; Pangerl: Urkundenbuch des Cistercienserstiftes B. Mariae V. zu Hohenfurt in Böhmen. (FRA. 2. Abth., Bd. XXIII, 1865) S. 2—5 nr. III; Emler: „Regesta“ II, 25 86 nr. 223. 1259 Juni 1. 3. 1260 December. — Im Gefolge König Ottokars II., als dieser nach Steiermark gekommen war, um in Graz die Huldigung des neuerworbenen Landes entgegenzunehmen, befanden sich ausser dem Bischofe Bruno von Olmütz, dem Herzoge Ulrich von Kärnten, österreichischen und steirischen 20 Ministerialen, auch der Oberstburggraf Jarosch von Prag, Smil von Leuchtenburg, Wok von Rosen- berg und Čeč von Budweis. 1260 Decb. Pangerl: „Wok von Rosenberg.“ (Mitth. des Vereins f. Gesch. der Deutschen in Böhmen. IX, 20.) I. 1
Strana 2
2 1263—1265. 4. 1263 März 29. Budweis. — Ceč von Budweis verkauft mit Willen seiner Gattin Guta 1263 März 29. dem Stifte Hohenfurt sein Dorf, welches das Volk Zabore nennt, zu erblichem Besitz. Nos Scech de Budwog omnibus presentes litteras congnituris salutem in omnium fide- lium salvatore. Solet nonnunquam accidere, vt res quantumlibet notas et eximie gestas tractu temporis vel fama languidior minuat, vel obliuio posteritatis extinguat. Ne qua tamen geste rei possit esse dubietas, ea, que fecimus, tam scripturarum quam testium caucione decreuimus confir- mare. Nouerint igitur vniuersi serie manifesta, quod nos de bona voluntate vxoris nostre, que Jevtta vocatur, possessionem nostram, quam wlgus Zabore appellat, cum omnibus pertinenciis suis abbati et conventui de Altovado fratribus ordinis Cysterciensis eo iure, quo nos posse- 10 dimus, omnibus cauillacionum obiectionibus exclusis, legaliter vendidimus iure hereditario libere possidendam. Huius rei testes sunt: Zwatimir de Nemsiche. Bwto de Witkowich. Clawat de Ladem. Aloz de Hawsen. Psid de Howsen. Zvzlab de Dudem. Jeru- zlab de Strizendorf. Otto filius Wetmanni. Boriz seruiens Alberti. Chwnch Renner. Chwnch iudex de Ztradanich. Michael de Wgezt. Albret de Ztriben. 15 Vt autem hec nostra vendicio tam sollempniter facta omni evo rata ac inconwisa permaneat et emergentibus calumpniis firma prebeat obstacula veritati, presentem inde paginam conscripsimus sigilli nostri munimine roboratam. Datum anno domini millesimo dvcentesimo sexagesimo tercio, Indictione quinta decima, in Budwog in cena domini. 5 Nach dem Original im Hohenfurter Stiftsarchive gedruckt bei Millauer „Ursprung“ etc. S. 54—58 nr. 20 VII; Pangerl „Urkundenbuch d. St. Hohenfurt“ S. 20—21, nr. XIV; Emler „Regesta“ II 161 nr. 418. — An der Urkunde hängt an einem Pergamentstreifen ein dreieckiges stark beschädigtes Siegel in weissem Wachs. Nach Pangerls Beschreibung zeigt das Wappen drei Paar Hacken, von denen je zwei immer mit dem Rücken aneinander lehnen, nach Millauer sind von dem Wappen „noch drei Paar übereinander gelegter Hacken" sichtbar. Von der Umschrift in gänzlich verkehrter Schrift ist erhalten: "....GILL... DOMINI CZECCO... DE....“ S. die 25 Abbildung des Siegels auf der beigegebenen Tafel (ich verdanke diese Abbildung der besonderen Güte und Kunst- fertigkeit des Herrn Stiftssekretärs P. Xaver Kraus in Hohenfurt). 5. cca 1265. — Chronisten berichten, dass König Ottokar II. Budweis dem Ceč von Bud- сс. 1265. weis entrissen habe. 30 a. Ach běda krále šlechetného, že neschova jazyka přirozeného, jímž byl dobyl jmene dobrého, také sbožie velikého; s nímž by mohl viece dobyti. své nepřátely všěcky zbíti! I je sě král svých tupiti Er [Ottokar II.] wolt dy Tutschin mern mit richtum vnd mit ern in sinem lant vil gern. Got dort obin verren geb im darvm daz ewige lon mit seiner himlschen kron in dem obirstin tron, do er selbir siczit schon! Doch daz er wolt sin zcung scheldin, dez must er inkeldin, domit er czu den stundin sin vient het wol vbirwunden. Vndir andirn rittirn so 35 40 a kdež moha, je hubiti.
2 1263—1265. 4. 1263 März 29. Budweis. — Ceč von Budweis verkauft mit Willen seiner Gattin Guta 1263 März 29. dem Stifte Hohenfurt sein Dorf, welches das Volk Zabore nennt, zu erblichem Besitz. Nos Scech de Budwog omnibus presentes litteras congnituris salutem in omnium fide- lium salvatore. Solet nonnunquam accidere, vt res quantumlibet notas et eximie gestas tractu temporis vel fama languidior minuat, vel obliuio posteritatis extinguat. Ne qua tamen geste rei possit esse dubietas, ea, que fecimus, tam scripturarum quam testium caucione decreuimus confir- mare. Nouerint igitur vniuersi serie manifesta, quod nos de bona voluntate vxoris nostre, que Jevtta vocatur, possessionem nostram, quam wlgus Zabore appellat, cum omnibus pertinenciis suis abbati et conventui de Altovado fratribus ordinis Cysterciensis eo iure, quo nos posse- 10 dimus, omnibus cauillacionum obiectionibus exclusis, legaliter vendidimus iure hereditario libere possidendam. Huius rei testes sunt: Zwatimir de Nemsiche. Bwto de Witkowich. Clawat de Ladem. Aloz de Hawsen. Psid de Howsen. Zvzlab de Dudem. Jeru- zlab de Strizendorf. Otto filius Wetmanni. Boriz seruiens Alberti. Chwnch Renner. Chwnch iudex de Ztradanich. Michael de Wgezt. Albret de Ztriben. 15 Vt autem hec nostra vendicio tam sollempniter facta omni evo rata ac inconwisa permaneat et emergentibus calumpniis firma prebeat obstacula veritati, presentem inde paginam conscripsimus sigilli nostri munimine roboratam. Datum anno domini millesimo dvcentesimo sexagesimo tercio, Indictione quinta decima, in Budwog in cena domini. 5 Nach dem Original im Hohenfurter Stiftsarchive gedruckt bei Millauer „Ursprung“ etc. S. 54—58 nr. 20 VII; Pangerl „Urkundenbuch d. St. Hohenfurt“ S. 20—21, nr. XIV; Emler „Regesta“ II 161 nr. 418. — An der Urkunde hängt an einem Pergamentstreifen ein dreieckiges stark beschädigtes Siegel in weissem Wachs. Nach Pangerls Beschreibung zeigt das Wappen drei Paar Hacken, von denen je zwei immer mit dem Rücken aneinander lehnen, nach Millauer sind von dem Wappen „noch drei Paar übereinander gelegter Hacken" sichtbar. Von der Umschrift in gänzlich verkehrter Schrift ist erhalten: "....GILL... DOMINI CZECCO... DE....“ S. die 25 Abbildung des Siegels auf der beigegebenen Tafel (ich verdanke diese Abbildung der besonderen Güte und Kunst- fertigkeit des Herrn Stiftssekretärs P. Xaver Kraus in Hohenfurt). 5. cca 1265. — Chronisten berichten, dass König Ottokar II. Budweis dem Ceč von Bud- сс. 1265. weis entrissen habe. 30 a. Ach běda krále šlechetného, že neschova jazyka přirozeného, jímž byl dobyl jmene dobrého, také sbožie velikého; s nímž by mohl viece dobyti. své nepřátely všěcky zbíti! I je sě král svých tupiti Er [Ottokar II.] wolt dy Tutschin mern mit richtum vnd mit ern in sinem lant vil gern. Got dort obin verren geb im darvm daz ewige lon mit seiner himlschen kron in dem obirstin tron, do er selbir siczit schon! Doch daz er wolt sin zcung scheldin, dez must er inkeldin, domit er czu den stundin sin vient het wol vbirwunden. Vndir andirn rittirn so 35 40 a kdež moha, je hubiti.
Strana 3
1265. 3 Závišiu, výborného rytieřě, z země vypudi, Vitkovicě s Úščského hradovišče zapudi. Budivojovicě otje Čiečovi Poděbrady Vilémovi. Kladsko otje Zvieřětickým a Lúně Žirotinským. 1o Jiným pánóm otje mnoho jiného, činieše jim mnoho zlého. 5 Zawissum den rittir do virtreib er vz dem lant, di Witouicenses gnant czu Ausk von der burk. Er nam vf denselbin furch Czichom den Wisbud do, Bodibrad Wilhelmo, Glacz Swuriticensibus. Vnd ouch lanthern suz nam er vel vnd tet in vbel vnd vel virebel. 1265. сC. Aus der Reimchronik des sogenannten Dalimil und der deutschen Bearbeitung derselben nach der Aus- gabe Jos. Jirečeks in den „Fontes rerum Bohemicarum“ Tom. III, 193—194. 15 b. Anno domini MCCLXXVII rex Przyemisl regi Rudolfo adhesit et cepit suos despi- cere et extraneos ad terram suam invitare, unde suis multas violentias inferebat bona eis aufe- rendo. Nam Witkonibus Vsk et Nouam domum abstulit, Czieczoni Budyegewicz, Tachow dominis de Crasycow, Cadanum dominis de Egerberk, Lunam Syrsonibus, 2 Costelecz domino Borssony de Ossek, Welessyn domino de Michalowicz, Fridlant dominis de Duba, Vlsycz, quod modo Grafensteyn appellatur, cuidam nobili abstuilit, Glacz dominis de Lewenberk, Czaslauiam domino Blehoni, Podyebrad domino Be- nessio de Chusnyk, viduis et orphanis multas violencias inferebat; Claustrellum ultra Cadanum monachis de Porta apostolorum, terras eciam videlicet Cubicensem, Tratno- 25 uicensem, Glacensem Theutonicis tradidit suos postergando ; Zawissium eciam et totam cognacionem suam proscripcione dampnavit nec ulla misericordia flecti voluit et in ipso eciam progressu bona ipsorum invadendo igne concremavit. Nouam domum domino Vlrico antiquo accepit et in quadam villa nomine Buk ipsum locavit, Hlubokam domino Czyeczoni de Budyegeuicz recepit propter unum leporem, quem venatus fuerat in silvis regiis, et post 3o sibi Welyss circa Gyczyn dedit cum bonis ad hoc pertinentibus pro bonis superius nominatis. Que tamen bona occiso Przyemislone filius eius Wenceslaus rex filio Czyeczonis eciam nomine Czyecz abstulit et villam nomine Olessnam in montanis dedit. Aus Neplach’s Chronik nach der Ausgabe Emler’s in den „Font. rer. Boh.“ III 476. C. 35 Ten král Přemysl mnoho zlého pánuom českým činíše, města a hrady jim odjímáše. Panu Čéčovi Budějovice odjal a jiné zboží jemu za to dal. Kladsko odjal Žerotinským a Lúny město odje Zvieřetickým. A jiným panuom odje mnoho zboží jiného a učini jim mnoho zlého. 40 Aus dem Gedicht „Král Přemysl Ottakar a Záviše“ (aus der Zeit des Hussitenkrieges) in den „Font. rer. Boh.“ III 242.
1265. 3 Závišiu, výborného rytieřě, z země vypudi, Vitkovicě s Úščského hradovišče zapudi. Budivojovicě otje Čiečovi Poděbrady Vilémovi. Kladsko otje Zvieřětickým a Lúně Žirotinským. 1o Jiným pánóm otje mnoho jiného, činieše jim mnoho zlého. 5 Zawissum den rittir do virtreib er vz dem lant, di Witouicenses gnant czu Ausk von der burk. Er nam vf denselbin furch Czichom den Wisbud do, Bodibrad Wilhelmo, Glacz Swuriticensibus. Vnd ouch lanthern suz nam er vel vnd tet in vbel vnd vel virebel. 1265. сC. Aus der Reimchronik des sogenannten Dalimil und der deutschen Bearbeitung derselben nach der Aus- gabe Jos. Jirečeks in den „Fontes rerum Bohemicarum“ Tom. III, 193—194. 15 b. Anno domini MCCLXXVII rex Przyemisl regi Rudolfo adhesit et cepit suos despi- cere et extraneos ad terram suam invitare, unde suis multas violentias inferebat bona eis aufe- rendo. Nam Witkonibus Vsk et Nouam domum abstulit, Czieczoni Budyegewicz, Tachow dominis de Crasycow, Cadanum dominis de Egerberk, Lunam Syrsonibus, 2 Costelecz domino Borssony de Ossek, Welessyn domino de Michalowicz, Fridlant dominis de Duba, Vlsycz, quod modo Grafensteyn appellatur, cuidam nobili abstuilit, Glacz dominis de Lewenberk, Czaslauiam domino Blehoni, Podyebrad domino Be- nessio de Chusnyk, viduis et orphanis multas violencias inferebat; Claustrellum ultra Cadanum monachis de Porta apostolorum, terras eciam videlicet Cubicensem, Tratno- 25 uicensem, Glacensem Theutonicis tradidit suos postergando ; Zawissium eciam et totam cognacionem suam proscripcione dampnavit nec ulla misericordia flecti voluit et in ipso eciam progressu bona ipsorum invadendo igne concremavit. Nouam domum domino Vlrico antiquo accepit et in quadam villa nomine Buk ipsum locavit, Hlubokam domino Czyeczoni de Budyegeuicz recepit propter unum leporem, quem venatus fuerat in silvis regiis, et post 3o sibi Welyss circa Gyczyn dedit cum bonis ad hoc pertinentibus pro bonis superius nominatis. Que tamen bona occiso Przyemislone filius eius Wenceslaus rex filio Czyeczonis eciam nomine Czyecz abstulit et villam nomine Olessnam in montanis dedit. Aus Neplach’s Chronik nach der Ausgabe Emler’s in den „Font. rer. Boh.“ III 476. C. 35 Ten král Přemysl mnoho zlého pánuom českým činíše, města a hrady jim odjímáše. Panu Čéčovi Budějovice odjal a jiné zboží jemu za to dal. Kladsko odjal Žerotinským a Lúny město odje Zvieřetickým. A jiným panuom odje mnoho zboží jiného a učini jim mnoho zlého. 40 Aus dem Gedicht „Král Přemysl Ottakar a Záviše“ (aus der Zeit des Hussitenkrieges) in den „Font. rer. Boh.“ III 242.
Strana 4
4 1265—1270. 6. 1265 März 10. 1265 März 10. o. OA. — Ritter Hirzo, Burggraf von Klingenberg, übergibt im Namen des Königs Ottokar II. von Böhmen den Brüdern des Predigerordens einen Bauplatz für das Kloster an der Stelle, wo die neue Stadt bei Budweis nächst dem Zusammenflusse der Moldau und der Maltsch erbaut werden soll, und eine Wiese zur Anlegung des Klostergartens. Notum sit omnibus Cristi fidelibus, tam presentibus quam posteris, presentem litteram inspecturis, quod ego Hyrczo miles regis Bohemorum, burgrauius de Klingenbergk, vice et nomine domini mei, regis Boemie, aream contuli fratribus ordinis Predicatorum aptam ad edificium claustri et officinarum eiusdem in loco, vbi noua ciuitas est edifi- canda circa Buduoyz in possessione prefati domini mei regis, juxta decursum brachii fluuiorum 10 Wltawe et Malche, partem etiam prati ex altera parte contra claustrum, quod est situm iuxta prefatum brachium fluuiorum, ad hortum eiusdem claustri excolendum et ad evitandas insolentias quorumdam hominum discolorum et ad pacem eiusdem claustri aptius conseruandam. Acta sunt hec anno domini millesimo ducentesimo sexagesimo quinto, sexto Idus Martii, sub domino meo Ottacharo, rege Boemorum quinto. 15 Inserirt in die Bestätigungsurkunde K. Wladislaus II. ddto. Ofen 2. Juli 1507. Eine Abschrift aus der Mitte des XVI. Jahrhundertes von der Hand des Stadtschreibers Petřík findet sich im „Rothen Buch“ („Kniha czerwena“) des B. St.-A. auf Fol. 114' mit der Überschrift: „O wostrow a misto, kde klasster Budiegiowsky vstawen gest." Ausserdem befinden sich noch mehrere spätere Abschriften im B. St.-A. — Trajer: „Histor.-statist. Beschrei- bung der Diöcese Budweis“ (1862) S. 16; Emler: „Regesta“ etc. II, 184. nr. 475. 20 7. 1265 Juli 11. 1265 Juli 11. bei Budweis. — König Ottokar II. bestätigt während seines Aufenthaltes in Budweis dem Kloster Melk eine Urkunde des Herzogs Friedrich von Österreich vom 4. October 1242. Als Zeugen werden in der Urkunde angeführt: „Andreas camerarius, castel- lanus in Praga, Hirzo castellanus in Chlingenberch et Gallus pincerna Boemie. Acta 25 apud Budebins anno domini MCCLXV. V Idus Julii.“ Emler: „Regesta“ etc. II 190 nr. 492. 8. 1266 1270. [1266—1270.] — Die deutsche Reimchronik im Zwettler Stiftungenbuch berichtet, dass Geisel, die Tochter Hadmar III. von Kuenring, die Gemahlin des Ceč von Budweis war. 30 Nu schull wir auch dar nah verrihten Vnd an disem puehe tihten Von dem dritten Hademar, Der do stet ouch in der schar Der andern Chunnringere Vnd doch manig grozzeu swere Mit seinem pruder hat erliten, Des ist nihtes niht vermiten, Ez sei an dem pueh geschriben. Er wart laider oft uertriben Pei hertzog Fridreichs alten zceiten, Wand er sich begund ze weiten Vnd dem fuersten wider setzcen, Der begund in vaste letzzen. Der selb Hadmar het dreu chint Dev uns hie benennent sint. Hainreich, Alber und auh Geisel, Von dem Wodwois waz ir weisel. Si ferfuer an erben gar Von dirr werlt daz ist war. 35 40 Joh. von Frast: „Das Stiftungen-Buch des Cistercienser-Klosters Zwetl.“ (Font. rer. Austr. 2. Abth., III. Bd. 1851) S. 18.
4 1265—1270. 6. 1265 März 10. 1265 März 10. o. OA. — Ritter Hirzo, Burggraf von Klingenberg, übergibt im Namen des Königs Ottokar II. von Böhmen den Brüdern des Predigerordens einen Bauplatz für das Kloster an der Stelle, wo die neue Stadt bei Budweis nächst dem Zusammenflusse der Moldau und der Maltsch erbaut werden soll, und eine Wiese zur Anlegung des Klostergartens. Notum sit omnibus Cristi fidelibus, tam presentibus quam posteris, presentem litteram inspecturis, quod ego Hyrczo miles regis Bohemorum, burgrauius de Klingenbergk, vice et nomine domini mei, regis Boemie, aream contuli fratribus ordinis Predicatorum aptam ad edificium claustri et officinarum eiusdem in loco, vbi noua ciuitas est edifi- canda circa Buduoyz in possessione prefati domini mei regis, juxta decursum brachii fluuiorum 10 Wltawe et Malche, partem etiam prati ex altera parte contra claustrum, quod est situm iuxta prefatum brachium fluuiorum, ad hortum eiusdem claustri excolendum et ad evitandas insolentias quorumdam hominum discolorum et ad pacem eiusdem claustri aptius conseruandam. Acta sunt hec anno domini millesimo ducentesimo sexagesimo quinto, sexto Idus Martii, sub domino meo Ottacharo, rege Boemorum quinto. 15 Inserirt in die Bestätigungsurkunde K. Wladislaus II. ddto. Ofen 2. Juli 1507. Eine Abschrift aus der Mitte des XVI. Jahrhundertes von der Hand des Stadtschreibers Petřík findet sich im „Rothen Buch“ („Kniha czerwena“) des B. St.-A. auf Fol. 114' mit der Überschrift: „O wostrow a misto, kde klasster Budiegiowsky vstawen gest." Ausserdem befinden sich noch mehrere spätere Abschriften im B. St.-A. — Trajer: „Histor.-statist. Beschrei- bung der Diöcese Budweis“ (1862) S. 16; Emler: „Regesta“ etc. II, 184. nr. 475. 20 7. 1265 Juli 11. 1265 Juli 11. bei Budweis. — König Ottokar II. bestätigt während seines Aufenthaltes in Budweis dem Kloster Melk eine Urkunde des Herzogs Friedrich von Österreich vom 4. October 1242. Als Zeugen werden in der Urkunde angeführt: „Andreas camerarius, castel- lanus in Praga, Hirzo castellanus in Chlingenberch et Gallus pincerna Boemie. Acta 25 apud Budebins anno domini MCCLXV. V Idus Julii.“ Emler: „Regesta“ etc. II 190 nr. 492. 8. 1266 1270. [1266—1270.] — Die deutsche Reimchronik im Zwettler Stiftungenbuch berichtet, dass Geisel, die Tochter Hadmar III. von Kuenring, die Gemahlin des Ceč von Budweis war. 30 Nu schull wir auch dar nah verrihten Vnd an disem puehe tihten Von dem dritten Hademar, Der do stet ouch in der schar Der andern Chunnringere Vnd doch manig grozzeu swere Mit seinem pruder hat erliten, Des ist nihtes niht vermiten, Ez sei an dem pueh geschriben. Er wart laider oft uertriben Pei hertzog Fridreichs alten zceiten, Wand er sich begund ze weiten Vnd dem fuersten wider setzcen, Der begund in vaste letzzen. Der selb Hadmar het dreu chint Dev uns hie benennent sint. Hainreich, Alber und auh Geisel, Von dem Wodwois waz ir weisel. Si ferfuer an erben gar Von dirr werlt daz ist war. 35 40 Joh. von Frast: „Das Stiftungen-Buch des Cistercienser-Klosters Zwetl.“ (Font. rer. Austr. 2. Abth., III. Bd. 1851) S. 18.
Strana 5
1266. 5 9. 1266 Juni 26. Stift Zwettel. — Čeč von Weleschin (oder von Budweis) überweist mit Willen sciner Gemahlin Geisel, einer Schwester des Herrn Heinrich II. von Kuenring, dem Cister- cienserkloster Zwettel in Niederösterreich das Dorf Reimprechts bei Weitra. Item priuilegium domini Sechschonis baronis de Bohemia et domine Gisle de Chvnn- ring sororis domini Hainrici Chvnnringarij supradicti super villa in Reimprehts iuxta Weitra, quam in remedium animarum suarum dederant Zwetlensi monasterio, cuius priuilegij initium tale dinoscitur extitisse: Uniuersis Christi fidelibus presentes litteras audituris Schetsho de Wilitschin baro 10 terre Boemie salutem in perpetuum. Quoniam secularibus inplicati negocijs minus agere uale- mus, que nos auctori nostro reconcilient et commendent, salubre existimauimus illorum necessita- tibus subuenire, qui a mundanis remoti tumultibus deo vacare liberius et suis precibus pro aliorum excessibus possunt efficacius intercedere aput deum. Hinc est quod diuina commoniti inspiratione cum bona voluntate coniugis nostre domine Gisle, sororis nobilium dominorum de Chûnringe, 15 villam in Reimprehts sitam iuxta Weitra monasterio beate virginis Marie in Zwetil delega- uimus ad laudem ipsius et fratrum usum deo ibidem iugiter famulantium ea conditione, qua jam dicte vxori nostre assignata fuerat, multis coram astantibus nobilibus et honestis viris ipso tem- pore, quo nobis fuit legitime copulata. Quam conditionem idcirco presentibus interponimus, vt hij, qui nunc sunt, et posteri recognoscant, quam matura deliberatione predicto claustro contule- 2o rimus ipsam uillam. Pro ducentis namque marcis argenti nobis obligata fuerat ad pristinum do- minium nullatenus reditura, nisi prefata summa argenti totaliter solueretur. Verum quia domino Heinrico de Weitra soli ac suis heredibus adtinet eiusdem ville possessio redimenda, ut eadem villa destructa ex multo tempore facilius ex ipsius adiutorio reedificaretur, vt etiam predia quedam ipsius ville obligata redimeret, ideo dominus Chunradus abbas antedicti cenobij in pre- 25 sentia prenominate vxoris nostre nostro consilio acquiescens summam argenti marcarum videlicet ducentarum in ducenta talenta denariorum commutauit danda simul vno tempore scilicet infra festum sancti Michahelis et beati martiris Cholomanni, vt [de] eadem summa possessio alia compa- retur ad nostri memoriam et omnium antecessorum nostrorum habendam perpetuo in conuentu. Quam tamen conditionem ipse abbas ratam habendam conuentui dereliquit, vt isdem dominus 20 Heinricus ea, que in Wilitschin coram nobis de ville reedificatione ac prediorum redemptione compromiserat, in conuentus presentia confirmaret. Que si non persolueret, prima conditio ducen- tarum marcarum super villa in suo robore permaneret. Et quia statuto die in festo scilicet sanc- torum Johannis et Pauli martyrum non venit ad claustrum, cum nos predicto conuentui sepedictam villam assignauimus manifeste declarantes ibidem coram nostris hominibus quicquit promissum 35 fuerat in occulto, ne aliquibus in reliquum super hijs aliqua dubitacio uel impedimenti alicuius occasio ualeat suboriri, litteram hanc conscribi et appensione sigilli nostri fecimus cum adnota- tione testium roborari. Hij sunt testes: dominus Vlricus de Noua domo, Hogerus de Witegenawe, Vitigo de Chrümenawe, Bödiboe de Scalitz, Albero de Borshcowe, Zmilo de Zimlenberch, Dominus Rapoto de Valchenberch et filius suus Rapoto, 40 Henricus iunior de Witra, Pilgrimus de Svaerzenawe et frater suus Heinricus, Hvgo de Lihtenuelse, Marquardus Posho et alij plures viri ydonei et honesti. Actum publice anno domini millesimo ducentesimo sexagesimo sexto in claustro Zwetil in die sanctorum martyrum Johannis et Pauli*). Johann von Frast: „Das Stiftungen-Buch des Cistercienser-Klosters Zwetl.“ (Fontes rerum Austria- 45 carum. 2. Abth.: Diplomata et acta. III. Band) S. 243—245. Das Original der Urkunde befindet sich im Zwettler 1266 Juni 26. *) Im Stiftungenbuche ist das „Johannis et Pauli" von einer anderen Hand hinzugefügt.
1266. 5 9. 1266 Juni 26. Stift Zwettel. — Čeč von Weleschin (oder von Budweis) überweist mit Willen sciner Gemahlin Geisel, einer Schwester des Herrn Heinrich II. von Kuenring, dem Cister- cienserkloster Zwettel in Niederösterreich das Dorf Reimprechts bei Weitra. Item priuilegium domini Sechschonis baronis de Bohemia et domine Gisle de Chvnn- ring sororis domini Hainrici Chvnnringarij supradicti super villa in Reimprehts iuxta Weitra, quam in remedium animarum suarum dederant Zwetlensi monasterio, cuius priuilegij initium tale dinoscitur extitisse: Uniuersis Christi fidelibus presentes litteras audituris Schetsho de Wilitschin baro 10 terre Boemie salutem in perpetuum. Quoniam secularibus inplicati negocijs minus agere uale- mus, que nos auctori nostro reconcilient et commendent, salubre existimauimus illorum necessita- tibus subuenire, qui a mundanis remoti tumultibus deo vacare liberius et suis precibus pro aliorum excessibus possunt efficacius intercedere aput deum. Hinc est quod diuina commoniti inspiratione cum bona voluntate coniugis nostre domine Gisle, sororis nobilium dominorum de Chûnringe, 15 villam in Reimprehts sitam iuxta Weitra monasterio beate virginis Marie in Zwetil delega- uimus ad laudem ipsius et fratrum usum deo ibidem iugiter famulantium ea conditione, qua jam dicte vxori nostre assignata fuerat, multis coram astantibus nobilibus et honestis viris ipso tem- pore, quo nobis fuit legitime copulata. Quam conditionem idcirco presentibus interponimus, vt hij, qui nunc sunt, et posteri recognoscant, quam matura deliberatione predicto claustro contule- 2o rimus ipsam uillam. Pro ducentis namque marcis argenti nobis obligata fuerat ad pristinum do- minium nullatenus reditura, nisi prefata summa argenti totaliter solueretur. Verum quia domino Heinrico de Weitra soli ac suis heredibus adtinet eiusdem ville possessio redimenda, ut eadem villa destructa ex multo tempore facilius ex ipsius adiutorio reedificaretur, vt etiam predia quedam ipsius ville obligata redimeret, ideo dominus Chunradus abbas antedicti cenobij in pre- 25 sentia prenominate vxoris nostre nostro consilio acquiescens summam argenti marcarum videlicet ducentarum in ducenta talenta denariorum commutauit danda simul vno tempore scilicet infra festum sancti Michahelis et beati martiris Cholomanni, vt [de] eadem summa possessio alia compa- retur ad nostri memoriam et omnium antecessorum nostrorum habendam perpetuo in conuentu. Quam tamen conditionem ipse abbas ratam habendam conuentui dereliquit, vt isdem dominus 20 Heinricus ea, que in Wilitschin coram nobis de ville reedificatione ac prediorum redemptione compromiserat, in conuentus presentia confirmaret. Que si non persolueret, prima conditio ducen- tarum marcarum super villa in suo robore permaneret. Et quia statuto die in festo scilicet sanc- torum Johannis et Pauli martyrum non venit ad claustrum, cum nos predicto conuentui sepedictam villam assignauimus manifeste declarantes ibidem coram nostris hominibus quicquit promissum 35 fuerat in occulto, ne aliquibus in reliquum super hijs aliqua dubitacio uel impedimenti alicuius occasio ualeat suboriri, litteram hanc conscribi et appensione sigilli nostri fecimus cum adnota- tione testium roborari. Hij sunt testes: dominus Vlricus de Noua domo, Hogerus de Witegenawe, Vitigo de Chrümenawe, Bödiboe de Scalitz, Albero de Borshcowe, Zmilo de Zimlenberch, Dominus Rapoto de Valchenberch et filius suus Rapoto, 40 Henricus iunior de Witra, Pilgrimus de Svaerzenawe et frater suus Heinricus, Hvgo de Lihtenuelse, Marquardus Posho et alij plures viri ydonei et honesti. Actum publice anno domini millesimo ducentesimo sexagesimo sexto in claustro Zwetil in die sanctorum martyrum Johannis et Pauli*). Johann von Frast: „Das Stiftungen-Buch des Cistercienser-Klosters Zwetl.“ (Fontes rerum Austria- 45 carum. 2. Abth.: Diplomata et acta. III. Band) S. 243—245. Das Original der Urkunde befindet sich im Zwettler 1266 Juni 26. *) Im Stiftungenbuche ist das „Johannis et Pauli" von einer anderen Hand hinzugefügt.
Strana 6
6 1268—1270. Klosterarchiv. An derselben hängt (nach freundlicher Mittheilung des Herrn Stiftsarchivars P. Benedict Hammerl) noch das gut erhaltene Siegel Ceč's, dessen Abdruck ich gleichfalls der Güte des genannten Herrn Stiftsarchivars verdanke (s. die Abbildung auf der Siegeltafel). Auf dem dreieckigen Schilde desselben erscheinen als Wappen- figur zwei kreuzweise übereinandergelegte Haken (oder Hirtenstäbe?). Die Umschrift lautet: „+ S . ZHEIZ . VON BVDEWOIZ.“ — Auszug bei Emler: „Regesta II 201 nr. 522 (vgl. ib. 145 nr. 373). 1268 März 27. 10. 1268 März 27. Pisek. — König Ottokar II. beurkundet und bestätigt die Schenkung zwölf genannter Dörfer (Gut Mugerau), welche Hirzo (Hyrzo, Hyrso) Burggraf von Klingenberg dem neugegründeten Kloster Goldenkron gemacht hat. Zeugen: Andreas camerarius Boemie, Vlricus purgravius Pragensis, Zmilo de Lyhtenberch, Purchardus marsalcus. 10 Bawarus de Z[tJrachon[ich], Checho de Budiwogewich, Gothfridus praepositus Tynensis, Wesoborius et Hradis filii Egidii, Hyncho filius Schechonis, Vnscho subpincerna, Potho filius Prothiwae, Mrachota de Csartobor, Jacobus de Kuneho et alii quamplures. Actum et datum in Pezka, anno M'CC"LX VIII°, VI° Kalendas Aprilis. Pangerl: „Urkundenbuch des ehemaligen Cistercienserstiftes Goldenkron in Böhmen.“ (Font. rer. Austr. 15 2. Abth. XXXVII Bd. 1872) S. 15—19 nr. III nach dem Original im k. u. k. Haus-, Hof- und Staats-Archiv in Wien. Emler: „Regesta“ II 236, nr. 608. 1270 Mai 22. 11. 1270 Mai 22. Stift Zwettel. — Heinrich II. von Kuenring tauscht das Dorf Reimprechts, welches seine verstorbene Schwester Geisel, die Gemahlin des Ceč von Budweis, den Kloster 20 Zwettel überwiesen hat, gegen das Dorf Thaures, welches er dem Kloster überlässt, ein. Notandum quod dominus Hainricus senior supra dictus Chvnnringarius de Weitra remedium sororis sue domine Gisle in aliud remedium transmvtauit et loco ville in Reimprehts villam desolatam in Thavrayss Zwetlensi cenobio dedit, et timendum quod for- sitan propter has et alias causas, quas scribere vitamus, multa infortunia et postea exilium usque 25 ad mortem sustinuit. Cuius tamen priuilegij tenorem super Thavrayss huic operi annotamus: Uniuersis Christi fidelibus audituris tenorem presentium vel visuris Heinricus de Chvnringen, ministerialis Austrie, salutem in eo, qui est omnium vera salus. Quia temporum curricula continuis dilabuntur successibus et actiones, que fiunt, adeo multiplicantur et multi- pliciter variantur, vt non valeant pro sua diuersitate, que geruntur in tempore aput hominum 20 memoriam perhennari, oportunum est ac necessarium, vt ipsi memorie hominum fragili scriptis et attestacionibus succurratur. Innotescat igitur vniuersis, quod, cum dilectissima soror nostra domina Gisla bone memorie iam defuncta domino Scheschoni de Bvdwois matrimonialiter copulata fuisset et legittime tradita in vxorem, villam in Reinprehts ipsi tradidimus hereditaria portione con- 35 ditione huiusmodi mediante, vt videlicet, quoniam propter situm ipsa villa vtpote castro et ciui- tati nostre [Weitra] contigua eius vsibus non satis ydonea uidebatur, nos et heredes nostri villam eandem pro ducentis marcis argenti redimendi haberemus liberam facultatem. Cvm autem per plures annos a nobis non fuisset redempta, predicta soror nostra domina Gisla zelo pietatis ducta, heredem suum volens constituere dominum Iesum Christum, de nostro omniumque libe- 40 rorum nostrorum consensu villam eandem Reinprehts tradidit fratribus de Zwetil cum omni iure proprietatis, aduocatie ac iudicij, nobis tantum et heredibus nostris redimendi conditione pro pecunia, quam supra diximus remanente. Nos itaque, ut fratribus memoratis omnis ambiguitatis scrupulus auferretur, et etiam sororis nostre remedium non periret, pro nostra etiam ac liberorum
6 1268—1270. Klosterarchiv. An derselben hängt (nach freundlicher Mittheilung des Herrn Stiftsarchivars P. Benedict Hammerl) noch das gut erhaltene Siegel Ceč's, dessen Abdruck ich gleichfalls der Güte des genannten Herrn Stiftsarchivars verdanke (s. die Abbildung auf der Siegeltafel). Auf dem dreieckigen Schilde desselben erscheinen als Wappen- figur zwei kreuzweise übereinandergelegte Haken (oder Hirtenstäbe?). Die Umschrift lautet: „+ S . ZHEIZ . VON BVDEWOIZ.“ — Auszug bei Emler: „Regesta II 201 nr. 522 (vgl. ib. 145 nr. 373). 1268 März 27. 10. 1268 März 27. Pisek. — König Ottokar II. beurkundet und bestätigt die Schenkung zwölf genannter Dörfer (Gut Mugerau), welche Hirzo (Hyrzo, Hyrso) Burggraf von Klingenberg dem neugegründeten Kloster Goldenkron gemacht hat. Zeugen: Andreas camerarius Boemie, Vlricus purgravius Pragensis, Zmilo de Lyhtenberch, Purchardus marsalcus. 10 Bawarus de Z[tJrachon[ich], Checho de Budiwogewich, Gothfridus praepositus Tynensis, Wesoborius et Hradis filii Egidii, Hyncho filius Schechonis, Vnscho subpincerna, Potho filius Prothiwae, Mrachota de Csartobor, Jacobus de Kuneho et alii quamplures. Actum et datum in Pezka, anno M'CC"LX VIII°, VI° Kalendas Aprilis. Pangerl: „Urkundenbuch des ehemaligen Cistercienserstiftes Goldenkron in Böhmen.“ (Font. rer. Austr. 15 2. Abth. XXXVII Bd. 1872) S. 15—19 nr. III nach dem Original im k. u. k. Haus-, Hof- und Staats-Archiv in Wien. Emler: „Regesta“ II 236, nr. 608. 1270 Mai 22. 11. 1270 Mai 22. Stift Zwettel. — Heinrich II. von Kuenring tauscht das Dorf Reimprechts, welches seine verstorbene Schwester Geisel, die Gemahlin des Ceč von Budweis, den Kloster 20 Zwettel überwiesen hat, gegen das Dorf Thaures, welches er dem Kloster überlässt, ein. Notandum quod dominus Hainricus senior supra dictus Chvnnringarius de Weitra remedium sororis sue domine Gisle in aliud remedium transmvtauit et loco ville in Reimprehts villam desolatam in Thavrayss Zwetlensi cenobio dedit, et timendum quod for- sitan propter has et alias causas, quas scribere vitamus, multa infortunia et postea exilium usque 25 ad mortem sustinuit. Cuius tamen priuilegij tenorem super Thavrayss huic operi annotamus: Uniuersis Christi fidelibus audituris tenorem presentium vel visuris Heinricus de Chvnringen, ministerialis Austrie, salutem in eo, qui est omnium vera salus. Quia temporum curricula continuis dilabuntur successibus et actiones, que fiunt, adeo multiplicantur et multi- pliciter variantur, vt non valeant pro sua diuersitate, que geruntur in tempore aput hominum 20 memoriam perhennari, oportunum est ac necessarium, vt ipsi memorie hominum fragili scriptis et attestacionibus succurratur. Innotescat igitur vniuersis, quod, cum dilectissima soror nostra domina Gisla bone memorie iam defuncta domino Scheschoni de Bvdwois matrimonialiter copulata fuisset et legittime tradita in vxorem, villam in Reinprehts ipsi tradidimus hereditaria portione con- 35 ditione huiusmodi mediante, vt videlicet, quoniam propter situm ipsa villa vtpote castro et ciui- tati nostre [Weitra] contigua eius vsibus non satis ydonea uidebatur, nos et heredes nostri villam eandem pro ducentis marcis argenti redimendi haberemus liberam facultatem. Cvm autem per plures annos a nobis non fuisset redempta, predicta soror nostra domina Gisla zelo pietatis ducta, heredem suum volens constituere dominum Iesum Christum, de nostro omniumque libe- 40 rorum nostrorum consensu villam eandem Reinprehts tradidit fratribus de Zwetil cum omni iure proprietatis, aduocatie ac iudicij, nobis tantum et heredibus nostris redimendi conditione pro pecunia, quam supra diximus remanente. Nos itaque, ut fratribus memoratis omnis ambiguitatis scrupulus auferretur, et etiam sororis nostre remedium non periret, pro nostra etiam ac liberorum
Strana 7
1270—1273. nostrorum salute omniumque parentum nostrorum animarum remedio de consensu dilecte con- iugis nostre domine Chvnegvndis liberorumque nostrorum Heinrici, Alheidis, Hadmari et Marie militum nostrorum consilio mediante villam in Tavreis cum omni iure, quod in ea habuimus, videlicet proprietatis, aduocatie decimarum atque iudicij excepto duntaxat pabulo saltus, 5 quod forstfuter dicitur, quod nobis et heredibus nostris volumus reseruare libere et absolute, dedimus pro villa in Reinprehts prefatis fratribus de Zwetil possessione perpetua reman- suram, promittentes fideliter harum nos litterarum testimonio obligantes, quod eandem villam ipsis tuebimur et ab omnibus impetentibus defendemus, quousque eam legittime prescribant xxxi" annis et die secundum terre consuetudinem approbatam ita ut, si ab eis euicta fuerit in iudicio 10 aut etiam pars ipsius in predicta villa Reinprehts equiualentia bona habeant cum omni iure, quo uillam in Tavreis ipsis dedimus ad similitudinem census, ad quem villam in Tavreis pro- mouere potuerint licite et honeste. Vt ergo hec omnia perpetua vigeant firmitate, presentem lit- teram ipsis dedimus nostri et Heinrici filij nostri sigillorum robore et testibus communitam. Testes sunt Rapoto de Valchenberch et filius suus Rapoto, Chvnradus et Irnvridus 15 de Pvchperch, Otto et Albero fratres de Rastenberch, Hvgo et Hadmarus fratres de Lihtenvels, Ortolfus de Ronenberch, Heinricus de Swarzenowe et alij plures. Acta sunt hec in claustro Zwetil anno domini M°CC°Lxx"xj° Kalendas Junii.*) 1270 Mai 22. Frast: „Das Stiftungenbuch des Cist.-Klosters Zwetl.“ (FRA. 2, III) S. 245—246. Das Original der Ur- kunde befindet sich (nach gütiger Mittheilung des H. Stiftsarchivars P. Benedict Hammerl, dem ich auch die Cor- 20 rectur des Datums verdanke) im Zwettler Klosterarchiv. Einen Auszug aus der Urkunge hat Emler nach dem Druck bei Frast (also mit dem unrichtigen Datum 21. Juni 1270) in den „Regesta“ II 272 nr. 704 abgedruckt. 12. 1273 Januar 25. Meseritsch. — König Ottokar II. tauscht von dem Stifte Hohenfurt die Dörfer Strodenitz, Plaben, Malschitz und Zaboř gegen die Dörfer Němtschitz, Wlhlaw, 25 Chraschtian und Tupes ein, welche dem Ritter Swatomir (von Němtschitz) gehörten und nach dessen Verurtheilung an den König gefallen waren. 1273 Januar 25. In nomine sancte et indiuidue Trinitatis amen. Othakarus dei gratia rex Boemie, dux Austrie et Karinthie machioque Moravie, dominus Carniole, Marchie, Egre ac Portus Naonis, om- nibus in perpetuum. Cum in humanis disposicionibus nichil ad summe soliditatis culmen valeat 30 peruenire, sed semper de gestis hominum quamuis racionabilibus sub serenitatis tempore ob- liuionum nebulas et calumpniarum timeri opporteat tempestates, necesse est, ea, que ex principum beneplacito disponuntur scriptis autenticis commendari, vt ex scripture testimonio rei geste acqui- ratur memoria et calumpniandi materia apud posteros reſs]cindatur. Eapropter ad noticiam om- nium volumus peruenire, quod monasterio sito in Altovado ordinis Cisterciensis, quem ob sue re- 35 ligionis deuocionem et rigorem obseruancie regularis, in qua fratres ipsius ordinis domino humili- ter famulantur, nostre liberalitatis beniuolencia et fauore tanto amplius prosequimur et fovemus, quanto in eodem hospitalitatis ac alia caritatis opera per crebram exercicionum evidenciam clarius ac vberius elucescunt, possessiones sev villas videlicet Nemtsicz, Bilhlawa, Chratzan et Tupess, que olim fuerant Swatomiri militis nobisque propter excessus eiusdem enormes iure 40 preuio sunt addicte; nam non solum eisdem ac eciam aliis possessionibus culpis suis exigentibus debite est privatus immo propter commissi facinoris qualitatem, nisi nostra preuentus fuisset gratia mortis subire supplicium debuisset, cum vniuersis attinenciis earundem contulimus liberaliter et sincere in concambium quarumdam villarum videlicet Ztradanitz, Plawen, Maltze et Za- *) Im Abdruck bei Frast steht „Julij", wogegen das Original „Junij" hat.
1270—1273. nostrorum salute omniumque parentum nostrorum animarum remedio de consensu dilecte con- iugis nostre domine Chvnegvndis liberorumque nostrorum Heinrici, Alheidis, Hadmari et Marie militum nostrorum consilio mediante villam in Tavreis cum omni iure, quod in ea habuimus, videlicet proprietatis, aduocatie decimarum atque iudicij excepto duntaxat pabulo saltus, 5 quod forstfuter dicitur, quod nobis et heredibus nostris volumus reseruare libere et absolute, dedimus pro villa in Reinprehts prefatis fratribus de Zwetil possessione perpetua reman- suram, promittentes fideliter harum nos litterarum testimonio obligantes, quod eandem villam ipsis tuebimur et ab omnibus impetentibus defendemus, quousque eam legittime prescribant xxxi" annis et die secundum terre consuetudinem approbatam ita ut, si ab eis euicta fuerit in iudicio 10 aut etiam pars ipsius in predicta villa Reinprehts equiualentia bona habeant cum omni iure, quo uillam in Tavreis ipsis dedimus ad similitudinem census, ad quem villam in Tavreis pro- mouere potuerint licite et honeste. Vt ergo hec omnia perpetua vigeant firmitate, presentem lit- teram ipsis dedimus nostri et Heinrici filij nostri sigillorum robore et testibus communitam. Testes sunt Rapoto de Valchenberch et filius suus Rapoto, Chvnradus et Irnvridus 15 de Pvchperch, Otto et Albero fratres de Rastenberch, Hvgo et Hadmarus fratres de Lihtenvels, Ortolfus de Ronenberch, Heinricus de Swarzenowe et alij plures. Acta sunt hec in claustro Zwetil anno domini M°CC°Lxx"xj° Kalendas Junii.*) 1270 Mai 22. Frast: „Das Stiftungenbuch des Cist.-Klosters Zwetl.“ (FRA. 2, III) S. 245—246. Das Original der Ur- kunde befindet sich (nach gütiger Mittheilung des H. Stiftsarchivars P. Benedict Hammerl, dem ich auch die Cor- 20 rectur des Datums verdanke) im Zwettler Klosterarchiv. Einen Auszug aus der Urkunge hat Emler nach dem Druck bei Frast (also mit dem unrichtigen Datum 21. Juni 1270) in den „Regesta“ II 272 nr. 704 abgedruckt. 12. 1273 Januar 25. Meseritsch. — König Ottokar II. tauscht von dem Stifte Hohenfurt die Dörfer Strodenitz, Plaben, Malschitz und Zaboř gegen die Dörfer Němtschitz, Wlhlaw, 25 Chraschtian und Tupes ein, welche dem Ritter Swatomir (von Němtschitz) gehörten und nach dessen Verurtheilung an den König gefallen waren. 1273 Januar 25. In nomine sancte et indiuidue Trinitatis amen. Othakarus dei gratia rex Boemie, dux Austrie et Karinthie machioque Moravie, dominus Carniole, Marchie, Egre ac Portus Naonis, om- nibus in perpetuum. Cum in humanis disposicionibus nichil ad summe soliditatis culmen valeat 30 peruenire, sed semper de gestis hominum quamuis racionabilibus sub serenitatis tempore ob- liuionum nebulas et calumpniarum timeri opporteat tempestates, necesse est, ea, que ex principum beneplacito disponuntur scriptis autenticis commendari, vt ex scripture testimonio rei geste acqui- ratur memoria et calumpniandi materia apud posteros reſs]cindatur. Eapropter ad noticiam om- nium volumus peruenire, quod monasterio sito in Altovado ordinis Cisterciensis, quem ob sue re- 35 ligionis deuocionem et rigorem obseruancie regularis, in qua fratres ipsius ordinis domino humili- ter famulantur, nostre liberalitatis beniuolencia et fauore tanto amplius prosequimur et fovemus, quanto in eodem hospitalitatis ac alia caritatis opera per crebram exercicionum evidenciam clarius ac vberius elucescunt, possessiones sev villas videlicet Nemtsicz, Bilhlawa, Chratzan et Tupess, que olim fuerant Swatomiri militis nobisque propter excessus eiusdem enormes iure 40 preuio sunt addicte; nam non solum eisdem ac eciam aliis possessionibus culpis suis exigentibus debite est privatus immo propter commissi facinoris qualitatem, nisi nostra preuentus fuisset gratia mortis subire supplicium debuisset, cum vniuersis attinenciis earundem contulimus liberaliter et sincere in concambium quarumdam villarum videlicet Ztradanitz, Plawen, Maltze et Za- *) Im Abdruck bei Frast steht „Julij", wogegen das Original „Junij" hat.
Strana 8
8 1273—1277. 1273 Januar 25. borsi, quas abbas et conuentus dicti monasterii nobis de consensu vnanimi assignarunt libera et spontanea voluntate. In predictis eciam bonis, que monasterio contulimus supradicto, nobis uel heredibus nostris nullam reseruamus penitus actionem, absoluentes ipsum monasterium ab omni inpeticione, que per dictum Swatomirum vel heredes suos aut per quemcumque alium super re- peticione bonorum huiusmodi posset institui inposterum contra ipsum. In cuius rei testimonium et robur perpetue firmitatis presentes sepedicto monasterio concessimus litteras sigillorum nostrorum munimine roboratas, testibus, qui aderant, subnotatis, qui sunt: Andreas Boemie camerarius, Jerco de Waldenberch, Burchardus marschalcus Boemie, Theodericus subcamerarius, Bawarus de Ztraconicz, Sifridus de Baruch, Bohuslaus burchrauius de Phrim- berch, Albertus burchrauius in Vren, Wernhardus de Schovmberch, Onso sub- 10 pincerna, Chunradus magister coquine, et alii quam plures fideles nostri. Actum in Misse- ritz anno domini millesimo CC lxxiij"viij" Kalendas Februarii. Datum ibidem anno et die pre- dictis, coronacionis nostre anno XI°. Indicatione prima. 5 Nach dem Originale im Hohenfurter Archive abgedruckt bei Millauer: „Der Ursprung des Zist.-St. Hohen- furt. (1814).“ S. 67—70 nr. X; Pangerl: „UB. des Cist.-St. Hohenfurt.“ (1865.) S. 26—27; Emler: „Regesta“ 15 II. 329, nr. 813. 1274 Juni 3. 13. 1274 Juni 3. — An diesem Tage ist die Kirche des Dominicanerklosters geweiht worden. Aus den Ablässen vor das Fest der Kirchweihung erhellet genugsam, dass diese unsere Kirch nach christcatholischem Gebrauch feierlich eingeweihet worden seie, wiewohlen wir der� 20 malen sonsten keine andere Urkunden in Händen haben, ausser dass vormals über der Stiegen auf dem Musicantenchor ein Stein eingemauert gewesen, in welchem mit uralten Buchstaben fol- gende lateinische Inschriften eingehauen gewesen: Anno domini MCCLXXIIII. dominica post festum sanctae Trinitatis dedicata est haec ecclesia Beatae Virginis. Zu Teutsch: Im Jahr des Herrn 1274 den nächsten Sonntag nach dem Fest der hei� ligen Dreifaltigkeit ist diese Kirch der seeligsten Jungfrauen eingeweihet worden: Dahero dann auch an bemeldten Sonntag die jährliche Gedächtnuss der Kirch-Weihe feierlich begangen wird. 25 (P. Cyrillus Riga:) „Erneuerter alter Gnaden-Brunn“ etc. Prag. 1767. S. 35—36. — Schichellius „Pu- 30 teus aquarum viventium“ (1665) S. 54 giebt ebenfalls an, dass die Klosterkirche „Anno 1274 den Sonntag nach der heiligen Dreifaltigkeit geweihet ist worden“, bemerkt aber nichts von dem obigen Stein mit der Inschrift. Vgl. auch Trajer: „Hist.-stat. Beschreibung der Diöcese Budweis“ (1862) S. 18. 14. 1277 Juni 17 [1277] Juni 17. Prag. — König Ottokar II. an [den Burggrafen Friedrich von Nürn-35 berg]: beschwert sich heftig über die Witigonen, welche trotz des mit dem Römischen Könige abgeschlossenen Vertrages die königlichen Güter durch Feuer und Raub verwüsten. Auch die Budweiser seien, wie aus ihrem Schreiben vom 16. Mai hervorgehe, tags zuvor durch die Leute Hojers von Wittingau geplündert und ihre Besitzungen angezündet worden. Er spricht weiter die Erwartung aus, dass der [Burggraf] sowohl wie der König [Rudolph von Habsburg] den wider 40 ihn vorgebrachten Beschuldigungen der Witigonen keinen Glauben schenken werden und entschul- digt sich, dass die Geiseln wegen der in Betracht kommenden grossen Entfernung und wegen Kärze der Zeit nicht alle am 19. Juni in Znaim eintreffen können. Um über all das zu berichten, schicke er den Všebor von Namiest an König Rudolf.
8 1273—1277. 1273 Januar 25. borsi, quas abbas et conuentus dicti monasterii nobis de consensu vnanimi assignarunt libera et spontanea voluntate. In predictis eciam bonis, que monasterio contulimus supradicto, nobis uel heredibus nostris nullam reseruamus penitus actionem, absoluentes ipsum monasterium ab omni inpeticione, que per dictum Swatomirum vel heredes suos aut per quemcumque alium super re- peticione bonorum huiusmodi posset institui inposterum contra ipsum. In cuius rei testimonium et robur perpetue firmitatis presentes sepedicto monasterio concessimus litteras sigillorum nostrorum munimine roboratas, testibus, qui aderant, subnotatis, qui sunt: Andreas Boemie camerarius, Jerco de Waldenberch, Burchardus marschalcus Boemie, Theodericus subcamerarius, Bawarus de Ztraconicz, Sifridus de Baruch, Bohuslaus burchrauius de Phrim- berch, Albertus burchrauius in Vren, Wernhardus de Schovmberch, Onso sub- 10 pincerna, Chunradus magister coquine, et alii quam plures fideles nostri. Actum in Misse- ritz anno domini millesimo CC lxxiij"viij" Kalendas Februarii. Datum ibidem anno et die pre- dictis, coronacionis nostre anno XI°. Indicatione prima. 5 Nach dem Originale im Hohenfurter Archive abgedruckt bei Millauer: „Der Ursprung des Zist.-St. Hohen- furt. (1814).“ S. 67—70 nr. X; Pangerl: „UB. des Cist.-St. Hohenfurt.“ (1865.) S. 26—27; Emler: „Regesta“ 15 II. 329, nr. 813. 1274 Juni 3. 13. 1274 Juni 3. — An diesem Tage ist die Kirche des Dominicanerklosters geweiht worden. Aus den Ablässen vor das Fest der Kirchweihung erhellet genugsam, dass diese unsere Kirch nach christcatholischem Gebrauch feierlich eingeweihet worden seie, wiewohlen wir der� 20 malen sonsten keine andere Urkunden in Händen haben, ausser dass vormals über der Stiegen auf dem Musicantenchor ein Stein eingemauert gewesen, in welchem mit uralten Buchstaben fol- gende lateinische Inschriften eingehauen gewesen: Anno domini MCCLXXIIII. dominica post festum sanctae Trinitatis dedicata est haec ecclesia Beatae Virginis. Zu Teutsch: Im Jahr des Herrn 1274 den nächsten Sonntag nach dem Fest der hei� ligen Dreifaltigkeit ist diese Kirch der seeligsten Jungfrauen eingeweihet worden: Dahero dann auch an bemeldten Sonntag die jährliche Gedächtnuss der Kirch-Weihe feierlich begangen wird. 25 (P. Cyrillus Riga:) „Erneuerter alter Gnaden-Brunn“ etc. Prag. 1767. S. 35—36. — Schichellius „Pu- 30 teus aquarum viventium“ (1665) S. 54 giebt ebenfalls an, dass die Klosterkirche „Anno 1274 den Sonntag nach der heiligen Dreifaltigkeit geweihet ist worden“, bemerkt aber nichts von dem obigen Stein mit der Inschrift. Vgl. auch Trajer: „Hist.-stat. Beschreibung der Diöcese Budweis“ (1862) S. 18. 14. 1277 Juni 17 [1277] Juni 17. Prag. — König Ottokar II. an [den Burggrafen Friedrich von Nürn-35 berg]: beschwert sich heftig über die Witigonen, welche trotz des mit dem Römischen Könige abgeschlossenen Vertrages die königlichen Güter durch Feuer und Raub verwüsten. Auch die Budweiser seien, wie aus ihrem Schreiben vom 16. Mai hervorgehe, tags zuvor durch die Leute Hojers von Wittingau geplündert und ihre Besitzungen angezündet worden. Er spricht weiter die Erwartung aus, dass der [Burggraf] sowohl wie der König [Rudolph von Habsburg] den wider 40 ihn vorgebrachten Beschuldigungen der Witigonen keinen Glauben schenken werden und entschul- digt sich, dass die Geiseln wegen der in Betracht kommenden grossen Entfernung und wegen Kärze der Zeit nicht alle am 19. Juni in Znaim eintreffen können. Um über all das zu berichten, schicke er den Všebor von Namiest an König Rudolf.
Strana 9
1277—1278. 9 Rex comiti [Friderico burchgrauio de Nurnberch]. O[tacharus] dei gracia rex etc. Tenore presencium prout prior continuit series vestre industrie duximus intimandum, quod statim, postquam inter dominum nostrum serenissimum regem Romanorum et nos stabilitatem fore percepimus concordis unionem federis, prior que 5 in destructionem Witkonidum nostra voluntas eferbuit, omnino resedit, et sic manus nostras ab ipsorum lesione retraximus, ut illis nulle per nos postea molestie fuerint irrogate. Set ecce, quod discrecioni vestre exponendum duximus cum querela, licet nos nullum ipsis intulerimus dis- pendium post pacis ordinacionem prefate, pueri de Rosenberch nos inquietaverunt pro viribus et bona nostra incendiis demoliti sunt nequiter et rapinis. Homines eciam Hogerii, prout cives nostri de Budwois nobis conquesti sunt in die Penthecostes [16. Mai], eos depredati sunt in eiusdem diei vigilia [15. Mai] et bona ipsorum flammis exterminantibus vastaverunt. Et sicut nostra sere- nitas intellexit, quamquam dicti Witkonides, ubicunque nos possunt offendere in propatulo vel in occulto, immo continuis lesionibus nos offendere libenter efficiant, tamen impudicarum mulie- rum ad instar, quarum est proprietas suorum maculas criminum obiectare aliis et culpe notam 15 proprie pudicis mentibus adaptare, prefati Witkonides excessus suos, quibus cottidie redduntur culpabiles, et enormitates, quas assidue patrant frequenterque committunt, nobis non verecun- danter ascribere coram domini nostri serenissimi Romanorum regis solio maiestatis, sibi lacrima- biliter exponentes ea, de quibus nos deberemus et possumus racionabiliter querulari, atque actoris nimis impudenter deponentes officium usurpant sibi et vendicant iidem Witkonides partem rei 2 sicque fit, ut, qui clamare debet, sileat et clamitet, quem silere deceret. Unde cum diserecio vestra huiusmodi detestari versucie nequiciam debeat, attente deposcimus, quatenus hoc sibi incon- veniens videatur, et credimus indubitanter confidentes de vestra nobilitate et prefati domini nostri clemencia, quod tam ipse quam vos eis fidem in hiis non adhibeatis, immo pocius nobis credatis, cum nos dicto domino nostro magis possimus obsequi pluraque inpendere, quam valeant Witko- 25 nides pretaxati. Preterea cum pacem et concordiam inter dominum nostrum et nos confirmatam velimus et intendamus penitus inviolabiliter observare, si obsides, quos restituere volumus et debemus, in termino, quo debent restitui. non erunt omnes forsitan restituti pariter in loco, ubi iussimus convenire, id excellencia domini nostri sepedicti nulli astucie vel malo ascribere velit ingenio, sed difficultati et inpotencie cuidam imputet, que nostre non consonat voluntati. Nam 3o certissime scire damus, quod pro quibuslibet obsidibus, quos tenebamus, literas nostras trans- misimus specialesque nuncios, ut in Znoimam debeant certissime transportari. Set quoniam locorum distancia brevitasque temporis quibusdam obsidibus in remotis existentibus civitatibus sic obviant, ut Znoimam non ita cito valeant pervenire, petimus, ut apud prefati domini nostri magnificenciam nos habeatis excusatos, si primo futura dominica [19. Juni] omnes obsides non 35 erunt Znoime universaliter constituti. Super quibus omnibus dilectum fidelem nostrum militem Vssoborium de Namais ad ipsius maiestatis presenciam duximus destinandum petentes affec- tuose, quatenus hiis, que sibi super huiusmodi retulerit, fidem dignetur credulam adhibere. Vos quoque eidem credatis, que vobis ex parte nostra duxerit refferenda. Datum Pragae, XV. Ka- lendis Julii. 10 Juni 17. 1277 40 Redlich Oswald: „Eine Wiener Briefsammlung zur Geschichte des Deutschen Reiches und der öster- reichischen Länder in der zweiten Hälfte des XIII. Jahrhunderts.“ Wien 1894. S. 93—4, nr. 84; Redlich O.: „Die Regesten des Kaiserreichs unter Rudolf, Adolf, Albrecht, Heinrich VII. 1278—1313 (Böhmer, Regesta imperii. VI)“ I. Abth., S. 199, nr. 792. 45 15. 1278 [August 26]. — König Ottokar II., der Stifter des Budweiser Dominicanerklosters, fällt in der Schlacht auf dem Marchfelde. 1278 August 26. I. 2
1277—1278. 9 Rex comiti [Friderico burchgrauio de Nurnberch]. O[tacharus] dei gracia rex etc. Tenore presencium prout prior continuit series vestre industrie duximus intimandum, quod statim, postquam inter dominum nostrum serenissimum regem Romanorum et nos stabilitatem fore percepimus concordis unionem federis, prior que 5 in destructionem Witkonidum nostra voluntas eferbuit, omnino resedit, et sic manus nostras ab ipsorum lesione retraximus, ut illis nulle per nos postea molestie fuerint irrogate. Set ecce, quod discrecioni vestre exponendum duximus cum querela, licet nos nullum ipsis intulerimus dis- pendium post pacis ordinacionem prefate, pueri de Rosenberch nos inquietaverunt pro viribus et bona nostra incendiis demoliti sunt nequiter et rapinis. Homines eciam Hogerii, prout cives nostri de Budwois nobis conquesti sunt in die Penthecostes [16. Mai], eos depredati sunt in eiusdem diei vigilia [15. Mai] et bona ipsorum flammis exterminantibus vastaverunt. Et sicut nostra sere- nitas intellexit, quamquam dicti Witkonides, ubicunque nos possunt offendere in propatulo vel in occulto, immo continuis lesionibus nos offendere libenter efficiant, tamen impudicarum mulie- rum ad instar, quarum est proprietas suorum maculas criminum obiectare aliis et culpe notam 15 proprie pudicis mentibus adaptare, prefati Witkonides excessus suos, quibus cottidie redduntur culpabiles, et enormitates, quas assidue patrant frequenterque committunt, nobis non verecun- danter ascribere coram domini nostri serenissimi Romanorum regis solio maiestatis, sibi lacrima- biliter exponentes ea, de quibus nos deberemus et possumus racionabiliter querulari, atque actoris nimis impudenter deponentes officium usurpant sibi et vendicant iidem Witkonides partem rei 2 sicque fit, ut, qui clamare debet, sileat et clamitet, quem silere deceret. Unde cum diserecio vestra huiusmodi detestari versucie nequiciam debeat, attente deposcimus, quatenus hoc sibi incon- veniens videatur, et credimus indubitanter confidentes de vestra nobilitate et prefati domini nostri clemencia, quod tam ipse quam vos eis fidem in hiis non adhibeatis, immo pocius nobis credatis, cum nos dicto domino nostro magis possimus obsequi pluraque inpendere, quam valeant Witko- 25 nides pretaxati. Preterea cum pacem et concordiam inter dominum nostrum et nos confirmatam velimus et intendamus penitus inviolabiliter observare, si obsides, quos restituere volumus et debemus, in termino, quo debent restitui. non erunt omnes forsitan restituti pariter in loco, ubi iussimus convenire, id excellencia domini nostri sepedicti nulli astucie vel malo ascribere velit ingenio, sed difficultati et inpotencie cuidam imputet, que nostre non consonat voluntati. Nam 3o certissime scire damus, quod pro quibuslibet obsidibus, quos tenebamus, literas nostras trans- misimus specialesque nuncios, ut in Znoimam debeant certissime transportari. Set quoniam locorum distancia brevitasque temporis quibusdam obsidibus in remotis existentibus civitatibus sic obviant, ut Znoimam non ita cito valeant pervenire, petimus, ut apud prefati domini nostri magnificenciam nos habeatis excusatos, si primo futura dominica [19. Juni] omnes obsides non 35 erunt Znoime universaliter constituti. Super quibus omnibus dilectum fidelem nostrum militem Vssoborium de Namais ad ipsius maiestatis presenciam duximus destinandum petentes affec- tuose, quatenus hiis, que sibi super huiusmodi retulerit, fidem dignetur credulam adhibere. Vos quoque eidem credatis, que vobis ex parte nostra duxerit refferenda. Datum Pragae, XV. Ka- lendis Julii. 10 Juni 17. 1277 40 Redlich Oswald: „Eine Wiener Briefsammlung zur Geschichte des Deutschen Reiches und der öster- reichischen Länder in der zweiten Hälfte des XIII. Jahrhunderts.“ Wien 1894. S. 93—4, nr. 84; Redlich O.: „Die Regesten des Kaiserreichs unter Rudolf, Adolf, Albrecht, Heinrich VII. 1278—1313 (Böhmer, Regesta imperii. VI)“ I. Abth., S. 199, nr. 792. 45 15. 1278 [August 26]. — König Ottokar II., der Stifter des Budweiser Dominicanerklosters, fällt in der Schlacht auf dem Marchfelde. 1278 August 26. I. 2
Strana 10
10 1278—1281. 1278 August 26. „Anno domini M.CC.LXXVIII° Ottacharus, quintus Bohemorum rex, huius almi con- ventus illibatae virginis Mariae ordinis Praedicatorum fundator, obiit in bello." „Extractus ex antiquissima tabula defunctorum conventus Beate Virginis Miraculosae Budvicensis or- dinis Praedicatorum“, beglaubigt von Richter, Bürgermeister und Rath der kgl. Stadt Pisek am 23. August 1684, in einfacher Abschrift vom Jahre 1702. 1279. 16. 1279. — Heinrich von Heimburg berichtet in seiner Chronica Bohemorum, dass Zawisch (von Falkenstein) nächtlicherweile die Stadt Budweis überrumpelt und ganz geplündert habe. 1279. Petrus episcopus Patawiensis, postquam celebraverat ordines sacros aput Sanctum Ippolitum, ubi me indignum cum aliis in gradum sacerdocii promovit, obiit VII Kal. Marcii 10 [23. Febr.], et elegitur Wikardus de Perchtoldesdorf in locum ipsius. Ipso anno Zawiss nocte civitatem Budweys intravit eamque omnia depredatus est. Ipso tempore miseria magna in Bohemia; ipsi idem nobiles inter se terram devasta- bant, ut vere posset dici: Ve terre, cuius rex puer est; quia dominus terre Wenceslaus puer adhuc fuit. 15 Aus den „Annalen des Heinrich von Heimburg“ nach der Ausgabe Emlers in den „Font. rer. Boh.“ III 317. 1281. 17. 1281. — In diesem Jahre ist der erste Prior des Dominicanerklosters Henricus Libra- rius gestorben. 20 Anno nostrae salutis M.CC.LXXXI obiit beatus Henricus dictus Librarius, primus huius monasterii prior. Extractus ex antiquissima tabula defunctorum conventus Beatae Virginis Miraculosae Budvicensis ordinis fratrum Praedicatorum vom J. 1684. — Schichellius berichtet in seinem „Puteus“ etc. S. 58—59: 25 „Das Kloster also erbauet, ist dem seeligen Henrico Librario als ersten Priori sambt hundert Geistlichen (MSS. arch. conv. Budov.) vom König Ottogar eingehändiget worden, der in diesem Kloster in aller Heiligkeit und Tugenden bei zwanzig Jahr hat gelebet, so Anno 1281 ist mit Tot abgangen, und liegt in einem erhobenen Grab in der Capellen S. Laurentij begraben. (Tab. fratr. defunct., Plodius p. 2. di bella prog. di S. Domen. et Bzov. tom. 13. annal. Eccles. 30 an. 1218 [sic].)“ Riga („Erneuerter alter Gnadenbrunn“ S. 18—19) schreibt: „In dieses neuerbaute Convent und Kirchen nun ward von dem König Ottogaro P. Hen- ricus Librarius mit hundert Geistlichen unseres heiligen Prediger-Ordens eingeführet, welche unter diesem frommen Mann Gott dem Herrn eifrigst gedienet; und ist besagter P. Henricus 35 Librarius als der erste Prior dieses Closters seelig im Herrn verschieden im Jahr 1281, dessen Leichnam in einem erhobenen Grab dieser unserer Kirchen, in der Capell des heil. Laurentii, wo jetzt der Altar der heil. Barbarae stehet, begraben liegt, und ist oberhalb dessen Bildnuss von Holz von Bildhauerarbeit mit der Inschrift eines Seeligen. Woraus abzunehmen, dass der fromme Mann mit Ruhm besonderer Heiligkeit gelebt habe und gestorben seie: wie man dann 40 auch findet, dass ehemalen vor diesem seinen Grab das andächtige Volk einen eisernen Leuchter aufgerichtet und alldorten öfters Waxkerzen angezündet zur Gedächtnuss dieses frommen Manns, dessen Andenken im Segen seie, wiewohlen man aus Mangel deren Urkunden und Schriften von seinem Lebenswandel nichts aufgezeichnet findet.“
10 1278—1281. 1278 August 26. „Anno domini M.CC.LXXVIII° Ottacharus, quintus Bohemorum rex, huius almi con- ventus illibatae virginis Mariae ordinis Praedicatorum fundator, obiit in bello." „Extractus ex antiquissima tabula defunctorum conventus Beate Virginis Miraculosae Budvicensis or- dinis Praedicatorum“, beglaubigt von Richter, Bürgermeister und Rath der kgl. Stadt Pisek am 23. August 1684, in einfacher Abschrift vom Jahre 1702. 1279. 16. 1279. — Heinrich von Heimburg berichtet in seiner Chronica Bohemorum, dass Zawisch (von Falkenstein) nächtlicherweile die Stadt Budweis überrumpelt und ganz geplündert habe. 1279. Petrus episcopus Patawiensis, postquam celebraverat ordines sacros aput Sanctum Ippolitum, ubi me indignum cum aliis in gradum sacerdocii promovit, obiit VII Kal. Marcii 10 [23. Febr.], et elegitur Wikardus de Perchtoldesdorf in locum ipsius. Ipso anno Zawiss nocte civitatem Budweys intravit eamque omnia depredatus est. Ipso tempore miseria magna in Bohemia; ipsi idem nobiles inter se terram devasta- bant, ut vere posset dici: Ve terre, cuius rex puer est; quia dominus terre Wenceslaus puer adhuc fuit. 15 Aus den „Annalen des Heinrich von Heimburg“ nach der Ausgabe Emlers in den „Font. rer. Boh.“ III 317. 1281. 17. 1281. — In diesem Jahre ist der erste Prior des Dominicanerklosters Henricus Libra- rius gestorben. 20 Anno nostrae salutis M.CC.LXXXI obiit beatus Henricus dictus Librarius, primus huius monasterii prior. Extractus ex antiquissima tabula defunctorum conventus Beatae Virginis Miraculosae Budvicensis ordinis fratrum Praedicatorum vom J. 1684. — Schichellius berichtet in seinem „Puteus“ etc. S. 58—59: 25 „Das Kloster also erbauet, ist dem seeligen Henrico Librario als ersten Priori sambt hundert Geistlichen (MSS. arch. conv. Budov.) vom König Ottogar eingehändiget worden, der in diesem Kloster in aller Heiligkeit und Tugenden bei zwanzig Jahr hat gelebet, so Anno 1281 ist mit Tot abgangen, und liegt in einem erhobenen Grab in der Capellen S. Laurentij begraben. (Tab. fratr. defunct., Plodius p. 2. di bella prog. di S. Domen. et Bzov. tom. 13. annal. Eccles. 30 an. 1218 [sic].)“ Riga („Erneuerter alter Gnadenbrunn“ S. 18—19) schreibt: „In dieses neuerbaute Convent und Kirchen nun ward von dem König Ottogaro P. Hen- ricus Librarius mit hundert Geistlichen unseres heiligen Prediger-Ordens eingeführet, welche unter diesem frommen Mann Gott dem Herrn eifrigst gedienet; und ist besagter P. Henricus 35 Librarius als der erste Prior dieses Closters seelig im Herrn verschieden im Jahr 1281, dessen Leichnam in einem erhobenen Grab dieser unserer Kirchen, in der Capell des heil. Laurentii, wo jetzt der Altar der heil. Barbarae stehet, begraben liegt, und ist oberhalb dessen Bildnuss von Holz von Bildhauerarbeit mit der Inschrift eines Seeligen. Woraus abzunehmen, dass der fromme Mann mit Ruhm besonderer Heiligkeit gelebt habe und gestorben seie: wie man dann 40 auch findet, dass ehemalen vor diesem seinen Grab das andächtige Volk einen eisernen Leuchter aufgerichtet und alldorten öfters Waxkerzen angezündet zur Gedächtnuss dieses frommen Manns, dessen Andenken im Segen seie, wiewohlen man aus Mangel deren Urkunden und Schriften von seinem Lebenswandel nichts aufgezeichnet findet.“
Strana 11
1281—1285. 11 Vergl. Trajer 1. c. S. 18, und Seyser: „Kurzgefasste Chronik der Stadt Budweis“ S. 9, wo der Prior Heinrich „Liberal“ genannt wird. 18. 1281 November 12. bei Rosenberg. — Unter den Zeugen der Urkunde, mit welcher Hein- 5 rich von Rosenberg dem Stifte Hohenfurt fünf Dörfer nebst einem Walde schenkt und von dem- selben Stifte drei andere Dörfer gegen das Dorf Sonnberg eintauscht, werden auch „Rôdolfus de Gusen et filius eius Vlricus“ angeführt. 1281 Nov. 12. Die Urkunde ist nach dem Original im Hohenfurter Stiftsarchive abgedruckt bei Millauer: „Ursprung“ etc. S. 82—85 (der „Bodolfus“ statt „Rödolfus“ liest); Pangerl: „UB. d. St. Hohenfurt“ S. 34—36, nr. XXX und 10 Emler: „Regesta“ II 544, nr. 1265. 19. 1285 Mai 24. Prag. — König Wenzel II. erklärt auf Bitten der Bürger sämmtlicher königlichen Städte in Böhmen, dass sie nur von dem Könige und seinen Erben abhängig sein und diesen stets die Treue bewahren sollen. Wenn einer Stadt irgend ein Schaden zugefügt würde, 15 sollen die Bürger ihre Klage an den König richten; wenn dieser ihnen aber nicht Genugthuung verschaffen könnte, ermächtigt sie K. Wenzel, mit Hilfe anderer Städte gegen den Schädiger ge- waltsam vorzugehen und ihn gefangen zu nehmen. Auch für den Fall, dass Herren, Ritter oder deren Diener Gewaltthätigkeiten gegen eine Stadt begangen hätten, verspricht der König, den Bürgern zu ihrem Rechte zu verhelfen. Wenn aber der (vor das Landrecht) citirte Adelige dem 20 Rechte nicht Genüge thun wollte, können die Bürger ihn mit Zustimmung des Königs gefangen nehmen und so lange in Gewahrsam halten, bis er Genugthuung geleistet haben wird. Die Bürger sollen jeden seitens einer anderen Stadt gerichtlich Verfolgten verhaften; zu dem Zwecke sind auch die Namen der beim Landrechte proscribirten Adeligen und ihrer Diener den Stadtgerichten schriftlich mitzutheilen. Wenn ein Adeliger auf die Klage eines Bürgers hin vor dem Land- 25 rechte sachfällig wird und sich dem Urtheile widersetzt, so kann er oder seine Leute von dem Bürger in jeder beliebigen Stadt festgenommen werden. Bürger, welche in den Dienst eines Adeligen treten, sollen über Aufforderung des Richters mit ihrer Habe die Stadt verlassen. Die vor Erlassung dieser Bestimmungen entstandenen Streitigkeiten zwischen den Bürgern einer Stadt sollen durch die Bürger zweier anderer Städte freundschaftlich beigelegt werden; fortan so bleibt aber die Schlichtung solcher Streitigkeiten dem Könige vorbehalten. Schliesslich sollen die Bürger im Genusse ihrer alten Rechte und Gewohnheiten verbleiben, insofern diese nicht gegen die Rechte des Königs und gegen die vorstehenden Bestimmungen verstossen; gegen eine Verletzung der letzteren droht der König strenge Bestrafung an. Wenceslaus dei gracia rex Boemie et marchio Morauie. Sapientum declarat auctoritas, 35 quod nichil illi principi deo, qui mundum regit et dirigit vniuersum, in terris fieri ualeat accep- cius et sue sit magis consentaneum uoluntati, quam concilia cetusque hominum iure sociati, quique in eiusdem beneplaciti commendabilem consonanciam deuenere. Cupientes igitur eidem, de cuius gracia fastigii regalis erigimur in honorem, prebere nos gratos in nostris operibus et acceptos, ad peticionem cunctorum ciuium omnium ciuitatum Boemie, precipue cum ex hoc non solum 40 possint rerum incrementa suscipere, sed diucius et feliciter permanere, statuimus et presenti lege perpetuo duratura sanccimus, ut dicti ciues ad nullum alium respectum habeant uel habere debeant, quam ad nos et ad nostros, quos diuino munere sorciemur heredes, et nobis ac nostris heredibus fidem puram constanter conseruent, cum perseuerancia sincere deuocionis obediant et subsistant, nec non et quod uiuentes inuicem concorditer pacem colant, venerentur iusticiam, sine 45 quibus nil umquam durabile potest esse, atque illius societatis beato uiuant uinculo couniti, ut 20 1285 Mai 24.
1281—1285. 11 Vergl. Trajer 1. c. S. 18, und Seyser: „Kurzgefasste Chronik der Stadt Budweis“ S. 9, wo der Prior Heinrich „Liberal“ genannt wird. 18. 1281 November 12. bei Rosenberg. — Unter den Zeugen der Urkunde, mit welcher Hein- 5 rich von Rosenberg dem Stifte Hohenfurt fünf Dörfer nebst einem Walde schenkt und von dem- selben Stifte drei andere Dörfer gegen das Dorf Sonnberg eintauscht, werden auch „Rôdolfus de Gusen et filius eius Vlricus“ angeführt. 1281 Nov. 12. Die Urkunde ist nach dem Original im Hohenfurter Stiftsarchive abgedruckt bei Millauer: „Ursprung“ etc. S. 82—85 (der „Bodolfus“ statt „Rödolfus“ liest); Pangerl: „UB. d. St. Hohenfurt“ S. 34—36, nr. XXX und 10 Emler: „Regesta“ II 544, nr. 1265. 19. 1285 Mai 24. Prag. — König Wenzel II. erklärt auf Bitten der Bürger sämmtlicher königlichen Städte in Böhmen, dass sie nur von dem Könige und seinen Erben abhängig sein und diesen stets die Treue bewahren sollen. Wenn einer Stadt irgend ein Schaden zugefügt würde, 15 sollen die Bürger ihre Klage an den König richten; wenn dieser ihnen aber nicht Genugthuung verschaffen könnte, ermächtigt sie K. Wenzel, mit Hilfe anderer Städte gegen den Schädiger ge- waltsam vorzugehen und ihn gefangen zu nehmen. Auch für den Fall, dass Herren, Ritter oder deren Diener Gewaltthätigkeiten gegen eine Stadt begangen hätten, verspricht der König, den Bürgern zu ihrem Rechte zu verhelfen. Wenn aber der (vor das Landrecht) citirte Adelige dem 20 Rechte nicht Genüge thun wollte, können die Bürger ihn mit Zustimmung des Königs gefangen nehmen und so lange in Gewahrsam halten, bis er Genugthuung geleistet haben wird. Die Bürger sollen jeden seitens einer anderen Stadt gerichtlich Verfolgten verhaften; zu dem Zwecke sind auch die Namen der beim Landrechte proscribirten Adeligen und ihrer Diener den Stadtgerichten schriftlich mitzutheilen. Wenn ein Adeliger auf die Klage eines Bürgers hin vor dem Land- 25 rechte sachfällig wird und sich dem Urtheile widersetzt, so kann er oder seine Leute von dem Bürger in jeder beliebigen Stadt festgenommen werden. Bürger, welche in den Dienst eines Adeligen treten, sollen über Aufforderung des Richters mit ihrer Habe die Stadt verlassen. Die vor Erlassung dieser Bestimmungen entstandenen Streitigkeiten zwischen den Bürgern einer Stadt sollen durch die Bürger zweier anderer Städte freundschaftlich beigelegt werden; fortan so bleibt aber die Schlichtung solcher Streitigkeiten dem Könige vorbehalten. Schliesslich sollen die Bürger im Genusse ihrer alten Rechte und Gewohnheiten verbleiben, insofern diese nicht gegen die Rechte des Königs und gegen die vorstehenden Bestimmungen verstossen; gegen eine Verletzung der letzteren droht der König strenge Bestrafung an. Wenceslaus dei gracia rex Boemie et marchio Morauie. Sapientum declarat auctoritas, 35 quod nichil illi principi deo, qui mundum regit et dirigit vniuersum, in terris fieri ualeat accep- cius et sue sit magis consentaneum uoluntati, quam concilia cetusque hominum iure sociati, quique in eiusdem beneplaciti commendabilem consonanciam deuenere. Cupientes igitur eidem, de cuius gracia fastigii regalis erigimur in honorem, prebere nos gratos in nostris operibus et acceptos, ad peticionem cunctorum ciuium omnium ciuitatum Boemie, precipue cum ex hoc non solum 40 possint rerum incrementa suscipere, sed diucius et feliciter permanere, statuimus et presenti lege perpetuo duratura sanccimus, ut dicti ciues ad nullum alium respectum habeant uel habere debeant, quam ad nos et ad nostros, quos diuino munere sorciemur heredes, et nobis ac nostris heredibus fidem puram constanter conseruent, cum perseuerancia sincere deuocionis obediant et subsistant, nec non et quod uiuentes inuicem concorditer pacem colant, venerentur iusticiam, sine 45 quibus nil umquam durabile potest esse, atque illius societatis beato uiuant uinculo couniti, ut 20 1285 Mai 24.
Strana 12
12 1285 —1292. quicquid gratitudo prosperitatis adduxerit uel casus aduersus inflixerit, communi et equali parti- cipio sorciantur. Si ciuitati cuipiam dampnum aliquod ingeretur, id ipsius ciuitatis ciues ad nostram defe- rent audienciam cum querela, de quo si eidem ciuitati satisfaccionem condignam facere non pote- rimus exhiberi, contumacia illius, qui dampuum intulit, nobis et iusticie non parente, uolumus, 5 ut de consensu et subsidio nostris congregatis aliarum ciuitatum uiribus eumdem hostiliter inpe- tant et ad satisfaciendum nobis pro contumacia et ipsis pro dampno uiolenter inducant et capiant. si poterint, de persona. Si aliquis baro uel miles aut ipsorum seruiens spoliis, rapinis, incendiis iuste probacionis certitudine offendisse probabitur aliquam ciuitatem, a nobis cum querela petetur, ut de ipso lese 10 ciuitati exhiberi faciamus iusticie complementum. Qui citatus si iuri parere noluerit, liceat oum de persona ipsius ciuitatis ciuibus, si tamen consensus noster aderit, detinere, donec per ipsum secundum deum et iusticiam satisfaccio conderens tam de commisso scelere quam de contumacia prebeatur. Ciues, ad quorum ciuitatem se contulerit in altera ciuitate proscriptus, quam primum eis 15 de certo constiterit eum fore proscriptum, statuimus, ut ipsum detineant de persona, et quod nobilium uel seruorum in iudicio terre proscriptorum nomina per vniuersas ciuitates et singulas in scriptis iudicibus et consulibus assignentur. Nobilem. contra quem ciuis in prouinciali iudicio secundum terre ius causam obtinuit uel euicit, si cause ipsius exsequucionem ipso nobili prepediente non poterit assequi ciuis idem. 20 liceat ei, nostro tamen consensu prehabito, in quacumque ciuitate ipsum inuenerit, uel ipsius homines detinere. Statuimus quoque, ut ciues, qui se famulatui seruicioque baronis addixerit, ad monicio- nem iudicis cum bonis suis omnibus exire debeat ciuitatem. Discordiam inter ciues alicuius ciuitatis ante harum nostrarum promulgacionem sanccio-25 num exortam ciues aliarum duarum ciuitatum sopire amicabiliter teneantur, saluo uerumtamen iure nostro. Quod si non poterint, nobis assentire nolentes concordie accusabunt, vt animaduer- tamus in ipsos, prout regula exigit equitatis. In posterum uero discordias, quascunque in ciui- tatibus oriri contigerit, nostro iuste sopiendas arbitrio reseruamus. Placet nobis, ut omnes regni nostri ciuitates suis antiquis iuribus uti ualeant et consue- 30 tudinibus approbatis, dummodo per ea nil contra nos uel nostram familiam, quod indecens sit uel incongruum, ualeat euenire et precipue contra presentes honestissimas sancciones, contra quas quicunque in regno nostro degens presumpserit aliquid attemptare uel ipsas in minimo uiolare, eum ex deliberato fidelium nostrorum consilio animaduersione debita secundum ciuitatum iura et cum ipsarum ciuitatum auxilio taliter puniemus, quod terrori esse poterit singulis et exemplo. Que omnia, prout superius scripta sunt, iudices et iurati vniuersi omnium ciuitatum Boemie obseruare iuramento prestito inuiolabiliter promiserunt. Et ut robur perpetue firmitatis precipue circa obseruacionem iusticie in singulis in ciuitate nostra Colonie obtineant, presentem paginam sigillis nostris muniri fecimus in testimonium ueritatis. Actum Prage anno domini millesimo ducentesimo octoagesimo quinto, nono Kalendas Junii, tercie decime Indiccionis. 35 1285 Mai 21. 40 Original auf Pergament im Koliner Stadtarchiv. Emler: „Regesta“ II 580, nr. 1346; Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ I 13—15, nr. 6 und II 99—101, nr. 36; Hieke-Horčička: „Urkundenb. d. St. Aussig" 3—4. nr. 13. 20. 1292 Juli 3. Prag. — König Ottokar II. hat (im J. 1273) von dem Stifte Hohenfurt das 45 1292 Juli 3. bei Budweis gelegene marktberechtigte Dorf Strodenitz sowie die Dörfer Plaben, Malschitz und Zaboř
12 1285 —1292. quicquid gratitudo prosperitatis adduxerit uel casus aduersus inflixerit, communi et equali parti- cipio sorciantur. Si ciuitati cuipiam dampnum aliquod ingeretur, id ipsius ciuitatis ciues ad nostram defe- rent audienciam cum querela, de quo si eidem ciuitati satisfaccionem condignam facere non pote- rimus exhiberi, contumacia illius, qui dampuum intulit, nobis et iusticie non parente, uolumus, 5 ut de consensu et subsidio nostris congregatis aliarum ciuitatum uiribus eumdem hostiliter inpe- tant et ad satisfaciendum nobis pro contumacia et ipsis pro dampno uiolenter inducant et capiant. si poterint, de persona. Si aliquis baro uel miles aut ipsorum seruiens spoliis, rapinis, incendiis iuste probacionis certitudine offendisse probabitur aliquam ciuitatem, a nobis cum querela petetur, ut de ipso lese 10 ciuitati exhiberi faciamus iusticie complementum. Qui citatus si iuri parere noluerit, liceat oum de persona ipsius ciuitatis ciuibus, si tamen consensus noster aderit, detinere, donec per ipsum secundum deum et iusticiam satisfaccio conderens tam de commisso scelere quam de contumacia prebeatur. Ciues, ad quorum ciuitatem se contulerit in altera ciuitate proscriptus, quam primum eis 15 de certo constiterit eum fore proscriptum, statuimus, ut ipsum detineant de persona, et quod nobilium uel seruorum in iudicio terre proscriptorum nomina per vniuersas ciuitates et singulas in scriptis iudicibus et consulibus assignentur. Nobilem. contra quem ciuis in prouinciali iudicio secundum terre ius causam obtinuit uel euicit, si cause ipsius exsequucionem ipso nobili prepediente non poterit assequi ciuis idem. 20 liceat ei, nostro tamen consensu prehabito, in quacumque ciuitate ipsum inuenerit, uel ipsius homines detinere. Statuimus quoque, ut ciues, qui se famulatui seruicioque baronis addixerit, ad monicio- nem iudicis cum bonis suis omnibus exire debeat ciuitatem. Discordiam inter ciues alicuius ciuitatis ante harum nostrarum promulgacionem sanccio-25 num exortam ciues aliarum duarum ciuitatum sopire amicabiliter teneantur, saluo uerumtamen iure nostro. Quod si non poterint, nobis assentire nolentes concordie accusabunt, vt animaduer- tamus in ipsos, prout regula exigit equitatis. In posterum uero discordias, quascunque in ciui- tatibus oriri contigerit, nostro iuste sopiendas arbitrio reseruamus. Placet nobis, ut omnes regni nostri ciuitates suis antiquis iuribus uti ualeant et consue- 30 tudinibus approbatis, dummodo per ea nil contra nos uel nostram familiam, quod indecens sit uel incongruum, ualeat euenire et precipue contra presentes honestissimas sancciones, contra quas quicunque in regno nostro degens presumpserit aliquid attemptare uel ipsas in minimo uiolare, eum ex deliberato fidelium nostrorum consilio animaduersione debita secundum ciuitatum iura et cum ipsarum ciuitatum auxilio taliter puniemus, quod terrori esse poterit singulis et exemplo. Que omnia, prout superius scripta sunt, iudices et iurati vniuersi omnium ciuitatum Boemie obseruare iuramento prestito inuiolabiliter promiserunt. Et ut robur perpetue firmitatis precipue circa obseruacionem iusticie in singulis in ciuitate nostra Colonie obtineant, presentem paginam sigillis nostris muniri fecimus in testimonium ueritatis. Actum Prage anno domini millesimo ducentesimo octoagesimo quinto, nono Kalendas Junii, tercie decime Indiccionis. 35 1285 Mai 21. 40 Original auf Pergament im Koliner Stadtarchiv. Emler: „Regesta“ II 580, nr. 1346; Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ I 13—15, nr. 6 und II 99—101, nr. 36; Hieke-Horčička: „Urkundenb. d. St. Aussig" 3—4. nr. 13. 20. 1292 Juli 3. Prag. — König Ottokar II. hat (im J. 1273) von dem Stifte Hohenfurt das 45 1292 Juli 3. bei Budweis gelegene marktberechtigte Dorf Strodenitz sowie die Dörfer Plaben, Malschitz und Zaboř
Strana 13
1292— 1296. 13 gegen die Dörfer Nientschitz, Wlhlaw. Chraschtian und Tupes, welche dem Ritter Swatomir von Viemtschitz gehört hatten, eingetauscht und Strodenitz, Malschitz und Zaboř der Stadt Budweis ge- gehan. Da die Erben des genannten Ritters ihre Ansprüche auf die angeführten, diesem abgenom- menen, vier Dörfer dargethan hätten. habe sie König Wenzel II. den genannten Erben zurückge- 5 geben. Um nun das Stift Hohenfurt dafür schadlos zu halten, stellt König Wenzel diesem das Dorf Plaben zurück und gibt ihm für die drei Dörfer Strodenitz, Malschitz und Zaboř ausser dem Dorfe Stritschitz mit der Kirche daselbst noch sieben andere Dörfer mit einem Theile des Waldes Chraski (bei Dobschitz). 1292 Juli 3 Nos Wencezlaus dei gratia rex Boemie dux Cracouie et Sandomerie marchioque Mo- 1o ranie harum serie notum esse uolumus tam presentibus quam futuris, quod felicis memorie domi- nus Otakarus illustris rex Boemie karissimus:pater noster villam forensem dictam Zdrado- nicz circa ciuitatem nostram Budiwoyz necnon Plawen, Malshicz et Zaborsi ad mona- sterium in Altovado Cisterciensis ordinis pertinentes accepit, quarum tres, videlicet Zdrado- nicz, Malschicz et Zaborsi dicte ciuitati adiunxit, pro quibus quatuor villis dictus pater 15 noster villas dictas Nencitz, Bellela, Craschan et Tupes quondam Zuatumiri militis de Nemcicz in commutacionem prefato monasterio assignauit. Cumque per heredes dicti militis, quod eeden ville videlicet Nemchicz. Bellela, Craschan et Tupes ad eos racionabiliter pertinerent, nobis facta fuerit plena fides, eas restituendas duximus heredibus memoratis. Volentes itaque monasterium ipsum indempne super commutatione predicta seruare, 2 villam predictam Plawen prefato monasterio restituimus et pro dictis tribus villis Zdradonicz. Malshicz et Zaborsi villas nostras dictas Strishicz cum ecclesia in ea sita, Borach, Zaborsi. Badiczi, Holaschawicz, Shemil, Dubshicz, Lupanawicz et partem silue Chraski usque ad metas inter bona monasterii Sancte Corone ac Henrici de Rosemberch et Johannis de Monte Michaelis, cum pratis, pascuis, agris cultis et incultis, aquis et aqua- 25 rum decursibus, piscationibus et uenationibus ac iuribus omnibus. racionibus et pertinenciis villa- rum ipsarum dicto monasterio de Altovado in commutacionem damus, tradimus et etiam assig- namus, per abbatem et conuentum ipsius monasterii de Altovado commutationis titulo in perpe- tuum possidendas. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum muni- mine iussimus communiri. Datum Prage per manus magistri Petri prothonotarii nostri 30 Pragensis, Wratislauiensis et Wissegradensis ecclesiarum canonici. Anno domini millesimo ducen- tesimo nonagesimo secundo V° Nonas Julii. Indictionis quinte. Nach dem Original im Hohenfurter Stiftsarchive gedruckt bei Millauer: „Ursprung“ S. 110—112; Pan- gerl: „UB. von Hohenfurt“ S. 48—49. nr. XLV; Emler: „Regesta“ II 680, nr. 1587. 85 21. 1293 Februar 25. Rosenberg. — Heinrich von Rosenberg schenkt seinem getreuen Diener Ulrich, genannt Gusner, zum Lohne für die ihm geleisteten getreuen Dienste das Dorf Waldau sammt Zugehör zu erblichem Besitz. Unter den Zeugen wird an zweiter Stelle, nach Wenzel dem Burggrafen von Rosenberg, ein „Wolfradus de Gusen“ genannt. 1293 Febr. 25. Nach dem Original im Hohenfurter Stiftsarchiv ist der Wortlaut dieser Urkunde abgedruckt bei Pan- 40 gerl: „UB. von Hohenfurt“ S. 52, nr. XLVIII. Emler: „Regesta“ II 690, nr. 1604. 22. 1296 August 25. Prag. — König Wenzel II. bestätigt auf Bitten des Urburers und Münzers Claricius, dem er das Richteramt der Stadt Budweis erblich verliehen hatte, dessen 1296 August 25.
1292— 1296. 13 gegen die Dörfer Nientschitz, Wlhlaw. Chraschtian und Tupes, welche dem Ritter Swatomir von Viemtschitz gehört hatten, eingetauscht und Strodenitz, Malschitz und Zaboř der Stadt Budweis ge- gehan. Da die Erben des genannten Ritters ihre Ansprüche auf die angeführten, diesem abgenom- menen, vier Dörfer dargethan hätten. habe sie König Wenzel II. den genannten Erben zurückge- 5 geben. Um nun das Stift Hohenfurt dafür schadlos zu halten, stellt König Wenzel diesem das Dorf Plaben zurück und gibt ihm für die drei Dörfer Strodenitz, Malschitz und Zaboř ausser dem Dorfe Stritschitz mit der Kirche daselbst noch sieben andere Dörfer mit einem Theile des Waldes Chraski (bei Dobschitz). 1292 Juli 3 Nos Wencezlaus dei gratia rex Boemie dux Cracouie et Sandomerie marchioque Mo- 1o ranie harum serie notum esse uolumus tam presentibus quam futuris, quod felicis memorie domi- nus Otakarus illustris rex Boemie karissimus:pater noster villam forensem dictam Zdrado- nicz circa ciuitatem nostram Budiwoyz necnon Plawen, Malshicz et Zaborsi ad mona- sterium in Altovado Cisterciensis ordinis pertinentes accepit, quarum tres, videlicet Zdrado- nicz, Malschicz et Zaborsi dicte ciuitati adiunxit, pro quibus quatuor villis dictus pater 15 noster villas dictas Nencitz, Bellela, Craschan et Tupes quondam Zuatumiri militis de Nemcicz in commutacionem prefato monasterio assignauit. Cumque per heredes dicti militis, quod eeden ville videlicet Nemchicz. Bellela, Craschan et Tupes ad eos racionabiliter pertinerent, nobis facta fuerit plena fides, eas restituendas duximus heredibus memoratis. Volentes itaque monasterium ipsum indempne super commutatione predicta seruare, 2 villam predictam Plawen prefato monasterio restituimus et pro dictis tribus villis Zdradonicz. Malshicz et Zaborsi villas nostras dictas Strishicz cum ecclesia in ea sita, Borach, Zaborsi. Badiczi, Holaschawicz, Shemil, Dubshicz, Lupanawicz et partem silue Chraski usque ad metas inter bona monasterii Sancte Corone ac Henrici de Rosemberch et Johannis de Monte Michaelis, cum pratis, pascuis, agris cultis et incultis, aquis et aqua- 25 rum decursibus, piscationibus et uenationibus ac iuribus omnibus. racionibus et pertinenciis villa- rum ipsarum dicto monasterio de Altovado in commutacionem damus, tradimus et etiam assig- namus, per abbatem et conuentum ipsius monasterii de Altovado commutationis titulo in perpe- tuum possidendas. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum muni- mine iussimus communiri. Datum Prage per manus magistri Petri prothonotarii nostri 30 Pragensis, Wratislauiensis et Wissegradensis ecclesiarum canonici. Anno domini millesimo ducen- tesimo nonagesimo secundo V° Nonas Julii. Indictionis quinte. Nach dem Original im Hohenfurter Stiftsarchive gedruckt bei Millauer: „Ursprung“ S. 110—112; Pan- gerl: „UB. von Hohenfurt“ S. 48—49. nr. XLV; Emler: „Regesta“ II 680, nr. 1587. 85 21. 1293 Februar 25. Rosenberg. — Heinrich von Rosenberg schenkt seinem getreuen Diener Ulrich, genannt Gusner, zum Lohne für die ihm geleisteten getreuen Dienste das Dorf Waldau sammt Zugehör zu erblichem Besitz. Unter den Zeugen wird an zweiter Stelle, nach Wenzel dem Burggrafen von Rosenberg, ein „Wolfradus de Gusen“ genannt. 1293 Febr. 25. Nach dem Original im Hohenfurter Stiftsarchiv ist der Wortlaut dieser Urkunde abgedruckt bei Pan- 40 gerl: „UB. von Hohenfurt“ S. 52, nr. XLVIII. Emler: „Regesta“ II 690, nr. 1604. 22. 1296 August 25. Prag. — König Wenzel II. bestätigt auf Bitten des Urburers und Münzers Claricius, dem er das Richteramt der Stadt Budweis erblich verliehen hatte, dessen 1296 August 25.
Strana 14
14 1296—1297. 1296 August 25. Sohne Nicolaus und den Erben desselben den erblichen Besitz des genannten Richteramtes mit dem dazu gehörigen Zolle, zwei Mühlen nächst der Stadt und allen übrigen Rechten. Nos Wencezlaus dei gracia rex Boemie, dux Cracouie et Sandomerie marchioque Mo- rauie, harum serie notum esse volumus vniuersis tam presentibus quam futuris, quod nos ad sup- plicacionem Claricij vrburarij et monetarij nostri per Boemiam judicium ciuitatis 5 nostre Budywoys, quod eidem Claricio iure hereditario dederamus. (eodem judicium cum theo- loneo et duobus molendinis sitis prope ciuitatem*) Nycolao filio ipsius (eciam*) cum iuribus (alijs*) omnibus ad idem judicium spectantibus conferimus de gracia speciali per eundem Nycolaum et heredes ipsius eodem iure hereditario perpetuo possidendum. In cuius rei testi- monium presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum munimine iussimus communiri. Datum 10 Prage per manus magistri Petri prepositi Brunnensis, prothonotarii regni nostri, anno domini millesimo ducentesimo nonagesimo sexto viij" Kalendis Septembris, none Indiccionis. Original auf Pergament in der Széchenyischen Landesbibliothek des Ungarischen National-Museums zu Budapest. An dem durch zwei Löcher in der Plica gezogenen roth-gelb-grünen Seidenstrange hängt das 12 cm in Durchmesser haltende königliche Münzsiegel in gewöhnlichem Wachs. Avers: Auf einem gothischen Throne sitzt 15 baarhaupt der mit Alba und einem Mantel angethane jugendliche König, dessen Kopf von dem langen, in Locken herabfallenden Haare umrahmt wird. In der Rechten hält der König ein Schwert, die Linke fasst die Mantel- schnalle. Zur Linken des Königs, dessen Ellenbogengelenk fast berührend, befindet sich ein Dreieckschild mit dem doppeltgeschwänzten böhmischen Löwen. Die in zwei concentrischen Kreisen angeordnete Umschrift lautet: „[† WJENCEZLAUS - SECU[NDUS . DEI -] GRAC[IA . OTAKAJRI - REGIS . Q[UOJNDAM - FI = F LIUS - 20 DOMINVS - ET -ER-ES -REGNI - BOEMIE.“ Revers: Auf einem nach links dahinsprengenden, mit einer tief herabreichenden Stechdecke bedeckten Pferde sitzt der gewappnete König, in der Rechten ein Fähnlein mit dem böhmischen Löwen stossbereit vor sich haltend, an dem rechten Arme einen, den Oberkörper ganz verdecken- den dreieckigen Schild mit einem einköpfigen Adler. Der Kopf ist mit einem Kübelhelm bedeckt, der als Schmuck ein grosses mit Federn besetztes Schirmbrett trägt. An der linken Seite des Reiters hängt ein Schwert. Umschrift 25 (gleichfalls in zwei concentrischen Kreisen): "† WENCEZLAVS - SECVNDVS - [DEI - GRA'. OTJAKARI . REGIS Q[VONDAM - FILIJVS - DOMINVS - [E] = 1 T - HERES MARCH[OJNATVS MORAVIE.“ Auf der Rückseite der Urkunde befindet sich die alte Signatur: „ad Fasc. I. Nro Dp: 2.“ — Ein Duplikat der Urkunde befindet sich im B. St.-A. (ist zur Zeit im Budweiser städtischen Museum ausgestellt). In dieser fehlen die oben eingeklammerten Stellen. Auf der Rückseite derselben findet sich die alte Signatur: „Ad Fasc. I.Nro Dep: 2 30 Dupplicat.“ — Millauer: „Uber die Erbauung der königl. befreyten Berg- und Kreisstadt Budweis in Böhmen“ („Abhandlungen der kgl. böhmischen Gesellschaft der Wissenschaften in Prag. III. Folge Bd. 5.) S. 23—24. Emler: „Regesta“ II 740, nr. 1724. Čelakovský: „Codex juris municipalis regni Bohemiae“ II 126—127, nr. 64. Die hier auf S. 123 gegebene Beschreibung des Münzsiegels K. Wenzels ist insofern nicht ganz richtig, als die auf Grund des in der Urkunde erscheinenden Titels des Königs vorgenommene Ergänzung der Umschrift nicht der Wirklich- 35 keit entspricht. 23. 1297 April 3. 1297 April 3. Rom. — Petrus, der Patriach von Constantinopel, und mehrere genannte Erzbischöfe und Bischöfe verleihen allen jenen, welche wahrhaft Busse thuen und beichten, an allen Sonntagen und an den in der Urkunde angeführten Festtagen die St. Niklaskirche in Bud-40 weis besuchen, zum Baue, zur Beleuchtung, zur Ausschmückung und zur Bestreitung anderer Be- dürfnisse der Kirche beitragen, oder gesunden Leibes oder auf dem Sterbebette der Kirche etwas von ihrem Besitze geben oder vermachen, einen vierzigtägigen Ablass. Uniuersis Christi fidelibus presentes litteras inspecturis Petrus Constantinopoli- tanus patriarcha, Michael Antiberinus et Sicoliensis, Philippus Salernitanus, 45 frater Basilius Armenorum Jerosolimitanus archiepiscopi, frater Jacobus Nillepon- *) Diese oben eingeklammerten Stellen fehlen in dem Duplikate dieser Urkunde.
14 1296—1297. 1296 August 25. Sohne Nicolaus und den Erben desselben den erblichen Besitz des genannten Richteramtes mit dem dazu gehörigen Zolle, zwei Mühlen nächst der Stadt und allen übrigen Rechten. Nos Wencezlaus dei gracia rex Boemie, dux Cracouie et Sandomerie marchioque Mo- rauie, harum serie notum esse volumus vniuersis tam presentibus quam futuris, quod nos ad sup- plicacionem Claricij vrburarij et monetarij nostri per Boemiam judicium ciuitatis 5 nostre Budywoys, quod eidem Claricio iure hereditario dederamus. (eodem judicium cum theo- loneo et duobus molendinis sitis prope ciuitatem*) Nycolao filio ipsius (eciam*) cum iuribus (alijs*) omnibus ad idem judicium spectantibus conferimus de gracia speciali per eundem Nycolaum et heredes ipsius eodem iure hereditario perpetuo possidendum. In cuius rei testi- monium presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum munimine iussimus communiri. Datum 10 Prage per manus magistri Petri prepositi Brunnensis, prothonotarii regni nostri, anno domini millesimo ducentesimo nonagesimo sexto viij" Kalendis Septembris, none Indiccionis. Original auf Pergament in der Széchenyischen Landesbibliothek des Ungarischen National-Museums zu Budapest. An dem durch zwei Löcher in der Plica gezogenen roth-gelb-grünen Seidenstrange hängt das 12 cm in Durchmesser haltende königliche Münzsiegel in gewöhnlichem Wachs. Avers: Auf einem gothischen Throne sitzt 15 baarhaupt der mit Alba und einem Mantel angethane jugendliche König, dessen Kopf von dem langen, in Locken herabfallenden Haare umrahmt wird. In der Rechten hält der König ein Schwert, die Linke fasst die Mantel- schnalle. Zur Linken des Königs, dessen Ellenbogengelenk fast berührend, befindet sich ein Dreieckschild mit dem doppeltgeschwänzten böhmischen Löwen. Die in zwei concentrischen Kreisen angeordnete Umschrift lautet: „[† WJENCEZLAUS - SECU[NDUS . DEI -] GRAC[IA . OTAKAJRI - REGIS . Q[UOJNDAM - FI = F LIUS - 20 DOMINVS - ET -ER-ES -REGNI - BOEMIE.“ Revers: Auf einem nach links dahinsprengenden, mit einer tief herabreichenden Stechdecke bedeckten Pferde sitzt der gewappnete König, in der Rechten ein Fähnlein mit dem böhmischen Löwen stossbereit vor sich haltend, an dem rechten Arme einen, den Oberkörper ganz verdecken- den dreieckigen Schild mit einem einköpfigen Adler. Der Kopf ist mit einem Kübelhelm bedeckt, der als Schmuck ein grosses mit Federn besetztes Schirmbrett trägt. An der linken Seite des Reiters hängt ein Schwert. Umschrift 25 (gleichfalls in zwei concentrischen Kreisen): "† WENCEZLAVS - SECVNDVS - [DEI - GRA'. OTJAKARI . REGIS Q[VONDAM - FILIJVS - DOMINVS - [E] = 1 T - HERES MARCH[OJNATVS MORAVIE.“ Auf der Rückseite der Urkunde befindet sich die alte Signatur: „ad Fasc. I. Nro Dp: 2.“ — Ein Duplikat der Urkunde befindet sich im B. St.-A. (ist zur Zeit im Budweiser städtischen Museum ausgestellt). In dieser fehlen die oben eingeklammerten Stellen. Auf der Rückseite derselben findet sich die alte Signatur: „Ad Fasc. I.Nro Dep: 2 30 Dupplicat.“ — Millauer: „Uber die Erbauung der königl. befreyten Berg- und Kreisstadt Budweis in Böhmen“ („Abhandlungen der kgl. böhmischen Gesellschaft der Wissenschaften in Prag. III. Folge Bd. 5.) S. 23—24. Emler: „Regesta“ II 740, nr. 1724. Čelakovský: „Codex juris municipalis regni Bohemiae“ II 126—127, nr. 64. Die hier auf S. 123 gegebene Beschreibung des Münzsiegels K. Wenzels ist insofern nicht ganz richtig, als die auf Grund des in der Urkunde erscheinenden Titels des Königs vorgenommene Ergänzung der Umschrift nicht der Wirklich- 35 keit entspricht. 23. 1297 April 3. 1297 April 3. Rom. — Petrus, der Patriach von Constantinopel, und mehrere genannte Erzbischöfe und Bischöfe verleihen allen jenen, welche wahrhaft Busse thuen und beichten, an allen Sonntagen und an den in der Urkunde angeführten Festtagen die St. Niklaskirche in Bud-40 weis besuchen, zum Baue, zur Beleuchtung, zur Ausschmückung und zur Bestreitung anderer Be- dürfnisse der Kirche beitragen, oder gesunden Leibes oder auf dem Sterbebette der Kirche etwas von ihrem Besitze geben oder vermachen, einen vierzigtägigen Ablass. Uniuersis Christi fidelibus presentes litteras inspecturis Petrus Constantinopoli- tanus patriarcha, Michael Antiberinus et Sicoliensis, Philippus Salernitanus, 45 frater Basilius Armenorum Jerosolimitanus archiepiscopi, frater Jacobus Nillepon- *) Diese oben eingeklammerten Stellen fehlen in dem Duplikate dieser Urkunde.
Strana 15
1297. 15 tensis, Leonardus Metrimensis, Sabbinus Militensis, frater Jacobus Calcedo- nensis. Salnus Thelesinus, frater Romanus Croensis, Georgius Sardensis, Adam Marturanensis, Ciprianus Bonensis et Stephanus Oppidensis episcopi salutem in domino sempiternam. Splendor paterne glorie, qui sua mundum illuminat ineffabili claritate pia 5 uota fidelium de clementissima ipsius maiestate sperancium tunc precipue benigno fauore prose- quitur, cum deuota ipsorum humilitas sanctorum precibus et meritis adiuuatur. Cupientes igitur, ut ecclesia sancti Nicolai in Budwes, Pragensis diocesis, congruis honoribus frequentetur et a Christi fidelibus iugiter ueneretur, omnibus uere penitentibus et confessis, qui ad dictam ecclesiam subscriptis festiuitatibus, scilicet Natiuitatis Domini, Resurrectionis, Ascensionis et Pen- 10 tecostes, in quatuor festiuitatibus beate Marie virginis, videlicet Natiuitatis, Annunciacionis, Puri- ficationis et Assumpcionis eiusdem, et in festo sancti Michaelis, in omnibus nataliciis Apostolorum et Ewangelistarum, in festo sancti Stephani protomartiris, in festiuitatibus sanctorum Viti, Ve- zezlai, Adalberti, Martini episcopi, Procopii, Margarete, Katarine virginis, Marie Magdalene, Omnium Sanctorum, et in omnibus diebus dominicis, et in dedicatione ipsius ecclesie, et precipue 15 in festiuitate ipsius sancti Nicolai patroni, et per earumdem octauas causa deuotionis et orationis accesserint annuatim, uel ad fabricam, luminaria, ornamenta seu alia necessaria ipsius ecclesie manus porrexerint adiutrices, aut qui in bona sui corporis sanitate seu eciam in extremis labo- rantes quicquam suarum faccultatum legauerint seu dederint ecclesie memorate, de omnipotentis Dei misericordia, beatorum Petri et Pauli apostolorum eius auctoritate, beate Marie virginis om- 2o niumque sanctorum meritis et intercessione confisi, singuli singulas dierum quadragenas de iniunc- tis sibi penitenciis misericorditer in [domino] [re]l[ax]amus dummodo [ordinarii] uoluntas ad id accesserit et consensus. In cuius rei testimonium presentes litteras sigillorum nostrorum iussimus appensione muniri. Datum Rome apud sanctum Petrum iii mensis Ap[rilis anno] domini mil- lesimo ducentesimo nonagesimo septimo, Indictione [xa], pontificatus domini Bonifacii pape viii 25 anno tercio. 1297 April 3. [Von anderer Hand folgt die Bestätigung und Vermehrung dieses Ablassbriefes durch den Prager Bischof Gregor dd° Moldautein 15. Mai 1297.] Original auf italienischem Pergament im Budweiser Stadtarchiv Nr. 14. Auf der Rückseite von einer Hand des XVI. Jahrhuudertes die Aufschrift: „Indulgentiae templo sancti Nicolai concessae anno 1297-, daneben 30 die durchstrichene Ziffer 10, darunter: „N° 77.“ Alte Signatur: „ad Fasc: I, Nro Dep: 3“. Die Urkunde hat durch den häufigen Gebrauch stark gelitten, ist am oberen und an den seitlichen Rändern stark abgegriffen und an den Bugstellen zum Theil durchgewetzt, so dass das Pergament an fünf Stellen Löcher aufweist, von welchen drei auch den Text an den oben durch Klammern gekennzeichneten Stellen in Mitleidenschaft gezogen haben. An der Urkunde hiengen ursprünglich fünfzehn Siegel u. zw. in fünf Gruppen zu je drei Siegeln. Von diesen sind jetzt 35 nur mehr neun vorhanden. Alle sind durch und durch aus rothem Wachs und hängen an gelben und rothen Seidenfäden. 1. fehlt. — 2. kreisrund, auf einem einfachen Sessel sitzt ein Bischof mit erhobener Rechten, in der Linken einen von einem Kreuz gekrönten Stab haltend. Von der Umschrift ist nur der Anfang: „S .PE....“ erhalten. Alle folgenden Siegel sind spitzoval. — 3. in der unteren Spitze des Siegels kniet unter einem Bogen eine betende bischöfliche Gestalt. In dem oberen grösseren Theile des Siegelfeldes St. Georg zu Pferde, den 40 Drachen tödtend. Umschrift zum grössten Theil zerstört. — 4. nur die obere Hälfte erhalten, zeigt das Brust- bild eines Bischofs mit seitlich erhobenen Armen. Umschrift (am Rande und im Siegelfelde) unleserlich. Auf der Rückseite ein rundes Gegensiegel mit einem Ring(?) als Siegelbild; Umschrift unleserlich — 5. und 6. fehlen. — 7. nur das Mittelstück erhalten, auf welchem zwei (in Nischen stehende) Gestalten zu sehen sind, von welchen die ganz erhaltene eine Bischofsmütze auf dem Haupte trägt und in der Linken einen Bischofstab hält. — 8. drei 45 gothisch überwölbte Nischen, in deren mittlerer Maria mit dem Jesukinde auf dem Arm, rechts und links unkenntliche Figuren; in der unteren Spitze in einem Spitzbogen unter dem Marienbilde das Brustbild einer betenden Bischofsfigur. Umschrift zerstört. — 9. fehlt. — 10. nur die obere Spitze des Siegels erhalten mit der sitzenden Gestalt Marias mit dem Jesukinde. — 11. die Gestalt eines Bischofs mit segnend erhobener Rechten und einem Bischofstab in der Linken. Der erhaltene Theil der Umschrift unleserlich. — 12. und
1297. 15 tensis, Leonardus Metrimensis, Sabbinus Militensis, frater Jacobus Calcedo- nensis. Salnus Thelesinus, frater Romanus Croensis, Georgius Sardensis, Adam Marturanensis, Ciprianus Bonensis et Stephanus Oppidensis episcopi salutem in domino sempiternam. Splendor paterne glorie, qui sua mundum illuminat ineffabili claritate pia 5 uota fidelium de clementissima ipsius maiestate sperancium tunc precipue benigno fauore prose- quitur, cum deuota ipsorum humilitas sanctorum precibus et meritis adiuuatur. Cupientes igitur, ut ecclesia sancti Nicolai in Budwes, Pragensis diocesis, congruis honoribus frequentetur et a Christi fidelibus iugiter ueneretur, omnibus uere penitentibus et confessis, qui ad dictam ecclesiam subscriptis festiuitatibus, scilicet Natiuitatis Domini, Resurrectionis, Ascensionis et Pen- 10 tecostes, in quatuor festiuitatibus beate Marie virginis, videlicet Natiuitatis, Annunciacionis, Puri- ficationis et Assumpcionis eiusdem, et in festo sancti Michaelis, in omnibus nataliciis Apostolorum et Ewangelistarum, in festo sancti Stephani protomartiris, in festiuitatibus sanctorum Viti, Ve- zezlai, Adalberti, Martini episcopi, Procopii, Margarete, Katarine virginis, Marie Magdalene, Omnium Sanctorum, et in omnibus diebus dominicis, et in dedicatione ipsius ecclesie, et precipue 15 in festiuitate ipsius sancti Nicolai patroni, et per earumdem octauas causa deuotionis et orationis accesserint annuatim, uel ad fabricam, luminaria, ornamenta seu alia necessaria ipsius ecclesie manus porrexerint adiutrices, aut qui in bona sui corporis sanitate seu eciam in extremis labo- rantes quicquam suarum faccultatum legauerint seu dederint ecclesie memorate, de omnipotentis Dei misericordia, beatorum Petri et Pauli apostolorum eius auctoritate, beate Marie virginis om- 2o niumque sanctorum meritis et intercessione confisi, singuli singulas dierum quadragenas de iniunc- tis sibi penitenciis misericorditer in [domino] [re]l[ax]amus dummodo [ordinarii] uoluntas ad id accesserit et consensus. In cuius rei testimonium presentes litteras sigillorum nostrorum iussimus appensione muniri. Datum Rome apud sanctum Petrum iii mensis Ap[rilis anno] domini mil- lesimo ducentesimo nonagesimo septimo, Indictione [xa], pontificatus domini Bonifacii pape viii 25 anno tercio. 1297 April 3. [Von anderer Hand folgt die Bestätigung und Vermehrung dieses Ablassbriefes durch den Prager Bischof Gregor dd° Moldautein 15. Mai 1297.] Original auf italienischem Pergament im Budweiser Stadtarchiv Nr. 14. Auf der Rückseite von einer Hand des XVI. Jahrhuudertes die Aufschrift: „Indulgentiae templo sancti Nicolai concessae anno 1297-, daneben 30 die durchstrichene Ziffer 10, darunter: „N° 77.“ Alte Signatur: „ad Fasc: I, Nro Dep: 3“. Die Urkunde hat durch den häufigen Gebrauch stark gelitten, ist am oberen und an den seitlichen Rändern stark abgegriffen und an den Bugstellen zum Theil durchgewetzt, so dass das Pergament an fünf Stellen Löcher aufweist, von welchen drei auch den Text an den oben durch Klammern gekennzeichneten Stellen in Mitleidenschaft gezogen haben. An der Urkunde hiengen ursprünglich fünfzehn Siegel u. zw. in fünf Gruppen zu je drei Siegeln. Von diesen sind jetzt 35 nur mehr neun vorhanden. Alle sind durch und durch aus rothem Wachs und hängen an gelben und rothen Seidenfäden. 1. fehlt. — 2. kreisrund, auf einem einfachen Sessel sitzt ein Bischof mit erhobener Rechten, in der Linken einen von einem Kreuz gekrönten Stab haltend. Von der Umschrift ist nur der Anfang: „S .PE....“ erhalten. Alle folgenden Siegel sind spitzoval. — 3. in der unteren Spitze des Siegels kniet unter einem Bogen eine betende bischöfliche Gestalt. In dem oberen grösseren Theile des Siegelfeldes St. Georg zu Pferde, den 40 Drachen tödtend. Umschrift zum grössten Theil zerstört. — 4. nur die obere Hälfte erhalten, zeigt das Brust- bild eines Bischofs mit seitlich erhobenen Armen. Umschrift (am Rande und im Siegelfelde) unleserlich. Auf der Rückseite ein rundes Gegensiegel mit einem Ring(?) als Siegelbild; Umschrift unleserlich — 5. und 6. fehlen. — 7. nur das Mittelstück erhalten, auf welchem zwei (in Nischen stehende) Gestalten zu sehen sind, von welchen die ganz erhaltene eine Bischofsmütze auf dem Haupte trägt und in der Linken einen Bischofstab hält. — 8. drei 45 gothisch überwölbte Nischen, in deren mittlerer Maria mit dem Jesukinde auf dem Arm, rechts und links unkenntliche Figuren; in der unteren Spitze in einem Spitzbogen unter dem Marienbilde das Brustbild einer betenden Bischofsfigur. Umschrift zerstört. — 9. fehlt. — 10. nur die obere Spitze des Siegels erhalten mit der sitzenden Gestalt Marias mit dem Jesukinde. — 11. die Gestalt eines Bischofs mit segnend erhobener Rechten und einem Bischofstab in der Linken. Der erhaltene Theil der Umschrift unleserlich. — 12. und
Strana 16
16 1297—1300. 1297 April 3. 13. fehlen. — 14. Die Bildfläche ist durch einen horizontalen Strich in zwei Felder getheilt : im oberen Felde eine knieende Frauengestalt, im unteren eine nach der entgegengesetzten Seite gewendete knieende Bischofsgestalt. den Bischofsstab vor sich haltend ; Umschrift undeutlich und zum Theil zerstört. — 15. eine Bischofsgestalt mit segnend erhobener Rechten und einem Bischofsstab in der Linken. Stark abgeschliffen, Umschrift unleserlich. — Zuerst ge- druckt mit Weglassung der Namen einiger Bischöfe von Millauer in seiner Abhandlung „Über die Erbanung der 5 kgl. befr. Berg- und Kreisstadt Budweis in Böhmen“ (1817). S 26—28. Darnach bei Trajer: „Historisch- statistische Beschreibung der Diöcese Budweis“ (1862) S. 8—9. — In Emler's „Regesta“ fehlt die Urkunde. 1297 Mai 15. 24. 1297 Mai 15. Moldautein. — Der Prager Bischof Gregor (von Hasenburg) bestätigt den vorstehenden Ablasshrief und vermehrt ihn durch Verleihung eines weiteren vierzigtägi- 10 gen Ablasses. Nos vero Gregorius, dei gracia Pragensis episcopus, has indulgencias wenerabi- lium in Christo patrum archiepiscoporum et episcoporum ratas et gratas habentes ac ea auctori- tate, qua fungimur, confirmantes, [ipsis] quadraginta dies auctoritatis nostre duximus coniun- gendos. In cuius rei testimonium presens scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus com- 15 muniri. Datum in Tyn Bechinensi anno domini millesimo CC" nonagesimo septimo, ipso Idus Maii, Indictionis decime, pontificatus vero nostri anno primo. Steht unter dem Texte des vorangehenden Ablassbriefes dde Rom 3. April 1297. 1298. 25. 1298. — Bernhard (von Prambach), Bischof von Passau, verleiht der Kirche des Domi- 29 nicanerklosters bei Budweis einen vierzigtägigen Ablass. Dass die jetzige Statt Budweiss lang nach dem Kloster vnd Kirchen vnser Frawen Ge- burth. Prediger�Ordens, erbawet sey worden, ist gewiss vnd gar nicht zweifelhaftig, wird auch solches aus vnderschiedlichen Vrsachen vnd Scribenten klar bewiesen.... Zum fünften, indem Bernardus episcopus Pataviensis Anno 1298 allen vierzig Tag Ablass thut verleihen. so 25 die Kirchen Prediger-Ordens N. B. bei Budweiss besuchen ; aus welchem abzunehmen, auf das wenigste, dass sie [die Stadt Budweis] noch nicht völlig erbauet seie gewesen. Schichellius: „Puteus aquarum“ etc. S. 88 u. 90. 1296 — 1300. 26. [1296—1300.] — König Wenzel II., bei welchem sich die Budweiser Bürger Konrad, 30 Eberlin und Fridlin beschwert hatten, dass, als sie anlässlich einer gerichtlichen Verhandlung vor dem Stadtrichter standen, ein Bürger sie thätlich angegriffen, einen der Ihrigen erschlagen und andere schwer verwundet hätte, beauftragt seinen Kämmerer Burkhard von Magdeburg, sofort nach Budweis zu reisen, um die Sache persönlich zu untersuchen, die Schuldigen zu be- strafen und den Geschädigten entsprechende Genugthuung zu verschaffen. Da die Erzesse in 35 Budweis mit Wissen des Stadtrichters und wegen der Länge der Amtsdauer der Geschworenen. welche hier nicht wie in anderen Städten Böhmens (jährlich) erneuert werden, geschehen, trägt der König dem Burghard auf, die jetzigen Geschwornen in Budweis ihres Amtes zu entsetzen und an ihrer statt andere, Recht liebende und keiner Partei angehörige einzusetzen. [Wenceslaus] dei gracia etc. dilecto camerario suo Purchhardo] etc. Con- 40 radus, Eberlinus et Fridlinus cives nostri de Wudywois gravem excessum, qui est in
16 1297—1300. 1297 April 3. 13. fehlen. — 14. Die Bildfläche ist durch einen horizontalen Strich in zwei Felder getheilt : im oberen Felde eine knieende Frauengestalt, im unteren eine nach der entgegengesetzten Seite gewendete knieende Bischofsgestalt. den Bischofsstab vor sich haltend ; Umschrift undeutlich und zum Theil zerstört. — 15. eine Bischofsgestalt mit segnend erhobener Rechten und einem Bischofsstab in der Linken. Stark abgeschliffen, Umschrift unleserlich. — Zuerst ge- druckt mit Weglassung der Namen einiger Bischöfe von Millauer in seiner Abhandlung „Über die Erbanung der 5 kgl. befr. Berg- und Kreisstadt Budweis in Böhmen“ (1817). S 26—28. Darnach bei Trajer: „Historisch- statistische Beschreibung der Diöcese Budweis“ (1862) S. 8—9. — In Emler's „Regesta“ fehlt die Urkunde. 1297 Mai 15. 24. 1297 Mai 15. Moldautein. — Der Prager Bischof Gregor (von Hasenburg) bestätigt den vorstehenden Ablasshrief und vermehrt ihn durch Verleihung eines weiteren vierzigtägi- 10 gen Ablasses. Nos vero Gregorius, dei gracia Pragensis episcopus, has indulgencias wenerabi- lium in Christo patrum archiepiscoporum et episcoporum ratas et gratas habentes ac ea auctori- tate, qua fungimur, confirmantes, [ipsis] quadraginta dies auctoritatis nostre duximus coniun- gendos. In cuius rei testimonium presens scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus com- 15 muniri. Datum in Tyn Bechinensi anno domini millesimo CC" nonagesimo septimo, ipso Idus Maii, Indictionis decime, pontificatus vero nostri anno primo. Steht unter dem Texte des vorangehenden Ablassbriefes dde Rom 3. April 1297. 1298. 25. 1298. — Bernhard (von Prambach), Bischof von Passau, verleiht der Kirche des Domi- 29 nicanerklosters bei Budweis einen vierzigtägigen Ablass. Dass die jetzige Statt Budweiss lang nach dem Kloster vnd Kirchen vnser Frawen Ge- burth. Prediger�Ordens, erbawet sey worden, ist gewiss vnd gar nicht zweifelhaftig, wird auch solches aus vnderschiedlichen Vrsachen vnd Scribenten klar bewiesen.... Zum fünften, indem Bernardus episcopus Pataviensis Anno 1298 allen vierzig Tag Ablass thut verleihen. so 25 die Kirchen Prediger-Ordens N. B. bei Budweiss besuchen ; aus welchem abzunehmen, auf das wenigste, dass sie [die Stadt Budweis] noch nicht völlig erbauet seie gewesen. Schichellius: „Puteus aquarum“ etc. S. 88 u. 90. 1296 — 1300. 26. [1296—1300.] — König Wenzel II., bei welchem sich die Budweiser Bürger Konrad, 30 Eberlin und Fridlin beschwert hatten, dass, als sie anlässlich einer gerichtlichen Verhandlung vor dem Stadtrichter standen, ein Bürger sie thätlich angegriffen, einen der Ihrigen erschlagen und andere schwer verwundet hätte, beauftragt seinen Kämmerer Burkhard von Magdeburg, sofort nach Budweis zu reisen, um die Sache persönlich zu untersuchen, die Schuldigen zu be- strafen und den Geschädigten entsprechende Genugthuung zu verschaffen. Da die Erzesse in 35 Budweis mit Wissen des Stadtrichters und wegen der Länge der Amtsdauer der Geschworenen. welche hier nicht wie in anderen Städten Böhmens (jährlich) erneuert werden, geschehen, trägt der König dem Burghard auf, die jetzigen Geschwornen in Budweis ihres Amtes zu entsetzen und an ihrer statt andere, Recht liebende und keiner Partei angehörige einzusetzen. [Wenceslaus] dei gracia etc. dilecto camerario suo Purchhardo] etc. Con- 40 radus, Eberlinus et Fridlinus cives nostri de Wudywois gravem excessum, qui est in
Strana 17
1296—1304. 17 eis commissum, nobis detulerunt, videlicet quod dum ipsi unacum amicis suis essent coram iudice eiusdem civitatis in iudicio constituti, quidam ex civibus ipsius civitatis in eos irruentes quendam ex eis occiderunt et quosdam graviter vulneraverunt. Unde cum talis excessus inultus non debeat pertransiri, volumus et mandamus tibi, ut statim post recepcionem presencium ad 5 dictam civitatem Widiweiz personaliter accedas et nulli causam huiusmodi committas sed tu eam in propria persona audias et nocentes seu culpabiles de tali excessu sic punias et castiges, quod de cetero talia facere non presumant. Ordines eciam lesis passis iniuriam super hoc satis- faccionem debitam et omnimodam. Preterea intelleximus, quod insolencie fiant in dicta civitate cum consensu iudicis ibidem et propter diuturnitatem iuratorum, quia in eadem civitate non 10 deponuntur iurati, sicut in aliis civitatibus regni nostri iurati solent destitui et deponi. Quare mandamus tibi, ut modernos iuratos ipsius civitatis Budweiz deponas et loco eorum ponas [et] instituas alios ydoneos, qui non sunt de parte aliqua, sed pocius medii et iusticie amatores. Hec autem omnia facere aliqualiter non obmittas. Datum etc. Dr. Johann Loserth: „Das St. Pauler Formular.“ (1896). S. 76—77, nr. 85. 1296 — 1300. 15 27. 1304 September. — Pfalzgraf Rudolf gibt einem seiner Getreuen Nachricht von dem Kriegszuge gegen Böhmen. 1304 Septemb. . . . De rege vero Bohemiae non habemus alia nova, nisi quod ipse, sicut dicitur, suum contra nos instaurat exercitum, sicut fortius potest, et ad defendendum sua intendit quibus potest 20 viribus laborare. Nos vero juxta Podweins conveniemus in proximo, dux Austriae et dominus rex Ungariae de Sicilia, ulterius de maturo eorumdem consilio ac domini regis Romanorum nostros processus contra regem Bohemiae directuri.... Das ganze Schreiben ist aus einem Wittingauer Formelbuch abgedruckt bei Palacký: „Ueber Formel- bücher, zunächst in Bezug auf böhmische Geschichte“ I. (Abh. d. kgl. böhm. Ges. d. Wisssensch. V. Folge 2. Bd.) 25 S. 326, nr. 123; Emler: „Regesta“ II 871, nr. 2012. 28. 1304 September. — Auf seinem Kriegszuge gegen Böhmen zog König Albrecht (von Nürn- berg) über (Regensburg und) Linz nach Budweis, wo (am 29. September 1304) dessen Vereini- gung mit seinem Sohne Rudolf und Karl Robert, dem König von Ungarn, welche über Gmünd 30 und Weitra herangezogen waren, stattfand. 1304 Septemb. Itaque contracto exercitu forcium bellatorum coactisque agminibus militum plurimorum anno domini MCCCIIII" transivit rex Albertus per Bauariam non sine pernicie indigenarum pervenitque in Lincz, ibidem Danubium pertransivit et post hoc circa Budewogis sua collo- cans tentoria filium suum, ducem Austrie, ibidem exspectavit. Interea dux Austrie cum 35 Ungaris, Bulgaris et paganis crudelitate comitante ipsum per Morauiam fertur feritate ferina, ubi feralia per secula inaudita, sue virtutis et victorie reliquerat signa. Nam circiter quatuor millia hominum promiscui sexus ferro et igne interfecit, virginum quoque et matronarum ac ceterarum mulierum greges misere extra terre terminos ab illo exercitu paganico terribili sunt educti. Indicat adhuc in Ybanitz hoc malum ecclesie incendium, in qua tanta multitudo interiit 40 hominum, quod liquor et adeps pingwedinis de humanis profluens morticiniis fecerat remocius magnum fluxum. Nulli namque integritati aut etati ignovit hec inhumana ac immanis crudelitas, sed laudi et glorie adscripserat omne nephas; infancium quoque capita infixa sunt lanceis et cor- 3 1.
1296—1304. 17 eis commissum, nobis detulerunt, videlicet quod dum ipsi unacum amicis suis essent coram iudice eiusdem civitatis in iudicio constituti, quidam ex civibus ipsius civitatis in eos irruentes quendam ex eis occiderunt et quosdam graviter vulneraverunt. Unde cum talis excessus inultus non debeat pertransiri, volumus et mandamus tibi, ut statim post recepcionem presencium ad 5 dictam civitatem Widiweiz personaliter accedas et nulli causam huiusmodi committas sed tu eam in propria persona audias et nocentes seu culpabiles de tali excessu sic punias et castiges, quod de cetero talia facere non presumant. Ordines eciam lesis passis iniuriam super hoc satis- faccionem debitam et omnimodam. Preterea intelleximus, quod insolencie fiant in dicta civitate cum consensu iudicis ibidem et propter diuturnitatem iuratorum, quia in eadem civitate non 10 deponuntur iurati, sicut in aliis civitatibus regni nostri iurati solent destitui et deponi. Quare mandamus tibi, ut modernos iuratos ipsius civitatis Budweiz deponas et loco eorum ponas [et] instituas alios ydoneos, qui non sunt de parte aliqua, sed pocius medii et iusticie amatores. Hec autem omnia facere aliqualiter non obmittas. Datum etc. Dr. Johann Loserth: „Das St. Pauler Formular.“ (1896). S. 76—77, nr. 85. 1296 — 1300. 15 27. 1304 September. — Pfalzgraf Rudolf gibt einem seiner Getreuen Nachricht von dem Kriegszuge gegen Böhmen. 1304 Septemb. . . . De rege vero Bohemiae non habemus alia nova, nisi quod ipse, sicut dicitur, suum contra nos instaurat exercitum, sicut fortius potest, et ad defendendum sua intendit quibus potest 20 viribus laborare. Nos vero juxta Podweins conveniemus in proximo, dux Austriae et dominus rex Ungariae de Sicilia, ulterius de maturo eorumdem consilio ac domini regis Romanorum nostros processus contra regem Bohemiae directuri.... Das ganze Schreiben ist aus einem Wittingauer Formelbuch abgedruckt bei Palacký: „Ueber Formel- bücher, zunächst in Bezug auf böhmische Geschichte“ I. (Abh. d. kgl. böhm. Ges. d. Wisssensch. V. Folge 2. Bd.) 25 S. 326, nr. 123; Emler: „Regesta“ II 871, nr. 2012. 28. 1304 September. — Auf seinem Kriegszuge gegen Böhmen zog König Albrecht (von Nürn- berg) über (Regensburg und) Linz nach Budweis, wo (am 29. September 1304) dessen Vereini- gung mit seinem Sohne Rudolf und Karl Robert, dem König von Ungarn, welche über Gmünd 30 und Weitra herangezogen waren, stattfand. 1304 Septemb. Itaque contracto exercitu forcium bellatorum coactisque agminibus militum plurimorum anno domini MCCCIIII" transivit rex Albertus per Bauariam non sine pernicie indigenarum pervenitque in Lincz, ibidem Danubium pertransivit et post hoc circa Budewogis sua collo- cans tentoria filium suum, ducem Austrie, ibidem exspectavit. Interea dux Austrie cum 35 Ungaris, Bulgaris et paganis crudelitate comitante ipsum per Morauiam fertur feritate ferina, ubi feralia per secula inaudita, sue virtutis et victorie reliquerat signa. Nam circiter quatuor millia hominum promiscui sexus ferro et igne interfecit, virginum quoque et matronarum ac ceterarum mulierum greges misere extra terre terminos ab illo exercitu paganico terribili sunt educti. Indicat adhuc in Ybanitz hoc malum ecclesie incendium, in qua tanta multitudo interiit 40 hominum, quod liquor et adeps pingwedinis de humanis profluens morticiniis fecerat remocius magnum fluxum. Nulli namque integritati aut etati ignovit hec inhumana ac immanis crudelitas, sed laudi et glorie adscripserat omne nephas; infancium quoque capita infixa sunt lanceis et cor- 3 1.
Strana 18
18 1304—1312. 1304 Septemb. pusculis ipsorum ad subsellia alligatis mestum prebebant aspectum matribus suis; et ut plurima paucis claudam: nichil mali intactum reliquit ille exercitus paganicus et nequam. Itaque, dum per mala in malum et perniciosa in perniciem graditur ille Gomorre populus, cum dampno pau- perum tandem circa Budowicz ventum est ad regem Romanorum et exinde exercitibus utriusque principis pariter congretatis venitur in Cuthnam ac castra metati sunt in loco, quem pratorum 5 commendabat amenitas..... Peter's von Zittau Königssaler Chronik, Ausgabe Emler’s in den „Font. rer. Boh.“ IV 88'—89. Die auf diesen Kriegszug bezüglichen Angaben des Domherrn Franz von Prag und des Beneš von Weitmühl (ebenda S. 366 und 463) gehen auf Peter von Zittau zurück. 29. 10 1307 April 17. 1307 April 17. o. AO. — In der Urkunde, mit welcher Wolfram Zwynillinger, Bürger der Stadt Neu-Pilsen, zu seinem Seelenheil der St. Bartholomaei-Kirche in Pilsen ein Bräu- haus und eine Dörre vor der Stadt vermacht, wird unter den Zeugen Vlricus de Bude- woys genannt. Strnad Josef: „Listář královského města Plzně a druhdy poddaných osad.“ (1891) S. 3—4 (nach dem Ori- 15 ginal im Pilsener Museum). Hruška: „Kniha pamětní města Plzně“ S. 7. 1312 Nov. 16. 30. 1312 November 16. o. AO. — Přibik von Poreschin (recte Witějowitz) verschreibt dem Budweiser Dominicanerkloster einen Theil des Dorfes Dub bei Blanitz sammt Zugehör zu dem Zwecke, damit in dem genannten Kloster an den bezeichneten Tagen für ihn und seine verstor-20 bene Gattin Zdenka Gedächtnistage abgehalten werden. De fundationibus missarum, quae successu temporis periverunt: Prima, quantum reperiri potest, est fundatio facta anno 1312 a quodam nobili domino Przibiko de Porzessin [sic], qui conventui Budwicensi assignavit partem villae u Dubu prope Blanitz cum agris, pratis et appertinenciis in perpetuum cum hoc onere, ut conventus 25 singulis quatuor temporibus haberet exequias cum vigiliis novem lectionum et missa defunctorum in crastino cum omni, qua decet, solemnitate, et eodem die in pietantia fratrum media sexagena, hoc est triginta grossi Pragenses expenderentur. Item in die sancti Eduardi, utpote anniversaria conjugis suae Sdencae, et in anniversario sui obitus post mortem suam idem fieri requisivit; ceterum autem lucrum ex dicta villa ad vestes fratrum et pro infirmis, sicut et partim pro candelis 30 ad has missas requisitis impendi voluit. Si autem cum tempore prior aut fratres hanc partem villae vendere vellent aut alienare, ex tunc ipso facto ad haeredes suos eam cadere declaravit. Originale datum anno dicto, die 16. Novembris exstat in archivo conventus. Haec pars villae eodem tempore*), in absentia fratrum, conventui est abrepta, pro qua recuperanda ex manibus familiae Rziczanianae anno 1628 procurata desuper commissione labo- 35 rabat prior conventus et eius successor anno 1636 denuo insistebat, sed obtento etiam utrinque caesareo rescripto executio nunquam secuta reperitur. Idem nobilis dominus Przibicus de Porzessin statuit ante mortem, ut filii sui huic conventui quotannis quatuor sexagenas grossorum Boemicorum annui census solverent, qui se postea ad sex sexagenas obligarunt, ut ex literis authenticis anno 1364 datis colligitur in archivo conventus. 40 Aus „einem alten handschrittlichen Katalog frommer Stiftungen mit der Aufschrift: Fundationes conventus Beatae virginis Mariae Thaumaturgae Bohemo-Budvicensis ordinis Praedicatorum Seite 2 § 2“ von Dr. Maximilian *) »wie das königliche Stiftungsdiplom dieses Conventes vom Jahre 1285« hat hier Millauer zwischen Klammern ein- geschaltet.
18 1304—1312. 1304 Septemb. pusculis ipsorum ad subsellia alligatis mestum prebebant aspectum matribus suis; et ut plurima paucis claudam: nichil mali intactum reliquit ille exercitus paganicus et nequam. Itaque, dum per mala in malum et perniciosa in perniciem graditur ille Gomorre populus, cum dampno pau- perum tandem circa Budowicz ventum est ad regem Romanorum et exinde exercitibus utriusque principis pariter congretatis venitur in Cuthnam ac castra metati sunt in loco, quem pratorum 5 commendabat amenitas..... Peter's von Zittau Königssaler Chronik, Ausgabe Emler’s in den „Font. rer. Boh.“ IV 88'—89. Die auf diesen Kriegszug bezüglichen Angaben des Domherrn Franz von Prag und des Beneš von Weitmühl (ebenda S. 366 und 463) gehen auf Peter von Zittau zurück. 29. 10 1307 April 17. 1307 April 17. o. AO. — In der Urkunde, mit welcher Wolfram Zwynillinger, Bürger der Stadt Neu-Pilsen, zu seinem Seelenheil der St. Bartholomaei-Kirche in Pilsen ein Bräu- haus und eine Dörre vor der Stadt vermacht, wird unter den Zeugen Vlricus de Bude- woys genannt. Strnad Josef: „Listář královského města Plzně a druhdy poddaných osad.“ (1891) S. 3—4 (nach dem Ori- 15 ginal im Pilsener Museum). Hruška: „Kniha pamětní města Plzně“ S. 7. 1312 Nov. 16. 30. 1312 November 16. o. AO. — Přibik von Poreschin (recte Witějowitz) verschreibt dem Budweiser Dominicanerkloster einen Theil des Dorfes Dub bei Blanitz sammt Zugehör zu dem Zwecke, damit in dem genannten Kloster an den bezeichneten Tagen für ihn und seine verstor-20 bene Gattin Zdenka Gedächtnistage abgehalten werden. De fundationibus missarum, quae successu temporis periverunt: Prima, quantum reperiri potest, est fundatio facta anno 1312 a quodam nobili domino Przibiko de Porzessin [sic], qui conventui Budwicensi assignavit partem villae u Dubu prope Blanitz cum agris, pratis et appertinenciis in perpetuum cum hoc onere, ut conventus 25 singulis quatuor temporibus haberet exequias cum vigiliis novem lectionum et missa defunctorum in crastino cum omni, qua decet, solemnitate, et eodem die in pietantia fratrum media sexagena, hoc est triginta grossi Pragenses expenderentur. Item in die sancti Eduardi, utpote anniversaria conjugis suae Sdencae, et in anniversario sui obitus post mortem suam idem fieri requisivit; ceterum autem lucrum ex dicta villa ad vestes fratrum et pro infirmis, sicut et partim pro candelis 30 ad has missas requisitis impendi voluit. Si autem cum tempore prior aut fratres hanc partem villae vendere vellent aut alienare, ex tunc ipso facto ad haeredes suos eam cadere declaravit. Originale datum anno dicto, die 16. Novembris exstat in archivo conventus. Haec pars villae eodem tempore*), in absentia fratrum, conventui est abrepta, pro qua recuperanda ex manibus familiae Rziczanianae anno 1628 procurata desuper commissione labo- 35 rabat prior conventus et eius successor anno 1636 denuo insistebat, sed obtento etiam utrinque caesareo rescripto executio nunquam secuta reperitur. Idem nobilis dominus Przibicus de Porzessin statuit ante mortem, ut filii sui huic conventui quotannis quatuor sexagenas grossorum Boemicorum annui census solverent, qui se postea ad sex sexagenas obligarunt, ut ex literis authenticis anno 1364 datis colligitur in archivo conventus. 40 Aus „einem alten handschrittlichen Katalog frommer Stiftungen mit der Aufschrift: Fundationes conventus Beatae virginis Mariae Thaumaturgae Bohemo-Budvicensis ordinis Praedicatorum Seite 2 § 2“ von Dr. Maximilian *) »wie das königliche Stiftungsdiplom dieses Conventes vom Jahre 1285« hat hier Millauer zwischen Klammern ein- geschaltet.
Strana 19
1315—1318. 19 Millauer in seiner in den „Abhandlungen der k. böhm Gesellschaft der Wissenschaften in Prag 1823 veröffentlichten Abhandlung: „Die Ritter von Poresching im Süden Böhmens“ Seite 18—19 abgedruckt. Darnach bei Dr. J. M. Klimesch: „Urkunden und Regesten zur Geschichte des Gutes Poreschin im 14. und 15. Jahrhunderte.“ (Abhand- lungen der kgl. böhm. Gesellschaft der Wissenschaften. VII. Folge, 3 Bd. 1889) Seite 2, Nr. 2. 31. 1315 October 5. Neu-Pilsen. — Unter den Schöffen und Bürgern der Stadt Neu-Pilsen, welche beurkunden, dass Andreas, der Sohn Emmerams, von Abraham von Sichlitz das Richter- amt im Dorfe Sichlitz erblich übernommen habe, wird auch Ulricus de Budowois (an zweiter Stelle) genannt. 1315 Octh. 5. 10 Nach dem Original im k. u. k. Haus-, Hof- und Staatsarchive in Wien bei Emler: „Regesta“ III 112—113, nr. 729. Nach einem Copialbuch aus dem XVII. Jahrhundert hat B. Scheinpflug in seinen „Materialien zu einer Geschichte von Plass und seiner Umgebung“ (Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutschen in Böhmen“ XII (1874) S. 265, nr. 97) ein Regest dieser Urkunde, aber mit dem unrichtigen Datum 24. Oct. 1315 und Verstümmelung zweier Namen von Schöffen gegeben. — Auch in der Urkunde vom selben Datum, mit welcher Abraham von Sichlitz das Dorf 15 Sichlitz dem Abte und Convente des Klosters Plass gegen das Dorf Lohowa und fünfzig Mark zwanzig Denare übergibt, wird „Ulricus de Budweys“ unter den bürgerlichen Zeugen, und zwar an erster Stelle, genannt. Emler: „Regesta“ III 113, nr. 280, Scheinpflug 1. c. S. 264, nr. 96. 32. 1318 März 25. — Auf seinem Zuge gegen die Herren wandte sich König Johann Ende 20 December 1317 nach Südböhmen, wo er die Güter Wilhelms von Landstein, der die königliche Burg Frauenberg im (Pfand-)Besitz hatte, verheerte. Von Budweis zog König Johann nach Mähren und traf am 6. Januar 1318 in Brünn ein. Da die Intervention Peters von Rosenberg für seinen Vetter Wilhelm von Landstein fruchtlos blieb, der König vielmehr darauf bestand, dass Landstein alles Königsgut herausgeben müsse, schloss sich Peter von Rosenberg den gegen 25 den König verbündeten Herren an und begann am 25. März 1318 Budweis zu belagern. Wil- helm von Waldeck, der die Vermittlung zwischen dem König und den Herren übernommen hatte, bewog Peter von Rosenberg, von der Belagerung der Stadt abzustehen, was dieser auch unter nicht näher bezeichneten Bedingungen that. 1318 März 25. Anno domini MCCCXVIII" statim in eiusdem anni principio contra Wilhelmum de Lan- so destein, qui regalia bona occupans regem sprevit, acies regalis procedit, super quem rex audacter irruit, ipsius provinciam satis opulentam pertransiens exterminat et ledit; flamma vindex plurima villarum incinerat edificia, tolluntur ibi spolia et propter procacem dominum conterebat subditos regis ira. Porro Petrus de Rosinberch, eiusdem Wilhelmi patruus, quia in suis bonis propter vicinitatem aliqua dampna sustinuit, ad regem pro patruo, ut graciam inveniat, intercedit. Rex 35 vero cum sua regalia, que ille indebite dudum occupaverat, repeteret, ac ea, que expediebant, proponeret, Petrus de Rosinberch a rege avertitur et Wilhelmo iungitur et adheret. Cumque ad- versariorum suorum duabus ebdomadis rex lesisset graviter provinciam, de Budowoys *) versus Morauiam incipit disponere viam suam, qui in Epiphania domini [6. Januar 1318] venit Bru- nam .. . .. A primaria regni Boemie plantacione, ut asseritur ab omnibus, usque ad presens 40 tempus, ad annum scilicet domini MCCCXVIII diem Annunciacionis dominice [25. März 1318], qua hoc scribo, non fuit peior status in hoc regno; quilibet namque nostrum iam non plangit quasi aliquid amissurus, sed quasi iam sit vita et omnibus, que unquam habuit, penitus destitutus. Istius desolacionis et miserie causa est precipua, quia plures barones plura possident castra regalia *) Die Iglauer Handschrift hat »Budobois«, die Wolfenbüttler »Budowax.« 3*
1315—1318. 19 Millauer in seiner in den „Abhandlungen der k. böhm Gesellschaft der Wissenschaften in Prag 1823 veröffentlichten Abhandlung: „Die Ritter von Poresching im Süden Böhmens“ Seite 18—19 abgedruckt. Darnach bei Dr. J. M. Klimesch: „Urkunden und Regesten zur Geschichte des Gutes Poreschin im 14. und 15. Jahrhunderte.“ (Abhand- lungen der kgl. böhm. Gesellschaft der Wissenschaften. VII. Folge, 3 Bd. 1889) Seite 2, Nr. 2. 31. 1315 October 5. Neu-Pilsen. — Unter den Schöffen und Bürgern der Stadt Neu-Pilsen, welche beurkunden, dass Andreas, der Sohn Emmerams, von Abraham von Sichlitz das Richter- amt im Dorfe Sichlitz erblich übernommen habe, wird auch Ulricus de Budowois (an zweiter Stelle) genannt. 1315 Octh. 5. 10 Nach dem Original im k. u. k. Haus-, Hof- und Staatsarchive in Wien bei Emler: „Regesta“ III 112—113, nr. 729. Nach einem Copialbuch aus dem XVII. Jahrhundert hat B. Scheinpflug in seinen „Materialien zu einer Geschichte von Plass und seiner Umgebung“ (Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutschen in Böhmen“ XII (1874) S. 265, nr. 97) ein Regest dieser Urkunde, aber mit dem unrichtigen Datum 24. Oct. 1315 und Verstümmelung zweier Namen von Schöffen gegeben. — Auch in der Urkunde vom selben Datum, mit welcher Abraham von Sichlitz das Dorf 15 Sichlitz dem Abte und Convente des Klosters Plass gegen das Dorf Lohowa und fünfzig Mark zwanzig Denare übergibt, wird „Ulricus de Budweys“ unter den bürgerlichen Zeugen, und zwar an erster Stelle, genannt. Emler: „Regesta“ III 113, nr. 280, Scheinpflug 1. c. S. 264, nr. 96. 32. 1318 März 25. — Auf seinem Zuge gegen die Herren wandte sich König Johann Ende 20 December 1317 nach Südböhmen, wo er die Güter Wilhelms von Landstein, der die königliche Burg Frauenberg im (Pfand-)Besitz hatte, verheerte. Von Budweis zog König Johann nach Mähren und traf am 6. Januar 1318 in Brünn ein. Da die Intervention Peters von Rosenberg für seinen Vetter Wilhelm von Landstein fruchtlos blieb, der König vielmehr darauf bestand, dass Landstein alles Königsgut herausgeben müsse, schloss sich Peter von Rosenberg den gegen 25 den König verbündeten Herren an und begann am 25. März 1318 Budweis zu belagern. Wil- helm von Waldeck, der die Vermittlung zwischen dem König und den Herren übernommen hatte, bewog Peter von Rosenberg, von der Belagerung der Stadt abzustehen, was dieser auch unter nicht näher bezeichneten Bedingungen that. 1318 März 25. Anno domini MCCCXVIII" statim in eiusdem anni principio contra Wilhelmum de Lan- so destein, qui regalia bona occupans regem sprevit, acies regalis procedit, super quem rex audacter irruit, ipsius provinciam satis opulentam pertransiens exterminat et ledit; flamma vindex plurima villarum incinerat edificia, tolluntur ibi spolia et propter procacem dominum conterebat subditos regis ira. Porro Petrus de Rosinberch, eiusdem Wilhelmi patruus, quia in suis bonis propter vicinitatem aliqua dampna sustinuit, ad regem pro patruo, ut graciam inveniat, intercedit. Rex 35 vero cum sua regalia, que ille indebite dudum occupaverat, repeteret, ac ea, que expediebant, proponeret, Petrus de Rosinberch a rege avertitur et Wilhelmo iungitur et adheret. Cumque ad- versariorum suorum duabus ebdomadis rex lesisset graviter provinciam, de Budowoys *) versus Morauiam incipit disponere viam suam, qui in Epiphania domini [6. Januar 1318] venit Bru- nam .. . .. A primaria regni Boemie plantacione, ut asseritur ab omnibus, usque ad presens 40 tempus, ad annum scilicet domini MCCCXVIII diem Annunciacionis dominice [25. März 1318], qua hoc scribo, non fuit peior status in hoc regno; quilibet namque nostrum iam non plangit quasi aliquid amissurus, sed quasi iam sit vita et omnibus, que unquam habuit, penitus destitutus. Istius desolacionis et miserie causa est precipua, quia plures barones plura possident castra regalia *) Die Iglauer Handschrift hat »Budobois«, die Wolfenbüttler »Budowax.« 3*
Strana 20
20 1318—1319. et regi repetenti talia reddere denegant, que sunt sua. Rex instat, ut regalia rehabeat, at illorum avaricia cogitat, qualiter occupata augeat, non amittat. Grave est Wilhelmo Lepori Weronam, Tust civitates regi reddere, gravius Burglinum et Frimberch castra regalia resignare. Numquid est facile Petro de Rosinberch Klingenberch, castrum inexpugnabile, sine pugna reddere? Quando Henricus Sytauiam, quando Berca Glacz civitatem cum castro optimo resignabit, tunc Wilhelmus de Landestein Vroburch, Reymundus Fren castrum et Potho de Duba Besdes benivola mente eorum quilibet ad manus regias assignabit. Veritatis predicte seriem rudi stilo simpliciter exaravi, mens enim ignara et ad hoc eciam conturbata nescit lugubri materie leporem sermonis iocundo scemate applicare .... . Rex vero Johannes una cum domina Elizabeth regina, coniuge sua, ad Lodowicum, Ro- 10 manorum regem, X. Kalendas Aprilis [23. März 1318] in Egram pervenit et ibidem presentibus quibusdam utriusque regni nobilibus sua negocia pertractavit. Hii duo reges in Egra diebus quinque pariter commorantur et die septimo iterum in castro Cubito congregantur. Illuc Wilhelmus Lepus vocatus venit et pro se et suis obtinuit pacis treugas per tres hebdomadas duraturas; qui acceptis et datis pro pace servanda promissis, dominum Petrum de Rosinberch, qui in die Annunccia- 15 cionis Beate Virginis [25. März 1318] civitatem Budowoys potenter obsedit et adhuc in obsi- dione eiusdem civitatis permanet, accedit ipsumque, ut factas pacis treugas observet, hortando inducit. Qui hortanti assentit et ab obsidione civitatis, quam vallaverat, sub quibusdam con- dicionibus recedit. Aus Peters von Zittau „Königsaaler Chronik“ nach der Ausgabe Emlers in den „Font. rer. Boh.“ 20 IV 244, 246' und 247. Auf Peters von Zittau Angaben gehen die bezüglichen Nachrichten in den Chroniken des Franz von Prag und des Benesch von Weitmühl (ebenda 389'—390' und 474) zurück. Auch „Norbert Heermann's Rosenbergsche Chronik“ (herausgegeben von Dr. Matthäus Klimesch. 1898. S. 49) bietet nichts Näheres über die Belagerung von Budweis durch Peter von Rosenberg. 1318 März 25. 1319 Juli 24. 33. 1319 Juli 24. Prag. — König Johann gibt dem Kuttenberger Bürger Nicolaus Claric das Budweiser Stadtrichteramt, welches König Wenzel II. einst dem Kuttenberger Bürger Claric verliehen und später (25. August 1296) dessen Sohne, dem genannten Nicolaus Claric, bestätigt hatte, das diesem aber nach dem Tode des Königs Wenzel durch die Herren Heinrich von Ro- senberg und Witek von Landstein gewaltsam und rechtswidrig entrissen worden ist, wieder zu 30 crblichem Besitz zurück. 25 Nos Johannes dei gracia Boëmie et Polonie rex ac Luczemburgensis comes ad vniuer- sorum noticiam volumus peruenire, quod volentes, ut condecet, in suo jure quemlibet conseruare, judicium ciuitatis nostre Budweis, quod olim diue memorie dominus Wenceslaus, Boëmie et Polonie rex illustris, socer et predecessor noster carissimus, quondam Claricio, ciui nostro 35 in Chutna, propter probitatis sue merita, et tempore succedente ad ipsius Claricii preces et in- stanciam dilecto nobis Nicolao filio suo, ciui nostro in Chutna, donauerat possidendum, et a quo tamen ipse Nicolaus tempore succedente post obitum domini Wenceslai per quondam Henricum de Rosemberg et Witkonem de Landstein ammotus fuit potencialiter et iniuriose repulsus, ipsi Nicolao sua fidelia, quibus nobis placuit, aduertentes seruicia et cognos- 40 centes iniuriam sibi factam, reddimus graciose, volentes ipsum Nicolaum et heredes suos idem judicium cum vniuersis suis pertinenciis ex nostra donacione et concessione regere et jure hereditario habere, tenere et perhenniter possidere. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillis maiestatis nostre iussimus communiri. Datum Prage nono Kalendas Augusti anno domini millesimo trecentesimo decimo nono, regnorum vero nostrorum anno nono. 45
20 1318—1319. et regi repetenti talia reddere denegant, que sunt sua. Rex instat, ut regalia rehabeat, at illorum avaricia cogitat, qualiter occupata augeat, non amittat. Grave est Wilhelmo Lepori Weronam, Tust civitates regi reddere, gravius Burglinum et Frimberch castra regalia resignare. Numquid est facile Petro de Rosinberch Klingenberch, castrum inexpugnabile, sine pugna reddere? Quando Henricus Sytauiam, quando Berca Glacz civitatem cum castro optimo resignabit, tunc Wilhelmus de Landestein Vroburch, Reymundus Fren castrum et Potho de Duba Besdes benivola mente eorum quilibet ad manus regias assignabit. Veritatis predicte seriem rudi stilo simpliciter exaravi, mens enim ignara et ad hoc eciam conturbata nescit lugubri materie leporem sermonis iocundo scemate applicare .... . Rex vero Johannes una cum domina Elizabeth regina, coniuge sua, ad Lodowicum, Ro- 10 manorum regem, X. Kalendas Aprilis [23. März 1318] in Egram pervenit et ibidem presentibus quibusdam utriusque regni nobilibus sua negocia pertractavit. Hii duo reges in Egra diebus quinque pariter commorantur et die septimo iterum in castro Cubito congregantur. Illuc Wilhelmus Lepus vocatus venit et pro se et suis obtinuit pacis treugas per tres hebdomadas duraturas; qui acceptis et datis pro pace servanda promissis, dominum Petrum de Rosinberch, qui in die Annunccia- 15 cionis Beate Virginis [25. März 1318] civitatem Budowoys potenter obsedit et adhuc in obsi- dione eiusdem civitatis permanet, accedit ipsumque, ut factas pacis treugas observet, hortando inducit. Qui hortanti assentit et ab obsidione civitatis, quam vallaverat, sub quibusdam con- dicionibus recedit. Aus Peters von Zittau „Königsaaler Chronik“ nach der Ausgabe Emlers in den „Font. rer. Boh.“ 20 IV 244, 246' und 247. Auf Peters von Zittau Angaben gehen die bezüglichen Nachrichten in den Chroniken des Franz von Prag und des Benesch von Weitmühl (ebenda 389'—390' und 474) zurück. Auch „Norbert Heermann's Rosenbergsche Chronik“ (herausgegeben von Dr. Matthäus Klimesch. 1898. S. 49) bietet nichts Näheres über die Belagerung von Budweis durch Peter von Rosenberg. 1318 März 25. 1319 Juli 24. 33. 1319 Juli 24. Prag. — König Johann gibt dem Kuttenberger Bürger Nicolaus Claric das Budweiser Stadtrichteramt, welches König Wenzel II. einst dem Kuttenberger Bürger Claric verliehen und später (25. August 1296) dessen Sohne, dem genannten Nicolaus Claric, bestätigt hatte, das diesem aber nach dem Tode des Königs Wenzel durch die Herren Heinrich von Ro- senberg und Witek von Landstein gewaltsam und rechtswidrig entrissen worden ist, wieder zu 30 crblichem Besitz zurück. 25 Nos Johannes dei gracia Boëmie et Polonie rex ac Luczemburgensis comes ad vniuer- sorum noticiam volumus peruenire, quod volentes, ut condecet, in suo jure quemlibet conseruare, judicium ciuitatis nostre Budweis, quod olim diue memorie dominus Wenceslaus, Boëmie et Polonie rex illustris, socer et predecessor noster carissimus, quondam Claricio, ciui nostro 35 in Chutna, propter probitatis sue merita, et tempore succedente ad ipsius Claricii preces et in- stanciam dilecto nobis Nicolao filio suo, ciui nostro in Chutna, donauerat possidendum, et a quo tamen ipse Nicolaus tempore succedente post obitum domini Wenceslai per quondam Henricum de Rosemberg et Witkonem de Landstein ammotus fuit potencialiter et iniuriose repulsus, ipsi Nicolao sua fidelia, quibus nobis placuit, aduertentes seruicia et cognos- 40 centes iniuriam sibi factam, reddimus graciose, volentes ipsum Nicolaum et heredes suos idem judicium cum vniuersis suis pertinenciis ex nostra donacione et concessione regere et jure hereditario habere, tenere et perhenniter possidere. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillis maiestatis nostre iussimus communiri. Datum Prage nono Kalendas Augusti anno domini millesimo trecentesimo decimo nono, regnorum vero nostrorum anno nono. 45
Strana 21
1322— 1323. 21 Eingeschaltet in die Bestätigungsurkunde des Königs Wenzel IV. ddo. Prag 3. Juni 1388, deren Ori� ginal sich in der Széchenyischen Landesbibliothek des Ungarischen National-Museums zu Budapest befindet. — Emler: „Regesta“ III 209, 509; Čelakovský „Cod. jur. municip.“ II, 178—179, nr. 105. 5 34. 1322 August 15. Neu-Pilsen. — Der Richter und die Geschwornen der Stadt Neu-Pilsen, unter diesen Vlricus de Budwecz dictus, beurkunden, dass ihr Mitbürger Konrad von Dobrzan das von ihm in der Pilsner Vorstadt auf eigene Kosten erbaute Hospital dem deutschen Ritterorden übergeben habe. 1322 Aug. 15. Strnad: „Listář města Plzně“ I 13—14, nr. 18. Millauer: „Der deutsche Ritterorden in Böhmen“ 10 S. 55. Emler: „Regesta“ IV 831, nr. 2139. 35. 1323 September 25. [Budweis]. — In Ausführung der letztwilligen Anordnung des Bud- weiser Bürgers Konrad Landover, derzufolge zu seinem Seelenheile alljährlich am Montag einer jeden Woche von seinem gesammten Besitz ein bestimmtes Mass Weizenmehl öffentlich unter die 15 Armen und Bedürftigen vertheilt werden sollte, schenkt der Budweiser Bürger Friedrich von Hof (de Curia), welcher Caecilia, die Witwe nach dem vorgenannten Konrad, geheirathet hat, zu diesem Zwecke die Mühle vor dem Schweinitzer Thor mit dem Acker nächst derselben, mit dem Gar- ten, dem Fischbehälter, dem Mühlsteinbruch und mit den vier der Mühle zugewiesenen Bäckern. Zum Seelenheile seiner Gattin Caecilia fügt er dem noch eine Werkstätte (Schmiede?) inmitten des Ring- 2o platzes hinzu. Was nach der Betheilung der Armen von dem Ertrag des gewidmeten Besitzes übrig bleibt, soll zur Instandhaltung der Mühle und der Werkstätte sowie zur Bezahlung der Zinsungen und Steuern verwendet werden. 1323 Septb. 25. Cum nihil firmum ac stabile retineatur nisi testium presencia et scripture karacteribus commendetur, ego igitur Fridfericus] dictus de Curia, ciuis in Budways, ad noticiam vniuer- 25 sorum presencium et futurorum hanc litteram inspiciencium volo deuenire publice protestans, quod, cum Conradus dictus Landover clare memorie, bonorum meorum predecessor, ciuis in Budways, in extremis vite sue laborans, conpos adhuc racionis et sensu, annuente fauore Cecilie, vxoris sue, et singulorum amicorum suorum, nullo tunc contradicente, in remedium anime sue pro testamento salubriter ordinasset, singulis annis, singulis ebdomadis ac singulis feriis so secundis perpetue vnam regalem siliginis de omnibus bonis suis inseparabiliter in stipa publice distribui pauperibus et egonis. Ego prefatus Fridfericus], qui defuncto ipso Conrado Ceciliam, vxorem eius, duxi legitime, successor eorundem bonorum ac prepotens possessor, cupiens ipsum testamentum specificare ac ab aliis bonis excludere, molendinum situm ante portam Swincensem ciuitatis nostre predicte vnacum agro prope molendino posito, orto, 35 piscatoro, fouea molarium seu lapidum media ac quatuor pistoribus ipsi molendino deseruientibus pro prius fato testamento predicti Conradi, predecessoris mei, duxi donandum ac assignandum. Insuper pro anima karissime conthoralis mee Cecilie pie recordacionis fabricam in medio fori ciuitatis sitam specialiter condonaui taliter, ut singulis annis, ebdomadis, secundis feriis perpetue de dictis bonis vna regalis siliginis in stipa publice pauperibus largiatur. Quid- 40 quid autem de predictis bonis vltra vnam regalem residui fuerit, id pro emendacione prenominati molendini, fabrice ac census necnon collectarum dacione fideliter reseruetur. Vnde peto tam pre- sentes quam posteros instantissime pure propter deum et ob salutem et redempcionem animarum vestrarum, quatenus sepedicto testamento taliter intendatis nse] in nouissimis temporibus vos pro- eo respondere contingat. In cuius rei testimonium inconuulsum presentem kartam sigillis honora-
1322— 1323. 21 Eingeschaltet in die Bestätigungsurkunde des Königs Wenzel IV. ddo. Prag 3. Juni 1388, deren Ori� ginal sich in der Széchenyischen Landesbibliothek des Ungarischen National-Museums zu Budapest befindet. — Emler: „Regesta“ III 209, 509; Čelakovský „Cod. jur. municip.“ II, 178—179, nr. 105. 5 34. 1322 August 15. Neu-Pilsen. — Der Richter und die Geschwornen der Stadt Neu-Pilsen, unter diesen Vlricus de Budwecz dictus, beurkunden, dass ihr Mitbürger Konrad von Dobrzan das von ihm in der Pilsner Vorstadt auf eigene Kosten erbaute Hospital dem deutschen Ritterorden übergeben habe. 1322 Aug. 15. Strnad: „Listář města Plzně“ I 13—14, nr. 18. Millauer: „Der deutsche Ritterorden in Böhmen“ 10 S. 55. Emler: „Regesta“ IV 831, nr. 2139. 35. 1323 September 25. [Budweis]. — In Ausführung der letztwilligen Anordnung des Bud- weiser Bürgers Konrad Landover, derzufolge zu seinem Seelenheile alljährlich am Montag einer jeden Woche von seinem gesammten Besitz ein bestimmtes Mass Weizenmehl öffentlich unter die 15 Armen und Bedürftigen vertheilt werden sollte, schenkt der Budweiser Bürger Friedrich von Hof (de Curia), welcher Caecilia, die Witwe nach dem vorgenannten Konrad, geheirathet hat, zu diesem Zwecke die Mühle vor dem Schweinitzer Thor mit dem Acker nächst derselben, mit dem Gar- ten, dem Fischbehälter, dem Mühlsteinbruch und mit den vier der Mühle zugewiesenen Bäckern. Zum Seelenheile seiner Gattin Caecilia fügt er dem noch eine Werkstätte (Schmiede?) inmitten des Ring- 2o platzes hinzu. Was nach der Betheilung der Armen von dem Ertrag des gewidmeten Besitzes übrig bleibt, soll zur Instandhaltung der Mühle und der Werkstätte sowie zur Bezahlung der Zinsungen und Steuern verwendet werden. 1323 Septb. 25. Cum nihil firmum ac stabile retineatur nisi testium presencia et scripture karacteribus commendetur, ego igitur Fridfericus] dictus de Curia, ciuis in Budways, ad noticiam vniuer- 25 sorum presencium et futurorum hanc litteram inspiciencium volo deuenire publice protestans, quod, cum Conradus dictus Landover clare memorie, bonorum meorum predecessor, ciuis in Budways, in extremis vite sue laborans, conpos adhuc racionis et sensu, annuente fauore Cecilie, vxoris sue, et singulorum amicorum suorum, nullo tunc contradicente, in remedium anime sue pro testamento salubriter ordinasset, singulis annis, singulis ebdomadis ac singulis feriis so secundis perpetue vnam regalem siliginis de omnibus bonis suis inseparabiliter in stipa publice distribui pauperibus et egonis. Ego prefatus Fridfericus], qui defuncto ipso Conrado Ceciliam, vxorem eius, duxi legitime, successor eorundem bonorum ac prepotens possessor, cupiens ipsum testamentum specificare ac ab aliis bonis excludere, molendinum situm ante portam Swincensem ciuitatis nostre predicte vnacum agro prope molendino posito, orto, 35 piscatoro, fouea molarium seu lapidum media ac quatuor pistoribus ipsi molendino deseruientibus pro prius fato testamento predicti Conradi, predecessoris mei, duxi donandum ac assignandum. Insuper pro anima karissime conthoralis mee Cecilie pie recordacionis fabricam in medio fori ciuitatis sitam specialiter condonaui taliter, ut singulis annis, ebdomadis, secundis feriis perpetue de dictis bonis vna regalis siliginis in stipa publice pauperibus largiatur. Quid- 40 quid autem de predictis bonis vltra vnam regalem residui fuerit, id pro emendacione prenominati molendini, fabrice ac census necnon collectarum dacione fideliter reseruetur. Vnde peto tam pre- sentes quam posteros instantissime pure propter deum et ob salutem et redempcionem animarum vestrarum, quatenus sepedicto testamento taliter intendatis nse] in nouissimis temporibus vos pro- eo respondere contingat. In cuius rei testimonium inconuulsum presentem kartam sigillis honora-
Strana 22
22 1323—1327. 1323 Septb. 25. bilium virorum domini Budlini, plebani in Budways], ac ciuium ibidem pariter et meo volui communiri cum testibus subnotatis, videlicet Frid[erico] de Sauraw, Zacharia Her- bordo, Johanne, Heinrico Clausnero, Heinrico Cliemt, Alberto calcariatore, Ar- noldo, Alberto, Walthero ac aliis quampluribus viris fidedignis ciuibus in Budways. Actum et datum anno domini M'CCC XXIII° proxima die dominica ante festum sancti Michahelis. Original auf Pergament im B. St.-A. Die angehängt gewesenen Siegel fehlen; nur die durch je zwei Ein- schnitte im Umbug gezogenen Pergamentstreifen von dem 1. und 3. Siegel sind noch vorhanden. — Emler: „Re- gesta“ IV 832, nr. 2142. 36. 1326 Oct. 16. 1326 October 16. Pilsen. — Leopold genannt von Chrast verkauft dem Abte und Con-10 vente des Klosters Plass sein Dorf Kržisch (Kříše, Chrisznam). Unter den als Zeugen fungi- renden Bürgern und Geschwornen der Stadt Pilsen (cives et jurati civitatis Pilzniensis) wird unmittelbar nach dem Richter Jacob Ulricus de Budewoist angeführt. Das Original der Urkunde befindet sich im k. u. k. Haus-, Hof- und Staats-Archiv in Wien. Ein Auszug daraus ist gedruckt bei Emler: „Regesta“ III 478, nr. 1233. 15 37. 1327 März 17. 1327 Märs 17. Prag. — König Johann verleiht der Stadt Pisek das Recht der Altstadt Prag, die Befugnis zur Verpachtung des Richteramtes an einen ihrer Bürger sowie das Meilen- recht und bestimmt, dass alle jene, welche (mit Kaufmannswaaren) aus Österreich über Budweis in das Pilsener Gebiet, oder über Prachatitz gegen Prag oder Kuttenberg zu reisen, ihren Weg 20 über Pisek nehmen müssen, und dass die Piseker Bürger und Inwohner in den benachbarten Städten Wollin, Rakonitz, Netolitz, Wodnian, (Moldau-)Tein, Mühlhausen, Březnitz und Miro- titz keinen Zoll zu entrichten haben. Nos Johannes dei gracia Boemie et Polonie rex ac Luczenburgensis comes, notum facimus tenore presencium vniuersis, tam presentibus quam futuris, quod dilectorum nobis ciuium 25 nostrorum Pyescensium profectibus, ipsorum deuotis super eo inpositis instanciis inclinati, graciosius intendentes, ipsis de regali munificencia concedimus et fauemus, vt iuribus Maioris nostre Pragensis ciuitatis in causis iudiciariis gaudeant semper de cetero et fruantur; ac iudicium ipsius ciuitatis Pyescensis cum annexo sibi theloneo ipsi ciues Pyescenses alicui suorum ciuium ydoneo sub consueto censu secuturis temporibus pro ipsorum comodo speciali 30 exponere habeant ac. debeant tantummodo et locare, censum de eisdem, iudicio et theloneo, daturi, cuicunque per nos uel nostros heredes ac successores reges Boemie fuerit deputatus. Concedentes eis, vt a ciuitate sua prefata inter vnius miliaris spacium circumquaque brasea nulla fiant nec braxetur, sed nec carnifices, fabri, pistores uel cuiuscunque alterius artis mechanice ope- rarii per ipsos ciues debeant sustineri, quos omnes et singulos pro suo beneplacito remouendi 35 cum cuiuscunque nostrorum fidelium eis ad hoc adhibito auxilio ipsis damus plenam et liberam potestatem. Inhibentes firmiter et expresse, ne omnes et singuli de Austria per Budweys et eciam ciues ibidem versus Pylsnensem districtum transitum facientes alias quam per pre- dictam ciuitatem Pyescensem transire audeant uel presumant, sicut impignoraciones sub penis consuetis pati noluerint. Super eo, quod eciam sub huiusmodi rigore pene vniuersos et singulos 40 per oppidum Prachatitz versus ciuitatem nostram Pragensem aut Montes Kutnos transire volentes videlicet ne alias quam per predictam ciuitatem Piescensem transeant, firmiter duximus inhibendum, volentes, vt vniuersi predicte ciuitatis nostre Pyescensis ciues et incole in Bolyna, Strakonicz, Notholicz, Budnana, Tyn, Mylebsk, Brzyesnycz et in Myroticz oppidis
22 1323—1327. 1323 Septb. 25. bilium virorum domini Budlini, plebani in Budways], ac ciuium ibidem pariter et meo volui communiri cum testibus subnotatis, videlicet Frid[erico] de Sauraw, Zacharia Her- bordo, Johanne, Heinrico Clausnero, Heinrico Cliemt, Alberto calcariatore, Ar- noldo, Alberto, Walthero ac aliis quampluribus viris fidedignis ciuibus in Budways. Actum et datum anno domini M'CCC XXIII° proxima die dominica ante festum sancti Michahelis. Original auf Pergament im B. St.-A. Die angehängt gewesenen Siegel fehlen; nur die durch je zwei Ein- schnitte im Umbug gezogenen Pergamentstreifen von dem 1. und 3. Siegel sind noch vorhanden. — Emler: „Re- gesta“ IV 832, nr. 2142. 36. 1326 Oct. 16. 1326 October 16. Pilsen. — Leopold genannt von Chrast verkauft dem Abte und Con-10 vente des Klosters Plass sein Dorf Kržisch (Kříše, Chrisznam). Unter den als Zeugen fungi- renden Bürgern und Geschwornen der Stadt Pilsen (cives et jurati civitatis Pilzniensis) wird unmittelbar nach dem Richter Jacob Ulricus de Budewoist angeführt. Das Original der Urkunde befindet sich im k. u. k. Haus-, Hof- und Staats-Archiv in Wien. Ein Auszug daraus ist gedruckt bei Emler: „Regesta“ III 478, nr. 1233. 15 37. 1327 März 17. 1327 Märs 17. Prag. — König Johann verleiht der Stadt Pisek das Recht der Altstadt Prag, die Befugnis zur Verpachtung des Richteramtes an einen ihrer Bürger sowie das Meilen- recht und bestimmt, dass alle jene, welche (mit Kaufmannswaaren) aus Österreich über Budweis in das Pilsener Gebiet, oder über Prachatitz gegen Prag oder Kuttenberg zu reisen, ihren Weg 20 über Pisek nehmen müssen, und dass die Piseker Bürger und Inwohner in den benachbarten Städten Wollin, Rakonitz, Netolitz, Wodnian, (Moldau-)Tein, Mühlhausen, Březnitz und Miro- titz keinen Zoll zu entrichten haben. Nos Johannes dei gracia Boemie et Polonie rex ac Luczenburgensis comes, notum facimus tenore presencium vniuersis, tam presentibus quam futuris, quod dilectorum nobis ciuium 25 nostrorum Pyescensium profectibus, ipsorum deuotis super eo inpositis instanciis inclinati, graciosius intendentes, ipsis de regali munificencia concedimus et fauemus, vt iuribus Maioris nostre Pragensis ciuitatis in causis iudiciariis gaudeant semper de cetero et fruantur; ac iudicium ipsius ciuitatis Pyescensis cum annexo sibi theloneo ipsi ciues Pyescenses alicui suorum ciuium ydoneo sub consueto censu secuturis temporibus pro ipsorum comodo speciali 30 exponere habeant ac. debeant tantummodo et locare, censum de eisdem, iudicio et theloneo, daturi, cuicunque per nos uel nostros heredes ac successores reges Boemie fuerit deputatus. Concedentes eis, vt a ciuitate sua prefata inter vnius miliaris spacium circumquaque brasea nulla fiant nec braxetur, sed nec carnifices, fabri, pistores uel cuiuscunque alterius artis mechanice ope- rarii per ipsos ciues debeant sustineri, quos omnes et singulos pro suo beneplacito remouendi 35 cum cuiuscunque nostrorum fidelium eis ad hoc adhibito auxilio ipsis damus plenam et liberam potestatem. Inhibentes firmiter et expresse, ne omnes et singuli de Austria per Budweys et eciam ciues ibidem versus Pylsnensem districtum transitum facientes alias quam per pre- dictam ciuitatem Pyescensem transire audeant uel presumant, sicut impignoraciones sub penis consuetis pati noluerint. Super eo, quod eciam sub huiusmodi rigore pene vniuersos et singulos 40 per oppidum Prachatitz versus ciuitatem nostram Pragensem aut Montes Kutnos transire volentes videlicet ne alias quam per predictam ciuitatem Piescensem transeant, firmiter duximus inhibendum, volentes, vt vniuersi predicte ciuitatis nostre Pyescensis ciues et incole in Bolyna, Strakonicz, Notholicz, Budnana, Tyn, Mylebsk, Brzyesnycz et in Myroticz oppidis
Strana 23
1327. 23 de rebus suis mercimoniis quibuscunque futuris temporibus thelonea nulla soluant nec ad sol- uendum ea aliquatenus per quempiam compellantur. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigillo nostro maiori iussimus communiri. Datum Prage anno domini M'CCC XXVII°, XVI“ Kalendas Aprilis. „ 1327 März 27. Insert der Urkunde Karl's IV. ddo. Prag 14. Juli 1348, von welcher eine aus dem B. St.-A. stammende Abschrift des XIV. Jahrhundertes auf Pergament im Archiv des b. Museums in Prag erliegt. Im B. St.-A. befinden sich noch zwei böhmische Uebersetzungen dieser Urkunde aus dem XVII. Jahrhundert, welche auf der Rückseite mit „Dupp. ad Fasc. II N. Dep.“ und „Extr. ad Fas. II N. Dep.“ bezeichnet sind. — Matzner: „Výroční zpráva vyšší reálky v Písku za rok 1883“ S. 10; Emler: „Regesta“ III 507, nr. 1297; Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ 10 II 242—3, nr. 145. 38. 1327 Mai 22. Prag. — König Johann befreit das Spital vor der Stadt, welches der Budweiser Bürger Zacharias gegründet und neu erbaut hat, von der Entrichtung des Zinses im Betrage von 21/2 Schock Prager Groschen, welcher bisher von der am Moldauarme gelegenen 15 Mühle und den der Stadt zugemessenen Ackern, die der genannte Zacharias zu seinem Seelenheil dem Hospital geschenkt hat, an die königliche Kammer abzuführen war, sowie von der „Berna" genannten allgemeinen Steuer. 1327 Мai 22. Nos Johannes, dei gracia Boëmie et Polonie rex ac Lucemburgensis comes, omnibus in perpetuum. Affectantes ob salutem nostram et predecessorum nostrorum animarum remedio 20 hospitali ante ciuitatem nostram Budywoys sito, quod dilectus nobis Zacharias, ciuis noster de Budywoys, fundauit et construxit de nouo, facere graciam specialem, ipsi hospitali, ut pau- peres in eodem hospitali degentes pro nobis et nostris successoribus iugiter deum orent, alteram dimidiam sexagenam grossorum Pragensium denariorum, quas ipsum hospitale de molendino super brachio Multawe sito et agris ciuitati Budywoys admensuratis, quod et quos predictus 25 Zacharias ob salutem anime sue eidem donauit hospitali, cum ciuitate nostra Budywoys annis singulis nobis et camere nostre nomine census soluere et dare contingit, de libertate nostra regia principaliter propter deum conferimus et donamus, sic quod de cetero ipsum hospitale a so- lucione ipsius census, quem cum ciuitate ipsa Budywoys hucusque soluere consueuit, et a col- lecta generali, que wlgariter berna nuncupatur, perpetuis temporibus sit liberum et exemptum, 30 quodque idem census in antea ciuibus nostris predictis in censu dicte ciuitatis nostre, quem nobis et camere nostre annis tenentur soluere singulis, defalcetur. Mandantes vniuersis, presentibus et futuris, cuiuscunque condicionis, preeminencie vel status existant, vt predictum hospitale in do- nacione nostra et libertate census huiusmodi perpetuo inpedire non debeant nec eciam ab eo exi- gere quoquomodo. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillo nostro maiori ius- 35 simus communiri. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo vicesimo septimo, XI° Kalendas Junii. 40 Original auf Pergament im Budweiser Stadtarchiv. Nr. 1. An der durch zwei Löcher im Umbug gezo- genen gelbrothen Seidenschnur hängt das abgeschlagene und in zwei Theile zerbrochene grosse Reitersiegel des Königs Johann in weissem Wachs mit drei (bzw. fünf) von einem Daumen herrührenden Vertiefungen auf der Rückseite. Auf der Rückseite der Urkunde der Vermerk aus dem XV. Jahrhunderte: „Super pratis hospitalis dictis Werd et molendino olim super brachio Multawie“, und die Signatur: „Ad Fascic. II, Nr. Dep. 1.“ — Emler: „Regesta“ III 518, ur. 1327; Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 251—252. 39. 1327 Juli 26. Pilsen. — In der Urkunde, mit welcher Wratislava, domini Eponis re- 45 licta dem Dominicanerkloster zu Pilsen ihren Wald Sokorzin schenkt, erscheinen unter den 1327 Juli 26.
1327. 23 de rebus suis mercimoniis quibuscunque futuris temporibus thelonea nulla soluant nec ad sol- uendum ea aliquatenus per quempiam compellantur. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigillo nostro maiori iussimus communiri. Datum Prage anno domini M'CCC XXVII°, XVI“ Kalendas Aprilis. „ 1327 März 27. Insert der Urkunde Karl's IV. ddo. Prag 14. Juli 1348, von welcher eine aus dem B. St.-A. stammende Abschrift des XIV. Jahrhundertes auf Pergament im Archiv des b. Museums in Prag erliegt. Im B. St.-A. befinden sich noch zwei böhmische Uebersetzungen dieser Urkunde aus dem XVII. Jahrhundert, welche auf der Rückseite mit „Dupp. ad Fasc. II N. Dep.“ und „Extr. ad Fas. II N. Dep.“ bezeichnet sind. — Matzner: „Výroční zpráva vyšší reálky v Písku za rok 1883“ S. 10; Emler: „Regesta“ III 507, nr. 1297; Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ 10 II 242—3, nr. 145. 38. 1327 Mai 22. Prag. — König Johann befreit das Spital vor der Stadt, welches der Budweiser Bürger Zacharias gegründet und neu erbaut hat, von der Entrichtung des Zinses im Betrage von 21/2 Schock Prager Groschen, welcher bisher von der am Moldauarme gelegenen 15 Mühle und den der Stadt zugemessenen Ackern, die der genannte Zacharias zu seinem Seelenheil dem Hospital geschenkt hat, an die königliche Kammer abzuführen war, sowie von der „Berna" genannten allgemeinen Steuer. 1327 Мai 22. Nos Johannes, dei gracia Boëmie et Polonie rex ac Lucemburgensis comes, omnibus in perpetuum. Affectantes ob salutem nostram et predecessorum nostrorum animarum remedio 20 hospitali ante ciuitatem nostram Budywoys sito, quod dilectus nobis Zacharias, ciuis noster de Budywoys, fundauit et construxit de nouo, facere graciam specialem, ipsi hospitali, ut pau- peres in eodem hospitali degentes pro nobis et nostris successoribus iugiter deum orent, alteram dimidiam sexagenam grossorum Pragensium denariorum, quas ipsum hospitale de molendino super brachio Multawe sito et agris ciuitati Budywoys admensuratis, quod et quos predictus 25 Zacharias ob salutem anime sue eidem donauit hospitali, cum ciuitate nostra Budywoys annis singulis nobis et camere nostre nomine census soluere et dare contingit, de libertate nostra regia principaliter propter deum conferimus et donamus, sic quod de cetero ipsum hospitale a so- lucione ipsius census, quem cum ciuitate ipsa Budywoys hucusque soluere consueuit, et a col- lecta generali, que wlgariter berna nuncupatur, perpetuis temporibus sit liberum et exemptum, 30 quodque idem census in antea ciuibus nostris predictis in censu dicte ciuitatis nostre, quem nobis et camere nostre annis tenentur soluere singulis, defalcetur. Mandantes vniuersis, presentibus et futuris, cuiuscunque condicionis, preeminencie vel status existant, vt predictum hospitale in do- nacione nostra et libertate census huiusmodi perpetuo inpedire non debeant nec eciam ab eo exi- gere quoquomodo. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillo nostro maiori ius- 35 simus communiri. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo vicesimo septimo, XI° Kalendas Junii. 40 Original auf Pergament im Budweiser Stadtarchiv. Nr. 1. An der durch zwei Löcher im Umbug gezo- genen gelbrothen Seidenschnur hängt das abgeschlagene und in zwei Theile zerbrochene grosse Reitersiegel des Königs Johann in weissem Wachs mit drei (bzw. fünf) von einem Daumen herrührenden Vertiefungen auf der Rückseite. Auf der Rückseite der Urkunde der Vermerk aus dem XV. Jahrhunderte: „Super pratis hospitalis dictis Werd et molendino olim super brachio Multawie“, und die Signatur: „Ad Fascic. II, Nr. Dep. 1.“ — Emler: „Regesta“ III 518, ur. 1327; Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 251—252. 39. 1327 Juli 26. Pilsen. — In der Urkunde, mit welcher Wratislava, domini Eponis re- 45 licta dem Dominicanerkloster zu Pilsen ihren Wald Sokorzin schenkt, erscheinen unter den 1327 Juli 26.
Strana 24
1327 Juli 26. 1327—1330. 24 Zeugen Vlricus de Budweiiss ac Fridericus Schorfo, ciues Pilsensis ciuitatis, welche die Urkunde auch besiegelt haben. Strnad: „Listář m. Plzně“ I 19—20, nr. 26. Emler: „Regesta“ III 527, nr. 1350 (kurzer Auszug). Hruška: „Pamětní kniha m. Plzně“ 9—10 (Confirmation dieser Urkunde durch den Prager Erzbischof Auton ddo. Prag 3. Januar 1580). 40. 1330 Mai 27. Landau. — König Johann verleiht den Bürgern der Stadt Prag und der übrigen königlichen Städte in Böhmen das Recht, Jünglinge, welche ein unordentliches Leben führen, sowie auch jene, welche den Jünglingen ohne Wissen und Willen der Eltern oder Ver- wandten Geld borgen, zu bestrafen, schwerere Fälle seiner Gerichtsbarkeit vorbehaltend. Da die 10 Bürger durch Vorladungen vor Gerichte ausserhalb des Landes sehr beschwert werden, ordnet der König weiter an, dass kein Bürger weder ausserhalb noch innerhalb des Königreiches Böhmen vor ein geistliches Gericht gezogen werden dürfe, es wäre denn, dass dem Kläger öffentlich das Recht verweigert würde. Strittigkeiten in geistlichen Angelegenheiten von Priestern gegen Bürger sollen vor dem Prager Bischofe oder dessen Official verhandelt werden. Ein weltlicher Ausländer 15 hat seine Rechtssache gegen einen Bürger bei dem Gerichte jener Stadt zu vertreten, in welcher der geklagte Bürger wohnt. Der König ermächtigt ferner die Bürger, den Besitz jener, welche die Vorladungen und die Verkündigung der Excommunicationen (auswärtiger geistlicher Gerichte) besorgen oder vermitteln, durch den Stadtrichter mit Beschlag belegen zu lassen, um damit die Kosten für die Vertretung der betroffenen Bürger vor der Römischen Curie, oder wo es sonst nöthig 20 sein sollte. zu bestreiten. Zur Steuerleistung sind alle, weltliche und geistliche Personen, welche innerhalb der Stadtmauern einen Besitz oder Einkünfte haben, gleichmässig heranzuziehen, und nur von altersher Befreite sind davon ausgenommen. Endlich ordnet der König noch an, dass kein Bürger, welcher sich seit dreieinhalb Jahren im unangefochtenen Besitze seines Eigen- tumes befindet, vor das Landrecht gezogen werden dürfe, vielmehr seien die Büger vor dem zu- 25 ständigen Gerichte der Stadt, in welcher sie wohnen, zu belangen. 1330 Мai 27. Nos Johannes, dei gracia Boemie et Polonie rex ac Lucemburgensis comes, ad vniuer- sorum tam presencium quam futurorum noticiam volumus tenore presencium deuenire, quod affectantes indempnitatibus et grauaminibus dilectorum nobis ciuium Pragensium, quibus hac- tenus sunt affecti, nec non et aliarum regni Boemie ciuitatum ciuium, in quorum com- 30 modis procurandis nostra plurimum delectatur serenitas, prout hoc regiminis nostri requirit offi- cium, effectualiter prouidere, ipsis concedimus et fauemus, vt juuenes tam in ipsa Pragensi quam in aliis ciuitatibus Boemie quibuscunque per ipsorum inordinatam et distortam vitam pa- rentes et amicos turbare molientes proprios pro suis excessibus et insolenciis iuxta delicti exigen- ciam valeant et possint pena debita castigare, excessus enormes et notorios nostro judicio 35 reseruantes. Et cum nonnumquam juuenes inuitis parentibus et amicis ipsorum apud diuersos debitorum onera, ad quorum solucionem per se non sufficiunt, contrahere consueuerunt, volumus, vt hii, qui talibus juuenibus et eorum fideiussoribus sine parentum et amicorum ipsorum maturorum requisicione et voluntate aliqua mutuant siue excredunt, per ipsos ciues ciuitatum pena, prout 40 expedit et eis consultum videbitur, puniantur. Ceterum, quia dicti ciues nostri per citaciones clericorum et laicorum ad alias prouincias super variis causis hucusque factas, prout sepius ex querelis ipsorum didicimus, quam- plurimum sunt grauati, statuimus, volentes hoc ipsum de cetero in perpetuum obseruari, vt nullus deinceps, cuiuscunque condicionis, preeminencie siue status fuerit, clericus vel laicus, debeat ciuem, 45
1327 Juli 26. 1327—1330. 24 Zeugen Vlricus de Budweiiss ac Fridericus Schorfo, ciues Pilsensis ciuitatis, welche die Urkunde auch besiegelt haben. Strnad: „Listář m. Plzně“ I 19—20, nr. 26. Emler: „Regesta“ III 527, nr. 1350 (kurzer Auszug). Hruška: „Pamětní kniha m. Plzně“ 9—10 (Confirmation dieser Urkunde durch den Prager Erzbischof Auton ddo. Prag 3. Januar 1580). 40. 1330 Mai 27. Landau. — König Johann verleiht den Bürgern der Stadt Prag und der übrigen königlichen Städte in Böhmen das Recht, Jünglinge, welche ein unordentliches Leben führen, sowie auch jene, welche den Jünglingen ohne Wissen und Willen der Eltern oder Ver- wandten Geld borgen, zu bestrafen, schwerere Fälle seiner Gerichtsbarkeit vorbehaltend. Da die 10 Bürger durch Vorladungen vor Gerichte ausserhalb des Landes sehr beschwert werden, ordnet der König weiter an, dass kein Bürger weder ausserhalb noch innerhalb des Königreiches Böhmen vor ein geistliches Gericht gezogen werden dürfe, es wäre denn, dass dem Kläger öffentlich das Recht verweigert würde. Strittigkeiten in geistlichen Angelegenheiten von Priestern gegen Bürger sollen vor dem Prager Bischofe oder dessen Official verhandelt werden. Ein weltlicher Ausländer 15 hat seine Rechtssache gegen einen Bürger bei dem Gerichte jener Stadt zu vertreten, in welcher der geklagte Bürger wohnt. Der König ermächtigt ferner die Bürger, den Besitz jener, welche die Vorladungen und die Verkündigung der Excommunicationen (auswärtiger geistlicher Gerichte) besorgen oder vermitteln, durch den Stadtrichter mit Beschlag belegen zu lassen, um damit die Kosten für die Vertretung der betroffenen Bürger vor der Römischen Curie, oder wo es sonst nöthig 20 sein sollte. zu bestreiten. Zur Steuerleistung sind alle, weltliche und geistliche Personen, welche innerhalb der Stadtmauern einen Besitz oder Einkünfte haben, gleichmässig heranzuziehen, und nur von altersher Befreite sind davon ausgenommen. Endlich ordnet der König noch an, dass kein Bürger, welcher sich seit dreieinhalb Jahren im unangefochtenen Besitze seines Eigen- tumes befindet, vor das Landrecht gezogen werden dürfe, vielmehr seien die Büger vor dem zu- 25 ständigen Gerichte der Stadt, in welcher sie wohnen, zu belangen. 1330 Мai 27. Nos Johannes, dei gracia Boemie et Polonie rex ac Lucemburgensis comes, ad vniuer- sorum tam presencium quam futurorum noticiam volumus tenore presencium deuenire, quod affectantes indempnitatibus et grauaminibus dilectorum nobis ciuium Pragensium, quibus hac- tenus sunt affecti, nec non et aliarum regni Boemie ciuitatum ciuium, in quorum com- 30 modis procurandis nostra plurimum delectatur serenitas, prout hoc regiminis nostri requirit offi- cium, effectualiter prouidere, ipsis concedimus et fauemus, vt juuenes tam in ipsa Pragensi quam in aliis ciuitatibus Boemie quibuscunque per ipsorum inordinatam et distortam vitam pa- rentes et amicos turbare molientes proprios pro suis excessibus et insolenciis iuxta delicti exigen- ciam valeant et possint pena debita castigare, excessus enormes et notorios nostro judicio 35 reseruantes. Et cum nonnumquam juuenes inuitis parentibus et amicis ipsorum apud diuersos debitorum onera, ad quorum solucionem per se non sufficiunt, contrahere consueuerunt, volumus, vt hii, qui talibus juuenibus et eorum fideiussoribus sine parentum et amicorum ipsorum maturorum requisicione et voluntate aliqua mutuant siue excredunt, per ipsos ciues ciuitatum pena, prout 40 expedit et eis consultum videbitur, puniantur. Ceterum, quia dicti ciues nostri per citaciones clericorum et laicorum ad alias prouincias super variis causis hucusque factas, prout sepius ex querelis ipsorum didicimus, quam- plurimum sunt grauati, statuimus, volentes hoc ipsum de cetero in perpetuum obseruari, vt nullus deinceps, cuiuscunque condicionis, preeminencie siue status fuerit, clericus vel laicus, debeat ciuem, 45
Strana 25
1330—1331. 25 quemcuimque super causis secularibus vel spiritualibus, extra vel intra regnum Boemie ad iudicium spirituale aliquod euocare seu trahere, nisi eis fuerit publice iusticia denegata; et si clerico cuicumque aduersus ciues ipsos vel eorum alterum aliqua spiritualis competit accio, hanc coram episcopo Pragensi aut eius officiali et non alibi prosequatur iusticia mediante. 5 Si autem alicui laico extra regnum constituto contra aliquem ciuium similiter aliqua vide- retur competere accio, hanc coram judice et judicio ciuitatis, in quo idem habet domi- cilium, iuris ordine prosequatur; indulgentes et fauentes ipsis ciuibus nostris, vt bona et posses- siones eorum, qui citaciones et denunciaciones excommuniacionis contra ciues nostros vel clericos faciunt aut fieri procurant, per judicem ciuitatis ipsius occupent et arrestent, et de bonis taliter 10 occupatis ipse judex de certa sciencia juratorum ciuitatis eiusdem tantum recipiat, quod possit, pro defensione eorum, qui grauantur, contra tales in Romana curia vel alibi sufficere in expensis. Verum quia prefati ciues nostri Pragenses ad soluendum queque subsidia eis per nos necessario imposita, hucusque omnem, quam potuerunt, exhibicionis promptitudinem demon- strarunt, exclusis nonnullis curiis et domibus in ipsa ciuitate sitis, de quibus rectores et inhabi- 15 tatores earum, asserentes se quadam prerogatiua exempcionis gaudere, nil soluerunt, per quod üidem ciues in contribucionibus seu subsidiis subportandis et nobis faciendis tedio vt plurimum sunt affecti: nos, vt ipsi ciues onera deinceps in hac parte eis incumbencia eo facilius perferre valeant, volumus et statuendo ordinamus, quod in collecta qualibet de huiusmodi domibus seu curiis, bonis et redditibus, inter muros ciuitatis sitis, siue spiritualibus siue secularibus personis 20 pertineant, preterquam de curiis ab antiquo libertate gaudentibus, prout consilio et juratis ciui- tatis constat, iuxta contribucionis exigenciam debitam recipiant porcionem, nulli relaxando penitus vel parcendo. Preterea ordinando statuimus et id ipsum sub obtentu gracie nostre precipimus ab omnibus in perpetuum firmiter obseruari, vt nulli de cetero ciues nostros quoscunque, qui bona absque 25 inpeticione qualibet iuxta terre consuetudinem per spacium trium annorum et sex mensium tenu- erunt, ad jura siue judicia prouincialia super causis et accionibus quibuscunque euocare seu iudi- care aliquatenus in eisdem, sed super causis et accionibus quibusuis erga ciues ciuitatum nostrarum eis competentibus coram judice ciuitatis, in qua iidem fecerint residenciam, et non alibi repetant inantea jura sua. Mandantes et precipientes .. capitaneis, .. camerariis, .. zudariis et benefi- 3o ciariis ceterisque officiatis nostris per Boemiam, qui pro tempore fuerint, firmiter et expresse, ne contra exempcionis nostre huiusmodi graciam de certa nostra sciencia ipsis factam ciuitatum pre- dictarum ciues presumant de cetero turbare in aliquo seu grauare. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigillo nostro fecimus communiri. Datum in Landa w anno domini mille- simo trecentesimo tricecismo in die Penthecostes. Nach den Abschriften des Prag-Altstädter Stadtbuches vom Jahre 1310 (Nr. 986 S. 65) und des „Liber vetustissimus“ (Nr. 993 S. 57) im Prager Stadtarchiv gedruckt bei Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ I 32—35, nr. 17. 1330 Мai 27. 35 41. 1331 Juli 26. Regensburg. — König Johann schenkt auf Bitten der Budweiser Priester Peter und Philipp dem Budweiser Hospitale zur Vollendung der bei demselben von dem Bürger 40 Zacharias gestifteten, von ihm aber wegen Unzulänglichkeit der Mittel nicht zu Stande gebrachten St. Wenzelskapelle wüste Hutweiden in Cirnits nebst sieben Huben im Dorfe Gauendorf mit allen dem Könige gehörigen Rechten und betraut die genannten beiden Priester als Rectoren mit der Leitung des Hospitales und der Verwaltung dessen Besitzes. 1331 Juli 26. Nos Johannes, dei gracia Boëmie et Polonie rex ac Lucemburgensis comes, ad vni- 45 uersorum tam iam superstitum quam inantea futurorum noticiam tenore presencium volumus per- I. 4
1330—1331. 25 quemcuimque super causis secularibus vel spiritualibus, extra vel intra regnum Boemie ad iudicium spirituale aliquod euocare seu trahere, nisi eis fuerit publice iusticia denegata; et si clerico cuicumque aduersus ciues ipsos vel eorum alterum aliqua spiritualis competit accio, hanc coram episcopo Pragensi aut eius officiali et non alibi prosequatur iusticia mediante. 5 Si autem alicui laico extra regnum constituto contra aliquem ciuium similiter aliqua vide- retur competere accio, hanc coram judice et judicio ciuitatis, in quo idem habet domi- cilium, iuris ordine prosequatur; indulgentes et fauentes ipsis ciuibus nostris, vt bona et posses- siones eorum, qui citaciones et denunciaciones excommuniacionis contra ciues nostros vel clericos faciunt aut fieri procurant, per judicem ciuitatis ipsius occupent et arrestent, et de bonis taliter 10 occupatis ipse judex de certa sciencia juratorum ciuitatis eiusdem tantum recipiat, quod possit, pro defensione eorum, qui grauantur, contra tales in Romana curia vel alibi sufficere in expensis. Verum quia prefati ciues nostri Pragenses ad soluendum queque subsidia eis per nos necessario imposita, hucusque omnem, quam potuerunt, exhibicionis promptitudinem demon- strarunt, exclusis nonnullis curiis et domibus in ipsa ciuitate sitis, de quibus rectores et inhabi- 15 tatores earum, asserentes se quadam prerogatiua exempcionis gaudere, nil soluerunt, per quod üidem ciues in contribucionibus seu subsidiis subportandis et nobis faciendis tedio vt plurimum sunt affecti: nos, vt ipsi ciues onera deinceps in hac parte eis incumbencia eo facilius perferre valeant, volumus et statuendo ordinamus, quod in collecta qualibet de huiusmodi domibus seu curiis, bonis et redditibus, inter muros ciuitatis sitis, siue spiritualibus siue secularibus personis 20 pertineant, preterquam de curiis ab antiquo libertate gaudentibus, prout consilio et juratis ciui- tatis constat, iuxta contribucionis exigenciam debitam recipiant porcionem, nulli relaxando penitus vel parcendo. Preterea ordinando statuimus et id ipsum sub obtentu gracie nostre precipimus ab omnibus in perpetuum firmiter obseruari, vt nulli de cetero ciues nostros quoscunque, qui bona absque 25 inpeticione qualibet iuxta terre consuetudinem per spacium trium annorum et sex mensium tenu- erunt, ad jura siue judicia prouincialia super causis et accionibus quibuscunque euocare seu iudi- care aliquatenus in eisdem, sed super causis et accionibus quibusuis erga ciues ciuitatum nostrarum eis competentibus coram judice ciuitatis, in qua iidem fecerint residenciam, et non alibi repetant inantea jura sua. Mandantes et precipientes .. capitaneis, .. camerariis, .. zudariis et benefi- 3o ciariis ceterisque officiatis nostris per Boemiam, qui pro tempore fuerint, firmiter et expresse, ne contra exempcionis nostre huiusmodi graciam de certa nostra sciencia ipsis factam ciuitatum pre- dictarum ciues presumant de cetero turbare in aliquo seu grauare. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigillo nostro fecimus communiri. Datum in Landa w anno domini mille- simo trecentesimo tricecismo in die Penthecostes. Nach den Abschriften des Prag-Altstädter Stadtbuches vom Jahre 1310 (Nr. 986 S. 65) und des „Liber vetustissimus“ (Nr. 993 S. 57) im Prager Stadtarchiv gedruckt bei Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ I 32—35, nr. 17. 1330 Мai 27. 35 41. 1331 Juli 26. Regensburg. — König Johann schenkt auf Bitten der Budweiser Priester Peter und Philipp dem Budweiser Hospitale zur Vollendung der bei demselben von dem Bürger 40 Zacharias gestifteten, von ihm aber wegen Unzulänglichkeit der Mittel nicht zu Stande gebrachten St. Wenzelskapelle wüste Hutweiden in Cirnits nebst sieben Huben im Dorfe Gauendorf mit allen dem Könige gehörigen Rechten und betraut die genannten beiden Priester als Rectoren mit der Leitung des Hospitales und der Verwaltung dessen Besitzes. 1331 Juli 26. Nos Johannes, dei gracia Boëmie et Polonie rex ac Lucemburgensis comes, ad vni- 45 uersorum tam iam superstitum quam inantea futurorum noticiam tenore presencium volumus per- I. 4
Strana 26
26 1331—1332. uenire, quod constitutis coram nostre maiestatis presencia discretis viris. Petro videlicet et Phy- lippo, presbyteris de Budyewois, cappellanis nostris, deuote et humiliter nobis supplican- tibus, vt capellam in honorem et sub tytulo sancti Wencezlay ibidem in hospitali per quendam Zachariam, olim ciuem nostrum de Budyewois. nostro et heredum nostrorum. Boëmie regum, nomine fundatam et intytulatam, qui tandem inopia prouentus eandem perficere et in altum 5 nequiuit erigere, edificandi per eos et perficiendi. tamquam capellanis et veris ibidem in spiritu- alibus et temporalibus prouisoribus, nostro ad hoc dumtaxat tamen accedente iuuamine. auctori- tatem plenariam concedere et committere dignaremur, nos in hac parte eorum iustis et salubribus peticionibus benignius annuentes regimen prefati hospitalis et perfeccionem antedicte capelle ipsis presentibus committentes. Vt autem capella ipsa nostro adiuta suffragio structuris 10 et edificiis perficiatur et redigatur in altum, necnon infirmi in hospitali ibidem degentes consola- cionis remedio refringentur peramplius, ob nostre salutis augmentum deserta pascua ibidem in Czyrnicz cum septem laneis in villa Gavgendorf cum iuribus aliis nobis pertinentibus sepedictis hospitali et capelle incorporamus, concedimus et donamus per prouisores seu rectores predictos uel eorum successores cum bonis aliis, que successiuis temporibus comparauerint aut 15 eis propter deum donata seu legata fuerint, tenendum, vtifruendum perpetuis temporibus et eciam libere possidendum, mandantes et precipientes vniuersis et singulis officiatis et fidelibus nostris, quod contra huiusmodi nostre donacionis seu exempcionis graciam sepedictam capellam. hospitale et infirmos ac prouisores eorundem non debeant uel presumant in aliquo impedire. sed pocius iuxta pium affectum regium conseruent fauorabiliter in eisdem. Harum, quas sigillo nostro sigil- 20 lare fecimus. testimonio literarum. Datum Ratispone anno domini me cccmo tricesimo primo in crastino beati Jacobi apostoli. [Auf dem Umbug.] Per dominum regem ex relatione domini Berengarii capellani Nicol[aus] de Minori Registravit]. 1331 Juli 26. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 2. An einem Pergamentstreifen hängt das kleine königliche 25 Siegel in grünem Wachs. Es zeigt einen einköpfigen, nach rechts sehenden Adler, dessen Kopf und Hals zerstört sind. Den Körper des Adlers bedeckt fast ganz ein gevierteter Schild, in dessen 1. und 4. Felde der doppelt ge- schwänzte böhmische Löwe vorkommt, während das 2. und 3. Feld den Luxemburgischen Löwen zeigen. Die Umschrift lautet: [SECJRETVM JOHANNIS REGIS BOHEMIE ET COMITIS LVCEMBVR[GENSIS|. Auf der Rückseite der Siegelschüssel aus weissem Wachs befinden sich drei geradlinige, scharfkantige Eindrücke. — Emler: 30 „Regesta“ IV 843—4, nr. 2165; Čelakovský: „Cod. jur. mun. II 271—272, nr. 158 (nach einer Abschrift mit unvollständigem Kanzleivermerk). 1332 Sept. 8.15. 42. 1332 September 8.—15. Budweis. — Konrad, der Richter, und die Geschwornen der Stadt Budweis beurkunden, dass der Budweiser Gärber Wernhard auf die gegen den Abt Theodorich 35 und den Convent des Klosters Goldenkron geltend gemachten Erbansprüche im Dorfe Plan Ver- zicht leiste. Nos Conradus jud[e]x, Gebhardus, Vlr[icus] Chrenaver, Johannes Boemus. Conrfadus] de Ols, Nycol[aus] Pilstinger, Nycol[aus] pelliffe]x, Heinrficus] Paczaver. Hertreich, Martinus Bohemus, Nycol[aus] Stollo, Vlrficus] sartor et Vlrilcus] Baua- 40 rus, iurati cives in Budyways, recognoscimus presentium inspectoribus vniuersis publice protestantes, quod discretus vir Wernhardus cerdo, nostre ciuitatis incola, vna cum heredibus suis in presencia nostri constituti bono ac deliberato animo, non conpulsi, non coacti sed de mera eorum voluntate omnem actionem seu questionem. quam aduersus honorabilem virum dominum Theod[o]ricum abbatem nec non conuentum monasterii Sancte Corone ordinis 45 Cisterciensis super hereditate quadam in Plan villa habere intenderunt et habuerunt, eisdem ..
26 1331—1332. uenire, quod constitutis coram nostre maiestatis presencia discretis viris. Petro videlicet et Phy- lippo, presbyteris de Budyewois, cappellanis nostris, deuote et humiliter nobis supplican- tibus, vt capellam in honorem et sub tytulo sancti Wencezlay ibidem in hospitali per quendam Zachariam, olim ciuem nostrum de Budyewois. nostro et heredum nostrorum. Boëmie regum, nomine fundatam et intytulatam, qui tandem inopia prouentus eandem perficere et in altum 5 nequiuit erigere, edificandi per eos et perficiendi. tamquam capellanis et veris ibidem in spiritu- alibus et temporalibus prouisoribus, nostro ad hoc dumtaxat tamen accedente iuuamine. auctori- tatem plenariam concedere et committere dignaremur, nos in hac parte eorum iustis et salubribus peticionibus benignius annuentes regimen prefati hospitalis et perfeccionem antedicte capelle ipsis presentibus committentes. Vt autem capella ipsa nostro adiuta suffragio structuris 10 et edificiis perficiatur et redigatur in altum, necnon infirmi in hospitali ibidem degentes consola- cionis remedio refringentur peramplius, ob nostre salutis augmentum deserta pascua ibidem in Czyrnicz cum septem laneis in villa Gavgendorf cum iuribus aliis nobis pertinentibus sepedictis hospitali et capelle incorporamus, concedimus et donamus per prouisores seu rectores predictos uel eorum successores cum bonis aliis, que successiuis temporibus comparauerint aut 15 eis propter deum donata seu legata fuerint, tenendum, vtifruendum perpetuis temporibus et eciam libere possidendum, mandantes et precipientes vniuersis et singulis officiatis et fidelibus nostris, quod contra huiusmodi nostre donacionis seu exempcionis graciam sepedictam capellam. hospitale et infirmos ac prouisores eorundem non debeant uel presumant in aliquo impedire. sed pocius iuxta pium affectum regium conseruent fauorabiliter in eisdem. Harum, quas sigillo nostro sigil- 20 lare fecimus. testimonio literarum. Datum Ratispone anno domini me cccmo tricesimo primo in crastino beati Jacobi apostoli. [Auf dem Umbug.] Per dominum regem ex relatione domini Berengarii capellani Nicol[aus] de Minori Registravit]. 1331 Juli 26. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 2. An einem Pergamentstreifen hängt das kleine königliche 25 Siegel in grünem Wachs. Es zeigt einen einköpfigen, nach rechts sehenden Adler, dessen Kopf und Hals zerstört sind. Den Körper des Adlers bedeckt fast ganz ein gevierteter Schild, in dessen 1. und 4. Felde der doppelt ge- schwänzte böhmische Löwe vorkommt, während das 2. und 3. Feld den Luxemburgischen Löwen zeigen. Die Umschrift lautet: [SECJRETVM JOHANNIS REGIS BOHEMIE ET COMITIS LVCEMBVR[GENSIS|. Auf der Rückseite der Siegelschüssel aus weissem Wachs befinden sich drei geradlinige, scharfkantige Eindrücke. — Emler: 30 „Regesta“ IV 843—4, nr. 2165; Čelakovský: „Cod. jur. mun. II 271—272, nr. 158 (nach einer Abschrift mit unvollständigem Kanzleivermerk). 1332 Sept. 8.15. 42. 1332 September 8.—15. Budweis. — Konrad, der Richter, und die Geschwornen der Stadt Budweis beurkunden, dass der Budweiser Gärber Wernhard auf die gegen den Abt Theodorich 35 und den Convent des Klosters Goldenkron geltend gemachten Erbansprüche im Dorfe Plan Ver- zicht leiste. Nos Conradus jud[e]x, Gebhardus, Vlr[icus] Chrenaver, Johannes Boemus. Conrfadus] de Ols, Nycol[aus] Pilstinger, Nycol[aus] pelliffe]x, Heinrficus] Paczaver. Hertreich, Martinus Bohemus, Nycol[aus] Stollo, Vlrficus] sartor et Vlrilcus] Baua- 40 rus, iurati cives in Budyways, recognoscimus presentium inspectoribus vniuersis publice protestantes, quod discretus vir Wernhardus cerdo, nostre ciuitatis incola, vna cum heredibus suis in presencia nostri constituti bono ac deliberato animo, non conpulsi, non coacti sed de mera eorum voluntate omnem actionem seu questionem. quam aduersus honorabilem virum dominum Theod[o]ricum abbatem nec non conuentum monasterii Sancte Corone ordinis 45 Cisterciensis super hereditate quadam in Plan villa habere intenderunt et habuerunt, eisdem ..
Strana 27
1332—1333. 27 abbati et .. conuentui pariter successoribus eorundem indulgentes relaxarunt, volentes questionem seu querelam deinceps nullam facere hereditate pro eadem seu aliis causis quibuscunque et omnibus iuribus suis. quae conpetebant, eis renuncciantes. In cuius rei testimonium presentem copiam sigillo ciuitatis nostre maiori iussimus consignari cum testibus subnotatis videlicet Fridersico] 5 notario ciuitatis ipsius. Frid[erico] de Sauraw, Con[rado] de Ols et Cristano cete- risque viris fidedignis. Actum et datum in Budywfays] anno domini millesimo trencentesimo tricesimo secundo, infra octauam Natiuitatis sancte Marie virginis gloriose. 1332 Sept. 8.15. Original auf Pergament im fürstlich Schwarzenberg'schen Archive zu Krummau I5 BPß Nr. 4. An einem Pergamentstreifen hängt das älteste grosse Stadtsiegel mit beschädigter Legende. — Pangerl: „Urkunden- 10 buch des Cistercienserstiftes Goldenkron“ S. 78—80, nr. XXXXI; Emler: „Regesta“ III 757, nr. 1947. 43. 1333 Januar 5. Luxemburg. — Auf Bitten des Verwalters des Budweiser Hospitals. des Budweiser Priesters Philipp, ermächtigt König Johann denselben, die St. Wenzelskapelle, welche der Budwreiser Bürger Zacharias bei dem Hospital gestiftet, aber nicht fertig zu stellen 15 vermocht hat, zu vollenden, und ernennt ihn zum Rector des Spitales. Zum Zwecke des Baues dieser Kapelle und zum Besten der Spitalleute schenkt der König wüste Hutweiden in Světlik (!) und sichen Huben im Dorfe Haslau(!) dem genannten Spitale und dessen Kapelle zu freiem Eigenthum, zugleich widerruft er die der vorliegenden widersprechende, früher ausgefertigte Urkunde und erklärt sie für null und nichtig. 1333 Januar 5. Nos Johannes, dei gracia Boëmie et Polonie rex, Lucenburgensis comes, ad vniuersorum tam iam superstitum quam inantea futurorum noticiam tenore presentium volumus peruenire, quod constituto*) coram nostre maiestatis presencia discreto viro Philippo, presbytero de Budwoys, cappellano nostro deuote et humiliter nobis supplicanti**), vt cappellam in honorem et sub titulo sancti Wenczeslay ibidem in hospitali per quendam Zachariam ciuem nostrum de 25 Budwoys, nostro et heredum nostrorum Boëmie regum nomine fundatam et intytulatam, qui eandem perficere et in altum nequiuit erigere, edificandi per eum et perficiendi tamquam cappellano et vero ibidem in spiritualibus et temporalibus prouisori nostro adhuc tamen accidente iuuamine auctoritatem plenariam concedere et committere dignaremur, nos vero in hac parte eius iustis et salubribus peticionibus benignius duximus annuendum regimen prefati hospitalis et per- so feccionem antedicte cappelle ipsi presentibus committentes. Vt autem ipsa capella nostro adiuta suffragio structuris et edificiis perficiatur et erigatur in altum, necnon infirmi in hospitali ibidem degentes et consolacionis remedio refringerentur per amplius ob nostre salutis augmentum deserta pascua ibidem in Czwietling cum [septem]***) laneis in villa Hoslowe cum iuri- bus suis nobis pertinentibus sepedicto hospitali et cappelle incorporamus, concedimus et donamus, 25 non obstantibus litteris hactenus in contrarium datis et in posterum daturis, quas litteras presen- tibus cassamus, annullamus et omnino reuocamus, per prouisorem seu rectorem predictum vel eius successores cum aliis bonis. que successuris temporibus comparauerint aut eis propter deum donata seu legata fuerint, tenendum, utifruendum perpetuis temporibus et eciam libere possiden- dum. mandantes et precipientes vniuersis ac singulis officiatis et fidelibus nostris, contra huius- 40 modi nostre donacionis seu exempcionis graciam sepedictam cappellam, hospitale et infirmos ac prouisores eorumdem non debeant uel presumant in aliquo impedire, sed pocius iuxta pium affectum regium conseruent fauorabiliter in eisdem. Harum, quas sigillo nostro sigillari fecimus, testimonio 20 *) Im Original steht »constitutus«. *) Im Original steht »supplicante«. **) Die Stelle ist im Original durch Feuchtigkeit zerstört.
1332—1333. 27 abbati et .. conuentui pariter successoribus eorundem indulgentes relaxarunt, volentes questionem seu querelam deinceps nullam facere hereditate pro eadem seu aliis causis quibuscunque et omnibus iuribus suis. quae conpetebant, eis renuncciantes. In cuius rei testimonium presentem copiam sigillo ciuitatis nostre maiori iussimus consignari cum testibus subnotatis videlicet Fridersico] 5 notario ciuitatis ipsius. Frid[erico] de Sauraw, Con[rado] de Ols et Cristano cete- risque viris fidedignis. Actum et datum in Budywfays] anno domini millesimo trencentesimo tricesimo secundo, infra octauam Natiuitatis sancte Marie virginis gloriose. 1332 Sept. 8.15. Original auf Pergament im fürstlich Schwarzenberg'schen Archive zu Krummau I5 BPß Nr. 4. An einem Pergamentstreifen hängt das älteste grosse Stadtsiegel mit beschädigter Legende. — Pangerl: „Urkunden- 10 buch des Cistercienserstiftes Goldenkron“ S. 78—80, nr. XXXXI; Emler: „Regesta“ III 757, nr. 1947. 43. 1333 Januar 5. Luxemburg. — Auf Bitten des Verwalters des Budweiser Hospitals. des Budweiser Priesters Philipp, ermächtigt König Johann denselben, die St. Wenzelskapelle, welche der Budwreiser Bürger Zacharias bei dem Hospital gestiftet, aber nicht fertig zu stellen 15 vermocht hat, zu vollenden, und ernennt ihn zum Rector des Spitales. Zum Zwecke des Baues dieser Kapelle und zum Besten der Spitalleute schenkt der König wüste Hutweiden in Světlik (!) und sichen Huben im Dorfe Haslau(!) dem genannten Spitale und dessen Kapelle zu freiem Eigenthum, zugleich widerruft er die der vorliegenden widersprechende, früher ausgefertigte Urkunde und erklärt sie für null und nichtig. 1333 Januar 5. Nos Johannes, dei gracia Boëmie et Polonie rex, Lucenburgensis comes, ad vniuersorum tam iam superstitum quam inantea futurorum noticiam tenore presentium volumus peruenire, quod constituto*) coram nostre maiestatis presencia discreto viro Philippo, presbytero de Budwoys, cappellano nostro deuote et humiliter nobis supplicanti**), vt cappellam in honorem et sub titulo sancti Wenczeslay ibidem in hospitali per quendam Zachariam ciuem nostrum de 25 Budwoys, nostro et heredum nostrorum Boëmie regum nomine fundatam et intytulatam, qui eandem perficere et in altum nequiuit erigere, edificandi per eum et perficiendi tamquam cappellano et vero ibidem in spiritualibus et temporalibus prouisori nostro adhuc tamen accidente iuuamine auctoritatem plenariam concedere et committere dignaremur, nos vero in hac parte eius iustis et salubribus peticionibus benignius duximus annuendum regimen prefati hospitalis et per- so feccionem antedicte cappelle ipsi presentibus committentes. Vt autem ipsa capella nostro adiuta suffragio structuris et edificiis perficiatur et erigatur in altum, necnon infirmi in hospitali ibidem degentes et consolacionis remedio refringerentur per amplius ob nostre salutis augmentum deserta pascua ibidem in Czwietling cum [septem]***) laneis in villa Hoslowe cum iuri- bus suis nobis pertinentibus sepedicto hospitali et cappelle incorporamus, concedimus et donamus, 25 non obstantibus litteris hactenus in contrarium datis et in posterum daturis, quas litteras presen- tibus cassamus, annullamus et omnino reuocamus, per prouisorem seu rectorem predictum vel eius successores cum aliis bonis. que successuris temporibus comparauerint aut eis propter deum donata seu legata fuerint, tenendum, utifruendum perpetuis temporibus et eciam libere possiden- dum. mandantes et precipientes vniuersis ac singulis officiatis et fidelibus nostris, contra huius- 40 modi nostre donacionis seu exempcionis graciam sepedictam cappellam, hospitale et infirmos ac prouisores eorumdem non debeant uel presumant in aliquo impedire, sed pocius iuxta pium affectum regium conseruent fauorabiliter in eisdem. Harum, quas sigillo nostro sigillari fecimus, testimonio 20 *) Im Original steht »constitutus«. *) Im Original steht »supplicante«. **) Die Stelle ist im Original durch Feuchtigkeit zerstört.
Strana 28
28 1333. 1333 Januar 5. litterarum. Datum in Lucenburk anno domini millesimo trecentesimo tricesimo tercio, tercia feria post Cirumcisionem domini. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 4. Das an einem Pergamentstreifen hängende kleine königliche Siegel ist dasselbe wie bei Nr. 41 und hat auf der Rückseite drei geradlinige Eindrücke. Die alte Signatur auf der Rückseite ist ausradiert und an ihre Stelle die neue „ad Fasc:II/ad N. Dep: 4“ von einer Hand aus der ersten Halfte des XIX. Jahrhunderts gesetzt. Ausserdem ist die Urkunde als Beilage ,A“ der Zahl „125 St./[ai 11822“ bezeichnet. Die Schrift der Urkunde nächst dem rechten Rande hat durch Feuchtigkeit stark gelitten. — Emler: „Regesta“ III 766—7, nr. 1973; Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 272 (Regest). 5 44. 1333 Januar 5. 1333 Januar 5. Luxemburg. — König Johann incorporirt auf Bitten des Priesters 10 Philipp dem Budweiser Hospital wüste Hutweiden in Cirnitz und sieben Huben im Dorfe Gauen- dorf, sowie die an der Maltsch gelegene Mühle Landewers mit allem Zugehör, damit die von dem verstorbenen Budweiser Bürger Zacharias gestiftete, aber nicht vollendete St. Wenzelskapelle fertig- gestellt werden könne, weiter ernennt er den Priester Philipp zum Rector des Hospitales und befreit den gesammten, jetzigen und künftigen, Besitz desselben von allen Steuern und Abgaben. 15 Alle bisher ausgefertigten, der vorliegenden widersprechenden, Urkunden erklärt der König für null und nichtig. Nos Johannes, dei gracia Boëmie et Bolonie rex, Lucenburgensis comes, ad vniuersorum tam iam superstitum quam inantea futurorum noticiam tenore presencium volumus peruenire, quod constituto coram nostre maiestatis presencia discreto viro Philippo, presbitero de Budw[oys], 20 cappelano nostro, deuote et humiliter nobis supplicanti,*) vt capellam in honorem et sub tytulo sancti Wencz[eslay] ibidem in hospitali per quendam Zachariam, ciuem nostrum de Budw[oys], nostro et heredum nostrorum Boëmie regum nomine fundatam et intytulatam, qui eandem perficere et in altum nequiuit erigere, edificandi per eum et perficiendi tamquam capellano et uero ibidem in spiritualibus et temporalibus prouisori nostro ad huc tamen accidente iuuamine 25 auctoritatem plenariam concedere et committere dignaremur, nos in hac parte eius iustis et salubri- bus peticionibus benignius annuendum duximus regimen prefati hospitalis et perfeccionem ante- dicte capelle ipsi presentibus committentes. Vt autem ipsa capella nostro adiuta suffragio structuris et edificiis perficiatur et erigatur in altum necnon infirmi in hospitali ibidem degentes et con- solacionis remedio refrigerentur per amplius ob nostre salutis augmentum deserta pascua s0 ibidem in Chyrnicz cum vij laneis in villa Gaudendorf cum juribus suis et molendinum dicti Landewerij situm in fluuio Mals cum omnibus pertinenciis suis nobis pertinentibus sepe- dictis hospitali et capelle incorporamus, concedimus et donamus non obstantibus litteris hactenus in contrarium datis uel in posterum daturis, quas litteras presentibus cassamus, annullamus et omnino reuocamus, per prouisorem seu rectorem predictum vel eius successores cum bonis aliis, 35 que successuris temporibus comparauerint aut eis propter deum donata seu legata fuerint, tenendum, utifruendum perpetuis temporibus et eciam libere qualibet sine donacione censuum, stewerarum generalium seu berne exaccionem collectarum contribulacionem ac honerum tam realium quam per- sonalium necnon aliarum angariarum et vexacionum, quocunque nomine censiantur, possidendum, mandantes et precipientes vniuersis et singulis officiatis et fidelibus nostris, contra huiusmodi 40 nostre donacionis seu exempcionis graciam sepedictam capellam, hospitale et infirmos ac prouisores eorundem non debeant uel presumant in aliquo impedire, sed pocius iuxta pium affectum regium conseruent fauorabiliter in eisdem. Harum, quas sigillo nostro sigillari fecimus, testimonio littera- *) Im Original „supplicante".
28 1333. 1333 Januar 5. litterarum. Datum in Lucenburk anno domini millesimo trecentesimo tricesimo tercio, tercia feria post Cirumcisionem domini. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 4. Das an einem Pergamentstreifen hängende kleine königliche Siegel ist dasselbe wie bei Nr. 41 und hat auf der Rückseite drei geradlinige Eindrücke. Die alte Signatur auf der Rückseite ist ausradiert und an ihre Stelle die neue „ad Fasc:II/ad N. Dep: 4“ von einer Hand aus der ersten Halfte des XIX. Jahrhunderts gesetzt. Ausserdem ist die Urkunde als Beilage ,A“ der Zahl „125 St./[ai 11822“ bezeichnet. Die Schrift der Urkunde nächst dem rechten Rande hat durch Feuchtigkeit stark gelitten. — Emler: „Regesta“ III 766—7, nr. 1973; Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 272 (Regest). 5 44. 1333 Januar 5. 1333 Januar 5. Luxemburg. — König Johann incorporirt auf Bitten des Priesters 10 Philipp dem Budweiser Hospital wüste Hutweiden in Cirnitz und sieben Huben im Dorfe Gauen- dorf, sowie die an der Maltsch gelegene Mühle Landewers mit allem Zugehör, damit die von dem verstorbenen Budweiser Bürger Zacharias gestiftete, aber nicht vollendete St. Wenzelskapelle fertig- gestellt werden könne, weiter ernennt er den Priester Philipp zum Rector des Hospitales und befreit den gesammten, jetzigen und künftigen, Besitz desselben von allen Steuern und Abgaben. 15 Alle bisher ausgefertigten, der vorliegenden widersprechenden, Urkunden erklärt der König für null und nichtig. Nos Johannes, dei gracia Boëmie et Bolonie rex, Lucenburgensis comes, ad vniuersorum tam iam superstitum quam inantea futurorum noticiam tenore presencium volumus peruenire, quod constituto coram nostre maiestatis presencia discreto viro Philippo, presbitero de Budw[oys], 20 cappelano nostro, deuote et humiliter nobis supplicanti,*) vt capellam in honorem et sub tytulo sancti Wencz[eslay] ibidem in hospitali per quendam Zachariam, ciuem nostrum de Budw[oys], nostro et heredum nostrorum Boëmie regum nomine fundatam et intytulatam, qui eandem perficere et in altum nequiuit erigere, edificandi per eum et perficiendi tamquam capellano et uero ibidem in spiritualibus et temporalibus prouisori nostro ad huc tamen accidente iuuamine 25 auctoritatem plenariam concedere et committere dignaremur, nos in hac parte eius iustis et salubri- bus peticionibus benignius annuendum duximus regimen prefati hospitalis et perfeccionem ante- dicte capelle ipsi presentibus committentes. Vt autem ipsa capella nostro adiuta suffragio structuris et edificiis perficiatur et erigatur in altum necnon infirmi in hospitali ibidem degentes et con- solacionis remedio refrigerentur per amplius ob nostre salutis augmentum deserta pascua s0 ibidem in Chyrnicz cum vij laneis in villa Gaudendorf cum juribus suis et molendinum dicti Landewerij situm in fluuio Mals cum omnibus pertinenciis suis nobis pertinentibus sepe- dictis hospitali et capelle incorporamus, concedimus et donamus non obstantibus litteris hactenus in contrarium datis uel in posterum daturis, quas litteras presentibus cassamus, annullamus et omnino reuocamus, per prouisorem seu rectorem predictum vel eius successores cum bonis aliis, 35 que successuris temporibus comparauerint aut eis propter deum donata seu legata fuerint, tenendum, utifruendum perpetuis temporibus et eciam libere qualibet sine donacione censuum, stewerarum generalium seu berne exaccionem collectarum contribulacionem ac honerum tam realium quam per- sonalium necnon aliarum angariarum et vexacionum, quocunque nomine censiantur, possidendum, mandantes et precipientes vniuersis et singulis officiatis et fidelibus nostris, contra huiusmodi 40 nostre donacionis seu exempcionis graciam sepedictam capellam, hospitale et infirmos ac prouisores eorundem non debeant uel presumant in aliquo impedire, sed pocius iuxta pium affectum regium conseruent fauorabiliter in eisdem. Harum, quas sigillo nostro sigillari fecimus, testimonio littera- *) Im Original „supplicante".
Strana 29
1333—1334. 29 rum. Datum in Lucemburch anno domini millesimo CCCmo xxxiiio, tercia feria post Circum- cisionem domini. 1333 Januar 5. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 3. An einem durch zwei Einschnitte im Umbug durchgezogenen Pergamentstreifen hängt das bei Nr. 41 beschriebene Siegel mit zwei geradlinigen Eindrücken auf der Rückseite. 5 Auf der Rückseite der Urkunde steht von einer Hand des XV. Jahrhundertes: „Super villa Gaugendorf et pascuis desertis in Czrnicz.“ Die alte „Nr. 95" ist ausradirt und an ihre Stelle von einer Hand aus der ersten Halfte des XIX. Jahrhunderts die Signatur „ad Fasc. II/N. Dep. 7“ geschrieben. Am unteren Rande rechts von den Einschnitten für den Pergamentstreifen, an dem das Siegel hängt, steht die wieder durchstrichene Zahl „1108 St./[ai 11822“, welche offenbar einem Acte angehört, dem diese Urkunde als Beilage „A“ beigeschlossen worden war. — Emler: 10 „Regesta“ III 767, nr. 1974, Čelakovský: „Cod. jur. mun. II 272 (Regest). 45. 1334 August 1. [Budweis]. — Der Richter, die Geschworenen, die Gemeinältesten und fünfzehn Bürger von Budweis verpflichten sich eidlich zu gegenseitiger Hilfeleistung sowie zum Schutze der alten von den Landesfürsten der Stadt verliehenen und verbrieften Rechte. Sie gelo- 15 ben ferner, jedem Bürger und Einwohner der Stadt, der durch was immer für Feindseligkeit Schaden leiden würde, nach Kräften beizustehen, und ermächtigen die Geschworenen, im Namen aller zu handeln und Anordnungen zu treffen. 1334 Aug. 1. Nos Claricius judex, Chunrfadus] Pilstinger, Ortlinus carnifex, Henslinus Gruenpech, Johlinus sartor, Vlrficus] Albus, Henrficus] Chersner, Engelpot, Walther 2o carnifex, Wiczko Bohomus, Chunradus] Arnoldi, Alber Pirawer et Henrficus) Magdalener jurati; Seidlinus sartor, Johannes Bohomus, Nycolaus] pellifex, Diet- linus pistor, Chunrfadus] Hubner iuuenis, Hertreich, Vlrficus] de Gepplicz, Vl- rficus] de Lysschaw, Meindlinus et Aleman carnifex ex parte communitatis electi ; Jano de Reichenstain, Herbordus, Nycolaus Boemus, Martinus Bohemus, Pesco 25 Hofmanni, Vlrficus] Chrenaveri, Nycol[aus] Pilstinger, Ortlinus Langer, Nycol[aus] filius eius, Nycolaus] Stollo, Henrficus] Paczaver, Vlrficus] Bauarus, Wisent Sniczczer, Hubner antiquus et Perlinus brasiator, ciues in Budywoys, fa- temur vniuersis tenorem presencium inspecturis, quod ad amputanda pericula, multa mala ac rerum dispendia nobis et ciuitati nostre a retroactis temporibus illata, cupientes eisdem periculis ac rerum 3o dispendiis cautela preambula obuiare, matura deliberacione prehabita et vnanimi consilio et tractatu inter nos habito prematuro aciem nostre mentis ad hoc duximus conuertendam, quomodo et qua- liter tranquillitas pacis et commodum diuitibus et pauperibus in ciuitate nostra haberi valeat et perpetue conseruari, bona fide absque omni doli capcione nos rebus et personis ad hoc obligantes promisimus et promittimus inter nos, nobis mutuo astare et iuuare sub pena rerum et personarum 35 propter bonum pacis et commodum nostre ciuitatis de cetero nostris temporibus obseruandis sub huiusmodi promissionis pacto nostris manualibus iuramentis eo super confirmato: Quod, si iura nostra ab antiquo habita et nobis a principibis data et publicis instrumentis confirmata et adhuc confirmanda aliquis vellet infringere vel aliqualiter violare, vel eciam si aliquis nos vel aliquem ex nobis in ciuitate nostra in rebus aut personis vellet contra iusticiam aggrauare, ex 40 tunc nos singuli et singulariter vniuersi iuxta potenciam virium nostrarum ad hoc aggregatam atque posse opem et operam ad hoc dare promisimus et promittimus, vt dicta iura nostre ciuitatis illesa permanere debeant et obtinere in singulis suis articulis sui roboris firmitatem. Item ad- dicimus, si alicui de ciuibus et incolis nostre ciuitatis, quod absit, per quamcunque hostilitatem seu hostium rabiem aliquid aduersitatis seu periculi ex causa minus iusta emergeret, extunc sin- 45 guli vera fide tenemur, illi subsidium pro nostris viribus prestare rebus pariter et personis.
1333—1334. 29 rum. Datum in Lucemburch anno domini millesimo CCCmo xxxiiio, tercia feria post Circum- cisionem domini. 1333 Januar 5. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 3. An einem durch zwei Einschnitte im Umbug durchgezogenen Pergamentstreifen hängt das bei Nr. 41 beschriebene Siegel mit zwei geradlinigen Eindrücken auf der Rückseite. 5 Auf der Rückseite der Urkunde steht von einer Hand des XV. Jahrhundertes: „Super villa Gaugendorf et pascuis desertis in Czrnicz.“ Die alte „Nr. 95" ist ausradirt und an ihre Stelle von einer Hand aus der ersten Halfte des XIX. Jahrhunderts die Signatur „ad Fasc. II/N. Dep. 7“ geschrieben. Am unteren Rande rechts von den Einschnitten für den Pergamentstreifen, an dem das Siegel hängt, steht die wieder durchstrichene Zahl „1108 St./[ai 11822“, welche offenbar einem Acte angehört, dem diese Urkunde als Beilage „A“ beigeschlossen worden war. — Emler: 10 „Regesta“ III 767, nr. 1974, Čelakovský: „Cod. jur. mun. II 272 (Regest). 45. 1334 August 1. [Budweis]. — Der Richter, die Geschworenen, die Gemeinältesten und fünfzehn Bürger von Budweis verpflichten sich eidlich zu gegenseitiger Hilfeleistung sowie zum Schutze der alten von den Landesfürsten der Stadt verliehenen und verbrieften Rechte. Sie gelo- 15 ben ferner, jedem Bürger und Einwohner der Stadt, der durch was immer für Feindseligkeit Schaden leiden würde, nach Kräften beizustehen, und ermächtigen die Geschworenen, im Namen aller zu handeln und Anordnungen zu treffen. 1334 Aug. 1. Nos Claricius judex, Chunrfadus] Pilstinger, Ortlinus carnifex, Henslinus Gruenpech, Johlinus sartor, Vlrficus] Albus, Henrficus] Chersner, Engelpot, Walther 2o carnifex, Wiczko Bohomus, Chunradus] Arnoldi, Alber Pirawer et Henrficus) Magdalener jurati; Seidlinus sartor, Johannes Bohomus, Nycolaus] pellifex, Diet- linus pistor, Chunrfadus] Hubner iuuenis, Hertreich, Vlrficus] de Gepplicz, Vl- rficus] de Lysschaw, Meindlinus et Aleman carnifex ex parte communitatis electi ; Jano de Reichenstain, Herbordus, Nycolaus Boemus, Martinus Bohemus, Pesco 25 Hofmanni, Vlrficus] Chrenaveri, Nycol[aus] Pilstinger, Ortlinus Langer, Nycol[aus] filius eius, Nycolaus] Stollo, Henrficus] Paczaver, Vlrficus] Bauarus, Wisent Sniczczer, Hubner antiquus et Perlinus brasiator, ciues in Budywoys, fa- temur vniuersis tenorem presencium inspecturis, quod ad amputanda pericula, multa mala ac rerum dispendia nobis et ciuitati nostre a retroactis temporibus illata, cupientes eisdem periculis ac rerum 3o dispendiis cautela preambula obuiare, matura deliberacione prehabita et vnanimi consilio et tractatu inter nos habito prematuro aciem nostre mentis ad hoc duximus conuertendam, quomodo et qua- liter tranquillitas pacis et commodum diuitibus et pauperibus in ciuitate nostra haberi valeat et perpetue conseruari, bona fide absque omni doli capcione nos rebus et personis ad hoc obligantes promisimus et promittimus inter nos, nobis mutuo astare et iuuare sub pena rerum et personarum 35 propter bonum pacis et commodum nostre ciuitatis de cetero nostris temporibus obseruandis sub huiusmodi promissionis pacto nostris manualibus iuramentis eo super confirmato: Quod, si iura nostra ab antiquo habita et nobis a principibis data et publicis instrumentis confirmata et adhuc confirmanda aliquis vellet infringere vel aliqualiter violare, vel eciam si aliquis nos vel aliquem ex nobis in ciuitate nostra in rebus aut personis vellet contra iusticiam aggrauare, ex 40 tunc nos singuli et singulariter vniuersi iuxta potenciam virium nostrarum ad hoc aggregatam atque posse opem et operam ad hoc dare promisimus et promittimus, vt dicta iura nostre ciuitatis illesa permanere debeant et obtinere in singulis suis articulis sui roboris firmitatem. Item ad- dicimus, si alicui de ciuibus et incolis nostre ciuitatis, quod absit, per quamcunque hostilitatem seu hostium rabiem aliquid aduersitatis seu periculi ex causa minus iusta emergeret, extunc sin- 45 guli vera fide tenemur, illi subsidium pro nostris viribus prestare rebus pariter et personis.
