Strana I
CODEX DIPLOMATICUS ET EPISTOLARIUS REGNI BOHEMIAE Il

Strana II

Strana III
CODEX DIPLOMATICUS ET EPISTOLARIUS REGNI BOHEMIAE IUSSU COMITIORUM RE EMIAE EDIDIT GUSTAVUS FRIEDRICH. TOMUS II. INDE AB A.N A. MCCX SM PRAGAE MCMAEMLAE. TYPIS ALOISII

Strana IV

Strana V
PRAEFATIO. UM de ratione, qua Codicis huius editionem instituerim, uberius in volu- minis primi praefatione sit disputatum, hoc loco pauca quaedam commemo- randa esse videntur. Hoc volumine chartae continentur, quae ad Premysli Otakari I regis tempora referuntur, inter quas regis ipsius diplomata ac litterae plurimi aestimanda sunt. Summorum pontificum privilegia et litterae accedunt, e quibus ceteris illae praestant, quibus contentio illa de libertate ecclesiastica inter Ota- karum regem et Andream episcopum Pragensem gesta illustratur. Porro regum atque imperatorum Romanorum diplomata aliquot haud parvae auctoritatis libro huic inserta sunt. Postremo etiam marchionum Moraviae, episcoporum, abbatum, baronum Bohemiae et Moraviae chartae omnes hic reperiuntur, quae ex aetate regis illius adhuc temporis gratia servatae sunt. Pleraeque chartae, quae hoc volumine exprimuntur, iam pridem publici iuris factae sunt — ut de aliis libris taceam — in secundo Codicis diplomatici Mora- viae volumine, quod septuaginta tribus annis abhinc ANTONI BOCZEK opera editum est, et in CAROLI JAR. ERBEN Regestorum Bohemiae tomo I, ubi excerpta saltem ex iis sub num. 440—763 leguntur. Sed concordantias numerorum, quas infra pag 572 sq. dedi, accuratius si inspexeris, me non totam materiam in Regestis coacervatam in opus meum recepisse facile cognosces. Primum illa XVII omisi diplomata, quae non ad Bohemiae res gestas pertinent. Praeterea etiam chartas illas novicias in saeculi XIX. parte prima confictas, quae e Codice Moraviae diplomatico in Regesta transsumptae sunt, et quae sine ulla dubitatione a primo Codicis illius editore ortae sunt, consulto reieci, quod ad antiquitatem cognos- cendam nullius sunt momenti. Maiorem chartarum quas dixi partem BOCZEK se e codice Tisnowicensi saeculi XIV. descripsisse affirmat. Sed codicem hunc nun- quam exstitisse et chartas illas non esse nisi auctoris eiusdem commenta iam anno 1897 demonstravi commentatiuncula, quae inscribitur Kodex Tišnovský, in annalium ,Český časopis historický' volumine III, pag. 359 sq. Aliquot alias chartas BOCZEK se ex antiquis apographis immo originalibus transscripsisse ad- severat. Cum autem tabulariorum indices antiquissimos et chartularia aliaque scripta monasteriorum, ad quae chartae illae pertinent, diligentissime sim per- scrutatus, etiam chartas ipsas nihil aliud ac falsa ab eodem auctore conficta esse plane mihi persuasi. Chartae illae commentitiae, quae ad annos volumini huic assignatos omnino XXI sunt, in concordantiis infra pag. 572 sq. datis asterisco numeris Regestorum et Codicis Moraviae praemisso denotantur.

Strana VI
VI PRAEFATIO. Cum de materia in Regestis Bohemiae iam congesta XXXVIII chartas demi- nuerim, editionem meam LXXX chartis ac chartarum aut litterarum argumentis, quae nunc a me collecta et addita sunt, adauxi; e quibus haec XII saltem chartae et litterae nunc primum in lucem proferuntur: num. 20, 23, 58, 63, 64, 65, 123, 174, 192, 251, 317, 326. Duas epistulas (num. 20 et 23), e quibus non nisi fragmenta in decretalium collectionibus supersunt, restitui aliarum litterarum, quae ad eandem referuntur rem, auxilio usus. Cuius quidem restitutionis rationes accuratius exposui commentatione inscripta "Rekonstrukce dvou listův Innocence III' in annalium „Český časopis historický volumine XVI, pag. 13 sq. et 139 sq. Quamquam igitur chartae et litterae, quae adhuc usque plane incognitae erant, voluminis huius minimam partem efficiunt, tamen facere non possum, quin dicam omnia fere quae hic exprimuntur diplomata atque litteras nunc demum ex optimis fontibus manu scriptis primum perfecte et verbis suis omnibus publici iuris fieri. Omnia huius voluminis diplomata et litterae in duas divisa sunt partes, quarum prima acta genuina, altera spuria continentur, quae aut temporis nota aut personis, a quibus data esse finguntur, chartarum aetatis, qua hoc amplectitur volumen, speciem affectant. In diplomatum fide aestimanda aliam viam ingressus sum, atque ii viri docti, qui rem ante me tractarunt, cum illi crebro vagis potius opinionibus quam certis argumentis niterentur. Quo factum est, ut nonnulla diplomata, quae ab illis in dubitationem vocata sint, integra esse cognoverim, alia autem, quae huc usque vera esse crederentur, adulterina esse statuerim. Quas quidem quaestiones nunc opera mea ad certum finem perductas esse puto, quod non dubito, quin futurum sit, ut ad historiam huius temporis accuratius describendam valeat atque iis praesertim, qui iuris instituta tractent, nonnullam offerat utilitatem. Restat, ut summas agam gratias tabulariorum tam vernaculorum quam ex- terorum magistris, qui thesauris suae curae commissis uti benigne mihi conces- serunt. Tum amicis ac fautoribus, quos de singulis rebus adii, quo par est animo grates facere liceat, inter quos hi beneficiis suis devinctum sibi me voluerunt: VENCESLAUS KRATOCHVIL Vindobonensis, BENEDICTUS HAMMERL O. C. Zwettlensis, FLORIANUS WATZL O. C. de Sancta Cruce, IONATIUS VYSOKÝ et VLASTIMIL KYBAL Pragenses, BOHUMIL NAVRÁTIL et ADOLPHUS L. KREJČÍK Brunnenses. Praesertim autem VENCESLAI NOVOTNY collegae facere non possum, quin commemorem summam liberalitatem, quippe qui plagulas corrigendi onus mecum patienter tulerit suisque consiliis me in hoc opere saepenumero adiuverit. Scripsi PRAGAE VII. KALENDAS DECEMBRES ANNI MCMXII. GUSTAVUS FRIEDRICH.

Strana VII
HOC VOLUMINE CONTINENTUR: Pag. V. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Praefatio . . . . . . . Acta genuina annorum 1198—1230 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1—356 Acta spuria annorum 1197—1229 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 357—431 Addenda . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 432—436 437—440 Conspectus personarum, ad quas huius tomi litterae ac diplomata data sint . . . . . . Conspectus personarum, quae huius tomi diplomata ac litteras dederint . . . . . . . . . 441—444 Index nominum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 445—550 . . . . . . . Compendia indicis . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 550 Glossarium latinum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 551—569 . . . . . . . Glossarium bohemicum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 570—571 572—574 Concordantia numerorum huius tomi et K. J. Erbeni Regestorum Bohemiae . . . . . Concordantia numerorum huius tomi et Antonii Boczek Codicis dipl. Moraviae tomi II 575—576 Emendanda . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 577.

Strana VIII

Strana 1
1. 10 Innocentius III papa Ludolfo, archiepiscopo Magdeburgensi, mandat, ut Danielem clericum per laicalem potentiam in episcopatum Pragensem evectum amoveat et canonicis eiusdem ecclesiae sibi pastorem idoneum iuxta formam 5 canonicam eligendi concedat liberam facultatem. Laterani [1198/ apr. 8. Apographum eiusdem temporis exstat in Innocentii III regestorum volumine I, quod in tabulario Vaticano secreto (inter Reg. Vatic. tomus IV) asservatur, fol. 20r, lib. I. ep. 76 sin editionibus 78) (R). Baluzius, Epist. Innocentii III, tom. I, pag. 43, num. 78 = Migne, Patrolog. lat. t. 214, col. 69, num. 78, — Palacký, Ital. Reise, pag. 18, num. 21 (reg.), = Erben, Reg. Boh. I, pag. 198, num. 440. — Potthast, Reg. pontif. num. 75. — Mulverstedt, Reg. archiep. Magdeb. II, pag. 46, num. 97. — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V (Abth. III), num. 5635. .I Magdeburgensi archiepiscopo." Ex parte Pragensis ecclesie in audientia fuit nostra propositum, quod cum H.,2 quondam Pragensis episcopus, viam fuisset" universe carnis ingressus, D.3 clericus in eorum ecclesia preter electionem capituli per laicalem potentiam se intrusit,“ licet nec mores, nec vita ei ad obtinendum tantum officium suffragentur. Volentes igitur eidem ecclesie paterna sollicitudine 20 providere, fraternitati tue per apostolica scripta mandamus, quatinus ad locum idoneum evocatis, qui propter hoc fuerint evocandi, si tibi constiterit de predictis, memoratum clericum ab eadem ecclesia, omni contradictione et appellatione postposita, prorsus amoveas et ab officio beneficioque suspensum ad nostram non differas presentiam destinare. Canonicis etiam Pragensibus eligendi sibi 25 pastorem idoneum iuxta formam canonicam concedas auctoritate nostra liberam facultatem; sciturus nos dilecto filio nobili viro..5 duci Boemie per apostolica scriptas mandasse, ut tibi super hiis utiliter et potenter assistat et predictam ecclesiam non patiatur ab eodem clerico teneri diutius occupatam. Laterani VI idus aprilis. Datum 15 30 1. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. — b) genuine,fuisset viam', sed signis super- scriptis corr. R. 35 1) Ludolfo. — 2) Henricus Břetislaus. — 3) Daniel II. — 4) Confer quae Gerlaci Milovic. Chron. ad a. 1197 refert: ,Wladizlaus sublimatus in ducem,... quendam ex capellanis suis, nomine Mili- conem, cognomento Danielem, nobis eatenus incognitum, designavit in episcopum, negata omni electione clero‘ (Fontes rer. Boh II, pag. 513). — 5) Přemyslo Otakaro I. — 6) Epistula deperdita est.

Strana 2
2 NUM. 2—4. 1198 APR. 8. 2. Innocentius III papa canonicis ecclesiae Pragensis mandat, ut Daniele episcopo per Ludolfum, archiepiscopum Magdeburgensem, ab eadem ecclesia amoto, ad canonicam electionem procedant. LLaterani 1198 apr. 8.) 5 Epistula deperdita est; argumentum eius tantum in Innoc. III regestorum vol. I fol. 20r post lib. I ep. 76 sin ed 78] his verbis annotatur: ,Canonicis etiam ipsius ecclesie scriptum est, ut illo amoto per archiepiscopum, ad canonicam electionem procedant." Potthast, Reg. pontif. num. 75.* Epistola haud dubie iisdem fere verbis atque proxime praecedens conscripta eodemque 10 tempore missa est. 3. Philippus, rex Romanorum, omnium principum suorum consilio habito, Otakaro, duci Bohemiae, dignitatem regiam concedit. [Maguntiae 1198 cc. sept. 8 15 Diploma quidem deperditum est, sed summa ipsius continetur confirmatione Friderici II imperatoris electi dd. Basileae 1212 sept. 26, in qua legitur: ,sicut dilectus patruus noster, pie memorie rex Philippus omnium principum habito consilio per suum privilegium instituit, ipsum regem constituimus et confirmamus'. Böhmer-Ficker, Reg. imp. V, num. 20. 20 Philippum regem Ottacaro easdem fere gratias donavisse, quae in Friderici II confirma- tionis priore parte (ante verba ,De nostre autem liberalitatis munificentia statuimus) per- scribuntur, satis constat. Verborum, quibus Philippi regis donatio expressa erat, potissimam partem in Friderici II confirmatione satis accurate transscriptam esse contendere ausim. Verba tantum ,et confirmamus et tam sanctam et dignam constitutionem approbamus procul 25 dubio a Friderico II addita sunt. Praeterea etiam verba: ,volentes, ut quicunque ab ipsis in regem electus fuerit, ad nos vel successores nostros accedat, regalia debito modo recepturus“ in Friderici II confirmationem demum addita esse exponit Goll. K výkladu privilegia Fridricha II (Věstník kr. české spol. nauk 1903, num V) pag. 7. — Vide etiam Huber, Gesch. Österreichs I, pag. 383, not. I; Kalousek, České státní právo (ed. 2) pag. 21; Dudík, 30 Mährens Gesch. V, pag. 73; Winkelmann, Philipp v. Schwaben u. Otto W v. Braunschweig I, pag. 138 sq.; Bachmann, Gesch. Böhmens I, pag. 386 sq. 4. Wolfgerus, Pataviensis episcopus, post suspensionem Heilicae, abbatissae sanctae Mariael in Patavia, per imperatorem Henricum VI advocatus et provisor 35 monasterii ipsius constitutus, inhibet, ne muta Bohemorum ex aerario Kune- gundis imperatricis et fundatricis acquisita alienetur. Pataviae 1198 —. Lang, Reg. Boica I. pag. 374 = Erben, Reg. Boh. I. pag. 199, num. 443. — Litterae per- peram indictionem VI (pro I) adferunt. 40 4. 1) Kl. Niedernburg.

Strana 3
1199 IAN. 8. NUM. 5, 6. 3 5. I. Saul, archiepiscopus Colocensis, Christi fidelibus, qui certis diebus ad ecclesiam sancti Georgii in Lhota accesserint, indulgentias quadraginta dierum concedit, petente Georgio milite, consanguineo suo. Kalocsa 1199 ian. 8. II. Daniel II, episcopus Pragensis, hanc indulgentiarum concessionem ratam habet et augmentat. — 1200 mart. 12. 10 Dobner, Monumenta hist. Boemiae II pag. 325 (Specimen cod. dipl. Bohemico-Hungarici) num. I = Erben, Reg. Boh. I. pag. 199, num. 444 (fragm.). I. Saul, dei gracia Colozensis archiepiscopus, omnibus et singulis Christi fidelibus in regno Bohemie constitutis salutem in domino sempiternam. Iustis piorum desideriis annuere convenit. Sane cum strenuus miles Georgius, amicus noster et“ consanguineus carissimus, nos multis precibus flagitaverit, ut illi 15 a nobis recedenti quasdam indulgentias pro ecclesia sua in Lhota, que in regno Bohemie in honorem sancti Georgii dedicata existit, de archiepiscopali nostra potestate et benignitate concederemus: nos eundem eiusque servitores et subditos spiritualium munerum largitate prosequi volentes, presentium tenore in festo nativitatis Christi, resurrectionis et pentecostes nec non in die dedicacionis ipsius 20 ecclesie et patroni omnibus et singulis Christi fidelibus vere penitentibus et confessis, qui ad dictam ecclesiam accesserint, quadraginta dies de iniunctis sibi penitenciis relaxamus, modo venerabilis episcopi Pragensis, confratris nostri carissimi, in cuius diocesi hec ecclesia existere dinoscitur, voluntas et consensus Datum et sigillo nostro archiepiscopali ratificatum in fidem ad id accedat. 25 premissorum in Kolocz, indictione II, anno MCLXXXXVIIII, feria VI post festum Epiphanie. II. Et nos Daniel, dei gracia Pragensis episcopus licet indignus, loci diocesanus, auctoritate qua fungimur, has indulgencias ratas et gratas declaramus, annectentes iisdem de gracia nostra speciali alias XL dierum indulgencias in festo assumpcionis Sub anno domini millesimo CC, IV idus marcii. 30 dei genitricis Marie. 6. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, fratribus hospitalis Hierosolymitani ecclesiam in Bojiště et villas quasdam ab Friderico duce eiusque uxore Elisabeth quondam donatas confirmat; insuper agros quosdam apud Podskali villam ab 35 eodem duce ipsis datos, de quibus Modliboh villicus suus cum eis contendebat, libere possidendos concedit. [1198 ex. — 1199 in.] Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). 40 5. a) ,et' deest Dob.; supplevi.

Strana 4
4 NUM. 6. 1198 EX. — 1199 IN. Appendix synoptica ... continens ... anacephaleosim constitutionum seu privilegiorum a nostris principibus ... ordini s. Johannis in Jerusalem, vulgo Melitensium, concessorum [Pragae (2) cc. 1748/ num. 10 (reg.) — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 354, num. 378 (ad ann. 1199, ex Dobneri Annal. Hagec. tomo VII ms.) = Erben, Reg Boh. I, pag. 200 num. 445 (fragm. ad a. 1199). — Delaville Le Roulx, Cartulaire général de l'ordre des Hospitaliers de s. Jean de Jérusalem I, pag. 658, num. 1053. Autographum manu scribae, quem ,Otakarus I' designamus, exaratum est. In diplomate conficiendo charta donationis, quam Elisabeth ducissa hospitali anno 1186 dedit (v. CD. Boh. I, num. 312) adhibita est, ex qua possessionum elencus ad verbum descriptus est. Diploma notis omnibus dronologicis caret, sed anno 1198 exeunte vel 1199 ineunte datum esse videtur, quod Robertus capellanus, qui inter testes adfertur, anno 1199 iam prioris mu- nere verisimillime fungebatur (v. infra pag. 7, not. 6). Ceteroquin hoc saltem pro certo affirmari potest, diploma ante mensem iul. a. 1201 confectum esse; ab eo enim tempore inde Otakarus rex iam alio sigillo utebatur. — Palacký ap. Erben l. l. pag. 624 sine iusto argumento diplomatis huius fidem in dubitationem vocat. 5 10 15 C. 1 In nomine sancte et individue trinitatis. Ego Premizl, dei gratia rex Cum regie dignitati conveniat non solum aliena sacrosanctis Boemorum. ęcclesiis colllata confirmare beneficia, verum etiam largiri propria, noverint tam presentes quam futuri, quod ego Premizl, rex Boemorum, ecclesiam, quam illustris- sima] ducissa Elisabeth, uxor quondam fratris nostri excellentissimi ducis Friderici, 20 in loco, qui dicitur Bogizc, construxit et fratribus Iherosolimitani hospitalis cum adiacentibus agris ad aratrum predictus frater noster uxoris suę peticione inductus contulit, nostra auctoritate eisdem fratribus confirmaverimus" et ne in dubium alicui posset venire, hanc nostrę confirmationis paginam nostro sigillo fecimus communiri. Preterea villam, que vocatur Teinecz cum silva, que super Albiam iacet, ei pertinente 25 et aliam villam, que vocatur Lędci in provincia, que vocatur Gritoouo, et terciam villam, que vocatur Netribiz, et quasdam terras in villa, que vocatur Breza, iuxta Zdethin etiam eadem auctoritate eis confirmaverimus," sicut a fratre nostro, quondam eis atribute, erant confirmate. Insuper agros quosdam, de quibus Modlibog, villicus noster, cum quibusdam rusticis originariis nostris eos inpetebat, asserentes eos esse nostrib iuris, quam- 30 quam ad predictos fratres ex donatione fratris nostri iure spectabant; qui agri locati sunt infra quasdam vias, que eandem terram versus occidentem terminant, in valle ad villam Podzkale, versus occidentem" vero ad locum, qui vocatur porta lupi, circa prefatam ęcclesiam sepedictis fratribus libere concessimus pos- sidendos; quod hoc nostre sublimitatis scripto cum nostri sigilli inpressione 35 etiam fecimus roborari, ne denuo super hoc alicuius inprobitate possint vexari. Si quis autem, quod non optamus, hanc nostre confirmationis paginam infregerit, deum cum sanctis suis sibi sentiat adversum et eius bona nostro fisco vendi- centur. Huius rei testes sunt: Martinus castellanus, Zlauco camerarius, Ratibor iudex, Wogzlauus et alter Wogizlauus,e Blego magnus, Budizlaus, Boguzlaus Reg- 40 8. a) ,confirmaüim" A. — b) genuine,nris', sed,s' erasa A. — c) ,kale‘ in loco raso ead. manu eodemque atramento scriptum est A. — d) ita A scriptoris incuria pro ,orientem'. — e) „Wogzlau" et alter Wogizlau" A.

Strana 5
1198—1199. — 1199 MAII 28. NUM. 6, 7. 5 nardi filius, Rapoto notarius, Robertus capellanus, Bogusca castellanus de Decin, Soberidef filius Bezpremi, Busse filius Velissonis, Jura Mistigneui filius, Johannes Jarogneui filius. 5 10 Autographo appendet e filis sericis coloris flavi et rubri sigillum rotundum e cera naturali confectum, duo latera habens, cuius diametros sunt 70 mm. In priore sigilli parte figura conspicitur in solio sedens, veste regia induta, corona capiti imposita, manu dextra sceptrum, sinistra globum cum cruce gerens. Circumscriptio: † PAX REGIS OTACARI IN MANV SCl . WENCESLAI. In parte aversa figura, cuius caput nimbo ornatum est, expressa est in solio sedens; quae in manu dextra vexillum tenet, sinistra scuto innititur. Circum- scriptio: † SANCTVS . WENCEELAVS - BOEMORVM DVX. 7. Principes imperii in curia Norimbergae congregati, inter quos etiam Ota- carus rex Bohemiae et Henricus marchio Moraviae, Innocentium III papam rogant, ut Philippo, quem Romanorum regem rite elegerint, faveat neque 15 manum ad iura imperii iniuste extendat. Spirae [1199] maii 28. 20 Apographum exstat in Innocentii III registro super negotio imp., quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. tom VI) asservatur, fol. 4v, ep. 14 (R). Baluzius, Epistolar. Innoc. III, t. I, col. 690, num. 14. — Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 351, num. 375. — Erben, Reg. Boh. I, pag. 203, num. 451 (fragm. ad annum 1200) — Weiland, Constitutiones (Mon. Germ. Leg. sect. IV) t. II. pag. 3, num. 3. — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V, num. 27. De anno, ad quem epistula referenda sit, v. Böhmer-Ficker l. l. . ... Magnitudini vestre duximus declarandum, quod mortuo inclito domino 25 domino nostro H.,1 Romanorum imperatore augusto, collecta multitudine principum, ubi nobilium et ministerialium imperii numerus aderat copiosus, illustrem do- minum nostrum Philippum" in imperatorem Romani solii rite et sollempniter elegimus,' quo nec ingenuitate sublimiorem, nec honorum luce magis conspi- cuum, neque ad ceptrab et regimina sacri imperii gubernanda, nec ad ecclesiam 30 dei, sicut dignum est et expedit, defensandam potiorem potuimus invenire. Verum quoniam propter paucos principes iusticie resistentes ad negocia imperii utiliter pertractanda ad hec usque tempora non convenimus, nunc“ deliberatione habita cum predicto domino nostro rege Philippo“ apud Nûrenberc sollempnem curiam celebravimus', unanimiter ita domino nostro, disponente altissimo, contra 35 turbatores suos adiutorium prestituri, quod nullus in imperio et in terris, quas 40 6. f) ita A. 7. a) ,Ph° R. — b) ita R. — c) ,nec' distincte R. 1) Henrico VI. — 2) In Arnstadt die 6 mart. et in Mühlhausen die 8 mart. anno 1198. Inter electores erat etiam Adalbertus archiep. Salisburgensis, regis Otakari frater; v. Winkelmann, Philipp v. Schwaben u. Otto IV v. Braunschw. I, pag. 501. — 3) Curia haec cc. mensem ianu- arium a. 1199 (aut. nov. 1198) habita est; v. Böhmer-Ficker, Reg. imp. V., pag. 10. num. 21 e.

Strana 6
6 NUM. 7, 8. 1199 MAII 28. — 1199 MED. serenissimus frater suus habuit, ipsius audebit dominium recusare. Quocirca dignitatis apostolice clementiam omni studio et attentione rogamus, ut precum nostrarum interventu, qui Romane ecclesie statum optimum semper dileximus, ad iura imperii manum cum iniuria nullatenus extendatis, diligentius attendentes, quod non sustinemus ius ecclesie ab aliquo diminui aut infringi. Igitur favorem vestrum et benivolentiam excellentissimo domino nostro fructuosius impendatis et eius honores ac commoda ita, ubi potestis, erigere dignemini cum effectu, ut iusticie non dominetur iniquitas, sed subdatur semper falsitas veritati. Monemus insuper et precamur, ut dilecto amico nostro, devoto et fideli domini nostri regis Philippi,“ M.“ marchioni Anchonensi," duci Rauennensi,e procuratori regni Sicilie, 10 imperialis aule senescalco, in negociis domini nostri apostolicam prestetis beni- volentiam et favorem nec resistentibus ei prebeatis adiutoria, sicut de vestra confidimus sanctitate, certissime scientes, quod omnibus viribus, quibus possumus, Romam in brevi cum ipso domino nostro divinitate propicia veniemus pro im- peratorie coronationis dignitate ipsi sublimiter obtinenda.... Datum Spire V kalendas iunii. 5 15 8. Otakarus I, rex Bohemiae, promulgata inter se et Adelam consangui neamsuam sententia divortii ductaque in uxorem sorore regis Ungariae, ab Innocentio III papa huius matrimonii confirmationem atque ab impetitione consanguineae suae 20 praefatae absolutionem petit. [— 1199 — Apographum insertum est transsumpto Innocentii IV papae dd. Lugduni 1245 iul. 13, cuius exemplar anno 1413 mart. 12 confectum in tabulario secreto Vaticano asservatur (B). — Aliud exemplar saec. XVII exstat in eodem tabulario, arm. II, caps. 8, n. 5 (C). — Trans- 25 sumpti Innocentii WV exemplar anno 1773 confectum exstat in bibliothecae Parisiensis natio- nalis cod. ms. lat. n° 8990. fol. 170r — 170v (P). Palacký, Ital. Reise, pag. 18, num. 23 (reg.). — Erben, Reg. Boh. I, pag. 201, num. 448 (frgm. ex B). — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V (Abth. 4), num. 10630 (reg.). Epistulam anno 1199 fere medio missam esse ex epistula proxime subsequenti cognosci potest. 30 Sanctissimo patri suo Innocentio, sancte Romane sedis summo pontifici, O.1 dei gracia“ rex Boemie, debite subiectionis reverenciam et obsequium. Cum vestre discrecionisb cauta et potens auctoritas cunctis sciat et possit finem ac robur dare negociis, vestre notificamus sanctitati, nos in puericia nostra cuidam consanguinee nostre, ipsa“ eciam in tenera etate existente, sine dotalibus instru 35 7. d) ,Anchoň‘ R. - e), Rauenn‘ R. — f) ,iunie' R. 4) Markwardo. 8. a) ,gratia et similiter etiam infra,tia' pro, cia' habet P.— b) ,discretionis' et infra semper, tio pro ,cio' habet P. — c) ,ipsam' P. 1) Otakarus. 40

Strana 7
1199 MED. NUM. 8. mentis, preter parentum nostrorum conscienciam, insuper et illius cognatis igno- rantibus, adhesisse et sic nos aliquot annis, set non sine lesione utriusque consciencie, cohabitasse. Super nostra autem disiunctione littere a Romana sede fuerunt impetrate, nec umquam predecessores vestri,d quamvis super hoc essent 5 consulti, talem contractum stabilire voluerunt, eo quod nos in quarto gradu consanguinitatis attingeremus; set nescio qua de causa episcopus Pragensis beate memorie H.2 eidem supersedit negocio. Cum vero ex ea sobolem suscepissemus, statueramus pudori suscepte prolis consulere et quod acciderate sub silencio preterire. Verum tamen! cum ab amicis nostris et utriusque cognatis nec non 10 et aliis viris religiosis super eodem facto sepe argueremur, eo quod nobis non esset tutum tali copula detineri, nec ipsa“ a nobis secretius et diligentius inquisita eandem consanguinitatem inficiaretur, utile nobis visum fuit potius indebite con- iunctionis sustinere dissolucionem, quam ei cohabitare contra ecclesie preceptum et honestatem. Cum vero ipsa mecum esset in regno, accesserunt utriusque 15 cognati et nostrum in facie ecclesie coram episcopis iudicibus ordinariis regni nostri inpecierunts contractum, asserentes illum impediente" consanguinitate non esse legitimum. Citati itaque pariter sumus ad iudicum presenciam,i et pro cognatis illius propinquioribus eciam est missum. Set nec ipsi nec ipsa ad locum prefixum, quamvis eis esset tutissimus, voluerunt accedere, qui ne potuissent accedere, 20 nullum per nos habuere impedimentum. Accessit autem episcopus Pragensis3 cum aliis viris venerabilibus ad prefatam uxorem et consanguineam nostram, et quid de eadem consanguinitate fateretur, inquisivit. Nec ipsa nos esse consanguineos diffitebatur. Cerciores itaque facti episcopi, cum tribus edictisk essemus vocati, et accusatores instarent, processerunt in eodem negocio et auditis allegacionibus 25 accusatorum, cum ipsa se contumaciter absentaret, septem nobilium virorum testimonium, eorumdem" iureiurando confirmatum, super eadem consanguinitate, eo quod esset in quarto gradu, receperunt; sicque inter nos auctoritate ecclesiastica sententiam divortii promulgaverunt.m Quapropter, sanctissime pater, cum ista, sicut nobis videtur, rite fuerint" acta, et nos in facie ecclesie aliam legitime 30 duxerimus in uxorem,4 sororem scilicet dilecti et vobis in omnibus devoti regis Hungarorum,5 obnixe petimus huius matrimonii confirmacionem et a consanguinee nostre impeticione absolucionem. Preterea latorem presencium,“ priorem° cuiusdam monasterii nostri, virum religiosum, cuius fides nobis in omnibus est probata, non solum pro hac causa, set eciam pro diversis negociis, que sunt ad honorem 35 8. d) ,nostri‘ P. — e) ,accederet B. — f) ,verumptamen B. — g) ,impetierunt' P. — h) ,impedire" B. — i) ,ad iudicium pro sententia‘ C. — k) ,editis' B. — 1) ,eorundem' B. — m) ,promulgarunt B. — n) sint B; �fuerit' P. — o) procuratorem‘ C. 40 2) Henricus Břetislaus † 1197 iun. 15. — 3) Daniel II. — 4) Constantiam, anno 1199; v. Ann. Boh., Fontes rer. Boh. II, pag. 282. — 5) Emmerici. — 6) fortasse Robertum, postea episcopum Olomucensem, quem priorem monasterii Nepomucensis, Cisterc. ord., fuisse refert Granum catalogi praesulum Olomucensium; v. Richter, Augustini episcoporum Olomuc. series, pag. 58.

Strana 8
8 NUM. 8, 9. 1199 SEPT. — OCT. Romane curie, vestre sanctitatip direximus;q cui non minus in omnibus quam nobis credatis. Si que autem alie littere ex nostra parte apparuerint, eis ut istis integraliter prestetis assensum. Autographo, quod iam periit, bullam auream filo serico rubri coloris appensam fuisse, docet Index scripturarum existentium in castro s. Angeli, a. 1518 confectus, apud Mont- faucon, Bibliotheca bibliothecarum I, pag. 203. 5 9. Innocentius III papa Ludolfo, Magdeburgensi archiepiscopo, et de Burgelim et de Cella sanctae Mariae abbatibus mandat, ut de divortio Přemyslai Otakari, ducis Bohemiae, eiusque uxoris Adelae veritatem iniquirant. [Laterani 1199 sept. ex. — oct. in.] 10 Apographum exstat in Innocentii III regestorum volumine I, quod in tabulario secreto Vaticano asservatur, fol. 1861—186v, lib II, ep. 186 sin editionibus 188/ (R). Raynaldi Annal. eccl. ad ann. 1199, § 42 (frgm.) — Baluzius, Epist. Innoc. III. tom. I. pag. 458, num. 188 = Migne, Patrolog. lat. tom. 214, col. 737, num. 188. — Palacký, 15 Ital. Reise, pag. 18, num. 24 (reg.), = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 353, num. 376, = Erben, Reg. Boh. 1, pag. 202, num. 449 (frgm.) — Potthast, Reg. pontif. 850. — Mulverstedt, Reg. archiep. Magdeb. II, pag. 54, num. 118 (reg.). — Mitzschke, Urkundenb. v. Burgel I, num. 49 (reg.) — Beyer, Kl. Altzelle pag. 522, num. 19 (reg.) — Posse, Cod. dipl. Sax. regiae I Hauptth, tom. III, pag. 37, num. 40. — Dobenecker, Reg. Thuring. II. 210, num. 20 1102, — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V (Abth. III) num. 5688. Quo tempore epistula data sit, ex loco quem in registro habeat, cognosci potest. Epistulae, quae ibi proxime praecedunt et sequuntur, nullam quidem notam temporis habent, sed ep. 183 (in ed. 187) die 27 sept. data est, ep. autem 189 (in ed. 191) die 5 oct. missa est. Cum autem epistulae temporis ordine satis recte servato in registrum describerentur, epistulam 25 nostram mense aut septembre exeunte aut octobre ineunte datam esse apparet. .1 Magdeburgensi archiepiscopo et .. de Burgelim et ..“ de Cella sancte Ex conquestione nobilis mulieris A.“ nobis innotuit, quod Marie abbatibus.“ cum dilectus filius ..5 dux Boemie illam duxisset legitime in uxorem, et ipsam vigintib annis et amplius velut uxorem legitimam pertractasset, filiis et filiabus 30 ex ea susceptis: eandem, suadente humani generis inimico, a suo consortio sepa- ravit et,“ ..“ Pragensis episcopus, convocato quorumdam prelatorum consilio in quodam monasterio, ad petitionem et mandatum ipsius ducis, ipsa volente ad eos accedere, ut suas coram eis proponeret rationes, militibus eiusdem ducis 8. p) sanctitate‘ B. — q) ,direxerimus‘ P. — 1) ,in omnibus' deest B, C. 35 9. a) Superscriptio in R colore rubro scripta est. — b) verisimillime ,duodeviginti' corrigendum; v. litteras Innocentii III a. 1206 apr. 26 datas. — c) hic verba,venerabilis frater noster' excidisse ex eisdem litteris cognosci potest. 1) Ludolfo. — 2) Alberto. — 3) Mathaeo. — 4) Adelae. — 5) Přemysl Otacarus I. — 6) Daniel.

Strana 9
1199 OCT. — 1200 CC. APR. NUM. 9—12. prohibentibus ei bis vel ter ingressum, ex parte illius appellatione ad sedem apostolicam interposita, sententiam inter eos divortii non est veritus promulgare; ac demum ipse dux quandam aliam, videlicet" sororem karissimi in Christo filii nostri..8 illustris regis Vngarie, superduxit. Quoniam igitur hec salva conscientia 5 preterire non possumus indiscussa, cum secundum apostolum simus omnibus debitores: discretioni vestre per apostolica scripta mandamus atque precipimus, quatinus vocatis ad presentiam vestram, quos propter hoc noveritis esse vocandos, inquiratis diligentius veritatem et quicquid inveneritis, nobis per litteras vestras intimare minime differatis, ut ex vestra relatione sufficienter instructi, liberius in 10 ipso negotio, prout ad nostrum officium pertinet, procedere valeamus. Nullis litteris" veritati et iustitie preiudicantibus a sede apostolica impetratis. Quod si non omnes hiis exequendis potueritis interesse, duo vestrum ea nichilominus exequantur. 10. 15 20 Innocentius III papa universo clero Franciae mandat, hortentur [Philippum/ regem suum, ut apostolicis mandatis obtemperet et pellice repudiata, legittimam uxorem recipiat, in quibus litteris adnotat: Ecce enim dux Boemie, sicut accepimus, ipsius secutus exemplum, uxore relicta legitima, simili modo adulteram superinducere non expavit." [Laterani 1199 m. oct.] Apographum exstat in Innocentii III regestorum volumine I, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. tom. 4) asservatur, fol. 188v—189, lib. II, ep. 197 (R). Baluzius, Epistolae Innoc. III. t. I, pag. 464 — Palacký, Ital. Reise, pag. 18, num. 25 (reg) = Erben, Reg. Boh. I, pag. 203, num. 450 — Potthast, Reg. pontif. num. 855. 25 11. Daniel II, episcopus Pragensis, indulgentias, quas Saulus, archiepiscopus Colo- censis, illis concessit, qui ecclesiam sancti Georgii in Lhota certis diebus visi- taverint, ratas habet novasque addit. — 1200 mart. 2. 30 Vide litteras Sauli episcopi anno 1199 ian. 8 datas (num. 5. II). 12. Innocentius III papa Conrado II, archiepiscopo Maguntino, atque Conrado III Ratisbonensi et Wolfgero Pataviensi episcopis mandat, ut Danielem „intrusum in episcopum Pragensem citare personaliter non obmittant“. 35 [Laterani 1200 cc. apr.] 9. d) quae subsequuntur, in R tantum voce ,etc.' indicantur; supplevi secundum formam. 7) Constantiam. — 8) Emmerici et Andreae II.

Strana 10
10 NUM. 12—14. 1200 APR. — 1200 DEC. Litterae deperditae sunt. Apographum exstitit quondam in Innocentii III regestro litterarum anni III, quod iam periit, fol. 17, ep. 64; argumentum tantum servavit rubricarum eiusdem regestri elenchus ap. Theiner, Vet. monum. Slavor. merid. I, pag. 49, num. 64. —Potthast, Reg. pontif. num. 1028 — Böhmer-Will, Reg. arep. Magunt. II, pag. 117, num. 417. In epistula iudicibus verisimillime mandatum datum est, ut de criminibus, quae Arnoldus 5 canonicus Pragensis in Danielem electum contulisset, inquirerent eidemque episcopo ex parte domini papae iniungerent, ut usque ad festum beati Martini proximo futurum ſnov. II a. 1200] ipsius papae conspectui se praesentaret (Vid. epist. a. 1202 maii 5 datam). — Episcoporum nomina scriptoris incuria in rubrica hunc in modum depravata sunt: Archiep. Magunt. et Sabinensi et Pictavensi episcopis.' Quam lectionem correxi auctoritate Gerlaci Milovicensis innisus, qui ad a. 1197 refert: „[Arnoldus Danielem] compulit subire peregrina iudicia... Patauiensis et Ratisponensis episcoporum, similiter et sui metropolitani Maguntiae archiepiscopi“ (Font. rer. Boh. II, pag. 514). Cf. Winkelmann in Göttinger gel. Anzeigen 1873, pag. 1104. — Quo tempore epistula scripta sit, ex ordine rubricarum cognosci potest. Epistula enim adhuc integra servata, ad quam rubrica 50 spectat (Po. 1000), a. 1200 apr. 3 data est; epistula vero, cuius argumentum rubrica 74 praebet (Po. 1009) a. 1200 apr. 27 data est. Itaque epistulam nostram circa mensem aprilem datam esse, verisimilis est coniectura. 10 15 13. Innocentius III papa Ludolfo, archiepiscopo Magdeburgensi, de Daniele in 20 episcopatum Pragensem intruso scribit. [Laterani 1200 cc. apr.] Epistulae apographum quondam exstitit in Innocentii III regestro litterarum anni III, quod iam periit, fol 17, ep. 65; argumentum tantum in rubricarum eiusdem regestri libello ap. Theiner, Vet. mon. Slavor. merid. I, pag. 49, num. 65 his verbis indicatur; „Magdeburgens 25 archiepiscopo super eodem.“ Potthast, Reg. pontif. num. 1029. — Mülverstedt, Reg. archiep. Magdeburg. II, pag. 59 num. 130. Epistula procul dubio iisdem fere verbis atque proxima (num. 12) contexta erat. 14. 30 Innocentius III papa episcopo et capitulo Pragensibus praecipit, ut „infra certum terminum! conspectui apostolico se praesentent.“ Laterani 1200 dec.] Epistulae apographum exstitit quondam in Innocentii III regestro litterarum anni III, quod iam deperditum est, fol. 80, ep. 230; argumentum tantum servavit rubricarum 35 eiusdem regestri libellus ap. Theiner, Vet. monum. Slavor. merid. I, pag. 54, num. 230. — Potthast, Reg. pontif. num. 1211. Epistulam mense decembre ineunte vel medio datam esse ex ordine rubricarum cognosci potest. Epistulae enim, quarum argumentum rubricae num. 213 et 214 praebent (Potth. 1186 et 1187), a. 1200 dec. 8 datae sunt, epistula vero, ad quam rubrica 251 spectat 40 (Potth. 1247), a. 1201 ian. 20 data est. 14. 1) Scilicet ad festum Resurrectionis Dominicae (= mart. 25) anno 1201; v. infra num. 23.

Strana 11
CC. 1200. — 1201 MART. 1. NUM. 15, 16. 11 15. Agnes, congregationis sancti Georgii abbatissa, monasterio Plasensi prae- diolum quoddam apud Kralovice situm vendit. ſcc. 1200.] 5 Autographum in membrana scriptum in tabulario caes. reg. aulico Vindobonensi asser- vatur (A). Erben, Reg. Boh. I, pag. 204, num. 453 (fragm.) — Scheinpflug, Materialien zu einer Gesch. von Plass, in: Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutschen in Böhmen XII (1874), pag. 63, num. 16 (reg.) Autographum eiusdem scribae Plassensis manu scriptum esse videtur, qui etiam aliarum monasterii illius chartarum autographa (Cod. dipl. r. Boh. I, num. 336, 342, 343) con- scripsit. — Charta notis chronologicis omnibus caret. Sed anno fere 1200 scriptam esse verisimile est. Notum sit Christi fidelibus tam presenſtibus quam futuris, quod ego] Agnes, 15 dei gratia dicta abbatissa sancte] congregationis sancti Georii martyris, assensu et consilio sororum nostrarum deum timentium prediolum iuxta Cralewiz situm, quod multo tempore monasterio nostro omnimodis deperierat, vendidi fratribus de Plaz pro tribus marcis, ut inde quod monasterii nostri utilitati deperire vide- batur, recompensaret.a Nomina testium : Adhewic filia regis, Hwalko thesau- 20 rarius ecclesie sancti Uiti, Walcunus canonicus predicte ecclesie, Elisabet moni- alis, Sdizlaus presbyter, Mathias capellanus, Alexander capellanus, Clemens, Dobroshezt, Sdizlawa, Bohumil camerarius. 10 25 Autographo appendet e scidula membrance fragmentum sigilli formae rotundae, quod de cera naturali confectum est. In sigilli medio imago feminae conspicitur. Circumscriptio: AGNES . A.... (reliqua defracta sunt). 16. Innocentius III papa Přemyslaum Otakarum, „ducem“ Bohemiae, reprehendit de diademate regio a Philippo, duce Sveviae, accepto; nuntiat ei, se praedictum ducem reprobare, eumque hortatur, ut Ottoni W regi in Romanorum imperatorem 30 electo fideliter adhaereat et ab ipso diadema regium sibi imponi postulet; addit Guidoni legato apostolico et magistro Philippo notario suo se mandasse, ut eum Ottoni regi commendent. Laterani 11201) mart. 1. 35 Apographum exstat in Innocentii III regesto super negotio imperii, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vatic. t. VI) asservatur, fol. 14r, ep. 43 fin editionibus 44/ (R). Baluzius, Epist. Innocentii III, tom. I, pag. 707 = Raynaldi Annal. eccl. ad ann. 1201 § 10, = Migne, Patrolog. lat. t. 216, col. 1046, = Palacký, Ital. Reise, pag. 18, num. 26 15. a) ita A loco ,recompensaretur.

Strana 12
12 NUM. 16. 1201 MART. 1. (reg.), = Boczek, Cod. dipl. Mor. II. pag. 6, num. 5 (reg.), = Erben, Reg. Boh. I, pag. 205, num. 457 (exc.) — Potthast, Reg. pontif. num. 1297. — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V (Abth. 3) num. 5743. . .1 duci Boemie« Etsi commendabilis videaris in eo, quod ad honoris et dignitatis tue profectum et augmentum intendis, reprehensibilis tamen appares ex illo, quod ab eo imponi tibi petisti regium diadema, qui nondum legitime dignitatem regiam est adeptus. Qualiter enim posset nobilis vir Philippus, b dux Sueuie, conferre alii, quod nondum ipse accepit, cum non colligantur de spinis uve, nec de tribulis ficus,' nec sit facile suggere mel de petra vel oleum de saxo durissimo, tua nobilitas satis intelligit per se ipsam. Licet autem, quia duobus 10 adc imperium obtinendum favere non possumus, nec est tam in imperio persone quam in personad imperio providendum, quia etiam ad hoc dignior reputatur, qui magis idoneus repperitur, personam predicti ducis quoad imperium, presertim hoc tempore, obtinendum penitus propter impedimenta patentia, que per litteras generales ' exprimimus,“ reprobemus: volentes tamen honori tuo sollicitudine 15 paterna consulere, nobilitatem tuam monemus et exhortamur attentius et per apostolica tibi scripta mandamus, quatinus karissimo in Christo filio nostro illustri regi Ottoni, in Romanorum imperatorem electo et a nobis opportuno tempore dante domino coronando, fideliter et constanter adhereas et ab ipso imponi tibi postules regium diadema. Cum autem apostolica sedes post funda- 20 mentum illud, de quo inquit apostolus: ,fundamentum positum est preter quod aliud poni non potest, quod est Christus Iesus',“ fundamentum totius christiani- tatis existat, iuxta illud evangelii: ,Tu es Petrus ete super hanc petram edificabo ecclesiam meam',5 nos qui, licet insufficientibus meritis, ad eius sumus regimen evocati, procurabimus ex collata nobis plenitudine potestatis, ut quod factum 25 fuerit, etiam posterorum tuorum temporibus obtineat firmitatem; eundemque regem per venerabilem fratrem nostrum ..“ Penestrinum episcopum, apostolice sedis legatum, virum scientia preditum, conspicuum honestate, religione laudandum, quem inter ceteros fratres nostros specialis dilectionis brachiis amplexamur, et dilectum filium magistrum Philippum," notarium nostrum, virum providum et 30 discretum, nobis et fratribus nostris acceptum, duximus commonendum, ut se tibi facilem et benivolum studeat exhibere; quod ex quanta benignitate procedat, Datum Laterani kalendis martii." industrie tue relinquimus discernendum. 5 — 16. a) Superscriptio colore rubro scripta est in R. — b) ,Ph° R. — c) pro ,ad imperium exprimimus in Rlegitur:,etc. in eundem modum, ut in precedenti usque: reprobemus', e qua quidem 35 epistula 42, duci Zaringie missa, hanc epistulae partem supplevi. — d) ,persone in‘ R. — e), 7 í h. p. h. e. mam‘ R. — f) ,Datum ut supra' R; supplevi ex eiusdem registri epistula 32, quae data est ,illustri regi Ottoni in Roman, imperatorem electo', Potth. num. 1292. 1) Přemysl Otakarus I. — 2) cf. Matth VII, 16. —3) Litterae etiam die I martii datae sunt; v. Potthast Reg. num. 1293; ap. Migne, Patrolog. lat. t. 216, col. 1036. —4) I Cor. III, II. — 40 5) Matth. XVI, 18. —6) Guidonem, de quo cf. Winkelmann, Philipp v. Schwaben I,pag. 205, not. 1.

Strana 13
1198—1201 MART. 4. — 1201 APR. NUM. 17, 18. 13 17. Daniel II, episcopus Pragensis, commutationis pactum, quod Henricus Břeti- slavus, quondam episcopus Pragensis, cum Georgio de Milevsko fecit de villis quibusdam episcopalibus, confirmat. 5 In capitulo Pragensi [1198—120I) mart. 4. 10 Duo autographa in membrana scripta in tabulario castri Vorlik asservantur (A1, A2). Erben, Reg. Boh. I. pag. 171, num. 381 (frgm.). Utrumque autographum manu scribae, quem „Daniel I' designamus, scriptum est. Idem scriba etiam alias Danielis II episcopi chartas, quorum autographa supersunt, exaravit. Praeterea ab eiusdem scribae manu etiam nonnulla Přemysli Otakari I regis diplomata profecta sunt; vid. prooemium ad num. 27. — In temporis nota annus omissus est, sed dhartam anno 1201 non esse posteriorem ex eo cognosci potest, quod inter testes Flori- anus praepositus Pragensis adfertur, qui post hunc annum iam nusquam commemoratur. + In nomine sanctea et individue trinitatis. Ego Henricus, dei gratia Pragensis episcopus, 15 universis ecclesie b filiis presentibus et futuris à etc.† Ego Daniel, dei gratia Pragensis ecclesięc secundus huius nominis episcopus, quorundam suggestione factum hoc in irritum revocare volui, set saniori deliberatione, amcisd mediantibus, idem concambium decessoris mei equa censura libratum auctoritate propriae confirmavi et sigilli ęcclesię Pragensis impressione roboravi. Huius confirmationis testes 20 sunt hii: Florianus prepositus, Hvalcof archidiaconus, Walcun,g Fridricus, Pribi- zlaus,h Wecimil, Benedictus, Mirozlaus' et omnes fere canonici. Actum hoc in capitulo Pragensi, die translationis beati Wencezlai. 25 Autographo A1 e filis sericis rubri coloris duo sigilla de cera naturali confecta appen- debant, quorum tantum parva fragmenta servata sunt. Utrumque sigillum, quod auto- grapho A2 olim appensum erat, iam avulsum et deperditum est. 18. 30 Innocentius III papa Danieli Pragensi et Roberto Olomucensi episcopis mandat, ut „compellant per censuram ecclesiasticam universos in regno Boemie constitutos fidelitatem et obedientiam exhibere [Otakaro] principi Boemorum." [Laterani 1201 apr.] Epistulae apographum exstitit quondam in Innocentii III regestro litterarum anni IV, quod iam periit, fol. 106, ep. 46; argumentum tantum servavit rubricarum eiusdem regestri libellus ap. Theiner, Vet. monum. Slavor, merid. I, pag. 56, num. 46.—Potthast, Reg. pontif. num. 1340. 35 17. a) ,sancte' A2. - b) ,ęcclesię' A2. — c) ,ęcclesię A2. — d) ita scriptoris errore A1; ,amicis A2. — e) ,auct. nostra‘ A2. — f) ,Hualco‘ A2. — g) ,Fridricus, Walcun‘ A2. — h) ,Pribzlaus' A2. — i) ,Wecemil' A2. — k) Mirozlaus (,o‘ ex ,a‘ statim inter scribendum corr.), Benedictus' A2. — 1) ,M‘ ex ,m' eod. atramento corr. AI. 1) Sequitur charta Henrici Břetislavi, episcopi Pragensis, anno 1184 data, totidem verbis trans- scripta, quam dedimus in Cod. dipl. regni Bohemiae I, pag. 273, num. 303.

Strana 14
14 NUM. 18—20. 1201 APR. — 1201 MAI.—IUN. Epistula mense aprili 1201 medio data esse videtur. Epistula enim adhuc integra servata, ad quam rubrica num. 52 (ap. Theiner pag. 57) spectat (= Po. 1323), aprilis die 19 data est. — Vide et. Höfler, in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutschen in Böhmen VII, pag. 145. 19. Innocentius III papa Danieli Pragensi et Roberto Olomucensi episcopis 5 mandat, ut „inhibeant districte, ne aliqui in regno Boemie ea, que vel ipsi vel eorum predecessores ecclesiis aut piis locis donaverunt, ad se revocent, nec de cetero ecclesias molestent in premissis“. [Laterani 1201 apr.) Epistulae apographum exstitit quondam in Innocentii III registro litterarum anni I. quod 10 iam deperditum est, fol. 106, ep. 47; argumentum tantum servavit rubricarum eiusdem registri libellus ap. Theiner, Vet. mon. Slavor. merid. I, pag. 56, n° 47. — Potthast, Reg. num. 1341. Epistula procul dubio eodem tempore atque praecedens data est. 20. 15 Innocentius III papa Ludolpho Magdeburgensi et Eberhardo II Salisburgensi archiepiscopis atque Romaro praeposito Seeburgensi, quae de divortii sententia inter Otakarum regem Bohemiae eiusque uxorem Adelam, per Danielem epi- scopum Pragensem lata, acta fuerint, significat eisque mandat, ut testes, quos utraque pars produxerit, recipiant et gesta omnia in scriptis redacta ad sedem 20 apostolicam mittant. [Laterani 1201 mai.—iun.] Apographum exstitit quondam in Innocentii III papae registro litterarum anni IV, quod iam deperditum est, fol. 110, ep. 65. — Nunc fragmenta tantum supersunt, quas servavit magistri Alani Decret. compilatio, lib. II, tit. 10 de testibus, c. 4, in cod. ms. bibliothecae 25 reg. Fuldensis D5 signato, fol. 1651—165v (B) et Decret. compilatio IV, lib. II, tit. 7 de test., c. 5 (D; singuli codices ita signantur; Da: cod. lat. Monac. 3879; Db: cod. Gra- censis 374; Dc: cod. Gracensis III, 106; Dd: cod. Gracensis III, 138; Df: cod. Marbur- gensis C2; Dg: cod. Lipsiensis 908.) — Excerptum valde mutilum legitur etiam in Gregorii IX Pp. Decr. lib. II, tit. 20 de test., c. 46 (G). 30 Ant. Augustinus, Antiquae collectiones decr. (ed. 1621) pag. 758 = Ant. Augustini Opera omnia vol. IV (Lucae 1769), 639. — Goldast, De Bohem regni iurib. ac privil. commen- tarii, App. docum. (ed. 1627) pag. 20, (ed. 1719) col. 26 (ex D) = Balbin, Miscell. hist. regni Boh. lib. VI. pag. 13, num. 10 (perperam ad ann. 1206). — Böhmer, Corp. iur. canon. II, pag. 310 (ad. ann. 1210). — Richter, Corp. II, 324. — Friedberg, Corp. II, col. 35 336 (ex G, B, D). — Epistulae argumentum ex elencho rubricarum registri Innocentii III papae anni IV praebet Theiner, Vetera monum. Slavor. merid. I, pag. 57, num. 65. — Potthast, Reg. pontif. num. 1376 (ad iun. 2). — Mülverstedt, Reg. archiep. Magdeburg. II. num. 152 (reg. germ.). Epistulae maximam partem iisdem fere verbis repetit Innocentii III epistula anno 1210 40 apr. 13 ad Adelam mulierem nobilem missa (R; vide infra num. 88), de qua ea, quae in decretalium compitationibus omissa sunt, restitui. — In epistula conscribenda notarius

Strana 15
1201 MAI.—IUN. NUM. 20. 15 5 epistulam eiusdem papae a. 1199 m. sept. ex. vel oct. ineunte datam (v. num. 9) adhibuit eiusque nonnulla verba in epistulae nostrae priorem partem transtulit. Ad quem temporis terminum epistula nostra sit referenda, ex loco, quem argumentum ipsius in rubricarum regestri Innocentii III papae anni W libello ap. Theiner l. l. habeat, conici potest. Namque ex illis quae integrae adhuc supersunt eiusdem papae epistulis illa, cuius argumentum rubrica num. 52 (= Potth. 1323) praebet, anno 1201 apr. 19 data est; epistula vero, ad quam rubrica num. 85 (= Potth. 1386) pertinet, anno 1201 iun. 30 data est. Cum igitur epistulae generatim ordine temporis satis recte servato in registrum scriberentur, epistulam nostram mense aut maio aut iunio eiusdem anni missam esse, nemo non videt. Quod Potthast epistulam ad 2 iunium huius anni refert, nullis comprobari potest argumentis. 10 1 Magdeburgensi" et..2 Salzburgensib archiepiscopis et..s preposito Constitutisd in presentia nostra dilectis filiise.. procuratore Seburgensi." dilecte in Christo filies A.,“ sororis nobilis viri5 marchionis Misinensis,h et.. nuntio illustris principis Boemorum, dilectum/ filium nostrum P.,6 tituli* sancti 15 Marcelli presbyterum cardinalem, eis! concessimus auditorem. Coram quo pro- posuit procurator nobilis memorate, quod cum olim ea significante ad nostram audientiam pervenisset, quod predictusm princeps eam duxisset legitimen in uxorem et * decem et octo° annis et amplius velut" coniugem legitimam" pertractasset, filiis et filiabus ex ea susceptisq * et venerabilis frater noster".." Pragensiss episcopus ad petitionem et mandatum 20 eiusdem principis, ipsa volente ad eumt accedere, ut suas coram e o“ proponeret rationes,y sedx a satellitibus eiusdem principis" prohibita,z qui ei bis vel ter prohibuerunt ingressum, post appellationem ad nos interpositam divortii sententiam promulgassetaa a qua prefata b' nobilis per suum capellanum infra“ decem dies fecit ad nostram presentiam dd provocarice: eodem principelf superducente postmodum carissimam in Christo 25 filiam C.8 sororem carissimi in Christo filii nostri.." regis Vngarorum illustris, post diversas litteras super eodem negotio impetratas demum venerabilibus fratribus nostris..1° Halber- statensi et..11 Nuhemburgensigs episcopis et dilecto filio..12 abbati de Porta dedimus 30 35 20. a) ,Inno. III Magedeburgensi B; ,Idem Magedeburgen (Madeburgen Dd) archiepiscopo' Dafg; „Idem Magro urgen ar ' Db. — b) ,Saliburgensi' B; ,et Salzburg.' desunt D, G. — c),s crucis B: ,Scli." Dc; ,Sebg.' Dd; Seb“ Df: ,et prep. Seb. desunt Db. — d) ,Constitutus‘ B. — e) ,dil. fil“ desunt D; ,dilectus f. n. B. — ƒ) ,procurator‘ B. — g) ,dil. fil. in xpo‘ Dacfg; ,dil. f. in xpo filia' Db. — h) A. — Misinen." desunt Df: Missuen‘ Dabg. — i) ,nobilis et illust. Dfg; ,nobil illustris' Dd; ,nobilis viri marchionis Boemorum‘ Db. — i) ,dil f. n. P.“ desunt Dc. — k) ,tit. deest B, Dacdfg. — 1) ,eis' deest D. — m) ,dictus' Db. — n) ,legittime‘ D. — o) ,XVIII' B; ,XIr D. — P) ,velud' Df. — q) ,susceptis ex ea et progenitis' B; ,susceptis ex ea‘ D. — 1) ,et ven. fr. noster" desunt B, D; supplevi ex R. — s) ,Prag.' deest B. — t) ,ad causam' B; ,ad ipsum‘ D. — u) ,eo" deest B. — v) ,actiones' D. — x) ,sed deest B. — y) ,principis eiusdem‘ B. — z),est proh." B, D. — aa) ,protulit' B. — bb) ,predicta‘ Dc. — cc) ,etiam (i) infra‘ Db. — dd) ,audientiam' B. — ce) provo- cari, etc. Et infra‘ B, D; quae subsequuntur usque ,Nos igitur' supplevi ex R. — ff),rege' R. — 88) Hambembergensi' R. 40 1) Ludolfo. — 2) Eberhardo II. — 3) Romario alias Rainero. — 4) Adelae. — 5) Theoderici. — 6) Petrum. — 7) Daniel II. — 8) Constantiam. — 9) Emmerici. — 10) Gardulfo. — 11) Bertoldo. — 12) Winnemaro.

Strana 16
16 NUM. 20. 1201 MAI.—IUN. in mandatis,1s ut vocatis ad suam presentiam, quos noscerent evocandos, in- quirerent diligentius veritatem et quod invenirent, per suas nobis litteras inti- marent, ut ex eorum relatione sufficienter instructi, procedere liberius in ipsonh negotio valeremus; ipsi vero testes postea receperunt ex parte nobilis prefate u productos, qui iuraverunt pro utraque parte dicere veritatem, et depositiones eorum propriis sigillis inclusas ad nostram presentiam transmiserunt. Verum cum super hiis procurator nobilis memoratell et nuntius eiusdem principishk coram cardinali predicto" aliquamdiu litigassent, procuratorimm ipse attestationes easdem approbandas asseruitan et nuntius ex adverso eas, utpote lite non contestata et post appellationem ad nos legitime interpositam inordinate receptas, petiitoo reprobari. Nos igitur intellectis per cardinalem predictum, quep fuerunt hinc inde proposita, attestationes pro nobili memorata receptasqq nec approbandas duximus," nec etiam improbandas,'s sed eas tempori" discussionis““ decrevimus reservari, ut tunc pro illis vel contra illas a partibus allegetur; discretioni vestre per apostolica scripta precipiendo mandantes,* quatinus partibus ad locum 15 idoneum convocatis, omni excusatione et contradictionew cessante, recipiatism testes, quos vel" nobilis illab pro se vel princeps pro parte sua, cum nondum testificata didicerint,d super processu Pragensise episcopi vel posteriorumf iudicum duxerints producendos, itah quod nobilis ipsa vel testes quos prius induxit, vel alios, si voluerit, inducere non vetetur, cum non renuntiaverit* testibus 20 producendis!; et gesta omnia redacta in scriptis et vestris inclusa sigillis ad sedem apostolicam destinetis, statuentesm partibus" terminum competentem, quo recepture sententiam" nostro se conspectui representent." 5 10 20. hh) ,ipso' supplevi ex Innoc. III lib. I ep. 186 (v. supra pag. 9, lin. 10). — ü), ex tua parte" B. — ii) ,Verum cum procurator tuus' R. — kk) ,regis‘ R, ubi post hanc vocem additur: ,propter 25 hoc ad sedem apostolicam constituti.' — Il),coram dil. fil. nostro P. tit s Marcelli presb. cardinali, quem ipsis dedimus auditorem‘ R. — mm) ,et procurator' R. — an) ,assereret' R. — 00) ,peteret" R. — Pp) ,qui‘ Df. — qq) ,pro memorata nobil susceptas' Dc. — "r) ,duximus' deest Dd. — ss) ,nec inprobandas' Df: ,reprobandas' R. — tt) ,tempore' B, D. (unicus De corr. ,i‘ supra lineam). — uu) ,disputationis' Df: ,discutionis' R. — vv) ,decernimus‘ Df. — xx) ,p a. s. 30 v. disč. p. m. B; pa s d. v. p. m. Dabcf: p. a. s. dis. v. p a s. m. Dd. — vy) ,occa- sione‘ B; ,ac occasione‘ R. — zz) ,eos recipiatis' Dc. — a) ,vel' deest Dbcdf. — b) ,ipsa‘ D; sequ. ,vel' Dbcdf. — c) ,sua parte‘ B. — d) ,didicerunt' Dc: ,didicerit' Dadg; ,didicerat' Db. — e) ,Prag.' deest B. — f) ,predictorum‘ R. — 8) ,duxerit' Dadg. — h) ,et nobilis' D. — i) ,induxît' Df. — 1) ,v'etur (= veretur) Df. — k) ,renuntiavit' Dc. — 1) quae subsequuntur, desunt D. — m) ,prefigentes' R. — n) ,partibus' deest B, supplevi ex R. — o) scriptoris incuria hic ,per se vel procuratores suos‘ excidisse videntur. — P) In epistulae autographo hic procul dubio additum erat: �Testes autem, qui nominati fuerint, si se gratia, odio vel timore subtraxerint, per censuram ecclesiasticam, appellatione cessante, cogatis veritati testimonium perhibere; nullis litteris veritati et iustitie preiudicium facientibus, si que apparuerint preter assensum partium a sede 40 apostolica impetrate. Quod si non omnes hiis exequendis potueritis interesse, duo vestrum ea nichilominus exequantur." 35 13) Litterae haec, anno fere 1200 datae, iam deperditae sunt.

Strana 17
1201 M. IUL. NUM. 21. 17 21. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterio Gradicensi prope Olomuc villam Štěpánov donat, villis eiusdem exemptionem ab omni servitute concedit eique villas quasdam confirmat. — 1201 ſm. iul.] Autographum in membrana scriptum in tabulario caes, regio aulico Vindobonensi asser- vatur (A). 10 Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 2, num. 2, (cuius editionis menda corrigit Teige, Zpráva o pramenech dějin kl. Hradištského /Věstník kr. České Spol. nauk 1893, n. XIII pag. 37, not. I) = Erben, Reg. Boh. I, pag. 206, num. 460 (frgm.). 15 Autographum manu scribae ,Otakarus 2 (de quo vid. prooemium ad num. 22) scriptum est. In diplomate conficiendo diploma, quod monasterium Gradicense a Vladislavo I rege anno 1160 iun. 16 acceperat, adhibitum est; e quo nonnulla enunciata in priore diplomatis nostri parte atque tota sanctio ad verbum fere descripta sunt. Quam ob rem diploma nostrum in monasterio ipso verbis conceptum esse verisimile est. — Diploma eodem fere tempore atque illud, quod sequitur, procul dubio datum est. — Palacký ap. Erben l. l. pag. 624 et Dějiny I, ps. 2, pag. 442 et Dudík, Mährens Gesch. V, pag. 14, nota 2 diplomatis fidem ex vano in suspicionem vocant. Anno dominice i incarnationis millesimo CCI, epacta XIIII, concurrente VII, indictione 20 IIII. Ego Premisl," dei gracia III Boelmorum rex, considerans, quanta rerum insta- bilitate presentis vitę prosperitas evolvitur, quantis quibusque pressuris et angustiis rerum provectus agitentur, ll precipue tamen claustralium beneficiorum ac monaste- riorum ceterorum persecutiones in futurum precavens, inopię fratrum ęcclesię, que est secus urbem Olomuch]l in nomine sanctę et individuę trinitatis edificata et in honore sancti 25 prothomartyris b Stephani dedicata, aliquatenus succurrere dignum duxi. Ante omnia tamen pię conversationis eorum studium, iusticię formam et virtutis constanciam in mandatis divinę legis et sanctorum patrum statutis previdens, ut essem plantatus in domo domini et memoriale meum in atriis domus eius ut cedrus Libani perpetuo sic effloreret,“ tantorum dei athletarum orationum particeps cupiens fieri, desiderio animi in 30 deum ferventisd accensus, tandem me precibus ipsorum commendavi et devotę munus communionis suscepi. Dilectissimos siquidem fratres meos in Christo ne gratuito mihi concessa frater- nitate aliquatenus deserere videar, * pro mea regnique mei incolomitate ac stabilitate, iusticię debito ac misericordię precibus informatus, unâque pro germani fratris mei Wladizlay, marchionis Morauiensis, sospitate nec non et uxoris meę, filię regis Vngarorum 35 et reginę Boemorum, Constancie et filii mei Wratizlay meorumque remissione peccatorum et ceterorum fratrum meorum, Wladimiri videlicet ac Brecyzlay prin- cipum Morauiensium, qui iam vinculis carnis absoluti debitum naturę persolverunt, consensu omnium nobilium Boemorum ac Morauorum villam nomine Scepanouiche, 40 21. a) ,Premisl' litteris maiusculis scriptum A. — b) ,pthomr' A. — c) genuine scriptoris incuria ,effloriret, sed eodem atramento corr. A. — d) ex fervens' statim inter scribendum in loco raso corr. A. — e) ,Scepanouiche' in spatium vacuum relictum eadem manus addidit A.

Strana 18
18 NUM. 21, 22. 1201 M. IUL. insuper et per omnes villas omnem censum annualem, qui collecta nuncupatur, eidem monasterio predicto beati prothomartyris? Stephani in usum fratrum perpetuo possidenda concessi. Preterea ab omni servitutis iugo ita liberas reddidi, ut nec villici principum vel militum, servi castrorum vel dominorum liberi eas ullo ausu in omni casu bono vel malo ingredi presumant, donec domino abbati vel ceteris 5 fratribus vel curiali eorum casu manifestato, accusatus vel accusandus, iudicandus vel dampnandus, fur vel homicida omni iudicio vel satisfactioni per eos represen- tatus assistat, et in eo omni, quo iudicatus succubuerit, nulli preter abbatem et fratres respondeat. Sed ne processu temporis quod geritur in tempore labatur cum tempore, hoc evidens privilegium presentis scripturę memoria cum sigilli 10 mei inpressione et harum personarum testimonio roboravi: Bawarus Olomu- censis XIIII episcopus, Daniel Pragensis XVI episcopus, Albertus abbas de Monte Syon, Mislen abbas de Lutomisl, Georgius abbas de Luca, Tyburcius abbas de Trebech, Florianus prepositus Pragensis, Christianus prepositus Wissegradensis, Andreas prepositus Bolezlauensis, Baldwinus decanus Olomucensis, Vitalis cano- 15 nicus Pragensis, Slauko camerarius Boemię, Boguzlaus camerarius Morauiensis, Cyrnin cum fratre suo Brecyzlao, Jarozlaus, Boguta, Budiuoy, Jacobus, Semizlaus, Blud, Medl, Predbor, Sobegird, Sdizlaus. Sub eiusdem vero sigili munimine, interventu predicti abbatis Hermanni et fratrum eorundemquef testium supra- dictorum, has villas confirmavi: Tvidmirici,« Budkouenę, Weletin, Syrakouici, Opa- 20 touici, Zirouici; V tabernas: I in Olomuch, II Techelchih, III Nakel, IIII Bunouich, V in Oppaua. Igitur" ego Bawarus, * Olomucensis ęcclesię XIIII episcopus, et Daniel, sancte Pragensis ęcclesię episcopus, huic tali decreto bannum apponimus: ut si quis temerator huius rei aut contemptor exstiterit, perpetuis subiaceat cruciatibus innodatus et sanctorum dei, quorumk ibi reliquię continentur, meritis et intercessionibus * sine intermissione * cum Juda traditore salvatoris 25 suppliciis maneat deputatus inferni. Amantibus et laudantibus hec, pro posse quoque augen- tibus * sit salus et protectio, pax et exultatio * nunc et in evum. Amen." De tribus sigillis, quae quondam autographo e scidulis membranae appendebant, tantum primum sigillum non modice laesum superest. Quod quidem sigillum formae ex longo ro- tundae erat (alt. 77 mm, lat. 56 mm). In sigilli area figura feminae in solio sedentis, veste 30 regia indutae conspicitur, quae corona capiti imposita, manu sinistra sceptrum, dextra globum cum cruce gerit. Circumscriptio: † SIGILL CONSTANCIE DEI GR........ EGINE. 22. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae et dux Olomucensis, una cum coniuge Constantia et filio suo Vratislavo decimas de provincia Holasicensi episcopo 35 Olomucensi dari constituit idemque ecclesiae sancti Venceslai Olomucensi villam Drysice donat. — 1201 m. iulio. 21. f) ,que eadem manu superscriptum A. — g) ita A. — h) ,Ig‘ A. — i) ,epc‘ ex ,epe‘ eod. atramento corr. A. — k) genuine ,qui‘ (d) sed eod. atramento corr. A. — 1) Amen‘ litteris 40 maiusculis scriptum A.

Strana 19
1201 M. IUL. NUM. 22. 19 Autographum in membrana scriptum in tabulario archiepiscopali Cromesirii asservatur (A). — Apographa saec. XIV exstant in Libro privilegiorum eccl. Olomuc. E 127, fol. 6v in tabulario capituli metropol. Olomucensis et in chartulario tabularii Cromesirensis fol. D VIIv, num. 29. 5 Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 5, num. 4 = Erben, Reg. I, pag. 206, num. 459 (extr.) — Cf. Lechner in Zeitschr. f. Gesch. Mährens u. Schles. II, pag. 133. 10 Autographum scriba, quem ,Otakarus 2 designamus, conscripsit. Eadem manus tantum in diplomate num. 21 iterum in conspectum redit. Scribam e cancellariae regiae numero non fuisse mihi quidem videtur ipsumque clericum ecclesiae Olomucensis fuisse, contendere ausim. In temporis nota scribae incuria perperam indictio V (loco IV) adfertur. 1 In nomine sancte et i individuę trinitatis, patris et filii et spiritus sancti. Notum sit universis sancte religionis christianę professoribus] et in caritatis unione fideliter perseverantibus, tam presentibus quam posteris, quod ego Premisl," mi- seratione divina opitulante rex] Boemorum tercius et dux Olomucensium, remi- 15 niscens conditionis humanę atque fragilitati meę consulens, pro remedio peccatorum melorum, cupiens particeps fieri ęterne retribucionis ab omnium bonorum retri- butore, cum coniuge mea regina Constancia et filio meo Wratizlao, acclamantibus et laudantibus omnibus meis primatibus, tam Boemis, quam Morauis, constitui decimam episcopo dari in provincia Golassizch undique per omnes villas meas 20 et militum meorum, videlicet VI denarios de aratro,b secundum ius ęcclesiastice institucionis et antiquorum tradicionem patrum. Veruntamen quia facta mortalium tempore labente iacturam oblivionis plerumque senciunt, nisi monimentis litterarum alligentur et eorum amminiculo ab oblivionis interitu defendantur, sapientum virorum providencia salubriter provisum est, ut memoriam rerum gestarum posteris 25 scripto transmittamus. Ne igitur super hac constitucione mea, quam etiam divinę leges abprobant,“ aliqua suboriatur negligencia vel controversie admittatur occasio fraudulenta, summam rei geste posterorum memorię scripto transmittere dignum duxi atque sigilli mei inpressione confirmavi. Nomina eciam testium, qui eidem actioni affuerunt, tam spiritualium quam secularium, presenti pagine inserere 30 precepi," quatinus testimonio multorum veritas innixa, calumpniatorum compescat fallaciam. Si quis autem irretitus vicio superbie hoc immutare attemptaverit, tamquam sacrilegus perpetuo anathemate damnatus, perpetuis cruciatibus inferni deputetur. Isti sunt, qui affuerunt: Bawarus episcopus, Jurik, Cirnin, Wlastibor, Bo- guzlau camerarius, Baluinus decanus, Zbineus archidiaconus, Boscho archidiaconus, 35 Walterus archidiaconus, Stephanus, Jacob magister, Jacobus comes de Wiscou, 40 22. a) ,Premisl' litteris maiusculis scriptum A. — b) sequitur locus rasus 10I mm continens, in quo fere 30 litterae scriptae erant; e quibus quidem litteris haec tantummodo cognosci possunt; i(n) p(er)petuu(m)....“ Locum hunc ante saeculum XIV med. iam erasum fuisse ex eo colligitur, quod voces hic erasae in utroque libro privilegiorum ecclesiae Olomucensis non descriptae sunt. — c) ita A. — d) , c' in loco raso, ubi genuine,s' positum erat, eod. atramento scr. A

Strana 20
20 NUM. 22, 23. 1201 IUL. — AUG. Sdizlaus subcamerarius, Petr, Pomnenus, Medl, Suirch, Semizlaus. Insupere eciam contulimus ęcclesię beati Wencezlai martyris villam Drissich hereditario iure possidendam in finem seculi sub testimonio prescriptorum testium; quod si quis immutare laboraverit, perpetuo anathemate remaneat condempnatus. Amen. Anno dominice incarnacionis MCCI, indictione V,1 epacta XIIII, concurrente 5 VII, mense iulio. Autographo appendet e scidula membranae fragmentum sigilli Otakari I regis e cera naturali confecti, quod eadem forma expressum est atque sigillum diplomatis num. 57. 23. Innocentius III papa Eberhardo II, archiepiscopo Salisburgensi, committit 10 Danielis II, episcopi Pragensis, canonicam purgationem a criminibus, quae Arnoldus, Pragensis canonicus, in eum contulit. [Signiae 1201 iul. — aug.] Apographum exstitit quondam in Innocentii III papae registro litterarum anni I, quod iam deperditum est. fol. 129, ep. 126. Fragmenta tantum supersunt in magistri Alani Decret. 15 compilatione lib. V, tit. 1 de accus. c. 5, in cod. ms. bibl. Fuldensis D 5 signato, fol. 1921 — 192v (B) et in mag. Petri Beneventani Decr. comp. lib. V, tit. I de acc. c. 2 (C; singuli codices ita signantur: Ca: cod. Monac. lat. 3879; Cb: cod. Gracensis 374; Cc: cod. Gra- censis III 106; Cd: cod. Gracensis III, 138; Cf: cod. Fuldensis D 5; Cg: cod. Lipsiensis 983). — Excerptum valde mutilum legitur etiam in Gregorii IX Decr. l. V. tit. I de acc. 20 c. 15 (G). Ant. Augustinus, Antiquae collectiones decret. (ed. 1621) pag. 395 = Ant. Augustini Opera omnia vol. W (Lucae 1769), 570. — Goldast, De Bohem. regni... iuribus... commentarii (ed. 1627) App. docum. fol. 20, (ed. 1719) App. docum. col. 27 (ex G) — Balbin, Miscell. hist. reg. Boh. lib. VI, pag. 14, num. 12 (ad ann. cc. 1206 ex G) —Dobner, Monum. hist. 25 Boem. I. pag. 127, not. o (ex G). — Böhmer, Corp. iur. can. II, pag. 700. — Richter, Corp. II, pag. 709. — Friedberg, Corp. II. col. 737. — Ep. argumentum ex elencho rubricarum reg. Inn. III anni W praebet Theiner, Vet. monum. Slavor. merid. I, pag. 59, num. 126 = Potthast, Reg. num. 1449. (Cf. ibid. no 1672 not.*) Epistulae maximam partem iisdem fere verbis repetit Innocentii III papae epistula a. 1202 30 maii 5 ad capitulum Pragense missa (R; v. infra num. 31), de qua ea, quae decretalium compilatores in opere suo omiserunt, restitui. — Quo tempore epistula nostra data sit, ex loco, quem argumentum ipsius in rubricarum elencho ap. Theiner l. l. habeat, cognosci potest. Epistula enim, cuius argumentum sub num. 104 (= Potth. 1385) ibi adfertur, anno 1201 iun. 20 data est; epistula vero, cuius argumentum eodem loco sub num. 164 (= Potth. 35 1477) adfertur, anno 1201 oct. 5 data est. Epistulam nostram igitur mense iulio vel au- gusto eiusdem anni datam esse, verisimilis est coniectura. 22. e) „Insuper — Amen‘ atramento magis distincto aliaque penna adhibita eadem manus ad- didit; temporis notam tum autographo iam inscriptam esse, ex eo cognoscitur, quod eodem atramento eademque penna atque illa diplomatis pars, quae praecedit sc ipta est. — f) ,Amen' 40 litteris maiusculis scriptum est A. 1) Recte IV.

Strana 21
1201 IULJAUG. NUM. 23. 21 Veniens ad sedem apostolicam ' dilectus ..1 Salzeburgensi" archiepiscopo. filius A.,� Pragensis canonicus, contra venerabilem fratrem nostrum ..' Pragensem episcopum“ proposuit coram nobis, quod cum esset filius sacerdotis, in ecclesiam fuitd Pragensem intrususe et contraf eiusdem ecclesie privilegium, imperiali ei 5 liberalitate8 concessum4 et per sedem apostolicam confirmatum, hominium" dilecto filio nobili viro!..5 duci Boemie prestitisset et/ regalia recepisset ab eo, sic subiciens Pragensem ecclesiam servituti. Proposuit etiam," quod uxorem evidenter haberet, de qua filios! generavit; quod sigillum adulterinum confinxerit;m quod sit ebriosus, fornicator et" publicus istrio, ita quod quadam vice cum duobus 10 ioculatoribus contra tres alios ioculatores" certamine inito, enormiter fuerit? lesus in naso et eo fere, sicut apparet hodie, mutilatus; et unus reliquorum trium ioculatorum, contra quos decertabant," qui ibidem interiit, ab eo creditur inter- fectus." Ad hecs subiunxit idem A.,' quod thesauro ecclesie Pragensis usque ad mille marcas per eum male distracto, consiliariis ipsius ducis usque ad quin- 15 quaginta villas et amplius conferre non timuit in grave Pragensis ecclesie detri- mentum, et ipsi duci quoddam nobile castrum“ dedit, quod eidem ecclesie pie- tatis intuitu fuit ab O. quondam Boemie duce collatum. Unde' predictum episcopum ad festum Resurrectionis Dominice proximo preteritum" meminimus nos per- emptorie citavisse.“ Idem vero episcopus per nuntios et litteras ad suam excusa- 20 tionem viarum discrimina, consecrationem crismatis imminentem,w et quod filius nobilis viti.. Boemie principiss esset per ipsum baptizandus tunc temporis, allegavit.* Licet autem excusationes huiusmodi, sicut erant, frivolas extimantes, ipsum reputaverimus contumacem, nec procuratores eius in causa possemus admitterez criminali, eis tamen dilectos filios nostros aa G." sancti Angeli et H.10 25 sancti Eustachii diaconos cardinales concessimus auditores, ut si possent, ipsumbb aliquatenus excusarent. Cumque predictus A.2 coram eis repetiisset" obiecta, ei fuit ex adverso responsum, quod cum olim super hoc ad venerabilem fratrem nostrum ..11 Madeburgensemdd archiepiscopum littere fuerint ee impetrate,12 idem 30 35 40 23. a) „Inno. III in registro: Salceburg.' B; ,Idem Baburg‘ Cb; ,Id. Saleburgen.' Cod; ,Id. Salz- seburgen." Cf. — b) ,ad ap. sedem‘ Cf. — c) ,inter alia‘ addunt hoc loco Codf. — d) ,fuerat' C. — e) ,in ecclesia pgensi fuit intrusus. Et infra:' B. — f),et contra — servituti' desunt B. — g) ,libertate“ Cbcf. — h) ,homagium‘ Cadf. — i) ,dil. fil. nostro duci' Cacdf. — J) ,ac' Cacf. — k) ,Proposuit etiam — interfectus' desunt C.— 1) filiam‘ C, correxi ex R. — m) ,confincxit' R. — n) ,et deest R. — 0) ,istriones' R. — P) ,fuit' R. — q) ,decertabat' R. — r) ,creditur interfectus ab eo. Et infra:' B. — s) ,Ad hec — collatum' desunt B, C; restitui ex R. — t) ,Unde nos‘ C; ,Unde pred. episc. usque repetiisset obiecta' desunt B. — u) ,peremptorio meminimus citavisse' C. — v) ,vero' deest Caf. — w) ,innuentem' ed. Augustini. — x) ,per nuncios et litteras allegavit' G. — y) ,existimantes' Cacg. — z) ,recipere' Cacdf. — aa) ,nostros' deest R; ,n. G.“ deest Cb. — bb) ,illum‘ C. — cc) ,repetisset C. — dd) ,Mardeburgen' Ca; ,Maideburgen€ Cf. — ee) ,fuerant' B; ,fuerunt Cc. 1) Eberhardo II. — 2) Arnoldus. — 3) Danielem II. — 4) Vid. Cod. dipl. Boh. I. num. 316. — 5) Vladislavo Henrico. — 6) Podivin. — 7) a. 1201 mart. 25. — 8) fortasse Vratislavus, qui in diplomatibus num. 21 et 22 nominatur. — 9) Gregorium. — 10) Hugonem. — 11) Ludolfum. — 12) a. 1198 apr. 8; v. supra num. 1.

Strana 22
22 NUM. 23, 24. 1201 IULJAUG. — SEPT. 14. A.,2 qui contra episcopum solus agebat, in obiectorum se videns probatione deficere, depositis vestibus et pedibus nudis ad pedes eius humiliter se prosternens, veniam postulavit, et quod adversus eum calumpniose processerat,i est confessus. Ceterum cum super hoc stare mandato 8s eiusdem archiepiscopi iuravisset,ih ipse precepit eidem sub debito prestiti iuramenti, ut contra eundem episcopum de cetero talia proponere" non auderet. Nos igitur intellectis per cardinales eosdem, ak que fuerunt" hinc inde proposita, cum nobis ex ipsius mm A. confessione'n con- staret, ipsum iuramentum huiusmodi prestitisseco acpp tale recepisse mandatum: super impetitione predicti o episcopi silentium ei" duximus imponendum; propter contumatiam tamen's ipsi“t episcopo citationem et““ purgationem propter infamiam 10 indicentes.v Ideoque fraternitati tue per apostolica scripta mandamus, quatinus eundem episcopum denuntiansxx ab officio pontificali suspensum, donec post purgationem w suam iter arripiat ad sedem apostolicam veniendi: ab eo publice cum duobus episcopis et tribus abbatibus, qui bone opinionis existant“ et vitam eius noverint, tam moderno temporeb quam transacto, nisi“ aliquid de predictis sitd 15 adeo manifestum, ut propter illude ab ecclesie eiusdem prelatione merito debeat amoveri, canonicam purgationem recipiass de obiectis; ex parte nostrah iniungens eidem, ut usque ad dominicam, qua cantatur,Letare Ierusalem', proximoi futuram1s nostro se conspectui representet." Quod si forsan in purgatione defecerit,' aut nostro se contempseritm conspectui presentare, ipsum a Pragensis ecclesie pre- 20 latione, sublato appellationis obstaculo, prorsus" amoveas,° canonicis? eiusdem ecclesie licentiam auctoritate nostra concedens alium per electionem canonicam in episcopum eligendi. 5 24. Philippus, Romanorum rex, Eberhardo II, archiepiscopo Salisburgensi, eiusque 25 ecclesiae abbatias regales Chiemsee et Seon donat. — Inter testes: Heinricus marchio Morauię". Apud Bamberg 1201 sept. 14. 23. ff) ,processerit' B. — g8) ,mandato stare' Cacdf; ,stare mandatis' R. — hh) ,iurasset' B, Cf. — ii),proponere talia Cc. — kk) ,per card. eosdem' desunt B.—1l),fuerant' Cb. — mm) , expressius Cabefg; 30 ,expressius per ipsius' Cd. — nn) ,confessionem‘ Cd. — 00),iuramentum in hunc modum ipsum presti- tisse' B; ,huiusmodi deest Cg. — Pp) ,et B. — qq) ,dicti' Cacdg;,ei dicti' Cf.—T),ei' deest Cafg.— ss),propter contumatiam tamen' desunt B. — tt) ,ipsi' deest C, R:,eidem' G. — uu),citationem et' desunt B; ,citationem ei' sed punctis deletum Cf. — vv) ,propter inf. purg. indicentes' B. Quae subsequuntur usque ad finem desunt in C. — xx) ,denunties' B. — vy) ,post purg. — ab eo publice' desunt B; 35 supplevi ex R. — zz),arriperet' R. — a) praecedit ,omnino' in loco raso scriptum, sed deletum B; ,existant' R. — b) ,vitam eius nossent tam illo tempore' R. — c) ,et nisi B. — d) aliquod predictorum esset R. — e),per id B.— f),deberet R. — 8),recip at' B; ,super obiectis reciperet' R. —h), ex parte nostra — in episc. eligendi' desunt B, C; restitui ex R. — 1) proxime tunc futuram' R. — k),presen- taret' R.— 1) deficeret R. — m),contempneret R. — n),prorsus addidi, ut cursus restitueretur.— o) ,amoveret‘ R. — P) ,vobis' R; ,can eiusd. eccl.“ restitui secundum stilum curiae. 40 13) anno 1202 mart. 24.

Strana 23
1201 SEPT. 14. SQ. NUM. 24—26. 23 Monum. Boica XXIX, ps. I, pag. 504, num. 571 (ex autogr. tabularii reg. Monacensis) = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 9, num. 7 (frgm.) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 207, num. 462 — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V, num. 59. 10 De his quae tunc Bambergae acta fuerint, Chron. s. Petri Erford. haec refert: Hoc anno facta est translatio corporis sancte Cunegundis regine in ecclesia Babenbergensi in Nativitate s. Marie virg. ssept. 8] sub Innocencio papa tercio.... Eo tempore et die Philippus rex in predicta civitate curiam plurimorum episcoporum et principum convocaverat, eumque regem fore sacramento confirmaverunt, quamvis ab apostolica sede per quendam cardinalem Romane ec- clesie legatum [Guidonem episc. Praenestinum) excommunicatus promulgatus fuisset rex Phi- lippus cum omnibus fautoribus suis (Holder-Egger, Monum. Erphesfurt. pag. 201). — Otta- karum regem Bohemiae in curia ista per Henricum fratrem suum, ut querelarum epistula ad papam (v. num. 29) etiam suo nomine mitteretur, licentiam concessisse verisimillimum est. Cf. Winkelmann, Philipp v. Schwaben I, pag. 256. 25. 15 Magister Philippus, notarius papae, Innocentio III ea, quae post Ottonis, regis Romanorum, confirmationem Coloniae (iul. 3) celebratam una cum Guidone, episcopo Praenestino, in Ottonis gratiam egerit, latius perscribit; inter alia regem Bohemiae rebus Ottonis favere significat. [1201 ante sept. 26 vel 30.] 20 25 Apographum exstat in Innocentii III registro super neg. imp., quod in tabulario Vaticano (inter Reg. Vat. tom. VI) asservatur, fol. 16v, ep. 51 sin editionibus 52/ (R). Baluzius, Epp. Innoc. III, t. 1, pag. 710, num. 52 = Migne, Patrolog. lat. t. 216, col. 1053, = Erben, Reg. Boh. I, pag. 207, num. 461 (fragm.) — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V. (Abth. 3), num. 9976. De tempore of. Schwemer, Innoc. III u. die deutsche Kirche, pag. 141 et Reg. imp. V l. l. ....Nam de Sueuo,1 ut verum fatear, sicut testis est deus, mentio non habetur, nisi quod aliquando ascitis aliquibus episcopis, quos potest difficulter habere, Warmaciensi2 videlicet, Spirensi" et cancellario suo," langravio 5 etiam et quibusdam comitibus, qui cum eo non ambulant recto corde.“ Nam dux Boemie, 30 potior pars auxilii sui, et dominus Argentinensis ac plures de superioribus nobiscum sunt per illius gratiam, qui recte cuncta disponit..... 26. 35 Daniel II, episcopus Pragensis, monasterio Teplensi decimas, quae iuris sui erant, concedit, petente nobili viro Hroznata. [Pragael 1201 —. Autographum in membrana scriptum in tabulario monasterii Teplensis asservatur (A). Erben, Reg. I, pag. 204, num. 456 (fragm.). 25. a) Hic registratoris incuria quaedam omissa esse videntur in R. 1) Philippo rege Romanorum excommunicato. — 2) Leopoldo. — 3) Conrado. — 4) Con- 40 rado de Querfurt, episcopo Hildesheimensi. — 5) Thuringiae, Hermanno II. — 6) Conradus II.

Strana 24
24 NUM. 26, 27. 1201. Charta manu scribae, quem ,Daniel I' designamus, scripta ab ipsoque verbis contexta est. De quo quidem scriba vid. prooemium diplomati proxime sequenti praemissum. † In nomine sanctę et individuę trinitatis. Ego Daniel, dei gratia XVII ęcclesię *) Pragensis et secundus huius“ nominis episcopus, universis Christi fideli- bus tam futuri quam moderni temporis. Cum generaliter] omnibus christicolis prodesse teneamur, specialiter tamen eos, qui divino lumine irradiati decorem domus] dei ampliare totis viribus anhelant, confovere, amplecti, consolari eorum- que utilitatibus quantum possumus invigilare debemus. Quapropter notum fieri volumus tam posteris quam presentibus, quod dominus G.,1 vir nobilis, ęcclesię Teplensis fundator, zelo dei accensus et quieti eiusdem domus prospiciens, cingulum secularis milicię deposuit, se ipsum suosque redditus deo contulit, pro decima, que iuris nostri erat, faventibus tam canonicis nostris quam huius terrę primatibus, obnixe interpellavit. Nos itaque ipsius devotioni congaudentes et novellę plantationi providere cupientes, precibus eius gratanter annuimus tam de hiis, que prefata ęcclesia in presentiarum possidet, quam de hiis, que in posterum 15 iustis modis poterit adipisci. Ne ergo pravorum hominum hanc nostrę concessionis paginamb possit infringere perversitas, placuit hoc ipsum scripto commendari et manu propria per impressionem sigilli tam nostri quam ęcclesię Pragensis roborari, eorum etiam, qui affuerunt, seriatim nomina subnotari. Nomina testium: Cuno abbas de Breunov, Siluester abbas de Cladorub, Florianus prepositus Pragensis, 20 Hualco“ archidiaconus, Walcun, Fridericus, Vitalis, Vitco, Vecemil, Georgius, Datum anno incarnationis domini MCCI per manum Hualconis Matheus. archidiaconi et custodis, annuente capitulo Pragensi. 5 10 Sigilla episcopi et capituli, quae autographo scidulis membrance appensa erant, iam deperdita sunt, 25 27. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterio Teplensi collectam denariorum per Boemiam confert. ſcc. 1201 — Autographum in membrana scriptum in tabulario monasterii Teplensis asservatur (A). Erben, Reg. I, pag. 204, num. 455 (fragm.). 30 Diploma manu scribae, quem ,Otakarus 3 vocamus, scriptum atque ab ipso verbis contextum est. Idem scriba etiam diplomata, quae ab Otakaro I rege 1205 monasterium in Plasy et a. 1212 ecclesia Pragensis acceperunt, manu sua conscripsit. Eiusdem scribae manu exaratae sunt etiam omnes Danielis II episcopi Pragensis chartae, quarum autographa supersunt; in 35 quibus ipsum nota ,Daniel I' signavimus. Praeterea ad eundem scribam haec autographa revocanda sunt ; Henrici episcopi Pragensis charta monasterio in Plasy a. 1190 oct. I data; 26. a) h' ex ,e' statim inter scribendum corr, A. — b) prima ,a' ead. manu superscr. (pgina) A. — c) ,u‘ ex ,a' radendo corr. A. 1) Hroznata. 40

Strana 25
1201. — POST 1201. NUM. 27, 28. 25 5 Ottonis ducis Bohemiae diploma monasterio in Louka a. 1190 oct. 25 datum; Hroznatae comitis de monasterio Teplensi condito testamentum a. 1197 confectum; Henrici episc. ducisque Boh. charta monasterio Teplensi a. 1197 data. Postremo etiam eiusdem Henrici chartam de coenobii in Maštov fundatione a. 1196 iun. 20 datam, cuius apographum tan- tum servatum est, ab eodem scriba compositam esse mira quadam stili similitudine compro- batur. Cum itaque scribae huius opera tam episcopi Pragenses quam duces Bohemiae eodem tempore usi sint, ipsum ex clericorum ecclesiae Pragensis numero fuisse verisimilis est coniectura. — Diploma notis chronologicis omnino caret, sed eodem fere tempore atque praecedens Danielis episcopi charta datum esse videtur. † In nomine sancte et individue trinitatis. Egoi| Premuiscel, dei gratia rex Boemie, notum esse cupimus tam posteris quam presentibus, quod illustris comes et amicus noster Groznata intuitu eterne retributionis in honore beate Marie perpetue virginis ecclesiam in Teppla fundavit et bonis, que hereditario iure possidebat, liberaliter dotavit. Cuius devotioni congratulantes pro remedio 15 anime nostre parentumque nostrorum collectam" denariorum, que ex eventu per Boemiam collgi" solet, de omnibus hominibus, quos in presentiarum possidet, vel imposterum iustis modis possessura est, prefate ecclesie in presentia nobi- lium nostrorum perpetuo iure possidendam eidem“ loco contulimus.1 Ut autem hec apud posteros firmius perseverent, placuit hoc ipsum scripto commendari 20 et sigilli nostri impressione roborari, eorum etiam, qui affuerunt, seriatim nomina subnotari. Huius rei testes sunt: Daniel episcopus, Ratibor, Slauco camerius,“ Georius, Smilo, Jaroslav, Cirin,e Arnust, Benes, Rathmir, Hotebor, Hogka, Luduic, Cuna, Sobegird, Racec filius Ratibor, Grabisa et Boguslauss filii Slauconis. Si quis autem hec immutare presumpserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum 25 apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum. 10 Sigillum, quod e scidula membrance appendebat, iam avulsum et deperditum est. 28. Rudgerus miles monasterio in Louka decimas integras ex omnibus vineis in monte apud villam Hnanice donat; quam donationem Vladislavus, marchio 30 Moraviae, in ecclesiae Lucensis consecratione confirmat, Roberto episcopo turba- tores excommunicante. ſpost 1201/. Apographum saec. XV exstat in cod. ms. privilegiorum „Matrica Lucensis“ dicto, qui in tabulario terrae Moraviae Brunnae (inter Cerronianos II, 253) asservatur, pag. 46, 35 27. a) ,collam‘ A. — b) ita A errore scriptoris pro ,colligi' A. — c) titulus super, e' finalem iam paene evanuit. — d) ita A pro,camerarius'. — e) ita A; fortasse ,Cirnin' corrigendum. — f) ,k' ex ,c' eodem atramento correctum esse videtur A. — 8) bogu,uf'; litterae ,ogu' in loco raso scriptae sunt A. 1) De collectae denariorum concessione cf. diploma Henrici, ducis et episcopi, eidem monasterio 40 a. 1197 datum; Cod. dipl. r. Boh. I, num. 358.

Strana 26
26 NUM. 28, 29. POST 1201. — 1202 IN. num. 22 (B). — Autographum usque ad a. 1784 in monasterii Lucensis tabulario servatum esse, docet elenchus eodem anno confectus, qui nunc etiam in tabulario terrae Moraviae asservatur. Boczek, Cod dipl. Mor. II, pag. 65, num. 57 (ad aa. 1202—1213; ex autogr., ut dicit) = Erben, Reg. Boh. I, pag. 249, num. 535 (frgm. ad a. cc. 1213). Charta nota temporis omnino caret; sed post annum 1201 confecta esse videtur, quod mense fere iulio eiusdem anni Georgius abbas de Luca adfertur (v. pag. 18 lin. 13), cui demum Gerardum abbatem, qui in charta nostra nominatur, successisse verisimile est. Quoniam rerum In nomine patris et filii et spiritus sancti amen. transitoriarum transitus est, fuit et erit semper incertus, idcirco celebris antiquitas 10 providens de futuro, posteritati reliquit firmiter tenendum, ut quidquid circa res prefatas ageret, hoc regalium sigillorum inpressione et legittimorum testium in- scripcione confirmaretur. Inde est quod ego Rudgerus miles dignum duxi notum facere tam presentibus quam futuris christiane professionis veris cultoribus, me contradidisse more teutonico decimas integrales in omnibus vineis, que site sunt 15 in monte, qui iacet iuxta villam Gnanlicz. Quod factum gloriosus marchio Morauorum Vadislaus in consecratione Lucensis ecclesie sollempnizavit, committens pontifici Ruberto Morauorum“ excommunicandum; quod et factum est, adhibitis testibus tam sollempni collacioni. Ne ergo aliquis temerarius tam sollempne factum in irritum presumat deducere, venerabilis abbas prefate ecclesie Gerardus 20 adhibere testes et presenti pagine inscribere procuravit. Nomina autem testium hec sunt: Imrammus castellanus, Detricus, Vernhardus, Olverammus,' Prosimirus, Henricus iudex, Sepoldus, Pomnenus, Boiek, Petrus, Velen; nomina vero clericorum: Sdislaus parrochianus de Chattow, Pertoldus“ de Oleczouicz, Petrus, Marcus, Radzlaus, Przemisl, Albertus. 25 29. Principes imperii, inter quos etiam Otakarus rex Bohemiae et Henricus marchio Moraviae apud Innocentium III papam de iis, „quae iuri dissona et honestati contraria a domino ſGuidone episcopo] Praenestino, papae legato, in Romanorum regis electione sunt indecenter nimium perpetrata“ 30 acerrime queruntur.1 Rogant, ne Philippo, quem Romanorum regem uno consensu elegissent, unctionis beneficium deneget. [1202 ineunte) Apographum exstat in Innocentii III registro super negotio imp., quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. tom. VI) asservatur, fol. 18v ep. 60 sin editionibus 61) (R). 35 28. a) hic scribae incuria quaedam excidisse videntur. — b) ,olv'amiu“ B. — c) ,pretoldus' B. 29. 1) ,Anno 1201 quinto non. iul. liul. 3) Colonie in templo s. Petri Guido, Prenestinus epi- scopus cardinalis et apostolice sedis legatus, summi pontificis auctoritate Innocentii confirmavit electionem regis Ottonis et facta benedictione super eum, excommunicavit extinctis candelis omnes adversarios regis Ottonis.' Ann. s. Gereonis Colon., Mon. Germ. SS. XVI, pag. 734; v. Böhmer- 40 Ficker, Reg. imp. V. num. 217 c.