Strana 30
30 1334 — 1335. 1334 Aug. 1. Insuper adiungimus, si quid iurati suprascripti pro communi bono ciuitatis nostre predicte fecerint vel ordinauerint, hoc esse debet et est de verbo nostrum omnium atque mera voluntate. In cuius rei testimonium et cautelam presens scriptum sigillo ciuitatis nostre maiori iussimus ro- borari. Actum et datum in ad uincula sancti Petri apostoli. anno domini millesimo trecente- simo XXXIIII°. Original auf Pergament mit dem an einem Pergamentstreifen hängenden ältesten grossen Stadtsiegel im B. St.-A. Auf der Rückseite der Vermerk: „Littera, qualiter ab antiquo sibi mutuo jurauerint consules et communi- tas.“ — Emler: „Regesta“ IV 24, nr. 71; Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 295 in der Anmerkung zu nr. 177 mit Weglassung der Namen im Eingange und des Schlusses der Urkunde. 46. 10 1335 April 23. 1335 April 23. Budweis. — Markgraf Karl bestätigt dem St. Wenzels-Hospital beim (Pra- ger) Thor in Budweis die von seinem Vater, dem König Johann, geschehene Incorporirung des Dorfes Gauendorf oder Mokrý mit sieben Huben Landes sowie der von Conrad Landower dem- sclben vermachten Mühle an der Maltsch und befreit das Spital bezüglich dieses Dorfes und der Mühle sammt deren Zugehörungen von der Leistung jeglicher Steuern und Abgaben. Karolus, domini.. regis Boëmie primogenitus, marchio Morauie, vniuersis presentes literas inspecturis salutem et fidem presentibus dare. Personis miserabilibus, infirmis presertim et egris, que rebus et domibus propriis orbate, nequeuntes caput suum alibi reclinare, in cenobio hospitalis coguntur in penuria et egritudine grauiter laborare, decet principis clemenciam tanto magis benefice misereri, quanto misericordiam sui ardencius diligit creatoris. Cum itaque domui 20 hospitali beatissimi Wenczeslai in Budyouicz ad portam dominus genitor noster .. rex predictus villam quandam nomine Mokri boemice, Gaugendorf vero theotonice nuncupatam, cum septem laneis terre et vnum molendinum situm in fluuio Males cum suis pertinenciis. legatum ob pias causas per Conradum Landoerum dictum ipsi capelle et hospitali sancti Wenczeslai, donauerit incorporavitque eidem, ut exinde pacientes et infirmi inibi vitam possint 25 ducere meliorem, nos predictas donacionem et incorporacionem ratas et gratas tam pie quam iuste factas habentes, eis damus nostrum consensum pariter et assensum ipsamque villam et molendinum cum suis terris et pertinenciis ab omnibus exaccionibus, contribucionibus ac oneribus tam realibus quam personalibus atque mixtis et aliis angarijs et vexacionibus quibuscumque dicte ciuitati Budweys hactenus debentibus et debitis eximimus, absoluimus et liberamus, ac immunes, ex-30 emptos et liberos presentibus perpetuo nunciamus, decernentes et volentes, quod, cum aliquam imposicionem pecunialem dicte ciuitati Budyouicz inponi contingerit, pro rata possessionum dicte ville et molendini ipsa contingente in summa et quantitate imposite pecunie decuti promitti- mus, volumus et deduci. Mandantes vniuersis et singulis .. iudicibus, consilio et hominibus pre- dicte ciuitatis Budweys, presentibus et futuris, quatenus eidem hospitali et prefatis bonis ipsius 35 contra huiuscemodi paternam et nostram graciam et indulgenciam nullam inferant nec inferri per- mittant ab alijs violenciam, molestiam aliqualiter vel grauamen, indignacionem paternam et nostram ac penas grauissimas pro motu nostro infligendas, si secus attemptare presumpserint irremissi- biliter incursuri. In quorum omnium testimonium atque robur perpetuum presentes conscribi et nostri sigilli munimine iussimus communiri. Datum in Budweys in festo beati Georgij anno 40 domini millesimo trecentesimo tricesimo quinto. 15 [Auf dem Umbug:] Per dominum marchionem et consiliarium W[elislaum?] Original auf Pergament in der Széchenyi'schen Landesbibliothek des ungarischen Nationalmuseums in Budapest. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Super villam Gaugendorf et molendino super 45
30 1334 — 1335. 1334 Aug. 1. Insuper adiungimus, si quid iurati suprascripti pro communi bono ciuitatis nostre predicte fecerint vel ordinauerint, hoc esse debet et est de verbo nostrum omnium atque mera voluntate. In cuius rei testimonium et cautelam presens scriptum sigillo ciuitatis nostre maiori iussimus ro- borari. Actum et datum in ad uincula sancti Petri apostoli. anno domini millesimo trecente- simo XXXIIII°. Original auf Pergament mit dem an einem Pergamentstreifen hängenden ältesten grossen Stadtsiegel im B. St.-A. Auf der Rückseite der Vermerk: „Littera, qualiter ab antiquo sibi mutuo jurauerint consules et communi- tas.“ — Emler: „Regesta“ IV 24, nr. 71; Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 295 in der Anmerkung zu nr. 177 mit Weglassung der Namen im Eingange und des Schlusses der Urkunde. 46. 10 1335 April 23. 1335 April 23. Budweis. — Markgraf Karl bestätigt dem St. Wenzels-Hospital beim (Pra- ger) Thor in Budweis die von seinem Vater, dem König Johann, geschehene Incorporirung des Dorfes Gauendorf oder Mokrý mit sieben Huben Landes sowie der von Conrad Landower dem- sclben vermachten Mühle an der Maltsch und befreit das Spital bezüglich dieses Dorfes und der Mühle sammt deren Zugehörungen von der Leistung jeglicher Steuern und Abgaben. Karolus, domini.. regis Boëmie primogenitus, marchio Morauie, vniuersis presentes literas inspecturis salutem et fidem presentibus dare. Personis miserabilibus, infirmis presertim et egris, que rebus et domibus propriis orbate, nequeuntes caput suum alibi reclinare, in cenobio hospitalis coguntur in penuria et egritudine grauiter laborare, decet principis clemenciam tanto magis benefice misereri, quanto misericordiam sui ardencius diligit creatoris. Cum itaque domui 20 hospitali beatissimi Wenczeslai in Budyouicz ad portam dominus genitor noster .. rex predictus villam quandam nomine Mokri boemice, Gaugendorf vero theotonice nuncupatam, cum septem laneis terre et vnum molendinum situm in fluuio Males cum suis pertinenciis. legatum ob pias causas per Conradum Landoerum dictum ipsi capelle et hospitali sancti Wenczeslai, donauerit incorporavitque eidem, ut exinde pacientes et infirmi inibi vitam possint 25 ducere meliorem, nos predictas donacionem et incorporacionem ratas et gratas tam pie quam iuste factas habentes, eis damus nostrum consensum pariter et assensum ipsamque villam et molendinum cum suis terris et pertinenciis ab omnibus exaccionibus, contribucionibus ac oneribus tam realibus quam personalibus atque mixtis et aliis angarijs et vexacionibus quibuscumque dicte ciuitati Budweys hactenus debentibus et debitis eximimus, absoluimus et liberamus, ac immunes, ex-30 emptos et liberos presentibus perpetuo nunciamus, decernentes et volentes, quod, cum aliquam imposicionem pecunialem dicte ciuitati Budyouicz inponi contingerit, pro rata possessionum dicte ville et molendini ipsa contingente in summa et quantitate imposite pecunie decuti promitti- mus, volumus et deduci. Mandantes vniuersis et singulis .. iudicibus, consilio et hominibus pre- dicte ciuitatis Budweys, presentibus et futuris, quatenus eidem hospitali et prefatis bonis ipsius 35 contra huiuscemodi paternam et nostram graciam et indulgenciam nullam inferant nec inferri per- mittant ab alijs violenciam, molestiam aliqualiter vel grauamen, indignacionem paternam et nostram ac penas grauissimas pro motu nostro infligendas, si secus attemptare presumpserint irremissi- biliter incursuri. In quorum omnium testimonium atque robur perpetuum presentes conscribi et nostri sigilli munimine iussimus communiri. Datum in Budweys in festo beati Georgij anno 40 domini millesimo trecentesimo tricesimo quinto. 15 [Auf dem Umbug:] Per dominum marchionem et consiliarium W[elislaum?] Original auf Pergament in der Széchenyi'schen Landesbibliothek des ungarischen Nationalmuseums in Budapest. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Super villam Gaugendorf et molendino super 45
Strana 31
1335. 31 fluuio Malsch“ und von einer Hand des XIX. Jahrhundertes eine lateinische Inhaltsangabe: „Caroli domini regis Bohemiae primogeniti et marchionis Moraviae litterae, quibus dotationem hospitalis sancti Wenceslai in Budyovitz (palam est, nomen urbis provenire a Budyvoio filio Henrici de Rosenberg) ad normam genitoris sui aeque confirmat.“ Darunter von der Hand des Magistratsrathes Matthaeus Klaudi die Notiz: „Gehörig diese Urkunde verdolmetschet. 5 Kl[au]di“, seitwärts die Bezeichnung „C“ und am unteren Rande die Nummer: „1108 St./s n, welche offenbar einem Actenstücke aus der ersten Hälfte des XIX. Jahrhundertes angehört, mit welchem diese Urkunde (wohl sammt der Übersetzung Klaudis) den Behörden vorgelegt worden ist. Alte Signatur: „ad Fasc:III/Nrus Dep:1. An der Urkunde hängt an einem durch zwei Einschnitte in der Plica gezogenen Pergamentstreifen das in einer Schale aus gewölnlichem Wachs liegende runde Siegel in rothem Wachs. Dasselbe enthält einen dreieckigen, in vier Felder 10 getheilten Schild, in deren erstem der böhmische Löwe, im zweiten und dritten der luxemburgische Löwe und im vierten der geschachte einköpfige mälirische Adler vorkommt. Uber dem Schilde ist ein kleines Köpfchen eines Man- nes, vou welchem nach rechts und links Strahlen auslaufen, rechts und links vom Schilde ist je ein mit dem Rücken dem Wappen zugekehrter Greif angebracht. Umschrift: „SECRETU - KAROLI -PMOGITI - REGIS - BOEMIE . MARCHIONIS - MORAUIA.“ Der Rand der Siegelschale ist bis auf ein Drittel abgeschlagen, das eigentliche Siegel 15 aber ziemlich woll erhalten. — „Codex dipl. et epist. Moraviae“ VII, (1864) S. 33—34; Emler: „Regesta“ IV 56, nr. 150; Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 288—289, nr. 173; Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 20. 1335 April 23. 47. 1335 August 6. Prag. — König Johann bewilligt den Bewohnern der Stadt Budweis, welche bisher viel Ungemach zu erdulden hatten, dass sie das Gemeinland oder die Vichweiden, 2o welche sie von Wilhelm von Landstein ausgelöst haben, sowie die sonstigen um die Stadt herum gelegenen Hutweiden von den zinsbaren Ackern abgrenzen und zum Besten der Stadt geniessen können. Er verleiht den Bürgern weiter das Recht, einen jeden Inwohner oder Bürger, der ihnen nicht genelm ist, aus der Stadt zu wreisen. Endlich bewilligt der König den Bürgern zum Zwecke der Reparatur der Brücken und Stadtmauern, von allen Wägen, welche Wein, Getreide oder was 25 immer für Kaufmannswaaren führen, drei Jahre lang ein Ungelt einheben zu dürfen, und zwar von einem stark beladenen Wagen einen Groschen. von einem mittleren vier und von einem kleinen Wagen zwei Passauer Pfennige. 1335 Aug. 6. Nos Johannes, dei gracia Boëmie et Polonie rex ac Lucemburgensis comes, ad vniuer- sorum noticiam tenore presencium volumus peruenire, quod nos dilectorum nobis incolarum ciuita- 20 tis nostre Budwoys defectibus, lesionibus et pressuris, quibus hactenus multipliciter sunt anxiati, pio conpacientes affectu volentesque ipsius ciuitatis incolis sub nostro potentatus vmbraculo post tot oppressionum genera consolacione respirare et emendacioni ac confortacioni ciuitatis eiusdem et incolarum eius continuis incrementis intendere cum effectu. ipsis concedentes fauemus,vt com- munitatem seu pascua peccorum et pecudum eorum, que a fideli nostro Wilhelmo de 35 Landstein exsoluerunt. et alia eciam pascua, vbicunque sint sita in circumferencia ciuitatis, possint et debeant certis metis ab aliis agris censuantibus distinguere et limitare, secundum quod ab antiquo fuerunt limitata, eademque pascua in vsus ciuitatis libere conuertere, secundum quod ipsis melius videbitur expedire. Addicientes eis has prerogatiuas, vt quicumque ex incolis ipsius ciuitatis seu ciuibus predicte ciuitatis predictis ciuibus nostris non conuenerit, vt eundem 40 vel eosdem excludere et alienare de ipsa ciuitate possint et debeant, nullo obstaculo prepediente. Annectimus eciam volentes omnino, vt prefati ciues vngeltum de singulis curribus tam terregenis quam alienigenis vina, annonas seu merces quascumque ducentibus de maxime honerato curru per vnum grossum, de mediocri per quatuor Pathauienses, de minimo per duos Pathauienses recipere possint a data presencium per triennium pro melioracione poncium et parckani ciuitatis prenotate. 45 Mandamus igitur vniuersis fidelibus nostris et officialibus, presentibus et futuris, cuiscumque di- gnitatis, preeminencie, condicionis seu status fuerint, vt nullus ipsorum sepedictis nostris ciuibus in huiusmodi nostris gracijs quicquam contrarij obicere seu opponere vllo umquam tempore audeat
1335. 31 fluuio Malsch“ und von einer Hand des XIX. Jahrhundertes eine lateinische Inhaltsangabe: „Caroli domini regis Bohemiae primogeniti et marchionis Moraviae litterae, quibus dotationem hospitalis sancti Wenceslai in Budyovitz (palam est, nomen urbis provenire a Budyvoio filio Henrici de Rosenberg) ad normam genitoris sui aeque confirmat.“ Darunter von der Hand des Magistratsrathes Matthaeus Klaudi die Notiz: „Gehörig diese Urkunde verdolmetschet. 5 Kl[au]di“, seitwärts die Bezeichnung „C“ und am unteren Rande die Nummer: „1108 St./s n, welche offenbar einem Actenstücke aus der ersten Hälfte des XIX. Jahrhundertes angehört, mit welchem diese Urkunde (wohl sammt der Übersetzung Klaudis) den Behörden vorgelegt worden ist. Alte Signatur: „ad Fasc:III/Nrus Dep:1. An der Urkunde hängt an einem durch zwei Einschnitte in der Plica gezogenen Pergamentstreifen das in einer Schale aus gewölnlichem Wachs liegende runde Siegel in rothem Wachs. Dasselbe enthält einen dreieckigen, in vier Felder 10 getheilten Schild, in deren erstem der böhmische Löwe, im zweiten und dritten der luxemburgische Löwe und im vierten der geschachte einköpfige mälirische Adler vorkommt. Uber dem Schilde ist ein kleines Köpfchen eines Man- nes, vou welchem nach rechts und links Strahlen auslaufen, rechts und links vom Schilde ist je ein mit dem Rücken dem Wappen zugekehrter Greif angebracht. Umschrift: „SECRETU - KAROLI -PMOGITI - REGIS - BOEMIE . MARCHIONIS - MORAUIA.“ Der Rand der Siegelschale ist bis auf ein Drittel abgeschlagen, das eigentliche Siegel 15 aber ziemlich woll erhalten. — „Codex dipl. et epist. Moraviae“ VII, (1864) S. 33—34; Emler: „Regesta“ IV 56, nr. 150; Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 288—289, nr. 173; Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 20. 1335 April 23. 47. 1335 August 6. Prag. — König Johann bewilligt den Bewohnern der Stadt Budweis, welche bisher viel Ungemach zu erdulden hatten, dass sie das Gemeinland oder die Vichweiden, 2o welche sie von Wilhelm von Landstein ausgelöst haben, sowie die sonstigen um die Stadt herum gelegenen Hutweiden von den zinsbaren Ackern abgrenzen und zum Besten der Stadt geniessen können. Er verleiht den Bürgern weiter das Recht, einen jeden Inwohner oder Bürger, der ihnen nicht genelm ist, aus der Stadt zu wreisen. Endlich bewilligt der König den Bürgern zum Zwecke der Reparatur der Brücken und Stadtmauern, von allen Wägen, welche Wein, Getreide oder was 25 immer für Kaufmannswaaren führen, drei Jahre lang ein Ungelt einheben zu dürfen, und zwar von einem stark beladenen Wagen einen Groschen. von einem mittleren vier und von einem kleinen Wagen zwei Passauer Pfennige. 1335 Aug. 6. Nos Johannes, dei gracia Boëmie et Polonie rex ac Lucemburgensis comes, ad vniuer- sorum noticiam tenore presencium volumus peruenire, quod nos dilectorum nobis incolarum ciuita- 20 tis nostre Budwoys defectibus, lesionibus et pressuris, quibus hactenus multipliciter sunt anxiati, pio conpacientes affectu volentesque ipsius ciuitatis incolis sub nostro potentatus vmbraculo post tot oppressionum genera consolacione respirare et emendacioni ac confortacioni ciuitatis eiusdem et incolarum eius continuis incrementis intendere cum effectu. ipsis concedentes fauemus,vt com- munitatem seu pascua peccorum et pecudum eorum, que a fideli nostro Wilhelmo de 35 Landstein exsoluerunt. et alia eciam pascua, vbicunque sint sita in circumferencia ciuitatis, possint et debeant certis metis ab aliis agris censuantibus distinguere et limitare, secundum quod ab antiquo fuerunt limitata, eademque pascua in vsus ciuitatis libere conuertere, secundum quod ipsis melius videbitur expedire. Addicientes eis has prerogatiuas, vt quicumque ex incolis ipsius ciuitatis seu ciuibus predicte ciuitatis predictis ciuibus nostris non conuenerit, vt eundem 40 vel eosdem excludere et alienare de ipsa ciuitate possint et debeant, nullo obstaculo prepediente. Annectimus eciam volentes omnino, vt prefati ciues vngeltum de singulis curribus tam terregenis quam alienigenis vina, annonas seu merces quascumque ducentibus de maxime honerato curru per vnum grossum, de mediocri per quatuor Pathauienses, de minimo per duos Pathauienses recipere possint a data presencium per triennium pro melioracione poncium et parckani ciuitatis prenotate. 45 Mandamus igitur vniuersis fidelibus nostris et officialibus, presentibus et futuris, cuiscumque di- gnitatis, preeminencie, condicionis seu status fuerint, vt nullus ipsorum sepedictis nostris ciuibus in huiusmodi nostris gracijs quicquam contrarij obicere seu opponere vllo umquam tempore audeat
Strana 32
32 1335—1336. 1335 Aug. 6. vel presumat. In cuius rei testimonium presentes litteras sigillo nostro maiori iussimus communiri. Datum Prage die dominico ante festum beati Laurencij proximo, anno domini millesimo trecente- simo tricesimo quinto. Original auf Pergament in der Széchenyi'schen Landesbibliothek des ungarischen National-Museums in Budapest. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Super pascuis exsolutis a domino Wilhelmo de Lant- 5 stein." Darunter von anderer Hand: „Et qui non conuenirent cum ciuibus et comunitate, illos possunt e ciuitate secludere et alienare.“ Darunter von einer Hand des XVII. Jahrhunderts: „Nr. 16“. Diese Nummer hat die fast auf allen Budweiser Urkunden ersichtliche Hand aus der ersten Halfte des XIX. Jahrhundertes durchstrichen und darunter die Signatur: „ad Fasc:II/Nro. Dep:6" und die Bemerkung: „lib: vet. mem: pag:“ gesetzt. An roth- grünem Seidenstrang hängt ein Bruchstück des grossen königlichen Reitersiegels mit ganz erhaltenem Secretsiegel 10 auf der Rückseite in gewöhnlichem Wachs. — Emler: „Regesta“ IV 71—72, nr. 186; Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 293—295, nr. 177. 1335 December 25—31. 48. 1335 December 25—31. Prag. — König Johann bestätigt dem Städtchen („oppidum“) Wodnian die bisherigen Privilegien und verleiht ihm neue Freiheiten. Unter anderem bestimmt er, 15 dass alle Fubrleute, welche mit Wein oder sonstigen Kaufmannswaaren aus Österreich gegen Budweis und Pisek fahren, und ebenso auch die Bürger der genannten beiden Städte nirgend anders als über Wodnian ihren Weg nehmen dürfen und hier den üblichen Zoll zu entrichten haben. Die Bürger der beiden Städte Budweis und Pisek sind von der Zahlung dieses Zolles ausgenommen. Ebenso müssen alle, welche Kaufmannswaaren von Prachatitz gegen Moldautein, oder von Kalsching und 2 Netolitz gegen Prag oder Kuttenberg führen, durch Wodnian fahren und den Zoll entrichten. Die Wodnianer werden ermächtigt, jene, welche sie mit Kaufmannsgut auf unrechten Wegen an- treffen, mit Strafe zu belegen und sie zur Einhaltung der vorgeschriebenen Strasse zu verhalten. Nos Johannes, dei gracia Boemie rex ac Lucemburgensis comes, ..... Primo quidem volumus et statuimus, quod omnes homines vecturas de Austria versus ciuitates nostras Budwoys 25 et Pyescam cum vino vel mercibus seu rebus aliis facientes tam earundem duarum ciuitatum ciues, Budwoys et Pyesca, quam alii nullas alias preterquam per dictum oppidum Woduan dimisso ibidem consweto theloneo transire debeant, tamen iam dictarum nostrarum duarum ciuita- tum ciues ab omni dacione thelonei sint exempti. Statuimus nichilominus, quod similiter omnes homines de Prachaticz foro versus Tyncz vecturas facientes ac eciam omnes homines de foris 30 Chwalissensi et Notalicensi versus Pragam vel Chutnam similiter cum vecturis suis transeuntes nullas alias eciam preterquam per Wodnan oppidum antedictum dimisso ibidem sonsweto theloneo pergere debeant et transire. Si quis vero aliunde perrexerit, is vel hii per sepedictos oppidanos Wodnanenses cum explecione emende de mandato nostro ac auctoritate nostra plenaria ad transeundum choercere debent, prout superius est expressum.... Datum Prage 35 infra octauas domini Natiuitatis anno eiusdem millesimo trecentesimo tricesimo sexto. Original auf Pergament im Wodnianer Stadtarchiv Nr. XVI. — Pelzel: „Lebensgeschichte K. Wences- laus“, I. Thl. UB. S. 33—35, Nr. XIX; Emler: „Regesta“ IV 95—6, nr. 245; Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ 11 302—305, nr. 185. 49. 40 1336 Juni 24. 1336 cc. Juni 24. — Grosse Uberschwemmung in Budweis. 1336 um Johanni den Täufer war hierorts eine solche Uberschwemmung, dass das Wasser innerhalb zweier Stunden 74 Ellen hoch gestiegen war und von dem Hof- jetzt Vordermühlthore bis auf den Platz zu den Fleischbuden reichte, wodurch ein sehr grosser Schaden verursacht worden ist. 45 Seyser: „Chronik v. Budweis“ S. 21.
32 1335—1336. 1335 Aug. 6. vel presumat. In cuius rei testimonium presentes litteras sigillo nostro maiori iussimus communiri. Datum Prage die dominico ante festum beati Laurencij proximo, anno domini millesimo trecente- simo tricesimo quinto. Original auf Pergament in der Széchenyi'schen Landesbibliothek des ungarischen National-Museums in Budapest. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Super pascuis exsolutis a domino Wilhelmo de Lant- 5 stein." Darunter von anderer Hand: „Et qui non conuenirent cum ciuibus et comunitate, illos possunt e ciuitate secludere et alienare.“ Darunter von einer Hand des XVII. Jahrhunderts: „Nr. 16“. Diese Nummer hat die fast auf allen Budweiser Urkunden ersichtliche Hand aus der ersten Halfte des XIX. Jahrhundertes durchstrichen und darunter die Signatur: „ad Fasc:II/Nro. Dep:6" und die Bemerkung: „lib: vet. mem: pag:“ gesetzt. An roth- grünem Seidenstrang hängt ein Bruchstück des grossen königlichen Reitersiegels mit ganz erhaltenem Secretsiegel 10 auf der Rückseite in gewöhnlichem Wachs. — Emler: „Regesta“ IV 71—72, nr. 186; Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 293—295, nr. 177. 1335 December 25—31. 48. 1335 December 25—31. Prag. — König Johann bestätigt dem Städtchen („oppidum“) Wodnian die bisherigen Privilegien und verleiht ihm neue Freiheiten. Unter anderem bestimmt er, 15 dass alle Fubrleute, welche mit Wein oder sonstigen Kaufmannswaaren aus Österreich gegen Budweis und Pisek fahren, und ebenso auch die Bürger der genannten beiden Städte nirgend anders als über Wodnian ihren Weg nehmen dürfen und hier den üblichen Zoll zu entrichten haben. Die Bürger der beiden Städte Budweis und Pisek sind von der Zahlung dieses Zolles ausgenommen. Ebenso müssen alle, welche Kaufmannswaaren von Prachatitz gegen Moldautein, oder von Kalsching und 2 Netolitz gegen Prag oder Kuttenberg führen, durch Wodnian fahren und den Zoll entrichten. Die Wodnianer werden ermächtigt, jene, welche sie mit Kaufmannsgut auf unrechten Wegen an- treffen, mit Strafe zu belegen und sie zur Einhaltung der vorgeschriebenen Strasse zu verhalten. Nos Johannes, dei gracia Boemie rex ac Lucemburgensis comes, ..... Primo quidem volumus et statuimus, quod omnes homines vecturas de Austria versus ciuitates nostras Budwoys 25 et Pyescam cum vino vel mercibus seu rebus aliis facientes tam earundem duarum ciuitatum ciues, Budwoys et Pyesca, quam alii nullas alias preterquam per dictum oppidum Woduan dimisso ibidem consweto theloneo transire debeant, tamen iam dictarum nostrarum duarum ciuita- tum ciues ab omni dacione thelonei sint exempti. Statuimus nichilominus, quod similiter omnes homines de Prachaticz foro versus Tyncz vecturas facientes ac eciam omnes homines de foris 30 Chwalissensi et Notalicensi versus Pragam vel Chutnam similiter cum vecturis suis transeuntes nullas alias eciam preterquam per Wodnan oppidum antedictum dimisso ibidem sonsweto theloneo pergere debeant et transire. Si quis vero aliunde perrexerit, is vel hii per sepedictos oppidanos Wodnanenses cum explecione emende de mandato nostro ac auctoritate nostra plenaria ad transeundum choercere debent, prout superius est expressum.... Datum Prage 35 infra octauas domini Natiuitatis anno eiusdem millesimo trecentesimo tricesimo sexto. Original auf Pergament im Wodnianer Stadtarchiv Nr. XVI. — Pelzel: „Lebensgeschichte K. Wences- laus“, I. Thl. UB. S. 33—35, Nr. XIX; Emler: „Regesta“ IV 95—6, nr. 245; Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ 11 302—305, nr. 185. 49. 40 1336 Juni 24. 1336 cc. Juni 24. — Grosse Uberschwemmung in Budweis. 1336 um Johanni den Täufer war hierorts eine solche Uberschwemmung, dass das Wasser innerhalb zweier Stunden 74 Ellen hoch gestiegen war und von dem Hof- jetzt Vordermühlthore bis auf den Platz zu den Fleischbuden reichte, wodurch ein sehr grosser Schaden verursacht worden ist. 45 Seyser: „Chronik v. Budweis“ S. 21.
Strana 33
1336. 33 50. 1336 nach Juli 25. — In dem Kriege um Kärnten und Tirol zog König Johann von Bölemen mit scinem Heere von der österreichischen Grenze über Budweis und Chamb nach Strau- bing in Bayern, vereinigte sich mit dem Herzog Heinrich von Niederbayern und lagerte sich 5 (am 6. August 1336) bei Landau an der Isar. Es kam jedoch hier zu keiner Schlacht mit dem Heere Kaiser Ludwigs, dieser zog vielmehr nach Linz und bedrohte so Südböhmen, was König Johann veranlasste, auf demselben Wege, auf welchem er nach Bayern gekommen war, nach Böhmen zurückzucilen und sein Heer bei Budweis zu sammeln. Die in Linz zwischen dem Kaiser und den Herzögen Albrecht und Otto von Österreich entstandene Entzweiung nöthigte die letzteren, 10 mit dem Könige Johann am 4. September zu Freistadt einen Waffenstillstand zu schliessen und am 9. October zn Enns ein Bündnis mit ihm cinzugehen. 1336 nach Juli 25. Eodem anno [MCCCXXXVI] in festo beati Jacobi [25. Juli] rumor multos terrens in Boe- mia ubique intonuit, cuius veritatem rei exitus comprobavit. Ecce inquiunt omnes, iste Ludwicus Bauarus ab ecclesia reprobatus venit cum armatis innumerabilibus duces Austrie contra regem 15 Boemie adiuturus. Ipse enim tunc non longe a Ratispona fixerat sua castra, abinde proficiscens terram Henrici, ducis Bauarie, subintravit, quam hostiliter inpungnavit. Quo audito Johannes, rex Boemie, qui tunc erat in metis Austrie, quasi leo rapiens et rugiens et veluti aquila sumptis sibi penuis velocibus gressibus cum paucis primo transiens per Budweys, Cambiam, in Struwin- gam in subsidium genero suo venit Henrico, duci Bauarie. Cum toto suo, qui ipsum secutus fuerat, 2o exercitu iuxta Landaw prope flumen Ysaram in campestribus satis tutis tentoria sua fixit ; Ludwicus vero cum quinque milibus et quingentis viris, in quorum capitibus cristate galee emicabant, et cum gravi multitudine aliorum, quibus clipei, sagitte, gladius et lancee pugnandi audaciam ministra- bant, inter monasterium Alderswach Cisterciensis ordinis et Danubium se in prato magno collocat et ad prelium se et suos aptat. Et quoniam inter ambos exercitus non fuit longa distancia, audires 25 et cerneres ibi cottidie nova bella; iste capitur, ille ceditur, alter deicitur, alius vulneratur, nocte et die non cessant a certamine et a lite. Otto autem dux Austrie iam de terra sua ad Ludwicum Bauarum venerat et ipsum ad prelium contra regem Boemie instantissime provocabat. Rex vero Johannes una cum Henrico duce, suo genero, quatuor milia et quadringentos electos viros armis decoris et galeis insignitos secum habuit, et licet minor esset numero, tamen animo videba- 20 tur maior. Cumque contra se hii duo exercitus validi, parvo loci spacio segregati, diebus duodecim erectis vexillis quasi pugnaturi cottidie iacuissent, ecce die tercia decima, hoc est XV° Kalendas Septembris [18. August], Ludwicus Bauarus ad instanciam Ottonis, ducis Austrie, cum toto ipsius exercitu castra movit et per Patauiam descendens versus Linczam pervenit. Post eiusdem Ludwici 35 processum a loco, quo iacuerat, Johannes rex Boemie uno die cum sua acie stetit immobilis, donec videret plenius, quo se converteret Ludwicus. Audiens vero Johannes rex Boemie, quod Ludwicus versus Boemiam procedere intenderet, ipse sine mora per viam, qua in Bauariam venerat, cum festinacione in Boemiam revertitur et iuxta Budweys ad ipsum diffusus suus exercitus congregatur. Fuit autem regis intencio, ut transitum nauticum per Danubium defenderet Ludowico. Effusa 40 vero ibi est contencio super principes, Ludowicum videlicet et Australes ; etenim Ludowicus requirit a ducibus Austrie quatuor civitates muratas sibi obligari pro pignore pro resarciendis dampnis sue milicie, si que ipsam in bello forsitan contingeret sustinere. Igitur ducibus Austrie Ottone et Alberto hiis verbis minime consencientibus, Ludwicus cunctis curribus suis honeratis ex pro- videncia Australium cum victualibus, plus victus quam victor in terram suam cum omni gente 45 sua sine preliis est reversus. Quo abeunte Albertus et Otto fratres, duces Austrie, a Johanne I. 5
1336. 33 50. 1336 nach Juli 25. — In dem Kriege um Kärnten und Tirol zog König Johann von Bölemen mit scinem Heere von der österreichischen Grenze über Budweis und Chamb nach Strau- bing in Bayern, vereinigte sich mit dem Herzog Heinrich von Niederbayern und lagerte sich 5 (am 6. August 1336) bei Landau an der Isar. Es kam jedoch hier zu keiner Schlacht mit dem Heere Kaiser Ludwigs, dieser zog vielmehr nach Linz und bedrohte so Südböhmen, was König Johann veranlasste, auf demselben Wege, auf welchem er nach Bayern gekommen war, nach Böhmen zurückzucilen und sein Heer bei Budweis zu sammeln. Die in Linz zwischen dem Kaiser und den Herzögen Albrecht und Otto von Österreich entstandene Entzweiung nöthigte die letzteren, 10 mit dem Könige Johann am 4. September zu Freistadt einen Waffenstillstand zu schliessen und am 9. October zn Enns ein Bündnis mit ihm cinzugehen. 1336 nach Juli 25. Eodem anno [MCCCXXXVI] in festo beati Jacobi [25. Juli] rumor multos terrens in Boe- mia ubique intonuit, cuius veritatem rei exitus comprobavit. Ecce inquiunt omnes, iste Ludwicus Bauarus ab ecclesia reprobatus venit cum armatis innumerabilibus duces Austrie contra regem 15 Boemie adiuturus. Ipse enim tunc non longe a Ratispona fixerat sua castra, abinde proficiscens terram Henrici, ducis Bauarie, subintravit, quam hostiliter inpungnavit. Quo audito Johannes, rex Boemie, qui tunc erat in metis Austrie, quasi leo rapiens et rugiens et veluti aquila sumptis sibi penuis velocibus gressibus cum paucis primo transiens per Budweys, Cambiam, in Struwin- gam in subsidium genero suo venit Henrico, duci Bauarie. Cum toto suo, qui ipsum secutus fuerat, 2o exercitu iuxta Landaw prope flumen Ysaram in campestribus satis tutis tentoria sua fixit ; Ludwicus vero cum quinque milibus et quingentis viris, in quorum capitibus cristate galee emicabant, et cum gravi multitudine aliorum, quibus clipei, sagitte, gladius et lancee pugnandi audaciam ministra- bant, inter monasterium Alderswach Cisterciensis ordinis et Danubium se in prato magno collocat et ad prelium se et suos aptat. Et quoniam inter ambos exercitus non fuit longa distancia, audires 25 et cerneres ibi cottidie nova bella; iste capitur, ille ceditur, alter deicitur, alius vulneratur, nocte et die non cessant a certamine et a lite. Otto autem dux Austrie iam de terra sua ad Ludwicum Bauarum venerat et ipsum ad prelium contra regem Boemie instantissime provocabat. Rex vero Johannes una cum Henrico duce, suo genero, quatuor milia et quadringentos electos viros armis decoris et galeis insignitos secum habuit, et licet minor esset numero, tamen animo videba- 20 tur maior. Cumque contra se hii duo exercitus validi, parvo loci spacio segregati, diebus duodecim erectis vexillis quasi pugnaturi cottidie iacuissent, ecce die tercia decima, hoc est XV° Kalendas Septembris [18. August], Ludwicus Bauarus ad instanciam Ottonis, ducis Austrie, cum toto ipsius exercitu castra movit et per Patauiam descendens versus Linczam pervenit. Post eiusdem Ludwici 35 processum a loco, quo iacuerat, Johannes rex Boemie uno die cum sua acie stetit immobilis, donec videret plenius, quo se converteret Ludwicus. Audiens vero Johannes rex Boemie, quod Ludwicus versus Boemiam procedere intenderet, ipse sine mora per viam, qua in Bauariam venerat, cum festinacione in Boemiam revertitur et iuxta Budweys ad ipsum diffusus suus exercitus congregatur. Fuit autem regis intencio, ut transitum nauticum per Danubium defenderet Ludowico. Effusa 40 vero ibi est contencio super principes, Ludowicum videlicet et Australes ; etenim Ludowicus requirit a ducibus Austrie quatuor civitates muratas sibi obligari pro pignore pro resarciendis dampnis sue milicie, si que ipsam in bello forsitan contingeret sustinere. Igitur ducibus Austrie Ottone et Alberto hiis verbis minime consencientibus, Ludwicus cunctis curribus suis honeratis ex pro- videncia Australium cum victualibus, plus victus quam victor in terram suam cum omni gente 45 sua sine preliis est reversus. Quo abeunte Albertus et Otto fratres, duces Austrie, a Johanne I. 5
Strana 34
34 1336—1337. 1336 nach Juli 25. rege Boemie concordiam quesiverunt, quam divino afflante spiritu amicabiliter invenerunt pridie Nonas Septembris [4. September 1336]. Peter's von Zittau Königsaaler Chronik, lib. III, cap. 13. (Emler’s Ausgabe in den „Font. rer. Boh.“ IV, 332.—333'.) 51. 1337 Мai 27. 1337 Mai 27. Prag. — König Johann ordnet über Bitten der Budweiser Fleischhauer an, dass kein fremder Fleischhauer in Budweis an Markttagen Fleisch vor den Fleischbänken verkaufen dürfe, sondern dass er dies innerhalb der Fleischbänke zu thun gehalten sci. Ausser- dem verleiht der König den Budweiser Fleischern alle Rechte und Freiheiten, deren sich die Prager Fleischhauer erfreuen. 1) Johannes, dei gracia Boemie rex ac Lucemburgensis comes, vniuersis presentes litteras inspecturis volumus fore notum, quod nos affectantes fideles dilectos nobis carnifices in civi- tate Budwois commodis proficere rerumque affluere nostris temporibus, quatenus freti regalibus beneficiis in prosperis successibus votiua suscipiant incrementa, statuimus ac decreto sanccimus perpetuo, ut nullus aduena carnifex diebus forensibus in civitate Budwois ante maccella car- 15 nium carnes suas vendere possit, sed solum intra maccella carnes suas vendere teneatur. Cete- rum volumus et decernimus, ut prefati carnifices omnia alia jura, immunitates habere de- beant, parua, magna, qualiacunque sint, quibus carnifices ciuitatis nostre Pragensis gaudent, quomodolibet et potiuntur. Mandamus itaque .. judici, consilio et communitati hominum in Budwois, quatenus ipsos carnifices Budwoicenses contra huiusmodi nostram indulgenciam non 20 molestent, inquietent aliqualiter aut perturbent, nec molestari seu impediri ab aliis permittant, indignacionem nostram, si secus quispiam attemptare presumpserit, se nouerit incursurum. Harum serie et testimonio litterarum, quibus nostrum sigillum duximus appendendum. Datum Prage anno domini millesimo CCC XXXVII°, feria tercia proxima ante festum Ascensionis domini. Insert der Confirmationsurkunde Karl’s IV. ddo Prag 1. Juli 1348. — Emler: „Regesta“ IV 174, nr. 423. 25 1337 Juli 5. 52. 1337 Juli 5. Prag. — Da die Städte durch übermässige Forderungen der früheren Unterkämmerer schwer bedrückt worden waren, ordnet König Johann an, dass der königliche Unterkämmerer, wenn er zur Anhörung und Entscheidung von Rechtsangelegenheiten, wegen welcher an ihn appellirt worden ist, nach Beraun, Pilsen, Klattau, Mies, Tachau, Taus, Schüttenhofen, Pisck oder Budweis kommt, dies auf eigene Kosten zu thun und nichts von den Bürgern zu ver- langen habe. Auch seien die Bürger der genannten Städte nicht verpflichtet, dem sein Amt an- tretenden Unterkämmerer Yperner Tuch zu verehren oder andere Geschenke zu geben. Alljährlich soll zur bestimmten Zeit mit Rath der Gemeinältesten und der Gemeinde der Rath der genannten Städte erneuert werden, und zwar in der Weise, dass immer sechs Mitglieder des Rathes im 35 Amte verbleiben und sechs neu gewählt werden sollen. Die Geschworenen haben das Recht, über Todtschlag und andere Rechtsfälle, mit Ausnahme jener, welche von altersher dem Könige vor- behalten sind oder wegen welcher an den König oder den Unterkämmerer appellirt worden ist, nach den Stadtrechten zu entscheiden. Endlich sollen alle jene, welche der Stadt zugemessene Gründe besitzen, von denselben die gleichen Lasten wie die die Stadt bewohnenden Bürger tragen 40 ohne Rücksicht auf irgendwelche königliche Befreiungsbriefe, die für ungiltig erklärt werden. Nos Johannes, dei gracia Boëmie rex ac Lucemburgensis comes, ad vniuersorum noti- ciam volumus tenore presencium deuenire, quod cupientes dilectorum nobis ciuium ciuitatum sub- 30
34 1336—1337. 1336 nach Juli 25. rege Boemie concordiam quesiverunt, quam divino afflante spiritu amicabiliter invenerunt pridie Nonas Septembris [4. September 1336]. Peter's von Zittau Königsaaler Chronik, lib. III, cap. 13. (Emler’s Ausgabe in den „Font. rer. Boh.“ IV, 332.—333'.) 51. 1337 Мai 27. 1337 Mai 27. Prag. — König Johann ordnet über Bitten der Budweiser Fleischhauer an, dass kein fremder Fleischhauer in Budweis an Markttagen Fleisch vor den Fleischbänken verkaufen dürfe, sondern dass er dies innerhalb der Fleischbänke zu thun gehalten sci. Ausser- dem verleiht der König den Budweiser Fleischern alle Rechte und Freiheiten, deren sich die Prager Fleischhauer erfreuen. 1) Johannes, dei gracia Boemie rex ac Lucemburgensis comes, vniuersis presentes litteras inspecturis volumus fore notum, quod nos affectantes fideles dilectos nobis carnifices in civi- tate Budwois commodis proficere rerumque affluere nostris temporibus, quatenus freti regalibus beneficiis in prosperis successibus votiua suscipiant incrementa, statuimus ac decreto sanccimus perpetuo, ut nullus aduena carnifex diebus forensibus in civitate Budwois ante maccella car- 15 nium carnes suas vendere possit, sed solum intra maccella carnes suas vendere teneatur. Cete- rum volumus et decernimus, ut prefati carnifices omnia alia jura, immunitates habere de- beant, parua, magna, qualiacunque sint, quibus carnifices ciuitatis nostre Pragensis gaudent, quomodolibet et potiuntur. Mandamus itaque .. judici, consilio et communitati hominum in Budwois, quatenus ipsos carnifices Budwoicenses contra huiusmodi nostram indulgenciam non 20 molestent, inquietent aliqualiter aut perturbent, nec molestari seu impediri ab aliis permittant, indignacionem nostram, si secus quispiam attemptare presumpserit, se nouerit incursurum. Harum serie et testimonio litterarum, quibus nostrum sigillum duximus appendendum. Datum Prage anno domini millesimo CCC XXXVII°, feria tercia proxima ante festum Ascensionis domini. Insert der Confirmationsurkunde Karl’s IV. ddo Prag 1. Juli 1348. — Emler: „Regesta“ IV 174, nr. 423. 25 1337 Juli 5. 52. 1337 Juli 5. Prag. — Da die Städte durch übermässige Forderungen der früheren Unterkämmerer schwer bedrückt worden waren, ordnet König Johann an, dass der königliche Unterkämmerer, wenn er zur Anhörung und Entscheidung von Rechtsangelegenheiten, wegen welcher an ihn appellirt worden ist, nach Beraun, Pilsen, Klattau, Mies, Tachau, Taus, Schüttenhofen, Pisck oder Budweis kommt, dies auf eigene Kosten zu thun und nichts von den Bürgern zu ver- langen habe. Auch seien die Bürger der genannten Städte nicht verpflichtet, dem sein Amt an- tretenden Unterkämmerer Yperner Tuch zu verehren oder andere Geschenke zu geben. Alljährlich soll zur bestimmten Zeit mit Rath der Gemeinältesten und der Gemeinde der Rath der genannten Städte erneuert werden, und zwar in der Weise, dass immer sechs Mitglieder des Rathes im 35 Amte verbleiben und sechs neu gewählt werden sollen. Die Geschworenen haben das Recht, über Todtschlag und andere Rechtsfälle, mit Ausnahme jener, welche von altersher dem Könige vor- behalten sind oder wegen welcher an den König oder den Unterkämmerer appellirt worden ist, nach den Stadtrechten zu entscheiden. Endlich sollen alle jene, welche der Stadt zugemessene Gründe besitzen, von denselben die gleichen Lasten wie die die Stadt bewohnenden Bürger tragen 40 ohne Rücksicht auf irgendwelche königliche Befreiungsbriefe, die für ungiltig erklärt werden. Nos Johannes, dei gracia Boëmie rex ac Lucemburgensis comes, ad vniuersorum noti- ciam volumus tenore presencium deuenire, quod cupientes dilectorum nobis ciuium ciuitatum sub- 30
Strana 35
1337. 35 scriptarum, scilicet Veronensis, Pilznensis, Glatouiensis, Misensis, Thachouiensis, Tustensis, Siccensis, Piescensis et Budiwoicensis, qui temporibus retroactis per expensas excessiuas, quas subcamerarii, qui pro tempore fuerunt, in predictis ciuita- tibus quandoque sine causa fecerunt, sunt plurimum aggrauati, commoditatibus effectualiter pro- 5 uidere, statuimus, sanccimus et tenore presencium decernimus, mandantes hec in antea firmiter obseruari, vt succamerarius, qui in antea fuerit, debeat ad ciuitates supradictas ad causas aliquas, in ipsis ammodo iudicandas et super quibus ad eum fuerit appellatum, sub expensis et sumptibus propriis visitare, nullas expensarum procuraciones ab eisdem ciuibus de cetero exi- gendo. Preterea ciues ciuitatum predictarum a dacione pannorum Yprensium et munerum, 10 qui et que ab eis, quis ad idem succamerariatus officium per nos institutus fuerit, ex consue- tudine tantummodo inducta et per nos seu predecessores nostros reges Boëmie usque modo mi- nime approbata exigi et recipi consueuerunt, benigniter supportamus, ita quod ad dacionem pan- norum [eorundem] seu munerum ipsi succamerario, qui pro tempore fuerit, faciendam non sint de cetero aliqualiter obligati. Volumus eciam, ut ciues seu jurati ciuitatum prefatarum, qui se 1s laudabiliter conseruarunt, [possint] et debeant pro quolibet anno statuto termino de consilio seniorum et communitatis ciuium ciuitatis cuiuscunque alios iuratos eligere, ita quod sem- per sex persone de prioribus iuratis pro consilio remaneant cum eis, quos pro eodem anno de nouo duxerint eligendos, qui eciam sex pro anno tercio immutari debebunt. Preterea decreuimus, quod ciues seu iurati ciuitatum predictarum habeant homicidia et quaslibet alias causas, 20 casibus et causis nobis ab antiquo reseruatis dumtaxat exceptis, presertim super quibus ad nos uel ad ipsum succamerarium appellatum non exstiterit, iudicandi iuxta iura eorum ciuilia plenam et liberam in antea potestatem. Insuper volumus, vt uniuersi et singuli, qui bona quecunque antiquitus ad ciuitates predictas mensurata possident, debeant contribuere de eisdem cum dictis ciuitatibus et ciuibus in ipsis residentibus ad onera quelibet supportanda, literis nostris de 25 exemptione huiusmodi cuipiam per nos datis non obstantibus, quas presentibns reuocamus, firmiter statuentes, vt hii, qui super terram bona aliqua tenuerint, hereditaria seu libera, et in predictis ciuitatibus suam fecerint mansionem, talem de eisdem bonis liberis ad supportandum eo leuius id, quod ciuitatibus incumbit, contribucionem facere debeant, qualem consilium ciuitatis duxerit arbitrandam. Harum nostrarum testimonio literarum. Datum Prage in crastino sancti Pro- 20 copii anno domini millesimo trecentesimo tricesimo septimo. 1337 Juli 5. Abschrift aus der ersten Hälfte des XV. Jahrhunderts auf Papier im B. St.-A. Nr. 5. Auf der Rückseite die Signatur „ad Fasc: II.|Nro Dep: 11“ aus der ersten Halfte des XIX. Jahrhundertes. — Emler: „Regesta“ IV 183—184, nr. 441; Stocklöw: „Gesch. v. Tachau“ I, Beil. III; Strnad: „Listář m. Plzně“ I 43; Čela- kovský: „Cod. jur. mun.“ II 321—322, nr. 199. — Gleichlautende Urkunden vom selben Tage wurden weiter aus- 35 gefertigt für die Städtegruppen: Kleinseite Prag, Schlan, Laun, Melnik, Leitmeritz, Aussig, Pirna, Bröx, Saaz, Kaaden, Schlackenwerth und Elbogen (Schlesinger: „Stadtbuch von Brüx“ S. 30—31, nr. 71; Schlesinger: „U. B. d. St. Saaz“ S. 12—13, nr. 63; Hieke-Horčička: „UB. v. Aussig“ S. 27—28, nr. 40; Emler: „Regesta" IV 184, ur. 442; Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ I 49—51, nr. 29), dann Königgrätz, Hohenmauth, Chrudim, Po- litschka, Jaromieř, Časlau, Kolin, Kauřim und Nimburg. (Emler: „Regesta“ IV 184, nr. 442; Čelakovský: 40 „Cod. jur. mun.“ II 323—324, nr. 200). 53. 1337 [vor August 23. Budweis]. — Claric der Richter und die Geschwornen der Stadt Budweis beurkunden die Stiftung eines dritten Kaplans bei der Pfarrkirche durch den Priester Heinrich, welcher zu diesem Zwecke seinen Hof der Pfarrkirche geschenkt hat. 1337 vor August 23. 45 Super tercium vicarium. Nos Claricius judex, Jano de Reichenstein, Hertraich, Vlricus de Caplicz etc. super tercium vicarium ad parrochiam sancti Nicolai ex parte 5*
1337. 35 scriptarum, scilicet Veronensis, Pilznensis, Glatouiensis, Misensis, Thachouiensis, Tustensis, Siccensis, Piescensis et Budiwoicensis, qui temporibus retroactis per expensas excessiuas, quas subcamerarii, qui pro tempore fuerunt, in predictis ciuita- tibus quandoque sine causa fecerunt, sunt plurimum aggrauati, commoditatibus effectualiter pro- 5 uidere, statuimus, sanccimus et tenore presencium decernimus, mandantes hec in antea firmiter obseruari, vt succamerarius, qui in antea fuerit, debeat ad ciuitates supradictas ad causas aliquas, in ipsis ammodo iudicandas et super quibus ad eum fuerit appellatum, sub expensis et sumptibus propriis visitare, nullas expensarum procuraciones ab eisdem ciuibus de cetero exi- gendo. Preterea ciues ciuitatum predictarum a dacione pannorum Yprensium et munerum, 10 qui et que ab eis, quis ad idem succamerariatus officium per nos institutus fuerit, ex consue- tudine tantummodo inducta et per nos seu predecessores nostros reges Boëmie usque modo mi- nime approbata exigi et recipi consueuerunt, benigniter supportamus, ita quod ad dacionem pan- norum [eorundem] seu munerum ipsi succamerario, qui pro tempore fuerit, faciendam non sint de cetero aliqualiter obligati. Volumus eciam, ut ciues seu jurati ciuitatum prefatarum, qui se 1s laudabiliter conseruarunt, [possint] et debeant pro quolibet anno statuto termino de consilio seniorum et communitatis ciuium ciuitatis cuiuscunque alios iuratos eligere, ita quod sem- per sex persone de prioribus iuratis pro consilio remaneant cum eis, quos pro eodem anno de nouo duxerint eligendos, qui eciam sex pro anno tercio immutari debebunt. Preterea decreuimus, quod ciues seu iurati ciuitatum predictarum habeant homicidia et quaslibet alias causas, 20 casibus et causis nobis ab antiquo reseruatis dumtaxat exceptis, presertim super quibus ad nos uel ad ipsum succamerarium appellatum non exstiterit, iudicandi iuxta iura eorum ciuilia plenam et liberam in antea potestatem. Insuper volumus, vt uniuersi et singuli, qui bona quecunque antiquitus ad ciuitates predictas mensurata possident, debeant contribuere de eisdem cum dictis ciuitatibus et ciuibus in ipsis residentibus ad onera quelibet supportanda, literis nostris de 25 exemptione huiusmodi cuipiam per nos datis non obstantibus, quas presentibns reuocamus, firmiter statuentes, vt hii, qui super terram bona aliqua tenuerint, hereditaria seu libera, et in predictis ciuitatibus suam fecerint mansionem, talem de eisdem bonis liberis ad supportandum eo leuius id, quod ciuitatibus incumbit, contribucionem facere debeant, qualem consilium ciuitatis duxerit arbitrandam. Harum nostrarum testimonio literarum. Datum Prage in crastino sancti Pro- 20 copii anno domini millesimo trecentesimo tricesimo septimo. 1337 Juli 5. Abschrift aus der ersten Hälfte des XV. Jahrhunderts auf Papier im B. St.-A. Nr. 5. Auf der Rückseite die Signatur „ad Fasc: II.|Nro Dep: 11“ aus der ersten Halfte des XIX. Jahrhundertes. — Emler: „Regesta“ IV 183—184, nr. 441; Stocklöw: „Gesch. v. Tachau“ I, Beil. III; Strnad: „Listář m. Plzně“ I 43; Čela- kovský: „Cod. jur. mun.“ II 321—322, nr. 199. — Gleichlautende Urkunden vom selben Tage wurden weiter aus- 35 gefertigt für die Städtegruppen: Kleinseite Prag, Schlan, Laun, Melnik, Leitmeritz, Aussig, Pirna, Bröx, Saaz, Kaaden, Schlackenwerth und Elbogen (Schlesinger: „Stadtbuch von Brüx“ S. 30—31, nr. 71; Schlesinger: „U. B. d. St. Saaz“ S. 12—13, nr. 63; Hieke-Horčička: „UB. v. Aussig“ S. 27—28, nr. 40; Emler: „Regesta" IV 184, ur. 442; Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ I 49—51, nr. 29), dann Königgrätz, Hohenmauth, Chrudim, Po- litschka, Jaromieř, Časlau, Kolin, Kauřim und Nimburg. (Emler: „Regesta“ IV 184, nr. 442; Čelakovský: 40 „Cod. jur. mun.“ II 323—324, nr. 200). 53. 1337 [vor August 23. Budweis]. — Claric der Richter und die Geschwornen der Stadt Budweis beurkunden die Stiftung eines dritten Kaplans bei der Pfarrkirche durch den Priester Heinrich, welcher zu diesem Zwecke seinen Hof der Pfarrkirche geschenkt hat. 1337 vor August 23. 45 Super tercium vicarium. Nos Claricius judex, Jano de Reichenstein, Hertraich, Vlricus de Caplicz etc. super tercium vicarium ad parrochiam sancti Nicolai ex parte 5*
Strana 36
36 1337—1339. 1337 vor August 23. domini Henrici presbyteri, qui curiam suam cum omnibus pertinencijs dedit ecclesie. Anno domini Meccxxvij". Similem litteram habet dominus plebanus eciam sub sigillo ciuitatis. Die Urkunde ist nicht mehr vorhanden; es findet sich nur die obige Eintragung im „Zinsregister“ S. 38 unter den „Littere ecclesie parochialis s. Nicolai“ sub lit. S. — Seyser schreibt in seiner Chronik von Bud- 5 weis S. 21: „1337 am Tage vor Bartholomae schenkte der hiesige Pfarrer Busko oder Busek der hierortigen Pfarr- kirche das ganze vom Kaplan Heinrich überkommene Vermögen sammt Hofe zwischen Strodenitz und Mladý (Lodus)-, und Trajer („Hist. stat. Beschr. d. Diöcese Budweis“ S. 11) wiederholt diese Angabe. Seyser hat hier wohl die Urkunde vom 23. August 1337 im Auge, deren Inhalt er missverstanden hat. — Emler: „Regesta“ IV 147, nr. 364. 54. 10 1337 August 23. 1337 August 23. [Budweis]. — Der Budweiser Pfarrer Busco verpflichtet sich, von dem Hofe, welchen sein Vicar Heinrich und dessen Verwandte der Budwciser Pfarre geschenkt haben, Steuern und Abgaben wie die übrigen Bürger zu leisten. Cum naturalis humani generis condicio sit labilis et infirma, bonum est et vtile super modum, vt acta temporum presencium scriptis et sigillorum testimonio sic seruentur, quousque ad 15 occursum futuri temporis gesta veritatis euidencia pateant et incorrupta. Noscant igitur vniuersi tam presentis temporis homines quam futuri presentem copiam inspecturi, quod ego Busco, plebanus ecclesie in Budyw[ois], tenore presencium spondeo et promitto vniuersitati seu communitati ciuium ibidem in Budyw[ois] de curia seu allodio et omnibus suis attinenciis quondam Henrfici], vicarii mei felicis recordacionis, per ipsum et affines suos doti ecclesie 20 mee ibidem in Budywfois] in remedium anime sue et suorum predecessorum datam et donatam perpetue, omnia iura ciuilia, videlicet censum, collectas et contribuciones, dare soluere et explere et alia singula honera ferre, secundum quod ipsum ciues de bonis eorum facere consueuerunt, bonis mobilibus ibidem habitis nichilominus exclusis et exceptis. In cuius rei testimonium pre- senti carte sigillum meum duxi appendendum. Datum in vigilia beati Bartholomei apostoli anno 25 domini millesimo trecentesimo tricesimo septimo. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 18. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Quod ple- banus de curia sua et hereditate debet dare losungas et census et alia, prout alij ciues onera supportando.“ Darunter von anderer, wenig späterer Hand: „Item litera regis Johannis canit, quod omnes possunt („ciues“ ist durchstrichen) ad contribuciones secum faciendas compellere nullo exceptato etc. prima litera.“ Alte Signatur: to „Fasc. II, Nr. Dep. 10.“ An einem Pergamentstreifen hängt das spitzovale Siegel des Pfarrers in gewöhnlichem Wachs. Das Siegelbild stellt einen auf einem Sockel stehenden Bischof mit segnend erhobener Rechten und den Bischofstab in der Linken (St. Nicolaus) vor. Die links grösstentheils abgeschlagene Umschrift lautet: „† S. BUSCONIS - PLEB[ANI - DE - BUDJWAIS“. — Emler: „Regesta“ IV 188, nr. 458. 55. 55 1338 Decb. 12. 1338 December 12. [Pilsen]. — Unter den Geschwornen der Stadt Pilsen, welche die von dem Pilsener Bürger Konrad von Dobrzan an das dortige Hospital gemachte Schenkung beur- kunden, wird an zweiter Stelle Vlricus de Budweis angeführt. Strnad: „Listář m. Plzně“ I 45—46, nr. 42. Emler: „Regesta“ IV 858, nr. 2199. 56. 40 1339 April 28. 1339 April 28. Nürnberg. — König Johann verleiht dem Richter, den Geschwornen und der Gemeinde der Stadt Budweis das Recht, einen jeden ohne Ausnahme, welcher der Gemeinde zugemessene Grundstücke besitzt, zur Leistung der Steuern gleich den Bürgern der Stadt zu verhalten.
36 1337—1339. 1337 vor August 23. domini Henrici presbyteri, qui curiam suam cum omnibus pertinencijs dedit ecclesie. Anno domini Meccxxvij". Similem litteram habet dominus plebanus eciam sub sigillo ciuitatis. Die Urkunde ist nicht mehr vorhanden; es findet sich nur die obige Eintragung im „Zinsregister“ S. 38 unter den „Littere ecclesie parochialis s. Nicolai“ sub lit. S. — Seyser schreibt in seiner Chronik von Bud- 5 weis S. 21: „1337 am Tage vor Bartholomae schenkte der hiesige Pfarrer Busko oder Busek der hierortigen Pfarr- kirche das ganze vom Kaplan Heinrich überkommene Vermögen sammt Hofe zwischen Strodenitz und Mladý (Lodus)-, und Trajer („Hist. stat. Beschr. d. Diöcese Budweis“ S. 11) wiederholt diese Angabe. Seyser hat hier wohl die Urkunde vom 23. August 1337 im Auge, deren Inhalt er missverstanden hat. — Emler: „Regesta“ IV 147, nr. 364. 54. 10 1337 August 23. 1337 August 23. [Budweis]. — Der Budweiser Pfarrer Busco verpflichtet sich, von dem Hofe, welchen sein Vicar Heinrich und dessen Verwandte der Budwciser Pfarre geschenkt haben, Steuern und Abgaben wie die übrigen Bürger zu leisten. Cum naturalis humani generis condicio sit labilis et infirma, bonum est et vtile super modum, vt acta temporum presencium scriptis et sigillorum testimonio sic seruentur, quousque ad 15 occursum futuri temporis gesta veritatis euidencia pateant et incorrupta. Noscant igitur vniuersi tam presentis temporis homines quam futuri presentem copiam inspecturi, quod ego Busco, plebanus ecclesie in Budyw[ois], tenore presencium spondeo et promitto vniuersitati seu communitati ciuium ibidem in Budyw[ois] de curia seu allodio et omnibus suis attinenciis quondam Henrfici], vicarii mei felicis recordacionis, per ipsum et affines suos doti ecclesie 20 mee ibidem in Budywfois] in remedium anime sue et suorum predecessorum datam et donatam perpetue, omnia iura ciuilia, videlicet censum, collectas et contribuciones, dare soluere et explere et alia singula honera ferre, secundum quod ipsum ciues de bonis eorum facere consueuerunt, bonis mobilibus ibidem habitis nichilominus exclusis et exceptis. In cuius rei testimonium pre- senti carte sigillum meum duxi appendendum. Datum in vigilia beati Bartholomei apostoli anno 25 domini millesimo trecentesimo tricesimo septimo. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 18. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Quod ple- banus de curia sua et hereditate debet dare losungas et census et alia, prout alij ciues onera supportando.“ Darunter von anderer, wenig späterer Hand: „Item litera regis Johannis canit, quod omnes possunt („ciues“ ist durchstrichen) ad contribuciones secum faciendas compellere nullo exceptato etc. prima litera.“ Alte Signatur: to „Fasc. II, Nr. Dep. 10.“ An einem Pergamentstreifen hängt das spitzovale Siegel des Pfarrers in gewöhnlichem Wachs. Das Siegelbild stellt einen auf einem Sockel stehenden Bischof mit segnend erhobener Rechten und den Bischofstab in der Linken (St. Nicolaus) vor. Die links grösstentheils abgeschlagene Umschrift lautet: „† S. BUSCONIS - PLEB[ANI - DE - BUDJWAIS“. — Emler: „Regesta“ IV 188, nr. 458. 55. 55 1338 Decb. 12. 1338 December 12. [Pilsen]. — Unter den Geschwornen der Stadt Pilsen, welche die von dem Pilsener Bürger Konrad von Dobrzan an das dortige Hospital gemachte Schenkung beur- kunden, wird an zweiter Stelle Vlricus de Budweis angeführt. Strnad: „Listář m. Plzně“ I 45—46, nr. 42. Emler: „Regesta“ IV 858, nr. 2199. 56. 40 1339 April 28. 1339 April 28. Nürnberg. — König Johann verleiht dem Richter, den Geschwornen und der Gemeinde der Stadt Budweis das Recht, einen jeden ohne Ausnahme, welcher der Gemeinde zugemessene Grundstücke besitzt, zur Leistung der Steuern gleich den Bürgern der Stadt zu verhalten.
Strana 37
1339. 37 Johannes, dei gracia Boemie rex ac Lucemburgensis comes. Dilectis sibi .. judici,. . juratis et vniuersitati ciuium in Budywois graciam regiam et omne bonum. Quia circa commo- ditates vestras nostra versatur benigne intencio et voluntas, ac ideo statuimus volentes omnino, quatenus vniuersos et singulos ad contribuciones vobiscum faciendas de bonis et possessio- 5 nibus, quas et que in fundo dicte vestre ciuitati admensurato obtinent, debeatis compellere in antea seriosius et tenere, nullo ab huiusmodi contribucionibus penitus exceptato. Harum nostrarum testimonio litterarum. Datum Nuremberche feria quarta ante festum apostolorum Philippi et Jacobi beatorum, anno domini M'CCCXXX nono. Original auf Pergament in der Széchenyischen Landesbibliothek des ungarischen National-Museums in 10 Budapest. Unter dem Text der Urkunde ist das theilweise zerstörte Secretsiegel des Königs in grünem Wachs aufgedrückt. Es wird von einem einköpfigen Adler ausgefüllt, auf dessen Brust ein Dreieckschild ruht, in dessen vier Feldern der böhmische mit dem luxemburgischen Löwen abwechselt. Die Umschrift lautet: „SECRETVM: IOH'IS: REGIS: BOEMIE: ET:COMITIS: LVCCELBVRGENSIS“. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Quod villani debent pati cum ciuitate.“ Von einer Hand des XVII. Jahrhundertes rührt die „Nr. 8“ und die wieder 15 durchstrichene Bemerkung „Cassatur“ her. Alte Signatur: „ad Fasc: II./ N: Dep: 12.“ — Emler: „Regesta“ IV 265, nr. 676; Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 330, nr. 207. 1339 April 28. 57. 1339 April 28. Nürnberg. — König Johann befreit die Bürger der Stadt Budweis, welche sich verpflichtet hatten, eine königliche Schuld innerhalb der Frist von zwei Jahren zu 20 bezahlen, für die dieser Frist folgenden zwei Jahre von der Zahlung aller Steuern und Abgaben, verpflichtet sie aber, die Mauern, Thürme, Gräben und sonstigen Festungswerke der Stadt auszu- bessern und zu verstärken. 1339 April 28. Johannes, dei gracia Boëmie rex, Lucemburgensis comes. Notum facimus vniuersis presentes litteras inspecturis, quod nos ad melioracionis profectus dilectorum nobis ciuium Budy- 25 woicensium et ciuitatis eiusdem volentes intendere per effectum, ipsis, qui ad duos annos futuros quasdam pecunias certis personis, quibus illas deputauimus, dare adhuc et soluere sunt astricti, postquam dicti duo anni exspirauerint, vlterius per biennium continuum ab omnibus exaccioni- bus, contribucionibus, solucionibus, subsidiis et angariis quibuscumque ac specialiter a berna regia generali, si eam medio tempore imponi contigerit, damus et concedimus libertatem, so volentes, vt libertate pendente huiusmodi dicti ciues muros, turres, fossata ac alia muni- menta ipsius ciuitatis emendare debeant notabiliter et firmare. Mandamus igitur illustri Karolo, primogenito nostro karissimo, marchioni Morauie, necnon vniuersis et singulis officiatis nostris per Boemiam, presentibus et futuris, quatenus dictos ciues et ciuitatem Budwoicensem non debeant contra huiusmodi nostram libertatem per dictum biennium in aliquo molestare. 35 Harum nostrarum testimonio litterarum. Datum in Nuremberch feria quarta ante festum beatorum Philippi et Jacobi apostolorum proxima anno domini millesimo CCC° tricesimo nono. Original auf Pergament in der Széchenyischen Landesbibliothek des ungarischen Nationalmuseums in Budapest. Auf der Rückseite ein kurzes lateinisches Regest und die „Nr. 29.“ Alte Signatur: „ad Fasc: II/ Nr. Dep: 9.“ An einem Pergamentstreifen hängt die obere Halfte des königlichen Reitersiegels mit dem Secretsiegel 40 auf der Rückseite in gewöhnlichem Wachs. — „Codex dipl. et epist. Moraviae“ VII 167, nr. 231; Emler: „Re- gesta“ IV 265—266, nr. 677; Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 331—832, nr. 208. 58. 1339 Juli 23. Neu-Pilsen. — Unter den Geschwornen der Stadt Neu-Pilsen, welche mit dem Stadtrichter das von dem Pilsener Bürger und Schuster Wernher der dortigen Pfarrkirche 45 gemachte Legat beurkunden, wird an zweiter Stelle Theodricus Budweiser angeführt. Strnad: „Listář m. Plzně“ I 48, nr. 45. Emler: „Regesta“ IV 279, nr. 714. 1389 Juli 23.
1339. 37 Johannes, dei gracia Boemie rex ac Lucemburgensis comes. Dilectis sibi .. judici,. . juratis et vniuersitati ciuium in Budywois graciam regiam et omne bonum. Quia circa commo- ditates vestras nostra versatur benigne intencio et voluntas, ac ideo statuimus volentes omnino, quatenus vniuersos et singulos ad contribuciones vobiscum faciendas de bonis et possessio- 5 nibus, quas et que in fundo dicte vestre ciuitati admensurato obtinent, debeatis compellere in antea seriosius et tenere, nullo ab huiusmodi contribucionibus penitus exceptato. Harum nostrarum testimonio litterarum. Datum Nuremberche feria quarta ante festum apostolorum Philippi et Jacobi beatorum, anno domini M'CCCXXX nono. Original auf Pergament in der Széchenyischen Landesbibliothek des ungarischen National-Museums in 10 Budapest. Unter dem Text der Urkunde ist das theilweise zerstörte Secretsiegel des Königs in grünem Wachs aufgedrückt. Es wird von einem einköpfigen Adler ausgefüllt, auf dessen Brust ein Dreieckschild ruht, in dessen vier Feldern der böhmische mit dem luxemburgischen Löwen abwechselt. Die Umschrift lautet: „SECRETVM: IOH'IS: REGIS: BOEMIE: ET:COMITIS: LVCCELBVRGENSIS“. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Quod villani debent pati cum ciuitate.“ Von einer Hand des XVII. Jahrhundertes rührt die „Nr. 8“ und die wieder 15 durchstrichene Bemerkung „Cassatur“ her. Alte Signatur: „ad Fasc: II./ N: Dep: 12.“ — Emler: „Regesta“ IV 265, nr. 676; Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 330, nr. 207. 1339 April 28. 57. 1339 April 28. Nürnberg. — König Johann befreit die Bürger der Stadt Budweis, welche sich verpflichtet hatten, eine königliche Schuld innerhalb der Frist von zwei Jahren zu 20 bezahlen, für die dieser Frist folgenden zwei Jahre von der Zahlung aller Steuern und Abgaben, verpflichtet sie aber, die Mauern, Thürme, Gräben und sonstigen Festungswerke der Stadt auszu- bessern und zu verstärken. 1339 April 28. Johannes, dei gracia Boëmie rex, Lucemburgensis comes. Notum facimus vniuersis presentes litteras inspecturis, quod nos ad melioracionis profectus dilectorum nobis ciuium Budy- 25 woicensium et ciuitatis eiusdem volentes intendere per effectum, ipsis, qui ad duos annos futuros quasdam pecunias certis personis, quibus illas deputauimus, dare adhuc et soluere sunt astricti, postquam dicti duo anni exspirauerint, vlterius per biennium continuum ab omnibus exaccioni- bus, contribucionibus, solucionibus, subsidiis et angariis quibuscumque ac specialiter a berna regia generali, si eam medio tempore imponi contigerit, damus et concedimus libertatem, so volentes, vt libertate pendente huiusmodi dicti ciues muros, turres, fossata ac alia muni- menta ipsius ciuitatis emendare debeant notabiliter et firmare. Mandamus igitur illustri Karolo, primogenito nostro karissimo, marchioni Morauie, necnon vniuersis et singulis officiatis nostris per Boemiam, presentibus et futuris, quatenus dictos ciues et ciuitatem Budwoicensem non debeant contra huiusmodi nostram libertatem per dictum biennium in aliquo molestare. 35 Harum nostrarum testimonio litterarum. Datum in Nuremberch feria quarta ante festum beatorum Philippi et Jacobi apostolorum proxima anno domini millesimo CCC° tricesimo nono. Original auf Pergament in der Széchenyischen Landesbibliothek des ungarischen Nationalmuseums in Budapest. Auf der Rückseite ein kurzes lateinisches Regest und die „Nr. 29.“ Alte Signatur: „ad Fasc: II/ Nr. Dep: 9.“ An einem Pergamentstreifen hängt die obere Halfte des königlichen Reitersiegels mit dem Secretsiegel 40 auf der Rückseite in gewöhnlichem Wachs. — „Codex dipl. et epist. Moraviae“ VII 167, nr. 231; Emler: „Re- gesta“ IV 265—266, nr. 677; Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 331—832, nr. 208. 58. 1339 Juli 23. Neu-Pilsen. — Unter den Geschwornen der Stadt Neu-Pilsen, welche mit dem Stadtrichter das von dem Pilsener Bürger und Schuster Wernher der dortigen Pfarrkirche 45 gemachte Legat beurkunden, wird an zweiter Stelle Theodricus Budweiser angeführt. Strnad: „Listář m. Plzně“ I 48, nr. 45. Emler: „Regesta“ IV 279, nr. 714. 1389 Juli 23.
Strana 38
38 1339—1340. 1339 Nov. 1. 59. 1339 November 1. Neu-Pilsen. — Der Richter und die Geschwornen der Stadt Neu-Pilsen, unter welchen an zweiter Stelle Dominicus Budwoisser genannt wird, beurkunden, dass die Pilsener Fleischhauer dieselben Rechte und Freiheiten wie die Prager haben. Strnad: „Listář m. Plzně“ I 51, nr. 48. Emler: „Regesta“ IV 291—292, nr. 749. CC. 1340. 60. ſcc. 1340]. — König Johann und sein Sohn Markgraf Karl beurkunden, dass der könig- liche Hofmarschall Hubardus de Altari auf ihren Befehl den Kuttenberger Bürgern Bořuta. Nicolaus Peter, Johann genannt Lewl und Hans Wilmanns die Einkünfte von dem Salzver- schleiss in Budweis und Wittingau auf ein Jahr lang gegen Zahlung von 280 Schock Prager 10 Groschen, welche die genannten Bürger zu Handen des Hofmarschalls erlegt haben, überlassen habe. Allen königlichen Beamten und insbesondere den Richtern und Geschwornen zn Budweis und Wittingau wird aufgetragen, die Pächter und die von diesen mit der Verwaltung der ihnen überlassenen Einkünfte und Nutzungen Betrauten nicht zu behindern, sondern vielmehr zu unter- stützen und zu schützen. 15 Nos Johannes, dei gracia etc., et Karolus, eiusdem domini regis primogenitus, mar- chio Moravie, ad noticiam universorum volumus tenore presencium pervenire, quod quia paternus et noster fidelis dilectus Hubardus de Altari, curie regie march[alcus], de mandato et sciencia nostra proventus et utilitates salis nobis et camere nostre in civitatibus Budwocz et Witignow provenire potentes dilectis nobis Borsute, Nicolao Petro, Johanni dicto Leul 2 et Henslino Wilmanni, civibus Cuthnensibus, a festo Purificationis beate Marie virginis proxime nunc futuro per unum annum continuum pro ducentis octuaginta sexagenis grossorum denariorum Pragensium, quam pecuniam dicti cives nostri prefato Hubardo integraliter nostro nomine assignaverunt, exposuit et locavit, quam quidem locacionem ut premittitur, proinde eis factam ratam habentes et gratam ipsis sincere promittimus, quod in percepcione omnium et singu- 25 lorum proventuum et utilitatum dicti salis iuxta modum et formam in Praga et alibi in civita- tibus regiis de ipso sale per nos traditam eos non inpediemus, quinimo nec pati aut consentire volumus, quod inpediantur per quempiam alium quovis modo. Quocirca capitaneis, camerariis, subcamerariis ceterisque officialibus per Boemiam cuiuscunque dignitatis, status, condicionis exi- stant et specialiter judicibus et juratis in Budewicz et Witignow, tam presentibus quam 30 futuris, districte precipimus et mandamus, volentes omnino, quatenus prenotatos Borsutam, Nicolaum, Johannem et Henslinum in proventibus et utilitatibus ipsius salis non debeant aliqualiter inpedire, sed pocius ipsos et nuncios ipsorum seu illum vel illos, cui vel quibus pro- ventus et utilitates salis huiusmodi commiserint, aut ulterius exposuerint, ad hoc, ut ipsi ius plenarium, quod ex induccione ipsius salis ad regnum Boemie pro nobis et camera nostra dein- 35 ceps habere decreverimus et quo iure ipsos contentos esse volumus, sine impedimento et diminu- cione qualibet pacifice assequantur, studeant efficaciter et favorabiliter promovere, contrarium facientes indignacionem nostram gravissimam se noverint incursuros, harum etc. Ferd. Tadra: „Summa Gerhardi.“ Ein Formelbuch aus der Zeit des Königs Johann von Böhmen (c. 1336—45.) 1882. S. 276—7, nr. 230. Čelakovský: „Cod. jur. mun. r. Boh.“ II 363—4, nr. 235. 40 CC. 1340. 61. [cc. 1340]. — König Johann befichlt den Beamten des Kreises Austie (Alt-Tabor), in deren Gebiete der Einhebung des Ungelts vom Salze Hindernisse in den Weg gelegt werden, die
38 1339—1340. 1339 Nov. 1. 59. 1339 November 1. Neu-Pilsen. — Der Richter und die Geschwornen der Stadt Neu-Pilsen, unter welchen an zweiter Stelle Dominicus Budwoisser genannt wird, beurkunden, dass die Pilsener Fleischhauer dieselben Rechte und Freiheiten wie die Prager haben. Strnad: „Listář m. Plzně“ I 51, nr. 48. Emler: „Regesta“ IV 291—292, nr. 749. CC. 1340. 60. ſcc. 1340]. — König Johann und sein Sohn Markgraf Karl beurkunden, dass der könig- liche Hofmarschall Hubardus de Altari auf ihren Befehl den Kuttenberger Bürgern Bořuta. Nicolaus Peter, Johann genannt Lewl und Hans Wilmanns die Einkünfte von dem Salzver- schleiss in Budweis und Wittingau auf ein Jahr lang gegen Zahlung von 280 Schock Prager 10 Groschen, welche die genannten Bürger zu Handen des Hofmarschalls erlegt haben, überlassen habe. Allen königlichen Beamten und insbesondere den Richtern und Geschwornen zn Budweis und Wittingau wird aufgetragen, die Pächter und die von diesen mit der Verwaltung der ihnen überlassenen Einkünfte und Nutzungen Betrauten nicht zu behindern, sondern vielmehr zu unter- stützen und zu schützen. 15 Nos Johannes, dei gracia etc., et Karolus, eiusdem domini regis primogenitus, mar- chio Moravie, ad noticiam universorum volumus tenore presencium pervenire, quod quia paternus et noster fidelis dilectus Hubardus de Altari, curie regie march[alcus], de mandato et sciencia nostra proventus et utilitates salis nobis et camere nostre in civitatibus Budwocz et Witignow provenire potentes dilectis nobis Borsute, Nicolao Petro, Johanni dicto Leul 2 et Henslino Wilmanni, civibus Cuthnensibus, a festo Purificationis beate Marie virginis proxime nunc futuro per unum annum continuum pro ducentis octuaginta sexagenis grossorum denariorum Pragensium, quam pecuniam dicti cives nostri prefato Hubardo integraliter nostro nomine assignaverunt, exposuit et locavit, quam quidem locacionem ut premittitur, proinde eis factam ratam habentes et gratam ipsis sincere promittimus, quod in percepcione omnium et singu- 25 lorum proventuum et utilitatum dicti salis iuxta modum et formam in Praga et alibi in civita- tibus regiis de ipso sale per nos traditam eos non inpediemus, quinimo nec pati aut consentire volumus, quod inpediantur per quempiam alium quovis modo. Quocirca capitaneis, camerariis, subcamerariis ceterisque officialibus per Boemiam cuiuscunque dignitatis, status, condicionis exi- stant et specialiter judicibus et juratis in Budewicz et Witignow, tam presentibus quam 30 futuris, districte precipimus et mandamus, volentes omnino, quatenus prenotatos Borsutam, Nicolaum, Johannem et Henslinum in proventibus et utilitatibus ipsius salis non debeant aliqualiter inpedire, sed pocius ipsos et nuncios ipsorum seu illum vel illos, cui vel quibus pro- ventus et utilitates salis huiusmodi commiserint, aut ulterius exposuerint, ad hoc, ut ipsi ius plenarium, quod ex induccione ipsius salis ad regnum Boemie pro nobis et camera nostra dein- 35 ceps habere decreverimus et quo iure ipsos contentos esse volumus, sine impedimento et diminu- cione qualibet pacifice assequantur, studeant efficaciter et favorabiliter promovere, contrarium facientes indignacionem nostram gravissimam se noverint incursuros, harum etc. Ferd. Tadra: „Summa Gerhardi.“ Ein Formelbuch aus der Zeit des Königs Johann von Böhmen (c. 1336—45.) 1882. S. 276—7, nr. 230. Čelakovský: „Cod. jur. mun. r. Boh.“ II 363—4, nr. 235. 40 CC. 1340. 61. [cc. 1340]. — König Johann befichlt den Beamten des Kreises Austie (Alt-Tabor), in deren Gebiete der Einhebung des Ungelts vom Salze Hindernisse in den Weg gelegt werden, die
Strana 39
1340—1341. 39 Angestellten der Kuttenberger Bürger Bořuta und Hans (Wilmanns) gegen jene zu unterstützen, welche Salz aus Budweis und Wittingau nach Austie bringen und sich nicht mit dem Zeichen (dass sie das Ungelt bezahlt haben) ausweisen können. Diese sollen gefangen gesetzt und ihre Ware mit Beschlag belegt werden. ČC. 1340. Johannes, dei gracia etc., nobilibus viris etc. Uscensis provincie dominis fide- libus nostris dilectis salutem cum plenitudine omnis boni. Veridica relacione nostris auditibus patefecit [sic], quod in vestris districtibus in unghelto salis camere nostre instituto minus iuste per deducciones salis huiusmodi de civitatibus Budewich et Wytignow, in quibus et ungeltum recipi est discussum, iniurias ac inpedimenta non modica paciamur. Idcirco nobili- 10 tatem vestram requirimus attencius et hortamur, quatenus iniurias ac inpedimenta huiusmodi in recipiendo retractetis et personis per Borsutam et Henslinum, cives Chutnenses, fideles nostros, super eo constitutis adversus hos, qui sal ad vos in Usk deduxerint et signa debita non habuerint, per arrestaciones et occupaciones personarum ac rerum eorundem iusticiam exhi- beatis debitam et eciam expeditam, pro quo vobis opportunis temporibus volumus complacere. 15 Si autem hoc per vos non fuerit interceptum et retractatum, tunc ingratitudinem nostram regiam vos noveritis incurrisse. Datum etc. Tadra: „Summa Gerhardi.“ S. 277—8, nr. 231; darnach Auszug bei Čelakovský: „Cod. jur. mun." II 364, ad nr. 235. — Zuerst hat diese Urkunde benützt und theilweise veröffentlicht W. W. Tomek in seiner Abhandlung „O starém rozdělení Čech na župy a pozdějším na kraje.“ („Časopis českého musea“ 1858 S. 480.) 5 20 62. 1341 April 18. Prag. — König Johann verleiht der Stadt Budweis das Recht, zwei Juden mit ihren Familien in die Stadt aufzunchmen und den von diesen zu zahlenden Zins zum Besten der Stadt zu verwenden. Um die Juden zur Ubersiedelung nach Budweis zu veranlassen, gewährt ihnen und ihren Familien der König die Befreiung von allen Steuern und Abgaben auf 25 die Dauer von zchn Jahren, vom nächsten Georgsfeste (23. April) an gerechnet. 1341 April 18. [NJos Johannes, dei gracia Boëmie rex ac Lucemburgensis comes, notum facimus tenore presencium vniuersis, quod cupientes ex animo regni nostri intendere commoditatibus et nostrarum ciuitatum promocionibus et vtilitatibus prudencius insudare, cum denique ciuitas nostra Budwoys terris extraneis contermina pro eo, quod a Judeis extraneis eiusdem ciuitatis ciues 30 et incole pecunias pluries accomodauerint, et propter loci distanciam habita pecunia solucionis eosdem visitare nequiuerint, remedio eiusdem indigeat speciali, ipsi ciuitati indulgemus ex gracia seu ciuibus eiusdem, quatenus duos Judeos et eorum familias sibi in dictam ciuitatem ab aliunde possint assumere et eosdem sub solucione conpetentis census, quem in communem vsum et vtilitatem ipsius ciuitatis conuerti volumus, secum possint et debeant confouere. Vt autem 35 Judeos huiusmodi ad dictam ciuitatem se recipere delectet, ipsis et eorum familiis ab vninersis exaccionibus, imposicionibus, steuris, peticionibus, communi vel speciali contribucione Judeorum et omnibus gravaminibus et solucionibus ab instanti festo beati Georii [23. April] per decem annorum spacium continuum damus et concedimus plenam et omnimodam libertatem. Mandamus igitur illustri Karulo, marchioni Morauie, primogenito nostro karissimo, capitaneis, camerariis, sub- 40 camerariis et singulis nostris officialibus fidelibus et dilectis, quatenus predictos Judeos et eorum familias in huiusmodi nostre libertatis gracia non impediant, sed pocius in eadem manuteneant nostro nomine et conseruent. Harum nostrarum testimonio literarum. Datum Prage feria quarta post dominicam Quasimodogeniti proxima anno domini millesimo trecentesimo quadragesimo primo. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 6. Das an der Urkunde hängende, stark beschädigte, kleine 45 königliche Siegel ist dasselbe wie bei Nr. 41. Ob dasselbe aber thatsächlich zu dieser Urkunde gehört, ist zweifel-
1340—1341. 39 Angestellten der Kuttenberger Bürger Bořuta und Hans (Wilmanns) gegen jene zu unterstützen, welche Salz aus Budweis und Wittingau nach Austie bringen und sich nicht mit dem Zeichen (dass sie das Ungelt bezahlt haben) ausweisen können. Diese sollen gefangen gesetzt und ihre Ware mit Beschlag belegt werden. ČC. 1340. Johannes, dei gracia etc., nobilibus viris etc. Uscensis provincie dominis fide- libus nostris dilectis salutem cum plenitudine omnis boni. Veridica relacione nostris auditibus patefecit [sic], quod in vestris districtibus in unghelto salis camere nostre instituto minus iuste per deducciones salis huiusmodi de civitatibus Budewich et Wytignow, in quibus et ungeltum recipi est discussum, iniurias ac inpedimenta non modica paciamur. Idcirco nobili- 10 tatem vestram requirimus attencius et hortamur, quatenus iniurias ac inpedimenta huiusmodi in recipiendo retractetis et personis per Borsutam et Henslinum, cives Chutnenses, fideles nostros, super eo constitutis adversus hos, qui sal ad vos in Usk deduxerint et signa debita non habuerint, per arrestaciones et occupaciones personarum ac rerum eorundem iusticiam exhi- beatis debitam et eciam expeditam, pro quo vobis opportunis temporibus volumus complacere. 15 Si autem hoc per vos non fuerit interceptum et retractatum, tunc ingratitudinem nostram regiam vos noveritis incurrisse. Datum etc. Tadra: „Summa Gerhardi.“ S. 277—8, nr. 231; darnach Auszug bei Čelakovský: „Cod. jur. mun." II 364, ad nr. 235. — Zuerst hat diese Urkunde benützt und theilweise veröffentlicht W. W. Tomek in seiner Abhandlung „O starém rozdělení Čech na župy a pozdějším na kraje.“ („Časopis českého musea“ 1858 S. 480.) 5 20 62. 1341 April 18. Prag. — König Johann verleiht der Stadt Budweis das Recht, zwei Juden mit ihren Familien in die Stadt aufzunchmen und den von diesen zu zahlenden Zins zum Besten der Stadt zu verwenden. Um die Juden zur Ubersiedelung nach Budweis zu veranlassen, gewährt ihnen und ihren Familien der König die Befreiung von allen Steuern und Abgaben auf 25 die Dauer von zchn Jahren, vom nächsten Georgsfeste (23. April) an gerechnet. 1341 April 18. [NJos Johannes, dei gracia Boëmie rex ac Lucemburgensis comes, notum facimus tenore presencium vniuersis, quod cupientes ex animo regni nostri intendere commoditatibus et nostrarum ciuitatum promocionibus et vtilitatibus prudencius insudare, cum denique ciuitas nostra Budwoys terris extraneis contermina pro eo, quod a Judeis extraneis eiusdem ciuitatis ciues 30 et incole pecunias pluries accomodauerint, et propter loci distanciam habita pecunia solucionis eosdem visitare nequiuerint, remedio eiusdem indigeat speciali, ipsi ciuitati indulgemus ex gracia seu ciuibus eiusdem, quatenus duos Judeos et eorum familias sibi in dictam ciuitatem ab aliunde possint assumere et eosdem sub solucione conpetentis census, quem in communem vsum et vtilitatem ipsius ciuitatis conuerti volumus, secum possint et debeant confouere. Vt autem 35 Judeos huiusmodi ad dictam ciuitatem se recipere delectet, ipsis et eorum familiis ab vninersis exaccionibus, imposicionibus, steuris, peticionibus, communi vel speciali contribucione Judeorum et omnibus gravaminibus et solucionibus ab instanti festo beati Georii [23. April] per decem annorum spacium continuum damus et concedimus plenam et omnimodam libertatem. Mandamus igitur illustri Karulo, marchioni Morauie, primogenito nostro karissimo, capitaneis, camerariis, sub- 40 camerariis et singulis nostris officialibus fidelibus et dilectis, quatenus predictos Judeos et eorum familias in huiusmodi nostre libertatis gracia non impediant, sed pocius in eadem manuteneant nostro nomine et conseruent. Harum nostrarum testimonio literarum. Datum Prage feria quarta post dominicam Quasimodogeniti proxima anno domini millesimo trecentesimo quadragesimo primo. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 6. Das an der Urkunde hängende, stark beschädigte, kleine 45 königliche Siegel ist dasselbe wie bei Nr. 41. Ob dasselbe aber thatsächlich zu dieser Urkunde gehört, ist zweifel-
Strana 40
40 1341. 1341 April 18. haft, denn der Pergamentstreifen, an dem es hieng, wurde durchschnitten und das Siegel verkehrt mit dem in der Mitte unten frei herabhängenden Ende des Pergamentstreifens in den Einschuitt im Umbug eingehängt, worauf die beiden Enden des Pergamentstreifens durch einen Knoten mit einander verbunden wurden. Es kann daher dieses Siegel auch zur folgenden Urkunde gehören. Auf der Rückseite der Urkunde steht von einer Hand des XV. Jahr- hundertes: „Ista litera est ex parte Iudeorum.“ Von einer Hand aus der ersten Halfte des XIX. Jahrhundertes ist die Urkunde als „Dupplicat“ bezeichnet und darunter die Signatur „ad Fasc: II Nro Dep: 15.“ gesetzt. — Pelzel: „Karl IV“ Bd. I Urkb. S. 108, nr. CI, darnach Auszug bei Brandl: „Codex dipl. et ep. Moraviae“ VII S. 229, nr. 315. Emler: „Regesta“ IV 362, nr. 901. Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 347—348, nr. 221. 5 63. 1341 April 18. 1341 April 18. Prag. — König Johann verleiht der Stadt Budweis, wo noch kein Jude 10 wohnt, das Recht, von wo immer, nur nicht aus den königlichen Städten, zwei Juden nach Budweis berufen und da ansiedeln zu dürfen, wobei ihnen die Rechte und Gewohnhciten, welche die Juden in anderen königlichen Städten geniessen, einzuräumen sind. Den sich in Budweis ansiedelnden Juden gewährt der König vom Tage ihrer Ankunft in der Stadt an durch zchn Jahre hindurch Befreiung von allen Steuern und Abgaben. Der jährliche Zins, welchen die Juden nach Uberein- 15 kommen mit den Budweisern während dieser zehn Jahre an die Stadt zu entrichten haben. darf nur zur Ausbesserung und zum Baue der Stadtmauer und des Stadtgrabens verwendet werden. Nos Johannes, dei gracia Boëmie rex ac Lucemburgensis comes, notum facimus tenore presencium vniuersis, quod cupientes commodo et vtilitati ciuitatis nostre in Budywoys gracio- sius prout celsitudinem condecet regiam intendere, ciuibus ipsius ciuitatis in Budwois fidelibus 20 nostris dilectis, de certa nostra sciencia ob fauorem specialis gracie duximus auctoritate presen- cium indulgendum, vt, quia nullum in ipsa ciuitate habere dinoscantur residentem Judeum. licite valeant vocare de quocunque loco seu terris ac ciuitatibus quibuscunque, nostris regiis ciuita- tibus ac oppidis dumtaxat exceptis, duos Judeos et ad dictam ciuitatem Budywois recipere ad manendum et residendum in ea sub eisdem iuribus, commodis et exerciciis, quibus ceteri 25 Judei nostri in aliis manere ciuitatibus regalibus consueuerunt, concedentes eisdem Judeis, qui se ibidem receperint, ab omni solucionis, contribucionis, steure aut cuiuscunque seruicii et dacionis onere, reali aut personali, in genere vel in specie, per nos, officiales nostros quoscunque, seu Judeos nostros imposito uel imponendo, plenariam libertatem a die, quo dictam sic ciuitatem intrauerint, per decem annorum spacium duraturam, ita tamen, super quocunque censu annuo per so ipsos Judeos infra dictum decennium persoluendo prefati ciues nostri cum eis concordauerint, quod idem census totaliter in melioracionem siue construccionem muri et barchani ipsius ciuitatis et nullas alibi conuertatur. Promittimus eciam dictos Judeos in libertate eis per nos concessa ac ciues in recepcione census per dictum decennium tantum pro fabrica muri et barchani predictorum nullatenus impedire nec pati per quempiam impediri, mandantes illustrissimo Ka-25 r [olo], primogenito nostro, marchioni Morauie, ac omnibus officialibus regni nostri, cuiuscunque status, officii uel dignitatis fuerint, quatenus dictam nostram libertatem nullatenus infringant ymmo virtute literarum aut mandati cuiuscunque, que omnino, quoad presens negocium, exnunc annullamus, sed eos pocius manu teneant nostro nomine et defendant. Harum serie et testimonio literarum. Datum Prage proxima quarta feria post dominicam Quasimodogeniti anno domini millesimo trecentesimo 40 quadragesimo primo. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 7. Das in dem Einschnitt im Umbug eingehängt gewesene Siegel fehlt. Notizen auf der Rückseite: Unter den aus dem XV. Jahrhunderte herrührenden Vermerk: „Ista litera est ex parte Judeorum" hat eine Hand des XVI. Jahrhunderts geschrieben: „Prohibentur a ciuitate.“ Die alte „Nr. 26" ist durchstrichen und darunter die Signatur „ad Fasc: II Nr. Dep: 16.“ gesetzt. — Emler: „Regesta“ IV 361, 45 nr. 900. Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 346—347, nr. 220.
40 1341. 1341 April 18. haft, denn der Pergamentstreifen, an dem es hieng, wurde durchschnitten und das Siegel verkehrt mit dem in der Mitte unten frei herabhängenden Ende des Pergamentstreifens in den Einschuitt im Umbug eingehängt, worauf die beiden Enden des Pergamentstreifens durch einen Knoten mit einander verbunden wurden. Es kann daher dieses Siegel auch zur folgenden Urkunde gehören. Auf der Rückseite der Urkunde steht von einer Hand des XV. Jahr- hundertes: „Ista litera est ex parte Iudeorum.“ Von einer Hand aus der ersten Halfte des XIX. Jahrhundertes ist die Urkunde als „Dupplicat“ bezeichnet und darunter die Signatur „ad Fasc: II Nro Dep: 15.“ gesetzt. — Pelzel: „Karl IV“ Bd. I Urkb. S. 108, nr. CI, darnach Auszug bei Brandl: „Codex dipl. et ep. Moraviae“ VII S. 229, nr. 315. Emler: „Regesta“ IV 362, nr. 901. Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 347—348, nr. 221. 5 63. 1341 April 18. 1341 April 18. Prag. — König Johann verleiht der Stadt Budweis, wo noch kein Jude 10 wohnt, das Recht, von wo immer, nur nicht aus den königlichen Städten, zwei Juden nach Budweis berufen und da ansiedeln zu dürfen, wobei ihnen die Rechte und Gewohnhciten, welche die Juden in anderen königlichen Städten geniessen, einzuräumen sind. Den sich in Budweis ansiedelnden Juden gewährt der König vom Tage ihrer Ankunft in der Stadt an durch zchn Jahre hindurch Befreiung von allen Steuern und Abgaben. Der jährliche Zins, welchen die Juden nach Uberein- 15 kommen mit den Budweisern während dieser zehn Jahre an die Stadt zu entrichten haben. darf nur zur Ausbesserung und zum Baue der Stadtmauer und des Stadtgrabens verwendet werden. Nos Johannes, dei gracia Boëmie rex ac Lucemburgensis comes, notum facimus tenore presencium vniuersis, quod cupientes commodo et vtilitati ciuitatis nostre in Budywoys gracio- sius prout celsitudinem condecet regiam intendere, ciuibus ipsius ciuitatis in Budwois fidelibus 20 nostris dilectis, de certa nostra sciencia ob fauorem specialis gracie duximus auctoritate presen- cium indulgendum, vt, quia nullum in ipsa ciuitate habere dinoscantur residentem Judeum. licite valeant vocare de quocunque loco seu terris ac ciuitatibus quibuscunque, nostris regiis ciuita- tibus ac oppidis dumtaxat exceptis, duos Judeos et ad dictam ciuitatem Budywois recipere ad manendum et residendum in ea sub eisdem iuribus, commodis et exerciciis, quibus ceteri 25 Judei nostri in aliis manere ciuitatibus regalibus consueuerunt, concedentes eisdem Judeis, qui se ibidem receperint, ab omni solucionis, contribucionis, steure aut cuiuscunque seruicii et dacionis onere, reali aut personali, in genere vel in specie, per nos, officiales nostros quoscunque, seu Judeos nostros imposito uel imponendo, plenariam libertatem a die, quo dictam sic ciuitatem intrauerint, per decem annorum spacium duraturam, ita tamen, super quocunque censu annuo per so ipsos Judeos infra dictum decennium persoluendo prefati ciues nostri cum eis concordauerint, quod idem census totaliter in melioracionem siue construccionem muri et barchani ipsius ciuitatis et nullas alibi conuertatur. Promittimus eciam dictos Judeos in libertate eis per nos concessa ac ciues in recepcione census per dictum decennium tantum pro fabrica muri et barchani predictorum nullatenus impedire nec pati per quempiam impediri, mandantes illustrissimo Ka-25 r [olo], primogenito nostro, marchioni Morauie, ac omnibus officialibus regni nostri, cuiuscunque status, officii uel dignitatis fuerint, quatenus dictam nostram libertatem nullatenus infringant ymmo virtute literarum aut mandati cuiuscunque, que omnino, quoad presens negocium, exnunc annullamus, sed eos pocius manu teneant nostro nomine et defendant. Harum serie et testimonio literarum. Datum Prage proxima quarta feria post dominicam Quasimodogeniti anno domini millesimo trecentesimo 40 quadragesimo primo. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 7. Das in dem Einschnitt im Umbug eingehängt gewesene Siegel fehlt. Notizen auf der Rückseite: Unter den aus dem XV. Jahrhunderte herrührenden Vermerk: „Ista litera est ex parte Judeorum" hat eine Hand des XVI. Jahrhunderts geschrieben: „Prohibentur a ciuitate.“ Die alte „Nr. 26" ist durchstrichen und darunter die Signatur „ad Fasc: II Nr. Dep: 16.“ gesetzt. — Emler: „Regesta“ IV 361, 45 nr. 900. Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 346—347, nr. 220.
Strana 41
1341. 41 64. 1341 Mai 23. Prag. — Während der Abwesenheit des Königs Johann haben auf Befehl des Markgrafen Karl die Budweiser dem Tymo von Kolditz eine Verschreibung auf sechzig Schock Prager Groschen gegeben. Da der König seither die Budweiser von der Zahlung dieser Schuld 5 losgezählt und ihnen eine dreijährige (Steuer-)Freiheit eingeräumt hat, auch Tymo von Kolditz mittlerweile gestorben ist, ohne die Schuldverschreibung den Budweisern zurückgestellt zu haben, erklärt König Johann diese Schuldverschreibung für null und nichtig und verbietet, die Budweiser regen dieser ihnen gegen den königlichen Willen auferlegten Zahlung zu belästigen. 1341 Mai 27. Nos Johannes, dei gracia Boëmie rex ac Lucemburgensis comes, notum facimus tenore 10 presencium vniuersis, quod licet alias in nostra absencia ad mandatum illustris Karoli, marchionis Morauie, primogeniti nostri carissimi, ciues fideles nostri dilecti in Wudowois quondam fideli nostro Tymoni de Koldicz super solucione sexaginta sexagenarum grossorum denariorum Pragensium suas litteras dederint ipsorum ciuitatis sigillo sigillatas, tamen tempore succedente dictis ciuibus nostris compassi fuerimus et ipsos de solucione dicte pecunie absoluimus, 15 eos per triennium libertantes. Ipse vero Tymo diuina permittente clemencia diem extremam finiens, ipsa littera dictis non restituta ciuibus, emigrauit de hoc mundo. Quare ipsam litteram taliter reseruatam cassamus, irritamus, vt, vbicunque demonstrata fuerit, nullius sit efficacie vel momenti, quia nullatenus volumus, quod dicti ciues nostri racione dicte pecunie ipsis contra nostram voluntatem imposite per quempiam impetantur, sed quod exempti esse debeant penitus et soluti. 20 Conmittimus itaque illustri Karolo, marchioni Morauie, primogenito nostro carissimo, et manda- mus vniuersis officialibus et fidelibus nostris, presentibus et futuris, quatenus dictam litteram, vbi- cunque ostensa fuerit, annullare et destruere debeant et ipsos ciues nostros agrauari seu impeti non mittant racione pecunie memorate. Harum, quibus nostrum sigillum appendendum duximus, testimonio litterarum. Datum Prage decimo Kalendas Junii anno domini millesimo trecentesimo 25 quadragesimo primo. Original auf Pergament in der Széchenyi'schen Landesbibliothek des ungarischen Nationalmuseums in Budapest. Auf der Rückseite aus dem XVII. Jahrhundert die Aufschrift: „Quitantia antiqua regij debiti“ und die „Nr. 5“. Alte Signatur: „ad Fasc: II/Nro 14.“ An einem Pergamentstreifen hängt ein grösseres Bruchstück des grossen Reitersiegels mit dem Secretsiegel auf der Rückseite. — Brandl: „Codex dipl. et ep. Moraviae“ VII 30 232, nr. 320. Emler: „Regesta“ IV 369, nr. 918. Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 351, nr. 225. 65. 1341 Juni 15. Prag. — König Johann befreit die Bürger und Inwohner aller Städte im Königreiche Böhmen auf sieben Jahre bis zu Georgi 1348 von allen Steuern und Abgaben, weil sich dieselben verpflichtet haben, die Steuern und Abgaben, welche der König ihnen während der 35 nächsten sechs Jahre auferlegen könnte, auf einmal zu bezahlen. 1341 Juni 15. Nos Johannes, dei gracia Bohemie rex ac Lucemburgensis comes, notum facimus tenore presencium vniuersis, quod quia vniuersi et omnium ciuitatum regni Bohemie ciues et incole, fideles nostri dilecti, omnes imposiciones, collectas et exacciones, quas ipsis et eorum ciuitatibus infra sexennium imponere et ab eis recipere possemus, ad nostram vrgentem necessi- 40 tatem se pro nobis ex speciali nostro mandato soluere astrinxerunt, nos itaque grata vicissitudine ipsorum beniuolencie occurrere disponentes ad dictum sexennium vnum annum addicimus ex gracia et ipsis vniuersaliter singulis et singulariter vniuersis ac eorum ciuitatibus a festo beati Georgii nunc preterito per septennium continuum, hoc est vsque ad idem festum beati Georgii in anno natiuitatis domini M'CCC'XLVIII° rediens, damus et concedimus plenam et omnimodam libertatem, I. 6
1341. 41 64. 1341 Mai 23. Prag. — Während der Abwesenheit des Königs Johann haben auf Befehl des Markgrafen Karl die Budweiser dem Tymo von Kolditz eine Verschreibung auf sechzig Schock Prager Groschen gegeben. Da der König seither die Budweiser von der Zahlung dieser Schuld 5 losgezählt und ihnen eine dreijährige (Steuer-)Freiheit eingeräumt hat, auch Tymo von Kolditz mittlerweile gestorben ist, ohne die Schuldverschreibung den Budweisern zurückgestellt zu haben, erklärt König Johann diese Schuldverschreibung für null und nichtig und verbietet, die Budweiser regen dieser ihnen gegen den königlichen Willen auferlegten Zahlung zu belästigen. 1341 Mai 27. Nos Johannes, dei gracia Boëmie rex ac Lucemburgensis comes, notum facimus tenore 10 presencium vniuersis, quod licet alias in nostra absencia ad mandatum illustris Karoli, marchionis Morauie, primogeniti nostri carissimi, ciues fideles nostri dilecti in Wudowois quondam fideli nostro Tymoni de Koldicz super solucione sexaginta sexagenarum grossorum denariorum Pragensium suas litteras dederint ipsorum ciuitatis sigillo sigillatas, tamen tempore succedente dictis ciuibus nostris compassi fuerimus et ipsos de solucione dicte pecunie absoluimus, 15 eos per triennium libertantes. Ipse vero Tymo diuina permittente clemencia diem extremam finiens, ipsa littera dictis non restituta ciuibus, emigrauit de hoc mundo. Quare ipsam litteram taliter reseruatam cassamus, irritamus, vt, vbicunque demonstrata fuerit, nullius sit efficacie vel momenti, quia nullatenus volumus, quod dicti ciues nostri racione dicte pecunie ipsis contra nostram voluntatem imposite per quempiam impetantur, sed quod exempti esse debeant penitus et soluti. 20 Conmittimus itaque illustri Karolo, marchioni Morauie, primogenito nostro carissimo, et manda- mus vniuersis officialibus et fidelibus nostris, presentibus et futuris, quatenus dictam litteram, vbi- cunque ostensa fuerit, annullare et destruere debeant et ipsos ciues nostros agrauari seu impeti non mittant racione pecunie memorate. Harum, quibus nostrum sigillum appendendum duximus, testimonio litterarum. Datum Prage decimo Kalendas Junii anno domini millesimo trecentesimo 25 quadragesimo primo. Original auf Pergament in der Széchenyi'schen Landesbibliothek des ungarischen Nationalmuseums in Budapest. Auf der Rückseite aus dem XVII. Jahrhundert die Aufschrift: „Quitantia antiqua regij debiti“ und die „Nr. 5“. Alte Signatur: „ad Fasc: II/Nro 14.“ An einem Pergamentstreifen hängt ein grösseres Bruchstück des grossen Reitersiegels mit dem Secretsiegel auf der Rückseite. — Brandl: „Codex dipl. et ep. Moraviae“ VII 30 232, nr. 320. Emler: „Regesta“ IV 369, nr. 918. Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 351, nr. 225. 65. 1341 Juni 15. Prag. — König Johann befreit die Bürger und Inwohner aller Städte im Königreiche Böhmen auf sieben Jahre bis zu Georgi 1348 von allen Steuern und Abgaben, weil sich dieselben verpflichtet haben, die Steuern und Abgaben, welche der König ihnen während der 35 nächsten sechs Jahre auferlegen könnte, auf einmal zu bezahlen. 1341 Juni 15. Nos Johannes, dei gracia Bohemie rex ac Lucemburgensis comes, notum facimus tenore presencium vniuersis, quod quia vniuersi et omnium ciuitatum regni Bohemie ciues et incole, fideles nostri dilecti, omnes imposiciones, collectas et exacciones, quas ipsis et eorum ciuitatibus infra sexennium imponere et ab eis recipere possemus, ad nostram vrgentem necessi- 40 tatem se pro nobis ex speciali nostro mandato soluere astrinxerunt, nos itaque grata vicissitudine ipsorum beniuolencie occurrere disponentes ad dictum sexennium vnum annum addicimus ex gracia et ipsis vniuersaliter singulis et singulariter vniuersis ac eorum ciuitatibus a festo beati Georgii nunc preterito per septennium continuum, hoc est vsque ad idem festum beati Georgii in anno natiuitatis domini M'CCC'XLVIII° rediens, damus et concedimus plenam et omnimodam libertatem, I. 6
Strana 42
42 1341—1343. 1341 Juni 15. eximentes et absoluentes eos ab omnibus exaccionibus, imposicionibus, peticionibus, contribucio- nibus, steuris, collectis, subsidiis, angariis, perangariis et vniuersis et singulis grauaminibus, que nunc sunt uel succedente tempore possent aliqualiter euenire, volentes et promittentes nostro et quorumlibet nostrorum nomine ipsis dictam libertatem infra dicti temporis spacium fideliter ob- seruari. Et nos Karolus eiusdem domini regis primogenitus, marchio Morauie, vna cum dicto 5 domino et genitore nostro obseruacionem dicte libertatis nos astringimus, promittentes eam im- permutabilem seruare similiter et in nullo violare penitus nec sini per quempiam violare. In cuius rei testimonium presentes litteras conscribi et nostrorum sigillorum appensione fecimus communiri. Datum Prage in die beati Viti anno domini millesimo trecentesimo quadragesimo primo. Nach den Abschriften im Register Kaiser Sigmunds vom Jahre 1436 in der fürstl. Lobkowitz'schen 10 Bibliothek zu Raudnitz (VI, Fb. 19, S. 98) und im „Diplomatorium regis Georgii“ der fürstl. Lobkowitz’schen Bibliothek in Prag (Nro 394, fol. 662) gedruckt bei Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ I 66—67, nr. 42. Eine tschechische Übersetzung bei Pelzel: „Karl IV.“ I, UB. S. 32—3, nr. XXXI. Brandl: „Cod. dipl. et ep. Mo- raviae“ VII 236, nr. 329 (kurz. Reg.). Huber: „Reg. imp. VIII.“ 11, nr. 103. Emler: „Regesta“ IV 377, nr. 942. 66. 15 1343 Febr. 1. 1343. Februar 1. [Pilsen]. — In einer vom Richter und den Geschwornen der Stadt Neu-Pilsen ausgefertigten lateinischen Urkunde wird unter den Geschwornen an vierter Stelle Dominicus de Budways genannt. Emler: „Regesta“ IV 487—488, nr. 1221. Scheinpflug: „Materialien zu e. Gesch. von Plass u. s. Umgeb.“ (MVGDB. XII 269) Strnad: „Listář m. Plzně“ I 60, nr. 54. — Derselbe Dominik wird in einer von 20 demselben Richter und den „geswornen purgern vnd der gemeine aller purger, reich vnd arm, der stat zu Pilzen" ausgefertigten deutschen Urkunde vom 22. Mai 1343 als „Dominik Budweiser“ gleichfalls an vierter Stelle ge- naunt. Emler: „Regesta“ IV 503, nr. 1265. Strnad: „Listář m. Plzně“ I 62—63, nr. 56. 67. 1343 Juli 22. 1343 Juli 22. Pisek. — Markgraf Karl befreit auf Bitten des Budweiser Pfarrers Busco 25 den zwischen den Dörfern Strodenitz und Lodus an der Maltsch gelegenen Hof, welchen dieser von dem Priester Heinrich für die Budweiser Pfarre gekauft hat, von allen Zinsungen und Lasten, die bisher von diesem Hofe zu entrichten waren. Nos Karolus, domini..*) regis Boemie primogenitus, marchio Morauie, recognoscimus et ad vniuersorum, presencium et futurorum, volumus noticiam peruenire, quod paterni nostrique so deuoti dilecti Busconis, plebani in Budwoys, precibus de innata nobis clemencia fauora- biliter inclinati, curiam, araturam agrorum habentem, cum suis aliis pertinenciis, inter villas Rosnow et Mladye super flumine Malcze sitam, quam aput Henricum presbyterum de Budwoys pro ecclesia sibi ac successoribus suis, plebanis ibidem in Budwoys, rite et racionabiliter pro certa pecunia comparauit et emit, a censu et ab vniuersis oneribus, qui 35 et que de ipsa curia cum ciuibus et ciuitate in Budwoys quomodolibet supportari et solui hactenus consweuerunt, diuine remuneracionis intuitu [pro] predecessorum, progenitorum nostrorum ac nostre animarum salute absoluimus, eximimus et omnimode libertamus, volentes ac tenore presencium decernentes, vt nec predictus Busco nec sui aliqui successores plebani in Budwoys ad solucionem census aut quorumcunque onerum supportacionem de predicta curia teneantur. 40 Quocira paternis ac nostris dilectis fidelibus .. capitaneis .. camerariis, purcrauiis et aliis officiali- bus quibuscunque, nec non judici et juratis in Budwoys committimus sub obtentu gracie firmiter *) In den Confirmationsurkunden K. Wenzels IV. vom 19. October 1408 und K. Sigismunds vom 12. Januar 1425 steht anstatt der zwei Punkte der Name »Joannis«.
42 1341—1343. 1341 Juni 15. eximentes et absoluentes eos ab omnibus exaccionibus, imposicionibus, peticionibus, contribucio- nibus, steuris, collectis, subsidiis, angariis, perangariis et vniuersis et singulis grauaminibus, que nunc sunt uel succedente tempore possent aliqualiter euenire, volentes et promittentes nostro et quorumlibet nostrorum nomine ipsis dictam libertatem infra dicti temporis spacium fideliter ob- seruari. Et nos Karolus eiusdem domini regis primogenitus, marchio Morauie, vna cum dicto 5 domino et genitore nostro obseruacionem dicte libertatis nos astringimus, promittentes eam im- permutabilem seruare similiter et in nullo violare penitus nec sini per quempiam violare. In cuius rei testimonium presentes litteras conscribi et nostrorum sigillorum appensione fecimus communiri. Datum Prage in die beati Viti anno domini millesimo trecentesimo quadragesimo primo. Nach den Abschriften im Register Kaiser Sigmunds vom Jahre 1436 in der fürstl. Lobkowitz'schen 10 Bibliothek zu Raudnitz (VI, Fb. 19, S. 98) und im „Diplomatorium regis Georgii“ der fürstl. Lobkowitz’schen Bibliothek in Prag (Nro 394, fol. 662) gedruckt bei Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ I 66—67, nr. 42. Eine tschechische Übersetzung bei Pelzel: „Karl IV.“ I, UB. S. 32—3, nr. XXXI. Brandl: „Cod. dipl. et ep. Mo- raviae“ VII 236, nr. 329 (kurz. Reg.). Huber: „Reg. imp. VIII.“ 11, nr. 103. Emler: „Regesta“ IV 377, nr. 942. 66. 15 1343 Febr. 1. 1343. Februar 1. [Pilsen]. — In einer vom Richter und den Geschwornen der Stadt Neu-Pilsen ausgefertigten lateinischen Urkunde wird unter den Geschwornen an vierter Stelle Dominicus de Budways genannt. Emler: „Regesta“ IV 487—488, nr. 1221. Scheinpflug: „Materialien zu e. Gesch. von Plass u. s. Umgeb.“ (MVGDB. XII 269) Strnad: „Listář m. Plzně“ I 60, nr. 54. — Derselbe Dominik wird in einer von 20 demselben Richter und den „geswornen purgern vnd der gemeine aller purger, reich vnd arm, der stat zu Pilzen" ausgefertigten deutschen Urkunde vom 22. Mai 1343 als „Dominik Budweiser“ gleichfalls an vierter Stelle ge- naunt. Emler: „Regesta“ IV 503, nr. 1265. Strnad: „Listář m. Plzně“ I 62—63, nr. 56. 67. 1343 Juli 22. 1343 Juli 22. Pisek. — Markgraf Karl befreit auf Bitten des Budweiser Pfarrers Busco 25 den zwischen den Dörfern Strodenitz und Lodus an der Maltsch gelegenen Hof, welchen dieser von dem Priester Heinrich für die Budweiser Pfarre gekauft hat, von allen Zinsungen und Lasten, die bisher von diesem Hofe zu entrichten waren. Nos Karolus, domini..*) regis Boemie primogenitus, marchio Morauie, recognoscimus et ad vniuersorum, presencium et futurorum, volumus noticiam peruenire, quod paterni nostrique so deuoti dilecti Busconis, plebani in Budwoys, precibus de innata nobis clemencia fauora- biliter inclinati, curiam, araturam agrorum habentem, cum suis aliis pertinenciis, inter villas Rosnow et Mladye super flumine Malcze sitam, quam aput Henricum presbyterum de Budwoys pro ecclesia sibi ac successoribus suis, plebanis ibidem in Budwoys, rite et racionabiliter pro certa pecunia comparauit et emit, a censu et ab vniuersis oneribus, qui 35 et que de ipsa curia cum ciuibus et ciuitate in Budwoys quomodolibet supportari et solui hactenus consweuerunt, diuine remuneracionis intuitu [pro] predecessorum, progenitorum nostrorum ac nostre animarum salute absoluimus, eximimus et omnimode libertamus, volentes ac tenore presencium decernentes, vt nec predictus Busco nec sui aliqui successores plebani in Budwoys ad solucionem census aut quorumcunque onerum supportacionem de predicta curia teneantur. 40 Quocira paternis ac nostris dilectis fidelibus .. capitaneis .. camerariis, purcrauiis et aliis officiali- bus quibuscunque, nec non judici et juratis in Budwoys committimus sub obtentu gracie firmiter *) In den Confirmationsurkunden K. Wenzels IV. vom 19. October 1408 und K. Sigismunds vom 12. Januar 1425 steht anstatt der zwei Punkte der Name »Joannis«.
Strana 43
1343—1346. 43 et mandamus, quatenus de predicta curia numquam vllis amodo temporibus censum aut onera exigant, recipiant aut requirant, prout indignacionem nostram irremissibilem uoluerint euitare. In cuius rei testimonium presentes fieri et sigilli nostri volumus appensione muniri. Actum et datum in Pyeska die beate Marie Magdalene anno domini millesimo trecentesimo quadrage- 5 simo tercio. 1343 Juli 22. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 8. Das Siegel fehlt. Auf der Rückseite von einer Hand des XV. Jahrhunderts: „Libertatio curie plebani.“ Die Urkunde war ursprünglich mit „No 7“, später mit „No 16“ be- zeichnet; im XIX. Jahrhundert erhielt sie die Signatur: „ad Fasc: III/Nro Dep: 2.“ Der Wortlaut dieser Urkunde ist den Bestätigungsurkunden der Könige Wenzel IV. vom 19. October 1406 und Sigismund vom 12. Januar 10 1425 eingeschaltet. — Brandl: „Cod. dipl. et epist. Moraviae“ VII 362, nr. 493. Emler: „Regesta“ IV 524, nr. 1300. Huber: „Reg. imp.“ VIII 17, nr. 178. Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 381—382, nr. 248. 68. 1344 Juni 25. [Budweis]. — Der Richter und die Geschwornen der Stadt Budweis be- urkunden, dass die Budweiser Tuchmacher seit der Gründung der Stadt bezüglich der Tuchmacher- 15 rahmen von der Entrichtung jeglicher Abgaben befreit waren, wobei es auch weiter verbleiben und keine neue Art von Abgabe aufgebracht werden solle. 1344 Juni 25. Nos Ffriczko judex, Conradus Pilstinger, Vdalricus Kappliczer, Vdal- ricus de Lissow, Andreas carnifex, Nezko Bohemus, Engelpot, Johlinus sartor, Nicolaus pellifex et Nicolaus Paczawer, jurati ciues in Budweis, significamus presen- 20 cium inspectoribus vniuersis, quod sicut discreti viri pannifices ciuitatis nostre tentoria pannorum habentes, ciues nostri, a fundacione ciuitatis nostre de ipsis tentoriis ab omni onere dacionis, quocunque modo censetur, fuerunt liberi et soluti penitus, sic nos eosdem permittimus et permittere volumus ab omni dacione liberos et solutos, nolentes nowum genus dacionis seu solucionis aliquod adinvenire animarum nostrarum ob salutem. In cuius rei testimonium presens 25 scriptum ipsis pannificibus dedimus sigillo ciuitatis nostre dicte maiori communitum, anno domini millesimo trecentesimo quadragesimo quarto, proxima feria sexta post festum sancti Johannis Baptiste. Abschrift aus dem XV. Jahrhundert auf einem kleinen Pergamentblatte im B St.-A. — Eine Neuausfertigung der Urkunde auf Pergament im B. St.-A. trägt auf der Rückseite die Bemerkung: „Renouata est ad preces panni- 30 ficum sub anno domini millesimo ceccelviij° [1458]. Der Urkunde ist das älteste grosse Stadtsiegel — der einzige Abdruck dieses Stempels in rothem Wachs — angehängt. 69. 1346 Februar 10. [Budweis]. — Friedrich, der Richter, und die Geschwornen der Stadt Budweis beurkunden, dass Friedrich, der Schwiegersohn des Bawarus, und Christian, Thomas, 35 Nicolaus und Johann, die Söhne des verstorbenen Fleischhauers Wenzel, zur Zeit der vorigen Ge- schwornen auf den dem Peter, einem Schwiegersohn des Weiss (Albus), und dessen Gattin Katharina gehörigen Hof Ansprüche erhoben haben, welche nach Ablauf der den Parteien eingeräumten sieben- wöchentlichen Frist wegen Nichterscheinens der Kläger von den früheren Geschwornen abgewiesen worden sind. Da Friedrich in seinem und der genannten Knaben Namen die Klage neuerlich 40 eingebracht hat, zur Verhandlung aber nicht erschienen ist, fällen die eingangs genannten Richter und Geschwornen ihren Urtheilsspruch zu Gunsten des Peter, seiner Gattin Katharina und ihrer Erben, insoferne die Gegenpartei nicht stichhaltige Beweise für ihre Ansprüche beibringen kann. 1346. Febr. 10. Nos Friczko judex, Herbordus, Conradus Pilstinger, Petrus Ramer, Johlinus sartor, Nycolaus Hofman, Engelpot ceterique jurati ciues in Budweys 6*)
1343—1346. 43 et mandamus, quatenus de predicta curia numquam vllis amodo temporibus censum aut onera exigant, recipiant aut requirant, prout indignacionem nostram irremissibilem uoluerint euitare. In cuius rei testimonium presentes fieri et sigilli nostri volumus appensione muniri. Actum et datum in Pyeska die beate Marie Magdalene anno domini millesimo trecentesimo quadrage- 5 simo tercio. 1343 Juli 22. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 8. Das Siegel fehlt. Auf der Rückseite von einer Hand des XV. Jahrhunderts: „Libertatio curie plebani.“ Die Urkunde war ursprünglich mit „No 7“, später mit „No 16“ be- zeichnet; im XIX. Jahrhundert erhielt sie die Signatur: „ad Fasc: III/Nro Dep: 2.“ Der Wortlaut dieser Urkunde ist den Bestätigungsurkunden der Könige Wenzel IV. vom 19. October 1406 und Sigismund vom 12. Januar 10 1425 eingeschaltet. — Brandl: „Cod. dipl. et epist. Moraviae“ VII 362, nr. 493. Emler: „Regesta“ IV 524, nr. 1300. Huber: „Reg. imp.“ VIII 17, nr. 178. Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 381—382, nr. 248. 68. 1344 Juni 25. [Budweis]. — Der Richter und die Geschwornen der Stadt Budweis be- urkunden, dass die Budweiser Tuchmacher seit der Gründung der Stadt bezüglich der Tuchmacher- 15 rahmen von der Entrichtung jeglicher Abgaben befreit waren, wobei es auch weiter verbleiben und keine neue Art von Abgabe aufgebracht werden solle. 1344 Juni 25. Nos Ffriczko judex, Conradus Pilstinger, Vdalricus Kappliczer, Vdal- ricus de Lissow, Andreas carnifex, Nezko Bohemus, Engelpot, Johlinus sartor, Nicolaus pellifex et Nicolaus Paczawer, jurati ciues in Budweis, significamus presen- 20 cium inspectoribus vniuersis, quod sicut discreti viri pannifices ciuitatis nostre tentoria pannorum habentes, ciues nostri, a fundacione ciuitatis nostre de ipsis tentoriis ab omni onere dacionis, quocunque modo censetur, fuerunt liberi et soluti penitus, sic nos eosdem permittimus et permittere volumus ab omni dacione liberos et solutos, nolentes nowum genus dacionis seu solucionis aliquod adinvenire animarum nostrarum ob salutem. In cuius rei testimonium presens 25 scriptum ipsis pannificibus dedimus sigillo ciuitatis nostre dicte maiori communitum, anno domini millesimo trecentesimo quadragesimo quarto, proxima feria sexta post festum sancti Johannis Baptiste. Abschrift aus dem XV. Jahrhundert auf einem kleinen Pergamentblatte im B St.-A. — Eine Neuausfertigung der Urkunde auf Pergament im B. St.-A. trägt auf der Rückseite die Bemerkung: „Renouata est ad preces panni- 30 ficum sub anno domini millesimo ceccelviij° [1458]. Der Urkunde ist das älteste grosse Stadtsiegel — der einzige Abdruck dieses Stempels in rothem Wachs — angehängt. 69. 1346 Februar 10. [Budweis]. — Friedrich, der Richter, und die Geschwornen der Stadt Budweis beurkunden, dass Friedrich, der Schwiegersohn des Bawarus, und Christian, Thomas, 35 Nicolaus und Johann, die Söhne des verstorbenen Fleischhauers Wenzel, zur Zeit der vorigen Ge- schwornen auf den dem Peter, einem Schwiegersohn des Weiss (Albus), und dessen Gattin Katharina gehörigen Hof Ansprüche erhoben haben, welche nach Ablauf der den Parteien eingeräumten sieben- wöchentlichen Frist wegen Nichterscheinens der Kläger von den früheren Geschwornen abgewiesen worden sind. Da Friedrich in seinem und der genannten Knaben Namen die Klage neuerlich 40 eingebracht hat, zur Verhandlung aber nicht erschienen ist, fällen die eingangs genannten Richter und Geschwornen ihren Urtheilsspruch zu Gunsten des Peter, seiner Gattin Katharina und ihrer Erben, insoferne die Gegenpartei nicht stichhaltige Beweise für ihre Ansprüche beibringen kann. 1346. Febr. 10. Nos Friczko judex, Herbordus, Conradus Pilstinger, Petrus Ramer, Johlinus sartor, Nycolaus Hofman, Engelpot ceterique jurati ciues in Budweys 6*)
Strana 44
44 1346. significamus vniuersis, quod cum curia siue allodium vna cum hereditate Pesconis generi Albi et vxoris eius Katherine per Fridlinum generum Bauari et pueros Wenczlini carnificis pie memorie, videlicet Cristannum, Thomam, Nycolaum et Jenlinum tempore juratorum nostrorum predecessorum fuisset inpetita et peticio eorum sine querela publicata. et super hiis publicationibus eis certus terminus sex septimanarum assignatus personaliter conparendi*), Petro conparente in omnibus terminis et parte aduersa non conparente nec causa[m] legitima[m] sue absencie producente sentenciatum fuit per ipsos juratos, prout nos docuerunt, quod ipse Petrus, vxor et heredes eorum deberent esse liberi et soluti per amplius ab omni inpeticione predictarum personarum. Tandem nobis juratis existentibus prefatus Fridlinus itterato super curia et hereditate predicta publicauit suas peticiones ex parte sui et puerorum suprascriptorum, 10 quibus denuo certum terminum judicandi dedimus, ad quem Petrus veniens et conparens. Fridrino et aliis pueris non conparentibus, nec itterum aliquam causam legitimam absencie sue producentibus: nos vero contumaciam nominatarum personarum aduertentes et justiciam parti aduerse facere cupientes, secundum quod ordo super exposcebat, similiter sentenciauimus et sen- tenciamus, quod sepedictus Petrus], Katherina eius vxor et heredes eorum de cetero debent 15 omnino esse liberi vna cum eorum curia pariter et hereditate personis superius fatis, nisi tales causas producere possent, que ipsis essent profuture. In cuius rei testimonium presentem literam sigillo ciuitatis nostre maiori dedimus ipsis communitam. Anno domini millesimo cec"xlvj" proxima feria sexta post festum beate Agate virginis. 1346 Febr. 10. Original auf Pergament mit dem Einschnitt im Umbug, in welchem das jetzt fehlende Stadtsiegel ein�20 gehängt war, im B. St.-A. Nr. 20. Alte Signatur „Fasc : II, Nro. Dep: 17.“ — Kurzes Regest bei Emler: „Regesta“ IV 659, nr. 1. 70. 1346 Nov. 22. 1346 November 22. Avignon. — Papst Clemens VI. verleiht auf Fürsprache des Königs Karl IV. dem Cleriker der Prager Diöcese Vincentius Thomae von Budweis ein auf dem Patronat 25 des Klosters Goldenkron frei werdendes kirchliches Beneficium, dessen jährlicher Ertrag 25 be- zichungsweise 18 Mark Silber nicht überschreiten soll, je nachdem es ein Beneficium mit oder ohne Seelsorge ist. Gratis pro deo. Dilecto filio Vincencio Thome de Budways, clerico Pragensis diocesis, salutem etc. 30 Suffragancia tibi merita probitatis .... Volontes itaque tibi premissorum meritorum tuorum in- tuitu nec non consideracione carissimi in Christo filii nostri Karoli, Romanorum regis illustris, pro te nobis super hoc humiliter supplicantis, graciam facere specialem, beneficium ecclesi- asticum, cum cura uel sine cura, consuetum ab olim clericis secularibus assignari, cuius fructus, redditus et prouentus, si cum cura, viginti quinque, si vero sine cura fuerit, decem et octo mar- 35 charum argenti secundum taxacionem decime valorem annuum non excedant, ad dilectorum filiorum .. abbatis et conuentus monasterii Sancte Corone, ordinis Cisterciensis, eiusdem diocesis, collacionem, prouisionem, presentacionem seu quamuis aliam disposicionem pertinens communiter uel diuisim, si quod vacat ad presens uel cum uacauerit, .... quod tu per te uel procuratorem tuum ad hoc legitime constitutum infra vnius mensis spacium postquam tibi uel 40 eidem procuratori vacacio illius innotuerit duxeris acceptandum conferendum tibi .. . . post acceptacionem huiusmodi cum omnibus juribus et pertinenciis suis donacioni apostolice reseruamus. *) Im Original steht „psancandi“.
44 1346. significamus vniuersis, quod cum curia siue allodium vna cum hereditate Pesconis generi Albi et vxoris eius Katherine per Fridlinum generum Bauari et pueros Wenczlini carnificis pie memorie, videlicet Cristannum, Thomam, Nycolaum et Jenlinum tempore juratorum nostrorum predecessorum fuisset inpetita et peticio eorum sine querela publicata. et super hiis publicationibus eis certus terminus sex septimanarum assignatus personaliter conparendi*), Petro conparente in omnibus terminis et parte aduersa non conparente nec causa[m] legitima[m] sue absencie producente sentenciatum fuit per ipsos juratos, prout nos docuerunt, quod ipse Petrus, vxor et heredes eorum deberent esse liberi et soluti per amplius ab omni inpeticione predictarum personarum. Tandem nobis juratis existentibus prefatus Fridlinus itterato super curia et hereditate predicta publicauit suas peticiones ex parte sui et puerorum suprascriptorum, 10 quibus denuo certum terminum judicandi dedimus, ad quem Petrus veniens et conparens. Fridrino et aliis pueris non conparentibus, nec itterum aliquam causam legitimam absencie sue producentibus: nos vero contumaciam nominatarum personarum aduertentes et justiciam parti aduerse facere cupientes, secundum quod ordo super exposcebat, similiter sentenciauimus et sen- tenciamus, quod sepedictus Petrus], Katherina eius vxor et heredes eorum de cetero debent 15 omnino esse liberi vna cum eorum curia pariter et hereditate personis superius fatis, nisi tales causas producere possent, que ipsis essent profuture. In cuius rei testimonium presentem literam sigillo ciuitatis nostre maiori dedimus ipsis communitam. Anno domini millesimo cec"xlvj" proxima feria sexta post festum beate Agate virginis. 1346 Febr. 10. Original auf Pergament mit dem Einschnitt im Umbug, in welchem das jetzt fehlende Stadtsiegel ein�20 gehängt war, im B. St.-A. Nr. 20. Alte Signatur „Fasc : II, Nro. Dep: 17.“ — Kurzes Regest bei Emler: „Regesta“ IV 659, nr. 1. 70. 1346 Nov. 22. 1346 November 22. Avignon. — Papst Clemens VI. verleiht auf Fürsprache des Königs Karl IV. dem Cleriker der Prager Diöcese Vincentius Thomae von Budweis ein auf dem Patronat 25 des Klosters Goldenkron frei werdendes kirchliches Beneficium, dessen jährlicher Ertrag 25 be- zichungsweise 18 Mark Silber nicht überschreiten soll, je nachdem es ein Beneficium mit oder ohne Seelsorge ist. Gratis pro deo. Dilecto filio Vincencio Thome de Budways, clerico Pragensis diocesis, salutem etc. 30 Suffragancia tibi merita probitatis .... Volontes itaque tibi premissorum meritorum tuorum in- tuitu nec non consideracione carissimi in Christo filii nostri Karoli, Romanorum regis illustris, pro te nobis super hoc humiliter supplicantis, graciam facere specialem, beneficium ecclesi- asticum, cum cura uel sine cura, consuetum ab olim clericis secularibus assignari, cuius fructus, redditus et prouentus, si cum cura, viginti quinque, si vero sine cura fuerit, decem et octo mar- 35 charum argenti secundum taxacionem decime valorem annuum non excedant, ad dilectorum filiorum .. abbatis et conuentus monasterii Sancte Corone, ordinis Cisterciensis, eiusdem diocesis, collacionem, prouisionem, presentacionem seu quamuis aliam disposicionem pertinens communiter uel diuisim, si quod vacat ad presens uel cum uacauerit, .... quod tu per te uel procuratorem tuum ad hoc legitime constitutum infra vnius mensis spacium postquam tibi uel 40 eidem procuratori vacacio illius innotuerit duxeris acceptandum conferendum tibi .. . . post acceptacionem huiusmodi cum omnibus juribus et pertinenciis suis donacioni apostolice reseruamus. *) Im Original steht „psancandi“.
Strana 45
1346. 45 Districcius inhibentes .... Nos [sic] ergo et etc. . ... Datum Auinone X. Kalendas Decembris, anno quinto. 1346 Nov. 22. In eodem modo dilectis filiis .. abbati monasterii de Altouado Pragensis diocesis, et . . decano Pragensis ac . . sacriste Auinionensis ecclesiarum salutem etc. . . . Datum 5 ut supra. Vaticanisches Archiv in Rom: Registrum Clementis VI. A V.2 (87) f. 282' de beneficiis cum uel sine cura qu. 3 = V. 174 f. 123, n. 229. Abschrift im Landesarchiv zu Prag. — Dr. L. Klicmann: „Mon. Boh. Vati- cana“ 460, nr. 752. 71. 10 15 1346 November 22. Avignon. — K. Karl IV. legt beim Papste Clemens VI. Fürsprache ein für den Cleriker der Prager Diöcese Jakob von Budweis, dass demselben ein Canonicat bei der Prag-Wischehrader Kirche verliehen werde. Secuuntur illi, pro quibus dictus Karolus supplicat de canonicatibus sub expecta- cione prebendarum. Primo pro Jacobo de Budways, clerico Pragensis diocesis, quatenus eidem de canonicatu ecclesie Wissegradensis, Pragensis diocesis, dignemini providere, prebendam vero, si qua vacat, vel quamprimum vacare contigerit in eadem ecclesia, conferendam eidem do- nacioni apostolice reservantes, cum acceptacione etc. ut supra. 1346 Nov. 22. Klicmann: „Monumenta Bohemiae Vaticana“ 455, nr. 745. 20 72. 1346 December 11. [Budweis]. — Der Richter, die Geschwornen und die Gemeinde der Stadt Budweis, sowie die Gemeinschaft der zur Stadt gehörigen Dörfer wählen über einhelligen Beschluss je vier Geschworne und vier Bürger, welche die Baugründe in der Stadt, sowie die zur Stadt und zu den Dörfern gehörigen Felder abzuschätzen haben. 1346 Dec. 11. Nos Claricius judex, Herbordus, Conradus Pilstinger, Petrus Ramer, Vlricus de Lysschov, Walther carnifex, Johlinus sartor, Nicolaus Hofman, Engelpot. Henslinus Grünpech, Przibico, Andreas de Notalicz, Pesolt maler, jurati ac tota communitas ciuium tam pauperum quam diuitum ciuitatis Budwoys, pariter et communitas villarum ad ipsam ciuitatem spectancium significamus, quibus expedit, vniuersis pu- 30 blice profitentes, quod nos bona et matura deliberacione pariter et consilio communi prehabito vnanimi voce, non compulsi nec coacti, sed de mera et spontanea omnium nostrum voluntate ob profectum futurum nostre ciuitatis atque bonum elegimus, constituimus, petiuimus nichilominus et compulimus infrascriptos viros: Vlricum videlicet de Lysschov, Waltherum carnificem, Henslinum Grünpech, Pesoldum pictorem ex juratis, et ex communitate: Vlricum Ge- plicerum, Henricum Chersnerum, Nycolaum Bohemum et Nycolaum Traunlinum ad taxandum et estimandum tam areas seu fundos domorum in ciuitate quam agros seu hereditates tam ciuitatis quam villarum ad ipsam spectancium secundum eorum conscienciam atque fidem, cupientes in eorum taxacione plenarie contentari et promittentes ipsis bona fide: si aliquis uel aliqui ex nobis ciuibus vel villanis predictis viris in ipsa taxacione se opponeret vel opponerent, contradicentes vel aliquas inimicicias seu offensas in presenti vel in futuro tempore quocunque gererent, quod talem et tales taliter puniri volumus, quod aliis cedere poterit in exem- plum. In cuius rei testimonium presenti littere sigillum ciuitatis nostre maius apponi jussimus 35 40 25
1346. 45 Districcius inhibentes .... Nos [sic] ergo et etc. . ... Datum Auinone X. Kalendas Decembris, anno quinto. 1346 Nov. 22. In eodem modo dilectis filiis .. abbati monasterii de Altouado Pragensis diocesis, et . . decano Pragensis ac . . sacriste Auinionensis ecclesiarum salutem etc. . . . Datum 5 ut supra. Vaticanisches Archiv in Rom: Registrum Clementis VI. A V.2 (87) f. 282' de beneficiis cum uel sine cura qu. 3 = V. 174 f. 123, n. 229. Abschrift im Landesarchiv zu Prag. — Dr. L. Klicmann: „Mon. Boh. Vati- cana“ 460, nr. 752. 71. 10 15 1346 November 22. Avignon. — K. Karl IV. legt beim Papste Clemens VI. Fürsprache ein für den Cleriker der Prager Diöcese Jakob von Budweis, dass demselben ein Canonicat bei der Prag-Wischehrader Kirche verliehen werde. Secuuntur illi, pro quibus dictus Karolus supplicat de canonicatibus sub expecta- cione prebendarum. Primo pro Jacobo de Budways, clerico Pragensis diocesis, quatenus eidem de canonicatu ecclesie Wissegradensis, Pragensis diocesis, dignemini providere, prebendam vero, si qua vacat, vel quamprimum vacare contigerit in eadem ecclesia, conferendam eidem do- nacioni apostolice reservantes, cum acceptacione etc. ut supra. 1346 Nov. 22. Klicmann: „Monumenta Bohemiae Vaticana“ 455, nr. 745. 20 72. 1346 December 11. [Budweis]. — Der Richter, die Geschwornen und die Gemeinde der Stadt Budweis, sowie die Gemeinschaft der zur Stadt gehörigen Dörfer wählen über einhelligen Beschluss je vier Geschworne und vier Bürger, welche die Baugründe in der Stadt, sowie die zur Stadt und zu den Dörfern gehörigen Felder abzuschätzen haben. 1346 Dec. 11. Nos Claricius judex, Herbordus, Conradus Pilstinger, Petrus Ramer, Vlricus de Lysschov, Walther carnifex, Johlinus sartor, Nicolaus Hofman, Engelpot. Henslinus Grünpech, Przibico, Andreas de Notalicz, Pesolt maler, jurati ac tota communitas ciuium tam pauperum quam diuitum ciuitatis Budwoys, pariter et communitas villarum ad ipsam ciuitatem spectancium significamus, quibus expedit, vniuersis pu- 30 blice profitentes, quod nos bona et matura deliberacione pariter et consilio communi prehabito vnanimi voce, non compulsi nec coacti, sed de mera et spontanea omnium nostrum voluntate ob profectum futurum nostre ciuitatis atque bonum elegimus, constituimus, petiuimus nichilominus et compulimus infrascriptos viros: Vlricum videlicet de Lysschov, Waltherum carnificem, Henslinum Grünpech, Pesoldum pictorem ex juratis, et ex communitate: Vlricum Ge- plicerum, Henricum Chersnerum, Nycolaum Bohemum et Nycolaum Traunlinum ad taxandum et estimandum tam areas seu fundos domorum in ciuitate quam agros seu hereditates tam ciuitatis quam villarum ad ipsam spectancium secundum eorum conscienciam atque fidem, cupientes in eorum taxacione plenarie contentari et promittentes ipsis bona fide: si aliquis uel aliqui ex nobis ciuibus vel villanis predictis viris in ipsa taxacione se opponeret vel opponerent, contradicentes vel aliquas inimicicias seu offensas in presenti vel in futuro tempore quocunque gererent, quod talem et tales taliter puniri volumus, quod aliis cedere poterit in exem- plum. In cuius rei testimonium presenti littere sigillum ciuitatis nostre maius apponi jussimus 35 40 25
Strana 46
46 1346—1347. 1346 Dec. 11. et appendi. Actum et datum feria secunda proxima post festum beati Nycolay pontificis et con- fessoris anno domini M'CCC xlvj°. Original auf Pergament mit dem an einem Pergamentstreifen hängenden grossen Stadtsiegel im B. St.-A. Nr. 21. Auf der Rückseite von einer Hand des 15. Jahrhundertes die Notiz: „Hic notantur taxatores domorum et hereditatum in ciuitate Budweis et villis ad ipsam pertinencium“. Signatur aus der ersten Halfte des XIX. Jahr- 5 hunderts: „ad Fasc: III, Nrus Dep:3.“ — Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 331, Anm. zu nr. 207. 73. 1347 März 15. 1347 März 15. [Budweis]. — Nicolaus Claric, Christina seine Gattin und der Sohn beider Claric stiften zu ihrem, ihrer Vorfahren und Nachkommen Seelenheil von den Einkünften der ihnen gehörigen drei Theile des Stadtrichteramtes in Budweis für ewige Zeiten einen Jahres- 10 zins von einem Schock Prager Groschen, wofür der Pfarrer der St. Niclaskirche in Budweis an den vier Quatemberzeiten Seelenämter für die genannten Personen zu verrichten hat. Wenn dies der Pfarrer nicht thuen wollte oder vernachlässigen würde, soll die Stiftung an einen anderen frommen Ort, wo die obige Verpflichtung erfüllt würde, übertragen werden. Nos Herbordus, Conradus Pilstinger, Petrus Ramer, Johlinus sartor, 15 Vlricus de Lysschaw, Nycolaus Hofmanni, Walther carnifex, Engelpot, Henslinus Grünpech, Przibico, Andreas de Notalicz et Pesoldus pictor, jurati ciues in Bud- woys, scire volumus vniuersos publice protestantes, quod honestus vir Nycolaus Claricij. Cristina eius vxor et Claricius filius eorumdem de prouentibus seu emolumentis trium parcium iudicij in ciuitate nostra, quocunque nomine censeantur, pro salute animarum ipsorum, prede- 20 cessorum et eciam successorum eorum disposuerunt et ordinauerunt vnam sexagenam grossorum denariorum Pragensium vel equiualens, si moneta mutaretur, dari plebano ecclesie sancti Nycolai ibidem in Budwoys singulis annis perpetue, et hoc diuisim semper in quatuor tempori- bus vnum fertonem, sic quod plebanus, qui pro tunc fuerit, singulis quatuor temporibus perpetue diem anniuersarium supra expressarum personarum, predecessorum et successorum eorundem 25 in vigiliis, missis et aliis oracionum suffragiis peragere debeat, animas eorundem diuine miseri- cordie deuocius recommendans. Quod si non faceret seu facere negligeret, quod extunc prefata sexagena ad alium locum pium, vbi premissa explerentur, conuertatur. In cuius rei testimonium et cautelam presenti litere sigillum ciuitatis nostre maius iussimus apponi et appendi. Actum feria quinta ante dominicam Judica me dominus anno domini millesimo trecentesimo quadrage- 30 simo septimo. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 22. Das am Rande abgeschlagene grosse Stadtsiegel hängt an einem, durch zwei Einschnitte im Umbug gezogenen Pergamentstreifen, auf dessen Rückseite die Ziffer „8“ steht. Auf der Rückseite der Urkunde steht von einer Hand des XV. Jahrhundertes: „Nicolaus Claricij I sexa- genam. Respondet Nicolaus Chutrer“, von einer Hand des XV. Jahrhundertes die Bezeichnung „G“ und links 35 unten davon „N° 4“. Darunter die Signatur aus der ersten Hälfte des XIX. Jahrhunderts: „Fasc: III Nro Dep:“ — Mit Weglassung der Namen der Geschwornen gedruckt bei Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 179, Anm. zu nr. 105. — Im „Liber memorabilium decanatus B. Budvicensis I.“ ist diese Urkunde auf Seite 6 unter den „Littere domini plebani“ sub lit. E verzeichnet: „Nos Herbordus, Conradus Pilstinger, Peter Rämär etc. super Nicolaum Claricij et Cristinam eins vxorem et filium eorundem de prouentibus et emolimentis trium 40 parcium judicij in ciuitate nostra pro salute animarum ipsorum et predecessorum et successorum vnam sexagenam grossorum census singulis annis perpetue quatuor anniuersaria dominus plebanus peragere debet in Quatuor temporibus. Anno domini Meccxlvij°. Respondet Sigismundus Kchutrer.“ — Die diese Urkunde registrirende Eintragung im „Zinsregister“ S. 32 („Littere hospitalis etc.“ Nr. 56) lautet: „Nos Herbordus, Conradus Pilstinger, Petrus Ramar etc. super Nicolaum Claricij et Cristinam eius vxorem et Claricium 45 filium eorundem super tres partes judicij vnam sexagenam grossorum census. Anno domini Mcecxlvij°. Pro quo censu capellanus hospitalis peragere debet singulis annis quatuor anniuersaria. Jacet cum alijs litteris in scatula hospitalis."
46 1346—1347. 1346 Dec. 11. et appendi. Actum et datum feria secunda proxima post festum beati Nycolay pontificis et con- fessoris anno domini M'CCC xlvj°. Original auf Pergament mit dem an einem Pergamentstreifen hängenden grossen Stadtsiegel im B. St.-A. Nr. 21. Auf der Rückseite von einer Hand des 15. Jahrhundertes die Notiz: „Hic notantur taxatores domorum et hereditatum in ciuitate Budweis et villis ad ipsam pertinencium“. Signatur aus der ersten Halfte des XIX. Jahr- 5 hunderts: „ad Fasc: III, Nrus Dep:3.“ — Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 331, Anm. zu nr. 207. 73. 1347 März 15. 1347 März 15. [Budweis]. — Nicolaus Claric, Christina seine Gattin und der Sohn beider Claric stiften zu ihrem, ihrer Vorfahren und Nachkommen Seelenheil von den Einkünften der ihnen gehörigen drei Theile des Stadtrichteramtes in Budweis für ewige Zeiten einen Jahres- 10 zins von einem Schock Prager Groschen, wofür der Pfarrer der St. Niclaskirche in Budweis an den vier Quatemberzeiten Seelenämter für die genannten Personen zu verrichten hat. Wenn dies der Pfarrer nicht thuen wollte oder vernachlässigen würde, soll die Stiftung an einen anderen frommen Ort, wo die obige Verpflichtung erfüllt würde, übertragen werden. Nos Herbordus, Conradus Pilstinger, Petrus Ramer, Johlinus sartor, 15 Vlricus de Lysschaw, Nycolaus Hofmanni, Walther carnifex, Engelpot, Henslinus Grünpech, Przibico, Andreas de Notalicz et Pesoldus pictor, jurati ciues in Bud- woys, scire volumus vniuersos publice protestantes, quod honestus vir Nycolaus Claricij. Cristina eius vxor et Claricius filius eorumdem de prouentibus seu emolumentis trium parcium iudicij in ciuitate nostra, quocunque nomine censeantur, pro salute animarum ipsorum, prede- 20 cessorum et eciam successorum eorum disposuerunt et ordinauerunt vnam sexagenam grossorum denariorum Pragensium vel equiualens, si moneta mutaretur, dari plebano ecclesie sancti Nycolai ibidem in Budwoys singulis annis perpetue, et hoc diuisim semper in quatuor tempori- bus vnum fertonem, sic quod plebanus, qui pro tunc fuerit, singulis quatuor temporibus perpetue diem anniuersarium supra expressarum personarum, predecessorum et successorum eorundem 25 in vigiliis, missis et aliis oracionum suffragiis peragere debeat, animas eorundem diuine miseri- cordie deuocius recommendans. Quod si non faceret seu facere negligeret, quod extunc prefata sexagena ad alium locum pium, vbi premissa explerentur, conuertatur. In cuius rei testimonium et cautelam presenti litere sigillum ciuitatis nostre maius iussimus apponi et appendi. Actum feria quinta ante dominicam Judica me dominus anno domini millesimo trecentesimo quadrage- 30 simo septimo. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 22. Das am Rande abgeschlagene grosse Stadtsiegel hängt an einem, durch zwei Einschnitte im Umbug gezogenen Pergamentstreifen, auf dessen Rückseite die Ziffer „8“ steht. Auf der Rückseite der Urkunde steht von einer Hand des XV. Jahrhundertes: „Nicolaus Claricij I sexa- genam. Respondet Nicolaus Chutrer“, von einer Hand des XV. Jahrhundertes die Bezeichnung „G“ und links 35 unten davon „N° 4“. Darunter die Signatur aus der ersten Hälfte des XIX. Jahrhunderts: „Fasc: III Nro Dep:“ — Mit Weglassung der Namen der Geschwornen gedruckt bei Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 179, Anm. zu nr. 105. — Im „Liber memorabilium decanatus B. Budvicensis I.“ ist diese Urkunde auf Seite 6 unter den „Littere domini plebani“ sub lit. E verzeichnet: „Nos Herbordus, Conradus Pilstinger, Peter Rämär etc. super Nicolaum Claricij et Cristinam eins vxorem et filium eorundem de prouentibus et emolimentis trium 40 parcium judicij in ciuitate nostra pro salute animarum ipsorum et predecessorum et successorum vnam sexagenam grossorum census singulis annis perpetue quatuor anniuersaria dominus plebanus peragere debet in Quatuor temporibus. Anno domini Meccxlvij°. Respondet Sigismundus Kchutrer.“ — Die diese Urkunde registrirende Eintragung im „Zinsregister“ S. 32 („Littere hospitalis etc.“ Nr. 56) lautet: „Nos Herbordus, Conradus Pilstinger, Petrus Ramar etc. super Nicolaum Claricij et Cristinam eius vxorem et Claricium 45 filium eorundem super tres partes judicij vnam sexagenam grossorum census. Anno domini Mcecxlvij°. Pro quo censu capellanus hospitalis peragere debet singulis annis quatuor anniuersaria. Jacet cum alijs litteris in scatula hospitalis."
Strana 47
1348. 47 74. 1348 Mai 2. [Budweis]. — Die Schöffen der Stadt Budweis beurkunden den Schiedspruch, welchen der Budweiser Pfarrer Busko und der Bürger Niklas Pilstinger in dem Streite zwischen dem Stadtrichter Claric und seinem Bruder Heinzmann gefällt haben. Darnach soll Claric das 5 Gericht und die Hofmühle mit allen Nutzungen, und Heinzmann die Grabmühle mit allen Nutzun- gen und mit dem vierten Theil von den zum Gerichte gehörigen Einkünften aus der Maut und den Zöllen innehaben. Eine Verwahrlosung oder Verschuldung des Gerichtes durch Claric soll Heinz- mann nicht entgelten, der auch zu einer etwa vom Könige allen Gerichten auferlegten Stener be- züglich des ihm gehörigen Viertels der Einkünfte des Gerichtes nur nach dem Ermessen der 10 Freunde herangezogen werden soll. Claric darf das Gericht ohne Zustimmung des Heinzmann und seiner Erben weder verpfänden noch verkaufen. Der dem Heinzmann von seiner verstorbenen Mutter vermachte, auf ihrem Drittel des Gerichtes haftende Jahreszins von drei Schock Groschen soll ihm und seinen Erben alle Jahre je zur Hälfte zu Weihnachten und am Tage des hl. Johann des Täufers ausgezahlt werden; auch kann Heinzmann über diesen Zins nach seinem Belieben 15 verfügen. 1348 Mai 2. Wir Vlreich Kepliczer, Albrecht von Notolicz, Heinrich Chersner, Andres fleyshacker, Frenczel Paczawer, Pesko Pehem, Peter Horabiczer, Peter Straw- bel vnd di schepphen gemayn czu dem Budiwoys bechennen an disem gegenburtigen prif, daz der Claricz vnser richter vnd Heinczmann sein pruder den chrieg, den si gehabt 2o haben vm daz gericht, czu rat gelassen haben den erberigen leuten hern Busken vnserm pharrer [vnd] Nyklas Pilstinger vnd haben gelobt, ires rates czu volgen. Di selben ratleut haben vor vns dez bechant, daz der Claricz daz gericht inhaben schol vnd di hofmûl mit allem nûcz, vnd der Heinczman schol haben die grabmül mit allem nücz vnd daz viertail an der maut vnd an den czollen, di czu dem gericht gehôren, also beschaidenleichen: ab der 25 Claricz oder sein erben daz gericht vorbarlosten oder vorburkten, mit chainen dingen dez schol der Heinczman an seinem tail nicht engelten, sonder er schol sich sein schadens derholen auf dez Clariczen tail alles seines gütes. An also vil ab der chûnig ein gemainew steuer legt auf allen gericht, so schol der Heinczman von seinem viertail ein beschaidenhait nach der vreunt rat mitleiden. Vnd der Claricz schol daz gericht beder vorseczen noch hinlassen noch vor- 3o chauffen an dez Heinczman willen vnd seiner erben. Vnd di drey schock geltes, di dem Heinczman sein müter geschaffet hat, so ir got genad, auf ir drittail des gerichtes, daz ym di vnd seinen erben geuallen schullen alle jar auf di Weinachten halb vnd auf sand Johans dez heiligen taufers halb an allen chrig; vnd er mag denselben czins vorseczen, vorchauffen vnd tun damit, waz er wil. Czu einer geczeugtnus vnd bestetigung hab[en] wir disen prif vorinsigeld 35 mit vnserm grossern stat insigel. Daz ist geschehen nach Christes gepurd dreyczehen hvndert jar in dem acht vnd vierczigisten jar an dem nechsten vreytag nach sand Philip vnd sand Jacobstag. Original auf Pergament im B. St.-A. (zur Zeit im städtischen Museum ausgestellt.) Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Ordinacio inter Claricium judicem et Heynczmannum fratrem suum.“ Darunter die Signatur aus der ersten Halfte des XIX. Jahrhundertes: „ad Fasc: III, Nrus Dep. 4“. An einem Pergamentstreifen hängt 40 das wohlerhaltene alteste Stadtsiegel in gewöhnlichem Wachs. Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 179—180, Anm. zu nr. 105. 75. 1348 Juli 1. Prag. — K. Karl IV. bestätigt den Budweiser Fleischhauern das seinem vollen Wortlaute nach aufgenommene, ihnen von K. Johann zu Prag am 27. Mai 1337 ſs. Nr. 51] verliehene Privilegium. 1348 Juli 1.
1348. 47 74. 1348 Mai 2. [Budweis]. — Die Schöffen der Stadt Budweis beurkunden den Schiedspruch, welchen der Budweiser Pfarrer Busko und der Bürger Niklas Pilstinger in dem Streite zwischen dem Stadtrichter Claric und seinem Bruder Heinzmann gefällt haben. Darnach soll Claric das 5 Gericht und die Hofmühle mit allen Nutzungen, und Heinzmann die Grabmühle mit allen Nutzun- gen und mit dem vierten Theil von den zum Gerichte gehörigen Einkünften aus der Maut und den Zöllen innehaben. Eine Verwahrlosung oder Verschuldung des Gerichtes durch Claric soll Heinz- mann nicht entgelten, der auch zu einer etwa vom Könige allen Gerichten auferlegten Stener be- züglich des ihm gehörigen Viertels der Einkünfte des Gerichtes nur nach dem Ermessen der 10 Freunde herangezogen werden soll. Claric darf das Gericht ohne Zustimmung des Heinzmann und seiner Erben weder verpfänden noch verkaufen. Der dem Heinzmann von seiner verstorbenen Mutter vermachte, auf ihrem Drittel des Gerichtes haftende Jahreszins von drei Schock Groschen soll ihm und seinen Erben alle Jahre je zur Hälfte zu Weihnachten und am Tage des hl. Johann des Täufers ausgezahlt werden; auch kann Heinzmann über diesen Zins nach seinem Belieben 15 verfügen. 1348 Mai 2. Wir Vlreich Kepliczer, Albrecht von Notolicz, Heinrich Chersner, Andres fleyshacker, Frenczel Paczawer, Pesko Pehem, Peter Horabiczer, Peter Straw- bel vnd di schepphen gemayn czu dem Budiwoys bechennen an disem gegenburtigen prif, daz der Claricz vnser richter vnd Heinczmann sein pruder den chrieg, den si gehabt 2o haben vm daz gericht, czu rat gelassen haben den erberigen leuten hern Busken vnserm pharrer [vnd] Nyklas Pilstinger vnd haben gelobt, ires rates czu volgen. Di selben ratleut haben vor vns dez bechant, daz der Claricz daz gericht inhaben schol vnd di hofmûl mit allem nûcz, vnd der Heinczman schol haben die grabmül mit allem nücz vnd daz viertail an der maut vnd an den czollen, di czu dem gericht gehôren, also beschaidenleichen: ab der 25 Claricz oder sein erben daz gericht vorbarlosten oder vorburkten, mit chainen dingen dez schol der Heinczman an seinem tail nicht engelten, sonder er schol sich sein schadens derholen auf dez Clariczen tail alles seines gütes. An also vil ab der chûnig ein gemainew steuer legt auf allen gericht, so schol der Heinczman von seinem viertail ein beschaidenhait nach der vreunt rat mitleiden. Vnd der Claricz schol daz gericht beder vorseczen noch hinlassen noch vor- 3o chauffen an dez Heinczman willen vnd seiner erben. Vnd di drey schock geltes, di dem Heinczman sein müter geschaffet hat, so ir got genad, auf ir drittail des gerichtes, daz ym di vnd seinen erben geuallen schullen alle jar auf di Weinachten halb vnd auf sand Johans dez heiligen taufers halb an allen chrig; vnd er mag denselben czins vorseczen, vorchauffen vnd tun damit, waz er wil. Czu einer geczeugtnus vnd bestetigung hab[en] wir disen prif vorinsigeld 35 mit vnserm grossern stat insigel. Daz ist geschehen nach Christes gepurd dreyczehen hvndert jar in dem acht vnd vierczigisten jar an dem nechsten vreytag nach sand Philip vnd sand Jacobstag. Original auf Pergament im B. St.-A. (zur Zeit im städtischen Museum ausgestellt.) Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Ordinacio inter Claricium judicem et Heynczmannum fratrem suum.“ Darunter die Signatur aus der ersten Halfte des XIX. Jahrhundertes: „ad Fasc: III, Nrus Dep. 4“. An einem Pergamentstreifen hängt 40 das wohlerhaltene alteste Stadtsiegel in gewöhnlichem Wachs. Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 179—180, Anm. zu nr. 105. 75. 1348 Juli 1. Prag. — K. Karl IV. bestätigt den Budweiser Fleischhauern das seinem vollen Wortlaute nach aufgenommene, ihnen von K. Johann zu Prag am 27. Mai 1337 ſs. Nr. 51] verliehene Privilegium. 1348 Juli 1.
Strana 48
48 1348—1349. Karolus dei gracia Romanorum rex semper augustus et Boemie rex. Ad universorum tenore presencium volumus noticiam pervenire, quod ad nostram accedentes presenciam dilecti fideles nostri . . carnifices ciuitatis nostre Budwois quoddam majestati nostre exhibuerunt priuilegium, ipsis per clare memorie dominum Johannem quondam regem Boemie, genitorem nostrum carissimum, concessum, supplicantes nobis humiliter et deuote, ut dictum priuilegium 5 ac omnia et singula contenta in eo, approbare, ratificare et confirmare de benignitate regia digna- remur. Cujus privilegij tenor talis est: Johannes dei gracia Boemie rex ..... [Folgt der Text der Urkunde ddo. 1337 Mai 27. Prag, s. Nr. 51.] Datum Prage anno domini millesimo CCC XXXVII", feria III“ pro- xima ante festum Ascensionis domini. Nos itaque eorundem carnificum deuotis supplicacionibus inclinati predictum privilegium ac omnia et singula contenta in eo approbamus, ratificamus et presentis scripti patrocinio de be- nignitate regia confirmamus. In quorum testimonium presentes litteras scribi et maiestatis nostre sigillo mandauimus communiri. Datum Prage Kalendas Julii anno domini millesimo CCC"XLVIII", Indiccione prima, regnorum nostrorum anno secundo. [Auf dem Umbug in der Ecke rechts unten:] Rsegistrata]. 10 15 1348 Juli 1. Original auf Pergament in der Széchenyischen Landesbibliothek des ungarischen National-Museums in Budapest. Auf der Rückseite aus der zweiten Hälfte des XVII. Jahrhundertes ein lateinisches Regest. Daneben hat M. Klaudi, das „carnifices" der Urkunde missverstehend, gesetzt: „Henkerprivilegium der Budweiser Scharf- richter“; dazu bemerkte eine spätere Hand: „wahrscheinlich der Fleischhauer". Alte Signatur: „ad Fasc : III, 20 Nro. Dep: 5.“ Das angehängt gewesene Siegel fehlt; es ist offenbar gewaltsam abgerissen worden, weil das Perga- ment zu beiden Seiten des Einschnittes, in welchen das Siegel eingehängt war, eingerissen ist. Oben in der Mitte hat die Urkunde einen winkelförmigen Einschnitt, was, wie die Beseitigung des Siegels, auf eine Cassirung der Ur- kunde schliessen lassen würde. 1349 August 22. 76. 1349 August 22. [Budweis]. — Die Geschwornen der Stadt Budweis beurkunden, dass der [Stadtrichter] Nicolaus Claric, seine Gattin Christine und ihr Sohn Claric von den Ein- künften der Mühle vor dem Pförtlein, der drei Theile des Zolles und aller übrigen zum Stadt- gerichte gehörigen Gerechtigkeiten einen jährlichen Zins von zwei Schock Groschen für die Prediger- mönche des Budweiser Dominicanerklosters gestiftet haben, damit der Prior oder sein Stellvertreter s0 in den Quatembertagen eines jeden Jahres für das Seelenheil der Stifter, ihrer Vorfahren und Nachkommen Andachten verrichte; eventuell solle der Zins an einen anderen frommen Ort, wo die Erfüllung der Stiftung gesichert wäre, übertragen werden. 25 Nos Nicolaus Hofmanny, Jaclynus de Drahan, Przibico Engelpot, Johli- nus sartor, Nicolaus de Elow, Wysinto, Enderlinus de Notolicz, Conradus Pil-35 stinger, Romerus, Magdalener Nicolaus senior, iurati ciues in Budiwoicz, scire volu- mus vniuersos publice protestantes, quod honestus vir Nicolaus Claricii, Cristina eius vxor et Claricius filius eorumdem de prouentibus seu emolimentis, videlicet molendini nostri, quod est situm ante portulam, ac eciam tribus partibus thelonei et de aliis iuribus iudicii in ciuitate nostra, quocunque nomine censeantur, pro salute animarum ipsorum, predecessorum et 40 eciam successorum eorumdem disposuerunt et ordinauerunt duas sexagenas grossorum denariorum uel equiualens, si moneta mutaretur, dari fratribus Predicatoribus ibidem commoranti- bus*) pro pitanciis seu euidenciori necessitate pro tunc conuentui iminente singulis annis per- petue, et hoc diuisim semper in quatuor temporibus mediam sexagenam sic, quod prior ipsius ) Im Original: »commorancium«. 45
48 1348—1349. Karolus dei gracia Romanorum rex semper augustus et Boemie rex. Ad universorum tenore presencium volumus noticiam pervenire, quod ad nostram accedentes presenciam dilecti fideles nostri . . carnifices ciuitatis nostre Budwois quoddam majestati nostre exhibuerunt priuilegium, ipsis per clare memorie dominum Johannem quondam regem Boemie, genitorem nostrum carissimum, concessum, supplicantes nobis humiliter et deuote, ut dictum priuilegium 5 ac omnia et singula contenta in eo, approbare, ratificare et confirmare de benignitate regia digna- remur. Cujus privilegij tenor talis est: Johannes dei gracia Boemie rex ..... [Folgt der Text der Urkunde ddo. 1337 Mai 27. Prag, s. Nr. 51.] Datum Prage anno domini millesimo CCC XXXVII", feria III“ pro- xima ante festum Ascensionis domini. Nos itaque eorundem carnificum deuotis supplicacionibus inclinati predictum privilegium ac omnia et singula contenta in eo approbamus, ratificamus et presentis scripti patrocinio de be- nignitate regia confirmamus. In quorum testimonium presentes litteras scribi et maiestatis nostre sigillo mandauimus communiri. Datum Prage Kalendas Julii anno domini millesimo CCC"XLVIII", Indiccione prima, regnorum nostrorum anno secundo. [Auf dem Umbug in der Ecke rechts unten:] Rsegistrata]. 10 15 1348 Juli 1. Original auf Pergament in der Széchenyischen Landesbibliothek des ungarischen National-Museums in Budapest. Auf der Rückseite aus der zweiten Hälfte des XVII. Jahrhundertes ein lateinisches Regest. Daneben hat M. Klaudi, das „carnifices" der Urkunde missverstehend, gesetzt: „Henkerprivilegium der Budweiser Scharf- richter“; dazu bemerkte eine spätere Hand: „wahrscheinlich der Fleischhauer". Alte Signatur: „ad Fasc : III, 20 Nro. Dep: 5.“ Das angehängt gewesene Siegel fehlt; es ist offenbar gewaltsam abgerissen worden, weil das Perga- ment zu beiden Seiten des Einschnittes, in welchen das Siegel eingehängt war, eingerissen ist. Oben in der Mitte hat die Urkunde einen winkelförmigen Einschnitt, was, wie die Beseitigung des Siegels, auf eine Cassirung der Ur- kunde schliessen lassen würde. 1349 August 22. 76. 1349 August 22. [Budweis]. — Die Geschwornen der Stadt Budweis beurkunden, dass der [Stadtrichter] Nicolaus Claric, seine Gattin Christine und ihr Sohn Claric von den Ein- künften der Mühle vor dem Pförtlein, der drei Theile des Zolles und aller übrigen zum Stadt- gerichte gehörigen Gerechtigkeiten einen jährlichen Zins von zwei Schock Groschen für die Prediger- mönche des Budweiser Dominicanerklosters gestiftet haben, damit der Prior oder sein Stellvertreter s0 in den Quatembertagen eines jeden Jahres für das Seelenheil der Stifter, ihrer Vorfahren und Nachkommen Andachten verrichte; eventuell solle der Zins an einen anderen frommen Ort, wo die Erfüllung der Stiftung gesichert wäre, übertragen werden. 25 Nos Nicolaus Hofmanny, Jaclynus de Drahan, Przibico Engelpot, Johli- nus sartor, Nicolaus de Elow, Wysinto, Enderlinus de Notolicz, Conradus Pil-35 stinger, Romerus, Magdalener Nicolaus senior, iurati ciues in Budiwoicz, scire volu- mus vniuersos publice protestantes, quod honestus vir Nicolaus Claricii, Cristina eius vxor et Claricius filius eorumdem de prouentibus seu emolimentis, videlicet molendini nostri, quod est situm ante portulam, ac eciam tribus partibus thelonei et de aliis iuribus iudicii in ciuitate nostra, quocunque nomine censeantur, pro salute animarum ipsorum, predecessorum et 40 eciam successorum eorumdem disposuerunt et ordinauerunt duas sexagenas grossorum denariorum uel equiualens, si moneta mutaretur, dari fratribus Predicatoribus ibidem commoranti- bus*) pro pitanciis seu euidenciori necessitate pro tunc conuentui iminente singulis annis per- petue, et hoc diuisim semper in quatuor temporibus mediam sexagenam sic, quod prior ipsius ) Im Original: »commorancium«. 45
Strana 49
1349—1350. 49 conuentus fratrum Predicatorum uel eius vices gerens, qui pro tunc fuerit, singulis annis perpetue diem anniuersarium in quatuor temporibus supra personarum expressarum predecessorum et successorum eorumdem in vigiliis, missis et aliis oracionum suffragiis peragere debeat, animas eorumdem diuine misericordie deuocius recommendans. Quod si non faceret uel facere negligeret, 5 quod extunc prefata pecunia duarum sexagenarum ad alium locum, ubi premissa explentur, con- uertatur. In cuius rei testimonium et cautelam presenti carte sigillum ciuitatis nostre maius iussimus apponi et appendi. Actum sabbato in octaua Assumpcionis virginis gloriose anno domini millesimo trecentesimo quadragesimo nono. 1349 August 22. Original anf Pergament im Archiv des b. Museums in Prag. Das Siegel fehlt. Auf der Rückseite von 10 etwas späterer Hand die Notiz: „ij sexagene fundacio domini Nicolai Claricz pro quatuor anniuersarijs etc. de molendino et tribus partibus thelonei etc.“ und die Bezeichnung: „A“. Darunter von einer Hand des XVI. Jahr- hunderts das Datum der Urkunde mit einem kurzen Regest. Darunter folgt noch einmal ein lateinisches Regest von einer Hand des XVII. Jahrhundertes und die Signatur: „D.N° 1°.“ 77. 1350 October 16. [Budweis]. — Busko, Pfarrer in Budweis, verkauft den zur Budweiser Pfarre gehörigen, bei Hartowitz gelegenen und drei einhalb Huben umfassenden Hof an seine Unterthanen gegen Leistung eines zu Georgi und Galli zu entrichtenden jährlichen Zinses von drei Schock und 24 Prager Groschen; überdies ist jeder dieser Unterthanen verpflichtet, dem Pfarrer, bezw. der Kirche zur Zeit der Ernte von jeder Hube mit zchn Leuten Robotdienste zu 20 verrichten. Das von seinen Unterthanen erhaltene Geld hat der Pfarrer auf den von seinem Kaplan Heinrich an die Pfarre übergegangenen, gegen Strodenitz zu gelegenen Hof in der Weise ver- wendet, dass er cinen Theil den Verwandten und Freunden des genannten Heinrich gegeben, den Rest aber zur Befreiung dieses Hofes von allen Lasten und Forderungen verausgabt hat. [Aus dem Hofe bei Hartowitz wurde cin Dorf, welches bis heute den Namen „Pfaffenhöf“ führt.] 1350 Oct. 16. 15 Ego Busko, plebanus in Budwoys, ad vniuersorum noticiam harum serie literarum uolo peruenire, quod ego habita sana deliberacione cum sapientibus et matura considerataque vtilitate mee ecclesie ampliori curiam dotalem versus Herdawicz sitam, tres laneos cum laneo dimidio habentem, vendidi probis viris meis seu ecclesie mee hominibus condicione sub- notata, quod ipsi michi seu dicte mee ecclesie debebunt et tenebuntur soluere tres sexagenas 30 grossorum denariorum Pragensium et xxiiijs grossos annis singulis in perpetuum sic, quod vnam sexagenam cum dimidia et xij grossos in festo beati Georij et reliquam sexagenam cum dimidia et xij grossos in festo beati Galli deinde continue secuturo censuabunt. Ipsorumque quilibet debebit et tenebitur michi et mee predicte ecclesie de vno laneo integro facere robotham cum decem personis in meis seu sepedicte mee ecclesie annonis colligendis seu metendis. Addico in- 35 super, quod pecunias a dictis meis seu mee prefate ecclesie hominibus pro ipsa dicta curia re- ceptas impendi pro curia domini Henrici pie memorie mei vicarij versus Stradanicz sita taliter, quod partem dicte pecunie dedi consanguineis et amicis dicti domini Henrici et cum resi- dua parte nominate pecunie sumptus et expensas faciendo ad dominum regem ipsam dictam curiam predicti domini Henrici ab omnibus honeribus, exaccionibus et angariis libertavi. 40 In quorum euidenciam et testimonium presens scriptum sigillis dicte ciuitatis Budwoys et domini Andree plebani de Pisthin petiui meo sigillo adiuncto communiri cum testibus sub- scriptis, videlicet Nycolao, Conrado, Henrico, Andrea presbiteris, Nycolao seniore, Johlino sartore, Przibicone, Petro Ramero, Andrea de Notholicz, Nycolao Ma- rico [?], Jecklino Drahonis et Conrado Pilstingero, iuratis ciuibus ibidem in Bud- 45 woys. Actum anno domini millesimo trecentesimo quinquagesimo in festo beati Galli confessoris. 25 I.
1349—1350. 49 conuentus fratrum Predicatorum uel eius vices gerens, qui pro tunc fuerit, singulis annis perpetue diem anniuersarium in quatuor temporibus supra personarum expressarum predecessorum et successorum eorumdem in vigiliis, missis et aliis oracionum suffragiis peragere debeat, animas eorumdem diuine misericordie deuocius recommendans. Quod si non faceret uel facere negligeret, 5 quod extunc prefata pecunia duarum sexagenarum ad alium locum, ubi premissa explentur, con- uertatur. In cuius rei testimonium et cautelam presenti carte sigillum ciuitatis nostre maius iussimus apponi et appendi. Actum sabbato in octaua Assumpcionis virginis gloriose anno domini millesimo trecentesimo quadragesimo nono. 1349 August 22. Original anf Pergament im Archiv des b. Museums in Prag. Das Siegel fehlt. Auf der Rückseite von 10 etwas späterer Hand die Notiz: „ij sexagene fundacio domini Nicolai Claricz pro quatuor anniuersarijs etc. de molendino et tribus partibus thelonei etc.“ und die Bezeichnung: „A“. Darunter von einer Hand des XVI. Jahr- hunderts das Datum der Urkunde mit einem kurzen Regest. Darunter folgt noch einmal ein lateinisches Regest von einer Hand des XVII. Jahrhundertes und die Signatur: „D.N° 1°.“ 77. 1350 October 16. [Budweis]. — Busko, Pfarrer in Budweis, verkauft den zur Budweiser Pfarre gehörigen, bei Hartowitz gelegenen und drei einhalb Huben umfassenden Hof an seine Unterthanen gegen Leistung eines zu Georgi und Galli zu entrichtenden jährlichen Zinses von drei Schock und 24 Prager Groschen; überdies ist jeder dieser Unterthanen verpflichtet, dem Pfarrer, bezw. der Kirche zur Zeit der Ernte von jeder Hube mit zchn Leuten Robotdienste zu 20 verrichten. Das von seinen Unterthanen erhaltene Geld hat der Pfarrer auf den von seinem Kaplan Heinrich an die Pfarre übergegangenen, gegen Strodenitz zu gelegenen Hof in der Weise ver- wendet, dass er cinen Theil den Verwandten und Freunden des genannten Heinrich gegeben, den Rest aber zur Befreiung dieses Hofes von allen Lasten und Forderungen verausgabt hat. [Aus dem Hofe bei Hartowitz wurde cin Dorf, welches bis heute den Namen „Pfaffenhöf“ führt.] 1350 Oct. 16. 15 Ego Busko, plebanus in Budwoys, ad vniuersorum noticiam harum serie literarum uolo peruenire, quod ego habita sana deliberacione cum sapientibus et matura considerataque vtilitate mee ecclesie ampliori curiam dotalem versus Herdawicz sitam, tres laneos cum laneo dimidio habentem, vendidi probis viris meis seu ecclesie mee hominibus condicione sub- notata, quod ipsi michi seu dicte mee ecclesie debebunt et tenebuntur soluere tres sexagenas 30 grossorum denariorum Pragensium et xxiiijs grossos annis singulis in perpetuum sic, quod vnam sexagenam cum dimidia et xij grossos in festo beati Georij et reliquam sexagenam cum dimidia et xij grossos in festo beati Galli deinde continue secuturo censuabunt. Ipsorumque quilibet debebit et tenebitur michi et mee predicte ecclesie de vno laneo integro facere robotham cum decem personis in meis seu sepedicte mee ecclesie annonis colligendis seu metendis. Addico in- 35 super, quod pecunias a dictis meis seu mee prefate ecclesie hominibus pro ipsa dicta curia re- ceptas impendi pro curia domini Henrici pie memorie mei vicarij versus Stradanicz sita taliter, quod partem dicte pecunie dedi consanguineis et amicis dicti domini Henrici et cum resi- dua parte nominate pecunie sumptus et expensas faciendo ad dominum regem ipsam dictam curiam predicti domini Henrici ab omnibus honeribus, exaccionibus et angariis libertavi. 40 In quorum euidenciam et testimonium presens scriptum sigillis dicte ciuitatis Budwoys et domini Andree plebani de Pisthin petiui meo sigillo adiuncto communiri cum testibus sub- scriptis, videlicet Nycolao, Conrado, Henrico, Andrea presbiteris, Nycolao seniore, Johlino sartore, Przibicone, Petro Ramero, Andrea de Notholicz, Nycolao Ma- rico [?], Jecklino Drahonis et Conrado Pilstingero, iuratis ciuibus ibidem in Bud- 45 woys. Actum anno domini millesimo trecentesimo quinquagesimo in festo beati Galli confessoris. 25 I.
Strana 50
50 1350. 1350 Octb. 16. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 23. Das an einem Pergamentstreifen hängende spitzovale Siegel des Budweiser Pfarrers ist stark verwischt, lässt aber die Gestalt des heiligen Nicolaus deutlich erkennen. Das in der Mitte in zwei Einschnitte des Umbugs eingehängt gewesene Stadtsiegel war im Jahre 1884 noch vorhanden, fehlt aber jetzt. Das spitzovale Siegel des Pischtiner Pfarrers ist gleichfalls stark verwischt und am rechten Rande beschädigt; es zeigt den heil. Laurentius mit dem Rost in der Linken und einem Palmzweig in der Rechten. Auf 5 der Rückseite die alten Nummern „N° 29“ und „19°, endlich die alte Signatur „Fasc: III, N: Dep. 6.“ 78. 1350 Dec. 4. 1350 December 4. Budweis. — Richter und Rath sowie die gesammte Bürgerschaft der Stadt Budweis beurkunden, dass sie auf Befehl des K. Karl IV. der Landes-Unterkämmerer Rus von Lutitz zusammenberufen habe, damit sie nach Landesbrauch und gemäss der Anordnung 10 K. Johanns dem ältesten Sohne Karls IV., Wenzel. den Treueid leisten. Sie bezeugen, diesen Eid abgelegt zu haben, und geloben, nach dem Tode Karls IV. dessen erstgeborenen Sohn Wenzel, nach dem Ableben Wenzels aber den erstgeborenen Sohn desselben, oder beim Abgange eines solchen den ältesten Verwandten aus dem Mannstamme des Königs als rechtmässigen König anzuerkennen. ihm zu gehorchen und die Treue zu bewahren. 15 Nos judex, jurati, qui nunc sunt et pro tempore erunt in futuro, et vniuersitas ciuium ciuitatis in Budweis notum facimus vniuersis, quod pridem ad mandatum serenissimi et inuictis- simi principis et domini nostri graciosi, domini Karoli, Romanorum semper augusti et Boemie regis, nobis communiter per virum nobilem dominum Russonem de Luticz, regni Boemie subcamerarium, in consilium conuocatis prefatus dominus Russo vice et nomine predicti 20 domini nostri graciosi nos cum instancia requisiuit, vt considerata antiqua regni Boemie consue- tudine dudum laudabiliter obseruata necnon ordinacione prouida, quam clare memorie illustris et magnificus princeps ac dominus, dominus Johannes, quondam Boemie rex, genitor eiusdem domini nostri, matura deliberacione instituisse dinoscitur, qua ipse prefatum dominum nostrum, Romanorum et Boemie regem, primogenitum suum, eiusque heredes et successores per masculinam 25 lineam descendentes ab ipso in prefato regno suo Boemie suos heredes et successores esse constituit, voluit et decreuit, nos eciam illustri principi et domino nostro, domino Wenczeslao, prefati domini nostri Romanorum et Boemie regis primogenito, corporalia juramenta omagii, obediencie atque fidelitatis debite prestaremus. Nos igitur prefati regni Boemie approbate et laudabiliter obseruate consuetudini nec non ordinacioni predicte, quam prefatus dominus noster, so dominus Johannes, olym Boemie rex memorie recolende, prouida deliberacione pridem instituit, assensum prebere volentes et debite fidelitatis obsequiis ac obediencia solita feruencius inherere, animo deliberato, non per errorem aut inprouide, sed omnium votis communiter accedentibus, eidem domino nostro Wenczeslao huiusmodi iuramenta corporaliter prestitimus et prestamus, nec non promisimus et promittimus bona nostra fide et sine omni dolo pro nobis, heredibus et suc-35 cessoribus nostris in perpetuum ad prefatum dominum nostrum Wenczeslaum in casu, vbi fortasse serenissimum dominum nostrum, genitorem ipsius, quem deus omnipotens custodire dignetur, ab hac luce migrare contingeret, immediate habere respectum sibique tamquam regi Boemie necnon vero, legittimo et naturali domino nostro in omnibus et singulis parere ac intendere et absque omnis contradiccionis, inpedimenti seu difficultatis obstaculo fideliter obedire, promittentes nichi- 40 lominus bona nostra fide sine dolo pro nobis, heredibus et successoribus nostris, vt premittitur, eadem iuramenta corporalia de fide, legalitate et obediencia seruandis, non extante prefato domino nostro Wenczeslao, suo primogenito, uel illo non existente, seniori suorum heredum uel ipso absque heredibus decedente, fratri suo seniori, si quem habuerit, aut illo decedente, seniori eiusdem fratris heredi, et sic demum inantea senioribus fratribus ac seniorum fratrum senioribus heredibus in 45
50 1350. 1350 Octb. 16. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 23. Das an einem Pergamentstreifen hängende spitzovale Siegel des Budweiser Pfarrers ist stark verwischt, lässt aber die Gestalt des heiligen Nicolaus deutlich erkennen. Das in der Mitte in zwei Einschnitte des Umbugs eingehängt gewesene Stadtsiegel war im Jahre 1884 noch vorhanden, fehlt aber jetzt. Das spitzovale Siegel des Pischtiner Pfarrers ist gleichfalls stark verwischt und am rechten Rande beschädigt; es zeigt den heil. Laurentius mit dem Rost in der Linken und einem Palmzweig in der Rechten. Auf 5 der Rückseite die alten Nummern „N° 29“ und „19°, endlich die alte Signatur „Fasc: III, N: Dep. 6.“ 78. 1350 Dec. 4. 1350 December 4. Budweis. — Richter und Rath sowie die gesammte Bürgerschaft der Stadt Budweis beurkunden, dass sie auf Befehl des K. Karl IV. der Landes-Unterkämmerer Rus von Lutitz zusammenberufen habe, damit sie nach Landesbrauch und gemäss der Anordnung 10 K. Johanns dem ältesten Sohne Karls IV., Wenzel. den Treueid leisten. Sie bezeugen, diesen Eid abgelegt zu haben, und geloben, nach dem Tode Karls IV. dessen erstgeborenen Sohn Wenzel, nach dem Ableben Wenzels aber den erstgeborenen Sohn desselben, oder beim Abgange eines solchen den ältesten Verwandten aus dem Mannstamme des Königs als rechtmässigen König anzuerkennen. ihm zu gehorchen und die Treue zu bewahren. 15 Nos judex, jurati, qui nunc sunt et pro tempore erunt in futuro, et vniuersitas ciuium ciuitatis in Budweis notum facimus vniuersis, quod pridem ad mandatum serenissimi et inuictis- simi principis et domini nostri graciosi, domini Karoli, Romanorum semper augusti et Boemie regis, nobis communiter per virum nobilem dominum Russonem de Luticz, regni Boemie subcamerarium, in consilium conuocatis prefatus dominus Russo vice et nomine predicti 20 domini nostri graciosi nos cum instancia requisiuit, vt considerata antiqua regni Boemie consue- tudine dudum laudabiliter obseruata necnon ordinacione prouida, quam clare memorie illustris et magnificus princeps ac dominus, dominus Johannes, quondam Boemie rex, genitor eiusdem domini nostri, matura deliberacione instituisse dinoscitur, qua ipse prefatum dominum nostrum, Romanorum et Boemie regem, primogenitum suum, eiusque heredes et successores per masculinam 25 lineam descendentes ab ipso in prefato regno suo Boemie suos heredes et successores esse constituit, voluit et decreuit, nos eciam illustri principi et domino nostro, domino Wenczeslao, prefati domini nostri Romanorum et Boemie regis primogenito, corporalia juramenta omagii, obediencie atque fidelitatis debite prestaremus. Nos igitur prefati regni Boemie approbate et laudabiliter obseruate consuetudini nec non ordinacioni predicte, quam prefatus dominus noster, so dominus Johannes, olym Boemie rex memorie recolende, prouida deliberacione pridem instituit, assensum prebere volentes et debite fidelitatis obsequiis ac obediencia solita feruencius inherere, animo deliberato, non per errorem aut inprouide, sed omnium votis communiter accedentibus, eidem domino nostro Wenczeslao huiusmodi iuramenta corporaliter prestitimus et prestamus, nec non promisimus et promittimus bona nostra fide et sine omni dolo pro nobis, heredibus et suc-35 cessoribus nostris in perpetuum ad prefatum dominum nostrum Wenczeslaum in casu, vbi fortasse serenissimum dominum nostrum, genitorem ipsius, quem deus omnipotens custodire dignetur, ab hac luce migrare contingeret, immediate habere respectum sibique tamquam regi Boemie necnon vero, legittimo et naturali domino nostro in omnibus et singulis parere ac intendere et absque omnis contradiccionis, inpedimenti seu difficultatis obstaculo fideliter obedire, promittentes nichi- 40 lominus bona nostra fide sine dolo pro nobis, heredibus et successoribus nostris, vt premittitur, eadem iuramenta corporalia de fide, legalitate et obediencia seruandis, non extante prefato domino nostro Wenczeslao, suo primogenito, uel illo non existente, seniori suorum heredum uel ipso absque heredibus decedente, fratri suo seniori, si quem habuerit, aut illo decedente, seniori eiusdem fratris heredi, et sic demum inantea senioribus fratribus ac seniorum fratrum senioribus heredibus in 45
Strana 51
1350—1351. 51 linea sexus masculini procedendo continue prestare et corporaliter facere perpetuis temporibus affuturis. Presencium sub nostre ciuitatis sigillo testimonio litterarum. Datum Budwais anno domini millesimo trecentesimo quinquagesimo, in die Barbare virginis sancte ac martyris. 1350 Dec. 4. Original auf Pergament mit dem an einem Pergamentstreifen hängenden, an der Legende beschädigten, grossen 5 Stadtsiegel im k. u. k. Haus-Hof- und Staatsarchiv in Wien, Bohemica Nr. 329. Auf der Rückseite von zwei gleichzeitigen Händen: „Budwais“ und „Omagium ciuitatis Budweys“. Von einer Hand des XVI. Jahrhunderts: „Fol. 50 inscriptum“. — Solche Huldigungsurkunden liegen noch vor von den Städten Pilsen, Leitmeritz, Jaroměř (dde 31. Juli 1350), Časlau, Kauřim und Kolin (9. August 1350), Laun (18. September 1350), Kaaden (23. September 1350), Aussig (27. September 1350), Klattau (27. November 1350) und Hohenmauth 10 (15. December 1350). Diese Urkunden stimmen (mit Ausnahme jener von Časlau, Kauřim und Kolin, welche eine andere Textirung haben) mutatis mutandis mit dem obigen Wortlaut überein. — Pelzel: „Karl IV.“ UB. I, 74. Hruška: „Pam. kn. m. Plzně“ S. 13—14. Strnad: „Listář m. Plzně“ I, 70—72 nr. 64. Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II, 446—449 nr. 304. Hieke-Horčička: „U. B. d. St. Aussig“ S. 37—38 nr. 52. 79. 15 1351 Februar 4. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis vereinigen die Schneider und Mäntler zu einer Zeche und verleihen ihnen Zunftartikel. 1351 Febr. 4. Wir Clar[icz] erbrichter, Pesk Behem, Hanczman Clarficz], Walther Spek. Vlreich melczner, Nyclas Hofman, Walther von Ausk, Stephan Muleich, Widtig von Ausk, Hensel Reyly, Chunrat Olscher, Vlreich leddrer, Nyxscho von 20 Clum, schephen gemaicleich, bechennen allen, di disen brief lesen oder horen lesen, daz wir vnsern sneidern und vnsern mentlern mastern von der stat zu Wudwaiz das recht gegeben haben in zu peserung vnd der stat zu nucz, wan si vbel vnd gut mit vns leiden, daz diselben mastrn furpaz ain recht vnd ain cech mit einander haben schullen vnd ... paidenthalb neus vnd alcz arwaitten schullen. Vnd wer der wer, der sich seczen wolt furp[az vnd] master werden wolt, der schol von ersten gesessen sein fur zehen mark oder verpurgen fur z[eh]en mark, ob diselben ymant chain schaden teten, daz diselben purgen veruallen werden fur zehen mark, vnd dovon schol man den gelten, dem der schaden geschicht, daz vbrig halbs in rad vnd halbs den mastern. Darnach schol er der sneider cech gewinnen von erst mit fümf phunt wags vnd mit aim czuber pirs vnd so zwen gros[sen] den schephen vnd zwen dem richter. Vnd wer der ist, der felzleich arwaid, der schol das verwandln mit sechs grossen, dem richter zwen, den schephen zwen, den mastern zwen, zu dem andernmal aber as vil, zu dem tritten mal so schol er daz hantwerch lassen ligen iar vnd tag. Wer falz ioppen macht, di ioppen schol man verprennen, vnd wer chain hant- 35 schuch, gugle oder hosen oder socken oder teklachen, da neus tûch ein gesniten ist, daz schullen si niht verkauffen. Ob man si dermit begreift, so schol man is nemen; daz schol geuallen halbs den schephen. halbs den mastern. Es schol auch niem arwatten an chainer heiligen nachten, di verpoten sint in der cech, daz ist ze Weinachten, zu Ostern, ze Phingsten, di vier Vnser Fraun tag, sand 40 Michahelztag, sand Fenczlabstag, aller Zwelfpotentag, Allerheiligentag vnd sand Nyclastag. Vnd wer der tag ain prech, der schol aber sechs gros[sen] geben. Vnd di mentler schullenz zwispillen, wen di mastern zusamme koment. Wer der wer, der niht keme, der schol sechs gros[sen] geben. Vnd di vier chottemmer schol yder man ain grossen geben in di cech. Wer der ist, der ain knecht vesset, ee im sein lon wurd geben, der ist aber veruallen mit sechs grossen. 25 45 7*
1350—1351. 51 linea sexus masculini procedendo continue prestare et corporaliter facere perpetuis temporibus affuturis. Presencium sub nostre ciuitatis sigillo testimonio litterarum. Datum Budwais anno domini millesimo trecentesimo quinquagesimo, in die Barbare virginis sancte ac martyris. 1350 Dec. 4. Original auf Pergament mit dem an einem Pergamentstreifen hängenden, an der Legende beschädigten, grossen 5 Stadtsiegel im k. u. k. Haus-Hof- und Staatsarchiv in Wien, Bohemica Nr. 329. Auf der Rückseite von zwei gleichzeitigen Händen: „Budwais“ und „Omagium ciuitatis Budweys“. Von einer Hand des XVI. Jahrhunderts: „Fol. 50 inscriptum“. — Solche Huldigungsurkunden liegen noch vor von den Städten Pilsen, Leitmeritz, Jaroměř (dde 31. Juli 1350), Časlau, Kauřim und Kolin (9. August 1350), Laun (18. September 1350), Kaaden (23. September 1350), Aussig (27. September 1350), Klattau (27. November 1350) und Hohenmauth 10 (15. December 1350). Diese Urkunden stimmen (mit Ausnahme jener von Časlau, Kauřim und Kolin, welche eine andere Textirung haben) mutatis mutandis mit dem obigen Wortlaut überein. — Pelzel: „Karl IV.“ UB. I, 74. Hruška: „Pam. kn. m. Plzně“ S. 13—14. Strnad: „Listář m. Plzně“ I, 70—72 nr. 64. Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II, 446—449 nr. 304. Hieke-Horčička: „U. B. d. St. Aussig“ S. 37—38 nr. 52. 79. 15 1351 Februar 4. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis vereinigen die Schneider und Mäntler zu einer Zeche und verleihen ihnen Zunftartikel. 1351 Febr. 4. Wir Clar[icz] erbrichter, Pesk Behem, Hanczman Clarficz], Walther Spek. Vlreich melczner, Nyclas Hofman, Walther von Ausk, Stephan Muleich, Widtig von Ausk, Hensel Reyly, Chunrat Olscher, Vlreich leddrer, Nyxscho von 20 Clum, schephen gemaicleich, bechennen allen, di disen brief lesen oder horen lesen, daz wir vnsern sneidern und vnsern mentlern mastern von der stat zu Wudwaiz das recht gegeben haben in zu peserung vnd der stat zu nucz, wan si vbel vnd gut mit vns leiden, daz diselben mastrn furpaz ain recht vnd ain cech mit einander haben schullen vnd ... paidenthalb neus vnd alcz arwaitten schullen. Vnd wer der wer, der sich seczen wolt furp[az vnd] master werden wolt, der schol von ersten gesessen sein fur zehen mark oder verpurgen fur z[eh]en mark, ob diselben ymant chain schaden teten, daz diselben purgen veruallen werden fur zehen mark, vnd dovon schol man den gelten, dem der schaden geschicht, daz vbrig halbs in rad vnd halbs den mastern. Darnach schol er der sneider cech gewinnen von erst mit fümf phunt wags vnd mit aim czuber pirs vnd so zwen gros[sen] den schephen vnd zwen dem richter. Vnd wer der ist, der felzleich arwaid, der schol das verwandln mit sechs grossen, dem richter zwen, den schephen zwen, den mastern zwen, zu dem andernmal aber as vil, zu dem tritten mal so schol er daz hantwerch lassen ligen iar vnd tag. Wer falz ioppen macht, di ioppen schol man verprennen, vnd wer chain hant- 35 schuch, gugle oder hosen oder socken oder teklachen, da neus tûch ein gesniten ist, daz schullen si niht verkauffen. Ob man si dermit begreift, so schol man is nemen; daz schol geuallen halbs den schephen. halbs den mastern. Es schol auch niem arwatten an chainer heiligen nachten, di verpoten sint in der cech, daz ist ze Weinachten, zu Ostern, ze Phingsten, di vier Vnser Fraun tag, sand 40 Michahelztag, sand Fenczlabstag, aller Zwelfpotentag, Allerheiligentag vnd sand Nyclastag. Vnd wer der tag ain prech, der schol aber sechs gros[sen] geben. Vnd di mentler schullenz zwispillen, wen di mastern zusamme koment. Wer der wer, der niht keme, der schol sechs gros[sen] geben. Vnd di vier chottemmer schol yder man ain grossen geben in di cech. Wer der ist, der ain knecht vesset, ee im sein lon wurd geben, der ist aber veruallen mit sechs grossen. 25 45 7*
Strana 52
52 1351. 1351 Febr. 4. Wer ein knecht hielt, der sich niht wol enthalten heet vnd in di master hayzzen lassen, vnd wer in niht liez, der wer veruallen fur sechs gros[sen]. Welcher master seim knecht nicht daz lon geb, so schullens di master auz der cech geben vnd schol der master wider keren vnd verwandln mit sechs gros[sen]. Welcher master sein knecht €asst] arwaitten an den heiligen zeitten, daz schol der master 5 verwandln mit sechs grossen. [Vn]d w[elcher] master ein leer knecht seczt, der schol ain phunt wags geben zu ainer stetigun [vnd] ewigen techtnus. Disen brief leg[en] wir vnser stat grossers ingsidel an. Decz ist gseschehen nach] Christ gepurt teusent jar treuhundert jar darnach in dem ain vnd fumfczige[sten jar, den] nesten freitag nach Vnser Fraun tag der Liechtmez. 10 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 24. Am rechten Rande der Urkunde sind zwei Stellen aus- gebrannt, so dass das Ende der 5. bis 8. Zeile und der letzten fünf Zeilen zerstört ist. Die fehlenden Stellen sind oben durch Punkte bzw. Einklammerung der Ergänzungen angedeutet. Auf der Rückseite die Aufschrift: „Ordinacio inter sartores et palliatores ciuitatis Budweis.“ Unten die alte Signatur: Fasc: III. Nro Dep.“ 80. 15 1351 März 15. 1351 Märs 15. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden den Schied- spruch, welchen in dem Streite der Tuchmacher-Meister mit ihren Knappen die von beiden Parteien erwählten Schiedsleute getroffen haben. Wir Claritz, Hentzman sein pruder, Valter Spec, Peter des reichen Niclas svn, Vlrich melcer, Nyclas von Clum, Hensel tuchmecher, Stepphel der Wiete, Nyclas 20 Hofman vnd der Vlman, die schepphen vnd di gesvorn czu Budwois, tvn kvnt vnd offenbar gemain in disen prif, daz wir von güten willen vnd von wylkor der maister vnd der knapen der tuechmecher haben erkorn dise vier schietleut, daz ist der Wysint snydter vnd der Johel sneyder an aym tail der knapen, so ist der Welschel vnd der Wyetel von Auzk an dem andern tail der maister, swaz di gemacht han vnd bescriben han sczwischen den maistern vnd 25 den knapen in disen prif, daz wil wir, daz das stete sei vnd ir kreich domit hingelegen sei, pay puzet, di hir nach bescriben ist. Daz irst ist, daz man geben schol von swarcen webel czu slande ye von dem wyckel einen Wyener phenning vnd daz warp, daz dozu gehort; von achte wyckel syben Wyener. Daz drit ist, daz man von gemeinen werke, von webel vnd von warpe schul geben 30 von czehen wyckel syeben Wyener. Daz vird ist von karten yedem knechte von dren czugen czuen Wyener. Darzu schal man in geben ein auzklauber der kart, swaz her der karten dozu bedarp, di schol der knecht sedcen. Und in alle dem rechte, als di knapen vor sint verpat, also schul man sei noch verpaten. 35 Vnd willent auch, daz der knap schul tragen das tûch czu dem schragen vnd czu der rem; vnd welcher knap daz tûch kart, der schul daz tüch tragen von der rem. Darvber seczent sei furpaz, daz di maister schulen haben ayn gewichte von eysen, daz schulen sei behalten in ir truen, vnd di knapen schuln habn daz selbe gewichte in irr truen als di maister Auch bescriben sei, daz di maister nimmer kain saczunge schullen habn an der knapen wille, noch di knapen nimmer kain saczunge schulen habn an der maister wille. Vnd mit den selben sachen get daz anzslacht pir abe. 40
52 1351. 1351 Febr. 4. Wer ein knecht hielt, der sich niht wol enthalten heet vnd in di master hayzzen lassen, vnd wer in niht liez, der wer veruallen fur sechs gros[sen]. Welcher master seim knecht nicht daz lon geb, so schullens di master auz der cech geben vnd schol der master wider keren vnd verwandln mit sechs gros[sen]. Welcher master sein knecht €asst] arwaitten an den heiligen zeitten, daz schol der master 5 verwandln mit sechs grossen. [Vn]d w[elcher] master ein leer knecht seczt, der schol ain phunt wags geben zu ainer stetigun [vnd] ewigen techtnus. Disen brief leg[en] wir vnser stat grossers ingsidel an. Decz ist gseschehen nach] Christ gepurt teusent jar treuhundert jar darnach in dem ain vnd fumfczige[sten jar, den] nesten freitag nach Vnser Fraun tag der Liechtmez. 10 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 24. Am rechten Rande der Urkunde sind zwei Stellen aus- gebrannt, so dass das Ende der 5. bis 8. Zeile und der letzten fünf Zeilen zerstört ist. Die fehlenden Stellen sind oben durch Punkte bzw. Einklammerung der Ergänzungen angedeutet. Auf der Rückseite die Aufschrift: „Ordinacio inter sartores et palliatores ciuitatis Budweis.“ Unten die alte Signatur: Fasc: III. Nro Dep.“ 80. 15 1351 März 15. 1351 Märs 15. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden den Schied- spruch, welchen in dem Streite der Tuchmacher-Meister mit ihren Knappen die von beiden Parteien erwählten Schiedsleute getroffen haben. Wir Claritz, Hentzman sein pruder, Valter Spec, Peter des reichen Niclas svn, Vlrich melcer, Nyclas von Clum, Hensel tuchmecher, Stepphel der Wiete, Nyclas 20 Hofman vnd der Vlman, die schepphen vnd di gesvorn czu Budwois, tvn kvnt vnd offenbar gemain in disen prif, daz wir von güten willen vnd von wylkor der maister vnd der knapen der tuechmecher haben erkorn dise vier schietleut, daz ist der Wysint snydter vnd der Johel sneyder an aym tail der knapen, so ist der Welschel vnd der Wyetel von Auzk an dem andern tail der maister, swaz di gemacht han vnd bescriben han sczwischen den maistern vnd 25 den knapen in disen prif, daz wil wir, daz das stete sei vnd ir kreich domit hingelegen sei, pay puzet, di hir nach bescriben ist. Daz irst ist, daz man geben schol von swarcen webel czu slande ye von dem wyckel einen Wyener phenning vnd daz warp, daz dozu gehort; von achte wyckel syben Wyener. Daz drit ist, daz man von gemeinen werke, von webel vnd von warpe schul geben 30 von czehen wyckel syeben Wyener. Daz vird ist von karten yedem knechte von dren czugen czuen Wyener. Darzu schal man in geben ein auzklauber der kart, swaz her der karten dozu bedarp, di schol der knecht sedcen. Und in alle dem rechte, als di knapen vor sint verpat, also schul man sei noch verpaten. 35 Vnd willent auch, daz der knap schul tragen das tûch czu dem schragen vnd czu der rem; vnd welcher knap daz tûch kart, der schul daz tüch tragen von der rem. Darvber seczent sei furpaz, daz di maister schulen haben ayn gewichte von eysen, daz schulen sei behalten in ir truen, vnd di knapen schuln habn daz selbe gewichte in irr truen als di maister Auch bescriben sei, daz di maister nimmer kain saczunge schullen habn an der knapen wille, noch di knapen nimmer kain saczunge schulen habn an der maister wille. Vnd mit den selben sachen get daz anzslacht pir abe. 40
Strana 53
1351. 53 Vber dicz allez ist bescriben die pûcze: swelcher maister, der diz zu precht, der schul geben xxx phunt wachs, x sant Nyclas vnd x in daz klauster, v in daz spital vnd v zu der Alden Stat. Daz selbe vnder den knapen, ob di knapen daz prechen, dei schuln geben xx phunt 5 wachs, v sant Nyclas, v zu dem clauster, v zu dem spital vnd v zu der Alden Stat. Diz wandel schul stetichleichen gevallen, her sei maister oder knap, svers nicht enhalt, daz hij gescriben stet. Vnd der brif schol ewichleiche gewern an kreich. Word aber der brif verlorn von maistern oder von knapen, so schul man zu hant ein andern prif scriben an des stat, daz der 10 ewychleiche pleibe ; daz schul man tuen, scwy oft der prif verlorn wirt. Czu eim vrkunde vnd ainer gewishait heng wir vnser ingesigel an disen prif. Ditz ist geschen nach Crist geburt tausent jar dreyhundert jar vnd in dem eyn[und]fumtigen jar an dem nesten eretach vor Oculi in der vasten. 1351 Marz 15. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 25. Auf der Rückseite „Ordinacio inter pannifices et knappones“, 15 darunter die alte Signatur: „Fasc: III N. Dep:“. Das Stadtsiegel fehlt; von dem Pergamentstreifen, an welchem es befestigt war, hängt der Rest noch in den beiden Einschnitten des Umbugs. 20 81. 1351 April 2. Budweis. — K. Karl IV. in Budweis. Er verleiht Nicolaus und Daniel, den Söhnen des verstorbenen Jacob Kranns von Gemona, die Lehensfähigkeit. Huber: „Reg. imp. VIII“, 1. Erghft. nr. 6665. 1351 April 2. 82. 1351 April 11. Budweis. — K. Karl IV. in Budweis. Er bestätigt hier der Abtei Siegburg ihre Privilegien. 1351 April 11. Huber: „Reg. imp. VIII“, 1. Erghft. nr. 6666. 25 83. 1351 April 17. Budweis. — K. Karl IV. in Budweis (oppido regni nostri Bohemie). Er bestätigt dem Bischof Berthold von Strassburg und seinem Capitel die Reichspfandschaft der Burg Ortenberg, der Städte Offenburg, Gengenbach und Zell mit der Gerichts- barkeit in der Mortenau, welche derselbe von den Markgrafen Friedrich und Rudolf von 3o Baden, an welche sie verpfändet waren, eingelöst hat. In einer zweiten Urkunde vom selben Datum schlägt K. Karl IV. dem Bischofe Berthold von Strassburg und seinem Capitel auf die oben genannte Reichspfandschaft noch 5000 Gulden. 1351 April 17. Huber: „Reg. imp. VIII“ nr. 1362 und 1. Erghft. nr. 6667. 35 84. 1351 April 18. Budweis. — K. Karl IV. in Budweis. Er gebietet allen Leuten, die 1351 zu Ortenberg, Offenburg, Gengenbach, Zell und zur Vogtei Mortenau gehören, dem April 18. Bischof Berthold von Strassburg, welchem er erlaubt hat, sie von den Markgrafen Friedrich und Rudolf von Baden an sich zu lösen, als Pfandherrn zu huldigen. 40 Huber: „Reg. imp. VIII“ nr. 1363.
1351. 53 Vber dicz allez ist bescriben die pûcze: swelcher maister, der diz zu precht, der schul geben xxx phunt wachs, x sant Nyclas vnd x in daz klauster, v in daz spital vnd v zu der Alden Stat. Daz selbe vnder den knapen, ob di knapen daz prechen, dei schuln geben xx phunt 5 wachs, v sant Nyclas, v zu dem clauster, v zu dem spital vnd v zu der Alden Stat. Diz wandel schul stetichleichen gevallen, her sei maister oder knap, svers nicht enhalt, daz hij gescriben stet. Vnd der brif schol ewichleiche gewern an kreich. Word aber der brif verlorn von maistern oder von knapen, so schul man zu hant ein andern prif scriben an des stat, daz der 10 ewychleiche pleibe ; daz schul man tuen, scwy oft der prif verlorn wirt. Czu eim vrkunde vnd ainer gewishait heng wir vnser ingesigel an disen prif. Ditz ist geschen nach Crist geburt tausent jar dreyhundert jar vnd in dem eyn[und]fumtigen jar an dem nesten eretach vor Oculi in der vasten. 1351 Marz 15. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 25. Auf der Rückseite „Ordinacio inter pannifices et knappones“, 15 darunter die alte Signatur: „Fasc: III N. Dep:“. Das Stadtsiegel fehlt; von dem Pergamentstreifen, an welchem es befestigt war, hängt der Rest noch in den beiden Einschnitten des Umbugs. 20 81. 1351 April 2. Budweis. — K. Karl IV. in Budweis. Er verleiht Nicolaus und Daniel, den Söhnen des verstorbenen Jacob Kranns von Gemona, die Lehensfähigkeit. Huber: „Reg. imp. VIII“, 1. Erghft. nr. 6665. 1351 April 2. 82. 1351 April 11. Budweis. — K. Karl IV. in Budweis. Er bestätigt hier der Abtei Siegburg ihre Privilegien. 1351 April 11. Huber: „Reg. imp. VIII“, 1. Erghft. nr. 6666. 25 83. 1351 April 17. Budweis. — K. Karl IV. in Budweis (oppido regni nostri Bohemie). Er bestätigt dem Bischof Berthold von Strassburg und seinem Capitel die Reichspfandschaft der Burg Ortenberg, der Städte Offenburg, Gengenbach und Zell mit der Gerichts- barkeit in der Mortenau, welche derselbe von den Markgrafen Friedrich und Rudolf von 3o Baden, an welche sie verpfändet waren, eingelöst hat. In einer zweiten Urkunde vom selben Datum schlägt K. Karl IV. dem Bischofe Berthold von Strassburg und seinem Capitel auf die oben genannte Reichspfandschaft noch 5000 Gulden. 1351 April 17. Huber: „Reg. imp. VIII“ nr. 1362 und 1. Erghft. nr. 6667. 35 84. 1351 April 18. Budweis. — K. Karl IV. in Budweis. Er gebietet allen Leuten, die 1351 zu Ortenberg, Offenburg, Gengenbach, Zell und zur Vogtei Mortenau gehören, dem April 18. Bischof Berthold von Strassburg, welchem er erlaubt hat, sie von den Markgrafen Friedrich und Rudolf von Baden an sich zu lösen, als Pfandherrn zu huldigen. 40 Huber: „Reg. imp. VIII“ nr. 1363.
Strana 54
54 1351. 85. 1351 April 21. 1351 April 21. Budweis. — K. Karl IV. theilt dem Prager Erzbischofe Ernest von Pardubitz mit, dass er das bisher durch Laien schlecht verwaltete Hospital zu Budweis dem Meister und Convente der Kreuzherren mit dem Sterne am Fusse der Prager (Karls-) Brücke zur Verwaltung übergeben habe, und ersucht ihn, dies, insofern es seinen Wirkungskreis berührt. 5 zu bestätigen. Karolus dei gracia Romanorum rex semper augustus et Boemie rex. Te venerabilem Arnestum archiepiscopum Pragensem, principem nobis dilectum. scire volumus, quod nos deuotis nostris dilectis magistro et conuentui fratrum ordinis Crucifero- rum cum stella in pede pontis Pragensis curam, regimen et administracionem 10 plenam hospitalis in Budwoys et omnium bonorum suorum, quod hactenus per seculares personas minus prouide et negligenter regebatur, duximus committendum, prout hoc in aliis litteris nostris ipsis super hoc concessis lucidius continetur. Sinceritatem et dilectionem tuam attento studio requirimus et hortamur, quatenus prefatos magistrum et conuentum ad prefatum hospitale in Budwoys cum pertinenciis suis et in quantum ad tuum tamquam ordinarium spectat officium 15 velis et debeas cessante recusacione qualibet confirmare. Datum in Budweis xxj die Aprilis, regnorum nostrorum anno quinto. Vermodertes Original auf Papier mit spärlichen Resten des unter dem Text aufgedrückten kleinen kaiser- lichen Siegels in rothem Wachs im Archiv des ritterlichen Kreuzherrenordens mit dem rothen Stern in Prag. — Pelzel: „Karl IV.“ I, UB. 217, nr. CCXIV; Frind: „Kircheng. Böhmens“ II, 448; Huber: „Reg. 20 imp. VIII“ S. 109, nr. 1366; Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II, 455 (Auszug in der Anmerkung zu Nr. 310). 86. 1351 April 21. 1351 April 21. Budweis. — K. Karl IV. hat in einer dem Kreuzherrenorden mit dem Stern ausgefolgten Urkunde das Budweiser Hospital von der Zahlung aller Steuern und Abgaben, welche von dessen bisherigen und künftigen Besitzungen zu entrichten kämen, befreit. Dies bringt 25 er den Budweisern mit dem Befehle zur Kenntnis, fortan keine Steuern und Abgaben von den zum Unterhalt der Armen und Kranken bestimmten Besitzungen des genannten Spitales einzuheben. Karolus dei gracia Romanorum rex semper Augustus et Boemie rex. Fidelibus suis dilectis judici, juratis et ciuibus, qui nunc sunt uel pro tempore fuerint in Budwois, gratiam 30 regiam et omne bonum. Noueritis, quod vniuersa et singula bona ad hospitale in Budwois de presenti spectantia et que in futurum ad ipsum hospitale pertinere et deuenire quocunque tytulo potuerint, siue in ciuitate vestra, eximenda et liberanda penitus duximus taliter, quod vobis- cum et vestra ciuitate nullas contribuciones, collectas, subsidia seu quecumque alia onera et grauamina supportare et subire teneantur, prout hec in aliis litteris nostris magistro et con- 25 uentui Cruciferorum cum Stella in pede pontis Pragensis per nos concessis plenius conti- netur. Quapropter fidelitati vestre districte precipiendo mandamus volentes, quatenus de bonis prefati hospitalis in Budwois, in ciuitate uel extra constitutis, que modo habet uel in futurum conquirere et habere poterit, nullas collectas, subsidia, contribuciones, seruicia realia uel personalia aut quecunque alia onera exigere, extorquere aut recipere debeatis, presertim cum dicta bona ad 40 pauperum et infirmorum in ipso hospitali langwencium sustentacionem sint conuertenda, in pre- missis non aliud facturi, prout indignacionem regiam et penam grauissimam vobis infligendam volueritis euitare. Datum Budwois xxj die mensis Aprilis regnorum nostrorum anno quinto.
54 1351. 85. 1351 April 21. 1351 April 21. Budweis. — K. Karl IV. theilt dem Prager Erzbischofe Ernest von Pardubitz mit, dass er das bisher durch Laien schlecht verwaltete Hospital zu Budweis dem Meister und Convente der Kreuzherren mit dem Sterne am Fusse der Prager (Karls-) Brücke zur Verwaltung übergeben habe, und ersucht ihn, dies, insofern es seinen Wirkungskreis berührt. 5 zu bestätigen. Karolus dei gracia Romanorum rex semper augustus et Boemie rex. Te venerabilem Arnestum archiepiscopum Pragensem, principem nobis dilectum. scire volumus, quod nos deuotis nostris dilectis magistro et conuentui fratrum ordinis Crucifero- rum cum stella in pede pontis Pragensis curam, regimen et administracionem 10 plenam hospitalis in Budwoys et omnium bonorum suorum, quod hactenus per seculares personas minus prouide et negligenter regebatur, duximus committendum, prout hoc in aliis litteris nostris ipsis super hoc concessis lucidius continetur. Sinceritatem et dilectionem tuam attento studio requirimus et hortamur, quatenus prefatos magistrum et conuentum ad prefatum hospitale in Budwoys cum pertinenciis suis et in quantum ad tuum tamquam ordinarium spectat officium 15 velis et debeas cessante recusacione qualibet confirmare. Datum in Budweis xxj die Aprilis, regnorum nostrorum anno quinto. Vermodertes Original auf Papier mit spärlichen Resten des unter dem Text aufgedrückten kleinen kaiser- lichen Siegels in rothem Wachs im Archiv des ritterlichen Kreuzherrenordens mit dem rothen Stern in Prag. — Pelzel: „Karl IV.“ I, UB. 217, nr. CCXIV; Frind: „Kircheng. Böhmens“ II, 448; Huber: „Reg. 20 imp. VIII“ S. 109, nr. 1366; Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II, 455 (Auszug in der Anmerkung zu Nr. 310). 86. 1351 April 21. 1351 April 21. Budweis. — K. Karl IV. hat in einer dem Kreuzherrenorden mit dem Stern ausgefolgten Urkunde das Budweiser Hospital von der Zahlung aller Steuern und Abgaben, welche von dessen bisherigen und künftigen Besitzungen zu entrichten kämen, befreit. Dies bringt 25 er den Budweisern mit dem Befehle zur Kenntnis, fortan keine Steuern und Abgaben von den zum Unterhalt der Armen und Kranken bestimmten Besitzungen des genannten Spitales einzuheben. Karolus dei gracia Romanorum rex semper Augustus et Boemie rex. Fidelibus suis dilectis judici, juratis et ciuibus, qui nunc sunt uel pro tempore fuerint in Budwois, gratiam 30 regiam et omne bonum. Noueritis, quod vniuersa et singula bona ad hospitale in Budwois de presenti spectantia et que in futurum ad ipsum hospitale pertinere et deuenire quocunque tytulo potuerint, siue in ciuitate vestra, eximenda et liberanda penitus duximus taliter, quod vobis- cum et vestra ciuitate nullas contribuciones, collectas, subsidia seu quecumque alia onera et grauamina supportare et subire teneantur, prout hec in aliis litteris nostris magistro et con- 25 uentui Cruciferorum cum Stella in pede pontis Pragensis per nos concessis plenius conti- netur. Quapropter fidelitati vestre districte precipiendo mandamus volentes, quatenus de bonis prefati hospitalis in Budwois, in ciuitate uel extra constitutis, que modo habet uel in futurum conquirere et habere poterit, nullas collectas, subsidia, contribuciones, seruicia realia uel personalia aut quecunque alia onera exigere, extorquere aut recipere debeatis, presertim cum dicta bona ad 40 pauperum et infirmorum in ipso hospitali langwencium sustentacionem sint conuertenda, in pre- missis non aliud facturi, prout indignacionem regiam et penam grauissimam vobis infligendam volueritis euitare. Datum Budwois xxj die mensis Aprilis regnorum nostrorum anno quinto.
Strana 55
1351. 55 Original auf Pergament mit dem aufgedrückten kaiserlichen Secretsiegel (abgeb. bei Pelzel: Karl IV., Bd. I, Tafel zu S. 176) im Archiv des ritterlichen Kreuzherrenordens mit dem rothen Stern in Prag. Auf der Rückseite die gleichzeitige Notiz: "Quod non debent fratres uel homines ordinis aggrauari per steuras uel taxaciones. N° 3.“ Darunter von neuerer Hand: „Carolus 4. rex eximit hospitale Budvicense ordinis Crucigerorum 5 ab omnibus oneribus realibus et personalibus A° 1351.“ Am Rande „Scat(ula): 4.“ — Pelzel: „Karl IV.“ Bd. I, UB. 217, nr. CCXIII; Brandl: „Cod. dipl. et ep. Moraviae“ VIII 15—16, nr. 21 (irrthümlich zum Jahre 1350); Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 454—5, nr. 310; Huber: „Reg. imp. VIII“ S. 109, nr. 1364. 1351 April 21. 15 87. 1351 April 21. Budweis. — K. Karl IV. in Budweis. Er theilt dem Richter, den 10 Geschwornen und den Bürgern der Stadt Kauřim mit, dass er mittelst einer den Kreuzherren mit dem Sterne am Fusse der Prager Brücke gegebenen Urkunde das Hospital zu Kauřim bezüglich seines gesammten Besitzes von der Leistung aller Steuern und Abgaben befreit habe, und befichlt ihnen, fortan das genannte Spital wegen dieser Steuern und Leistungen unbelästigt zu lassen. Datum Budweyss XXI die Aprilis, regnorum nostrorum quinto. Nach der einfachen Abschrift im Archive der Propstei des Kreuzherrenordens mit dem rothen Sterne am Pöltenberge bei Znaim gedruckt in Brandl's „Cod. dipl. et epist. Moraviae“ VIII 52, nr. 81. Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 1365. 1351 April 21. 88. 1351 April 22. Budweis. — K. Karl IV. in Budweis. Derselbe gestattet auf Bitte 20 des Bischofs Berthold von Strassburg und der Markgrafen Friedrich und Rudolf von Baden, dass ersterer die den letzteren vom Reiche versetzten Besitzungen, nämlich die Burg Ortenberg, die Städte Offenburg, Gengenbach und Zell und alles Recht des Reiches in der Mortenau um die 900 Mark Silber, 400 Pfund Heller und 5000 Goldgulden, um welche sie ihnen verpfändet worden waren, an sich löse, und verpfändet sie nun dem Bischof und seinem 25 Capitel um diesen Betrag und weitere 5000 Goldgulden, die er noch ausserdem dem ersteren schuldet. 1351 April 22. Huber: „Reg. imp. VIII“ nr. 1367. 89. 1351 April 28. [Budweis]. — Heinrich [von Waldaich], Bischof von Feltre und Belluno, s0 verleiht allen jenen, welche bei dem in der Pfarrkirche zu Budweis neu errichteten und von ihm mit Zustimmung des Prager Erzbischofs Ernest zu Ehren der Heiligen Felix und Adauct, Eras- mus, Vincenz, Laurenz, Georg, Andreas des Apostels, Martin des Bekenners, Dorothea, Barbara, Agnes, der eilftausend Jungfrauen, Elisabeth und Maria Magdalena geweihten Altare ihre An- dacht verrichten und denselben mit Opfern bedenken, einen vierzigtägigen Ablass. 1351 April 28. 45 Nos Henrficus], dei gracia episcopus Feltrensis et Belunensis, notum facimus vniuersis hanc literam inspecturis, quod nos de licencia domini Arnesti archiepiscopi Pra- gensis dyocesis vnum altare de nouo erectum in ecclesia parochiali in Budwoys in honorem beatorum Felicis et Adaucti, Erasmi, Vincencij, Laurencij, Georij marti- rum, Andree apostoli, Martini confessoris, Dorothee, Barbare, Agnetis ac Undecim 40 milia virginum, Elizabeth et Marie Magdalene consecrauimus et omnibus, quicunque ibidem adorauerint et elemosinas eidem altari donauerint, quadraginta dies indulgentie tribui- mus et donamus. In cuius rei testimonium presentem paginam sigillo nostro iussimus roborari. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo quinquagesimo primo, xxviij" die men- sis Aprilis. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 26. Das Siegel fehlt. Auf der Rückseite nachstehende Notizen aus dem XV. Jahrhundert: „Litera indulgenciarum altaris sanctorum Ffelicis et Adaucti, Erasmi, Dorothee etc." 35
1351. 55 Original auf Pergament mit dem aufgedrückten kaiserlichen Secretsiegel (abgeb. bei Pelzel: Karl IV., Bd. I, Tafel zu S. 176) im Archiv des ritterlichen Kreuzherrenordens mit dem rothen Stern in Prag. Auf der Rückseite die gleichzeitige Notiz: "Quod non debent fratres uel homines ordinis aggrauari per steuras uel taxaciones. N° 3.“ Darunter von neuerer Hand: „Carolus 4. rex eximit hospitale Budvicense ordinis Crucigerorum 5 ab omnibus oneribus realibus et personalibus A° 1351.“ Am Rande „Scat(ula): 4.“ — Pelzel: „Karl IV.“ Bd. I, UB. 217, nr. CCXIII; Brandl: „Cod. dipl. et ep. Moraviae“ VIII 15—16, nr. 21 (irrthümlich zum Jahre 1350); Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 454—5, nr. 310; Huber: „Reg. imp. VIII“ S. 109, nr. 1364. 1351 April 21. 15 87. 1351 April 21. Budweis. — K. Karl IV. in Budweis. Er theilt dem Richter, den 10 Geschwornen und den Bürgern der Stadt Kauřim mit, dass er mittelst einer den Kreuzherren mit dem Sterne am Fusse der Prager Brücke gegebenen Urkunde das Hospital zu Kauřim bezüglich seines gesammten Besitzes von der Leistung aller Steuern und Abgaben befreit habe, und befichlt ihnen, fortan das genannte Spital wegen dieser Steuern und Leistungen unbelästigt zu lassen. Datum Budweyss XXI die Aprilis, regnorum nostrorum quinto. Nach der einfachen Abschrift im Archive der Propstei des Kreuzherrenordens mit dem rothen Sterne am Pöltenberge bei Znaim gedruckt in Brandl's „Cod. dipl. et epist. Moraviae“ VIII 52, nr. 81. Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 1365. 1351 April 21. 88. 1351 April 22. Budweis. — K. Karl IV. in Budweis. Derselbe gestattet auf Bitte 20 des Bischofs Berthold von Strassburg und der Markgrafen Friedrich und Rudolf von Baden, dass ersterer die den letzteren vom Reiche versetzten Besitzungen, nämlich die Burg Ortenberg, die Städte Offenburg, Gengenbach und Zell und alles Recht des Reiches in der Mortenau um die 900 Mark Silber, 400 Pfund Heller und 5000 Goldgulden, um welche sie ihnen verpfändet worden waren, an sich löse, und verpfändet sie nun dem Bischof und seinem 25 Capitel um diesen Betrag und weitere 5000 Goldgulden, die er noch ausserdem dem ersteren schuldet. 1351 April 22. Huber: „Reg. imp. VIII“ nr. 1367. 89. 1351 April 28. [Budweis]. — Heinrich [von Waldaich], Bischof von Feltre und Belluno, s0 verleiht allen jenen, welche bei dem in der Pfarrkirche zu Budweis neu errichteten und von ihm mit Zustimmung des Prager Erzbischofs Ernest zu Ehren der Heiligen Felix und Adauct, Eras- mus, Vincenz, Laurenz, Georg, Andreas des Apostels, Martin des Bekenners, Dorothea, Barbara, Agnes, der eilftausend Jungfrauen, Elisabeth und Maria Magdalena geweihten Altare ihre An- dacht verrichten und denselben mit Opfern bedenken, einen vierzigtägigen Ablass. 1351 April 28. 45 Nos Henrficus], dei gracia episcopus Feltrensis et Belunensis, notum facimus vniuersis hanc literam inspecturis, quod nos de licencia domini Arnesti archiepiscopi Pra- gensis dyocesis vnum altare de nouo erectum in ecclesia parochiali in Budwoys in honorem beatorum Felicis et Adaucti, Erasmi, Vincencij, Laurencij, Georij marti- rum, Andree apostoli, Martini confessoris, Dorothee, Barbare, Agnetis ac Undecim 40 milia virginum, Elizabeth et Marie Magdalene consecrauimus et omnibus, quicunque ibidem adorauerint et elemosinas eidem altari donauerint, quadraginta dies indulgentie tribui- mus et donamus. In cuius rei testimonium presentem paginam sigillo nostro iussimus roborari. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo quinquagesimo primo, xxviij" die men- sis Aprilis. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 26. Das Siegel fehlt. Auf der Rückseite nachstehende Notizen aus dem XV. Jahrhundert: „Litera indulgenciarum altaris sanctorum Ffelicis et Adaucti, Erasmi, Dorothee etc." 35
Strana 56
56 1351. 1351 April 28. Darunter: „Litere censuum debent esse xiij. Et domini habent xiiij in pretorio super Paul Grauser, quas ego Mathias Günkrl reperi“, und „Item vna in papiro super canale domus“. Darunter die alte Signatur: „Fasc: III N. Dep:“ 90. 1351 Mai 1. 1351 Mai 1. Budweis. — K. Karl IV. in Budweis. Derselbe macht zwischen 5 Albrecht Herzog zu Österreich und seinem natürlichen Bruder Nikolaus von Luxem- burg, Patriarchen von Aglei (Aquileja), wegen der Misshelligkeiten, die zwischen Bertrand [von Saint-Genès], weiland Patriarchen daselbst, und dem genannten Herzoge gewesen sind, einen Frieden auf zwölf Jahre. — Der Patriarch Nikolaus war damals auch in Budweis anwe- send, wie die an demselben Tage und Ort dem Herzog von Österreich ertheilte Belehnung und 10 das am 30. April abgegebene Versprechen desselben, diesen auf zwölf Jahre vermittelten Vertrag zu halten, erweisen. Huber: „Reg. imp. VIII“ nr. 1368. 91. 1351 Mai 2. 1351 Mai 2. Budweis..— K. Karl IV. in Budweis. Er bringt dem von Helfen- 15 stein und dem von Nellenburg, Reichsvögten in Schwaben und Elsass, zur Kenntnis, dass er dem Herzoge Albrecht von Österreich die Gnade gethan habe, dass alle Edelleute, Bürger u. s. w. desselben in Schwaben, im Elsass und Sundgau aller Geldschuld ledig sein sollen, die sie seinen und des Reichs Juden schulden. 1351 Mai 4. Huber: „Reg. imp. VIII“ nr. 1369. 92. 1351 Mai 4. Budweis. — K. Karl IV. in Budweis. Er verleiht dem (Oberstland- marschall) Czenko von Lypa, der bereits auf Grund Vergabung früherer Könige von Böhmen die Hälfte des Gewinnes von der Münze und den Bergwerken zu Deutschbrod erblich besass, auf Lebenszeit auch noch die andere Hälfte nebst den Einkünften der Bergwerke von 25 Heinrichsdorf, Buchberg, Mittelberg und aller anderen, die Deutschbrod näher liegen als Kuttenberg, so lange sie wöchentlich fünfzig Mark nicht überschreiten, mit allen Zugehörungen der Urbur und des Münzamtes. Datum in Budwoys anno domini millesimo trecentesimo quin- quagesimo primo, Indictione quarta, iiij" Nonas Maij, Regnorum nostrorum anno quinto. 20 Sternberg: „Umr. e. Gesch. d. böhm. Bergwerke“ I, 2. Abth. Urkundenb. S. 87—88, nr. 65. Huber: 30 „Reg. imp. VIII“ nr. 1370. 93. 1351 Mai 4. 1351 Mai 4. Budweis. — K. Karl IV. in Budweis. Derselbe gestattet dem Leito- mischler Bischof Johann [von Neumarkt] zum Zwecke des Baues der Stadtmauer in Leitomischl von jedem Zugpferde und jedem Ochsen einen Heller in der Stadt Leitomischl 35 und in den Städtchen Landskron und Wilhelmswerd (Wildenschwert) so lange einheben zu dürfen, bis die Mauer fertig ist. Datum in Budweis anno domini millesimo trecentesimo quin- quagesimo primo, Indiccione quarta, iiij Nonas Maij, regnorum nostrorum anno quinto. Brandl: „Cod. dipl. et ep. Moraviae“ VIII 52—53, nr. 82. Huber: „Reg. imp. VIII“ nr. 1371. 1351 Mai 4. 94. 1351 Mai 4. Budweis. — K. Karl IV. verleiht während seiner Anwesenheit in Budweis der Stadt nachstehende Privilegien: 1. Alle Kaufleute, welche mit ihren Waren von Freistadt nach Böhmen ziehen wollen, müssen ihren Weg über Budweis nehmen und ihre Waren hier drei Tage lang feilhalten, entsprechend der der Stadt bei ihrer Begründung ertheilten Berechtigung 40
56 1351. 1351 April 28. Darunter: „Litere censuum debent esse xiij. Et domini habent xiiij in pretorio super Paul Grauser, quas ego Mathias Günkrl reperi“, und „Item vna in papiro super canale domus“. Darunter die alte Signatur: „Fasc: III N. Dep:“ 90. 1351 Mai 1. 1351 Mai 1. Budweis. — K. Karl IV. in Budweis. Derselbe macht zwischen 5 Albrecht Herzog zu Österreich und seinem natürlichen Bruder Nikolaus von Luxem- burg, Patriarchen von Aglei (Aquileja), wegen der Misshelligkeiten, die zwischen Bertrand [von Saint-Genès], weiland Patriarchen daselbst, und dem genannten Herzoge gewesen sind, einen Frieden auf zwölf Jahre. — Der Patriarch Nikolaus war damals auch in Budweis anwe- send, wie die an demselben Tage und Ort dem Herzog von Österreich ertheilte Belehnung und 10 das am 30. April abgegebene Versprechen desselben, diesen auf zwölf Jahre vermittelten Vertrag zu halten, erweisen. Huber: „Reg. imp. VIII“ nr. 1368. 91. 1351 Mai 2. 1351 Mai 2. Budweis..— K. Karl IV. in Budweis. Er bringt dem von Helfen- 15 stein und dem von Nellenburg, Reichsvögten in Schwaben und Elsass, zur Kenntnis, dass er dem Herzoge Albrecht von Österreich die Gnade gethan habe, dass alle Edelleute, Bürger u. s. w. desselben in Schwaben, im Elsass und Sundgau aller Geldschuld ledig sein sollen, die sie seinen und des Reichs Juden schulden. 1351 Mai 4. Huber: „Reg. imp. VIII“ nr. 1369. 92. 1351 Mai 4. Budweis. — K. Karl IV. in Budweis. Er verleiht dem (Oberstland- marschall) Czenko von Lypa, der bereits auf Grund Vergabung früherer Könige von Böhmen die Hälfte des Gewinnes von der Münze und den Bergwerken zu Deutschbrod erblich besass, auf Lebenszeit auch noch die andere Hälfte nebst den Einkünften der Bergwerke von 25 Heinrichsdorf, Buchberg, Mittelberg und aller anderen, die Deutschbrod näher liegen als Kuttenberg, so lange sie wöchentlich fünfzig Mark nicht überschreiten, mit allen Zugehörungen der Urbur und des Münzamtes. Datum in Budwoys anno domini millesimo trecentesimo quin- quagesimo primo, Indictione quarta, iiij" Nonas Maij, Regnorum nostrorum anno quinto. 20 Sternberg: „Umr. e. Gesch. d. böhm. Bergwerke“ I, 2. Abth. Urkundenb. S. 87—88, nr. 65. Huber: 30 „Reg. imp. VIII“ nr. 1370. 93. 1351 Mai 4. 1351 Mai 4. Budweis. — K. Karl IV. in Budweis. Derselbe gestattet dem Leito- mischler Bischof Johann [von Neumarkt] zum Zwecke des Baues der Stadtmauer in Leitomischl von jedem Zugpferde und jedem Ochsen einen Heller in der Stadt Leitomischl 35 und in den Städtchen Landskron und Wilhelmswerd (Wildenschwert) so lange einheben zu dürfen, bis die Mauer fertig ist. Datum in Budweis anno domini millesimo trecentesimo quin- quagesimo primo, Indiccione quarta, iiij Nonas Maij, regnorum nostrorum anno quinto. Brandl: „Cod. dipl. et ep. Moraviae“ VIII 52—53, nr. 82. Huber: „Reg. imp. VIII“ nr. 1371. 1351 Mai 4. 94. 1351 Mai 4. Budweis. — K. Karl IV. verleiht während seiner Anwesenheit in Budweis der Stadt nachstehende Privilegien: 1. Alle Kaufleute, welche mit ihren Waren von Freistadt nach Böhmen ziehen wollen, müssen ihren Weg über Budweis nehmen und ihre Waren hier drei Tage lang feilhalten, entsprechend der der Stadt bei ihrer Begründung ertheilten Berechtigung 40
Strana 57
1351. 57 (Strassenzwang, Niederlagsrecht). 2. Die Stadt erhält das Recht zur Abhaltung eines Jahr- marktes nach Pfingsten mit vierzehntägiger Freiheit und gleichen Rechten wie die Stadt Prag. 3. Die Bürger können ihre Schuldner, wenn diese in die Stadt kommen, festnehmen und so lange gefangen halten, bis die Schuld bezahlt ist, welches Recht sich bezüglich der Edelleute, Wladiken 5 und Landleute (Inländer) nur bis zu einer Schuldsumme von fünf Mark weniger einem Loth er- streckt. 4. Die Budweiser Bürger werden von der Entrichtung des Zolles in den Städten und Orten Netolitz, Wodnian, Moldautein, Kalsching, Buggaus, Lischau und Schweinits befreit. 5. Im Umkreis einer Meile von der Stadt soll sich keine Schänke befinden sowie keine Bäckerei, Schu- sterei, Schmiede, Fleischhauerei oder irgend ein anderes Handwerk betrieben werden (Meilen- 10 recht). 6. Die Budweiser Bürger dürfen von niemandem nirgend anderswo als in Budweis vor dem Stadtrichter gerichtlich belangt werden. 1351 Mai 4. Karolus dei gracia Romanorum rex semper augustus et Boemie rex. Notum facimus vniuersis, quod attendentes multiplicia merita probitatis dilectorum nobis magistri ciuium, jura- torum et vniuersitatis in Budwoys nostrorum fidelium, quibus ijdem nostre celsitudini hactenus 15 prompta sedulitate placuisse noscuntur et in futurum debebunt et poterunt habundancius com- placere, ipsis, heredibus et successoribus ipsorum imperpetuum infrascripta jura nec non sub- notatas libertates et gracias animo deliberato et de regie benignitatis clemencia liberaliter indulgemus: In primis siquidem statuentes, quod vniuersi et singuli mercatores cum omnibus sim- 20 pliciter mercibus suis cuiuscunque speciei, qualitatis siue condicionis existant, qui de Libera Ciuitate, que vulgo Vreyenstat dicitur, versus Boemiam proficisci voluerint, ad nullas peni- tus alias dicti regni ciuitates, loca, fora uel opida declinare presumant, sed pocius tramite directo dictam ciuitatem nostram Budwoys transeant ac ibidem merces suas, qualescunque fuerint, aut quibus censeantur nominibus, deponant et in loco predicto juxta juris antiqui observan- 25 ciam, quod a clare memorie illustribus progenitoribus et predecessoribus nostris, quondam Boemie regibus, in primordio fundacionis nouelle obtinuisse noscuntur, quodque vulgariter nidirlage appellari consueuit, more solito triduo demorentur. Damus eciam et conferimus dictis fidelibus nostris, heredibus et successoribus ipsorum, imperpetuum plenam auctoritatem, potestatem omnimodam, nundinas siue forum annuale 20 annis singulis post festum Penthecosten incipiendo diebus quatuordecim continuo se et immediate sequentibus sub omnibus juribus, priuilegiis, libertatibus emunitatibus et gracijs adinstar ciuitatis Pragensis quolibet impedimento sublato peragendi, habendi et libere celebrandi. Liceat eciam antedictis ciuibus nostris, heredibus et successoribus ipsorum, ut premit- titur, quoslibet ipsorum debitores, dum ad prefatam ciuitatem Budwoys peruenerint, nobiles, 35 bladicones siue terrigenas pro quinque marcis minus vno lottone uel citra, alios vero plebeyos et inferioris condicionis siue status secundum iuris obseruanciam et approbatas consuetudines auctoritate regia occupare et arrestare usque ad solucionis debite complementum. Interdicimus eciam et inhibemus districte, ne a prefatis ciuibus nostris in Budwoys et posteritate ipsorum in ciuitatibus et locis subscripitis, puta: Notalicz, Wodnano, Tyn iacente 40 in littore Wultauie, Chwaleschin, Pukaws, Lischaw et Sweyncz exigatur seu repetatur theloneum, si et in quantum hoc indulto pridem freti sunt jure seu approbata consuetudine prescripcione temporum diuturna. Et ne circum dictam ciuitatem Budwoys ab omni parte siue latere infra spacium vnius integri miliaris aliquas tabernas haberi liceat, aut pistrinas, sutrinas, fabri- 45 cas, carnificia aut alia queuis mechanica officia quomodolibet exerceri. I. 8
1351. 57 (Strassenzwang, Niederlagsrecht). 2. Die Stadt erhält das Recht zur Abhaltung eines Jahr- marktes nach Pfingsten mit vierzehntägiger Freiheit und gleichen Rechten wie die Stadt Prag. 3. Die Bürger können ihre Schuldner, wenn diese in die Stadt kommen, festnehmen und so lange gefangen halten, bis die Schuld bezahlt ist, welches Recht sich bezüglich der Edelleute, Wladiken 5 und Landleute (Inländer) nur bis zu einer Schuldsumme von fünf Mark weniger einem Loth er- streckt. 4. Die Budweiser Bürger werden von der Entrichtung des Zolles in den Städten und Orten Netolitz, Wodnian, Moldautein, Kalsching, Buggaus, Lischau und Schweinits befreit. 5. Im Umkreis einer Meile von der Stadt soll sich keine Schänke befinden sowie keine Bäckerei, Schu- sterei, Schmiede, Fleischhauerei oder irgend ein anderes Handwerk betrieben werden (Meilen- 10 recht). 6. Die Budweiser Bürger dürfen von niemandem nirgend anderswo als in Budweis vor dem Stadtrichter gerichtlich belangt werden. 1351 Mai 4. Karolus dei gracia Romanorum rex semper augustus et Boemie rex. Notum facimus vniuersis, quod attendentes multiplicia merita probitatis dilectorum nobis magistri ciuium, jura- torum et vniuersitatis in Budwoys nostrorum fidelium, quibus ijdem nostre celsitudini hactenus 15 prompta sedulitate placuisse noscuntur et in futurum debebunt et poterunt habundancius com- placere, ipsis, heredibus et successoribus ipsorum imperpetuum infrascripta jura nec non sub- notatas libertates et gracias animo deliberato et de regie benignitatis clemencia liberaliter indulgemus: In primis siquidem statuentes, quod vniuersi et singuli mercatores cum omnibus sim- 20 pliciter mercibus suis cuiuscunque speciei, qualitatis siue condicionis existant, qui de Libera Ciuitate, que vulgo Vreyenstat dicitur, versus Boemiam proficisci voluerint, ad nullas peni- tus alias dicti regni ciuitates, loca, fora uel opida declinare presumant, sed pocius tramite directo dictam ciuitatem nostram Budwoys transeant ac ibidem merces suas, qualescunque fuerint, aut quibus censeantur nominibus, deponant et in loco predicto juxta juris antiqui observan- 25 ciam, quod a clare memorie illustribus progenitoribus et predecessoribus nostris, quondam Boemie regibus, in primordio fundacionis nouelle obtinuisse noscuntur, quodque vulgariter nidirlage appellari consueuit, more solito triduo demorentur. Damus eciam et conferimus dictis fidelibus nostris, heredibus et successoribus ipsorum, imperpetuum plenam auctoritatem, potestatem omnimodam, nundinas siue forum annuale 20 annis singulis post festum Penthecosten incipiendo diebus quatuordecim continuo se et immediate sequentibus sub omnibus juribus, priuilegiis, libertatibus emunitatibus et gracijs adinstar ciuitatis Pragensis quolibet impedimento sublato peragendi, habendi et libere celebrandi. Liceat eciam antedictis ciuibus nostris, heredibus et successoribus ipsorum, ut premit- titur, quoslibet ipsorum debitores, dum ad prefatam ciuitatem Budwoys peruenerint, nobiles, 35 bladicones siue terrigenas pro quinque marcis minus vno lottone uel citra, alios vero plebeyos et inferioris condicionis siue status secundum iuris obseruanciam et approbatas consuetudines auctoritate regia occupare et arrestare usque ad solucionis debite complementum. Interdicimus eciam et inhibemus districte, ne a prefatis ciuibus nostris in Budwoys et posteritate ipsorum in ciuitatibus et locis subscripitis, puta: Notalicz, Wodnano, Tyn iacente 40 in littore Wultauie, Chwaleschin, Pukaws, Lischaw et Sweyncz exigatur seu repetatur theloneum, si et in quantum hoc indulto pridem freti sunt jure seu approbata consuetudine prescripcione temporum diuturna. Et ne circum dictam ciuitatem Budwoys ab omni parte siue latere infra spacium vnius integri miliaris aliquas tabernas haberi liceat, aut pistrinas, sutrinas, fabri- 45 cas, carnificia aut alia queuis mechanica officia quomodolibet exerceri. I. 8
Strana 58
58 1351. 1351 Mai 4. Nolumus eciam, quod dicti ciues, heredes et successores ipsorum, pauperes siue diuites, ciuscumque status siue condicionis existant, a quouis homine, barone, nobile, bladicone uel quo- cumquam alio in quacumque causa, re seu negocio in locis alijs arrestari et occupari possint seu valeant, ymo decernimus et regio sanccimus edicto, quod prefati ciues, heredes et successores ipsorum perpetuo in omnibus et singulis causis, negociis siue factis huiusmodi coram judice 5 prefate ciuitatis nostre Budwoys, qui pro tempore fuerit, teneantur et debeant de justicia respondere. Nulli ergo penitus hominum liceat hanc nostre donacionis, concessionis, inhibicionis, in- dulti seu libertationis paginam infringere vel ei ausu quocumque temerario contraire sub pena indignacionis regie, quam, qui secus attemptare presumpserint, se cognoscant grauiter incurrisse. 10 Presencium sub nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Datum in Budwoys anno do- mini millesimo trecentesimo quinquagesimo primo, Indiccione quarta, iiij° Nonas Maij, regnorum nostrorum anno quinto. [Auf dem Umbug] Per dominum regem Johannes Nouiforensis. 15 [Darunter in der Ecke rechts] Registrata.] Original auf Pergament im B. St.-A. (zur Zeit im städtischen Museum ausgestellt). An gelben und rothen, lose zusammengedrehten Seidenfäden hängt das links abgeschlagene, grosse königliche Siegel in gewöhnlichem Wachs. Dasselbe zeigt den auf einem gothischen Gestühl sitzenden König in Alba und Mantel, mit der Krone auf dem Kopfe und bis auf die Schultern herabfallenden Locken, in der Rechten das Szepter, in der Linken 20 den Reichsapfel haltend. Rechts von dem Throne in einem Dreieckschilde der doppeltgeschwänzte Löwe, das auf der linken Seite symmetrisch angeordnete Wappenschild mit dem Adler ist abgeschlagen. Umschrift: „† KARO- LVS : DEI: GRACIA : RO[MANORVJM : REX : SEMPER : AVGV[STVS : ET : BOEMIE :] REX“. Auf der Plica befindet sich neben dem Registraturvermerk die alte Bezeichnung „A 3“ aus dem XVI. Jahrhundert. Auf der Rückseite der Urkunde von einer Hand des XV. Jahrhundertes der Vermerk: „Littera imperatoris racione stratorum 25 et aliorum jurium.“ Darüber von einer Hand des XVI. Jahrhundertes die Bezeichnung „N° 1°", unter dem Vermerk die alte Signatur aus der ersten Hälfte des XIX. Jahrhundertes: „ad Fasc : III/N° Dep. 6.“ — Čelakovský: „Cod. jur. mun." II, 455—457. — Eine čechische Übersetzung des Privilegiums, deren das B. St.-A. mehrere besitzt, hat Pelzel in seinem „Karl IV.“ Bd. I Urkundenbuch S. 215—217 Nr CCXII abgedruckt „ex copiar. dipl. Strahov“, woselbst im Datum der Urkunde vor „Nonas“ das „quarto“ ausgefallen ist, weshalb die Urkunde bei Pelzel und 30 dann auch bei Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 1372 irrthümlich dem 7. Mai zugewiesen ist. Nach derselben Stra- hover Handschrift (Nr 111 pag. 600) ist diese čechische Übersetzung auch bei Čelakovský l. c. S. 458—459 gedruckt. 95. 1351 Juli 1. 1351 Juli 1. [Budweis]. — Die Budweiser Bürgerin Dymuet, genannt Rosteuscherin, 35 trifft vor Antritt einer Reise ins Ausland letztwillige Anordnungen. Sie bestimmt sechs Joch ihres bei der Mühle des Hirzco gelegenen Ackers der Niclaskirche zur Unterhaltung des ewigen Lichtes in der Lampe vor dem Apostelaltar; doch soll der Acker, wenn sie wieder in die Heimat zurück- kehren sollte, ihr, beziehungsweise ihren etwaigen Erben, wieder zurückgestellt werden. Ihrer Schwester Elisabeth vermacht sie von ihrem Hause den nach Abschlag der auf demselben haftenden Schuld erübri- 40 genden Antheil, welcher nach dem Tode der Elisabeth gleichfalls der genannten Kirche zufallen soll. Nos Claricius judex, Henczmannus, Walterus Spec, Pesco, Ny[colaus] Diuitis ceterique jurati in Budwoys notum esse volumus vniuersis per presentes, cum honesta domina Dymuet dicta Rosteuscherin nostra concivis terram sue natiuitatis exire vellet alienas partes visitatura, coram nobis sui agri iuxta molendinum Hirzconis vj iugera 45 iacencia libera voluntate ecclesie sancti Nycolai testamentaliter legauit pariter et dis- posuit, que quidem Henczmanno dicte ecclesie prouisori uel eo succedenti officio in eodem
58 1351. 1351 Mai 4. Nolumus eciam, quod dicti ciues, heredes et successores ipsorum, pauperes siue diuites, ciuscumque status siue condicionis existant, a quouis homine, barone, nobile, bladicone uel quo- cumquam alio in quacumque causa, re seu negocio in locis alijs arrestari et occupari possint seu valeant, ymo decernimus et regio sanccimus edicto, quod prefati ciues, heredes et successores ipsorum perpetuo in omnibus et singulis causis, negociis siue factis huiusmodi coram judice 5 prefate ciuitatis nostre Budwoys, qui pro tempore fuerit, teneantur et debeant de justicia respondere. Nulli ergo penitus hominum liceat hanc nostre donacionis, concessionis, inhibicionis, in- dulti seu libertationis paginam infringere vel ei ausu quocumque temerario contraire sub pena indignacionis regie, quam, qui secus attemptare presumpserint, se cognoscant grauiter incurrisse. 10 Presencium sub nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Datum in Budwoys anno do- mini millesimo trecentesimo quinquagesimo primo, Indiccione quarta, iiij° Nonas Maij, regnorum nostrorum anno quinto. [Auf dem Umbug] Per dominum regem Johannes Nouiforensis. 15 [Darunter in der Ecke rechts] Registrata.] Original auf Pergament im B. St.-A. (zur Zeit im städtischen Museum ausgestellt). An gelben und rothen, lose zusammengedrehten Seidenfäden hängt das links abgeschlagene, grosse königliche Siegel in gewöhnlichem Wachs. Dasselbe zeigt den auf einem gothischen Gestühl sitzenden König in Alba und Mantel, mit der Krone auf dem Kopfe und bis auf die Schultern herabfallenden Locken, in der Rechten das Szepter, in der Linken 20 den Reichsapfel haltend. Rechts von dem Throne in einem Dreieckschilde der doppeltgeschwänzte Löwe, das auf der linken Seite symmetrisch angeordnete Wappenschild mit dem Adler ist abgeschlagen. Umschrift: „† KARO- LVS : DEI: GRACIA : RO[MANORVJM : REX : SEMPER : AVGV[STVS : ET : BOEMIE :] REX“. Auf der Plica befindet sich neben dem Registraturvermerk die alte Bezeichnung „A 3“ aus dem XVI. Jahrhundert. Auf der Rückseite der Urkunde von einer Hand des XV. Jahrhundertes der Vermerk: „Littera imperatoris racione stratorum 25 et aliorum jurium.“ Darüber von einer Hand des XVI. Jahrhundertes die Bezeichnung „N° 1°", unter dem Vermerk die alte Signatur aus der ersten Hälfte des XIX. Jahrhundertes: „ad Fasc : III/N° Dep. 6.“ — Čelakovský: „Cod. jur. mun." II, 455—457. — Eine čechische Übersetzung des Privilegiums, deren das B. St.-A. mehrere besitzt, hat Pelzel in seinem „Karl IV.“ Bd. I Urkundenbuch S. 215—217 Nr CCXII abgedruckt „ex copiar. dipl. Strahov“, woselbst im Datum der Urkunde vor „Nonas“ das „quarto“ ausgefallen ist, weshalb die Urkunde bei Pelzel und 30 dann auch bei Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 1372 irrthümlich dem 7. Mai zugewiesen ist. Nach derselben Stra- hover Handschrift (Nr 111 pag. 600) ist diese čechische Übersetzung auch bei Čelakovský l. c. S. 458—459 gedruckt. 95. 1351 Juli 1. 1351 Juli 1. [Budweis]. — Die Budweiser Bürgerin Dymuet, genannt Rosteuscherin, 35 trifft vor Antritt einer Reise ins Ausland letztwillige Anordnungen. Sie bestimmt sechs Joch ihres bei der Mühle des Hirzco gelegenen Ackers der Niclaskirche zur Unterhaltung des ewigen Lichtes in der Lampe vor dem Apostelaltar; doch soll der Acker, wenn sie wieder in die Heimat zurück- kehren sollte, ihr, beziehungsweise ihren etwaigen Erben, wieder zurückgestellt werden. Ihrer Schwester Elisabeth vermacht sie von ihrem Hause den nach Abschlag der auf demselben haftenden Schuld erübri- 40 genden Antheil, welcher nach dem Tode der Elisabeth gleichfalls der genannten Kirche zufallen soll. Nos Claricius judex, Henczmannus, Walterus Spec, Pesco, Ny[colaus] Diuitis ceterique jurati in Budwoys notum esse volumus vniuersis per presentes, cum honesta domina Dymuet dicta Rosteuscherin nostra concivis terram sue natiuitatis exire vellet alienas partes visitatura, coram nobis sui agri iuxta molendinum Hirzconis vj iugera 45 iacencia libera voluntate ecclesie sancti Nycolai testamentaliter legauit pariter et dis- posuit, que quidem Henczmanno dicte ecclesie prouisori uel eo succedenti officio in eodem
Strana 59
1351—1352. 59 committens regendum occasione tali circumscripta, cuicunque idem Henczmannus uel vitricus ecclesie sancti Ny[colai] eundem agrum commiserit et exposuerit colendum, idem primo anno nichil det, nisi solum collectam expedire tenetur ipsumque agrum reddere fertilem atque fructuosum, quo reuoluto et elapso statim quolibet anno subsequenti agricultor quamdiu dicta domina Dymuet 5 a patria defuerit viua uel mortua existente vnam lampadem ardentem perpetui luminis ante altare sanctorum Appostolorum ecclesie sancti Ny[colai] prenominate debet solicite procurare oleo indeficienti; ea autem redeunte ad patriam, uel heredes, si quos habuerit, sepedictum agrum repetere et possidere debet ac debent penitus ut antea sine briga. Defuncta vero si fuerit partibus alienis sine heredibus, iam dictus ager ecclesie prenominate manebit pro testamento sem- 10 piterno more preallegato. Item disposuit sue sorori Elizabet residuam partem sue domus, quantum extendit vltra debitum sui debitoris, prout in libro ciuitatis continetur. Si eciam decederet tempore interuallo Elizabet, eadem pecunia remanente ad ecclesiam deuoluetur pretaxatam. In cuius rei memoriam sigillum nostrum presentibus est appensum. Datum anno domini M° CCC° quinquagesimo primo in octauo die Johannis Baptiste. 1351 Juli 1. 15 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 28. Das Stadtsiegel fehlt. Auf der Rückseite die alte Signatur: „ad Fasc: III, Nr. Dep: 5.“ — Im „Zinsregister" ist die Urkunde auf S. 39 unter den „Littere ecclesie parrochialis sancti Nicolai“ bei dem Zeichen „X“ und unter der Ueberschrift: „pro lampade" verzeichnet: „Littera seu testa- mentum domine Diemuth dicte Rostrnscherin, in quo legauit agrum suum iuxta molendinum Hirzkonis et sex iugera adiacencia ad lampadem ardentem coram altare sanctorum Appostolorum. Anno domini M ccc lj°.“ 20 96. 1352 Februar 18. Budweis. — K. Karl IV. in Budweis. Er gebietet der Reichs- stadt Rotenburg, den Burggrafen Johann und Albrecht von Nürnberg, denen er 800 Pfund Heller auf ihre gewöhnliche Reichssteuer angewiesen hat, dieselben auf nächsten Martinstag 1360 zu be- zahlen und sagt sic dann derselben Summe quitt. 1352. Febr. 18. 25 Huber: „Reg. imp. VIII“ nr. 1463. 97. Fälschung. 1352 [?] November [?] 10. Prag. — K. Karl IV. befiehlt (angeblich) den Budweisern, welche den Schweinitzern nur cinen und den Wittingauern zwei Wagen mit Waren aus Freistadt 30 einräumen und sie ausserdem verhalten wollen, über Budweis zu fahren, die genannten Schwei- nitzer und Wittingauer unbehelligt zu lassen. 1352 Nov. 10. Karel cztwrty z bozij milosti Rzimsky cysarz, wzdy rozmnozitel rzisse a Czesky kral, k wiecznemu obecznemu dobremu znamo czinime timto listem, že vrozenij Josst, Petr, Jan a Oldrzych bratrzij z Rozmberka, wiernij nassy milij, nam oznamili gsu po nassem wiernym Hinkowi z Honsstayna a Gindrzichowi z Hradcze a po swem ritirzij Trojanowi, kterak Budiegiowskym listy niektere nayjasnieyssyho krale Czeskeho, otcze nasseho naymi- leyssiho slawne pamieti a vidimus okazali su pod peczetmi prelatskymi a panoskymi, totiz opata Wissebrodskeho, opata Swate Koruny a probossta Drkolenskeho a Sazemowu z Vstie, Janowu z Welessina, Ogierzowu z Potenssteyna a Herzmanowu z Mili- 40 czina sslechticzuow nassich, kteryz znij w tato slowa: Jan z bozij milosti Czesky a Polsky kral a hrabie Luczembursky etc. Poniewadz ozdoba a mocz wysosti nasse kralowske nass staw przedessla gest etc. Ottakar z bozij milosti Czesky kral, wywoda Rakusky a Styrsky a markrabie Morawsky etc. Znamo czinime timto listem wssem, tak nyniessim yako buduczym, ze gsme dali vrozenemu 8* 35
1351—1352. 59 committens regendum occasione tali circumscripta, cuicunque idem Henczmannus uel vitricus ecclesie sancti Ny[colai] eundem agrum commiserit et exposuerit colendum, idem primo anno nichil det, nisi solum collectam expedire tenetur ipsumque agrum reddere fertilem atque fructuosum, quo reuoluto et elapso statim quolibet anno subsequenti agricultor quamdiu dicta domina Dymuet 5 a patria defuerit viua uel mortua existente vnam lampadem ardentem perpetui luminis ante altare sanctorum Appostolorum ecclesie sancti Ny[colai] prenominate debet solicite procurare oleo indeficienti; ea autem redeunte ad patriam, uel heredes, si quos habuerit, sepedictum agrum repetere et possidere debet ac debent penitus ut antea sine briga. Defuncta vero si fuerit partibus alienis sine heredibus, iam dictus ager ecclesie prenominate manebit pro testamento sem- 10 piterno more preallegato. Item disposuit sue sorori Elizabet residuam partem sue domus, quantum extendit vltra debitum sui debitoris, prout in libro ciuitatis continetur. Si eciam decederet tempore interuallo Elizabet, eadem pecunia remanente ad ecclesiam deuoluetur pretaxatam. In cuius rei memoriam sigillum nostrum presentibus est appensum. Datum anno domini M° CCC° quinquagesimo primo in octauo die Johannis Baptiste. 1351 Juli 1. 15 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 28. Das Stadtsiegel fehlt. Auf der Rückseite die alte Signatur: „ad Fasc: III, Nr. Dep: 5.“ — Im „Zinsregister" ist die Urkunde auf S. 39 unter den „Littere ecclesie parrochialis sancti Nicolai“ bei dem Zeichen „X“ und unter der Ueberschrift: „pro lampade" verzeichnet: „Littera seu testa- mentum domine Diemuth dicte Rostrnscherin, in quo legauit agrum suum iuxta molendinum Hirzkonis et sex iugera adiacencia ad lampadem ardentem coram altare sanctorum Appostolorum. Anno domini M ccc lj°.“ 20 96. 1352 Februar 18. Budweis. — K. Karl IV. in Budweis. Er gebietet der Reichs- stadt Rotenburg, den Burggrafen Johann und Albrecht von Nürnberg, denen er 800 Pfund Heller auf ihre gewöhnliche Reichssteuer angewiesen hat, dieselben auf nächsten Martinstag 1360 zu be- zahlen und sagt sic dann derselben Summe quitt. 1352. Febr. 18. 25 Huber: „Reg. imp. VIII“ nr. 1463. 97. Fälschung. 1352 [?] November [?] 10. Prag. — K. Karl IV. befiehlt (angeblich) den Budweisern, welche den Schweinitzern nur cinen und den Wittingauern zwei Wagen mit Waren aus Freistadt 30 einräumen und sie ausserdem verhalten wollen, über Budweis zu fahren, die genannten Schwei- nitzer und Wittingauer unbehelligt zu lassen. 1352 Nov. 10. Karel cztwrty z bozij milosti Rzimsky cysarz, wzdy rozmnozitel rzisse a Czesky kral, k wiecznemu obecznemu dobremu znamo czinime timto listem, že vrozenij Josst, Petr, Jan a Oldrzych bratrzij z Rozmberka, wiernij nassy milij, nam oznamili gsu po nassem wiernym Hinkowi z Honsstayna a Gindrzichowi z Hradcze a po swem ritirzij Trojanowi, kterak Budiegiowskym listy niektere nayjasnieyssyho krale Czeskeho, otcze nasseho naymi- leyssiho slawne pamieti a vidimus okazali su pod peczetmi prelatskymi a panoskymi, totiz opata Wissebrodskeho, opata Swate Koruny a probossta Drkolenskeho a Sazemowu z Vstie, Janowu z Welessina, Ogierzowu z Potenssteyna a Herzmanowu z Mili- 40 czina sslechticzuow nassich, kteryz znij w tato slowa: Jan z bozij milosti Czesky a Polsky kral a hrabie Luczembursky etc. Poniewadz ozdoba a mocz wysosti nasse kralowske nass staw przedessla gest etc. Ottakar z bozij milosti Czesky kral, wywoda Rakusky a Styrsky a markrabie Morawsky etc. Znamo czinime timto listem wssem, tak nyniessim yako buduczym, ze gsme dali vrozenemu 8* 35
Strana 60
60 1352. 1352 Nov. 10. 1333 Septb. 17. Wuokowi z Rozmberka, naywyssimu marssalku nassemu kralowstwie Czeskeho a haytmanu w Korutanech a w Stirsstie, zwlasstnymu nassemu wiernymu milemu, a buduczym geho z nassich wiernych raddu przedesslu a gistym nassim wiedomim hrad Sokolczie etc. jakoz pak listowe na to vdielanij ssijrze okazugi. Y znamenagicze my pokorne prosby przed- rzeczenych bratrzi z Rozmberka, wiernych nassich milych, a przatel gych swrchu dotczenych y posla gich, aby tak, jakoz sme przikazali Budiegiowskym osobnie, v pokogi nechalij obywateluow Swinskych a miesstianuow Trzebonskych, poniewadz sme widieli ta priuilegia, o nichz sme prwe newiediely, nez toliko aby Trzebonsstij y take obywatele z Swinuow y gyni kupczy a wozotagi gich, kterzizby chtiely do Czech tiemi sylniczemi, kderez gdu do Budiegiowicz z Czahlowa, nikdez po wsech blize v mily neoblehaly nez do miesta wgely Budiegiowskeho a tam przi- 10 geducze vczinili ty vsseczky wieczy, jakoz listowe Jasnosti Geho na to vczinieni a gim danij ssyrz okazuge. Ale yakoz Budiegiowsstij chtieli su, aby obywatele miesteczka Swijnskeho, kdyzby chtieli do Trzebonij, aby na miesto Budiegiowske geli a neuprzimnu sylniczij, aneb ku potrzebie swe gediny wuoz miti mohli z Czahlowa a Trzebonssty dwa a nicz wicz: y rzekly sme, ze w tom vmysla nasseho nebylo ani przedkuow nassych, poniewadz by gmieli dale 15 zawinuti a prwe toho nebywalo, neb we wssy zemi wsseczka miesta hrazena swa priuilegia magi a to we wssij zemi s weliku opatrnosti vsazeno gest, ze yzadne miesto hrazene od dru- heho v mily neprzilezi ale wzdy dale naymen puol druhe mile neb gednu neb dwie neb trzij neb cztyrzi neb piet mil, a to proto, aby lide, kterziz praczugi po czestach, kdereho koli stawu, mohli tijm bezpecznieyssy noczlehy gmiti a we wsech neoblehaly a zwlasstie fformane pro zlodiege 20 a gine zbiehy, a take aby w obchodech, gimiz se z prawa miesta ziwiti magi, gedno miesto dru- hemu neprzekazelo. Y chticze my, aby ty wieczy swrchupsane pewny a stale byli, zmocznieni ſsic] a gich buducznu [sic] moczy nassi czysarzsku a jakozto kral Czesky moczny czinime, vpo- twrzugem, wpewnugem. Na swiedomie tiech wieczij list tento nassym magestatem czysarzskym zpeczetiti sme kazali. Dan w Praze leta M CCC'lij° den Przenessenie swate Ludmilly [10. No- 25 vember 1352?7, 4to Idus Decembris [10. December, sic], kralowstwie nassijch leta Czeskeho xxij" [1367, sic], Rzimskeho xxiij° [1368, sic] a czysarzstwie vj° [1360, sic]. Eingetragen in einem Budweiser Memorabilienbuch aus der zweiten Halfte des XVI. Jahrhundertes fol. 226°. — Der Originalwortlaut dieser Fälschung war zweifellos lateinisch, derselbe ist aber (nach gütiger Mitthei- lung des Herrn Archiv-Directors Mareš) auch im Wittingauer Archive nicht zu finden. — Die oben nur mit den 30 Anfangsworten citirte Urkunde des Königs Johann ist die angeblich zu Leitmeritz am 17. September 1333 aus- gefertigte, als Fälschung erwiesene Urkunde, mit welcher K. Johann zwei Urkunden K. Ottokars II. für Wok von Rosenberg und dessen Nachkommen bestätigt. Diese inserirten zwei Urkunden sind gleichfalls Falschungen. Laut der einen ddo. Prag 14. November 1264 betraut König Ottokar II. den Wok von Rosenberg und dessen Erben mit dem Schutze der Goldenkroner Klostergüter und verleiht denselben auch das Jagdrecht 35 auf diesen Gütern. Die zweite der inserirten, gefälschten, Urkunden, von welcher in der oben abgedruckten Urkunde ebenfalls nur die ersten Zeilen angegeben werden, trägt das Datum Prag am 23. Juni 1264. Ihrem Inhalte zufolge soll König Ottokar II. dem Wok von Rosenberg und dessen Nachkommen die Burg Sokolči und den Burgstall Pschenitz zu Eigen gegeben, die genannten Herren von Rosenberg zu obersten Richtern und Burggrafen in Böhmen eingesetzt, ihnen das Recht zum Bergbau auf ihren Gütern und zur kauflichen 40 Erwerbung von Vasallen gegeben und endlich eine besondere Art von Eidesleistung gewährt haben. Diese Urkunden haben nach dem Abdruck bei Pangerl nachstehenden Wortlaut: „Nos Johannes, dei gratia Boemiae et Poloniae rex ac Lucemburgensis comes. Cum decor et potestas „maiestatis nostrae regiae nostrum praecesserit statum, dignum tamen ac honestum arbitramur fore, eorum votis „uberius acclamare, quorum fidem et devotionem circa universa negotia nostra promovenda integram ac inconwul- 45 „sam certiori experientia didicimus. Inde est nos advertentes grata ac praeclara devotionis obsequia, quae nobilis „Petrus de Rosenberch, summus camerarius regni Boemiae, fidelis noster dilectus, hactenus tam fideliter quam „devote nobis exhibuit, ac etiam domino largiente inantea est exhibiturus, suis ad praesens quantum possumus „cupientes respondere meritis et obsequiis, notum facimus tam praesentibus quam in aewum successuris, quod nos 5
60 1352. 1352 Nov. 10. 1333 Septb. 17. Wuokowi z Rozmberka, naywyssimu marssalku nassemu kralowstwie Czeskeho a haytmanu w Korutanech a w Stirsstie, zwlasstnymu nassemu wiernymu milemu, a buduczym geho z nassich wiernych raddu przedesslu a gistym nassim wiedomim hrad Sokolczie etc. jakoz pak listowe na to vdielanij ssijrze okazugi. Y znamenagicze my pokorne prosby przed- rzeczenych bratrzi z Rozmberka, wiernych nassich milych, a przatel gych swrchu dotczenych y posla gich, aby tak, jakoz sme przikazali Budiegiowskym osobnie, v pokogi nechalij obywateluow Swinskych a miesstianuow Trzebonskych, poniewadz sme widieli ta priuilegia, o nichz sme prwe newiediely, nez toliko aby Trzebonsstij y take obywatele z Swinuow y gyni kupczy a wozotagi gich, kterzizby chtiely do Czech tiemi sylniczemi, kderez gdu do Budiegiowicz z Czahlowa, nikdez po wsech blize v mily neoblehaly nez do miesta wgely Budiegiowskeho a tam przi- 10 geducze vczinili ty vsseczky wieczy, jakoz listowe Jasnosti Geho na to vczinieni a gim danij ssyrz okazuge. Ale yakoz Budiegiowsstij chtieli su, aby obywatele miesteczka Swijnskeho, kdyzby chtieli do Trzebonij, aby na miesto Budiegiowske geli a neuprzimnu sylniczij, aneb ku potrzebie swe gediny wuoz miti mohli z Czahlowa a Trzebonssty dwa a nicz wicz: y rzekly sme, ze w tom vmysla nasseho nebylo ani przedkuow nassych, poniewadz by gmieli dale 15 zawinuti a prwe toho nebywalo, neb we wssy zemi wsseczka miesta hrazena swa priuilegia magi a to we wssij zemi s weliku opatrnosti vsazeno gest, ze yzadne miesto hrazene od dru- heho v mily neprzilezi ale wzdy dale naymen puol druhe mile neb gednu neb dwie neb trzij neb cztyrzi neb piet mil, a to proto, aby lide, kterziz praczugi po czestach, kdereho koli stawu, mohli tijm bezpecznieyssy noczlehy gmiti a we wsech neoblehaly a zwlasstie fformane pro zlodiege 20 a gine zbiehy, a take aby w obchodech, gimiz se z prawa miesta ziwiti magi, gedno miesto dru- hemu neprzekazelo. Y chticze my, aby ty wieczy swrchupsane pewny a stale byli, zmocznieni ſsic] a gich buducznu [sic] moczy nassi czysarzsku a jakozto kral Czesky moczny czinime, vpo- twrzugem, wpewnugem. Na swiedomie tiech wieczij list tento nassym magestatem czysarzskym zpeczetiti sme kazali. Dan w Praze leta M CCC'lij° den Przenessenie swate Ludmilly [10. No- 25 vember 1352?7, 4to Idus Decembris [10. December, sic], kralowstwie nassijch leta Czeskeho xxij" [1367, sic], Rzimskeho xxiij° [1368, sic] a czysarzstwie vj° [1360, sic]. Eingetragen in einem Budweiser Memorabilienbuch aus der zweiten Halfte des XVI. Jahrhundertes fol. 226°. — Der Originalwortlaut dieser Fälschung war zweifellos lateinisch, derselbe ist aber (nach gütiger Mitthei- lung des Herrn Archiv-Directors Mareš) auch im Wittingauer Archive nicht zu finden. — Die oben nur mit den 30 Anfangsworten citirte Urkunde des Königs Johann ist die angeblich zu Leitmeritz am 17. September 1333 aus- gefertigte, als Fälschung erwiesene Urkunde, mit welcher K. Johann zwei Urkunden K. Ottokars II. für Wok von Rosenberg und dessen Nachkommen bestätigt. Diese inserirten zwei Urkunden sind gleichfalls Falschungen. Laut der einen ddo. Prag 14. November 1264 betraut König Ottokar II. den Wok von Rosenberg und dessen Erben mit dem Schutze der Goldenkroner Klostergüter und verleiht denselben auch das Jagdrecht 35 auf diesen Gütern. Die zweite der inserirten, gefälschten, Urkunden, von welcher in der oben abgedruckten Urkunde ebenfalls nur die ersten Zeilen angegeben werden, trägt das Datum Prag am 23. Juni 1264. Ihrem Inhalte zufolge soll König Ottokar II. dem Wok von Rosenberg und dessen Nachkommen die Burg Sokolči und den Burgstall Pschenitz zu Eigen gegeben, die genannten Herren von Rosenberg zu obersten Richtern und Burggrafen in Böhmen eingesetzt, ihnen das Recht zum Bergbau auf ihren Gütern und zur kauflichen 40 Erwerbung von Vasallen gegeben und endlich eine besondere Art von Eidesleistung gewährt haben. Diese Urkunden haben nach dem Abdruck bei Pangerl nachstehenden Wortlaut: „Nos Johannes, dei gratia Boemiae et Poloniae rex ac Lucemburgensis comes. Cum decor et potestas „maiestatis nostrae regiae nostrum praecesserit statum, dignum tamen ac honestum arbitramur fore, eorum votis „uberius acclamare, quorum fidem et devotionem circa universa negotia nostra promovenda integram ac inconwul- 45 „sam certiori experientia didicimus. Inde est nos advertentes grata ac praeclara devotionis obsequia, quae nobilis „Petrus de Rosenberch, summus camerarius regni Boemiae, fidelis noster dilectus, hactenus tam fideliter quam „devote nobis exhibuit, ac etiam domino largiente inantea est exhibiturus, suis ad praesens quantum possumus „cupientes respondere meritis et obsequiis, notum facimus tam praesentibus quam in aewum successuris, quod nos 5
Strana 61
1352. 61 10 15 20 25 30 35 40 45 50 „eidem Petro et heredibus suis de nostrae liberalitatis munificentia concedimus, innovamus et confirmamus auctori- „tate nostra regia Boemiae literas, cuius fsic] tenor est in haec verba: „Ottakarus dei gratia rex Boemiae, dux Austriae et Stiriae marchioque Moraviae etc. Notum facimus „tenore praesentium universis tam praesentibus quam futuris, quod nos dedimus nobili Wokoni de Rosenberch „supremo marscalco nostro regni Boemiae et capitaneo Carinthiae et Stiriae, speciali fideli nostro dilecto, et suc- „cessoribus suis cum consilio fidelium nostrorum accedente consilio et ex certa nostra scientia castrum Sokolczye, „quod ipse suis sumptibus et impensis propter spolia et rapinas a Janakone de Wodycz comparavit, et ffortali- „tium Przyenicze a Benessio dicto Nossony propter eundem casum, cum omnibus pertinentiis, quae spectant „ad supradictum castrum et ffortalicium, silvis, pratis, agris cultis et incultis, nemoribus, pascuis, moleudinis, aqua- „rumve decursibus et cum omni iure ad ea spectante et pleno dominio, sibi et successoribus suis hereditarie „tenendum et possidendum. Considerantes bonum regni et nostrum utile, quod dum oprimuntur mali, eriguntur „boni, videntes diligentiam eius in his, quae sunt pro regno pacis et pro persona maiestatis nostrae, indeficienter „servientem, ipsum supradictum Wokonem et successores eius facimus et creamus eos auctoritate nostra regia „Boemiae post nos primos et supremos iustitiarios et purkravios iudices que totius regni, cum ipse „vel ipsi invenirent tales homines raptores vel maleficos contra pacem et iura Boemiae quocunque modo facieutes, „eos opprimere et destruere, qualiter sibi vel successoribus suis videbitur oportunum, in corporibus et rebus secundum „exigentiam condignam eorum. Et si aliquis in regno tales contra regem et contra eos adiuvare vel tuere praesump- „serit, in eandem indignationem regiae maiestatis nostrae et regni incurreret ultionem. Et quem vel quoscunque in „castris, fortalitiis munitionibusque et eos devinceret, debent facere cum eis secundum condecentiam voluutatis eorum, „et quaecunque eorum sunt vel fuerunt, talium sint bona mobilia et immobilia, quocunque nomine appellantur, de- „bent habere et tenere ex officio suo et pro suis laboribus et impensis hereditarie possidendum, cuiuscunque status „vel conditionis sit, tamen sub tali conditione, quod si nos vel successores nostri reges Boemiae volentes habere "pro nobis vel pro camera nostra, debemus eis impensas et expensas et dampna eorum refondere et resarcire, „quascunque perciperent in hac causa, et ipsi debent nobis notificare omnes impensas et expensas et dampna „eorum sub iuramento tali, sicut nobis obligantur, et nos expedientes eos indempnes possumus cum illis bonis facere, „quid nobis placet vel successoribus nostris. Etiam si aurifodinas vel argenti vel cupri, ferri aut cuius- „cunque metalli invenerint in bonis hereditariis suis, debent tenere et habere et uti sine impedimento nostro „et nostrorum successorum et aliorum omnium procul motis tam diu, usque quo non aligenarent per venditionem. „Etiam supradicto Wokoni et suis successoribus legittimis facimus hanc gratiam, considerantes servitia eius grata „nobis et condigna, ut possent emere omagium, vasallos sibi comparare secundum consuetudinem terrae Boe- „miae, et de consensu nostro et successorum nostrorum cum omnibus pertinentiis et libertatibus suis ad instar alio- „rum bonorum suorum liberorum habere, tenere debeant imperpetuum et libere possidere, hoc adiecto, si emerent „ommagium, debent libere tenere, sicut supra scriptum est, sed si contingeret eos vendere pro quacunque neces- „sitate, tunc possunt vendere tali modo, sicut tenuit ille in omagio, a quo emerunt, cui vendunt, ut ipse tali „modo teneat. Etiam si contingeret eis, cui vel contra quem iuramentum facere, non debent iurare nec in cruce „nec tactis sanctis ewangeliis, sed ponentes supra pectus suum digitos suos debent dicere : „Ego A vel B (nomen „suum nominando) iuro iuramento, in quo obligor domino deo et domino meo regi (nominando regem nomine „suo), quod non sum reus cum hiis omnibus, in quibus me inculpat iste, sic me adiuvet deus, beata virgo et „omnes sancti (nominando personam, cui vel contra quam iuramentum praestitit)“ — et alia verba in iuramentis „non sunt obligati facere per illam gratiam, quam fecimus eis auctoritate regia tamquam rex Boemiae propter „legalitatem domus eorum et utilia et grata servitia, quae nobis fecerunt, faciunt et facere intendunt. In cuius „rei testimonium praesentes literas fieri et sigillo nostro maiori iussimus munimine communiri. Datum Pragae, „anno a nativitate domini millesimo CCmolxiiijo, in vigilia Johannis Baptistae [23. Juni 1264]. „Ottakarus dei gratia rex Boemiae, dux Austriae marchioque Moraviae etc. Notum facimus tenore „praesentium universis, quod cum nobilis Woko de Rosenberch, summus marscalcus regni Boemiae et capitaneus „Carinthiae et Stiriae, fidelis noster specialis dilectus, monasterium Sanctae Coronae, fundationem nostram, in „honore beatae virginis Mariae sumptibus nostris et etiam impensis suis in bona parte construxit et dotavit, sicut „sumus de hoc sufficientius informati, et ut idem ex sua dotatione comodum et fructum possit debitum reportare, „nos animo deliberato, sano fidelium nostrorum accedente consilio et ex certa nostra scientia praefato Wokoni „de Rosemberch praedicta bona in parte dotante dedimus, tribuimus virtute praesentium, auctoritate regia Boe- „miae donamus per ipsum, heredes et successores suos legitimos tuenda et defendenda, sine impedimento quo- „libet hereditarie possidenda, ita quod nos seu successores nostri nulli homini predicta bona, videlicet monaste- „rium Sanctae Coronae ordinis Cisterciensis valeamus seu possimus comittere, seu aliquas proscriptiones super „ijsdem facere quomodolibet. Etiam pro maiori diligentia tuitionis illius monasterii ex nostra liberalitate regia „damus et conferimus sibi et heredibus suis, ut possint venari illius supradicti monasterii bonis quocunque modo 1264 Nov. 14. 1264 Juni 23. 5 55
1352. 61 10 15 20 25 30 35 40 45 50 „eidem Petro et heredibus suis de nostrae liberalitatis munificentia concedimus, innovamus et confirmamus auctori- „tate nostra regia Boemiae literas, cuius fsic] tenor est in haec verba: „Ottakarus dei gratia rex Boemiae, dux Austriae et Stiriae marchioque Moraviae etc. Notum facimus „tenore praesentium universis tam praesentibus quam futuris, quod nos dedimus nobili Wokoni de Rosenberch „supremo marscalco nostro regni Boemiae et capitaneo Carinthiae et Stiriae, speciali fideli nostro dilecto, et suc- „cessoribus suis cum consilio fidelium nostrorum accedente consilio et ex certa nostra scientia castrum Sokolczye, „quod ipse suis sumptibus et impensis propter spolia et rapinas a Janakone de Wodycz comparavit, et ffortali- „tium Przyenicze a Benessio dicto Nossony propter eundem casum, cum omnibus pertinentiis, quae spectant „ad supradictum castrum et ffortalicium, silvis, pratis, agris cultis et incultis, nemoribus, pascuis, moleudinis, aqua- „rumve decursibus et cum omni iure ad ea spectante et pleno dominio, sibi et successoribus suis hereditarie „tenendum et possidendum. Considerantes bonum regni et nostrum utile, quod dum oprimuntur mali, eriguntur „boni, videntes diligentiam eius in his, quae sunt pro regno pacis et pro persona maiestatis nostrae, indeficienter „servientem, ipsum supradictum Wokonem et successores eius facimus et creamus eos auctoritate nostra regia „Boemiae post nos primos et supremos iustitiarios et purkravios iudices que totius regni, cum ipse „vel ipsi invenirent tales homines raptores vel maleficos contra pacem et iura Boemiae quocunque modo facieutes, „eos opprimere et destruere, qualiter sibi vel successoribus suis videbitur oportunum, in corporibus et rebus secundum „exigentiam condignam eorum. Et si aliquis in regno tales contra regem et contra eos adiuvare vel tuere praesump- „serit, in eandem indignationem regiae maiestatis nostrae et regni incurreret ultionem. Et quem vel quoscunque in „castris, fortalitiis munitionibusque et eos devinceret, debent facere cum eis secundum condecentiam voluutatis eorum, „et quaecunque eorum sunt vel fuerunt, talium sint bona mobilia et immobilia, quocunque nomine appellantur, de- „bent habere et tenere ex officio suo et pro suis laboribus et impensis hereditarie possidendum, cuiuscunque status „vel conditionis sit, tamen sub tali conditione, quod si nos vel successores nostri reges Boemiae volentes habere "pro nobis vel pro camera nostra, debemus eis impensas et expensas et dampna eorum refondere et resarcire, „quascunque perciperent in hac causa, et ipsi debent nobis notificare omnes impensas et expensas et dampna „eorum sub iuramento tali, sicut nobis obligantur, et nos expedientes eos indempnes possumus cum illis bonis facere, „quid nobis placet vel successoribus nostris. Etiam si aurifodinas vel argenti vel cupri, ferri aut cuius- „cunque metalli invenerint in bonis hereditariis suis, debent tenere et habere et uti sine impedimento nostro „et nostrorum successorum et aliorum omnium procul motis tam diu, usque quo non aligenarent per venditionem. „Etiam supradicto Wokoni et suis successoribus legittimis facimus hanc gratiam, considerantes servitia eius grata „nobis et condigna, ut possent emere omagium, vasallos sibi comparare secundum consuetudinem terrae Boe- „miae, et de consensu nostro et successorum nostrorum cum omnibus pertinentiis et libertatibus suis ad instar alio- „rum bonorum suorum liberorum habere, tenere debeant imperpetuum et libere possidere, hoc adiecto, si emerent „ommagium, debent libere tenere, sicut supra scriptum est, sed si contingeret eos vendere pro quacunque neces- „sitate, tunc possunt vendere tali modo, sicut tenuit ille in omagio, a quo emerunt, cui vendunt, ut ipse tali „modo teneat. Etiam si contingeret eis, cui vel contra quem iuramentum facere, non debent iurare nec in cruce „nec tactis sanctis ewangeliis, sed ponentes supra pectus suum digitos suos debent dicere : „Ego A vel B (nomen „suum nominando) iuro iuramento, in quo obligor domino deo et domino meo regi (nominando regem nomine „suo), quod non sum reus cum hiis omnibus, in quibus me inculpat iste, sic me adiuvet deus, beata virgo et „omnes sancti (nominando personam, cui vel contra quam iuramentum praestitit)“ — et alia verba in iuramentis „non sunt obligati facere per illam gratiam, quam fecimus eis auctoritate regia tamquam rex Boemiae propter „legalitatem domus eorum et utilia et grata servitia, quae nobis fecerunt, faciunt et facere intendunt. In cuius „rei testimonium praesentes literas fieri et sigillo nostro maiori iussimus munimine communiri. Datum Pragae, „anno a nativitate domini millesimo CCmolxiiijo, in vigilia Johannis Baptistae [23. Juni 1264]. „Ottakarus dei gratia rex Boemiae, dux Austriae marchioque Moraviae etc. Notum facimus tenore „praesentium universis, quod cum nobilis Woko de Rosenberch, summus marscalcus regni Boemiae et capitaneus „Carinthiae et Stiriae, fidelis noster specialis dilectus, monasterium Sanctae Coronae, fundationem nostram, in „honore beatae virginis Mariae sumptibus nostris et etiam impensis suis in bona parte construxit et dotavit, sicut „sumus de hoc sufficientius informati, et ut idem ex sua dotatione comodum et fructum possit debitum reportare, „nos animo deliberato, sano fidelium nostrorum accedente consilio et ex certa nostra scientia praefato Wokoni „de Rosemberch praedicta bona in parte dotante dedimus, tribuimus virtute praesentium, auctoritate regia Boe- „miae donamus per ipsum, heredes et successores suos legitimos tuenda et defendenda, sine impedimento quo- „libet hereditarie possidenda, ita quod nos seu successores nostri nulli homini predicta bona, videlicet monaste- „rium Sanctae Coronae ordinis Cisterciensis valeamus seu possimus comittere, seu aliquas proscriptiones super „ijsdem facere quomodolibet. Etiam pro maiori diligentia tuitionis illius monasterii ex nostra liberalitate regia „damus et conferimus sibi et heredibus suis, ut possint venari illius supradicti monasterii bonis quocunque modo 1264 Nov. 14. 1264 Juni 23. 5 55
Strana 62
62 1352—1356. 1264 Nov. 14. 1338 Sept. 17. „ipse et successores sui, et praeter eos nullus alius, sine impedimento quolibet. Ad huius autem confirmationis „et concessionis nostrae memoriam et robur perpetuo valiturum. In cuius rei testimonium praesentes litteras „fieri et sigillo nostro maiori iussimus munimine communiri. Datum Pragae, feria vj post Martini, anno domini „millesimo CCmolxiiijto [14. November 1264]. „Ad huius concessionis, innovationis et confirmationis robur perpetuo valiturum in testimonio literarum 5 „typario nostro maiori iussimus munimine communiri. Datum Lytomyrzycz, in die Lamperti, anno a nativitate „domini millesimo trecentesimo tricesimo tercio“ [17. September 13333. [Auf dem Umbug links:] Ad mandatum domini] regis W. Nach dem angeblichen Original auf Pergament im fürstl. Schwarzenbergischen Archive zu Krummau von Pangerl veröffentlicht in seinem „Urkb. v. Goldenkron“ S. 83, nr. XLI und S. 11—13, nr. II. Ein Vidimus dieser 10 Urkunde, welches am 14. Februar 1460 zu Krummau auf Veranlassung des Herrn Johann von Rosenberg ausgefertigt worden ist, befindet sich im Wittingauer Archive. Pangerl, 1. c. 499—501. — Emler: „Regesta“ II 177—178, nr. 454, S. 181, nr. 465 und III 792, nr. 2038. 98. 1355 April 1. 1355 April 1. [Pragl. — Die durch Verzichtleistung des Pfarrers Busko erledigte Pfarre 15 in Budweis wird von K. Karl IV. dem Cleriker Bohunko, Sohn des Johann von Čekau, verliehen. In sein Amt haben den neuen Pfarrer einzuführen die Pfarrer von Zahradie und Pischtin. Budieiowicz. 1355, 1. Aprilis. Bohunco clericus Johannis de Czeczow ad ecclesiam in Budieyowicz per renunciacionem Buzkonis plebani vacantem per dominum Karolum Romanorum et Boemie regem fuit confirmatus, s. Maria de Zahradie et de 20 Pistyn ecclesiarum plebanis pro executoribus sibi deputatis. Tingl: Liber primus confirmationum. S. 32. 99. 1355 Ende Septemb. 1355 Ende September. — Der unter dem Namen Majestas Carolina bekannte Ent- wurf eines Landrechtes für die böhmischen Länder, welchen Kaiser Karl IV. dem S. Wenzels-25 Landtage des Jahres 1355 vorgelegt, wegen des energischen Widerstandes der böhmischen Herren aber mittelst der Urkunde vom 6. October 1355 förmlich wieder zurückgezogen hatte, enthielt im Artikel VI die Bestimmung, dass jeder böhmische König binnen Monatsfrist nach der Thron- besteigung und nochmals unmittelbar vor der Krönung auf das Evangelium den Eid leisten müsse, eine Anzahl namentlich angeführter Städte — darunter auch Budweis*) — Burgen und Reichs- 30 pfandschaften niemals zu veräussern, zu verpfänden, auch nicht zum Unterhalt scines Vaters, Sohnes oder Bruders, oder als Heimsteuer seiner Tochter, oder endlich als Morgengabe seiner Ge- mahlin auszusetzen. Palacký: „Archiv Český“ III 81—85. Werunský Dr. E.: „Die Majestas Karolina“ in der „Zeitschr. d. Savigny-Stiftung für Rechtsgeschichte“ Bd. IX S. 64—103. Werunský: „Gesch. Kais. Karls IV. u. s. 35 Zeit“ III 79. 1356 Мai 9. 100. 1356 Mai 9. Prag. — Kaiser Karl IV. schreibt an den Rheinpfalzgrafen Ruprecht d. ä., und in gleicher Weise an die Stadt Strassburg, sowie an die Vicare von Mantua Guido und Feltrinus von Gonzaga, dass König Kasimir von Polen zu ihm nach Prag gekommen sei und 40 sich eine Zeit lang dort aufgehalten habe, mit dem er nun freundlich berichtet sci; er habe des- halb in Böhmen bleiben müssen. Nun werde er von heute in vierzehn Tagen mit dem Herzoge Albrecht von Österreich eine Zusammenkunft in Budweis, das drei Tagreisen von Prag ent- *) Die handschriftlichen Überlieferungen der „Majestas Carolina" haben irrthümlich „Rudnicz“, nur der von Pa- lacký mit „P 3“ bezeichnete Auszug bietet „Buduicz“. 45
62 1352—1356. 1264 Nov. 14. 1338 Sept. 17. „ipse et successores sui, et praeter eos nullus alius, sine impedimento quolibet. Ad huius autem confirmationis „et concessionis nostrae memoriam et robur perpetuo valiturum. In cuius rei testimonium praesentes litteras „fieri et sigillo nostro maiori iussimus munimine communiri. Datum Pragae, feria vj post Martini, anno domini „millesimo CCmolxiiijto [14. November 1264]. „Ad huius concessionis, innovationis et confirmationis robur perpetuo valiturum in testimonio literarum 5 „typario nostro maiori iussimus munimine communiri. Datum Lytomyrzycz, in die Lamperti, anno a nativitate „domini millesimo trecentesimo tricesimo tercio“ [17. September 13333. [Auf dem Umbug links:] Ad mandatum domini] regis W. Nach dem angeblichen Original auf Pergament im fürstl. Schwarzenbergischen Archive zu Krummau von Pangerl veröffentlicht in seinem „Urkb. v. Goldenkron“ S. 83, nr. XLI und S. 11—13, nr. II. Ein Vidimus dieser 10 Urkunde, welches am 14. Februar 1460 zu Krummau auf Veranlassung des Herrn Johann von Rosenberg ausgefertigt worden ist, befindet sich im Wittingauer Archive. Pangerl, 1. c. 499—501. — Emler: „Regesta“ II 177—178, nr. 454, S. 181, nr. 465 und III 792, nr. 2038. 98. 1355 April 1. 1355 April 1. [Pragl. — Die durch Verzichtleistung des Pfarrers Busko erledigte Pfarre 15 in Budweis wird von K. Karl IV. dem Cleriker Bohunko, Sohn des Johann von Čekau, verliehen. In sein Amt haben den neuen Pfarrer einzuführen die Pfarrer von Zahradie und Pischtin. Budieiowicz. 1355, 1. Aprilis. Bohunco clericus Johannis de Czeczow ad ecclesiam in Budieyowicz per renunciacionem Buzkonis plebani vacantem per dominum Karolum Romanorum et Boemie regem fuit confirmatus, s. Maria de Zahradie et de 20 Pistyn ecclesiarum plebanis pro executoribus sibi deputatis. Tingl: Liber primus confirmationum. S. 32. 99. 1355 Ende Septemb. 1355 Ende September. — Der unter dem Namen Majestas Carolina bekannte Ent- wurf eines Landrechtes für die böhmischen Länder, welchen Kaiser Karl IV. dem S. Wenzels-25 Landtage des Jahres 1355 vorgelegt, wegen des energischen Widerstandes der böhmischen Herren aber mittelst der Urkunde vom 6. October 1355 förmlich wieder zurückgezogen hatte, enthielt im Artikel VI die Bestimmung, dass jeder böhmische König binnen Monatsfrist nach der Thron- besteigung und nochmals unmittelbar vor der Krönung auf das Evangelium den Eid leisten müsse, eine Anzahl namentlich angeführter Städte — darunter auch Budweis*) — Burgen und Reichs- 30 pfandschaften niemals zu veräussern, zu verpfänden, auch nicht zum Unterhalt scines Vaters, Sohnes oder Bruders, oder als Heimsteuer seiner Tochter, oder endlich als Morgengabe seiner Ge- mahlin auszusetzen. Palacký: „Archiv Český“ III 81—85. Werunský Dr. E.: „Die Majestas Karolina“ in der „Zeitschr. d. Savigny-Stiftung für Rechtsgeschichte“ Bd. IX S. 64—103. Werunský: „Gesch. Kais. Karls IV. u. s. 35 Zeit“ III 79. 1356 Мai 9. 100. 1356 Mai 9. Prag. — Kaiser Karl IV. schreibt an den Rheinpfalzgrafen Ruprecht d. ä., und in gleicher Weise an die Stadt Strassburg, sowie an die Vicare von Mantua Guido und Feltrinus von Gonzaga, dass König Kasimir von Polen zu ihm nach Prag gekommen sei und 40 sich eine Zeit lang dort aufgehalten habe, mit dem er nun freundlich berichtet sci; er habe des- halb in Böhmen bleiben müssen. Nun werde er von heute in vierzehn Tagen mit dem Herzoge Albrecht von Österreich eine Zusammenkunft in Budweis, das drei Tagreisen von Prag ent- *) Die handschriftlichen Überlieferungen der „Majestas Carolina" haben irrthümlich „Rudnicz“, nur der von Pa- lacký mit „P 3“ bezeichnete Auszug bietet „Buduicz“. 45
Strana 63
1356. 63 fernt sei, haben, weshalb er den (auf den 29. Mai bestimmten) Hoftag zu Metz um vierzehn Tage verschoben habe. [Diese Zusammenkunft des Kaisers mit dem Herzoge Albrecht hat dann an dem angegebenen 23. Mai in Budweis nicht stattgefunden und scheint erst in der ersten Hälfte des Juli in Wien abgehalten worden zu sein.] 1356 Мai 9. Huber: „Reg. imp. VIII“ S. 197, nr. 2451 und 2452, S. 198, nr. 2453 und 2462 a. 101. 1356 Sept. 30. 1356 September 30. Stauf. — Kaiser Karl IV. bestätigt den Juden, seinen Kammer- knechten, welche in Prag, in Böhmen, sowie in den ihm untergebenen Ländern wohnen, zwei voll- inhaltlich eingeschaltete Privilegien K. Ottokar II. Mit dem ersten derselben ddo. Sadska 23. Octo- 10 ber 1254 publicirt Ottokar II. zwei Bullen des Papstes Innocenz IV. In der einen derselben (vom 22. October 1246) nimmt der Papst die Juden in seinen Schutz und befiehlt den Christen, die Juden nicht zum Christenthum zu zwingen, ihnen nicht Gewalt anzuthuen und sie an ihren Fest- tagen nicht zu beunruhigen oder zu bisher ungewohnten Verrichtungen zu zwingen. Niemand dürfe sich an den Friedhöfen der Juden freventlich vergreifen und ebensowenig die Juden beschul- 15 digen, dass sie bei ihrem Gottesdienste sich Menschenblutes bedienten. Mit der zweiten Bulle, vom 25. September 1253, ordnet Papst Innocenz IV. unter Androhung von Kirchenstrafen an, dass die Christen die Juden im Bisthum Würzburg unbehelligt lassen. Das zweite der eingeschal- teten Privilegien Ottokars II. für die Juden in Böhmen und in den seiner Herrschaft unter- gebenon Ländern, welches in Wien am 29. März angeblich des Jahres 1254 (die Urkunde ist in 2 die Zeit zwischen 1261—1264 zu versetzen) ausgefertigt ist, enthält nachstehende Bestimmungen: 1. In einem Rechtshandel gegen einen Juden darf ein Christ nur in Gemeinschaft mit einem Juden zur Zeugenschaft zugelassen werden. 2. Wenn ein Jude leugnet, von einem Christen ein Pfand erhalten zu haben, so geht er frei aus, wenn er dies beschwört. 3. Der Christ muss das Pfand um den Betrag auslösen, welchen der Jude für dasselbe gegeben zu haben beschwört. 25 4. Wenn ein Jude, ohne Zeugen führen zu können, behauptet, einem Christen geliehen zu haben, kann sich der Christ, der dies bestreitet, bloss durch einen Schwur reinigen. 5. Der Jude kann alles als Pfand annehmen, mit Ausnahme von blutigen und nassen Kleidern, sowie von Kirchen- gewändern. 6. Wenn ein Christ ein im Besitze eines Juden befindliches Pfand als sein ihm ge- stohlenes Eigenthum für sich in Anspruch nimmt und der Jude schwört, nichts davon gewusst zu 30 haben, hat der Christ dafür die vom Juden unter Eid angegebene Pfandsumme sammt den auf- gelaufenen Zinseszinsen zu bezahlen. 7. Wenn der Jude beschwört, dass er durch Feuer, Dieb- stahl oder Gewalt um ein Pfand gekommen sei, ist er dem Christen, der es versetzt hat, nichts schuldig. 8. Streitsachen zwischen Juden sind nicht vom Stadtrichter, sondern vom Landesfürsten oder dem obersten Kämmerer des Landes zu richten. 9. Wenn ein Christ einen Juden verwundet, 35 hat er dem Landesfürsten bzw. dessen Kammer zwölf Mark Goldes und dem verwundeten Juden zwölf Mark Silber, sowie die Heilungskosten zu bezahlen. 10. Ein Christ, der einen Juden ge- tödtet hat, soll nach Gebühr bestraft werden und sein Besitz an den Landesfürsten fallen. 11. Wenn ein Christ einen Juden in der Weise beschädigt, dass kein Blut fliesst, hat er dem Landesherrn vier Mark Gold, dem Beschädigten vier Mark Silber zu zahlen; ist er dies nicht 40 im Stande, soll ihm eine Hand abgehauen werden. 12. Der Jude kann ungehindert das Gebiet des Königs durchziehen; wenn er Waren oder andere zollpflichtige Sachen führt, hat er dafür nicht mehr als ein Bürger der betreffenden Stadt zu zahlen. 13. Die Juden dürfen nicht ge- swungen werden, von Leichen, welche sie ihrem Gebrauche nach von einem Ort nach einem ande- ren führen, in den Mautstationen eine Abgabe zu leisten. 14. Ein Christ, der einen Juden-
1356. 63 fernt sei, haben, weshalb er den (auf den 29. Mai bestimmten) Hoftag zu Metz um vierzehn Tage verschoben habe. [Diese Zusammenkunft des Kaisers mit dem Herzoge Albrecht hat dann an dem angegebenen 23. Mai in Budweis nicht stattgefunden und scheint erst in der ersten Hälfte des Juli in Wien abgehalten worden zu sein.] 1356 Мai 9. Huber: „Reg. imp. VIII“ S. 197, nr. 2451 und 2452, S. 198, nr. 2453 und 2462 a. 101. 1356 Sept. 30. 1356 September 30. Stauf. — Kaiser Karl IV. bestätigt den Juden, seinen Kammer- knechten, welche in Prag, in Böhmen, sowie in den ihm untergebenen Ländern wohnen, zwei voll- inhaltlich eingeschaltete Privilegien K. Ottokar II. Mit dem ersten derselben ddo. Sadska 23. Octo- 10 ber 1254 publicirt Ottokar II. zwei Bullen des Papstes Innocenz IV. In der einen derselben (vom 22. October 1246) nimmt der Papst die Juden in seinen Schutz und befiehlt den Christen, die Juden nicht zum Christenthum zu zwingen, ihnen nicht Gewalt anzuthuen und sie an ihren Fest- tagen nicht zu beunruhigen oder zu bisher ungewohnten Verrichtungen zu zwingen. Niemand dürfe sich an den Friedhöfen der Juden freventlich vergreifen und ebensowenig die Juden beschul- 15 digen, dass sie bei ihrem Gottesdienste sich Menschenblutes bedienten. Mit der zweiten Bulle, vom 25. September 1253, ordnet Papst Innocenz IV. unter Androhung von Kirchenstrafen an, dass die Christen die Juden im Bisthum Würzburg unbehelligt lassen. Das zweite der eingeschal- teten Privilegien Ottokars II. für die Juden in Böhmen und in den seiner Herrschaft unter- gebenon Ländern, welches in Wien am 29. März angeblich des Jahres 1254 (die Urkunde ist in 2 die Zeit zwischen 1261—1264 zu versetzen) ausgefertigt ist, enthält nachstehende Bestimmungen: 1. In einem Rechtshandel gegen einen Juden darf ein Christ nur in Gemeinschaft mit einem Juden zur Zeugenschaft zugelassen werden. 2. Wenn ein Jude leugnet, von einem Christen ein Pfand erhalten zu haben, so geht er frei aus, wenn er dies beschwört. 3. Der Christ muss das Pfand um den Betrag auslösen, welchen der Jude für dasselbe gegeben zu haben beschwört. 25 4. Wenn ein Jude, ohne Zeugen führen zu können, behauptet, einem Christen geliehen zu haben, kann sich der Christ, der dies bestreitet, bloss durch einen Schwur reinigen. 5. Der Jude kann alles als Pfand annehmen, mit Ausnahme von blutigen und nassen Kleidern, sowie von Kirchen- gewändern. 6. Wenn ein Christ ein im Besitze eines Juden befindliches Pfand als sein ihm ge- stohlenes Eigenthum für sich in Anspruch nimmt und der Jude schwört, nichts davon gewusst zu 30 haben, hat der Christ dafür die vom Juden unter Eid angegebene Pfandsumme sammt den auf- gelaufenen Zinseszinsen zu bezahlen. 7. Wenn der Jude beschwört, dass er durch Feuer, Dieb- stahl oder Gewalt um ein Pfand gekommen sei, ist er dem Christen, der es versetzt hat, nichts schuldig. 8. Streitsachen zwischen Juden sind nicht vom Stadtrichter, sondern vom Landesfürsten oder dem obersten Kämmerer des Landes zu richten. 9. Wenn ein Christ einen Juden verwundet, 35 hat er dem Landesfürsten bzw. dessen Kammer zwölf Mark Goldes und dem verwundeten Juden zwölf Mark Silber, sowie die Heilungskosten zu bezahlen. 10. Ein Christ, der einen Juden ge- tödtet hat, soll nach Gebühr bestraft werden und sein Besitz an den Landesfürsten fallen. 11. Wenn ein Christ einen Juden in der Weise beschädigt, dass kein Blut fliesst, hat er dem Landesherrn vier Mark Gold, dem Beschädigten vier Mark Silber zu zahlen; ist er dies nicht 40 im Stande, soll ihm eine Hand abgehauen werden. 12. Der Jude kann ungehindert das Gebiet des Königs durchziehen; wenn er Waren oder andere zollpflichtige Sachen führt, hat er dafür nicht mehr als ein Bürger der betreffenden Stadt zu zahlen. 13. Die Juden dürfen nicht ge- swungen werden, von Leichen, welche sie ihrem Gebrauche nach von einem Ort nach einem ande- ren führen, in den Mautstationen eine Abgabe zu leisten. 14. Ein Christ, der einen Juden-
Strana 64
64 1356. friedhof schändet, soll das Leben verlieren und sein Eigenthum dem Landesfürsten zufallen. 15. Wer freventlich nach der Judenschule wirft, soll dem Judenrichter zwei Talente bezahlen. 16. Ein Jude soll dem Judenrichter nicht mehr als 12 Denare an Strafe bezahlen. 17. Wenn ein Jude der Vorladung seines Richters nicht Folge leistet, soll er das erste- und zweitemal 4 Denare, das drittemal aber 36 Denare dem Richter bezahlen. 18. Ein Jude, der einen anderen 5 Juden verwundet, hat dem Judenrichter 2 Talente als Strafe zu entrichten. 19. Kein Jude darf den Eid auf die Thora ablegen, ausser wenn er vor den Landesfürsten gerufen wird. 20. Gegen denjenigen, auf welchen der Verdacht fällt, einen Juden heimlich getödtet zu haben, sagt der König den Juden seinen Beistand zu. 21. Einem Christen, der eine Jüdin verwundet, soll die Hand abgeschlagen werden. 22. Die Judenrichter dürfen Streitigkeiten zwischen Juden 10 nur auf Grund einer Klage vor ihr Gericht ziehen. 23. Wenn ein Christ von einem Juden ein Pfand auslöst, die Zinsen aber nicht bezahlt, hat er nach Ablauf eines Monates Zinseszinsen an entrichten. 24. Im Hause eines Juden darf niemand beherbergt werden. 25. Der Besitz eincs Adeligen, auf welchen ein Jude Geld dargeliehen hat, soll wie ein anderer Pfandbesitz behandelt werden. 26. Wer ein Judenkind entführt, soll als Dieb behandelt werden. 27. Ein bei einem 15 Juden verpfändeter Gegenstand verfällt nach Jahr und Tag und kann von dem Juden verkauft werden, wenn dessen Werth die Pfandsumme nicht übersteigt. 28. An ihren Festtagen sollen die Juden nicht zur Auslösung der Pfänder gezwungen werden. 29. Ein Christ, der einem Juden das Pfand gewaltsam wegnimmt oder in seinem Hause eine Gewaltthat begeht, soll strenge bestraft werden. 30. Das Gericht über einen Juden darf nur in der Judenschule abgehalten werden, 20 ausser der Jude wird vor den König gerufen. 31. Der Kaiser verbietet, die Juden zu beschul- digen, dass sie sich Menschenblutes bedienten. 32. Das von den Juden gelichene Geld ist in derselben Valuta mit Zinseszinsen zurückzuzahlen. 1356 Sept. 30. 1254 Oct. 23. 1246 Oct. 22. In nomine sancte et indiuidue Trinitatis feliciter Amen. Karolus quartus diuina fauente clemencia Romanorum imperator semper augustus et Boemie rex. Ad perpetuam rei memoriam. 25 Exhibita nostre celsitudini pro parte Judeorum Pragensium nec non omnium aliorum Judeorum in regno nostro Boemie et terris nobis subiectis consistencium, camere nostre seruorum, supplex peticio continebat, vt quoddam priuilegium clare memorie illustris quondam Ottakari, tunc ducis Austrie et marchionis Morauie, quedam priuilegia apostolica dictis Judeis confirmantis, nec non aliud priuilegium eiusdem quondam Ottakari, vt regis Boemie, 30 super juribus et distinccione eorumdem Judeorum approbare, ratificare, innouare et confirmare de benignitate solita dignaremur. Quorum quidem priuilegiorum primi tenor talis est: Ottakarus, qui et Przyemysl, dei gracia dux Austrie et marchio Morauie, vniuersis hanc paginam inspecturis imperpetuum recognoscimus et presentibus publice protestamur, quod literas summi pontificis sub sigillo reuerendi patris et domini Hermanni venerabilis 35 Erbipolensis episcopi Judeis concessas, non viciatas, non cancellatas, ut asseruit, nec in aliqua sui parte diminutas, de verbo ad verbum uidimus et audiuimus in hunc modum continentes: Innocencius episcopus, seruus seruorum dei, dilectis in Christo filiis fidelibus Cristianis salutem et apostolicam benediccionem. Sicut Judeis non debet esse licencia in synagogis suis, vltra quam permissum est lege, presumere, ita in hiis, que concessa sunt, 40 nullum debent preiudicium sustinere. Nos ergo, licet in sua magis velint duricia perdurare, quam prophetarum verba et suarum scripturarum archana cognoscere atque ad Cristiane fidei et salutis noticiam peruenire; quia tamen defensionem nostram et auxilia postulant et Cristiane pietatis mansuetudinem predecessorum nostrorum felicis memorie Calixti, Eugenii, Alexandri, Clementis, Celestini, Innocencii, Honorii et Gregorii, Romanorum 45
64 1356. friedhof schändet, soll das Leben verlieren und sein Eigenthum dem Landesfürsten zufallen. 15. Wer freventlich nach der Judenschule wirft, soll dem Judenrichter zwei Talente bezahlen. 16. Ein Jude soll dem Judenrichter nicht mehr als 12 Denare an Strafe bezahlen. 17. Wenn ein Jude der Vorladung seines Richters nicht Folge leistet, soll er das erste- und zweitemal 4 Denare, das drittemal aber 36 Denare dem Richter bezahlen. 18. Ein Jude, der einen anderen 5 Juden verwundet, hat dem Judenrichter 2 Talente als Strafe zu entrichten. 19. Kein Jude darf den Eid auf die Thora ablegen, ausser wenn er vor den Landesfürsten gerufen wird. 20. Gegen denjenigen, auf welchen der Verdacht fällt, einen Juden heimlich getödtet zu haben, sagt der König den Juden seinen Beistand zu. 21. Einem Christen, der eine Jüdin verwundet, soll die Hand abgeschlagen werden. 22. Die Judenrichter dürfen Streitigkeiten zwischen Juden 10 nur auf Grund einer Klage vor ihr Gericht ziehen. 23. Wenn ein Christ von einem Juden ein Pfand auslöst, die Zinsen aber nicht bezahlt, hat er nach Ablauf eines Monates Zinseszinsen an entrichten. 24. Im Hause eines Juden darf niemand beherbergt werden. 25. Der Besitz eincs Adeligen, auf welchen ein Jude Geld dargeliehen hat, soll wie ein anderer Pfandbesitz behandelt werden. 26. Wer ein Judenkind entführt, soll als Dieb behandelt werden. 27. Ein bei einem 15 Juden verpfändeter Gegenstand verfällt nach Jahr und Tag und kann von dem Juden verkauft werden, wenn dessen Werth die Pfandsumme nicht übersteigt. 28. An ihren Festtagen sollen die Juden nicht zur Auslösung der Pfänder gezwungen werden. 29. Ein Christ, der einem Juden das Pfand gewaltsam wegnimmt oder in seinem Hause eine Gewaltthat begeht, soll strenge bestraft werden. 30. Das Gericht über einen Juden darf nur in der Judenschule abgehalten werden, 20 ausser der Jude wird vor den König gerufen. 31. Der Kaiser verbietet, die Juden zu beschul- digen, dass sie sich Menschenblutes bedienten. 32. Das von den Juden gelichene Geld ist in derselben Valuta mit Zinseszinsen zurückzuzahlen. 1356 Sept. 30. 1254 Oct. 23. 1246 Oct. 22. In nomine sancte et indiuidue Trinitatis feliciter Amen. Karolus quartus diuina fauente clemencia Romanorum imperator semper augustus et Boemie rex. Ad perpetuam rei memoriam. 25 Exhibita nostre celsitudini pro parte Judeorum Pragensium nec non omnium aliorum Judeorum in regno nostro Boemie et terris nobis subiectis consistencium, camere nostre seruorum, supplex peticio continebat, vt quoddam priuilegium clare memorie illustris quondam Ottakari, tunc ducis Austrie et marchionis Morauie, quedam priuilegia apostolica dictis Judeis confirmantis, nec non aliud priuilegium eiusdem quondam Ottakari, vt regis Boemie, 30 super juribus et distinccione eorumdem Judeorum approbare, ratificare, innouare et confirmare de benignitate solita dignaremur. Quorum quidem priuilegiorum primi tenor talis est: Ottakarus, qui et Przyemysl, dei gracia dux Austrie et marchio Morauie, vniuersis hanc paginam inspecturis imperpetuum recognoscimus et presentibus publice protestamur, quod literas summi pontificis sub sigillo reuerendi patris et domini Hermanni venerabilis 35 Erbipolensis episcopi Judeis concessas, non viciatas, non cancellatas, ut asseruit, nec in aliqua sui parte diminutas, de verbo ad verbum uidimus et audiuimus in hunc modum continentes: Innocencius episcopus, seruus seruorum dei, dilectis in Christo filiis fidelibus Cristianis salutem et apostolicam benediccionem. Sicut Judeis non debet esse licencia in synagogis suis, vltra quam permissum est lege, presumere, ita in hiis, que concessa sunt, 40 nullum debent preiudicium sustinere. Nos ergo, licet in sua magis velint duricia perdurare, quam prophetarum verba et suarum scripturarum archana cognoscere atque ad Cristiane fidei et salutis noticiam peruenire; quia tamen defensionem nostram et auxilia postulant et Cristiane pietatis mansuetudinem predecessorum nostrorum felicis memorie Calixti, Eugenii, Alexandri, Clementis, Celestini, Innocencii, Honorii et Gregorii, Romanorum 45
Strana 65
1356. 65 10 15 20 25 30 35 pontificum, vestigiis inherentes, ipsorum peticionem admittimus eisque proteccionis nostre clipeum indulgemus. Statuimus eciam, ut nullus Cristianus inuitos vel nolentes ad baptismum venire compellat; sed si eorum quilibet sponte ad Cristianos fidei causa confugerit, postquam voluntas eius fuerit patefacta, Cristianis absque aliqua efficiatur calumpnia; veram quippe Cristianitatis fidem habere non creditur, qui ad Cristianorum baptisma non spontaneus sed inuitus cognoscitur peruenire. Nullus eciam Cristianus eorum personas sine judicio potestatis terre uulnerare aut occidere, uel suas illis pecunias aufferre presumat aut bonas, quas hactenus in ea, in qua habitant, regione habuerunt, consuetudines immutare. Preterea in festiuitatum suarum celebracione quisquam fustibus uel lapidibus eos nullatenus non perturbet, neque aliquis ab eis coacta seruicia exigat, nisi ea, que ipsis preteritis facere temporibus consueuerunt. Ad hec malorum hominum prauitati auaricie obuiantes decreuimus, ut nemo cimi- terium Judeorum invtilitare uel minuere audeat sub obtentu pecunie, corpora humata effodere; nec eciam aliquis eis obiciat, quod in ritu suo humano vtantur sanguine, cum tamen in veteri testamento preceptum sit eis, vt de humano sanguine taceamus, quod quolibet sanguine non vtantur, cum aput Fuldam et in pluribus aliis locis propter huiusmodi suspicionem multi Judei sint occisi; quod auctoritate presencium, ne deinceps fiat, districcius inhibemus. Si quis autem decreti huius tenore cognito temere, quod absit, contraire temptauerit, honoris et officii sui periculum paciatur, aut excommunicacionis vlcione plectatur, nisi presumpcionem suam digna satisfaccione correxerit. Nos autem dumtaxat huius proteccionis presidio uolumus communiri, qui nichil machinari presumpserint in subuersionem fidei Cristiane. [Datum Lugduni XI. Kalendas Nouembris, Indiccione V., incornacionis dominice anno mil- lesimo quadragesimo secundo, pontificatus nostri anno quarto.] Innocencius episcopus, seruus seruorum dei, dilecto filio decano Erbipolensi salutem et apostolicam benediccionem. Obuiare non credimus ecclesiastice honestati, si sedes apostolica, pia mater, Judeos, quos inter filios sui vteri sub propriis ritibus eorumdem salutem expectans misericorditer patitur conuersari, sui expertes fauoris et presidii non relinquat. Sane sicut Judeorum ciuitatis et diocesis Herbipolensis peticio nobis exhibita continebat, venerabilis frater noster, Herbipolensis episcopus, considerans, quod nonnulli Cristianorum eiusdem ciuitatis et diocesis dictos Judeos indebitis molestiis et exaccionibus contra indulta priuilegii dicte sedis inhumaniter affligebant, ac pia super hiis gestans viscera erga eos volensque ipsorum quieti consulere in hac parte ac dictorum Cristianorum prouidere saluti in ciuitate et diocesi predictis, per subditorum suorum loca duxit generaliter statuendum ac eciam inhibendum, ne aliquis subditorum suorum, clericus uel laicus, in quos ipse spiritualem uel temporalem jurisdiccionem obtinet, Judeos ipsos in parte aliqua, in personis. rebus uel familiis eorumdem aliquatenus audeat ledere, inuadere uel eciam in aliquo molestare, prout in literis confectis exinde ac ipsius episcopi sigillo munitis plenius dicitur contineri. Nos itaque predictorum Judeorum precibus inclinati, quod ab eodem episcopo super hoc proinde factum est, ratum habentes, discrecioni tue per apostolica scripta mandamus, quatenus eosdem Judeos contra predictorum statuti et inhibicionis tenorem non permittas super hiis ab aliquibus indebite molestari. Molestatores huiusmodi per censuram ecclesiasticam appellacione postposita compescendo, non obstante, si aliquibus a sede apostolica sit indultum, quod absque nostro 1253 Septb. 25. 1246 Oct. 22. 45 I. 9
1356. 65 10 15 20 25 30 35 pontificum, vestigiis inherentes, ipsorum peticionem admittimus eisque proteccionis nostre clipeum indulgemus. Statuimus eciam, ut nullus Cristianus inuitos vel nolentes ad baptismum venire compellat; sed si eorum quilibet sponte ad Cristianos fidei causa confugerit, postquam voluntas eius fuerit patefacta, Cristianis absque aliqua efficiatur calumpnia; veram quippe Cristianitatis fidem habere non creditur, qui ad Cristianorum baptisma non spontaneus sed inuitus cognoscitur peruenire. Nullus eciam Cristianus eorum personas sine judicio potestatis terre uulnerare aut occidere, uel suas illis pecunias aufferre presumat aut bonas, quas hactenus in ea, in qua habitant, regione habuerunt, consuetudines immutare. Preterea in festiuitatum suarum celebracione quisquam fustibus uel lapidibus eos nullatenus non perturbet, neque aliquis ab eis coacta seruicia exigat, nisi ea, que ipsis preteritis facere temporibus consueuerunt. Ad hec malorum hominum prauitati auaricie obuiantes decreuimus, ut nemo cimi- terium Judeorum invtilitare uel minuere audeat sub obtentu pecunie, corpora humata effodere; nec eciam aliquis eis obiciat, quod in ritu suo humano vtantur sanguine, cum tamen in veteri testamento preceptum sit eis, vt de humano sanguine taceamus, quod quolibet sanguine non vtantur, cum aput Fuldam et in pluribus aliis locis propter huiusmodi suspicionem multi Judei sint occisi; quod auctoritate presencium, ne deinceps fiat, districcius inhibemus. Si quis autem decreti huius tenore cognito temere, quod absit, contraire temptauerit, honoris et officii sui periculum paciatur, aut excommunicacionis vlcione plectatur, nisi presumpcionem suam digna satisfaccione correxerit. Nos autem dumtaxat huius proteccionis presidio uolumus communiri, qui nichil machinari presumpserint in subuersionem fidei Cristiane. [Datum Lugduni XI. Kalendas Nouembris, Indiccione V., incornacionis dominice anno mil- lesimo quadragesimo secundo, pontificatus nostri anno quarto.] Innocencius episcopus, seruus seruorum dei, dilecto filio decano Erbipolensi salutem et apostolicam benediccionem. Obuiare non credimus ecclesiastice honestati, si sedes apostolica, pia mater, Judeos, quos inter filios sui vteri sub propriis ritibus eorumdem salutem expectans misericorditer patitur conuersari, sui expertes fauoris et presidii non relinquat. Sane sicut Judeorum ciuitatis et diocesis Herbipolensis peticio nobis exhibita continebat, venerabilis frater noster, Herbipolensis episcopus, considerans, quod nonnulli Cristianorum eiusdem ciuitatis et diocesis dictos Judeos indebitis molestiis et exaccionibus contra indulta priuilegii dicte sedis inhumaniter affligebant, ac pia super hiis gestans viscera erga eos volensque ipsorum quieti consulere in hac parte ac dictorum Cristianorum prouidere saluti in ciuitate et diocesi predictis, per subditorum suorum loca duxit generaliter statuendum ac eciam inhibendum, ne aliquis subditorum suorum, clericus uel laicus, in quos ipse spiritualem uel temporalem jurisdiccionem obtinet, Judeos ipsos in parte aliqua, in personis. rebus uel familiis eorumdem aliquatenus audeat ledere, inuadere uel eciam in aliquo molestare, prout in literis confectis exinde ac ipsius episcopi sigillo munitis plenius dicitur contineri. Nos itaque predictorum Judeorum precibus inclinati, quod ab eodem episcopo super hoc proinde factum est, ratum habentes, discrecioni tue per apostolica scripta mandamus, quatenus eosdem Judeos contra predictorum statuti et inhibicionis tenorem non permittas super hiis ab aliquibus indebite molestari. Molestatores huiusmodi per censuram ecclesiasticam appellacione postposita compescendo, non obstante, si aliquibus a sede apostolica sit indultum, quod absque nostro 1253 Septb. 25. 1246 Oct. 22. 45 I. 9
Strana 66
66 1356. 1261—4 März 29. speciali mandato excommunicari aut interdici nequeant aut suspendi. Datum Asissii VII Kalendas Octobris pontificatus nostri anno vndecimo [25. September 1253.] Igitur cum sanctorum patrum concessiones et statuta nobis, qui titulos dignitatis nostre sub principio huius pagine duximus exprimendos, documenta certa sint merito et exempla vniuersis fidelibus regni nostri per Boemiam, baronibus, supanis, villicis, judicibus et aliis 5 a nobis habentibus judiciariam potestatem, damus gracie nostre sub obtentu, rerum quoque et personarum conseruacione firmiter in preceptis, vt et ipsi vna nobiscum firmiter custodiant et obseruent vniuersa et singula, que in hac pagina sunt expressa de Judeis in predicto regno nostro constitutis et cimiteriis eorum, synagogis, rebus quoque et personis perpetuo indebite non ledendis. Vt autem, que in hac pagina continentur, perpetua sint et firma, ipsa sigillorum 10 nostrorum munimine roborari mandauimus cum testibus subnotatis, qui sunt: Bauarus summus camerarius regni nostri, Witko de Noua domo, Smilo de Luchtemburch, Jerossius burgrauius Pragensis, Sdeslaus dapifer Morauie, Chadoldus Orphanus, Marquardus subcamerarius, Andreas subdapifer et alii quam plures. Actum in Satesca anno gracie millesimo ducentesimo quinguagesimo quarto, decimo Kalendas Nouembris*). [1254 October 15 23. Sadska.] Secundi vero priuilegii, de quo supra fit mencio, talis est tenor: In nomine sancte et indiuidue Trinitatis Amen. Nos Otakarus, dei gracia rex Boemie, dux Austrie et Stirie et marchio Morauie, omnibus in perpetuum. Quoniam vnius cuiusque condicionis homines in nostro dominio commorantes volumus gracie et beniuolencie participes 20 inuenire, vniuersis Judeis in regno nostro et dominio constitutis hec jura statuimus invio- labiliter obseruari. Primum quidem statuimus, vt pro pecunia mobili aut pro re immobili aut in causa criminali, que tangit personam aut res Judei, nullus Cristianorum contra Judeum nisi cum Cristiano et Judeo in testimonium admittatur. Item si Cristianus Judeum impetit, asserens, quod ei pignora sua obligauerit, et Judeus hoc diffitetur, si Cristianus Judei simplici verbo fidem noluerit adhibere, Judeus iurando super equiualente sibi oblato suam intencionem probabit et transeat absolutus. Item si Cristianus obligauerit pignus Judeo, affirmans, quod pro minori pecunia Judeo obligauerit, quam Judeus confiteatur, jurabit Judeus super pignore sibi obligato, et quod jurando 30 probauerit, Cristianus ei soluere non recuset. Item si Judeus Cristiano testibus non assumptis dicat, se pignus mutuasse, et ille negauerit, super hoc Cristianus solius sui iuramento se expurget. Et Judeus recipere poterit pigneris nomine omnia, que sibi fuerint obligata, quocumque nomine vocentur, nulla de hiis requisicione facta, exceptis vestibus sanguinolentis et madefactis 35 et sacris vestibus, quas nullatenus acceptabit. Item si Cristianus impetiuerit Judeum, quod pignus, quod Judeus habet, ei per furtum aut per violenciam sit ablatum, Judeus iuret super illo pignere, quod cum recepit, furtum, ablatum uel raptum ignorauit, et in suo iuramento implicit, quanto sit ei pignus huiusmodi obligatum; et sic expurgacione facta Cristianus sortem et vsuras ei persoluet, que tempore medio 40 accreuerint. Item si aut per casum incendii aut per furtum aut per vim res suas cum obligatis sibi pignoribus amiserit et hoc constiterit, et Cristianus, qui obligauit, nichilominus eum impetit, Judeus juramento proprio se absoluet. 25 1254 Oct. 23. ) Die Papierhandschrift hat : »millesimo ducentesimo quinquagesimo, xiiij Kalendas Nouembris." 45
66 1356. 1261—4 März 29. speciali mandato excommunicari aut interdici nequeant aut suspendi. Datum Asissii VII Kalendas Octobris pontificatus nostri anno vndecimo [25. September 1253.] Igitur cum sanctorum patrum concessiones et statuta nobis, qui titulos dignitatis nostre sub principio huius pagine duximus exprimendos, documenta certa sint merito et exempla vniuersis fidelibus regni nostri per Boemiam, baronibus, supanis, villicis, judicibus et aliis 5 a nobis habentibus judiciariam potestatem, damus gracie nostre sub obtentu, rerum quoque et personarum conseruacione firmiter in preceptis, vt et ipsi vna nobiscum firmiter custodiant et obseruent vniuersa et singula, que in hac pagina sunt expressa de Judeis in predicto regno nostro constitutis et cimiteriis eorum, synagogis, rebus quoque et personis perpetuo indebite non ledendis. Vt autem, que in hac pagina continentur, perpetua sint et firma, ipsa sigillorum 10 nostrorum munimine roborari mandauimus cum testibus subnotatis, qui sunt: Bauarus summus camerarius regni nostri, Witko de Noua domo, Smilo de Luchtemburch, Jerossius burgrauius Pragensis, Sdeslaus dapifer Morauie, Chadoldus Orphanus, Marquardus subcamerarius, Andreas subdapifer et alii quam plures. Actum in Satesca anno gracie millesimo ducentesimo quinguagesimo quarto, decimo Kalendas Nouembris*). [1254 October 15 23. Sadska.] Secundi vero priuilegii, de quo supra fit mencio, talis est tenor: In nomine sancte et indiuidue Trinitatis Amen. Nos Otakarus, dei gracia rex Boemie, dux Austrie et Stirie et marchio Morauie, omnibus in perpetuum. Quoniam vnius cuiusque condicionis homines in nostro dominio commorantes volumus gracie et beniuolencie participes 20 inuenire, vniuersis Judeis in regno nostro et dominio constitutis hec jura statuimus invio- labiliter obseruari. Primum quidem statuimus, vt pro pecunia mobili aut pro re immobili aut in causa criminali, que tangit personam aut res Judei, nullus Cristianorum contra Judeum nisi cum Cristiano et Judeo in testimonium admittatur. Item si Cristianus Judeum impetit, asserens, quod ei pignora sua obligauerit, et Judeus hoc diffitetur, si Cristianus Judei simplici verbo fidem noluerit adhibere, Judeus iurando super equiualente sibi oblato suam intencionem probabit et transeat absolutus. Item si Cristianus obligauerit pignus Judeo, affirmans, quod pro minori pecunia Judeo obligauerit, quam Judeus confiteatur, jurabit Judeus super pignore sibi obligato, et quod jurando 30 probauerit, Cristianus ei soluere non recuset. Item si Judeus Cristiano testibus non assumptis dicat, se pignus mutuasse, et ille negauerit, super hoc Cristianus solius sui iuramento se expurget. Et Judeus recipere poterit pigneris nomine omnia, que sibi fuerint obligata, quocumque nomine vocentur, nulla de hiis requisicione facta, exceptis vestibus sanguinolentis et madefactis 35 et sacris vestibus, quas nullatenus acceptabit. Item si Cristianus impetiuerit Judeum, quod pignus, quod Judeus habet, ei per furtum aut per violenciam sit ablatum, Judeus iuret super illo pignere, quod cum recepit, furtum, ablatum uel raptum ignorauit, et in suo iuramento implicit, quanto sit ei pignus huiusmodi obligatum; et sic expurgacione facta Cristianus sortem et vsuras ei persoluet, que tempore medio 40 accreuerint. Item si aut per casum incendii aut per furtum aut per vim res suas cum obligatis sibi pignoribus amiserit et hoc constiterit, et Cristianus, qui obligauit, nichilominus eum impetit, Judeus juramento proprio se absoluet. 25 1254 Oct. 23. ) Die Papierhandschrift hat : »millesimo ducentesimo quinquagesimo, xiiij Kalendas Nouembris." 45
Strana 67
1356. 67 Item si Judei inter se discordiam mouerint aut gwerram, judex ciuitatis nostre nullam sibi jurisdiccionem vindicet in eosdem, sed rex aut dux aut summus terre uel regni camerarius judicium exercebit. Si autem reatus vergit in personam, soli regi siue duci hic casus re- seruabitur iudicandus. Item si Cristianus Judeo uulnus qualecunque inflixerit, reus regi siue duci soluet xijcim marcas auri sue camere deferendas et uulnerato Judeo xijcim marcas argenti et expensas, quas pro suimet curacione impenderit medicine. Item si Cristianus Judeum occiderit, digno judicio puniatur, et omnia rei mobilia et im- mobilia in regis siue ducis transeant potestatem. Item si Cristianus Judeum ceciderit, ita tamen quod sanguinem non effundat, soluat regi uel duci quatuor marcas auri, percusso seu leso quatuor marcas argenti; si uero pecuniam habere non poterit, per detruncacionem manus satisfaciat pro commisso. Item ubicunque Judeus dominium nostrum transierit, nullus ei aliquod impedimentum prestabit, aut molestiam inferet nec grauamen. Sed si aliquas merces aut alias res duxerit, de quibus muta debeat prouenire, per omnia mutarum loca non nisi debitam soluat mutam, quam solueret vnus ciuium ciuitatis illius, in qua Judeus eo tempore commoratur. Item si Judei iuxta suam consuetudinem aliquem ex mortuis suis aut de ciuitate ad ciuitatem, aut de provincia ad provinciam, aut de vna terra ad aliam deduxerint, nichil ab eis per mutarios nostros uolumus extorqueri; si autem mutarius aliquid extorserit, vt predo, qui wlgariter rouber dicitur, puniatur. Item si Christianus cimiterium eorum quacumque temeritate dissipauerit aut inuaserit, in forma judicii moriatur et omnia sua proueniant regis camere siue ducis, quocumque nomine nuncupentur. Item si aliquis temerarie iactauerit super scolas Judeorum, judici Judeorum ij 25 talenta volumus ut persoluat. Item si Judeus judici suo in pena pecuniaria, que wandel dicitur, reus inuentus fuerit, non nisi xij denarios soluat ei. Item si Judeus per edictum sui judicis vocatus ad judicium, primo et secundo non venerit, pro vtraque vice judici quatuor denarios soluet; si ad tercium edictum non venerit, 30 soluat xxxvj denarios judici memorato. Item si Judeus Judeum wlnerauerit, suo judici in penam, que wandel dicitur, ij talenta soluere non recuset. Item statuimus, vt nullus [Judeus] iuret super rodali, preterquam ad nostram presenciam euocatus.*) Item si Judeus clam fuerit interemptus, vt per testimonium contestari non possit amicis suis, qui eum interemit, si post inquisicionem factam aliquem suspectum habere ceperit, nos Judeis contra suspectum pugilem uolumus exhibere. Item si Cristiani alicui Judee manum iniecerint violentam, manum illorum volumus detruncari. Item judex Judeorum nullam causam ortam inter Judeos in judicium deducat, nisi per 40 querimoniam fuerit invitatus. Item si a Judeo Cristianus pignus suum absoluerit, ita quod vsuras non persoluerit. easdem vsuras si infra mensem non dederit, illis vsuris accrescant vsure. Item nullum in domo Judei uolumus hospitari. 5 10 15 20 35 1261—4 März 29. 45 *) In dem Abdruck bei Rössler (und Emler) hat dieser Absatz folgenden Wortlaut: »Item statuimus, qu od nullus Judeus iuret super rodali, nisi sit promagnis causis, que se extendunt ad Lmarcas argenti, preterquam ad nostram presenciam euocatus; pro minoribus vero causis jurare debet ante scolas adostium dicte scole.« 9*
1356. 67 Item si Judei inter se discordiam mouerint aut gwerram, judex ciuitatis nostre nullam sibi jurisdiccionem vindicet in eosdem, sed rex aut dux aut summus terre uel regni camerarius judicium exercebit. Si autem reatus vergit in personam, soli regi siue duci hic casus re- seruabitur iudicandus. Item si Cristianus Judeo uulnus qualecunque inflixerit, reus regi siue duci soluet xijcim marcas auri sue camere deferendas et uulnerato Judeo xijcim marcas argenti et expensas, quas pro suimet curacione impenderit medicine. Item si Cristianus Judeum occiderit, digno judicio puniatur, et omnia rei mobilia et im- mobilia in regis siue ducis transeant potestatem. Item si Cristianus Judeum ceciderit, ita tamen quod sanguinem non effundat, soluat regi uel duci quatuor marcas auri, percusso seu leso quatuor marcas argenti; si uero pecuniam habere non poterit, per detruncacionem manus satisfaciat pro commisso. Item ubicunque Judeus dominium nostrum transierit, nullus ei aliquod impedimentum prestabit, aut molestiam inferet nec grauamen. Sed si aliquas merces aut alias res duxerit, de quibus muta debeat prouenire, per omnia mutarum loca non nisi debitam soluat mutam, quam solueret vnus ciuium ciuitatis illius, in qua Judeus eo tempore commoratur. Item si Judei iuxta suam consuetudinem aliquem ex mortuis suis aut de ciuitate ad ciuitatem, aut de provincia ad provinciam, aut de vna terra ad aliam deduxerint, nichil ab eis per mutarios nostros uolumus extorqueri; si autem mutarius aliquid extorserit, vt predo, qui wlgariter rouber dicitur, puniatur. Item si Christianus cimiterium eorum quacumque temeritate dissipauerit aut inuaserit, in forma judicii moriatur et omnia sua proueniant regis camere siue ducis, quocumque nomine nuncupentur. Item si aliquis temerarie iactauerit super scolas Judeorum, judici Judeorum ij 25 talenta volumus ut persoluat. Item si Judeus judici suo in pena pecuniaria, que wandel dicitur, reus inuentus fuerit, non nisi xij denarios soluat ei. Item si Judeus per edictum sui judicis vocatus ad judicium, primo et secundo non venerit, pro vtraque vice judici quatuor denarios soluet; si ad tercium edictum non venerit, 30 soluat xxxvj denarios judici memorato. Item si Judeus Judeum wlnerauerit, suo judici in penam, que wandel dicitur, ij talenta soluere non recuset. Item statuimus, vt nullus [Judeus] iuret super rodali, preterquam ad nostram presenciam euocatus.*) Item si Judeus clam fuerit interemptus, vt per testimonium contestari non possit amicis suis, qui eum interemit, si post inquisicionem factam aliquem suspectum habere ceperit, nos Judeis contra suspectum pugilem uolumus exhibere. Item si Cristiani alicui Judee manum iniecerint violentam, manum illorum volumus detruncari. Item judex Judeorum nullam causam ortam inter Judeos in judicium deducat, nisi per 40 querimoniam fuerit invitatus. Item si a Judeo Cristianus pignus suum absoluerit, ita quod vsuras non persoluerit. easdem vsuras si infra mensem non dederit, illis vsuris accrescant vsure. Item nullum in domo Judei uolumus hospitari. 5 10 15 20 35 1261—4 März 29. 45 *) In dem Abdruck bei Rössler (und Emler) hat dieser Absatz folgenden Wortlaut: »Item statuimus, qu od nullus Judeus iuret super rodali, nisi sit promagnis causis, que se extendunt ad Lmarcas argenti, preterquam ad nostram presenciam euocatus; pro minoribus vero causis jurare debet ante scolas adostium dicte scole.« 9*
Strana 68
68 1356. 1356 Septb. 30. Item si Judeus super possessiones aut literas magnatum terre pecuniam mutuauerit et hoc per suas literas et sigillum probauerit, nos Judeo iure aliorum pignorum possessiones assignabimus obligatas et ei eas contra violenciam defendemus.*) Item si aliquis vel aliqua puerum Judei abduxerit, vt fur uolumus condempnetur. Item si Judeus receperit a Cristiano pignus et per spacium anni tenuerit, si pigneris 5 valor mutuam pecuniam non excesserit, Judeus judici suo pignus demonstrabit et postea vendendi habeat libertatem. Si quod pignus aput Judeum diem et annum remanserit, nulli super [eo] postea respondebit. Item volumus, vt nullus Judeum super solucione pignorum in suo feriali die audeat coartare. Item quicumque Cristianorum Judeo per vim abstulerit pignus suum aut violenciam in 10 domo sua exercuerit, vt dissipator camere nostre grauiter punietur. -Item contra Judeum non nisi in scolis in iudicio procedatur, nobis exceptis, quia eos possumus ad nostram presenciam euocare. Item iuxta constituciones pape in nomine sancti patris nostri disstriccius prohibemus, ne de cetero Judei singuli in nostro dominio constituti debeant culpari, quod humano vtantur 15 sangwine, cum iuxta preceptum legis ab omni prorsus sangwine se Judei contineant vniuersi.**) Item statuimus, vt, quitquid Judeus mutuauerit, siue aurum fuerit, denarii uel argentum, idem ipsi solui seu reddi debeat cum vsura debita, que accrescit. Et vt omnia, que premissa sunt, perpetue obtineant firmitatis robur, presens instrumentum cum testium annotacione ipsis dedimus cum sigilli nostri caractere pro cautela. Testes vero 2o sunt hii: Benessius camerarius Morauie, Jenczo de Doblin, Hartlebus frater suus, Cuno marschalcus de Wewerin, Smilo de Brumowe, Dietricus filius Hrutonis, Bsnata dapifer, Nezamysl pincerna, Bohussius filius Chironis, Bohussius de Tasow, Nico- laus frater Bononis, Hymlo de Belkowe, Jeroscius frater suus, Markwardus longus, Wikardus de Tyrna, Milota frater Benessii, Laczlaus, Hartlebus filius Wyetene, 25 Johannes de Wssczenow, Radslaus de Herolticz, Andreas frater Benessii, Wocz- laus de Lublich. Item seruientes: Ratiborius frater Nezamyslini, Vncones de Ta- sow ambo, Prziedbor et Radmir filii Ydiconis, Wilhelmus filius Slawiborii, Mar- quardus de Byelkow, Vnssik, Drahoslaus, Wolbramus, Raytynarus, Wilhel- mus filius Wolbrami, Mertlo frater suus, Hersso cognatus Wicardi, Ebrhardus fra- 30 ter suus, Pardicz, Kutschinamius, Woless, Wenez, Schoth et alii quam plures. Actum in Praga anno domini millesimo CCLiiij" [?], datum Wyenne per manum nostri prothonotarii magistri Arnoldi, iiij° Kalendas Aprilis [1261—1264 März 29.] Nos igitur supradictorum Judeorum nostrorum deuotis precibus benignius inclinati, animaduertentes precipue, quia sancte matris ecclesie constitucionibus ac beatorum patrum in 35 premissis non decet vestigiis inherere, pensantes eciam vtilia et grata ipsorum Judeorum seruicia, que maiestati nostre retroactis exhibere temporibus et frequenter nostre camere non desinunt exhibere, supradicta priuilegia et omnia et singula in eis contenta auctoritate Boemie regia ratificamus, approbamus, innouamus et ex certa sciencia tenore presencium confirmamus adinstar clare memorie illustris quondam Johannis Boemie regis, genitoris nostri dilecti, qui suis ea litteris, 40 quas vidimus, similiter confirmauit. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre 1261—4 März 29. *) Zu diesem Artikel bemerkte in der Prager Handschrift Nr. 1864 am Rande eine Hand des XVI. Jahrhunderts: »Nebo gsy žid byl a nebos židy prziately gmiti musil.« **) In Rösslers (und Emlers) Druck hat dieser Artikel noch den nachstehenden Zusatz: »Sed si aliquis Judeus de occisione alicujus pueri Christiani per Christianum fuerit inculpatus, tribus Christianis et totidem Judeis convinci debet; et post- 45 quam convictus fuerit, tunc ipse Judeus tantummodo pena, que sequitur, puniatur crimine pro commisso; si vero ipsum testes supradicti et sua innocencia expurgabit, penam Christianus, quam Judeus pati debuerat, non immerito sustinebit."
68 1356. 1356 Septb. 30. Item si Judeus super possessiones aut literas magnatum terre pecuniam mutuauerit et hoc per suas literas et sigillum probauerit, nos Judeo iure aliorum pignorum possessiones assignabimus obligatas et ei eas contra violenciam defendemus.*) Item si aliquis vel aliqua puerum Judei abduxerit, vt fur uolumus condempnetur. Item si Judeus receperit a Cristiano pignus et per spacium anni tenuerit, si pigneris 5 valor mutuam pecuniam non excesserit, Judeus judici suo pignus demonstrabit et postea vendendi habeat libertatem. Si quod pignus aput Judeum diem et annum remanserit, nulli super [eo] postea respondebit. Item volumus, vt nullus Judeum super solucione pignorum in suo feriali die audeat coartare. Item quicumque Cristianorum Judeo per vim abstulerit pignus suum aut violenciam in 10 domo sua exercuerit, vt dissipator camere nostre grauiter punietur. -Item contra Judeum non nisi in scolis in iudicio procedatur, nobis exceptis, quia eos possumus ad nostram presenciam euocare. Item iuxta constituciones pape in nomine sancti patris nostri disstriccius prohibemus, ne de cetero Judei singuli in nostro dominio constituti debeant culpari, quod humano vtantur 15 sangwine, cum iuxta preceptum legis ab omni prorsus sangwine se Judei contineant vniuersi.**) Item statuimus, vt, quitquid Judeus mutuauerit, siue aurum fuerit, denarii uel argentum, idem ipsi solui seu reddi debeat cum vsura debita, que accrescit. Et vt omnia, que premissa sunt, perpetue obtineant firmitatis robur, presens instrumentum cum testium annotacione ipsis dedimus cum sigilli nostri caractere pro cautela. Testes vero 2o sunt hii: Benessius camerarius Morauie, Jenczo de Doblin, Hartlebus frater suus, Cuno marschalcus de Wewerin, Smilo de Brumowe, Dietricus filius Hrutonis, Bsnata dapifer, Nezamysl pincerna, Bohussius filius Chironis, Bohussius de Tasow, Nico- laus frater Bononis, Hymlo de Belkowe, Jeroscius frater suus, Markwardus longus, Wikardus de Tyrna, Milota frater Benessii, Laczlaus, Hartlebus filius Wyetene, 25 Johannes de Wssczenow, Radslaus de Herolticz, Andreas frater Benessii, Wocz- laus de Lublich. Item seruientes: Ratiborius frater Nezamyslini, Vncones de Ta- sow ambo, Prziedbor et Radmir filii Ydiconis, Wilhelmus filius Slawiborii, Mar- quardus de Byelkow, Vnssik, Drahoslaus, Wolbramus, Raytynarus, Wilhel- mus filius Wolbrami, Mertlo frater suus, Hersso cognatus Wicardi, Ebrhardus fra- 30 ter suus, Pardicz, Kutschinamius, Woless, Wenez, Schoth et alii quam plures. Actum in Praga anno domini millesimo CCLiiij" [?], datum Wyenne per manum nostri prothonotarii magistri Arnoldi, iiij° Kalendas Aprilis [1261—1264 März 29.] Nos igitur supradictorum Judeorum nostrorum deuotis precibus benignius inclinati, animaduertentes precipue, quia sancte matris ecclesie constitucionibus ac beatorum patrum in 35 premissis non decet vestigiis inherere, pensantes eciam vtilia et grata ipsorum Judeorum seruicia, que maiestati nostre retroactis exhibere temporibus et frequenter nostre camere non desinunt exhibere, supradicta priuilegia et omnia et singula in eis contenta auctoritate Boemie regia ratificamus, approbamus, innouamus et ex certa sciencia tenore presencium confirmamus adinstar clare memorie illustris quondam Johannis Boemie regis, genitoris nostri dilecti, qui suis ea litteris, 40 quas vidimus, similiter confirmauit. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre 1261—4 März 29. *) Zu diesem Artikel bemerkte in der Prager Handschrift Nr. 1864 am Rande eine Hand des XVI. Jahrhunderts: »Nebo gsy žid byl a nebos židy prziately gmiti musil.« **) In Rösslers (und Emlers) Druck hat dieser Artikel noch den nachstehenden Zusatz: »Sed si aliquis Judeus de occisione alicujus pueri Christiani per Christianum fuerit inculpatus, tribus Christianis et totidem Judeis convinci debet; et post- 45 quam convictus fuerit, tunc ipse Judeus tantummodo pena, que sequitur, puniatur crimine pro commisso; si vero ipsum testes supradicti et sua innocencia expurgabit, penam Christianus, quam Judeus pati debuerat, non immerito sustinebit."
Strana 69
1356—1358. 69 maiestatis infringere vel ei quouis ausu temerario contraire. Si quis autem contrarium attemptare presumpserit, indignacionem nostram grauissimam et penam quinquaginta marcarum auri puri tociens, quociens contrafactum fuerit, eo ipso se nouerit incursurum, medietate pene huiusmodi camere seu fisci nostri regalis Boemie, reliqua vero lesorum vel lesi vsibus applicandum. Testes 5 huius sunt : illustris Wenceslaus Lucemburgensis et Johannes Maydeburgensis et Brabancie dux, frater noster, venerabilis Johannes Olomucensis, Johannes Lutho- myslensis et Teodricus Mindensis episcopi, illustres Wilhelmus marchio Misnensis, Bolko Falkemburgensis, Przimko Tessinensis et Bolko Opoliensis duces, specta- biles Albertus senior, Albertus iunior principes Aschanie de Anhalt, Wilhelmus de 10 Kaczenelbogen et Johannes Maydeburgensis comites, nobiles Sbinco de Hasem- burch et Busco de Wilhartitz magistri camere nostre, Rudolfus de Wart, Timo de Coldicz et alii quam plures fideles nostri. Presencium sub bulla aurea, typario nostre impe- rialis maiestatis impressa, testimonio litterarum. Datum in castro Stoufen anno domini mille- simo trecentesimo quiquagesimo sexto, II Kalendas Octobris, regnorum nostrorum anno vndecimo, 15 imperii vero secundo. 1356 Septb. 30. Rechtsbuch aus dem XV. Jahrhundert, Pergament-Handschrift im Prager Stadtarchiv Nr. 1864 fol. 258 bis 260. Dieselbe Confirmation mit den inserirten Urkunden findet sich auch noch in einem zweiten Rechtsbuch des Prager Stadtarchivs, einer Papierhandschrift mit dem Titel „Kniha instrucej a rozlycžnych pamieti“, fol. 139 bis 141. — „Aus dem sogenannten Membran-Codex des Prager Stadt-Archivs, nach Hanka's Bezeichnung Nr. 45 20 P. p. 258—263“ hat diese „Statuta Judaeorum“ E. Fr. Rössler in dem 1845 erschienenen I. Bande seiner „Deut- schen Rechtsdenkmäler aus Böhmen und Mähren“ (S. 177—187) veröffentlicht. Sein Text weist die in den An- merkungen angegebenen Zusätze auf, so dass seine Vorlage eine von den oben angeführten zwei Handschriften verschiedene zu sein scheint, obwohl die Blattzahl auf die obige Pergamenthandschrift Nr. 1864 weisen würde. H. Jireček: „Cod. jur. Boh.“ I 131 ff. Emler: („Regesta“ II S. 7—10, nr. 7 und S. 17—18, nr. 41) citirt als 25 Quelle seines Textes die beiden oben genannten Handschriften, indess scheint dem Abdruck Rössler's Druck zu Grunde zu liegen, denn er enthält nicht nur die von Rössler hinzugefügte Paragrapheneintheilung, sondern auch die in den Handschriften fehlenden Zusätze des Rössler'schen Textes. Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ I 99 bis 100, nr. 63, dann S. 5—12, nr. 3 und 4. — Im Wesentlichen den gleichen Wortlaut wie die zweite der inserirten Urkunden Ottokar's hat das von Ottokar II. für die Mährischen Juden ausgefertigte Privilegium ddo 30 Brünn am 23. August 1268, welches zuerst H. C. Freih. von Senkenberg in seinem 1765 erschienenen Werke: „Visiones diversae de collectionibus legum germanicarum a prima rerum memoria usque ad novam recessuum editionem“ etc. im Append. II. monument. IV veröffentlicht hat. Von hier hat es Joh. Frz. v. Herrmann als Anhang zu seiner „Geschichte der Israliten in Böhmen von den altesten Zeiten bis zum Schlusse des Jahres 1813“ S. 111—118 abgedruckt: „E cod. MS. jurium municipal. Brunen. saec. XIV.“ hat Boczek im „Cod. 35 dipl. et epist. Moraviae“ IV S. 17—21, nr. XVI (im J. 1845, also gleichzeitig mit Rössler) das mährische Pri- vilegium veröffentlicht, welches die bei Emler angegebenen unwesentlichen Abweichungen aufweist und um die letzten zwei Paragraphe mehr enthält als der für Prag und Böhmen erlassene Text der Urkunde; die Zusätze, welche der Rössler’sche Text in den Paragraphen 19 und 31 enthält, finden sich in dem Brünner Texte nicht vor. 102. 40 45 1358 Januar 13. [Budweis]. — Der Budweiser Bürger Walter Spec vermacht letztwillig seinen Kindern Georg und Agnes seinen Hof in Leitnowitz mit zwei Huben Ackerland an der Moldau, ncbst einem Hopfengarten und einer an die Wiese des Simon Kersner angrenzenden Wiese in Strodenitz, dann zwei Fleischbänke in der Stadt zu gemeinsamem Besitz. Seiner Gattin Elisabeth vermacht er sein Wohnhaus mit dem Hause dahinter und eine Fleischbank in der Stadt. Nouerint vniuersi, ad quos presens scriptum peruenerit, quod ego Walterus dictus Spec, ciuis in Budwoys, recognosco publice presentium tenore, quod in lecto egritudinis positus congrua tamen ratione perusus testamentum meum vltimum de omnibus bonis meis 1358 Januar 13.
1356—1358. 69 maiestatis infringere vel ei quouis ausu temerario contraire. Si quis autem contrarium attemptare presumpserit, indignacionem nostram grauissimam et penam quinquaginta marcarum auri puri tociens, quociens contrafactum fuerit, eo ipso se nouerit incursurum, medietate pene huiusmodi camere seu fisci nostri regalis Boemie, reliqua vero lesorum vel lesi vsibus applicandum. Testes 5 huius sunt : illustris Wenceslaus Lucemburgensis et Johannes Maydeburgensis et Brabancie dux, frater noster, venerabilis Johannes Olomucensis, Johannes Lutho- myslensis et Teodricus Mindensis episcopi, illustres Wilhelmus marchio Misnensis, Bolko Falkemburgensis, Przimko Tessinensis et Bolko Opoliensis duces, specta- biles Albertus senior, Albertus iunior principes Aschanie de Anhalt, Wilhelmus de 10 Kaczenelbogen et Johannes Maydeburgensis comites, nobiles Sbinco de Hasem- burch et Busco de Wilhartitz magistri camere nostre, Rudolfus de Wart, Timo de Coldicz et alii quam plures fideles nostri. Presencium sub bulla aurea, typario nostre impe- rialis maiestatis impressa, testimonio litterarum. Datum in castro Stoufen anno domini mille- simo trecentesimo quiquagesimo sexto, II Kalendas Octobris, regnorum nostrorum anno vndecimo, 15 imperii vero secundo. 1356 Septb. 30. Rechtsbuch aus dem XV. Jahrhundert, Pergament-Handschrift im Prager Stadtarchiv Nr. 1864 fol. 258 bis 260. Dieselbe Confirmation mit den inserirten Urkunden findet sich auch noch in einem zweiten Rechtsbuch des Prager Stadtarchivs, einer Papierhandschrift mit dem Titel „Kniha instrucej a rozlycžnych pamieti“, fol. 139 bis 141. — „Aus dem sogenannten Membran-Codex des Prager Stadt-Archivs, nach Hanka's Bezeichnung Nr. 45 20 P. p. 258—263“ hat diese „Statuta Judaeorum“ E. Fr. Rössler in dem 1845 erschienenen I. Bande seiner „Deut- schen Rechtsdenkmäler aus Böhmen und Mähren“ (S. 177—187) veröffentlicht. Sein Text weist die in den An- merkungen angegebenen Zusätze auf, so dass seine Vorlage eine von den oben angeführten zwei Handschriften verschiedene zu sein scheint, obwohl die Blattzahl auf die obige Pergamenthandschrift Nr. 1864 weisen würde. H. Jireček: „Cod. jur. Boh.“ I 131 ff. Emler: („Regesta“ II S. 7—10, nr. 7 und S. 17—18, nr. 41) citirt als 25 Quelle seines Textes die beiden oben genannten Handschriften, indess scheint dem Abdruck Rössler's Druck zu Grunde zu liegen, denn er enthält nicht nur die von Rössler hinzugefügte Paragrapheneintheilung, sondern auch die in den Handschriften fehlenden Zusätze des Rössler'schen Textes. Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ I 99 bis 100, nr. 63, dann S. 5—12, nr. 3 und 4. — Im Wesentlichen den gleichen Wortlaut wie die zweite der inserirten Urkunden Ottokar's hat das von Ottokar II. für die Mährischen Juden ausgefertigte Privilegium ddo 30 Brünn am 23. August 1268, welches zuerst H. C. Freih. von Senkenberg in seinem 1765 erschienenen Werke: „Visiones diversae de collectionibus legum germanicarum a prima rerum memoria usque ad novam recessuum editionem“ etc. im Append. II. monument. IV veröffentlicht hat. Von hier hat es Joh. Frz. v. Herrmann als Anhang zu seiner „Geschichte der Israliten in Böhmen von den altesten Zeiten bis zum Schlusse des Jahres 1813“ S. 111—118 abgedruckt: „E cod. MS. jurium municipal. Brunen. saec. XIV.“ hat Boczek im „Cod. 35 dipl. et epist. Moraviae“ IV S. 17—21, nr. XVI (im J. 1845, also gleichzeitig mit Rössler) das mährische Pri- vilegium veröffentlicht, welches die bei Emler angegebenen unwesentlichen Abweichungen aufweist und um die letzten zwei Paragraphe mehr enthält als der für Prag und Böhmen erlassene Text der Urkunde; die Zusätze, welche der Rössler’sche Text in den Paragraphen 19 und 31 enthält, finden sich in dem Brünner Texte nicht vor. 102. 40 45 1358 Januar 13. [Budweis]. — Der Budweiser Bürger Walter Spec vermacht letztwillig seinen Kindern Georg und Agnes seinen Hof in Leitnowitz mit zwei Huben Ackerland an der Moldau, ncbst einem Hopfengarten und einer an die Wiese des Simon Kersner angrenzenden Wiese in Strodenitz, dann zwei Fleischbänke in der Stadt zu gemeinsamem Besitz. Seiner Gattin Elisabeth vermacht er sein Wohnhaus mit dem Hause dahinter und eine Fleischbank in der Stadt. Nouerint vniuersi, ad quos presens scriptum peruenerit, quod ego Walterus dictus Spec, ciuis in Budwoys, recognosco publice presentium tenore, quod in lecto egritudinis positus congrua tamen ratione perusus testamentum meum vltimum de omnibus bonis meis 1358 Januar 13.
Strana 70
70 1358. fixis, que, si nunc moriar, relinquam, ne quidquam de eis dubij meis amicis oriatur in posterum. Primo namque coram ipsius testamenti executoribus presentibus, videlicet Conrado Olscheri, Welslino de Ausk, Stephlino Albi et Nicolao Hofmani, juratis ciuibus in Budweis, principaliter ordino et dispono heredibus meis ambobus Georio et Agneti curiam meam in Ludmer[icz] cum duobus laneis habitam et agrum iuxta ripam Multauie cum oreo et cum 5 prato vno in villa Stradonicz prato contiguo Simonis Kersneri et duo maccella car- nium in ciuitate Budwſoys] locata; hec omnia vni puerorum tantum sit ut alteri equaliter habendum, tenendum et participandum. Et quicunque ex ipsis prius altero morietur, porcio illius hereditaria super secundum puerum hereditabit et diuoluetur. Si vero ambo decesserint, tunc proximo amico, cui maius ius conpetet, hec bona omnia per mortem puerorum remanencia merito 10 debeat resignari et ascribi. Deinde dispono, ordino et lego mee consorti Elizabeth domum meam, in quo habito, cum domo posteriori et vnum maccellum carnium in ciuitate pro sua parte hereditatis habendum ac vtifruendum taliter, si eadem pars vxoris mee tercia cum pueris melior duabus puerorum partibus fore dinoscitur, hoc quidem vxor pueris reddere tenebitur atque meliorare. E contra si due puerorum partes in hereditate plus valere parti vxoris et matris 15 fuerint taxate, similiter restaurare tenebuntur et matri resartire. Item specialiter volo et dispono, pueros meos prefatos, Georium et Agnetem, semper et precipue manere arca ipsorum matre Elizabeth andiuisim et mater ipsorum hereditatem et bona plenarie regere possidere et manutenere debebit sagaciter et discrete in nullo diminuendo, donec pueri sepedicti ad annos peruenerint discrecionis. Nichilominus si mater non continens in indiutate persisteret, sed marito 20 traderetur secundo, qui quidem puerorum bona mutiliter consumere et discipare probaretur, extunc statim amici puerorum et affines hec bona testibus litteris et fideiussoribus debeant sic disponere, munire et ratificare, quod in nullo caperent diminucionem ac defectum. In cuius rei memoriam nostrum sigillum ciuitatis et sigillum meum proprium presentibus sunt appensa. Anno domini M'CCClviij" in octauo die Epyphanie domini. 1358 Januar 13. 25 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 30. An einem Pergamentstreifen hängt das nur am unteren linken Rande etwas beschädigte grosse Stadtsiegel, welches auf der Rückseite in der Mitte eine kreisrunde Vertiefung und um diese herum, zu beiden Seiten der senkrechten Rippe je sechs undeutliche Abdrücke eines flachen runden Stempels mit den vertieft erscheinenden Buchstaben „W" zeigt. Das Siegel des Testators, welches im zweiten Einschnitt des Umbuges hieng, fehlt. 30 103. 1358 Januar 20. 1358 Januar 20. [Budweis]. — Philipp, der Rector und Stifter der Kirche bei dem S. Wenzels-Hospital in Budweis, verkauft dem Budweiser Bürger Ulrich Drat eine zwölf Joch grosse, zwischen den Wiesen des Wenzel Straus und des Richters gelegene Wiese bei Tschirnitz für einen jährlichen, in zwei Terminen zahlbaren Zins von einem halben Schock Groschen, welcher 35 an das Hospital abzuführen ist. Da der Käufer für den Bau des Spitals bereits ein Schock Groschen bar erlegt hat, wird ihm die Zahlung des Zinses für die nächsten zwei Jahre nach- gelassen. Nouerint vniuersi, quod ego Philippus, rector et fundator hospitalis sancti Wenceszlai ecclesie in Budwois, recognosco, me honesto viro Vlrico Dratonis ciui 40 ibidem vnum pratum penes Czirnicz duodecim iugera continens inter prata Vanconis Strausonis et Jud[icis] habitum pro media sexagena certi et perpetui census et pensionis coram juratis ciuibus infrascriptis empcionis tytulo hereditarie dedisse atque resingnasse tali condicione, quod idem Vlricus eundem censum medie sexagene in duobus terminis anni cuius- libet hospitali dare debet et ministrare indilate. De huiusmodi censu perpetuo vnam sexage- 45
70 1358. fixis, que, si nunc moriar, relinquam, ne quidquam de eis dubij meis amicis oriatur in posterum. Primo namque coram ipsius testamenti executoribus presentibus, videlicet Conrado Olscheri, Welslino de Ausk, Stephlino Albi et Nicolao Hofmani, juratis ciuibus in Budweis, principaliter ordino et dispono heredibus meis ambobus Georio et Agneti curiam meam in Ludmer[icz] cum duobus laneis habitam et agrum iuxta ripam Multauie cum oreo et cum 5 prato vno in villa Stradonicz prato contiguo Simonis Kersneri et duo maccella car- nium in ciuitate Budwſoys] locata; hec omnia vni puerorum tantum sit ut alteri equaliter habendum, tenendum et participandum. Et quicunque ex ipsis prius altero morietur, porcio illius hereditaria super secundum puerum hereditabit et diuoluetur. Si vero ambo decesserint, tunc proximo amico, cui maius ius conpetet, hec bona omnia per mortem puerorum remanencia merito 10 debeat resignari et ascribi. Deinde dispono, ordino et lego mee consorti Elizabeth domum meam, in quo habito, cum domo posteriori et vnum maccellum carnium in ciuitate pro sua parte hereditatis habendum ac vtifruendum taliter, si eadem pars vxoris mee tercia cum pueris melior duabus puerorum partibus fore dinoscitur, hoc quidem vxor pueris reddere tenebitur atque meliorare. E contra si due puerorum partes in hereditate plus valere parti vxoris et matris 15 fuerint taxate, similiter restaurare tenebuntur et matri resartire. Item specialiter volo et dispono, pueros meos prefatos, Georium et Agnetem, semper et precipue manere arca ipsorum matre Elizabeth andiuisim et mater ipsorum hereditatem et bona plenarie regere possidere et manutenere debebit sagaciter et discrete in nullo diminuendo, donec pueri sepedicti ad annos peruenerint discrecionis. Nichilominus si mater non continens in indiutate persisteret, sed marito 20 traderetur secundo, qui quidem puerorum bona mutiliter consumere et discipare probaretur, extunc statim amici puerorum et affines hec bona testibus litteris et fideiussoribus debeant sic disponere, munire et ratificare, quod in nullo caperent diminucionem ac defectum. In cuius rei memoriam nostrum sigillum ciuitatis et sigillum meum proprium presentibus sunt appensa. Anno domini M'CCClviij" in octauo die Epyphanie domini. 1358 Januar 13. 25 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 30. An einem Pergamentstreifen hängt das nur am unteren linken Rande etwas beschädigte grosse Stadtsiegel, welches auf der Rückseite in der Mitte eine kreisrunde Vertiefung und um diese herum, zu beiden Seiten der senkrechten Rippe je sechs undeutliche Abdrücke eines flachen runden Stempels mit den vertieft erscheinenden Buchstaben „W" zeigt. Das Siegel des Testators, welches im zweiten Einschnitt des Umbuges hieng, fehlt. 30 103. 1358 Januar 20. 1358 Januar 20. [Budweis]. — Philipp, der Rector und Stifter der Kirche bei dem S. Wenzels-Hospital in Budweis, verkauft dem Budweiser Bürger Ulrich Drat eine zwölf Joch grosse, zwischen den Wiesen des Wenzel Straus und des Richters gelegene Wiese bei Tschirnitz für einen jährlichen, in zwei Terminen zahlbaren Zins von einem halben Schock Groschen, welcher 35 an das Hospital abzuführen ist. Da der Käufer für den Bau des Spitals bereits ein Schock Groschen bar erlegt hat, wird ihm die Zahlung des Zinses für die nächsten zwei Jahre nach- gelassen. Nouerint vniuersi, quod ego Philippus, rector et fundator hospitalis sancti Wenceszlai ecclesie in Budwois, recognosco, me honesto viro Vlrico Dratonis ciui 40 ibidem vnum pratum penes Czirnicz duodecim iugera continens inter prata Vanconis Strausonis et Jud[icis] habitum pro media sexagena certi et perpetui census et pensionis coram juratis ciuibus infrascriptis empcionis tytulo hereditarie dedisse atque resingnasse tali condicione, quod idem Vlricus eundem censum medie sexagene in duobus terminis anni cuius- libet hospitali dare debet et ministrare indilate. De huiusmodi censu perpetuo vnam sexage- 45
Strana 71
1358. 71 nam dedit ad opus hospitalis in parato, pro qua quidem sexagena census duobus primis annis proximis fateor per Vlricum illum censum fore solutum, quibus expiratis mox in dominica Car- nispriuii immediate sequenti dabit Vlricus xv grossos census, deinde in festo Assumpcionis Marie xv grossos dabit pro*) altera parte census, et sic deinceps singulis annis facere tenetur 5 aliquo impedimento non obstante. Et qui presentem literam habuerit, eidem conpetit jus omnium premissorum. Testes huius sunt: Claricius judex, Wisinto, Johlinus sartor, Vlricus penes claustrum, Johannes Remlini, Conradus Olscher, Stephlinus Albi ceterique jurati ciues pro tunc in Budw[ois], in quorum presencia hec fieri sunt concessa et ordinata. In cuius euidenciam, maiorem certitudinem et credenciam litterarum sigillum meum proprium 10 presentibus est appensum. Anno domini M’CCC'lviij° in die Sebastiani martiris. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 31. Auf der Rückseite die Notiz aus dem XV. Jahrhundert: „Media sexagena census super prato in Czrnycz olim Dratonis... pratum Maczkonis, Wankonis Hanussii hospitali,“ ferner die alten Nummern „48“ und „96“ endlich die Signatur: „ad Fasc: III, Nr. Dep: 8.“ Das Siegel fehlt. Im Jahre 1884 hieng noch an einem durch den Einschnitt in der Mitte des Umbuges gezogenen 15 Pergamentstreifen der obere Theil eines spitzovalen Siegels in weissem Wachs, welcher den Anfang und das Ende der Umschrift: „† S. PHILI.........NSIS“ enthielt. Rechts von diesem Einschnitte befindet sich im Umbug ein zweiter, dessen Aussehen zeigt, dass in demselben nie ein Siegel hieng. Offenbar sollte ursprünglich auch das Stadtsiegel der Urkunde beigefügt werden, wovon es aber abkam. Damit hängt wohl zusammen, dass die Worte „et credenciam litterarum" dann „est“, sowie das „u" in dem Worte „appensum" in der dritten und zweiten Zeile 20 von unten auf Rasuren stehen; ursprünglich dürften diese Stellen die Ankündigung des Stadtsiegels (etwa „sigillum maius ciuitatis et sigillum meum proprium presentibus sunt appensa“) enthalten haben. 1358 Januar 20. 104. 1358 Februar 7. Prag. — Kaiser Karl IV. beurkundet den Budweisern, dass sie auf Grund des ihnen verliehenen Niederlagsrechtes das Recht besitzen, alle Kaufleute und Fuhrleute, 25 welche Waren durch Budweis führen, zu zwingen, ihre Waren daselbst niederzulegen. 1358 Febr. 7. Karolus quartus diuina fauente clemencia Romanorum imperator semper augustus et Boemie rex . . judici, .. magistro ciuium, .. juratis et vniuersitati ciuitatis Budowoys, fidelibus suis dilectis, graciam suam et omne bonum. Fideles dilecti. Sicut alias propter melioracionem, comodum et profectum ciuitatis vestre deposicionem rerum et mercimoniorum quorum- 3o libet, que ad vos per quoscunque mercatores seu viatores ducuntur et perueniunt, vobis et dicte vestre ciuitati concessisse et donasse dinoscimur de celsitudinis nostre gracia speciali, prout in literis nostris, quas super eadem deposicione et quibusdam aliis vestris juribus vobis dedimus, plenius et expressius continetur, fidelitati vestre plenam conferimus licenciam ac ex innata nobis benignitatis clemencia vobis graciosius indulgemus, quod vniuersos et singulos mercatores et 35 viatores iuxta continenciam litterarum, quas habere noscimini, nostro nomine et auctoritate ad deponendum more solito res et merces suas et queuis alia facienda, que in vestris expressantur litteris, arcere et compellere modis omnibus valeatis. Mandamus itaque vniuersis et singulis offi- cialibus et viceofficialibus regni Boemie, qui sunt uel pro tempore fuerint, fidelibus nostris di- lectis, quatenus vobis ad requisicionem et desideria vestra in omnibus et singulis, que deposicio- 40 nem rerum et mercimoniorum et queuis alia in nostris litteris contenta, promouere possunt, bonam et fauorabilem exhibere debeant voluntatem, non obstantibus quorumcunque impedimentis, qui in dispendium vestrum vellent indulto huiusmodi nostre gracie obstare aut quomodolibet con- traire. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo quinquagesimo octauo, die vijr mensis Februarii, regnorum nostrorum anno duodecimo, imperii vero tercio. Per dominum Mindensem episcopum 45 *) Im Original steht »per«. Johannes de Glacz.
1358. 71 nam dedit ad opus hospitalis in parato, pro qua quidem sexagena census duobus primis annis proximis fateor per Vlricum illum censum fore solutum, quibus expiratis mox in dominica Car- nispriuii immediate sequenti dabit Vlricus xv grossos census, deinde in festo Assumpcionis Marie xv grossos dabit pro*) altera parte census, et sic deinceps singulis annis facere tenetur 5 aliquo impedimento non obstante. Et qui presentem literam habuerit, eidem conpetit jus omnium premissorum. Testes huius sunt: Claricius judex, Wisinto, Johlinus sartor, Vlricus penes claustrum, Johannes Remlini, Conradus Olscher, Stephlinus Albi ceterique jurati ciues pro tunc in Budw[ois], in quorum presencia hec fieri sunt concessa et ordinata. In cuius euidenciam, maiorem certitudinem et credenciam litterarum sigillum meum proprium 10 presentibus est appensum. Anno domini M’CCC'lviij° in die Sebastiani martiris. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 31. Auf der Rückseite die Notiz aus dem XV. Jahrhundert: „Media sexagena census super prato in Czrnycz olim Dratonis... pratum Maczkonis, Wankonis Hanussii hospitali,“ ferner die alten Nummern „48“ und „96“ endlich die Signatur: „ad Fasc: III, Nr. Dep: 8.“ Das Siegel fehlt. Im Jahre 1884 hieng noch an einem durch den Einschnitt in der Mitte des Umbuges gezogenen 15 Pergamentstreifen der obere Theil eines spitzovalen Siegels in weissem Wachs, welcher den Anfang und das Ende der Umschrift: „† S. PHILI.........NSIS“ enthielt. Rechts von diesem Einschnitte befindet sich im Umbug ein zweiter, dessen Aussehen zeigt, dass in demselben nie ein Siegel hieng. Offenbar sollte ursprünglich auch das Stadtsiegel der Urkunde beigefügt werden, wovon es aber abkam. Damit hängt wohl zusammen, dass die Worte „et credenciam litterarum" dann „est“, sowie das „u" in dem Worte „appensum" in der dritten und zweiten Zeile 20 von unten auf Rasuren stehen; ursprünglich dürften diese Stellen die Ankündigung des Stadtsiegels (etwa „sigillum maius ciuitatis et sigillum meum proprium presentibus sunt appensa“) enthalten haben. 1358 Januar 20. 104. 1358 Februar 7. Prag. — Kaiser Karl IV. beurkundet den Budweisern, dass sie auf Grund des ihnen verliehenen Niederlagsrechtes das Recht besitzen, alle Kaufleute und Fuhrleute, 25 welche Waren durch Budweis führen, zu zwingen, ihre Waren daselbst niederzulegen. 1358 Febr. 7. Karolus quartus diuina fauente clemencia Romanorum imperator semper augustus et Boemie rex . . judici, .. magistro ciuium, .. juratis et vniuersitati ciuitatis Budowoys, fidelibus suis dilectis, graciam suam et omne bonum. Fideles dilecti. Sicut alias propter melioracionem, comodum et profectum ciuitatis vestre deposicionem rerum et mercimoniorum quorum- 3o libet, que ad vos per quoscunque mercatores seu viatores ducuntur et perueniunt, vobis et dicte vestre ciuitati concessisse et donasse dinoscimur de celsitudinis nostre gracia speciali, prout in literis nostris, quas super eadem deposicione et quibusdam aliis vestris juribus vobis dedimus, plenius et expressius continetur, fidelitati vestre plenam conferimus licenciam ac ex innata nobis benignitatis clemencia vobis graciosius indulgemus, quod vniuersos et singulos mercatores et 35 viatores iuxta continenciam litterarum, quas habere noscimini, nostro nomine et auctoritate ad deponendum more solito res et merces suas et queuis alia facienda, que in vestris expressantur litteris, arcere et compellere modis omnibus valeatis. Mandamus itaque vniuersis et singulis offi- cialibus et viceofficialibus regni Boemie, qui sunt uel pro tempore fuerint, fidelibus nostris di- lectis, quatenus vobis ad requisicionem et desideria vestra in omnibus et singulis, que deposicio- 40 nem rerum et mercimoniorum et queuis alia in nostris litteris contenta, promouere possunt, bonam et fauorabilem exhibere debeant voluntatem, non obstantibus quorumcunque impedimentis, qui in dispendium vestrum vellent indulto huiusmodi nostre gracie obstare aut quomodolibet con- traire. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo quinquagesimo octauo, die vijr mensis Februarii, regnorum nostrorum anno duodecimo, imperii vero tercio. Per dominum Mindensem episcopum 45 *) Im Original steht »per«. Johannes de Glacz.
Strana 72
72 1358—1359. 1358 Febr. 7. Original auf Pergament mit Resten des auf der Rückseite aufgedrückten kleinen kaiserlichen Siegels in rothem Wachs in der Szechenyischen Landesbibliothek des Ungarischen National-Museums in Budapest. Auf der Rückseite von einer Hand des XV. Jahrhundertes der Vermerk: „Littera regis Johannis super deposicione mercium in ciuitate,“ in welchem von einer wenig späteren Hand das falsche „regis Johannis“ durchstrichen und durch das darüber gesetzte „imperatoris Karoli“ ersetzt wurde. Darunter von einer Hand des XVII. Jahrhundertes: „Nr. 26.“ Alte Signatur „Orig. ad Fasc : III Nr. Dep : 7.“ Eine Abschrift auf Pergament aus dem XV. Jahrhundert im B. St.-A. Nr. 9, mit dem gleichzeitigen Vermerk auf der Rückseite: „Litera Karoli imperatoris specialis de deposicione nyderlag“ und der Signatur: „Copia ad Fasc : III/ ad Nr. Dep:7.“ — Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 542 bis 543 nr. 370. Erwähnt in Pelzel's „Karl IV“ II S. 574. Huber: „Reg. imp. VIII“ nr. 2749. 105. 10 1359 August 9. 1359 August 9. [Strakonitz]. — Der Kreuzherren-Convent zu Strakonitz beurkundet mit Zustimmung des Priors der Ordenshäuser in Böhmen, Mähren, Polen und Österreich, Gallus von Lemberg, dass ihm Herr Wilhelm von Strakonitz und dessen Gattin Margaretha das Dorf Radomischl sammt Zugehör mit der Verpflichtung geschenkt habe, den Klöstern des Prediger- Ordens zu Budweis, Klattau und Pisek jährlich je sechs Schock Prager Groschen zu geben, damit 15 daselbst für die Stifter dieses Zinses alljährlich sechs Seclenmessen gelesen werden. In nomine domini amen. Omnia, que a primeua rerum origine ceperunt exordium obli- uionis, verguntur in interdum, nisi per certa roborentur remedia scripturarum. Noscant igitur presentes et posteri, quod nos frater Jacobus commendator, frater Mathias supperior. frater Gallus, frater Johannes, frater Hermannus ceterique fratres conuentus in Stra-20 konycz ordinis Cruciferorum sancti Johannis Jerosolimitani hospitalis pia ad hoc et grata preueniente voluntate et assensu venerabilis in Christo fratris ac domini nostri domini Galli de Lemberk, prioris domorum predicti ordinis nostri per Bohemiam, Morauiam et Poloniam et Austriam constitutarum, villam dictam Radomyssl acceptamus donante nobis nobili ac gene- roso domino nostro domino Wylhelmo de Strakonycz suaque nobili domina et coniuge 25 domina Margareta, qui intuentes optimam esse commutacionem temporalium in eterna, ipsam villam Radomysl cum omnibus suis prouenientibus redditibus ceterisque vsibus percipiendis, libertatibus, iuribus et vniuersaliter cum singulis pertinencijs in nostre domus Strakony- censis perpetuam proprietatem transtulerunt, super nos prouide dantes hanc testamenti pagi- nam nosque cum perhenni posteritate nostra iure perpetuo ad hoc obligando, quod nomine eorum videlicet predicti domini Wylhelmi et eius coniugis domine Margarete pro eorum memoriali et ipsorum et predecessorum remedio animarum singulis annis perpetue ad dandum simus astricti religiosis fratribus ordinis Predicatorum videlicet conuentui Budywoycensi, Glatow- censi et Piescensi fratrum predictorum cuilibet horum conuentuum in quolibet anno, non racione eorum dominij seu proprietatis sed pie et eis deputate elemosine, sex sexagenas gros- 35 sorum argenteorum monete Pragensis in diuisis tamen terminis, videlicet in festo sancti Mar- tini cuilibet conuentui predictorum tres sexagenas et in festo beati Procopij tres sexagenas similiter, ex quibus sex sexagenis annuatim in diuersis terminis, vt predicitur, perceptis fratres dictorum conuentuum ad quodlibet sex seruiciorum eis deputatorum mediam sexagenam pro pie- tancia communi et tres sexagenas pro uestibus fratrum pauperum exponere debent, excluso 40 tamen hoc et excepto, quod si per gueralem litem seu gwse]rram terre predicta villa sit destructa vel deuastata uel manu potenti ablata nobis, ita quod incole ipsius ville propter sui inoppiam aut propter potentis manus ablacionem censum dare non poterint et quod hoc testimonio fide dignorum circumsedencium nobilium, videlicet domini Bawari de Blatna, domini Bohuslay et Raczkonis de Stiekna, domini Vlrici et Albere de Dobew et domini Diuissij de 45 30
72 1358—1359. 1358 Febr. 7. Original auf Pergament mit Resten des auf der Rückseite aufgedrückten kleinen kaiserlichen Siegels in rothem Wachs in der Szechenyischen Landesbibliothek des Ungarischen National-Museums in Budapest. Auf der Rückseite von einer Hand des XV. Jahrhundertes der Vermerk: „Littera regis Johannis super deposicione mercium in ciuitate,“ in welchem von einer wenig späteren Hand das falsche „regis Johannis“ durchstrichen und durch das darüber gesetzte „imperatoris Karoli“ ersetzt wurde. Darunter von einer Hand des XVII. Jahrhundertes: „Nr. 26.“ Alte Signatur „Orig. ad Fasc : III Nr. Dep : 7.“ Eine Abschrift auf Pergament aus dem XV. Jahrhundert im B. St.-A. Nr. 9, mit dem gleichzeitigen Vermerk auf der Rückseite: „Litera Karoli imperatoris specialis de deposicione nyderlag“ und der Signatur: „Copia ad Fasc : III/ ad Nr. Dep:7.“ — Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 542 bis 543 nr. 370. Erwähnt in Pelzel's „Karl IV“ II S. 574. Huber: „Reg. imp. VIII“ nr. 2749. 105. 10 1359 August 9. 1359 August 9. [Strakonitz]. — Der Kreuzherren-Convent zu Strakonitz beurkundet mit Zustimmung des Priors der Ordenshäuser in Böhmen, Mähren, Polen und Österreich, Gallus von Lemberg, dass ihm Herr Wilhelm von Strakonitz und dessen Gattin Margaretha das Dorf Radomischl sammt Zugehör mit der Verpflichtung geschenkt habe, den Klöstern des Prediger- Ordens zu Budweis, Klattau und Pisek jährlich je sechs Schock Prager Groschen zu geben, damit 15 daselbst für die Stifter dieses Zinses alljährlich sechs Seclenmessen gelesen werden. In nomine domini amen. Omnia, que a primeua rerum origine ceperunt exordium obli- uionis, verguntur in interdum, nisi per certa roborentur remedia scripturarum. Noscant igitur presentes et posteri, quod nos frater Jacobus commendator, frater Mathias supperior. frater Gallus, frater Johannes, frater Hermannus ceterique fratres conuentus in Stra-20 konycz ordinis Cruciferorum sancti Johannis Jerosolimitani hospitalis pia ad hoc et grata preueniente voluntate et assensu venerabilis in Christo fratris ac domini nostri domini Galli de Lemberk, prioris domorum predicti ordinis nostri per Bohemiam, Morauiam et Poloniam et Austriam constitutarum, villam dictam Radomyssl acceptamus donante nobis nobili ac gene- roso domino nostro domino Wylhelmo de Strakonycz suaque nobili domina et coniuge 25 domina Margareta, qui intuentes optimam esse commutacionem temporalium in eterna, ipsam villam Radomysl cum omnibus suis prouenientibus redditibus ceterisque vsibus percipiendis, libertatibus, iuribus et vniuersaliter cum singulis pertinencijs in nostre domus Strakony- censis perpetuam proprietatem transtulerunt, super nos prouide dantes hanc testamenti pagi- nam nosque cum perhenni posteritate nostra iure perpetuo ad hoc obligando, quod nomine eorum videlicet predicti domini Wylhelmi et eius coniugis domine Margarete pro eorum memoriali et ipsorum et predecessorum remedio animarum singulis annis perpetue ad dandum simus astricti religiosis fratribus ordinis Predicatorum videlicet conuentui Budywoycensi, Glatow- censi et Piescensi fratrum predictorum cuilibet horum conuentuum in quolibet anno, non racione eorum dominij seu proprietatis sed pie et eis deputate elemosine, sex sexagenas gros- 35 sorum argenteorum monete Pragensis in diuisis tamen terminis, videlicet in festo sancti Mar- tini cuilibet conuentui predictorum tres sexagenas et in festo beati Procopij tres sexagenas similiter, ex quibus sex sexagenis annuatim in diuersis terminis, vt predicitur, perceptis fratres dictorum conuentuum ad quodlibet sex seruiciorum eis deputatorum mediam sexagenam pro pie- tancia communi et tres sexagenas pro uestibus fratrum pauperum exponere debent, excluso 40 tamen hoc et excepto, quod si per gueralem litem seu gwse]rram terre predicta villa sit destructa vel deuastata uel manu potenti ablata nobis, ita quod incole ipsius ville propter sui inoppiam aut propter potentis manus ablacionem censum dare non poterint et quod hoc testimonio fide dignorum circumsedencium nobilium, videlicet domini Bawari de Blatna, domini Bohuslay et Raczkonis de Stiekna, domini Vlrici et Albere de Dobew et domini Diuissij de 45 30
Strana 73
1359. 73 Brloh et eorumdem heredum et aliorum circumsedencium nobilium approbatorum probari poterit, tunc pro tempore tali fratres conuentuum prenominatorum de predictis vsibus suis nichil perci- pere poterint, neque debent ipsorum hominum predictorum destruccioni vel potentis manus abla- cioni ingnoscendo. Et si nos neglexerint, quod absit, mali quo termino superius expresso nec 5 infra tres ebdomadas talem terminum inmediate succedentes predictam elimosinam cuicunque pre- nominatorum conuentuum non dederimus, ex tunc domini de Rosynberk ac eorum progeniti vna cum dominis de Lantstayn eorumque heredibus vel prothoiudiciarius seu quicunque baro terre Bohemie, quem ad hoc prelibati fratres duxerint, in dicta villa Radomysl et in ipsius bonis, in campis seu in eadem villa licite potuerit et sine preiudicio cuiuscunque iuris et 1o querele ipsam villam Radomysl et ipsius incolas de singulis rebus in ea vel extra eam reper- tis inpignorare de hoc nulli de minimo habentes respondere, et hoc tam diu, quousque de mi- nimo quadrante ipsis conuentibus vel conuentui predictis plene satis faceremus. Volumus tamen, quod bona ecclesie et plebani ibidem in Radomysl per predictam impigneracionem nullo modo molestentur. Predicti vero fratres ad monendum nos annis singulis in terminis supra dictis, 15 videlicet sancti Martini et sancti Procopij venire debent presentis littere cum rescripto. Et nos frater Jacobus commendator vna cum fratribus superius nominatis tocius nostri conuentus et domini ac fratis Galli prenominati voluntate auctorizante omnia hic conscripta pie ac grate acceptamus obligati in cunctis singula cum vniuersis super nos conplectendo volumus perpetuo fratribus conuentuum predictorum absque omni dolo et fraude, adicientes racionabiliter predictis, 20 quod si priuilegium vnius monasterij quocunque casu nullo excepto deperdetur, tunc priuilegio alterius conuentus indifferenter cuiuscunque in nobis singula premissa, vt, si nollemus, quod absit, fidem nostram in promissis obseruare, potuerit vt proprio priuilegio extorquere. In quorum effi- caciam et maiorem roboris firmitatem presentem paginam fieri et venerabilis fratris et domini nostri predicti domini Galli de Lemberk prioris domorum ordinis nostri predictarum et con- uentus domus nostre Strakonicensis ac nobilis et generosi domini nostri domini Wylhelmi de Strakonycz, domini Bawari de Blatna, domini Jaroslai de Brzieznycz nec non domini Bohuslai et Raczkonis de Stiekna sigillorum apensionibus fecimus comuniri. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in uigilia sancti Lau- rencij martiris gloriosi. Original auf Pergament, einst im Budweiser Stadtarchiv, jetzt im Archiv des b. Museums in Prag. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Rsegistra]ta“ und daneben die Signatur aus dem XV. Jahrhundert ein rothes „A“, von einer späteren Hand des XV. Jahrhundertes: „Littera fratrum domus Strakonicensis vj sexag. censuum perpetuorum. Anno domini M'ccclix"“, in der Mitte die stark verblasste (verwaschene?) Signatur des Budweiser Stadtarchivs aus der ersten Hälfte des XIX. Jahrhundertes: „ad Fasc. III Nro Dep:9“. An der Ur- 35 kunde hängen an Pergamentstreifen sieben wohlerhaltene Siegel, das erste in rothem, alle übrigen in gewöhnlichem Wachs. Das erste enthält im Mittelfelde einen von links gesehenen schreitenden Löwen, die Umschrift lautet: „† S � FRATRIS GALLI - DE - LEMBERG .“. — 2. Im Mittelfelde auf einer Schüssel mit niedrigem Fuss das Haupt Johannes des Täufers im Heiligenschein, Umschrift: „† S .CONVENTUS - DE STRAKONICZ“. — 3. Ein schrägstehender Schild mit einem Pfeil, auf dem Schilde ein Stechhelm mit befiedertem Schirmbrett und 40 Helmdecken, vor dem Helme befindet sich im Mittelfelde des Siegels noch ein „W“ über einem unkenntlichen Zei- chen; Umschrift: „† -DNI - WILHELMI - DE -STRACONICZ". — 4. Ein liegender Schild mit einem Pfeil, dar- über ein Stechhelm mit Helmdecken und befiedertem Schirmbrett; Umschrift: "† S . BAVARI........ DE . BLATNA“. — 5. Auf einem Stechhelme der von links gesehene Kopf eines Wildschweines, vor demselben sieben Punkte in Form eines Kreuzes €.; Umschrift: „† SY . GEROZLAI - DE - BRZENYCZ“. — 6. Ein liegender 45 Schild mit einem Pfeil, darüber ein Stechhelm mit kurzen Helmdecken und einem befiederten Schirmbrett; Um- schrift: „† S . BOHUSLAI - DE -STIEKNA“. — 7. Das ganze Mittelfeld nimmt ein dreieckiger Schild mit einem Pfeil als Wappenfigur ein ; Umschrift: "† S .RACZKONIS - DE - STIEKNA“. 25 30 1359 August 9. I. 10
1359. 73 Brloh et eorumdem heredum et aliorum circumsedencium nobilium approbatorum probari poterit, tunc pro tempore tali fratres conuentuum prenominatorum de predictis vsibus suis nichil perci- pere poterint, neque debent ipsorum hominum predictorum destruccioni vel potentis manus abla- cioni ingnoscendo. Et si nos neglexerint, quod absit, mali quo termino superius expresso nec 5 infra tres ebdomadas talem terminum inmediate succedentes predictam elimosinam cuicunque pre- nominatorum conuentuum non dederimus, ex tunc domini de Rosynberk ac eorum progeniti vna cum dominis de Lantstayn eorumque heredibus vel prothoiudiciarius seu quicunque baro terre Bohemie, quem ad hoc prelibati fratres duxerint, in dicta villa Radomysl et in ipsius bonis, in campis seu in eadem villa licite potuerit et sine preiudicio cuiuscunque iuris et 1o querele ipsam villam Radomysl et ipsius incolas de singulis rebus in ea vel extra eam reper- tis inpignorare de hoc nulli de minimo habentes respondere, et hoc tam diu, quousque de mi- nimo quadrante ipsis conuentibus vel conuentui predictis plene satis faceremus. Volumus tamen, quod bona ecclesie et plebani ibidem in Radomysl per predictam impigneracionem nullo modo molestentur. Predicti vero fratres ad monendum nos annis singulis in terminis supra dictis, 15 videlicet sancti Martini et sancti Procopij venire debent presentis littere cum rescripto. Et nos frater Jacobus commendator vna cum fratribus superius nominatis tocius nostri conuentus et domini ac fratis Galli prenominati voluntate auctorizante omnia hic conscripta pie ac grate acceptamus obligati in cunctis singula cum vniuersis super nos conplectendo volumus perpetuo fratribus conuentuum predictorum absque omni dolo et fraude, adicientes racionabiliter predictis, 20 quod si priuilegium vnius monasterij quocunque casu nullo excepto deperdetur, tunc priuilegio alterius conuentus indifferenter cuiuscunque in nobis singula premissa, vt, si nollemus, quod absit, fidem nostram in promissis obseruare, potuerit vt proprio priuilegio extorquere. In quorum effi- caciam et maiorem roboris firmitatem presentem paginam fieri et venerabilis fratris et domini nostri predicti domini Galli de Lemberk prioris domorum ordinis nostri predictarum et con- uentus domus nostre Strakonicensis ac nobilis et generosi domini nostri domini Wylhelmi de Strakonycz, domini Bawari de Blatna, domini Jaroslai de Brzieznycz nec non domini Bohuslai et Raczkonis de Stiekna sigillorum apensionibus fecimus comuniri. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo quinquagesimo nono in uigilia sancti Lau- rencij martiris gloriosi. Original auf Pergament, einst im Budweiser Stadtarchiv, jetzt im Archiv des b. Museums in Prag. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Rsegistra]ta“ und daneben die Signatur aus dem XV. Jahrhundert ein rothes „A“, von einer späteren Hand des XV. Jahrhundertes: „Littera fratrum domus Strakonicensis vj sexag. censuum perpetuorum. Anno domini M'ccclix"“, in der Mitte die stark verblasste (verwaschene?) Signatur des Budweiser Stadtarchivs aus der ersten Hälfte des XIX. Jahrhundertes: „ad Fasc. III Nro Dep:9“. An der Ur- 35 kunde hängen an Pergamentstreifen sieben wohlerhaltene Siegel, das erste in rothem, alle übrigen in gewöhnlichem Wachs. Das erste enthält im Mittelfelde einen von links gesehenen schreitenden Löwen, die Umschrift lautet: „† S � FRATRIS GALLI - DE - LEMBERG .“. — 2. Im Mittelfelde auf einer Schüssel mit niedrigem Fuss das Haupt Johannes des Täufers im Heiligenschein, Umschrift: „† S .CONVENTUS - DE STRAKONICZ“. — 3. Ein schrägstehender Schild mit einem Pfeil, auf dem Schilde ein Stechhelm mit befiedertem Schirmbrett und 40 Helmdecken, vor dem Helme befindet sich im Mittelfelde des Siegels noch ein „W“ über einem unkenntlichen Zei- chen; Umschrift: „† -DNI - WILHELMI - DE -STRACONICZ". — 4. Ein liegender Schild mit einem Pfeil, dar- über ein Stechhelm mit Helmdecken und befiedertem Schirmbrett; Umschrift: "† S . BAVARI........ DE . BLATNA“. — 5. Auf einem Stechhelme der von links gesehene Kopf eines Wildschweines, vor demselben sieben Punkte in Form eines Kreuzes €.; Umschrift: „† SY . GEROZLAI - DE - BRZENYCZ“. — 6. Ein liegender 45 Schild mit einem Pfeil, darüber ein Stechhelm mit kurzen Helmdecken und einem befiederten Schirmbrett; Um- schrift: „† S . BOHUSLAI - DE -STIEKNA“. — 7. Das ganze Mittelfeld nimmt ein dreieckiger Schild mit einem Pfeil als Wappenfigur ein ; Umschrift: "† S .RACZKONIS - DE - STIEKNA“. 25 30 1359 August 9. I. 10
Strana 74
74 1359. 106. 1359 Aug. 29. 1359 August 29. — In einer Pergamenthandschrift des XIV. Jahrhundertes in der Bi- bliothek des Schottenstiftes in Wien nennt sich als Schreiber derselben Johann von Budweis. Explicit liber anno domini millesimo trecentesimo quinquagesimo nono per manus Johannis de Budwicz in die decollacionis sancti Johannis Baptiste. Dr. A. Hübl O. S. B.: „Catalogus codicum manu scriptorum, qui in bibliotheca monasterii B. M. V. ad Scotos Vindobonae servantur.“ S. 151, Nr. 146. 1359 Sept. 24 107. 1359 September 24. Prag. — Kaiser Karl IV überträgt die Verwaltung des Budweiser Hospitals von Leo, dem Meister der Kreuzherren mit dem rothen Stern, der mit der Leitung des 19 Hospitals am Fusse der Brücke zu Prag und mit anderen Geschäften vollauf zu thun habe, wieder an Richter und Rath der Stadt Budweis. Karolus quartus diuina fauente clemencia Romanorum imperator semper augustus et Boemie rex. Judici et juratis in Budwys, fidelibus suis dilectis, graciam suam et omne bonum. Licet pridem religioso Leoni, magistro Cruciferorum cum stella hospitalis in 15 pede pontis Pragensis, deuoto nostro dilecto, gubernacionem, tuicionem et regimen hospitalis vestri in Budewicz duximus committendum, tamen, quia idem magister Leo sui hospitalis et aliis negociis quam pluribus occupatus, predicti vestri hospitalis gubernacioni et regimini non potest intendere, prout pauperibus in eodem degentibus esset necessarium et eciam oportunum. Quapropter fidelitati vestre gubernacionem et regimen predicti hospitalis in Budewys 29 committimus per presentes, volentes et vobis seriosius iniungentes, quatenus de hoc vos intro- mittere et gubernacioni et regimini ipsius hospitalis in omnibus cum debita sollicitudine intendere efficaciter debeatis. Mandamus omnibus et singulis fidelibus et subditis nostris firmiter et districte, vt vobis in dicti hospitalis commissione, gubernacione et regimine efficaciter assistere debeaut vosque protegere fideliter et tueri, sicut indignacionem nostram diligunt euitare. Pre-25 sencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo quinquagesimo nono, Indiccione duodecima, viij° Kalendas Octobris, regnorum nostrorum anno quarto decimo, imperii vero quinto. [Auf dem Umbug:] Per dominum Mindensem Heinricus Australis. [Auf der Rückseite:] Rfegistratu]m Miliczius. Original auf Pergament in der Széchenyischen Bibliothek des Ungarischen National-Museums in Buda- pest. Auf der Rückseite ein kurzes Regest von der Hand des Magistratsrathes M. Klaudi und die Signatur: „ad Fasc: III/ Nr. Dep. 10“. Die beiden durchstrichenen Buchstaben „G“ und „D“ weisen darauf hin, dass diese Urkunde im XIX. Jahrhundert Verhandlungsakten als Beilage angeschlossen worden war. In dem Einschnitt im 35 Umbug hängt der Pergamentstreifen, an welchem das jetzt fehlende Siegel befestigt war. — Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 554—555 nr. 381. Huber: „Reg. imp. VIII nr. 3000. 39 1359 Dec. 12. 108. 1359 December 12. [Pragl. — Der Prager Erzbischof [Ernest von Pardubitz] bestätigt den von Richter und Rath der Stadt Budweis für den nach dem Tode des Rectors Peter erledigten 40 Posten cines Rectors des Budweiser Hospitals präsentirten Priester der Prager Diöcese Conrad von Budwcis in seinem Amte, in welches ihn der Budweiser Pfarrer einzuführen hat. Budwais. Item [1359] die 12. Decembris Conradus de Budweis presbiter Pragensis dyocesis ad presentacionem prouidorum virorum judicis et juratorum ibidem de Budweis
74 1359. 106. 1359 Aug. 29. 1359 August 29. — In einer Pergamenthandschrift des XIV. Jahrhundertes in der Bi- bliothek des Schottenstiftes in Wien nennt sich als Schreiber derselben Johann von Budweis. Explicit liber anno domini millesimo trecentesimo quinquagesimo nono per manus Johannis de Budwicz in die decollacionis sancti Johannis Baptiste. Dr. A. Hübl O. S. B.: „Catalogus codicum manu scriptorum, qui in bibliotheca monasterii B. M. V. ad Scotos Vindobonae servantur.“ S. 151, Nr. 146. 1359 Sept. 24 107. 1359 September 24. Prag. — Kaiser Karl IV überträgt die Verwaltung des Budweiser Hospitals von Leo, dem Meister der Kreuzherren mit dem rothen Stern, der mit der Leitung des 19 Hospitals am Fusse der Brücke zu Prag und mit anderen Geschäften vollauf zu thun habe, wieder an Richter und Rath der Stadt Budweis. Karolus quartus diuina fauente clemencia Romanorum imperator semper augustus et Boemie rex. Judici et juratis in Budwys, fidelibus suis dilectis, graciam suam et omne bonum. Licet pridem religioso Leoni, magistro Cruciferorum cum stella hospitalis in 15 pede pontis Pragensis, deuoto nostro dilecto, gubernacionem, tuicionem et regimen hospitalis vestri in Budewicz duximus committendum, tamen, quia idem magister Leo sui hospitalis et aliis negociis quam pluribus occupatus, predicti vestri hospitalis gubernacioni et regimini non potest intendere, prout pauperibus in eodem degentibus esset necessarium et eciam oportunum. Quapropter fidelitati vestre gubernacionem et regimen predicti hospitalis in Budewys 29 committimus per presentes, volentes et vobis seriosius iniungentes, quatenus de hoc vos intro- mittere et gubernacioni et regimini ipsius hospitalis in omnibus cum debita sollicitudine intendere efficaciter debeatis. Mandamus omnibus et singulis fidelibus et subditis nostris firmiter et districte, vt vobis in dicti hospitalis commissione, gubernacione et regimine efficaciter assistere debeaut vosque protegere fideliter et tueri, sicut indignacionem nostram diligunt euitare. Pre-25 sencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo quinquagesimo nono, Indiccione duodecima, viij° Kalendas Octobris, regnorum nostrorum anno quarto decimo, imperii vero quinto. [Auf dem Umbug:] Per dominum Mindensem Heinricus Australis. [Auf der Rückseite:] Rfegistratu]m Miliczius. Original auf Pergament in der Széchenyischen Bibliothek des Ungarischen National-Museums in Buda- pest. Auf der Rückseite ein kurzes Regest von der Hand des Magistratsrathes M. Klaudi und die Signatur: „ad Fasc: III/ Nr. Dep. 10“. Die beiden durchstrichenen Buchstaben „G“ und „D“ weisen darauf hin, dass diese Urkunde im XIX. Jahrhundert Verhandlungsakten als Beilage angeschlossen worden war. In dem Einschnitt im 35 Umbug hängt der Pergamentstreifen, an welchem das jetzt fehlende Siegel befestigt war. — Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 554—555 nr. 381. Huber: „Reg. imp. VIII nr. 3000. 39 1359 Dec. 12. 108. 1359 December 12. [Pragl. — Der Prager Erzbischof [Ernest von Pardubitz] bestätigt den von Richter und Rath der Stadt Budweis für den nach dem Tode des Rectors Peter erledigten 40 Posten cines Rectors des Budweiser Hospitals präsentirten Priester der Prager Diöcese Conrad von Budwcis in seinem Amte, in welches ihn der Budweiser Pfarrer einzuführen hat. Budwais. Item [1359] die 12. Decembris Conradus de Budweis presbiter Pragensis dyocesis ad presentacionem prouidorum virorum judicis et juratorum ibidem de Budweis
Strana 75
1359—1360. 75 ad hospitale inibi per mortem Petri ultimi ipsius rectoris vacans per dominum archi- episcopum predictum fuit institutus sibique plebanus de Budweis pro executore deputatus. 1359 Dec. 12. Tingl: Liber primus confirmationum 110. 5 109. 1360 Januar 24. [Prag]. — Uber Präsentation der Gebrüder Conrad, Nicolaus Trojan und Cenko von Daudleb (Teindles) wird der Priester Peter, ein Sohn des Bohuslaus von Bud- weis, als Pfarrer zu Tcindles bestätigt. 1360 Januar 24. Dudleb. [1360] 24. Januarii ad ecclesiam in Dudleb per obitum Nicolai vacantem ad presentacionem strenui militis domini Conradi nec non Nicolay Troyani et Czenconis 10 fratrum de Dudleb Petrus Bohuslai de Budueis presbyter fuit institutus plebano de Welesin pro executore sibi deputato. Tingl: Liber primus confirmationum 115. 110. 1360 März 1. — Als Registrator in der Kanzlei des Kaisers Karl IV. kommt in Ur- 15 kunden dieses Kaisers vom 1. März 1360 bis 9. Juli 1361 ein Johann von Budweis („Johan- nes Budwicensis“, „Johannes Budwicz“, „Johannes de Budwicz“) vor. 1360 März 1. Huber: „Reg. imp. VIII“ S. XLI und Erghft. S. VI. Lindner: „Das Urkundenwesen Karls IV. und seiner Naclfolger“ S. 20. „Archiv Český“ XIV S. 503, nr. 11. Tadra: „Kanceláře a písaři v zemích českých“ S. 35, nr. 65 und S. 71, nr. 13. 2 111. 1360 Mai 25. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Dobrusch den in zwei Terminen, zu Galli und Gcorgi, an den Altar der heiligen Felix und Adauct in der Budweiser Pfarrkirche, beziehungsweise an dessen Kaplan zu entrichtenden Zins im Betrage von einem Schock Prager Groschen übernommen und auf seinem in der Strode- 25 nitzer Gasse zwischen den Häusern des Nicolaus Heller und des Mälzers Andreas gelegenen Hause sichergestellt habe. (Vorher haftete der Zins auf dem Hause des Krämers Paul, später auf dem Hause des Mathias Raumschisl.) 1360. Mai 25. Nos Henslinus judex, Stephlinus Weis, Nicolaus Paczaweri, Nicolaus Hofmon, Petrus Romer, Henricus Thonhawser, Alblinus pannifex, Fridlinus 30 sartor, Fridlinus textor, Vllinus circa claustrum, Dietlinus Chröpfl, Thomlinus vector, jurati ciues in Budweis, tenore presencium notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Dobrusch, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua in vico Strodonicensi inter domos Nicolai Heller et Andree braseatoris domos sita et 25 locata vnam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus et aree possessorem dandam et soluendam altari sanctorum Felicis et A[da]ucti in ecclesia nostra parochiali et ipsius capellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro decem sexagenis grossorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Dobrusch et bona sua fide promittit annis singulis in 40 duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire videlicet in festo s. Gall i mediam sexagenam Pragensis monete census et in festo s. Georij similiter mediam sexagenam census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Dobrusch vel dicte domus et aree possessor vnum quemque censum in vno quoque dictorum festorum termino ad plenum non persolueret, tunc prefatus cappelanus poterit licite et debebit vnumquemque censum in termino dandi neglectum statim die 10*
1359—1360. 75 ad hospitale inibi per mortem Petri ultimi ipsius rectoris vacans per dominum archi- episcopum predictum fuit institutus sibique plebanus de Budweis pro executore deputatus. 1359 Dec. 12. Tingl: Liber primus confirmationum 110. 5 109. 1360 Januar 24. [Prag]. — Uber Präsentation der Gebrüder Conrad, Nicolaus Trojan und Cenko von Daudleb (Teindles) wird der Priester Peter, ein Sohn des Bohuslaus von Bud- weis, als Pfarrer zu Tcindles bestätigt. 1360 Januar 24. Dudleb. [1360] 24. Januarii ad ecclesiam in Dudleb per obitum Nicolai vacantem ad presentacionem strenui militis domini Conradi nec non Nicolay Troyani et Czenconis 10 fratrum de Dudleb Petrus Bohuslai de Budueis presbyter fuit institutus plebano de Welesin pro executore sibi deputato. Tingl: Liber primus confirmationum 115. 110. 1360 März 1. — Als Registrator in der Kanzlei des Kaisers Karl IV. kommt in Ur- 15 kunden dieses Kaisers vom 1. März 1360 bis 9. Juli 1361 ein Johann von Budweis („Johan- nes Budwicensis“, „Johannes Budwicz“, „Johannes de Budwicz“) vor. 1360 März 1. Huber: „Reg. imp. VIII“ S. XLI und Erghft. S. VI. Lindner: „Das Urkundenwesen Karls IV. und seiner Naclfolger“ S. 20. „Archiv Český“ XIV S. 503, nr. 11. Tadra: „Kanceláře a písaři v zemích českých“ S. 35, nr. 65 und S. 71, nr. 13. 2 111. 1360 Mai 25. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Dobrusch den in zwei Terminen, zu Galli und Gcorgi, an den Altar der heiligen Felix und Adauct in der Budweiser Pfarrkirche, beziehungsweise an dessen Kaplan zu entrichtenden Zins im Betrage von einem Schock Prager Groschen übernommen und auf seinem in der Strode- 25 nitzer Gasse zwischen den Häusern des Nicolaus Heller und des Mälzers Andreas gelegenen Hause sichergestellt habe. (Vorher haftete der Zins auf dem Hause des Krämers Paul, später auf dem Hause des Mathias Raumschisl.) 1360. Mai 25. Nos Henslinus judex, Stephlinus Weis, Nicolaus Paczaweri, Nicolaus Hofmon, Petrus Romer, Henricus Thonhawser, Alblinus pannifex, Fridlinus 30 sartor, Fridlinus textor, Vllinus circa claustrum, Dietlinus Chröpfl, Thomlinus vector, jurati ciues in Budweis, tenore presencium notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Dobrusch, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua in vico Strodonicensi inter domos Nicolai Heller et Andree braseatoris domos sita et 25 locata vnam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus et aree possessorem dandam et soluendam altari sanctorum Felicis et A[da]ucti in ecclesia nostra parochiali et ipsius capellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro decem sexagenis grossorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Dobrusch et bona sua fide promittit annis singulis in 40 duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire videlicet in festo s. Gall i mediam sexagenam Pragensis monete census et in festo s. Georij similiter mediam sexagenam census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Dobrusch vel dicte domus et aree possessor vnum quemque censum in vno quoque dictorum festorum termino ad plenum non persolueret, tunc prefatus cappelanus poterit licite et debebit vnumquemque censum in termino dandi neglectum statim die 10*
Strana 76
76 1360—1361. altera post cuiuslibet termini lapsum super dictam domum in dampna dicti Dobrusch aut domus et aree possessoris*) inter Judeos conquirere siue Christianos hominis cuiuspiam contradiccione aliqua non obstante. Sie vero presens litera vel aliud pignus quodcunque per dictum cappellanum ob non solucionem census cuiuslibet in Judeis obligatum aput eosdem per vnum mensem integrum continuauerit, tunc ipse cappellanus transmisso ciuitatis nostre nunccio prefatum Dobrusch vel domus et aree possessorem in domo sua inpignerare poterit licite et debebit, sibi equos, vaccas aut quascunque alias res mobiles ibidem repertas recipiendo et ea pignera recepta in Judeis obligare cum eisdem pignera sua obligata penitus redimendo. Licebit tamen prefatum Dobrusch vel domus et aree possessorem, quandocunque premissas habuerit peccunias, alium censum huic similem et eque certum in bonis ciuitatis nostre reemere, domum suam et aream libertando. In cuius rei 10 testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo feria secunda post Penthecostes. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 32. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „j sexagena super domo Dobruss altari Felicis et Adaucti, prius super domo Pauli institoris,“ weiter die alte Bezeichnung „G“, endlich die Signatur „Fasc: III N. Dep.“ Das Stadtsiegel fehlt. Die bezüglichen Eintragungen im „Zinsregister“ 15 S. 145 und im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 125 unter den „Littere sancti Felicis et Adaucti alias sancte Dorothee- sub lit. „G“ enthalten noch den Zusatz: „Respondet Math[ias] Rawmschisl cum predicta sua domo.“ 5 1360 Mai 25. 1361 vor Juni 14. 1361 Juni 14. 112. 1361 vor Juni 14. Budweis. — Kaiser Karl IV. kommt mit dem Herzog Rudolf von Österreich in Budweis zusammen und söhnt sich mit ihm aus. Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 3707 a. 113. 1361 Juni 14. Budweis. — Rudolf Herzog von Österreich bekennt, dass er den Kaiser Karl IV., seinen (Schwieger-) Vater, dadurch erzürnt habe, dass er auf dem Lehenshofe, den er Iam 24. Januar 1361] in seiner Stadt Zofingen abgehalten hat, sich fürstlicher Insignien, 25 als ob er Herzog zu Schwaben und Elsass wäre, bedient habe. Er gelobt für sich, seine Brüder und Erben dem Kaiser, der ihm verziehen hat, sowie seinen Nachfolgern im Reiche, fürderhin nie mehr in den Landen zu Schwaben und zu Elsass solche fürstliche Zierden als Hut, Mantel und andere Gezierde, die einem Herzoge angehören, zu gebrauchen. [Der Ausstellungsort wird in der Urkunde Pudweis geschrieben.] Die Urkunde ist nach einer undatirten Abschrift bei Pelzel: „Karl IV“ Bd. II. UB. S. 325, ur. CCXCI, nach dem Origiual bei Huber: „Gesch. Rudolfs IV“ S. 216 gedruckt. Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 351. 20 30 1361 Juni 14. 114. 1361 Juni 14. Budweis. — Kaiser Karl IV. und Markgraf Johann von Mähren geloben für sich und ihre Erben eidlich, dem Herzoge Rudolf von Österreich und dessen 25 Brüdern den Herzogen Friedrich, Albrecht und Leopold, wenn sie von jemandem in ihren ausserschwäbischen Besitzungen angegriffen würden, mit aller Macht beizustehen, unbeschadet der mit denselben vor Esslingen [5. September 1360] gewechselten Bundesbriefe, die sie vielmehr neuer- dings beschwören. „Mit Urkund diz brieves versigelt mit unsern ingesigeln, der geben ist zu Budweys nach Christus geburt dreutzen hundert jar, darnach in dem ein und sechzigisten jar 40 des nehesten Montags vor sant Veytstag, unser des egenanten keysers reiche in dem funfzenden und des keysertums in dem sibenden jare“. Brandl: „Cod. dipl. et epist. Moraviae“ IX S. 180—181, nr. 244 (nach dem Druck bei Steyrer Com. 322). Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 3708. *) Im Original »possessorem«. 45
76 1360—1361. altera post cuiuslibet termini lapsum super dictam domum in dampna dicti Dobrusch aut domus et aree possessoris*) inter Judeos conquirere siue Christianos hominis cuiuspiam contradiccione aliqua non obstante. Sie vero presens litera vel aliud pignus quodcunque per dictum cappellanum ob non solucionem census cuiuslibet in Judeis obligatum aput eosdem per vnum mensem integrum continuauerit, tunc ipse cappellanus transmisso ciuitatis nostre nunccio prefatum Dobrusch vel domus et aree possessorem in domo sua inpignerare poterit licite et debebit, sibi equos, vaccas aut quascunque alias res mobiles ibidem repertas recipiendo et ea pignera recepta in Judeis obligare cum eisdem pignera sua obligata penitus redimendo. Licebit tamen prefatum Dobrusch vel domus et aree possessorem, quandocunque premissas habuerit peccunias, alium censum huic similem et eque certum in bonis ciuitatis nostre reemere, domum suam et aream libertando. In cuius rei 10 testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo feria secunda post Penthecostes. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 32. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „j sexagena super domo Dobruss altari Felicis et Adaucti, prius super domo Pauli institoris,“ weiter die alte Bezeichnung „G“, endlich die Signatur „Fasc: III N. Dep.“ Das Stadtsiegel fehlt. Die bezüglichen Eintragungen im „Zinsregister“ 15 S. 145 und im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 125 unter den „Littere sancti Felicis et Adaucti alias sancte Dorothee- sub lit. „G“ enthalten noch den Zusatz: „Respondet Math[ias] Rawmschisl cum predicta sua domo.“ 5 1360 Mai 25. 1361 vor Juni 14. 1361 Juni 14. 112. 1361 vor Juni 14. Budweis. — Kaiser Karl IV. kommt mit dem Herzog Rudolf von Österreich in Budweis zusammen und söhnt sich mit ihm aus. Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 3707 a. 113. 1361 Juni 14. Budweis. — Rudolf Herzog von Österreich bekennt, dass er den Kaiser Karl IV., seinen (Schwieger-) Vater, dadurch erzürnt habe, dass er auf dem Lehenshofe, den er Iam 24. Januar 1361] in seiner Stadt Zofingen abgehalten hat, sich fürstlicher Insignien, 25 als ob er Herzog zu Schwaben und Elsass wäre, bedient habe. Er gelobt für sich, seine Brüder und Erben dem Kaiser, der ihm verziehen hat, sowie seinen Nachfolgern im Reiche, fürderhin nie mehr in den Landen zu Schwaben und zu Elsass solche fürstliche Zierden als Hut, Mantel und andere Gezierde, die einem Herzoge angehören, zu gebrauchen. [Der Ausstellungsort wird in der Urkunde Pudweis geschrieben.] Die Urkunde ist nach einer undatirten Abschrift bei Pelzel: „Karl IV“ Bd. II. UB. S. 325, ur. CCXCI, nach dem Origiual bei Huber: „Gesch. Rudolfs IV“ S. 216 gedruckt. Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 351. 20 30 1361 Juni 14. 114. 1361 Juni 14. Budweis. — Kaiser Karl IV. und Markgraf Johann von Mähren geloben für sich und ihre Erben eidlich, dem Herzoge Rudolf von Österreich und dessen 25 Brüdern den Herzogen Friedrich, Albrecht und Leopold, wenn sie von jemandem in ihren ausserschwäbischen Besitzungen angegriffen würden, mit aller Macht beizustehen, unbeschadet der mit denselben vor Esslingen [5. September 1360] gewechselten Bundesbriefe, die sie vielmehr neuer- dings beschwören. „Mit Urkund diz brieves versigelt mit unsern ingesigeln, der geben ist zu Budweys nach Christus geburt dreutzen hundert jar, darnach in dem ein und sechzigisten jar 40 des nehesten Montags vor sant Veytstag, unser des egenanten keysers reiche in dem funfzenden und des keysertums in dem sibenden jare“. Brandl: „Cod. dipl. et epist. Moraviae“ IX S. 180—181, nr. 244 (nach dem Druck bei Steyrer Com. 322). Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 3708. *) Im Original »possessorem«. 45
Strana 77
1361—1362. 77 5 115. 1361 Juni 15. Budweis. — Kaiser Karl IV. in Budweis. Er verleiht daselbst dem Pfalzgrafen bei Rhein Ruprecht dem älteren und dessen Erben den Kirchensatz zu Eberbach und in einer zweiten Urkunde vom selben Datum die Vogtei Hagenbach als Reichslehen. Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 3709 und 3710. 1361 Juni 15. 116. 1362 Juni 2. Budweis. — Kaiser Karl IV. verleiht dem Städtchen Weseli an der Luschnitz die Rechte der Stadt Budweis. 1362 Juni 2. Karolus quartus, diuina fauente clemencia Romanorum imperator semper augustus et 10 Bohemie rex, notum facimus tenore presencium vniuersis, quod nos condicionem et statum opidi nostri Wesele super fluuio Losic situati cupientes facere meliorem, consideratis eciam virtutum meritis et inmote fidei studiosis obsequiis, quibus judex, jurati et vniuersitas opidanorum ibidem nostre celsitudini placuerunt actenus et non desinunt complacere, animo deliberato, sano fidelium nostrorum accedente consilio, auctoritate regia Bohemie et ex certa nostra sciencia ipsis premis- 15 sorum intuitu ac de benignitatis nostre solita clemencia dedimus et contulimus ac presentibus damus, conferimus liberaliter et donamus omnia et singula jura, libertates, gracias, emunitates, indulta et laudabiles consuetudines per ipsos habenda seu habendas, perfruenda seu perfruendas perpetuo, quibus ciuitas nostra Budwoys et ciues ejusdem et incole gaudent et quomodolibet potiuntur, presencium sub imperialis maiestatis nostre sigillo testimonio litterarum. Datum in 20 Budwoys anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo secundo, Indiccione XV, IIII" Nonas mensis Junii, regnorum nostrorum anno sexto decimo, imperii vero octauo. Per dominum cancellarium Miliczius. Abschrift von Erbens Hand „z knihy městské II w Budějowicích, fol. 38“ mit dem Rothdruckstempel: 25 „Von Freunden vaterländischer Geschichte“ im Archiv des böhmischen Museums zu Prag. — Huber: „Reg. imp. VIII“, ur. 3874. 117. 1362 Juni 7. Budweis. — Kaiser Karl IV. [hält sich auf seinem Zuge gegen die von dem ungarischen Heere bedrohte Ostgrenze Mährens mehrere Tage in Budweis auf und] ant- 30 wortet von da (Budwois) aus dem Laurentius Celsi, Dogen von Venedig, auf dessen Schreiben betreffend ein Depositum einer edlen Frau Anna. 1362 Juni 7. Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 6235. 118. 1362 Juni 18. Neuhaus. — Kaiser Karl IV. quittirt der Stadt Budweis den Empfang 35 des Zinses von 70 Schock Prager Groschen, welcher erst am nächsten Gallitage [16. October] an die königliche Kammer abzuführen gewesen wäre. 1362 Juni 18. 40 Karolus quartus diuina fauente clemencia Romanorum imperator semper augustus et Boemie rex. Recognoscimus et presentibus publice profitemur, quod a judice, scabinis et vniuer- sitate ciuitatis Budwoys, fidelibus nostris dilectis, septuaginta sexagenas grossorum Pra- gensium census illius, quem nostre serenitati et camere nostre in festo sancti Galli proxime venturo soluere tenentur, iam percepimus, de quibus ipsos pro nunc prout extunc presentibus liberos et quittos dicimus penitus et solutos. Mandantes collectoribus census camere nostre et aliis officialibus nostris, quorum interest, qui nunc sunt uel pro tempore fuerint, fidelibus nostris
1361—1362. 77 5 115. 1361 Juni 15. Budweis. — Kaiser Karl IV. in Budweis. Er verleiht daselbst dem Pfalzgrafen bei Rhein Ruprecht dem älteren und dessen Erben den Kirchensatz zu Eberbach und in einer zweiten Urkunde vom selben Datum die Vogtei Hagenbach als Reichslehen. Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 3709 und 3710. 1361 Juni 15. 116. 1362 Juni 2. Budweis. — Kaiser Karl IV. verleiht dem Städtchen Weseli an der Luschnitz die Rechte der Stadt Budweis. 1362 Juni 2. Karolus quartus, diuina fauente clemencia Romanorum imperator semper augustus et 10 Bohemie rex, notum facimus tenore presencium vniuersis, quod nos condicionem et statum opidi nostri Wesele super fluuio Losic situati cupientes facere meliorem, consideratis eciam virtutum meritis et inmote fidei studiosis obsequiis, quibus judex, jurati et vniuersitas opidanorum ibidem nostre celsitudini placuerunt actenus et non desinunt complacere, animo deliberato, sano fidelium nostrorum accedente consilio, auctoritate regia Bohemie et ex certa nostra sciencia ipsis premis- 15 sorum intuitu ac de benignitatis nostre solita clemencia dedimus et contulimus ac presentibus damus, conferimus liberaliter et donamus omnia et singula jura, libertates, gracias, emunitates, indulta et laudabiles consuetudines per ipsos habenda seu habendas, perfruenda seu perfruendas perpetuo, quibus ciuitas nostra Budwoys et ciues ejusdem et incole gaudent et quomodolibet potiuntur, presencium sub imperialis maiestatis nostre sigillo testimonio litterarum. Datum in 20 Budwoys anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo secundo, Indiccione XV, IIII" Nonas mensis Junii, regnorum nostrorum anno sexto decimo, imperii vero octauo. Per dominum cancellarium Miliczius. Abschrift von Erbens Hand „z knihy městské II w Budějowicích, fol. 38“ mit dem Rothdruckstempel: 25 „Von Freunden vaterländischer Geschichte“ im Archiv des böhmischen Museums zu Prag. — Huber: „Reg. imp. VIII“, ur. 3874. 117. 1362 Juni 7. Budweis. — Kaiser Karl IV. [hält sich auf seinem Zuge gegen die von dem ungarischen Heere bedrohte Ostgrenze Mährens mehrere Tage in Budweis auf und] ant- 30 wortet von da (Budwois) aus dem Laurentius Celsi, Dogen von Venedig, auf dessen Schreiben betreffend ein Depositum einer edlen Frau Anna. 1362 Juni 7. Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 6235. 118. 1362 Juni 18. Neuhaus. — Kaiser Karl IV. quittirt der Stadt Budweis den Empfang 35 des Zinses von 70 Schock Prager Groschen, welcher erst am nächsten Gallitage [16. October] an die königliche Kammer abzuführen gewesen wäre. 1362 Juni 18. 40 Karolus quartus diuina fauente clemencia Romanorum imperator semper augustus et Boemie rex. Recognoscimus et presentibus publice profitemur, quod a judice, scabinis et vniuer- sitate ciuitatis Budwoys, fidelibus nostris dilectis, septuaginta sexagenas grossorum Pra- gensium census illius, quem nostre serenitati et camere nostre in festo sancti Galli proxime venturo soluere tenentur, iam percepimus, de quibus ipsos pro nunc prout extunc presentibus liberos et quittos dicimus penitus et solutos. Mandantes collectoribus census camere nostre et aliis officialibus nostris, quorum interest, qui nunc sunt uel pro tempore fuerint, fidelibus nostris
Strana 78
78 1362—1363. 1362 Juni 18. dilectis, quatenus predictos ciues adueniente festo sancti Galli proximo pro septuaginta sexagenis supradictis non debeant aliquatenus inquietare, sed ipsis in solucione census predicti debeant sine difficultate qualibet defalcare, sicut indignacionem nostram gravissimam diligunt euitare. Presen- cium sub appresso nostro sigillo testimonio litterarum. Datum in Novadomo die XVIII mensis Junii, regnorum nostrorum anno sexto decimo, imperii vero octauo. Per dominum magistrum curie decanus Glogouiensis. Original auf Pergament in der Széchenyi'schen Landesbibliothek des Ungarischen National-Museums zu Budapest. Das papierüberdeckte Siegel in rothem Wachs ist anf der Rückseite in der Mitte aufgedrückt. Es zeigt einen einköpfigen Adler, die Legende ist unleserlich. Auf der Rückseite die alte Signatur: „Fase : III| Nro 10 Dep: 11.“ — Als Regest bei Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 3875 und Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 570, nr. 396. 119. 1363 Aug. 2. 1363 August 2. [Budweis]. — Wchina von Ledenitz und Brumo von Ujezd (Steinkirchen), als die vom Stadtrichter erwählten Schiedsleute, in Gemeinschaft mit den Schöffen der Stadt Bud- 15 weis entscheiden die zwischen dem Budweiser Stadtrichter Hans, dann den Gebrüdern Stybor und Thomlin genannt Spech und ihrem Vetter Wenzel Draho, Bürgern von Budweis, obschwebende Rechtssache dahin, dass die genannten Brüder und ihr Vetter Wenzel, welche in einer Nacht den Stadtrichter, der eben in Ausübung seiner Amtspflicht auf einem Rundgang durch die Stadt begriffen war, verwundet hatten, gemeinschaftlich mit sieben ihrer Freunde die der Ausstellung 20 dieser Urkunde folgenden drei Jahre hindurch jederzeit und an jedem Orte, wenn sie vom Stadt- richter aufgefordert würden, sich demselben zur Verfügung zu stellen haben. Wenn sie dagegen handeln würden, so haben sie sich dem Urtheil des Wchina, des Brumo und der Budweiser Schöf- fen zu unterwerfen, desgleichen Nicolaus Hofmann, der Bruder der genannten Gebrüder, wenn er ctwas gegen den Richter unternehmen sollte. In dieselbe Strafe verfällt der Richter, wenn er 25 sich in Wort, Rath oder That einer Ausschreitung gegen die genannten Bürger schuldig ma- chen würde. Für den Fall, dass die angeführten Stybor, Thomlin und Wenzel gemeinsam, oder ciner ron ihnen, den Richter verwunden oder tödten würden, werden sie für vogelfrei erklärt. Nos Wchynna de Ledenicz, Brumo de Vgesd, Stephlinus Weyss, Paulus magistri, Johlinus de Rosenberch, Fridlinus textor, Habel alleciator, Marsico, Jesco 30 dictus Skrsiwanecz ceterique jurati ciues in Budways notum facimus vniuersis presentem literam inspecturis siue eciam audituris, quod tota materia litis, contencionis et controuersie inter discretos viros Henslinum judicem in Budways ex vna, Styborium [et] Thomlinum dictum Spech fratres et Wenczlinum Drahonis eorum consubrinum, conciues nostros, parte ex altera vertenti in manus nostras atque nostro arbitrio parte ex vtraque decidentaliter tradita. 35 data et firmiter commissa. Quam causam atque vniuerse litis materiam nos Wchyna et Brumo de parte judicis, amici nostri, electi arbitri sic cum consensu . . juratorum prenominatorum decidendam pronuncciamus, quod predicti Stybor et Thomlinus fratres cum eoruim consubrino Wenczlino pro eo, quod ipsi judicem prefatum, dum ipse noctis tempore in ciuitate predicta Budways causa pacis et quietis, ne impij super iustos et innocentes suam valuissent exercere 40 potenciam et seuitatem, deambulasset, crudeliter vulnerauerunt, debent et tenentur, dicto judici tribus annis a data presencium continue valituris metdecimi suorum meliorum amicorum vbilibet. omni hora et loco, dum per ipsum judicem fuerint requisiti aut non, quacunque sibi ne- cessitate ingruenti, aduersitate et opportunitate fideliter seruire, parere, astare et obedire; elapsis igitur dictis annis tribus cum efficacia sepedicti fratres cum eorum consubrino promittunt et bona 45
78 1362—1363. 1362 Juni 18. dilectis, quatenus predictos ciues adueniente festo sancti Galli proximo pro septuaginta sexagenis supradictis non debeant aliquatenus inquietare, sed ipsis in solucione census predicti debeant sine difficultate qualibet defalcare, sicut indignacionem nostram gravissimam diligunt euitare. Presen- cium sub appresso nostro sigillo testimonio litterarum. Datum in Novadomo die XVIII mensis Junii, regnorum nostrorum anno sexto decimo, imperii vero octauo. Per dominum magistrum curie decanus Glogouiensis. Original auf Pergament in der Széchenyi'schen Landesbibliothek des Ungarischen National-Museums zu Budapest. Das papierüberdeckte Siegel in rothem Wachs ist anf der Rückseite in der Mitte aufgedrückt. Es zeigt einen einköpfigen Adler, die Legende ist unleserlich. Auf der Rückseite die alte Signatur: „Fase : III| Nro 10 Dep: 11.“ — Als Regest bei Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 3875 und Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 570, nr. 396. 119. 1363 Aug. 2. 1363 August 2. [Budweis]. — Wchina von Ledenitz und Brumo von Ujezd (Steinkirchen), als die vom Stadtrichter erwählten Schiedsleute, in Gemeinschaft mit den Schöffen der Stadt Bud- 15 weis entscheiden die zwischen dem Budweiser Stadtrichter Hans, dann den Gebrüdern Stybor und Thomlin genannt Spech und ihrem Vetter Wenzel Draho, Bürgern von Budweis, obschwebende Rechtssache dahin, dass die genannten Brüder und ihr Vetter Wenzel, welche in einer Nacht den Stadtrichter, der eben in Ausübung seiner Amtspflicht auf einem Rundgang durch die Stadt begriffen war, verwundet hatten, gemeinschaftlich mit sieben ihrer Freunde die der Ausstellung 20 dieser Urkunde folgenden drei Jahre hindurch jederzeit und an jedem Orte, wenn sie vom Stadt- richter aufgefordert würden, sich demselben zur Verfügung zu stellen haben. Wenn sie dagegen handeln würden, so haben sie sich dem Urtheil des Wchina, des Brumo und der Budweiser Schöf- fen zu unterwerfen, desgleichen Nicolaus Hofmann, der Bruder der genannten Gebrüder, wenn er ctwas gegen den Richter unternehmen sollte. In dieselbe Strafe verfällt der Richter, wenn er 25 sich in Wort, Rath oder That einer Ausschreitung gegen die genannten Bürger schuldig ma- chen würde. Für den Fall, dass die angeführten Stybor, Thomlin und Wenzel gemeinsam, oder ciner ron ihnen, den Richter verwunden oder tödten würden, werden sie für vogelfrei erklärt. Nos Wchynna de Ledenicz, Brumo de Vgesd, Stephlinus Weyss, Paulus magistri, Johlinus de Rosenberch, Fridlinus textor, Habel alleciator, Marsico, Jesco 30 dictus Skrsiwanecz ceterique jurati ciues in Budways notum facimus vniuersis presentem literam inspecturis siue eciam audituris, quod tota materia litis, contencionis et controuersie inter discretos viros Henslinum judicem in Budways ex vna, Styborium [et] Thomlinum dictum Spech fratres et Wenczlinum Drahonis eorum consubrinum, conciues nostros, parte ex altera vertenti in manus nostras atque nostro arbitrio parte ex vtraque decidentaliter tradita. 35 data et firmiter commissa. Quam causam atque vniuerse litis materiam nos Wchyna et Brumo de parte judicis, amici nostri, electi arbitri sic cum consensu . . juratorum prenominatorum decidendam pronuncciamus, quod predicti Stybor et Thomlinus fratres cum eoruim consubrino Wenczlino pro eo, quod ipsi judicem prefatum, dum ipse noctis tempore in ciuitate predicta Budways causa pacis et quietis, ne impij super iustos et innocentes suam valuissent exercere 40 potenciam et seuitatem, deambulasset, crudeliter vulnerauerunt, debent et tenentur, dicto judici tribus annis a data presencium continue valituris metdecimi suorum meliorum amicorum vbilibet. omni hora et loco, dum per ipsum judicem fuerint requisiti aut non, quacunque sibi ne- cessitate ingruenti, aduersitate et opportunitate fideliter seruire, parere, astare et obedire; elapsis igitur dictis annis tribus cum efficacia sepedicti fratres cum eorum consubrino promittunt et bona 45
Strana 79
1363. 79 eorum fide promiserunt coniuncta manu sine dolo et fraude, nunc et in perpetuum cum eorum personis melioracionem, securacionem et restauracionem dicto judici infringibiliter prestandi et inuiolabiliter obseruandi. Quod si sepedicti fratres aut eorundem consubrinus aut quicunque eorum premissa seu quodlibet premissorum, quecunque per nos prefatos arbitros electos fuerint 5 pronuncciata et ordinata, rata non tenerent seu teneret siue grata, sed violarent seu violaret casu quocunque, quod absit, si verbis aut consiliis quibuscunque eorum, que alteri cuicunque dicto judici in detrimentum ferrent, concederent et in ruinam porrigerent, et nos dicti Wchyna et Brumo super eis iuste experiremur aut informacionem a fidedignis perciperemus plenam, et hoc de vna aut de pluribus, quod tunc idem aut omnes predicti, si de eis omnibus informaremur. 10 a nobis iuxta nostre ordinacionis castigacionem, quam ipsi aut ipsis super eorum excessibus du- ximus infligendam, animo pio et miti, sine quauis contradictione, diuolucione et appellacione debeat seu debeant sustinere. Si uero factis aut operibus dicti fratres aut eorum consubrinus aut quicunque ex ipsis ipsum sepedictum judicem offendendo, conturbando aut ledendo mole- starent et nos prelibati arbitri simili modo informacione autentica perscrutaremur aut modis qui- 15 buscunque per personas ydoneas super eo edoceremur, quod tunc prelibati fratres et eorum con- subrinus aut quicunque ipsorum hiis excederet casibus, non obstantibus emolimentis aliquibus seu quibuscunque occasionibus, judiciis ciuium dicte ciuitatis, subcamerarii seu cuiuscunque persone. sed cum rebus simpliciter et corporibus suis arbitrio nostro et ciuium pro tunc juratorum sint et esse debeant aut debeat obligati et astricti, vel obligatus et astrictus. Nichilominus addicentes, 2o si Nicolaus Hoffmann, frater dictorum fratrum, casu quocunque quemcunque in contemptum dicto judici in scandalum aut in ruinam corroboraret aut confortaret, aut quemcunque per mo- dum pacis treugas prius per ipsum et dictum judicem ratas seruandi conpromissas quoquomodo verbis, consiliis, factis et operibus infringeret et uiolaret, et nos sepedicti arbitri super eo plene et omnimode informaremur, quod mox dictus Hoffmannus in omnibus clausulis, punctis et 25 articulis in eandem prout sui fratres, si excederent, pene castigacionem incidat et se noscat incur- surum. Pronuncciauimus insuper ordinantes, quod si judex prelibatus contra dictos fratres omnes et singulos vel vnum quemcunque eorum aut eorumdem consubrinum verbis, consiliis, factis et operibus suis quibus in dampnum et detrimentum excedat, et nos prefixi Wchyna et Brumo veridice ab autentica relacione super excessibus judicis informaremur, quod ipse judex mox in 3o eandem penam et dampnacionis castigacionem, quam se dicti fratres, si contra judicem excederent, sciant incursuros, debet incurri. Si autem prenominati fratres aut eorum consubrinus commu- niter uel diuisim sepedictum judicem quoquomodo vulnerarent aut morti afficerent et de manibus nostris forte effugerent, quod tunc ipse uel ipsi, qui hoc facturus seu facturi esset uel essent, in omnibus terris, regionibus, districtibus, dominio, castro, ciuitate, oppido, villa uel silua nullum 35 refugium, tutelam, cautelam, pacem et securitatem habere debeat seu debeant, sed fidefragi, mali, omni fide et honore carentes describi, sed cum adiutorio omnium dominorum, baronum, nobilium, bladiconum ac ciuium debent et pronuncciari. Insuper addicentes, quandocunque vnus de dictis dominis, scilicet Wchyne et Brumone, alteri premoreretur, quod tunc residuus pro omni tem- pore plena possibilitate auctoritate in omnibus premissis, qua ambo fungebantur, fungi debet et 40 potiri. Mortuis igitur duobus tunc omnia premissa et quodlibet premissorum jurati ciues dicte ciuitatis Budways iuxta eorum conscienciam diffinire habebunt et determinare. In cuius rei testimonium et cautelam firmiorem presentem literam sigillorum nostrorum propriorum et sigillo ciuitatis Budways maiori duximus munimine roborandum. Datum et actum feria quarta in Inuencione sancti Stephani martyris anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. 1363 Aug. 2. 45 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 33. Auf der Ruckseite die alte Signatur „ad Fasc: III, Nro Dep: 12“. An der Urkunde hängen an Pergamentstreifen drei Siegel in weissem Wachs: 1. Schräglinks gestellter
1363. 79 eorum fide promiserunt coniuncta manu sine dolo et fraude, nunc et in perpetuum cum eorum personis melioracionem, securacionem et restauracionem dicto judici infringibiliter prestandi et inuiolabiliter obseruandi. Quod si sepedicti fratres aut eorundem consubrinus aut quicunque eorum premissa seu quodlibet premissorum, quecunque per nos prefatos arbitros electos fuerint 5 pronuncciata et ordinata, rata non tenerent seu teneret siue grata, sed violarent seu violaret casu quocunque, quod absit, si verbis aut consiliis quibuscunque eorum, que alteri cuicunque dicto judici in detrimentum ferrent, concederent et in ruinam porrigerent, et nos dicti Wchyna et Brumo super eis iuste experiremur aut informacionem a fidedignis perciperemus plenam, et hoc de vna aut de pluribus, quod tunc idem aut omnes predicti, si de eis omnibus informaremur. 10 a nobis iuxta nostre ordinacionis castigacionem, quam ipsi aut ipsis super eorum excessibus du- ximus infligendam, animo pio et miti, sine quauis contradictione, diuolucione et appellacione debeat seu debeant sustinere. Si uero factis aut operibus dicti fratres aut eorum consubrinus aut quicunque ex ipsis ipsum sepedictum judicem offendendo, conturbando aut ledendo mole- starent et nos prelibati arbitri simili modo informacione autentica perscrutaremur aut modis qui- 15 buscunque per personas ydoneas super eo edoceremur, quod tunc prelibati fratres et eorum con- subrinus aut quicunque ipsorum hiis excederet casibus, non obstantibus emolimentis aliquibus seu quibuscunque occasionibus, judiciis ciuium dicte ciuitatis, subcamerarii seu cuiuscunque persone. sed cum rebus simpliciter et corporibus suis arbitrio nostro et ciuium pro tunc juratorum sint et esse debeant aut debeat obligati et astricti, vel obligatus et astrictus. Nichilominus addicentes, 2o si Nicolaus Hoffmann, frater dictorum fratrum, casu quocunque quemcunque in contemptum dicto judici in scandalum aut in ruinam corroboraret aut confortaret, aut quemcunque per mo- dum pacis treugas prius per ipsum et dictum judicem ratas seruandi conpromissas quoquomodo verbis, consiliis, factis et operibus infringeret et uiolaret, et nos sepedicti arbitri super eo plene et omnimode informaremur, quod mox dictus Hoffmannus in omnibus clausulis, punctis et 25 articulis in eandem prout sui fratres, si excederent, pene castigacionem incidat et se noscat incur- surum. Pronuncciauimus insuper ordinantes, quod si judex prelibatus contra dictos fratres omnes et singulos vel vnum quemcunque eorum aut eorumdem consubrinum verbis, consiliis, factis et operibus suis quibus in dampnum et detrimentum excedat, et nos prefixi Wchyna et Brumo veridice ab autentica relacione super excessibus judicis informaremur, quod ipse judex mox in 3o eandem penam et dampnacionis castigacionem, quam se dicti fratres, si contra judicem excederent, sciant incursuros, debet incurri. Si autem prenominati fratres aut eorum consubrinus commu- niter uel diuisim sepedictum judicem quoquomodo vulnerarent aut morti afficerent et de manibus nostris forte effugerent, quod tunc ipse uel ipsi, qui hoc facturus seu facturi esset uel essent, in omnibus terris, regionibus, districtibus, dominio, castro, ciuitate, oppido, villa uel silua nullum 35 refugium, tutelam, cautelam, pacem et securitatem habere debeat seu debeant, sed fidefragi, mali, omni fide et honore carentes describi, sed cum adiutorio omnium dominorum, baronum, nobilium, bladiconum ac ciuium debent et pronuncciari. Insuper addicentes, quandocunque vnus de dictis dominis, scilicet Wchyne et Brumone, alteri premoreretur, quod tunc residuus pro omni tem- pore plena possibilitate auctoritate in omnibus premissis, qua ambo fungebantur, fungi debet et 40 potiri. Mortuis igitur duobus tunc omnia premissa et quodlibet premissorum jurati ciues dicte ciuitatis Budways iuxta eorum conscienciam diffinire habebunt et determinare. In cuius rei testimonium et cautelam firmiorem presentem literam sigillorum nostrorum propriorum et sigillo ciuitatis Budways maiori duximus munimine roborandum. Datum et actum feria quarta in Inuencione sancti Stephani martyris anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. 1363 Aug. 2. 45 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 33. Auf der Ruckseite die alte Signatur „ad Fasc: III, Nro Dep: 12“. An der Urkunde hängen an Pergamentstreifen drei Siegel in weissem Wachs: 1. Schräglinks gestellter
Strana 80
1363. 1363 August 2. 80 Schild mit einem Querbalken (oder Binde), auf welchem in der oberen Hälfte des Schildes zwei Streifen senkrecht aufstehen; über dem Schild ein Topfhelm mit einem Flug als Helmzier, auf welchem das Wappenbild wiederholt erscheint. Umschrift: „S. [WCHIJNE. D. BRZEZNICZ“. (Abbildung in Sedláčeks „Hrady, zámky a tvrze krá- lovství Českého“ III, Nr. 27 der III. Siegeltafel.) — 2. Die Mitte des Siegels nimmt ein Schild ein, der als Wappen- bild einen mit sechs Federn (oder Pfeilenden) besteckten, von vorne gesehenen, Topfhelm zeigt. Umschrift: „S -BRVMONIS DE HVIGESD“. (Abbildung bei Sedláček 1. c. Nr. 9 der ersten Siegeltafel). — 3. Das grosse Budweiser Stadtsiegel. 5 1363 Sept. 4. 120. 1363 September 4. o. OA. — Der Budweiser Pfarrer Bohunco, welcher von Hinco von Redhošt eine Hube des Ledenitzer Waldes gekauft hatte und dicse in Erbpacht an die Slabo- 10 schowitzer Inwohner Paul, Simon und Martin für den jährlichen Zins von 74 Groschen abgegeben hat, überlässt diesen Zins für 13 Schock Prager Groschen dem Priester Thomas genannt Dubitzer. Bohunco aber behält sich das Recht vor, dass er oder sein Bruder Wilhelm diese Hube Waldes gegen Erlegung der für den Zins empfangenen Kaufsumme jederzeit auslösen könne. Nouerint vniuersi tam presentis quam futuri temporis homines, ad quos peruenerit scrip- 15 tuim, quod ego Bohunco plebanus ecclesie sancti Nicolai in Budways laneum lignorum meum in silua Ledonicensi situm, habitum et locatum, quem ab honorabili viro Hincone de Hrzidhoscz bene mensuratum et in omnibus suis finibus signatum emi et comparaui discretis viris Paulo, Symoni et Martino de Slaboschowicz iure emphiteutico, pro septuaginta quatuor grossis annui census vendendum duxi et immutandum habendum, tenendum et possiden- 20 dum iuxta complacentie ipsorum voluntatem. Quem censum annuum ego dictus Bohunco illico domino Thome presbytero dicto Dubiczer pro tredecim sexagenis grossorum Pragensium de- nariorum, quas in prompto habeo me iam fateor percepisse, vendidi, ymmutaui, quem censum predictus dominus Thomas singulis annis in duobus terminis subnotatis a dictis villanis tollere, percipere haberet, debebit suffere, scilicet in festo sancti Georgij proximo xxxvij grossos et in 25 festo sancti Galli denique mox succedenti xxxvij grossos, quauis contradiccione et periculo non obstante. Rogaui igitur dictus Bohunco amicos meos, Nedemirum de Swiccow et Lut- winum de Ruben, dilectos et speciales, ut idem amici mei dicti mei lanei veri et legitimi sint et esse velint disbrigatores. Nos itaque Nedemirus de Swickowcze et Lutwinus de Ruben promittimus bona nostra fide, malo dolo et zelo penitus exclusis, dictum la-30 neum ab vnoquoque impediente, potenti vero persona excepta, secundum jura et consuetudines terre Boemie exbrigare. Quod si non faceremus et dicti villani quouismodo in dicto ipsorum laneo impedirentur, extunc statim vnus ex nobis, quicunque ad dictorum villanorum instanciam fuerit vocatus, cum vno famulo et duobus equis obstagium verum et debitum in hospicio in ciui- tate Budways sibi a predictis villanis demonstrato obseruabit et deinde nusquam exiturus donec 35 dictis hominibus laneus ipsorum ab omnibus eum impetere seu infestare volentibus congrue ex- brigaretur. Petiuit eciam me dictum Bohunconem prelibatus dominus Thomas, ut sepedictos villanos sibi in census datione obligatos fouerem, protegerem et gubernarem tam diu, quousque ipsius discretioni expeditum fuerit et bene gratum. Ad cuius peticionis uocem cum efficacia suas peticiones faciendo spondeo et adimplere promitto. Licebit enim michi sepe dicto Bohunconi 40 aut eciam fratri meo Wilhelmo, quandocunque ipsam pecuniam capitalem, pro qua sepedictus laneus venditus extitit et immutatus iuxta condicionem inter me et dictum dominum Thomam dicti census emptorem habitam et factam, habere potuero uel potuerit, reemere et libertare. In cuius rei testimonium et cautelam presentem literam cum appensione sigillorum nostrorum pro- priorum duximus roborandam. Datum feria ij" proxima ante festum Natiuitatis gloriose virginis 45 Marie, anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Prager Domcapitel-Archiv: „Liber primus erectionum“ fol. 42'—43, inserirt in die Confirmation vom 1. April 1364. S. Nr. 127. — Borový: „Libri erectionum“ I 46, nr. 90.
1363. 1363 August 2. 80 Schild mit einem Querbalken (oder Binde), auf welchem in der oberen Hälfte des Schildes zwei Streifen senkrecht aufstehen; über dem Schild ein Topfhelm mit einem Flug als Helmzier, auf welchem das Wappenbild wiederholt erscheint. Umschrift: „S. [WCHIJNE. D. BRZEZNICZ“. (Abbildung in Sedláčeks „Hrady, zámky a tvrze krá- lovství Českého“ III, Nr. 27 der III. Siegeltafel.) — 2. Die Mitte des Siegels nimmt ein Schild ein, der als Wappen- bild einen mit sechs Federn (oder Pfeilenden) besteckten, von vorne gesehenen, Topfhelm zeigt. Umschrift: „S -BRVMONIS DE HVIGESD“. (Abbildung bei Sedláček 1. c. Nr. 9 der ersten Siegeltafel). — 3. Das grosse Budweiser Stadtsiegel. 5 1363 Sept. 4. 120. 1363 September 4. o. OA. — Der Budweiser Pfarrer Bohunco, welcher von Hinco von Redhošt eine Hube des Ledenitzer Waldes gekauft hatte und dicse in Erbpacht an die Slabo- 10 schowitzer Inwohner Paul, Simon und Martin für den jährlichen Zins von 74 Groschen abgegeben hat, überlässt diesen Zins für 13 Schock Prager Groschen dem Priester Thomas genannt Dubitzer. Bohunco aber behält sich das Recht vor, dass er oder sein Bruder Wilhelm diese Hube Waldes gegen Erlegung der für den Zins empfangenen Kaufsumme jederzeit auslösen könne. Nouerint vniuersi tam presentis quam futuri temporis homines, ad quos peruenerit scrip- 15 tuim, quod ego Bohunco plebanus ecclesie sancti Nicolai in Budways laneum lignorum meum in silua Ledonicensi situm, habitum et locatum, quem ab honorabili viro Hincone de Hrzidhoscz bene mensuratum et in omnibus suis finibus signatum emi et comparaui discretis viris Paulo, Symoni et Martino de Slaboschowicz iure emphiteutico, pro septuaginta quatuor grossis annui census vendendum duxi et immutandum habendum, tenendum et possiden- 20 dum iuxta complacentie ipsorum voluntatem. Quem censum annuum ego dictus Bohunco illico domino Thome presbytero dicto Dubiczer pro tredecim sexagenis grossorum Pragensium de- nariorum, quas in prompto habeo me iam fateor percepisse, vendidi, ymmutaui, quem censum predictus dominus Thomas singulis annis in duobus terminis subnotatis a dictis villanis tollere, percipere haberet, debebit suffere, scilicet in festo sancti Georgij proximo xxxvij grossos et in 25 festo sancti Galli denique mox succedenti xxxvij grossos, quauis contradiccione et periculo non obstante. Rogaui igitur dictus Bohunco amicos meos, Nedemirum de Swiccow et Lut- winum de Ruben, dilectos et speciales, ut idem amici mei dicti mei lanei veri et legitimi sint et esse velint disbrigatores. Nos itaque Nedemirus de Swickowcze et Lutwinus de Ruben promittimus bona nostra fide, malo dolo et zelo penitus exclusis, dictum la-30 neum ab vnoquoque impediente, potenti vero persona excepta, secundum jura et consuetudines terre Boemie exbrigare. Quod si non faceremus et dicti villani quouismodo in dicto ipsorum laneo impedirentur, extunc statim vnus ex nobis, quicunque ad dictorum villanorum instanciam fuerit vocatus, cum vno famulo et duobus equis obstagium verum et debitum in hospicio in ciui- tate Budways sibi a predictis villanis demonstrato obseruabit et deinde nusquam exiturus donec 35 dictis hominibus laneus ipsorum ab omnibus eum impetere seu infestare volentibus congrue ex- brigaretur. Petiuit eciam me dictum Bohunconem prelibatus dominus Thomas, ut sepedictos villanos sibi in census datione obligatos fouerem, protegerem et gubernarem tam diu, quousque ipsius discretioni expeditum fuerit et bene gratum. Ad cuius peticionis uocem cum efficacia suas peticiones faciendo spondeo et adimplere promitto. Licebit enim michi sepe dicto Bohunconi 40 aut eciam fratri meo Wilhelmo, quandocunque ipsam pecuniam capitalem, pro qua sepedictus laneus venditus extitit et immutatus iuxta condicionem inter me et dictum dominum Thomam dicti census emptorem habitam et factam, habere potuero uel potuerit, reemere et libertare. In cuius rei testimonium et cautelam presentem literam cum appensione sigillorum nostrorum pro- priorum duximus roborandam. Datum feria ij" proxima ante festum Natiuitatis gloriose virginis 45 Marie, anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo tercio. Prager Domcapitel-Archiv: „Liber primus erectionum“ fol. 42'—43, inserirt in die Confirmation vom 1. April 1364. S. Nr. 127. — Borový: „Libri erectionum“ I 46, nr. 90.
Strana 81
1364. 81 121. 1364 Januar 24. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Priester Thomas genannt Dubitzer zu dem von ihm in der Budweiser Pfarrkirche errichteten Altare Corporis Christi, bzw. des heil. Kreuzes und der Eilftausend Jungfrauen einen Jahres- 5 zins von acht Schock Prager Groschen gestiftet habe, von welchen drei Schock auf den vor der Stadt gelegenen Höfen des Bürgers Haindl Engelpot, zwei Schock auf dem zwischen den Häusern des Goldschmiedes Dominik und des Tomlin Spech gelegenen Hause des Johlin, und ein Schock auf dem zwischen dem Hause des Bäckers Pesold und dem Bade des Cuczmann gelegenen Hause des Anderl Rauch versichert sind. 1364 Januar 24. Nos Henslinus iudex, Pesoldus pistor, Pesco Diues, Vlricus Draco, Elbli- nus pannifex, Haindlinus Engelpot, Jaclinus sartor, Nicolaus de Chlum, Nicolaus Cutrer, Petrus de Sabbat, [sic, Sablat] Bacho et Michahel Chalanecz jurati totaque communitas ciuium in Budweys recognoscimus tenore presencium vniuersis, quod constitutus coram nobis discretus vir et honestus dominus Thomas presbyter dictus Dubiczer recognouit 15 et fassus est, bona sua voluntate parique omniumque suorum amicorum consilio et assensu pro salute anime sue atque suorum predecessorum animarum ob salutem de patrimonio suo vero et legitimo vnum altare in ecclesia sancti Nicolai parochiali in dicta ciuitate nostra, quod de licencia reuerendi in Christo patris etc. construxit, cum octo sexagenis grossorum dena- riorum Pragensium creasse et dotasse, quod in honorem divini Corporis Christi, Sancte 20 Crucis, Vndecim millium Virginum erigi debet et eleuari. Quarum quidem pecuniarum sex sexagenas redditus siue census perpetui in curiis et domibus subscriptorum nostrorum con- ciuium emendas duxit et comparandas, scilicet super curijs et allodio Ha[i]ndlini Engelpot nobis coniurati statim ante ciuitatem nostram sito et locato tres sexagenas census, in domo et in area Johlini sita inter domos Dominici aurifabri ex vna et Tomlini Spech, nostro- 25 rum conciuium. parte ex altera, duo sexagenas census denariorum predictorum, et in domo et area Anderlini Rauch sita inter domo Pesoldi pistoris ex vna et balneo Cuczmanii parte ex altera vnam sexagenam census denariorum predictorum, quas quidem pecunias pre- narratas in curiis et domibus dictorum nostrorum conciuium certis nostris literis ipsi predicto domino Thome aut eciam ipsius altaris capellano, quicunque fuerit, roboramus perpetuis temporibus tribuendo. Nichilominus nostris predictis ciuibus Ha[i]ndlino, Jaxschlino et An- derlino legitime licebit, quandocunque pecuniam capitalem habere potuerit, alium uel alios cen- sum uel census predictis censibus eorum consimilem aut consimiles uel equecertas in alijs bonis seu hereditatibus apud nostram ciuitatem habitis et sitis reemere, curias et suum allodium et domos eorum libertando. In cuius rei testimonium et cautelam firmiorem presentem literam sigillo ciuitatis nostre maiori duximus roborandam. Datum feria quarta proxima post dominicam Cir- cumdederunt me, anno domini M"ccc"lxiiij". 10 35 Prager Domcapitel-Archiv: „Liber primus erectionum“, fol. 42 (inserirt in die Confirmation vom 1. April 1364. S. Nr. 127). — Borový: „Libri erectionum“ I 46, nr. 90. 40 122. 1364 Februar 22. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass die Bürger Nicolaus Saxo und der Schneider Fridl auf dem Krankenbette, ersterer anderthalb. letzterer zwei Schock Groschen jährlichen Zinses gewidmet haben, damit in der Pfarrkirche ein Altar zu Ehren der heil. Sigmund, Oswald und Briccius errichtet werde. Von dem Zins des Saxo sei ein Schock Groschen auf dem dem Dominicanerkloster gegenüber gelegenen Hause des 1364 Febr. 22. I. 11
1364. 81 121. 1364 Januar 24. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Priester Thomas genannt Dubitzer zu dem von ihm in der Budweiser Pfarrkirche errichteten Altare Corporis Christi, bzw. des heil. Kreuzes und der Eilftausend Jungfrauen einen Jahres- 5 zins von acht Schock Prager Groschen gestiftet habe, von welchen drei Schock auf den vor der Stadt gelegenen Höfen des Bürgers Haindl Engelpot, zwei Schock auf dem zwischen den Häusern des Goldschmiedes Dominik und des Tomlin Spech gelegenen Hause des Johlin, und ein Schock auf dem zwischen dem Hause des Bäckers Pesold und dem Bade des Cuczmann gelegenen Hause des Anderl Rauch versichert sind. 1364 Januar 24. Nos Henslinus iudex, Pesoldus pistor, Pesco Diues, Vlricus Draco, Elbli- nus pannifex, Haindlinus Engelpot, Jaclinus sartor, Nicolaus de Chlum, Nicolaus Cutrer, Petrus de Sabbat, [sic, Sablat] Bacho et Michahel Chalanecz jurati totaque communitas ciuium in Budweys recognoscimus tenore presencium vniuersis, quod constitutus coram nobis discretus vir et honestus dominus Thomas presbyter dictus Dubiczer recognouit 15 et fassus est, bona sua voluntate parique omniumque suorum amicorum consilio et assensu pro salute anime sue atque suorum predecessorum animarum ob salutem de patrimonio suo vero et legitimo vnum altare in ecclesia sancti Nicolai parochiali in dicta ciuitate nostra, quod de licencia reuerendi in Christo patris etc. construxit, cum octo sexagenis grossorum dena- riorum Pragensium creasse et dotasse, quod in honorem divini Corporis Christi, Sancte 20 Crucis, Vndecim millium Virginum erigi debet et eleuari. Quarum quidem pecuniarum sex sexagenas redditus siue census perpetui in curiis et domibus subscriptorum nostrorum con- ciuium emendas duxit et comparandas, scilicet super curijs et allodio Ha[i]ndlini Engelpot nobis coniurati statim ante ciuitatem nostram sito et locato tres sexagenas census, in domo et in area Johlini sita inter domos Dominici aurifabri ex vna et Tomlini Spech, nostro- 25 rum conciuium. parte ex altera, duo sexagenas census denariorum predictorum, et in domo et area Anderlini Rauch sita inter domo Pesoldi pistoris ex vna et balneo Cuczmanii parte ex altera vnam sexagenam census denariorum predictorum, quas quidem pecunias pre- narratas in curiis et domibus dictorum nostrorum conciuium certis nostris literis ipsi predicto domino Thome aut eciam ipsius altaris capellano, quicunque fuerit, roboramus perpetuis temporibus tribuendo. Nichilominus nostris predictis ciuibus Ha[i]ndlino, Jaxschlino et An- derlino legitime licebit, quandocunque pecuniam capitalem habere potuerit, alium uel alios cen- sum uel census predictis censibus eorum consimilem aut consimiles uel equecertas in alijs bonis seu hereditatibus apud nostram ciuitatem habitis et sitis reemere, curias et suum allodium et domos eorum libertando. In cuius rei testimonium et cautelam firmiorem presentem literam sigillo ciuitatis nostre maiori duximus roborandam. Datum feria quarta proxima post dominicam Cir- cumdederunt me, anno domini M"ccc"lxiiij". 10 35 Prager Domcapitel-Archiv: „Liber primus erectionum“, fol. 42 (inserirt in die Confirmation vom 1. April 1364. S. Nr. 127). — Borový: „Libri erectionum“ I 46, nr. 90. 40 122. 1364 Februar 22. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass die Bürger Nicolaus Saxo und der Schneider Fridl auf dem Krankenbette, ersterer anderthalb. letzterer zwei Schock Groschen jährlichen Zinses gewidmet haben, damit in der Pfarrkirche ein Altar zu Ehren der heil. Sigmund, Oswald und Briccius errichtet werde. Von dem Zins des Saxo sei ein Schock Groschen auf dem dem Dominicanerkloster gegenüber gelegenen Hause des 1364 Febr. 22. I. 11
Strana 82
82 1364. 1364 Febr. 22. Fleischhauers Christian und einhalb Schock auf den nächst der Stadt gelegenen Ackern des Niko- laus Kutrer, die zwei Schock des Schneiders Fridl aber seien seinem Wunsche entsprechend auf dessen Feldern versichert. Nos Henslinus judex, Pesoldus pistor, Pesco Diues, Vlricus Draco, Elwli- nus pannifex, Haindlinus Engelpot, Jaclinus sartor, Nicolaus de Chlum, Nicolaus 5 Cutrer,*) Petrus de Sablat, Bacho et Michael Chalanecz jurati totaque communitas ciuium ciuitatis Budways ad vniuersorum noticiam per presentes deferimus publice profitentes, quod viri discreti et honesti Nicolaus Saxo et Fridlinus sartor nobis conciues, dum in lecto sue egritudinis fuissent constituti, nosque pro ordinacione eorum testamenti perpetualiter exequendi ad se euocarunt, quia Nicolaus Saxo dimidiam alteram sexagenam et Fridlinus 10 sartor duas sexagenas perpetui census seu pensionis pro creacione vnius altaris in eccle- sia sancti Nicolai nostra parochiali, quod in honore beatorum Sigismundi, Oswaldi et Bric- cij martirum erigi debet et fundari, ordinauerunt legitime et legauerunt. Nos igitur judex, jurati vniuersaque communitas ciuitatis predicte habita predictorum legacione decedencium et facta rece- pimus pecunias Nicolai Saxonis et pro eadem pecunia vnam sexagenam census in domo 15 et area Cristani carnificis ad oppositum domus beate virginis Marie in dicta nostra ciuitate sita et locata, et dimidiam sexagenam census in agris Nicolai dicti Cutrer prope ciui- tatem nostram iacentibus, nostrorum conciufilum, census perpetui emendum duximus et compa- randum. De Fridlino vero sartore duas sexagenas census perpetui in agris suis iuxta ciuitatem nostram sitis et habitis iuxta ipsius Fridlini desiderium et peticionem certis nostris 2o literis super ipso perpetuo censu confectis capellano perdicti altaris dandas maiori nostro sigillo roborauimus et tribuendas. Nichilominus nostris prefatis ciuibus Cristano carnifici ac eciam possessori dictorum Fridlini agrorum, quicunque fuerit, quandocunque pecuniam capitalem licite habere potuerit, licebit alium uel alios censum uel census predictis consimilem et eque certum uel eque certos in aliis bonis seu hereditatibus apud nostram ciuitatem habitis et locatis reemere, 25 domus et agros eorum libertando. In cuius rei testimonium et cautelam firmiorem presentem literam sigillo ciuitatis nostre maiori decreuimus communire. Datum feria quinta proxima ante dominicam Oculi anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo quarto. Inserirt in die Bestätigungsurkunde der Prager Generalvicäre vom 1. April 1364 (s. Nr. 126). — Borový: „Libri erectionum I“, 47 Nr. 91 (gekürzt). 30 123. 1364 Febr. 23. 1364 Februar 23. [Budweis]. — Der Budweiser Pfarrer Bohunco versichert auf seiner Hube im Dorfe Triebsch, welche er von den Brüdern Hersso und Ulrich, Söhnen des verstorbenen Fürst von Ruben, gekauft hatte, den von dem Budweiser Bürger Nicolaus Saxo auf dem Sterbe- bette zur Errichtung eines Altares in der Pfarrkirche zu Budweis vermachten Zins von andert- 35 halb Schock Groschen. Diesen Zins haben die Bauern Pesco, Sdesco und Beneda in Triebsch, welche zur Zeit die besagte Hube besitzen, alljährlich in zwei Terminen dem Kaplan des erwähn- ten Altars zu entrichten. Für die richtige Leistung des Zinses übernehmen Pfarrer Bohunco und dessen Freunde Nedemir von Zwikow und Benesch von Widerpol die Haftung. Nouerint vniuersi tam presentis quam futuri temporis homines, ad quos presens perue- 40 nerit scriptum, quod ego Bohunco plebanus ecclesie sancti Nicolai in Budways matura delibe- racione prehabita vendidi dimidiam alteram sexagenam census seu redditus perpetui super laneo *) In der Vorlage steht „Cutner“.
82 1364. 1364 Febr. 22. Fleischhauers Christian und einhalb Schock auf den nächst der Stadt gelegenen Ackern des Niko- laus Kutrer, die zwei Schock des Schneiders Fridl aber seien seinem Wunsche entsprechend auf dessen Feldern versichert. Nos Henslinus judex, Pesoldus pistor, Pesco Diues, Vlricus Draco, Elwli- nus pannifex, Haindlinus Engelpot, Jaclinus sartor, Nicolaus de Chlum, Nicolaus 5 Cutrer,*) Petrus de Sablat, Bacho et Michael Chalanecz jurati totaque communitas ciuium ciuitatis Budways ad vniuersorum noticiam per presentes deferimus publice profitentes, quod viri discreti et honesti Nicolaus Saxo et Fridlinus sartor nobis conciues, dum in lecto sue egritudinis fuissent constituti, nosque pro ordinacione eorum testamenti perpetualiter exequendi ad se euocarunt, quia Nicolaus Saxo dimidiam alteram sexagenam et Fridlinus 10 sartor duas sexagenas perpetui census seu pensionis pro creacione vnius altaris in eccle- sia sancti Nicolai nostra parochiali, quod in honore beatorum Sigismundi, Oswaldi et Bric- cij martirum erigi debet et fundari, ordinauerunt legitime et legauerunt. Nos igitur judex, jurati vniuersaque communitas ciuitatis predicte habita predictorum legacione decedencium et facta rece- pimus pecunias Nicolai Saxonis et pro eadem pecunia vnam sexagenam census in domo 15 et area Cristani carnificis ad oppositum domus beate virginis Marie in dicta nostra ciuitate sita et locata, et dimidiam sexagenam census in agris Nicolai dicti Cutrer prope ciui- tatem nostram iacentibus, nostrorum conciufilum, census perpetui emendum duximus et compa- randum. De Fridlino vero sartore duas sexagenas census perpetui in agris suis iuxta ciuitatem nostram sitis et habitis iuxta ipsius Fridlini desiderium et peticionem certis nostris 2o literis super ipso perpetuo censu confectis capellano perdicti altaris dandas maiori nostro sigillo roborauimus et tribuendas. Nichilominus nostris prefatis ciuibus Cristano carnifici ac eciam possessori dictorum Fridlini agrorum, quicunque fuerit, quandocunque pecuniam capitalem licite habere potuerit, licebit alium uel alios censum uel census predictis consimilem et eque certum uel eque certos in aliis bonis seu hereditatibus apud nostram ciuitatem habitis et locatis reemere, 25 domus et agros eorum libertando. In cuius rei testimonium et cautelam firmiorem presentem literam sigillo ciuitatis nostre maiori decreuimus communire. Datum feria quinta proxima ante dominicam Oculi anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo quarto. Inserirt in die Bestätigungsurkunde der Prager Generalvicäre vom 1. April 1364 (s. Nr. 126). — Borový: „Libri erectionum I“, 47 Nr. 91 (gekürzt). 30 123. 1364 Febr. 23. 1364 Februar 23. [Budweis]. — Der Budweiser Pfarrer Bohunco versichert auf seiner Hube im Dorfe Triebsch, welche er von den Brüdern Hersso und Ulrich, Söhnen des verstorbenen Fürst von Ruben, gekauft hatte, den von dem Budweiser Bürger Nicolaus Saxo auf dem Sterbe- bette zur Errichtung eines Altares in der Pfarrkirche zu Budweis vermachten Zins von andert- 35 halb Schock Groschen. Diesen Zins haben die Bauern Pesco, Sdesco und Beneda in Triebsch, welche zur Zeit die besagte Hube besitzen, alljährlich in zwei Terminen dem Kaplan des erwähn- ten Altars zu entrichten. Für die richtige Leistung des Zinses übernehmen Pfarrer Bohunco und dessen Freunde Nedemir von Zwikow und Benesch von Widerpol die Haftung. Nouerint vniuersi tam presentis quam futuri temporis homines, ad quos presens perue- 40 nerit scriptum, quod ego Bohunco plebanus ecclesie sancti Nicolai in Budways matura delibe- racione prehabita vendidi dimidiam alteram sexagenam census seu redditus perpetui super laneo *) In der Vorlage steht „Cutner“.
Strana 83
1364. 83 meo in villa Trzewcz sito et habito, quem ab Herssone et Vlrico fratribus germanis, filiis*) olim Fürstonis de Robnye emi legitime et conparaui et hereditarie possedi, pro decem et octo sexagenis grossorum denariorum predictorum, quas Nicolaus Saxo ciuis Budwoycensis in fine vite sue ad creacionem vnius altaris in ecclesia mea dicta parochiali ibidem in Budways dis- 5 posuit et legauit. Quem vero laneum in Trzewcz villa habitum Pesco, Sdesco et Benada villani legitime possidere dinoscuntur et qui annis singulis uel eciam dicti possessores, quicunque imposterum fuerint, perpetuis temporibus dabunt ipsum censum in festis sanctorum Georgij et Galli ipsius altaris cappellano, quicunque fuerit, omni contradictione et dilacione non obstante. Insuper ego predictus Bohunco plebanus promitto bona mea fide sine dolo et fraude dicti lanei no verus et legitimus esse exbrigator ipsumque laneum cum suo censu secundum jura et consuetu- dines terre Boemie disbrigare contra quempiam impugnatorem, potenti vero persona dumtaxat excepta. Rogaui eciam prelibatus Bohunco plebanus ecclesie sepedicte amicos meos speciales, scilicet dominum Nedemyrum de Swiekow et Benessium de Byderpol, vt ipsius lanei seu census vendicionis in testimonium sigilla eorum propria presenti litere appendant. In cuius 15 rei testimonium et cautelam firmiorem sigillum meum scilicet dicti Bohunconis plebani vna cum sigillis testium prescriptorum presenti litere duxi appendendum. Datum feria sexta proxima ante dominicam Oculi mei, anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo quarto. 1364 Febr. 23. Inserirt in die Bestätigungsurkunde der Prager Generalvicäre vom 1. April 1364 (s. Nr. 126). — Borový: „Libri erectionum“ I, 47 Nr. 91. 20 124. 1364 Februar 23. [Budweis]. — Vlascho und Pesco genannt Chromecz (der Krumme) aus Slaboschowitz haben dem Budweiser Priester Thomas genannt Dubitzer auf der halben Hube [Waldes?] in Slaboschowitz, welche sie von dem Budweiser Pfarrer Bohunco gekauft hatten, einen Jahreszins von 37 Prager Groschen versichert, für welchen sich Pfarrer Bohunco mit seinen 25 Freunden Nedemir von Zwikow und Benesch von Widerpol verbürgt. Der genannte Pfarrer be- hält sich und seinem Bruder Wilhelm von Cekau das Recht vor, die halbe Hube mit dem Zinse wann immer einlösen zu können. 1364 Febr. 23. Nouerint vniuersi tam presentis quam futuri temporis homines, ad quos peruenerit scrip- tum, quod nos Vlascho et Pesco dictus Chromecz de Slaboschowicz matura prehabita 30 deliberacione parique omnium nostrorum amicorum consilio et assensu vendidimus xxxvij grossos denariorum Pragensium super dimidio nostro laneo ibidem in Slaboschowicz, quem ab hono- rabili viro domino Bohuncone plebano ecclesie sancti Nicolai in Budweys emimus legitime et conparauimus discreto viro domino Thome presbytero dicto Dubiczer in Budweys pro- vij sexagenis grossorum denariorum et vno fertone grossorum denariorum predictorum. Quem 3s censum predictus Thomas seu presentis litere possessor singulis annis in festis beatorum Georgij et Galli percipere, tollere habebit et suffere a possessoribus lanei dimidij predicti. Nichilominus ego Bohunco plebanus ecclesie predicte promitto mea bona fide sine dolo et fraude malle ipsum dimidium laneum cum suo censu annuo contra quemlibet impugnatorem secundum jura approbata et consuetudines terre Boemie disbrigare, potenti uero persona dumtaxat excepta. Quod si non 40 facerem et forte dominus Thomas prelibabatus in dacione sui census aliquomodo impediretur, ego quidem per eum monitus sibi suum censum neque dimidium laneum, quod absit, non disbri- garem, extunc statim ego sepedictus Bohunco habita monicione preuia vnum hospicium michi in ciuitate Budways per dictum dominum Thomam aut presentis litere possessorem demonstra- *) In der Vorlage steht: „fratres germanos, filios". 11*
1364. 83 meo in villa Trzewcz sito et habito, quem ab Herssone et Vlrico fratribus germanis, filiis*) olim Fürstonis de Robnye emi legitime et conparaui et hereditarie possedi, pro decem et octo sexagenis grossorum denariorum predictorum, quas Nicolaus Saxo ciuis Budwoycensis in fine vite sue ad creacionem vnius altaris in ecclesia mea dicta parochiali ibidem in Budways dis- 5 posuit et legauit. Quem vero laneum in Trzewcz villa habitum Pesco, Sdesco et Benada villani legitime possidere dinoscuntur et qui annis singulis uel eciam dicti possessores, quicunque imposterum fuerint, perpetuis temporibus dabunt ipsum censum in festis sanctorum Georgij et Galli ipsius altaris cappellano, quicunque fuerit, omni contradictione et dilacione non obstante. Insuper ego predictus Bohunco plebanus promitto bona mea fide sine dolo et fraude dicti lanei no verus et legitimus esse exbrigator ipsumque laneum cum suo censu secundum jura et consuetu- dines terre Boemie disbrigare contra quempiam impugnatorem, potenti vero persona dumtaxat excepta. Rogaui eciam prelibatus Bohunco plebanus ecclesie sepedicte amicos meos speciales, scilicet dominum Nedemyrum de Swiekow et Benessium de Byderpol, vt ipsius lanei seu census vendicionis in testimonium sigilla eorum propria presenti litere appendant. In cuius 15 rei testimonium et cautelam firmiorem sigillum meum scilicet dicti Bohunconis plebani vna cum sigillis testium prescriptorum presenti litere duxi appendendum. Datum feria sexta proxima ante dominicam Oculi mei, anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo quarto. 1364 Febr. 23. Inserirt in die Bestätigungsurkunde der Prager Generalvicäre vom 1. April 1364 (s. Nr. 126). — Borový: „Libri erectionum“ I, 47 Nr. 91. 20 124. 1364 Februar 23. [Budweis]. — Vlascho und Pesco genannt Chromecz (der Krumme) aus Slaboschowitz haben dem Budweiser Priester Thomas genannt Dubitzer auf der halben Hube [Waldes?] in Slaboschowitz, welche sie von dem Budweiser Pfarrer Bohunco gekauft hatten, einen Jahreszins von 37 Prager Groschen versichert, für welchen sich Pfarrer Bohunco mit seinen 25 Freunden Nedemir von Zwikow und Benesch von Widerpol verbürgt. Der genannte Pfarrer be- hält sich und seinem Bruder Wilhelm von Cekau das Recht vor, die halbe Hube mit dem Zinse wann immer einlösen zu können. 1364 Febr. 23. Nouerint vniuersi tam presentis quam futuri temporis homines, ad quos peruenerit scrip- tum, quod nos Vlascho et Pesco dictus Chromecz de Slaboschowicz matura prehabita 30 deliberacione parique omnium nostrorum amicorum consilio et assensu vendidimus xxxvij grossos denariorum Pragensium super dimidio nostro laneo ibidem in Slaboschowicz, quem ab hono- rabili viro domino Bohuncone plebano ecclesie sancti Nicolai in Budweys emimus legitime et conparauimus discreto viro domino Thome presbytero dicto Dubiczer in Budweys pro- vij sexagenis grossorum denariorum et vno fertone grossorum denariorum predictorum. Quem 3s censum predictus Thomas seu presentis litere possessor singulis annis in festis beatorum Georgij et Galli percipere, tollere habebit et suffere a possessoribus lanei dimidij predicti. Nichilominus ego Bohunco plebanus ecclesie predicte promitto mea bona fide sine dolo et fraude malle ipsum dimidium laneum cum suo censu annuo contra quemlibet impugnatorem secundum jura approbata et consuetudines terre Boemie disbrigare, potenti uero persona dumtaxat excepta. Quod si non 40 facerem et forte dominus Thomas prelibabatus in dacione sui census aliquomodo impediretur, ego quidem per eum monitus sibi suum censum neque dimidium laneum, quod absit, non disbri- garem, extunc statim ego sepedictus Bohunco habita monicione preuia vnum hospicium michi in ciuitate Budways per dictum dominum Thomam aut presentis litere possessorem demonstra- *) In der Vorlage steht: „fratres germanos, filios". 11*
Strana 84
84 1364. 1364 Febr. 23. tum obstagiando subintrabo et de eodem nunquam exiturus, quousque prelibatus dimidius laneus aut ipsius census plenarie per me exbrigatur. Insuper ego sepetactus Bohunco rogaui amicos meos scilicet dominum Nedemirum de Swicow et Benessium de Widerpol, ut in testi- monium ipsius census vendicionis similiterque disbrigacionis sigilla sua propria presenti litere appendant. Nichilominus michi prenarrato Bohunconi plebano aut eciam fratri meo Wil- helmo de Czocow licebit, quandocunque facere potuerit, quod dicto domino Thome aut pre- sentis litere possessori alium censum consimilem seu eque certum et in alijs bonis hereditarijs ostendemus, quod mox dictus dimidius laneus cum suo censu ad nos hereditarie debet reuerti. Insuper quicunque habuerit presentem literam, eidem jus omnium competit premissorum. In cuius rei testimonium et cautelam ego sepedictus Bohunco sigillum meum vna cum sigillis predicto- 10 rum testium presenti littere duxi appendendum. Datum feria vj proxima ante dominicam Oculi mei anno quo supra [1364]. 5 Prager Domcapitel-Archiv: „Liber primus erectionum“ fol. 42" (inserirt in die Confirmationsurkunde vom 1. April 1364. S. Nr. 127). — Borový: „Libri erectionum“ I 46, nr. 90. 125. 15 1364 März 10. 1364 März 10. Budweis. — Der Budweiser Pfarrer Bohunco stiftet für den in der Pfarr- kirche zu Budweis zu errichtenden Altar zu Ehren der heil. Sigmund, Oswald und Briccius einen Jahreszins von drei Schock Prager Groschen in seinem Dorfe Slaboschowitz unter Bürgschaft seiner Freunde Nedemir von Zwikow und Albera von Petrowitz. Nouerint vniuersi tam presentis quam futuri temporis homines, ad quos presens perue- 20 nerit scriptum, quod ego Bohunco plebanus ecclesie sancti Nicolai in ciuitate Budways ma- tura deliberacione prehabita parique omnium amicorum meorum consilio et assensu vendidi tres sexagenas grossorum denariorum Pragensium census siue pensionis pro triginta sexagenis gros- sorum denariorum predictorum in villa mea Slawoschowicz hereditaria ad altare vnum, quod in dicta mea ecclesia in honore beatorum Sigismundi, Oswaldi et Briccij martirum erigi 25 debet et releuari et pro ipsius dotacione altaris, quem censum siue pensionem ego predictus Bo- hunco promitto bona mea fide sine dolo et fraude diuisim in festis sanctorum Georgij et Galli dicti altaris cappellano dare et finaliter expedire. Et si ego abiero, tunc possessor ville predicte, quicunque fuerit, similiter censum predictum in suis terminis prescriptis erit sine fraude daturus. Nichilominus ego sepedictus Bohunco propter firmiorem dicti census securitatem rogaui amicos 30 meos speciales scilicet Nedemirum de Swiekow et Alberam de Petrowicz, vt iidem amici mei dicte census vendicioni veri et legitimi esse velint exbrigatores. Nos igitur Nedemirus de Swiecow et Albera de Petrowicz promittimus bona nostra fide sine dolo et fraude quauis, dictum trium sexagenarum censum in villa Slaboschowicz venditum contra vnumquemque im- pugnatorem exbrigare, libertare secundum iura approbata et consuetudines terre Boemie, potenti 35 vero manu dumtaxat excepta. Si vero ego prelibatus Bohunco quemlibet censum suo tempore dandum plenariter non darem, aut nos prescripti disbrigatores ipsum censum non disbrigaremus, quod predictus cappellanus forte modo quocunque impediretur, extunc statim habita per ipsum .. cappellanum monicione quilibet nostrum cum vno famulo et duobus equis in ciuitate Budways in hospicio nobis demonstrato obstagium verum et debitum obseruabit et deinde non exiturus, 4o quousque census dandus totaliter persoluatur et ipse census seu census vendicio impedita totaliter disbrigetur. In cuius rei testimonium et cautelam presentem literam sigillorum nostrorum muni- mine roborandam [duximus]. Datum in Budways die dominica Judica, anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo quarto. Inserirt in die Bestätigungsurkunde der Prager Generalvicäre vom 1. April 1364 (s. Nr. 126). — Borový: 45 „Libri erectionum“ I 47, Nr. 91.
84 1364. 1364 Febr. 23. tum obstagiando subintrabo et de eodem nunquam exiturus, quousque prelibatus dimidius laneus aut ipsius census plenarie per me exbrigatur. Insuper ego sepetactus Bohunco rogaui amicos meos scilicet dominum Nedemirum de Swicow et Benessium de Widerpol, ut in testi- monium ipsius census vendicionis similiterque disbrigacionis sigilla sua propria presenti litere appendant. Nichilominus michi prenarrato Bohunconi plebano aut eciam fratri meo Wil- helmo de Czocow licebit, quandocunque facere potuerit, quod dicto domino Thome aut pre- sentis litere possessori alium censum consimilem seu eque certum et in alijs bonis hereditarijs ostendemus, quod mox dictus dimidius laneus cum suo censu ad nos hereditarie debet reuerti. Insuper quicunque habuerit presentem literam, eidem jus omnium competit premissorum. In cuius rei testimonium et cautelam ego sepedictus Bohunco sigillum meum vna cum sigillis predicto- 10 rum testium presenti littere duxi appendendum. Datum feria vj proxima ante dominicam Oculi mei anno quo supra [1364]. 5 Prager Domcapitel-Archiv: „Liber primus erectionum“ fol. 42" (inserirt in die Confirmationsurkunde vom 1. April 1364. S. Nr. 127). — Borový: „Libri erectionum“ I 46, nr. 90. 125. 15 1364 März 10. 1364 März 10. Budweis. — Der Budweiser Pfarrer Bohunco stiftet für den in der Pfarr- kirche zu Budweis zu errichtenden Altar zu Ehren der heil. Sigmund, Oswald und Briccius einen Jahreszins von drei Schock Prager Groschen in seinem Dorfe Slaboschowitz unter Bürgschaft seiner Freunde Nedemir von Zwikow und Albera von Petrowitz. Nouerint vniuersi tam presentis quam futuri temporis homines, ad quos presens perue- 20 nerit scriptum, quod ego Bohunco plebanus ecclesie sancti Nicolai in ciuitate Budways ma- tura deliberacione prehabita parique omnium amicorum meorum consilio et assensu vendidi tres sexagenas grossorum denariorum Pragensium census siue pensionis pro triginta sexagenis gros- sorum denariorum predictorum in villa mea Slawoschowicz hereditaria ad altare vnum, quod in dicta mea ecclesia in honore beatorum Sigismundi, Oswaldi et Briccij martirum erigi 25 debet et releuari et pro ipsius dotacione altaris, quem censum siue pensionem ego predictus Bo- hunco promitto bona mea fide sine dolo et fraude diuisim in festis sanctorum Georgij et Galli dicti altaris cappellano dare et finaliter expedire. Et si ego abiero, tunc possessor ville predicte, quicunque fuerit, similiter censum predictum in suis terminis prescriptis erit sine fraude daturus. Nichilominus ego sepedictus Bohunco propter firmiorem dicti census securitatem rogaui amicos 30 meos speciales scilicet Nedemirum de Swiekow et Alberam de Petrowicz, vt iidem amici mei dicte census vendicioni veri et legitimi esse velint exbrigatores. Nos igitur Nedemirus de Swiecow et Albera de Petrowicz promittimus bona nostra fide sine dolo et fraude quauis, dictum trium sexagenarum censum in villa Slaboschowicz venditum contra vnumquemque im- pugnatorem exbrigare, libertare secundum iura approbata et consuetudines terre Boemie, potenti 35 vero manu dumtaxat excepta. Si vero ego prelibatus Bohunco quemlibet censum suo tempore dandum plenariter non darem, aut nos prescripti disbrigatores ipsum censum non disbrigaremus, quod predictus cappellanus forte modo quocunque impediretur, extunc statim habita per ipsum .. cappellanum monicione quilibet nostrum cum vno famulo et duobus equis in ciuitate Budways in hospicio nobis demonstrato obstagium verum et debitum obseruabit et deinde non exiturus, 4o quousque census dandus totaliter persoluatur et ipse census seu census vendicio impedita totaliter disbrigetur. In cuius rei testimonium et cautelam presentem literam sigillorum nostrorum muni- mine roborandam [duximus]. Datum in Budways die dominica Judica, anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo quarto. Inserirt in die Bestätigungsurkunde der Prager Generalvicäre vom 1. April 1364 (s. Nr. 126). — Borový: 45 „Libri erectionum“ I 47, Nr. 91.
Strana 85
1364. 85 126. 1364 April 1. Prag. — Nicolaus, Propst des Augustinerchorherrnklosters zu Raudnitz, und Detlev, Domherr von Prag und Camin, die Generalvicäre des Erzbischofs von Prag, bestätigen die in den drei eingeschalteten Urkunden ausgesprochene Schenkung von Zinsen zum Altar der 5 heil. Sigmund, Oswald und Briccius, der in der Pfarrkirche zu Budweis errichtet werden soll. Nicolaus prepositus monasterii sancte Marie canonicorum regularium in Rudnicz et Detleuus Pragensis ac Camynensis ecclesiarum canonicus, reuerendissimi in Christo patris et domini nostri, domini Arnesti sancte Pragensis ecclesie archiepiscopi vicarii in spiritualibus generales, vniuersis, quibus presentes exhibite fuerint, in omnium saluatore salutem. Noueritis, 10 quod constitutus in presencia nostra discretus vir Bohunco, rector parochialis ecclesie sancti Nicolai in Budways Pragensis diocesis, tres literas in pergameno scriptas, prima videlicet sigillo rotundo ciuitatis ibidem in Budways, secunda vero tribus sigillis similiter rotundis videlicet ipsius Bohunconis plebani, Nedemyri de Swicow et Benessij de Byderpol, tercia autem litera eciam tribus sigillis videlicet rotundis Bohunconis plebani et Nedemiri pre- 15 dictorum nec non Albere de Petrowicz de cera communi in pressulis pergameni pendentibus sigillatas, prout prima facie apparebat, sanas et integras, non corrumptas, non cancellatas, non viciatas nec in aliqua ipsarum parcium suspectas, sed prorsus omni vicio et suspicione carentes nobis exhibuit et presentauit. Quarum literarum tenores secuntur in hec verba: Nos Henslinus judex, Pesoldus pistor,.... [folgt der Text der Urkunde vom 22. Fe- 20 bruar 1364, Nr. 122]. Tenor vero secunde litere per omnia talis est: Nouerint vniuersi .... ffolgt der Text der Urkunde vom 23. Februar 1364, Nr. 123]. Tenor vero tercie litere sequitur in hec verba: Nouerint vniuersi .... ffolgt der Text der Urkunde vom 10. März 1364, Nr. 125]. Post quarum literarum presentacionem fuit nobis per dictum dominum Bohunconem plebanum humiliter et cum instancia supplicatum, quatenus omnia et singula in prefatis literis contenta auctoritate ordinaria approbare, ratificare et confirmare dignaremur. Nos igitur visis dictis literis earumque tenoribus plene intellectis, attendentes nichilominus, quod iustis et piis supplicacionibus per nos non sit denegandus assensus, donacionem dictorum altarium et omnia 30 et singula in dictis literis contenta*) in omnibus suis clausulis et punctis, sicut prouide scripta sunt, tenore presencium auctoritate ordinaria predicta approbamus, auctorizamus et presentis scripti patrocinio ex certa nostra sciencia confirmamus. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigilli vicariatus nostri appensione fecimus communiri. Datum Prage anno domini mil- lesimo trecentesimo sexagesimo quarto, die prima mensis Aprilis. [Auf dem Umbug rechts:] Rregistra]ta. 25 1364 April 1. 35 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 34. Auf der Rückseite rechts unten die fast gleichzeitige Notiz „Sigismundi de vij sex.“, und die alte Signatur: „Fasc: III, N. Dep:“ Das Siegel fehlt, der Rest des Pergament- streifens, an welchem es hieng, ist durch den doppelten Einschnitt im Umbug gezogen. — Borový: „Libri erectio- num archidioecesis Pragensis saeculo XIV. et XV.“ Liber I. (1358—1376) S. 47, Nr. 91 (gekürzt). 40 127. 1364 April 1. Prag. — Nicolaus, Propst des Augustinerchorherrnklosters zu Raudnitz, und Detlev, Domherr von Prag und Camin, die Generalvicäre des Prager Erzbischofs, bestätigen die drei eingeschalteten Urkunden und die durch dieselben ausgesprochene Schenkung von Zinsen 1364 April 1. *) Im Orig. „contentis".
1364. 85 126. 1364 April 1. Prag. — Nicolaus, Propst des Augustinerchorherrnklosters zu Raudnitz, und Detlev, Domherr von Prag und Camin, die Generalvicäre des Erzbischofs von Prag, bestätigen die in den drei eingeschalteten Urkunden ausgesprochene Schenkung von Zinsen zum Altar der 5 heil. Sigmund, Oswald und Briccius, der in der Pfarrkirche zu Budweis errichtet werden soll. Nicolaus prepositus monasterii sancte Marie canonicorum regularium in Rudnicz et Detleuus Pragensis ac Camynensis ecclesiarum canonicus, reuerendissimi in Christo patris et domini nostri, domini Arnesti sancte Pragensis ecclesie archiepiscopi vicarii in spiritualibus generales, vniuersis, quibus presentes exhibite fuerint, in omnium saluatore salutem. Noueritis, 10 quod constitutus in presencia nostra discretus vir Bohunco, rector parochialis ecclesie sancti Nicolai in Budways Pragensis diocesis, tres literas in pergameno scriptas, prima videlicet sigillo rotundo ciuitatis ibidem in Budways, secunda vero tribus sigillis similiter rotundis videlicet ipsius Bohunconis plebani, Nedemyri de Swicow et Benessij de Byderpol, tercia autem litera eciam tribus sigillis videlicet rotundis Bohunconis plebani et Nedemiri pre- 15 dictorum nec non Albere de Petrowicz de cera communi in pressulis pergameni pendentibus sigillatas, prout prima facie apparebat, sanas et integras, non corrumptas, non cancellatas, non viciatas nec in aliqua ipsarum parcium suspectas, sed prorsus omni vicio et suspicione carentes nobis exhibuit et presentauit. Quarum literarum tenores secuntur in hec verba: Nos Henslinus judex, Pesoldus pistor,.... [folgt der Text der Urkunde vom 22. Fe- 20 bruar 1364, Nr. 122]. Tenor vero secunde litere per omnia talis est: Nouerint vniuersi .... ffolgt der Text der Urkunde vom 23. Februar 1364, Nr. 123]. Tenor vero tercie litere sequitur in hec verba: Nouerint vniuersi .... ffolgt der Text der Urkunde vom 10. März 1364, Nr. 125]. Post quarum literarum presentacionem fuit nobis per dictum dominum Bohunconem plebanum humiliter et cum instancia supplicatum, quatenus omnia et singula in prefatis literis contenta auctoritate ordinaria approbare, ratificare et confirmare dignaremur. Nos igitur visis dictis literis earumque tenoribus plene intellectis, attendentes nichilominus, quod iustis et piis supplicacionibus per nos non sit denegandus assensus, donacionem dictorum altarium et omnia 30 et singula in dictis literis contenta*) in omnibus suis clausulis et punctis, sicut prouide scripta sunt, tenore presencium auctoritate ordinaria predicta approbamus, auctorizamus et presentis scripti patrocinio ex certa nostra sciencia confirmamus. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigilli vicariatus nostri appensione fecimus communiri. Datum Prage anno domini mil- lesimo trecentesimo sexagesimo quarto, die prima mensis Aprilis. [Auf dem Umbug rechts:] Rregistra]ta. 25 1364 April 1. 35 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 34. Auf der Rückseite rechts unten die fast gleichzeitige Notiz „Sigismundi de vij sex.“, und die alte Signatur: „Fasc: III, N. Dep:“ Das Siegel fehlt, der Rest des Pergament- streifens, an welchem es hieng, ist durch den doppelten Einschnitt im Umbug gezogen. — Borový: „Libri erectio- num archidioecesis Pragensis saeculo XIV. et XV.“ Liber I. (1358—1376) S. 47, Nr. 91 (gekürzt). 40 127. 1364 April 1. Prag. — Nicolaus, Propst des Augustinerchorherrnklosters zu Raudnitz, und Detlev, Domherr von Prag und Camin, die Generalvicäre des Prager Erzbischofs, bestätigen die drei eingeschalteten Urkunden und die durch dieselben ausgesprochene Schenkung von Zinsen 1364 April 1. *) Im Orig. „contentis".
Strana 86
86 1364. 1364 April 1. für den Altar Corporis Christi, des heil. Kreuzes und der Eilftausend Jungfrauen in der Pfarr- kirche zu Budweis. Nicolaus, prepositus Rudnicensis etc., et Detleuus, Pragensis et Caminensis eccle- siarum canonicus etc., vniuersis, quibus presentes exhibite fuerint, in omnium saluatore salutem. Noueritis, quod constitutus in presencia nostra discretus vir Bohunco, rector parochialis ecclesie 5 sancti Nicolai in Budweys Pragensis diocesis, tres literas in pergameno scriptas, prima videlicet sigillo rotundo ciuitatis ibidem in Budweys, secunda uero tribus sigillis similiter rotundis vide- licet ipsius Bohunconis plebani, Nedemiri de Swickow et Benessy de Widerpol, tercia autem litera eciam tribus sigillis rotundis Bohunconis plebani et Nedemiri predicto- rum nec non Lutwini de Ruben de cera communi in pressulis pergameni pendentibus sigil- 19 latas, prout prima facie apparebat, sanas et integras, etc. exhibuit et presentauit. Quarum lite- rarum tenores sequntur in hec verba: Nos Henslinus judex, Pesoldus pistor,.... [folgt der Text der Urkunde vom 24. Ja- nuar 1364, Nr. 121]. Tenor uero secunde litere talis est: Nouerint vniuersi tam presentis quam futuri temporis homines, ad quos peruenit scriptum quod nos Vlascho et Pesco dictus Chromecz de Slaboschowicz.... [folgt der Text der Urkunde vom 23. Februar 1364, Nr. 124]. Tenor uero tercie litere talis est: Nouerint vniuersi (ut supra), quod ego Bohunco... . [folgt der Text der Urkunde vom 29 4. September 1363, Nr. 120]. Post quarum literarum presentacionem fuit nobis per dictum dominum Bohunconem plebanum humiliter et cum instancia supplicatum, quatenus omnia et singula in prefatis literis contenta auctoritate ordinaria approbare, ratificare et confirmare dignaremur. Nos igitur visis dictis literis earumque tenoribus plene intellectis, attendentes nichilominus, quod iustis et pijs 25 supplicacionibus per nos non sit denegandus assensus, dotacionem dictorum altarium et omnia et singula in dictis literis contenta in omnibus suis clausulis et punctis, sicut prouide facta sunt, tenore presencium auctoritate ordinaria predicta approbamus, auctorizamus et presentis scripti patrocinio ex certa nostra sciencia confirmamus. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigilli vicariatus nostri appensione fecimus communiri. Datum Prage anno domini M'ccc"lxiiij, 30 die prima mensis Aprilis. 15 Prager Domcapitel-Archiv: „Liber primus erectionum“ fol. 42'—43. — Das Original dieser Ur- kunde befand sich noch in den fünfziger Jahren des XIX. Jahrhundertes im B. St.-A., wie aus dem Urkundenver- zeichnis, welches damals angefertigt worden ist, erhellt, in welchem sie unter der Bezeichnung „Fasc. III 13“ an- geführt ist. — Borový: „Libri erectionum“ I 46—47, nr. 90. 35 128. 1364 April 6. 1364 April 6. [Prag]. — Uber Präsentation des Budweiser Pfarrers Bohunco wird der Priester Thomas, genannt Dubitzer, aus Budweis als Kaplan des Altars Corporis Christi, des heil. Kreuzes und der Eilftausend Jungfrauen bestätigt. Die eadem [1364, 6. Apr.] Thomas dictus Dubicz[er] presbyter de Budwais ad 4e presentacionem Bohunconis plebani in Budways ad altare Corporis Christi, sancti Crucis nec non sanctorum Undecim millium Virginum per ipsum de nouo dotatum et fundatum fuit institutus. Executor plebanus in Hossyn. Emler: „Liber primus confirmationum.“ Pars altera, 44.
86 1364. 1364 April 1. für den Altar Corporis Christi, des heil. Kreuzes und der Eilftausend Jungfrauen in der Pfarr- kirche zu Budweis. Nicolaus, prepositus Rudnicensis etc., et Detleuus, Pragensis et Caminensis eccle- siarum canonicus etc., vniuersis, quibus presentes exhibite fuerint, in omnium saluatore salutem. Noueritis, quod constitutus in presencia nostra discretus vir Bohunco, rector parochialis ecclesie 5 sancti Nicolai in Budweys Pragensis diocesis, tres literas in pergameno scriptas, prima videlicet sigillo rotundo ciuitatis ibidem in Budweys, secunda uero tribus sigillis similiter rotundis vide- licet ipsius Bohunconis plebani, Nedemiri de Swickow et Benessy de Widerpol, tercia autem litera eciam tribus sigillis rotundis Bohunconis plebani et Nedemiri predicto- rum nec non Lutwini de Ruben de cera communi in pressulis pergameni pendentibus sigil- 19 latas, prout prima facie apparebat, sanas et integras, etc. exhibuit et presentauit. Quarum lite- rarum tenores sequntur in hec verba: Nos Henslinus judex, Pesoldus pistor,.... [folgt der Text der Urkunde vom 24. Ja- nuar 1364, Nr. 121]. Tenor uero secunde litere talis est: Nouerint vniuersi tam presentis quam futuri temporis homines, ad quos peruenit scriptum quod nos Vlascho et Pesco dictus Chromecz de Slaboschowicz.... [folgt der Text der Urkunde vom 23. Februar 1364, Nr. 124]. Tenor uero tercie litere talis est: Nouerint vniuersi (ut supra), quod ego Bohunco... . [folgt der Text der Urkunde vom 29 4. September 1363, Nr. 120]. Post quarum literarum presentacionem fuit nobis per dictum dominum Bohunconem plebanum humiliter et cum instancia supplicatum, quatenus omnia et singula in prefatis literis contenta auctoritate ordinaria approbare, ratificare et confirmare dignaremur. Nos igitur visis dictis literis earumque tenoribus plene intellectis, attendentes nichilominus, quod iustis et pijs 25 supplicacionibus per nos non sit denegandus assensus, dotacionem dictorum altarium et omnia et singula in dictis literis contenta in omnibus suis clausulis et punctis, sicut prouide facta sunt, tenore presencium auctoritate ordinaria predicta approbamus, auctorizamus et presentis scripti patrocinio ex certa nostra sciencia confirmamus. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigilli vicariatus nostri appensione fecimus communiri. Datum Prage anno domini M'ccc"lxiiij, 30 die prima mensis Aprilis. 15 Prager Domcapitel-Archiv: „Liber primus erectionum“ fol. 42'—43. — Das Original dieser Ur- kunde befand sich noch in den fünfziger Jahren des XIX. Jahrhundertes im B. St.-A., wie aus dem Urkundenver- zeichnis, welches damals angefertigt worden ist, erhellt, in welchem sie unter der Bezeichnung „Fasc. III 13“ an- geführt ist. — Borový: „Libri erectionum“ I 46—47, nr. 90. 35 128. 1364 April 6. 1364 April 6. [Prag]. — Uber Präsentation des Budweiser Pfarrers Bohunco wird der Priester Thomas, genannt Dubitzer, aus Budweis als Kaplan des Altars Corporis Christi, des heil. Kreuzes und der Eilftausend Jungfrauen bestätigt. Die eadem [1364, 6. Apr.] Thomas dictus Dubicz[er] presbyter de Budwais ad 4e presentacionem Bohunconis plebani in Budways ad altare Corporis Christi, sancti Crucis nec non sanctorum Undecim millium Virginum per ipsum de nouo dotatum et fundatum fuit institutus. Executor plebanus in Hossyn. Emler: „Liber primus confirmationum.“ Pars altera, 44.
Strana 87
1364. 87 129. 1364 Juni 22. Budweis. — Kaiser Karl IV. in Budweis (Budwoys). Er gebietet der Stadt Augsburg, ihren Streit mit dem Bischofe Marquard von Augsburg, seinem Rath und Hofgesinde, bis zu seiner Ankunft in deutschen Landen ruhen zu lassen, worauf er beide Theile 5 verhören und verrichten werde. 1364 Juni 22. Huber: „Reg. imp. VIII“ Erghft., nr. 7122. 130. 20 1364 Juni 24. Budweis. — Während seines Aufenthaltes in Budweis bestätigt Kaiser Karl IV. dem Bischof Dietrich von Worms mehrere Privilegien. Als Zeugen werden in 10 dieser Urkunde genannt und waren daher damals gleichfalls in Budweis anwesend: die Bi- schöfe Johann von Lüttich, Berthold von Eichstädt, Johann von Olmütz, Albert von Schwerin und Lambert von Speier; Kurfürst Rudolf, Herzog von Sachsen; die Her- zoge Rudolf von Österreich, Bolko von Schweidnits und Heinrich von Liegnitz; die Markgrafen Johann von Mähren und Rudolf von Baden; die Burggrafen Friedrich 15 von Nürnberg und Burchard von Magdeburg, kaiserlicher Hofmeister ; Johann Landgraf von Leuchtenberg, die Grafen Heinrich von Schwarzburg und Johann von Retz; die Edeln Peter. Jodok, Ulrich und Johann von Rosenberg, Thimo von Kolditz, Hasco von Zwiřetitz, Wilhelm von Hasenburg und der kaiserliche Kammermeister Poto von Častolowitz. Mit einer am selben Tage zu Budweis ausgefertigten Urkunde erweist Kaiser Karl IV. den Bürgern von Mainz die Gnade, dass sie weder für ihn und das Reich, noch für den Bi- schof und das Capitel oder sonst wen pfandbar sein sollen. 1364 Juni 24. Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 4053 und 4054. 131. 25 1364 Juni 25. Budweis. — Kaiser Karl IV. in Budweis. Er verleiht auf Bitten des Bischofs Johann von Lüttich dem Bischofe von Utrecht und seinen Nachfolgern das Recht, überall in dem Gebiete seiner Kirche Gold- und Silbermünzen zu prägen. Zeugen: die Bischöfe Berthold von Eichstädt, Johann von Olmütz, Theodorich von Worms, Al- bert von Schwerin, Lambert von Speier; die Herzöge Kurfürst Rudolf von Sachsen, 20 Rudolf von Österreich, Bolko von Schweidnitz, Heinrich von Liegnitz; die Mark- grafen Johann von Mähren und Rudolf von Baden; die Burggrafen Friedrich von Nürnberg, Burchard von Magdeburg, Johann Landgraf von Leuchtenberg, Hein- rich Graf von Schwarzburg; die Edeln Peter, Jodok, Ulrich und Johann Brüder von Rosenberg. 1364 Juni 25. 35 Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 4055. 132. 40 1364 Juni 26. Budweis. — Kaiser Karl IV. in Budweis. Er hebt auf Vorstellung des Bischofs Johann von Lüttich, der früher zwanzig Jahre oder länger der Kirche in Ut- recht vorgestanden, die in dieser Diöcese hergebrachte Gewohnheit auf, wornach die Bürger von Utrecht in Schuld- und anderen Civil- und Criminalfragen, auch Mord, sich durch ihren blossen Eid reinigen konnten, selbst wenn die Anklage durch mehrere Zeugen genügend bewiesen werden 1364 Juni 26.
1364. 87 129. 1364 Juni 22. Budweis. — Kaiser Karl IV. in Budweis (Budwoys). Er gebietet der Stadt Augsburg, ihren Streit mit dem Bischofe Marquard von Augsburg, seinem Rath und Hofgesinde, bis zu seiner Ankunft in deutschen Landen ruhen zu lassen, worauf er beide Theile 5 verhören und verrichten werde. 1364 Juni 22. Huber: „Reg. imp. VIII“ Erghft., nr. 7122. 130. 20 1364 Juni 24. Budweis. — Während seines Aufenthaltes in Budweis bestätigt Kaiser Karl IV. dem Bischof Dietrich von Worms mehrere Privilegien. Als Zeugen werden in 10 dieser Urkunde genannt und waren daher damals gleichfalls in Budweis anwesend: die Bi- schöfe Johann von Lüttich, Berthold von Eichstädt, Johann von Olmütz, Albert von Schwerin und Lambert von Speier; Kurfürst Rudolf, Herzog von Sachsen; die Her- zoge Rudolf von Österreich, Bolko von Schweidnits und Heinrich von Liegnitz; die Markgrafen Johann von Mähren und Rudolf von Baden; die Burggrafen Friedrich 15 von Nürnberg und Burchard von Magdeburg, kaiserlicher Hofmeister ; Johann Landgraf von Leuchtenberg, die Grafen Heinrich von Schwarzburg und Johann von Retz; die Edeln Peter. Jodok, Ulrich und Johann von Rosenberg, Thimo von Kolditz, Hasco von Zwiřetitz, Wilhelm von Hasenburg und der kaiserliche Kammermeister Poto von Častolowitz. Mit einer am selben Tage zu Budweis ausgefertigten Urkunde erweist Kaiser Karl IV. den Bürgern von Mainz die Gnade, dass sie weder für ihn und das Reich, noch für den Bi- schof und das Capitel oder sonst wen pfandbar sein sollen. 1364 Juni 24. Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 4053 und 4054. 131. 25 1364 Juni 25. Budweis. — Kaiser Karl IV. in Budweis. Er verleiht auf Bitten des Bischofs Johann von Lüttich dem Bischofe von Utrecht und seinen Nachfolgern das Recht, überall in dem Gebiete seiner Kirche Gold- und Silbermünzen zu prägen. Zeugen: die Bischöfe Berthold von Eichstädt, Johann von Olmütz, Theodorich von Worms, Al- bert von Schwerin, Lambert von Speier; die Herzöge Kurfürst Rudolf von Sachsen, 20 Rudolf von Österreich, Bolko von Schweidnitz, Heinrich von Liegnitz; die Mark- grafen Johann von Mähren und Rudolf von Baden; die Burggrafen Friedrich von Nürnberg, Burchard von Magdeburg, Johann Landgraf von Leuchtenberg, Hein- rich Graf von Schwarzburg; die Edeln Peter, Jodok, Ulrich und Johann Brüder von Rosenberg. 1364 Juni 25. 35 Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 4055. 132. 40 1364 Juni 26. Budweis. — Kaiser Karl IV. in Budweis. Er hebt auf Vorstellung des Bischofs Johann von Lüttich, der früher zwanzig Jahre oder länger der Kirche in Ut- recht vorgestanden, die in dieser Diöcese hergebrachte Gewohnheit auf, wornach die Bürger von Utrecht in Schuld- und anderen Civil- und Criminalfragen, auch Mord, sich durch ihren blossen Eid reinigen konnten, selbst wenn die Anklage durch mehrere Zeugen genügend bewiesen werden 1364 Juni 26.