Strana 27
1202 IN. — 1202 APR. 1. NUM. 29, 30. 27 Baluzius, Epp. Innoc. III, t. I, pag. 715, num. 61 — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 6, num. 6 (ex Raynaldi Ann. eccl. XIII, p. 70), = Erben, Reg. Boh. I, pag. 208, num. 464. — Weiland, Constitutiones (Monum. Germ. Leg. sect. IV) II, pag. 5, num. 6 — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V, num. 65. 5 10 Epistula in uno loco atque eodem tractu composita esse non videtur. Verba eius pluribus conventibus, qui a mense septembri anni praeteriti fiebant (in primis in curia Bambergae habita) contexta esse, ad veritatem proxime accedit. Cf. Winkelmann, Philipp v. Schwaben, tom. I, pag. 255. — Romam epistula allata est per legatos, qui fuerunt: Eberhardus archi- episcopus Salisburgensis, Eberhardus abbas de Salem, Conradus (de Landsberg) marchio Orientalis aliique; v. Böhmer-Ficker, Reg. imp. V, num. 5777a. 30. Innocentius III papa monasterium Teplense protegendum suscipit eique libertates ab Otakaro duce Bohemiae concessas atque bona, quae ei Hroznata 15 comes donavit, confirmat. Laterani 11202] apr. 1. Autographum in membrana scriptum in tabulario monasterii Teplensis asservatur (A). Hugo, Sacri et canonici ord. Praemonstr. annales II, probat. pag. DLXXIX. — Erben, Reg. Boh. I, pag. 214, num. 469 (fragm. perperam ad an. 1203). — Potthast, Reg. pontif. num. 1656. 20 Signum scriptoris, quod in dextro membranae replicatae margine positum erat, cum mem- branae parte avulsa periit. In diplomatis tergo hoc signum conspicitur: q. à Innocentius i episcopus servus servorum dei, dilectis filiis ..1 abbati et fratribus Teplensibus salutem et] apostolicam benedictionem. Iustis petentium desideriis dignum est nos facilem prebere consensum et] vota, que a rationis 25 tramite non discordant, effectu prosequente complere. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris iustis postulationibus grato concurrentes assensu, ecclesiam vestram cum omnibus bonis suis, que impresentiarum rationabiliter possidet, aut in futurum iustis modis prestante domino poterit adipisci, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus. Specialiter autem libertates et immunitates a nobili viro Oa,2 duce 30 Boemie, vobis concessas, sicut in eius autentico plenius continetur,' bona etiam, que nobilis vir G.,4 comes Boemie, ecclesie vestre concessit, sicut ea iuste ac pacifice possidetis, devotioni vestre auctoritate apostolica confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre protectionis et confirmationis infringere vel ei ausu temerario contraire. 35 Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se noverit incursurum. Datum Laterani kalendis aprilis, pontificatus nostri [anno quinto]. Bulla, quae e filis sericis appendebat, deperdita est. 30. a) O' ex ,&' eodem atramento corr. A. — b) verba ,anno quinto, quae cum membrande 40 parte avulsa perierunt, supplevi ex Annal. Praemonstr. 1) Iohanni. — 2) Otakaro. — 3) Vide supra num. 27. — 4) Groznata.

Strana 28
28 NUM. 31. 1202 MAII 5. 31. Innocentius III papa canonicis capituli Pragensis Danielem II episcopum criminum, quos in eum Arnoldus canonicus contulisset, absolutum esse indicat eisque mandat, ut ei de cetero debitam exhibeant reverentiam et honorem. Laterani 11202] maii 5. 5 Apographum exstat in Innocentii III regestorum volumine II, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vatic. tom. V) asservatur, lib. V fol. 7, ep. 29 (R). Baluzius, Epp. Innoc. III. tom. I, pag. 624, num. 29 — Bréquigny, Diplomata II. ps. I. pag. 87, num. 29, = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 351, num. 374 (perperam ad ann. cc. 1198). = Palacký, Ital. Reise, pag. 18, num. 28 (reg.), = Migne, Patrolog. lat. t. 214, col. 981, = Erben, Reg. Boh. I, pag. 209, num. 465. — Potthast, Reg. pontif. num. 1672 — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V, num. 5790. 10 Epistulae prior pars eiusdem papae litteras ad Eberhardum Salisburgensem archiepiscopum anno 1201 mense iulio vel augusto missas (v. num. 23) ex toto fere iisdem verbis repetit. Veniens olim ad apostolicam sedem dilectus filius A.,1 Pragensis 15 Capitulo Pragensi.“ canonicus, contra venerabilem fratrem nostrum ..' Pragensem episcopum proposuit coram nobis, quod cum esset filius sacerdotis, in ecclesiam fuit Pragensem intrusus et contra eiusdem ecclesie privilegium, imperiali ei liberalitate concessum' et per sedem apostolicam confirmatum, hominium dilecto filio nobili viro .." duci Boemie prestitisset et regalia recepisset ab eo, sic subiciens Pragensem ecclesiam servituti. Proposuit etiam, quod uxorem evidenter haberet, de qua filios generavit; quod sigillum 20 adulterinum confincxerit; quod sit ebriosus, fornicator, *publicus instrio,“ ita quod quadam vice cum duobus ioculatoribus contra tres alios istriones" certamine inito, enormiter fuerite lesus in naso et eo fere, sicut apparet hodie, mutilatus; et unus reliquorum trium ioculatorum, contra quos decer- tabant, qui ibidem interiit, ab eo creditur interfectus. Ad hec subiuncxit idem A,1 quod thesauro ecclesie Pragensis usque ad mille marcas per eum male distracto, consiliariis ipsius ducis usque ad 25 quinquaginta villas et amplius conferre non timuit in grave Pragensis ecclesie detrimentum, et ipsi duci quoddam nobile castrum“ dedit, quod eidem ecclesie pietatis intuitu fuit ab O, quondam Boemie duce, collatum. Unde predictum episcopum ad festum beati Martini“ proximo tunc futurum meminimus nos peremptorio citavisse, sed tandem ad petitionem ipsius usque ad festum Resurrectionis Dominice' tunc primo venturum ipsi datas duximus inducias prorogandas. 30 Idem vero episcopus per nuntios et litteras ad suam excusationem viarum discrimina, consecrationem crismatis imminentem, et quod filius' nobilis viri.." Boemie principis esset per ipsum baptizandus tunc temporis, allegavit. Licet autem excusationes huiusmodi, sicut erant, frivolas extimantes ipsum reputaverimus contumacem, nec procuratores eius in causa possemus admittere criminali, eis tamen 31. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. — b) ,confincxit' R. — c) ita R: ,et publicus 35 istrio' ep. dd. 1201 iul. aug. — d) ,ioculatores' habet epist. Innocentii III a. 1201 mense iul. aug. data (v. pag. 21, lin. 10). — e) ,fuit' R. correxi ex epist. laudata. — f) ,decertabat' R. 1) Arnoldus. — 2) Danielem II. — 3) Vid. Cod. dipl. Boh. I, num. 316. — 4) Vladislavo. — 5) Podivín. — 6) d. II nov. a. 1200. — 7) d. 25 mart. a. 1201. Cf. argumentum epistulae mense decembri 1200 datae supra num. 14. — 8) fortasse Vratislavus. — 9) Přemysli Otakari I. 40

Strana 29
1202 MAII 5. NUM. 31. 29 dilectos filios G 1° sancti Angeli et H. sancti Eustachii diaconos cardinales concessimus auditores, ut, si possent, ipsum aliquatenus excusarent. Cumque predictus A.1 coram eis repetiisset obiecta, ei fuit ex adverso responsum, quod cum olim super hoc ad venerabilem fratrem nostrum L.g 12 Magde- burgensem archiepiscopum, littere fuerint impetrate,"" idem A,' qui contra episcopum solus agebat, 5 in obiectorum se videns probatione deficere, depositis vestibus et pedibus nudis ad pedes eius humiliter se prosternens, veniam postulavit, et quod adversus eum calumpniose processerat, est con- fessus. Ceterum cum super hoc stare mandatis" eiusdem archiepiscopi iuravisset, ipse precepit eidem sub debito prestiti iuramenti, ut contra eundem episcopum de cetero talia proponere non auderet. Nos igitur intellectis per cardinales eosdem, que fuerunt hinc inde proposita, cum nobis ex ipsius A. 10 confessione constaret, ipsum iuramentum huiusmodi prestitisse ac tale recepisse mandatum: super impetitione predicti episcopi silentium ei duximus imponendum; propter contumaciam tamen* episcopo citationem et purgationem propter infamiam indicentes et venerabili fratri nostro archiepiscopo Salzburgensi!" per apostolica scripta mandantes, quatinus eundem episcopum denuntians ab officio pontificali suspensum, donec post purgationem suam iter arriperet ad sedem apostolicam 15 veniendi: ab eo publice cum duobus episcopis et tribus abbatibus, qui bone opinionis existerent et vitam eius nossent, tam illo tempore, quam transacto, nisi aliquid' predictorum esset adeo manifestum, ut propter illud ab eiusdem ecclesie prelatione deberet merito amoveri, cano- nicam purgationem super obiectis reciperet; ex parte nostra iniungens eidem, ut usque ad dominicam, qua cantatur ,Letare Jerusalem', proximo tunc futuram,"“ nostro se conspectui presen- 20 taret; quod si forsan in purgatione deficeret, aut nostro se contempneret conspectui presen- tare, ipsum a Pragensis ecclesie prelatione, sublato appellationis obstaculo, * amoveret, licentiam vobis auctoritate nostra concedens alium per electionem canonicam in episcopum eligendi. Ceterum cum predictus Salzburgensis archiepiscopus ad nostram presentiam a quibusdam principibus mitteretur,16 vices suas dilectis filiis ..17 preposito et H.18 decano 25 Salzburgensi delegavit, asserens quod episcopum ipsum ad presentiam suam bis peremptorie citavisset. Unde cum episcopus ad terminum sibi secundo prefixum nec ivisset, nec misisset aliquem responsalem, qui suam saltem absentiam ex- cusaret, delegati predicti, sicut per suas nobis litteras intimarunt, in eum excom- municationis sententiam protulerunt. Sed quoniam episcopus tandem accedens 30 ad eos, quod citatio archiepiscopi nullatenus pervenisset ad eum, proprio iura- mento firmavit, absolutionis ei beneficium prestiterunt. Deinde discussa diligentius veritate, cum nullum depositione dignum de obiectis ei criminibus notorium invenissent, admiserunt purgationem ipsius, cum venerabiles fratres nostri..19 Ratisponensis et ..2° Nuemburgensis episcopi et dilecti filii C.21 de Breunou, 35 B." de Sazau, S.23 de Cladorub abbates eum pariter compurgarent, et ipsum 31. g) �C' perperam R. — h) ,mandato‘ ep. a. 1201 m. iul aug. data. — i) ,aliquod' R. 40 10) Gregorium. — 11) Hugonem. — 12) Ludolfum. — 13) a. 1198 apr. 8; v. num. I huius tomi.— 14) Eberhardo II, a. 1201 m. iul. vel aug.; v. num. 23. — 15) a. 1202 mart. 24. — 16) mense ian. exeunte a. 1202 cum epistula quaerelarum, cuius summam v. supra num. 29. — 17) Wern- hardo. — 18) Hermanno. — 19) Cunradus. — 20) Bertoldus. — 21) Cuno. — 22) Blasius. — 23) Silvester.

Strana 30
30 NUM. 31—33. 1202 MAII 5. — 1203 MAII 20. tandem ab obiecta sibi absolventes infamia in integritatem bone fame restituere curaverunt et iniuncxerunt eidem, ut nostro se conspectui presentaret; quod ipse tam celeriter quam humiliter adimplevit. Nos igitur laboribus eius pio compatientes affectu et gravaminibus eius volentes in posterum precavere, ipsum cum gratie nostre plenitudine ad vos remittimus absolutum; discretioni vestre per apostolica scripta mandantes, quatinus bone fame denuntietis eundem et ei de cetero sicut patri et pastori vestro debitam exhibeatis reverentiam et honorem, et si quis eum temere super predictis impetere forte voluerit, presumptionem eius, monitione premissa, per censuram ecclesiasticam, appellatione postposita, compe- Datum Laterani III nonas maii. scatis. 5 10 32. Eberhardus II, archiepiscopus Salisburgensis, monasterio Reichersbergensi privilegia a praedecessoribus suis Eberhardo et Adalberto concessa renovat. — Inter testes: ,Magister Arnoldus de Boemia." Laufen 1203 febr. 8. 15 Urkundenb. d. Landes ob d. Enns II, pag. 489, num. 339 (ex autogr. monasterii Reichers- berg.) — Meiller, Reg. arep. Salisburg., pag. 180, num. 44. 33. Daniel II, episcopus Pragensis, ecclesiam sancti Laurentii in villa Rynarec dedicat villarumque, quae ad eiusdem ecclesiae parrochiam pertinent, nomina 20 describit. 1203 maii 20. Apographum insertum est litteris Iohannis IV, episcopi Pragensis, dd. in Rečice 1305 sept. 5, quarum autographum in tabulario ecclesiae parrochialis in Rynarec asservatur (B).— Alterum apographum saec. XVII ab Ernesto, archiepiscopo Pragensi, anno 1629 con- 25 firmatum in tabulario archiepiscopali Pragensi ſRegistrata fasc. V (1628—36) num. 545) asservatur (C). Emler, Reg. Boh. II, pag. 1155, num. 2639 (extr.). In nomine domini amen. Nos Daniel, dei gracia Pragensis episcopus XVII, scire volumus tam presentes quam futuros presentes litteras inspecturos, quod 30 nos anno dominice incarnacionis MCCIII, indictione II,a epacta VI, concurrente VI,b XIII kalendas iunii ecclesiam in villa, que vocatur Rynarcz,“ et altare dedicavimus in nomine sancte et individue Trinitatis et in honore victoriosissime sancte Crucis ac in commemoracione sanctissime ac perpetue virginis dei genitricis Marie et omnium supernorum civium et beatorum spirituum, patriarcharum, prophetarum, 35 apostolorum, martyrum, confessorum atqued virginum et aliorum plurimorum 31. k),madantes' R. 33. a) ita B, C, pro ,ind. VI°. — b) ita B, C pro, conc. II°. — c), Rinarcz‘ C. — d) ,adque' B.

Strana 31
1203 MAII 20. — 1203 AUG. 24. NUM. 33, 34. 31 sanctorum. In altari vero predicte aule dei horum continentur reliquie sanctorum: sancte Marie virginis, sancti Jacobi apostoli, sancti Bartholomei apostoli, sancti Laurencii martyris, sancti Georiie martyris, sancti Adalberti episcopi et martyris, sancti Wencezlai martyris, sancti Clementis pape et martyris, sancti Martini 5 episcopi et confessoris, sancti Nycolai episcopi et confessoris, sancti Egidii confessoris, sancti Leonardi confessoris, sancti Benedicti confessoris et abbatis, sancti Brictii episcopi et confessoris, sancte Kunegundis virginis, sancte Matalberte virginis, XI milium virginum et aliorum sanctorum. Titulus vero huius ecclesie sancto Laurencio martyri annotatur cum indulgencia, quam ipsi ecclesie in Rynarcz 10 concedimus, perpetuo perduranda: in festo beati Laurencii XL dies et in anni- versario dedicacionis singulis annis XL dies omnibus vere penitentibus et confessis ad ipsam supradictam ecclesiam hiis temporibus venientibus de iniuncta sibi penitencia misericorditer in Domino relaxantes. Dos vero predicte ecclesie hec est: duo lanei. Hec autem sunt ville ad eiusdem ecclesie parrochiam pertinentes 15 cum suis iuribus et sua ibi iura spiritualia recipientes eciam prius quam per nos esset dedicata: Rynarcz,8 Nemoyow,h Leskow, Krsepelow,k Slauybors, Wetrow,m Buchowa," Sbimow,° Hostrowecz,P Benatky, Dluha Lhotha,o Ocruhla Lhota, Smir- chowecz,S Wisshoky,t Rowni,“ Zaiechow," Radymow,* Bedrichow,y Rayow,3 Po- zwatny,aa Wratishow,bb Metwezy, Rohouka.dd Et quicumque de hiis aliquid im- 20 mutaverit, vel sepe dicte ecclesie abstraxerit, excommunicacionis incurrat sentenciam, quam contra eum vel eos proferimus in hiis scriptis. Datum anno et die supradicto, pontificatus nostri quinto. 34. Otto IV, Romanorum rex, regiam dignitatem Bohemiae confirmat idemque 25 Otakaro regi libertates, terras et castra quaedam concedit. [Merseburgae 1203 cc. aug. 24) Diploma hoc iam deperditum est, sed summa eius continetur confirmatione Innocentii III papae dd. Laterani 1204 apr. 15 (v. num. 39). 30 Ottonem regem omnia, quae iam Philippus anno 1198 Ottakaro concessit, denuo dedisse nemo non videt. Praeterea autem iam nunc fortasse quaedam ex illis addita sunt, quae Fridericus II in privilegio 1212 sept. 26 dato (v. num. 96) a se ipso demum adiecta esse dicit. Cf. Goll, K výkladu priv. Fridricha II (in Věstník král. české spol. nauk 1903, num. V) pag, 3. not. 4. — Provinciae atque arces, quae Otto IV hoc diplomate Otakaro regi dedit, eaedem esse videntur atque illae, quae altero Friderici II diplomate, quod a. 1212 sept. 26 35 40 33. e) ,Georgii C. — f) ,Maltalbtae‘ C. — 8) ,cz' eod. atramento superscr. B; ,Rinarcz‘ C. — h) „Nemogou' C. — i) ,Lessou‘ C. — k) ,Krzepelou‘ C. — 1) �Slanybors‘ B; �Slaniborz‘ C. — m) ,Wetrou‘ C. — n) Bukoua‘ C. — o) ,Sbimou‘ C. — p) ,Hostrouecz‘ C. — q) ,Dlauha Lhota' C. — r) Okrauhla Lhota' C. — s) ,Smirchouecz' C. — t), Wissoky‘ C. — u) ,Rouny‘ C. — v) ,Zageczou' C. — *) „Radimou“ C. — y) „Bedrzichou' C. — z) ,Raiou‘ C. — aa) ,Pozuatny‘ C. — bb) ,Wratissou‘ C. — cc) ,Neduedczy' C. — dd) ,Rohouka' deest B.

Strana 32
32 NUM. 34, 35. 1203 AUG. 24. — 1203 DEC. 11. datum est (v. num. 97), commemorantur. Sententiam hanc probant verba ,donamus et confirmamus', quae in privilegio Friderici usurpantur. — Privilegium eodem fere tempore, cum Otakarus rex ab Ottone coronaretur, datum esse, ad veritatem proxime accedere videtur. De qua quidem coronatione cf. ea, quae Ann. Colon. max. ad a. 1204 referunt: ,Boemus fidelitate promissa, ab ipso [sc. Ottone] coronatur et in festo sancti Bartolomei apostoli faug. 24/ a Guidone ecclesiae Romanae legato apud Marspurg in regem sollempniter consecratur' (Monum. Germ. SS. XVII, pag. 811.) 5 35. Innocentius III papa Lombardis scribit se in facto imperii bono zelo proces- sisse; causas exponit, cur Ottonem IV regem praetulerit Philippo duci Sueviae 10 eisque prosperos regis Ottonis successus contra Philippum auxilio Bohemorum partos indicat. Anagniae [1203) dec. 11. Apographum exstat in Innocentii III regestro super negotio imperii, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. vol. VI) asservatur, fol. 25v, ep. 91 sin editionibus 15 92/ (R). Baluzius, Epp. Innoc. III, tom. I, pag. 730 = Migne, Patrolog. lat. tom. 216, col. 1097, — Palacký, Ital. Reise, pag. 18, num. 29 (reg.) — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 19, num. 14 (frgm. ex Raynaldi Ann. eccl.), — Erben, Reg. Boh. I, pag. 216, num. 473 (frgm.) = Brandl, Cod. dipl. Mor. VII, pag. 717, num. 48 — Posse, Cod. dipl. Saxon. I Hauptth., 20 tom. III, pag. 60, num. 73 (frgm) — Potthast, Reg. num 2040—Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V. num. 5854. Archiepiscopis, episcopis et aliis ecclesiarum prelatis, rectoribus, potestatibus, consulibus, marchionibus, comitibus et aliis nobilibus constitutis in Lombar- dia. —— Ecce etenim Dominus nostrum videtur approbasse consilium, vel nobis 25 illud misericorditer inspirasse, cum rex ipsel de die in diem fiat se ipso robustior et regnum eius iugiter roboretur, et debilietur cottidie pars adversa, non tam humana manu, quam divina deiecta. Cum enim hoc anno dux Sueuie' supradictus terram nobilis viri langravii Turingies fuisset ingressus et quandam civitatem ipsius cum suis fautoribus obsideret, rex ipse nutantibus“ etiam quibusdam ex 30 suis cum duce Boemie“ et aliis, qui auxiliabantur eidem, in auxilium langravii properans, obsidentes obsedit;' et faciente cum eo Domino signum in bonum, Philippusb de Turingia in Saxoniam ad maiorem exercitum colligendum aufugit; set nec ibidem illum expectare presumpsit, immo ad civitatem, in qua sui obsi- debantur, occulte revertens, relicto exercitu et disperso, cum paucis in Sueuiam 35 latenter abscessit. Ceterum rex predictus non paucis castris et terris, que duci faverant, potenter acceptis, in locis, que ille prius habuerat, sollempnes curias 35. a) ,nu‘ ex ,no‘ in loco raso correctum R. — b) ,Ph‘ R. 1) Otto IV. — 2) Philippus. — 3) Hermanni. — 4) Přemyslo Ottakaro I. — 5) v. Winkelmann, Philipp u. Otto IV, tom. I, pag 290, not. 1. 40

Strana 33
NUM. 35, 36. 1203 DEC. 11. — DEC. 12. 33 celebravit, tam a langravio quam a duce Boemie, quem ipsi regem appellant," et fratre ipsius marchione Morauie,' multis quoque comitibus, suppanis fidelitatis iuramenta recepit et eos de feudis suis sollempniter iuxta imperii consuetudinem investivit. — — Datum Anagnie III idus decembris. 5 36. Innocentius III papa suppanis Bohemiae gratias agit, quod Guidonem episcopum Praenestinum, legatum apostolicum, honeste receperint ipsoque monente cum domino suo Bohemiam exeuntes Ottoni W, Romanorum regi, fortiter adstiterint; hortatur eos, ut in fidelitate erga eundem regem persistant. 10 Anagniae [1203/ dec. 12. Apographum exstat in Innocentii III registro super neg. imp., quod in tabulario Vaticano secreto (inter Reg. Vat. vol. VI) asservatur, fol. 28r, ep. 101 sin editionibus 102) (R). 15 Raynaldi Ann. eccl. ad an. 1203 § 39 = Balbin, Miscell. hist. Bohem. dec. I, lib. VIII, pag. 5, num 5, = Boczek, Cod dipl. Mor II, pag. 20, num. 15; —Baluzius, Epp. Innoc. III. tom. I, pag 734 = Migne, Patrolog lat. t. 216, col. 1106, = Erben, Reg. Boh. I, pag 216, num. 474 — Palacký, Ital. Reise, pag. 18, num. 30 (reg.) — Potthast, Reg num. 2051 — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V. num. 5862. Suppanis Boemie.“ Devotionem vestram in Domino commendamus, quod, sicut veridica multorum relatione comperimus, venerabilem fratrem nostrum .. 20 Prenestinum episcopum, apostolice sedis legatum, ob reverentiam dei et nostram humiliter recepistisb et curastis honorifice pertractare, ita quod ad commonitionem eius, relictis uxoribus et filiis vestris, in forti manu et brachio extento cum domino vestro Boemiam exeuntes, karissimo in Christo filio nostro, illustri regi O.,2 in Romanorum imperatorem electo, potenter et viriliter astitistis; in accessu autem 25 vestro ei plurimum honoris accessit, cum congressum eius ipsius fugerit inimicus, nec coram vobis ausus fuerit comparere, sed disparuerit potius et ad propria redierit, relicto exercitu et disperso. Super hoc igitur nobilitatem vestram prose- quentes actionibus gratiarum, monemus et exhortamur attentius, quatinus, sicut bene cepistis, eidem regi de cetero fideliter et fortiter assistatis et foveatis 30 ac promoveatis taliter partem eius, quod ipsius negotium in brevi, dante Do- mino, feliciter consumetur. Nos enim reputabimus nobis ipsis impensum, quic- quid gratie et honoris ei duxeritis impendendum. Datum“ Anagnie II idus decembris. 35. 6) v. Winkelmann ibd. — 7) Henrico Vladislavo. 35 36. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. — b) ,ftis' eod. atramento corr. R. — c) ,Dat. ut supra‘ R; supplevi ex ep. 98, quae Henrico duci Brabantiae missa est (Potth. n. 2048). 1) Guidonem. — 2) Ottoni I.

Strana 34
34 NUM. 37, 38. 1203 DEC. — 1204 IAN. 7. 37. Otto W, Romanorum rex, Innocentio III papae gratias agit, quod regem Bohemiae, lantgravium Thuringiae et marchionem Moraviae in suas partes duxerit, eique de rerum suarum meliore conditione scribit. [1203 mense dec.] 5 Apographum exstat in Innocentii III registro super neg. imp., quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. vol. VI) asservatur, fol. 281, ep. 105 sin edit. 106/ (R). Baluzius, Epp. Innoc. III. t. I, pag. 735 = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 20, num. 16, = Erben, Reg. Boh. I, pag. 217, num. 475 (frgm.), = Migne, Patrolog. lat. t. 216, col. 1108 — Posse, Cod. dipl. Sax. regiae, I Hauptth., tom. III, pag. 62, num. 70 — Böhmer-Ficker, 10 Reg. imp. V. num. 230. Cum papae responsum (Potthast, Reg. num. 2097) anno 1204 ian. 25 datum sit, litteras regis a. 1203 mense decembri scriptas esse verisimile est. Sanctissimo patri ac domino I.,1 dei gratia sacrosancte Romane ecclesie summo pontifici, O.,3 eadem gratia et sua Romanorum rex et semper augustus, 15 salutem cum filiali dilectione. Cum post deum, pater sancte, vos semper ha- beamus propicium et benignum, sicut exaltatio et sublimatio“ nostri honoris manifeste declarat, honorem nobis divinitus collatum deo et vobis semper ve- limus ascribere, cum in cinerem et favillam negocium nostrum redactum fuisset, si manus vestra vel auctoritas beati Petri in partem nostram non declinasset, 20 hoc semper pre oculis habebimus, quoad usque vixerimus. Sane innotescere vobis cupimus, quod status noster de die in diem prosperatur; et hoc non excellentie nostre, sed deo et vobis et ecclesie Romane ascribimus. Regem Boe- mie,' langravium Thuringie," marchionem Morauie5 per potentiam non habuimus, sed per magnam vestram sollicitudinem et frequentem, de qua non dubitamus, 25 sed de die in diem super hoc magis certificamur. Curiam enim sollempnem habuimus proxima quinta feria ante festum beati Martini,s in qua multi principes imperii fuerunt, archiepiscopi, episcopi, duces, comites et alii quam plurimi nobiles. — 38. 30 Innocentius III papa Leopoldo VI, duci Austriae, confirmat sententiam ab Eberhardo II archiepiscopo Salisburgensi latam, quod matrimonium iuramento promissum cum filia ducis Bohemiae contrahere non teneatur, cum pacti condi- tiones servatae non fuerint. Anagniae 11204/ ian. 7. 35 37. a) ,sullimato‘ R. 1) Innocentio III. — 2) Otto IV. — 3) Přemyslum Otakarum I. — 4) Hermannum. 5) Henricum Vladislavum. — 6) die 6 nov. Curiam hanc Susati (Soest) habitam esse sub epistulae huius finem rex refert.

Strana 35
1204 IAN. 7. — APR. 15. NUM. 38, 39. 35 Apographum exstat in Innocentii III regestorum volumine II, quod in tabutario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. tom V) asservatur, fol. 97v, lib. VI, ep. 201 (R). 5 Bréquigny, Diplomata II, ps. I, pag. 400, num. 201 = Migne, Patrolog. lat. t. 215, col. 225. num. 201, = Erben, Reg. Boh. I, pag. 217, num. 476 — Palacký, Ital. Reise, pag. 19, num. 31 (reg.) — Potthast, Reg. num 2083 —Meiller, Reg. der Babenberg. pg. 92, num. 49 — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V, num. 5875. — V. et. Meiller, Reg. archiep. Salisb., pag. 182, num. 54. Ex parte tua fuit propositum coram nobis, Nobili viro ..1 duci Austrie." quod olim ..2 filiam nobilis viri .." ducis Boemie sub conditione desponsans, 10 firmiter promisisti, immo etiam iuramento firmasti, quod eam duceres in uxorem, dummodo matrem eius“ a se nullatenus separaret. Verum cum dux ipse matrem eius a se penitus separasset, contrahere cum filia noluisti, sed duce ipso a iura- mento, quod tibi prestiterat, absoluto, ab eo quoque fuisti a iuramento, quod ipsi prestiteras absolutus. Cumque postmodum ad petitionem tuam inquisitionem 15 horum venerabili fratri nostro ..5 Salzburgensi archiepiscopo duxerimus com- mittendam, ut statueret, quod crederet expedire: ipse cognita plenius veritate, te denunciavit ad copulam huiusmodi non teneri. Nos igitur denuntiationem ipsam, sicut inquisita et cognita veritate rationabiliter facta est, ratam haberi volumus et mandamus, et ne quis veniat contra eam, auctoritate apostolica prohi- 20 bemus. Datum Anagnie VII idus ianuarii. 39. Innocentius III papa Přemyslo Otakaro I, regi Bohemiae, iura et privilegia ab imperatoribus quondam concessa et nuper ab Ottone IV, Romanorum im- peratore electo, confirmata auctoritate apostolica confirmat. 25 Laterani 1204 apr. 15. Apographum exstat in Innocentii III regestorum volumine II, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. tom. V) asservatur, fol. 124r, lib. VII, ep. 54 (R). 30 Bréquigny et du Theil, Diplomata II, ps. II, pag. 488 — Boczek, Cod dipl. Mor. II, pg. 23, num 19 (reg.), = Migne, Patrolog. lat. tom. 215, col. 339, num. 54, = Erben, Reg.Boh. I. pag. 217. num. 477, = Jireček, Cod. iur. Boh. I, pag. 33, num. 20. — Palacký, Ital. Reise, pag. 19, num. 33 (reg.) — Potthast, Reg. num 2179 — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V, num. 5886. ž Innocentius episcopus, servus servorum dei, karissimo in Christo filioa..1 Sic sibi regi Boemorum illustrib salutem et apostolicam benedictionem.“ spiritualis et materialis gladius mutue mutuant subventionis auxilium et vicissim 35 38. a) Superscriptio colore rubro scripta est. R. — b) genuine �VII ianuar i8" sed trans- positionis signis correctum, R. 1) Leopoldo VI. — 2) Nomen ignoratur. — 3) Přemysli Otakari I. — 4) Adelam. —5) Eberhardo II. 39. a) ,Inn. — filio‘ desunt R. — b) ,.. illustri regi Boemorum‘ R. ubi superscriptio haec colore rubro scripta est. — c) ,sal. — benedictionem' desunt R. 1) Přemyslo Otakaro I. 40

Strana 36
36 NUM. 39, 40. 1204 APR. 15. communicant vires suas, ut defectus suos ope vicaria suppleant et uterque alterius perficiat imperfectum. Decet enim, ut sibi ad invicem suffragentur, et apud eos, qui gladium spiritualem non timent, ius ipsius armis gladius materialis alleget, et spiritualis temporali, cum necesse fuerit, auctoritatis sue robur impendat et tribuat super hiis, que minus essent valida sine ipso, valorem. Cum igitur karis- simus in Christo filius noster illustris rex Otto, in Romanum imperatorem electus, iura et privilegia, que ab antiquo tibi et tuis predecessoribus ab imperatoribus fuere concessa, suo tibi duxerit privilegio confirmanda,3 et tam libertates, quamd terras et castra et alia tibi concesserit: ut dispositioni regie auctoritas ponti- ficalis accedat, concessiones ipsas, sicut ad honorem tam ecclesie quam imperiie 10 sunt, auctoritate apostolica confirmamus etf presentis scripti patrocinio com- munimus. Nulli ergos omnino hominum liceat hanc paginam nostre confirmationis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare pre- sumpserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se noverit incursurum. Datum Laterani XVII kalendas maii, pontificatus 15 nostri anno septimo. 5 40. Innocentius III papa magistro et fratribus hospitalis sanctae Mariae Teuto- nicorum Pragae possessiones, quas eis Vladislavus, marchio Moraviae, et Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, in Opava donaverant, confirmat. Laterani 1204 apr. 15. 20 Autographum in membrana scriptum in tabulario regio Dresdensi asservatur (A). Emler, Reg. Boh. IV, pag. 710, num. 1772 (summa). In dextro membrance replicatae margine voces aliquot tribus lineis dispositae atramento pallido scriptae erant, quae scriptura iam legi non potest. Juxta filos, quibus bulla appensa 25 est, ad sinistram eadem, ut videtur, manu, quae autographum scripsit, adnotatur: ,Ric [ = Ricardus?]. In autographi tergo in angulo superiore sinistro alio atramento scriptum est; ,fcilie, a quibus litteris paullo ad dextram in membrance margine superiore alio atra- mento alia manus cancellariae apostolicae adnotavit: Jcolr' [id est: corrige] magistro hospital(is) sce Mar(ie) Teutonicorum'. In utroque angulo inferiore asteriscus cum quinque 30 radiis pallido atramento delineatus est. * Innocentius i episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis .. magistro et fratribus hospitalis sancte Marie Teutonicorum“ Pragensis salutem et apo- stolicam benedictionem. Annuere consuevit sedes apostolica piis votis et 39. d) ,tam' R. — e) sequitur ,concesse', quod autem eodem atramento cancellatum est R. — 35 f) ,et — communimus' tantum voce ,etc' indicantur in R. — 8) Quae subsequuntur usque ,Datum“ tantum voce ,etc' indicantur in R. —h) ,pont. n. a. sept.' desunt in R. 2) Privilegium hoc iam deperditum est; v. num. 34. 40. a) hospital sce Mar Teut' in loco raso eadem manus (eodem atramento) correxit A. —

Strana 37
1204 APR. 15. — APR. 19. NUM. 40, 41. 37 honestis petentium precibus favorem benivolum impertiri. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris iustis postulatiolnibus grato concurrentes assensu: posses- siones, quas dilectus filius nobilis vir .. marchio Morauie, domus vestre fundator, et quas karissimus in Christo filius noster .. rex Boemorum illustris in Oppaua 5 vobis pietatis intuitu concesserunt, quiab eas iuste et pacifice possidetis, auctoritate vobis apostolica confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre confirmationis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indig nationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se no- Datum Laterani XVII kalendas maii, pontificatus nostri 10 verit incursurum. anno septimo. Autographo appendet e filis sericis coloris flavi et rubri bulla plumbea Innocentii III papae, eadem cuius imaginem dedit Diekamp in Mitth. d. Instituts f. österr. Gesch. III, tab. ad pag. 621, num. 5 et 26. 15 41. Innocentius III papa Přemyslo Otakaro significat, se eum in posterum regem appellare velle eumque monet, ut primo quoque tempore a rege Ottone se faciat sollemniter coronari. Laterani 11204/ apr. 19. 20 Apographum exstat in Innocentii III regestorum volumine II, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. tom. V) asservatur, fol. 122v, lib. VII, ep. 49 (R). 25 Raynaldi Ann. eccl. t. XIII ann. 1204 § 54 = Balbin, Miscell. hist. Bohem, dec. I, lib. VIII, pag. 6, num 7, = Lunig, Cod. Germ. dipl. I, pag. 958 — Bréquigny et du Theil, Diplomata II. ps. II, pag. 484 = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 24, num. 20, = Migne, Patrolog. lat. tom. 215, coll. 333. num. 49, = Erben, Reg. Boh. I, pag. 218, num. 478, = Jireček, Cod. iur. Bohem. I, pag. 34, num. 21 — Palacký, Ital. Reise pag. 19, num. 34 (reg.) — Potthast, Reg. num. 2186 — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V, num. 5887. Licet ante tue promotionis tempora multi .. . regi Boemorum illustri.“ fuerint in Boemia regio diademate insigniti, numquam tamen potuerunt a predeces- 30 soribus nostris Romanis pontificibus obtinere, ut reges eos in suis litteris nominarent. Nos quoque tum predecessorum nostrorum vestigiis inherentes, tum considerantes sollicite, quod a nobili viro Philippob duce Sueuie te feceras coronari, qui cum coronatus legitime non fuisset, nec te, nec alium poterat legitime coronare, regem te hactenus non duximus nominandum. Verum cum ad commonitionem“ apo- 35 stolice sedis et nostram, relicto duce Sueuie, ad karissimum in Christo filium nostrum illustrem regem Ottonem, in Romanumd imperatorem electum, te con- 40. b) ,quia' eodem atramento eademque manu in loco raso scriptum; genuine hic,sicut' positum esse videtur. 41. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. — b) ,Ph° R. — c) ,nitionë in loco raso scr. R. — 40 d) ,Roman‘ R.

Strana 38
38 NUM. 41, 42. 1204 APR. 19. — APR. 20. verteris usus consilio saniori, et ipse habeat te pro rege, tam intuitu precum eius quam tue devotionis obtentu, regem te de cetero reputare volumus et vocare. Tu igitur taliter gratiam tibi factam agnoscas et sic ingratitudinis vicium studeas evitare, ut tua devotio mereatur, quod et gratia tibi detur ex gratia, et data gratis perpetuo conservetur, provisurus attentius, ut quam citius poteris ab Datum Laterani XIII eodem rege Ottone te facias sollempniter coronari. kalendas maii. 5 42. Innocentius III papa ecclesiae Pragensi libertates ab Otakaro, rege Bohemiae, concessas confirmat. Laterani 1204 apr. 20. 10 Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli metropolitani Pragensis asser- vatur (A). Erben, Reg. I, pag. 218, num. 479 (extr.). — Potthast, Reg. num. 2189. In membranae replicatae parte sinistra iuxta filos, quibus bulla appensa est, eadem fere 15 manus, quae autographum scripsit, atramento pallido adnotavit: ,Ric' [= Ricardus?]. In autographi tergo in angulo superiore sinistro alio atramento littera , F' scripta est. In tergi angulo inferiore sinistro nota quaedam erasa est; in dextro autem angulo inferiore signum quoddam conspicitur atramento pallido delineatum, quod in cancellaria apostolica factum esse videtur. 20 * Innocentius i episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis ..1 preposito et capitulo Pragensis ecclesie salutem et] apostolicam benedictionem. Solet annuere sedes apostolica piis votis et honestis petentium precibus favorem beni- vojlum impertiri. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris iustis postulationibus gratum impertientes assensum, donationes, que vulgo suode,“ glaua et naroc 25 appellantur, a karissimo in Christo filio nostro .. rege Boemorum illustri vobis factas intuitu pietatis,' sicut rationabiliter facte sunt, vobis et per vos ecclesie vestre auctoritate apostolica confirmamus et presentis scripti patrocinio com- munimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre confirmationis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presum- 30 pserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum Datum Laterani XII kalendas maii, pontificatus eius se noverit incursurum. nostri anno septimo. Autographo appendet e filis sericis flavei et rubei coloris Innocentii III papae bulla plumbea eadem atque in num. 40. 35 42. a) ,suoč' A. 1) Christiano? — 2) Přemysli Otakari I privilegium iam non exstat.

Strana 39
1204 APR. 20. NUM. 43. 39 43. Innocentius III papa Sigifrido II, archiepiscopo Maguntino, regis Bohemiae petitionem de metropoli in Bohemia erigenda indicat eique mandat, ut rei neces- sitate et utilitate diligenter cognita, sententiam suam sibi significet. 5 Laterani 11204/ apr. 20. Apographum exstat in Innocentii III regestorum volumine II, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. tom. V) asservatur, fol. 123r, lib. VII, ep. 51 (R). 10 Bréquigny et du Theil, Diplomata II. ps. I. pag. 486 = Wurdtwein, Nova subsidia dipl. II, pag. 101, = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 24, num. 21 = Migne, Patrolog. lat. t. 215, col. 336, num. 51, — Palacký, Ital. Reise, pag. 19, num. 35 (reg.). — Erben, Reg. Boh. I, pag. 218, num. 480 (reg.) — Potthast, Reg. num. 2188 — Böhmer-Will, Reg. arep. Magunt. II, pag. 131, num 49 — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V, num. 5888. ..1 archiepiscopo Maguntino." Usque adeo se nobis in facto tuo hactenus pro maiori parte opposuit ecclesia Maguntina et sic contumaciter in sua obsti- 15 natione permansit, nec adhuc etiam adicit, ut resurgat, ut si ei vellemus pro meritis respondere, non solum quia te caput suum admittere despicit, membris possemus eam penitus mutilare. Sed quia non intelligit, quante dignitatis privi- legium et honoris augmentum per sedem sit apostolicam consecuta, deberemus reducere caput ad caudam et primam novissimam facere ac novissimam prime 20 preferre in perpetuam memoriam rebellionis ipsius et eius obprobrium sempi- ternum, ut ex pena ipsius alii discerent, quod non est tutum contra torrentem brachia dirigere et contra stimulum calcitrare. Verum quia personam tuam sincera diligimus in Domino caritate, pro te adhuc eidem ecclesie duximus deferendum, licet quanto magis differimus penam eius, tanto simus etiam eam gravius punituri, 25 nisi quantocius expiaverit culpam suam et genimina viperarum, que in ea latebras suas fovent, pedibus tuis exhibuerint se calcanda et apud te cum filio prodigo proclamarint: pater iam non sumus digni vocari filii tui, fac nos sicut aliquos ex mercenariis tuis? et inter ipsos admitte, qui te pastorem nostrum et animarum nostrarum episcopum non admisimus hactenus, nec fuimus venerati. Sane sup- 30 plicarunt nobis karissimus in Christo filius noster .. illustris rex et populus Boemorum, ut cum tu propter locorum distantiam et diversitatem linguarum minus sufficias circa eos metropoliticum officium exercere: nos qui vice Christi tenemur universis fidelibus providere sollicitudine pastorali, tum propter evidentem utilitatem, tum etiam propter necessitatem urgentem in Boemia, cum spaciosa 35 et populosa sit multum, sedem metropoliticam statuere dignaremur, per quam non tam honori eorum quam saluti utiliter consulatur. Licet autem propter con- tumaciam ecclesie Maguntine petitio hec accelerari deberet potius quam differri: 43. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. 1) Sigifrido II. — 2) Cf. Luc. XV, 19.

Strana 40
40 NUM. 43, 44. 1204 APR. 20. — APR. 21. ne tamen contra te aliquid agere videremur, eam non statim admittendam, sed super hiis, que circa eam inquirenda fuerunt, mandamus inquiri, ut si forsan evidens utilitas et urgens necessitas id exposcat, provideamus ecclesie Maguntine, dum tamen a suo resipiscens errore ad mandatum apostolicum humiliter rever- tatur, ut per hoc non tam aliquid honori eius subtractum, sed additum videatur. Hec igitur fraternitati tue duximus intimanda, ut tuam nobis significes voluntatem, sciturus, quod si super hoc duxerimus procedendum, honori tuo sufficienter, dante Datum Laterani XII kalendas maii. Domino, curabimus providere. 5 44. Innocentius III papa regi Bohemiae petenti, ut metropolis in Bohemia 10 constituatur, rescribit de re esse deliberandum; necesse esse, ut ecclesia Maguntina assensum suum tribuat; T. subdiaconum in Bohemiam se legare, indicat, qui in rem inquirat; tum petitionem per sollemnes nuntios denuo sibi proponat, hortatur. Laterani 11204/ apr. 21. Apographum exstat in Innocentii III regestorum volumine II, quod in tabulario secreto 15 Vaticano (inter Reg. Vatic. t. V) asservatur, fol. 123v, lib. VII, ep. 52 (R). Bréquigny et du Theil, Diplomata II, ps. II, pag. 487 = Wardtwein, Nova subs. dipl. II, pag. 103, = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 27, num. 23, = Migne, Patrolog. lat. t. 215, col. 337, num. 52, = Erben, Reg. Boh. I, pag. 219, num. 481. — Palacký, Ital. Reise, pag. 19, num. 36 (reg.) — Potthast, Reg. num. 2191 — Böhmer-Will, Reg. arep. Magunt. II, pag. 131, 20 num. 50 — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V. num. 5890. 1 regi Boemorum illustri." Monet nos tue nobilitatis devotio et fidei sinceritas exhortatur, ut in quibus cum deo et honestate valemus, petitiones tuas benignius admittamus. Cum enim consiliis nostris acquieveris hactenus et in posterum mandatis apostolicis te exponas, decet, ut devotioni tue dilectio 25 nostra respondeat et sedes apostolica te honoret, cum tu eius honorem studeas efficaciter promovere. Sane per tuos nobis nuncios supplicasti et karissimus in Christo filius noster..3 Hungarie rex illustris pro te apud nos suppliciter inter- cessit, ut in Boemia metropolim construere dignaremur, cum spaciosa et populosa sit terra et ab ecclesia Maguntina, cui est metropolitico iure subiecta, tam' locorum 30 distantia quam linguarum diversitate divisa, ut cum per Romanum imperium obtinere meruerit regiam dignitatem, per Romanam ecclesiam mereatur dignitatem metropoliticam obtinere. Licet autem tam te quam terram tuam velimus in quibus honeste possumus honorare, quia tamen arduum est negocium et petitio continet novitatem, mirari te nolumus et moveri,“ si non protinus preces tuas duximus 35 consumandas, cum magna deliberatione res egeat, ut quod dispositum fuerit, 44. a) Superscriptio colore rubro scr. R. — b) ,quam' R. — c) ,mirari‘ errore scriptoris R. 1) Přemyslo Otakaro I. — 2) Emmericus.

Strana 41
1204 APR. 21. NUM. 44, 45. 41 tanto stabilius perseveret quanto cum maiori fuerit maturitate statutum. Siquidem ostendenda nobis est prius et urgens necessitas et utilitas evidens, que fieri hoc exposcat, facultas et voluntas ecclesie, in qua sedes debet metropolitica stabiliri, et utrum in Boemia dioceses possint statui competenter, statuende metropoli 5 supponende. Preterea convenienda et commonenda super hoc est ecclesia Ma- guntina, ne si aliter factum fuerit, venerabilem fratrem nostrum S.,' Maguntinum archiepiscopum, quem ereximus, deicere videamur, si ex hoc concitaverimus plus in eum ecclesie sue odium et scandalum civitatis. Ut reddamur igitur de omnibus certiores, dilectum filium T., subdiaconum et capellanum nostrum, virum 10 utique litteratum, providum et discretum, nobis et fratribus nostris merito sue probitatis acceptum, in Boemiam destinamus, qui super hiis et aliis, de quibus viderit inquerendum, inquirat, et plene nobis super hiis, que contingunt negocium ipsum, significet veritatem. Tu quoque non tantum per litteras tuas et populi, set per sollempnes nuncios tuos et episcopi ac ecclesie, quos talia petere deceat, 15 petitionem tuam poteris innovare, ut super hiis melius procedere valeamus, prout viderimus expedire. Nos enim promptam gerimus voluntatem in hiis et aliis petitiones tuas, quantum cum deo possumus, exaudire. Tu ergo facias eundem subdiaconum secure ad presentiam predicti archiepiscopi Maguntini perduci et presentari litteras nostras capitulo Maguntino, ne si aliquid omissum fuerit ex 20 hiis, que ipsi inquirenda commisimus, in negocio ipso plene procedere non possimus. Datum Laterani XI kalendas maii. 45. Innocentius III papa canonicos et ministeriales Maguntinos de eorum rebel- lione adversus ecclesiam Romanam et archiepiscopum eorum facta obiurgat 25 eisque significat regis atque populi Bohemorum de metropoli in Bohemia erigenda petitionem, cuius concessio ecclesiae eorum detrimento esse possit. Laterani 11204/ apr. 21. Apographum exstat in Innocentii III regestorum volumine II, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. tom. V) asservatur, fol. 124r, lib. VII, ep. 53 (R). 30 Bréquigny et du Theil, Diplomata II, ps. II, pag. 488, — Wurdtwein, Nova subs. dipl. II. pag. 106, = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 26, num. 22, = Migne, Patrolog. lat. t. 215, col. 338 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 219, num. 482 — Palacký, Ital. Reise, pag. 19, num. 37 (reg.) — Potthast, Reg. num. 2192 — Böhmer-Will, Reg. arep. Magunt. II. pag. 131, num. 51 — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V. num. 5889 35 Sup- Canonicis et ministerialibus Maguntinis spiritum consilii sanioris.“ plicarunt nobis humiliter et devote karissimusb in Christo filius noster .. illustris 44. 3) Sigifridum II. 45. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. — b) pro ,karissimus — utiliter in R legitur: ,etc. ut in ea, que mittitur archiepiscopo si. e. registri epist. 51/ in eundem fere modum usque: 40 consulatur' e qua quidem epistula partem hane supplevi.

Strana 42
42 NUM. 45, 46. 1204 APR. 21. rex et populus Boemorum, ut cum archiepiscopus vester propter locorum distan- tiam et diversitatem linguarum minus sufficiat circa eos metropoliticum officium exercere, nos, qui vice Christi tenemur universis fidelibus providere sollicitudine pastorali, tum propter evidentem utilitatem, tum etiam propter necessitatem ur- gentem in Boemia, cum spaciosa et populosa sit multum, sedem metropoliticam statuere dignaremur, per quam non tam honori eorum quam saluti utiliter' con- sulatur, ut sicut per Romanum imperium obtinere meruit regiam dignitatem, ita quoque per Romanam ecclesiam mereatur dignitatem metropoliticam obtinere. Licet autem multi“ de ecclesia Maguntina, sid tamen dicendi sunt de ecclesia, qui suis exigentibus culpis precisi sunt ab ecclesiastica unitate propter rebellionis excessum 10 et inobedientie vicium, in quo contra maiestatem divinam, Romanam ecclesiam et archiepiscopum suum obstinata mente perdurant, gravi meruerint animadversione puniri: nos tamen, qui correctionem paterno desideramus affectu, memores eius, que filia specialis et honorabile membrum apostolice sedis existit, non statim petitionem huiusmodi duximus admittendam; sed prius inquirere disposuimus, 15 que super hiis fuerint inquirenda, ut si forte petitionem ipsam admittendam esse noverimus, provideamus in ea, sicut expedire viderimus, ecclesie Maguntine, dum tamen a suo resipiscens errore se non reddat indignam. Alioquin non nobis, sed vobis merito poteritis imputare, si forte, qui caput abicitis, membrum aliquod amittatis. Vestrum igitur erit taliter honori nostro deferre, ut et nos vestro de- 20 beamus deferre honori, providentes vobis in tempore oportuno, ne forte post tempus non providentie, sed penitentie vobis locus merito reservetur. Datum Laterani XI kalendas maii. 5 46. Innocentius III papa Danieli II Pragensi et Roberto Olomucensi episcopis et 25 [Vicemilo], archidiacono de Bechyně, indicat regem Bohemiae se hortante paratum esse ad subsidium Ottoni W, Romanorum imperatori electo, eisque mandat, ut parochianos suos, qui regi eidem damnum aliquod afferre conati fuerint, poena afficiant. Laterani 11204/ apr. 21. 30 Apographum exstat in Innocentii III regestorum volumine II, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. tom. V), asservatur, fol. 124r, lib. VII, ep. 55 (R). Bréquigny et du Theil, Diplomata II, ps. II, pag. 489 = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 28, num. 24, = Migne, Patrolog. lat. t. 215, col. 339, num 55, = Erben, Reg. Boh I, pag. 220, num. 483. — Palacký, Ital. Reise, pag. 19, num. 38 (reg.) — Potthast, Reg. num. 2190 — 35 Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V, num. 5891. .1 Pragensi et ..2 Olomucensi episcopis et ..' archidiacono de Behin.“ Cum karissimus in Christo filius noster P.,4 illustris rex Boemie, iuxta mandatum 45. c) ,m' ex,d' statim inter scribendum corr. R. — d) ,si‘ ex ,qui corr. R. 46. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. 1) Danieli II. — 2) Roberto. — 3) fortasse Vicemilo. — 4) Přemysl. 40

Strana 43
1204 APR. 21. — SEPT. 15. NUM. 46 — 48. 43 nostrum ad subsidium karissimi in Christo filii nostri illustris regis Ottonis, in Romanum imperatorem electi, sit expositus et paratus: pati nolumus nec debemus, ut ab aliquibus pregravetur, maxime dum in eius fuerit obsequio constitutus. Ut autem indempnitati ipsius auctoritate apostolica consulatur, discretioni vestre 5 per apostolica scripta mandamus atque precipimus, quatinus, si qui forsan in preiudicium eius aliquid presumpserint machinari, unus quisque vestrum par- rochianos suos laicos per censuram ecclesiasticam, clericos vero per subtractionem beneficiorum, sublato appellationis obstaculo, ab huiusmodi presumptione aucto- Datum Laterani XI kalendas maii. ritate nostra compescat. 10 47. Innocentius III papa ad Emmerici, regis Ungariae, querelas respondens, se operam daturum esse promittit, ut ei damna restituantur, quae Joannitius, dominus Bulgarorum, illi intulerit, cum ipso rogante regi Bohemiae, Ottoni W regi Romanorum foedere coniuncto, exercitum subsidio contra Philippum misisset. [Romae 1204 sept. 15/. 15 Exemplar insertum est litteris papae Leoni cardinali s. Crucis, legato apostolico missis, quarum apographum exstat in Innoc. III regestorum volumine II, quod in tabulario Vaticano secreto (inter Reg. Vatic. t. V) asservatur, fol. 141 v—143r, lib. VII, ep. 127 (R). 20 Bréquigny et du Theil, Diplomata II, ps. II. pag. 545 = Migne, Patrolog. lat. t. 215, col. 413, — Palacký, Ital. Reise, pag. 19, num. 39 (frgm.) = Erben, Reg. Boh. I, pag. 221, num. 486 — Potthast, Reg. num. 2284 — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V, num. 5903. Epistula notis chronologicis omnino caret, sed verisimile data est eodem die atque epistula Leoni cardinali missa, quae data est: ,Rome apud s. Petrum XVII kalendas octobris'. — Quod autem scripsisti, quoniam prefatus Iannitius! terram, quam 25 pater tuus sorori tue,' imperatrici Grecorum, dedit in dotem, detinet occupatam, et terram Seruie, tue corone subiectam, adiuncta sibi paganorum multitudine copiosa crudeliter devastavit, ita quod preter eos, qui per eius tirannidem sunt perempti, non pauci christiani sunt in paganorum captivitatem deducti, eo vide- licet tempore, quo precibus nostris inductus, rege Boemie a Philippi consortio 30 separato et regi Ottoni coniuncto, cum ipso pro isto validum contra illum exercitum destinastis: certissime noveris, nobis esse valde molestum, quicquid in tuam iniuriam et iacturam noscitur attemptatum, et ut tibi congrue satisfiat, nos diligens studium impensuros et operam efficacem. — 48. 35 Robertus, episcopus Olomucensis, testatur Agnetem, viduam Cunonis de Potvorov, monasterio in Plasy villas quasdam, quarum nomina adferuntur, donavisse. 1204 — 47. 1) Johannes dictus Kalojan, rex Bulgariae. Vide Huber, Österr. Gesch. I. pag. 372, 377. — 40 2) Margarethae. — 3) Cf. Winkelmann, Philipp v. Schwaben I, pag. 288, nota 3.

Strana 44
44 NUM. 48, 49. 1204 S. D. — 1205 IAN. 21. Apographum saec. XVIII praebet Bened. Scheppl, Lapis sepulchralis fundatoris et bene- factorum ... monasterii de Plassio (1744). cuius cod. ms. in tabulario Musaei regni Bohe- miae asservatur, pag. 60 (B). — Alterum apogr. erat in Dobneri Annal. Hagec. tom. VII, cuius cod. ms. nunc latet, pag. 74 (D). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 23, num. 18 (ex D) = Erben, Reg. Boh. I, pag. 222, 5 num. 488 (frgm.) — Scheinpflug in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen XII, pag. 64, num. 17 (reg.). Noverint tam presentes“ quam futuri, quod cum ego Rubertus, Olomucensis episcopus, consecrarem ecclesiam maiorem Placensis monasterii, domina quedam Agnes nomine, nobilis cuiusdam viri Cunonis de Potworowb vidua, villas quasdam 10 Placensi monasterio in eiusdem ecclesie consecratione contulit,1 quarum hec sunt nomina: Mozidliscz,“ Hluboki," Vplevice,e Udrazka, Zrubni.« Fuit autem eius ordinatio talis, ut de reditibus et proventibus harum villarum conventus Placensis haberet oleum et allecia in adventu domini et in quadragesima. Aliam autem villam Wladimirizh nomine, quam emit, ad hoc ordinavit, ut de eius 15 proventu commode et sufficienter procurentur in cena' domini pauperes et ad- venientes. Ut autem hec essent rata et inconcussa, rogavit me ista sub excom- municatione ponere. Quod et feci. Quicunque ergo ista immutaverit, cuiuscunque conditionis sit vel dignitatis, sive sit episcopus, sive rex, sive abbas, sive monachus, sive clericus, sive laicus, a deo' omnipotente sit excommunicatus. Facta 20 sunt autemm ista episcopatus domini Danielis, Pragensis episcopi, anno quinto," cuius permissione ac voluntate maiorem ecclesiam prefati monasterii Placensis consecravi, anno ab incarnatione domini MCCHIII." Autographo appendebat sigillum Roberti episcopi, cuius imaginem praebet B. Quae quidem imago licet non sit accurata, tamen sigillum illud eadem forma confectum esse ostendit 25 atque sigillum, quod chartae num. 78 appensum est. 49. Innocentius III papa Roberto, episcopo Olomucensi, mandat, ut P. presbyterum, qui diaconatus gradu praetermisso ad sacerdotii ordinem promotus erat, poeni- tentia ipsi iniuncta, diaconum consecret. Romae [1205] ian. 21. 30 48. a) ,praesentes' et sic etiam infra semper ,ae' pro simplici ,e' B. — b) ,Potvorov' D. c) ,Mozidlik' D. — d) ,Hluboky' B, D; ,Glubochi' habet charta Agnetis a. 1193 data. — e) ,Upleuice' D; ,Vplewi' charta Agnetis — f) ,Vdrascha' charta Agnetis. — 8) �Srubni‘ D. — h),Wladimierz' D. — i) ,coena‘ B. — k) ,et deest D. — 1) ,domino‘ D. — m) ,autem sunt B. — a) MCCIV' B. 35 1) Litteras Agnetis de Potvorov anno 1193 datas v. in Cod. dipl. Boh. I. pag. 309, num 342. Villa ,Mozidliscz‘ ibidem non adfertur; sed etiam istam ab Agnete monasterio Plassensi donatam esse, diploma Přemysli Ottakari regis a. 1214 mai 15 datum asseverat. — 2) Annus perperam expressus est, nam annos pontificatus sui Daniel episcopus ab anno 1198 (mense fere maio exeunte) computasse videtur; cf. num. 33. 40

Strana 45
1205 IAN. 21. — MART. EX. NUM. 49, 50. 45 Apographum exstat in Innocentii III regestorum volumine II, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vatic. t. V) asservatur, fol. 1667, lib. VII, ep. 192 (R). — Fragmentum exstat in Decr. Greg. IX. l. V. tit. 29 de cler. per salt. pr., c. 1. Bréquigny et du Theil, Diplomata II. ps. II, pag. 613 = Boczek, Cod. dipl. Mor. H. pag. 34, num. 26, = Migne, Patrolog. lat. tom 215, col. 505, num. 192, = Erben, Reg. Boh. I, pag 224, num. 490 (exc.) — Palacký, Ital. Reise, pag. 19, num. 40 (reg.) — Potthast, Reg. num. 2381. . . Olomucensi episcopo.“ Tue nobis presentate littere continebant, quod, sicut ex relatione quorumdam bonorum virorum acceperas, P. presbyter, lator presentium, diaconatus ordine pretermisso, se fecit ad gradum sacerdotii 10 promoveri. Cumque super hoc ab ipso quesisses diligentius veritatem, ipse tibi secreto humiliter est confessus, se pro certo nescire, si res taliter se haberet, sed ex quo boni viri hoc asserebant, inter quos fuerat conversatus, credebat assertioni eorum, eo quod ipse tempore, quo ordines inferiores suscepit, infra annos discretionis fuerat constitutus. Tu igitur ipsum ad apostolicam sedem 15 transmittens, nobis humiliter supplicasti, ut cum eo misericorditer agere dignaremur. Nos igitur eius miserie condolentes, fraternitati tue per apostolica scripta man- damus, quatinus condignam penitentiam pro huiusmodi negligentia iniungas eidem, et ea peracta, quia non intelligitur iteratum, quod factum esse nescitur, ipsum in diaconum ordinare procures, et sic de misericordia eundem ministrare 20 permittas in ordine sacerdotis. Datum Rome apud sanctum Petrum XII kalendas februarii. 5 50. Innocentius III papa Přemyslum Otakarum I, regem Bohemiae, monet, ut ad regis Ottonis, in Romanorum imperatorem electi, fidelitatis obsequium sine 25 dilatione qualibet revertatur. [Romae 1205 mart. ex.] Apographum exstat in Innocentii III regestorum volumine III ,super negotio imperii inscripto, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vatic. t. VI) asservatur, fol. 321, ep. 122a (R). 30 Baluzius, Epist. Innoc. III. t. I, pag. 743 = Migne, Patrolog. lat. tom. 216, col. 1125 — Posse, Cod. dipl. Saxon, reg. IHauptth., t. III, pag. 74 num. 93. — Potthast, Reg. 2491 — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V, num. 5922. 35 Epistula iisdem verbis conscripta erat atque regestri epist. 122, quae lantgravio Thuringiae missa est, e qua eam restitui. Quae quidem epistula signo chronologico omnino caret. Cum autem eiusdem regestri ep. 119 (Potthast num. 2448), in qua de principibus quibusdam scribitur, qui Ottone rege relicto, eius adversario adhaereant, (teste codice ms. bibl. reg. Berolinensis lat. oct. n° 50 ep. 30) data sit Romae apud s. Petrum 1205 mart. 18, etiam epistulam nostram eodem fere tempore scriptam esse, verisimile est. 49. a) Superscriptio colore rubro scripta est R.

Strana 46
46 NUM. 50—53. 1205 MART. EX. — NOV. 5. Quia libere voluntatis arbitrium quanto .. . regi Boemorum illustri.“ violentius quis flectere nititur, tanto amplius in puritate sui propositi confirmatur: non credimus, quod violentia ..1 ducis Sueuie tuam mutaverit voluntatem et animumb variarit, licet“ ei coactus fueris militare. Cum ergo necessitate cessante, cessare soleat necessitatis effectus, serenitatem tuamd monemus et exhortamur attente et per apostolica tibi scripta mandamus, quatinus cum tempus acceperis, ad karissimi in Christo filii nostri illustris regis Ottonis, in Romanorume impe- ratorem electi, fidelitatis obsequium sine dilatione qualibet revertaris et sic in eius dilectione proficias, ut et in gratiam nostram proficere merearis. 5 51. 10 Philippus, rex Romanorum, pacem inter fidelem suum Johannem, abbatem Hersfeldensem, et cognatum suum Hermannum, lantgravium Thuringiae, factam litteris comprobat, in quibus inter alia dicitur: „Omnia damna abbati et fratribus suis a lantgravio et suis illata a tempore, ex quo Boemus hostis imperii con- versus est in fugam! et nos lantgravium in nostram recepimus gratiam, . . . 15 ipse lantgravius debet restituere." Norimbergae 1205 maii 23. Posse, Cod. dipl. Saxon. I Hauptth., t. III. num. 87 (ex autogr. tabularii Marburg.) — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V. num. 109. 52. 20 Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, Slavkoni comiti villam Týnčany ad ius reginae pertinentem donat, petente Constantia regina. 1205 sante sept. 8. Donatio haec anno 1207 demum litteris comprobata est. Vide infra num. 75. Erben, Reg. I, pag. 224, num. 492. 25 53. Innocentius III papa prioris et fratrum hospitalis Hierosolymitani in Bohemia existentium atque possessionum, quas in Bohemia et Moravia habent, protectionem suscipit. Romae 1205 nov. 5. 30 Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). 50. a) ,Nobili viro langravio Turingie' R; cum autem post litterarum finem ibidem adnotetur: ,Scriptum est in eundem modum .. regi Boemorum illustri', superscriptionem hanc editioni meae praefixi — b) ,imu' in loco raso scr. R. - c) ,et in loco raso scr. R. — d) ,monemus nobili- 35 tatem tuam‘ R; mutavi secundum stilum curiae. — e) ,Romañ' R. 1) Philippi. 51. 1) Apud Ilmam 1204 ante sept. 17; v. Böhmer-Ficker, Reg. imp. V, num. 85a et Winkel- mann, Philipp v. Schwaben I, pag. 327.

Strana 47
1205 NOV. 5 NUM. 53, 54. 47 Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 35, num. 27 = Migne, Patrol. lat. tom. 217, col. 149, num. 104, = Erben, Reg. Boh. I, pag. 225, num. 491 (reg.) — Delaville Le Roulx, Cartulaire genéral des Hospit. de St. Jean de Jérusalem II, pag. 53, num 1224. — Potthast, Reg. pont. Rom. num. 2605. 5 In dextra membranae replicatae parte eodem fere atramento eadem ut videtur manu, quae autograpum scripsit, adnotatur: ,Roff.' [= Roffridus] In autographi tergo in sinistro angulo superiore alia manus eiusdem temporis scripsit: ,Mil'. i Innocentius i episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis .. priori et fratribus hospitalis Ierosolimitani in Boelemia“ constitutis salutem et apostolicam Cum a nobis petitur, quod iustum est et honestum, tam vigor 10 benedictionem. equitatis, quam ordo exigit rationis, ut id per sollicitudinem officii nostri ad de- bitum perducatur effectum. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris iustis precibus inclinati, personas vestras et possessiones, que in Boemia et Morauia vobis pia sunt liberalitate collate, vel quas in posterum deo propitio iustis modis 15 poteritis adipisci, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et presentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre protectionis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc atemptare presumpserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se noverit incursurum. Datum Rome apud sanctum 20 Petrum nonis novembris, pontificatus nostri anno octavo. Autographo appendet e filis sericis flavei et rubri coloris bulla plumbea Innocentii III, eadem atque supra in litteris num. 40. 54. Silvester, abbas Cladrubensis, praedium monasterii sui in villa Mladotice 25 Meingoto, abbati Plassensi, vendit; pro quo quadraginta marcas et praedium in Piňovany se accepisse attestatur. — 1205 —. 30 Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). — Apographum saec. XVIII praebet cod. ms. in tabulario Musaei r. Boh., qui „Lapis sepul- chralis fundatoris ... monii. . . de Plassio“ inscribitur, pag. 187. Erben, Reg. Boh. I, pag. 225, num. 493 (exc.) — Scheinpflug in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutschen in Böhmen XII, pag. 64, num. 18 (reg.). 35 Autographum ignota quadam manu scriptum est, quae scribae cuiusdam Cladrubensis esse videtur. — Chartae huius duplex autographum confectum esse ex eo apparet, quod in fine ipsius dicitur. Sed alterum autographum, abbatis Plassensis sigillo instructum, quod monasterio Cladrubensi datum est, iam antiquitus periisse videtur. Quoniam mens humana sic a se per diversa rapitur, ut quam note rei con- crescat oblivio,“ nisi posterorum cognicioni litterali consigneturi testimonio, no- 53. a) ita A. 40 54. a) ,io' in loco raso eadem manu correctum est, A.

Strana 48
48 NUM. 54, 55. 1205 S. D. — 1206 APR. 26. verit igitur etas presens et postera, quod ego S., dei gracia dictus Cladrubensis abbas, anno verbi incarnati MCCV, tempore serenissimi Boemorum regis Ocdo- chardi, predium ecclesie nostre Mladethiz venerabili abbati M." de Plaz] unanimi fratrum nostrorum conniventia pro LXX marcis vendidimus. Quadraginta nempe marcis persolutis, in subpletionem taxate pecunie predium ecclesie sue in Pnevvan pro XXX marcis ecclesie nostre tradiderunt, ea nimirum conditione, ut si in posterum aliquam contradictionem ab aliquo patiantur, nostra responsione id ratum esse confirmetur. Ceterum ut inviolabilis perpetim maneat statuta conventio, qua utriusque abbatie provisum est utilitati, presens scriptum utriusque sigillo com- munitum apud nos et ipsosb censuimus conservandum. 5 10 Autographo appendet e scidula membranae sigillum de cera naturali confectum, formae rotundae (diametros 50 mm). In sigilli medio imago abbatis pectore tenus expressa con- spicitur, qui manu dextra pedum gestat. Circumscriptio: † ABBAS . CLADORVBENSIS. 55. Innocentius III papa Eberhardo II, archiepiscopo Salisburgensi, abbati Ad- 15 montensi et decano Gurcensi mandat, ut causam de matrimonio Přemysli Otakari, regis Bohemiae, qui Adela uxore legittima repudiata, sororem Andreae, regis Ungariae in matrimonium duxit, exquirant et cum fuerit sufficienter instructa, ad sedis apostolicae examen remittant. Romae 1206 apr. 26. 20 Apographum exstat in Innocentii III regestorum volumine W, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. tom. VII) asservatur, fol. 84r—85r, lib. IX, ep. 60 (R). Raynaldi Ann. eccl. a. 1206 § 24, 25, — Bréquigny et du Theil, Diplomata II, pars II, pag. 889 = Migne, Patrolog. lat. t. 215, col. 872 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 225, num. 496, — Posse, Cod. dipl. Saxon. reg. I Hauptth., t. III, pag. 76, num. 95 — Fragm. ap. Katona, Hist. 25 crit. IV, pag. 583 et Fejer, Cod. dipl. Hung. II, pag. 372 (ad an. 1199) — Palacký, Ital. Reise, pag. 19, num. 41 (reg.) — Meiller, Reg. arep. Salisburg. pag. 188, num. 83 — Potthast, Reg. num. 2762 — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V, num. 5962. Epistulae prior pars ex eiusdem papae litteris, quae anno 1199 mense septembri exeunte vel octobri ineunte ad Ludolfum, archiepiscopum Magdeburgensem, eiusque coniudices missae 30 sunt (v. num. 9), ad verbum fere descripta est. .1 Salzeburgensi“ archiepiscopo et ..' abbati Admuntensi Salzeburgensis Ex parte dilecti filii nobilis viri ..' marchi- diocesis et .. decano Gurcensi." onis Misnensis et A.“ sororis ipsius nostris est auribus intimatum, quod cum karissimus in Christo filius noster .. Boemie rex illustris ipsam A. duxisset legitime 35 in uxorem ac eam decem et octo annis et amplius velut uxorem legitimam pertractasset, filiis et 54. b) ,ip‘ in loco raso eadem manu scriptum est, A. 1) Silvester. — 2) Meingoto. 55. a) ,Salzebgen' R. — b) superscriptio colore rubro scripta est R. 1) Eberhardo II. — 2) Wolframo. — 3) Theodorici. — 4) Adelae. 40

Strana 49
1205 APR. 26. NUM. 55. 49 filiabus ex ea susceptis: tandem suadente humani generis inimico, illam á suo consortio separavit, et venerabilis frater noster..5 Pragensis episcopus habito quorumdam prelatorum consilio in quodam monasterio, ad petitionem et mandatum ipsius regis, ipsa volente ad eos accedere, ut suas coram eis proponeret rationes, militibus eiusdem regis prohibentibus bis vel ter ingressum 5 eidem, et ex parte illius appellatione ad sedem apostolicam interposita, sententiam inter eos divortii non est veritus promulgare; ac demum ipse rex quandam aliam, ..6 sororem videlicet karissimi in Christo filii nostri A!, nunc * regis Vngarie, superduxit. Super hoc autem, cum ad nos querimonia devenisset, causam ipsam venerabili fratri nostro .. Alberstatensi episcopo et coniudicibus eius? duximus committendam; qui postmodum eandem 10 causam instructam ad nostram presentiam remiserunt. Cum denuo tibi, frater .. Salçburgensis, et bone memorie..1° Magdeburgensi archiepiscopis et dilecto filio Romario preposito Seburgensi“ causam commisissemus eandem,11 ipsi pre- fatum regem propter idem negotium citaverunt. Sed quoniam idem rex nuntios eorum, ut asseritur, fecit inhoneste tractari, ipsi non processerunt amplius super 15 causa. Interea vero prefatus rex, correctus á Domino, sicut dicitur, et magna contra ipsum adversitate surgente, reversus ad semet ipsum, dixisse proponitur: Merito hec patior, quia legitimam uxorem meam sine causa dimisi et propter hoc filios meos filiasque confudi. Cumque reatum suum taliter recognosceret, convocatis maioribus terre sue, nichilominus etiam liberis et ministerialibus fratris eiusdem 20 uxoris sue, iuravit ipse fecitque iurari per suos, quod superinductam expelleret ac legitimam revocaret; quod postmodum non implevit, licet illud per litteras signatas sigillo proprio confirmarit. Quamvis igitur ex apostolice servitutis officio simus omnibus in iustitia debitores, volentes tamen ita predictorum marchionis et sororis ipsius iustas petitiones admittere, ut prefatorum regis Boemie ac sororis 25 regis Vngarie iustitiam non ledamus: discretioni vestre per apostolica scripta mandamus atque precipimus, quatinus ad diem et locum partibus competentem vocatis coram vobis quos videritis evocandos, in ipso negotio mediante iustitia usque ad calculum diffinitive sententie, sublato appellationis obstaculo, procedatis et causam sufficienter instructam ad nostrum remittatis examen, prefigentes par- 30 tibus terminum congruentem, quo per procuratores idoneos nostro se conspectui representent, sententiam auctore Domino recepture. Testes autem,d qui fuerint nominati, si se gratia, odio vel timore subtraxerint, per censuram ecclesiasticam, appellatione remota, cogatis veritati testimonium perhibere; nullis litteris veritati et iustitiee preiudicium facientibus, si que apparuerint a sede apostolica impetrate. 35 Quod si non omnes hiisf exequendis potueritis interesse, tu, frater archiepiscope, 55. c) ,dil. filio .. preposito Romañ‘ R. — d) quae subsequuntur usque ,nullis', voce tantum ,etc‘ indicantur in R. — e) pro ,et iust. — impetrate‘ in R ,etc.' tantum positum est. — f) pro hiis — interesse‘ tantum ,etc‘ legitur in R. 5) Daniel II. — 6) Constantiam. — 7) Andreae. — 8) Gardulfo. — 9) i. e.: Bertoldo episcopo 40 Naumburgensi et Winnemaro abbati de Porta; v. supra pag. 15, lin. 27. — 10) Ludolpho. — 11) Litteras papae dedimus supra num. 20.

Strana 50
50 NUM. 56, 57. 1206 IUN. 19. — CC. 120217. cums eorum altero ea nichilominus exequaris. Petrum VI kalendas maii, anno nono. Datum Rome apud sanctum 56. Manegoldus, episcopus Pataviensis, decimarum commutationem inter mona- sterium Wilhering et ecclesiam in Gramastetten factam approbat. — Inter testes: 5 ,Rûpertus Holomucensis episcopus." Pataviae 1206 iun. 19. Urkundenb. d. Landes ob d. Enns II, pag. 504, num. 351 (ex autogr. monii. Wilhering). 57. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, ecclesiae Pragensi quandam terram 10 regalem in territorio villae prebendalis Holubice sitam donat. 11202—1207./ Autographa bina in membrana scripta in tabulario capituli metropolitani Pragensis asser- vantur (A1, A2); quorum alterum (A2) nunc latet. Bartholdus Pontanus a Braitenberg, Bohemia pia, pag. 57 (frgm.) — Pessina, Phosphorus 15 septicornis, radius II, pag. 40 = Balbin, Miscellanea hist. r. Boh. decad. I, lib. VI, pag. 13, num II. — Erben, Reg Boh. I, pag. 221, num. 485 (extr). Utrumque autographum manu scribae, quem ,Otakarus 4 appellamus, scriptum est. — Charta notis omnibus chronologicis caret, sed post annum 1201 confecta sit necesse est, quod in ea Cristanus praepositus Pragensis vocatur, quippe qui dignitatem hanc non nisi 20 post annum quem dixi assequi potuit. Ante annum 1207 chartam confectam esse ex eo cognoscimus, quod illo anno praepositi Pragensis munere iam Andreas fungebatur, qui inter testes chartae huius adhuc praepositus Melnicensis vocatur. +† In nomine patris et filii et spiritus sancti amen. Regalem decet excellenciam commodis et profectibus ecclesiarum ferventer intendere et omni- 25 modam occasionem] inpedimentorum, que“ rebus vel personis ecclesiasticis posset aliquatenus emergere, claro mentis intuitu previdere et previsam munimine regie dignitatis penitus reselcare. Notum itaque sit omnibus presentibus et futuris presentem paginam inspecturis, quod ego Premislo, dei gracia rex Boemie, pro remedio anime mee utilitatibus Pragensis] ecclesie devocius invigilans et eam 30 munificis incrementis affectans dilatare, ut post a deo, bonorum omnium retributore, magna pro parvis, cęlestia pro terrenis, valeam percipere: in villa prebendali, quea dicitur Golubich, quandam terram, quea nostro regali dominio subiacebat et in teritoriob predicte ville prebendalis sita est, porcioni eiusdem prebende adiungendam perpetuo iure liberaliter concessimus. Ne autem in posterum huius 35 65. g) ,cum — exequaris' voce ,etc' tantum indicatur in R. 57. a) ,que' A2. — b) ita A1, A2.

Strana 51
CC. 1202/7. NUM. 57, 58. 51 nostre largitatis donatio per aliquorum inprobitatem posset“ aliqua falsid sug- gestionee in irritum deduci, dignum deputavimus, quatinus omnes, qui nostre liberalitatis munus futuris temporibus attemptarent aliqua ducti temeritate violare, gladio anathematis ferirentur. Unde precępimus, ut dominus Daniel secundus, Pragensis episcopus, ad cuius quoque peticionem predictam donationem fecimus, publice« sentenciam excommunicationis in eos, qui sepe iam dictam dona- tionemf aliqua perversitate molirentur auferre, promulgaret. Ut autem omniah rite et sollempniter facta esse comprobentur, presentem paginam nostri sigilli appen- sione precepimus roborari.' Petitores vero et testes huius donationis fuerunt hii: 10 venerabilis II Daniel Pragensis episcopus, Cristanus Pragensis prepositus et cancel- larius, Andreas Pragensis canonicus et prepositus Melnicensis, Benedictus tunc notarius regis et Pragensis canonicus, Zlawekk comes cum filio suo Boguzlao, Dalebor, Bvdiwoy, Mstidrug' cum fratre suo Woyzlao. 5 15 20 Autographo A1 appendet e filis sericis coloris albi et rubri sigillum rotundum de cera naturali confectum, duo latera habens, cuius diametros sunt 71 mm. In priore sigilli parte imago regis in solio sedentis conspicitur, qui corona capiti imposita, in manu dextra sceptrum, in sinistra globum cum cruce tenet. Circumscriptio: † PAX- REGIS OTACARI IN MANV SCI WENCEELAI. In parte aversa sanctus Venceslaus in solio sedens depin- gitur, qui manu dextra hastam cum vexillo tenet, sinistra scuto innititur. Circumscriptio: + SANCTVS . WENCEZLAVS BOEMORVM - DVX. Figurae in utraque sigilli parte ex- pressae non nisi paulum ab illis differunt, quae in sigillo diplomatis num. 6 conspiciuntur; a quo quidem sigillo sigillum nostrum eo potissimum discernitur, quod singulae circum- scriptionis litterae alio loco positae sunt. — Sigillo, quod diplomati nostro appendet, iam a. 1201 mense iulio Otakarus rex utebatur (v. num. 22). — Sigillum, quod autographo A2 appendebat, iam avulsum et deperditum est. 25 58. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterio in Kladruby tabernas in villa eiusdem nominis donat, consentiente fratre suo Vladislavo. 30 11202—1207.] Apographum a magistro civium civitatis Kladrubensis a. 1629 mart. 17 vidimatum in tabulario regni Bohemiae asservatur (B). Charta notis chronologicis omnino caret, sed inter annos 1202—1207 datam esse ex eo colligi potest, quod in ipsa Cristanus cancellarius nominatur. In nomine sanctae et individuae trinitatis. Przemysl, rex Boemorum. 35 Dum gubernacula Boemici principatus a Domino, per quem omnis potestas in caelo et in terra est, consecutus essem et gloria et honore, divitiis quoque, omnes, 40 57. c) sequitur ,p' erasa 42. — d) genuine ,fasi' sed ,si' eod. atramento in ,ls' corr. Al. e) sequitur,m' (2) erasa A2. — f) ,donacionem' A2. — g) ,publice' A2. — h) ,omnia‘ eadem manus eodem atramento superscripsit A1. — i) ,i' ex,e' in loco raso corr. AI, A2. — k) ,k' ex,c' eod. atramento corr. A2. — 1) ,Mstidrvg' A2.

Strana 52
“ „ 52 NUM. 58, 59. СС. 1202 7. — 1207. qui ante me illic regnaverunt, praecederem": utilitatibus ecclesiarum pro viribus prospicere decrevi, studens obsequio tali placere divinitati. Noverit itaque omnis tam futurorum quam praesentium aetas, me Cladrubiensi cenobio tabernasb in villa eiusdem nominis cum consensu Wladislai fratris mei et consilio Boemorum donasse. Sed quia quidquid apud homines fit, cita oblivione pręterit, idcirco praesentem cartam nostri impressione sigilli et testibus roboratam, in memoriam huius conscriptam, per manus Christiani cancellarii nostri eidem loco contradidi. Quicunque“ vero hanc donationem in perpetuum violare praesumpserit, deleatur nomen eius de libro viventium et cum Dathan et Abiron descendat in infernum. Testes huius facti: Cristianusd cancellarius, Zmil, Cirnin camerariuse cum fratribus 10 suis Brecizlaof et Dirsizlao,g Zulizlaus,h Georius, Beneda, Zstibor, Chunradus, Hroznata." 5 59. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, ecclesiae Olomucensis libertates antiquas renovat novisque large additis auget; episcopis villae Kroměříž possessionem 15 liberam confirmat ; praepositurae novissime creatae cancellariam et villam Uherce confert; canonicis liberam episcoporum electionem concedit. In Olomuc 1207 — Exstant duo autographa in membrana scripta, quorum primum in tabulario capituli metropol. Olomucensis (A1), alterum in tabulario archiepiscopali Cromesirensi asservatur (A2). — Diplomatis apographum usque ad nomen ,Budisslaus' totidem verbis insertum est confirmationi Innocentii III papae 1207 ian. 8 datae (B), cuius autographum in tabulario capit. Olomuc. asservatur. — Autographi At exemplar insertum est etiam confirmationi Urbani IV papae 1262 apr. 22 datae (C). Richter, Augustini Olomucensis episcoporum Olomuc. series, Append. pag. 294 (ex C). — Boczek, Cod. dipl Mor. II, pag. 38, num. 31 (ex A2) = Erben. Reg. I, pag. 228, num. 501 (extr.), = Jireček, Cod. iuris Bohem. I, pag. 36, num. 23, = Migne, Patrolog. lat, tom. 217, col. 153 — Kobliha, Urkundensammlung betreffend die Privilegien und Rechte des... Metropolitankapitels zu Olmutz, pag. I, num. I (ex A1). 20 25 Utrumque autographum scriba, quem nota ,Otakarus 5' signamus, manu sua exaravit. 30 Ad eandem manum etiam haec Otakari regis diplomata revocanda sunt: diploma sine anno monasterio s. Petri in Olomuc (v. num. 60), et diploma a. 1223 mart. 2 eidem monasterio datum atque privilegium ordini s. Johannis Hierosolymitani a. 1213 dec. 31 concessum. Eiusdem scribae manu exaratum est etiam chartae autographum, quam Robertus episcopus Olomucensis a. 1213 monasterio s. Petri in Olomuc dedit. Idem scriba scripsit etiam Henrici 35 Vladislavi marchionis Moraviae privilegium a. 1213 dec. 31 ordini s. Johannis Hierosolymitani concessum et Vladislavi II marchionis Mor. chartam a. 1225 maii II monialibus s. Petri in Olomuc datam. Eadem manus praeterea in aliquot Přemysli marchionis Moraviae chartis con- spicitur (Erben, Reg. Boh. I, num. 861, 889 al.). Communis haec diplomatum origo, quae a variis 58. a) ,praecedere‘ B. - b) aut describentis errore hic numerus omissus est, aut ,tabernam‘ 40 corrigendum est. — c) ,Quiscunque' B. — d) ,Kristianus' B. — e) ,Zmil camerarius, Cirnin' B. — 1) ,Brecihlao‘ B. — g) ,Dirschlo‘ B. h) Hulehlaus‘ B. — i) ,Hstibor' B. — k) Hronota' B.

Strana 53
1207. NUM. 59. 53 5 10 15 personis variis monasteriis ecclesiisque data sunt, facillime explicatur, si scribam istum cleri- cum quendam ecclesiae Olomucensis fuisse censeamus. Cui sententiae convenit, quod Otakarus rex in diplomate nostro praepositurae Olomucensi cancellariae munus assignavit. — In diplo- mate conficiendo auctor e diplomate Vladislavi II ducis Bohemiae aa. 1146—1148 dato (Cod. dipl. Boh. I, num. 157) nonnulla de libertatibus, quae ecclesiae concessae sunt, descripsit. — Diploma iam anno 1206 exeunte confectum esse ex eo cognosci potest, quod verba eius (usque ad ,Budisslaus' incl.), quae in utroque autographo uno impetu scripta sunt, Inno- centii III papae confirmationi, quae data est Romae 1207 ian. 8, inserta sunt. Exemplar, quod confirmatio haec praebet, cum autographi A2 lectionibus potissimum concordat; sed ex autographo ipso descriptum non esse, lectiones demonstrant, quas in notis e, f, h damus. — In autographi A1 tergo manu quadam cancellariae apostolicae saec. XIII fere medii scriptum est: ,Istud est cum bull(a) privilegium, quod debet fieri ad instar.' Ibidem in angulo inferiore dextro alia eiusdem temporis manus adnotavit: ,Petit dominus rex confirmari inserto tenore." Quas quidem annotationes tempore Urbani I papae scriptas esse ex eo apparet, quod ipsius privilegium, quod datum est Viterbii 1262 apr. 22 autographi A1 verba accurate repetit. — Palacký, Dějiny, I, ps. 2, 366 et ap. Erben l. l. pag. 624 diploma ex vano in suspicionem vocat. Vide etiam Dudik, Mähr. allg. Gesch. V. pag. 48 sq. et X, pag. 6 sq. (C.) à In nomine sancte et individue trinitatis. Ego Premisl,a dei gratia rex Boemorum tercius, venerabilib episcopo Olomucensi Ruberto suisque succes- Cum regie dignitati cedat 20 soribus et Olomucensi ecclesie in perpetuum. ad gloriam, quociens sanctam veneratur et sublimat ecclesiam, nostre placuit serenitati eius previdere" necessitati, ita ut nostre benignitatis experiatur beneficia, et nobis inde proveniant divini [munlerisd emolumenta. Noverit itaque tam presens etas quam futura posteritas, quod antiqua Olomucensis ecclesie renovantes privi- 25 legia, dec revimuse omnes] eius possesiones,f sive sint in Boemia, sive in Morauia, ab omni genere 8 tributorum, vectigaliumh aliarfumque omnium exactionum] esse absolutas. Adicientes, ut nullus pro castrorum * edificatione vel reedificatione sive pro aliqua ingruenti expeditione' secundum [quod in] antiquis continetur privilegiis,1 homines episcopatus et ecclesie audeat inquietare. Ius quod datur pro capite, sive pro fure, vel pro- 30 swod, principi vel eius inbeneficiatis, venerabili patri nostro Rubertok episcopo et eius successoribus et ecclesie" concessimus perpetuo obtinendum; hoc statuentes de fure: si in maleficio fuerit deprehensus manens in prediis ecclesie, sive capiatur et coram iuditiom convincatur, eius" bona furis remaneant ecclesie, fur veroo secundum quod placuerit principi puniatur. Si vero homines episcopatus et 35 ecclesie in aliquo coram iuditio culpabiles inveniuntur, nec nobis nec iudicibus nostris curialibusque vel inbeneficiatis aliquid inde proveniat utilitatis, sed apud 40 59. a) ,Premissl' litteris elevatis scriptum A2. — b) ,venerabili — perpetuum' omittit B. — c) ,providere' B. — d) quae uncis hic et infra includuntur, in A1 cum membrana putrefacta peri- erunt. — e) decrevimus' deest A2. — f) ,possessiones eius habitas vel habendas' A2. g) ,onere" B.— h),collectarum' addit A2. i) , expedicione' A2. — J) ,vel pro swod' omittit B. — k) ,Roberto' B.— 1),et ecclesie om. B. m) ,iudicio‘ A2.— n) ,eis B.— o) remaneant, ipse vero‘ A2 et B. — P) ,aput' A2. 1) In diplomate Vladislavi II ducis, quod dedimus in Cod. dipl. Boh. I, pag. 162, num. 157.

Strana 54
54 NUM. 59. 1207. episcopum et eius successores culpe perseveret satisfactio, nisi in quo tenetur satisfacere adversario. Cetera ut omnia breviter conprehendamus, omne ius, quod spectat ad usus principum, eis remittimus, ut plena et perfecta gaudeant libertate, nec ullus eis novas conditiones audeat inponere vel eorum iura mutare. Villam Cromezir cum foro et omni iure suo, quam quasi episcopo Olomucensi obligatam precedentium principum fatebatur invidia, cum felicis memorie Johannes episcopus,' a reverendo patre nostro Ruberto," qui in presentiarum" est decimus, a principe Morauie Ottone nigro pro CCC marcis emerit,' ab omni inpetitioner nostra et successorum nostrorum absolvimus, sanctientes,' quod episcopus Olomucensis" et eius successores plenam in ea habeant, omni inpedimento remoto, pro velle 10 suo disponendi facultatem. Cum autem omni iuri divino contraria inoleverat consuetudo, quod decedente episcopo bona illius in usus principum vendicabantur, visum fuit nostre pietati istam abolere abusionem, hoc decernendo, quod ultima fata decedentis episcopi ecclesie non cedant ad detrimentum, cum eius patroni beatus Petrus apostolus et Paulus et felix martyr Wencezlaus“ aput" deum vivant 15 in ęternum. Decedente ergo episcopo omnia episcopatus et ecclesie bona sub manu decani et prepositi ecclesie illius integra eius successori reserventur, nec aliquis ea audeat occupare velw minuere vel in usus principum vendicare. Contigit autem,* quod ab antiquis temporibus ecclesia illa preposito carebat, unde visum fuit patri nostro Rubertor in ea prepositum ordinare, qui [frajtribus illius ecclesie 20 debito modo provideret et eorum necessitati responderet. Set cum deceat regiam manum ubique pluere benefficia, prepolsiture illi [cancellariam] nostram cum villa, que vocatur Vherchi, ad quam decimus denarius cum decima aratrorum nostrorum spectataa et omnium rerum ad utiſlitatem] nostram [pertinen]cium,b contulimus, interdicentes, ut nullus hec audeat inmutare. Libertatem etiam in episcoporum 25 electione, quam quidam principes inpedire solebant, canoniſcis] illifus] ecclesie secundum iura canonum libere et absolute concedimus et, ne in posterum irritetur, prohibemus. Ut autem hec omnia rata et inconcussa permaneant, hanc nostre serenitatis paginam nostro sigillo fecimus roborari et“ a venerabili patre nostro Rubertoy in die pasche publice excommunicari. Si quis autem contra hanc nostram 30 venerit constitutionem, rerum suarum gravi multetur dispendio et deum cum sanctis suis sibi adversum in extremo senciat iuditio.m Huius rei sunt testes: Walterus decanus Olomucensis' et archidiaconus Znoemensis, ad Radosslaus archidiaconus Olo- mucensis, Bozkoee archidiaconus Prerowensis,f Esau archidiaconus Brecizlauensis, Hermannus abbas Gradiscensis, Arnusthes camerarius Olomucensis," Willalmus 35 5 59. q) ,presenciarum' A2. — 1) inpeticione' A2. — s) genuine ,sanctentes sed in loco raso corr. A.— t) ,Olom‘ A1, A2, �Olomoncen B. — u) ,Vencezlaus‘ B. — v) ,apud‘ B. — w) ,et A2, B. — x) ,etiam A2, B. — y) ,R' B. — z) ,Vherci' B. — aa) ,spectat' deest A2, B. — bb) ,pertinentium' A2. — cc) ,quoslibet ausu temerario contra eam venientes hic scribae incuria omissum est; cf. Cod. dipl. Boh. I, pag. 165, lin I. — dd) litterae, et archidiac Znoem' cum membrana destructa perierunt A2.— 40 ee) ,Bosko‘ B. — ff) ,Prerouen‘ B. — gg) ,Arnust‘ A2. — hh) ,Olomucensis‘ omissum A2, B. 2) II, 1104—1126 febr. 21. — 3) Vid. Cod. dipl. Boh. I. pag. 121, linea 4.

Strana 55
10 1207. —— 'NUM. 59. 55 Vsich,? Zlauko// Bogusslaus Odoleni,^ Bogutha" et Heinricus frater eius iudex Olomucensis, Medlo castellanus Olomucensis, Sudomirus, "7 Petrus Ross," Pred- bor hebki,?? Sdisslaus Grutowich,”? Sudiwoy, Donatus, Sulizlaus cum filio Slawata, 9? Johannes cum fratre Hren, Odolen, Rohhche," Radosslaus,55 Pribizlaw'^ Suaro- 5 wich** cum fratre Sdizlao,”” Semisslaus** cum filiis, Kohhanus," Budisslaus,7 Boruth, Pomnen Jarogneuich, Bludo, Doben cum íratre Nedamiro, Jacobus, Lvthek, Zbrasslaw, Weliz, Welen, Buz, Bicen, Rathmir, Predbor Cenakowich, Woyzlav, Sezema, Luder, Neplah, Skyr- ben, Sudek, Sobehyrd de Clobuk, Woyteh cum fratre Domamiro, Smil cum fratre Andrea, Gron, Ondreiek.^ ^ Cononici^ Olomucenses: Wratek, Vtessen, Sbygneu, 15 Andreas Chuzcray, Bogusslaus,4 Petrus, 20 25 30 35 40 Jacobus, Syfridus, Stephanus. Acta sunt hec in Olomuc anno ab incarnatione domini millesimo CCVII. Datum per manus Rapo- tonis notarii. Pomnen* Jarognewich, Bludo, Doben cum fratre Nedamiro, Jacobus, Lutek, Zbrazlaw, Weliz, Velen, Buz, Bicen, Rathmir, Predbor Cenakowich, Voysslaw, Sezema, Luder, Neplah, Skyrben, Sudek, Sobehyrd de Clobuch, Voyteh cum fratre Domamiro, Smil cum fratre Andrea,’ Gron, Ondreiek, Boruth^ filius Wok, Prebor filius Bun, Stanimir filius Wlas- sine Canonici Olomucenses : Wratek, Vtessen, Zbignew, Andreas,’ Chuzcray, Bogusslaus,? Petrus, Jacobus, Ziffridus,e Stephanus. Acta sunt hec in Olomuc anno ab incarnatione domini millesimo CCVII/ Datum? per manus Rappo- tonis notarii. Sigillum regis, quod utrique autographo in filis sericis coloris rubri flavi albi appensum erat, iam avulsum et deperditum est. 59. 53) ,Vsszich' A3; ,Usich' B. — Jj) ,Zlauco' A?; ,Slauko* B. — kk) ,Boguslaus Odol' B. — !) ,Boguta' A2, B. — mm) ,Ssudomirus' B. — ^^") Ros“ B. .- 00) ,hebky' A?. — P») ,Sdislaus Gruto' B. — 44) ,Ssulizlaus c. fil. Zlauata' B. — 77) ,Rohche* B. -- ss) ,Radoslaus' B. — ft) genuine ,Pribizlai', sed eodem atramento, quo infra testium nomina ,Boruth' efc. addita sunt, corr. A1; „Pribislau* B. — uu) ,Swarouich' A?; ,Suarouich* B. — vv) ,Sdisslao! A?; ,Scizlao* B. — xx) ,Semizlaus' A?; ,Semislaus' B. — »») ,Kohanus' B. — zz) quae sequuntur, prorsus desunt in B. (A'.) a) ,Boruth — per manus Rapotonis notarli‘ alio atramento eadem manus scrip- sit. — b) ,Ondreiek’ eadem manus in spatio, ut videtur, vacuo relicto scripsit. — ©) ita A1. — d) , Andreas, Chuzcray, Bogusslaus' eadem manus in spatio vacuo relicto addidit. (A?.) 2) ,Pomnen — mil. CCVII' alio atra- mento scripta esse videntur. — b) „Smil cum fratre Andrea' atramento magis obscuro ead. m. scripsit. — c) ,Boruth — Wlassin' eadem manus alio atramento magis distincto in spatio vacuo relicto addidit. — d) ,Andreas, Chuzcray, Bo- gusslaus' atramento magis distincto ead. ma- nus in spatio vacuo relicto scripsit. — ©) „Zií- fridus' ead. manus in spatio vacuo relicto addidit. — f) VII‘ ex VIII' radendo corr. — £) ,Datum — notarii eodem atramento, quo nomina ,Boruth — Wlassin' (v. not. c) scripta sunt, eadem manus addidit. 

Strana 56
56 NUM. 60. 1206 EX. — 1207 IN. 60. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, cum coniuge sua Constantia monialibus apud sanctum Petrum in Olomuc tres terras in villa Bukovany et quasdam terras ad castrum Olomucense pertinentes donat eisque carnificem unum in civitate Olomuc addit; homines ipsarum ab edificatione castrorum et a tributis liberat. 5 Charta in membrana scripta in tabulario archiepiscopali Cromesirensi asservatur (A). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 146, num. 144 = Erben, Reg Boh. I, pag. 231, num. 506 (fragm. ad ann. cc. 1207) Charta manu scribae, quem nota ,Otakarus 5 signavimus, exarata est (cf. prooemium ad 10 num 59). — Donationem, de qua hic agitur, ad a. 1206 exeuntem vel 1207 ineuntem spectare verisimile est, quod in charta ista iidem fere testes adferuntur atque in diplomate num. 59. Charta non est absoluta, nec sigillo umquam instructa erat. Mirum est, chartae argumentum non quidem totum, sed una parte sublata in regis diplomate, quod datum est anno 1223 mart. 2, iisdem fere verbis repeti. Qua de causa chartam non nisi proposi- 15 tionem esse puto, quae ad effectum adducta non sit, cum regis auctoritate non fuerit comprobata. iIn nomine sancte trinitatis et individue unitatis. Cum in sancta devotione in Christo pie vitam ducentibus] religiosam quemlibet christianum sit necesse orationum muniri suffragiis, iustum profecto est, quatinus ipsorum in- 20 opiam nostram putantes, ex eis, que nobis ex largitate donationis affluunt divine, eorum supplea mus misericorditer defectum. Noverint itaque tam presentes quam futuri christiane professionis filii, quod ego Premizl, dei nutu tercius rex Boemorum et dux Morauorum, pro remedio peccatorum meorum nec non et predecessorum nostrorum cum coniuge mea Constancia, Boemorum regina, devotis virginibus 25 circa sancti Petri ecclesiam in Olomuch Christo famulantibus tres terras ad Tynech spectantes in villa Bukowan dicta et quasdam ad Olomucense castrum pertinentes iure possidendas hereditario in perpetuum contulimus, addentes eis insuper car- nificem unum in civitate Olomuch in subsidium hospitum ad ipsas advenientium. Pauperes vero earum a reedificatione castrorum et ab omnibus tributorum seu 30 vectigalium ceterorumque huiusmodi exactionibus liberali munificencia absolvimus. Ut autem hoc nostre collationis donum robur habeat firmitatis ac deinceps tem- porum processu ratum teneatur, venerabilem Olomucensem episcopum Robertum perpetuo anathemate confirmare rogavimus scriptique presentis tenore et sigilli nostri regalis inpressione simul et nobilium nostrorum, qui presentes tunc aderant, 35 attestacione ceterorumque testium adnotacione fecimus roborari. Huius autem rei testes sunt: Jarozlaw, Slawek, Cyrnin, Arnusth, Wilam, Predbor hebki, Boguzlaw Odolenowich, Petrus Rozss, Sdizlawek Grutouich, Blud, Doben, Pribizlaw, Paulik, Sobehyrd, Swezlau, Sulizlaw, Jacobus, Hinricus, Luder, Hren, Jan, Nepplah, Boruth, Borutha“ 40 60. a) Post hanc vocem ne punctum quidem factum est A.