Strana 88
88 1364. 1364 Juni 26. konnte oder sonst notorisch war, und verfügt, dass dieser Reinigungseid nicht mehr zugelassen werden soll bei Sachen, die durch sieben glaubwürdige Zeugen bewiesen werden können. Zeu- gen sind dieselben, wie in der vorhergehenden Urkunde [Nr. 131] mit Ausnahme der Edlen. Iluber: „Reg. imp. VIII“, nr. 4056. 133. 1364 Juni 28. 1364 Juni 28. Budweis. — Kaiser Karl IV. in Budweis. Er belehnt den Grafen Gebhard von Mansfeld mit dem Bann seiner Grafschaft, dem Kupferbergwerk und dem Berggericht darüber. (Der Ausstellort lautet im Druck der Urkunde bei Lünig Corp. feud. I, 1077 Votwips.) Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 4057. 10 134. 1364 Juni 29. 1364 Juni 29. Budweis. — Kaiser Karl IV. in Budweis. Er gestattet, nachdem der vor ihn gekommene Bischof Johann von Lüttich, der früher zwanzig Jahre und länger der Kirche von Utrecht vorgestanden, ihm vorgestellt, dass nach den Schenkungen früherer Kaiser und Könige das Recht, Bier zu gähren, in der Stadt Utrecht und allen zur bischöflichen Mensa ge- 15 hörigen Gebieten den Bischöfen von Utrecht sugestanden habe und daraus ein grosser Theil ihrer Einkünfte geflossen sei, dass aber seit dreissig oder vierzig Jahren eine neue Art „fermen- tandi cerevisiam videlicet per appositionem cuiusdam herbae, quae humulus vel hoppa vocatur, per incolas partium earundem tantum invaluit, ut episcopus Traiectensis in magna parte emolumenti, quod ex distributione fermenti sibi evenire consueverat, diminutionem patiatur“, dass 2 der Bischof von Utrecht und seine Nachfolger zum Ersatz dieses Schadens von jeder Tonne Bier, die in Utrecht oder dem bischöflichen Gebiete mit Hopfen gegohren wird, einen grossen Turnos erheben mögen. Zeugen wie in Nr. 131 mit Ausnahme des Herzogs Rudolf von Sachsen und der Edeln und mit Hinzufügung der Grafen Burchard und Johann von Retz. lluber: „Reg. imp. VIII“, nr. 4058. 25 135. 1364 Juli 18. 1364 Juli 18. Prag. — Kaiser Karl IV. gestattet der Stadt Budweis, drei Juden, welche die Lasten der Stadt mitzutragen haben, aufnehmen su dürfen und befreit diese für die nächsten fünf Jahre von allen Steuern und Abgaben. Karolus quartus diuina fauente clemencia Romanorum imperator semper augustus et 3s Boemie rex. Notum facimus tenore presencium vniuersis, quod habito respectu ad multa fideli- tatis obsequia, quibus judex et jurati totaque communitas ciuitatis Budeweys, fideles nostri dilecti, nostre celsitudini complacere studuerunt animis indefessis, considerantes nichilominus fidei ipsorum constanciam et sollicitudinem diligentem, quibus vigilantibus animis ad emendacionem et commune bonum ciuitatis predicte laborant iugiter et aspirant, ipsis deliberato animo et ex certa a5 sciencia graciose concedimus et liberaliter donamus, quod possint habere, recipere et tenere tres Judeos cum ipsis onera ciuitatis supportantes, quos pro subsidio ciuitatis eiusdem per quinque annos continuos, incipiendo a festo sancti Jacobi apostoli futuro proxime, ab omni exaccione, steura, collecta et grauamine quocumque libertamus et liberos esse volumus penitus et solutos, mandantes omnibus et singulis officialibus nostris, cuiuscunque dignitatis extiterint, gracie nostre 40 sub obtentu, quatenus predictos tres Judeos circa nostre libertatis graciam manutenere debeant fauorabiliter et tueri, sicut nostre indignacionis offensam grauissimam diligunt euitare. Presencium sub nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Datum Prage anno domini millesimo trecen-
88 1364. 1364 Juni 26. konnte oder sonst notorisch war, und verfügt, dass dieser Reinigungseid nicht mehr zugelassen werden soll bei Sachen, die durch sieben glaubwürdige Zeugen bewiesen werden können. Zeu- gen sind dieselben, wie in der vorhergehenden Urkunde [Nr. 131] mit Ausnahme der Edlen. Iluber: „Reg. imp. VIII“, nr. 4056. 133. 1364 Juni 28. 1364 Juni 28. Budweis. — Kaiser Karl IV. in Budweis. Er belehnt den Grafen Gebhard von Mansfeld mit dem Bann seiner Grafschaft, dem Kupferbergwerk und dem Berggericht darüber. (Der Ausstellort lautet im Druck der Urkunde bei Lünig Corp. feud. I, 1077 Votwips.) Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 4057. 10 134. 1364 Juni 29. 1364 Juni 29. Budweis. — Kaiser Karl IV. in Budweis. Er gestattet, nachdem der vor ihn gekommene Bischof Johann von Lüttich, der früher zwanzig Jahre und länger der Kirche von Utrecht vorgestanden, ihm vorgestellt, dass nach den Schenkungen früherer Kaiser und Könige das Recht, Bier zu gähren, in der Stadt Utrecht und allen zur bischöflichen Mensa ge- 15 hörigen Gebieten den Bischöfen von Utrecht sugestanden habe und daraus ein grosser Theil ihrer Einkünfte geflossen sei, dass aber seit dreissig oder vierzig Jahren eine neue Art „fermen- tandi cerevisiam videlicet per appositionem cuiusdam herbae, quae humulus vel hoppa vocatur, per incolas partium earundem tantum invaluit, ut episcopus Traiectensis in magna parte emolumenti, quod ex distributione fermenti sibi evenire consueverat, diminutionem patiatur“, dass 2 der Bischof von Utrecht und seine Nachfolger zum Ersatz dieses Schadens von jeder Tonne Bier, die in Utrecht oder dem bischöflichen Gebiete mit Hopfen gegohren wird, einen grossen Turnos erheben mögen. Zeugen wie in Nr. 131 mit Ausnahme des Herzogs Rudolf von Sachsen und der Edeln und mit Hinzufügung der Grafen Burchard und Johann von Retz. lluber: „Reg. imp. VIII“, nr. 4058. 25 135. 1364 Juli 18. 1364 Juli 18. Prag. — Kaiser Karl IV. gestattet der Stadt Budweis, drei Juden, welche die Lasten der Stadt mitzutragen haben, aufnehmen su dürfen und befreit diese für die nächsten fünf Jahre von allen Steuern und Abgaben. Karolus quartus diuina fauente clemencia Romanorum imperator semper augustus et 3s Boemie rex. Notum facimus tenore presencium vniuersis, quod habito respectu ad multa fideli- tatis obsequia, quibus judex et jurati totaque communitas ciuitatis Budeweys, fideles nostri dilecti, nostre celsitudini complacere studuerunt animis indefessis, considerantes nichilominus fidei ipsorum constanciam et sollicitudinem diligentem, quibus vigilantibus animis ad emendacionem et commune bonum ciuitatis predicte laborant iugiter et aspirant, ipsis deliberato animo et ex certa a5 sciencia graciose concedimus et liberaliter donamus, quod possint habere, recipere et tenere tres Judeos cum ipsis onera ciuitatis supportantes, quos pro subsidio ciuitatis eiusdem per quinque annos continuos, incipiendo a festo sancti Jacobi apostoli futuro proxime, ab omni exaccione, steura, collecta et grauamine quocumque libertamus et liberos esse volumus penitus et solutos, mandantes omnibus et singulis officialibus nostris, cuiuscunque dignitatis extiterint, gracie nostre 40 sub obtentu, quatenus predictos tres Judeos circa nostre libertatis graciam manutenere debeant fauorabiliter et tueri, sicut nostre indignacionis offensam grauissimam diligunt euitare. Presencium sub nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Datum Prage anno domini millesimo trecen-
Strana 89
1364. 89 tesimo sexagesimo quarto, Indiccione secunda, xv Kalendas Augusti, regnorum nostrorum anno Romanorum decimo nono, Boemie decimo octauo, imperii vero decimo. [Auf dem Umbug:] Per dominum prepositum Wischegradensem decanus Glogouiensis. [Auf der Rückseite:] R[egistratu]m Johannes Saxo. 1364 Juli 18. Original auf Pergament in der Széchenyischen Landesbibliothek des Ungarischen National-Museums in Budapest. An einem Pergamentstreifen hängt das theilweise beschädigte grosse Majestätssiegel: in der Mitte die sitzende Gestalt des Kaisers, angethan mit Tunica und Mantel, in der rechten Hand das Scepter, in der erho- benen Linken den Reichsapfel haltend. Zur Rechten des Kaisers hält ein Adler in seinem Schnabel einen Drei- 10 eckschild mit dem einköpfigen nach rechts sehenden Adler, während der Adler zur Linken einen ebensolche.: Schild mit dem doppeltgeschwänzten böhmischen Löwen hält. Unter dem Kaiser steht der Buchstabe „W“, welcher auf St. Wenceslaus gedeutet wird. Umschrift: „Karolus Quartus diuina [fau]ente cleme[ncia Romanorum imperato]r semper [augustus et Bloemie rex“ Auf der Rückseite das schön erhaltene Rücksiegel in rothem Wachs mit dem nach links schauenden einköpfigen Adler und der Umschrift: „† IVSTE † IVDICATE † FILII † HOMINVM“. Anf 15 der Rückseite der Urkunde von einer Hand des XV. Jahrhundertes der Vermerk: „Qualiter Judei in ciuitate teneri debeant.“ Darunter aus dem XVII. Jahrhundert die „N° 27“. Alte Signatur „ad Fasc: III/ Nr : Dep: 15“. — Pelzel: „Karl IV“ Bd. II, S. 747 (kurzer Auszug). Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 597—598, ur. 411. Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 4070. 136. 1364 Juli 19. Prag. — Kaiser Karl IV. hat der Stadt Budweis anbefohlen, die auf dem Ringplatz stehenden Brot- und Fleischbänke und sonstigen Häuser abzubrechen, die Brot- sowic die Fleischbänke anderwärts aufzubauen und die Stadt mit Steinen zu pflastern. Zur Durch- führung dieser Arbeit verleiht Karl IV. der Stadt das Recht zur Einhebung eines Ungeldes von Kaufmannswaren nach dem eingeschalteten Tarife. Zugleich räumt der Kaiser den Budweisern 25 das Recht ein, diejenigen, welche des Ungeldes wegen die Stadt zu umgehen versuchen würden, aufzuhalten und zu pfänden. Die Einhebung des Ungeldes hat nur so lange zu dauern, bis die von der Stadt dem Kaiser zum Ankaufe der Häuser auf dem Ringplatze vorgestreckten 109 Schock Prager Groschen und die Kosten der angeordneten Herstellungen hereingebracht sind. 20 1364 Juli 19. Wir Karl von gots gnaden Romischer keyser, zu allen czeiten merer des reichs vnd to kunig zu Behem, bekennen vnd tun kund offenlich mit diesem brief allen den, die yn sehen odir horen lesen, wann wir dem richter, den schepffen vnd den burgern gemeinlich der stat zu dem Budwois, vnsern lieben getrewen, empfolhen haben vnd sie geheizzen, daz sie die hauser, die vff dem markt zu Budwois sten, abbrechen sullen vnd ouch die brotbenk vnd fleizsch- benke doselbist, die iczunt do sten, ouch abebrechen, vnd sullen ouch ander heuser keuffen in :5 der stat vnd dieselben brotbenke vnd fleischbenke dohin bawen vnd seczen. Vnd sullen ouch di stat mit steynen wol belegen vnd beseczzen. Vnd wann sie daz on vnser hulffe nicht getun vnd geenden mügen, so haben wir in mit wolbedochtem müte vnd mit rechter wizzen gegeben vnd geben ouch mit crafft dicz briefes, daz sie mügen nemen vnd heben daz vngelt in der stat zum Budwoys von den, die doryn kümen 40 mit kaufmannschafft oder dorynn verkauffen, als lange, biz daz sie neun schock vnd hundert schok grozzer Prager pfenninge vffgeheben, die sie vns zu dem kauffe der egenanten heuser vff dem markte, die wir abkaufft haben, geliehen haben, vnd ouch als lange, biz daz der egenante baw genczlich volbracht wirdet, in alle der mazze, als hernach geschriben stet: Czu dem erstenmal sullen sie nemen von eynen wagen, der do in die stat kumpt mit 45 gewegenen gute, czehen grozzen, vnd von eynem halben wagen fumf grozzen; von eynen wagen, der do stal treyt, vier grozzen ; I. 12
1364. 89 tesimo sexagesimo quarto, Indiccione secunda, xv Kalendas Augusti, regnorum nostrorum anno Romanorum decimo nono, Boemie decimo octauo, imperii vero decimo. [Auf dem Umbug:] Per dominum prepositum Wischegradensem decanus Glogouiensis. [Auf der Rückseite:] R[egistratu]m Johannes Saxo. 1364 Juli 18. Original auf Pergament in der Széchenyischen Landesbibliothek des Ungarischen National-Museums in Budapest. An einem Pergamentstreifen hängt das theilweise beschädigte grosse Majestätssiegel: in der Mitte die sitzende Gestalt des Kaisers, angethan mit Tunica und Mantel, in der rechten Hand das Scepter, in der erho- benen Linken den Reichsapfel haltend. Zur Rechten des Kaisers hält ein Adler in seinem Schnabel einen Drei- 10 eckschild mit dem einköpfigen nach rechts sehenden Adler, während der Adler zur Linken einen ebensolche.: Schild mit dem doppeltgeschwänzten böhmischen Löwen hält. Unter dem Kaiser steht der Buchstabe „W“, welcher auf St. Wenceslaus gedeutet wird. Umschrift: „Karolus Quartus diuina [fau]ente cleme[ncia Romanorum imperato]r semper [augustus et Bloemie rex“ Auf der Rückseite das schön erhaltene Rücksiegel in rothem Wachs mit dem nach links schauenden einköpfigen Adler und der Umschrift: „† IVSTE † IVDICATE † FILII † HOMINVM“. Anf 15 der Rückseite der Urkunde von einer Hand des XV. Jahrhundertes der Vermerk: „Qualiter Judei in ciuitate teneri debeant.“ Darunter aus dem XVII. Jahrhundert die „N° 27“. Alte Signatur „ad Fasc: III/ Nr : Dep: 15“. — Pelzel: „Karl IV“ Bd. II, S. 747 (kurzer Auszug). Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 597—598, ur. 411. Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 4070. 136. 1364 Juli 19. Prag. — Kaiser Karl IV. hat der Stadt Budweis anbefohlen, die auf dem Ringplatz stehenden Brot- und Fleischbänke und sonstigen Häuser abzubrechen, die Brot- sowic die Fleischbänke anderwärts aufzubauen und die Stadt mit Steinen zu pflastern. Zur Durch- führung dieser Arbeit verleiht Karl IV. der Stadt das Recht zur Einhebung eines Ungeldes von Kaufmannswaren nach dem eingeschalteten Tarife. Zugleich räumt der Kaiser den Budweisern 25 das Recht ein, diejenigen, welche des Ungeldes wegen die Stadt zu umgehen versuchen würden, aufzuhalten und zu pfänden. Die Einhebung des Ungeldes hat nur so lange zu dauern, bis die von der Stadt dem Kaiser zum Ankaufe der Häuser auf dem Ringplatze vorgestreckten 109 Schock Prager Groschen und die Kosten der angeordneten Herstellungen hereingebracht sind. 20 1364 Juli 19. Wir Karl von gots gnaden Romischer keyser, zu allen czeiten merer des reichs vnd to kunig zu Behem, bekennen vnd tun kund offenlich mit diesem brief allen den, die yn sehen odir horen lesen, wann wir dem richter, den schepffen vnd den burgern gemeinlich der stat zu dem Budwois, vnsern lieben getrewen, empfolhen haben vnd sie geheizzen, daz sie die hauser, die vff dem markt zu Budwois sten, abbrechen sullen vnd ouch die brotbenk vnd fleizsch- benke doselbist, die iczunt do sten, ouch abebrechen, vnd sullen ouch ander heuser keuffen in :5 der stat vnd dieselben brotbenke vnd fleischbenke dohin bawen vnd seczen. Vnd sullen ouch di stat mit steynen wol belegen vnd beseczzen. Vnd wann sie daz on vnser hulffe nicht getun vnd geenden mügen, so haben wir in mit wolbedochtem müte vnd mit rechter wizzen gegeben vnd geben ouch mit crafft dicz briefes, daz sie mügen nemen vnd heben daz vngelt in der stat zum Budwoys von den, die doryn kümen 40 mit kaufmannschafft oder dorynn verkauffen, als lange, biz daz sie neun schock vnd hundert schok grozzer Prager pfenninge vffgeheben, die sie vns zu dem kauffe der egenanten heuser vff dem markte, die wir abkaufft haben, geliehen haben, vnd ouch als lange, biz daz der egenante baw genczlich volbracht wirdet, in alle der mazze, als hernach geschriben stet: Czu dem erstenmal sullen sie nemen von eynen wagen, der do in die stat kumpt mit 45 gewegenen gute, czehen grozzen, vnd von eynem halben wagen fumf grozzen; von eynen wagen, der do stal treyt, vier grozzen ; I. 12
Strana 90
90 1364. von eynem wagen, der do heute odir leder treit, vier grozzen; von iclichem legil ôles sullen sie eynen grozzen nemen ; von eynem vazze weyns, daz man durch die stat furet, eynen grozzen, von dem, der ez dorin bringet vnd do furkauffet, von dem sullen sie nemen eynen grozzen, vnd von dem, der ez kauffet vnd aus der stat furet, auch eynen grozzen; von eynem vazze weyns, daz do in der stat geschenket wirdet, sullen sie vier grozzen nemen. Von hundert segensen, die do in die stat bracht wirden, sullen sie nemen eynen grozzen; von eynem schok Cadanisches vnd Peyrisches eysen eynen grozzen; von iclichem schocken vnd von ezwen schocken Egrissches eysens, daz in die stat 10 brocht wirdet, sullen sie ouch eynen grozzen nemen. Ouch sullen sie von iclicher kufen salzes in der stat czwene haller, vnd von dem, der sie kouffet in der stat oder daraus furet, ouch czwene haller nemen; von czwelff cleynen kufflin in die stat czwen haller, vnd von dem, der sie kauffet, sullen sie ouch czwene haller nemen. Von iclicher tunnen herings in die stat czwen haller, vnd von den, die sie aus der stat gegen Osterrich odir andirswo hinfuren, sullen sie ezwen Wiener nemen. Von ielichem praw pyers, daz man do verkauffet, sullen sie nemen eynen grozzen. Ouch sullen sie von iclichem geslahen tuche, die do in die stat von gesten bracht werden, vier haller, vnd von iclichem Polenischem tuche czwen haller, vnd von iclichem 20 grawen tuche czwene haller nemen. Von iclichem hausen, der do in die stat bracht wirdet, sullen sie eynen grozzen nemen. Von den tyschlern, die do fleisch vff tischen verkauffen, von iclichem haubte sullen sie eynen haller nemen. Von iclicher pfragnerin sullen sie alle wochen vier haller nemen. Von iclichem, der eyne kue verkouffet in der stat, sullen sie eynen haller, vnd [von dem,] der sie kauffet, ouch eynen haller nemen. Von iclichem, der eyn ross odir pfert verkauffet in der stat, sullen sie czwene haller, vnd von dem, der ez kaufft, ouch czwene haller nemen. Von iclichem, der eyn varch odir swyn verkaufft, sullen sie eynen haller, vnd [von 30 dem,] der ez kaufft, ouch eynen haller nemen. Ouch sullen sie von iclichem pferde, daz man dem richter vermautet, eynen haller nemen. Ouch haben wir den egenanten burgern dirloubet vnd gancze macht gegeben vnd geben yn die ouch mit diesem briefe, daz sie alle die, die dorch des egenanten vngelts willen die stat zum Budwoys vorfaren wolten, daz sie dieselben vfhalten vnd pfenden mûgen fur daz fur- 35 varne vngelt. Ouch wollen wir, daz wenn die erbeyt volbracht wirdet, als dauor begriffen stet, daz denne daz obgenante vngelt zumal abgen sulle vnd nicht mer genomen werde vnd dieser brief furbazmer vntůglich seyn vnd keyne crafft haben. Mit vrkund dicz briefes versigelt mit vnserm keyserlichen maiestat insigel. Geben zu Prage nach Cristus geburt dreyczenhundirt jar, dornach 40 in dem vier vnd sechczigsten jare, an dem nechsten freytag fur sand Marien Magdalenen tag, vnsir reiche des Romischen in dem newnsczenden, des Behemischen in dem achczenden vnd des keysertums in dem czehenden jare. [Auf dem Umbug von anderer Hand:] Per dominum .. magistrum curie Johannes Eystetensis. [Auf der Rückseite:] Registratu]m Johannes Saxo. 15 25 1364 Juli 19. 45
90 1364. von eynem wagen, der do heute odir leder treit, vier grozzen; von iclichem legil ôles sullen sie eynen grozzen nemen ; von eynem vazze weyns, daz man durch die stat furet, eynen grozzen, von dem, der ez dorin bringet vnd do furkauffet, von dem sullen sie nemen eynen grozzen, vnd von dem, der ez kauffet vnd aus der stat furet, auch eynen grozzen; von eynem vazze weyns, daz do in der stat geschenket wirdet, sullen sie vier grozzen nemen. Von hundert segensen, die do in die stat bracht wirden, sullen sie nemen eynen grozzen; von eynem schok Cadanisches vnd Peyrisches eysen eynen grozzen; von iclichem schocken vnd von ezwen schocken Egrissches eysens, daz in die stat 10 brocht wirdet, sullen sie ouch eynen grozzen nemen. Ouch sullen sie von iclicher kufen salzes in der stat czwene haller, vnd von dem, der sie kouffet in der stat oder daraus furet, ouch czwene haller nemen; von czwelff cleynen kufflin in die stat czwen haller, vnd von dem, der sie kauffet, sullen sie ouch czwene haller nemen. Von iclicher tunnen herings in die stat czwen haller, vnd von den, die sie aus der stat gegen Osterrich odir andirswo hinfuren, sullen sie ezwen Wiener nemen. Von ielichem praw pyers, daz man do verkauffet, sullen sie nemen eynen grozzen. Ouch sullen sie von iclichem geslahen tuche, die do in die stat von gesten bracht werden, vier haller, vnd von iclichem Polenischem tuche czwen haller, vnd von iclichem 20 grawen tuche czwene haller nemen. Von iclichem hausen, der do in die stat bracht wirdet, sullen sie eynen grozzen nemen. Von den tyschlern, die do fleisch vff tischen verkauffen, von iclichem haubte sullen sie eynen haller nemen. Von iclicher pfragnerin sullen sie alle wochen vier haller nemen. Von iclichem, der eyne kue verkouffet in der stat, sullen sie eynen haller, vnd [von dem,] der sie kauffet, ouch eynen haller nemen. Von iclichem, der eyn ross odir pfert verkauffet in der stat, sullen sie czwene haller, vnd von dem, der ez kaufft, ouch czwene haller nemen. Von iclichem, der eyn varch odir swyn verkaufft, sullen sie eynen haller, vnd [von 30 dem,] der ez kaufft, ouch eynen haller nemen. Ouch sullen sie von iclichem pferde, daz man dem richter vermautet, eynen haller nemen. Ouch haben wir den egenanten burgern dirloubet vnd gancze macht gegeben vnd geben yn die ouch mit diesem briefe, daz sie alle die, die dorch des egenanten vngelts willen die stat zum Budwoys vorfaren wolten, daz sie dieselben vfhalten vnd pfenden mûgen fur daz fur- 35 varne vngelt. Ouch wollen wir, daz wenn die erbeyt volbracht wirdet, als dauor begriffen stet, daz denne daz obgenante vngelt zumal abgen sulle vnd nicht mer genomen werde vnd dieser brief furbazmer vntůglich seyn vnd keyne crafft haben. Mit vrkund dicz briefes versigelt mit vnserm keyserlichen maiestat insigel. Geben zu Prage nach Cristus geburt dreyczenhundirt jar, dornach 40 in dem vier vnd sechczigsten jare, an dem nechsten freytag fur sand Marien Magdalenen tag, vnsir reiche des Romischen in dem newnsczenden, des Behemischen in dem achczenden vnd des keysertums in dem czehenden jare. [Auf dem Umbug von anderer Hand:] Per dominum .. magistrum curie Johannes Eystetensis. [Auf der Rückseite:] Registratu]m Johannes Saxo. 15 25 1364 Juli 19. 45
Strana 91
1364. 91 Original auf Pergament in der Széchenyischen Landesbibliothek des Ungarischen National-Museums zu Budapest. Auf der Rückseite von einer Hand des XV. Jahrhunderts: „Vngeltum tempore Karoli“. Darunter von einer Hand des XVII. Jahrhunderts „N° 24“. Alte Signatur: „ad Fasc: III Nr: Dep: 14“. An einem Perga- mentstreifen hängt das bei Nr. 135 beschriebene, etwas beschädigte, Siegel des Kaisers. — Čelakovský: „Cod. jur. 5 mun.“ II 598—600, nr. 412. Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 4071 (zum 18. Juli). 1364 Juli 19. 137. 1364 August 2. Budweis. — In Ausführung der letztwilligen Anordnung ihres Vaters Přibik von Poreschin verpflichten sich die Brüder Pribik und Wernher von Poreschin unter Bürg- schaft des Johann von Gutenbrunn vormals von Ledenitz, des Wchina von Ledenitz, des Onscho 10 von Wihlaw und des Benesch von Krems, dem Prior und Convent des Predigerordens-Klosters zu Budweis zum Seclenheil ihres verstorbenen Vaters alljährlich einen Zins von vier Schock Prager Groschen zu bezahlen. Uberdies verkaufen die genannten zwei Brüder dem Smil von Krems einen Jahreszins von zwei Schock Groschen, welchen sie zum Seelenheile der verstorbenen Gattin Smils, Stranka, in zwei Terminen an das genannte Kloster abzuführen sich verpflichten. 1364 August 2. In nomine domini amen. Cum acta hominum vna cum defluxu temporis villiter marcescant, nisi perpetuitate testium scriptiue perenentur, innotescat igitur publice vniuersis presentis seriem scripti visuris, lecturis uel audituris, quod pia recordacione dominus Przybico quondam de Po- rzyesyn maturo deliberatoque consilio ob salutem anime sue possidendam, ab huius vite medio volens sufferi, dedit et precepit filiis suis nec non heredibus eorum, quod quolibet in anno in festo 2o sancti Galli dent duas sexagenas grossorum monete Pragensis nomine veri census nec non in festo sancti Georgij martyris totidem priori nec non toto conuentui fratrum ordinis Predicatorum in Budways, omni protellacione semota ipsis ibidem reponendo. Ego autem dominus Przybico nec non dominus Wernherus fratres indiuisi, filii antedicti quondam domini Przybiconis, nec non nostri heredes vna cum fideiussoribus nostris subscriptis, 25 videlicet dominus Johan de Gutprun quondam de Lednycz, dominus China de Lednycz, dominus Onso de Wlhlaw, dominus Benesius de Krzemz, profitemur omnes manu coniuncta vniuersis, prefatum censum, videlicet quatuor sexagenas prefatas, quolibet in anno in prenotatis terminis dare et censuare prefato domino priori nec non prescripto conuentui fratrum ordinis Predicatorum in Budways, omni mora cauillacioneque qualibet profligata. Insuper nos dominus Przybico et dominus Wernerus fratres vterini ac indiuisi publice protestamur vniuersis, vendidisse duas sexagenas in nostris bonis de vero censu domino Smylony de Krzemz suisque heredibus, quem quidem censum pro remedio anime pia recorda- cione domine Strancze, quondam vxoris domini Smylonis de Krzems, nostrisque cum heredibus dare et censuare tenebimur singulo in anno, videlicet in festo sancti Galli vnam sexage- 35 nam grossorum Pragensium et in festo sancti Georgij totidem, pretacto domino priori nec non conuentui fratrum ordinis Predicatorum in Budways, itaque singulis annis sex sexagene predictorum grossorum ipsis dare tenebimur cum censu prescripto, videlicet in festo sancti Galli tres, et tres in festo sancti Georgij. Si autem censum prenotatum temeritate aliqua, quod absit, presentare neglexerimus pre- 40 tactis in terminis, extunc tres ex nostris cum sex equis per dominum priorem prenotatum uel per aliquem fratrem predicti conuentus quicunque fuerint moniti, ad obstagium in Budways ad hospitem nobis per eos indicatum debemus subintrare, ab inde nullatenus exituri, quousque pre- fatus census per nos nostrosque heredes fuerit digne persolutus. Si autem nos nostrique heredes ad monicionem eorum, quod absit, obstagium subintrare non curauerimus, extunc prefati viri reli- 45 giosi, potestate super nos terrestri assumpta, in nobis in nostrisque heredibus explorare poterint 12* 30 15
1364. 91 Original auf Pergament in der Széchenyischen Landesbibliothek des Ungarischen National-Museums zu Budapest. Auf der Rückseite von einer Hand des XV. Jahrhunderts: „Vngeltum tempore Karoli“. Darunter von einer Hand des XVII. Jahrhunderts „N° 24“. Alte Signatur: „ad Fasc: III Nr: Dep: 14“. An einem Perga- mentstreifen hängt das bei Nr. 135 beschriebene, etwas beschädigte, Siegel des Kaisers. — Čelakovský: „Cod. jur. 5 mun.“ II 598—600, nr. 412. Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 4071 (zum 18. Juli). 1364 Juli 19. 137. 1364 August 2. Budweis. — In Ausführung der letztwilligen Anordnung ihres Vaters Přibik von Poreschin verpflichten sich die Brüder Pribik und Wernher von Poreschin unter Bürg- schaft des Johann von Gutenbrunn vormals von Ledenitz, des Wchina von Ledenitz, des Onscho 10 von Wihlaw und des Benesch von Krems, dem Prior und Convent des Predigerordens-Klosters zu Budweis zum Seclenheil ihres verstorbenen Vaters alljährlich einen Zins von vier Schock Prager Groschen zu bezahlen. Uberdies verkaufen die genannten zwei Brüder dem Smil von Krems einen Jahreszins von zwei Schock Groschen, welchen sie zum Seelenheile der verstorbenen Gattin Smils, Stranka, in zwei Terminen an das genannte Kloster abzuführen sich verpflichten. 1364 August 2. In nomine domini amen. Cum acta hominum vna cum defluxu temporis villiter marcescant, nisi perpetuitate testium scriptiue perenentur, innotescat igitur publice vniuersis presentis seriem scripti visuris, lecturis uel audituris, quod pia recordacione dominus Przybico quondam de Po- rzyesyn maturo deliberatoque consilio ob salutem anime sue possidendam, ab huius vite medio volens sufferi, dedit et precepit filiis suis nec non heredibus eorum, quod quolibet in anno in festo 2o sancti Galli dent duas sexagenas grossorum monete Pragensis nomine veri census nec non in festo sancti Georgij martyris totidem priori nec non toto conuentui fratrum ordinis Predicatorum in Budways, omni protellacione semota ipsis ibidem reponendo. Ego autem dominus Przybico nec non dominus Wernherus fratres indiuisi, filii antedicti quondam domini Przybiconis, nec non nostri heredes vna cum fideiussoribus nostris subscriptis, 25 videlicet dominus Johan de Gutprun quondam de Lednycz, dominus China de Lednycz, dominus Onso de Wlhlaw, dominus Benesius de Krzemz, profitemur omnes manu coniuncta vniuersis, prefatum censum, videlicet quatuor sexagenas prefatas, quolibet in anno in prenotatis terminis dare et censuare prefato domino priori nec non prescripto conuentui fratrum ordinis Predicatorum in Budways, omni mora cauillacioneque qualibet profligata. Insuper nos dominus Przybico et dominus Wernerus fratres vterini ac indiuisi publice protestamur vniuersis, vendidisse duas sexagenas in nostris bonis de vero censu domino Smylony de Krzemz suisque heredibus, quem quidem censum pro remedio anime pia recorda- cione domine Strancze, quondam vxoris domini Smylonis de Krzems, nostrisque cum heredibus dare et censuare tenebimur singulo in anno, videlicet in festo sancti Galli vnam sexage- 35 nam grossorum Pragensium et in festo sancti Georgij totidem, pretacto domino priori nec non conuentui fratrum ordinis Predicatorum in Budways, itaque singulis annis sex sexagene predictorum grossorum ipsis dare tenebimur cum censu prescripto, videlicet in festo sancti Galli tres, et tres in festo sancti Georgij. Si autem censum prenotatum temeritate aliqua, quod absit, presentare neglexerimus pre- 40 tactis in terminis, extunc tres ex nostris cum sex equis per dominum priorem prenotatum uel per aliquem fratrem predicti conuentus quicunque fuerint moniti, ad obstagium in Budways ad hospitem nobis per eos indicatum debemus subintrare, ab inde nullatenus exituri, quousque pre- fatus census per nos nostrosque heredes fuerit digne persolutus. Si autem nos nostrique heredes ad monicionem eorum, quod absit, obstagium subintrare non curauerimus, extunc prefati viri reli- 45 giosi, potestate super nos terrestri assumpta, in nobis in nostrisque heredibus explorare poterint 12* 30 15
Strana 92
92 1364. 1364 August 2. [sie], nos arestando, pignus recipiendo, citando, quocumque ac iure spirituali ac seculari nos pro- sequendo. Presertim quod si prefati fratres, videlicet dominus Przybico nec non dominus Wernerus, predictum censum in alterius bonis emere poterint ssic], videlicet sex sexagenas grossorum monete Pragensis, ita quod predictus prior nec non conuentus prefatus in nullo detri- mentum habere videbitur, tunc prefati fratres, videlicet dominus Przybico et dominus Wernerus, liberi permanebunt, ita tamen quod prepinctas quatuor sexagenas census vna cum suis heredibus gubernare habebunt, alias autem duas sexagenas census dominus Smylo nec non suis cum here- dibus gubernare habebunt. In cuius atestacionem reique geste confirmacionem nos dominus Przybico nec non dominus Wernerus fratres indiuisi sigillis nostris appensis nostrorumque fideiussorum, videlicet domini 10 Johannis de Gutprun, domini Chine de Lednycz, domini Onsonis de Wlhlaw, Be- nesij de Krzems, iussimus roborare. Actum in Budways, anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo quarto, quarto Nonas Augusti. 5 Original auf Pergament im Archiv des b. Museums in Prag. Auf der Rückseite als Bezeichnung ein mit Zinnober ausgefülrtes grosses „C“ und nachstehende Bemerkungen von gleichzeitiger Hund: „vj sexagene veri 15 census, iiij p. &.“ und darunter : „Illius progenii sepultura est circum altare ymaginis Beate Virginis 1364.“ Über diesen beiden Notizen steht von einer anderen Hand des XIV. Jahrhundertes die Bemerkung: „Littera Przibikonis de Porzessin super iiij [darüber gesetzt ist: vi] sexagenis perpetui census.“ Zuunterst stelit von einer Hand des XVII. Jahrhundertes: „Fundatio Pržibici de Porzessau et Verner fratris germani pro sepultura ante altare Beate Virginis“. Aus derselben Zeit ist die dem rothen C beigesetzte Signatur: „D 19.“ — An der Urkunde hängen an 20 Pergamentstreifen sechs kreisrunde Siegel in gewöhnlichem Wachs: 1. 1m Mittelfelde befindet sich ein dreieckiger. in vier Felder getheilter Schild; das erste und vierte Feld enthält je einen schrägrechts mit der Spitze nach oben gekehrten Pfeil, das zweite und dritte Feld sind schräg gegittert. Umschrift in Majuskeln: „S .PRZIBICONIS . D . PORICZIN.“ — 2. Zuunterst des Siegelrandes ein schiefgestellter Schild mit einem Pfeil in schrägrechter Stel- lung, auf der obersten Ecke des Schildes ruht ein Helm mit einem Flug. auf welchem die Wappenfigur, der Pfeil. 25 angebracht ist. Den Helm hält rechts ein vierfüssiges Thier mit seukrecht aufgerichtetem langem Schweif (Hund?) und links ein Vogel (Falke?); die Köpfe beider Thiere sind mit einem Reifen umgeben. Umschrift in Majuskeln: „S . WERNERI -D .— PORESIN.“ (Das Siegel ist abgebildet bei Sedláček: „Hrady a z.“ III 280.) — 3. Im Mittelfelde ein von vorne gesehener Topfhelm mit einem achtzackigen Sterne als Zier, dessen Spitzen in einen dreitheiligen Federbusch enden. Umschrift in Majuskeln: „† S DNI - I0II . . .DE -LEDENICZ.“ — 4. Von 30 diesem Siegel ist nur das Mittelstück erhalten, welches auf einem Dreieckschilde einen Kübelhelm mit Hörnern zeigt. — 5. In der Mitte des Siegels der lange IIals eines Vogels, von dessen Kopf nur der lange, gekrümmte und scharfe Schnabel sichtbar ist. Die Umschrift in Majuskeln ist schlecht ausgeprägt: „†......... DE . WIL.- HELAW.“ — 6. In Mittelfelde ein von vorne gesehener Topfhelm mit einem senkrecht nach oben gekehrten Pfeile als Zier. Umschrift in Majuskeln: „† S . DO - BENESSI D - KREMS.“ — Klimesch: „Urk. u. Reg. z. Gesch. 35 d. G. Poreschin“ S. 15—16, nr. 26. Millauer: „Die Ritter von Poresching in Süden Böhmens“ (1823) S. 21—23 (Auszug): Millauer liest „Thma“ bzw. „Thomas de Lednycz“ anstatt „China de L.“ 138. 1364 September 15. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass 1364 Septb. 15. der Bauer Humler den zum Altar der heil. Sigmund, Oswald und Briccius gestifteten (vordem 40 auf dem Hause des Fleischhauers Christian haftenden) Jahreszins von einem Schock Prager Gro- schen für zehn Schock Groschen gekauft und auf seinem zwischen den Höfen der Bauern Johann Fridlik und des alten Liebl gelegenen Hofe im Dorfe Strodenitz, ferner auf der zu diesem Hofe gehörigen Hube Landes und auf den von Sparnkes gekauften zwanzig Joch Erbguts sicher- gestellt habe. 45 Nos Henslinus judex, Johlinus sartor, Martinus Paczawer, Nicolaus Hoffmanni, Conradus Olscher, Heruss braseator, Balcherus faber, Ditlinus Chrepplini ceterique jurati ciues in Budwais recognoscimus tenore presencium vniuersis, quod constitutus coram nobis
92 1364. 1364 August 2. [sie], nos arestando, pignus recipiendo, citando, quocumque ac iure spirituali ac seculari nos pro- sequendo. Presertim quod si prefati fratres, videlicet dominus Przybico nec non dominus Wernerus, predictum censum in alterius bonis emere poterint ssic], videlicet sex sexagenas grossorum monete Pragensis, ita quod predictus prior nec non conuentus prefatus in nullo detri- mentum habere videbitur, tunc prefati fratres, videlicet dominus Przybico et dominus Wernerus, liberi permanebunt, ita tamen quod prepinctas quatuor sexagenas census vna cum suis heredibus gubernare habebunt, alias autem duas sexagenas census dominus Smylo nec non suis cum here- dibus gubernare habebunt. In cuius atestacionem reique geste confirmacionem nos dominus Przybico nec non dominus Wernerus fratres indiuisi sigillis nostris appensis nostrorumque fideiussorum, videlicet domini 10 Johannis de Gutprun, domini Chine de Lednycz, domini Onsonis de Wlhlaw, Be- nesij de Krzems, iussimus roborare. Actum in Budways, anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo quarto, quarto Nonas Augusti. 5 Original auf Pergament im Archiv des b. Museums in Prag. Auf der Rückseite als Bezeichnung ein mit Zinnober ausgefülrtes grosses „C“ und nachstehende Bemerkungen von gleichzeitiger Hund: „vj sexagene veri 15 census, iiij p. &.“ und darunter : „Illius progenii sepultura est circum altare ymaginis Beate Virginis 1364.“ Über diesen beiden Notizen steht von einer anderen Hand des XIV. Jahrhundertes die Bemerkung: „Littera Przibikonis de Porzessin super iiij [darüber gesetzt ist: vi] sexagenis perpetui census.“ Zuunterst stelit von einer Hand des XVII. Jahrhundertes: „Fundatio Pržibici de Porzessau et Verner fratris germani pro sepultura ante altare Beate Virginis“. Aus derselben Zeit ist die dem rothen C beigesetzte Signatur: „D 19.“ — An der Urkunde hängen an 20 Pergamentstreifen sechs kreisrunde Siegel in gewöhnlichem Wachs: 1. 1m Mittelfelde befindet sich ein dreieckiger. in vier Felder getheilter Schild; das erste und vierte Feld enthält je einen schrägrechts mit der Spitze nach oben gekehrten Pfeil, das zweite und dritte Feld sind schräg gegittert. Umschrift in Majuskeln: „S .PRZIBICONIS . D . PORICZIN.“ — 2. Zuunterst des Siegelrandes ein schiefgestellter Schild mit einem Pfeil in schrägrechter Stel- lung, auf der obersten Ecke des Schildes ruht ein Helm mit einem Flug. auf welchem die Wappenfigur, der Pfeil. 25 angebracht ist. Den Helm hält rechts ein vierfüssiges Thier mit seukrecht aufgerichtetem langem Schweif (Hund?) und links ein Vogel (Falke?); die Köpfe beider Thiere sind mit einem Reifen umgeben. Umschrift in Majuskeln: „S . WERNERI -D .— PORESIN.“ (Das Siegel ist abgebildet bei Sedláček: „Hrady a z.“ III 280.) — 3. Im Mittelfelde ein von vorne gesehener Topfhelm mit einem achtzackigen Sterne als Zier, dessen Spitzen in einen dreitheiligen Federbusch enden. Umschrift in Majuskeln: „† S DNI - I0II . . .DE -LEDENICZ.“ — 4. Von 30 diesem Siegel ist nur das Mittelstück erhalten, welches auf einem Dreieckschilde einen Kübelhelm mit Hörnern zeigt. — 5. In der Mitte des Siegels der lange IIals eines Vogels, von dessen Kopf nur der lange, gekrümmte und scharfe Schnabel sichtbar ist. Die Umschrift in Majuskeln ist schlecht ausgeprägt: „†......... DE . WIL.- HELAW.“ — 6. In Mittelfelde ein von vorne gesehener Topfhelm mit einem senkrecht nach oben gekehrten Pfeile als Zier. Umschrift in Majuskeln: „† S . DO - BENESSI D - KREMS.“ — Klimesch: „Urk. u. Reg. z. Gesch. 35 d. G. Poreschin“ S. 15—16, nr. 26. Millauer: „Die Ritter von Poresching in Süden Böhmens“ (1823) S. 21—23 (Auszug): Millauer liest „Thma“ bzw. „Thomas de Lednycz“ anstatt „China de L.“ 138. 1364 September 15. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass 1364 Septb. 15. der Bauer Humler den zum Altar der heil. Sigmund, Oswald und Briccius gestifteten (vordem 40 auf dem Hause des Fleischhauers Christian haftenden) Jahreszins von einem Schock Prager Gro- schen für zehn Schock Groschen gekauft und auf seinem zwischen den Höfen der Bauern Johann Fridlik und des alten Liebl gelegenen Hofe im Dorfe Strodenitz, ferner auf der zu diesem Hofe gehörigen Hube Landes und auf den von Sparnkes gekauften zwanzig Joch Erbguts sicher- gestellt habe. 45 Nos Henslinus judex, Johlinus sartor, Martinus Paczawer, Nicolaus Hoffmanni, Conradus Olscher, Heruss braseator, Balcherus faber, Ditlinus Chrepplini ceterique jurati ciues in Budwais recognoscimus tenore presencium vniuersis, quod constitutus coram nobis
Strana 93
1364—1366. 93 1364 Septb. 15. Henslinus dictus Humler, nostre accola ciuitatis, recognouit et fassus est matura prehabita delibera- cione deliberatoque vxoris sue consilio omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super curia sua in villa Stradanicz inter curias Johannis Fridlik dicti et antiqui Lieblini, villanorum ibidem, sita et locata, et super vno laneo hereditatis ad eandem curiam pertinentis et super 5 viginti jugeribus hereditatis a Sparnkês emptis vnam sexagenam grossorum Pragensium census siue pensionis dandam et soluendam perpetuis temporibus per eum uel dicte curie et hereditatis possessorem altari sancti Sigismundi, Oswaldi et Briccij martirum et ipsius cappellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro decem sexagenis grossorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus IIenslinus et bona sua fide promittit annis singulis, quamdiu dictas habuerit 10 peccunias, supradicti altaris capellano aut illi, qui ipsum in dicti altaris capellania successerit, in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Georij mediam sexagenam grossorum census et in festo s. Galli deinde mox subsequenti similiter mediam sexagenam grossorum census siue pensionis prefate. Si vero .... [wie in Nr. 111.] ... Datum anno domini M° trencentesimo sexagesimo quarto, die dominica proxima post festum Natiuitatis sancte Marie genitricis filij dei gloriose. 15 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 35. Auf der Rückseite die gleichzeitige Notiz: „Henslinus Humler de Stradanicz 1 ß altari sancti Sigismundi, prius super Cristanno carnifice.“, die alte Bezeichnung „ft“ und die Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:, das Siegel fehlt. (Im Jahre 1884 hiengen an der Urkunde noch drei Bruchstücke des grossen Stadtsiegels an einem Pergamentstreifen). — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 120 und im „Lib. mem. dec. B. Budw. I“ S. 98 unter den „Littere sancti Sigismundi“ sub lit.: „ff.“ 139. 1366 August 3. Prag. — Uber Beschwerde der Prager, dass cinige Adelige die freie Moldauschiffahrt von Budweis nach Prag durch Einhebung neuer Zölle und Errichtung mehrerer Wehren behindern, sctzt Kaiser Karl IV. den Zolltarif fest, nach welchem in den Zollstätten zu Frauen- berg, Ujezdetz, Klingenberg, Worlik, Kamik, Branik und Wischehrad der Zoll von den Flössen, nicht 25 aber von den auf denselben gefülrten Waren, welche frei sein sollen, eingehoben werden soll, und hebt die seit dem Tode des Königs Wenzel I. eigenmächtig errichteten neuen Zölle auf. Dagegen sollen die der Prager Brücke zugewiesenen Zölle drei Meilen ober- und unterhalb Prags unverändert bleiben. Jedes Wehr soll einen Durchlass von zwanzig Prager Ellen Öffnung besitzen, damit die Kauf- mannswaren freien Durchgang haben. Ahnlich sind die Zölle und Wehren auch auf den Flüssen 30 Mies, Luschnitz und Wottawa einzurichten. Stritte in Sachen der vorgenannten Zölle sind durch den Rath der Altstadt Prag auszutragen, welchem auch das Recht eingeräumt wird, gegen jene, welche sich den Bestimmungen dieser Urkunde freventlich widersctzen würden, nöthigenfalls auch mit Gewalt vorzugchen. 1366 Aug. 3. 20 Wir Karln von gotes gnaden Romischer keiser, zu allen czeiten merer des reichs vnd s5 konig zu Beheim, bekennen vnd kund tuen offenlichent mit diesem brief allen den, die in sehent adir horen lesen, wann wir von vnsern getrewen erbern leuten wohl vnd genczlich vnderweiset sein vnd sunderlichen von dem burgermeistr vnd rath vnsern hoepstat zu Prag vnd vns desselben kuntliche erfaren haben, daz von alten czeiten vnd lebtagen seliger gedechtnuesse des hochgebornen Wenczla- wes des ersten etwenen kuniges zu Beheim, vnsers elters vater, vnd auch be sein czeiten alle 40 kaufmanschaft, welcherlei die were ader wie man die nennen pfliget mit sundrlichen worten, von vnser stat ze Budweisz vff dem wasser, das man nennet dye Multaw, in die genante vnserr vnd vnsers kunigreichs zu Beheim havbtstat zu Prage lediklich gefuret ist an alles hindernusse vnd von dannen kommen ist in ander vnser stete des egenanten kunigreichs zu Beheim vnd in das lant gemeinclich zu nucze vnd zu frome allen vnsern getrewen vndertanen, des haben sy vns klegleich 45 vnderweiszet, das sulche freihat von etlichen heren des egenanten vnsers kunigreichs zu Beheim zu groszem schaden des landes vnd der leute geirret vnd gehindert sei mit dem, das sy etliche
1364—1366. 93 1364 Septb. 15. Henslinus dictus Humler, nostre accola ciuitatis, recognouit et fassus est matura prehabita delibera- cione deliberatoque vxoris sue consilio omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super curia sua in villa Stradanicz inter curias Johannis Fridlik dicti et antiqui Lieblini, villanorum ibidem, sita et locata, et super vno laneo hereditatis ad eandem curiam pertinentis et super 5 viginti jugeribus hereditatis a Sparnkês emptis vnam sexagenam grossorum Pragensium census siue pensionis dandam et soluendam perpetuis temporibus per eum uel dicte curie et hereditatis possessorem altari sancti Sigismundi, Oswaldi et Briccij martirum et ipsius cappellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro decem sexagenis grossorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus IIenslinus et bona sua fide promittit annis singulis, quamdiu dictas habuerit 10 peccunias, supradicti altaris capellano aut illi, qui ipsum in dicti altaris capellania successerit, in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Georij mediam sexagenam grossorum census et in festo s. Galli deinde mox subsequenti similiter mediam sexagenam grossorum census siue pensionis prefate. Si vero .... [wie in Nr. 111.] ... Datum anno domini M° trencentesimo sexagesimo quarto, die dominica proxima post festum Natiuitatis sancte Marie genitricis filij dei gloriose. 15 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 35. Auf der Rückseite die gleichzeitige Notiz: „Henslinus Humler de Stradanicz 1 ß altari sancti Sigismundi, prius super Cristanno carnifice.“, die alte Bezeichnung „ft“ und die Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:, das Siegel fehlt. (Im Jahre 1884 hiengen an der Urkunde noch drei Bruchstücke des grossen Stadtsiegels an einem Pergamentstreifen). — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 120 und im „Lib. mem. dec. B. Budw. I“ S. 98 unter den „Littere sancti Sigismundi“ sub lit.: „ff.“ 139. 1366 August 3. Prag. — Uber Beschwerde der Prager, dass cinige Adelige die freie Moldauschiffahrt von Budweis nach Prag durch Einhebung neuer Zölle und Errichtung mehrerer Wehren behindern, sctzt Kaiser Karl IV. den Zolltarif fest, nach welchem in den Zollstätten zu Frauen- berg, Ujezdetz, Klingenberg, Worlik, Kamik, Branik und Wischehrad der Zoll von den Flössen, nicht 25 aber von den auf denselben gefülrten Waren, welche frei sein sollen, eingehoben werden soll, und hebt die seit dem Tode des Königs Wenzel I. eigenmächtig errichteten neuen Zölle auf. Dagegen sollen die der Prager Brücke zugewiesenen Zölle drei Meilen ober- und unterhalb Prags unverändert bleiben. Jedes Wehr soll einen Durchlass von zwanzig Prager Ellen Öffnung besitzen, damit die Kauf- mannswaren freien Durchgang haben. Ahnlich sind die Zölle und Wehren auch auf den Flüssen 30 Mies, Luschnitz und Wottawa einzurichten. Stritte in Sachen der vorgenannten Zölle sind durch den Rath der Altstadt Prag auszutragen, welchem auch das Recht eingeräumt wird, gegen jene, welche sich den Bestimmungen dieser Urkunde freventlich widersctzen würden, nöthigenfalls auch mit Gewalt vorzugchen. 1366 Aug. 3. 20 Wir Karln von gotes gnaden Romischer keiser, zu allen czeiten merer des reichs vnd s5 konig zu Beheim, bekennen vnd kund tuen offenlichent mit diesem brief allen den, die in sehent adir horen lesen, wann wir von vnsern getrewen erbern leuten wohl vnd genczlich vnderweiset sein vnd sunderlichen von dem burgermeistr vnd rath vnsern hoepstat zu Prag vnd vns desselben kuntliche erfaren haben, daz von alten czeiten vnd lebtagen seliger gedechtnuesse des hochgebornen Wenczla- wes des ersten etwenen kuniges zu Beheim, vnsers elters vater, vnd auch be sein czeiten alle 40 kaufmanschaft, welcherlei die were ader wie man die nennen pfliget mit sundrlichen worten, von vnser stat ze Budweisz vff dem wasser, das man nennet dye Multaw, in die genante vnserr vnd vnsers kunigreichs zu Beheim havbtstat zu Prage lediklich gefuret ist an alles hindernusse vnd von dannen kommen ist in ander vnser stete des egenanten kunigreichs zu Beheim vnd in das lant gemeinclich zu nucze vnd zu frome allen vnsern getrewen vndertanen, des haben sy vns klegleich 45 vnderweiszet, das sulche freihat von etlichen heren des egenanten vnsers kunigreichs zu Beheim zu groszem schaden des landes vnd der leute geirret vnd gehindert sei mit dem, das sy etliche
Strana 94
94 1366. newe czolle erdacht vnd vffgesaczt haben vnd etliche were gebawet haben, damit die egenante kaufmanschaft, vnd bey namen holcz, das man ken Prag pfligt zu furen, swerlich vorhindert sei allermeniclichen zu schaden, vnd haben vns demuetlichen gebeten, das wir vor sulchen iren swern vordirblichen gebrechen geruchten genediclichen zu denken. Des habe wir angesehen die egenante ire gebete, wann sie recht sint vnd wir billich si erhoren sullen, bi nam dorumbe, das sulche sache ein gemeinen nucz des ganczen kunigreichs, der lande vnd der leute anruret, vnd douon mit wolbedachten mute, mit rate vnser fursten, mit kuniglicher macht zu Beheim vnd mit rechter wissen seczen, wellen vnd gebieten wir ern[s]tlich vnd vestiklichen bei vnsern kuniglichen hulden vnd bey den penen, die hernoch geschriben steen in diesem briue: Czu dem ersten, das man alle were, die vff der Multaw gemachet sint, wes sy auch 10 sein, also bestellen sol, das man vf iclichen were ein tor machen sal, das zweinczik Prager elen weit sei in sulcher massze, das durch alle tor die Multaw einen slechten eben flusz gehaben muege, das die kaufmanschaft nicht zu besorgen sei, das si vf demselben vorderbe, ab sy von der hohe gen tal vallen solde, vnd meinen vnd wellen, das man dorczu zu hant vnuorczogenlich greifen sol an vfschup vnd an alles hindernusse. Auch wellen, seczen vnd gebiten wir by sulchen penen, als hernoch geschriben steen, daz alle czoelle, die vf der Multaw gemachet vnd aufgeseczt sein noch czeiten des egenanten kuniges Wenczeslaes, vnsers elter vater, genczlich abe sullen sein vnd das nymant pflichtig sei, in denselben czoellen ichtes zu geben, wann wir si vortilgen vnd alczumal vornichten mit kuniglicher macht zu Behem vnd mit rechter wissen, ausgenomen die nochgeschrieben 20 czoelle ze Froburk, zu Vgezdecz, zu Klingenberk, zu Orlik, zu Branik vnd zu Wissehrad. Vnd die czoelle messigen vnd leutern wir in sulcher schikht: Zu dem ersten zu Froburk meinen vnd wellen wir, das man ie von czehen holczern, si sein lang ader kurcz, grosz ader klein, nichtes mer nur czwen haller nemen sal, vnd was ander kaufmanschaft vf demselben holcze liget, ab is auch klein holcz were, die sal alczumal ledig vnd 25 frey sein vnd nicht czolles geben. Dornoch zu Vgezdecz meinen vnd wellen wir, das man von czehen langen holczern czwen haller nemen solle vnd von czehen cleinen ader kurczen, wy man das nennet, nur ein haller zu czolle nemen sullen, vnd ander alle kaufmanschaft, die man doruffe furet, die sal aller sache ledig vnd frey sein, gleicherweis als vmb Froburg dorvor begriffen ist. Dornoch zu Klingenwerk meinen vnd wellen wir, das man von czehen langen ader kurczen holczern nur ein haller nemen sal zu czolle, vnd kleines ader kurczes holcz, die man vf demselben langen ader kurczen furet, das sal frei vnd ledig sein, vnd dorczu ander alle kaufman- schaft, als dovor begriffen. Dornoch zu Orlik ist vnser meinunge vnd wellen auch, das der czol daselbest nicht an- 35 ders solde genomen werden, den alz zu Klingenwerk, als is dovor mit worten ausgenomen ist. Dornoch zu Kamik meinen vnd wellen wir, das man ein flosz fuer sechczik stuke halden sulle vnd icliches derselben stucke sal czehen holczer haben vnd von ietlichem einem sulchen ganczen flosze sal man nur fumf Wyener zu czolle nemen, vnd alle andere kaufmanschaft, die man vf demselben holcze furet, die sal aller sache frei vnd ledig sein. Auch vorbieten wir ernstlich vnd vestiklich bey vnsern hulden vnd bey den penen, die her- noch geschriben steen, daz man vf den genanten czollen vnd vf den andern vor ader noch- geschriben czollen nyemant twingen sol, ichtes zu uortrinken vnd zu uorczeren in keiner weis. Dornoch zu Branik meinen vnd wellen wir, das von sechczik langen holczern ein lang 45 holcz, vnd von czwenczig wuren, der ytlich wure halden sullen czehen kurcze holczer, ein kurcz holcz geben sollen den tumhern vff dem hawsze zu Prage. 5 15 30 40 1366 Aug. 3.
94 1366. newe czolle erdacht vnd vffgesaczt haben vnd etliche were gebawet haben, damit die egenante kaufmanschaft, vnd bey namen holcz, das man ken Prag pfligt zu furen, swerlich vorhindert sei allermeniclichen zu schaden, vnd haben vns demuetlichen gebeten, das wir vor sulchen iren swern vordirblichen gebrechen geruchten genediclichen zu denken. Des habe wir angesehen die egenante ire gebete, wann sie recht sint vnd wir billich si erhoren sullen, bi nam dorumbe, das sulche sache ein gemeinen nucz des ganczen kunigreichs, der lande vnd der leute anruret, vnd douon mit wolbedachten mute, mit rate vnser fursten, mit kuniglicher macht zu Beheim vnd mit rechter wissen seczen, wellen vnd gebieten wir ern[s]tlich vnd vestiklichen bei vnsern kuniglichen hulden vnd bey den penen, die hernoch geschriben steen in diesem briue: Czu dem ersten, das man alle were, die vff der Multaw gemachet sint, wes sy auch 10 sein, also bestellen sol, das man vf iclichen were ein tor machen sal, das zweinczik Prager elen weit sei in sulcher massze, das durch alle tor die Multaw einen slechten eben flusz gehaben muege, das die kaufmanschaft nicht zu besorgen sei, das si vf demselben vorderbe, ab sy von der hohe gen tal vallen solde, vnd meinen vnd wellen, das man dorczu zu hant vnuorczogenlich greifen sol an vfschup vnd an alles hindernusse. Auch wellen, seczen vnd gebiten wir by sulchen penen, als hernoch geschriben steen, daz alle czoelle, die vf der Multaw gemachet vnd aufgeseczt sein noch czeiten des egenanten kuniges Wenczeslaes, vnsers elter vater, genczlich abe sullen sein vnd das nymant pflichtig sei, in denselben czoellen ichtes zu geben, wann wir si vortilgen vnd alczumal vornichten mit kuniglicher macht zu Behem vnd mit rechter wissen, ausgenomen die nochgeschrieben 20 czoelle ze Froburk, zu Vgezdecz, zu Klingenberk, zu Orlik, zu Branik vnd zu Wissehrad. Vnd die czoelle messigen vnd leutern wir in sulcher schikht: Zu dem ersten zu Froburk meinen vnd wellen wir, das man ie von czehen holczern, si sein lang ader kurcz, grosz ader klein, nichtes mer nur czwen haller nemen sal, vnd was ander kaufmanschaft vf demselben holcze liget, ab is auch klein holcz were, die sal alczumal ledig vnd 25 frey sein vnd nicht czolles geben. Dornoch zu Vgezdecz meinen vnd wellen wir, das man von czehen langen holczern czwen haller nemen solle vnd von czehen cleinen ader kurczen, wy man das nennet, nur ein haller zu czolle nemen sullen, vnd ander alle kaufmanschaft, die man doruffe furet, die sal aller sache ledig vnd frey sein, gleicherweis als vmb Froburg dorvor begriffen ist. Dornoch zu Klingenwerk meinen vnd wellen wir, das man von czehen langen ader kurczen holczern nur ein haller nemen sal zu czolle, vnd kleines ader kurczes holcz, die man vf demselben langen ader kurczen furet, das sal frei vnd ledig sein, vnd dorczu ander alle kaufman- schaft, als dovor begriffen. Dornoch zu Orlik ist vnser meinunge vnd wellen auch, das der czol daselbest nicht an- 35 ders solde genomen werden, den alz zu Klingenwerk, als is dovor mit worten ausgenomen ist. Dornoch zu Kamik meinen vnd wellen wir, das man ein flosz fuer sechczik stuke halden sulle vnd icliches derselben stucke sal czehen holczer haben vnd von ietlichem einem sulchen ganczen flosze sal man nur fumf Wyener zu czolle nemen, vnd alle andere kaufmanschaft, die man vf demselben holcze furet, die sal aller sache frei vnd ledig sein. Auch vorbieten wir ernstlich vnd vestiklich bey vnsern hulden vnd bey den penen, die her- noch geschriben steen, daz man vf den genanten czollen vnd vf den andern vor ader noch- geschriben czollen nyemant twingen sol, ichtes zu uortrinken vnd zu uorczeren in keiner weis. Dornoch zu Branik meinen vnd wellen wir, das von sechczik langen holczern ein lang 45 holcz, vnd von czwenczig wuren, der ytlich wure halden sullen czehen kurcze holczer, ein kurcz holcz geben sollen den tumhern vff dem hawsze zu Prage. 5 15 30 40 1366 Aug. 3.
Strana 95
1366. 95 Dornoch meinen vnd wellen wir, daz man zu Wisserad gleicherweis als zu Branik das holcz vorczollen solle dem probste, dem thechant vnd dem capitel zu Wisserad in sulcher bescheidenheit, das man zu denselben holczern, die man also zu czolle gibt zu Wisserad, von sante Gorgentag vncz vf sent Petrs vnd Paules tag der heiligen czwelfboten nur czwen haller 5 geben sal, vnd wann sant Peters vnd Paules tag vorkomen, zo sal man zu itlichen vorgenanten holczern, das man zu czolle gibt, drei haller geben, als vor, vnd was denne ander kaufmanschaft vf demselben holcze ligt, ab is auch klein holcz were, die sal alczumal ledig vnd frei sein. Auch wollen vnd gebiten wir, daz man alle czolle vnd weer vf dem wasser der Misza, der Luznicz vnd der Ottawa halden vnd nemen solle in aller der masze, als douor vmb were 10 vnd vmb czolle vf der Multaw geschribn stet. Auch meinen, wellen vnd gebieten wir, das man vf allen den egenanten czollen nymant vmb keynerlei sache, welcherleie die seye, bekumern, beteidingen ader ansprechen sullen in dheinerweisz, sunder ein itlicher sal sein recht vnd anspruche suchen, volfuren vnd enden vor dem vorgenanten burgmeistr vnd rate der egenanten vnserr hoepstat zu Prage an den steten, 15 als is von alter mit recht vnd loblicher gewonheit des kunigreichs zu Behem herbracht vnd komen ist, ausgenomen die czolle, die do gehoren zu der brucke der egenanten vnser hoepstat zu Prage bynnen dreyen meilen vf dem wasser obening vnd nyderwenig derselben brucke, vf allen vnd bey allen furten, als man die pflikt zu nemen, sulche alle czolle, welcherley die denne weren, mit kuniglicher macht von Beheim vnd mit rechter wissen wir sy in allen iren kreften vnd bey 20 ir macht lassen bleiben volkumlichen vnd gancz vnd gar vnd vnuorseret behalden. Darumb gebieten wir ernstlich vnd vesticlich allen hern, rittern vnd knechten, burgrauen, richtern, gmeinen, steten vnd allermeniclichen, geistlich ader werntlich, in welchen wirden die wesen ader eren die sein, des kunigreichs zu Behem, vnsern getrewen, by vnsern hulden, das si dowider nicht tuen sullen in kheiner weisze, vnd wer dowider frewlich tete, der sal, als vft er 25 freuelich tut, fumfczik schok guter grosser Prager muncze zu rechter pene veruallen sein, vnd das gelt sal halbt in vnser kuniglichen kamer zu Behem vnd das ander halb teil vf vnser vorgenaute hoepstat zu Prage vnuorczogenlich geuallen vnd bezahlt werden. Auch meinen vnd wellen wir, das die egenanten vnseren burgere vnser hoepstat zu Prage volkomene gancze macht haben sullen, die egenanten penen, als oft des not geschit, von aller- 30 meniclich zu vordern vnd einczunemen vnd domit zu tun, als do vor begriffen ist. Wer auch sache, das sich yemant freuelich dowider seczte noch laute vnsers kegenwertigen briues, so sollen die burger der egenanten vnser hoepstat zu Prage gancze macht haben, demselben leip vnd gut anczugreifen, seine vesten zu brechen, seines gutes sich czu vnderwinden vncz an die czeit, das sulche pene genczlich vorrichtet wirdet. Vnd wo die burger der vorgenanten vnser hoepstat zu 35 Prag des nicht mechtik noch stark weren, das zu volenden, so wellen vnd gebieten wir, das der purkraffe von Prage mit seiner macht vnd alle andere vnsere burgraue vnd dienere, die in den steten ader vf dem lande gesessen sein, vnd darczu alle vnser stete, als oft si des dermant werden, den burgern der egenanten vnserr hoepstat zu Prage mit aller irer macht getrewlich vnd vesticlich dorczu beystendig vnd beholfen sein sullen an vorczog vnd an alles widersprechen. Mit 40 vrkunt dicz briues vorsigelt mit vnser keiserlichen maiestet insigel, der geben ist zu Prag noch Cristes geburt dreyczenhundert jar dornoch in dem sechs vnd sechczigisten jare an sant Stephans- tage, als er funden wart, des heiligen merterefr]s, vnser reiche des Romischen in dem ain vnd ezweinczigisten, des Behemischen in dem czwenczigisten vnd des keysertums in dem czwelften jare. Per dominum ducem Tessinensem. Heinricus Elbinger. [Auf der Rückseite:] Registrauit Wilhelmus Kortelangen. 1366 Aug. 3. 45
1366. 95 Dornoch meinen vnd wellen wir, daz man zu Wisserad gleicherweis als zu Branik das holcz vorczollen solle dem probste, dem thechant vnd dem capitel zu Wisserad in sulcher bescheidenheit, das man zu denselben holczern, die man also zu czolle gibt zu Wisserad, von sante Gorgentag vncz vf sent Petrs vnd Paules tag der heiligen czwelfboten nur czwen haller 5 geben sal, vnd wann sant Peters vnd Paules tag vorkomen, zo sal man zu itlichen vorgenanten holczern, das man zu czolle gibt, drei haller geben, als vor, vnd was denne ander kaufmanschaft vf demselben holcze ligt, ab is auch klein holcz were, die sal alczumal ledig vnd frei sein. Auch wollen vnd gebiten wir, daz man alle czolle vnd weer vf dem wasser der Misza, der Luznicz vnd der Ottawa halden vnd nemen solle in aller der masze, als douor vmb were 10 vnd vmb czolle vf der Multaw geschribn stet. Auch meinen, wellen vnd gebieten wir, das man vf allen den egenanten czollen nymant vmb keynerlei sache, welcherleie die seye, bekumern, beteidingen ader ansprechen sullen in dheinerweisz, sunder ein itlicher sal sein recht vnd anspruche suchen, volfuren vnd enden vor dem vorgenanten burgmeistr vnd rate der egenanten vnserr hoepstat zu Prage an den steten, 15 als is von alter mit recht vnd loblicher gewonheit des kunigreichs zu Behem herbracht vnd komen ist, ausgenomen die czolle, die do gehoren zu der brucke der egenanten vnser hoepstat zu Prage bynnen dreyen meilen vf dem wasser obening vnd nyderwenig derselben brucke, vf allen vnd bey allen furten, als man die pflikt zu nemen, sulche alle czolle, welcherley die denne weren, mit kuniglicher macht von Beheim vnd mit rechter wissen wir sy in allen iren kreften vnd bey 20 ir macht lassen bleiben volkumlichen vnd gancz vnd gar vnd vnuorseret behalden. Darumb gebieten wir ernstlich vnd vesticlich allen hern, rittern vnd knechten, burgrauen, richtern, gmeinen, steten vnd allermeniclichen, geistlich ader werntlich, in welchen wirden die wesen ader eren die sein, des kunigreichs zu Behem, vnsern getrewen, by vnsern hulden, das si dowider nicht tuen sullen in kheiner weisze, vnd wer dowider frewlich tete, der sal, als vft er 25 freuelich tut, fumfczik schok guter grosser Prager muncze zu rechter pene veruallen sein, vnd das gelt sal halbt in vnser kuniglichen kamer zu Behem vnd das ander halb teil vf vnser vorgenaute hoepstat zu Prage vnuorczogenlich geuallen vnd bezahlt werden. Auch meinen vnd wellen wir, das die egenanten vnseren burgere vnser hoepstat zu Prage volkomene gancze macht haben sullen, die egenanten penen, als oft des not geschit, von aller- 30 meniclich zu vordern vnd einczunemen vnd domit zu tun, als do vor begriffen ist. Wer auch sache, das sich yemant freuelich dowider seczte noch laute vnsers kegenwertigen briues, so sollen die burger der egenanten vnser hoepstat zu Prage gancze macht haben, demselben leip vnd gut anczugreifen, seine vesten zu brechen, seines gutes sich czu vnderwinden vncz an die czeit, das sulche pene genczlich vorrichtet wirdet. Vnd wo die burger der vorgenanten vnser hoepstat zu 35 Prag des nicht mechtik noch stark weren, das zu volenden, so wellen vnd gebieten wir, das der purkraffe von Prage mit seiner macht vnd alle andere vnsere burgraue vnd dienere, die in den steten ader vf dem lande gesessen sein, vnd darczu alle vnser stete, als oft si des dermant werden, den burgern der egenanten vnserr hoepstat zu Prage mit aller irer macht getrewlich vnd vesticlich dorczu beystendig vnd beholfen sein sullen an vorczog vnd an alles widersprechen. Mit 40 vrkunt dicz briues vorsigelt mit vnser keiserlichen maiestet insigel, der geben ist zu Prag noch Cristes geburt dreyczenhundert jar dornoch in dem sechs vnd sechczigisten jare an sant Stephans- tage, als er funden wart, des heiligen merterefr]s, vnser reiche des Romischen in dem ain vnd ezweinczigisten, des Behemischen in dem czwenczigisten vnd des keysertums in dem czwelften jare. Per dominum ducem Tessinensem. Heinricus Elbinger. [Auf der Rückseite:] Registrauit Wilhelmus Kortelangen. 1366 Aug. 3. 45
Strana 96
96 1367. 1366 Aug. 3. Nach dem Original auf Pergament im Prager Stadtarchiv I, nr. 12 gedruckt bei Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ I 134—138, nr. 86. Eine čechische Ubersetzung hat schon Pelzel: „Karl IV.“ Bd. II. UB. S. 341—344, nr. CCCIX, ebenso Čelakovský 1. c. S. 138—142 abgedruckt. Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 4341. 1367 Juli 8. 140. 1367 Juli 8. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der 5 Bürger Berndl genannt Mugel einen zu den vier Quatemberzeiten an den Bürger Stephan Weyss abzuführenden Jahreszins von zwei Schock Prager Groschen auf seinem, zwischen den Häusern des Schneiders Johann und des Nicolaus Perusch gelegenen, Hause versichert habe. (Dieser Zins haftete später auf dem Hause des Schuliendel und war für die der Frühmesse in der Pfarrkirche beiwohnenden Schüler bestimmt.) 10 Nos Henzlinus iudex, Alwlinus pannifex, Jehlinus de Rosemberg, Paulus Magistri, Haynlinus Pichlini, Fridlynus linifex, Dyetlynus Kreplini, Jesco Kulhan ceterique jurati ciues in Budways recongnoscimus et fatemur publice vniuersis per presentes, quod constitutus coram nobis discretus vir Berndlynus dictus Mugel, nobis conciuis, recon- gnouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque suorum amicorum consilio 15 et assensu super domo sua et area, qua inhabitat contiguam domibus Johlini sartoris ex vna et Nicolai Perussij parte ex altera, duas sexagenas grossorum Pragensium denariorum census siue pensionis honorabili viro Stephlino Weyss et suis heredibus, nostro conciui, pro viginti sexagenis grossorum denariorum predictorum se rite ac legitime vendidisse. Quem censum siue pensionem predictus Berndlynus promittit bona sua fide sine dolo et fraude singulis annis, 20 quamdiu dictas habuerit peccunias in sua potestate, singulis quatuor temporibus quocienscunque in anno concurrentibus triginta grossos denariorum predictorum dare et finaliter expedire. Si vero prelibatus Berndlinus seu predicte domus possessor vnumquemque censum in quolibet dictorum terminorum termino ad plenum non persolueret, ita quod negligens reperiretur, ex tunc prefatus Stephlinus seu presentis litere possessor potest et licite debet, dictum Berndlinum uel pre- 25 fate domus possessorem singulis septimanis post quemlibet terminum concurrentibus in pena qua- tuor grossorum punire et irremissibiliter castigare sine quauis figura judicii et querela. Cumque uero prefatus Stephlinus uel presentis littere possessor suas uellet rehabere pecunias et de ipsis diucius nollet carere, de hinc premotus Berndlinus uel predicte domus possessor quatuor septima[na]rum preuia prehabita monicione ipsas pecunias debet dare et persoluere ac finaliter 30 expedire, quauis protraccione et dilacione non obstante. Quod si non faceret, Stephlinus uel presentis litere possessor potest et licite debet ipsam domum vendere, exponere et inmutare usque ad satisfactionem omnium premissorum. Et quicunque presentes habuerit literas, eidem plena- riter in omnibus premissis debet satisfieri sibique ius competit omnium premissorum. In cuius rei testimonium et cautelam presentem literam ciuitatis nostre sigillo maiori iussimus roborare. 35 Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo septimo, proxima feria quinta post festum sancti Procopii confessoris. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 36 mit dem an einem Pergamentstreifen hängenden wohlerhaltenen grossen Stadtsiegel. Auf der Rückseite die etwas spätere Notiz: „Super domo Schulyendlini ij B census, que deputate sunt clericis ad maturam missam.“ Darunter die mit dieser Notiz gleichzeitige Bezeichnung „T.“ Alte Signatur: „ad Fasc: III. N. Dep.: 16.“ — Ein- getragen im „Zinsregister“ S. 39 unter den „Littere ecclesie parrochialis s. Nicolai“ sub lit. „T“ mit dem unrichtigen Jahre „Mecclxxvij°“ und dem Zusatz: „Scolaribus ad maturam missam“. 40
96 1367. 1366 Aug. 3. Nach dem Original auf Pergament im Prager Stadtarchiv I, nr. 12 gedruckt bei Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ I 134—138, nr. 86. Eine čechische Ubersetzung hat schon Pelzel: „Karl IV.“ Bd. II. UB. S. 341—344, nr. CCCIX, ebenso Čelakovský 1. c. S. 138—142 abgedruckt. Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 4341. 1367 Juli 8. 140. 1367 Juli 8. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der 5 Bürger Berndl genannt Mugel einen zu den vier Quatemberzeiten an den Bürger Stephan Weyss abzuführenden Jahreszins von zwei Schock Prager Groschen auf seinem, zwischen den Häusern des Schneiders Johann und des Nicolaus Perusch gelegenen, Hause versichert habe. (Dieser Zins haftete später auf dem Hause des Schuliendel und war für die der Frühmesse in der Pfarrkirche beiwohnenden Schüler bestimmt.) 10 Nos Henzlinus iudex, Alwlinus pannifex, Jehlinus de Rosemberg, Paulus Magistri, Haynlinus Pichlini, Fridlynus linifex, Dyetlynus Kreplini, Jesco Kulhan ceterique jurati ciues in Budways recongnoscimus et fatemur publice vniuersis per presentes, quod constitutus coram nobis discretus vir Berndlynus dictus Mugel, nobis conciuis, recon- gnouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque suorum amicorum consilio 15 et assensu super domo sua et area, qua inhabitat contiguam domibus Johlini sartoris ex vna et Nicolai Perussij parte ex altera, duas sexagenas grossorum Pragensium denariorum census siue pensionis honorabili viro Stephlino Weyss et suis heredibus, nostro conciui, pro viginti sexagenis grossorum denariorum predictorum se rite ac legitime vendidisse. Quem censum siue pensionem predictus Berndlynus promittit bona sua fide sine dolo et fraude singulis annis, 20 quamdiu dictas habuerit peccunias in sua potestate, singulis quatuor temporibus quocienscunque in anno concurrentibus triginta grossos denariorum predictorum dare et finaliter expedire. Si vero prelibatus Berndlinus seu predicte domus possessor vnumquemque censum in quolibet dictorum terminorum termino ad plenum non persolueret, ita quod negligens reperiretur, ex tunc prefatus Stephlinus seu presentis litere possessor potest et licite debet, dictum Berndlinum uel pre- 25 fate domus possessorem singulis septimanis post quemlibet terminum concurrentibus in pena qua- tuor grossorum punire et irremissibiliter castigare sine quauis figura judicii et querela. Cumque uero prefatus Stephlinus uel presentis littere possessor suas uellet rehabere pecunias et de ipsis diucius nollet carere, de hinc premotus Berndlinus uel predicte domus possessor quatuor septima[na]rum preuia prehabita monicione ipsas pecunias debet dare et persoluere ac finaliter 30 expedire, quauis protraccione et dilacione non obstante. Quod si non faceret, Stephlinus uel presentis litere possessor potest et licite debet ipsam domum vendere, exponere et inmutare usque ad satisfactionem omnium premissorum. Et quicunque presentes habuerit literas, eidem plena- riter in omnibus premissis debet satisfieri sibique ius competit omnium premissorum. In cuius rei testimonium et cautelam presentem literam ciuitatis nostre sigillo maiori iussimus roborare. 35 Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo septimo, proxima feria quinta post festum sancti Procopii confessoris. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 36 mit dem an einem Pergamentstreifen hängenden wohlerhaltenen grossen Stadtsiegel. Auf der Rückseite die etwas spätere Notiz: „Super domo Schulyendlini ij B census, que deputate sunt clericis ad maturam missam.“ Darunter die mit dieser Notiz gleichzeitige Bezeichnung „T.“ Alte Signatur: „ad Fasc: III. N. Dep.: 16.“ — Ein- getragen im „Zinsregister“ S. 39 unter den „Littere ecclesie parrochialis s. Nicolai“ sub lit. „T“ mit dem unrichtigen Jahre „Mecclxxvij°“ und dem Zusatz: „Scolaribus ad maturam missam“. 40
Strana 97
1367—1368. 97 141. 1367 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass auf dem hinter dem Hofe des Kutrer gelegenen Hofe des Johann Scheibel ein Jahreszins von 1 Schock Groschen versichert sei, für welchen der Budweiser Pfarrer jährlich zwei Seelenmessen zu lesen 5 habe. (Später haftete der Zins auf dem Hause des Mälzers Procop, eines Sohnes des Mertl von Fellern, welches hinter der Kirche zwischen den Häusern des Mälzers Peter und des Tuchmachers Johann Klauber gelegen war und vordem einem Lišowsky gehört hat.) 1367. Nos Hendlinus Pychlini pro tunc judex, Alblinus pannifex, Dyetlinus Krapff- lini etc. super Johlinum Schewblinum et curia sua retro curiam Kchutrer vnam sexa- 10 genam grossorum census, pro quo dominus plebanus tenetur, annis singulis duo anniuersa- ria etc. Anno M°ccc'lxvij". Respondet predicta curia Scheyblini. Respondet Procop braseator filius Mertlini de Felhern cum domo sua retro eccle- siam, que fuit olim Lissowzsky, inter domos Petri braseatoris et Johlini pannificis sed 15 Klawber. B. St.-B.: „Lib. mem. decan. B. Budw. I,“ S. 7 unter den „Littere domini plebani“ sub lit. „G.“ 142. 1368 April 24. o. OA. — Johann von Ledenitz verkauft dem Pfarrer Peter, beziehungs- weise der St. Georgskirche zu Pflanzen für vier und einhalb Schock Prager Groschen die unter- 20 halb des Städtchens Pflanzen am Schwarzaubache gelegene Mühle, behält sich aber das Recht vor, die Mühle innerhalb fünf Jahren gegen Zuwendung anderer Einkünfte an die genannte Kirche wieder auslösen zu können. 1368 April 28. In nomine domini amen. Quoniam rebus gestis sepius obliuionis detrimenta succedunt, ideo expediens et vtile esse videtur, vt, que geruntur ab hominibus aliquo tempore duratura, circa 25 literarum testimonio roborentur. Ego igitur Johannes de Ledenicz recognosco tenore presen- cium vniuersis publice profitens et aperte, quod discreto viro domino Petro pro tunc plebano. uel ipsius successoribus et ecclesie sancti Georij ibidem in Blansky mee collacionis vendidi, resignaui et condescendi molendinum, situm sub opido Blansky super riuulo dicto Czyrna, iuribus cum omnibus ad id spectantibus pro quatuor sexagenis grossorum cum media sexa- 30 gena grossorum Pragensium denariorum tali quidem condicione interiecta, dum et quando hinc et infra spacium quinque annorum dictam quantitatem pecunie memorato plebano uel ipsius succes- soribus dedero et presentauero pro emendo iterum alios reditus predicte ecclesie sancti Georij, ex tunc supradictus plebanus uel ipsius successores michi et liberis iam dictum molendinum tenebitur condescendere et reasignare, contradiccione vlla non obstante, et debebit. Sin autem dictam quan- 35 titatem pecunie plebano prephato uel ipsius successoribus elapso predictorum annorum spacio non dedero uel presentare neglexero, extunc memoratum molendinum sit ad perpetuam memoriam ibi- dem ecclesie sancti Georij taliter, vt nullus liberorum meorum nec successorum uel aliorum pa- rentum meorum siue aliorum hominum supradicte ecclesie inscripto molendino possit nocere nec vllis iniuriis molestare. Quia videlicet predictum molendinum vendidi et pacifice resignaui rite et 40 racionabiliter coram honestis viris et discretis videlicet Marquardo milite de Porzessinch, Czenkone de Malothyn cunctisque aliis ibi astantibus, tenore presencium profiteor et publice recognosco, ut sepedictum molendinum nullus liberorum, successorum uel aliorum parentum meorum necnon aliorumque nobilium siue simplicium hominum possint a nominata ecclesia alienare aut in aliquo inpedire, vnde ipsa prephata ecclesia sancti Georij in Blansky supradictum molendinum I. 13
1367—1368. 97 141. 1367 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass auf dem hinter dem Hofe des Kutrer gelegenen Hofe des Johann Scheibel ein Jahreszins von 1 Schock Groschen versichert sei, für welchen der Budweiser Pfarrer jährlich zwei Seelenmessen zu lesen 5 habe. (Später haftete der Zins auf dem Hause des Mälzers Procop, eines Sohnes des Mertl von Fellern, welches hinter der Kirche zwischen den Häusern des Mälzers Peter und des Tuchmachers Johann Klauber gelegen war und vordem einem Lišowsky gehört hat.) 1367. Nos Hendlinus Pychlini pro tunc judex, Alblinus pannifex, Dyetlinus Krapff- lini etc. super Johlinum Schewblinum et curia sua retro curiam Kchutrer vnam sexa- 10 genam grossorum census, pro quo dominus plebanus tenetur, annis singulis duo anniuersa- ria etc. Anno M°ccc'lxvij". Respondet predicta curia Scheyblini. Respondet Procop braseator filius Mertlini de Felhern cum domo sua retro eccle- siam, que fuit olim Lissowzsky, inter domos Petri braseatoris et Johlini pannificis sed 15 Klawber. B. St.-B.: „Lib. mem. decan. B. Budw. I,“ S. 7 unter den „Littere domini plebani“ sub lit. „G.“ 142. 1368 April 24. o. OA. — Johann von Ledenitz verkauft dem Pfarrer Peter, beziehungs- weise der St. Georgskirche zu Pflanzen für vier und einhalb Schock Prager Groschen die unter- 20 halb des Städtchens Pflanzen am Schwarzaubache gelegene Mühle, behält sich aber das Recht vor, die Mühle innerhalb fünf Jahren gegen Zuwendung anderer Einkünfte an die genannte Kirche wieder auslösen zu können. 1368 April 28. In nomine domini amen. Quoniam rebus gestis sepius obliuionis detrimenta succedunt, ideo expediens et vtile esse videtur, vt, que geruntur ab hominibus aliquo tempore duratura, circa 25 literarum testimonio roborentur. Ego igitur Johannes de Ledenicz recognosco tenore presen- cium vniuersis publice profitens et aperte, quod discreto viro domino Petro pro tunc plebano. uel ipsius successoribus et ecclesie sancti Georij ibidem in Blansky mee collacionis vendidi, resignaui et condescendi molendinum, situm sub opido Blansky super riuulo dicto Czyrna, iuribus cum omnibus ad id spectantibus pro quatuor sexagenis grossorum cum media sexa- 30 gena grossorum Pragensium denariorum tali quidem condicione interiecta, dum et quando hinc et infra spacium quinque annorum dictam quantitatem pecunie memorato plebano uel ipsius succes- soribus dedero et presentauero pro emendo iterum alios reditus predicte ecclesie sancti Georij, ex tunc supradictus plebanus uel ipsius successores michi et liberis iam dictum molendinum tenebitur condescendere et reasignare, contradiccione vlla non obstante, et debebit. Sin autem dictam quan- 35 titatem pecunie plebano prephato uel ipsius successoribus elapso predictorum annorum spacio non dedero uel presentare neglexero, extunc memoratum molendinum sit ad perpetuam memoriam ibi- dem ecclesie sancti Georij taliter, vt nullus liberorum meorum nec successorum uel aliorum pa- rentum meorum siue aliorum hominum supradicte ecclesie inscripto molendino possit nocere nec vllis iniuriis molestare. Quia videlicet predictum molendinum vendidi et pacifice resignaui rite et 40 racionabiliter coram honestis viris et discretis videlicet Marquardo milite de Porzessinch, Czenkone de Malothyn cunctisque aliis ibi astantibus, tenore presencium profiteor et publice recognosco, ut sepedictum molendinum nullus liberorum, successorum uel aliorum parentum meorum necnon aliorumque nobilium siue simplicium hominum possint a nominata ecclesia alienare aut in aliquo inpedire, vnde ipsa prephata ecclesia sancti Georij in Blansky supradictum molendinum I. 13
Strana 98
1368—1369. 1368 April 24. 98 possideat, habeat et regat in secula seculorum amen. In quorum omnium testimonium et robur sigilla nostrorum trium de uera nostra sciencia presentibus duximus appendenda. Datum et actum a Natiuitate Christi anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo octauo, feria secunda in die Georij martiris gloriosi. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 37. Die angehängt gewesenen drei Siegel fehlen. Sie sind erst 5 in neuester Zeit abhanden gekommen, denn im J. 1884 waren sie noch vorhanden. Klimesch: „Urk. u. Reg. z. Gesch. d. Gutes Poreschin“ (1889) S. 19—20, wo die Urkunde durch ein Versehen zum 23. März eingereiht ist, beschreibt die Siegel, von welchen das erste, zur Hälfte zerstört, im Mittelfelde einen Helm enthielt, welcher mit einem achtstrahligen, an den Spitzen befiederten Sterne geschmückt war. Das zweite Siegel war das bekannte sechs- eckige Siegel Marquards von Poreschin; das dritte ist nach Klimesch's Angabe nicht scharf genug abgedruckt ge- 10 wesen. Auf der Rückseite die alte Signatur; „Fasc: III, N. Dep:“ (die Nummer fehlt). 1368. 143. 1368 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass ein an den Budweiser Pfarrer zu entrichtender Zins von 15 Groschen auf dem zwischen den Höfen des Jakl und Ottl gelegenen Hofe des Peschl im Dorfe [Hackel-]Höfen hafte. 15 Nos Hainslinus judex, Symon Kchaltsmid, Thomlinus vector, Pesoldus Kamerat etc. super Pesslinum de villa Hôfen et curia sua inter curias Jaklini et Ottlini et super j quartali xv grossos census. Anno domini M'ccc"lxviij°. B. St.-A.: „Lib. mem. dec. B. Budw.“ I, S. 24, unter den „Littere domini plebani“ sub num. „37“. 1369 Januar 24. 144. 1369 Januar 24. [Prag]. — Das Prager erzbischöfliche Consistorium bestätigt den von dem Pfarrer Bohunco und den Budweiser Bürgern Johann dem Schneider und Peschek dem Reichen präsentirten Clericer Johann, Sohn des Nicolaus von Budweis, als Rector des Altars der Heiligen Felix und Adauct in der Pfarrkirche zu Budweis, welche Stelle durch den Tod des Altaristen Andreas frei geworden ist. 20 25 Budweys. — Jenczo etc. quod nos ad presentacionem Bohunconis plebani nec non Johlini sartoris et Pesconis dicti Diuitis, ciuium in Budweys, ad altare sanctorum Felicis et Adaucti nec non Erasmi et Dorothee martyrum ecclesie ibidem in Budweys per mortem Andree vaccantem Johannem Nicolai similiter de Budweis clericum rectorem instituimus etc. Datum 1369 die 24. Januarii. Emler: „Liber primus confirmationum,“ pars altera 113. 30 1369 April 29. 145. 1369 April 29. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Tuchmacher Hans den Jahreszins von drei Schock Prager Groschen für den Peter- und Paul- Altar in der Budweiser Pfarrkirche übernommen und auf seinem jenseits der langen Brücke am 35 Ufer der Moldau gelegenen und den Namen Stettenhof führenden Hofe, sowie auf seinem, zwischen den Häusern der Bürger Fridl Randl und Nicolaus Faulfisch gelegenen Hause versichert habe. Nos Henslinus judex, Alblinus pannifex, Martinus de Eylaw, Paulus Magistri, Vllinus iuxta claustrum, Ffridlinus linifex, Henricus Thanhauser, Vlricus Dratlini, Johlinus gener Stanconis ceterique jurati ciues in Budwaiss recognoscimus et fatemur vniuersis 40 presentem copiam inspecturis siue eciam audituris, quod constitus coram nobis discretus vir Henslinus pannifex nobis conciuis [recognouit et fassus est], matura prehabita deliberacione parique vxoris sue omniumque suorum heredum ac amicorum consilio et assensu super curia sua et allodio Stetenhoff nuncupata
1368—1369. 1368 April 24. 98 possideat, habeat et regat in secula seculorum amen. In quorum omnium testimonium et robur sigilla nostrorum trium de uera nostra sciencia presentibus duximus appendenda. Datum et actum a Natiuitate Christi anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo octauo, feria secunda in die Georij martiris gloriosi. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 37. Die angehängt gewesenen drei Siegel fehlen. Sie sind erst 5 in neuester Zeit abhanden gekommen, denn im J. 1884 waren sie noch vorhanden. Klimesch: „Urk. u. Reg. z. Gesch. d. Gutes Poreschin“ (1889) S. 19—20, wo die Urkunde durch ein Versehen zum 23. März eingereiht ist, beschreibt die Siegel, von welchen das erste, zur Hälfte zerstört, im Mittelfelde einen Helm enthielt, welcher mit einem achtstrahligen, an den Spitzen befiederten Sterne geschmückt war. Das zweite Siegel war das bekannte sechs- eckige Siegel Marquards von Poreschin; das dritte ist nach Klimesch's Angabe nicht scharf genug abgedruckt ge- 10 wesen. Auf der Rückseite die alte Signatur; „Fasc: III, N. Dep:“ (die Nummer fehlt). 1368. 143. 1368 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass ein an den Budweiser Pfarrer zu entrichtender Zins von 15 Groschen auf dem zwischen den Höfen des Jakl und Ottl gelegenen Hofe des Peschl im Dorfe [Hackel-]Höfen hafte. 15 Nos Hainslinus judex, Symon Kchaltsmid, Thomlinus vector, Pesoldus Kamerat etc. super Pesslinum de villa Hôfen et curia sua inter curias Jaklini et Ottlini et super j quartali xv grossos census. Anno domini M'ccc"lxviij°. B. St.-A.: „Lib. mem. dec. B. Budw.“ I, S. 24, unter den „Littere domini plebani“ sub num. „37“. 1369 Januar 24. 144. 1369 Januar 24. [Prag]. — Das Prager erzbischöfliche Consistorium bestätigt den von dem Pfarrer Bohunco und den Budweiser Bürgern Johann dem Schneider und Peschek dem Reichen präsentirten Clericer Johann, Sohn des Nicolaus von Budweis, als Rector des Altars der Heiligen Felix und Adauct in der Pfarrkirche zu Budweis, welche Stelle durch den Tod des Altaristen Andreas frei geworden ist. 20 25 Budweys. — Jenczo etc. quod nos ad presentacionem Bohunconis plebani nec non Johlini sartoris et Pesconis dicti Diuitis, ciuium in Budweys, ad altare sanctorum Felicis et Adaucti nec non Erasmi et Dorothee martyrum ecclesie ibidem in Budweys per mortem Andree vaccantem Johannem Nicolai similiter de Budweis clericum rectorem instituimus etc. Datum 1369 die 24. Januarii. Emler: „Liber primus confirmationum,“ pars altera 113. 30 1369 April 29. 145. 1369 April 29. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Tuchmacher Hans den Jahreszins von drei Schock Prager Groschen für den Peter- und Paul- Altar in der Budweiser Pfarrkirche übernommen und auf seinem jenseits der langen Brücke am 35 Ufer der Moldau gelegenen und den Namen Stettenhof führenden Hofe, sowie auf seinem, zwischen den Häusern der Bürger Fridl Randl und Nicolaus Faulfisch gelegenen Hause versichert habe. Nos Henslinus judex, Alblinus pannifex, Martinus de Eylaw, Paulus Magistri, Vllinus iuxta claustrum, Ffridlinus linifex, Henricus Thanhauser, Vlricus Dratlini, Johlinus gener Stanconis ceterique jurati ciues in Budwaiss recognoscimus et fatemur vniuersis 40 presentem copiam inspecturis siue eciam audituris, quod constitus coram nobis discretus vir Henslinus pannifex nobis conciuis [recognouit et fassus est], matura prehabita deliberacione parique vxoris sue omniumque suorum heredum ac amicorum consilio et assensu super curia sua et allodio Stetenhoff nuncupata
Strana 99
1369. 99 trans longum pontem in littore Wltauie sita et locata et super domo sua et area, qua inhabitat inter domos Fridlini Randlini et Nicolai dicti Faulsich [sic, Faulfisch], conciuium nostrorum, sita et locata tres sexagenas grossorum denariorum Pragensium census siue pensionis perpetui sub reempcionis titulo altari beatorum Petri et Pauli apostolorum atque 5 beati Martini episcopi in ecclesia parochiali nostra fundato et erecto aut ipsius .. cappellano, quicunque est uel fuerit, pro triginta sexagenis [grossorum] denariorum Pragensium predictorum se rite et legitime vendidisse. Quem censum siue pensionem promittit prefatus Henslinus et sua bona fide promisit in duobus termi- nis subnotatis annis singulis diuisim dare et finaliter expedire, scilicet in festo sancti Galli proxime venturo dimidiam alteram sexagenam grossorum census siue pensionis, et in festo sancti Georgii martiris deinde continue subsecuturo 10 dimidiam alteram sexagenam census siue pensionis predicte. Si vero prefatus Henslinus ... In cuius rei testi- monium et robur dedimus sibi presentes nostras literas munimine appensione sigilli ciuitatis nostre maioris roboratas. Datum die dominica proxima ante festum beatorum Philippi et Jacobi apostolorum anno domini millesimo ccelxix. Inserirt in die Bestätigungsurkunde der Prager erzbischöflichen Generalvicäre vom 3. November 1369 15 (s. Nr. 152). — Borový: „Libri erectionum“ I, 74, Nr. 153 (gekürzt). 1369 April 29. 146. 1369 Mai 5. o. OA. — Nedemir von Zwikow und sein Sohn Jesco verkaufen unter Bürgschaft des Benesch von Krems und des Nicolaus von Wihlaw dem St. Peter- und Paul-Altar in der Pfarrkirche zu Budweis einen Zins von fünf Schock Prager Groschen in ihrem Dorfe 20 Slaboschowitz, welchen zwölf namentlich angeführte Bauern in dem genannten Dorfe je zu Galli und Georgi abzuführen haben. 1369 Mai 5. Nos Nedomirus de Swiecow et Jesco filius Nedemiri de Swiecow recongnoscimus et fatemur vniuersis tam presentibus quam futuris presentem literam inspecturis siue eciam audituris, matura nostra prehabita deliberacione vxorumque nostrarum consilio et assensu in villa nostra 25 Slabossouicz dicta quinque sexagenas census super hereditate, quam homines subnotati nostri possident hereditarie, cuius hereditatis laneus annis singulis dat et soluit septuaginta quatuor grossos Pragenses, altari beatorum Petri et Pauli apostolorum atque sancti Martini pontificis in ecclesia parochiali in Budwaiss fundato atque ipsius altaris cappellano sub reempcionis tytulo pro quinquaginta sexagenis grossorum denariorum predictorum Pragensium 30 nos rite ac legitime vendidisse. Quem censum siue pensionem prefati altaris cappellanus, quicunqe fuerit aut est, debebit singulis annis diuisim in duobus terminis subnotatis recipere, expetere ac postulare, quibus nos a retroactis diuturnis temporibus dinoscimur recepisse, scilicet in festo sancti Galli proxime venturo duas cum dimidia sexagenas grossorum et in festo sancti Georgii deinde mox subsecuturo duas cum dimidia sexagenas grossorum census predicti. Nos vero prefati 35 Nedomirus et Jesco de Swiekow pro remouendis futturis casuum eventibus rogamus discretos et honestos viros videlicet Benessium de Krzemsa et Nicolaum de Wilhlaw, vt iidem nostri amici predicti venditi census sint et esse velint disbrigatores. Nos igitur Benessius de Krzemsa et Nicolaus de Wilhlaw conpromittimus bona nostra fide sine dolo et fraude cum dictis Nedemiro et Jescone [de] Swyecow, prefatum ipsorum 40 venditum censum prefato altari seu ipsius altaris cappellano siue eciam dicte ecclesie parochialis plebano ab impeticione ac inpulsacione cuiuslibet hominis iuxta jura et consuetudines terre Boemie disbrigare et ad plenum libertare. Si uero sepedicti altaris cappellanus siue eciam dicte ecclesie parochialis plebanus impedimentum quodcumque racione dicti census casu quocumque caperet et nos sibi prehabita monicione de remedio disbrigacionis seu libertacionis non prouide- 45 remus oportuno, quod tunc statim duo ex nobis, quicunque ad prefatorum altaris capellani seu plebani instancia[m] moniti fuerint aut requisiti, quilibet cum vno famulo et duobus equis, in ci- 13*
1369. 99 trans longum pontem in littore Wltauie sita et locata et super domo sua et area, qua inhabitat inter domos Fridlini Randlini et Nicolai dicti Faulsich [sic, Faulfisch], conciuium nostrorum, sita et locata tres sexagenas grossorum denariorum Pragensium census siue pensionis perpetui sub reempcionis titulo altari beatorum Petri et Pauli apostolorum atque 5 beati Martini episcopi in ecclesia parochiali nostra fundato et erecto aut ipsius .. cappellano, quicunque est uel fuerit, pro triginta sexagenis [grossorum] denariorum Pragensium predictorum se rite et legitime vendidisse. Quem censum siue pensionem promittit prefatus Henslinus et sua bona fide promisit in duobus termi- nis subnotatis annis singulis diuisim dare et finaliter expedire, scilicet in festo sancti Galli proxime venturo dimidiam alteram sexagenam grossorum census siue pensionis, et in festo sancti Georgii martiris deinde continue subsecuturo 10 dimidiam alteram sexagenam census siue pensionis predicte. Si vero prefatus Henslinus ... In cuius rei testi- monium et robur dedimus sibi presentes nostras literas munimine appensione sigilli ciuitatis nostre maioris roboratas. Datum die dominica proxima ante festum beatorum Philippi et Jacobi apostolorum anno domini millesimo ccelxix. Inserirt in die Bestätigungsurkunde der Prager erzbischöflichen Generalvicäre vom 3. November 1369 15 (s. Nr. 152). — Borový: „Libri erectionum“ I, 74, Nr. 153 (gekürzt). 1369 April 29. 146. 1369 Mai 5. o. OA. — Nedemir von Zwikow und sein Sohn Jesco verkaufen unter Bürgschaft des Benesch von Krems und des Nicolaus von Wihlaw dem St. Peter- und Paul-Altar in der Pfarrkirche zu Budweis einen Zins von fünf Schock Prager Groschen in ihrem Dorfe 20 Slaboschowitz, welchen zwölf namentlich angeführte Bauern in dem genannten Dorfe je zu Galli und Georgi abzuführen haben. 1369 Mai 5. Nos Nedomirus de Swiecow et Jesco filius Nedemiri de Swiecow recongnoscimus et fatemur vniuersis tam presentibus quam futuris presentem literam inspecturis siue eciam audituris, matura nostra prehabita deliberacione vxorumque nostrarum consilio et assensu in villa nostra 25 Slabossouicz dicta quinque sexagenas census super hereditate, quam homines subnotati nostri possident hereditarie, cuius hereditatis laneus annis singulis dat et soluit septuaginta quatuor grossos Pragenses, altari beatorum Petri et Pauli apostolorum atque sancti Martini pontificis in ecclesia parochiali in Budwaiss fundato atque ipsius altaris cappellano sub reempcionis tytulo pro quinquaginta sexagenis grossorum denariorum predictorum Pragensium 30 nos rite ac legitime vendidisse. Quem censum siue pensionem prefati altaris cappellanus, quicunqe fuerit aut est, debebit singulis annis diuisim in duobus terminis subnotatis recipere, expetere ac postulare, quibus nos a retroactis diuturnis temporibus dinoscimur recepisse, scilicet in festo sancti Galli proxime venturo duas cum dimidia sexagenas grossorum et in festo sancti Georgii deinde mox subsecuturo duas cum dimidia sexagenas grossorum census predicti. Nos vero prefati 35 Nedomirus et Jesco de Swiekow pro remouendis futturis casuum eventibus rogamus discretos et honestos viros videlicet Benessium de Krzemsa et Nicolaum de Wilhlaw, vt iidem nostri amici predicti venditi census sint et esse velint disbrigatores. Nos igitur Benessius de Krzemsa et Nicolaus de Wilhlaw conpromittimus bona nostra fide sine dolo et fraude cum dictis Nedemiro et Jescone [de] Swyecow, prefatum ipsorum 40 venditum censum prefato altari seu ipsius altaris cappellano siue eciam dicte ecclesie parochialis plebano ab impeticione ac inpulsacione cuiuslibet hominis iuxta jura et consuetudines terre Boemie disbrigare et ad plenum libertare. Si uero sepedicti altaris cappellanus siue eciam dicte ecclesie parochialis plebanus impedimentum quodcumque racione dicti census casu quocumque caperet et nos sibi prehabita monicione de remedio disbrigacionis seu libertacionis non prouide- 45 remus oportuno, quod tunc statim duo ex nobis, quicunque ad prefatorum altaris capellani seu plebani instancia[m] moniti fuerint aut requisiti, quilibet cum vno famulo et duobus equis, in ci- 13*
Strana 100
100 1369. 1369 Mai 5. uitate Budwaiss in hospicio ad prefatorum cappellani seu plebani instancia[m] demonstrato obstagium verum et debitum debebunt obseruare et de ipsis, scilicet ciuitate et obstagio, nus- quam exituri, quousque memoratus cappellanus aut dicte ecclesie plebanus omnimodam sui census libertacionem capiat congruam et expressam. Quem vero censum Blasko de medio laneo, Andreas de vno quartali, Jan de vno quartali, Martinus dictus Borsek de medio laneo, 5 Smyel de medio laneo, Pesco de vno quartali, Vitus de vno quartali, Quieton de medio laneo, Bartusch de medio laneo, Jacobus de medio laneo et Nesco de medio quartali annis singulis, vt premittitur, soluere debebunt uel eciam illi, qui in futuro predicte hereditatis fuerint possessores. Licebit etenim sepefatos Nedemirum et Jesconem de Swiekow seu ipsorum alterum aut eciam ipsorum heredes, quandocumque pecunias quiquaginta sexagenas rehabere 10 poterint, alium eque certum censum in bonis ciuitatis Budwaiss aut in aliis bonis dicte ciuitatis vicinaliter adiacentibus reemere, censum eorum venditum penitus libertando. In cuius rei testi- monium et robur dedimus prefato cappellano siue eciam dicte ecclesie plebano presentes nostras litteras nostrorum sigillorum propriorum appensione munimine roboratas. Datum et actum sabbato ante dies Rogacionum, anno domini M'ccclxix". 15 Inserirt in die Bestätigungsurkunde der Prager erzbischöflichen Generalvicäre vom 3. November 1369 (s. Nr. 152). — Borový: „Libri erectionum“ I, 74, Nr. 153 (gekürzt). 147. 1369 Aug. 31. 1369 August 31. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Johann, Sohn des Höritzer, den für den Altar der h. Felix und Adauct in der Budweiser Pfarr- 20 kirche gestifteten Jahreszins von einem Schock Prager Groschen auf seinem hinter der langen Brücke, zwischen den Höfen des Höller und des Urban gelegenen Hofe sichergestellt habe. (Dieser Zins haftete vordem auf dem Hofe des Caspar, nachher auf dem Besitz des Lukauer. Später war die eine Hälfte des Zinses auf dem Hofe des Mathias und die andere Hälfte auf der Wirtschaft des Töpfers Peter im Dorfe [Hackel-JHöfen, dessen Hof zwischen jenen der Bauern Scheibl und 25 Mařik gelegen war, versichert.) Nos Henslinus judex, Vllinus circa claustrum, Martinus de Elaw, Alblinus pannifex, Paulus Magistri, Vlricus Dratlini, Vllinus sutor, Hawel alleciator ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir dominus Johannes filius Höriczeri recongnouit et fassus est, bona sua voluntate omniumque heredum 30 et amicorum suorum consilio et assensu super curia sua et area retro longum pontem inter curias Hölleri et Vrbani conciuium nostrorum sita et locata et super vniuersa hereditate ad eandem curiam pertinente vnam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte curie et hereditatis possessorem dandam et soluendam altari beatorum Ffe- licis et A[dajucti in ecclesia nostra parochiali et ipsius capellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, 35 pro decem sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quemquidem censum siue pensionem promisit prefatus dominus Johannes et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et fina- liter expedire, videlicet in festo sancti Galli nunc proxime venturo mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census et in festo sancti Georgij deinde continuo secuturo similiter mediam sexagenam census siue pensionis pre- fate. Si vero .... Anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo nono, feria sexta in vigilia sancti 40 Egidii abbatis. Original auf Pergament mit dem wohlerhaltenen grossen Stadtsiegel an Pergamentpressel im B. St.-A. Nr. 38. Auf dem Umbug eine durch Radiren unleserlich gemachte Notiz. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk:
100 1369. 1369 Mai 5. uitate Budwaiss in hospicio ad prefatorum cappellani seu plebani instancia[m] demonstrato obstagium verum et debitum debebunt obseruare et de ipsis, scilicet ciuitate et obstagio, nus- quam exituri, quousque memoratus cappellanus aut dicte ecclesie plebanus omnimodam sui census libertacionem capiat congruam et expressam. Quem vero censum Blasko de medio laneo, Andreas de vno quartali, Jan de vno quartali, Martinus dictus Borsek de medio laneo, 5 Smyel de medio laneo, Pesco de vno quartali, Vitus de vno quartali, Quieton de medio laneo, Bartusch de medio laneo, Jacobus de medio laneo et Nesco de medio quartali annis singulis, vt premittitur, soluere debebunt uel eciam illi, qui in futuro predicte hereditatis fuerint possessores. Licebit etenim sepefatos Nedemirum et Jesconem de Swiekow seu ipsorum alterum aut eciam ipsorum heredes, quandocumque pecunias quiquaginta sexagenas rehabere 10 poterint, alium eque certum censum in bonis ciuitatis Budwaiss aut in aliis bonis dicte ciuitatis vicinaliter adiacentibus reemere, censum eorum venditum penitus libertando. In cuius rei testi- monium et robur dedimus prefato cappellano siue eciam dicte ecclesie plebano presentes nostras litteras nostrorum sigillorum propriorum appensione munimine roboratas. Datum et actum sabbato ante dies Rogacionum, anno domini M'ccclxix". 15 Inserirt in die Bestätigungsurkunde der Prager erzbischöflichen Generalvicäre vom 3. November 1369 (s. Nr. 152). — Borový: „Libri erectionum“ I, 74, Nr. 153 (gekürzt). 147. 1369 Aug. 31. 1369 August 31. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Johann, Sohn des Höritzer, den für den Altar der h. Felix und Adauct in der Budweiser Pfarr- 20 kirche gestifteten Jahreszins von einem Schock Prager Groschen auf seinem hinter der langen Brücke, zwischen den Höfen des Höller und des Urban gelegenen Hofe sichergestellt habe. (Dieser Zins haftete vordem auf dem Hofe des Caspar, nachher auf dem Besitz des Lukauer. Später war die eine Hälfte des Zinses auf dem Hofe des Mathias und die andere Hälfte auf der Wirtschaft des Töpfers Peter im Dorfe [Hackel-JHöfen, dessen Hof zwischen jenen der Bauern Scheibl und 25 Mařik gelegen war, versichert.) Nos Henslinus judex, Vllinus circa claustrum, Martinus de Elaw, Alblinus pannifex, Paulus Magistri, Vlricus Dratlini, Vllinus sutor, Hawel alleciator ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir dominus Johannes filius Höriczeri recongnouit et fassus est, bona sua voluntate omniumque heredum 30 et amicorum suorum consilio et assensu super curia sua et area retro longum pontem inter curias Hölleri et Vrbani conciuium nostrorum sita et locata et super vniuersa hereditate ad eandem curiam pertinente vnam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte curie et hereditatis possessorem dandam et soluendam altari beatorum Ffe- licis et A[dajucti in ecclesia nostra parochiali et ipsius capellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, 35 pro decem sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quemquidem censum siue pensionem promisit prefatus dominus Johannes et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et fina- liter expedire, videlicet in festo sancti Galli nunc proxime venturo mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census et in festo sancti Georgij deinde continuo secuturo similiter mediam sexagenam census siue pensionis pre- fate. Si vero .... Anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo nono, feria sexta in vigilia sancti 40 Egidii abbatis. Original auf Pergament mit dem wohlerhaltenen grossen Stadtsiegel an Pergamentpressel im B. St.-A. Nr. 38. Auf dem Umbug eine durch Radiren unleserlich gemachte Notiz. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk:
Strana 101
1369. 101 „Vna sexagena super dominum Johannem filium Horiczer altari sanctorum Felicis etc, prius super curia Caspari.“ und die alte Bezeichnung: „N.“ Von späterer Hand mit dunklerer Tinte: „Respondet Lucawer." Alte Signatur „Fasc: III/ N. Dep:“. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 147 und im „Lib. mem. dec. B. Budw.“ 5 I, S. 127 unter den „Littere s. Felicis et Adaucti alias s. Dorothee“ sub lit. „N“ mit dem Beisatz: „Respondet Mathias cum predicta curia sua tamen pro media sexagena, et Petrus lutifigulus de villa Hefen cum curia sua et vniuersa hereditate ad eandem ibidem pertinente inter curias Scheyblini et Marzik villanorum eciam pro media sexagena.“ 1369 Aug. 31. 148. 10 1369 September 1. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden die Sicherstellung des für den Altar der h. Felix und Adauct in der Budweiser Pfarrkirche ge- stiftcten Jahreszinses von einem halben Schock Prager Groschen auf dem Hause des Schusters Nicolaus, Sohnes des Khicporn, welches in der Nähe des Klosters und der kleinen Klosterpforte an der Ecke, gegenüber der Fleischbank nächst dem Hause des Gürtlers Georg gelegen war. 15 (Vordem haftete der Zins auf dem Hause des Bogners Schimek.) 1369 Septb. 1. Nos Henslinus judex, Vllinus circa claustrum, Martinus de Eylaw, Alblinus pannifex, Paulus Maistri, Vlricus Dratlini, Vllinus sutor, Haw[e]l alleciator ceterique jurati ciues in Budweiss notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Nicolaus sutor, filius Khieporni, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue 20 omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat in acie circa claustrum et paruum hostium claustri contra maccellum iuxta domum Georgij cingulatoris sita, mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus et aree possessorem dandam et soluendam altari sanctorum Felicis et Adaucti in ecclesia parrochiali et ipsius capellano, qui nunc est vel pro 25 tempore fuerit, pro quinque sexagenis grossorum se rite, libere ac legitime ven[dijdisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Nicolaus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare et persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo sancti Galli nunc proxime venturo quindecim grossos Pragensis monete census et in festo Georgij deinde continuo secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero ..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. 30 Anno domini M'CCClxix" in festo sancti Egidij confessoris. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 39. Das Siegel fehlt. Auf der Rückseite die alte Bezeichnung „D“ und die gleichzeitige Notiz: „Media sexagena census altari sanctorum Ffelicis et Adaucti super domo Nicolai filij Khieporn, prius super Ssimkonem arcuficem“. 35 Alte Signatur: „Fasc: III N. Dep:“ — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 114 (hier: "... iuxta domum Georgij cingulatoris in Newstift...“) und im „Lib. mem. dec. B. Budw.“ I, S. 124 unter den „Littere s. Felicis et Adaucti alias s. Dorothee“ sub lit. „D“. 149. 1369 September 1. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden dic 40 Sicherstellung des für den Altar der h. Felix und Adauct in der Budweiser Pfarrkirche gestif- teten Jahreszinses von einem halben Schock Prager Groschen auf dem Hause des Hans Schlosser, welches zwischen den Häusern des Barbiers Kuns und des Hans Schlosser gelegen ist. (Vordem haftete dieser Zins auf dem Hause des Bogners Schimek, nachher auf den Feldern und Wiesen des Lorenz von Gauendorf gegenüber dem Eisenbühel. Später war dieser Zins auf dem Hofe des 45 Wenzel, cincs Sohnes des Lorenz von Gauendorf, versichert, der an dem Wege zur langen Brücke, zwischen dem der Stadt gehörigen Hofe, wo der Gemeindediener wohnte, und dem Hofe des Fleisch- hauers Wölfel gelegen war. Noch später haftete dieser Zins auf den zwischen den Ackern des 1369 Septb. 1.
1369. 101 „Vna sexagena super dominum Johannem filium Horiczer altari sanctorum Felicis etc, prius super curia Caspari.“ und die alte Bezeichnung: „N.“ Von späterer Hand mit dunklerer Tinte: „Respondet Lucawer." Alte Signatur „Fasc: III/ N. Dep:“. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 147 und im „Lib. mem. dec. B. Budw.“ 5 I, S. 127 unter den „Littere s. Felicis et Adaucti alias s. Dorothee“ sub lit. „N“ mit dem Beisatz: „Respondet Mathias cum predicta curia sua tamen pro media sexagena, et Petrus lutifigulus de villa Hefen cum curia sua et vniuersa hereditate ad eandem ibidem pertinente inter curias Scheyblini et Marzik villanorum eciam pro media sexagena.“ 1369 Aug. 31. 148. 10 1369 September 1. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden die Sicherstellung des für den Altar der h. Felix und Adauct in der Budweiser Pfarrkirche ge- stiftcten Jahreszinses von einem halben Schock Prager Groschen auf dem Hause des Schusters Nicolaus, Sohnes des Khicporn, welches in der Nähe des Klosters und der kleinen Klosterpforte an der Ecke, gegenüber der Fleischbank nächst dem Hause des Gürtlers Georg gelegen war. 15 (Vordem haftete der Zins auf dem Hause des Bogners Schimek.) 1369 Septb. 1. Nos Henslinus judex, Vllinus circa claustrum, Martinus de Eylaw, Alblinus pannifex, Paulus Maistri, Vlricus Dratlini, Vllinus sutor, Haw[e]l alleciator ceterique jurati ciues in Budweiss notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Nicolaus sutor, filius Khieporni, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue 20 omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat in acie circa claustrum et paruum hostium claustri contra maccellum iuxta domum Georgij cingulatoris sita, mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus et aree possessorem dandam et soluendam altari sanctorum Felicis et Adaucti in ecclesia parrochiali et ipsius capellano, qui nunc est vel pro 25 tempore fuerit, pro quinque sexagenis grossorum se rite, libere ac legitime ven[dijdisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Nicolaus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare et persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo sancti Galli nunc proxime venturo quindecim grossos Pragensis monete census et in festo Georgij deinde continuo secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero ..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. 30 Anno domini M'CCClxix" in festo sancti Egidij confessoris. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 39. Das Siegel fehlt. Auf der Rückseite die alte Bezeichnung „D“ und die gleichzeitige Notiz: „Media sexagena census altari sanctorum Ffelicis et Adaucti super domo Nicolai filij Khieporn, prius super Ssimkonem arcuficem“. 35 Alte Signatur: „Fasc: III N. Dep:“ — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 114 (hier: "... iuxta domum Georgij cingulatoris in Newstift...“) und im „Lib. mem. dec. B. Budw.“ I, S. 124 unter den „Littere s. Felicis et Adaucti alias s. Dorothee“ sub lit. „D“. 149. 1369 September 1. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden dic 40 Sicherstellung des für den Altar der h. Felix und Adauct in der Budweiser Pfarrkirche gestif- teten Jahreszinses von einem halben Schock Prager Groschen auf dem Hause des Hans Schlosser, welches zwischen den Häusern des Barbiers Kuns und des Hans Schlosser gelegen ist. (Vordem haftete dieser Zins auf dem Hause des Bogners Schimek, nachher auf den Feldern und Wiesen des Lorenz von Gauendorf gegenüber dem Eisenbühel. Später war dieser Zins auf dem Hofe des 45 Wenzel, cincs Sohnes des Lorenz von Gauendorf, versichert, der an dem Wege zur langen Brücke, zwischen dem der Stadt gehörigen Hofe, wo der Gemeindediener wohnte, und dem Hofe des Fleisch- hauers Wölfel gelegen war. Noch später haftete dieser Zins auf den zwischen den Ackern des 1369 Septb. 1.
Strana 102
102 1369. 1369 Sept. 1. Georg Jamnitzer und des Ziegelbrenners auf dem Eisenbühel gelegenen Feldern des Wielek von der Altstadt Budweis.) Nos Henslinus judex, Vlinus circa claustrum, Martinus de Eylaw, Alblinus pannifex, Paulus Maistr, Vlricus Dratlini, Vllinus sutor, Hawl alleciator ceterique jurati ciues in Budweis notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Hannus Slosser, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area, quam inhabitat inter domos Cuncz barbiton- soris et Hannus Slosser sita, mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum vel dicte domus seu aree possessorem dandam et soluendam altari sanctorum Felicis et Adaucti in ecclesia parrochiali et ipsius capellano, qui nunc est vel pro tem- 10 pore fuerit, pro quinque sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quemquidem censum siue pensionem pro- misit prefatus Hans et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare persoluere et fina- liter expedire, videlicet in festo sancti Galli nunc proxime venturo quindecim grossos Pragensis monete census et in festo sancti Georij deinde continue secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero ..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno 15 domini M'CCC sexagesimo nono, in festo sancti Egidij confessoris. 5 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 40. Auf der Rückseite die alte Bezeichnung „J“ und die gleich- zeitige Notiz: „Media sexagena census altari sanctorum Felicis et Adaucti super domo Ians Langslosser, prius super Ssimkone arcufice.“ Alte Signatur: „Fasc: III/ N. Dep:“. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 145 und im „Lib. mem. dec. B. Budw.“ I, S. 125 mit nachstehenden Zusätzen: „Respondet Lorencz de Gaugendorff cum duobus agris et prato hereditate sua versus Aysenpihel iuxta agros Procopij Ssitter sitis.“ Von anderer, späterer, Hand: „Respondet Waczlaw cerdo, Laurencij de Gaugendorff filius, cum curiola sua, vbi itur ad longum pontem a dextris, que est inter curiolas communitatis uel ciuitatis, vbi famulus ciuitatis inhabitat, et Welflini carnificis sita.“ Dieser Vermerk fehlt im „Lib. mem. dec.“ Von ciner dritten Hand: „Respondet Wielek in Antiqua Ciuitate cum agro suo in Ayznpiehel inter agros Georgij Jampniczer et lateratorem sito.“ 20 25 1369 Oct. 3. 150. 1369 October 3. [Prag]. — An Stelle des verstorbenen Altaristen Thomas wird über Präsentation des Budweiser Pfarrers Bohunco der Priester Nicolaus zum Rector des Corporis 30 Christi-Altars in der Pfarrkirche zu Budweis bestellt. Budwans. — Ad altare Corporis Christi in ecclesia in Budwans per mortem Thome, vltimi rectoris eiusdem, vacans, ad presentacionem domini Bohunconis plebani de Budwans, patroni, Nicolaum presbyterum rectorem legitimum instituimus. 1369, 3. Octobris. Tingl: Liber secundus confirmationum p. 12. 35 1369 Oct. 8. 151. 1369 October 8. [Budweis]. — Der Budweiser Bürger und Mälzer Ulrich errichtet mit Zustimmung des Budweiser Pfarrers Bohunco in der Pfarrkirche St. Niclas zu Budweis über dem Gewölbe zwischen den zwei Thürmen einen Altar zu Ehren der Heiligen Peter und Paul, Stephan und Martin. Das Patronatsrecht über diesen Altar sollen der Stifter, bezichungsweise dessen Nach- 40 kommen, und wenn solche nicht mehr vorhanden wären, der Rath der Stadt Budweis in Gemein- schaft mit dem jeweiligen Pfarrer ausüben. Nouerint vniuersi, ad quos presentes peruenerint, quod ego Vlricus braseator iuxta claustrum, ciuis in Budways, attendens uite mee breuitatem et dictum apostolicum : „Dum tempus
102 1369. 1369 Sept. 1. Georg Jamnitzer und des Ziegelbrenners auf dem Eisenbühel gelegenen Feldern des Wielek von der Altstadt Budweis.) Nos Henslinus judex, Vlinus circa claustrum, Martinus de Eylaw, Alblinus pannifex, Paulus Maistr, Vlricus Dratlini, Vllinus sutor, Hawl alleciator ceterique jurati ciues in Budweis notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Hannus Slosser, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area, quam inhabitat inter domos Cuncz barbiton- soris et Hannus Slosser sita, mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum vel dicte domus seu aree possessorem dandam et soluendam altari sanctorum Felicis et Adaucti in ecclesia parrochiali et ipsius capellano, qui nunc est vel pro tem- 10 pore fuerit, pro quinque sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quemquidem censum siue pensionem pro- misit prefatus Hans et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare persoluere et fina- liter expedire, videlicet in festo sancti Galli nunc proxime venturo quindecim grossos Pragensis monete census et in festo sancti Georij deinde continue secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero ..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno 15 domini M'CCC sexagesimo nono, in festo sancti Egidij confessoris. 5 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 40. Auf der Rückseite die alte Bezeichnung „J“ und die gleich- zeitige Notiz: „Media sexagena census altari sanctorum Felicis et Adaucti super domo Ians Langslosser, prius super Ssimkone arcufice.“ Alte Signatur: „Fasc: III/ N. Dep:“. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 145 und im „Lib. mem. dec. B. Budw.“ I, S. 125 mit nachstehenden Zusätzen: „Respondet Lorencz de Gaugendorff cum duobus agris et prato hereditate sua versus Aysenpihel iuxta agros Procopij Ssitter sitis.“ Von anderer, späterer, Hand: „Respondet Waczlaw cerdo, Laurencij de Gaugendorff filius, cum curiola sua, vbi itur ad longum pontem a dextris, que est inter curiolas communitatis uel ciuitatis, vbi famulus ciuitatis inhabitat, et Welflini carnificis sita.“ Dieser Vermerk fehlt im „Lib. mem. dec.“ Von ciner dritten Hand: „Respondet Wielek in Antiqua Ciuitate cum agro suo in Ayznpiehel inter agros Georgij Jampniczer et lateratorem sito.“ 20 25 1369 Oct. 3. 150. 1369 October 3. [Prag]. — An Stelle des verstorbenen Altaristen Thomas wird über Präsentation des Budweiser Pfarrers Bohunco der Priester Nicolaus zum Rector des Corporis 30 Christi-Altars in der Pfarrkirche zu Budweis bestellt. Budwans. — Ad altare Corporis Christi in ecclesia in Budwans per mortem Thome, vltimi rectoris eiusdem, vacans, ad presentacionem domini Bohunconis plebani de Budwans, patroni, Nicolaum presbyterum rectorem legitimum instituimus. 1369, 3. Octobris. Tingl: Liber secundus confirmationum p. 12. 35 1369 Oct. 8. 151. 1369 October 8. [Budweis]. — Der Budweiser Bürger und Mälzer Ulrich errichtet mit Zustimmung des Budweiser Pfarrers Bohunco in der Pfarrkirche St. Niclas zu Budweis über dem Gewölbe zwischen den zwei Thürmen einen Altar zu Ehren der Heiligen Peter und Paul, Stephan und Martin. Das Patronatsrecht über diesen Altar sollen der Stifter, bezichungsweise dessen Nach- 40 kommen, und wenn solche nicht mehr vorhanden wären, der Rath der Stadt Budweis in Gemein- schaft mit dem jeweiligen Pfarrer ausüben. Nouerint vniuersi, ad quos presentes peruenerint, quod ego Vlricus braseator iuxta claustrum, ciuis in Budways, attendens uite mee breuitatem et dictum apostolicum : „Dum tempus
Strana 103
1369. 103 habemus, operemur bonum", edificaui, construxi et de bonis propriis a deo michi collatis dotaui altare beatorum Petri et Pauli apostolorum, Stephani prothomartiris atque Martini confessoris in ecclesia nostra parochiali ad sanctum Nicolaum supra testudinem in medio duarum turrium eleuatum, consensu et voluntate honorabilis viri domini Bohunconis 5 plebani ecclesie eiusdem ad hoc accedente. Cuius quidem altaris ius patronatus temporibus per- petuis volo in et ad heredes successoresque meos et plebanum legittimum, qui pro tempore fuerit, diuolui, quibus decedentibus ad plenum concilium juratorum siue scabinorum, quicunque fuerint, et plebanum legittimum, quicunque tunc est uel erit, diriuari ita tamen, quod non sit melior condicio plebani quam heredum, amicorum uel eciam juratorum, nec melior sit condicio 10 amicorum meorum uel juratorum, quam plebani, sed parte ex utraque amicabiliter in vnum conuenire debent studiose. Volo eciam, ut plebanus, quicunque per presentacionem predictorum et confirmacionem diocesani ad altare prenotatum fuerit investitus, ob reuerenciam et honorem ecclesie in summis festiuitatibus superpeliciatus primis et secundis uesperis et misse debet interesse, similiter et diebus dominicis. Supra altare vero predictum in ebdomada quatuor uel 15 quinque missas per se uel alium officiare debet sub pena duorum Wienensium per plebanum puniturus et ab eodem alter substituendus, ut supra. Comparationes missarum et testamenta more consueto cum plebano diuidat per medium, nisi talia fierent pro persona capellani ab amicis uel confinibus aut eciam pro augmentacione census altaris predicti perpetuis temporibus valituri a quocunque hominum, extunc a plebano in nullo debet impediri. Nec capellanus a predicto altari 20 potest et valet se sine speciali licencia et consensu plebani, nisi causa racionabilis exigat, absentare, quod si ausu temerario faceret contrarium, quod tunc tempore absencie censu suo per plebanum priuari poterit tamdiu et tociens, quousque ad residenciam venire curauerit cum effectu. In cuius rei testimonium et robur et ad perpetuam ratificacionem omnium premissorum petiui et rogaui honorabiles et discretos viros dominum plebanum in Budwais, judicem et juratos ciues ibidem, 25 ut sigilla sua presenti littere appenderent. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo nono, die octaua mensis Octobris. 1369 Oct. 8. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 41. Die beiden Siegel fehlen. Auf der Rückseite die alte Signatur: „Fasc : III N. Dep:“. — Eingetragen im „Liber quartus erectionum“ fol. 4 des Prager Domcapitel-Archives. — Mit Kürzungen abgedruckt in Borový: L. E. IV, 352, nr. 490. 30 152. 1369 November 3. Prag. — Die Generalvicäre des Prager Erzbischofs erheben über Bitten des Clerikers Thomas, eines Sohnes des Eberhard von Budweis, den Altar zu Ehren der h. Peter und Paul in der Pfarrkirche zu Budweis zu einer Pfründe und incorporiren derselben alle Zinse und Einkünfte dieses Altars. 1369 Nov. 8. Jenczo prepositus ecclesie sancte Crucis Wratislauiensis. Busco archidiaconus Curimensis et Johannes decanus sancti Appollinaris Pragensis, canonici ecclesie Pra- gensis, vicarii in spiritualibus reuerendissimi in Christo patris et domini domini Johannis archiepiscopi Pragensis, apostolice sedis legati, generales, vniuersis, quibus presentes exhibite fue- rint, in omnium saluatore salutem. Noueritis, quod constitutus in presencia nostra discretus vir 40 Thomas natus Ebrhardi de Budwaiss, clericus Pragensis diocesis, duas litteras in perga- meno scriptas, vnam quatuor sigillis rotundis, aliam vero vno rotundo de cera communi in pres- sulis pergameni pendentibus sigillatas, non abrasas, non viciatas, non cancellatas, non corruptas nec in aliqua sui parte suspectas sed prorsus omni vicio et suspicione carentes nobis exhibuit et presentauit. Quarum litterarum tenor dinoscitur per omnia esse talis, et primo prime: 35
1369. 103 habemus, operemur bonum", edificaui, construxi et de bonis propriis a deo michi collatis dotaui altare beatorum Petri et Pauli apostolorum, Stephani prothomartiris atque Martini confessoris in ecclesia nostra parochiali ad sanctum Nicolaum supra testudinem in medio duarum turrium eleuatum, consensu et voluntate honorabilis viri domini Bohunconis 5 plebani ecclesie eiusdem ad hoc accedente. Cuius quidem altaris ius patronatus temporibus per- petuis volo in et ad heredes successoresque meos et plebanum legittimum, qui pro tempore fuerit, diuolui, quibus decedentibus ad plenum concilium juratorum siue scabinorum, quicunque fuerint, et plebanum legittimum, quicunque tunc est uel erit, diriuari ita tamen, quod non sit melior condicio plebani quam heredum, amicorum uel eciam juratorum, nec melior sit condicio 10 amicorum meorum uel juratorum, quam plebani, sed parte ex utraque amicabiliter in vnum conuenire debent studiose. Volo eciam, ut plebanus, quicunque per presentacionem predictorum et confirmacionem diocesani ad altare prenotatum fuerit investitus, ob reuerenciam et honorem ecclesie in summis festiuitatibus superpeliciatus primis et secundis uesperis et misse debet interesse, similiter et diebus dominicis. Supra altare vero predictum in ebdomada quatuor uel 15 quinque missas per se uel alium officiare debet sub pena duorum Wienensium per plebanum puniturus et ab eodem alter substituendus, ut supra. Comparationes missarum et testamenta more consueto cum plebano diuidat per medium, nisi talia fierent pro persona capellani ab amicis uel confinibus aut eciam pro augmentacione census altaris predicti perpetuis temporibus valituri a quocunque hominum, extunc a plebano in nullo debet impediri. Nec capellanus a predicto altari 20 potest et valet se sine speciali licencia et consensu plebani, nisi causa racionabilis exigat, absentare, quod si ausu temerario faceret contrarium, quod tunc tempore absencie censu suo per plebanum priuari poterit tamdiu et tociens, quousque ad residenciam venire curauerit cum effectu. In cuius rei testimonium et robur et ad perpetuam ratificacionem omnium premissorum petiui et rogaui honorabiles et discretos viros dominum plebanum in Budwais, judicem et juratos ciues ibidem, 25 ut sigilla sua presenti littere appenderent. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo nono, die octaua mensis Octobris. 1369 Oct. 8. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 41. Die beiden Siegel fehlen. Auf der Rückseite die alte Signatur: „Fasc : III N. Dep:“. — Eingetragen im „Liber quartus erectionum“ fol. 4 des Prager Domcapitel-Archives. — Mit Kürzungen abgedruckt in Borový: L. E. IV, 352, nr. 490. 30 152. 1369 November 3. Prag. — Die Generalvicäre des Prager Erzbischofs erheben über Bitten des Clerikers Thomas, eines Sohnes des Eberhard von Budweis, den Altar zu Ehren der h. Peter und Paul in der Pfarrkirche zu Budweis zu einer Pfründe und incorporiren derselben alle Zinse und Einkünfte dieses Altars. 1369 Nov. 8. Jenczo prepositus ecclesie sancte Crucis Wratislauiensis. Busco archidiaconus Curimensis et Johannes decanus sancti Appollinaris Pragensis, canonici ecclesie Pra- gensis, vicarii in spiritualibus reuerendissimi in Christo patris et domini domini Johannis archiepiscopi Pragensis, apostolice sedis legati, generales, vniuersis, quibus presentes exhibite fue- rint, in omnium saluatore salutem. Noueritis, quod constitutus in presencia nostra discretus vir 40 Thomas natus Ebrhardi de Budwaiss, clericus Pragensis diocesis, duas litteras in perga- meno scriptas, vnam quatuor sigillis rotundis, aliam vero vno rotundo de cera communi in pres- sulis pergameni pendentibus sigillatas, non abrasas, non viciatas, non cancellatas, non corruptas nec in aliqua sui parte suspectas sed prorsus omni vicio et suspicione carentes nobis exhibuit et presentauit. Quarum litterarum tenor dinoscitur per omnia esse talis, et primo prime: 35
Strana 104
104 1369. Nos Nedomirus de Swiecow et Jesco filius Nedemiri de Swiecow recognosci- mus .... [folgt der Text der Urkunde vom 5. Mai 1369, Nr. 146]. Tenor vero secunde littere per omnia dinoscitur esse talis: Nos Henslinus judex, Alblinus pannifex, Martinus de Eylaw .... [folgt der Text der Urkunde vom 29. April 1369, Nr. 145]. Post quarum litterarum presentacionem et recepcionem fuit nobis per dictum Thomam clericum humiliter et cum instancia supplicatum, vt dictum altare sanctorum apostolorum pre- dictorum in ecclesia parochiali in Budwaiss predicta in beneficium erigere ac census et redditus supradictos altari predicto et ipsius rectori, qui pro tempore fuerit, incorporare, appli- care, anectere et vnire ac omnia alia superius expressata auctoritate ordinaria confirmare et rati- 10 ficare dignaremur. Nos suis iustis et racionabilibus supplicacionibus inclinati, attendentes eciam, quod per premissa diuinus cultus augeatur, altare supradictum, accedente ad hoc consensu pariter et assensu domini Bohunconis, plebani ecclesie parochialis supradicte, in beneficium ereximus et erigimus per presentes, nec non census et redditus memoratos predicto altari et ipsius rectori, qui pro tempore fuerit, incorporamus, applicamus, annectimus et vnimus, nec non omnia alia et 15 singula in litteris suprascriptis contenta auctoritate ordinaria ex certa nostra sciencia ratificamus, auctorizamus et presentis scripti patrocinio confirmamus*) decernentes, quod census et redditus supradicti ad dictum altare et ipsius rectorem perpetue debeant pertinere ipsosque inter census et redditus ecclesiasticos de cetero uolumus reputari. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigilli nostri vicariatus appensione fecimus communiri. Datum Prage anno domini mil- 20 lesimo trecentesimo sexagesimo nono, die iij" mensis Nouembris. [Auf dem Umbug am rechten Rand:] Registrata]. 1369 Nov. 3. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 42. Das Siegel, welches in der Mitte des Umbuges an einem Pergamentstreifen hieng, fehlt. Es dürfte durch Hitze vernichtet worden sein, da der obere und untere Rand, sowie die Mitte der Urkunde der ganzen Länge nach mit Wachs durchtränkt sind. Auf der Rückseite von einer 25 Hand des XV. Jahrhunderts: „Petri et Pau[li] viij sex.“, und die alte Bezeichnung „k“, ferner aus der ersten Iälfte des XIX. Jahrhunderts die Signatur „Fasc: III N. Dep:“. — Borový: „Libri erectionum“ I, 74, Nr. 153 (gekürzt). 1369 Nov. 7. 153. 1369 November 7. [Prag]. — Der Clericer Thomas aus Budweis wird über Präsentation 20 des Bürgers und Mälzers Ulrich und des Budweiser Pfarrers Bohunco als Rector des neu ge- stifteten S. Peter- und Paul-Altars in der Pfarrkirche zu Budweis bestätigt. Budwaiss. — Ad altare beatorum Petri et Pauli apostolorum nec non sancti Martini episcopi in ecclesia in Budwais de nouo fundatum et dotatum ad presentacionem discretorum Vlrici brascatoris ciuis et Bohunconis plebani in Budwais Thomam clericum 35 de Budwais rectorem instituimus. 1369, 7. Nouembris. Tingl: Liber secundus confirmationum p. 16. 154. 1869 Dec. 12. 1369 December 12. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Nicolaus Perusch einen, dem in der Pfarrkirche zu Budweis zu errichtenden Altare 40 des h. Johann des Täufers und der h. Katharina gewidmeten jährlichen Zins von zwei Schock Prager Groschen auf seinem Hause, welches zwischen jenen des Nicolaus Stisl und des Wyendrl gelegen ist, sichergestellt habe. *) Im Original „confirmantes“.
104 1369. Nos Nedomirus de Swiecow et Jesco filius Nedemiri de Swiecow recognosci- mus .... [folgt der Text der Urkunde vom 5. Mai 1369, Nr. 146]. Tenor vero secunde littere per omnia dinoscitur esse talis: Nos Henslinus judex, Alblinus pannifex, Martinus de Eylaw .... [folgt der Text der Urkunde vom 29. April 1369, Nr. 145]. Post quarum litterarum presentacionem et recepcionem fuit nobis per dictum Thomam clericum humiliter et cum instancia supplicatum, vt dictum altare sanctorum apostolorum pre- dictorum in ecclesia parochiali in Budwaiss predicta in beneficium erigere ac census et redditus supradictos altari predicto et ipsius rectori, qui pro tempore fuerit, incorporare, appli- care, anectere et vnire ac omnia alia superius expressata auctoritate ordinaria confirmare et rati- 10 ficare dignaremur. Nos suis iustis et racionabilibus supplicacionibus inclinati, attendentes eciam, quod per premissa diuinus cultus augeatur, altare supradictum, accedente ad hoc consensu pariter et assensu domini Bohunconis, plebani ecclesie parochialis supradicte, in beneficium ereximus et erigimus per presentes, nec non census et redditus memoratos predicto altari et ipsius rectori, qui pro tempore fuerit, incorporamus, applicamus, annectimus et vnimus, nec non omnia alia et 15 singula in litteris suprascriptis contenta auctoritate ordinaria ex certa nostra sciencia ratificamus, auctorizamus et presentis scripti patrocinio confirmamus*) decernentes, quod census et redditus supradicti ad dictum altare et ipsius rectorem perpetue debeant pertinere ipsosque inter census et redditus ecclesiasticos de cetero uolumus reputari. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigilli nostri vicariatus appensione fecimus communiri. Datum Prage anno domini mil- 20 lesimo trecentesimo sexagesimo nono, die iij" mensis Nouembris. [Auf dem Umbug am rechten Rand:] Registrata]. 1369 Nov. 3. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 42. Das Siegel, welches in der Mitte des Umbuges an einem Pergamentstreifen hieng, fehlt. Es dürfte durch Hitze vernichtet worden sein, da der obere und untere Rand, sowie die Mitte der Urkunde der ganzen Länge nach mit Wachs durchtränkt sind. Auf der Rückseite von einer 25 Hand des XV. Jahrhunderts: „Petri et Pau[li] viij sex.“, und die alte Bezeichnung „k“, ferner aus der ersten Iälfte des XIX. Jahrhunderts die Signatur „Fasc: III N. Dep:“. — Borový: „Libri erectionum“ I, 74, Nr. 153 (gekürzt). 1369 Nov. 7. 153. 1369 November 7. [Prag]. — Der Clericer Thomas aus Budweis wird über Präsentation 20 des Bürgers und Mälzers Ulrich und des Budweiser Pfarrers Bohunco als Rector des neu ge- stifteten S. Peter- und Paul-Altars in der Pfarrkirche zu Budweis bestätigt. Budwaiss. — Ad altare beatorum Petri et Pauli apostolorum nec non sancti Martini episcopi in ecclesia in Budwais de nouo fundatum et dotatum ad presentacionem discretorum Vlrici brascatoris ciuis et Bohunconis plebani in Budwais Thomam clericum 35 de Budwais rectorem instituimus. 1369, 7. Nouembris. Tingl: Liber secundus confirmationum p. 16. 154. 1869 Dec. 12. 1369 December 12. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Nicolaus Perusch einen, dem in der Pfarrkirche zu Budweis zu errichtenden Altare 40 des h. Johann des Täufers und der h. Katharina gewidmeten jährlichen Zins von zwei Schock Prager Groschen auf seinem Hause, welches zwischen jenen des Nicolaus Stisl und des Wyendrl gelegen ist, sichergestellt habe. *) Im Original „confirmantes“.
Strana 105
1369. 105 Nos Wenczeslaus judex, Martinus de Eylaw, Vllinus circa claustrum, Albli- nus pannifex, Henricus Thonhauser, Vllinus Dietlini ſsic], Vlricus sutor, Johli- nus Stanconis ceterique jurati ciues in Budweiss recognoscimus tenore presencium vniuersis, quod constitutus coram nobis in pleno et vigoroso consilio, ubi gesta queuis plenum robur sorciuntur, 5 honestus vir Nicolaus dictus Perusch, nobis conciuis, recongnouit et fassus est, matura prehabita de- liberacione parique vxoris sue omniumque suorum heredum ac amicorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat inter domos Nicolai Stislini et Wyendrlini sita et locata, duas sexagenas grossorum denariorum Pragensium census perpetui siue pensionis altari beato- rum Johannis Baptiste et Katherine virginis in ecclesia nostra parrochiali erigendo et ex 10 nouo fundando atque ipsius altaris capellano pro viginti sexagenis grossorum denariorum Pragensium se rite et legitime vendidisse. Quem censum siue pensionem promittit prefatus Nicolaus dictus Perusch et bona sua fide promisit annis singulis in duobus terminis subnotatis prefati altaris capellano dare, persoluere et finaliter expe- dire, scilicet in festo Pentecostes proxime venturo vnam sexagenam census et in festo sancti Thome apostoli deinde continue venturo vnam sexagenam census siue pensionis prefate. Si vero sepedictus Nicolaus .. .. In 15 cuius rei testimonium et cautelam dedimus sibi presentes litteras sigillo ciuitatis nostre maiori roboratas. Datum feria quarta in vigilia sancte Lucie virginis, anno domini M'ccc'lxix°. 1369 Decb. 12. Prager Domcapitel-Archiv. „Liber primus erectionum“, fol. 72, inserirt in die Urkunde vom 17. Januar 1370. S. Nr. 162. — Borový: „Libri erectionum“ I 74—75, nr. 154. 20 155. 1369 December 12. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Hensl, genannt Kürschner, einen dem in der Budweiser Pfarrkirche zu errichtenden Altare des h. Johann des Täufers und der h. Katharina gewidmeten Jahreszins von einem Schock Prager Groschen auf seinem Hofe und seinen Feldern, welche nächst der St. Procopskirche fauf der Altstadt] gelegen sind, versichert habe. 1369 Decb. 12. Nos Wenczeslaus judex, Martinus de Eylaw, Vllinus circa claustrum, Albli- nus pannifex, Vlricus Dietlini fsic], Vlricus sutor, Henricus Thanhauser, Johli- nus Stanconis ceterique jurati ciues in Budweys recognoscimus et fatemur vniuersis presentem lit- teram inspecturis siue eciam audituris, quod constitutus coram nobis discretus Henslinus dictus Khers- nar, nobis conciuis, recognouit et fassus est, matura prehabita deliberacione parique vxoris sue omniumque 30 suorum heredum et amicorum consilio et assensu super curia sua et agris de fratre Seydlino, pri- uigno suo, per eum legittime emptis et comparatis, prope ecclesiam sancti Procopii sitis et habitis, vnam sexagenam grossorum denariorum Pragensium census perpetui siue pensionis altari beatorum Johannis Baptiste et Katherine virginis in ecclesia nostra parrochiali erigendo et ex nouo fundando atque ipsius altaris capellano [pro] decem sexagenis grossorum denariorum Pra- 35 gensium se rite ac legitime vendidisse. Quem censum siue pensionem promittit prefatus Henslinus dictus Kers- ner et bona sua fide promisit annis singulis in duobus terminis subnotatis prefati altaris capellano dare, persoluere et finaliter expedire, scilicet in festo Pentecostes proxime venturo dimidiam sexagenam census et in festo sancti Thome apostoli deinde continue venturo dimidiam sexagenam census siue pensionis prefate. Si uero sepedictus Henslinus.... In cuius rei testimonium et cautelam dedimus sibi presentes nostras litteras sigillo ciuitatis 40 nostre maiori roboratas. Datum feria quarta in vigilia sancte Lucie virginis, anno domini M'ccc'lxix. 25 Prager Domcapitel-Archiv. „Liber primus erectionum“ fol. 72, inserirt in die Urkunde vom 17. Ja- nuar 1370. S. Nr. 162. — Borový: „Libri erectionum“ I 75, nr. 154. I. 14
1369. 105 Nos Wenczeslaus judex, Martinus de Eylaw, Vllinus circa claustrum, Albli- nus pannifex, Henricus Thonhauser, Vllinus Dietlini ſsic], Vlricus sutor, Johli- nus Stanconis ceterique jurati ciues in Budweiss recognoscimus tenore presencium vniuersis, quod constitutus coram nobis in pleno et vigoroso consilio, ubi gesta queuis plenum robur sorciuntur, 5 honestus vir Nicolaus dictus Perusch, nobis conciuis, recongnouit et fassus est, matura prehabita de- liberacione parique vxoris sue omniumque suorum heredum ac amicorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat inter domos Nicolai Stislini et Wyendrlini sita et locata, duas sexagenas grossorum denariorum Pragensium census perpetui siue pensionis altari beato- rum Johannis Baptiste et Katherine virginis in ecclesia nostra parrochiali erigendo et ex 10 nouo fundando atque ipsius altaris capellano pro viginti sexagenis grossorum denariorum Pragensium se rite et legitime vendidisse. Quem censum siue pensionem promittit prefatus Nicolaus dictus Perusch et bona sua fide promisit annis singulis in duobus terminis subnotatis prefati altaris capellano dare, persoluere et finaliter expe- dire, scilicet in festo Pentecostes proxime venturo vnam sexagenam census et in festo sancti Thome apostoli deinde continue venturo vnam sexagenam census siue pensionis prefate. Si vero sepedictus Nicolaus .. .. In 15 cuius rei testimonium et cautelam dedimus sibi presentes litteras sigillo ciuitatis nostre maiori roboratas. Datum feria quarta in vigilia sancte Lucie virginis, anno domini M'ccc'lxix°. 1369 Decb. 12. Prager Domcapitel-Archiv. „Liber primus erectionum“, fol. 72, inserirt in die Urkunde vom 17. Januar 1370. S. Nr. 162. — Borový: „Libri erectionum“ I 74—75, nr. 154. 20 155. 1369 December 12. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Hensl, genannt Kürschner, einen dem in der Budweiser Pfarrkirche zu errichtenden Altare des h. Johann des Täufers und der h. Katharina gewidmeten Jahreszins von einem Schock Prager Groschen auf seinem Hofe und seinen Feldern, welche nächst der St. Procopskirche fauf der Altstadt] gelegen sind, versichert habe. 1369 Decb. 12. Nos Wenczeslaus judex, Martinus de Eylaw, Vllinus circa claustrum, Albli- nus pannifex, Vlricus Dietlini fsic], Vlricus sutor, Henricus Thanhauser, Johli- nus Stanconis ceterique jurati ciues in Budweys recognoscimus et fatemur vniuersis presentem lit- teram inspecturis siue eciam audituris, quod constitutus coram nobis discretus Henslinus dictus Khers- nar, nobis conciuis, recognouit et fassus est, matura prehabita deliberacione parique vxoris sue omniumque 30 suorum heredum et amicorum consilio et assensu super curia sua et agris de fratre Seydlino, pri- uigno suo, per eum legittime emptis et comparatis, prope ecclesiam sancti Procopii sitis et habitis, vnam sexagenam grossorum denariorum Pragensium census perpetui siue pensionis altari beatorum Johannis Baptiste et Katherine virginis in ecclesia nostra parrochiali erigendo et ex nouo fundando atque ipsius altaris capellano [pro] decem sexagenis grossorum denariorum Pra- 35 gensium se rite ac legitime vendidisse. Quem censum siue pensionem promittit prefatus Henslinus dictus Kers- ner et bona sua fide promisit annis singulis in duobus terminis subnotatis prefati altaris capellano dare, persoluere et finaliter expedire, scilicet in festo Pentecostes proxime venturo dimidiam sexagenam census et in festo sancti Thome apostoli deinde continue venturo dimidiam sexagenam census siue pensionis prefate. Si uero sepedictus Henslinus.... In cuius rei testimonium et cautelam dedimus sibi presentes nostras litteras sigillo ciuitatis 40 nostre maiori roboratas. Datum feria quarta in vigilia sancte Lucie virginis, anno domini M'ccc'lxix. 25 Prager Domcapitel-Archiv. „Liber primus erectionum“ fol. 72, inserirt in die Urkunde vom 17. Ja- nuar 1370. S. Nr. 162. — Borový: „Libri erectionum“ I 75, nr. 154. I. 14
Strana 106
106 1369. 156. 1369 Dec. 12. 1369 December 12. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Nicolaus, genannt Faulfisch, einen dem in der Pfarrkirche zu Budweis neu zu errich- tenden Altar des h. Johann des Täufers und der h. Katharina gewidmeten Zins von jährlich drei Schock Prager Groschen auf seinem Hause, welches zwischen denen der Tuchmacher Albl und 5 Hensl gelegen ist, versichert habe. Nos Wenczeslaus judex, Martinus de Eylaw, Vllinus circa claustrum, Albli- nus pannifex, Henricus Thonhauser, Vllinus Dietlini ſsic], Vlricus sutor, Johli- nus Stanconis ceterique jurati ciues in Budweyss recognoscimus et fatemur vniuersis presentem copiam inspecturis siue eciam audituris, quod constitutus coram nobis in pleno vigoroso consilio, vbi 10 gesta queuis plenum robur sorciuntur, honestus vir Nicolaus dictus Faulfisch, nobis conciuis, recongnouit et fassus est, matura prehabita deliberacione parique vxoris sue omniumque suorum heredum et amicorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat inter domos Alblini pannificis et Hens- lini pannificis sita et locata, tres sexagenas grossorum denariorum Pragensium census per- petui siue pensionis altari beatorum Johannis Baptiste et Katherine virginis atque ipsius 15 altaris capellano in ecclesia nostra parrochiali erigendo et ex nouo fundando, pro triginta sexa- genis grossorum denariorum Pragensium se rite ac legitime vendidisse. Quem censum siue pensionem promittit prefatus Nicolaus et bona sua fide promisit annis singulis in duobus terminis subnotatis prefati altaris capellano dare, persoluere ac finaliter expedire, scilicet in festo Pentecostes proxime venturo vnam sexagenam cum dimidia census et in festo sancti Thome apostoli deinde continue venturo vnam sexagenam cum dimidia pen- 20 sionis prefate. Si uero sepedictus Nicolaus .... In cuius rei testimonium et cautelam dedimus sibi presentes nostras litteras sigillo ciuitatis nostre maiori roboratas. Datum feria quarta in vigilia sancte Lucie vir- ginis, anno domini M'ccc'lxix". Prager Domcapitel-Archiv. „Liber primus erectionum“ fol. 72, inserirt in die Urkunde vom 17. Ja- nuar 1370. S. Nr. 162. — Borový: „Libri erectionum“ I 75, nr. 154. 25 1369 Dec. 12. 157. 1369 December 12. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass die nach dem verstorbenen Bürger Nicolaus dem Alteren hinterbliebene Witwe Anna im Einver- ständnisse mit ihrem Sohne Johann einen dem in der Budweiser Pfarrkirche zu errichtenden Altare des h. Johann des Täufers und der h. Katharina gewidmeten Jahreszins von einem halben Schock Prager Groschen auf seinem, zwischen den Häusern der Bürger Conrad Olscher und Heinrich Hantlos gelegenen Hause versichert habe. 30 Nos Wenczeslaus judex, Martinus de Eylaw, Vllinus circa claustrum, Albli- nus pannifex. Vlricus Dietlini fsic], Vlricus sutor, Henricus Thanheuser, Johlinus Stanconis ceterique jurati ciues in Budweis recognoscimus ac fatemur vniuersis presentem copiam in- 35 specturis siue audituris, quod constituta coram nobis honesta matrona Anna, relicta Nicolai senioris, olim nostri conciuis, recongnouit et fassa est, bona sua voluntate parique Johannis, filii sui, aliorumque heredum suorum et amicorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat inter domos Conradi Olscher et Henrici Hantlaz, conciuium nostrorum, sita et locata, dimidiam sexagenam [grossorum Pragensium] census siue pensionis perpetue altari beatorum Jo- hannis Baptiste et Katherine virginis in ecclesia nostra parrochiali erigendo et ex nouo fundando atque ipsius altaris capellano pro quinque sexagenis grossorum denariorum Pragensium se rite ac legi- time vendidisse. Quem censum siue pensionem promittit prefata Anna et bona sua fide promisit annis singulis in duobus terminis subnotatis prefati altaris capellano dare, persoluere ac finaliter expedire, scilicet in festo sancti Georgij proxime venturo quindecim grossos census et in festo sancti Galli deinde secuturo quindecim grossos 40
106 1369. 156. 1369 Dec. 12. 1369 December 12. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Nicolaus, genannt Faulfisch, einen dem in der Pfarrkirche zu Budweis neu zu errich- tenden Altar des h. Johann des Täufers und der h. Katharina gewidmeten Zins von jährlich drei Schock Prager Groschen auf seinem Hause, welches zwischen denen der Tuchmacher Albl und 5 Hensl gelegen ist, versichert habe. Nos Wenczeslaus judex, Martinus de Eylaw, Vllinus circa claustrum, Albli- nus pannifex, Henricus Thonhauser, Vllinus Dietlini ſsic], Vlricus sutor, Johli- nus Stanconis ceterique jurati ciues in Budweyss recognoscimus et fatemur vniuersis presentem copiam inspecturis siue eciam audituris, quod constitutus coram nobis in pleno vigoroso consilio, vbi 10 gesta queuis plenum robur sorciuntur, honestus vir Nicolaus dictus Faulfisch, nobis conciuis, recongnouit et fassus est, matura prehabita deliberacione parique vxoris sue omniumque suorum heredum et amicorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat inter domos Alblini pannificis et Hens- lini pannificis sita et locata, tres sexagenas grossorum denariorum Pragensium census per- petui siue pensionis altari beatorum Johannis Baptiste et Katherine virginis atque ipsius 15 altaris capellano in ecclesia nostra parrochiali erigendo et ex nouo fundando, pro triginta sexa- genis grossorum denariorum Pragensium se rite ac legitime vendidisse. Quem censum siue pensionem promittit prefatus Nicolaus et bona sua fide promisit annis singulis in duobus terminis subnotatis prefati altaris capellano dare, persoluere ac finaliter expedire, scilicet in festo Pentecostes proxime venturo vnam sexagenam cum dimidia census et in festo sancti Thome apostoli deinde continue venturo vnam sexagenam cum dimidia pen- 20 sionis prefate. Si uero sepedictus Nicolaus .... In cuius rei testimonium et cautelam dedimus sibi presentes nostras litteras sigillo ciuitatis nostre maiori roboratas. Datum feria quarta in vigilia sancte Lucie vir- ginis, anno domini M'ccc'lxix". Prager Domcapitel-Archiv. „Liber primus erectionum“ fol. 72, inserirt in die Urkunde vom 17. Ja- nuar 1370. S. Nr. 162. — Borový: „Libri erectionum“ I 75, nr. 154. 25 1369 Dec. 12. 157. 1369 December 12. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass die nach dem verstorbenen Bürger Nicolaus dem Alteren hinterbliebene Witwe Anna im Einver- ständnisse mit ihrem Sohne Johann einen dem in der Budweiser Pfarrkirche zu errichtenden Altare des h. Johann des Täufers und der h. Katharina gewidmeten Jahreszins von einem halben Schock Prager Groschen auf seinem, zwischen den Häusern der Bürger Conrad Olscher und Heinrich Hantlos gelegenen Hause versichert habe. 30 Nos Wenczeslaus judex, Martinus de Eylaw, Vllinus circa claustrum, Albli- nus pannifex. Vlricus Dietlini fsic], Vlricus sutor, Henricus Thanheuser, Johlinus Stanconis ceterique jurati ciues in Budweis recognoscimus ac fatemur vniuersis presentem copiam in- 35 specturis siue audituris, quod constituta coram nobis honesta matrona Anna, relicta Nicolai senioris, olim nostri conciuis, recongnouit et fassa est, bona sua voluntate parique Johannis, filii sui, aliorumque heredum suorum et amicorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat inter domos Conradi Olscher et Henrici Hantlaz, conciuium nostrorum, sita et locata, dimidiam sexagenam [grossorum Pragensium] census siue pensionis perpetue altari beatorum Jo- hannis Baptiste et Katherine virginis in ecclesia nostra parrochiali erigendo et ex nouo fundando atque ipsius altaris capellano pro quinque sexagenis grossorum denariorum Pragensium se rite ac legi- time vendidisse. Quem censum siue pensionem promittit prefata Anna et bona sua fide promisit annis singulis in duobus terminis subnotatis prefati altaris capellano dare, persoluere ac finaliter expedire, scilicet in festo sancti Georgij proxime venturo quindecim grossos census et in festo sancti Galli deinde secuturo quindecim grossos 40
Strana 107
1369. 107 census siue pensionis predicte. Si uero sepefata Anna .... In cuius rei testimonium et cautelam dedimus sibi presentes nostras litteras sigillo ciuitatis nostre maiori roboratas. Datum feria quarta in vigilia beate Lucie virginis, anno domini M'ccclxix". 1369 Dec. 12. Prager Domcapitel-Archiv. „Liber primus erectionum“ fol. 72'—73, inserirt in die Urkunde vom 5 17. Januar 1370. S. Nr. 162. — Borový: „Libri erectionum“ I 75, nr. 154. 158. 1369 December 13. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Müller Hensl von der Steinmühle einen dem St. Felix- und Adauct-Altare in der Pfarrkirche zu Budweis gewidmeten Jahreszins von einem Schock Prager Groschen auf seinem, zwischen den 10 Höfen des Hirsch und des Krämers Kuba vor dem Schweinitzer Thore gelegenen Höflein und den zugehörigen Feldern versichert habe. (Vorher haftete dieser Zins auf dem Besitze des Zaum- strickers Duchon, nachher auf dem in der Böhmgasse zwischen den Häusern des Fleischhauers Wawra und des Stephan von Sobieslau gelegenen Hause des Peter Klemar.) 1369 Dec. 13. Nos Wenceslaus judex, Martinus de Aulaw, Vllinus circa claustrum, Alblinus 15 pannifex, Henricus Thonhauser, Vllinus Dratlini, Vlricus sutor, Johlinus Stan- konis ceterique jurati ciues in Budweis notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis discretus Henzl molendinator de molendino Stainmül recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super curiola sua, sita ante portam Swinensem inter curias Hirss et Kuba institoris, et super agro dicto Fischer, inter agros 2 Bossakonisse et predicti Kube sito, vnam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte curiole et agri possessorem dandam et soluendam altari sanctorum Felicis et A[da]ucti in ecclesia nostra parrochiali et ipsius capellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro decem sexagenis se rite, libere atque legitime vendidisse. Quemquidem censum siue pen- sionem promisit prefatus Henzlinus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare 25 persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo sancti Georij mediam sexagenam grossorum census et in festo sancti Galli secuturo similiter mediam sexagenam census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Hanzlinus..... In cuius rei testimonium sigillum maius cinitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini mille- simo trecentesimo sexagesimo nono, feria quinta in die sancte Lucie. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 43. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Vna sexagena 30 altari beatorum Felicis et [Adlaucti super Henzlinum molendinatorem in Stainmul, prius super Duchon frenatorem“ und die alte Bezeichnung „ff.“ Alte Signatur „Fasc:III [N, Dep:“. Das gut erhaltene grosse Stadtsiegel ist ab- gerissen worden und ist nun lose durch Zusammendrehen des Pergamentstreifens, an dem es hängt, in dem Ein- schnitt im Umbug befestigt. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 144 und im „Lib. mem. dec. B. Budw.“ I, S. 124 unter den „Littere s. Felicis et Adaucti alias s. Dorothee“ sub. lit. „ff“ mit dem Beisatz: „Respondet Petrus Klemar cum domo sua in vico Boemicali inter domos Wawre carnificis et Stephani de Sobieslaus Irher.“ (Das „Irher“ fehlt im „Lib. mem. dec.“) 35 159. 1369 December 19. [Prag]. — Uber Präsentation des Budweiser Pfarrers Bohunco wird der Clericer Wenzel, ein Sohn des Nicolaus von Budweis, als Rector des in der Pfarrkirche zu 40 Budweis neu errichteten und zu einer eigenen Pfründe erhobenen Altars des h. Johann des Täu- fers bestätigt. Budwaiss. — Ad altare sancti Johannis Baptistae in ecclesia in Budwass de nouo dotatum et in beneficium erectum ad presentacionem domini Bohunconis plebani in Bud- 14*
1369. 107 census siue pensionis predicte. Si uero sepefata Anna .... In cuius rei testimonium et cautelam dedimus sibi presentes nostras litteras sigillo ciuitatis nostre maiori roboratas. Datum feria quarta in vigilia beate Lucie virginis, anno domini M'ccclxix". 1369 Dec. 12. Prager Domcapitel-Archiv. „Liber primus erectionum“ fol. 72'—73, inserirt in die Urkunde vom 5 17. Januar 1370. S. Nr. 162. — Borový: „Libri erectionum“ I 75, nr. 154. 158. 1369 December 13. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Müller Hensl von der Steinmühle einen dem St. Felix- und Adauct-Altare in der Pfarrkirche zu Budweis gewidmeten Jahreszins von einem Schock Prager Groschen auf seinem, zwischen den 10 Höfen des Hirsch und des Krämers Kuba vor dem Schweinitzer Thore gelegenen Höflein und den zugehörigen Feldern versichert habe. (Vorher haftete dieser Zins auf dem Besitze des Zaum- strickers Duchon, nachher auf dem in der Böhmgasse zwischen den Häusern des Fleischhauers Wawra und des Stephan von Sobieslau gelegenen Hause des Peter Klemar.) 1369 Dec. 13. Nos Wenceslaus judex, Martinus de Aulaw, Vllinus circa claustrum, Alblinus 15 pannifex, Henricus Thonhauser, Vllinus Dratlini, Vlricus sutor, Johlinus Stan- konis ceterique jurati ciues in Budweis notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis discretus Henzl molendinator de molendino Stainmül recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super curiola sua, sita ante portam Swinensem inter curias Hirss et Kuba institoris, et super agro dicto Fischer, inter agros 2 Bossakonisse et predicti Kube sito, vnam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte curiole et agri possessorem dandam et soluendam altari sanctorum Felicis et A[da]ucti in ecclesia nostra parrochiali et ipsius capellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro decem sexagenis se rite, libere atque legitime vendidisse. Quemquidem censum siue pen- sionem promisit prefatus Henzlinus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare 25 persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo sancti Georij mediam sexagenam grossorum census et in festo sancti Galli secuturo similiter mediam sexagenam census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Hanzlinus..... In cuius rei testimonium sigillum maius cinitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini mille- simo trecentesimo sexagesimo nono, feria quinta in die sancte Lucie. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 43. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Vna sexagena 30 altari beatorum Felicis et [Adlaucti super Henzlinum molendinatorem in Stainmul, prius super Duchon frenatorem“ und die alte Bezeichnung „ff.“ Alte Signatur „Fasc:III [N, Dep:“. Das gut erhaltene grosse Stadtsiegel ist ab- gerissen worden und ist nun lose durch Zusammendrehen des Pergamentstreifens, an dem es hängt, in dem Ein- schnitt im Umbug befestigt. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 144 und im „Lib. mem. dec. B. Budw.“ I, S. 124 unter den „Littere s. Felicis et Adaucti alias s. Dorothee“ sub. lit. „ff“ mit dem Beisatz: „Respondet Petrus Klemar cum domo sua in vico Boemicali inter domos Wawre carnificis et Stephani de Sobieslaus Irher.“ (Das „Irher“ fehlt im „Lib. mem. dec.“) 35 159. 1369 December 19. [Prag]. — Uber Präsentation des Budweiser Pfarrers Bohunco wird der Clericer Wenzel, ein Sohn des Nicolaus von Budweis, als Rector des in der Pfarrkirche zu 40 Budweis neu errichteten und zu einer eigenen Pfründe erhobenen Altars des h. Johann des Täu- fers bestätigt. Budwaiss. — Ad altare sancti Johannis Baptistae in ecclesia in Budwass de nouo dotatum et in beneficium erectum ad presentacionem domini Bohunconis plebani in Bud- 14*
Strana 108
108 1369—1370. 1369 Dec. 19. wass patroni Wenceslaum natum Nicolai de Budwass clericum rectorem instituimus. 1369, XIX. Decembris. Tingl: Liber secundus confirmationum p. 20. 1369. 160. 1369 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass ein, 5 dem Sacristan der Budweiser Pfarrkirche gewidmeter Jahreszins von 36 Groschen auf dem in der Landstrasse zwischen den Häusern des Andreas Dursczaphel und des Pukchategel gelegenen Hause des Hansl Kriepauer sichergestellt sei. (Später haftete dieser Zins auf dem Hause des Bäckers Martin Hübsch, dann auf dem Garten und dem Höflein des Wenzel Schischka, welches rechts vom Wege, der zu den Aussätzigen führte, zwischen den Höflein des Fleischhauers Wawra 10 Draslai und des Trompeters Hans Falk gelegen war.) Nos Wenceslaus judex, Martinus de Gilow, Alblinus pannifex, Vlricus circa claustrum etc. super Hanslinum Kryepauer et domo sua in vico Lantstras inter domos Andree Dursczaphel gener Vitkonis et N. Pukchategel xxxvj grossos census. Anno domini M'ccelxix". Respondet Martinus Hubssch pistor cum predicta sua domo. Respondet Wenceslaus Schisska cum orto suo et curiola inter curiolas Wawre Drzslay carnificis et Hans Falk tubicinatoris*) iuxta viam ad dextris, vbi itur ad leprosos. B. St.-A.: „Lib. mem. dec. B. Budw.“ I, S. 32 unter den „Littere sacristani“ sub lit. „E". 15 1370 Januar 9. 161. 1370 Januar 9. Prag. — Kaiser Karl IV. ordnet zum Zwecke der Beförderung des Weinbaues in Böhmen an, dass in der Zeit von der Weinlese bis zum Freitag nach dem Sonntag Quasimodogeniti keine fremden, näher bezeichneten Weine mit Ausnahme der Städte Kuttenberg, Budweis und Pisek nach Böhmen eingeführt werden dürfen. Diesem Verbote unterliegen jedoch mehrere namentlich angeführte, theurere italienische Weinsorten nicht. 20 25 Karolus quartus, diuina fauente clemencia Romanorum imperator semper augustus et Boemie rex, notum facimus tenore presencium vniuersis, quod attendentes et attenta conside- racione pensantes, quanta bona quantique fructus incolis et inhabitatoribus regni Boemie, presen- tibus et futuris, nostris fidelibus, ex vinearum cultura, que sumptuosis in ipso regno labo- ribus instaurantur, continue suboriri poterunt et salubrium vtilitatum commoda perpetuis inantea 30 temporibus generari, volentesque plures nostros et ipsius regni fideles et subditos ad colendum vineas et easdem laborandum allicere ac ad expensarum desuper impensionem voluntariam singu- larium quarumdam prerogatiuarum graciis prouocare, animo deliberato, non per errorem aut im- prouide, sed sano principum, baronum et procerum, nostrorum fidelium, accedente consilio decer- nimus et tenore presencium de certa nostra sciencia regio Boemie perpetuo valituro statuimus et 35 mandamus edicto, quod annis singulis incipiendo vindemiarum tempore usque ad festum Lancee Saluatoris cintinue subsequens nulla penitus cuiuscumque status, condicionis siue dignitatis per- sona, ecclesiastica uel secularis, vina quecunque Vngarie videlicet, Austrie, Morauie, Franconie, Sweuie, Alsacie et Reni ac aliarum terrarum extra regnum Boemie situa- tarum, Warnatschia, Maluasia, Romania, Posanico, Riuolio et talibus preciosis vinis 40 *) In der Vorlage steht „dubicinatoris“.
108 1369—1370. 1369 Dec. 19. wass patroni Wenceslaum natum Nicolai de Budwass clericum rectorem instituimus. 1369, XIX. Decembris. Tingl: Liber secundus confirmationum p. 20. 1369. 160. 1369 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass ein, 5 dem Sacristan der Budweiser Pfarrkirche gewidmeter Jahreszins von 36 Groschen auf dem in der Landstrasse zwischen den Häusern des Andreas Dursczaphel und des Pukchategel gelegenen Hause des Hansl Kriepauer sichergestellt sei. (Später haftete dieser Zins auf dem Hause des Bäckers Martin Hübsch, dann auf dem Garten und dem Höflein des Wenzel Schischka, welches rechts vom Wege, der zu den Aussätzigen führte, zwischen den Höflein des Fleischhauers Wawra 10 Draslai und des Trompeters Hans Falk gelegen war.) Nos Wenceslaus judex, Martinus de Gilow, Alblinus pannifex, Vlricus circa claustrum etc. super Hanslinum Kryepauer et domo sua in vico Lantstras inter domos Andree Dursczaphel gener Vitkonis et N. Pukchategel xxxvj grossos census. Anno domini M'ccelxix". Respondet Martinus Hubssch pistor cum predicta sua domo. Respondet Wenceslaus Schisska cum orto suo et curiola inter curiolas Wawre Drzslay carnificis et Hans Falk tubicinatoris*) iuxta viam ad dextris, vbi itur ad leprosos. B. St.-A.: „Lib. mem. dec. B. Budw.“ I, S. 32 unter den „Littere sacristani“ sub lit. „E". 15 1370 Januar 9. 161. 1370 Januar 9. Prag. — Kaiser Karl IV. ordnet zum Zwecke der Beförderung des Weinbaues in Böhmen an, dass in der Zeit von der Weinlese bis zum Freitag nach dem Sonntag Quasimodogeniti keine fremden, näher bezeichneten Weine mit Ausnahme der Städte Kuttenberg, Budweis und Pisek nach Böhmen eingeführt werden dürfen. Diesem Verbote unterliegen jedoch mehrere namentlich angeführte, theurere italienische Weinsorten nicht. 20 25 Karolus quartus, diuina fauente clemencia Romanorum imperator semper augustus et Boemie rex, notum facimus tenore presencium vniuersis, quod attendentes et attenta conside- racione pensantes, quanta bona quantique fructus incolis et inhabitatoribus regni Boemie, presen- tibus et futuris, nostris fidelibus, ex vinearum cultura, que sumptuosis in ipso regno labo- ribus instaurantur, continue suboriri poterunt et salubrium vtilitatum commoda perpetuis inantea 30 temporibus generari, volentesque plures nostros et ipsius regni fideles et subditos ad colendum vineas et easdem laborandum allicere ac ad expensarum desuper impensionem voluntariam singu- larium quarumdam prerogatiuarum graciis prouocare, animo deliberato, non per errorem aut im- prouide, sed sano principum, baronum et procerum, nostrorum fidelium, accedente consilio decer- nimus et tenore presencium de certa nostra sciencia regio Boemie perpetuo valituro statuimus et 35 mandamus edicto, quod annis singulis incipiendo vindemiarum tempore usque ad festum Lancee Saluatoris cintinue subsequens nulla penitus cuiuscumque status, condicionis siue dignitatis per- sona, ecclesiastica uel secularis, vina quecunque Vngarie videlicet, Austrie, Morauie, Franconie, Sweuie, Alsacie et Reni ac aliarum terrarum extra regnum Boemie situa- tarum, Warnatschia, Maluasia, Romania, Posanico, Riuolio et talibus preciosis vinis 40 *) In der Vorlage steht „dubicinatoris“.
Strana 109
1370. 109 tamen exceptis, ad ipsum regnum Boemie ac ipsius ciuitates et loca, Montibus Chuttnen- sibus, Budiewiczensi et Piescensi ciuitatibus dumtaxat exceptis, ducere seu inibi vendere uel propinare debeat, quomodolibetue presumat. Mandamus igitur omnibus et singulis principibus, ecclesiasticis et secularibus, nobilibus, baronibus, militibus, clientibus, burgrauiis, judicibus ciui- 5 tatum, opidorum et villarum, vniuersitatibus et aliis omnibus regni Boemie subditis et fidelibus, presentibus et futuris, quatenus presens nostrum statutum, decretum et mandatum nullatenus transgrediantur seu permittant transgredi quouismodo sub pena indignacionis nostre gravissime, quam, qui secus attemptare presumpserit, se nouerit irremissibiliter incursurum. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Datum Prage anno domini millesimo 10 trecentesimo septuagesimo, quinto Idus Januarii, regnorum nostrorum anno vicesimó quarto, im- perii vero quinto decimo. 1370 Januar 9. Nach den Abschriften im „Liber vetustissimus statutorum“ Nr. 993 S. 60 im Prager Stadtarchiv und dem „Diplomatarium regis Georgii“ Nr. 394 S. 630 in der Lobkowitz’schen Bibliothek zu Prag gedruckt bei Pelzel: „Karl IV.“ Bd. II. UB. S. 236 Nr. CCXXX, und Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ I, S. 147—148, nr. 90. Huber: 15 „Reg. imp. VIII“ nr. 4797. 162. 13[70] Januar 17. Prag. — Uber Bitten des Clericers Wenzel, eines Sohnes des Nico- laus von Budweis, wird mit Zustimmung des Budweiser Pfarrers Bohunco der in der Pfarrkirche zu Budweis neu errichtete, dem h. Johann dem Täufer und der h. Katharina geweihte Altar zu 20 einer eigenen Pfründe crhoben. 1370 Januar 17. Jenczo [prepositus ecclesie Sancte Crucis Wratislauiensis], Busco [archidiaconus Curi- mensis] et Johannes [decanus sancti Appollinaris Pragensis, canonici ecclesie Pragensis, vicarii in spiritualibus reuerendissimi in Christo patris et domini domini Johannis archiepiscopi Pra- gensis, apostolice sedis legati, generales], vniuersis, quibus presentes exhibite fuerint, in omnium 25 saluatore salutem. Noueritis, quod constitutus in presencia nostra discretus vir Wenczeslaus, natus Nicolai de Budwaiss, clericus Pragensis diocesis, quattuor litteras in pergameno scriptas, sigillis rotundis de cera communi in pressulis pergameni vnius forme et sculpture pendentibus sigillatas, non abrasas, non viciatas, non cancellatas, non corruptas nec in aliqua sui parte su- spectas, sed prorsus omni vicio et suspeccione carentes nobis exhibuit et presentauit. Quarum 30 litterarum tenor sequitur per omnia sub hijs verbis. Et primo prime: Nos Wenczeslaus judex, Martinus de Eylaw .....[folgt der Text der Urkunde des Nicolaus Perusch vom 12. December 1369, Nr. 154]. Tenor uero secunde littere per omnia dinoscitur esse talis: Nos Wenczeslaus judex, Martinus .....[folgt der Text der Urkunde des Hens- 35 linus Khersner vom 12. December 1369, Nr. 155]. Tenor uero tercie littere per omnia sequitur in hec verba: Nos Wenczeslaus judex, Martinus .....[folgt die Urkunde des Nicolaus Faul- fisch vom 12. December 1369, Nr. 156]. Tenor vero quarte littere de verbo ad verbum sequitur per omnia sub hijs verbis: Nos Wenczeslaus judex, Martinus de Eylaw .....[folgt die Urkunde der Witwe Anna vom 12. December 1369, Nr. 157.] Post quarum litterarum presentacionem et recepcionem fuit nobis per dictum Wenczes- laum clericum de Budwais humiliter et cum instancia supplicatum, ut dictum altare sancto- rum Johannis Baptiste et Katherine virginis in ecclesia ibidem in Budwayss predicta 45 in beneficium erigere ac census et redditus supradictos altari predicto et ipsius rectori, qui 40
1370. 109 tamen exceptis, ad ipsum regnum Boemie ac ipsius ciuitates et loca, Montibus Chuttnen- sibus, Budiewiczensi et Piescensi ciuitatibus dumtaxat exceptis, ducere seu inibi vendere uel propinare debeat, quomodolibetue presumat. Mandamus igitur omnibus et singulis principibus, ecclesiasticis et secularibus, nobilibus, baronibus, militibus, clientibus, burgrauiis, judicibus ciui- 5 tatum, opidorum et villarum, vniuersitatibus et aliis omnibus regni Boemie subditis et fidelibus, presentibus et futuris, quatenus presens nostrum statutum, decretum et mandatum nullatenus transgrediantur seu permittant transgredi quouismodo sub pena indignacionis nostre gravissime, quam, qui secus attemptare presumpserit, se nouerit irremissibiliter incursurum. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Datum Prage anno domini millesimo 10 trecentesimo septuagesimo, quinto Idus Januarii, regnorum nostrorum anno vicesimó quarto, im- perii vero quinto decimo. 1370 Januar 9. Nach den Abschriften im „Liber vetustissimus statutorum“ Nr. 993 S. 60 im Prager Stadtarchiv und dem „Diplomatarium regis Georgii“ Nr. 394 S. 630 in der Lobkowitz’schen Bibliothek zu Prag gedruckt bei Pelzel: „Karl IV.“ Bd. II. UB. S. 236 Nr. CCXXX, und Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ I, S. 147—148, nr. 90. Huber: 15 „Reg. imp. VIII“ nr. 4797. 162. 13[70] Januar 17. Prag. — Uber Bitten des Clericers Wenzel, eines Sohnes des Nico- laus von Budweis, wird mit Zustimmung des Budweiser Pfarrers Bohunco der in der Pfarrkirche zu Budweis neu errichtete, dem h. Johann dem Täufer und der h. Katharina geweihte Altar zu 20 einer eigenen Pfründe crhoben. 1370 Januar 17. Jenczo [prepositus ecclesie Sancte Crucis Wratislauiensis], Busco [archidiaconus Curi- mensis] et Johannes [decanus sancti Appollinaris Pragensis, canonici ecclesie Pragensis, vicarii in spiritualibus reuerendissimi in Christo patris et domini domini Johannis archiepiscopi Pra- gensis, apostolice sedis legati, generales], vniuersis, quibus presentes exhibite fuerint, in omnium 25 saluatore salutem. Noueritis, quod constitutus in presencia nostra discretus vir Wenczeslaus, natus Nicolai de Budwaiss, clericus Pragensis diocesis, quattuor litteras in pergameno scriptas, sigillis rotundis de cera communi in pressulis pergameni vnius forme et sculpture pendentibus sigillatas, non abrasas, non viciatas, non cancellatas, non corruptas nec in aliqua sui parte su- spectas, sed prorsus omni vicio et suspeccione carentes nobis exhibuit et presentauit. Quarum 30 litterarum tenor sequitur per omnia sub hijs verbis. Et primo prime: Nos Wenczeslaus judex, Martinus de Eylaw .....[folgt der Text der Urkunde des Nicolaus Perusch vom 12. December 1369, Nr. 154]. Tenor uero secunde littere per omnia dinoscitur esse talis: Nos Wenczeslaus judex, Martinus .....[folgt der Text der Urkunde des Hens- 35 linus Khersner vom 12. December 1369, Nr. 155]. Tenor uero tercie littere per omnia sequitur in hec verba: Nos Wenczeslaus judex, Martinus .....[folgt die Urkunde des Nicolaus Faul- fisch vom 12. December 1369, Nr. 156]. Tenor vero quarte littere de verbo ad verbum sequitur per omnia sub hijs verbis: Nos Wenczeslaus judex, Martinus de Eylaw .....[folgt die Urkunde der Witwe Anna vom 12. December 1369, Nr. 157.] Post quarum litterarum presentacionem et recepcionem fuit nobis per dictum Wenczes- laum clericum de Budwais humiliter et cum instancia supplicatum, ut dictum altare sancto- rum Johannis Baptiste et Katherine virginis in ecclesia ibidem in Budwayss predicta 45 in beneficium erigere ac census et redditus supradictos altari predicto et ipsius rectori, qui 40
Strana 110
110 1370. 1370 Januar 17. est uel qui pro tempore fuerit, incorporare, applicare, annectere et vnire ac omnia alia superins expressata auctoritate ordinaria confirmare et ratificare dignaremur. Nos suis iustis et racionabi- libus supplicacionibus inclinati, attendentes eciam, quod propter premissa diuinus cultus augeatur, altare supradictum accedente ad hoc consensu pariter et assensu discreti viri domini Bohunconis plebani ecclesie in Budweys supradicte in beneficium ereximus et erigimus per presentes, nec non census et redditus memoratos predicto altari et ipsius rectori, qui pro tempore fuerit, incor- poramus, applicamus, annectimus et vnimus, nec non omnia alia et singula in litteris suprascriptis contenta auctoritate ordinaria ex certa nostra sciencia ratificamus, auctorisamus et presentis scripti patrocinio confirmamus decernentes, quod census et redditus supradicti ad dictum altare et ipsius rectorem perpetuo debeant pertinere ipsosque inter census et redditus ecclesiasticos de cetero 10 volumus reputari. In cuius rei testimonium [presentes litteras fieri et sigilli nostri vicariatus ap- pensione fecimus communiri. Datum] Prage anno domini M'ccc'lxix" ſsic], die xvij mensis Januarij. Prager Domcapitel-Archiv. „Liber primus erectionum“ fol. 72—73. — Borový: „Libri erectio- num“ I 74—75, nr. 154 (gekürzt). 5 15 1370 März 11. 163. 1370 Märs 11. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger und Mälzer Jacob einen dem Altar der h. Sigmund, Oswald und Briccius in der Budweiser Pfarrkirche gewidmeten Jahreszins von einem Schock Prager Groschen auf seinem in der Landstrasse zwischen den Häusern des Frischheinal und des jungen Rauh gelegenen Hause 20 sichergestellt habe. Nos Wenceslaus judex, Stephlinus Weiss pro tunc magister ciuium, Symon Chaldsmyd, Heyndlinus Engelpot, Dyetlinus Krepfel, Dyetlinus Stisslini, Ni- colaus Perusch, Henricus Tonhawser, Rüdlinus Chlewber, Paulus de Netholicz, Andreas Pyesker, Michael Chalanecz, Marzata cerdo, jurati ciues in Budweis, tenore pre- 25 sencium notum facimus vniuersis presentem [copiam] inspecturis siue eciam audituris, quod constitutus coram nobis vir Jacobus braseator, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omnium- que heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area, quam inhabitat inter do- mos Ffrisshêynczlini et juuenis Rauhonis in vico Lantstrass sita et locata vnam se- xagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte 30 domus et aree possessorem dandam et soluendam altari beatorum Sigismundi, Oswaldi, Briccij martirum in ecclesia nostra parochiali et ipsius cappellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro decem sexagenis se rite et legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Jacobus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo sancti Galli nunc proxime venturo mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census, et in festo sancti Georij 35 deinde continuo secuturo similiter mediam sexagenam census siue pensionis prefate. Si vero..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini M'ccc° septua- gesimo, feria secunda post dominicam Reminiscere. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 44. Auf der Rückseite in der unteren rechten Ecke die gleich- zeitige Aufschrift: „Jacobus braseator“ und die Bezeichnung „M.“ Alte Signatur: „Fasc: III N. Dep:“. Das Siegel 40 fehlt. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 122 und im „Lib. mem. dec. B. Budw.“ I, S. 100 unter den „Littere s. Sigismundi“ sub lit. „M“. 1370 164. 1370 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Mi- chael Chücherl aus [Hackel-JHöfen einen dem Pfarrer in Budweis gehörigen Jahreszins von fünf- 45 sehn Groschen auf seinem Hofe im Dorfe [Hackel-JHöfen sichergestellt habe.
110 1370. 1370 Januar 17. est uel qui pro tempore fuerit, incorporare, applicare, annectere et vnire ac omnia alia superins expressata auctoritate ordinaria confirmare et ratificare dignaremur. Nos suis iustis et racionabi- libus supplicacionibus inclinati, attendentes eciam, quod propter premissa diuinus cultus augeatur, altare supradictum accedente ad hoc consensu pariter et assensu discreti viri domini Bohunconis plebani ecclesie in Budweys supradicte in beneficium ereximus et erigimus per presentes, nec non census et redditus memoratos predicto altari et ipsius rectori, qui pro tempore fuerit, incor- poramus, applicamus, annectimus et vnimus, nec non omnia alia et singula in litteris suprascriptis contenta auctoritate ordinaria ex certa nostra sciencia ratificamus, auctorisamus et presentis scripti patrocinio confirmamus decernentes, quod census et redditus supradicti ad dictum altare et ipsius rectorem perpetuo debeant pertinere ipsosque inter census et redditus ecclesiasticos de cetero 10 volumus reputari. In cuius rei testimonium [presentes litteras fieri et sigilli nostri vicariatus ap- pensione fecimus communiri. Datum] Prage anno domini M'ccc'lxix" ſsic], die xvij mensis Januarij. Prager Domcapitel-Archiv. „Liber primus erectionum“ fol. 72—73. — Borový: „Libri erectio- num“ I 74—75, nr. 154 (gekürzt). 5 15 1370 März 11. 163. 1370 Märs 11. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger und Mälzer Jacob einen dem Altar der h. Sigmund, Oswald und Briccius in der Budweiser Pfarrkirche gewidmeten Jahreszins von einem Schock Prager Groschen auf seinem in der Landstrasse zwischen den Häusern des Frischheinal und des jungen Rauh gelegenen Hause 20 sichergestellt habe. Nos Wenceslaus judex, Stephlinus Weiss pro tunc magister ciuium, Symon Chaldsmyd, Heyndlinus Engelpot, Dyetlinus Krepfel, Dyetlinus Stisslini, Ni- colaus Perusch, Henricus Tonhawser, Rüdlinus Chlewber, Paulus de Netholicz, Andreas Pyesker, Michael Chalanecz, Marzata cerdo, jurati ciues in Budweis, tenore pre- 25 sencium notum facimus vniuersis presentem [copiam] inspecturis siue eciam audituris, quod constitutus coram nobis vir Jacobus braseator, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omnium- que heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area, quam inhabitat inter do- mos Ffrisshêynczlini et juuenis Rauhonis in vico Lantstrass sita et locata vnam se- xagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte 30 domus et aree possessorem dandam et soluendam altari beatorum Sigismundi, Oswaldi, Briccij martirum in ecclesia nostra parochiali et ipsius cappellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro decem sexagenis se rite et legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Jacobus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo sancti Galli nunc proxime venturo mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census, et in festo sancti Georij 35 deinde continuo secuturo similiter mediam sexagenam census siue pensionis prefate. Si vero..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini M'ccc° septua- gesimo, feria secunda post dominicam Reminiscere. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 44. Auf der Rückseite in der unteren rechten Ecke die gleich- zeitige Aufschrift: „Jacobus braseator“ und die Bezeichnung „M.“ Alte Signatur: „Fasc: III N. Dep:“. Das Siegel 40 fehlt. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 122 und im „Lib. mem. dec. B. Budw.“ I, S. 100 unter den „Littere s. Sigismundi“ sub lit. „M“. 1370 164. 1370 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Mi- chael Chücherl aus [Hackel-JHöfen einen dem Pfarrer in Budweis gehörigen Jahreszins von fünf- 45 sehn Groschen auf seinem Hofe im Dorfe [Hackel-JHöfen sichergestellt habe.
Strana 111
1370—1371. 111 Nos Wenceslaus judex, Stefflinus Weis, Dietlinus Zdislini, Nicolaus Peruss etc. super Michaelem Chücherl in villa Höfen et curia sua inter curias Haklini et olim Maczkonis, super medio laneo et vno quartali a Waczlino empto xv grossos census. Anno domini M'cCC'IxX. 1370. 5 „Lib. mem. dec. B. Budw.“ I, S. 25 unter den „Littere domini plebani“ sub nr. „40“. 165. 1371 April 30. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bäcker Andreas, ein Schwiegersohn des Bäckers Erhard, einen dem Sacristan der Pfarr- kirche zu Budweis gehörigen Jahreszins von einem halben Schock Prager Groschen auf seiner 10 Brotbank sichergestellt habe. (Später haftete für den Zins ein Kraphel, dann Michel Haydl in Leitnowitz mit seinem Hofe daselbst.) 1371 April 30. Nos W(enceslaus) judex, (Martinus de Aylaw, Vllinus*) circa claustrum, Her- mannus Schytter etc.) . . . . . jurati ciuitatis Budweis notumfacimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir (Andreas) p(istor gener Erhardi pistoris), nobis conciuis, recognouit et 15 fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super (panislubio suo in fine ad dextram, vbi itur ad panislubia et Gans pistorem) me- diam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum vel dicte domus et aree possessorem dandam et soluendam sacristano ecclesie nostre parrochiali, qui nunc est vel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis grossorum se rite, libere ac legittime vendidisse. Quem- 20 quidem censum siue pensionem promisit prefatus (Andreas) p(istor) et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo sancti Ga1li quindecim grossos census et in festo sancti Georgij deinde continuo secuturo similiter xy grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus (Andreas) p(istor) ..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duxi- mus appendendum. Anno domini M'ccc"lxxj", feria quarta in vigilia sanctorum Philippi et Jacobi 25 appostolorum. Die Urkunde ist im „Zinsregister“ auf S. 1—2 als Muster des Wortlautes aller in dem Buche regi- strirten Zinsurkunden mit Weglassung der Personennamen (welche durch die Buchstaben „W“, „Abc“ und „P“ er- setzt sind) eingetragen. Der Inhalt dieser Urkunde ist im „Lib. mem. dec. B. Budw. I“ S. 31 unter den „Littere sacristani“ sub lit. „A“ registrirt und dieser Eintragung sind die oben im Texte zwischen runden Klammern ste- 30 henden Stellen entnommen; derselben folgen daselbst noch die nachstehenden späteren Zusätze: „Respondet Kraphel.“ „Respondet Michel Hayd[lijni in Litwynowicz cum curia sua et vniuersa hereditate ad eandem pertinente, que est inter curias Pauli Preitkonis et Andree Preitkonis ibidem sita et locata“. 35 166. 1371 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Schmied Jaksch einen Jahreszins von einem halben Schock Groschen, welcher dem Hause für die vier Kapläne gehört, auf seinem, zwischen den Häusern des Andreas Puklicz und des Schwarz- fenal gelegenen Hause sichergestellt habe. (Später haftete der Zins auf dem Hause des Chadim, welches in der Saugasse zwischen den Häusern des Schenandl und des Tischlers Caspar lag.) 1371. 40 Item littera vna ordinaria super domo Aprili pro quatuor capellanis. Nos Wenceslaus judex, Martinus de Eylaw, Vllinus**) circa claustrum, Herma- nus Schitter etc. super Jakss fabrum et domo sua inter domos Andree Puklicz et Swarczfenczl mediam sexagenam grossorum census. Anno domini Mecclxxj. *) Im »Lib. mem. dec.« steht: »Lieblius«. **) In der Vorlage steht: »Lieblius«.
1370—1371. 111 Nos Wenceslaus judex, Stefflinus Weis, Dietlinus Zdislini, Nicolaus Peruss etc. super Michaelem Chücherl in villa Höfen et curia sua inter curias Haklini et olim Maczkonis, super medio laneo et vno quartali a Waczlino empto xv grossos census. Anno domini M'cCC'IxX. 1370. 5 „Lib. mem. dec. B. Budw.“ I, S. 25 unter den „Littere domini plebani“ sub nr. „40“. 165. 1371 April 30. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bäcker Andreas, ein Schwiegersohn des Bäckers Erhard, einen dem Sacristan der Pfarr- kirche zu Budweis gehörigen Jahreszins von einem halben Schock Prager Groschen auf seiner 10 Brotbank sichergestellt habe. (Später haftete für den Zins ein Kraphel, dann Michel Haydl in Leitnowitz mit seinem Hofe daselbst.) 1371 April 30. Nos W(enceslaus) judex, (Martinus de Aylaw, Vllinus*) circa claustrum, Her- mannus Schytter etc.) . . . . . jurati ciuitatis Budweis notumfacimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir (Andreas) p(istor gener Erhardi pistoris), nobis conciuis, recognouit et 15 fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super (panislubio suo in fine ad dextram, vbi itur ad panislubia et Gans pistorem) me- diam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum vel dicte domus et aree possessorem dandam et soluendam sacristano ecclesie nostre parrochiali, qui nunc est vel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis grossorum se rite, libere ac legittime vendidisse. Quem- 20 quidem censum siue pensionem promisit prefatus (Andreas) p(istor) et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo sancti Ga1li quindecim grossos census et in festo sancti Georgij deinde continuo secuturo similiter xy grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus (Andreas) p(istor) ..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duxi- mus appendendum. Anno domini M'ccc"lxxj", feria quarta in vigilia sanctorum Philippi et Jacobi 25 appostolorum. Die Urkunde ist im „Zinsregister“ auf S. 1—2 als Muster des Wortlautes aller in dem Buche regi- strirten Zinsurkunden mit Weglassung der Personennamen (welche durch die Buchstaben „W“, „Abc“ und „P“ er- setzt sind) eingetragen. Der Inhalt dieser Urkunde ist im „Lib. mem. dec. B. Budw. I“ S. 31 unter den „Littere sacristani“ sub lit. „A“ registrirt und dieser Eintragung sind die oben im Texte zwischen runden Klammern ste- 30 henden Stellen entnommen; derselben folgen daselbst noch die nachstehenden späteren Zusätze: „Respondet Kraphel.“ „Respondet Michel Hayd[lijni in Litwynowicz cum curia sua et vniuersa hereditate ad eandem pertinente, que est inter curias Pauli Preitkonis et Andree Preitkonis ibidem sita et locata“. 35 166. 1371 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Schmied Jaksch einen Jahreszins von einem halben Schock Groschen, welcher dem Hause für die vier Kapläne gehört, auf seinem, zwischen den Häusern des Andreas Puklicz und des Schwarz- fenal gelegenen Hause sichergestellt habe. (Später haftete der Zins auf dem Hause des Chadim, welches in der Saugasse zwischen den Häusern des Schenandl und des Tischlers Caspar lag.) 1371. 40 Item littera vna ordinaria super domo Aprili pro quatuor capellanis. Nos Wenceslaus judex, Martinus de Eylaw, Vllinus**) circa claustrum, Herma- nus Schitter etc. super Jakss fabrum et domo sua inter domos Andree Puklicz et Swarczfenczl mediam sexagenam grossorum census. Anno domini Mecclxxj. *) Im »Lib. mem. dec.« steht: »Lieblius«. **) In der Vorlage steht: »Lieblius«.
Strana 112
112 1371—1372. 1371. Respondet Chadim cum domo sua in vico schropharum inter domos Schenandlini et mensatoris Caspari. „Lib. mem. dec. B. Budw. I,“ S. 34 angereiht den „Littere sacristani“ sub lit. „K.“ — Dieser Ein- tragung geht in dem Buche auf S. 33 der Vermerk vor: „Littera pro domo Abrili ibi habetur cum sigillis domini plebani et ciuitatis. 1372. 167. 1372 o. TA. [Budweis]. — Der Bürger Puchl vermacht letztwillig fünfzig Schock Gro- schen für einen auf dem Budweiser Ringplatze zu errichtenden Röhrkasten. Testamentum Puchlini sub judice Wenceslao etc. Primum ordinavit et legavit, quod unus fons in medio civitatis debeat erigi et fieri. Legavit nempe 50 sexagenas, quas domina 10 Marclionissa sibi obligatur; item suis amicis curiam inferiorem et 42 sexagenas, quas concives solvere tenentur. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 1, nr. 1. — Dieses jetzt nicht auffindbare Buch hatte noch 1821 der Budweiser Magistratsrath Matthäus Wenzel Klaudi in Händen, denn er schreibt in seinen handschriftlichen „Nachrichten über die kgl. priv. Berg- und Kreisstadt Budweis im Kgr. 15 Böhmen als Nachtrag zu P. Florian Hamerschmieds Gloria Budvicensis“ zum Jahre 1372: „Gemäss des aus Pergament vorhandenen uralten Testamentenbuches legirte in diesem Jahre der Bürger Puchlinus 50 Schock Böhmischer Groschen, um hievon in der Mitte des Stadtplatzes einen Wasser- brunnen zu errichten“. 1372 Septb. 19. 168. 1372 September 19. Prag. — Kaiser Karl IV. verzichtet auf das Heimfallsrecht und verordnet, dass der ganze Besitz jener Bürger und Bewohner der Stadt Budweis, welche keine leiblichen Erben hinterlassen, an die nächsten Blutsverwandten männlichen oder weiblichen Ge- schlechtes, welche die Lasten der Stadt mittragen, fallen soll, und zwar in der Weise, wie dies in dem bezüglichen der Altstadt Prag verliehenen Privilegium bestimmt ist. 20 25 Karolus quartus, diuina fauente clemencia Romanorum imperator semper augustus et Boemie rex. Notum facimus tenore presencium vniuersis, quod desiderantes profectui ciuitatis nostre Budweyczensis cura benigni fauoris intendere, ita vt eius ciues et incole, fideles nostri, celsitudini regali Boemie eo quidem melius seruire valeant, quo benignius fuerint regie liberali- tatis clemencia consolati, quapropter animo deliberato, sano principum, baronum et procerum 30 regni et corone Boemie, nostrorum fidelium, accedente consilio, auctoritate regia Boemie, de certa nostra sciencia et regie celsitudinis gracia singulari supradictis ciuibus, heredibus, successoribus posteritati et vniuersitati eorum et eidem ciuitati Budweyczenis nec non inhabitatoribus, qui pro tempore fuerint, infrascriptam graciam pro nobis, heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie, fecimus, dedimus et concessimus, facimus, damus et concedimus imperpetuum virtute 35 presencium graciose, videlicet quod, quociescunque exnunc in antea vnum vel plures ciuem vel ciues dicte ciuitatis Budwyczensis, qui pro tempore fuerint, non relictis vtriusque sexus legi- timis heredibus ab hac luce migrare contingeret, quod extunc vniuerse et singule posses- siones, hereditates, proprietates, allodia, agri, census, redditus et bona mobilia et inmobilia, in quibuscunque rebus consistant, intus et extra dictam ciuitatem Budwiczensem aut alibi, vbi-40 cunque talia sita noscuntur, quibuscunque eciam possint vocabulis designari, ad proximiores et propinquiores ita decedentis seu decendencium consangwineos masculini seu feminini sexus tunc superstites libere et jure hereditario deuoluantur sub omni modo, libertate et forma, quibus in talibus casu et articulis ciuitati nostre Maiori Pragensi graciam nostris regalibus litteris noscuntur erogasse, graciam huiusmodi ad illos dumtaxat ciues et incolas Bud- 45
112 1371—1372. 1371. Respondet Chadim cum domo sua in vico schropharum inter domos Schenandlini et mensatoris Caspari. „Lib. mem. dec. B. Budw. I,“ S. 34 angereiht den „Littere sacristani“ sub lit. „K.“ — Dieser Ein- tragung geht in dem Buche auf S. 33 der Vermerk vor: „Littera pro domo Abrili ibi habetur cum sigillis domini plebani et ciuitatis. 1372. 167. 1372 o. TA. [Budweis]. — Der Bürger Puchl vermacht letztwillig fünfzig Schock Gro- schen für einen auf dem Budweiser Ringplatze zu errichtenden Röhrkasten. Testamentum Puchlini sub judice Wenceslao etc. Primum ordinavit et legavit, quod unus fons in medio civitatis debeat erigi et fieri. Legavit nempe 50 sexagenas, quas domina 10 Marclionissa sibi obligatur; item suis amicis curiam inferiorem et 42 sexagenas, quas concives solvere tenentur. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 1, nr. 1. — Dieses jetzt nicht auffindbare Buch hatte noch 1821 der Budweiser Magistratsrath Matthäus Wenzel Klaudi in Händen, denn er schreibt in seinen handschriftlichen „Nachrichten über die kgl. priv. Berg- und Kreisstadt Budweis im Kgr. 15 Böhmen als Nachtrag zu P. Florian Hamerschmieds Gloria Budvicensis“ zum Jahre 1372: „Gemäss des aus Pergament vorhandenen uralten Testamentenbuches legirte in diesem Jahre der Bürger Puchlinus 50 Schock Böhmischer Groschen, um hievon in der Mitte des Stadtplatzes einen Wasser- brunnen zu errichten“. 1372 Septb. 19. 168. 1372 September 19. Prag. — Kaiser Karl IV. verzichtet auf das Heimfallsrecht und verordnet, dass der ganze Besitz jener Bürger und Bewohner der Stadt Budweis, welche keine leiblichen Erben hinterlassen, an die nächsten Blutsverwandten männlichen oder weiblichen Ge- schlechtes, welche die Lasten der Stadt mittragen, fallen soll, und zwar in der Weise, wie dies in dem bezüglichen der Altstadt Prag verliehenen Privilegium bestimmt ist. 20 25 Karolus quartus, diuina fauente clemencia Romanorum imperator semper augustus et Boemie rex. Notum facimus tenore presencium vniuersis, quod desiderantes profectui ciuitatis nostre Budweyczensis cura benigni fauoris intendere, ita vt eius ciues et incole, fideles nostri, celsitudini regali Boemie eo quidem melius seruire valeant, quo benignius fuerint regie liberali- tatis clemencia consolati, quapropter animo deliberato, sano principum, baronum et procerum 30 regni et corone Boemie, nostrorum fidelium, accedente consilio, auctoritate regia Boemie, de certa nostra sciencia et regie celsitudinis gracia singulari supradictis ciuibus, heredibus, successoribus posteritati et vniuersitati eorum et eidem ciuitati Budweyczenis nec non inhabitatoribus, qui pro tempore fuerint, infrascriptam graciam pro nobis, heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie, fecimus, dedimus et concessimus, facimus, damus et concedimus imperpetuum virtute 35 presencium graciose, videlicet quod, quociescunque exnunc in antea vnum vel plures ciuem vel ciues dicte ciuitatis Budwyczensis, qui pro tempore fuerint, non relictis vtriusque sexus legi- timis heredibus ab hac luce migrare contingeret, quod extunc vniuerse et singule posses- siones, hereditates, proprietates, allodia, agri, census, redditus et bona mobilia et inmobilia, in quibuscunque rebus consistant, intus et extra dictam ciuitatem Budwiczensem aut alibi, vbi-40 cunque talia sita noscuntur, quibuscunque eciam possint vocabulis designari, ad proximiores et propinquiores ita decedentis seu decendencium consangwineos masculini seu feminini sexus tunc superstites libere et jure hereditario deuoluantur sub omni modo, libertate et forma, quibus in talibus casu et articulis ciuitati nostre Maiori Pragensi graciam nostris regalibus litteris noscuntur erogasse, graciam huiusmodi ad illos dumtaxat ciues et incolas Bud- 45
Strana 113
1372. 113 wiczenses volentes extendi, qui in solucionibus stewre, exaccionum, lozungarum, contribucio- num et aliorum onerum cum antedicta ciuitate Budwiczensi sustinent et sustinebunt tempori- bus affuturis. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo secundo, Indiccione decima, XIII° Ka- 5 lendas Octobris, regnorum nostrorum anno vicesimo septimo, imperii vero decimo octauo. [Auf dem Umbug von anderer Hand:] Ad relacionem domini Pauli de Jenczenstein Conradus de Gysenheim. [Auf der Rückseite:] Registrata]. Johannes Saxo. 1372 Septb. 13. Original auf Pergament in der Széchenyischen Landesbibliothek des Ungarischen National-Museums zu 10 Budapest. Auf der Rückseite in der Mitte ist (wohl noch in der kaiserlichen Kanzlei) der Name „Budweiz“ und unten neben dem Einschnitt, durch den der Pergamentstreifen für das Siegel gezogen war, die Ziffer „7" gesetzt worden (offenbar um bei der Expedition der zusammengelegten Urkunden desselben Wortlautes diese nicht zu ver- wechseln). Weiter findet sich auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Littera imperatoris super deuolu- ciones“, darunter von einer Hand des XVI. Jahrhunderts die „Nr. 6“. Die Ziffer 6 ist durch eine später darüber 15 geschriebene „1“ verdeckt. Alte Signatur: „ad Fasc: III/N. Dep.: 18. Das Siegel fehlt; es scheint gewaltsam ab- gerissen worden zu sein, weil das Pergament an der Einhängestelle des Siegels zerrissen ist. — Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II S. 651, nr. 456 (kurzes Regest). 169. 1372 September 19. Prag. — Kaiser Karl IV. verleiht, unter Verzichtleistung auf das 2 königliche Heimfallsrecht, den Bürgern und Bewohnern der Stadt Budweis das Recht, ihren Be- sitz in und ausserhalb der Stadt nach ihrem Belieben an weltliche Personen verkaufen, verschen- ken oder vermachen zu können. Für den Fall, dass sie ohne Hinterlassung leiblicher Erben oder ohne letztwillige Verfügung sterben, soll ihr gesammter Besitz an ihre nächsten Blutsverwandten beiderlei Geschlechtes, welche mit der Stadt leiden, fallen. 1372 Septb. 19. Karolus quartus, diuina fauenta clemencia Romanorum imperator semper augustus et Boemie rex. Notum facimus tenore presencium vniuersis, quod desiderantes profectui ciuitatis nostre in Budweys cura benigni fauoris intendere, ita vt eius ciues et incole, fideles nostri, cel- situdini regali Boemie eo quidem melius seruire valeant, quo benignius fuerint regie liberalitatis clemencia consolati, quapropter animo deliberato, sano principum, baronum et procerum regni et 3o corone Boemie, nostrorum fidelium, accedente consilio, auctoritate regia Boemie, de certa nostra sciencia et regie celsitudinis gracia singulari supradictis ciuibus, heredibus, successoribus, poste- ritati et vniuersitati ipsorum et eidem ciuitati in Budweys nec non inhabitatoribus, qui sunt uel pro tempore fuerint, infrascriptam graciam pro nobis, heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie, fecimus, dedimus et concessimus, facimus, damus et concedimus imperpetuum virtute pre- 35 sencium graciose. Videlicet quod ex nunc in antea omnes et singuli ciues seu inhabitatores dicte ciuitatis Budweys et quilibet ipsorum heredes et successores sui imperpetuum libere possint et valeant vniuersas et singulas possessiones, hereditates, proprietates, allodia, agros, census, redditus, domos et bona sua mobilia et immobilia, in quibuscunque rebus consistant, intus et extra dictam ciuitatem in Budweys aut alibi, vbicunque talia sita noscuntur, quibuscunque eciam possint 40 vocabulis designari, cuicunque seculari dumtaxat homini seu persone vendere, legare, donare, testari et juxta sue voluntatis arbitrium ordinare jure hereditario possidendum juxta jura, mores et consuetudines ipsius ciuitatis Budweys actenus ab antiquo tempore obseruatas. Si autem aliquem seu aliquos ex dictis ciuibus seu inhabitatoribus predicte ciuitatis Budweys, viris et mulieribus, sine donacione, testamento, ordinacione seu disposicione, non relictis vtrius- que sexus legittimis heredibus ab hac luce migrare contingeret, ex tunc vniuerse et singule possessiones, hereditates, proprietates, allodia, agri, census, redditus, domus et bona mobilia et 25 45 I. 15
1372. 113 wiczenses volentes extendi, qui in solucionibus stewre, exaccionum, lozungarum, contribucio- num et aliorum onerum cum antedicta ciuitate Budwiczensi sustinent et sustinebunt tempori- bus affuturis. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo secundo, Indiccione decima, XIII° Ka- 5 lendas Octobris, regnorum nostrorum anno vicesimo septimo, imperii vero decimo octauo. [Auf dem Umbug von anderer Hand:] Ad relacionem domini Pauli de Jenczenstein Conradus de Gysenheim. [Auf der Rückseite:] Registrata]. Johannes Saxo. 1372 Septb. 13. Original auf Pergament in der Széchenyischen Landesbibliothek des Ungarischen National-Museums zu 10 Budapest. Auf der Rückseite in der Mitte ist (wohl noch in der kaiserlichen Kanzlei) der Name „Budweiz“ und unten neben dem Einschnitt, durch den der Pergamentstreifen für das Siegel gezogen war, die Ziffer „7" gesetzt worden (offenbar um bei der Expedition der zusammengelegten Urkunden desselben Wortlautes diese nicht zu ver- wechseln). Weiter findet sich auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Littera imperatoris super deuolu- ciones“, darunter von einer Hand des XVI. Jahrhunderts die „Nr. 6“. Die Ziffer 6 ist durch eine später darüber 15 geschriebene „1“ verdeckt. Alte Signatur: „ad Fasc: III/N. Dep.: 18. Das Siegel fehlt; es scheint gewaltsam ab- gerissen worden zu sein, weil das Pergament an der Einhängestelle des Siegels zerrissen ist. — Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II S. 651, nr. 456 (kurzes Regest). 169. 1372 September 19. Prag. — Kaiser Karl IV. verleiht, unter Verzichtleistung auf das 2 königliche Heimfallsrecht, den Bürgern und Bewohnern der Stadt Budweis das Recht, ihren Be- sitz in und ausserhalb der Stadt nach ihrem Belieben an weltliche Personen verkaufen, verschen- ken oder vermachen zu können. Für den Fall, dass sie ohne Hinterlassung leiblicher Erben oder ohne letztwillige Verfügung sterben, soll ihr gesammter Besitz an ihre nächsten Blutsverwandten beiderlei Geschlechtes, welche mit der Stadt leiden, fallen. 1372 Septb. 19. Karolus quartus, diuina fauenta clemencia Romanorum imperator semper augustus et Boemie rex. Notum facimus tenore presencium vniuersis, quod desiderantes profectui ciuitatis nostre in Budweys cura benigni fauoris intendere, ita vt eius ciues et incole, fideles nostri, cel- situdini regali Boemie eo quidem melius seruire valeant, quo benignius fuerint regie liberalitatis clemencia consolati, quapropter animo deliberato, sano principum, baronum et procerum regni et 3o corone Boemie, nostrorum fidelium, accedente consilio, auctoritate regia Boemie, de certa nostra sciencia et regie celsitudinis gracia singulari supradictis ciuibus, heredibus, successoribus, poste- ritati et vniuersitati ipsorum et eidem ciuitati in Budweys nec non inhabitatoribus, qui sunt uel pro tempore fuerint, infrascriptam graciam pro nobis, heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie, fecimus, dedimus et concessimus, facimus, damus et concedimus imperpetuum virtute pre- 35 sencium graciose. Videlicet quod ex nunc in antea omnes et singuli ciues seu inhabitatores dicte ciuitatis Budweys et quilibet ipsorum heredes et successores sui imperpetuum libere possint et valeant vniuersas et singulas possessiones, hereditates, proprietates, allodia, agros, census, redditus, domos et bona sua mobilia et immobilia, in quibuscunque rebus consistant, intus et extra dictam ciuitatem in Budweys aut alibi, vbicunque talia sita noscuntur, quibuscunque eciam possint 40 vocabulis designari, cuicunque seculari dumtaxat homini seu persone vendere, legare, donare, testari et juxta sue voluntatis arbitrium ordinare jure hereditario possidendum juxta jura, mores et consuetudines ipsius ciuitatis Budweys actenus ab antiquo tempore obseruatas. Si autem aliquem seu aliquos ex dictis ciuibus seu inhabitatoribus predicte ciuitatis Budweys, viris et mulieribus, sine donacione, testamento, ordinacione seu disposicione, non relictis vtrius- que sexus legittimis heredibus ab hac luce migrare contingeret, ex tunc vniuerse et singule possessiones, hereditates, proprietates, allodia, agri, census, redditus, domus et bona mobilia et 25 45 I. 15
Strana 114
114 1372. 1372 Septb. 19. immobilia, in quibuscunque rebus consistant, intus et extra ciuitatem in Budweys predictam aut alibi, vbicunque talia sita noscuntur, ad proximiores et propinquiores ita decedentis seu dece- dencium consangwineos masculini seu feminini sexus tunc superstites libere et jure hereditario deuoluantur sub omni modo, libertate et forma, quibus in talibus casu et articulis ciuitati nostre Maiori Pragensi graciam nostris regalibus litteris noscimur erogasse, graciam huius- 5 modi ad illos dumtaxat ciues et incolas n Budweys volentes extendi, qui in solucionibus stewre, exaccionum, lozungarum et aliarum contribucionum onera cum antedicta ciuitate Budweys susti- nent et sustinebunt temporibus affuturis. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testi- monio litterarum. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo secundo. In- diccione decima, XIII Kalendas Octobris, regnorum nostrorum anno vicesimo septimo, imperii vero 10 decimo octauo. f: Auf dem Umbug von anderer Hand :] Ad relacionem domini Pauli de Jenczenstein Conradus de Gysenheim. [: Auf der Rückseite :] Rfegistrata] Johannes de Geilnhusen. Original auf Pergament in der Széchenyi'schen Landesbibliothek des Ungarischen National-Museums in 15 Budapest. Auf der Rückseite über dem Einschnitt, durch welchen der Pergamentstreifen gezogen war, an dem das jetzt fehlende Siegel hieng, steht: „Budweys“, weiter oben der fast gleichzeitige Vermerk: „Littera imperatoris, quod possunt legare, cui volunt.“ Darunter die Bezeichnung: „Nr. 5“ aus dem XVII. Jahrhundert. Alte Signatur: „ad Fasc : III/ N. Dep: 17.“ Als Erben im J. 1842 die Urkunde im Budweiser Stadtarchiv für das Diplomatar des Böhmischen Museums in Prag abschrieb, befand sich an der Urkunde noch das „sehr schön erhaltene Siegel“. — 20 Čelakovský: „Cod. jur. mun. II 656, nr. 468 (kurzes Regest). Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 5127. — Dasselbe Privilegium hat Kaiser Karl IV. am 19. April 1371 der Stadt Brüx, am 13. December 1371 der Stadt Kutten- berg und am 19. September 1372 den Städten Aussig, Beraun, Brüx, Časlau, Chrudim, Deutschbrod, Hohenmauth, Kaaden, Kauřim, Klattau, Kolin, Königgrätz, Laun, Leitmeritz, Melnik, Mies, Nimburg, Pilsen, Pisek, Saaz, Schlan, Schüttenhofen, Tachau, Taus und Wodnian gegeben. 170. 1372 Oct. 20. 1372 October 20. Prag. — König Wenzel IV. bestätigt der Stadt Budweis das ihr von Kaiser Karl IV. verliehene Privilegium vom 19. September 1372 betreffend das freie Verfügungs- recht der Bürger über ihren gesammten Besitz. Wenceslaus, dei gracia Boemie rex, Brandenburgensis et Lusacie marchio et Slezie 30 dux. Notum facimus tenore presencium vniuersis, quod cupientes condicionem ciuitatis nostre Budweis facere meliorem, et ut ciues et incole ciuitatis eiusdem ad nostre maiestatis queuis obsequia studiosius peragenda eo forcius animentur, quo se a munificencia regie liberalitatis sen- serint vberius consolatos, hinc est, quod de serenissimi principis et domini, domini Karoli quarti, Romanorum imperatoris semper augusti et Boemie regis, illustris domini et genitoris 35 nostri precarissimi, speciali mandato regia auctoritate Boemie et nostre celsitudinis gracia singu- lari ciuibus et vniuersitati dicte ciuitatis Budweis, presentibus et futuris, in perpetuum conces- simus et presentibus concedimus graciose, quod ex nunc in antea quilibet seu quelibet ciuis mas- culini uel feminini sexus omnia bona sua mobilia et immobilia, in quibuscunque rebus con- sistant, sine quolibet impedimento donare possit cuicunque pariter et legare iuxta omnem 40 formam et jura eiusdem ciuitatis, secundum quod ipsorum placuerit voluntati. In casu autem, quocienscunque et quandocunque vnum uel plures ciuem uel ciues dicte ciuitatis Budweis abs- que legitimis vtriusque sexus heredibus continget mori seu decedere intestatum aut eciam inte- statos, vniuerse et singule possessiones, hereditates, proprietates et bona mobilia et immobilia, siue in allodiis, agris, censibus, redditibus seu quibuscunque bonis uel rebus consistant, intus et 45
114 1372. 1372 Septb. 19. immobilia, in quibuscunque rebus consistant, intus et extra ciuitatem in Budweys predictam aut alibi, vbicunque talia sita noscuntur, ad proximiores et propinquiores ita decedentis seu dece- dencium consangwineos masculini seu feminini sexus tunc superstites libere et jure hereditario deuoluantur sub omni modo, libertate et forma, quibus in talibus casu et articulis ciuitati nostre Maiori Pragensi graciam nostris regalibus litteris noscimur erogasse, graciam huius- 5 modi ad illos dumtaxat ciues et incolas n Budweys volentes extendi, qui in solucionibus stewre, exaccionum, lozungarum et aliarum contribucionum onera cum antedicta ciuitate Budweys susti- nent et sustinebunt temporibus affuturis. Presencium sub imperialis nostre maiestatis sigillo testi- monio litterarum. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo secundo. In- diccione decima, XIII Kalendas Octobris, regnorum nostrorum anno vicesimo septimo, imperii vero 10 decimo octauo. f: Auf dem Umbug von anderer Hand :] Ad relacionem domini Pauli de Jenczenstein Conradus de Gysenheim. [: Auf der Rückseite :] Rfegistrata] Johannes de Geilnhusen. Original auf Pergament in der Széchenyi'schen Landesbibliothek des Ungarischen National-Museums in 15 Budapest. Auf der Rückseite über dem Einschnitt, durch welchen der Pergamentstreifen gezogen war, an dem das jetzt fehlende Siegel hieng, steht: „Budweys“, weiter oben der fast gleichzeitige Vermerk: „Littera imperatoris, quod possunt legare, cui volunt.“ Darunter die Bezeichnung: „Nr. 5“ aus dem XVII. Jahrhundert. Alte Signatur: „ad Fasc : III/ N. Dep: 17.“ Als Erben im J. 1842 die Urkunde im Budweiser Stadtarchiv für das Diplomatar des Böhmischen Museums in Prag abschrieb, befand sich an der Urkunde noch das „sehr schön erhaltene Siegel“. — 20 Čelakovský: „Cod. jur. mun. II 656, nr. 468 (kurzes Regest). Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 5127. — Dasselbe Privilegium hat Kaiser Karl IV. am 19. April 1371 der Stadt Brüx, am 13. December 1371 der Stadt Kutten- berg und am 19. September 1372 den Städten Aussig, Beraun, Brüx, Časlau, Chrudim, Deutschbrod, Hohenmauth, Kaaden, Kauřim, Klattau, Kolin, Königgrätz, Laun, Leitmeritz, Melnik, Mies, Nimburg, Pilsen, Pisek, Saaz, Schlan, Schüttenhofen, Tachau, Taus und Wodnian gegeben. 170. 1372 Oct. 20. 1372 October 20. Prag. — König Wenzel IV. bestätigt der Stadt Budweis das ihr von Kaiser Karl IV. verliehene Privilegium vom 19. September 1372 betreffend das freie Verfügungs- recht der Bürger über ihren gesammten Besitz. Wenceslaus, dei gracia Boemie rex, Brandenburgensis et Lusacie marchio et Slezie 30 dux. Notum facimus tenore presencium vniuersis, quod cupientes condicionem ciuitatis nostre Budweis facere meliorem, et ut ciues et incole ciuitatis eiusdem ad nostre maiestatis queuis obsequia studiosius peragenda eo forcius animentur, quo se a munificencia regie liberalitatis sen- serint vberius consolatos, hinc est, quod de serenissimi principis et domini, domini Karoli quarti, Romanorum imperatoris semper augusti et Boemie regis, illustris domini et genitoris 35 nostri precarissimi, speciali mandato regia auctoritate Boemie et nostre celsitudinis gracia singu- lari ciuibus et vniuersitati dicte ciuitatis Budweis, presentibus et futuris, in perpetuum conces- simus et presentibus concedimus graciose, quod ex nunc in antea quilibet seu quelibet ciuis mas- culini uel feminini sexus omnia bona sua mobilia et immobilia, in quibuscunque rebus con- sistant, sine quolibet impedimento donare possit cuicunque pariter et legare iuxta omnem 40 formam et jura eiusdem ciuitatis, secundum quod ipsorum placuerit voluntati. In casu autem, quocienscunque et quandocunque vnum uel plures ciuem uel ciues dicte ciuitatis Budweis abs- que legitimis vtriusque sexus heredibus continget mori seu decedere intestatum aut eciam inte- statos, vniuerse et singule possessiones, hereditates, proprietates et bona mobilia et immobilia, siue in allodiis, agris, censibus, redditibus seu quibuscunque bonis uel rebus consistant, intus et 45
Strana 115
1372—1373. 115 extra ciuitatem Budweis predictam aut alibi vbicunque sitis, quibuscunque eciam specialibus vocabulis designentur, ad proximiores et propinquiores consangwineos masculini uel feminini sexus tunc superstites quouis impedimento cessante presentis regie concessionis nostre virtute libere et heraditarie deuoluentur omni jure, libertate, modo et forma, quibus in et 5 super casu et articulo similis fidelibus nostris ciuibus Maioris ciuitatis Pragensis per supradictum dominum et genitorem nostrum, Romanorum imperatorem tamquam Boemie regem, gracia facta esse dinoscitur, vt in literis maiestatis sue ipsis ciuibus Pragensibus desuper con- cessis clarius est expressum. Volumus tamen et signanter decernimus presentem concessionem et graciam ad illos ciues in Budweis solum extendi debere, qui in cottidianis steuris, exaccio- 10 nibus et losungis consueta dicte sustinent et sustinebunt futuris temporibus onera ciuitatis. Pre- sencium sub nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo secundo, xiij Kalendas Nouembris, regni nostri anno decimo. 1372 Oct. 20. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 12. Auf der Rückseite steht unmittelbar über dem Einschnitt, in welchen das Siegel eingehängt ist, der offenbar schon in der königlichen Kanzlei geschriebene Name: „Budweys“, 15 am Rande rechts die Ziffer „6“ (oder „9“). Weiter oben steht der gleichzeitige vom Budweiser Stadtschreiber her- rührende Vermerk: „Litera regis, quod quilibet ciuis legare potest sua bona, cui placet“, und darunter von späterer Hand die alte Bezeichnung: „N° 11.“ Alte Signatur: „Fasc:IIII N. Dep:“. An einem Pergamentstreifen hängt das grosse königliche Siegel, von welchem die rechte Hälfte abgeschlagen ist. Es zeigt den auf einem gothischen Gestühl sitzenden König. Diese Mittelfigur umrahmen sieben gothische Spitzbögen, und in den von diesen gebil- 20 deten Zwickeln befinden sich die sieben Wappen der Länder [Böhmen (doppelt geschwänzter Löwe), Luxemburg (Löwe). Oberlausitz (Mauer mit drei Zinnen),] Niederlausitz (Ochs), Sulzbach (fünf Lilien), Brandenburg (einköpfiger Adler) und Schlesien (einköpfiger Adler). Die Umschrift lautet: „[WENCESLAVS - QVARTVS - DEI - GRACIA. BOEMIE - REX - BRANDENBJVRGENSIS - ET - LVSACIE - MARCHIO - LVCZEMBVRGENSIS - ET - SLE- ZI[E-DVX]“. Auf der Rückseite des Siegels befindet sich in der Mitte das Gegensiegel in rothem Wachs: ein 25 doppelköpfiger Adler mit dem böhmischen Löwen auf der Brust, von einer Kreislinie umralmt. — Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 666, nr. 493 (kurzes Regest). — Gleichlautende Urkunden wurden den in der Anmerkung zu Nr. 169 angeführten Städten ausgefolgt, ausserdem ist auch noch eine Ausfertigung für die Stadt Jaroměř bekannt. 171. 1373 Januar 6. Luckau. — Kaiser Karl IV. verordnet zur Beförderung des Weinbaues 30 in Böhmen, dass mit Ausnahme einiger namentlich angeführter theurer Weinsorten, kein fremder Wein nach Böhmen eingeführt, daselbst geschenkt oder verkauft werden dürfe. Von diesem Ver- bote sind nur die Städte Kuttenberg, Budweis, Pisek und Deutschbrod ausgenommen. Der Wein- bergmeister wird beauftragt, allen diesem Verbote entgegen nach Böhmen gebrachten Wein mit Beschlag zu belegen, von dessen Erlös zwei Drittel an die königliche Kammer abzuführen sind, 35 während das Dritte dem Weinbergmeister verbleibt. 1373 Januar 6. 45 Wir Karl, von gots gnaden Romischer keiser, czu allen czeiten merer des reichs vnd kunig czu Behem, bekennen vnd tun kunt offenlich mit dem briefe allen den, die yn sehent oder horen lesen, das wir haben eigentlich bedacht vnd gemerket, wie vil trostes, frumes, gemaches vnd nuczes vnsern lieben getrewen den insezzen vnd inwonern des kunigreichs czu Behem, die nue 40 sein oder in czeiten werden, vnd demselben kunigreich von wegen des pawes vnd ubunge der weingarten vnd weinwachse doselbist maniguelticlich vnd ewiclich entsteen vnd komen muegen, darumb das ander insezzen des egenanten kunigreichs dester fleissiclicher arbeiten vnd meren sulchen pawen vnd dester williclicher kost darauff legen, so haben wir mit wolbedachtem mute, rate vnser fursten vnd getrewen, von kueniglicher macht czu Beheim vnd rechter wissen ewiclich geseczt vnd geboten, seczen vnd gebieten ouch mit krafft dicz brieues, das furbasmer ewiclich vberal das gancze jare nymands, er sey geistlich oder wertlich, wer er sey, dheinerley weyne, sie 15*
1372—1373. 115 extra ciuitatem Budweis predictam aut alibi vbicunque sitis, quibuscunque eciam specialibus vocabulis designentur, ad proximiores et propinquiores consangwineos masculini uel feminini sexus tunc superstites quouis impedimento cessante presentis regie concessionis nostre virtute libere et heraditarie deuoluentur omni jure, libertate, modo et forma, quibus in et 5 super casu et articulo similis fidelibus nostris ciuibus Maioris ciuitatis Pragensis per supradictum dominum et genitorem nostrum, Romanorum imperatorem tamquam Boemie regem, gracia facta esse dinoscitur, vt in literis maiestatis sue ipsis ciuibus Pragensibus desuper con- cessis clarius est expressum. Volumus tamen et signanter decernimus presentem concessionem et graciam ad illos ciues in Budweis solum extendi debere, qui in cottidianis steuris, exaccio- 10 nibus et losungis consueta dicte sustinent et sustinebunt futuris temporibus onera ciuitatis. Pre- sencium sub nostre maiestatis sigillo testimonio literarum. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo secundo, xiij Kalendas Nouembris, regni nostri anno decimo. 1372 Oct. 20. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 12. Auf der Rückseite steht unmittelbar über dem Einschnitt, in welchen das Siegel eingehängt ist, der offenbar schon in der königlichen Kanzlei geschriebene Name: „Budweys“, 15 am Rande rechts die Ziffer „6“ (oder „9“). Weiter oben steht der gleichzeitige vom Budweiser Stadtschreiber her- rührende Vermerk: „Litera regis, quod quilibet ciuis legare potest sua bona, cui placet“, und darunter von späterer Hand die alte Bezeichnung: „N° 11.“ Alte Signatur: „Fasc:IIII N. Dep:“. An einem Pergamentstreifen hängt das grosse königliche Siegel, von welchem die rechte Hälfte abgeschlagen ist. Es zeigt den auf einem gothischen Gestühl sitzenden König. Diese Mittelfigur umrahmen sieben gothische Spitzbögen, und in den von diesen gebil- 20 deten Zwickeln befinden sich die sieben Wappen der Länder [Böhmen (doppelt geschwänzter Löwe), Luxemburg (Löwe). Oberlausitz (Mauer mit drei Zinnen),] Niederlausitz (Ochs), Sulzbach (fünf Lilien), Brandenburg (einköpfiger Adler) und Schlesien (einköpfiger Adler). Die Umschrift lautet: „[WENCESLAVS - QVARTVS - DEI - GRACIA. BOEMIE - REX - BRANDENBJVRGENSIS - ET - LVSACIE - MARCHIO - LVCZEMBVRGENSIS - ET - SLE- ZI[E-DVX]“. Auf der Rückseite des Siegels befindet sich in der Mitte das Gegensiegel in rothem Wachs: ein 25 doppelköpfiger Adler mit dem böhmischen Löwen auf der Brust, von einer Kreislinie umralmt. — Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 666, nr. 493 (kurzes Regest). — Gleichlautende Urkunden wurden den in der Anmerkung zu Nr. 169 angeführten Städten ausgefolgt, ausserdem ist auch noch eine Ausfertigung für die Stadt Jaroměř bekannt. 171. 1373 Januar 6. Luckau. — Kaiser Karl IV. verordnet zur Beförderung des Weinbaues 30 in Böhmen, dass mit Ausnahme einiger namentlich angeführter theurer Weinsorten, kein fremder Wein nach Böhmen eingeführt, daselbst geschenkt oder verkauft werden dürfe. Von diesem Ver- bote sind nur die Städte Kuttenberg, Budweis, Pisek und Deutschbrod ausgenommen. Der Wein- bergmeister wird beauftragt, allen diesem Verbote entgegen nach Böhmen gebrachten Wein mit Beschlag zu belegen, von dessen Erlös zwei Drittel an die königliche Kammer abzuführen sind, 35 während das Dritte dem Weinbergmeister verbleibt. 1373 Januar 6. 45 Wir Karl, von gots gnaden Romischer keiser, czu allen czeiten merer des reichs vnd kunig czu Behem, bekennen vnd tun kunt offenlich mit dem briefe allen den, die yn sehent oder horen lesen, das wir haben eigentlich bedacht vnd gemerket, wie vil trostes, frumes, gemaches vnd nuczes vnsern lieben getrewen den insezzen vnd inwonern des kunigreichs czu Behem, die nue 40 sein oder in czeiten werden, vnd demselben kunigreich von wegen des pawes vnd ubunge der weingarten vnd weinwachse doselbist maniguelticlich vnd ewiclich entsteen vnd komen muegen, darumb das ander insezzen des egenanten kunigreichs dester fleissiclicher arbeiten vnd meren sulchen pawen vnd dester williclicher kost darauff legen, so haben wir mit wolbedachtem mute, rate vnser fursten vnd getrewen, von kueniglicher macht czu Beheim vnd rechter wissen ewiclich geseczt vnd geboten, seczen vnd gebieten ouch mit krafft dicz brieues, das furbasmer ewiclich vberal das gancze jare nymands, er sey geistlich oder wertlich, wer er sey, dheinerley weyne, sie 15*
Strana 116
116 1373. weren Vngerisch, Osterrisch, Merhenisch, Francken, Swebisch, Elsazzer, Reynische oder anderer lande weyne, die vzwendig dem kuenigreich czu Behem gelegen sein, wie man die benennen mag mit sunderlichen worten, on alleyne Vernatsch, Malwasy, Romany, Welischweyn, Poczner, Rayfal vnd ander sulche tewre weyn in sulche stete, merkte, dorfer vnd gueter, die vns vnd die kronen czu Beheim, epte, geistliche leuthe oder closter doselbist angehoren, furen noch si dorinne ver- kaufen oder schencken sulle oder muege in dheinerweis, vzgenomen dem Perge zun Kutten, den steten Budweys, Pysk vnd Deutschembrod. Vnd darumb emphelhen vnd gebieten wir dem perkmeister der weingarten zu Beheim, der nue ist oder in czeiten wirdet, vnd geben ym ouch des volle vnd gancze macht, das er alle sulche weine, die wieder sulche vnser gesecze vnd gebote gefuret, geschenket oder vorkauft wuerden, wo er die begreiffen vnd ankomen muege, in sulchen 10 steten, merkten, dorfern vnd guetern, die vns, der krone czu Beheim vnd geistlich leute vnd closter der selben kron angehoren, ofhalde, sich der vnterwinde vnd der czwei teil in vnser kunig- liche camer antwurte vnd das dritte teil ym behalten vnd in seinen nucz wenden sulle [vnd] muge. Mit vrkund dicz brieues versigelt mit vnser keiserlichen maiestat insigel, der geben ist czu Luckow nach Cristi geburte dreiczenhundert jare, dornach in dem dreyvndsibenczigsten jare, an 15 dem heiligen Obristen Tage, vnser reiche in dem siben vnd czwenczigisten vnd des keisertums in dem achtczehenden jare. 5 1373 Januar 6. Gedruckt nach der Abschrift im „Liber vetustissimus privilegiorum“ des Prager Stadtarchivs Nr. 993, pag. 75 bei Pelzel: „Karl IV.“ Bd. II, UB. S. 353, Nr. CCXXXIV und bei Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II. 153—154, nr. 94. Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 5167. 20 1373 April 5 172. 1373 April 5. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Schuster Heyndl auf seinem Hause und Garten, welche hinter dem Hofe des Jäkelhartl in der Scheiben genannten Flur gelegen sind, einen Jahreszins von einem halben Schock Prager Groschen versichert habe, für welchen Tuch für die Armen gekauft werden soll. 25 Nos Wenceslaus judex, Martinus de Eylaw, Vllinus circa claustrum, Vlricus Drátlini, Alblinus pannifex, Heyndlinus Kampnêr, Hermannus Schutter, Nico- laus Kutrer, Johlinus Stankonis, Cunradus Fewrhak, Jessko Kulhan, Thom- linus vector, Nicolaus Faulfisch ceterique jurati ciues in Budweis, tenore presencium notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Heyndlinus sutor, frater Madaleneri, nostre accola ciuitatis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area nec non et orto retro curiam Jakel- hartlini in agro dicto Scheiben sitis et locatis mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census perpetuis temporibus per eum uel dicte domus seu orti possessorem dandam et soluendam pro tunc juratis pro quinque sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem 35 promisit prefatus Heindlinus et bona sua fide promittit annis singulis in vno*) subnotato termino**) dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet dominica Judica, indiuisim. Si vero...... Pro quo quidem censu scabini antedicti pannos inter pauperes distribuendos emere tenebuntur. In cuius rei testimonium sigil- lum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo septua- gesimo tercio, feria tercia ante Domine ne longe. 30 40 Original auf Pergament mit dem wohlerhaltenen, an einem Pergamentstreifen hängenden, grossen Stadt- siegel im B. St.-A. Nr. 45. Auf der Rückseite die gleichzeitige Aufschrift: „Media sexagena census super Heynd- lino sutore pro panno pauperibus“, und die Bezeichnung „A“. Alte Signatur: „ad Fasc: III, N. Dep: 19“. *) Steht auf Rasur. — ) Im Original steht : „subnotatis terminis".
116 1373. weren Vngerisch, Osterrisch, Merhenisch, Francken, Swebisch, Elsazzer, Reynische oder anderer lande weyne, die vzwendig dem kuenigreich czu Behem gelegen sein, wie man die benennen mag mit sunderlichen worten, on alleyne Vernatsch, Malwasy, Romany, Welischweyn, Poczner, Rayfal vnd ander sulche tewre weyn in sulche stete, merkte, dorfer vnd gueter, die vns vnd die kronen czu Beheim, epte, geistliche leuthe oder closter doselbist angehoren, furen noch si dorinne ver- kaufen oder schencken sulle oder muege in dheinerweis, vzgenomen dem Perge zun Kutten, den steten Budweys, Pysk vnd Deutschembrod. Vnd darumb emphelhen vnd gebieten wir dem perkmeister der weingarten zu Beheim, der nue ist oder in czeiten wirdet, vnd geben ym ouch des volle vnd gancze macht, das er alle sulche weine, die wieder sulche vnser gesecze vnd gebote gefuret, geschenket oder vorkauft wuerden, wo er die begreiffen vnd ankomen muege, in sulchen 10 steten, merkten, dorfern vnd guetern, die vns, der krone czu Beheim vnd geistlich leute vnd closter der selben kron angehoren, ofhalde, sich der vnterwinde vnd der czwei teil in vnser kunig- liche camer antwurte vnd das dritte teil ym behalten vnd in seinen nucz wenden sulle [vnd] muge. Mit vrkund dicz brieues versigelt mit vnser keiserlichen maiestat insigel, der geben ist czu Luckow nach Cristi geburte dreiczenhundert jare, dornach in dem dreyvndsibenczigsten jare, an 15 dem heiligen Obristen Tage, vnser reiche in dem siben vnd czwenczigisten vnd des keisertums in dem achtczehenden jare. 5 1373 Januar 6. Gedruckt nach der Abschrift im „Liber vetustissimus privilegiorum“ des Prager Stadtarchivs Nr. 993, pag. 75 bei Pelzel: „Karl IV.“ Bd. II, UB. S. 353, Nr. CCXXXIV und bei Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II. 153—154, nr. 94. Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 5167. 20 1373 April 5 172. 1373 April 5. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Schuster Heyndl auf seinem Hause und Garten, welche hinter dem Hofe des Jäkelhartl in der Scheiben genannten Flur gelegen sind, einen Jahreszins von einem halben Schock Prager Groschen versichert habe, für welchen Tuch für die Armen gekauft werden soll. 25 Nos Wenceslaus judex, Martinus de Eylaw, Vllinus circa claustrum, Vlricus Drátlini, Alblinus pannifex, Heyndlinus Kampnêr, Hermannus Schutter, Nico- laus Kutrer, Johlinus Stankonis, Cunradus Fewrhak, Jessko Kulhan, Thom- linus vector, Nicolaus Faulfisch ceterique jurati ciues in Budweis, tenore presencium notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Heyndlinus sutor, frater Madaleneri, nostre accola ciuitatis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area nec non et orto retro curiam Jakel- hartlini in agro dicto Scheiben sitis et locatis mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census perpetuis temporibus per eum uel dicte domus seu orti possessorem dandam et soluendam pro tunc juratis pro quinque sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem 35 promisit prefatus Heindlinus et bona sua fide promittit annis singulis in vno*) subnotato termino**) dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet dominica Judica, indiuisim. Si vero...... Pro quo quidem censu scabini antedicti pannos inter pauperes distribuendos emere tenebuntur. In cuius rei testimonium sigil- lum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo septua- gesimo tercio, feria tercia ante Domine ne longe. 30 40 Original auf Pergament mit dem wohlerhaltenen, an einem Pergamentstreifen hängenden, grossen Stadt- siegel im B. St.-A. Nr. 45. Auf der Rückseite die gleichzeitige Aufschrift: „Media sexagena census super Heynd- lino sutore pro panno pauperibus“, und die Bezeichnung „A“. Alte Signatur: „ad Fasc: III, N. Dep: 19“. *) Steht auf Rasur. — ) Im Original steht : „subnotatis terminis".
Strana 117
1373. 117 173. 1373 April 8. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger und Weber Hessl auf seinem, dem Hause des Kunkrl gegenüberliegenden Eckhause einen an die Schöffen auszuzahlenden Zins von einem halben Schock Prager Groschen versichert habe, 5 der zum Ankauf von Tuch für die Armen bestimmt ist. (Dieser Zins überging dann auf das Haus des Bäckers Paul in der Priestergasse und später haftete er auf dem einer Frau Schretl und ihrer Tochter gehörigen Hause). 1373 April 8. Nos Wenceslaus judex, Martinus de Eylaw, Vllinus circa claustrum, Vlricus Dratlini, Alblinus pannifex, Heindlinus Kampnêr, Hermannus Schutter, Nicolaus 10 Kutrêr, Johlinus Stankonis, Conradus Fewrhak, Jessko Kulhan, Thomlinus vector, Nicolaus Faulfisch ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Hèsslinus textor, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat in acie ex opposito Kunkrlini sita et locata mediam 15 sexagenam grossorum Pragensis monete census perpetuis temporibus per eum uel dicte domus siue aree possessorem dandam et soluendam annis singulis in vno*) subnotato termino dare, persoluere et finaliter expe- dire, videlicet in festo dominice Judica, indiuisim pro tunc juratis scabinis pro quinque sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Si vero prefatus Hesslinus..... Pro quo quidem censu scabini pannos inter pauperes distribuendos emere tenebuntur. In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre pre- 20 sentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo tercio, feria sexta ante dominicam Domine ne longe. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 46. Auf der Rückseite in der Ecke rechts unten der gleichzeitige Vermerk „dedit“, ferner aus dem XV. Jahrhundert die Notiz: „Item media [sexag.] census super domo Pauli pistoris in vico sacerdotum“, 25 und die alte Bezeichnung „C“. Alte Signatur „ad Fasc: III N. Dep: 20.“ Das wohlerhaltene Stadtsiegel hängt an einem von einer Urkunde herrührenden Pergamentstreifen. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 3 unter den „Lit- tere pro pannis pauperum“ sub lit. „C“ mit dem Beisatz: „Respondet Ssretlonissa cum filia cum domo sua, que est iuxta domum Czahandrlini“ 30 174. 1373 April 11. [Budweis]. — Der Budweiser Pfarrer Bohunco beurkundet die von dem verstorbenen Schulrector und Stadtschreiber in Budweis Magister Friedrich letztwillig angeordnete Stiftung eines jährlichen Zinses von drei Schock Prager Groschen für den Budweiser Pfarrer, dessen Kapläne, den Schulmeister und Glöckner zum Zwecke der Abhaltung von Seelenmessen und Andachten an jedem Sonntage. 1373 April 11. In nomine sancte et indiuidue Trinitatis Amen. Qui vir discretus et honestus magister Fridricus, olim scolarum in Budways rector atque notarius eiusdem ciuitatis, sanus mente et corpore existens, suam ac suorum perpendens predecessorum salutem, cupiens pro ter- renis celestia, pro temporalibus accipere eternaliter duratura, ordinavit et legauit tres sexa- genas grossorum denariorum Pragensium perpetui census siue pensionis plebano ecclesie 4o sancti Nicolai, vicariis suis, magistro scole et campanatori, plebano prefato dimidietatem census, vicariis autem, magistro scole et campanatori residuam dimidietatem census predicti equa- liter diuidendo ita, ut quidem ipsi plebanus, vicarii, magister scole et campanator debent ac tenentur singulis diebus dominicis perpetue in sero vigilias trium leccionum, in mane uero 35 *) Steht auf Rasur.
1373. 117 173. 1373 April 8. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger und Weber Hessl auf seinem, dem Hause des Kunkrl gegenüberliegenden Eckhause einen an die Schöffen auszuzahlenden Zins von einem halben Schock Prager Groschen versichert habe, 5 der zum Ankauf von Tuch für die Armen bestimmt ist. (Dieser Zins überging dann auf das Haus des Bäckers Paul in der Priestergasse und später haftete er auf dem einer Frau Schretl und ihrer Tochter gehörigen Hause). 1373 April 8. Nos Wenceslaus judex, Martinus de Eylaw, Vllinus circa claustrum, Vlricus Dratlini, Alblinus pannifex, Heindlinus Kampnêr, Hermannus Schutter, Nicolaus 10 Kutrêr, Johlinus Stankonis, Conradus Fewrhak, Jessko Kulhan, Thomlinus vector, Nicolaus Faulfisch ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Hèsslinus textor, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat in acie ex opposito Kunkrlini sita et locata mediam 15 sexagenam grossorum Pragensis monete census perpetuis temporibus per eum uel dicte domus siue aree possessorem dandam et soluendam annis singulis in vno*) subnotato termino dare, persoluere et finaliter expe- dire, videlicet in festo dominice Judica, indiuisim pro tunc juratis scabinis pro quinque sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Si vero prefatus Hesslinus..... Pro quo quidem censu scabini pannos inter pauperes distribuendos emere tenebuntur. In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre pre- 20 sentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo tercio, feria sexta ante dominicam Domine ne longe. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 46. Auf der Rückseite in der Ecke rechts unten der gleichzeitige Vermerk „dedit“, ferner aus dem XV. Jahrhundert die Notiz: „Item media [sexag.] census super domo Pauli pistoris in vico sacerdotum“, 25 und die alte Bezeichnung „C“. Alte Signatur „ad Fasc: III N. Dep: 20.“ Das wohlerhaltene Stadtsiegel hängt an einem von einer Urkunde herrührenden Pergamentstreifen. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 3 unter den „Lit- tere pro pannis pauperum“ sub lit. „C“ mit dem Beisatz: „Respondet Ssretlonissa cum filia cum domo sua, que est iuxta domum Czahandrlini“ 30 174. 1373 April 11. [Budweis]. — Der Budweiser Pfarrer Bohunco beurkundet die von dem verstorbenen Schulrector und Stadtschreiber in Budweis Magister Friedrich letztwillig angeordnete Stiftung eines jährlichen Zinses von drei Schock Prager Groschen für den Budweiser Pfarrer, dessen Kapläne, den Schulmeister und Glöckner zum Zwecke der Abhaltung von Seelenmessen und Andachten an jedem Sonntage. 1373 April 11. In nomine sancte et indiuidue Trinitatis Amen. Qui vir discretus et honestus magister Fridricus, olim scolarum in Budways rector atque notarius eiusdem ciuitatis, sanus mente et corpore existens, suam ac suorum perpendens predecessorum salutem, cupiens pro ter- renis celestia, pro temporalibus accipere eternaliter duratura, ordinavit et legauit tres sexa- genas grossorum denariorum Pragensium perpetui census siue pensionis plebano ecclesie 4o sancti Nicolai, vicariis suis, magistro scole et campanatori, plebano prefato dimidietatem census, vicariis autem, magistro scole et campanatori residuam dimidietatem census predicti equa- liter diuidendo ita, ut quidem ipsi plebanus, vicarii, magister scole et campanator debent ac tenentur singulis diebus dominicis perpetue in sero vigilias trium leccionum, in mane uero 35 *) Steht auf Rasur.
Strana 118
118 1373. missam defunctorum peragere et decantare sub pena subnotata. Igitur ego Bohunco, ple- banus ecclesie prefate, recognosco et fateor pro me et successoribus meis, dicte mee ecclesie ple- banis, vicariis et aliis premissis, ipsum testamentum, quod prefatus magister Fridricus, rector scolarum atque notarius ciuitatis Budways perpetue exequendo disposuit, ordinauit et fecit, sin- gulis diebus dominicis, puta in sero cum vigiliis trium leccionum et exequiis, in mane vero missa 5 defunctorum cum commemoracionibus fideliter exequi, peragere et decantare. Si uero, quod absit, ego Bohunco, sepedicte ecclesie plebanus, per me uel successores meos, dicte mee ecclesie ple- banos, sepedictum testamentum iuxta ipsum prelibatus magister Fridricus disposuit et ordinauit per me non exequerer seu mei successores non exequerentur, vt prefertur, quod tunc statim ipse census siue pensio prefata super religiosos viros fratres Predicatores domus sancte Marie in 10 pretacta ciuitate Budways cedi deberet perpetuo et deriuari. Quapropter ego prelibatus Bo- hunco, sepefate ecclesie plebanus, petiui ac rogaui viros discretos et honestos, judicem et ju- ratos ciuitatis Budways, vt ipsi presentem literam munimine appensionis sigilli ciuitatis sue maioris roborarent, quod omnia premissa ac premissorum quodlibet ad perpetuam execucionem grata, rata atque firma perpetuo obseruarentur. Nos vero Wencezlaus judex, Martinus de 15 Eylaw, Vllinus circa claustrum, Vlricus Dratlini, Alblinus pannifex, Hermannus Schutter, Haindlinus Cammer, Johlinus gener Stanconis, Nicolaus Faulfisch, Tomlinus vector, Nicolaus Cutrer, Conradus Feurhak et Jesco Kulhan, jurati ciues in Budways, recognoscimus et fatemur, nos ad preces domini Bohunconis plebani sigillum ciuitatis nostre maius ad perpetuam dicti testamenti execucionem sub pena prenotata et in testi- 20 monium presenti litere appendisse. In cuius rei testimonium et robur ego memoratus Bohunco plebanus sigillum meum proprium ad sigillum judicis et juratorum prescriptorum presenti litere duxi appendendum. Datum et actum feria secunda proxima ante festum Resureccionis domini, anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo tercio. 1373 April 11. Original auf Pergament im Archiv des b. Museums in Prag. Auf der Rückseite steht ober dem Ein- 25 schuitte, in welchem das Stadtsiegel eingehängt ist, von einer Hand des XIV. Jahrhunderts: „Nicolaus de Du- biczen“, was eine spätere Hand mit blasser Tinte durchstrichen hat. Daneben steht die Signatur: „D 31“ aus dem XVII. Jahrhundert, und weiter oben die Bezeichnung „G“ aus dem XVI. Jahrhundert. An der Urkunde hän- gen an schmalen Pergamentstreifen zwei kreisrunde Siegel in gewöhnlichem Wachs: 1. Im Mittelfelde der h. Nico- laus in ganzer Gestalt mit segnend erhobener Rechten und in der Linken den Bischofstab haltend. Umschrift in 30 Majuskeln: „S . BOHVNCONIS - PLEB - IN - BVDW[EIJS .“. — 2. Das grosse Budweiser Stadtsiegel. 175. 1373 April 23. 1373 April 23. [Prag]. — An der Juristen-Facultät der Prager Universität wird unter anderen der Altarist Wenzel aus Budweis immatriculirt. Sub annorum domini 1373tio a festo beati Georgii Joannes praepositus Granzoy de 35 Saxonia, tunc rector, inscripsit matricae infra notatos: . . . . . Dominus Joannes Ulricus de Noua-domo cum domino Francisco magistro suo. 14 grossos .. ... Wenceslaus, altarista in Budewicz. 6 grossos. Monumenta hist. univ. Car. Ferd. Pragensis. Tom. II: Album seu Matricula facultatis juri- dicae universitatis Pragensis ab anno Christi 1372 usque ad annum 1418. Pars I, pag. 29—30. (Natio Boemorum). 40 1373. 176. 1373 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Tuchmacher Hensl aus Pomuk auf seinem Hofe und den zugehörigen Grundstücken einen dem Altar des h. Johann des Täufers bzw. der h. Katharina gehörigen Jahreszins von einem Schock Groschen
118 1373. missam defunctorum peragere et decantare sub pena subnotata. Igitur ego Bohunco, ple- banus ecclesie prefate, recognosco et fateor pro me et successoribus meis, dicte mee ecclesie ple- banis, vicariis et aliis premissis, ipsum testamentum, quod prefatus magister Fridricus, rector scolarum atque notarius ciuitatis Budways perpetue exequendo disposuit, ordinauit et fecit, sin- gulis diebus dominicis, puta in sero cum vigiliis trium leccionum et exequiis, in mane vero missa 5 defunctorum cum commemoracionibus fideliter exequi, peragere et decantare. Si uero, quod absit, ego Bohunco, sepedicte ecclesie plebanus, per me uel successores meos, dicte mee ecclesie ple- banos, sepedictum testamentum iuxta ipsum prelibatus magister Fridricus disposuit et ordinauit per me non exequerer seu mei successores non exequerentur, vt prefertur, quod tunc statim ipse census siue pensio prefata super religiosos viros fratres Predicatores domus sancte Marie in 10 pretacta ciuitate Budways cedi deberet perpetuo et deriuari. Quapropter ego prelibatus Bo- hunco, sepefate ecclesie plebanus, petiui ac rogaui viros discretos et honestos, judicem et ju- ratos ciuitatis Budways, vt ipsi presentem literam munimine appensionis sigilli ciuitatis sue maioris roborarent, quod omnia premissa ac premissorum quodlibet ad perpetuam execucionem grata, rata atque firma perpetuo obseruarentur. Nos vero Wencezlaus judex, Martinus de 15 Eylaw, Vllinus circa claustrum, Vlricus Dratlini, Alblinus pannifex, Hermannus Schutter, Haindlinus Cammer, Johlinus gener Stanconis, Nicolaus Faulfisch, Tomlinus vector, Nicolaus Cutrer, Conradus Feurhak et Jesco Kulhan, jurati ciues in Budways, recognoscimus et fatemur, nos ad preces domini Bohunconis plebani sigillum ciuitatis nostre maius ad perpetuam dicti testamenti execucionem sub pena prenotata et in testi- 20 monium presenti litere appendisse. In cuius rei testimonium et robur ego memoratus Bohunco plebanus sigillum meum proprium ad sigillum judicis et juratorum prescriptorum presenti litere duxi appendendum. Datum et actum feria secunda proxima ante festum Resureccionis domini, anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo tercio. 1373 April 11. Original auf Pergament im Archiv des b. Museums in Prag. Auf der Rückseite steht ober dem Ein- 25 schuitte, in welchem das Stadtsiegel eingehängt ist, von einer Hand des XIV. Jahrhunderts: „Nicolaus de Du- biczen“, was eine spätere Hand mit blasser Tinte durchstrichen hat. Daneben steht die Signatur: „D 31“ aus dem XVII. Jahrhundert, und weiter oben die Bezeichnung „G“ aus dem XVI. Jahrhundert. An der Urkunde hän- gen an schmalen Pergamentstreifen zwei kreisrunde Siegel in gewöhnlichem Wachs: 1. Im Mittelfelde der h. Nico- laus in ganzer Gestalt mit segnend erhobener Rechten und in der Linken den Bischofstab haltend. Umschrift in 30 Majuskeln: „S . BOHVNCONIS - PLEB - IN - BVDW[EIJS .“. — 2. Das grosse Budweiser Stadtsiegel. 175. 1373 April 23. 1373 April 23. [Prag]. — An der Juristen-Facultät der Prager Universität wird unter anderen der Altarist Wenzel aus Budweis immatriculirt. Sub annorum domini 1373tio a festo beati Georgii Joannes praepositus Granzoy de 35 Saxonia, tunc rector, inscripsit matricae infra notatos: . . . . . Dominus Joannes Ulricus de Noua-domo cum domino Francisco magistro suo. 14 grossos .. ... Wenceslaus, altarista in Budewicz. 6 grossos. Monumenta hist. univ. Car. Ferd. Pragensis. Tom. II: Album seu Matricula facultatis juri- dicae universitatis Pragensis ab anno Christi 1372 usque ad annum 1418. Pars I, pag. 29—30. (Natio Boemorum). 40 1373. 176. 1373 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Tuchmacher Hensl aus Pomuk auf seinem Hofe und den zugehörigen Grundstücken einen dem Altar des h. Johann des Täufers bzw. der h. Katharina gehörigen Jahreszins von einem Schock Groschen
Strana 119
1373—1374. 119 versichert habe. (Später haftete dieser Zins auf demselben Hofe, der einst dem Prokop gehört hatte 1373. und nunmehr in den Besitz des Woldner übergegangen war.) Nos Wenceslaus judex, Vllinus iuxta claustrum, Martinus de Eylaw, Hoidli- nus Champner etc. super Henzlinum pannificem de Pomuk et curia sua cum tribus la- 5 neis et xvij jugeribus vnam sexagenam grossorum census. Anno domini Mecclxxiij°. Respondet Woldner cum predicta curia sua olim Procopij. „Zinsregister“ S. 66 und „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 43 unter den „Littere s. Johannis Baptiste alias s. Katherine" sub lit. „L“. 10 177. 1374—1384. — Unter den Advocaten des Prager erzbischöflichen Consistoriums (advocati, procuratores consistorii) wird in den Jahren 1374—1384 auch ein Jacob von Bud- weis genannt. 1374— 1384. Tomek W. W.: „Dějepis města Prahy“ V, 111; Tadra: „Acta judiciaria" II (s. den Index sub Prag, advocati et procuratores consistorii). 178. 1374 März 3. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Stephan Faulfisch einen für den h. Kreuzaltar in der Pfarrkirche bestimmten Zins von einem Schock Prager Groschen auf seiner zwischen der Wiesenmühle und dem Dorfe Leitnowitz an der Moldau gelegenen Wiese sichergestellt habe. (Der Zins, für welchen Scelenmessen für den 20 verstorbenen Pfarrer Bohunco gelesen wurden, haftete später auf dem Hause des Wolfl, dann auf dem, einst dem Haller gehörigen, am Ringplats zwischen den Häusern des Prokop Schiter und des Pukl gelegenen Hause des Martin Tučny. Nach der Theilung des Zinses war ein halbes Schock Groschen auf dem zwischen den Häusern des Krämers Christian und des Andreas von Strodenitz am Ringplatz gelegenen Hause versichert.) 1374 März 3. 15 Nos Wenceslaus judex, Martinus Eylaw, Vlinus circa claustrum, Vlricus Dratlini, Nicolaus Kuthrer, Hendlinus Campner, Hermannus Schütter, Cun- radus*) Fewrhak ceterique jurati ciues ciuitatis Budweis notum facimus vniuersis presentem per tenorem, quod constitutus coram nobis honestus vir Stephanus Faulfisch, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu 30 super prato suo sito inter molendinum Wismül et Laytmaricz iuxta Multauiam vnam sexagenam grossorum Pragensis monete census per eum uel dicti prati possessorem perpetuis tem- poribus dandam et soluendam altari sancte Crucis in ecclesia nostra parochiali et ipsius cappellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro decem sexagenis se rite, libere ac legittime vendidisse. Quemquidem censum siue pensionem promisit prefatus Stephanus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus sub- 35 notatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo sancti Galli mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census, et in festo sancti Georij deinde continuo secuturo similiter mediam sexagenam grossorum census siue pensionis prefate. Si vero ....... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo quarto, feria sexta proxima ante dominicam Oculi. 25 40 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 49. Auf der Rückseite die gleichzeitige Notiz: „Vna sexagena census super prato Judicisse pro seruicio domini Bohunconis plebani,“ und die alte Bezeichnung „N“. Alte Signatur: „Fasc: III N. Dep:“ Das Siegel fehlt. — Eingetragen unter den „Littere s. Crucis alias Corporis Christi“ sub lit. „N“ im „Lib. mem. dec. B. Budw. I, S. 56 mit dem Zusatz: „Respondet Wolflinus pro seruicio domini Bohunkonis“ 45 *) Im Orig.: »Curandus«.
1373—1374. 119 versichert habe. (Später haftete dieser Zins auf demselben Hofe, der einst dem Prokop gehört hatte 1373. und nunmehr in den Besitz des Woldner übergegangen war.) Nos Wenceslaus judex, Vllinus iuxta claustrum, Martinus de Eylaw, Hoidli- nus Champner etc. super Henzlinum pannificem de Pomuk et curia sua cum tribus la- 5 neis et xvij jugeribus vnam sexagenam grossorum census. Anno domini Mecclxxiij°. Respondet Woldner cum predicta curia sua olim Procopij. „Zinsregister“ S. 66 und „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 43 unter den „Littere s. Johannis Baptiste alias s. Katherine" sub lit. „L“. 10 177. 1374—1384. — Unter den Advocaten des Prager erzbischöflichen Consistoriums (advocati, procuratores consistorii) wird in den Jahren 1374—1384 auch ein Jacob von Bud- weis genannt. 1374— 1384. Tomek W. W.: „Dějepis města Prahy“ V, 111; Tadra: „Acta judiciaria" II (s. den Index sub Prag, advocati et procuratores consistorii). 178. 1374 März 3. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Stephan Faulfisch einen für den h. Kreuzaltar in der Pfarrkirche bestimmten Zins von einem Schock Prager Groschen auf seiner zwischen der Wiesenmühle und dem Dorfe Leitnowitz an der Moldau gelegenen Wiese sichergestellt habe. (Der Zins, für welchen Scelenmessen für den 20 verstorbenen Pfarrer Bohunco gelesen wurden, haftete später auf dem Hause des Wolfl, dann auf dem, einst dem Haller gehörigen, am Ringplats zwischen den Häusern des Prokop Schiter und des Pukl gelegenen Hause des Martin Tučny. Nach der Theilung des Zinses war ein halbes Schock Groschen auf dem zwischen den Häusern des Krämers Christian und des Andreas von Strodenitz am Ringplatz gelegenen Hause versichert.) 1374 März 3. 15 Nos Wenceslaus judex, Martinus Eylaw, Vlinus circa claustrum, Vlricus Dratlini, Nicolaus Kuthrer, Hendlinus Campner, Hermannus Schütter, Cun- radus*) Fewrhak ceterique jurati ciues ciuitatis Budweis notum facimus vniuersis presentem per tenorem, quod constitutus coram nobis honestus vir Stephanus Faulfisch, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu 30 super prato suo sito inter molendinum Wismül et Laytmaricz iuxta Multauiam vnam sexagenam grossorum Pragensis monete census per eum uel dicti prati possessorem perpetuis tem- poribus dandam et soluendam altari sancte Crucis in ecclesia nostra parochiali et ipsius cappellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro decem sexagenis se rite, libere ac legittime vendidisse. Quemquidem censum siue pensionem promisit prefatus Stephanus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus sub- 35 notatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo sancti Galli mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census, et in festo sancti Georij deinde continuo secuturo similiter mediam sexagenam grossorum census siue pensionis prefate. Si vero ....... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo quarto, feria sexta proxima ante dominicam Oculi. 25 40 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 49. Auf der Rückseite die gleichzeitige Notiz: „Vna sexagena census super prato Judicisse pro seruicio domini Bohunconis plebani,“ und die alte Bezeichnung „N“. Alte Signatur: „Fasc: III N. Dep:“ Das Siegel fehlt. — Eingetragen unter den „Littere s. Crucis alias Corporis Christi“ sub lit. „N“ im „Lib. mem. dec. B. Budw. I, S. 56 mit dem Zusatz: „Respondet Wolflinus pro seruicio domini Bohunkonis“ 45 *) Im Orig.: »Curandus«.
Strana 120
120 1374 1374 März 3. und im „Zinsregister“ S. 78 mit dem Zusatz: „Respondet Martinus Tuczny cum domo sua in circulo olim Halleri inter domos Procopij Ssiterz et Pukl[ini] sita.“ In der ursprünglichen Eintragung wurde an beiden Orten der Zinsbetrag später, da er getheilt und auf zwei Realitäten sichergestellt wurde, durch Durchstreichen des „j“ in 1/2 Schock Gr. abgeändert und die Elocirung 5 dieses zweiten halben Schockes nachstehend verzeichnet: „Nos Wenceslaus judex, Martinus Eylaw, Vlinus circa claustrum etc. super Petrum Brünner in circulo et domo sua inter domos Cristanni institoris et Andree de Stradanicz sita mediam sexagenam grossorum census.“ 1374 März 3. 179. 1374 März 3. [Budweis.] — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bauer Ortl aus Strodenitz auf seinem neben dem Hofe des Hanns Erhard gelegenen Hofe und auf dem von Mertl Kleuber gekauften Acker einen dem Altar der h. Felix und Adauct in der Pfarrkirche zu Budweis gehörigen Zins von einem halben Schock Groschen sichergestellt habe. (Vordem haftete der Zins auf dem Besitz des Liebl in Strodenitz.) 10 15 Nos Wenceslaus judex, Martinus de Eilow, Vllinus iuxta claustrum, Vlricus Dratlini, Nicolaus Chutrer, Haindlinus Chamner, Hermannus Schutter et Conradus Fewrhak ceterique jurati ciues in Budweis recognoscimus vniuersis, quod constitutus coram nobis Ortl villanus de Stradanicz, agricola ciuitatis nostre, recognovit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super curia sua et 20 area, qua inhabitat iuxta curiam Hannus Erhardi et super agro suo a Mertlino Klewber empto iuxta agrum Humleri sito et locato mediam sexagenam census siue pensionis perpetuis tem- poribus per eum uel heredes suos uel dicte curie et agri possessorem dandam et soluendam altari Felicis et A[da]ucti beatorum martirum in ecclesia parochiali fundato et ipsius capellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro quinqne sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quemquidem censum siue 25 pensionem promisit prefatus Ortlinus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Georgij quindecim grossos census, et in festo s. Galli deinde secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Sie vere prefatus Ortlinus..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo quarto, feria sexta proxima ante dominicam Oculi. 30 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 48. Auf der Rückseite die gleichzeitige Notiz: „Media sexagena census super Ortl in Stradanitz altari Felicis et [Adlaucti, prius super Liebli- [nu]m ibidem, und die alte Bezeichnung „B.“ Alte Signatur: „Fasc. III N. Dep.“ Das Siegel fehlt. — Eingetragen unter den „Littere s. Felicis et Adaucti alias s. Dorothee“ sub lit. „B“ im „Zinsregister“ S. 143 und im „Lib. mem. dec. B. Budw. I“ S. 123. 35 1374 März 3. 180. 1374 März 3. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Anderl Weber, Bauer zu Strodenitz, auf seinem neben dem Hofe des Peter Kleuber gelegenen Hofe und auf seinen zwei Feldern, von denen das eine neben jenem des Thomas Eisner gelegen war und das andere mit dem Namen Weisheipl bezeichnet wurde, einen dem Altar der h. Felix und 40 Adauct in der Pfarrkirche zu Budweis gewidmeten Jahreszins von einem halben Schock Prager Groschen sichergestellt habe. (Vordem haftete der Zins auf dem Besitz des Liebl in Strodenitz.) Nos Wenceslaus judex, Martinus de Eylow, Vlinus iuxta claustrum, Vlricus Dratlini, Nicolaus Chutrer, Hendlinus Champner, Hermannus Schutter, Con- radus Fewrhak ceterique jurati in Budweis recognoscimus vniuersis, quod constitutus coram nobis 45 Andrl Weber villanus de Stradanicz, agricola ciuitatis nostre, recognouit et fassus est, bona sua
120 1374 1374 März 3. und im „Zinsregister“ S. 78 mit dem Zusatz: „Respondet Martinus Tuczny cum domo sua in circulo olim Halleri inter domos Procopij Ssiterz et Pukl[ini] sita.“ In der ursprünglichen Eintragung wurde an beiden Orten der Zinsbetrag später, da er getheilt und auf zwei Realitäten sichergestellt wurde, durch Durchstreichen des „j“ in 1/2 Schock Gr. abgeändert und die Elocirung 5 dieses zweiten halben Schockes nachstehend verzeichnet: „Nos Wenceslaus judex, Martinus Eylaw, Vlinus circa claustrum etc. super Petrum Brünner in circulo et domo sua inter domos Cristanni institoris et Andree de Stradanicz sita mediam sexagenam grossorum census.“ 1374 März 3. 179. 1374 März 3. [Budweis.] — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bauer Ortl aus Strodenitz auf seinem neben dem Hofe des Hanns Erhard gelegenen Hofe und auf dem von Mertl Kleuber gekauften Acker einen dem Altar der h. Felix und Adauct in der Pfarrkirche zu Budweis gehörigen Zins von einem halben Schock Groschen sichergestellt habe. (Vordem haftete der Zins auf dem Besitz des Liebl in Strodenitz.) 10 15 Nos Wenceslaus judex, Martinus de Eilow, Vllinus iuxta claustrum, Vlricus Dratlini, Nicolaus Chutrer, Haindlinus Chamner, Hermannus Schutter et Conradus Fewrhak ceterique jurati ciues in Budweis recognoscimus vniuersis, quod constitutus coram nobis Ortl villanus de Stradanicz, agricola ciuitatis nostre, recognovit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super curia sua et 20 area, qua inhabitat iuxta curiam Hannus Erhardi et super agro suo a Mertlino Klewber empto iuxta agrum Humleri sito et locato mediam sexagenam census siue pensionis perpetuis tem- poribus per eum uel heredes suos uel dicte curie et agri possessorem dandam et soluendam altari Felicis et A[da]ucti beatorum martirum in ecclesia parochiali fundato et ipsius capellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro quinqne sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quemquidem censum siue 25 pensionem promisit prefatus Ortlinus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Georgij quindecim grossos census, et in festo s. Galli deinde secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Sie vere prefatus Ortlinus..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo quarto, feria sexta proxima ante dominicam Oculi. 30 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 48. Auf der Rückseite die gleichzeitige Notiz: „Media sexagena census super Ortl in Stradanitz altari Felicis et [Adlaucti, prius super Liebli- [nu]m ibidem, und die alte Bezeichnung „B.“ Alte Signatur: „Fasc. III N. Dep.“ Das Siegel fehlt. — Eingetragen unter den „Littere s. Felicis et Adaucti alias s. Dorothee“ sub lit. „B“ im „Zinsregister“ S. 143 und im „Lib. mem. dec. B. Budw. I“ S. 123. 35 1374 März 3. 180. 1374 März 3. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Anderl Weber, Bauer zu Strodenitz, auf seinem neben dem Hofe des Peter Kleuber gelegenen Hofe und auf seinen zwei Feldern, von denen das eine neben jenem des Thomas Eisner gelegen war und das andere mit dem Namen Weisheipl bezeichnet wurde, einen dem Altar der h. Felix und 40 Adauct in der Pfarrkirche zu Budweis gewidmeten Jahreszins von einem halben Schock Prager Groschen sichergestellt habe. (Vordem haftete der Zins auf dem Besitz des Liebl in Strodenitz.) Nos Wenceslaus judex, Martinus de Eylow, Vlinus iuxta claustrum, Vlricus Dratlini, Nicolaus Chutrer, Hendlinus Champner, Hermannus Schutter, Con- radus Fewrhak ceterique jurati in Budweis recognoscimus vniuersis, quod constitutus coram nobis 45 Andrl Weber villanus de Stradanicz, agricola ciuitatis nostre, recognouit et fassus est, bona sua
Strana 121
1374. 121 voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super curia sua et area, quam inhabitat iuxta curiam Petri Khlewber, et agro suo iuxta Thomam Eyzner et altero agro Weisheipl nuncupato mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte curie et agrorum possessorem dandam et soluendam 5altari Felicis et A[da]ucti beatorum martirum in ecclesia nostra fundato et ipsius capellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quemquidem cen- sum sine pensionem promisit prefatus Andrlinus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare et persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Georij quindecim grossos census et in festo s. Galli similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero..... In cuius rei testimonium 10 sigillum mains ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo quarto, feria sexta proxima ante dominicam Oculi. 1374 März 3. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 47. Auf der Rückseite die gleichzeitige Notiz: „Media sexagena super Andrl Weber in Stradanicz altari Felicis et [Ad]aucti. prius super Lieb- li[nu]m ibidem," 15 und die alte Bezeichnung „M“. Alte Signatur: „Fasc: III N. Dep:“. Das Siegel fehlt. — Eingetragen unter den „Littere s. Felicis et Adaucti alias s. Dorothee“, sub lit. „M“ im „Zinsregister“ S. 146 und im „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 126. 181. 1374 Juli 25. [Prag). — Der vor das Prager erzbischöfliche Gericht citirte Prediger bei 20 der Kirche St. Maria in der Lacke zu Prag, Wenzel aus Budweis, erklärt, in seiner am 22. Juli gehaltenen Predigt die svon Papst Gregor XI. gegen den Priester Milič von Kremsier erlassenc Bulle und] Artikel verlesen zu haben, leugnet aber, dass er, beim vierten Artikel angelangt, die Verlesung mit den Worten, dass die Artikel falsch seien, geschlossen habe. 1374 Juli 25. Dominus Wenceslaus de Budwaiss, predicator in ecclesia sancte Marie in lacu, 25 iuratus interrogatus, utrum predicasset in die sancte Marie Magdalene [22. Juli], respondit, quod predicavit. Interrogatus utrum recitasset articulos, respondit, quod recitavit populo excepto articulo de crinali. Interrogatus, quod ipse, cum recitasset articulos et ad quartum articulum venisset, clausit articulos dicens eos falsos esse, respondit, quod non. [Quarta feria crastino sancti Jacobi die XXV. mensis Julii hora tercia.] 30 Tadra: Acta judiciaria I, p. 96. 182. 1374 October 16. o. OA. — Witko von Landstein verkauft dem St. Peter- und Paul-Altar in der Pfarrkirche zu Budweis einen Zins von fünf Schock Groschen, welcher auf fünf Huben in seinem Dorfe Böhmisch-Baumgarten haftet, für fünfzig Schock Prager Groschen. Die Bürgschaft 35 für die richtige Leistung dieses Zinses, auch gegenüber etwaigen Ansprüchen der Gattin Witko's von Landstein, Katharina, übernehmen Sazemka von Usk, Kunasch von Wstuh und Hans von Zwikow. 1374 Oct. 16. Nouerint vniuersi tam presentes quam futuri temporis homines, ad quos presens per- uenerit scriptum, quod ego Wytko de Lantstein matura prehabita deliberacione vendidi 4o censum quinque sexagenarum super quinque laneos meos in villa mea Ohrazena Boemicali dicta cum omnibus vtilitatibus et prouentibus de dictis quinque laneis prouenientibus altari beatorum Petri et Pauli apostolorum atque sancti Martini pontificis in Budways in ecclesia parochiali fundato atque ipsius altaris capellano, quicunque est vel pro tempore fuerit, pro quinqua- ginta sexagenis grossorum denariorum Pragensium, quas imprompto me dinoscor percepisse. Quem 45 censum siue pensionem prefati altaris capellanus, quicunque est vel pro tempore fuerit, debet et 16 I.
1374. 121 voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super curia sua et area, quam inhabitat iuxta curiam Petri Khlewber, et agro suo iuxta Thomam Eyzner et altero agro Weisheipl nuncupato mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte curie et agrorum possessorem dandam et soluendam 5altari Felicis et A[da]ucti beatorum martirum in ecclesia nostra fundato et ipsius capellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quemquidem cen- sum sine pensionem promisit prefatus Andrlinus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare et persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Georij quindecim grossos census et in festo s. Galli similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero..... In cuius rei testimonium 10 sigillum mains ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo quarto, feria sexta proxima ante dominicam Oculi. 1374 März 3. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 47. Auf der Rückseite die gleichzeitige Notiz: „Media sexagena super Andrl Weber in Stradanicz altari Felicis et [Ad]aucti. prius super Lieb- li[nu]m ibidem," 15 und die alte Bezeichnung „M“. Alte Signatur: „Fasc: III N. Dep:“. Das Siegel fehlt. — Eingetragen unter den „Littere s. Felicis et Adaucti alias s. Dorothee“, sub lit. „M“ im „Zinsregister“ S. 146 und im „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 126. 181. 1374 Juli 25. [Prag). — Der vor das Prager erzbischöfliche Gericht citirte Prediger bei 20 der Kirche St. Maria in der Lacke zu Prag, Wenzel aus Budweis, erklärt, in seiner am 22. Juli gehaltenen Predigt die svon Papst Gregor XI. gegen den Priester Milič von Kremsier erlassenc Bulle und] Artikel verlesen zu haben, leugnet aber, dass er, beim vierten Artikel angelangt, die Verlesung mit den Worten, dass die Artikel falsch seien, geschlossen habe. 1374 Juli 25. Dominus Wenceslaus de Budwaiss, predicator in ecclesia sancte Marie in lacu, 25 iuratus interrogatus, utrum predicasset in die sancte Marie Magdalene [22. Juli], respondit, quod predicavit. Interrogatus utrum recitasset articulos, respondit, quod recitavit populo excepto articulo de crinali. Interrogatus, quod ipse, cum recitasset articulos et ad quartum articulum venisset, clausit articulos dicens eos falsos esse, respondit, quod non. [Quarta feria crastino sancti Jacobi die XXV. mensis Julii hora tercia.] 30 Tadra: Acta judiciaria I, p. 96. 182. 1374 October 16. o. OA. — Witko von Landstein verkauft dem St. Peter- und Paul-Altar in der Pfarrkirche zu Budweis einen Zins von fünf Schock Groschen, welcher auf fünf Huben in seinem Dorfe Böhmisch-Baumgarten haftet, für fünfzig Schock Prager Groschen. Die Bürgschaft 35 für die richtige Leistung dieses Zinses, auch gegenüber etwaigen Ansprüchen der Gattin Witko's von Landstein, Katharina, übernehmen Sazemka von Usk, Kunasch von Wstuh und Hans von Zwikow. 1374 Oct. 16. Nouerint vniuersi tam presentes quam futuri temporis homines, ad quos presens per- uenerit scriptum, quod ego Wytko de Lantstein matura prehabita deliberacione vendidi 4o censum quinque sexagenarum super quinque laneos meos in villa mea Ohrazena Boemicali dicta cum omnibus vtilitatibus et prouentibus de dictis quinque laneis prouenientibus altari beatorum Petri et Pauli apostolorum atque sancti Martini pontificis in Budways in ecclesia parochiali fundato atque ipsius altaris capellano, quicunque est vel pro tempore fuerit, pro quinqua- ginta sexagenis grossorum denariorum Pragensium, quas imprompto me dinoscor percepisse. Quem 45 censum siue pensionem prefati altaris capellanus, quicunque est vel pro tempore fuerit, debet et 16 I.
Strana 122
122 1374. debebit singulis annis diuisim in duobus terminis subnotatis recipere, expetere ac postulare, quibus ego ipsum a diuturnis temporibus dinoscor recepisse, scilicet in festo sancti Georij proximo duas cum dimidia sexagenas grossorum, et in festo sancti Galli deinde mox secuturo duas cum dimidia sexagenas grossorum census predicti. Igitur ego Wytko prefatus de Lantstein pro remouendis futuris casuum euentibus rogaui et petiui nobilem virum Sazamkonem de Vsk atque discretos et honestos viros Cunaschium de Wstuh et Hanslinum de Swyekow, vt iidem amici mei predicti venditi census atque ipsius vtilitatibus sint et esse velint veri et le- gitimi disbrigatores. Nos igitur Sazemka de Vsk, Cunaschius de Wstuh et Hanslinus de Swyekow compromittimus bona nostra fide, sine dolo et fraude, cum dicto domino Wytkone et pro eo, prefatorum laneorum censum cum omnibus ipsorum vtilitatibus sepedicto altari siue 10 eciam ipsius altaris capellano aut prefate ecclesie parochialis plebano ab omni impeticione ac impulsacione cuiuslibet hominis iuxta iura et consuetudines terre Boemie et principaliter contra dominam Katherinam, coniugem prefati domini Wytkonis, si quam in prefatis quinque laneis aut ipsorum prouentibus racione sui dotalicii iurisdiccionem dinosceretur habere, disbrigare et ad plenum libertare. Si vero sepedicti altaris capellanus aut eciam dicte ecclesie parochialis plebanus 15 impedimentum quodcunque racione dicti census casu quocunque caperet seu pateretur et nos sibi monicione octo dierum preuia prehabita de remedio disbrigacionis dictorum censuum aut eorundem prouentuum siue libertacionis non prouideremus oportuno, quod tunc statim duo ex nobis, qui- cunque ad prefatorum altaris capellanum seu plebani instancia[m] moniti fuerint aut requisiti, quilibet cum vno famulo et duobus equis in ciuitate Budways in hospicio ipsis ad prefatorum, 20 scilicet capellani seu eciam plebani, instancia[m] demonstrato obstagium verum et debitum debebunt subintrare et de ipsis, scilicet ciuitate et obstagio, nusquam proinde exituris, quousque memoratus capellanus aut dicte ecclesie plebanus omnimodam sui census cum ipsius prouentibus capiat libertacionem congruam et expressam. Promittentes eciam bona nostra fide, sine dolo et fraude, omnia dampna, quecunque prefatus capellanus vel plebanus dicte ecclesie propter protrac- 25 cionem solucionis ipsius census vel non libertacionem dictorum laneorum perciperet seu percipere posset, puta raisando, itinerando, nunccios mittendo, se quibuscunque aliis modis desuper contracta nos satisfacere sibi vel plebano predicte ecclesie et ad plenum restaurare. Licebit etenim me prefatum Wytkonem, heredes meos seu predictorum laneorum possessorem seu possessores, quandocunque prefatas quinquaginta sexagenas potero seu poterint rehabere, alium censum huic 30 consimilem et eque certum in aliis bonis in vno miliari seu dimidio ciuitati Budways adia- centibus aut eciam in bonis dicte ciuitatis Budways reemere, censum quinque laneorum cum ipsorum prouentibus penitus libertando, in nullo enim nobis premissis ac premissorum quodlibet contra dicentibus sub obseruacione nostre fidei et honoris. In cuius rei testimonium et robur dedimus prefato capellano ac eciam predicte ecclesie in Budways plebano presentes nostras literas 35 munimine appensionis sigillorum nostrorum propriorum roboratas. Datum et actum in die sancti Galli abbatis, anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo quarto. 5 1374 Octb. 16. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 50. Auf der Rückseite die etwas spätere Notiz: „Oblatum fuit per mfagistrum] Mathiam ad causam die secunda mensis Decembris.“ („Decembris“ steht über durchstrichenem „Nouembris“), und die alte Bezeichnung „G“. Alte Signatur: „Fasc: III N. Dep:“. An der Urkunde hiengen vier 40 Siegel, von denen nur mehr die zwei ersten vorhanden sind: 1. Das Siegel des Ausstellers in rothem Wachs zeigt die fünfblätterige Rose auf einem dreieckigen Schilde mit der Umschrift: „So WITCONIS - DE ° LANDSLEIN“; — 2. das Siegel des Sezema von Usk in gewöhnlichem Wachs, enthält einen von rechts gesehenen Kübelhelm mit der fünfblättrigen Rose als Helmkleinod und der Umschrift: „+ S. SAZEME- DE- AVSK°.“ In der Mitte des Um- buges ist zwar noch ein fünfter Einschnitt, sein Zustand aber zeigt, dass nie ein Siegel in demselben hieng. — 45 Eingetragen unter den „Littere s. Petri et Pauli appostolorum" sub lit. „E“ im „Zinsregister“ S. 118 und im „Lib. mem. dec. B. Budw. I,“ S. 96 mit dem Zusatz: „Jacet in cistula circa alias litteras ipsius altaris.“
122 1374. debebit singulis annis diuisim in duobus terminis subnotatis recipere, expetere ac postulare, quibus ego ipsum a diuturnis temporibus dinoscor recepisse, scilicet in festo sancti Georij proximo duas cum dimidia sexagenas grossorum, et in festo sancti Galli deinde mox secuturo duas cum dimidia sexagenas grossorum census predicti. Igitur ego Wytko prefatus de Lantstein pro remouendis futuris casuum euentibus rogaui et petiui nobilem virum Sazamkonem de Vsk atque discretos et honestos viros Cunaschium de Wstuh et Hanslinum de Swyekow, vt iidem amici mei predicti venditi census atque ipsius vtilitatibus sint et esse velint veri et le- gitimi disbrigatores. Nos igitur Sazemka de Vsk, Cunaschius de Wstuh et Hanslinus de Swyekow compromittimus bona nostra fide, sine dolo et fraude, cum dicto domino Wytkone et pro eo, prefatorum laneorum censum cum omnibus ipsorum vtilitatibus sepedicto altari siue 10 eciam ipsius altaris capellano aut prefate ecclesie parochialis plebano ab omni impeticione ac impulsacione cuiuslibet hominis iuxta iura et consuetudines terre Boemie et principaliter contra dominam Katherinam, coniugem prefati domini Wytkonis, si quam in prefatis quinque laneis aut ipsorum prouentibus racione sui dotalicii iurisdiccionem dinosceretur habere, disbrigare et ad plenum libertare. Si vero sepedicti altaris capellanus aut eciam dicte ecclesie parochialis plebanus 15 impedimentum quodcunque racione dicti census casu quocunque caperet seu pateretur et nos sibi monicione octo dierum preuia prehabita de remedio disbrigacionis dictorum censuum aut eorundem prouentuum siue libertacionis non prouideremus oportuno, quod tunc statim duo ex nobis, qui- cunque ad prefatorum altaris capellanum seu plebani instancia[m] moniti fuerint aut requisiti, quilibet cum vno famulo et duobus equis in ciuitate Budways in hospicio ipsis ad prefatorum, 20 scilicet capellani seu eciam plebani, instancia[m] demonstrato obstagium verum et debitum debebunt subintrare et de ipsis, scilicet ciuitate et obstagio, nusquam proinde exituris, quousque memoratus capellanus aut dicte ecclesie plebanus omnimodam sui census cum ipsius prouentibus capiat libertacionem congruam et expressam. Promittentes eciam bona nostra fide, sine dolo et fraude, omnia dampna, quecunque prefatus capellanus vel plebanus dicte ecclesie propter protrac- 25 cionem solucionis ipsius census vel non libertacionem dictorum laneorum perciperet seu percipere posset, puta raisando, itinerando, nunccios mittendo, se quibuscunque aliis modis desuper contracta nos satisfacere sibi vel plebano predicte ecclesie et ad plenum restaurare. Licebit etenim me prefatum Wytkonem, heredes meos seu predictorum laneorum possessorem seu possessores, quandocunque prefatas quinquaginta sexagenas potero seu poterint rehabere, alium censum huic 30 consimilem et eque certum in aliis bonis in vno miliari seu dimidio ciuitati Budways adia- centibus aut eciam in bonis dicte ciuitatis Budways reemere, censum quinque laneorum cum ipsorum prouentibus penitus libertando, in nullo enim nobis premissis ac premissorum quodlibet contra dicentibus sub obseruacione nostre fidei et honoris. In cuius rei testimonium et robur dedimus prefato capellano ac eciam predicte ecclesie in Budways plebano presentes nostras literas 35 munimine appensionis sigillorum nostrorum propriorum roboratas. Datum et actum in die sancti Galli abbatis, anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo quarto. 5 1374 Octb. 16. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 50. Auf der Rückseite die etwas spätere Notiz: „Oblatum fuit per mfagistrum] Mathiam ad causam die secunda mensis Decembris.“ („Decembris“ steht über durchstrichenem „Nouembris“), und die alte Bezeichnung „G“. Alte Signatur: „Fasc: III N. Dep:“. An der Urkunde hiengen vier 40 Siegel, von denen nur mehr die zwei ersten vorhanden sind: 1. Das Siegel des Ausstellers in rothem Wachs zeigt die fünfblätterige Rose auf einem dreieckigen Schilde mit der Umschrift: „So WITCONIS - DE ° LANDSLEIN“; — 2. das Siegel des Sezema von Usk in gewöhnlichem Wachs, enthält einen von rechts gesehenen Kübelhelm mit der fünfblättrigen Rose als Helmkleinod und der Umschrift: „+ S. SAZEME- DE- AVSK°.“ In der Mitte des Um- buges ist zwar noch ein fünfter Einschnitt, sein Zustand aber zeigt, dass nie ein Siegel in demselben hieng. — 45 Eingetragen unter den „Littere s. Petri et Pauli appostolorum" sub lit. „E“ im „Zinsregister“ S. 118 und im „Lib. mem. dec. B. Budw. I,“ S. 96 mit dem Zusatz: „Jacet in cistula circa alias litteras ipsius altaris.“
Strana 123
1375. 123 183. 1375 Januar 5. [Prag]. — Der zur Kirche in Nieder-Berzdorf präsentirte Johann von Luditz betraut den Jakob von Budweis mit seiner Vertretung vor dem Generalvicariat für die Ubernahme der Pfründe. 1375 Januar 5. 5 Item die V. mensis Januarii hora tercia Johannes de Luticz presentatus ad ecclesiam in Petramivilla constituit Jacobum de Budwicz ad petendum munus confirmacionis et reci- piendum a vicariis et juramentum consuetum jurandum et alias etc. presentibus magistro Dru- sone, plebano in Insula, et magistro Jacobo, licenciato in artibus. Tadra: Acta judiciaria I, 109. 10 184. 1375 Januar 26. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Fleischhauer Jaksch genannt Öler den dem Corpus Christi-Altar in der Pfarrkirche zu Bud- weis gehörigen Jahreszins von einem halben Schock Prager Groschen auf seinem gegen Strode- nitz zu neben der Wiese des Piper gelegenen Acker versichert habe. 1375 Januar 26. - Nos Nicolaus Perusch judex, Stephanus Weis, Simon Kchaltsmid, Dietli- nus Zdislini, Fridlinus linifex, Cristannus carnifex, Rudlinus ceterique jurati in Bud- weis recognoscimus et fatemur vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Jakss carnifex dictus Öler, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super agro suo versus Stradonicz iuxta prato Piperi sito et 20 locato mediam sexagenam grossorum census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel here- des suos dandam et soluendam altari Corporis Christi et sancte Crucis in ecclesia nostra parochiali fundato et ipsius capellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis grossorum Pragensis monete se rite, libere ac legittime vendidisse. Quemquidem censum siue pensionem promisit prefatus Jakss et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, 25 scilicet in festo sancti Georij nunc proxime venturo quindecim grossos census et in festo sancti Galli deinde continuo secuturo similiter quindecim grossos Pragensis monete census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Jakss ..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Datuin et actum anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo quinto, in crastino Conuersionis sancti Pauli. 15 30 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 51. Auf der Rückseite die gleichzeitige Notiz: „Jakss Oler carnifex mediam sexagenam altari Corporis Christi et sancte Crucis“, und die alte Bezeichnung „H“. Alte Signatur: „Fasc: III N. Dep.“. Das Siegel fehlt. — Eingetragen im „Lib. mem. dec. B. Budw. I°, S. 54 unter den „Littere s. Crucis alias Corporis Christi“ sub lit. „H“ mit dem Beisatz: „Respondet idem Oler“. 185. 35 1375 Mai 19. [Budweis]. — Der Budweiser Stadtschreiber Magister Nicolaus hat das älteste [jetst verlorene] Budweiser Stadtbuch angekauft und zu führen begonnen. 1375 Mai 19. Iste liber emptus est et comparatus a magistro Nicolao notario anno 1375, die xix mensis Maij. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I vetustissimus“ fol. 1. 40 186. 1375 Mai 25. o. OA. — In der Urkunde, mit welcher Wilhelm von Lagau (Wilhel- mus de Laucaw) letstwillig dem Abte und Convente des Klosters in Hohenfurt zur Abhaltung 1375 Мai 25. 16*
1375. 123 183. 1375 Januar 5. [Prag]. — Der zur Kirche in Nieder-Berzdorf präsentirte Johann von Luditz betraut den Jakob von Budweis mit seiner Vertretung vor dem Generalvicariat für die Ubernahme der Pfründe. 1375 Januar 5. 5 Item die V. mensis Januarii hora tercia Johannes de Luticz presentatus ad ecclesiam in Petramivilla constituit Jacobum de Budwicz ad petendum munus confirmacionis et reci- piendum a vicariis et juramentum consuetum jurandum et alias etc. presentibus magistro Dru- sone, plebano in Insula, et magistro Jacobo, licenciato in artibus. Tadra: Acta judiciaria I, 109. 10 184. 1375 Januar 26. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Fleischhauer Jaksch genannt Öler den dem Corpus Christi-Altar in der Pfarrkirche zu Bud- weis gehörigen Jahreszins von einem halben Schock Prager Groschen auf seinem gegen Strode- nitz zu neben der Wiese des Piper gelegenen Acker versichert habe. 1375 Januar 26. - Nos Nicolaus Perusch judex, Stephanus Weis, Simon Kchaltsmid, Dietli- nus Zdislini, Fridlinus linifex, Cristannus carnifex, Rudlinus ceterique jurati in Bud- weis recognoscimus et fatemur vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Jakss carnifex dictus Öler, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super agro suo versus Stradonicz iuxta prato Piperi sito et 20 locato mediam sexagenam grossorum census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel here- des suos dandam et soluendam altari Corporis Christi et sancte Crucis in ecclesia nostra parochiali fundato et ipsius capellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis grossorum Pragensis monete se rite, libere ac legittime vendidisse. Quemquidem censum siue pensionem promisit prefatus Jakss et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, 25 scilicet in festo sancti Georij nunc proxime venturo quindecim grossos census et in festo sancti Galli deinde continuo secuturo similiter quindecim grossos Pragensis monete census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Jakss ..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Datuin et actum anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo quinto, in crastino Conuersionis sancti Pauli. 15 30 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 51. Auf der Rückseite die gleichzeitige Notiz: „Jakss Oler carnifex mediam sexagenam altari Corporis Christi et sancte Crucis“, und die alte Bezeichnung „H“. Alte Signatur: „Fasc: III N. Dep.“. Das Siegel fehlt. — Eingetragen im „Lib. mem. dec. B. Budw. I°, S. 54 unter den „Littere s. Crucis alias Corporis Christi“ sub lit. „H“ mit dem Beisatz: „Respondet idem Oler“. 185. 35 1375 Mai 19. [Budweis]. — Der Budweiser Stadtschreiber Magister Nicolaus hat das älteste [jetst verlorene] Budweiser Stadtbuch angekauft und zu führen begonnen. 1375 Mai 19. Iste liber emptus est et comparatus a magistro Nicolao notario anno 1375, die xix mensis Maij. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I vetustissimus“ fol. 1. 40 186. 1375 Mai 25. o. OA. — In der Urkunde, mit welcher Wilhelm von Lagau (Wilhel- mus de Laucaw) letstwillig dem Abte und Convente des Klosters in Hohenfurt zur Abhaltung 1375 Мai 25. 16*
Strana 124
124 1375. 1375 Mai 25. von Jahrtagen Zinse in den Dörfern Ranschitz und Schestau gibt, wird unter den Zeugen, welche der Urkunde ihre Siegel angehängt haben, an erster Stelle Bohunco plebanus in Budweys neben Prziblinus de Petrowicz et Johannes de Swiecow genannt. M. Pangerl: „Urkundenbuch des Cist.-Stiftes zu Hohenfurt“ S. 166 nr. CXLIII nach dem Original im Archiv des Klosters Hohenfurt. 1375 Oct. 12. 187. 1375 October 12. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Andreas Apfelbauer, Bauer im Dorfe Wes, auf seinem Hofe daselbst einen dem Corpus Christi- Altar in der Pfarrkirche zu Budweis gehörigen Zins jährlicher achtzehn Groschen versichert habe. (Vordem haftete der Zins auf dem Besitze des Hana). 10 Nos Nicolaus Perusch judex, Stephlinus Weis, Symon Caltsmid, Ditlinus Sdislini, Ffridlinus linifex, Cristannus carnifex, Pesoldus Gam[e]r[a]d, Rudlinus Clewber, Michael Chalanecz ceterique jurati ciues in Budweis recognoscimus et fatemur vniuersis, quod constitutus coram nobis Andreas Ophlpawer in Wes, noster accola ciuitatis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio 15 et assensu super curia sua ibidem et quinque quartalia hereditatis ad eandem curiam pertinen- tis decem et octo grossos Pragensis monete census siue pensionis per eum siue dicte curie et here- ditatis possessorem dandos et soluendos altari Corporis Christi atque sancte Crucis in ecclesia nostra parochiali atque ipsius cappellano, qui nunc est vel pro tempore fuerit, pro tribus sexagenis grossorum Pragensis monete se rite, libere ac legitime vendidisse. Quemquidem censum siue pensionem promisit prefatus 20 Andreas et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis, scilicet in festo sancti Johannis Baptiste nouem grossos census et in festo Natiuitatis Christi deinde continuo secuturo similiter nouem grossos census dare, persoluere et finaliter expedire. Si vero prefatus Andreas .... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini M' trecentesimo septuage- simo quinto, feria sexta proxima ante festum Galli. 25 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 53. Auf der Rückseite die gleichzeitige Notiz: „Andreas Öpflpawer in Brad xviij grossos census altari sancte Crucis, prius super Hana ibidem.“ und die alte Bezeichnung „ff“. Alte Signatur: „Fasc : III N. Dep:“. An einem Pergamentstreifen hängt das in zwei Stücke zerschlagene und sonst beschädigte grosse Stadtsiegel. — Eingetragen im „Lib. mem. dec. B. Budw. I,“ S. 53 unter den „Littere s. Crucis alias Corporis Christi“ sub lit. „ff“ mit dem Beisatz: „Respondet Epfelpawr.“ 30 188. 1375 Oct. 12. 1375 October 12. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Sigmund von Usk einen dem Corpus Christi-Altar in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Jahreszins von einem halben Schock Prager Groschen auf seinem in der Landstrasse 35 zwischen den Häusern des Sporers Wenzel und des Nicolaus Wodnan gelegenen Hause sicherge- stellt habe. (Vordem haftete dieser Zins auf dem Besitze des Thomas von Fellern, später auf dem oben genannten, nun aber dem Martin Pražak gehörigen Hause, darnach auf dem Hause des Fassbinders Caspar, welches in der Landstrasse zwischen den Häusern des Putengl und des Dürr- zapfl lag.) 40 Nos Nicolaus Perusch judex, Stephanus Weis, Simon Caltsmid, Dietlinus Zdislini, Fridlinus linifex, Cristannus carnifex, Pesoldus Gamerat, Rudlinus Chlewber, Michael Chalanecz ceterique jurati ciues in Budweis recongnoscimus vniuersis, quod constitutus coram nobis discretus vir Sigismundus de Vsk, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super 45
124 1375. 1375 Mai 25. von Jahrtagen Zinse in den Dörfern Ranschitz und Schestau gibt, wird unter den Zeugen, welche der Urkunde ihre Siegel angehängt haben, an erster Stelle Bohunco plebanus in Budweys neben Prziblinus de Petrowicz et Johannes de Swiecow genannt. M. Pangerl: „Urkundenbuch des Cist.-Stiftes zu Hohenfurt“ S. 166 nr. CXLIII nach dem Original im Archiv des Klosters Hohenfurt. 1375 Oct. 12. 187. 1375 October 12. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Andreas Apfelbauer, Bauer im Dorfe Wes, auf seinem Hofe daselbst einen dem Corpus Christi- Altar in der Pfarrkirche zu Budweis gehörigen Zins jährlicher achtzehn Groschen versichert habe. (Vordem haftete der Zins auf dem Besitze des Hana). 10 Nos Nicolaus Perusch judex, Stephlinus Weis, Symon Caltsmid, Ditlinus Sdislini, Ffridlinus linifex, Cristannus carnifex, Pesoldus Gam[e]r[a]d, Rudlinus Clewber, Michael Chalanecz ceterique jurati ciues in Budweis recognoscimus et fatemur vniuersis, quod constitutus coram nobis Andreas Ophlpawer in Wes, noster accola ciuitatis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio 15 et assensu super curia sua ibidem et quinque quartalia hereditatis ad eandem curiam pertinen- tis decem et octo grossos Pragensis monete census siue pensionis per eum siue dicte curie et here- ditatis possessorem dandos et soluendos altari Corporis Christi atque sancte Crucis in ecclesia nostra parochiali atque ipsius cappellano, qui nunc est vel pro tempore fuerit, pro tribus sexagenis grossorum Pragensis monete se rite, libere ac legitime vendidisse. Quemquidem censum siue pensionem promisit prefatus 20 Andreas et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis, scilicet in festo sancti Johannis Baptiste nouem grossos census et in festo Natiuitatis Christi deinde continuo secuturo similiter nouem grossos census dare, persoluere et finaliter expedire. Si vero prefatus Andreas .... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini M' trecentesimo septuage- simo quinto, feria sexta proxima ante festum Galli. 25 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 53. Auf der Rückseite die gleichzeitige Notiz: „Andreas Öpflpawer in Brad xviij grossos census altari sancte Crucis, prius super Hana ibidem.“ und die alte Bezeichnung „ff“. Alte Signatur: „Fasc : III N. Dep:“. An einem Pergamentstreifen hängt das in zwei Stücke zerschlagene und sonst beschädigte grosse Stadtsiegel. — Eingetragen im „Lib. mem. dec. B. Budw. I,“ S. 53 unter den „Littere s. Crucis alias Corporis Christi“ sub lit. „ff“ mit dem Beisatz: „Respondet Epfelpawr.“ 30 188. 1375 Oct. 12. 1375 October 12. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Sigmund von Usk einen dem Corpus Christi-Altar in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Jahreszins von einem halben Schock Prager Groschen auf seinem in der Landstrasse 35 zwischen den Häusern des Sporers Wenzel und des Nicolaus Wodnan gelegenen Hause sicherge- stellt habe. (Vordem haftete dieser Zins auf dem Besitze des Thomas von Fellern, später auf dem oben genannten, nun aber dem Martin Pražak gehörigen Hause, darnach auf dem Hause des Fassbinders Caspar, welches in der Landstrasse zwischen den Häusern des Putengl und des Dürr- zapfl lag.) 40 Nos Nicolaus Perusch judex, Stephanus Weis, Simon Caltsmid, Dietlinus Zdislini, Fridlinus linifex, Cristannus carnifex, Pesoldus Gamerat, Rudlinus Chlewber, Michael Chalanecz ceterique jurati ciues in Budweis recongnoscimus vniuersis, quod constitutus coram nobis discretus vir Sigismundus de Vsk, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super 45
Strana 125
1375. 125 domo sua et area in vico Lantstras inter domos Wenceslai calcariatoris et Nicolai Wodnan, conciuium nostrorum, domos sita et locata mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus possessorem dandam et soluen- dam altari Corporis Christi atque sancte Crucis in ecclesia nostra parochiali atque ipsius 5 capellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem- quidem censum siue pensionem promisit prefatus Sigismundus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo sancti Johannis Baptiste quindecim grossos census et in festo Natiuitatis Christi similiter quindecim grossos census. Si vero..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Datum anno domini millesimo 10 trecentesimo septuagesimo quinto, feria sexta ante festum sancti Galli. 1375 Oct. 12. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 52. Auf der Rückseite die gleichzeitige Notiz: „Media sexagena altari sancte Crucis super Sigismundum de Vsk, prius super Thomam de Brbie- und die alte Bezeichnung „M.“ Alte Signatur: „Fasc: III N. Dep:“. Das Siegel fehlt. — Eingetragen im „Zins- register“ S. 77 und im „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 55 unter den „Littere s. Crucis alias Corporis Christi" 15 sub lit. „M“ mit dem Beisatz: „Respondet Martinus Prazak cum predicta sua domo.“ „Respondet Caspar doleator cum domo sua inter domos Putengl ex vna et Dirczapffl parte ex altera in vico Lantschtras.“ Diese zweite Notiz fehlt im „Lib. mem. dec.“ 189. 20 1375 o. TA. [Budweis]. — Prior und Convent des Predigerordens-Klosters zu Budweis beurkunden, dass ihnen in ihrer grossen Noth eine ungenannte Person fünfzig Schock Prager Groschen gegeben habe, wofür sie sich verpflichten, täglich eine h. Messe bei dem Corpus Christi- Altar zu lesen und allwöchentlich Vigilien und eine Seelenmesse abzuhalten. Als Bürgschaft verpfänden sie der ungenannten Person vier Schock Groschen jährlicher Zinsen, von denen zwei 25 Schock auf dem Stadtgericht, ein Schock auf dem zwischen den Häusern des Gruber und Stefl ge- legenen Hause des Bäckers Friczko, und ein Schock auf dem Besitze der Herrn von Krems haften. 1375. Nos fratres Johannes Albus prior, Hendlinus supprior, Nicolaus Stanconis, Michahel Romerer, Petrus Formanni, Peslinus Frenczlini, Symon Zeydlinus ceterique omnes et singuli fratres conuentus Budwoycensis ordinis fratrum Predicatorum 30 tenore presencium recognoscentes protestamur, quod quedam devota persona nostra magna neces- sitate exigente nobis et nostro conuentui dedit triginta sexagenas grossorum monete Pra- gensis, pro qua quidem summa pecunie nobis ex integro datis et persolutis fideliter et complete pecunia in parata consilio et consensu beneplacitoque voluntario omnium nostrum promisimus vna- nimiter eidem, omni die vnam missam Beate Virginis in altari Corporis Christi perpetue 35 legere et in qualibet septimana vigilias trium leccionum et missam defunctorum decantare, exceptis dumtaxat festiuitatibus nouem leccionum et supplicacionum et aliorum anniuersariorum, in quibus anticipari debent vel transponi missam defunctorum cum vigiliis. Pro missa vero Beate Virginis, quando solempnes octaue occurrunt, et in festiuitatibus nouem leccionum et supplicacio- num debet oracio de Beata Virgine inponi. Et ne prefata persona in suo proposito possit in futurum aliqualiter molestari seu impediri, de vnanimi consilio et consensu omnium nostrum eidem deputauimus et assignauimus nomine pignoris quatuor sexagenas monete annuati census, duas videlicet sexagenas in judicio ciuitatis Budwoycensis et vnam sexagenam super domo Friczkonis pistoris, que sita est inter domum Gruberij et Stephlini, et super dominos de Cremsa vnam sexagenam, adicientes, si quacunque die missam Beate Virginis legere, vel qua- 45 cunque septimana vigilias trium leccionum cum missa defunctorum neglexerimus, quod absit, ex 40
1375. 125 domo sua et area in vico Lantstras inter domos Wenceslai calcariatoris et Nicolai Wodnan, conciuium nostrorum, domos sita et locata mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus possessorem dandam et soluen- dam altari Corporis Christi atque sancte Crucis in ecclesia nostra parochiali atque ipsius 5 capellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem- quidem censum siue pensionem promisit prefatus Sigismundus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo sancti Johannis Baptiste quindecim grossos census et in festo Natiuitatis Christi similiter quindecim grossos census. Si vero..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Datum anno domini millesimo 10 trecentesimo septuagesimo quinto, feria sexta ante festum sancti Galli. 1375 Oct. 12. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 52. Auf der Rückseite die gleichzeitige Notiz: „Media sexagena altari sancte Crucis super Sigismundum de Vsk, prius super Thomam de Brbie- und die alte Bezeichnung „M.“ Alte Signatur: „Fasc: III N. Dep:“. Das Siegel fehlt. — Eingetragen im „Zins- register“ S. 77 und im „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 55 unter den „Littere s. Crucis alias Corporis Christi" 15 sub lit. „M“ mit dem Beisatz: „Respondet Martinus Prazak cum predicta sua domo.“ „Respondet Caspar doleator cum domo sua inter domos Putengl ex vna et Dirczapffl parte ex altera in vico Lantschtras.“ Diese zweite Notiz fehlt im „Lib. mem. dec.“ 189. 20 1375 o. TA. [Budweis]. — Prior und Convent des Predigerordens-Klosters zu Budweis beurkunden, dass ihnen in ihrer grossen Noth eine ungenannte Person fünfzig Schock Prager Groschen gegeben habe, wofür sie sich verpflichten, täglich eine h. Messe bei dem Corpus Christi- Altar zu lesen und allwöchentlich Vigilien und eine Seelenmesse abzuhalten. Als Bürgschaft verpfänden sie der ungenannten Person vier Schock Groschen jährlicher Zinsen, von denen zwei 25 Schock auf dem Stadtgericht, ein Schock auf dem zwischen den Häusern des Gruber und Stefl ge- legenen Hause des Bäckers Friczko, und ein Schock auf dem Besitze der Herrn von Krems haften. 1375. Nos fratres Johannes Albus prior, Hendlinus supprior, Nicolaus Stanconis, Michahel Romerer, Petrus Formanni, Peslinus Frenczlini, Symon Zeydlinus ceterique omnes et singuli fratres conuentus Budwoycensis ordinis fratrum Predicatorum 30 tenore presencium recognoscentes protestamur, quod quedam devota persona nostra magna neces- sitate exigente nobis et nostro conuentui dedit triginta sexagenas grossorum monete Pra- gensis, pro qua quidem summa pecunie nobis ex integro datis et persolutis fideliter et complete pecunia in parata consilio et consensu beneplacitoque voluntario omnium nostrum promisimus vna- nimiter eidem, omni die vnam missam Beate Virginis in altari Corporis Christi perpetue 35 legere et in qualibet septimana vigilias trium leccionum et missam defunctorum decantare, exceptis dumtaxat festiuitatibus nouem leccionum et supplicacionum et aliorum anniuersariorum, in quibus anticipari debent vel transponi missam defunctorum cum vigiliis. Pro missa vero Beate Virginis, quando solempnes octaue occurrunt, et in festiuitatibus nouem leccionum et supplicacio- num debet oracio de Beata Virgine inponi. Et ne prefata persona in suo proposito possit in futurum aliqualiter molestari seu impediri, de vnanimi consilio et consensu omnium nostrum eidem deputauimus et assignauimus nomine pignoris quatuor sexagenas monete annuati census, duas videlicet sexagenas in judicio ciuitatis Budwoycensis et vnam sexagenam super domo Friczkonis pistoris, que sita est inter domum Gruberij et Stephlini, et super dominos de Cremsa vnam sexagenam, adicientes, si quacunque die missam Beate Virginis legere, vel qua- 45 cunque septimana vigilias trium leccionum cum missa defunctorum neglexerimus, quod absit, ex 40
Strana 126
126 1375. tunc per possessorem littere in duabus sexagenis predictarum quatuor sexagenarum censuum pro vnaquaqua die modo quocunque neglecta per nos et nostros successores volumus puniri, ita vide- licet, vt possessor littere presentis vel eciam plebanus predictas duas sexagenas contradiccione cuiuslibet hominis non obstante adjutorio et auxilio juratorum a nobis et successoribus nostris et eciam a censualibus quatuor sexagenarum predictarum racione pene extorquere et recipere debet 5 cum effectu, si tamen de huiusmodi negligencia per testium fidedignorum fuerimus conuicti. In quorum robur sigillum reuerendi in Christo patris fratris Petri, prioris prouincialis Bohemie, de cuius scitu et assensu predicta fecimus, ac eciam sigillum ciuitatis Budwoycensis ad peticionem nostram vna cum sigillis officij prioratus ac communitatis nostri conuentus presentibus sunt ap- pensa. Datum in conuentu nostro anno domini M'c"c"c"lxx"v°. 1375. 10 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 54. Auf der Rückseite die gleichzeitige Notiz: „Obligacio fratrum monasterij in Bſudweis] super officio defunctorum.“ Alte Signatur: „ad Fasc : III, N. Dep: 22.“ An der Urkunde hängen an durch je zwei Einschnitte im Umbug gezogenen Pergamentstreifen vier, bis auf das Stadtsiegel, wohlerhaltene Siegel: 1. das des Provinzials des Predigerordens in Böhmen ist spitzoval und zeigt unter einem go- thischen Baldachin die sitzenden Gestalten Christi u. der h. Maria, die Krönung Maria's darstellend. Zwischen den 15 beiden Figuren steht auf der Bank eine Vase in der drei Lilienstengel stecken. Das die Basis bildende Mauerwerk enthält einen Bogen, in welchem ein betender Mönch (von rechts gesehen) kniet. Die Umschrift lautet : S - PROUIN- CIALIS . BOE-MIE - ORD[INIS] - FRIATRUJM -PREJDICATIORUM].“ — 2. Das grosse Budweiser Stadtsiegel in gewöhnlichem Wachs, rechts zum Theil abgeschlagen. — 3. Siegel des Priors des Budweiser Dominikanerklosters: In einem reichen gothischen Gestühl sitzt unter einem Baldachin die Mutter Gottes mit dem Jesukind auf dem Arme. 20 Darunter kniet in einem Bogen ein betender Mönch. Umschrift: „S -PRIORIS - BVDIBOICENSIS - ORD[INIS] . FRIATRVM -PRED[ICATORVM]. — 4. Siegel des Budweiser Dominikaner-Conventes: Auf einem zu beiden Seiten von je einem gothischen Thürmchen flankirten Gestühl sitzt die Muter Gottes mit dem Jesukinde auf dem Arme. Darunter knien in zwei Spitzbogen zwei einander zugekehrte betende Mönche. Umschrift: „S -CO[NJVENTVS . BVDI-WOIOVICEN[SIS] ORD[INIS] - PRED[ICATORVM]. — Alle drei Siegel der Dominikaner sind spitzoval und 25 aus rothem Wachs auf einer Schüssel von gewöhnlichem Wachs. 1375. 190. 1375 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass ein für den Sacristan der Budweiser Pfarrkirche gewidmeter Jahreszins von einem halben Schock Groschen auf dem den Häusern des Bürgers Nudl und der Frau Thonhauser gegenüber liegenden 30 Hause des Witko Dobrusch versichert sei. (Später haftete für diesen Zins ein Plabhansel mit dem- selben Hause. Weiter war dann der Zins auf dem zwischen jenen des Ortl und des Pukl in der Schweinitzer Vorstadt gelegenen Höflein des Bäckers Maindl und auf dessen Acker nächst dem Dorfe Brod elocirt.) Nos Nicolaus Peruss judex, Stephanus Weis, Symon Kchaltsmid, Dietlinus 35 Zdislini etc. super Witkonem Dobrussij et domo sua in acie contra domos Nudlini et Thonhawserin media sexagena grossorum census. Anno domini M°ccclxxv°. Respondet Plabhansel cum predicta sua domo. Respondet Maindlinus pistor cum hereditate sua videlicet curiola, que est in preurbio Swinensi inter curiolas Ortlini et Puklini sita et locata, et agro suo iuxta 40 villam Brod, qui iacet circa agrum Weber villani in Brod. Lib. mem. dec. B. Budw. I, S. 33 unter den „Littere sacristani" sub lit. „H“. 1375. 191. 1375 o. TA. [Prag.] — Unter den an der juridischen Facultät der Prager Universität immatriculirten Hörern wird unter anderen auch der Notar Jacob von Budweis angeführt. 45
126 1375. tunc per possessorem littere in duabus sexagenis predictarum quatuor sexagenarum censuum pro vnaquaqua die modo quocunque neglecta per nos et nostros successores volumus puniri, ita vide- licet, vt possessor littere presentis vel eciam plebanus predictas duas sexagenas contradiccione cuiuslibet hominis non obstante adjutorio et auxilio juratorum a nobis et successoribus nostris et eciam a censualibus quatuor sexagenarum predictarum racione pene extorquere et recipere debet 5 cum effectu, si tamen de huiusmodi negligencia per testium fidedignorum fuerimus conuicti. In quorum robur sigillum reuerendi in Christo patris fratris Petri, prioris prouincialis Bohemie, de cuius scitu et assensu predicta fecimus, ac eciam sigillum ciuitatis Budwoycensis ad peticionem nostram vna cum sigillis officij prioratus ac communitatis nostri conuentus presentibus sunt ap- pensa. Datum in conuentu nostro anno domini M'c"c"c"lxx"v°. 1375. 10 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 54. Auf der Rückseite die gleichzeitige Notiz: „Obligacio fratrum monasterij in Bſudweis] super officio defunctorum.“ Alte Signatur: „ad Fasc : III, N. Dep: 22.“ An der Urkunde hängen an durch je zwei Einschnitte im Umbug gezogenen Pergamentstreifen vier, bis auf das Stadtsiegel, wohlerhaltene Siegel: 1. das des Provinzials des Predigerordens in Böhmen ist spitzoval und zeigt unter einem go- thischen Baldachin die sitzenden Gestalten Christi u. der h. Maria, die Krönung Maria's darstellend. Zwischen den 15 beiden Figuren steht auf der Bank eine Vase in der drei Lilienstengel stecken. Das die Basis bildende Mauerwerk enthält einen Bogen, in welchem ein betender Mönch (von rechts gesehen) kniet. Die Umschrift lautet : S - PROUIN- CIALIS . BOE-MIE - ORD[INIS] - FRIATRUJM -PREJDICATIORUM].“ — 2. Das grosse Budweiser Stadtsiegel in gewöhnlichem Wachs, rechts zum Theil abgeschlagen. — 3. Siegel des Priors des Budweiser Dominikanerklosters: In einem reichen gothischen Gestühl sitzt unter einem Baldachin die Mutter Gottes mit dem Jesukind auf dem Arme. 20 Darunter kniet in einem Bogen ein betender Mönch. Umschrift: „S -PRIORIS - BVDIBOICENSIS - ORD[INIS] . FRIATRVM -PRED[ICATORVM]. — 4. Siegel des Budweiser Dominikaner-Conventes: Auf einem zu beiden Seiten von je einem gothischen Thürmchen flankirten Gestühl sitzt die Muter Gottes mit dem Jesukinde auf dem Arme. Darunter knien in zwei Spitzbogen zwei einander zugekehrte betende Mönche. Umschrift: „S -CO[NJVENTVS . BVDI-WOIOVICEN[SIS] ORD[INIS] - PRED[ICATORVM]. — Alle drei Siegel der Dominikaner sind spitzoval und 25 aus rothem Wachs auf einer Schüssel von gewöhnlichem Wachs. 1375. 190. 1375 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass ein für den Sacristan der Budweiser Pfarrkirche gewidmeter Jahreszins von einem halben Schock Groschen auf dem den Häusern des Bürgers Nudl und der Frau Thonhauser gegenüber liegenden 30 Hause des Witko Dobrusch versichert sei. (Später haftete für diesen Zins ein Plabhansel mit dem- selben Hause. Weiter war dann der Zins auf dem zwischen jenen des Ortl und des Pukl in der Schweinitzer Vorstadt gelegenen Höflein des Bäckers Maindl und auf dessen Acker nächst dem Dorfe Brod elocirt.) Nos Nicolaus Peruss judex, Stephanus Weis, Symon Kchaltsmid, Dietlinus 35 Zdislini etc. super Witkonem Dobrussij et domo sua in acie contra domos Nudlini et Thonhawserin media sexagena grossorum census. Anno domini M°ccclxxv°. Respondet Plabhansel cum predicta sua domo. Respondet Maindlinus pistor cum hereditate sua videlicet curiola, que est in preurbio Swinensi inter curiolas Ortlini et Puklini sita et locata, et agro suo iuxta 40 villam Brod, qui iacet circa agrum Weber villani in Brod. Lib. mem. dec. B. Budw. I, S. 33 unter den „Littere sacristani" sub lit. „H“. 1375. 191. 1375 o. TA. [Prag.] — Unter den an der juridischen Facultät der Prager Universität immatriculirten Hörern wird unter anderen auch der Notar Jacob von Budweis angeführt. 45
Strana 127
1375—1376. 127 Eglolffus Hornbech, vicerector [universitatis juristarum anno domini 1375] 1375. intitulavit subsequentes: . . .. Jacobus de Budwicz, notarius, dedit 10 grossos . .. . . Monumenta histor. univ. Car. Ferd. Pragensis. Tom. II: Album seu Matricula facult. juridicae univ. Prag. ab. ao. Chr. 1372 usque ad a. 1418. Pars I, pag. 31. (Natio Boemorum). 192. 1375 o. TA. [Budweis.] — Die Ritter Hrusa von Wihlaw und Kunasch von Wstuh ver- 1375. kaufen ihr Erbgut in Daubičko dem Jesko genannt Hrusa. Sub judice Wenceslao. Strenui milites Hrusa[?*] de Wilhlaw et Kunassius de Wstuh haereditatem habebant in Dubiczko, quam Jeskoni dicto Hrosa vendiderunt. 10 Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I vetustissimus“ fol. 1, nr. 2. 193. 1375 o. TA. [Budweis.] — Die Witwe nach dem Budweiser Bürger und Schneider Johlin, Margaretha, übergibt ihrem Bruder, dem Prager Bürger Heinrich Habard, alle ihre be- wegliche und unbewegliche Habe in Budweis. 1375. 15 Sub judice Wenceslao. Honesta matrona Margareta, relicta olim Johlini sartoris, civis in Budweis, matura prehabita deliberatione atque sua bona voluntate resignavit fratri suo Henrico Habardi, civi in Praga, omnia bona sua mobilia et immobilia, quaecunque in civitate Budweis pro tunc habuit. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 1, nr. 3. 194. 1376 Mai 15. o. OA. — Wilhelm von Čekau verkauft von dem Zinse im Betrage von sechs Schock und zchn Groschen, welchen ihm die Zinsleute von fünf Huben im Dorfe Slaboscho- witz zu entrichten haben, sechs Schock Groschen an den Altar der h. Maria Magdalena, Lazarus und Martha für sechzig Schock Prager Groschen. Für den richtigen Vollzug dieses Verkaufes 25 verbürgen sich Wilhelms Freunde Ješko von Zwikow, Přiblin von Petrowitz und Busco von Ujezd. 20 1376 Mai 15. Coram vniuersis et singulis presentem noticiam habituris ego Wilhelmus de Czekau recognosco et fateor, matura prehabita deliberacione parique omnium amicorum meorum consilio ac assensu quinque laneos censuales in villa Slawossouicz, quos homines censuales tenere con- sueuerunt et tenent, in parte versus Ledenicz residentes, quorum quilibet predictorum laneorum 3o laneus singulis annis lxxiiij grossos soluit pro censu, cuius census summa se extendit ad vj sexagenas et x grossos, quos x grossos ego Wilhelmus prefatus pro me et pro successoribus meis reseruo, et dictum censum vj sexagenarum cum omnibus utilitatibus et prouentibus altari beatorum Marie Magdalene, Lazari et Marthe germanorum in ecclesia parochiali in Bud- wais fundato atque ipsius capellano, qui nunc est uel fuerit pro tempore, pro sexaginta sexagenis 35 grossorum denariorum Pragensium me rite, libere ac legitime vendidisse, habendum, tenendum et utifruendum omni iure et utilitate, quibus ego habere et possidere consueui. Quem quidem cen- sum homines predictorum laneorum possessores debent et debebunt perpetue annis singulis in duobus terminis diuisim, videlicet in festo sancti Galli tres sexagenas census et in festo sancti *) In der Abschrift bei Pingas steht: »Zusso«.
1375—1376. 127 Eglolffus Hornbech, vicerector [universitatis juristarum anno domini 1375] 1375. intitulavit subsequentes: . . .. Jacobus de Budwicz, notarius, dedit 10 grossos . .. . . Monumenta histor. univ. Car. Ferd. Pragensis. Tom. II: Album seu Matricula facult. juridicae univ. Prag. ab. ao. Chr. 1372 usque ad a. 1418. Pars I, pag. 31. (Natio Boemorum). 192. 1375 o. TA. [Budweis.] — Die Ritter Hrusa von Wihlaw und Kunasch von Wstuh ver- 1375. kaufen ihr Erbgut in Daubičko dem Jesko genannt Hrusa. Sub judice Wenceslao. Strenui milites Hrusa[?*] de Wilhlaw et Kunassius de Wstuh haereditatem habebant in Dubiczko, quam Jeskoni dicto Hrosa vendiderunt. 10 Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I vetustissimus“ fol. 1, nr. 2. 193. 1375 o. TA. [Budweis.] — Die Witwe nach dem Budweiser Bürger und Schneider Johlin, Margaretha, übergibt ihrem Bruder, dem Prager Bürger Heinrich Habard, alle ihre be- wegliche und unbewegliche Habe in Budweis. 1375. 15 Sub judice Wenceslao. Honesta matrona Margareta, relicta olim Johlini sartoris, civis in Budweis, matura prehabita deliberatione atque sua bona voluntate resignavit fratri suo Henrico Habardi, civi in Praga, omnia bona sua mobilia et immobilia, quaecunque in civitate Budweis pro tunc habuit. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 1, nr. 3. 194. 1376 Mai 15. o. OA. — Wilhelm von Čekau verkauft von dem Zinse im Betrage von sechs Schock und zchn Groschen, welchen ihm die Zinsleute von fünf Huben im Dorfe Slaboscho- witz zu entrichten haben, sechs Schock Groschen an den Altar der h. Maria Magdalena, Lazarus und Martha für sechzig Schock Prager Groschen. Für den richtigen Vollzug dieses Verkaufes 25 verbürgen sich Wilhelms Freunde Ješko von Zwikow, Přiblin von Petrowitz und Busco von Ujezd. 20 1376 Mai 15. Coram vniuersis et singulis presentem noticiam habituris ego Wilhelmus de Czekau recognosco et fateor, matura prehabita deliberacione parique omnium amicorum meorum consilio ac assensu quinque laneos censuales in villa Slawossouicz, quos homines censuales tenere con- sueuerunt et tenent, in parte versus Ledenicz residentes, quorum quilibet predictorum laneorum 3o laneus singulis annis lxxiiij grossos soluit pro censu, cuius census summa se extendit ad vj sexagenas et x grossos, quos x grossos ego Wilhelmus prefatus pro me et pro successoribus meis reseruo, et dictum censum vj sexagenarum cum omnibus utilitatibus et prouentibus altari beatorum Marie Magdalene, Lazari et Marthe germanorum in ecclesia parochiali in Bud- wais fundato atque ipsius capellano, qui nunc est uel fuerit pro tempore, pro sexaginta sexagenis 35 grossorum denariorum Pragensium me rite, libere ac legitime vendidisse, habendum, tenendum et utifruendum omni iure et utilitate, quibus ego habere et possidere consueui. Quem quidem cen- sum homines predictorum laneorum possessores debent et debebunt perpetue annis singulis in duobus terminis diuisim, videlicet in festo sancti Galli tres sexagenas census et in festo sancti *) In der Abschrift bei Pingas steht: »Zusso«.
Strana 128
128 1376. Georgii tres sexagenas census ipsi capellano dare et persoluere et expedire. Et super dictorum quinque laneorum et ipsorum utilitate vendicionem petiui et rogaui amicos meos dilectos infra- scriptos, videlicet Jessconem de Zwiecow, Prziblinum de Petrowicz et Busconem de Vgezd, ut iidem amici mei vendicioni dictorum laneorum cum ipsorum utilitatibus mei veri et legitimi sint disbrigatores. Nos uero Jesco de Zwiecow, Prziblinus de Petrowicz et Busco 5 de Vgezd promisimus et bona nostra fide promittimus sine omni dolo et fraude pro prefato Wilhelmo et cum ipso prefato capellano, quicunque est uel fuerit pro tempore, et ad manus domini plebani predicte ecclesie, quicumque eciam est uel fuerit pro tempore, dictos quinque laneos cum ipsorum utilitatibus omnibus ac singulis iuxta iura et consuetudines terre Boemie ap- probatas disbrigare. Si uero, quod absit, prefatus capellanus aut plebanus prefate ecclesie impe- 10 dimentum quodcunque in empcione dictorum laneorum et eorum utilitate perciperent siue se percipere sentirent et nos super huiusmodi impedimentis ad obstagiandum monerent, quod tunc statim duo ex nobis, quandocumque per ipsum capellanum aut plebanum ecclesie predicte moniti fuerint uel requisiti, quilibet cum vno famulo et duobus equis in ciuitate Budwais in hospicio ipsis per capellanum dicti altaris seu plebani legitime demonstrato obstagium verum ac debi- 15 tum debebunt obseruare et de ipsis, scilicet ciuitate et obstagio, nusquam exibunt aliquo iure, sed in eisdem tamdiu continuabunt, quousque capellano similiterque et plebano pretacti quinque lanei cum omnibus eorum censibus et utilitatibus totaliter per nos disbrigentur. Nichilominus promit- tentes bona et sincera fide, omnia dampna, quecumque prefatus capellanus aut eciam plebanus ob non disbrigacioni dictorum laneorum ac ipsorum utilitatibus modis quibuscumque probabilibus per- 20 ciperent siue se percepisse dinoscuntur, ipsis resarcire et integraliter restaurare in nullo nobis pre- missis contradicentibus sub fidei et honoris nostri priuitate. Et quicunque presentes de consensu et bona voluntate sepefati capellani habuerit litteras, eidem ius plenum competit, ipsum censum repetendi. Licebit etenim me prefatum Wilhelmum aut heredes meos, quandocumque potero, alium censum in alijs bonis uel in ciuitate Budwais retinere, quinque meos laneos venditos pe- 25 nitus redimendo. In cujus rei testimonium et robur dedimus ipsis, videlicet capellano et domino plebano, presentes nostras litteras munimine appensione sigillorum nostrorum propriorum roboratas. Datum et actum feria quinta ante dies Rogacionum anno domini M°ccc'lxxvj. 1376 Mai 15. Prager Domcapitel-Archiv: „Liber secundus erectionum“ fol. 7. — Borový: „Libri erectionum“ II 132, nr. 247. 30 1376 Juli 29. 195. 1376 Juli 29. Budweis. — Katharina, Markgräfin von Brandenburg, Pfalzgräfin bei Rhein und Herzogin von Bayern, Tochter Kaiser Karls IV., verschreibt ihrer Hofmeisterin Katharina von Polensk für deren treue und vielfache Dienste zwanzig Schock Prager Groschen von dem Zinse, welcher ihr auf Lebenszeit eingeräumt worden und von der Stadt Budweis zu ent- 35 richten ist. Nos Katherina dei gracia Brandenburgensis marchionissa, comes palatina Reni et Bauarie ducissa, coram vniuersis presentes visuris seu audituris presentibus lucide profitemur, quod nobili Katherine de Polenzk, curie nostre magistre, pro fidelibus atque multiplicibus obsequiis, nobis que creberrime fecit et exhibuit et adhuc in antea faciendis, viginti sexa-40 genas grossorum denariorum monete Pragensis matura deliberacione dedimus de censu nostro, quem super censum ciuitatis Budeweis, quamdiu viuimus, habere dinoscimur annuatim, ad tempus vite nostre vel tamdiu, quam dictum censum in nostra possessione dinoscimur retinere, habendas, tenendas, possidendas, nec non annuatim super festum sancti Galli recipiendas et pacifice fruendas. Si uero contingeret, nos viam vniuerse carnis ingredi, quod deus auertat, aut 45
128 1376. Georgii tres sexagenas census ipsi capellano dare et persoluere et expedire. Et super dictorum quinque laneorum et ipsorum utilitate vendicionem petiui et rogaui amicos meos dilectos infra- scriptos, videlicet Jessconem de Zwiecow, Prziblinum de Petrowicz et Busconem de Vgezd, ut iidem amici mei vendicioni dictorum laneorum cum ipsorum utilitatibus mei veri et legitimi sint disbrigatores. Nos uero Jesco de Zwiecow, Prziblinus de Petrowicz et Busco 5 de Vgezd promisimus et bona nostra fide promittimus sine omni dolo et fraude pro prefato Wilhelmo et cum ipso prefato capellano, quicunque est uel fuerit pro tempore, et ad manus domini plebani predicte ecclesie, quicumque eciam est uel fuerit pro tempore, dictos quinque laneos cum ipsorum utilitatibus omnibus ac singulis iuxta iura et consuetudines terre Boemie ap- probatas disbrigare. Si uero, quod absit, prefatus capellanus aut plebanus prefate ecclesie impe- 10 dimentum quodcunque in empcione dictorum laneorum et eorum utilitate perciperent siue se percipere sentirent et nos super huiusmodi impedimentis ad obstagiandum monerent, quod tunc statim duo ex nobis, quandocumque per ipsum capellanum aut plebanum ecclesie predicte moniti fuerint uel requisiti, quilibet cum vno famulo et duobus equis in ciuitate Budwais in hospicio ipsis per capellanum dicti altaris seu plebani legitime demonstrato obstagium verum ac debi- 15 tum debebunt obseruare et de ipsis, scilicet ciuitate et obstagio, nusquam exibunt aliquo iure, sed in eisdem tamdiu continuabunt, quousque capellano similiterque et plebano pretacti quinque lanei cum omnibus eorum censibus et utilitatibus totaliter per nos disbrigentur. Nichilominus promit- tentes bona et sincera fide, omnia dampna, quecumque prefatus capellanus aut eciam plebanus ob non disbrigacioni dictorum laneorum ac ipsorum utilitatibus modis quibuscumque probabilibus per- 20 ciperent siue se percepisse dinoscuntur, ipsis resarcire et integraliter restaurare in nullo nobis pre- missis contradicentibus sub fidei et honoris nostri priuitate. Et quicunque presentes de consensu et bona voluntate sepefati capellani habuerit litteras, eidem ius plenum competit, ipsum censum repetendi. Licebit etenim me prefatum Wilhelmum aut heredes meos, quandocumque potero, alium censum in alijs bonis uel in ciuitate Budwais retinere, quinque meos laneos venditos pe- 25 nitus redimendo. In cujus rei testimonium et robur dedimus ipsis, videlicet capellano et domino plebano, presentes nostras litteras munimine appensione sigillorum nostrorum propriorum roboratas. Datum et actum feria quinta ante dies Rogacionum anno domini M°ccc'lxxvj. 1376 Mai 15. Prager Domcapitel-Archiv: „Liber secundus erectionum“ fol. 7. — Borový: „Libri erectionum“ II 132, nr. 247. 30 1376 Juli 29. 195. 1376 Juli 29. Budweis. — Katharina, Markgräfin von Brandenburg, Pfalzgräfin bei Rhein und Herzogin von Bayern, Tochter Kaiser Karls IV., verschreibt ihrer Hofmeisterin Katharina von Polensk für deren treue und vielfache Dienste zwanzig Schock Prager Groschen von dem Zinse, welcher ihr auf Lebenszeit eingeräumt worden und von der Stadt Budweis zu ent- 35 richten ist. Nos Katherina dei gracia Brandenburgensis marchionissa, comes palatina Reni et Bauarie ducissa, coram vniuersis presentes visuris seu audituris presentibus lucide profitemur, quod nobili Katherine de Polenzk, curie nostre magistre, pro fidelibus atque multiplicibus obsequiis, nobis que creberrime fecit et exhibuit et adhuc in antea faciendis, viginti sexa-40 genas grossorum denariorum monete Pragensis matura deliberacione dedimus de censu nostro, quem super censum ciuitatis Budeweis, quamdiu viuimus, habere dinoscimur annuatim, ad tempus vite nostre vel tamdiu, quam dictum censum in nostra possessione dinoscimur retinere, habendas, tenendas, possidendas, nec non annuatim super festum sancti Galli recipiendas et pacifice fruendas. Si uero contingeret, nos viam vniuerse carnis ingredi, quod deus auertat, aut 45
Strana 129
1376. 129 dictum censum cum invictissimo Karolo, Romanorum imperatore, patre nostre, uel cum serenis- simo Wenzeslawo rege Bohemie, fratre nostro karissimo, pro bonis aliis quomodolibet per- mutare, aut eum vni eorum pro denariis promtis sub vendidacionis titulo dare, quo transacto siue peracto dicti ciues, schabini, judex juratique consules dicte ciuitatis Budeweis Katherine de 5 Polenczk nec cuiquam parte ex eius de dicto censu, sed tantum illi, censum in possessione qui tunc habere dinoscitur, debeant et tenentur respondere, presencium testimonio litterarum, quas appensionis nostri sigilli robore fecimus communiri. Datum Budeweis anno domini millesimo tricentesimo septuagesimo sexto, feria tercia ante festum sancti Petri ad vincula. Original auf Pergament in der Széchenyi'schen Landesbibliothek des Ungarischen Nationalmuseums zu 10 Budapest. Das angehängt gewesene Siegel fehlt. Auf der Rückseite aus dem XVII. Jahrhunderte die „Nr. 15“, darunter die alte Signatur: „ad Fasc : III/ N. Dep : 23“. In der linken oberen Ecke von der Hand Klaudis ein kurzes (von der Hand Illings? ergünztes) Regest. — Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 695, nr. 530 (Regest). 1376 Juli 29. 196. 1376 August 24. [Prag]. — Janko von Budweis promovirt an der philosophischen Fa- 15 cultät der Prager Universität. „ 1376 August 24. Item in die sancti Bartholomaei Janko de Budewis determinavit sub magistro Lupo. Monumenta historica universitatis Carolo-Ferdinandeae Pragensis. Tom. I : Liber deca- norum facultatis philosophicae universitatis Pragensis, ab anno Chr. 1367 usque ad annum 1585. Pars I, pag. 171. 20 197. 1376 September 8. o. OA. — Die Brüder Peter und Johann von Rosenberg verleihen ihrer Stadt Wittingau Rechte und Freiheiten, wie sie die königlichen Städte besitzen, und bestimmen, dass gegen ein Urtheil des Wittingauer Rathes zunächst an den Rath der Stadt Budweis zu appelliren ist: wenn auch dieses Urtheil angefochten wird, ist die Strittsache den genannten Brüdern, bzw. deren Nachfolgern zur endgiltigen Entscheidung vorzulegen. 1376 Sept. 8. In nomine domini amen. Cum tempus nostrum continua reuolucione proch dolor sic labatur, quod preteritorum accio futurorum successione subripiatur, prudentis consilium est, vt acta digna memoria scriptorum sic seruentur integra, quod vsque ad cursum futuri temporis certa veritate maneant incorrupta. Igitur nos Petrus et Johannes de Rosenberg tenore presen- cium constare volumus vniuersis publice profitentes, quod, quia ciues iurati totaque communitas so ciuitatis nostre in Wytignaw alias in Trzebon, fideles nostri dilecti, in nostra presencia per- sonaliter constituti nobis humiliter supplicauerunt nobisque pro arra triginta sexagenas grossorum Pragensium assignantes, quatenus ipsis de innata nobis pietate ius regale donare, concedere ac dictam nostram ciuitatem libertare dignaremur. Nos itaque consideratis probitatis ipsorum meritis, quibus nobis et predecessoribus nostris fide pura et indefessis obsequiis nobis actenus compla- 35 cuerunt, ad prosecucionem ipsorum profectus et comodi benignis affectibus inclinati ac peticionibus ipsorum vtpote racionabilibus merito annuentes, animo deliberato ipsis et eorum futuris succes- soribus prefatum ius regale concessimus et concedimus, donauimus et donamus, in quantum se nostra extendit de iure potestas, ac dictam nostram ciuitatem Wytignaw cum hereditatibus decem et septem cum dimidio laneorum ad dictam nostram ciuitatem ab antiquo pertinentibus 4o libertauimus et libertamus in hijs scriptis, decernentes, vt iidem ciues omnes et singuli vtriusque sexus, incole et inhabitatores dicte ciuitatis vniuersaliter, qui pro nunc ibi sunt, aut ipsorum successores vniuersi omnibus et singulis iuribus, libertatibus, emunitatibus, graciis et quibusuis aliis consuetudinibus fruantur et ad plenum gaudeant, quibus ciuitates 25 I. 17
1376. 129 dictum censum cum invictissimo Karolo, Romanorum imperatore, patre nostre, uel cum serenis- simo Wenzeslawo rege Bohemie, fratre nostro karissimo, pro bonis aliis quomodolibet per- mutare, aut eum vni eorum pro denariis promtis sub vendidacionis titulo dare, quo transacto siue peracto dicti ciues, schabini, judex juratique consules dicte ciuitatis Budeweis Katherine de 5 Polenczk nec cuiquam parte ex eius de dicto censu, sed tantum illi, censum in possessione qui tunc habere dinoscitur, debeant et tenentur respondere, presencium testimonio litterarum, quas appensionis nostri sigilli robore fecimus communiri. Datum Budeweis anno domini millesimo tricentesimo septuagesimo sexto, feria tercia ante festum sancti Petri ad vincula. Original auf Pergament in der Széchenyi'schen Landesbibliothek des Ungarischen Nationalmuseums zu 10 Budapest. Das angehängt gewesene Siegel fehlt. Auf der Rückseite aus dem XVII. Jahrhunderte die „Nr. 15“, darunter die alte Signatur: „ad Fasc : III/ N. Dep : 23“. In der linken oberen Ecke von der Hand Klaudis ein kurzes (von der Hand Illings? ergünztes) Regest. — Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 695, nr. 530 (Regest). 1376 Juli 29. 196. 1376 August 24. [Prag]. — Janko von Budweis promovirt an der philosophischen Fa- 15 cultät der Prager Universität. „ 1376 August 24. Item in die sancti Bartholomaei Janko de Budewis determinavit sub magistro Lupo. Monumenta historica universitatis Carolo-Ferdinandeae Pragensis. Tom. I : Liber deca- norum facultatis philosophicae universitatis Pragensis, ab anno Chr. 1367 usque ad annum 1585. Pars I, pag. 171. 20 197. 1376 September 8. o. OA. — Die Brüder Peter und Johann von Rosenberg verleihen ihrer Stadt Wittingau Rechte und Freiheiten, wie sie die königlichen Städte besitzen, und bestimmen, dass gegen ein Urtheil des Wittingauer Rathes zunächst an den Rath der Stadt Budweis zu appelliren ist: wenn auch dieses Urtheil angefochten wird, ist die Strittsache den genannten Brüdern, bzw. deren Nachfolgern zur endgiltigen Entscheidung vorzulegen. 1376 Sept. 8. In nomine domini amen. Cum tempus nostrum continua reuolucione proch dolor sic labatur, quod preteritorum accio futurorum successione subripiatur, prudentis consilium est, vt acta digna memoria scriptorum sic seruentur integra, quod vsque ad cursum futuri temporis certa veritate maneant incorrupta. Igitur nos Petrus et Johannes de Rosenberg tenore presen- cium constare volumus vniuersis publice profitentes, quod, quia ciues iurati totaque communitas so ciuitatis nostre in Wytignaw alias in Trzebon, fideles nostri dilecti, in nostra presencia per- sonaliter constituti nobis humiliter supplicauerunt nobisque pro arra triginta sexagenas grossorum Pragensium assignantes, quatenus ipsis de innata nobis pietate ius regale donare, concedere ac dictam nostram ciuitatem libertare dignaremur. Nos itaque consideratis probitatis ipsorum meritis, quibus nobis et predecessoribus nostris fide pura et indefessis obsequiis nobis actenus compla- 35 cuerunt, ad prosecucionem ipsorum profectus et comodi benignis affectibus inclinati ac peticionibus ipsorum vtpote racionabilibus merito annuentes, animo deliberato ipsis et eorum futuris succes- soribus prefatum ius regale concessimus et concedimus, donauimus et donamus, in quantum se nostra extendit de iure potestas, ac dictam nostram ciuitatem Wytignaw cum hereditatibus decem et septem cum dimidio laneorum ad dictam nostram ciuitatem ab antiquo pertinentibus 4o libertauimus et libertamus in hijs scriptis, decernentes, vt iidem ciues omnes et singuli vtriusque sexus, incole et inhabitatores dicte ciuitatis vniuersaliter, qui pro nunc ibi sunt, aut ipsorum successores vniuersi omnibus et singulis iuribus, libertatibus, emunitatibus, graciis et quibusuis aliis consuetudinibus fruantur et ad plenum gaudeant, quibus ciuitates 25 I. 17
Strana 130
130 1370. regales et eorum incole hucvsque freti sunt, quomodolibet pociuntur ad presens vt vtantur in futuro. In causis uero iudicialibus sic ordinamus, vt, si alicui adinuencio scabinorum ibidem in Wytignaw displicuerit, ad audienciam iuratorum in Budyeboyowycz licite poterunt appellare. Quodsi vero cuicunque parti adinuencio iuratorum in Budyeboyowycz non competeret, extunc ad nostram nostrorumque successorum audienciam predictas causas perpetue 5 deferre debent et tenentur, quas nos extunc de consilio nostrorum militum finaliter decidere ac iudicialiter debemus terminare, sic tamen, quod emende pro excessibus ad nos pertinentes circa eandem punicionis consuetudinem permaneant, provt ab antiquo fuerunt obseruate, et quod predicte emende ad nos nostrosque posteros deuoluantur. Ceterum, si nobis et nostris succes- soribus aduersus hostes extra terram seu in limitibus terre Boemie ardua necessitas, quod absit, 10 ingrueret, extunc predicti ciues in Wytignaw corporibus ipsorum propriis provt et alii ciues nostri et oppidani sine quauis renitencia et contradiccione nobis ac nostris successoribus et in stipendio curruum extra terram aliis ciuitatibus et oppidis nostris se per omnia debeant con- formare. Preterea annuimus graciose, vt bona ipsorum ciuium nostrorum in Wytignaw mobilia et immobilia, quecunque habuerint aut quocunque nomine censeantur, ad nos nec ad heredes et 15 successores nostros licet absque liberis quicunque eorum decesserit vnquam deuoluantur, sed ad propinquiores ipsorum, quibus ea legauerint, ymo eciam, quod absit, si ea nunquam lega- uerint in vita uel in morte iuxta consuetudinem ciuitatum regalium respectum habere debebunt contradiccione qualibet non obstante, in quibus nos et successores nostri eis nullam litem aut questionem inferimus. Vt autem hec nostra donacio de matura nostra deliberacione ac bona 20 voluntate proueniens robur obtineat perpetue firmitatis, presentes literas fieri nostrorumque sigil- lorum appensione iussimus communiri. Sub anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo sexto, die Natiuitatis beate Marie virginis illibate. 1376 Sept. 8. Original auf Pergament mit den an einer grünen Seidenschuur hängenden Siegeln des Herrn Peter vo.: Rosenberg (stark beschädigt) und Johann von Roseuberg (ein in vier Felder getheilter Schild, im ersten und vierten 25 Felde ein aus Weidenruthen mit drei Pflöcken geflochtener Zaun, im zweiten und dritten Felde die fünfblättrige Rose ; Umschrift: „† Sigillum Johannis * de Rosenberk *“) im Wittingauer Stadt�Archiv. In fürstlich Schwarzenberg'schen Archive zu Wittingau befindet sich eine einfache Abschrift sub 1 A. 5 AS, Nr. 11 p. 16. — Ein Regest der Urkunde hat Th. Antl im „Časopis společnosti přátel starožitností Českých v Praze“. V (1897) S. 22 veröffentlicht. 30 1376 Nov. 10. 198. 1376 November 10. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bauer Mix Rauh auf seinem zwischen den Höfen des Merbot und Quotter im Dorfe Ilinz gelegenen Hofe und einer Hube Landes einen dem S. Felix- und Adauct-Altar gehörigen Zins von einem halben Schock Prager Groschen sichergestellt habe. 35 Nos Wenceslaus judex, Stephlinus Weiss, Simon Kaldsmyd, Dytlinus Zdisslini, Heyndlinus Puchlini, Pesoldus Gamerath, Rudlinus Klewber, Cri- stannus carnifex, Michael Chalanecz ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium notum facimus vniuersis, quod constitutus coram [nobis] honestus vir Mix Rauhonis de villa Linez, nostre accola ciuitatis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et 40 amicorum suorum consilio et assensu super curia sua et area, quam inhabitat inter curias Merboth et Quotter, villanorum in Lincz, sita et locata et super vno laneo hereditatis ad eandem curiam pertinente mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis per- petuis temporibus per eum uel dicte curie et hereditatis possessorem dandam et soluendam altari sanctorum Felicis et [Adlaucti in ecclesia nostra parochiali et ipsius cappellano, qui nunc est uel pro tempore 45 fuerit, pro quinque sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit
130 1370. regales et eorum incole hucvsque freti sunt, quomodolibet pociuntur ad presens vt vtantur in futuro. In causis uero iudicialibus sic ordinamus, vt, si alicui adinuencio scabinorum ibidem in Wytignaw displicuerit, ad audienciam iuratorum in Budyeboyowycz licite poterunt appellare. Quodsi vero cuicunque parti adinuencio iuratorum in Budyeboyowycz non competeret, extunc ad nostram nostrorumque successorum audienciam predictas causas perpetue 5 deferre debent et tenentur, quas nos extunc de consilio nostrorum militum finaliter decidere ac iudicialiter debemus terminare, sic tamen, quod emende pro excessibus ad nos pertinentes circa eandem punicionis consuetudinem permaneant, provt ab antiquo fuerunt obseruate, et quod predicte emende ad nos nostrosque posteros deuoluantur. Ceterum, si nobis et nostris succes- soribus aduersus hostes extra terram seu in limitibus terre Boemie ardua necessitas, quod absit, 10 ingrueret, extunc predicti ciues in Wytignaw corporibus ipsorum propriis provt et alii ciues nostri et oppidani sine quauis renitencia et contradiccione nobis ac nostris successoribus et in stipendio curruum extra terram aliis ciuitatibus et oppidis nostris se per omnia debeant con- formare. Preterea annuimus graciose, vt bona ipsorum ciuium nostrorum in Wytignaw mobilia et immobilia, quecunque habuerint aut quocunque nomine censeantur, ad nos nec ad heredes et 15 successores nostros licet absque liberis quicunque eorum decesserit vnquam deuoluantur, sed ad propinquiores ipsorum, quibus ea legauerint, ymo eciam, quod absit, si ea nunquam lega- uerint in vita uel in morte iuxta consuetudinem ciuitatum regalium respectum habere debebunt contradiccione qualibet non obstante, in quibus nos et successores nostri eis nullam litem aut questionem inferimus. Vt autem hec nostra donacio de matura nostra deliberacione ac bona 20 voluntate proueniens robur obtineat perpetue firmitatis, presentes literas fieri nostrorumque sigil- lorum appensione iussimus communiri. Sub anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo sexto, die Natiuitatis beate Marie virginis illibate. 1376 Sept. 8. Original auf Pergament mit den an einer grünen Seidenschuur hängenden Siegeln des Herrn Peter vo.: Rosenberg (stark beschädigt) und Johann von Roseuberg (ein in vier Felder getheilter Schild, im ersten und vierten 25 Felde ein aus Weidenruthen mit drei Pflöcken geflochtener Zaun, im zweiten und dritten Felde die fünfblättrige Rose ; Umschrift: „† Sigillum Johannis * de Rosenberk *“) im Wittingauer Stadt�Archiv. In fürstlich Schwarzenberg'schen Archive zu Wittingau befindet sich eine einfache Abschrift sub 1 A. 5 AS, Nr. 11 p. 16. — Ein Regest der Urkunde hat Th. Antl im „Časopis společnosti přátel starožitností Českých v Praze“. V (1897) S. 22 veröffentlicht. 30 1376 Nov. 10. 198. 1376 November 10. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bauer Mix Rauh auf seinem zwischen den Höfen des Merbot und Quotter im Dorfe Ilinz gelegenen Hofe und einer Hube Landes einen dem S. Felix- und Adauct-Altar gehörigen Zins von einem halben Schock Prager Groschen sichergestellt habe. 35 Nos Wenceslaus judex, Stephlinus Weiss, Simon Kaldsmyd, Dytlinus Zdisslini, Heyndlinus Puchlini, Pesoldus Gamerath, Rudlinus Klewber, Cri- stannus carnifex, Michael Chalanecz ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium notum facimus vniuersis, quod constitutus coram [nobis] honestus vir Mix Rauhonis de villa Linez, nostre accola ciuitatis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et 40 amicorum suorum consilio et assensu super curia sua et area, quam inhabitat inter curias Merboth et Quotter, villanorum in Lincz, sita et locata et super vno laneo hereditatis ad eandem curiam pertinente mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis per- petuis temporibus per eum uel dicte curie et hereditatis possessorem dandam et soluendam altari sanctorum Felicis et [Adlaucti in ecclesia nostra parochiali et ipsius cappellano, qui nunc est uel pro tempore 45 fuerit, pro quinque sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit
Strana 131
1376. 131 prefatus Mix et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo sancti Georij nunc proxime venturo quindecim grossos Pragensis mouete census et in festo sancti Galli deinde continue secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini M" 5 trecentesimo septuagesimo sexto, in vigilia sancti Martini. 1376 Nov. 10. Original aut Pergament im B. St.-A. Nr. 55. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk „Rauch in Lincz“ und die alte Bezeichnung „A.“ Alte Signatur: „Fasc: III N. Dep:“. Das Siegel fehlt. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 143 und im „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 123 unter den „Littere s. Felicis et Adaucti alias s. Dorothee“ sub. lit. „A.“ 199. 1376 November 10. Prag. — Der Prager Erzbischof Johann (Očko von Wlaschim) be- stätigt die inserirte Urkunde vom 15. Mai 1376, mit welcher Wilhelm von Čekau dem Altar der h. Maria Magdalena, Lazarus und Martha in der Pfarrkirche zu Budweis sechs Schock Groschen jährlicher Zinsen verkauft, und erhebt über Bitten des Budweiser Pfarrers Bohunco den genann- 15 ten Altar zu einer eigenen Pfründe. 10 1376 Nov. 10. Johannes, dei gracia sancte Pragensis ecclesie archiepiscopus, apostolice sedis legatus, vniuersis, ad quos presentes peruenerint, in omni saluatore salutem. Litteras in pergameno scriptas sigillis quatuor rotundis de cera alba communi in pressulis pergameni pendentibus sigil- latas, sanas et integras, non viciatas, non cancellatas, nec in aliqua sua parte suspectas, sed omni 20 prorsus vicio et suspicioni carentes nobis per discretum virum dominum Bohunconem, plebanum ecclesie in Budwais, presentatas recepisse noueritis per omnia in hec verba: Coram vniuersis et singulis presentem noticiam habituris ego Wilhelmus de Czekau.... [Folgt die Urkunde vom 15. Mai 1376, s. Nr. 194.] Post quarum quidem litterarum presentacionem et recepcionem fuit nobis per dictum 25 dominum Bohunconem, plebanum in Budwais humiliter et cum instancia supplicatum, qua- tenus donacionem ac omnia et singula suprascripta autorisare. ratificare, approbare ac ordinaria auctoritate confirmare predictumque altare sanctorum Lazari, Marie Magdalene et Marthe in ecclesia parochiali in Budwais in beneficium erigere ac census et redditus suprascriptos eidem altari et rectori, qui fuit pro tempore, annectere, vnire, approbare, applicare et incorporare dignaremur. Nos ipsius suplicacionibus fauorabiliter inclinati, attendentes eciam huiusmodi dona- cioni ex zelo deuocionis procedere, per ipsamque cultum diuinum augeri, ipsam ac omnia et singula suprascripta auctorisamus, approbamus, ratificamus et auctoritate ordinaria confirmamus, dictumque altare in beneficium erigentes census et redditus supradictos eidem altari annectimus, vnimus, appropriamus, applicamus et incorporamus, ipsosque inter census et redditus supradictos ecclesiasticos de cetero volumus reputari. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigil- lorum nostrorum appensione iussimus communiri. Datum Prage anno domini M°ccc"lxxvj, In- dictione xiiij, die x mensis Nouembris. 30 35 Prager Domcapitel-Archiv: „Liber secundus erectionum“ fol. 6'—7. — Borový: Libri erectionum Il 132, nr. 247. 40 200. 1376 December 19. Prag. — Ueber Vorschlag des Budweiser Bürgers Ulrich wird der Clericer Nicolaus Wolfl aus Budweis zum Altaristen des in der Budweiser Pfarrkirche neu er- richteten Altars der h. Maria Magdalena, Lazarus und Martha bestellt. 1376 Dec. 19. Budwayss. — Jenczo etc. et Johannes etc., quod nos ad presentacionem Vllini, 45 ciuis in Budwais, ad altare beate Marie Magdalene, Lazari et Marthe germanorum in 17*
1376. 131 prefatus Mix et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo sancti Georij nunc proxime venturo quindecim grossos Pragensis mouete census et in festo sancti Galli deinde continue secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini M" 5 trecentesimo septuagesimo sexto, in vigilia sancti Martini. 1376 Nov. 10. Original aut Pergament im B. St.-A. Nr. 55. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk „Rauch in Lincz“ und die alte Bezeichnung „A.“ Alte Signatur: „Fasc: III N. Dep:“. Das Siegel fehlt. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 143 und im „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 123 unter den „Littere s. Felicis et Adaucti alias s. Dorothee“ sub. lit. „A.“ 199. 1376 November 10. Prag. — Der Prager Erzbischof Johann (Očko von Wlaschim) be- stätigt die inserirte Urkunde vom 15. Mai 1376, mit welcher Wilhelm von Čekau dem Altar der h. Maria Magdalena, Lazarus und Martha in der Pfarrkirche zu Budweis sechs Schock Groschen jährlicher Zinsen verkauft, und erhebt über Bitten des Budweiser Pfarrers Bohunco den genann- 15 ten Altar zu einer eigenen Pfründe. 10 1376 Nov. 10. Johannes, dei gracia sancte Pragensis ecclesie archiepiscopus, apostolice sedis legatus, vniuersis, ad quos presentes peruenerint, in omni saluatore salutem. Litteras in pergameno scriptas sigillis quatuor rotundis de cera alba communi in pressulis pergameni pendentibus sigil- latas, sanas et integras, non viciatas, non cancellatas, nec in aliqua sua parte suspectas, sed omni 20 prorsus vicio et suspicioni carentes nobis per discretum virum dominum Bohunconem, plebanum ecclesie in Budwais, presentatas recepisse noueritis per omnia in hec verba: Coram vniuersis et singulis presentem noticiam habituris ego Wilhelmus de Czekau.... [Folgt die Urkunde vom 15. Mai 1376, s. Nr. 194.] Post quarum quidem litterarum presentacionem et recepcionem fuit nobis per dictum 25 dominum Bohunconem, plebanum in Budwais humiliter et cum instancia supplicatum, qua- tenus donacionem ac omnia et singula suprascripta autorisare. ratificare, approbare ac ordinaria auctoritate confirmare predictumque altare sanctorum Lazari, Marie Magdalene et Marthe in ecclesia parochiali in Budwais in beneficium erigere ac census et redditus suprascriptos eidem altari et rectori, qui fuit pro tempore, annectere, vnire, approbare, applicare et incorporare dignaremur. Nos ipsius suplicacionibus fauorabiliter inclinati, attendentes eciam huiusmodi dona- cioni ex zelo deuocionis procedere, per ipsamque cultum diuinum augeri, ipsam ac omnia et singula suprascripta auctorisamus, approbamus, ratificamus et auctoritate ordinaria confirmamus, dictumque altare in beneficium erigentes census et redditus supradictos eidem altari annectimus, vnimus, appropriamus, applicamus et incorporamus, ipsosque inter census et redditus supradictos ecclesiasticos de cetero volumus reputari. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigil- lorum nostrorum appensione iussimus communiri. Datum Prage anno domini M°ccc"lxxvj, In- dictione xiiij, die x mensis Nouembris. 30 35 Prager Domcapitel-Archiv: „Liber secundus erectionum“ fol. 6'—7. — Borový: Libri erectionum Il 132, nr. 247. 40 200. 1376 December 19. Prag. — Ueber Vorschlag des Budweiser Bürgers Ulrich wird der Clericer Nicolaus Wolfl aus Budweis zum Altaristen des in der Budweiser Pfarrkirche neu er- richteten Altars der h. Maria Magdalena, Lazarus und Martha bestellt. 1376 Dec. 19. Budwayss. — Jenczo etc. et Johannes etc., quod nos ad presentacionem Vllini, 45 ciuis in Budwais, ad altare beate Marie Magdalene, Lazari et Marthe germanorum in 17*
Strana 132
132 1376. 1376 Dec. 19. ecclesia sancti Nicolai ibidem in Budwaiss de nouo erectum et constructum Nicolaum Wolflini ibidem de Budwais clericum plebanum instituimus. Prage anno domini 1376, die XIX. Decembris. Emler: „Libri tertius et quartus confirmationum.“ p. 61. 1376. 201. 1376 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass auf dem bei dem Dorfe Brod gelegenen Acker des Jacob Kotter und auf dem Acker des Johann Netolicky ein Zins von einem halben Schock Groschen versichert ist, welcher für den Budweiser Pfarrer bestimmt ist, der dafür verpflichtet ist, für das Seelenheil des Krautschmied jährlich eine Seelenmesse zu lesen. (Die Haftung für diesen Zins überging später auf die Stadt.) 10 Nos Wenceslaus judex, Stephlinus Weys, Symon Kaltsmid, Dietlinus Zdislini etc. super Jaklinum Kotter et agro suo etc. iuxta hereditatem villanorum de Brod et agro Hane Netoliczky mediam sexagenam grossorum census, pro quo dominus plebanus vnum anniuersarium peragere tenetur singulis annis (pro anima Krautsmid). Anno domini Mecelxxvjto*) Respondet ciuitas. (Respondent consules.) 15 „Zinsregister“ S. 55 und „Lib. mem. dec. B. Budw. I,“ S. 17 (dem die Zusätze in der Klammer entnommen sind) unter den „Littere domini plebani“ sub Nr. „16“. 1376. 202. 1317]6 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass auf 20 dem zwischen den Häusern des Binders Hans und der Katharina Popp gelegenen Hause des Tuchmachers Wenzel Zizka ein Zins von einem Schock Groschen versichert ist. für welchen der Pfarrer jährlich zwei Seelenämter zu halten hat. (Später hafteten für den Zins der Mälzer Wenzel, dann der Kürschner Peter.) Nos Wenceslaus judex, Stefflinus Weis, Symon Kchaltsmid. Dietlinus 25 Zdistlini etc. super Wenceslao Zizka pannifice et domo sua inter domos Hannus dolea- toris et Katherine Poppin vnam sexagenam grossorum census, pro quo dominus plebanus tenetur peragere ij anniuersaria. Anno domini M'ccclxxxvj"[sic]. Respondet Wenceslaus melczner. Respondet Petrus pellifex. 30 „Lib. mem. dec. B. Budw. I“ S. 21 unter den „Littere domini plebani“ sub. nr. „27“. Die beiden Zusätze am Schlusse rühren von zwei verschiedenen Händen her. 1376. 203. 1376 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass ein dem Altar des h. Johannes des Täufers, bzw. der h. Katharina gehöriger Zins von einem halben 35 Schock Groschen auf dem Hause bzw. dem Hopfengarten und der Fleischbank der Fleischhauer Kreidweis und Nicolaus Gassel versichert ist. Nos Wenceslaus judex, Stephanus Weys, Hoydlinus Pichel, Simon Kolt- smid etc. super Creidweys carnificem et domo sua in vico Bohemicali inter domos *) Im »Lib. mem. dec.« hat die Eintragung die Jahreszahl: »M'ccclxnvij".. 40
132 1376. 1376 Dec. 19. ecclesia sancti Nicolai ibidem in Budwaiss de nouo erectum et constructum Nicolaum Wolflini ibidem de Budwais clericum plebanum instituimus. Prage anno domini 1376, die XIX. Decembris. Emler: „Libri tertius et quartus confirmationum.“ p. 61. 1376. 201. 1376 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass auf dem bei dem Dorfe Brod gelegenen Acker des Jacob Kotter und auf dem Acker des Johann Netolicky ein Zins von einem halben Schock Groschen versichert ist, welcher für den Budweiser Pfarrer bestimmt ist, der dafür verpflichtet ist, für das Seelenheil des Krautschmied jährlich eine Seelenmesse zu lesen. (Die Haftung für diesen Zins überging später auf die Stadt.) 10 Nos Wenceslaus judex, Stephlinus Weys, Symon Kaltsmid, Dietlinus Zdislini etc. super Jaklinum Kotter et agro suo etc. iuxta hereditatem villanorum de Brod et agro Hane Netoliczky mediam sexagenam grossorum census, pro quo dominus plebanus vnum anniuersarium peragere tenetur singulis annis (pro anima Krautsmid). Anno domini Mecelxxvjto*) Respondet ciuitas. (Respondent consules.) 15 „Zinsregister“ S. 55 und „Lib. mem. dec. B. Budw. I,“ S. 17 (dem die Zusätze in der Klammer entnommen sind) unter den „Littere domini plebani“ sub Nr. „16“. 1376. 202. 1317]6 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass auf 20 dem zwischen den Häusern des Binders Hans und der Katharina Popp gelegenen Hause des Tuchmachers Wenzel Zizka ein Zins von einem Schock Groschen versichert ist. für welchen der Pfarrer jährlich zwei Seelenämter zu halten hat. (Später hafteten für den Zins der Mälzer Wenzel, dann der Kürschner Peter.) Nos Wenceslaus judex, Stefflinus Weis, Symon Kchaltsmid. Dietlinus 25 Zdistlini etc. super Wenceslao Zizka pannifice et domo sua inter domos Hannus dolea- toris et Katherine Poppin vnam sexagenam grossorum census, pro quo dominus plebanus tenetur peragere ij anniuersaria. Anno domini M'ccclxxxvj"[sic]. Respondet Wenceslaus melczner. Respondet Petrus pellifex. 30 „Lib. mem. dec. B. Budw. I“ S. 21 unter den „Littere domini plebani“ sub. nr. „27“. Die beiden Zusätze am Schlusse rühren von zwei verschiedenen Händen her. 1376. 203. 1376 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass ein dem Altar des h. Johannes des Täufers, bzw. der h. Katharina gehöriger Zins von einem halben 35 Schock Groschen auf dem Hause bzw. dem Hopfengarten und der Fleischbank der Fleischhauer Kreidweis und Nicolaus Gassel versichert ist. Nos Wenceslaus judex, Stephanus Weys, Hoydlinus Pichel, Simon Kolt- smid etc. super Creidweys carnificem et domo sua in vico Bohemicali inter domos *) Im »Lib. mem. dec.« hat die Eintragung die Jahreszahl: »M'ccclxnvij".. 40
Strana 133
1376—1377. 133 Hogar (Hager) braseatoris et Chloprssink (Klaprsschinkch) et super Nicolaum carnificem dictum Gassel (Kassel) super dimidio oreo suo olim Nicolai Faulfischij circa domum et oreum Johlini Groyrar (Grayrer) et super suo medio maccello circa maccellum Nicolai Jandlini (Jendlini) mediam sexagenam (grossorum census). Anno domini Mecclxxvj". 5 (M°ecc"lxxxvj"[sic]). (Defixum est maccellum.) „Zinsregister“ S. 65 und „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 42 (dem die eingeklammerten Wort- formen und Zusätze entnommen sind) unter den „Littere s. Johannis Baptiste alias s. Katherine“ sub lit. „J“. 1376. 10 204. 1376 o. TA. [Pragl. — Unter den an der Juristen-Facultät der Prager Universität inscribirten Hörern wird unter anderen auch Johann von Husen angeführt. 1376. Anno domini 1376 dominus Gerlacus Horst de Stargardia, rector juristarum universitatis Pragensis, intitulavit subsequentes: ... .. Joannes de Husen, 13 grossos .... . Monumenta histor. univ. Car. Ferd. Pragensis. Tom II: Album seu Matricula facultatis 15 juridicae univ. Prag. ab ao. Chr. 1372 usque ad a. 1418. Pars I, p. 63. (Natio Bavarorum.) 205. 1377 Februar 21. Prag. — Kaiser Karl IV. verhebt es den Beamten des Piseker Kreises, dass sie den Budweiser Bürger Stephan Weis vor ihr Gericht gezogen haben, da die Budweiser Bürger nach ihren Privilegien nur in Budweis selbst gerichtlich belangt werden können, und hebt 20 zugleich das ctwa gegen Weis ergangene Urtheil auf. 1377 Febr. 21. Quod ciues non trahantur ad iudicia extra ciuitatem. Karolus quartus, diuina fauente clemencia Romanorum imperator, semper augustus et Bohemie rex, vrzednikonibus districtus*) Piescensis, fidelibus suis dilectis, graciam suam et omne bonum. Fideles dilecti. Recepimus, quod Steflinus Weysse per nonnullos coram uobis 25 sit tractus in causam et aduersus eum quedam sentencie sint**) obtente. Cum itaque idem Stephlinus sit ciuis noster in Budweys et ibidem domicilium habeat, nec expediat eum aut quemcunque alium ciuem in Budweys extra ciuitatem eandem coram uobis aut alibi in iudicium trahi, prout***) ciuitas eadem regalibus priuilegijs nostris desuper esse dinoscitur†) liberata. Volumus, quod, si quid aduersus dictum Stephanum coram vobis iudicialiter obtentum sit, 30 tanquam inualidum, nullum penitus robur obtineat firmitatis, nec sibi preiudicare debeat uel possit in aliquo, cum non coram vobis sed in ciuitate Budways predicta teneatur impetenti eum de iusticia respondere. Quapropter vobis presentibus expresse mandamus, quod dictum ††) Stephli- num occassione cuiuscunque questionis coram vobis mote uel mouende contra eum siue per impignoracionem aut alias grauare uel turbare nullatenus presumatis, remittentes simpliciter 35 quemcunque aduersus eum accusacionem †††) habentem ad dicte iudicium ciuitatis. Datum Prage die xxi Februarij, regnorum nostrorum anno tricesimo primo, imperij uero vicesimo secundo. Einfache Abschrift aus dem XVI. Jahrhunderte auf Papier im B. St.-A. (unter den Urkundenabschriften). Eine neuere Abschrift in den Auszügen aus dem „Liber I vetustissimus“, welche der Budweiser Domherr Pingas im Jahre 1803 angefertigt hat, fol. 1°, nr. 9. 40 45 *) In der Vorlage steht: »discretis«. **) In der Vorlage steht: »sine«. *) In der Vorlage: «quod nec«. †) Pingas hat: »demonstratur«. ††) Pingas hat: »quatenus eundem«. ††t) Pingas hat : »eam actionem«.
1376—1377. 133 Hogar (Hager) braseatoris et Chloprssink (Klaprsschinkch) et super Nicolaum carnificem dictum Gassel (Kassel) super dimidio oreo suo olim Nicolai Faulfischij circa domum et oreum Johlini Groyrar (Grayrer) et super suo medio maccello circa maccellum Nicolai Jandlini (Jendlini) mediam sexagenam (grossorum census). Anno domini Mecclxxvj". 5 (M°ecc"lxxxvj"[sic]). (Defixum est maccellum.) „Zinsregister“ S. 65 und „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 42 (dem die eingeklammerten Wort- formen und Zusätze entnommen sind) unter den „Littere s. Johannis Baptiste alias s. Katherine“ sub lit. „J“. 1376. 10 204. 1376 o. TA. [Pragl. — Unter den an der Juristen-Facultät der Prager Universität inscribirten Hörern wird unter anderen auch Johann von Husen angeführt. 1376. Anno domini 1376 dominus Gerlacus Horst de Stargardia, rector juristarum universitatis Pragensis, intitulavit subsequentes: ... .. Joannes de Husen, 13 grossos .... . Monumenta histor. univ. Car. Ferd. Pragensis. Tom II: Album seu Matricula facultatis 15 juridicae univ. Prag. ab ao. Chr. 1372 usque ad a. 1418. Pars I, p. 63. (Natio Bavarorum.) 205. 1377 Februar 21. Prag. — Kaiser Karl IV. verhebt es den Beamten des Piseker Kreises, dass sie den Budweiser Bürger Stephan Weis vor ihr Gericht gezogen haben, da die Budweiser Bürger nach ihren Privilegien nur in Budweis selbst gerichtlich belangt werden können, und hebt 20 zugleich das ctwa gegen Weis ergangene Urtheil auf. 1377 Febr. 21. Quod ciues non trahantur ad iudicia extra ciuitatem. Karolus quartus, diuina fauente clemencia Romanorum imperator, semper augustus et Bohemie rex, vrzednikonibus districtus*) Piescensis, fidelibus suis dilectis, graciam suam et omne bonum. Fideles dilecti. Recepimus, quod Steflinus Weysse per nonnullos coram uobis 25 sit tractus in causam et aduersus eum quedam sentencie sint**) obtente. Cum itaque idem Stephlinus sit ciuis noster in Budweys et ibidem domicilium habeat, nec expediat eum aut quemcunque alium ciuem in Budweys extra ciuitatem eandem coram uobis aut alibi in iudicium trahi, prout***) ciuitas eadem regalibus priuilegijs nostris desuper esse dinoscitur†) liberata. Volumus, quod, si quid aduersus dictum Stephanum coram vobis iudicialiter obtentum sit, 30 tanquam inualidum, nullum penitus robur obtineat firmitatis, nec sibi preiudicare debeat uel possit in aliquo, cum non coram vobis sed in ciuitate Budways predicta teneatur impetenti eum de iusticia respondere. Quapropter vobis presentibus expresse mandamus, quod dictum ††) Stephli- num occassione cuiuscunque questionis coram vobis mote uel mouende contra eum siue per impignoracionem aut alias grauare uel turbare nullatenus presumatis, remittentes simpliciter 35 quemcunque aduersus eum accusacionem †††) habentem ad dicte iudicium ciuitatis. Datum Prage die xxi Februarij, regnorum nostrorum anno tricesimo primo, imperij uero vicesimo secundo. Einfache Abschrift aus dem XVI. Jahrhunderte auf Papier im B. St.-A. (unter den Urkundenabschriften). Eine neuere Abschrift in den Auszügen aus dem „Liber I vetustissimus“, welche der Budweiser Domherr Pingas im Jahre 1803 angefertigt hat, fol. 1°, nr. 9. 40 45 *) In der Vorlage steht: »discretis«. **) In der Vorlage steht: »sine«. *) In der Vorlage: «quod nec«. †) Pingas hat: »demonstratur«. ††) Pingas hat: »quatenus eundem«. ††t) Pingas hat : »eam actionem«.
Strana 134
134 1377. 206. 1377 Juli 8. 1377 Juli 8. [Prag]. — Die Bürger Hans aus Wittingau und Andreas aus Budweis bestellen zu ihrem Vertreter in der Streitsache, welche sie gegen den Pfarrer Peter von Gratzen bei dem Gerichte des Prager erzbischöflichen Consistoriums anhängig gemacht haben, den öffentlichen Notar Hans von Lischau. [Quarta feria ante Margarethe die VIII. mensis Julii] — Henslinus de Trziebon et Andreas de Budwayss cives in judicio comparentes in causa, quam movent seu movere inten- dunt domino Petro plebano in Novo Castro, meliori modo et forma cum potestate substituendi constituerunt Henslinum de Lissow notarium publicum presentem et onus huiusmodi in se sponte suscipientem. Tadra: „Acta judiciaria“ I, 210. 10 207. 1377 Aug. 11. 1377 August 11. [Prag]. — Der Pfarrer von Sonnberg, Peter, bekennt vor dem Gerichte des Prager erzbischöflichen Consistoriums, dass er den Bürgern Hans aus Wittingau und Andreas aus Budweis, sieben Schock weniger sechzehn Prager Groschen schuldig sei, welche er bei Strafe 15 der Excommunication am nächsten Gallitag zu zahlen sich verpflichtet. Feria tercia post festum sancti Laurencii die XI. mensis Augusti *). . . .. . constitutus personaliter dominus Petrus plebanus ecclesie in Sumberg confessus est, se teneri etc. in septem sexagenis minus XVI gross. Prag. den. Henslino de Trziebon et Andree de Bud- ways civibus, quas solvere promittit in festo sancti Galli nunc proxime venturo sub excommuni- 20 cationis pena. Tadra: „Acta judiciaria“ I, 215. 208. 1377 Aug. 16. 1377 August 16. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Nicolaus von Chlum einen der S. Jacobs-Kapelle auf dem Friedhof der Budweiser 25 Pfarrkirche nächst der Schule gewidmeten Zins von einem Schock Prager Groschen auf seinem Hofe in Lodus versichert habe und sich verpflichte, alle königlichen Steuern und Abgaben von diesem Zinse selbst zu tragen. Nos Wenczeslaus judex, Stephannus Weyss, Martinus de Eylaw, Herman- nus Schutter, Alblinus pannifex, Ditlinus Sdislini, Nicolaus Perusch**), Jesco so Kulhan ceterique jurati ciues in Budwais recognoscimus et fatemur vniuersis presentem litteram inspec- turis siue eciam audituris, quod constitutus coram nobis discretus vir Nicolaus de Chlum, nobis con- ciuis, recognouit et fassus est, matura prehabita deliberacione parique vxoris sue ac omnium suorum heredum et amicorum consilio et assensu super curia sua et allodio in villa Ladans sito, duos laneos habente. vnam sexagenam census siue pensionis per eum vel heredes suos siue dicte curie et allodii possessorem 35 perpetuis temporibus dandam et soluendam capelle sancti Jacobi in cimiterio sancti Nicolai circa scolas site et locate atque ipsius capellano, quicunque est uel fuerit pro tempore, pro decem sexa- genis grossorum denariorum Pragensium se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem censum siue pensionem promisit prefatus Nicolaus et bona sua fide promittit sine dolo et fraude in duobus terminis subnotatis diuisim dare, per- soluere et finaliter expedire, scilicet in festo sancti Galli proxime venturo dimidiam sexagenam census et in festo 40 sancti Georgii deinde continuo venturo dimidiam sexagenam census siue pensionis antedicte. Si vero prefatus Ni- colaus ..... Nichilominus pretactus Nicolaus siue eciam prefate curie et hereditatis possessor *) Corrigirt aus: »Feria quinta post festum s. Marie Magdalene die XXIII. mensis Julii. **) In der Vorlage steht „Petrusch“.
134 1377. 206. 1377 Juli 8. 1377 Juli 8. [Prag]. — Die Bürger Hans aus Wittingau und Andreas aus Budweis bestellen zu ihrem Vertreter in der Streitsache, welche sie gegen den Pfarrer Peter von Gratzen bei dem Gerichte des Prager erzbischöflichen Consistoriums anhängig gemacht haben, den öffentlichen Notar Hans von Lischau. [Quarta feria ante Margarethe die VIII. mensis Julii] — Henslinus de Trziebon et Andreas de Budwayss cives in judicio comparentes in causa, quam movent seu movere inten- dunt domino Petro plebano in Novo Castro, meliori modo et forma cum potestate substituendi constituerunt Henslinum de Lissow notarium publicum presentem et onus huiusmodi in se sponte suscipientem. Tadra: „Acta judiciaria“ I, 210. 10 207. 1377 Aug. 11. 1377 August 11. [Prag]. — Der Pfarrer von Sonnberg, Peter, bekennt vor dem Gerichte des Prager erzbischöflichen Consistoriums, dass er den Bürgern Hans aus Wittingau und Andreas aus Budweis, sieben Schock weniger sechzehn Prager Groschen schuldig sei, welche er bei Strafe 15 der Excommunication am nächsten Gallitag zu zahlen sich verpflichtet. Feria tercia post festum sancti Laurencii die XI. mensis Augusti *). . . .. . constitutus personaliter dominus Petrus plebanus ecclesie in Sumberg confessus est, se teneri etc. in septem sexagenis minus XVI gross. Prag. den. Henslino de Trziebon et Andree de Bud- ways civibus, quas solvere promittit in festo sancti Galli nunc proxime venturo sub excommuni- 20 cationis pena. Tadra: „Acta judiciaria“ I, 215. 208. 1377 Aug. 16. 1377 August 16. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Nicolaus von Chlum einen der S. Jacobs-Kapelle auf dem Friedhof der Budweiser 25 Pfarrkirche nächst der Schule gewidmeten Zins von einem Schock Prager Groschen auf seinem Hofe in Lodus versichert habe und sich verpflichte, alle königlichen Steuern und Abgaben von diesem Zinse selbst zu tragen. Nos Wenczeslaus judex, Stephannus Weyss, Martinus de Eylaw, Herman- nus Schutter, Alblinus pannifex, Ditlinus Sdislini, Nicolaus Perusch**), Jesco so Kulhan ceterique jurati ciues in Budwais recognoscimus et fatemur vniuersis presentem litteram inspec- turis siue eciam audituris, quod constitutus coram nobis discretus vir Nicolaus de Chlum, nobis con- ciuis, recognouit et fassus est, matura prehabita deliberacione parique vxoris sue ac omnium suorum heredum et amicorum consilio et assensu super curia sua et allodio in villa Ladans sito, duos laneos habente. vnam sexagenam census siue pensionis per eum vel heredes suos siue dicte curie et allodii possessorem 35 perpetuis temporibus dandam et soluendam capelle sancti Jacobi in cimiterio sancti Nicolai circa scolas site et locate atque ipsius capellano, quicunque est uel fuerit pro tempore, pro decem sexa- genis grossorum denariorum Pragensium se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem censum siue pensionem promisit prefatus Nicolaus et bona sua fide promittit sine dolo et fraude in duobus terminis subnotatis diuisim dare, per- soluere et finaliter expedire, scilicet in festo sancti Galli proxime venturo dimidiam sexagenam census et in festo 40 sancti Georgii deinde continuo venturo dimidiam sexagenam census siue pensionis antedicte. Si vero prefatus Ni- colaus ..... Nichilominus pretactus Nicolaus siue eciam prefate curie et hereditatis possessor *) Corrigirt aus: »Feria quinta post festum s. Marie Magdalene die XXIII. mensis Julii. **) In der Vorlage steht „Petrusch“.
Strana 135
1377. 135 debet et tenetur omnia et singula onera et grauamina de dictis decem sexagenis, scilicet steuras, contribuciones, census seu bernas regias per se ipsum et sine preiudicio dicte cappelle atque ipsius cappellani suffere et portare. Licebit etenim memoratum Nicolaum siue eciam memorate curie et hereditatis possessorem, quandocumque poterit alium censum in bonis ciuitatis nostre huic consimilem et equecertum reemere, 5 curiam suam et hereditatem penitus libertando. Et quicunque presentes de consensu et bona voluntate priusfati cappellani habuerit litteras, eidem ius competit omnium premissorum. In cuius rei testimonium dedimus sibi pre- sentes nostras litteras sigillo ciuitatis nostre maiori roboratas. Datum et actum anno domini millesimo tre- centesimo septuagesimo septimo, die dominica post Asumpcionem sancte Marie virginis gloriose. 1377 Aug. 16. Inserirt in die Confirmation des Erzbischofs Johann vom 5. October 1377, s. Nr. 211. — Borový: 10 „Libri erectionum“ II 144—145, in nr. 265 (gekürzt). 209. 1377 August 16. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Fleischhauer Albl einen der S. Jacobs-Kapelle auf dem Friedhofe der Budweiser Pfarr- kirche nächst der Schule gewidmeten Zins von einem Schock Prager Groschen auf seinem Hause, 15 welches zwischen den Häusern des Wagners Stephan und des Fleischhauers Nicolaus, seines Vet- ters, gelegen ist, und auf seinem sieben Joch grossen Felde nächst den Feldern des Schutter und Puchl, sowie auf der ihm gehörigen Hälfte einer Fleischbank versichert habe und sich verpflichte, die königlichen Steucrn und Abgaben von diesem Zinse selbst zu tragen. 1377 Aug. 16. Nos Wenczeslaus judex, Stephlinus Weyss, Martinus de Eylaw, Herman- 2onus Schutter, Alblinus pannifex, Ditlinus Sdislini, Nicolaus Perusch, Jesco Kulhan ceterique jurati ciues in Budwais recognoscimus et fatemur vniuersis presentem litteram inspec- turis siue eciam audituris, quod constitutus coram nobis discretus vir Alblinus carnifex, nobis conciuis, recognouit et fassus est, matura prehabita deliberacione parique vxoris sue omniumque suorum heredum et amicorum consilio et assensu super domo sua et area, quam inhabitat inter domos Stephlini currificis et Nicolai carnificis, sui consobrini, sita et locata et super agro suo septem jugera continenti circa agros Schutteri et Puchlini sito et locato atque super ipsius curia necnon super dimidio suo maccello juxta vicum sito vnam sexagenam census siue pensionis perpetuis tempo- ribus per eum siue heredes suos aut dicte hereditatis possessores dandam et soluendam capelle sancti Ja- cobi in cimiterio sancti Nicolai circa scolas locate atque ipsius capellano, quicunque pro tem- 30 pore est uel fuerit, pro decem sexagenis grossorum denariorum Pragensium se rite, libere ac legittime vendidisse. Quem censum siue pensionem promisit prefatus Alblinus et bona sua fide promittit sine dolo et fraude in duobus terminis subnotatis diuisim dare, persoluere et finaliter expedire, in festo sancti Galli proxime venturo dimidiam sexagenam census et in festo sancti Georgii deinde continue venturo dimidiam sexagenam census siue pensionis antedicte. Si vero prefatus Alblinus..... Nichilominus pretactus Alblinus siue eciam pretacte 35 domus et hereditatis possessor debet et tenetur, omnia et singula onera et grauamina de dictis decem sexagenis, scilicet steuras, contribuciones, census seu bernas regias per se ipsum et sine pre- iudicio dicte cappelle atque ipsius cappellani suffere et portare. Licebit etenim ..... Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo septimo, die dominica proxima post Assumpci- onem sancte Marie virginis gloriose. 25 40 Inserirt in der Bestätigungsurkunde des Erzbischofs Johann vom 5. October 1377, s. Nr. 211. — Borový: „Libri erectionum“ 1I 145, in nr. 265 (gekürzt). 210. 1377 August 17. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Müller Laurenz einen der St. Jacobs-Kapelle auf dem Friedhofe der Budweiser Pfarrkirche 45 nächst der Schule gewidmeten Zins von vier Schock Prager Groschen auf seiner, an der Moldan 1377 Aug. 17.
1377. 135 debet et tenetur omnia et singula onera et grauamina de dictis decem sexagenis, scilicet steuras, contribuciones, census seu bernas regias per se ipsum et sine preiudicio dicte cappelle atque ipsius cappellani suffere et portare. Licebit etenim memoratum Nicolaum siue eciam memorate curie et hereditatis possessorem, quandocumque poterit alium censum in bonis ciuitatis nostre huic consimilem et equecertum reemere, 5 curiam suam et hereditatem penitus libertando. Et quicunque presentes de consensu et bona voluntate priusfati cappellani habuerit litteras, eidem ius competit omnium premissorum. In cuius rei testimonium dedimus sibi pre- sentes nostras litteras sigillo ciuitatis nostre maiori roboratas. Datum et actum anno domini millesimo tre- centesimo septuagesimo septimo, die dominica post Asumpcionem sancte Marie virginis gloriose. 1377 Aug. 16. Inserirt in die Confirmation des Erzbischofs Johann vom 5. October 1377, s. Nr. 211. — Borový: 10 „Libri erectionum“ II 144—145, in nr. 265 (gekürzt). 209. 1377 August 16. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Fleischhauer Albl einen der S. Jacobs-Kapelle auf dem Friedhofe der Budweiser Pfarr- kirche nächst der Schule gewidmeten Zins von einem Schock Prager Groschen auf seinem Hause, 15 welches zwischen den Häusern des Wagners Stephan und des Fleischhauers Nicolaus, seines Vet- ters, gelegen ist, und auf seinem sieben Joch grossen Felde nächst den Feldern des Schutter und Puchl, sowie auf der ihm gehörigen Hälfte einer Fleischbank versichert habe und sich verpflichte, die königlichen Steucrn und Abgaben von diesem Zinse selbst zu tragen. 1377 Aug. 16. Nos Wenczeslaus judex, Stephlinus Weyss, Martinus de Eylaw, Herman- 2onus Schutter, Alblinus pannifex, Ditlinus Sdislini, Nicolaus Perusch, Jesco Kulhan ceterique jurati ciues in Budwais recognoscimus et fatemur vniuersis presentem litteram inspec- turis siue eciam audituris, quod constitutus coram nobis discretus vir Alblinus carnifex, nobis conciuis, recognouit et fassus est, matura prehabita deliberacione parique vxoris sue omniumque suorum heredum et amicorum consilio et assensu super domo sua et area, quam inhabitat inter domos Stephlini currificis et Nicolai carnificis, sui consobrini, sita et locata et super agro suo septem jugera continenti circa agros Schutteri et Puchlini sito et locato atque super ipsius curia necnon super dimidio suo maccello juxta vicum sito vnam sexagenam census siue pensionis perpetuis tempo- ribus per eum siue heredes suos aut dicte hereditatis possessores dandam et soluendam capelle sancti Ja- cobi in cimiterio sancti Nicolai circa scolas locate atque ipsius capellano, quicunque pro tem- 30 pore est uel fuerit, pro decem sexagenis grossorum denariorum Pragensium se rite, libere ac legittime vendidisse. Quem censum siue pensionem promisit prefatus Alblinus et bona sua fide promittit sine dolo et fraude in duobus terminis subnotatis diuisim dare, persoluere et finaliter expedire, in festo sancti Galli proxime venturo dimidiam sexagenam census et in festo sancti Georgii deinde continue venturo dimidiam sexagenam census siue pensionis antedicte. Si vero prefatus Alblinus..... Nichilominus pretactus Alblinus siue eciam pretacte 35 domus et hereditatis possessor debet et tenetur, omnia et singula onera et grauamina de dictis decem sexagenis, scilicet steuras, contribuciones, census seu bernas regias per se ipsum et sine pre- iudicio dicte cappelle atque ipsius cappellani suffere et portare. Licebit etenim ..... Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo septimo, die dominica proxima post Assumpci- onem sancte Marie virginis gloriose. 25 40 Inserirt in der Bestätigungsurkunde des Erzbischofs Johann vom 5. October 1377, s. Nr. 211. — Borový: „Libri erectionum“ 1I 145, in nr. 265 (gekürzt). 210. 1377 August 17. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Müller Laurenz einen der St. Jacobs-Kapelle auf dem Friedhofe der Budweiser Pfarrkirche 45 nächst der Schule gewidmeten Zins von vier Schock Prager Groschen auf seiner, an der Moldan 1377 Aug. 17.
Strana 136
136 1377. 1377 Aug. 17. nächst dem Hofe und der Wiese des Stephan Weis gelegenen Mühle, welche den Namen Wiesen- mühle führt und fünf Räder und eine Holzsäge besitst, versichert und sich verpflichtet habe, dic königlichen Steuern und Abgaben von diesem Zinse selbst zu bezahlen. Nos Wenczeslaus judex, Stephlinus Weys, Martinus de Eylaw, Hermannus Schutter, Alblinus pannifex, Ditlinus Sdislini, Nicolaus Perusch, Jesco Kulhan, 5 Johlinus Stanconis ceterique jurati ciues in Budwais recognoscimus et fatemur vniuersis pre- sentem litteram inspecturis siue eciam audituris, quod constitutus coram nobis discretus vir Laurencius molendinator, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque suorum amicorum et heredum consilio et assensu super molendino suo, quod vulgariter Wismul nuncupare consueuit, in littore Wltauie circa curiam et pratum Step[h]lini Weis situm et 10 locatum, quinque habens rotas cum serra, quatuor sexagenas grossorum census siue pensionis per eum siue heredes suos aut dicti molendini possessorem perpetuis temporibus dandas et soluendas cappelle sancti Jacobi in cimiterio apud scolas site et locate atque ipsius capellano, quicunque [est] uel pro tempore fuerit, pro quadraginta sexagenis grossorum Pragensium se rite, libere ac legittime vendidisse. Quem censum siue pensionem promisit prefatus Laurencius et bona ipsius fide promittit singulis anuis sine omni 15 dolo et fraude in duobus terminis subnotatis dare, persoluere et finaliter expedire, scilicet in festo sancti Galli proxime venturo duas sexagenas census et in festo sancti Georgii deinde continuo duas sexagenas census siue pensionis prefate. Sie vero predictus Laurencius..... Nichilominus prelibatus Laurencius siue dicti molendini possessor debebit et tenetur omnia ac singula onera et grauamina [de] dictis quadra- ginta sexagenis inonerata sine preiudicio et grauamine cappellani memorati per se ipsum portare 20 et sufferre. Licebit etenim memoratum Laurencium.... Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo septimo, secunda feria post Assumpcionem sancte Marie virginis gloriose. Inserirt in die Confirmation des Erzbischofes Johann vom 5. October 1377, s. Nr. 211. — Borový: „Libri erectionum“ II 145 in nr. 265 (gekürzt). 1377 Octh. 5. 211. 1377 October 5. Prag. — Der Prager Erzbischof Johann (Očko von Wlaschim) erhebt über Bitten des Budweiser Pfarrers Bohunco die auf dem Friedhof der Pfarrkirche zu Budweis gelegene St. Jacobs-Kapelle zu einer eigenen Pfründe und bestätigt und incorporirt derselben die eingeschalteten drei, auf einen Jahreszins von sechs Prager Groschen lautenden Urkunden, welche der genannte Pfarrer als Vollstrecker des letzten Willens des Bäckers Nicolaus dem Erz-30 bischof vorgelegt hat. 25 Johannes, dei gracia sancte Pragensis ecclesie archiepiscopus, apostolice sedis le- gatus, notum facimus tenore presencium vniuersis, quod constitutus coram nobis discretus vir dominus Bohunco, plebanus ecclesie in Budways, testamentarius seu executor ultime voluntatis bone memorie Nicolai pistoris ibidem, tres litteras in pergameno scriptas, quamlibet sigillo 25 magno rotundo ciuitatis Budwais predicte de cera alba communi in pressulis pergameni pen- dentibus sigillatas, non rasas, non cancellatas, non abolitas, nec in aliqua sui parte suspectas, sed prorsus omni vicio et suspicione carentes exhibuit et produxit, per omnia in hec verba: [Folgt die Urkunde ddo. 16. August 1377, s. Nr. 208]. Item tenor secunde littere sequitur in hec uerba: [Folgt die Urkunde vom 16. August 1377, s. Nr. 209]. Item tenor tercie littere sequitur et est talis: [Folgt der Text der Urkunde vom 17. August 1377, s. Nr. 210]. Harum igitur virtute litterarum prefatus dominus Bohunco, plebanus in Budwais, testamentarius dicti Nicolai pistoris et nomine testamenti ac disposicionis eiusdem pro remedio 45 40
136 1377. 1377 Aug. 17. nächst dem Hofe und der Wiese des Stephan Weis gelegenen Mühle, welche den Namen Wiesen- mühle führt und fünf Räder und eine Holzsäge besitst, versichert und sich verpflichtet habe, dic königlichen Steuern und Abgaben von diesem Zinse selbst zu bezahlen. Nos Wenczeslaus judex, Stephlinus Weys, Martinus de Eylaw, Hermannus Schutter, Alblinus pannifex, Ditlinus Sdislini, Nicolaus Perusch, Jesco Kulhan, 5 Johlinus Stanconis ceterique jurati ciues in Budwais recognoscimus et fatemur vniuersis pre- sentem litteram inspecturis siue eciam audituris, quod constitutus coram nobis discretus vir Laurencius molendinator, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque suorum amicorum et heredum consilio et assensu super molendino suo, quod vulgariter Wismul nuncupare consueuit, in littore Wltauie circa curiam et pratum Step[h]lini Weis situm et 10 locatum, quinque habens rotas cum serra, quatuor sexagenas grossorum census siue pensionis per eum siue heredes suos aut dicti molendini possessorem perpetuis temporibus dandas et soluendas cappelle sancti Jacobi in cimiterio apud scolas site et locate atque ipsius capellano, quicunque [est] uel pro tempore fuerit, pro quadraginta sexagenis grossorum Pragensium se rite, libere ac legittime vendidisse. Quem censum siue pensionem promisit prefatus Laurencius et bona ipsius fide promittit singulis anuis sine omni 15 dolo et fraude in duobus terminis subnotatis dare, persoluere et finaliter expedire, scilicet in festo sancti Galli proxime venturo duas sexagenas census et in festo sancti Georgii deinde continuo duas sexagenas census siue pensionis prefate. Sie vero predictus Laurencius..... Nichilominus prelibatus Laurencius siue dicti molendini possessor debebit et tenetur omnia ac singula onera et grauamina [de] dictis quadra- ginta sexagenis inonerata sine preiudicio et grauamine cappellani memorati per se ipsum portare 20 et sufferre. Licebit etenim memoratum Laurencium.... Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo septimo, secunda feria post Assumpcionem sancte Marie virginis gloriose. Inserirt in die Confirmation des Erzbischofes Johann vom 5. October 1377, s. Nr. 211. — Borový: „Libri erectionum“ II 145 in nr. 265 (gekürzt). 1377 Octh. 5. 211. 1377 October 5. Prag. — Der Prager Erzbischof Johann (Očko von Wlaschim) erhebt über Bitten des Budweiser Pfarrers Bohunco die auf dem Friedhof der Pfarrkirche zu Budweis gelegene St. Jacobs-Kapelle zu einer eigenen Pfründe und bestätigt und incorporirt derselben die eingeschalteten drei, auf einen Jahreszins von sechs Prager Groschen lautenden Urkunden, welche der genannte Pfarrer als Vollstrecker des letzten Willens des Bäckers Nicolaus dem Erz-30 bischof vorgelegt hat. 25 Johannes, dei gracia sancte Pragensis ecclesie archiepiscopus, apostolice sedis le- gatus, notum facimus tenore presencium vniuersis, quod constitutus coram nobis discretus vir dominus Bohunco, plebanus ecclesie in Budways, testamentarius seu executor ultime voluntatis bone memorie Nicolai pistoris ibidem, tres litteras in pergameno scriptas, quamlibet sigillo 25 magno rotundo ciuitatis Budwais predicte de cera alba communi in pressulis pergameni pen- dentibus sigillatas, non rasas, non cancellatas, non abolitas, nec in aliqua sui parte suspectas, sed prorsus omni vicio et suspicione carentes exhibuit et produxit, per omnia in hec verba: [Folgt die Urkunde ddo. 16. August 1377, s. Nr. 208]. Item tenor secunde littere sequitur in hec uerba: [Folgt die Urkunde vom 16. August 1377, s. Nr. 209]. Item tenor tercie littere sequitur et est talis: [Folgt der Text der Urkunde vom 17. August 1377, s. Nr. 210]. Harum igitur virtute litterarum prefatus dominus Bohunco, plebanus in Budwais, testamentarius dicti Nicolai pistoris et nomine testamenti ac disposicionis eiusdem pro remedio 45 40
Strana 137
1377. 137 anime ipsius et in diuini cultus augmentum sex sexagenas grossorum Pragensium in litteris predictis expressas cappelle sancti Jacobi site in cimiterio ecclesie parrochialis in Budwais dedit, donauit, pie deputauit et assignauit per cappellanum dicte cappelle, qui fuerit pro tempore, tenendum, regendum, gubernandum et in terminis in litteris prescriptis expressis percipiendum, 5 tollendum et leuandum, iuxta predictarum litterarum continenciam et tenorem, petens humiliter et cum instancia, quatenus cappellam huiusmodi in beneficium erigere ac census et redditus supra- dictos eidem capelle et rectori ipsius, qui fuerit pro tempore, annectere, vnire, applicare et in- corporare, nec non omnia et singula suprascripta auctorisare, ratificare, approbare ac autoritate ordinaria confirmare dignaremur. Nos ipsius supplicacionibus fauorabiliter inclinati, attendentes 10 eciam, huiusmodi donacionem ex zelo deuocionis procedere per ipsamque cultum augeri diuinum, ipsam igitur donacionem ac omnia et singula suprascripta auctorisamus, ratificamus, approbamus et ex certa nostra sciencia auctoritate ordinaria confirmamus predictamque cappellam in bene- ficium erigentes eidem redditus et census supradictos annectimus, vnimus, applicamus, apro- priamus et incorporamus ac de cetero ecclesiasticos volumus reputari. Nichilominus eciam, ut 15 clausule in dictis tribus litteris expresse, videlicet „et quicunqne presentes de consensu et bona voluntate prenominati capellani habuerit litteras, eidem ius competit omnium premissorum“, capelle et capellano, qui pro tempore fuerit, ius dumtaxat tribuant nullumque aliis quibuscumque personis ius competere in eisdem debere perpetuis futuris temporibus decernentes ad fidem presencium et perpetuam in memoriam futurorum. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillorum 20 nostrorum appensione iussimus communiri. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo septimo, die quinta mensis Octobris. 1377 Oct. 5. [Auf dem Umbug in der rechten Ecke:] Registrajta. Original auf Pergament in der Széchenyi'schen Landesbibliothek des Ungarischen National-Museums zu Budapest. An einem Pergamentstreifen hängt das spitzovale Siegel des Erzbischofs in gewöhnlichem Wachs mit 25 dem rothen Rücksiegel in rothem Wachs; die beiden Spitzen des Siegels sind abgeschlagen. Auf der Rückseite der Urkunde der gleichzeitige Vermerk: „Sancti Jacobi de viij sex.“ Alte Signatur: „Fasc: III. N. Dep:“ Borový: „Libri erectionum“ II 144—145, nr. 265 (gekürzt). 212. 1377 October 5. [Pragl. — Der zur S. Jacobs-Kapelle in Budweis präsentirte Priester 30 Wenzel aus Taus bestellt den öffentlichen Notar Wenzel Duras zu seinem Vertreter für die Er- langung der Bestätigung in seiner Pfründe. 1377 Oct. 5. Item die et hora predictis [secunda feria in crastino sancti Francisci die V. mensis Oc- tobris] in curia archiepiscopali dominus Wenceslaus presbyter de Tusta presentatus ad ca- pellam sancti Jacobi in Budweiss constituit suum procuratorem Wenceslaum Durass 35 notarium publicum ad petendum, se ad dictam capellam nomine ipsius confirmari per dominos vicarios etc. . . . . . , presentibus Petro de Luticz et Henslino de Lissow notariis publicis. Tadra: „Acta judiciaria“ I, 227. 213. 1377 October 19. Prag. — Der von dem Budweiser Pfarrer Bohunco zu der auf dem 40 Friedhof der Budweiser Pfarrkirche gelegenen, neu dotirten und zu einer eigenen Pfründe erho- benen S. Jacobs-Kapelle präsentirte Priester Wenzel, Sohn des Peter aus Taus, wird von den Prager Generalvicären als Rector der genannten Kapelle bestätigt. 1377 Oct. 19. Sancti Jacobi in Budways. — Jenczo etc., quod nos ad presentacionem domini Bo- hunconis, plebani ecclesie in Budways Pragensis diocesis, ad capellam sancti Jacobi in I. 18
1377. 137 anime ipsius et in diuini cultus augmentum sex sexagenas grossorum Pragensium in litteris predictis expressas cappelle sancti Jacobi site in cimiterio ecclesie parrochialis in Budwais dedit, donauit, pie deputauit et assignauit per cappellanum dicte cappelle, qui fuerit pro tempore, tenendum, regendum, gubernandum et in terminis in litteris prescriptis expressis percipiendum, 5 tollendum et leuandum, iuxta predictarum litterarum continenciam et tenorem, petens humiliter et cum instancia, quatenus cappellam huiusmodi in beneficium erigere ac census et redditus supra- dictos eidem capelle et rectori ipsius, qui fuerit pro tempore, annectere, vnire, applicare et in- corporare, nec non omnia et singula suprascripta auctorisare, ratificare, approbare ac autoritate ordinaria confirmare dignaremur. Nos ipsius supplicacionibus fauorabiliter inclinati, attendentes 10 eciam, huiusmodi donacionem ex zelo deuocionis procedere per ipsamque cultum augeri diuinum, ipsam igitur donacionem ac omnia et singula suprascripta auctorisamus, ratificamus, approbamus et ex certa nostra sciencia auctoritate ordinaria confirmamus predictamque cappellam in bene- ficium erigentes eidem redditus et census supradictos annectimus, vnimus, applicamus, apro- priamus et incorporamus ac de cetero ecclesiasticos volumus reputari. Nichilominus eciam, ut 15 clausule in dictis tribus litteris expresse, videlicet „et quicunqne presentes de consensu et bona voluntate prenominati capellani habuerit litteras, eidem ius competit omnium premissorum“, capelle et capellano, qui pro tempore fuerit, ius dumtaxat tribuant nullumque aliis quibuscumque personis ius competere in eisdem debere perpetuis futuris temporibus decernentes ad fidem presencium et perpetuam in memoriam futurorum. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillorum 20 nostrorum appensione iussimus communiri. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo septimo, die quinta mensis Octobris. 1377 Oct. 5. [Auf dem Umbug in der rechten Ecke:] Registrajta. Original auf Pergament in der Széchenyi'schen Landesbibliothek des Ungarischen National-Museums zu Budapest. An einem Pergamentstreifen hängt das spitzovale Siegel des Erzbischofs in gewöhnlichem Wachs mit 25 dem rothen Rücksiegel in rothem Wachs; die beiden Spitzen des Siegels sind abgeschlagen. Auf der Rückseite der Urkunde der gleichzeitige Vermerk: „Sancti Jacobi de viij sex.“ Alte Signatur: „Fasc: III. N. Dep:“ Borový: „Libri erectionum“ II 144—145, nr. 265 (gekürzt). 212. 1377 October 5. [Pragl. — Der zur S. Jacobs-Kapelle in Budweis präsentirte Priester 30 Wenzel aus Taus bestellt den öffentlichen Notar Wenzel Duras zu seinem Vertreter für die Er- langung der Bestätigung in seiner Pfründe. 1377 Oct. 5. Item die et hora predictis [secunda feria in crastino sancti Francisci die V. mensis Oc- tobris] in curia archiepiscopali dominus Wenceslaus presbyter de Tusta presentatus ad ca- pellam sancti Jacobi in Budweiss constituit suum procuratorem Wenceslaum Durass 35 notarium publicum ad petendum, se ad dictam capellam nomine ipsius confirmari per dominos vicarios etc. . . . . . , presentibus Petro de Luticz et Henslino de Lissow notariis publicis. Tadra: „Acta judiciaria“ I, 227. 213. 1377 October 19. Prag. — Der von dem Budweiser Pfarrer Bohunco zu der auf dem 40 Friedhof der Budweiser Pfarrkirche gelegenen, neu dotirten und zu einer eigenen Pfründe erho- benen S. Jacobs-Kapelle präsentirte Priester Wenzel, Sohn des Peter aus Taus, wird von den Prager Generalvicären als Rector der genannten Kapelle bestätigt. 1377 Oct. 19. Sancti Jacobi in Budways. — Jenczo etc., quod nos ad presentacionem domini Bo- hunconis, plebani ecclesie in Budways Pragensis diocesis, ad capellam sancti Jacobi in I. 18
Strana 138
138 1377. 1377 Oct. 19. cimiterio ecclesie eiusdem sitam et de nouo dotatam ac auctoritate ordinaria in beneficium erectam dominum Wenceslaum Petri de Tusta presbiterum rectorem instituimus. Prage anno domini 1377 die XIX Octobris. Emler: „Libri tertius et quartus confirmationum“, p. 79. 1377 Nov. 2. 214. 1377 November 2. [Prag]. — Unter den Zeugen, in deren Gegenwart der Priester Nico- laus von Jistebnitz vor dem Gerichte des Prager Consistoriums drei Pfarrer zu seinen Vertretern in was immer für Gerichtsangelegenheiten bestellt, wird auch ein Zeidlinus cliens de Budwaiss angeführt. Tadra: „Acta judiciaria“ etc. I, 234. 10 1377 Nov. 5. 215. 1377 November 5. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass die Bürger Johann, Kürschner, Sohn des Veterezel, und Nicolaus, genannt Wesseler, einen dem Corpus Christi-Altar in der Pfarrkirche zu Budweis gehörigen Zins von cinem halben Schock Prager Groschen auf ihren Häusern, von welchen das des Kürschners Johann in der Büttelgasse 15 zwischen den Häusern des Glasers Hans und des Steinmetzen Hans, und jenes des Nicolaus Wesseler in der Böhmgasse zwischen den Häusern des Bäckers Michael Spitaler und des Schmie- des Jacob gelegen ist, versichert und sich und ihre Nachfolger im Besitze der genannten Häuser verpflichtet haben, alle auf diesen Zins entfallenden Lasten und Abgaben selbst zu tragen. Nos Wencesslaus judex, Stefflinus Waiss, Ditlinus Dislini, Martinus de 20 Eylaw, Hermannus Schutter. Alblinus pannifex, Conradus Feurhac. Nicolaus Pe- rusch ceterique jurati ciues in Budweis recognoscimus et fatemur vniuersis presentem literam inspec- turis siue eciam audituris, quod constituti coram nobis discreti viri Johlinus pellifex filius Veterezel et Nicolaus dictus Vesseler, nobis conciues, recognouerunt et fassi sunt. matura eorum prehabita deli- beracione parique vxorum suarum omniumque amicorum et heredum consilio et assensu super domos suas et 25 areas, quibus inhabitant, domo Johlini in vico preconis inter domos Hannus vitreatoris parte ex vna et Hannus lapicide parte ex altera sita et locata, domo vero Nicolai dicti Ves- seler in vico Boemicali inter domos Michaelis pistoris dicti Spitoler parte ex vna et Jaklini ffabri, olim Valenti, parte ex altera sita et locata dimidiam sexagenam census sine pensionis perpetuis temporibus per eos vel heredes ipsorum vel dictarum domorum et arcarum possessores 30 dlandam et soluendam altari Corporis Christi et Sancte Crucis in ecclesia nostra paro- chiali et ipsius capellano, qui pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis grossorum denariorum Pragensium se rite ac legitime vendidisse. Quem quidem censum promiserunt prefati viri et bona ipsorum fide promittunt annis singulis in duobus terminis subnotatis dare, persoluere et finaliter expedire, scilicet in festo sancti Georij proxime venturo quindecim grossos census et in festo sancti Galli deinde continue subsequenti quindecim grossos census siue 35 pensionis prefate. Si vero prefati viri..... Nichilominus prefati viri siue dictorum bonorum posses- sores debent et tenentur omnia onera et grauamina dictas decem sexagenas tangencia, videlicet steuras, census, bernas, contribuciones per se ipsos portare et sufferre. Licebit enim predictos viros, quandocunque peccunias prefatas capitales rehabere poterint, alium censum in bonis ciuitatis nostre huic con- similem et equecertum reemere, domos suas et areas penitus libertando. Et quicunque presentes cum consensu et 40 bona voluntate prefati capellani, qui pro tempore fuerit, habuerit literas, eidem jus omnium competit premissorum. In cuius rei testimonium et robur dedimus ei presentes nostras literas munimine appensione sigilli ciuitatis nostre maioris roboratas. Datum et actum feria quinta in vigilia sancti Leonardi confessoris, anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo septimo. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 56. Auf der Rückseite die gleichzeitige Notiz: „Johlinus pel- 45 lifex et Nicolaus Vesseler mediam sexagenam grossorum, quilibet eorum vnum fertonem“, über derselben von
138 1377. 1377 Oct. 19. cimiterio ecclesie eiusdem sitam et de nouo dotatam ac auctoritate ordinaria in beneficium erectam dominum Wenceslaum Petri de Tusta presbiterum rectorem instituimus. Prage anno domini 1377 die XIX Octobris. Emler: „Libri tertius et quartus confirmationum“, p. 79. 1377 Nov. 2. 214. 1377 November 2. [Prag]. — Unter den Zeugen, in deren Gegenwart der Priester Nico- laus von Jistebnitz vor dem Gerichte des Prager Consistoriums drei Pfarrer zu seinen Vertretern in was immer für Gerichtsangelegenheiten bestellt, wird auch ein Zeidlinus cliens de Budwaiss angeführt. Tadra: „Acta judiciaria“ etc. I, 234. 10 1377 Nov. 5. 215. 1377 November 5. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass die Bürger Johann, Kürschner, Sohn des Veterezel, und Nicolaus, genannt Wesseler, einen dem Corpus Christi-Altar in der Pfarrkirche zu Budweis gehörigen Zins von cinem halben Schock Prager Groschen auf ihren Häusern, von welchen das des Kürschners Johann in der Büttelgasse 15 zwischen den Häusern des Glasers Hans und des Steinmetzen Hans, und jenes des Nicolaus Wesseler in der Böhmgasse zwischen den Häusern des Bäckers Michael Spitaler und des Schmie- des Jacob gelegen ist, versichert und sich und ihre Nachfolger im Besitze der genannten Häuser verpflichtet haben, alle auf diesen Zins entfallenden Lasten und Abgaben selbst zu tragen. Nos Wencesslaus judex, Stefflinus Waiss, Ditlinus Dislini, Martinus de 20 Eylaw, Hermannus Schutter. Alblinus pannifex, Conradus Feurhac. Nicolaus Pe- rusch ceterique jurati ciues in Budweis recognoscimus et fatemur vniuersis presentem literam inspec- turis siue eciam audituris, quod constituti coram nobis discreti viri Johlinus pellifex filius Veterezel et Nicolaus dictus Vesseler, nobis conciues, recognouerunt et fassi sunt. matura eorum prehabita deli- beracione parique vxorum suarum omniumque amicorum et heredum consilio et assensu super domos suas et 25 areas, quibus inhabitant, domo Johlini in vico preconis inter domos Hannus vitreatoris parte ex vna et Hannus lapicide parte ex altera sita et locata, domo vero Nicolai dicti Ves- seler in vico Boemicali inter domos Michaelis pistoris dicti Spitoler parte ex vna et Jaklini ffabri, olim Valenti, parte ex altera sita et locata dimidiam sexagenam census sine pensionis perpetuis temporibus per eos vel heredes ipsorum vel dictarum domorum et arcarum possessores 30 dlandam et soluendam altari Corporis Christi et Sancte Crucis in ecclesia nostra paro- chiali et ipsius capellano, qui pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis grossorum denariorum Pragensium se rite ac legitime vendidisse. Quem quidem censum promiserunt prefati viri et bona ipsorum fide promittunt annis singulis in duobus terminis subnotatis dare, persoluere et finaliter expedire, scilicet in festo sancti Georij proxime venturo quindecim grossos census et in festo sancti Galli deinde continue subsequenti quindecim grossos census siue 35 pensionis prefate. Si vero prefati viri..... Nichilominus prefati viri siue dictorum bonorum posses- sores debent et tenentur omnia onera et grauamina dictas decem sexagenas tangencia, videlicet steuras, census, bernas, contribuciones per se ipsos portare et sufferre. Licebit enim predictos viros, quandocunque peccunias prefatas capitales rehabere poterint, alium censum in bonis ciuitatis nostre huic con- similem et equecertum reemere, domos suas et areas penitus libertando. Et quicunque presentes cum consensu et 40 bona voluntate prefati capellani, qui pro tempore fuerit, habuerit literas, eidem jus omnium competit premissorum. In cuius rei testimonium et robur dedimus ei presentes nostras literas munimine appensione sigilli ciuitatis nostre maioris roboratas. Datum et actum feria quinta in vigilia sancti Leonardi confessoris, anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo septimo. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 56. Auf der Rückseite die gleichzeitige Notiz: „Johlinus pel- 45 lifex et Nicolaus Vesseler mediam sexagenam grossorum, quilibet eorum vnum fertonem“, über derselben von
Strana 139
1377. 139 anderer Hand: „vitreator et Leonhfardus] fleyzshaker son“, und die alte Bezeichnung „J“. Alte Signatur: „Fasc :III N. Dep:“ An einem Pergamentstreifen hängt das in zwei Stücke zerschlagene grosse Stadtsiegel. — Ein- getragen in „Lib. mem. dec. B. Budw. I,“ S. 54 unter den „Littere domini plebani“ sub lit. „J.“ 216. 1377 December 2. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Fleischhauer Ambrosius einen dem S. Felix- und Adauct-Altar in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von einem halben Schock Prager Groschen auf seinem in der Saugasse zwischen den Häusern des Bäckers Erhard und des Mälzers Pierher gelegenen Hause versichert habe. (Vordem haftete der Zins auf dem Hause des Bäckers Gabriel, später auf dem Hause des 10 Fleischhauers Fenal Migal, welches in der Landstrasse zwischen den Häusern des Scharfenecker und des August Raumschüssel gelegen war.) 5 1377 Dec. 2. Nos Wenceslaus judex, Stephlinus Ways, Ditlinus Zdislini, Hermannus Schitter. Martinus de Eilaw,*) Nicolaus Perusch, Alblinus pannifex, Johlinus Stankonis ceterique jurati ciues in Budweis recognosmus et fatemur vniuersis presentem literam 15 inspecturis siue eciam audituris, quod constitutus coram nobis discretus vir Ambrosius caruifex, nobis conciuis. recognouit et fassus est, matura prehabita deliberacione parique vxoris sue omniumque heredum et ami- corum suorum consilio et assensu super domo sua et area, quam inhabitat in vico scropharum inter domos Erhardi pistoris et Pierher braseatoris, conciuium nostrorum, sita et locata me- diam sexagenam census siue pensionis perpetuis temporibus dandam et soluendam per oum vel dicte 20 domus et arec possessorem altari sanctorum Ffelicis et A[da]ucti martirum in ecclesia nostra parrochiali fundato atque ipsius capellano, qui nunc est vel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis grossorum denariorum Pragensium se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem censum siue pensionem promisit prefatus Ambrosius et bona sua fide promittit annis singulis subnotatis terminis in duobus dare et persoluere et finaliter expedire, scilicet in festo sancti Georgii proxime venturo quindecim grossos census et in festo sancti Galli deinde continne secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Et si tune prefatus Ambrosius ..... Datum et actum feria iiij post festum sancti Andree appostoli anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo septimo. 25 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 57. Auf der Rückseite die gleichzeitige Notiz: „Media sexagena super Ambrosium carnificem altari Felicis et Adaucti, prius super Gabrie- 30 lem pistorem“ und die alte Bezeichnning „E“. Alte Signatur: „Fasc:1II N. Dep:“ — Eingetragen in „Zinsregister“ S. 144 und in „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 124 unter den „Littere s. Felicis et Adaucti alias s. Dorothee“ sub lit. „E" mit dem Beisatz: „Respondet Ffenczl Migal carnifex cum domo sua in vico Lantstrass inter domos Ssarffeneker 35 et Augustini Raumssisel.“ 217. 1377 o. TA. [Budweis.] — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass die Witwe Elisabeth Zeiner auf ihrem Hause, welches am Ende der Gasse nächst dem Strodenitzer Thor neben dem Hause des Peter Dobrusch gelegen ist, einen Zins von zwanzig Groschen versi- 40 chert habe, für welchen der Budweiser Pfarrer alljährlich eine Seelenmesse für den Magister Friedrich zu lesen hat. (Später gehörte das Haus, auf welchem dieser Zins haftete, einem Hutter.) 1377. Nos Wenceslaus judex, Stephlinus Weys, Symon Koltsmid, Dietlinus Zdis- lini etc. super Elisabet relictam Czeinarin et domo sua in fine circa portam Strada- *) Im Original Eclaws. 18*
1377. 139 anderer Hand: „vitreator et Leonhfardus] fleyzshaker son“, und die alte Bezeichnung „J“. Alte Signatur: „Fasc :III N. Dep:“ An einem Pergamentstreifen hängt das in zwei Stücke zerschlagene grosse Stadtsiegel. — Ein- getragen in „Lib. mem. dec. B. Budw. I,“ S. 54 unter den „Littere domini plebani“ sub lit. „J.“ 216. 1377 December 2. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Fleischhauer Ambrosius einen dem S. Felix- und Adauct-Altar in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von einem halben Schock Prager Groschen auf seinem in der Saugasse zwischen den Häusern des Bäckers Erhard und des Mälzers Pierher gelegenen Hause versichert habe. (Vordem haftete der Zins auf dem Hause des Bäckers Gabriel, später auf dem Hause des 10 Fleischhauers Fenal Migal, welches in der Landstrasse zwischen den Häusern des Scharfenecker und des August Raumschüssel gelegen war.) 5 1377 Dec. 2. Nos Wenceslaus judex, Stephlinus Ways, Ditlinus Zdislini, Hermannus Schitter. Martinus de Eilaw,*) Nicolaus Perusch, Alblinus pannifex, Johlinus Stankonis ceterique jurati ciues in Budweis recognosmus et fatemur vniuersis presentem literam 15 inspecturis siue eciam audituris, quod constitutus coram nobis discretus vir Ambrosius caruifex, nobis conciuis. recognouit et fassus est, matura prehabita deliberacione parique vxoris sue omniumque heredum et ami- corum suorum consilio et assensu super domo sua et area, quam inhabitat in vico scropharum inter domos Erhardi pistoris et Pierher braseatoris, conciuium nostrorum, sita et locata me- diam sexagenam census siue pensionis perpetuis temporibus dandam et soluendam per oum vel dicte 20 domus et arec possessorem altari sanctorum Ffelicis et A[da]ucti martirum in ecclesia nostra parrochiali fundato atque ipsius capellano, qui nunc est vel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis grossorum denariorum Pragensium se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem censum siue pensionem promisit prefatus Ambrosius et bona sua fide promittit annis singulis subnotatis terminis in duobus dare et persoluere et finaliter expedire, scilicet in festo sancti Georgii proxime venturo quindecim grossos census et in festo sancti Galli deinde continne secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Et si tune prefatus Ambrosius ..... Datum et actum feria iiij post festum sancti Andree appostoli anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo septimo. 25 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 57. Auf der Rückseite die gleichzeitige Notiz: „Media sexagena super Ambrosium carnificem altari Felicis et Adaucti, prius super Gabrie- 30 lem pistorem“ und die alte Bezeichnning „E“. Alte Signatur: „Fasc:1II N. Dep:“ — Eingetragen in „Zinsregister“ S. 144 und in „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 124 unter den „Littere s. Felicis et Adaucti alias s. Dorothee“ sub lit. „E" mit dem Beisatz: „Respondet Ffenczl Migal carnifex cum domo sua in vico Lantstrass inter domos Ssarffeneker 35 et Augustini Raumssisel.“ 217. 1377 o. TA. [Budweis.] — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass die Witwe Elisabeth Zeiner auf ihrem Hause, welches am Ende der Gasse nächst dem Strodenitzer Thor neben dem Hause des Peter Dobrusch gelegen ist, einen Zins von zwanzig Groschen versi- 40 chert habe, für welchen der Budweiser Pfarrer alljährlich eine Seelenmesse für den Magister Friedrich zu lesen hat. (Später gehörte das Haus, auf welchem dieser Zins haftete, einem Hutter.) 1377. Nos Wenceslaus judex, Stephlinus Weys, Symon Koltsmid, Dietlinus Zdis- lini etc. super Elisabet relictam Czeinarin et domo sua in fine circa portam Strada- *) Im Original Eclaws. 18*
Strana 140
140 1377 1377. niczensem iuxta domum Pesskonis Dobrusch xx grossos census, pro quo dominus ple- banus tenetur peragere vnum anniuersarium ([pro] magistro Friderico). Anno domini Mecclxxvij°. Respondet Huottar cum predicta sua domo. B. St.-A.: „Zinsregister“ S. 53 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 15 unter den „Littere domini 5 plebani“ sub nr. „10.“ Der oben in runden Klammern stehende Zusatz findet sich nur im „Lib. mem. dec.“ 1377. 218. 1377 o. TA. [Budweis.] — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bauer Hans Ayrer aus Dubiken einen dem Budweiser Pfarrer gehörigen Zins von einem halben Schock Groschen auf seiner halben Hube in Dubiken versichert habe. (Später gehörte diese Hube 10 dem Bauer Paul.) Nos Wenceslaus judex, Stefflinus Weis, Symon Kchaltsmid, Dyetlinus Dislini etc. super Henslinum Ayrer de Dubicz[en] super medio laneo suo ibidem mediam sexagenam grossorum census. Anno domini M'ccclxxvij". Respondet Paulus villanus cum predicta sua hereditate. 15 „Lib. mem. dec. B. Budw. I“ S. 11 unter den „Littere domini plebani“ sub lit. „T.“ 1377. 219. 1377 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Fleischhauer Nicolaus Futperstl einen Jahreszins von fünfzehn Groschen, für welchen der Pfarrer mit seinen Priestern jährlich eine Seelenmesse zu lesen hat, auf seiner zwischen den Fleischbänken & des Fleischhauers Peter Graf und des Nicolaus Robenkrof gelegenen Fleischbank sichergestellt habe. (Später gehörte die Fleischbank, auf welcher der Zins haftete, dem Fleischhauer Tauses.) Nos Wenceslaus judex, Stephanus Weys, Martinus de Eylaw, Hermanus Schitter etc. super Nicolaum carnificem dictum Ffutperstl et maccello suo inter maccella Petri (carnificis dicti) Graff et Nicolai Robnkroff xv grossos census, pro quo censu do-25 minus plebanus tenetur peragere cum suis clericis etc. anniuersarium. Anno domini M'ecclxxvij". Respondet Thauzes (Tawses) carnifex cum predicto suo macello. B. St.-A. „Zinsregister“ S. 53 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 15 unter den „Littere domini plebani“ sub Nr. „8“. (Die eingeklammerten Worte sind dem „Lib. mem. dec.“ entnommen.) 30 220. 1377. 1377 o. TA. [Pragl. — An der Juristen-Facultät der Prager Universität werden unter anderen der Baccalaureus in artibus Hanco aus Budweis und Pribík von Poreschin inmatriculirt. Anno domini 1377 dominus Joannes Slepekow, plebanus in Antiqua Trepetow, rector uni- versitatis, inscripsit infra notatos: . .... Hanko, baccalarius in artibus, de Budweys, dedit 35 10 grossos. Nicolaus Rotonis, dedit 13 grossos. Smilo Smilonis de Zielkouicz, dedit 13 grossos. Andreas de Letyn, baccalarius in artibus, dedit 10 grossos. Dominus Przybiko de Porzessyn, dedit 15 grossos ..... Monum. hist. univ. Car. Ferd. Pragensis. Tom. II: Album seu Matricula facultatis juridicae univ. Prag. ab ao. Chr. 1372 usque ad annum 1418. Pars I, p. 32 (Natio Bohemorum.) 40
140 1377 1377. niczensem iuxta domum Pesskonis Dobrusch xx grossos census, pro quo dominus ple- banus tenetur peragere vnum anniuersarium ([pro] magistro Friderico). Anno domini Mecclxxvij°. Respondet Huottar cum predicta sua domo. B. St.-A.: „Zinsregister“ S. 53 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 15 unter den „Littere domini 5 plebani“ sub nr. „10.“ Der oben in runden Klammern stehende Zusatz findet sich nur im „Lib. mem. dec.“ 1377. 218. 1377 o. TA. [Budweis.] — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bauer Hans Ayrer aus Dubiken einen dem Budweiser Pfarrer gehörigen Zins von einem halben Schock Groschen auf seiner halben Hube in Dubiken versichert habe. (Später gehörte diese Hube 10 dem Bauer Paul.) Nos Wenceslaus judex, Stefflinus Weis, Symon Kchaltsmid, Dyetlinus Dislini etc. super Henslinum Ayrer de Dubicz[en] super medio laneo suo ibidem mediam sexagenam grossorum census. Anno domini M'ccclxxvij". Respondet Paulus villanus cum predicta sua hereditate. 15 „Lib. mem. dec. B. Budw. I“ S. 11 unter den „Littere domini plebani“ sub lit. „T.“ 1377. 219. 1377 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Fleischhauer Nicolaus Futperstl einen Jahreszins von fünfzehn Groschen, für welchen der Pfarrer mit seinen Priestern jährlich eine Seelenmesse zu lesen hat, auf seiner zwischen den Fleischbänken & des Fleischhauers Peter Graf und des Nicolaus Robenkrof gelegenen Fleischbank sichergestellt habe. (Später gehörte die Fleischbank, auf welcher der Zins haftete, dem Fleischhauer Tauses.) Nos Wenceslaus judex, Stephanus Weys, Martinus de Eylaw, Hermanus Schitter etc. super Nicolaum carnificem dictum Ffutperstl et maccello suo inter maccella Petri (carnificis dicti) Graff et Nicolai Robnkroff xv grossos census, pro quo censu do-25 minus plebanus tenetur peragere cum suis clericis etc. anniuersarium. Anno domini M'ecclxxvij". Respondet Thauzes (Tawses) carnifex cum predicto suo macello. B. St.-A. „Zinsregister“ S. 53 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 15 unter den „Littere domini plebani“ sub Nr. „8“. (Die eingeklammerten Worte sind dem „Lib. mem. dec.“ entnommen.) 30 220. 1377. 1377 o. TA. [Pragl. — An der Juristen-Facultät der Prager Universität werden unter anderen der Baccalaureus in artibus Hanco aus Budweis und Pribík von Poreschin inmatriculirt. Anno domini 1377 dominus Joannes Slepekow, plebanus in Antiqua Trepetow, rector uni- versitatis, inscripsit infra notatos: . .... Hanko, baccalarius in artibus, de Budweys, dedit 35 10 grossos. Nicolaus Rotonis, dedit 13 grossos. Smilo Smilonis de Zielkouicz, dedit 13 grossos. Andreas de Letyn, baccalarius in artibus, dedit 10 grossos. Dominus Przybiko de Porzessyn, dedit 15 grossos ..... Monum. hist. univ. Car. Ferd. Pragensis. Tom. II: Album seu Matricula facultatis juridicae univ. Prag. ab ao. Chr. 1372 usque ad annum 1418. Pars I, p. 32 (Natio Bohemorum.) 40
Strana 141
1377. 141 221. 1377 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Budweiser Pfarrer Bohunco fund andere Schiedsleute] den Streit zwischen dem [Bürger] Klauber und dessen Bruder Andreas gütlich beigelegt haben. 1377. Nos Wenceslaus judex, Pesoldus Gamerad pro tunc magister civium, Stephli- nus Wayss, Symon Cal[t]smyd, Dytlinus Sdislini, Christanus carnifex, Michael Chalanecz ceterique jurati cives in Budweis recognoscimus tenore praesencium universis, quod venientes ad nostram praesentiam dominus Bohunco, plebanus noster, etc. etc. .. ... , fassi [sunt], quod inter Clauberum et fratrem Andream lites totaliter concordaverint et ami- 10 cabiliter composuerint. 5 Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 1, nr. 4. 222. 1377 o. TA. [Budweis]. — Richter fund Rath] der Stadt Budweis vergleichen die Brü- der Perusch gütlich mit einander dahin, dass Nicolaus Perusch seinem Bruder Wenzel drei 15 Schock Groschen zu geben habe. 1377. Sub Wenceslao judice facta amicabilis compositio inter duos fratres ita, ut Nicolaus Perusch*) fratri suo Wenceslao iij sexagenas grossorum dare debuerit. Ebenda fol. 1, nr. 5. 20 223. 1377 o. TA. [Budweis]. — Richter fund Rath] der Stadt Budweis vermitteln einen güt- lichen Vergleich zwischen Nicolaus Perusch und sungenannten] Brüdern von Strodenitz. 1377. Sub Wenceslao judice. Compositio amicabilis inter Nicolaum Perusch**) et fratres de Stradanitz. 25 Ebenda fol. 1, nr. 6. 1377 o. TA. [Budweis]. — Peter, Sohn des Kunatl, belangt der väterlichen Güter wegen den Fleischhauer Christian vor dem Richter und Rath der Stadt Budweis. 224. 1377. Sub Wenceslao judice. Petrus cliens [clericus?] filius Cunatlini in pleno consilio impetivit discretum virum Cristanum carnificem pro bonis suis patruis. 30 Ebenda fol. 1°, nr. 7 mit der Randbemerkung: „Carnifex id est lanio“. 225. 1377 o. TA. [Budweis]. — Der Budweiser Bürger Friedl Randl verpfändet als Bürge für die Witwe Wesseler sein Haus dem Juden Musl und dessen Erben. 1377. Sub Wenceslao judice. Fridlinus Randlini fassus est sponte et libere, domum 35 suam et aream, quam inhabitat, Muslino Judeo et suis haeredibus obligasse pro relicta olim Wesselernia. Ebenda fol. 1, nr. 8. *) Pingas schreibt „Pausth." **) Pingas schreibt „Pausch."
1377. 141 221. 1377 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Budweiser Pfarrer Bohunco fund andere Schiedsleute] den Streit zwischen dem [Bürger] Klauber und dessen Bruder Andreas gütlich beigelegt haben. 1377. Nos Wenceslaus judex, Pesoldus Gamerad pro tunc magister civium, Stephli- nus Wayss, Symon Cal[t]smyd, Dytlinus Sdislini, Christanus carnifex, Michael Chalanecz ceterique jurati cives in Budweis recognoscimus tenore praesencium universis, quod venientes ad nostram praesentiam dominus Bohunco, plebanus noster, etc. etc. .. ... , fassi [sunt], quod inter Clauberum et fratrem Andream lites totaliter concordaverint et ami- 10 cabiliter composuerint. 5 Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 1, nr. 4. 222. 1377 o. TA. [Budweis]. — Richter fund Rath] der Stadt Budweis vergleichen die Brü- der Perusch gütlich mit einander dahin, dass Nicolaus Perusch seinem Bruder Wenzel drei 15 Schock Groschen zu geben habe. 1377. Sub Wenceslao judice facta amicabilis compositio inter duos fratres ita, ut Nicolaus Perusch*) fratri suo Wenceslao iij sexagenas grossorum dare debuerit. Ebenda fol. 1, nr. 5. 20 223. 1377 o. TA. [Budweis]. — Richter fund Rath] der Stadt Budweis vermitteln einen güt- lichen Vergleich zwischen Nicolaus Perusch und sungenannten] Brüdern von Strodenitz. 1377. Sub Wenceslao judice. Compositio amicabilis inter Nicolaum Perusch**) et fratres de Stradanitz. 25 Ebenda fol. 1, nr. 6. 1377 o. TA. [Budweis]. — Peter, Sohn des Kunatl, belangt der väterlichen Güter wegen den Fleischhauer Christian vor dem Richter und Rath der Stadt Budweis. 224. 1377. Sub Wenceslao judice. Petrus cliens [clericus?] filius Cunatlini in pleno consilio impetivit discretum virum Cristanum carnificem pro bonis suis patruis. 30 Ebenda fol. 1°, nr. 7 mit der Randbemerkung: „Carnifex id est lanio“. 225. 1377 o. TA. [Budweis]. — Der Budweiser Bürger Friedl Randl verpfändet als Bürge für die Witwe Wesseler sein Haus dem Juden Musl und dessen Erben. 1377. Sub Wenceslao judice. Fridlinus Randlini fassus est sponte et libere, domum 35 suam et aream, quam inhabitat, Muslino Judeo et suis haeredibus obligasse pro relicta olim Wesselernia. Ebenda fol. 1, nr. 8. *) Pingas schreibt „Pausth." **) Pingas schreibt „Pausch."
Strana 142
142 1377. 226. 1377. 1377 o. TA. [Budweis]. — Richter fund Rath] der Stadt Budweis schlichten den wegen eines Wasserabzuges zwischen dem Fleischhauer Albl und dem Marscho entstandenen Streit dahin. dass Marscho das von dem Besitze des Albl abfliessende Wasser durch seinen Grund ohne dessen und der Nachbaren Schaden abzuleiten habe. Sub Wenceslao judice. Dissensio et litis materia, quae inter Alblinum carnificem ab una et Marssonem parte ab altera pro quadam aquarum decursione vertebatur, taliter concordata est et composita, quod Marsso debeat aquam Alblini juste decurrentem per aream suam absque ipsius periculo et dampno similiter et vicinorum suorum deducere. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 2, nr. 10. 10 227. 1377. 1377 o. TA. [Budweis]. — Leopold (2) Spek und dessen Gattin bekennen, dass die auf dem Bade der Wentzlin haftende Forderung der von dem Bader Kunz hinterlassenen zwei Wai- senkinder im Betrage von achtzehn Schock Groschen unmittelbar der an erster Stelle stehenden Forderung folgt, welche der Kaplan des S. Erasmus-, Felix- und Adauct-Altars Johann auf diesem 15 Bade versichert hat. Sub Wenceslao judice. Constitutus Leopoldus [?] Speclinus cum sua vxore fassi sunt, quod orphanus*) quondam Cuntzonis balneatoris in balneo et super balneo Wentz- lin et germanus octodecim sexagenas grossorum habent et demonstrarunt habere, proin hi et orphanus*) prae omnibus aliis creditoribus esse debent post dominum Henslinum, capellanum 20 altaris sanctorum Erasmi et Felicis et Adaucti, qui ipsis prius in solutione debet praeferri. Ebenda fol. 2, nr. 11. 228. 1377. 1377 o. TA. [Budweis]. — Vor dem Richter und Rath der Stadt Budweis wird festge- stellt, dass die Mauer zwischen den Häusern des Andreas Ratzlaw und des Jakl diesen beiden 25 gemeinschaftlich gehört. Sub Wenceslao judice et Stephano Weyss civium magistro veridico ex relatu ad praesentiam consulum et juratorum civium pervenit, quod murus inter Andream Raczlaum et Jaclinum ad utilitatem ipsorum amborum est. Ebenda fol. 2, nr. 12. 229. 30 1377. 1377 o. TA. [Budweis]. — Johann der Bruderschn des Chalanez, einbekennt vor dem Richter der Stadt Budweis, was ihm Chalanez schuldig ist. Sub Wenceslao judice constitutus Johlinus et fratruelis Chalan[e] z omnino recognovit et fassus est sponte et libere omne debitum, in quo sibi Chalanez obligasse demonstrabatur. Ebenda fol. 2, nr. 13. 35 *) Bei Pingas steht „Orphinus.“
142 1377. 226. 1377. 1377 o. TA. [Budweis]. — Richter fund Rath] der Stadt Budweis schlichten den wegen eines Wasserabzuges zwischen dem Fleischhauer Albl und dem Marscho entstandenen Streit dahin. dass Marscho das von dem Besitze des Albl abfliessende Wasser durch seinen Grund ohne dessen und der Nachbaren Schaden abzuleiten habe. Sub Wenceslao judice. Dissensio et litis materia, quae inter Alblinum carnificem ab una et Marssonem parte ab altera pro quadam aquarum decursione vertebatur, taliter concordata est et composita, quod Marsso debeat aquam Alblini juste decurrentem per aream suam absque ipsius periculo et dampno similiter et vicinorum suorum deducere. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 2, nr. 10. 10 227. 1377. 1377 o. TA. [Budweis]. — Leopold (2) Spek und dessen Gattin bekennen, dass die auf dem Bade der Wentzlin haftende Forderung der von dem Bader Kunz hinterlassenen zwei Wai- senkinder im Betrage von achtzehn Schock Groschen unmittelbar der an erster Stelle stehenden Forderung folgt, welche der Kaplan des S. Erasmus-, Felix- und Adauct-Altars Johann auf diesem 15 Bade versichert hat. Sub Wenceslao judice. Constitutus Leopoldus [?] Speclinus cum sua vxore fassi sunt, quod orphanus*) quondam Cuntzonis balneatoris in balneo et super balneo Wentz- lin et germanus octodecim sexagenas grossorum habent et demonstrarunt habere, proin hi et orphanus*) prae omnibus aliis creditoribus esse debent post dominum Henslinum, capellanum 20 altaris sanctorum Erasmi et Felicis et Adaucti, qui ipsis prius in solutione debet praeferri. Ebenda fol. 2, nr. 11. 228. 1377. 1377 o. TA. [Budweis]. — Vor dem Richter und Rath der Stadt Budweis wird festge- stellt, dass die Mauer zwischen den Häusern des Andreas Ratzlaw und des Jakl diesen beiden 25 gemeinschaftlich gehört. Sub Wenceslao judice et Stephano Weyss civium magistro veridico ex relatu ad praesentiam consulum et juratorum civium pervenit, quod murus inter Andream Raczlaum et Jaclinum ad utilitatem ipsorum amborum est. Ebenda fol. 2, nr. 12. 229. 30 1377. 1377 o. TA. [Budweis]. — Johann der Bruderschn des Chalanez, einbekennt vor dem Richter der Stadt Budweis, was ihm Chalanez schuldig ist. Sub Wenceslao judice constitutus Johlinus et fratruelis Chalan[e] z omnino recognovit et fassus est sponte et libere omne debitum, in quo sibi Chalanez obligasse demonstrabatur. Ebenda fol. 2, nr. 13. 35 *) Bei Pingas steht „Orphinus.“
Strana 143
1377. 143 230. 1377 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis weisen die Ansprüche, welche der Schuster Ulrich genannt Hardowitzer gegen den Kürschner Jakl wegen des Hauses er- hoben hat, das Ulrich einem ungenannten Bürger und dieser dem Kürschner Jakl verkauft hat, 5 als unberechtigt zurück. 1377. Sub Wenceslao judice, Stephano Weyss civium magistro veridico ex relatu venit in presentiam juratorum, quod Ullinus sutor dictus Herdawicer domum suam cuidam alteri civi tradidit justo venditionis titulo. Deinde Jaclinus pellifex emit ipsam domum, quem tunc Ullinus praefatus pro ipsa domo impetivit. Jurati vero recgnoscunt, quod Jaclinus acquisivit 10 juridice domum praefatam et possidet, adeoque Ullinus aut illius haeredes eum nunquam im- petere debeant neque impulsare. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. antiquissimus“ fol. 2, nr. 14. 231. 1377 Mai 20. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass 15 Katharina Puchler den Tuchmacher Albl vor dem unter dem Vorsitze des Landesunterkämmerers Nicolaus Gentes versammelten Gerichte wegen dreizehn Schock Groschen belangt, Albl die Katha- rina rechtsförmig befriedigt und diese ihn von der Forderung losgezählt habe. Sub Wenceslao judice, Hermanno Schutter magistro ciuium, Martino de Eylaw etc. jurati cives in Budways recognoscunt universis in his scriptis, quod Catharina Puchle- 2 rinia venit in praesentiam domini Nicolai Gentis, subcamerarii pro tunc pro tribunali sedentis, impetivit Alblinum pannificem pro xiij sexagenis grossorum, de quibus ipsam juridice evasit et ab ea fuit legitime liberatus; ita videlicet, quod ipsa de caetero nunquam ad praefatum Albli- num, heredes suos neque ad bona sua aliquam debeat habere impetitionem neque impetendi oc- cassionem, sed de mandato prefati domini subcamerarii ipsa perpetne a civitate Budweys sub 25 poena capitalis sententiae alienata esse debet et exclusa. Scriptum feria quarta proxima post festum Pentecostes MCCClxxvij. 1377. Mai 20. Ebenda fol. 2', nr. 15. 232. 1377 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der 30 wegen einer Geldsumme zwischen dem Prager Bürger Habard und dem Budweiser Bürger Dratl entstandene Streit durch Schiedsleute gütlich beigelegt worden sei. 1377. Sub Wenceslao judice, Hermanno Schutter magistro civium inter Habbardum civem Pragensem et Dratlinum civem Budvicensem vertebatur quaedam materia conten- tionis pro quadam sumula pecuniae, quae per probos et ydoneos viros concordata fuit et compla- 35 nata taliter, quod Dratlinus cum sorore super quinque sexagenis debet concondare. Hoc facto tunc Habbardus praetactus, soror sua Margarita neque ipsorum haeredes Dratlinum, suos haeredes atque ipsorum bona nullatenus impetere debuit aut infestare modis quibuscunque. Ebenda fol. 2', ur. 16.
1377. 143 230. 1377 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis weisen die Ansprüche, welche der Schuster Ulrich genannt Hardowitzer gegen den Kürschner Jakl wegen des Hauses er- hoben hat, das Ulrich einem ungenannten Bürger und dieser dem Kürschner Jakl verkauft hat, 5 als unberechtigt zurück. 1377. Sub Wenceslao judice, Stephano Weyss civium magistro veridico ex relatu venit in presentiam juratorum, quod Ullinus sutor dictus Herdawicer domum suam cuidam alteri civi tradidit justo venditionis titulo. Deinde Jaclinus pellifex emit ipsam domum, quem tunc Ullinus praefatus pro ipsa domo impetivit. Jurati vero recgnoscunt, quod Jaclinus acquisivit 10 juridice domum praefatam et possidet, adeoque Ullinus aut illius haeredes eum nunquam im- petere debeant neque impulsare. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. antiquissimus“ fol. 2, nr. 14. 231. 1377 Mai 20. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass 15 Katharina Puchler den Tuchmacher Albl vor dem unter dem Vorsitze des Landesunterkämmerers Nicolaus Gentes versammelten Gerichte wegen dreizehn Schock Groschen belangt, Albl die Katha- rina rechtsförmig befriedigt und diese ihn von der Forderung losgezählt habe. Sub Wenceslao judice, Hermanno Schutter magistro ciuium, Martino de Eylaw etc. jurati cives in Budways recognoscunt universis in his scriptis, quod Catharina Puchle- 2 rinia venit in praesentiam domini Nicolai Gentis, subcamerarii pro tunc pro tribunali sedentis, impetivit Alblinum pannificem pro xiij sexagenis grossorum, de quibus ipsam juridice evasit et ab ea fuit legitime liberatus; ita videlicet, quod ipsa de caetero nunquam ad praefatum Albli- num, heredes suos neque ad bona sua aliquam debeat habere impetitionem neque impetendi oc- cassionem, sed de mandato prefati domini subcamerarii ipsa perpetne a civitate Budweys sub 25 poena capitalis sententiae alienata esse debet et exclusa. Scriptum feria quarta proxima post festum Pentecostes MCCClxxvij. 1377. Mai 20. Ebenda fol. 2', nr. 15. 232. 1377 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der 30 wegen einer Geldsumme zwischen dem Prager Bürger Habard und dem Budweiser Bürger Dratl entstandene Streit durch Schiedsleute gütlich beigelegt worden sei. 1377. Sub Wenceslao judice, Hermanno Schutter magistro civium inter Habbardum civem Pragensem et Dratlinum civem Budvicensem vertebatur quaedam materia conten- tionis pro quadam sumula pecuniae, quae per probos et ydoneos viros concordata fuit et compla- 35 nata taliter, quod Dratlinus cum sorore super quinque sexagenis debet concondare. Hoc facto tunc Habbardus praetactus, soror sua Margarita neque ipsorum haeredes Dratlinum, suos haeredes atque ipsorum bona nullatenus impetere debuit aut infestare modis quibuscunque. Ebenda fol. 2', ur. 16.
Strana 144
144 1377. 233. 1377. 1377 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis gestatten dem Fuhr- mann Peter, auf seinen Schupfen ein Dach machen lassen zu dürfen, das er aber, wenn es sich als schädlich erweisen sollte, wieder abzubrechen sich verpflichten muss. Sub judice Wenceslao, Martino de Eylaw civium magistro, Petrus Furman humi- 5 liter supplicavit, ut ei concedatur et admittatur, [ut] super suum angarium tectum facere possit et valeat, quod ipsi indultum sine civitatis dampno. Si tectum esset nocivum, tunc ipse Petrus suum tectum debet frangere. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 2, nr. 17. 234. 10 1377. 1377 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Budweiser Pfarrer Bohunco und Benesch von Widerpol, als von den Parteien erwählte Schieds- leute, den zwischen Thomas Clitin und Peter Hlawatsch entstandenen Streit dahin beigelegt haben, dass die nach Hlawatsch hinterbliebene Witwe dem Thomas zehn Schock Groschen zu bezahlen habe, wogegen dieser für sich und seine drei Söhne auf alle weiteren Ansprüche verzichte. 15 Sub Wenceslao judice, Stephlino Weyss pro tunc civium magistro dissensio et con- troversia, quae vertebatur inter Thomam Clitinum familiarem plebani ex una et Pesco- nem dictum Hlauatz parte ex altera per honorabiles et*) discretos viros dominum Bohunco- nem plebanum in Budweis et Benessium de Widerpol, arbitros ex utraque parte electos. finaliter compositione amicabili ordinata est et complanata, ita videlicet, quod relicta Hlauatzo- 20 nis dedit Thomae prefato decem sexagenas grossorum tali adjecta conditione, quod ipse jam dictus Thomas neque etiam ipsius filii Marsso, Jesco, Bohumil ad bona Hlauazonissae ne- que haeredum ejus in perpetuum aliquod jus habere debeant. Ebenda fol. 2.—3, nr. 18. 235. 25 1377. 1377 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der zwischen dem Stadtrichter Wenzel und Friedl, dem Sohn des Engelpot, enstandene Streit durch gute Freunde dahin geschlichtet worden sei, dass Friedl sich verpflichtete, dem Stadtrichter „Mann- schaft“ zu leisten. Nos Stephanus Weyss, Johlinus Stanconis pro tunc magister ciuium, Martinus 3o de Eylaw, Alblinus pannifex, Nicolaus Cutrer, Johlinus de Sobieslaw caeterique jurati cives in Budweys recognoscimus universis in his scriptis, quod quaedam dissensio inter Wenceslaum judicem et Fridlinum filium Engelpoterii orta fuerit, quae per intercessio- nem multorum proborum virorum complanata, composita existit et sopita in hunc modum, quod Fridlinus praestare promisit omagium judici praefato manschaft nuncupatum. 35 Ebenda fol. 3, ur. 19. *) In der Vorlage steht „ad".
144 1377. 233. 1377. 1377 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis gestatten dem Fuhr- mann Peter, auf seinen Schupfen ein Dach machen lassen zu dürfen, das er aber, wenn es sich als schädlich erweisen sollte, wieder abzubrechen sich verpflichten muss. Sub judice Wenceslao, Martino de Eylaw civium magistro, Petrus Furman humi- 5 liter supplicavit, ut ei concedatur et admittatur, [ut] super suum angarium tectum facere possit et valeat, quod ipsi indultum sine civitatis dampno. Si tectum esset nocivum, tunc ipse Petrus suum tectum debet frangere. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 2, nr. 17. 234. 10 1377. 1377 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Budweiser Pfarrer Bohunco und Benesch von Widerpol, als von den Parteien erwählte Schieds- leute, den zwischen Thomas Clitin und Peter Hlawatsch entstandenen Streit dahin beigelegt haben, dass die nach Hlawatsch hinterbliebene Witwe dem Thomas zehn Schock Groschen zu bezahlen habe, wogegen dieser für sich und seine drei Söhne auf alle weiteren Ansprüche verzichte. 15 Sub Wenceslao judice, Stephlino Weyss pro tunc civium magistro dissensio et con- troversia, quae vertebatur inter Thomam Clitinum familiarem plebani ex una et Pesco- nem dictum Hlauatz parte ex altera per honorabiles et*) discretos viros dominum Bohunco- nem plebanum in Budweis et Benessium de Widerpol, arbitros ex utraque parte electos. finaliter compositione amicabili ordinata est et complanata, ita videlicet, quod relicta Hlauatzo- 20 nis dedit Thomae prefato decem sexagenas grossorum tali adjecta conditione, quod ipse jam dictus Thomas neque etiam ipsius filii Marsso, Jesco, Bohumil ad bona Hlauazonissae ne- que haeredum ejus in perpetuum aliquod jus habere debeant. Ebenda fol. 2.—3, nr. 18. 235. 25 1377. 1377 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der zwischen dem Stadtrichter Wenzel und Friedl, dem Sohn des Engelpot, enstandene Streit durch gute Freunde dahin geschlichtet worden sei, dass Friedl sich verpflichtete, dem Stadtrichter „Mann- schaft“ zu leisten. Nos Stephanus Weyss, Johlinus Stanconis pro tunc magister ciuium, Martinus 3o de Eylaw, Alblinus pannifex, Nicolaus Cutrer, Johlinus de Sobieslaw caeterique jurati cives in Budweys recognoscimus universis in his scriptis, quod quaedam dissensio inter Wenceslaum judicem et Fridlinum filium Engelpoterii orta fuerit, quae per intercessio- nem multorum proborum virorum complanata, composita existit et sopita in hunc modum, quod Fridlinus praestare promisit omagium judici praefato manschaft nuncupatum. 35 Ebenda fol. 3, ur. 19. *) In der Vorlage steht „ad".
Strana 145
1378. 145 236. 1378 Januar 21. [Pragl. — Johann, Pfarrer in Suchenthal, und Nicolaus, Pfarrer in Hlawatetz, bestellen die Clericer Hanco von Budweis und Thomas von Prag zu ihren Vertretern vor den Prager Generalvicären, um von diesen die Vertauschung ihrer Pfarren zu erbitten und 5 den üblichen Eid in ihrem Namen zu leisten. 1378 Januar 21. Feria quinta post festum sanctorum Fabiani et Sebastiani martirum die XXI. mensis Ja- nuarii, hora quasi vesperorum, Johannes, plebanus in Suchdol, Hanconem de Budwais et Nicolaus, plebanus in Hlawatecz, Thomam de Praga clericos absentes tamquam presentes procuratores ad resignandum dictas ecclesias eorum ex causa permutacionis in manibus vicariorum 10 Pragensium, videlicet Johannem de ecclesia in Suchdol ad ecclesiam in Hlawatecz et Ni- colaum de ecclesia in Hlawatecz ad ecclesiam in Suchdol transferri petendum ... . . et juramenta solita prestandum etc. presentibus Wenceslao Durass de Praga..... et Jo- hanne de Reichembach, scriptore cathedrali ..... Tadra: „Acta judiciaria“ I. 249—250. 15 237. 1378 Jannar 27. Kaplitz. — Marquard von Mödling verkauft dem Pfarrer Přibik ron Pflanzen ron seinem Erbgut im Dorfe Dobichau eine halbe Hube, auf welcher cin gewisser Otasch sitzt und von welcher jährlich ein Schock Groschen gezinst werden, für zwölf Schock Silbergro- schen. Als Bürgen dieses Verkaufes, auch gegen Zdenka, die Gattin Marquards, und ihre Erben 20 verpflichten sich neben dem Verkäufer noch Cenko von Dudleb und Werner, genannt Drochowetz von Skoronitz, gegebenen Falls zum Einlager in Kaplitz. Marquard behält sich das Recht vor, innerhalh vier Jahren die halbe Hube zurückkaufen zu können. 1378 Januar 27. Ab humana facilius labuntur memoria, que nec voce testium nec subsidio literarum viden- tur communiri. Igitur ego Marquardus dictus Metlyn notum facio vniuersis tenorem pre- 25 sencium legentibus siue audituris, quia sanus mente, cum bona deliberacione, vendidi medium laneum hereditatis in Dobechow, in quo Otass residet, de quo laneo in quolibet anno vna sexagena grossorum censuatur, et hoe cum omnibus iuribus, causis iudicialibus ac honorificencijs exaccionibusque laborum minus ix denarijs, quos nouem denarios debet Paulus dictus Zarile de quartali, quem tenet in Dobechow ibidem, censualis Marquardi predicti, singulis annis 30 censuare infra dicto domino Przybikoni plebano in Blansky aut eius successoribus, pro duo- decim sexagenis grossorum argenteorum honesto ac discreto viro Przybikoni plebano ac ecclesie sue in Blansky atque eius successoribus. Quem quidem medium laneum cum omnibus predictis nos omnes, scilicet Marquardus dictus Metlyn, Czenko de Dvdlub, Wernerus dictus Drochowecz de Scoronycz, promittimus et spondemus fide data manu coniuncta et indiuisim 35 ab vxore sua scilicet Sdenka heredibusque corum et a quolibet homine impediente siue impe- tente perpetue liberaliter exbrigare. Quod si non fecerimus, extunc duo nostrum cum duobus famulis et quatuor equis, quicunque ad instanciam predicti plebani uel eius successoris fuerint com- moniti, debent in Caplicz ad hospitem discretum intrare ac obstagiare omni postergata oc- casione vnus super alium siue alios non demonstrando abin le nullatenus*) sine voluntate sepedicti plebani siue ipsius successoris exire, donec summa capitalis peccunie cum omnibus dampnis eidem plebano seu eius successori non fuerit plenarie persoluta. Insuper promittimus, quod, si predicta non fecerimus, quia tenebimur et debemus de nostra libera hereditate nostri veri census dicto ple- 40 *) Im Original „nullas.“ I. 19
1378. 145 236. 1378 Januar 21. [Pragl. — Johann, Pfarrer in Suchenthal, und Nicolaus, Pfarrer in Hlawatetz, bestellen die Clericer Hanco von Budweis und Thomas von Prag zu ihren Vertretern vor den Prager Generalvicären, um von diesen die Vertauschung ihrer Pfarren zu erbitten und 5 den üblichen Eid in ihrem Namen zu leisten. 1378 Januar 21. Feria quinta post festum sanctorum Fabiani et Sebastiani martirum die XXI. mensis Ja- nuarii, hora quasi vesperorum, Johannes, plebanus in Suchdol, Hanconem de Budwais et Nicolaus, plebanus in Hlawatecz, Thomam de Praga clericos absentes tamquam presentes procuratores ad resignandum dictas ecclesias eorum ex causa permutacionis in manibus vicariorum 10 Pragensium, videlicet Johannem de ecclesia in Suchdol ad ecclesiam in Hlawatecz et Ni- colaum de ecclesia in Hlawatecz ad ecclesiam in Suchdol transferri petendum ... . . et juramenta solita prestandum etc. presentibus Wenceslao Durass de Praga..... et Jo- hanne de Reichembach, scriptore cathedrali ..... Tadra: „Acta judiciaria“ I. 249—250. 15 237. 1378 Jannar 27. Kaplitz. — Marquard von Mödling verkauft dem Pfarrer Přibik ron Pflanzen ron seinem Erbgut im Dorfe Dobichau eine halbe Hube, auf welcher cin gewisser Otasch sitzt und von welcher jährlich ein Schock Groschen gezinst werden, für zwölf Schock Silbergro- schen. Als Bürgen dieses Verkaufes, auch gegen Zdenka, die Gattin Marquards, und ihre Erben 20 verpflichten sich neben dem Verkäufer noch Cenko von Dudleb und Werner, genannt Drochowetz von Skoronitz, gegebenen Falls zum Einlager in Kaplitz. Marquard behält sich das Recht vor, innerhalh vier Jahren die halbe Hube zurückkaufen zu können. 1378 Januar 27. Ab humana facilius labuntur memoria, que nec voce testium nec subsidio literarum viden- tur communiri. Igitur ego Marquardus dictus Metlyn notum facio vniuersis tenorem pre- 25 sencium legentibus siue audituris, quia sanus mente, cum bona deliberacione, vendidi medium laneum hereditatis in Dobechow, in quo Otass residet, de quo laneo in quolibet anno vna sexagena grossorum censuatur, et hoe cum omnibus iuribus, causis iudicialibus ac honorificencijs exaccionibusque laborum minus ix denarijs, quos nouem denarios debet Paulus dictus Zarile de quartali, quem tenet in Dobechow ibidem, censualis Marquardi predicti, singulis annis 30 censuare infra dicto domino Przybikoni plebano in Blansky aut eius successoribus, pro duo- decim sexagenis grossorum argenteorum honesto ac discreto viro Przybikoni plebano ac ecclesie sue in Blansky atque eius successoribus. Quem quidem medium laneum cum omnibus predictis nos omnes, scilicet Marquardus dictus Metlyn, Czenko de Dvdlub, Wernerus dictus Drochowecz de Scoronycz, promittimus et spondemus fide data manu coniuncta et indiuisim 35 ab vxore sua scilicet Sdenka heredibusque corum et a quolibet homine impediente siue impe- tente perpetue liberaliter exbrigare. Quod si non fecerimus, extunc duo nostrum cum duobus famulis et quatuor equis, quicunque ad instanciam predicti plebani uel eius successoris fuerint com- moniti, debent in Caplicz ad hospitem discretum intrare ac obstagiare omni postergata oc- casione vnus super alium siue alios non demonstrando abin le nullatenus*) sine voluntate sepedicti plebani siue ipsius successoris exire, donec summa capitalis peccunie cum omnibus dampnis eidem plebano seu eius successori non fuerit plenarie persoluta. Insuper promittimus, quod, si predicta non fecerimus, quia tenebimur et debemus de nostra libera hereditate nostri veri census dicto ple- 40 *) Im Original „nullas.“ I. 19
Strana 146
146 1378. 1378 Januar 27. bano ecclesieque sue ac eius successori vltra capitalem pecuniam tercia parte magis fraude semota qualibet resignare, sub tali duntaxat condicione, quod si idem Marquardus poterit infra qua- tuor annos a data presencium illum medium laneum pecunijs exsoluere cum paratis, hoc fieri po- terit ipsius mediante peticione et plebani ex fauore. Cui vendicioni ac condicioni in testimonium et robur sigilla nostra propria cum certa consciencia et matura fecimus appendere deliberacione. 5 Datum in Caplicz proxima feria quarta post sancti Pauli conuersionem anno incarnacionis do- mini millesimo trecentesimo septuagesimo octauo. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 58. Auf der Rückseite die alte Signatur: „ad Fasc : III N. Dep : 27." An Pergamentstreifen hängen drei Siegel in gewöhnlichem Wachs: 1. Ein Helm (undeutlich) mit dem Brustbild eines Mannes darüber, der in seiner Rechten eine Ruthe hält; Umschrift: „+S .MARQVARDI - DE . [METLIN].“ 2. Ein Helm mit einer undeutlich ausgeprägten Figur als Zier, welche für ein Brustbild oder einen Kübel angese- hen werden könnte; Umschrift: "† S . CZENCONIS .D - DVDLEV.“ — 3. Ein Helm (undeutlich) mit zwei Hörnern als Zier ; Umschrift: „+ S . WIERNERI - DJE - SCORONICZ." — Regest bei Klimesch: „Urk. und Reg. z. Gesch. d. Gutes oreschin“ S. 32, nr. 60. 10 238. 15 1378 Mai 5. [1378] Mai 5. [Budweis]. — Kaiser Karl IV. und Wenzel, erwählter König des Reichs und König zu Böhmen, machen szu Budweis] für Ruprecht den älteren und den jüngeren von der Pfalz, die Markgrafen zu Baden, den Herzog Wenzel von Luwemburg mit der Landvogtei Elsass, Ulrich von Finstingen, elf Elsässische Reichsstädte und Strass- burg einen gemeinen Frieden, der bis nächste Weihnachten und darnach noch die folgenden 20 zwei Jahre währen soll. — Datum in tali loco, quarta feria post beatorum Philippy et Jacoby apostolorum etc. .. . Nach der Abschrift in einem Copialbuch der Mainzer Stadtbibliothek abgedruckt bei Weizsäcker: „Deutsche Reichstagsacten unter König Wenzel.“ I. Abth. 1376—1387, S. 206—211, nr. 116. Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 5900. 25 239. 1378 Mai 6. 1378 Mai 6. Budweis. — Kaiser Karl IV. verpfändet zu Budweis dem Hans Land- grafen zu Leuchtenberg und Grafen zu Hals anstatt der diesem auf der Herrschaft Taus (Taust) versicherten Rente von 200 Schock Groschen den Markt Lischau (Lyssow) mit den Dörfern Horky, Lewin, Przihorsan, Hruthow, Gelmo, Kalisczy, Trzebotowa Hora, Gybnaw, Lhota, Hory, Osselny, Hrdywiczi, Opatowiczi, Chniawa, Lhotyczi und cinen Theil des Dorfes Miletin mit Ausnahme der Steuern (Bernen), Wälder und Teiche, die er für sich behält. 30 De mandato domini imperatoris Nicolaus. [Auf der Rückseite:] Rfegistrata] Wilhelmus Kortelangen. Original auf Pergament (deutsch) im fürstlich Schwarzenbergischen Archiv zu Frauenberg I, 1 Aß, Nr. 11. — Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 5901. 35 240. 1378 Mai 6. 1378 Mai 6. [Budweis]. — Kaiser Karl IV. verpfändet dem Hans Landgrafen zu 40 Leuchtenberg und Grafen zu Hals die Zinsungen des Marktes Podhrad (Frauenberg) und anderer Ortschaften. Huber: „Reg. imp. VIII,“ nr. 5902.
146 1378. 1378 Januar 27. bano ecclesieque sue ac eius successori vltra capitalem pecuniam tercia parte magis fraude semota qualibet resignare, sub tali duntaxat condicione, quod si idem Marquardus poterit infra qua- tuor annos a data presencium illum medium laneum pecunijs exsoluere cum paratis, hoc fieri po- terit ipsius mediante peticione et plebani ex fauore. Cui vendicioni ac condicioni in testimonium et robur sigilla nostra propria cum certa consciencia et matura fecimus appendere deliberacione. 5 Datum in Caplicz proxima feria quarta post sancti Pauli conuersionem anno incarnacionis do- mini millesimo trecentesimo septuagesimo octauo. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 58. Auf der Rückseite die alte Signatur: „ad Fasc : III N. Dep : 27." An Pergamentstreifen hängen drei Siegel in gewöhnlichem Wachs: 1. Ein Helm (undeutlich) mit dem Brustbild eines Mannes darüber, der in seiner Rechten eine Ruthe hält; Umschrift: „+S .MARQVARDI - DE . [METLIN].“ 2. Ein Helm mit einer undeutlich ausgeprägten Figur als Zier, welche für ein Brustbild oder einen Kübel angese- hen werden könnte; Umschrift: "† S . CZENCONIS .D - DVDLEV.“ — 3. Ein Helm (undeutlich) mit zwei Hörnern als Zier ; Umschrift: „+ S . WIERNERI - DJE - SCORONICZ." — Regest bei Klimesch: „Urk. und Reg. z. Gesch. d. Gutes oreschin“ S. 32, nr. 60. 10 238. 15 1378 Mai 5. [1378] Mai 5. [Budweis]. — Kaiser Karl IV. und Wenzel, erwählter König des Reichs und König zu Böhmen, machen szu Budweis] für Ruprecht den älteren und den jüngeren von der Pfalz, die Markgrafen zu Baden, den Herzog Wenzel von Luwemburg mit der Landvogtei Elsass, Ulrich von Finstingen, elf Elsässische Reichsstädte und Strass- burg einen gemeinen Frieden, der bis nächste Weihnachten und darnach noch die folgenden 20 zwei Jahre währen soll. — Datum in tali loco, quarta feria post beatorum Philippy et Jacoby apostolorum etc. .. . Nach der Abschrift in einem Copialbuch der Mainzer Stadtbibliothek abgedruckt bei Weizsäcker: „Deutsche Reichstagsacten unter König Wenzel.“ I. Abth. 1376—1387, S. 206—211, nr. 116. Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 5900. 25 239. 1378 Mai 6. 1378 Mai 6. Budweis. — Kaiser Karl IV. verpfändet zu Budweis dem Hans Land- grafen zu Leuchtenberg und Grafen zu Hals anstatt der diesem auf der Herrschaft Taus (Taust) versicherten Rente von 200 Schock Groschen den Markt Lischau (Lyssow) mit den Dörfern Horky, Lewin, Przihorsan, Hruthow, Gelmo, Kalisczy, Trzebotowa Hora, Gybnaw, Lhota, Hory, Osselny, Hrdywiczi, Opatowiczi, Chniawa, Lhotyczi und cinen Theil des Dorfes Miletin mit Ausnahme der Steuern (Bernen), Wälder und Teiche, die er für sich behält. 30 De mandato domini imperatoris Nicolaus. [Auf der Rückseite:] Rfegistrata] Wilhelmus Kortelangen. Original auf Pergament (deutsch) im fürstlich Schwarzenbergischen Archiv zu Frauenberg I, 1 Aß, Nr. 11. — Huber: „Reg. imp. VIII“, nr. 5901. 35 240. 1378 Mai 6. 1378 Mai 6. [Budweis]. — Kaiser Karl IV. verpfändet dem Hans Landgrafen zu 40 Leuchtenberg und Grafen zu Hals die Zinsungen des Marktes Podhrad (Frauenberg) und anderer Ortschaften. Huber: „Reg. imp. VIII,“ nr. 5902.
Strana 147
1378. 147 241. 1378 Mai 6. Budweis. — Kaiser Karl IV. in Budweis. Er schreibt dem Rath und den Bürgern zu Friedberg, dass er die Landvogtei in der Wetterau dem Rheinpfalzgrafen Ruprecht dem Alteren empfohlen habe, und gebietet ihnen, demselben als solchen gehorsam zu sein. 1378 Mai 6. 5 Huber: „Reg. imp. VIII,“ nr. 5903. 242. 1378 Mai 7. Budweis. — Kaiser Karl IV. in Budweis. Er verpfändet um 64.000 Gulden, die er seinem Neffen, dem Markgrafen Jost von Mähren schuldet, die Städte und Herrschaften Glatz, Frankenstein, Habelschwert und Neu-Patschkau mit manschefften, zinsen, 10 nuczen, gulten, mit den ganczen landen doselbist und mit alle dem, das dorczu gehoret, als wir daz yngehabt und besessen haben, nichtes nicht usgenomen. Reicht das Einkommen der Pfand- schaft für die Zinsen nicht, dann wird der Markgraf gewiesen an unsir urbar uff dem berge zu den Chutten. Und were es sache, das dasselbe bergwerck uff den Chutten abginge, so soll er weiter entschädigt werden. — Freitag nach Misericordias domini. 1378 Mai 7. Nach dem unter den Urkunden des Fürstenthums Oels im Breslauer Staatsarchiv befindlichen Originale auszugsweise mitgetheilt von Konrad Wutke: „Schlesiens Bergbau und Hüttenwesen. Urkunden. 1136—1528“ („Codex diplomaticus Silesiae“ Bd. XX. 1900) S. 61, nr. 147. — Nach der Abschrift in einem Oelser Copialbuch ist die Urkunde abgedruckt bei Sommersberg: „Script. rer. Siles.“ I, 962 und daraus in den „Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens“ etc. II, 177 ff. und bei Volkmar und Hohaus: „Geschichtsquellen der Grafschaft 20 Glatz“ I, 225 ff. Huber: „Reg. imp. VIII,“ nr. 5904. 15 243. 1378 Mai 7. Budweis. — König Wenzel IV. in Budweis. Er fertigt dem Mark- grafen Jost von Mähren eine mit der vorhergehenden gleichlautende Urkunde aus. — Mit urkunde dicz brives versigelt mit unsir kuniglichen maiestat insigele. der geben ist zum Budweis 25 nach Crists geburte dreizenhundert jare, dornach in dem acht und sibenzigisten jare des nehsten freitags nach dem suntage, als man singet Misericordias domini, unsir reiche des Behemischen in dem funfzehenden und des Romischen in dem andern jaren. [Auf dem Umbug:] Per dominum regem Romanorum archiepiscopus Pragensis. 1378 Mai 7. 30 Nach dem mit dem an Seidenfaden hängenden Siegel des Königs versehenen Original im Mähirischen Landesarchive zu Brünn gedruckt bei Brandl: „Codex dipl. et epist. Moraviae.“ XI. Bd. (1885), S. 97—98, nr. 109. 244. 1378 Mai 25. Prag. — Kaiser Karl IV. theilt den Budweisern mit, dass er über Bitten der Herrn von Rosenberg den beiden Städtchen derselben, Wittingau und Schweinitz, das Recht 35 verlichen habe, wöchentlich nicht mehr als zwei Wägen Salz nach Wittingau und einen Wagen Salz nach Schweinitz auf dem geraden Wege aus Freistadt führen zu dürfen; doch sei ihnen nicht gestattet, andere Wege zu befahren und das cingeführte Salz an anderen Orten zu verkaufen. Die Budweiser aber ermächtigt der Kaiser, alles Salz, welches auf anderen Wegen und mit Über- schreitung der drei Wägen nach den genannten beiden Städtchen geführt würde, oder, wenn in den 40 Wägen andere Waren als Salz gefunden würden, auch diese mit Beschlag zu belegen. Im übrigen sollen die Budweiser alle anderen zwischen ihnen und den Herrn von Rosenberg und deren Unter- thanen strittigen Angelegenheiten bis zum nächstkünftigen Feste der Geburt Christi ruhen lassen. 19* 1378 Mai 25.
1378. 147 241. 1378 Mai 6. Budweis. — Kaiser Karl IV. in Budweis. Er schreibt dem Rath und den Bürgern zu Friedberg, dass er die Landvogtei in der Wetterau dem Rheinpfalzgrafen Ruprecht dem Alteren empfohlen habe, und gebietet ihnen, demselben als solchen gehorsam zu sein. 1378 Mai 6. 5 Huber: „Reg. imp. VIII,“ nr. 5903. 242. 1378 Mai 7. Budweis. — Kaiser Karl IV. in Budweis. Er verpfändet um 64.000 Gulden, die er seinem Neffen, dem Markgrafen Jost von Mähren schuldet, die Städte und Herrschaften Glatz, Frankenstein, Habelschwert und Neu-Patschkau mit manschefften, zinsen, 10 nuczen, gulten, mit den ganczen landen doselbist und mit alle dem, das dorczu gehoret, als wir daz yngehabt und besessen haben, nichtes nicht usgenomen. Reicht das Einkommen der Pfand- schaft für die Zinsen nicht, dann wird der Markgraf gewiesen an unsir urbar uff dem berge zu den Chutten. Und were es sache, das dasselbe bergwerck uff den Chutten abginge, so soll er weiter entschädigt werden. — Freitag nach Misericordias domini. 1378 Mai 7. Nach dem unter den Urkunden des Fürstenthums Oels im Breslauer Staatsarchiv befindlichen Originale auszugsweise mitgetheilt von Konrad Wutke: „Schlesiens Bergbau und Hüttenwesen. Urkunden. 1136—1528“ („Codex diplomaticus Silesiae“ Bd. XX. 1900) S. 61, nr. 147. — Nach der Abschrift in einem Oelser Copialbuch ist die Urkunde abgedruckt bei Sommersberg: „Script. rer. Siles.“ I, 962 und daraus in den „Lehens- und Besitzurkunden Schlesiens“ etc. II, 177 ff. und bei Volkmar und Hohaus: „Geschichtsquellen der Grafschaft 20 Glatz“ I, 225 ff. Huber: „Reg. imp. VIII,“ nr. 5904. 15 243. 1378 Mai 7. Budweis. — König Wenzel IV. in Budweis. Er fertigt dem Mark- grafen Jost von Mähren eine mit der vorhergehenden gleichlautende Urkunde aus. — Mit urkunde dicz brives versigelt mit unsir kuniglichen maiestat insigele. der geben ist zum Budweis 25 nach Crists geburte dreizenhundert jare, dornach in dem acht und sibenzigisten jare des nehsten freitags nach dem suntage, als man singet Misericordias domini, unsir reiche des Behemischen in dem funfzehenden und des Romischen in dem andern jaren. [Auf dem Umbug:] Per dominum regem Romanorum archiepiscopus Pragensis. 1378 Mai 7. 30 Nach dem mit dem an Seidenfaden hängenden Siegel des Königs versehenen Original im Mähirischen Landesarchive zu Brünn gedruckt bei Brandl: „Codex dipl. et epist. Moraviae.“ XI. Bd. (1885), S. 97—98, nr. 109. 244. 1378 Mai 25. Prag. — Kaiser Karl IV. theilt den Budweisern mit, dass er über Bitten der Herrn von Rosenberg den beiden Städtchen derselben, Wittingau und Schweinitz, das Recht 35 verlichen habe, wöchentlich nicht mehr als zwei Wägen Salz nach Wittingau und einen Wagen Salz nach Schweinitz auf dem geraden Wege aus Freistadt führen zu dürfen; doch sei ihnen nicht gestattet, andere Wege zu befahren und das cingeführte Salz an anderen Orten zu verkaufen. Die Budweiser aber ermächtigt der Kaiser, alles Salz, welches auf anderen Wegen und mit Über- schreitung der drei Wägen nach den genannten beiden Städtchen geführt würde, oder, wenn in den 40 Wägen andere Waren als Salz gefunden würden, auch diese mit Beschlag zu belegen. Im übrigen sollen die Budweiser alle anderen zwischen ihnen und den Herrn von Rosenberg und deren Unter- thanen strittigen Angelegenheiten bis zum nächstkünftigen Feste der Geburt Christi ruhen lassen. 19* 1378 Mai 25.
Strana 148
148 1378. Karolus quartus diuina fauente clemencia Romanorum imperator, semper augustus et Boemie rex, .. judici, . . scabinis ac tote vniuersitati ciuitatis nostre Budeweys, fidelibus nostris dilectis, graciam nostram et omne bonum. Fideles dilecti. Quia ad instanciam nobilium de Rosemberg, fidelium nostrorum dilectorum, indulsimus et nunc fauemus ipsis et opidanis eorum in Wytingnow et in Swencz, quod semel dumtaxat in septimana opidani in Wytingnow duos currus salis, et non plures, de Libera Ciuitate via directa versus dictum opidum Witingnow, sed et illi de Swencz vnum currum salis, et non plures, in septimana de Libera Ciuitate predicta versus ipsum opidum Swencz possint adducere et ibidem vendere, nec licebit eisdem per aliam viam transire, neque de sale sic adducto ad alia loca quidquam abducere. Et in casum, quo secus facerent, licitum erit vobis tam sal per aliam viam adductum 10 et vltra tres currus predictos ad opida huiusmodi, vt premittitur, apportatum cum aliis rebus ibidem inuentis recipere ac eciam arrestare, prout dictis de Rosemberg literas de hoc scripsimus speciales. Vobis iniungimus et presentibus seriose mandamus, quatenus inconcussam ordinacionem debeatis huiusmodi obseruare et nichilominus omnia alia inter dictos de Rosem- berg ac eorum homines ab vna parte, nec non vos ab alia vertencia vsque ad festum Natiuitatis 15 Christi proxime nunc futurum tenere pacifice in suspenso, nec preter ea, que superius dicta sunt, aliquam facere nouitatem, prout nostram indignacionem volueritis euitare. Datum Prage die xxv Maii, regnorum nostrorum anno xxxij, imperii vero vicesimo quarto. Per dominum Pragensem archiepiscopum de Poznania Nicolaus. 5 1378 Mai 25. 20 Original auf Papier mit dem auf der Rückseite aufgedrückten, papierüberdeckten kleinen Siegel des Kaisers im B. St.-A. Nr. 10. Da die Urkunde häufig gebraucht wurde und in Folge dessen an den Bugstellen litt, wurde sie frühzeitig auf ein Pergamentblatt aufgeklebt, in dessen Mitte ein kreisrundes Loch geschnitten wurde, damit das Siegel auf der Rückseite frei bleibe. Auf der Rückseite des Pergamentblattes steht von einer Hand des XV. Jahrhundertes der Vermerk: „Quod tantum vnus currus salis in Swin et duo in Trzebon et non plures 25 ebdomadatim duci debent,“ und darunter von einer etwas späteren Hand die „Nr. 25“. Alte Signatur: „ad Fasc : III. N. Dep: 24.“ Das auf der Rückseite aufgedrückte, mit Papier überdeckte Siegel von 5.5 cm Durchmesser zeigt einen einköpfigen nach rechts sehenden Adler; die Umschrift ist undeutlich ausgeprägt. — Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 709—711, nr. 546. Regest bei Pelzel: „Karl IV.“ Bd. II S. 936 und Huber: „Reg. imp. VIII,“ nr. 5908. 30 1378 Мai 27. 245. 1378 Mai 27. [Prag]. — Nicolaus, Pfarrer in Lomnitz, welcher seine Pfründe gegen den Posten eines Altaristen beim S. [Johann und] Katharina-Altar in der Pfarrkirche zu Budweis vertauschen will, betraut den Wenzel Duras damit, ihn in dieser Angelegenheit vor den Prager Generalvicären zu vertreten. 35 Item [1378] die XXVII. mensis Maii hora quasi vesperorum dominus Nicolaus plebanus in Lompnicz constituit procuratorem suum Wenceslaum Durass presentem ad resignandam dictam ecclesiam ex causa permutationis in manibus vicariorum in spiritualibus et se ad eccle- siam [sic] sancte Katherine*) in Budwaiss confirmari ... . . et munus confirmationis recipien- dum et alias etc., presentibus Henslino et Johanne Pohan, notariis publicis. Tadra: Acta judiciaria I, 276—277. 40 246. 1378 Juni 3. 1378 Juni 3. [Prag]. — Das Prager Generalvicariat genehmigt den mit Zustimmung des Pfarrers Bohunco und des Bürgers Nicolaus Faulfisch erfolgten Tausch der Pfründen des Nico- *) Soll heissen: „ad altare [s. Johannis Baptiste et] s. Katharine in ecclesia parochiali.“ Vgl. nr. 246. 45
148 1378. Karolus quartus diuina fauente clemencia Romanorum imperator, semper augustus et Boemie rex, .. judici, . . scabinis ac tote vniuersitati ciuitatis nostre Budeweys, fidelibus nostris dilectis, graciam nostram et omne bonum. Fideles dilecti. Quia ad instanciam nobilium de Rosemberg, fidelium nostrorum dilectorum, indulsimus et nunc fauemus ipsis et opidanis eorum in Wytingnow et in Swencz, quod semel dumtaxat in septimana opidani in Wytingnow duos currus salis, et non plures, de Libera Ciuitate via directa versus dictum opidum Witingnow, sed et illi de Swencz vnum currum salis, et non plures, in septimana de Libera Ciuitate predicta versus ipsum opidum Swencz possint adducere et ibidem vendere, nec licebit eisdem per aliam viam transire, neque de sale sic adducto ad alia loca quidquam abducere. Et in casum, quo secus facerent, licitum erit vobis tam sal per aliam viam adductum 10 et vltra tres currus predictos ad opida huiusmodi, vt premittitur, apportatum cum aliis rebus ibidem inuentis recipere ac eciam arrestare, prout dictis de Rosemberg literas de hoc scripsimus speciales. Vobis iniungimus et presentibus seriose mandamus, quatenus inconcussam ordinacionem debeatis huiusmodi obseruare et nichilominus omnia alia inter dictos de Rosem- berg ac eorum homines ab vna parte, nec non vos ab alia vertencia vsque ad festum Natiuitatis 15 Christi proxime nunc futurum tenere pacifice in suspenso, nec preter ea, que superius dicta sunt, aliquam facere nouitatem, prout nostram indignacionem volueritis euitare. Datum Prage die xxv Maii, regnorum nostrorum anno xxxij, imperii vero vicesimo quarto. Per dominum Pragensem archiepiscopum de Poznania Nicolaus. 5 1378 Mai 25. 20 Original auf Papier mit dem auf der Rückseite aufgedrückten, papierüberdeckten kleinen Siegel des Kaisers im B. St.-A. Nr. 10. Da die Urkunde häufig gebraucht wurde und in Folge dessen an den Bugstellen litt, wurde sie frühzeitig auf ein Pergamentblatt aufgeklebt, in dessen Mitte ein kreisrundes Loch geschnitten wurde, damit das Siegel auf der Rückseite frei bleibe. Auf der Rückseite des Pergamentblattes steht von einer Hand des XV. Jahrhundertes der Vermerk: „Quod tantum vnus currus salis in Swin et duo in Trzebon et non plures 25 ebdomadatim duci debent,“ und darunter von einer etwas späteren Hand die „Nr. 25“. Alte Signatur: „ad Fasc : III. N. Dep: 24.“ Das auf der Rückseite aufgedrückte, mit Papier überdeckte Siegel von 5.5 cm Durchmesser zeigt einen einköpfigen nach rechts sehenden Adler; die Umschrift ist undeutlich ausgeprägt. — Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 709—711, nr. 546. Regest bei Pelzel: „Karl IV.“ Bd. II S. 936 und Huber: „Reg. imp. VIII,“ nr. 5908. 30 1378 Мai 27. 245. 1378 Mai 27. [Prag]. — Nicolaus, Pfarrer in Lomnitz, welcher seine Pfründe gegen den Posten eines Altaristen beim S. [Johann und] Katharina-Altar in der Pfarrkirche zu Budweis vertauschen will, betraut den Wenzel Duras damit, ihn in dieser Angelegenheit vor den Prager Generalvicären zu vertreten. 35 Item [1378] die XXVII. mensis Maii hora quasi vesperorum dominus Nicolaus plebanus in Lompnicz constituit procuratorem suum Wenceslaum Durass presentem ad resignandam dictam ecclesiam ex causa permutationis in manibus vicariorum in spiritualibus et se ad eccle- siam [sic] sancte Katherine*) in Budwaiss confirmari ... . . et munus confirmationis recipien- dum et alias etc., presentibus Henslino et Johanne Pohan, notariis publicis. Tadra: Acta judiciaria I, 276—277. 40 246. 1378 Juni 3. 1378 Juni 3. [Prag]. — Das Prager Generalvicariat genehmigt den mit Zustimmung des Pfarrers Bohunco und des Bürgers Nicolaus Faulfisch erfolgten Tausch der Pfründen des Nico- *) Soll heissen: „ad altare [s. Johannis Baptiste et] s. Katharine in ecclesia parochiali.“ Vgl. nr. 246. 45
Strana 149
1378. 149 laus, Pfarrers in Lomnitz, und des Wenzel, Kaplans bei dem S. Johann und Katharina-Altar in der Pfarrkirche zu Budweis. 1378 Juni 3. Budwais. — Jenczo etc., quod nos ad altare sancti Johannis Baptiste et sancte Katherine virginis in ecclesia parrochiali in Budwais per resignacionem domini Wenczeslai 5 ex causa permutacionis vacantem de consensu Bohunconis, plebani ecclesie ibidem in Bud- ways, et Nicolai dicti Faulfiss, ciuis ibidem, Nicolaum cum dicto domino Wenceslao pro ecclesia in Lompnicz permutantem rectorem instituimus. Prage anno domini 1378 die III. Junii. Lompnicz. — Jenczo etc., quod nos ad ecclesiam in Lompnicz per resignacionem 10 domini Nicolai ex causa permutacionis vacantem de consensu nobilis Henrici de Strass dominum Wenceslaum cum dicto domino Nicolao pro altari s. Johannis et s. Kathe- rine virginis [in ecclesia parrochialis in Budwais] permutantem, plebanum instituimus. Prage anno domini 1378 die III. Junii. Emler: „Libri tertius et quartus confirmationum“ (1879) S. 91—92. 247. 1378 Juni 24.—Juli 1. o. OA. — Stibor [von Fuchsberg], oberster königlicher Forstmeister, verkauft in Auftrag Kaiser Karls IV. zwei Huben Waldes im Hlintzer Walde den Leuten im Dorfe Dubiken für 34 Schock Prager Groschen. Von diesen zwei Huben haben diese Leute zu Georgi und Galli an Zins je 40 Groschen von jeder Hube an die Burg Frauenberg abruführen, 20 wogegen sie von allen sonstigen Abgaben frei sein sollen, mit Ausnahme der Steuer (Berna), wenn diese von den zur Frauenberger Burg gehörigen Besitzungen zu entrichten sein wird. Dieser Kauf ge- schieht mit Zustimmung und Wissen des königlichen Forstmeisters Wenzel von Křesin und des Budweiser Rathes. (Diesen Brief haben die Dubiker Banern dem Budweiser Bürger Georg Weis zur Verwahrung übergeben.) 1378 Juni 24. Juli 1. 15 Ego Stiborius, supremus siluarum regalium forestarius, recognosco et fateor vniuersis presentem litteram inspecturis siue eciam audituris, quod de mandato et consensu serenissimi do- mini mei, domini Karoli Romanorum imperatoris, domini mei graciosi, duos laneos siluarum in silua Illinska cum fundo et area et rubetis in vulgari chrastyni et*) cum grunth iure theo- tunico**) hominibus de Dubiczna pro triginta quatuor sexagenis grossorum denariorum 30 Pragensium rite et racionabiliter vendidi perpetuis temporibus per ipsos et ipsorum successores tenendum et habendum, quas videlicet peccunias mihi in parata persoluerunt peccunia tali condi- cione, quod idem homines ad castrum Ffronburg de dictis duobus laneis censuare debent et tenentur videlicet in festo s. Georgii de quolibet laneo xl grossos et in festo sancti Galli deinde mox subsequenti xl grossos census prefati pro singulis et vniuersis dacionibus, de quibus omnibus 35 aliis liberi esse debent et soluti, excepto, si berna in eisdem bonis reciperetur ad predictum ca- strum Ffronburg spectantibus, eandem soluere debent et tenentur. Quem quidem condicionem et vendicionem feci de consensu et noticia famosi viri Wenceslai forestarii de Krzesin siluarum regalium et sapientum virorum juratorum de Budweis. In cuius rei testimonium sigil- lum meum et sigillum predicti Wenceslai presentibus sunt appensa. Datum et actum infra 40 octauas sancti Johannis Baptiste anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo octauo. Nach einer Abschrift aus der zweiten Hälfte des XV. Jahrhundertes auf Papier, welcher die nachstehenden Übersetzungen in deutscher und čechischer Sprache vorangestellt sind: 25 *) In der Vorlage folgt hier noch einmal „in vulgari.“ **) In der Vorlage steht: „in teheotunico.
1378. 149 laus, Pfarrers in Lomnitz, und des Wenzel, Kaplans bei dem S. Johann und Katharina-Altar in der Pfarrkirche zu Budweis. 1378 Juni 3. Budwais. — Jenczo etc., quod nos ad altare sancti Johannis Baptiste et sancte Katherine virginis in ecclesia parrochiali in Budwais per resignacionem domini Wenczeslai 5 ex causa permutacionis vacantem de consensu Bohunconis, plebani ecclesie ibidem in Bud- ways, et Nicolai dicti Faulfiss, ciuis ibidem, Nicolaum cum dicto domino Wenceslao pro ecclesia in Lompnicz permutantem rectorem instituimus. Prage anno domini 1378 die III. Junii. Lompnicz. — Jenczo etc., quod nos ad ecclesiam in Lompnicz per resignacionem 10 domini Nicolai ex causa permutacionis vacantem de consensu nobilis Henrici de Strass dominum Wenceslaum cum dicto domino Nicolao pro altari s. Johannis et s. Kathe- rine virginis [in ecclesia parrochialis in Budwais] permutantem, plebanum instituimus. Prage anno domini 1378 die III. Junii. Emler: „Libri tertius et quartus confirmationum“ (1879) S. 91—92. 247. 1378 Juni 24.—Juli 1. o. OA. — Stibor [von Fuchsberg], oberster königlicher Forstmeister, verkauft in Auftrag Kaiser Karls IV. zwei Huben Waldes im Hlintzer Walde den Leuten im Dorfe Dubiken für 34 Schock Prager Groschen. Von diesen zwei Huben haben diese Leute zu Georgi und Galli an Zins je 40 Groschen von jeder Hube an die Burg Frauenberg abruführen, 20 wogegen sie von allen sonstigen Abgaben frei sein sollen, mit Ausnahme der Steuer (Berna), wenn diese von den zur Frauenberger Burg gehörigen Besitzungen zu entrichten sein wird. Dieser Kauf ge- schieht mit Zustimmung und Wissen des königlichen Forstmeisters Wenzel von Křesin und des Budweiser Rathes. (Diesen Brief haben die Dubiker Banern dem Budweiser Bürger Georg Weis zur Verwahrung übergeben.) 1378 Juni 24. Juli 1. 15 Ego Stiborius, supremus siluarum regalium forestarius, recognosco et fateor vniuersis presentem litteram inspecturis siue eciam audituris, quod de mandato et consensu serenissimi do- mini mei, domini Karoli Romanorum imperatoris, domini mei graciosi, duos laneos siluarum in silua Illinska cum fundo et area et rubetis in vulgari chrastyni et*) cum grunth iure theo- tunico**) hominibus de Dubiczna pro triginta quatuor sexagenis grossorum denariorum 30 Pragensium rite et racionabiliter vendidi perpetuis temporibus per ipsos et ipsorum successores tenendum et habendum, quas videlicet peccunias mihi in parata persoluerunt peccunia tali condi- cione, quod idem homines ad castrum Ffronburg de dictis duobus laneis censuare debent et tenentur videlicet in festo s. Georgii de quolibet laneo xl grossos et in festo sancti Galli deinde mox subsequenti xl grossos census prefati pro singulis et vniuersis dacionibus, de quibus omnibus 35 aliis liberi esse debent et soluti, excepto, si berna in eisdem bonis reciperetur ad predictum ca- strum Ffronburg spectantibus, eandem soluere debent et tenentur. Quem quidem condicionem et vendicionem feci de consensu et noticia famosi viri Wenceslai forestarii de Krzesin siluarum regalium et sapientum virorum juratorum de Budweis. In cuius rei testimonium sigil- lum meum et sigillum predicti Wenceslai presentibus sunt appensa. Datum et actum infra 40 octauas sancti Johannis Baptiste anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo octauo. Nach einer Abschrift aus der zweiten Hälfte des XV. Jahrhundertes auf Papier, welcher die nachstehenden Übersetzungen in deutscher und čechischer Sprache vorangestellt sind: 25 *) In der Vorlage folgt hier noch einmal „in vulgari.“ **) In der Vorlage steht: „in teheotunico.
Strana 150
150 1378. 1378 Juni 24. Juli 1. Ich Stibor, der hochst der kuniglicher wald forstar, bekenn vnd thue kund allen, die den brief an- sehen ader heren lesen, das aus geschafft vnd verwilligung des durchleichtigisten meines herrn, herrn Kcharl des Romischen keysers, meines genedigisten herrn, zwu hieb wald yn dem wald zu Hlincz mit dem grunth vnd der selden [und] mit schtreisen den leiten zu dem Dubiken vmb xxxiiij schock groschen Preger pfenning sitlich vnd redlich verkchaufft hab zu ewigen zeiten durch sie vnd yr nachkommen zu halten vnd ze haben, weliches gelt sie mir por beczalt haben, vnter der gestalt, das die selwigen auf das geschlas Fronwerg von der egenanten zweyer hieb czinsen sollen vnd verpflicht, das ist zu sand Gergen tag von ayner hueb xl groschen vnd zu sand Gallen tag darnach kunftig xl groschen czins vmb sunderlich vnd alle gab, von welchen allen andern sollen sie frey sein vnd loss, ausgenummen, ob der pern yn den selwigen gietern genummen wurdet zu den vorgenanten geschlass Ffronwerg geherenden, den selwigen sie czalen sollen vnd pflichtig werden. Weliche schikun[g] vnd verkchaufung 10 hab ich gethon mit willen vnd wissung des namhaft man Wenczla forster von Krzesyn der kuuigklicher wald vnd der weysen manner der geschworen zu Budweis. Zu besser zeiguiss hab ich mein sigill vnd des vorgenanten Wenczla sigill zu disem brief angehangen. Datum zwischen des ochtisten sand Johannes gocztaufer anno domini millesimo trecentesimo lxxviijo. ltem den haupbrief haben die von Dubiken zu trewer hande geben zu behalten den fursichtigen Gerg 15 Woysen burger zu Budweis. Ja Cztibor, naywissy hayni lesuow kralowskych, wyznawam a oznamugy wssem tento list ohledagyczim y tez slissyczim, ze z rozkazanie a z powolenie navjasnievssiho pana meho, pana Karla Rzymskeho czicsarze, pana meho mylostiweho, dwa lany lesuow w lese Hlinsku z krunthem a ohnysstiem a z chrastmy lidem z Dubiczne za trzidczeti cztirzy kopy grossuow peniez Prazskych rzadnie v rozumnye prodal gsem na wieczny czasy skrze nye 20 a gich potomnij k drzenij a k gmijenij, kterezto totyz penieze mnye hotowie gsu zaplatili penyezi, tiem wssak spuosobem, ze tyz lidee na zamek Hluboku od swrchudotczenych dwu lanuow vrocziti magi a powynny budu, totyz k swatemu Girzij z kazdeho lanu xl grossy a k swatemu Hawlu hned potom przisstymu xl grossuow vroku przedrzeczeneho za zwlasstnye a wsseczky danije, od ktereychzto wssech gynich swobodnij magy byti a wywazany, wynijmagicz gestli ze by bernye na temz zbozie brana byla k przedpowiedyenemu zamku I1luboke przi- 25 slussegiczy, tuz platiti magi a powynnij budu. Ktereyzto spuosob a proday vczynil gsem s powolenym a znamosti slowutneho muze Waczlawa, hayneho z Krzesyna lesuow kralowských, a mudrych muzuow prziseznych z Budiegiowicz. K kteremuzto na swiedomye peczet swu a peczet przedrzeczeneho Waczlawa k tomuto listu gsu prziwiesseny. Dan a stalo se mezy ochtawem swateho Jana krzsstytele letha panye tisicziho trzisteho sedm- desateho osmeho. 30 1378 Juli 1. 248. 1378 Juli 11. o. OA. — Jaroslaus von Kropna als Hauptschuldner, dann Johann von Mislctin und Johann Žižka von Trotznow als Bürgen beurkunden, den Budweiser Jüdinnen Stane und Johwe drei Schock und zehn Prager Groschen schuldig zu sein. Nos Jerosslaus de Kropna. debitor principalis, Johannes de Missletin et 35 Johannes dictus Zuzka de Trocznow nostrique heredes recognoscimus et fatemur-vniuersis presentem litteram inspecturis siue eciam audituris, discretis Stane et Johue, Judeis mulieribus in Budweis, ac earumdem heredibus in tribus sexagenis cum decem grossis denariorum Pragensium nomine ueri ac legitimi debiti contracti nos teneri ac debitorie obligari. Et super qualibet dictarum sexagenarum sexagena singulis septimanis a data presentis usque ad festum 40 sancti Martini vnus grossus pro vsura crescere debebit. Et deinde singulis septimanis super qualibet sexagena vnus grossus cum dimidio vsque ad dominicam Esto mihi crescere debebit pro vsura. Et deinde singulis septimanis super qualibet dictarum sexagenarum sexagena duo grossi pro vsura crescere debebunt usque ad festum Penthecostes proxime venturum. Si uero sepedictis Judeis aut earumdem heredibus in premissa sorte pecunie capitalifs] cum omnibus 45 vsuris desuper contractis non satis fecerimus ad plenum, ex tunc promisimus et bona nostra fide promittimus sine omni dolo et fraude dictis Judeis statuere vnum competentem equum nomine pignoris, cui si quid acciderit inter presepe et loco adaquandi, id nobis et non ipsis Judeis debet computari. Cui vero statuto uel non statuto singulis septimanis quindecem grossi pro expensis debent numerari usque ad festum sancti Johannis Baptiste deinde continue subsequenti[s]. 50
150 1378. 1378 Juni 24. Juli 1. Ich Stibor, der hochst der kuniglicher wald forstar, bekenn vnd thue kund allen, die den brief an- sehen ader heren lesen, das aus geschafft vnd verwilligung des durchleichtigisten meines herrn, herrn Kcharl des Romischen keysers, meines genedigisten herrn, zwu hieb wald yn dem wald zu Hlincz mit dem grunth vnd der selden [und] mit schtreisen den leiten zu dem Dubiken vmb xxxiiij schock groschen Preger pfenning sitlich vnd redlich verkchaufft hab zu ewigen zeiten durch sie vnd yr nachkommen zu halten vnd ze haben, weliches gelt sie mir por beczalt haben, vnter der gestalt, das die selwigen auf das geschlas Fronwerg von der egenanten zweyer hieb czinsen sollen vnd verpflicht, das ist zu sand Gergen tag von ayner hueb xl groschen vnd zu sand Gallen tag darnach kunftig xl groschen czins vmb sunderlich vnd alle gab, von welchen allen andern sollen sie frey sein vnd loss, ausgenummen, ob der pern yn den selwigen gietern genummen wurdet zu den vorgenanten geschlass Ffronwerg geherenden, den selwigen sie czalen sollen vnd pflichtig werden. Weliche schikun[g] vnd verkchaufung 10 hab ich gethon mit willen vnd wissung des namhaft man Wenczla forster von Krzesyn der kuuigklicher wald vnd der weysen manner der geschworen zu Budweis. Zu besser zeiguiss hab ich mein sigill vnd des vorgenanten Wenczla sigill zu disem brief angehangen. Datum zwischen des ochtisten sand Johannes gocztaufer anno domini millesimo trecentesimo lxxviijo. ltem den haupbrief haben die von Dubiken zu trewer hande geben zu behalten den fursichtigen Gerg 15 Woysen burger zu Budweis. Ja Cztibor, naywissy hayni lesuow kralowskych, wyznawam a oznamugy wssem tento list ohledagyczim y tez slissyczim, ze z rozkazanie a z powolenie navjasnievssiho pana meho, pana Karla Rzymskeho czicsarze, pana meho mylostiweho, dwa lany lesuow w lese Hlinsku z krunthem a ohnysstiem a z chrastmy lidem z Dubiczne za trzidczeti cztirzy kopy grossuow peniez Prazskych rzadnie v rozumnye prodal gsem na wieczny czasy skrze nye 20 a gich potomnij k drzenij a k gmijenij, kterezto totyz penieze mnye hotowie gsu zaplatili penyezi, tiem wssak spuosobem, ze tyz lidee na zamek Hluboku od swrchudotczenych dwu lanuow vrocziti magi a powynny budu, totyz k swatemu Girzij z kazdeho lanu xl grossy a k swatemu Hawlu hned potom przisstymu xl grossuow vroku przedrzeczeneho za zwlasstnye a wsseczky danije, od ktereychzto wssech gynich swobodnij magy byti a wywazany, wynijmagicz gestli ze by bernye na temz zbozie brana byla k przedpowiedyenemu zamku I1luboke przi- 25 slussegiczy, tuz platiti magi a powynnij budu. Ktereyzto spuosob a proday vczynil gsem s powolenym a znamosti slowutneho muze Waczlawa, hayneho z Krzesyna lesuow kralowských, a mudrych muzuow prziseznych z Budiegiowicz. K kteremuzto na swiedomye peczet swu a peczet przedrzeczeneho Waczlawa k tomuto listu gsu prziwiesseny. Dan a stalo se mezy ochtawem swateho Jana krzsstytele letha panye tisicziho trzisteho sedm- desateho osmeho. 30 1378 Juli 1. 248. 1378 Juli 11. o. OA. — Jaroslaus von Kropna als Hauptschuldner, dann Johann von Mislctin und Johann Žižka von Trotznow als Bürgen beurkunden, den Budweiser Jüdinnen Stane und Johwe drei Schock und zehn Prager Groschen schuldig zu sein. Nos Jerosslaus de Kropna. debitor principalis, Johannes de Missletin et 35 Johannes dictus Zuzka de Trocznow nostrique heredes recognoscimus et fatemur-vniuersis presentem litteram inspecturis siue eciam audituris, discretis Stane et Johue, Judeis mulieribus in Budweis, ac earumdem heredibus in tribus sexagenis cum decem grossis denariorum Pragensium nomine ueri ac legitimi debiti contracti nos teneri ac debitorie obligari. Et super qualibet dictarum sexagenarum sexagena singulis septimanis a data presentis usque ad festum 40 sancti Martini vnus grossus pro vsura crescere debebit. Et deinde singulis septimanis super qualibet sexagena vnus grossus cum dimidio vsque ad dominicam Esto mihi crescere debebit pro vsura. Et deinde singulis septimanis super qualibet dictarum sexagenarum sexagena duo grossi pro vsura crescere debebunt usque ad festum Penthecostes proxime venturum. Si uero sepedictis Judeis aut earumdem heredibus in premissa sorte pecunie capitalifs] cum omnibus 45 vsuris desuper contractis non satis fecerimus ad plenum, ex tunc promisimus et bona nostra fide promittimus sine omni dolo et fraude dictis Judeis statuere vnum competentem equum nomine pignoris, cui si quid acciderit inter presepe et loco adaquandi, id nobis et non ipsis Judeis debet computari. Cui vero statuto uel non statuto singulis septimanis quindecem grossi pro expensis debent numerari usque ad festum sancti Johannis Baptiste deinde continue subsequenti[s]. 50
Strana 151
1378. 151 vsura prelibata nondum cessante. Si vero sepedictis Judeis aut ipsarum heredibus in omnibus premissis non satis faceremus ad plenum, quod tunc statim duo ex nobis, quicunque per dictas Judeas moniti fuerint uel uocati, quilibet cum vno famulo et duobus equis, in ciuitate Budweis, aut vbicunque dicte Judee habuerint mansionem, obstagium uerum et debitum obstagialiter 5 debebunt subintrare. Elapsis denique a dicte monitionis termino diebus quatuordecem continuis, prestito ipso obstagio uel non prestito, peccunia prefata capitaliſs] cum omnibus vsuris desuper contractis nondum per nos plenariter persoluta, ex tunc damus et concedimus sepedictis Judeis plenam et omnimodam potestatem, nos et bona nostra, mobilia et immobilia, hominesque nostros ac eorumdem bona mobilia et fixa ubilibet, in terra siue extra terram, cum auxilio et adiutorio 10 domini uel persone cujuscunque arrestandi, occupandi, impignerandi tamdiu ac tociens, quousque sepedictis Judeis aut earundem heredibus in premissa sorte peccunia capitalis cum omnibus vsuris nec non omnibus ac singulis dampnis modis quibuscunque desuper concretis et contractis, puta recusando, itinerando, nunccios mittendo, sumptus uel expensas faciendo, per nos aut nostros superstites totaliter fuerit satis factum et in toto. Promittentes insuper bona nostra fide, sine 15 omni dolo et fraude, dictas Judeas nusquam proinde ad aliquam potentem personam remittendo. sed ipsis per nos aut nostros superstites fieri satisfactum. Et si contra premissa seu premis- sorum quodlibet nos uerbo opponeremus aut facto, quod mox in derogacionem fidei et honoris nostri essemus facturi. Et quicunque presentes de consensu et bona uoluntate dictarum Judearum habuerit litteras, eidem ius omne competit premissorum. In cuius rei testimonium et robur de- 20 dimus ipsis presentes litteras nostras munimine appensionis sigillorum nostrorum propriorum robo- ratas. Datum et actum die dominica proxima ante festum sancte Margarethe anno domini mil- lesimo trecentesimo septuagesimo octauo. 1378 Juli 11. Original auf Pergament im Archiv des b. Museums in Prag (gegenwärtig ausgestellt hinter Glas im Handschriftensaal des b. Musenms). An der Urkunde hängen an Pergamentstreifen drei kreisrunde Siegel in 25 schwarzem Wachs : in ihrer jetzigen Aufstellung sind sie nicht deutlich sichtbar. Nach der Angabe Millauers und der handschriftlichen Beschreibung von Schulrath Aug. Sedláček enthält das erste Siegel einen Rechen und die Umschrift: „s. ierossij. d. croppa,“ das zweite einen Menschenkopf zwischen zwei Hörnern, das dritte in einen schräggestellten Dreieckschild einen Krebs, darüber einen Helm mit einem Krebs als Zier und die Umschrift: „S. johannis. de. trocnow.“ Das Siegel Žižka's ist nach Sedláček nicht scharf ausgeprägt, übrigens auch 30 schon im Schnitt nicht eben vollkommen. — Millauer: „Diplom. hist. Aufsätze über Johann Žižka von Trocnow“ (1824) S. 22—25. Toman: „Literní památky, duch a povaha Žižkova“ (1893) S. 6—7, nr. 2 (nicht nach dem Original, sondern nach dem Druck bei Millauer. Toman meint, dass das Original, welches noch um die Mitte des XIX. Jahrhundertes sich im Budweiser Stadtarchiv befand, sich jetzt im Ungarischen Nationalmuseum zu Budapest befände). 35 249. 1378 Juli 21. und 24. [Prag]. — Der Budweiser Altarist und Rector der Lomnitzer Burgkapelle Nicolaus verantwortet sich vor dem Prager Consistorialgericht wegen der Beschuldi- gung, dass er aus der genannten Burgkapelle drei Ornate, einen Kelch, ein Messbuch, einen Psalter und verschiedene Reliquien entfremdet und dem Herrn Heinrich von Straž (Platz) verkauft habe. 1378 Juli 21. und 24. 40 Feria quarta in vigilia Marie Magdalene, die XXI. mensis Jullii hora tercia dominus Mathias comes de Charvacia [?] proposuit contra Nicolaum altaristam in Budwaiss, recto- rem capelle in Lompnicz castro, quod ipse tria ornamenta, unum calicem, unum mis- salem, psalterium et reliquias a dicta capella alienavit. Ibidem capellanus respondit, quod reli- quie semper fuerunt in potestate domini castri, ad alia respondit negando narrata etc ...... 45 Terminus ad probandum hodie ad XIV dies. Item die XXIV. Julii hora tercia predictus Nicolaus confessus est, se recepisse de dicta capella duos ornatus, duas dalmaticas, unum calicem, monstranciam argenteam et unum librum
1378. 151 vsura prelibata nondum cessante. Si vero sepedictis Judeis aut ipsarum heredibus in omnibus premissis non satis faceremus ad plenum, quod tunc statim duo ex nobis, quicunque per dictas Judeas moniti fuerint uel uocati, quilibet cum vno famulo et duobus equis, in ciuitate Budweis, aut vbicunque dicte Judee habuerint mansionem, obstagium uerum et debitum obstagialiter 5 debebunt subintrare. Elapsis denique a dicte monitionis termino diebus quatuordecem continuis, prestito ipso obstagio uel non prestito, peccunia prefata capitaliſs] cum omnibus vsuris desuper contractis nondum per nos plenariter persoluta, ex tunc damus et concedimus sepedictis Judeis plenam et omnimodam potestatem, nos et bona nostra, mobilia et immobilia, hominesque nostros ac eorumdem bona mobilia et fixa ubilibet, in terra siue extra terram, cum auxilio et adiutorio 10 domini uel persone cujuscunque arrestandi, occupandi, impignerandi tamdiu ac tociens, quousque sepedictis Judeis aut earundem heredibus in premissa sorte peccunia capitalis cum omnibus vsuris nec non omnibus ac singulis dampnis modis quibuscunque desuper concretis et contractis, puta recusando, itinerando, nunccios mittendo, sumptus uel expensas faciendo, per nos aut nostros superstites totaliter fuerit satis factum et in toto. Promittentes insuper bona nostra fide, sine 15 omni dolo et fraude, dictas Judeas nusquam proinde ad aliquam potentem personam remittendo. sed ipsis per nos aut nostros superstites fieri satisfactum. Et si contra premissa seu premis- sorum quodlibet nos uerbo opponeremus aut facto, quod mox in derogacionem fidei et honoris nostri essemus facturi. Et quicunque presentes de consensu et bona uoluntate dictarum Judearum habuerit litteras, eidem ius omne competit premissorum. In cuius rei testimonium et robur de- 20 dimus ipsis presentes litteras nostras munimine appensionis sigillorum nostrorum propriorum robo- ratas. Datum et actum die dominica proxima ante festum sancte Margarethe anno domini mil- lesimo trecentesimo septuagesimo octauo. 1378 Juli 11. Original auf Pergament im Archiv des b. Museums in Prag (gegenwärtig ausgestellt hinter Glas im Handschriftensaal des b. Musenms). An der Urkunde hängen an Pergamentstreifen drei kreisrunde Siegel in 25 schwarzem Wachs : in ihrer jetzigen Aufstellung sind sie nicht deutlich sichtbar. Nach der Angabe Millauers und der handschriftlichen Beschreibung von Schulrath Aug. Sedláček enthält das erste Siegel einen Rechen und die Umschrift: „s. ierossij. d. croppa,“ das zweite einen Menschenkopf zwischen zwei Hörnern, das dritte in einen schräggestellten Dreieckschild einen Krebs, darüber einen Helm mit einem Krebs als Zier und die Umschrift: „S. johannis. de. trocnow.“ Das Siegel Žižka's ist nach Sedláček nicht scharf ausgeprägt, übrigens auch 30 schon im Schnitt nicht eben vollkommen. — Millauer: „Diplom. hist. Aufsätze über Johann Žižka von Trocnow“ (1824) S. 22—25. Toman: „Literní památky, duch a povaha Žižkova“ (1893) S. 6—7, nr. 2 (nicht nach dem Original, sondern nach dem Druck bei Millauer. Toman meint, dass das Original, welches noch um die Mitte des XIX. Jahrhundertes sich im Budweiser Stadtarchiv befand, sich jetzt im Ungarischen Nationalmuseum zu Budapest befände). 35 249. 1378 Juli 21. und 24. [Prag]. — Der Budweiser Altarist und Rector der Lomnitzer Burgkapelle Nicolaus verantwortet sich vor dem Prager Consistorialgericht wegen der Beschuldi- gung, dass er aus der genannten Burgkapelle drei Ornate, einen Kelch, ein Messbuch, einen Psalter und verschiedene Reliquien entfremdet und dem Herrn Heinrich von Straž (Platz) verkauft habe. 1378 Juli 21. und 24. 40 Feria quarta in vigilia Marie Magdalene, die XXI. mensis Jullii hora tercia dominus Mathias comes de Charvacia [?] proposuit contra Nicolaum altaristam in Budwaiss, recto- rem capelle in Lompnicz castro, quod ipse tria ornamenta, unum calicem, unum mis- salem, psalterium et reliquias a dicta capella alienavit. Ibidem capellanus respondit, quod reli- quie semper fuerunt in potestate domini castri, ad alia respondit negando narrata etc ...... 45 Terminus ad probandum hodie ad XIV dies. Item die XXIV. Julii hora tercia predictus Nicolaus confessus est, se recepisse de dicta capella duos ornatus, duas dalmaticas, unum calicem, monstranciam argenteam et unum librum
Strana 152
152 1378. missalem, que reponere promisit in dicta capella infra VIII dies. — Item confessus est, se vendi- disse unum viaticum pro duabus sexagenis XX grossis plebano in Novosedl, et dominus vica- rius etc. . .. . . huiusmodi vendicioni restitit et mandavit, quod ipse dictum librum viaticum redi- mat pro eisdem pecuniis infra hinc et festum Nativitatis s. Marie. — Item dixit, quod infrascripte reliquie in dicta capella fuerunt, primo manus argentea cum reliquiis, ymago s. Wenceslai et 5 ymago s. Johannis Baptiste cum reliquiis, item unum os repositum in argento, item quedam reli- quie fuerunt in argento ad modum ciboriorum. item de ligno domini in vitro; item reliquie fue- runt in una cistula, quas reliquias anno de presenti dominus de Straz recepit dicto Nicolao violenter. — Ibidem dominus comes dixit, quod dictus dominus Nicolaus huiusmodi reliquias vendidit domino Henrico de Straz et super hoc duos testes produxit, qui tactis corporaliter 10 sacrosanctis ewangeliis juraverunt dicere veritatem. Ibidem dominus Cunsso vicarius mandavit dicto Nicolao, quod citet dictum Henricum de Straz. — Ibidem dominus Jacobus de Modrussia, familiaris domini imperatoris, iuratus interrogatus, quid sibi constaret de vendicione facta per dictum Nicolaum de reliquiis ut supra, respondit, quod audivit, dictum Nicolaum confiteri coram multis hominibus, quod ipse huiusmodi reliquias vendidit domino de Straz pro 15 vna sexagena census annui, quem censum debuit solvere pro ecclesia Wissegradensi, et cum interrogatus per dominum comitem dixit, si non vendidissem sibi, ipse recepisset michi vi reli- quias. Interrogatus, quo anno, die, hora, loco et quibus presentibus huiusmodi confessio facta fuit, respondit, quod in die s. Johannis Baptiste in castro Lompnicz hora post prandium, presen- tibus domino Swoyssie milite et pluribus plebanis et plebano in Lompnicz, quorin nomina 20 exprimere non recordatur. Onsso cliens de Luznicz iuratus interrogatus, quid sibi constaret de vendicione reli- quiarum per Nicolaum capellanum factam, respondit, sibi aliud non constare, nisi quod reliquie capelle Lompniczensis fuerunt reposite apud dominum Swoyssie de Smrzow, sed per quem ex nomine, dixit se nescire, ac tamen audivit, quod per dictum Nicolaum capellanum fue- 25 runt reposite, et postquam Henricus miles de Straz reposuit XII sexagenas grossorum, huius- modi reliquias apud dictum Swoyssie recepit et pecunias apud ipsum iacere dimisit. Interro- gatus, quomodo sciat predicta, respoudit, quod vidit huiusmodi reliquias portari a domino Swoyssie predicto ad castrum Lompnicz per Swoymirum purggravium domini de Straz, sic scit. Interrogatus, que reliquie ex nomine fuerunt portate. dixit, quod nescit. Interrogatus. 30 cui dicte XII sexagene grossorum fuerunt assignate, respondit, quod empta est una sexagena grossorum census anuui in villa Kolenecz ad hoc, ut capellanus dicte capelle, qui singulis annis tenetur soluere unam sexagenam grossorum census pro ecclesia Wissegradensi, huiusmodi sexagena census pro dicta ecclesia Wissegradensi persolvat sexagenam grossorum census predicti. Interrogatus, utrum amore etc. ... .., respondit, quod non, sed veritatem deposuit, quam scivit, 35 propter deum. Tadra: „Acta judiciaria“ I, 290—291, nr. 270. Auf diese Angelegenheit beziehen sich noch die nachstehenden zwei Eintragungen: „[1378, die XXIV. mensis Novembris]. Comparauerunt dominus Mathias de Tedio et Nicolaus capellanus in Lompnicz, dentur libelli hodie vel cras, terminus ad deliberandum feria sexta proxima ad VIII dies. 40 Ibidem dominus Mathias Petrum Loderii et Nicolaus capellanus magistrum Johannem Pecznik, Theodoricum de Neprochow et Albertum Gregora altaristam in ecclesia Pragensi absentes omnes in solidum etc. constituerunt.“ [Ebenda S.319, nr. 4537. „Feria sexta aute Nicolai die III. mensis Decembris hora tercia in causa domini Mathie de Tedio cum Nicolao, capellano in Lompnicz, Theodoricus procurator domini Nicolai accusat contumaciam predicti Mathie, quia 45 non obtulit libellum, prout terminus requirit, petens eum quoad actum reputari contumacem et condempnari in ex- pensis ac decerni ipsum fore citandum ad dicendum causam, quare ab impeticione ipsius absolvi non deberet." [Ebenda S. 320, nr. 4627. 1378 Juli 21. und 24.