Strana 57
1207 IAN. 4. — IAN. 8. NUM. 61, 62. 57 61. Innocentius III papa Vladislaum, ducem Poloniae, reprehendit propter omnia, quae hactenus in libertatem ecclesiasticam attentavit, et propter mala, quibus ecclesiam Gnesnensem afflixit, eique significat, se [Danieli] Pragensi, [Roberto] 5 Olomucensi, [Theoderico] Misnensi et Poloniensibus episcopis mandavisse, ut sententiam, quam [Henricus] archiepiscopus Gnesnensis in eum tulerit, faciant inviolabiliter observari, singulis dominicis et festivis diebus pulsatis campanis et candelis accensis solemniter innovantes eandem, nisi super eis, pro quibus censuram ecclesiasticam incurrerit, redeat ad mandatum ecclesiae. Romae ap. s. Petrum 1207 ian. 4. 10 Apographum exstat in Innocentii III regestorum volumine IV, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vatic. tom. VII) asservatur, fol. 132v—1337, lib. IX, ep. 216 sin editionibus 217]. 15 Bréquigny & La Porte du Theil II, II, pag. 1028 = Migne, Patrolog. lat. tom. 217, col. 1060.— Gersdorf, Cod. dipl. Saxon. II Hauptth. tom I. pag. 73, num. 76 — Palacký, Ital. Reise, pag. 19, num. 42 (reg.) = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 40, num. 32 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 227, num. 500. — Grünhagen, Regest. z. schles. Gesch. I, pag. 89, num. 108. — Potthast, Reg. pontif. 2948. 62. 20 Innocentius III papa Roberto episcopo et capitulo Olomucensi privilegia et libertates, quas Premysl Otakarus I, rex Bohemiae, ecclesiae Olomucensi eius- que hominibus concessit, confirmat. Romae 1207 ian. 8. 25 Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli metropol. Olomucensis asser- vatur (A). — Apographum exstat in transsumpto Mathiae, archiep. Maguntini, dd. 1326 iun. 13, cuius autographum in tabulario archiepiscopali Cromesirensi asservatur (B). 30 Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 41, num. 33 — Erben, Reg. Boh. I, pag. 229, num. 502 (reg.), = Migne, Patrolog. lat. tom. 217, col. 153, num. 106 — Kobliha, Urkundensammlg, betr. die Privileg. d. Metropolitankapitels zu Olmutz, pag. 3, num. 2 — Potthast, Reg. pont. num. 2966. In sinistro membranae replicatae margine scriptoris signum ,b. f.“ conspicitur. In autographi tergo in margine superiore atramento pallido litterae ,PR' scriptae sunt; inferius in tergi medio nota quaedam cancellariae apostolicae erasa est. ž Innocentius à episcopus, servus servorum dei, venerabili fratri ..1 episcopo 35 et dilectis filiis capitulo Olomoncensi salutem et apostolicam benedictionem. Justis petentium desideriis dignum est nos facilem prebere consensum] et vota, que a rationis tramite non discordant, effectu prosequente complere. Eapropter, vene- rabilis in Christo frater et dilecti in Domino filii, vestris iustis postulationibus gratum impertientes assen sum, libertates et immunitates ecclesie vestre et eiusdem 40 62. 1) Roberto.

Strana 58
58 NUM. 62, 63. 1207 IAN. 8. — FEBR. 13. hominibus a karissimo in Christo filio P.; Boemorum rege illustri, concessas, cancellariam quoque regiam et alios redditus prepositure Olomoncensis ecclesie assignatos] ab ipso, sicuta iuste ac pacifice possidetis et in eiusdem regis privi- legio plenius continentur, vobis et per vos ecclesie vestre auctoritate apostolica confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus. Ad maiorem autem evidentiam privilegium ipsum de verbo ad verbum huic nostre pagine duximus inserendum: C. In nomine sancte et individue trinitatis. Ego Premilzll etc.3 Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostreb confirmationis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indigna- tionem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se noverit 10 incursurum. Datum Rome apud sanctum Petrum“ VI idus ianuarii, pontificatus nostri anno nono. 5 Autographo appendet e filis sericis coloris flavei et rubri Innocentii III papae bulla plumbea eadem atque in num. 40. 63. 15 Innocentius III papa Danieli II Pragensi et Roberto Olomucensi episcopis atque Hroznatae praeposito Teplensi mandat, cogant Těmam nobilem Bohemiae, ut terram quandam olim ab Friderico, duce Bohemiae, monasterio Zwettlensi donatam, quam per vim occupatam tenet, restituat. Romae 1207 febr. 13. 20 Autographum in membrana scriptum in tabulario monii. Zwettlensis asservatur (A). In membranae replicatae priore parte ad dextram haec scriptoris nota eadem manu scripta est: ,Roff.“ ſi. e. Roffridus]. Innocentius episcopus, servus servorum dei, venerabilibus fratribus ..1 Pra- gensi et..2 Olmuncensi episcopis et dilecto filio Roznat preposito de Tepla, 25 Pragensis diocesis, salutem et apostolicam benedictionem. Ad audientiam nostram dilectis filiis .. abbate] et fratribus sancte Marie de Zuetl, Cisterciensis ordinis, conquerentibus est delatum, quod nobilis vir Chimo, Pragensis] diocesis, terram quandam, eorum domui a bone memorie Frederico,“ duce Boemie, in helemosinam assignatam," per violenciam detinet occupatam et reddere contradicit. 30 Quocirca discretioni vestre per apostolica scripta mandamus, quatinus dictum C., 62. a) post hanc vocem ,ea' scriptoris incuria omissum est A. — b) ,nre‘ ex ,nro‘ radendo correctum est A. — c) ,Pet‘ in loco raso scriptum, A. 2) Přemyslo. — 3) Sequitur privilegium Přemysli Otakari I (num. 59) usque ad nomen ,Budis- slaus' (incl.) totidem verbis descriptum. 35 83. a) ,Fred‘ A. 1) Danieli II. — 2) Roberto. — 3) Marquardo. — 4) vide Cod. dipl. Boh. I. num. 311. 5) Chimam.

Strana 59
1207 FEBR. 13. — APR. 2. NUM. 63, 64. 59 ut terram ipsam supradictis fratribus sine difficultate restituat, ut tenetur, monicione premissa, per censuram ecclesiasticam, appellatione remota, cogatis. Testes autem, qui fuerint nominati, si se gratia, odio vel timore subtraxerint, simili districtione, appellatione cessante, cogatis veritati testimonium perhibere. Quod si non 5 omnes hiis exequendis potueritis interesse, duo vestrum ea nichilominus exe- Datum Rome apud sanctum Petrum, idus februarii, potificatus nostri quantur. anno nono. Bulla, quae e filo cannabino appendebat, iam deperdita est. 64. 10 Innocentius III papa monasterii in Osek, Cisterciensis ordinis, possessiones quas nominatim recenset, et decimas atque libertates confirmat. Laterani 1207 apr. 2. Apographum servaverunt: codex ms. saec. XVII fere medii, qui ,Damascus ex cubiculo abbatis' inscribitur, pag. 226—227 (B), porro cod. ms. Privilegia Ossecensia' a. 1693 exaratus pag. 178 (C) et fratris Malachiae Welcker Historia monii. Ossecensis saec. XVIII con- scripta, fol. 97 (D); qui omnes codices in tabulario monasterii in Osek asservantur. Sartorius, Cistercium bis tertium, pag. 10II paucis tantum verbis litterarum mentionem facit. Innocentius episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis ..1 abbati et conventui de Ozzek,“ Cisterciensis ordinis, salutem et apostolicam benedictio- 20 nem. Solet annuere sedes apostolica piis votis et honestis petentium precibus favorem benivolumb impertiri. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris iustis postulationibus grato concurrentes assensu, locum ipsum Ozzek cum omnibus pertinentiis suis,d Hagin,e Domazlawiz, Hirdlouc,g Sconveld,h Duban,2 Bognitz, Hyrnscher, Bilen," Hoschniz, Naposcherad,m in Odoliz" aratrum unum, Gri- 25 watetz," Mnichow, Telci,P in Fridbach duos mansos'; in Betschou,d in Odoliz" et in Swinschitzs decimam, in monte Gnewin Moztat decimam vini, Bresaz decimam frumenti, in Merosowicz decimam vini cum decimis aliis“ Grebessin, Ponte et Saidow* dari consuetis; pretereay remissionem collecte, que in vulgari 15 30 35 64. a) ,Ossek‘ B, C. — b) ,benevolum‘ B. C, D, — c) ,consensu‘ B, C, D. — d) ,locum — suis“ desunt B, C, D; supplevi tum forma cancellariae apostolicae consueta, tum testimonio chartarum spuriarum nixus, quas ab Otakaro a. 1203 apr. 24 et Daniele episcopo a. 1209 sept. 3 monium Osecense accepisse fertur. — e) ,Haglin' C; ,Hain‘ D; „Hirnscher' post hoc nomen addit D. — f),Donazlawiz' B; ,Donaslawitz‘ C; ,Damslawitz' D. — 8) ,Hyrdloue‘ B;,Hyrdlove‘ C; ,Hirdloc' D. — h) ,Schönfeld' B; ,Schönveld' C. — i) ,Bochnitz' D. — I) Hyrnscher' hic omittit D. — k) ,Byln' B, C; ,Billn‘ D. — 1) ,Hoschnitz‘ C, D. — m) ,Potscherad‘ D. — n) ,Odolitz' C, D. — o) ,Grouwatz‘ B, C. — P) ,Telti, Münchow‘ D. — q) ,Betschon‘ C; ,Bretschan‘ D. — 7) ,Odolicz' B; ,Odolitz‘ C, D. — s),Schwinschitz' C; Schwindschitz' D. — t),Hnewinmozta' B, C. — u),Bresan‘ C. — v) ,ex' addit D.— *) ,Seidow‘ B; ,Saydow‘ D. — y) ,praetereat et similiter infra ,ae‘ pro simplici ,e“ B, C, D. 1) Hermanno (2). — 2) In charta spuria Danielis epi. a. 1209 sept. 3 data hoc loco in vil- 40 larum elencho villa ,Bresan‘ adfertur. — 3) In eadem charta spuria ,unum mansum' legitur.

Strana 60
60 NUM. 64, 65. 1207 APR. 2. — APR. 3. bohemico berna vocatur, et absolutionem omnis iuris forensis et thelonii in provincia Belinensi et libertatem exeundi terram sine thelonio duabus semitis, Copicz� videlicet una et alia monasterio de Ozzekaa proxima, nec non bb red- ditus et possessiones pia vobis liberalitate concessa,“ sicut ea iuste ac pacifice possidetis, vobis et per vos monasterio vestro auctoritate apostolica confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre confirmationis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit,dd indignationem omnipotentis dei et Datum beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se noverit incursurum. Laterani IV nonas aprilis, pontificatus nostri anno decimo. 5 10 65. Innocentius III papa Sigfrido II, archiepiscopo Maguntino, eiusque suffraganeis et aliis ecclesiarum provinciae Maguntinae praelatis mandat, ut abbatem et fratres monasterii in Osek, Cisterciensis ordinis, eorumque possessiones contra invasores defendant. Laterani 1207 apr. 3. 15 Apographa saec. XVII exstant in cod. ms. Damascus ex cubiculo abbatis inscripto pag. 227—229 (B) et in Libro privileg. monii. Ossecensis anno 1693 confecto, pag. 179 (C), qui in tabulario eiusdem monasterii asservantur. Sartorius, Cistercium bis tercium pag. 101I (argumentum tantum brevissimum praebet). 20 In litteris conscribendis eadem forma est adhibita atque in litteris Innocentii III papae, quae a. 1208 ian. 16 ad archiepiscopum Treverensem in favorem monasterii Miraevallis, Praemonstr. ord, datae sunt (Potthast, num. 3273). Priorem epistulae partem usque ,De monachis vero' iisdem fere verbis repetit forma, quae postea Libro provinciali cancellariae apostolicae intexta est (apud Tangl, Die papstl. Kanzleiordnungen, pag. 262. num. 29). 25 Innocentius episcopus, servus servorum dei, venerabilibus fratribus ..1 Maguntino" archiepiscopo et suffraganeis eius et dilectis filiis abbatibus, priori- bus, decanis, archidiaconis,' prepositis,' plebanis et aliis ecclesiarum prelatis, in Maguntina" provincia constitutis, salutem et apostolicam benedictionem. Non absque dolore cordis et plurima turbacione didicimus, quod ita in plerisque 30 partibus ecclesiastica censura dissolvitur et canonice sentencie severitas enervatur, ut viri religiosi, et hiid maxime, qui per sedis apostolice privilegia maiori donati sunt libertate, passim a malefactoribus suis iniurias sustineant et rapinas, dum vix invenitur, qui congrua illis protectione subveniat et pro fovenda pauperum innocentia se murume defensionis opponat. Specialiter autem dilecti filii .." abbas 35 64. z),Copitz‘ C, D. — aa) ,Ossek' B. — bb) ,et addunt B, C. D. — cc) ita B. C, D. — dd ) ,attentaverit' B, C, D. 65. a) Maguntinensi' B, C. — b) ,archidiaconis, decanis' B, C. — c) ,praepositis' et sic etiam infra semper ,ae' pro,e' simplici B, C; ,praepositis, plebanis' in aliis eiusdem formae littteris deest. — d) ,hi‘ B, C. — e) ,murum se‘ B, C. 1) Sigfrido II. — 2) Hermannus (2). 40

Strana 61
1207 APR. 3. — APR. 5. NUM. 65, 66. 61 et conventus monasterii de Ozzech,f Cisterciensis ordinis, tam de frequentibus iniuriis quam de ipso cotidianos defectu iustitie conquerentes, universitatem vestram litteris petierunt apostolicis excitari, ut ita eis videlicet in tribulationibus suis contra malefactores eorum prompta debeatis magnanimitate consurgere, quod ab angustiis, quas sustinent et pressuris, vestro" possint presidio respirare. Ideo- que universitati vestre per apostolica scripta mandamus atque precipimus, qua- tenus illos, qui possessiones vel res seu domos predictorum fratrum vel hominum suorum irreverenter invaserint, aut ea iniuste detinuerint, que predictis fratribus ex testamento decedentium relinquuntur, seu in fratres ipsos' contra apostolice 10 sedis indulta sententiam excommunicationis aut interdicti presumpserint promul gare, vel decimas laborum seu nutrimentorum ipsorum spretis apostolice sedis privilegiis extorquere, monitione premissa, si laici fuerint, publice candelis accensis excommunicationis sententia percellatis, si vero clerici vel canonici regulares seu monachi fuerint, eos appellatione remota ab officio et beneficio suspendatis; 15 neutram* relaxaturi sententiam,' donec predictis fratribus plenarie satisfaciant et tam laici quam clerici seculares, qui pro violenta manuum iniectione anathematis vinculo fuerint innodati, cum diocesanim episcopi litteris ad sedem apostolicam venientes ab eodem vinculo mereantur absolvi. De monachis vero et canonicis regularibus id servetur, ut si eiusdem claustri fratres manus in se iniecerint 20 violentas, per abbatem proprium, si vero unius claustri frater in fratrem alterius claustri huiusmodi presumpserit violentiam exercere, per iniuriam passi et infe- rentis abbates absolutionis beneficium assequantur, etiamsi eorum aliqui, priusquam habitum receperint" regularem, tale aliquid commiserint, propter quod ipso facto excommunicationis sententiam incurrissent; nisi" excessus eorum esset difficilis 25 et enormis, utpote si esset ad mutilationem membri vel sanguinis effusionem procesum, aut violenta manus in episcopum aut abbatem iniecta, cum excessus tales vel similes sine scandalo nequeant preteriri. Si vero in clericos seculares manus iniecerint, pro vitando scandalo mittantur ad sedem apostolicam absol- vendi. Villas autem, in quibus bona predictorum fratrum vel hominum suorum 30 per violentiam detenta fuerint, quam diu ibi sunt, interdicti sententie suppo- Datum Laterani III nonas aprilis, pontificatus nostri anno decimo. natis. 5 66. Innocentius III papa abbatibus de Hradiště et Velehrad mandat, ut inquirant de sede episcopali Olomucensi ab ecclesia sancti Venceslai ad priorem ecclesiam 35 cathedralem sancti Petri referrenda. Romae 1207 apr. 5. 65. f) ,Ossek' B, C; correxi ad fidem autographi num. 69. — g) ,quotidiano‘ B, C. — h) ,nostro‘ B, C. — 1) ipsos fratres' B, C. — k) ,neutrum' B, C.— 1) ,sententiam' deest B, C. — m) ,diaecesani' B, C. — n) ,reciperent‘ B, C. — o) ,si‘ B, C.

Strana 62
62 NUM. 66, 67. 1207 APR. 5. — APR. 11. Apographum saec. XIV exstat in Libro privilegiorum eccl. Olomucensis, quod in tabulario capituli metropol Olomucensis asservatur E I 27, pars II chart. pag. 158—159 (B). Alterum apographum servavit Copiarium saec. XIV in tabulario archiepiscopali Crome- sirensi fol. K IIv, num. 74 (C). Wekebrod, Mährens Kirchengesch. I, pag. 157 (perperam ad ann. 1140, ex autogr., ut 5 affirmat, tabularii monii. Gradicensis; qui alterum autographum in eccl Olomucensis tabulario tunc servatum fuisse ibidem dicit). — Lechner in Zeitschr. d. Ver. f. Gesch. Mährens u. Schles. IV. pag. 132 (ex C, perperam ad ann. 1253), cuius lectiones corrigit Snopek in Casopis Matice Moravské XXV, pag. 52, num. I = Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV. pag. I, num. I. 10 Innocencius episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis ..1 de Gradisa et ..2 de Welegradb abbatibus, Olomucensis diocesis, salutem et apostolicam benedictionem. Insinuante venerabili fratre nostro ..' Olomucensi episcopo, nostris est auribus intimatum, quod, cum olim ecclesia beati Petri Olomucensis a extiterit cathedralis,e..4 bone memorie predecessor ipsius episcopalem sedem 15 in quendam monticulum situm infra menia civitatis propter corruptum aerem transmutavit, ubi ecclesiam in honore sancti Wencezlaif studuit dedicare.5 Proce- dente vero tempore princeps terre municionem quandam in monticulo ipso con- struxit et eandem ecclesiam muri ambitu circumclusit. Unde cum, ipsius canonicis non valentibus introire libere ad eandem, ecclesia memorata debitis officiis 20 defraudetur, idem episcopus nobis humiliter supplicavit, ut de nostra connivencia sibi liceat episcopalem cathedram8 ad ecclesiam referre priorem. Quocirca discre- cionih vestre per apostolica scripta mandamus, quatinus inquisita super hiis diligencius et cognita veritate, statuatis inde, quod utile fuerit et honestum. Datum Laterani, nonis aprilis, pontificatus nostri anno decimo. 25 67. Innocentius III papa fratribus hospitalis sanctae Mariae Theutonicorum in Bohemia confirmat villas quasdam ab Otakaro, rege Bohemiae, et Vladislavo, marchione Moraviae, donatas, quarum nomina adferuntur. Laterani 1207 apr. 1I. 30 Autographum in membrana scriptum in tabulario regio Dresdensi asservatur (A). Emler, Reg. Boh. IV, pag. 710, num. 1773 (reg.). In membranae replicatae margine dextro eodem atramento eadem manus, quae autographum scripsit, notam Pet ſi. e. Petrus posuit. In autographi tergo in medio margine superiore alio atramento pallido signum delineatum est huius formae: D. 35 66. a) ,Gradiz' C. — b) ,Weligradis' B. — c) ,dyoc.'B, C. — d) ,Olomucz' C. — e) ,kathedralis' C. f) ,Wenceslai' B. — g) ,kathedram‘ C. — h) ,discreconi' C. 1) Hermanno. — 2) Ticelino. — 3) Roberto. — 4) Henricus Zdík. — 5) Cf. Cod. dipl. Boh. I. num. 114 et 115.

Strana 63
1207 APR. 11. — IUL. 11. NUM. 67—69. 63 i Innocentius i episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis fratribus hospitalis sancte Marie in Boemia] salutem et apostolicam benedictionem. Solet annuere sedes apostolica piis votis et honestis petentium preſcibus favorem benivolum impertiri. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris iustis] postulationibus inclinati, villas, que dicuntur Lupatin, Boseumenza, Repin, Luben et Borotizii cum aliis villis pertinentibus ad easdem, quas karissimus in Christo filius noster .. rex Boemorum illustris et dilectus filius nobilis vir .. marchio Morauiensis, frater eius, hospitali vestro dederunt intuitu pietatis, sicut eas iuste ac pacifice pos- sidetis, auctoritate vobis apostolica confirmamus et presentis scripti patrocinio 10 communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre confir- mationis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli aposto- lorum eius se noverit incursurum. Datum Laterani III idus aprilis, ponti- ficatus nostri anno decimo. 5 15 Autographo appendet e filis sericis flavei et rubri coloris bulla plumbea Innocentii III eadem atque in num. 40. 68. Theodericus, marchio Misnensis, et Matheus, abbas in Cella sanctae Mariae (Altzelle), attestantur matronam quandam, Čáslavam (,Zazlauam) nomine, septem 20 fere mansos de praedio monasterii Altzelle, quod Raube appellatur, ad tempus vitae suae emisse. — Inter testes: ,Wrislavs filius regis Boemię." Oschatz 1207 apr. 12. Posse, Cod. dipl. Saxoniae regiae, I Hauptth., tom. III, pag. 87, num. 107 (ex autographo Dresdensi). 25 69. 30 Innocentius III papa Danieli II Pragensi et Roberto Olomucensi episcopis atque praeposito Litoměřicensi controversiam, quae inter monasterium in Osek et Milhostum nobilem est de possessionibus ab ipso Milhosto quondam donatis, postea vero ablatis, decernendam committit. Viterbii 1207 iul. 11. 35 Autographum in membrana scriptum in tabulario monasterii in Osek asservatur (A). Schoettgen, Analecta monasterii Ossecensis pag. 9 (perperam V. idus iunii) = Schoettgen & Kreysig, Diplomataria et script. hist. Germ. II, pag. 59 = Dobner, Annales Hagec. VI. pag. 614 = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 41, num. 34, = Erben, Reg. I, pag. 229, num. 503 (fragm) = Frind, Kirchengesch. Böhmens I, pag. 4II, num. 10. — Scheinpflug, Die Urkk. im Klosterarch. zu Ossegg, in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen VII (1869) pag. 189, num. 3 (reg.) — Potthast, Reg. pont. num. 3118 (omnes perperam ad iun. 9). 40 In membranae replicatae parte priore a filo, quo bulla appensa est, ad dextram eodem atramento atque autographum nota scriptoris scripta est: J'. In autographi tergo alio atramento crocei fere coloris littera maiuscula ,F' delineata est.

Strana 64
64 NUM. 69—71. 1207 IUL. 11. — AUG. 21. Innocentius episcopus, servus servorum dei, venerabilibus fratribus ..1 Pragensi et .2 Olomucensi episcopis et dilecto filio ..li preposito de Luthmeriç, Pragensis diocesis, salutem et apostolicam benedictionem. Suam ad nos dilecti filii .." abbas et conventus ] de Ozzech, Cisterciensis ordinis, querimoniam destinarunt, quod cum nobilis vir M.," Pragensis diocesis, quasdam poslsessiones eis liberaliter duxerit concedendas,5 in quibus idem abbas et monachi monasterium postmodum construxerunt: quia propter latronum instantiam et incommoditates alias compulsi sunt ad locum alium se transferre, eos idema miles bonis omnibus, que ipsis contulerat, spoliavit, fratres suos exinde violenter expellens. Propter quod bone memorie ..6 ipsius monasterii abbas timore perterritus, sine sui capituli conni- 10 ventia, super bonis ipsis cum milite composuit memorato in eiusdem monasterii preiudicium et gravamen. Quia vero nobis non constitit de premissis, discretioni vestre per apostolica scripta mandamus, quatinus partibus convocatis et auditis hinc inde propositis, quod iustum fuerit, appellatione postposita, decernatis, facientes quod decreveritis per censuram ecclesiasticam firmiter observari." Nullis 15 litteris veritati et iustitie preiudicantibus a sede apostolica impetratis. Quod si non omnes hiis exequendis potueritis interesse, duo vestrum ea nichilominus exequantur. Datum Viterbii V idus iulii, pontificatus nostri anno decimo. 5 Autographo appendet e filo cannabino bulla plumbea Innocentii III eadem atque in num. 40. 70. 20 Innocentius III papa abbati de Gerstyn, magistro Henrico de Witin et Tutoni de Heiburch plebanis, Pataviensis diocesis, mandat, ut causam quandam Medlicensis abbatis, in qua ſRobertus] episcopus Olomucensis et [Wernherus] abbas de Sancta Cruce atque decanus de Sancta Agatha, Pataviensis diocesis, senten- tiam minus aequam protulerint, de novo inquirant et decidant. 25 Viterbii 1207 aug. 21. Huber, Austria ex archivis Mellic. pag. 12 = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 48, num. 40 (perperam ad a 1208) = Migne, Patrolog. lat. t. 217. col. 178 — Potthast, Reg. pontif. num. 3162. 71. 30 Philippus, Romanorum rex, Ottonem ducem Meraniae castrum Windberg et „comitatum quendam, qui durat a ponte, qui Regenbrugge dicitur, usque ad 69. a) ,"idé "eos‘ A: (pronomen ,eos' primo omissum, deinde in loco raso, ubi antea,m' erat, eadem manu additum et rectus verborum ordo signis superscriptis restitutus est). 1) Danieli II. — 2) Roberto. — 3) Hermannus? — 4) Milhost. — 5) Vid. Cod. dipl. Boh. I, 35 pag. 320, num. 355. — 6) Ruthardus (2) — 7) Quo modo lis diiudicata fuerit, ignoramus; sed monasterium in Osek postea possessionem villarum, quae Milhost nobilis ad monasterium in Maštov fundandum donaverat, ne aliqua ex parte quidem recuperavit.

Strana 65
1207 NOV. 2. — DEC. 10. NUM. 71—74. 65 fluvium, qui Ildse nuncupatur, et a fluvio Danubii usque ad terminum Boemie, quem memoratus dux potestate et iure tenebat imperii,“ Manegoldo episcopo Pataviensi pro feudo quodam ecclesiae Pataviensis et pro mille octingentis marcis condonasse, diplomate suo attestatur. 1207 nov. 2. Monum. Boica XXIX, pars I, pag. 539, num. 591 (ex autographo tabularii regni Bavariae Monachi) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 231, num. 508 (reg.) — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V. num. 168. 72. 10 Philippus, rex Romanorum, monasterio Tennenbach (in Breisgau) posses- sionem curiae in Vorstetten confirmat. — Inter testes: �Otachir rex Boemie." Augustae 1207 dec. 6. 15 Marian, Austria sacra I, 2, pag. 295, cuius lectiones ad fidem autogr. tabularii in Karls- ruhe corrigit Mone in Zeitschr. f. d. Gesch. d. Oberrheins XI (1860), pag. 21 — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 45, num. 38 (reg.) = Erben, Reg. Boh. I, pag. 232, num. 509 — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V, num. 169. 20 Augustae tunc temporis curiam celebrem habitam esse Ann. Col. max. in Mon. Germ. SS. XVII, pag. 822 referunt. Ad hoc tempus etiam ea referenda esse videntur, de quibus Ann. Prag. ad a. 1207 commemorant: ,Eodem anno Gunegundis, filia regis Philippi, data est in matrimonium Wenceslao, filio regis Prziemysl' (Font. rer. Boh. II, pag. 283); cf. Winkel- mann, Philipp v. Schwaben I, pag. 436, not. 1. 73. Philippus, rex Romanorum, capituli Salisburgensis possessiones protegendas suscipit et confirmat, petente Alberto praeposito. — Inter testes: ,Odacrius Boe- 25 morum rex, Heinricus frater eius marchio Morauię.“ Apud Augustam 1207 dec. 10. Chmel in Sitzungsber. d. Akad Wien, t. XXVII, pag. 55, not. 2 (ex autogr. tabularii c. r. aulici Vindob.) — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V, num. 171. 74. 30 Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterio in Plasy donat terram in villa Jinonice cum monte adiacente, qui vocatur Vidovle. Pragae 1207 —. 35 Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A) — Apographum saec. XVIII exstat in cod. ms. tabularii Musaei regni Boh., qui Lapis sepul- chralis fundatoris monii. ... de Plassio' inscribitur, pag. 66—67. Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 44, num. 36 (extr.) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 230, num. 505 (extr.) — Scheinpflug in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen XII, pag. 65, num. 19 (reg.).

Strana 66
66 NUM. 74, 75. 1207 S. D. Autographum manu scribae, quem ,Otakarus 3 vocamus, exaratum atque ab ipso verbis contextum est; cf. prooemium ad num. 27. † In nomine sancte et individue trinitatis. Ego Primiszle, dei gratia rex Boemorum,“] universis Christi fidelibus tam futuri quam moderni tempo- Equitatis ratio deposcit, ut nos, quib deo largiente principatum inter ris. homines adepti sumus, ecclesiis eius de donis, que nobis large contulit, aliqua reddamus et ab aliis collata] nostrę circumspectionis vigilantia custodiamus, nostre protectionis clipeo defensemus. Ille siquidem principatus habenas recte moderatur, qui laudabiliter ab aliis gesta inconvulsa conservare vel imitari non pigritatur. Proinde notum esse volumus tam posteris quam presentibus, quod 10 ego P., rex Boemię, pro remedio animę meę, coniugis et parentum“ meorum contuli ęcclesię beatę Marię de Plaz terram ad aratrum in villa Ninoniz cum monte adiacente, qui dicitur Widovle. Ut autem hoc posterorum memorię tenacius imprimatur, placuit factum scripto commedari et impressione sigilli nostri roborari, eorum etiam, qui affuerunt, seriatim nomina subnotari. Hec sunt nomina testium d: 15 Daniel Pragensis episcopus, Robertus Olomucensis ępiscopus, Andreas prepositus Pragensis, Petrus prepositus de Stragov, comes Cirnin, Budiwoi iudex, Dewis dapifer, Boguta pincerna cum filiis suis Heinrico, Petro et Boguta, Woizlaus dapifer regine, Jaros celerarius, Cubes celerarius Wissegradensis, Pribizlaus miles, Methes villicus Bogutę, Driloth monetarius, Petrus, Hermannus, Bernardus, Syreth, 20 mercatores. Acta sunt anno dominice incarnationis MCCVII. Data Prage per manum domini Rabodonis cancellarii. Autographo appendet e filis sericis albis et viridis sigillum regis de cera naturali confectum idem atque in diplomate num. 57. 5 75. 25 (I) Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, Slavkoni comiti villam Týnčany, quae ad ius reginae pertinet, donat, petente Constantia regina. — 1205 sante sept. 8]. (II) Gerlacus, abbas de Milevsko, villam monasterii sui Černochov et posses- siones quasdam in Třískolupy et Kralupy cum Slavkonis comitis villa Týnčany 30 commutat, Premyslo rege praesente et consentiente. 1207 — Autographum in membrana scriptum in tabulario Trebonensi asservatur (A). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 44, num. 37 (excerptum partis II). — Erben, Reg. Boh. I. pag. 224, num. 492 (I) et pag. 231, num. 507 (II). Autographum scriba, quem ,Otakarus 6' vocamus, scripsit; cuius manus iam in nullo alio eiusdem regis diplomate autographo reperitur. 35 74. a) reliquum lineae spatium 39 mm continens vacuum relictum est. — b) ,qui' eodem atramento superscriptum A. — c) ,en' ex ,tu‘ eodem atramento statim corr. A. — d) post hanc vocem in fine lineae sequitur spatium 24 mm longum vacuum relictum, A. 40

Strana 67
1207 S. D. NUM. 75. 67 In nomine sancte et individue trinitatis. Premizel, divina favente clementia (I.) Noverint omnes fideles nostri, presentes scilicet et futuri, rex Boęmorum. quod nos ob interventum dilectissime nostrę Constantię reginę fideli nostro Zlauconi quandam villam ad ius reginę pertinentem, Tynsan nominatam, cum 5 omnibus appendiciis suis in reconpensationem fidelis servicii sui imperpetue usum proprietatis donavimusb] eo tenore, ut libero ipse Zlauwek fruatur arbitrio, hec tenendi, commutandi, dandi, posteris relinquendi seu quicquid sibi libuerit inde faciendi. Et ut hec nostra regalis donatio firma et inconvulsa perjmaneat, hanc cartam inde conscribi et sigillis tam nostro quam reginę iussimus robo- 10 rari. Actum hoc anno ab incarnatione domini MCCV, indictione VIII, anno ducatus domini Premizionis VIII, regni vero VII. Postulatores et proximi testes huius rei post reginam fuerunt: Tsyrnin camerarius, Zmil de Tuhan et Mylhost. Sane Nedamyr ex precepto regis primo obequitavit et in silvis et agris terminos posuit. Dywis vero dapifer torrentem et rivos obequitavit, Witcone iuniore et 15 tocius vicinatus nobilibus presentibus et pariter obequitantibus. Deinde cum rex autumpnali tempore ex venatione in Tynsan pranderet, et Heinricus Witcowitz pro ipsa villa regem interpellaret, prefatus Zmyl de Tuhan regem monuit et rogavit, ut manifeste diceret, utrum Zlauconi vel Heinrico ipsam villam dedisset. Sicque ad professionem regis abiudicato et remoto Heinrico, denuo obequitatum 20 est Zlauconi, et ex ęodem loco mittente et precipiente rege obequitavit Budwoy iudex curię et cum eo Jan Dirnozci,“ Jurik de Marsowitz, Dubazk Mztetitz, Zvdizlav de Cralewitz, Hyrdon Jancowitz, Zvda de Cralewitz et cum eis omnis vicinatus. Tercio equitavit Tsyrnin camerarius et Dyrzizlaus frater eius, Pribizlaus de Malco- witz, Jan de Ztozitz," Herman Jacobitz, Mylozlav, et omnis vicinatus. Cum (II.) 25 milicia hominis brevitate temporis coartetur,e ne bone fidei contractus processu temporis humanam memoriam excedentes in dubium aut in irritum revocentur, nonnumquam roborati litterarum testimonio perpetuantur; vivit enim littera et per eam vivunt diutius actiones. Notum ergo sit tam presentibus quam posteris, quod ego Gerlacus, abbas de Myleuzk, et ego Zlauko comes prospicientes utili- 30 tatibus et commodis utriusque partis, commutationem quarumdam villarum volun- tarię celębravimus coram rege Premizlone presente et consentiente, et coram multis testibus ad hoc specialiter vocatis et rogatis, inferius denotatis. Sunt autem hec villarum nomina: Tsyrnochow et in duabus villis, videlicet Trezcolup et Cralup, quecumque Georgius fundator noster habuit, hec ego Gerlacus abbas 35 dedi Zlauconi comiti pro Tynsan et appendiciis suis, addens insuper sibi XL marcas puri argenti; fecimusque concambium hoc ex mutuo beneplacito sub tali pacto, ut pars parti, alter alteri emendet, quicquid unquam alterutrum questionis emerserit. Quod rationabiliter ut videtur factum, ne cui forsitan futuris temporibus 75. a) ita A. — b) in fine lineae eadem manus litteris minoribus addidit; litterae ,navimus 40 superscriptae sunt, A. — c) ita A pro ,Dirnozic' (i. e. Drnošic). — d) genuine „Ztoztitz', sed radendo corr. A. — e) litterae ,oar' iam paene evanuerunt A.

Strana 68
68 NUM. 75, 76. 1207 S. D. — 1208 APR. 30. veniat in dubium aut in scrupulum, presentem paginam inde conscribi fecimus et sigillis tam regis et regine quam et nostris eam roboravimus. Actum anno dominice incarnationis MCCVII, indictione X. Testes, qui huic contractui interfuerunt, sunt isti: dominus Daniel episcopus Pragensis, dominus Rýpertus Olomucensis, dominus Andreas prepositus Pragensis, et omnes fere canonici Pragenses, omnes fere abbates Boęmię presentes erant, coram primatibus terre, qui hoc factum laudaverunt et sua acclamationę corroboraverunt. 5 Autographo appendent e filis sericis albis et rubris duo sigilla de cera naturali confecta: I) Sigillum regis fere integrum eadem forma expressum atque illud, quod diplomati num. 57 appensum est. 2) Sigillum reginae, cuius pars defracta desideratur, quod ad eandem formam 10 revocandum est atque sigillum diplomati num. 21 appensum. Circumscriptionis pars quae superest litteras aliquot praebet, quae in sigillo diplomatis num. 21 perierunt: .....L CONSTANCIE DC .........IA BOCMORVM .C01... 76. Innocentius III papa monasterium in Velehrad, Cisterciensis ordinis, prote- 15 gendum suscipit, omnes possessiones ac bona eius confirmat eique iura et liber- tates plurimas concedit. Laterani 1208 apr. 30. Apographum saec. XV praebet Codex privileg. monii. Velehradensis, qui in tabulario terrae Moraviae Brunnensi asservatur, fol. 931—94v (B). — Aliud apogr. saec. XVIII exstat in 20 codice ms. eiusdem tabularii, coll. Cerroni II num. 120, fol. 1r—3v (C). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 45, num. 39 (ex B) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 233, num. 511 (reg.), = Migne, Patrolog. lat., tom. 217, pag. 173, num. 124 — Potthast, Reg., pontif. num. 3388. In privilegio conscribendo eadem forma adhibita est atque in privilegio, quod a. 1210 25 ian. 31 monasterio sanctae Crucis concessum est (Potth. num. 3899). Cuius quidem formae vetustissimum exemplum (quod paucis tantum verbis discrepat cum privilegio nostro) praebet Coelestini III privilegium a. 1193 iun. 10 monio. in Heisterbach datum (Jaffé, Reg. pont.2. num. 17014). Quae forma post concilium generale, a. 1215 habitum, paulum mutata in Libro provinciali cancellariae apostolicae descripta est; v. Tangl, Die papstl. Kanzlei- 30 ordnungen, pag. 229. i Innocentius" episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis..I abbati mona- sterii Welligradib eiusque fratribus tam presentibus quam futuris regularem vitam professis ind perpetuum. Religiosam vitam eligentibus apostolicum convenit adesse presidium, ne forte cuiuslibet temeritatise incursus aut eos a proposito revocet 35 aut robur, quod absit, sacre religionis infringat. Eapropter,f dilecti in Domino filii, vestris iustis postulationibus clementer annuimus et monasterium Wellicardi, in quo divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione 76. a) ,Innocencius' et similiter etiam infra, c'pro, t' B.— b),monasteriit deest B, C; ,Welgdi' B.— c) ,praesentibus' et ita infra semper ,ae' pro ,e' simplici C. — d) ,imperpetuum' B. — e) ,teme- 40 ritate' C. — 1) ,Quapropter' C. 1) Ticelino.

Strana 69
1208 APR. 30. NUM. 76. 69 5 25 suscipimus et presentis scripti privilegio communimus. Inprimis siquidem sta- tuentes, ut ordo monasticus, qui secundum deum et beati Benedicti regulam atque institutionem Cisterciensium fratrum in eodem loco institutus esse dino- scitur, perpetuis ibidem temporibus inviolabiliter observetur. Preterea quascunque possessiones, quecunque bona idem monasterium in presentiarum iuste ac canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium seu aliis iustis modis prestante Domino poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus hec propriis duximus exprimenda vocabuliss: Locum ipsum, in quo prefatum monasterium 10 situm est, cum omnibus pertinentiis suis, grangias cum omnibush pertinentiis, cum pratis, vineis, terris, nemoribus, usuagiis et pascuis, in bosco et plano, in aquis et molendinis, in viis et semitis et omnibus aliis libertatibus et immunitati- bus suis. Sane laborum vestrorum, quos propriis manibus aut sumptibus colitis, tam de terris cultis quam incultis, sive de ortis et virgultis et piscationibus vestris, 15 vel de nutrimentis animalium vestrorum nullus a vobis decimas exigere vel extorquere presumat. Liceat quoque vobis clericos vel laicos liberos et absolutos e seculo fugientes ad conversionem recipere et eos absque contradictione aliqua retinere. Prohibemus insuper, ut nulli fratrum vestrorum post factam in monasterio vestro professionem fas sit sine' abbatis sui licentia de eodem loco discedere; 20 discedentem vero absquek communium litterarum vestrarum cautione nullus audeat retinere; quod si quis forte" retinere presumpserit, licitum vobis sit in ipsos mo- nachos vel conversos regularem sententiam promulgare. Illud districtius inhibentes, ne terras seu quodlibet beneficium ecclesie vestre collatumm liceat alicui persona- liter dari" seu alio modo alienario absque consensu totius capituli vel maioris aut sanioris partis ipsius. Si que vero donationes vel alienationes aliter, quam dictum est, facte fuerint, eas irritas esse censemus. Ad hec etiam prohibemus, ne aliquis monachus sive conversus sub professione vestre domus astrictus sine consensu et licentia abbatis et maioris partis capituli vestrip pro aliquo fideiubeat vel ab aliquo pecuniam mutuo accipiat ultra pretium capituli vestri providentia 30 constitutum," nisi propter manifestam domus vestre utilitatem. Quod si facere presumpserit, non teneatur conventus pro hiis aliquatenus respondere. Licitum preterea sit vobis in causis propriis, sive civilem, sive criminalem contineant questionem, fratrum vestrorum testimoniis uti, ne pro defectu testium ius vestrum" in aliquo valeat deperire. Insuper auctoritate apostolica inhibemus, ne ullust epi- 35 scopus vel quelibet alia“ persona ad sinodos vel conventus forenses vos ire, vel iudicio seculari de propria substantia vel possessionibus vestris subiacere com- pellat, nec" ad domos* vestras causa ordines celebrandi, causas tractandi vel 40 76. 8) ,vocab. exprim.' B, C. — h) ,omnibus omittit B. — i) ,absque hoc loco legitur in Potthast n° 3899 aliisque. — k) ,absque omittit B. — 1) ,forte‘ deest in B, C; addidi ex Po. 3899 al. — m),colatum' B. — n) ,dare‘ B, C. — o) ,alienare B, C. — P) ,vestri capituli' B, C. — q) ,constitutus' B.— 1) ,his' C. — s) ,nostrum‘ B. — t) ,nullus' B. — u) ,aliqua quelibet' B. — v) ,ne‘ B. — x) ,domus C.

Strana 70
70 NUM. 76. 1208 APR. 30. conventus aliquos publicos convocandi venire presumat, nec regularem abbatis vestri electionem impediat aut de instituendo vel removendo eo, qui pro tempore fuerit, contra statuta Cisterciensis ordinis se aliquatenus intromittat. Si vero episcopus, in cuius parochia domus vestray fundata est, cum humilitate ac devo- tione, qua convenit, requisitus, substitutum abbatem benedicere et alia, que ad officium episcopale pertinent, vobis conferre renuerit: licitum sit eidem abbati, si tamen sacerdos fuerit, proprios novitios benedicere et alia, que ad officium suum pertinent, exercere, et vobis omnia ab alio episcopo percipere, que a vestro? fuerint indebite denegata. Illud adicientes,a ut in recipiendis professionibus, que a benedictis vel abb benedicendis abbatibus exhibentur, ea sint episcopi forma et 10 expressione contenti, que ab origine ordinis noscitur instituta, ut scilicet abbates ipsi salvo ordine suo profiteri debeant et contra statuta ordinis sui nullam professionem facere compellantur. Pro consecrationibus vero altarium vel eccle- siarum, sive pro oleo sancto vel quolibet alio ecclesiastico sacramento nullus a vobis sub obtentu consuetudinis vel alio quolibet modo quicquam audeat ex- 15 torquere, sed hec omnia gratis vobis episcopus diocesanus impendat. Alioquin liceat vobis quemcunque malueritis catholicum adire antistitem gratiam et com- munionem apostolice sedis habentem, qui nostra fretus auctoritate, vobis quod postulatur impendat. Quod si sedes diocesani episcopi forte vacaverit, interim omnia ecclesiastica sacramenta a vicinis episcopis accipere libere et absque 20 contradictione possitis; sic tamen, ut ex hoc imposterum“ propriis episcopis nullum preiudicium generetur. Quia vero interdum propriorum episcoporum co- piam non habetis, si quem episcopum Romane sedis, ut diximus, communionem habentem, et de quo plenam notitiam habeatis, per vos transire contigerit, ab eo benedictiones vasorum et vestium, consecrationes altarium, ordinationes mona- 25 chorum auctoritate apostolice sedis recipere valeatis. Porro si episcopi vel alii ecclesiarum rectores in monasterium vestrum vel personas inibi constitutas sus- pensionis, excommunicationis vel interdicti sententiam promulgaverint, sive etiam in mercenarios vestros pro eo, quod decimas non solvitis, sive aliqua occasionedd eorum, que ab apostolica benignitate vobis indulta sunt, seu benefactores vestros 30 pro eo, quod aliqua vobis beneficia vel obsequia ex caritateee prestiterint vel ad laborandum adiuverint in illis diebus, in quibus vos laboratis et alii feriantur, eandem sententiam protulerint: ipsam tamquamff contra sedis apostolice indulta prolatam duximus irritandam; nec littere ulle firmitatem habeant, quas tacito nomine Cisterciensis ordinis et contra tenorem apostolicorum privilegiorum con- 35 stiterit impetrari. Preterea cum commune interdictum terre fuerit, liceat vobis nichilominuses in vestro monasterio, exclusis excommunicatis et interdictis, divina officia celebrare. Paci quoque ac tranquillitati vestre paterna imposterumc solli- 5 76. y) ,nostra‘ B. — z) ,nostro' B. — aa) ,addicientes' B.—bb) ,at deest C. — cc) ,in posterum' B. — dd) ,occasione' deest B et C: supplevi secundum formam. — ee) ,charitate' C. — ff) ,tanquam' C. — 40 gg) ,nihilominus' C.

Strana 71
1208 APR. 30. NUM. 76. 71 citudine providere volentes, auctoritate apostolica prohibemus, ut infra clausuras locorum seu grangiarum vestrarum nullus rapinam seu furtum facere, ignem apponere, sanguinem fundere, hominem temere capere vel interficere, seu vio- lentiam audeat exercere. Preterea omnes libertates et immunitates a prede- 5 cessoribus nostris Romanis pontificibus ordini vestro concessas nec non et libertateshh et exemptiones secularium exactionum a regibus et principibus vel aliis fidelibus rationabiliter vobis indultas auctoritate apostolica confirmamus et presentis scripti privilegio communimus. Decernimus ergo, ut nulli omnino ho- minum liceat prefatum monasterium temere perturbare aut eius possessiones 10 auferre" vel ablatas retinere, minuere seu quibuslibet vexationibus fatigare; sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione ac sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolice auctoritate. Si qua igitur in futurum ecclesiastica secularisve persona hanc nostrekk consti- tutionis paginam sciens contra eam temere venire temptaverit, secundo tertiove 15 commonita, nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis honoris- que sui careat dignitate reamque se divino iudicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat et a sacratissimo corpore ac sanguine dei et domini redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat atque in extremo examine districte subiaceat ultioni. Cunctis autem eidem loco sua iura servantibus sit pax domini nostri Jesu Christi, 20 quatinus" et hic fructum bone actionis percipiant et apud districtum iudicem premia eterne pacis inveniant. Amen.mm Amen. Amen š. 25 Ego Innocentius catholice ecclesie episcopus ss. (Rna) + Ego Petrus Portuensis et sancte Rufine episcopus ss. + Ego Johannes Albanensis episcopus ss. + Ego Johannes Sabinensis episcopus ss. & Ego Nicholaus Tusculanuspp episcopus ss. + Ego Hugo Hostiensis et Velletrensis episcopus ss. † Ego Cinthius qq tituli sancti Laurentii in Lucina presbyter cardinalis ss. + Ego Soffredus tituli sancte Praxedis presbyter cardinalis ss. 30 + Ego Cencius" sanctorum Johannis et Pauli presb. card. tituli Pammachiiss ss. † Ego Benedictus tituli sancte Susanne presbyter cardinalis ss. † Ego Petrus sancte Pudentiane tituli Pastoris presbyter cardinalis ss. † Ego Gregorius sancti Georgii ad velum aureum diaconus cardinalis ss. + Ego Guido sancti Nicholai" in carcere Tulliano diaconus cardinalis ss. + Ego Johannes sancte Marie in via lata diaconus cardinalis ss. (B. V.°°) 35 40 76. hh) ,et libertates' desunt B, C; supplevi secundum formam. — ii) ,aufferre“ B, C. — kk) ,vestrae' C. — Il) ,quatenus‘ C. — mm) Quae subsequuntur usque ,Datum' desunt B. — un) In rotae medio legitur: ,Scs. Petrus| Scs. Paulus. Innocentius papa III' Circumscriptio autem hanc papae sententiam praebet: Fac mecum, Domine, signum in bonum‘ (Psalm. 85, 17). o0) Monogramma deest B, C.—pp),Tusculañ' C —qq), Curth' C. — r),Cencj' C.— Ss) ,Pamachii' C — tt) ,Quid s. Nycholai C.

Strana 72
72 NUM. 76, 77. 1208 APR. 30. — IULJAUG. † Ego Guala sancte Marie in Porticu diaconus cardinalis ss. + Ego Octavianus sanctorum Sergii et Bacchi“ diaconus cardinalis ss. † Ego Johannes sanctorum Cosme et Damiani diaconus cardinalis ss. Datum Laterani per manum Johannis, sancte Marie in Cosmidin diaconiw cardi- nalis, sancte Romane ecclesie cancellarii, II kalendas maii, indictione XI, incar- nationis dominice anno MCCVIII,� pontificatus vero domniw Innocentii pape III= anno undecimo. 5 77. Innocentius III papa Otakarum I, regem Bohemiae, monet, ut cum iam necessitas, quae eum ab Ottonis, regis Romanorum, obsequio abduxerit, divino 10 iudicio sit sublata, eidem regi in posterum patenter et potenter adhaereat. [Sorae 1208 iul. ex. — aug. in.] Apographum exstat in Innocentii III registro super negot. imp., quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. vol. VI) asservatur, fol. 38r ep. 157 sin edit. 156] (R). Baluzius, Epist. Innoc. III, t. I, pag. 753 = Migne, Patrolog. lat., t. 218, col. 1149, = 15 Erben, Reg. Boh. I, pag. 233, num. 512 —Palacký, Ital. Reise, pag. 20, num. 43 (reg.) — Potthast, Reg. 3478. — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V, num. 6024. Epistula nota temporis omnino caret, sed vel mense iulio exeunte vel augusto ineunte scriptam esse ex loco, quem in registro habeat, cognosci potest; proxima enim epistula, quae nota temporis non caret, illa est quam papa Ottoni regi misit augusti die 20 (Potth. 20 3490). — Cf. etiam Winkelmann, Phil. v. Schw. u. Otto W v. Braunschw. II. pag. 77, not. 3. Sicut nuntiis et litteris tuis nobis multotiens Illustri regi Boemie. intimasti, ab obsequio karissimi in Christo filii nostri regis Ottonis illustris non voluntas, sed necessitas te subduxit, integram ei fidem servans in pectore, quam non poteras in opere demonstrare. Cum ergo iam ipsa necessitas, divino iudicio 25 sit sublata,1 excusationem honestam pretendere non valeres, si ei de cetero non impenderes auxilium et favorem. Tu ergo, fili karissime, divine dispositioni con- sentiens, que causam ipsius regis evidenti iudicio approbavit, nostrum in hac parte iudicium approbando,b patenter et potenter eidem adhereas, fidem ei pre- stitam conservans illesam, ut per hoc divinam et apostolicam gratiam uberius 30 merearis. Alioquin preter divinam offensam apostolicam quoque censuram in- curreres, cum eidem regi nolimus in suo iure deesse, qui sumus omnibus in sua iustitia debitores. 76. uu) ,bachi‘ C. — vv) ,diacon B. — xx) ,millesimo ducentesimo VIII' C. — vy) ,domini' B, C. — zz) ,tercii' B. 35 77. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. — b) ,approbante R. — c) Post epistulam in R haec leguntur: ,In eundem modum nobili viro langravio Thuringie. In eundem modum .. duci Brabantie, principio sic mutato: Certa multorum relatione didicimus, quod ab obsequio et cetera. In eundem modum aliis principibus, qui prefato regi adheserunt." 1) Philippo rege, die 21 iunii 1208 occiso. 40

Strana 73
1208 SEPT. 25. NUM. 78. 73 78. Robertus, episcopus Olomucensis, duas villas episcopatus sui cum duobus villis nobilis viri Orphani, filii Gothardi, commutat, Otakaro rege et Vladislavo marchione id concedentibus; idemque ecclesiam in Doubravník in sanctae Crucis 5 festo visitantibus indulgentiam dat. Оlоmucii 1208 sept. 25. Autographum in membrana scriptum in tabulario civitatis Brunnensis asservatur (A). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 49, num. 41 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 233, num. 513 (frgm.) 10 Autographum manu scribae, quem nota ,Robertus I' signavimus, scriptum est. i In nomine sancte et individue trinitatis. à R., dei gracia sancte Olomucensis Universitatis ecclesie episcopus, omnibus qui sunt et erunt, in perpetuum. negocia litteris mandata ex earum memoria trahunt firmitatem. Innoteslcat igitur presentibus ac futuris, quod ego à Rubertus, i episcopus Olomucensis, cum“ as- 15 sensub regis Bohemorum 1Ottocari i et frajtris eius marchionis Morauorum Wladizlaii in presencia quam plurium“ nobilium utriusque terre, aprobanted domino decano W.I et unniversoe conventu eiusdem ecclesie cambivi » Orphano? vrot nobili, filio 1 Gothardi, duas villas episcopatus mei, Dubraunic scilicet et Dragnik, et terram unius aratri in Dreuniche, pro duabus villis ipsius, Turane 20 videlicet et Petrouich, que episcopatui meo proximiores erant. Verum ne super hac re successoribus meis's vel quibuslibet aliis litis relinquatur occasio, presen- tem paginam nominibus testium, qui huic commutationi interfuerunt, et sigillorum caractere, mei videlicet et ecclesie, perpetualiter confirmamus, relinquentes in mandatis, quod si quis hoc factumh infregerit, anathema sit. Testium autem no- 25 mina sunt hec: Waltherus' Olomucensis ecclesie decanus, Stephanus Olomucensis prepositus, Wtesen canonicus, Wratko canonicus, Esau canonicus et archipresbyter Prerouiensis provincie, Ysaac canonicus, Cusdrah canonicus, Andreas canonicus, Pretrus" canonicus, Radozlaus canonicus et archidiaconus provincie Olomucensis, Jacobus canonicus et magister, Sistridus! canonicus, Boguzlaus canonicus, Theo- 30 dericus canonicus, Moyses canonicus et archipresbyter Brachizlauensis provincie, Sidebor canonicus, abbas Gradicensis,' abbas Uelgradensis,m' Sudcô prepositus, Johannes, Sidon, Sudo capellani marchionis, Godeg, Radozlaus, Johannes, Blasius, Dobrouest, Dedus, Drugos" et Adrastus presbyteri et vicarii Olomucensis ecclesie, Bauarus camerarius Olomucensis, Zauisse castellanus, Doben iudex, Bludo, Jacobus, 35 78. a) ,cum' A. — b) in loco raso ex ,affectu‘ eadem manu corr. A. — c) genuine scriba plurium' scripsit, sed postea,m' littera erasa, signum abbreviationis superscripsit A. — d) ita A.— e) ,unniûfo' A. — f) ita A incuria scriptoris loco ,viro'. — 8) post hanc vocem in lineae fine litterae,ft' erasae conspiciuntur A. — h) ,factm° A. — i) ,Waltheru9 A. — k) ita A. — 1) ita A loco ,Siffridus' — m) ,uelgdi' A. — n) ,drgof' A. 40 1) Walthero. — 2) Hermannus. — 3) Ticelinus.

Strana 74
74 NUM. 78—80. 1208 SEPT. 25. — DEC. 4. Kohanus, Buz, Dubache, Zlauata, Paulus beneficiarii° Olomucensis castri, Radozlau villicus noster.? Ob memoriam huius facti statuimus, ut quicunque ad ecclesiam de Dubraunik in festivitate sancte Crucis advenerit, quam diu ipsa steterit, septem Hec autem acta sunt publice in dierum iniuncte pene« remissione donetur. capitulo Olomucensi, hiis et aliis quam plurimis testibus presentibus, verbi in- carnati anno MCCVIII, indictione XI, epacta I, concurrente II, dominicali littera E, pontificatus nostri anno VII. Data per manus canonici nostri Ysaac VII ka- lendas octobris. 5 Autographo appendent e filis sericis purpurei coloris duo sigilla formae rotundae de cera naturali confecta. — In primo sigillo cuius diametros 71 mm sunt, figura episcopi in 10 solio sedentis conspicitur, qui infula capiti imposita, manu dextra pedum gerit, sinistra vero librum tenet. Circumscriptio: † RVBERTVS - DEI - GRA- HOLOOVNCENSIS . ECCLE EPC. — In altero sigillo, cuius diametros etiam 71 mm sunt, figura episcopi cum infula conspicitur, qui genibus nixus pedum umero dextro impositum habet et utraque manu ecclesiae cum duabus turribus speciem tenet. In utraque figurae parte inscriptio 15 est: HIDR—IC° CPC. Circumscriptio ab imagine orbiculo seclusa haec est: † CCCLESIA — OLOMVCENSIS. 79. Sigifridus II, archiepiscopus Maguntinus, monasterio in Walkenried octo mansos apud Rotenburg sitos tradit per manus Ottonis IV, regis Romanorum. — 20 Inter testes: �Writzelaus, filius illustris regis Othacari Boemorum." Maguntiae 1208 nov. 20. Urkundenb. f. Niedersachsen II, Die Urkk. des Stiftes Walkenried Abth. I, pag. 57, num. 68 (ex autogr. tabularii in Wolfenbuttel). — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V, num. 245. — Cf. Winkelmann, Philipp v. Schw. u. Otto I v. Braunschw., t. II, pag. 119. 25 80. Innocentius III papa Ottoni IV regi in Romanorum imperatorem electo significat, se quosdam principes, inter quos etiam regem Bohemiae iterum per scripta exhortatum esse, ut rebus eius faveant, eumque monet, ita se in singulis gerat, ut negotium eius exitum bonum habeat. Laterani 1208 dec. 4. 30 Apographum exstat in Innocentii III reg. super neg. imperii, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. vol. VI) asservatur, fol. 40r, ep. 168 (R). Baluzius, Epp. Innoc. III. t. I. col. 757 = Migne, Patrol. lat., t. 216, col. 1157, = Erben, Reg. Boh. I, pag. 234, num. 514 — Palacký, Ital. Reise, pag. 20, num. 44 (reg.) — Potthast, 35 Reg. num. 3542. — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V, num. 6043. 78. o) ex ,beneficiarius' eodem atramento statim inter scribendum corr. (bificiaril) A. — P) ,mr‘ scribae incuria habet A. — q) ,pêne‘ A.

Strana 75
1208 DEC. 4. — DEC. 11. NUM. 80, 81 75 Licet per dilec- Illustri regi Ottoni in imperatorem Romanorum electo.a tum filium magistrum Henricum, sancti Gereonis! scolasticum, generales ad omnes principes et speciales ad multos iam dudum litteras direxerimus, quales tue promotioni novimus expedire, quia tamen postmodum quam plures eorum 5 nos consulere curaverunt, cui mallemus eos super imperio adherere, quosdam per iterata scripta fuimus exhortati, videlicet..2 Aquilegensem patriarcham, ..“ Magdeburgensem archiepiscopum, Adolfum quondam Coloniensem, ..4 Spirensem episcopum, ..5 regem Boemie, .. Austrie ac .. Zaringie duces et quosdam alios, ut tibi potenter faveant et patenter,s in hiis et aliis satagentes honorem 10 tuum indefessa sollicitudine promovere. Quocirca serenitatem regiam monemus attentius et hortamur, quatinus prima, media et novissima tua bona soli altissimo ascribendo, talem circa singula studeas te habere, quod honoris tui processus, qui operante divina gratia et nostra sollicitudine cooperante prospere iam dirigitur, feliciter consumetur, de plenitudine gratie nostre securus, quod ad 15 omnia, que tibi noverimus expedire, diligens studium impendemus et operam Datum Laterani II nonas decembris, pontificatus nostri anno efficacem. undecimo. 81. Innocentius III papa Sigifrido Il Maguntino et Alberto Magdeburgensi archi- 20 episcopis significat, quae de divortii sententia inter Otakarum, regem Bohemiae, et Adelam, sororem marchionis Misnensis, lata acta fuerint, eisque mandat, ut inquirant, utrum iudices, quibus legati sui causam hanc commiserint, merito ab ipso rege recusari possint. Laterani 1208 dec. 11. 25 Apographum exstat in Innocentii III regestorum volumine V, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. t. VIIA) asservatur, fol. 761, lib. XI, ep. 184 (R). 30 Baluzius, Epist. Innoc. III, t. II, pag. 232 = Migne, Patrolog. lat., t. 215, col. 1499, = Erben, Reg. Boh. I, pag. 234, num. 515 — Posse, Cod. dipl. Saxon. regiae, I Hauptth., t. III, pag. 100, num. 127. — Potthast, Reg. 3561 — Mülverstedt, Reg arep. Magde- burg. II. pag. 131, num. 316 — Böhmer-Will, Reg. arep. Magunt. II, pag. 139, num. 101 — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V, num. 6050. Maguntino! et Magdeburgensi? archiepiscopis.“ Olim per litteras a venerabili fratre nostro ..' Auelbergensi episcopo et dilecto filio .. abbate 80. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. — b) genuine ,cooperante sollicitudine' sed 35 transpositionis signo superscripto corr. R. 1) Coloniensis. — 2) Wolfgerum. — 3) Albertum. — 4) Conradum. — 5) Otakarum; v. supra num. 77. — 6) Leopoldum VI. — 7) Bertholdum. — 8) Litterae a. 1208 mense iul. exeunte vel augusto ineunte missae sunt; v. Potthast, Reg. num. 3477—3480. 40 81. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. 1) Sigifrido II. — 2) Alberto. — 3) Sigebodone.

Strana 76
76 NUM. 81, 82. 1208 DEC. 11. — DEC. 12. in Sichem nobis destinatas accepimus, quod cum O., illustrem regem Boemie, super causa matrimonii, que vertitur inter ipsum et nobilem mulierem A.4, sororem ..5 marchionis Misnensis, auctoritate tam nostra quam legatorum nostro- rum" peremptorie citavissent, parte mulieris ipsius in eorum presentia comparente, idem rex contumaciter se subtraxit. Cum autem ab eiusdem mulieris fuisset parte propositum, quod memoratus rex B. presbyterum, quem prefati iudices cum litteris citatoriis miserant ad eundem, temere capi fecerat et arcte custodie mancipari, ac iidemb iudices post peremptoriam diem biduo expectassent, si forsan aliquis pro prefato rege in eorum presentia compareret: quia demum iam die tertia probato per testes idoneos, quod pervenerant littere citationis ad ipsum, 10 suam manifeste contumaciam cognoverunt, excommunicationis in eum sententiam protulere. Cum igitur dictus rex diceretur recusasse predictos iudices ut suspectos, venerabili fratri nostro..7 Hostiensi episcopo et dilecto filio L.s, tituli sancte Crucis presbytero cardinali, quibus tunc fuerat pro causis imperii ac ecclesie ad partes illas officium legationis iniunctum, dedimus in mandatis, quatinus 15 iuratoria cautione ab ipso rege recepta, quod iuri pareret, beneficium impenderent absolutionis eidem et inquirerent, si tamen possent ad hoc intendere, per se ipsos, vel facerent per aliquos idoneos viros inquiri, utrum predicti iudices ab ipso possent rationabiliter recusari; qui“ si forent rationabiliter recusati, audirent causam vel facerent audiri, appellatione remota, ita quod cum esset usque ad 20 sententiam in ipsa processum, nobis remitteretur instructa, prefixo partibus ter- mino competente, quo se per procuratores idoneos nostro conspectui presen- tarent, iustam auctore deo sententiam recepture; alioquin partes ad priorum iudicum remitterentur examen. Verum quoniam ipsi legati propter miserabilem illum eventum, qui rerum statum inopinata morte principis' immutavit, de arrepto 25 legationis itinere recedentes, hiis intendere nequiverunt, fraternitati vestre per apostolica scripta mandamus, quatinus absoluto prefato rege secundum formam prescriptam, inquiratis sollicite per vos ipsos, utrum iudices antedicti possint ab eo rationabiliter recusari, et in ceteris mandatum apostolicum, quod predictis fuit legatis iniunctum, sublato cuiuslibet contradictionis et appellationis obstaculo, 30 exequi procuretis. Datum Laterani III idus decembris, pontificatus nostri anno undecimo. 5 82. Innocentius III papa Otakaro, regi Bohemiae, consilium a se petenti suadet, ut Ottonis IV regis rebus potenter et patenter faveat, praesertim cum eidem 35 regi iureiurando sit astrictus. Laterani 1208 dec. 12. 81. b) ,idem‘ R. — c) ita (q) distincte R: Baluze et post eum alii,quod‘ legunt. 4) Adelam. — 5) Theodorici. — 6) Hugonis card. episcopi Ostiensis et Leonis tit. s. Crucis presb. cardinalis, quibus a. 1207 mense maio legationis officium commissum est; cf. infra 40 num. 88. — 7) Hugoni. — 8) Leoni. — 9) Philippi regis, qui 1208 iun. 21 occisus est.

Strana 77
1208 DEC. 12. — 1209 APR. 3. NUM. 82, 83. 77 5 Apographum exstat in Innocentii III ,reg. super negot. imp., quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. vol. VI) asservatur, fol. 41r, ep. 177 sin edit. 176] (R). Baluzius, Epp. Innoc. III, t. I, col. 758 = Migne, Patrolog. lat, t. 216, col. 1160, = Erben, Reg. Boh. I, pag. 235, num. 516. — Palacký, Ital. Reise, pag. 20, num. 45 (reg.) — Potthast, Reg. num. 3562 — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V. num. 6051. Super eo, quod a nobis de negotio imperii .. . illustri regi Boemie. per tuum nuntium et litteras requisisti, serenitati tue hoc duximus respondendum de corde puro, conscientia bona et fide non ficta consilium tibi dantes, quatinus cum karissimus in Christo filius nosterb illustris rex Otto, in imperatorem Roma- 10 norum“ electus, magnifice iam procedat, potenter ei faveas et patenter, quia procul dubio tibi magis credimus expedire, ut rei finem preveniens, non expectans, nunc, antequam invalescat ex toto, quasi ex discretionis proposito satagas id efficere, quam demum, cum invaluisset omnino, in necessitatis articulo forsan idem cogereris implere; presertim cum ad hoc ex iuramento sibi prestito tene- 15 aris. Credimus enim, quod erga te taliter se habebit, quod merito sibi poteris esse devotus, et nos, a quorum sanis consiliis deviaturus ipse non creditur, ad Datum Laterani II idus decembris, tui dilectionem eum efficaciter inducemus. pontificatus nostri anno undecimo. 83. 20 Innocentius III papa monasterium in Zábrdovice tuendum suscipit eiusque bona confirmat. Laterani 1209 apr. 3. 25 Autographum in membrana scriptum in tabulario terrae Moraviae Brunnae asservatur (A). — Apographum saec. XVII exstat in Annal. mon. Zabrdovic. (cod. ms. tabularii terrae Brunnae num. 296) fol. 14v. (Hugo) Sacri et canonici ord. Praemonstrat. annales II, probat. pag. 732. — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 52, num. 46 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 236, num. 518 (exc.), = Migne, Patrolog. lat., t. 217, col. 192, num. 137, — Potthast, Reg. num. 3697. 30 In membrance replicatae margine dextro eadem, ut videtur, manus adnotavit: �Guill(elmu)s', in margine sinistro autem litterae ,p. f. alio atramento scriptae sunt. In autographi tergo in sinistro margine superiore littera ,f' alio atramento scripta est; in tergi medio vero hoc signum conspicitur: O. iInnocentius à episcopus servus servorum dei, dilectis filiis Arnuldo priori et fratribus de Zalberduwiz, Premonstratensis ordinis, salutem et apostolicam Cum a nobis petitur quod iustum est et][ honestum, tam vigor 35 benedictionem. equitatis, quam ordo exigit rationis, ut id per sollicitudinem officii nostri ad debitum perducatur effectum. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris iustis postulationibus inclinati, ecclesiam vestram, in qua divino estis obsequio man- 82. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. 40 signis superscriptis correctum, R. — c) ,Romañ‘ R. b) genuine ,filius noster in Chr“, sed

Strana 78
78 NUM. 83—85. 1209 APR. 3. — IUL. 6. cipati, cum omnibus bonis, que impresentiarum rationabiliter possidetis, aut in futurum iustis modis, dante Domino, poteritis adipisci, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, speſclialiter autem Zyretitz, Cancowiz, Otradiz et Borcowaz villas et alia, que iuste ac pacifice possidetis, auctoritate vobis apostolica con- firmamus et presentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre protectionis et confirmationis“ infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se noverit incur- Datum Laterani III nonas aprilis, pontificatus nostri anno duodecimo. surum. 5 84. 10 Manegoldus, episcopus Pataviensis, commutationem praediorum inter Tie- monem, Pataviensem canonicum, et Rudigerum militem, cognomine Biber, eiusque uxorem factam confirmat. — Inter testes: ,Witigo de Planchinberc." In villa Gramastetten 1209 iul. 6. Monum. Boica XXIX, 2, pag. 280, num. 3 (e cod. VI tradit Patavien.) = Urkb. d. Landes 15 ob d. Enns, II, pag. 524, num. 363. 85. Daniel II, episcopus Pragensis, bona quaedam ecclesiae suae, quorum nomina adferuntur, fratribus monasterii in Plasy pro praediis, quae in Motoly et Račetice habebant, permutando dat. 1209 —. 20 Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). — Apographum exstat in Benedicti Scheppl, Lapis sepulchralis fundatoris ... monii. de Plassio (ms. tabularii Musaei regni Boh.) pag. 188—189. Erben. Reg. Boh. I, pag. 237, num. 520 (extr. ex A). — Scheinpflug in Mitth. d. Ver. f. 25 Gesch. d. Deutsch in Böhmen XII, pag. 66, num. 22 (reg.) Autographum manu scribae, quem nota „Daniel I' (=,Otakarus 3) signavimus, scriptum et ab ipso etiam verbis contextum est; cf. prooemium diplomatis num. 27. — In temporis nota scribae incuria epactae, indictiones et concurrentes anni 1208 adferuntur. + In nomine sanctę et individuę trinitatis. Notum“ sit universis tam 30 presentibus quam etiam posteris nostris, quod ego dei gratia sancte Pragensis ęcclesię episcopus D.1 cum consilio canonicorum meorum fratribus nostris deo famulantibus in Plaz hęc predia ecclesie nostrę pro suis in concambium contra- didimus: hominem unum cum terra in villa, que dicitur Ninowiz, alterius hominis terram in Chossur pro! predio eorum, quod habebant in villa, que dicitur Mothol. 35 83. a) ,nostre confirmationis et protectionis' sed transpositionis signis superscriptis corr. A. 85. a) prima litterae ,N' hasta ex littera ,e' elevata radendo correcta est A. 1) Daniel II.

Strana 79
1209 S. D. NUM. 85, 86. 79 5 Itemque aliud predium nostrum, quod habemus in villa, que dicitur Scecowiz, dedimus eis pro hereditate, quam habebant in Rascediz. Et ut hoc concambium inviolabile in perpetuum perseveret, in testimonium confirmationis decem marcas addiderunt. Quicumque igitur clericorum seu laicorum hoc privilegium concambii infringere attemptaverit, auctoritate dei et omnium sanctorum anathema sit. Hec sunt nomina testium: episcopus Daniel, Pribizlaus decanus, Andreas prepositus, Christophorus archidiaconus, Walcvnus, Viecemil, Mirozlaus, Vitko, Boguzlaus, Eppo, Burcardus, Benedictus, Johannes, magister Petrus, Clemens, Sdizlaus et omnes alii canonici. Isti sunt laici: Martinus pincerna cum tribus filiis suis, 10 Erchembertus dapifer, Vtha, Juric, Reinardus cum filiis suis, Vlricus frater Johan- nisb et alii multi. Acta sunt hec anno dominice incarnationis MCCVIIII, epacta I, indictione XI, concurrente II. 15 Autographo appendebant e scidulis membranae duo sigilla, quorum alterum iam deper- ditum est. Superest tantum sigillum primum (ecclesiae Pragensis), cuius pars defracta desideratur; quod quidem sigillum eadem forma expressum erat atque tertium sigillum diplomatis num. 348 in tomo I huius operis. 86. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, una cum coniuge sua Constantia cano- nicis ecclesiae Olomucensis pro anima filii sui Vratislavi villam Nedachlebice 20 donat eiusque hominibus exemptiones et libertates large concedit. Cromesir 1209 — 25 Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli metropolitani Olomucensis asservatur (A). - Apographum saec. XIV exstat in Libro privil. eccl. Olomuc., qui in eodem tabulario asservatur, fol. 31. Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 51, num. 45 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 235, num. 517 (fragm.). 30 Autographum scriba, quem ,Otakarus 7' vocamus, manu sua exaravit, cuius litterae eandem formam atque scriptura codicum habent. Quem scribam ecclesiae Olomucensis clericum fuisse, verisimile est. — Locus qui de libertatibus est, repetit verba diplomatis, quod anno 1207 ecclesia Olomucensis ab eodem rege accepit (v. num. 59). In nomine sancte et individue trinitatis amen. Notum sit omnibus tam presentibus quam futuris, quod ego Primuzil, dei gracia rex Boemorum, unâ cum coniuge mea Constancia, regina Boemie, assensu baronum nostrorum villam, que Nedaclebiz] nuncupatur, pro remedio anime" filii nostri Wratizlai omnium- 35 que predecessorum nostrorum canonicis Olomuncensis ecclesie ] sub iure episco- patus contulimus possidendam. Quoniam autem recte locantur beneficia, ubi crescunt vite merita, ibi decenter impertitur gracia, ubi cum premiis cumulatur 85. b) i' ex,e‘ in loco raso corr. A. 88. a) ,a‘ in loco raso scriptum est, ubi genuine ,fi' positum erat. A.

Strana 80
80 NUM. 86, 87. 1209 S. D. — 1210 APR. 9. gloria: ob hoc eandem villam ab omni honere tributorum, vectigalium, collectarum seu denariorum, qui quatuordecim vocantur, vel aliarum * exactionum volumus perpetuo esse absolutam; adicientes, ut nullus pro castrorum edificacione vel reedificatione, nullus pro aliqua ingruenti expedicione * homines predicte ville audeat inquietare. Ius eciam, quod datur pro capite, eis concessimus *; hoc de fure sanctientes, ut si in eadem villa capiatur et coram 5 iudicio convincatur, canonicis bona furis remaneant, ipse vero curie tradatur puniendus. Si autem homines eiusdem ville coram iudicio culpabiles inveniuntur, nec nobis, nec iudicibus nostris, curialibus quoque vel inbeneficiatis aliquid inde utilitatis proveniat, set apud canonicos culpe perseveret satisfactio, nisi in quo tenetur satisfacere adversario. Preter hec utilitati Olo- muncensis ecclesie providentes, in eadem villa ad preces venerabilis patris nostri 10 Ruperti tabernam liberali munificencia concessimus. Ut autem hec nostra donacio robur firmitatis obtineat, et ne factum nostrum oblivionis desidia sepeliatur, sigilli nostri munimine roboramus et testium approbacione confirmamus. Testes autem sunt isti: Rupertus episcopus, Andreas Pragensis prepositus,' Benedictus proto- notharius, Arnoldus decanus, Hinsaltus, Zlauco, Bouzlaus filius eius, Heinricus 15 filius Witechonis, Bludo et Onso filius eius, Luderius, Neplach, Andreas, Petrus filius Medlonis, Pardus, Twirsa, Stanimirus, Doben cum tribus filiis, Nedamirus frater Doben, Gron, Zewize, Bawarus, Stibor, Zemizlaus, Wurso, Nedamirus frater eius, Zvlizlaus, Stizlaus, Woino, Beneda, Chochan, Hermannus abbas de Grediz, Thizelinvs abbas de Welgrad. Hec autem acta sunt anno millesimo ducen- 20 tesimo nono, indictione duodecima, epacta duodecima, concurrente tercio, in loco Olomuncensis episcopi, qui vocatur Cremesir. Autographo duo sigilla in filis sericis rubri coloris appensa erant, quae nunc iam avulsa et deperdita sunt. 87. 25 Innocentius III papa Roberto, episcopo Olomucensi in terram sanctam profecturo, ut illos de comitatu ipsius, qui peregrinationis tempore clericis vim attulerint, a poenis canonicis absolvere possit, facultatem concedit. Laterani 1210 apr. 9. Autographum in membrana scriptum in tabulario archiepiscopatus Olomucensis Cremsirii 30 asservatur (A). Boczek, Cod. dipl. Mor. II pag. 53, num. 47 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 238, num. 521 (fragm.). — Potthast, Reg. num. 3973. In membranae replicatae margine dextro nota quaedam scriptoris atramento pallido scripta erat, quae iam recte legi non potest, cuius vox ultima haec esse videtur: Johs‘; 35 in margine sinistro manus eiusdem temporis simili atramento pallido haec adnotavit: „R i0) apr.] Jo. de Placeñ' (?). In autographi tergo in sinistro angulo superiore alio atramento adnotatum est: �R. E; in tergi medio manus quaedam cancellariae apostolicae scripsit: † V. E.“ 86. b) ,ci‘ in loco raso scriptum est. A. - c) ,pre‘ in loco raso eadem manu scriptum A. 40

Strana 81
1210 APR. 9. — APR. 13. NUM. 87, 88. 81 Innocentius episcopus servus servorum dei, venerabili fratri.. Olomucensi episcopo salutem et apostolicam benedictionem. Cum pro tui redempltoris amore signum crucis assumpseris et proficisci disponas in subsidium terre sancte, presentium tibi auctoritate conlcedimus, quatinus, si quos forsan de comitatu tuo, dum in sancta peregrinatione permanseris, ex iniectione manuum in] clericos violenta in canonem acciderit incidere sententie promulgate, liceat tibi eos secundum ecclesie formam absolvere; iniungendo ipsis, quod talibus consuevit iniungi, nisi, quod absit, tam gravis et enormis fuerit subsecutus excessus, quod merito propter hoc ad sedem debeant apostolicam laborare. Datum Late- 10 rani V idus aprilis, pontificatus nostri anno tercio decimo. 5 Autographo appendet e filo cannabino Innocentii III papae bulla plumbea eadem atque in litteris num. 40. 88. I. Innocentius III papa Adelae, sorori Theodorici marchionis Misnensis, quae 15 de divortio inter ipsam et Otakarum regem Bohemiae acta fuerint, fusius per- scribit eique mandat, ut in festo sancti Martini proxime venturo per respon- sales idoneos coram se compareat, ut causa finem debitum sortiatur. II. In eundem fere modum Otakaro, regi Bohemiae, scribit. III. Iisdem fere verbis Constantiae, sorori Andreae regis Ungariae, idem mandat. Laterani 1210 apr. 13. 20 Apographum saec. XIV medii exstat in Innocentii III regestorum vol. V, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vatic. t. VIII) asservatur fol. 121—13r, lib. XIII, ep. 50 (R). 25 Baluzius, Epp. Innoc. III, t. II, col. 429 = Lünig, Cod. Germ. dipl. I, pag. 958 = Migne, Patrolog. lat. t. 216, col. 238, = Erben, Reg. Boh. I, pag. 238, num. 522 (fragm.) — Posse, Cod. dipl. Saxoniae I Hauptth., t. III, pag. 114, num. 146. — Palacký, Ital. Reise, pag. 20. num. 46 (reg.) — Potthast, Reg. num. 3975 — Böhmer-Will, Reg. arep. Magunt. II, pag. 144, num. 143 — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V, num. 6086. Epistulae prior pars repetit verba fere omnia epistulae, quae anno 1201 mense aut maio aut iunio archiepiscopo Magdeburgensi eiusque coniudicibus missa est (v. num. 20). Dudum 30 (I.) Nobili mulieri A.,1 sorori nobilis viri marchionis Misnensis.“ ad aures nostras ex parte tua questione perlata, quod cum karissimus in Christo filius noster .. rex Boemorum illustris te duxisset legitime in uxorem ac decem et octo annis et amplius velud coniugem legitimam pertractasset, filiis et filiabus ex te susceptis, ac venerabilis frater noster ..2 Pragensis episcopus ad petitionem et mandatum eiusdem regis, te volente ad 35 eum" accedere, ut tuas coram eo proponeres rationes, sed a satellitibus memorati regis pro- hibita, * post appellationem ad nos interpositam divorcii sentenciam promulgasset, a qua fecisti per capellanum tuum infra decendium“ appellari: eodem rege superducente postmodum caris- 40 88. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. — b) ,causam' errore scriptoris habet R. — c) = decem dies;,decennium' perperam R. 1) Adelae. — 2) Daniel II.

Strana 82
82 NUM. 88. 1210 APR. 13. simam in Christo filiam C.,3 sororem carissimi in Christo filii nostri ..4 regis Vngarorum illustris, post diversas litteras super eodem negocio impetratas demum venerabilibus fratribus nostris ..5 Halber- statensi et ..6 Nuemburgensi" episcopis et dilecto filio..7 abbati de Porta dedimus in mandatis,8 ut vocatis ad suam presenciam, quos noscerent evocandos, inquirerent diligencius veritatem, et quod invenirent, per suas nobis litteras intimarent, ut ex eorum relatione sufficienter instructi, procedere liberlus in ipso" negocio valeremus. Ipsi vero testes postea receperunt ex tua parte productos, qui iuraverunt pro utraque parte dicere veritatem, et depositiones eorum propriis sigillis inclusas ad nostram presenciam transmiserunt. Verum cum procurator tuus et nuncius eiusdem regis, propter hoc ad sedem apostolicam constituti, coram dilecto filio nostro P.,9 tituli sancti Marcelli pres- bytero cardinali, quem ipsis dedimus auditorem, aliquamdiu litigassent, et procurator ipse atte- 10 stationes easdem approbandas assereret, et nuncius ex adverso eas, utpote lite non contestata et post appellationem ad nos legitime interpositam inordinate receptas, peteret reprobari: nos * intellectis per cardinalem ipsum utrimque propositis, attestationes prefatas nec approbandas duximus, nec etiam reprobandas, sed eas tempori discussionis" decrevimus reservari, ut tunc contra illas allegaretur a partibus vel" pro illis, venerabili fratri nostro..1° Salzburgensi archiepiscopo 15 et eius coniudicibus iniungentes, ut partibus ad locum ydoneum convocatis, omni excusatione ac contradictione' cessantibus, reciperent testes, quos pars tua vel regis, cum nondum didicissetis testificata, super processu Pragensis episcopi vel predictorum iudicum duceret producendos, ita quod tu testes, quos prius induxeras, vel alios, si velles, inducere minime vetareris, cum non renunciasses testibus producendis, et gesta omnia redacta in scriptis * ad 20 sedem apostolicam destinarent, prefigentes partibus terminum competentem, quo nostro se con- spectui presentarent, sentenciam recepture. Qui quoniam propter impedimenta varia procedere nequiverunt, venerabilis frater noster H.,1 Hostiensis episcopus, et dilectus filius L.,3 tituli sancte Crucis presbyter cardinalis, qui tunc legationis officio in Teutonia fungebantur, auctoritate tam nostra quam sua ..1s Auelbergensi 25 episcopo, tunc electo, et .. sancti Georgii et .. de Sychem abbatibus iuxta pre- scriptam formam idem negocium commisere.14 Qui post multos cause circuitus, sicud* ex litteris predictorum episcopi et abbatis de Sychem nobis innotuit,15 memorato regi, qui propter contumaciam manifestam fuerat excommunicatus ab eis, absolutionis beneficium impenderunt, ab eodem recepta iuratoria cautione, 30 quod pareret iusticie coram ipsis. Cui cum diem et locum ad prosequendum" negocium perhemptoriek assignassent, propter contumaciam suam demum in 5 88. d) Hambembergensi' perperam R. — e) ,ipso' deest R; addidi auctoritate epistulae num. 9 nixus (vide supra pag. 9, lin. 10). — f) ,intelectis' R. — 8) ,discutionis' R. — h) ,et R. — 1) ,occa- sione‘ R. — k) ita R. — 1) ,procequendum‘ R. 35 3) Constanciam. — 4) Andreae II. — 5) Gardulfo. — 6) Bertoldo. — 7) Winnemaro. — 8) Litterae haec cc. a. 1200 datae, iam deperditae sunt. — 9) Petro. — 10) Eberhardo II, cuius coniudices erant Ludolphus, archiepiscopus Magdeburgensis, et Romarius, praepositus Seeburgensis; v. supra num. 20. — 11) Hugo al. Hugolinus. — 12) Leo. — 13) Sigebodoni. — 14) Episcopo Havelbergensi causa commissa est verisimillime a. 1207 mense maio exeunte vel paullo post; 40 cf. Böhmer-Ficker, Reg. imp. V, pag. 1519. — 15) Cf. supra epistulam num. 81.

Strana 83
1210 APR. 13. NUM. 88. 83 5 15 25 30 priorem eum sentenciam reduxerunt, recipientes testes ex tua parte productos. Cum autem postmodum iteratos clamores nostris auribus inculcasses, et nos de- liberaverimus cum fratribus nostris, quid ad expediendum negocium tociens impeditum agere deberemus, hoc tandem occurrit, ut sub examine nostro causa eadem ventilata finem debitum sortiretur. Unde venerabili fratri nostro ..16 Ma- guntino archiepiscopo dedimus in preceptis, ut ex parte nostra partibus pro termino peremptorio kalendas octobris17 proximo preteritas assignaret, infra quas per se aut responsales idoneos cum omnibus, que ad causam necessaria noscerent, nostro se conspectui presentarent sententiam recepture.18 Supradicte quoque C.19 10 sorori regis Vngarie, quam sibi rex Boemie copularat, citationis tenorem iussimus intimari, ut si vellet, ad defensionem suam idoneos dirigeret responsales. Porro cum nuper dilecti filii .. tuus et .. ac .. tam ipsius regis quam C.,3 sororis regis Vngarie, procuratores, propter hoc ad sedem apostolicam accessissent: pro- curator tuus depositiones testium coram primis et secundis iudicibus productorum petiit publicari et tibi beneficium restitutionis impendi, sentencia predicti Pra- gensis episcopi reprobata, ad assertionem propriam roborandam multis iuris canonici et civilis argumentis inductis. Procuratores vero partis adverse attestati- ones ipsas aperiendas non esse dicebant, neque secundum eas in negocio proce- dendum, quoniam iudices lite non contestata et iuris ordine pretermisso, ac post 20 appellationem ad nos legitime interpositam, pro eo, quod locum suspectum assignaverant ipsi regi, in negocio processerant memorato, et quia prefata soror regis Vngarie ad causam evocata non fuerat, ad quam eiusdem negocii defensio pertinebat. Cum enim ipsa, postquam super sentencia divorcii inter te ac sepe- dictum regem a prefato episcopo promulgata extitit coram multis prelatis Vngarie facta fides, eidem regi fuerit in conspectu ecclesie copulata: ea indefensa et non citata, que in quasi possessionem ipsius regis, cuius restitutio petebatur, tunc temporis existebat, non debuit in negocio supradicto procedi, maxime cum ex- pressum fuerit in litteris transmissis eisdem, ut vocarent quos noscerent evocandos. Unde non solum rex, sed et ipsa quoque C. debuit evocari, cum talis fuisse nostra intentio videretur ex eo, quod ultime citationis tenorem non solum regi, sed etiam dicte nobili mandavimus intimari, ut si vellet, prefixo termino ad defensionem suam idoneos dirigeret responsales. Predicta vero probare procuratores ipsi multis rationibus nitebantur. Attestationes quoque secundo loco receptas eadem pars proposuit respuendas, cum iudices, qui testes receperant, postquam ab eis, 35 utpote manifeste suspectis, ad nos fuerat appellatum, eiusdem regis nuncio propter hoc ad sedem apostolicam specialiter destinato, duxerint in negocio procedendum. Ex eadem insuper fuit parte propositum, quod tu nequaquam 88. m) ,possessionë' R. 16) Sigifrido II. — 17) die I. octb. a. 1209. — 18) Litterae papae ad archiepiscopum Magun- 40 tinum, quae primis anni 1209 mensibus missae esse videntur, iam perierunt. — 19) Constanciae.

Strana 84
84 NUM. 88. 1210 APR. 13. eras restitutionem postulans audienda, cum spoliata fueris auctoritate iudicis, qui presumitur legitime processisse, nec absque ipsius C.19 poteras preiudicio et iactura restitui, que in prefati regis quasi possessione ecclesie auctoritate tunc erat, cum is," qui auctore pretore possidet, iuste possidere regulariter videatur. Eadem quoque pars proponebat te non debere contra sentenciam predicti episcopi Pragensis audiri, quam tua sponte olim duxeras approbandam, maxime cum ex parte predicte sororis regis super consanguinitatis linea inter te ac prefatum regem in continenti probationes legitime offerrentur; cum etsi ferretur forsitan sentencia contra regem, nichilominus eius esset executio" differenda, ne antedicte C.19 circa possessionem regis posset preiudicium generari, sicudp in quodam 10 alio casu non multum huic absimili dicimurq difinisse. Ceterum ad hoc, quod premissum est, lite non contestata priores iudices processisse, fuit ex tua parte responsum, quod hoc pars altera non poterat allegare. Cum enim confiteretur litem coram Pragensi episcopo contestatam, qui divorcii sentenciam promulgavit, in appellationis causa, que intelligitur eadem cum priori, litem non oportuit 15 denuo contestari. Sed etsi litem non fuisse coram episcopo contestatam pars eadem fateretur, cum tamen testes fuerint ab ipsa producti contra te, non poterat allegare, quod lite non contestata testes minus legitime produxisses, cum frustra legis auxilium invocet, qui committits in legem. Sed nec dicta soror regis Vngarie, ymmo‘ rex solummodo debuit a iudicibus memoratis citari, quem causa principa- 20 liter contingebat, cum principali questione decisa, causa ipsius C.," que accessoria videbatur, per consequenciam sopiretur; maxime cum ad defensionem“ cause, que publice agebatur, si sibi preiudicari timebat, se potuerit obtulisse. Sed nec omnes, quos questio mota contingit, ad examinationem evocantur ipsius, sicude in multis casibus est videri civilibus legibus conprehensis, quamquam ad cautelam 25 et ex gracia speciali mandaverimus archiepiscopo Maguntino, ut citationis tenorem supradicte nobili nunciaret. Proposuit etiam procurator tuus non posse partem alteram allegare, quod attestationes ultime post appellationem ad nos interpositam a iudicibus fuerint inordinate recepte, cum postmodum eorumdem iudicio se promiserit iuramento interposito parituram, propter quod renunciasse appellationis 30 beneficio videbatur. Contra quod pars adversa dicebat, quod sub conditione fuerat prestitum huiusmodi iuramentum, nisi videlicet regis nuncius propter hoc specialiter ad nostram presenciam destinatus mandatum ex parte nostra contrarium reportaret. Restitutionem quoque a te petitam, a dicta sorore regis impediri non posse dicebat, eo pretextu videlicet, quod auctore pretore ceperat possidere. Nam 35 ex facto episcopi, qui post appellationem ad nos legitime interpositam inordinate processerat, huiusmodi fuerat auctoritas usurpata. Sed nec consanguinitatis obiectu per eam poterat restitutio impediri, cum et rex ipse hoc idem allegans minime audiretur. Illud nichilominus frivolum esse dicebat, quod tu approbasse sentenciam 5 88. n) ,is eodem atramento superscr. R. — o) ,exequutio' R. — p) ita R. — q) ,dicuntur' R. — 40 ) »produxcisses‘ R. — s) ,commitit’ R. — t) ,ymo‘ R. — u) ,defentonem‘ R.

Strana 85
1210 APR. 13. — OCT. 30. NUM. 88, 89. 85 dicebaris, cum per approbationem tuam sentencia nequiverit robur sumere, que irrita fuerat ipso iure. Cum igitur super hiis et aliis utrimque propositis nobis nequiverit fieri plena fides super processu Pragensis episcopi, coram nobis lite legitime conte- stata et quibusdam testibus super ipso pro parte regis receptis, universis exceptionibus salvis, de procuratorum utriusque partis assensu tam tibi quam parti adverse dilationem usque ad festum sancti Martini primo venturum20 duximus conceden- dam; presencium tibi auctoritate mandantes, quatinus, nisi forsan interim inter vos honesta poterit concordia provenire, in eodem termino, quem tibi perempto- rium assignamus, per responsales ydoneos et sufficienter instructos super omnibus, 10 que spectant ad causam, compareas coram nobis, ut per nos causa ipsa diligenter examinata finem debitum sorciatur. Datum Laterani idus aprilis, pontificatus nostri anno XIII. (II.) (Scriptum est in eundem fere modum:) illustri regi Boemo- rum. Datum Laterani (etc. ut in alia). 15 (III.) (In eundem fere modum scriptum est:) nobili mulieri C., sorori .. regis Vngarie, (usque:) duximus concedendam. Unde memoratis regi et nobili dedimus in mandatis, quatinus, nisi forsan interim inter eos" (etc. ut in alia in eundem fere modum usque:) finem debitum sorciatur. Tibi quoque mandamus, ut, si volueris, procuratorem ad eundem terminum pro Datum (ut in alia). 20 te dirigas sufficienter instructum. 5 89. Innocentius III papa Sigifrido II archiepiscopo Maguntino, Alberto archi- episcopo Magdeburgensi, Ekberto episcopo Bambergensi, Otakaro regi Bohemiae, Hermanno lantgravio Thuringiae et Ottoni duci Meraniae, qui ad ipsum per 25 nuntios et litteras rettulerunt, quae ad Ottonem IV imperatorem amovendum suscepissent, gratias agit; auxilio promisso, ut negotium susceptum diligenter atque assidue prosequantur, admonet. Laterani 1210 oct. 30. 30 Apographum servavit Nicolai de Bohemia Chronicon, cuius cod. ms. saec. XV in tabulario terrae Moraviae Brunnensi (inter Cerronianos num. 292) asservatur, pag. 241—242 (C). Emler, Font. rer. Boh. V. pag. 123 not — Bretholz, Ein pabstliches Schreiben gegen Kaiser Otto IV, Neues Arch. d. Ges. f. alt. deutsche Gesch. XXII, pag. 294 — Dobenecker, Reg. Thuring. II, num. 1468 (reg.) Innocencius," episcopust servus servorum dei, venerabilibus fratribusb.. 35 Moguntino et .. Magdeburgensi archiepiscopis et .. episcopo Bambergensi 40 88. v) ,vos' R. 20) die II nov. a. 1210. 89. a) ,Innocencius III‘ C. — b) ,episc. — fratribus' deest C, supplevi secundum formam; etiam sequentes punctos addidi. 1) Sigifrido II. —2) Alberto. — 3) Ekberto.

Strana 86
86 NUM. 89. 1210 OCT. 30. nec non karissimo in Christo filio ..4 illustri regi Boemie ac dilectis filiis ..5 lantgravio Thuringie et..s duci Meranie saluteme et apostolicam benedictio- Nuncciis et litteris vestris ea qua decuit benignitate susceptis, nem.“ vestroque intellecto processu, licet semiplane descripto, gavisi sumus in Domino" et in potencia virtutis ipsius, discrecionem ac devocionem vestram multipliciter commendantes, quod ad conterendum draconem, quem Dominus ad illudendum illi formavit," inhiantem vos ac alios devorare inmaniter, incepistis magnanimiter operari, prosternendo tyrannum tam ecclesie quam imperio pestilentem. Ne igitur adiciatd, ut resurgat, nobis et vobis et aliis principibus, tam ecclesiasticis quam mundanis, est summopere providendum, ut nec fraudibus possit seducere, nec viribus prevalere, quia novissima eius forent deteriora prioribus, nec iam dra- conise tantum nequiciam, sed leonis eciam seviciam exerceret, nichil penitus inconcussum relinquens, quia nec rebus parceret nec personis, simul in unum spiritualia et corporalia confundendo. Quia vero, nemo mittens manum ad aratrum et respiciens retro aptus est regno dei,"1° neque qui ceperit, sed qui perseveraverit, 15 a Domino commendatur,f quamvis potissima pars huius negocii principium qui- dem extiterit, cuius si medium bonum fuerit, optimus utique finis erit: pru- denciam vestram rogandam duximus et monendam, per apostolica scripta vobis mandantes, quatenus in incepto proposito sagaci consilio et efficaci studio pro- cedatis, nichil de contingentibus omittentes, sed ad consummacionem ipsius 20 opes inpendatis et operas, iuri et viribuss innitentes, in Domino principaliter confidendo, qui conteret sathan sub pedibus vestris!1 dabitque vobis de tyranno triumphum, qui nitebatur vos et alios in extremam redigere servitutem. Quantum namque sit hoc' in secula valiturum ad conservandum non solum dignitates et iura principum, verum eciam et pacem et iusticiam populorum, vestra prudencia 25 non ignorat. Quare pro tali et tanta re nullatenus dubitetis per vos et alios quoscumque potestis opus honestius laborare, de auxilio et favore nostro securi, quoniam in eodem proposito sumus persistentes et firmiter' vobis et aliis ad hoc fideliter intendentibus parati sumus impendere consilium et auxilium opor- tunum, nec desistimus operari quecumque ad hoc negocium promovendum agno- 30 Datum scimus expedire, quod magnifice iam cepit per dei graciam prosperari. Laterani, III kalendas novembris, pontificatus nostri anno XIII. 5 10 89. c) ,sal. — benedict.' supplevi secundum formam — d) ,accidat corrigendum esse putat Bretholz; quae quidem emendatio non necessaria esse videtur; vide pag. 39, lin. 15: nec adhuc etiam adicit, ut resurgat'; cf. Psalm. XL, 9: „Numquid qui dormit, non adiiciet, ut resurgat?“ — e) ex ,draconem' eod. atram. corr. C. — f) ,commendantur' C. — g) ,iuris et iuribus' distincte C: ,curis et viribus' corrigendum esse putat Bretholz. —h) ,innittentes' C. — i) ,h' scriptoris incuria C; lectionem ,huius' proponit Bretholz, idemque post hanc vocem ,promissum' vel simile omissum esse suspicatur. — k) ,sum‘ C. — 1) ,formam‘ C; correxit Bretholz. 4) Otakaro I. — 5) Hermanno. — 6) Ottoni. — 7) Litterae principum fortasse mense augusto 40 a. 1210 scriptae sunt ; cf. Dobenecker, Reg. Thuring. II, num. 1465. — 8) Cf. Philip. IV, 10. — 9) Cf. Psalm. CIII, 26. — 10) Luc. IX, 62. — 11) Cf. Rom. XVI, 20. 35

Strana 87
1211 APR. NUM. 90. 87 90. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, vectigalia a fratre suo Friderico duce quondam ecclesiae in Vyšehrad donata confirmat idemque tertium denarium in naulo sub monte Děvín eiusdem ecclesiae canonicis addit. 5 1211 mense apr. 10 Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli colleg. Vyšehradensis asser- vatur (A). — Apographum insertum est confirmationi Venceslai I regis dd. 1251 iun. 4, cuius autographum in eodem tabulario exstat. Bartholdus Pontanus a Braitenberg, Bohaemia pia, pag. 74 (frgm.) — Berghauer, Proto- martyr poenitentiae, pag. 216 (argum. et testes) — Hammerschmidt, Gloria et maiestas.... Wissehradensis ecclesiae, pag. 165 — Erben, Reg. Boh. I, pag. 243, num. 525. Autographum manu scribae, quem nota ,Otakarus & signavimus, exaratum est. Quem quidem scribam ecclesiae Vyšehradensis clericum fuisse suspicor. In diplomate conscribendo scriba privilegium adhibuit, quod Friderico duce auctore anno 1187 maii 2 eidem ecclesiae datum est (v. C. D. reg. Boh. I, num. 317); e quo nonnulla ad verbum descripsit. — In temporis nota annus 1212 quidem adfertur, sed indictio, epactae atque concurrentes diploma ad a. 1211 revocant. — Palacký ap. Erben l. l. pag. 624 diploma suspectum esse iudicat, ne uno quidem argumento allato. Re vera sigillum, quod diplomati appendet, posteriore tempore ad genuini sigilli speciem formatum esse videtur, sed litterarum forma autographum ad tempus, quod in ipso indicatur, referendum esse demonstrat. Praeterea diplomatis argumentum, cur in dubitationem vocetur, nihil plane invenio. Ego Premizl, à Boemorum tercius rex, videns donationem predecessorum meorum, et precipue fratris mei felicis memorię ducis à Friderici, i violari ab hiis, quibus minus nota erat hęc donatio, ob spem retributionis vitę ęternę necessarium 25 duxi renovare, que talis est. Omnis acquisitio, que provenire solet in istis:] zuvod, narok et quod vulgo glaua“ dicitur, super omnes homines, ubicunque fuerint, pertinentes ęcclesię, sit in usum fratribus et preposito nunc et imperpetuum. Venditio seu] collecta generalis, si quando fuerint" super homines ęcclesię, fratribus et preposito sit nunc et in sempiternum. Si quis vero ex hominibus ęcclesię supplicio capitis dampnatus fuerit, possessio quidem eius ęcclesię, caput cedat laqueo. Huic 30 etiam donationi fratris mei per apparitionem beati iPetrià et flagellationem in dorso suo revelate, novam addimus beatissimi principis apostolorum ęcclesię, videlicet tercium denarium in naulo sub monte Devin; nam duos denarios ab antiquo canonici Wissegradenses semper habuerunt. Hęc statuta presentibus et futuris nota esse cupientes, in foro per fideles nostros Zlauconem magnum, Cyrninum camerarium, 35 Budiuoy iudicem curię et Boguzlaum subcamerarium publico preconio proclamari ius- simus, coram vero primatibus nostris scripto ac sigillo nostro confirmavimus, adicientes, si quis ini- micus dei aliquid inde minuere voluerit, ultricibus flammis ęterni supplicii deputetur cum Juda et diabolo dampnandus in eternum et ultra. Facta est autem hęc nova donatio tercii denarii de naulo in cena Dominil ad altare sancti Uiti, episcopo Pragense Daniele 15 20 40 90. a) ante hanc vocem littera,d'erasa est A. — b) ita A.— c) sequ. foramen in membrana A. 1) Martii die 31.