152 1378. missalem, que reponere promisit in dicta capella infra VIII dies. — Item confessus est, se vendi- disse unum viaticum pro duabus sexagenis XX grossis plebano in Novosedl, et dominus vica- rius etc. . .. . . huiusmodi vendicioni restitit et mandavit, quod ipse dictum librum viaticum redi- mat pro eisdem pecuniis infra hinc et festum Nativitatis s. Marie. — Item dixit, quod infrascripte reliquie in dicta capella fuerunt, primo manus argentea cum reliquiis, ymago s. Wenceslai et 5 ymago s. Johannis Baptiste cum reliquiis, item unum os repositum in argento, item quedam reli- quie fuerunt in argento ad modum ciboriorum. item de ligno domini in vitro; item reliquie fue- runt in una cistula, quas reliquias anno de presenti dominus de Straz recepit dicto Nicolao violenter. — Ibidem dominus comes dixit, quod dictus dominus Nicolaus huiusmodi reliquias vendidit domino Henrico de Straz et super hoc duos testes produxit, qui tactis corporaliter 10 sacrosanctis ewangeliis juraverunt dicere veritatem. Ibidem dominus Cunsso vicarius mandavit dicto Nicolao, quod citet dictum Henricum de Straz. — Ibidem dominus Jacobus de Modrussia, familiaris domini imperatoris, iuratus interrogatus, quid sibi constaret de vendicione facta per dictum Nicolaum de reliquiis ut supra, respondit, quod audivit, dictum Nicolaum confiteri coram multis hominibus, quod ipse huiusmodi reliquias vendidit domino de Straz pro 15 vna sexagena census annui, quem censum debuit solvere pro ecclesia Wissegradensi, et cum interrogatus per dominum comitem dixit, si non vendidissem sibi, ipse recepisset michi vi reli- quias. Interrogatus, quo anno, die, hora, loco et quibus presentibus huiusmodi confessio facta fuit, respondit, quod in die s. Johannis Baptiste in castro Lompnicz hora post prandium, presen- tibus domino Swoyssie milite et pluribus plebanis et plebano in Lompnicz, quorin nomina 20 exprimere non recordatur. Onsso cliens de Luznicz iuratus interrogatus, quid sibi constaret de vendicione reli- quiarum per Nicolaum capellanum factam, respondit, sibi aliud non constare, nisi quod reliquie capelle Lompniczensis fuerunt reposite apud dominum Swoyssie de Smrzow, sed per quem ex nomine, dixit se nescire, ac tamen audivit, quod per dictum Nicolaum capellanum fue- 25 runt reposite, et postquam Henricus miles de Straz reposuit XII sexagenas grossorum, huius- modi reliquias apud dictum Swoyssie recepit et pecunias apud ipsum iacere dimisit. Interro- gatus, quomodo sciat predicta, respoudit, quod vidit huiusmodi reliquias portari a domino Swoyssie predicto ad castrum Lompnicz per Swoymirum purggravium domini de Straz, sic scit. Interrogatus, que reliquie ex nomine fuerunt portate. dixit, quod nescit. Interrogatus. 30 cui dicte XII sexagene grossorum fuerunt assignate, respondit, quod empta est una sexagena grossorum census anuui in villa Kolenecz ad hoc, ut capellanus dicte capelle, qui singulis annis tenetur soluere unam sexagenam grossorum census pro ecclesia Wissegradensi, huiusmodi sexagena census pro dicta ecclesia Wissegradensi persolvat sexagenam grossorum census predicti. Interrogatus, utrum amore etc. ... .., respondit, quod non, sed veritatem deposuit, quam scivit, 35 propter deum. Tadra: „Acta judiciaria“ I, 290—291, nr. 270. Auf diese Angelegenheit beziehen sich noch die nachstehenden zwei Eintragungen: „[1378, die XXIV. mensis Novembris]. Comparauerunt dominus Mathias de Tedio et Nicolaus capellanus in Lompnicz, dentur libelli hodie vel cras, terminus ad deliberandum feria sexta proxima ad VIII dies. 40 Ibidem dominus Mathias Petrum Loderii et Nicolaus capellanus magistrum Johannem Pecznik, Theodoricum de Neprochow et Albertum Gregora altaristam in ecclesia Pragensi absentes omnes in solidum etc. constituerunt.“ [Ebenda S.319, nr. 4537. „Feria sexta aute Nicolai die III. mensis Decembris hora tercia in causa domini Mathie de Tedio cum Nicolao, capellano in Lompnicz, Theodoricus procurator domini Nicolai accusat contumaciam predicti Mathie, quia 45 non obtulit libellum, prout terminus requirit, petens eum quoad actum reputari contumacem et condempnari in ex- pensis ac decerni ipsum fore citandum ad dicendum causam, quare ab impeticione ipsius absolvi non deberet." [Ebenda S. 320, nr. 4627. 1378 Juli 21. und 24.
Strana 153
1378. 153 250. Cardinal Pileus [de Prata, Erzbischof von Ravenna] 1378 ſnach September 28. o. OA.] — bestätigt dem Budweiser Dominicanerkloster die sogenannte „goldene Messe" und verleiht allen, welche derselben beiwohnen, einen 140tägigen Ablass. 1378 nach Septb. 28. Auch ist jährlich in gedachter Kirchen [Vnser Frawen] von etlich hundert Jahren ein grosse Andacht und Zulauf des Volks von vier, fünf Meilen zu der Güldenen Mess, welche also von wegen der grossen Indulgenzen genennet; wird vier oder drei Stunden vor Tages An- bruch an dem h. Oster-Sonnabend von dem Mitleiden und Schmerzen der gütigsten Jung- frawen und Mutter Mariae, in dem sie bei dem Creutz ihres Sohnes gestanden, hat gelitten, 10 gehalten. Diese Solemnitat und Mess wird ebnermassen mit Erfolgung grosser Indulgenzen an fürnehmen Örtern in Spanien und Frankreich geübet und celebriret, deren Ablass dann auch das Kloster zu Bndweiss per communicationem privilegiorum ist theilhaftig. Anno 1378 vnder Vrbano dem Sechsten haben sich dieser Andacht, als so ungewöhnlich in diesen Ländern, etliche Geistliche widersetzen wollen, wider welche Pileus Cardinal solche mit Apostolischer Macht und 15 Authoritet confirmiret, auch allen Beiwohnenden hundert vierzig Tag Ablass verliehen. 5 P. F. Michael Schichellius: „Puteus aquarum viventium“ (1665) S. 73—74. In gleicher Weise schreibt [P. Cyrillus Riga:] „Erneuerter alter Gnadenbrunn“ (1767) S. 28—29: „Jedoch wird noch bisdato in dieser unserer Kirchen mit grossen Zulauf des Volks, auch von entlegenen Orten, gehalten die sogenannte goldene Mess, lateinisch Missa aurea, weilen sie ante auroram, vor der Morgen- 20 röth gehalten wird, vier oder drei Stund vor anbrechendem Tag, an dem heil. Oster-Samstag, nach vorhergehender Predig, zu Ehren und Andenken des schmerzhaften Mitleidens der allerseeligsten Jungfrauen Mariae, so sie die folgende Nacht gehabt hat auf den traurigen Tod ihres geliebtesten Sohns, unsers Heilands Christi Jesu. Diese Andacht und heilige Mess wird gleicher Gestalt mit verliehenen grossen Ablassen an verschiedenen fürnehmen Orten in Spanien und Frankreich gehalten, deren Ablassen dann auch unser allhiesiges Closter zu Budweiss (per 25 communicationem privilegiorum) theilhaftig ist. Wann diese goldene Mess allhier ihren Anfang genommen, ist zwar nicht bekannt: jedoch ist gewiss, dass solche schon vor dem Jahr 1378 gehalten sein worden: inmassen man findet, dass, als in bemeldtem Jahr, unter Urbano dem Sechsten Römischen Pabsten, einige Geistliche sich dieser in hiesigen Ländern ungewöhnlichen Andacht widersetzen wollen, der hochwürdigste Pileus, der Römischen Kirchen Cardinal, solche mit Apostolischer Gewalt beschützet, bestättiget und allen Beiwohnenden hundert und vierzig Täg 30 Ablass ertheilet habe.“ 251. 1378 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Schneider Mathias, Sohn des Grünschneider, einen dem Altar des h. Johann d. T. und der h. Katharina in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen jährlichen Zins von einem Schock Groschen 35 auf seinem zwischen den Häusern des Pflegsharl und des Kandlers Thomas aus Prag gelegenen Hause sichergestellt habe. (Später haftete für den Zins der Bürger Raduch mit demselben Hause, dann eine Schmidfrognerin.) 1378. Nos Wenceslaus judex, Stephanus Weys, Martinus de Gilow, Hermanus Schüster etc. super Mathiam sartorem filium Griensneyderi et domo sua inter domos 40 Pflegsharlini (Flexharlini) et Thome canulatoris de Praga vnam sexagenam grossorum census. Anno domini Mecclxxviij" (M'lxxxviij"[sic]). Respondet Raduch cum predicta sua domo. (Respondet Schmidfrognerin alias Chomrer.) B. St.-A. „Zinsregister“ S. 65 und „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 42 (dem das Eingeklammerte 45 entnommen ist) unter den „Littere s. Johannis Baptiste alias s. Katherine“ sub lit. „H“. I. 20
1378. 153 250. Cardinal Pileus [de Prata, Erzbischof von Ravenna] 1378 ſnach September 28. o. OA.] — bestätigt dem Budweiser Dominicanerkloster die sogenannte „goldene Messe" und verleiht allen, welche derselben beiwohnen, einen 140tägigen Ablass. 1378 nach Septb. 28. Auch ist jährlich in gedachter Kirchen [Vnser Frawen] von etlich hundert Jahren ein grosse Andacht und Zulauf des Volks von vier, fünf Meilen zu der Güldenen Mess, welche also von wegen der grossen Indulgenzen genennet; wird vier oder drei Stunden vor Tages An- bruch an dem h. Oster-Sonnabend von dem Mitleiden und Schmerzen der gütigsten Jung- frawen und Mutter Mariae, in dem sie bei dem Creutz ihres Sohnes gestanden, hat gelitten, 10 gehalten. Diese Solemnitat und Mess wird ebnermassen mit Erfolgung grosser Indulgenzen an fürnehmen Örtern in Spanien und Frankreich geübet und celebriret, deren Ablass dann auch das Kloster zu Bndweiss per communicationem privilegiorum ist theilhaftig. Anno 1378 vnder Vrbano dem Sechsten haben sich dieser Andacht, als so ungewöhnlich in diesen Ländern, etliche Geistliche widersetzen wollen, wider welche Pileus Cardinal solche mit Apostolischer Macht und 15 Authoritet confirmiret, auch allen Beiwohnenden hundert vierzig Tag Ablass verliehen. 5 P. F. Michael Schichellius: „Puteus aquarum viventium“ (1665) S. 73—74. In gleicher Weise schreibt [P. Cyrillus Riga:] „Erneuerter alter Gnadenbrunn“ (1767) S. 28—29: „Jedoch wird noch bisdato in dieser unserer Kirchen mit grossen Zulauf des Volks, auch von entlegenen Orten, gehalten die sogenannte goldene Mess, lateinisch Missa aurea, weilen sie ante auroram, vor der Morgen- 20 röth gehalten wird, vier oder drei Stund vor anbrechendem Tag, an dem heil. Oster-Samstag, nach vorhergehender Predig, zu Ehren und Andenken des schmerzhaften Mitleidens der allerseeligsten Jungfrauen Mariae, so sie die folgende Nacht gehabt hat auf den traurigen Tod ihres geliebtesten Sohns, unsers Heilands Christi Jesu. Diese Andacht und heilige Mess wird gleicher Gestalt mit verliehenen grossen Ablassen an verschiedenen fürnehmen Orten in Spanien und Frankreich gehalten, deren Ablassen dann auch unser allhiesiges Closter zu Budweiss (per 25 communicationem privilegiorum) theilhaftig ist. Wann diese goldene Mess allhier ihren Anfang genommen, ist zwar nicht bekannt: jedoch ist gewiss, dass solche schon vor dem Jahr 1378 gehalten sein worden: inmassen man findet, dass, als in bemeldtem Jahr, unter Urbano dem Sechsten Römischen Pabsten, einige Geistliche sich dieser in hiesigen Ländern ungewöhnlichen Andacht widersetzen wollen, der hochwürdigste Pileus, der Römischen Kirchen Cardinal, solche mit Apostolischer Gewalt beschützet, bestättiget und allen Beiwohnenden hundert und vierzig Täg 30 Ablass ertheilet habe.“ 251. 1378 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Schneider Mathias, Sohn des Grünschneider, einen dem Altar des h. Johann d. T. und der h. Katharina in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen jährlichen Zins von einem Schock Groschen 35 auf seinem zwischen den Häusern des Pflegsharl und des Kandlers Thomas aus Prag gelegenen Hause sichergestellt habe. (Später haftete für den Zins der Bürger Raduch mit demselben Hause, dann eine Schmidfrognerin.) 1378. Nos Wenceslaus judex, Stephanus Weys, Martinus de Gilow, Hermanus Schüster etc. super Mathiam sartorem filium Griensneyderi et domo sua inter domos 40 Pflegsharlini (Flexharlini) et Thome canulatoris de Praga vnam sexagenam grossorum census. Anno domini Mecclxxviij" (M'lxxxviij"[sic]). Respondet Raduch cum predicta sua domo. (Respondet Schmidfrognerin alias Chomrer.) B. St.-A. „Zinsregister“ S. 65 und „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 42 (dem das Eingeklammerte 45 entnommen ist) unter den „Littere s. Johannis Baptiste alias s. Katherine“ sub lit. „H“. I. 20
Strana 154
154 1378. 252. 1378. 1378 o. TA. [Budweis]. — Die nach Kastner von Linz hinterbliebene Witwe erklärt für sich und ihren Sohn vor dem Richter und Rath der Stadt Budweis, von dem Cuntzl neun Schock Groschen empfangen zu haben und keinerlei Recht mehr an das Eigenthum des Cuntzl zu besitzen. Coram Wenceslao judice, Stephano Weyss, pro tunc magistro ciuium, constituta re- licta Kasthner olim de Lincz recognovit spontanee et non coacta, se a Cuntzlino 9 sexa- genas grossorum recepisse ita, quod prefata relicta neque ejus puer de caetero et in perpetuum nullam jurisdictionem ad bona Cuntzlini debet habere. 5 Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 3, nr. 20. 253. 10 1378. 1378 o. TA. [Budweis]. — Der Budweiser Bürger Pyesker verpfändet für den Jahreszins von 72 Groschen, welchen er dem nach einem Clement hinterbliebenen Waisenkind schuldig ist, scin Haus. Coram Wenceslao judice, Stephano Weyss pro tunc magistro civium, constitutus Pyesko recognovit et fassus est, cuidam orphano filio quondam Clementis in lxxij grossis 15 annue obligari, pro qua quidem pecunia domum suam obligavit. Ebenda fol. 3, nr. 21. 254. 1378. 1378 o. TA. [Budweis]. — Vom Goldenkroner Kloster gemahnt, verspricht Anderl vor dem Richter und Rath der Stadt Budweis, sein Erbgut in Netolitz von der auf demselben haften-20 den Verpflichtung zu befreien oder es zu verkaufen, widrigenfalls der Abt von Goldenkron be- rechtigt sein soll, sich in dasselbe einführen zu lassen, wobei ihm der Budweiser Rath behilflich sein soll. Constitutus coram Wenceslao judice et juratis civibus discretus Anderlinus ex moni- tione monachorum Sanctae Coronae recognovit et promisit, quod haereditatem suam, quam in 25 Notaliz habere dinoscitur, debet et tenetur expedire aut vendere. In casu, si non facit, tunc abbas vel ipsius officialis de ea se debent intromittere et possidere. In quibus senatus ipsis auxilium et promotionem deberet ministrari. Ebenda fol. 3, nr. 22. 255. 30 1378. 1378 o. TA. [Budweis]. — Der Jüngling Albl erklärt vor dem Richter und Rath der Stadt Budweis, dass Heindl ihm die ganze Schuld bis auf sieben und einhalb Schock bezahlt habe. Constitutus coram Wenceslao judice, Heuglino pro tunc magistro civium et juratis discretus adolescens Alblinus fassus est bona sua voluntate, totum debitum, quod sibi Haind- linus dinoscebatur obligasse, in toto ab eodem usque ad mediam octavam sexagenam percepisse. 35 Ebenda fol. 3, nr. 23. 256. 1378. 1378 o. TA. [Budweis]. — Bürgermeister und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Anderl und Jacob Speck sowie des letzteren Gattin erklärt haben, kein Recht auf die neue Mauer des Perusch zu besitzen. 40
154 1378. 252. 1378. 1378 o. TA. [Budweis]. — Die nach Kastner von Linz hinterbliebene Witwe erklärt für sich und ihren Sohn vor dem Richter und Rath der Stadt Budweis, von dem Cuntzl neun Schock Groschen empfangen zu haben und keinerlei Recht mehr an das Eigenthum des Cuntzl zu besitzen. Coram Wenceslao judice, Stephano Weyss, pro tunc magistro ciuium, constituta re- licta Kasthner olim de Lincz recognovit spontanee et non coacta, se a Cuntzlino 9 sexa- genas grossorum recepisse ita, quod prefata relicta neque ejus puer de caetero et in perpetuum nullam jurisdictionem ad bona Cuntzlini debet habere. 5 Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 3, nr. 20. 253. 10 1378. 1378 o. TA. [Budweis]. — Der Budweiser Bürger Pyesker verpfändet für den Jahreszins von 72 Groschen, welchen er dem nach einem Clement hinterbliebenen Waisenkind schuldig ist, scin Haus. Coram Wenceslao judice, Stephano Weyss pro tunc magistro civium, constitutus Pyesko recognovit et fassus est, cuidam orphano filio quondam Clementis in lxxij grossis 15 annue obligari, pro qua quidem pecunia domum suam obligavit. Ebenda fol. 3, nr. 21. 254. 1378. 1378 o. TA. [Budweis]. — Vom Goldenkroner Kloster gemahnt, verspricht Anderl vor dem Richter und Rath der Stadt Budweis, sein Erbgut in Netolitz von der auf demselben haften-20 den Verpflichtung zu befreien oder es zu verkaufen, widrigenfalls der Abt von Goldenkron be- rechtigt sein soll, sich in dasselbe einführen zu lassen, wobei ihm der Budweiser Rath behilflich sein soll. Constitutus coram Wenceslao judice et juratis civibus discretus Anderlinus ex moni- tione monachorum Sanctae Coronae recognovit et promisit, quod haereditatem suam, quam in 25 Notaliz habere dinoscitur, debet et tenetur expedire aut vendere. In casu, si non facit, tunc abbas vel ipsius officialis de ea se debent intromittere et possidere. In quibus senatus ipsis auxilium et promotionem deberet ministrari. Ebenda fol. 3, nr. 22. 255. 30 1378. 1378 o. TA. [Budweis]. — Der Jüngling Albl erklärt vor dem Richter und Rath der Stadt Budweis, dass Heindl ihm die ganze Schuld bis auf sieben und einhalb Schock bezahlt habe. Constitutus coram Wenceslao judice, Heuglino pro tunc magistro civium et juratis discretus adolescens Alblinus fassus est bona sua voluntate, totum debitum, quod sibi Haind- linus dinoscebatur obligasse, in toto ab eodem usque ad mediam octavam sexagenam percepisse. 35 Ebenda fol. 3, nr. 23. 256. 1378. 1378 o. TA. [Budweis]. — Bürgermeister und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Anderl und Jacob Speck sowie des letzteren Gattin erklärt haben, kein Recht auf die neue Mauer des Perusch zu besitzen. 40
Strana 155
1378. 155 Martinus de Eylaw, pro tunc magister civium, et jurati cives in Budweis recognos- cunt, quod constitutus Anderlinus et Jaclinus Speck cum sua uxore fassi sunt, quod ipsi nullam penitus in muro Perussii*) recentiori habeant jurisdictionem neque partem. 1378. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 3', nr. 24. 257. 1378 o. TA. [Budweis]. — Die Müllerin Margaretha bekennt vor dem Bürgermeister und Rath der Stadt Budweis, dass ihr Anderl vier Schock Groschen bezahlt habe. 1378. Coram Martino de Eylau magistro civium et juratis constituta Margaretha, uxor molendinatoris, fassa est, bona sua voluntate quatuor sexagenas grossorum de Anderlino 10 in domo pistoris se totaliter et integre percepisse. Ebenda fol. 3, nr. 25. 258. 1378 o. TA. [Budweis]. — Bürgermeister und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Martin, der Sohn cines Mälzers, sich mit seinen Stiefeltern über eine Summe Geldes geeinigt 15 habe, welche ihm von den letzteren ganz ausbezahlt worden sei, so dass er nichts mehr von ihnen zu fordern habe. 1378. Martinus [de Eylaw], pro tunc judex et magister civium, caeterique jurati cives in Budweis recognoscunt, quod dominus Martinus quondam braxatoris cum vitrico suo Joanne braxatore et noverca sua super quadam pecunia concordavit pecuniamque praefatam a praedictis 20 Joanne suo vitrico et sua noverca percepit integraliter et in toto tali conditione, quod ipse do- minus Martinus nunquam de caetero impetitionem quamcunque et jurisdictionem habet. Ebenda fol. 3, ur. 26. 259. 1378 o. TA. [Budweis]. — Clara, verwitwete Puchl, und Nicolaus Spieslt bekennen vor 25 Bürgermeister und Rath der Stadt Budweis, von Johann von Sobieslau 93 Schock Groschen empfangen zu haben. 1378. Coram Nicolao Perusch,**) pro tunc magistro civium, et caeteris juratis constituta Clara relicta Puchlini et Nicolaus Spiesslt recognoscunt, quod ipsi de Jochlino de Sobieslaw xCiij sexagenas percepissent. 30 Ebenda fol. 31, ur. 27. 1378 o. TA. [Budweis]. — Andreas Pyesker erklärt vor Bürgermeister und Rath der Stadt Budweis, dass Michael genannt Chalanetz und dessen Erben das Haus des Bruders seines Vaters fortan ungestört besitzen sollen. 260. 1378. 35 Coram Nicolao Perusch,**) magistro civium, constitutus discretus vir Andreas Pyeska fassus est matura praehabita deliberatione, quod Michael dictus Chalanecz et sui haeredes pacifice domum patrui sui perpetue debent possidere, contradictione cuiuspiam hominis non obstante. Ebenda fol 3, nr. 28. 40 *) Bei Pingas steht „Paussii“. **) Bei Pingas steht »Pausch«. 20*
1378. 155 Martinus de Eylaw, pro tunc magister civium, et jurati cives in Budweis recognos- cunt, quod constitutus Anderlinus et Jaclinus Speck cum sua uxore fassi sunt, quod ipsi nullam penitus in muro Perussii*) recentiori habeant jurisdictionem neque partem. 1378. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 3', nr. 24. 257. 1378 o. TA. [Budweis]. — Die Müllerin Margaretha bekennt vor dem Bürgermeister und Rath der Stadt Budweis, dass ihr Anderl vier Schock Groschen bezahlt habe. 1378. Coram Martino de Eylau magistro civium et juratis constituta Margaretha, uxor molendinatoris, fassa est, bona sua voluntate quatuor sexagenas grossorum de Anderlino 10 in domo pistoris se totaliter et integre percepisse. Ebenda fol. 3, nr. 25. 258. 1378 o. TA. [Budweis]. — Bürgermeister und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Martin, der Sohn cines Mälzers, sich mit seinen Stiefeltern über eine Summe Geldes geeinigt 15 habe, welche ihm von den letzteren ganz ausbezahlt worden sei, so dass er nichts mehr von ihnen zu fordern habe. 1378. Martinus [de Eylaw], pro tunc judex et magister civium, caeterique jurati cives in Budweis recognoscunt, quod dominus Martinus quondam braxatoris cum vitrico suo Joanne braxatore et noverca sua super quadam pecunia concordavit pecuniamque praefatam a praedictis 20 Joanne suo vitrico et sua noverca percepit integraliter et in toto tali conditione, quod ipse do- minus Martinus nunquam de caetero impetitionem quamcunque et jurisdictionem habet. Ebenda fol. 3, ur. 26. 259. 1378 o. TA. [Budweis]. — Clara, verwitwete Puchl, und Nicolaus Spieslt bekennen vor 25 Bürgermeister und Rath der Stadt Budweis, von Johann von Sobieslau 93 Schock Groschen empfangen zu haben. 1378. Coram Nicolao Perusch,**) pro tunc magistro civium, et caeteris juratis constituta Clara relicta Puchlini et Nicolaus Spiesslt recognoscunt, quod ipsi de Jochlino de Sobieslaw xCiij sexagenas percepissent. 30 Ebenda fol. 31, ur. 27. 1378 o. TA. [Budweis]. — Andreas Pyesker erklärt vor Bürgermeister und Rath der Stadt Budweis, dass Michael genannt Chalanetz und dessen Erben das Haus des Bruders seines Vaters fortan ungestört besitzen sollen. 260. 1378. 35 Coram Nicolao Perusch,**) magistro civium, constitutus discretus vir Andreas Pyeska fassus est matura praehabita deliberatione, quod Michael dictus Chalanecz et sui haeredes pacifice domum patrui sui perpetue debent possidere, contradictione cuiuspiam hominis non obstante. Ebenda fol 3, nr. 28. 40 *) Bei Pingas steht „Paussii“. **) Bei Pingas steht »Pausch«. 20*
Strana 156
156 1378—1379. 261. 1378. 1378 o. TA. [Budweis]. — Ungenannte Schiedsrichter erklären vor dem Richter und Rath der Stadt Budweis, dass die Mauer, welche sich zwischen den Häusern des Pyno[?] und des Glasers Welfel hinzieht, niemandem gehören solle. Coram Wenceslao judice et Stephano Waiss, pro tunc magistro civium, constituti 5 probi et honesti viri recognoscentes fassi sunt bona eorum fide, quod murus, qui protenditur inter domos Pynonis [?] et Velflini vitriatoris, nullius ille murus esse debet. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. ventustissimus“ fol. 3 , nr. 29. 262. 1378. 1378 o. TA. [Budweis]. — Handl, Bruder des Tuchmachers Albl, legt fvor dem Rath 10 der Stadt Budweis] Rechnung und erklärt, wem er was gegeben habe. Constitutus Handlinus, frater Alblini pannificis, deponit rationes et exponit, cui quid dederit. Ebenda fol. 3°, nr. 30. 263. 15 1378—80. 1378—1380. — Konrad, der Sohn Heinrichs von Budweis, erwarb sich in den Diensten des Cardinal-Bischofs von Porto (episcopus Portuensis*) Petrus Corsinus in den Jahren 1378—1380 die päpstliche Gunst und erlangte das 1380 durch den Tod des Domherrn Johann von Drahonitz, welcher Custos des Wischehrader Capitels war und zugleich dem Prager Domcapitel angehört hat, erledigte Canonicat bei dem Capitel des Prager Domes. 20 Tomek: „Dějepis města Prahy“: III, 177 und V, 125 und 149. 264. 1378. 1378 o. TA. [Prag]. — Margaretha, Witwe nach Enderl von Budweis, erklärt, dass ihr Haus auf der Neustadt in Prag (NC. 222 in der jetzigen Inselgasse hinter den Ursulinerinnen), schon seit langem ihren Eltern gehört habe. Domus cum una hutta, vulgariter czigelhutte, S. Adalbertum[sic], Margaretha relicta Enderlini de Budweis publicat, sicut mater ejus cum patre habuerunt ab antiquo et longo tempore. 25 W. W. Tomek: „Základy starého místopisu Pražského. II. Nowé město Pražské.“ (1870) S. 115 b. — Margaretha besass dieses Haus bis zum Jahre 1387, wie aus den weiteren Angaben bei Tomek 1. c. erhellt: 30 „1384. In acie contra Nicolai huttam Prassye; Jesco penesticus emit erga Maretham relictam Endrlini.“ „1387. Mara de Budwayss.“ 265. CC. 1379. cc. 1379 o. T. u. OA. — Johann [Očko von Wlaschim oder J. von Jenstein], Erz- bischof von Prag, verleiht allen jenen, welche die Kirche des Dominicaner-Klosters in 35 Budweis an Vnser Frawen Festtagen, Aposteln, Kirchen-Lehrern, Patronen besuchen, vierzig Tage Ablass. *) Tomek spricht irrthümlich von einem Bischof Peter von Oporto.
156 1378—1379. 261. 1378. 1378 o. TA. [Budweis]. — Ungenannte Schiedsrichter erklären vor dem Richter und Rath der Stadt Budweis, dass die Mauer, welche sich zwischen den Häusern des Pyno[?] und des Glasers Welfel hinzieht, niemandem gehören solle. Coram Wenceslao judice et Stephano Waiss, pro tunc magistro civium, constituti 5 probi et honesti viri recognoscentes fassi sunt bona eorum fide, quod murus, qui protenditur inter domos Pynonis [?] et Velflini vitriatoris, nullius ille murus esse debet. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. ventustissimus“ fol. 3 , nr. 29. 262. 1378. 1378 o. TA. [Budweis]. — Handl, Bruder des Tuchmachers Albl, legt fvor dem Rath 10 der Stadt Budweis] Rechnung und erklärt, wem er was gegeben habe. Constitutus Handlinus, frater Alblini pannificis, deponit rationes et exponit, cui quid dederit. Ebenda fol. 3°, nr. 30. 263. 15 1378—80. 1378—1380. — Konrad, der Sohn Heinrichs von Budweis, erwarb sich in den Diensten des Cardinal-Bischofs von Porto (episcopus Portuensis*) Petrus Corsinus in den Jahren 1378—1380 die päpstliche Gunst und erlangte das 1380 durch den Tod des Domherrn Johann von Drahonitz, welcher Custos des Wischehrader Capitels war und zugleich dem Prager Domcapitel angehört hat, erledigte Canonicat bei dem Capitel des Prager Domes. 20 Tomek: „Dějepis města Prahy“: III, 177 und V, 125 und 149. 264. 1378. 1378 o. TA. [Prag]. — Margaretha, Witwe nach Enderl von Budweis, erklärt, dass ihr Haus auf der Neustadt in Prag (NC. 222 in der jetzigen Inselgasse hinter den Ursulinerinnen), schon seit langem ihren Eltern gehört habe. Domus cum una hutta, vulgariter czigelhutte, S. Adalbertum[sic], Margaretha relicta Enderlini de Budweis publicat, sicut mater ejus cum patre habuerunt ab antiquo et longo tempore. 25 W. W. Tomek: „Základy starého místopisu Pražského. II. Nowé město Pražské.“ (1870) S. 115 b. — Margaretha besass dieses Haus bis zum Jahre 1387, wie aus den weiteren Angaben bei Tomek 1. c. erhellt: 30 „1384. In acie contra Nicolai huttam Prassye; Jesco penesticus emit erga Maretham relictam Endrlini.“ „1387. Mara de Budwayss.“ 265. CC. 1379. cc. 1379 o. T. u. OA. — Johann [Očko von Wlaschim oder J. von Jenstein], Erz- bischof von Prag, verleiht allen jenen, welche die Kirche des Dominicaner-Klosters in 35 Budweis an Vnser Frawen Festtagen, Aposteln, Kirchen-Lehrern, Patronen besuchen, vierzig Tage Ablass. *) Tomek spricht irrthümlich von einem Bischof Peter von Oporto.
Strana 157
1379. 157 Derselbe Erabischof sambt acht andern Bischöfen gewährt ferner den die genannte Kirche an dem Tag der Kirchweyh Besuchenden einen vierzigtägigen Ablass. сc. 1379. Schichellius: „Puteus aquarum viventium“ etc. (1665) S. 81. [Riga:] „Erneuerter alter Gnaden-Brunn“ (1767) S. 34—35. 266. 1379 April 22. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bauer Wolfl Ludmitzer aus Brod auf seinem, zwischen den Höfen des Wenzel, eines Sohnes Michaels, und des Simon Gundl in Brod gelegenen Hofe sammt Zugehör einen der S. Jacobs- Kapelle auf dem Friedhofe der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Jahreszins von einem halben 10 Schock Prager Groschen sichergestellt habe. (Vordem haftete dieser Zins auf dem Besitze des Veindt in Brod.) 5 1379 April 22. Nos Wenceslaus judex, Johlinus Stankonis pro tunc magister ciuium, Hermannus Schutter, Alblinus pannifex, Dietlinus Stislini, Nicolaus Perusch, Konradus Fewrhak ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium notum facimus vniuersis, quod consti- 15 tutus coram nobis Wolffl Ludmiczer de Brad, agricola ciuitatis nostre, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super curia sua et area in Brad et medio laneo et vniuersa hereditate ad eandem curiam pertinente, sita inter curias Wenceslai filij Michaelis et Simonis Gundl, mediam sexagenam gros- sorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum vel dicte curie et aree pos- 20 sessorem dandam et soluendam capelle beati Jacobi in cimiterio ecclesie nostre parrochialis atque ipsius capellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis grossorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Ludmiczer et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, scilicet in festo beati Galli proxime venturo quindecim grossos Pragensis monete census et in festo beati Georij similiter quindecim grossos census 25 siuc pensionis prefate. Si vero prefatus Wolffl...... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Actum anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo nono, feria sexta dominicam Misericordia precedente. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 59. Auf der Rückseite die gleichzeitige Notiz: „Wolffl Ludmiczer in Brad mediam sexagenam census capelle sancti Jacobi, prius super „Veindt ibidem.“ 30 und die alte Bezeichnung „O“. Alte Signatur: „Fasc. III N.“ Das Siegel fehlt. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 154 und im „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 134 unter den „Littere s. Jacobi apostoli in cimiterio (in ossa- torio)“ sub lit. „O“. 267. 1379 Juni 6. [Prag]. — Nach abgelegtem Baccalar-Examen an der philosophischen 35 Facultät der Prager Universität ist zur Magister-Prüfung unter anderen auch Georg von Budweis zugelassen worden. 1379 Juni 6. Isti sunt admissi post examen baccalariandorum secundum hunc ordinem: Adolphus Brantlicht, primus, Wenceslaus Conradi de Praga, Kommundus de Molhusen, Petrus Czwickeri, Bertholdus Vredeberg, Georgius de Budewicz,..... 40 Monum. hist. univers. Car. Ferd. Pragensis. Tom. I: Liber decanorum facultatis philo- sophicae universitatis Pragensis ab ao. Chr. 1367 usque ad a. 1585. Pars I, p. 187. 268. 1379 o. TA. [Budweis]. — Vor dem Budweiser Bürgermeister Heugl erklärt Michael Wutuar (Witwer?), dass er und seine Erben auf den beweglichen und unbeweglichen Besitz der 45 Frau Randl kein Recht besitzen sollen. 1379.
1379. 157 Derselbe Erabischof sambt acht andern Bischöfen gewährt ferner den die genannte Kirche an dem Tag der Kirchweyh Besuchenden einen vierzigtägigen Ablass. сc. 1379. Schichellius: „Puteus aquarum viventium“ etc. (1665) S. 81. [Riga:] „Erneuerter alter Gnaden-Brunn“ (1767) S. 34—35. 266. 1379 April 22. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bauer Wolfl Ludmitzer aus Brod auf seinem, zwischen den Höfen des Wenzel, eines Sohnes Michaels, und des Simon Gundl in Brod gelegenen Hofe sammt Zugehör einen der S. Jacobs- Kapelle auf dem Friedhofe der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Jahreszins von einem halben 10 Schock Prager Groschen sichergestellt habe. (Vordem haftete dieser Zins auf dem Besitze des Veindt in Brod.) 5 1379 April 22. Nos Wenceslaus judex, Johlinus Stankonis pro tunc magister ciuium, Hermannus Schutter, Alblinus pannifex, Dietlinus Stislini, Nicolaus Perusch, Konradus Fewrhak ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium notum facimus vniuersis, quod consti- 15 tutus coram nobis Wolffl Ludmiczer de Brad, agricola ciuitatis nostre, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super curia sua et area in Brad et medio laneo et vniuersa hereditate ad eandem curiam pertinente, sita inter curias Wenceslai filij Michaelis et Simonis Gundl, mediam sexagenam gros- sorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum vel dicte curie et aree pos- 20 sessorem dandam et soluendam capelle beati Jacobi in cimiterio ecclesie nostre parrochialis atque ipsius capellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis grossorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Ludmiczer et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, scilicet in festo beati Galli proxime venturo quindecim grossos Pragensis monete census et in festo beati Georij similiter quindecim grossos census 25 siuc pensionis prefate. Si vero prefatus Wolffl...... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Actum anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo nono, feria sexta dominicam Misericordia precedente. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 59. Auf der Rückseite die gleichzeitige Notiz: „Wolffl Ludmiczer in Brad mediam sexagenam census capelle sancti Jacobi, prius super „Veindt ibidem.“ 30 und die alte Bezeichnung „O“. Alte Signatur: „Fasc. III N.“ Das Siegel fehlt. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 154 und im „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 134 unter den „Littere s. Jacobi apostoli in cimiterio (in ossa- torio)“ sub lit. „O“. 267. 1379 Juni 6. [Prag]. — Nach abgelegtem Baccalar-Examen an der philosophischen 35 Facultät der Prager Universität ist zur Magister-Prüfung unter anderen auch Georg von Budweis zugelassen worden. 1379 Juni 6. Isti sunt admissi post examen baccalariandorum secundum hunc ordinem: Adolphus Brantlicht, primus, Wenceslaus Conradi de Praga, Kommundus de Molhusen, Petrus Czwickeri, Bertholdus Vredeberg, Georgius de Budewicz,..... 40 Monum. hist. univers. Car. Ferd. Pragensis. Tom. I: Liber decanorum facultatis philo- sophicae universitatis Pragensis ab ao. Chr. 1367 usque ad a. 1585. Pars I, p. 187. 268. 1379 o. TA. [Budweis]. — Vor dem Budweiser Bürgermeister Heugl erklärt Michael Wutuar (Witwer?), dass er und seine Erben auf den beweglichen und unbeweglichen Besitz der 45 Frau Randl kein Recht besitzen sollen. 1379.
Strana 158
158 1379. 1379. Coram Heuglino, pro tunc magistro civium, constitutus discretus vir Michael Wutuar fassus est, quod ipse et sui heredes ad bona Randliniae mobilia et immobilia nullam in per- petuo jurisdictionem habere debeant. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 3°, nr. 31. 269. 1379. 1379 o. TA. [Budweis]. — Die Testamentsvollstrecker des Nicolaus Vagel (Vogel?) er- klären vor dem Bürgermeister und Rath der Stadt Budweis, dass Vagel zwei, auf seinem Hause versicherte Schock Groschen zu dem Ende vermacht habe, damit den Armen im Hospital wöchentlich zwei Denare gegeben werden. Sein Haus mit allem, was darin ist, hat er seiner Gattin Margaretha vermacht. 10 Sub Anderlino Henzlini, pro tunc magistro civium, venientes in praesentiam senatus discreti viri testamentarii Nicolai Vagellini fassi sunt, quod Vagelinus ordinavit et legavit duas sexagenas super domo sua et area, de quibus singulis septimanis ad hospitale pau- peribus in eodem degentibus duo denarii dare et elargiri debent. Domum cum omnibus in ea existentibus Margarete suae conthorali absolute ordinavit. 15 Ebenda fol. 4, nr. 32. 270. 1379. 1379 o. TA. [Budweis]. — Pesold Kamerat entkräftet vor dem Richter und Rath der Stadt Budweis durch Eide die von dem Bürger Johann auf seinen Besitz erhobenen Ansprüche. Sub Wenceslao judice, Anderlino Henzlini pro tunc magistro civium, Johlinus 2o impetivit Pesoldinum Cameraticum concivem pro bonis suis in judicio. Ipse vero Came- raticus expurgavit se suis juramentis, quod super eo praefatus Johlinus neque sui haeredes nunquam aliquam impetitionem Pesoldi neque suorum heredum debent habere. Ebenda fol. 4, nr. 33. 271. 25 1379. 1379 o. TA. [Budweis]. — Vor dem Bürgermeister und Rath der Stadt Budweis voll- zieht Frau Margaretha die Schenkung ihres Hauses an ihren Gatten Andrl Heugl. Veniens in praesentiam Alblini pannificis, pro tunc magistri civium, et caeterorum juratorum honesta matrona Margaretha, conthoralis Anderlini Heuglini, dedit et resignavit sponte et libere praehabita matura deliberatione Anderlino Heuglino suo marito domum suam. 30 Ebenda fol. 4, nr. 34. 272. 1379. 1379 o. TA. [Budweis]. — Zur Zeit des Bürgermeisters Hermann Schutter haben [vor dem Budweiser Rathe] Valentin aus Hartmanitz und Seyfner von dem Bürger Nicolaus Faulfisch fünf Schock Groschen empfangen. 35 Sub Hermanno Schutter, magistro civium, constitutus Valentinus de Hart- manitz et Seyffner[?] receperunt a discreto viro Nicolao Faulfiss quinque sexagenas. Ebenda fol. 4, nr. 35.
158 1379. 1379. Coram Heuglino, pro tunc magistro civium, constitutus discretus vir Michael Wutuar fassus est, quod ipse et sui heredes ad bona Randliniae mobilia et immobilia nullam in per- petuo jurisdictionem habere debeant. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 3°, nr. 31. 269. 1379. 1379 o. TA. [Budweis]. — Die Testamentsvollstrecker des Nicolaus Vagel (Vogel?) er- klären vor dem Bürgermeister und Rath der Stadt Budweis, dass Vagel zwei, auf seinem Hause versicherte Schock Groschen zu dem Ende vermacht habe, damit den Armen im Hospital wöchentlich zwei Denare gegeben werden. Sein Haus mit allem, was darin ist, hat er seiner Gattin Margaretha vermacht. 10 Sub Anderlino Henzlini, pro tunc magistro civium, venientes in praesentiam senatus discreti viri testamentarii Nicolai Vagellini fassi sunt, quod Vagelinus ordinavit et legavit duas sexagenas super domo sua et area, de quibus singulis septimanis ad hospitale pau- peribus in eodem degentibus duo denarii dare et elargiri debent. Domum cum omnibus in ea existentibus Margarete suae conthorali absolute ordinavit. 15 Ebenda fol. 4, nr. 32. 270. 1379. 1379 o. TA. [Budweis]. — Pesold Kamerat entkräftet vor dem Richter und Rath der Stadt Budweis durch Eide die von dem Bürger Johann auf seinen Besitz erhobenen Ansprüche. Sub Wenceslao judice, Anderlino Henzlini pro tunc magistro civium, Johlinus 2o impetivit Pesoldinum Cameraticum concivem pro bonis suis in judicio. Ipse vero Came- raticus expurgavit se suis juramentis, quod super eo praefatus Johlinus neque sui haeredes nunquam aliquam impetitionem Pesoldi neque suorum heredum debent habere. Ebenda fol. 4, nr. 33. 271. 25 1379. 1379 o. TA. [Budweis]. — Vor dem Bürgermeister und Rath der Stadt Budweis voll- zieht Frau Margaretha die Schenkung ihres Hauses an ihren Gatten Andrl Heugl. Veniens in praesentiam Alblini pannificis, pro tunc magistri civium, et caeterorum juratorum honesta matrona Margaretha, conthoralis Anderlini Heuglini, dedit et resignavit sponte et libere praehabita matura deliberatione Anderlino Heuglino suo marito domum suam. 30 Ebenda fol. 4, nr. 34. 272. 1379. 1379 o. TA. [Budweis]. — Zur Zeit des Bürgermeisters Hermann Schutter haben [vor dem Budweiser Rathe] Valentin aus Hartmanitz und Seyfner von dem Bürger Nicolaus Faulfisch fünf Schock Groschen empfangen. 35 Sub Hermanno Schutter, magistro civium, constitutus Valentinus de Hart- manitz et Seyffner[?] receperunt a discreto viro Nicolao Faulfiss quinque sexagenas. Ebenda fol. 4, nr. 35.
Strana 159
1379. 159 273. 1379 o. TA. [Budweis]. — Mertl Rapel aus Fellern bekennt vor dem Budweiser Bürger- meister, dass er am nächsten Michaelstage dem Fleischhauer Albl fünf Schock Groschen zu zahlen habe. 1379. 5 Sub Ditlino Sdislini, magistro civium, constitutus Mertlinus Rapel de Veler recognovit, Alblino carnifici in v sexagenis super festum sancti Michaelis proxime venturum persolvendis. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 4, nr. 36. 10 274. 1379 o. TA. [Budweis]. — Vor dem Budweiser Rath erhebt Handl Ansprüche gegen 1379. Albl wegen einer Fleischbank. Sub Ditlino Sdislini, magistro civium, Handlinus impetivit Alblinum pro quodam maccello. Ebenda fol. 4, nr. 37. 15 20 275. 1379 o. TA. [Budweis]. — Vor dem Budweiser Rathe bekennt sich der Kürschner Mi- 1879. chael als Schuldner der Anna, der Tochter der Walpurga. Sub Ditlino Sdislini, magistro civium, discretus vir Michael pellifex fassus est, se Annae filiae Walburgae debitorem. Ebenda fol. 4, nr. 38. 276. 1379 o. TA. [Budweis]. — Der Jude Musl bekennt vor dem Budweiser Rath, was ihm 1379. von der nach Wesseler hinterbliebenen Witwe verpfändet worden ist. Sub Ditlino Sdislini, magistro civium, Mossie [Mussl?] Judeus manifestavit 25 omnia pignora dominae relictae olim Wesseler*) sibi obligata. Ebenda fol. 4, nr. 39. 277. 1379 o. TA. [Budweis]. — Der Jüngling Albl bekennt vor dem Budweiser Rath, von 1379. Handl den Rest seines väterlichen Erbtheils ganz erhalten zu haben. 30 Coram Johlino de Sobieslaw, pro tunc magistro civium, discretus adolescens Albli- nus fassus est, omne debitum sui patrimonii de Handlino se percepisse. Ebenda fol. 4, nr. 40. 278. 1379 o. TA. [Budweis]. — Vor dem Budweiser Rath bekennt Hamelian I?], den Stall 1379. 35 hinter seinem Hause seinem Nachbar Marscho verkauft zu haben. Sub Johlino de Sobieslaw, pro tunc magistro ciuium, discretus vir Hamelianus [?] fassus est, stabulum suum retro suam domum Marssoni, vicino suo, vendidisse. Ebenda fol. 4, nr. 41. *) Bef Pingas steht: „Desseler."
1379. 159 273. 1379 o. TA. [Budweis]. — Mertl Rapel aus Fellern bekennt vor dem Budweiser Bürger- meister, dass er am nächsten Michaelstage dem Fleischhauer Albl fünf Schock Groschen zu zahlen habe. 1379. 5 Sub Ditlino Sdislini, magistro civium, constitutus Mertlinus Rapel de Veler recognovit, Alblino carnifici in v sexagenis super festum sancti Michaelis proxime venturum persolvendis. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 4, nr. 36. 10 274. 1379 o. TA. [Budweis]. — Vor dem Budweiser Rath erhebt Handl Ansprüche gegen 1379. Albl wegen einer Fleischbank. Sub Ditlino Sdislini, magistro civium, Handlinus impetivit Alblinum pro quodam maccello. Ebenda fol. 4, nr. 37. 15 20 275. 1379 o. TA. [Budweis]. — Vor dem Budweiser Rathe bekennt sich der Kürschner Mi- 1879. chael als Schuldner der Anna, der Tochter der Walpurga. Sub Ditlino Sdislini, magistro civium, discretus vir Michael pellifex fassus est, se Annae filiae Walburgae debitorem. Ebenda fol. 4, nr. 38. 276. 1379 o. TA. [Budweis]. — Der Jude Musl bekennt vor dem Budweiser Rath, was ihm 1379. von der nach Wesseler hinterbliebenen Witwe verpfändet worden ist. Sub Ditlino Sdislini, magistro civium, Mossie [Mussl?] Judeus manifestavit 25 omnia pignora dominae relictae olim Wesseler*) sibi obligata. Ebenda fol. 4, nr. 39. 277. 1379 o. TA. [Budweis]. — Der Jüngling Albl bekennt vor dem Budweiser Rath, von 1379. Handl den Rest seines väterlichen Erbtheils ganz erhalten zu haben. 30 Coram Johlino de Sobieslaw, pro tunc magistro civium, discretus adolescens Albli- nus fassus est, omne debitum sui patrimonii de Handlino se percepisse. Ebenda fol. 4, nr. 40. 278. 1379 o. TA. [Budweis]. — Vor dem Budweiser Rath bekennt Hamelian I?], den Stall 1379. 35 hinter seinem Hause seinem Nachbar Marscho verkauft zu haben. Sub Johlino de Sobieslaw, pro tunc magistro ciuium, discretus vir Hamelianus [?] fassus est, stabulum suum retro suam domum Marssoni, vicino suo, vendidisse. Ebenda fol. 4, nr. 41. *) Bef Pingas steht: „Desseler."
Strana 160
160 1379. 279. 1379. 1379 o. TA. [Budweis]. — Vor dem Budweiser Rathe erklärt Jesco, dass er nach Em- pfang der ihm zugesprochenen Geldsumme keinerlei Rechte auf den Besitz seiner Gattin habe. Sub Johlino de Sobieslaw, pro tunc magistro civium, discretus vir Jesco, frater quondam Jossiedoris [?], fassus est, ad bona conthoralis*) suae acceptis pecuniis sibi ordinatis 5 de caetero nullam penitus habere jurisdictionem. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 4, nr. 42. 1379. 280. 1379 o. TA. [Budweis]. — Der Bürger Rudl erklärt vor dem Budweiser Rathe, dass er, nachdem er von seinen Geschwisterkindern Nicolaus und Anderl, den Söhnen des Jandl, aus 10 dem Vermögen seines Schwiegervaters vollständig befriedigt worden ist, keine Ansprüche mehr auf den Besitz der genannten Brüder erheben wolle. Coram Stephano Weyss, magistro civium, etc. constitutus Rudlinus recognovit et fassus est, quod e consubrinis suis, videlicet Nicolao et Anderlino fratribus, filiis Jandlini, consecutus sit satisfactionem de bonis soc[e]ri sui universalem, promittens ad bona ipsorum fra- 15 trum nunquam aliquam facere impetitionem. Ebenda fol. 47, nr. 43. 1379. 281. 1379 o. TA. [Budweis]. — Eberlin Bovis [?] bekennt vor dem Budweiser Rath, seine Fleischbank seinem Stiefsohn für zwei Schock Groschen auf ein Jahr verpfändet zu haben. 20 Coram Stephano Weyss, magistro civium, etc. constitutus Eberlin Bovis[?] fassus est, maccellum suum suo privigno in duabus sexagenis per unum annum obligasse. Ebenda fol. 4°, nr. 44. 1379. 282. 1379 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis verkaufen mit Zustim- 25 mung der Gemeinde dem Hensl ein Häuschen gegen Zahlung eines Zinses von je sieben und einem halben Groschen zu Georgi und Galli. Sub Wenceslao judice senatus de communi consilio necnon de consilio et assensu com- munitatis propter melius civitatis domuncula quaedam vendita fuit discreto viro Henslino, ita videlicet, quod ipse Henslinus aut ipsius haeredes debent annis singulis de ipsa domo unum 30 fertonem grossorum dare in duobus terminis scilicet in festo sancti Georgii dimidium octavum grossum, et in festo sancti Galli dimidium octavum grossum. Ebenda fol. 4', nr. 45. 1379. 283. 1379 o. TA. [Budweis]. — Die Bürger Johann und Dietrich erklären vor dem Budweiser 35 Rathe, dass der Fuhrmann Nicolaus auf dem Sterbebette zur Besorgung seines Begräbnisses sein Fuhrwerk vermacht habe. Venerunt in presentiam Stephani Weyss, pro tunc magistri civium, Johlinus [et] Ditlinus Sdislini recognoscentes fassi sunt, quod dominus Mixslinus vector, [eum *) In der Abschrift des Pingas steht: „Gloris.“ 40
160 1379. 279. 1379. 1379 o. TA. [Budweis]. — Vor dem Budweiser Rathe erklärt Jesco, dass er nach Em- pfang der ihm zugesprochenen Geldsumme keinerlei Rechte auf den Besitz seiner Gattin habe. Sub Johlino de Sobieslaw, pro tunc magistro civium, discretus vir Jesco, frater quondam Jossiedoris [?], fassus est, ad bona conthoralis*) suae acceptis pecuniis sibi ordinatis 5 de caetero nullam penitus habere jurisdictionem. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 4, nr. 42. 1379. 280. 1379 o. TA. [Budweis]. — Der Bürger Rudl erklärt vor dem Budweiser Rathe, dass er, nachdem er von seinen Geschwisterkindern Nicolaus und Anderl, den Söhnen des Jandl, aus 10 dem Vermögen seines Schwiegervaters vollständig befriedigt worden ist, keine Ansprüche mehr auf den Besitz der genannten Brüder erheben wolle. Coram Stephano Weyss, magistro civium, etc. constitutus Rudlinus recognovit et fassus est, quod e consubrinis suis, videlicet Nicolao et Anderlino fratribus, filiis Jandlini, consecutus sit satisfactionem de bonis soc[e]ri sui universalem, promittens ad bona ipsorum fra- 15 trum nunquam aliquam facere impetitionem. Ebenda fol. 47, nr. 43. 1379. 281. 1379 o. TA. [Budweis]. — Eberlin Bovis [?] bekennt vor dem Budweiser Rath, seine Fleischbank seinem Stiefsohn für zwei Schock Groschen auf ein Jahr verpfändet zu haben. 20 Coram Stephano Weyss, magistro civium, etc. constitutus Eberlin Bovis[?] fassus est, maccellum suum suo privigno in duabus sexagenis per unum annum obligasse. Ebenda fol. 4°, nr. 44. 1379. 282. 1379 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis verkaufen mit Zustim- 25 mung der Gemeinde dem Hensl ein Häuschen gegen Zahlung eines Zinses von je sieben und einem halben Groschen zu Georgi und Galli. Sub Wenceslao judice senatus de communi consilio necnon de consilio et assensu com- munitatis propter melius civitatis domuncula quaedam vendita fuit discreto viro Henslino, ita videlicet, quod ipse Henslinus aut ipsius haeredes debent annis singulis de ipsa domo unum 30 fertonem grossorum dare in duobus terminis scilicet in festo sancti Georgii dimidium octavum grossum, et in festo sancti Galli dimidium octavum grossum. Ebenda fol. 4', nr. 45. 1379. 283. 1379 o. TA. [Budweis]. — Die Bürger Johann und Dietrich erklären vor dem Budweiser 35 Rathe, dass der Fuhrmann Nicolaus auf dem Sterbebette zur Besorgung seines Begräbnisses sein Fuhrwerk vermacht habe. Venerunt in presentiam Stephani Weyss, pro tunc magistri civium, Johlinus [et] Ditlinus Sdislini recognoscentes fassi sunt, quod dominus Mixslinus vector, [eum *) In der Abschrift des Pingas steht: „Gloris.“ 40
Strana 161
1379. 161 in extremis] laboraret,*) ordinavit et legavit suam vecturam, quod de ea debet honori- 1379. fice sepeliri. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 4, nr. 46. 284. 1379 o. TA. [Budweis]. — Der Bäcker Anderl bekennt vor dem Budweiser Rath, dass er seine an der Ecke gelegene Brotbank dem Nicolaus für fünf Schock Groschen und drei Denare verpfändet habe. 1379. Coram Wenceslao judice constitutus discretus vir Anderlinus pistor fassus est, quod panislubium suum in acie situm discreto viro Nicolao pro quinque sexagenis grossorum cum 10 tribus denariis obligavit. Ebenda fol. 4°, nr. 47. 285. 1379 o. TA. [Prag]. — Margaretha, Witwe nach Enderl von Budweis, verkauft dem 1379. Zaumstricker Pesold von der Altstadt Prag zwei Häuser auf der Neustadt Prag. 15 Mara quondam Enderlinissa de Budweis condescendit duas domos Pesoldo fre- nifici de Antiqua ciuitate, quae jacent penes laterarias [?laterum casas?]. W. W. Tomek: „Základy starého místopisu Pražského. II. Nowé město Pražské“. S. 308 b. 286. 1379 December 7. [Budweis]. — Das nach Anderl Spiess hinterbliebene Waisenkind be- 20 kennt vor dem Budweiser Rath, seinen Hopfengarten dem Ditl verkauft und das Geld für den- selben ganz empfangen zu haben. 1379 Dec. 7. Coram Wenceslao judice constitutus orphanus olim Anderlini Spiess fassus est, Ditlino Sophiae horreum suum vendidisse et etiam pecuniam pro eo se totaliter percepisse. Scriptum feria quarta post Andreae. 25 Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 4, nr. 48. 287. 1379—1383 [Prag]. — Der öffentliche Notar Jacob von Budweis kauft 1379 einen auf 1379—83. einem Hause [NC. 698 in der Wassergasse] der Neustadt Prag versicherten Zins und später (1381) die Hälfte des zu diesem Hause gehörigen Malzhauses. 1379. Jacobus Budwicz, notarius publicus, emit censum erga Jacobum Czandat super domum, braseatorio et area, quod possidet in Lacu medietatem, videlicet Mixo dictus Mango in acie, de qua medietate aciali etc. 1381. Jacobus de Wudwicz, notarius, emit mediam partem braseatorii erga Jaco- bum Czandat in Lacu, penes aliam partem braseatorii olim Mixonis Mangonis et Vit- 35 konis dicti Reczik. 1382. Jacobo Budwicz, notario publico, est adjudicata pars domus seu braxatorii cum area in acie sita in Lacu penes Jacobum praedictum. 1383. Jacobi publici. W. W. Tomek: „Základy starého místopisu Pražského. II. Nowé město Pražské“. S. 42 a. 30 40 *) In der Vorlage steht: „rector suis laboraret.“ I. 21
1379. 161 in extremis] laboraret,*) ordinavit et legavit suam vecturam, quod de ea debet honori- 1379. fice sepeliri. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 4, nr. 46. 284. 1379 o. TA. [Budweis]. — Der Bäcker Anderl bekennt vor dem Budweiser Rath, dass er seine an der Ecke gelegene Brotbank dem Nicolaus für fünf Schock Groschen und drei Denare verpfändet habe. 1379. Coram Wenceslao judice constitutus discretus vir Anderlinus pistor fassus est, quod panislubium suum in acie situm discreto viro Nicolao pro quinque sexagenis grossorum cum 10 tribus denariis obligavit. Ebenda fol. 4°, nr. 47. 285. 1379 o. TA. [Prag]. — Margaretha, Witwe nach Enderl von Budweis, verkauft dem 1379. Zaumstricker Pesold von der Altstadt Prag zwei Häuser auf der Neustadt Prag. 15 Mara quondam Enderlinissa de Budweis condescendit duas domos Pesoldo fre- nifici de Antiqua ciuitate, quae jacent penes laterarias [?laterum casas?]. W. W. Tomek: „Základy starého místopisu Pražského. II. Nowé město Pražské“. S. 308 b. 286. 1379 December 7. [Budweis]. — Das nach Anderl Spiess hinterbliebene Waisenkind be- 20 kennt vor dem Budweiser Rath, seinen Hopfengarten dem Ditl verkauft und das Geld für den- selben ganz empfangen zu haben. 1379 Dec. 7. Coram Wenceslao judice constitutus orphanus olim Anderlini Spiess fassus est, Ditlino Sophiae horreum suum vendidisse et etiam pecuniam pro eo se totaliter percepisse. Scriptum feria quarta post Andreae. 25 Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 4, nr. 48. 287. 1379—1383 [Prag]. — Der öffentliche Notar Jacob von Budweis kauft 1379 einen auf 1379—83. einem Hause [NC. 698 in der Wassergasse] der Neustadt Prag versicherten Zins und später (1381) die Hälfte des zu diesem Hause gehörigen Malzhauses. 1379. Jacobus Budwicz, notarius publicus, emit censum erga Jacobum Czandat super domum, braseatorio et area, quod possidet in Lacu medietatem, videlicet Mixo dictus Mango in acie, de qua medietate aciali etc. 1381. Jacobus de Wudwicz, notarius, emit mediam partem braseatorii erga Jaco- bum Czandat in Lacu, penes aliam partem braseatorii olim Mixonis Mangonis et Vit- 35 konis dicti Reczik. 1382. Jacobo Budwicz, notario publico, est adjudicata pars domus seu braxatorii cum area in acie sita in Lacu penes Jacobum praedictum. 1383. Jacobi publici. W. W. Tomek: „Základy starého místopisu Pražského. II. Nowé město Pražské“. S. 42 a. 30 40 *) In der Vorlage steht: „rector suis laboraret.“ I. 21
Strana 162
162 1380. 288. 1380 Febr. 22. 1380 Februar 22. o. OA. — Busco von Ujezd auf Maschkowitz verkauft einen auf allen seinen Besitzungen haftenden Zins von zwei Schock Groschen dem Budweiser Bürger Hans. einem Bruderschn des Perusch, für zwanzig Schock Groschen. Für die richtige Zahlung des Zinses verbürgen sich Buscos Brüder Wernher, Walkun und Brumo von Ujezd und verpflichten sich ge- gebenen Falls zum Einlager in Budweis. 5 Nouerint vniuersi tam presentes quam futuri homines, ad quos presens peruenerit scriptum, quod ego Buzko de Vgezd residens in Masscowicz matura prehabita deliberacione parique vxoris mee omniumque amicorum meorum et heredum consilio et assensu vendidi duas sexa- genas census siue pensionis super omnibus bonis meis, quecunque in villa Vgezd uel alibi 10 vbicunque habere dinoscor, perpetuis temporibus per me aut heredes meos aut dictorum bonorum possessorem seu possessores dandas et soluendas honorabili viro domino Henslino, fratrueli Peruschii in Budwais civis, pro viginti sexagenis grossorum denariorum Pragensium. Quem censum siue pensionem promisi et bona fide promitto annis singulis in duobus terminis subnotatis sine omni dolo et fraude prefato domino Henslino dare et persoluere et finaliter expedire, sci- 15 licet in festo sancti Georgij proxime venturo vnam sexagenam et in festo sancti Galli deinde continuo venturo vnam sexagenam census siue pensionis prefate. Pro cuius quidem census vendi- cione et eciam solucione petiui fratres meos dilectos infrascriptos, ut iidem fratres mei dicti census donacioni et vendicioni in predictis terminis tribuendi mei veri et legitimi sint disbrigatores. Nos igitur Vernherus, Walkunus et Brumo fratres germani de Vgezd promittimus bona nostra 20 fide coniuncta manu dictum censum annis singulis suo tempore, vt premittitur, tribuendum sepe- dicto Henslino aut eciam presentis litere possessori iuxta iura et consuetudines terre Bohemie disbrigare et omnimode libertare. Quod si non fecerimus, quod absit, et sepefatus dominus Henzlinus siue presentis litere possessor quodcunque dampnum in protraccione solucionis ipsius census perciperet seu percipere posset, videlicet si census quilibet post cuiuslibet termini lapsum 25 plenarie non persolueretur, totaliter restauretur et persoluatur, promittentes insuper nos disbriga- tores, quod vnus ex nobis, quicumque per dictum dominum Henzlinum seu presentis litere pos- sessorem super impedimento empcionis seu ipsius census solucionis moneretur, idem cum vno famulo et duobus equis in ciuitatem Budwais in hospicio sibi per prelibatum dominum Henslinum seu presentis litere possessorem demonstrato obstagium verum et debitum debebit obseruare. 30 Elapsis vero diebus xiiij continuis a dicto monicionis termino, prestito ipso obstagio uel non pre- stito, impedimentis quibuscunque in vendicione dicti census non sublatis aut censibus suis ter- minis plenariter nondum persolutis, extunc prefatus dominus Henzlinus siue presentis litere possessor plenam ac liberam habebit potestatem, nos et homines nostros atque eorum bona mo- bilia et immobilia arrestare, occupare et inpignorare tamdiu ac tociens, quousque prefato domino 35 Henzlino uel presentis litere possessori impedimentum, si quod in empcione census pateretur et census sibi retenti disbrigatur et plenarie persoluatur. Et si contra premissam seu premisso- rum quodlibet verbo aut facto nec opponeremus, quod mox in derogacionem nostre fidei et ho- noris essemus facturi. Licebit eciam me prefatum Buzconem siue heredes meos aut eciam dicto- rum bonorum possessorem, quandocunque potero seu poterint, alium censum in bonis ciuitatis 40 Budwais coniunctim uel diuisim, non tamen minus quam per vnam sexagenam, reemere, bona mea obligata et proscripta penitus redimendo. In cuius rei testimonium presentes literas nostras dedimus ei munimine sigillorum nostrorum proprium roboratas. Datum et actum feria iiij pro- xima ante festum sancti Mathei apostoli et ewangeliste anno domini millesimo trecentesimo octua- gesimo etc. 45
162 1380. 288. 1380 Febr. 22. 1380 Februar 22. o. OA. — Busco von Ujezd auf Maschkowitz verkauft einen auf allen seinen Besitzungen haftenden Zins von zwei Schock Groschen dem Budweiser Bürger Hans. einem Bruderschn des Perusch, für zwanzig Schock Groschen. Für die richtige Zahlung des Zinses verbürgen sich Buscos Brüder Wernher, Walkun und Brumo von Ujezd und verpflichten sich ge- gebenen Falls zum Einlager in Budweis. 5 Nouerint vniuersi tam presentes quam futuri homines, ad quos presens peruenerit scriptum, quod ego Buzko de Vgezd residens in Masscowicz matura prehabita deliberacione parique vxoris mee omniumque amicorum meorum et heredum consilio et assensu vendidi duas sexa- genas census siue pensionis super omnibus bonis meis, quecunque in villa Vgezd uel alibi 10 vbicunque habere dinoscor, perpetuis temporibus per me aut heredes meos aut dictorum bonorum possessorem seu possessores dandas et soluendas honorabili viro domino Henslino, fratrueli Peruschii in Budwais civis, pro viginti sexagenis grossorum denariorum Pragensium. Quem censum siue pensionem promisi et bona fide promitto annis singulis in duobus terminis subnotatis sine omni dolo et fraude prefato domino Henslino dare et persoluere et finaliter expedire, sci- 15 licet in festo sancti Georgij proxime venturo vnam sexagenam et in festo sancti Galli deinde continuo venturo vnam sexagenam census siue pensionis prefate. Pro cuius quidem census vendi- cione et eciam solucione petiui fratres meos dilectos infrascriptos, ut iidem fratres mei dicti census donacioni et vendicioni in predictis terminis tribuendi mei veri et legitimi sint disbrigatores. Nos igitur Vernherus, Walkunus et Brumo fratres germani de Vgezd promittimus bona nostra 20 fide coniuncta manu dictum censum annis singulis suo tempore, vt premittitur, tribuendum sepe- dicto Henslino aut eciam presentis litere possessori iuxta iura et consuetudines terre Bohemie disbrigare et omnimode libertare. Quod si non fecerimus, quod absit, et sepefatus dominus Henzlinus siue presentis litere possessor quodcunque dampnum in protraccione solucionis ipsius census perciperet seu percipere posset, videlicet si census quilibet post cuiuslibet termini lapsum 25 plenarie non persolueretur, totaliter restauretur et persoluatur, promittentes insuper nos disbriga- tores, quod vnus ex nobis, quicumque per dictum dominum Henzlinum seu presentis litere pos- sessorem super impedimento empcionis seu ipsius census solucionis moneretur, idem cum vno famulo et duobus equis in ciuitatem Budwais in hospicio sibi per prelibatum dominum Henslinum seu presentis litere possessorem demonstrato obstagium verum et debitum debebit obseruare. 30 Elapsis vero diebus xiiij continuis a dicto monicionis termino, prestito ipso obstagio uel non pre- stito, impedimentis quibuscunque in vendicione dicti census non sublatis aut censibus suis ter- minis plenariter nondum persolutis, extunc prefatus dominus Henzlinus siue presentis litere possessor plenam ac liberam habebit potestatem, nos et homines nostros atque eorum bona mo- bilia et immobilia arrestare, occupare et inpignorare tamdiu ac tociens, quousque prefato domino 35 Henzlino uel presentis litere possessori impedimentum, si quod in empcione census pateretur et census sibi retenti disbrigatur et plenarie persoluatur. Et si contra premissam seu premisso- rum quodlibet verbo aut facto nec opponeremus, quod mox in derogacionem nostre fidei et ho- noris essemus facturi. Licebit eciam me prefatum Buzconem siue heredes meos aut eciam dicto- rum bonorum possessorem, quandocunque potero seu poterint, alium censum in bonis ciuitatis 40 Budwais coniunctim uel diuisim, non tamen minus quam per vnam sexagenam, reemere, bona mea obligata et proscripta penitus redimendo. In cuius rei testimonium presentes literas nostras dedimus ei munimine sigillorum nostrorum proprium roboratas. Datum et actum feria iiij pro- xima ante festum sancti Mathei apostoli et ewangeliste anno domini millesimo trecentesimo octua- gesimo etc. 45
Strana 163
1380. 163 Gleichzeitige Abschrift auf Pergament in Archiv des b. Museums in Prag. Auf der Rückseite von einer Hand des XIV. Jahrhundertes: „Copia litere Buzconis de Vgezd.“ Darunter von einer Hand des XVI. Jahrhundertes die theilweise verblasste Bemerkung: „Tento kopiarz nalezi z Augezdu na plath do Budiego- wicz.....“. 289. 1380 April 4. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Wenzel einen dem Andreas Paczauer zu entrichtenden Jahreszins von einem halben Schock Sporer Prager Groschen auf seinem, zwischen den Häusern des Wenzel Kamerat und Peter Nepek ge- legenen Hause versichert habe. (Diesen Zins hat am 22. Februar 1461 Hanns Aufalletreu dem 10 S. Barbaraaltar in der Pfarrkirche geschenkt, damit jeden Freitag zu seinem und seiner Ver- wandten Seelenheil eine Messe von dem Kaplan des genannten Altars gelesen werde. Später besass das Haus, auf welchem dieser Zins haftete, ein Gutpek.) 1380 April 4. 5 Nos Wenceslaus judex, Pesoldus Gamerath, Cristannus carnifex, Vlricus Drätlini, Johlinus Campner, Vllinus sutor, Alblinus carnifex, Nicolaus Halb- 15 meister ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Wenceslaus calcariator, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum ac amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat, inter domos Wenceslai Gamerath et Petri Nepekonis sita et locata, mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per 20 eum uel dicte domus seu aree possessorem dandam et soluendam discreto viro domino Andree Paczaweri pro quinque sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Wenceslaus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo sancti Galli nunc proxime venturo quindecim grossos Pragensis monete census et in festo sancti Georij deinde continuo secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero 25 prefatus Wenceslaus.... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appen- dendum. Anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo, feria quarta ante Ostensionem Reli- quiarum. Original auf Pergament mit dem an einem Pergamentstreifen hängenden (etwas beschädigten) grossen Stadtsiegel in gewöhnlichem Wachs im B. St.-A. Nr. 60. Auf der Rückseite oben am Rande in der Mitte aus dem 30 XV. Jhdt. der Vermerk: „Guetpekch“ und die alte Bezeichnung „B“; ferner von späterer Hand die Notiz: „Istam literam cum censu dedit Hannus Aufalletrew pro altari sancte Barbare in ecclesia sancti Nicolai in Budweis, ita quod nunc et in futurum perpetue legatur per eundem cappellanum, qui fuerit, singulis septimanis feriis sextis vna missa et eius ac omnium suorum amicorum, parentum, viuorum et defunctorum, ad deum habet in eodem memoriam. Deuota est hec anno domini 1461 in Quadragesima“ [22. Februar]. 35 Alte Signatur: „Fasc: III N. Dep:“ — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 105 und im „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 83 unter den „Littere s. Barbare virginis“ sub lit. „B“ mit nachstehenden Beisätzen: „Respondet Gutpek cum predicta sua domo.“ „Iste census pertinet ad missam s[uperiorem] (ut supra).“ 290. 40 1380 Juni 7. [Prag]. — Der Kaplan des S. Johann-Altars in der Budweiser Pfarr- kirche und Johann, Pfarrer in Lipnitz, welche ihre Pfründen vertauschen wollen, bestellen den Wenzel Duras und den Nicolaus Rzisczwie zu ihren Vertretern bei der Durchführung dieser An- gelegenheit. 1380 Juni 7. Item die VII. mensis Junii hora quasi vesperorum dominus altarista altaris sancti 45 Johannis in Budueiss Wenceslaum Durass et Johannes, plebanus in Lipnicz, Nicolaum Rzisczwie [sic, Micztwie?] presentem procuratores suos constituerunt ad permu- 21*
1380. 163 Gleichzeitige Abschrift auf Pergament in Archiv des b. Museums in Prag. Auf der Rückseite von einer Hand des XIV. Jahrhundertes: „Copia litere Buzconis de Vgezd.“ Darunter von einer Hand des XVI. Jahrhundertes die theilweise verblasste Bemerkung: „Tento kopiarz nalezi z Augezdu na plath do Budiego- wicz.....“. 289. 1380 April 4. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Wenzel einen dem Andreas Paczauer zu entrichtenden Jahreszins von einem halben Schock Sporer Prager Groschen auf seinem, zwischen den Häusern des Wenzel Kamerat und Peter Nepek ge- legenen Hause versichert habe. (Diesen Zins hat am 22. Februar 1461 Hanns Aufalletreu dem 10 S. Barbaraaltar in der Pfarrkirche geschenkt, damit jeden Freitag zu seinem und seiner Ver- wandten Seelenheil eine Messe von dem Kaplan des genannten Altars gelesen werde. Später besass das Haus, auf welchem dieser Zins haftete, ein Gutpek.) 1380 April 4. 5 Nos Wenceslaus judex, Pesoldus Gamerath, Cristannus carnifex, Vlricus Drätlini, Johlinus Campner, Vllinus sutor, Alblinus carnifex, Nicolaus Halb- 15 meister ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Wenceslaus calcariator, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum ac amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat, inter domos Wenceslai Gamerath et Petri Nepekonis sita et locata, mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per 20 eum uel dicte domus seu aree possessorem dandam et soluendam discreto viro domino Andree Paczaweri pro quinque sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Wenceslaus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo sancti Galli nunc proxime venturo quindecim grossos Pragensis monete census et in festo sancti Georij deinde continuo secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero 25 prefatus Wenceslaus.... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appen- dendum. Anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo, feria quarta ante Ostensionem Reli- quiarum. Original auf Pergament mit dem an einem Pergamentstreifen hängenden (etwas beschädigten) grossen Stadtsiegel in gewöhnlichem Wachs im B. St.-A. Nr. 60. Auf der Rückseite oben am Rande in der Mitte aus dem 30 XV. Jhdt. der Vermerk: „Guetpekch“ und die alte Bezeichnung „B“; ferner von späterer Hand die Notiz: „Istam literam cum censu dedit Hannus Aufalletrew pro altari sancte Barbare in ecclesia sancti Nicolai in Budweis, ita quod nunc et in futurum perpetue legatur per eundem cappellanum, qui fuerit, singulis septimanis feriis sextis vna missa et eius ac omnium suorum amicorum, parentum, viuorum et defunctorum, ad deum habet in eodem memoriam. Deuota est hec anno domini 1461 in Quadragesima“ [22. Februar]. 35 Alte Signatur: „Fasc: III N. Dep:“ — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 105 und im „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 83 unter den „Littere s. Barbare virginis“ sub lit. „B“ mit nachstehenden Beisätzen: „Respondet Gutpek cum predicta sua domo.“ „Iste census pertinet ad missam s[uperiorem] (ut supra).“ 290. 40 1380 Juni 7. [Prag]. — Der Kaplan des S. Johann-Altars in der Budweiser Pfarr- kirche und Johann, Pfarrer in Lipnitz, welche ihre Pfründen vertauschen wollen, bestellen den Wenzel Duras und den Nicolaus Rzisczwie zu ihren Vertretern bei der Durchführung dieser An- gelegenheit. 1380 Juni 7. Item die VII. mensis Junii hora quasi vesperorum dominus altarista altaris sancti 45 Johannis in Budueiss Wenceslaum Durass et Johannes, plebanus in Lipnicz, Nicolaum Rzisczwie [sic, Micztwie?] presentem procuratores suos constituerunt ad permu- 21*
Strana 164
164 1380. 1380 Juni 7. tandum dicta beneficia et resignandum ex causa permutacionis etc., presentibus Nicolao presby- tero de Harauicz et Thoma de Praga clerico. Tadra: Acta judiciaria II, 20, nr. 101. 1380 Aug. 24. 291. 1380 August 24. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass 5 der Bürger Peter Dobroslaw einen der Budweiser Pfarrkirche abzuführenden Jahreszins von einem halben Schock Groschen auf seinem, zwischen den Häusern des Ulrich Knoll und des Stephan Faulfisch gelegenen Hause versichert habe. Dieser Zins ist zur Anschaffung des Weines für die Communicanten zu verwenden. (Das Haus, auf welchem der Zins haftete, gehörte später dem Spilhaibl. In der zweiten Hälfte des XV. Jahrhunderts war der Zins auf dem hinter der [Alt-10 städter] St. Procopskirche an der Moldau gelegenen Hof des Wenzel Saurichter, der früher einem Veit gehört hat, versichert.) Nos Wenceslaus judex, Pesoldus Gamerath, Cristannus carnifex, Johlinus Campner, Vllinus sutor, Alblinus carnifex, Nicolaus Halbmeister, Andreas Pyesker ceterique jurati in Budweis tenore presencium notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis 15 honestus vir Petrus Dobroslaw, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inha- bitat, inter domos Vle Knollonis et Stephani Faulfissij sita et locata, mediam sexa- genam census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel heredes suos uel dicte domus seu aree pos- sessorem dandam et soluendam ecclesie nostre parrochiali pro quinque sexagenis se rite, libere ac 20 legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Petrus et bona sua fide promittit annis singulis in festo Purificacionis Marie virginis indiuisim persoluere et finaliter exbrigare. Si vero pre- fatus Petrus..... Pro quo quidem censu emi et comparari debet vinum pro tota communi- tate communicancium in ecclesia nostra parrochiali antedicta. In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Datum et actum anno domini millesimo trecen- 25 tesimo octuagesimo, feria sexta in die sancti Bartholomei etc. Original auf Pergament mit dem an einem Pergamentstreifen hängenden grossen Stadtsiegel in gewöhnli- chem Wachs im B. St.-A. Nr. 61. Auf der Rückseite der fast gleichzeitige Vermerk: „Petrus Dobroslaw me- diam sexagenam census pro vino communicantibus“ und die alte Bezeichnung "M“. Alte Signatur: „Fasc : III N. Dep:“ — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 36 mit nachstehenden Beisätzen: „Respondet Spilhaibl cum predicta sua domo“. „Respondet Wenceslaus Zaurichter cum curia sua retro sanctum Procopium circa flumen, que olim fuit Vitkonis curia, et vniuersa hereditate ad eandem pertinente, videlicet agris et pratis.“ 30 1380 Octb. 18. 292. 1380 October 18. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass 35 der Bürger Hans Perl einen Jahreszins von einem Schock Prager Groschen, von welchem dem Sacristan der Budweiser Pfarrkirche vierzig Groschen für die von demselben für das Seelenheil der Elisabeth und des Johann Champner abzuhaltenden Andachten, und dem Glöckner daselbst für das Geläute zwanzig Groschen zu geben sind, auf seinem zwischen den Häusern des Peter Hof- leich und des Mathias Raumschissel gelegenen Hause versichert habe. (Vordem haftete dieser 40 Zins auf der als „Werd“ bezeichneten Wiese des Nicolaus Kutrer.) Nos Wenczeslaus judex, Cristannus carnifex, Vlricus Dratlini, Pesoldus Ga- merath, Vlricus sutor, Michael Chalanecz, Alblinus carnifex, Andreas Piesker ce- terique jurati ciues in Budweis recognoscimus tenore presencium vniuersis, quod constitutus coram nobis
164 1380. 1380 Juni 7. tandum dicta beneficia et resignandum ex causa permutacionis etc., presentibus Nicolao presby- tero de Harauicz et Thoma de Praga clerico. Tadra: Acta judiciaria II, 20, nr. 101. 1380 Aug. 24. 291. 1380 August 24. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass 5 der Bürger Peter Dobroslaw einen der Budweiser Pfarrkirche abzuführenden Jahreszins von einem halben Schock Groschen auf seinem, zwischen den Häusern des Ulrich Knoll und des Stephan Faulfisch gelegenen Hause versichert habe. Dieser Zins ist zur Anschaffung des Weines für die Communicanten zu verwenden. (Das Haus, auf welchem der Zins haftete, gehörte später dem Spilhaibl. In der zweiten Hälfte des XV. Jahrhunderts war der Zins auf dem hinter der [Alt-10 städter] St. Procopskirche an der Moldau gelegenen Hof des Wenzel Saurichter, der früher einem Veit gehört hat, versichert.) Nos Wenceslaus judex, Pesoldus Gamerath, Cristannus carnifex, Johlinus Campner, Vllinus sutor, Alblinus carnifex, Nicolaus Halbmeister, Andreas Pyesker ceterique jurati in Budweis tenore presencium notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis 15 honestus vir Petrus Dobroslaw, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inha- bitat, inter domos Vle Knollonis et Stephani Faulfissij sita et locata, mediam sexa- genam census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel heredes suos uel dicte domus seu aree pos- sessorem dandam et soluendam ecclesie nostre parrochiali pro quinque sexagenis se rite, libere ac 20 legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Petrus et bona sua fide promittit annis singulis in festo Purificacionis Marie virginis indiuisim persoluere et finaliter exbrigare. Si vero pre- fatus Petrus..... Pro quo quidem censu emi et comparari debet vinum pro tota communi- tate communicancium in ecclesia nostra parrochiali antedicta. In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Datum et actum anno domini millesimo trecen- 25 tesimo octuagesimo, feria sexta in die sancti Bartholomei etc. Original auf Pergament mit dem an einem Pergamentstreifen hängenden grossen Stadtsiegel in gewöhnli- chem Wachs im B. St.-A. Nr. 61. Auf der Rückseite der fast gleichzeitige Vermerk: „Petrus Dobroslaw me- diam sexagenam census pro vino communicantibus“ und die alte Bezeichnung "M“. Alte Signatur: „Fasc : III N. Dep:“ — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 36 mit nachstehenden Beisätzen: „Respondet Spilhaibl cum predicta sua domo“. „Respondet Wenceslaus Zaurichter cum curia sua retro sanctum Procopium circa flumen, que olim fuit Vitkonis curia, et vniuersa hereditate ad eandem pertinente, videlicet agris et pratis.“ 30 1380 Octb. 18. 292. 1380 October 18. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass 35 der Bürger Hans Perl einen Jahreszins von einem Schock Prager Groschen, von welchem dem Sacristan der Budweiser Pfarrkirche vierzig Groschen für die von demselben für das Seelenheil der Elisabeth und des Johann Champner abzuhaltenden Andachten, und dem Glöckner daselbst für das Geläute zwanzig Groschen zu geben sind, auf seinem zwischen den Häusern des Peter Hof- leich und des Mathias Raumschissel gelegenen Hause versichert habe. (Vordem haftete dieser 40 Zins auf der als „Werd“ bezeichneten Wiese des Nicolaus Kutrer.) Nos Wenczeslaus judex, Cristannus carnifex, Vlricus Dratlini, Pesoldus Ga- merath, Vlricus sutor, Michael Chalanecz, Alblinus carnifex, Andreas Piesker ce- terique jurati ciues in Budweis recognoscimus tenore presencium vniuersis, quod constitutus coram nobis
Strana 165
1380. 165 honestus vir Hanussius Perl, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua, qua inhabitat, inter do- mos Petri Hofleich et Mathie Rawmschissel sitam et locatam vnam sexagenam gros- sorum Pragensis monete census seu pensionis perpetuis temporibus per eum uel heredes suos uel dicte domus pos- 5 sessorem dandam et soluendam sacristano ecclesie nostre parrochialis et campanatori ibi- dim, scilicet sacristano quadraginta grossos et campanatori viginti grossos, se rite, libere ac legittime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Hanussius et bona sua voluntate promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo sancti Georgij nunc proxime venturo mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census et in festo sancti Galli deinde continuo 10 secuturo similiter mediam sexagenam grossorum census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Hanussius..... Pro quo quidem censu prefatus sacristanus, qui pro tempore fuerit, tenebitur cottidie collec- tam dicere in Salue Regina, quod singulis diebus decantatur serotino tempore pro remedio ani- marum Elyzabeth Champnerisse et Johlini Champneri et predecessorum eorundem. Et campanator, qui pro tempore fuerit, tenebitur pulsare ad Salve Regina antedictum. In cuius 15 rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Datum anno domini mille- simo trecentesimo octoagesimo in die sancti Luce Ewangeliste. 1380 Oct. 18. Original auf Pergament, das durch Feuchtigkeit und Wurmfrass etwas gelitten hat, im B. St.-A. Nr. 62. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Hanussius Perl vnam sexagenam sacristano et campanatori racione Salue Regina Campne- 20 risse, prius super prato Werd Nicolai Kutrer.“ und die alte Bezeichnung „B“, ferner von späterer Hand die Nummern „Nr. 18“ und „Nr. 9“. Alte Signatur: „Fasc: III N. Dep:“. Das Siegel fehlt. — Eingetragen im „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 31 unter den „Lit- tere sacristani" sub lit. „b“. 293. 25 1380 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Fleischhauer Andreas Tybulter einen Jahreszins von einem halben Schock Groschen, für welchen der Pfarrer jährlich ein Seelenamt zu halten hat, auf seinem in der Büttelgasse neben dem Hause des Maurers Wenzel gelegenen Hause versichert habe. (Später gehörte dieses Haus einem Bürger Namens Salzburger, von welchem die Haftung für den Zins dann auf einen Weishapel übergieng.) 1380. 30 35 Nos Wenceslaus judex, Pesoldus Gamerath, Cristannus carnifex etc. super Andream Tybulter carnificem et domo sua in vico preconis iuxta domo Wenceslai muratoris mediam sexagenam grossorum census. Pro quo singulis annis dominus pleba- nus vnum anniuersarium peragere tenetur. Anno domini Mecclxxx. Respondet Salczpurger cum predicta sua domo. (Respondet Weyshapel.) B. St.-A. „Zinsregister“ S. 47 und „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 9 (dem der letzte, eingeklam- merte Zusatz entnommen ist) unter den „Littere domini plebani“ sub lit. „O“. 294. 1380 o. TA. [Budweis.] — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der 40 Mälzer Jacob einen dem Altar des h. Johann d. T. bzw. der h. Katharina in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Jahreszins von einem halben Schock Groschen auf seinem, zwischen den Häusern des Fischers Hecht und des Mälzers Barchanetz gelegenen Hause versichert habe. (Dieses Haus gehörte später dem Fischer Laurenz, dann einem Bürger Namens Reichthuter; schliesslich überging die Haftung für den Zins auf einen Kürschner beim Strodenitzer Thor.) 1380.
1380. 165 honestus vir Hanussius Perl, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua, qua inhabitat, inter do- mos Petri Hofleich et Mathie Rawmschissel sitam et locatam vnam sexagenam gros- sorum Pragensis monete census seu pensionis perpetuis temporibus per eum uel heredes suos uel dicte domus pos- 5 sessorem dandam et soluendam sacristano ecclesie nostre parrochialis et campanatori ibi- dim, scilicet sacristano quadraginta grossos et campanatori viginti grossos, se rite, libere ac legittime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Hanussius et bona sua voluntate promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo sancti Georgij nunc proxime venturo mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census et in festo sancti Galli deinde continuo 10 secuturo similiter mediam sexagenam grossorum census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Hanussius..... Pro quo quidem censu prefatus sacristanus, qui pro tempore fuerit, tenebitur cottidie collec- tam dicere in Salue Regina, quod singulis diebus decantatur serotino tempore pro remedio ani- marum Elyzabeth Champnerisse et Johlini Champneri et predecessorum eorundem. Et campanator, qui pro tempore fuerit, tenebitur pulsare ad Salve Regina antedictum. In cuius 15 rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Datum anno domini mille- simo trecentesimo octoagesimo in die sancti Luce Ewangeliste. 1380 Oct. 18. Original auf Pergament, das durch Feuchtigkeit und Wurmfrass etwas gelitten hat, im B. St.-A. Nr. 62. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Hanussius Perl vnam sexagenam sacristano et campanatori racione Salue Regina Campne- 20 risse, prius super prato Werd Nicolai Kutrer.“ und die alte Bezeichnung „B“, ferner von späterer Hand die Nummern „Nr. 18“ und „Nr. 9“. Alte Signatur: „Fasc: III N. Dep:“. Das Siegel fehlt. — Eingetragen im „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 31 unter den „Lit- tere sacristani" sub lit. „b“. 293. 25 1380 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Fleischhauer Andreas Tybulter einen Jahreszins von einem halben Schock Groschen, für welchen der Pfarrer jährlich ein Seelenamt zu halten hat, auf seinem in der Büttelgasse neben dem Hause des Maurers Wenzel gelegenen Hause versichert habe. (Später gehörte dieses Haus einem Bürger Namens Salzburger, von welchem die Haftung für den Zins dann auf einen Weishapel übergieng.) 1380. 30 35 Nos Wenceslaus judex, Pesoldus Gamerath, Cristannus carnifex etc. super Andream Tybulter carnificem et domo sua in vico preconis iuxta domo Wenceslai muratoris mediam sexagenam grossorum census. Pro quo singulis annis dominus pleba- nus vnum anniuersarium peragere tenetur. Anno domini Mecclxxx. Respondet Salczpurger cum predicta sua domo. (Respondet Weyshapel.) B. St.-A. „Zinsregister“ S. 47 und „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 9 (dem der letzte, eingeklam- merte Zusatz entnommen ist) unter den „Littere domini plebani“ sub lit. „O“. 294. 1380 o. TA. [Budweis.] — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der 40 Mälzer Jacob einen dem Altar des h. Johann d. T. bzw. der h. Katharina in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Jahreszins von einem halben Schock Groschen auf seinem, zwischen den Häusern des Fischers Hecht und des Mälzers Barchanetz gelegenen Hause versichert habe. (Dieses Haus gehörte später dem Fischer Laurenz, dann einem Bürger Namens Reichthuter; schliesslich überging die Haftung für den Zins auf einen Kürschner beim Strodenitzer Thor.) 1380.
Strana 166
166 1380. 1380. Nos Wenceslaus judex, Pesoldus Camerath, Cristannus carnifex, Vlricus Dratlini etc. super Jacobum braseatorem et domo sua inter domos Hechtlini pistoris et Barchanecz braseatoris mediam sexagenam grossorum census. Anno domini Mecclxxx. Respondet Laurencius piscator cum predicta sua domo. (Respondet Reichthyter in eadem domo.) (Respondet pellifex circa portam Rosnensem.) B. St.-A. „Zinsregister“ S. 63 und „Lib. mem. dec. B. Budw. I“ S. 40 (dem die eingeklammerten Zusätze angehören) unter den „Littere s. Johannis Baptiste alias s. Katherine“ sub lit. „A“. 1380. 295. 1380 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Tho- 10 mas von Linz, der Sohn des Peter Ploner, einen dem Altar des h. Johann d. Täuf. bzw. der h. Katharina in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Jahreszins von einem halben Schock Groschen auf seinem zwischen den Höfen seines Vaters und des Wenzel Welfel gelegenen Hofe versichert habe. (Später hafteten für den Zins ein Knaissel, dann ein Kaiser aus Lins.) Nos Wenceslaus judex, Pesoldus Gamerath, Cristannus carnifex, Vlricus 15 Dratlini etc. super Thomlinum de Lincz, filium Petri Plonar, et curia sua cum medio laneo inter curias patris sui et Wenceslai filij Welflini mediam sexagenam grossorum census. Anno domini M'ccclxxx. Respondet (Knaissel.) (Respondet Chayser ibidem in Lincz.) 20 B. St.-A „Zinsregister“ S. 65 und „Lib. mem. dec. B. Budw. I,“ S. 42 (letzterem gehören die ein- geklammerten Zusätze an) unter den „Littere s. Johannis Baptiste alias s. Katherine“ sub lit. „G“. 1380. 296. 1380 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bogner Thomas einen dem Altar des h. Johann des Täuf. bzw. der h. Katharina in der Bud-25 weiser Pfarrkirche gehörigen Jahreszins von einem halben Schock Groschen auf seinem, zwischen den Häusern der Martha und des Fleischhauers Mischka, gegenüber den Fleischbänken gelegenen Hause versichert habe. (Später gehörte das mit diesem Zins belastete Haus dem Bogner Marcus). Nos Wenceslaus judex, Pesoldus Gamerath, Cristannus carnifex, Vlricus Dratlini etc. super Thomam arcuficem et domo sua inter domos Marthe et Misskonis 30 carnificis ex opposito maccellorum mediam sexagenam grossorum census. Anno domini Mecclxxx. Respondet Marcus arcufex cum predicta sua domo. B. St.-A. „Zinsregister“ S. 66 und „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 43 unter den „Littere s. Jo- hannis Baptiste alias s. Katherine" sub lit. „M“. 35 1380. 297. 1380 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Egidius Haushan einen dem S. Maria-Magdalena-Altar in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Jahreszins von einem halben Schock Groschen auf seinem an der Stadtmauer nächst dem Hause des Gresl gelegenen Eckhause sichergestellt habe. (Später haftete für den Zins der junge 40 Haushan, dann der Tuchmacher Peter.)
166 1380. 1380. Nos Wenceslaus judex, Pesoldus Camerath, Cristannus carnifex, Vlricus Dratlini etc. super Jacobum braseatorem et domo sua inter domos Hechtlini pistoris et Barchanecz braseatoris mediam sexagenam grossorum census. Anno domini Mecclxxx. Respondet Laurencius piscator cum predicta sua domo. (Respondet Reichthyter in eadem domo.) (Respondet pellifex circa portam Rosnensem.) B. St.-A. „Zinsregister“ S. 63 und „Lib. mem. dec. B. Budw. I“ S. 40 (dem die eingeklammerten Zusätze angehören) unter den „Littere s. Johannis Baptiste alias s. Katherine“ sub lit. „A“. 1380. 295. 1380 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Tho- 10 mas von Linz, der Sohn des Peter Ploner, einen dem Altar des h. Johann d. Täuf. bzw. der h. Katharina in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Jahreszins von einem halben Schock Groschen auf seinem zwischen den Höfen seines Vaters und des Wenzel Welfel gelegenen Hofe versichert habe. (Später hafteten für den Zins ein Knaissel, dann ein Kaiser aus Lins.) Nos Wenceslaus judex, Pesoldus Gamerath, Cristannus carnifex, Vlricus 15 Dratlini etc. super Thomlinum de Lincz, filium Petri Plonar, et curia sua cum medio laneo inter curias patris sui et Wenceslai filij Welflini mediam sexagenam grossorum census. Anno domini M'ccclxxx. Respondet (Knaissel.) (Respondet Chayser ibidem in Lincz.) 20 B. St.-A „Zinsregister“ S. 65 und „Lib. mem. dec. B. Budw. I,“ S. 42 (letzterem gehören die ein- geklammerten Zusätze an) unter den „Littere s. Johannis Baptiste alias s. Katherine“ sub lit. „G“. 1380. 296. 1380 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bogner Thomas einen dem Altar des h. Johann des Täuf. bzw. der h. Katharina in der Bud-25 weiser Pfarrkirche gehörigen Jahreszins von einem halben Schock Groschen auf seinem, zwischen den Häusern der Martha und des Fleischhauers Mischka, gegenüber den Fleischbänken gelegenen Hause versichert habe. (Später gehörte das mit diesem Zins belastete Haus dem Bogner Marcus). Nos Wenceslaus judex, Pesoldus Gamerath, Cristannus carnifex, Vlricus Dratlini etc. super Thomam arcuficem et domo sua inter domos Marthe et Misskonis 30 carnificis ex opposito maccellorum mediam sexagenam grossorum census. Anno domini Mecclxxx. Respondet Marcus arcufex cum predicta sua domo. B. St.-A. „Zinsregister“ S. 66 und „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 43 unter den „Littere s. Jo- hannis Baptiste alias s. Katherine" sub lit. „M“. 35 1380. 297. 1380 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Egidius Haushan einen dem S. Maria-Magdalena-Altar in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Jahreszins von einem halben Schock Groschen auf seinem an der Stadtmauer nächst dem Hause des Gresl gelegenen Eckhause sichergestellt habe. (Später haftete für den Zins der junge 40 Haushan, dann der Tuchmacher Peter.)
Strana 167
1380. 167 Nos Wenceslaus judex, Vlricus Dratlini, Johlinus Champner, Andreas Piesker super Gilkonem Havshan et domo sua aciali iuxta murum ciuitatis circa domum Greslini mediam sexagenam grossorum. Anno M'ccC"lxxx°. Respondet Hawshan iuuenis. [Von späterer Hand :] Respondet Petrus thu[ch]macher. 1380. B. St.-A. „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 71 unter „Littere Marie Magdalene“ sub lit. „O“. 298. 1380 o. TA. [Budweis]. — Hans Sporenkes erklärt vor dem Budweiser Stadtrichter, dass die Mauer, welche er zwischen seiner Stube und der des Johann habe aufführen lassen, so lange 10 unangetastet bleiben soll, als dies Johanns Wille wäre. 1380. A° 1380. Sub Wenceslao judice discretus vir Henslinus Sporenkes fassus est, murum, quem inter stubam suam et stubam Johlini munivit, quod eundem debet inviolatum retinere, quamdiu voluntas Johlini existit. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 5, nr. 49. 15 299. 1380 o. TA. [Budweis]. — Der Wollweber Christian Flugl bekennt vor dem Bürger- meister der Stadt Budweis, dem Fleischhauer Christian, dass er der Tochter des Hertl zwei Schock Groschen schuldig sei, und verpfändet für diese Summe sein Haus. 1380. 1380. Coram Cristanno carnifice, pro tunc magistro civium, constitutus Cristannus 20 lanifex Flugl fassus est, honestae puellae filiae Hertlini duas sexagenas grossorum se rite et legaliter teneri et obligari. Pro qua quidem pecunia persolvenda domum suam et aream con- scripsit et obligavit taliter, quod quandocunque ipsa prefata puella suas pecunias habere voluerit, quod tunc ipse Cristannus sibi eas reddere debet. Ebenda fol. 5, nr. 50. 25 300. 1380 o. TA. [Budweis]. — Der Bürger Johann und dessen Gattin Osla bekennen vor dem Bürgermeister, dass sie dem Hamerl von Netolitz drei Schock Groschen schuldig seien. 1380. 1380. Sub Domlino vectore, magistro civium, constitutus Johlinus et uxor sua Osla fassi sunt, discreto viro Hamerlino de Notalicz in tribus sexagenis grossorum se jure et 30 legitime obligari. Ebenda fol. 5, nr. 51. 301. 1380 o. TA. [Budweis]. — Die gewählten Schiedleute schlichten einen Streit zwischen einem gewissen Donic und dem Goldschmied Johann gütlich dahin, dass Donic dem Johann fünf 35 Schock Groschen zu zahlen schuldig sei. 1380. 1380. Sub Domlino vectore, magistro civium, constituti arbitri inter Doniconem et Johlinum aurifabrum, qui dissensionem ipsorum amicabiliter composuerunt et talem inter ipsos fecerunt ordinationem: Donico debet Johlino dare quinque sex fsic] sexagenas grossorum. Ebenda fol. 5, nr. 52.
1380. 167 Nos Wenceslaus judex, Vlricus Dratlini, Johlinus Champner, Andreas Piesker super Gilkonem Havshan et domo sua aciali iuxta murum ciuitatis circa domum Greslini mediam sexagenam grossorum. Anno M'ccC"lxxx°. Respondet Hawshan iuuenis. [Von späterer Hand :] Respondet Petrus thu[ch]macher. 1380. B. St.-A. „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 71 unter „Littere Marie Magdalene“ sub lit. „O“. 298. 1380 o. TA. [Budweis]. — Hans Sporenkes erklärt vor dem Budweiser Stadtrichter, dass die Mauer, welche er zwischen seiner Stube und der des Johann habe aufführen lassen, so lange 10 unangetastet bleiben soll, als dies Johanns Wille wäre. 1380. A° 1380. Sub Wenceslao judice discretus vir Henslinus Sporenkes fassus est, murum, quem inter stubam suam et stubam Johlini munivit, quod eundem debet inviolatum retinere, quamdiu voluntas Johlini existit. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 5, nr. 49. 15 299. 1380 o. TA. [Budweis]. — Der Wollweber Christian Flugl bekennt vor dem Bürger- meister der Stadt Budweis, dem Fleischhauer Christian, dass er der Tochter des Hertl zwei Schock Groschen schuldig sei, und verpfändet für diese Summe sein Haus. 1380. 1380. Coram Cristanno carnifice, pro tunc magistro civium, constitutus Cristannus 20 lanifex Flugl fassus est, honestae puellae filiae Hertlini duas sexagenas grossorum se rite et legaliter teneri et obligari. Pro qua quidem pecunia persolvenda domum suam et aream con- scripsit et obligavit taliter, quod quandocunque ipsa prefata puella suas pecunias habere voluerit, quod tunc ipse Cristannus sibi eas reddere debet. Ebenda fol. 5, nr. 50. 25 300. 1380 o. TA. [Budweis]. — Der Bürger Johann und dessen Gattin Osla bekennen vor dem Bürgermeister, dass sie dem Hamerl von Netolitz drei Schock Groschen schuldig seien. 1380. 1380. Sub Domlino vectore, magistro civium, constitutus Johlinus et uxor sua Osla fassi sunt, discreto viro Hamerlino de Notalicz in tribus sexagenis grossorum se jure et 30 legitime obligari. Ebenda fol. 5, nr. 51. 301. 1380 o. TA. [Budweis]. — Die gewählten Schiedleute schlichten einen Streit zwischen einem gewissen Donic und dem Goldschmied Johann gütlich dahin, dass Donic dem Johann fünf 35 Schock Groschen zu zahlen schuldig sei. 1380. 1380. Sub Domlino vectore, magistro civium, constituti arbitri inter Doniconem et Johlinum aurifabrum, qui dissensionem ipsorum amicabiliter composuerunt et talem inter ipsos fecerunt ordinationem: Donico debet Johlino dare quinque sex fsic] sexagenas grossorum. Ebenda fol. 5, nr. 52.
Strana 168
168 1380. 302. 1380. 1380 o. TA. [Budweis]. — Der Bürger Guteisen bekennt vor dem Bürgermeister der Stadt Budweis, dass weder er noch seine Erben ein Anrecht auf den beweglichen Besitz des Heckl hätten. 1380. Sub Domlino magistro ciuium constitutus Guteysen recognovit, quod ad bona 5 Hecklini mobilia ipse neque ipsius haeredes aliquam impetitionem debent habere. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 5, nr. 53. 303. 1380. 1380 o. TA. [Budweis]. — Der Bürger Hans Champner I?] bekennt vor dem Bürger- meister der Stadt Budweis, weder auf den Besitz der Söhne des Schusters Nicolaus noch auf ihr 10 Erbtheil ein Anrecht zu besitzen. 1380. Sub Domlino magistro civium Henslinus Champner [?]*) fassus est, ad bona puerorum Nicolai sutoris neque ad illorum portionem aliquam jurisdictionem habere. Ebenda fol. 5, nr. 54. 304. 15 1380. — Die Mitglieder des abgetretenen Rathes der Stadt Budweis 1380 o. TA. [Budweis]. Stephan Weiss, Dietl Sdislini, Simon Kaltschmidt, Michael Chalanetz, der Fleischhauer Christian und Nicolaus Halbmeister, bekennen vor dem Bürgermeister Pesold Kamerad, dass während ihrer Amtszeit der Bürger Hermann Schutter von einem Aycher wegen eines Pferdes belangt worden sei, dass aber Schutter sich gerechtfertigt und Aycher den Process verloren habe. 20 1380. Sub Pesoldo Gamerad magistro civium venientes discreti jurati antiqui, sci- licet Stephanus Weyss, Dietlinus Sdislini, Symon Caltsmid, Michael Chalanecz. Cristanus carnifex, Nicolaus Halpmaister recognoscentes, quod Aycher coram ipsis Hermannum Schutterum pro quodam equo impetivisset; tunc ipse Schutter cum suis responsionibus et probationibus fuit juste et legitime justifcatus et Aycher suam causam tota- 25 liter et omnimode deperdidit et amisit. Ebenda fol. 5, nr. 55. 305. 1380. 1380 o. TA. [Budweis]. — Vor dem Bürgermeister der Stadt Budweis Pesold Kamerad bekennt Anderl, der Sohn des Jandl, dass er das Wasser, welches von seinen Dächern in den Hof 30 des Johann von Sobieslau abfliesst, ohne Schaden des letzteren abzuleiten verpflichtet sei. 1380. Sub eodem Pesoldo [Gamerad, magistro civium,] constitutus Anderlinus Jandlini recognovit et fassus est, [quod] omnem aquam de tectis suis in curiam Johlini de Sobieslaw cadentem absque dampno et dispendio illius Johlini educere habet et debebit. Ebenda fol. 5', nr. 56. 35 *) Bei Pingas steht „Choroplinuul.“
168 1380. 302. 1380. 1380 o. TA. [Budweis]. — Der Bürger Guteisen bekennt vor dem Bürgermeister der Stadt Budweis, dass weder er noch seine Erben ein Anrecht auf den beweglichen Besitz des Heckl hätten. 1380. Sub Domlino magistro ciuium constitutus Guteysen recognovit, quod ad bona 5 Hecklini mobilia ipse neque ipsius haeredes aliquam impetitionem debent habere. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 5, nr. 53. 303. 1380. 1380 o. TA. [Budweis]. — Der Bürger Hans Champner I?] bekennt vor dem Bürger- meister der Stadt Budweis, weder auf den Besitz der Söhne des Schusters Nicolaus noch auf ihr 10 Erbtheil ein Anrecht zu besitzen. 1380. Sub Domlino magistro civium Henslinus Champner [?]*) fassus est, ad bona puerorum Nicolai sutoris neque ad illorum portionem aliquam jurisdictionem habere. Ebenda fol. 5, nr. 54. 304. 15 1380. — Die Mitglieder des abgetretenen Rathes der Stadt Budweis 1380 o. TA. [Budweis]. Stephan Weiss, Dietl Sdislini, Simon Kaltschmidt, Michael Chalanetz, der Fleischhauer Christian und Nicolaus Halbmeister, bekennen vor dem Bürgermeister Pesold Kamerad, dass während ihrer Amtszeit der Bürger Hermann Schutter von einem Aycher wegen eines Pferdes belangt worden sei, dass aber Schutter sich gerechtfertigt und Aycher den Process verloren habe. 20 1380. Sub Pesoldo Gamerad magistro civium venientes discreti jurati antiqui, sci- licet Stephanus Weyss, Dietlinus Sdislini, Symon Caltsmid, Michael Chalanecz. Cristanus carnifex, Nicolaus Halpmaister recognoscentes, quod Aycher coram ipsis Hermannum Schutterum pro quodam equo impetivisset; tunc ipse Schutter cum suis responsionibus et probationibus fuit juste et legitime justifcatus et Aycher suam causam tota- 25 liter et omnimode deperdidit et amisit. Ebenda fol. 5, nr. 55. 305. 1380. 1380 o. TA. [Budweis]. — Vor dem Bürgermeister der Stadt Budweis Pesold Kamerad bekennt Anderl, der Sohn des Jandl, dass er das Wasser, welches von seinen Dächern in den Hof 30 des Johann von Sobieslau abfliesst, ohne Schaden des letzteren abzuleiten verpflichtet sei. 1380. Sub eodem Pesoldo [Gamerad, magistro civium,] constitutus Anderlinus Jandlini recognovit et fassus est, [quod] omnem aquam de tectis suis in curiam Johlini de Sobieslaw cadentem absque dampno et dispendio illius Johlini educere habet et debebit. Ebenda fol. 5', nr. 56. 35 *) Bei Pingas steht „Choroplinuul.“
Strana 169
1380. 169 306. 1380 o. TA. [Budweis]. — Der Bürger Johann von Sobieslau bekennt vor dem Bürger- meister der Stadt Budweis Pesold Kamerad, dass seine obere Mauer, auf welche Anderl, der Sohn des Jandl, Ansprüche erhoben hat, ganz diesem gehöre. 1380. 5 1380. Sub eodem Pesoldo [Gamerad, magistro civium,] constitutus discretus vir Johlinus de Sobieslaw recognovit et fassus est, quod murus suus superior inter ipsum et Anderlinum praetendentem totus sit Anderlini Jandlini. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 5°, nr. 57. 10 307. 1380 o. TA. [Budweis]. — Heinrich von Lischau bekennt vor dem Bürgermeister der 1880. Stadt Budweis, cinem Kříž fünf Schock Prager Groschen schuldig zu sein. 1380. Sub Ulrico sutore, pro tunc magistro civium, constitutus discretus vir Haind- linus de Lissow fassus est, cuidam Krzisoni in quinque sexagenis grossorum Pragensium se debitorem. 15 Ebenda fol. 5, nr. 58. 1380 o. TA. [Budweis]. — Der Bauer Wenzel Aiger bekennt vor dem Bürgermeister der Stadt Budweis, dem Friedl Meindl aus Brod drei Schock Groschen schuldig zu sein. 308. 1380. 1380. Sub eodem [Ulrico sutore] magistro civium fassus est providus vir Wenczli- 2o nus Aiger, civitatis accola, discreto viro Fridlino Meindlini de Brad in tribus sexagenis grossorum se debitorem. Ebenda fol. 5, nr. 59. 309. 1380 o. TA. [Budweis]. — Die Söhne der Schwester des Albl aus Linz bekennen vor 25 dem Bürgermeister der Stadt Budweis, dass sie kein Anrecht auf den Besitz des genannten Albl haben. 1380. 1380. Sub eodem [Ulrico sutore] magistro civium constituti discreti viri sororii Alb- lini de Linz recognoscentes, quia per ordinationem praefatorum virorum abrenunciantes, se quod ad [?quoad] bona Alblini de Linz nullam habere jurisdictionem. 30 Ebenda fol. 5, nr. 60. 310. 1380 o. TA. [Budweis]. — Heinrich Handlos bekennt sich vor dem Bürgermeister der 1380. Stadt Budweis als Schuldner des Wenzel und der Pinca von Netolitz. 1380. Sub eodem [Ulrico sutore, pro tunc magistro civium], constitutus Henricus 35 Hantloz [fassus est,] Wenclino et Pinca de Notalitz se debitorem. Ebenda fol. 5', nr. 61. 311. 1380 o. TA. [Budweis]. — In dem Streite zwischen dem Mälzer Symon und dem Hensl entscheiden die gewählten Schiedsleute dahin, dass das von dem Dache des Hensl ablaufende Wasser 40 seinen Abzug durch den Grund des Symon haben soll. 1380. I. 22
1380. 169 306. 1380 o. TA. [Budweis]. — Der Bürger Johann von Sobieslau bekennt vor dem Bürger- meister der Stadt Budweis Pesold Kamerad, dass seine obere Mauer, auf welche Anderl, der Sohn des Jandl, Ansprüche erhoben hat, ganz diesem gehöre. 1380. 5 1380. Sub eodem Pesoldo [Gamerad, magistro civium,] constitutus discretus vir Johlinus de Sobieslaw recognovit et fassus est, quod murus suus superior inter ipsum et Anderlinum praetendentem totus sit Anderlini Jandlini. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 5°, nr. 57. 10 307. 1380 o. TA. [Budweis]. — Heinrich von Lischau bekennt vor dem Bürgermeister der 1880. Stadt Budweis, cinem Kříž fünf Schock Prager Groschen schuldig zu sein. 1380. Sub Ulrico sutore, pro tunc magistro civium, constitutus discretus vir Haind- linus de Lissow fassus est, cuidam Krzisoni in quinque sexagenis grossorum Pragensium se debitorem. 15 Ebenda fol. 5, nr. 58. 1380 o. TA. [Budweis]. — Der Bauer Wenzel Aiger bekennt vor dem Bürgermeister der Stadt Budweis, dem Friedl Meindl aus Brod drei Schock Groschen schuldig zu sein. 308. 1380. 1380. Sub eodem [Ulrico sutore] magistro civium fassus est providus vir Wenczli- 2o nus Aiger, civitatis accola, discreto viro Fridlino Meindlini de Brad in tribus sexagenis grossorum se debitorem. Ebenda fol. 5, nr. 59. 309. 1380 o. TA. [Budweis]. — Die Söhne der Schwester des Albl aus Linz bekennen vor 25 dem Bürgermeister der Stadt Budweis, dass sie kein Anrecht auf den Besitz des genannten Albl haben. 1380. 1380. Sub eodem [Ulrico sutore] magistro civium constituti discreti viri sororii Alb- lini de Linz recognoscentes, quia per ordinationem praefatorum virorum abrenunciantes, se quod ad [?quoad] bona Alblini de Linz nullam habere jurisdictionem. 30 Ebenda fol. 5, nr. 60. 310. 1380 o. TA. [Budweis]. — Heinrich Handlos bekennt sich vor dem Bürgermeister der 1380. Stadt Budweis als Schuldner des Wenzel und der Pinca von Netolitz. 1380. Sub eodem [Ulrico sutore, pro tunc magistro civium], constitutus Henricus 35 Hantloz [fassus est,] Wenclino et Pinca de Notalitz se debitorem. Ebenda fol. 5', nr. 61. 311. 1380 o. TA. [Budweis]. — In dem Streite zwischen dem Mälzer Symon und dem Hensl entscheiden die gewählten Schiedsleute dahin, dass das von dem Dache des Hensl ablaufende Wasser 40 seinen Abzug durch den Grund des Symon haben soll. 1380. I. 22
Strana 170
170 1380. 1380. 1380. Sub eodem [Ulrico sutore, pro tunc magistro civium], discreti viri Stephanus Weyss, Alblinus pannifex et Olenberus [?Cleuber?], arbitri electi inter Symonem bra- seatorem et Henslinum, fassi sunt, quod aqua de tecto Henslini decurrens per aream Symo- nis debet exire. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 5°, nr. 62. 1380. 312. 1380 o. TA. [Budweis.] — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Merkl, der Richter von Wesseli, die Budweiser Judengemeinde über drei Schock Groschen quittirt habe, die ihm von der genannten Judengemeinde ausgezahlt worden seien, damit die Juden in Wesseli keinen Zoll zu entrichten brauchen. 10 1380. Wenceslaus judex, Michael Chalanecz, pro tunc magister civium, et caeteri jurati cives in Budways recognoscunt, quod discretus vir Merklinus, judex in Wessel, pacavit et persolvit [?] communitati Judaeorum Budwicensium tres sexagenas grossorum, quas ab ipsis reciperet, quod ipsi Judaei thelonium in Wessel non solverent neque darent. Ebenda fol. 55, nr. 63. 15 1380. 313. 1380 o. TA. [Budweis]. — Die Gattin des Hutmachers Mendl bekennt vor dem Bürger- meister der Stadt Budweis, dass sie und ihr abwesender Mann der Frau Marsata 25 ſ?] Gro- schen schuldig scien. 1380. Sub Andrea Pyesker, magistro civium, uxor Mendlini pilleatoris fassa est, 2o post recessionem sui mariti honestae matronae Marsatonissae in vxxx [sic] grossis [se] et suum maritum teneri et debitorem obligari. Ebenda fol. 5', nr. 64. 1380. 314. 1380 o. TA. [Budweis]. — Dominica, die Witwe nach dem Leinweber Fridl, bekennt vor 25 dem Bürgermeister der Stadt Budweis, dass sie ihr Haus dem Hensl verkauft habe. 1380. Coram eodem [Andrea Pyesker, magistro civium,] constituta Dominica [?]*), relicta Fridlini linificis, Henslino domum suam fassa est se vendidisse. Ebenda fol. 5', nr. 65. 1380. 315. 1380 o. TA. [Budweis]. — Vor dem Bürgermeister der Stadt Budweis wird festgestellt, dass der Betrag von einem Schock Groschen, welcher dem nach dem Fischer Pilzner hinterbliebe- nen Waisenkinde gehört, auf einem Hause und Garten in Strodenitz in erster Hypothek versi- chert sei. Auf demselben Hause und Garten haftet dann noch ein einem Jacob gehöriges halbes Schock Groschen. 30 35 1380. Sub Ulrico Dratlini, magistro civium, quidam orphanus Pilzneri**) piscatoris primo et principaliter prae omnibus aliis primus habet unam sexagenam grossorum super horto et domo***), quam habet in Stradonicz; et Cuba habet in dicto horto et domo me- diam sexagenam. Ebenda fol. 6, nr. 66. 40 *) Bei Pingas steht: „Dinnica." **) Bei Pingas steht: „Pilzneis". **) Hier ist offenbar der Name des Besitzers des Hauses ausgelassen.
170 1380. 1380. 1380. Sub eodem [Ulrico sutore, pro tunc magistro civium], discreti viri Stephanus Weyss, Alblinus pannifex et Olenberus [?Cleuber?], arbitri electi inter Symonem bra- seatorem et Henslinum, fassi sunt, quod aqua de tecto Henslini decurrens per aream Symo- nis debet exire. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 5°, nr. 62. 1380. 312. 1380 o. TA. [Budweis.] — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Merkl, der Richter von Wesseli, die Budweiser Judengemeinde über drei Schock Groschen quittirt habe, die ihm von der genannten Judengemeinde ausgezahlt worden seien, damit die Juden in Wesseli keinen Zoll zu entrichten brauchen. 10 1380. Wenceslaus judex, Michael Chalanecz, pro tunc magister civium, et caeteri jurati cives in Budways recognoscunt, quod discretus vir Merklinus, judex in Wessel, pacavit et persolvit [?] communitati Judaeorum Budwicensium tres sexagenas grossorum, quas ab ipsis reciperet, quod ipsi Judaei thelonium in Wessel non solverent neque darent. Ebenda fol. 55, nr. 63. 15 1380. 313. 1380 o. TA. [Budweis]. — Die Gattin des Hutmachers Mendl bekennt vor dem Bürger- meister der Stadt Budweis, dass sie und ihr abwesender Mann der Frau Marsata 25 ſ?] Gro- schen schuldig scien. 1380. Sub Andrea Pyesker, magistro civium, uxor Mendlini pilleatoris fassa est, 2o post recessionem sui mariti honestae matronae Marsatonissae in vxxx [sic] grossis [se] et suum maritum teneri et debitorem obligari. Ebenda fol. 5', nr. 64. 1380. 314. 1380 o. TA. [Budweis]. — Dominica, die Witwe nach dem Leinweber Fridl, bekennt vor 25 dem Bürgermeister der Stadt Budweis, dass sie ihr Haus dem Hensl verkauft habe. 1380. Coram eodem [Andrea Pyesker, magistro civium,] constituta Dominica [?]*), relicta Fridlini linificis, Henslino domum suam fassa est se vendidisse. Ebenda fol. 5', nr. 65. 1380. 315. 1380 o. TA. [Budweis]. — Vor dem Bürgermeister der Stadt Budweis wird festgestellt, dass der Betrag von einem Schock Groschen, welcher dem nach dem Fischer Pilzner hinterbliebe- nen Waisenkinde gehört, auf einem Hause und Garten in Strodenitz in erster Hypothek versi- chert sei. Auf demselben Hause und Garten haftet dann noch ein einem Jacob gehöriges halbes Schock Groschen. 30 35 1380. Sub Ulrico Dratlini, magistro civium, quidam orphanus Pilzneri**) piscatoris primo et principaliter prae omnibus aliis primus habet unam sexagenam grossorum super horto et domo***), quam habet in Stradonicz; et Cuba habet in dicto horto et domo me- diam sexagenam. Ebenda fol. 6, nr. 66. 40 *) Bei Pingas steht: „Dinnica." **) Bei Pingas steht: „Pilzneis". **) Hier ist offenbar der Name des Besitzers des Hauses ausgelassen.
Strana 171
1380. 171 316. 1380 o. TA. [Budweis]. — Der Bauer Martin Rapl bekennt vor dem Budweiser Stadt- 1380. richter, dass er der Jüdin Mussl vier Schock Prager Groschen schuldig sei. 1380. Sub Wenceslao judice constitutus Martinus Raplini, accola civitatis, fassus 5 est, Musslinae Judeae se debitorem in quatuor sexagenis grossorum denariorum Pra- gensium. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 6, nr. 67. 317. 1380 o. TA. [Budweis]. — Der Bauer Passl bekennt, dass er dem Albl ein halbes Schock 1380. 10 Groschen schuldig sei. 1380. Item Passlinus colonus recognovit Alblino in media sexagena se obligatum. Ebenda fol. 6, nr. 68. 318. 1380 o. TA. [Budweis]. — Der Gärber Wenzel bekennt vor dem Richter der Stadt Bud- 1880. 15 weis, dem Paul Herusch und dessen Gattin ein halbes Schock Groschen schuldig zu sein. 1380. Sub eodem Wenceslao judice Waclab cerdo fassus est, discreto viro Paulo Herussii et uxori suae in dimidia sexagena grossorum se legitime obligatum. Ebenda fol. 6, nr. 69. 319. 20 1380 o. TA. [Budweis]. — Der Bader Friz bekennt vor dem Bürgermeister der Stadt Budweis, dass er zum Seelenheil des Fridl Randl und dessen Gattin Anna in seinem Bade den Armen an den Quatemberzeiten je ein Bad zu verabreichen habe. 1380. 1380. Sub Pesoldo Camerad, magistro civium, constitutus Frizo balneator fassus est, super balneo suo et in eo quatuor balnea pro pauperibus, scilicet in singulis quatuor 25 temporibus unum balneum, perpetuis temporibus faciendum pro anima Fridlini Randlini, Annae ipsius uxoris atque ipsorum praedecessorum se vendidisse. Ebenda fol. 6, nr. 70. 320. 1380 o. TA. [Budweis]. — Peralmus [? von Sliben, der Sohn des Hermann von Sliben, so bekennt vor dem Bürgermeister der Stadt Budweis, dass er keine Ansprüche auf den Besitz des Fleischhauers Christian erhebe. 1380. 1380. Sub Pesoldo [Camerad, magistro civium,] constitutus Peralmus [?] de Sli- ben, genitus Hermanni de Sliben, fassus est, quod ad bona Christani carnificis pro bonis Hermanni de Sliben nunquam nullam impetitionem neque repettendi jurisdictionem 35 debet habere. Ebenda fol. 6, nr. 71. 22*
1380. 171 316. 1380 o. TA. [Budweis]. — Der Bauer Martin Rapl bekennt vor dem Budweiser Stadt- 1380. richter, dass er der Jüdin Mussl vier Schock Prager Groschen schuldig sei. 1380. Sub Wenceslao judice constitutus Martinus Raplini, accola civitatis, fassus 5 est, Musslinae Judeae se debitorem in quatuor sexagenis grossorum denariorum Pra- gensium. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 6, nr. 67. 317. 1380 o. TA. [Budweis]. — Der Bauer Passl bekennt, dass er dem Albl ein halbes Schock 1380. 10 Groschen schuldig sei. 1380. Item Passlinus colonus recognovit Alblino in media sexagena se obligatum. Ebenda fol. 6, nr. 68. 318. 1380 o. TA. [Budweis]. — Der Gärber Wenzel bekennt vor dem Richter der Stadt Bud- 1880. 15 weis, dem Paul Herusch und dessen Gattin ein halbes Schock Groschen schuldig zu sein. 1380. Sub eodem Wenceslao judice Waclab cerdo fassus est, discreto viro Paulo Herussii et uxori suae in dimidia sexagena grossorum se legitime obligatum. Ebenda fol. 6, nr. 69. 319. 20 1380 o. TA. [Budweis]. — Der Bader Friz bekennt vor dem Bürgermeister der Stadt Budweis, dass er zum Seelenheil des Fridl Randl und dessen Gattin Anna in seinem Bade den Armen an den Quatemberzeiten je ein Bad zu verabreichen habe. 1380. 1380. Sub Pesoldo Camerad, magistro civium, constitutus Frizo balneator fassus est, super balneo suo et in eo quatuor balnea pro pauperibus, scilicet in singulis quatuor 25 temporibus unum balneum, perpetuis temporibus faciendum pro anima Fridlini Randlini, Annae ipsius uxoris atque ipsorum praedecessorum se vendidisse. Ebenda fol. 6, nr. 70. 320. 1380 o. TA. [Budweis]. — Peralmus [? von Sliben, der Sohn des Hermann von Sliben, so bekennt vor dem Bürgermeister der Stadt Budweis, dass er keine Ansprüche auf den Besitz des Fleischhauers Christian erhebe. 1380. 1380. Sub Pesoldo [Camerad, magistro civium,] constitutus Peralmus [?] de Sli- ben, genitus Hermanni de Sliben, fassus est, quod ad bona Christani carnificis pro bonis Hermanni de Sliben nunquam nullam impetitionem neque repettendi jurisdictionem 35 debet habere. Ebenda fol. 6, nr. 71. 22*
Strana 172
172 1380—1381. 321. 1380. 1380 o. TA. [Prag]. — Unter den an der Juristen-Facultät der Prager Uni- versität im Jahre 1380 von Nicolaus natus Wenceslai dicti Gauner de Praga, vicerector anni 1380, Inscribirten befindet sich auch ein Andreas Michaelis de Budweys. Monum. hist. univ. Car. Ferd. Pragensis. Tom. II: Album seu Matricula facultatis juridicae 5 universitatis Pragensis ab ao. Chr. 1372 usque ad a. 1418. Pars I, 35. (Natio Boemorum). 1380—81. 322. 1380—1381. — Pileus de Prata, Cardinal tituli s. Praxedis, Erzbischof von Ravenna, verleiht allen jenen, welche die Kirche des Budweiser Dominicaner-Klosters an bestimmten Fest- tagen besuchen, einen hundertvierzigtägigen Ablass. 10 Pileus, Cardinal tituli s. Praxedis, in dem dritten Jahr des Pabstthumbs Vrbani des Sechsten allen, so besagte Kirchen (Vnser Frawen zu Budweiss) in denen Festen der Geburth, Auferstehung, Himmelfahrt Christi, Pfingsten, Dreyfaltigkeit, Corporis Christi, in allen Festtägen vnser Frawen, Aposteln, vier Kirchen-Lehrern, der Patronen vnd an dem Tag der Kirchweyhung besuchen, verleyhet für jedesmal hundert viertzig Tag Ablass. 15 Schichellius: „Puteus aquarum viventium (1665) S. 78. [Riga:] „Erneuerter alter Gnaden-Brunn“ (1767) S. 32—33. 1380—81. 323. 1380—1381. — Unter den Priestern der Deutschordenskirche S. Benedict in Prag wird in den Jahren 1380—1381 ein Mathias von Budweis angeführt. 20 Tomek: „Dějepis města Prahy“ V, 210. — Derselbe „frater Mathias vicarius ecclesie s. Benedicti in Praga“ fungirt am 14. und 26. November 1380 als Vertreter vor dem Prager Consistorialgericht. Tadra: „Acta judiciaria“ II, 64, nr. 408 und 68, nr. 443. 1381 Januar 4. 324. 1381 Januar 4. [Prag]. — Der zu dem Altar des h. Johann d. Täuf. und der h. Katha- 25 rina in der Budweiser Pfarrkirche präsentirte Priester Nicolaus genannt Wrbitze bestellt den Cor- rector des Clerus Jacob und den Clericer Beda zu seinen Vertretern zur Erwirkung der Bestäti- gung in dieser Pfründe. Item die qua supra [sexta feria ante Epiphaniam domini, die IV. mensis Januarii] Nico- laus dictus Wrbicze presentatus ad altare sanctorum Johannis Baptiste et Katherine 30 in ecclesia in Budways fecit suum procuratorem dominum Jacobum, correctorem cleri, et Be- dam clericum ad petendum munus confirmacionis etc. Tadra: Acta judiciaria II, 77, ur. 4. 325. 1381 Februar 16. o. OA. — Diepold und Seifried von Schönfeld beurkunden, dass sie dem 35 1381 Febr. 16. Dominicaner-Kloster zu Budweis zwanzig Schock Prager Groschen schuldig seien. Nouerint vniuersi presentem literam inspecturi seu eciam audituri, quod nos Dypoldus et Sayfridus de Senfeld recongnoscimus coram vniuersis et singulis, quod religiosis viris et fratribus ordinis Praedicatorum monasterii Beate Virginis in Budways veri et iusti debiti debemus et tenemur viginti sexagenas grossorum Pragensis monete racione testamenti. Quam 40 quidem pecuniam promittimus et bona fide manu congregata in simul nostra compromisimus, in festo sancti Micahelis proxime venturo eandem pecuniam fratribus prefatis ex integro persoluere
172 1380—1381. 321. 1380. 1380 o. TA. [Prag]. — Unter den an der Juristen-Facultät der Prager Uni- versität im Jahre 1380 von Nicolaus natus Wenceslai dicti Gauner de Praga, vicerector anni 1380, Inscribirten befindet sich auch ein Andreas Michaelis de Budweys. Monum. hist. univ. Car. Ferd. Pragensis. Tom. II: Album seu Matricula facultatis juridicae 5 universitatis Pragensis ab ao. Chr. 1372 usque ad a. 1418. Pars I, 35. (Natio Boemorum). 1380—81. 322. 1380—1381. — Pileus de Prata, Cardinal tituli s. Praxedis, Erzbischof von Ravenna, verleiht allen jenen, welche die Kirche des Budweiser Dominicaner-Klosters an bestimmten Fest- tagen besuchen, einen hundertvierzigtägigen Ablass. 10 Pileus, Cardinal tituli s. Praxedis, in dem dritten Jahr des Pabstthumbs Vrbani des Sechsten allen, so besagte Kirchen (Vnser Frawen zu Budweiss) in denen Festen der Geburth, Auferstehung, Himmelfahrt Christi, Pfingsten, Dreyfaltigkeit, Corporis Christi, in allen Festtägen vnser Frawen, Aposteln, vier Kirchen-Lehrern, der Patronen vnd an dem Tag der Kirchweyhung besuchen, verleyhet für jedesmal hundert viertzig Tag Ablass. 15 Schichellius: „Puteus aquarum viventium (1665) S. 78. [Riga:] „Erneuerter alter Gnaden-Brunn“ (1767) S. 32—33. 1380—81. 323. 1380—1381. — Unter den Priestern der Deutschordenskirche S. Benedict in Prag wird in den Jahren 1380—1381 ein Mathias von Budweis angeführt. 20 Tomek: „Dějepis města Prahy“ V, 210. — Derselbe „frater Mathias vicarius ecclesie s. Benedicti in Praga“ fungirt am 14. und 26. November 1380 als Vertreter vor dem Prager Consistorialgericht. Tadra: „Acta judiciaria“ II, 64, nr. 408 und 68, nr. 443. 1381 Januar 4. 324. 1381 Januar 4. [Prag]. — Der zu dem Altar des h. Johann d. Täuf. und der h. Katha- 25 rina in der Budweiser Pfarrkirche präsentirte Priester Nicolaus genannt Wrbitze bestellt den Cor- rector des Clerus Jacob und den Clericer Beda zu seinen Vertretern zur Erwirkung der Bestäti- gung in dieser Pfründe. Item die qua supra [sexta feria ante Epiphaniam domini, die IV. mensis Januarii] Nico- laus dictus Wrbicze presentatus ad altare sanctorum Johannis Baptiste et Katherine 30 in ecclesia in Budways fecit suum procuratorem dominum Jacobum, correctorem cleri, et Be- dam clericum ad petendum munus confirmacionis etc. Tadra: Acta judiciaria II, 77, ur. 4. 325. 1381 Februar 16. o. OA. — Diepold und Seifried von Schönfeld beurkunden, dass sie dem 35 1381 Febr. 16. Dominicaner-Kloster zu Budweis zwanzig Schock Prager Groschen schuldig seien. Nouerint vniuersi presentem literam inspecturi seu eciam audituri, quod nos Dypoldus et Sayfridus de Senfeld recongnoscimus coram vniuersis et singulis, quod religiosis viris et fratribus ordinis Praedicatorum monasterii Beate Virginis in Budways veri et iusti debiti debemus et tenemur viginti sexagenas grossorum Pragensis monete racione testamenti. Quam 40 quidem pecuniam promittimus et bona fide manu congregata in simul nostra compromisimus, in festo sancti Micahelis proxime venturo eandem pecuniam fratribus prefatis ex integro persoluere
Strana 173
1381. 173 et presentare. Et si quid deperiret in aliquo altero istorum, quod absit, per mortem seu alio quouis modo, tunc semper alius remanens tenetur satisfacere sine fraude et ad plenum, alias post festum prenominatum prior et fratres monasterii sepefati debebunt et poterint ipsos uel ipsum quemcumque ipsorum monere, infestare et perturbare*) omni eo modo et loco, quo nobis seculare 5 uel spirituale ins invenerit uel concessum fuerit per legislatorem uel rectorem. In quorum omnium robur et firmamentum sigilla nostra propria duximus huic cedule appendenda anno domini mille- simo trecentesimo lxxxj° sabbato post Valentini. 1381 Febr. 16. Original auf Pergament im Archiv des b. Museums in Prag. Auf der Rückseite von einer Hand des XV. Jahrhunderts die Bemerkung: „Vacat omnino“ und darunter „1381“. Seitwärts die Signatur: „D 18.“ aus dem 10 XVII. Jahrhundert. An Pergamentstreifen hängen zwei Siegel in gewöhnlichem Wachs: 1. In einem dreieckigen Schilde eine schräglinks gestellte Rone mit je drei Asten auf beiden Seiten. Umschrift in Majuskeln: „S . DIPOLDI . DE -SCHENFELD“. — 2. Das die Mitte des Siegels einnehmende, unten abgerundete Schild enthält ebenfalls die dreiästige Rone nur in entgegengesetzter (schrägrechter) Stellung; Umschrift undeutlich. 326. 1381 März 8. Wyschehrad. — Der Priester der Olmützer Diöcese Jacobus Hermanni, Kaplan des Pfarrers zu St. Leonhart zu Prag, bringt auf Verlangen des Clericers der Olmützer Diöcese Jacobus de Budwitz als Procurators des Goldenkroner Klosters dem Wyschehra- der Propste Wilhelm die Citation des päpstlichen Auditors zur Kenntnis. Unter den Zeugen, welche diesem Akte in der Wohnung des Propstes beiwohnten, wird in dem hierüber aufgenomme- 20 nen Notariatsinstrumente ein Hanco de Butweiz, clericus Pragensis diocesis, genannt. 15 1381 März 8. Pangerl: „Urkundenbuch des Cistercienserstiftes Goldenkron“. S. 162—165. 327. 1381 März 29. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Gärber Chundl einen dem Altar der h. Maria Magdalena, Martha und Lazarus in der Budweiser 25 Pfarrkirche gehörigen Jahreszins von zwölf Prager Groschen auf seinem in der Büttelgasse zwischen den Häusern des Gärbers Watzek und des Steinmetzen Hensl gelegenen Hause versichert habe. 1381 März 29. Nos Wenceslaus judex, Vlricus Drätlini, Jöhlinus Champnêr, Andreas Pyeskêr, Cristannus carnifex, Pesoldus Gamerath, Nicolaus Halbmeister, Thöm- linus vector ceterique jurati ciues in Budwayss tenore presencium notumfacimus vniuersis, quod con- 30 stitutus coram nobis discretus vir Chûndlinus cerdo, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat, in vico preconis inter domos Waczkonis cerdonis et Henslini lapi- cide sita et locata, duodecim grossos Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus et aree possessorem dandos et soluendos altari beatorum Marie Magdalene, 35 Marthe et Lazari in ecclesia nostra parrochiali et ipsius capellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro duabus sexagenis se rite, libere ac legittime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Chündlinus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis termiuis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo sancti Galli sex grossos Pragensis monete census et in festo sancti Georgij similiter sex grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Chündlinus..... In cuius rei testimonium 40 sinillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo octoagesimo primo, feria sexta ante dominicam, qua cantatur Judica me etc. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 63 mit dem grossen Stadtsiegel an einem Pergamentstreifen, der von einer ähnlichen Urkunde herrührt, da er auf der Innenseite die Worte enthält: „sua fide promittit annis sin- *) Im Original „pertuburare."
1381. 173 et presentare. Et si quid deperiret in aliquo altero istorum, quod absit, per mortem seu alio quouis modo, tunc semper alius remanens tenetur satisfacere sine fraude et ad plenum, alias post festum prenominatum prior et fratres monasterii sepefati debebunt et poterint ipsos uel ipsum quemcumque ipsorum monere, infestare et perturbare*) omni eo modo et loco, quo nobis seculare 5 uel spirituale ins invenerit uel concessum fuerit per legislatorem uel rectorem. In quorum omnium robur et firmamentum sigilla nostra propria duximus huic cedule appendenda anno domini mille- simo trecentesimo lxxxj° sabbato post Valentini. 1381 Febr. 16. Original auf Pergament im Archiv des b. Museums in Prag. Auf der Rückseite von einer Hand des XV. Jahrhunderts die Bemerkung: „Vacat omnino“ und darunter „1381“. Seitwärts die Signatur: „D 18.“ aus dem 10 XVII. Jahrhundert. An Pergamentstreifen hängen zwei Siegel in gewöhnlichem Wachs: 1. In einem dreieckigen Schilde eine schräglinks gestellte Rone mit je drei Asten auf beiden Seiten. Umschrift in Majuskeln: „S . DIPOLDI . DE -SCHENFELD“. — 2. Das die Mitte des Siegels einnehmende, unten abgerundete Schild enthält ebenfalls die dreiästige Rone nur in entgegengesetzter (schrägrechter) Stellung; Umschrift undeutlich. 326. 1381 März 8. Wyschehrad. — Der Priester der Olmützer Diöcese Jacobus Hermanni, Kaplan des Pfarrers zu St. Leonhart zu Prag, bringt auf Verlangen des Clericers der Olmützer Diöcese Jacobus de Budwitz als Procurators des Goldenkroner Klosters dem Wyschehra- der Propste Wilhelm die Citation des päpstlichen Auditors zur Kenntnis. Unter den Zeugen, welche diesem Akte in der Wohnung des Propstes beiwohnten, wird in dem hierüber aufgenomme- 20 nen Notariatsinstrumente ein Hanco de Butweiz, clericus Pragensis diocesis, genannt. 15 1381 März 8. Pangerl: „Urkundenbuch des Cistercienserstiftes Goldenkron“. S. 162—165. 327. 1381 März 29. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Gärber Chundl einen dem Altar der h. Maria Magdalena, Martha und Lazarus in der Budweiser 25 Pfarrkirche gehörigen Jahreszins von zwölf Prager Groschen auf seinem in der Büttelgasse zwischen den Häusern des Gärbers Watzek und des Steinmetzen Hensl gelegenen Hause versichert habe. 1381 März 29. Nos Wenceslaus judex, Vlricus Drätlini, Jöhlinus Champnêr, Andreas Pyeskêr, Cristannus carnifex, Pesoldus Gamerath, Nicolaus Halbmeister, Thöm- linus vector ceterique jurati ciues in Budwayss tenore presencium notumfacimus vniuersis, quod con- 30 stitutus coram nobis discretus vir Chûndlinus cerdo, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat, in vico preconis inter domos Waczkonis cerdonis et Henslini lapi- cide sita et locata, duodecim grossos Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus et aree possessorem dandos et soluendos altari beatorum Marie Magdalene, 35 Marthe et Lazari in ecclesia nostra parrochiali et ipsius capellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro duabus sexagenis se rite, libere ac legittime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Chündlinus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis termiuis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo sancti Galli sex grossos Pragensis monete census et in festo sancti Georgij similiter sex grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Chündlinus..... In cuius rei testimonium 40 sinillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo octoagesimo primo, feria sexta ante dominicam, qua cantatur Judica me etc. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 63 mit dem grossen Stadtsiegel an einem Pergamentstreifen, der von einer ähnlichen Urkunde herrührt, da er auf der Innenseite die Worte enthält: „sua fide promittit annis sin- *) Im Original „pertuburare."
Strana 174
174 1381. gulis in duobus subnotatis terminis ..... secuturo“. Auf der Rückseite der Urkunde der gleichzeitige Vermerk: „xij grossi super Chundlino cerdone altari Marie Magdalene“ und die alte Bezeichnung „C“. Alte Signatur: „Fasc : IIII N. Dep:“. — Eingetragen im „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 67 unter den „Littere Marie Magda- lene" sub lit. „C“. 328. 1381 Juli 4. 1381 Juli 4. Krummau. — Die Herren Peter und Johann von Rosenberg befehlen allen ihren Burggrafen, Richtern, Förstern und sonstigen Beamten, den Budweisern nicht hinderlich zu sein, sondern sie vielmehr zu unterstützen, wenn diese Unterthanen der Herren von Rosenberg mit Salz auf verbotenen Wegen antreffen und sie verhaften. Petrus et Johannes de Rosenberg vobis burgrauiis, judicibus, forestariis ceterisque 10 officialibus nostris tenore presenti precipimus vniuersis, vt, si ciues Buduicenses quempiam ex hominibus nostris cum sale per vias inconsuetas equitantem arrestare seu inpignorare contigerit, quod eos in eo non impediatis sed pocius quantum poteritis promoveatis, sicut nostram in hiis grauem cupitis indignacionem euitare. Datum Crumpnaw die sancti Procopii anno lxxxj. B. St.-A. Eine Abschrift befindet sich in einem Vidimus mehrerer Budweiser Privilegien ddo. Budweis 15 13. Juni 1481, dann in dem „Rothen Buch“ fol. 11. Eine čechische Übersetzung findet sich auf einem grossen Pergamentblatte des B. St.-A. Nr. 29, welches auch noch Übersetzungen der Privilegien ddo. 1351 Mai 4. Budweis, 1358 Februar 7. Prag, 1378 Mai 25. Prag, 1393 Januar 11. Bettlern und 1410 Juni 20. Prag enthält. 329. 1381 August 22. Prag. — König Wenzel IV. verleiht den Budweisern die Halsgerichts- 20 1381 Aug. 22. barkcit im Budweiser Districte. Wenceslaus dei gracia Romanorum rex, semper augustus et Boemie rex. Judici, juratis et ciuibus ciuitatis nostre in Budweys, fidelibus dilectis, graciam suam et omne bonum. De vestre fidei et circumspeccionis industria habentes presumpcionem indubiam fiducie singularis, vobis committimus officium justiciarie siue poprawe districtus vestri Budwicensis 25 vosque justiciarios siue poprawczones districtus eiusdem constituimus et ipsius districtus justicia- riorum siue poprawczonum numero presentibus aggregamus. Mandantes et precipientes camera- riis, czudariis, burggrauiis, viceburggrauiis ac omnibus aliis poprawczonibus regni nostri Boemie ipsorumque districtuum, ciuitatum et locorum habitatoribus et incolis nostris fidelibus, quatenus vos in officio predicte poprawe et eius exercicio quomodolibet non impediant nec impediri permit- 30 tant per quempiam, sed pocius efficaciter manu teneant, defensent et ad requisicionem vestri vobis fideliter assistant faciantque vobis de omnibus juribus, graciis et honoribus, que ad prefatum offi- cium spectare noscuntur, plenarie responderi. Presencium sub regie*) majestatis nostre sigillo testimonio litterarum. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo primo, In- diccione quarta, xi° Kalendas Septembris, regnorum nostrorum Boemie anno decimo nono, Roma- 35 norum vero sexto. [Auf dem Umbug:] De mandato regis, preposito Lubucensi referente, Conradus episcopus Lubicensis. [Auf der Rückseite]: R[egistrata.] Johannes Lust. Original auf Pergament in der Széchenyi'schen Landesbibliothek des Ungarischen Nationalmuseums zu Budapest. Auf der Rückseite des Pergamentstreifens, an welchem das wohlerhaltene grosse Majestätsiegel mit dem Rücksiegel in rothem Wachs hängt, steht der Name „Budweis.“ Auf der Rückseite der Urkunde von einer 40 *) Im Original folgt hier noch „nostre.“
174 1381. gulis in duobus subnotatis terminis ..... secuturo“. Auf der Rückseite der Urkunde der gleichzeitige Vermerk: „xij grossi super Chundlino cerdone altari Marie Magdalene“ und die alte Bezeichnung „C“. Alte Signatur: „Fasc : IIII N. Dep:“. — Eingetragen im „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 67 unter den „Littere Marie Magda- lene" sub lit. „C“. 328. 1381 Juli 4. 1381 Juli 4. Krummau. — Die Herren Peter und Johann von Rosenberg befehlen allen ihren Burggrafen, Richtern, Förstern und sonstigen Beamten, den Budweisern nicht hinderlich zu sein, sondern sie vielmehr zu unterstützen, wenn diese Unterthanen der Herren von Rosenberg mit Salz auf verbotenen Wegen antreffen und sie verhaften. Petrus et Johannes de Rosenberg vobis burgrauiis, judicibus, forestariis ceterisque 10 officialibus nostris tenore presenti precipimus vniuersis, vt, si ciues Buduicenses quempiam ex hominibus nostris cum sale per vias inconsuetas equitantem arrestare seu inpignorare contigerit, quod eos in eo non impediatis sed pocius quantum poteritis promoveatis, sicut nostram in hiis grauem cupitis indignacionem euitare. Datum Crumpnaw die sancti Procopii anno lxxxj. B. St.-A. Eine Abschrift befindet sich in einem Vidimus mehrerer Budweiser Privilegien ddo. Budweis 15 13. Juni 1481, dann in dem „Rothen Buch“ fol. 11. Eine čechische Übersetzung findet sich auf einem grossen Pergamentblatte des B. St.-A. Nr. 29, welches auch noch Übersetzungen der Privilegien ddo. 1351 Mai 4. Budweis, 1358 Februar 7. Prag, 1378 Mai 25. Prag, 1393 Januar 11. Bettlern und 1410 Juni 20. Prag enthält. 329. 1381 August 22. Prag. — König Wenzel IV. verleiht den Budweisern die Halsgerichts- 20 1381 Aug. 22. barkcit im Budweiser Districte. Wenceslaus dei gracia Romanorum rex, semper augustus et Boemie rex. Judici, juratis et ciuibus ciuitatis nostre in Budweys, fidelibus dilectis, graciam suam et omne bonum. De vestre fidei et circumspeccionis industria habentes presumpcionem indubiam fiducie singularis, vobis committimus officium justiciarie siue poprawe districtus vestri Budwicensis 25 vosque justiciarios siue poprawczones districtus eiusdem constituimus et ipsius districtus justicia- riorum siue poprawczonum numero presentibus aggregamus. Mandantes et precipientes camera- riis, czudariis, burggrauiis, viceburggrauiis ac omnibus aliis poprawczonibus regni nostri Boemie ipsorumque districtuum, ciuitatum et locorum habitatoribus et incolis nostris fidelibus, quatenus vos in officio predicte poprawe et eius exercicio quomodolibet non impediant nec impediri permit- 30 tant per quempiam, sed pocius efficaciter manu teneant, defensent et ad requisicionem vestri vobis fideliter assistant faciantque vobis de omnibus juribus, graciis et honoribus, que ad prefatum offi- cium spectare noscuntur, plenarie responderi. Presencium sub regie*) majestatis nostre sigillo testimonio litterarum. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo primo, In- diccione quarta, xi° Kalendas Septembris, regnorum nostrorum Boemie anno decimo nono, Roma- 35 norum vero sexto. [Auf dem Umbug:] De mandato regis, preposito Lubucensi referente, Conradus episcopus Lubicensis. [Auf der Rückseite]: R[egistrata.] Johannes Lust. Original auf Pergament in der Széchenyi'schen Landesbibliothek des Ungarischen Nationalmuseums zu Budapest. Auf der Rückseite des Pergamentstreifens, an welchem das wohlerhaltene grosse Majestätsiegel mit dem Rücksiegel in rothem Wachs hängt, steht der Name „Budweis.“ Auf der Rückseite der Urkunde von einer 40 *) Im Original folgt hier noch „nostre.“
Strana 175
1381. 175 Hand des XV. Jahrhundertes der Vermerk: „Super jure poprawczonum officio“, darunter von einer Hand des XVII. Jahrhdts. die „Nr. 2“, aus welcher eine spätere Hand „30“ gemacht hat. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep.“ — Eine gleichzeitige Abschrift dieser Urkunde auf Pergament, welche gleichfalls aus dem B. St.-A. stammt, befindet sich im Archiv des b. Museums in Prag. Dieselbe enthält auf der Rückseite von einer Hand aus der ersten 5 Hälfte des XIX. Jahrhundertes die Bemerkung „Copia“ und die Signatur: „ad Fas. IIII N. Dep.“; auf der Vorder- seite steht in der unteren Ecke links von Erbens Hand der Vermerk: „Collatum cum originali in archivo Budiwoi- censi die 29. Junii 1845.“ — Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II, 736 nr. 573 (Regest). — Das gleiche Privilegium erhielten am selben Tage die Städte: Hohenmauth, Klattau, Kolin, Laun, Leitmeritz, Melnik, Mies und Pilsen. S. Čelakovský 1. c. S. 734—737, nr. 570—578. 1381 Aug. 22. 330. 1381 October 4. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Cunatl einen Zins von einem Schock Groschen, welcher Gertrud, der Witwe nach dem Bürger Perusch, und dessen Sohn, dem Priester Nicolaus, und nach deren Tode dem in der Pfarrkirche zu Budweis errichteten Dreifaltigkeits-Altare zu zahlen ist, auf seinem gegen Fellern 15 zu gelegenen Stetenhof versichert habe. (Vordem haftete dieser Zins auf dem Hause desselben Cunatl, später gehörte der Stetenhof, auf welchem der Zins versichert war, einem Woldner.) 10 1381 Oct. 4. 25 30 Nos Wenceslaus judex, Vlricus Dratlini, Cristannus carnifex, Pesoldus Ga- merath, Vlricus sutor, Michael Chalanecz, Alblinus carnifex, Andreas Pyesker ceterique jurati ciues in Budweis recognoscimus et fatemur vniuersis presentem literam inspecturis siue 20 eciam audituris, quod constitutus coram nobis honestus vir Chûnatlinus, nobis conciuis, recongnouit et fassus est, matura prehabita deliberacione pariterque amicorum suorum omnium ac heredum consilio et assensu super curia sua et area dicta Stetenhof versus villam Wrby sita et locata et super vniuersa hereditate ad eandem curiam pertinente vnam sexagenam census siue pensionis perpetuis tempo- ribus per eum seu heredes suos aut predicte curie et hereditatis possessorem dandam et soluendam honeste domine Gerusche, relicte Peruschij, et domino Nicolao presbitero, ipsius filio, pro decem se- xagenis grossorum Pragensium se rite, libere et legitime vendidisse. Quem censum siue pensionem prefatus Chunat- linus promisit bona sua fide singulis annis in duobus terminis subnotatis dare persoluere et finaliter expedire, vide- licet in festo sancti Georgij proxime venturo dimidiam sexagenam census et in festo sancti Galli deinde continuo sequenti similiter dimidiam sexagenam [census] siue pensionis supradicte. Si vero dictus Chunatlinus..... Addicientens nichilominus, quod post mortem amborum, tam domine Gerusche quam eciam domini Nicolai, filij ipsius, huiusmodi census perpetuis temporibus ad altare sancte Trinitatis in ecclesia nostra parrochiali erecto et fundato debet et debebit pertinere. Et quicunque pre- sentem literam de bona voluntate dictorum domine Gerusche aut filii eius domini Nicolai bona voluntate ha- buerit, eidem jus competit omnium premissorum. In cuius rei testimonium sigillum maius nostre ciuitatis huic litere 35 de certa nostra sciencia duximus appendendum. Datum anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo primo, feria sexta ipso die sancti Francisci confessoris. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 64. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Media sexa- gena altari sancte Trinitatis super curia Cunatlini, prius super d [om] o eiusdem“ und die alte Be- zeichnung „ff“. Alte Signatur: „Fasc. IIII N. Dep.“ Das Siegel fehlt. — Eingetragen im „Zinsregister“ 40 S. 112 und im „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 90 unter den „Littere sanctissime et indiuidue Trinitatis“ sub lit. „ff“ mit dem Zusatz: „Respondet Woldner cum predicta sua curia.“ 331. 1381 December 9. Budweis. — König Wenzel IV. in Budweis. Er gestattet dem 45 Boček von Podiebrad, zu Lebzeiten oder im Tode Vormünder seiner Söhne und Töchter, wie auch scines Vermögens zu bestellen. Datum Budweys anno domini millesimo trecentesimo octua- gesimo primo, die nona Decembris, regnorum nostrorum anno Boemie XIX°, Romanorum vero sexto. 1381 Dec. 9.
1381. 175 Hand des XV. Jahrhundertes der Vermerk: „Super jure poprawczonum officio“, darunter von einer Hand des XVII. Jahrhdts. die „Nr. 2“, aus welcher eine spätere Hand „30“ gemacht hat. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep.“ — Eine gleichzeitige Abschrift dieser Urkunde auf Pergament, welche gleichfalls aus dem B. St.-A. stammt, befindet sich im Archiv des b. Museums in Prag. Dieselbe enthält auf der Rückseite von einer Hand aus der ersten 5 Hälfte des XIX. Jahrhundertes die Bemerkung „Copia“ und die Signatur: „ad Fas. IIII N. Dep.“; auf der Vorder- seite steht in der unteren Ecke links von Erbens Hand der Vermerk: „Collatum cum originali in archivo Budiwoi- censi die 29. Junii 1845.“ — Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II, 736 nr. 573 (Regest). — Das gleiche Privilegium erhielten am selben Tage die Städte: Hohenmauth, Klattau, Kolin, Laun, Leitmeritz, Melnik, Mies und Pilsen. S. Čelakovský 1. c. S. 734—737, nr. 570—578. 1381 Aug. 22. 330. 1381 October 4. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Cunatl einen Zins von einem Schock Groschen, welcher Gertrud, der Witwe nach dem Bürger Perusch, und dessen Sohn, dem Priester Nicolaus, und nach deren Tode dem in der Pfarrkirche zu Budweis errichteten Dreifaltigkeits-Altare zu zahlen ist, auf seinem gegen Fellern 15 zu gelegenen Stetenhof versichert habe. (Vordem haftete dieser Zins auf dem Hause desselben Cunatl, später gehörte der Stetenhof, auf welchem der Zins versichert war, einem Woldner.) 10 1381 Oct. 4. 25 30 Nos Wenceslaus judex, Vlricus Dratlini, Cristannus carnifex, Pesoldus Ga- merath, Vlricus sutor, Michael Chalanecz, Alblinus carnifex, Andreas Pyesker ceterique jurati ciues in Budweis recognoscimus et fatemur vniuersis presentem literam inspecturis siue 20 eciam audituris, quod constitutus coram nobis honestus vir Chûnatlinus, nobis conciuis, recongnouit et fassus est, matura prehabita deliberacione pariterque amicorum suorum omnium ac heredum consilio et assensu super curia sua et area dicta Stetenhof versus villam Wrby sita et locata et super vniuersa hereditate ad eandem curiam pertinente vnam sexagenam census siue pensionis perpetuis tempo- ribus per eum seu heredes suos aut predicte curie et hereditatis possessorem dandam et soluendam honeste domine Gerusche, relicte Peruschij, et domino Nicolao presbitero, ipsius filio, pro decem se- xagenis grossorum Pragensium se rite, libere et legitime vendidisse. Quem censum siue pensionem prefatus Chunat- linus promisit bona sua fide singulis annis in duobus terminis subnotatis dare persoluere et finaliter expedire, vide- licet in festo sancti Georgij proxime venturo dimidiam sexagenam census et in festo sancti Galli deinde continuo sequenti similiter dimidiam sexagenam [census] siue pensionis supradicte. Si vero dictus Chunatlinus..... Addicientens nichilominus, quod post mortem amborum, tam domine Gerusche quam eciam domini Nicolai, filij ipsius, huiusmodi census perpetuis temporibus ad altare sancte Trinitatis in ecclesia nostra parrochiali erecto et fundato debet et debebit pertinere. Et quicunque pre- sentem literam de bona voluntate dictorum domine Gerusche aut filii eius domini Nicolai bona voluntate ha- buerit, eidem jus competit omnium premissorum. In cuius rei testimonium sigillum maius nostre ciuitatis huic litere 35 de certa nostra sciencia duximus appendendum. Datum anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo primo, feria sexta ipso die sancti Francisci confessoris. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 64. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Media sexa- gena altari sancte Trinitatis super curia Cunatlini, prius super d [om] o eiusdem“ und die alte Be- zeichnung „ff“. Alte Signatur: „Fasc. IIII N. Dep.“ Das Siegel fehlt. — Eingetragen im „Zinsregister“ 40 S. 112 und im „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 90 unter den „Littere sanctissime et indiuidue Trinitatis“ sub lit. „ff“ mit dem Zusatz: „Respondet Woldner cum predicta sua curia.“ 331. 1381 December 9. Budweis. — König Wenzel IV. in Budweis. Er gestattet dem 45 Boček von Podiebrad, zu Lebzeiten oder im Tode Vormünder seiner Söhne und Töchter, wie auch scines Vermögens zu bestellen. Datum Budweys anno domini millesimo trecentesimo octua- gesimo primo, die nona Decembris, regnorum nostrorum anno Boemie XIX°, Romanorum vero sexto. 1381 Dec. 9.
Strana 176
176 1381. 1381 Dec. 9. [Auf dem Umbug:] Ad mandatum domini regis referente domino Cussinkone Martinus scolasticus. [Auf der Rückseite:] „R[egistrata] Johannes Lust." Nach dem Original des ehemaligen Ölser Archivs, jetzt im kgl. preussischen Staatsarchive zu Breslau, ab- gedruckt von Emler im „Archiv Český“ XIV (1895) S. 514, nr. 26. 1381 Dec. 10. 332. 1381 December 10. Budweis. — Uber Bitten des Priors und des Conventes des Prediger- ordens zu Budweis verleiht der Prager Erzbischof Johann von Jenstein allen jenen, welche wahr- haft Busse thun und an bestimmten Tagen die Budweiser Klosterkirche besuchen, einen vierzig- tägigen Ablass. 10 Johannes dei gracia archiepiscopus Pragensis, appostolice sedis legatus, aule regie Romanorum cancellarius, vniuersis Christi fidelibus presentes literas inspecturis salutem in domino. Splendor paterne glorie, qui sua mundum illuminat ineffabili claritate, pia vota fidelium de clementissima ipsius maiestate sperancium, precipue pio fauore prosequitur, cum deuota ipso- rum humilitas sanctorum precibus et meritis adnuatur ac Christi fideles eo libencius ad deuocio- 15 nem confluunt, quo ibidem vberius dono celestis gracie conspexerint se refectos. Cum igitur dilecti nobis in Christo prior totusque conuentus fratrum Predicatorum de Budweis nostre Pragensis diocesis ad ecclesiam dicti sui conuentus specialem gerant deuocionem et affec- cionem, prout accepimus, nobisque humiliter supplicarunt, vt pro deuocione ipsorum augmentanda ipsam ecclesiam visitantibus spiritualia munera largiri dignaremur, nos dictis supplicacionibus 2o fauorabiliter annuentes de omnipotentis dei misericordia et beatorum Petri et Pauli appostolorum eius meritis et auctoritate predicta confisi, omnibus vere penitentibus et confessis, qui dictam ecclesiam in festiuitatibus domini nostri Jhesu Christi, videlicet Natiuitatis, Resurreccionis, Asscensionis, Penthecostes et Corporis Christi, ac singulis festis beate Marie virginis, sanctorum Appostolorum et Quatuor Doctorum nec non singulis festis patronorum et die dedicacionis ipsius 25 ecclesie deuote visitauerint, vel qui misse infrascripte de Beata Virgine*) in vigiliis Phasce inter- fuerint, quadraginta dies de iniunctis eis penitenciis dicta auctoritate in domino misericorditer relaxamus. In cuius rei testimonium presentes literas sigilli nostri appensione iussimus commu- niri. Datum et actum in Budweis anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo primo, die decima mensis Decembris. Original auf Pergament mit einem kleinen Bruchstück des erzbischöflichen Siegels in rothem Wachs an einem breiten Pergamentstreifen im Archive des b. Museums in Prag. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: Natiuitatis Resureccionis Christi Ascensionis Penthecostes Corporis Christi Singulis Beate Virginis Apostolorum Singulis Quatuor Doctorum Patronorum Dedicacionis Missa in vigilia Pasche. Anno domini 1381 Darüber von anderer Hand: „Johannes, archiepiscopus Pragensis, legatus“. Daneben die Signatur aus dem XVII. Jahrhunderte: „C. Nr. 7“. Darunter die Bezeichnung "M“. In festiuitatibus xl dies indultarum. 30 35 40 45 *) Im Original „Virginis“
176 1381. 1381 Dec. 9. [Auf dem Umbug:] Ad mandatum domini regis referente domino Cussinkone Martinus scolasticus. [Auf der Rückseite:] „R[egistrata] Johannes Lust." Nach dem Original des ehemaligen Ölser Archivs, jetzt im kgl. preussischen Staatsarchive zu Breslau, ab- gedruckt von Emler im „Archiv Český“ XIV (1895) S. 514, nr. 26. 1381 Dec. 10. 332. 1381 December 10. Budweis. — Uber Bitten des Priors und des Conventes des Prediger- ordens zu Budweis verleiht der Prager Erzbischof Johann von Jenstein allen jenen, welche wahr- haft Busse thun und an bestimmten Tagen die Budweiser Klosterkirche besuchen, einen vierzig- tägigen Ablass. 10 Johannes dei gracia archiepiscopus Pragensis, appostolice sedis legatus, aule regie Romanorum cancellarius, vniuersis Christi fidelibus presentes literas inspecturis salutem in domino. Splendor paterne glorie, qui sua mundum illuminat ineffabili claritate, pia vota fidelium de clementissima ipsius maiestate sperancium, precipue pio fauore prosequitur, cum deuota ipso- rum humilitas sanctorum precibus et meritis adnuatur ac Christi fideles eo libencius ad deuocio- 15 nem confluunt, quo ibidem vberius dono celestis gracie conspexerint se refectos. Cum igitur dilecti nobis in Christo prior totusque conuentus fratrum Predicatorum de Budweis nostre Pragensis diocesis ad ecclesiam dicti sui conuentus specialem gerant deuocionem et affec- cionem, prout accepimus, nobisque humiliter supplicarunt, vt pro deuocione ipsorum augmentanda ipsam ecclesiam visitantibus spiritualia munera largiri dignaremur, nos dictis supplicacionibus 2o fauorabiliter annuentes de omnipotentis dei misericordia et beatorum Petri et Pauli appostolorum eius meritis et auctoritate predicta confisi, omnibus vere penitentibus et confessis, qui dictam ecclesiam in festiuitatibus domini nostri Jhesu Christi, videlicet Natiuitatis, Resurreccionis, Asscensionis, Penthecostes et Corporis Christi, ac singulis festis beate Marie virginis, sanctorum Appostolorum et Quatuor Doctorum nec non singulis festis patronorum et die dedicacionis ipsius 25 ecclesie deuote visitauerint, vel qui misse infrascripte de Beata Virgine*) in vigiliis Phasce inter- fuerint, quadraginta dies de iniunctis eis penitenciis dicta auctoritate in domino misericorditer relaxamus. In cuius rei testimonium presentes literas sigilli nostri appensione iussimus commu- niri. Datum et actum in Budweis anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo primo, die decima mensis Decembris. Original auf Pergament mit einem kleinen Bruchstück des erzbischöflichen Siegels in rothem Wachs an einem breiten Pergamentstreifen im Archive des b. Museums in Prag. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: Natiuitatis Resureccionis Christi Ascensionis Penthecostes Corporis Christi Singulis Beate Virginis Apostolorum Singulis Quatuor Doctorum Patronorum Dedicacionis Missa in vigilia Pasche. Anno domini 1381 Darüber von anderer Hand: „Johannes, archiepiscopus Pragensis, legatus“. Daneben die Signatur aus dem XVII. Jahrhunderte: „C. Nr. 7“. Darunter die Bezeichnung "M“. In festiuitatibus xl dies indultarum. 30 35 40 45 *) Im Original „Virginis“
Strana 177
1381. 177 333. 1381 December 10. Cheinow [?7. — Mehrere Bischöfe, dann der Erzbischof von Prag, Johann von Jenstein, verleihen allen denjenigen, welche der goldenen Messe in der Budweiser Klosterkirche beiwohnen, jeder einen vierzigtägigen Ablass. 1381 Dec. 10. 5 Wie auch Anno 1381 Thomas Agriensis, Baradiensis, Paccamensis, Bosnensis, Kyemensis, Prussiae, Ratisbonensis, Gnesnensis, Nicopolensis, verleihet ein jeder absonderlich allen denjenigen [der güldenen Mess] Beiwohnenden vierzig Tag Ablass. Eben solches bestättiget und verleihet in dem bemeldten Jahr den 10. Decembris Jo� hannes Gensteinius auf seinem Schloss Chinow [?], Erzbischof der dritte zu Prag. 10 Schichellius: „Puteus aquarum viventium.“ (1665) S. 75. [Riga:] „Erneuerter alter Guaden-Brunn“ (1767) S. 29. 334. 1381 December 11. Budweis. — Cunrad von Krejg, des allerdurchleuchtigisten fürsten und herrn, herrn Wenczlawen, Romischen kunigs, zu allen czeiten merer des Reichs und 15 kunigs zu Beheim hofmeister, bekennt, dass er sein sloss, vesten und gut Lompnicz mit dem Könige gegen dessen vesten und slosse Lantstein und Wistricz getauscht habe und ver- spricht, das die egenant vesten und slosse Lantstein und Wistricz des egenant meines herrn des kunigs, seiner erben und nachkomen kunigen und der cronen doselbst zu iren noten in lantkrigen offen sein sullen ...... Und des zu urkunt habe ich egenant Cunrad Krejger 20 fur mich, mein erben und nachkomen mein insigel. Gotthard von Krejg, mein bruder, und Wolfhart Ungenad, mein oheim, di iren, und czu geczewgnuss die edeln herrn Henrich von der Duben, Scopfe]k genant, und Marquart von Poreschin auch ire insigel mit- sampt dem meinen durch meiner bete willen an diesen brief gehenget. Der geben ist czum Budwejs noch Cristes geburd dreiczenhundert jar dornach in dem ein und achczigisten jare, 25 des mitwochen vor sand Lucejen tage der heiligen jungfrawen. 1381 Dec. 11. Original auf Pergament mit fünf anhangenden Siegeln im kgl. böhm. Kronarchiv (jetzt in Landesarchiv zu Prag) Nr. invent. 345, Nr. reposit. 165. — Gedruckt im Anhang zu der Abhandlung „Landstein vom Jahre 1381 bis 1433“ von Jak. Stippel im Jahres-Bericht über das k. k. Staats-Obergymnasium Eger für das Schuljahr 1894—95“ S. 18—19. Inhaltsangabe bei Pelzel: „Lebensgesch. des Röm. u. Bohm. Königs Wenceslaus“ I. Theil 30 (1788), S. 112. 335. 1381 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Fleischhauer Nicolaus Kutrer einen dem Altaristen Johann bei der Budweiser Pfarrkirche ge- hörigen Zins [von drei Schock Groschen] auf seinem am Ringplatze neben dem Hause des Frelach 35 gelegenen Hause versichert habe. (Diese im Texte verstümmelte und mit einem falschen Siegel verschen gewesene Urkunde ist von dem Priester Maruschka bei den Juden verpfändet sund später cassirt] worden.) 1381. Nos Wenczesslaus judex, Cristanus carnifex, Johlinus Chamner, Temlinus aurifaber, Nicolaus Perusch, Andreas Hauglini, Paulus Heruschii, Vlricus de 40 Lomnicz ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium recognoscimus vniuersis, quod constitutus coram nobis discretus vir Nycolaus Kutrerus carnifex [nobis conciuis*], recognouit et fassus [est*], matura sua prehabita deliberacione parique vxoris sue omniumque suorum heredum et amicorum consilio et assensu super domo sua [et area*] iacente in circulo, qua inhabitat inter domos Frelach et [— — *) Die zwischen den Klammern stehenden Worte fehlen im Originale. 1. 23
1381. 177 333. 1381 December 10. Cheinow [?7. — Mehrere Bischöfe, dann der Erzbischof von Prag, Johann von Jenstein, verleihen allen denjenigen, welche der goldenen Messe in der Budweiser Klosterkirche beiwohnen, jeder einen vierzigtägigen Ablass. 1381 Dec. 10. 5 Wie auch Anno 1381 Thomas Agriensis, Baradiensis, Paccamensis, Bosnensis, Kyemensis, Prussiae, Ratisbonensis, Gnesnensis, Nicopolensis, verleihet ein jeder absonderlich allen denjenigen [der güldenen Mess] Beiwohnenden vierzig Tag Ablass. Eben solches bestättiget und verleihet in dem bemeldten Jahr den 10. Decembris Jo� hannes Gensteinius auf seinem Schloss Chinow [?], Erzbischof der dritte zu Prag. 10 Schichellius: „Puteus aquarum viventium.“ (1665) S. 75. [Riga:] „Erneuerter alter Guaden-Brunn“ (1767) S. 29. 334. 1381 December 11. Budweis. — Cunrad von Krejg, des allerdurchleuchtigisten fürsten und herrn, herrn Wenczlawen, Romischen kunigs, zu allen czeiten merer des Reichs und 15 kunigs zu Beheim hofmeister, bekennt, dass er sein sloss, vesten und gut Lompnicz mit dem Könige gegen dessen vesten und slosse Lantstein und Wistricz getauscht habe und ver- spricht, das die egenant vesten und slosse Lantstein und Wistricz des egenant meines herrn des kunigs, seiner erben und nachkomen kunigen und der cronen doselbst zu iren noten in lantkrigen offen sein sullen ...... Und des zu urkunt habe ich egenant Cunrad Krejger 20 fur mich, mein erben und nachkomen mein insigel. Gotthard von Krejg, mein bruder, und Wolfhart Ungenad, mein oheim, di iren, und czu geczewgnuss die edeln herrn Henrich von der Duben, Scopfe]k genant, und Marquart von Poreschin auch ire insigel mit- sampt dem meinen durch meiner bete willen an diesen brief gehenget. Der geben ist czum Budwejs noch Cristes geburd dreiczenhundert jar dornach in dem ein und achczigisten jare, 25 des mitwochen vor sand Lucejen tage der heiligen jungfrawen. 1381 Dec. 11. Original auf Pergament mit fünf anhangenden Siegeln im kgl. böhm. Kronarchiv (jetzt in Landesarchiv zu Prag) Nr. invent. 345, Nr. reposit. 165. — Gedruckt im Anhang zu der Abhandlung „Landstein vom Jahre 1381 bis 1433“ von Jak. Stippel im Jahres-Bericht über das k. k. Staats-Obergymnasium Eger für das Schuljahr 1894—95“ S. 18—19. Inhaltsangabe bei Pelzel: „Lebensgesch. des Röm. u. Bohm. Königs Wenceslaus“ I. Theil 30 (1788), S. 112. 335. 1381 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Fleischhauer Nicolaus Kutrer einen dem Altaristen Johann bei der Budweiser Pfarrkirche ge- hörigen Zins [von drei Schock Groschen] auf seinem am Ringplatze neben dem Hause des Frelach 35 gelegenen Hause versichert habe. (Diese im Texte verstümmelte und mit einem falschen Siegel verschen gewesene Urkunde ist von dem Priester Maruschka bei den Juden verpfändet sund später cassirt] worden.) 1381. Nos Wenczesslaus judex, Cristanus carnifex, Johlinus Chamner, Temlinus aurifaber, Nicolaus Perusch, Andreas Hauglini, Paulus Heruschii, Vlricus de 40 Lomnicz ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium recognoscimus vniuersis, quod constitutus coram nobis discretus vir Nycolaus Kutrerus carnifex [nobis conciuis*], recognouit et fassus [est*], matura sua prehabita deliberacione parique vxoris sue omniumque suorum heredum et amicorum consilio et assensu super domo sua [et area*] iacente in circulo, qua inhabitat inter domos Frelach et [— — *) Die zwischen den Klammern stehenden Worte fehlen im Originale. 1. 23
Strana 178
178 1381. 1381. conciuium nostrorum, sita et locata tres sexagenas grossorum Pragensis monete census siue pen- sionis per eum uel dicte domus et] aree possessorem perpetuis temporibus dandam et soluendam discreto domino Johanni altariste in ciuitate nostra Budwaijs in ecclesia parrochiali pro triginta sexagenis grossorum denariorum Pragensium se rite, libere ac legittime vendidisse. Quem çensum siue pensionem promisit prefatus Nycolaus Kutrerus et bona sua [fide] promittit annis singulis in duobus terminis subnotatis dare, soluere et finaliter expedire, scilicet in festo sancti Georgij 11/2 sexagenam grossorum et in festo sancti Galli deinde continuo [secuturo similiter] 11/2 sexagenam grossorum census [siue] pensionis prefate. Si vero dictus Kutrar aut dicte domus et aree possessor...... In cuius rei testimonium dedimus sibi presentes nostras literas munimine appensionis sigilli ciuitatis nostre maioris roboratas. Datum anno domini millesimo trecenstessimo octoagesimo primo. 5 10 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 65. Auf der Rückseite die gleichzeitige Notiz: „Litera cum falso sigillo super Kutrer, que fuit obligata in Judeis per Marusskonem pres- byterum.“ Alte Signatur: „Fas. IIII N. Dep.“ Der Pergamentstreifen, an dem das fehlende Siegel hieng, war durch drei Ein- schnitte im Umbuge gezogen. Die Urkunde hat in der Mitte einen drei Centimeter langen Einschnitt, ist also wohl 15 cassirt worden ; im „Zinsregister“ und im „Lib. mem. dec. B. Budw. I“ kommt sie nicht vor. 1381. 336. 1381 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Bartha einen Zins von einem halben Schock Prager Groschen, welcher für die in dem gemeinschaftlichen Kaplanhause wohnenden Kapläne bestimmt ist, auf seinem Hause in der 20 Böhmgasse, welches zwischen den Häusern des Fleischhauers Schwab und des Gärbers Mathias gelegen ist, sichergestellt habe. Nos Wenceslaus judex, Vlricus Dratlini, Pesoldus Gamerath, Vllinus sutor, Michael Chalanecz, Alblinus carnifex, Andreas Piesker ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium notum facimus, quod constitutus coram nobis honestus vir Bartha amicus 25 Hayndlini, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat in vico boe- micali inter domos Swob carnificis et Mathie cerdonis, conciuium nostrorum, sita et locata mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus uel aree possessorem dandam et soluendam ipsis cappellanis in domo cappel-30 lanorum [in] communi commorantibus in vsum ipsorum et tocius domus eiusdem reformacione pro quinque sexagenis grossorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quemquidem censum siue pensionem pro- misit prefatus Bartha et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo sancti Galli quindecim grossos census et in festo sancti Georgij deinde continue secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Bartha....... In 35 cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini mil- lesimo trecentesimo octogesimo primo. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 66. Auf der Rückseite die alte Bezeichnung „C“. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“. An einem Pergamentstreifen hängt das, rechts unten abgeschlagene grosse Stadtsiegel. — Eingetragen im „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 61 unter den „Pro reformacione domus animarum littere“ 40 sub lit. „C“. 1381. 337. 13/81 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bäcker Thomas einen dem Sacristan der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von einem halben Schock Groschen auf seinem zwischen den Häusern des Gärbers Schrötl und des Hanns 4s Pitlauer gelegenen Hause versichert habe. (Das als Hypothek dienende Haus gehörte dann dem
178 1381. 1381. conciuium nostrorum, sita et locata tres sexagenas grossorum Pragensis monete census siue pen- sionis per eum uel dicte domus et] aree possessorem perpetuis temporibus dandam et soluendam discreto domino Johanni altariste in ciuitate nostra Budwaijs in ecclesia parrochiali pro triginta sexagenis grossorum denariorum Pragensium se rite, libere ac legittime vendidisse. Quem çensum siue pensionem promisit prefatus Nycolaus Kutrerus et bona sua [fide] promittit annis singulis in duobus terminis subnotatis dare, soluere et finaliter expedire, scilicet in festo sancti Georgij 11/2 sexagenam grossorum et in festo sancti Galli deinde continuo [secuturo similiter] 11/2 sexagenam grossorum census [siue] pensionis prefate. Si vero dictus Kutrar aut dicte domus et aree possessor...... In cuius rei testimonium dedimus sibi presentes nostras literas munimine appensionis sigilli ciuitatis nostre maioris roboratas. Datum anno domini millesimo trecenstessimo octoagesimo primo. 5 10 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 65. Auf der Rückseite die gleichzeitige Notiz: „Litera cum falso sigillo super Kutrer, que fuit obligata in Judeis per Marusskonem pres- byterum.“ Alte Signatur: „Fas. IIII N. Dep.“ Der Pergamentstreifen, an dem das fehlende Siegel hieng, war durch drei Ein- schnitte im Umbuge gezogen. Die Urkunde hat in der Mitte einen drei Centimeter langen Einschnitt, ist also wohl 15 cassirt worden ; im „Zinsregister“ und im „Lib. mem. dec. B. Budw. I“ kommt sie nicht vor. 1381. 336. 1381 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Bartha einen Zins von einem halben Schock Prager Groschen, welcher für die in dem gemeinschaftlichen Kaplanhause wohnenden Kapläne bestimmt ist, auf seinem Hause in der 20 Böhmgasse, welches zwischen den Häusern des Fleischhauers Schwab und des Gärbers Mathias gelegen ist, sichergestellt habe. Nos Wenceslaus judex, Vlricus Dratlini, Pesoldus Gamerath, Vllinus sutor, Michael Chalanecz, Alblinus carnifex, Andreas Piesker ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium notum facimus, quod constitutus coram nobis honestus vir Bartha amicus 25 Hayndlini, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat in vico boe- micali inter domos Swob carnificis et Mathie cerdonis, conciuium nostrorum, sita et locata mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus uel aree possessorem dandam et soluendam ipsis cappellanis in domo cappel-30 lanorum [in] communi commorantibus in vsum ipsorum et tocius domus eiusdem reformacione pro quinque sexagenis grossorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quemquidem censum siue pensionem pro- misit prefatus Bartha et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo sancti Galli quindecim grossos census et in festo sancti Georgij deinde continue secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Bartha....... In 35 cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini mil- lesimo trecentesimo octogesimo primo. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 66. Auf der Rückseite die alte Bezeichnung „C“. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“. An einem Pergamentstreifen hängt das, rechts unten abgeschlagene grosse Stadtsiegel. — Eingetragen im „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 61 unter den „Pro reformacione domus animarum littere“ 40 sub lit. „C“. 1381. 337. 13/81 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bäcker Thomas einen dem Sacristan der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von einem halben Schock Groschen auf seinem zwischen den Häusern des Gärbers Schrötl und des Hanns 4s Pitlauer gelegenen Hause versichert habe. (Das als Hypothek dienende Haus gehörte dann dem
Strana 179
1381. 179 Mathias Peutler. Später haftete der Zins auf dem Häuschen, dem Garten und den Fisch- 1381. behältern des Fischers Nicolaus in der Fischgasse.) Nos Wenceslaus judex, Vlricus Dratlini, Cristannus carnifex, Pesoldus Kamerat etc. super Thömlinum pistorem et domo sua inter domos Schrötlini cerdonis 5 et Hannussij Pitlawer mediam sexagenam census. Anno domini M°ccclxxxxj"[sic]. Respondet Math[ias] Pewtler cum predicta sua domo. Respondet Nicolaus piscator cum gaza sua et orto et reseruaculis piscium in vico piscatorum inter Petrum Schexner et Sigismundum piscatorem habitas. B. St.-A. „Lib. mem. dec. B. Budw. I“ S. 33 unter den „Littere sacristani“ sub lit. „J“. 10 338. 1381 o. TA. [Budweis]. — Margaretha, die Witwe nach dem Tuchmacher Philipp, gibt 1881. ihrem Schwestersohn vier Schock Groschen. 1381. Sub Ulrico sutore, magistro civium, constituta honesta domina Margaretha, relicta olim Philippi pannificis, dedit Hoydlino sororio suo quatuor sexagenas grossorum. 15 Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 6, nr. 72. 339. 1381 o. TA. [Budweis]. — Der Bürger Johann bekennt vor dem Bürgermeister der Stadt Budweis, dass ihm die Witwe nach einem Ulrich die dreissig Schock Groschen, welche ihm sein Bruder vermacht hat, bezahlt habe. 1381. 20 1381. Sub Michaele dicto Chalanecz, magistro civium, constitutus vir Johlinus fassus est, 30 sexagenas, quas sibi frater suus ordinavit, a domina relicta Ulrici se percepisse. Ebenda fol. 6, nr. 73. 340. 1381 o. TA. [Budweis]. — Der Bürger Friedl Randl vermacht seiner Gattin seine 1381. 25 Häuser und sein Bad. 1381. Sub eodem [Michaele dicto] Chalanecz [magistro civium] constitutus Frid- linus Randlini sanus mente, congrua prorsus ratione ordinavit et legavit uxori suae domus suas et balneum etc. Ebenda fol. 6, nr. 74. 30 341. 1381 o. TA. [Budweis]. — Wenzel, der Sohn des Töpfer aus Prag, erhebt Ansprüche auf den Nachlass des Budweiser Bürgers Smidunger. Die Angelegenheit wird gütlich beigelegt. 1381. Anno 1381. Sub eodem [Michaele dicto] Chalanecz, magistro civium, Wenceslaus, filius Tepferis de Praga, impetivit bona Smidungeri civis Budvicensis relicta. Im- 35 petitio haec complanata fuit. Ebenda fol. 6°, nr. 75. 342. 1381 o. TA. [Budweis]. — Auf dem Sterbebette hat der Budweiser Bürger Prager seine beiden Söhne und deren Besitz der Obhut eines Freundes befohlen. Gegen diesen erhob nach dem 1381. 23*
1381. 179 Mathias Peutler. Später haftete der Zins auf dem Häuschen, dem Garten und den Fisch- 1381. behältern des Fischers Nicolaus in der Fischgasse.) Nos Wenceslaus judex, Vlricus Dratlini, Cristannus carnifex, Pesoldus Kamerat etc. super Thömlinum pistorem et domo sua inter domos Schrötlini cerdonis 5 et Hannussij Pitlawer mediam sexagenam census. Anno domini M°ccclxxxxj"[sic]. Respondet Math[ias] Pewtler cum predicta sua domo. Respondet Nicolaus piscator cum gaza sua et orto et reseruaculis piscium in vico piscatorum inter Petrum Schexner et Sigismundum piscatorem habitas. B. St.-A. „Lib. mem. dec. B. Budw. I“ S. 33 unter den „Littere sacristani“ sub lit. „J“. 10 338. 1381 o. TA. [Budweis]. — Margaretha, die Witwe nach dem Tuchmacher Philipp, gibt 1881. ihrem Schwestersohn vier Schock Groschen. 1381. Sub Ulrico sutore, magistro civium, constituta honesta domina Margaretha, relicta olim Philippi pannificis, dedit Hoydlino sororio suo quatuor sexagenas grossorum. 15 Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 6, nr. 72. 339. 1381 o. TA. [Budweis]. — Der Bürger Johann bekennt vor dem Bürgermeister der Stadt Budweis, dass ihm die Witwe nach einem Ulrich die dreissig Schock Groschen, welche ihm sein Bruder vermacht hat, bezahlt habe. 1381. 20 1381. Sub Michaele dicto Chalanecz, magistro civium, constitutus vir Johlinus fassus est, 30 sexagenas, quas sibi frater suus ordinavit, a domina relicta Ulrici se percepisse. Ebenda fol. 6, nr. 73. 340. 1381 o. TA. [Budweis]. — Der Bürger Friedl Randl vermacht seiner Gattin seine 1381. 25 Häuser und sein Bad. 1381. Sub eodem [Michaele dicto] Chalanecz [magistro civium] constitutus Frid- linus Randlini sanus mente, congrua prorsus ratione ordinavit et legavit uxori suae domus suas et balneum etc. Ebenda fol. 6, nr. 74. 30 341. 1381 o. TA. [Budweis]. — Wenzel, der Sohn des Töpfer aus Prag, erhebt Ansprüche auf den Nachlass des Budweiser Bürgers Smidunger. Die Angelegenheit wird gütlich beigelegt. 1381. Anno 1381. Sub eodem [Michaele dicto] Chalanecz, magistro civium, Wenceslaus, filius Tepferis de Praga, impetivit bona Smidungeri civis Budvicensis relicta. Im- 35 petitio haec complanata fuit. Ebenda fol. 6°, nr. 75. 342. 1381 o. TA. [Budweis]. — Auf dem Sterbebette hat der Budweiser Bürger Prager seine beiden Söhne und deren Besitz der Obhut eines Freundes befohlen. Gegen diesen erhob nach dem 1381. 23*
Strana 180
180 1381. 1381. Tode der beiden Knaben auf den Nachlass derselben der Bruder ihres Vaters Ansprüche. Der Streit wurde durch einen Vergleich beigelegt. Anno 1381. Sub Michaele Chalanecz, magistro civium, quidam concivis dictus Pra- gensis viam universae carnis ingrediens committensque cuidam suo amico filios suos duos cum eorum bonis. Deinde ipsi ambo pueri mortui [sunt]. Tandem patruus puerorum impetivit honestum virum, cui pueri commissi fuerant, cupiens bona puerorum obtinere. Facta fuit inter illos concordia. 5 Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 6', nr. 76. 343. 1381. 1381 o. TA. [Budweis]. — Der Budweiser Bürger Furman[?] enterbt seinen Sohn Ni- 10 colaus und dessen Erben. Anno 1381. Sub eodem [Michaele] Chalanecz, magistro civium, constitutus civis Furma [?furmann?] excludens filium suum Nicolaum perpetue ab omnibus suis bonis mo- bilibus et immobilibus una cum ejus haeredibus. Ebenda fol. 6°, nr. 77. 15 1381. 344. 1381 o. TA. [Budweis]. — Der Bürger Quieton bekennt vor dem Bürgermeister der Stadt Budweis, dass er den Waisen nach dem verstorbenen Pfarrer von Wodnian vier Schock Groschen schuldig sei. Anno 1381. Sub Dratlino, magistro civium, constitutus discretus Quiethon*) civis 20 fassus est, orphanis quondam plebani de Wodnano**) in 4 sexagenis grossorum se debitorem. Ebenda fol. 6°, nr. 78. 1381. 345. 1381 o. TA. [Budweis]. — Der Budweiser Pfarrer Bohunco verkauft das Haus, welches ihm der Pfarrer Nicolaus von Stěpanow vermacht hat, dem Tuchmacher Hans. 25 Anno 1381. Sub Dratlino [magistro civium] constitutus honorabilis vir dominus Bohunco, plebanus Budvicensis, recognovit et fassus est, matura prehabita deliberatione domum quondam domini Nicolai plebani in Sczepan[ow], quam sibi legitime ordinavit, Henslino pannifici vendidisse. Ebenda fol. 6°, nr. 79. 30 346. 1381. 1381 o. TA. [Budweis]. — Der Jüngling Peter Herdawitz erhebt vor dem Bürgermeister der Stadt Budweis gegen die Witwe des Ditl aus Leitnowitz Ansprüche wegen des an ihn ge- fallenen Erbgutes. Anno 1381. Adolescens Petrus Herdawicz impetivit viduam Ditlini***) de Leut. 35 winicz [pro] ad ipsum hereditate devoluta coram Nicolao Halpmeister, magistro civium. Ebenda fol. 67, nr. 80. *) Pingas schreibt: »Opiethon.« *) In der Vorlage steht »Bodnano«. ) In der Vorlage steht: »Dulini.« 40
180 1381. 1381. Tode der beiden Knaben auf den Nachlass derselben der Bruder ihres Vaters Ansprüche. Der Streit wurde durch einen Vergleich beigelegt. Anno 1381. Sub Michaele Chalanecz, magistro civium, quidam concivis dictus Pra- gensis viam universae carnis ingrediens committensque cuidam suo amico filios suos duos cum eorum bonis. Deinde ipsi ambo pueri mortui [sunt]. Tandem patruus puerorum impetivit honestum virum, cui pueri commissi fuerant, cupiens bona puerorum obtinere. Facta fuit inter illos concordia. 5 Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 6', nr. 76. 343. 1381. 1381 o. TA. [Budweis]. — Der Budweiser Bürger Furman[?] enterbt seinen Sohn Ni- 10 colaus und dessen Erben. Anno 1381. Sub eodem [Michaele] Chalanecz, magistro civium, constitutus civis Furma [?furmann?] excludens filium suum Nicolaum perpetue ab omnibus suis bonis mo- bilibus et immobilibus una cum ejus haeredibus. Ebenda fol. 6°, nr. 77. 15 1381. 344. 1381 o. TA. [Budweis]. — Der Bürger Quieton bekennt vor dem Bürgermeister der Stadt Budweis, dass er den Waisen nach dem verstorbenen Pfarrer von Wodnian vier Schock Groschen schuldig sei. Anno 1381. Sub Dratlino, magistro civium, constitutus discretus Quiethon*) civis 20 fassus est, orphanis quondam plebani de Wodnano**) in 4 sexagenis grossorum se debitorem. Ebenda fol. 6°, nr. 78. 1381. 345. 1381 o. TA. [Budweis]. — Der Budweiser Pfarrer Bohunco verkauft das Haus, welches ihm der Pfarrer Nicolaus von Stěpanow vermacht hat, dem Tuchmacher Hans. 25 Anno 1381. Sub Dratlino [magistro civium] constitutus honorabilis vir dominus Bohunco, plebanus Budvicensis, recognovit et fassus est, matura prehabita deliberatione domum quondam domini Nicolai plebani in Sczepan[ow], quam sibi legitime ordinavit, Henslino pannifici vendidisse. Ebenda fol. 6°, nr. 79. 30 346. 1381. 1381 o. TA. [Budweis]. — Der Jüngling Peter Herdawitz erhebt vor dem Bürgermeister der Stadt Budweis gegen die Witwe des Ditl aus Leitnowitz Ansprüche wegen des an ihn ge- fallenen Erbgutes. Anno 1381. Adolescens Petrus Herdawicz impetivit viduam Ditlini***) de Leut. 35 winicz [pro] ad ipsum hereditate devoluta coram Nicolao Halpmeister, magistro civium. Ebenda fol. 67, nr. 80. *) Pingas schreibt: »Opiethon.« *) In der Vorlage steht »Bodnano«. ) In der Vorlage steht: »Dulini.« 40
Strana 181
1381. 181 347. 1381 o. TA. [Budweis]. — Peter Lachner macht vor dem Bürgermeister der Stadt Budweis gegen Lachner von Linz seine Ansprüche auf sein väterliches Erbtheil geltend. 1381. Anno 1381. Coram eodem Nicolao [Halpmeister, magistro civium,] constitutus 5 Petrus Lachner impetivit Lachner de Lincz pro portione sua patria. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 6', ur. 81. 10- 348. 1381 o. TA. [Budweis]. — Der Gärber Hans bekennt vor dem Bürgermeister der Stadt Budweis, dass er sich den Knaben des Ungalin für anderthalb Schock Groschen verbürgt habe. Anno 1381. Coram eodem Nicolao [Halpmeister, magistro civium,] Henslinus cerdo fassus est, se pro media secunda sexagena grossorum pueris Ungalini fidejubere. Ebenda fol. 6', nr. 83. 1381. 349. 1381 o. TA. [Budweis]. — Anna, die Witwe nach Kaltschmied, fertigt das Waisenkind 15 nach dem Kürschner Bernard mit zehn Schock Groschen ab, so dass es nichts weiter von ihr zu fordern hat. 1381. Anno 1381. Coram eodem Nicolao [Halpmeister, magistro civium.] Anna relicta Caltsmid expedivit orphanum Bernardi pellificis in decem sexagenis grossorum persolvisse et totaliter pagasse, ita videlicet, quod orphanus praefatus de caetero ad praefatam dominam 20 Annam neque ad ipsius haeredes et ad ipsorum bona mobilia et immobilia impetere debet neque impulsare. Ebenda fol. 7, nr. 83. 350. 1381 o. TA. [Budweis]. — Einführung der Mariac-Himmelfahrt-Bruderschaft bei der 1381. 25 Kirche des Budweiser Dominicanerklosters. Anno 1381 den vierdten Sonntag dess Monaths ist alldar [in der Kirchen Vnser Frawen zu Budweis] gehalten worden die Bruderschaft Mariae Himmelfahrt, welche die Griechen heissen Mariae Entschlafung. Schichellius: „Puteus aquarum viventium“ (1665) S. 73. — P. Cyrillus Riga bemerkt in seinem: 30 „Erneuerter alter Guaden-Brunn“ (1767) S. 27—28: „Eben also [wie mit der Bruderschaft des hochwürdigsten Sacraments] ist es geschehen mit einer andern Bruderschaft unter dem Namen Mariae Himmelfahrt, welche die Griechen zu nennen pflegen Mariae Entschlafung, welche ehemals alle vierdte Sountäg des Monats gehalten worden, nunmehro aber gleichfalls abkommen ist.“ 35 351. 1381 o TA. [Prag]. — Unter den an der Juristen-Facultät der Prager Universität Inscribirten befindet sich ein Thomas von Budweis. 1381. Anno Domini 1381 honorabilis vir, dominus Nicolaus Gaunery de Praga, rector universi- tatis juristarum studii Pragensis, intitulavit infra scriptos : Thomas de Budways, dedit 14 gr. Ladyslaus, filius Lucae de Berzencze, canonicus Waradyensis, dedit 1 florenum et 1 gr. 40 Stephanus de Secz, dedit 14 gr. Czenko Jacobi de Praga, dedit 14 gr. . . . . . . . . . .. Mon. hist. univ. Car. Ferd. Pragensis. Tom. II: Album seu Matricula facultatis juridicae universitatis Pragensis ab ao. Chr. 1372 usque ad a. 1418. Pars I, p. 35 (Natio Boemorum.)
1381. 181 347. 1381 o. TA. [Budweis]. — Peter Lachner macht vor dem Bürgermeister der Stadt Budweis gegen Lachner von Linz seine Ansprüche auf sein väterliches Erbtheil geltend. 1381. Anno 1381. Coram eodem Nicolao [Halpmeister, magistro civium,] constitutus 5 Petrus Lachner impetivit Lachner de Lincz pro portione sua patria. Des Domherrn Pingas Auszüge aus dem „Liber I. vetustissimus“ fol. 6', ur. 81. 10- 348. 1381 o. TA. [Budweis]. — Der Gärber Hans bekennt vor dem Bürgermeister der Stadt Budweis, dass er sich den Knaben des Ungalin für anderthalb Schock Groschen verbürgt habe. Anno 1381. Coram eodem Nicolao [Halpmeister, magistro civium,] Henslinus cerdo fassus est, se pro media secunda sexagena grossorum pueris Ungalini fidejubere. Ebenda fol. 6', nr. 83. 1381. 349. 1381 o. TA. [Budweis]. — Anna, die Witwe nach Kaltschmied, fertigt das Waisenkind 15 nach dem Kürschner Bernard mit zehn Schock Groschen ab, so dass es nichts weiter von ihr zu fordern hat. 1381. Anno 1381. Coram eodem Nicolao [Halpmeister, magistro civium.] Anna relicta Caltsmid expedivit orphanum Bernardi pellificis in decem sexagenis grossorum persolvisse et totaliter pagasse, ita videlicet, quod orphanus praefatus de caetero ad praefatam dominam 20 Annam neque ad ipsius haeredes et ad ipsorum bona mobilia et immobilia impetere debet neque impulsare. Ebenda fol. 7, nr. 83. 350. 1381 o. TA. [Budweis]. — Einführung der Mariac-Himmelfahrt-Bruderschaft bei der 1381. 25 Kirche des Budweiser Dominicanerklosters. Anno 1381 den vierdten Sonntag dess Monaths ist alldar [in der Kirchen Vnser Frawen zu Budweis] gehalten worden die Bruderschaft Mariae Himmelfahrt, welche die Griechen heissen Mariae Entschlafung. Schichellius: „Puteus aquarum viventium“ (1665) S. 73. — P. Cyrillus Riga bemerkt in seinem: 30 „Erneuerter alter Guaden-Brunn“ (1767) S. 27—28: „Eben also [wie mit der Bruderschaft des hochwürdigsten Sacraments] ist es geschehen mit einer andern Bruderschaft unter dem Namen Mariae Himmelfahrt, welche die Griechen zu nennen pflegen Mariae Entschlafung, welche ehemals alle vierdte Sountäg des Monats gehalten worden, nunmehro aber gleichfalls abkommen ist.“ 35 351. 1381 o TA. [Prag]. — Unter den an der Juristen-Facultät der Prager Universität Inscribirten befindet sich ein Thomas von Budweis. 1381. Anno Domini 1381 honorabilis vir, dominus Nicolaus Gaunery de Praga, rector universi- tatis juristarum studii Pragensis, intitulavit infra scriptos : Thomas de Budways, dedit 14 gr. Ladyslaus, filius Lucae de Berzencze, canonicus Waradyensis, dedit 1 florenum et 1 gr. 40 Stephanus de Secz, dedit 14 gr. Czenko Jacobi de Praga, dedit 14 gr. . . . . . . . . . .. Mon. hist. univ. Car. Ferd. Pragensis. Tom. II: Album seu Matricula facultatis juridicae universitatis Pragensis ab ao. Chr. 1372 usque ad a. 1418. Pars I, p. 35 (Natio Boemorum.)
Strana 182
182 1381—1382. 352. 1381—82. 1381—1382. — Pileus de Prata, Cardinal tituli s. Praxedis, Erzbischof von Ravenna, verleiht allen jenen, welche die Kirche des Budweiser Dominicaner-Klosters an bestimmten Tagen besuchen, einen hundertvierzigtägigen Ablass. Wie auch in dem vierdten Jahr Vrbani des Sechsten aus sonderlicher Macht des Apo- 5 stolischen Stuels verleyhet er [Pileus, Cardinal tituli s. Praxedis,] allen, so die gemeldte Kirchen [Vnser Frawen zu Budweiss] besuchen an dem Fest der Geburth, Auferstehung, Himmelfahrt, Pfingsten, Dreyfaltigkeit, Fronleichnambstag, an denen Festtägen vnser Frawen, Apo- steln, Kirchen-Lehrern, Patronen vnd Kirchweyhung, alle Sambstag in der Mess Rorate, hundert viertzig Tag Ablass. 10 Schichellius: „Puteus aquarum viventium“ (1665) S. 78—79. [Riga]: „Erneuerter alter Gnaden-Brunn“ (1767) S. 33. 1382 Januar 10. 353. 1382 Januar 10. Budweis. — König Wenzel IV. in Budweis. Er tauscht das bisher zu dem königlichen Gute [Protiwin] gehörige Dorf Křenowitz gegen das den Brüdern Wyschata 15 und Busco von Machowitz gehörige Dorf Slukau (Zlukov) ein. (Diese Urkunde sowie eine zweite gleichlautende vom 25. Januar 1382 hat im J. 1454 Kunasch von Machowitz der Commission vorgelegt, welche von dem im November 1453 tagenden Landtag bestellt worden ist, um die wäh- rend der vorhergehenden Kriege und Unruhen ausgefertigten, namentlich auf den Grundbesitz sich beziehenden Urkunden zu verzeichnen.) 20 Kunaš z Machowic okázal nám dwa listy s majestáty krále Wáclawa, oba dwa w jedna táž slowa swědčicí, we wšem se srownáwajicí, jedné že jeden jest desátý den měsíce ledna, a druhay 25. den téhož měsíce ledna. Tíž listowé jednostajně swědčí Wyšatowi a Buškowi bratřím z Machowic na směnu wsi kralowské Chřenowice se wšemi příslušnostmi za jich wes Žlukuow, kterážto králowě komoře jest přiwinuta, jakož ti listowé to swědčí. Datum 25 prwního w Budějowicích leta 1382, die 10. Januarii. Palacký: Archiv Český II, 458 nr. 561. („Registra zápisůw králowských i obecních roků 1454.“ aus dem Mscpt. Nr. 185 des k. u. k. Haus-, Hof- und Staatsarchivs in Wien.) 1382 Januar 24. 354. 1382 Januar 24. Budweis. — König Wenzel IV. vermittelt zu Budweis den Frieden zwi- 30 schen seinem Schwager, dem Herzog Albrecht von Oesterreich, den Herren Peter, Ulrich und Jo- hann von Rosenberg und Heinrich von Neuhaus, und entscheidet, dass Herzog Albrecht Schloss und Stadt Efferding den genannten Herrn von Rosenberg einantworten solle, wogegen die letzteren und ihre Helfer und Diener alle Gefangenen freizugeben haben. Weiter sollen sich die Rosenberger schriftlich verpflichten, in dem Kriege zwischen dem Herzog Albrecht und dem Herrn von Schaum- 35 burg letzteren von Efferding aus nicht zu unterstützen, wogegen der Herzog sich verpflichtet, Efferding während dieses Krieges unbehindert zu lassen. Wir Wenczlaw, von gotes gnaden Romischer kunig, czu allen czeiten merer des reichs und kunig czu Beheim, bekennen und tun kund offenlich mit diesem briefe allen, die in sehen oder horen lesen, wann der hochgeborn Albrecht, herczog zu Osterich, zu Steyern und zu 40 Kernden etc., unser lieber swager und fürste, fur sich, alle seine frunde, helfer und diener an einem teyle, vnd die edeln Peter, Vlreich vnd Johans von Rosenberg vnd Heinrich von
182 1381—1382. 352. 1381—82. 1381—1382. — Pileus de Prata, Cardinal tituli s. Praxedis, Erzbischof von Ravenna, verleiht allen jenen, welche die Kirche des Budweiser Dominicaner-Klosters an bestimmten Tagen besuchen, einen hundertvierzigtägigen Ablass. Wie auch in dem vierdten Jahr Vrbani des Sechsten aus sonderlicher Macht des Apo- 5 stolischen Stuels verleyhet er [Pileus, Cardinal tituli s. Praxedis,] allen, so die gemeldte Kirchen [Vnser Frawen zu Budweiss] besuchen an dem Fest der Geburth, Auferstehung, Himmelfahrt, Pfingsten, Dreyfaltigkeit, Fronleichnambstag, an denen Festtägen vnser Frawen, Apo- steln, Kirchen-Lehrern, Patronen vnd Kirchweyhung, alle Sambstag in der Mess Rorate, hundert viertzig Tag Ablass. 10 Schichellius: „Puteus aquarum viventium“ (1665) S. 78—79. [Riga]: „Erneuerter alter Gnaden-Brunn“ (1767) S. 33. 1382 Januar 10. 353. 1382 Januar 10. Budweis. — König Wenzel IV. in Budweis. Er tauscht das bisher zu dem königlichen Gute [Protiwin] gehörige Dorf Křenowitz gegen das den Brüdern Wyschata 15 und Busco von Machowitz gehörige Dorf Slukau (Zlukov) ein. (Diese Urkunde sowie eine zweite gleichlautende vom 25. Januar 1382 hat im J. 1454 Kunasch von Machowitz der Commission vorgelegt, welche von dem im November 1453 tagenden Landtag bestellt worden ist, um die wäh- rend der vorhergehenden Kriege und Unruhen ausgefertigten, namentlich auf den Grundbesitz sich beziehenden Urkunden zu verzeichnen.) 20 Kunaš z Machowic okázal nám dwa listy s majestáty krále Wáclawa, oba dwa w jedna táž slowa swědčicí, we wšem se srownáwajicí, jedné že jeden jest desátý den měsíce ledna, a druhay 25. den téhož měsíce ledna. Tíž listowé jednostajně swědčí Wyšatowi a Buškowi bratřím z Machowic na směnu wsi kralowské Chřenowice se wšemi příslušnostmi za jich wes Žlukuow, kterážto králowě komoře jest přiwinuta, jakož ti listowé to swědčí. Datum 25 prwního w Budějowicích leta 1382, die 10. Januarii. Palacký: Archiv Český II, 458 nr. 561. („Registra zápisůw králowských i obecních roků 1454.“ aus dem Mscpt. Nr. 185 des k. u. k. Haus-, Hof- und Staatsarchivs in Wien.) 1382 Januar 24. 354. 1382 Januar 24. Budweis. — König Wenzel IV. vermittelt zu Budweis den Frieden zwi- 30 schen seinem Schwager, dem Herzog Albrecht von Oesterreich, den Herren Peter, Ulrich und Jo- hann von Rosenberg und Heinrich von Neuhaus, und entscheidet, dass Herzog Albrecht Schloss und Stadt Efferding den genannten Herrn von Rosenberg einantworten solle, wogegen die letzteren und ihre Helfer und Diener alle Gefangenen freizugeben haben. Weiter sollen sich die Rosenberger schriftlich verpflichten, in dem Kriege zwischen dem Herzog Albrecht und dem Herrn von Schaum- 35 burg letzteren von Efferding aus nicht zu unterstützen, wogegen der Herzog sich verpflichtet, Efferding während dieses Krieges unbehindert zu lassen. Wir Wenczlaw, von gotes gnaden Romischer kunig, czu allen czeiten merer des reichs und kunig czu Beheim, bekennen und tun kund offenlich mit diesem briefe allen, die in sehen oder horen lesen, wann der hochgeborn Albrecht, herczog zu Osterich, zu Steyern und zu 40 Kernden etc., unser lieber swager und fürste, fur sich, alle seine frunde, helfer und diener an einem teyle, vnd die edeln Peter, Vlreich vnd Johans von Rosenberg vnd Heinrich von
Strana 183
1382. 183 Newnhause, vnsere lieben getrewen, für sich, alle ire frunde, helfer vnd diener an dem andern teyl, aller krig, czwietracht, misshel vmb name, brant, angriffe vnd anderley andere sachen, wie, worumb vnd als sich die czwissen in bisher vnd uf diesen heutigen tage herhebt, vorlaufen vnd ergangen haben, vf vns vnd vf vnser entscheiden lediglich, genczlich vnd mechticlich gegangen 5 sein, als das ir brieff, die wir doruber haben, wol aussweysen. Darumb mit wolbedachtem mute, gutem rate vnser fursten, edeln vnd getrewen, mit rechter wissen vnd von sulcher mechte, die wir von ir byder wegen, als sie an vns gegangen sein, daruber haben, so entscheiden vnd spre- chen wir von ersten, das die egenanten teil beyde vmb alle egenante sachen, wi sich die czwi- schen in, iren frunden, helfern vnd dienern bis vf den heutigen tag erlaufen vnd ergangen haben, 10 furbas ewiclich gut vnd gancz frund eynander sein sollen vnd dorumb eynander furbas nymmer dhein ansprach haben sullen mögen an alles geverde. 1382 Januar 24. Ouch entscheiden vnd sprechen wir, das vnser egenanter swager herczog Albrecht von Osterich das slosse vnd stat Everdingen mit allen seinen zugehorungen den egenanten von Rosenberg in ire gewalt ynnerhalb virczehen tagen, anczuheben an dem nechsten suntag, wider 15 geben vnd inantworten sulle, also das in die leute wider hulden vnd sweren vnd sie derselben stat und ir zugehorung furbas geniessen vnd die ynhaben sullen vnd mögen, als sie die vormals yngehabt vnd der genossen haben. Vnd vf das sullen die von Rosenberg, ir frunde, helfer vnd diener alle gevangen ledig vnd loze lassen; vnd dieselben gevangen sullen ein urfede vnd freuntschaft sweren, als 2 in dem lande zu Beheim gewonlich ist, vnd sullen auch dieselben sweren vnd geloben in der masse, als sie vor getan haben. Wer, das man den von Rosenberg Everdingen nicht geantwortet in der czeit vnd als oben geschrieben stet, das sich denn dieselben gevangen alle wider stellen sullen in alle der masse, als die yczunt gevangen seyn. Wer aber, das den von Rosenberg das slosse 25 Everdingen geantwurt wurde in der czeit vnd als vorgeschriben stet, so sullen die gevangen gar vnd genczlich ledig vnd lose sein vnd durfen sich nicht wider stellen. Ouch sullen die egenante, vnser swager herczog Albrecht von Osterich, alle seine frunde, helfer vnd diener, alle gevangen, die sie ouch gevangen haben, genczlich ledig vnd lose lassen an geverd. Dieselben gevangen auch ein vrved vnd fruntschaft sweren sullen, als in 30 dem lande zu Osterich gewonlich ist. So sullen ouch dieselben von Rosenberg dem egenanten vnserm swager, herczog Albrechten von Osterich, vorbriefen vnd ire briefe geben, das alle die weyl der kriege zwi- schen den egenanten vnserm swager herczog Albrechten vnd dem von Schaumburg weret, demselben von Schaumburg aus dem egenanten slosse Everdingen keinerley hilf weder mit 35 cost noch sust, wie die genant sey, geschehe an geverd. So sol auch der egenante vnser swager herczog Albrecht dieselben von Rosenberg an dem egenanten slosse Everdingen vnd allen seinen zugehorungen alle die weyl vnd der krieg weret zwissen im vnd dem von Schaumburg, nicht hindern oder irren in dheine weys, sunder sie dobey hanthaben, schuczen vnd schirmen getrewlich vnd an alles geverd vnd in des 40 doruber sein brief geben, das er sie schuczen vnd schirmen sulle vnd doran nicht hindern an geverd. Mit vrkund dicz briefes vorsigelt mit vnserer kuniglichen maiestat insigel. Geben zum Budweys nach Cristes geburt dreyczehen hundert jar vnd dornach in dem czwey vnd achczigi-
1382. 183 Newnhause, vnsere lieben getrewen, für sich, alle ire frunde, helfer vnd diener an dem andern teyl, aller krig, czwietracht, misshel vmb name, brant, angriffe vnd anderley andere sachen, wie, worumb vnd als sich die czwissen in bisher vnd uf diesen heutigen tage herhebt, vorlaufen vnd ergangen haben, vf vns vnd vf vnser entscheiden lediglich, genczlich vnd mechticlich gegangen 5 sein, als das ir brieff, die wir doruber haben, wol aussweysen. Darumb mit wolbedachtem mute, gutem rate vnser fursten, edeln vnd getrewen, mit rechter wissen vnd von sulcher mechte, die wir von ir byder wegen, als sie an vns gegangen sein, daruber haben, so entscheiden vnd spre- chen wir von ersten, das die egenanten teil beyde vmb alle egenante sachen, wi sich die czwi- schen in, iren frunden, helfern vnd dienern bis vf den heutigen tag erlaufen vnd ergangen haben, 10 furbas ewiclich gut vnd gancz frund eynander sein sollen vnd dorumb eynander furbas nymmer dhein ansprach haben sullen mögen an alles geverde. 1382 Januar 24. Ouch entscheiden vnd sprechen wir, das vnser egenanter swager herczog Albrecht von Osterich das slosse vnd stat Everdingen mit allen seinen zugehorungen den egenanten von Rosenberg in ire gewalt ynnerhalb virczehen tagen, anczuheben an dem nechsten suntag, wider 15 geben vnd inantworten sulle, also das in die leute wider hulden vnd sweren vnd sie derselben stat und ir zugehorung furbas geniessen vnd die ynhaben sullen vnd mögen, als sie die vormals yngehabt vnd der genossen haben. Vnd vf das sullen die von Rosenberg, ir frunde, helfer vnd diener alle gevangen ledig vnd loze lassen; vnd dieselben gevangen sullen ein urfede vnd freuntschaft sweren, als 2 in dem lande zu Beheim gewonlich ist, vnd sullen auch dieselben sweren vnd geloben in der masse, als sie vor getan haben. Wer, das man den von Rosenberg Everdingen nicht geantwortet in der czeit vnd als oben geschrieben stet, das sich denn dieselben gevangen alle wider stellen sullen in alle der masse, als die yczunt gevangen seyn. Wer aber, das den von Rosenberg das slosse 25 Everdingen geantwurt wurde in der czeit vnd als vorgeschriben stet, so sullen die gevangen gar vnd genczlich ledig vnd lose sein vnd durfen sich nicht wider stellen. Ouch sullen die egenante, vnser swager herczog Albrecht von Osterich, alle seine frunde, helfer vnd diener, alle gevangen, die sie ouch gevangen haben, genczlich ledig vnd lose lassen an geverd. Dieselben gevangen auch ein vrved vnd fruntschaft sweren sullen, als in 30 dem lande zu Osterich gewonlich ist. So sullen ouch dieselben von Rosenberg dem egenanten vnserm swager, herczog Albrechten von Osterich, vorbriefen vnd ire briefe geben, das alle die weyl der kriege zwi- schen den egenanten vnserm swager herczog Albrechten vnd dem von Schaumburg weret, demselben von Schaumburg aus dem egenanten slosse Everdingen keinerley hilf weder mit 35 cost noch sust, wie die genant sey, geschehe an geverd. So sol auch der egenante vnser swager herczog Albrecht dieselben von Rosenberg an dem egenanten slosse Everdingen vnd allen seinen zugehorungen alle die weyl vnd der krieg weret zwissen im vnd dem von Schaumburg, nicht hindern oder irren in dheine weys, sunder sie dobey hanthaben, schuczen vnd schirmen getrewlich vnd an alles geverd vnd in des 40 doruber sein brief geben, das er sie schuczen vnd schirmen sulle vnd doran nicht hindern an geverd. Mit vrkund dicz briefes vorsigelt mit vnserer kuniglichen maiestat insigel. Geben zum Budweys nach Cristes geburt dreyczehen hundert jar vnd dornach in dem czwey vnd achczigi-
Strana 184
184 1382. 1382 Januar 24. sten jaren an sand Thymotey tage des heiligen ezwelfboten, vnser reiche des Behemischen in dem newenczehenden vnd des Romischen in dem sechsten jare. [:Auf dem Umbug:] Ad mandatum domini regis Martinus scolasticus. [:Auf der Rückseite:] R. Johannes Lust. Original auf Pergament mit dem anhangenden, gut erhaltenen Siegel des Königs im fürstl. Schwarzenberg'- schen Archive zu Wittingau, Hist. 39. — Brandl: „Cod. Diplom. et epist. Moraviae“ XI, S. 224—225, nr. 250. 5 1382 Januar 25. 355. 1382 Januar 25. Budweis. — König Wenzel IV. in Budweis. Er fertigt eine mit der Urkunde vom 10. Januar 1382 gleichlautende Urkunde betreffend den Tausch des Dorfes Kře-10 nowitz gegen das den Brüdern Wyschata und Busco von Machowitz gehörige Dorf Slukau (Zlukov) aus. Siehe Nr. 353. 356. 1382 Febr. 12. 1382 Februar 12. Prag. — Zum Licentiat wurde an der philosophischen Facultät der 15 Prager Universität unter anderen auch Georg von Budweis zugelassen. Anno domini 1382 die 12. Februarii admissi sunt ad licentiam secundum istum ordinem: Fridericus Veltprecher, Nicolaus Gleseri, Hermannus de Riga, Conradus de Beneschow, Henricus Storch, Franciscus de Pyrnis, Georgius de Budewis ..... Monum. hist. univers. Car.-Ferd. Pragensis. Tom. I : Liber decanorum facultatis philosophicae 20 universitatis Pragensis ab anno Christi 1367 usque ad annum 1585. Pars I, pag. 203. 1382 Febr. 19. 357. — König Wenzel IV. in Budweis. Er bestätigt den 1382 Februar 19. Budweis. Juden zu Regensburg ihre Freiheit, dass sie nichts an das Reich zu bezahlen haben, so lange sic an die Herzoge von Bayern verpfändet seien, sowie dass sie nur vor ihren Richtern belangt und 25 von der Stadt geschützt werden sollen. Dat. Budweis am Aschentag 1382. Pelzel: „Lebensgesch. des Röm. u. Böhm. Königs Wenceslaus“ I. Theil (1788), S. 114. 1382 Febr. 21. 358. 1382 Februar 21. Budweis. — König Wenzel IV. in Budweis. Er entlässt die Juden zu Regensburg aus der Verpflichtung, dem Herzoge Friedrich von Bayern und dem Land- 30 grafen von Leuchtenberg Steuern zu zahlen. Am selben Tage bestätigt König Wenzel IV. die Freiheiten der Stadt Regensburg. Dat. Budweis am Freitag vor Invocavit 1382. Pelzel: „Lebensgesch. des Röm. u. Böhm. Königs Wenceslaus“ I. Theil, S. 114—115. 1382 März 5. 359. 1382 März 5. Prag. — Georg von Budweis erlangt an der philosophischen Facultät der Prager Universität das Doctorat der freien Künste. 35 Item 5. die mensis ejusdem [Martii] inceperunt N. Gleseri et Henr. Storch sub mag. Joan. Marienwerder.
184 1382. 1382 Januar 24. sten jaren an sand Thymotey tage des heiligen ezwelfboten, vnser reiche des Behemischen in dem newenczehenden vnd des Romischen in dem sechsten jare. [:Auf dem Umbug:] Ad mandatum domini regis Martinus scolasticus. [:Auf der Rückseite:] R. Johannes Lust. Original auf Pergament mit dem anhangenden, gut erhaltenen Siegel des Königs im fürstl. Schwarzenberg'- schen Archive zu Wittingau, Hist. 39. — Brandl: „Cod. Diplom. et epist. Moraviae“ XI, S. 224—225, nr. 250. 5 1382 Januar 25. 355. 1382 Januar 25. Budweis. — König Wenzel IV. in Budweis. Er fertigt eine mit der Urkunde vom 10. Januar 1382 gleichlautende Urkunde betreffend den Tausch des Dorfes Kře-10 nowitz gegen das den Brüdern Wyschata und Busco von Machowitz gehörige Dorf Slukau (Zlukov) aus. Siehe Nr. 353. 356. 1382 Febr. 12. 1382 Februar 12. Prag. — Zum Licentiat wurde an der philosophischen Facultät der 15 Prager Universität unter anderen auch Georg von Budweis zugelassen. Anno domini 1382 die 12. Februarii admissi sunt ad licentiam secundum istum ordinem: Fridericus Veltprecher, Nicolaus Gleseri, Hermannus de Riga, Conradus de Beneschow, Henricus Storch, Franciscus de Pyrnis, Georgius de Budewis ..... Monum. hist. univers. Car.-Ferd. Pragensis. Tom. I : Liber decanorum facultatis philosophicae 20 universitatis Pragensis ab anno Christi 1367 usque ad annum 1585. Pars I, pag. 203. 1382 Febr. 19. 357. — König Wenzel IV. in Budweis. Er bestätigt den 1382 Februar 19. Budweis. Juden zu Regensburg ihre Freiheit, dass sie nichts an das Reich zu bezahlen haben, so lange sic an die Herzoge von Bayern verpfändet seien, sowie dass sie nur vor ihren Richtern belangt und 25 von der Stadt geschützt werden sollen. Dat. Budweis am Aschentag 1382. Pelzel: „Lebensgesch. des Röm. u. Böhm. Königs Wenceslaus“ I. Theil (1788), S. 114. 1382 Febr. 21. 358. 1382 Februar 21. Budweis. — König Wenzel IV. in Budweis. Er entlässt die Juden zu Regensburg aus der Verpflichtung, dem Herzoge Friedrich von Bayern und dem Land- 30 grafen von Leuchtenberg Steuern zu zahlen. Am selben Tage bestätigt König Wenzel IV. die Freiheiten der Stadt Regensburg. Dat. Budweis am Freitag vor Invocavit 1382. Pelzel: „Lebensgesch. des Röm. u. Böhm. Königs Wenceslaus“ I. Theil, S. 114—115. 1382 März 5. 359. 1382 März 5. Prag. — Georg von Budweis erlangt an der philosophischen Facultät der Prager Universität das Doctorat der freien Künste. 35 Item 5. die mensis ejusdem [Martii] inceperunt N. Gleseri et Henr. Storch sub mag. Joan. Marienwerder.
Strana 185
1382. 185 Item eodem die inceperunt Georgius de Budwicz et Nicol. de Monte sub mag. N. Luhtomisl. 1382 März 5. Mon. hist. universitatis Car.-Ferd. Pragensis. Tom. I: Liber decanorum facultatis phi- losophicac universitatis Pragensis ab anno Christi 1367 usque ad annum 1585. Pars I, pag. 204. 360. 1382 Juni 20. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Thomas, der Sohn des Fischers Friedl, einen Zins von einem halben Schock Groschen jährlich, welcher an die Budweiser Pfarrkirche bezw. den Pfarrer zu entrichten ist, wofür letzterer jährlich zwei Seelenmessen zu lesen hat, auf seinem in der Fischergasse, zwischen den Häusern und Gärten 10 seines Bruders, des Fischers Nicolaus, und des Wiltschauer gelegenen Hause, dem Garten und dem Fischbehälter versichert habe. (Später haftete für den Zins Mathias Kreuspek mit demselben Besitz.) Nos Wenceslaus judex, Hermannus Schutter pro tunc magister ciuium, Ni- colaus Perusch, Conradus pannifex, Johlinus Stankonis, Rudlinus Chlewbar,*) Paulus Herusch ceterique jurati in Budweis notum facimus tenore presencium vniuersis, quod consti- 15 tutus coram nobis honestus vir Thomlinus, filius Fridlini piscatoris, nostre accolla ciuitatis, recognouit et fassus est, bona sua voluutate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo et area sua, orto et eciam reseruaculo piscium, sitis inter domos et ortos Nicolai piscatoris, fratris sui, et Wiltschawr in platea piscatorum, mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis per eum uel dicte domus et arec posses- 20 sorem dandam et soluendam ecclesie nostre parochiali et ipsius plebano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, perpetuis temporibus pro quinque sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Tommlinus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus sub- notatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Galli nunc proxime venturo quindecim grossos Pragensis monete census et in festo s. Georgij deinde continue secuturo similiter quindecim grossos census 25 siue pensionis prefate. Si vero predictus Temlinus piscator..... Pro quo quidem censu dominus ple- banus prefatus quolibet anno duo seruicia cuim vigilijs et missis defunctorum more solito peragere tenebitur et debebit. In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo secundo feria sexta proxima ante festum sancti Johannis Baptiste etc. 1382 Juni 20. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 67. Auf der Rückseite die alte Bezeichnung „x"“; in der unteren rechten Ecke: „Tomlinus piscator mediam sexagenam“; von einer Hand des XVI. Jahrhunderts in der Mitte oben: „pro domino plebano media sexagena anno 1382“ und links die „N. 5.“ Alte Signatur: „Fasc. IIII N. Dep:“ An einem Pergamentstreifen, welcher auf der Rückseite die Nummer „2“ trägt, hängt die obere Hälfte des grossen Stadtsiegels. — Eingetragen im „Lib. mem. dec. B. Budw. I,“ S. 11 unter den „Littere domini plebani“ sub 35 lit. „x“ mit dem Beisatz: „Respondet Mathias Krevspek cum illa hereditate.“ 30 40 361. 1382 Juli 14. o. OA. — Die Brüder Busco und Wernher von Ujezd (Steinkirchen) ver- kaufen unter Bürgschaft ihrer Brüder Wilhelm, Walkun und Brumo von Ujezd dem Altar der h. Erasmus, Felix und Adauct und Dorothea in der Budweiser Pfarrkirche, bzw. dessen Kaplan cinen Jahreszins von einem Schock Groschen, welcher auf der dem Jesco von Cuth gehörigen Hube im Dorfe Steinkirchen haftet und von diesem sowie von dessen Erben und Nachfolgern im Besitze der genannten Hube zu entrichten ist. 1382 Juli 14. *) Im Original aus »Chlewber« corrigirt. I. 24
1382. 185 Item eodem die inceperunt Georgius de Budwicz et Nicol. de Monte sub mag. N. Luhtomisl. 1382 März 5. Mon. hist. universitatis Car.-Ferd. Pragensis. Tom. I: Liber decanorum facultatis phi- losophicac universitatis Pragensis ab anno Christi 1367 usque ad annum 1585. Pars I, pag. 204. 360. 1382 Juni 20. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Thomas, der Sohn des Fischers Friedl, einen Zins von einem halben Schock Groschen jährlich, welcher an die Budweiser Pfarrkirche bezw. den Pfarrer zu entrichten ist, wofür letzterer jährlich zwei Seelenmessen zu lesen hat, auf seinem in der Fischergasse, zwischen den Häusern und Gärten 10 seines Bruders, des Fischers Nicolaus, und des Wiltschauer gelegenen Hause, dem Garten und dem Fischbehälter versichert habe. (Später haftete für den Zins Mathias Kreuspek mit demselben Besitz.) Nos Wenceslaus judex, Hermannus Schutter pro tunc magister ciuium, Ni- colaus Perusch, Conradus pannifex, Johlinus Stankonis, Rudlinus Chlewbar,*) Paulus Herusch ceterique jurati in Budweis notum facimus tenore presencium vniuersis, quod consti- 15 tutus coram nobis honestus vir Thomlinus, filius Fridlini piscatoris, nostre accolla ciuitatis, recognouit et fassus est, bona sua voluutate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo et area sua, orto et eciam reseruaculo piscium, sitis inter domos et ortos Nicolai piscatoris, fratris sui, et Wiltschawr in platea piscatorum, mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis per eum uel dicte domus et arec posses- 20 sorem dandam et soluendam ecclesie nostre parochiali et ipsius plebano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, perpetuis temporibus pro quinque sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Tommlinus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus sub- notatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Galli nunc proxime venturo quindecim grossos Pragensis monete census et in festo s. Georgij deinde continue secuturo similiter quindecim grossos census 25 siue pensionis prefate. Si vero predictus Temlinus piscator..... Pro quo quidem censu dominus ple- banus prefatus quolibet anno duo seruicia cuim vigilijs et missis defunctorum more solito peragere tenebitur et debebit. In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo secundo feria sexta proxima ante festum sancti Johannis Baptiste etc. 1382 Juni 20. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 67. Auf der Rückseite die alte Bezeichnung „x"“; in der unteren rechten Ecke: „Tomlinus piscator mediam sexagenam“; von einer Hand des XVI. Jahrhunderts in der Mitte oben: „pro domino plebano media sexagena anno 1382“ und links die „N. 5.“ Alte Signatur: „Fasc. IIII N. Dep:“ An einem Pergamentstreifen, welcher auf der Rückseite die Nummer „2“ trägt, hängt die obere Hälfte des grossen Stadtsiegels. — Eingetragen im „Lib. mem. dec. B. Budw. I,“ S. 11 unter den „Littere domini plebani“ sub 35 lit. „x“ mit dem Beisatz: „Respondet Mathias Krevspek cum illa hereditate.“ 30 40 361. 1382 Juli 14. o. OA. — Die Brüder Busco und Wernher von Ujezd (Steinkirchen) ver- kaufen unter Bürgschaft ihrer Brüder Wilhelm, Walkun und Brumo von Ujezd dem Altar der h. Erasmus, Felix und Adauct und Dorothea in der Budweiser Pfarrkirche, bzw. dessen Kaplan cinen Jahreszins von einem Schock Groschen, welcher auf der dem Jesco von Cuth gehörigen Hube im Dorfe Steinkirchen haftet und von diesem sowie von dessen Erben und Nachfolgern im Besitze der genannten Hube zu entrichten ist. 1382 Juli 14. *) Im Original aus »Chlewber« corrigirt. I. 24
Strana 186
186 1382. Coram vniuersis ac singulis presentem literam inspecturis siue eciam audituris nos Busko et Bernherus fratres germani de Vgesd recognoscimus, bona nostra voluntate parique vxorum nostrarum atque omnium amicorum nostrorum consilio et asensu vnam sexagenam census siue pensionis in villa nostra Vgesd super laneo, quam Jesco de Cuth tenet et possidet, perpetuis temporibus per eum siue heredes suos aut dicti lanei possessorem dandam et 5 soluendam altari beatorum Erasmi, Ffelicis et Adaucti atque Dorothee in Budweys in ecclesia parochiali fundato atque ipsius capellano pro decem sexagenis grossorum denariorum Pragensium nos rite ac libere vendidisse. Pro cuius quidem sexagene vendicione petiuimus et rogauimus fratres nostros infrascriptos, vt ipsi nostri fideiussores pro dicta sexagena velint et sint disbrigatores. Nos quoque Vilhelmus, Balcunus et Brumo fratres de Vgesd compro- 10 mittimus bona nostra fide, sine dolo et fraude cum prefatis nostris fratribus et pro eis promit- timus sine dolo et scrupulo omni postergato, ipsam sexagenam prefato altari atque ipsius capel- lano iuxta iura et consuetudines terre Boemie approbatas disbrigare, promittentes insuper bona nostra fide, sine fraude, prefatam sexagenam capellano dicti altaris, quicunque est uel pro tempore fuerit, annis singulis in duobus terminis subnotatis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet 15 in festo s. Galli mediam sexagenam census et in festo s. Georgij mediam sexagenam census siue pensionis prefate. Si vero, quod absit, vnumquemque censum in vnoquoque dictorum terminorum termino ad plenum non persolueremus, pro tunc capellanus dicti altaris peractis post quemlibet terminum diebus octo nos et homines nostros quoscunque arrestare, occupare, impignorare tamdiu ac tociens poterit ac debebit, quousque sibi census integraliter non persoluatur. Nichilominus 20 promittimus et fideliter spondemus, si quid sepedicto altari uel ipsius capellano in prefata sexa- gena et in ipsius laneo deficeret seu deperiret, siue impedimentum quodcunque in non disbri- gacione pateretur, bonis nostris certis et liberis sibi resarcire et ad plenum restaurare. Insuper certa nostra fide promisimus et presentibus promittimus, si que dampna capellanus prefati altaris in protraccione solucionis census aut depericionis uel exbrigacionis perciperet seu percipere posset, 25 sibi persoluere et finaliter expedire sub pena arrestandi premissa. Licebit et enim nos predictos Buskonem et Bernherum fratres, quandocunque possumus, alium censum in bonis ciuitatis Budweys aut in circumferencijs vnius miliaris ipsius ciuitatis certum reemere, laneum nostrum cum eius censu vnius sexagene penitus libertando. In cuius rei testimonium dedimus ei presentes nostras literas munimine appensionis sigillorum nostrorum propriorum roboratas. Datum anno 30 domini millesimo trecentesimo octoagesimo secundo, feria secunda in crastino sancte Margarethe virginis gloriose. 1382 Juli 14. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 68. Auf der Rückseite die alte Bezeichnung „P“ und die neuere Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:". An der Urkunde hängen an Pergamentstreifen fünf Siegel in gewöhnlichem Wachs, von denen vier dasselbe Wappenbild aufweisen, nämlich einen von links gesehenen Stechhelm, der als Helmzier 35 einen geschlossenen Flug trägt, auf welchem ein schräglinks nach aufwärts gekehrter Pfeil erscheint. Das fünfte Siegel zeigt auf einem dreieckigen Schilde einen von vorne gesehenen, mit sechs Federn (oder Pfeilenden) be- steckten Stechhelm. Die Umschriften lauten: 1. "[S ] BVZKONIS DE. [VGESD].“ — 2. „† S . [BER]- NARDI(?) - DE - [VJGESD." — 3. „[S . WILHELJMI - DE - VG[ESD].“ — 4. „† S . BALKUNI - DE - VGESD.“ — 5. „† S - BRVMONIS - DE -HVIGESD.“ — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 147 und im „Lib. mem. 40 dec. B. Budw. I“, S. 127 unter den „Littere s. Felicis et Adaucti alias s. Dorothee“ sub lit. „p“ 362. 1382 Sept. 4. 1382 September 4. Budweis. — Erzbischof Johann von Jenstein verleiht über Bitten des Priors und Conventes des Predigerordens-Klosters zu Budweis allen jenen, welche wahrhaft Busse thuen und vor dem Bilde der Muttergottes mit dem Gekreuzigten auf dem Schosse in der Kirche 45 des genannten Klosters ein Vater unser und Ave Maria beten, einen vierzigtägigen Ablass.
186 1382. Coram vniuersis ac singulis presentem literam inspecturis siue eciam audituris nos Busko et Bernherus fratres germani de Vgesd recognoscimus, bona nostra voluntate parique vxorum nostrarum atque omnium amicorum nostrorum consilio et asensu vnam sexagenam census siue pensionis in villa nostra Vgesd super laneo, quam Jesco de Cuth tenet et possidet, perpetuis temporibus per eum siue heredes suos aut dicti lanei possessorem dandam et 5 soluendam altari beatorum Erasmi, Ffelicis et Adaucti atque Dorothee in Budweys in ecclesia parochiali fundato atque ipsius capellano pro decem sexagenis grossorum denariorum Pragensium nos rite ac libere vendidisse. Pro cuius quidem sexagene vendicione petiuimus et rogauimus fratres nostros infrascriptos, vt ipsi nostri fideiussores pro dicta sexagena velint et sint disbrigatores. Nos quoque Vilhelmus, Balcunus et Brumo fratres de Vgesd compro- 10 mittimus bona nostra fide, sine dolo et fraude cum prefatis nostris fratribus et pro eis promit- timus sine dolo et scrupulo omni postergato, ipsam sexagenam prefato altari atque ipsius capel- lano iuxta iura et consuetudines terre Boemie approbatas disbrigare, promittentes insuper bona nostra fide, sine fraude, prefatam sexagenam capellano dicti altaris, quicunque est uel pro tempore fuerit, annis singulis in duobus terminis subnotatis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet 15 in festo s. Galli mediam sexagenam census et in festo s. Georgij mediam sexagenam census siue pensionis prefate. Si vero, quod absit, vnumquemque censum in vnoquoque dictorum terminorum termino ad plenum non persolueremus, pro tunc capellanus dicti altaris peractis post quemlibet terminum diebus octo nos et homines nostros quoscunque arrestare, occupare, impignorare tamdiu ac tociens poterit ac debebit, quousque sibi census integraliter non persoluatur. Nichilominus 20 promittimus et fideliter spondemus, si quid sepedicto altari uel ipsius capellano in prefata sexa- gena et in ipsius laneo deficeret seu deperiret, siue impedimentum quodcunque in non disbri- gacione pateretur, bonis nostris certis et liberis sibi resarcire et ad plenum restaurare. Insuper certa nostra fide promisimus et presentibus promittimus, si que dampna capellanus prefati altaris in protraccione solucionis census aut depericionis uel exbrigacionis perciperet seu percipere posset, 25 sibi persoluere et finaliter expedire sub pena arrestandi premissa. Licebit et enim nos predictos Buskonem et Bernherum fratres, quandocunque possumus, alium censum in bonis ciuitatis Budweys aut in circumferencijs vnius miliaris ipsius ciuitatis certum reemere, laneum nostrum cum eius censu vnius sexagene penitus libertando. In cuius rei testimonium dedimus ei presentes nostras literas munimine appensionis sigillorum nostrorum propriorum roboratas. Datum anno 30 domini millesimo trecentesimo octoagesimo secundo, feria secunda in crastino sancte Margarethe virginis gloriose. 1382 Juli 14. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 68. Auf der Rückseite die alte Bezeichnung „P“ und die neuere Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:". An der Urkunde hängen an Pergamentstreifen fünf Siegel in gewöhnlichem Wachs, von denen vier dasselbe Wappenbild aufweisen, nämlich einen von links gesehenen Stechhelm, der als Helmzier 35 einen geschlossenen Flug trägt, auf welchem ein schräglinks nach aufwärts gekehrter Pfeil erscheint. Das fünfte Siegel zeigt auf einem dreieckigen Schilde einen von vorne gesehenen, mit sechs Federn (oder Pfeilenden) be- steckten Stechhelm. Die Umschriften lauten: 1. "[S ] BVZKONIS DE. [VGESD].“ — 2. „† S . [BER]- NARDI(?) - DE - [VJGESD." — 3. „[S . WILHELJMI - DE - VG[ESD].“ — 4. „† S . BALKUNI - DE - VGESD.“ — 5. „† S - BRVMONIS - DE -HVIGESD.“ — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 147 und im „Lib. mem. 40 dec. B. Budw. I“, S. 127 unter den „Littere s. Felicis et Adaucti alias s. Dorothee“ sub lit. „p“ 362. 1382 Sept. 4. 1382 September 4. Budweis. — Erzbischof Johann von Jenstein verleiht über Bitten des Priors und Conventes des Predigerordens-Klosters zu Budweis allen jenen, welche wahrhaft Busse thuen und vor dem Bilde der Muttergottes mit dem Gekreuzigten auf dem Schosse in der Kirche 45 des genannten Klosters ein Vater unser und Ave Maria beten, einen vierzigtägigen Ablass.