Strana 88
88 NUM. 90—91. 1211 APR. — AUG. 26. chrisma consecrante, et domino rege ibidem missam audiente, sub his testibus: magno Zlaucone, Cyrnin camerario, Boguzlao subcamerario, Budiuoy, Zlauata filio Othezlai, Benes filio Hermanni, Marquardo fratre eius, Jaros, Willehelmo, Zbizlao, Heinrico filio Vitconis, Uitcone fratre eius, Martino filio Ceztone, Mil- gozt, Wacemilo, Bauaro filio Dlugomili, Wissemiro, Iuan, Blasey forensi iudice, Uoyzla gogol, Hirdon, Reynhardo iudice reginę, Zudone castellano de Wissegrad, Boguzlao de Praga; canonicis Pragensibus: Andrea preposito et cancellario, Arnoldo decano, Walkino, Johanne magistro, Boguzlao, Laurentio, Benedicto Hacta sunt autem hęc anno dominice notario, Pribizlao, Martino, Pomneno. incarnationis, millesimo ducentesimo duodecimo," indictione XIIII, epacta IIII, 10 concurrente V, mense aprili. 5 Autographo appendet e filis sericis coloris albi, flavi et rubri sigillum de cera nigra con- fectum eiusdem formae atque illud, quo diploma num. 57 instructum est. Cum autem nullum Otakari regis genuinum sigillum de cera nigra confectum sit, sigillum nostrum posteriore tempore e genuino eiusdem regis sigillo imitando expressum esse verisimil- 15 limum est. 91. Theodericus, marchio Misnensis, fidelem suum Henricum de Kohren prae- dium septem mansorum in villa Raube monasterio sanctae Mariae in Altzelle donavisse testatur. — Inter testes: ,Wrezlaus filius regis Boemię." Oschatz 1211 aug. 26. 20 Posse, Cod. dipl. Sax. regiae I Hauptth., tom. III, pag. 123, num. 158 (ex autographo tabulari regii Dresdensis). 92. Robertus, episcopus Olomucensis, villam Soběbřichy Lupo cuidam iure 25 hereditario vendit. 11208—1211.] Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli metropolitani Olomucensis asser- vatur (A). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 36, num. 29 (perperam ad ann. cc. 1206) = Erben, Reg. 30 Boh. I, pag. 227, num. 498 (fragm.). Autographum scriba, quem Robertus 2 appellamus, scripsit; cuius manus iam in nulla alia Roberti episcopi charta in conspectum redit. In chartae fine scriba nomen suum Rado- slaus esse dicit; qui procul dubio unus idemque est atque ille, quem Roberti episcopi charta anno 1208 sept. 25 data in presbyterorum ecclesiae Olomucensis numero adfert. — Charta 35 notis temporis omnibus caret, sed ante annum 1207 non esse scriptam ex eo cognosci potest, quod in testium serie Esau archidiaconus Přerovensis et Moyses Břeclavensis nominantur, quorum uterque non nisi post annum 1207 dignitatem hanc assequi potuit. Anno 121I charta non est posterior, quod inter testes Ticelinus abbas Velehradensis adfertur. 90. d) ita procul dubio scribae incuria A. 40

Strana 89
1208/1211 — 1212 MART. 20. NUM. 92—94. 89 Notum sit tam presentibus quam futuris, quod ego Robertus, dei gratia Olomucensis ęcclesię episcopus, villam, que dicitur Sobebruh, pro novem marcis Lupo vendidi hereditario] iure possidendam. Sed quia gestis hominum novercari solet processus temporum, nisi testium auctoritate et sigilli munimine roboretur," ideo dignum duximus ! presentem paginam et testium auctoritate ac sigilli ęcclesię nostrę munimine roborare. Testes autem sunt isti: Waltherus decanus et Znohe- mensis archidiaconus,] Stephanus prepositus, Esav Prerouiensis archidiaconus, Radoslaus Olomucensis, Moyses Brachislauensis, Vthessen, Wrathco, Ysaac, Andreas, Petrus, Theodricus, Conradus, Cuzcrai, Jacobus magister, Siphridus, 10 Johannes, Sdeborius, abbas Uueligradensis Theclinus, Smil, Andreas, Godata, Sebrith, Jan, Bogumil, Bratron, Zuest, Crasota, Hinca, Sobich, Bathik, Jurik, Jacub, Radek, Crisan, Woislau, Sdich, Caston, Pribin, Miloslau, Bogun, Bogusa, Wojteh, Milgost, Wojtha, Blasej, Piuona, Ranach, Hual, Sdislau, Gilia, Beris, Othaslav, Radoslaus qui scripsit. 5 15 Autographo appendet e membranae scidula fragmentum sigilli ecclesiae Olomucensis, de cera alba confecti, quod eadem forma expressum erat, atque illud, quod chartae num. 78 appensum est. 93. Manegoldus, episcopus Pataviensis, Gundacharo de Steyer, nemus in finibus 20 Bohemiae circa castrum suum Wildberg culturae exponenti, ibidem decimas novalium in feudo confert; in cuius nemoris limitum descriptione „antiqua via, que Sovmwech dicitur, versus Boemiam directa“ commemoratur. Pataviae 1212 ian. 24. 25 Monum. Boica XXIX, pars II, pag. 71, num. 50 (e cod. traditionum eccl. Pataviensis IV) = Erben, Reg. Boh. I, pag. 244, num. 527. — Cf. Hasenöhrl in Arch. f. österr. Gesch. 82, pag. 445 sq. 94. Otto IV, imperator Romanorum, et Theodericus, marchio Misnensis et Orientalis, foedere facto alter alteri in omni necessitate sua contra omnem 30 hominem auxilium promittunt. Praeterea imperator pollicetur, se Vratislavo, marchionis nepoti, regnum Bohemiae concessurum eumque adiuturum esse, ut ipsius regni possessionem assequatur. Apud Frankfurt 1212 mart. 20. 35 Autographum, quod usque ad annum 1830 in tabulario serenissimae familiae Welficae asser- vabatur, nunc latet. 40 Scheid, Origines Guelficae III, pag. 807 = Weiland, Constitutiones (Mon. Germ., Leg. sect. IV) tom. II, pag. 48, num. 39 = Cod. dipl. Saxoniae regiae I Hauptth., tom. III, pag. 127, num. 163. — Erben, Reg. Boh. I. pag. 245, num. 528 (extr. ex Menke, Script. III pag. 1130) — Brandl, Cod. dipl. Mor. VII. pag. 717, num. 49 (reg.) — Böhmer-Ficher, Reg. imp. V. num. 472 — Dobenecker, Reg. Thuring. II, num. 1500. 92. a) ita A incuria scribae pro ,roborentur'.

Strana 90
90 NUM. 94. 1212 MART. 20. Hec est forma conventionis facte inter O.,1 invictissimum Romanorum imperatorem semper augustum, et Thidericum, marchionem Missenensem et Predictus marchio Misnie fide data promisit et iuravit, quod Orientalem": abhinc, ut in antea, domino imperatori assistet et eum iuvabit, specialiter contra papam Innocentium in presenti discordia, aut si alias eum iniuste vellet gravare; et simili modo contra Odacrium regem Boemie et H.2 lantgravium Thuringie, et generaliter contra omnem hominem viventem, in omni necessitate sua; et quod nunquam eum deseret; et hec omnia bona fide observabit, sine fraude et malo ingenio. Ut autem hec conventio firmius observetur, pro eo et cum ipso et de sua voluntate et mandato, similiter data fide, promiserunt et iuraverunt 10 nobiles et homines sui: Geuehardus de Quernuorde comes, Burchardus de Man nisuelt comes, Henricus de Schwartzburc comes, Cunradus de Zana, Henricus de Chorun, Burchardus de Glinde, Guntherus de Rochisberc. Et hoc idem data fide promittent et iurabunt alii nobiles infeudati sui: Hermannus advocatus de Salik, Johannes de Lubin, Henricus de Scuditz, Dudo de Domo, Harmannus 15 de Lobdiburc, Erkinboldus de Wizenueltz. Hoc idem eodem modo fide data promiserunt et iuraverunt: Albertus dapifer de Burne, Cunradus pincerna, Gotz- winus de Branditz, Bodo de Ilburc, Otto de Liechtinhagin." Et hoc idem eodem modo iurabunt alii sui ministeriales, scilicet Henricus de Chamborc, Conradus de Landisperc, Otto advocatus de Ilburc, Otto de Pouch, Henricus de Sladebach, 20 Eckehardus et Henricus fratres de Crozne, Cunradus de Cleberc. Sub hac forma et conditione data fide promissum et iuratum est, et ab hiis, qui nondum iura- verunt, data fide promittetur et iurabitur, ut, si aliquo modo, quod absit, marchio Misnensis, secundum quod promissum et iuratum est, non observaret, omnes intrabunt Bruniswic, et inde nunquam recedent sine domini imperatoris licentia 25 et voluntate. Insuper ad maiorem securitatem predicte conventionis observande, filios ministerialium suorum tredecim marchio Misnensis domino imperatori pro obsidibus dabit, scilicet filium Geuehardi de Zurbeke, filium Wolcmari de Chan- burc, filium Borhardi de Trebezin, filium Ludolphi de domo Grimme, filium Gun- theri de Dewitz, filium Hagenonis de Doblin, filium Alberti de Ziznick, filium 30 Friderici Caratz de Donin, filium pincerne Henrici, filium Friderici de Groiz, filium Godefridi Kiseling, filium Thietdoldi de Nidecke. Hec autem conditio ob- servabitur de obsidibus: quod si marchio quemadmodum promissum et iuratum est, quod absit, non observaverit, liberam habebit dominus imperator facultatem de ipsis obsidibus faciendi quod ei placuerit, et erunts in eo statu, qui vulgariter 35 vergiselt dicitur. Predictos autem obsides secundum dictas conditiones tenebit dominus imperator a proximo paschas usque ad biennium, et tunc ipsos marchioni restituet; ita tamen, quod tunc patres obsidum vel alii ministeriales marchionis 5 94. a) ,Orientis' Scheid. — b) ,Liethtinhagin‘ ibd. — c) ,erit' ibd. 1) Ottonem IV. — 2) Hermannum. — 3) mart. 25 a. 1212. 40

Strana 91
1212 MART. 20. — МAII 10. NUM. 94, 95. 91 eque idonei et totidem numero promittent et iurabunt secundum quod supradicti, tam infeudati, quam ministeriales marchionis, promiserunt et iuraverunt. Si vero aliquis denominatorum obsidum vel morte interveniente vel aliquo casu alio domino imperatori dari non posset, alius eque idoneus domino imperatori dabitur 5 loco illius, omnibus aliis in suo vigore permanentibus. Ex alia parte dominus Otto Romanorum imperator promisit fide data T.“ marchioni Misnensi, quod sibi bonus et propitius dominus abhinc ut in antea erit, et quod ei assistet et eum iuvabit contra omnem hominem in sua iustitia et omni necessitate et nunquam eum deseret. Et quod regnum Bohemie concedet nepoti marchionis Wratizlao et 10 ad optinendum eum iuvabit et optentum defendet, marchione in omnibus et dili- genter cooperante; et hoc observabit bona fide et sine fraude et malo ingenio. Et hoc pro eo et de eius voluntate et mandato promiserunt data fide et iura- verunt: frater eius H.5 palatinus comes Rheni, Albertus de Arnistein et Gerhardus burggravius de Liznic, Albertus burggravius de Aldenburc, Gunzcelinus dapifer, 15 Henricus de Coldiz, Henricus de Widha, Henricus de Drackinuelz, Henricus de Crematzoue, Hermannus de Schoneburc. Sub hac autem conditione promissum est et iuratum, quod si forte, quod absit, ex parte domini imperatoris non obser- varetur convenientia, omnes isti, qui iuraverunt, civitatem Misnam intrabunt, nec inde recedent sine licentia marchionis, excepto solo dapifero, qui in hoc casu 20 Goslariam intrabit, inde nunquam recessurus sine voluntate et licentia marchionis. Actum apud Frankinuurt, anno dominice incarnationis MCCXII, XIII kalendas aprilis, indictione XV. 95. Otto W, imperator Romanorum, omnia bona domus sanctae Mariae Theuto- 25 nicorum Hierosolymitanae tuenda suscipit. — Inter testes: Heinricus marchio Morauie." Apud Norimbergam 1212 maii 10. 30 Hennes, Cod. dipl. ord. s. M. Theut., pag. 1I — Posse, Cod. dipl. Saxoniae I Hptth., tom. III, pag. 128, num. 164 (tantum testes ex autogr.) — Erben, Reg. Boh. I, pag 246, num. 529 — Brandl, Cod. dipl. Mor. VII, pag. 718, num. 50 (reg.) — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V. num. 479 (perperam ad mai. 15). 35 In temporis nota autographum incuria scriptoris annum 1213 quidem adfert, sed diploma recte ad an. 1212 pertinere indictio XV docet. — Cf. Chron. reg. Colon. (Mon. Germ. Scr. in usum schol., pag. 232): „Imperator [Otto] apud Nurinberg celeberrimam curiam circa pentecosten ſmaii 13/ habuit. Ubi omnibus qui presentes erant principibus causam werre inter ipsum et papam innotescit. Regnum etiam Boemie, abiudicatum Odoacrio regi per sententiam principum, filio ipsius [Wratizlao], presentibus suppanis et pluribus nobilibus terre, cum sex vexillis assignat. Nam matrem iuvenis, sororem scilicet marchionis de Missene, repudiaverat et filiam regis Ungarie duxerat; (cod. 2 add.: cum Moguntino etiam 40 94. 4) Theoderico. — 5) Henricus dux de Brunswich.

Strana 92
92 NUM. 95, 96 1212 MAII 10. — SEPT. 26. et lantgravio contra ipsum imperatorem ad eligendum alium regem conspiraverat). Cf. Palacký, Dějiny3 I, 2, pag. 122; Winkelmann, Phil. v. Schw. u. Otto IV, tom. II, pag. 302, not. 2; Dudik, Mähr. Gesch. V, pag. 72, not. I; Bretholz, Mocran et Mocran in: Mitth. d. Inst. f. österr. Gesch. Ergzbd. VI, pag. 236 sq. 96. 5 Fridericus II, Romanorum imperator electus et Siciliae rex, Otakaro, regi Bohemiae, dignitatem regalem, patrui sui Philippi regis instar, confirmat eique et successoribus eius regnum Bohemiae gratuito concedit; regni terminos con- firmat; regum Bohemiae iura et officia perscribit. Basileae 1212 sept. 26. 10 Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A).— Apographum insertum est confirmationi Karoli I regis, Pragae 1348 apr. 7 datae, cuius autographum in eodem tabulario asservatur (B). — Aliud apographum Przibik de Radenin dictus Pulkava suo Chron. Boh. ad a. 1212 inseruit (C). [Joh. B. Eysen] Deductio d. i. nothwendige Ausführung ... derer Ursachen, darumb 15 K. Ferdinandus II des Regiments in Kgr. Böheim ... verlustigt. Beilagen, num. 16 — Londorp, Acta publ. I. l. IV, pag. 770 — Goldast, De Boh. regni ... iuribus ac privileg. commentarii. Append. docum. (ed. 1627) pag. 21, (ed. 1719) pag. 27, num. 13 — Habernfeld, Bellum Bohemicum, pag. 83 — Balbin, Miscell. hist. reg. Boh, Decad. I lib. VIII, vol. I. pag. 6 num. 8 — Lunig, Des Teutschen Reichsarchivs tom. VI, Part. spec. cont. I, Forts. I, pag. 4, 20 num. 2 — ibd. pag. 23, num. 23 (ex B) — Io. Ern. comes de Thun, Album augustissimae ... domus Habsburgico-Austriacae, pag. 41 — Dumont, Corps univers. diplomatique I, ps. I. pag. 144 — Sommersberg, Scr. rer. Siles. I, pag. 921, num. 3 — Menke, Script. rer. Germ. III. pag. 1710 (ex C) — Ludewig, Reliq. manuscr. XI, pag. 284 (ex C) — Dobner, Mon. hist. Boem. III, pag. 206 (ex C); idem IV, pag. 254, num. 48 (reg.) — Boczek. 25 Cod. dipl. Mor. II. pag. 60, num. 52 — Huillard-Bréholles, Hist. dipl. Frid. II. tom. I. pag. 216 — Erben, Reg. Boh. I. pag. 247, num. 531 (ex A) — Jireček, Cod. iur. Boh. I. pag. 38, num. 24 = Kalousek. České státní právo (ed. 2) pag. 561 — Markgraf in Script. rer. Siles. VII. pag. 21 (ex B) — Weiland, Constitutiones (Mon. Germ. hist., Leg. sect. W) tom. II, pag. 54, num. 43 (ex A) — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V, num. 671. 30 Autographum ab eodem scriba (Henrico de Parisius) scriptum est, qui etiam diplomata num. 97 et 98 exaravit; (cf. Philippi, Zur Gesch. d. Reichskanzlei unter den letzten Staufern, col. 20, 21). Accedit, quod tria haec diplomata ab eodem auctore verbis composita sunt, ut stili proprietates quaedam in omnibus repetitae manifesto declarant. — (In auto- graphi membrana replicata manus saec. XIV adnotavit: R per Johannem de Glacz II'; 35 quam notam ad Karoli W confirmationem revocandam esse ex eo colligitur, quod Joh de Glacz a. 1348 apr. 7 registratoris munere fungebatur). — Diplomatis prior pars procul dubio satis accurate repetit verba diplomatis deperditi, quod a. 1198 mense septembre Philippus, rex Romanorum, Otakaro regi dedit (v. num. 3). Praeterea diploma, quamquam id nominatim non commemoratur, iura etiam confirmat, quae Otto W, Romanorum rex, 40 a. 1203 in regem Bohemiae contulit (v. num. 34). — Quae Bachmann, Gesch. Böhm. I. pag. 448 et 877—881 de diplomate nostro protulit, prorsus mendosa sunt; cf. Goll, K vý- kladu privilegia Fridricha II (Věstník král. české společnosti nauk 1903, n° V) et Novotný in Český časopis historický IX, pag. 292 sq. — De testibus et nota temporis of. Ficker, Beitrage z. Urkundenlehre II, pag. 78 et 345. 45

Strana 93
1212 SEPT. 26. NUM. 96. 33 Fredericus," divina" favente clementia Romanorum imperator electus et Cum semper augustus, rex Sicilie, ducatus Apulie et principatus Capue. decor et potestas imperii nostrum preceslserit statum, ut non solum ceterorum principum dignitates, verum etiam sceptra regalia a nostra confelrantur maiestate, gloriosum reputamus ac magnificum, quod in tanto nostre largitatis beneficio et aliis crescit regie dignitatis augmentum, nec ob hoc eminentia nostra aliquod patitur detrimentum. Inde est, quod nos attendentes preclara devotionis obsequia, que universa Boemorum“ gens ab antiquo tempore Romano exibuit imperio tam fideliter quam devote, et quod illustris rex eorum Ottacharvs a primo inter alios 10 principes specialiter pre ceteris in imperatorem nos elegit et nostre electionis perse- verantie diligenter et utiliter astiterit: sicut dilectus patruus noster, pie memorie rex Philippus, omnium principum habito consilio, per suum privilegium instituit, ipsum regem constituimus et confirmamus et tam sanctam et dignam constituti- onem approbamus; regnumque Boemie liberaliter et absque omni pecunie exactione 15 et consueta curie nostre iusticia sibi suisque successoribus in perpetuum con- cedimus; volentes, ut quicumque ab ipsis in regem electus fuerit, ad nos vel successores nostros accedat, regalia debito modo recepturus. Omnes etiam ter- minos, qui predicto regno attinere videntur, quocumque modo alienati sint, ei et successoribus suis possidendos indulgemus. Ius quoque et auctoritatem 20 investiendi episcopos regni sui integraliter sibi et heredibus suis concedimus; ita tamen, quod ipsi ea gaudeant libertate et securitate, quam a nostris pre- decessoribus habere consueverunt. De nostre autem liberalitatis munificentia statuimus, quod illustris rex predictus vel heredes sui ad nullam curiam nostram venire teneantur, nisi quam nos apud Babenberc vel Nurenberc celebrandam 25 indixerimus, vel si apud Merseburc curiam celebrare decreverimus, ipsi sic venire teneantur; quod si dux Polonie vocatus accesserit, ipsi sibi ducatum prestare debeant, sicut antecessores sui, quondam Boemie reges, facere consueverunt; sic tamen, ut spatium sex eddomadarumd veniendi ad predictas curias eis ante prefigatur; salvo tamen, quod si nos vel successores nostros Rome coronari 30 contigerit, ipsius predicti regis Ottacharie vel successorum suorum relinquimus arbitrio, utrum ipsi trecentos armatos nobis transmittant,f vel trecentas marchas persolvant. Ad huius autem constitutionis et confirmationis nostre memoriam et robur perpetuo valiturum presens privilegium per manus Henrici de Parisius, notarii et fidelis nostri, scribi et bulla nostra aurea iussimus communiri, anno, 35 mense et indictione subscriptis.« Huius rei testes sunt isti: archiepiscopus 5 96. a) ,Fredericus' litteris maiusculis ornatis in spatio prius vacuo relicto scriptum est A. — b) ,öjuina‘ A. — c) ,Boemor‘ A. — d) ita notarii errore A. — e) ,Ottachi' A. — f) ,sm' ex ,f t statim inter scribendum correctum A. — g) quae subsequuntur (nomina testium et nota temporis alio quidem atramento, sed eadem manu scripta sunt A. 40 1) Privilegium hoc iam deperditum a. 1198 cc. sept. 8 datum erat; vide supra num. 3.

Strana 94
94 NUM. 96, 97. 1212 SEPT. 26. Barensis;" episcopus Tridentinus, episcopus Basiliensis, episcopus Constantiensis, episcopus Curiensis; abbas Augensis, abbas sancti Galli, abbas de Wiceburc, Bertoldus de Nisphe' regalis curie prothonotarius; comes Vlricus de Chiburc, comes Rodulfus de Habechesburc et langravius de Alsatia, comites Loduicus et Hermannus de Froburc; comes Warnerus de Hohenburc, Arnoldus nobilis de Wart, Rodulfus advocatus de Raprehteshiwilare, Rodulfus de Ramensberc, Albero de Tanehuse camerarius et alii quam plures magnates et nobiles et liberi, quorum testimonio* hoc privilegium constat esse confirmatum. 5 Acta sunt hec anno dominice incarnationis millesimo ducentesimo duodecimo, mense septenbris,' quintedecime indictionis, regni vero domini nostri Frederici, 10 illustrissimi Romanorum imperatoris electi et semper augusti, regis Sicilie, quinto- decimo. Datum in nobili civitate Basiliensim per manus Vlrici viceprothonotarii, sexto kalendas octobris, feliciter amen. Autographo appendet e filis sericis coloris rubri Friderici II bulla aurea Sicula. In priore 15 bullae parte imago regis conspicitur in solio sedentis, qui manu dextra globum cum cruce, sinistra vero sceptrum gestat. Circumscriptio: † FREDERIC' DI GRA REX SICIL DVCAT" APVL 7 PRINCIP CAP. — In altera bullae parte murus cum tribus turribus effingitur cum inscriptione: RE—GNV I SICILIE. Circumscriptio autem haec est: † XPS VINCIT XPS REGNAT - XPS INPERAT. — Bullae imaginem dedit Philippi, Zur Geschichte d. Reichs- 20 kanzlei unter den letzten Staufern, tab. VI. num. 5a et 5b. 97. Fridericus Il, Romanorum imperator electus et Siciliae rex, Otakaro I, regi Bohemiae, pro rebus strenue gestis proprietatem suam Floss et castra quaedam ac bona, quorum nomina adferuntur, in perpetuam possessionem donat 25 et confirmat. Basileae 1212 sept. 26. Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A).— Apographum insertum est confirmationi Karoli IV imperatoris datae Norimbergae 1358 iun. 30 (B). — Aliud apographum Pulkava intexuit suo Chron. Bohemiae ad a. 1212 (C). 30 Weitere Ausführ. des d. Stadt Asch betr. Unterr. (Wien 1772) pag. 7, n. b (ex A)— Dobner, Monum. hist. Boem. III, pag. 208 (ex C) — Pelzel, Karl IV, tom. II, Urkb. pag. 264, num. 256 (ex B) — Schultes, Directorium dipl. II. pag. 481 — Huillard-Bréholles, Hist. dipl. Frid II, tom. I, pag. 218 — Erben, Reg. Boh. I, pag. 248, num. 532 (frgm. ex A)— Jireček, Cod. iur. Boh. I. pag. 41, num. 25 — Posse, Cod. dipl. Saxoniae regiae I Hauptth., 35 tom. III, pag. 132, num. 169 (fragm. ex A) —Böhmer-Ficker, Reg. imp. V. num. 672. 96. h) ,s' in loco raso eadem manu scripta est; post hanc vocem octo fere litterae erasae sunt. Reliqua testium nomina in columnas secundum ordinem divisa sunt: cuiusque columnae finem puncto semicirculo imposito significavi. — i) ita scriptoris incuria pro ,Nifphen‘ A. — k) nio‘ in loco raso eadem manu scriptum est A. — l) ita A. — m) ,Basil' A. 40

Strana 95
1212 SEPT. 26. NUM. 97. 95 5 Autographum ab eodem scriba exaratum et ab eodem auctore verbis compositum est atque num. 96 et 98. — De testibus et nota temporis cf. Ficker, Beitr. z. Urkundenlehre II, pag. 78 et 345. — Diploma, quamquam id praecipue non commemoratur, sine ulla dubitatione possessiones confirmat, quae iam Otto IV rex anno 1203 mense augusto Otakaro regi dono dedit (v. num. 34). In nomine sancte et individue trinitatis amen. ] Fredericus,“ divina favente clementia Romanorum imperator electus] et semper augustus, rex Sicilie, ducatus Apulie et principatus Capue. Ad excellen dos regie celsitudinis titulos, eorum votis nos uberius acclinare decrevimus, quorum fidem ac devotionem circa uni- 10 versa negotia nostra promovenda integram ac inconvulsam certiori experientia didicimus. Dignum namque ac honestum arbitramur fore, ut eorum, qui promotioni nostre ab exordio assistere non dubitaverunt, tanto sollertius obsequiis respon- deamus, ut etiam eorum exemplo plerosque alios ad favorem nostrum fabilius' allicere valeamus. Nos itaque animadvertentes preclara devotionis obsequia, que illustris rex Boemorum Ottacharus intimo cordis affectu cum universa Boemorum gente hactenus nobis exibuit ac etiam Domino largiente in perpetuum est exi- biturus: suis ad presens in quantum possumus respondere cupientes obsequiis, notum facimus tam presentibus quam futuris, quod nos eidem regi Boemie donamus et confirmamus ac in perpetuam possessionem tradimus proprietatem nostram 20 Vlozze cum ministerialibus, servis, cuiuscunque fuerint conditionis, omnique iuris integritate quarumlibet possessionum, prout avus noster Fredericus,' pie memorie gloriosus Romanorum imperator augustus, emit a domina Adleida comitissa de Clewen. Item donamus ei et confirmamus castrum, quod dicitur Svarcenberc, cum ministerialibus, servis, cuiuscunque sint conditionis, omnique iuris integritate 25 quarumlibet possessionum, ut dictus avus noster emit a duced Henrico de Medelic. Item donamus ei et confirmamus provintiam, que Milin dicitur, cum Richenbach et omnibus pertinentiis suis. Item donamus ei et confirmamus castrum Lichtem- stein cum omnibus pertinentiis suis. Eidem etiam regi concedimus in pheodum et confirmamus possessiones Mantile et Lve cum omnibus pertinentiis suis. 30 Preterea castrum Donin cum suis pertinentiis donamus et confirmamus, si illud a marchione Missenense absolvere poterimus; si vero ipsum castrum absolvere non poterimus, quicquid tres ab eodem rege electi imperii principes, qui tunc in gratia nostra fuerint, cum tribus supanis decreverint, facere satagemus. Ut autem nostre liberalitatis donatio, concessio ac confirmatio maiori nitatur robore 35 et evidentiori future successioni pateat veritate, presens privilegium per manus Henrici de Parisius, notarii et fidelis nostri, scripbie et bulla nostra aurea iussimus communiri, anno, mense et indictione subscriptis.f Huius rei testes sunt archi- 15 40 97. a) ,In nom. — Fredericus' litteris maiusculis ornatis scripta sunt A.— b) ita pro ,facilius“ scribae incuria A. — c),Freö' A. — d) litterae,uce' in loco raso, sed eadem manu scriptae sunt A.— e) ,icpbi' A. — I) quae subsequuntur usque ad finem lineis magis contractis alio atramento, sed eadem manu scripta sunt; testium nomina in columnas secundum ordinem eodem modo atque in num. 96 divisa sunt.

Strana 96
96 NUM. 97, 98. 1212 SEPT. 26. episcopus Barensis; episcopus Tridentinus, episcopus Basiliensis,g episcopus Constantiensis, episcopus Curiensis; abbas Augensis, abbas sancti Galli, abbas de Wiceburc, Bertoldus de Nifphe regalis curie prothonotarius; comes Vlricus de Chiburc, comes Rodulfus de Habechesburc et langravius de Alsatia, comites Lodvicus et Hermannus de Froburc; comes Warnerus de Hohenburc, Arnoldus nobilis de Wart, Rodulfus advocatus de Raprehteshiwilare, Albero de Tanehuse, Rodulfus de Ramesberc et alii quam plures. Acta sunt hec anno dominice incarnationis millesimo ducentesimo duodecimo, mense septenbris," quintedecime indictionis, regni vero domini nostri Frederici, illustrissimi Romanorum imperatoris electi et semper augusti, regis Sicilie quinto- 10 decimo. Datum in nobili civitate Basiliensig per manus Vlrici viceprothonotarii, sexto kalendas octobris, feliciter amen. 5 Autographo appendet e filis sericis rubris bulla aurea eadem atque in num. 96. 98. 15 Fridericus II, Romanorum imperator electus et Siciliae rex, Henrico Vladislavo, marchioni Moraviae, eiusque heredibus „Mocran et Mocran“ cum omni iure et pertinentiis concedit et confirmat, salvo servitio, quod inde curiae imperiali debetur. Basileae 1212 sept. 26. 20 Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). Balbin, Miscell. hist. reg. Bohem., Dec. I, l. VIII, vol. I, pag. 164, num. I — Lunig, Des Teutschen Reichsarchivs tom. VI. Partis spec. cont. I, forts. I, pag. 246, num. 147 — Dobner, Monum. hist. Boem. IV, pag. 254, num. 47 (reg.) — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 62, num. 53 — Huillard-Bréholles, Hist. dipl. Frider. II, tom. I, pag. 220 — Erben, 25 Reg. Boh I. pag. 248, num. 533 (fragm.) — Jireček, Cod. iur. Boh. I, pag. 43, num. 26 — Bretholz, Mocran et Mocran, in Mitth. d. Inst. f. österr. Gesch., Ergzbd. VI, pag. 253 et Zeitschr. f. Gesch. Mähr. u. Schles. V, pag. 319 — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V, num. 673 — Imago phototypice expressa exstat in Kaiserurkk. in Abbild. fasc. VI, tab. 10b. Autographum ab eodem scriba exaratum et ab eodem auctore conscriptum est atque 30 num. 96 et 97. — De diplomate uberius disseruit Bretholz l. l., qui nomina ,Mocran et Mocran' marchionatum Moraviae significare demonstrat. In nomine sancte et individuea trinitatis amen.] Fredericus," divina favente clementia Romanorum imperator electus et semper] augustus, rex Sicilie, ducatus Apulie et principatus Capue. Cum decorr et potestas imperii nostrum pre- 35 cesserit statum, dignum tamen ac honestum arbitramur fore eorum votis uberius 97. g) Basil' A. — h) ita A. 98. a) inter ,in‘ et ,dividue' scriba eosdem punctos (!) posuit, quibus reliquae invocationis voces distinctae sunt A. — b) ,In — Fredericus' litteris maiusculis ornatis scripta sunt A. — c) ,o' ex ,b' statim inter scribendum radendo corr. A. 40

Strana 97
1212 SEPT. 26. NUM 98, 99. 97 acclinare, quorum fidem ac devotionem circa universa negotia nostra promovenda integram ac inconvulsam certiori experientia didicimus. Inde est, quod nos ad- vertertesd grata ac preclara devotionis obsequia, que Henricus, nobilis marchio Morauie, hactenus tam fideliter quam devote nobis exibuit ac etiam Domino 5 largiente in antea est exibiturus, suis ad presens in quantum possumus respondere cupientes obsequiis, notum facimus tam presentibus quam in evum successuris, quod nos eidem marchioni et heredibus suis de nostre liberalitatis munificentia concedimus et confirmamus Mocran et Mocrane cum omni iure et pertinentiis suis, salvo servitio, quod inde curie nostre debetur. Ad huius autem confir- 10 mationis et concessionis nostre memoriam et robur perpetuo valiturum presens privilegium per manus Henrici de Parisius, notarii et fidelis nostri, scripbif et bulla nostra aurea iussimus communiri anno, mense et indictione subscriptis.8 Huius rei testes sunt: archiepiscopus Barih; episcopus Tridentinus, episcopus Basiliensis," episcopus Constantiensis, episcopus Curiensis; abbas Augensis, 15 abbas sancti Galli, abbas de Wiceburc, Bertoldus de Nisphe' regalis curie protho- notarius; comes Vlricus de Chiburc, comes Rodulfus de Habechesburc et langravius de Alsatia, comites Loduicus et Hermannus de Froburc; comes Warnerus de Hohenburc, Arnoldus nobilis de Wart, Rodulfus advocatus de Ra- prehteshiwilare et alii quam plures. Acta sunt hec anno dominice incarnationis millesimo ducentesimo duo- decimo, mense septenbris, quintedecime indictionis, regni vero domini nostri Frederici, illustrissimi Romanorum imperatoris electi et semper augusti, regis Sicilie quintodecimo. Datum in nobili civitate Basiliensik per manus Vlrici viceprothonotarii, sexto 25 kalendas octobris,m feliciter amen. 20 Autographo appendet e filis sericis rubri coloris bulla aurea eadem atque in num. 96. 99. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, ecclesiae Pragensi terram in villa Babenice, quam Vitus de Babenice per vim occupatam tenuit, restitutam con- 30 firmat. 1212 — — Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli metropolitani Pragensis asser- vatur (A). 35 98. d) ita A (pro ,animadvertentes"). — e) Mocrä' A. — f) ,ſcpbi' A. — g) testium nomina, quae eodem modo atque in num. 96 in columnas disposita sunt, et nota temporis lineis magis contractis procul dubio alio atramento scripta sunt A. Cf. Ficker, Beitr. z. Urkundenlehre II, pag. 78. — h) ita A. — i) ,tdentn" A. — k) ,Basil“ A. — 1) ita (loco ,Nifphen) A. — m) ,sexto kal. oct.' nonnullasque alias voces in temporis nota in spatium vacuum relictum additas esse suspicatur Philippi, Zur Gesch. d. Reichskanzlei unter d letzten Staufern, pag. 69 et Kaiserurk. 40 in Abbild., Text, pag 134; quam sententiam observatione mea comprobare non possum.

Strana 98
98 NUM. 99, 100. 1212. — 1213 FEBR. 15. Erben, Reg. Boh. I, pag. 249, num. 534 (fragm.). Autographum manu scribae, quem nota ,Otakarus 3 signavimus, exaratum est; de quo vid. prooemium ad num. 27. † In nomine sancte" et individue trinitatis amen. Otakarus, dei gratia, Notum esse volumus omnibus, tam presentibus, quam 5 qui et Premisel.] in futurum successuris, quod Uitus de Pabienizc, qui multo tempore in eadem villa Pabienize terram ęcclesię ] Pragensis ad aratrum violenter occupatam detinuit, volens in proprietatem sibi redigere, in presentia nostra et capituli Pragensis prefatum predium recognovit esse de proprietalte predicte ęcclesię Pragensis. Nos autem regia auctoritate nostra, ne sepe nominata ęcclesia in eodem predio 10 in posterum ut hactenus aut gravaretur, aut aliquatenus posset impediri, prefatum predium, ut moris est, in foro proclamatum eidem ęcclesię libere restituimus. Ne autem hoc factum nostrum aliquis successorum nostrorum in irritum revocaret, presentem paginam munitione nostri sigilli iussimus roborari. Huius quoque rei hii sunt testes: Zlauco camerarius, Budiwoy iudex curie, Zbramirus, Bicen Jaro- 15 hnewi, Boguzlaus Reinartich, Andreas prepositus Pragensis et cancellarius regis, Arnoldus decanus Pragensis, Johannes scolasticus, Uiteco archidiaconus Satcensis, Benedictus, Eppo, Martinus canonici Pragenses, Boguzlaus filius Zlauconis sub- camerarius regis, Uvoizlaus notarius curie, Engelscalcus Wissegradensis canonicus et regis scriba. Actad sunt hec anno MCCXII, epacta XV, indictione XV, 20 concurrente VII. Autographo appendet e scidula membranae sigillum regis de cera naturali confectum, quod eadem forma expressum est atque in diplomate num. 57. — In dextra membranae replicatae parte rima facta est, cui etiam alterum sigillum alligetur; quod sigillum num- quam appensum esse videtur; atqui incertum est, cuiusnam sigillum illud fuerit. 25 100. Fridericus II, Romanorum rex, civibus Cremonensibus omnia privilegia et iura ab avo et patre suo eis concessa confirmat. — Inter testes, „qui huic confirmationi interfuerunt“, adferuntur: �Odacarus rex Boemie' et ,Heinricus marchio Morauie'. Apud Ratisbonam 1213 febr. 15. 30 Böhmer, Acta imperii selecta, pag. 772, num. 1075 — Emler, Reg. Boh II, pag. 1156, num. 2640. — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V, num. 689. De his, quae tunc Ratisbonae acta sint, cf. ea, quae Sicardi Chronicon ap. Muratori, Script. rer. Ital. VII, pag. 623 refert: „Fridericus] postmodum apud Ratisponam solemnem 35 curiam celebrans, a rege Bohemiae et ab aliis multis principibus fidelitates accepit.“ 99. a) genuine scriba ,sce' posuit, sed litteris ,ce statim erasis, vocem sine compendio scripsit A — b) post hanc vocem in fine lineae spatium 57 mm continens verisimillime ad verba ,rex Boemie' addenda vacuum relictum est A. — c) ita A. — d) ,Acta — conc. VII' atra- mento magis distincto, sed statim eademque manu scripta sunt A. 40

Strana 99
1213 FEBR. 15. — APR. 19. NUM. 101—104. 99 101. Fridericus II, Romanorum rex, coenobii Berchtesgadensis protectionem suscipit eique omnes possessiones confirmat. — Inter testes: �Odakrius rex Boemię' et ,Heinricus marchio Morauię.“ Apud Ratisbonam 1213 febr. 15. Monum. Boica XXX, pars I, pag. 2, num. 601 — Huillard-Bréholles, Hist. dipl. Frider. II. t. I, pag. 243 —Erben, Reg. Boh. I, pag. 249, num. 536. — Brandl, Cod. dipl. Mor. VII, pag. 718, num. 51. — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V, num. 690. 102. 10 Fridericus II, Romanorum rex, monasterium Scotorum sancti Jacobi Ra- tisbonae cum ecclesia sancti Petri in defensionis suae mundiburdium suscipit. — Inter testes: Odacrius rex Boemię“ et ,Heinricus marchio Morauię.“ Apud Ratisbonam 1213 febr. 16. 15 Monum. Boica XXX, pars I, pag. 7, num. 602 (ex autogr.) — Huillard-Bréholles, Hist. dipl. Frid. II, t. I, pag. 246 — Erben, Reg. Boh. I, pag. 249, num. 537 — Brandl, Cod. dipl. Mor. VII, pag. 718, num. 52 — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V. num. 691. 103. Fridericus II, Romanorum rex, universis imperii fidelibus per totam Lom- bardiam, marchiam Veronensem, Tusciam et Romaniolam constitutis significat 20 se Fridericum episcopum Tridentinum constituere in istis partibus legatum suum generalem et ei vicariam ad tempus vitae eius in feudum concedere. — Inter testes: ,Otackerius rex Boemie." Ratisbonae 1213 febr. 16. 25 Huillard-Bréholles, Hist. dipl. Frider. II. t. I, pag. 249 — Monum. Germ. Leg. sect. IV: Constit. t. II, pag. 56, num. 45 — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V, num. 692. 104. Innocentius III papa Danieli II, episcopo Pragensi, scribit de convocando a se concilio generali ad exstirpanda ecclesiae vitia, reformandos mores et tol- lendas haereses, tum etiam ad suadendum principibus ac populis christianis 30 succursum et subsidium pro Terra sancta recuperanda. Mandat ei, ut post duos annos et dimidium kalendis novembris! ipsius conspectui se praesentet. Laterani 1213 apr. 19. 35 Epistula in eundem modum conscripta erat atque illa „Archiepiscopo et .. episcopis .. abbatibus et prioribus per Viennensem provinciam constitutis“ missa, cuius apographum exstat in Innocentii III regestorum vol. V, quod in tabulario secr. Vaticano (inter Reg. Vatic. t. VIII) asservatur, fol. 142, lib. XVI, ep. 30 (R). 104. 1) 1215 nov. l. Concilium hoc celebratum est Laterani anno 1215 nov. 11—30; v. Potthast, Reg. pontif. I, pag. 437.

Strana 100
100 NUM. 104—106. 1213 APR. 19. — 1213 S. D. Baluzius, Epp. Innoc. III, t. II, col. 756 = Migne, Patrolog. lat. t. 216, col. 823, = Erben, Reg. Boh. I, pag, 250, num. 538 (fragm.) — Palacký, Ital. Reise, pag. 20, num. 47 (reg.) — Cf. Potthast, Reg. pontif. num. 4706—4708. — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V. num. 6140. Daniele episcopo die 4 aprilis a 1214 mortuo, Andreas successor eius Romam ad concilium 5 venit, quem ibidem a. 1215 nov. 22 (in die s. Ceciliae) in episcopum ordinatum esse Ann. Pragenses referunt; v. Font. rer. Boh. II, pag. 283. — Elenchus continens „Nomina cardi- nalium, patriarcharum, archiepiscopum, episcoporum, qui interfuerunt universali concilio Innocentii pape“, quem ed. J. Werner in Neues Arch. d. Ges f. alt. deutsche Gesch. XXXI, pag. 586 praeter Pragensem etiam (Robertum) ,Ulmocensem' episcopum concilio interfuisse 10 dicit. — Cf. et. Krabbo in Quellen u. Forschg. aus Italienischen Arch. u. Bibl. X, pag. 283. 105. Innocentius III papa „Pragensi episcopo" et abbatibus, prioribus et universis Christi fidelibus per Boemiam constitutis“ de Terrae sanctae negotio scribit eosque ad subsidium evocat, magnas indulgentias illis qui crucem assumpserint 15 promittens. [1213 apr. 19—29] Litterae in eundem modum conscriptae sunt atque illae „universis Christi fidelibus per Maguntinam provinciam constitutis“ missae, quarum apographum exstat in Innocentii III regestorum volumine V, quod in tabulario secr. Vaticano (inter reg. Vat. tom. VIII) asser- 20 vatur, fol. 140v—141v lib. XVI, ep. 28 (R). Baluzius, Epist. Innocentii III, tom. II, pag. 752 = Migne, Patrolog. lat. t. 216, col. 817 — Potthast, Reg. pontif. num. 4725 — Cf.: Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V. num. 6141. 106. 25 Robertus, episcopus Olomucensis, claustro monialium apud sanctum Petrum in Olomuc possessiones quasdam, quae accurate describuntur, donat eique decimas in villa Klopotovice remittit; Stephanum, praepositum Olomucensem, monasterii procuratorem constituit, iure patronatus episcopis Olomucensibus reservato. Pragae 1213 —. 30 Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli metropolitani Olomucensis asservatur (A). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 64, num. 56 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 252, num. 541 (fragm.). Charta manu scribae, quem ,Robertus 3 vocamus, exarata est. Idem scriba etiam non- 35 nulla Přemysli Otakari I regis diplomata autographa scripsit, in quibus ipsum nota ,Otakarus 5' signavimus. De quo quidem scriba vide prooemium diplomatis num. 59. 105. a) ,archiepo‘ scribae incuria habet R.

Strana 101
1213 S. D. NUM. 106. 101 C. In nomine sancte trinitatis et individue unitatis. Ego Robertus, Olo- mucensis episcopus, regiliosis“ dominabus manentibus aput sanctum Petrum, in perpetuum. Cum pium sit et honestum omnium] paci providere, precipue tamen in hoc pietatis opus refulget, quociens religiosarum mulierum invigilamus seculritati, que ad sui defensionem minus sunt potentes et alienis semper indigent presidiis. Noverint igitur tam presentes quam futuri, quod nos cum consensu capituli nostri religiosis dominabus, que manent in civitate Olomucensi ad sanctum Petrum muris ipsius ecclesie proxime et contigue,b contulimus terram ad duo aratra in villa, que vulgo vocatur Bvkowan, ad tercium aratrum in villa, que 10 dicitur Reppsyn, et ortum quendam situm in fine eiusdem civitatis cum arbo- retis et suis attinentiis. Insuper quandam aream adiacentem claustro in Nowy- gradek, que extenditur usque in Morawam, eis addidimus simul cum molen- dino, quod curie nostre aliquando deserviebat. Indulsimus etiam eis decimas nostras in villa Klopothowich, quam dominus Stephanus, prepositus Olo- 15 mucensis, emit per manum nostram eisdem dominabus pro LXX marcis de licentia domini incliti regis Boemie“ Otthacari et de consensu illustris marchionis Morauie Wladizsslai. Per quorum etiam benivolentied affluentis largitatem et gratiam ipsa eadem villa facta est libera a communi tributo terre et ab omni violentia beneficorum,“ ab introitu camerariorum et insultu indebito eorum 20 et gravamine illicito exigendo quorumlibet malefactorum. Certum autem et fidelem procuratorem ad peticionem ipsarum dominarum, dominum prepositum Olomu- censem Stephanum, pro ipsius prudenti provisione et diligenti illius loci subventione eis constituimus usque in finem vite sue. Jus autem patronatus debet spectare ad episcopum Olomucensem, quia in eius fundo domus illa est constituta. Ut 25 autem hec omnia rata maneant et inconvulsa, hanc paginam nostro et capituli sigillo ffecilmuse munîri et sub excommunicatione confirmari. Et ne livor in posterum ista possit irritare, notum sit omnibus, quod multô pluſra bonja conquisivimus ecclesie Olomucensi et ideo ista libere potuimus conferre. Huius rei testes sunt: Andreas' prepositus Pragensis, Johannes scola[sticus] Pragensis, 30 Cristoforus archidiaconus Pragensis, Benezss nobilis Boemie,“ Bawarus camera- rius Olomucensis, Vithko cum fratribus Heinrico et iuniore Vithkone, Zauissa castellanus Olomucensis. Actum Prage anno« Domini millesimo CCXIII, indictione II.1 5 35 Autographo appendent e filis sericis purpurei coloris duo sigilla de cera naturali con- fecta: I. sigillum Roberti episcopi, 2. sigillum capituli Olomucensis; quorum utrumque eadem forma expressum est atque sigilla chartae num. 78 appensa. 106. a) ita A. — b) genuine ,proximis et contiguis', sed utraque littera ,s' erasa, eodem atramento correctum A. — c) ,Boem‘ A. — d) genuine ,benivolente', sed eadem manu statim correctum A. — e) litterae, quae hic et infra uncis clauduntur, cum membrana putrefacta perie- 40 runt A. — f),r' ex,e' statim inter scribendum corr. A. — 8) ,ann' A. 1) Indictionem scriba perperam computavit, nam ad a. 1213 indictio I pertinet.

Strana 102
102 NUM. 107, 108. 1213 IUL. 12. — OCT. 19. 107. Fridericus II, Romanorum rex, Innocentio III papae concedit, ut electiones praelatorum et appellationes in causis ecclesiasticis libere fiant; antecessorum suorum consuetudini renuntiat de occupandis bonis praelatorum decedentium; auxilium contra haereticos pollicetur; ecclesiae Romanae possessiones ab anteces- soribus suis detentas, quas iam illa recuperavit, dimittit; quas autem nondum recuperavit, se ad restituendas obligat atque ad defendendum pro ecclesia Romana regnum Siciliae, Corsicam, Sardiniam ceteraque iura, quae ad eandem pertinent. — Inter testes: �Odacrius Boemorum rex." 5 Apud Egram 1213 iul. 12. 10 Huillard-Bréholles, Hist. dipl. Frid. II. tom. I, pag. 268 — Weiland, Constitutiones (Monum. Germ. Leg. sect. IV) t. II, pag. 58 sq. num. 46, 47, 48. — Erben, Reg. Boh. I, pag. 252, num. 542 — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V. num. 705. 108. Fridericus II, Romanorum rex, domui sanctae Mariae Theutonicorum dona- 15 tionem a patruo suo rege Philippo factam de medietate patronatus ecclesiae de Mörle (in Wetterau) approbat et confirmat. — Inter testes: ,Ottakarus rex Boe- morum et frater suus Hainricus marchio Missinensis.“ In castris apud —1 1213 oct. 19. Autographum in tabulario Darmstadtensi asservatur (A). Hennes, Cod. dipl. ord. s. Mariae Theuton. pag. 12, num. 14 (ex A) = Huillard-Bréholles. Hist. dipl. Frid. II, t. I, pag. 280 — Erben, Reg. Boh. I. pag. 253, num. 543 — Brandl, Cod. dipl. Mor. VII, pag. 718, num. 53, — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V, num. 713. 20 Testium nomina diploma in expeditione Friderici regis in Saxoniam adversus Ottonem I imperatorem datum esse docent. De qua quidem expeditione Reineri Leodiensis Chron. 25 refert: ,Fridericus puer collectis fautoribus suis, inter quos fuit dux Boemie et langravius [Thuringiae Hermannus], multisque aliis Saxoniam ingreditur, quam devastat bello et incendio, Ottone non valente resistere, sed infra Brunswic se detinente' Monum. Germ. SS. XVI. pag. 666. — Cf. et. Ann. Stadenses (Monum. Germ. SS. XVI, pag. 355): ,Rex Fridericus [imperatorem] cum Boemo sequitur Brunswich obsessurus, sed Quedlingeburg revertitur.' — 30 Magdeb. Schöppenchron. ed. Janicke, pag. 140: ,Dar na to sunte Gallen dage soct. 16 quam koning Frederik hir to lande und hadde mer wenn sestich dusent volkes, de deden vienden und vrunden we; mit om weren Bemen und Mereren, lantvolk und vorsten." Böhmer-Ficker, Reg. imp. V. num. 712 a, b, c et 713a. 108. a) ita scriptoris incuria A; quod mendum ita corrigendum est: ,marchio Morauie, 35 Theodericus marchio Missinensis'; v. Winkelmann, Philipp v. Schw. u. Otto W v. Braunschweig II, pag. 347, not. 4. 1) Loci nomen in autographo omissum est; coniecturam ,Quedlinburg' non esse probabilem optimo iure adnotat Ficker, Reg. imp. V. num. 713.

Strana 103
1213 DEC. 31. NUM. 109. 103 109. Henricus Vladislavus, marchio Moraviae, hospitalis sancti Johannis Hiero- solymitani possessiones in Moravia confirmat eique easdem libertates concedit, quas monasterium Velehradense habet. In Prostějov 1213 dec. 31. 10 Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragensi asservatur (A). Appendix synoptica ... continens ... anacephalaeosim ... privilegiorum ... ordini Meli- tensium concessorum, num. 13 (reg.) — Dobner, Monum. hist. Boem. IV, pag. 254, num 50 (reg.) — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 69, num. 61 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 254, num. 546 (extr.) — Delaville Le Roulx, Cartulaire géneral des Hospit. de St. Jean de Jérusalem II, pag. 160, num. 1417. 15 Autographum manu scribae, quem Henricus Vlad. I' vocamus, exaratum est. Quem quidem scribam clericum ecclesiae Olomucensis verisimillime fuisse, in prooemio diplomatis num. 59 exposuimus. — Privilegii verba ab eodem auctore concepta esse videntur, qui diploma Otakari regis anno 1207 ecclesiae Olomucensi datum (num. 59) conscripsit. — Annos principatus in temporis nota chartae auctor perperam computavit. In nomine sancte trinitatis et individue unitatis. Ego Heinricvs qui et Wladizlaus, dei gratia marchio Morauie, domui hospitalis sancti Johannis Sanum fore censens et condignum sanctarum 20 et eius fratribus in perpetuum. ecclesiarum tranquillitati providere, in nullo credidi eis plus succurrere, quam earum! possessiones a cunctis vexationibus in quantum possum tutas reddere et eas perpetua libertate honorare. Noverint itaque tam presentes quam futuri, quod omnesl possessiones, quas domus sancti Johannis in tota Morauia possidet, 25 vel adhuc est possessura, propter largam ipsorum circa pauperes, infirmos et pere- grinos pietatem ab omni iure, quod ad me vel successores meos pertinet, absolvi, et ut a nullo in posterum super hoc impetantur statui. Sint ergo absoluti a iure, quod vocatur narez, nochlegh et powoz, et ab omni iure illo, pro quo dantur XIIII nummi. Insuper liberos esse volo ab illis nummis, qui dantur pro 30 capite vel pro swod, et ab omni exactione, que spectat ad castrorum edificationes vel poncium secundum terre illius morem. Si quis hominum illius domus pro furto accusatus in causa ceciderit, vel etiam in furti actione fuerit deprehensus, bona furis domui remaneant, et ipse, cum adversario suo satisfecerit, pro capite suo gratiam meam inveniat. Nullus successor meus, vel terre mee inbeneficiatus, 35 sive camerarius, sive iudex, sive ceteri officiales quocumque modo nominati, aliquid ab hominibus domus illius exigant vel eis novas consuetudines imponant. Omne ius, quod ego per fratrem meum Premisszl, regem Boemie, abbatie We- legradensi concessi,1 etiam eidem domui concedo, volens eos perpetua securitate 40 109. 1) Privilegium quidem iam deperditum est, sed quod ipso continebatur, probabili modo restitui potest ex iis, quae in confirmatione eius monasterio Velehradensi a. 1228 nov. 27 data cum Otakari I regis diplomate ecclesiae Olomucensi a. 1207 dato ad verbum consentiunt.

Strana 104
104 NUM. 109, 110. 1213 DEC. 31. gaudere. Ut autem hec rata omnia in futurum permaneant, hanc cartam meo sigillo feci insigniri; dominum autem episcopum Holomucensem rogavi, in cuius episcopatu possessiones ille site sunt, huius mee concessionis transgressores excommunicare, quod et ipse fecit;“ ad quem semper domus illa in suis pres- suris et iniuriis habeat recursum, ut ubi posterorum meorum in suis subiectis defuerit correctio, ipseb spiritalis“ gladii ultione in malefactores animadvertat.d Hec vero sunt nomina veridicorum testium huius rei: Rubertus episcopus Holomucensis, dominus Bolezslaus nepos meus, Hermannus abbas de Gradissch, Szifridus abbas Welegradensis, Stephanuse prepositus Holomucensis, Walterus decanus Olomucensis, Radozsslaus archidiaconus Olomucensis, Esau archipresbyter 10 Prerowensis, Moyses archidiaconus Brechizlauensis, Bauarus camerarius Olomu- censis, Zauissa burgravius Olomucensis, Bludo prefectus Prerouensis, Zulizsslaus dapifer, Doben iudex, Blag filius Blegonis, Scizlaus filius Zwar, Dubache,f Vitko filius Uitkonis, Dietricus cum filio Gruth, Leua iudex Bernensis," Wernhardus de Tyrnâ, Immerammus burgravius de Znoem, Lutek, Olbram, Stephanus de 15 Weuerin, Zudek, Rohche, Oness filius Blud,h Bogusszlaus filius Petri, Vitosszlav; capellani curie mee: Zssudek, Sdon, Johannes, Burchardus, Zuda. Acta sunt hec anno MCCXIIII dominice incarnationis, anno vero principatus mei XV." Data vero Prossteyow, II kalendas ianuarii per manus Apollinaris curie mee prothonotarii. 5 20 Autographo appendet e filis sericis coloris rubri sigillum marchionis de cera naturali confectum, iam attritum et defractum, quod eadem forma expressum est atque secundum sigillum diplomatis num. 125. Sigillum non in membrance margine inferiore medio, sed aliquanto sinistrorsus appensum est; quod quidem ideo factum esse videtur, ut etiam aliis sigillis (fortasse regis et episcopi) suus relinqueretur locus. Sed sigilla illa nusquam 25 appensa erant 110. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, petente fratre suo Henrico Vladislavo, marchione Moraviae, possessionibus hospitalis sancti Johannis Hierosolymitani in tota Moravia, scilicet in Olomucensi, Znojmensi et Holasicensi provinciis, 30 easdem libertates concedit, quas una cum eodem fratre suo monasterio Vele- hradensi concessit. In Prostějov 1213 dec. 31. Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). 35 109. a) ,cit‘ humore obscuratum A. — b) ,ipse‘ iam vix legi potest A. — c) litterae ,ſpis iam paene evanuerunt A. — d) reliquum lineae spatium, 40 mm continens, vacuum restat. — e) �Stephanus' humore obscuratum A. f) ,e‘ ex ,a‘ eodem atramento corr. A. — g) ita A loco „Brenensis'. — h) ,1' ex ,i‘ eod. atramento corr. A. 2) Recte XVIImo. 40

Strana 105
1213 DEC. 31. NUM. 110. 105 5 Appendix synoptica ... privilegiorum ... ordini Melitensium concessorum, num. 14 (reg.) — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 71. num. 72 (ex A) = Erben, Reg. Boh. I, pag. 255. num. 547 (fragm.) — Grünhagen, Reg. z. schles. Gesch. I, pag. 107, num. 159 (reg.) Kopetzky, Reg. z. Gesch. d. Hzgth. Troppau, Arch. f. österr. Gesch. 45, pag. 104, num. 15 (reg.) — Delaville Le Roulx, Cartulaire géneral des Hospit. de St. Jean II, pag. 161, num. 1418 (reg.). 10 Autographum manu scribae, quem nota ,Otakarus 5' (=,Robertus 3 =,Henr. Vladisl. I) signavimus, exaratum est; cf. prooemium ad num. 59. — Diploma verba fere omnia privilegii Henrici Vladislavi, quod eadem die datum est (v. num. 109), paucis tantum additis repetit. — In temporis nota anni regni perperam computando effecti sunt, nam Otakari regis annus XV iam die 8 septembris 1213 exactus est. * In nomine sancte trinitatis et individue" unitatis. Ego Premissl, dei gratia rex Boe- Cum nostre morum, domui hospitalis sancti Johannis et eius fratribus in perpetuum. conveniat provildentie sanctarum ecclesiarum paci et quieti providere, in nullo credimus 15 eis magis succurrere, quam ipsarum possessiones a cunctis vexationibus in quantum possumus tutas reddere et eas perpetua libertate honorare. Noverint itaque tam presentes quam futuri, quod omnes possessiones, quas domus sancti Johannis in tota Moravia, scilicet in Olomucensi, in Znoemensi, in Brenensi, in Golessicensi provinciis, possidet vel adhuc est possessura, propter superhabundantem ipsorum circa pauperes, infirmos et peregrinos pietatem ab omni 20 iure, quod ad nos vel successores nostros vel ad principes terre illius vel eorum succes- sores pertinet, absolverimus, et ut a nemine super hoc in posterum impetantur, statuimus. Sint ergo absoluti a iure, quod vocatur narez, nochlegh et powoz, et ab omni illo iure, pro quo dantur quatuordecim nummi. Insuper liberos esse volumus ab illis nummis, qui dantur pro capite, vel pro swod, et ab omni exactione, que spectat ad castrorum edificationem * secundum terre illius 25 consuetudinem. Si quis hominum illius domus pro furto accusatus in causa ceciderit, vel etiam in furti actione" fuerit deprehensus, bona furis domui remaneant et ipse, cum adversario suo satisfecerit, pro capite suo gratiam principis inveniat. Nullus princeps, vel terre illius inbeneficiatus, sive camerarius, sive iudex,' sive ceteri officiales quocumque modo nominati aliquid ab hominibus domus illius exigant, vel eis novas consuetudines imponant. Omne ius, quod nos cum fratre nostro 30 Wladisslao, marchione Morauie, abbacie Welegradensi concessimus,I etiam eidem domui concedimus, volentes eos ad peticionem fratris nostri Wladisslai, prenominati principis Morauie, perpetua securitate gaudere. Ut autem hec omnia rata in futurum permaneant, hanc cartam nostre serenitatis sigillo fecimus insigniri et huius nostre constitucionis violatores pena graviori volumus mulctari. Dominum" autem episcopum Olomucensem 35 rogavimus, in cuius episcopatu possessiones ille site sunt, huius nostre concessionis transgres- 40 110. a) genuine scriba, unitatis' scribere coepit, sed litteris,unit' scriptis, errorem suum statim corrigens, primam litterae,u' hastam radendo delevit et ex ,it litteram,d'fecit A.—b) genuine ,accione', sed eodem atramento corr. A. — c) ,iudex' in loco raso alio atramento alia eiusdem temporis manus scripsit A; prioris scripturae vestigia praeter unicam ,d' litteram iam discerni non possunt. — d) ,Dnm' eodem atramento eademque manu atque supra ,iudex' in loco raso scriptum est; de priori scriptura tantum litterae,l' hasta adhuc discerni potest A. 1) Vid. pag. 103, not. 1.

Strana 106
106 NUM. 110, 111. 1213 DEC. 31. — ANTE 1214. sores? excommunicare, quod et ipse fecit; ad quem semper domus illa in suis pressuris et iniuriis habeat recursum, ut ubi principum in suis subiectis defuerit correctio, ipse spiritalis gladii ulcione in malefactores animadvertat. Huius rei testis sum ego Wladizsslaus, frater regis, marchio Morauie, ad cuius peticionem et voluntatem dominus rex prescripta confirmavit, et ideo sigillum 5 nostrum fecimus apponi.s Huius etiam rei testis sum ego Rubertus, Olomucensis episcopus, qui ad preceptum domini regis sigillum meum feci apponi.« Sunt et huius rei testes dominus Bolezsslaus nepos domini regis, dominus abbas Hermannus de Gradisch, dominus Sifridvs abbas Welegradensis, dominus Walterus decanus Olomucensis, do- minus Stephanus prepositus Olomucensis, Radosslaus archidiaconus Olomucensis, Esav archidia- 10 conus Prerouensis, Moyses archidiaconus Brecizsslauensis, Bawarus camerarius Olomucensis, Zauissa burgravius Olomucensis, Bludo burgravius Prerowensis, Doben iudex Olomucensis, Sulizsslaus dapifer, Dubache," Blag filius Blegonis," Scisslaw filius Swar, Oness filius Bludonis, Bogusslaus filius Petri, Vitko senior filius Uitkonis, Detrih filius Gruth, Gruth filius Detrici, Leua iudex Brenensis, Wernardus de Tyrnaw, Heinricus iudex, Olbram, Stephanus de Veuerf, Emerammus 15 burgravius de Znoem, Lutek, Sudek, Rohce, Vittosslaw; capellani domini marchionis: Sdon, Suda, Purcardus, Johannes, Sudek. Acta sunt hec anno millesimo CCXIIII dominice incarnationis, anno vero regni nostri XV,2 data vero Prosteyow, pridie kalendas ianuarii per manus Wlrici notarii nostri. Autographo quatuor sigilla appendebant. Primum sigillum (quod fortasse Boleslavi 20 nepotis regis erat) deperditum est. Secundum sigillum (Henrici Vladislavi marchionis) etiam avulsum et deperditum est. Tertium sigillum de cera naturali confectum, quod appendet e filis sericis coloris fusci et violacei, est Otakari regis sigillum idem atque in num. 57. Quartum sigillum de cera naturali confectum, quod appendet e filis sericis albis, rubris et viridis, est Robertt episcopi sigillum idem atque in num. 78. 25 111. Ludovicus I, dux Bavariae, monasterio sanctae Mariae in Indersdorf prae- dium suum Neull cultum et incultum, ecclesiam cum hominibus et omnibus suis appendiciis donat „annuente et petente cognata sua Hailca,1 quondam ducissa Boemiae“. sante 1214/. 30 Monum. Boica XIV, pag. 141, num. 37 (ex codice traditionum Undersdorfensium) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 256, num. 549 (reg.). 110. e) genuine scriba,trang' scripsit, sed littera,g' erasa, statim inter scribendum correxit A.— f) reliquum lineae spatium 41 mm continens et tota linea proxima vacua relicta est. — g) sub- 35 scriptio haec eadem manu atque totum autographum scripta est A. — h) ,e' ex a' eodem atra- mento corr. A. 2) Recte XVI. 111. 1) al. Helicha, filia Ottonis VII de Wittelsbach, uxor Conradi Ottonis ducis Bohemiae (1189—1191 sept. 9). Obitum eius ad diem 12 augusti adnotat necrologium Indersdorfense, 40 Mon. Boic. XIV. pag. 169.

Strana 107
1204 EX./1214 IN. — 1214 MAI 15. NUM. 112, 113. 107 5 112. Theobaldus III, dux Caslavensis, Chrudimensis et Vratislavensis, metas inter villam suam, quae est in theloneo sita, et monasterii in Vilémov bona constituit eidemque monasterio quartam septimanam in theloneo Habry confert. [1204 ex. — 1214 in.) Autographum in membrana scriptum in tabulario monasterii Břevnovensis asservatur (A). Dobner, Monum. hist. Boem. VI, pag. 381 (Diplomatarium Wilemov.) num. I = Erben, Reg. Boh. I, pag. 227, num. 499 (ad ann. cc. 1207). Autographum manu quadam ignota scriptum est. — Charta nota temporis omnino caret; sed post mensem octobrem anni 1204 data esse videtur, cum Otakarus rex Philippi regis gratiam sibi reconciliasset et Theobaldus hereditatem suam denuo recepisset. Ante apr. 4 a. 1214 chartam esse confectam verba ,Daniele pontifice existente demonstrant. Notum sit omnibus in Christum credentibus, tam posteris quam presentibus, quod ego Theodebaldus, dux Cazlawiensis et Hrudimensis [ et Wratizlauiensis," 15 in propria mea persona inter bona ecclesię beatorum apostolorum Petri et Pauli et ville mee, que est in theloneo] sita, sub tempore Hermanni abbatis coram his testibus metas constitui: Alberto meo existente notario, Milota, Vbizlao, Glupen, Johanne de Sussic, Martino de Raic, Podoba, Stephano de Tuklek,b Balstin et eius duobus filiis, Ponata milite Petri castellani in Cazlaw, Nuzer milite Ru- 20 dolfi iudicis. Insuper etiam coram hisdem testibus ob remedium anime mee eidem sancte ecclesie quartam septimanam in theloneo, quod Gabr nuncupatur, adiciens confirmavi, sex autem ad kastellanos ebdomadas pertinere decrevi. Quicumque autem hoc actum immutare presumpserit, potestate beatorum apostolorum Petri et Pauli connexus pene eterne dampnationis deputetur et cum angelis sathane 25 in gehenna collocetur. Hec autem acta sunt tempore Premizl gloriosi regis Boemię, Daniele pontifice existente.1 10 Sigillum, quod procul dubio membranae scidula autographo appensum erat, iam deper- ditum est. 113. 30 Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterio in Plasy donationem sex villarum, quarum nomina adferuntur, per Agnetem, nobilis Cunonis de Potvorov viduam, factam confirmat. Pragae 1214 maii 15. 35 Autographum in membrana scriptum in bibliotheca c. r. universitatis Pragensis asser- vatur (A). — Apographum saec. XVIII med. praebet F. B. Scheppl, Lapis sepulchralis funda- toris ... monasterii ... de Plassio (cod. ms. tabularii Musaei regni Boh.) pag. 61—62 (B). Erben, Reg. Boh. I, pag. 258, num. 552. — Scheinpflug in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutschen in Böhmen XII, pag. 66, num 23 (reg.). 40 112. a) ,cazlaw‘ et hrud et wratizl' A. — b) ,e‘ ex ,a‘ eodem atramento corr. A. 1) Obiit 1214 apr. 4 (teste necrologio Podlažicensi).

Strana 108
108 NUM. 113. 1214 MAII 15. Autographum manu scribae, quem ,Otakarus 9' vocamus, exaratum est. Idem scriba etiam duo alia diplomata manu sua scripsit, quae etiam monasterio in Plasy ab Otakaro I rege a. 1219 dec. 6 et ab Venceslao I rege (sine a. et die, Erben, num. 787) data sunt. Scribam e clericorum monasterii Plassensis numero fuisse, verisimile est. iIn nomine sancte et individue trinitatis. Ego Premuzle, dei gracia 5 Boemorum rex, universis Christi fidelibus, tam pre sentibus quam futuris in regno meo constitutis, notum facio, quod matrona quedam Agnes“ nomine, nobilis cuiusdam Cunonis de Potuorou vidua, tempore ducatus mei villas quasdam deo et beate Marieb! in Plaz ad commodum fratrum inibi Christo eiusque pie ge- nitrici devote famulantium pro remedio anime sue, me presente ac venerabili 10 Pragensi episcopo Heinrico,“ cognato meo, aliisque non contempnende aucto- ritatis ! personis quam plurimis, perpetuo iure possidendas contradidit. Postea vero amore celestium sancti spiritus illustracione ardentius inflammata, crucis Christi vexillo signata, se suaque divine gubernationi committens, ac sexum fragilem virilis animi constancia devincens, loca passionis ac resurrectionis Jesu 15 Christi salvatoris nostri in remissionem peccatorum suorum visitanda suscepit. Sed iam in procinctu itineris constituta, cum Pragamd devenisset, metuens, ne quod laudabiliter deo et Placensi monasterio contulerat, per pravorum hominum violentam invasionem, qui hoc sibi indebite usurpare attemptarent, aliquatenus violari deberet, cum venerabili prefate ecclesie abbate domino Alberto ad me 20 accessit, et ut memoratam donationem privilegii mei testimonio iterato vellem confirmare, devotis precibus a regia liberalitate meruit optinere. Igitur votorum suorum compos effecta, et quod expostularat consecuta, nomina testium, quos secum pro maiori adhibenda cautione assciverat, nominaque villarum, quas do- naverat, ut presenti pagine insererentur, rogavit; quod et impetravit. Hec sunt 25 autem nomina villarum, quas cum omnibus pertinenciis suis Agnes,“ vidua Cunonis de Potuorou, fratribus in Plaz condonavit!: Mozidliz, Huboki, Vpleui- Facta veroe sunt hec anno dominice incar- ce, Vdrazka, Srubni, Wladmiriz. nationis MCCXIIII, regni mei anno XVII,2 indictione II. Hii quoque sunt testes, qui presentes fuerunt: magister Johannes scolasticus, Clemens archidiaconus, 30 Ebbo canonicus, Martinus canonicus, Vlricus canonicus, Dionisius canonicus, Engelscalcus, Milhozt, Zlauco camerarius, filius eius Bouzlaus, Witigo et frater eius Heinricus, Iwanus et Ernestus fratres. Datum per manum domini Andręę, 113. a) Agnes' litteris maiusculis scriptum A.— b),Marie' litt. maiusculis scr. A. — c) ,Heinrico“ litteris maiusculis scr. A. — d) ex ,Prage‘ statim inter scribendum corr. A. — e) ,vero' eodem 35 atramento superscriptum A. — f) ,Andreę‘ litteris maiusculis scriptum A. 1) Chartam donationis a. 1193 datam v. in Cod. dipl. r. Boh. I, num. 342. In qua quidem charta villarum Močidlce et Vladmiřice nomina non adferuntur; sed villas istas ab Agnete donatas esse, charta Roberti, episcopi Olomucensis, a. 1204 data (v. num. 48) comprobat. 2) Annos regni a die 6 dec. a. 1197, quo Přemysl Otakarus ducatum Bohemiae iterum adeptus 40 est, diplomatis auctor computasse, aut in computatione erravise videtur.

Strana 109
1214 MAII 15. — DEC. EX. NUM. 113—117 109 maioris ecclesie prepositi, regalis aule cancellarii, in urbe Praga, idus maii.g Si quis hoc scriptum immutaverit aut violaverit, quinquaginta libras auri pro recompensacione dampni iam sepe dicte eccllesieh fratribus dabit. 5 Autographo appendet e filis sericis albis et rubris Otakari regis sigillum de cera coloris fusci confectum, cuius parva pars defracta periit. Quod quidem sigillum eadem forma con- fectum est, atque sigillum diplomatis num. 57. 114. Fridericus II, Romanorum rex, hospitali sanctae Mariae Theutonicorum hospitale pauperum in civitate sua Altenburg situm in perpetuam proprietatem 10 donat. — Inter testes: ,Odakarus rex Boemie." Aрud Egram 1214 iun. 2. Huillard-Bréholles, Hist. dipl. Frid. II, t. I, pag. 299 (ex autogr. tabularii reg. Dresdensis)— Böhmer-Ficker, Reg. imp. V, num. 732 — Erben, Reg. Boh. I, pag. 258, num. 553. 115. 15 Fridericus II, Romanorum rex, hospitalis in Altenburg protectionem suscipit eiusque bona confirmat. — Inter testes: �Ottgorus, khonig zu Behemen." Apud Egram 1214 iun. 3. Posse, Cod. dipl. Saxoniae regiae, I Hauptth. tom. III, pag. 144, num. 191 (tantum testes, ex translatione germanica saec. XIV) — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V. num. 733. 20 116. Fridericus II, Romanorum rex, monasterii Waldsassen, quod in praedio suo situm est, protectionem specialem suscipit eiusque libertatibus renovatis atque confirmatis, commemorat: »Hac autem speciali libertate predictum monasterium propter agrorum nimiam sterilitatem et frequentes Bohemorum insultus specialiter 25 duximus relevandum." Apud Egram 1214 iun. 10. 30 Monum. Boica XXXI, ps. 1, pag. 485, num. 255 (ex apogr. vidim. a. 1309 iul. 4 in tabul. regni Bavariae Monacensi) — Huillard-Bréholles, Hist. dipl. Frid. II, tom. I, pag. 302 — Erben, Reg. Boh. I, pag. 259, num. 555 — Gradl, Monum. Egrana I, num. 133 (reg.) — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V. num. 735. 117. Fridericus II, Romanorum rex, pacis atque amicitiae foedus cum Waldemaro, Danorum rege, instituit. — Inter testes: ,Othecarus rex Boemie." Mettis 1214 sdec. ex.] 35 113. 8) ,idus mai in spatium, quod genuine vacuum relictum erat, eadem manus addidit A. — h) ,ecclle' A.

Strana 110
110 NUM. 117, 118. 1214 DEC. EX. — 1215 IAN. 6. Huillard-Bréholles, Hist. dipl. Frid. II, tom. I, pag. 347 — Urkksammlung d. Schleswig- Holstein-Lauenburg. Gesellsch. II, pag. 129 — Erben, Reg. Boh. I, pag. 259, num. 556 — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V, num. 773. Autographum quidem Mettis confectum esse, sed scribam in ipso conficiendo usum esse minuta iam antea conscripta, cui testium nomina, annus atque indictio iam inscripta erant, 5 optimo iure exponit Ficker l. l. — Otakarum regem iam Egrae mense iunio (v. num. 114—116) assensum dedisse, eiusdem auctoris verisimilis est coniectura. 118. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterio in Milevsko villarum Bílina, Pozřetín et partis villae Kdešice, quas quondam monasterio illi pro sexaginta 10 marcis argenti pignoris nomine obligavit, possessionem confirmat. Pragae 1215 ian. 6. Autographum in membrana (nunc passim lacerata) scriptum in tabulario castri Vorlík asservatur (A). Erben, Reg. Boh. I, pag. 259, num. 558 (fragm.). 15 Autographum manu scribae, quem nota ,Otakarus 10' signamus, exaratum et ab ipso verbis contextum est. Idem scriba etiam chartarum, quas monasterium in Milevsko anno 1216 iun. 20 ab Andrea, episcopo Pragensi, et a. 1218 ian. 15 ab Otakaro rege atque a Behano abbate de Ostrov (sine anno et d.) accepit, autographa manu sua exaravit. Communis haec chartarum origo, quae a variis personis uno eidemque monasterio datae sunt, indicio 20 est, ipsarum autographa a quodam monasterii illius scriba confecta esse. ina nomine patris et filii et spiritus sancti. Premyzcel, deji favente clle- Noverint] omnes fideles nostri presentes et futuri, mentiab rex Boemorum. quod nos ante annos quam plures,1 mediantibus viris honestis,“ ] scilicet Rûperto Holomucense episcopo, Tsyrnino camerario et fratre cius Dyrzyzlao, duas villas, 25 quarum una] vocatur Belin, altera Pozretin, etd in tercia, que dicitur Kdessici," partem, quę nobis competebat, obligavimus abbati de Myleuzko? pro sexaginta marcis argenti; dantes fidem nostram in manus eorum, quos iam commemoravimus, sub tali forma: ut si condicto termino, videlicet in festo beati Vencezlai, quod tunc inminebat, pecunia non solveretur, ipsę ville deinceps perpetuo manerent 30 preflatęl ęcclesię, tum pro eodem debito, tum pro animę nostrę remedio. Quas villas taliter a [nobis obligatas ipsi] regali auctoritate confirmamus et quiete possidendas decernimus. Ut autem hec nostre ausctoritatis donatio firma] et inconvulsa permaneat, hanc cartam inde conscribi et sigillis, tam nostro quam 118. a) ante ,n' spatium ad litteram ,I' supplendam vacuum relictum est A. — b) Quae hic 35 et infra cum membrana destructa perierunt, restitui ex Otakari regis charta, quae anno 1218 ian. 15 eidem monasterio data est (v. num. 153). — c) ,i‘ ex ,1' eod. atramento corr. A. — d) ,e' ex,1' statim inter scribendum corr. A. — e) ,ici' ex,ut' radendo corr. A. 1) Inter annos 1205—121I villas, quarum nomina adferuntur, obligatas esse, ex eo cognosci potest, quod hoc Cernino camerario mediante factum est. — 2) Gerlaco. 40

Strana 111
1215 IAN. 6. — 1216 IAN. 21. NUM. 118—122. 111 Data Pragę in die ępyphanię per manum Anselmi regſinę, iussimus roborajri. notarii, anno dominice incarnaſtionis millesimo ducentesimo quintodecimo incho- ante, regni vero domini Premyzlonis septimodecimo. Quicumque hec cassa- verit, [anjathema sit. 5 Autographo adpensa erant filis sericis albis et rubris duo sigilla, quorum tantum primum superest. Quod quidem sigillum Otakari regis est, eadem forma expressum atque in num. 57. 119. Fridericus II, Romanorum rex, monasterii Pegaviensis protectionem suscipit 10 eiusque iura confirmat et auget. — Inter testes: �Othekarus rex Bohemie' et „Vladislaus marchio Moravie." Apud Egram 1215 mart. 2. Chroust in Neues Archiv d. Ges. f. alt. deutsche Gesch. XVI, pag. 146 (e cod. saec. XV bibl. c. r. aul. Vindob. 5077 fol. 447) — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V, num. 14654. 15 Nota temporis quidem annum 1214 praebet, sed diploma recte ad a. 1215 pertinere, tam nomen loci, quam indictio III testimonio est. 120. Fridericus II, Romanorum rex, familiari suo Berardo, archiepiscopo Panor- mitano, propter nimias iacturas, quas ecclesia eius sua occasione perpessa est, 20 concedit et confirmat in perpetuum Caccabum cum omni iure, attinentiis et terminis eius. — Inter testes: Arnoldus decanus Bragensis." Apud Spiram 1215 apr. 23. Huillard-Bréholles, Hist. dipl. Friderici II, tom. I, 2, pag. 373. — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V, num. 793. 25 121. Theodericus, marchio Misnensis, fratres monasterii de Porta a thelonei persolutione et conductus iure liberos et immunes in perpetuum statuit. — Inter testes: Dominus Typoldus filius Typoldi ducis Boemie." Groitzsch 1215 dec. 18. 30 Posse, Cod. dipl. Saxoniae I Hauptth., tom. III, pag. 159, num. 213. 122. 35 Theodericus, marchio Misnensis, donationem praedii Zadel a diversis per- sonis monasterio in Altzelle factam litteris suis comprobat. — Inter testes: „Wrezzlaus filius regis Bohemie." Dresdae 1216 ian. 21. Posse, Cod. dipl. Saxoniae regiae I Hauptth., tom. III, pag. 162, num. 217 (ex autogr. tabularii Dresdensis).

Strana 112
112 NUM. 123, 124. 1216 IAN. 28. — CC. MAII. 123. Innocentius III papa Andreae episcopo atque Vecemilo et Martino canonicis Pragensibus mandat, ut causam inter abbatem monasterii in Milevsko et Johannem filium Zbraslavi, qui partem cuiusdam silvae monasterii eiusdem detinet occu- patam, fine debito terminent. Laterani 1216 ian. 28. Autographum in membrana scriptum in tabulario in Třeboň asservatur (A). In autographi tergo ad superiorem marginem eodem atramento eadem fere manus adno- tavit: Hermanus', sub quo nomine signum & posuit. In tergi parte inferiore alia cancel- lariae apostolicae manus adnotavit: „De Mileuzko." 10 Innocentius episcopus, servus servorum dei, venerabili fratri ..1 episcopo et dilectis filiis Vecemilo et Martino canonicis ] Pragensibus salutem et apostolicam Significante ..2 abbate de Mileuzko nobis innotuit,a quod benedictionem. J.; filius Zbrazlai, Pragensis diocesis, partem cuiusdam silve, ad suum monasterium pertinentem, in eiusdem detinet monasterii] preiudicium occupatam. Quocirca 15 discretioni vestre per apostolica scripta mandamus, quatinus partibus convocatis, et auditis hinc inde propositis, quod iustum fuerit, appellatione postposita, statuatis; facientes quod decreveritis, per censuram ecclesiasticam firmiter obser- vari. Testes autem, qui fuerint nominati, si se gratia, odio vel timore subtra- xerint, per districtionem eandem, appellatione remota, cogatis veritati testimonium 20 perhibere. Quod si non omnes hiis exequendis potueritis interesse, tu frater episcope, cum eorum altero ea nichilominus exequaris. Datum Laterani, V ka- lendasb februarii, pontificatus nostri anno octavodecimo. Autographo appendet e filo canabino Innocentii III bulla eadem, cuius imaginem praebet Diekamp in Mitth. d. Instituts f. österr. Gesch. III, tab. ad pag. 626 num. 5 et 27. 25 124. Innocentius III papa „certis iudicibus mandat, ut inquirant de quadam magna summa pecunie per IDanielem) quondam episcopum Pragensemi congre- gata in subsidium Terre Sancte, penes quos esse noscatur, et referant“ [Perusii 1216 cc. maii.) 30 Litterae deperditae sunt; argumentum tantum servavit rubricarum regestri Innocentii III pаpae anni XVIII et XIX elenchus ap. Theiner, Vet. mon. Slavor. merid. I. pag. 69, num. 175 = Potthast, Reg. pontif., num. 5278. — Cf. Höfler in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutschen in Böhmen VII, pag. 145. 123. a) ,innouit' A, sed ,t' superscripta iam paene evanuit. In sequenti litterarum parte 35 scripturae vestigia passim iam oculis vix consequi possunt, sed lectiones, quas damus, omnes certissimae sunt. — b) litterae ,kl' iam paene evanuerunt A. 1) Andreae. — 2) Gerlaco. — 3) Johannes. 124. 1) Obiit 1214 apr. 4.

Strana 113
1216 CC. MAII. — IUN. 8. NUM. 124, 125. 113 Epistulae, ad quas rubricae num. 171 et 176 ap. Theiner l. l. (= Potth. 5274 et 5279) spectant, mense maio anni 1216 datae sunt (vide Hampe in Mitth. d. Inst. f. österr. Gesch. XXIII, pag. 565 sq., num. 22 et 23). Itaque epistulam, cuius argumentum rubrica num. 175 praebet, eodem fere tempore datam esse, verisimilis est coniectura. 5 125. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterio in Plasy praedium Nynice, quondam ab Ulrico de Litice donatum et per Protivam, Ulrici fratrem, primo in irritum vindicatum, deinde restitutum, confirmat. Pragae 1216 iun 8. 10 15 Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). — Apographum saec. XVIII medii praebet F. B. Scheppl, Lapis sepulchralis fundatoris ... monasterii ... de Plassio (cod. ms. in tabulario regni Boh.) pag. 70 —72. Dobner, Monum. hist. Boem. IV, pag. 255 = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 86, num. 70. — Erben, Reg. Boh. I, pag. 265, num. 566 (frgm.). — Scheinpflug in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutschen in Böhmen XII, pag. 67, num. 25 (reg.). 20 Autographum manu scribae, quem ,Otakarus 9a appellamus, exaratum est. Quae quidem manus tam prope accedit ad similitudinem litterae illius scribae, quem nota ,Otakarus 9° signavimus (v. num. 113), ut utrumque e numero monachorum eiusdem monasterii fuisse. verisimilis sit coniectura. — Quae minoribus litteris imprimuntur, ex Vladislavi I regis diplomate spurio anno 1146 aug. 5 dato (CDBoh. I. num. 396) descripta sunt. (C.) In nomine sancte et individue trinitatis. Primuzle, dei gracia Boe- morum rex, unversis" Christi fidelibus, tam presentibus quam futuris, in perpe- Cum omnes in Christo pie viventes debito divini precepti teneantur, ut pau- tuum. peres eius et maxime eos, qui spreta omni terrena ambicione ardenciori desiderio amori dei 25 adheserunt, fovere, amplecti atque manutenere debeant: specialiter tamen convenit nobis, qui ex dei largitate * honoribus ac dignitatibus pre ceteris in hoc mundo locupletati et adaucti sumus, huiusmodi viros * devotione bone conversationis probatos nostre protectionis clipeo defensare ac bona ipsorum, non solum que a nobis, verum etiam ab aliis eis collata sunt, nostre circumspectionis vigilancia inconvulsa conservare et custo- 30 dire. Proinde notum esse volumus, tam futuri quam moderni temporis, vere fidei culto- ribus, quod fidelis noster bone recordationis Vlricus de Lýtiz, in extremo mortis articulo constitutus, pro remedio anime sue et progenitorum suorum contulit ecclesie beate Marie in Plaz predium quoddam nomine Niniz cum omnibus pertinenciis suis, cum pratis, terris, nemoribus et pascuis et omnibus aliis libertatibus et inmunitatibus 35 suis. Quo defuncto, Prothiwa, germanus eiusdem, consilio quorumdam infidelium deceptus, salubre factum aliquamdiu inpedire atque in irritum revocare conatus est. Quod et fecit. Tandem divino timore pariter et amore nostraque ammonitione correptus, in communi colloquio Boemorum Prage habito, presentibus venera- 125. a) ita (unu'sis*) scribae errore loco, ,universis' A.

Strana 114
114 NUM. 125. 1216 IUN. 8. bilibus episcopis, domino Andrea Pragense ac domino Rûberto Olmucense,b pre- sente nichilominus dilecto fratre meo W., marchione Morauie, aliisque quam pluribus, tam clericis quam laicis, non contempnende auctoritatis personis, prefatam donationem prenotate ecclesie fratribus, tam ipsis quam eorum successoribus, in remis- sionem peccatorum suorum perpetuo iure possidendam contradidit. Ut igitur hec actio firma et illibata permaneat, potestatis mee et domini Pragensis episcopi Andree nec non domini Rûberti, Olmucensis' antistitis, et fratris mei Wladizlai, Morauiensis marchionis, auctoritate cum sigillorum nostrorum inpressione et presentis pagine conscriptione confirmandam statui atque corroborandam.“ Quod si qua in posterum ecclesiastica secularisve persona hanc * donationis dotem sciens instinctu diaboli violare vel aliter- 10 quam contra eorum voluntatem immutare temptaverit, secundo terciove commonita, si non satis- factione congrua emendaverit, ecclesiastice districtioni et eterne dampnationi se subiacere noverit. Facta sunt autem hec anno dominice incarnationis MCCXVI. Hii sunt testes, qui presentes fuerunt, quando dominus Albertus abbas Plazensis prememoratam villam recepit: Andreas Pragensis episcopus, Rubertus Olmucensis," Wladizlaus marchio Morauiensis, Martinus 15 canonicus Pragensis, magister Johannes scolasticus, Slauco camerarius, Jheros, Benes, Marquardus frater ipsius, Budiwoi filius Scecesh, Heinricus filius Withi- gonis, Chotibor, Herdebor, Olen et Drizlaus filii Thimonis, Shepan de Luco- wiz,e Magnus filius Ottonis de Wrzan, Hermannus de Niniz, Zawis filius Withi- gonis, Dalaborf iudex curie,s Scaztiloi filius Smil, Willehelmus socer Prothiwa,f 20 Borutha, Stibor de Loz, Slawath. Scriptum est hoc privilegium anno regni nostri XVIII, pontificatush domini Andręę secundo, consecrationis eiusdem primo. Datum per manum domini Ebbonis, Pragensis ecclesie prepositi, regalis aule cancellarii, in urbe Praga, sexto idus iunii. Amen. 5 25 Autographo appendent e filis sericis quatuor sigilla de cera naturali confecta. 1) Filis coloris rubri appensum est sigillum Roberti, episcopi Olomucensis, idem atque in num. 78. — 2) Filis viridis appensum est sigillum formae rotundae, cuius diametros 75 mm sunt. In sigillo eques conspicitur in sinistram partem se ferens, qui manu dextra hastam cum 30 vexillo, sinistra scutum, cuius imago leonis figura est, pro pectore tenet. Circumscriptio: + HEIDRICVS D-C I GRACIA MARCHIO. MORAVIC. — 3) Filis rubris appensum est sigillum Otakari regis idem atque in num. 57. — 4) Filis viridis appendet sigillum formae ex longo rotundae (alt. 60 mm, lat. 37 mm), in quo episcopus in solio sedens depingitur, qui manu dextra ad benedictionem elata, sinistra pedum tenet. Circumscriptio: 35 † SIGILL ANDREE - DEI GRA - PRAGENSIS EPI. 125. b) ,Olm‘ A. — c) litterae ,borada' in loco raso eadem manu arte scriptae sunt A. — d) ,Olmuc' A. — e),c'ex,t' radendo corr. A. — f) ita A. — &) reliqua nomina testium,Scaztiloi — Slawath' alio atramento magis diluto, sed eadem manu addita sunt A. —h) ante hanc vocem litterae,c' erasae vestigia conspiciuntur A. — i) sexto id iunii eodem atramento atque nomina, de quibus in nota g) dictum est, in spatium vacuum relictum eadem manus addidit A. 40 1) Vladislavo.

Strana 115
1216 IUN. 20. NUM. 126. 115 126. Andreas, episcopus Pragensis, attestatur Henricum episcopum tres villas episcopales Georgio de Milevsko pro quatuor villis eius permutando dedisse, ut monasterium in Milevsko dotare posset; idemque cum Gerlaco, abbate de 5 Milevsko, de villa Stranné, quam ei Daniel episcopus quondam sine capituli communi consensu vendidit, pactionem facit, ut abbas centum marcas ecclesiae Pragensi persolvat. Pragae 1216 iun. 20. 10 Exstant duo autographa in membrana scripta, quorum unum (A1) in tabulario Třebonensi, alterum (A2) in tabulario castri Vorlik asservatur. Erben, Reg. Boh. I, pag. 265, num. 567 (frgm.). 15 Utrumque autographum manu eiusdem scribae monasterii in Milevsko, quem in Otakari regis diplomatibus nota ,Otakarus 10 signamus, exaratum est; cf. prooemium ad num. 118. In charta conscribenda scriba diploma Přemysli Otakari regis eidem monasterio a. 1207 da- tum (v. num. 75) adhibuit, e cuius altera parte arengam descripsit. † In nomine sanctę et individuę“ trinitatis amen. Andreas, dei gratia sanctę Pragensis ęcclesię" episcopus, universis ęcclesię filiis presentibus et fu- Cum militia hominis brevitate temporis coartetur, ne bone“ fidei contractus processu turis. temporis" humanam memoriam excedentes in dubium aut in irritum revocentur, ! nonnumquam roborati 20 litterarum testimonio perpetuantur. Vivit enim littera et per eam vivunt diutius actiones. Proinde notum voluimusf fieri omnibus presentium] inspectoribus et maxime successoribus nostris episcopis Boemię,« quod olim, sicut veraci multorum relatione accepimus, Georius de Myleuzk, cum pro ecclesia fundanda pium concepisseth desiderium, impetravit a predecessore nostro, domino Heinrico, felicis memorię' Pragensi 25 episcopo, dari sibi in concambio villulas episcopales, dictas Dobrotessic, Mymo- nowic, Graycowic cum omnibus attinentiis suis et quecumque in predio ipsius erant, quibus ęcclesiak sua comode carere non posset, pro villis eque bonis, sed a claustro remotis, quarum una dicebatur Ztrana, altera Bratreio, tercia Zbudko, quarta Chratna.1 Quod concambium inter eos de bona voluntate factum, quo- 30 usque ambo vixerunt, sine omni interpellatione firmum et inconvulsum tenuerunt. Verum post mortem amborum episcopus Daniel, successor domini Heinrici nosterque decessor, nactus occasionem ex vastatione predii Ztranem, quod latrones spoliaverant, fecit interruptionem in magnum abbatis et ęcclesię Myleucensism preiudicium; deinde preter comunem capituli consensum predictum Ztranem 35 126. a) genuine ,indivę, sed statim inter scribendum corr. A1. — b) ,ecclesie' 42.— c) reliquum lineae spatium 13 cm continens vacuum relictum est A1. — d) ,bone‘ A2. — e) ,tepis' A1. — f) ,volumus' A2. — g) ,Boemie' A2. — h) ,ocepiff&‘ in loco raso eadem manus eodem atramento scripsit A1. — i) ,memorie' A2. — k) ,ecclesia' A2. — 1) ita A1 et A2; �Chrazna‘ haec villa in episcopi Henrici charta appellatur. — m) ,ecclesie Milevcensis' A2. 40 1) Chartam Henrici episcopi, quae a. 1184 data est, vid. in Cod. dipl. Boh. I, pag. 273, num. 303.

Strana 116
116 NUM. 126. 1216 IUN. 20. episcopus temere vendidit, abbas incaute coemit. Rem igitur perperam gestam sub dissimulatione quadam in diebus episcopi ob reverentiam ipsius preterivimus, sed post obitum eius nos episcopatum Domino promovente adepti, quamvis abbatem in aliis diligeremus, quamvis labores et sumptus eius pro nobis expensos satis acceptaremus, tamen gravamen ęcclesię nostrę," quam ultra dimidiam iusti precii deceptam fuisse intelleximus, tolerare nullo modo valuimus; ex alia vero parte laboribus Mileucensis ęcclesię compatientes, ad arbitrium fratrum nostrorum inclinati, conditionem abbati eiusdem loci talem interposuimus, ut aut summam centum marcarum pro indempnitate ęcclesię nostrę" solveret, aut contractum minus legitime celebratum rescinderet. Qui longa deliberatione habita, tandem 10 ad solutionem predicte summę,° C videlicet marcarum, se obligavit; quas statim designavimus domino Groznatę, preposito de Teppla, pro predio dicto Pribram, quod ab eodem emimus pro CCC marcis. Sane compositionem hanc cum predicto abbate et fratribus eius in Pragensi capitulo de consensu et coniventia fratrum nostrorum fecimus, promittentes ei et ęcclesię suęq bona fide sub testimonio Christi 15 et ęcclesię a nobis et a successoribus nostris omnem deinceps securitatem et indempnitatem pro hac videlicet causa, que tam rationabiliter a nobis est decisa. Ut autem hec nostre" auctoritatis ordinatio magis ac magis robur firmitatis obti- neat, secundum potestatem, quam a Domino accepimus,s bannum episcopale interposuimus et hanc cartulam tam nostro, quams Pragensis ęcclesię' sigillis 20 munivimus et testimoniis fratrum nostrorum, qui eidem ordinationi interfuerunt, corroboravimus. Quorum nomina sunt hec: Eppo prepositus Pragensis et regis Boemię cancellarius, Johannes scolasticus et eiusdem ęcclesię cancellarius, Wal- quinus, Bohuzlaus, Myrozlaus,“ Wecemilus archidiaconus Bechinensis, Dryzyzlaus " archidiaconus Ssatcensis, Pribizlaus* archidiaconus Plisnensis, Zcyzlaus archidia- 25 conus de Hôrzcov, Mathevs, Benedictus archidiaconus de Belina, Martinus, Orso, Pribizlaus,y Nepr, Clemens archidiaconus Zyrcinensis, Johannes archidiaconus Curimensis, Vlricus, Johannes, Sdyzlaus � archidiaconus Gratcensis.a Facta sunt hec in capitulo Pragensi XII kalendas iulii, anno dominiceb incarnationis millesimo ducentesimo sexto decimo, concurrente quinto, epacta nulla. Data Pragęc per 30 manus magistri Johannis, scolastici eiusdem ęcclesiędd et cancellarii, anno ponti- ficatus domini Andreę primo, indictione quarta. 5 Autographo A1 appendet e filis sericis rubri et viridi coloris fragmentum sigilli Andreae episcopi, quod de cera naturali eadem forma confectum est atque quartum sigillum diplo- matis num. 125. Alterum sigillum, quod e filis sericis eiusdem coloris appendebat, iam 35 deperditum est. — Autographo A2 appensa sunt filis sericis rubri et flavei coloris duo 126. n) ,nostre‘ A2, — o) ,predicte summe‘ A2. — p) ,Groznate‘ A2. — q) ,ecclesie sue‘ A2. — 1) , que' A2. — s) ,accepimus — quam' in loco raso eadem manus eodem atramento scripsit A1. — t) ,ecclesie' A2. — u) ,Mirozlaus' A2. — v) ,Drizyzlaus' A2. — x) ,Prsibizlaus' A2. — y) ,I' ex ,a' statim inter scribendum in loco raso corr. A2. — z) ,Sdizlaus' A2. — aa) ,Gracensis' A2. — bb) ,domi 40 nice' A2. — cc) ,Prage‘ A2. — dd) ,ecclesie‘ 42.

Strana 117
1216 IUN. 20. — IUL. 26. NUM. 126, 127. 117 5 sigilla de cera naturali confecta. Quorum primum est sigillum Andreae episcopi integrum, idem atque in num. 125. Alterum autographi A2 sigillum, iam fractum, est formae rotundae (diametros cc. 75 mm). In sigillo duo arcus depinguntur. In sinistro arcu, sub quo figura episcopi conspicitur, haec inscriptio est: S. ADALB RTJ. In arcu dextro, sub quo figura sancti Venceslai conspicitur, haec inscriptio est: S. WENCEZLA. Circumscriptio autem haec est: † SARCTA: PRAGERSIS: ECCLESIA. Imaginem sigilli dedit, Podlaha, Knihovna kapitulni v Praze, pag. 289, num. 337. 127. Fridericus II, Romanorum rex, Venceslai, filii Otakari I regis, electionem 10 in regem Bohemorum confirmat. Aрud Ulmam 1216 iul. 26. 15 20 Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). Goldast, De regni Boh. privilegiis commentarii. Append docum. (ed. 1627) pag. 23; (ed. 1719) col. 29, num. 14 — Habernfeld, Bellum Bohemicum, pag. 79 — Balbin, Miscell. hist. Bohem. dec. I, lib. VIII, pag. 8, num. 9 — Lunig, Teutsch. Reichsarch, tom. VI, part. spec. cont. I. forts. I, pag. 5 —Mencke, Script. III, pag. 1713 — Sommersberg, Scr. rer. Siles. I, pag. 925 (Diplomatarium Boh.-Siles.), num. 7 — Ludewig, Reliq. manuscr. tom. XI, pag. 288 (ex Chron. Pulkavae) — Dobner, Monum. hist. Boem. III, pag. 212 (ex Chr. Pulk.) — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 88, num. 71 — Huillard-Bréholles, Hist. dipl. Frid. II, tom. I. pag. 478 — Erben, Reg. Boh. I, pag. 266, num. 568 — Jireček, Cod. iuris Bohemici I. pag. 43, num. 27 — Weiland, Constitutiones (Mon. Germ. hist., Leg. sect. W) tom. II, pag. 73, num. 59 — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V, num. 874. 25 Autographum idem scriba italicus manu sua exaravit, qui etiam Friderici regis privilegium a. 1215 m. iulio hospitali ordinis Teutonicorum in Barletta datum (Böhmer-Ficker, num. 818) scripsit; v. Philippi, Zur Gesch. d. Reichskanzlei unter den letzten Staufern, col. 21, nota I. — In membranae parte replicata manus quaedam posterior adnotavit: �R p(er) Joh(ann)em de Glacz. III'; quae nota ad Karoli IV confirmationem a. 1348 apr. 7 datam (Huber, Reg. imp. VIII, n. 644) spectat. * Fredericus? secundus, divina favente clementia Romanorum rex semper 30 augustus et rex Sicilie.] Si specialibus et expertis fidelibus et dilectis nostris gratiam facimus specialem, non est indignum,] set consonat omnimodis equitati. Eapropter universis imperii fidelibus tam presentibus quam futuris] imperpetuum notum esse volumus, quod misso ad presentiam nostram Benedicto, venerabili archidiacono Belinensi,“ exposuerunt celsitudini nostre dilecti fideles nostri 35 Henricus, marchio Morauie, et universitas magnatum et nobilium Boemie, quod communi voluntate et assensu dilecti nostri Odacrii, illustris regis Boemie, ele- gerunt in regem eorum Vencezlaum,b filium ipsius regis Boemie primogenitum. Propter quod maiestati nostre attentius supplicarunt, ut electionem ipsius Vence- zlai b ratam haberemus et firmam, et eidem nostrum benignum impertiremur 40 assensum. Nos autem, quia votive supplicationis huius affectum ex magne fi- 127. a) Belif' in loco raso alio atramento fortasse alia manus scripsit A. — b) littera,c' superscr. A.

Strana 118
118 NUM. 127. 1216 IUL. 26. delitatis ardore novimus provenire, considerantes sinceritatem fidei et pure devo- tionis ipsius Odacrii, regis Boemie, quam erga maiestatem nostram hactenus ha- buisse dinoscitur, attendentes etiam obsequia filii sui Vencezlay,b dilecti sororii nostri, que nobis et imperio fideliter poterit exhibere, de solita gratia nostra et consilio principum et magnatum imperii, qui tunc circa nos existebant, electionem prephatam ratam habemus et firmam, et concedimus eidem Vencezlaob totum regnum Boemie cum terminis et omni iure et honore ac rationibus eidem regno pertinentibus, sicut ipsum regnum pater suus et alii predecessores sui, tam duces quam reges, umquam melius tenuerunt et possederunt. Mandamus itaque et firmiter statuimus, ut quecumque persona ecclesiastica vel secularis hanc nostram 10 confirmationem et concessionem infringere vel evacuare presumpserit, mille libras auri puri componat, quarum medietas camere nostre, altera vero iniuriam passis persolvatur. Ut autem hec rata et firma imperpetuum perseverent, presens privi- legium scribi et bulla aurea, typario nostre maiestatis impresa, precepimus communiri. Huius rei testes sunt: Syffridus Augustensis episcopus, Vlricus abbas 15 sancti Galli, Cono abbas Elwacensis, Henricus abbas Campidonensis, Radulfus palatinus comes de Twingen, comes Hartemannus de Wirtemberc, comes Lodo- wicus frater eius, Hermannus marchio de Baden, Hugod iunior palatinus comes de Twingen, comes Lodowicus de Otyngen, Bertoldus de Nyphen, Anselmus de Justingen marescalcus, Walterus de Syph pincerna et alii quam plures. 5 20 Ego Conradus, Metensis et Spirensis episcopus, imperialis aule cancellarius, vice domini Syffridi, Maguntine sedis archiepiscopi et totius Germanie archi- cancellarii, recognovi. Acta sunt hec anno dominice incarnationis millesimo ducentesimo sextode- cimo, septimo kalendas augusti, indictione quarta, regnante domino nostro Frede- 25 rico secundo, dei gratia Romanorum rege semper augusto et rege Sicilie, anno Romani regni ipsius quarto et Sicilie octavodecimo, feliciter amen. Datum aput Vlmame per manus Bertoldi de Nyphen, imperialis aule pro- thonotarii, anno, mense et indictione pretitulatis. Autographo appendet e filis sericis albis et rubris bulla aurea. In cuius parte priore 30 depingitur rex in solio sedens, qui manu dextra sceptrum, sinistra pomum gestat. Circum- scriptio: FREDERICVS DEI GRA—ROMANOR -REX 7 SEMP AVGVS—TVS. Ad quam circumscriptionem pertinent etiam haec verba, quae in sigilli area ex utraque solii parte leguntur: XOяTO li. e.: et rex) SICITIE (littera L vertice deorsum verso posita est). In altera bullae parte castrum conspicitur, in cuius porta haec inscriptio est: AVRICA RIOMA. Circum- 35 Scriptio: + ROMA - CAPVT - MVNDI REGIT - ORBIS - FRENA - ROTVNDI. — Bullae imaginem praebet Philippi, Zur Gesch. d. Reichskanzlei, tab. VI, num. 6a, 6b. 127. c) ita A. — d) ,u‘ ex ,a' statim inter scribendum corr. A. — e) �Vlmam — prothonotarii" in spatio vacuo relicto additum esse putat Philippi l. l. pag. 73; quae opinio mihi quidem, autographo diligentissime observato, non recta esse videtur. 40

Strana 119
1216 OCT. 6. NUM. 128. 119 128. 5 Fridericus II, Romanorum rex, monasterium sanctae Mariae de Chemnitz tuendum suscipit eique omnia iura et libertates confirmat et bona a suppanis Bohemiae ablata restituit, teste Otakaro, rege Bohemiae. Apud Altenburg 1216 oct. 6. Apographum saec. XVI in tabulario regio Dresdensi asservatur (B). Winkelmann, Acta imperii ined. I, pag. 118, num. 140. — Cod. dipl. Saxoniae regiae II Hauptth, tom. VI, pag. 265, num. 304; ibid. I Hauptth., tom. III, num. 230 — Böhmer- Ficker, Reg. imp. V, num. 882. Fredericus secundus, dei gratia Romanorum rex et semper augustus et rex Sicilie. Regnum nostrum temporale stabilimus et deo creatori nostro gratum impendimus obsequium, si ecclesiarum commodis augmento intendimus et ad huius vite sustentationem manum ipsis“ extendimus beneficiorum et largitatis. Qua- propter universis imperii fidelibus, tam modernis quam posteris, duximus decla- 15 randum, quod nos, animadvertentes monasterium de Kempnitz in honore perpetue dei genitricis ac virginis Marie a progenitoribus et antecessoribus nostris, Roma- norum imperatoribus et regibus, fundatum et magnifice dotatum ac ipsis a re- troactis temporibus quadam speciali dilectione annexum, recepimus ipsum mona- sterium et omnia bona sua sub omnimodam regie sublimitatis nostre protectionem, 20 confirmantes et concedentes ipsi monasterio nec non Burchardo eiusdem loci abbati et ipsius in perpetuum successoribus ac etiam ipsius abbatie hominibus universa iura, consuetudines et libertates, quas a prima ipsius monasterii funda- tione in provincia Kempnitz vel alibi habuisse dinoscuntur et ipsum monasterium usque ad tempora Lamberti abbatis habebat. Ad hec cum sepe fatum monaste- 25 rium propter temporis malitiam et tempestates bellorum suis bonis in predicta provincia Kempnitz a suppanisb Boemię occasione concessionis per nos facte extiterit privatum, nos habito colloquio cum Boemorum rege domino Odacro ab ipsis suppanisb bona eadem multa precum nostrarum instantia absolvimus et absoluta iam dicto monasterio restituimus libere deinceps possidenda, volentes, 30 ut ipse abbas et monasterium de Kempnitz et hec et alia predia sua absque aliqua molestia habeant et in hiis nec ab advocatis nec ab aliis aliquibus sive in albergariis vel in aliis indebitis servitiis graventur. Ad cuius rei perhennem memoriam hanc paginam conscriptam sigillo nostro iussimus communiri, sta- tuentes et per gratiam nostram districte precipientes, ut nullus unquam hominum 35 super iis prelibatum monasterium inquietare audeat vel huic nostre concessioni et confirmationi temere contraire. Quod qui fecerit, omnipotentis dei iram et nostram offensam se nond dubitet graviter incursurum et pro pena transgressionis auri puri libras centum componat, dimidium fisco nostro, reliquum iniuriam 10 128. a) ,ipsius' B. — b) ,suppositis' B. — c) ,Odaco‘ B. - d) ,vero‘ B.

Strana 120
120 NUM. 128—130. 1216 OCT. 6. — OCT. 29. passis. Huius rei testes: dominus Odacruse Boemię rex, Albertus Magdebur- gensis archiepiscopus, Fridericus Halberstadensis episcopus, Eckhardus Merspur- gensis episcopus, Otto dux Meranie,' Hermannus landtgravius Thuringie, comes Guntherus, comes Lampertus, comes Ernestus, comes Ludewicus de Wirtenburgk, comes Hartmannus des Quiburc,h Walterus de Lobinhus, Conradus de Entse, comes Ludewicus de Wartperc, Anshelmus marscalcus de Justingen, Ulricus de Minzinborgk, Walterus pincerna de Scipfe et alii quam plures. Datum apud Aldenburgk anno dominice incarnationis millesimo ducentesimo decimo sexto, pridie nonas octobris, indictione quinta. 5 129. 10 Honorius III papa Andreae, episcopo Pragensi, mandat, ut quosdam de populo dioecesis illius ad decimarum solutionem debitam per censuram ecclesia- sticam compellat. Laterani [1216/ oct. 15. Apographum servavit Nicolai de Bohemia Chronicon, cuius cod. ms. saec. XV, in tabulario 15 terrae Moraviae Brunnae sinter Cerronianos n° 292] asservatur, pag. 254 (C). Emler in Fontes rer. Boh. V. pag. 126 nota **. Honorius episcopus, servus servorum dei, venerabili fratria..1 Pragensi episcopo salutem et apostolicam benedictionem." Ad audienciam nostram te significante pervenit, quod quidam de populo tue diocesis pretextu cuiusdam 20 illicite consuetudinis XXIIII,“ quidam XII, quidam VI, quidam tres denarios tantum solvunt pro decimis annuatim in ecclesiarum preiudicium et salutis proprie detri- mentum.2 Cum igitur consuetudo huiusmodi dici debeat pocius corruptela, frater- nitati tue per apostolica scripta mandamus, quatenus consuetudine eadem nequa- quam obstante, memoratos ad solucionem debitam decimarum, monicione premissa, 25 per censuram ecclesiasticam, appellacione remota, compellas." Datum Laterani, iduse octobris, pontificatus nostri anno primo. 130. Honorius III papa Andreae, episcopo Pragensi, quaerenti de decimarum revocatione, de saecularibus canonicis minus legitime natis et de licentia carnes 30 comedendi, quando in sextam feriam dies Dominicae nativitatis incidat, respondet. Laterani [1216/ oct. 29. 128. e) ,Odacus‘ B. — f) ,Morauie‘ B. — g) ,de' deest B. — h),Quibure‘ B. 129. a) ,episc. — fratri..“ desunt C. — b) ,sal. — benedictionem' desunt C. — c) ,XXIII' procul dubio describentis errore habet C. — 4) ,compescas' C. — e) ,ydus C. 35 1) Andreae. — 2) Cf. ea, quae commemorat Krofta in Český časopis historický X, pag. 25, not. 2.

Strana 121
1216 OCT. 29. — NOV. 21. NUM. 130, 131. 121 5 10 Apographum exstat in Honorii III regestorum volumine I, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. tom. IX) asservatur, fol. 12v, lib. I, ep. 44 (R). — Fragm. ex- scripsit Compilatio decretalium V, lib. 3, tit. 25 de observ. ieiun. c. I atque lib. 3, tit. 10 c. 2 de rebus eccl. alienandis vel non (E) et Gregorii IX Decr. lib. 3, tit. 46 de observ. ieiun. c. 3 (G). Raynaldi, Annal. eccl., ad a. 1216, § 45 (ex R) = Balbin, Miscell. hist. regni Boh., dec. I. lib. VI, pars II, pag. 83, num. 3 (fragm.) — Palacký, Ital. Reise, pag. 20, num. 48 (reg.) = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 89, num 72 — Erben, Reg. Boh. I, pag. 267, num. 569 (ex R) — Horoy, Honorii III opera omnia II, pag 68, num. 45 — Rodenberg, Epistolae saec. XIII e regestis pontif. Roman, selectae (Mon. Germ. hist., Epp. s. XIII) tom. I, pag. 5, num. 4 — Potthast, Reg. pontif. num. 5349. — Pressutti, Reg. Honorii III, tom. I, pag. 14, num. 75. — Böhmer, Corpus iuris canonici II pag. 614 (ex G) — Friedberg, Corp. iur. can. II, col. 651 (ex E, G). Postulasti per sedem apostolicam edoceri, utrum Pragensi episcopo.“ 15 tibi quasdam decimas, quas quidam antecessores tui pro quibusdam villis reli- giosis concessere quibusdam, auctoritate tibi liceat propria revocare. Ad quod tibi duximus breviter respondendum, quod si concessionem talem contra canones in ecclesie tue preiudicium videris attemptatam, ipsam debes auctoritate supe- rioris legitime revocare. Subsequenter etiam quesivisti, an secularesb canonici, 20 minus legitime nati, suis sint renuntiare beneficiis compellendi, cum de iure ad sacros nequeant ordines promoveri, nec in beneficiis secum fuisse probent a Romano pontifice dispensatum, et ecclesia taliter indigeat ordinatis. Ad quod fraternitati tue taliter respondemus, quod si multitudo est in causa, et huiusmodi non possunt sine scandalo removeri, eos in beneficiis sic susceptis poteris con- 25 niventibus oculis tolerare. Explicari preterea postulasti, utrum illis sit licitum, qui nec voto, nec regulari observantia sunt astricti, carnes comedere, quando in sexta feria dies Dominice nativitatis occurrit.1 Ad hoc tale damus responsum: quod illi, qui nec voto, nec regulari observantia sunt astricti, in sexta feria, si festum nativitatis Dominice ipso die venire contigerit, carnibus propter festi excel- 30 lentiam uti possunt secundum consuetudinem ecclesie generalis; nec tamen hii Datum Laterani, reprehendendi sunt, qui ob devotionem voluerint abstinere. IIII kalendas novembris, pontificatus nostri anno primo. 131. Honorius III papa Andreae, episcopo Pragensi, de L. presbytero, plebano 35 ecclesiae de Praskolesy, non legitime nato, scribit. Romae [1216/ nov. 21. 40 130. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. — b) sequ. iterum: ,an seculares', sed punctis deletum R. — c) ,copellendi R. 1) In feriam sextam dies Nativitatis Domini anno 1215 incidit. Cum verisimile esse non videatur, sedem apostolicam totum fere annum episcopum sine ullo responso relicturam fuisse, si ille prius eam adiisset, liceretne in hac die carnibus vesci, episcopi epistula, quae iam amissa est, ad eam rem revocanda esse videtur, quod multi anno 1215 ieiunium non servaverunt. Itaque Andreae episcopi epistulam ad papam primis anni 1216 mensibus, Innocentii III tempore, missam esse suspicor.

Strana 122
122 NUM. 131, 132. 1216 NOV. 21. — NOV. 26. Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. I, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vatic. tom. IX) asservatur, fol. I6v, lib. I, ep. 65 (R). Palacký, Italien. Reise, pag. 20, num. 49 (reg.) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 268, num. 570. — Rodenberg, Epistolae e regestis pontif. Rom. sel. (Mon. Germ. hist., Epp. s. XIII) tom. I. pag. 5, num. 5. — Potthast, Reg. pontif. num. 5361. — Pressutti, Reg. Honorii III, t. I, 5 pag. 19, num. 110. Dilectus filius L. presbyter, plebanus ecclesie de Pragensi episcopo.“ Prascoles, in nostra presentia constitutus, humili nobis confessione monstravit, quod cum in Boemia usque ad generale concilium1 consuetudo fuerit ab antiquo, ut tam clerici in sacris ordinibus constituti, quam etiam sacerdotes, de facto con- 10 traherent et sic contracto contubernio uterentur, ipseque de tali sit copula pro- creatus, cum eo super ordinibus et beneficio iam susceptis dispensare miseri- corditer dignaremur. Nos igitur ipsius presbyteri laboribus, quos sustinuit ad sedem apostolicam veniendo, paterno compatientes affectu, attendentes etiam, quod cum sponte confessis mitius sit agendum, fraternitati tue, de qua plenam 15 fiduciam obtinemus, per apostolica scripta mandamus, quatinus, si est ita, cum eodem, si paterne non fuerit incontinentie imitator, et aliud ei canonicum non obsistat, de misericordia, que superexaltat iudicio,' circa beneficium et ordines sic susceptos auctoritate nostra dispenses. Datum Rome apud sactum Petrum, XI kalendas decembris, pontificatus nostri anno primo. 20 132. Honorius III papa magistro Pletro], canonico Pragensi, et Hermanno fratri eius, non legitime natis, indulget, ut ad sacros ordines promoveri possint. Romae [1216/ nov. 26. Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. I, quod in tabulario secreto Vaticano 25 (inter Reg. Vatic. tom. IX) asservatur, fol. 161, lib. I, ep. 63 (R). Palacký, Ital. Reise pag. 20, num. 50 (reg.) — Erben, Reg. Boh I, pag. 268, num. 571 (frgm.) — Potthast, Reg. pontif. num. 5369. — Pressutti, Reg. Honorii III, tom. I, pag. 23, num. 123. Apostolice 30 Magistro P.,1 canonico Pragensi, et Hermanno fratri eius.a sedis discretio ubique retinens moderamen, nunc mansuetudine utitur, nunc ri- gore, consideratis circumstantiis temporum et locorum neutrum in altero dere- linquens, et interdum flectit per dispensationis gratiam sic rigorem, quod non dissolvitur eius nervus. Cum ergo, sicut vobis significantibus nostro est apo- 131. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. 35 1) Laterani a. 1215 mense novembri habitum. — 2) Cf. Jac. II, 13: ,superexaltat autem miseri- cordia iudicium'. 132. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. 1) Fortasse Petro; cf. pag. 79, lin. 8.

Strana 123
1216 NOV. 26. — ANTE 1217. NUM. 132, 133. 123 stolatui reseratum, ante adventum cuiusquam legati sedis apostolice in Poloniam" pater vester, adhuc in minoribus ordinibus constitutus, matrem vestram virginem duxerit in uxorem et iuxta regionis consuetudinem, que nondum illic erat pro- hibita, se ad sacros fecerit“ ordines promoveri, vosque iam diaconus seu presbyter susceperit ex eadem, et nobis a pluribus, qui de conversatione vestra testimonium perhibuere laudabile, pro vobis fuerit humiliter supplicatum, ut vobiscum hanc gratiam faceremus, quod id imputari vobis non debeat ad defectum: nos vestris precibus inclinati, de misericordia, que superexaltat iudicio,2 auctoritate vobis apostolica indulgemus, ut id vobis impedimentum non prestet, quominus pos- 10 sitis ad legitimos actus admitti et ad sacros ordines promoveri; ita quod tales vos exhibere curetis, quod gratia vobis facta vos non reddatis indignos, sed per honeste conversationis studium potius deo et hominibus exhibeatis acceptos. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc d paginam nostre concessionis infringere vel ei ausu temerario contraire.e Si quis autem hoc attemptare presumpserit, 15 indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se Datum Rome apud sanctum Petrum, VI kalendas decem- noverit incursurum.f bris, pontificatus nostri anno primo. 5 133. Hroznata, praepositus monasterii Teplensis, et Hugo, magister domus sanctae 20 Mariae de Praga, villam Hrazsko vendunt fratribus de vico Teutonicorum. sante 1217] 25 Autographum in membrana scriptum in tabulario monasterii Teplensis asservatur (A). Erben, Reg. Boh. I, pag. 259, num. 557 (fragm. ad a. cc. 1215). Autographum manus quaedam ignota exaravit, cuius litterae eandem formam atque scriptura codicum habent. — Charta notis temporis omnino caret, cum autem Hroznata praepositus a. 1217 iul. 14 obierit, ante annum illum scripta sit necesse est. Longo processu temporis mortalis nature memoria, diversis honerata nego- ciis, sepius in dubitationis ducitur precipicium] et factum quantumcunque, dubiis hinc inde rationibus concurrentibus, in viam trahit“ oblivionis. Omnem ergo 30 facti nostri certitudinem I posteris relinquere volentes, paginam hanc inscribi precepimus. Notum itaque sit omnibus presentibus sive futuris, quod nos fratres b domus] sancte congregationis de Tepla una cum preposito nostro domino Gro- 132. b) ita distincte R. — c) genuine ,feceris, sed,t' in loco raso corr. R. — d) ,omnino — hanc‘ compendio ,etc.“ tantum indicantur in R. — e) ,infringere — contraire“ compendio ,etc. indi- 35 cantur in R. - f) ,hoc — incursurum' compendio ,etc.' indicantur in R. 2) Cf. Jac. II, 13: �Superexaltat autem misericordia iudicium.“ 133. a) litterae ,ah' in loco raso eodem atramento scriptae sunt A. — b) ,e‘ in loco raso eod. atramento ex ,f corr. A.

Strana 124
124 NUM. 133, 134. ANTE 1217. — 1217 IAN. 18. znata, et nos fratres congregationis domus sancte Marie de Praga una cum se- niore nostro, magistro Hugone, fratribus de vico Teutonicorum vendidimus quandam villam nomine Gradsco, promittentes coram idoneis testibus, quod si aliqua persona levis et inconstans eos agravare voluerit, obiectis frontibus parati sumus eos adiuvare et super eadem villa, ubicunque tracti fuerint in causam, pro eis promtissimi sumus respondere. Hii autem sunt testes, coram quibus promissi- onis nostre factum confirmavimus: Hugo magister, frater Fridricus, Milgost prior, Johannes frater, Cozmas frater, Symon frater, Blucace frater, Radosta, Persik, Boguslaus, Kuno, Matheus, Mali ceterique fratres eiusdem domus. Sed ne testi- monium ipsorum frigescere videatur, pagine presenti sigillum nostrum ob maio- rem certitudinem faciendam imprimi precepimus. 5 10 Autographo appendet e scidula membranae fragmentum sigilli de cera alba confecti, rotundi (cuius diametros fere 33 mm erant). In sigillo cerva cum capite retro converso depingitur, super cuius tergum crux conspicitur. Circumscriptionis maxima pars defracta est; haec tantum litterae in sigilli area positae supersunt: ....RATR..... 15 134. Honorius III papa Andreae Pragensi et Roberto Olomucensi episcopis atque Gotfrido, praeposito Ratisbonensi, mandat, cogant Theobaldum, regis Bohemiae nepotem, ut castrum quoddam regale, quod proditorie occupavit, restituat. Laterani 11217] ian. 18. 20 Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. I, quod in tabulario Vaticano secreto (inter Reg. Vatic. tom. IX) asservatur, fol. 44v, lib. I, ep. 180 (R). Palacký, Ital. Reise, pag. 20. num 51 (reg.) — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 89. num. 73 — Erben, Reg. Boh. I. pag. 268, num. 572 — Horoy, Hon. III opera II, pag. 187. num. 151 — Rodenberg, Epist. e reg. pontif. Rom. selectae (Monum. Germ. hist., Epp. 25 s. XIII) tom. I, pag. 9, num. II — Potthast, Reg. pontif. num. 5421. — Pressutti, Reg. Hono- rii III, tom. I, pag. 46, num. 253. — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V, num. 6204. .1 Pragensi et..2 Olomucensi episcopis et..' preposito Ratisponensi.“ Ad audientiam nostram, karissimo in Christo filio nostro O., illustri rege Boemie, significante, pervenit, quod nobilis vir T.,“ nepos suus, qui signo vivifice' crucis 30 humeris suis affixo, faciem euntis in Jerusalem induerat, in Sempnar campum divertens,5 adiunctis quibusdam sibi iniquitatis filiis, quoddam castrum ipsius proditorie occupavit, contra iuramentum suum temere veniendo, per quod tam ipsius regis, quam ecclesiarum bona devastare non cessat. Ideoque discretioni vestre per apostolica scripta mandamus, quatinus prefatum nobilem, ut castrum 35 predictum ipsi“ regi restituat, sicut debet, monitione premissa, per censuram 134. a) Superscriptio colore rubro scripta est R: gemipunctos ibi omissos addidi. — b) ,vivice‘ R. — c) ,ipso' R. 1) Andreae. — 2) Roberto. — 3) Gotfrido. — 4) Theobaldus. — 5) Cf. Genes. XI. 2.

Strana 125
1217 IAN. 18. NUM. 134—136. 125 ecclesiasticam, appellatione remota, cogatis. Quod si non omnes hiis exequendis potueritis interesse," duo vestrum ea nichilominus exequantur.e Datum La- terani, XV kalendas februarii, pontificatus nostri anno primo. 5 135. Honorius III papa Otakaro, regi Bohemiae, se petitiones eius per Bene- dictum, praepositum Litomericensem, sibi delatas benigne exaudisse scribit eum- que, ut in devotione erga sedem apostolicam perseveret, hortatur. Laterani 11217] ian. 18. 10 Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. I, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. tom IX) asservatur, fol. 44v, lib. I. ep. 181 (R). Palacký, Ital. Reise, pag. 20, num. 52 (reg.) = Boczek, Cod. dipl. Mor. II. pag. 90, num. 74. — Erben, Reg Boh. I, pag. 269, num. 573. — Horoy, Hon. III opera II, pag. 194, num 158 — Potthast, Reg. pontif. num. 5422. — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V. num. 6203 — Pressutti, Reg. Honorii III, tom. I, pag. 46, num. 254. Serenitatis tue litteras, quas nobis per dilectum Illustri regi Boemie." filium B.,1 Lutomiricensem prepositum, virum utique providum et discretum, latorem presentium, destinasti, benigne recepimus et que continebantur in eis, pleno concepimus intellectu, celsitudinem regiam dignis in Domino laudibus" commendantes, quod, sicut ex tenore perpendimus earundem, in devotione aposto- 20 lice sedis et nostra firmiter perseveras. Petitiones autem, quas nobis ex parte tua prepositus obtulit memoratus, quantum cum deo et honestate potuimus, curavimus benignius exaudire, in voluntate gerentes illa efficere, que honorem tuum respiciant et profectum, in quantum iustitia permiserit et honestas. Tuam igitur magnificentiam rogamus, monemus et exhortamur attentius, quatinus de- 25 votio, quam ad sacrosanctam Romanam ecclesiam matrem tuam hactenus habuisse dinosceris, non tepescat, sed de die in diem potius accendatur, ut ex hoc ei, per quem reges regnant et principes dominantur,2 te reddas acceptum et favorem Datum Laterani, XV kalendas februarii, pon- apostolicum plenius merearis. tificatus nostri anno primo.“ 15 30 136. Honorius III papa Slavkonis camerarii, Benešii castellani de Budišin, Henrici marescalci, Hrděbori dapiferi regis, omniumque županorum Bohemiae devotionem erga sedem apostolicam laudat, in qua ut perseverent, hortatur. Laterani [1217) ian. 18. 134. d) ,hiis — interesse' compendio ,etc' tantum indicantur R. — e) pro ,ea nichilominus 35 exequantur' tantum ,etc' ponitur in R. 135. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. — b) ,laudimus' R. — c) pro ,XV kal. — a. primo' tantum ,ut supra‘ legitur in R; supplevi ex ep. 180 eiusd. regestri (v. supra num. 134). 1) Benedictum. — 2) Cf. Prov. VIII, 15, 16.

Strana 126
126 NUM. 136, 137. 1217 IAN. 18. — MART. 12. Apographum exstat in Honorii III regestorum volumine I, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. tom. IX) asservatur, fol. 44v—451, lib. I, ep. 182 (R). Palacký, Ital. Reise, pag. 20, num. 53 (reg.) = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 90. num. 75. — Erben, Reg. Boh. I. pag. 269, num. 574 — Potthast, Reg. pontif. num. 5423 — Pressutti, Reg. Honorii III, tom. I, pag. 46, num. 255. Nobilibus viris S.1 camerario, Benesoni castellano de Budisin, Henrico marescalco“ et Hocdeborio" dapifero regis Boemie et universis suppanis“ per Nobilitatis vestre litteras, quas nobis per dilec- regnum Boemie constitutis." tum filium B.,2 Lutomiricensem prepositum, virum utique providum et discretum, latorem presentium, destinastis, benigne recepimus et que continebantur in eis, 10 pleno concepimus intellectu. Super eo autem, quod, sicut ex tenore litterarum perpendimus earundem, in devotione apostolice sedis et nostra perseveratis con- stanter, nobilitatem vestram dignis in Domino laudibus commendamus, in votis gerentes ea efficere loco et tempore oportuno, que vestrum respiciant comodum ef honorem, in quantum iustitia permiserit et honestas. Vestram igitur nobili- 15 tateme rogamus, monemus et exhortamur attentius, quatinus devotio, quam ad sacrosanctam Romanam ecclesiam, matrem vestram, hactenus habuisse dinosci- mini, non tepescat, sed de die in diem potius accendatur, ut ex hoc ei, per quem reges regnant et principes dominantur, vos reddatis acceptos et favorem aposto- licum plenius mereatis. Datum Laterani, XV kalendas februarii, pontifi- 20 catus nostri anno primo. 137. Honorius III papa Andream, episcopum Pragensem, iubet cogere laicos quosdam dioecesis illius, qui contra clericos delicta commiserint, ut ab iniquitate desistant, eumque hortatur, operam det, ut concilii generalis statuta integre 25 observentur. Laterani 11217] mart. 12. Apographum servavit Nicolai de Bohemia Chronicon, cuius cod. ms. saec. XV in tabulario terrae Moraviae Brunnae sinter Cerronianos num. 292/ asservatur, pag. 253—254 (C). Emler, Fontes rer. Boh. V. pag. 126 nota ** 30 Honorius episcopus, servus servorum dei, venerabili fratri“ ..1 Pragensi episcopo salutem et apostolicam benedictionem." Non tam detestabilis quam abhominabilis consuetudo in Boemie partibus inolevit, quod laici quidam contra 136. a) ,merescalco‘ R. — b) ita R pro ,Hirdeborio'. — c) ,suppariis' R. — d) superscriptio colore rubro scr. R. — e) quae subsequuntur, in R tantum verbis ,etc. ut in alia usque in finem' 35 indicantur; supplevi ex eiusdem regestri ep. 181, cuius verba dedi supra (num. 135). 1) Slavkoni. — 2) Benedictum. 137. a) ,episcopus — fratri‘ desunt C. — b) ,sal. — benedict.' desunt C 1) Andreae.

Strana 127
1217 MART. 12. — MART. 18. NUM. 137, 138. 127 deum et sacrorum canonum instituta ecclesiasticos viros capiunt et eos carcerali custodie mancipantes presumunt mortis supplicio condempnare; propter quod insolencia crescit in aliis per exemplum et honor ecclesiasticus cottidie concul- catur. Nolentes igitur per aliquorum contumaciam confundi ecclesie libertatem, presencium tibi auctoritate mandamus, quatenus iuxta officii tui debitum prefatos laicos, super premissis in tua diocesi contra clericos delinquentes, ut ab huius- modi presumpcione desistant, monicione premissa, per censuram ecclesiasticam, appellacione remota, compescas; nichilominus studium adhibeas et operam effi- cacem, ut statuta sacri concilii generalis? ab omnibusd inviolabiliter obser- 10 ventur. Datum Laterani, IIII idus marcii, pontificatus nostri anno primo. 5 138. Honorius III papa Sigfrido II, archiepiscopo Maguntino, eiusque suffra- ganeis, abbatibus aliisque ecclesiarum praelatis mandat, ut abbatem et fratres monasterii in Velehrad, Cisterciensis ordinis, eorumque possessiones contra male- 15 factores et invasores censuris ecclesiasticis defendant. Laterani 11217] mart. 18. Autographum in membrana scriptum in tabulario terrae Moraviae Brunnae asservatur (A). Apographum exstat in Codice privilegiorum monasterii Velehradensis saec. XV, in eodem tabulario, fol. 114r (B). 20 Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 91, num. 76 (ex B) = Erben, Reg. Boh. I, pag. 270. num. 576 (reg.) = Horoy, Hon. opera II, pag. 335, num. 273 — Potthast, Reg. pontif. num. 5500 — Pressutti, Reg. Honorii III, tom. I, pag. 78, num. 440. 25 In autographi tergo alia manus cancellariae apostolicae alio atramento adnotavit: ,Prutia'. — In litteris conscribendis eadem forma adhibita est atque in litteris Honorii III papae, quae a. 1216 sept. 15 ad archiepiscopum Remensem in favorem monasterii de Camberone, Cist. ord., datae sunt (Potthast 5331). Quae quidem forma hoc tantum discrepat cum illa, quae Innocentii III temporibus in usu erat (v. num. 65). quod verba,de terris habitis ante concilium generale‘ addit, et formulam „De monachis — absolvendi“ omittit. Honorius i episcopus, servus servorum dei, venerabilibus fratribus ..1 Ma- 30 guntino archiepiscopo et suffraganeis eius et dilectis filiis abbatibus, prioribus, decanis, archidiaconis et aliis ecclesiarum prelatis per Maguntinam provinciam constitutis salutem et apostolicam benedictionem. Non absque dolore cordis et plulrima turbatione didicimus,“ quod ita in plerisque partibus ecclesiastica censura dissolvitur et canonice sententie severitas enervatur, ut viri religiosi, et 35 hii maxime, qui per sedis apostolice privilegia maiori donati sunt libertate, passim 137. c) ,et C. d) ,ut addit C. 2) Laterani a 1215 nov. I1—30 habiti. Statutorum concilii summam v apud Potthast, Reg. pontif. pag. 437 sq. 40 138. a) genuine scriba,dil' posuit, sed littera,l'statim erasa, eodem atramento correxit A. — 1) Sigfrido II.

Strana 128
128 NUM. 138, 139. 1217 MART. 18. — APRIL MED. a malefactoribus suis iniurias sustineant et rapinas, dum vix invenitur, qui congrua illis protectione subveniat et pro fovenda pauperum innocentia se murum de- fensionis opponat. Specialiter autem dilecti filii..' abbas et fratres Willigradenses, Cisterciensis ordinis, Holmulcensis diocesis, tam de frequentibus iniuriis, quam de ipso cotidiano defectu iustitie conquerentes, universitatem vestram litteris pe- tierunt apostolicis excitari, ut ita videlicet eis in tribulationibus suis contra ma- lefactores eorum prompta debeatis magnanimitate consurgere, quod ab angustiis, quas sustinent, et pressuris vestro possint presidio respirare. Ideoque universitati vestre per apostolica scripta mandamus atque precipimus, quatinus illos, qui possessiones vel res seu domos predictorum fratrum vel hominum suorum irre- verenter invaserint, aut ea iniuste detinuerint, que predictis fratribus ex testamento decedentium relinquuntur, seu in ipsos fratres contra apostolice sedis indulta sententiam excommunicationis aut interdicti presumpserint promulgare, vel deci- mas laborumb de terris habitis ante concilium generale seu nutrimentorum ipso- rum spretis“ apostolice sedis privilegiis extorquere, monitione premissa, si laici 15 fuerint, publice candelis accensis," excommunicationis sententia percellatis; si vero clerici vel canonici regulares, seu monachi fuerint, eos appellatione remota ab officio et beneficio suspendatis; neutram relaxaturi sententiam, donec predictis fratribus plenarie satisfaciant et tam laici quam clerici seculares, qui pro violenta manuum iniectione anathematis vinculo fuerint innodati, cum diocesani episcopi 20 litteris ad sedem apostolicam venientes ab eodem vinculo mereantur absolvi. Villas autem, in quibus bona predictorum fratrum vel hominum suorum per vio- lentiam detenta fuerint, quam diu ibi sunt, interdicti sententie supponatis. Da- tum Laterani, XV kalendas aprilis, pontificatus nostri anno primo. 5 10 Autographo appendet e filis sericis coloris rubri et flavi bulla plumbea Honorii III papae, 25 cuius imaginem dedit Diekamp in Mitth. d. Inst. f. österr. Gesch. III, tab. ad pag. 626. num. 5 et 28. 139. Přemysl Otakarus, rex Bohemiae, Honorio III papae queritur, Andream, episcopum Pragensem, appellatione sua plane neglecta, totam per Bohemiam 30 divina celebrari prohibuisse; papa iudices constituat rogat, qui interdictum solvant. [1217 april. med.] Apographum servavit Nicolai de Bohemia Chronicon, cuius cod. ms. saec. XV. in tabulario terrae Moraviae Brunnae sinter Cerronianos num. 292] asservatur, pag. 255—258 (C). Emler, Fontes rer. Boh. V. pag. 127 not. 35 Litterae nota temporis omnino carent, sed interdictum die 10 aprilis promulgatum continuo subsecutae esse videntur. Papae responsum die 22 iun. datum est (v num. 143). 138. b),laborum' in loco raso eod. atramento scriptum A. — c),t' ex,p' in loco raso corr. A.— d) ,a‘ in loco raso eod. atramento scriptum A. 2) Fortasse Sigfridus. 40

Strana 129
1217 APRIL. MED. NUM. 139. 129 Utinam“ a memoria vestra non excidat, quam devotus filius Romane curie semper extiterim. Quedam enim ardua pro Romane curie reverencia sum ag- gressus, ad que contemplacione proprie utilitatis nullatenus accessissem. Man- data domini pape hactenus admisi et admissa quantum decuit diligenter effectuib 5 mancipavi; semper summi pontificis monitis acquievi, nonnumquam in“ contrarium a quibusdam magnatibus monitus et rogatus. Sed utinam sedes apostolica, que in omnibus consuevit esse liberalis, michi soli non sit ingrata. Pater sancte! Non sine dolore vestre refero sanctitati, quod cum perd quosdam fideles, tam clericos, quam laicos percepissem, quod episcopus Pragensis, tam persone mee, 10 quam regni mei gravamen studiosius intenderet, nolens controversiis, quas mi- nabatur inferre, eundem habere iudicem et adversarium, sedem apostolicame ap- pellavi. Ipse vero post appellacionem in Boemia commorando videbatur appel- lacioni deferre, petens a me, quod super hoc ad curiam Romanam nuncios meos destinarem, promittensque ipse suos destinare pro eodem. Et post aliquantulam 15 moram, spoliata ecclesia Pragensi et facta maxima collecta in clero, finxit se ire ad sanctum Anthonium,1 et ita a me in bona pace recessit.2 Tandem tractu temporis proiecte sunt quedam littere continentes, ut dicitur, quod episcopus idem in tota Boemia interdixerit divina celebrari.' Hoc audito, conveni tam clerum quam populum et super facto diligentem habui tractatum, nec tamen potuit certus 20 auctor vel portitor litterarum inveniri. Postea quesivi in capitulo Pragensi, utrum eorum consilio esset talis lata sentencia; qui responderunt preter eorum consi- lium maliciose et impetuose mecum actum esse. Series autem litterarum proiec- tarum talis est, sicut didici: Ego Andreas, Pragensis episcopus, interdixi divina celebrari per totum episcopatum meum iure ordinarie iurisdictionis litterarum 25 Honorii pape, quarum forma talis est: Significante nobis Pragensis ecclesie epi- scopo, quod quidam de populo Boemie decimas non solverunt, eidem dedimus in mandatis, ut eos ad debitam prestacionem decimarum per censuram ecclesia- sticam compellat.4 Michi tamen nulle fuerunt littere presentate. Ponamus tamen, quod tales impetraverit. Videat vestra paternitas, utrum de minoribus personis 30 ad maiores, puta ad regem, cum nonf sit facta mencio in litteris contra« formam decretalis, iurisdiccionem suam potuerith prolongare vel prorogare? Item si quidam, quod non credo, decimas denegarent, culpam eorum in regem vel regnum debeat 35 139. a) Litteris haec nota praefixa est: Rex Boemie pape. Rex Otakarus' C; superscriptionis genuina verba ibi omissa sunt. — b) ,diligéa affectui' C. — c) ,tn' (= tamen) C. — d) ,per“ deest C. — e) ,applicam' C. — f) ,non' deest C. g) ,que‘ C. — h) ,potuerunt C. — i) ,debeat' C 40 1) In St. Didier de la Mothe (Dauphiné). — 2) Mense ianuario aut februario a. 1217. — An- dream episcopum iam a. 1216 se regi opposuisse et oct. 26 de terra discessisse, Ann. Prag. (Font. rer. Boh. II, pag. 380) referunt; sed hanc temporis notam prorsus mendosam esse, ex litteris Honorii III papae, quae ad episcopum in favorem regis a. 1217 ian. 18 missae sunt (v. num 134), cognosci potest. — 3) Interdictum IV idus aprilis (= apr. 10) promulgatum esse, Ann. Boh. ap. Emler, Font. rer. Boh. II, pag. 283 (perperam ad a. 1216) referunt — 4) Cf. litteras Honorii III a. 1216 oct. 15 datas (supra num. 129).

Strana 130
130 NUM. 139, 140. 1217 APRIL. MED. — APRIL. EX. refundere? Item utrum in homines non confessos, nec convictos, imok volentes in curia Romana non cedere, sed contendere, potuerith sentenciam promulgare? Peto igitur, ut si episcopus confiteatur, se interdictum in terram meam promulgasse, scribatis iudicibus nobis expressius nominandis,' ut de appellacione cognoscant, et si quid in eius preiudicium invenerint attemptatum, irritum denuncient, pre- sumpcionem tantam pena canonica vindicantes. Quod si episcopus diffiteatur, faciatis inquiri,m quorum ope vel auxilio littere ille proiecte fuerint, precipientes eos canonice pene subiacere. Et ut in summa omni calliditati adversariorum occurram, rogo, ut si forma quam prius pecii, non placeat, scribatis aliquibus executoribus, qui accepta ydonea caucione" de parendo iuri, terram meam, que 10 de facto, licet non de iure, dicatur interdicta, similiter de facto relaxent vel de- nuncient interdictam non fuisse, quod secundum peritorum iudicium debet nemini denegari. 5 140. Sigifridus II, archiepiscopus Maguntinus, Andreae, episcopo Pragensi, 15 significat, se abbati de Strahov, decano Pragensi et archidiacono Litomericensi, rege Bohemiae petente, mandatum dedisse, ut interdicti ab illo Bohemiae im- positi auctoritatem accuratissimo examinarent iudicio. [1217 apr. ex.] Apographum servavit Nicolai de Bohemia Chronicon, cuius cod. ms. saec. XV. in tabulario 20 terrae Moraviae Brunnae finter Cerronianos num. 292] asservatur, pag. 261—262 (C). Emler, Fontes rer. Boh. V. pag. 128. Litteras haud multo post interdictum die 10 aprilis promulgatum scriptas esse verisimile est, mense aprili fortasse exeunte. Die 29 maii iam interdictum ab archiepiscopo Maguntino solutum est (v. Font. r. Boh. II, pag. 283). 25 Venerabili" et dilecto in Christo fratri et amico Andree, Pragensi episcopo, S.,1 dei gracia sancte Moguntine sedis archiepiscopus, salutem et affectuosam in Domino karitatem. Discrecioni vestre duximus declarandum, quod honorabilis et dilectus amicus noster, Otakarus, rex inclitus Boemie, gravem nobis querelam transmisit, quod occasione cuiusdam littere non auctorabilis, in ecclesiam clam 30 proiecte, divina in Pragensi diocesi tamquam interdicta cessarunt'; propter quod attencione devota postulavit a nobis, ut cum diocesisb eadem nobis sit in spi- ritualic iurisdiccione subiecta, viris aliquibus providis daremus auctoritate metro- politicad in mandatis, ut auctoritatem interdicti diligentissime scrutarentur et causam. Quibus si manifeste constaret idem interdictum ex reverendissimi patris 35 139. k) ,ymo‘ C. — 1) ,nominandi' C. — m) ,inquiri' deest C. — n) ,capcone' C. 140. a) Epistulae in codice haec inscriptio praemittitur: Moguntinus archiepiscopus Pragensi episcopo'. — b) ,dyoc.' C. — c) ,spiritali C. — d) ,metropolica‘ C. (1 Sigifridus II. —2) die 10 aprilis 1217 (Ann. Boh. in Font. rer. Boh. II, pag. 283).

Strana 131
1217 APRIL. EX. — MAII 12. NUM. 140, 141. 131 nostri domini pape auctoritate et consciencia processisse, facerent illud firmitate debita inviolabiliter observari; si vero a vobis,e vel alio nobis subdito latum esse: idem, ab ipso rege et suppanis! plenaria caucione recepta de parendo iusticie super cunctis, que causam dederint interdicto eodem, secundum canonicas sanctiones« laxareh facerent, divina resummi, et auctoritate nostra absolverent in forma ecclesie, si qui pretextu eiusdem interdicti se metuerent excommunicacionis vinculum in- currisse. Attendentes igitur huic peticioni regie iuris suffragia non deesse, ne tanta terra, cui, ut premisimus, in spiritualibus providere dinoscimur, diu esset caritura divinis in plurimorum perniciem animarum: consilio capituli Moguntini 10 et prudentum virorum cum sollicita deliberacione accepto, sicut memoratum est, abbati de Strahow,"3 decano Pragensi,“ archidiacono Lutomericensim manda- vimus inquirendum et exinde procedendum, prout superior forma demonstrat; sicque, ne fiat vobis preiudicium, curavimus habundanter, caritatem vestram non minori quam debemus sinceritatis studio diligentes. 5 15 141. Honorius III papa Roberto, episcopo Olomucensi, mandat, ut regnum Bohe- miae ingressus, interdictum, quod Andreas episcopus in dioecesim Pragensem promulgaverit, ab omnibus strenuo observari iubeat; regem ac magnates Bohe- miae, ut ecclesiae libertatem debitam restituant, cogat. 20 Laterani 11217 maii 12. Apographum servavit Nicolai de Bohemia Chronicon, cuius cod. ms. saec. XV. in tabulario terrae Moraviae Brunnae sinter Cerronianos num. 292] asservatur, pag. 254—255 (C). Emler, Fontes rer. Boh. V, pag. 127 nota. Honorius episcopus, servus servorum dei, venerabili fratria..1 Olomucensi Presencium tibi auctoritate 25 episcopo salutem et apostolicam benedictionemb. precipiendo mandamus, quatenus ad Boemie regnum accedens, sentenciam inter- dicti, quam venerabilis frater noster" .. Pragensis episcopus in diocesim suam, auctoritate tam nostra quam sua, exigente iusticia promulgavit? pro eo, quod rex et magnates Boemie libertates ecclesie infringebant, precipias auctoritate nostra 30 in cunctis ecclesiis, tam exemptis quam aliis, artissime observari; contradictores per censuram ecclesiasticam, appellacione remota, compescens." Moneas insuper 140. e) ,nobis‘ C. — f) ,stipanis' C.— g) ,sanctione C. — h) fortasse ,relaxare‘ corrigendum. i) sequitur ,(alias) incidisse', subter quas voces linea colore rubro ducta est, C. — j),dinoscimur“ deest C. —k),accepta‘ ex,excepta‘ corr. C. — 1) ,drah‘ C. — m) ,Littomericen' C. 35 3) fortasse Adam nomine. — 4) Arnoldo. 141. a) ,episcopus - fratri ..“ desunt C. - b) ,episcopo — benedict.' desunt C. — c) Andreas' pro gemipuncto addit C. — d) ,compescas' C. 1) Roberto. — 2) die 10 aprilis a. 1217.

Strana 132
132 NUM. 141, 142. 1217 MAII 12. regem et magnates predictos, ut debitam ecclesie restituant libertatem et eam in futuro illibatam conservent, comminans eis, quod nisi ab ecclesiarum grava- minibus conquiescant, iram dei sibi merito comparabunt et in eose ecclesia Romana manus suas aggravabit, prout viderit expedire. Datum Laterani, IIII idus maii, pontificatus nostri anno primo. 142. Honorius III papa Eberhardo II archiepiscopo Salisburgensi, Ulrico episcopo Pataviensi et Rudigero episcopo Chiemensi mandat, ut interdictum ab Andrea episcopo Pragensi per Bohemiam promulgatum, tametsi illud archiepiscopus Maguntinus solverit, in omnibus ecclesiis strenuo observari iubeant; regem ac 10 magnates admoneant, ut ecclesiae libertatem debitam restituant. Laterani [1217] maii 12. Apographum servavit Nicolai de Bohemia Chronicon, cuius cod. ms. saec. XV in tabulario terrae Moraviae Brunnae sinter Cerronianos num. 292] asservatur, pag. 255 (C). Emler, Fontes rer. Bohem. V, pag. 127 nota (extr.) 15 Epistula iisdem verbis composita est, atque illa, quae eadem die ad Robertum episc. Olo- mucensem missa est (v. num. 141). Addita sunt tantum verba ,relaxacione venerab. fratris .. Moguntini archiep, non obstante'; quae plane non conveniunt cum eo, quod Ann. Boh. (Font. rer. Boh. II, pag. 283) referunt: 1217, IV kal. iunii /= maii 29] archiepiscopus Magontinus Bohemiae interdictum relaxavit.' Quod quidem (nisi temporis notam omnino mendose de- 20 scriptam esse malimus) facillime hoc modo potest explicari, interdicti soluti mentionem ad futurum referri, cum archiepiscopus Maguntinus Andreae episcopo indixerit (v. num. 140). se de interdicto iure an iniuria imposito diligenter esse consulturum, Honorius episcopus, servus servorum dei, venerabilibus fratribus“ ..1 Salcz- burgensi archiepiscopo et..2 Patauiensi et ..3 Kymensi episcopis salutem et apo- 25 Presencium vobis auctoritate precipiendo mandamus, stolicam benedictionem." quatenus ad Boemie regnum accedentes, sentenciam interdicti,“ quam venerabilis frater nosterd .. Pragensis episcopus in diocesime suam, tam auctoritate nostra quam sua, exigente iusticia promulgavit pro eo, quod rex et magnates Boemie libertates! ecclesie infringebant, relaxacione venerabilis fratris .. Moguntini 30 archiepiscopis non obstante, precipiatis auctoritate nostra in cunctis ecclesiis, tam exemptis quam aliis, artissime observari; contradictores per censuram ecclesia- sticam, appellacione postposita," compescentes. Moneatis insuper regem et mag 141. e) ,eo' C. 142. a) pro ,Honorius — fratribus..“ tantum ,Idem habet C. — b) ,sal. — benedict. desunt C. — 35 c) ,interdictum‘ C. — d) ,Andreas' pro gemipuncto addit C. — e) ,dyoc.' C. — f) ,immunitates' addit C. — g) ,archiepiscopi' deest C. — h) ,remota‘ C; correxi, ut cursus restituatur. 1) Eberhardo II. — 2) Ulrico. — 3) Rudigero. — 4) Sigifridi II.

Strana 133
1217 MAII 12. — IUN. 22 NUM. 142, 143. 133 nates predictos, ut debitam' ecclesie restituant libertatem et eam in futuro il- libatam conservent; comminantes eis, quod nisi ab ecclesiarumk gravaminibus conquiescant, iram dei sibi merito comparabunt et in eos ecclesia Romana manus Datum Laterani, IIII idus maii, ponti- suas aggravabit, prout viderit expedire. 5 ficatus nostri anno primo. 143. 10 Honorius III papa Otakaro, regi Bohemiae, de controversia, quae inter eum et episcopum Pragensem de libertate ecclesiastica orta est, scribit eumque hortatur, ut procuratores cum pleno agendi ac respondendi mandato Romam mittat. Anagniae [1217] iun. 22. Apographum exstat in Honorii III regestorum volumine I, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vatic. tom. IX) asservatur, fol. 1261, lib. I, ep. 514 (R). — Alterum apographum exstat in Nicolai de Bohemia Chron., cuius cod. ms. saec. XV in tabulario terrae Moraviae Brunnensi asservatur, pag. 258—261, cum data X kal. iunii = 23 maii (C). 15 Palacký, Ital. Reise, pag. 21, num. 56 (reg.) = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 93, num. 78. — Erben, Reg. Boh. I. pag. 270, num. 578 (extr. ex R) — Potthast, Reg. pontif. num. 5566 — Pressutti, Reg. Honorii III, tom I, pag. 108, num. 627 —Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V. num. 6237. Inter ceteros mundi reges te tamquam specta- .. . illustri regi Boemie. 20 bilem et catholicum principem sincera caritate diligimus et tam nos quam fratres nostri ad ea,b que respiciunt tue celsitudinis commodum et honorem, voluntate unanimi aspiramus, habentes in proposito efficaciter exaudire, si qua, que rationi consentiant, ab apostolica sede duxeris postulanda. Unde si aliquando petitiones tuas a nobis“ non exaudiri contingit, id non nobis debes imputare, sed rebus: 25 quia veld postulatur, quod concedi non debet, eo quod est rationi contrarium, vel inordinate petitur, quod alias fuerate concedendum. Quemadmodum nuper con- tigit in negotio! questionis inter te ac venerabilem fratrem nostrum episcopume Pragensem exhorte, in quo iuxta petitionem tuam procedere non potuimus, ec quod procuratores minus idoneos et plenum mandatum, ut oportuit, non ha- 30 bentes propter hoc ad nostram presentiam destinasti. Sane cum nos illum opor- teat' imitari, qui quos amat arguit et castigat,1 esse non debet tue serenitat molestum, si te, quem sincera diligimus caritate, arguere curaverimus! et ad ea, que adm famam et salutem tuam" pertineant, commonere." Siquidem audissep 142. i) ,debitu‘ C. - k) ab eorum‘ C. 35 143. a) Superscriptio rubro colore scripta est R: „Honorius III .. illustri regi Boemie‘ C. b) ,ea' deest C. — c) ,a nobis' deest C. — d) ,quia id postulatur' C. — e) ,erit' C. — f) in negotio" deest C. - g) ,episcopum' deest C. — h) ,exorte' C. — i) ,imitari oporteat, qui quem antea red- arguit' C. — k) ,caritate diligimus' C. — 1) ,curavimus' C. — m) ,ad deest C. — n) ,tuam" deest C. — o) ,commonere pertineant' C. — p) ,vidisse' C. 40 1) Apocal. III, 19.

Strana 134
134 NUM. 143. 1217 IUN. 22. te credimus, quod de ministris ecclesiarum veritas ipsa dicit: ,qui vos tangit, me tangit et qui tangit vos, tangit pupillam" oculi mei"; ex quo evidenter osten- ditur, quantum oculos divine maiestatis offendat, qui manus in sacerdotes et alios, qui divinis officiis sunt ascripti,s extendere non verentur. Unde cum in regno tuo clerici,' sicut dolentes accepimus, non solum ad secularia iudicia pertrahantur, verum etiam per laicos ultimo“ afficiantur supplicio et morte tur- pissima condempnentur: verendum tibi est, ne is, qui regalem tibi contulit po- testatem," de tuis manibus hec requirat et tibi propter hec aliquando irascatur, qui ab eo* super alios constitutus et coronatus gloria et honore, ministros eius, immor ipsum in illis, z taliter inhonoras non absque nostra et apostolice sedis 10 iniuria, ad quam iudicium spectat huiusmodi personarum. Neque enim excusare te potes,aa quasi non facias, que te iubente, vel saltem dissimulante a ministris et subditis tuis fiunt, cum negligere, quos potesbb perturbare perversos, nichil sit aliud quam fovere. Interdicti quoque sententiam ab ipso episcopo iustitia exigente prolatam, ut dicitur, vilipendis, quamquam in forma ipsius sententie sit 15 expressum, ut eius violatores excommunicationis sint vinculoc innodati, et cum communicantes excommunicatis laqueus par involvat,dd tu excommunicatis com- municare publice non vereris; et investituras ecclesiarum usurpans, que ad ipsum noscuntur episcopum ee pertinere, ac tamff religiosis quam aliis viris ecclesiasticis imponens exactiones indebitas et imponi permittens, decimas de tuo domanioes non 20 exolvis.th Unde tam magnates, quam humiles regni tui, tuum sequentes exemplum, eas retinere pro parte " maxima non formidant; et sic, te tum faciente, tumil dissimulante, libertas ecclesiastica conculcatur et ecclesiarum iura multimodis kk usurpantur. Monemus igitur serenitatem tuam, rogamus" et exhortamur attente, quatinus prudenter attendens, quod quanto mm divine benignitatis munificentia te 25 amplius exaltavit, tanto devotius debes humiliare coram Dominonn temet ipsum, et ab hiis, que sibi displicent, cautius abstinere; nec non ad Romanam ecclesiam, matrem tuam, debitum habens cum devotione respectum, ecclesias et personas ecclesiasticas regni tui gaudere facias debita libertate, relinquens dicto episcopo iudicia clericorum, ecclesiarum o investituras et alia, que ad eundem noscuntur 30 episcopumpp pertinere; ac servans humiliter ac servari faciens usque ad satisfac- tionem condignam supradictam sententiam interdicti, ab ecclesiarum oppressioneqq ac detentione decimarum et ipse desistas et alios desistere facias, sicut catho- licum" regem decet; et considerata episcopi iam dicti ss constantia, qui exilium 5 143. q) ,pupillam tangit' C. — r) ,oculos' deest C. — s) ,astricti C. — 1) ,tuo clerici' deest C. — 35 u),ultimo deest C. — v),qui regalem potestatem contulit' C. — x) ,qui a deo' C. — y)ita R: ,ymo' C.— z) ,illos' R. - aa) ,Nec enim te excusare potes‘ C — bb) ,poteras' C. — cc) ,vinculis' C. — dd) ,in- volvit' C. — ee) ,episcopum noscuntur' C. — ff) ,quam‘ C. — gg) ,demanio‘ R. — hh) ita R. C. — ii) ,propter te‘ C. — ii) ,te tam faciente quam‘ C. — kk) ,multis modis' C. — Ul) ,mandamus‘ C. — mm) ,quanta‘ R. — nn) ,deo' C. — o0) ,et ecclesiarum' C. — pp) ,episcopum noscuntur“ C. — 40 qq) ,cõpressione‘ C. — 1r) ,katholicum‘ C. — ss) ,iam dicti epi‘ C. 2) Cf. Zach. II, 8.

Strana 135
1217 IUN. 22. — IUL. 8. NUM. 143, 144. 135 subire non metuit pro tuenda ecclesie libertate, ipsum propter hoc, si dignum est," amplius carum habens, utpote libertatis ecclesiastice““ zelatorem, eundem, qui,v sicut ex ore ipsius * audivimus, te sincera diligit caritate, v teque post deum sue promotionis auctorem u et suum benefactorem precipuum recognoscit, in 5 gratiam recipias consuetam; et tam ipsum, quam ecclesias et clerum sibi com- missum sic favore regio prosequaris, quod" illum, qui dat salutem regibus, pro te devotis teneantur mentibusb exorare, et tu preter retributionem divinam, qua nequaquam fraudaberis, si ecclesias et earum ministros pro dei reverentia stu- dueris honorare, laudem ex hoc apud homines assequaris,' et apostolica sedes 10 te semperd de caro habeat cariorem. Quod si forsan eundem episcopum causam fovere reputase sic/ iniustam, ut monitis nostris nolis'g acquiescere in hac parte, set omnino velis negotium ipsum iudicio terminari, procuratores sollempnes, sicut magnificentiam tuam decet, cum pleno agendi ac respondendi mandato ad nostram cures presentiam destinare, et nos, qui tibih non solum iustitiam facere, sed gratiam 15 quoque in quibus decuerit proponimus exhibere, taliter in ipso negotio proce- demus, quod tue sublimitati displicere merito non debebit, cui placere debent omnia, que sunt iusta. Latoresk autem presentium regie serenitati reddimus commendatos, qui nobis et fratribus nostris pro negotiis suis institerunt fideliter et prudenter." Datum Anagnie, X kalendas iulii,' pontificatus nostri anno primo. 20 144. Honorius III papa archiepiscopis, episcopis aliisque praelatis mandat, ne fratres Sepulcri Dominici cogant solvere vicesimam de proventibus ecclesiarum, quas habent in eorum dioecesibus, a qua eos liberos constituit. Anagniae [1217] iul. 8. 25 Autographum (olim tabularii monii. in Zderaz) in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). — Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. I. quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. tom. IX) asservatur, fol. 119r, lib. I, ep. 495 (R). 30 Erben, Reg. Boh. I. pag. 272, num. 579 (fragm.) — Potthast, Reg. pontif. num. 5574 — Pressutti, Reg. Hon. III, tom. I, pag. 112, num. 652. In autographi tergo alio atramento hoc scriptoris registri signum scriptum est: R in cuius parte superiore litterae sept positae sunt. 35 143. tt) ,si dignum est' desunt C. — uu) ,ecclesiastice libertatis' C. — vv) ,qui‘ deest C. — xx) ,eius‘ C. — vy) ,te sincerissima libertate diligit' C. — 2z) ,actorem' R. — a) ,ut' C. — b) ,menti- bus teneantur' C. — c) ,exequaris‘ C. — d) ,te de cetero semper‘ C. — e) ,epm tam facile reputas' C. — f) genuine ,sicut', sed radendo corr. R. — g) ,nolit' C. — h) ,destinare nosque tibi' C. — i) ,cui que iusta sunt, credimus placere‘ C. — k) ,Latores — prudenter“ desunt C. — 1) iunii' C.

Strana 136
136 NUM. 144, 145. 1217 IUL. 8. — IUL. 20. Honorius episcopus, servus servorum dei, venerabilibus fratribus“ archiepi- scopis et episcopis et dilectis filiis' aliis ecclesiarum prelatis, ad quos littere iste Audivimus et audientes pervenerint, salutem et apostolicam benedictionem.“ nequivimus non mirari, quod dilecti] filii fratres Sepulchri Dominici ad solvendum" vicesimam de proventibus ecclesiarum suarum, quas habent in ] vestris diocesibus, compelluntur. Cum igitur universa, que habent in partibus cismarinis, ab ipso principio eis collata fuerint pro reverentia Terre sancte, et eiusdem Terre servitio totaliter deputata, presentium vobis auctoritate precipiendo mandamus, quatinus eos super huiusmodi prestatione, a qua eos constituimus liberos et immunes, nullatenus molestetis, nec permittatis ab aliquibus molestari, integre restitui faci- 10 entes eisdem singuli per vestras dioceses, si qua forsan propter hoc ab eorun- dem ecclesiis per vos seu per alios sunt extorta. Datum Anagnie, VIII idus iulii, pontificatus nostri anno primo. 5 Autographo appendet e filo cannabino Honorii III bulla plumbea eadem atque in num. 138. 145. 15 Honorius III papa Sigifridum II, archiepiscopum Maguntinum, graviter reprehendit, quod interdicti per Bohemiam promulgati sententiam relaxaverit. Ferentini [1217] iul. 20. Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. I, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. tom. IX) asservatur, fol. 125v—126r, lib. I, ep. 513 (R). — Aliud apographum 20 servavit Nicolai de Bohemia Chronicon, cuius cod. ms. saec. XV in tabulario terrae Mora- viae Brunensi asservatur, pag. 262 (C). Würdtwein, Nova subsidia dipl. III, pag. 47 = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 93, num. 79— Palacký, Ital Reise, pag. 21, num 57 (reg.) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 272, num. 580. — Horoy, Honorii opera II, pag. 470, num. 362 — Potthast, Reg. pontif. num. 5582 — 25 Böhmer-Will, Reg. arep. Magunt. II, 166, num. 281 — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V, num. 6238 — Pressutti, Reg. Hon. III, tom. I, pag. 115, num. 669. - Cf. Winkelmann, Philipp v. Schwaben u. Otto IV, tom. II, pag. 452. .. archiepiscopo Maguntinensi.“ Cum ad preces venerabilis fratris nostri.. Pragensisb episcopi confirmaverimus sententiam interdicti, quam idem episcopus 30 in diocesim suam multis provocatus iniuriis promulgavit, miramur, in qua potestate ipsam relaxare sententiam“ presumpsisti, presertim eodem episcopo propter hoc apud sedem apostolicam constituto, quem etiam ad nostram presentiam accedentem nobis per litteras tuas sollicite commendasti. Unde tibi sine mandato apostolico relaxare sententias auctoritate apostolica roboratas? Quo te vertes, ut tante pre- 35 144. a) ,Honorius - fratribus' desunt R. - b) ,dilectis filiis' desunt R. — c) ,salut. — benedict.« desunt R. — d) ,solvendam' R. 145. a) ,Maguntinen' R: ,Honorius papa Moguntin archiepiscopo' C. — b) ,Andree Prag.' C. — c) ,sententiam relaxare‘ C.

Strana 137
1216 IUL. 20. — IUL. 27. NUM. 145— 147. 137 sumptionis audaciam pallies? In que verba poteris declinare cor tuum, ut excusa- tiones in peccatis excuses, cum predictam relaxando sententiam nobis iniuriam feceris et ipsi episcopo ac ecclesiastice libertati grave dispendium generaris? Profecto non tam obiurgandus esses, quam severitate canonica puniendus. Sed 5 nos ad presens obiurgatione contenti, per apostolica tibi scripta precipiendo mandamus, quatinus infra viginti dies post susceptionem presentium, excusatione aed appellatione cessantibus, factum in eo statue reducas, in quo erat, quande idem episcopus iter arripuit ad nostram presentiam veniendi; sciens nos dilectis filiis .. Ebracensi etf .. Halsbrunensi prioribus, Herbipolensis et Heistetensiss 10 diocesium, per scripta nostra mandasse, ut te in mandati nostri executione ces- santem ad id per censuram ecclesiasticam, appellatione remota, compellant. Da- tum Ferentini, XIII kalendas augusti, pontificatus nostri anno primo. 146. Honorius III papa prioribus monasteriorum in Ebrach et in Heilsbronn mandat, 15 ut Sigifridum II, archiepiscopum Maguntinum, nisi interdictum ab Andrea, epi- scopo Pragensi, in Bohemiam promulgatum infra viginti dies post litteras suas acceptas restituerit, ad id exsequendum poena ecclesiastica cogant. [Ferentini 1217 iul. 20.) 20 Litterarum argumentum in Nicolai de Bohemia Chron. sub litterarum num. 145 apographo his verbis indicatur: Executoribus predictis in eundem modum.“ (Vid. Emler, Fontes rer. Boh. V. pag. 128 nota.) 147. Honorius III papa Johanni, archiepiscopo Strigoniensi, mandat, ne illis, quos Andreas, episcopus Pragensis, interdicto supposuit, sacramenta ecclestastica 25 impendat, sed interdictum in Bohemiam promulgatum integre observari iubeat; regem ac magnates, ut ecclesiae libertatem restituant, adducat. Ferentini 11217] iul. 27. 30 Apographum servavit Nicolai de Bohemia Chronicon, cuius cod. ms. saec. XV. in tabulario terrae Moraviae Brunnae sinter Cerronianos num. 292] asservatur, pag. 265 (C). Emler, Fontes rer. Boh. V, pag. 129 nota. Altera epistulae pars, quae post,inviolabiliter observari' sequitur, verba litterarum Honorii III papae, quae 1217 maii 12 ad episcopum Olomucensem missae sunt (v. num 141), repetit. Honorius episcopus, servus servorum dei, venerabili fratri“ ..1 archiepiscopo Strigoniensi salutem et apostolicam benedictionem. Presencium tibi auctori- 35 tate precipiendo mandamus, quatenus eos, quos venerabilis frater noster .. Pra- 145. d) ,et C. — e) ,in eum statum' C. — 1) ,et deest C. — g) ,Heisti' C. 47 a) pro ,Honorius —fratri ..' tantum Idem' habet C. — b) ,salut. — benedict.' desunt C. 1) Johanni.

Strana 138
138 NUM. 147—149. 1217 IUL. 27. — AUG./SEPT. gensis episcopus supposuit interdicto, non recipias ad ecclesiastica sacramenta; sed precipiens ipsius episcopi sentenciam, relaxacione venerabilis fratris nostri Moguntini archiepiscopi non obstante, inviolabiliter observari, regem ac ma- gnates Boemie diligenter moneas et inducas, ut debitam ecclesie restituant liber- tatem et eam in futuro illibatam conservent, comminans eis, quod nisi ab eccle- siarum gravaminibus conquiescant, iram dei sibi merito provocabunt et in eos Datum Feren- ecclesia Romana manus suas aggravabit, prout viderit expedire. tini, VI kalendas augusti, pontificatus nostri anno secundo. 5 148. Sigifridus II, archiepiscopus Maguntinus, prioribus de Ebrach et de Heils- 10 bronn sui purgandi causa exponit, quibus conditionibus interdictum ab Andrea, episcopo Pragensi, Bohemiae impositum solverit. [1217 m. augusto.) Apographum servavit Nicolai de Bohemia Chronicon, cuius cod. ms. saec. XV. in tabulario terrae Moraviae Brunnae sinter Cerronianos num. 292] asservatur, pag. 263 (C). Emler, Fontes rer. Boh. V, pag. 128 nota. 15 Epistula ad mensem augustum anni 1217 referenda esse videtur, quippe quae litteris Honorii III papae, quae die 20 iulii datae sunt, originem debeat. Domini pape mandatum cum litteris ipsius (Maguntinus executoribus.1) et vestris' recepimus et perlegimus“ reverenter. Qui si plenissime novisset, quo 20 moderamine equitatis, quam racionabili condicione fecerimusb interdictum Pra- gensis diocesis relaxari, redargucionis nostre ferulam mitigasset. Mandavimus siquidem hoc modo relaxacionem ipsius, ut si processit auctoritate apostolica interdictum, iuberetur ab omnibus inviolabiliter observari; si vero a domino Pra- gensi episcopo, vel ab alio nobis subdito latum esset, acepta sufficienti caucione 25 a domino rege Boemie et suppanis de parendo iusticie super cunctis, que causam prebuerant, interdictum ipsum ad cavendum animarum periculis relaxetur, maxime cum ante prolacionem interdicti ad nos fueritd appellatum. 149. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, Honorio III papae de eis, quae sibi 30 crimini dantur, se excusat eumque rogat, ne contra se, vel terram suam ante nuntiorum suorum adventum aliquid agat. 11217 aug. — sept.] 147. 2) Sigifridi II. 148. a) ,peregimus‘ C. — b) genuine ,fecerimus condicione', sed signis superscriptis corr. C. — 35 c) ,dyoc.' C. — d) ,fuit' C. 1) Nomina eorum in litteris num. 145 afferuntur. — 2) Papae mandatum vide supra, num. 145; litterae executorum deperditae sunt.

Strana 139
1217 AUG.SEPT. NUM. 149. 139 Autographum in membrana scriptum in tabulario secreto Vaticano asservatur (A). 5 10 Palacký, Ital. Reise, pag. 21, num. 58 (reg.) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 273, num. 581.— Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V, num. 10813. —Ea quae Raynaldus, Annal. eccl. XIII, col. 284 = Manrique, Annal. Cisterc. IV, col. 142 (ad a. 1218), = Balbin, Miscell. hist. regni Boh, dec. I lib. VI, append. pag. 82, num. 2, = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 95, num. 81 praebent, non sunt epistulae recta verba, sed tantum eius argumentum. Autographum manu scribae, quem nota ,Otakarus 12' signamus, exaratum est. Litteras filis, quibus bulla appensa est, clausas fuisse ex eo cognosci potest, quod in dextro et sinistro margine membrana nonnullis locis incisa est. — Epistula notis temporis omnino caret; sed mense fere augusto aut septembre a. 1217 missam esse verisimile est, tum quod rex de illis, quae sibi in litteris papae die iunii 22 missis crimini dabantur, se excusat, tum quod papae rescriptum novembris die 2 datum est. Venerabili in Christo patri et domino Honorio, dei gracia sancte Romane ecclesie summo pontifici, O., eadem gracia Boemorum rex, tam debitum quam 15 devotum cum omnimoda reverencia servicium. Literas sanctitatis vestrel ea, qua decuit, devotione recipiens, serie ipsarum ad plenum intellecta, cognovi, quod me sincera in animo diligitis inter ceteros mundi reges caritate, et quod iustas meas petitiones exaudire, et ea, que meum respiciunt commodum et honorem, velitis promovere. Pro quo, quam diu vixero, paternitati vestre multo devocius et 20 sancte Romane ecclesie tenebor ad grata servicia obligatus, gratulanti animo re- cipiens vestram paternam et piam argucionem, qua me pro salute anime męę fuistis dignatus ammonere; veruntamen, quia multa mendacia contra famam et hones- tatem meam coram vestra proposita sunt sanctitate, ad que sigillatim duxi re- spondendum, innocenciam meam excusando. Novit igitur deus, qui occultorum 25 cognitor, quia numquam manus violentas in clericos vel personas religiosas inieci, nec inicere permisi, nec eos ad secularia iudicia pertrahi feci, vel morte qualibet condempnari, set semper eos molestantes, prout potui, castigavi et castigo; nec enim mee consuetudinis est, nec predecessorum meorum, quempiam, quanto magis clericos, ad mortem condempnare. Nec umquam exactiones indebitas inposui 30 vel inponi permisi, nec eorum distuli dissimulando iniurias ad me delatas vindicare. Interdicti sentenciam, licet contra iusticiam prolatam, ob reverenciam sedis Romane, usque ad relaxationem domini Maguntini" observavi; excommunicatos, quantum ad meam conscienciam, semper prout potui evitavi. Iura ecclesiarum prout valui adauxi et observavi. Beneficia vero clericorum, que actenus consilio et suasione 35 A." Pragensis episcopi et E." prepositi inmutavi, qui omnia, que umquam in regno meo possederunt, a viventibus recipiebant personis, que numquam ulterius, nisi iusta causa exigente, inmutare attemptabo. Ad hec si dictis meis et mihi fidem non vultis adhibere, ab universo clero Boemie et per vicinas terras circumquaque adiacentes per fideles vestros nuncios inquirere dignemini: et si aliud, quam ut 40 149. 1) Litterarum verba dedimus supra num. 143. — 2) Maii die 29 factam; v. prooemium epistulae num. 142. —2) Andreae. — 4) Epponis, praep. Pragensis.

Strana 140
140 NUM. 149, 150. 1217 AUG./SEPT. — SEPT. 1. dixi, vobis fuerit relatum, me, qui ad omnimodam secundum deum obedienciam sum paratus, pro vestro beneplacito puniatis. Si vero secus, illum, qui me incusat et infamat, prout decet, punire velitis. Decimas de meo domanio ad singulas re- gales capellas integraliter persolvo, exceptis« que episcopo debentur, que usque hodie percipiuntur; et detentores illarum per universam terram punio, super quos mihi querimonia defertur, et ad solucionem conpello. Ammirari preterea vestra non debet dominatio, quod nuncios sollempnes, ut promiseram, qui plenum agendi et respondendi mandatum haberent, ad vestram presenciam non destinavi; non enim potui, antequam nuncium meum cum vestro finali et episcopi mei responso recepissem; nam idem nuncius a curia vestra exiens, in partibus Ala- 10 mannie gravi valitudine fuit oppressus, et quam cito ad nos accessit, alios ad pedes sanctitatis vestre festinanter presencium latores transmittere curavi, pietati vestre humiliter supplicando, quatinus, sicut mihi per graciam vestram non solum ius- ticiam facere, set graciam in quibus decuerit, promisistis, usque ad adventum sol- lempnium nunciorum meorum, quos in brevi sum missurus, nulla contra me et 15 terram meam ad peticionem episcopi mei admittatis, ut ex eo ad devotionem vobis et Romane ecclesie cum universis terre męę nobilibus ardencius accendar. 5 In membrance margine dextro medio appendet e filis sericis coloris rubri bulla aurea, cuius diametros 61 mm. sunt. In priore bullae parte rex depingitur in solio sedens, qui corona capiti imposita, in manu dextra sceptrum, in sinistra pomum cum cruce tenet. 20 Circumscriptio: PAX REGIS OTACARI IN MANV SCI WENCEXLAI. In parte aversa depingitur sanctus Venceslaus in solio sedens, qui manu dextra vexillum tenet, sinistra scuto innititur. Circumscriptio: � SANCTVS . WENCEZIAVS BOEMORVM - DVX. 150. Honorius III papa Udalricum II Pataviensem et Robertum Olomucensem 25 episcopos et abbatem sanctae Crucis tutores uxoris, filiorum atque terrae Leo- poldi VII ducis Austriae instituit. Ferentini 11217] sept. 1. Apographum saec. XIII exstat in Chartulario II, quod in tabulario monii. Klosterneuburg asservatur, fol. 30v -31 (B). Fischer, Merkw. Schicksale d. St. Klosterneuburg II, pag. 174, num. 30 (ex B) = Boczek, Cod. dipl. Mor. I, pag. 94, num. 80, = Horoy, Honorii III opera, tom. II, pag 498, num. 25 — Erben, Reg. Boh I, pag. 274, num. 582 (reg.) — Meiller, Reg. d. Babenberg. pag. 123, num. 153 — Potthast, Reg. pontif. num. 5601 —Pressutti, Reg. Hon. III, tom. I, pag. 132, num. 766. 30 35 [Hlonorius" episcopus, servus servorum dei. Venerabilibus fratribus ..1 Pa- tauiensi et ..2 Olomocensi episcopis et dilecto filio .. abbati sancte Crucis, 149. a) genuine ,exceptos, sed eodem atramento correctum A. 150. a) Ad litteram ,H' supplendam spatium vacuum relictum est B. 1) Udalrico II. — 2) Roberto. — 3) Wernero. 40

Strana 141
1217 SEPT. 1. — NOV. 2. NUM. 150, 151. 141 Patauiensis diocesis, salutem et apostolicam benedictionem. Cum dilectus filius nobilis vir ..“ dux Austrie, assumpto sancte Crucis signaculo, magnifice iter arripuerit ad subsidium Terre Sancte, nos suis iustis postulationibus inclinati, personam suam cum ..5 uxore, filiis, terra omnibusque bonis suis sub beati Petri et nostra protectione suscepimus; statuentes, ut ea omnia sub speciali apostolice sedis protectione ac defensione consistant, donec de reditu suo vel obitu certissime cognoscatur. Ideoque discrecioni vestre per apostolica scripta mandamus, quatinus uxorem, filios et terram eius non permittatis ab aliquibus molestari, molestatores indebitos, si qui fuerint, per censuram ecclesiasticam, 10 appellatione postposita, compescentes. Quod si non omnes hiis exequendis po- tueritis interesse, duo vestrum ea nichilominus exequantur. Datum Ferentini, kalendis septembris, pontificatus nostri anno secundo. 5 151. Honorius III papa Otakaro I, regi Bohemiae, scribit, se ante adventum 15 nuntiorum eius nihil contra eum vel terram eius facturum esse. Laterani [1217] nov. 2. 20 Apographum exstat in Honorii III regestorum volumine I, quod in tabulario secreto Vati- cano (inter Reg. Vat. tom. IX) asservatur, fol. 167r, lib. II, ep. 697 (R). — Alterum apo- graphum praebet Nicolai de Bohemia Chron., cuius cod. ms. saec. XV in tabulario terrae Moraviae Brunnensi sinter Cerronianos n° 292/ asservatur, pag. 265-266 (C). 25 Raynaldi, Annal. eccl. a. 1217, § 44 — Palacký, Ital. Reise, pag. 21, num. 59 (reg.) = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 95, num. 82 — Erben, Reg. Boh. I, pag. 274, num. 583 (ex R) = Rodenberg, Epist. e regest. pontif. Rom. selectae (Mon. Germ. Epp. saec. XIII) tom I, pag. 29, num. 37 — Potthast, Reg. pontif. num. 5612. — Pressutti, Reg. Honorii III, t. I, pag. 145, num. 855. Litteras serenitatis tueb1 benignitate recepimus O. illustri regi Boemie.“ consueta et earum continentiam intelleximus diligenter, gaudentes quidem in Domino et devotionem regie celsitudinis commendantes, quod sicut“ princeps catholicus redargutionemd apostolicam, qua te paterno affectu, prout ad nostrum 30 spectat officium, corripuimus,e non solum patienter, set gratanter etiam recepisti, sicut nobis eedem tue littere declararunt,/ tuam nichilominus excusans humiliter innocentiam super hiis, que contra ecclesias et personas ecclesiasticas venerabilis frater noster ..2 Pragensis episcopus te asserit usurpasse. Petitionem ergo, quam 35 150. b) ,dux Austrie ..' B. 4) Leopoldus VII. — 5) Theodora. 151. a) Inscriptio rubro colore scripta R: „Idem papa regi Boemie' C. — b) ,Lit. tue sereni- tatis' C. — c) ,sic‘ C. — d) ,redarguicionem' C. — e) ,corripimus‘ C. — f) ,littere tue declara- verunt C. 1) Vid. num. 149. —2) Andreas.

Strana 142
142 NUM. 151—153. 1217 NOV. 2. — 1218 IAN. 15. nobis fecistig per litteras antedictas, ut videlicet ante adventum sollempnium nuntiorum tuorum, quos in brevi asseris teh missurum, nichil contra te vel terram tuam ad petitionem ipsius episcopi faciamus, eo benignius admittentes, quo inter ceteros mundi reges te tue devotionis merito quadam speciali diligimus caritate: nichil contra te vel terram' tuam post receptionem litterarum ipsarum ad petitionem ipsius episcopi fecimusk vel etiam faciemus, quousque nuntii tui venerint supra dicti, nisi forsan usque adeo eorum differretur' adventus, quod merito videretur eos non debere ulterius expectari. Sane nuntii tui, qui nobis sepe dictas litteras obtulerunt, quedam ex tua partem petebant, que non duximus admittenda; super quo tua non debeat" turbari serenitas, cum tu ipse velis, sicut 10 de tua devotione confidimus, ut nichil, quod a iustitia vel honestate discordet, pro te seu quocumque alio faciamus. Id autem habeas pro constanti, quod tibi, in quibus honeste poterimus, favorem apostolicum proponimus exhibere. Porro latores presentium, nuntios tuos, tibi reddimus commendatos; quibus non imputes, quod moram traxerunt apud sedem apostolicam longiorem, quia id non fuit per 15 eorum negligentiam, qui se exhibuerunt in omnibus diligentes, sed nos ipsi eosdem tenuimus, sperantes, quod super negotiis tuis possemus aliter provi- dere. Datum Laterani, IIII nonas novembris, pontificatus nostri anno secundo. 5 152. Andreas II, rex Hungariae, se Thomae comiti „terram quamdam, nomine 20 Zakolcha, rudem et desertam, sitam in confinio regni sui versus Boemiam“, hereditarie possidendam donavisse attestatur, petentibus ipsius Thomae filiis. In cuius terrae metarum descriptione commemoratur „via exploratorum de Boe- mia, que vulgo Symarut dicitur“. 1217 —. — 25 Fejér, Cod. dipl. Hungariae, p. III, vol. I. pag. 199 = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 96, num. 83 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 275, num. 584 (frgm.). 153. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterio in Milevsko villam Boje- nice, quondam pro quinquaginta marcis argenti obligatam, sexaginta marcis 30 insuper acceptis, donat. In Knín 1218 ian. 15. Duo au tographa in membrana scripta in tabulario castri Vorlik asservantur (A1, A2). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 97, num. 84 (exc. ex A1) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 275 num. 585 (fragm. ex A1. Utrumque autographum manu scribae, quem nota ,Otakarus 10' signavimus, exaratum et ab ipso etiam verbis contextum est; de quo quidem scriba cf. prooemium diplomatis num. 118. 35 151. 8) ,fecistis' C. — h) ,te asseris' C. — i) ,vel contra terram‘ C. — k) ,facimus' C. — 1) ,diferetur‘ C. — m) ,ex parte tua‘ C. — n) ,debet“ C. 40

Strana 143
1218 IAN. 15. NUM. 153. 143 In nomine sanctę et individuę trinitatis. Premyzel, dei favente clementia Notum sit omnibus presentium inspectoribus modernis et rex Boemorum. futuris, quod nos regnum Boemię dante Domino adepti, cum rei publicę ita po- poscisset utilitas, villam quamdam [ Boienicz“ dictam obligavimus abbati de My- leuzko" pro quinquaginta marcis puri argenti, pollicentes bona fide et in timore dei, quod numquam eam“ in ius nostrum revocaremus, nisi prius prefatam pecu- niam monasterio illi persolveremus. Testes, in quorum presentia hoc factum fuit, sunt isti: Andreas Pragensis tunc prepositus et cancellarius regis,1 nunc epi- scopus, Arnoldus decanus Pragensis, Benedictvs " canonicus, Tsyrninuse came- 10 rarius regis,? Ztybor iudex curię, Holatz subcamerarius reginę. Quibus ita exi- stentibus, tandem post multos annos, abbate petente simul et regina intercedente, sexaginta insuper marcas accepimus et prefatam villam ęcclesię Myleucensi regali manu et liberalitate donavimus. Sane Zvlizlausf subcamerariusgs et Predwoyh villicus noster precepto nostro memoratam villam cum appendiciis suis obequi- 15 taverunt et signa in terminis posuerunt; et cum eis equitaverunt Martinus cano- nicus cum suis, Rodozlaus de Zyrlin, Pribizlaus Vitusowic, Zdywoy" Reinartic, Jenis et Meduvedecm et plures alii. Hanc itaquen villam taliter a nobis loco illi additam° regali auctoritate confirmamus et quiete possidendam decernimus. Ut autem hec? nostre auctoritatis donatio firma et inconvulsa permaneat, hanc 20 cartam inde conscribi et sigillis tam nostro quam reginęq iussimus roborari. Testes etiam huius donationis statuimus Testes etiam huius donationis et con- dilectum germanum nostrum Wadizlaum firmationis statuimus filios nostros Ven- marchionem Morauię nec non et filios cezlaum et Vladizlaum nec non et di- nostros karissimos Wencezlaum et Wa- lectum germanum nostrum Wadizlaum 25 dizlaum, camerarium etiam nostrum marchionem Morauię, Zlauconem quo- Zlauconem cum filio Bohuzlao, Dalibo- que camerarium nostrum cum filio Bo- ronem iudicem curię cum filio Aldico, huzlao, Daliboronem iudicem curię cum Beſnes et] Marquardum fratres, Witcho- filio Aldico, Benes et Marquardum fratres, 5 30 153. a) ,Boienitz' A2. — b) ,abbati de Myleuzko obligavimus' A2. — c) ,e‘ ex i' statim inter scribendum corr. A1 — d) ,Benedict9 A2. — e) ,Tcyrnin" A2. — f) ,Zvlizlavs' A2. — g) genuine ,subcam'ari", sed compendiis erasis, statim eodem atramento eadem manus omnibus litteris perscripsit A2. —h) ,Preduoy‘ A2. — i) ,Radozlaus' A2. — k) ,Vitussic' A2. — 1) ,Sdywoy‘ A2.— m) genuine ,Meduvedic', sed eod atramento corr. A2. — n) ,igitur' A2. — o) ,collatam‘ A2. — p) ,hęc' A2. — q) ex ,rogine eodem atramento correctum A1. 35 (A1). r) litteras, quae cum membrana laesa perierunt, supplevi ex A2. 40 1) Andreas ab anno 1207 praepositus Pragensis in diplomatibus annorum 1211—1214 maii 15 demum cancellarius regis nominatur (v. num. 90, 99, 113); in episcopum consecratus est a. 1215 nov. 21. — 2) Cernin camerarius regis a. 1212 e Bohemia expulsus est (Fontes rer. Boh. II, pag. 283), itaque villam Bojenice ante annum istum obligatam esse nemo non videt. — 3) Charta num. 188 melius subcamerario nomen Zdislaus fuisse dicit.

Strana 144
— — 144 NUM. 153, 154. 1218 IAN. 15. — FEBR. I5. nem et Heinricum cum filiis et fratribus, Budiwoy et Jaros et Hermannum cum fratribus, Wyssemyrum et Hywanum, Ozlonem et Juram fratres et insuper omnes Boemie proceres, coram quibus hec gesta sunt, et ad quorum notitiam pervenerunt. Facta* est autem hec donatio in Knin, XVIII kalendas februarii, anno verbi incarnati MCCXVIII, indicti- one VI, anno regní domini Premyzlonis XX, presentibus filiis ipsius Wencezlao et Wadizlao nec non et proceribus istis: Dyuvis de Dyuviscov, Zulizlao subca- merario, Heinrico Bohutic, Iwano Clu- zic, Dobrohost Wolizeuvic, Preduvoy villico, Waltero Pernoltowic etaliis quam pluribus. Quam donationem tam sol- lempniter factam et roboratam, si quis cassare temptaverit, nisi maturius resi- piscat, iram omnipotentis dei incurrat! et in extremo tremendi iudicii examine districte amimadversionis" ultioni sub- iaceat. Vitconem et Heinricum cum ifhiis et fratribus, Budwoy et Jaros, Wysemyrum" et Hywanu, Ozlonem et Jvram fratres et omnes Boemie proceres, coram quibus hec gesta sunt, vel ad quorum notitiam pervenerunt.* Actum Knine XVIII kalendas februarii, anno verbi incarnati millesimo ducente- simo XVÍIL indictione Vl, anno regni domini Premyzlonis XX, presentibus filiis regis Wencezlao et Wadizlao nec non et proceribus ipsius Dywisone de Dyuviscov,Zulizlao subcamerario," Hein- rico Bohutic, Iuvano Cluzic, Dobrohost Wolizewic, Predwoy villico et aliis quam pluribus. Hanc ergo donationem nulli penitus liceat infringere, ntlli cassare, nec preiudicium quodlibet super hac Myleucensi ecclesie inferre. Quod si quis attemptaverit, nisi maturius resi- piscat et ecclesie satisfaciat, iram omni- potentis dei et indignationem sanctorum inibi quiescentium incurrat et in extre- mo tremendi iudicii examine districte amimadsionis? ultioni subiaceat ac cum impiis ecclesiarumque invasoribus sen- tentiam eterne dampnationis excipiat. Utrique autographo appendebant e filis sericis albis et rubris sigilla regis et reginae, quae iam avulsa et deperdita sunt. Superest tantum in A! sigillum reginae de cera naturali confectum, cuius pars defracta desideratur; quod quidem sigillum ex eadem forma pro- vectum est, atque sigilla diplomatum num. 21 et 75. 154. Honorius III papa Conrado IV, episcopo Ratisponensi, et sancti Emmerammi et de Walderbach abbatibus mandat, ut interdictum in Pragensi dioecesi positum firmiter observari faciant. 153. (A1). s) ,Facta — ultioni subiaceat' alio atramento, sed eadem manu scripta sunt A '. — t) litterae dei in‘ in [oco raso ex jincur' eodem atramento correctae sunt At. — uJ ita scribae incuria A1. Laterani [1218] febr. 15. (A2). r) primum ,y' ex ,i' eod. atramento corr. A2. — s) ita (pro ,Hywanum) A2. — !) Quae subsequuntur eodem fere atramento, sed alia penna scripta sunt A?. — a) „e“ ex ,a' eod. atramento corr. A?. — *) ita scribae incuria A2. 25 30 40 

Strana 145
1218 FEBR. 15. NUM. 154, 155. 145 Epistulae argumentum exstat in Honorii III regestorum volumine I, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. tom. IX) asservatur, fol. 226r, lib. II, ep. 919,2 (R). 5 Würdtwein, Subsidia nova dipl. III, pag. 59 — Palacký, Ital. Reise, pag. 21, num. 60 (reg.)— Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 97, num. 85 — Erben, Reg. Boh. I, pag. 276, num. 587 — Rodenberg Epist. e regestis pontif. Roman. selectae (Mon. Germ Epp. saec. XIII) tom. I. pag. 38, num. 50. — Potthast, Reg. pontif. num. 5706 — Pressutti, Reg. Honorii III, tom. I, pag. 185, num. 1100. .1 episcopo“ et .. sancti Emmerammi Ratisponensis et .. de Wallerbach Presentium vobis Cisterciensis ordinis, Ratisponensis diocesis, abbatibus. 10 auctoritate precipiendo mandamus, quatinus interdictum, sicutb est positum in Pragensi diocesi per venerabilem fratrem nostrum ..2 Pragensem episcopum et demum auctoritate apostolica confirmatum, relaxatione venerabilis fratris nostri . Maguntini archiepiscopi non obstante, in ecclesiis Cisterciensis et Premonstra- tensis ordinum et Hospitalariorum et omnium, tam exemptorum, quam non 15 exemptorum eiusdem diocesis, faciatis per censuram ecclesiasticam, remoto cuius- libet contradictionis et appellationis obstaculo, firmiter observari, ' non obstantibus privilegiis eisdem ecclesiis ab apostolica sede concessis. Quod si non omnes hiis exequendis potueritis interesse,“ tu ea, frater episcope, cum eorum altero nichilo- Datum Laterani, XV kalendas martii, anno secundo. minus exequaris." 20 155. Honorius III papa Conrado IV, episcopo Ratisponensi, et sancti Emmerammi et de Walderbach abbatibus mandat, ut caute et diligenter explorent, qui sit status episcopatus Pragensis. Laterani 11218/ febr. 15. 30 Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. I, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. tom. IX) asservatur, fol. 226v, lib. II, ep. 920,2 (R). Manrique, Annal. Cisterc. IV. pag. 142 — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 98, num. 86 — Palacký, Ital. Reise, pag. 21, num. 61 (reg.) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 276, num. 588. — Gradl, Monum. Egrana I, num. 140 (reg.) — Horoy, Honorii III Opera t. II, pag. 639, num. 140 — Rodenberg, Epistolae e reg. pontif. Rom. sel. (in Mon. Germ. Epp. s. XIII) tom. I, pag. 35, num. 46. — Potthast, Reg. pontif. num. 5705 — Pressutti, Reg. Hon. III, tom. I, pag. 185, num. 1101. — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V, num. 6264. 25 35 154. a) In R praecedunt verba: ,In eundem modum scriptum est', quibus ad litteras episcopo Olomucensi 1218 mart. 4 missas (v. infra num. 157) revocatur. — b) pro ,sicut — observari" in R legitur: ,etc. ut supra usque: non obstantibus'; supplevi ex litteris episcopo Olomucensi 1218 mart. 4 missis. — c) ,hiis — interesse' desunt in R. — d) ,nichil. exequaris' tantum compendio ,etc' indicantur in R. 1) Conrado IV. — 2) Andream. — 3) Sigifridi II.

Strana 146
146 NUM. 155, 156. 1218 FEBR. 15. — FEBR. 16. ..1 episcopo et .. sancti Emmerammi Ratisponensis et .. de Wallerbach, Presentium vobis Cisterciensis ordinis, Ratisponensis diocesis, abbatibus.“ auctoritate precipiendo mandamus, quatinus caute ac diligentius exploretis, qui percipiant fructus vel procuratores existant bonorumb episcopatus Pragensis, et utrum karissimus in Christo filius noster .. Boemie rex illustris, absente venerabili fratre nostro .. Pragensi episcopo, ordinaverit, vel ordinari fecerit procuratores eosdem, vel si regis habeant familiaritatem ipsius? Et utrum etiam occasione more, quam facit apud sedem apostolicam, ecclesiis sue diocesis et bonis eorum im- mineat dispendium et gravamen, vel si exactionibus aggraventur? Et an nuntii eiusdem episcopi prohibeantur intrare libere ac exire? Et que super hiis et aliis 10 inveneritis, vestris nobis litteris intimetis, ut secundum hec et alia, que audierimus, in negotio eiusdem episcopi prout procedendum fuerit, procedamus. Quod si non omnes hiis exequendis potueritis interesse,“ tu ea, frater episcope, cum eorum Datum Laterani, XV kalendas martii, pontifi- altero nichilominus exequaris." catus nostri anno secundo. 5 15 156. Honorius III papa Conrado IV, episcopo Ratisponensi, et sancti Emmerammi et de Walderbach abbatibus mandat, ut Arnoldum decanum aliosque praelatos ecclesiae Pragensis, qui interdictum in ecclesia Pragensi positum relaxaverant, ad sedem apostolicam transmittant. Laterani [1218/ febr. 16. 20 Apographum exstat in Honorii III regestorum volumine I, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. tom. IX) asservatur, fol. 226v, lib. II, ep. 920 (R). Manrique, Annal. Cisterc. IV, pag. 141 — Wurdtwein, Subsidia nova dipl. III, pag. 60, = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 99, num. 87 — Erben, Reg. Boh I, pag. 276, num. 589 25 (ex Manrique) — Palacký, Ital. Reise, pag. 21, num. 62 (reg.) — Gradl, Monum. Egrana I, num. 141 (reg.) — Horoy, Honorii III Opera, t. II. pag. 639, num. 141 — Rodenberg, Epist. e reg. pontif. Rom. selectae (in Mon. Germ. Epp. saec. XIII) I, pag. 36, num. 47 — Potthast, Reg. pontif. num. 5707 — Pressutti, Reg. Honor. III, tom. I, pag. 185, num. 1102 — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V, num. 6265. 30 .1 episcopo et .. sancti Emmerammi Ratisponensis et .. de Wallerbach Venerabilis frater Cisterciensis ordinis, Ratisponensis diocesis, abbatibus.“ noster ..2 Pragensis episcopus nobis humiliter intimavit, quod .. decanus et 155. a) Superscriptionem, quae in R tantum verbo ,Eisdem' indicatur, suplevi e registri ep. 920 (v. num. 156); apud Manrique et Erben litteras ad Ratisponensem episcopum et Wald- 35 sassensem abbatem missas esse, perperam dicitur — b) ,bonorum' ead. manus in margine ad- didit R. — c) ,hils — interesse' desunt R — d) ,nich. exequaris' desunt R. 1) Conrado IV. 156. a) Superscriptio colore rubro scripta est R; Manrique, Erben et Gradl perperam litteras Ratisponensi episcopo et abbati Waldsassensi missas esse dicunt. 40 1) Conrado IV. — 2) Andreas. — 3) Arnoldus.