Strana 187
1382. 187 Johannes dei gracia sancte Pragensis ecclesie [archiepiscopus] apostolice sedis legatus, aule regie Romanorum cancellarius, vniuersis Christi fidelibus presentes literas inspecturis salutem in domino. Splendor eterne glorie, qui sua mundum illuminat ineffabili claritate, pia vota*) fidelium de clementissima ipsius maiestate sperancium, precipue pio fauore prosequitur, 5 cum deuota ipsorum humilitas sanctorum meritis et precibus adiuuatur ac Christi fideles eo liben- cius ad deuocionem confluant, quo ibidem dono celestis gracie conspexerint se refectos. Cum igitur ymago beate Marie virginis gloriose tenens ymaginem crucifixi in sinu suo in conuentu fratrum Predicatorum in Budweis existat et ad ipsam Christi fideles gerant deuocionem et affec- cionem, prout accepimus nobisque humiliter per eosdem fratres fuerit supplicatum, vt pro deuo- 10 cione eorumdem Christi fidelium augmentanda, [qui] ipsam deuote venerati fuerunt, specialia mu- nera largiri dignaremur. Nos igitur dictis supplicacionibus annuentes fauorabiliter, de omnipo- tentis dei misericordia et beatorum apostolorum Petri et Pauli eius meritis et auctoritate confisi, omnibus vere penitentibus et confessis, qui ob memoriam passionis dominice et reuerenciam Vir- ginis gloriose flexis genibus dixerint vnum Pater noster et Ave Maria, quadraginta dies de 15 iniunctis eis penitenciis dicta auctoritate misericorditer in domino relaxamus. In cuius rei testi- monium sigillum nostrum minus presentibus est appensum. Datum et actum in Budweis anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo secundo, die quarto mensis Septembris. 1382 Septb. 4. Original auf Pergament (stellenweise von Rost durchfressen) im Archiv des b. Museums in Prag. Auf der Rückseite von gleichzeitiger Hand der Vermerk: „xl dies indulgentiarum omnibus, qui dixerint vnum Pater 20 noster et Aue Maria ante ymaginem Beate Virginis in altarj ymaginis. Datum 1382“ und die Bezeichnung: „L“. Über diesem Vermerk steht von einer anderen, etwas späteren Hand: „Johannes archiepiscopus Pragensis legatus.“ Unten ist die Signatur aus dem XVII. Jahrhundert: „N. 8. C.“, in welcher das „N“ durchstrichen und durch ein darüber gesetztes „K“ ersetzt ist. An einem Pergamentstreifen hängt das stark beschädigte Mittelstück des erz- bischöflichen Siegels in rothem Wachs. — Schichellius: „Puteus aquarum viventium“ schreibt S. 75: "Jetztge- 25 meldter [Joannes Gensteinius, Erzbischof zu Prag] verleihet auch Anno 1382 menninglichen, so zur Gedächt- nuss des bittern Leidens und Sterbens, wie auch zu Ehren der seeligsten Jungfrauen Mariae vor dem Vesper- Bild in der Prediger-Kirchen zu Budweiss (in welches sich viel Adeliche und andächtige Herzen verliebet und ihrer Bitt erhöret worden) beten ein Vater unser und Ave Maria mit zerknirschtem Herzen, viertzig Tag Ablass“. Von demselben Bild sagt P. Riga: „Erneuerter alter Gnaden-Brunn“ 1767 S. 30: „Sonsten wird auch in gedachter 30 unserer Kirchen andächtig verehret ein uraltes Vesperbild der Mutter Gottes, ihren abgelebten göttlichen Sohn in ihrem jungfräulichen Schooss haltend, nachdem er vom Kreutz herabgenommen ist worden. Gegen welchem die Andacht deren Glaubigen zu vermeliren obgemeldter Erzbischof zu Prag, Joannes Gensteinius im Jahr 1382 vierzig Täg Ablass verliehen hat allen denen, so vor diesem Bildnuss mit zerknirschtem Herzen ein andäch- tiges Vater unser und Ave Maria beten.“ 35 363. 4 1382 September 6. Budweis. — König Wenzel IV. in Budweis. Er hebt das dem Abte von Kladrau ertheilte Privilegium, dass die Wägen mit Kaufmannsgütern über das Städtchen Kladrau und die Stadt Mies ihren Weg nehmen müssen, auf und ordnet an, dass alle Kauf- leute, welche Waren und Vieh von Tachau, Pfraumberg und Tepl gegen Prag, oder um- 40 gekehrt von Prag, Pilsen und Nepomuk nach den vorgenannten Städten führen, den geraden Weg über Mies einzuschlagen haben. Die Burggrafen in Taus und Pfraumberg sowie Richter und Räthe der genannten Städte werden angewiesen, diese Verordnung zu verlautbaren und die Mieser zu unterstützen, wenn sie Kaufleute auf verbotenen Wegen aufheben und deren Waren mit Beschlag belegen. — Datum Budweis anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo secundo, Indiccione quinta, die sexto mensis Septembris, regnorum nostrorum anno Boemie vice- simo, Romanorum vero septimo. 1382 Septb. 6. *) Im Original steht „vero." 24*
1382. 187 Johannes dei gracia sancte Pragensis ecclesie [archiepiscopus] apostolice sedis legatus, aule regie Romanorum cancellarius, vniuersis Christi fidelibus presentes literas inspecturis salutem in domino. Splendor eterne glorie, qui sua mundum illuminat ineffabili claritate, pia vota*) fidelium de clementissima ipsius maiestate sperancium, precipue pio fauore prosequitur, 5 cum deuota ipsorum humilitas sanctorum meritis et precibus adiuuatur ac Christi fideles eo liben- cius ad deuocionem confluant, quo ibidem dono celestis gracie conspexerint se refectos. Cum igitur ymago beate Marie virginis gloriose tenens ymaginem crucifixi in sinu suo in conuentu fratrum Predicatorum in Budweis existat et ad ipsam Christi fideles gerant deuocionem et affec- cionem, prout accepimus nobisque humiliter per eosdem fratres fuerit supplicatum, vt pro deuo- 10 cione eorumdem Christi fidelium augmentanda, [qui] ipsam deuote venerati fuerunt, specialia mu- nera largiri dignaremur. Nos igitur dictis supplicacionibus annuentes fauorabiliter, de omnipo- tentis dei misericordia et beatorum apostolorum Petri et Pauli eius meritis et auctoritate confisi, omnibus vere penitentibus et confessis, qui ob memoriam passionis dominice et reuerenciam Vir- ginis gloriose flexis genibus dixerint vnum Pater noster et Ave Maria, quadraginta dies de 15 iniunctis eis penitenciis dicta auctoritate misericorditer in domino relaxamus. In cuius rei testi- monium sigillum nostrum minus presentibus est appensum. Datum et actum in Budweis anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo secundo, die quarto mensis Septembris. 1382 Septb. 4. Original auf Pergament (stellenweise von Rost durchfressen) im Archiv des b. Museums in Prag. Auf der Rückseite von gleichzeitiger Hand der Vermerk: „xl dies indulgentiarum omnibus, qui dixerint vnum Pater 20 noster et Aue Maria ante ymaginem Beate Virginis in altarj ymaginis. Datum 1382“ und die Bezeichnung: „L“. Über diesem Vermerk steht von einer anderen, etwas späteren Hand: „Johannes archiepiscopus Pragensis legatus.“ Unten ist die Signatur aus dem XVII. Jahrhundert: „N. 8. C.“, in welcher das „N“ durchstrichen und durch ein darüber gesetztes „K“ ersetzt ist. An einem Pergamentstreifen hängt das stark beschädigte Mittelstück des erz- bischöflichen Siegels in rothem Wachs. — Schichellius: „Puteus aquarum viventium“ schreibt S. 75: "Jetztge- 25 meldter [Joannes Gensteinius, Erzbischof zu Prag] verleihet auch Anno 1382 menninglichen, so zur Gedächt- nuss des bittern Leidens und Sterbens, wie auch zu Ehren der seeligsten Jungfrauen Mariae vor dem Vesper- Bild in der Prediger-Kirchen zu Budweiss (in welches sich viel Adeliche und andächtige Herzen verliebet und ihrer Bitt erhöret worden) beten ein Vater unser und Ave Maria mit zerknirschtem Herzen, viertzig Tag Ablass“. Von demselben Bild sagt P. Riga: „Erneuerter alter Gnaden-Brunn“ 1767 S. 30: „Sonsten wird auch in gedachter 30 unserer Kirchen andächtig verehret ein uraltes Vesperbild der Mutter Gottes, ihren abgelebten göttlichen Sohn in ihrem jungfräulichen Schooss haltend, nachdem er vom Kreutz herabgenommen ist worden. Gegen welchem die Andacht deren Glaubigen zu vermeliren obgemeldter Erzbischof zu Prag, Joannes Gensteinius im Jahr 1382 vierzig Täg Ablass verliehen hat allen denen, so vor diesem Bildnuss mit zerknirschtem Herzen ein andäch- tiges Vater unser und Ave Maria beten.“ 35 363. 4 1382 September 6. Budweis. — König Wenzel IV. in Budweis. Er hebt das dem Abte von Kladrau ertheilte Privilegium, dass die Wägen mit Kaufmannsgütern über das Städtchen Kladrau und die Stadt Mies ihren Weg nehmen müssen, auf und ordnet an, dass alle Kauf- leute, welche Waren und Vieh von Tachau, Pfraumberg und Tepl gegen Prag, oder um- 40 gekehrt von Prag, Pilsen und Nepomuk nach den vorgenannten Städten führen, den geraden Weg über Mies einzuschlagen haben. Die Burggrafen in Taus und Pfraumberg sowie Richter und Räthe der genannten Städte werden angewiesen, diese Verordnung zu verlautbaren und die Mieser zu unterstützen, wenn sie Kaufleute auf verbotenen Wegen aufheben und deren Waren mit Beschlag belegen. — Datum Budweis anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo secundo, Indiccione quinta, die sexto mensis Septembris, regnorum nostrorum anno Boemie vice- simo, Romanorum vero septimo. 1382 Septb. 6. *) Im Original steht „vero." 24*
Strana 188
188 1382. 1382 Septb. 6. [:Auf dem Umbug:] Per dominum Thimonem de Coldicz Martinus scolasticus. [:Auf der Rückseite:] Rfegistrata:] Jacobus de Cremsier. Original auf Pergament (das Siegel abgerissen) im Stadtarchiv zu Mies. — Pelzel: „Lebensgesch. d. R. u. B. Kgs. Wenceslaus“ I. Theil UB. S. 48—50, nr. XXX. Čelakovský: „Cod. jur. municip.“ II S. 747—750. 364. 1382 Oct. 31. 1382 October 31. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Fleischhauer Thomas Kreidweis einen dem Kreuzaltar in der Pfarrkirche zu Budweis gehö- rigen Zins jährlicher fünfzehn Prager Groschen auf seinem in der Böhmgasse zwischen den Häu- sern des Nicolaus Chlaperschynk und des Hensl Meisterl gelegenen Hause sichergestellt habe. 10 (Vordem haftete dieser Zins auf dem Hause des Mälzers Schimon, später auf dem des Johann Bartho.) Nos Wenceslaus judex, Hermannus Schuttër, Nicolaus Perusch, Johlinus Stankonis, Henslinus Leo, Chunradus pannifex, Thomlinus aurifaber, Paulus Heru- schii ceterique jurati ciues in Budweis notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus 15 vir Thomas carnifex dictus Kreidweis, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area in vico Bohemicali*) inter domos Nicolai Chlaperschynk et Henslini Meisterlini conciuium nostrorum sita et locata quindecim grossos Pragensis monete census siue pen- sionis per eum uel dicte domus seu aree possessorem dandos et soluendos altari sancte Crucis in ec-20 clesia nostra parrochiali et ipsius cappellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro tercia dimidia sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quemquidem censum siue pensionem promisit prefatus Thomas et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, vide- licet in festo sancti Georij nunc proxime venturo octauum dimidium grossum Pragensis monete census, et in festo sancti Galli deinde continuo secuturo similiter dimidium octauum grossum census siue pensionis prefate. Si vero 25 prefatus Thomas..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appenden- dum. Anno domini M° trecentesimo octuagesimo secundo, fferia sexta in vigilia Omnium Sanctorum. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 69. Auf der Rückseite die alte Bezeichnung: „K“ und die gleich- zeitige Notiz: „Xv grossi super Kreidweis altari sancte Crucis, prius super Schimon braseatore“. Am oberen Rande der etwas spätere Vermerk: „Jan Bartho 15 grossos in toto“, worin von einer späteren Hand der Name „Bartho“ durchstrichen und „quidam textor“ darüber gesetzt wurde. Alte Signatur: „Fasc IIII N. Dep.“ Das an der Urkunde eingehängt gewesene Stadtsiegel ist gewaltsam abgerissen worden, wobei ein Stück Pergament der Urkunde herausgerissen wurde. Der den Umbug bildende Pergamentstreifen ist weggeschnitten. Eingetragen im „Zinsregister“ S. 77 und im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 55 unter den „Littere s. Crucis alias Cor- 35 poris Christi" sub lit. „K“. 30 365. 1382 Dec. 5. 1382 December 5. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Jakob Priethaler einen den nach dem Fuhrmann Wenzel hinterbliebenen zwei Söhnen, welche beide den Namen Nicolaus führen, gehörigen Zins von zweiundvierzig Groschen auf seinen 4n beiden Ackern versichert habe, von welchen er den einen von Eberhart Bakusch gekauft hat und der andere hinter dem Hopfengarten seines Sohnes Johann gelegen ist. (Der Zins gehörte später der Budweiser Pfarrkirche.) „Bohemicali" steht auf Rasur.
188 1382. 1382 Septb. 6. [:Auf dem Umbug:] Per dominum Thimonem de Coldicz Martinus scolasticus. [:Auf der Rückseite:] Rfegistrata:] Jacobus de Cremsier. Original auf Pergament (das Siegel abgerissen) im Stadtarchiv zu Mies. — Pelzel: „Lebensgesch. d. R. u. B. Kgs. Wenceslaus“ I. Theil UB. S. 48—50, nr. XXX. Čelakovský: „Cod. jur. municip.“ II S. 747—750. 364. 1382 Oct. 31. 1382 October 31. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Fleischhauer Thomas Kreidweis einen dem Kreuzaltar in der Pfarrkirche zu Budweis gehö- rigen Zins jährlicher fünfzehn Prager Groschen auf seinem in der Böhmgasse zwischen den Häu- sern des Nicolaus Chlaperschynk und des Hensl Meisterl gelegenen Hause sichergestellt habe. 10 (Vordem haftete dieser Zins auf dem Hause des Mälzers Schimon, später auf dem des Johann Bartho.) Nos Wenceslaus judex, Hermannus Schuttër, Nicolaus Perusch, Johlinus Stankonis, Henslinus Leo, Chunradus pannifex, Thomlinus aurifaber, Paulus Heru- schii ceterique jurati ciues in Budweis notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus 15 vir Thomas carnifex dictus Kreidweis, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area in vico Bohemicali*) inter domos Nicolai Chlaperschynk et Henslini Meisterlini conciuium nostrorum sita et locata quindecim grossos Pragensis monete census siue pen- sionis per eum uel dicte domus seu aree possessorem dandos et soluendos altari sancte Crucis in ec-20 clesia nostra parrochiali et ipsius cappellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro tercia dimidia sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quemquidem censum siue pensionem promisit prefatus Thomas et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, vide- licet in festo sancti Georij nunc proxime venturo octauum dimidium grossum Pragensis monete census, et in festo sancti Galli deinde continuo secuturo similiter dimidium octauum grossum census siue pensionis prefate. Si vero 25 prefatus Thomas..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appenden- dum. Anno domini M° trecentesimo octuagesimo secundo, fferia sexta in vigilia Omnium Sanctorum. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 69. Auf der Rückseite die alte Bezeichnung: „K“ und die gleich- zeitige Notiz: „Xv grossi super Kreidweis altari sancte Crucis, prius super Schimon braseatore“. Am oberen Rande der etwas spätere Vermerk: „Jan Bartho 15 grossos in toto“, worin von einer späteren Hand der Name „Bartho“ durchstrichen und „quidam textor“ darüber gesetzt wurde. Alte Signatur: „Fasc IIII N. Dep.“ Das an der Urkunde eingehängt gewesene Stadtsiegel ist gewaltsam abgerissen worden, wobei ein Stück Pergament der Urkunde herausgerissen wurde. Der den Umbug bildende Pergamentstreifen ist weggeschnitten. Eingetragen im „Zinsregister“ S. 77 und im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 55 unter den „Littere s. Crucis alias Cor- 35 poris Christi" sub lit. „K“. 30 365. 1382 Dec. 5. 1382 December 5. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Jakob Priethaler einen den nach dem Fuhrmann Wenzel hinterbliebenen zwei Söhnen, welche beide den Namen Nicolaus führen, gehörigen Zins von zweiundvierzig Groschen auf seinen 4n beiden Ackern versichert habe, von welchen er den einen von Eberhart Bakusch gekauft hat und der andere hinter dem Hopfengarten seines Sohnes Johann gelegen ist. (Der Zins gehörte später der Budweiser Pfarrkirche.) „Bohemicali" steht auf Rasur.
Strana 189
1382. 189 Nos Wenczesslaus judex, Hermannus Schutter, Nicolaus Perusch, Hens- linus Leo, Conradus pannifex, Rudlinus Cleuber, Jehlinus Stanko, Jehlinus Scheublini ceterique jurati ciues in Budweys recognoscimus et fatemur vniuersis presentem literam inspecturis siue eciam audituris, quod constitutus coram nobis discretus vir Jaclinus Priedoler, nobis 5 conciuis, recognouit et fassus est, matura sua prehabita deliberacione parique vxoris sue omniumque suorum amicorum et heredum consilio et assensu super duobus agris suis, vno, quem de Eberlino Bacuss emit, alio uero retro ortum humuli filij sui Jehlini sito et locato, septem iugera continentibus, quadraginta duos grossos census siue pensionis perpetuis temporibus per eum siue heredes suos aut dictorum agrorum possessorem dandos et soluendos honestis pueris Nicolao et Nicolao, 10 fratribus germanis quondam Wenczlini vectoris natis, pro septem sexagenis grossorum denariorum Pragensium se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem censum siue pensionem promisit prefatus Jaclinus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus terminis subnotatis dare, persoluere et finaliter expedire, scilicet in festo s. Johannis Baptiste viginti vnum grossum census proxime venturo, et in festo s. Nicolai deinde continue*) [secuturo] viginti vnum grossum census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Jaclinus........ In cuius rei testimonium dedimus ipsis presentes nostras literas munimine appensionis sigilli ciuitatis nostre maioris roboratas. Datum Anno domini millesimo trecentesimo octoagesimo secundo, feria sexta in vigilia sancti Nicolai. 15 1382 Dec. 5. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 70. Auf der Rückseite die alte Bezeichnung „C“ und „Jeke- linus Pridoler“. Alte Signatur: „Fas: IIII N.“ Das Siegel fehlt. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 33 unter den „Littere ecclesie parrochialis s. Nicolai“ sub lit. „C“. 20 366. 1382 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Budweiser Bürger Jacob von Krummau einen dem Marien-Altar in der Pfarrkirche gehörigen und für die Abhaltung der Frühmesse gewidmeten Zins von einem halben Schock Prager Groschen auf seinem am Ringplatze zwischen den Häusern des Oswald und des Hilbrand gelegenen Hause 25 sichergestellt habe. (Dieser Zins, welcher vorher auf einem Acker des Paul versichert gewesen ist, haftete später auf dem Besitze des Bauers Skoda Krummaul in Leitnowitz.) 1382. Nos Wenceslaus judex, Hermannus Schutter, Nicolaus Perusch, Thom- linus aurifaber, Johlinus Stankonis, Rudlinus Klewber, Conradus pannifex, Paulus Herusch ceterique jurati ciues in Budweis notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis 30 honestus vir Jacobus de Crumpnaw, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua in circulo inter domos Oswaldi et Hilbrandi sita et locata mediam sexagenam grossorum Pra- gensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus et aree possesorem dandam et soluendam altari Beate Virginis in ecclesia nostra parrochiali ad maturam 35 missam et ipsius capellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Jacobus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Galli nunc proxime venturo quindecim grossos census et in festo s. Georij similiter quindecim grossos census siue pen- sionis prefate. Si vero prefatus Jacobus..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre pre- 40 sentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo octoagesimo secundo. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 71. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Media sexagena mature misse super domo Jacobi de Crumpnaw, prius super agro Pauli contra 45 scolam," darunter von anderer, späterer, Hand: „Respondit Sskoda Kchrumpmaul in villa Litwinowicz,“ *) Im Original »continuum«.
1382. 189 Nos Wenczesslaus judex, Hermannus Schutter, Nicolaus Perusch, Hens- linus Leo, Conradus pannifex, Rudlinus Cleuber, Jehlinus Stanko, Jehlinus Scheublini ceterique jurati ciues in Budweys recognoscimus et fatemur vniuersis presentem literam inspecturis siue eciam audituris, quod constitutus coram nobis discretus vir Jaclinus Priedoler, nobis 5 conciuis, recognouit et fassus est, matura sua prehabita deliberacione parique vxoris sue omniumque suorum amicorum et heredum consilio et assensu super duobus agris suis, vno, quem de Eberlino Bacuss emit, alio uero retro ortum humuli filij sui Jehlini sito et locato, septem iugera continentibus, quadraginta duos grossos census siue pensionis perpetuis temporibus per eum siue heredes suos aut dictorum agrorum possessorem dandos et soluendos honestis pueris Nicolao et Nicolao, 10 fratribus germanis quondam Wenczlini vectoris natis, pro septem sexagenis grossorum denariorum Pragensium se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem censum siue pensionem promisit prefatus Jaclinus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus terminis subnotatis dare, persoluere et finaliter expedire, scilicet in festo s. Johannis Baptiste viginti vnum grossum census proxime venturo, et in festo s. Nicolai deinde continue*) [secuturo] viginti vnum grossum census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Jaclinus........ In cuius rei testimonium dedimus ipsis presentes nostras literas munimine appensionis sigilli ciuitatis nostre maioris roboratas. Datum Anno domini millesimo trecentesimo octoagesimo secundo, feria sexta in vigilia sancti Nicolai. 15 1382 Dec. 5. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 70. Auf der Rückseite die alte Bezeichnung „C“ und „Jeke- linus Pridoler“. Alte Signatur: „Fas: IIII N.“ Das Siegel fehlt. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 33 unter den „Littere ecclesie parrochialis s. Nicolai“ sub lit. „C“. 20 366. 1382 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Budweiser Bürger Jacob von Krummau einen dem Marien-Altar in der Pfarrkirche gehörigen und für die Abhaltung der Frühmesse gewidmeten Zins von einem halben Schock Prager Groschen auf seinem am Ringplatze zwischen den Häusern des Oswald und des Hilbrand gelegenen Hause 25 sichergestellt habe. (Dieser Zins, welcher vorher auf einem Acker des Paul versichert gewesen ist, haftete später auf dem Besitze des Bauers Skoda Krummaul in Leitnowitz.) 1382. Nos Wenceslaus judex, Hermannus Schutter, Nicolaus Perusch, Thom- linus aurifaber, Johlinus Stankonis, Rudlinus Klewber, Conradus pannifex, Paulus Herusch ceterique jurati ciues in Budweis notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis 30 honestus vir Jacobus de Crumpnaw, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua in circulo inter domos Oswaldi et Hilbrandi sita et locata mediam sexagenam grossorum Pra- gensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus et aree possesorem dandam et soluendam altari Beate Virginis in ecclesia nostra parrochiali ad maturam 35 missam et ipsius capellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Jacobus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Galli nunc proxime venturo quindecim grossos census et in festo s. Georij similiter quindecim grossos census siue pen- sionis prefate. Si vero prefatus Jacobus..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre pre- 40 sentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo octoagesimo secundo. Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 71. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Media sexagena mature misse super domo Jacobi de Crumpnaw, prius super agro Pauli contra 45 scolam," darunter von anderer, späterer, Hand: „Respondit Sskoda Kchrumpmaul in villa Litwinowicz,“ *) Im Original »continuum«.
Strana 190
190 1382. und die alte Bezeichnung „C“. Alte Signatur: „Fasc. IIII N. Dep:“ Das Siegel fehlt. — Eingetragen im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 35 unter den „Littere Beate Virginis pro matura missa“ sub lit. „C“ mit der falschen Jahreszahl: „M'ccclxxxxij“ und mit dem Zusatz von späterer Hand: „Respondet Sskoda in villa Litwinowicz.“ 367. 5 1382. 138/2] o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Mälzer Mathias einen dem Altar des h. Johann d. Täuf., bzw. der h. Katharina in der Bud- weiser Pfarrkirche gehörigen Zins von einem Schock Groschen auf seinem, neben dem Hause des Schromotpeter gelegenen Eckhause sichergestellt habe. (Später gehörte das Haus, auf welchem dieser Zins haftete, dem Schmiede Nicolaus.) 10 Nos Wenceslaus judex, Hermannus Schitter, Nicolaus Perusch, Henzlinus Leo etc. super Mathiam braseatorem et domo sua aciali iuxta domum Ssromotpetri vnam sexagenam grossorum census. Anno domini Mecciiij" [sic]. Respondet Nicolaus faber cum predicta sua domo (aciali ex opposito Plabhanslini.) B. St.-A. „Zinsregister“ S. 64 und „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 41 unter den „Littere s. 15 Johannis Baptiste alias s. Katherine" sub lit. „ff“. Der eingeklammerte Zusatz ist nur im „Lib. mem.“ von späterer Hand hinzugefügt. 368. 1382. 1382 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Tuchmacher Nicolaus, Sohn des Dobrusch, einen dem Altar des h. Johann d. Täuf., bzw. der h. 20 Katharina in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von einem Schock Groschen auf seinem nächst dem Strodenitzer Thor zwischen den Häusern des Peter Hoyemoy und des Tuchmachers Leonard gelegenen Hause sichergestellt habe. (Das Haus, auf dem der Zins haftete, gehörte dann dem Raumschisl; später war der Zins auf dem Hause des Johann Hueter beim Strodenitzer Thor versichert.) 25 Nos Wenceslaus judex, Hermannus Schitter, Nicolaus Perusch, Rudlinus Klewber etc. super Nicolaum filium Dobruschij pannificem et domo sua iuxta valuam Stradonicensem inter domos Petri Hoyemoy et Leonardi pannificis vnam sexagenam grossorum census. Anno domini Mecclxxxij". Respondet Rawmschisl cum predicta sua domo. Respondet Janku Hueter circa portam Rosnensem. 30 B. St.-A. „Zinsregister“ S. 67 und „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 44 unter den „Littere s. Johannis Baptiste alias s. Katherine“ sub lit. „N“. Den zweiten Zusatz hat eine spätere Hand der Eintragung im „Lib. mem.“ hinzugefügt. 369. 35 1382. 1382 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Leinweber Johann Frechtl auf seinem, zwischen den Häusern des Mälzers Hirsch und des Lein- webers Mach gelegenem Hause einen dem Budweiser Pfarrer gehörigen Zins von einem halben Schock Groschen sichergestellt habe, für welchen Zins der Pfarrer zwei Seelenmessen zu lesen hat. (Das Haus, auf welchem dieser Zins haftete, gehörte später einem Waigl.) 40 Nos Wenceslaus judex, Hermannus Schytter, Nicolaus Peruss, Conradus pannifex etc. super Johannem Frechtlinum linificem et domo sua inter domos Hirs bra-
190 1382. und die alte Bezeichnung „C“. Alte Signatur: „Fasc. IIII N. Dep:“ Das Siegel fehlt. — Eingetragen im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 35 unter den „Littere Beate Virginis pro matura missa“ sub lit. „C“ mit der falschen Jahreszahl: „M'ccclxxxxij“ und mit dem Zusatz von späterer Hand: „Respondet Sskoda in villa Litwinowicz.“ 367. 5 1382. 138/2] o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Mälzer Mathias einen dem Altar des h. Johann d. Täuf., bzw. der h. Katharina in der Bud- weiser Pfarrkirche gehörigen Zins von einem Schock Groschen auf seinem, neben dem Hause des Schromotpeter gelegenen Eckhause sichergestellt habe. (Später gehörte das Haus, auf welchem dieser Zins haftete, dem Schmiede Nicolaus.) 10 Nos Wenceslaus judex, Hermannus Schitter, Nicolaus Perusch, Henzlinus Leo etc. super Mathiam braseatorem et domo sua aciali iuxta domum Ssromotpetri vnam sexagenam grossorum census. Anno domini Mecciiij" [sic]. Respondet Nicolaus faber cum predicta sua domo (aciali ex opposito Plabhanslini.) B. St.-A. „Zinsregister“ S. 64 und „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 41 unter den „Littere s. 15 Johannis Baptiste alias s. Katherine" sub lit. „ff“. Der eingeklammerte Zusatz ist nur im „Lib. mem.“ von späterer Hand hinzugefügt. 368. 1382. 1382 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Tuchmacher Nicolaus, Sohn des Dobrusch, einen dem Altar des h. Johann d. Täuf., bzw. der h. 20 Katharina in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von einem Schock Groschen auf seinem nächst dem Strodenitzer Thor zwischen den Häusern des Peter Hoyemoy und des Tuchmachers Leonard gelegenen Hause sichergestellt habe. (Das Haus, auf dem der Zins haftete, gehörte dann dem Raumschisl; später war der Zins auf dem Hause des Johann Hueter beim Strodenitzer Thor versichert.) 25 Nos Wenceslaus judex, Hermannus Schitter, Nicolaus Perusch, Rudlinus Klewber etc. super Nicolaum filium Dobruschij pannificem et domo sua iuxta valuam Stradonicensem inter domos Petri Hoyemoy et Leonardi pannificis vnam sexagenam grossorum census. Anno domini Mecclxxxij". Respondet Rawmschisl cum predicta sua domo. Respondet Janku Hueter circa portam Rosnensem. 30 B. St.-A. „Zinsregister“ S. 67 und „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 44 unter den „Littere s. Johannis Baptiste alias s. Katherine“ sub lit. „N“. Den zweiten Zusatz hat eine spätere Hand der Eintragung im „Lib. mem.“ hinzugefügt. 369. 35 1382. 1382 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Leinweber Johann Frechtl auf seinem, zwischen den Häusern des Mälzers Hirsch und des Lein- webers Mach gelegenem Hause einen dem Budweiser Pfarrer gehörigen Zins von einem halben Schock Groschen sichergestellt habe, für welchen Zins der Pfarrer zwei Seelenmessen zu lesen hat. (Das Haus, auf welchem dieser Zins haftete, gehörte später einem Waigl.) 40 Nos Wenceslaus judex, Hermannus Schytter, Nicolaus Peruss, Conradus pannifex etc. super Johannem Frechtlinum linificem et domo sua inter domos Hirs bra-
Strana 191
1382—1383. 191 seatoris et Mach linificis dimidiam sexagenam grossorum census, pro quo censu dominus 1382. plebanus ij anniuersaria peragere debet. Anno domini M'ccc lxxxij. Respondet Waiglinus cum predicta sua domo. B. St.-A. „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 7 unter den „Littere domini plebani“ sub lit. „J“. 10 370. 1382. — Der Tuchmacher Pesco aus Budweis kauft ein (in der Tischlergasse gelegenes) Haus auf der Neustadt in Prag, in dessen Besitz er bis zum Jahre 1393 verblieb. 1382. In Porziecz; Pesco pannifex de Budweis emit erga Sdencam olim Pessi- conis cirotecarii. 1390. Pessiconis pannicidae. 1391. Pessconis pannificis. 1393. Vitek vector emit erga Pessconem pannificem. 1382. 5 W. W. Tomek: „Základy starého místopisu Pražského. II. Nowé město Pražské“. S. 239 a. 371. 15 1383 Mai 4. Prag. — Uber Präsentation des Königs Wenzel IV. wird an Stelle des Johann Hugwitz, der auf seine Stelle resignirt hat, der Clericer der Prager Diöcese Michael von Budweis als Pfarrer in Falkenau bestätigt. 1383 Мai 4. Falknaw. — Mathias etc., quod nos ad presentacionem domini Wenceslai, regis Boemie, ad ecclesiam in Falknaw per liberam resignacionem Johannis Huguicz clerici 2o vacantem Michaelem de Budweis, clericum Pragensis diocesis, plebanum instituimus. Prage anno domini 1383 die IIII Maii. Emler: Libri tertius et quartus confirmationum 150. 372. 1383 August 4. o. OA. — Der Goldenkroner Abt Gobelin quittirt einen Budweiser Juden 25 über ausgeliehene 85 Schock und 10 Prager Groschen. 1383 Aug. 4. Obligatio Gobelini abbatis Sanctae Coronae super 85 sexagenas 10 grossos dena- rios Pragenses facta Judaeo Budwicensi. Pangerl (UB. v. Goldenkron S. 610) keunt diese Urkunde nur aus dem obigen Vermerk: welcher einem im Krummauer Schlossarchiv erliegenden, im Jahre 1690 angefertigten Verzeichnisse der Urkunden des Goldenkroner 30 Klosterarchivs entnommen ist. P. Fr. Wildmann bemerkt im seinem Aufsatz über Goldenkron (im „Sborník histo- rického kroužku“ seš. 8. část II. [1899] S. 37) über diese Schuldverschreibung: „O opatu Gobelínovi, nástupci Gerhardově, nalezáme zprávu z r. 1383, že židu Mašlovi z Budějovic za 85 kop grošů pražských zastavil všecko zboží klášterní.“ 35 373. 1383 December 16. Prag. — König Wenzel IV. ermächtigt den Budweiser Pfarrer Bohunco, Kirchengrundstücke bis zum Ausmass von 16 Joch gegen ihm gehörige Ackergründe zu vertauschen und zwar: den in der Nähe der S. Procopskirche (in der Altstadt) gelegenen Acker, auf welchem acht Gärtner sitzen, gegen den „Scheiben“ genannten Acker des Pfarrers, welcher gegenüber dem nach der Altstadt führenden Weg gelegen ist, ferner die der Kirche ge- 1383 Dec. 16.
1382—1383. 191 seatoris et Mach linificis dimidiam sexagenam grossorum census, pro quo censu dominus 1382. plebanus ij anniuersaria peragere debet. Anno domini M'ccc lxxxij. Respondet Waiglinus cum predicta sua domo. B. St.-A. „Lib. mem. dec. B. Budw. I“, S. 7 unter den „Littere domini plebani“ sub lit. „J“. 10 370. 1382. — Der Tuchmacher Pesco aus Budweis kauft ein (in der Tischlergasse gelegenes) Haus auf der Neustadt in Prag, in dessen Besitz er bis zum Jahre 1393 verblieb. 1382. In Porziecz; Pesco pannifex de Budweis emit erga Sdencam olim Pessi- conis cirotecarii. 1390. Pessiconis pannicidae. 1391. Pessconis pannificis. 1393. Vitek vector emit erga Pessconem pannificem. 1382. 5 W. W. Tomek: „Základy starého místopisu Pražského. II. Nowé město Pražské“. S. 239 a. 371. 15 1383 Mai 4. Prag. — Uber Präsentation des Königs Wenzel IV. wird an Stelle des Johann Hugwitz, der auf seine Stelle resignirt hat, der Clericer der Prager Diöcese Michael von Budweis als Pfarrer in Falkenau bestätigt. 1383 Мai 4. Falknaw. — Mathias etc., quod nos ad presentacionem domini Wenceslai, regis Boemie, ad ecclesiam in Falknaw per liberam resignacionem Johannis Huguicz clerici 2o vacantem Michaelem de Budweis, clericum Pragensis diocesis, plebanum instituimus. Prage anno domini 1383 die IIII Maii. Emler: Libri tertius et quartus confirmationum 150. 372. 1383 August 4. o. OA. — Der Goldenkroner Abt Gobelin quittirt einen Budweiser Juden 25 über ausgeliehene 85 Schock und 10 Prager Groschen. 1383 Aug. 4. Obligatio Gobelini abbatis Sanctae Coronae super 85 sexagenas 10 grossos dena- rios Pragenses facta Judaeo Budwicensi. Pangerl (UB. v. Goldenkron S. 610) keunt diese Urkunde nur aus dem obigen Vermerk: welcher einem im Krummauer Schlossarchiv erliegenden, im Jahre 1690 angefertigten Verzeichnisse der Urkunden des Goldenkroner 30 Klosterarchivs entnommen ist. P. Fr. Wildmann bemerkt im seinem Aufsatz über Goldenkron (im „Sborník histo- rického kroužku“ seš. 8. část II. [1899] S. 37) über diese Schuldverschreibung: „O opatu Gobelínovi, nástupci Gerhardově, nalezáme zprávu z r. 1383, že židu Mašlovi z Budějovic za 85 kop grošů pražských zastavil všecko zboží klášterní.“ 35 373. 1383 December 16. Prag. — König Wenzel IV. ermächtigt den Budweiser Pfarrer Bohunco, Kirchengrundstücke bis zum Ausmass von 16 Joch gegen ihm gehörige Ackergründe zu vertauschen und zwar: den in der Nähe der S. Procopskirche (in der Altstadt) gelegenen Acker, auf welchem acht Gärtner sitzen, gegen den „Scheiben“ genannten Acker des Pfarrers, welcher gegenüber dem nach der Altstadt führenden Weg gelegen ist, ferner die der Kirche ge- 1383 Dec. 16.
Strana 192
192 1383. 1383 Dec. 16. hörige, unterhalb des Dorfes Lodus an der Maltsch gelegene Wiese gegen die auf der anderen Seite der Maltsch befindliche Wiese des Pfarrers. Wenceslaus, dei gracia Romanorum rex, semper augustus et Boemie rex. Notum facimus tenore presencium vniuersis, quod, cum non per errorem aut improuide sed animo de- liberato et de certa nostra sciencia deuoto nostro dilecto Bohunconi, plebano in Budweis, 5 indulsimus et tenore presencium graciosius indulgemus, vt ipse de agris infrascriptis et specia- liter ad sedecim jugera se extendentibus commutacionem rite facere valeat atque possit: Primo videlicet agrum et ecclesie hereditatem prope ecclesiam sancti Procopii, quem agrum hactenus octo ortulani sunt soliti possidere, pro agro suo dicto vulgariter Scheibyn, sito ex opposito vie, qua itur in Antiquam Ciuitatem, et sub oneribus ipsius ciuitatis, quem 10 eciam agrum octo ortulani et quatuor homines cum horreis et pratis tenere consueti sunt. Item pratum ipsius ecclesie sub villa Ladans in littore fluuii Malcz situm et locatum pro prato suo proprio, ex opposito eiusdem aque Malcz sito, eciam sub oneribus ciuitatis et contiguum agris ecclesie supradicte. Vbi vero agri predicti ex vtraque parte ad sedecim jugera se non extenderent, debebit et poterit plebanus predictus de agris ecclesie et hereditatibus pro agris 15 ciuitatis et hereditatibus ad numerum sedecim jugerum ex indultu nostro predicto licite permutare, signanter quod agri et hereditates pridem ecclesie pro hereditatibus et agris ciuitatis permutati oneribus et solucionibus subiaceant, hereditas quoque et agri sic iam ecclesie applicati*) ipsi ecclesie peramplius deseruiant et libere subiaceant perpetuis temporibus affuturis. Predictus eciam plebanus predictos agros cum pratis pro agris et pratis ciuitatis permutatis vendere, obligare seu 20 testare potest iuxta sue beneplacitum voluntatis. Requirimus igitur venerabilem Pragensem archiepiscopum, apostolice sedis legatum, principem et deuotum nostrum dilectum, quatenus permutacionem agrorum huiusmodi ratificet, agros quoque sic ecclesie deputatos ipsi ecclesie applicet ecclesiastico jure peramplius possidendum. Inhibemus eciam judici, consulibus et juratis ciuitatis predicte, ne permutacionem de bonis huiusmodi impedire presumant quomodo- 25 libet, prout indignacionem nostram voluerint euitare. Presencium sub regie nostre majestatis sigillo testimonio litterarum. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo tercio, die sedecima mensis Decembris, regnorum nostrorum anno Boemie vicesimo primo, Roma- norum vero octauo. [Auf dem Umbug:] Ad mandatum regis, Wissegradensi burggrauio referente, Martinus scolasticus. [Auf der Rückseite:] R[egistrata]. Wenceslaus de Jenikow. 30 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 13. Auf der Rückseite die alte Bezeichnung „Nr. 22“ und die 35 neuere Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“ Das Siegel fehlt und war schon im Jahre 1884 nicht mehr vorhanden; es kann daher die Angabe bei Čelakovský CJM. II, 758, dass an der Urkunde das grosse königliche Siegel hängt. nur einer alteren Abschrift der Urkunde entnommen sein, die den Registraturvermerk unbeachtet liess, da dieser auch bei Čelakovský fehlt. In der Mitte ist die Urkunde 5 cm lang durchschnitten. 1383 Dec. 21. 374. 1383 December 21. Prag. — König Wenzel IV. verordnet, dass alle Händler mit Pferden, Ochsen und sonstigem Vieh, welche aus Österreich über Budweis nach Böhmen kommen, ihren Weg über Pilsen zu nehmen und daselbst dem Stadtrichter Heinrich [von Hof, "de Curia“] ausser 40 *) Im Original »applicatis«. 45
192 1383. 1383 Dec. 16. hörige, unterhalb des Dorfes Lodus an der Maltsch gelegene Wiese gegen die auf der anderen Seite der Maltsch befindliche Wiese des Pfarrers. Wenceslaus, dei gracia Romanorum rex, semper augustus et Boemie rex. Notum facimus tenore presencium vniuersis, quod, cum non per errorem aut improuide sed animo de- liberato et de certa nostra sciencia deuoto nostro dilecto Bohunconi, plebano in Budweis, 5 indulsimus et tenore presencium graciosius indulgemus, vt ipse de agris infrascriptis et specia- liter ad sedecim jugera se extendentibus commutacionem rite facere valeat atque possit: Primo videlicet agrum et ecclesie hereditatem prope ecclesiam sancti Procopii, quem agrum hactenus octo ortulani sunt soliti possidere, pro agro suo dicto vulgariter Scheibyn, sito ex opposito vie, qua itur in Antiquam Ciuitatem, et sub oneribus ipsius ciuitatis, quem 10 eciam agrum octo ortulani et quatuor homines cum horreis et pratis tenere consueti sunt. Item pratum ipsius ecclesie sub villa Ladans in littore fluuii Malcz situm et locatum pro prato suo proprio, ex opposito eiusdem aque Malcz sito, eciam sub oneribus ciuitatis et contiguum agris ecclesie supradicte. Vbi vero agri predicti ex vtraque parte ad sedecim jugera se non extenderent, debebit et poterit plebanus predictus de agris ecclesie et hereditatibus pro agris 15 ciuitatis et hereditatibus ad numerum sedecim jugerum ex indultu nostro predicto licite permutare, signanter quod agri et hereditates pridem ecclesie pro hereditatibus et agris ciuitatis permutati oneribus et solucionibus subiaceant, hereditas quoque et agri sic iam ecclesie applicati*) ipsi ecclesie peramplius deseruiant et libere subiaceant perpetuis temporibus affuturis. Predictus eciam plebanus predictos agros cum pratis pro agris et pratis ciuitatis permutatis vendere, obligare seu 20 testare potest iuxta sue beneplacitum voluntatis. Requirimus igitur venerabilem Pragensem archiepiscopum, apostolice sedis legatum, principem et deuotum nostrum dilectum, quatenus permutacionem agrorum huiusmodi ratificet, agros quoque sic ecclesie deputatos ipsi ecclesie applicet ecclesiastico jure peramplius possidendum. Inhibemus eciam judici, consulibus et juratis ciuitatis predicte, ne permutacionem de bonis huiusmodi impedire presumant quomodo- 25 libet, prout indignacionem nostram voluerint euitare. Presencium sub regie nostre majestatis sigillo testimonio litterarum. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo tercio, die sedecima mensis Decembris, regnorum nostrorum anno Boemie vicesimo primo, Roma- norum vero octauo. [Auf dem Umbug:] Ad mandatum regis, Wissegradensi burggrauio referente, Martinus scolasticus. [Auf der Rückseite:] R[egistrata]. Wenceslaus de Jenikow. 30 Original auf Pergament im B. St.-A. Nr. 13. Auf der Rückseite die alte Bezeichnung „Nr. 22“ und die 35 neuere Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“ Das Siegel fehlt und war schon im Jahre 1884 nicht mehr vorhanden; es kann daher die Angabe bei Čelakovský CJM. II, 758, dass an der Urkunde das grosse königliche Siegel hängt. nur einer alteren Abschrift der Urkunde entnommen sein, die den Registraturvermerk unbeachtet liess, da dieser auch bei Čelakovský fehlt. In der Mitte ist die Urkunde 5 cm lang durchschnitten. 1383 Dec. 21. 374. 1383 December 21. Prag. — König Wenzel IV. verordnet, dass alle Händler mit Pferden, Ochsen und sonstigem Vieh, welche aus Österreich über Budweis nach Böhmen kommen, ihren Weg über Pilsen zu nehmen und daselbst dem Stadtrichter Heinrich [von Hof, "de Curia“] ausser 40 *) Im Original »applicatis«. 45
Strana 193
1383—1384. 193 dem Ungelt und sonstigen Abgaben auch den sonst in Bettlern eingehobenen, als „Geleit“ be- zeichncten Zoll zu entrichten haben. 1383 Decb. 21. Wenczeslaus, dei gracia Romanorum rex, semper augustus et Boemie rex. Vniuersis et singulis burgrauiis, poprawczonibus, judicibus, consulibus ciuitatum, opidorum et villarum 5 communitatibus ceterisque nostris subditis et fidelibus, qui presentibus requisiti fuerint, graciam suam et omne bonum. Fideles dilecti. Decreuimus statuentes auctoritate regia presentibus, quod vniuersi mercatores cum equis, bovibus et aliis peccoribus et pecudibus singulis de Austria versus Boemiam et specialiter Budweys ciuitatem declinantes vlterius directo calle versus Pylznam declinent et transientſsic], ibidem de rebus huiusmodi conductum wlgariter gleyt 10 dictum, alias in Mendico solui consuetum, cum ceteris vngeltis seu imposicionibus dilecto nobis Henrico judici Pylznensi finaliter et modis omnibus soluturi. Quare vobis omnibus et vestrum cuilibet presentibus auctoritate predicta firmiter committimus et mandamus, quatenus, dum et quociens presentibus requisiti fueritis, transitum huiusmodi in foris et locis vestris proclamari publice faciatis, compellentes rebelles et renitentes quoslibet ad execucionem talium arresta- 15 cionibus, impignoracionibus et aliis viis et remediis oportunis. Hoc facturi non aliter regio sub fauore. Datum Prage die xxi Decembris, regnorum nostrorum anno Boemie xxi°, Romanorum vero viij". Nach dem Formelbuch des Johann Przimda im Prager Domcapitel-Archiv J. 40 fol. 334 a ge- druckt bei Palacký: „Ueber Formelbücher“ II 135—136, nr. 161: Strnad: „Listář m. Plzně“ I 150, nr. 140 20 (Regest) und Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 741 in der Anm. zu Nr. 580. 375. 1384 Januar 15. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Tuchmacher Martin Eberl einen dem S. Barbara-Altar in der Budweiser Pfarrkirche ge- hörigen Zins von einem halben Schock Prager Groschen auf seinem Hause versichert habe, welches 25 an der Ecke nächst der Stadtmauer, wo man zum Hause der Kapläne geht, gelegen ist. (Das Haus, auf welchem der Zins haftete, gehörte später dem Egidius Haushan.) 1384 Januar 15. Nos Wenceslaus judex, Stephlinus Weiss, Petrus Fürman, Wenceslaus Claricz, Cristannus carnifex, Vlricus sutor, Alblinus pannifex, Henslinus cerdo, Jehlinus pistor ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium notumfacimus vniuersis, quod 20 constitutus coram nobis honestus vir Martinus Eberlini de Municz pannifex, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat, in acie iuxta murum ciuitatis, vbi itur ad domum cappellanorum a*) dextris sita et locata, mediam sexagenam grossorum Pra- gensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus seu aree possessorem 35 dandam et soluendam altari s. Barbare virginis in ecclesia nostra parrochiali et ipsius cappellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Martinus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare persoluere et finaliter expedire videlicet in festo s. Georij nunc proxime venturo quindecim grossos Pragensis monete census et in festo s. Galli deinde continuo secuturo similiter quindecim grossos census siue pen- 40 sionis prefate. Si vero prefatus Martinus ...... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre pre- sentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo octoagesimo quarto, feria sexta ante dominicam Omnis terra etc. *) Im Original »ad«. I. 25
1383—1384. 193 dem Ungelt und sonstigen Abgaben auch den sonst in Bettlern eingehobenen, als „Geleit“ be- zeichncten Zoll zu entrichten haben. 1383 Decb. 21. Wenczeslaus, dei gracia Romanorum rex, semper augustus et Boemie rex. Vniuersis et singulis burgrauiis, poprawczonibus, judicibus, consulibus ciuitatum, opidorum et villarum 5 communitatibus ceterisque nostris subditis et fidelibus, qui presentibus requisiti fuerint, graciam suam et omne bonum. Fideles dilecti. Decreuimus statuentes auctoritate regia presentibus, quod vniuersi mercatores cum equis, bovibus et aliis peccoribus et pecudibus singulis de Austria versus Boemiam et specialiter Budweys ciuitatem declinantes vlterius directo calle versus Pylznam declinent et transientſsic], ibidem de rebus huiusmodi conductum wlgariter gleyt 10 dictum, alias in Mendico solui consuetum, cum ceteris vngeltis seu imposicionibus dilecto nobis Henrico judici Pylznensi finaliter et modis omnibus soluturi. Quare vobis omnibus et vestrum cuilibet presentibus auctoritate predicta firmiter committimus et mandamus, quatenus, dum et quociens presentibus requisiti fueritis, transitum huiusmodi in foris et locis vestris proclamari publice faciatis, compellentes rebelles et renitentes quoslibet ad execucionem talium arresta- 15 cionibus, impignoracionibus et aliis viis et remediis oportunis. Hoc facturi non aliter regio sub fauore. Datum Prage die xxi Decembris, regnorum nostrorum anno Boemie xxi°, Romanorum vero viij". Nach dem Formelbuch des Johann Przimda im Prager Domcapitel-Archiv J. 40 fol. 334 a ge- druckt bei Palacký: „Ueber Formelbücher“ II 135—136, nr. 161: Strnad: „Listář m. Plzně“ I 150, nr. 140 20 (Regest) und Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 741 in der Anm. zu Nr. 580. 375. 1384 Januar 15. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Tuchmacher Martin Eberl einen dem S. Barbara-Altar in der Budweiser Pfarrkirche ge- hörigen Zins von einem halben Schock Prager Groschen auf seinem Hause versichert habe, welches 25 an der Ecke nächst der Stadtmauer, wo man zum Hause der Kapläne geht, gelegen ist. (Das Haus, auf welchem der Zins haftete, gehörte später dem Egidius Haushan.) 1384 Januar 15. Nos Wenceslaus judex, Stephlinus Weiss, Petrus Fürman, Wenceslaus Claricz, Cristannus carnifex, Vlricus sutor, Alblinus pannifex, Henslinus cerdo, Jehlinus pistor ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium notumfacimus vniuersis, quod 20 constitutus coram nobis honestus vir Martinus Eberlini de Municz pannifex, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat, in acie iuxta murum ciuitatis, vbi itur ad domum cappellanorum a*) dextris sita et locata, mediam sexagenam grossorum Pra- gensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus seu aree possessorem 35 dandam et soluendam altari s. Barbare virginis in ecclesia nostra parrochiali et ipsius cappellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Martinus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare persoluere et finaliter expedire videlicet in festo s. Georij nunc proxime venturo quindecim grossos Pragensis monete census et in festo s. Galli deinde continuo secuturo similiter quindecim grossos census siue pen- 40 sionis prefate. Si vero prefatus Martinus ...... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre pre- sentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo octoagesimo quarto, feria sexta ante dominicam Omnis terra etc. *) Im Original »ad«. I. 25
Strana 194
194 1384. Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 2. Auf der Rückseite die fast gleichzeitige Aufschrift: „Martinus Eberlini mediam sexagenam“ und von derselben Hand die Bezeichnung „Q“. Alte Signatur: „Fasc: III N. Dep:“. Das Siegel fehlt. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 110 und im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 88 unter den „Littere s. Barbare virginis“ sub lit. „Q“ mit dem Beisatz: „Respondet Gilko Haushon cum predicta sua domo.“ 1384 Juni 15. 376. 1384 Juni 15. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Fleischhauer Wölfl Hemerl einen Zins von einem halben Schock Prager Groschen, welcher der auf dem Friedhofe der Pfarrkirche zu Budweis nächst der Schule gelegenen S. Jacobs-Kapelle ge- widmet ist, auf seinem in der Böhmgasse, zwischen den Häusern des jungen Dobrusch und des 10 Chitraček gelegenen Hause sichergestellt habe. (Dieser Zins, welcher vordem auf dem Hause des Fleischhauers Hans Ziegler versichert war, haftete später auf dem Besitze des Fleischhauers Matl.) Nos Wenceslaus judex, Wenceslaus Claricz, Stephlinus pannifex, Alblinus pannifex, Cristannus carnifex, Henslinus cerdo, Vlricus sutor, Petrus Fürman ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium notumfacimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus 15 vir Wôlflinus Hêmêrlini carnifex, nobis conciuis, recongnouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum consilio et assensu super domo sua et area, quam inhabitat, in vico Boemicali inter domos juuenis Dobrussij et Chitraczkonis, conciuium nostrorum, sita et locata, mediam sexagenam grossorum Pragensis monete cens us siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus seu aree possessorem dandam et soluendam capelle s. Jacobi in 20 cimiterio ecclesie parrochialis prope scolam et ipsius cappellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Wolfli- nus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, vide- licet in festo s. Galli nunc proxime venturo quindecim grossos Pragensis monete census et in festo s. Georij deinde continue secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Wôlflinus. .. 25 In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini mil- lesimo trecentesimo octuagesimo quarto, in festo sancti Viti martiris gloriosi. Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 3. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk. „Wolflinus Hêmêrlini super do[mo] mediam sexagenam census cappelle s. Jacobi, pro qua prius respondit Henslinus Czigler carnifex“ und von gleicher Hand die Bezeichnung: „E.“ Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“ An einem Pergamentstreifen hängt das abgeschlagene und zerbrochene grosse Stadtsiegel. — Eingetragen unter den „Littere s. Jacobi appostoli in cimiterio“ sub lit. „E“ im Zinsregister“ S. 151 und im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 131, hier mit dem Zusatz: 30 „Respondet Matlinus carnifex.“ 35 377. 1384 Juni 15. 1384 Juni 15. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Binder Ulrich einen dem Corpus Christi-Altar in der Pfarrkirche zu Budweis gehörigen Zins von einem halben Schock Prager Groschen auf seinem in der Böhmgasse, zwischen den Häusern des Gamleich und des Gärbers Andreas gelegenen Hause sichergestellt habe. (Vordem haftete der 40 Zins auf dem kleinen Hofe des Peter Dubetz.) Nos Wenceslaus judex, Wenceslaus Claricij, Stefflinus Weys, Alblinus pannifex, Cristannus carnifex, Hanslinus cerdo, Vlricus sutor, Petrus Fürman ceteri- que jurati ciues in Budwais notumfacimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Vlri- cus doliator, nobis conciuis, recongnouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque here- 45 dum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat inter domos Gam-
194 1384. Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 2. Auf der Rückseite die fast gleichzeitige Aufschrift: „Martinus Eberlini mediam sexagenam“ und von derselben Hand die Bezeichnung „Q“. Alte Signatur: „Fasc: III N. Dep:“. Das Siegel fehlt. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 110 und im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 88 unter den „Littere s. Barbare virginis“ sub lit. „Q“ mit dem Beisatz: „Respondet Gilko Haushon cum predicta sua domo.“ 1384 Juni 15. 376. 1384 Juni 15. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Fleischhauer Wölfl Hemerl einen Zins von einem halben Schock Prager Groschen, welcher der auf dem Friedhofe der Pfarrkirche zu Budweis nächst der Schule gelegenen S. Jacobs-Kapelle ge- widmet ist, auf seinem in der Böhmgasse, zwischen den Häusern des jungen Dobrusch und des 10 Chitraček gelegenen Hause sichergestellt habe. (Dieser Zins, welcher vordem auf dem Hause des Fleischhauers Hans Ziegler versichert war, haftete später auf dem Besitze des Fleischhauers Matl.) Nos Wenceslaus judex, Wenceslaus Claricz, Stephlinus pannifex, Alblinus pannifex, Cristannus carnifex, Henslinus cerdo, Vlricus sutor, Petrus Fürman ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium notumfacimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus 15 vir Wôlflinus Hêmêrlini carnifex, nobis conciuis, recongnouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum consilio et assensu super domo sua et area, quam inhabitat, in vico Boemicali inter domos juuenis Dobrussij et Chitraczkonis, conciuium nostrorum, sita et locata, mediam sexagenam grossorum Pragensis monete cens us siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus seu aree possessorem dandam et soluendam capelle s. Jacobi in 20 cimiterio ecclesie parrochialis prope scolam et ipsius cappellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Wolfli- nus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, vide- licet in festo s. Galli nunc proxime venturo quindecim grossos Pragensis monete census et in festo s. Georij deinde continue secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Wôlflinus. .. 25 In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini mil- lesimo trecentesimo octuagesimo quarto, in festo sancti Viti martiris gloriosi. Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 3. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk. „Wolflinus Hêmêrlini super do[mo] mediam sexagenam census cappelle s. Jacobi, pro qua prius respondit Henslinus Czigler carnifex“ und von gleicher Hand die Bezeichnung: „E.“ Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“ An einem Pergamentstreifen hängt das abgeschlagene und zerbrochene grosse Stadtsiegel. — Eingetragen unter den „Littere s. Jacobi appostoli in cimiterio“ sub lit. „E“ im Zinsregister“ S. 151 und im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 131, hier mit dem Zusatz: 30 „Respondet Matlinus carnifex.“ 35 377. 1384 Juni 15. 1384 Juni 15. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Binder Ulrich einen dem Corpus Christi-Altar in der Pfarrkirche zu Budweis gehörigen Zins von einem halben Schock Prager Groschen auf seinem in der Böhmgasse, zwischen den Häusern des Gamleich und des Gärbers Andreas gelegenen Hause sichergestellt habe. (Vordem haftete der 40 Zins auf dem kleinen Hofe des Peter Dubetz.) Nos Wenceslaus judex, Wenceslaus Claricij, Stefflinus Weys, Alblinus pannifex, Cristannus carnifex, Hanslinus cerdo, Vlricus sutor, Petrus Fürman ceteri- que jurati ciues in Budwais notumfacimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Vlri- cus doliator, nobis conciuis, recongnouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque here- 45 dum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat inter domos Gam-
Strana 195
1384. 195 leich et Andree cerdonis in vico Bohemorum sita et locata, mediam sexagenam gros- sorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus et aree pos- sessorem dandam et soluendam altari Corporis Christi et s. Crucis in ecclesia nostra parro- chiali et ipsius capellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis se rite, libere ac legit- 5 time vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Vlricus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Galli quindecim grossos Pragensis monete census et in festo s. Georgij deinde continue secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Vlricus ..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis presen- tibus duximus appendendum. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo octoagesimo quarto 10 in die sancti Viti martiris Christi. 1384 Juni 15. Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 4. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Media sexagena census super domo Vlrici doleatoris in vico Bohemorum, prius super curiola Petri Dubczonis versus s. Procopium, altari Corporis Christi“ und von derselben Hand die Bezeichnung „G“. Alte Signatur: „Fasc. IIII N. Dep:“. Das Siegel fehlt. — Einge- 15 tragen im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 54 unter den „Littere s. Crucis alias Corporis Christi“ sub lit. „G“. 378. 1384 Juni 15. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Fischer Hans einen der S. Jacobs-Kapelle auf dem Friedhof der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von einem halben Schock Prager Groschen auf seinem Hause und Hopfengarten versichert habe, 2o welche zwischen den Anwesen der Fischer Sigmund und Paul gelegen sind. (Der vordem auf dem Besitze des Schophalbl in der Saugasse versichert gewesene Zins haftete später auf der Hütte des Fischers Jakob, eines Sohnes des Fischers Hans, welche zwischen den Hütten des Fischers Ma- thias und des Tuchmachers Blaha gelegen ist.) 1384 Juni 15. Nos Wenceslaus judex, Wenceslaus Claricz, Stephlinus pannifex, Alblinus 25 pannifex, Cristannus carnifex, Henslinus sutor, Vlricus cerdo, Petrus Furman ceteri- que jurati ciues in Budweiss tenore presencium notumfacimus vniuersis, quod constitutus coram nobis discretus vir Henslinus piscator recongnouit, super domo et area sua et humulatorio suo, inter Sigismundum et Paulum piscatores sito, mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis per eum vel dicte domus et humulatorij possessorem dandam et soluendam so capelle s. Jacobi in cimiterio sancti Nicolai ecclesie nostre parrochialis et ipsius capel- lano, qui nunc est vel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis et rite, libere ac legitime vendidisse. Quem qui- dem censum siue pensionem promisit prefatus Henslinus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus sub- notatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Galli quindecim grossos census et in festo s. Georgij deinde continuo secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero pre- 35 fatus IIenslinus..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo quarto in festo sancti Viti martiris gloriosi. Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 5. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Mediam sexagenam census capelle s. Jacobi super Hensl Fuscher, prius super Schophalbl in vico scropharum“ 40 und von derselben Hand die Bezeichnung „C“. Das Siegel fehlt. — Eingetragen unter den „Littere s. Jacobi appo- stoli in cimiterio" sub lit. „C" im „Zinsregister“ S. 150 mit dem Beisatz: „Respondet Jakss piscator cum gaza sua, filius Hanslini piscatoris, inter gazas Mathfie] piscatoris et Blahi pannificis“ und in „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 130 mit dem späteren Zusatz: „Respondet Johannes piscator". 25*
1384. 195 leich et Andree cerdonis in vico Bohemorum sita et locata, mediam sexagenam gros- sorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus et aree pos- sessorem dandam et soluendam altari Corporis Christi et s. Crucis in ecclesia nostra parro- chiali et ipsius capellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis se rite, libere ac legit- 5 time vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Vlricus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Galli quindecim grossos Pragensis monete census et in festo s. Georgij deinde continue secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Vlricus ..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis presen- tibus duximus appendendum. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo octoagesimo quarto 10 in die sancti Viti martiris Christi. 1384 Juni 15. Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 4. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Media sexagena census super domo Vlrici doleatoris in vico Bohemorum, prius super curiola Petri Dubczonis versus s. Procopium, altari Corporis Christi“ und von derselben Hand die Bezeichnung „G“. Alte Signatur: „Fasc. IIII N. Dep:“. Das Siegel fehlt. — Einge- 15 tragen im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 54 unter den „Littere s. Crucis alias Corporis Christi“ sub lit. „G“. 378. 1384 Juni 15. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Fischer Hans einen der S. Jacobs-Kapelle auf dem Friedhof der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von einem halben Schock Prager Groschen auf seinem Hause und Hopfengarten versichert habe, 2o welche zwischen den Anwesen der Fischer Sigmund und Paul gelegen sind. (Der vordem auf dem Besitze des Schophalbl in der Saugasse versichert gewesene Zins haftete später auf der Hütte des Fischers Jakob, eines Sohnes des Fischers Hans, welche zwischen den Hütten des Fischers Ma- thias und des Tuchmachers Blaha gelegen ist.) 1384 Juni 15. Nos Wenceslaus judex, Wenceslaus Claricz, Stephlinus pannifex, Alblinus 25 pannifex, Cristannus carnifex, Henslinus sutor, Vlricus cerdo, Petrus Furman ceteri- que jurati ciues in Budweiss tenore presencium notumfacimus vniuersis, quod constitutus coram nobis discretus vir Henslinus piscator recongnouit, super domo et area sua et humulatorio suo, inter Sigismundum et Paulum piscatores sito, mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis per eum vel dicte domus et humulatorij possessorem dandam et soluendam so capelle s. Jacobi in cimiterio sancti Nicolai ecclesie nostre parrochialis et ipsius capel- lano, qui nunc est vel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis et rite, libere ac legitime vendidisse. Quem qui- dem censum siue pensionem promisit prefatus Henslinus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus sub- notatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Galli quindecim grossos census et in festo s. Georgij deinde continuo secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero pre- 35 fatus IIenslinus..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo quarto in festo sancti Viti martiris gloriosi. Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 5. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Mediam sexagenam census capelle s. Jacobi super Hensl Fuscher, prius super Schophalbl in vico scropharum“ 40 und von derselben Hand die Bezeichnung „C“. Das Siegel fehlt. — Eingetragen unter den „Littere s. Jacobi appo- stoli in cimiterio" sub lit. „C" im „Zinsregister“ S. 150 mit dem Beisatz: „Respondet Jakss piscator cum gaza sua, filius Hanslini piscatoris, inter gazas Mathfie] piscatoris et Blahi pannificis“ und in „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 130 mit dem späteren Zusatz: „Respondet Johannes piscator". 25*
Strana 196
196 1384. 1384 Juni 15. 379. 1384 Juni 15. [Budweis.] — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Schmied Nicolaus aus Brod einen dem Corpus Christi-Altar in der Pfarrkirche zu Budweis gehörigen Zins von einem halben Schock Prager Groschen auf seinem zwischen den Höfen des Hans Kaiser und des Schusters Jaksch im Dorfe Brod gelegenen Hofe sichergestellt habe. (Spä- 5 ter haftete der Zins auf dem Besitz des Bauern Andreas Apfelbauer.) Nos Wenceslaus judex, Wenceslaus Claricij, Stephlinus Weiss, Alblinus pannifex, Cristannus carnifex, Henslinus cerdo, Vlricus sutor, Petrus Furman cete- rique jurati ciues in Budweis notumfacimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Nico- laus faber dictus hantlos smyd de villa Brod, nostre accola ciuitatis, recognouit et fassus est, 10 bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super curia sua et area, qua inhabitat ibidem in villa Brod, inter curias Henslini Kayser et Jakss sutoris villanorum sita et locata, et super vno quartali hereditatis ad eandem curiam per- tinente mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte curie et hereditatis possessorem dandam et soluendam altari s. Crucis et 15 Corporis Christi in ecclesia nostra parrochiali et ipsius cappellano, qui nunc est uel pro tem- pore fuerit, pro media sexagena se rite, libere ac legitime vendidisse. Quemquidem censum siue pensionem pro- misit prefatus Nicolaus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Galli quindecim grossos Pragensis monete census, et in festo s. Georij deinde continuo secuturo similiter xv grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Nicolaus faber.... 20 In cuius rei testimonium sigillum mains ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Datum et actum anno domini millesimo CCC° octuagesimo quarto in die sancti Viti martiris. Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 6. Auf der Rückseite die Bezeichnung: „S“ und von späte- rer Hand der Vermerk: „Respondet Andreas dictus Opffelpavr ibidem in Brod.“ Alte Signatur: „Fasc: IIII N.“ An einem Pergamentstreifen hängt ein Bruchstück des grossen Stadtsiegels. — Ein- getragen unter den „Littere s. Crucis alias Corporis Christi“ sub lit. „S“ im „Zinsregister“ S. 79 und in „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 57. 25 1384 Juni- October. 380. 1384 [Juni-October, Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, 30 dass der Schuster Andreas aus Dubiken den Zins von einem halben Schock Groschen, welcher zur Anschaffung von Lichtern für das Frohnleichnamsfest bestimmt ist, auf seinem Anwesen im Dorfe Dubiken (welches später auf einen Scheidl übergieng) sichergestellt habe. Nos Wenceslaus judex, Stephlinus Weys, Alblinus pannifex, Cristannus car- nifex super Andream sutorem de Dubiczen et tribus quartalibus agrorum mediam se- 35 xagenam grossorum census pro luminibus ad Corpus Christi. Anno domini Mecclxxxiiij°. Respondet Scheidl cum predicta sua hereditate. „Zinsregister“ S. 37 unter den „Littere ecclesie parrochialis s. Nicolai pro luminibus“ sub. lit. „N“. 1384 Oct. 4. 381. 1384 October 4. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass 40 der Bürger Jacob von Krummau den Zins von einem halben Schock Prager Groschen, welchen Nicolaus Faulfisch (auf dessen Hof derselbe vordem versichert war) vermacht hat, damit von dem- selben Tuch angekauft und dieses durch den Rath an die Armen vertheilt werde, auf seinem am Ringplatz zwischen den Häusern des Oswald und des Riemers Hilbrand gelegenen Hause sicher- gestellt habe. 45
196 1384. 1384 Juni 15. 379. 1384 Juni 15. [Budweis.] — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Schmied Nicolaus aus Brod einen dem Corpus Christi-Altar in der Pfarrkirche zu Budweis gehörigen Zins von einem halben Schock Prager Groschen auf seinem zwischen den Höfen des Hans Kaiser und des Schusters Jaksch im Dorfe Brod gelegenen Hofe sichergestellt habe. (Spä- 5 ter haftete der Zins auf dem Besitz des Bauern Andreas Apfelbauer.) Nos Wenceslaus judex, Wenceslaus Claricij, Stephlinus Weiss, Alblinus pannifex, Cristannus carnifex, Henslinus cerdo, Vlricus sutor, Petrus Furman cete- rique jurati ciues in Budweis notumfacimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Nico- laus faber dictus hantlos smyd de villa Brod, nostre accola ciuitatis, recognouit et fassus est, 10 bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super curia sua et area, qua inhabitat ibidem in villa Brod, inter curias Henslini Kayser et Jakss sutoris villanorum sita et locata, et super vno quartali hereditatis ad eandem curiam per- tinente mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte curie et hereditatis possessorem dandam et soluendam altari s. Crucis et 15 Corporis Christi in ecclesia nostra parrochiali et ipsius cappellano, qui nunc est uel pro tem- pore fuerit, pro media sexagena se rite, libere ac legitime vendidisse. Quemquidem censum siue pensionem pro- misit prefatus Nicolaus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Galli quindecim grossos Pragensis monete census, et in festo s. Georij deinde continuo secuturo similiter xv grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Nicolaus faber.... 20 In cuius rei testimonium sigillum mains ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Datum et actum anno domini millesimo CCC° octuagesimo quarto in die sancti Viti martiris. Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 6. Auf der Rückseite die Bezeichnung: „S“ und von späte- rer Hand der Vermerk: „Respondet Andreas dictus Opffelpavr ibidem in Brod.“ Alte Signatur: „Fasc: IIII N.“ An einem Pergamentstreifen hängt ein Bruchstück des grossen Stadtsiegels. — Ein- getragen unter den „Littere s. Crucis alias Corporis Christi“ sub lit. „S“ im „Zinsregister“ S. 79 und in „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 57. 25 1384 Juni- October. 380. 1384 [Juni-October, Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, 30 dass der Schuster Andreas aus Dubiken den Zins von einem halben Schock Groschen, welcher zur Anschaffung von Lichtern für das Frohnleichnamsfest bestimmt ist, auf seinem Anwesen im Dorfe Dubiken (welches später auf einen Scheidl übergieng) sichergestellt habe. Nos Wenceslaus judex, Stephlinus Weys, Alblinus pannifex, Cristannus car- nifex super Andream sutorem de Dubiczen et tribus quartalibus agrorum mediam se- 35 xagenam grossorum census pro luminibus ad Corpus Christi. Anno domini Mecclxxxiiij°. Respondet Scheidl cum predicta sua hereditate. „Zinsregister“ S. 37 unter den „Littere ecclesie parrochialis s. Nicolai pro luminibus“ sub. lit. „N“. 1384 Oct. 4. 381. 1384 October 4. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass 40 der Bürger Jacob von Krummau den Zins von einem halben Schock Prager Groschen, welchen Nicolaus Faulfisch (auf dessen Hof derselbe vordem versichert war) vermacht hat, damit von dem- selben Tuch angekauft und dieses durch den Rath an die Armen vertheilt werde, auf seinem am Ringplatz zwischen den Häusern des Oswald und des Riemers Hilbrand gelegenen Hause sicher- gestellt habe. 45
Strana 197
1384. 197 Nos Wenceslaus judex, Wenceslaus Claricz, Stephlinus Weis, Alblinus pannifex, Cristannus carnifex, Henslinus cerdo, Petrus Furman ceterique jurati in Bud- weis notumfacimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Jacobus de Crumpnow, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum 5 suorum consilio et assensu super domo et area sua, qua inhabitat in circulo inter domos Os- waldi et Hilbranti frenatoris sita et locata, mediam sexagenam grossorum [Pragensis monete census] siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus et aree possessorem dandam et soluendam pro pannis pauperum per scabinos distribuendam in remedium et disposicionem Nicolai Faulfi[s]ch, pro quinque sexagenis grossorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quemquidem 10 censum siue pensionem promisit prefatus Jacobus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Georij proxime venturo quindecim grossos Pragensis monete census, et in festo s. Galli similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Jacobus .... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo quarto in die sancti Francisci. 1384 Oct. 4. Original auf Pergament mit dem an einem Pergamentstreifen hängenden, in drei Stücke zerschlagenen, grossen Stadtsiegel im B. St.-A. II Nr. 9. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Media sexagena super domo Jacobi de Crumpnow pro pannis pauperum, prius super curia Faulfisch“ und die Bezeichnung „G“. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep.“ — Eingetragen unter den „[Littere] pro pannis 20 pauperum" sub lit. „G“ im „Zinsregister“ S. 5. 15 382. 1384 October 4. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Johann Herusch den Zins von einem Schock Prager Groschen, welchen der Bürger Pitlauer zum Ankauf von Wäsche für die Armen im Hospital letztwillig vermacht hat, auf sei- 25 nem in der Saugasse neben dem Hause des Hans Scharfenecker gelegenen Eckhause sicherge- stellt habe. 1384 Octb. 4. Nos Wenceslaus judex, Stephlinus Weis, Alblinus pannifex, Cristannus car- nifex, Henslinus cerdo, Petrus Furman ceterique jurati ciues in Budweis notumfacimus vniuersis, quod constitutus coram nobis Johannes dictus Heruss, nobis conciuis, recongnouit, bona sua 30 voluntate parique omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area aciali iuxta domo Hanns Scharfeneker et vico scropharum sita et locata vnam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis per eum uel dicte domus possessorem dandam et soluendam pauperibus in hospitali degentibus et pro tela eisdem conuertenda, quem Pit- lawer testamentaliter delegauit, pro decem sexagenis grossorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem 35 quidem censum siue pensionem promisit prefatus Jan et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet [in] festo s. Georgij nunc proxime venturo mediam sexa- genam grossorum Pragensis monete census et in festo s. Galli deinde continuo secuturo similiter mediam sexage- nam grossorum census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Jan..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo 40 quarto in die sancti Francisci. Original auf Pergament mit dem an einem Pergamentstreifen hängenden, in der Mitte entzweigebrochenen grossen Stadtsiegel im B. St.-A. II Nr. 8. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Media sexagena ad hospitale ex parte testamenti Hoyamoy pro tela.“ Von späterer Hand die Bezeichnung „34“. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“. — Eingetragen unter den „Littere 45 hospitalis pro tela“ sub nr. „34“ im „Zinsregister“ S. 26.
1384. 197 Nos Wenceslaus judex, Wenceslaus Claricz, Stephlinus Weis, Alblinus pannifex, Cristannus carnifex, Henslinus cerdo, Petrus Furman ceterique jurati in Bud- weis notumfacimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Jacobus de Crumpnow, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum 5 suorum consilio et assensu super domo et area sua, qua inhabitat in circulo inter domos Os- waldi et Hilbranti frenatoris sita et locata, mediam sexagenam grossorum [Pragensis monete census] siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus et aree possessorem dandam et soluendam pro pannis pauperum per scabinos distribuendam in remedium et disposicionem Nicolai Faulfi[s]ch, pro quinque sexagenis grossorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quemquidem 10 censum siue pensionem promisit prefatus Jacobus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Georij proxime venturo quindecim grossos Pragensis monete census, et in festo s. Galli similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Jacobus .... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo quarto in die sancti Francisci. 1384 Oct. 4. Original auf Pergament mit dem an einem Pergamentstreifen hängenden, in drei Stücke zerschlagenen, grossen Stadtsiegel im B. St.-A. II Nr. 9. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Media sexagena super domo Jacobi de Crumpnow pro pannis pauperum, prius super curia Faulfisch“ und die Bezeichnung „G“. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep.“ — Eingetragen unter den „[Littere] pro pannis 20 pauperum" sub lit. „G“ im „Zinsregister“ S. 5. 15 382. 1384 October 4. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Johann Herusch den Zins von einem Schock Prager Groschen, welchen der Bürger Pitlauer zum Ankauf von Wäsche für die Armen im Hospital letztwillig vermacht hat, auf sei- 25 nem in der Saugasse neben dem Hause des Hans Scharfenecker gelegenen Eckhause sicherge- stellt habe. 1384 Octb. 4. Nos Wenceslaus judex, Stephlinus Weis, Alblinus pannifex, Cristannus car- nifex, Henslinus cerdo, Petrus Furman ceterique jurati ciues in Budweis notumfacimus vniuersis, quod constitutus coram nobis Johannes dictus Heruss, nobis conciuis, recongnouit, bona sua 30 voluntate parique omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area aciali iuxta domo Hanns Scharfeneker et vico scropharum sita et locata vnam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis per eum uel dicte domus possessorem dandam et soluendam pauperibus in hospitali degentibus et pro tela eisdem conuertenda, quem Pit- lawer testamentaliter delegauit, pro decem sexagenis grossorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem 35 quidem censum siue pensionem promisit prefatus Jan et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet [in] festo s. Georgij nunc proxime venturo mediam sexa- genam grossorum Pragensis monete census et in festo s. Galli deinde continuo secuturo similiter mediam sexage- nam grossorum census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Jan..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo 40 quarto in die sancti Francisci. Original auf Pergament mit dem an einem Pergamentstreifen hängenden, in der Mitte entzweigebrochenen grossen Stadtsiegel im B. St.-A. II Nr. 8. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Media sexagena ad hospitale ex parte testamenti Hoyamoy pro tela.“ Von späterer Hand die Bezeichnung „34“. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“. — Eingetragen unter den „Littere 45 hospitalis pro tela“ sub nr. „34“ im „Zinsregister“ S. 26.
Strana 198
198 1384. 383. 1384 Oct. 4. 1384 October 4. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bauer Mertl Kleuber den Zins von einem Schock Prager Groschen, für welchen der Kaplan der S. Jacob-Kapelle allwöchentlich eine Seelenmesse für das Seelenheil des Fleischhauers Leo, seiner Gattin und ihrer Vorfahren zu lesen hat, auf seinem zwischen den Höfen des Blaha und des Hans Kerschner in Strodenitz gelegenen Hofe und einer zu demselben gehörigen Hube Landes sichergestellt habe. Nos Wenceslaus judex, Wenceslaus Claricz, Stephlinus Weiss, Alblinus pan- nifex, Cristannus carnifex, Henslinus cerdo, Petrus Fürman, Johlinus pistor, Vlricus sutor ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium notumfacimus vniuersis, quod constitutus coram 10 nobis honestus vir Mertlinus Klewber, nostre accola ciuitatis, recongnouit et fassus est, bona sua volun- tate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super curia sua et area in villa Stradonicz, qua inhabitat inter curias Blahonis et Henslini Kerssner villanorum ibidem sita et locata, et super vno laneo hereditatis ad eandem curiam pertinente vnam sexa- genam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte curie 15 et hereditatis possessorem dandam et soluendam capelle s. Jacobi prope scolam et ipsius cappel- lano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro decem sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem qui- dem censum promisit prefatus Mertlinus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare et persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Georij nunc proxime venturo mediam sexagenam gros- sorum Pragensis monete census et in festo s. Galli deinde continuo secuturo similiter mediam sexagenam grosso- 20 rum census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Mertlinus..... Pro quo quidem censu prefatus cappelanus tenebitur et debebit, singulis ebdomad is semel in sero legere vigilias et in mane missam defunctorum pro animabus [sic] Leonis carnificis et vxoris eius et suorum predecessorum, a quibus talis census processit. In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo octoagesimo quarto in die 25 sancti Ffrancisci. Original auf Pergament mit dem an einem Pergamentstreifen hängenden grossen Stadtsiegel im B. St.-A. 11 Nr. 7. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Mertlinus Klewber de Stradonicz mediam sexagenam census cappelle s. Jacobi in cimiterio pro remedio Leonis carnificis“ und die Bezeichnung „R“. Alte Signatur: „Fasc : IIII N. Dep :“. — Eingetragen unter den „Littere s. Jacobi appostoli in cimiterio“ sub lit „K“ 30 im „Zinsregister“ S. 153 und im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 133. 1384 Octb. 28. 384. 1384 October 28. Dobřen. — Der zum Schiedsrichter in der Streitsache zwischen Peter Sokol, Pfarrer in Wysoka, und Mathias Marspach von Tochotitz, dem Patron der Pfarrkirche zu Wysoka, gewählte Marscho von Bohunowitz trifft seine Entscheidung dahin, dass der Pfarrer in 35 Wysoka, wie dessen Vorgänger, den ganzen Zins von den Unterthanen in Mezholes zu bekommen habe, dass aber die Herrschaft über diese Unterthanen dem genannten Mathias als Patron der Kirche beziehungsweise seinen Erben zustehe. Bezüglich des gleichfalls strittigen Zehents wird entschie- den, dass der Patron Mathias Marspach denselben an den Pfarrer Peter Sokol zu entrichten habe. Honorabili ac reuerendo viro et domino domino .. officiali curie archiepisco-40 palis Pragensis. Cum causa, que vertebatur inter dominum Petrum dictum Sokol, ple- banum ecclesie in Wyssoka, et Mathiam dictum Marsprach de Thochoticz, patronum ecclesie eiusdem in Wyssoka, coram vobis in parte, ut dicebant, et coram domino Chwalone, justiciario domini nostri serenissimi principis domini regis Bomie, pro quodam censu
198 1384. 383. 1384 Oct. 4. 1384 October 4. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bauer Mertl Kleuber den Zins von einem Schock Prager Groschen, für welchen der Kaplan der S. Jacob-Kapelle allwöchentlich eine Seelenmesse für das Seelenheil des Fleischhauers Leo, seiner Gattin und ihrer Vorfahren zu lesen hat, auf seinem zwischen den Höfen des Blaha und des Hans Kerschner in Strodenitz gelegenen Hofe und einer zu demselben gehörigen Hube Landes sichergestellt habe. Nos Wenceslaus judex, Wenceslaus Claricz, Stephlinus Weiss, Alblinus pan- nifex, Cristannus carnifex, Henslinus cerdo, Petrus Fürman, Johlinus pistor, Vlricus sutor ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium notumfacimus vniuersis, quod constitutus coram 10 nobis honestus vir Mertlinus Klewber, nostre accola ciuitatis, recongnouit et fassus est, bona sua volun- tate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super curia sua et area in villa Stradonicz, qua inhabitat inter curias Blahonis et Henslini Kerssner villanorum ibidem sita et locata, et super vno laneo hereditatis ad eandem curiam pertinente vnam sexa- genam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte curie 15 et hereditatis possessorem dandam et soluendam capelle s. Jacobi prope scolam et ipsius cappel- lano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro decem sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem qui- dem censum promisit prefatus Mertlinus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare et persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Georij nunc proxime venturo mediam sexagenam gros- sorum Pragensis monete census et in festo s. Galli deinde continuo secuturo similiter mediam sexagenam grosso- 20 rum census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Mertlinus..... Pro quo quidem censu prefatus cappelanus tenebitur et debebit, singulis ebdomad is semel in sero legere vigilias et in mane missam defunctorum pro animabus [sic] Leonis carnificis et vxoris eius et suorum predecessorum, a quibus talis census processit. In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo octoagesimo quarto in die 25 sancti Ffrancisci. Original auf Pergament mit dem an einem Pergamentstreifen hängenden grossen Stadtsiegel im B. St.-A. 11 Nr. 7. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Mertlinus Klewber de Stradonicz mediam sexagenam census cappelle s. Jacobi in cimiterio pro remedio Leonis carnificis“ und die Bezeichnung „R“. Alte Signatur: „Fasc : IIII N. Dep :“. — Eingetragen unter den „Littere s. Jacobi appostoli in cimiterio“ sub lit „K“ 30 im „Zinsregister“ S. 153 und im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 133. 1384 Octb. 28. 384. 1384 October 28. Dobřen. — Der zum Schiedsrichter in der Streitsache zwischen Peter Sokol, Pfarrer in Wysoka, und Mathias Marspach von Tochotitz, dem Patron der Pfarrkirche zu Wysoka, gewählte Marscho von Bohunowitz trifft seine Entscheidung dahin, dass der Pfarrer in 35 Wysoka, wie dessen Vorgänger, den ganzen Zins von den Unterthanen in Mezholes zu bekommen habe, dass aber die Herrschaft über diese Unterthanen dem genannten Mathias als Patron der Kirche beziehungsweise seinen Erben zustehe. Bezüglich des gleichfalls strittigen Zehents wird entschie- den, dass der Patron Mathias Marspach denselben an den Pfarrer Peter Sokol zu entrichten habe. Honorabili ac reuerendo viro et domino domino .. officiali curie archiepisco-40 palis Pragensis. Cum causa, que vertebatur inter dominum Petrum dictum Sokol, ple- banum ecclesie in Wyssoka, et Mathiam dictum Marsprach de Thochoticz, patronum ecclesie eiusdem in Wyssoka, coram vobis in parte, ut dicebant, et coram domino Chwalone, justiciario domini nostri serenissimi principis domini regis Bomie, pro quodam censu
Strana 199
1384. 199 ecclesie predicte sito in villa Mezholez nec non super decimis de vna aratura in Thocho- ticz ipsius Mathie Marsprach et quibusdam alijs controuersiis per arbitrium ad me Johan- nem in Kbel deuenit ex vna parte, scilicet plebani, et ad dominum Simonem plebanum eccle- sie in Kossicz parte ex altera. Sic enim se obligauerunt coram Benessio purgrauio de Wyl- 5 stein sub pignore quinquaginta sexagenarum grossorum Pragensium, si que pars nollet obedire pronuncciacioni per nos, condicione tali, si nos duo concordare non possemus, quod tercium eli- gere deberemus. Nos igitur Johannes plebanus ecclesie in Kbel et dominus Simon pre- dictus, concordare in quibusdam articulis non valentes, elegimus honestum virum armigerum Mars- sonem de Bohunouicz de vtriusque partis consensu superarbitrum in causa et amicabilem 10 compositorem de alto et basso. Qui quidem Marsso cliens assumpto in se superarbitracionis onere nostro vsus consilio et ex consensu parcium eciam aliorum discretorum maturo vsus con- silio, pronuncciauit, quod plebanus ecclesie in Wyssoka censum plenum in hominibus situatis in Mez[h]oless tollere per se an per suum nunccium, cuiuslibet impedimento ces- sante, recipere debet, prout prius alij plebani recipere consueuerunt, dominium vero et alia 15 omnia spectancia ad homines eosdem Mathias predictus dominus ecclesie ac sui heredes legit- timi possidere debent et tenere. In casu vero, vbi aliquis laicorum predictorum in Mez- holez censum plebano soluere differret, plebanus, qui pro tempore fuerit, debet Mathiam uel successorem suum legittimum petere et requirere, quod dare mandet, et si mox non dederit, statim tenetur dominus pignus recipere bonum et dare plebano laici, qui id preponere valeat 20 inter Christianos uel Judeos super dampna laici soluere negligentis. Hec condicio stare debet perpetuis temporibus duratura. Ite[m] pro decimis pronuncciauit taliter, quod ipse Mathias dictus Marsprach sol- uere tenetur in festo sancti Martini proximo xij mensuras, videlicet ordei quatuor, siliginis quatuor et auene similiter quatuor, domino Petro dicto Sokol propter retenta aliqua, alijs vero 25 annis singulis, vsque dumtaxat ad tempora, quamdiu ipse dominus Petrus dictus Sokol erit plebanus ibidem, dare et soluere dedebit nomine decimarum nouem mensuras de triplici grano predicto, tres de quolibet tantummodo. Ceterum omnes alias controuersias compensauit, complanauit et concordauit deo teste propter inuoluciones quamplurimas et ex causis legittimis modum pro ecclesia meliorem inuenire s0 non potuit quouis modo. Acta sunt hec anno domini M'ccclxxx quarto die xxviij mensis Octobris in villa Dobrzien in stuba dotis ecclesie, presentibus honestis et discretis viris domino Wen- ceslao plebano ecclesie in Dobrzien, Stephano cliente de Rozticz, Wznata de Kaba- tow nec non alijs pluribus fidedignis. Insuper has condiciones siue pronuncciacionem petunt actitari et tenetur expensis vtriusque 35 partis et notarius actorum poterit redigere in formam meliorem, quia festinanter extitit scriptum. In huius rei testimonium sigilla nostra presentibus sunt appensa, primo meum, deinde domini Simonis plebani ecclesie in Kossicz, tercio sigillum Marssonis superarbitri nominati. 1384 Oct. 28. Inserirt in der Urkunde vom 10. November 1384. S. Nr. 388. 385. 40 1384 [October? Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Wenzel, der Sohn des Wagners Simon, den Zins von einem halben Schock Groschen, welcher zur Beschaffung des Öls für die im Chor der Budweiser Pfarrkirche hängende Lampe bestimmt ist, auf seinem bei dem Schweinitzer Thor, zwischen den Häusern des Sporers Nicolaus und des Nico- laus Czohoker gelegenen Hause sichergestellt habe. (Dieses Haus gehörte später dem Tuchmacher 1384 October.
1384. 199 ecclesie predicte sito in villa Mezholez nec non super decimis de vna aratura in Thocho- ticz ipsius Mathie Marsprach et quibusdam alijs controuersiis per arbitrium ad me Johan- nem in Kbel deuenit ex vna parte, scilicet plebani, et ad dominum Simonem plebanum eccle- sie in Kossicz parte ex altera. Sic enim se obligauerunt coram Benessio purgrauio de Wyl- 5 stein sub pignore quinquaginta sexagenarum grossorum Pragensium, si que pars nollet obedire pronuncciacioni per nos, condicione tali, si nos duo concordare non possemus, quod tercium eli- gere deberemus. Nos igitur Johannes plebanus ecclesie in Kbel et dominus Simon pre- dictus, concordare in quibusdam articulis non valentes, elegimus honestum virum armigerum Mars- sonem de Bohunouicz de vtriusque partis consensu superarbitrum in causa et amicabilem 10 compositorem de alto et basso. Qui quidem Marsso cliens assumpto in se superarbitracionis onere nostro vsus consilio et ex consensu parcium eciam aliorum discretorum maturo vsus con- silio, pronuncciauit, quod plebanus ecclesie in Wyssoka censum plenum in hominibus situatis in Mez[h]oless tollere per se an per suum nunccium, cuiuslibet impedimento ces- sante, recipere debet, prout prius alij plebani recipere consueuerunt, dominium vero et alia 15 omnia spectancia ad homines eosdem Mathias predictus dominus ecclesie ac sui heredes legit- timi possidere debent et tenere. In casu vero, vbi aliquis laicorum predictorum in Mez- holez censum plebano soluere differret, plebanus, qui pro tempore fuerit, debet Mathiam uel successorem suum legittimum petere et requirere, quod dare mandet, et si mox non dederit, statim tenetur dominus pignus recipere bonum et dare plebano laici, qui id preponere valeat 20 inter Christianos uel Judeos super dampna laici soluere negligentis. Hec condicio stare debet perpetuis temporibus duratura. Ite[m] pro decimis pronuncciauit taliter, quod ipse Mathias dictus Marsprach sol- uere tenetur in festo sancti Martini proximo xij mensuras, videlicet ordei quatuor, siliginis quatuor et auene similiter quatuor, domino Petro dicto Sokol propter retenta aliqua, alijs vero 25 annis singulis, vsque dumtaxat ad tempora, quamdiu ipse dominus Petrus dictus Sokol erit plebanus ibidem, dare et soluere dedebit nomine decimarum nouem mensuras de triplici grano predicto, tres de quolibet tantummodo. Ceterum omnes alias controuersias compensauit, complanauit et concordauit deo teste propter inuoluciones quamplurimas et ex causis legittimis modum pro ecclesia meliorem inuenire s0 non potuit quouis modo. Acta sunt hec anno domini M'ccclxxx quarto die xxviij mensis Octobris in villa Dobrzien in stuba dotis ecclesie, presentibus honestis et discretis viris domino Wen- ceslao plebano ecclesie in Dobrzien, Stephano cliente de Rozticz, Wznata de Kaba- tow nec non alijs pluribus fidedignis. Insuper has condiciones siue pronuncciacionem petunt actitari et tenetur expensis vtriusque 35 partis et notarius actorum poterit redigere in formam meliorem, quia festinanter extitit scriptum. In huius rei testimonium sigilla nostra presentibus sunt appensa, primo meum, deinde domini Simonis plebani ecclesie in Kossicz, tercio sigillum Marssonis superarbitri nominati. 1384 Oct. 28. Inserirt in der Urkunde vom 10. November 1384. S. Nr. 388. 385. 40 1384 [October? Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Wenzel, der Sohn des Wagners Simon, den Zins von einem halben Schock Groschen, welcher zur Beschaffung des Öls für die im Chor der Budweiser Pfarrkirche hängende Lampe bestimmt ist, auf seinem bei dem Schweinitzer Thor, zwischen den Häusern des Sporers Nicolaus und des Nico- laus Czohoker gelegenen Hause sichergestellt habe. (Dieses Haus gehörte später dem Tuchmacher 1384 October.
Strana 200
200 1384. 1884 October. Waczko; nachher haftete der Zins auf dem Hause des Schmiedes Wenzel beim Piscker Thor ge- genüber dem Hospital). Nos Wenczeslaus judex, Stephlinus Weys, Vlricus sutor, Cristannus carnifex. Alblinus pannifex, Petrus Furman, Jehlinus pistor, Hanco de Vsk ceterique jurati ciues in Budweys recongnoscimus et fatemur vniuersis presentem literam inspecturis siue eciam audituris, quod con- 5 stitutus coram nobis discretus vir Wenczeslaus gener Simonis currificis recongnouit et fassus est. matura sua prehabita deliberacione parique vxoris sue omniumque suorum amicorum et heredum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat circa portam Swayczensem, inter domos Nicolai calcariatoris et Nicolai Czohokr sitam et locatam, mediam sexagenam grossorum census siue pensionis perpetuis temporibus per eum siue heredes suos aut dicte domus et aree possessorem dandam et 10 soluendam vitrico nostre parochialis ecclesie pro quinque sexagenis grossorum denariorum Pra- gensium se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum promisit prefatus Wenczeslaus et bona sua fide promittit aunis singulis in duobus terminis subnotatis dare, persoluere et finaliter expedire, scilicet in festo s. Georij proxime venturo quindecim grossos census et in festo s. Galli deinde continue [secuturo] quindecim grossos census. Si vero prefatus Wenczeslaus..... Qui quidem census pro lampade in prefata 15 ecclesia nostra in choro pendenti debet conuerti. Et quicunque presentem de consensu et bona voluntate sepefati vitrici habuerit literam, eidem ius omnium conpetit premissorum. In cuius rei testimonium dedimus sibi presentem literam munimine appensionis sigillo ciuitatis nostre maioris roboracionis. Datum anno domini millesimo trecentesimo octoagesimo quarto. Original auf Pergament mit dem an einem Pergamentstreifen hängenden, rechts und links abgeschlagenen 20 grossen Stadtsiegel im B. St.-A. II Nr. 11. Auf der Rückseite von gleichzeitiger Hand die Aufschrift: „W[en- czeslaus] pannifex mediam sexagenam pro oleo ad lampadem in choro“ und die Bezeichnung „A“. Alte Signatur: „Fasc : IIII N. Dep :“. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 33 unter den „Littere ecclesie parrochialis sancti Nicolai pro lampade“ sub lit. „A“ mit den Zusätzen: „Respondet Waczko pannifex cum predicta sua domo“. „Respondet Wenceslaus faber circa portam Piesnensem ex opposito hospitalis“. 25 1384 October. 386. 1/3/84 [October? Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Fleischhauer Wolfel, ein Sohn des Hemerl, den (vorher auf dem Hause des Platzer versichert gewesenen) dem Convent des Budweiser Dominicaner-Klosters gehörigen Zins von cinem halben so Schock Prager Groschen, für welchen zum Seelenheil des Ulrich Dratl und seiner Vorfahren zwei- mal im Jahre Seelenmessen und Andachten zu verrichten sind, auf seiner zwischen den Fleisch- bänken der Fleischhauer Peschl und Janco gelegenen Fleischbank sichergestellt habe, und dass der Fleischhauer Hans, ebenfalls ein Sohn Hemerls, mit seinem in der Saugasse zwischen den Häusern des Fleischhauers Tonhauser und des Tuchmachers Hans Mitlauf gelegenen Hause die 35 Bürgschaft für die richtige Abfuhr des Zinses übernommen habe. Nos Wenceslaus judex, Stephlinus Weyss, Vlricus sutor, Cristannus car- nifex, Alblinus pannifex, Petrus Fürman, Johlinus pistor, Henslinus cerdo ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium notumfacimus vniuersis, quod constitutus coram nobis discretus vir Wolflinus*) carnifex, filius Hemerlini, nostre incola ciuitatis, recognouit et fassus est, bona 40 sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super maccello suo et area inter macella Pesslini carnificis et Janconis carnificis, conciuium nostrorum sito, et locato, mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis tem- *) Der Name steht auf einer Rasur.
200 1384. 1884 October. Waczko; nachher haftete der Zins auf dem Hause des Schmiedes Wenzel beim Piscker Thor ge- genüber dem Hospital). Nos Wenczeslaus judex, Stephlinus Weys, Vlricus sutor, Cristannus carnifex. Alblinus pannifex, Petrus Furman, Jehlinus pistor, Hanco de Vsk ceterique jurati ciues in Budweys recongnoscimus et fatemur vniuersis presentem literam inspecturis siue eciam audituris, quod con- 5 stitutus coram nobis discretus vir Wenczeslaus gener Simonis currificis recongnouit et fassus est. matura sua prehabita deliberacione parique vxoris sue omniumque suorum amicorum et heredum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat circa portam Swayczensem, inter domos Nicolai calcariatoris et Nicolai Czohokr sitam et locatam, mediam sexagenam grossorum census siue pensionis perpetuis temporibus per eum siue heredes suos aut dicte domus et aree possessorem dandam et 10 soluendam vitrico nostre parochialis ecclesie pro quinque sexagenis grossorum denariorum Pra- gensium se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum promisit prefatus Wenczeslaus et bona sua fide promittit aunis singulis in duobus terminis subnotatis dare, persoluere et finaliter expedire, scilicet in festo s. Georij proxime venturo quindecim grossos census et in festo s. Galli deinde continue [secuturo] quindecim grossos census. Si vero prefatus Wenczeslaus..... Qui quidem census pro lampade in prefata 15 ecclesia nostra in choro pendenti debet conuerti. Et quicunque presentem de consensu et bona voluntate sepefati vitrici habuerit literam, eidem ius omnium conpetit premissorum. In cuius rei testimonium dedimus sibi presentem literam munimine appensionis sigillo ciuitatis nostre maioris roboracionis. Datum anno domini millesimo trecentesimo octoagesimo quarto. Original auf Pergament mit dem an einem Pergamentstreifen hängenden, rechts und links abgeschlagenen 20 grossen Stadtsiegel im B. St.-A. II Nr. 11. Auf der Rückseite von gleichzeitiger Hand die Aufschrift: „W[en- czeslaus] pannifex mediam sexagenam pro oleo ad lampadem in choro“ und die Bezeichnung „A“. Alte Signatur: „Fasc : IIII N. Dep :“. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 33 unter den „Littere ecclesie parrochialis sancti Nicolai pro lampade“ sub lit. „A“ mit den Zusätzen: „Respondet Waczko pannifex cum predicta sua domo“. „Respondet Wenceslaus faber circa portam Piesnensem ex opposito hospitalis“. 25 1384 October. 386. 1/3/84 [October? Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Fleischhauer Wolfel, ein Sohn des Hemerl, den (vorher auf dem Hause des Platzer versichert gewesenen) dem Convent des Budweiser Dominicaner-Klosters gehörigen Zins von cinem halben so Schock Prager Groschen, für welchen zum Seelenheil des Ulrich Dratl und seiner Vorfahren zwei- mal im Jahre Seelenmessen und Andachten zu verrichten sind, auf seiner zwischen den Fleisch- bänken der Fleischhauer Peschl und Janco gelegenen Fleischbank sichergestellt habe, und dass der Fleischhauer Hans, ebenfalls ein Sohn Hemerls, mit seinem in der Saugasse zwischen den Häusern des Fleischhauers Tonhauser und des Tuchmachers Hans Mitlauf gelegenen Hause die 35 Bürgschaft für die richtige Abfuhr des Zinses übernommen habe. Nos Wenceslaus judex, Stephlinus Weyss, Vlricus sutor, Cristannus car- nifex, Alblinus pannifex, Petrus Fürman, Johlinus pistor, Henslinus cerdo ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium notumfacimus vniuersis, quod constitutus coram nobis discretus vir Wolflinus*) carnifex, filius Hemerlini, nostre incola ciuitatis, recognouit et fassus est, bona 40 sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super maccello suo et area inter macella Pesslini carnificis et Janconis carnificis, conciuium nostrorum sito, et locato, mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis tem- *) Der Name steht auf einer Rasur.
Strana 201
1384. 201 poribus per eum uel lieredes suos uel eciam dicti maccelli possessorem dandam et soluendam religiosis fra- tribus priori et conuentui monasterii Beate Virginis ciuitatis nostre, fratribus ordi- nis fratrum Predicatorum pro quinque sexagenis grossorum Pragensium se rite, libere ac legitime ven- didisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Wolflinus et bona sua fide promittit annis sin- 5 gulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Galli nunc proxime venturo quindecim grossos Pragensis monete census et in festo s. Georij deinde continuo secuturo similiter quin- decim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Wolflinus..... Promisit eciam Hensli- nus carnifex gener Hemerlini pro deperiencia, ita quod quidquid in Wolflino prefato et eius macello deperierit, hoc in domo eiusdem Henslini in vico scrofarum inter domos Ton- 10 hauseri carnificis et Henslini Mitlauf pannificis, conciuium nostrorum, sita et locata recu- peretur. Licebit tamen prenotatum Wolflinum uel dicti maccelli possessorem, quicunque peccunias capitales premissas habuerit, alium censum huic similem et eque certum in bonis ciuitatis nostre reemere, maccelum suum libertando. Et quod ipsi prior et conuentus prenominati duo seruicia cum vigiliis et missis defunctorum pro dicto censu peragere more solito debeant bis in anno et tenentur 15 pro salute et remedio animarum Vlrici Dratlini et suorum predecessorum. In cuius rei testimo- nium sigillum maius cinitatis nostre duximus huic litere appendendum. Actum anno domini M"[ccc"] octua- gesimo quarto. 1384 October. 20 Original auf Pergament im Archiv des b. Museums in Prag. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Wolflinus carnifex mediam sexagenam monachis super maccello, prius super domo Placzeri. Littera prioris“. Daneben von einer etwas späteren Hand: „Anno domini Msccelxxxiiij°.“ Darunter die Bezeichnung: „S“, ferner die Signatur aus dem XVII. Jahrhunderte: „D 37.“ An einem Pergamentstreifen hängt die untere Ilälfte des grossen Stadtsiegels. 387. 1381 November 6. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden. dass der Schneider Peschl einen Zins von sechzig Prager Groschen, welcher dem in der Budweiser Pfarrkirche anf dem Gewölbe zwischen den beiden Thürmen errichteten S. Peter und Paul-Altar gehört. anf seinem zwischen dem Hause des Prochorb und dem Bade der Witwe Fritschko gele- 30 genen Hause sichergestellt habe. (Später gehörte dieses Haus dem Paul Hunger, das Bad einem Hannsch und das andere Nachbarhaus dem Peter Dubiker. Die Haftung für den Zins übergieng dann weiter auf das in der Saugasse zwischen den Häusern des Partl und des Hans Vogler gele- gene Haus des Fleischhauers Nicolaus Kasche.) 25 1384 Nov. 6. Nos Wenceslaus judex. Pezoldus Gamerath, Themlinus aurifaber. Vla de 35 Lompnycz, Conradus pannifex, Leo carnifex, Martinus Walcha, Nicolaus Nerzigern ceterique jurati ciues in Budwoys recongnoscimus et fatemur vniuersis presentem literam inspecturis siue eciam audituris, quod constitutus coram nobis discretus vir Peslinus sartor, nobis conciuis, recongnouit et fassus est, matura sua prehabita deliberacione parique vxoris sue omniumque suorum amicorum et heredum con- silio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat inter domos Prochorbi et balneo 40 Ffryczkonisse sitis et locatis, sexaginta grossos Pragensis monete census siue pensiouis per- petuis temporibus per eum siue heredes suos ant dicte domus et aree possessorem dandos et soluendos altari beatorum Petri et Pauli apostolorum in ecclesia parochiali supra testudinem in medio dua- rum turrium fundatum atque ipsius capellano pro decem sexgenis grossorum denariorum Pragensium se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Peslinus et bona sua 45 fide promittit annis singulis in duobus terminis subnotatis dare, persoluere et finaliter expedire, scilicet in festo s. Georij proxime venturo triginta grossos census et in festo s. Galli deinde continue [secuturo] triginta grossos census sine pensionis. Si vero prefatus Peslinus ..... In cuins rei testimonium et robur dedimus ei nostras I. 26
1384. 201 poribus per eum uel lieredes suos uel eciam dicti maccelli possessorem dandam et soluendam religiosis fra- tribus priori et conuentui monasterii Beate Virginis ciuitatis nostre, fratribus ordi- nis fratrum Predicatorum pro quinque sexagenis grossorum Pragensium se rite, libere ac legitime ven- didisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Wolflinus et bona sua fide promittit annis sin- 5 gulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Galli nunc proxime venturo quindecim grossos Pragensis monete census et in festo s. Georij deinde continuo secuturo similiter quin- decim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Wolflinus..... Promisit eciam Hensli- nus carnifex gener Hemerlini pro deperiencia, ita quod quidquid in Wolflino prefato et eius macello deperierit, hoc in domo eiusdem Henslini in vico scrofarum inter domos Ton- 10 hauseri carnificis et Henslini Mitlauf pannificis, conciuium nostrorum, sita et locata recu- peretur. Licebit tamen prenotatum Wolflinum uel dicti maccelli possessorem, quicunque peccunias capitales premissas habuerit, alium censum huic similem et eque certum in bonis ciuitatis nostre reemere, maccelum suum libertando. Et quod ipsi prior et conuentus prenominati duo seruicia cum vigiliis et missis defunctorum pro dicto censu peragere more solito debeant bis in anno et tenentur 15 pro salute et remedio animarum Vlrici Dratlini et suorum predecessorum. In cuius rei testimo- nium sigillum maius cinitatis nostre duximus huic litere appendendum. Actum anno domini M"[ccc"] octua- gesimo quarto. 1384 October. 20 Original auf Pergament im Archiv des b. Museums in Prag. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Wolflinus carnifex mediam sexagenam monachis super maccello, prius super domo Placzeri. Littera prioris“. Daneben von einer etwas späteren Hand: „Anno domini Msccelxxxiiij°.“ Darunter die Bezeichnung: „S“, ferner die Signatur aus dem XVII. Jahrhunderte: „D 37.“ An einem Pergamentstreifen hängt die untere Ilälfte des grossen Stadtsiegels. 387. 1381 November 6. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden. dass der Schneider Peschl einen Zins von sechzig Prager Groschen, welcher dem in der Budweiser Pfarrkirche anf dem Gewölbe zwischen den beiden Thürmen errichteten S. Peter und Paul-Altar gehört. anf seinem zwischen dem Hause des Prochorb und dem Bade der Witwe Fritschko gele- 30 genen Hause sichergestellt habe. (Später gehörte dieses Haus dem Paul Hunger, das Bad einem Hannsch und das andere Nachbarhaus dem Peter Dubiker. Die Haftung für den Zins übergieng dann weiter auf das in der Saugasse zwischen den Häusern des Partl und des Hans Vogler gele- gene Haus des Fleischhauers Nicolaus Kasche.) 25 1384 Nov. 6. Nos Wenceslaus judex. Pezoldus Gamerath, Themlinus aurifaber. Vla de 35 Lompnycz, Conradus pannifex, Leo carnifex, Martinus Walcha, Nicolaus Nerzigern ceterique jurati ciues in Budwoys recongnoscimus et fatemur vniuersis presentem literam inspecturis siue eciam audituris, quod constitutus coram nobis discretus vir Peslinus sartor, nobis conciuis, recongnouit et fassus est, matura sua prehabita deliberacione parique vxoris sue omniumque suorum amicorum et heredum con- silio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat inter domos Prochorbi et balneo 40 Ffryczkonisse sitis et locatis, sexaginta grossos Pragensis monete census siue pensiouis per- petuis temporibus per eum siue heredes suos ant dicte domus et aree possessorem dandos et soluendos altari beatorum Petri et Pauli apostolorum in ecclesia parochiali supra testudinem in medio dua- rum turrium fundatum atque ipsius capellano pro decem sexgenis grossorum denariorum Pragensium se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Peslinus et bona sua 45 fide promittit annis singulis in duobus terminis subnotatis dare, persoluere et finaliter expedire, scilicet in festo s. Georij proxime venturo triginta grossos census et in festo s. Galli deinde continue [secuturo] triginta grossos census sine pensionis. Si vero prefatus Peslinus ..... In cuins rei testimonium et robur dedimus ei nostras I. 26
Strana 202
202 1384. 1384 Nov. 6. presentes literas munimine appensionis sigillo ciuitatis nostre maioris roboratas. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo octoagesimo quarto, die dominica in festo sancti Leonardi abbatis et confessoris. Original auf Pergament mit dem an einem Pergamentstreifen hängenden, etwas beschädigten, grossen Stadt- siegel im B. St.-A. II Nr. 10. Auf der Rückseite die Bezeichnung „A“ und von einer späteren Hand des XV. Jahr- 5 hunderts der Vermerk: „R[espondet] Paul Hungr circa balneum Hanusskonis et Petrus Dubiker“. Alte Signatur: „Fasc: IIII N.“ — Eingetragen unter den „Littere s. Petri et Pauli appostolorum" sub lit. „A“ im „Zinsregister“ S. 117 und im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 95 mit den Zusätzen von zwei verschiede- nen Häuden: „Respondet Paulus Hunger cum predicta sua domo.“ „Respondet Mikulass Casse (Kasse) carnifex cum domo sua in vico scropharum inter domos Partlini generis Hoyomoy alias Schimlini et Hannus Foglar (Vogler) sita.“ 10 388. 1384 Nov. 10. 1384 November 10. [Prag]. — Nicolaus Puchnik, Official des Prager Erzbischofs, bestä- 15 tigt über Ersuchen des Patrons der Kirche in Wysoka Mathias Marspach den von Marscho von Bohunowitz gefällten Schiedspruch in der Streitsache mit Peter Sokol, dem Pfarrer in Wysoka, und veranlasst dessen Eintragung in das Gerichtsbuch des Prager Consistorialgerichtes. Constitutus personaliter coram nobis Nicolao Puchnik, officiali Pragensi, et actis nostris obligatorijs honestus vir Mathias dictus Morspach de Tochoticz, patronus ecclesie 2o in Wyssoka, quandam litteram pronuncciacionis in papiro scriptam, facte per honestum virum Marssonem de Bohunouicz superarbitrum in causa, que inter ipsum ex vna et dominum Petrum dictum Sokol, plebanum prescripte ecclesie in Wyssoka, super quodam censu et decimis parte vertebatur ex altera, electum et assumptum de consensu prescriptarum parcium expresso per honorabiles viros dominos Johannem in Kbel et Simonem in Kossicz eccle-25 siarum plebanos arbitros per easdem partes electos, sigillis tribus, duobus videlicet de cera viridi, quorum vnum erat oblongum et aliud rotundum, et tercio de cera communi alba similiter rotundo, eidem littere ab intra inpressis sigillatam exhibuit, produxit et ostendit, petens ipsam actis pre- sentibus inseri de verbo ad verbum et inscribi propter robur maius contentorum et descriptorum in eadem et aliam firmitatem. Nosque peticioni ipsius utpote racionabili annuentes in hac parte, 3o attendentes eciam, quod iusta petentibus non est denegandus consensus, eandem litteram actis huiusmodi mandauimus inponi, cuius tenor soquitur per omnia in hec verba: Honorabili ac reuerendo viro et domino domino .. officiali curie archiepiscopalis Pragensis. Cum causa .... [Folgt die Urkunde vom 28. October 1384, s. Nr. 384 bis] .. .. tercio sigillum Marssonis superarbitri nominati. Ibidem mox prefatus Mathias Marsprach prescriptos nouem strichones triplicis grani prescripti, scilicet tres ordei, tres siliginis et tres auene memorato domino Petro, plebano ecclesie, et quibuslibet successoribus suis annis perpetue affuturis per se, heredes et suos suc- cessores pro et nomine decimarum de aratura in Thochoticz predicta sub excommunicacionis pena nostre et successorum nostrorum quorumlibet se, heredes et suos successores jurisdiccioni 40 sponte submittentes in hac parte, petens nichilominus omnia et singula prescripta in omnibus suis clausulis, condicionibus et punctis auctorisari, ratificari, approbari et confirmari. Ad cuius peticionem tamquam juri consonam omnia superius exarrata approbamus, ratificamus, auctori- samus et auctoritate ordinaria confirmamus. Acta sunt hec anno domini M'ccclxxxiiij" die x mensis Nouembris, presentibus discretis viris dominis Thoma, plebano ecclesie sancti Michaelis 45 35
202 1384. 1384 Nov. 6. presentes literas munimine appensionis sigillo ciuitatis nostre maioris roboratas. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo octoagesimo quarto, die dominica in festo sancti Leonardi abbatis et confessoris. Original auf Pergament mit dem an einem Pergamentstreifen hängenden, etwas beschädigten, grossen Stadt- siegel im B. St.-A. II Nr. 10. Auf der Rückseite die Bezeichnung „A“ und von einer späteren Hand des XV. Jahr- 5 hunderts der Vermerk: „R[espondet] Paul Hungr circa balneum Hanusskonis et Petrus Dubiker“. Alte Signatur: „Fasc: IIII N.“ — Eingetragen unter den „Littere s. Petri et Pauli appostolorum" sub lit. „A“ im „Zinsregister“ S. 117 und im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 95 mit den Zusätzen von zwei verschiede- nen Häuden: „Respondet Paulus Hunger cum predicta sua domo.“ „Respondet Mikulass Casse (Kasse) carnifex cum domo sua in vico scropharum inter domos Partlini generis Hoyomoy alias Schimlini et Hannus Foglar (Vogler) sita.“ 10 388. 1384 Nov. 10. 1384 November 10. [Prag]. — Nicolaus Puchnik, Official des Prager Erzbischofs, bestä- 15 tigt über Ersuchen des Patrons der Kirche in Wysoka Mathias Marspach den von Marscho von Bohunowitz gefällten Schiedspruch in der Streitsache mit Peter Sokol, dem Pfarrer in Wysoka, und veranlasst dessen Eintragung in das Gerichtsbuch des Prager Consistorialgerichtes. Constitutus personaliter coram nobis Nicolao Puchnik, officiali Pragensi, et actis nostris obligatorijs honestus vir Mathias dictus Morspach de Tochoticz, patronus ecclesie 2o in Wyssoka, quandam litteram pronuncciacionis in papiro scriptam, facte per honestum virum Marssonem de Bohunouicz superarbitrum in causa, que inter ipsum ex vna et dominum Petrum dictum Sokol, plebanum prescripte ecclesie in Wyssoka, super quodam censu et decimis parte vertebatur ex altera, electum et assumptum de consensu prescriptarum parcium expresso per honorabiles viros dominos Johannem in Kbel et Simonem in Kossicz eccle-25 siarum plebanos arbitros per easdem partes electos, sigillis tribus, duobus videlicet de cera viridi, quorum vnum erat oblongum et aliud rotundum, et tercio de cera communi alba similiter rotundo, eidem littere ab intra inpressis sigillatam exhibuit, produxit et ostendit, petens ipsam actis pre- sentibus inseri de verbo ad verbum et inscribi propter robur maius contentorum et descriptorum in eadem et aliam firmitatem. Nosque peticioni ipsius utpote racionabili annuentes in hac parte, 3o attendentes eciam, quod iusta petentibus non est denegandus consensus, eandem litteram actis huiusmodi mandauimus inponi, cuius tenor soquitur per omnia in hec verba: Honorabili ac reuerendo viro et domino domino .. officiali curie archiepiscopalis Pragensis. Cum causa .... [Folgt die Urkunde vom 28. October 1384, s. Nr. 384 bis] .. .. tercio sigillum Marssonis superarbitri nominati. Ibidem mox prefatus Mathias Marsprach prescriptos nouem strichones triplicis grani prescripti, scilicet tres ordei, tres siliginis et tres auene memorato domino Petro, plebano ecclesie, et quibuslibet successoribus suis annis perpetue affuturis per se, heredes et suos suc- cessores pro et nomine decimarum de aratura in Thochoticz predicta sub excommunicacionis pena nostre et successorum nostrorum quorumlibet se, heredes et suos successores jurisdiccioni 40 sponte submittentes in hac parte, petens nichilominus omnia et singula prescripta in omnibus suis clausulis, condicionibus et punctis auctorisari, ratificari, approbari et confirmari. Ad cuius peticionem tamquam juri consonam omnia superius exarrata approbamus, ratificamus, auctori- samus et auctoritate ordinaria confirmamus. Acta sunt hec anno domini M'ccclxxxiiij" die x mensis Nouembris, presentibus discretis viris dominis Thoma, plebano ecclesie sancti Michaelis 45 35
Strana 203
1384—1385. 203 Maioris ciuitatis Pragensis, domino Nicolao presbytero de Chlum, Valentino de 1384 Sadek, Mathia de Missna scriptore et domino Johanne plebano in Walbach Ratis. Nov. 10. ponensis diocesis testibus circa premissa fidedignis. Inserirt in dem Notariatsinstrument vom 20. Januar 1396. 389. 1381. — Die Budweiser Pfarre hat im Jahre 1384 an halbjährigem Papst-Zchent ein und einhalb Schock und sechs Groschen abgeführt. 1384. Tomek: „Registra decimarum papalium“ („Sitzungsber. d. kgl. böhm. Gesellsch. d. Wissenschaften“ VI. Folge, Bd. 6. 1873) S. 60. — Frind: „Kirchengeschichte Böhmens“ Bd. I. (1864) S. 384 giebt 2 Schock 6 Groschen 10 als Decemleistung der Budweiser Pfarre im Jahre 1384 an. — Im Jahre 1352 hat der Budweiser Pfarrer an halb- jährigem Papst-Zehent zwei Schock Groschen, im Jahre 1369 anderthalb Schock Groschen abgeführt. Tomek: 1. c. 390. 1385 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Schmicd Jaksch den Zins von einem halben Schock Prager Groschen, welcher zu Handen des 15 Rathes zu erlegen ist, damit für denselben Tuch angeschafft werde, welches in der Faste an die Armen zu vertheilen ist, auf seinem an der Ecke gegenüber dem grossen Thor des Klosterfried- hofes gelegenen Hause sichergestellt habe. (Vordem war der Zins auf der Wiese der Sattlerin Peschl versichert, später haftete für denselben Andreas Chochol mit demselben Hause, dann der Fleischhauer Georg, ein Sohn des Hanikl, mit seinem Hause in der Böhmgasse, endlich der Gärber 20 Dusco mit seinem gleichfalls in der Böhmgasse gelegenen Hause.) 1385. Nos Wenceslaus judex, Pessoldus Gamerath, Johlinus Stanco, Paulus Heruss, Conradus pannifex, Martinus Walcha, Tomlinus aurifaber, Andreas Hengl ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium notumfacimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus Jakss faber, nobis conciuis, recongnouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue 25 omniuinque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat in acie ex oposito magni hostij cimiterii claustri, mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensiouis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus possessorem dandam et soluen- dam pro pannis pauperum in Quadragesima diuidendam et ad manus pro tunc scabi- norum, pro quinque sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quemquidem censum siue pensionem pro- 30 misit prefatus Jakss faber et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Georij nunc proxime venturo quindecim grossos Pragensis monete, et in festo s. Galli deinde continuo secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Jakss ..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini M° trecentesimo octoagesimo quinto. Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 15. Das angehängt gewesene Stadtsiegel fellt. Auf der Rück- seite der gleichzeitige Vermerk: „Media sexagena census pro pannis pauperum super domo Jakss fabri, prius super prato Pesslinisse sellatricis.“ und von späterer Hand die Bezeichnung „Nr. 3.“ Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“. — Eingetragen im „Zins- co register“ S. 4 unter den „[Littere] pro pannis pauperum“ sub lit. „D“ mit den Zusätzen von verschiede- nen Händen: „Respondet Andreas Chochol cum predicta sua domo“. „Respondet Gira carnifex gener Haniklini cum domo sua in vico Bohemicali inter domos Hans Pehmn irhar et Ladislai sutoris sita“. „Respondet Dusco cerdo cum domo sua in vico Bohemorum inter domos Gerg Raygar cerdonis et Marsi carnificis parte ex altera“. 35 45 26*
1384—1385. 203 Maioris ciuitatis Pragensis, domino Nicolao presbytero de Chlum, Valentino de 1384 Sadek, Mathia de Missna scriptore et domino Johanne plebano in Walbach Ratis. Nov. 10. ponensis diocesis testibus circa premissa fidedignis. Inserirt in dem Notariatsinstrument vom 20. Januar 1396. 389. 1381. — Die Budweiser Pfarre hat im Jahre 1384 an halbjährigem Papst-Zchent ein und einhalb Schock und sechs Groschen abgeführt. 1384. Tomek: „Registra decimarum papalium“ („Sitzungsber. d. kgl. böhm. Gesellsch. d. Wissenschaften“ VI. Folge, Bd. 6. 1873) S. 60. — Frind: „Kirchengeschichte Böhmens“ Bd. I. (1864) S. 384 giebt 2 Schock 6 Groschen 10 als Decemleistung der Budweiser Pfarre im Jahre 1384 an. — Im Jahre 1352 hat der Budweiser Pfarrer an halb- jährigem Papst-Zehent zwei Schock Groschen, im Jahre 1369 anderthalb Schock Groschen abgeführt. Tomek: 1. c. 390. 1385 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Schmicd Jaksch den Zins von einem halben Schock Prager Groschen, welcher zu Handen des 15 Rathes zu erlegen ist, damit für denselben Tuch angeschafft werde, welches in der Faste an die Armen zu vertheilen ist, auf seinem an der Ecke gegenüber dem grossen Thor des Klosterfried- hofes gelegenen Hause sichergestellt habe. (Vordem war der Zins auf der Wiese der Sattlerin Peschl versichert, später haftete für denselben Andreas Chochol mit demselben Hause, dann der Fleischhauer Georg, ein Sohn des Hanikl, mit seinem Hause in der Böhmgasse, endlich der Gärber 20 Dusco mit seinem gleichfalls in der Böhmgasse gelegenen Hause.) 1385. Nos Wenceslaus judex, Pessoldus Gamerath, Johlinus Stanco, Paulus Heruss, Conradus pannifex, Martinus Walcha, Tomlinus aurifaber, Andreas Hengl ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium notumfacimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus Jakss faber, nobis conciuis, recongnouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue 25 omniuinque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat in acie ex oposito magni hostij cimiterii claustri, mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensiouis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus possessorem dandam et soluen- dam pro pannis pauperum in Quadragesima diuidendam et ad manus pro tunc scabi- norum, pro quinque sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quemquidem censum siue pensionem pro- 30 misit prefatus Jakss faber et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Georij nunc proxime venturo quindecim grossos Pragensis monete, et in festo s. Galli deinde continuo secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Jakss ..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini M° trecentesimo octoagesimo quinto. Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 15. Das angehängt gewesene Stadtsiegel fellt. Auf der Rück- seite der gleichzeitige Vermerk: „Media sexagena census pro pannis pauperum super domo Jakss fabri, prius super prato Pesslinisse sellatricis.“ und von späterer Hand die Bezeichnung „Nr. 3.“ Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“. — Eingetragen im „Zins- co register“ S. 4 unter den „[Littere] pro pannis pauperum“ sub lit. „D“ mit den Zusätzen von verschiede- nen Händen: „Respondet Andreas Chochol cum predicta sua domo“. „Respondet Gira carnifex gener Haniklini cum domo sua in vico Bohemicali inter domos Hans Pehmn irhar et Ladislai sutoris sita“. „Respondet Dusco cerdo cum domo sua in vico Bohemorum inter domos Gerg Raygar cerdonis et Marsi carnificis parte ex altera“. 35 45 26*
Strana 204
204 1385. 1385. 391. 1385 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Gärber Peter, genannt Gugelweit, den Zins von einem halben Schock Groschen, welchen der Bud- weiser Stadtschreiber und Schulrector Magister Friedrich zu seinem und seiner Vorfahren Seelen- heil gestiftet hat, damit von demselben die Armen am schwarzen Sonntag mit Tuch betheilt wer-5 den, auf scinem früher dem Gärber Marsata gehörigen, der Stadtmauer gegenüber liegenden Eck- hause sichergestellt habe. Für die richtige Abfuhr des Zinses verbürgt sich der Gärber Fridl. (Später haftete für den Zins der Gärber Michalek, dann der Gärber Mathias mit demselben in der Bölmgasse zwischen den Häusern des Oswald und des Webers Weinschenk gelegenen Hause.) Nos Wencesslaus judex, Pesoldus Gamerad, Jehlinus Stanco, Paulus Heruss, 10 Conradus pannifex, Martinus Valha, Temlinus aurifaber, Andreas Havgl ceterique jurati ciues in Budweys recognoscentes et fatentes vniuersis presentem literam inspecturis siue eciam andi- turis, quod constitutus coram nobis discretus vir Petrus cerdo dictus Gugelweyt, nobis conciuis, reco- gnouit et fassus est, matura prehabita deliberacione parique vxoris sue omniumque suorum heredum et amicorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat et que quondam fuit Marsatonis cer- 15 donis et in acie contra murum ciuitatis nostre sita et locata, mediam sexagenam census siue pensionis perpetuis temporibus per eum aut dicte domus et aree possessorem dandam et soluendam ..judici et juratis ciuibus dicte nostre ciuitatis, quicunque sunt uel pro tempore fuerint, pro quinque sexagenis grossorum denariorum Pragensium se rite ac legitime vendidisse. Quem censum sine pensionem promisit prefatus Petrus et bona sua fide promittit annis singulis, quamdiu dictarum fuerit possessor pecuniarum, in die 20 dominica, qua cantatur Letare, indiuisim dare, persoluere et finaliter expedire. In casu uero, vbi non faceret, quod tuuc ipsi judex et jurati, quicunque tunc pro tempore fuerint, per se aut per ipsorum certum nunceium dictum rensum ipsins dicte medie sexagene super dictam domum et aream et omnibus suis bonis mobilibus et inmobilibus ant dicte domus et aree possessorem possunt in dampua inter Judeos conquirere siue Christianos cuiuspiam hominis contradiccione penitus non obstante. Quem uero censum honorabilis vir magister Fridricus, nota- 25 rius et rector scolarum nostrarum felicis memorie, dedit et donauit et in remedium animarum sue atque suorum predecessorum pro conparandis pannis et inter pauperes distribuendis dedit et conuertit. Quos tamen pannos per nos .. judicem et juratos singulis annis in dominica Passionis Christi aut statim in altera sequenti inter pauperes diuidere tenemur et perpetue elargire. Licebit tamen prefatum Petrum aut dicte domus et aree possessorem, quandocunque dictas pecunias 30 capitales poterit rehabere, alium censum in bonis ciuitatis nostre huic consimilem et eque certum reemere, domum suam et aream liberando. In cuius rei testimonium et robur de consilo omnium nostrum et certa sciencia presentem literam sigillo ciuitatis nostre majoris duximus roborandam. Anno domini millesimo trecentesimo octua- gesimo quinto etc. Insuper recognoscimus et fatemur, quod constitutus coram nobis discretus vir Fridlinus 35 cerdo, nobis conciuis, recognouit et fassus est bona sua voluntate pro dicto censu statutis tempo- ribus persoluendo sub pena clausularum predictarum. Original auf Pergament, auf der Rückseite geglättet, in B. St.-A. II Nr. 17. Das angehängt gewesene Siegel fehlt. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Super domo Petri cerdonis dicti Gugelweit mediam sexagenam census pro panno pauperibus dandam semper in medio Quadragesime“ und die Bezeichnung „A“. 40 Von anderer Hand und mit verblasster Tinte ist vorstehendem Vermerk der Zusatz angefügt: „Respondet Michalko cerdo“. Alte Signatur „Fasc: IIII N. Dep:“. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 3 unter den „[Littere] pro pannis pauperum" sub lit. „A“ mit dem Zusatz: „Respondet Mathfias] cerdo cum predicta sua domo inter domos Osualdi et Weinschenk textoris 45 in vico Bohemicali“.
204 1385. 1385. 391. 1385 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Gärber Peter, genannt Gugelweit, den Zins von einem halben Schock Groschen, welchen der Bud- weiser Stadtschreiber und Schulrector Magister Friedrich zu seinem und seiner Vorfahren Seelen- heil gestiftet hat, damit von demselben die Armen am schwarzen Sonntag mit Tuch betheilt wer-5 den, auf scinem früher dem Gärber Marsata gehörigen, der Stadtmauer gegenüber liegenden Eck- hause sichergestellt habe. Für die richtige Abfuhr des Zinses verbürgt sich der Gärber Fridl. (Später haftete für den Zins der Gärber Michalek, dann der Gärber Mathias mit demselben in der Bölmgasse zwischen den Häusern des Oswald und des Webers Weinschenk gelegenen Hause.) Nos Wencesslaus judex, Pesoldus Gamerad, Jehlinus Stanco, Paulus Heruss, 10 Conradus pannifex, Martinus Valha, Temlinus aurifaber, Andreas Havgl ceterique jurati ciues in Budweys recognoscentes et fatentes vniuersis presentem literam inspecturis siue eciam andi- turis, quod constitutus coram nobis discretus vir Petrus cerdo dictus Gugelweyt, nobis conciuis, reco- gnouit et fassus est, matura prehabita deliberacione parique vxoris sue omniumque suorum heredum et amicorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat et que quondam fuit Marsatonis cer- 15 donis et in acie contra murum ciuitatis nostre sita et locata, mediam sexagenam census siue pensionis perpetuis temporibus per eum aut dicte domus et aree possessorem dandam et soluendam ..judici et juratis ciuibus dicte nostre ciuitatis, quicunque sunt uel pro tempore fuerint, pro quinque sexagenis grossorum denariorum Pragensium se rite ac legitime vendidisse. Quem censum sine pensionem promisit prefatus Petrus et bona sua fide promittit annis singulis, quamdiu dictarum fuerit possessor pecuniarum, in die 20 dominica, qua cantatur Letare, indiuisim dare, persoluere et finaliter expedire. In casu uero, vbi non faceret, quod tuuc ipsi judex et jurati, quicunque tunc pro tempore fuerint, per se aut per ipsorum certum nunceium dictum rensum ipsins dicte medie sexagene super dictam domum et aream et omnibus suis bonis mobilibus et inmobilibus ant dicte domus et aree possessorem possunt in dampua inter Judeos conquirere siue Christianos cuiuspiam hominis contradiccione penitus non obstante. Quem uero censum honorabilis vir magister Fridricus, nota- 25 rius et rector scolarum nostrarum felicis memorie, dedit et donauit et in remedium animarum sue atque suorum predecessorum pro conparandis pannis et inter pauperes distribuendis dedit et conuertit. Quos tamen pannos per nos .. judicem et juratos singulis annis in dominica Passionis Christi aut statim in altera sequenti inter pauperes diuidere tenemur et perpetue elargire. Licebit tamen prefatum Petrum aut dicte domus et aree possessorem, quandocunque dictas pecunias 30 capitales poterit rehabere, alium censum in bonis ciuitatis nostre huic consimilem et eque certum reemere, domum suam et aream liberando. In cuius rei testimonium et robur de consilo omnium nostrum et certa sciencia presentem literam sigillo ciuitatis nostre majoris duximus roborandam. Anno domini millesimo trecentesimo octua- gesimo quinto etc. Insuper recognoscimus et fatemur, quod constitutus coram nobis discretus vir Fridlinus 35 cerdo, nobis conciuis, recognouit et fassus est bona sua voluntate pro dicto censu statutis tempo- ribus persoluendo sub pena clausularum predictarum. Original auf Pergament, auf der Rückseite geglättet, in B. St.-A. II Nr. 17. Das angehängt gewesene Siegel fehlt. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Super domo Petri cerdonis dicti Gugelweit mediam sexagenam census pro panno pauperibus dandam semper in medio Quadragesime“ und die Bezeichnung „A“. 40 Von anderer Hand und mit verblasster Tinte ist vorstehendem Vermerk der Zusatz angefügt: „Respondet Michalko cerdo“. Alte Signatur „Fasc: IIII N. Dep:“. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 3 unter den „[Littere] pro pannis pauperum" sub lit. „A“ mit dem Zusatz: „Respondet Mathfias] cerdo cum predicta sua domo inter domos Osualdi et Weinschenk textoris 45 in vico Bohemicali“.
Strana 205
1385. 205 392. 1385 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Kürschner Michael den zur Anschaffung von Tuch für die Armen bestimmten Zins von einem Schock Groschen auf scinem zwischen den Häusern des Kleuber und des Jakob Spek gelegenen 5 Hause sichergestellt habe. (Später haftete für den Zins Komatha, auch Korbel oder Ziegler ge- nannt, mit demselben in der Judengasse gelegenen Hause.) 1385. 10 Nos Wenceslaus judex, Pesoldus Gamerath etc. super Michaelem pellificem vnam sexagenam census et super domo sua et area inter domos Cleuberi et Jaklini Spek. Datum anno domini M"ccclxxxv". Respondet Komatha vel Korbel alias Cziegler in vico Judeorum cum pre- dicta domo. „Zinsregister“ S. 3 unter den „[Littere] pro pannis pauperum“ sub lit. „B“. 393. 1385 o. L1. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der 15 Sporer Duchon den Zins von einem halben Schock Prager Groschen, für welchen Tuch gekauft und in der Faste an die Armen vertheilt werden soll, auf seinem zwischen den Häusern des Schmiedes Jaksch und des Sporers Schepl gelegenen Hause sichergestellt habe. (Vordem haftete der Zins auf der Wiese der Peschlin, später auf dem Hause des Barbiers Fiechtl.) Nos Wenceslaus judex. Pessoldus Gamerath, Johlinus Stanko, Paulus A Heruss, Conradus pannifex, Martinus Walcha, Thomlinus aurifaber, Andreas Heugl ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis discretus Duchon caleariator, nobis conciuis, recongnouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et asseusu super domo sua et area, qua inhabitat inter domos Jakss fabri et Scheplini calcariatoris, conciuium nostrorum, sita et locata, me- 25 diam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus et aree possessorem dandam et soluendam pro pannis pauperum in Quadrage- sima diuidendam et ad manus pro tunc scabinorui pro quinque sexagenis se rite, libere ac legitime ven- didisse. Quemquidem censum sine pensionem promisit prefatus Duchon et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Georij munc proxime ven- 30 turo quindecim grossos Pragensis monete census et in festo s. Galli deinde continuo secuturo similiter quindecim grossos census sine pensionis prefate. Si vero prefatus Duchon calcariator ..... In cuins rei testimonium sigil- lum mains ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini M'cce" octoagesimo quinto. 1385. 35 40 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 16. Das angehängt gewesene Stadtsiegel fellt. Auf der Rück- seite der gleichzeitige Vermerk: „Media sexagena census pro pannis pauperum super domo Duchonij calcariatoris, prius super prato Pesslinisse“ und die Bezeichnung „ff". Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 4 unter den „[Littere] pro pannis pauperum“ (wo das Haus des Duchon als „inter domos Jakssonis fabri et Ste- phani calcariatoris“ gelegen bezeichnet wird.) mit dem Zusatz: „Respondet Ffiechtl barbitonsor cum predicta domo sua“. 394. 1385 Februar 17. Prag. — König Wenzel IV. ermächtigt den [Budweiser Stadtrichter] Wenzel Claric und seine Gewerken, alles Silber und Erz, das sie aus dem bei dem Dorfe Wes 1385 Febr. 17.
1385. 205 392. 1385 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Kürschner Michael den zur Anschaffung von Tuch für die Armen bestimmten Zins von einem Schock Groschen auf scinem zwischen den Häusern des Kleuber und des Jakob Spek gelegenen 5 Hause sichergestellt habe. (Später haftete für den Zins Komatha, auch Korbel oder Ziegler ge- nannt, mit demselben in der Judengasse gelegenen Hause.) 1385. 10 Nos Wenceslaus judex, Pesoldus Gamerath etc. super Michaelem pellificem vnam sexagenam census et super domo sua et area inter domos Cleuberi et Jaklini Spek. Datum anno domini M"ccclxxxv". Respondet Komatha vel Korbel alias Cziegler in vico Judeorum cum pre- dicta domo. „Zinsregister“ S. 3 unter den „[Littere] pro pannis pauperum“ sub lit. „B“. 393. 1385 o. L1. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der 15 Sporer Duchon den Zins von einem halben Schock Prager Groschen, für welchen Tuch gekauft und in der Faste an die Armen vertheilt werden soll, auf seinem zwischen den Häusern des Schmiedes Jaksch und des Sporers Schepl gelegenen Hause sichergestellt habe. (Vordem haftete der Zins auf der Wiese der Peschlin, später auf dem Hause des Barbiers Fiechtl.) Nos Wenceslaus judex. Pessoldus Gamerath, Johlinus Stanko, Paulus A Heruss, Conradus pannifex, Martinus Walcha, Thomlinus aurifaber, Andreas Heugl ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis discretus Duchon caleariator, nobis conciuis, recongnouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et asseusu super domo sua et area, qua inhabitat inter domos Jakss fabri et Scheplini calcariatoris, conciuium nostrorum, sita et locata, me- 25 diam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus et aree possessorem dandam et soluendam pro pannis pauperum in Quadrage- sima diuidendam et ad manus pro tunc scabinorui pro quinque sexagenis se rite, libere ac legitime ven- didisse. Quemquidem censum sine pensionem promisit prefatus Duchon et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Georij munc proxime ven- 30 turo quindecim grossos Pragensis monete census et in festo s. Galli deinde continuo secuturo similiter quindecim grossos census sine pensionis prefate. Si vero prefatus Duchon calcariator ..... In cuins rei testimonium sigil- lum mains ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini M'cce" octoagesimo quinto. 1385. 35 40 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 16. Das angehängt gewesene Stadtsiegel fellt. Auf der Rück- seite der gleichzeitige Vermerk: „Media sexagena census pro pannis pauperum super domo Duchonij calcariatoris, prius super prato Pesslinisse“ und die Bezeichnung „ff". Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 4 unter den „[Littere] pro pannis pauperum“ (wo das Haus des Duchon als „inter domos Jakssonis fabri et Ste- phani calcariatoris“ gelegen bezeichnet wird.) mit dem Zusatz: „Respondet Ffiechtl barbitonsor cum predicta domo sua“. 394. 1385 Februar 17. Prag. — König Wenzel IV. ermächtigt den [Budweiser Stadtrichter] Wenzel Claric und seine Gewerken, alles Silber und Erz, das sie aus dem bei dem Dorfe Wes 1385 Febr. 17.
Strana 206
206 1385. nächst Budweis gelegenen Bergwerke, die Monstranz genannt, gewinnen würden. während zweier Jahre wem immer in Böhmen verkaufen zu dürfen, ausser der königliche Münzmeister würde ihnen denselben Preis dafür bezahlen, den sie anderwärts bekommen. Wir Wenczlaw von gots gnaden Romischer kunig, czu allen czeiten merer des reichs, vnd kunig czu Beh[eim], bekennen vnd tun kunt offenlich mit diesem brief allen den, die in 5 sehen oder horen lesen, das wir durch besserung willen vnserer bergwerk, gelegen bey dem Budweis bey dem dorfe Wes genant, das man nennet die Monstrancz, vnsern liben getrewen Wenczlawen Clarecz vnd seinen gewerken die gnade vnd freiheid getan haben vnd tun in die craft dicz briefs vnd kuniglicher mechte czu Beh[eim], das sie alles das silber vnd ercz. das sie vf demselben bergwerk finden vnd graben, in czwein jaren in dem land czu Beheim ver- 10 kaufen mogen, wem sie wollen, so sie tewerist mogen, von allermeniclichen vngehindert, es wer denn, das vnser munczmeister denselben luten also vil vmb dasselbe silber geben wolt, als man in anderswo dorumb gebe vnd es wert were. Vnd gebieten dorumb allen vnsern amptluten. die nu sein oder hernach werden, das sie die egen[anten] Wenczlawen vnd seine gewerken an der egen[anuten] vnser gnad vnd freiheid die egen[annten] czwei jar nicht hindern noch weren, 15 noch in dorein fallen, als libe in sey vnser swer vngnad czu uermeiden. Mit vrkunt dicz briefs versigelt mit vnserer kuniglichen maiestat insigel. Geben czu Prage noch Crists geburd dreiczenhundert jare vnd dornach in dem funfvndachczigisten jare des freitags noch dem Aschentag, vnserer reiche des Behmischen in dem ezweivndezweinczigisten jar vnd dornach in dem ix jaren. [Auf dem Umbug:] Ad relacionem dfomini] Georij de Rostock Martinus scolasticus. 20 1385 Febr. 17 [Auf der Rückscite:] Registrata]. Wenczslaus de Jenykow. Original auf Pergament in B. St.-A. II Nr. 12. Das in dem Einschnitt im Umbug eingehängt gewesene Siegel fehlt. Alte Signatur: „Fasc. : IIII N. Dep :“. — Christian Schoettgen et M. Georgius Christophorus 25 Kreysig: „Diplomataria et scriptores historiac Germanicae medii aevi“ etc. Tom. II. (Altenburgi 1755) p. 63. Dr. Frz. Ant. Schmidt: „Chronologisch-systematische Sammlung der Berggesetze der österreichischen Monarchie“ I. Abth. 1. Bd., S. 132. Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 763—764, ur. 598. 395. 1385 Febr. 24. 1385 Februar 24. Bürglitz. — König Wenzel IV. befiellt [den Gerichtsherrn], am 30 3. März nächtlicherweile insgeheim alle Juden in ihrem Gerichtsbezirke (poprawa) zu verhaften und deren Häuser zu verschliessen. Die Juden und deren versiegelte Habe sind bis auf weiteren königlichen Befehl in sicherem Gewahrsam zu halten. Wenceslaus, dei gratia Romanorum rex semper augustus et Boemiae rex. Fideles dilecti. Fidelitati vestrae presentibus sub puritate fidei et juramento nobis praestito committimus, 35 injungimus et mandamus, quatenus secreto ac sine publicationis et divulgationis strepitu feria VI post dominicam Reminiscere proximam [3. März], hora secunda noctis, universos Judaeos in poprawa vestra manentes, simul et semel arrestatos, debeatis detinere captivos; disponentes omnino, quod nullus eorum evadat, clausisque ipsorum domibus, ac rebus omnibus sigillorum vestrorum signaculo consignatis, ipsos Judaeos et res eorum intacte, sub diligenti solita debi- 40 taque custodia fideliter teneatis tam diu. donec a nobis habueritis in mandatis. In casu vero, quo per vos aliqua committeretur negligentia, hoc ipsum in vestrarum rerum et personarum dispen-
206 1385. nächst Budweis gelegenen Bergwerke, die Monstranz genannt, gewinnen würden. während zweier Jahre wem immer in Böhmen verkaufen zu dürfen, ausser der königliche Münzmeister würde ihnen denselben Preis dafür bezahlen, den sie anderwärts bekommen. Wir Wenczlaw von gots gnaden Romischer kunig, czu allen czeiten merer des reichs, vnd kunig czu Beh[eim], bekennen vnd tun kunt offenlich mit diesem brief allen den, die in 5 sehen oder horen lesen, das wir durch besserung willen vnserer bergwerk, gelegen bey dem Budweis bey dem dorfe Wes genant, das man nennet die Monstrancz, vnsern liben getrewen Wenczlawen Clarecz vnd seinen gewerken die gnade vnd freiheid getan haben vnd tun in die craft dicz briefs vnd kuniglicher mechte czu Beh[eim], das sie alles das silber vnd ercz. das sie vf demselben bergwerk finden vnd graben, in czwein jaren in dem land czu Beheim ver- 10 kaufen mogen, wem sie wollen, so sie tewerist mogen, von allermeniclichen vngehindert, es wer denn, das vnser munczmeister denselben luten also vil vmb dasselbe silber geben wolt, als man in anderswo dorumb gebe vnd es wert were. Vnd gebieten dorumb allen vnsern amptluten. die nu sein oder hernach werden, das sie die egen[anten] Wenczlawen vnd seine gewerken an der egen[anuten] vnser gnad vnd freiheid die egen[annten] czwei jar nicht hindern noch weren, 15 noch in dorein fallen, als libe in sey vnser swer vngnad czu uermeiden. Mit vrkunt dicz briefs versigelt mit vnserer kuniglichen maiestat insigel. Geben czu Prage noch Crists geburd dreiczenhundert jare vnd dornach in dem funfvndachczigisten jare des freitags noch dem Aschentag, vnserer reiche des Behmischen in dem ezweivndezweinczigisten jar vnd dornach in dem ix jaren. [Auf dem Umbug:] Ad relacionem dfomini] Georij de Rostock Martinus scolasticus. 20 1385 Febr. 17 [Auf der Rückscite:] Registrata]. Wenczslaus de Jenykow. Original auf Pergament in B. St.-A. II Nr. 12. Das in dem Einschnitt im Umbug eingehängt gewesene Siegel fehlt. Alte Signatur: „Fasc. : IIII N. Dep :“. — Christian Schoettgen et M. Georgius Christophorus 25 Kreysig: „Diplomataria et scriptores historiac Germanicae medii aevi“ etc. Tom. II. (Altenburgi 1755) p. 63. Dr. Frz. Ant. Schmidt: „Chronologisch-systematische Sammlung der Berggesetze der österreichischen Monarchie“ I. Abth. 1. Bd., S. 132. Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 763—764, ur. 598. 395. 1385 Febr. 24. 1385 Februar 24. Bürglitz. — König Wenzel IV. befiellt [den Gerichtsherrn], am 30 3. März nächtlicherweile insgeheim alle Juden in ihrem Gerichtsbezirke (poprawa) zu verhaften und deren Häuser zu verschliessen. Die Juden und deren versiegelte Habe sind bis auf weiteren königlichen Befehl in sicherem Gewahrsam zu halten. Wenceslaus, dei gratia Romanorum rex semper augustus et Boemiae rex. Fideles dilecti. Fidelitati vestrae presentibus sub puritate fidei et juramento nobis praestito committimus, 35 injungimus et mandamus, quatenus secreto ac sine publicationis et divulgationis strepitu feria VI post dominicam Reminiscere proximam [3. März], hora secunda noctis, universos Judaeos in poprawa vestra manentes, simul et semel arrestatos, debeatis detinere captivos; disponentes omnino, quod nullus eorum evadat, clausisque ipsorum domibus, ac rebus omnibus sigillorum vestrorum signaculo consignatis, ipsos Judaeos et res eorum intacte, sub diligenti solita debi- 40 taque custodia fideliter teneatis tam diu. donec a nobis habueritis in mandatis. In casu vero, quo per vos aliqua committeretur negligentia, hoc ipsum in vestrarum rerum et personarum dispen-
Strana 207
1385. 207 dium gravissimum volumus retorquere. Datum Burgleins, feria VI post dominicam Invocavit, regnorum nostrorum anno Boemiae XXII, Romanorum vero IX. 1385 Febr. 24. Ad mandatum domini regis H[enricus] Lubucensis cancellarius. Nach der Abschrift im Formelbuch des Johann Přimda im Prager Domcapitel-Archiv J. 40, fol. 335' abgedruckt bei Palacký: „Ueber Formelbücher“ II 148 nr. 184. 396. 1385 Juni 2. Prag. — König Wenzel IV. befiehlt der Stadt Klattau fund wohl auch den übrigen königlichen Städten], öffentlich zu verlautbaren, dass sich alle [bewaffneten] Einigun- 10 gen und Bündnisse im Lande binnen vierzehn Tagen aufzulösen haben. Dawider Handelnde sind festzunchmen und so lange in Gewahrsam zu halten, bis der königliche Befell einlangt, was mit ihnen geschehen soll. 1385 Juni 2. Wenceslaus, dei gracia Romanorum rex semper augustus et Boemie rex, judici, consu- libus et juratis ciuitatis Glathouiensis, fidelibus nostris dilectis, graciam suam et omne bonum. Fideles dilecti! Nolentes peramplius societates, federa, colligaciones et ligas per quoscunque, cuiuscunque eciam status, dignitatis uel condicionis fuerint, regnicolarum nostrorum initas et factas, iniendas vel faciendas, publice uel occulte, in regni et subditorum nostrorum dis- pendia sustinere: committimus fidelitati vestre presentibus auctoritate regia firmiter et districte, quatenus in locis et foris vestris consuetis voce preconia publice proclamari faciatis, ut omnes et 20 singuli societates et ligas huiusmodi fouentes et habentes infra dies XIVer a die proclamationis huiusmodi easdem deponant, rumpant et dissoluant, nec ipsas peramplius ineant aut foueant, sub poena eisdem ad nostre voluntatis arbitrium infligenda. Vbi vero post lapsum dierum premissorum aliqui uel aliquis ex eisdem societatibus et ligis huiusmodi non dimissis in vestris se ciuitatibus et jurisdiccionibus constituerint, eosdem et eundem, cuiusvis eciam status aut con- 25 dicionis fuerint, ut premittitur, per vos arrestari volumus et arrestatos detineri tamdiu, quousque super hiis, quid agendum sit, a nobis habueritis in mandatis, sicut eciam hoc ipsum poprawczo- nibus, burggrauiis et officialibus nostris commisimus faciendum. Ad hec taliter facturi diligencia. prout de fidelitatis et obediencie promtitudine apud nos commendari et propria dispendia volue- ritis euitare. Datum Prage, die secunda mensis Junii, regnorum nostrorum anno Boemie XXII“, 30 Romanorum vero X° ſsic]. 15 Per dominum Jodocum, marchionem Moraviae, Martinus scolasticus. Aus dem Formelbuch des Johann Přimda im Archiv des Prager Domcapitels J. 40. fol. 335' ab- gedruckt von Palacký: „Uber Formelbücher“ II S. 106—107, nr. 115, Brandl: „Cod. dipl. Moraviae“ XI 328, 35 ur. 359 und Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 766—767, nr. 600. 397. 1385 Juni s. Prag. — König Wenzel IV. befichlt den Richtern, Bürgermeistern und Räthen der königlichen Städte in Böhmen, den Juden, seinen Kammerknechten, welche in den Städten wolnen, ihren Schuldnern gegenüber zu ihrem Rechte zu verhelfen. 1385 Juni 8. 40 Wenceslaus, dei gracia Romanorum rex etc. Vniuersis et singulis judicibus, magi- stris ciuium, consulibus et communitatibus ciuitatum regni nostri Boemie fide- libus nostris dilectis, graciam suam et omne bonum. Fideles dilecti. Committimus fidelitati vestre
1385. 207 dium gravissimum volumus retorquere. Datum Burgleins, feria VI post dominicam Invocavit, regnorum nostrorum anno Boemiae XXII, Romanorum vero IX. 1385 Febr. 24. Ad mandatum domini regis H[enricus] Lubucensis cancellarius. Nach der Abschrift im Formelbuch des Johann Přimda im Prager Domcapitel-Archiv J. 40, fol. 335' abgedruckt bei Palacký: „Ueber Formelbücher“ II 148 nr. 184. 396. 1385 Juni 2. Prag. — König Wenzel IV. befiehlt der Stadt Klattau fund wohl auch den übrigen königlichen Städten], öffentlich zu verlautbaren, dass sich alle [bewaffneten] Einigun- 10 gen und Bündnisse im Lande binnen vierzehn Tagen aufzulösen haben. Dawider Handelnde sind festzunchmen und so lange in Gewahrsam zu halten, bis der königliche Befell einlangt, was mit ihnen geschehen soll. 1385 Juni 2. Wenceslaus, dei gracia Romanorum rex semper augustus et Boemie rex, judici, consu- libus et juratis ciuitatis Glathouiensis, fidelibus nostris dilectis, graciam suam et omne bonum. Fideles dilecti! Nolentes peramplius societates, federa, colligaciones et ligas per quoscunque, cuiuscunque eciam status, dignitatis uel condicionis fuerint, regnicolarum nostrorum initas et factas, iniendas vel faciendas, publice uel occulte, in regni et subditorum nostrorum dis- pendia sustinere: committimus fidelitati vestre presentibus auctoritate regia firmiter et districte, quatenus in locis et foris vestris consuetis voce preconia publice proclamari faciatis, ut omnes et 20 singuli societates et ligas huiusmodi fouentes et habentes infra dies XIVer a die proclamationis huiusmodi easdem deponant, rumpant et dissoluant, nec ipsas peramplius ineant aut foueant, sub poena eisdem ad nostre voluntatis arbitrium infligenda. Vbi vero post lapsum dierum premissorum aliqui uel aliquis ex eisdem societatibus et ligis huiusmodi non dimissis in vestris se ciuitatibus et jurisdiccionibus constituerint, eosdem et eundem, cuiusvis eciam status aut con- 25 dicionis fuerint, ut premittitur, per vos arrestari volumus et arrestatos detineri tamdiu, quousque super hiis, quid agendum sit, a nobis habueritis in mandatis, sicut eciam hoc ipsum poprawczo- nibus, burggrauiis et officialibus nostris commisimus faciendum. Ad hec taliter facturi diligencia. prout de fidelitatis et obediencie promtitudine apud nos commendari et propria dispendia volue- ritis euitare. Datum Prage, die secunda mensis Junii, regnorum nostrorum anno Boemie XXII“, 30 Romanorum vero X° ſsic]. 15 Per dominum Jodocum, marchionem Moraviae, Martinus scolasticus. Aus dem Formelbuch des Johann Přimda im Archiv des Prager Domcapitels J. 40. fol. 335' ab- gedruckt von Palacký: „Uber Formelbücher“ II S. 106—107, nr. 115, Brandl: „Cod. dipl. Moraviae“ XI 328, 35 ur. 359 und Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 766—767, nr. 600. 397. 1385 Juni s. Prag. — König Wenzel IV. befichlt den Richtern, Bürgermeistern und Räthen der königlichen Städte in Böhmen, den Juden, seinen Kammerknechten, welche in den Städten wolnen, ihren Schuldnern gegenüber zu ihrem Rechte zu verhelfen. 1385 Juni 8. 40 Wenceslaus, dei gracia Romanorum rex etc. Vniuersis et singulis judicibus, magi- stris ciuium, consulibus et communitatibus ciuitatum regni nostri Boemie fide- libus nostris dilectis, graciam suam et omne bonum. Fideles dilecti. Committimus fidelitati vestre
Strana 208
208 1385. 1385 Juni 8. presentibus et mandamus omnino volentes, quatenus Judeis, camere nostre seruis, in vestris ciuitatibus residentibus super ipsorum debitis aduersus debitores suos juxta ritum et morem regni nostri Boemie expeditam et debitam debeatis iusticiam ministrare, prout indignacio- nem nostram grauissimam volueritis euitare. Datum Prage die VIII mensis Junii, regnorum nostrorum anno Boemie XXII, Romanorum vero IX. Per dominum Chwalonem. Wyssegradensem burggrauium, Martinus scolasticus. Aus dem Formelbuch des Johann Přimda im Archiv des Prager Domcapitels J. 40. fol. 336 ab- gedruckt bei Palacký: „Über Formelbücher“ II 149, nr. 185, Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 767—768, ur. 601. 1385 Juni 18 398. 1385 Juni 18. o. OA. — Heinrich von Pořič verkauft unter Bürgschaft des Busco von Pořič und des Wilhelm von Ujezd (Steinkirchen) einen Zins von einem Schock Groschen, welchen sein Unterthan im Dorfe Zahořitz zu leisten hat, dem Budweiser Bürger Hans Pehm für zeln Schock Prager Groschen. 10 Ego Gindra de Porziecz recognosco et fateor vniuersis presentem litteram inspecturis 15 siue eciam audituris, matura prehabita deliberacione vnam sexagenam grossorum perpetui census super homine censuali, dicto Paulo, in villa mea dicta Zahorzicz annis singulis in festis sanctorum Galli et Georgij persoluendam discreto et honesto viro Henzlino dicto Pelim, ciui in Budweys. et heredibus suis pro decem sexagenis grossorum Pragensium me rite ac libere vendidisse habendum, tenendum et percipiendum omni jure et libertate, quibus ego ipsum sustuli zo et percepi. Super cuins quidem census solucione rogaui et petiui amicos meos dilectos infra- scriptos, vt ipsi pro solucione dicti census et omni impedimento, quod si forsitan inde possit energi, mei veri sint fideiussores et ipsius census disbrigatores. Nos quoque Bussko de Porziecz et Wilhelmus de Vgezd nostrique heredes com- promittimus bona nostra fide, sine dolo et fraude, manu coniuncta ac in solidum pro amico nostro 25 prefato Gindra et cum eo prefatum censum in prefatis terminis dandum et soluendum contra quem- piam hominem finaliter disbrigare et quod ipse census in vnoquoque dictorum terminorum termino integraliter persoluatur. Si uero, quod absit, prefatus Paulus aut ipsius hereditatis possessor vnumquemque censum in vnoquoque dictorum termino ad plenum non persolueret, quod tunc statim vnus ex nobis, qui [per] predictum Henslinum Pehm monitus fuerit uel requisitus, cum to vno famulo et duobus equis in ciuitate Budweys in hospicio sibi per ipsum Henslinum de- monstrato obstagium verum et debitum debebit subintrare. Elapsis quoque a dicto monicionis termino diebus xiiij continuis, prestito ipso obstagio uel non prestito. censu ipsius Henslini non- dum persoluto, extunc concedimus sibi plenum posse, nos et bona nostra mobilia et immobilia. homines quoque nostros ac eorundem bona mobilia et fixa arestare et occupare tamdiu, quousque 35 prefato Henslino ipsius census integraliter persoluatur. Licebit enim prefatum Gindram quan- docunque aliam sexagenam census in ciuitate Budweys aut in circumferencia miliaris vnius inue- nerit, eundem licite reemere et hominem censualem liberare. Habenti autem presentes litteras. eidem plenum jus competit premissorum. In cuius rei testimonium dedimus sibi presentes litteras sigillorum nostrorum propriorum munimine roboratas. Datum et actum die dominica post festum 40 s. Viti anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo quinto. Prager Domcapitel-Archiv: „Liber septimus erectionun“ fol. 121, eingeschaltet in die Urkunde von Ende April 1407.
208 1385. 1385 Juni 8. presentibus et mandamus omnino volentes, quatenus Judeis, camere nostre seruis, in vestris ciuitatibus residentibus super ipsorum debitis aduersus debitores suos juxta ritum et morem regni nostri Boemie expeditam et debitam debeatis iusticiam ministrare, prout indignacio- nem nostram grauissimam volueritis euitare. Datum Prage die VIII mensis Junii, regnorum nostrorum anno Boemie XXII, Romanorum vero IX. Per dominum Chwalonem. Wyssegradensem burggrauium, Martinus scolasticus. Aus dem Formelbuch des Johann Přimda im Archiv des Prager Domcapitels J. 40. fol. 336 ab- gedruckt bei Palacký: „Über Formelbücher“ II 149, nr. 185, Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II 767—768, ur. 601. 1385 Juni 18 398. 1385 Juni 18. o. OA. — Heinrich von Pořič verkauft unter Bürgschaft des Busco von Pořič und des Wilhelm von Ujezd (Steinkirchen) einen Zins von einem Schock Groschen, welchen sein Unterthan im Dorfe Zahořitz zu leisten hat, dem Budweiser Bürger Hans Pehm für zeln Schock Prager Groschen. 10 Ego Gindra de Porziecz recognosco et fateor vniuersis presentem litteram inspecturis 15 siue eciam audituris, matura prehabita deliberacione vnam sexagenam grossorum perpetui census super homine censuali, dicto Paulo, in villa mea dicta Zahorzicz annis singulis in festis sanctorum Galli et Georgij persoluendam discreto et honesto viro Henzlino dicto Pelim, ciui in Budweys. et heredibus suis pro decem sexagenis grossorum Pragensium me rite ac libere vendidisse habendum, tenendum et percipiendum omni jure et libertate, quibus ego ipsum sustuli zo et percepi. Super cuins quidem census solucione rogaui et petiui amicos meos dilectos infra- scriptos, vt ipsi pro solucione dicti census et omni impedimento, quod si forsitan inde possit energi, mei veri sint fideiussores et ipsius census disbrigatores. Nos quoque Bussko de Porziecz et Wilhelmus de Vgezd nostrique heredes com- promittimus bona nostra fide, sine dolo et fraude, manu coniuncta ac in solidum pro amico nostro 25 prefato Gindra et cum eo prefatum censum in prefatis terminis dandum et soluendum contra quem- piam hominem finaliter disbrigare et quod ipse census in vnoquoque dictorum terminorum termino integraliter persoluatur. Si uero, quod absit, prefatus Paulus aut ipsius hereditatis possessor vnumquemque censum in vnoquoque dictorum termino ad plenum non persolueret, quod tunc statim vnus ex nobis, qui [per] predictum Henslinum Pehm monitus fuerit uel requisitus, cum to vno famulo et duobus equis in ciuitate Budweys in hospicio sibi per ipsum Henslinum de- monstrato obstagium verum et debitum debebit subintrare. Elapsis quoque a dicto monicionis termino diebus xiiij continuis, prestito ipso obstagio uel non prestito. censu ipsius Henslini non- dum persoluto, extunc concedimus sibi plenum posse, nos et bona nostra mobilia et immobilia. homines quoque nostros ac eorundem bona mobilia et fixa arestare et occupare tamdiu, quousque 35 prefato Henslino ipsius census integraliter persoluatur. Licebit enim prefatum Gindram quan- docunque aliam sexagenam census in ciuitate Budweys aut in circumferencia miliaris vnius inue- nerit, eundem licite reemere et hominem censualem liberare. Habenti autem presentes litteras. eidem plenum jus competit premissorum. In cuius rei testimonium dedimus sibi presentes litteras sigillorum nostrorum propriorum munimine roboratas. Datum et actum die dominica post festum 40 s. Viti anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo quinto. Prager Domcapitel-Archiv: „Liber septimus erectionun“ fol. 121, eingeschaltet in die Urkunde von Ende April 1407.
Strana 209
1385. 209 399. 1385 Juni 20. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bäcker Andreas Krapfl den Zins von einem Schock Groschen, welchen der Budweiser Stadt- schreiber und Schulrector Magister Friedrich zu seinem und seiner Vorfahren Seelenheil gewidmet 5 hat, damit für denselben Tuch angekauft und dieses am schwarzen Sonntag durch den Rath an die Armen vertheilt werde, auf seinem zwischen den Häusern des Urban und des Bogners Oswald gelegenen Hause sichergestellt habe. (Vordem haftete der Zins auf dem Hause des Wenzel Albl: später übergieng das mit dem Zins belastete Haus des Bäckers Krapfl in den Besitz des Fleisch- hauers Johann Fiechtinger.) 1385 Juni 20. Nos Wenceslaus judex, Pesoldus Gamarad, Johlinus Stanco, Conradus pannifex, Paulus Herusch, Martinus Walcha, Temlinus aurifaber, Andreas Heugl ceterique jurati ciues in Budweis recognoscentes et fatentes presentem literam inspecturis siue eciam audi- turis, quod constitutus coram nobis discretus vir Andreas pistor dictus Khrapfl, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio 15 et assensu super domo sua et area, qua inhabitat inter domos Vrbani et Oswaldi arcuficis sita et locata, vnam sexagenam grossorum pro pannis pauperum census siue peusionis per- petuis temporibus per eum aut dicte domus et aree possessorem dandam et soluendam juratis ciuibus dicte nostre ciuitatis, qui sunt [uel] pro tempore fuerint, pro decem sexagenis grossorum denariorum Pragen- sium se rite et legittime vendidisse. Quemquidem censum siue pensionem promisit prefatus Andreas et bona sua 26 fide promittit annis singulis in die dominica, Letare qua canitur, indiuisum dare, persoluere et finaliter expedire. In casu vero, vbi non faceret, quod tunc ipsi jurati, quicunque tunc pro tempore fuerint, per se aut per ipsorum certum nunecium dictum censum ipsius dicte sexagene super dictam domus et aream aut eins possessorem possunt in dampna inter Judeos conquirere siue Christianos, cuiuspiam hominis contradiccione non obstante. Quem vero censum honorabilis vir magister Fridericus notarius et rector scolarum nostrorum felicis 25 memorie dedit et donauit in remedium anime sue atque suorum predecessorum pro comparandis pannis et inter pauperes distribuendis dedit et conuertit. Quos tamen pannos per nos juratos singulis annis in dominica passionis Christi aut statim in altera sequenti inter pauperes diuidere tenemur et perpetue elargire. Licebit tamen prefatum Andream aut dicte domus et arce possessorem, quicunque dictas peccunias capitales potuerit habere, alium censum in bonis ciuitatis nostre huic con- 30 similem et eque certum reemere, domum ipsius et aream libertando. In cuius rei testimonium et robur de consilio omnium nostrum et certa sciencia presentem litteram sigillo ciuitatis nostre maioris duximus roborandam. Datum anno domini MCCC octauo ſsic] quinto, tercia feria ante festum sancti Johannis Baptiste. 10 35 Original auf Pergament mit zwei an einem Pergamentstreifen hängenden Bruchstücken des grossen Stadt- siegels im B. St.-A. II Nr. 13. Auf der Rückseite von gleichzeitiger Hand der Vermerk: „Vna sexagena super domo Chrapflini pistoris, olim Clatowsky, pro pannis pauperum, prius super domo W[enceslai] Alblini“ und die Bezeichnung „E“. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 4 unter den „[Littere] pro pannis pauperum“ sub lit. „E“ mit dem Zusatz: „Respondet Johannes Fiechtinger carnifex cum predicta sua domo“. 40 400. 1385 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Müller Nicolaus Schraml den Zins von einem Schock Groschen, für welchen der Kaplan des Allerheiligen-Altars in der Budweiser Pfarrkirche jährlich zwei Seelenmessen für das Seelenheil des Andreas von Kalsching zu lesen hat, auf seiner Mühle, genannt Ledermühle, und auf der 45 Wiese und dem Garten nächst dem Hofe des Jaksch und gegenüber dem Hofe des Siegmund Kutrer sichergestellt habe. 1385. I. 27
1385. 209 399. 1385 Juni 20. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bäcker Andreas Krapfl den Zins von einem Schock Groschen, welchen der Budweiser Stadt- schreiber und Schulrector Magister Friedrich zu seinem und seiner Vorfahren Seelenheil gewidmet 5 hat, damit für denselben Tuch angekauft und dieses am schwarzen Sonntag durch den Rath an die Armen vertheilt werde, auf seinem zwischen den Häusern des Urban und des Bogners Oswald gelegenen Hause sichergestellt habe. (Vordem haftete der Zins auf dem Hause des Wenzel Albl: später übergieng das mit dem Zins belastete Haus des Bäckers Krapfl in den Besitz des Fleisch- hauers Johann Fiechtinger.) 1385 Juni 20. Nos Wenceslaus judex, Pesoldus Gamarad, Johlinus Stanco, Conradus pannifex, Paulus Herusch, Martinus Walcha, Temlinus aurifaber, Andreas Heugl ceterique jurati ciues in Budweis recognoscentes et fatentes presentem literam inspecturis siue eciam audi- turis, quod constitutus coram nobis discretus vir Andreas pistor dictus Khrapfl, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio 15 et assensu super domo sua et area, qua inhabitat inter domos Vrbani et Oswaldi arcuficis sita et locata, vnam sexagenam grossorum pro pannis pauperum census siue peusionis per- petuis temporibus per eum aut dicte domus et aree possessorem dandam et soluendam juratis ciuibus dicte nostre ciuitatis, qui sunt [uel] pro tempore fuerint, pro decem sexagenis grossorum denariorum Pragen- sium se rite et legittime vendidisse. Quemquidem censum siue pensionem promisit prefatus Andreas et bona sua 26 fide promittit annis singulis in die dominica, Letare qua canitur, indiuisum dare, persoluere et finaliter expedire. In casu vero, vbi non faceret, quod tunc ipsi jurati, quicunque tunc pro tempore fuerint, per se aut per ipsorum certum nunecium dictum censum ipsius dicte sexagene super dictam domus et aream aut eins possessorem possunt in dampna inter Judeos conquirere siue Christianos, cuiuspiam hominis contradiccione non obstante. Quem vero censum honorabilis vir magister Fridericus notarius et rector scolarum nostrorum felicis 25 memorie dedit et donauit in remedium anime sue atque suorum predecessorum pro comparandis pannis et inter pauperes distribuendis dedit et conuertit. Quos tamen pannos per nos juratos singulis annis in dominica passionis Christi aut statim in altera sequenti inter pauperes diuidere tenemur et perpetue elargire. Licebit tamen prefatum Andream aut dicte domus et arce possessorem, quicunque dictas peccunias capitales potuerit habere, alium censum in bonis ciuitatis nostre huic con- 30 similem et eque certum reemere, domum ipsius et aream libertando. In cuius rei testimonium et robur de consilio omnium nostrum et certa sciencia presentem litteram sigillo ciuitatis nostre maioris duximus roborandam. Datum anno domini MCCC octauo ſsic] quinto, tercia feria ante festum sancti Johannis Baptiste. 10 35 Original auf Pergament mit zwei an einem Pergamentstreifen hängenden Bruchstücken des grossen Stadt- siegels im B. St.-A. II Nr. 13. Auf der Rückseite von gleichzeitiger Hand der Vermerk: „Vna sexagena super domo Chrapflini pistoris, olim Clatowsky, pro pannis pauperum, prius super domo W[enceslai] Alblini“ und die Bezeichnung „E“. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 4 unter den „[Littere] pro pannis pauperum“ sub lit. „E“ mit dem Zusatz: „Respondet Johannes Fiechtinger carnifex cum predicta sua domo“. 40 400. 1385 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Müller Nicolaus Schraml den Zins von einem Schock Groschen, für welchen der Kaplan des Allerheiligen-Altars in der Budweiser Pfarrkirche jährlich zwei Seelenmessen für das Seelenheil des Andreas von Kalsching zu lesen hat, auf seiner Mühle, genannt Ledermühle, und auf der 45 Wiese und dem Garten nächst dem Hofe des Jaksch und gegenüber dem Hofe des Siegmund Kutrer sichergestellt habe. 1385. I. 27
Strana 210
210 1385. 1385. Nos Wenceslaus judex, Pesoldus Gamerath, [Johlinus] Stanko, Conradus pannifex etc. super Nicolaum Ssramlinum molendinatorem et molendino suo dicto Le- dermil et super prato et orto adiacente aput curiam Jakssini et ex opposito curie Sigis- mundi Cutreri vnam sexagenam census. Pro quo censu idem capellanus tenetur duo an- niuersaria omni anno peragere pro anima domini Andree de Chwalssing. Anno domini 5 Mecclxxxv°. „Zinsregister“ S. 104 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 82 unter den „Littere Omnium Sanc- torum“ sub. lit. „Y.“ 401. 1385 Septb. 6. 1385 September 6. Prag. — In einer Streitsache des Budweiser Pfarrers Bohunco mit 10 dem Altaristen Nicolaus wird letzterer vom Prager Consistorialgerichte freigesprochen. In causa domini Bohunconis plebani in Budwais cum domino Nicolao altarista magister Conradus consensit de absolucione dicti altariste salvis expensis, taxacione earum et condempnacione; terminus ad audiendum voluntatem domini vicarii feria secunda proxima, et medio tempore det altarista de jure suo. 15 Tadra: Acta judiciaria II 339, Nr. 150. 402. 1385 Septb. 29. 1385 September 29. Prag. — Nicolaus, der Pfarrer in Burgholz, verpachtet die Einkünfte seiner Pfarre auf drei Jahre dem Priester Simon von Budweis. Sexta feria die sancti Michaelis, die penultima mensis Septembris personaliter consti- 20 tutus apud acta presencia dominus Nicolaus, plebanus ecclesie in Purkarecz, fructus eiusdem ecclesie sue universos exclusis redditibus et censibus, quos pro se reservat, domino Symoni de Budways, presbytero Pragensis diocesis, exposuit et locavit pro duodecim sexagenis grossorum Pragensium denariorum ad triennium inclusive a festo s. Georgii proxime venturo incipiendo sub oneribus infrascriptis. Primo quod ipse dominus Symon se de dicta ecclesia et fructibus eius 25 in festo s. Galli proxime venturo se intromittere debet et deinde in festo s. Georgii venturo pre- dicto domino Nicolao exponenti dare VI sexagenas grossorum predictorum et VI sexagenas grossorum eorundem in festo s. Galli immediate sequenti, et sic annis singulis antedictis in ter- minis sanctorum predictorum per VI sexagenas grossorum predictorum. Et in eventum, in quem dictus dominus Symon eidem exponenti dictas pecunias in aliquo terminorum predictorum non 30 persolveret cum dampnis, que rite et racionabiliter ipse exponens secundum suam conscienciam de- monstraret, quod extunc ipse dominus Symon incurrat sentenciam excommunicacionis, quam in eum dominus Mathias vicarius tulit in scriptis, et in eadem persistat tamdiu, quousque non persol- verit sine strepitu judicii censum predictum cum dampnis. Et si dictus exponens vellet ipsum dominum Symonem conventorem durante predicto tempore amovere et alienare ab ecclesia pre- 35 dicta et eius convencione, quod extunc eciam sine strepitu et figura judicii pro dampnis singulis, que percipiet et percipere possit et racionabiliter demonstrabit, ipsi satisfacere tenebitur et debebit sub pena predicta, cui se dictus exponens sponte et libere submisit. Quodque eciam dictus ex- ponens in forma vicarii dicti conventoris dicto domino Symoni debet ad unum annum commanere in ipsius expensis, et in casu, quo post unius anni revolucionem sibi expense displicerent, vel 40 simul manere nequirent, quod extunc quolibet duorum annorum residuorum lapso primo ipsi exponenti idem dominus Symon conventor dare debebit X sexagenas grossorum tantum in terminis sanctorum predictorum, prefatus quoque dominus Nicolaus exponens decimas plenas. que solvuntur de quatuor agriculturis ecclesie in Purkarecz predicte et rectoribus eius, appli-
210 1385. 1385. Nos Wenceslaus judex, Pesoldus Gamerath, [Johlinus] Stanko, Conradus pannifex etc. super Nicolaum Ssramlinum molendinatorem et molendino suo dicto Le- dermil et super prato et orto adiacente aput curiam Jakssini et ex opposito curie Sigis- mundi Cutreri vnam sexagenam census. Pro quo censu idem capellanus tenetur duo an- niuersaria omni anno peragere pro anima domini Andree de Chwalssing. Anno domini 5 Mecclxxxv°. „Zinsregister“ S. 104 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 82 unter den „Littere Omnium Sanc- torum“ sub. lit. „Y.“ 401. 1385 Septb. 6. 1385 September 6. Prag. — In einer Streitsache des Budweiser Pfarrers Bohunco mit 10 dem Altaristen Nicolaus wird letzterer vom Prager Consistorialgerichte freigesprochen. In causa domini Bohunconis plebani in Budwais cum domino Nicolao altarista magister Conradus consensit de absolucione dicti altariste salvis expensis, taxacione earum et condempnacione; terminus ad audiendum voluntatem domini vicarii feria secunda proxima, et medio tempore det altarista de jure suo. 15 Tadra: Acta judiciaria II 339, Nr. 150. 402. 1385 Septb. 29. 1385 September 29. Prag. — Nicolaus, der Pfarrer in Burgholz, verpachtet die Einkünfte seiner Pfarre auf drei Jahre dem Priester Simon von Budweis. Sexta feria die sancti Michaelis, die penultima mensis Septembris personaliter consti- 20 tutus apud acta presencia dominus Nicolaus, plebanus ecclesie in Purkarecz, fructus eiusdem ecclesie sue universos exclusis redditibus et censibus, quos pro se reservat, domino Symoni de Budways, presbytero Pragensis diocesis, exposuit et locavit pro duodecim sexagenis grossorum Pragensium denariorum ad triennium inclusive a festo s. Georgii proxime venturo incipiendo sub oneribus infrascriptis. Primo quod ipse dominus Symon se de dicta ecclesia et fructibus eius 25 in festo s. Galli proxime venturo se intromittere debet et deinde in festo s. Georgii venturo pre- dicto domino Nicolao exponenti dare VI sexagenas grossorum predictorum et VI sexagenas grossorum eorundem in festo s. Galli immediate sequenti, et sic annis singulis antedictis in ter- minis sanctorum predictorum per VI sexagenas grossorum predictorum. Et in eventum, in quem dictus dominus Symon eidem exponenti dictas pecunias in aliquo terminorum predictorum non 30 persolveret cum dampnis, que rite et racionabiliter ipse exponens secundum suam conscienciam de- monstraret, quod extunc ipse dominus Symon incurrat sentenciam excommunicacionis, quam in eum dominus Mathias vicarius tulit in scriptis, et in eadem persistat tamdiu, quousque non persol- verit sine strepitu judicii censum predictum cum dampnis. Et si dictus exponens vellet ipsum dominum Symonem conventorem durante predicto tempore amovere et alienare ab ecclesia pre- 35 dicta et eius convencione, quod extunc eciam sine strepitu et figura judicii pro dampnis singulis, que percipiet et percipere possit et racionabiliter demonstrabit, ipsi satisfacere tenebitur et debebit sub pena predicta, cui se dictus exponens sponte et libere submisit. Quodque eciam dictus ex- ponens in forma vicarii dicti conventoris dicto domino Symoni debet ad unum annum commanere in ipsius expensis, et in casu, quo post unius anni revolucionem sibi expense displicerent, vel 40 simul manere nequirent, quod extunc quolibet duorum annorum residuorum lapso primo ipsi exponenti idem dominus Symon conventor dare debebit X sexagenas grossorum tantum in terminis sanctorum predictorum, prefatus quoque dominus Nicolaus exponens decimas plenas. que solvuntur de quatuor agriculturis ecclesie in Purkarecz predicte et rectoribus eius, appli-
Strana 211
1385. 211 cavit suis usibus et reservat, et quod quantum in peccoribus et pecudibus et aliis rebus mobilibus quibuscunque ipse exponens ipsi domino Symoni apud dictam ecclesiam dimittet, tantum idem conventor ipsi exponenti derelinquere tenebitur et debebit, prout premissa in literis desuper editis per eos continentur clarius et quod ipse conventor fideiussores certos ipsi exponenti in partibus 5 ponere debebit de solvenda dicta pecunia in terminis antedictis. Presentibus domino Thoma plebano de Costelecz, Domaslao clerico de Smrkow et Johanne de Duba, notario pu- blico, et Vito custode carcerorum et aliis etc. 1385 Septb. 29. Tadra: „Acta judiciaria“ II, 343—344, ur. 161. 10 15 403. 1385 vor November 22. [Budweis]. — Bruchstück des Testamentes eines Budweiser Bür- gers [Faulfisch], demzufolge dieser seiner Tochter Katharina 140 Schock Groschen vermacht, welche, wenn dieselbe vor Erlangung der Grossjährigkeit sterben sollte, den beiden Söhnen Stephan und dem jungen Nicolaus zufallen sollen. Zum Vormund dieser seiner Söhne ernennt der Te- stator den Lomnitzer Pfarrer Wenzel und für den Fall dessen Ablebens den Budweiser Rath. Wenzel, der Pfarrer von Lomnitz, vermittelt dann später als Vormund seiner Brüder Nicolaus und Stephan Faulfisch einen Vergleich, demzufolge Stephan seinem Bruder Nicolaus, wenn dieser volljährig wird, für alle seine fahrende Habe siebzig Schock Prager Groschen zu zahlen hat. Auch darf Stephan seinen liegenden Besitz ohne Zustimmung der Freundschaft nicht verkaufen. 1385 vor Nov. 22. Copia testamenti etc. Item ordinauit et legauit filie sue Katherine centum et quadraginta sexagenas pro sua porcione, ita videlicet, si ipsa moreretur ante annos sue discrecionis, quod tunc ipsa dicta pecunia super Stephanum et Nicolasconem debet deriuari. Item ordinauit, legauit et commisit tuicionem et defensionem et proteccionem domino 25 Wenceslao, plebano in Lompnicz, dictorum fratrum, ita quod ipse dominus Wenceslaus facere, dimittere poterit et debebit, sibi qualiter videbitur expedire. Item ordinauit et legauit, quod deficiente domino Wenceslao predicto, quod tunc ipsa tuicio et defensio super juratos ciuitatis debet diuolui. Acta sunt hec ante festum sancte Cecilie presentibus Vla de Lompnicz et Hewglino juratis, domino Hancone Gruber, 30 Nicolao Perusche, Alblino pannifice, anno domini Mecclxxxv. 20 Ordinacio postmodum inter fratres facta et eciam in libro ciuitatis nostre scripta etc. Nos n. pro tunc jurati ciues in Budweys recongnoscimus et fatemur vniuersis in hiis scriptis, quod constitutus coram nobis discretus vir dominus Wenceslaus, plebanus in Lomp- 35 nicz, tutor fratrum suorum, nostrorum conciuium, cum aliis amicis eorum nobis exponentes nota- biliter, quod ipsi talem ordinacionem et amicabilem composicionem propter melius ipsorum et eorum vtilitatem fecerunt in hunc modum : Quandocunque Nicolaus frater Stephani ad annos sue discrecionis peruenerit, quod tunc Stephanus Faulfisch debet et tenetur, fratri suo Nicolao juniori pro omnibus suis bonis mobilibus ad ipsum spectantibus lxx sexagenas grosso- 40 rum denariorum Pragensium dare et soluere pecunia in parata, et ipse Nicolaus amplius non debet neque tenetur aliquam inpeticionem neque jurisdiccionem pro quibuscunque bonis mobi- libus contra ffratrem suum predictum habere. Nichilominus recongnoscentes, quod prefatus Ste- phanus non debet neque vllo modo tenetur, areas siue fundos omnium bonorum immobilium, 27*
1385. 211 cavit suis usibus et reservat, et quod quantum in peccoribus et pecudibus et aliis rebus mobilibus quibuscunque ipse exponens ipsi domino Symoni apud dictam ecclesiam dimittet, tantum idem conventor ipsi exponenti derelinquere tenebitur et debebit, prout premissa in literis desuper editis per eos continentur clarius et quod ipse conventor fideiussores certos ipsi exponenti in partibus 5 ponere debebit de solvenda dicta pecunia in terminis antedictis. Presentibus domino Thoma plebano de Costelecz, Domaslao clerico de Smrkow et Johanne de Duba, notario pu- blico, et Vito custode carcerorum et aliis etc. 1385 Septb. 29. Tadra: „Acta judiciaria“ II, 343—344, ur. 161. 10 15 403. 1385 vor November 22. [Budweis]. — Bruchstück des Testamentes eines Budweiser Bür- gers [Faulfisch], demzufolge dieser seiner Tochter Katharina 140 Schock Groschen vermacht, welche, wenn dieselbe vor Erlangung der Grossjährigkeit sterben sollte, den beiden Söhnen Stephan und dem jungen Nicolaus zufallen sollen. Zum Vormund dieser seiner Söhne ernennt der Te- stator den Lomnitzer Pfarrer Wenzel und für den Fall dessen Ablebens den Budweiser Rath. Wenzel, der Pfarrer von Lomnitz, vermittelt dann später als Vormund seiner Brüder Nicolaus und Stephan Faulfisch einen Vergleich, demzufolge Stephan seinem Bruder Nicolaus, wenn dieser volljährig wird, für alle seine fahrende Habe siebzig Schock Prager Groschen zu zahlen hat. Auch darf Stephan seinen liegenden Besitz ohne Zustimmung der Freundschaft nicht verkaufen. 1385 vor Nov. 22. Copia testamenti etc. Item ordinauit et legauit filie sue Katherine centum et quadraginta sexagenas pro sua porcione, ita videlicet, si ipsa moreretur ante annos sue discrecionis, quod tunc ipsa dicta pecunia super Stephanum et Nicolasconem debet deriuari. Item ordinauit, legauit et commisit tuicionem et defensionem et proteccionem domino 25 Wenceslao, plebano in Lompnicz, dictorum fratrum, ita quod ipse dominus Wenceslaus facere, dimittere poterit et debebit, sibi qualiter videbitur expedire. Item ordinauit et legauit, quod deficiente domino Wenceslao predicto, quod tunc ipsa tuicio et defensio super juratos ciuitatis debet diuolui. Acta sunt hec ante festum sancte Cecilie presentibus Vla de Lompnicz et Hewglino juratis, domino Hancone Gruber, 30 Nicolao Perusche, Alblino pannifice, anno domini Mecclxxxv. 20 Ordinacio postmodum inter fratres facta et eciam in libro ciuitatis nostre scripta etc. Nos n. pro tunc jurati ciues in Budweys recongnoscimus et fatemur vniuersis in hiis scriptis, quod constitutus coram nobis discretus vir dominus Wenceslaus, plebanus in Lomp- 35 nicz, tutor fratrum suorum, nostrorum conciuium, cum aliis amicis eorum nobis exponentes nota- biliter, quod ipsi talem ordinacionem et amicabilem composicionem propter melius ipsorum et eorum vtilitatem fecerunt in hunc modum : Quandocunque Nicolaus frater Stephani ad annos sue discrecionis peruenerit, quod tunc Stephanus Faulfisch debet et tenetur, fratri suo Nicolao juniori pro omnibus suis bonis mobilibus ad ipsum spectantibus lxx sexagenas grosso- 40 rum denariorum Pragensium dare et soluere pecunia in parata, et ipse Nicolaus amplius non debet neque tenetur aliquam inpeticionem neque jurisdiccionem pro quibuscunque bonis mobi- libus contra ffratrem suum predictum habere. Nichilominus recongnoscentes, quod prefatus Ste- phanus non debet neque vllo modo tenetur, areas siue fundos omnium bonorum immobilium, 27*
Strana 212
212 1385—1386. 1385 vor Nov. 22. vbicunque locorum uel in quibuscunque rebus consistant, siue sint in domibus siue in curijs, siue in villis aut in vineis, intra uel extra terram habitis et locatis, vendere, exponere uel alienare sine consilio amicorum. etc. etc. etc. Gleichzeitige Abschrift auf einem Quartblatte im B. St.-A. II. Nr. 14. Alte Signatur: „Fasc : IIII N. Depo“. 1385 Dec. 9. 404. 1385 December 9. [Prag]. — Zum Baccalaureats-Examen an der philosophischen Facultät der Prager Universität wurde unter anderen auch Nicolaus von Budweis zugelassen. Anno, quo supra [1385], 9. die mensis Decembris electi sunt in examinatores baccalarian- dorum isti 4 magistri: Lambertus Enskirch, Nicolaus Peyer, Stephanus de Colonia, N. Danczk, et per eos admissi sunt hi per ordinem subsequentem: Ampolonius de Berka, Tydericus de Flodorp, Henr. Sthudern. Nicolaus de Bude- wicz, . . . . 10 Monumenta historica universitatis Carolo-Ferdinandeae Pragensis. Tom. I: Liber decanorum facultatis philosophicae universitatis Pragensis ab anno Chr. 1367 usque ad annum 1585. Pars I. pag. 234. 1385. 405. 1385 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Hanko Rankl einen dem St. Johann-Altar in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von einem Schock Groschen auf seinem Felde sichergestellt habe, welches er von Dobroslaus gekauft hat und das hinter dem Crucifix und der nach Schweinitz führenden Strasse gelegen ist. (Der als Hypothek dienende Acker gehörte später dem Steinmüller. Darnach haftete der Zins auf dem Hause des 20 Mälzers Hansl Friedl, welches später dem Mälzer Leonard gehörte.) 15 Nos Wenceslaus judex, Andreas Heiglini, Johlinus Champner, Johlinus Stanko [etc.] super Hankonem Ranklinum et agro suo, quem habet a Dobroslao retro crucifixum et stratam, qua itur in Swyn, vnam sexagenam grossorum census. Anno domini MecclxxXV. Respondet Staynmulner cum predicto suo agro. Respondet Hanzl Fridl braseator cum domo sua aciali juxta domum Katherine vxoris quondam Wenceslai pannificis. Respondet Leonardus braseator cum predicta sua domo. 25 „Zinsregister“ S. 67 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 44 unter den „Littere s. Johannis 30 Baptiste alias s. Katherine sub lit. „P.“ Die beiden letzten, von verschiedenen Händen herrührenden Zusätze fehlen im „Lib. mem. dec.“ 1386 Januar 15. und Mai 24. 406. 1386 Januar 15. und Mai 24. Budweis. — Der Bechiner Archidiacon Borscho und der Propst des Wittingauer Augustiner-Chorherrn-Klosters Benesch schlichten als Schiedsrichter den 35 Streit des Budweiser Pfarrers Bohunco mit sieben Altaristen der Budweiser Pfarrkirche dahin, dass die Altaristen wöchentlich mindestens vier Messen entweder selbst zu lesen oder lesen zu lassen haben, wodurch jedoch anderweitige Verpflichtungen einzelner Altaristen nicht berührt werden. Die Altaristen sollen auch an Sonn- und Feiertagen bestimmten Functionen in der Kirche beiwohnen. Die ihnen von den Pfarrkindern zugewendeten Legate und Messenstiftungen sind die 40 Altaristen verpflichtet, mit dem Pfarrer zur Hälfte zu theilen; von Legaten, welche Blutsverwandte den Altaristen vermachen, gebührt dem Pfarrer nur der dritte Theil. Die Altaristen sind zu
212 1385—1386. 1385 vor Nov. 22. vbicunque locorum uel in quibuscunque rebus consistant, siue sint in domibus siue in curijs, siue in villis aut in vineis, intra uel extra terram habitis et locatis, vendere, exponere uel alienare sine consilio amicorum. etc. etc. etc. Gleichzeitige Abschrift auf einem Quartblatte im B. St.-A. II. Nr. 14. Alte Signatur: „Fasc : IIII N. Depo“. 1385 Dec. 9. 404. 1385 December 9. [Prag]. — Zum Baccalaureats-Examen an der philosophischen Facultät der Prager Universität wurde unter anderen auch Nicolaus von Budweis zugelassen. Anno, quo supra [1385], 9. die mensis Decembris electi sunt in examinatores baccalarian- dorum isti 4 magistri: Lambertus Enskirch, Nicolaus Peyer, Stephanus de Colonia, N. Danczk, et per eos admissi sunt hi per ordinem subsequentem: Ampolonius de Berka, Tydericus de Flodorp, Henr. Sthudern. Nicolaus de Bude- wicz, . . . . 10 Monumenta historica universitatis Carolo-Ferdinandeae Pragensis. Tom. I: Liber decanorum facultatis philosophicae universitatis Pragensis ab anno Chr. 1367 usque ad annum 1585. Pars I. pag. 234. 1385. 405. 1385 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Hanko Rankl einen dem St. Johann-Altar in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von einem Schock Groschen auf seinem Felde sichergestellt habe, welches er von Dobroslaus gekauft hat und das hinter dem Crucifix und der nach Schweinitz führenden Strasse gelegen ist. (Der als Hypothek dienende Acker gehörte später dem Steinmüller. Darnach haftete der Zins auf dem Hause des 20 Mälzers Hansl Friedl, welches später dem Mälzer Leonard gehörte.) 15 Nos Wenceslaus judex, Andreas Heiglini, Johlinus Champner, Johlinus Stanko [etc.] super Hankonem Ranklinum et agro suo, quem habet a Dobroslao retro crucifixum et stratam, qua itur in Swyn, vnam sexagenam grossorum census. Anno domini MecclxxXV. Respondet Staynmulner cum predicto suo agro. Respondet Hanzl Fridl braseator cum domo sua aciali juxta domum Katherine vxoris quondam Wenceslai pannificis. Respondet Leonardus braseator cum predicta sua domo. 25 „Zinsregister“ S. 67 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 44 unter den „Littere s. Johannis 30 Baptiste alias s. Katherine sub lit. „P.“ Die beiden letzten, von verschiedenen Händen herrührenden Zusätze fehlen im „Lib. mem. dec.“ 1386 Januar 15. und Mai 24. 406. 1386 Januar 15. und Mai 24. Budweis. — Der Bechiner Archidiacon Borscho und der Propst des Wittingauer Augustiner-Chorherrn-Klosters Benesch schlichten als Schiedsrichter den 35 Streit des Budweiser Pfarrers Bohunco mit sieben Altaristen der Budweiser Pfarrkirche dahin, dass die Altaristen wöchentlich mindestens vier Messen entweder selbst zu lesen oder lesen zu lassen haben, wodurch jedoch anderweitige Verpflichtungen einzelner Altaristen nicht berührt werden. Die Altaristen sollen auch an Sonn- und Feiertagen bestimmten Functionen in der Kirche beiwohnen. Die ihnen von den Pfarrkindern zugewendeten Legate und Messenstiftungen sind die 40 Altaristen verpflichtet, mit dem Pfarrer zur Hälfte zu theilen; von Legaten, welche Blutsverwandte den Altaristen vermachen, gebührt dem Pfarrer nur der dritte Theil. Die Altaristen sind zu
Strana 213
1386. 213 persönlicher Residenz bei ihren Altären verpflichtet, von welcher sie nur mit Zustimmung des Con- sistoriums und gegen Bestellung eines geeigneten Vertreters entbunden werden können. Die Alta- risten können mit Zustimmung der Patrone ihre Altäre gegen andere Pfründen vertauschen. Weiter werden die Altaristen verpflichtet, an den den Aposteln geweihten Tagen sowie an den 5 hohen Festtagen persönlich der Frühmesse beizuwohnen. Schliesslich sollen die Altaristen die auf ihre Altäre bezüglichen Urkunden entweder in der Sacristei der Pfarrkirche oder in der Lade des Richters und Rathes verwahren. 1386 Januar 15. und Mai 24. In nomine domini amen. Anno natiuitatis eiusdem millesimo trecentesimo octo- Januar 15. gesimo sexto, Indiccione nona, die xv mensis Januarii, hora vesperorum uel quasi, ponitifi- 10 catus sanctissimi in Christo patris et domini domini Vrbani diuina prouidencia pape sexti anno octauo, in ciuitate Budueis Pragensis diocesis, in domo honesti viri Nicolai notarij eiusdem ciuitatis, in mei notarii publici testiumque presencia subscriptorum ad hoc specialiter vocato- rum et rogatorum personaliter constituti honorabiles et cirumspecti viri domini Bohunco, ple- banus siue rector ecclesie parrochialis ibidem in Budueis, ex vna, Thomas, sanctorum Petri 15 et Pauli apostolorum, suo et Nicolai Wrbicz, sanctorum Johannis Baptiste et Kathe- rine, nomine procuratorio, Henslinus senioris sanctorum Dorothee, Erasmi, Felicis et A[da]ucti, Wenczeslaus sancti Jacobi, Thomas sancti Sigismundi, Nicolaus carnificis sanctorum Marie Magdalene, Marthe et Lazari, et Nicolaus Bonissimus sacri Cor- poris Christi et sancte Crucis altarium altariste sitorum seu situatorum in eadem ecclesia 20 parrochiali in Budueis parte ex altera causa pacis et concordie sponte et libere et animo deliberato et ex eorum certa sciencia, de et super omnibus et singulis causis, litibus et controuer- siis et materiarum questionibus, que inter eos hactenus vertebantur, nunc vertentur et vertispe- rabantur, coram .. officiali Pragensi de alto et basso et alias meliori modo et forma, via, jurd et causa, quibus melius et efficacius fieri potest et debet, in honorabiles viros dominos Borsso- 25 nem archidiaconum Bechinensem in ecclesia Pragensi et Benessium prepositum monasterii in Trzebon canonicorum regularium presentes et honus compromissi infrascripti in se sponte et libere suscipientes, compromiserunt tamquam in arbitros arbitratores et amicabiles compositores ac bonos viros, renuncciantes prefate partes hincinde omnibus et singulis causis, litibus et controuersijs ac materiarum questionibus*), que inter eos hactenus coram memorato 30 domino .. officiali Pragensi vertebantur, nunc vertuntur et uertisperabantur, litteris, citacioni- bus, sentencijs tam interlocutorijs quam diffinitiuis, probacionibus et actis in dictis causis conscriptis. dantes et concedentes eisdem arbitris, arbitratoribus et amicabilibus compositoribus de et super causa et causis predictis, semel uel pluries, cum scriptura uel sine scriptura, diebus feriatis uel non feriatis, sedendo uel stando, quomodocumque et qualitercumque voluerint, juris solempnitate s5 seruata uel non seruata, partibus predictis presentibus uel absentibus, uel vna tantum parte pre- sente et alia absente, pronuncciandi, diffiniendi et arbitrandi, promittentes vna pars alteri et ambe michi notario publico legitime stipulanti, dictorum arbitrorum, arbitratorum et amicabilium compositorum dictis stare, parere et integraliter obedire et non contrauenire in aliquo de jure uel facto, ratione aliqua siue causa, omni eorum laudo, arbitrio, diffinicioni et pronunccia- 40 cioni, que uel quam in premissis uel aliquo premissorum uel quibuscunque alijs causis ad ea spectantibus seu predictorum occassione emergentibus pronuncciauerint et arbitrati fuerint sub pena viginti sexagenarum grossorum monete Pragensis, medietatem ipsius parti tenenti arbitrium et pronuncciacionem ipsorum arbitrorum, arbitratorum et amicabilium compositorum, et aliam medietatem pro fabrica ecclesie Pragensis per partem non tenentem irremissibiliter soluen- 48. *) Im „Liber quartus erectionum" steht : „hominibus".
1386. 213 persönlicher Residenz bei ihren Altären verpflichtet, von welcher sie nur mit Zustimmung des Con- sistoriums und gegen Bestellung eines geeigneten Vertreters entbunden werden können. Die Alta- risten können mit Zustimmung der Patrone ihre Altäre gegen andere Pfründen vertauschen. Weiter werden die Altaristen verpflichtet, an den den Aposteln geweihten Tagen sowie an den 5 hohen Festtagen persönlich der Frühmesse beizuwohnen. Schliesslich sollen die Altaristen die auf ihre Altäre bezüglichen Urkunden entweder in der Sacristei der Pfarrkirche oder in der Lade des Richters und Rathes verwahren. 1386 Januar 15. und Mai 24. In nomine domini amen. Anno natiuitatis eiusdem millesimo trecentesimo octo- Januar 15. gesimo sexto, Indiccione nona, die xv mensis Januarii, hora vesperorum uel quasi, ponitifi- 10 catus sanctissimi in Christo patris et domini domini Vrbani diuina prouidencia pape sexti anno octauo, in ciuitate Budueis Pragensis diocesis, in domo honesti viri Nicolai notarij eiusdem ciuitatis, in mei notarii publici testiumque presencia subscriptorum ad hoc specialiter vocato- rum et rogatorum personaliter constituti honorabiles et cirumspecti viri domini Bohunco, ple- banus siue rector ecclesie parrochialis ibidem in Budueis, ex vna, Thomas, sanctorum Petri 15 et Pauli apostolorum, suo et Nicolai Wrbicz, sanctorum Johannis Baptiste et Kathe- rine, nomine procuratorio, Henslinus senioris sanctorum Dorothee, Erasmi, Felicis et A[da]ucti, Wenczeslaus sancti Jacobi, Thomas sancti Sigismundi, Nicolaus carnificis sanctorum Marie Magdalene, Marthe et Lazari, et Nicolaus Bonissimus sacri Cor- poris Christi et sancte Crucis altarium altariste sitorum seu situatorum in eadem ecclesia 20 parrochiali in Budueis parte ex altera causa pacis et concordie sponte et libere et animo deliberato et ex eorum certa sciencia, de et super omnibus et singulis causis, litibus et controuer- siis et materiarum questionibus, que inter eos hactenus vertebantur, nunc vertentur et vertispe- rabantur, coram .. officiali Pragensi de alto et basso et alias meliori modo et forma, via, jurd et causa, quibus melius et efficacius fieri potest et debet, in honorabiles viros dominos Borsso- 25 nem archidiaconum Bechinensem in ecclesia Pragensi et Benessium prepositum monasterii in Trzebon canonicorum regularium presentes et honus compromissi infrascripti in se sponte et libere suscipientes, compromiserunt tamquam in arbitros arbitratores et amicabiles compositores ac bonos viros, renuncciantes prefate partes hincinde omnibus et singulis causis, litibus et controuersijs ac materiarum questionibus*), que inter eos hactenus coram memorato 30 domino .. officiali Pragensi vertebantur, nunc vertuntur et uertisperabantur, litteris, citacioni- bus, sentencijs tam interlocutorijs quam diffinitiuis, probacionibus et actis in dictis causis conscriptis. dantes et concedentes eisdem arbitris, arbitratoribus et amicabilibus compositoribus de et super causa et causis predictis, semel uel pluries, cum scriptura uel sine scriptura, diebus feriatis uel non feriatis, sedendo uel stando, quomodocumque et qualitercumque voluerint, juris solempnitate s5 seruata uel non seruata, partibus predictis presentibus uel absentibus, uel vna tantum parte pre- sente et alia absente, pronuncciandi, diffiniendi et arbitrandi, promittentes vna pars alteri et ambe michi notario publico legitime stipulanti, dictorum arbitrorum, arbitratorum et amicabilium compositorum dictis stare, parere et integraliter obedire et non contrauenire in aliquo de jure uel facto, ratione aliqua siue causa, omni eorum laudo, arbitrio, diffinicioni et pronunccia- 40 cioni, que uel quam in premissis uel aliquo premissorum uel quibuscunque alijs causis ad ea spectantibus seu predictorum occassione emergentibus pronuncciauerint et arbitrati fuerint sub pena viginti sexagenarum grossorum monete Pragensis, medietatem ipsius parti tenenti arbitrium et pronuncciacionem ipsorum arbitrorum, arbitratorum et amicabilium compositorum, et aliam medietatem pro fabrica ecclesie Pragensis per partem non tenentem irremissibiliter soluen- 48. *) Im „Liber quartus erectionum" steht : „hominibus".
Strana 214
214 1386. Mai 24. darum; que pena tocies exigi poterit, quocies per aliquam partem compromittencium predictarum fuerit contrauentum, cui pene se sponte et libere submiserunt. Et quod contra laudum, arbitrium. diffinicionem et pronuncciacionem ipsorum dominorum arbitrorum, arbitratorum et amicabilium compositorum prefate partes non appellabunt nec appellacionem prosequentur, nullum rescriptum a sede apostolica impetrabunt nec impetratis seu juris canonici uel ciuilis aut legis statuti quominus dictam pronuncciacionem in parte uel in toto viciare seu infringere valeat atque possit, vtentur. dantes nichilominus dicte partes compromittentes ipsis arbitris, arbitratoribus et amicabilibus compositoribus plenam, liberam et omnimodam potestatem, reseruata tamen potestate judicis ordi- narij, ipsas partes ad tenendum pronuncciata et arbitrata sub pena predicta et per censuram ecclesiasticam compellendi. De quibus omnibus et singulis dicte partes compromittentes pecierunt. 10 ipsis per me notarium publicum infrascriptum confici vnum uel plura publicum seu publica instrumenta. Acta sunt hec anno, Indiccione, die, mense, hora, pontificatu et loco, quibus supra, presentibus honorabilibus et discretis viris dominis Buzkone in Swyn, Johanne in Boro- wan*), Wenczeslao in Lompnicz*) ecclesiarum plebanis, Henslino notario actorum con- sistorij Pragensis, Nicolao notario ciuitatis Budueis antedicte et alijs pluribus fidedignis 15 testibus ad premissa vocatis pariter et rogatis. Item anno, Indiccione et pontificatu, quibus supra, die xxiiij**) mensis Maij, hora vesperum, in Budueis in domo dotis ecclesie parrochialis, in stuba communi, in mei notarij publici infrascripti testiumque presencia subscriptorum ad hoc specialiter vocatorum et rogatorum constituti personaliter honorabiles viri domini Borsso, archidiaconus Bechinensis, et Benes-20 sius, prepositus monasterij in Trzebon, supradicti arbitri, arbitratores et amicabiles compositores per partes antedictas de et super omnibus causis, litibus, controuersijs et materiarum questionibus supra expressatis communiter electi et assumpti, vt constat superius euidenter, vigore huiusmodi compromissi in eos facti et in presencia parcium predictarum et ipsarum consensu et assensu super ipsis causis, litibus et controuersijs et materiarum questionibus et ipsarum occasione, de quibus 25 in eos, ut prefertur, est compromissum, pronuncciauerunt, laudauerunt, ordinauerunt, sentenciaue- runt et diffinierunt in scriptis per omnia in hunc modum: Borsso, archidiaconus Bechinensis, et Benessius, prepositus monasterij de Trzebon, Pragensis diocesis a partibus infrascriptis et ad causas infra dicendas sponte et libere ac com- muniter assumpti arbitri, arbitratores et amicabiles compositores pronuncciamus, arbitramur et 30 ordinamus, prout sequitur in hunc modum: Et primo pronuncciamus, laudamus et ordinamus, quod omnes altariste altarium in ecclesia parrochiali Budyegouicz***) constitutorum dicte diocesis Pragensis debent et tenentur singulis septimanis deinceps et in perpetuum per se uel per alium presbiterum secularem in ipsa ecclesia parrochiali in Budyegouicz***) ad minus quatuor missas legere uel celebrare, 35 exceptis altaribus beatorum apostolorum Petri et Pauli necnon beatorum martirum Felicis et Adaucti, que prius sunt specialibus honeribus honerata, que sic pronuncciamus in ipsis ho- neribus iam impositis perdurare, ita videlicet, quod altariste, qui nunc sunt uel in futurum fuerint instituti altarium sanctorum Sigismundi, item Felicis et Adaucti martirum et sacristanus dicte ecclesie in die scente, item altariste Corporis Christi, item sanctorum Johannis Baptiste. item Petri et Pauli apostolorum infra trinos pulsus magne misse, item altariste altarium sanctorum Marie Magdalene et Lazari, item capellanus capelle s. Jacobi prope scolas infra missam summam missas sibi impositas et debitas taliter, prout eciam moris est et fuit in ipsa parrochiali 1386 Januar 15. 40 *) Im „Liber quartus erectionum“ steht: „Johanne in Rorowan, Johanne in Lomnicz.“ *) Im „Lib. IV erect." steht: „xxiij". ***) Im „Lib. IV erect." steht: „Budieiewicz‘ (so auch in dem weiteren Text). 45
214 1386. Mai 24. darum; que pena tocies exigi poterit, quocies per aliquam partem compromittencium predictarum fuerit contrauentum, cui pene se sponte et libere submiserunt. Et quod contra laudum, arbitrium. diffinicionem et pronuncciacionem ipsorum dominorum arbitrorum, arbitratorum et amicabilium compositorum prefate partes non appellabunt nec appellacionem prosequentur, nullum rescriptum a sede apostolica impetrabunt nec impetratis seu juris canonici uel ciuilis aut legis statuti quominus dictam pronuncciacionem in parte uel in toto viciare seu infringere valeat atque possit, vtentur. dantes nichilominus dicte partes compromittentes ipsis arbitris, arbitratoribus et amicabilibus compositoribus plenam, liberam et omnimodam potestatem, reseruata tamen potestate judicis ordi- narij, ipsas partes ad tenendum pronuncciata et arbitrata sub pena predicta et per censuram ecclesiasticam compellendi. De quibus omnibus et singulis dicte partes compromittentes pecierunt. 10 ipsis per me notarium publicum infrascriptum confici vnum uel plura publicum seu publica instrumenta. Acta sunt hec anno, Indiccione, die, mense, hora, pontificatu et loco, quibus supra, presentibus honorabilibus et discretis viris dominis Buzkone in Swyn, Johanne in Boro- wan*), Wenczeslao in Lompnicz*) ecclesiarum plebanis, Henslino notario actorum con- sistorij Pragensis, Nicolao notario ciuitatis Budueis antedicte et alijs pluribus fidedignis 15 testibus ad premissa vocatis pariter et rogatis. Item anno, Indiccione et pontificatu, quibus supra, die xxiiij**) mensis Maij, hora vesperum, in Budueis in domo dotis ecclesie parrochialis, in stuba communi, in mei notarij publici infrascripti testiumque presencia subscriptorum ad hoc specialiter vocatorum et rogatorum constituti personaliter honorabiles viri domini Borsso, archidiaconus Bechinensis, et Benes-20 sius, prepositus monasterij in Trzebon, supradicti arbitri, arbitratores et amicabiles compositores per partes antedictas de et super omnibus causis, litibus, controuersijs et materiarum questionibus supra expressatis communiter electi et assumpti, vt constat superius euidenter, vigore huiusmodi compromissi in eos facti et in presencia parcium predictarum et ipsarum consensu et assensu super ipsis causis, litibus et controuersijs et materiarum questionibus et ipsarum occasione, de quibus 25 in eos, ut prefertur, est compromissum, pronuncciauerunt, laudauerunt, ordinauerunt, sentenciaue- runt et diffinierunt in scriptis per omnia in hunc modum: Borsso, archidiaconus Bechinensis, et Benessius, prepositus monasterij de Trzebon, Pragensis diocesis a partibus infrascriptis et ad causas infra dicendas sponte et libere ac com- muniter assumpti arbitri, arbitratores et amicabiles compositores pronuncciamus, arbitramur et 30 ordinamus, prout sequitur in hunc modum: Et primo pronuncciamus, laudamus et ordinamus, quod omnes altariste altarium in ecclesia parrochiali Budyegouicz***) constitutorum dicte diocesis Pragensis debent et tenentur singulis septimanis deinceps et in perpetuum per se uel per alium presbiterum secularem in ipsa ecclesia parrochiali in Budyegouicz***) ad minus quatuor missas legere uel celebrare, 35 exceptis altaribus beatorum apostolorum Petri et Pauli necnon beatorum martirum Felicis et Adaucti, que prius sunt specialibus honeribus honerata, que sic pronuncciamus in ipsis ho- neribus iam impositis perdurare, ita videlicet, quod altariste, qui nunc sunt uel in futurum fuerint instituti altarium sanctorum Sigismundi, item Felicis et Adaucti martirum et sacristanus dicte ecclesie in die scente, item altariste Corporis Christi, item sanctorum Johannis Baptiste. item Petri et Pauli apostolorum infra trinos pulsus magne misse, item altariste altarium sanctorum Marie Magdalene et Lazari, item capellanus capelle s. Jacobi prope scolas infra missam summam missas sibi impositas et debitas taliter, prout eciam moris est et fuit in ipsa parrochiali 1386 Januar 15. 40 *) Im „Liber quartus erectionum“ steht: „Johanne in Rorowan, Johanne in Lomnicz.“ *) Im „Lib. IV erect." steht: „xxiij". ***) Im „Lib. IV erect." steht: „Budieiewicz‘ (so auch in dem weiteren Text). 45
Strana 215
1386. 215 15 35 ecclesia Budyegouicz*) obseruatum, debebunt et tenebuntur per se uel per alium ydoneum presbiterum secularem semper legere et celebrare sub pena duorum denariorum, quos plebanus a quolibet negligente post trinam monicionem et trium dierum vallo elapso exigere poterit per auctoritatem .. officialis Pragensis et ad scolas pauperibus scolaribus deputare, tociens quo- 5 ciens in ipsa celebracione missarum negligencia committatur, nisi euidenti infirmitate excusetur, grauiori puniendus uel puniendi pena, si negligenciam in celebracione et hora celebracionis com- mittere non cauebit. Item pronuncciamus, laudamus et ordinamus, quod omnes et singuli altariste altarium predictorum singulis diebus dominicis et festiuis inprimis item mane in missa ad minus 10 usque ad eleuacionem Corporis Christi et in processione, item in summis festiuitatibus in prima et secunda vesperis et missa stare et in processione circuire proprijs superpelicijs induti debent et tenentur decetero et tenebuntur, nisi aliquo legitimo impedimento impediti esset uel essent excusati a stacione misse et processione predictis sub pena predicta duorum denariorum pro qua- libet hora neglecta. Item pronuncciamus, laudamus et ordinamus, quod omnes et singuli altariste altarium predictorum testamenta et legata atque comparaciones missarum per parrochianos parrochie in Budyegouicz*) predicte singulis uel simul omnibus data, facta et oblata debent et tenebuntur, semper deinceps et in perpetuum cum plebano, qui pro tempore fuerit, uel cui ipse deputauerit, per medium diuidere fideliter et sine dolo et fraude, exceptis, quod si 20 pater, mater, soror, frater carnales aliquid alicui altaristarum in vita donauerit aut pro vsu per- petuo altario aliquid eciam extraneus aliquis deputauerit uel legauerit, de quibus plebanus non debet aliquid habere; sed si in extremis pater, mater, soror, frater alicui altaristarum aliquid reli- querit, ex tunc plebanus tantum de illo terciam partem repetet et vendicabit. Item pronuncciamus, laudamus et ordinamus, quod predicti altariste omnes et singuli ad 25 residenciam suorum altarium teneantur et obligentur personalem, nisi ex causa legitima et racionabili de licencia et indulgencia diocesani speciali aliquem contingeret, se absentare. Ex tunc vnum presbiterum secularem, virum ydoneum et discretum, nulli ecclesie uel seruicio astrictum et maxime, qui non sit vicarius plebani in Budyegouicz predicti, in loco suo pro honeribus sui altaris supportandis sub precio et certo salario suo debet ponere uel locare sine negligencia et 30 torpore. Si autem aliquis altaristarum predictorum, qui pro nunc sunt uel erunt in futurum, se temere a suo altari absentauerit, ex tunc plebanus, qui pro nunc est uel erit in futurum, vnum alium presbiterum ydoneum, nulli ecclesie uel seruicio astrictum, possit in loco suo pro honeribus sui altaris subportandis super censu suo constituere, donec ad altare suum reuertatur et resideat cum effectu. Item pronuncciamus, laudamus et ordinamus, quod altariste predicti, qui nunc sunt uel in futurum fuerint instituti, sua altaria possint pro alijs beneficijs de consensu patronorum auctoritate dyocesani eo ordine et modo, sicut jure canonico cauetur, cessante paccione symoniaca, permutare et ad alia beneficia legitime ab ipsis altaribus transferri. Item pronuncciamus, laudamus et ordinamus, quod singuli predicti altariste in festis 40 apostolorum et summis, cum eciam plebanum de Budiegouicz interesse contigerit, esse personaliter in matutinis in habitu predicto, interesse debent et tenebuntur, quibus plebanus in vesperis primis debet hoc notificare. Item pronuncciamus, laudamus et ordinamus, quod singuli altariste predicti, qui nunc sunt uel in futurum fuerint constituti, litteras siue priuilegia suorum altarium debent in 1386 Mai 24. 45 *) Im „Lib. IV erect." steht: „Budieiewicz" (so auch in dem weiteren Text).
1386. 215 15 35 ecclesia Budyegouicz*) obseruatum, debebunt et tenebuntur per se uel per alium ydoneum presbiterum secularem semper legere et celebrare sub pena duorum denariorum, quos plebanus a quolibet negligente post trinam monicionem et trium dierum vallo elapso exigere poterit per auctoritatem .. officialis Pragensis et ad scolas pauperibus scolaribus deputare, tociens quo- 5 ciens in ipsa celebracione missarum negligencia committatur, nisi euidenti infirmitate excusetur, grauiori puniendus uel puniendi pena, si negligenciam in celebracione et hora celebracionis com- mittere non cauebit. Item pronuncciamus, laudamus et ordinamus, quod omnes et singuli altariste altarium predictorum singulis diebus dominicis et festiuis inprimis item mane in missa ad minus 10 usque ad eleuacionem Corporis Christi et in processione, item in summis festiuitatibus in prima et secunda vesperis et missa stare et in processione circuire proprijs superpelicijs induti debent et tenentur decetero et tenebuntur, nisi aliquo legitimo impedimento impediti esset uel essent excusati a stacione misse et processione predictis sub pena predicta duorum denariorum pro qua- libet hora neglecta. Item pronuncciamus, laudamus et ordinamus, quod omnes et singuli altariste altarium predictorum testamenta et legata atque comparaciones missarum per parrochianos parrochie in Budyegouicz*) predicte singulis uel simul omnibus data, facta et oblata debent et tenebuntur, semper deinceps et in perpetuum cum plebano, qui pro tempore fuerit, uel cui ipse deputauerit, per medium diuidere fideliter et sine dolo et fraude, exceptis, quod si 20 pater, mater, soror, frater carnales aliquid alicui altaristarum in vita donauerit aut pro vsu per- petuo altario aliquid eciam extraneus aliquis deputauerit uel legauerit, de quibus plebanus non debet aliquid habere; sed si in extremis pater, mater, soror, frater alicui altaristarum aliquid reli- querit, ex tunc plebanus tantum de illo terciam partem repetet et vendicabit. Item pronuncciamus, laudamus et ordinamus, quod predicti altariste omnes et singuli ad 25 residenciam suorum altarium teneantur et obligentur personalem, nisi ex causa legitima et racionabili de licencia et indulgencia diocesani speciali aliquem contingeret, se absentare. Ex tunc vnum presbiterum secularem, virum ydoneum et discretum, nulli ecclesie uel seruicio astrictum et maxime, qui non sit vicarius plebani in Budyegouicz predicti, in loco suo pro honeribus sui altaris supportandis sub precio et certo salario suo debet ponere uel locare sine negligencia et 30 torpore. Si autem aliquis altaristarum predictorum, qui pro nunc sunt uel erunt in futurum, se temere a suo altari absentauerit, ex tunc plebanus, qui pro nunc est uel erit in futurum, vnum alium presbiterum ydoneum, nulli ecclesie uel seruicio astrictum, possit in loco suo pro honeribus sui altaris subportandis super censu suo constituere, donec ad altare suum reuertatur et resideat cum effectu. Item pronuncciamus, laudamus et ordinamus, quod altariste predicti, qui nunc sunt uel in futurum fuerint instituti, sua altaria possint pro alijs beneficijs de consensu patronorum auctoritate dyocesani eo ordine et modo, sicut jure canonico cauetur, cessante paccione symoniaca, permutare et ad alia beneficia legitime ab ipsis altaribus transferri. Item pronuncciamus, laudamus et ordinamus, quod singuli predicti altariste in festis 40 apostolorum et summis, cum eciam plebanum de Budiegouicz interesse contigerit, esse personaliter in matutinis in habitu predicto, interesse debent et tenebuntur, quibus plebanus in vesperis primis debet hoc notificare. Item pronuncciamus, laudamus et ordinamus, quod singuli altariste predicti, qui nunc sunt uel in futurum fuerint constituti, litteras siue priuilegia suorum altarium debent in 1386 Mai 24. 45 *) Im „Lib. IV erect." steht: „Budieiewicz" (so auch in dem weiteren Text).
Strana 216
216 1386 sacristia ecclesie in Budyegouicz aut in cista judicis et juratorum deponere et ad conseruandum tradere tenebuntur. Et eadem pronuncciacione sic, ut premittitur, facta, memorati domini arbitri, arbitratores et amicabiles compositores reseruauerunt ipsis jus et potestatem, eandem ipsorum pronuncciacio- nem declarandi, si necesse fuerit, et de nouo pronuncciandi, uerbo uel in scriptis, tocies, quocies opus fuerit, tam super ipsis causis, de quibus in eos est compromissum et super eis non est pro- nuncciatum, quam super eisdem causis, de quibus est pronuncciatum, seu ab eis emergentibus et ad easdem pertinentibus et spectantibus. Quamquidem pronuncciacionem supradicte partes hincinde mox in omnibus suis punctis et clausulis approbarunt, ratificauerunt et emologauerunt, petentes ipsis per me notarium publicum 10 infrascriptum de omnibus et singulis premissis confici vnum uel plura publicum uel publica instrumenta. Acta sunt hec anno, Indiccione, die, mense. hora, pontificatu et loco, quibus supra, pre- sentibus honorabilibus et discretis viris dominis Buzkone plebano ecclesie in Swyn, Conrado rectore hospitalis ibidem in Budueis, Woythyechone de Wlkssicz notario publico, Has- 15 kone campanista de Praga et alijs pluribus fidedignis testibus ad premissa vocatis pariter ef rogatis. In quorum omnium et singulorum testimonium sigilla nostra presenti instrumento publico sunt appensa. Et ego Johannes Wechlini de Lysschow, clericus Pragensis diocesis, publicus imperiali auctoritate notarius, predictis compromisso, promissioni et submissioni. 20 pronuncciacioni, potestatis reseruacioni, emologacioni et approbacioni alijsque onmi- bus et singulis supradictis vnacum prenominatis testibus presens interfui eaque omnia et singula, prout fieri vidi et audiui, manu propria conscripsi et in hanc publicam formam redegi, signoque et nomine meis solitis vnacum appensione sigillorum supra- dictorum dominorum arbitrorum consignaui, rogatus et requisitus in testimonium 25 omnium premissorum. Zeichen des Notars. 5 1386 Mai 24. Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 18. Auf der Rückseite am Rande der gleichzeitige Vermerk: „Pronuncciacio inter plebanum et altaristas“ ferner von einer Hand des XVI. Jahrhundertes: "Ordinationes, qualiter altariste celebrare et sese gerere debeant. Anno 1386. Nr. 24“. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“. An der Urkunde hängt an einem Pergamentstreifen nur mehr das spitzovale Siegel des Bechiner Diacons. Es zeigt in grü- 30 nem Wachs die stehende Figur eines Heiligen, der in der Linken eine Scheibe mit dem Agnus dei hält. Die (unten etwas beschädigte) Umschrift lautet: „S-BORSONIS- ARCH[IDIAJCONI -BECHINENSIS“. Das Siegel des Propstes Benedict von Wittingau fehlt. — Die Abschrift dieser Urkunde im „Liber quartus erectionum" fol. 1 und 2 des Prager Domcapitel-Archives weist die in den Anmerkungen angegebenen Abweichungen auf. — Borový: „Libri erectionum“ IV 349—350 nr. 487 (im Auszug). 35 407. 1386 Januar 16. 1386 Januar 16. Prag. — Nicolaus von Budweis promovirt an der philosophischen Fa- cultät der Prager Universität. Item 16. die Januarii determinaverunt Nicolaus [de] Budewicz et Wenceslaus de Ru- denicz sub magistro N. Lutomisl. 40 Mon. hist. univ. Car.-Ferd. Pragensis. Tom. I: Liber decanorum facultatis philosophicae universitatis Pragensis ab anno Chr. 1367 usque ad annum 1585. Pars I, pag. 235.
216 1386 sacristia ecclesie in Budyegouicz aut in cista judicis et juratorum deponere et ad conseruandum tradere tenebuntur. Et eadem pronuncciacione sic, ut premittitur, facta, memorati domini arbitri, arbitratores et amicabiles compositores reseruauerunt ipsis jus et potestatem, eandem ipsorum pronuncciacio- nem declarandi, si necesse fuerit, et de nouo pronuncciandi, uerbo uel in scriptis, tocies, quocies opus fuerit, tam super ipsis causis, de quibus in eos est compromissum et super eis non est pro- nuncciatum, quam super eisdem causis, de quibus est pronuncciatum, seu ab eis emergentibus et ad easdem pertinentibus et spectantibus. Quamquidem pronuncciacionem supradicte partes hincinde mox in omnibus suis punctis et clausulis approbarunt, ratificauerunt et emologauerunt, petentes ipsis per me notarium publicum 10 infrascriptum de omnibus et singulis premissis confici vnum uel plura publicum uel publica instrumenta. Acta sunt hec anno, Indiccione, die, mense. hora, pontificatu et loco, quibus supra, pre- sentibus honorabilibus et discretis viris dominis Buzkone plebano ecclesie in Swyn, Conrado rectore hospitalis ibidem in Budueis, Woythyechone de Wlkssicz notario publico, Has- 15 kone campanista de Praga et alijs pluribus fidedignis testibus ad premissa vocatis pariter ef rogatis. In quorum omnium et singulorum testimonium sigilla nostra presenti instrumento publico sunt appensa. Et ego Johannes Wechlini de Lysschow, clericus Pragensis diocesis, publicus imperiali auctoritate notarius, predictis compromisso, promissioni et submissioni. 20 pronuncciacioni, potestatis reseruacioni, emologacioni et approbacioni alijsque onmi- bus et singulis supradictis vnacum prenominatis testibus presens interfui eaque omnia et singula, prout fieri vidi et audiui, manu propria conscripsi et in hanc publicam formam redegi, signoque et nomine meis solitis vnacum appensione sigillorum supra- dictorum dominorum arbitrorum consignaui, rogatus et requisitus in testimonium 25 omnium premissorum. Zeichen des Notars. 5 1386 Mai 24. Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 18. Auf der Rückseite am Rande der gleichzeitige Vermerk: „Pronuncciacio inter plebanum et altaristas“ ferner von einer Hand des XVI. Jahrhundertes: "Ordinationes, qualiter altariste celebrare et sese gerere debeant. Anno 1386. Nr. 24“. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“. An der Urkunde hängt an einem Pergamentstreifen nur mehr das spitzovale Siegel des Bechiner Diacons. Es zeigt in grü- 30 nem Wachs die stehende Figur eines Heiligen, der in der Linken eine Scheibe mit dem Agnus dei hält. Die (unten etwas beschädigte) Umschrift lautet: „S-BORSONIS- ARCH[IDIAJCONI -BECHINENSIS“. Das Siegel des Propstes Benedict von Wittingau fehlt. — Die Abschrift dieser Urkunde im „Liber quartus erectionum" fol. 1 und 2 des Prager Domcapitel-Archives weist die in den Anmerkungen angegebenen Abweichungen auf. — Borový: „Libri erectionum“ IV 349—350 nr. 487 (im Auszug). 35 407. 1386 Januar 16. 1386 Januar 16. Prag. — Nicolaus von Budweis promovirt an der philosophischen Fa- cultät der Prager Universität. Item 16. die Januarii determinaverunt Nicolaus [de] Budewicz et Wenceslaus de Ru- denicz sub magistro N. Lutomisl. 40 Mon. hist. univ. Car.-Ferd. Pragensis. Tom. I: Liber decanorum facultatis philosophicae universitatis Pragensis ab anno Chr. 1367 usque ad annum 1585. Pars I, pag. 235.
Strana 217
1386. 217 408. 1386 Februar 4. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Fleischhauer Cermak den Zins von einem Schock Groschen, welcher dem von Tendler gestif- teten Altar (des h. Laurentius in der S. Jacobskapelle auf dem Friedhof der Budweiser Pfarr- 5 kirche) gehört, auf seiner zwischen den Fleischbänken des Dominik und Toch gelegenen Fleisch- bank sichergestellt habe. (Später gehörte die als Hypothek dienende Fleischbank dem Fleisch- hauer Ficzko. 1386 Febr. 4. Nos Wenceslaus judex, Stephanus Weis, Alblinus pannifex, Hanko de Vsk, Niklas Peruss, Vll[inus] Schutter, Jôhlinus Krepffl. Georgius de Prachaticz 10 ceterique jurati ciues in Budweis notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus Sigis- mundus Sczermak carnifex recongnouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super maccello suo, sito inter maccella Dominic et Tochonis, vnam sexagenam census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicti maccelli pos- sessoren dandam et soluendam cappellano Tendleri, qui de nouo debet fundari, pro decem sexa- 15 genis grossorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Si- gismundus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare et finaliter expedire, vide- licet in festo s. Georgij mediam sexagenam census et in festo beati Galli secuturo similiter mediam sexagenam census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Sigismundus.... In cuius rei testimonium sigillum maius ciui- tatis nostre duximus appendendum. Anno domini M'ccc" octuagesimo sexto, dominica post Purificacio- 20 nem virginis Marie gloriosissime. Original auf Pergament im B. St.-A. Il Nr. 19. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Vna sexa- gena super maccello Sigismundi Sczermak cappellano Tendleri, qui debet fundari“ und die Bezeichnung „B“. Alte Signatur: „Fasc : IIII N. Dep:“. Das Siegel fehlt. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 155 und im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 135 unter den „Littere s. Laurencij (Tendleri) in cimiterio in capella s. Ja- 25 cobi“ sub lit. „B“, in dem ersteren mit dem Zusatz: „Respondet Ficzku carnifex cum predicto suo maccello.“ 409. 1386 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Wenzel Schiestl cinen dem Budweiser Pfarrer abzuführenden Zins von fünfundvierzig Groschen 20 auf seinem zwischen den Häusern des Johann und des Hilbrand gelegenen Hause sichergestellt habe. 1386. 35 Nos Wenceslaus judex, Stephlinys Weys, Alblinus pannifex, Hanko de Vsk etc. super Wenceslaum Schiestlini et domo sua inter domos Johlini et Hilbrandi xlv grossos census. Anno domini Mecclxxxvj". (Respondet Schiestl.) „Zinsregister“ S. 48 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 10 (mit den oben eingeklammerten Zu- satz) unter den „Littere domini plebani [ecclesie parrochialis s. Nicolai]“ sub lit. „R“. 40 410. 1386 o. TA. [Budweis/. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Nico- laus Kempsctzer einen Zins von einem Schock Groschen, welcher an den Prediger der Budweiser Pfarrkirche zu bezahlen ist, damit dieser für das Seelenheil des Faulfisch bete, auf seinem zwi- schen den Häusern des Mälzers Ott und des Tuchmachers Andrl gelegenen Hause sichergestellt habe. (Später gehörte das mit diesem Zins belastete Haus dem Riemer Haider). 1386. Nos Wenceslaus judex, Stefflinus Weis, Alblinus pannifex, Hanko de Vsk etc. super Nicolao Kchempsiczer et domo sua inter domos Ottonis braseatoris et Andr- I. 28
1386. 217 408. 1386 Februar 4. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Fleischhauer Cermak den Zins von einem Schock Groschen, welcher dem von Tendler gestif- teten Altar (des h. Laurentius in der S. Jacobskapelle auf dem Friedhof der Budweiser Pfarr- 5 kirche) gehört, auf seiner zwischen den Fleischbänken des Dominik und Toch gelegenen Fleisch- bank sichergestellt habe. (Später gehörte die als Hypothek dienende Fleischbank dem Fleisch- hauer Ficzko. 1386 Febr. 4. Nos Wenceslaus judex, Stephanus Weis, Alblinus pannifex, Hanko de Vsk, Niklas Peruss, Vll[inus] Schutter, Jôhlinus Krepffl. Georgius de Prachaticz 10 ceterique jurati ciues in Budweis notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus Sigis- mundus Sczermak carnifex recongnouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super maccello suo, sito inter maccella Dominic et Tochonis, vnam sexagenam census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicti maccelli pos- sessoren dandam et soluendam cappellano Tendleri, qui de nouo debet fundari, pro decem sexa- 15 genis grossorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Si- gismundus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare et finaliter expedire, vide- licet in festo s. Georgij mediam sexagenam census et in festo beati Galli secuturo similiter mediam sexagenam census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Sigismundus.... In cuius rei testimonium sigillum maius ciui- tatis nostre duximus appendendum. Anno domini M'ccc" octuagesimo sexto, dominica post Purificacio- 20 nem virginis Marie gloriosissime. Original auf Pergament im B. St.-A. Il Nr. 19. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Vna sexa- gena super maccello Sigismundi Sczermak cappellano Tendleri, qui debet fundari“ und die Bezeichnung „B“. Alte Signatur: „Fasc : IIII N. Dep:“. Das Siegel fehlt. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 155 und im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 135 unter den „Littere s. Laurencij (Tendleri) in cimiterio in capella s. Ja- 25 cobi“ sub lit. „B“, in dem ersteren mit dem Zusatz: „Respondet Ficzku carnifex cum predicto suo maccello.“ 409. 1386 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Wenzel Schiestl cinen dem Budweiser Pfarrer abzuführenden Zins von fünfundvierzig Groschen 20 auf seinem zwischen den Häusern des Johann und des Hilbrand gelegenen Hause sichergestellt habe. 1386. 35 Nos Wenceslaus judex, Stephlinys Weys, Alblinus pannifex, Hanko de Vsk etc. super Wenceslaum Schiestlini et domo sua inter domos Johlini et Hilbrandi xlv grossos census. Anno domini Mecclxxxvj". (Respondet Schiestl.) „Zinsregister“ S. 48 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 10 (mit den oben eingeklammerten Zu- satz) unter den „Littere domini plebani [ecclesie parrochialis s. Nicolai]“ sub lit. „R“. 40 410. 1386 o. TA. [Budweis/. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Nico- laus Kempsctzer einen Zins von einem Schock Groschen, welcher an den Prediger der Budweiser Pfarrkirche zu bezahlen ist, damit dieser für das Seelenheil des Faulfisch bete, auf seinem zwi- schen den Häusern des Mälzers Ott und des Tuchmachers Andrl gelegenen Hause sichergestellt habe. (Später gehörte das mit diesem Zins belastete Haus dem Riemer Haider). 1386. Nos Wenceslaus judex, Stefflinus Weis, Alblinus pannifex, Hanko de Vsk etc. super Nicolao Kchempsiczer et domo sua inter domos Ottonis braseatoris et Andr- I. 28
Strana 218
218 1386. 1386. lini pannificis vnam sexagenam grossorum census predicatori orare pro anima Faulfiss. Anno domini M"ecclxxxvj". Respondet Haider loricator cum predicta sua domo. „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 28 unter den „Littere predicatoris [ecclesie parrochialis s. Nicolai]" ohne Bezeichnung. 1386 März 18. 411. 1386 März 18. Budweis. — Günther von Haužna beurkundet unter Bürgschaft des Albera von Radomilitz und Friedrich von Niemsching (Němči) und gegen ein Pfand ron dreissig Schock Prager Groschen, sich in seinem Streite mit Benesch von Widerpolen dem Ausspruch des Hinko von Duba fügen zn wollen. Ego Wintherus de Huzna rocongnosco coram vniuersis presencium noticiam habituris, quia in causa et controuersia, que inter me et Beneskonem de Vidouopole ventillatur, de vniuersis et singulis ad illam causam spectantibus sicut prius consensi sic et nunc consencio in arbitrium et arbitracionem, adinvencionem et pronuncciacionem nobilis domini Hinconis de Duba. et promitto fide pura cum conplicibus et fideiussoribus meis Albera de Radomilicz et Bedrico 15 de Nyemeze sub pignore seu vadio triginta sexagenarum grossorum Pragensium, quidquid in- ter nos adinvenerit et pronuncciauerit memoratus dominus Hynko, fideliter tenere et explere. Et nos Albera de Radomilicz et Bedricus de Nyemcze antedicti profitemur, nos pro Winthero pretacto de Huzna veros et legittimos existere fideiussores, quod omnia, que dominus Hynko inter ipsum et Beneskonem dictauerit et ordinauerit, omnimode obseruabit et teuebit. 20 Si vero dominus Hynko pronunciauerit ipsum Wintherum in aliquo inobedientem et rebellem, tunc fatemur, nos vadium dictarum triginta sexagenarum perdidisse, quod Benesskoni in duabus septimanis post pronuncciacionem domini Hynconis manu coniuncta cum Winthero cum paratis pecunijs persoluere promittimus et debemus sine omni contradiccione. Quod si non fecerimus, tunc vnus nostrum, qui primo monitus fuerit, debet intrare ciuitatem Buduais cum vno famulo 25 et duobus equis ad obstagiandum in hospicio sibi deputato et inde non exire aliquo jure, donec pecunia prescripta cum omnibus dampnis proinde contractis, que racionabiliter poterunt demonstrari, per nos cum paratis pecunijs plene et integraliter fuerit persoluta. Datum Buduas dominica Reminiscere anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo sexto. 10 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 20. An Pergamentstreife: hängen drei Siegel: 1) Über einem 30 schräggestellten. längsgetheilten Schilde befindet sich ein mit zwei Federn (?) geschmückter und mit Helmdecken versehener Topfhelm von der rechten Seite: die Umschrift lautet: „† S � WINTHERI X DE R HVSNA �“. — 2) Auf dem das Siegelfeld füllenden dreieckigen Schilde erscheint als Wappenbild ein Nacken, auf dessen Halse drei Köpfe sitzen, die ein gemeinsamer, runder, oben mit einem Knopf gezierter Hut bedeckt (?): die Umschrift lautet: „† S WALBERA * DE RADOMILICZ". — 3) Das auf dem das Siegelfeld füllenden dreieckigen Schilde 35 erscheinende Wappenbild ist undeutlich: es sieht ans, als ob auf einem hageren, in einer Kutte mit Kapuze steckenden Oberkörper ein Hühnerkopf sässe: die Umschrift ist etwas verwischt, lässt aber erkennen: „S -WEDR- ZICII � D XNYEMCZE *“. — Auf der Rückseite die alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“ 1386 April 9 412. 1386 April 9. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass 40 der Gärber Hans einen den Armen im Hospital gehörigen Zins von fünfzehn Groschen auf seinem zwischen den Häusern des Steinmetzen Johann und des Christian Pflegl (in der Böhmgasse) gele- genen Hause sichergestellt habe. Etwaige Abgänge an diesem Zins verpflichtet sich Hans Nundler zu ersetzen, dessen Haus an der Ecke gegenüber dem Kloster gelegen ist.
218 1386. 1386. lini pannificis vnam sexagenam grossorum census predicatori orare pro anima Faulfiss. Anno domini M"ecclxxxvj". Respondet Haider loricator cum predicta sua domo. „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 28 unter den „Littere predicatoris [ecclesie parrochialis s. Nicolai]" ohne Bezeichnung. 1386 März 18. 411. 1386 März 18. Budweis. — Günther von Haužna beurkundet unter Bürgschaft des Albera von Radomilitz und Friedrich von Niemsching (Němči) und gegen ein Pfand ron dreissig Schock Prager Groschen, sich in seinem Streite mit Benesch von Widerpolen dem Ausspruch des Hinko von Duba fügen zn wollen. Ego Wintherus de Huzna rocongnosco coram vniuersis presencium noticiam habituris, quia in causa et controuersia, que inter me et Beneskonem de Vidouopole ventillatur, de vniuersis et singulis ad illam causam spectantibus sicut prius consensi sic et nunc consencio in arbitrium et arbitracionem, adinvencionem et pronuncciacionem nobilis domini Hinconis de Duba. et promitto fide pura cum conplicibus et fideiussoribus meis Albera de Radomilicz et Bedrico 15 de Nyemeze sub pignore seu vadio triginta sexagenarum grossorum Pragensium, quidquid in- ter nos adinvenerit et pronuncciauerit memoratus dominus Hynko, fideliter tenere et explere. Et nos Albera de Radomilicz et Bedricus de Nyemcze antedicti profitemur, nos pro Winthero pretacto de Huzna veros et legittimos existere fideiussores, quod omnia, que dominus Hynko inter ipsum et Beneskonem dictauerit et ordinauerit, omnimode obseruabit et teuebit. 20 Si vero dominus Hynko pronunciauerit ipsum Wintherum in aliquo inobedientem et rebellem, tunc fatemur, nos vadium dictarum triginta sexagenarum perdidisse, quod Benesskoni in duabus septimanis post pronuncciacionem domini Hynconis manu coniuncta cum Winthero cum paratis pecunijs persoluere promittimus et debemus sine omni contradiccione. Quod si non fecerimus, tunc vnus nostrum, qui primo monitus fuerit, debet intrare ciuitatem Buduais cum vno famulo 25 et duobus equis ad obstagiandum in hospicio sibi deputato et inde non exire aliquo jure, donec pecunia prescripta cum omnibus dampnis proinde contractis, que racionabiliter poterunt demonstrari, per nos cum paratis pecunijs plene et integraliter fuerit persoluta. Datum Buduas dominica Reminiscere anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo sexto. 10 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 20. An Pergamentstreife: hängen drei Siegel: 1) Über einem 30 schräggestellten. längsgetheilten Schilde befindet sich ein mit zwei Federn (?) geschmückter und mit Helmdecken versehener Topfhelm von der rechten Seite: die Umschrift lautet: „† S � WINTHERI X DE R HVSNA �“. — 2) Auf dem das Siegelfeld füllenden dreieckigen Schilde erscheint als Wappenbild ein Nacken, auf dessen Halse drei Köpfe sitzen, die ein gemeinsamer, runder, oben mit einem Knopf gezierter Hut bedeckt (?): die Umschrift lautet: „† S WALBERA * DE RADOMILICZ". — 3) Das auf dem das Siegelfeld füllenden dreieckigen Schilde 35 erscheinende Wappenbild ist undeutlich: es sieht ans, als ob auf einem hageren, in einer Kutte mit Kapuze steckenden Oberkörper ein Hühnerkopf sässe: die Umschrift ist etwas verwischt, lässt aber erkennen: „S -WEDR- ZICII � D XNYEMCZE *“. — Auf der Rückseite die alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“ 1386 April 9 412. 1386 April 9. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass 40 der Gärber Hans einen den Armen im Hospital gehörigen Zins von fünfzehn Groschen auf seinem zwischen den Häusern des Steinmetzen Johann und des Christian Pflegl (in der Böhmgasse) gele- genen Hause sichergestellt habe. Etwaige Abgänge an diesem Zins verpflichtet sich Hans Nundler zu ersetzen, dessen Haus an der Ecke gegenüber dem Kloster gelegen ist.
Strana 219
1386. 219 15 Wenceslaus . . judex, Stephlinus Ways, Alblinus pannifex, Nicolaus Pe- rusch, Vlinus sutor, Jehlinus Craplini, Georius de Prachaticz ceterique jurati ciues in Budways recognoscimus et fatemur vniuersis presentem litteram inspecturis siue eciam audituris, quod con- stitutus coram nobis discretus vir Henslinus cerdo, nobis conciuis, recognouit et fassus fest], matura 5 sua deliberacione parique vxoris sue omniumque heredum suorum consilio et asseusu super domo et area, qua inhabitat, inter domos Jeskonis lapicide et Cristani Pflegl sita et locata, quindecim grossos census siue pensionis perpetuis temporibus per eum sen heredes suos aut dicte domus et aree pos- sessorem dandam et soluendam pauperibus infirmis in nostro hospitali degentibus atque ipsorum rectori, pro tercia media sexagenis grossorum denariorum Pragensium se rite ac legittime vendidisse. 10 Quem censum siue pensionem promisit prefatus Henslinus et bona fide sua promittit singulis annis in duobus terminis subnotatis, scilicet in festo s. Galli proxime venturo medium octauum grossum et in festo s. Georij deinde continuo medium octauum grossum. Si vero prefatus Henslinus..... Et quicunque presentes de consensu et bona voluntate dicti rectoris habuerit litteras, eidem ius omnium competit premis- sorum. Et quidquid dictis pauperibus in prefata domo et area deficeret seu deperiret, hec Henslinus dictus Nundler cum domo sua in acie contra claustrum situata promisit restau- rare. In cuius rei testimonium dedimus prefato rectori presentes nostras litteras munimine appensionis sigilli ciui- tatis nostre maioris roboratas. Datum anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo sexto, feria secunda post Judica. Original auf Pergament im B. St-A. II Nr. 21. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „xv grossos 20 super domo olim Henslini cerdonis in vico Boemicali inter Pflugl et Jesconis lapicide ad hospitale“ und aus dem XVI. Jahrhundert die Bezeichnung „46“. Alte Signatur: „Fasc. IIII N. Dep:“. An einem Pergament- streifen hängt das grosse Stadtsiegel, welches links fast zur Hälfte abgeschlagen ist. 1386 April 9. 413. 1386 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der 25 Weber Thomas, ein Soln des Rauh aus Ilinz, einen dem Budweiser Pfarrer gehörigen Zins von einem halben Schock Groschen auf seinem zwischen den Häusern des Bäckers Erhard und des jungen Ratslaw gelegenen Hause sichergestellt habe. (Das Haus gehörte darnach einem Stutz: später haftete für den Zins der junge Ertl.) 1386. Nos Wenceslaus judex, Stephanus Weys, Nicolaus Perusch, Vlricus sutor 30 etc. super Thomam textorem, filium Rauhonis de Lincz, et domo sua inter domos Erhardi pistoris et Andree juuenis Ratslaw mediam sexagenam grossorum census. Anno domini Mecelxxxvjto. Respondet Stucz cum predicta sua domo. (Respondet juuenis Ertl.) „Zinsregister“ S. 56 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 18 unter den „Littere domini plebani [ecclesie parrochialis s. Nicolai]“ sub nr. „18“: der letzte Zusatz findet sich nur im „Lib. mem. dec.“ 35 414. 1386 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Albl Smetrer [?] einen dem Budweiser Pfarrer gehörigen Zins von einem halben Schock Groschen auf 40 seinem Hause sichergestellt habe. (Später hafteten für den Zins nacheinander der Bäcker Nico- laus in der Böhmgasse, dann Steffl Irher und endlich Janko Nimmervoll.) 1386. Nos Wenceslaus judex, Stefflinus Weis, Alblinus pannifex, Nicolaus Peruss etc. super Alblinum dictum Smetrer [?] et domo sua inter domos Thomlini dicti Myerr- lini et Wenclini Pairlini mediam sexagenam grossorum census. Anno M'ccclxxxvj". 28*
1386. 219 15 Wenceslaus . . judex, Stephlinus Ways, Alblinus pannifex, Nicolaus Pe- rusch, Vlinus sutor, Jehlinus Craplini, Georius de Prachaticz ceterique jurati ciues in Budways recognoscimus et fatemur vniuersis presentem litteram inspecturis siue eciam audituris, quod con- stitutus coram nobis discretus vir Henslinus cerdo, nobis conciuis, recognouit et fassus fest], matura 5 sua deliberacione parique vxoris sue omniumque heredum suorum consilio et asseusu super domo et area, qua inhabitat, inter domos Jeskonis lapicide et Cristani Pflegl sita et locata, quindecim grossos census siue pensionis perpetuis temporibus per eum sen heredes suos aut dicte domus et aree pos- sessorem dandam et soluendam pauperibus infirmis in nostro hospitali degentibus atque ipsorum rectori, pro tercia media sexagenis grossorum denariorum Pragensium se rite ac legittime vendidisse. 10 Quem censum siue pensionem promisit prefatus Henslinus et bona fide sua promittit singulis annis in duobus terminis subnotatis, scilicet in festo s. Galli proxime venturo medium octauum grossum et in festo s. Georij deinde continuo medium octauum grossum. Si vero prefatus Henslinus..... Et quicunque presentes de consensu et bona voluntate dicti rectoris habuerit litteras, eidem ius omnium competit premis- sorum. Et quidquid dictis pauperibus in prefata domo et area deficeret seu deperiret, hec Henslinus dictus Nundler cum domo sua in acie contra claustrum situata promisit restau- rare. In cuius rei testimonium dedimus prefato rectori presentes nostras litteras munimine appensionis sigilli ciui- tatis nostre maioris roboratas. Datum anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo sexto, feria secunda post Judica. Original auf Pergament im B. St-A. II Nr. 21. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „xv grossos 20 super domo olim Henslini cerdonis in vico Boemicali inter Pflugl et Jesconis lapicide ad hospitale“ und aus dem XVI. Jahrhundert die Bezeichnung „46“. Alte Signatur: „Fasc. IIII N. Dep:“. An einem Pergament- streifen hängt das grosse Stadtsiegel, welches links fast zur Hälfte abgeschlagen ist. 1386 April 9. 413. 1386 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der 25 Weber Thomas, ein Soln des Rauh aus Ilinz, einen dem Budweiser Pfarrer gehörigen Zins von einem halben Schock Groschen auf seinem zwischen den Häusern des Bäckers Erhard und des jungen Ratslaw gelegenen Hause sichergestellt habe. (Das Haus gehörte darnach einem Stutz: später haftete für den Zins der junge Ertl.) 1386. Nos Wenceslaus judex, Stephanus Weys, Nicolaus Perusch, Vlricus sutor 30 etc. super Thomam textorem, filium Rauhonis de Lincz, et domo sua inter domos Erhardi pistoris et Andree juuenis Ratslaw mediam sexagenam grossorum census. Anno domini Mecelxxxvjto. Respondet Stucz cum predicta sua domo. (Respondet juuenis Ertl.) „Zinsregister“ S. 56 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 18 unter den „Littere domini plebani [ecclesie parrochialis s. Nicolai]“ sub nr. „18“: der letzte Zusatz findet sich nur im „Lib. mem. dec.“ 35 414. 1386 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Albl Smetrer [?] einen dem Budweiser Pfarrer gehörigen Zins von einem halben Schock Groschen auf 40 seinem Hause sichergestellt habe. (Später hafteten für den Zins nacheinander der Bäcker Nico- laus in der Böhmgasse, dann Steffl Irher und endlich Janko Nimmervoll.) 1386. Nos Wenceslaus judex, Stefflinus Weis, Alblinus pannifex, Nicolaus Peruss etc. super Alblinum dictum Smetrer [?] et domo sua inter domos Thomlini dicti Myerr- lini et Wenclini Pairlini mediam sexagenam grossorum census. Anno M'ccclxxxvj". 28*
Strana 220
220 1386. 1386. Respondet (Nicolaus piscator in vico Boemicali*) cum domo sua predicta. Respondet Stefflinus Irher. Respondet Janko Nymmervol. „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 21 unter den „Littere domini plebani [ecclesie parrochialis s. Nicolai] sub ur. „26“. Die beiden letzten Zusätze rühren von verschiedenen Händen her. 415. 1386. 1/3/86 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Jo- hann Scheubl einen Zins von einem Groschen, für welchen der Budweiser Pfarrer jährlich zwei Scelenämter abzuhalten hat, auf seinem hinter dem Hofe des Kutrer gelegenen Hofe sichergestellt habe. (Später haftete der Zins auf dem Hause des Christian Steyrer in der Priestergasse.) 10 Nos Wenceslaus judex, Steffanus Weis, Alblinus pannifex, Nicolaus Peruss etc. super Johlinum Schewblini et curia sua retro curiam Kchutreri vnam sexagenam grossorum census, pro quo dominus plebanus tenetur ij anniuersaria peragere singulis annis. Anno domini M"lxxxvj" ſsic]. Respondet Schewblinus et curia sua. Respondet Cristannus Steyrer cum domo sua aciali in vico sacerdotum inter domos Hanns Rawmsussel et Chuendlini braseatoris. 15 „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 8 unter den „Littere domini plebani [ecclesie parrochialis s. Nicolai]" sub lit. „M“. 1386 April 23. 416. 1386 April 23. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Glaser Hans Poloner einen dem Altar der h. Lazarus, Maria Magdalena und Martha ge- hörigen Zins von einem halben Schock Groschen auf seinem zwischen den Häusern des Mälzers Schimon und des Juden Leb in der Judengasse gelegenen Hause sichergestellt habe. (Später haftete für den Zins der Schuster Taubensues mit seinem hinter dem Pfarrhause gelegenen Hause, 25 dann ein ungenannter Bogner.) 20 Nos Wenczeslaus judex, Alblinus pannifex, Stephlinus Weiss, Georius de Prachaticz. Hanko de Vsk, Henslinus braseator, Vllinus sutor, Johlinus Chrephlini ceterique jurati ciues in Budweis recongnoscimus et fatemur vniuersis presentem inspecturis litteram siue eciam audituris, quod constitutus coram nobis discretus vir Hanns Poloner vitriator, nobis conciuis, 30 recongnouit et fassus est. bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum con- silio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat, inter domos Ssymkonis braseatoris, conciuis nostri, et Leb Judeo in plathea Judeorum sita et locata, mediam sexagenam grossorum denariorum Pragensium census perpetue per eum seu heredes suos aut dicte domus et aree pos- sessorem dandam et solendam altari beatorum Lazari, Marie Magdalene et Marthe ger- 35 manorum atque ipsius capellano, quicunque nunc est vel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis grossorum Pragensium se rite et legittime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Haunus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus terminis subnotatis dare persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Galli proxime venturo quindecim grossos census et in festo s. Georij deinde continuo secuturo quin- decim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Hans .... In cuius rei testinomium dedimus pre- 40 fato capellano presentes nostras litteras appensionis sigilli ciuitatis nostre maioris munimine roboratas. Datum et actum anno domino millesimi trecentesimo octuagesimo sexto, in die sancti Georij martiris gloriosi. *) Die eingeklammerte Stelle wurde auszuradiren versucht, ist aber deutlich lesbar.
220 1386. 1386. Respondet (Nicolaus piscator in vico Boemicali*) cum domo sua predicta. Respondet Stefflinus Irher. Respondet Janko Nymmervol. „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 21 unter den „Littere domini plebani [ecclesie parrochialis s. Nicolai] sub ur. „26“. Die beiden letzten Zusätze rühren von verschiedenen Händen her. 415. 1386. 1/3/86 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Jo- hann Scheubl einen Zins von einem Groschen, für welchen der Budweiser Pfarrer jährlich zwei Scelenämter abzuhalten hat, auf seinem hinter dem Hofe des Kutrer gelegenen Hofe sichergestellt habe. (Später haftete der Zins auf dem Hause des Christian Steyrer in der Priestergasse.) 10 Nos Wenceslaus judex, Steffanus Weis, Alblinus pannifex, Nicolaus Peruss etc. super Johlinum Schewblini et curia sua retro curiam Kchutreri vnam sexagenam grossorum census, pro quo dominus plebanus tenetur ij anniuersaria peragere singulis annis. Anno domini M"lxxxvj" ſsic]. Respondet Schewblinus et curia sua. Respondet Cristannus Steyrer cum domo sua aciali in vico sacerdotum inter domos Hanns Rawmsussel et Chuendlini braseatoris. 15 „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 8 unter den „Littere domini plebani [ecclesie parrochialis s. Nicolai]" sub lit. „M“. 1386 April 23. 416. 1386 April 23. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Glaser Hans Poloner einen dem Altar der h. Lazarus, Maria Magdalena und Martha ge- hörigen Zins von einem halben Schock Groschen auf seinem zwischen den Häusern des Mälzers Schimon und des Juden Leb in der Judengasse gelegenen Hause sichergestellt habe. (Später haftete für den Zins der Schuster Taubensues mit seinem hinter dem Pfarrhause gelegenen Hause, 25 dann ein ungenannter Bogner.) 20 Nos Wenczeslaus judex, Alblinus pannifex, Stephlinus Weiss, Georius de Prachaticz. Hanko de Vsk, Henslinus braseator, Vllinus sutor, Johlinus Chrephlini ceterique jurati ciues in Budweis recongnoscimus et fatemur vniuersis presentem inspecturis litteram siue eciam audituris, quod constitutus coram nobis discretus vir Hanns Poloner vitriator, nobis conciuis, 30 recongnouit et fassus est. bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum con- silio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat, inter domos Ssymkonis braseatoris, conciuis nostri, et Leb Judeo in plathea Judeorum sita et locata, mediam sexagenam grossorum denariorum Pragensium census perpetue per eum seu heredes suos aut dicte domus et aree pos- sessorem dandam et solendam altari beatorum Lazari, Marie Magdalene et Marthe ger- 35 manorum atque ipsius capellano, quicunque nunc est vel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis grossorum Pragensium se rite et legittime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Haunus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus terminis subnotatis dare persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Galli proxime venturo quindecim grossos census et in festo s. Georij deinde continuo secuturo quin- decim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Hans .... In cuius rei testinomium dedimus pre- 40 fato capellano presentes nostras litteras appensionis sigilli ciuitatis nostre maioris munimine roboratas. Datum et actum anno domino millesimi trecentesimo octuagesimo sexto, in die sancti Georij martiris gloriosi. *) Die eingeklammerte Stelle wurde auszuradiren versucht, ist aber deutlich lesbar.