Strana 147
1218 FEBR. 16. — MART. 4. NUM. 156, 157. 147 quidam de prelatis et canonicis ecclesie sue auctoritate propria relaxarunt quod in ipsa posuerat interdictum, priusquam venerabilis frater noster ..“ Maguntinus archiepiscopus relaxationem generalem, quam reputamus penitus fore nullam, facere presumpsisset, ipsum adhuc, licet fuerit confirmatum auctoritate apostolica, 5 observare ausu temerario contempnentes. Quocirca discretioni vestre per apo- stolica scripta precipiendo mandamus, quatinus utrum premissis veritas suffragetur, per vos et alios cum cautela et industria diligentius explorantes, ipsos, si rei veritas sic se habet, ab officio beneficioque suspensos ad sedem apostolicam transmittatis, satisfacturos nobis et ipsi de tante presumptionis excessu. Quod 10 si non omnes hiis exequendis potueritis interesse,b tu ea, frater episcope, cum Datum Laterani, XIIII kalendas martii, eorum altero nichilominus exequaris.“ anno secundo. 157. Honorius III papa Roberto, episcopo Olomucensi, mandat, ut interdictum 15 in Bohemia positum firmiter observari faciat. Laterani (1218/ mart. 4. Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. I, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. tom. IX) asservatur, fol. 2267, lib. II, ep. 919 (R). 20 25 Würdtwein, Subsidia nova dipl. III, pag. 58 = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 99, num. 88 — Palacký, Ital. Reise, pag. 21, num. 63 (reg.) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 277, num. 590 (reg.) — Horoy, Honorii III Opera, tom. II, pag. 652, num. 152 — Rodenberg, Epist. e reg. pontif. Roman. sel. (Mon. Germ Epp. saec. XIII) tom. I, pag. 38, num. 50. — Delaville Le Roulx, Cartulaire général des Hospitaliers de s. Jean de Jérusalem II. pag. 242, num. 1609. — Potthast, Reg. pontif. num. 5714. - Pressutti, Reg. Hon. III, tom. I, pag. 190, num. 1131. — Böhmer-Will, Reg. arep. Magunt. II, pag. 168, num. 295 — Böhmer-Ficker- Winkelmann, Reg. imp. V. num. 6269. Litterae iisdem verbis contextae sunt atque illae, quae die 15. febr. ad Conradum, episc. Ratisponensem, ac s. Emmerammi et de Walderbach abbates missae sunt (v. num. 154). Presentium tibi auctoritate iterato precipiendo Episcopo Olomucensi.“ 30 mandamus, quatinus interdictum, sicut est positum in Pragensi diocesi per venera- bilem fratrem nostrum ..1 Pragensem episcopum, et demum auctoritate apostolica confirmatum, relaxatione venerabilis fratris nostri ..2 Maguntini archiepiscopi non obstante, in ecclesiis Cisterciensis et Premonstratensis ordinum et Hospitalariorum et omnium, tam exemptorum, quam non exemptorum eiusdem diocesis, facias 35 per censuram ecclesiasticam, remoto cuiuslibet contradictionis et appellationis obstaculo, firmiter observari, non obstantibus privilegiis eisdem monasteriis ab Datum Laterani, IIII nonas martii, anno secundo. apostolica sede concessis. 40 156. b) hiis — interesse‘ omittuntur in R. — c) ,nich. exequaris' tantum compendio etc indi- cantur in R. 4) Sigifridus II. 15°. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. 1) Andream. — 2) Sigifridi II.

Strana 148
148 NUM. 158. 1218 MART. 27. 158. (I) Honorius III papa Roberto, episcopo Olomucensi, iterum mandat, ut inter- dictum in dioecesi Pragensi positum firmiter observari faciat, alioquin se decano et scolastico Vratislaviensi, ut eum ad id exsequendum infra viginti dies post litteras acceptas compellant, praecepisse significat. (II) Honorius III papa decano et scolastico Vratislaviensi significat, se Roberto, episcopo Olomucensi, iterum mandatum dedisse, ut interdictum in dioecesi Pragensi firmiter observari faciat, eisque mandat, ut episcopum infra viginti dies, past- quam litteras apostolicas receperint, ad id exsequendum cogant. 10 Apographum exstat in Honorii III regestorum volumine I, quod in tabulario secreto Vati- cano (inter Reg. Vat. tom. IX) asservatur, fol. 239v, lib. II, ep. 991 (R). — Aliud apo- graphum servavit Nicolai de Bohemia Chronic., cuius cod. ms. saec. XV in tabulario terrae Moraviae Brunnae (inter Cerronianos num. 292) asservatur, pag. 264—265 (C). Laterani [1218/ mart. 27. Palacký, Ital. Reise, pag. 21, num. 64 (reg.) — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 100, num. 89 15 (ex R) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 277, num. 591 (ex R) — Horoy, Honorii III Opera II, pag. 674, num. 169 — Rodenberg, Epist. e regest. pont. Rom. selectae (Mon. Germ. Epp. saec. XIII) tom. I, pag. 40, num. 53 (ex R) —Delaville Le Roulx, Cartulaire géneral des Hospit. II, pag. 243, num. 1610 (reg.) — Potthast, Reg pontif. num. 5729 — Grünhagen, Reg z. schles. Gesch. pag. 121, num. 194 — Pressutti, Reg. Honorii III, tom. I, pag. 197, 20 num. 1187 (ubi II pars omissa est) — Böhmer-Will, Reg. arep. Magunt. II, pag. 168, num. 298. Prior litterarum pars repetit verba epistulae, quae ad eundem episcopum die 4 martii a. 1218 missa est (v. num. 157). Presentium tibi auctoritate iterato precipiendo 25 (I) Episcopo Olomucensi." mandamus, quatinus interdictum, sicut est positum in Pragensi diocesi per vene- rabilem fratrem nostrum ..' Pragensem episcopum, et demum auctoritate apo- stolica confirmatum, relaxatione venerabilis fratris nostri ..2 Maguntinib archi- episcopi non obstante, in ecclesiis Cisterciensis et Premonstratensis ordinum“ et Hospitalariorum et omnium tamd exemptorum, quam non exemptorume eiusdem 30 diocesis facias per censuram ecclesiasticam, remoto cuiuslibet contradictionis et appellationis obstaculo, firmiter observari, non obstantibus privilegiis eisdem monasteriis ab apostolica sede concessis. Alioquin dilectis filiis ..3 decano et .. scolastico Wratislauiensibus damus nostris litteris in mandatis, ut te a receptione litterarum nostrarum infra vigintif dies ad id exequendum districtione qua con- 35 venit, appellatione remota, compellant. Datum Laterani, VI kalendas aprilis, pontificatus nostrig anno secundo. 158. a) ,Epo Olomuceñ' rubro colore scr. R: ,Honorius papa Olomuczi episcopo‘ C. — b) ,Moguntini' C.— c),ordinum' deest C.— d),tam' deest C. — e),quam non exemptorum' deest C.— f) ,xx‘ C. — 8) ,pontificatus nostri' deest R. 40 1) Andream. — 2) Sigifridi II. — 3) Victori. — 4) Aegidio.

Strana 149
1218 MART. 27. — MART. 29. NUM. 158, 159. 149 (II) (Inh eundem modum scriptum est super hoc eisdem) .. decano et .. scolastico Wratislauiensibus «usque in finem, verbis com- petenter mutatish). 159. 5 (l) Honorius III papa Robertum, episcopum Olomucensem, graviter reprehendit, quod in ecclesia Pragensi interdicto supposita, divina officia solemniter cele- braverit, eumque officio beneficioque suspendit. (II) Honorius III papa decano et scolastico Vratislaviensibus mandat, ut Ro- bertum, episcopum Olomucensem, si adversus interdictum in ecclesia Pragensi 10 divina officia celebraverit, ab officio beneficioque removeant et suspensionis sententiam tam diu observari faciant, donec se apostolico conspectui persona- liter praesentaverit. Laterani [1218/ mart. 29. 15 Apographum exstat in Honorii III regestorum volumine I, quod in tabulario secreto Vati- cano (inter Reg. Vat. tom. IX) asservatur, fol. 240r, lib. II, ep. 994 (R). Palacký, Ital. Reise, pag. 21, num. 65 (reg.) — Boczek, Cod. dipl. Mor. II. pag. 101, num. 90 — Erben, Reg. Boh. I, pag. 277, num. 592 — Horoy, Honorii III Opera, t. II. pag. 680, num. 177 — Rodenberg, Epist. e regestis pontif. Rom. selectae (in Mon. Germ. Epp. saec. XIII) tom. I, pag. 40, num. 54. —Potthast, Reg. pontif. num. 5737 — Grünhagen, Reg. z. schles. Gesch. I, num. 195 — Pressutti, Reg. Honorii III, tom. I, pag. 199, num. 1195. Super hiis, que de te audivimus, non suffi- (1) .. Olomucensi episcopo.“ cimus ammirari, quod videlicet sollempniter celebraveris in Pragensi ecclesia, quam sciebas ecclesiastico suppositam interdicto, utpote cui a nobis eiusdem executio interdicti fuerat demandata. Verum si censuram ecclesiasticam parvipendis, 25 pro qua opponere te deberes, vel non habes, prout deceret episcopum, sapientie condimentum, vel appetis tui honoris dispendium, dum presumptione dampnabili" hec presumis; et si super multis et variis afflictionibus venerabilis fratris nostri .. episcopi et dilectorum filiorum canonicorum Pragensium non moveris, propter quas eadem est ecclesia interdicto subiecta, videris evacuasse non compatiendo 30 proximis legem Christi, et pariete ardente vicini? propriis nolle dampnis occurrere, licet res propria sic agatur. Quia vero talia non sunt quomodolibet toleranda, ne transeant presumptoribus in exemplum: noveris te, si res ita se habet, tam diu officio beneficioque suspensum, donec nostro te conspectui personaliter re- Datum Laterani, presentes, satisfactionem super hiis congruam impensurus. 35 IIII kalendas aprilis, anno secundo. 20 158. h) ,In eund. mod. — mutatis' deest C. 159. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. — b) genuine ,laudabili' sed eadem manu corr. R. 1) Andreae. — 2) Cf Hor. Ep. I. 18, 84.

Strana 150
150 NUM. 159, 160. 1218 MART. 29. — M. APR. (II) (In eundem modum scriptum est super hoc)..' decano et ..4 scolastico Wratislauiensibus «usque:) in exemplum: discretioni vestre per apo- stolica scripta mandamus, quatinus, si res ita se habet, eodem episcopo iuxta quod ei mandavimus, officio beneficioque suspenso, faciatis tam diu latam a nobis in eum taliter suspensionis sententiam, appellatione remota, inviolabiliter observari, donec nostro se conspectui personaliter representet, satisfactionem super hiis Datum ut supra. congruam impensurus. 5 160. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, Honorio III papae scribit se esse pa- ratum Andreae, episcopo Pragensi, de omnibus, super quibus conqueratur, satis- 10 factionem congruam exhibere, et rogat, ut sibi propter hoc legatum a latere cum eodem episcopo usque Pataviam mittat. [1218 m. apr.) Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. I, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. tom. IX) asservatur, fol. 2597, lib. II, ep. 1129 (R). 15 Manrique, Annal. Cisterc. IV. pag. 142 = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 102, num. 91 — Palacký, Ital. Reise, pag. 21, num. 66 (reg.) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 278, num. 595. Gradl, Monum. Egrana, I, num. 142 (reg.) — Rodenberg, Epist. e regestis pontif. Rom. sel. (Monum. Germ., Epist. saec. XIII) tom. I, pag. 47, num. 66. — Böhmer-Ficker-Winkel- mann, Reg. imp. V (Abth. IV), num. 10821 (reg.) 20 Litterae notis temporis omnino carent; sed mense fere aprili a 1218 ad papam missas esse, ex eo cognosci potest, quod papae responsum maii 15 datum est (v. num. 162, II). Reverentissimo“ domino suo H., summo et universali pontifici, O., dei gratia Significamus rex Boemorum, cum devoto obsequio filialem subiectionem. dignationi vestre, quod dum sollempnes nuntios ad curiam mittere parassemus, 25 hiis que a domino Pragensi episcopo contra nos proponuntur, finaliter responsuros, repente venit a latere eiusdem episcopi abbas de Insula1, petens ex persona ipsius mitti sibi tres comites nostros maiores cum abbate de Waltsasen?, Cisterciensis ordinis, dixitque frustra laborantes, si qui alii mitterentur. Comites autem, quos petiit, nullo consilio vie securitatem habere potuerunt; abbas vero postulatus 30 sine licentia Cisterciensis abbatis venire non potuit, nisi vestris litteris specialiter vocatus. Persuasum est ergo nobis a viris religiosis, ne magistrorum disputatio nibus sacrum curie occuparemus auditum, set prima fronte sicut devoti filii vestre parentes paternitati, humiliter ac simpliciter litteris presentibus exprimeremus, in quibus duritiam gentis nostre flectere vel in quibus eam non flectere posse co- 35 gnosceremus. Multa ergo breviter comprehendentes, que idem episcopus contra 159. 3) Victori. — 4) Aegidio. 180. a) Epistulae praemittitur in Rhaec inscriptio colore rubro scripta: Litere ad dominum papam.“ 1) Reinerius (2). — 2) Hermanno. 40

Strana 151
1218 M. APR. — APR. 27. NUM. 160, 161. 151 suam videtur habere diocesim, sacro apostolatui vestro pro omnibus uno verbo respondendo promittimus, quod cooperante deo, pro gratie vestre obtentu omnia, pro quibus iuste videtur contendere, sibi ex animo subiiciemus; preter quod gentem nostram ad insuetas hactenus decimas non possumus cogere, nec possemus 5 omnino, etiamsi ipse decime nobis, nostris deberent usibus deservire. Antiquarum quoque decimarum redditus, quod multis locis subtrahuntur, reddi cogemus. Ut autem perfecte vobis constare possit, hec omnia nos devote facturos, rogamus obnixe, quatinus obedientie nostre experimentum capientes, mittatis a latere vestro aliquem discretum virum cum eodem episcopo usque Pattauiam, et quos- 10 cunque episcopos vel abbates ipse episcopus sibi elegerit, illos auctoritate apo- stolica executores presentis nostre promissionis constituatis. Nosque in propria persona usque ad exitum Boemie accedentes, per internuntios, quos similiter elegerit, omnia que supra promisimus [exequemur]." Si quid etiam contra aliquam specialiter habet personam, vel secundum iura terre iudicabimus, vel vestro iudicio, 15 si ipse episcopus voluerit, reservabimus. Sane si veniendi Pattauiam metum" allegaverit, dicens, per amicos nostros in via sibi posse [malum aliquod]" pro- curari: super hoc per apostolice sedis reverentiam vobis iurando promittimus euntem Pattauiam ete ad vos redeuntem ab hoc metu eum liberum esse debere. Denique quod de suspenso nobis clerico imponitur, sciatis eum effractorem 20 quinque ecclesiarum et falsarium nostre monete fuisse convictum; qui postea latronibus terre sociatus et cum ipsis in latrocinio in armis comprehensus, cum similibus similiter est punitus. De hiis tamen ac de omnibus, que paternitas vestra in filiis suis pie corrigendo censuerit, obedire parati, quod iubere dignemini, cum devotione debita expectamus, hoc solum vos meminisse humiliter postulantes 25 in nostris negotiis, quod in omni necessitate Romane ecclesie contra omne prin- cipum nomen antecessoribus vestris astitimus, et vobis nichilominus, si se tempus obtulerit, cum dignatus fueritis, assistemus. 161. Henricus Vladislavus, marchio Moraviae, baroni suo Stephano ſde Medlov] 30 eiusque filiis villam Bohdanov in provincia Holasicensi iure hereditario possi- dendam donat. 1218 apr. 27. 35 Autographum in membrana scriptum in tabulario civitatis Brunnensis asservatur (A). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 103, num. 92 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 278, num. 594 (fragm ) — Grünhagen, Reg. z. schles. Gesch I, num. 200 (reg.) — Kopetzky, Reg. z. Gesch. d. Herzgth. Troppau, in Arch. f. österr. Gesch. 45, pag. 104, num. 16 (reg) Autographum manu scribae, quem ,Vladislavus 2 appellamus, exaratum est. — Anni regni Otakari regis, qui in chartae fine adferuntur, aut perperam supputati sunt, aut ab secunda coronatione a. 1203 numerantur. 40 60. b) scribae incuria omissum, supplevit Rodenberg; ,stabiliemus hoc loco supplevit Manrique. — c) ex ,mecum corr. R. — d) supplevit Manrique. — e) ,et' omissum in R.

Strana 152
152 NUM. 161. 1218 APR. 27. In nomine sancte et individue trinitatis. Hominum deficiente memoria vivax efficacis litere testimonium veritati sufficiens et certum exhibet] argumentum, ut quicquid discretorum sagacitas observandum racionabili sanctione decreverit, nec per posterorum ignoranciam in irritum revocari, nec temporum vetustate valeat aboleri. Universis itaque tam modernis, quam posteris, ad quos presens pagina pervenelrit, attestacione presencium innotescat, quod ego Wadizlaus qui et Heinricus, miseracione divina marchio Morauie, baroni meo domino Stephano et filiis eius nec non filiis filiorum eius succedentibusque ipsorum heredibus villam quandam in Holachiz, que Bogdonaue dicitur, cum omnibus appendiciis, agris scilicet et pratis et silvis, perpetuo et hereditario iure contuli possidendam, 10 fidelitatem prefati viri constantem indefessumque servicium, si non largis bene- ficiis, tamen iuxta mee possibilitatis modulum intuendo. Verum ne super hac donacione oriri calumpnia possit in posterum, sigilli mei munimine presentem paginam insignivi eo maxime intuitu, ne quisquam violenter aut temere sibi quicquam iuris in pretaxata villa seu eius appendiciis audeat usurpare, nisi libera 15 voluntas prememorati Stephani et filiorum eius heredumque succedencium con- sensus favorabilis intercedat. Unde propter habundantem cautelam huiusmodi donacionem tam presenti privilegio, quam bonorum virorum testimonio confir- mavi, quorum nomina sunt subarata: Bawarus, Leo, Bludo, Zauis, Heinricus, Predbor, Vitko, Wolurammus, Szuliszlaus, Szudek, Szimiszlaus, Wok, Taz, Ber- 20 therus, Burchardus, Theodericus, Petrus marscalcus, Petrus filius Milhozt, Petrus pincerna, Wers camerarius, Ones, Protiuen, Nesata, Stephanus,“ Vezen, Eckehardus, Luppoldus, Hrut,b Zlaybor, Ztonar, Zerh, Nycolaus, Wolurammus,“ Herolt, Dobe- zstoy, Zlaybor, Marata, Dobes, Mathey, Matheus, Mestata, Lutolt, Peley, Waltherus decanus, magister Johannes Pragensis, Radoszlaus archidiaconus, Jurata, Apolli- 25 naris, Thomas, Sdizlaus, Hylarius, Petrus, Gottebor, Zauis, Demitr, Vitko, Hartleb, Budyuoy, Adlart, Janik, Doben, Victor, Neosztup, Depoldus, Wilhalmus. Acta sunt hec anno dominice incarnacionis MCCVIIIX, V kalendas maii, presente Ruberto venerabili ecclesie Olomucensis episcopo, regnante in Bohemia Oddackaro glorioso, anno vero regni sui VX,d qui eciam donacionem pretaxatam non solum 30 potestate regia, verum eciam consuetudinaria tocius Bohemie iusticia confirmavit, cuiuslibet excepcionis scrupulum excludendo. 5 Autographo appendent e filis sericis viridis duo sigilla de cera naturali confecta: 1) Sigil- lum Henrici Vladislavi marchionis, idem atque in diplomate num. 125. — 2) Sigillum formae ex longo rotundae (alt. 70 mm, lat. 55 mm), in quo figura feminae in solio sedentis, veste 35 sinuosa indutae conspicitur, quae manu dextra sceptrum tenet. Circumscriptio, cuius non- nullae litterae iam laesae sunt, haec est: † HEIDWIGIS MARChIOMISSA OORAUIE. 161. a) supra,t' hasta superior erasa est A. — b) ex ,Rut eodem, ut videtur, atramento corr. A. — c) ,r‘ eod. atramento superscriptum A. — d) ,VX' alio atramento in spatio vacuo relicto scriptum A. 40

Strana 153
1218 MAII 15. NUM. 162. 153 162. 5 (I) Honorius III papa Conrado W, episcopo Ratisbonensi, et Eberhardo de Ebrach et Hermanno de Waldsassen abbatibus mandat, inducant Otakarum regem Bohemiae, ut in manus eorum fidem praestet, quod in posterum clericorum institutiones et destitutiones atque iudicia aliaque, quae ad ius officii ponti- ficalis pertinent, Andreae episcopo dimittat, ipsum in episcopatum eius restituat eique pro subtractis proventibus satisfaciat. Quae si rex fecerit, sententiam interdicti in regnum promulgatam relaxent. (II) Honorius III papa Otakaro, regi Bohemiae, iisdem fere verbis scribit. Romae [1218 maii 15. 10 15 Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. I, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vatic. tom. IX) asservatur, fol. 253r, lib. II, ep. 1079 (R). Manrique, Annal. Cisterc. IV, col. 143 = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 106, num. 94.— Palacký, Italien. Reise, pag. 21, num. 67 (reg.) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 279, num. 596. — Bullar. Rom. ed. Taurin. III, pag. 342 — Horoy, Honorii III Opera. tom. II, pag. 741, num. 238— Rodenberg, Epist. e reg pontif. Rom. sel. (in Monum. Germ., epist. saec. XIII) tom. I, pag. 48, num. 67. — Potthast, Reg. pontif., num. 5790. — Pressutti, Reg. Hon. III, tom. I. pag. 219, num. 1324 — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V. num. 6288. (1) ..1 episcopo“ Ratisponensi, ..2 de Ebra et ..3 de Waltsasen" abbatibus 20 Cistertiensis ordinis, Herbipolensis et Ratisponensis diocesum.“ Karissimus in Christo filius noster .. Boemie rex illustris suas nobis litteras destinavit, continentes," quod venerabili fratri nostro ..5 Pragensi episcopo paratus erat de omnibus, super quibus de ipso et baronibus suis conqueritur, pro reverentia nostra satisfactionem congruam exhibere, petens, ut aliquem de latere nostro 25 propter hoc usque Pattauiam cum ipso episcopo mitteremus. Quia vero idem episcopus de prudentum virorum consilio non duxit laborem huiusmodi sub- eundum, donec plenius disquisitum extiterit, qualem possit satisfactionem habere de dampnis et iniuriis sibi et clero suo hactenus irrogatis, quamve habere valeat cautionem, ne attemptentur similia in futurum: nos ipsum regem per nostras 30 rogamus litteras et hortamur, ut in manibus vestris prestet et a nobilibus terre sue prestari faciat idoneam cautionem dimittendi de cetero ipsi episcopo institutiones ac destitutiones et iudicia quelibet clericorum ac alia, que noscuntur ad ius pon- tificalis officii pertinere. Ad hec ipsum episcopum per procuratores suos resti- tuat in episcopatus sui possessionem liberam et quietam, et de proventibus sub- 35 tractis sibi ac hiis, qui adheserunt eidem, congruam satisfactionem exhibeat et a suis faciat subditis exhiberi; per unum vestrum nobis plene ac plane rescribens, quicquid super restitutione possessionis ipsius episcopatus ac satisfactione 162. a) gemipunctus ante ,episcopo‘ deest R. — b) ,Waltsaseñ‘ R. — c) Superscriptio colore rubro scripta est R. — d) ,continentes' superscr. R. 40 1) Conrado IV. — 2) Eberhardo. — 3) Hermanno. — 4) Vid. num. 160. — 5) Andreae.

Strana 154
154 NUM. 162—164. 1218 MAII 15. — MAII 29. dampnorum et aliis supradictis duxerit faciendum, ut tam scripto suo quam relatione illius e vobis, qui ad nos venerit hac de causa, facti super hiis omnibus certiores, huiusmodi negotio dignum finem imponere valeamus. Sane salutem eiusdem regis zelantes, ipsi consulimus, ut super eo, quod clericum quendam ad suspendium iudicavit, licet reiecto, ut dicitur, clericali habitu, clericali videtur privilegio se privasse, absolutionis recipiat beneficium ad cautelam. Quocirca discretioni vestre per apostolica scripta mandamus, quatinus ipsum regem ad exhibendam cautionem predictam et ad faciendum eam a suis subditis exhiberi ac ad restitutionem ipsius episcopi et alia, que premisimus, monentes prudenter et efficaciter inducentes, eius super hiis litteras requiratis ad nos per vestrum 10 aliquem deferendas; relaxaturi sententiam interdicti promulgatam in regnum, si super restitutione ipsius episcopi et aliis fecerit, que hortamur, et impensuri eidem si voluerit, ut predictum est, absolutionis beneficium ad cautelam pro suspensione clerici memorati. Quod si non omnes hiis exequendis potueritis inter- esse,e tu frater episcope, cum eorum altero ea nichilominus exequaris.! Datum 15 Rome apud sanctum Petrum, idus maii, anno secundo. (II) (In eundem modum scriptum est) .. illustri regi Boemie «verbis competenter mutatis.) 5 163. Honorius III papa „universis crucesignatis Teutonie, Boemie, Morauie,“ 20 Dacie, Polonie et Pomeranie ad subsidium Prutenorum proficiscentibus“ scribit, ut defendendo episcopum Prussiae, pro paganorum conversione laborantem, non lucra propria quaerant subiiciendo sibi eorum terram, sed dei gloriam; nec quid- quam agant nisi ex consilio eiusdem episcopi. Romae ap. s. Petrum [1218 maii 16. 25 Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. I, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. tom. IX) asservatur, fol. 2621—262v, lib. II, ep. 1149 (R). Palacký, Ital. Reise, pag. 21, num. 69 (reg.) = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 107, num. 95, = Erben, Reg. Boh. I, pag. 280, num. 598 — Theiner, Vetera monum. Polon. et Lith. I, pag. 6, num. 14 — Grünhagen, Reg. z. schles. Gesch. num. 207a - Potthast, Reg. pontif. num. 5798 — Pressutti, Reg. Hon. III, num. 1338 (ubi plures aliae editiones adferuntur). — JEadem epistula cum nota temporis depravata: ,XVII kal. iun., anno tertio' legitur ap. Horoy, Honorii III Opera tom. III, pag. 231, num. 221 = Pressutti, Reg. num. 2068/. 30 164. Honorius III papa Andreae, episcopo Pragensi, facultatem dat, ut presby- 35 teros et clericos dioecesis Pragensis, qui interdicti tempore divina celebraverint, absolvere possit. Romae [1218] maii 29. 162. e) ,hiis — interesse‘ desunt in R: supplevi secundum formam. — f) ,ea — exequaris tantum compendio ,etc' indicantur in R. 183. a) ,Marauie' R. 40

Strana 155
1218 MAII 29. — IUL. 25. NUM. 164—166. 155 Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. I, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vatic. tom. IX) asservatur, fol. 258v, lib II, ep. 1122 (R). Palacký, Italien. Reise, pag. 22, num. 70 (reg.). — Erben, Reg. Boh. I, pag. 280, num. 599, (frgm.) — Potthast, Reg. pontif. num. 5824 — Pressutti, Reg. Honor. III, num. 1389. Ex parte tua fuit nobis humiliter supplicatum, ut .. Pragensi episcopo." cum presbyteris et clericis tue diocesis, qui celebraverunt in interdicto et excom- municatione a te in tuam diocesim promulgatis, cum sint multi, dispensare de benignitate sedis apostolice dignaremur. Nos igitur de discretione tua plenam fiduciam obtinentes, vices nostras in hac parte tibi duximus committendas, per 10 apostolica scripta mandantes, quatinus statuas super hiis auctoritate nostra quod secundum deum videris statuendum. Datum Rome apud sanctum Petrum, IIII kalendas iunii, anno secundo. 5 165. Fridericus II, Romanorum rex, renovat confirmationem donationis a patruo 15 suo Philippo rege domui sanctae Mariae Theutonicorum factam de medietate patronatus ecclesiae de Mörle ac de medietate patronatus ecclesiae de Holzberg. Inter testes: ,Otakarus rex Boemorum'. Würzburgae 1218 iul. 12. 20 Hennes, Cod. dipl. ord. s. Mariae Theutonic. pag. 34, num. 31 (ex autogr. tabularii Darm- stadt.) = Huillard-Bréholles, Hist. dipl. Frid. II, tom. I, pag. 551. — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V, num. 939. Renovatio haec diploma anno 1213 oct. 19 datum (v. num. 108) eiusque testes iisdem fere verbis repetit; ex quo intelligitur, Otakarum regem mense iulio anni 1218 in Wurzburg non adfuisse. Cf. Ficker, Beitr. z. Urkundenlehre I, pag. 324. 25 166. Honorius III papa Andreae, episcopo Pragensi, facultatem concedit, ut quosdam canonicos Pragenses et praelatos dioecesis suae, qui interdicti tempore divina officia celebraverint, beneficiis eorum privare et alias punire possit. Laterani 11218/ iul. 25. 30 Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. II, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vatic. tom. X) asservatur, fol. 2r, lib. III, ep. 3 (R). Palacký, Ital. Reise, pag. 22, num. 71 (reg.) — Erben, Reg. Boh. I. pag. 281, num. 600.— Rodenberg, Epist. e reg. pontif. Rom. sel. (Mon. Germ., Epp. saec. XIII) tom. I, pag. 53, num. 74. — Potthast, Reg. pontif. num. 5881. — Pressutti, Reg. Honorii III, num. 1554 35 .. Pragensi episcopo.“ Cum, sicut te significante accepimus, quidam canonici Pragenses ac prelati tue diocesis interdictum a te prolatum in ipsam diocesim violarint, in interdictis ecclesiis divina temere celebrando, contempta 164. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. 166. a) Superscriptio colore rubro scripta est R.

Strana 156
156 NUM. 166—168. 1218 IUL. 25. — DEC. 14. inhibitione a te sub pena anathematis sibi facta: ipsos suis beneficiis spoliandi ac alias puniendi secundum canonica instituta tibi auctoritate presentium liberam concedimus facultatem. Datum Laterani, VIII kalendas augusti, pontificatus nostri anno tertio. 167. 5 Honorius III papa Andreae, episcopo Pragensi, licentiam dat praelatos et clericos civitatis et dioecesis Pragensis, qui interdictum violarunt, beneficiis privandi aliasque puniendi. Laterani 11218/ dec. 3. Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. II, quod in tabulario secreto Vaticano 10 (inter Reg. Vatic. tom. X) asservatur. fol. 331, lib. III, ep. 145 (R). Palacký, Ital. Reise, pag. 22, num. 72 (reg.) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 281, num. 602 (reg.) — Potthast, Reg. pontif. num. 5935 — Pressutti, Reg. Honorii III, num. 1722. Litterae iisdem fere verbis contextae sunt atque illae, quae ad eundem episcopum a. 1218 iul. 25 (v. num. 166) datae sunt. 15 .. episcopo Pragensi.“ Cum, sicut te significante accepimus, quidam prelati et clerici civitatis et diocesis Pragensis interdictum a te prolatum in ipsam diocesim violarint, divinis officiis se temere immiscendo, contempta inhibitione a te sub pena anathematis sibi facta: ipsos suis beneficiis spoliandi ac alias puniendi secundum canonica instituta tibi auctoritate presentium liberam conce- 20 Datum Laterani, III nonas decembris, pontificatus nostri dimus facultatem. anno tertio. 168. Honorius III papa Hartwigo, episcopo Eistetensi, mandat, ut decanum et archidiaconum et aliquos canonicos ecclesiae Pragensis ac aliarum ecclesiarum 25 praelatos, qui interdictum violaverant, officio beneficiisque privatos denuntiari procuret. Laterani [1218/ dec. 14. Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. II, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vatic. tom. X) asservatur, fol. 36r, lib. III, ep. 166 (R). 30 Palacký, Ital. Reise, pag. 22, num. 73 (reg.) = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 107, num. 96.— Erben, Reg. Boh. I, pag. 281, num. 603 (fragm.) — Rodenberg, Epist. e reg. pontif. Rom. sel. (Mon. Germ. Epp. saec. XIII) tom. I, pag. 61, num. 83. — Lefflad, Reg. d. Bisch. v. Eich- stadt, num. 381 — Potthast, Reg. pontif. num. 5939. — Pressuti, Reg. Honorii III, num. 1744. Non sine causa compellimur ammirari, quod 35 ..1 Eistetensi episcopo.“ hii, qui in partem hereditatis dominice sunt assumpti, ad tantam plerumque insipi- entiam se convertunt, quod dilatati ex adipe patrimonii Jesu Christi, non solum 187. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. 168. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. 1) Hartwigo. 40

Strana 157
1218 DEC. 14. NUM. 168, 169. 157 se ipsos efficiunt ex propria nequitia reprobos, sed alios scandalizant. Propter quod expedit, ut, ne malitia talium reproborum exemplum prebeat aliis malignandi, eorum facies ignominia impleatur. Ex litteris quidem venerabilis fratris nostri .. Ratisponensis episcopi et dilectorum filiorum .. sancti Emerammi et . . de 5 Waldrbach abbatum, exploratorum a nobis delegatorum, nos noveris accepisse, quod cum ipsi in Arnoldum decanum, Christoforum archidiaconum Pragensis ecclesie et Benedictum, Vecemilum, Bohuslaum, Pribizlaum, Valkinum, Drisilaum et Scislaum de Horsou, eiusdem ecclesie canonicos, ac aliarum ecclesiarum prelatos et alios, expressos in suis citationibus nominatim, suspensionis sententias aucto- 10 ritate nostra protulerint exigentibus culpis suis: iidem suspensi, eorum et venerabilis fratris nostri.. Pragensis episcopi suspensionis et excommunicationis sententias contempnentes, usque adeo esse noscuntur in sua pertinacia obstinati, quod nostro se conspectui presentare, sicut per litteras nostras mandavimus,' hactenus noluerunt, licet post prefixum eis terminum ab episcopo et abbatibus supradictis diutius 15 fuerint apud sedem apostolicam expectati. Ne igitur pertinaces prefati de sua malitia glorientur, et contemptus huiusmodi attrahat alios in errorem, nos eos a collatis sibi ecclesiasticis beneficiis amovemus, fraternitati tue per apostolica scripta mandantes, quatinus ipsos denuntiare procures officio beneficiisque privatos. Datum Laterani, XVIIII kalendas ianuarii, pontificatus nostri anno tertio. 20 169. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, ecclesiae Litomericensi donationes ab Spytihnèvo II duce quondam factas renovat et confirmat. 25 In Budyně 1218 —. Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli Litomericensis asservatur (A). Erben, Reg. Boh. I, pag. 276, num. 586 (reg.) — Frind, Kirchengesch. Böhmens I, pag. 407, num. 7. 30 Autographum manu scribae, quem nota,Otakarus 13 designamus, exaratum est. — Spyti- hněvi ducis charta, cuius verba privilegio inserta sunt, non est nisi conscriptio posses- sionum ecclesiae Litomericensis saeculo XII confecta, cuius pars prior genuinae de eiusdem ecclesiae fundatione notitiae verba fere omnia repetit. Vide Friedrich, O zakládací listinè kapit. Litoměřické (Rozpravy České Akademie 1901). š In nomine sancte et individue trinitatis. Otacarus qui et Premisl, dei Dei omnipotentis ecclesiarum, que pro remediis gracia Boemorum rex. ? animarum antecessorum nostrorum fundate dinoscuntur, et omnium aliarum 35 utilitatibus providentes, et que ab eis sunt maliciose deperdita cupientes accuracius revocare, et ne ea, que in locis! plurimis per nostros parentes antiquitus et per alios bonos viros minutim eis sunt collata, possent deperire, que omnia pro téstimonio scriptis per" bonos provisores fuere redacta, quibus iam omnium deest 168. 2) Conradi IV. — 3) Vide num. 156. 40 169. a) ante ,p' littera quaedam erasa est A.

Strana 158
158 NUM. 169, 170. 1218 S. D. — 1219 IAN 18. testimonium et scriptorum vetustas per tineas demolita1 contradicit: privilegium Lutomericensis ecclesie, quod ex sui vetustate iam putridum nobis fuit presen- tatum, ne per oblivionem bona eiusdem ecclesie quoquo modo alienarentur, que pie recordacionis serenissimus dux contulit eidem, fecimus renovari et sigillorum nostrorum inpressione confirmari, in nullo antiqui privilegii, quod tale est, tenore mutato: Cum Domino volente Spitignevs, clarissimus ac religiosissimus dux, etc.2 Actum in Budin, anno ab incarnacione Domini millesimo CCXVIII, indictione sexta. 5 Autographo appendet e filis sericis coloris flavi sigillum regis Otakari de cera naturali confectum idem atque in num. 57. 170. Honorius III papa abbatibus de Zwettl et Walderbach et priori de Zwettl mandat, ut inquirant de criminibus, quae Willhelmus, abbas de Siloe in Ro- bertum, episcopum Olomucensem, contulerit. Laterani 11219 ian. 18. 10 Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. II, quod in tabulario secreto Vaticano 15 (inter Reg. Vatic. tom. X) asservatur, fol. 50v, lib. III, ep. 249 (R). Manrique, Annal. Cisterc. W. pag. 159 = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 108, num. 97.— Palacký, Ital. Reise, pag. 22, num. 74 (reg.) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 283, num. 606. — Rodenberg, Epist. e reg. pontif. Rom. sel. (Mon. Germ. Epp. saec. XIII) tom. I, pag. 65, num. 90. — Potthast, Reg. pontif. num. 5964. — Pressutti, Reg. Honor. III, num. 1812. 20 ..1 de Zuetla et.. de Valdrabach abbatibus et .. priori de Zuetla, Patauiensis Ad aures nostras, dilecto filio .. abbate Silocenseb insinuante, diocesis." pervenit, quod licet venerabilis frater noster R., Olomucensis episcopus, Cister- tiensis ordinis regulam sit professus, ita tamen est in reprobum sensum datus, quod duobus homicidiis perpetratis, duas sorores Cunicensis monasterii moniales 25 et plures mulieres alias coniugatas cognovit carnaliter, et quandam virginem defloravit, hec et alia committens turpia impudenter in sue salutis dispendium et scandalum aliorum. Quocirca discretioni vestre per apostolica scripta mandamus, quatinus inquisita super hiis diligentius veritate, quod canonicum fuerit, appel- latione postposita, statuatis; facientes quod decreveritis per censuram ecclesiasticam 30 firmiter observari." Quod si non omnes hiis exequendis potueritis interesse, duo vestrum ea nichilominus exequantur.d Datum Laterani, XV kalendas februarii, pontificatus nostri anno tertio. 169. 1) His verbis procul dubio genuina illa de fundatione eccl. Litomericensis memoria denotatur, quam in huius operis tomo I, num. 55, columna A dedimus. — 2) Sequitur chartae 35 de ecclesiae Litomericensis fundatione (v. Cod. Boh. tom. I, pag. 54, num. 55) forma B totidem verbis descripta. 170. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. — b) ita pro ,Siloense‘ R. — c) ,quod decr. — observari' compendio ,etc' tantum indicantur in R. — d) ,hiis — exequantur' compendio etc' indicantur in R. 1) Marquardo. — 2) Willhelmo. 40

Strana 159
1219 IAN. NUM. 171. 159 171. Otakarus I, rex Bohemiae, Honorio III papae significat, se per Hermannum abbatem de Waldsassen ei mittere formam compositionis cum Andrea, episcopo Pragensi, faciendae; papam rogat, ut episcopum in Bohemiam remittat et cum 5 eo aliquem legatum mittat, per quem innocentia sua declaretur. — 1219 ian.] Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. II, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vatic. tom. X) asservatur, fol. 62v, lib. III, ep. 300 (R). 10 Palacký, Ital. Reise, pag. 22, num. 75 (reg.) = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 108, num. 98.— Erben, Reg. Boh. I. pag. 282, num. 604 — Rodenberg, Epist. e reg. pontif. Rom. selectae (Mon. Germ., Epp. saec. XIII) tom. I, pag. 63, num. 85. Litteras mense ianuario anni 1219 scriptas esse ex eo cognosci potest, quod Hermannus abbas Waldsassensis, per quem ad papam allatae sunt, medio mense februario iam Romae morabatur (vid. num. 174). Reverendo" in Christo patri et domino Honorio, dei gratia sacrosancte Romane ecclesie summo pontifici, O., eadem gratia Boemorum rex, debitam in omnibus cum devotione reverentiam. Litteras vestre sanctitatis1 et iudices a sede vestra delegatos, videlicet Ratisponensem episcopum,2 de Ebra' et Valsasen," Cistertiensis ordinis abbates, ea qua decuit honestate et devotione recipientes, 20 vestris humiliter, licet contra consuetudinem regni nostri, paruimus mandatis, sicut vobis per venerabilem abbatem4 deb Valsasen, latorem presentium, et ex forma compositionis, quam vobis presentabit,5 plenius constabit. Et quia vestris, ut decuit, sacris exhortationibus et preceptis obtemperavimus, semper ecclesie Romane devotam gerere in omnibus cupientes voluntatem, paternitatis vestre genibus pro- 25 voluti devotius supplicamus, quatinus episcopum nostrum ad gregem sibi com- missam“ et ad nostram gratiam pacificum transmittere non differatis et cum eo aliquem de fratribus vestris, virum sanctum, providum et discretum, mittere dig- nemini, qui a clero et supanis terre et universo populo diligenter inquirat, utrum nos episcopo vel ipse nobis extiterit iniuriosus, ut per eum nostra vobis et fra- 30 tribus vestris innocentia declaretur; scientes certissime, quod nos eundem legatum honeste, ut decet, tractabimus et benigne. Dignetur etiam vestra paternitas episcopo dare in mandatis, ut prelatis ecclesiarum, qui eum ex nostro precepto coacti offenderunt, rancorem dimittens, officia beneficiaque restituat. Valde enim iniquum esse videretur, quod illi punirentur, quos nos compulimus nostris potestative 35 preceptis parere, cum iam vestre et episcopi satisfecerimus voluntati. 15 171. a) Litteris haec inscriptio colore rubro scripta praemittitur in R: ,Littere ad dominum papam." — b) ,de' scriptoris incuria omissum in R: addidi. — c) ,commissum' R. 1) datas Romae 1218 maii 15; vide supra num. 162, II. —2) Conradum IV. — 3) Eberhardum.— 4) Hermannum. — 5) Forma compositionis continetur litteris regis, quas damus infra, num. 172.

Strana 160
160 NUM. 172. 1219 IAN. 172. Otakarus I, rex Bohemiae, Honorio III papae mittit formam compositionis cum Andrea, episcopo Pragensi, faciendae, quae in conventu apud Kladruby habito cum Conrado episcopo Ratisponensi atque abbatibus de Ebrach et de Waldsassen constituta est. — 1219 ian.] Apographum exstat in Honorii III regestorum volumine II, quod in tabulario secreto Vati- cano (inter Reg. Vatic. t. X) asservatur, fol. 62v—63r, lib. III, ep. 301 (R). Palacký, Ital. Reise, pag. 22, num. 76 (reg.) = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 109, num. 99— Erben, Reg. Boh. I, pag. 282, num. 605 — Rodenberg, Epist. e regestis pontif. Rom. selectae 10 (Mon. Germ. Epp. saec. XIII) tom. I, pag. 63, num. 86 —Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V (Abth. 4), num. 10834. — Gradl, Monum. Egrana I, num. 147 (reg.). In litteris nulla quidem temporis nota adfertur, sed eodem tempore atque num. 171 scriptas esse, nemo non videt. — Nonnulla ex litteris papae a. 1218 maii 15 datis (v. num. 162, II) descripta sunt. Sanctissimo“ patri et domino H., dei gratia sacrosancte Romane sedis pontifici, O., eadem gratia Boemorum rex, promptam in omnibus obedientiam. Cum ad nos venire decrevissent dominus Ratisponensis episcopus! et ..2 de Hebra et ..3 de Waltsassen abbates, quibus hoc in mandatis dedistis, nos hylariter et devote cum prelatis ecclesiarum et nobilibus regni nostri maioribus illis occur- 20 rimus apud Cladrub," ea qua decuit devotione recipientes eosdem; relectisque paternitatis vestre litteris,“ super omnibus, que in eisdem continebantur,“ paterne vestre absque mora paruimus exhortationi, remittentes et concedentes domino episcopo suisque successoribus institutiones et destitutiones tam in ecclesiis, quam in prelaturis, salvo iure patronatus, et iudicia in spiritualibus de personis clericorum se- 25 cundum canonicas et apostolice sedis constitutiones, nulla illis occasione manus violentas, sicut hactenus notati fuimus, iniecturi, ac alia, que noscuntur ad ius pontificalis officii pertinere. Episcopum quoque in liberam et quietam possessionem totius episcopatus sui per procuratores suos restituimus, benigno caritatis affectu recipere venientem pro- mittentes; super dampnis et iniuriis sibi et hiis, qui si bi adheserunt, postquam a nobis 30 recessit, irrogatis, usque ad tres menses a die adventus sui et querele deposite plenam exhibituri satisfactionem de hiis, que ad cameram vel ad usus nostros consti- terit esse recepta. De aliis autem, que preter nostram voluntatem a quibuscumque direptad probabuntur, infra terminum predictum iudicium et iustitiam bona fide secundum regni nostri consuetudinem faciemus, datis et constitutis ad hoc exe- 35 quendum fideiussoribus sex nobilibus regni nostri denominatis, scilicet Zlaucone, Zlawata,e Budwoione, Benessone, Jarosone et Witicone, qui apud nos, si neg 15 172. a) Praecedit inscriptio colore rubro scripta: ,Littere ad dominum papam‘ R. — b) ,Dad- rub‘ R. — c) ,a‘ ex ,u' statim inter scribendum corr. R. — d) ,directa‘ R. — e) genuine ,Hlawata', sed ,Z' eodem atramento superscriptum R. 40 1) Conradus IV. — 2) Eberhardus — 3) Hermannus. — 4) Vide supra num. 162, II.

Strana 161
1219 IAN. — FEBR. 5. NUM. 172, 173. 161 ligentes, quod absit, in hiis exequendis inveniremur, efficaciter deberent, sicut fide data promiserunt, elaborare. Ad hec decimas secundum consuetudinem hactenus habitam solvemus et, sicubi non consueverunt, solvi de cetero faciemus secundum consuetudinem eandem; securitatem persone sue cum reverentia debita sicut patri spirituali/ et episcopo nostro promittentes et statuentes. Et ut hec omnia rata firmaque sibi suisque successoribus permanere debeant et a nobis observari, fide data, habito consilio et consensu nobilium nostrorum, promisimus, dum idem episcopi nobis fidelitatem debitam exhibuerint et subiectionem; et vice cautionis sigillo nostro speciali cum sigillo communi regni Boemie, videlicet 10 sancti Wencezlai, quia comites nostri specialibus non utuntur in facto communi sigillis, fecimus confirmari, testium, qui interfuerunt, adnotatione idem factum similiter confirmantes. Huius rei testes sunt: ipsi executores, scilicet dominus Conradus Ratisponensis episcopus, Eberhardus abbas de Hebera, Hermannus abbas de Waltsassen, Dluhomiluss quoque electus de Breunow et abbates reliqui: 15 Siluester de Cladrub, Cassianus de Pozilliport, Reinerus de Insula, Hermannus de Wilamou; abbates quoque Cisterciensis ordinis: Heinricus de Lancheim, Hartmůthh de Nepomůch, Albertus de Plaz; abbates etiam Premonstratensis ordinis: Adam de Stragow, Willehelmus de Syloe, Willehelmus de Tepla et precipui quique Boemie comites cum multa clericorum et militum turba. 5 20 173. Honorius III papa monasterii Teplensis protectionem suscipit eiusque bona, quae ei Hroznata comes donaverat, libertates quoque et immunitates ab Otakaro. rege Bohemiae, concessas confirmat. Laterani 11219] febr. 5. 30 Autographum in membrana scriptum in tabulario monasterii Teplensis asservatur (A). Hugo, Sacri et can. ord. Praemonstr. annales II, Probat. col. DLXXIX = Horoy, Hono- rii III Opera, t. III, pag. 112, num. 117 — Erben, Reg. Boh. I, pag. 284, num. 607 (extr.), — Potthast, Reg. pontif. num. 5978 — Pressutti, Reg. Honorii III, num. 1858. In membrance replicatae margine dextro hoc signum scriptoris positum est: ,S. n°. Mem- branae pars aversa ita igne deformata est, quod notae cancellariae apostolicae, quae ibi scriptae erant, iam discerni non possint. — Mirum est, quod contra cancellariae consue- tudinem bulla funiculo cannabino appensa est, quamvis litterae formam litterarum cum filo serico iuste habeant. — Litterarum maior pars iisdem fere verbis contexta est atque litterae, quas idem monasterium a Coelestino III a. 1197 aug. 7 (v. CD. Boh., tom. I, num. 360) et Innocentio III a. 1202 apr. 1 (v. superius num. 30) accepit. 25 35 Honoriusà episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis ..1 abbati et conventui de Tepla, Premonstratensis ordinis, salutem et apostolicam benedicti- Cum a nobis petitur quod iustum est et honestum, tam vigor equitatis, onem. 172. f) ,spali R. — g) prima litterae,m' hasta ex,l' corr. R. — h) ,Hartmut h‘ R. — i) ,Ne- 40 pomuch R. 173. 1) Willhelmo. CODIK DIPL REONI BOHIMIAE II. 21

Strana 162
162 NUM. 173, 174. 1219 FEBR. 5. — FEBR. 15. quam ordo exigit rationis, ut id per solliciltudinem officii nostri ad debitum perducatur effectum. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris iustis postulationibus grato con currentes assensu, personas vestras et locum, in quo divino estis obsequio mancipati, cum omnibus bonis, que impresentiarum rationabiliter possidet,“ aut in futurum iustis modis prestante Domino poterit adipisci, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus. Specialiter autem villam de Tepla cum theloneo et villam de Lyhtenstat cum foro et silva et omnibus pertinentiis earundem et de Sandou, de Cribse, de Plan, de Schihan, de Bernadice, de Schirnewice, de Clepi, de Ouensche, de Biscovice et de Rochou villas cum omnibus pertinentiis suis; curtim etiam Noui Montis super Albiam cum omnibus pertinentiis suis et 10 cetera bona, que bone memorie G.,2 comes Boemie, monasterii vestri fundator, pia vobis liberalitate donavit; libertates quoque et immunitates vobis a carissimo in Christo filio nostro O.,s rege Boemie illustri, concessas, sicut in eius autentico“ plenius continetur, ac alia bona vestra, sicut ea omnia iuste ac pacifice possidetis, vobis et per vos monasterio vestro auctoritate apostolica confirmamus et presentis 15 scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre protectionis et confirmationis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se noverit incursurum. Datum Laterani, nonis februarii, pontificatus nostri anno tercio. 5 20 Autographo appendet e filo cannabino (!) Honorii III papae bulla plumbea eadem atque in litteris num. 138. 174. Andreas, episcopus Pragensis, capitulo Pragensi significat se Hermanno, abbati Waldsassensi, villam Počedělice pro triginta marcis argenti obligasse; 25 quam obligationem, ut capitulum assensu suo comprobet, rogat. Apud s. Praxedem [1219 febr. 15. Apographum saec. XVIII medii exstat in cod. ms. Acta Waldsassensia', qui in tabulario parochiali in Waldsassen asservatur, pag. 229, num. 414 (C). Gradl, Monum. Egrana I, pag. 51, num. 148 (reg.). 30 A.,1 Pragensis ecclesie" episcopus, dilectis in Christo filiis capitulo Pragensi salutem et paternam dilectionem. Dignum est et rationi consentaneum, ut eos, qui in servitio nostro et ecclesie fideliter et constanter laborant, ampliori affectione diligentes, laboribus eorum digne pro nostro posse respondeamus. 173. a) ex ,possidetis' radendo corr. A. 2) Groznata. — 3) Otakaro. — 4) Vide superius num. 27. 174. a) ,ecclesiae‘ et similiter infra semper ,ae' pro ,e' simplici C. 35 1) Andreas.

Strana 163
1219 FEBR. 15 — MART. 20. NUM. 174—176. 163 Hinc est, quod nos consideratis laboribus carissimib in Christo patris ..' Wald- sassensis abbatis, et expensis, quas occasione nostri et ecclesie nostre nostris nuntiis sepe exhibuit, qui et ad nos Romam veniendos multa sustinuit incom- moda: in signum remunerationis villam, que Pochedelich appelatur, pro triginta 5 marcis argenti supradicto abbati obligavimus tam diu possidendam, donec a nobis vel a nostro successore predictum ei persolvatur argentum, fructus medii temporis ei liberaliter concedentes. Unde vos rogamus et exhortamur in Domino, quatenus obligationi nostre assensumd benivolum prestetis, pro omnibus bonis, que nobis et nostre impenderit ecclesie, uberes eidem referentes gratiarum actiones. 10 apud sanctam Praxedem, XV kalendas martii. Datum 15 175. Honorius III papa abbati Praemonstratensi omnibusque coabbatibus et fratribus ordinis Praemonstratensis significat, se statuere, ut de novalibus eorum post concilium Lateranense excultis nullus ab eis decimas exigat. Laterani [1219 mart. 20. 20 Autographum in membrana scriptum in tabulario canoniae Teplensis asservatur. ,Quia eius est interpretari X Dat. Lateran. XIII kal. april., pont. n. a. tertio.' — Litterae eisdem verbis contextae sunt atque illae Laterani 1219 febr. 18 datae, quas edidit Le Paige, Bibl. Praemonstr. ord., pag. 651, num. 40 — Potthast, Reg. pontif. num. 5992 — Pressutti, Reg. Honorii III, num. 1883. 176. Honorius III papa archiepiscopis, episcopis aliisque ecclesiarum praelatis mandat, ut fratribus Praemonstratensis ordinis „privilegia et indulgentias apo- stolice sedis eisdem concessas inviolabiliter conservent et faciant ab aliis con- 25 servari, salva moderatione concilii generalis,1 videlicet, ut de alienis terris a tempore predicti concilii acquisitis et de cetero acquirendis exsolvant decimas ecclesiis, quibus ratione prediorum antea solvebantur, nisi aliter cum eis duxerint componendum; alias quoque dictos fratres ab incursibus malignorum defendant. Laterani 11219] mart. 20. 30 Autographum in membrana scriptum, cui bulla in filis sericis rubris et flavis appendet, in tabulario canoniae Teplensis asservatur. Erben, Reg. Boh. I, pag. 284, num. 608 (reg.) = Potthast, Reg. pontif. num. 6015 = Pressutti, Reg. Honorii III, num. 1944. 35 „Beneficiens Dominus bonis X Dat. Lateran. XIII kal. april., pont. n. a. tertio.' — Litterae iisdem verbis contextae sunt atque illae Laterani 1219 mart. 5 datae, quas edidit Le Paige, Bibl. Praemonstr. ord., pag. 651, num. 41 = Potthast, num. 6002 = Pressutti, Reg. num. 1915 (ubi etiam aliae editiones adferuntur). 40 174. b) ,charissimi' C. — c) ,qui' deest C; addidi. — d) ,assensum‘ omittit C. 2) Hermanni. — 3) Vid. num. 171. 176. 1) Lateranensis, quod a. 1215 mense novembre celebratum est.

Strana 164
164 NUM. 177, 178. 1219 APR. 2. — ANTE APR. 11. 177. Honorius III papa Andrea, episcopo Pragense, petente excommunicationem concilio Maguntino in clericos dioecesis Pragensis constitutam probat, qui posthac beneficia ecclesiastica ab laicis sint accepturi, aut qui iam acceptis intra duos menses episcopo suo non se abdicaverint. Laterani [1219] apr. 2. Apographum servavit Nicolai de Bohemia Chronicon, cuius cod. ms. saec. XV in tabulario terrae Moraviae Brunnae sinter Cerronianos n° 292] asservatur, pag. 268 (C). Emler, Fontes rer. Boh. V, pag. 130 nota. Honorius episcopus, servus servorum dei, venerabili fratri .. episcopo Pra- 10 gensi salutem et apostolicam benedictionem.“ Cum, sicut in nostra proposuisti presencia constitutus, concilium Maguntinum subiecerit excommunicacionum sentenciisb clericos Pragensis diocesis, qui deinceps de manu laica“ sine tuo vel successorum tuorum assensu iuxta pravam eiusdem diocesis consuetudinem eccle- siastica receperint beneficia, vel sic recepta infra duos menses post dictam 15 sentenciam in tuis vel successorum tuorum manibus non ducerent resignanda: nos tuis precibus inclinati, cum per hoc, sicut asseris, pravam eiusdem diocesis consuetudinem predictum voluerita concilium aboleri, factum huiusmodi aucto- Datum Laterani, IIII nonas aprilis, ritate apostolica duximus approbandum. pontificatus nostri anno tercio. 20 178. Honorius III papa Andreae, episcopo Pragensi, facultatem dat, ut praelatos, presbyteros aliosque clericos dioecesis Pragensis, qui interdicti tempore divina officia celebraverint, absolvere possit. Laterani [1219 ante apr. IIJ. 25 Apographum servavit Nicolai de Bohemia Chronicon, cuius cod. ms. saec XV in tabulario terrae Moraviae Brunnensi sinter Cerronianos n° 292) asservatur, pag. 268 (C). Emler, Fontes rer. Bohem. V, pag. 130 nota. Epistula verba litterarum, quas Honorius III papa a. 1218 maii 29 (v. num. 164) dedit ad Andream episcopum, plane repetit; verba tantum ,prelatis' et ,aliis' addita sunt. — 30 In temporis nota Chronici scriba diem quidem omisit, sed epistulam eodem fere tempore datam esse atque illam, quae in codice sequitur (i. e. num. 177), verisimile est. Honorius episcopus, servus servorum dei, venerabili fratria .. episcopo Pra- Ex parte tua fuit nobis“ hu- gensi salutem et apostolicam benedictionem." militer supplicatum, ut cum prelatis, presbyteris et aliis clericis tue diocesis,d 35 177. a) Epistula hanc tantum inscriptionem habet in C: ,Eidem super eodem idem'; restitui secundum formam. — b) ,sentencie' C. — c) ,laici' C. — d) ,volut' C. 178. a) pro ,episcopus —fratri ..“ tantum ,papa legitur in C. — b) ,salutem — benedictionem“ desunt C. — c) ,nobis fuit' C. — d) ,dyoc.' C.

Strana 165
1219 ANTE APR. 11. — MAII 23. NUM. 178, 179. 165 qui celebraverunt in interdicto et excommunicatione a te in tuam diocesime promulgatis, cum sint multi, dispensare de benignitate sedis apostolice dignaremur. Nos igitur de discrecione tua plenam fiduciam obtinentes, vices nostras in hac parte tibi duximus committendas, per apostolica scripta mandantes, quatinus statuas 5 super hiis auctoritate nostra, quod secundum deum videris statuendum. Datum Laterani, «etc.,1) pontificatus nostri« anno tercio. 179. Honorius III papa abbati Velehradensi atque praeposito et decano Olo- mucensi mandat, ut de lite, quae inter episcopum Pragensem et abbatem Teplensem 10 de decimis est, inquirant. Romae [1219 maii 23. Autographum in membrana scriptum in tabulario monasterii Teplensis asservatur (A). 15 Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 92, num. 77 — Erben Reg. Boh. I, pag. 270, num. 577 (fragm.; uterque perperam ad a. 1217), = Horoy, Honorii III Opera omn. t. II, pag. 774, num. 266 — Potthast, Reg. pontif. num. 5814 (perperam ad a. 1218) — Pressutti, Reg. Honorii III, num. 1370 (ad a. 1218). In membrance replicatae margine dextro eodem atramento atque autographum haec scriptoris nota scripta est: Ob. Honorius episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis ..1 abbati de Welgrad, 20 Cisterciensis ordinis, Olomucensis diocesis, et ..2 preposito et ..3 decano Olo- mucensibus" salutem et apostolicam] benedictionem. Cum olim venerabilis frater noster ..4 Pragensis episcopus ..5 abbatem de Tepla, Premonstratensis ordinis, coram venerabili fratre nostro ..“ episcopo Ratisponensi et coniudicibus suis] auctoritate apostolica super decimis quorumdam locorum sue diocesis con- 25 venisset, et iidem iudices in abbatem ipsum propter contumaciam excommunica- tionis sententiam promulgarint:] dictus abbas, priusquam nuntiaretur excommu- nicatus, interposito appellationis obiectu, ad sedem apostolicam accedere procu- ravit, ubi de consensu ipsius episcopi fuit nobis mandantibus absolutus. Demum predictis episcopo et abbati dilecto filio G.7 subdiacono et capellano nostro 30 a nobis auditore concesso, episcopus ipse petiit restitutionem sibi fieri decimarum, quas diocesano sibi iure debitas dictus abbas a tempore promotionis ipsius in locis percepit eisdem, et ut idem abbas de cetero ab huiusmodi decimarum per- ceptione quiescat. Prefatus vero abbas e contra litem contestando respondit, 178. e) ,tua dyocesi' C. — f) ,m" (= mandamus) C.- 8) ,pont. n. desunt C. 35 1) Tertio pontificatus sui anno Honorius III Laterani sedem habuit ab a. 1218 iul. 25 inde usque ad a. 1219 apr. II. 179. a) ,Olomucen' A. 1) Sigifrido aut Siberto. — 2) Stephano. — 3) Walthero. — 4) Andreas. — 5) Willhelmum. — 6) Conrado IV. — 7) Gregorio.

Strana 166
166 NUM. 179, 180. 1219 MAII 23. — МAII 30. quod bone memorie ..s ipsius episcopi predecessor, capituli sui accedente con- sensu, decimas ipsas et quicquid in eis iuris habebat, Teplensi ecclesie pia liberalitate donavit; quod tam per scriptum autenticum,' cuius transcriptum ex- hibuit, quam testes idoneos, salvis aliis defensionibus eius legitimis, se obtulit suo loco et tempore probaturum. Cum autem super hiis per capellanum eundem auditis non potuerit coram nobis fieri plena fides, de utriusque partis assensu per apostolica vobis scripta mandamus, quatinus audituri, que partes hinc inde duxerint proponenda, causam huiusmodi sufficienter instructam infra unius anni spatium cum eodem autentico, per quod se tutum abbas ipse proponit, ad nostram presentiam transmittatis. Nos autem transcriptum illud vobis ad cautelam sub 10 bulla nostra mittimus interclusum. Nullis litteris obstantibus, si que apparuerint preter assensum partium a sede apostolica impetrate. Quod si non omnes hiis exequendis potueritis interesse, duo vestrum ea nichilominus exequantur. Datum Rome apud sanctum Petrum, X kalendas iunii, pontificatus nostri anno [tertiob]. 5 Bulla, quae e funiculo cannabino appendebat, iam avulsa et deperdita est. 15 180. Honorius III papa Andreae, episcopo Pragensi, facultatem dat, ut Cister- cienses, Praemonstratenses aliosque exemptos dioecesis illius excommunicatos, quod interdicti tempore divina celebraverint, absolvere possit. Romae [1219 maii 30. 20 Apographum servavit Nicolai de Bohemia Chronicon, cuius cod. ms. saec. XV in tabulario terrae Moraviae Brunnae sinter Cerronianos no 292/ asservatur, pag. 268—269 (C). Emler, Fontes rer. Boh. V. pag. 130 nota. Honorius episcopus, servus servorum dei, venerabili fratri .. Pragensi epi- scopo, salutem et apostolicam benedictionem.a In nostra proposuisti pre- 25 sencia constitutus, quod nonnulli Cistercienses, Premonstratenses et alii exempti tue diocesis pro eo, quod interdicti tui sentenciam contempnentes presumpserunt celebrare divina, vinculo sunt excommunicacionis astricti, et quidam eciam excom- municati adhuc non desinunt celebrare, credentes se excommunicacione huiusmodi non teneri. Unde nobis humiliter supplicasti, ut, cum sit multitudo in causa, 30 propter quod severitati est aliquid subtrahendum, illos absolvere ac cum eis dignaremur misericorditer dispensare. De tua itaque discrecione plenam in Domino 179. b) annus pontificatus erasus est in A, sed,tertio' ibi scriptum esse tum ex primae litterae linea superiore, quae adhuc superest, tum e loci erasi longitudine (14 mm) certissime conici potest. 8) Daniel II. — 9) a. 1201 datum; v. num. 26. 35 180. a) Inscriptio his tantum verbis indicatur in C: ,Eidem super eodem'. — b) ,dyoc. C.

Strana 167
1219 MAII 30. — IUL. 11. NUM. 180, 181. 167 fiduciam obtinentes, fraternitati tue per apostolica scripta mandamus, quatinus,“ inquisita super hiis et cognita veritate, agas super hoc cum eis misericorditer, prout secundum deum videris expedire. Datum Rome apud sanctum Petrum, III kalendas iunii, pontificatus nostri anno tercio. 5 181. Honorius III papa Andreae episcopo et capitulo Pragensi mandat, ut beneficia canonicorum et aliorum praelatorum inobedientium in dioecesi Pragensi aliis per- sonis idoneis canonice conferant: Reatae 11219 iul. I1. 10 Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. II, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vatic. tom. X) asservatur, fol. 115r, lib. III, ep. 533 (R). Palacký, Ital. Reise, pag. 22, num. 77 (reg.) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 284, num. 609 — Potthast, Reg. pontif. num. 6102 — Pressutti, Reg. Honorii III, num. 2141. Episcopo et capitulo Pragensi.a Cum perversi difficile corrigantur, ut 15 quidam quondam prelati et canonici tam civitatis, quam diocesis Pragensis, vide- licet Arnoldus decanus et Christoforus Pragensis et Benedictus Belinensis, We- cemilus Bechinensis, Sdizlaus Horsouensis," Dersizlaus Satcensis, Johannes Cu- rimensis, Pribzlaus Pelznensis, Pragensis diocesis archidiaconi, et Walkinus, Bo- huzlaus, Matheus, Peregrinus, Johannes de Asafemburc et Bartholomeus, canonici 20 Pragenses, perversissimos se ostendunt, nec vexatio adhuc eis tribuit intellectum, nec perfusa ipsorum facie ignominia erubescere didicerunt, quin potius maledic- tionem ut aquam bibentes, suspensionis et excommunicationis sententias promul- gatas in eos exigentibus culpis suis pertinaciter parvipendunt, et tamquam in profundum venerint peccatorum, claves ecclesie contempnere non formidant. Et 25 licet eorum contumacia exigente ipsos officiis et beneficiis ecclesiasticis privave- rimus, mandantes eosdem per venerabilem fratrem nostrum ..1 Eistetensem epi- scopum ipsis denuntiari privatos, illi cum eo, qui est rex super omnes filios superbie,2 quasi stipulam malleum estimantes et deludentes vibrantem hastam,' irreverenter beneficia ipsa retentare contendunt in animarum suarum periculum 30 et scandalum plurimorum, sicut tu, frater episcope, in nostra proposuisti presentia constitutus. Ut igitur gravior pena pungat, quos non compunxit hactenus penitudo, discretioni vestre per apostolica scripta mandamus, quatinus beneficia ipsa, prout ad vos est eorum donatio devoluta, personis idoneis canonice conferre curetis, et si qui eos, quibus ipsa conferenda duxeritis, molestare presumpserint, ipsos 35 excommunicationis sententia, sublato appellationis obstaculo, percellatis. Datum Reate, V idus iulii, pontificatus nostri anno tercio. 180. c) ,quatinus' deest C. 181. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. — b) ,Horsonen' R. 1) Hartwigum; vid. num. 168. 2) Job XLI. 25. — 3) v. Job XLI, 20.

Strana 168
168 NUM. 182, 183. 1219 IUL. 20. — AUG. 2. 182. Honorius III papa Andreae, episcopo Pragensi, facultatem dat, ut clericos dioecesis Pragensis excommunicatos, quod illo non concedente interdicti tempore ab alienis episcopis consecrationem acceperint, absolvere possit. Reatae 11219/ iul. 20. 5 Apographum servavit Nicolai de Bohemia Chronicon, cuius cod. ms. saec. XV in tabulario terrae Moraviae Brunnae sinter Cerronianos n° 292/ asservatur, pag. 269 (C). Emler, Fontes rer. Boh. V, pag. 130 nota. Honorius episcopus, servus servorum dei, venerabili fratri .. Pragensi episcopo Exposuisti nobis, in nostra presencia 10 salutem et apostolicam benedictionem.“ constitutus, quod cum diocesib tua ecclesiastico per te supposita interdicto, in clericos, qui interdictum huiusmodi non servarent, generalem excommunicacionis sentenciam promulgaris, multi ex ipsis prefatam incurrerunt sentenciam, qui, absolucionis beneficio non obtento, absque tua licencia fecerunt se ab alienis episcopis ad ordines promoveri. Unde a nobis suppliciter postulasti, ut dispen- 15 sandi cum talibus, si non commiserunt in ordinibus sic susceptis vicium symonie ac alias idoneid fuerint, licenciam tibi concedere dignaremur. Nos ergo tuis Datum precibus annuentes, de speciali gracia tibi concedimus postulata. Reate, XIII kalendas augusti, pontificatus nostri anno tercio. 183. 20 Honorius III papa Conrado IV Ratisponensi et Ulrico Pataviensi episcopis ac Ulrico, praeposito sancti Nicolai Pataviae, multiplices persecutiones Andreae, episcopo Pragensi, eiusque ecclesiae illatas exponit, iisque mandat, ut Otakarum regem eiusque barones ad satisfactionem competentem exhibendam inducant, et si eorum monitis infra duos menses acquiescere noluerint, ex tunc eos ex- 25 communicatos denuntient. Reatae [1219 aug. 2. Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. II, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. tom. X) asservatur, fol. 122r—122v, lib. IV, ep. 542 (R). Raynaldi Annal. eccl. XIII, pag. 294, ad a. 1219, § 27 (fragm.) = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, 30 pag. 109, num. 102 — Palacký, Ital. Reise, pag. 22, num. 78 (reg.) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 286, num. 612 (frgm.) — Gradl, Monum. Egrana I, num. 150 (reg.) — Rodenberg, Epist. e reg. pontif. Rom. sel. (Mon. Germ. Epp. saec. XIII) tom. I, pag. 72, num. 100. — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V (Abth. 3) num. 6343 — Potthast, Reg. pontif. num. 6111 — Pressutti, Reg. Honorii III, num. 2168. 35 182. a) pro ,Honorius — benedictionem‘ tantum ,Idem eidem' habet C. — b) diocesis' C. — c) ,sentenciam excomm. promulgeris‘ C. — d) ,ydonei' C.

Strana 169
1219 AUG. 2. NUM. 183. 169 ..1 Ratisponensi et ..2 Patauiensi episcopis et..' preposito sancti Nycholai Etsi nos cum propheta zelus domus Domini comedat,“ ita quod Patauiensis." iniuriam eius nequeamus equanimiter sustinere, multo magis tamen exinde salutis illorum pericula formidamus, qui eidem iniuriari ausu sacrilego presumentes, dum 5 ei dampna irrogant temporalia, eterne mortis laqueum5 sibi parant. Unde ama- rissime ancxiamur, quod karissimus in Christo filius noster ..Boemie rex illustris, salutis sue, quam paterno zelamur affectu, neglector, in persecutionem Pragensis ecclesie suum videtur animum obfirmasse, quam debuerat a persecutoribus favo- rabiliter defensare, ut ex seculari potentia placens Domino seculorum,b compa- 10 raret sibi apud deum incomparabile meritum et apud homines nomen bonum. Nam cum olim idem rex et barones sui per procuratores ad hoc specialiter destinatos fidem coram venerabili fratre nostro .. archiepiscopo Maguntino prestiterint, ac postmodum coram te, frater Ratisponensis, ac coram dilectis filiis .. de Ebra et ..s de Walsassen Cisterciensis ordinis abbatibus, Ratisponensis et 15 Herbipolensis diocesum, a sede apostolica delegatis, prestita fide firmarint, iura venerabilis fratris nostri .. episcopi et ecclesie Pragensis dimittere illibata, sicut idem rex suis nobis litteris intimavite: nunc, sicut prefatus episcopus, dicto abbate de Walsassen, qui a nobis super hoc datus fuerat executor, et .. nuntio eiusdem regis presentibus, exposuit humiliter coram nobis, ipsum et ecclesiam suam 20 multipliciter persequentes, in ecclesiis suis personas instituunt et destituunt, vel potius intrudunt, et spoliant pro sue libito voluntatis, nec permittunt eum vel officiales suos ecclesiastica iudicia exercere. Decimas quoque sibi solvere de- negant, pravam consuetudinem pretendendo, que dici debet potius corruptela. Et non solum fructus ecclesiasticarum rerum et alia, quibus prefatum episcopum, 25 dum apud sedem apostolicam moraretur, illicite spoliarant, et tallias, quas ab hominibus suis extorserant, sibi restituere denegant, verum etiam quedam predia Pragensis ecclesie ac aliarum ecclesiarum suarum nec non quedam alia sua propria, que longo tempore, antequam ad sedem apostolicam iter arriperet veniendi, quiete possederat et Pragensi ecclesie pro quodam debito assignarat, temere 30 invadentes, alienasse dicuntur, alias ecclesiarum privilegia infringendo. Preterea excommunicatis scienter communicant, et scismaticos non permittentes debita pena puniri, eis qui exigentibus culpis suis ecclesiasticis beneficiis sunt privati, proventus beneficiorum subtrahi nullatenus patiuntur; quin etiam clericos, qui citationis vel privationis litteras scismaticis offerunt, eicientes de regno, inhibent, 35 ne aliquis in tota Pragensi diocesi apostolicas vel ipsius episcopi litteras recipere audeat, facientes de interdicti vel excommunicationis sententiis mentionem. Clericos 1°3. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. — b) ,seculorum' in margine additur in R. 1) Conrado IV. — 2) Ulrico. — 3) Ulrico. — 4) Cf. Psalm. LXVIII, 10 ,Quoniam zelus domus tuae comedit met cf. et. Joh. II, 17. — 5) Cf. II Reg. 22, 6. — 6) Sigifrido II. — 7) Eberhardo. — 8) Hermanno. — 9) Vide superius num. 172.

Strana 170
170 NUM. 183, 184. 1219 AUG. 2. — CC. SEPT./OCT. etiam et nuntios episcopi exire vel intrare regnum libere non permittunt; nec hiis contenti, a clericis in pedagiis sive theloneis triginta denarios exigunt et extorquent, cum a laico non nisi unus denarius exigatur. A domibus autem religiosis currus magnorum sumptuum occasione cuiuslibet exercitus frequenter extorquent. Et licet per nos et delegatos a nobis super hiis sepe ammoniti fuerint diligenter, numquam tamen ab episcopi et ecclesie Pragensis potuerunt molestiis revocari. Licet igitur sepedicto regi tamquam precellenti, et baronibus tamquam ab eo missis deferre velimus, quia tamen non est deferendum hominibus contra deum, cui est contra omnes homines deferendum: de fratrum nostrorum consilio discretioni vestre per apostolica scripta firmiter precipiendo mandamus, 10 quatinus regem et barones eosdem, ut prefato episcopo de dampnis illatis et subtractis fructibus nec non irrogatis iniuriis satisfactionem exhibeant competentem et ab ipsius de cetero molestatione desistant, recepta super hiis ab ipsis pignoraticia vel fideiussoria cautione, moneatis prudenter et efficaciter inducatis. Quod si monitis vestris, quod absit, infra duos menses acquiescere forte noluerint, de- 15 nuntiamus eos ex tunc excommunicationis et totam terram eorum interdicti sententiis subiacere; quas vos renovantes singulis diebus dominicis et festivis, faciatis easdem, appellatione remota, tam ab episcopis, quam ecclesiarum prelatis et aliis omnibus vicinis inviolabiliter observari, donec redeuntes ad cor, relaxari easdem sententias mereantur. Quod si non omnes hiis exequendis potueritis 20 Datum Reate, IIII nonas interesse, duo vestrum ea nichilominus exequantur." augusti, pontificatus nostri anno quarto. 5 184. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, Honorium III papam rogat, ne contra se vel terram suam ante nuntiorum suorum adventum aliquid statuat; de episcopi 25 Pragensis dolosa agendi ratione conqueritur; pro magistro Arnoldo, decano Pragensi, et Benedicto, cancellario suo, deprecatur. [1219 cc. sept.—oct.) Apographum insertum est transsumpto Innocentii WV dd. Lugduni 1245 iul. 13, cuius apo- graphum a. 1413 mart. 12 confectum in tabulario secreto Vaticano asservatur (C). — 30 Alterum apographum transsumpti eiusdem anno 1773 confectum exstat in cod. ms. lat. no 8990 bibliothecae nat. Parisiensis fol. 1711 (P). Palacký, Ital. Reise, pag. 22, num. 81 (reg.) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 289, num. 618 (frgm., minus recte ad a. 1220) — Huillard-Bréholles, Rouleaux de Cluny, in: Notices et extr. des ms. de la bibl. imp. XXI, 2, pag. 301 (reg.) — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. 35 imp. V. num. 10858. Epistula notis temporis omnino caret. Ante anni 1220 initium missam esse, ex eo intelligi potest, quod nuntii, quos rex brevi tempore se missurum esse promittit, anno quem dixi 183. c) ,hiis- exequantur' tantum compendio ,etc' significantur in R.

Strana 171
1219 CC. SEPT./OCT. NUM. 184. 171 mense februario exeunte vel martio ineunte (ante mart. 20) ad papam venerunt. Post medium annum 1219 epistulam scriptam esse manifestum est, quod in ea festum s. Barnabae (iun. II) nuper praeteritum commemoratur. Quibus omnibus circumspectis, epistulam mense fere septembri vel octobri a. 1219 missam esse puto. Sanctissimo patri ac domino H., dei gracia“ sacrosancte Romane ecclesie summo pontifici, O., eadem gracia Boemorumb rex, promptum“ in omnibus cum Quoniamd ab adolescentia nostra obedivimus summa devocione servitium. fideliter et devote et in antea tota mente disponimus obedire sancte Romane ecclesie, matri nostre, quantum nostre vires nobis ministraverinte et facultas, 10 sicut sanctitatem vestram credimus non latere, dominacioni vestre confidencius porrigimus preces nostras. Inde est, quod paternitatem vestram, que confert unicuique iura sua, quantumcumque possumusf deprecamur, quatinus ad instanciam domini Pragensis episcopi nichil contra nos et nostros vel regnum nostrum statuere debeatis, usque dum maiestatis vestre nostri se nuncii representent," 15 quos curabimus ad pedes vestros in proximo destinare, qui facient omnia, que secundum mandatum vestrum fuerint facienda. Ad vestram siquidem presenciam nostros iam dudumh nuncios honorifice misissemus, nisi eiusdem episcopi fraus et dolus multipliciter impedisset. Nam cum' scit nos nuncios habere paratos, nobis per suos suaderek facit amicos, per suos eciam nuncios et litteras intimando, 20 ut res nostras in curia Romana non expendamus in vanum, quia proponit accedere ad confinium" regni nostri et nobiscum et Boemis componere secundum desideria nostra; et sic nobis illudens,m nostrum propositum de nunciis destinandis sepius impedivit, quod et" facere conatur ad presens. Et ut hec plenius credere valeatis, noscat vestra beatitudo benigna, quod nuper in festo beati Barnabe° apostoli" 25 nobis idem episcopus per Radoslaum clericum intimavit, quod compositionem inter nos et ipsum auctoritate apostolica celebratam" tam de decimis, quam de aliis, vult totaliter acceptare; quod credere non valemus; set laborat in fraudem ut prius, ne ad pedes vestros nostros nuncios destinemus,q quos parati sumus in proximo destinare. Immensam" quoque clemenciam vestram modis quibus 30 possumus exoramus, ut dilectos fideles capellanos nostros, magistrum Arnoldum Pragensem decanum, latorem presencium et Benedictum cancellarium nostrum, quo tanquam dextera nostra careres nequimus ad presens, divine retribucionis intuitu nostrique interventu servicii habere dignemini commendatos, si quam 5 35 184. a) ,gratia' et similiter etiam infra,tia' pro ,cia' et ,tio' pro ,cio' P. — b) ,Boemie' P. — c) ,prumptum‘ P. — d) ,Quia‘ C. - e) ,ministraverunt P. — f) ,possimus' P. — g) ,magestati. C. — h) ,iandudum‘ C. — i) ,dum‘ C. — k) ,suaderi‘ P. — 1) ,confingium‘ P. — m) ,illudens‘ una cum - membrana destructa periit in C. — n) ,et quod' C, P. — o) ,Bernabe‘ C; „Barnabee‘ P. P) voces ,per Rad. cl. intima‘ cum membrana putrefacta perierunt in C. — q) litterae ,cios destin' perierunt in C. — 1) „Inmensam‘ C. — s) ,cavere‘ (!) P. 40 1) Nuntiorum nomina in litteris papae a. 1220 mart. 20 (v. num. 190) adferuntur. — 2) iun. II a. 1219. — 3) Formam compositionis vide superius num. 172.

Strana 172
172 NUM. 184—187. 1219 CC. SEPT./OCT. — DEC. 6. noxam pro nostris serviciis, quod non credimus, incurrisse dicantur, causa fideli- tatis et devocionis nostre remittentes eisdem.“ Nam causa ipsorum ita est nostre connexa, quod eis deesse non possumus nec debemus, nec deerimus tempore vite nostre, quia in multis negociis nobis fideliores aliis sunt inventi. Quicquid etenim boni feceritis cum eisdem, persone nostre reputamus impensum. Profecto coram deo, qui testis est in celo fidelis, et hominibus protestamur, quod predictis decano et cancellario nulla fuit omnino citacio presentata; quod parati essemus cum multis aliis iurare cum eis. Porro idem decanus ad pedes sanctitatis vestre cicius accessisset, set fuit anno preterito et presenti in utroque per XVI septimanas et amplius gravissima infirmitate detentus, ita quod de eius vita desperabatur 10 omnino. Super hiis autem fidem plenam adhibeatis decano iam dicto, que ex parte nostra vestre proposuerit maiestati; ipse eciam predicti cancellarii nostri causam, cuius procurator existit, procurabit fideliter sicut suam. 5 185. Fridericus II, Romanorum rex, monasterium in Scheftersheim in sua et 15 imperii speciali protectione recipit. — Inter testes: �Odakarus rex Boemie'. Apud Norimbergam 1219 nov. 2. Huillard-Bréholles, Hist. dipl. Friderici II, t. I, pag. 696 — Wirtembergisches Urkundenb. III, pag. 87, num. 620 (ex autogr. in tabul. Oehringensi) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 287, num. 613 — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V, num. 1066. 20 Norimbergae eo tempore curiam celebratam esse, haec chartae Leopoldi VI ducis Austriae, quae a. 1219 nov. 4 data est, verba docent: ,cum Ratispone fuissemus revertentes a curia domini regis aput Nurenberch celebrata'; Ried, Cod. d. Ratisp. I, pag. 322; Meiller, Reg. d. Babenberg., pag. 124, num. 159. — Cf. Dudik, Mähr. Gesch. V, pag. 124. 186. 25 Fridericus II, Romanorum rex, hospitali sanctae Mariae Theutonicorum donat capellam in Rödelheim cum dote, decimis, mancipiis et iustitiis eiusdem. — Inter testes: �Odacrius Boemorum rex'. Apud Norimbergam 1219 nov. 3. Huillard-Bréholles, Hist. dipl. Friderici II, t. l, pag. 697 — Erben, Reg. Boh. I, pag. 287, 30 num. 614 — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V, num. 1067. 187. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterio in Plasy confirmat praedium Močidlce quondam ab Agnete, Cunonis de Potvorov vidua, donatum, de quo cum eodem monasterio Zavišius praedii ipsius prior possessor contendebat. Pragae 1219 dec. o. 35 184. 4) Petitioni eventum non defuisse, litterae papae a. 1220 iun. 21 datae (v. num. 191) demonstrant.

Strana 173
1219 DEC. 6. NUM. 187. 173 Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). — Apogr. s. XVIII med. praebet Scheppl, Lapis sepulchralis fundatoris ... monii ... de Plassio (cod. ms. tabularii Musaei regni Boh.) pag. 63—65 (B). Erben, Reg. Boh. I, pag. 287, num. 615 (frgm.) — Scheinpflug in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutschen in Böhmen XII, pag. 67, num. 26 (reg.). Autographum manu scribae, quem nota ,Otakarus 9 signavimus, exaratum est; de quo vid. prooemium diplomatis num. 113. i In nomine sancte et individue trinitatis. à Premuzle, dei gratia Boemorum rex, universis Christi fidelibus tam presentibus quam futuris, ditioni nostre subiectis, Cum ex regie clementie] liberalitate omnibus nobis subiectis 10 in perpetuum. ac devote famulantibus pacem et quietem providere debeamus, maxime tamen hiis defensionis opem et tuicionis adminiculum administrare cogimur et ex iure tenemur, quos et purioris vite sanctitas pre ceteris commendat,] et quorum precibus assiduis ac devotis nos adiuvari semper ac regnum nostrum firmari ac stabiliri 15 non dubitamus. Hinc est, quod vidua Cunonis nobilis cuiusdam de Poturowe, u Agnes nomine, a filio fratris sui Zawissone predium quoddam Mòscideliz pro C marcis argenti comparavit, quod fratribus Placensis cenobii, deo et eius pie genitrici sub monastica professione ibidem devote servientibus, pro remedio anime sue ac viri sui redemptione perpetuo iure possidendum contradidit et in presentia 20 nostra et dilecti fratris nostri Wadizlai et aliorum probabiliorum virorum prefatam donationem pie memorie abbati Meingoto consignavit.1 Sancte igitur recordationis memoratus abbas Meingotus et omnes successores sui usque ad hec tempora venerabilis abbatis Heinrici predictum predium cum omnibus pertinentiis suis absque lite et omni contradictione, nullo impediente seu repetente, cum omni 25 tranquillitate possederunt. Proch dolor, instinctu maligni inflammatus et incitatus venditor prefatus abbatem Heinricum et fratres cepit impetere, iniuriis etiam et contencionibus pro hereditate et patrimonio vendito lacessere. Cernentes vero iam dicti fratres, quod pene omnibus consumptis miser ad summam inopiam devenisset, metuentes etiam, ne desperatione fractus dampnum aliquod gravius 30 eis inferret, elegerunt rerum suarum dispendium sustinere, quam litibus et con- tencionibus deservire. Sane consilio prudentum virorum adhibito, requisita etiam voluntate et consensu nostro regali, novem ei marcas se daturos promiserunt; sed quatuor in presentiarum per manum Tazzonis de Chiss in domo Placensi solventes, residuas quinque brevi temporis intervallo completo, per manum 35 Benessonis, fidelis nostri burcgravii Budisensis," totaliter exsolverunt, ea pacti conditione, ut querelis omnibus perpetualiter sopitis abrenuntiatisque omnibus impeticionibus supra dictis, numquam eis de cetero gravis vel molestus fieret, seu in aliquo ledere attemptaret. Huius rei gratia convenientibus utrisque partibus 40 187. a) ita A. 1) Conf. num. 113.

Strana 174
174 NUM. 187, 188. 1219 DEC. 6. — 1219 S. D. ad commune colloquium Boemorum Prage habitum, citatus et requisitus Zawiss a maiestate nostra, libere coram omnibus fatetur hec ita se habere, abrenuntiansque publice, firmiter ac fideliter spondet universa et singula se inviolabiliter velle custodire. Nos igitur, quoniam huius rei cura et sollicitudo nobis maior incumbit, seriem huius narrationis pro maiori cautione adhibenda presenti pagine impressimus ac sigillo nostro consignavimus, subnotatis testibus, qui huic facto interfuerunt: Arnoldus prepositus de Wissegrade, magister Martinus cononicus,“ Hermannus notarius domini regis, Heinricus scolaris, Beness et Marquardus frater eius, Jaros, Heinricus filius Witegonis, Dalebor iudex curie, Bohuzlaus filius Zlauconis, Diwis gener Benessonis, Zcaztolo et frater eius Heinricus, Prothiwa de Cisincowe, Bün 10 de Lucowe, Martinus de Bozne et frater eius Heinricus, Wath camerarius, Beneda de Sueisingen et Sdimir cognatus eiusdem. Facta sunt autem hec anno ab incarnatione Domini MCCXVIIII, indictione octava, VIIIb idus decembris. Datum per manum domini Benedicti, cancellarii aule regie, in urbe Praga, anno regni nostri XXI.2 5 15 Autographo appensum est filis sericis coloris flavi et rubri sigillum Otakari regis, iam nimis attritum de cera naturali confectum, quod ad eandem formam atque in num. 57 revocandum est. 188. Přemysl Otakarus I, rex Boemorum, monasterio in Milevsko villam Bojenice, 20 quam Gerlaco abbati quondam pro centum et decem marcis argenti obligavit, denuo donat. In Knín 1219 —. Autographum in membrana scriptum in tabulario castri Vorlík asservatur (A). Erben, Reg. Boh. I, pag. 285, num. 611 (fragm.). 25 Autographum manu scribae, quem nota ,Otakarus 14 signamus exaratum est; quae quidem manus iam in nullo prorsus alio eiusdem regis diplomate autographo in conspectum redit. — Villa Bojenice iam a. 1218 ian. 15 monasterio in Milevsko data est (vid. num. 153). iIn nomine sancte et individue trinitatis amen. й Premizl, favente dei clemencia Nove rint omnes fideles 30 rex Boemorum, claustro Milevcensi in perpetuum. nostri presentes et futuri, quod nos ob interventum karissime coniugis nostre Constancie, intercedentes“ quoque dilecto germano nostro Vladislao et Csrinino camerario et Ztibor iudice curie, Arnoldo decano Pragensi, maxime autem ob spem vite eterne et cliritatis“ perpetue villam Bogeniz, quam abbas Gerlacus pro centum et X marcis a nobis obligatam tenuit, regia auctoritate eidemb dona- 35 187. b) genuine ,VIJ', sed postea eodem atramento adhuc ,J' additum est A." 2) Recte XXII; nam XXI. annus regni Otakari regis die fere 7 septembris a. 1219 iam praeteriit. 188. a) ita errore scribae A. — b) praecedit ,j' erasa A.

Strana 175
1219 S. D. — 1220 MART. 18. NUM. 188, 189. 175 vimus eodem iure, eisdem terminis, quibus nos possedimus, liberaliter perpetuo possidendam. Sane Sdislaus! subcamerarius noster et Predvoy dispensator? noster precepto nostro memoratam villam cum pratis rivis et silvis obequitaverunt, signa in medio rivuli, qui dicitur Belina, usque in Borovan in longitudine et lato, 5 nullo contradicente, ponentes, in aliis partibus ad memoriam cumulos erexerunt; et cum eis equitaverunt: Martinus canonicus, Rodoslaus" de Srilin, Pribislaus de Zenosath, Artleb de Zchrisov, Valterus et Csaztovoy filii Pernoldi, Martinus de Obideniz, Obiden de Petroviz, Ozel et Jura fratres de Predboriz, Bohuhval de Coyetiz, Hvalata, Predich de Artmaniz, Zauid et Prauez domini regis mini- 10 steriales, Ztibor de Pocepizs, Pribislaus de Malcoviz, Danisse de Crasoviz, Wolch- mar de Druhoviz, Luder de Radimoviz, Pribislav de Beloviz, Predslav de Stresimir, Pertolt de Ricov, Mzton, Martin, Premiz‘ et alii quam plures. Ut autem hec nostred auctoritatise donacio firma et inconvulsa permaneat, presentem paginam conscribi et sigillis nostris iussimus roborari. Datum in Knin anno Domini MCCXIX, presentibus filiis domini regis Wencezlao et Vadislao et his terre nobilibus: Diuis de Diuisoviz, Heinricus Bohutiz, Ivan Clusniz, Predwoy villicus, per manum Anselmi, notarii curie nostre. 15 20 Autographo appendebant e filis sericis coloris albi, rubri, flavi et violacei duo sigilla. Quorum primum (regis sigillum) iam avulsum et deperditum est. Alterum sigillum reginae est de cera naturali confectum idem atque in num. 21 et 75. 189. Honorius III papa Andreae, episcopo Pragensi facultatem dat, ut clericos civitatis et dioecesis illius, qui ab officiis beneficiisque remoti sunt, quod tempore interdicti divina celebraverint, absolvere possit. 25 Viterbii [1220] mart. 18. Apographum servavit Nicolai de Bohemia Chronicon, cuius cod. ms. saec. XV. in tabulario terrae Moraviae Brunnae sinter Cerronianos n° 292] asservatur, pag. 269 (C). Emler, Fontes rer. Boh. V. pag. 130 nota. Honorius episcopus, servus servorum dei, venerabili fratri .. Pragensi Cum quidam clerici tue civitatis et diocesis per nos sint officio 30 episcopo." beneficiisque privati pro eo, quod contra interdictum tuum celebrare temere presum- pserunt et quidam eciam celebraverunt contra interdictum auctoritate nostra pro- 188. c) ,Premiz' in loco raso eadem manu eod. atram. scr. A. — d) ,nre‘ ead. manu super- scriptum A. — e) genuine ,auctoritas', sed,s' statim erasa, correctum A. — f) ,domini' in loco raso 35 eadem manu eodemque atramento scriptum A. 1) In diplomate num. 153 minus recte Sulislaus. — 2) In dipl. num. 153 villicus. 189. a) ,Honorius — episcopo' desunt C; supplevi secundum formam.

Strana 176
176 NUM. 189, 190. 1220 MART. 18. — MART. 20. mulgatum et propalatum, nos de tua circumspeccione gerentes fiduciam spe- cialem, absolvendi eos ac dispensandi cum illis, prout singulorum merita videris postulare, auctoritate presencium liberam tibi concedimus potestatem. Viterbii, XV kalendas aprilis, pontificatus nostri anno quarto. Datum 190. 5 Honorius III papa Eberhardo II archiepiscopo Salisburgensi et Rudigero episcopo Chiemensi et Wernhero abbati sanctae Crucis mandat, ut ad confinia regni Bohemiae accedentes, partes suas interponant ad reformandam concordiam inter Andream episcopum Pragensem ex parte una et Otakarum regem et barones Bohemiae ex altera. Viterbii 11220] mart. 20. 10 Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. II, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vatic. tom. X) asservatur, fol. 166, lib. IV, ep. 678 (R). Raynaldi Annal. eccl. ad. a. 1220, § 34 et 35. — Manrique. Annal. Cisterc. IV, p. 175 = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 110, num 103. — Palacký, Ital. Reise, pag. 22, num. 79 15 (reg.) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 289, num. 619 — Rodenberg, Epist. e reg. pontif. Rom. selectae (Mon. Germ. Epp. saec. XIII) tom. I, pag. 78, num III—Potthast, Reg. pontif. num. 6215. ..1 Salzeburgensi archiepiscopo et..2 episcopo Kymensi et ..3 abbati Sancte Crucis, Cisterciensis ordinis, Patauiensis diocesis." Post diuturnam moram, 20 quam venerabilis frater noster .. Pragensis episcopus apud apostolicam sedem traxit pro questione inter ipsum ex parte una et .. illustrem regem ac barones Boemie ex altera super decimis, iurisditioneb ecclesiastica, ecclesiarum immunitate ac nonnullis aliis ad ecclesiasticam pertinentibus libertatem suborta, pro qua etiam ipse rex et barones excommunicationi et regnum eius subiacent interdicto, tandem 25 procuratoribus ipsius regis et baronum in nostra presentia constitutis, utraque pars arbitrio nostro libere se commisit. Habito igitur cum fratribus nostris et cum ipsis partibus longo de compositione tractatu, ita quod partes ipse a forma sibi proposita in paucis articulis discordabant, ecce nobilis vir Dalebor maior iustitiarius et Martinus pincerna ipsius regis ac Marcuardus de Dechin et Diuis 30 de Prachen castellani et Habra, procurator nobilis viri B.4 castellani de Budisin, advenerunt, ex parte dicti regis et sua cum instantia postulantes, ut prefatum episcopum ad Viennam, civitatem nobilis viri ..“ ducis Austrie, mitteremus, ac affirmantes, quod rex et barones predicti, quos illuc venturos firmissime pro- mittebant, presente dicto episcopo inducerentur facile ad concordiam et ipsi ad 35 hoc impenderent diligens studium et operam efficacem. Quod eciam firmaverunt prestito iuramento, quod ipsi ad hoc directi hec de ipsorum regis et baronum 190. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. — b) ita R. 1) Eberhardo II. — 2) Rudigero. — 3) Wernhero. — 4) Benešii. — 5) Leopoldi VI.

Strana 177
1220 MART. 20. — IUN. 21. NUM. 190, 191. 177 mandato speciali dicebant, et quod ad pacem et concordiam fideliter laborarent, quodque custodirent personam episcopi sicut suas, tam deducendo eum ad civi- tatem predictam, quam ad nostram presentiam reducendo, si forte non posset concordia provenire. Nos igitur acquiescentes precibus et instantie nobilium 5 predictorum, episcopum ipsum ad civitatem iam dictam duximus transmittendum, ut huiusmodi controversia finem, dante Domino, sortiatur. Ideoque per apostolica vobis scripta mandamus, quatinus ad locum ipsum vel propius, si necesse fuerit, ad regni confinium personaliter accedentes et commonentes ipsum regem, cui super hoc scribimus,“ ut et ipse iuxta promissionem dictorum nobilium cum 10 aliquot de baronibus, a ceteris tam baronibus, quam nobilibus Boemie mandatum habentibus, ad locum accedat eundem, interponatis prudenter et sollicite partes vestras ad reformandam concordiam inter eos;7 que si studio vestro mediante provenerit, eadem sufficienti et idonea cautione firmata, prefatas excommunicationis et interdicti sententias relaxetis. Alioquin episcopum ipsum ad nos reduci iuxta 15 promissum nobilium predictorum incolomem facientes, easdem sententias preci- piatis usque ad satisfactionem condignam inviolabiliter observari. Quod si non omnes hiis“ exequendis potueritis interesse, tu frater archiepiscope, cum eorum Datum Viterbii, XIII kalendas aprilis, pon- altero ea nichilominus exequaris. tificatus nostri anno quarto. 20 191. Honorius III papa Ulrico II, episcopo Pataviensi, mandat, ut magistro Arnoldo, decano Pragensi, beneficia in dioecesi sua sita restituat. Apud Urbem veterem [1220] iun. 21. 25 Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. II, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. tom. X) asservatur, fol. 194r, lib. IX, ep. 789 (R). Palacký, Ital. Reise, pag. 22, num. 80 (reg.) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 292, num. 622 — Potthast, Reg. pontif. num. 6276 — Pressutti, Reg. Honorii III, tom. I, pag. 413, num. 2501. Propter venerabilem fratrem nostrum ..» Pra- ..1 episcopo Patauiensi.“ gensem episcopum, magistrum A.,' regium capellanum, a suis duximus beneficiis 30 190. c) ,hiis — exequaris' tantum compendio ,etc' indicantur in R. 35 6) Epistula haec iam deperdita procul dubio eodem tempore missa erat atque litterae ad archiepiscopum Salzburgensem datae. — 7) Papae mandatum archiepiscopus verisimillime exeunte aestate a. 1220 exsecutus est; quem tunc in Austriam venisse refert Meiller, Reg. archiep. Salisb. pag. 225, num. 245 et pag. 535, nota 98. Colloquium inter Otakarum regem et Andream episcopum apud Seefeld habitum esse, refert Pulkavae Chron. perperam ad a. 1221 (Font. rer. Boh. V. pag. 131) et Nicolai de Boh Chron. Ims. tabularii terrae Brunnae, Cerr. no 292, pag. 269—270) ad a. 1220 (v. Fontes rer. Boh. V. pag. 130 nota). 191. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. 1) Udalrico II. — 2) Andream. — 3) Arnoldum.

Strana 178
178 NUM. 191, 192. 1220 IUN. 21. amovendum. Verum quia nolumus, cum intentionis nostre non fuerit, huiusmodi amotionem extendi nisi ad beneficia illa dumtaxat, que in Pragensi diocesi obti- nebat, presentium tibi auctoritate precipiendo mandamus, quatinus ea, que in diocesi tua obtinuit, sibi absque difficultate restituas cum fructibus inde perceptis, amoto ab eis quolibet detentore, ac facias ipsum gaudere possessione pacifica eorumdem. Alioquin venerabilibus fratribus nostris ..“ archiepiscopo Salzebur- gensi et ..5 episcopo ac dilecto filio .. preposito Sechouiensibus damus nostris litteris in mandatis, ut id auctoritate nostra, sublato appellationis obstaculo, exe- quantur, contradictores et rebelles per censuram ecclesiasticam, appellatione post- posita, compescendo. Datum apud Urbem ueterem, XI kalendas iulii, anno 10 quarto. 5 192. Honorius III papa Eberhardo II, archiepiscopo Salisburgensi, Carolo, epi- scopo Secoviensi, atque praeposito Secoviensi mandat, ut magistro Arnoldo, decano Pragensi, beneficia, quae in dioecesi Pataviensi habuit, restitui procurent. 15 Apud Urbem veterem [1220] iun. 21. Litterarum excerptum exstat in Honorii III regestorum volumine II, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. tom. X) asservatur, fol. 194r, post lib. W, epist. 789 (R). .1 archiepiscopo Salzeburgensi et ..' episcopo ac .. preposito Sechouien- Propter venerabilem fratrem nostrum .." Pragensem episcopum, ma- 20 sibus. gistrum A.; regium capellanum, a suis duximus beneficiis amovendum. Verum quia nolumus, cum intentionis nostre non fuerit, huiusmodi amotionem extendi nisi ad beneficia illa dumtaxat, que in Pragensi diocesi obtinebat, venerabili fratri hostro ..5 episcopo Patauiensi dedimus nostris litteris in mandatis, quatinus ea, que in diocesi sua obtinuit, sibi absque difficultate restituat cum fructibus inde 25 perceptis, amoto ab eis quolibet detentore, ac faciat ipsum gaudere possessione pacifica eorumdem." Quocirca discrecioni vestre per apostolica scripta mandamus, quatinus, si dictus episcopus mandatum nostrum neglexerit adimplere, vos id auctoritate nostra, sublato appellationis obstaculo, exequi procuretis, contradic- tores et rebelles per censuram ecclesiasticam, appellatione postposita, compescentes. 30 Quod si non omnes hiisb exequendis potueritis interesse, duo vestrum ea nichi- lominus exequantur. Datum“ apud Urbem ueterem, XI kalendas iulii, anno quarto. 191. 4) Eberhardo II. — 5) Carolo. 192. a) Prior litterarum pars in R his tantum verbis indicatur: In eundem modum. scriptum est super hoc eisdem fexecutoribus usque: eorumdem.' Restitui ex epistula, 35 quae proxime praecedit. — b) ,hiis — exequantur' tantum compendio ,ete' indicantur in R. — c) ,Datum ut supra‘ R. 1) Eberhardo II. — 2) Carolo. — 3) Andream. — 4) Arnoldum. — 5) Udalrico II.

Strana 179
1220 IUL. EX. — M. AUG. NUM. 193—195. 179 193. 5 Fridericus II, Romanorum rex, passagium sive theloneum in ponte civitatis suae Donauwerth pro libertate omnium inde transeuntium abrogat. — Inter testes: Odacrius Boemorum rex' et ,Heinricus marchio Morauies. Apud Augustam 1220 iul. ſex.]. Monum. Boica XXXI, pars I. pag. 498, num. 263 (ex apogr.) — Boczek, Cod. dipl. Mor. V. pag. 223, num. II (reg.) — Huillard-Bréholles, Hist. dipl. Friderici II, t. I, pag. 812 — Erben. Reg. Boh. I, pag. 292, num. 623 — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V. num. 1146. — Cf. Dudik, Mähr. Gesch. V. pag. 128. 10 194. Fridericus II, Romanorum rex, principibus suis Eckberto Bambergensi et Ottoni Herbipolensi episcopis liberam concedit facultatem transigendi de mutuis matrimoniis inter ecclesiarum eorum familias contrahendis et de contrahentium prolibus inter praedictas ecclesias partiendis. — Inter testes: �Otacarus rex Boe- 15 mie" .... ,Henricus marchio Morauie'. Apud Augustam 1220 aug. 7. Monum. Boica XXX, ps. I, pag. 102, num. 652 (ex autogr.) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 293, num. 624 (reg.) — Brandl, Cod. dipl. Mor. VII, pag. 719, num. 54 (reg.) — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V. num. 1151. 20 Cum secundum eiusdem regis diploma ap. Böhmer-Ficker num. 1148 die I augusti paucissimi tantum dignitate conspicui principes apud regem restitisse videantur, testium huius diplo- matis seriem iam mense iulio exeunte confectam esse, contendere ausim. 195. Robertus, episcopus Olomucensis, monasterio in Velehrad decimas integras, 25 quas in villis expresse nominatis idem monasterium possidet, capituli Olomucensis assensu concedit. Olomucii 1220 m. aug. 30 Autographum in membrana scriptum in tabulario terrae Moraviae Brunnae (Velehrad Lit. J, num. I) asservatur (A). — In antiquo tabularii Velehradensis elencho, qui nunc in tabulario terrae Moraviae asservatur, commemoratur sub sign. Lit. E num. I alterum eiusdem chartae autographum, quod iam deperditum esse videtur. — Apographum saec. XV exstat in Libro privilegiorum monii. Velehrad, qui in eodem tabulario asservatur, fol. 15. 35 Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 115, num. 107 = Erben, Reg. Boh. I. pag. 293, num. 627 (frgm.) — Grünhagen, Reg. z. schles. Gesch. I, num. 227 — Kopetzky, Reg. z. Gesch. d. Hzgth. Troppau (Arch. f. österr. Gesch. 45, pag. 105) num. 17. Autographum manu scribae, quem nota ,Robertus 4 designamus, exaratum est. C. i In nomine sancte et individue trinitatis amen. Ego Rupertus, dei gracia Olomocensis episcopus, dilectis in Christo fratribus abbati et conlventui in Welegrad,

Strana 180
180 NUM. 195. 1220 M. AUG. Convenit scribi, Cysterciensis ordinis, Olomocensis“ diocesis, in perpetuum. quod non convenitb oblivisci. Ea enim, que vite presentis agunltur curriculo, facile vacillant, nisi scripti testimonio roborentur. Cum igitur ex officii nostri debito benefacere singulis teneamur, illis tamen specialius delbemus ac volumus providere, qui religionis approbate vitam et habitum sunt professi et pro statu 5 universalis ecclesie die noctuque domino deo supplicando devocius famulantur. Eapropter nos, o fratres in Domino dilectissimi, conventum vestrum et domum vestram in Welegrad, tamquam filiam specialem ecclesie nostre Olomocensis, que ipsius mater esse dinoscitur ac patrona, sincere dilectionis ulnis propensius ample- xantes, decimas integrales omnium villarum in agris, vineis, aninimalibus“ sive 10 quibuslibet usufructibus, quocumque censeantur vocabulo, quas tempore sue fundationis vestrum monasterium possidebat, vel in sui dedicatione, nec non et in posterum largicione principum seu baronum vel per emptionis modum aut commutationis nec non sub cuiuslibet legitime occasionis pretextu, remediis quoque decedentium, in quibuslibet provinciis nostre diocesis perpetuis temporibus posses- 15 surum erat,d ad sustentationem vestram ampliorem et ob vestrarum recompensa- tionem orationum libere et absolute, tocius capituli nostri Olomocensis unanimi accedente consensu, vobis et successoribus vestris in perpetuum misericorditer ac liberaliter duximus concedendas; quarum hic nomina subscribuntur: Welegrad villa forensis cum omnibus suis appendiciis, Maratiz, et utrumque Popowiz, 20 Zneispole, Squalcowiz, Leischowe, Tvpiz, Borsiz, Costelan, Naconice, Polissowiz, Pritluc, Welenowiz, Babice, Wesconewiz, Wezde, Prist, Potwariz, Styboriz cum omnibus suis pertinentiis, in Opauiensi provincia constitutis. Ut igitur hec nostra donacio firma sit et stabilis ac semper maneat inconcussa, nec per aliquem succes- sorum nostrorum valeat in posterum aliquatenus revocari, nos ipsam donationem 25 et donationis memoriam presenti pagina et sigilli nostri munimine roboravimus cum sigillo ecclesie Olomocensis, cum testimonio etiam et sigillis specialibus personarum ipsius ecclesie et ceterorum fratrum, qui hic nominetenus expri- munture: Ego Walterus, decanus Olomocensis et archidiaconus Brunnensis et Znoemensis, huic donacioni consentiens proprium sigillum apposui. Ego Stepha- 30 nus, prepositus Olomocensis ecclesie, consentiens proprium sigillum apposui. Ego Radozlaus, Olomocensis archidiaconus, consentiens proprium sigillum apposui. Ego Esau, archidiaconus Prerowensis, consentiens proprium sigillum apposui. Ego Moyses, archidiaconus Brezlauiensis, consenciens proprium sigillum apposui. Ego Vtissen canonicus consensi. Ego Ysaac canonicus consensi. Ego Jacobus 35 canonicus consensi. Ego Sifridus canonicus consensi. Ego Theodericus cano- nicus consensi. Ego Johannes canonicus consensi. Ego Petrus canonicus 195. a) scriba genuine ,Olono' scripsit, sed errorem 'statim in loco raso correxit A. — b) genuine ,conuinit' sed corr. A. — c) ita (,ani-]nimalibus*) A. — d) ita scribae incuria A. — e) Omnes quae subsequuntur subscriptiones eadem manu atque reliqua autographi pars 40 scriptae sunt.

Strana 181
1220 M. AUG. — 1220 AUG./SEPT. NUM. 195, 196. 181 consensi. Ego Conradus canonicus consensi. Ego Zeborius canonicus con- sensi. Ego Arcleus et omnes canonici consensimus. Acta sunt hec sol- lempniter in Olomucf anno Domini MCCXX, mense augusti, indictione VII,1 feli- citer amen. 5 10 15 Autographo appendent septem sigilla de cera fusci coloris confecta: 1) Sigillum rotundum (diametros 34 mm) appendet e scidula membranae; in quo sigillo haec inscriptio tribus lineis disposita legitur: ESAV PREROW ARCh D. — 2) Sigilli formae ex longo rotundae fragmentum appensum est scidula membranacea. — 3) Sigillum Roberti episcopi, e filis sericis coloris rubri et flavi appendens, idem atque in num. 78. — 4) Sigillum ecclesiae Olomucensis, filis sericis coloris flavi et rubri appensum, quod ex eadem forma profectum est atque alterum chartae num. 78 sigillum. — 5) Sigillum formae ex longo rotundae (alt. 45 mm. lat. 30 mm) e scidula membranae appensum, in quo sacerdotis figura stans depingitur; circumscriptio: † S. RADOZLAI ARCHID : OLO,OVCEN: — 6) Sigillum rotundum (diametros cc. 30 mm) defractum appendet e scidula membrance; in sigilli medio imago viri pectore tenus expressa est, qui manu sinistra librum tenet; circum- scriptio: † ......VM OEVM. — 7) Sigillum formae ex longo rotundae (alt. 47 mm) e scidula membrance appensum, in quo figura stans depingitur, quae manu dextra ramum palmae tenet; circumscriptio: † HOROIS IIII BRECIZSLA - ARCHD. 196. 20 Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterio in Velehrad villam Žarošice cum monte, qui ibidem situs est, donat. In Hodonin 1220 —. Autographum in membrana scriptum in tabulario terrae Moraviae Brunnae asservatur (A). 25 Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 112, num. 104 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 293, num. 606 (exc.). 30 35 Autographum manu scribae, quem nota ,Otakarus 15' signamus, exaratum est. Ad eandem manum revocanda sunt etiam diplomatum autographa, quae a. 1221 iul. 2 ecclesia Pra- gensis et eodem anno (s. d.) monasterium in Zwettl ab Otakaro rege accepit. Quam quidem manum ipsius Hermanni regis notarii esse, contendere ausim. — Diploma ab ipso Hermanno etiam verbis contextum esse, stili proprietates quaedam, tum in diplomate Zwettlensi (v. num. 218), tum in aliis diplomatibus, quae per manum notarii eiusdem data sunt, repetitae, manifesto declarant. — In temporis nota mensis et dies quidem omissus est, sed mense fere augusto vel septembre diploma datum esse verisimillimum est, quod illo tempore inter Otakarum regem et Andream episcopum in terminis Moraviae et Austriae colloquium de concordia concilianda fuit (vid. pag. 177, num. 190, nota 7). *In nomine sancte et individue trinitatis. Otakarus qui et Premizl, dei gracia Boemorum rex, omnibus tam presentibus quam futuris in perpetuum. Processu temporis immutantur plerumque legitime hominum donationes] factaque sollem- 195. f) ,Olom‘ A. 40 1) Indictionem scriba perperam computando effecit; ad annum 1220 indictio VIII pertinet.

Strana 182
182 NUM. 196, 197. 1220 AUG./SEPT. niter celebrata, nisi testimonio proborum“ et sigillatis inveniantur litteris roborata, ut cum opus fuerit, conspectui dulbitancium presententur, et quasi ad presens acta perlectis seriatim litteris videbuntur. Notum itaque facimus omnibus generaliter presentem paginam inspecturis, quod nos abbati et convetuib devote Domino in Welgrad famulantibus villam quandam Schorcici‘ nomine, que primitus ad Vhricic pertinebat, de nostra mera liberalitate iure hereditario cum monte, qui ibidem situs est, contulimus in perpetuum possidendam. Ne igitur hoc tam nobile factum nostrum posset in posterum aliquatenus violari, eisdem presens scriptum nostri sigilli fecimus munimine roborari, statuentes ut, si quis hoc tam sollemne factum nostrum in posterum ausu temerario modo quolibet presumserit immutare, 10 Actum in Hodonin, C marcas argenti pro pena regali camere componat. anno ab incarnacione Domini millesimo CCXX in presencia horum, quorum nomina subsequuntur: Heinricus qui et Wladizlaus marchio Morauie, Robertus Olomu- censis episcopus, Conradus comes de Ardec, Jaros, Benes, Bauor,d Witco et alter Wittco et Henricus filii Wittoconis, Petrus filius Bohute, Wilalmus filius Zbrazlay, 15 Budizlaus, Suatozlaus, Berhterus, Englisalcus prothonotarius. Data per manum Hermanni notarii, indictione VII.e 5 Sigillum, quod e filis sericis albis appendebat, iam avulsum et deperditum est. 197. Conradus, comes de Hardek, monasterio in Velehrad cedit de iure, quod 20 sibi in villam Žarošice competebat. — 1220 —. Apographum exstat in codice privilegiorum monasterii Velehradensis saec. XV, qui in tabulario terrae Moraviae Brunnae asservatur, fol. 46v—471 (B). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 113, num. 105 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 294, num. 628 25 (fragm.). Chartam eodem tempore atque Otakari regis diploma, quod sub num. 196 dedimus, con- fectam esse, testium nomina, quae sub finem adferuntur, demonstrant. C.,a comes de Hardeke, omnibus hanc paginam inspecturis salutem in Do- mino. Noverint tam presentes quam futuri, quod ego Conradus obtinui pro 30 servicio meo quandam villam Vrscicz cum alia villa Scorscicz nomine cum omnibus appendiciis suis ab illustri rege Boemie tercio, nomine Ottacaro, et fratre eius inclito marchione Morauie, Wadislao nomine, iure hereditario pos- 196. a) post hanc vocem ,hominum' notarii errore omissum est; cf. num. 218. — b) ita A. — c) ,Schorcici' eodem atramento eademque manu inscriptum est in spatium vacuum relictum A. — 35 d) ,o' ex ,a' statim inter scribendum corr. A. — e) ita scribae errore A; ad annum 1220 in- dictio VIII pertinet. 197. a) Chartae apographo in B inscribitur: �Super Scorcicz et Vrscicz C(onradi) comitis de Hardek."

Strana 183
1220 AUG./SEPT. NUM. 197, 198. 183 sidendas. Contigit autem, quod quidam miles Bertherus nomine a nobis fuit infeudatus de illa villa, que vocatur Scorscicz, set ipse nobis voluntarie re- signavit; quam postea de consensu nostro et ad peticionem nostram illustris rex Boemie et inclitus marchio Morauie frater eius prius nominati contulerunt 5 ecclesieb Welegradensi perpetuo iure possidendam et sine omni contradiccione ad suos usus convertendam. Hoc autem fecimus nullo precio inducti, set pure pietatis causa, considerantes honestatem religionis fratrum in eadem ecclesia“ commorancium, sperantes nos " per eorum merita eternorum gaudiorume obtinere premia. Ne autem ecclesia“ in Vrscicz vel eius provisores aliquam querelam 10 possint habere contra ecclesiam( Welegradensem de decimis quarundam vinearum, que sunt plantate in predicto predio, ordinatum est cum consilio prudentum virorum et consensu episcopi diocesani, Ruberti nomine, quatenus ecclesia“ Wele- gradensis debeat dare ecclesieb de Vrscicz quolibet anno carratam vini, ut omnis deinceps de quibuslibet decimis illius excludatur querimonia et actio plenarie 15 sopiatur, quia vinee, que sunt site in predicto predio, labore fratrum ecclesie Willegradensis, que est ordinis Cisterciensis, sunt plantate et exculte. Et ut hec omnia rata permaneant, nostrum sigillum in huius testimonium huic pagine fecimus Acta sunt hec anno ab incarnacione Domini MCCXX. Huius rei apponi. testes sunt: Wadizlaus marchio Morauie, Rubertus Olomucensis episcopus, Jaros, 20 Benes, Witco, et alter Witco et Heinricus filii Vitconis, Petrus filius Boguthe, Wilhelmus filius Zbraslay, Budislaus, Suatoslaus, Bertherus, Engilscalcus protho- notarius. 198. Robertus, episcopus Olomucensis, Conrado servienti suo eiusque filiis usum 25 vineae in Engensalsdorf ad vitae tempus tribuit pro censu annuo duodecim numorum persolvendo monasterio in Sancta Cruce, cui vineam illam iure here- ditario possidendam donat. — 1220 —.] 30 35 Autographum in membrana scriptum in tabulario monasterii Sanctae Crucis asservatur (A). Weis, Urkunden des Cist.-Stiftes Heiligenkreuz I (Font. rer. Austr., II Abth., tom. XI) pag. 56, num. 42. Autographum scriba, quem nota „Robertus 5' signamus, exaravit; cuius manus iam in nulla eiusdem episcopi charta invenitur. — Charta nota temporis omnino caret: sed mense fere augusto vel septembre a. 1220 datam esse verisimile est, quod tunc abbas Sanctae Crucis cum archiepiscopo Salzburgensi iussu papae (v. num. 190, not. 7) ad Moraviae confinium advenisse videntur, ut de concordia inter Otakarum regem Bohemiae et Andream episcopum Pragensem restituenda cum rege ipso agant. Robertum episcopum tunc in regis comitatu fuisse, chartae num. 195, 196 et 201 demonstrant. 197. b) ,eclesie‘ B. — c) ,eclia‘ B. — d) sequitur ,per eos', sed deletum B. — e) ,gaudio' B. — 40 f) ,eclesiam' B.

Strana 184
184 NUM. 198, 199. 1220 AUG./SEPT. R., dei gratia episcopus Olomucensis, omnibus hanc paginam inspecturis Cuidam servienti nostro, Conrado nomine, concessimus salutem in Domino. quandam vineam in villa, que vocatur Engensalsdorf, usque ad finem vite sue tenendam] et etiam filiis suis, si quos susciperet ex legitima uxore, filiis inquam tantum et non filiabus ; ita tamen, quod in recognitionem ] et in censum annualem solvent domui de Sancta Cruce quolibet anno XII nummos, cui vineam prefatam contulimus hereditario iure possidendam, secundum quod prescriptum est. Si autem prefatus C. censum predictum domui iam dicte non solveret, ita ordina- vimus: quod, nisi sit ex gratia abbatis et conventus, ipse" vinea careat, et abbas ipsam vineam sibi vendicet possidendam sine contradictione. Census autem 10 debet solvi in festo sancti Michaelis. In huius rei testimonium sigillum nostrum fecimus apponi, nullo instrumento huic scripto presenti preiudicante, etiam si prefatus C. aliud instrumentum videatur habere. 5 Autographo appendebat e scidula membranae inferiori autographi margini excisa sigillum episcopi, quod iam deperditum est. 15 199. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, Sifrido, canonico Olomucensi, ut villam Jarošov monasterio Velehradensi vendere possit, facultatem concedit. Brunnae 1220 —. Apographum exstat in Codice privilegiorum monasterii Velehradensis saec. XV, qui in 20 tabulario terrae Moraviae Brunnae asservatur, fol. 39v—40r (B). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 114, num. 106 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 293, num. 625 (extr.) Diploma ab Hermanno notario verbis contextum esse, stili proprietates quaedam demon- strant, quae in aliis per manum eius datis diplomatibus repetuntur (Cf. num. 196). — 25 Diploma mense fere augusto vel septembre datum est, quod in ipso iidem fere testes adferuntur atque in num. 196 et 197. In" nomine sancte et individue trinitatis. Ottakarus qui et Premizl, dei gracia Contingit sepius Boemorum rex, tam presentibus quam futuris in perpetuum. multis annorum curriculis elabentibus, quelibet facta hominum legittima, cele- 30 brata sollempniter, inmutari, nisi vivaci pagine inserantur, ut cum in dubium devenerint, conspectui vivencium presententur, seriatimque publice recitata quasi ad presens conscripta dilucide apparebunt." Notum itaque facimus omnibus generaliter presentem paginam inspecturis, quod cum dilectus capellanus noster Sifridus Olomucensis canonicus quandam villam suam Jarosow nomine, quam 35 a progenitore suo, illustri duce Bretizlao, promeruerat, vellet abbati et fratribus 198. a) ex ,ipsa‘ eodem atramento corr. A. 199. a) Diplomatis apographo inscribitur: �Super Jaroschowe Ottakari regis testimonium et confirmacio‘ B. — b) ,apparebit' B.

Strana 185
1220 AUG./SEPT. — SEPT. 1. NUM. 199, 200. 185 de Welegrad pro certa vendere pecunie quantitate, ad nos accedens humiliter postulavit, ut sibi liceret prefatam hereditatem cum nostro permissu venundare abbati et fratribus antedictis. Nos vero ipsius devocionem attendentes, moti miseri- cordia, largam et plenam sibi dedimus licenciam prenotatam hereditatem Jarosow vendendi libere abbati et fratribus memoratis. Eisdem ergo cum devocione con- firmacionem“ a nobis postulantibus, ne hoc tam sollempned factum postmodum posset aliquatenus immutari, presens scriptum nostri sigilli munimine roboratum pro testimonio fecimus exhiberi statuentes, ut si quis hoc tam sollempne factum in posterum ausu temerario modo quolibet presumpserit violare, regali camere C 10 marcas argenti pro pena componat. Actum in Brenna anno ab incarnacione Domini MCCXX, presentibus hiis, quorum nomina subsequuntur: Heinricus qui et Wladizlaus marchio Morauie, Robertus Olomucensis episcopus, Anselmus prothonotarius, Jaros, Benes, Witco, Heinricus, Vitco filius Vitconis, Suatozlaus, Suezlaus, magister Sdizlaus Pragensis canonicus, Hermannus, Beneda, Wilalmus, 15 Bauor, Berhterus, Budizlaus, Gron,e Smil, Andreas, Johannes, Welen, Otazlau, Stanimir. 5 Data per manum Hermannig notarii, indiccione VIII. 200. Honorius III papa magistro Arnoldo, regis Bohemiae capellano, indulget, 20 ut processu adversus eum acto et litteris ei ab episcopo Pragensi datis non obstantibus, libere ordinis sui officium exsequi possit. Apud Urbem veterem [1220] sept. 1. Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. III, quod in tabulario Vaticano (inter Reg. Vatic. tom. XI) asservatur, fol. 167, lib. V, ep. 75 (R). 25 Palacký, Italien. Reise, pag. 22, num. 82 (reg.) — Erben, Reg. Boh. I. pag. 294, num. 629. — Potthast, Reg. pontif. num. 6346 —Pressutti, Reg. Honorii III, tom. I, num. 2662. Magistro A.,1 regio capellano.“ Presentium tibi auctoritate concedimus, ut processu venerabilis fratris nostri..' Ratisponensis episcopi et coniudicum suorum,s nec non litteris obtentis a venerabili fratre nostro .. Pragensi episcopo 30 non obstantibus, libere tui ordinis officiumb exequaris. Datum apud Urbem veterem, kalendis septembris, pontificatus nostri anno quinto. 199 c) ,confirmacionem' ead, manus in marg. addidit B. — d) sequitur ,festum', sed dele- tum B. — e) ,Cron‘ B. — f) �Staminir‘ B. — g) ,Hermani‘ B. 200. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. — b) ,tui ord. off. ead. manus in loco raso 35 scripsit R. 1) Arnoldo. —2) Conradi IV. — 3) Sancti Emmerammi et de Walderbach abbatum (v. num. 156).

Strana 186
186 NUM. 201, 202. 1220 SEPT. 28. — SEPT. EX./NOV. IN. 201. Přemysl Otacarus I, rex Bohemiae, ecclesiae Budissinensis protectionem suscipit, et ut nobiles aut vasalli sui tres vel quatuor mansos aut hortos sive domos nullo contradicente ei donare facultatem habeant, concedit. Pragae 1220 sept. 28. 5 Apographum saec. XVIII exstat in registro privilegiorum eccl. Budissinensis, quod in eiusdem eccl. tabulario asservatur, tom. I, pag. 7 (B) et in codice eiusdem tabularii, qui „Copiale caesareum“ inscribitur, pag. 3 (C). Köhler, Cod. dipl. Lusatiae super. I, ed. 2. (1856), pag. 26, num. 13. — Erben, Reg. Boh. I, pag. 294, num. 630 (frgm.). 10 Mirum quod contra illius aevi morem consuetudinemque in temporis nota dies festo deno- tatur; cum autem charta epistulae (mandati generalis) formam habeat, fidem eius tantum- modo huius rei causa in dubium vocandam non esse puto. Ottokarus, dei gratia Bohemiae rex, fidelibus suis universis per terram Budissin constitutis gratiam suam et omne bonum. Universitati vestrae volumus 15 esse notum, quod nos pro salute animae nostrae ecclesiam Budissinensem cum omnibus personis ac rebus pertinentibus ad eandem in nostram regiam protecti- onem duximus suscipiendam, hanc eidem ecclesiae indulgentiam de nostra regia munificentia concedentes, ut si quis ex nostris nobilibus aut vasallis tres mansos vel quatuor, vel etiam hortos, areas sive domos pro salute sua conferre voluerint 20 ecclesiae memoratae, haec dotis nomine in perpetuum possideat nullo contradicente ecclesia supra dicta. Et ne ullus successorum nostrorum huic concessioni nostrae valeat contravenire aut eam aliquatenus permutare, hanc cedulam inde conscribi fecimus et sigilli nostri munimine roborari. Datum Pragae, anno Domini MCCXX, in die [sancti] Wenzeslai. 25 202. Leopoldus VI, dux Austriae, Honorio III papae scribens se excusat, quod cuidam instrumento sigillum suum apponere denegaverit; supplicat insuper, ne Arnoldo, decano Pragensi, ecclesiae, quas a se habuerat, restituantur, cum alios clericos de iisdem investiverit. [1220 sept. ex.—nov. in.] 30 Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. III, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vatic. tom. XI) asservatur, fol. 37v—38r, lib. V, ep. 185 (R). Palacký, Ital. Reise, pag. 22, num. 83 (reg.). — Erben, Reg. Boh. I, pag. 295, num. 631 (fragm.). — Winkelmann, Acta imp. ined., pag. 477, num. 595. — Rodenberg, Epist. e reg. 35 pontif. Rom. sel. (Mon. Germ. Epp. saec. XIII) tom. I, pag. 102, num. 142. Magistri Arnoldi quondam excommunicati restitutio, quae epistulae huius argumentum dedit, litteris papae sept. I datis (v. supra num. 203) effecta est. Epistulam ante mensis decembris initium iam in curiae Romanae tabulario fuisse, locus quo in registro legitur testimonio est. Namque epistulae 182 et 183 datae sunt nov. 30 (epistula vero 184 nostrae 40 proxime praecedens data est nov. 10); ex eis quae deinde sequuntur litteris ep. 191 data

Strana 187
1220 SEPT. EX./NOV. IN. NUM. 202. 187 est decembre I et epistulae sequentes iam recto ordine chronologico in registrum relatae sunt. Quibus omnibus circumspectis, epistulam nostram inter ultimos mensis septembris et primos novembris dies ad papam missam esse credimus. Sanctissimo“ patri ac domino suo H., venerabili sacrosancte Romane 5 ecclesie summo pontifici, devotus in Christo filius L., dei gratia dux Austrie, Stiriequeb tam debitum quam devotum cum filiali reverentia obsequium. Cum propter paternitatis vestre benivolentiam et gratiam, que pre ceteris Alamannie principibus parvitatem meam dignata est habundantius et familiarius respicere, firmiter proposueram et adhuc proponam vobis et ecclesie Romane fore semper 10 fidelis ac devotus, non modicum gravat me indignatio, quam erga me concepistis, eo quod instrumento vestro apponere sigillum meum denegavi. Sed pro certo vestra noverit paternitas, quod hoc non ex malitia mea vel indevotione factum est, set propter hoc, quod quedam clausula continebatur in eodem, que valde me terrebat: hoc scilicet, ut ego et uxor mea et liberi sub pena excommunicationis 15 nos astringeremus, ne rex et principes contra id venirent, quod in eodem con- tinebatur instrumento. Proinde vestre humiliter supplico clementie, quatinus omnem rancorem et indignationem erga me conceptam pure in deo remittatis. Nam quicquid rex et principes circa ecclesie Romane honorem ac exaltationem facere qualitercumque voluerint, ego re vera illud non solum non impediam, 20 immo ad idem promovendum pro posse meo studebo deo dante operam efficacem adhibere. Preterea vestre significo paternitati, quod in reditu meo de partibus transmarinis, cum essem apud vos constitutus, de magistri Arnoldi, quondam decani Pragensis, depositione in curia vestra fama tunc fuit celebris et nullus ibidem de illa hesitabat, in tantum quod etiam quidam curie vestre clerici me 25 rogabant, ut beneficia, que idem A. tenuerat a me, conferrem eisdem. Postmodum reversus ad propria,1 tales inveni rumores: quod archiepiscopus Salzeburgensis, Patauiensis, Ratisponensis et Eistetensis episcopi ex mandato vestro eundem“ A. officio et beneficiis omnibus denuntiaverant esse privatum; et iudices a vobis delegati mihi vestra mandaveruntd auctoritate, ut ad ecclesias, quas prefatus Ar. 30 tenuerat a me, que etiam per annum vel amplius propter meam vacaverante ab- sentiam, clericos idoneos presentarem; quod et feci; et duo capellani mei ad presentationem meam de eisdem ecclesiis fuerunt canonice investiti, qui etiam per biennium iam vel amplius easdem pacifice possederunt. Unde humiliter sup- plico clementie vestre in Domino, quatinus in meum et capellanorum meorum 35 preiudicium et gravamen memorato A. ecclesias predictas restituere non inten- datis; nam si vestre placuerit liberalitati, absque scandalo et congruentius pot- eritis eidem alio modo providere. 202. a) Epistulae apographo praemittitur in R inscriptio colore rubro scripta: �Littere ad dominum papam.“ — b) ,Strig' R. — c) ex,eandem' corr. R. — d) ,mandaverit' R. — e) vacaverat' R. 40 1) A. 1218 iul. 18 Leopoldus dux in exercitu Damiatam obsidente morabatur; postea reversus, anno 1219 oct. 7 Vindobonae erat; v. Meiller, Reg. d. Babenberg, pag. 123, num. 154 et 155.

Strana 188
188 NUM. 203, 204. 1220 DEC. 29. — DEC. 31. 203. Honorius III papa Otakaro I, regi Bohemiae, Gregorium de Crescentio diaconum cardinalem, apostolicae sedis legatum commendat. Laterani 11220] dec. 29. Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. III, fol. 627, lib. V, ep. 309, quod in 5 tabulario secreto Vaticano asservatur (R). Raynaldi Ann. eccl. ad a. 1220, n. 32.— Palacký, Italien. Reise, pag. 23, num. 85 (reg.) — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 120, num. 113 (reg.) — Erben, Reg. Boh I, pag. 295, num. 632 (fragm.) — Horoy, Honorii III Opera, tom. III, pg. 619, num. 160 — Potthast, Reg. pontif., num. 6457 — Pressutti, Reg. Honorii III, num. 2931 (ubi plures aliae editiones comme- 10 morantur). — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V. num. 6424. Eadem die iisdemque verbis scripsit papa etiam Waldemaro, regi Daniae, et Johanni, regi Svediae. [Cf. etiam Pokorny, Die Wirksamkeit der Legaten d. Pabstes Honorius III (Krems 1886 Programm) pag. 28.) .. Illustri regi Boemie.“ Ecce iuxta precum tuarum instantiam et promis- 15 sionem nostram misimus ad te dilectum filium nostrum Gregorium de Crescentio, sancti Theodori diaconum cardinalem, apostolice sedis legatum, virum utique prudentia et honestate conspicuum et nobis inter alios fratres nostros suis exi- gentibus meritis specialiter carum, concesso sibi plene legationis officio per omnes terras, que tue iurisdictionis existunt, ut extirpet nociva et plantet salubria, prout 20 queque secundum datam sibi a deo prudentiam viderit facienda. Rogamus igitur regiam celsitudinem, quatinus ipsum, immo verius nos in ipso, recipias ylariter et honorifice tractes, ac a subditis tuis ei facias dignam honorificentiam exhiberi, ut devotio, quam te ad apostolicam sedem habere confidimus, clareat in effectu, et nos ac fratres nostri per hoc merito in tua caritate crescamus, idemque legatus, 25 qui per se ac suos, qui magnum locum in Urbe obtinere noscuntur, grata tibi poterit vicissitudine respondere, ad tuam dilectionem perpetuis temporibus obli- getur. Datum Laterani, IIII kalendas“ ianuarii, pontificatus nostri anno quinto." 204. (l) Honorius III papa Andreae, episcopo Pragensi, et abbatibus, prioribus 30 aliisque ecclestarum praelatis in regno Bohemiae constitutis Gregorium de Cre- scentio, sancti Theodori diaconum cardinalem, legatum apostolicum, commendat. (II) lisdem verbis Roberto, episcopo Olomucensi, et clero dioecesis eius scribit. Laterani 11220] dec. 31. 203. a) Epistula in Rinscribitur: ,.. illustri regi Dacie;' cum autem post eam adnotatum sit: 35 ,In eundem modum regi Boemie, superscriptionem hanc editioni nostrae praefiximus. — b) genuine ,recipiatis', sed eod. atramento corr. R. — c),kl' eodem, ut videtur atramento superscriptum R. — d) In R sequ.: ,In eundem modum regi Suetie.“

Strana 189
1220 DEC. 31. NUM. 204. 189 Apographum exstat in Honorii III regestorum volumine III, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vatic. tom. XI) asservatur, fol. 62r, lib. V, ep. 307 (R). 5 Palacký, Ital. Reise, pag. 22, num. 84 (reg.) = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 119, num. 112 — Erben, Reg. Boh. I, pag. 296, num. 633 (fragm.) — Theiner, Vetera monum. Poloniae et Lith. I. pag. II, num. 24. — Potthast, Reg. pontif. num. 6459 — Pressutti, Reg. Honorii III. tom. I. pag. 484, num. 2935. (1) .. episcopo Pragensi et abatibus, prioribus et aliis ecclesiarum prelatis in Suscepti cura regiminis, que nos omnibus con- regno Boemie constitutis.“ stituit debitores, exposcit, ut qui officium speculatoris assumpsimus, non solum 10 ad prope positos, sed etiam ad longe positos nostre sollicitudinis aciem exten- damus ac de agro dominico studeamus extirpare plantaria vitiorum, ne forte illis per nostram incuriam excrescentibus, nobis possit adaptari, quod legitur: ,Per agrum hominis pigri transivi et ecce, urtice repleverant eum et operuerant faciem eius spine." Quia vero humane conditionis natura non patitur, ut per nos ipsos 15 cuncta nobis imminentia exequamur, exemplo eius, qui cum ubique sit presens, spiritus angelos suos facit' et in diversa ministeria mittit illos, aliis ea exequenda committimus, que per nos ipsosb exequi non valemus, maiora maioribus, prout ratio singulorum expostulat, committentes. Ut igitur in persona eius, quem ad vos destinare curavimus, plenius agnoscatis, quam et quantam de vobis sollici- 20 tudinem habeamus, ecce mittimus ad vos dilectum filium nostrum Gregorium de Crescentio, sancti Theodoric diaconum cardinalem, apostolice sedis legatum, virum utique prudentia et honestate conspicuum ac nobis inter ceteros fratres nostros suis meritis exigentibus specialiter carum, commisso sibi plene legationis officio et concessa sibi plenaria potestate, ut evellat et destruat, edificet atque 25 plantet, prout queque secundum datam sibi a deo prudentiam viderit facienda. Ideoque universitati vestre per apostolica scripta firmiter precipiendo mandamus, quatinus ipsum, immo verius nos in ipso, recipientes ylariter et honorifice per- tractantes, eidem tamquam persone nostre intendatis et obediatis humiliter et devote ac ipsius salubria monita et statuta irrefragabiliter observetis. Alioquin 30 sententiam, quam rationabiliter tulerit in rebelles, precipimus usque ad satisfac- tionem condignam inviolabiliter" observari. Datum Laterani, II kalendas ianuarii, anno quinto." 35 204. a) Epistulae in R haec superscriptio colore rubro scripta praemittitur: ... Lubescensi, Raseburgensi, .. Szerinensi et .. Caminensi episcopis et abbatibus, prioribus et aliis ecclesiarum . . prelatis per eorum dioceses constitutis.“ Cum autem post epistulae textum adnotatum sit: In eundem modum .. episcopo Pragensi' etc., superscriptionem hanc editioni nostrae praefiximus. — b) ,ipsos' eadem (2) manu superscr. R. — c) ,Theoderi' R. — d) ,iuiolabilit R. — e) Sequ. in R. „In eundem modum .. archiepiscopo Vbsallensi et suffraganeis eius et abbatibus, prioribus et aliis ecclesiarum prelatis in Vbsalensi provincia constitutis. In e. m. .. archiepiscopo Gnesnensi et ab- 40 batibus etc. In e. m. .. archiepiscopo Lundensi et aliis etc. 1) Prov. XXIV. 30, 31. — 2) Cf. Hebr. I. 7.

Strana 190
190 NUM. 204, 205. 1220 DEC. 31. — 1220 S. D. (II) In eundem modum .. Olomucensi episcopo et abbatibus, prioribusf et aliis ecclesiarum prelatis in Olomucensi diocesi constitutis.f 205. Emerammus, castellanus Znoimensis, monasterio in Louka ius patronatus ecclesiae in Přimětice donat. ſcc. 1220./] Autographum in membrana scriptum in tabulario terrae Moraviae Brunnae asservatur (A). (Chmel) Series fundationis Lucensis pag. 15 (fragm.) — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 117, num 109 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 296, num. 636. Autographum manu quadam, quae iam in nulla alia charta in conspectum redit, exa- 10 ratum est. — Charta notis temporis omnino caret, sed eodem fere tempore atque proxime sequens data esse videtur. Omnibus presentes litteras inspecturis notum facio universis, quod ego Emrammus, miles et castellanus in Znoem, filius quondam domini Etley, pro remedio anime méé,l patris et matris parentumque meorum dono, concedo et 15 renuncio tibi, domino F.1 abbati] Lucensi, vice et nomine eiusdem ecclesie ius patronatus, quod adeptus sum ex fundacione ecclesie Primetitz; quam ecclesiam fundavi de licencia et mandato tuo“ fratrum tuorum in supradicta villa, que ad ecclesiam beati Nicholai in Znoem, que proprie est Lucensis, noscitur pertinere. Dono insuper et concedo atque renuncio omne ius et potestatem, quam habeo 20 vel habere possem sive ex fundatione supradicte ecclesie, sive etiam in posses- sionibus, quas concessi supradicte ecclesie; quarum nomina sunt hec: manssum" in eadem villa, secundum in villa Cvlcharuitz et partem de silva in Massovitz. Huius autem mee concessionis, donacionis et renunciacionis testes sunt hii: Lucas prior Lucensis ecclesie, Henricus camerarius, Gerardus cellerarius, Wilhel- 25 mus Stragoviensis canonicus, Johannes parrochianus in Chetov. Ut autem hec mea donacio in perpetuum robur habeat firmitatis, has litteras mei sigilli feci munimine roborari. Autographo appendet e scidula membranae fragmentum sigilli de cera naturali confecti, quod formae triangulae fuisse verisimillimum est. In sigilli medio scutum conspicitur, 30 cuius insigne est caput tauri cum naribus anulo transfixis (insigne dominorum de Pern- stein). Circumscriptio defracta est. .. 204. ƒ) ,prioribus — constitutis' in R tantum voce ,etc' indicantur. Sequ. adhuc: ,In e. m. Missinensi episcopo [Vid. Gersdorf, Urkb. d. Hochst. Meissen (Cod. dipl. Saxon. regiae II Hptth.) tom. I, pag. 84, num. 91/. In e. m. .. Noscensi episcopo et abbatibus etc. 35 205. a) Post hanc vocem ,et scribae incuria omissum esse, nemo non videt. — b) ita A. 1) Floriano.

Strana 191
1220 S. D. NUM. 206, 207. 191 206. Robertus, episcopus Olomucensis, monasterio in Louka ius patronatus ecclesiae in Přimětice confirmat, petente Henrico Vladislavo, marchione Moraviae. — In Přimětice 1220 5 10 Autographum in membrana scriptum in tabulario terrae Moraviae Brunnae asservatur (A). Apogr. saec. XV exstat in Matrica Lucensi ms., quae in eodem tabulario asservatur. pag. 51, num. 25 (B). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 118, num. 110. — Erben, Reg. Boh. I, pag. 297, num. 637. Autographum manu scribae, quem ,Robertus 6' appellamus, exaratum est. — Testium nomina, quae in chartae fine indicantur, nescio qua causa intercedente praetermissa sunt.— Chartam post octobrem a. 1220 datam esse anni pontificatus demonstrant; nam vicesimus Roberti episcopi annus mense illo demum incepit. R., dei gratia Olomucensis episcopus, cunctis Christi fidelibus presentibus et futuris salutem in vero salutari.“ Noverint universi huius] scripti copiam 15 habituri, quod illustris marchio Morauie Wladizlaus, qui et Henricus nomine, ius patronatus ecclesie de | Primetiz pro remedio anime sue et predecessorum" suorum ad intercessionem“ nobilis viri Immerammi, Znoymensis cas tellani,d libere Lvcensi contulit monasterio, et nobis devote supplicavit, quatinus ex nostri iure officii iura spiritualia eidem monasterio confirmaremus. Nos igitur ipsius devocionem, 20 quam habebat circa loca religiosa, commendantes in Christo, donum altaris et omnia iura spiritualiae eiusdem ecclesie in Primetiz cum decimis et aliis proven- tibus ad eandem ecclesiam pertinentibus domino Floriano, supra dicti monasterii Lvcensis abbati, et suis successoribus ad sustentationem fratrum inibi deo famu- lantium et subventionem pauperum concedimus in perpetuum et presentium Acta sunt hec anno gratie MCCXX in Primetiz, 25 auctoritate confirmamus. in die dedicationis ecclesie, pontificatus nostri anno XX, quoram' testibus sub- scriptis, quorum nomina sunt hec :g Autographo appendet e filis sericis albis Roberti episcopi sigillum e cera naturali confectum, quod ad eandem formam revocandum est atque primum chartae num. 78 sigillum. 30 207. Robertus, episcopus Olomucensis, monasterio in Louka ius patronatus quarundam ecclesiarum et decimas ad se spectantes de villis, quae ad ecclesias easdem pertinent, confirmat. ſcc. 1220.) 35 206. a) ,vero salt' A; ,vero salvatore' B. — b) genuine ,predes', sed statim inter scribendum corr. A — c) ionem' in loco raso eadem manu eodemque atramento scr. A. — d) altera ,1' eodem atramento superscripta est A. — e) prior,a' in loco raso ex,l' corr. A. — f) ita A. - g) nomina testium non sunt addita A.

Strana 192
192 NUM. 207, 208. 1220 S. D. Autographum in membrana scriptum in tabulario terrae Moraviae Brunnae asservatur (A).— Privilegium totidem verbis insertum est litteris Gregorii de Crescentio legati apostolici d. d. 1222 mart. 5. (C) — Aliud apographum exstat in Matrica Lucensi ms. saec. XV (in tabulario terrae Brunnensi) pag. 52, num. 28. Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 118, num. III = Erben, Reg. Boh. I, pag. 297, num. 638 (exc.). 5 Autographum manu scribae, quem nota ,Robertus 3 (=,Otakarus 5) signavimus, scriptum esse videtur. Chartam ab eodem auctore verbis contextam esse atque alia diplomata, quae ab eiusdem scribae manu profecta sunt, verisimillimum est. — Charta notis temporis caret, sed eodem fere tempore atque proxime praecedens, aut paullo post data esse videtur. In nomine sancte et individue trinitatis. Ego R., Olomucensis episcopus, 10 abbati de Luca et fratribus eius. Cum nostre sit providentie illis providere, qui minus sibi sciunt consulere, et circa viros religiosos opus pietatis ubique promovere, visum nobis fuit, ut beneficia ecclesia stica, que abbas et fratres sui indebito modo hactenus possederant, nostra auctoritate et modo debito eis robur dare et firmiltatem. Ius itaque patronatus, quod habuit in ecclesiis ex concessione 15 principum, militum sive aliorum laicorum, ecclesias quoque cum decimis, quarum hec sunt nomina: ecclesiam de Chatow, ecclesiam de Diakouich, ecclesiam de Gobze, ecclesiam de Rokythnic, ecclesiam de Olexouich, ecclesiam de Domamil, ecclesiam de Lodinnich, ecclesiam de“ Znoem, quas prius quasi per manus laicas possederant, predecessorum nostrorum minime requisito consensu, eo quod tali 20 abusive adquisitioni de cetero renunciaverint, eis confirmamus. Confirmamus etiam eis decimas ad nos spectantes de villis ad illas ecclesias pertinentibus, que proprie sunt claustri; quas decimas vulgus credebat spectare ad preposituram Bolezla- uensem, quam multis temporibus predecessores nostri possederunt et nos pos- sidemus. Abbas personas idoneas episcopo representet, qui ab eo curam animarum 25 recipiant, episcopo in spiritalibus, abbati vero in temporalibus responsuri. Volumus autem, ut abbas requirat integras decimas a suis parrochialibus, et contradictores, nisi resipuerint, excommunicatos denunciet. Et ne super hiis amodo possint gravari, hanc nostre confirmationis paginam nostro sigillob fecimus muniri. Autographo appendent e filis lineis duorum sigillorum fragmenta, quae de cera naturali 30 confecta sunt. Primum sigillum erat ecclesiae Olomucensis eadem forma confectum atque alterum chartae num. 78 sigillum. Alterum sigillum erat Roberti episcopi Olomucensis (idem atque in num. 78). 208. Vitko de Prčic monasterio Milevcensi villam Kojetin cum omnibus ad- 35 iacentibus vendit. Vletice 1220 —. Autographum in membrana scriptum in tabulario castri Vorlik asservatur (A). 207. a) ,de' eodem atramento ex ,in‘ statim inter scribendum correctum est A. — b) altera I' fortasse ex,ò in loco raso eod. atramento correcta est A. 40

Strana 193
1220 S. D. — 1221 IAN. 11. NUM. 208, 209. 193 Erben, Reg. Boh. I. pag. 296, num. 634 (fragm.) — Sperl in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhm. XXXVIII (1900) pag. 399 cum imagine phototypica. Diploma manu quadam ignota scriptum in monasterio ipso confectum esse videtur. Dicta vel gesta hominum sepelit vetustas temporum, si non fuerint scriptis 5 vel ydoneis testibus roborata. Sciant presentes et discant posteri, quod ego Witco de Perchyc villam nominę Cogetin, quam pater meus beatę memorie anlticus Witco possedit pacificę, et ego possedi, vendidi conventui Milevcensi cum omnibus adiacentibus, videlicet pratis, I silvis, agris, rivis, certis premonstratis eiusdem ville terminis, et sub eadem pacę, sub qua ego et predecessores mei 10 possedimus, possidendam.“ Ad confirmandam igitur vendicionem meam, nę in posterum ab aliquo inmutari possit, meas litteras super hoc predicto conventui cſolntjuli sigilli munimine roboratas. Hec acta sunt publice in Wletic presentibus his testibus: Pribizlaus de Wezckouic, Witco de Clocot, Heinricus de Nouo castro, Budiwoy filius Zauise cum fratre Witconę, Nevhlaz filius Radim, Budi- 15 lausb de Cowarov, Zwatomirus de Nemchiz, Dalebor de Radmiric, Bohuzlaus de Z... on,“ Woco et Zacharias filii Witconis, Vitus plebanus de Predol, Siboto, Johannes filius Dobronii, Hwal prefectus. Anno incarnationis dominice MCCXX. 20 Autographo appendet e filis sericis sigillum formae triangulae de cera naturali confectum, in cuius medio depingitur figura viri stantis, tunica squamata induti, qui manu dextra vexillum, sinistra scutum tenet. In scuto et vexillo rosa cum quinque foliis depingitur. Circumscriptio: + WITKO: DE: PLLANKINBERC. 209. Honorius III papa universo clero Bohemiae indicat conditiones, quas ad 25 controversiam inter Andream, episcopum Pragensem, et regem Bohemiae compo- nendam magister Johannes de Scacario, regis procurator, proposuerit. Laterani [1221] ian. II. 30 Apographum insertum est confirmationi Přemysli Otakari I regis s. d. (v. num. 212), cuius exemplar servaverunt litterae Honorii III papae, Signiae 1223 iun. 22 datae, quarum autographum in tabulario capituli metropol. Pragensis asservatur (B). — Alterum apo- graphum exstat in Honorii III regestorum vol. III, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vatic. tom. XI) asservatur, fol. 667, lib. V, ep. 335 (R). 35 Palacký, Ital. Reise, pag. 23, num. 86 (reg.) = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 120, num. 114. — Erben, Reg. Boh. I, pag. 297, num. 639 (fragm. ex B). — H. Jireček, Cod. iuris Boh. I, pag. 45, num. 28 A — Bullarium Roman. ed. Taur. III, pag. 378, num. 52 — Horoy. Honorii III Opera, tom. III, pag. 639, num. 181 — Potthast, Reg. pontif., num. 6479 — Pressutti, Reg. Honorii III, tom. I, num. 2970 — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V, num. 6427. 208. a) altera,s' ex ,i' statim inter scribendum corr. A. — b) ,a‘ ex ,o' corr. A. — c) inter 40 ,Z' et ,on‘ tres fere litterae cum membrana destructa perierunt.

Strana 194
194 NUM. 209. 1221 IAN. 11. Honorius“ episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis“ abbatibus, pre- positis, decanis et universis clericis per Boemiam constitutis, salutem et apostolicam benedictionem." Questione super iurisdictione, decimis et aliis diversis articulis inter venerabilem fratrem nostrum Andream,“ Pragensem episcopum, et dilectum filium magistrum Johannem, procuratorem .. illustris regis et baronum Boemie, coram nobis diutius agitata, idem procurator ipsorumd regis et baronum nomine recognovit et dimisit eidem episcopoe et ecclesie sue omnem libertatem et omnem iurisdictionem,f que sunt ecclesie Boemices sive de iure, sive per privilegia, sive per approbatam consuetudinem acquisite, et specialiter illas, quas iste rex per privi- legia sua ecclesie iam dicte concessit, promittens, quod de iurisdictioneh rusti- 10 corum, ad ecclesias sue diocesis pertinentium, coram dilecto filio nostro G., sancti Theodori diacono cardinali, apostolice sedis legato, vel alio, cui hoc com- mittendum duxerimus, exhibebitur iustitie complementum. Dimisit etiam et re- cognovit memorato episcopo et ecclesie Boemice omnia spiritualia, institutiones, salvo patronis iure patronatus, et destitutiones, correctiones et iudicia clericorum 15 et omnia alia spiritualia, inter que visitationem intelligimus et volumus compre- hendi, eo salvo, quod‘ de Boleslaviensi," Melnicensi et Lutomiricensi preposi- turis! exhibebitur iustitie plenitudo coram legato ipso vel alio, cui fuerit ab apostolica sede commissum. De decimis vero promisit regis nomine ac baronum, quod plene ac integre solvent eas prefato episcopo et ecclesie sue ac aliis ec-20 clesiis et personis ecclesiasticis, sicut de iure debentur, iustitia de populi decimis, tam dem preteritis, quam futuris, coram eodem legato vel alio, cui hec" com- miserimus, facienda. Omnia quoque privilegia, tam Romanorum pontificum, quam imperatorum et regum Boemie ac ducum vel aliorum, ecclesiis concessa“ Boe- micis, si extant,P restituentur eis, quorum fuisse noscuntur, cum possessionibus, 25 que ad Pragensem et alias ecclesias et personas ecclesiasticas pertinere et esse ablateq noscuntur. Quod si privilegia ipsius regis vel predecessorum suorum non extant, vel sunt forte deperdita, rex ante relaxationem sententiarum excom- municationis" et interdicti, que sunt in ipsum et barones ac regnum eius prolate, eadem restaurabits secundum tenorem, quem dictus episcopus suo expresserit 30 iuramento. Si vero ea, que non sunt sua vel predecessorum suorum, sunt de- perdita vel destructa, dabit operam bona fide, ut eadem restaurentur. Pro hiis autem in perpetuum' observandis ante relaxationem sententiarum ipsarum presta- bitur ex parte regis et baronum sufficiens cautio secundum mandatum nostrum, 5 209. a) ,Honorius — filiis' desunt R. — b) ,salut. — benedictionem' desunt R. — c) Andream‘ 35 deest R. — d) ,ipsorum' deest B. — e) ,episcopo eidem‘ B. — f) ,iurisditionem' R. — 8) genuine ,Boemie', sed ,c' superscr. B. — h) ,iurisditione‘ R. — i) ,duxerimus — eo salvo, quod‘ in loco raso, sed ead. manu scripta sunt B. — k) ,Bolezlauensi' B.— 1) ,prepositis' R. — m),de‘ deest R.— n) ,hoc‘ R. — o) ,concessam‘ R. — P) ,estant‘ R. — q) ,ablata‘ R. — 7) ,excommunicationum‘ R. — s) ,eidem restaulbit B. — t) ,imptuü' R. 40 1) Gregorio de Crescentio.

Strana 195
1221 IAN. 11. — IAN. 23. NUM. 209, 210. 195 5 quod legato fecimus sepe dicto; qua prestita, dicte sententie relaxentur. Nos autem habentes rata predicta, ne quid eis desit ad robur plenarie firmitatis, de consilio fratrum nostrorum auctoritatem nostram adiecimus decernentes ea in perpetuum valitura. Nulli ergo omnino“ hominum liceat hanc paginam“ nostre constitutionis infringere," vel ei ausu temerario contraire." Si quis autem hoc* attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se noverit incursurum.* Datum Laterani, III idus ianuarii, pontificatus nostri anno quinto. 210. 10 Honorius III papa Gregorio diacono cardinali, legato suo, cautionis a rege baronisque Bohemiae postulandae formam praescribit. Laterani 11221/ ian. 23. 15 20 Apographum insertum est litteris Přemysli Otakari I regis s. d. (v. num. 212), quorum exemplar servavit confirmatio Honorii III papae data Signiae 1223 iun. 22, cuius auto- graphum in tabulario capituli metropolitani Pragensis asservatur (B). — Alterum apo- graphum exstat in Honorii III regestorum volumine III, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vatic. tom. XI) asservatur, fol. 80r, lib. V, ep. 404 (R). Raynaldi Ann. eccl. ad an. 1221 n. 39. — Palacký, Ital. Reise, pag. 23, num. 87 (reg.) = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 120, num. 115 — Erben, Reg. Boh. I, pag. 298, num. 640 (frgm.) — H. Jireček, Cod. iuris Bohem. I, pag. 47, num. 28 B. — Potthast, Reg. pontif. num. 6525. — Pressutti, Reg. Honorii III, t. I, pag. 497, num. 3027 (reg.) — Böhmer-Ficker- Winkelmann, Reg. imp. V, num. 6430. Honorius" episcopus, servus servorum dei, dilecto filio“ G., sancti Theodori diacono cardinali, apostolice sedis legato, salutemb et apostolicam benedicti- 25 onem. Formam cautionis, quam a .. regec et baronibus Boemie a te recipi volumus pro questione, que inter ipsos et .. Pragensem episcopum super iuris- dictioned ac aliis articulis vertitur, tibi presenti pagina duximus exprimendam. Rex et .. frater ac .. primogenituse eius prestabunt corporaliter iuramentum et sub certa pena dabunt fideiussores de regno et etiam! extra regnum. Maiores 30 vero barones regni prestabunt similiter pro se ac pro aliis iuramentum et ni- chilominus sub certa pena dabunt fideiussores in regno. Et si forsitan rex vel successores ipsius per se vel per submissos aliquos contravenerint et requisiti non emendaverint infra certum terminum, eisdem a te vel abg alio legato seu 209 u) ,omnino — paginam' tantum compendio ,etc' indicantur R. — v) ,infringere — contraire“ 35 tantum compendio ,etc' indicantur R. — x) ,hoc — incursurum' tantum compendio ,etc' indi- cantur R. 210. a) ,Honorius — filio' desunt R. — b) ,salut. — benedictionem‘ desunt R. — c) ,a rege' B. — d) ,iurisditione' R. — e) ,et frater ac primogen." B. — f) ,etiam' deest B. — 8) ,ab‘ deest B. 1) Gregorio de Crescentio.

Strana 196
196 NUM. 210, 211. 1221 IAN. 23. — APR. 21. delegato sedis apostolice assignandum, vel si barones auth successores eorum contravenerint per se vel etiam per submissos et ipse rex' vel successores eius requisiti eos ad satisfaciendum infra certum terminum, sicut supra dictum est assignandum eisdem, non compulerint iuxta posse, pena continua* committatur; qua soluta, nichilominus satisfacere teneantur.m Quod si vel penam solvere vel ea soluta satisfacere" recusaverint, post primam vele secundam ammonitionem excommunicationis in ipsos et in terram interdicti sententie proferantur, eadem lege servanda circa barones, qui fuerint in ipso negotio transgressores. Hanc autem cautionem convocatis vicinis episcopis? et prelatis cum ea solempnitate Datum Laterani, X kalendas 10 recipies, quam ipsum negotium videris postulare. februarii, pontificatus nostri anno quinto. 5 211. Honorius III papa ecclesiae sanctae Mariae (aut sancti Thomae) in Osek reliquias sanctorum in die dedicationis ipsius ibidem recondendas transmittit omnibusque vere poenitentibus, qui ecclesiam eandem die dedicationis aut infra 15 octavas aut anniversario eius visitaverint, indulgentias quadraginta dierum concedit. Laterani 1122I] apr. 21. Apographum saec. XVII medii exstat in libro, qui inscribitur Damascus ex cubiculo abbatis, pag. 239 in tabulario monii. Osek (B). Alterum apographum praebet Liber privilegiorum 20 mon. Osec. anno 1693 scriptus, pag. 184 (C). Aliud apographum servavit Historia mon. Ossecensis ab fr. Malachia Welcker saec. XVIII ex. conscripta, quae in eiusdem monasterii tabulario asservatur, fol. 14v (D). — Excerptum exstat in Honorii III regestorum vo- lumine III, quod in tabulario Vaticano secreto (inter Reg. Vatic. tom. XI) asservatur, fol. 109v, lib. V, ep. 536 (R). 25 Sartorius, Cistercium bis tertium, pag. 1012 (reg.) — Manrique, Annales Cisterc. W, pag. 224 (ex R, perperam pontif. a. sexto) = Horoy, Honorii III Opera, tom. W, pag. 340, num. 118 — Potthast, Reg. pontif., num. 7001 — Pressutti, Reg. Honorii III, tom. I, num. 3263 et tom. II, num. 4827 (perperam ad a. 1223). Honorius episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis“ universis Christi 30 fidelibus, presentemb paginam inspecturis, salutem et apostolicam benedicti- Cum ecclesie sancte Maried de Ozzech,e Cisterciensis ordinis, de onem.“ reliquiis gloriosissimorum martyrum Cosme, Sebastiani et Fabiani ac Cypriani et beate Petronille virginis et quorumdam aliorum sanctorum duxerimus trans- 210. h) ,vel‘ B. — i) post hanc vocem duo fere litterae erasae sunt B.— k) ,continuo' B. — 35 1) ,comitatur‘ R. — m) ,qua soluta — teneantur' desunt B. — n) ,ere‘ in loco raso scr. B. — o) et‘ R. — p) ,episcopis vicinis' B. 211. a) ,Honorius — fillis' desunt R. — b) ,praesentem' et similiter infra ,ae‘ pro sim- plici ,e' B, C, D. — c) ,salutem — bened“ desunt R. — d) ,sancti Thome‘ R. — e) ,Ozzek' C; „Ossek' B. 40

Strana 197
1221 APR. 21. — APR./MAII. NUM. 211, 212. 197 5 mittendas, ut in die dedicationis eiusdem ibi cum digna veneratione condantur: volentes fideles ad devotionem eorundem excitari sanctorum et eorum patrociniis communiri, omnibus vere penitentibus et confessis, qui die ipsius dedicationis vel infra octavas seu etiam in eiusdem dedicationis anniversario ad ecclesiam ipsam cum devotione accesserint, quadraginta dies de iniunctis sibi penitentiis, de omnipotentis dei misericordia et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius auctoritate confisi, misericorditer relaxamus. Datum Laterani, XI kalendas maii, pontificatus nostri anno quinto. 212. Přemysl Otakarus I rex et barones Bohemiae pactionem, quam procurator eorum mag. Johannes de Scacario in Romana curia cum episcopo Pragensi eorum nomine iniit, et cautionem praestandam ratam faciunt; episcopo integram securi- tatem concedunt eique totius episcopatus possessionem in manus legati apostolici 15 restituunt. [1221 apr.—mai.] 10 Apographum insertum est confirmationi Honorii III papae datae Signiae 1223 iun. 22, cuius autographum in tabulario capituli metropol. Pragensis asservatur (A). Erben, Reg. Boh. I. pag. 298, num. 641 (fragm.) — H. Jireček, Codex iuris Bohemici I, pag. 47, num. 28C. 20 Litterae temporis nota omnino carent, sed mense fere aprili aut maio, post Gregorii cardi- nalis adventum datae esse videntur. Dudik, Mähr. allg. Gesch. V, pag. 138, not. I minus recte litteras post epistulam papae die 19iun. ad Gregorium cardinalem missam (v.num. 215) confectas esse putat. O.,1 dei gratia rex, et barones Boemie universis presentem paginam inspec- Universitati vestre tenore presentium facimus ma- 25 turis salutem in Domino. nifestum, quod nos approbamus et rata habemus omnia, que a procuratore nostro magistro Johanne de Scacario in Romana curia cum episcopo Pragensi sunt acta, que in tenore compositionis subscripte plenius continentur. Cuius tenor est talis: Honorius episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis abbatibus, prepositis, decanis et universis 30 clericis per Boemiam constitutis etc.2 Parati etiam sumus cautiones pro predicta com- positione servanda prestare, que in litteris Romani pontificis confectis exinde continentur. Quarum tenor est talis: Honorius episcopus, servus servorum dei, dilecto filio G., sancti Theodori diacono cardinali, etc.' Concessimus etiam integram securitatem et plenam episcopo predicto et suis omnibus ac rebus eorum, data fide in ma- 35 nibus venerabilis patris nostri domini G., sancti Theodori diaconi cardinalis, 212. 1) Otacarus. — 2) Sequuntur litterae Honorii III papae dd. Laterani 1221 ian. II totidem verbis transscriptae (v. num. 209). — 3) Gregorio de Crescentio. — 4) Sequuntur litterae Honorii III papae dd. Laterani 1221 ian. 23 (v. num. 210).

Strana 198
198 NUM. 212, 213. 1221 APR./MAI. — IUN. 12. apostolice sedis legati, et pacis osculo“ vice et nomine iuramenti. Possessionem autem totius episcopatus Pragensis cum ablatis omnibus a die compositionis prefate restitui fecimus in manus domini cardinalis. Ad cuius rei perpetuam fir- mitatem has litteras conscribi fecimus et nostrorum sigillorum munimine roborari. 213. Henricus Vladislavus, marchio Moraviae, monasterio Velehradensi villam suam Žalkovice et mediam silvam Rašín libere possidendam donat. In Velehrad 1221 iun. 12. Autographum in membrana scriptum in tabulario terrae Moraviae Brunnensi asser- vatur (A). 10 Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 121, num. 117= Erben, Reg. Boh. I, pag. 299, num. 643 (reg.). Autographum manu scribae, quem nota ,Vladislavus 3' designamus, exaratum est; quem quidem scribam monasterii Velehradensis monachum fuisse verisimilis est coniectura. In nomine sancte et individue trinitatis amen. Nos Heinricus, qui et Wla- 15 dizlaus, miseracione divina marchio Morauie, claustro] sancte Marie in Welherad “ Cysterciensis ordinis et omnibus ibidem degentibus in perpetuum. Quoniam generacio preterit et generacio advenit] et actiones humane sollempniter celebrate propter incertos rerum et temporum eventus sollent cum tempore defluere et a memoria resecalri, necesse est, ut ea, que sub tempore gerutur,' litteris et testibus 20 perhennentur. Noscat igitur tam presens hominum etas quam successura poste- ritas, quod inter ceteras donaciones, quas ob reverenciam beate virginis Marie fecimus cenobio in Welherad," predium sive villam nostram Schucowicz cum pratis, pascuis, virgultis, agris cultis et incultis contulimus, addita eciam medie- tate silve Rassin cum limitibus suis, ut in ipsa silva sicut in omnibus aliis suis 25 silvis et aquis liberam habeant potestatem, ut nullus in pascuis, in piscacione, in venacione eos presumat inquietare; sed nec venator aliquit" sibi vendicet iuris, verum omnem utilitatem undecumque provenientem cenobium illud libere et absolute possideat. In rei geste robur perpetuum presens privilegium sigilli nostri karactere consignantes; testes, qui huic actioni interfueruſn]t, nominetenus 30 subscribendo : Bertherus de Vrene, Teodericus de Saderer, Szwoyze dapifer, Petrus pincerna, Adalbertus de Kaniz, Werso camerarius, Wilhamus de Znoym, Lutobor de Znoym, Victor de Olomuc,d Andreas marscalcus, Nicolaus, Doben, Szidobor, Paulik de Wasan, Hirze filius Kanimiri, Virchozlaus, Vidko, Dluhomilus, Heroldus, magister Arnoldus Pragensis,' Thomas de Olomuc,d Mathias de Ywansiz, Gre- 35 gorius. Acta sunt hec anno Domini MCCXXI, II idus iunii. Datum Welherad." Sigillum, quod autographo appendebat, iam avulsum desideratur. 212. a) obsculo' A. 213. a) ,Welh'ad A. — b) ita scriptoris incuria A. — c) ita A. — d),Olom' A. — e) ,pragnis' A.

Strana 199
1221 IUN. 19. NUM. 214, 215. 199 214. 5 Honorius III papa Gregorio, diacono cardinali, legato suo, Andrea Pragensi episcopo petente mandat, ut inquirat, num ecclesia Pragensis in metropolitanam promoveri et in dioecesi eius plures episcopatus constitui possint. Laterani [1221] iun. 19. Apographum exstat in Honorii III regestorum volumine III, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vatic. tom. XI) asservatur, fol. 147v, lib. V. ep. 735 (R). — Alterum apographum praebet Nicolai de Bohemia Chronicon, cuius cod. ms. saec. XV in tabulario terrae Moraviae Brunnensi asservatur, pag. 270 (C). 10 Raynaldi Ann. eccl. ad a. 1221 n. 29. — Palacký, Ital. Reise, pag. 23, num. 90 (reg.) = Boczek, Cod. dipl. Mor. II. pag. 122, num. 118. — Erben, Reg. Boh. I, pag. 299, num. 644 (frgm. ex R) — Potthast, Reg. pontif., num. 6689 —Pressutti, Reg. Honorii III. t. I, pag. 565. num. 3476 (reg.) — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V, num. 6467. Vene- G.,1 sancti Theodori diacono cardinali, apostolice sedis legato.“ 15 rabilis frater noster .. Pragensis episcopus humiliter postulavit a nobis, ut an metropolis in Pragensi ecclesia et utrum plures episcopatus in diocesi possint sua constitui, per te mandaremus inquiri. Sic enim, ut episcopus ipse proponit, status libertatis ecclesiastice in terra illa roborari valebit; quod attendens felicis recordationis Innocentius papa predecessor noster, suis supplicationi huiusmodib 20 auribus inclinatis, in parte super hoc procedere procuravit. Quocirca discretioni tue per apostolica scripta mandamus, quatinus de singulis huius negotii circum- stantiis sollicite ac prudenter inquirens, quod circumspectio tua reppererit, per litteras tuas nobis studeas fideliter intimare. Datum Laterani, XIII kalendas iulii, pontificatus nostric anno quinto. 25 215. Honorius III papa Gregorio diacono cardinali, legato suo, mandat, ut epi- scopo Pragensi locum idoneum et securum ad colloquium cum rege et baronibus Bohemiae habendum prospiciat. Laterani 11221] iun. 19. 30 Apographum exstat in Honorii III regestorum volumine III, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vatic. tom. XI) asservatur, fol. 147v, lib. V, ep. 736 (R). — Alterum apo- graphum praebet Nicolai de Bohemia Chronicon, cuius cod. ms. saec. XV in tabulario terrae Moraviae Brunnensi asservatur, pag. 270 (C). 35 Raynaldi Annal. eccl. ad an. 1221 n. 39. — Palacký, Ital. Reise, pag. 23, num. 91 (reg.) = Boczek, Cod. dipl. Mor. II,. pag. 123, num. 119. — Erben, Reg. Boh. I, pag. 299, num. 645 (frgm.) — Potthast, Reg. pontif., num. 6690. — Pressutti, Reg. Honorii III, t. I, pag. 565, num. 3477 (reg.) — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V. num. 6468. 214. a) Superscriptio colore rubro scripta est R: ,Eidem super eodem' epistula inscribitur in C. — b) ,huiuscemodi' C. — c) ,pontif. nostri' deest R. 40 1) Gregorio de Crescentio.

Strana 200
200 NUM. 215, 216. 1221 IUN. 19. — IUL. 2. Honorius, episcopus" servus servorum dei“ dilecto filiob Gregorio, sancti Theodori dyacono cardinali, apostolice sedis legato, salutem et apostolicam be- Quia venerabili fratri nostro ..d Pragensi episcopo propter nedictionem.“ regem et barones Boemie periculosum nimis existeret in loco litigare suspecto, decet te,e cuius circumspectioni persone sue securitatem commisimus, pro nobis et te ipso ac eodem episcopo super hoc sollicite providere. Quocirca discretioni tue per apostolica scripta mandamus, quatinus de competenti loco et securo, Datum La- unde nullum timeatur periculum, provideas episcopo memorato. terani, XIII kalendas iulii, pontificatus nostri anno quinto.f 5 216. 10 Litterae de pacis inter Otakarum, regem Bohemiae, et Andream, episcopum Pragensem, restituendae conditionibus. In monte Schatzberg 1221 iul. 2. Autographum in membrana scriptum in tabulario archiepiscopatus Pragensis asser- vatur (A). Emler, Reg. Boh. II, pag. 1157, num. 2642. — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V. num. 99971 g. 15 Pateat omnibus litteras inspecturis presentes, quod anno Domini MCCXXI, VI nonas iulii et tercia die colloquii, residente venerabili patre domino G.1 de Crescentio, sancti Theodori diacono cardinali, apostolice sedis legato, in 20 monte Scach" et constitutis] ibidem illustri rege Boemie cum baronibus nec non et domino Pragensi episcopo ibidem constituto, dominus Pragensis episcopus cepit supplicare et instare domino legato, ut in publicum legi faceret acta pro- cessus vel saltem prothocolla; qui post] multas preces non potuit optinere. Peciit etiam, ut in recipienda caucione barronum sequeretur formam apostolici mandati. 25 Ad quod predictus dominus cardinalis respondit: ,Super hoc sit salvum tibi ius et quicquid de iure poterit esse salvum.' Pelciit etiam, ut possessiones, que plu- rime sunt, cum privilegiis redderentur, et precipue ille possessiones, quas idem rex donaverat per privilegia sua et postmodum una cum privilegiis suis abstu- lerat; que restaurare debebat. Tunc venerabilis pater dominus legatus respondit: 30 ,Procedas ad privilegia, si tu vis.' Petente etiam quodam iuris perito ipsius epi- scopi, ut super hoc sibi audientia preberetur, ipse pater respondit: ,In hoc audi- 215. a) pro ,episcopus — dei' perperam ,papa scribit C. — b) ,fratri‘ C. — c) ,sal. et ap. ben." addidi. In R epistulae superscriptio tantum voce ,Eidem' indicatur. — d) ,Andree' C. — e) ,te“ deest C. - 1) ,Dat. Lateran. ut supra‘ R; supplevi e registri ep. 735. 35 216. 1) Gregorio. — 2) Sembera in Památky archaeologické IX pag. 195 sq. montem hunc esse „Schatzberg“ apud Rugelsdorf inter Retz et Seefeld in Austria inf. recte exponit; v. et. Berichte u. Mitth. des Alterthumsvereins zu Wien XIII (1873) pag. 10 sq.

Strana 201
1221 IUL. 2. NUM. 216. 201 entiam non prestabo.' Et cum instaret dominus episcopus, quod non sufficiebat sibi restitui pergamenum et incaustum, quod temerarium et absurdum videbatur super his iuramentum prestare: ad hoc venerabilis pater predictus respondit, quod ad exprimendum tenorem privilegiorum sine dilacione procederet idem 5 dominus episcopus, nec populum retineret sub vinculo interdicti. Unde timens idem dominus episcopus offendere ecclesiam Romanam, voluntati eius non fuit ausus obviare; sed invocato testimonio omnium prelatorum, qui presentes aderant, quod non audiebantur advocati sui et quod de nullis possessionibus suis aliquis tractatus premittebatur, et maxime de illis, que in privilegiis continebantur, 10 quorum tenor a se exprimi debebat, dixit: ,Domine cardinalis, supplico, ut pro- videatis faméé" et periculo Pragensis ecclesie; queratis, si extant aliqua privi- legia, super quorum tenore me oportet iurare.' Tunc dominus cardinalis in pre- sentia predicti domini regis et primogeniti eius ac venerabilium patrum Wrati- slauiensis,' Olomocensis, Nitriensis“ episcoporum et prelatorum ac canonicorum 15 Pragensis capituli et aliorum prelatorum et clericorum Pragensis et Pattaviensis diocesum et omnium aliorum, tam baronum Boemie, quam Austrie, cepit querere, si aliqua privilegia Pragensis ecclesie extarent, ut in medium proferentur; vel si etiam aliquis sciret aliquidb de privilegiis deperditis Pragensis ecclesie, diceret, vel si ea“ haberet, exhiberet eadem in continenti; postmodum enim si aliquis aliquid 20 maliciose vellet inde proponere, non debet nec poterit audiri. Et tunc responsum fuit cum adiuratione domino cardinali, quod non haberent ea, nec aliquid scirent de eisdem. Et dixit dominus rex: ,Juret dominus episcopus et ego libenter ea restaurabo." Tunc dictus dominus episcopus volens nolens ad tenorem privilegi- orum processit dicens: ,Dico quod ecclesia Pragensis habuit privilegium, cuius 25 tenor erat, dominum meum regem Boemie dare Pragensi episcopatui et ecclesie et hominibus tam ipsius episcopatus quam ecclesie omnem libertatem et remit- tere ipsi episcopatui et ecclesie et hominibus eorum omnem exactionem sive inquietacionem, vendicionem, naroch, zuod, hlava, wrez, collectas generales, edi- ficaciones castrorum, fossata, preseca, prouod, narez et omnia alia gravamina; et 30 si quis de hominibus episcopatus vel ecclesie Pragensis furtum vel rapinam vel aliam huiusmodi grandem culpam perpetraverit, perpetrator criminis regie pote- statis sententie subiacere debeat, et facultates ipsius debebit habere ecclesia vel episcopatus Pragensis, cuius homo erit. Item si quis homicidium in bonis epi- scopatus vel ecclesie Pragensis perpetraverit et homicida evaserit, consanguinei 35 occisi reum iure terre perquirant; ita tamen, quod homines ecclesie et episcopatus Pragensis indempnes permaneant. Item dico, quod erat aliud privilegium, in quo continebatur idem et quedam alia, que ad presens de consilio et voluntate do- mini cardinalis pro bono pacis subticeo, ita tamen, quod per hoc nichil iuris 216. a) fajméé‘ A; fortasse ,fame mee‘ corrigendum est. — b) ,aliquid eadem manu super- 40 scriptum A. — c) ,ea ead. manu superscriptum A. 3) Laurentii. — 4) Johannis.

Strana 202
202 NUM. 216. 1221 IUL. 2. Pragensi ecclesie depereat; quod in primo hoc addito, quod Podiwin, quod aliquando fuerat ecclesie Pragensis, ipsi episcopatui idem dux, modo rex, dona- verat.' Et hanc formam iuramenti suprascriptam dominus cardinalis fecit legi coram rege, presentibus prelatis Pragensis capituli et multis aliis tam prelatis quam baronibus Pragensis diocesis. Qua expressa, dictus dominus episcopus per iuramentum cepit supplicare eidem venerabili patri domino legato, ut de aliis articulis ibidem positis, qui in se litigia continebant et ecclesie lesionem, de- bitam provisionem adhiberet. Qui dixit, quod nichil aliud restabat, nisi relaxare sententias, ex quo super tenore privilegiorum erat prestitum iuramentum. Et ite- rato cepit episcopus supplicare, quod quoad populum interdicti sententiam non 10 relaxaret, cum populus esset propter offensam interdictus et nondum satisfecerat; cum etiam pro omnibus baronibus caucio non esset generalis prestita, sed qui- dam caverant pro quibusdam, antequam caucio, que minus sufficienter prestita fuerat, corrigeretur, vel per meliorem ordinacionem institueretur, differet senten- tias excommunicationis et interdicti; regem tamen et barones, qui caverant, pro 15 bono pacis, licet de particulari relaxacione nichil in autentico diceretur, ibidem absolveret. Preterea cum cancellariuss loqueretur domino cardinali, peciit dominus episcopus a domino cardinali, quod non loqueretur ei, quia ipse erat de prin- cipalibus excommunicatis eius, et cepit ei instanter dicere: ,Domine, hic sunt excommunicati mei, et maxime, quos dominus papa noluit absolvere; ne forte 20 ipsi vel alii eis similes, qui absentes sunt, dicant, quod ego maliciose subtraham eis absolucionem, sciatis, quod paratus sum ipsis, si pecierint, secundum formam canonicam beneficium absolucionis prestare.' Sed idem venerabilis pater dominus cardinalis, nullo tractatu premisso super his articulis, qui in autentico positi in se litigia continebant, nec super hoc, quod inimicicie super hoc exorte sopi- 25 rentur, nec qualiter animi regis et baronum se ad pacem et dilectionem mutuam inclinarent, precibus eiusdem domini episcopi postpositis, processit et sentencias relaxavit. Hecd acta nos duo magistri Gregorius Cathaniensis et Heinricus Cenomanensis clerici ad hec constituti et rogati diligenter conscripsimus. Et cum sigilla a pre- 30 dictis episcopis et aliis prelatis ad hec appendi peterentur, responderunt maiores prelati fere omnes, quod dominus cardinalis sigilla eorum ad se receperat. Quidam tamen, quorum sigilla recepta non fuerant, presenti scripto cum sub- scripcionibus suis sigilla sua appenderunt dicentes:d Egoe Heinricus, Ardacensis prepositus, Ego Sifridus, prepositus Monasterensis, 35 hiis interfui et subscripsi et sigillum hiis interfui et subscripsi et sigillum meum apposui. meum apposui. 5 216. d) ,Hec — dicentes' atramento magis obscuro, sed eadem manu atque prior litterarum pars scripta sunt A. — e) Omnes quae subsequuntur subscriptiones manibus praelatorum propriis factae sunt. 5) Benedictus, praepositus Litomericensis. 40

Strana 203
1221 IUL. 2. NUM. 216, 217. 203 Ego Vlricus, prepositus f sancti Nicolai Patauiensis, hiis interfui et subscripsi et sigillum meum apposui. Ego Walterus, prepositus de Numburghe, 5 his interfui et supscripsig et sygillum meum apposui. Ego Vecelinus, abbas de Cotuico, his interfui et subscripsi et sigillum aposui.« Ego Geberhardus," de Valle Liliorum abbas, his interfui et subscribo et sigillum meum appono. 10 15 20 Autographo appendent e scidulis membranae decem sigilla fracta et attrita, quae de cera naturali confecta sunt. In primo sigillo formae rotundae (diametros fere 55 mm) sacerdotis figura pectore tenus expressa conspicitur, qui utraque manu librum tenet; circumscriptio: + HEHHFACENS HIIIE. — 2) Parvulum fragmentum. — 3) Sigillum rotundum (diametros 34 mimn), in quo sacerdos depingitur manu sinistra librum, dextra pedum tenens; circum- scriptio: IILIGILLVM ABBIS DIlfimmmmpEl. — 4) Parvullum fragmentum sigilli formae ex longo rotundae, cuius circumscriptio est: IHIISRONAIIIIIIIII. — 5) Sigillum formae ex longo rotundae, in quo depingitur figura sacerdotis, qui utraque manu librum tenet. Circumscriptio: † SIG' VLRICI P........NICOLAI PATAV. — 6) Parvulum fragmentum, in quo s. Maria Christum infantem in manibus gestans depingitur. — 7) Fragmentum sigilli formae ex longo rotundae, in quo depingitur sacerdos manu sinistra pedum tenens; circumscriptio: ISIGILLV IIIIIIIImmmii. — 8) Fragmentum sigilli formae ex longo rotundae, in quo con- spicitur figura sacerdotis in solio sedentis, qui manu dextra ad benedicendum elevata, sinistra pedum tenet; circumscriptio: SIGILLVM ABBATIHHINANCTA CRIIIilI. — 9) Parvulum fragmentum. — 10) Sigillum formae ex longo rotundae, valde attritum, in quo figura quaedam sedens expressa esse videtur. 217. Premysl Otakarus I, rex Bohemiae, ecclesiae Pragensi libertates renovat 25 eique castrum Podivin restituit. In monte Schatzberg 1221 iul. 2. 30 35 40 Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli metropolit. Pragensis asser- vatur (A). — Diplomatis verba hiis confirmationibus inserta sunt: litteris Honorii III papae datis Laterani 1223 maii II (B) et Signiae 1223 iun. 26 (C); confirmationi Vencestai! datae Pragae 1249 iul. 20 (D) et confirmationi Karoli W datae Pragae 1352 maii 12 (E), quae omnes in eodem tabulario asservantur. Bartholdus Pontanus a Braitenberg, Bohaemia pia, pag. 62 et 87. — Paproczky, Diadochos lib. I, pag. 339. — Goldast, De Boh. regni ... iuribus commentarii, App. docum. (ed. 1627) pag. 52, (ed. 1719) col. *65 num. 36 (ex E) — Balbin, Miscellanea hist. regni Boh. dec. I, lib. VI. pag. 51, num. 39 (ex E). — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 123, num. 120 — Erben, Reg. Boh. I, pag. 300, num. 646 (fragm. ex A). — H. Jireček, Cod. iuris Bohem. I. pag. 48, num. 28D. — Imaginem phototypicam confirmationis Karoli W dedit Lindner in: Kaiserurkunden in Abbildungen fasc. V, tab 5. Autographum manu scribae, quem nota ,Otakarus 15' signavimus, exaratum est; de quo quidem scriba vid. prooemium diplomatis num. 196. — Diploma ab Hermanno regis notario verbis contextum est, qui in ipso conficiendo nonnulla e litteris de pacis conditionibus in monte Schatzberg conscriptis (v. num. 216) ad verbum descripsit. — In extrema auto- 216. f) ,ppoſt? A. — g) ita A. — h) ,h‘ ex ,a‘ statim inter scribendum corr. A.

Strana 204
204 NUM. 217. 1221 IUL. 2. graphi parte, quae verbis ,Testes autem sunt“ incipit, litterae artius ad se accedunt et ultima linea membranae replicatae marginem evitat, ita ut verisimile sit membranam sigillo instructam esse, antequam autographum scribi coeptum sit. — In temporis nota dies ad mandatum pertinet, quo notarius diploma conscribere a rege iussus est; ad quod man- datum etiam testes referuntur. i In nomine patris et filii et spiritus sancti amen. Nos Otacarus, dei gracia Boemorum rex, universis Christi fidelibus presenjtis privilegii“ litteras inspectu- ris. Humane nature condicio semper trahit ad se hominis miseriam et de- fectum, et quanto plus homo in hoc] mundo foris transitoriis rebus involvitur, tanto magis virtus interior enervatur. Unde veram credimus salubris consilii 10 medicinam, ut sicut quis cadit per vicium, sic assuescat resurgere per virtutem, maxime ius restituens alienum, quod nullum posse absque peccato et mortis interitu detinere credere pureb possumus et debemus. Hinc est igitur, quod uni- versos volumus non latere, quod cum inter nos et venerabilem patrem dominum Andream Pragensem episcopum super libertate Pragensis ecclesie et aliis arti- 15 culis aput examen sedis apostolice questio verteretur, per sanctissimi patris do- mini Honorii tercii, summi pontificis, providenciam de voluntate parcium est statutum, ut deperdita privilegia nostra et antecessorum nostrorum, quorum te- norem idem episcopus suo iuramento probaret, nos restaurare Pragensi episcopatui et ecclesie deberemus. Pro quo siquidem et aliis adimplendis cum venerabilis 20 pater dominus Gregorius de Crescencio, sancti Theodori diaconus cardinalis, in regno Boemie legacionis officio fungeretur, et idem episcopus in ipsius venerabilis patris domini legati presencia, multis astantibus episcopis, abbatibus, aliis eccle- siarum prelatis et maioribus baronibus regni nostri secundum tenorem infra po- situm prestiterit iuramentum, nos omnia, que iuravit, adimplere volentes, episco- 25 patui et ecclesie Pragensi privilegium deperditum taliter restauramus: Ad honorem igitur dei patris et beatorum martirum Viti, Wencezlay et Adalberti patronorum" nostrorum pro remissione peccatorum et antecessorum nostrorum omnium ani- mabus concedimus et donamus Pragensi episcopatui et ecclesie et hominibus tam ipsius episcopi quam ecclesie omnem libertatem et remittimus ipsi episcopatui et ecclesie et hominibus 30 eorumdem omnem exactionem sive inquietacionem, vendicionem, naroc, zwod, hlauam, wrez, collectas generales, edificationes castrorum, fossata, presecu, prouod, narez et omnia alia gravamina. Et si quis de hominibus episcopatus vel ecclesie Pragensis furtum vel rapinam vel aliam huiusce modi grandem culpam perpetraverit, perpetrator" criminis sentencie regie potestatis subiaceat et Pragensis ecclesia vel episcopatus, cuius homo erit, ipsius vendicet facultates. Si quis etiam in bonis epi- 35 scopatus vel ecclesie Pragensis homicidium presumpserit perpetrare, et homicida evaserit, consanguinei interfecti reum iure terre perquirant; ita tamen, quod homines ecclesie et episcopatus * conserventur indempnes. Podiuin etiam, quod aliquando eiusdem fuit ecclesie, cum omnibus iuribus suis, accessionibus et pertinenciis de regia munificencia eidem ecclesie 217. a) altera ,i' minori caractere serius addita est A. — b) genuine ,iure', sed corr. A. — 40 c) genuine notarius scripsit,pato', sed,o' statim in,r' correxit A. — d) ,ppetor' A.

Strana 205
1221 IUL. 2. — 1221 S. D. NUM. 217, 218. 205 concedimus et donamus. Ad huius igitur nostre restauracionis, concessionis et donacionis noticiam et inviolabile firmamentum coram infra positis testibus presens privilegium per manum Hermanni, notarii et capellani nostri, fecimus fieri et ipsum sigilli nostri munimine mandavimus insigniri anno dominice incarnationis millesimo ducentesimo vicesimo primo, VI nonas iulii, indictione nona, in monte Scac, presidente in Romana ecclesiae domino Honorio tercio, regnante vero in imperio domino Fride- rico, in presencia domini Gregorii de Crescencio, sancti Theodori diaconif cardi- nalis, apostolice sedis legati.« Testes autem sunt hii: dominus Robertus episcopus Olomucensis, dominus Johannes Nitriensis episcopus, dominus Laurencius Wra- tizlauiensis episcopus, dominus Lupoldus Austrie et Stirie dux, comes Conradus 10 de Ardek, dominus Poppo prepositus Bambergensis, Dluhomil abbas de Breunov, Hermannus abbas de Wilalmov, Rinerius abbas de Insula, Johannes abbas de Gradist, Bertoldus abbas de Stragov, Gerlacus abbas de Mileusk, Gwilelmus abbas de Siloa, Hermannus abbas de Lutomizl, Bonifacius abbas de Gradist, Florianus abbas de Luca, Wernerus abbas sancte Crucis, Valterus prepositus 15 Numburgensis, Veclo abbas de Cotuico, Gebardus abbas de Linuelde, Marquar- dus abbas de Zuetla, Henricus ducis Austrie notarius, Marquardus prepositus sancti Ipoliti; Bauarus, Budiuog, Boruta, Jaros, Witco, Henricus frater eius, Bo- huzlavus, Suatozlaus, Sulizlaus, Holac, Diuis barones Boemie. 5 20 Autographo appendet e filis sericis coloris flavi et rubri sigillum Otakari regis de cera naturali confectum, idem atque in num. 57. 218. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterio in Zwettl praedium ,Sahar' a Friderico, duce Bohemiae, quondam donatum confirmat. 25 In Svitavis 1221 —. Autographum in membrana scriptum in tabulario monasterii in Zwettl (in Austria Inf.) asservatur (A). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 120, num. 160 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 301, num. 647. Autographum scriba, quem nota ,Otakarus 15' signavimus, manu sua exaravit; de quo vid. num. 196. — Diplomatis verba Hermannus regis notarius composuit. 30 i In nomine sancte et individue trinitatis. Otacarus, qui et Premizl, dei Con- gracia rex Boemorum, tam presentibus quam futuris in perpetuum. tingit plerumque temporis per profcessum donaciones legitimas factaque hominum celebrata sollemniter immutari, nisi vivaci pagine inserantur et testimolnio pro- borum hominum ac sigillatis inveniantur litteris roborata, ut cum in ambiguum 35 217. e), a‘ ex,e' statim inter scribendum corr. A. — I) ex ,diacono‘ eodem atramento corr. A. — g) Quae subsequuntur usque ad finem litteris magis compressis scripta sunt, praeterea ultima linea diplomatis membranae plicaturam defugit.

Strana 206
206 NUM. 218, 219. 1221 S. D. — 1222 IAN. 19. devenerint, conspectui vivencium presententur, et tunc quasi ad presens acta cuilibet dilucide apparebunt. Notum itaque facimus presentibus et futuris, ad quos presens pagina pervenerit, quod nos pro salute ac remedio anime nostre atque omnium nostrorum parentum contulimus et donavimus deo et ecclesie sancte Marie in Swetla ad usum abbatis et fratrum ibidem Domino famulancium predium 5 quoddam, quod vulgariter Sahar appellatur, cum omnibus suis pertinenciis, campis, pratis atque silva, quemadmodum frater noster felicis memore“ dux Fridericus eisdem contulerat iure hereditario in perpetuum possidendum!; ita tamen, quod ipsam silvam non extirpent ad terre nocumentum. Ut autem hoc sollemne factum nostrum robur obtineat perpetue firmitatis, presens scriptum nostri sigilli muni- 10 mine fecimus roborari. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre donationis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis vero hoc facere at- temptaverit, si par noster est, indignacionem omnipotentis dei incurrat et tradatur perpetuis ignibus cruciandus; si autem minor nobis, regali camere C marcas argenti pro pena componat. Actum in Switauis anno incarnacionis dominice 15 millesimo CCXXI, indictione IX, in presencia horum omnium, quorum nomina subsequuntur: Robertus episcopus Olomucensis, Wladizlavusb marchio Morauie, Wencezlaus et Wladizlaus, filii domini regis Premizl, Arnoldus prepositus Wise- gradensis, Eppo Pragensis prepositus, Benes, Witco, Henricus frater eius, Jaros, Budiuog, Colda, Diuis, Castolov. Ego quoque Hermannus, prefati regis notarius, 20 interfui et ex ipsius precepto conscripsi ut superius continetur. Autographo appendet e scidula membranae Otakari regis sigillum de cera naturali confectum, idem atque in num. 57. 219. Honorius III papa universis abbatibus et conventibus Cisterciensis ordinis 25 concedit, ne apostolicae sedis legati procuratoresve pecuniarias exactiones ab eorum monasteriis exigere vel extorquere praesumant; sed cum ad domos eorum accesserint, sine carnium esu cibis regularibus sint contenti. Laterani [1222] ian. 19. Autographum in tabulario terrae Moraviae Brunnensi inter monii. Velehradensis chartas 30 asservatur. Boczek, Cod. dipl. Mor. II. pag. 127, num. 123 (ex apographo cod. Velehrad. saec. XV, fol. 103) — Potthast, Reg. pontif., num. 6772. ,Cum preter pauperem.' — Litterae iisdem verbis contextae sunt atque illae Laterani 1222 dec. 19 datae, quarum editiones vid. ap. Pressutti, Reg. Honorii III, num. 1754. 35 218. a) ita (pro ,memorie") A. — b) ,Wladizlav" A. 1) Friderici ducis diploma in Kamýk a. 1186 iun. 16 datum dedimus in Cod. dipl. r. Boh. I, pag. 283, num. 31I.

Strana 207
1222 IAN. 19. — IAN. 25. NUM. 220—222. 207 220. Honorius III papa abbati Cisterciensi et universis coabbatibus eius et fratribus significat, se inhibere, ne legati sedis apostolicae sine suo speciali mandato in eos excommunicationis vel suspensionis et in eorum monasteria 5 interdicti sententias promulgent. Laterani [1222] ian. 19. Autographum in tabulario terrae Moraviae Brunnensi inter monii. Velehradensis chartas asservatur. 10 Boczek, Cod. dipl, Mor. II, pag. 126, num. 122 (ex apographo cod. Velehrad. saec. XV. fol. 100) — Potthast, Reg. pontif., num. 6770. ,Cum ordinis vestri.' — Litterae iisdem verbis contextae sunt atque illae Laterani 1218 dec. 22 datae, quarum editiones v. ap. Pressutti, Reg. Honorii III, num. 1763. 221. Honorius III papa archiepiscopis, episcopis aliisque ecclesiarum praelatis 15 mandat, ut fratribus Cisterciensis ordinis privilegia et indulgentias ab apostolica sede eis concessas inviolabiliter conservent et faciant ab aliis conservari. Laterani [1222] ian. 19. 20 Autographum in tabulario terrae Moraviae Brunnensi inter monii. Velehradensis chartas asservatur. Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 125, num. 121 (ex apographo cod. Velehr. saec. XV fol. 99) — Potthast, Reg. pont., num. 6771. „Benefaclens Dominus bonis.' — Litterae iisdem verbis contextae sunt atque illae Laterani 1218 dec. 31 datae, quarum editiones v. apud Pressutti, Reg. Honorii III, num. 1775. 25 22 222. Henricus Vladislavus, marchio Moraviae, monasterio in Velehrad donat duos mansos apud Opaviam sitos, quos Ekkardus de Opavia in manus suas resignavit; quos mansos Sibertus abbas eidem Ekkardo, filio ipsius Jacobo eiusque posteris pro censu annuo dimidii fertonis auri in beneficium concedit. In Kyjov 1222 ian. 25. 30 Apographum exstat in Codice privilegiorum monasterii Velehradensis saec. XV, qui in tabulario terrae Moraviae Brunnensi asservatur, fol. 47v (B). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 128. num. 124 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 301, num. 648 (extr.) — Grünhagen, Reg. z. schles. Gesch. num. 255 -Kopetzky, Reg. z. Gesch. d. Herzogth. Troppau (Arch. f. österr. Gesch. 45, pag. 105) num. 16. 35 In" nomine sancte et individue trinitatis. Ego Henricus, qui et Wadezlaus," dei gracia marchio Morauie. Notum sit omnibus tam modernis, quam moder- norum posteris universis, qualiter Ekkardus de Oppauia duos mansos iuxta Op- 222. a) Chartae apographo praefixa est inscriptio: „De villa Ekkehardi Wadizlai ſalia manu alioque atramento in ,Wladizlai' correctum) marchionis' B. — b) ita genuine B, sed postea alia 40 manu alioque atramento in ,Wladezlaus correctum.

Strana 208
208 NUM. 222—224. 1222 IAN. 25. — FEBR. 8. pauiam sitos, quos legittima coempcione sibi acquisierat aput dominum Ottonem de Rathibor et Erkkardum, in manus nostras resignavit; quos videlicet mansos nos dilecto nostro venerabili abbati de Welegrad, domino Siberto, libera dona- cione tradidimus ad peticionem eiusdem Erkkardi. Quos mansos memoratus abbas eidem Erkkardo in beneficio concessit et filio ipsius Jacobo, ea condicione subnexa, ut tam ipsi quam omnes posteri eorum ecclesie“ Welegradensi annuatim solvant dimidium fertonem auri in perpetuum. Quod si legittimi heredes deces- serint, prefati mansi in possessionem predicte ecclesie“ devolventur. Testes sunt litterati: Folcoldus cancellarius domine regine, Heinricus de Bohorlicz;d Thomas, Appollinaris capellani nostri. Laici: Egkarammus burgravius de Snohem, Ste- 10 phanus de Medelowe, Zemzlaus de Morcwycz, Kosmatha, Herich de Kenesicz et alii multi. Ut autem hec perpetue firmitatis robur optineant, presentem paginam Acta sunt, ista in conscribi et sigilli nostri inpressione muniri fecimus. Kihowe, anno incarnacionis Domini MCCXXII, VIII kalendas februarii. 5 223. Honorius III papa abbati Cisterciensi et universis coabbatibus eius et fratribus sub eodem ordine deo servientibus significat, se inhibere, ut nemo ab eis de novalibus a tempore concilii generalis! excultis vel in posterum propriis manibus aut sumptibus excolendis decimas exigere vel extorquere praesumat. Laterani [1222] febr. 8. 20 15 Apographum saec. XV exstat in Codice privilegiorum monii. Velehrad., qui in tabulario terrae Moraviae Brunnensi asservatur, fol. 109. Boczek, Cod. dipl. Mor. II. pag. 131, num. 127 — Potthast, Reg. pontif., num. 6786. ,Contingit interdum.'— Litterae iisdem prorsus verbis contextae sunt atque illae, quae Laterani 1218 dec. 15 datae sunt, quarum editiones vid. ap. Pressutti, Reg. Honorii III, num. 1746. 25 224. Honorius III papa abbati Cisterciensi et universis coabbatibus eius et fratribus sub eodem ordine deo servientibus indulget, ut personas e saeculo fugientes libere recipere possint, non obstante detestabili consuetudine, qua capel- lani eorum ingressum eis impedire conabantur, donec ab ipsis pecuniam, quae 30 mortuarium vocatur, extorquerent. Laterani [1222] febr. 8. Apographum saec. XV exstat in Codice privilegiorum monii Velehrad., qui in tabulario terrae Moraviae Brunnensi asservatur, fol. 106r (B). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 130, num. 126 — Potthast, Reg. pontif., num. 6785. 35 ,Constituti iuxta verbum.' — Litterae iisdem verbis contextae sunt atque illae Laterani 1218 dec. 23 datae, quarum editiones vid. ap. Pressutti, Reg. Honorii III, num. 1767. 222. c) ,eclesie‘ B. — d) Bohozlicz' B. 223. 1) Quod celebratum est Laterani 1215 nov. 11—30.