Strana 221
1386. 221 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 22. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Hanns Poloner vitriator mediam sexagenam census altari Marie Magdalene“ und die Bezeichnung: „ff“. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“ An einem Pergamentstreifen hängt nur mehr das untere rechte Viertel des Stadt- siegels. — Eingetragen in „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 68 unter den „Littere Marie Magdalene“ sub lit. „ff“ 5 mit den Zusätzen: „Respondet Taubensues sutor cum domo sua retro plebanum inter domos Kristanni Fuetrer et Mathes de Felhern“. „Respondet arcufex.“ 10 417. 1386 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Hans Kricchbaum einen dem Maria Magdalena-Altar in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von cinem halben Schock Groschen auf seinem Hause sichergestellt habe. (Später haftete der Zins auf dem zwischen den Gärten des Zimmermanns Michael und des Obczieher in der Altstadt gelegenen Garten des Hans Schmelzer, welcher vordem dem Wenzel Lebetarius gehört hat. Dann übergieng 15 die Haftung für den Zins auf den zwischen den Höfen des Tuchmachers Peschek und des Wenzel in Deutsch-Fellern gelegenen Hof des Bauern Hansel, welcher denselben von seinem Vater Neuper [Neubauer?] geerbt hat.) 1386. Nos Wenceslaus judex, Alblinus pannifex, Stefflinus Weis, Georgius de Prachaticz etc. super Hanslinum Krychpam et domo sua inter domos Andree generis 20 Vitkonis et Pukchenteglini mediam sexagenam grossorum census. M"ccc"lxxxvj". Respondet Hanus Smelczer cum ortu suo in Antiqua Ciuitate inter ortos Mi- chaelis carpentarii et Obczieher; quondam fuit ille ortus Wenceslai Lebetarij, sed iam Smelczonis. Respondet Hansel, filius Newper, villanus cum curia sua, quam habet a patre in villa 25 Velharn Theutonicali, et vniuersa hereditate ad eandem pertinente, que est inter curias Pesskonis pannificis et Wenceslai sita et locata. „Lib. mem. dec. B. Budv. 1“ S. 72 unter den „Littere Marie Magdalene“ sub. lit. „S“. 418. 1386 Mai 7. Prag. — Der erzbischöfliche Generalvicär Konrad von Třebowel hebt die 30 über den Prediger sder S. Leonardi-Kirche in Prag] Jacob von Budweis neulich verhängte Su- spendirung vom Predigeramte bis auf Weiteres wieder auf. 1386 Mai 7. [Secunda feria in vigilia s. Stanislai die VII. Maii.] Dominus Cunsso vicarius relaxavit dominum Jacobum de Budweys predicatorem a suspensione officii scilicet predicacionis in ipsum ex certis causis noviter promulgata usque ad beneplacitum suum. 35 Tadra: Acta judiciaria II, 369 Nr. 78. — Mit dieser Angelegenheit hängt wohl die der obigen vor- angehende Eintragung vom 4. Mai 1386 zusammen: "[Sabbato post festum Ostensionis reliquiarum die IV. mensis Maii.] Dominus Cunsso vicarius mandavit domino Jacobo predicatori s. Leonardi, ut feria secunda proxima repre- sentet se coram ipso in curia archiepiscopali hora tercia sub excommunicacionis pena.“ Ebenda II 367, ur. 70. 40 419. 1386 Juni 15. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Budweiser Bürger Jacob von Teindles einen dem Fleischhauer Albl und dessen Erben gehörigen Zins von anderthalb Schock Groschen auf seinem zwischem dem Hause des Tuchmachers Peter und jenem, welches einst dem Orloyer gehört hat, gelegenen Hause sichergestellt habe. (Dieser 1386 Juni 15.
1386. 221 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 22. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Hanns Poloner vitriator mediam sexagenam census altari Marie Magdalene“ und die Bezeichnung: „ff“. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“ An einem Pergamentstreifen hängt nur mehr das untere rechte Viertel des Stadt- siegels. — Eingetragen in „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 68 unter den „Littere Marie Magdalene“ sub lit. „ff“ 5 mit den Zusätzen: „Respondet Taubensues sutor cum domo sua retro plebanum inter domos Kristanni Fuetrer et Mathes de Felhern“. „Respondet arcufex.“ 10 417. 1386 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Hans Kricchbaum einen dem Maria Magdalena-Altar in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von cinem halben Schock Groschen auf seinem Hause sichergestellt habe. (Später haftete der Zins auf dem zwischen den Gärten des Zimmermanns Michael und des Obczieher in der Altstadt gelegenen Garten des Hans Schmelzer, welcher vordem dem Wenzel Lebetarius gehört hat. Dann übergieng 15 die Haftung für den Zins auf den zwischen den Höfen des Tuchmachers Peschek und des Wenzel in Deutsch-Fellern gelegenen Hof des Bauern Hansel, welcher denselben von seinem Vater Neuper [Neubauer?] geerbt hat.) 1386. Nos Wenceslaus judex, Alblinus pannifex, Stefflinus Weis, Georgius de Prachaticz etc. super Hanslinum Krychpam et domo sua inter domos Andree generis 20 Vitkonis et Pukchenteglini mediam sexagenam grossorum census. M"ccc"lxxxvj". Respondet Hanus Smelczer cum ortu suo in Antiqua Ciuitate inter ortos Mi- chaelis carpentarii et Obczieher; quondam fuit ille ortus Wenceslai Lebetarij, sed iam Smelczonis. Respondet Hansel, filius Newper, villanus cum curia sua, quam habet a patre in villa 25 Velharn Theutonicali, et vniuersa hereditate ad eandem pertinente, que est inter curias Pesskonis pannificis et Wenceslai sita et locata. „Lib. mem. dec. B. Budv. 1“ S. 72 unter den „Littere Marie Magdalene“ sub. lit. „S“. 418. 1386 Mai 7. Prag. — Der erzbischöfliche Generalvicär Konrad von Třebowel hebt die 30 über den Prediger sder S. Leonardi-Kirche in Prag] Jacob von Budweis neulich verhängte Su- spendirung vom Predigeramte bis auf Weiteres wieder auf. 1386 Mai 7. [Secunda feria in vigilia s. Stanislai die VII. Maii.] Dominus Cunsso vicarius relaxavit dominum Jacobum de Budweys predicatorem a suspensione officii scilicet predicacionis in ipsum ex certis causis noviter promulgata usque ad beneplacitum suum. 35 Tadra: Acta judiciaria II, 369 Nr. 78. — Mit dieser Angelegenheit hängt wohl die der obigen vor- angehende Eintragung vom 4. Mai 1386 zusammen: "[Sabbato post festum Ostensionis reliquiarum die IV. mensis Maii.] Dominus Cunsso vicarius mandavit domino Jacobo predicatori s. Leonardi, ut feria secunda proxima repre- sentet se coram ipso in curia archiepiscopali hora tercia sub excommunicacionis pena.“ Ebenda II 367, ur. 70. 40 419. 1386 Juni 15. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Budweiser Bürger Jacob von Teindles einen dem Fleischhauer Albl und dessen Erben gehörigen Zins von anderthalb Schock Groschen auf seinem zwischem dem Hause des Tuchmachers Peter und jenem, welches einst dem Orloyer gehört hat, gelegenen Hause sichergestellt habe. (Dieser 1386 Juni 15.
Strana 222
222 1386. 1386 Juni 15. Zins, welcher vordem auf dem Hause des Tuchmachers Orloyer versichert gewesen ist, war dem S. Wenzels-Altar in der Budweiser Pfarrkirche gewidmet und haftete später auf dem hinter der Kirche gelegenen Hause des Simon Fres.) Nos Wences laus judex, Stephlinus Weis, Nicolaus Perusch, Andreas Prund- lini, Alblinus pannifex, Vlricus sutor, Hanko de Vssk, Marsso ceterique jurati ciues in 5 Budweis recognoscimus et fatemur vniuersis presentem literam inspecturis siue eciam audituris, quod constitutus coram nobis discretus vir juuenis Jaka de Dudleb, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo et area sua, qua inhabitat inter domos Petri pannificis et olim Orleyer sita et locata, dimidiam sexagenam census siue pensionis perpetuis temporibus per eum seu heredes suos aut dicte domus et arce 10 possessorem dandam et soluendam discreto viro Alblino carnifici, nobis conciui, et heredibus suis pro quinque sexageuis grossorum denariorum Pragensium se rite ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Jaka et bona sua fide promittit annis singulis in duobus terminis subnotatis dare. persoluere et finaliter expedire, scilicet in festo s. Galli proxime venturo quindecim grossos census et in festo s. Georij deinde continue venturo quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Jaka aut he- 15 redes siue dicte domus et aree possessor vuumquemque censum in vnoquoque dictorum festorum termino ad plenum non persolueret, quod tunc dictus Alblinus carnifex potest licite et debet vnumquemque censum in termino] dandi neglectum statim die altera post cuiuslibet termini lapsum inmediate sequenti in dampna prefati Jaka et super dictam domum et aream inter Judeos conquirere siue Christianos, contradiccione hominis cuiuspiam non obstante. Si vero presens litera seu pignus quodeunque per ipsum Alblinum carnificem Judeis nomine census 20 obligatum aput eosdem per vnum mensem integrum continuauerit, ex tuuc prefatus Alblinus carnifex plenam ha- bebit [potestatem.] posse nunccium suum cum nunccio ciuitatis nostre mittere et destinare, qui ipsum Jakam nel dicte domus et aree possessorem in domo sua impignerare poterit, acceptis sibi equis, vaccis et aliis quibuscunque rebus mobilibus et ea recepta pignera inter Judeos obligare, pignera sua obligata cum eisdem penitus redimendo. Licebit enim prefatum Jakam uel dicte domus et aree possessorem, quandocunque pecunias suas capitales rehabere 25 poterit, alium censum in bouis ciuitatis nostre eque certum et eque ualentem reemere, domum suam et aream pe- nitus libertando. Et quicunque presentes de consensu et bona voluntate dicti Alblini habuerit literas, eidem jus omnium competit premissorum. In cuius rei testimonium dedimus prefato Alblino presentes nostras litteras muní- mine appensionis sigilli ciuitatis nostre maioris roboratas. Datum et actum anno domini millesimo trecen- tesimo octuagesimo sexto, feria sexta ante festum sancte et indiuidue Trinitatis. 30 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 23. Das angehängt gewesene Stadtsiegel fehlt. Auf der Rück- seite der gleichzeitige Vermerk: „Media sexagena Jaka de Dudleb altari s. Wenceslai, prius super domo Orloyer pannificis“ und die Bezeichuung „P“. Alte Signatur: „Fasc : IIII N. Dep:“. — Eingetragen im „Lib. mem. dec. B. Budw. 1", S. 107 unter den „Littere altaris s. Wenczeslay Alblinisse“ sub lit. „P“ mit dem Zusatz: „Respondet Symon Fres retro ecclesiam cum domo sua inter domos Schlikchenpraten et Waisonis“. 35 420. 1386 Juni. 1386 Juni Prag. — Unter den Studierenden, welche zu dem an den Quatembern zu Pfing- sten stattfindenden Baccalar-Examen an der philosophischen Facultät der Prager Universität zuge- lassen wurden, befindet sich auch ein Mathias von Budweis. 40 Item anno, quo supra [1366]. pro examine baccalariandorum, quod selet fieri in 4 temporibus circa festum Pentecostes, deputati fuerunt isti 4 magistri pro examinatoribus: ma gister Martinus de Iglauia, magister Tylemannus de Maguncia, magister Henricus Storch et ma- gister Heninghus Borgh ; et admiserunt infra scriptos secundum hunc ordinem : Joan. Grotenroyde de Colonia, Mathias de Budwicz, Gerardus Nortman, N. Bertrami de Cruczenaco, Nicol. de 45 Gorka, Joan. Nyffer de Bensheim, Simon Kemp de Geysbolczhein, Joan. Stardebork de Gorinchein, dederunt ..... . . . . . .
222 1386. 1386 Juni 15. Zins, welcher vordem auf dem Hause des Tuchmachers Orloyer versichert gewesen ist, war dem S. Wenzels-Altar in der Budweiser Pfarrkirche gewidmet und haftete später auf dem hinter der Kirche gelegenen Hause des Simon Fres.) Nos Wences laus judex, Stephlinus Weis, Nicolaus Perusch, Andreas Prund- lini, Alblinus pannifex, Vlricus sutor, Hanko de Vssk, Marsso ceterique jurati ciues in 5 Budweis recognoscimus et fatemur vniuersis presentem literam inspecturis siue eciam audituris, quod constitutus coram nobis discretus vir juuenis Jaka de Dudleb, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo et area sua, qua inhabitat inter domos Petri pannificis et olim Orleyer sita et locata, dimidiam sexagenam census siue pensionis perpetuis temporibus per eum seu heredes suos aut dicte domus et arce 10 possessorem dandam et soluendam discreto viro Alblino carnifici, nobis conciui, et heredibus suis pro quinque sexageuis grossorum denariorum Pragensium se rite ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Jaka et bona sua fide promittit annis singulis in duobus terminis subnotatis dare. persoluere et finaliter expedire, scilicet in festo s. Galli proxime venturo quindecim grossos census et in festo s. Georij deinde continue venturo quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Jaka aut he- 15 redes siue dicte domus et aree possessor vuumquemque censum in vnoquoque dictorum festorum termino ad plenum non persolueret, quod tunc dictus Alblinus carnifex potest licite et debet vnumquemque censum in termino] dandi neglectum statim die altera post cuiuslibet termini lapsum inmediate sequenti in dampna prefati Jaka et super dictam domum et aream inter Judeos conquirere siue Christianos, contradiccione hominis cuiuspiam non obstante. Si vero presens litera seu pignus quodeunque per ipsum Alblinum carnificem Judeis nomine census 20 obligatum aput eosdem per vnum mensem integrum continuauerit, ex tuuc prefatus Alblinus carnifex plenam ha- bebit [potestatem.] posse nunccium suum cum nunccio ciuitatis nostre mittere et destinare, qui ipsum Jakam nel dicte domus et aree possessorem in domo sua impignerare poterit, acceptis sibi equis, vaccis et aliis quibuscunque rebus mobilibus et ea recepta pignera inter Judeos obligare, pignera sua obligata cum eisdem penitus redimendo. Licebit enim prefatum Jakam uel dicte domus et aree possessorem, quandocunque pecunias suas capitales rehabere 25 poterit, alium censum in bouis ciuitatis nostre eque certum et eque ualentem reemere, domum suam et aream pe- nitus libertando. Et quicunque presentes de consensu et bona voluntate dicti Alblini habuerit literas, eidem jus omnium competit premissorum. In cuius rei testimonium dedimus prefato Alblino presentes nostras litteras muní- mine appensionis sigilli ciuitatis nostre maioris roboratas. Datum et actum anno domini millesimo trecen- tesimo octuagesimo sexto, feria sexta ante festum sancte et indiuidue Trinitatis. 30 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 23. Das angehängt gewesene Stadtsiegel fehlt. Auf der Rück- seite der gleichzeitige Vermerk: „Media sexagena Jaka de Dudleb altari s. Wenceslai, prius super domo Orloyer pannificis“ und die Bezeichuung „P“. Alte Signatur: „Fasc : IIII N. Dep:“. — Eingetragen im „Lib. mem. dec. B. Budw. 1", S. 107 unter den „Littere altaris s. Wenczeslay Alblinisse“ sub lit. „P“ mit dem Zusatz: „Respondet Symon Fres retro ecclesiam cum domo sua inter domos Schlikchenpraten et Waisonis“. 35 420. 1386 Juni. 1386 Juni Prag. — Unter den Studierenden, welche zu dem an den Quatembern zu Pfing- sten stattfindenden Baccalar-Examen an der philosophischen Facultät der Prager Universität zuge- lassen wurden, befindet sich auch ein Mathias von Budweis. 40 Item anno, quo supra [1366]. pro examine baccalariandorum, quod selet fieri in 4 temporibus circa festum Pentecostes, deputati fuerunt isti 4 magistri pro examinatoribus: ma gister Martinus de Iglauia, magister Tylemannus de Maguncia, magister Henricus Storch et ma- gister Heninghus Borgh ; et admiserunt infra scriptos secundum hunc ordinem : Joan. Grotenroyde de Colonia, Mathias de Budwicz, Gerardus Nortman, N. Bertrami de Cruczenaco, Nicol. de 45 Gorka, Joan. Nyffer de Bensheim, Simon Kemp de Geysbolczhein, Joan. Stardebork de Gorinchein, dederunt ..... . . . . . .
Strana 223
1386. 223 Monumenta hist. univ. Car.-Ferd. Pragensis. Tom. I: Liber decanorum facultatis philoso- phicae univ. Pragensis ab ao Chr. 1367 usque ad a. 1585. Pars I. pag. 244. 421. 1386 Juli 9. Prag. —. An der philosophischen Facultät der Prager Universität promovirt 5 Mathias von Budweis. 1386 Juli 9. Anno, quo supra [1386]. 9. die Julii sub magistro Alberto Zwollis determinavit Joan. Beckman. Item eodem die determinavit Mathias de Budewis sub magistro Albico. Monum. hist. univ. Car.-Ferd Pragensis Tom. I: Liber decanorum facultatis philosophicae 10 univ. Pragensis ab ao. Chr. 1367 usque ad a. 1585. Pars I. pag. 245. 422. 1/3/86 October 17. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Budweiser Pfarrer Bohunco den dem Altar der h. Magdalena, Martha und Lazarus in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins ron anderthalb Schock Prager Groschen, welcher 15 vordem auf dem Dorfe Slaboschowitz versichert gewesen ist, auf sein in der Altstadt nächst der Kirche des h. Procop gelegenes Haus, den Fischhälter und Garten übertragen habe. 1386 Oct. 17. Nos Wenceslaus judex, Stephlinus Weiss, pro tunc magister ciuium, Nicolaus Perusch, Andreas Prundlini. Vlricus sutor, Alblinus pannifex. Henslinus braseator, Marsso, Hanko de Vsk ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium notumfacimus vni- 20 uersis, quod constitutus coram nobis honorabilis vir dominus Bohunco, plebanus noster, recongnouit et tassus est, bona sua voluntate maturaque prehabita deliberacione super domo, piscina et orto suis in Antiqua ciuitate prope ecclesiam s. Procopij sitis et locatis, ipsum et non alium con- cernentibus, alteram dimidiam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibns per eum uel dicte domus, piscine et orti possessorem dandam et soluendam altari bea- 25 torum Magdalene, Marthe et Lazari in ecclesia nostra parrochiali et ipsius cappellano, qui nune est uel pro tempore fuerit, pro quindecim sexagenis grossorum se rite, libere ac legittime vendidisse. Quem quidem censum promisit prefatus dominus Bohunco plebanus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Georij nunc proxime venturo quadraginta quinque grossos Pragensis monete ceusus et in festo s. Galli deinde continue secuturo similiter qua- 30 draginta quinque grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus dominus Bohunco..... Nichilominus recongnoscentes, quod ipse census in hoc cyrographo litterali contentus pro censu olym in villa Slawossewicz habito est inmutatus et huc translatus. In cuius rei testimonium sigillum maius ciui- tatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo [trecentesimo] octoagesimo sexto, fferia quarta proxima post ffestum s. Galli confessoris. 35 40 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 24. Auf der Rückseite die gleichzeitige Bezeichnung: „E“ und von späterer iland der Vermerk: „Nicolai plebani huius ecclesie super piscina et orto 11/2 sexagena census." An einem Pergamentstreifen hängen zwei Bruchstücke der unteren Hälfte des grossen Stadtsiegels. — Eingetragen im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 68 unter den „Littere Marie Magdalene“ sub lit. „E“ mit der Jahreszahl „Meeclxxxvj"", in welcher die beiden c wieder durchstrichen sind, und mit dem Zusatz: „Respondet dominus plebanus.“ 423. 1386 December Prag. — Unter den zu Prüfern für das in den Quatembern vor Weih- nachten abzuhaltende Baccalar-Examen an der philosophischen Facultät der Prager Universität 1386 Decb.
1386. 223 Monumenta hist. univ. Car.-Ferd. Pragensis. Tom. I: Liber decanorum facultatis philoso- phicae univ. Pragensis ab ao Chr. 1367 usque ad a. 1585. Pars I. pag. 244. 421. 1386 Juli 9. Prag. —. An der philosophischen Facultät der Prager Universität promovirt 5 Mathias von Budweis. 1386 Juli 9. Anno, quo supra [1386]. 9. die Julii sub magistro Alberto Zwollis determinavit Joan. Beckman. Item eodem die determinavit Mathias de Budewis sub magistro Albico. Monum. hist. univ. Car.-Ferd Pragensis Tom. I: Liber decanorum facultatis philosophicae 10 univ. Pragensis ab ao. Chr. 1367 usque ad a. 1585. Pars I. pag. 245. 422. 1/3/86 October 17. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Budweiser Pfarrer Bohunco den dem Altar der h. Magdalena, Martha und Lazarus in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins ron anderthalb Schock Prager Groschen, welcher 15 vordem auf dem Dorfe Slaboschowitz versichert gewesen ist, auf sein in der Altstadt nächst der Kirche des h. Procop gelegenes Haus, den Fischhälter und Garten übertragen habe. 1386 Oct. 17. Nos Wenceslaus judex, Stephlinus Weiss, pro tunc magister ciuium, Nicolaus Perusch, Andreas Prundlini. Vlricus sutor, Alblinus pannifex. Henslinus braseator, Marsso, Hanko de Vsk ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium notumfacimus vni- 20 uersis, quod constitutus coram nobis honorabilis vir dominus Bohunco, plebanus noster, recongnouit et tassus est, bona sua voluntate maturaque prehabita deliberacione super domo, piscina et orto suis in Antiqua ciuitate prope ecclesiam s. Procopij sitis et locatis, ipsum et non alium con- cernentibus, alteram dimidiam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibns per eum uel dicte domus, piscine et orti possessorem dandam et soluendam altari bea- 25 torum Magdalene, Marthe et Lazari in ecclesia nostra parrochiali et ipsius cappellano, qui nune est uel pro tempore fuerit, pro quindecim sexagenis grossorum se rite, libere ac legittime vendidisse. Quem quidem censum promisit prefatus dominus Bohunco plebanus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Georij nunc proxime venturo quadraginta quinque grossos Pragensis monete ceusus et in festo s. Galli deinde continue secuturo similiter qua- 30 draginta quinque grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus dominus Bohunco..... Nichilominus recongnoscentes, quod ipse census in hoc cyrographo litterali contentus pro censu olym in villa Slawossewicz habito est inmutatus et huc translatus. In cuius rei testimonium sigillum maius ciui- tatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo [trecentesimo] octoagesimo sexto, fferia quarta proxima post ffestum s. Galli confessoris. 35 40 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 24. Auf der Rückseite die gleichzeitige Bezeichnung: „E“ und von späterer iland der Vermerk: „Nicolai plebani huius ecclesie super piscina et orto 11/2 sexagena census." An einem Pergamentstreifen hängen zwei Bruchstücke der unteren Hälfte des grossen Stadtsiegels. — Eingetragen im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 68 unter den „Littere Marie Magdalene“ sub lit. „E“ mit der Jahreszahl „Meeclxxxvj"", in welcher die beiden c wieder durchstrichen sind, und mit dem Zusatz: „Respondet dominus plebanus.“ 423. 1386 December Prag. — Unter den zu Prüfern für das in den Quatembern vor Weih- nachten abzuhaltende Baccalar-Examen an der philosophischen Facultät der Prager Universität 1386 Decb.
Strana 224
224 1386. 1386 Decb. aus den vier Nationen gewählten Magistern befindet sich der von der böhmischen Nation gewählte Magister Nicolaus von Budweis. Anno, quo supra [1386], pro examine baccalariandorum, quod solet fieri in 4 temporibus ante festum Nativitatis Christi, deputati fuerunt 4 magistri de 4 nationibus pro exa- minatoribus : de natione Bohemorum magister Nicolaus de Budwis, de natione Bavarorum 5 magister C. de Wormacia, de natione Polonorum magister N. Danczk, et de natione Saxonum magister H. de Rybenicz; et admiserunt infra notatos: . . . . . . . . . . . . .. Monum. hist. universitatis Car.-Ferd. Pragensis. Tom. I : Liber decanorum facult. philo- sophicae univ. Pragensis ab ao. Chr. 1367 usque ad a. 1585. Pars I pag. 249. 1386. 424. 1386 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Simon aus Hlinz einen dem Budweiser Pfarrer gehörigen Zins von fünfzchn Groschen auf seinem zwischen den Höfen des Wenzel Nerbot und des Nicolaus Rauch gelegenen Hause und Hof in Hlinz sichergestellt habe. (Später haftete für den Zins ein Stockbauer mit seinem Besitz.) 10 Nos We[n]czeslaus judex, Stefflinus Weis, Nicolaus Peruss, Andreas 15 Prindlini etc. super Simonem de Lincz super domo et curia sua inter curias Wenceslai Nerbot et Mixonis Rauch ibidem in Lincz xv grossi census. Anno M'ccc"lxxxvj". Respondet Stokpawr. „Lib. mem. dec. B. Budv.1“ S. 25 unter den „Littere domini plebani [ecclesie parrochialis s. Ni- colai]“ sub ur. „39.“ 20 1386. 425. 1386 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Fischer Hans den Zins von einem halben Schock Groschen, für welchen der Budweiser Pfarrer jährlich zwei Scelenmessen zu lesen hat, auf seinem Häuschen in der Fischgasse und auf seinem Garten sichergestellt habe. (Später haftete dieser Zins auf dem Besitze des Fischers Steffl, dann 25 auf dem vor dem Schweinitzer Thore, am Wege zum Hofe des Nicolaus Straboch gelegenen Hänschen und Garten der Töpferin Elisabeth.) Nos Wenceslaus judex, Stephlinus Weys, Nicolaus Perusch, Andreas Prindlini etc. super Henzlinum piscatorem et gaza sua in vico piscatorum inter Paulum piscatorem et ex opposito Ffarkass et orto inter Paulum piscatorem et Poldauff 30 mediam sexagenam grossorum census, pro quo dominus plebanus tenetur duo seruicia per- agere. Anno domini Mecelxxxvj". Respondet Steffl piscator. Respondet Elsska lutifigulissa cum domuncula et orto suo ante portam Swinen- sem, vbi itur ad curiam Nicolai Straboch. 35 Zinsregister“ S. 47 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 9 (wo sich nur der erste Zusatz findet: „Steffl fischar respondet“) unter den „Littere domini plebani [ecclesie parrochialis s. Nicolai]“ sub lit. -P.“ 1386. 426. 1386 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Peter genannt Bauer einen dem Sacristan der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von dreissig Gro-40 schen auf seinem Hofe im Dorfe Brod sichergestellt habe. (Später haftete für den Zins der alte Wolfl in Brod.)
224 1386. 1386 Decb. aus den vier Nationen gewählten Magistern befindet sich der von der böhmischen Nation gewählte Magister Nicolaus von Budweis. Anno, quo supra [1386], pro examine baccalariandorum, quod solet fieri in 4 temporibus ante festum Nativitatis Christi, deputati fuerunt 4 magistri de 4 nationibus pro exa- minatoribus : de natione Bohemorum magister Nicolaus de Budwis, de natione Bavarorum 5 magister C. de Wormacia, de natione Polonorum magister N. Danczk, et de natione Saxonum magister H. de Rybenicz; et admiserunt infra notatos: . . . . . . . . . . . . .. Monum. hist. universitatis Car.-Ferd. Pragensis. Tom. I : Liber decanorum facult. philo- sophicae univ. Pragensis ab ao. Chr. 1367 usque ad a. 1585. Pars I pag. 249. 1386. 424. 1386 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Simon aus Hlinz einen dem Budweiser Pfarrer gehörigen Zins von fünfzchn Groschen auf seinem zwischen den Höfen des Wenzel Nerbot und des Nicolaus Rauch gelegenen Hause und Hof in Hlinz sichergestellt habe. (Später haftete für den Zins ein Stockbauer mit seinem Besitz.) 10 Nos We[n]czeslaus judex, Stefflinus Weis, Nicolaus Peruss, Andreas 15 Prindlini etc. super Simonem de Lincz super domo et curia sua inter curias Wenceslai Nerbot et Mixonis Rauch ibidem in Lincz xv grossi census. Anno M'ccc"lxxxvj". Respondet Stokpawr. „Lib. mem. dec. B. Budv.1“ S. 25 unter den „Littere domini plebani [ecclesie parrochialis s. Ni- colai]“ sub ur. „39.“ 20 1386. 425. 1386 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Fischer Hans den Zins von einem halben Schock Groschen, für welchen der Budweiser Pfarrer jährlich zwei Scelenmessen zu lesen hat, auf seinem Häuschen in der Fischgasse und auf seinem Garten sichergestellt habe. (Später haftete dieser Zins auf dem Besitze des Fischers Steffl, dann 25 auf dem vor dem Schweinitzer Thore, am Wege zum Hofe des Nicolaus Straboch gelegenen Hänschen und Garten der Töpferin Elisabeth.) Nos Wenceslaus judex, Stephlinus Weys, Nicolaus Perusch, Andreas Prindlini etc. super Henzlinum piscatorem et gaza sua in vico piscatorum inter Paulum piscatorem et ex opposito Ffarkass et orto inter Paulum piscatorem et Poldauff 30 mediam sexagenam grossorum census, pro quo dominus plebanus tenetur duo seruicia per- agere. Anno domini Mecelxxxvj". Respondet Steffl piscator. Respondet Elsska lutifigulissa cum domuncula et orto suo ante portam Swinen- sem, vbi itur ad curiam Nicolai Straboch. 35 Zinsregister“ S. 47 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 9 (wo sich nur der erste Zusatz findet: „Steffl fischar respondet“) unter den „Littere domini plebani [ecclesie parrochialis s. Nicolai]“ sub lit. -P.“ 1386. 426. 1386 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Peter genannt Bauer einen dem Sacristan der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von dreissig Gro-40 schen auf seinem Hofe im Dorfe Brod sichergestellt habe. (Später haftete für den Zins der alte Wolfl in Brod.)
Strana 225
1386—1387. 225 5 Nos Wenceslaus judex, Stephlinus Weis, Nicolaus Peruss, Andreas Prind- lini etc. super Petro dicto Pawr et curia sua de Brod cum omnibus pertinencijs xxxtæ grossos census. Anno domini M"ccclxxxvj°. Respondet Wolfflinus antiquus in Brod. „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 31 unter den „Littere sacristani [ecclesie parrochialis s. Nicolai]“ sub lit. „C“. 1386. 427. 1386 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Fleischhauer Nicolaus Meisterl einen dem Sacristan der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins 10 von einem halben Schock Groschen auf seinem zwischen den Häusern des Wenzel Kamerad und des Michael Nepek gelegenen Hause sichergestellt habe. (Später haftete der Zins auf dem Besitze des Hilzensporer, und darnach war er auf dem Hause des Gärbers Nicolaus in der Büttelgasse versichert.) 1386. Nos Wenceslaus judex, Stephanus Weis, Nicolaus Perussij, Andreas Prind- 15 lini [etc.] super Nicolao carnifice dicto Maisterl et domo sua inter domos Wenceslai Gamerath et Michaelis Nepekch, mediam sexagenam grossorum census. Anno domini M'CCC"lxxXvj°. Respondet Hilczenssporer. Respondet Nicolaus cerdo in vico preconis cum domo sua inter domos Smeten- 2 topff et Mertlini cerdonis. „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 33 unter den „Littere sacristani [ecclesie parrochialis s. Nicolai]“ sub lit. „G“. 428. 1386 o. TA. Prag. — Unter den in die juridische Facultät der Prager Universität Auf- 25 genommenen befindet sich auch der Wyschehrader Domherr Hanko von Budweis. 1386. Anno domini 1386 honorabilis vir dominus Mathias Kule, praepositus Priswalksensis, rector universitatis juristarum studii Pragensis, intitulavit infra scriptos: Frater Joannes Ry- manni, ordinis beatae Mariae de domo theothunica, canonicus Pomezaniensis ecclesiae dedit 1 sexag. Henricus Heilsberk alias Wychardi de Voghelsang, rector ecclesiae parochialis in Santop, dedit 30 1 sexag. Wilhelmus de Cesweyn, dedit mediam sexag. Hanko de Budweyz, canonicus Wisse- gradensis, dedit 1 sexag...... Mon. hist. univ. Car.-Ferd. Pragensis. Tom. II: Album seu Matricula facultatis juridicae univ. Prag. ab. ao. Chr. 1372 usque ad a. 1418. Pars I p. 13. 429. 35 1387 nach Februar 24. Prag. — Unter den an der philosophischen Facultät der Prager Universität zu dem an den Quatembertagen in der Faste abzuhaltenden Baccalar-Examen zuge- lassenen Candidaten befindet sich auch ein Laurentius aus Budweis. 1387 nach Febr. 24. Anno, quo supra [1387], pro examine baccalariandorum quadragesimali deputati fuerunt de natione Boemorum magister Zabyssius, de natione Bavarorum magister Conradus de Geysmaria, 40 de natione Polonorum magister Joan. Helcopii et de natione Saxonum magister Joan. de Caluis, et admissi fuerunt isti: Olaus de Sudhercopia, Joan. Sternberg, Petrus Weghwy de Premslauia, Andreas Redler, Laurentius de Budwis,... . . . . . I. 29
1386—1387. 225 5 Nos Wenceslaus judex, Stephlinus Weis, Nicolaus Peruss, Andreas Prind- lini etc. super Petro dicto Pawr et curia sua de Brod cum omnibus pertinencijs xxxtæ grossos census. Anno domini M"ccclxxxvj°. Respondet Wolfflinus antiquus in Brod. „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 31 unter den „Littere sacristani [ecclesie parrochialis s. Nicolai]“ sub lit. „C“. 1386. 427. 1386 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Fleischhauer Nicolaus Meisterl einen dem Sacristan der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins 10 von einem halben Schock Groschen auf seinem zwischen den Häusern des Wenzel Kamerad und des Michael Nepek gelegenen Hause sichergestellt habe. (Später haftete der Zins auf dem Besitze des Hilzensporer, und darnach war er auf dem Hause des Gärbers Nicolaus in der Büttelgasse versichert.) 1386. Nos Wenceslaus judex, Stephanus Weis, Nicolaus Perussij, Andreas Prind- 15 lini [etc.] super Nicolao carnifice dicto Maisterl et domo sua inter domos Wenceslai Gamerath et Michaelis Nepekch, mediam sexagenam grossorum census. Anno domini M'CCC"lxxXvj°. Respondet Hilczenssporer. Respondet Nicolaus cerdo in vico preconis cum domo sua inter domos Smeten- 2 topff et Mertlini cerdonis. „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 33 unter den „Littere sacristani [ecclesie parrochialis s. Nicolai]“ sub lit. „G“. 428. 1386 o. TA. Prag. — Unter den in die juridische Facultät der Prager Universität Auf- 25 genommenen befindet sich auch der Wyschehrader Domherr Hanko von Budweis. 1386. Anno domini 1386 honorabilis vir dominus Mathias Kule, praepositus Priswalksensis, rector universitatis juristarum studii Pragensis, intitulavit infra scriptos: Frater Joannes Ry- manni, ordinis beatae Mariae de domo theothunica, canonicus Pomezaniensis ecclesiae dedit 1 sexag. Henricus Heilsberk alias Wychardi de Voghelsang, rector ecclesiae parochialis in Santop, dedit 30 1 sexag. Wilhelmus de Cesweyn, dedit mediam sexag. Hanko de Budweyz, canonicus Wisse- gradensis, dedit 1 sexag...... Mon. hist. univ. Car.-Ferd. Pragensis. Tom. II: Album seu Matricula facultatis juridicae univ. Prag. ab. ao. Chr. 1372 usque ad a. 1418. Pars I p. 13. 429. 35 1387 nach Februar 24. Prag. — Unter den an der philosophischen Facultät der Prager Universität zu dem an den Quatembertagen in der Faste abzuhaltenden Baccalar-Examen zuge- lassenen Candidaten befindet sich auch ein Laurentius aus Budweis. 1387 nach Febr. 24. Anno, quo supra [1387], pro examine baccalariandorum quadragesimali deputati fuerunt de natione Boemorum magister Zabyssius, de natione Bavarorum magister Conradus de Geysmaria, 40 de natione Polonorum magister Joan. Helcopii et de natione Saxonum magister Joan. de Caluis, et admissi fuerunt isti: Olaus de Sudhercopia, Joan. Sternberg, Petrus Weghwy de Premslauia, Andreas Redler, Laurentius de Budwis,... . . . . . I. 29
Strana 226
226 1387. Mon. hist. univ. Car.-Ferd. Pragensis. Tom. I: Liber decanorum facult. philosophicae univ. Prag. ab ao. Ch. 1367 usque ad a. 1585. Pars I pag. 252 (zwischen Eintragungen vom 24. Feber und 11. März 1387). 1387 März 15. 430. 1387 März 15. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass 5 der Zimmermann Hartmann den Zins von einem halben Schock Groschen, welcher an Wenzel, den am Prager Gymnasium studierenden Sohn des verstorbenen Budweiser Bürgers und Wagners Nico- laus, abzuführen ist, auf seinem an der Ecke rechts vom Wege zur Altstadt gelegenen Hofe sammt Garten und zugehörigen Ackern sichergestellt habe. Nos Wenczeslaus judex, Cunradus pannifex, Nicolaus Nerzichgern. Martinus 10 Valcha, Andreas Romeri, Vitus, Cunatlinus, Dobroslaus ceterique jurati ciues in Budweis recongnoscimus et fatemur tenore presencium vniuersis, quod constitutus coram nobis discretus vir Hartmannus carpentarius, nobis conciuis, recongnouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super curia sua et orto suo in acie a dextris, vbi itur ad Antiquam ciuitatem, et agris suis quibuscunque ad eandem curiam 15 spectantibus mediam sexagenam census siue pensionis perpetuis temporibus per eum seu heredes suos aut dicte curie et hereditatis possessorem dandam et soluendam ingenioso viro Wenczeslao, studenti gympnasij Pragensis, quondam Nicolai currificis nostri conciuis nato, pro quinque sexagenis grossorum Pragensium denariorum se rite, libere ac legittime vendidisse. Quemquidem censum siue pensionem promisit prefatus Hartmannus et bona sua fide promittit annis [singulis] tamdiu, quamdiu dictas pecunias in sua 20 potestate habuerit, in duobus terminis subnotatis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Georgij quindecim grossos census et in festo s. Galli quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si autem prenomi- natus Hartmannus..... In cuius rei testimonium dedimus sibi presentes nostras litteras munimine appensionis sigilli ciuitatis nostre maioris roboratas. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo octuage- simo septimo, fferia sexta ante dominicam, qua cantatur Letare. 25 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 25. Auf der Rückseite die Bezeichnung: „7“ aus dem XV. Jahr- hundert und die alte Signatur: „Fasc : IIII N. Dep:“. 1387 April 22. 431. 1387 April 22. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Michael, der Sohn Pribek's, Bauer im Dorfe Leitnowits, auf seinem am Ende des Dorfes nächst 30 dem Besitze des Jílek gelegenen Hofe einen den Armen im Budweiser Hospital gehörigen Zins von einem halben Schock Prager Groschen (der zur Anschaffung von Leinwand verwendet wurde) sichergestellt habe. Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, pro tunc magister ciuium, Nicolaus Nersichgern, Jacobus Kralik, Henslinus Löbel, Nicolaus Schiliëndlini, Marti- 35 nus Walcha, Cunatlinus, Andreas Römer ceterique jurati ciues in Budweis tenore pre- sencium notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Michael gener Przybkonis, villanus in Leytmericz, recongnouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque here- dum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua in villa predicta in fine aput Gylko- nem et super hereditatem ad eandem domum seu curiam pertinentem mediam sexagenam 40 grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte curie et heredi- tatis possessorem dandam et soluendam pauperibus infirmis in hospitali nostro degentibus et ad manus procuratoris eorumdem pro quinque sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem qui- dem censum siue pensionem promisit prefatus Michael et bona sua fide promittit annis singulis in duobus sub- notatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Galli nunc proxime venturo quindecim 45
226 1387. Mon. hist. univ. Car.-Ferd. Pragensis. Tom. I: Liber decanorum facult. philosophicae univ. Prag. ab ao. Ch. 1367 usque ad a. 1585. Pars I pag. 252 (zwischen Eintragungen vom 24. Feber und 11. März 1387). 1387 März 15. 430. 1387 März 15. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass 5 der Zimmermann Hartmann den Zins von einem halben Schock Groschen, welcher an Wenzel, den am Prager Gymnasium studierenden Sohn des verstorbenen Budweiser Bürgers und Wagners Nico- laus, abzuführen ist, auf seinem an der Ecke rechts vom Wege zur Altstadt gelegenen Hofe sammt Garten und zugehörigen Ackern sichergestellt habe. Nos Wenczeslaus judex, Cunradus pannifex, Nicolaus Nerzichgern. Martinus 10 Valcha, Andreas Romeri, Vitus, Cunatlinus, Dobroslaus ceterique jurati ciues in Budweis recongnoscimus et fatemur tenore presencium vniuersis, quod constitutus coram nobis discretus vir Hartmannus carpentarius, nobis conciuis, recongnouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super curia sua et orto suo in acie a dextris, vbi itur ad Antiquam ciuitatem, et agris suis quibuscunque ad eandem curiam 15 spectantibus mediam sexagenam census siue pensionis perpetuis temporibus per eum seu heredes suos aut dicte curie et hereditatis possessorem dandam et soluendam ingenioso viro Wenczeslao, studenti gympnasij Pragensis, quondam Nicolai currificis nostri conciuis nato, pro quinque sexagenis grossorum Pragensium denariorum se rite, libere ac legittime vendidisse. Quemquidem censum siue pensionem promisit prefatus Hartmannus et bona sua fide promittit annis [singulis] tamdiu, quamdiu dictas pecunias in sua 20 potestate habuerit, in duobus terminis subnotatis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Georgij quindecim grossos census et in festo s. Galli quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si autem prenomi- natus Hartmannus..... In cuius rei testimonium dedimus sibi presentes nostras litteras munimine appensionis sigilli ciuitatis nostre maioris roboratas. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo octuage- simo septimo, fferia sexta ante dominicam, qua cantatur Letare. 25 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 25. Auf der Rückseite die Bezeichnung: „7“ aus dem XV. Jahr- hundert und die alte Signatur: „Fasc : IIII N. Dep:“. 1387 April 22. 431. 1387 April 22. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Michael, der Sohn Pribek's, Bauer im Dorfe Leitnowits, auf seinem am Ende des Dorfes nächst 30 dem Besitze des Jílek gelegenen Hofe einen den Armen im Budweiser Hospital gehörigen Zins von einem halben Schock Prager Groschen (der zur Anschaffung von Leinwand verwendet wurde) sichergestellt habe. Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, pro tunc magister ciuium, Nicolaus Nersichgern, Jacobus Kralik, Henslinus Löbel, Nicolaus Schiliëndlini, Marti- 35 nus Walcha, Cunatlinus, Andreas Römer ceterique jurati ciues in Budweis tenore pre- sencium notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Michael gener Przybkonis, villanus in Leytmericz, recongnouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque here- dum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua in villa predicta in fine aput Gylko- nem et super hereditatem ad eandem domum seu curiam pertinentem mediam sexagenam 40 grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte curie et heredi- tatis possessorem dandam et soluendam pauperibus infirmis in hospitali nostro degentibus et ad manus procuratoris eorumdem pro quinque sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem qui- dem censum siue pensionem promisit prefatus Michael et bona sua fide promittit annis singulis in duobus sub- notatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Galli nunc proxime venturo quindecim 45
Strana 227
1387. 227 grossos Pragensis monete census et in festo s. Georij deinde continuo secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Michael..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo octoagesimo septimo, in pro- festo sancti Georgij martiris. 1387 April 22. 5 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 26. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Michael Preytikom mediam sexagenam hospitali“ mit dem Zusatz von anderer Hand: „iam filius Mikonis“ und der Bezeichnung „35“. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“. Das Siegel fehlt. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 26 unter den „Littere hospitalis pro tela" sub nr. „37“. 432. 138[7] April 23. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Elisabeth, die Witwe nach dem Fischer Sazama, und ihre beiden Söhne Johann und Thomas einen dem Altar der h. Maria Magdalena und Lazarus in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von einem halben Schock Prager Groschen auf ihrem in der Fischgasse gelegenen Hause, dem Hopfengarten und Fischhälter sichergestellt haben. (Dieser Zins, welcher vordem auf dem Besitz 15 des Ottl versichert war, haftete später auf dem in der Büttelgasse zwischen den Häusern des Hans Weinwurm und Wenzel Tumberger gelegenen Hause, welches der Dorothea Hais und ihren Kin- dern Mathias, Katharina und Dorothea gehörte.) 10 1387 April 23. Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, pro tunc magister ciuium, Nicolaus Nersichgern, Jakobus Karlik, Henslinus dictus Lewbel, Nicolaus Schiliendlini, 20 Martinus Walcha, Cunatlinus braseator, Andreas Romer ceterique jurati ciues in Bud- wais tenore presencium notum facimus vniuersis, quod constitute coram nobis honeste persone Elyzabeth, relicta olym Sazame piscatoris, et Johannes, filius ipsius senior, nec non et Thomas, filius eiusdem iunior, nostre accole ciuitatis, recognouerunt et fassi sunt, bona eorum voluntate parique amicorum suorum consilio et assensu super eorum domo et humulatorio et super reseruaculo piscium 25 in wlgari dicto halterz, que domus est sita et locata piscatorum in vico, mediam sexage- nam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eos uel dicte domus, humulatorij et piscium reseruaculi possessores dandam et soluendam altari sanctorum Marie Magda- lene et Lazari in ecclesia nostra parrochiali et ipsius cappellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis grossorum se rite, libere et legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promiserunt prefati Elyzabeth, Johannes et Thomas et bona sua fide promittunt annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Galli nunc proxime venturo quin- decim grossos census, et in festo s. Georij deinde continuo secuturo similiter quindecim grossos census siue pen- sionis prefate. Si vero pretacti Elyzabeth, Johannes et Thomas..... In cuius rei testimonium sigil- lum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini M° trecentesimo octoagesimo 35 sexto [sic], in festo sancti Georij martiris. 30 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 27. Aut der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Sazama mediam sexagenam altari sanctorum Marie Magdalene, Marthe et Lazari, prius super Ottlino.“ und die Bezeichnung „T“. Alte Signatur: „Fasc : IIII N. Dep:“. Von dem angehängten grossen Stadtsiegel ist nur 40 das Mittelstück erhalten. — Eingetragen im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 73 (ebenfalls mit der Jahreszahl 1386) unter den „Littere Marie Magdalene“ sub lit. „T“ mit dem Zusatz: „Respondet jam Dorothea Hayssyn cum pueris suis videlicet Mathia, Katerina et Doro- thea, quos habet cum Haissone Laurencio, et domo eorum in vico preconis inter domos Hanuss Weinburmb et Venczlini Tumberger filij ibidem". 29*
1387. 227 grossos Pragensis monete census et in festo s. Georij deinde continuo secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Michael..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo octoagesimo septimo, in pro- festo sancti Georgij martiris. 1387 April 22. 5 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 26. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Michael Preytikom mediam sexagenam hospitali“ mit dem Zusatz von anderer Hand: „iam filius Mikonis“ und der Bezeichnung „35“. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“. Das Siegel fehlt. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 26 unter den „Littere hospitalis pro tela" sub nr. „37“. 432. 138[7] April 23. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Elisabeth, die Witwe nach dem Fischer Sazama, und ihre beiden Söhne Johann und Thomas einen dem Altar der h. Maria Magdalena und Lazarus in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von einem halben Schock Prager Groschen auf ihrem in der Fischgasse gelegenen Hause, dem Hopfengarten und Fischhälter sichergestellt haben. (Dieser Zins, welcher vordem auf dem Besitz 15 des Ottl versichert war, haftete später auf dem in der Büttelgasse zwischen den Häusern des Hans Weinwurm und Wenzel Tumberger gelegenen Hause, welches der Dorothea Hais und ihren Kin- dern Mathias, Katharina und Dorothea gehörte.) 10 1387 April 23. Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, pro tunc magister ciuium, Nicolaus Nersichgern, Jakobus Karlik, Henslinus dictus Lewbel, Nicolaus Schiliendlini, 20 Martinus Walcha, Cunatlinus braseator, Andreas Romer ceterique jurati ciues in Bud- wais tenore presencium notum facimus vniuersis, quod constitute coram nobis honeste persone Elyzabeth, relicta olym Sazame piscatoris, et Johannes, filius ipsius senior, nec non et Thomas, filius eiusdem iunior, nostre accole ciuitatis, recognouerunt et fassi sunt, bona eorum voluntate parique amicorum suorum consilio et assensu super eorum domo et humulatorio et super reseruaculo piscium 25 in wlgari dicto halterz, que domus est sita et locata piscatorum in vico, mediam sexage- nam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eos uel dicte domus, humulatorij et piscium reseruaculi possessores dandam et soluendam altari sanctorum Marie Magda- lene et Lazari in ecclesia nostra parrochiali et ipsius cappellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis grossorum se rite, libere et legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promiserunt prefati Elyzabeth, Johannes et Thomas et bona sua fide promittunt annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Galli nunc proxime venturo quin- decim grossos census, et in festo s. Georij deinde continuo secuturo similiter quindecim grossos census siue pen- sionis prefate. Si vero pretacti Elyzabeth, Johannes et Thomas..... In cuius rei testimonium sigil- lum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini M° trecentesimo octoagesimo 35 sexto [sic], in festo sancti Georij martiris. 30 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 27. Aut der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Sazama mediam sexagenam altari sanctorum Marie Magdalene, Marthe et Lazari, prius super Ottlino.“ und die Bezeichnung „T“. Alte Signatur: „Fasc : IIII N. Dep:“. Von dem angehängten grossen Stadtsiegel ist nur 40 das Mittelstück erhalten. — Eingetragen im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 73 (ebenfalls mit der Jahreszahl 1386) unter den „Littere Marie Magdalene“ sub lit. „T“ mit dem Zusatz: „Respondet jam Dorothea Hayssyn cum pueris suis videlicet Mathia, Katerina et Doro- thea, quos habet cum Haissone Laurencio, et domo eorum in vico preconis inter domos Hanuss Weinburmb et Venczlini Tumberger filij ibidem". 29*
Strana 228
228 1387. 433. 1387 Mai 22. 1/3787 Mai 22. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Inwohner Peter Maier einen dem S. Sigismund-Altar in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von einem halben Schock Prager Groschen (welcher vordem auf dem Besitze des Welfel im Dorfe Brod versichert war) auf seinem in der Altstadt zwischen den Gärten des Bogners Schimek 5 und des Sichelschmied gelegenen Garten sichergestellt habe. Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, [Nicolaus] Nersichgern, Marti- nus Walcha, Vitus, Kunatlinus, Nicolaus Friczteylar, Dobroslaus ceterique jurati ciues in Budweiss notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Petrus dictus Maer, ciuitatis nostre accola, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque here- 10 dum et amicorum suorum consilio et assensu super ortho suo in Antiqua ciuitate, inter ortos Ssimkonis arcuficis et Süchlsmid sito et locato, mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census perpetuis temporibus per eum uel dicti orti possessorem dandam et soluendam altari s. Sigismundi et ipsius capellano pro quinque sexagenis grossorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quemquidem censum promisit prefatus Petrus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus sub- 15 notatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Galli nunc proxime venturo quindecim grossos Pragensis monete census, et in festo s. Georgij deinde continuo secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Petrus..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo [trecentesimo] octuagesimo septimo, feria iiij post Ascensionem domini. 20 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 28. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Media sexagena census capellano sancti Sigismundi super Petro Maer in Antiqua ciuitate, prius super Welfl in Brod“ und die Bezeichnung „C“. Das angehängt gewesene Stadtsiegel fehlt. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 119 und im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 97 unter den „Littere altaris s. Sigismundi“ sub lit. „C“. 25 434. 1387 Mai 22. 1387 Mai 22. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Jakl von Cernodub, Bauer im Dorfe Bucharten, einen (vordem auf dem Besitze des Kaiser im Dorfe Brod versichert gewesenen) dem Budweiser Dominicaner-Kloster gehörigen Zins von vierundzwanzig Prager Groschen auf seinem zwischen den Höfen der Bauern Radislaus und Johann Burin gele- 30 genen Hofe und der zu demselben gehörigen halben Hube Landes sichergestellt habe. Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, Nicolaus Nersichgern, Martinus Walcha, Vitus, Cunatlinus, Nicolaus Firczteyler, Dobraslaus ceterique jurati ciues in Budwais notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Jaklinus de Czrny- dub, villanus in villa Puhorten, nostre accola ciuitatis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate 35 parique vxoris sue et amicorum suorum consilio et assensu super curia sua et area, qua inhabitat, inter curias olym Radislai et Johannis Burin, villanorum ibidem, sita et locata, et super medio laneo hereditatis ad eandem curiam pertinente viginti quatuor grossos Pragensis monete census perpetuis temporibus per eum uel dicte curie et hereditatis possessorem dandos et soluendos religiosis fratribus priori et conuentui monasterii ciuitatis nostre ordinis fratrum Predi- 40 catorum pro quatuor sexagenis grossorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum promisit prefatus Jaklinus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et fina- liter expedire, videlicet in festo s. Galli nunc proxime venturo duodecim grossos Pragensis monete census et in festo s. Georii deinde continuo secuturo similiter duodecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus
228 1387. 433. 1387 Mai 22. 1/3787 Mai 22. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Inwohner Peter Maier einen dem S. Sigismund-Altar in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von einem halben Schock Prager Groschen (welcher vordem auf dem Besitze des Welfel im Dorfe Brod versichert war) auf seinem in der Altstadt zwischen den Gärten des Bogners Schimek 5 und des Sichelschmied gelegenen Garten sichergestellt habe. Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, [Nicolaus] Nersichgern, Marti- nus Walcha, Vitus, Kunatlinus, Nicolaus Friczteylar, Dobroslaus ceterique jurati ciues in Budweiss notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Petrus dictus Maer, ciuitatis nostre accola, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque here- 10 dum et amicorum suorum consilio et assensu super ortho suo in Antiqua ciuitate, inter ortos Ssimkonis arcuficis et Süchlsmid sito et locato, mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census perpetuis temporibus per eum uel dicti orti possessorem dandam et soluendam altari s. Sigismundi et ipsius capellano pro quinque sexagenis grossorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quemquidem censum promisit prefatus Petrus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus sub- 15 notatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Galli nunc proxime venturo quindecim grossos Pragensis monete census, et in festo s. Georgij deinde continuo secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Petrus..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo [trecentesimo] octuagesimo septimo, feria iiij post Ascensionem domini. 20 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 28. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Media sexagena census capellano sancti Sigismundi super Petro Maer in Antiqua ciuitate, prius super Welfl in Brod“ und die Bezeichnung „C“. Das angehängt gewesene Stadtsiegel fehlt. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 119 und im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 97 unter den „Littere altaris s. Sigismundi“ sub lit. „C“. 25 434. 1387 Mai 22. 1387 Mai 22. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Jakl von Cernodub, Bauer im Dorfe Bucharten, einen (vordem auf dem Besitze des Kaiser im Dorfe Brod versichert gewesenen) dem Budweiser Dominicaner-Kloster gehörigen Zins von vierundzwanzig Prager Groschen auf seinem zwischen den Höfen der Bauern Radislaus und Johann Burin gele- 30 genen Hofe und der zu demselben gehörigen halben Hube Landes sichergestellt habe. Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, Nicolaus Nersichgern, Martinus Walcha, Vitus, Cunatlinus, Nicolaus Firczteyler, Dobraslaus ceterique jurati ciues in Budwais notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Jaklinus de Czrny- dub, villanus in villa Puhorten, nostre accola ciuitatis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate 35 parique vxoris sue et amicorum suorum consilio et assensu super curia sua et area, qua inhabitat, inter curias olym Radislai et Johannis Burin, villanorum ibidem, sita et locata, et super medio laneo hereditatis ad eandem curiam pertinente viginti quatuor grossos Pragensis monete census perpetuis temporibus per eum uel dicte curie et hereditatis possessorem dandos et soluendos religiosis fratribus priori et conuentui monasterii ciuitatis nostre ordinis fratrum Predi- 40 catorum pro quatuor sexagenis grossorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum promisit prefatus Jaklinus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et fina- liter expedire, videlicet in festo s. Galli nunc proxime venturo duodecim grossos Pragensis monete census et in festo s. Georii deinde continuo secuturo similiter duodecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus
Strana 229
1387. 229 Jaklinus ..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. 1387. Anno domini M'ccc" octuagesimo septimo, feria quarta post Ascensionem domini. 5 Original auf Pergament im Archiv des b. Museums in Prag. Auf der Rückseite der gleich- zeitige Vermerk: „Jaklinus de Czrnydub, villanus in Puohorten, xxiiij grossos monachis; prius super Kayzer in Brad“. Darunter ist von etwas späterer Hand das Datum der Urkunde im Originalwortlaut wiederholt. Bezeichnung aus dem XV. Jahrhundert: „P“. Darunter ein lateinisches Regest aus dem XVII. Jahrhundert und die alte Signatur: „D 26.“. Das Siegel fehlt. 10 435. 13/8]7 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Mälzer Marscho einen für die drei Kapläne der Budweiser Pfarrkirche bestimmten Zins von einem halben Schock Groschen auf seinem in der Böhmgasse zwischen den Häusern des Leonard Ekl und des Mälzers Žižka gelegenen Hause sichergestellt habe. (Der Zins haftete später der Reihe nach 15 auf den Häusern des Riemers Christian, des Peter Klemer und des Schusters Stritzl.) 1387. 25 Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, Nicolaus Nersichgern, Martinus Walcha etc. super Marssonem braseatorem et domo sua inter domos Leonardi filij Ek- lini et Ssiskonis braseatoris in vico Bohemicali mediam sexagenam grossorum census tribus vicarijs ecclesie (qui debent esse in omnibus anniuersarijs). Anno domini 20 Mece[lxxx]vij". Respondet Cristannus corrigiator cum predicta sua domo. Respondet Petrus Klemar (Klenmer) cum domo sua inter domos Stephani Irhar de Sobieslaus et Wawre carnificis in vico Bohemorum. [Im „Lib. mem. dec." folgt noch von anderer Hand:] Respondet Striczl sutor. „Zinsregister“ S. 52 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 14 unter den „Littere domini plebani“ sub nr. „5“, in beiden mit der falschen Jahreszahl 1307. Im „Lib. mem. dec.“ (welchem die in runden Klammern stehenden Stellen entnommen sind) ist unter den Schöffen „Conradus pannifex“ ausgelassen. 436. 13/877 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der 30 Bauer Andreas Sekl aus Strodenitz auf seinem am Ende des Dorfes neben jenem des Franz Koyoch gelegenen Hofe einen Zins von einem Schock Groschen sichergestellt habe, welcher den drei Kaplänen der Budweiser Pfarrkirche gehört, wofür diese den Vigilien beiwohnen sollen. 1387. Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, Nicolaus Nersichgern, Martinus Walcha etc. super Andream Sekl et curia sua in villa Stradanicz iuxta curiam Francz 35 Koyoch in fine sita etc. vnam sexagenam grossorum census tribus vicarijs vt supra [d. i qui debent esse in omnibus anniuersarijs]. Anno domini Mece[lxxx]vij". Respondet Klewber (in (Stradonicz). „Zinsregister“ S. 52 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 14 unter den „Littere domini plebani“ sub nr. 6. (In beiden die unrichtige Jahresangabe 1307; im „Lib. mem. dec." ist unter den Schöffen „Conradus 40 pannifex“ ausgelassen.) 437. 1387 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Fleischhauer Thomas Kreidweis einen für den Budweiser Schulrector bestimmten Zins von fünf- zehn Groschen auf seiner zwischen den Fleischbänken des Johann und des Kitzhäupel gelegenen 45 Fleischbank sichergestellt habe. 1387.
1387. 229 Jaklinus ..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. 1387. Anno domini M'ccc" octuagesimo septimo, feria quarta post Ascensionem domini. 5 Original auf Pergament im Archiv des b. Museums in Prag. Auf der Rückseite der gleich- zeitige Vermerk: „Jaklinus de Czrnydub, villanus in Puohorten, xxiiij grossos monachis; prius super Kayzer in Brad“. Darunter ist von etwas späterer Hand das Datum der Urkunde im Originalwortlaut wiederholt. Bezeichnung aus dem XV. Jahrhundert: „P“. Darunter ein lateinisches Regest aus dem XVII. Jahrhundert und die alte Signatur: „D 26.“. Das Siegel fehlt. 10 435. 13/8]7 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Mälzer Marscho einen für die drei Kapläne der Budweiser Pfarrkirche bestimmten Zins von einem halben Schock Groschen auf seinem in der Böhmgasse zwischen den Häusern des Leonard Ekl und des Mälzers Žižka gelegenen Hause sichergestellt habe. (Der Zins haftete später der Reihe nach 15 auf den Häusern des Riemers Christian, des Peter Klemer und des Schusters Stritzl.) 1387. 25 Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, Nicolaus Nersichgern, Martinus Walcha etc. super Marssonem braseatorem et domo sua inter domos Leonardi filij Ek- lini et Ssiskonis braseatoris in vico Bohemicali mediam sexagenam grossorum census tribus vicarijs ecclesie (qui debent esse in omnibus anniuersarijs). Anno domini 20 Mece[lxxx]vij". Respondet Cristannus corrigiator cum predicta sua domo. Respondet Petrus Klemar (Klenmer) cum domo sua inter domos Stephani Irhar de Sobieslaus et Wawre carnificis in vico Bohemorum. [Im „Lib. mem. dec." folgt noch von anderer Hand:] Respondet Striczl sutor. „Zinsregister“ S. 52 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 14 unter den „Littere domini plebani“ sub nr. „5“, in beiden mit der falschen Jahreszahl 1307. Im „Lib. mem. dec.“ (welchem die in runden Klammern stehenden Stellen entnommen sind) ist unter den Schöffen „Conradus pannifex“ ausgelassen. 436. 13/877 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der 30 Bauer Andreas Sekl aus Strodenitz auf seinem am Ende des Dorfes neben jenem des Franz Koyoch gelegenen Hofe einen Zins von einem Schock Groschen sichergestellt habe, welcher den drei Kaplänen der Budweiser Pfarrkirche gehört, wofür diese den Vigilien beiwohnen sollen. 1387. Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, Nicolaus Nersichgern, Martinus Walcha etc. super Andream Sekl et curia sua in villa Stradanicz iuxta curiam Francz 35 Koyoch in fine sita etc. vnam sexagenam grossorum census tribus vicarijs vt supra [d. i qui debent esse in omnibus anniuersarijs]. Anno domini Mece[lxxx]vij". Respondet Klewber (in (Stradonicz). „Zinsregister“ S. 52 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 14 unter den „Littere domini plebani“ sub nr. 6. (In beiden die unrichtige Jahresangabe 1307; im „Lib. mem. dec." ist unter den Schöffen „Conradus 40 pannifex“ ausgelassen.) 437. 1387 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Fleischhauer Thomas Kreidweis einen für den Budweiser Schulrector bestimmten Zins von fünf- zehn Groschen auf seiner zwischen den Fleischbänken des Johann und des Kitzhäupel gelegenen 45 Fleischbank sichergestellt habe. 1387.
Strana 230
230 1387. 1387. Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, Nicolaus Nersichgern, Martinus Walcha etc. super Thomlinum carnificem dictum Creydweiss et maccello suo inter maccella Johlini et Chiczhaiplini (Kchyczhewplini) carnificum xv grossos census rectori scolarum nostrorum racione anniuersariorum in ecclesia peragendorum. Anno domini Mecclxxxvij". „Zinsregister“ S. 55 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 17 (von da die eingeklammerte Namens- form) unter den „Littere domini plebani et predicatoris et vicariorum" sub nr. „15“. 1387. 438. 1387 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Albert Straus einen dem Budweiser Schulrector gehörigen Zins von fünfzehn Groschen auf seinem zwi- 10 schen den Häusern des Andreas Afra und des Drslaw gegenüber dem Chor des Klosters gelegenen Hause sichergestellt habe. (Später gehörte dieses Haus dem Nicolaus Riemer.) Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, Nicolaus Nersikern, Martinus Walcha etc. super Albertum Straus et domo sua inter domos Andrasskonis Affre et Drzslaw carnificis ex opposito chori claustri xv grossos census rectori scolarum nostra- 15 rum pro anniuersario. Anno domini M'ccc'lxxxvij". Respondet Nicolaus Ryemer cum domo sua predicta. „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 22 unter den „Littere domini plebani" sub nr. „29“. 1387. 439. 1387 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Jo- 20 hann Scheibl den Zins von einem halben Schock Groschen, welcher den drei Kaplänen der Bud- weiser Pfarrkirche gehört, auf seinem Hofe sichergestellt habe. (Später haftete für den Zins der Maler Samson mit seinem Hause in der Judengasse.) Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, Martinus Walcha, Nicolaus Ner- sichgern etc. super Johlinum Scheyblini et curia sua mediam sexagenam grossorum 25 census, pro quo tres vicarij debent interesse vigilijs etc. Anno domini M'ccclxxxvij". [Von anderer Hand:] Respondet Samson pictor cum domo sua in vico Judeorum inter domos Jakssonis Slegl et Gironis sutoris sita. „Zinsregister“ S. 51 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 13 unter den „Littere domini plebani et predicatoris et vicariorum“ sub nr. „4“. Im „Lib. mem. dec." ist der Zins mit einem Schock angegeben, 30 wie dies auch ursprünglich im „Zinsregister" der Fall war, in diesem ist aber die „1“ nachträglich mittelst blässerer Tinte in „1/2" umgeändert worden. Offenbar betrug der auf dem Hofe des Scheibl sichergestellte Zins ursprünglich ein Schock Groschen, wurde aber später getheilt und die andere Hälfte des Zinses auf dem Hause des Juden Samuel versichert. S. Nr. 440. 1387. 440. 1387 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Jude Samuel einen den drei Kaplänen der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von einem halben Schock Groschen auf seinem in der Judengasse zwischen den Häusern des Simon Štěpanek und des Schusters Gironis gelegenen Hause sichergestellt habe. 35 Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex vt supra [d. i. Martinus Walcha, 40 Nicolaus Nersichgern etc.] super Samuelem Judeum et domo sua olim Sstiepan- konis inter domos Ssimkonis Sstiepankonis et Gironis sutoris in vico Judeorum
230 1387. 1387. Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, Nicolaus Nersichgern, Martinus Walcha etc. super Thomlinum carnificem dictum Creydweiss et maccello suo inter maccella Johlini et Chiczhaiplini (Kchyczhewplini) carnificum xv grossos census rectori scolarum nostrorum racione anniuersariorum in ecclesia peragendorum. Anno domini Mecclxxxvij". „Zinsregister“ S. 55 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 17 (von da die eingeklammerte Namens- form) unter den „Littere domini plebani et predicatoris et vicariorum" sub nr. „15“. 1387. 438. 1387 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Albert Straus einen dem Budweiser Schulrector gehörigen Zins von fünfzehn Groschen auf seinem zwi- 10 schen den Häusern des Andreas Afra und des Drslaw gegenüber dem Chor des Klosters gelegenen Hause sichergestellt habe. (Später gehörte dieses Haus dem Nicolaus Riemer.) Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, Nicolaus Nersikern, Martinus Walcha etc. super Albertum Straus et domo sua inter domos Andrasskonis Affre et Drzslaw carnificis ex opposito chori claustri xv grossos census rectori scolarum nostra- 15 rum pro anniuersario. Anno domini M'ccc'lxxxvij". Respondet Nicolaus Ryemer cum domo sua predicta. „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 22 unter den „Littere domini plebani" sub nr. „29“. 1387. 439. 1387 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Jo- 20 hann Scheibl den Zins von einem halben Schock Groschen, welcher den drei Kaplänen der Bud- weiser Pfarrkirche gehört, auf seinem Hofe sichergestellt habe. (Später haftete für den Zins der Maler Samson mit seinem Hause in der Judengasse.) Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, Martinus Walcha, Nicolaus Ner- sichgern etc. super Johlinum Scheyblini et curia sua mediam sexagenam grossorum 25 census, pro quo tres vicarij debent interesse vigilijs etc. Anno domini M'ccclxxxvij". [Von anderer Hand:] Respondet Samson pictor cum domo sua in vico Judeorum inter domos Jakssonis Slegl et Gironis sutoris sita. „Zinsregister“ S. 51 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 13 unter den „Littere domini plebani et predicatoris et vicariorum“ sub nr. „4“. Im „Lib. mem. dec." ist der Zins mit einem Schock angegeben, 30 wie dies auch ursprünglich im „Zinsregister" der Fall war, in diesem ist aber die „1“ nachträglich mittelst blässerer Tinte in „1/2" umgeändert worden. Offenbar betrug der auf dem Hofe des Scheibl sichergestellte Zins ursprünglich ein Schock Groschen, wurde aber später getheilt und die andere Hälfte des Zinses auf dem Hause des Juden Samuel versichert. S. Nr. 440. 1387. 440. 1387 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Jude Samuel einen den drei Kaplänen der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von einem halben Schock Groschen auf seinem in der Judengasse zwischen den Häusern des Simon Štěpanek und des Schusters Gironis gelegenen Hause sichergestellt habe. 35 Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex vt supra [d. i. Martinus Walcha, 40 Nicolaus Nersichgern etc.] super Samuelem Judeum et domo sua olim Sstiepan- konis inter domos Ssimkonis Sstiepankonis et Gironis sutoris in vico Judeorum
Strana 231
1387. 231 sita mediam sexagenam grossorum census, pro quo tres vicarij vt supra [d. i. debent inter- esse vigilijs etc.] Anno domini M°ccclxxxvij°. 1887. „Zinsregister“ S. 51 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 13 (hier mit der Jahresangabe Meccclxxvij°) unter den „Littere domini plebani et predicatoris et vicariorum" sub nr. „4“. 441. 1387 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Jo- hann Scheibl den Zins von einem Schock Groschen, welcher den drei Kaplänen der Budweiser Pfarrkirche zu bezahlen ist, wofür diese den vom Pfarrer zu lesenden Scelenmessen beizuwohnen haben, auf seinem am Wege nach Lischau gelegenen Hofe sichergestellt habe. (Später haftete der 10 Zins auf dem hinter der Pfarrkirche gelegenen Hause des Kürschners Ondraschko, welches dar- nach in den Besitz des Binders Donat übergieng.) 1387. Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, Martinus Walcha, Nicolaus Ner- sichgern etc. super Johlinum Scheyblini et curia sua, vbi itur in Lissow, vnam sexa- genam grossorum census tribus vicarijs, vt intersint anniuersarijs vt supra*). Anno domini 15 Mecclxxxvij°. [Von späterer Hand:] Respondet Ondrassko pellifex cum domo sua retro ecclesiam, que est inter domos Kholssinger sutoris et Mertlini de Felharn sita. [Im „Lib. mem. dec.“ folgt noch von anderer Hand:] Respondet Donatus doleator cum eadem domo. 20 „Zinsregister“ S. 54 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 16 unter den „Littere domini plebani et predicatoris et vicariorum" sub nr. „12“. 442. 1387 Juni 11. Wittingau. — Benesch, der Propst des Augustiner-Chorherrn-Klosters zu Wittingau, beurkundet, dass Katharina, die Witwe nach Witigo von Landstein, sich dem gegen 25 sie gefällten Ausspruch des erzbischöflichen Officials Nicolaus Puchnik fügend dem Altaristen des S. Peter und Paul-Altars in der Budweiser Pfarrkirche ihren Besitz im Dorfe Böhmisch-Baum- garten, auf welchem fünf Schock Groschen Zinsen des genannten Altars versichert sind, abge- treten habe. 1387 Juni 11. Nos Benesschius, prepositus monasterii Strzewonensis canonicorum regularium so ordinis beati Augustini, fatemur presentibus vniuersis, quod constituta in nostra et testium sub- scriptorum presencia nobilis domina Katherina, relicta domini Witkonis de Lantstein, pro- testata est solempniter, publice et expresse, dicens: exnunc ego pareo mandatis atque sentencie deffinitiue honorabilis domini Nicolai Puchnik, officialis curie archiepiscopalis Pragensis, contra me late et pro domino Thoma atque altari suo scilicet beatorum Petri et Pauli appostolo- 35 rum in ecclesia parrochiali in Budways super quinque sexagenis reddituum atque perpetui census in et super villa Ohrazena Boemicali, que quidem bona eiusdem ville cum omnibus iuribus ac pertinenciis resigno domino Thome altariste prenotato atque ad possessionem censuum predictorum pacificam et quietam admitto. Acta sunt hec in ambitu monasterii prenotati in Strzewon presentibus discretis viris et dominis Andree priore, Jeroslao professo, fra- 40 tribus monasterii eiusdem, anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo septimo, feria tercia *) In der vorangehenden Eintragung nr. 11, betreffend die Urkunde vom Jahre 1393 über den auf dem Hause des Nico- laus Wodniansky versicherten Zins von einem halben Schock Groschen, heisst es: „Pro quo [censu] dfominus] pllebanus] duo an- niuersaria peragere tenebitur“.
1387. 231 sita mediam sexagenam grossorum census, pro quo tres vicarij vt supra [d. i. debent inter- esse vigilijs etc.] Anno domini M°ccclxxxvij°. 1887. „Zinsregister“ S. 51 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 13 (hier mit der Jahresangabe Meccclxxvij°) unter den „Littere domini plebani et predicatoris et vicariorum" sub nr. „4“. 441. 1387 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Jo- hann Scheibl den Zins von einem Schock Groschen, welcher den drei Kaplänen der Budweiser Pfarrkirche zu bezahlen ist, wofür diese den vom Pfarrer zu lesenden Scelenmessen beizuwohnen haben, auf seinem am Wege nach Lischau gelegenen Hofe sichergestellt habe. (Später haftete der 10 Zins auf dem hinter der Pfarrkirche gelegenen Hause des Kürschners Ondraschko, welches dar- nach in den Besitz des Binders Donat übergieng.) 1387. Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, Martinus Walcha, Nicolaus Ner- sichgern etc. super Johlinum Scheyblini et curia sua, vbi itur in Lissow, vnam sexa- genam grossorum census tribus vicarijs, vt intersint anniuersarijs vt supra*). Anno domini 15 Mecclxxxvij°. [Von späterer Hand:] Respondet Ondrassko pellifex cum domo sua retro ecclesiam, que est inter domos Kholssinger sutoris et Mertlini de Felharn sita. [Im „Lib. mem. dec.“ folgt noch von anderer Hand:] Respondet Donatus doleator cum eadem domo. 20 „Zinsregister“ S. 54 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 16 unter den „Littere domini plebani et predicatoris et vicariorum" sub nr. „12“. 442. 1387 Juni 11. Wittingau. — Benesch, der Propst des Augustiner-Chorherrn-Klosters zu Wittingau, beurkundet, dass Katharina, die Witwe nach Witigo von Landstein, sich dem gegen 25 sie gefällten Ausspruch des erzbischöflichen Officials Nicolaus Puchnik fügend dem Altaristen des S. Peter und Paul-Altars in der Budweiser Pfarrkirche ihren Besitz im Dorfe Böhmisch-Baum- garten, auf welchem fünf Schock Groschen Zinsen des genannten Altars versichert sind, abge- treten habe. 1387 Juni 11. Nos Benesschius, prepositus monasterii Strzewonensis canonicorum regularium so ordinis beati Augustini, fatemur presentibus vniuersis, quod constituta in nostra et testium sub- scriptorum presencia nobilis domina Katherina, relicta domini Witkonis de Lantstein, pro- testata est solempniter, publice et expresse, dicens: exnunc ego pareo mandatis atque sentencie deffinitiue honorabilis domini Nicolai Puchnik, officialis curie archiepiscopalis Pragensis, contra me late et pro domino Thoma atque altari suo scilicet beatorum Petri et Pauli appostolo- 35 rum in ecclesia parrochiali in Budways super quinque sexagenis reddituum atque perpetui census in et super villa Ohrazena Boemicali, que quidem bona eiusdem ville cum omnibus iuribus ac pertinenciis resigno domino Thome altariste prenotato atque ad possessionem censuum predictorum pacificam et quietam admitto. Acta sunt hec in ambitu monasterii prenotati in Strzewon presentibus discretis viris et dominis Andree priore, Jeroslao professo, fra- 40 tribus monasterii eiusdem, anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo septimo, feria tercia *) In der vorangehenden Eintragung nr. 11, betreffend die Urkunde vom Jahre 1393 über den auf dem Hause des Nico- laus Wodniansky versicherten Zins von einem halben Schock Groschen, heisst es: „Pro quo [censu] dfominus] pllebanus] duo an- niuersaria peragere tenebitur“.
Strana 232
232 1387. 1387 Juni 11. infra octauas Corporis Christi, hora quasi meridiei. In cuius rei testimonium sigillum nostrum presentibus est appensum. Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 29. Das Siegel fehlt. Auf der Rückseite die gleichzeitige Bezeichnung: „J“ und die alte Signatur: „Fasc: IIII N: Dep:“. — Auf diese Urkunde wohl bezieht sich der kurze Vermerk: „Littera sub sigillo Trzebonensis prepositi dicti Benessij“ in „Zinsregister“ S. 118 und im 5 „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 96 unter den „Littere s. Petri et Pauli appostolorum" sub lit. „J“. 443. 1387 Juni 11. 1387 Juni 11. Kojakowitz und Böhmisch-Baumgarten. — Notarielles Instrument über die durch Katharina, Witwe nach Witigo von Landstein, geschehene Abtretung des Dorfes Böhmisch- Baumgarten an den Altaristen des S. Peter und Paul-Altars in der Budweiser Pfarrkirche, 10 Thomas, und über die durch die Zinsleute in dem genannten Dorfe öffentlich erfolgte Anerkennung des Altaristen als ihren Herrn. In nomine domini amen. Anno natiuitatis eiusdem millesimo trecentesimo octogesimo septimo, Indiccione decima, die xj mensis Junii, hora nona uel quasi, pontificatu sanctissimi in Christo patris et domini domini Vrbani, diuina prouidencia pape vj anno decimo in villa Coga- 15 cowicz Pragensis diocesis, in domo nobilis domine Katherine, relicte olim domini Witkonis de Laynstein, in mei, notarii publici infrascripti, testiumque presencia subscriptorum ad hoc specialiter vocatorum et rogatorum constituta personaliter eadem domina Katherina, non com- pulsa nec coacta sed sponte et libere, parendo mandatis et sine difficultate contra ipsam et pro parte domini Thome, altariste altaris sanctorum Petri et Pauli apostolorum, siti in eccle- 20 sia parrochiali in Budueis dicte diocesis Pragensis, per honorabilem virum dominum Nico- laum Puchnik, licenciatum in decretis, curie archiepiscopalis Pragensis et apostolice sedis legati officialis, [sentencie] late de villa Bohemicali Ohrazena ac hominibus censualibus, incolis eiusdem ville, cessit ipsamque villam cum hominibus censualibus nec non censibus, juribus et pertinenciis vniuersis prefato domino Thome altariste presenti et ipsi altario sanctorum Petri et 25 Pauli apostolorum predicto cum effectu et realiter resignauit ipsumque dominum Thomam no- mine dicti altaris ad possessionem ipsius ville et hominum censualium nec non omnium censuum, jurium et pertinenciarum eiusdem ville realem et corporalem admisit. Quamquidem cessionem, resignacionem et admissionem predictas memoratus dominus Thomas pro se et pro dicto suo altari recepit ipsaque domina Katherina huiusmodi cessionem. resignacionem et admissionem mandauit per Welconem, judicem sepedicte ville, presentem et audientem, hominibus censualibus ipsius ville intimare. De quibus omnibus et singulis sepefatus dominus Thomas suo et dicti altaris sui nomine peciit sibi per me notarium publicum infrascriptum confici vnum uel plura publicum seu publica instrumenta. Acta sunt hec anno, Indiccione, die, mense, hora, pontificatu et loco, quibus supra, presentibus strenuo milite domino Cunassone de Wstuh, Andrea purgravio in Le- 35 denicz, Jescone dicto Rychtarzyk, laico ibidem de Cogacowicz, et aliis pluribus testibus fidedignis. Item anno, Indiccione, die, mense et pontificatu, quibus supra, hora completorii uel quasi, in villa Bohemicalis Ohrazena predicta ante domum Welconis, judicis predicti, in mei, notarii publici infrascripti, testiumque presencia subscriptorum ad hoc specialiter vocatorum et rogatorum, constituti personaliter discreti viri, dominus Thomas, altarista predictus, suo et sepe- dicti altaris sui nomine ex vna, Welco judex predictus, Przibco, Swach, Vlico, Syman, Michal et Blazeg, homines incole ville predicte, censuales ipsius domini Thome et altaris sui predicti, conuocati per ipsum Welconem judicem predictum, parte ex altera, vbi idem 30 40
232 1387. 1387 Juni 11. infra octauas Corporis Christi, hora quasi meridiei. In cuius rei testimonium sigillum nostrum presentibus est appensum. Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 29. Das Siegel fehlt. Auf der Rückseite die gleichzeitige Bezeichnung: „J“ und die alte Signatur: „Fasc: IIII N: Dep:“. — Auf diese Urkunde wohl bezieht sich der kurze Vermerk: „Littera sub sigillo Trzebonensis prepositi dicti Benessij“ in „Zinsregister“ S. 118 und im 5 „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 96 unter den „Littere s. Petri et Pauli appostolorum" sub lit. „J“. 443. 1387 Juni 11. 1387 Juni 11. Kojakowitz und Böhmisch-Baumgarten. — Notarielles Instrument über die durch Katharina, Witwe nach Witigo von Landstein, geschehene Abtretung des Dorfes Böhmisch- Baumgarten an den Altaristen des S. Peter und Paul-Altars in der Budweiser Pfarrkirche, 10 Thomas, und über die durch die Zinsleute in dem genannten Dorfe öffentlich erfolgte Anerkennung des Altaristen als ihren Herrn. In nomine domini amen. Anno natiuitatis eiusdem millesimo trecentesimo octogesimo septimo, Indiccione decima, die xj mensis Junii, hora nona uel quasi, pontificatu sanctissimi in Christo patris et domini domini Vrbani, diuina prouidencia pape vj anno decimo in villa Coga- 15 cowicz Pragensis diocesis, in domo nobilis domine Katherine, relicte olim domini Witkonis de Laynstein, in mei, notarii publici infrascripti, testiumque presencia subscriptorum ad hoc specialiter vocatorum et rogatorum constituta personaliter eadem domina Katherina, non com- pulsa nec coacta sed sponte et libere, parendo mandatis et sine difficultate contra ipsam et pro parte domini Thome, altariste altaris sanctorum Petri et Pauli apostolorum, siti in eccle- 20 sia parrochiali in Budueis dicte diocesis Pragensis, per honorabilem virum dominum Nico- laum Puchnik, licenciatum in decretis, curie archiepiscopalis Pragensis et apostolice sedis legati officialis, [sentencie] late de villa Bohemicali Ohrazena ac hominibus censualibus, incolis eiusdem ville, cessit ipsamque villam cum hominibus censualibus nec non censibus, juribus et pertinenciis vniuersis prefato domino Thome altariste presenti et ipsi altario sanctorum Petri et 25 Pauli apostolorum predicto cum effectu et realiter resignauit ipsumque dominum Thomam no- mine dicti altaris ad possessionem ipsius ville et hominum censualium nec non omnium censuum, jurium et pertinenciarum eiusdem ville realem et corporalem admisit. Quamquidem cessionem, resignacionem et admissionem predictas memoratus dominus Thomas pro se et pro dicto suo altari recepit ipsaque domina Katherina huiusmodi cessionem. resignacionem et admissionem mandauit per Welconem, judicem sepedicte ville, presentem et audientem, hominibus censualibus ipsius ville intimare. De quibus omnibus et singulis sepefatus dominus Thomas suo et dicti altaris sui nomine peciit sibi per me notarium publicum infrascriptum confici vnum uel plura publicum seu publica instrumenta. Acta sunt hec anno, Indiccione, die, mense, hora, pontificatu et loco, quibus supra, presentibus strenuo milite domino Cunassone de Wstuh, Andrea purgravio in Le- 35 denicz, Jescone dicto Rychtarzyk, laico ibidem de Cogacowicz, et aliis pluribus testibus fidedignis. Item anno, Indiccione, die, mense et pontificatu, quibus supra, hora completorii uel quasi, in villa Bohemicalis Ohrazena predicta ante domum Welconis, judicis predicti, in mei, notarii publici infrascripti, testiumque presencia subscriptorum ad hoc specialiter vocatorum et rogatorum, constituti personaliter discreti viri, dominus Thomas, altarista predictus, suo et sepe- dicti altaris sui nomine ex vna, Welco judex predictus, Przibco, Swach, Vlico, Syman, Michal et Blazeg, homines incole ville predicte, censuales ipsius domini Thome et altaris sui predicti, conuocati per ipsum Welconem judicem predictum, parte ex altera, vbi idem 30 40
Strana 233
1387. 233 5 25 Welco judex predictus fecit fidem siue relacionem, quod prefata domina Katherina uillam predictam cum ipsis hominibus censualibus, incolis eiusdem ville, nec non cum omnibus censibus et juribus ad eandem villam pertinentibus prefato domino Thome et suo altari predicto resignauit ipsumque dominum Thomam nomine dicti sui altaris ad possessionem realem et corporalem ipsius uille. hominum, censuum et jurium eiusdem vniuersorum admisit. Qua relacione sic facta mox ibidem sepedictus dominus Thomas suo et sepedicti altaris sui nomine possessionem cor- poralem, realem et pacificam ipsius ville, hominum censualium predictorum et omnium censuum et jurium eiusdem uille cum effectu recepit et se de eadem uilla et hominibus censualibus predictis necuon de omnibus juribus et pertinencijs ipsius uille pacifice et quiete, nullo impediente nec 10 contra dicente, intromisit. Quem quidem dominum Thomam nomine quo supra prefati laici cen- suales et incole ipsius uille superius nominati pro domino ipsorum gratanter receperunt et promi- serunt bona sua fide in et ad manus ipsius domini Thome, ipsum dominum Thomam et non alium de cetero pro domino ipsorum habere et ad ipsum ac altare suum predictum cum omnibus censibus juribus et pertinenciis vniuersis spectare et eidem necnon altari suo predicto et non 15 alteri de eisdem censibus, juribus et pertinenciis vniuersis respondere, promiseruntque memorati laici sepedicto domino Thome tamquam domino ipsorum in signum huiusmodi possessionis et veri dominii videlicet quilibet ipsorum per duos denarios Wyennenses dare, quos quidem dena- rios sepefatus dominus Thomas per me notarium infrascriptum ab ipsis laicis recipere mandauit, quod et feci. De quibus omnibus et singulis prenominatus dominus Thomas peciit sibi per me 2 notarium publicum infrascriptum confici vnum uel plura publicum seu publica instrumenta. Acta sunt hec anno, Indiccione, die, mense, hora, potificatu et loco quibus supra, presentibus discretis viris Pescone. fratre Welconis judicis predicti, Simone nato Blazie predicti, et Johanne alias Janone, laicis ibidem de Bohemicali Ohrazena, necnon aliis pluribus testibus fide- dignis ad premissa vocatis pariter et rogatis. Et ego Johannes Wechlini de Lysschow, clericus Pragensis diocesis, publicus imperiali auctoritate notarius, predictis cessioni, resignacioni. admissioni possessio- nis, recepcioni, promissioni aliisque omnibus premissis vnacum prenominatis testibus presens interfui eaque omuia manu propria conscripsi et in hauc publicam formam redegi signoque meo et nomine solitis consignaui, rogatus et requisitus in testimo- nium omnium premissorum. Notariats- Zeichen. 1387 Juni 11. 30 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 30. Auf der Rückseite die gleichzeitige Bezeichnung „J“. Alte Signatur: „Fasc : IIII N : Dep :“ — Auf diese Urkunde dürfte sich der Vermerk : „Instrumentum, quod approbat predictam sentenciam [super villam Ohrazenam Bohemicalem]“ im „Zinsregister“ S. 118 und im „Lib. mem. dec. B. Budv. 1“, S. 98 unter den „Littere s. Petri et Pauli appostolorum" sub lit. „H“ beziehen. 35 444. 1387 September 21. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Heindl Robenchroph den Zins von einem halben Schock Groschen, welcher dem Tuch- macher Albl zu bezahlen ist, damit derselbe wöchentlich vier Wiener Denare den Armen im Bud- weiser Hospitale ausfolge. auf seiner zwischen den Fleischbänken des Perstl und des Hansl aus 40 Bechin gelegenen Fleischbank sichergestellt und sich und seine Nachfolger im Besitze der Fleisch- bank verpflichtet habe, alle das sichergestellte Capital von fünf Schock Groschen betreffenden Lasten selbst zu tragen. 1387 Septb. 21. Nos Wenczeslaus judex. Martinus Valcha, Conradus pannifex, Nicolaus Ner- zichgern, Nicolaus Jandlini, Nicolaus Fürczteiler, Vitus, Cunatlinus, Hens- I. 30
1387. 233 5 25 Welco judex predictus fecit fidem siue relacionem, quod prefata domina Katherina uillam predictam cum ipsis hominibus censualibus, incolis eiusdem ville, nec non cum omnibus censibus et juribus ad eandem villam pertinentibus prefato domino Thome et suo altari predicto resignauit ipsumque dominum Thomam nomine dicti sui altaris ad possessionem realem et corporalem ipsius uille. hominum, censuum et jurium eiusdem vniuersorum admisit. Qua relacione sic facta mox ibidem sepedictus dominus Thomas suo et sepedicti altaris sui nomine possessionem cor- poralem, realem et pacificam ipsius ville, hominum censualium predictorum et omnium censuum et jurium eiusdem uille cum effectu recepit et se de eadem uilla et hominibus censualibus predictis necuon de omnibus juribus et pertinencijs ipsius uille pacifice et quiete, nullo impediente nec 10 contra dicente, intromisit. Quem quidem dominum Thomam nomine quo supra prefati laici cen- suales et incole ipsius uille superius nominati pro domino ipsorum gratanter receperunt et promi- serunt bona sua fide in et ad manus ipsius domini Thome, ipsum dominum Thomam et non alium de cetero pro domino ipsorum habere et ad ipsum ac altare suum predictum cum omnibus censibus juribus et pertinenciis vniuersis spectare et eidem necnon altari suo predicto et non 15 alteri de eisdem censibus, juribus et pertinenciis vniuersis respondere, promiseruntque memorati laici sepedicto domino Thome tamquam domino ipsorum in signum huiusmodi possessionis et veri dominii videlicet quilibet ipsorum per duos denarios Wyennenses dare, quos quidem dena- rios sepefatus dominus Thomas per me notarium infrascriptum ab ipsis laicis recipere mandauit, quod et feci. De quibus omnibus et singulis prenominatus dominus Thomas peciit sibi per me 2 notarium publicum infrascriptum confici vnum uel plura publicum seu publica instrumenta. Acta sunt hec anno, Indiccione, die, mense, hora, potificatu et loco quibus supra, presentibus discretis viris Pescone. fratre Welconis judicis predicti, Simone nato Blazie predicti, et Johanne alias Janone, laicis ibidem de Bohemicali Ohrazena, necnon aliis pluribus testibus fide- dignis ad premissa vocatis pariter et rogatis. Et ego Johannes Wechlini de Lysschow, clericus Pragensis diocesis, publicus imperiali auctoritate notarius, predictis cessioni, resignacioni. admissioni possessio- nis, recepcioni, promissioni aliisque omnibus premissis vnacum prenominatis testibus presens interfui eaque omuia manu propria conscripsi et in hauc publicam formam redegi signoque meo et nomine solitis consignaui, rogatus et requisitus in testimo- nium omnium premissorum. Notariats- Zeichen. 1387 Juni 11. 30 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 30. Auf der Rückseite die gleichzeitige Bezeichnung „J“. Alte Signatur: „Fasc : IIII N : Dep :“ — Auf diese Urkunde dürfte sich der Vermerk : „Instrumentum, quod approbat predictam sentenciam [super villam Ohrazenam Bohemicalem]“ im „Zinsregister“ S. 118 und im „Lib. mem. dec. B. Budv. 1“, S. 98 unter den „Littere s. Petri et Pauli appostolorum" sub lit. „H“ beziehen. 35 444. 1387 September 21. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Heindl Robenchroph den Zins von einem halben Schock Groschen, welcher dem Tuch- macher Albl zu bezahlen ist, damit derselbe wöchentlich vier Wiener Denare den Armen im Bud- weiser Hospitale ausfolge. auf seiner zwischen den Fleischbänken des Perstl und des Hansl aus 40 Bechin gelegenen Fleischbank sichergestellt und sich und seine Nachfolger im Besitze der Fleisch- bank verpflichtet habe, alle das sichergestellte Capital von fünf Schock Groschen betreffenden Lasten selbst zu tragen. 1387 Septb. 21. Nos Wenczeslaus judex. Martinus Valcha, Conradus pannifex, Nicolaus Ner- zichgern, Nicolaus Jandlini, Nicolaus Fürczteiler, Vitus, Cunatlinus, Hens- I. 30
Strana 234
234 1387. linus Lewlini ceterique jurati ciues in Budweis recongnoscimus et fatemur tenore preseucium vniuersis, quod constitutus coram nobis discretus vir Heindlinus dictus Robenchroph recongnouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super medio maccello suo inter maccella Perstlini et Henslini de Bechina sito et locato mediam sexagenam census siue pensionis perpetuis temporibus per eum seu heredes suos aut dicti maccelli possessorem dandam et soluendam discreto viro Alblino pannifici, pro quinque sexagenis gros- sorum Pragensium denariorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem censum siue pensionem promisit prefatus Heindlinus et bona sua fide promittit omni sabbato perpetue quatuor Wyennenses denarios pauperibus ad hospitale nostrum in eo degentibus elargire. Si autem prefatus Heindlinus aut dicti maccelli possessor vnumquemque censum predictorum denariorum singulis 10 diebus sabbati non persolueret ad plenum, quod tunc prefatus Heindlinus aut dicti maccelli pos- sessor singulis septimanis per prefatum Alblinum in pena quatuor grossorum debebit irremissi- biliter puniri; nichilominus prefatus Heindlinus siue dicti maccelli possessor omnes labores, gra- uamina et onera singula dictas quinque sexagenas tangencia solus portare et sufferre [tenetur]. Licebit enim prefatum Heindlinum siue dicti maccelli possessorem, quandocunque prefatas pecunias capitales habere 15 poterit, alium censum [huic similem] et eque certum in bonis ciuitatis nostre reemere, maccellum suum penitus redi- mendo. In cuius rei testimonium dedimus sibi presentes nostras [litteras] munimine appensionis sigilli ciuitatis nostre maioris roboratas. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo septimo, in festo sancti Mathei appostoli et ewangeliste. 5 1387 Sept. 21. Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 31. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Media 20 sexagena super maccello Heyndlini Rübenchropf pro iiij denariis carnes ad hospitale“ und die Bezeich- nung: „25“. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“. Das an einem Pergamentstreifen hängende grosse Stadtsiegel ist rechts etwas abgeschlagen. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 23 unter den „Littere hospitalis, pro carnibus“ sub nr. „25“. 445. 25 1387 Sept. 28. 1387 September 28. Poreschin. — Marquard von Poreschin verleiht seinem Markte Kap- litz das Stadtrecht, welches in der Stadt Budweis im Gebrauche ist. Wir Marchwarth zu Poressyn mit allen vnsern erben czu einer ewigen gedéch[t]- nus tun wir ze wissen mit dem prif allen lewten, die ymmer sind vnd werden noch chumphtig, daz wir mit wolbedachten müt vnd rat vnd willen aller vnser frevnt, wenne wir pegeren mit 30 ganczen fleiz praiten vnd auch meren wellen durch pesserung willen vnd durch nucz vnsers markts zu Caplicz, vnsern liben purgern vnd der ganczen gemein, armen vnd reichen. die doselb j€rje wonunge habent vnd do siczen mit erb vnd allen jren nochchommen, wir jn geben vnd verlihen vnd verchaufft haben vmb sibenthalb vnd dreis[ijk schok grosser phenning Prager muncz vnd czal, die wir von in perait emphangen haben, vmb daz wir jn auch geben vnd ver- 35 leihen ewichleichen dem vorgenanten markt Caplicz, allen purgern, armen vnd reichen, jren erben vnd allen, di nach in[en] werden chumphtig, statrecht vnd gewanheit, chlain vnd groz, als die stat ze Budweis recht vnd gewanheit hat, also beschaidenleich, daz chain anffal nicht macht noch chrafft haben schol noch mag. Vnd dez gynne[n] wir jn wol. Vnd wir verheissen für vns vnd für vnser erben vnd für all vnser nachkommen, daz ewichleich stêt ze halden. Auch wellen 40 wir, daz, wer ein vnczucht tribe in dem markt, daz gegen den richter wér vnd wider die schephen vnd wider das recht, dem schol der gancz markt vrlaub geben von dem markt, als sie daz recht lernt. Mer geben wir vnsern liben pürgern vnd der ganczen gemein die macht vnd die chraft vnd daz recht, daz ein jeglicher mensch, frau oder man, sein hab vnd sein gût, vorend oder vnvorend, schaffen vnd geben mag mit gesunten leib oder an dem totpett, wem 45 er wil, vor dem richter vnd vor den schephen, vnd schollen von vns darumb chain jrrung haben.
234 1387. linus Lewlini ceterique jurati ciues in Budweis recongnoscimus et fatemur tenore preseucium vniuersis, quod constitutus coram nobis discretus vir Heindlinus dictus Robenchroph recongnouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super medio maccello suo inter maccella Perstlini et Henslini de Bechina sito et locato mediam sexagenam census siue pensionis perpetuis temporibus per eum seu heredes suos aut dicti maccelli possessorem dandam et soluendam discreto viro Alblino pannifici, pro quinque sexagenis gros- sorum Pragensium denariorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem censum siue pensionem promisit prefatus Heindlinus et bona sua fide promittit omni sabbato perpetue quatuor Wyennenses denarios pauperibus ad hospitale nostrum in eo degentibus elargire. Si autem prefatus Heindlinus aut dicti maccelli possessor vnumquemque censum predictorum denariorum singulis 10 diebus sabbati non persolueret ad plenum, quod tunc prefatus Heindlinus aut dicti maccelli pos- sessor singulis septimanis per prefatum Alblinum in pena quatuor grossorum debebit irremissi- biliter puniri; nichilominus prefatus Heindlinus siue dicti maccelli possessor omnes labores, gra- uamina et onera singula dictas quinque sexagenas tangencia solus portare et sufferre [tenetur]. Licebit enim prefatum Heindlinum siue dicti maccelli possessorem, quandocunque prefatas pecunias capitales habere 15 poterit, alium censum [huic similem] et eque certum in bonis ciuitatis nostre reemere, maccellum suum penitus redi- mendo. In cuius rei testimonium dedimus sibi presentes nostras [litteras] munimine appensionis sigilli ciuitatis nostre maioris roboratas. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo septimo, in festo sancti Mathei appostoli et ewangeliste. 5 1387 Sept. 21. Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 31. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Media 20 sexagena super maccello Heyndlini Rübenchropf pro iiij denariis carnes ad hospitale“ und die Bezeich- nung: „25“. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“. Das an einem Pergamentstreifen hängende grosse Stadtsiegel ist rechts etwas abgeschlagen. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 23 unter den „Littere hospitalis, pro carnibus“ sub nr. „25“. 445. 25 1387 Sept. 28. 1387 September 28. Poreschin. — Marquard von Poreschin verleiht seinem Markte Kap- litz das Stadtrecht, welches in der Stadt Budweis im Gebrauche ist. Wir Marchwarth zu Poressyn mit allen vnsern erben czu einer ewigen gedéch[t]- nus tun wir ze wissen mit dem prif allen lewten, die ymmer sind vnd werden noch chumphtig, daz wir mit wolbedachten müt vnd rat vnd willen aller vnser frevnt, wenne wir pegeren mit 30 ganczen fleiz praiten vnd auch meren wellen durch pesserung willen vnd durch nucz vnsers markts zu Caplicz, vnsern liben purgern vnd der ganczen gemein, armen vnd reichen. die doselb j€rje wonunge habent vnd do siczen mit erb vnd allen jren nochchommen, wir jn geben vnd verlihen vnd verchaufft haben vmb sibenthalb vnd dreis[ijk schok grosser phenning Prager muncz vnd czal, die wir von in perait emphangen haben, vmb daz wir jn auch geben vnd ver- 35 leihen ewichleichen dem vorgenanten markt Caplicz, allen purgern, armen vnd reichen, jren erben vnd allen, di nach in[en] werden chumphtig, statrecht vnd gewanheit, chlain vnd groz, als die stat ze Budweis recht vnd gewanheit hat, also beschaidenleich, daz chain anffal nicht macht noch chrafft haben schol noch mag. Vnd dez gynne[n] wir jn wol. Vnd wir verheissen für vns vnd für vnser erben vnd für all vnser nachkommen, daz ewichleich stêt ze halden. Auch wellen 40 wir, daz, wer ein vnczucht tribe in dem markt, daz gegen den richter wér vnd wider die schephen vnd wider das recht, dem schol der gancz markt vrlaub geben von dem markt, als sie daz recht lernt. Mer geben wir vnsern liben pürgern vnd der ganczen gemein die macht vnd die chraft vnd daz recht, daz ein jeglicher mensch, frau oder man, sein hab vnd sein gût, vorend oder vnvorend, schaffen vnd geben mag mit gesunten leib oder an dem totpett, wem 45 er wil, vor dem richter vnd vor den schephen, vnd schollen von vns darumb chain jrrung haben.
Strana 235
1387. 235 Vnd auch wenne ein mensch stirb géhling von dem markt ze Kaplicz vnd chainen freunt nicht hett, ez sei fraw oder man, vnd gût lies, vil oder wenig, vnd nicht geschaffen mecht, durch welcherlai sach daz wêr, so schol dazselb güt peschawn der richter vnd die schephen, vnd daz- selb gût schol ligen zu einem schephen jar vnd tag, ob jndert ein freunt chêm, der do recht czu 5 demselbigen gût hett. Ob den chein freunt jn derselbigen czeit nicht cham, so schol man den dazselbig güt anlegen mit vnsern willen an weg oder an chyrchen, derselbigen sel ze trost vnd irer vorvodern. Vnd alles daz, daz an dem priff geschriben stet, daz verhais[en] wir vnd all vnser erben vnd nachchommen ewichleichen fest vnd stêt ze haben pei vnsern [eren] vnd christen- leichen trewn. Wer ower wolt tün oder têt wider den prif mit worten oder mit werken, der têt 10 wider sein trew vnd wider sein worhait. Vnd daz die sach ewichleich fest vnd stêt peleib, so gib ich vorgenanter Marqwarth den briff versigelt mit meinem anhangenden insigl vnd mit meines liben suns Raczken anhangunden insigl, vnd zu czeugnus diser sach der edlen herren insigl, die ich dar gepeten hab, herren Heinreich von Rosemberg anhangunden insigl, herren Przybikins von Poressyn, vnsers prüders, herren Przybleins von Petrowycz, Jan Bo- 15 r [o]wecz von Ruben anhangunden insigl. Der priff ist geben nach Cristi gepûrd tawsent jar vnd drei hundert jar vnd in dem LXXXVII jar zu Poressyn auff dem haws an sant Wen- ceslai tag. Der Wortlaut dieses Privilegiums, dessen Original in einer Feuersbrunst vernichtet worden war, ist in einer Urkunde Hroch des alteren von Marschowitz vom 10. August 1412, mit welcher dieser das zerstörte 20 Privilegium erneuert und deren Original sich im Kaplitzer Stadtarchiv befindet, enthalten. Darnach ist die Ur� kunde gedruckt bei Klimesch: „Urk. u. Reg. z. Gesch. des Gutes Poreschin“ S. 46—47, nr. 81. — Die obige Urkunde ist, bis auf einige Auslassungen, eine wörtliche Wiederholung des Privilegiums, welches Marquard von Poreschin den Kaplitzern unterm 6. December 1382 ausgefertigt hat. (S. d. im Nachtrag.) 1387 Sept. 28. 25 446. 1387 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Nico- laus, der Sohn Dietls, aus dem Dorfe Brod einen dem Budweiser Pfarrer gehörigen Zins von siebenundzwanzig Groschen, auf seiner halben Hube sichergestellt habe. (Später haftete der Zins auf dem Besitz des Dietl.) 1387. Nos Wenceslaus judex, Martinus Walcha, Conradus pannifex, Nicolaus Ner- 30 sikern etc. super Nicolaum de Brod. filium Dyetlini, et super medium laneum xxvij grossos census. Anno domini M'ccc"lxxxvij". Respondet Dyetlinus. „Lib. mem. dec B. Budv. 1“, S. 26 unter den „Littere domini plebani“ sub ur. „41“. 447. 35 1387 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Jacob einen dem Altar des h. Johann d. Täuf. und der h. Katharina gehörigen Zins von einem halben Schock Groschen auf seinem zwischen den Häusern des Tuchmachers Blaha und des Orlojer gelegenen Hause sichergestellt habe. (Später haftete der Zins auf dem zwischen den Häusern des Schmiedes Andreas und des Schneiders Martin, in der Gasse hinter dem Rathhause 40 auf dem Wege zu dem kleinen Thor des Schiekl gelegenen Hause des Schneiders Nicolaus. Dieses Haus gieng dann in den Besitz des Wagners Böhm über.) 1387. Nos Wenceslaus judex, Martinus Walcha, Conradus pannifex, Nicolaus Nersichgern etc. super Jaka et domo sua inter domos Blahonis pannificis et Orloij (Orloyger) mediam sexagenam grossorum census. Anno domini Mccclxxxvij". 30*
1387. 235 Vnd auch wenne ein mensch stirb géhling von dem markt ze Kaplicz vnd chainen freunt nicht hett, ez sei fraw oder man, vnd gût lies, vil oder wenig, vnd nicht geschaffen mecht, durch welcherlai sach daz wêr, so schol dazselb güt peschawn der richter vnd die schephen, vnd daz- selb gût schol ligen zu einem schephen jar vnd tag, ob jndert ein freunt chêm, der do recht czu 5 demselbigen gût hett. Ob den chein freunt jn derselbigen czeit nicht cham, so schol man den dazselbig güt anlegen mit vnsern willen an weg oder an chyrchen, derselbigen sel ze trost vnd irer vorvodern. Vnd alles daz, daz an dem priff geschriben stet, daz verhais[en] wir vnd all vnser erben vnd nachchommen ewichleichen fest vnd stêt ze haben pei vnsern [eren] vnd christen- leichen trewn. Wer ower wolt tün oder têt wider den prif mit worten oder mit werken, der têt 10 wider sein trew vnd wider sein worhait. Vnd daz die sach ewichleich fest vnd stêt peleib, so gib ich vorgenanter Marqwarth den briff versigelt mit meinem anhangenden insigl vnd mit meines liben suns Raczken anhangunden insigl, vnd zu czeugnus diser sach der edlen herren insigl, die ich dar gepeten hab, herren Heinreich von Rosemberg anhangunden insigl, herren Przybikins von Poressyn, vnsers prüders, herren Przybleins von Petrowycz, Jan Bo- 15 r [o]wecz von Ruben anhangunden insigl. Der priff ist geben nach Cristi gepûrd tawsent jar vnd drei hundert jar vnd in dem LXXXVII jar zu Poressyn auff dem haws an sant Wen- ceslai tag. Der Wortlaut dieses Privilegiums, dessen Original in einer Feuersbrunst vernichtet worden war, ist in einer Urkunde Hroch des alteren von Marschowitz vom 10. August 1412, mit welcher dieser das zerstörte 20 Privilegium erneuert und deren Original sich im Kaplitzer Stadtarchiv befindet, enthalten. Darnach ist die Ur� kunde gedruckt bei Klimesch: „Urk. u. Reg. z. Gesch. des Gutes Poreschin“ S. 46—47, nr. 81. — Die obige Urkunde ist, bis auf einige Auslassungen, eine wörtliche Wiederholung des Privilegiums, welches Marquard von Poreschin den Kaplitzern unterm 6. December 1382 ausgefertigt hat. (S. d. im Nachtrag.) 1387 Sept. 28. 25 446. 1387 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Nico- laus, der Sohn Dietls, aus dem Dorfe Brod einen dem Budweiser Pfarrer gehörigen Zins von siebenundzwanzig Groschen, auf seiner halben Hube sichergestellt habe. (Später haftete der Zins auf dem Besitz des Dietl.) 1387. Nos Wenceslaus judex, Martinus Walcha, Conradus pannifex, Nicolaus Ner- 30 sikern etc. super Nicolaum de Brod. filium Dyetlini, et super medium laneum xxvij grossos census. Anno domini M'ccc"lxxxvij". Respondet Dyetlinus. „Lib. mem. dec B. Budv. 1“, S. 26 unter den „Littere domini plebani“ sub ur. „41“. 447. 35 1387 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Jacob einen dem Altar des h. Johann d. Täuf. und der h. Katharina gehörigen Zins von einem halben Schock Groschen auf seinem zwischen den Häusern des Tuchmachers Blaha und des Orlojer gelegenen Hause sichergestellt habe. (Später haftete der Zins auf dem zwischen den Häusern des Schmiedes Andreas und des Schneiders Martin, in der Gasse hinter dem Rathhause 40 auf dem Wege zu dem kleinen Thor des Schiekl gelegenen Hause des Schneiders Nicolaus. Dieses Haus gieng dann in den Besitz des Wagners Böhm über.) 1387. Nos Wenceslaus judex, Martinus Walcha, Conradus pannifex, Nicolaus Nersichgern etc. super Jaka et domo sua inter domos Blahonis pannificis et Orloij (Orloyger) mediam sexagenam grossorum census. Anno domini Mccclxxxvij". 30*
Strana 236
236 1387. 1387. [Von späterer Hand:] Respondet (Jaka) Antiquus Nicolaus sartor in platea retro pretorium, vbi itur ad portulam Ssieklini, cum domo sua inter domos Andree fabri et Martini sartoris. [Im „Lib. mem. dec.“ folgt noch von anderer Hand:] Respondet Boemus ibidem siue carpentarius retro pretorium circa fabrum. „Zinsregister" S. 63 (mit der Jahreszahl Mccelxxxxvij") und „Lib. mem. dec. B. Budv. 1“, S. 40 unter den „Littere s. Johannis Baptiste alias s. Katherine" sub lit. „B“. 1387. 448. 1387 ..... [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bogner Oswald einen (vordem auf dem Besitz des Fleischhauers Mnischek versichert gewesenen) 10 dem Dreifaltigkeits-Altar in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von cinem Schock Prager Groschen auf seinem Hause sichergestellt habe, welches neben dem Hause des Mathias aus Klattau und gegenüber dem Hause des Tuchmachers Martin Halbmeister gelegen ist. Nos Wenceslaus judex, Martinus Walcha, Conradus pannifex, Vitus, Nico- laus Nersichgern, Andreas Romer, Dobroslaus ceterique jurati ciues in Budweis 15 notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus Ozwaldus arcufex, nobis conciuis, recongnouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua, qua inhabitat, iuxta domo Mathie de Glathowia et ex opposito domus Martini Halbparti pannificis, conciuium nostrorum, sita et locata, vnam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus et aree zo possessorem dandam et soluendam altari s. Trinitatis in ecclesia nostra fundato et ipsius capelauo, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro decem sexagenis grossorum se rite. libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Ozwaldus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Georij mediam sexagenam census et in festo s. Galli similiter mediam sexagenam census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Ozwaldus .... 25 In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini mil- lesimo trecentesimo octuagesimo septimo, dominica qua cantatur . . . . . . Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 33. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Vna sexagena super Ozwaldo arcufice altari s. (Trinitatis) prius super Muisskone carnifice“ und die Bezeichnung „M“. Alte Signatur: „Fasc : IIII N.“ Das Siegel fehlt. Die Urkunde hat in ihrer unteren 30 Ilälfte durch eine ätzende Flüssigkeit stark gelitten und ist in Folge dessen die Tagesangabe unlesbar. — Einge- tragen im „Zinsregister“ S. 114 und im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 92 unter den „Littere sanctissime et indiuidue Trinitatis“ sub lit. „M“. 1387. 449. 1387 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass 35 Johann Rankl einen dem Altar des h. Johann d. Täuf. und der h. Katharina in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von zwei Schock Groschen auf seinem von Dobroslaw gekauften, an der nach Schweinitz führenden Strasse gegenüber der Steinmühle gelegenen Acker sichergestellt habe. (Dieser Acker gehörte nachher dem auf dem Hofe des Jaksch ansässigen Bauer Riedl. Später haftete der Zins auf dem zwischen den Häusern des Michael Schmil und des Hans Eisen-40 zieher gelegenen Hause des jungen Johann Scherl. Im Jahre 1499 haftete für den Zins der Sohn des Scherhackel und Fridhansl mit seinem Hause.) Nos Wenceslaus judex, Martinus Walcha, Conradus pannifex, Nicolaus Jand- lini etc. super Hankonem Ranklini et agro suo a Dobroslao [empto] iuxta stratam,
236 1387. 1387. [Von späterer Hand:] Respondet (Jaka) Antiquus Nicolaus sartor in platea retro pretorium, vbi itur ad portulam Ssieklini, cum domo sua inter domos Andree fabri et Martini sartoris. [Im „Lib. mem. dec.“ folgt noch von anderer Hand:] Respondet Boemus ibidem siue carpentarius retro pretorium circa fabrum. „Zinsregister" S. 63 (mit der Jahreszahl Mccelxxxxvij") und „Lib. mem. dec. B. Budv. 1“, S. 40 unter den „Littere s. Johannis Baptiste alias s. Katherine" sub lit. „B“. 1387. 448. 1387 ..... [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bogner Oswald einen (vordem auf dem Besitz des Fleischhauers Mnischek versichert gewesenen) 10 dem Dreifaltigkeits-Altar in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von cinem Schock Prager Groschen auf seinem Hause sichergestellt habe, welches neben dem Hause des Mathias aus Klattau und gegenüber dem Hause des Tuchmachers Martin Halbmeister gelegen ist. Nos Wenceslaus judex, Martinus Walcha, Conradus pannifex, Vitus, Nico- laus Nersichgern, Andreas Romer, Dobroslaus ceterique jurati ciues in Budweis 15 notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus Ozwaldus arcufex, nobis conciuis, recongnouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua, qua inhabitat, iuxta domo Mathie de Glathowia et ex opposito domus Martini Halbparti pannificis, conciuium nostrorum, sita et locata, vnam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus et aree zo possessorem dandam et soluendam altari s. Trinitatis in ecclesia nostra fundato et ipsius capelauo, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro decem sexagenis grossorum se rite. libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Ozwaldus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Georij mediam sexagenam census et in festo s. Galli similiter mediam sexagenam census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Ozwaldus .... 25 In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini mil- lesimo trecentesimo octuagesimo septimo, dominica qua cantatur . . . . . . Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 33. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Vna sexagena super Ozwaldo arcufice altari s. (Trinitatis) prius super Muisskone carnifice“ und die Bezeichnung „M“. Alte Signatur: „Fasc : IIII N.“ Das Siegel fehlt. Die Urkunde hat in ihrer unteren 30 Ilälfte durch eine ätzende Flüssigkeit stark gelitten und ist in Folge dessen die Tagesangabe unlesbar. — Einge- tragen im „Zinsregister“ S. 114 und im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 92 unter den „Littere sanctissime et indiuidue Trinitatis“ sub lit. „M“. 1387. 449. 1387 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass 35 Johann Rankl einen dem Altar des h. Johann d. Täuf. und der h. Katharina in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von zwei Schock Groschen auf seinem von Dobroslaw gekauften, an der nach Schweinitz führenden Strasse gegenüber der Steinmühle gelegenen Acker sichergestellt habe. (Dieser Acker gehörte nachher dem auf dem Hofe des Jaksch ansässigen Bauer Riedl. Später haftete der Zins auf dem zwischen den Häusern des Michael Schmil und des Hans Eisen-40 zieher gelegenen Hause des jungen Johann Scherl. Im Jahre 1499 haftete für den Zins der Sohn des Scherhackel und Fridhansl mit seinem Hause.) Nos Wenceslaus judex, Martinus Walcha, Conradus pannifex, Nicolaus Jand- lini etc. super Hankonem Ranklini et agro suo a Dobroslao [empto] iuxta stratam,
Strana 237
1387. 237 qua pergitur in Sweincz, et versus molendinum Steynmüllner ij sexagenas grossorum census. Anno domini Mecclxxxvij°. Respondet Riedl villanus in curia Jakss cum predicto agro suo. [Von anderer Hand:] Respondet Joannes Scherll juuenis cum domo sua juxta 5 lomos Michael Schmil ex vna et Hans Eysenczicher parte ex altera. 1387. „Zinsregister“ S. 64 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 41 unter den „Littere s. Johannis Bap- tiste alias s. Katherine“ sub lit. „E.“ Im „Lib. mem. dec." fehlt der zweite Zusatz, dagegen findet sich dort die Bemerkung: „Respondet Scherhackelini filius et Fridhansel cum domo sua, anno [14]99“. 10 450. 1387 October 1. o. OA. — Franz von Třebin verschreibt seiner Gattin Margaretha [gebornen Claric] anf seinem Besitze in Třebin 461/2 Schock Groschen als Morgengabe. 1387 Oct. 1. Franciscus de Trzebina protestatus est coram beneficiariis Pragensibus, quod in hereditate sua in Trzebinie, curia, aratura et toto censu, quantum ibidem habet, agris, pratis, 15 siluis, riuis, piscinis et omni libertate ad ea pertinente Margarete, vxori sue, quadraginta sex cum media sexagena grossorum dotauit et nomine dotis assignauit et ad veram dotalem obliga- cionem in dictis pecuniis condescendit. Actum anno domini M"ccc" octuagesimo vij" feria iij in crastino Jeronimi. Emler Jos.: Reliquiae tabularum terrae. I, 513. 20 25 451. 1387 October 18. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Maurer Ulrich, genannt Seidenschwanz, einen dem Prior und Convent des Dominicaner-Klosters zu Budweis gehörigen Zins von einem halben Schock Prager Groschen auf seinem zwischen den Häusern des Nicolaus Veldner und des Albl aus Radoschowitz gelegenen Hause sichergestellt habe. (Dieser Zins wurde nachher für das Hospital angekauft, damit für denselben zum Seelenheil der Frau Selschneider Tuch für die Armen angekauft werde. Später hafteten für diesen Zins der Bürger Czinczliecht und dann der Tuchmacher Peschl gegenüber der Schule mit ihrem Besitz.) 1387 Oct. 18. Nos Wenczesslaus judex, Martinus Walcha, Conradus pannifex, Vitus, Cunat- linus, Andreas Raczlay, Henslinus Lewlini ceterique jurati ciues in Budweys tenore so presencium recognoscimus vniuersis, quod constitutus coram nobis discretus vir Vlricus murator dictus Seydenswoncz, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque amicorum et heredum suorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat, inter domos Nicolai Veldner et Alblini de Radossowicz sita et locata, mediam sexagenam gros- sorum census siue pensionis perpetuis temporibus per eum seu heredes suos aut dicte domus et aree posses- 35 sorem dandam et soluendam religiosis viris priori et conuentui fratrum ordinis Predicatorum domus s. Marie in ciuitate nostra, pro quinque sexagenis grossorum Pragensium denariorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quemquidem censum siue pensionem promisit prefatus Vlricus et bona sua fide promittit annis singulis indiuisim in festo s. Galli proxime venturo dare, soluere et finaliter expedire. Si vero prefatus Vlricus ..... In cuius rei testimonium dedimus ipsis presentes nostras litteras munimine appensionis sigilli 40 ciuitatis nostre maioris roboratas. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo septimo in die sancti Luce ewangeliste. Original auf Pergament im B. St.-A. II. Nr. 32. Auf der Rückseite der etwas spätere Vermerk:
1387. 237 qua pergitur in Sweincz, et versus molendinum Steynmüllner ij sexagenas grossorum census. Anno domini Mecclxxxvij°. Respondet Riedl villanus in curia Jakss cum predicto agro suo. [Von anderer Hand:] Respondet Joannes Scherll juuenis cum domo sua juxta 5 lomos Michael Schmil ex vna et Hans Eysenczicher parte ex altera. 1387. „Zinsregister“ S. 64 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 41 unter den „Littere s. Johannis Bap- tiste alias s. Katherine“ sub lit. „E.“ Im „Lib. mem. dec." fehlt der zweite Zusatz, dagegen findet sich dort die Bemerkung: „Respondet Scherhackelini filius et Fridhansel cum domo sua, anno [14]99“. 10 450. 1387 October 1. o. OA. — Franz von Třebin verschreibt seiner Gattin Margaretha [gebornen Claric] anf seinem Besitze in Třebin 461/2 Schock Groschen als Morgengabe. 1387 Oct. 1. Franciscus de Trzebina protestatus est coram beneficiariis Pragensibus, quod in hereditate sua in Trzebinie, curia, aratura et toto censu, quantum ibidem habet, agris, pratis, 15 siluis, riuis, piscinis et omni libertate ad ea pertinente Margarete, vxori sue, quadraginta sex cum media sexagena grossorum dotauit et nomine dotis assignauit et ad veram dotalem obliga- cionem in dictis pecuniis condescendit. Actum anno domini M"ccc" octuagesimo vij" feria iij in crastino Jeronimi. Emler Jos.: Reliquiae tabularum terrae. I, 513. 20 25 451. 1387 October 18. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Maurer Ulrich, genannt Seidenschwanz, einen dem Prior und Convent des Dominicaner-Klosters zu Budweis gehörigen Zins von einem halben Schock Prager Groschen auf seinem zwischen den Häusern des Nicolaus Veldner und des Albl aus Radoschowitz gelegenen Hause sichergestellt habe. (Dieser Zins wurde nachher für das Hospital angekauft, damit für denselben zum Seelenheil der Frau Selschneider Tuch für die Armen angekauft werde. Später hafteten für diesen Zins der Bürger Czinczliecht und dann der Tuchmacher Peschl gegenüber der Schule mit ihrem Besitz.) 1387 Oct. 18. Nos Wenczesslaus judex, Martinus Walcha, Conradus pannifex, Vitus, Cunat- linus, Andreas Raczlay, Henslinus Lewlini ceterique jurati ciues in Budweys tenore so presencium recognoscimus vniuersis, quod constitutus coram nobis discretus vir Vlricus murator dictus Seydenswoncz, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque amicorum et heredum suorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat, inter domos Nicolai Veldner et Alblini de Radossowicz sita et locata, mediam sexagenam gros- sorum census siue pensionis perpetuis temporibus per eum seu heredes suos aut dicte domus et aree posses- 35 sorem dandam et soluendam religiosis viris priori et conuentui fratrum ordinis Predicatorum domus s. Marie in ciuitate nostra, pro quinque sexagenis grossorum Pragensium denariorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quemquidem censum siue pensionem promisit prefatus Vlricus et bona sua fide promittit annis singulis indiuisim in festo s. Galli proxime venturo dare, soluere et finaliter expedire. Si vero prefatus Vlricus ..... In cuius rei testimonium dedimus ipsis presentes nostras litteras munimine appensionis sigilli 40 ciuitatis nostre maioris roboratas. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo septimo in die sancti Luce ewangeliste. Original auf Pergament im B. St.-A. II. Nr. 32. Auf der Rückseite der etwas spätere Vermerk:
Strana 238
238 1387. 1387 Oct. 18. „Ista littera empta est super pannos pauperum racione remedij Selsneyderin“ mit dem Zusatz von anderer Hand: „Respondet dominus Czinczliecht“. Weiter unten von einer dritten Hand: „Peslini pannificis contra scolam“, endlich die Bezeichnung: „R“. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“. Das Siegel fehlt. — Eingetrageu im „Zins- register“ S. 8 sub lit. „R“. 1387. 452. 1387 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Müller Michael einen dem Budweiser Pfarrer gehörigen Zins von einem halben Schock Groschen 10 auf seinem zwischen den Häusern des Zabořsky und des Fleischhauers Thomas in der Böhmgasse gelegenen Hause sichergestellt habe. (Später haftete für den Zins ein Fischer mit demselben Hause.) Nos Wenceslaus judex, Martinus Walcha, Nicolaus Fierstaler, Conradus pannifex etc. super Michaelem molendinatorem in vico Boemorum et domo sua inter do- mos Zaborzsky et Thomssonis carnificis mediam sexagenam grossorum census. Anno domini 15 M'сCC"lxxxvij". Respondet piscator cum predicta domo sua. „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 23 unter den „Littere domini plebani“ sub nr. „33“. 1387 Oct. 20. 453. 1387 October 20. Chrobold. — Unter den Zeugen, welche vor dem Frauenberger 20 Burggrafen Nicolaus Roth als königlichem Commissär aussagen, dass die von dem Wysche- hrader Propste Theodorich dem Kloster Goldenkron gewaltsam abgenommenen Dörfer sich stets im Besitze dieses Klosters befunden haben, werden in dem von Johannes Wechlini de Lysschow, clericus Pragensis diocesis, publicus imperiali auctoritate notarius ausgefertigten no- tariellen Instrumente unter anderen auch dominus Bohunco in Budueis ecclesie plebanus, 25 . ..Onsso de Vilula, ... Wyntherus de Huzna, ... Benessius Wydowecz, ... Hrdon de Stupna,... genannt. Pangerl: „Urkundenb. d. C.-St. Goldenkron“ S. 182—189, nr. C. 454. 1387. 1387 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Egyd 30 Rebalmus [?] einen dem Budweiser Pfarrer gehörigen Zins von einem halben Schock Groschen auf seiner am Ende neben der Fleischbank der Schweizerin gelegenen Fleischbank sicherge- stellt habe. Nos Wenczeslaus judex, Nicolaus Nersigkern, Martinus Walko, Vitus etc. super Gilko Rebalmi [?] et maccello suo in fine iuxta maccellum Sweiczerin mediam 35 sexagenam census grossorum etc. Anno domini M'ccclxxxvij°. „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 5 unter den „Littere domini plebani" sub lit. „A“. 1387. 455. 1387 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Klara, die Witwe nach Stephan Hakl, den Zins von einem halben Schock Groschen, für welchen der Budweiser Pfarrer alljährlich ein Seelenamt zum Seelenheil des Hans von Sobieslau und seiner
238 1387. 1387 Oct. 18. „Ista littera empta est super pannos pauperum racione remedij Selsneyderin“ mit dem Zusatz von anderer Hand: „Respondet dominus Czinczliecht“. Weiter unten von einer dritten Hand: „Peslini pannificis contra scolam“, endlich die Bezeichnung: „R“. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“. Das Siegel fehlt. — Eingetrageu im „Zins- register“ S. 8 sub lit. „R“. 1387. 452. 1387 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Müller Michael einen dem Budweiser Pfarrer gehörigen Zins von einem halben Schock Groschen 10 auf seinem zwischen den Häusern des Zabořsky und des Fleischhauers Thomas in der Böhmgasse gelegenen Hause sichergestellt habe. (Später haftete für den Zins ein Fischer mit demselben Hause.) Nos Wenceslaus judex, Martinus Walcha, Nicolaus Fierstaler, Conradus pannifex etc. super Michaelem molendinatorem in vico Boemorum et domo sua inter do- mos Zaborzsky et Thomssonis carnificis mediam sexagenam grossorum census. Anno domini 15 M'сCC"lxxxvij". Respondet piscator cum predicta domo sua. „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 23 unter den „Littere domini plebani“ sub nr. „33“. 1387 Oct. 20. 453. 1387 October 20. Chrobold. — Unter den Zeugen, welche vor dem Frauenberger 20 Burggrafen Nicolaus Roth als königlichem Commissär aussagen, dass die von dem Wysche- hrader Propste Theodorich dem Kloster Goldenkron gewaltsam abgenommenen Dörfer sich stets im Besitze dieses Klosters befunden haben, werden in dem von Johannes Wechlini de Lysschow, clericus Pragensis diocesis, publicus imperiali auctoritate notarius ausgefertigten no- tariellen Instrumente unter anderen auch dominus Bohunco in Budueis ecclesie plebanus, 25 . ..Onsso de Vilula, ... Wyntherus de Huzna, ... Benessius Wydowecz, ... Hrdon de Stupna,... genannt. Pangerl: „Urkundenb. d. C.-St. Goldenkron“ S. 182—189, nr. C. 454. 1387. 1387 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Egyd 30 Rebalmus [?] einen dem Budweiser Pfarrer gehörigen Zins von einem halben Schock Groschen auf seiner am Ende neben der Fleischbank der Schweizerin gelegenen Fleischbank sicherge- stellt habe. Nos Wenczeslaus judex, Nicolaus Nersigkern, Martinus Walko, Vitus etc. super Gilko Rebalmi [?] et maccello suo in fine iuxta maccellum Sweiczerin mediam 35 sexagenam census grossorum etc. Anno domini M'ccclxxxvij°. „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 5 unter den „Littere domini plebani" sub lit. „A“. 1387. 455. 1387 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass Klara, die Witwe nach Stephan Hakl, den Zins von einem halben Schock Groschen, für welchen der Budweiser Pfarrer alljährlich ein Seelenamt zum Seelenheil des Hans von Sobieslau und seiner
Strana 239
1387—1388. 239 Vorfahren abzuhalten hat, auf ihrer zwischen den Fleischbänken des Ulrich Knoll und des Andreas Knoll gelegenen Fleischbank sichergestellt habe. (Diese Fleischbank gehörte später einem Schilher.) 1387. 5 Nos Wenceslaus judex, Andreas Raczlaw, Henslinus Leblini, Kunatlinus etc. super Klaram relictam quondam Stephani Haklini et maccello suo inter maccella Vlo Knoll et Ondrasskonis Knolli filij sui mediam sexagenam grossorum census, pro quo dominus plebanus tenebitur, annis singulis pro animabus Henslini de Sobieslaw et pre- decessorum eius peragere anniuersarium more solito. Anno domini M'ccc"lxxxvij". Respondet*) Schilher cum predicto suo maccello. „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 6 unter den „Littere domini plebani" sub. lit. „D“. 10 456. 1388 Januar 10. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Sporer Wenzel einen dem Bürger Nicolaus Nersichgern zu zahlenden Zins von vierundzwanzig Prager Groschen auf seinem zwischen den Häusern des Peter Friegel und des Michael Nepek gelegenen Hause sichergestellt habe. (Vordem haftete der Zins auf dem Besitz des Riemers Ottl.) 1388 Januar 10. Nos Wenceslaus judex, Cunatlinus, Conradus pannifex, Martinus Walcha, An- dreas Raczlaw, Andreas Romer, Henslinus Loblini, Nicolaus Nersichgern ceterique jurati ciues in Budwais notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Wenceslaus calcariator, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat, inter domos Petri Frige- 20 lini et Michaelis Nepek, conciuium nostrorum, sita, viginti quatuor grossos Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus possessorem dandos et soluendos honesto viro Nicolao Nersichgern, nobis conciui, pro quatuor sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Wenceslaus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Georij nunc pro- 25 xime venturo duodecim grossos Pragensis monete census et in festo s. Galli similiter duodecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Wenceslaus..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Datum et actum anno domini M° trecentesimo octoagesimo octauo, feria sexta post Epyphaniam domini. 15 30 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 34. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „xxiiij gr. super W:[enceslao] sparer Nicolao Nersichgern, prius super Ottlino rijmer“. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“. Das an einem Pergamentstreifen hängende grosse Stadtsiegel ist rechts ein wenig abgeschlagen. 457. 1388 Februar 5. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass 35 der Fleischhauer Wolfl Hamrl einen der St. Jacobs-Kapelle nächst der Schule gehörigen Zins von einem halben Schock Groschen (welcher vordem auf dem Hause des Schusters Kalschinger ver- sichert war) auf seiner zwischen den Fleischbänken des Haunikl und des Pitlauer gelegenen Fleischbank sichergestellt habe. 1388 Febr. 5. Nos Wenceslaus judex, Cunatlinus pannifex, Martinus Walcha, Andreas 40 Romeri, Nicolaus Nersichgern, Chunatlinus, Nersigern, Lewblinus, Dobroslaus ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium recongnoscimus vniuersis, quod constitutus coram nobis discretus vir Wolflinus dictus Hamrl carnifex, nobis conciuis, recongnouit et fassus est, bona sua *) Das folgende „Kasse car[nifex] cum pfrejd icto]" ist durchstrichen.
1387—1388. 239 Vorfahren abzuhalten hat, auf ihrer zwischen den Fleischbänken des Ulrich Knoll und des Andreas Knoll gelegenen Fleischbank sichergestellt habe. (Diese Fleischbank gehörte später einem Schilher.) 1387. 5 Nos Wenceslaus judex, Andreas Raczlaw, Henslinus Leblini, Kunatlinus etc. super Klaram relictam quondam Stephani Haklini et maccello suo inter maccella Vlo Knoll et Ondrasskonis Knolli filij sui mediam sexagenam grossorum census, pro quo dominus plebanus tenebitur, annis singulis pro animabus Henslini de Sobieslaw et pre- decessorum eius peragere anniuersarium more solito. Anno domini M'ccc"lxxxvij". Respondet*) Schilher cum predicto suo maccello. „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 6 unter den „Littere domini plebani" sub. lit. „D“. 10 456. 1388 Januar 10. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Sporer Wenzel einen dem Bürger Nicolaus Nersichgern zu zahlenden Zins von vierundzwanzig Prager Groschen auf seinem zwischen den Häusern des Peter Friegel und des Michael Nepek gelegenen Hause sichergestellt habe. (Vordem haftete der Zins auf dem Besitz des Riemers Ottl.) 1388 Januar 10. Nos Wenceslaus judex, Cunatlinus, Conradus pannifex, Martinus Walcha, An- dreas Raczlaw, Andreas Romer, Henslinus Loblini, Nicolaus Nersichgern ceterique jurati ciues in Budwais notum facimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Wenceslaus calcariator, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat, inter domos Petri Frige- 20 lini et Michaelis Nepek, conciuium nostrorum, sita, viginti quatuor grossos Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus possessorem dandos et soluendos honesto viro Nicolao Nersichgern, nobis conciui, pro quatuor sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Wenceslaus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Georij nunc pro- 25 xime venturo duodecim grossos Pragensis monete census et in festo s. Galli similiter duodecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Wenceslaus..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Datum et actum anno domini M° trecentesimo octoagesimo octauo, feria sexta post Epyphaniam domini. 15 30 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 34. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „xxiiij gr. super W:[enceslao] sparer Nicolao Nersichgern, prius super Ottlino rijmer“. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“. Das an einem Pergamentstreifen hängende grosse Stadtsiegel ist rechts ein wenig abgeschlagen. 457. 1388 Februar 5. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass 35 der Fleischhauer Wolfl Hamrl einen der St. Jacobs-Kapelle nächst der Schule gehörigen Zins von einem halben Schock Groschen (welcher vordem auf dem Hause des Schusters Kalschinger ver- sichert war) auf seiner zwischen den Fleischbänken des Haunikl und des Pitlauer gelegenen Fleischbank sichergestellt habe. 1388 Febr. 5. Nos Wenceslaus judex, Cunatlinus pannifex, Martinus Walcha, Andreas 40 Romeri, Nicolaus Nersichgern, Chunatlinus, Nersigern, Lewblinus, Dobroslaus ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium recongnoscimus vniuersis, quod constitutus coram nobis discretus vir Wolflinus dictus Hamrl carnifex, nobis conciuis, recongnouit et fassus est, bona sua *) Das folgende „Kasse car[nifex] cum pfrejd icto]" ist durchstrichen.
Strana 240
240 1388. 1388 Febr. 5. voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super maccello suo, sito inter maccella Hawniklini et Pitlaweri, mediam sexagenam census siue pensionis per- petuis temporibus per eum uel dicti maccelli possessorem dandam et soluendam cappelle s. Jacobi circa scolam atque ipsius cappellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis grossorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Wolfl et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Georij quindecim grossos census et in festo s. Galli secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Wolffl.....In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duxi- mus appendendum. Datum anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo octauo, feria quarta in die sancte Dorothee virginis gloriose. 5 10 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 35. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Wolfl Hamrl carnifex mediam sexagenam cappellano s. Jacobi, prius super domo Chol- ssinger sutoris“ und die Bezeichnung „P“. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep.“. Von dem grossen Stadtsiegel hängt nur noch ein entzweigebrochenes Bruchstück an dem Pergamentstreifen. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 154 und im 15 „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 134 unter den „Littere s. Jacobi appostoli in cimiterio in ossatorio“ sub lit. „N-. 458. 1388 Febr. 18. 1388 Februar 18. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bogner Nicolaus einen dem Hospital gehörigen Zins von einem halben Schock Prager Groschen, 20 welchen der Bürger Pitlauer letztwillig für die Herstellung der Wäsche der Armen bestimmt hat (und der vordem auf dem Acker des Mathias Höritzer versichert war), auf seinem zwischen den Häusern des Mälzers Scheihenhamer und des Pfarrers Janko von Höfen sichergestellt habe. (Das als Hypothek dienende Haus gehörte darnach der Margaretha Huter, später haftete der Zins auf dem Eckhause des Lucas Potlawner [? Pitlauer], welches neben dem Hause des Scherhakl und 2" gegenüber jenem des Peter Dubiker gelegen war.) Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, pro tunc magister ciuium, Martinus Walcha, Nicolaus Nersigern, Henslinus Löblini, Andreas Ratslaw. Andreas Romeri, Dobroslaus ceterique jurati ciues in Budweis notumfacimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Nicolaus arcufex, nobis conciuis, recongnouit et fassus est, bona sua voluntate 30 parique vxoris sue omniumque amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inha- bitat, inter domos Scheihenhamer braseatoris et Jankonis de Curijs plebaui, conciuium nostrorum, sita et locata, mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel domus et aree possessorem dandam et soluendam ad hospitale paupe- ribus pro reformacione lintheamentorum iuxta disposicionem testamenti Pitlaweri pro :5 quinque sexageuis grossorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum sive pensionem promisit prefatus Nicolaus et bona fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Georgij quindecim grossos census et in festo s. G alli deinde secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Nicolaus uel dicte domus et aree possessor vnumquemque censum in vnoquoque dictorum festorum termino ad plenum non persolueret, tunc prouisor hospita- 40 lensis poterit licite et debebit..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo octoagesimo octano, feria tercia post dominicam Invoca[uit]. Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 36. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Media sexagena ad hospitale super Nicolao arcufice, prius super agro Math[ie] Horiczer“ und die Bezeichnung „8�. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“. An einem Pergamentstreifen hängt das beschä- digte grosse Stadtsiegel. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 17 mit den zwei Zusätzen von verschie- denen Händen: 45
240 1388. 1388 Febr. 5. voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super maccello suo, sito inter maccella Hawniklini et Pitlaweri, mediam sexagenam census siue pensionis per- petuis temporibus per eum uel dicti maccelli possessorem dandam et soluendam cappelle s. Jacobi circa scolam atque ipsius cappellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis grossorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Wolfl et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Georij quindecim grossos census et in festo s. Galli secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Wolffl.....In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duxi- mus appendendum. Datum anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo octauo, feria quarta in die sancte Dorothee virginis gloriose. 5 10 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 35. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Wolfl Hamrl carnifex mediam sexagenam cappellano s. Jacobi, prius super domo Chol- ssinger sutoris“ und die Bezeichnung „P“. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep.“. Von dem grossen Stadtsiegel hängt nur noch ein entzweigebrochenes Bruchstück an dem Pergamentstreifen. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 154 und im 15 „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 134 unter den „Littere s. Jacobi appostoli in cimiterio in ossatorio“ sub lit. „N-. 458. 1388 Febr. 18. 1388 Februar 18. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bogner Nicolaus einen dem Hospital gehörigen Zins von einem halben Schock Prager Groschen, 20 welchen der Bürger Pitlauer letztwillig für die Herstellung der Wäsche der Armen bestimmt hat (und der vordem auf dem Acker des Mathias Höritzer versichert war), auf seinem zwischen den Häusern des Mälzers Scheihenhamer und des Pfarrers Janko von Höfen sichergestellt habe. (Das als Hypothek dienende Haus gehörte darnach der Margaretha Huter, später haftete der Zins auf dem Eckhause des Lucas Potlawner [? Pitlauer], welches neben dem Hause des Scherhakl und 2" gegenüber jenem des Peter Dubiker gelegen war.) Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, pro tunc magister ciuium, Martinus Walcha, Nicolaus Nersigern, Henslinus Löblini, Andreas Ratslaw. Andreas Romeri, Dobroslaus ceterique jurati ciues in Budweis notumfacimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Nicolaus arcufex, nobis conciuis, recongnouit et fassus est, bona sua voluntate 30 parique vxoris sue omniumque amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inha- bitat, inter domos Scheihenhamer braseatoris et Jankonis de Curijs plebaui, conciuium nostrorum, sita et locata, mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel domus et aree possessorem dandam et soluendam ad hospitale paupe- ribus pro reformacione lintheamentorum iuxta disposicionem testamenti Pitlaweri pro :5 quinque sexageuis grossorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum sive pensionem promisit prefatus Nicolaus et bona fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Georgij quindecim grossos census et in festo s. G alli deinde secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Nicolaus uel dicte domus et aree possessor vnumquemque censum in vnoquoque dictorum festorum termino ad plenum non persolueret, tunc prouisor hospita- 40 lensis poterit licite et debebit..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo octoagesimo octano, feria tercia post dominicam Invoca[uit]. Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 36. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Media sexagena ad hospitale super Nicolao arcufice, prius super agro Math[ie] Horiczer“ und die Bezeichnung „8�. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“. An einem Pergamentstreifen hängt das beschä- digte grosse Stadtsiegel. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 17 mit den zwei Zusätzen von verschie- denen Händen: 45
Strana 241
1388. 241 „Respondet Margreth Hutarin cum predicta sua domo." „Respondet Lucas Potlawner cum domo sua aciali iuxta Sserhakl ex opposito domus Petri Dubiker.“ 459. 1388 März 13. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Mälzer Maresch einen Zins von einem halben Schock Prager Groschen auf seinem in der Bölmgasse zwischen den Häusern des Leonhard, eines Sohnes des Ekl, und des Mälzers Schischka gelegenen Hause sichergestellt habe. Dieser Zins ist den vier Kaplänen der Budweiser Pfarr- kirche, und zwar des Apostelaltars und der Altäre Aller Heiligen, des h. Jacob auf dem Fried- 10 hofe und der h. Peter und Paul auf dem Chor, welche in dem ihnen von der verstorbenen Frau Clara Abrillin vermachten Hause wohnen, auszuzahlen und zur Instandhaltung dieses Hauses zu rerwenden. (Später haftete der Zins auf dem in der Böhmgasse zwischen den Häusern des Fleischhauers Wawra Drslaw und des Stephan Irher von Sobieslau gelegenen Hause des Peter Klemar.) 5 1388 März 13. Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, Martinus Walcha, Nicolaus Ner- sichgern, Andreas Romeri, Henslinus Lôblini, Cunatlinus, Dobroslaus cete- rique jurati ciues in Budweis notum facimus vninersis, quod constitutus coram nobis honestus Maress braseator, nobis conciuis, recongnouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque here- dum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat, in vico Boemo- 2o rum inter domos Leonhardi filij Eklini et Ssisskonis braseatoris, conciuium nostrorum, domos sita et locata, mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus et aree possessorem dandam et soluendam quatuor ca- pellanis ecclesie nostre parrochialis infrascriptis, videlicet sanctorum Omnium Apo- stolorum, Omnium Sanctorum, sancti Jacobi in cimiterio et sanctorum Petri et 25 Pauli in cruchta, in domo domine Clare quondam dicte Abrillin ex legacione seu vltimo eiusdem testamento morantibus, pro quinque sexagenis grossorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum sine pensionem promisit prefatus Maress et bona sua fide promittit annis singulis in duobus sub- notatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Georgij quindecim grossos census et in festo s. Galli deinde secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Maress.... 30 Quemquidem censum prefati capellani pro reformacione seu alia ipsa domus vtilitate debent con- uertere tociens, quociens fuerit oportunum. In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre pre- sentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo octoagesimo octauo, feria sexta ante dominicam Judica. 15 35 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 37. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Media sexagena census super Marssonem in vico Boemorum pro reformacione domus capel- lanorum, que olim fuit Abrillin“ und die Bezeichnung: „X“. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“. An dem aus einer ähnlichen Urkunde geschnit- tenen Pergamentstreifen hängt ein Bruchstück des ältesten Stadtsiegels. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 103 und im „Lib. mem. dec. B. Budv. I.“, S. 81 unter den „Littere Omnium Sanctorum" sub lit. „X“ mit 40 der Bemerkung: „Pro reformacione domus Aprilis“ und dem gleichzeitigen Zusatz: „Respondet Petrus Klemer cum domo sua in vico Boemicali inter domos Wawre Drslaw car- nificis et Stephani Irhar de Sobieslaus“. 460. 1388 Mai 16. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass die 45 Gärber Nicolaus und Thomas einen dem Bürger Nicolaus Nersichgern zu bezahlenden Zins von einem halben Schock Groschen auf ihren Häusern, welche zwischen jenen des Christian Kaltschmid und des Perhut und gegenüber der Stadtmauer gelegen sind, sichergestellt habe. 1388 Mai 16. 1. 31
1388. 241 „Respondet Margreth Hutarin cum predicta sua domo." „Respondet Lucas Potlawner cum domo sua aciali iuxta Sserhakl ex opposito domus Petri Dubiker.“ 459. 1388 März 13. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Mälzer Maresch einen Zins von einem halben Schock Prager Groschen auf seinem in der Bölmgasse zwischen den Häusern des Leonhard, eines Sohnes des Ekl, und des Mälzers Schischka gelegenen Hause sichergestellt habe. Dieser Zins ist den vier Kaplänen der Budweiser Pfarr- kirche, und zwar des Apostelaltars und der Altäre Aller Heiligen, des h. Jacob auf dem Fried- 10 hofe und der h. Peter und Paul auf dem Chor, welche in dem ihnen von der verstorbenen Frau Clara Abrillin vermachten Hause wohnen, auszuzahlen und zur Instandhaltung dieses Hauses zu rerwenden. (Später haftete der Zins auf dem in der Böhmgasse zwischen den Häusern des Fleischhauers Wawra Drslaw und des Stephan Irher von Sobieslau gelegenen Hause des Peter Klemar.) 5 1388 März 13. Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, Martinus Walcha, Nicolaus Ner- sichgern, Andreas Romeri, Henslinus Lôblini, Cunatlinus, Dobroslaus cete- rique jurati ciues in Budweis notum facimus vninersis, quod constitutus coram nobis honestus Maress braseator, nobis conciuis, recongnouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque here- dum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua et area, qua inhabitat, in vico Boemo- 2o rum inter domos Leonhardi filij Eklini et Ssisskonis braseatoris, conciuium nostrorum, domos sita et locata, mediam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte domus et aree possessorem dandam et soluendam quatuor ca- pellanis ecclesie nostre parrochialis infrascriptis, videlicet sanctorum Omnium Apo- stolorum, Omnium Sanctorum, sancti Jacobi in cimiterio et sanctorum Petri et 25 Pauli in cruchta, in domo domine Clare quondam dicte Abrillin ex legacione seu vltimo eiusdem testamento morantibus, pro quinque sexagenis grossorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum sine pensionem promisit prefatus Maress et bona sua fide promittit annis singulis in duobus sub- notatis terminis dare, persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s. Georgij quindecim grossos census et in festo s. Galli deinde secuturo similiter quindecim grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Maress.... 30 Quemquidem censum prefati capellani pro reformacione seu alia ipsa domus vtilitate debent con- uertere tociens, quociens fuerit oportunum. In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre pre- sentibus duximus appendendum. Anno domini millesimo trecentesimo octoagesimo octauo, feria sexta ante dominicam Judica. 15 35 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 37. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Media sexagena census super Marssonem in vico Boemorum pro reformacione domus capel- lanorum, que olim fuit Abrillin“ und die Bezeichnung: „X“. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“. An dem aus einer ähnlichen Urkunde geschnit- tenen Pergamentstreifen hängt ein Bruchstück des ältesten Stadtsiegels. — Eingetragen im „Zinsregister“ S. 103 und im „Lib. mem. dec. B. Budv. I.“, S. 81 unter den „Littere Omnium Sanctorum" sub lit. „X“ mit 40 der Bemerkung: „Pro reformacione domus Aprilis“ und dem gleichzeitigen Zusatz: „Respondet Petrus Klemer cum domo sua in vico Boemicali inter domos Wawre Drslaw car- nificis et Stephani Irhar de Sobieslaus“. 460. 1388 Mai 16. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass die 45 Gärber Nicolaus und Thomas einen dem Bürger Nicolaus Nersichgern zu bezahlenden Zins von einem halben Schock Groschen auf ihren Häusern, welche zwischen jenen des Christian Kaltschmid und des Perhut und gegenüber der Stadtmauer gelegen sind, sichergestellt habe. 1388 Mai 16. 1. 31
Strana 242
242 1388. 1388 Mai 16. Nos Wenczesslaus judex, Conradus pannifex, Martinus Walcha, Henslinus Lewlini, Cunatlinus, Andreas Romeri, Andreas Raczlai, Vitus ceterique jurati ciues in Budweys tenore presencium recognoscimus vniuersis, quod constituti coram nobis discreti viri Nicolaus cerdo et Temlinus cerdo, nobis conciues, recognouerunt et fassi sunt, bona ipsorum voluntate parique vxorum ipsorum omniumque amicorum suorum consilio et assensu super domibus ipsorum. quibus inhabi- tant, inter domos Cristani Choltsmid et Perhuti et Temlini et ex opposito muri sitis et locatis, mediam sexagenam census siue pensionis perpetuis temporibus per eos seu heredes suos aut dictarum domorum et arearum possessores dandam et soluendam discreto viro Nicolao Nerzichgern et heredibus suis, pro quinque sexagenis grossorum Pragensium denariorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem censum siue pensionem promiserunt prefati Nicolaus et Temlinus et bona ipsorum fide promittunt anuis 10 singulis in duobus terminis subnotatis dare, persoluere et finaliter expedire, scilicet in festo s. Galli proxime ven- turo quindecim grossos census et in festo s. Geogij deinde continuo [secuturo] quindecim grossos census siue pen- sionis prefate. Si vero prefati Nicolaus et Temlinus.....In cuius rei testimonium dedimus ei [Nicolao Ner- zichgern] presentes nostras litteras munimine appensionis sigilli ciuitatis nostre maioris roboratas. Datum anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo octauo in vigilia Pentecostes. 15 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 38. Auf der Rückseite die gleichzeitige Bezeichnung „5“. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“ An einem Pergamentstreifen hängt das wohlerhaltene grosse Stadtsiegel. 1388 Mai 25. 461. 1388 Mai 25. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Jude Smoel cinen für die Frühmesse beim Marienaltar in der Budweiser Pfarrkirche bestimmten 20 Zins von einem halben Schock Prager Groschen auf seinem in der Judengasse neben dem Hause des Stiepanek gelegenen Eckhause sichergestellt habe. (Der Zins haftete vordem auf der Wiese Werd des Nicolaus Kutrer.) Nos Wenceslaus judex, Andreas Raczlaw, Chunradus pannifex, Martinus Walcha, Henslinus Lewlini, Cunatlinus, Vitus, Dobroslaus ceterique jurati ciues 25 in Budweis tenore presencium notum facimus vniuersis. quod constitutus coram nobis perfidus Judeus Smoel reconguouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum suorum consilio et assensu super domo sua, qua inhabitat. aciali penes domum Sstiepankonis sitam in vico Judeorum, mediam sexagenam grossorum Pragensium census siue pensionis perpetuis tempo- ribus per eum uel dicte domus possessorem seu aree dandam et soluendam altari sancte Marie 30 virginis gloriosissime in ecclesia nostra parrochiali et ipsius capellano pro matura missa. qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis grossorum Pragensium se rite et legittime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Smoel et sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare et persoluere et finaliter expedire, scilicet in festo s. Galli xv grossos Pragenses census et in festo s. Georgij deinde continuo secuturo similiter quindecim grossos Pragenses census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Smoel.... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Datum anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo octauo, in die sancti Vrbani. 35 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 39. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Pro matura missa media sexagena census super Smoel Judeum et vxorem eius, prius super prato Werd Nicolai Chutrer“ und die Bezeichnung „J". Alte Signatur: Fasc: IIII N. Dep:“ Das Siegel fellt. — Eingetragen im „Zinsre- gister“ S. 61 und im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 37 unter den „Littere Beate Virginis pro matura missa" sub. lit. „J“ mit dem Zusatz „Respondet illa domus". 40
242 1388. 1388 Mai 16. Nos Wenczesslaus judex, Conradus pannifex, Martinus Walcha, Henslinus Lewlini, Cunatlinus, Andreas Romeri, Andreas Raczlai, Vitus ceterique jurati ciues in Budweys tenore presencium recognoscimus vniuersis, quod constituti coram nobis discreti viri Nicolaus cerdo et Temlinus cerdo, nobis conciues, recognouerunt et fassi sunt, bona ipsorum voluntate parique vxorum ipsorum omniumque amicorum suorum consilio et assensu super domibus ipsorum. quibus inhabi- tant, inter domos Cristani Choltsmid et Perhuti et Temlini et ex opposito muri sitis et locatis, mediam sexagenam census siue pensionis perpetuis temporibus per eos seu heredes suos aut dictarum domorum et arearum possessores dandam et soluendam discreto viro Nicolao Nerzichgern et heredibus suis, pro quinque sexagenis grossorum Pragensium denariorum se rite, libere ac legitime vendidisse. Quem censum siue pensionem promiserunt prefati Nicolaus et Temlinus et bona ipsorum fide promittunt anuis 10 singulis in duobus terminis subnotatis dare, persoluere et finaliter expedire, scilicet in festo s. Galli proxime ven- turo quindecim grossos census et in festo s. Geogij deinde continuo [secuturo] quindecim grossos census siue pen- sionis prefate. Si vero prefati Nicolaus et Temlinus.....In cuius rei testimonium dedimus ei [Nicolao Ner- zichgern] presentes nostras litteras munimine appensionis sigilli ciuitatis nostre maioris roboratas. Datum anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo octauo in vigilia Pentecostes. 15 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 38. Auf der Rückseite die gleichzeitige Bezeichnung „5“. Alte Signatur: „Fasc: IIII N. Dep:“ An einem Pergamentstreifen hängt das wohlerhaltene grosse Stadtsiegel. 1388 Mai 25. 461. 1388 Mai 25. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Jude Smoel cinen für die Frühmesse beim Marienaltar in der Budweiser Pfarrkirche bestimmten 20 Zins von einem halben Schock Prager Groschen auf seinem in der Judengasse neben dem Hause des Stiepanek gelegenen Eckhause sichergestellt habe. (Der Zins haftete vordem auf der Wiese Werd des Nicolaus Kutrer.) Nos Wenceslaus judex, Andreas Raczlaw, Chunradus pannifex, Martinus Walcha, Henslinus Lewlini, Cunatlinus, Vitus, Dobroslaus ceterique jurati ciues 25 in Budweis tenore presencium notum facimus vniuersis. quod constitutus coram nobis perfidus Judeus Smoel reconguouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum suorum consilio et assensu super domo sua, qua inhabitat. aciali penes domum Sstiepankonis sitam in vico Judeorum, mediam sexagenam grossorum Pragensium census siue pensionis perpetuis tempo- ribus per eum uel dicte domus possessorem seu aree dandam et soluendam altari sancte Marie 30 virginis gloriosissime in ecclesia nostra parrochiali et ipsius capellano pro matura missa. qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis grossorum Pragensium se rite et legittime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Smoel et sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare et persoluere et finaliter expedire, scilicet in festo s. Galli xv grossos Pragenses census et in festo s. Georgij deinde continuo secuturo similiter quindecim grossos Pragenses census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Smoel.... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Datum anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo octauo, in die sancti Vrbani. 35 Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 39. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Pro matura missa media sexagena census super Smoel Judeum et vxorem eius, prius super prato Werd Nicolai Chutrer“ und die Bezeichnung „J". Alte Signatur: Fasc: IIII N. Dep:“ Das Siegel fellt. — Eingetragen im „Zinsre- gister“ S. 61 und im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 37 unter den „Littere Beate Virginis pro matura missa" sub. lit. „J“ mit dem Zusatz „Respondet illa domus". 40
Strana 243
1388. 243 462. 1388 Mai 25. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Kürschner Georg einen für die Frühmesse beim Marienaltar in der Budweiser Pfarrkirche be- stimmten (vordem auf der Wiese Werd des Nicolaus Kutrer versichert gewesenen) Zins von einem 5 halben Schock Prager Groschen auf seinem Hause versichert habe, welches in der Neustift ge- naunten Gasse gegenüber dem Kloster zwischen den Häusern des Bäckers Peter und des Rieschl gelegen ist. (Später haftete der Zins auf dem Garten des Zacharias Piseker, dann auf dem hinter der langen Brücke gegenüber dem Hofe des Gironis gelegenen Hofe der Söhne eines Pražak.) 1388 Mai 25. Nos Wenceslaus judex, Andreas Raczlaw, Chunradus pannifex, Martinus 10 Walcha. Henslinus Lewlini, Cunatlinus, Vitus, Dobroslaus ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium notumfacimus vniuersis, quod constitutus coram nobis discretus vir Georgius pellifex, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua, qua inhabitat, inter domos Petri pistoris et Ryesslyny sitam in platea nuncupata Newstifft versus claustrum, mediam sexagenam gros- 15 sorum Pragensium census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel heredes suos vel dicte domus et aree possessorem dandam et soluendam altari beate Marie virginis gloriosissime in ecclesia nostra parrochiali et ipsius capellano pro matura missa, qui nunc est vel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis grossorum Pragensium se rite et legittime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit pre- fatus Georgius et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter 20 expedire, scilicet in festo s. Galli quindecim grossos Pragenses census et in festo s. Georgij deinde continuo secuturo similiter quindecim grossos Pragenses census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Georgius..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Datum anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo octauo, in die sancti Vrbani. Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 40. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Pro matura missa media sexagena census super Georgium pellificem et Weronicam vxorem eius, prins super prato Werd Nicolai Chutrer“, mit dem Zusatz von späterer Hand: „Respondet Zacharias Pieseczky cum orto suo inter ortos suum et Krenspek“, und die Bezeichnung „O“. Alte Bezeichnung: „Fasc: IIII N. Dep:“. Das Siegel fehlt. — Eingetragen im „Lib. 30 mem. dec. B. Budv. I“ S. 39 unter den „Littere Beate Virginis pro matura missa“ sub lit. „O“ mit den Zusätzen von verschiedenen Händen: „Respondet Zacharias Piesker cum orto suo inter ortos suum et Mathie Krenspek. Respondeut Prazakonis filij cum curia sua et vniuersa hereditate retro longum pontem contra curiam Gironis.“ 25 35 463. 1388 Juni 3. Prag. — König Wenzel IV. bestätigt dem Budweiser Stadtrichter Wenzel Claric, einem Sohne des Johann Claric, die das Stadtrichteramt in Budweis betreffenden Privi- legien der Könige Wenzel II. vom 25. August 1296 und Johann vom 24. Juli 1319 und räumt ihm das freie Verfügungsrecht über das Stadtrichteramt und dessen Zugehör ein. 1388 Juni 3. 40 Wenceslaus, dei gracia Romanorum rex, semper augustus et Boemie rex. Notum facimus tenore presencium vniuersis, quod veniens ad nostram presenciam Wenceslaus Cla- ricius, judex in Budweis, filius quondam Henslini Claricii, fidelis noster dilectus, nobis humiliter supplicauit, quatenus sibi quedam priuilegia illustrium quondam Wenceslai Boe- mie regis, proaui, et Johannis Boemie regis, aui, nostrorum carissimorum, de et super judi- 45 cio ciuitatis nostre Budweis progenitoribus suis concessa, quod quidem judicium ad se jure 31*
1388. 243 462. 1388 Mai 25. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Kürschner Georg einen für die Frühmesse beim Marienaltar in der Budweiser Pfarrkirche be- stimmten (vordem auf der Wiese Werd des Nicolaus Kutrer versichert gewesenen) Zins von einem 5 halben Schock Prager Groschen auf seinem Hause versichert habe, welches in der Neustift ge- naunten Gasse gegenüber dem Kloster zwischen den Häusern des Bäckers Peter und des Rieschl gelegen ist. (Später haftete der Zins auf dem Garten des Zacharias Piseker, dann auf dem hinter der langen Brücke gegenüber dem Hofe des Gironis gelegenen Hofe der Söhne eines Pražak.) 1388 Mai 25. Nos Wenceslaus judex, Andreas Raczlaw, Chunradus pannifex, Martinus 10 Walcha. Henslinus Lewlini, Cunatlinus, Vitus, Dobroslaus ceterique jurati ciues in Budweis tenore presencium notumfacimus vniuersis, quod constitutus coram nobis discretus vir Georgius pellifex, nobis conciuis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super domo sua, qua inhabitat, inter domos Petri pistoris et Ryesslyny sitam in platea nuncupata Newstifft versus claustrum, mediam sexagenam gros- 15 sorum Pragensium census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel heredes suos vel dicte domus et aree possessorem dandam et soluendam altari beate Marie virginis gloriosissime in ecclesia nostra parrochiali et ipsius capellano pro matura missa, qui nunc est vel pro tempore fuerit, pro quinque sexagenis grossorum Pragensium se rite et legittime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit pre- fatus Georgius et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, persoluere et finaliter 20 expedire, scilicet in festo s. Galli quindecim grossos Pragenses census et in festo s. Georgij deinde continuo secuturo similiter quindecim grossos Pragenses census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Georgius..... In cuius rei testimonium sigillum maius ciuitatis nostre presentibus duximus appendendum. Datum anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo octauo, in die sancti Vrbani. Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 40. Auf der Rückseite der gleichzeitige Vermerk: „Pro matura missa media sexagena census super Georgium pellificem et Weronicam vxorem eius, prins super prato Werd Nicolai Chutrer“, mit dem Zusatz von späterer Hand: „Respondet Zacharias Pieseczky cum orto suo inter ortos suum et Krenspek“, und die Bezeichnung „O“. Alte Bezeichnung: „Fasc: IIII N. Dep:“. Das Siegel fehlt. — Eingetragen im „Lib. 30 mem. dec. B. Budv. I“ S. 39 unter den „Littere Beate Virginis pro matura missa“ sub lit. „O“ mit den Zusätzen von verschiedenen Händen: „Respondet Zacharias Piesker cum orto suo inter ortos suum et Mathie Krenspek. Respondeut Prazakonis filij cum curia sua et vniuersa hereditate retro longum pontem contra curiam Gironis.“ 25 35 463. 1388 Juni 3. Prag. — König Wenzel IV. bestätigt dem Budweiser Stadtrichter Wenzel Claric, einem Sohne des Johann Claric, die das Stadtrichteramt in Budweis betreffenden Privi- legien der Könige Wenzel II. vom 25. August 1296 und Johann vom 24. Juli 1319 und räumt ihm das freie Verfügungsrecht über das Stadtrichteramt und dessen Zugehör ein. 1388 Juni 3. 40 Wenceslaus, dei gracia Romanorum rex, semper augustus et Boemie rex. Notum facimus tenore presencium vniuersis, quod veniens ad nostram presenciam Wenceslaus Cla- ricius, judex in Budweis, filius quondam Henslini Claricii, fidelis noster dilectus, nobis humiliter supplicauit, quatenus sibi quedam priuilegia illustrium quondam Wenceslai Boe- mie regis, proaui, et Johannis Boemie regis, aui, nostrorum carissimorum, de et super judi- 45 cio ciuitatis nostre Budweis progenitoribus suis concessa, quod quidem judicium ad se jure 31*
Strana 244
244 1388. hereditario et paterno peruenisse asseruit, approbare, ratificare et confirmare graciosius digna- remur. Quorum priuilegiorum tenor et primi quidem sequitur in hec verba: Nos Wenceslaus etc. [folgt der Wortlaut der Urkunde K. Wenzels II. de dato Prag am 25. August 1296 Nr. 22]. Secundi vero: Nos Johannes etc. [folgt der Wortlaut der Urkunde K. Johanns de dato Prag am 5 24. Juli 1319 Nr. 33]. Nos vero dicti Wenceslai supplicacionibus utpote racionabilibus atque iustis genero- sius annuentes, animo deliberato, sano fidelium nostrorum accedente consilio, regia auctoritate Boemie et de certa nostra sciencia supradicta priuilegia, prout in suis tenoribus et articulis con- cepta noscuntur, approbamus, ratificamus et tenore presencium graciosius confirmamus eidemque 10 Weuceslao judicium predictum in Budweis cum vniuersis et singulis pertinenciis suis et sig- nanter duobus molendinis, vno vulgariter dicto Hofmule et alio dicto Grabmule, nec uon theloneo et muta ibidem, prout eadem antiquitus recepta sunt, de nouo conferimus, damus virtute presencium graciosius et donamus per ipsum, heredes et successores suos legittimos per- petuis temporibus jure hereditario pacifice possidendum, dantes nichilominus sibi de speciali 15 nostre munificencie dono plenam, liberam et omnimodam potestatem, prefatum judicium cum dictis pertinenciis suis vendendi, obligandi, permutandi. exponendi, locandi seu alias de ipso dis- ponendi, prout sibi melius et vtilius videbitur expedire; prouiso tamen, quod ea, vniuersa et sin- gula, que ad predictum judicium spectare noscuntur. in toto vel in parte, nequaquam alienentur seu alias quomodolibet dissipentur. Inhibentes vniuersis et singulis regni nostri Boemie subditis 20 et fidelibus firmiter et districte, ne prefatum Wenceslaum, heredes et successores suos in possessione dicti judicii impediant quomodolibet seu impediri per quempiam paciantur, quin pocius ipsum circa huiusmodi nostro nomine protegant, manuteneant et efficaciter tueantur, prout indig- nacionem nostram grauissimam diligunt arcius euitare. Presencium sub regie nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo 25 octauo, die tercia Junii regnorum nostrorum anno Boemie vicesimo quinto. Romanorum vero duodecimo. [Auf dem Umbug:] Ad relacionem Chwalonis, burggrauii Wissegradensis. Wlachnico de Weytemmule. [Auf der Rückseite:/ Rfegistrata] Bartholomeus de Nouaciuitate. 30 1388 Juni 3. Original auf Pergament in der Széchenyi'schen Landesbibliothek des Ungarischen National-Museums zu Budapest mit Resten der schwarzgelben Seidenschnur, an der das (fehlende) Siegel hieng. Auf der Rückseite von einer Hand des XVII. Jahrhunderts die „Nr. 12“. Alte Signatur „Fas. IIII N. Dep:“. — Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II. 802, nr. 627. 464. 35 1388 Juli 22. 1388 Juli 22. [Mödritz]. — Johann. Patriarch von Aquileja und erwählter Bischof von Olmütz, schenkt seinem Diener Hans von Sobieslau zum Lohne für dessen treue Dienste cinen Weingarten bei Mödritz. Wir Hans, von gotes genaden der heiligen stifft czu Agel patriarch vnd derwelter bischolff czu Olomuncz, bekennen vnd tûn kunt mit disem priff allen, die in sehen oder heren 40 lesen, das wir angesehen haben die fleissigen, trewn dinst, die Hans von Sobisslaws, vnser trewer diner, vns geton hat vnd furbas tun schal vnd mag in kunfftigen czeiten, vnd mit nam sunderleich durch sulcher begerung willen, die er czu vns trett; darumb dunkt vns wol billeich, das im sulcher seiner czeit, die er bei vns wortet, genadicleichen werde gelont. So haben wir
244 1388. hereditario et paterno peruenisse asseruit, approbare, ratificare et confirmare graciosius digna- remur. Quorum priuilegiorum tenor et primi quidem sequitur in hec verba: Nos Wenceslaus etc. [folgt der Wortlaut der Urkunde K. Wenzels II. de dato Prag am 25. August 1296 Nr. 22]. Secundi vero: Nos Johannes etc. [folgt der Wortlaut der Urkunde K. Johanns de dato Prag am 5 24. Juli 1319 Nr. 33]. Nos vero dicti Wenceslai supplicacionibus utpote racionabilibus atque iustis genero- sius annuentes, animo deliberato, sano fidelium nostrorum accedente consilio, regia auctoritate Boemie et de certa nostra sciencia supradicta priuilegia, prout in suis tenoribus et articulis con- cepta noscuntur, approbamus, ratificamus et tenore presencium graciosius confirmamus eidemque 10 Weuceslao judicium predictum in Budweis cum vniuersis et singulis pertinenciis suis et sig- nanter duobus molendinis, vno vulgariter dicto Hofmule et alio dicto Grabmule, nec uon theloneo et muta ibidem, prout eadem antiquitus recepta sunt, de nouo conferimus, damus virtute presencium graciosius et donamus per ipsum, heredes et successores suos legittimos per- petuis temporibus jure hereditario pacifice possidendum, dantes nichilominus sibi de speciali 15 nostre munificencie dono plenam, liberam et omnimodam potestatem, prefatum judicium cum dictis pertinenciis suis vendendi, obligandi, permutandi. exponendi, locandi seu alias de ipso dis- ponendi, prout sibi melius et vtilius videbitur expedire; prouiso tamen, quod ea, vniuersa et sin- gula, que ad predictum judicium spectare noscuntur. in toto vel in parte, nequaquam alienentur seu alias quomodolibet dissipentur. Inhibentes vniuersis et singulis regni nostri Boemie subditis 20 et fidelibus firmiter et districte, ne prefatum Wenceslaum, heredes et successores suos in possessione dicti judicii impediant quomodolibet seu impediri per quempiam paciantur, quin pocius ipsum circa huiusmodi nostro nomine protegant, manuteneant et efficaciter tueantur, prout indig- nacionem nostram grauissimam diligunt arcius euitare. Presencium sub regie nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo 25 octauo, die tercia Junii regnorum nostrorum anno Boemie vicesimo quinto. Romanorum vero duodecimo. [Auf dem Umbug:] Ad relacionem Chwalonis, burggrauii Wissegradensis. Wlachnico de Weytemmule. [Auf der Rückseite:/ Rfegistrata] Bartholomeus de Nouaciuitate. 30 1388 Juni 3. Original auf Pergament in der Széchenyi'schen Landesbibliothek des Ungarischen National-Museums zu Budapest mit Resten der schwarzgelben Seidenschnur, an der das (fehlende) Siegel hieng. Auf der Rückseite von einer Hand des XVII. Jahrhunderts die „Nr. 12“. Alte Signatur „Fas. IIII N. Dep:“. — Čelakovský: „Cod. jur. mun.“ II. 802, nr. 627. 464. 35 1388 Juli 22. 1388 Juli 22. [Mödritz]. — Johann. Patriarch von Aquileja und erwählter Bischof von Olmütz, schenkt seinem Diener Hans von Sobieslau zum Lohne für dessen treue Dienste cinen Weingarten bei Mödritz. Wir Hans, von gotes genaden der heiligen stifft czu Agel patriarch vnd derwelter bischolff czu Olomuncz, bekennen vnd tûn kunt mit disem priff allen, die in sehen oder heren 40 lesen, das wir angesehen haben die fleissigen, trewn dinst, die Hans von Sobisslaws, vnser trewer diner, vns geton hat vnd furbas tun schal vnd mag in kunfftigen czeiten, vnd mit nam sunderleich durch sulcher begerung willen, die er czu vns trett; darumb dunkt vns wol billeich, das im sulcher seiner czeit, die er bei vns wortet, genadicleichen werde gelont. So haben wir
Strana 245
1388. 245 mit wolbedachten mût, mit gûtem willen vnd mit rechter wissen d[em egenann*]ten Hans willic- leichen vnd genadicleichen geschikt vnd verschriben, geben, schichen vnd verschriben mit crafft diczs priffs ein weingarten, als man get von Medricz czu den Sihen obertholb in dem velde gelegen, besunder, nicht als vom bisschtum sunder als ein onual, also das der egenante Hans 5 den weingarten schal halden, verchawffen oder an sein pessrung cheren, als in das am besten vnd czimleichisten duncht. Auch wer den priff mit des egenanten Hans willen**) hat vnd in helt, dem geb[en] wir vorgesprochen Hans, patriarch vnd derwelter bisscholff, semleich genad vnd recht. als wir verlihen haben dem egenanten Hans, vnserm trewn vnd liben diner. Mit vrchunt diczs priffs vorsigelt mit vnserm patriarchatums anhangundem insigel, des czewgen sand 10 vnser trew vnd lieb leut sczepffen czu Medricz, Handel Smuchenpfennig, Hoindel Tüchmar, Wenczlab von Hoian vnd vil ander erwar. Gesriben in dem dreiczenhenhunder- tisten jar vnd acht vnd achczigisten nach gotes gepûrd an sand Magdalentag. 1388 Juli 22. Original auf Pergament im Budweiser Stadtarchiv II Nr. 41. Das Siegel fehlt. 465. 1388 August 10. Mödritz. Johann, Patriarch von Aquileja und postulirter Bischof vou Olmütz, schenkt seinem Burggrafen zu Mödritz, Hans von Sobieslau, zum Lohne für dessen Thätigkeit und für den Fall, dass derselbe vom Burggrafenamte entfernt werden sollte, alle be- weglichen und unbeweglichen Güter, als Vieh, Wägen und sonstige Geräthschaften, die er aus eigenen Mitteln beigeschafft hat, ferner alle Weine, sowie alles Futter und Getreide in der Bury 20 und im Hofe zu Mödritz sowohl als auch in dem Dirnhof oder Dvořec genannten Hofe, da Hans die Weingärten und Felder auf eigene Kosten habe bestellen lassen. Nos Johannes, dei gracia Aquilegiensis pariarcha et Olomucensis postulatus, notum facimus tenore presencium universis, quod nos attendentes et considerantes benemerita et fidelia obsequia idonei Hanussii de Sobyesslaw, purgravii nostri in Modricz, fidelis dilecti. 25 cupientes eciam, si non in toto saltem in parte, suos recompensare labores et in eventum, quando et quociens dictum Hanussium de purgraviatu amoveri contigerit, omnia et singula bona mobilia et immobilia, videlicet pecora et pecudes, currus et alia utensilia certa, eciam ex eius ipsius im- pensis propriis inibi ad[dJucta et comparata, necnon omnia et singula vina, frumenta et blada tans in castro et in curia Medricz quam in curia Dirnhoff, alias Dworzecz nuncupata, existencia 30 dedimus, donavimus ac damus et donamus per presentes de nostra mera et pura gracia et libera- litate; nam idem Hanussius omnes et singulos labores vinearum et agrorum culturas, semina et messes laborari, excoli, seminari et meti fecit et procuravit suis propriis sumptibus et expensis. Presencium sub nostri patriarchalis minoris sigilli appensione testimonio litterarum. Datum Modriz anno domini MCCCLXXXVIII° in die sancti Laurentii martiris. 1388 Aug. 10. 15 35 Das Original dieser Urkunde befand sich im B. St.-A., scheint aber jetzt verloren zu sein. Auf Grund der nach dem Original gemachten Abschrift im Archiv des b. Museums in Prag ist die Urkunde von Brand im „Cod. diplom. et epist. Moraviae“ Bd. XI, 429—430 nr. 495 abgedruckt. 466. 1388 September 15. Bettlern. — König Wenzel IV. befiehlt den Burggrafen und Castellanen 1388 40 sowie den Bürgermeistern, Richtern und Räthen der Städte in Böhmen, den Juden zu ihren ver- Septb. 15. *) Durch Feuchtigkeit zerstörte Stelle im Pergament. **) Im Original stelt „willen Hans“.
1388. 245 mit wolbedachten mût, mit gûtem willen vnd mit rechter wissen d[em egenann*]ten Hans willic- leichen vnd genadicleichen geschikt vnd verschriben, geben, schichen vnd verschriben mit crafft diczs priffs ein weingarten, als man get von Medricz czu den Sihen obertholb in dem velde gelegen, besunder, nicht als vom bisschtum sunder als ein onual, also das der egenante Hans 5 den weingarten schal halden, verchawffen oder an sein pessrung cheren, als in das am besten vnd czimleichisten duncht. Auch wer den priff mit des egenanten Hans willen**) hat vnd in helt, dem geb[en] wir vorgesprochen Hans, patriarch vnd derwelter bisscholff, semleich genad vnd recht. als wir verlihen haben dem egenanten Hans, vnserm trewn vnd liben diner. Mit vrchunt diczs priffs vorsigelt mit vnserm patriarchatums anhangundem insigel, des czewgen sand 10 vnser trew vnd lieb leut sczepffen czu Medricz, Handel Smuchenpfennig, Hoindel Tüchmar, Wenczlab von Hoian vnd vil ander erwar. Gesriben in dem dreiczenhenhunder- tisten jar vnd acht vnd achczigisten nach gotes gepûrd an sand Magdalentag. 1388 Juli 22. Original auf Pergament im Budweiser Stadtarchiv II Nr. 41. Das Siegel fehlt. 465. 1388 August 10. Mödritz. Johann, Patriarch von Aquileja und postulirter Bischof vou Olmütz, schenkt seinem Burggrafen zu Mödritz, Hans von Sobieslau, zum Lohne für dessen Thätigkeit und für den Fall, dass derselbe vom Burggrafenamte entfernt werden sollte, alle be- weglichen und unbeweglichen Güter, als Vieh, Wägen und sonstige Geräthschaften, die er aus eigenen Mitteln beigeschafft hat, ferner alle Weine, sowie alles Futter und Getreide in der Bury 20 und im Hofe zu Mödritz sowohl als auch in dem Dirnhof oder Dvořec genannten Hofe, da Hans die Weingärten und Felder auf eigene Kosten habe bestellen lassen. Nos Johannes, dei gracia Aquilegiensis pariarcha et Olomucensis postulatus, notum facimus tenore presencium universis, quod nos attendentes et considerantes benemerita et fidelia obsequia idonei Hanussii de Sobyesslaw, purgravii nostri in Modricz, fidelis dilecti. 25 cupientes eciam, si non in toto saltem in parte, suos recompensare labores et in eventum, quando et quociens dictum Hanussium de purgraviatu amoveri contigerit, omnia et singula bona mobilia et immobilia, videlicet pecora et pecudes, currus et alia utensilia certa, eciam ex eius ipsius im- pensis propriis inibi ad[dJucta et comparata, necnon omnia et singula vina, frumenta et blada tans in castro et in curia Medricz quam in curia Dirnhoff, alias Dworzecz nuncupata, existencia 30 dedimus, donavimus ac damus et donamus per presentes de nostra mera et pura gracia et libera- litate; nam idem Hanussius omnes et singulos labores vinearum et agrorum culturas, semina et messes laborari, excoli, seminari et meti fecit et procuravit suis propriis sumptibus et expensis. Presencium sub nostri patriarchalis minoris sigilli appensione testimonio litterarum. Datum Modriz anno domini MCCCLXXXVIII° in die sancti Laurentii martiris. 1388 Aug. 10. 15 35 Das Original dieser Urkunde befand sich im B. St.-A., scheint aber jetzt verloren zu sein. Auf Grund der nach dem Original gemachten Abschrift im Archiv des b. Museums in Prag ist die Urkunde von Brand im „Cod. diplom. et epist. Moraviae“ Bd. XI, 429—430 nr. 495 abgedruckt. 466. 1388 September 15. Bettlern. — König Wenzel IV. befiehlt den Burggrafen und Castellanen 1388 40 sowie den Bürgermeistern, Richtern und Räthen der Städte in Böhmen, den Juden zu ihren ver- Septb. 15. *) Durch Feuchtigkeit zerstörte Stelle im Pergament. **) Im Original stelt „willen Hans“.
Strana 246
246 1388. 1388 Septb. 15. brieften Forderungen zu verhelfen und sie über Verlangen des Zeigers dieses Briefes zu veran- lassen bzw. zu rerhalten, dass sie den auf sie entfallenden Theil der dem Könige zu zahlenden Geldsumme ohne Verzug und Widerrede entrichten. Wenceslaus, dei gracia Romanorum rex semper augustus et Boemie rex, vniversis et singulis burggraviis, castellanis, magistris civium, judicibus, consulibus, juratis et communitatibus 5 civitatum regni nostri Boemiae, ad quos praesentes pervenerint, fidelibus suis dilectis, gratiam regiam et omne bonum. Fideles dilecti. Committimus vestrae fidelitati et tenore praesentium seriose praecipiendo mandamus, quatenus Judaeis in civitatibus et oppidis vestris residentibus, camerae nostrae servis, adversum creditores ipsorum de et super debitis seu pecuniarum summis, in quibus ipsis obligari noscuntur, juxta continentiam literarum ipsorum expeditam et 10 sufficientem debeatis justiciam ministrare. Signanter volumus, ut eosdem Judaeos in vestris civitatibus residentes ad requisitionem ostensoris praesentium inducere, modis quoque necessariis compellere debeatis, ut juxta ratam ipsos et eorum quemlibet concernentem ad certam pecuniae sumam nobis de praesenti solvendam se disponant, nec in hoc dilationem seu renitentiam faciant aliqualem. In eventu vero, quo id ipsum facere propria temeritate renuerent, ex tunc ipsos ad 15 hoc per vos arceri volumus et compelli. Datum in Mendico die XV mensis Septembris, regno- rum nostrorum anno Boemiae XXVI. Romanorum vero XIII. Aus dem Formelbuch des Johann Přimda im Prager Domcapitel-Archiv J, 40 fol. 337 ab- gedruckt von Palacký: „Ueber Formelbücher“ II, 149—150, ur. 188. 467. 20 1388 Sept. 16. 1388 Sempteber 16. Prag. — Uber königlichen Befehl fordert der Unterkämmerer Sig- mund Huler alle Richter und Räthe der königlichen Städte in Bölmen auf, von dem Juden, welcher dieses Schreiben vorweist, die durch ihn bei den Juden eingehobenen Losungsgelder gegen Quittung zu übernehmen und bis auf weiteren Befehl des Unterkämmerers in sicherer Obhut zn behalten. 25 Sigismundus Huler, regni Boemiae subcamerarius ac ejusdem regni camerae supremus notarius, universis et singulis judicibus, magistris civium ceterisque consulibns et juratis civitatum, ad quos praesentes literae fuerint devolutae, ex speciali mandato serenissimi principis et domini nostri, domini regis, auctoritateque propria, qua fungor, nomine ipsius pro praesenti, benivolentiam cum promptitudine sinceritatis praeporrectis. Domini et amici carissimi. Vobis 30 praecipio seriose mandans, quidquid Judaeus exhibitor praesentium recipiet de lozunga, quae pertinet ad Judaeos, seu pecunia in parata circa Judaeos in civitate vestra residentes, tunc mox collecta et in simul congregata idem Judaeus tenetur circa vos reponere, et vos prudenter et caute debetis praenarratam summam juxta vos reservare, donec aliud habebitis meis ex literis in mandatis; insuper adjecto, quod super qualibet summa pecuniarum ostendere et tribuere non 35 tardeatis literam quittationis vestro sigillo subappresso. Datum Pragae, die s. Ludmilae pa- tronae, anno domini M°CCC°LXXXVIII. Aus dem Formelbuche des Johann Přimda im Prager Domcapitel-Archiv J, 40 fol. 337 abgedruckt von Palacký: „Über Formelbücher“ II, 150, nr. 189. 468. 40 1388 Septb. 25 1388 September 25. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Gärber Thomas, ein Sohn des Gärbers Pandernil, auf seinem zwischen den Häusern des
246 1388. 1388 Septb. 15. brieften Forderungen zu verhelfen und sie über Verlangen des Zeigers dieses Briefes zu veran- lassen bzw. zu rerhalten, dass sie den auf sie entfallenden Theil der dem Könige zu zahlenden Geldsumme ohne Verzug und Widerrede entrichten. Wenceslaus, dei gracia Romanorum rex semper augustus et Boemie rex, vniversis et singulis burggraviis, castellanis, magistris civium, judicibus, consulibus, juratis et communitatibus 5 civitatum regni nostri Boemiae, ad quos praesentes pervenerint, fidelibus suis dilectis, gratiam regiam et omne bonum. Fideles dilecti. Committimus vestrae fidelitati et tenore praesentium seriose praecipiendo mandamus, quatenus Judaeis in civitatibus et oppidis vestris residentibus, camerae nostrae servis, adversum creditores ipsorum de et super debitis seu pecuniarum summis, in quibus ipsis obligari noscuntur, juxta continentiam literarum ipsorum expeditam et 10 sufficientem debeatis justiciam ministrare. Signanter volumus, ut eosdem Judaeos in vestris civitatibus residentes ad requisitionem ostensoris praesentium inducere, modis quoque necessariis compellere debeatis, ut juxta ratam ipsos et eorum quemlibet concernentem ad certam pecuniae sumam nobis de praesenti solvendam se disponant, nec in hoc dilationem seu renitentiam faciant aliqualem. In eventu vero, quo id ipsum facere propria temeritate renuerent, ex tunc ipsos ad 15 hoc per vos arceri volumus et compelli. Datum in Mendico die XV mensis Septembris, regno- rum nostrorum anno Boemiae XXVI. Romanorum vero XIII. Aus dem Formelbuch des Johann Přimda im Prager Domcapitel-Archiv J, 40 fol. 337 ab- gedruckt von Palacký: „Ueber Formelbücher“ II, 149—150, ur. 188. 467. 20 1388 Sept. 16. 1388 Sempteber 16. Prag. — Uber königlichen Befehl fordert der Unterkämmerer Sig- mund Huler alle Richter und Räthe der königlichen Städte in Bölmen auf, von dem Juden, welcher dieses Schreiben vorweist, die durch ihn bei den Juden eingehobenen Losungsgelder gegen Quittung zu übernehmen und bis auf weiteren Befehl des Unterkämmerers in sicherer Obhut zn behalten. 25 Sigismundus Huler, regni Boemiae subcamerarius ac ejusdem regni camerae supremus notarius, universis et singulis judicibus, magistris civium ceterisque consulibns et juratis civitatum, ad quos praesentes literae fuerint devolutae, ex speciali mandato serenissimi principis et domini nostri, domini regis, auctoritateque propria, qua fungor, nomine ipsius pro praesenti, benivolentiam cum promptitudine sinceritatis praeporrectis. Domini et amici carissimi. Vobis 30 praecipio seriose mandans, quidquid Judaeus exhibitor praesentium recipiet de lozunga, quae pertinet ad Judaeos, seu pecunia in parata circa Judaeos in civitate vestra residentes, tunc mox collecta et in simul congregata idem Judaeus tenetur circa vos reponere, et vos prudenter et caute debetis praenarratam summam juxta vos reservare, donec aliud habebitis meis ex literis in mandatis; insuper adjecto, quod super qualibet summa pecuniarum ostendere et tribuere non 35 tardeatis literam quittationis vestro sigillo subappresso. Datum Pragae, die s. Ludmilae pa- tronae, anno domini M°CCC°LXXXVIII. Aus dem Formelbuche des Johann Přimda im Prager Domcapitel-Archiv J, 40 fol. 337 abgedruckt von Palacký: „Über Formelbücher“ II, 150, nr. 189. 468. 40 1388 Septb. 25 1388 September 25. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Gärber Thomas, ein Sohn des Gärbers Pandernil, auf seinem zwischen den Häusern des
Strana 247
1388. 247 Reindenschuh und des Krämers Ulrich gelegenen Hause einen. dem von dem Bürger Johann neu errichteten Altar der h. Philipp und Jacob in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von einem Schock Groschen sichergestellt habe. (Später gehörte dieses Haus dem Schneider Martin.) 1388. Septb. 25. Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, Martinus Walcha, Nicolaus Ner- 5 zichgern, Henslinus Lewlini, Cunatlinus, Andreas Romeri, Vitus [ceterique jurati in Budweis] tenore presencium recognoscimus vniuersis, quod constitutus coram nobis discretus vir Tho- mas. natus Pandernilij cerdonis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate pariterque vxoris sue om- niumque suorum amicorum et heredum consilio et assensu super domo sua et area. quam inhabitat inter domos Reyndenschuchonis et Vlini institoris sita et locata. vnam sexagenam census 10 sine pensionis perpetuis temporibus per eum seu heredes suos aut dicte domus et aree possessores dandam et soluendam altari sanctorum Philippi et Jacobi apostolorum in ecclesia nostra parrochiali per Johlinum, nobis conciuem, de nouo erecto et ipsius capellano, qui nunc est uel fuerit pro tempore, pro decem sexagenis grossorum Pragensium denariorum se rite. libere ac legitime vendidisse. Quem censum siue pensionem promisit prefatus Thomas cerdo et bona sua fide promittit annis singulis in duobus termiuis sub- 15 notatis dare, persoluere et finaliter expedire, scilicet in festo s. Georgij proxime venturo mediam sexagenam grossorum census et in festo s. Galli deinde continuo mediam sexagenam census siue pensionis prefate. Si uero prefatus Thomas.... In cuius rei testimonium dedimus ei presentes nostras litteras munimine appensiouis sigilli ciuitatis nostre maioris roboratas. Datum anno domini M'CCC" octuagesimo octauo, feria vjta proxima ante festum sancti Wenceslai. 20 Prager Domcapitelarchiv: „Liber septimus erectionum“ fol. 58'—59. — Eingetragen unter den „Littere ss. Philippi et Jacobi appostolorum" sub lit. „H“ in „Zinsregister“ S. 70 und im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 48 mit dem Zusatz: „Respoudet Martinus sartor cum predicta sua domo.“ 469. 1388 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Johann Scheibl einen dem Budweiser Pfarrer gehörigen Zins von einem Schock Groschen auf scinem Hofe sichergestellt habe. (Später haftete der Zins auf dem am Ringplatz zwischen den Häusern des Johlin und des Johann Straboch gelegenen Hause des Fuhrmanns Georg, darnach auf dem Besitz des Riemers Nicolaus und schliesslich auf dem dem Klosterchor gegenüberliegenden 20 Hause des Fleischhauers Peter Zaborsky.) 25 1388. 40 Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, Martinus Walcha, Nicolaus Ner- sichgern etc. super Johlinum Scheyblini et curia sua etc. vnam sexagenam grossorum census. Anno domini Mecclxxxviij". Respondet Jerg vector in circulo cum domo sua inter domos Johlini et Johannis 35 Straboch. [In „Lib. mem. dec.“ folgt dann:] Respondet Mixl rimar. [Im „Zinsregister“ folgt dem ersten Zusatz von einer anderen Hand:] Respondet jam Petrus Zaborsky carnifex cum domo sua inter domos juuenis Poyslini olim Affre et Nicolai braxatoris olim Drslai contra chorum claustri sita. [Im „Lib. mem. dec.“ steht statt dieses Vermerks kurs:] Respondet Petrus Zaborzar siue Zaborsky. sub nr. 3. „Zinsregister“ S. 51 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 13 unter den „Littere domini plebani“
1388. 247 Reindenschuh und des Krämers Ulrich gelegenen Hause einen. dem von dem Bürger Johann neu errichteten Altar der h. Philipp und Jacob in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von einem Schock Groschen sichergestellt habe. (Später gehörte dieses Haus dem Schneider Martin.) 1388. Septb. 25. Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, Martinus Walcha, Nicolaus Ner- 5 zichgern, Henslinus Lewlini, Cunatlinus, Andreas Romeri, Vitus [ceterique jurati in Budweis] tenore presencium recognoscimus vniuersis, quod constitutus coram nobis discretus vir Tho- mas. natus Pandernilij cerdonis, recognouit et fassus est, bona sua voluntate pariterque vxoris sue om- niumque suorum amicorum et heredum consilio et assensu super domo sua et area. quam inhabitat inter domos Reyndenschuchonis et Vlini institoris sita et locata. vnam sexagenam census 10 sine pensionis perpetuis temporibus per eum seu heredes suos aut dicte domus et aree possessores dandam et soluendam altari sanctorum Philippi et Jacobi apostolorum in ecclesia nostra parrochiali per Johlinum, nobis conciuem, de nouo erecto et ipsius capellano, qui nunc est uel fuerit pro tempore, pro decem sexagenis grossorum Pragensium denariorum se rite. libere ac legitime vendidisse. Quem censum siue pensionem promisit prefatus Thomas cerdo et bona sua fide promittit annis singulis in duobus termiuis sub- 15 notatis dare, persoluere et finaliter expedire, scilicet in festo s. Georgij proxime venturo mediam sexagenam grossorum census et in festo s. Galli deinde continuo mediam sexagenam census siue pensionis prefate. Si uero prefatus Thomas.... In cuius rei testimonium dedimus ei presentes nostras litteras munimine appensiouis sigilli ciuitatis nostre maioris roboratas. Datum anno domini M'CCC" octuagesimo octauo, feria vjta proxima ante festum sancti Wenceslai. 20 Prager Domcapitelarchiv: „Liber septimus erectionum“ fol. 58'—59. — Eingetragen unter den „Littere ss. Philippi et Jacobi appostolorum" sub lit. „H“ in „Zinsregister“ S. 70 und im „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 48 mit dem Zusatz: „Respoudet Martinus sartor cum predicta sua domo.“ 469. 1388 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Johann Scheibl einen dem Budweiser Pfarrer gehörigen Zins von einem Schock Groschen auf scinem Hofe sichergestellt habe. (Später haftete der Zins auf dem am Ringplatz zwischen den Häusern des Johlin und des Johann Straboch gelegenen Hause des Fuhrmanns Georg, darnach auf dem Besitz des Riemers Nicolaus und schliesslich auf dem dem Klosterchor gegenüberliegenden 20 Hause des Fleischhauers Peter Zaborsky.) 25 1388. 40 Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, Martinus Walcha, Nicolaus Ner- sichgern etc. super Johlinum Scheyblini et curia sua etc. vnam sexagenam grossorum census. Anno domini Mecclxxxviij". Respondet Jerg vector in circulo cum domo sua inter domos Johlini et Johannis 35 Straboch. [In „Lib. mem. dec.“ folgt dann:] Respondet Mixl rimar. [Im „Zinsregister“ folgt dem ersten Zusatz von einer anderen Hand:] Respondet jam Petrus Zaborsky carnifex cum domo sua inter domos juuenis Poyslini olim Affre et Nicolai braxatoris olim Drslai contra chorum claustri sita. [Im „Lib. mem. dec.“ steht statt dieses Vermerks kurs:] Respondet Petrus Zaborzar siue Zaborsky. sub nr. 3. „Zinsregister“ S. 51 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 13 unter den „Littere domini plebani“
Strana 248
248 1388. 1388. 470. 1388 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Heinrich Rubenkropf einen dem St. Johannes-, bezw. Katharina-Altar in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von einem Schock Groschen auf seinem in der Böhmgasse zwischen den Häusern des Siebenharl und der Agnes Magdalener gelegenen Hause sichergestellt habe. 5 (Dieses Haus gehörte dann einem Coptisch. Später haftete für den Zins der Fuhrmann Wenzel aus Strodenitz mit seinem Besitz.) Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, Martinus Walcha, Nicolaus Ner- sichgern etc. super Huoydlinum (Haidlinum) Ruobenkropf et domo sua in vico Bohe- micali inter domos Sibenharlini et Agnetis Mondolenarin (Magdalenerin) vnam sexa- 10 genam grossorum census. Anno Mecclxxxviij". Respondet Coptiss cum predicta sua domo. [Im „Lib. mem. dec.“ folgt noch der Zusatz von späterer Hand:] Respondet Venczl furmon de Schdrodanicz. „Zinsregister“ S. 63 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 40 (dem die eingeklammerten Namensformen 15 angehören) unter den Littere s. Johannis Baptiste alias s. Katherine“ sub lit. „C“. 1388. 471. 1388 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Mathias Peytler einen dem Altar des h. Johann des Täufers, bzw. der h. Katharina in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von einem Schock Groschen auf seinem neben dem Hause 20 des Sigmund Kutrer gelegenen Eckhause sichergestellt habe. (Später haftete der Zins auf dem in der Landstrasse zwischen den Häusern des Bäckers Layschl, auch Krauthas genannt, und des Mälzers Thomas gelegenen Hause des Schusters Urban, dann auf dem eines Mathias.) Nos Wenceslaus judex. Conradus pannifex, Martinus Walcha, Nicolaus Ner- sichgern etc. super Mathiam Peytler et domo sua in acie iuxta domum Sigismundi 25 Kutrer vnam sexagenam grossorum census. Anno domini Mecclxxxviij". Respondet Vrban sutor cum domo sua inter domos Layschl pistoris alias Krauthas et domo Thome braseatoris in vico Lantschtrass. [Anstatt dieses Zusatzes hat der „Lib. mem. dec.“:] Respondet Mathiass. „Zinsregister“ S. 67 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 43 unter den „Littere s. Johannis 30 Baptiste alias s. Katherine“ sub lit. „K“. 1388. 472. 1388 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Nicolaus Wrbicze einen dem St. Wenzels-Altar in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von einem halben Schock Groschen auf seinem zwischen den Häusern des Jacob und des 35 Straus gelegenen Hause sichergestellt habe. (Später haftete der Zins auf einem Hause in der Saugasse.) Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, Martinus Walcha, Nicolaus Ner- sichgern etc. super dominum Nicolaum Wrbicze et domo sua inter domos Jacobi et Strausonis mediam sexagenam grossorum census. Anno domini Mecclxxxviij". Respondet Mensator in vico scropharum cum domo sua. „Zinsregister“ S. 125 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 103 unter den „Littere altaris s. Wen- ceslai Alblinisse, sub lit. „A“.
248 1388. 1388. 470. 1388 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Heinrich Rubenkropf einen dem St. Johannes-, bezw. Katharina-Altar in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von einem Schock Groschen auf seinem in der Böhmgasse zwischen den Häusern des Siebenharl und der Agnes Magdalener gelegenen Hause sichergestellt habe. 5 (Dieses Haus gehörte dann einem Coptisch. Später haftete für den Zins der Fuhrmann Wenzel aus Strodenitz mit seinem Besitz.) Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, Martinus Walcha, Nicolaus Ner- sichgern etc. super Huoydlinum (Haidlinum) Ruobenkropf et domo sua in vico Bohe- micali inter domos Sibenharlini et Agnetis Mondolenarin (Magdalenerin) vnam sexa- 10 genam grossorum census. Anno Mecclxxxviij". Respondet Coptiss cum predicta sua domo. [Im „Lib. mem. dec.“ folgt noch der Zusatz von späterer Hand:] Respondet Venczl furmon de Schdrodanicz. „Zinsregister“ S. 63 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“ S. 40 (dem die eingeklammerten Namensformen 15 angehören) unter den Littere s. Johannis Baptiste alias s. Katherine“ sub lit. „C“. 1388. 471. 1388 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Mathias Peytler einen dem Altar des h. Johann des Täufers, bzw. der h. Katharina in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von einem Schock Groschen auf seinem neben dem Hause 20 des Sigmund Kutrer gelegenen Eckhause sichergestellt habe. (Später haftete der Zins auf dem in der Landstrasse zwischen den Häusern des Bäckers Layschl, auch Krauthas genannt, und des Mälzers Thomas gelegenen Hause des Schusters Urban, dann auf dem eines Mathias.) Nos Wenceslaus judex. Conradus pannifex, Martinus Walcha, Nicolaus Ner- sichgern etc. super Mathiam Peytler et domo sua in acie iuxta domum Sigismundi 25 Kutrer vnam sexagenam grossorum census. Anno domini Mecclxxxviij". Respondet Vrban sutor cum domo sua inter domos Layschl pistoris alias Krauthas et domo Thome braseatoris in vico Lantschtrass. [Anstatt dieses Zusatzes hat der „Lib. mem. dec.“:] Respondet Mathiass. „Zinsregister“ S. 67 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 43 unter den „Littere s. Johannis 30 Baptiste alias s. Katherine“ sub lit. „K“. 1388. 472. 1388 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Nicolaus Wrbicze einen dem St. Wenzels-Altar in der Budweiser Pfarrkirche gehörigen Zins von einem halben Schock Groschen auf seinem zwischen den Häusern des Jacob und des 35 Straus gelegenen Hause sichergestellt habe. (Später haftete der Zins auf einem Hause in der Saugasse.) Nos Wenceslaus judex, Conradus pannifex, Martinus Walcha, Nicolaus Ner- sichgern etc. super dominum Nicolaum Wrbicze et domo sua inter domos Jacobi et Strausonis mediam sexagenam grossorum census. Anno domini Mecclxxxviij". Respondet Mensator in vico scropharum cum domo sua. „Zinsregister“ S. 125 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 103 unter den „Littere altaris s. Wen- ceslai Alblinisse, sub lit. „A“.
Strana 249
1388. 249 473. 1388 October 1. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Wenzel Perusch einen der Elisabeth, Witwe nach Anderl von Strodenitz, und ihren Erben zu zahlenden Zins von einem halben Schock Groschen (welcher später dem Budweiser 5 Hospitale gehörte) auf seinem Hause und Garten sichergestellt habe. 1388 Oct. 1. Nos Wenczesslaus judex, Conradus pannifex, Martinus Walcha, Henslinus Lewlini, Andreas Raczlai, Nicolaus Schiliandlini, Nicolaus Nerzichgern, Vitus [ceterique jurati ciues in Budweis] tenore presencium recognoscimus vniuersis publice profitentes, quod constitutus coram nobis discretus vir Wenczesslaus Perusch, nobis conciuis, recognouit et fassus 10 est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque suorum amicorum et heredum consilio et assensu super domo et orto suo, qua inhabitat, inter domos Nicolai circulatoris et Jacobi sita et locata, mediam sexagenam census siue pensionis perpetuis temporibus per eum seu heredes suos aut domus et orti predicti possessorem dandam et soluendam honeste matrone Elizabeth Anderlini de Strada- nicz et heredibus suis, pro septem sexagenis grossorum Pragensium denariorum minus decem grossos se rite, 15 libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Wenczesslaus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus terminis subnotatis dare, persoluere et finaliter expedire, scilicet in festo s. Georij proxime venturo quindecem grossos census et in festo s. Galli deinde continue quindecem grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Wenczesslaus..... In cuius rei testimonium dedimus ei presentes nostras litteras munimine appensionis sigilli ciuitatis nostre maioris roboratas. Datum anno domini millesimo 20 trecentesimo octuagesimo octauo, feria quinta proxima post festum sancti Michaelis. Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 42. Auf der Rückseite von einer Hand des XV. Jahrhundertes die Bezeichnung: „54“. Alte Signatur: „Fasc:IIII N. Dep:“. Das an einem Pergamentstreifen hängende grosse Stadtsiegel ist bis auf den rechts ein wenig abgeschlagenen Rand wohl erhalten. — Eingetragen im „Zinsregi- ster‘ S. 32 unter den „Littere hospitalis“ sub nr. „54“. 474. 1388 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Nicolaus Pop den Zins von einem halben Schock Groschen, für welchen der Budweiser Pfarrer zwei Seelenmessen jährlich zu lesen hat, auf seinem zwischen dem Hause des Webers Lesch und der Stadtmauer gelegenen Hause sichergestellt habe. (Später gehörte das Haus dem 20 Kürschner Fixl. Von diesem übergieng die Haftung auf das Haus des Tuchscherers Sigmund beim Thor des Schiekl, dann auf den Besitz des Schneiders „Siroczku“.) 25 1388. Nos Wenceslaus judex, Martinus Walcha, Henzlinus Lewlini etc. super Nico- laum Pop et domo sua inter domos Lesch textoris et murum ciuitatis mediam sexagenam grossorum census, pro quo dominus plebanus duo anniuersaria peragere tenetur. Anno 35 domini Mecclxxxviij". Respondet Fixl khiersner cum predicta sua domo. [Im „Lib. mem. dec.“ folgen noch zwei Zusätze von verschiedenen Händen:] Respondet Sigismundus tonsor circa portam Schieklyni. Respondet Siroczku sartor. 40 „Zinsregister“ S. 52 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 14 unter den „Littere domini plebani“ sub nr. „7“. 475. 1388 October 13. Helfenburg. — In einer Urkunde des Prager Erzbischofs Johann von Jenstein erscheint unter den Zeugen: Nicolaus de Budwais, capellanus noster. 1388 Oct. 13. I. 32
1388. 249 473. 1388 October 1. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Wenzel Perusch einen der Elisabeth, Witwe nach Anderl von Strodenitz, und ihren Erben zu zahlenden Zins von einem halben Schock Groschen (welcher später dem Budweiser 5 Hospitale gehörte) auf seinem Hause und Garten sichergestellt habe. 1388 Oct. 1. Nos Wenczesslaus judex, Conradus pannifex, Martinus Walcha, Henslinus Lewlini, Andreas Raczlai, Nicolaus Schiliandlini, Nicolaus Nerzichgern, Vitus [ceterique jurati ciues in Budweis] tenore presencium recognoscimus vniuersis publice profitentes, quod constitutus coram nobis discretus vir Wenczesslaus Perusch, nobis conciuis, recognouit et fassus 10 est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque suorum amicorum et heredum consilio et assensu super domo et orto suo, qua inhabitat, inter domos Nicolai circulatoris et Jacobi sita et locata, mediam sexagenam census siue pensionis perpetuis temporibus per eum seu heredes suos aut domus et orti predicti possessorem dandam et soluendam honeste matrone Elizabeth Anderlini de Strada- nicz et heredibus suis, pro septem sexagenis grossorum Pragensium denariorum minus decem grossos se rite, 15 libere ac legitime vendidisse. Quem quidem censum siue pensionem promisit prefatus Wenczesslaus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus terminis subnotatis dare, persoluere et finaliter expedire, scilicet in festo s. Georij proxime venturo quindecem grossos census et in festo s. Galli deinde continue quindecem grossos census siue pensionis prefate. Si vero prefatus Wenczesslaus..... In cuius rei testimonium dedimus ei presentes nostras litteras munimine appensionis sigilli ciuitatis nostre maioris roboratas. Datum anno domini millesimo 20 trecentesimo octuagesimo octauo, feria quinta proxima post festum sancti Michaelis. Original auf Pergament im B. St.-A. II Nr. 42. Auf der Rückseite von einer Hand des XV. Jahrhundertes die Bezeichnung: „54“. Alte Signatur: „Fasc:IIII N. Dep:“. Das an einem Pergamentstreifen hängende grosse Stadtsiegel ist bis auf den rechts ein wenig abgeschlagenen Rand wohl erhalten. — Eingetragen im „Zinsregi- ster‘ S. 32 unter den „Littere hospitalis“ sub nr. „54“. 474. 1388 o. TA. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bürger Nicolaus Pop den Zins von einem halben Schock Groschen, für welchen der Budweiser Pfarrer zwei Seelenmessen jährlich zu lesen hat, auf seinem zwischen dem Hause des Webers Lesch und der Stadtmauer gelegenen Hause sichergestellt habe. (Später gehörte das Haus dem 20 Kürschner Fixl. Von diesem übergieng die Haftung auf das Haus des Tuchscherers Sigmund beim Thor des Schiekl, dann auf den Besitz des Schneiders „Siroczku“.) 25 1388. Nos Wenceslaus judex, Martinus Walcha, Henzlinus Lewlini etc. super Nico- laum Pop et domo sua inter domos Lesch textoris et murum ciuitatis mediam sexagenam grossorum census, pro quo dominus plebanus duo anniuersaria peragere tenetur. Anno 35 domini Mecclxxxviij". Respondet Fixl khiersner cum predicta sua domo. [Im „Lib. mem. dec.“ folgen noch zwei Zusätze von verschiedenen Händen:] Respondet Sigismundus tonsor circa portam Schieklyni. Respondet Siroczku sartor. 40 „Zinsregister“ S. 52 und „Lib. mem. dec. B. Budv. I“, S. 14 unter den „Littere domini plebani“ sub nr. „7“. 475. 1388 October 13. Helfenburg. — In einer Urkunde des Prager Erzbischofs Johann von Jenstein erscheint unter den Zeugen: Nicolaus de Budwais, capellanus noster. 1388 Oct. 13. I. 32
Strana 250
250 1388. Borový: „Libri erectionum“ III 315, nr. 460. — In der am 9. November 1388 zu Aussig in Gegenwart des Erzbischofs Johann ausgefertigten Urkunde über die von Paul Herbord von Aussig errichtete Kaplan- bzw. Messenstiftung wird unter den Zeugen ebenfalls „Nicolaus de Budweyss, capellanus dicti domini archiepiscopi Pragensis“ genannt. (Ebenda III 294, nr. 434 und Hieke-Horčička: „UB. d. St. Aussig“ 51—52, nr. 96.) 1388 Oct. 29. 476. 1388 October 29. Budweis. — Der Budweiser Stadtrichter Wenzel (Claric), ein Sohn des verstorbenen Richters Hans, beurkundet, dass es seinen und seines Vetters Wenzel Claric Be- mühungen gelungen sei, ihr verbrieftes Recht zur Geltung zu bringen und das ihnen von König Wenzel genommene Stadtrichteramt wieder zu erlangen. In der den erblichen Besitz des Richter- amtes bestätigenden Urkunde habe der König bestimmt, dass das Gericht ungetheilt bleiben und 10 stets nur von einem Manne verwaltet werden solle. Da er (der Richter Wenzel) nun den erblichen Besitz des Gerichtes angetreten habe und durch eine königliche Urkunde sich habe bestätigen lassen, so bekenne er, dass seinem Vetter Wenzel Claric und dessen Erben die Einkünfte der Maut und des Zolles in jeder vierten Woche, ferner ein Zins von drei Schock Groschen und die Grabmühle gehören. Wenn der Richter Wenzel oder dessen Erben das Gericht verkaufen müssten, 15 so solle dies unbeschadet der Rechte seines Vetters Wenzel Claric und der Erben desselben ge- schehen. Wenn die Familie des Richters Wenzel aussterben sollte, dann übergeht das ganze Ge- richt mit allen seinen Rechten auf seinen Vetter Claric und dessen Erben, denen jedoch kein Ein- spruchsrecht zusteht, wenn der Richter oder seine Erben gezwungen wären, das Gericht zu verkaufen. Ich Wenczlaw richter, etwen Henslenis richters sun zu Budweys, bechenne vnd 20 vergich offenlich mit disem prieff, wij das darczu chummen ward, das mir vnd meinem vetter Wenczlaw Claricz vnser gericht czu dem Budweys, das wir von alter her mit recht vnd von der gab der edeln fürsten vnd herren, herren Wenczlaben vnd herren Johan, der chu- nigen von Pehem, besessen haben vnd vns das hernach von dem chunigen Wenczlaben genum- men ward, darumb ich mich vnd mein vetter Chlaricz gemût vnd gearbait haben also verr, 25 das der vorgenant herr chunig Wenczlaw, vnser genediger herr, vnser weysung vnd vnser recht hat angesehen vnd vns das gericht in allem dem rechten, als wir es vor seinen voruodern inne gehabt haben, vnd vns das mit seinem prieff bestatiget hat vnd fürpas mer begnat hat, vns vnd vnsern erben ewichlich czu besiczen. Auch hat er vns also begnat, das er das gericht nicht wolt taylen, sunder das daz gericht ain man scholt inne haben vnd das verbesen, als eines 30 richters recht ist. Nu hab ich mir Wenczlaben richter, etwen des Heinslens richters sun, das vorgenannt gericht czu dem Budweys vnd meinen erben vollichlich ein lassen schreiben vnd bestetigen mit meines herren chuniges prieff vnder seinem maiestatinsigel an den prieff angehangen, den ich eingenummen han vnd auch in meiner gewalt han. Wy das ist, das das gericht mir vnd meinen erben verschriben ist warden, so bechen 35 ich, das das meinem vettern Wenczlaben Chlaricz vnd seinen erben an der vierden wochen der maut vnd czol vnd an den drein schokken czins, dy ich ym von meinem tayl des ge- richcz schol czinsen, vnd an der Grabmül vnschedlich schol sein, sunder das er sein tayl des gerichcz, darvber er vor güten weysung hat, inne schol haben vnd besiczen, als er es von alter hat gehabt, vnd ich in noch mein erben chain hindernuss noch sein erben tûn schollen. Wer das aber, das mich oder mein erben chainérlay not angieng, also das ich das vor- genant gericht müsset verchauffen, verseczen oder hinlassen, so schol ich meines vettern tayl vnd seiner erben also beworn, das sie darinne chain irsal noch hindernuss schollen haben, sunder wem ich ez verchauff, so schol ich ez also bescheydenlich verchauffen, das der selb, der das vorgenant gericht von mir oder mein erben chaufft, der schol dem vorgenanten Wenczlaw 45 40
250 1388. Borový: „Libri erectionum“ III 315, nr. 460. — In der am 9. November 1388 zu Aussig in Gegenwart des Erzbischofs Johann ausgefertigten Urkunde über die von Paul Herbord von Aussig errichtete Kaplan- bzw. Messenstiftung wird unter den Zeugen ebenfalls „Nicolaus de Budweyss, capellanus dicti domini archiepiscopi Pragensis“ genannt. (Ebenda III 294, nr. 434 und Hieke-Horčička: „UB. d. St. Aussig“ 51—52, nr. 96.) 1388 Oct. 29. 476. 1388 October 29. Budweis. — Der Budweiser Stadtrichter Wenzel (Claric), ein Sohn des verstorbenen Richters Hans, beurkundet, dass es seinen und seines Vetters Wenzel Claric Be- mühungen gelungen sei, ihr verbrieftes Recht zur Geltung zu bringen und das ihnen von König Wenzel genommene Stadtrichteramt wieder zu erlangen. In der den erblichen Besitz des Richter- amtes bestätigenden Urkunde habe der König bestimmt, dass das Gericht ungetheilt bleiben und 10 stets nur von einem Manne verwaltet werden solle. Da er (der Richter Wenzel) nun den erblichen Besitz des Gerichtes angetreten habe und durch eine königliche Urkunde sich habe bestätigen lassen, so bekenne er, dass seinem Vetter Wenzel Claric und dessen Erben die Einkünfte der Maut und des Zolles in jeder vierten Woche, ferner ein Zins von drei Schock Groschen und die Grabmühle gehören. Wenn der Richter Wenzel oder dessen Erben das Gericht verkaufen müssten, 15 so solle dies unbeschadet der Rechte seines Vetters Wenzel Claric und der Erben desselben ge- schehen. Wenn die Familie des Richters Wenzel aussterben sollte, dann übergeht das ganze Ge- richt mit allen seinen Rechten auf seinen Vetter Claric und dessen Erben, denen jedoch kein Ein- spruchsrecht zusteht, wenn der Richter oder seine Erben gezwungen wären, das Gericht zu verkaufen. Ich Wenczlaw richter, etwen Henslenis richters sun zu Budweys, bechenne vnd 20 vergich offenlich mit disem prieff, wij das darczu chummen ward, das mir vnd meinem vetter Wenczlaw Claricz vnser gericht czu dem Budweys, das wir von alter her mit recht vnd von der gab der edeln fürsten vnd herren, herren Wenczlaben vnd herren Johan, der chu- nigen von Pehem, besessen haben vnd vns das hernach von dem chunigen Wenczlaben genum- men ward, darumb ich mich vnd mein vetter Chlaricz gemût vnd gearbait haben also verr, 25 das der vorgenant herr chunig Wenczlaw, vnser genediger herr, vnser weysung vnd vnser recht hat angesehen vnd vns das gericht in allem dem rechten, als wir es vor seinen voruodern inne gehabt haben, vnd vns das mit seinem prieff bestatiget hat vnd fürpas mer begnat hat, vns vnd vnsern erben ewichlich czu besiczen. Auch hat er vns also begnat, das er das gericht nicht wolt taylen, sunder das daz gericht ain man scholt inne haben vnd das verbesen, als eines 30 richters recht ist. Nu hab ich mir Wenczlaben richter, etwen des Heinslens richters sun, das vorgenannt gericht czu dem Budweys vnd meinen erben vollichlich ein lassen schreiben vnd bestetigen mit meines herren chuniges prieff vnder seinem maiestatinsigel an den prieff angehangen, den ich eingenummen han vnd auch in meiner gewalt han. Wy das ist, das das gericht mir vnd meinen erben verschriben ist warden, so bechen 35 ich, das das meinem vettern Wenczlaben Chlaricz vnd seinen erben an der vierden wochen der maut vnd czol vnd an den drein schokken czins, dy ich ym von meinem tayl des ge- richcz schol czinsen, vnd an der Grabmül vnschedlich schol sein, sunder das er sein tayl des gerichcz, darvber er vor güten weysung hat, inne schol haben vnd besiczen, als er es von alter hat gehabt, vnd ich in noch mein erben chain hindernuss noch sein erben tûn schollen. Wer das aber, das mich oder mein erben chainérlay not angieng, also das ich das vor- genant gericht müsset verchauffen, verseczen oder hinlassen, so schol ich meines vettern tayl vnd seiner erben also beworn, das sie darinne chain irsal noch hindernuss schollen haben, sunder wem ich ez verchauff, so schol ich ez also bescheydenlich verchauffen, das der selb, der das vorgenant gericht von mir oder mein erben chaufft, der schol dem vorgenanten Wenczlaw 45 40
Strana 251
1388. 251 Chlaricz, meinem vetter. oder seinen erben diselbe sicherhait oder also güt auff seinen tayl des gerichcz, als vor geschriben stet, tûn vnd machen, als er sy von mir vnd meinen erben hat. Auch bechenn ich, ab got geput vber mich vnd vber mein erben also, das wir all ab- sturben, so schol das gancz gericht meinem vetter Chlaricz vnd seinen erben mit einem recht 5 anvollen, in allen rechten, als ich ez gehabt vnd besessen, han vnd noch volgen. Wer das aber, das ich durch meines nuczes willen ez mûst verchauffen oder mein erben, so schol er vnd sein erben mich oder mein erben darinne nicht enhindern. Auch bechenn ich vnd verpint mich vnd alle mein erben, das wir alles, das vor geschriben ist, gancz vnd stet wellen vnd schollen haben. Tet wir darwider ichcz mit chainerlay sach, so tet wir wider vnser triw vnd wider vnser er. Zu einer ganczen vnd steten vesticheit han ich gepeten di erbern leut di schepphen der stat czu Budweys vnd auch den erbern man herren Bohunken, pharrer in der vorgenanten stat czu Budweys, vnd di vesten ritter herren Marquarten von Poreschin vnd herren Prziblen von Petrowicz vnd di erbern man Beneschen von Widerpol vnd Bohunken genant Horocher von Horoch, das si ir insigel czu dem mein insigel an disen prieff anhangen 15 vnd czulegen. Geschriben czu dem Budweys, da man czalt von Christus gepürd dreyczehen- hundert jar in dem acht vnd achczigisten jar, an dem negsten phincztag vor Aller heyligen tag. 10 1388 Oct. 29. Original auf Pergament im B. St.-A. II. Nr. 43. Auf der Rückseite die alte Signatur: „Fasc. IIII N. Dep.“ An der Urkunde hängen an Pergamentpresseln sieben Siegel aus gewöhnlichem Wachs: 1. Auf einem drei- eckigen Schilde ein Vogel (Adler?) in schrägrechter Stellung mit ausgebreiteten Flügeln, darunter in der Spitze 20 des Schildes ein undeutliches Zeichen (Kugel auf einem Ständer, etwa das Brustbild einer Figur?) und die Um- schrift: „† S . WENCESLAI IVDICI X IN * BVDWEIS“. — 2. Das grosse älteste Budweiser Stadtsiegel. — 3. Auf einer Bank sitzt der hl. Nikolaus mit segnend erhobener Rechten, in der Linken den Bischofstab haltend; Umschrift: „† S - BOHVNKONIS - PLEBANI - IN - BVDWEIS“. — 4. Sechseckiges Siegel, in der Mitte ein drei- eckiger Schild mit einem schrägrechts gestellten Pfeil; Umschrift: „† S. MARQVARDI - DE - PORESCHIN.“ — 5. In einem Vierpass ein dreieckiger Schild, aus dessen durch eine Kugel markirten Mitte drei Federn ausgehen; auf der obersten Ecke des Schildes ruht ein Stechhelm, welcher als Zier zwei mit Federn besteckte gewundene Hörner trägt. Umschrift: „[† s.- plrziblini ž de �petrowitz X“. — 6. Auf einem dreieckigen Schilde drei einander zu- gekehrte Pfeilspitzen: die Umschrift ist so schwach ausgeprägt, dass kaum Spuren derselben kenntlich sind. Das Siegel gehört dem Benesch von Widerpol an. — 7. Ein dreieckiger Schild mit drei aus der durch ein Scheibchen 30 markirten Mitte desselben ausgehenden geschwungenen Federn; die Umschrift: „S. HINCIONJIS R HARRACHER" ist nicht ganz deutlich. 25 477. [1388 ?]. — Maut- und Zolltarif des Budweiser Stadtrichteramtes. 1388. Nota. 35 Item das ist dy mawt, dy man zum Budweis zu recht nemen schol, der richter, dy do von alter gewesen ist vnd her kummen ist. Item zun ersten schul man nemen von idem ross j pfenning, dij do getrayd oder welicherley kauffmanschacz oder wein durch dy stot oder in dy stot furen oder zu markt. Vnd welicher furman fyrt durch dy stot geladen in ach[t] tagen vnd wider geladen fyrt, der schul 40 aber mauten in den acht tagen; vnd ob er awer in den ach[t] tagen vngeladen durch dy stat fyrt, so schol er nicht mawten, on ausgenummen, ob er mer wenn ein scheffl habern fürt, so schol er rossmawt geben. Vnd wer an freytag nach mittentag*) ausfyrt kaufflawt oder fürlewt oder pawern, dy aus eyner meyl sein, dy schullen geben von ein deychslwagen j pfening vnd von ein enczwagen ein helbling. Ob dann ein furman den sillen**) auf den wogen legt 45 *) nach mittag II. **) zillen III. 32*
1388. 251 Chlaricz, meinem vetter. oder seinen erben diselbe sicherhait oder also güt auff seinen tayl des gerichcz, als vor geschriben stet, tûn vnd machen, als er sy von mir vnd meinen erben hat. Auch bechenn ich, ab got geput vber mich vnd vber mein erben also, das wir all ab- sturben, so schol das gancz gericht meinem vetter Chlaricz vnd seinen erben mit einem recht 5 anvollen, in allen rechten, als ich ez gehabt vnd besessen, han vnd noch volgen. Wer das aber, das ich durch meines nuczes willen ez mûst verchauffen oder mein erben, so schol er vnd sein erben mich oder mein erben darinne nicht enhindern. Auch bechenn ich vnd verpint mich vnd alle mein erben, das wir alles, das vor geschriben ist, gancz vnd stet wellen vnd schollen haben. Tet wir darwider ichcz mit chainerlay sach, so tet wir wider vnser triw vnd wider vnser er. Zu einer ganczen vnd steten vesticheit han ich gepeten di erbern leut di schepphen der stat czu Budweys vnd auch den erbern man herren Bohunken, pharrer in der vorgenanten stat czu Budweys, vnd di vesten ritter herren Marquarten von Poreschin vnd herren Prziblen von Petrowicz vnd di erbern man Beneschen von Widerpol vnd Bohunken genant Horocher von Horoch, das si ir insigel czu dem mein insigel an disen prieff anhangen 15 vnd czulegen. Geschriben czu dem Budweys, da man czalt von Christus gepürd dreyczehen- hundert jar in dem acht vnd achczigisten jar, an dem negsten phincztag vor Aller heyligen tag. 10 1388 Oct. 29. Original auf Pergament im B. St.-A. II. Nr. 43. Auf der Rückseite die alte Signatur: „Fasc. IIII N. Dep.“ An der Urkunde hängen an Pergamentpresseln sieben Siegel aus gewöhnlichem Wachs: 1. Auf einem drei- eckigen Schilde ein Vogel (Adler?) in schrägrechter Stellung mit ausgebreiteten Flügeln, darunter in der Spitze 20 des Schildes ein undeutliches Zeichen (Kugel auf einem Ständer, etwa das Brustbild einer Figur?) und die Um- schrift: „† S . WENCESLAI IVDICI X IN * BVDWEIS“. — 2. Das grosse älteste Budweiser Stadtsiegel. — 3. Auf einer Bank sitzt der hl. Nikolaus mit segnend erhobener Rechten, in der Linken den Bischofstab haltend; Umschrift: „† S - BOHVNKONIS - PLEBANI - IN - BVDWEIS“. — 4. Sechseckiges Siegel, in der Mitte ein drei- eckiger Schild mit einem schrägrechts gestellten Pfeil; Umschrift: „† S. MARQVARDI - DE - PORESCHIN.“ — 5. In einem Vierpass ein dreieckiger Schild, aus dessen durch eine Kugel markirten Mitte drei Federn ausgehen; auf der obersten Ecke des Schildes ruht ein Stechhelm, welcher als Zier zwei mit Federn besteckte gewundene Hörner trägt. Umschrift: „[† s.- plrziblini ž de �petrowitz X“. — 6. Auf einem dreieckigen Schilde drei einander zu- gekehrte Pfeilspitzen: die Umschrift ist so schwach ausgeprägt, dass kaum Spuren derselben kenntlich sind. Das Siegel gehört dem Benesch von Widerpol an. — 7. Ein dreieckiger Schild mit drei aus der durch ein Scheibchen 30 markirten Mitte desselben ausgehenden geschwungenen Federn; die Umschrift: „S. HINCIONJIS R HARRACHER" ist nicht ganz deutlich. 25 477. [1388 ?]. — Maut- und Zolltarif des Budweiser Stadtrichteramtes. 1388. Nota. 35 Item das ist dy mawt, dy man zum Budweis zu recht nemen schol, der richter, dy do von alter gewesen ist vnd her kummen ist. Item zun ersten schul man nemen von idem ross j pfenning, dij do getrayd oder welicherley kauffmanschacz oder wein durch dy stot oder in dy stot furen oder zu markt. Vnd welicher furman fyrt durch dy stot geladen in ach[t] tagen vnd wider geladen fyrt, der schul 40 aber mauten in den acht tagen; vnd ob er awer in den ach[t] tagen vngeladen durch dy stat fyrt, so schol er nicht mawten, on ausgenummen, ob er mer wenn ein scheffl habern fürt, so schol er rossmawt geben. Vnd wer an freytag nach mittentag*) ausfyrt kaufflawt oder fürlewt oder pawern, dy aus eyner meyl sein, dy schullen geben von ein deychslwagen j pfening vnd von ein enczwagen ein helbling. Ob dann ein furman den sillen**) auf den wogen legt 45 *) nach mittag II. **) zillen III. 32*
Strana 252
252 1388. vnd auff den pfert rit, dennach so schol er von den ross mavten. Vnd auch on ausgenummen welicher enczwogen wein fürt, der schol zu hut geben jopfenning. Vnd wer do ausfyrt vber dy pruk vnd dy maut nicht gybt, der hat dy ross verloren. Item von yder tvnnen hering, dy man fürt in vnser stat dy gest, do schol man geben von yder tunnen j pfennig. Ist, das unser purger hering in vnser stat furen vnd dy ein 5 gast verkauffen, so schol der gast geben von yder tunnen j pfennyng. Item von idem ochsen, oder eyner kw, oder ein pferd, oder ein swein, dy man traibet durch dy stat, vm dy stat, oder vber dy statgûter, so schol man geben von idem hawpt j pfenning. Item von idem schoff oder eyner czygen, dy man treybet durch dy stat, oder vmb dy 10 stat, oder vmb*) der stat gûter, so schol man geben von idem haupt j helbling. Item alle dy lewt, dy sich czihen das do heysset olvart**) durch dy stat, von der stat, oder vber der stat guter, wan sy sich czihen oder wy sy genant sein, dy schullen geben xxxij pfen- ning auff genaden. Item ob ymant pochen***) oder seyten in dy stat fûret oder gest kauffen in der stat, 15 so schol man geben von idem pochen j pfenning vnd von ider seyten j helbling. Item von idem wogen, do man preter auff in dy stat furt czu markt oder in der wochen, so schol man geben j pret, nicht das pest vnd auch nicht das lengst; vnd von hundert schin- deln ij schintl; von loten j lotten, nicht den pesten vnd nicht den lengsten; von ein fuder speichl j speichl; von felgen j felg ; von echsen j echs. Wen man furt reder aws der 20 stat, dy vnter aysen gehoren, von ezwain redern j pfenning; von ij pflugredlein j helbling vnd von ij hulczan redern j helbling. Vnd wer do furt in dy stat multer oder scheflein, der schol geben rosmaut. Vnd wer ein weinfas kaufft in der stat vnd dos ausfuhrt, der schol geben j pfenning. Vnd von klein potigen vnd klein kübl j helbling. Vnd von ein schrein oder einer truchen, dy nicht slos hat, j helbling, dy do ein slos hat j pfenning. 25 Item von rodweren vnd schrein, dy man herein furt, do schol man geben j schawffl †), vnd von eyner leren tvnnen, dy man hin furt j helbling. Item wer do fürt ein fessl pyrs oder prot vber††) xij pfenning, der schol geben rosmaut. Item wer do mülstein hy kawfft oder durchfurt, von ydem mülstein ij pfenning, vnd 30 wer, das er geloden her wer eingeforen, so schol er auch rosmaut geben. Item alle, dy an sunabent holcz zu markte furen, der schol geben von idem wagen holcz, nicht das grôst vnd nicht das mynst ; vnd wer do furt hew, stro oder gros, der schol geben von schawben j sawb†††), von hew j püntl hew, das eins pfennigs wert sey, von gros das selbig. Vnd ob ymant auff holcz, auff schawb oder auff gros keynerley troyt††††) furet, das vber 35 ein pffenning wer, der schol geben rosmaut. Vnd ob das wer, das eyner het preter eder schindl herein gefürt vnd furet treyd, welicherley treyd es wer, molcz, korn etc., wider hinaws, der schol geben rosmaut. Ob den ein purger von eynem fremden preter kawffet oder auff fremden gtern, der pawer, der es furt, schol geben rosmaut. Vnd ob das wer, das ein furman aus der stat ein gost furet vmb lon, der schol rosmaut geben, oder ein gost furet ein 40 1388. *) vber II. **) ölforth II, alvart III. ***) pachen II und III. †)scheffl II, schawe1 III. �ř) vmb III. łit) schawbII u. III. titt) traid II, treid III. 45
252 1388. vnd auff den pfert rit, dennach so schol er von den ross mavten. Vnd auch on ausgenummen welicher enczwogen wein fürt, der schol zu hut geben jopfenning. Vnd wer do ausfyrt vber dy pruk vnd dy maut nicht gybt, der hat dy ross verloren. Item von yder tvnnen hering, dy man fürt in vnser stat dy gest, do schol man geben von yder tunnen j pfennig. Ist, das unser purger hering in vnser stat furen vnd dy ein 5 gast verkauffen, so schol der gast geben von yder tunnen j pfennyng. Item von idem ochsen, oder eyner kw, oder ein pferd, oder ein swein, dy man traibet durch dy stat, vm dy stat, oder vber dy statgûter, so schol man geben von idem hawpt j pfenning. Item von idem schoff oder eyner czygen, dy man treybet durch dy stat, oder vmb dy 10 stat, oder vmb*) der stat gûter, so schol man geben von idem haupt j helbling. Item alle dy lewt, dy sich czihen das do heysset olvart**) durch dy stat, von der stat, oder vber der stat guter, wan sy sich czihen oder wy sy genant sein, dy schullen geben xxxij pfen- ning auff genaden. Item ob ymant pochen***) oder seyten in dy stat fûret oder gest kauffen in der stat, 15 so schol man geben von idem pochen j pfenning vnd von ider seyten j helbling. Item von idem wogen, do man preter auff in dy stat furt czu markt oder in der wochen, so schol man geben j pret, nicht das pest vnd auch nicht das lengst; vnd von hundert schin- deln ij schintl; von loten j lotten, nicht den pesten vnd nicht den lengsten; von ein fuder speichl j speichl; von felgen j felg ; von echsen j echs. Wen man furt reder aws der 20 stat, dy vnter aysen gehoren, von ezwain redern j pfenning; von ij pflugredlein j helbling vnd von ij hulczan redern j helbling. Vnd wer do furt in dy stat multer oder scheflein, der schol geben rosmaut. Vnd wer ein weinfas kaufft in der stat vnd dos ausfuhrt, der schol geben j pfenning. Vnd von klein potigen vnd klein kübl j helbling. Vnd von ein schrein oder einer truchen, dy nicht slos hat, j helbling, dy do ein slos hat j pfenning. 25 Item von rodweren vnd schrein, dy man herein furt, do schol man geben j schawffl †), vnd von eyner leren tvnnen, dy man hin furt j helbling. Item wer do fürt ein fessl pyrs oder prot vber††) xij pfenning, der schol geben rosmaut. Item wer do mülstein hy kawfft oder durchfurt, von ydem mülstein ij pfenning, vnd 30 wer, das er geloden her wer eingeforen, so schol er auch rosmaut geben. Item alle, dy an sunabent holcz zu markte furen, der schol geben von idem wagen holcz, nicht das grôst vnd nicht das mynst ; vnd wer do furt hew, stro oder gros, der schol geben von schawben j sawb†††), von hew j püntl hew, das eins pfennigs wert sey, von gros das selbig. Vnd ob ymant auff holcz, auff schawb oder auff gros keynerley troyt††††) furet, das vber 35 ein pffenning wer, der schol geben rosmaut. Vnd ob das wer, das eyner het preter eder schindl herein gefürt vnd furet treyd, welicherley treyd es wer, molcz, korn etc., wider hinaws, der schol geben rosmaut. Ob den ein purger von eynem fremden preter kawffet oder auff fremden gtern, der pawer, der es furt, schol geben rosmaut. Vnd ob das wer, das ein furman aus der stat ein gost furet vmb lon, der schol rosmaut geben, oder ein gost furet ein 40 1388. *) vber II. **) ölforth II, alvart III. ***) pachen II und III. †)scheffl II, schawe1 III. �ř) vmb III. łit) schawbII u. III. titt) traid II, treid III. 45
Strana 253
1388. 253 5 burger, es sey wein oder welicherlay sach ez sey, der schol auch rosmaut geben. Vnd wer an 1388. sunabent koln in dy stat furt, der schol rosmaut geben. Item wer floss furt, wulganter heist ein war*), dy man furt gen Prog**), von idem war *) ein pfenning. Item wer ferher***) zu markt furt oder honigk, kches vnd eyer, oder welicherlay sach ez sey, der schol geben rosmaut. 15 Nota das ist der czol von honigk vnd von ffiech. Item wer do kaufft rinder, pfferd oder swein, ein gast von dem andern, so schol der kauffer vnd der verkaffer ider man geben von idem hawp ein pfenning. Vnd ob das wer, ob 10 ein gast mit dem anderen ros tauscht vmb pferd oder vmb rinder oder vmb welicherlay fiech ez sey, so schol ydes tayl geben von hawpt ij pfenning. Vnd wer das, das ein gast mit ein purger ros tauscht, so schol der gast von ydem hawp geben j pfenning. Und wer do kauffet oder verkauffet schoff oder czigen, so schol geben ides teyl j helbling, on ausgenummen dy mit der stat leyden. Item von ydem emer honigs, der es kaufft oder verkaufft, on ausgenummen burger, j pfenning. Wer aber, das man das honigk hett in tunnen, kübeln, oder toppffen, oder in andern gefess, als offft] ein emer darein geet, als offt schol man geben j pffenning. Vnd wer do kaufft in hewssern oder herbergen, das man ymancz begriffe, der den selbig czol verholen, es sey ffich oder honigk, vnd das wegktryb oder trug, der selbig ist pusfellig. Nota das ist der lederczol. Item welicher gast verkaufft ein rinder- oder roshaut, dy do ist vber xij pfenning, der schol geben j pfenning. Ist, das ein gast kaufft, so schol er auch geben von yder hawt j pfening, ez sey on marktag oder in der wochen, es sey auch yn hewsern oder auff den markt. Wer aber das ein gast kaufft hawt vmb hewt, so schol ydes teyl geben von der hewt ij pfen- 25 ning; wer aber, das ers durch dy stat furet, so gibt er rosmaut. Vnd yder ledrer vnd schüster, von wan er kumpt das****) czu morkt stet, der schol geben von der stat j pfenning. Item yder kromer, der nicht sein wagen nach sein pferd hatt, der do czu markt stet on sunnabent, der schol geben von der stat j pfenning. Item der eyzner j pfenning, vnd dy mit sliffstein sten on marktag j pfenning. Alle 30 dy steen zu morkt on sunnabent mit zegensen†) mit haken, mit sicheln, yder man von der stat j pfenning. Item alle dy glosar †), schuslar ††), sayler, löffler, yder von der stat j helbling. Item yder hüntler, der czu markt steet mit fleysch, der schol geben j pfenning, wer mit der stat nicht leydet, ausgenummen dy Lyschawer. Item yder leczelter, der zu markt steet in jarmarkt oder an der kyrwey,††i†) der schol geben ij pfenningen. 35 20 40 *) worr II. **) Prag II u. III. ***) fferhan III. **) vnd II, da III. †) segensen II, sengsen I1I. †) gloser II. ti†) schüssler II. titt) kirchweih II.
1388. 253 5 burger, es sey wein oder welicherlay sach ez sey, der schol auch rosmaut geben. Vnd wer an 1388. sunabent koln in dy stat furt, der schol rosmaut geben. Item wer floss furt, wulganter heist ein war*), dy man furt gen Prog**), von idem war *) ein pfenning. Item wer ferher***) zu markt furt oder honigk, kches vnd eyer, oder welicherlay sach ez sey, der schol geben rosmaut. 15 Nota das ist der czol von honigk vnd von ffiech. Item wer do kaufft rinder, pfferd oder swein, ein gast von dem andern, so schol der kauffer vnd der verkaffer ider man geben von idem hawp ein pfenning. Vnd ob das wer, ob 10 ein gast mit dem anderen ros tauscht vmb pferd oder vmb rinder oder vmb welicherlay fiech ez sey, so schol ydes tayl geben von hawpt ij pfenning. Vnd wer das, das ein gast mit ein purger ros tauscht, so schol der gast von ydem hawp geben j pfenning. Und wer do kauffet oder verkauffet schoff oder czigen, so schol geben ides teyl j helbling, on ausgenummen dy mit der stat leyden. Item von ydem emer honigs, der es kaufft oder verkaufft, on ausgenummen burger, j pfenning. Wer aber, das man das honigk hett in tunnen, kübeln, oder toppffen, oder in andern gefess, als offft] ein emer darein geet, als offt schol man geben j pffenning. Vnd wer do kaufft in hewssern oder herbergen, das man ymancz begriffe, der den selbig czol verholen, es sey ffich oder honigk, vnd das wegktryb oder trug, der selbig ist pusfellig. Nota das ist der lederczol. Item welicher gast verkaufft ein rinder- oder roshaut, dy do ist vber xij pfenning, der schol geben j pfenning. Ist, das ein gast kaufft, so schol er auch geben von yder hawt j pfening, ez sey on marktag oder in der wochen, es sey auch yn hewsern oder auff den markt. Wer aber das ein gast kaufft hawt vmb hewt, so schol ydes teyl geben von der hewt ij pfen- 25 ning; wer aber, das ers durch dy stat furet, so gibt er rosmaut. Vnd yder ledrer vnd schüster, von wan er kumpt das****) czu morkt stet, der schol geben von der stat j pfenning. Item yder kromer, der nicht sein wagen nach sein pferd hatt, der do czu markt stet on sunnabent, der schol geben von der stat j pfenning. Item der eyzner j pfenning, vnd dy mit sliffstein sten on marktag j pfenning. Alle 30 dy steen zu morkt on sunnabent mit zegensen†) mit haken, mit sicheln, yder man von der stat j pfenning. Item alle dy glosar †), schuslar ††), sayler, löffler, yder von der stat j helbling. Item yder hüntler, der czu markt steet mit fleysch, der schol geben j pfenning, wer mit der stat nicht leydet, ausgenummen dy Lyschawer. Item yder leczelter, der zu markt steet in jarmarkt oder an der kyrwey,††i†) der schol geben ij pfenningen. 35 20 40 *) worr II. **) Prag II u. III. ***) fferhan III. **) vnd II, da III. †) segensen II, sengsen I1I. †) gloser II. ti†) schüssler II. titt) kirchweih II.
Strana 254
254 1388. 1388. Item wer do krawt zu markt furet, der schol geben rosmaut; vnd wer das ein pawr, ein purger, der do krawt furt, der schol geben rosmaut. Item wer do ausführt und dy maut nicht enricht, wer das ist, vnd das hutlon an dem fraytag nicht gibt vnd das verfurt vber dy pruken, der hat dy ros verloren von der mawt wegen, vnd von den hutlon das foder rod. Aufzeichnung aus dem Ende des XIV. oder der ersten Halfte des XV. Jahrhundertes auf Papier (Wasser- zeichen ein Ochsenkopf mit einem langgestielten Kreuz zwischen den Hörnern), aus zwei Blättern bestehend. Auf dem unteren Rande der ersten Seite steht von einer Hand des XVI. Jahrhundertes die Bemerkung: „Starych Cla- ryczow cedule na mytho.“ Diesen zwei Blättern ist ein drittes angeheftet, welches eine etwas jüngere Abschrift des Mauttarifs enthält, welcher die mit II bezeichneten Lesarten entnommen sind. Auch dieses Blatt trägt auf dem 10 unteren Rande der ersten Seite von derselben Hand, welche die Note an derselben Stelle des ersten Blattes ge- schrieben hat, die Bemerkung: „Rzehorzowa Klariczowa ruka na mytho“. Auf der Rückseite dieses Blattes, unter der letzten Zeile des Textes fallt durch dunklere Tinte und den von dem Texte abweichenden Schriftcharakter die Jahreszahl „Mccclxxxviij“ auf, welche wohl von derselben Hand herrührt, welche in der ersten Hälfte des XIX. Jahrhundertes das daneben stehende: „1388 Fasc: IIII. N. Dep:" mit derselben Tinte geschrieben hat. Eine 15 dritte Abschrift des Tarifs (in den Anmerkungen zum Text mit III bezeichnet) ist in dem Fragment eines Urkunden- buches aus dem XV. Jahrhunderte auf den Blättern 19, 20 und 21 enthalten. 478. 1388 Nov. 6. 1388 November 6. Budweis. — Johann von Rosenberg, Heinrich von Neuhaus und Sezema von Usti entscheiden zu Budweis über Bitten des Ulrich von Neuhaus und 20 des Přibík von Platz (ze Stráže) alle Klagen, alle Zwistigkeiten und allen Streit, welche zwischen diesen beiden einerseits und den Gebrüdern Peter und Johann von Platz (ze Stráže) anderseits um den Besitz der Burg Platz (Stráž) und anderer Sachen wegen entstanden waren, durch einen Schiedspruch, welchen Ulrich von Neuhaus und Přibík von Platz zu halten geloben. Für den Fall aber, dass sie den Bestimmungen des Schiedspruches nicht nachkommen 25 würden, verpflichten sie sich unter Bürgschaft des Andreas genannt Zásmuk von Wlčetín, des Ulrich genannt Noha von Krchleb, des Hermann, eines Bruders des Domaslaw von Studená, und des Johann genannt Lutina von Wlkšic zur Zahlung von tausend Schock Prager Groschen an die Brüder Peter und Johann von Platz; wenn sie auch das nicht thun würden, sollen drei von ihnen, jeder mit zwei Pferden und einem Knecht, in dem ihnen angewie- 20 senen Gasthause zu Budweis das Einlager (leženie) beziehen und dasselbe so lange nicht verlassen, bis die tausend Schock Groschen ganz bezahlt wären. Tyto swrchupsané smlúwy a tento list dán jest od božieho narozenie tisíc tři sta osmdesát osmého léta; dály sú sě a wypowiedány w Budějewicích, den swatého Linharta. Die Urkunde ist nach dem im gräfl. Černinschen Archive zu Neuhaus erliegenden Originale, an welchem 35 sechs zum Theil beschädigte Siegel hängen, abgedruckt von Palacký im „Archiv Český“ II (1842) S. 317—321, nr. 3. 1388 Dec. 16. 479. 1388 December 16. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bauer aus dem Dorfe Dubiken Namens Jakl, ein Sohn des Haunikl, auf seinem am Ende des Dorfes Dubiken neben dem Hofe des verstorbenen Gwinger gelegenen Hofe einen dem Peter 40 und Paul-Altar in der Budweiser Pfarrkirchc gehörigen Zins von einem halben Schock Prager Groschen sichergestellt habe. (Der Zins haftete später auf dem Besitz des Tunhopl.) Nos Wenceslaus judex, Martinus Walcha, Andreas Römeri, Andreas Racz- lai, Nicolaus Nersichgern, Cunatlinus, Dobroslaus ceterique jurati ciues in Budweis
254 1388. 1388. Item wer do krawt zu markt furet, der schol geben rosmaut; vnd wer das ein pawr, ein purger, der do krawt furt, der schol geben rosmaut. Item wer do ausführt und dy maut nicht enricht, wer das ist, vnd das hutlon an dem fraytag nicht gibt vnd das verfurt vber dy pruken, der hat dy ros verloren von der mawt wegen, vnd von den hutlon das foder rod. Aufzeichnung aus dem Ende des XIV. oder der ersten Halfte des XV. Jahrhundertes auf Papier (Wasser- zeichen ein Ochsenkopf mit einem langgestielten Kreuz zwischen den Hörnern), aus zwei Blättern bestehend. Auf dem unteren Rande der ersten Seite steht von einer Hand des XVI. Jahrhundertes die Bemerkung: „Starych Cla- ryczow cedule na mytho.“ Diesen zwei Blättern ist ein drittes angeheftet, welches eine etwas jüngere Abschrift des Mauttarifs enthält, welcher die mit II bezeichneten Lesarten entnommen sind. Auch dieses Blatt trägt auf dem 10 unteren Rande der ersten Seite von derselben Hand, welche die Note an derselben Stelle des ersten Blattes ge- schrieben hat, die Bemerkung: „Rzehorzowa Klariczowa ruka na mytho“. Auf der Rückseite dieses Blattes, unter der letzten Zeile des Textes fallt durch dunklere Tinte und den von dem Texte abweichenden Schriftcharakter die Jahreszahl „Mccclxxxviij“ auf, welche wohl von derselben Hand herrührt, welche in der ersten Hälfte des XIX. Jahrhundertes das daneben stehende: „1388 Fasc: IIII. N. Dep:" mit derselben Tinte geschrieben hat. Eine 15 dritte Abschrift des Tarifs (in den Anmerkungen zum Text mit III bezeichnet) ist in dem Fragment eines Urkunden- buches aus dem XV. Jahrhunderte auf den Blättern 19, 20 und 21 enthalten. 478. 1388 Nov. 6. 1388 November 6. Budweis. — Johann von Rosenberg, Heinrich von Neuhaus und Sezema von Usti entscheiden zu Budweis über Bitten des Ulrich von Neuhaus und 20 des Přibík von Platz (ze Stráže) alle Klagen, alle Zwistigkeiten und allen Streit, welche zwischen diesen beiden einerseits und den Gebrüdern Peter und Johann von Platz (ze Stráže) anderseits um den Besitz der Burg Platz (Stráž) und anderer Sachen wegen entstanden waren, durch einen Schiedspruch, welchen Ulrich von Neuhaus und Přibík von Platz zu halten geloben. Für den Fall aber, dass sie den Bestimmungen des Schiedspruches nicht nachkommen 25 würden, verpflichten sie sich unter Bürgschaft des Andreas genannt Zásmuk von Wlčetín, des Ulrich genannt Noha von Krchleb, des Hermann, eines Bruders des Domaslaw von Studená, und des Johann genannt Lutina von Wlkšic zur Zahlung von tausend Schock Prager Groschen an die Brüder Peter und Johann von Platz; wenn sie auch das nicht thun würden, sollen drei von ihnen, jeder mit zwei Pferden und einem Knecht, in dem ihnen angewie- 20 senen Gasthause zu Budweis das Einlager (leženie) beziehen und dasselbe so lange nicht verlassen, bis die tausend Schock Groschen ganz bezahlt wären. Tyto swrchupsané smlúwy a tento list dán jest od božieho narozenie tisíc tři sta osmdesát osmého léta; dály sú sě a wypowiedány w Budějewicích, den swatého Linharta. Die Urkunde ist nach dem im gräfl. Černinschen Archive zu Neuhaus erliegenden Originale, an welchem 35 sechs zum Theil beschädigte Siegel hängen, abgedruckt von Palacký im „Archiv Český“ II (1842) S. 317—321, nr. 3. 1388 Dec. 16. 479. 1388 December 16. [Budweis]. — Richter und Rath der Stadt Budweis beurkunden, dass der Bauer aus dem Dorfe Dubiken Namens Jakl, ein Sohn des Haunikl, auf seinem am Ende des Dorfes Dubiken neben dem Hofe des verstorbenen Gwinger gelegenen Hofe einen dem Peter 40 und Paul-Altar in der Budweiser Pfarrkirchc gehörigen Zins von einem halben Schock Prager Groschen sichergestellt habe. (Der Zins haftete später auf dem Besitz des Tunhopl.) Nos Wenceslaus judex, Martinus Walcha, Andreas Römeri, Andreas Racz- lai, Nicolaus Nersichgern, Cunatlinus, Dobroslaus ceterique jurati ciues in Budweis
Strana 255
1388. 255 tenore presencium notumfacimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Jaklinus, filius Hawnykly, villanus in villa Dubiczen, recongnouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super curia sua et area, qua inhabitat, in villa Dubiczen in fine iuxta curiam olim Gwyngeri sita et locata, et super vno laneo here- 5 ditatis ad eandem curiam pertinente vnam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte curie et hereditatis possessorem dandam et soluendam altari beatorum Petri et Pauli apostolorum in ecclesia nostra parrochiali et ipsius cappellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro decem sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quemquidem censum siue pensionem promisit prefatus Jaklinus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, 10 persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s.
1388. 255 tenore presencium notumfacimus vniuersis, quod constitutus coram nobis honestus vir Jaklinus, filius Hawnykly, villanus in villa Dubiczen, recongnouit et fassus est, bona sua voluntate parique vxoris sue omniumque heredum et amicorum suorum consilio et assensu super curia sua et area, qua inhabitat, in villa Dubiczen in fine iuxta curiam olim Gwyngeri sita et locata, et super vno laneo here- 5 ditatis ad eandem curiam pertinente vnam sexagenam grossorum Pragensis monete census siue pensionis perpetuis temporibus per eum uel dicte curie et hereditatis possessorem dandam et soluendam altari beatorum Petri et Pauli apostolorum in ecclesia nostra parrochiali et ipsius cappellano, qui nunc est uel pro tempore fuerit, pro decem sexagenis se rite, libere ac legitime vendidisse. Quemquidem censum siue pensionem promisit prefatus Jaklinus et bona sua fide promittit annis singulis in duobus subnotatis terminis dare, 10 persoluere et finaliter expedire, videlicet in festo s.