Strana 209
1222 FEBR. 11. — MART. 5. NUM. 225, 226. 209 225. 10 Honorius III papa Gregorium de Crescentio, diaconum cardinalem, legatum suum, admonet, ne episcopum Pragensem regnum Bohemiae intrare compellat, donec securitati eius sufficienter cautum fuerit. Laterani [1222] febr. 11. Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. III, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vatic. tom. XI) asservatur, fol. 197v, lib. VI, ep. 226 (R). Palacký, Ital. Reise, pag. 23, num. 92 (reg.) = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 132, num. 128— Erben, Reg Boh. I. pag. 301, num. 649. — Potthast, Reg. pontif., num. 6790 — Pressutti, Reg. Honorii III, num. 3792. — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V. num. 6499. G., sancti Theodori diacono cardinali, apostolice sedis legato." Cum venerabili fratri nostro .. Pragensi episcopo coram fratribus nostris mandaverimus viva voce, ut ad tuam presentiam procuratores in Boemiam destinaret, concessa sibi licentia Verone vel Venetiis seu in alio loco tuto interim remanendi, donec 15 de securitate sua sufficienter caveretur eidem, discretionem tuam monemus attente, per apostolica tibi scripta mandantes, quatinus eundem episcopum intrare regnum Boemie non compellas, donec eidem de securitate sua sufficientem exhiberi Datum Laterani, III idus februarii, pontificatus nostri anno facias cautionem. sexto. 20 226. Gregorius de Crescentio, diaconus cardinalis, legatus apostolicus, monasterio in Louka privilegium Roberti, episcopi Olomucensis, de iure patronatus quarundam ecclesiarum, quarum nomina adferuntur, confirmat. Pragae apud Strahov 1222 mart. 5. 25 Duo autographa in membrana scripta in tabulario terrae Moraviae Brunnensi asser- vantur (A1, A2). 30 Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 132, num. 129 (ex A1) — Erben. Reg. Boh. I, pag. 302, num 650 (reg.) — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V, num. 10000. Litterarum autographi AI formae insignem scripturae cancellariae apostolicae similitudinem prae se ferunt. Autographum A2 alia manu scriptum est. Gregorius de Crescentio, miseratione divina sancti Theodori diaconus cardi- nalis, apostolice sedis legatus, dilectis in Christo fratribus ..“ abbati et conventui de Lucab salutem in Domino. Justis postulantium desideriis dignum est nos facilem prebere assensum et vota, que a iuris tramite non discordant, effectu 35 prosequente complere. Eapropter, dilecti in Domino fratres, iustis postulationibus 225. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. 1) Gregorio de Crescentio. 226. a) gemipunctum omittit A2. — b) ,Lvca‘ A2.

Strana 210
210 NUM. 226, 227. 1222 MART. 5. — MART. 10. vestris grato concurrentes“ assensu, donationis et confirmationis privilegium,i a venerabili patre R.; Olomucensi episcopo, monasterio vestro pia liberalitate col- latum, sicut in ipsius autentico continetur, in quo etiam sigillum capituli depen- debat, vobis confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus, cuius te- norem de verbo ad verbum presentibus inseri fecimus ad cautelam. Qui talis est: In nomine sancte et individue trinitatis. Ego R., Olomucensis episcopus, abbati de Luca etc.2 Nulli ergo omnino hominum liceat hanc nostre confirmationis paginam aliquo modo infringere, vel ei ausu temerario contrahire." Si quis autem hoc nostre confirmationis scriptum temere presumpserit violare, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius et sacrosancte Romane ecclesie 10 se noverit incursurum. Datum Prage apud monasterium Montis Syon, III nonas marcii, pontificatus domini Honorii III pape anno sexto. 5 Utrique autographo appendet e scidula membrance sigillum ex longo rotundum (alt. 4.9 cm, lat. 3 cm) e cera alba confectum, in quo figura sacerdotis infula capiti imposita conspicitur: Circumscriptio: II 8 GREGORII DE CRESCERTIO . SCI THEODORI DIAC CARD. 15 227. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, universis monasteriis et ecclesiis dioecesis Pragensis amplissimas immunitates et iura concedit, petente Gregorio de Crescentio, diacono cardinali, apostolicae sedis legato. Pragae 1222 mart. 10. 20 Exstant quatuor autographa in membrana scripta, quorum primum et secundum (A1, A2) in tabulario capituli metropolitani Pragensis, tertium et quartum (A3, A4) in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservantur. — Exemplar autographi instar manu saec. XIII exaratum exstat in tabulario monasterii Břevnovensis (B), apographum eius insertum est confirmationi Karoli IV d. Pragae 1315 ian. 14, cuius autographum in tabulario 25 eiusdem monasterii asservatur (C). Ziegelbauer, Epitome historica ... monasterii Brevnoviensis, pag. 277 (ex C) — Dobner, Monum. hist. Boem. VI, pag. 9, num 17 (reg.) — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 133, num. 130 (reg.) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 302, num. 651 — H. Jireček, Cod. iuris Bohemici I, pag. 50, num. 28 E—Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V, num. 10000a. 30 Autographa A1 et A2 manu scribae, quem ,Otakarus 16' appellamus, scripta sunt: auto- grapha A3, A“ scriba ,Otakarus 17 exaravit, cuius manus iam in nullo alio Otakari regis diplomate autographo repperitur. — In temporis nota anni regni perperam numero XXV (pro XXIV) expressi sunt. iIn nomine sancte ac" individue trinitatis amen. Notum esse volumus 35 universis tam presentibus quam futuris, quod nos Ottacarus,“ qui et Premisl,d dei gratia tercius Boemorum rex, de consilio suppanorum nostrorum ad petici- 226. c) ,concurrentes' A2. — d) ita A1; ,contraire' A2. 1) Roberto. — 2) Sequitur charta confirmationis Roberti episcopi, quam supra num. 202 dedimus, totidem verbis transscripta. 40 227. a) ,et‘ A3, A4. — b) invocatio atramento magis obscuro scripta est A2. — c) ,Otta- karus' A3, A4. — d) ,Premizl' A3, A4.

Strana 211
1222 MART. 10. NUM. 227. 211 onem ac preces nec non mandatum venerabilis patris ace domini Gregorii de Crescencio,f sancti Theodorii« diaconi cardinalis, apostoliceh sedis legati, patris utique honesti, providi et discreti, pro salute anime nostre' et antecessorum suc- cessorumque nostrorum universis monas teriis et conventualibus ecclesiis* Pra- gensis diocesis remittimus, concedimus et donamus omnia inferius posita et conscripta! Inprimis siquidem remittentes volumus et precipimus observari, ut homines omnium ecclesiarumm et ecclesiasticarum" personarum, qui de furto vel alio° maleficiop incusantur, non nisi per vicinatus testimonium se expurgent et falsus accusator nobis in CCC denariis condempnetur; et ut nullus hominum 10 ecclesiarum" a iudicibus provincialibus, sed a nobis vel summo iudice curie nostre" vel cancellario, si non fuerit causa sanguinis, iudicetur. Concedimus etiam et donamus, ut omnes clerici et ecclesiastices persone liberum habeant usum silvarum suarum ad omnia sua necessaria facienda. Preterea remittimus, concedimus et donamus, ut homines ecclesiasticarum" personarum et ecclesi- 15 arum,m fugientes servitutem debitam ecclesiis,“ a villicis regalibus seu aliis lai- calibus personis" non recipiantur. Illum eciam* abusum volumus aboleri, qui non longo tempore inolevit, quod monasteria seu alie ecclesiey currus victualibus honeratos nobis ad expedicionem proficiscentibus seu colloquium celebrantibus ministrabant." Et ne barones vel alii milites in domibus claustralium hospitentur 20 contra voluntatem ipsorum; quod si quis facere presumpserit, quod ibi con- sumpsit, in duplo restituat et nobis mille CCaa denarios persolvat. Mediocris vero persona similiter expensas ibi factas in duplo restituat nobisque in secentis bb denariis condempnetur. Illud etiam penitus inhibemus, ne marscalcus noster iunior pauperes in foro vendentes res suas in aliquo audeatc molestare, excepto quod 25 a quolibet homine panem, pisam, milium et salem vendente semel in septimana scilicet VI feria unum denarium vel equipollens recipiat et non ultra. Illam eciamdd consuetudinem homines ecclesiasticos ee volumus retinere, quod ad suc- cidendum silvam, quod presecalf dicitur, vel castrum edificandum vel ad facienda fossata cum hominibus nostris et baronum laborent. Et ut ea, que privilegiis regum 30 et ducum Boemie probari poterunt esse sua, volumus, quod habeant et possideant sine lite et uti aliis testibus non cogantur. Et quando aliquis pro aliqua causa convenitur, liceat ei uti testimonio quorumcumque. Volumus etiam et precipimus 5 35 40 227. e) ,et‘ A2. — f) ,Crescentio‘ A3, A 4. — g) ,Theodori' A2, A4. — h) ,apostolice‘ B. — i) ,animę nostrę' A3; ,anime nostrę' A4. — i) antecessorum nostrorumque successorum‘ A2. — k) ,ecclesiis A1; ęccleslis' AS, A4. — 1) ,omnia que inferius sunt expressa' A2. — m) ,ęccle- siarum' A3, A4. — n) ,ęcclesiasticarum‘ A3. — o) ,aliquo alio' A2. — p) ,malefitio' A3, A4. — q) ,ęcclesiarum' A3. — r) ,curię nostrę' A3; ,curie nostre‘ A4; ,curię nostre' B. — s) ,ęcclesiastice A3; ,ecclesiastice‘ A4. — t) ,eccl. personarum et deest in A2. — u) ęcclesiis' A3, A4. — V) genuine ,perf', sed radendo corr. A1. — x) ,etiam' A2, A3, A4, B. — y) ,alię ęcclesię' A3; ,alie ęccle- się A; ,alie ecclesię‘ B. — 2) ,ministrabat' B. — aa) ,cc‘ A3. A4, B. — bb) ,sexcentis' A2. — cc) genuine ,audeat, sed titulus erasus A2. — da) ,etiam‘ A2, A3, A4. — ee) ,ęeclesia- sticos' A3 A4. — Ii) ,prezeka' A3, A4.

Strana 212
212 NUM. 227. 1222 MART. 10. firmiterss observari, ne aliquis villicus seu beneficiarius vel officialishh noster sine iudicio nostro vel cancellarii seu maioris iudicis curie nostre" homines ecclesi- arumm audeant molestare, et ne quis ad iudicium!k venire cogatur, nisi sub te- stimonio sit citatus. Et quia ab antiquo propter vilitatem monete" a quolibet ci- tato ad causam XXXmm denarii camerario solvebantur, volumus, ut XVan denariis camerarius sit contentus.00 Et quia abbates et alii ecclesiarumm prelati ad alium quam ad nos pro causis suis refugium nullum habent, ubicumque generale col- loquium debuerit celebrari, ad audiendas causas eorum ante vel infra vel post una diepp cum paucis Boemis et cum cancellario promittimus eis audienciam qq nos daturos. Illam denique pravam et perversam consuetudinem abolemus, qua" 10 clerici censebantur peiores esse iudeis, videlicet in theloneis in exitu terre nostre; ss nam ubi iudeus unum, clericus XXX" denarios persolvebat. Si quis vero contra hoc"“ venire presumpserit, dominus thelonei malefactorem statuat coram nobis, vel beneficiow careat, in quo clericos molestavit. Et quandocumque fur capitur in aliqua villa, sola domus, in qua furtum invenitur, publicetur, vicinexx vero 15 domus in pace permaneant; penam tamen, scilicet CCCW denarios cum aliis persolvant. Hanc autem penam alleviare volumus, qua quando quis interficiebatur in aliqua villa et interfectora non capiebatur, quilibet rusticus in CCa denariis condempnari solebat, nunc nos miciusb agentes cum eis, volumus ut tota villa in CCa denariis condempnetur. Item quia nobiles terrec contra voluntatem ab- 20 batum et prelatorum et clericorum aliorum equos suos pascendos in curiis eorum ponunt, qui nisi resipiscant, equos ipsos" ad usum nostrum recipi faciemus. Sta- tuimus insuper et volumus esse firmum, ut quicumque contra remissiones, con- cessiones et donationes predictas aliquid presumpserit attemptare,e in XI marcis auri continuos condempnetur, quinque iniuriam" passo et quinque nostro erario 25 conponat. Ut autem presens privilegium sit in perpetuum* valiturum, nostris Acta sunt autem hec coram his testibus: Dalebor sigillis fecimus roborari. iudex, Martinus" pincerna, Jaros, Bohuslaus,m Zdeslau," Cesta,° Wsebor,P Zauise iudex, Nicholaus," Hridebor, Iuuan,' Cresislau,' Heinricus' dapifer, Coiata“ sub- dapifer, Heinricust filius Bohute, Olricus filius Juric," Zbramir iudex de Plizen. 30 5 227. gs) firmiter deest in A2. — hh) ,officialis' A1. — ü) ,curię nostre‘ A3, A4. — kk) iudi- tium' A3. — U) radendo ex ,monetẽ corr. At; ,monête' A3, A4; ,monetę‘ B. — mm) ,XXX' A3, A4. — an) XV‘ A3, A4. — 00) ,contemptus' A2. — pp) ,vel una die post' A2. — qq) ,audien- tiam' A3, A4. — rr) ,quia' A3, A4. — §s) �terrę nostre‘ A3, A4. — tt) ,XXX' A3, A4. — uu) ,hoc" deest in A2. — vv),benefitio' A3, A4. — xx) ,vicinę' A3. — yy) ,CCC. A3, B. — 12) ,intefector' C. — 35 a) ,CC B. — b) ,mtius (l) B. — c) ,terrę‘ A3, A4. — d) ,p‘ ex ,n' eod. atramento corr. A4; ipsorum‘ B.— e) ,aliquid adtemptaverit' B. — f) X' A3, A4. — g) ,contuo‘ B. — h) ,iniurias' B.— i) ,cöponat' A1; ,oponat' A2, A3, A4. — k) imperpetuum' A3, A4. — 1) ,Martnus' B. — m) ,Bohu- zlaus A3, A4; „Bohuszlavs' B. — n) Zdezlau‘ A3, A4. — o) ,Costa' A2; ,Cezta' A3, A4. — P) ,Uusebor‘ A2; ,Uvsebor' A3, A4. — q) ,Nikolaus‘ A4. — ") „Iwan‘ A2, B.—' s) ,Crezizlau' A3, 40 A4. — 1) ,Heyricus‘ A2; ,Henricus' B. — u) ,Koyata‘ A3; ,Koyta' A4. — V) „Jurik A4, „Jurich‘ B.

Strana 213
1222 MART. 10. — 1222 S. D. NUM. 227, 228. 213 Datum Prage per manus fidelis cancellarii nostri Benedicti et prepositi Lutomiricensis* anno dominice incarnationis MCCXXII,y indictione X,2 mense marciiaa die X, anno vero regni nostri XXV.bb 5 10 15 Autographis A1 et A2 appendet e filis sericis flavis et rubris sigillum Otakari regis de cera coloris minii confectum, quod ab eadem forma profectum est atque in num. 57.—Autographis A3 et A4 idem sigillum de cera naturali confectum appensum est filis sericis coloris albi, flavi et rubri. — Exemplari C appensum est sigillum rotundum e cera coloris fusci con- fectum, cuius diametros 80 mm sunt. In priore sigilli parte depingitur figura regis in solio sedentis, qui corona capiti imposita, manu sinistra pomum cum cruce, dextra vero sceptrum gestat. Circumscriptio: † PAX - REGIS . OTACARI - I OANV SCI WENCEELAI. In po- steriore sigilli parte vir depingitur in solio sedens cum capite nimbo ornato, qui manu dextra vexillum tenet, sinistra palmam gerens scuto innititur; in quo quidem scuto insigne aquillae conspicitur. Circumscriptio: † SANCTVS . WENCESLAVS - BOEMORVM - DVX. (Ex eadem forma profecta est posterior pars sigilli, quo Otakari regis diploma spurium a. 1194 monasterio Břevnovensi datum instructum est; v. Cod. dipl. Boh. I, num. 410.) Utraeque sigilli parti illud sigillum exemplo erat, quod in Přemysli Otakari regis diploma- tibus ab a. 1224 oct. II primum reperitur. Qua ex re sigillum exemplaris C adulterinum esse nemo non videt. 228. 20 Dluhomilus, abbas Břevnovensis, eiusque conventus omne ius, quod sibi et ecclesiae suae in Rajhrad ad terminorum et circuitus Hranice possessionem vindicabant, Bonifatio, abbati de Hradiště, eiusque conventui dimittunt, acceptis ab eis viginti marcis et fertone argenti ponderis Pragensis. Apud Pragam 1222 —. 25 Apographum saec. XVII praebet M. Siebenaicher, Historica relatio de conditoribus mona- sterii Gradicensis, cuius cod. ms. in tabulario terrae Moraviae Brunnae asservatur, tom. I, fol. 273 (B). 30 Piter, Thesaurus absconditus in agro seu mon. Brevvnoviensi, pag. 142 = Dobner, Mon. hist. Boem. VI, pag. 10, num 18 (reg.), = Boczek, Cod. dipl. Mor. II. pag. 133, num. 131 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 305, num. 656. — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V. num. 10000b. In a nomine domini amen. Ego Dluhomilus,b abbas Brzewnovensis, et totum capitulum meum notum facimus omnibus praesentem paginam inspecturis, quod cum nos abbatem Bonifacium et capitulum eius de Gradicz super possessione 35 terminorum et circuitus de Rayngicz, Olomucensis diaecesis, quam possessionem 227. x) ,Lutomericensis' A4. — V) ,millesimo CCXXII' A3, A4; ,MCCXX‘ B. — z) ,decima' B. — aa) ,marč' A1, A4, B; ,mai‘ A4. — bb) ,anno vero regni nostri XXV, indictione X, mense marcii die X° A2. 228. a) Praecedit inscriptio: �Compositio litis inter Bonifacium abbatem Gradicensem et Dluho- 40 misl abbatem Brzewnovensem circa limites possessionis de Raingicz de anno 1222' B. — b) ,Dluho- misl' B.

Strana 214
214 NUM. 228, 229. 1222 S. D. et terminos et circuitum nobis et domui nostraec Reygradaed de iure debere cedere dicebamus, primo per iudices auctoritate domini papaee delegatos, Ep- ponem videlicet praepositum Pragensem et suos collegas, deinde per dominum Gregorium, sancti Theodori dyaconum cardinalem, apostolice sedis inf Boemia et Moravia legatum, traxissemus, in tandem per consilium et voluntatem illustris 5 viri Wladislai, marchionis Moraviae, in cuius potestates praedictus circuitus est, et de cuius et antecessorum suorum donatione idem locus ecclesiae dei in ele- mosynam pervenit, ad hoc est perventum: ut abbati Hermanno de Wilelmove et Friderico, magistro hospitalis cruciferorumh sanctae Mariae in Praga, commit- teret idem marchio, quod antequam ad aliquam litigiosam sententiam deveni- 10 remus, compositio inter nos amicabilis proveniret. Horum itaque mediatorum ordinatione mediante et consilio multorum aliorum prudentum accedente, qui rationes utriusque partis diligenter attenderunt, ita inter nos est amicabiliter sta- tutum, ut pro quaerimonia, quam contrak abbatem Gradicensem et suum capi- tulum praedictos' habebamus, XX marcas argenti et fertonem ad pondus Pragense 15 a praefato abbate et suo capitulo reciperemus. Quod et fecimus, bonum pacis et concordiae plurimum amplectentes et quaerimoniae nostrae, quam contra ipsos pro circuitu supradicto habebamus, penitus in perpetuum renunciantes. Ne igitur ab aliquo successorum nostrorum abbatum seu fratrum ecclesiae Brzew- novensism super possessione de Rayngicz abbati vel capitulo de Gradiz vel 20 eorum successoribus in posterum lis vel quaestio moveatur, praesens scriptum sigillo nostro, quod pariter est capituli nostri, eisdem super hoc" concessimus roboratum. Insuper sigillum domini nostri illustris° regis Boemorum Ottocari et fratris eius marchionis Moraviae Wladislai et venerabilis Olomucensis episcopi Roberti cum sigillis fratrum et coabbatum nostri et Praemonstratensis? ordinum 25 et aliorum, qui tunc temporis in Praga praesentes fuerunt, postulavimus super Acta sunt haec anno Domini hoc sibi tradi, quae et inferius sunt appensa. MCCXXII," indictione nona; apud Pragam solemniter, praesentibus et testantibus multis, quorum nomina sunt haec: de capitulo nostro (etc.) 229. 30 Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, privilegium Vratislavi regis de ecclesiae Vyšehradensis fundatione confirmat et renovat, petente Arnoldo praeposito et capitulo Vyšehradensis ecclesiae. In civitate Pragensi 1222 —. 222. c) nostrae nostrae‘ B. — d) ,Reygdae‘ B. - e) ,proprie‘ B. — f) ,sedis etc. in B — 35 8) ,pietate' B. — h) ,crucifero‘ B. — i) ,prudentium‘ B. — k) ,erga‘ B. — 1) ,praedictis' B. — m) Brzewnovensi‘ B. — n) ,hoc' deest in B. — o) ,illustri' B. — P) ,nostrorum et Praemonstra- tensium‘ B. — q) ,MCCIIdo‘ B. — r) ita B. 1) Recte: decima.

Strana 215
1222 S. D. NUM. 229. 215 Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli collegiati Vyšehradensis asser- vatur (A). Hammerschmidt, Gloria et maiestas ... Wissehradensis eccl., pag. 164 — Erben, Reg. Boh. I, pag. 304 not. ad num. 652. 10 15 Autographum manu scribae, quem ,Otakarus 18 appellamus, exaratum est. Ab eadem manu praeterea haec eiusdem regis diplomatum autographa profecta sunt: diploma s. a. Georgio de Maršovice (v. num. 231) et privilegium a. 1224 oct. II monasterio s. Georgii concessum. — Diplomatis initium et conclusio iisdem verbis contexta est atque in num. 230. ubi tantum ultimi duo testes non adferuntur. — Erben l. l. diplomatis fidem sine ullis argumentis in dubitationem vocat. Anni regni in temporis nota falso quidem computantur, sed vitium hoc nullius est momenti, cum diploma genuinum esse, ex eo perspiciatur, quod eadem manu scriptum est, atque altera duo diplomata, quae ad alias personas data sunt. — Diplomati insertum est apographum Vratislavi regis chartae spuriae de ecclesiae Vyše- hradensis fundatione (v. Cod. dipl. r. Boh. I, pag. 371, num. 387), quod verba fere omnia formae B1 et B2 repetit, illo potissimum discrimine interposito, quod ministerialium nomina ommittuntur. 5 * In" nomine sancte et individue trinitatis amen. Quamquam presentis vite mansio peregrinacio reputetur, cum sit nugatoria et caduca, quia firmitatem et stabilitatem sui status nullam habet, tamen gesta et facta mortalium, que per 20 oblivionem in interitum devolvuntur, cum in scriptis sunt redacta et sigillorum inpressione munita, magna et perpetua] stabilitate et firmitate roborantur. Inde est, quod ego i Premizl, à divina favente clemencia tercius Boemorum rex, timens, ne per vetustatem privilegiorum Wisegradensis ęcclesię, que nostra specialis nuncupatur, ad aliquod develniat detrimentum, ob spem retribucionis ęternę, nec 25 non ad peticionem dilecti consanguinei nostri! Wisegradensis prepositi et capituli eiusdem ecclesie, felicis recordacionis Wratizlai, primi Boemorumb regis, prede- cessoris nostri, eiusdem“ ęcclesię fundatoris, vestigiis inherentes, donaciones factas per privilegium suum ęcclesię memoratę nostro privilegio renovamus et pariter confirmamus; cuius privigilegiumd sic incipit: In nomine sancte et individue 30 trinitatis. Notum sit cunctis sancte ęcclesię filiis eandem sanctam trinitatem confitentibus, presentibus scilicet quam futuris, qualiter ego Wratizlaus, dei gracia princeps et monarcha Boemorum," ob spem remuneracionis eternorum premiorum et ob indulgenciam et absolucionem in hac vita omnium delictorum quedam proprie dicionis predia iure hereditario a fidelibus et nobilibus heredibus concambiata et absque ullius contradictione taxato precio et presencia multorum nobilium, immô veridicorum testium 35 a me coempta absque solii conterminio cum omnibus ad hęc pertinentibus: mansis, curtiferis, terri- toriis, exitibus et reditibus, vectigalibus, venacionibus, piscacionibus, portibus, saltibus, vineis, pratis, pascuis, cultis et incultis ad ecclesiam sanctorum Petri et Pauli sanctique Clementis martyris atque pontificis in civitate Wisegrad constructam manu potestativa in manus karissimi et familiaris mei Benedicti, elusdem ecclesie defensoris et prepositi, voto, fide, maxima devocione, spe vitę eternę 40 229. a) ante hanc vocem lacuna in quam aut crux aut chrismon inscriberetur, vacua relicta est A. — b),Boem' A. — c) prima, e' ex, v' statim inter scribendum corr. A. — d) ita scribae incuria A 1) Arnoldi.

Strana 216
216 NUM. 229. 1222 S. D. contradidi et sigilli mei inpressione insignivi. Hęc autem prediorum atque villarum eiusdem ecclesie sunt nomina: Sitinicih tota villa cum vineis, cum pomeriis, cuius meta a fonte, qui exiit de monte Lbîn usque ad foraleme viam cum vinitoribus VII; Tynec villa; Nawrvtici terra ad duo aratra, Namalesowe de terra VIIII manses; Gozteni tota villa preter hospites abbatis Brevnovensis; Woykowicih tota villa preter terram sancti Clementis de opis; Gogolicih VI manses; Kohowicih de terra ad duo 5 aratra cum uno coquo. Wbelsce: Sihlicih de terra ad II aratra; in alia villa eodem nomine nun- cupata terra ad aratrum cum vinitore * Coiaticih ab hospitibus per totam villam decima. Wbole- zlavsce: Wirowicih VII manses de terra cum ministerialibus duobus; Csakowicih" III manses de terra cum cocis; Bezne de terra ad tria aratra; Lazenice terra ad aratrum cum fabro; Badreh de terra VII manses cum vinitoribus IIII. Inter duo castra, scilicet Hrvdim et Wratizlav, Jenisowici 10 tota villa. Grvzinewizi terra * ad II aratra; Naksaci gore terra ad aratrum cum uno coquo *; Scitarih terra ad aratrum cum uno ministeriali *; Nanezmine terra ad aratrum cum ministerialibus duobus; Woderadeh terra ad II aratra cum ministerialibus aquariis * Bohsicih terra ad aratrum et vinea cum vinitore I. In castro Kvrim ministeriales, qui dicuntur lvse, VI *; ibidem I pistor. Hotisi VIII manses cum IIII heredibus ; Sinaz terra ad IIII aratra cum lagenariis III; Pzarih terra ad IIII 15 mansus cum scutellariis IIII; Lazenici terra ad V aratra cum scutellariis IIII *; Wurbicsaz" terra ad aratrum; Gradisci VIIII mansus cum piscatoribus VIII; Naclveu I piscator; Bresaz VIII mansus; Blagoticih terra ad aratrum cum ministeriali figulo ; Hwalah terra ad VII aratra ; Dvbci terra ad II aratra cum II rusticis * Csaneticih' terra ad aratrum cum figulo *; Wursowicih terra ad aratrum cum II servis *; Noztvleh II servi * cum omnibus ortis; Basci terra ad II aratra cum II cocis *; Lobci 20 terra ad III aratra et III piscatoribus * Nagorvine terra ad II aratra et I piscatore * Drahlicih terra ad" aratrum cum II rusticis; Bvdegozticih terra ad aratrum cum custode ęcclesie; Kamene mozte terra ad III aratra cum ministerialibus III; Raseh terra ad aratrum cum ministeriali I, Voyacsa mini- sterialis cum terra ad aratrum; Potliscimi terra ad aratra III cum vinitoribus III; Knowizi XI mansus de terra cum ministerialibus IIII et cum aliis ministerialibus, qui vulgariter dicuntur rvdnici, III; 25 Lvbosine de terra VI mansus cum vinitoribus III; ibidem becwar I et terra ad aratrum; Vgercih de terra III aratra cum vinitoribus II; Degnicih de terra ad II aratra cum tornariis II; Knesiwzi de terra ad II aratra cum ministerialibus II, qui dicuntur pomisci; Lihvcewez Nedan ablutor vestimentorum cum filiis et terra ad aratrum ; Modriluzeh terra ad II aratra cum campanariis II ; Zabehlicih terra ad aratrum cum campanariis II; Tynci terra ad aratrum cum campanariis III. Wtetinsce: Nabrode 30 de terra ad II aratra cum piscatoribus II; Obrini de terra ad II aratra cum picariis II, qui dicuntur pkelnici; ad custodiam Verigowic de terra VII mansus; Leteh de terra ad II aratra cum campa- nariis III; Zvhomazleh de terra ad II aratra cum campanariis III ; Zwinarih terra ad aratrum cum porcario, qui dicitur zwinar; Nazhowe V mansus cum piscatoribus IIII; Plesiwec totus mons usque ad viam, ibi de terra ad II aratra; Nabrode III mansus cum piscatoribus *; sub ipso monte Tetin 35 stagnum, quod dicitur tone ; Mocropzeh II mansus cum piscatoribus II ; Lagowicih de terra ad aratrum cum piscatoribus *; Nagoline terra ad aratrum cum custode ecclesie; Komoraz terra ad aratrum cum piscatore *. Brannice III mansus cum ministerialibus * Ninonicih terra ad aratrum cum caliciariis, qui 229. e) 1' ex,1' eodem atramento corr. A. — f) ,h' eod. atramento superscr. A. — g) genuine ,Sakowicih, sed ,C‘ superscr. A. — h) genuine ,Wurbisaz', sed,c' eod. atramento superscr. A. — 40 1) genuine ,Saneticili', sed ,C' eodem atramento superscr. A. — k) ,d' scribae incuria omissum A.

Strana 217
1222 S. D. NUM. 229. 217 dicuntur ceznici, III ; ibidem terra colwe ad aratrum ; Bytowicih terra ad aratrum cum caliciario I ; Naletni V mansus cum campanariis II; Bvbneh VI mansus cum custodibus V. In provincia Boyzez: Svticih II mansus cum plaustrificibus II; Rastileh" V mansus cum ministerialibus V. In Satec I koselug; II " cum terra; III qui solvunt ferramenta quater in anno; Lovmazicih Bozen 5 pkelnik cum terra ad aratrum; Vgoscaz terra ad aratrum cum ministeriali I ; Tirnowaz terra ad aratrum cum piscatoribus II. In Pragensi suburbio Nazatore IIII custodes cum toto circuitu; Wtravnice custodes et campanarii de tota insula cum fabris et sutoribus et caldariis, mensci; Grecetine terra ad II aratra cum custodibus° et campanariis, drizeci VI, fabri IIII, pistores VIIII. Silvas eciam addidi: Lvbicam, Basci, Resetarih, Hwoine usque ad viam et portas? 10 terre, Naotave, Gogolicih, Lvnih. Decimam marcam de tributo per totam Boemiam; eciam Zedlcih. Budisine X urna; oblacio, que dicitur poclona et due ville: Scvpesici et Mislesovvici. Osecs X urna de melle in omni iusticia; messariorum X; de salutacionibus X; de pellibus caprinis X; de cervisi- ariis X; decimus messor; decimus feniseca. In provincia Wultavensi decimus denarius de vendicione. Prahaticih via in omni iusticia. A villico Pragensi de vendicione decimus denarius. In provincia 15 Kamenecensi de vendicione decimus denarius. In provincia Thetinensi de vendicione X denarius. In via Golotilensi de theloneo VIII denarius. Natreztenici de X lapidibus salis II lapides; X panis; piscis Il; de omni iusticia partem. Decima de humulo per totam terram, que pertinet ad regem. Tercia urna de apibus regine ultra montem Ozecs. De uno quoque castro ab avia mensale unum et manuterium I omni anno. A villico Pragense de messoribus Netolicensibus et Dvdlebensibus 20 preposito X ovis. In festo Pentecosten ancilla sive sexingenti. In festo sancti Benedicti bos. In festo sanctorum martirum Georgii atque Adalberti bos. In festo sancti Wencezlai ab agasone poledrum ; de avena XV modii; de frumento XVIIII modii. A celerario de melle * XVII urne. Zagradnego XVI ocov. Super hoc autem Pragensis episcopus CC homines, Olomucensis vero C in decima, fratribus regis presentibus, Conrado videlicet et Ottone, eidem ecclesie perpetuo iure devoverunt. Ut autem dotis 25 ordinacio competencius rata servaretur, equum duxi, fratribus meis prefatis laudabiliter assencientibus ceterisque tam Boemie, quam Morauie principibus, supra memoratum templum beati Petri, principis apostolorum, cunctisque sue cathedre successoribus patrocinio muniminique commendare, propter quod eciam de eadem ecclesia XII marcas singulis annis ad pedes universalis pape a Pascha usque ad Ascensionem Domini de moneta nostre provincie statuimus offerendas. Ad huius ergo laudabilis nostr 30 operis supra memorati confirmacionem, testimonium adhibuimus" virorum venerabilium, domini videlicet Johannis Tusculanensis episcopi et cardinalis; domini eciam Egilberti Treuerensis archiepiscopi, a quo simul et unctionem regalis consecracionis accepimus; domini quoque Pragensis episcopi, videlicet Jaromir, et domini Olomucensis episcopi Wecelonis et Misnensis episcopi domini Bennonis, qui auctoritate dei et beati Petri ac Pauli, principum apostolorum et sanctorum martirum Viti, Wencezlai 35 atque Adalberti nec non et omnium sanctorum, iussuque apostolice sedis instructi, sub anathematis vinculo quoslibet nostre institucionis quoquo modo immutatores seu destructores forte emersuros Facta est hec renovatio cum ceteris membris diaboli innodatos dampnaverunt. Amen š. 40 229. 1) genuine ,seznici', sed,c' eodem atramento superscr. A. — m) ,Nastileh' perperam A. — n) lacuna quatuor fere litterarum vacua relicta A. — o) genuine ,custode“, sed eadem manu corr. A. — P) ,portus' (port9) A. — q) genuine ,adhibibuimus', sed litterae ,bi cancellatae sunt A.

Strana 218
218 NUM. 229, 230. 1222 S. D. et donacio anno millesimo CCXXII, indictione X, in civitate Pragensi, anno regni nostri XXI,2 presentibus testibus: Benedicto preposito Lutomericensi et cancellario nostro, Eppone preposito Pragensi, Peregrino preposito Melnicensi, Bogutone preposito Bolezlawensi, Zlavcone camerario nostro, Boguzlao filio eius, Bvdiwoione, Benessone, Marquardo et Zawise fratribus eius, Jarosone, Heinrico, Witkone et alio Witcone fratribus, Milgoztone cum filiis, Bawaro filio Dilgomili. Si quid autem privilegio donationi predecessoriss nostri deest, nos illud supplentes nostro privilegio restauramus. Si quist autem huic donationi et renovationi seu restaurationi obviare, vel calumpniose“ eam interpretari voluerit, pro singulis capitulis solvat decem libras auri; medietas nostro erario, reliqua medietas ecclesie 10 Wisegradensi applicetur, privilegio nichilominus in sua firmitate manente. 5 Autographo appendet e filis sericis albis, flavis et rubris sigillum regis de cera coloris minii confectum, quod ab eadem forma profectum est atque sigillum diplomatis num. 57. 230. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, ecclesiae Vyšehradensi donationes ab 15 Soběslavo II, quondam duce Bohemiae, factas confirmat et renovat, petente Arnoldo praeposito et capitulo eiusdem ecclesiae. In civitate Pragensi 1222 —. Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli colleg. Vyšehradensis asser- vatur (A). 20 Bartholdus Pontanus a Braitenberg, Bohaemia pia, pag. 72 (frgm.) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 303, num. 652 (frgm.). Autographum manu scribae, quem ,Otakarus 19 appellamus, exaratum est. — Diplomatis initium et conclusio iisdem verbis contexta est atque num. 229; quam ob rem utrumque diploma eodem tempore datum esse verisimile est. — Erben l. l. nullo prorsus argumento 25 allato diplomatis fidem suspectam esse perperam iudicat. In temporis nota annorum regni numerus mendose quidem expressus est, sed mendum hoc nullam probabilem de diplomatis fide dubitandi rationem praebet. — Membranam sigillo instructam esse, antequam extrema diplomatis pars scripta sit, verisimile est, quod in ultima linea verba ,nichilominus' et ,in" filis seiunguntur, quibus autographo sigillum appensum est. 30 † In nomine sancte et individue trinitatis amen. Quamquam presentis vite mansio peregrinatio reputetur, cum sit nugatoria et caduca, quia firmitatem et stabilitatem sui status nullam habet, tamen gesta et facta mortalium, que per oblivionem in interitum devolvuntur, cum in scriptis sunt redacta et sigillorum impressione munita, magna et perpetua stabilitate et firmitate roborantur. Inde 35 est, quod ego 'Primilz,ă divina favente gracia tertius Boemorum rex, timens, ne 229. 1) ita pro ,donationis' A. — s) ,o‘ ex ,e eodem atramento corr. A. — t) ,s' ex ,d' eodem atramento corr. A. — u) genuine ,calumpniare“, sed eodem atramento corr. A. 2) Recte XXIV.

Strana 219
1222 S. D. — 1219/1222. NUM. 230, 231. 219 propter vetustatem privilegii Wiscegradensis ecclesia, que nostra specialiter nun- cupatur, ad aliquod deveniat detrimentum, ob spem retributionis eterne, necnon ad petitionem dilecti consanguinei nostri Arnuldi prepositi et capituli eiusdem ecclesie, felicis recordationis Sobezlai, Boemorum ducis, predecessoris nostri, vesti- giis inherentes, donationes factas per privilegium suum ecclesie memorate nostro privilegio renovamus et pariter confirmamus. Cuius privilegium sic incipit: In nomine dei eterni. Ego Sobezlaus, Boemorum dux, dei fidelis cultor et iustitie verus amator, etc.1) Facta“ est hec renovatio et donatio anno Domini MCCXXII, indictione X, in civitate Pragensi, anno regni nostri XXI,2 presentibus Benedicto preposito Luto- 10 miricensi, cancellario nostro, Eppone preposito Pragensi, Peregrino preposito Melnicensi, Bohuta preposito Bolezlauiensi, Zlaucone camerario nostro, Bohuslao filio eius, Budiboione, Benesone, Marcuardo et Zawis fratribus, Jarosone, Witticone, Henrico marescalco nostro, iuniore Vitticone, filiis Vitticonis. Si quid autem privi- legio donationis predecessoris nostri deest, nos illud suplentesb nostro privilegio 15 restauramus. Si quis autem huic donationi et renovationi seu restaurationi obviare vel calumpniose eam interpretari voluerit, pro singulis capitulis solvat X libras auri; medietas nostro erario, reliqua medietas ecclesie Wiscegradensi applicetur, privilegio nichilominus in sua firmitate manente.“ 5 20 Autographo appendet e filis sericis albis, flavis et rubris sigillum regis de cera coloris minii confectum, quod ab eadem forma profectum est, atque sigillum diplomatis num. 57. 231. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, Georgio filio Henrici de Maršovice donat villam Velběhy, petente Benedicto cancellario et Sulislavo subcamerario. 11219—1222.] 25 Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli metropol. Pragensis asser- vatur (A). Erben, Reg. Boh. I, pag. 307, num. 661 (extr.) — Volkmer u. Hohaus, Geschichtsquellen d. Grafschaft Glatz I, pag. 13 (reg.). 30 Autographum manu scribae, quem nota ,Otakarus 18 signavimus, exaratum est (vid. prooemium diplomatis num. 229). Diploma ab eodem auctore atque num. 229 etiam verbis contextum est. — Diploma nota temporis omnino caret, sed post annum 1219 datum esse ex eo apparet, quod in ipso Benedictus cancellarius regis nominatur. Ante aug. 26 a. 1222 confectum sit necesse est, quod inter testes Sulislavus subcamerarius adfertur, quo munere illa die iam Hroznata fungebatur. 35 230. a) Facta est — in sua firmitate manente“ alio quidem atramento, sed eadem manu scripta sunt A. — b) ita (cum uno ,p9 A. 1) Sequitur privilegium Soběslavi II ducis anno 1178 datum totidem verbis descriptum, quod dedimus in Codicis huius tomo I, pag. 252, num. 287. — 2) Recte XXIV.

Strana 220
220 NUM. 231, 232. 1219/1222. — 1222 IUN. 24. In nomine sancte et individue trinitatis. Quamquam presentis vitę mansio peregrinatio reputetur, quia firmitatem sui status et securitatem nullam habet, cum sit nugatoria et caduca, tamen facta mortalium, que per obli- vionem in interitum devolvuntur, cum in scriptis sunt redacta, non modica sta- bilitate et firmitate roborantur." Inde est, quod ego Premizl, dei favente clemencia 5 Boemorum rex, notum esse volo omnibus Christi] fidelibus, tam presentibus, quam futuris, quod ad peticionem dilecti cancellarii nostri Benedicti Lutomeri- censis prepositi et Sulizlai subcamerarii, non inmemores eciam servitii nobilis viri Heinrici de Marsowich, dedimus filio suo Georgio villam, que vocatur Welbezi cum omnibus suisb pertinenciis, cum pratis, cum silvis et cum terminis 10 eidem ville iure pertinentibus. Et ut hęc nostra donacio rata sit et firma, et in posterum per nullam penitus personam possit turbari, hanc nostram donacionem tam scriptis quam sigilli nostri inpressione roboramus. Huius rei testes sunt: Slauco camerarius, Benedictus cancellarius et Lutomericensis prepositus, Budiwoj castellanus de Cladzch, Jaros castellanus de Belina, Diuis castellanus de Prachen, 15 Olricus castellanus de Chinow, Boguse de Cowan, Sulizlaus subcamerarius, Martinus canonicus Pragensis, Benes de Benesow cum filiis suis Andrea, Tobya et Wok, Holach de Planan, Jesutbor de villa Nemcihk, Rudger de Hratirob. Autographo appendet e filis sericis flavis et rubris sigillum regis de cera fusci coloris confectum, cuius diametros 70 mm sunt. In utraque sigilli parte eaedem fere figurae ex- 20 pressae sunt atque in sigillo diplomatis num. 57, sed sigillum hoc ab alia forma profectum esse, ex eo cognosci potest, quod in prioris partis circumscriptione littera I (in sci) omissa est et singulae litterae in partis aversae circumscriptione alio loco positae sunt. Circum- scriptio: † PAX REGIS OTA......ANV SC (!) WENCESLAI; in parte aversa: † SANCTVS WENCEZLAVS DOEMORVM DVX. Quod quidem sigillum sine ulla dubitatione adulterinum 25 est, sed diplomatis fidem integram esse, ea re potissimum probatur, quod autographum eadem manu exaratum est atque alia duo diplomata, quae aliis personis concessa sunt. 232. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, et Henricus Vladislavus, marchio Mora- viae, Hartlebo de Znojmo villae Načeratice, quam ei socer eius Unko nobilis 30 de Bohemia in dotem contulit, possessionem confirmant. Brunnae 1222 iun. 24. Apographum exstat in Libro privilegiorum eccl. Olomuc. saec. XIV, qui in tabulario capituli metropol. Olomucensis (E 127) asservatur, pars I membr. fol. 21, num. 23 (B). Boczek. Cod. dipl. Mor. I. pag. 135, num. 133 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 306, num. 658 35 (extr.). 231. a) genuine ,corroborantur', sed litterae ,cor' erasae sunt A. — b) ,S' A.

Strana 221
1222 IUN. 24. — 1222 S D. NUM. 232, 233. 221 * In" nomine sancte et individue trinitatis. Quanto rerum observandarum laudabili principio finis debet solidus et perpetuus adunari, tanto super ipsis so- lidandis hominum recordacio videtur et est vigili litterarum testimonio excitanda, ne lapsu temporis per oblivionis caliginem sopiatur accio, quam observandam 5 imperpetuum posteris constituit solers vigilancia modernorum. Ego Premizl, qui et Odackarus, miseracione divina rex Boemorum, nec non frater meus Wadizlaus, qui et Henricus, illustris marchio Morauie, universis scripti huius apices inspec- turis exhibicione presencium duximus attestandum, quoniam dominus Vnko, pie recordacionis vir nobilis de Boemia, domino Arthlebo de Znoyem, genero suo, 10 cum filia sua eidem matrimonialiter copulata villam quandam Nasseratiz dictam cum omnibus attinenciis vice dotis contulit absolute, ita videlicet, ut idem Hartlebus cum consorte thori nec non utriusque filii ac filiorum filii succeden- tesque ipsorum heredes legittimi prenominate ville possessione perpetua gaudeant et tranquilla. Ne quis igitur successorum meorum aut antedicti fratris mei dotem 15 ac donacionem huiusce modi legittimam ac racionabilem in posterum cassare valeat vel presumat, ego ac frater meus prememoratus propter habundantem confirmacionis certitudinem non solum presentem paginam sigillorum nostrorum munimine dignum duximus insigniri, verum eciam ipso facto per testes, idoneos viros et honestos, quorum nomina subscripta sunt, cautelam adhibuimus effica- 20 cem: Wladizlaus et Waczlaus filii mei, Saztolow marscalcus, Zauis, Holax, Szuezlaus, Dulhomilus, Radimir, Adalbertus, Eppo,b Bizzen, Bohuzlaus, Heinricus, alter Bohuzlaus, Peley, Arnoldus, Mathias, Hermannus; barones Morauie ac milites : Boruta, Ben de Wetow, Stephanus de Medlow, Petrus de Ruszinow, Ingramus de Znoyem, Houorix, Velen, Pominen, Ekhardus, Heinricus Lupus, 25 Theodericus de Knesiz, Grut, Leo de Klobuc, Velen, Wers, Gwalata, Peregrinus, Acta sunt hec anno dominice incarnacionis MCCXXII. Datum Wlurammus. Brene per manus Hylarii notarii, VIII kalendas iulii. 233. Henricus Vladislavus, marchio Moraviae, monasterio in Louka villam 30 Mramotice, quam Florianus abbas a Venceslavo nobili emit, confirmat. Apud Znojmo 1222 —. Autographum in membrana scriptum in tabulario terrae Moraviae Brunnae asservatur (A). [Chmell Series fundationis Lucensis, pag. 17 (frgm)—Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 134, num. 132 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 304, num. 654 (extr.). 35 Autographum manu scribae, quem ,Vladislavus 4 appellamus, exaratum est. — In temporis nota dies non adnotatur, sed ante aug. 12 charta data sit necesse est, quod illa die Henricus Vladislavus morte obiit. 232. a) Diplomatis apographo in codice haec inscriptio colore rubro scripta praemittitur: ,Privilegium regis Premizl super Nasseradiz villam. — b) ,òppo‘ B.

Strana 222
222 NUM. 233, 234. 1222 S. D. Ego Heinricus, qui et In nomine sancte et individue trinitatis amen. Wladizlaus, dei gratia marchio Morauie. Notum fore volo tam futuris quam presentibus cunctis Christi fidelibus, quod dominus Florianus, venerabilis in Christo pater meus,a dictus abbas de claustro Luka, vir providus, ho'nestus, ni- chilóminus et discretus, celle quoque sue sueb cure non inmerito commendate 5 fidelis siquidem et sollers procurator, villam quandam, que Bragotiz vocatur, á quodam nobili terre mee nomine Wazezlao in presentia mee dominationis et meorum baronum pro centum et septuaginta marcis argenti hereditario iure pre- notato claustro perpetualiter atque rationabiliter deserviendam cum plenitudine et favore gratie mee ad laudem deo et proventum claustri antefati comparavit. 10 Ne autem tam laudabile et religiosum tam utique pium factum quisquam poste- rorum meorum presumat vel possit cassare vel quoquo modo infringere in po- sterum, non solum scripto presenti veri sigilli mei inpresione signati, verum etiam et prudenti testimonio meorum nobilium, virorum veridicorum, ad cuiusb presentiam actum est hoc, et quorum nomina sequens exprimit subscriptio, id 15 ipsum pretaxatum factum fulcire et corroborare non omisi. Hec vero sunt nomina testium: Prozimirus prefectus de Prawlowe, Emerammus burgravius de Znoym, Pomnen Goworich, Sepolt, Ekhart cum fratre Hartlibo, Heinricus Wilk, Welen, Branizlav, Vlricus, Bogdanez castellani de Znoyem. Milites curie mee: Petrus pincerna, Peregrinus minor dapifer, Wilhelmus maior pincerna et alii quam 20 plures. Actum apud Znoym anno Domini millesimo CCXXII. Datum autem per manus Apollinaris, curie mee protonotarii. Autographo appendet e filis sericis rubris sigillum marchionis de cera naturali confectum, quod ex eadem forma provectum est atque diplomatis num. 125 secundum sigillum. 234. 25 Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, iura quondam a Conrado Ottone duce aliisque praedecessoribus suis, postea vero a se ipso in provincia Znojmensi constituta renovat decernitque, ut eadem iura in provincia Bitovensi observentur. In Znojmo 1222 — Apographum saec. XIV exstat in cod. ms. „Matrica Lucensis“ inscripto, qui in tabulario 30 terrae Moraviae sinter Cerronianos II, 253/ asservatur, pag. 27—29 (B). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 140, num. 138 (reg.) = Erben, Reg. Boh. I, pag. 304, num. 655 — Boczek, Cod. d. Mor. V, pag. 224, num. 12 — Erben l. l. pag. 621, (addit.) num. 7. = H. Jireček, Cod. iuris Boh. I, pag. 54, num. 29 — Volkmer u. Hohaus, Geschichts- quellen d. Grafschaft Glatz I. pag. 13 (reg.). Diplomatis exordium et conclusio ab eodem auctore contextum esse videtur, qui diploma num. 59 aliaque diplomata ab scriba ,Otacarus 5' scripta composuit. — Diploma eodem tempore atque Henrici Vladislavi charta proxima datum esse demonstrant testium 35 233. a) ,meus' eadem manus eodem atramento in loco raso scripsit A. — b) ita A. — c) prima,I' in loco raso, ubi genuine ,o‘ scriptum erat, eodem atramento corr. A.

Strana 223
1222 S. D. NUM. 234. 223 nomina, quae in utroque diplomate adferuntur. — Diplomatis verba fere omnia repetuntur in confirmatione statutorum, quam Otakarus rex a. 1229 mart. 17 provinciae Brunnensi dedit; cuius quidem confirmationis auctoritate fultus nonnulla apographi diplomatis nostri menda correxi. In nomine sancte et individue trinitatis. Ottacarus, qui et Premizl,a dei gracia Boemorum rex, omnibus generaliter Znoymensis provincie militibus imper- petuum. Equitati est consentaneum et regie conveniens excellencie pariter et honori modis omnibus intendere atque niti, ut nemo contra iuris ordinem ag- gravetur, sed iura omnia conserventur uni cuique penitus inconvulsa. Iuris enim 10 observancia et temporalis honoris gloria conservatur et anime a deo in celesti patria premium tribuetur. Ne autem ea iura, que prius a nostris predecessoribus, ut a bone memorie duce Conrado et ab aliis, postmodum autem a nobis in tota Znoymensi provincia sunt statuta, processu temporis per quemquam pos- sintb hominum inmutari, sed perpetuo“ stabilia permaneant atque firma, noverit 15 tam presens etas quam sequens eius posteritas, quod nos habito diligenti tractatu cum fidelibus nostris suppanis, Boemis pariter et Morauis, volentes ab omnibus perpetuo inviolabiliter observari, iura statuimus in hunc modum: Omnes heredi- tates, quas viri nobiles tam minores, quam maioresd tempore ducis Conradi sine querela iuste et pacifice huc usque possederunt, in bona tranquilitate pacis amodo 20 possideant. Item nullus camerariorum citet aliquem, nisi cum certo testimonio eorum, quorum interest; et nominatim quilibet eorum debet ducere castellani nunccium et alium iudicis, et insuper duos kmetones de circumsedentibus villis; et si camerarius vadit ipse secundus aut tercius sine nuncciis beneficiatorum, si interficitur, nichil pro eo respondeatur. Si fuerit fur aput aliquem nobilem vel 25 aput aliquem, cuius est villa, et dederit eum curie, omnia bona sua sint, et col- lum suum in potestatem principis detur. Insuper si fur capitur in aliquo loco et si suspenditur, omnia sua sunt principis, preter fruges, que adhuc remanserunt in terra. Item quod dicitur narok, hoc non debet esse, nisi ubi constete sub certo testimonio sua bona amisisse, nisi acciderit in via vel in silva vel in aliquo 30 secreto loco, vel alicui hospiti; et antequam admittatur, debet notificari curie, quorum interest, scilicet iudici, castellano et ceteris. Quando aliquis pauper venit de propria re conquerendo, pallium sibi nullatenus deponatur. Nullus zoch aliquem accuset, nisi sub certo testimonio vicinorum constet de dampno eius; et si fuerit zoch convictus testimoniof fori communis, lapidetur. Quando aliquis 35 subit iudicium aque, nullus dimittat eum in aquam, nisi sacerdos cum suo co- operatore; si deus iuverit eum, iudici det duos denarios et sacerdoti XIIII; si nudaverit se et iudicium noluerit subire, solvat capellano VII denarios et vetule duos. Si aliquis nobilis vir et non druhos habuerit super se narok, puer pro 5 234. a) ,Przemizl B. — b) possit' B. — c) ,perpetua' B. — d) ,maiores' alia manus saec. XVI 40 superscripsit B. e) ,constat‘ B. — f) ,testimoni B. — g) ,dezho‘ B.

Strana 224
224 NUM. 234. 1222 S. D. ipso subeat iudicium; et si non fuerit adiutus, ille solvat CLXXXh denarios. Quando ducitur quod dicitur zuode, debet adesse nunccius castellani, iudicis, villici et camerarii et unus vel duo de vicinatu illo; et ultra tres non ducatur, set in tercio remaneat; et si convictus fuerit, CLXXXh denarios in cameram regis reddat et illi, qui dicitur powod, satisfaciat. Si quis equos vel equas,' boves vel vaccas, vel aliqua maiora subtraxerit, quantitas dampni estimetur sub certa fide et sacramento eorum, quibus iurisdiccio est commissa, et secundum hoc accusa- tores admittantur. Item fures cum sociis et fautoribus suis pari pena puniantur. Si subtrahuntur alique res, pallium vel aliquid tale, hoc curie non notificetur; set si bos vel iumentum subtrahitur, curie notificetur. Et si quando aliquis vul- 10 neratur in via veniendo de foro vel alibi, curie notificetur. Item quando aliquis nobilis capitur in furto et suspenditur, et non habet prolem, hereditas ipsius regi cedat; et si aliquis capitur in manifesto furto, uxor eius terciam partem habeat. Quicumque nobilis vel rusticus occiderit aliquem, CLXXXh denarios curie solvat et alias recedat et querat graciam; et uxor sua domi in pace et indempnis! 15 sedeat. Si quis nonm habuerit filium, vel filios," et habuerit filias, ad illas deveniat hereditas equaliter; et si non sint," hereditas deveniat ad proximos heredes. Si alicui subtrahuntur iumenta, aut famuli apes furantur, debent subire iudicium ferri, scilicet vomeres. Insuper si quis spoliatus fuerit? per wyboy, incuset quos vult, et de herdost nominet quos voluerit, et antique consuetudines serventur.q 20 Preterea nullus de illis, qui custodiunt silvam, debet spoliare aliquem in via vel in foro, nisi illum spoliet, quem invenerit arborem seccantem. Ad hec num- quam iudex iudicet in CCC denariis, nisi in LX. Insuper iudex numquam debet iudicare solus, nisi presente castellano vel aliquibus nobilibus; et quando villicus iudicat, non debet ire ad capiendum consilium de iudicio, sed iudicet sedens 25 cum militibus. Item quando tempus est ire ad iudicium,' et sunt omnes, et villicus non vult venire, iudex iudicet cum militibus. Preterea semper de mane et num- quam hora serotina' a iudice et a villico iudicium habeatur. Quando aliquis interficitur in via, sive homo“ militis, sive iudicis, seu villici fuerit,P indev fit magna confusio; solent apponi denarii, aurum et* argentum; ille qui accusat, non7 30 dominus, debet iurare super sancta sanctorum. De debito non debet aliquis vendi, nisi in tercio termino. Insuper nullus de hominibus nobilium, qui vadunt in propria vel in aliqua legacione, sive ad forum, numquam in novo nisi in antiquo theolonio solvat. Item nullus ad iudicium accedat, nisi de domo secundum ius prius citetur. Insuper si villicus regis sine iudicio inpignoraverit aliquem, rex iure suo corrigat; 35 5 234. h), CC‘ habet confirmatio a. 1229 mart. 17 data. — i),equm vel equos' B. — k),furtu' B. — 1) ,in dampnis B. — m),autem B.— n) ,vel filios' omittit B. — o) ,fuerint confirm. a. 1229 mart. 17 data. — P) ,fuerit' deest B. — q) in confirm., quae a. 1229 mart. 17 data est, sequuntur quaedam, quae desunt in B.— 1) genuine,furo', sed corr. B. — s) iudicandum confirm. a. 1229 mart. 17. — t) ,vespertina' habet confirmatio a. 1229 mart. 17 data. — u) ,homo‘ omittit B. — v) ,id fit' B. *) ,et deest B. — y) ,et dominus conf. a. 1229 mart. 17 data. 40

Strana 225
1222 ANTE AUG. 12. NUM. 234, 235. 225 si est� villicus camerarii, marcam auri solvat; aa si dominus, beneficio careat. Ad hec omnes communiter tabernas habeant. Preterea campiones non habeant nisi contra extraneos. Intereabb provincia Betowiensis in eodem statu permaneat, in quo Znoymensis. In hiis omnibus excipimus privilegia virorum religiosorum a princi- pibus eis concessa et iura clericorum cum dotibus ecclesiarum, qui“ reguntur secundum ius canonicum. Ut autem hec omnia rata et inconvulsa permaneant et maiori nitantur robore ac evidenciori in posterum pateant veritate, presentem paginam eis fecimus conscribi et sigilli nostri inpressione roborari, testibus subnotatis, quorum nomina sunt hec : filii regis Wenceslaus et Wadislaus, Robertus 10 Olomucensis episcopus, Eppo prepositus Pragensis, Bohuta prepositus Boleslaui- ensis, Engelscalcus dd regis prothonotarius, Beness castellanus de Budissin, Jaros, Budiwoi castellanus de Cladesco, Diwis castellanus de Prachen, Bohusie castel- lanus de Netolich,ee Coiata subdapifer, Holach subpincerna, Proszimir de Prawlov, it Ingrammus,&s Sepolt, Pomnenus hh Howoriz, Welen, Ekhardus“ et Hartlebus fratres, 15 Henricus Lupus, Rudgerus," Wlricus, Branizlaus, Bohdanez, Wilhelmus, Lupolt castel- lani Znoymenses, Lewa camerarius, Theodricus de Chnesiz," Stephanus castellanus Acta de Dewiczki, Ratibor iudex, Wolframus et filii sui de Branissowicz. sunt hec anno dominice incarnacionis MCCXXII in Znoym, rege et regina cum Datum per manum Her- prenominatis testibus ibidem feliciter existentibus. 20 manni, regis Boemie notarii. 5 235. Robertus, episcopus Olomucensis, attestatur se ecclesias parochiales de Frišava et Příkluky limitasse eisque decimas assignasse. [— 1222 ante aug. 12.) 30 35 Autographum in membrana scriptum in tabulario terrae Moraviae Brunnensi asser- vatur (A). — Apographum saec. XV. exstat in codice Velehradensi in eodem tabulario, fol. 430—44r. Boczek, Cod. dipl. Mor. II. pag. 138, num. 136 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 309, num. 664 (reg.). Autographum manu scribae, quem ,Robertus 7 appellamus, exaratum est; quem scribam ex Olomucensis ecclesiae clericorum numero fuisse, verisimilis est coniectura. Ad eiusdem scribae manum revocanda est etiam utraque Roberti episcopi charta, quae sequitur. Quae quidem tres chartae etiam ab uno eodemque auctore verbis contextae sunt. — Chartam non esse absolutam ex eo apparet, quod post corroborationis formulam tres lineae vacuae relictae sunt, quibus testium nomina inscriberentur; quod fortasse idcirco factum est, quod chartae argumentum duobus chartis proximis accuratius exponitur. — Charta temporis nota omnino caret, sed eodem fere tempore confectam esse atque duae proxime sequentes, ex eo quod ipsa continetur, cognosci potest. 25 40 234. z) est omissum in confirmatione a, 1229 mart. 17 data. — aa) ,solat' B. — bb) ,Int'ra (= in terra) B. — cc) ,quibus' confirm. a. 1229 mart. 17 data. — dd) ,Tugelsalcus' B. - ee) ,h' ex,z' eodem atramento corr. B. — ff) Prawlev‘ B, ubi v' ex ,w' radendo correctum est. — g8) Igra- minus' B. — hh) ,Pöneus' B. — i) �Cothardus' B. — kk) ,Rugerus‘ B. — U) �Chenf B.

Strana 226
226 NUM. 235, 236. 1222 ANTE AUG. 12. Rypertus, dei gracia episcopus Olomuncensis, omnibus presentem paginam inspecturis in perpetuum. Noverint tam presentes quam futuri, quod nos ecclesie de Briessan certos limites inposuimus et eam secundum quod cautum est in sacris canonibus limitavimus, decernentes, ut ipsa villa iure parrochiali ad eam spectet, decimas omnes adnectentes eidem nec non sepulturam et omnia 5 iura spiritualia, que ecclesie parrochiali conpetunt, statuentes eidem illibata con- servari. Eodem iure limitavimus ecclesiam de Priklvk, villam de Massowiz infra terminos eiusdem ecclesie includentes, iure parrochiali eam subicientes eidem, volentes et statuentes, ut habeat ius baptizandi, sepeliendi et earum rerum tum in decimis, tum in aliis, que spectant ad ecclesiam baptismalem, non obstante 10 aliqua reclamacione ecclesie de Podiwin, quia ipsa precipue et inmediate spectat ad ecclesiam Olomuncensem, licet ei per potestatem laicalem violencia sit illata, et ecclesia de Podiwin numquam per nos nec per antecessores nostros fuerit limitata. Ut autem hec rata et firma permaneant, presentem paginam sigilli nostri munimine fecimus communiri.“ 15 Autographo appendet e scidula membrance sigillum Roberti episcopi de cera naturali confectum, quod ex eadem forma profectum est atque chartae num. 78 primum sigillum. 236. Robertus, episcopus Olomucensis, ecclesiae in villa Frišava suo permissu fundatae, quam Henricus Vladislavus, marchio Moraviae, monasterio Velehradensi 20 donaverat, ius parochiale assignat eique decimas eiusdem villae condonat, petente Siberto abbate et Henrico Vladislavo marchione. — 1222 ſante aug. 12.] Autographum in membrana scriptum in tabulario terrae Moraviae Brunnae asser- vatur (A). — Apogr. saec. XV praebet cod. Velehradensis, qui in eodem tabulario servatur, 25 fol. 38v—391. Boczek, Cod. dipl. Mor. HI. pag. 136, num. 134 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 305, num. 657 (frgm.). Autographum manu eiusdem scribae ,Robertus 7 exaratum et ab eodem auctore verbis contextum est atque chartae num. 235 et 237. — Ante augusti diem 12 charta data sit 30 necesse est, quod Henrico Vladislavo marchione adhuc vivente confecta est. R., dei gracia episcopus Olomuncensis,“ omnibus presentem paginam in- Noverint tam presentes quam futuri, quod specturis salutem in Domino. nos ad peticionem | venerabilis abbatis Siberti et tocius conventus Welgradensis ecclesie et insuper ad peticionem incliti marchionis Morauie Wadizlai nomine, 35 qui fuit fundator monasterii prefati, in villa, que vocatur Vrishan, quam ipse 235. a) Post hanc vocem reliquum lineae spatium 60 mm longum vacuum relictum est. Praeterea sequuntur tres lineae vacuae relictae. 236. a) ,Olom' A.

Strana 227
1222 ANTE AUG. 12. NUM. 236, 237. 227 cum omni iure suo dederat ecclesie Welgradensi perpetuo possidendam, eccle- siam] quondam fundari permisimus et ei in ipsius consecracione per nos facta ius parrochiale assignavimus, eam certis terminis limitando. Insuper decimas eiusdem ville ei integraliter assignavimus, nullo contradicente ac reclamante, cum omnes provisores et persone ecclesiarum adiacencium essent presentes. Ut autem hec limitacio et decimarum assignacio illi ecclesie et iuris parrochialis concessio, quia tunc temporis ecclesie illius provincie non erant limitate, firmi- tatem haberent, hanc nostre ordinacionis paginam sigillo nostro fecimus muniri. Huius autem rei testes ad hoc vocati, et in quorum presencia hec acta sunt, 10 sunt hii: Cvnradus scriba de Brunna, Heinricus plebanus de Vrbiz, Heinricus plebanus de Borliz, Sifridus plebanus de Brawiz, Fridericus plebanus de Briwiz, Willehelmus plebanus de Moderiz, Orfanus et frater eius milites, Theodericus iudex de Znoim. Anno millesimo ducentessimob vicesimo secundo. 5 15 Autographo appendet e filis sericis albis, rubris et flavis sigillum Roberti episcopi de cera naturali confectum, idem atque in charta num. 78. 237. Robertus, episcopus Olomucensis, ecclesiae in villa Příkluky ius parochiale concedit eiusque finibus villam Masovice attribuit. 1222 sante aug. 12.) 20 Autographum in membrana scriptum in tabulario terrae Moraviae Brunnae asser- vatur (A). — Apographum saec. XV praebet cod. Velehradensis, qui in eodem tabulario asser- vatur, fol. 207. Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 137, num. 135 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 309, num. 663. 25 Autographum ab eodem scriba ,Robertus 7 exaratum et ab eodem auctore verbis con- textum est atque chartae num. 235 et 236. R., dei gracia Olomvncensis ecclesie episcopus, omnibus, ad quos iste lit- tere, devenerint, salutem in Domino. Veneranda consuevit antiquitas ea man- dare littelrarum monimentis, que voluit perpetuo durare et memorie firmam ha- bere tenacitatem. Hac igitur racione moti, volumus innotescere] tam presentibus 30 quam futuris, quod nos in villa, que vocatur Prikluk, ecclesiam quondam per- misimus fundari, quam et consecravimus et eciam limitavimus, ius parrochiale ei concedentes in iure baptizandi et sepeliendi et in omnibus iuribus, que con- veniunt ecclesie parrochiali, villam de Massewiz infra terminos eiusdem ecclesie includentes et eam iure parrochiali ecclesie de Prikluk subicientes, in decimis 35 et omnibus aliis rebus ad ecclesiam baptismalem pertinentibus, non obstante aliqua reclamacione in posterum ecclesie de Podewin, que tempore consecracionis ecclesie de Prikluk nulla fuit, quia ipsa ecclesia de Podewin cum omni posses- sione adiacenti precipue et inmediate spectat ad ecclesiam Olomuncensem, licet ei per potestatem laicalem violencia sit illata, et ecclesia de Podewin numquam 40 236. b) ita A.

Strana 228
228 NUM. 237, 238. 1222 ANTE AUG. 12. — POST AUG. 12. per nos nec per antecessores nostros fuerit limitata. Ut autem hec rata et firma permaneant, presentem paginam sigilli nostri munimine fecimus conmuniri. Huius autem rei testes ad hoc vocati, et in quorum presencia hec acta sunt, sunt hii : Herbordus plebanus de Podewin, Adolfus plebanus de Gerenowiz, Heinricus plebanus de Vrbiz, Albero plebanus de Sheghat, magister Gregorius, Wido iudex 5 de Poratiz, Gotefridus iudex de Podewin, Brestanus et frater eius Wicardus de Sheghat, Adamarus et frater eius Lipertus de Izgrûbi.“ Annob millesimo ducentesimo vicessimo“ secundo. Autographo appendet e filis sericis albis, rubris et flavis Roberti episcopi sigillum de cera naturali confectum, idem atque in charta num. 78. 10 238. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, una cum Constantia regina monasterio in Rajhrad decimam septimanam thelonei in Kunovice concedit eique decimam tinam de vinea in Miroslav quondam a Vladislavo marchione donatam con- firmat. Brunnae 1222 ſpost aug. 12.) 15 Autographum in membrana scriptum in tabulario monasterii Rajhradensis asservatur (A). Boczek, Cod. dipl. Mor. II. pag. 141, num. 139 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 306, num. 659 (extr.). Autographum scriba, quem,Otakarus 20' appellamus, exaravit; cuius litterae similitudinem 20 quandam habent cum illa manu, quam nota ,Otakarus 15' signavimus. — Diplomatis verba ab Hermanno notario conscripta esse, stili proprietates quaedam demonstrant, tum in diplomate num. 217, tum in aliis diplomatibus, quae per manum notarii eiusdem data sunt, repetitae. — Diploma post augusti diem 12 datum esse ex eo cognosci potest, quod Vladislavus marchio iam mortuus commemoratur. 25 * In nomine sancte et individue trinitatis. Otacarus, qui et Premizl, dei gracia Boemorum rex, et Constancia regina. Ne ea, que a nobis pie sunt disposita et prudenter, processu temporis per quemquam possint hominum inmutari, set perpetuo stabilia permaneant atque firma, notum facimus universis tam presen- tibus quam futuris, quod theloneum illud, quod prius in Brodskih ab antiquo 30 solvebatur, cuius thelonei conventus de Raghrad recipiebata decimam septima- nam, propter nostrum maius commodum idem theloneum in Cunouic transtuli- mus; statuentes et ab omnibus facientes hoc perpetuo inviolabiliter observari ut prefatus conventus de Raghrad per suum procuratorem in Cunouîc absque omni contradictione semper eiusdem thelonei recipiat decimam septimanam nec 35 in eodem theloneo ipsum quisquam audeat aggravare. Insuper confirmamus 237. a) Reliquum lineae spatium 24 mm continens vacuum relictum est A. — b) Temporis nota ,Anno — secundo' eadem manu eodemque atramento serius scripta esse videtur A. — c) ita A. 288. a) ,b' in loco raso eodem atramento correctum A.

Strana 229
1222 POST AUG. 12. — AUG. 26. NUM. 238, 239. 229 eidem conventui de Raghrad decimam tinam de vinea, quam eis dedit frater noster bone memorie Wladizlaus, que vinea in Mirozlav vulgariter appellatur; statuentes ut eadem decima de supradicta vinea suprascripto conventui expleatur integre atque plene. Ad huius itaque nostre donacionis et confirmacionis perpe- 5 tuam memoriam et inviolabile firmamentum presentem paginam conscribi feci- mus et sigillorum nostrorum munimine roborari, adhibito testimonio nostre curie honestorum hominum et proborum, quorum nomina subsequntur: Robertusb epi- scopus Olomucensis, Bawarus camerarius Olomucensis, Ratiborius iudex Brun- nensis, Leo camerarius Brunnensis, Stephanus de Medlôv, Ditricus villicus 10 Burnensis,“ Sdizlaus prepositus Brunnensis, Cunradus scriba Brunnensis et alii quam plures. Actum in Brunna, anno incarnacionis dominice millesimo CCXXII, indictione X. 15 Datum per manum Hermanni, regis notarii. Autographo appendebant e filis sericis flavi et rubri coloris duo sigilla, quae iam avulsa et deperdita sunt. 239. Otakarus I, rex Bohemiae, fratres hospitalis sanctae Mariae Theutonicorum in regno suo constitutos protegendos suscipit, omnes possessiones, quas ipsis Conradus dux vel Vladislavus, marchio Moraviae, aliique quondam donaverant, 20 confirmat eisque libertates et immunitates concedit. In Olomuc 1222 aug. 26. 25 30 Apographum insertum est confirmationi Honorii III papae dd. 1222 dec. 19, cuius exemplar exstat in Honorii III regestorum vol. IV (inter Reg. Vatic. XII) fol. 21r—22v, lib. VII. ep. 80 (R) — Aliud apographum insertum est confirmationi Venceslai I regis dd. Pragae 1236 sept. 29, cuius autographum in Musaeo Czartoryskiano Cracoviae asservatur (A), et confirmationi Karoli IV dd. Pragae 1348 iul. II, cuius exemplar insertum est autographo eiusdem imperatoris dd. 1361 iul. 8, quod in tabulario regio Dresdensi asservatur (C). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 142, num. 140 (e copia simplici saec. XVII) = Erben, Reg. Boh. I, pag. 306, num. 660 — Bartoszewicz in Rzyszczewski et Muczkowski, Cod. dipl. Poloniae III, pag. 19 (ex A) — Strehlke, Tabulae ord. Theutonici, pag. 160, num. 175 (frgm.) — Dudik in Arch. f. österr. Gesch. XXXIX, pag. 99 (extr. ex A) — Rodenberg in Mon. Germ. Epp. saec. XIII, tom. I, pag. 145, num. 214 (ex R). 35 Diplomatis verba ab eodem auctore concepta esse videntur, qui Otakari regis privilegium anno 1207 ecclesiae Olomucensi datum (num 59) conscripsit. — Duo autographa con- fecta erant; quorum uno (quod in R transscriptum est) sigillum de cera confectum, alteri vero (cuius apographum servavit A et C) bulla aurea appensa erat. 238. b) notarius primo Bawarus' scribere voluit, sed litteris ,Ba scriptis errorem suum cognoscens ipsas statim in ,Ro‘ correxit A. — c) ita A.

Strana 230
230 NUM. 239. 1222 AUG. 26. C.a In nomine sancte trinitatis et individue unitatis. Ego Odakir,b rex Boe- morum tertius,“ Hermanno, magistro hospitalis sancte Marie domus Teuthoni- corum Jerosolimitani,d eiusque fratribus tam presentibus quam futuris in perpe- Cum regie excellentie et munificentie beneficia ad omnes generaliter tuum.e debeant extendi, nostra tamen consulte decrevit serenitas eos tueri potentius et fovere clementius, qui divinis insudantes obsequiis, non solum res suas pro terre sancte defensione largiter expendunt, set etiam corpora sua animo inperturbatoe et affectu pio gravissimis periculis devotius exponunt. Noverit itaque tam presens etas, quam futura posteritas, quod nos domus et possessiones et fratres hospitalis sancte Marie domus Teuthonicorum Jerosolimitanid et insuper omnes 10 in eorum possessionibus habitantes, constitutos in regno nostro tam in Boemia quam in Morauia seu in aliis provinciis regno nostro attinentibus, sub nostre magnitudinis recepimus protectione et omnes possessiones cum omnibus appen- diciis' suis, quas vel nos eidem domui contulimus, vel inclite memorie dux Cun- radusk Boemie, vel pie recordationis frater noster Wladizlaus,' marchio Morauie, 15 vel etiam alii nobiles viri vel ingenue matrone, sive etiam alii Christi fideles minoris facultatis et potentie prefate domui contulerunt, eidem libere et pacifice possidendas nostra regia auctoritate confirmavimus. Emancipavimus m etiam omnia predia eis collata et conferenda cum eorum" colonis et inquilinis et omni familia, sive sint liberi, sive servi, ab omni iure ad usus nostros vel nobilium 20 a nobis inbeneficiatorum vel ceterorum officialium spectante vel utilitate secundum morem terre pertinente vel accrescente; hoc statuentes, ne quis prenominatam domum aliquo modo super hiis iusticiis° vel consuetudinibus vel commoditati- bus,P que usui regni vel nobilium vel ceterorum competere videbantur, audeate impetere vel gravare, vel ea, que a nobis eis concessa sunt, in irritum revocare. 25 Ubi autem eos ab omni iure generaliter absolvimus, non est necesse, ut de aliqua iuris specie aliquis questionem debeat movere. Addidimus etiam, quod firmiter sanccimus ipsos et eorum homines per theloneas transeuntes nullum dare passagium pro se ipsis vel pro' aliquibus rebus ad domum eorum spectan- tibus, nisi sint mercatores eorum publici, qui pro comodis propriis ampliandis 30 laborant, quos a theloneis“ non absolvimus. Si vero contigerit, quod aliquis occidatur ab hominibus eorum et amici occisi velint occisores de " homicidio impetere, in curia nostra respondeant, res vero occisorum in providentia fratrum permaneant. Si autem* fur vel predo manifeste in ipso actu deprehenditur, bona furis fratribus remaneant et ipsi secundum consuetudinem terre a nostris 35 5 — 239. a) ,C' deest in Cet R. — b) ,Odoacer' R: ,Ottakarus‘ C. — c) ,iii" A. — d) ,Theutonicorum Jerosolimitane‘ R. — e) ,imperpetuum‘ R. — f) ,et A. — g) imperturbato‘ R. — h) ,exponunt devotius' R. — 1) ,appenditiis' R. — k) ,Conradus‘ R. C. — 1) ,Wladyslaus' C. — m) vel manci- pavimus‘ C. — n) ,earum‘ R. — o) iustitiis' R. — P) ,comoditatibus' R. — q) ,audeant' A. R. C. — 1) ,sanximus' C. — s) theolonia‘ C. — t) ,pro‘ deest C. u) ,theoloneis' C. — v) ,ab° C. — 40 *) ,a' A.

Strana 231
1222 AUG. 26. NUM. 239. 231 iudicibus puniantur. Si vero narok, quod latine vocatur accusatio, furum vel nocturnorum predonum super eorum homines evenerit, iudicio: astent curie secundum morem terre, in nullo nostre celsitudini nec nostris quoad ali- quam utilitatem responsuri, set omnis culpe satisfactio cedat in usus fratrum; et tamen homines, si rei fuerint comprobati, adversariis satisfaciant. Si vero homo accusatus per honestos vicinos suos, fide eorum requisita, fuerit ab- solutus, curie non respondeat; et hoc diligenter notandum, quod ubi eos ab omni utilitate nostra et nostrorum absolvimus, nichil iuris quoad hoc nostre magnitudini vel nostrorum comoditatibus retinemus. Nullus etiam cogat fratres 10 aut homines eorum ad aliquod servile officium, vel pro castrorum edificatione proque aliquo servitio tali, quod eis aa sit ad impedimentum libertatis sue, quia plenam et integram in omnibus possessionibus suis eis concessimus libertatem, ita ut et ipsi de hominibus suis disponant omnia ad profectum domus. Cum vero celebris memorie imperatores magnifici et alii gloriosissimi reges prescriptam 15 domum amplissimis ditaverint possessionibus et muniverint privilegiis, nos etsi eis non equamur divitiis, tamen pro posse nostro volumus eis beatis parifi- cari meritis; ideoque indulsimus eis, quod sive maiores sive minores in regno nostro constituti proprias possessiones eidem domui contulerint, vel ipsibb ali- quas iustis conditionibus vel debitis modis acquisierint, ab omni prefato iure, 20 ad usus nostros vel nostrorum accedente, secundum quod superius est determi- natum, easdem possessiones esse liberas et absolutas, ut per hanc indulte liber- tatis concessionem et utilitatis nobis debite c collationem nostre clementie apud deum et ipsius matrem nostra merita sint favorabiliora et excellentiora. Ut autem hec nostre constitutionis pagina tam serenissimis dd temporibus nostris, quam fu- 25 turis, robur habeat et firmamentum,e eam nostre sublimitatis bulla aurea ff fecimus insigniri; districte sanccientes,es ut quicumque has libertates vel indulgentias temere transgressi fuerint, vel ea, que a nobis vel predecessoribus nostris vel a fratre nostro vel ab aliis fidelibus viris eidem domui sunt collata, violenter in- vaserint vel abstulerint, pena Xhh marcarum auri in“ nostram cameram solven- 30 darum puniantur; ita tamen, ut prius lesis satisfaciant. Huius rei testes sunt: Robertus*k Olomucensis episcopus, abbas Gradicensis,“ abbas Welegradensis, Bavarus mm camerarius, Zauisamn castellanus Olomucensis, Chistiborius oo castel- lanus Prerouiensis, ZulizlausPp dapifer, Weliz iudex, Zpitata, Zlaweta magistri venatorum, Jaros," Boruta castellanus de Podwin et filius eiusss Boruta, Witigo to 35 et frater eius Henricus, Groznata subcamerarius regis, Boguzlaus filius Zlau- konis,““ Stephanus de Medelou,w Emmeramusx de Bozcowiz, Ones castellanus 5 — 40 239. y) ,naroc‘ R. C. — z) ,iuditio' A. — aa) ,eius' C. — bb) ,ipsis' C. — cc) ,debite' deest C. — dd) ,serenis' R. — ee) ,firmitatem' R. —ft) ,n. subl. sigillo' R. — g8) ,sanctientes' R. — hh),decem' R.— ii) ,ad' R. C. — kk) ,Ropertus‘ A. — 11),Gradirensis' R. A.— mm) ,Bauarus' R. C. — nn) ,Zamsa‘ C.— 00) ,Chistyborius' C. — pp) ,Sulyslaus' C. — qq) ,Wanyta' C. — ") Joras' R. — ss) ,eius' deest C. — tt) ,Withco‘ R. — uu) Boguclaus fil. Zlawconis' R. — vv) ,Medilov‘ A. — xx) ,Emeramus' R.

Strana 232
232 NUM. 239, 240. 1222 AUG. 26. — SEPT. 30. Olomucensis, Luder et frater eius Neplah, Gerhardus de Zbrazlav, vy Adlart filius Razonis, Wogna de Bistrici, Prosmirus" castellanus Znoimensis, Eckihardus“ et frater eius Hartlibus' castellani Znoimenses,“ Petrus et frater eius Zwoise,d Olricus filius Juriconis,' Holaz! subpincerna regis. Actum Olomuc,“ anno dominice incarnationish MCCXXII, VII kalendas sep- 5 tembris, indictione X. Datum per manum Hermanni magistri, regis notarii. 240. Honorius III papa abbati Strahovensi et praeposito atque decano ecclesiae Vyšehradensis mandat, ut magistro Arnoldo decanatum Pragensem, a quo sub- motus erat, denuo conferant. Laterani 11222] sept. 30. 10 Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. IV, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. tom. XII) asservatur, fol. 5r. lib. VII, ep. 18 (R). Palacký, Ital. Reise, pag. 23, num. 93 (reg.) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 309, num. 666 (frgm.) - Potthast, Reg. pontif, num. 6882 — Pressutti, Reg. Honorii III, tom. II, 15 num. 4124. .1 abbati Stragouensi," .. preposito et.." decano Wischegradensi Pra- Ad instar arche federis in pectore summi pontificis con- gensis diocesis. tinetur virga correctionis, qua feriat delinquentes, et manna dulcedinis, quo hu- miliatos refoveat et devotos. Hinc est quod consideratis laboribus diuturnis et 20 gravibus, quos dilectus filius Arnoldus, quondam Pragensis decanus, ad hostium apostolice miserationis expectans diutius pertulit humiliter et devote; attendentes nichilominus patientiam, quam idem etiam inter flagella noscitur habuisse, post vinum mordicantis increpationis oleum misericordie lenitivum veri Samaritani vestigiis inherendo sauciati vulneribus infundere nos oportet. Ideoque discretioni 25 vestre per apostolica scripta mandamus, quatinus de misericordia, que super- exaltat iudicio,“ memorato A. decanatum Pragensem, quo fuit quondam exigentibus culpis suis auctoritate sedis apostolice spoliatus, sicut dicitur nunc vacantem, auctoritate apostolica, sublato cuiuslibet contradictionis et appellationis obstaculo, conferatis; contradictores per censuram ecclesiasticam, appellatione postposita, 30 compescentes.d Quod si non omnes hiis exequendis potueritis interesse, duo Datum Laterani, II kalendas octobris, vestrum ea nichilominus exequantur.e pontificatus nostri anno septimo. 239. vy),Gerardus de Zbraizlau' R. -2z),Prosmir' C; ,Prozimus' R. — a) ,Echardus' R. — b) Arth- leybus' R; Hardibus' A. — c) ,Znoymenses' R. C. — d) ,Zwoiso' R: ,Zwoisc‘ A; ,Swoyssye‘ C. — 35 e) Vlricus fil. Jurië' A; Vlricus fil. Jurzie' C. — 1) ,Holaç“ R; Holatsch' A, C. g),Olomuceñt R. — h) ,incarn. dominice' R. 240. a) ,Stragonen‘ R. — b) Superscriptio colore rubro scripta est R. — c) ,tis' radendo corr. ex,tois' R. — d) ,per cens. — compescentes compendio ,etc' indicantur in R. — e) ,hiis — exequantur' compendio ,etc' indicantur in R. — f) ,octubris' R. 1) Bertholdo. — 2) Arnoldo. — 3) Nomen ignoratur. — 4) Cf. Jac. II, 13. 40

Strana 233
1222 S. D. NUM. 241. 233 241. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, Neconem militem inquietum cogit, ut dimidiam villam Uherce a monasterio Doxanensi emptam abbati et conventui Kladrubensi sexaginta marcis argenti vendat, idemque ipsam villam monasterio 5 Kladrubensi ex toto possidendam assignat. In Křivoklát 1222 —. 10 Autographum in membrana iam passim laesa scriptum in tabulario c. r. aulico Vindo- bonensi asservatur (A). — Apographum exstat in Libro privilegiorum monii. Cladrubensis saec. XVII in bibliotheca c. r. universitatis Pragensis (sign. II A 10) tom. I, pag. 45, num. 14 (B) et tom. II. pag. 39—41 (C). Erben, Reg. Boh. I, pag. 308, num. 662 (frgm.). Autographum manu scribae, quem ,Otakarus 21' appellamus, exaratum est; quae manus iam in nullo alio eiusdem regis diplomate autographo invenitur. *In nomine sancte trinitatis. Othekarus, qui et Premizl, dei gracia Boemorum 15 rex, universis Christi fidelibus nostre ditioni subiectis in perpetuum. Noverint [tlam preſsentis temporis homines quam futuri, quod post decessum Diuisii, ba- ronis nostri, ipsius predium, videlicet dimidiam villam in Vhrec, ad usus nostre regalis [melnse“ precepimus asignari." Cognoscentes hoc nobis dilecti prepo- situs et fratresb eius in Dogzan, predictum predium ad usus sue ecclesie a nobis 20 habere postulaverunt. Licet ipsis plropter suos uslus tunc] ad presens conferre negassemus, tandem ipsorum prepositi et fratrum eius ac aliorum nobilium crebris victi precibus, pro consequenda nostrorum venia peccatorum donavjimlus. Pro- cessu autem temporis prefati prepositus et fratres eius in Dogzan quadam ur- gente necessitate, suos defectus quocumque modo suplere cupientes, pretactam 25 donationem nostram cuidam nobili viro nomine Neconi pro LX marcis argenti iure hereditario vendiderunt. Dimidia autem villa per donationem pie memorie avi nostri ducis Wladizlai spectabat ad monasterium [Cla)dorubense. Qui sepe dictus nobilis dilectorum abbatis et fratrum in Cladorub tam austeris et inpor- tunus extitit vicinus, tollens quod non posuit et metens quod non seminavit. 30 [Quapropter) dilecti [abbals et fratres monasterii Cladorubensis vicini sui ini- quitatem diutius sustinere non valentes, sua nobis aliquociens conquestione monstrarunt, quod eorum possessionem, quam (glorijosus dux Wladizlaus, avus noster, cum omnibus pertinentiis suis eidem contulit monasterio, iam per aliquot annorum curricula propter frequentes et diuturnos ipsius vicini insultus inculta 35 iacere et, in solitudinem redacta, nichil utilitatis seu commodi temporalis sibi vel aliis ministrare.b Nos igitur, quoniam regie maiestati nostre conpetit ipsorum iniurias, damna, lesiones oculo clementiore respicere, perspecta corrigere, et ne vacillent ulterius precavere, ideo iuxta ipsorum frequentem et flebilem peticionem 241. a) litteras et voces uncis clausas, quae cum membrana destructa perierunt, supplevi 40 ex B et C. — b) ita A.

Strana 234
234 NUM. 241, 242. 1222 S. D. — 1222 DEC. 19. predictum nobilem, licet renitentem, receptis LX marcis argenti a dilectis abbate et fratribus in Cladorub de emptione videlicet dimidie ville, quam a preposito et fratribus in Dogzan sibi venditam possidebat, cum omni suppellectili sua inde exire precepimus et pro commodo monasterii Cladorubensis et dilectorum abbatis et fratrum eiusdem ecclesie perpetuo iure hereditario dedimus predictam villam eisdem ex integro possidendam sub testimonio camerarii nostri Zlauconis, Be- neſssii et) Zulizlai nobilium et aliorum baronum terre nostre, scriptum“ presens" sigilli nostri munimine roborantes. Si quis autem, postposito dei timore, hoc infringere atemptaverit, [in]dignationem dei omnipotentis et beate Marie perpetue virginis se noverit incursurum. Datum in Creoplath, per manum domini Bene- 10 dicti cancellarii anno Domini MCCXXII. 5 Sigillum, quod autographo filis sericis adpensum erat, iam avulsum et deperditum est. 242. Honorius III papa Hermanno magistro et fratribus sanctae Mariae Theuto- nicorum libertates et immunitates iis ab Otakaro I, rege Bohemiae, concessas 15 confirmat, verbis privilegii eiusdem regis integre insertis. Laterani 11222) dec. 19. Apographum exstat in Honorii III regestorum volumine IV, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. tom. XII) asservatur, fol. 211—22v, lib. VII, ep. 80 (R). — Aliud apogr. saec. XIII exstat in cod. ms. tabularii regii Berolinensis, h. I. C. 12. fol. signato, 20 fol. 123v (C). Palacký, Ital. Reise, pag. 23, num. 94 (reg.) = Boczek, Cod. dipl. Mor. II. pag. 144, num. 141,= Erben, Reg. Boh. I, pag. 310, num. 667 — Strehlke, Tabulae ord. Theut. pag. 161, num. 176 (ex C) — Rodenberg, Epist. e regestis pontif. (Mon. Germ. Epp. saec. XIII) tom. I. pag. 145, num. 214 (reg.) Potthast, Reg. pontif., num. 6904 Pressutti, Reg. Honorii III, 25 t. II, pag. 102, num. 4169. 1 magistro et fratribus hospitalis sancte Marie domus Theutonicorum Cum a nobis petitur quod iustum est et honestum, tam vigor Jerosolimitani.“ equitatis, quam ordo exigit rationis, ut id per sollicitudinem officii nostri ad debitum' perducatur effectum. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris iustis 30 postulationibus grato concurrentes assensu, libertates et immunitates vobis ac domui vestre a karissimo in Christo filio nostro O., rege Boemorum illustri, pia liberalitate concessas, sicut eas iuste ac pacifice obtinetis, et in ipsius regis privilegio super hoc confecto plenius continetur, vobis et ipsi domui auctoritate 241. c) ,scriptum' in loco raso eadem manus eodem atramento scripsit A. — d) genuine 35 ,presentis', sed litteris ,tis' erasis eod. atramento correctum A. 242. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. — b) ,quod — debitum' verbis tantum ,etc. usque‘ indicantur in R. C. 1) Hermanno de Salza.

Strana 235
1222 DEC. 19. — CC. 1222. NUM. 242, 243. 235 5 apostolica confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus. Ad rei autem evidentiam pleniorem tenorem ipsius privilegii presentibus de verbo ad verbum fecimus annotari; qui talis est: In nomine sancte trinitatis et individue unitatis. Ego Odoacer, rex Boemorum tertius, Hermanno magistro etc.2 Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam" nostre confirmationis infringere, vel ei ausu temerario contraire." Si quis auteme hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli, apostolorum eius, se noverit incursurum. Datumf Laterani, XIIII kalendas ianuarii, pontificatus nostri anno septimo. 243 10 Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, omnia bona monasterii in Plasy tuenda suscipit et homines eiusdem monasterii sub suum tantum vel, se absente, Slavkonis comitis ius et iurisdictionem subiunctos esse constituit. ſcc. 1222 —.] 15 Autographum in membrana scriptum in tabulario caes. reg. aulico Vindobonensi asser- vatur (A). Emler, Reg. Boh. II, pag. 463, num. 1098 (fragm.; perperam ad a. 1277). Autographum manu scribae, quem ,Otakarus 22 appellamus, exaratum est. — Charta nota temporis omnino caret, sed anno fere 1222 datam esse ex eo quod ipsa continetur conici potest. O., dei gracia rex Boemorum,“ omnibus presentem paginam inspicientibus salutem et omne bonum. Sicut iniusta petentium votis omnis iusticia se opponit, ita pro iustis postulationibus omnis racio intercedit. Inde est, quod dilectorum nostrorum monachorum de Plaz piam erga nos devocionem j atten- dentes, bona omnia iam dicto claustro pertinentia in tutelam et defensionem 25 nostram benigne suscepimus, ita quod nulli hominum preterquam nobis, vel in absentia nostra comiti Zlaweconi, iuri stare vel de aliquo ipsi vel eorum homines habeant respondere. Hoc vero beneficium, predictis pię conversationis fratribus a nobis bona voluntate collatum, ne quis audeat infringere, sigilli nostri inpressione confirmavimus. Si qua vero ecclesiastica secularisve persona huic 30 donationi nostrę ausu temerario contraire presumpserit, vel eam aliquo modo violare attemptaverit, noverit se magestatis nostre lesę reum esse et indignationem nostram graviter incurrisse. 20 Autographo appendet e scidula membranae sigillum Otakari regis de cera naturali con- fectum, cuius pars defracta desideratur, idem atque in diplomate num. 57. 35 40 242. c) ,omnino — paginam' compendio ,etc' indicantur in R. — d) ,vel ei — contraire' desunt in R. — e) quae subsequuntur usque ,incursurum', compendio ,etc.“ indicantur in R. — f) ,Datum etc.' C. 2) Sequitur diploma Přemysli Otakari I, regis Bohemiae, quod datum est in Olomuc 1222 aug. 26, totidem verbis transscriptum (v. num. 239). 243. a) Boem' A.

Strana 236
236 NUM. 244, 245. CC. 1222. — 1223 MART. 2. 244. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterio in Plasy immunitates con- cedit. scc. 1222.] Autographum in membrana scriptum in bibliotheca c. r. universitatis Pragensis asser- 5 vatur (A). Erben, Reg. Boh. I, pag. 288, num. 616 (fragm.; perperam ad a. cc. 1220) — Scheinpflug in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen XII, pag. 68, num. 27 (reg.). Autographum scriba, quem ,Otakarus 23 appellamus, manu sua exaravit. — Chartam post privilegium a. 1222 mart. 10 ecclesiis Bohemiae concessum (v. num. 227) datam esse 10 ex eo quod ipsa continetur, cognosci potest. Ante oct. 11. a. 1224 data sit necesse est, quod ea die rex iam alio sigillo utebatur. O., dei gracia Bohemorum rex, omnibus hec scripta visuris perpetuam pacem et salutem. Quia mali homines diversis occasionibus mali'ciam suam palliantes pauperibus maxime claustralium spoliandis“ intendunt, eô quod defensores non 15 habeant, nos paci Plazen sis abbatie providentes, homines ipsorum quoquo modo impetîtos tantum in presencia nostri iudicari statuimus, omnem iusticiam ad nos et] ad officiales curię nostrę spectantem, sive de narôch, sive de zvode, eis ex integro relaxantes. Sib autem extra terram fuerimus longam moram facturi, iudici curie nostre cum testimonio presentis cartule sigillo nostro sigillate presententur; 20 ipse autem causam eorum taliter discutiat, quod in nulla exactione propria do- nationi nostred contraire videatur, scientes certissime omnes officiales nostre curię tam presentes quam posteri, quod quicunque hanc honestam donationem infringere vel quoquo modo impedire temptaverit, dei omnipotentis et nostram incurret indignationem, habiturus in futuro cum Datân et Abyrón portionem. 25 Autographo appendet e scidula membranae sigillum Otakari regis de cera naturali con- fectum, cuius pars defracta desideratur: quod ad eandem formam revocandum est atque sigillum diplomatis num. 57. 245. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, cum coniuge sua Constantia monialibus 30 apud sanctum Petrum in Olomuc sex terras in villa Bukovany donat eisque immunitates concedit; praeterea villae Klopotovice exemptionem ipsis a fratre suo Vladislavo, quondam marchione Moraviae, concessam confirmat. Brunnae 1223 mart. 2. Autographum in membrana scriptum in tabulario archiepiscopali Cromesirensi asser- 35 vatur (A). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 145, num. 143 (cuius editionis menda correxit Lechner in Zeitschr. f. Gesch. Mähr. u. Schles. II, 1898, pag. 135) = Erben, Reg. Boh. I, pag. 310, num. 669. 244. a) ,o‘ eodem atramento superscr.; primum ,i' ex ,o' corr. est A. — b) i' ex,a' radendo 40 corr. A. — e) ,ten‘ eod. atramento superscr. A. — d) ,nre" eadem manu superser. A.

Strana 237
1223 MART. 2. — 1223 S. D. NUM. 245, 246. 237 Autographum manu scribae, quem nota ,Otakarus 5' signavimus, exaratum est; de quo vid. prooemium diplomatis num. 59. — In diplomate conficiendo auctor chartam eiusdem regis sine anno et die, quam dedimus supra num. 60, adhibuit, e qua nonnulla ad verbum descripsit. In nomine sancte trinitatis et individue unitatis. Notum sit universis christiane religionis professoribus, tam modernis, quam futuris, quod ego Ottacarus, qui et Premizl, dei nutu tercius rex Boemie et dux Morauie, cum coniuge mea Constanlcia, regina Boemie, pro remedio peccatorum nostrorum devotis virginibus circa ecclesiam beati Petri in Olomuchz Christo famulan]tibus in villa, que vulgo dicitur Bukowan, tres terras ad Thynech pertinentes 10 et tres, que ibidem ad Olomucense castrum pertinebant, hereditario iure possidendas * con- tulimus. Pauperes quoque earum a reedificatione castrorum et ab omnibus tributorum, * vectigalium ceterorumque huiusmodi exactionibus liberali munificentia absolvimus. Ceterum sicut venerabilis recordationis marchio Morauie, frater noster Wladizsslaus, predecessor noster villam, que dicitur Klopothouichi, quam prefate virgines legitime possidebant, 15 pro remedio anime sue ab omni exactione Olomucensis castri omniumque eiusdem castri beneficorum“ concessit esse liberam, ita et nos eandem ipsius conces- sionem approbantes, villam iam dictam prenominatis virginibus sub eadem libertate concessimus libere et pacifice in perpetuum possidendam. Ut autem hec ratam habeant et inconcussam firmitatem, sigilli nostri impressione presens scriptum 20 munivimus. Actum in Brunna, VI nonas marcii, anno gracie millesimo ducente- simo vigesimo tercio. Testes sunt hii: Bawarus Olomucensis camerarius, Golach Olomucensis burgravius, Boruta cum filio suo Boruta, Zavissa cum fratre suo Cstibor, Stephanus burgravius in Deuichki, Semizsslaus cum fratre suo Ninech. Datum per manum Wyperti, curie nostre prothonotarii. Autographo appendet e filis sericis coloris caerulei fragmentum sigilli de cera naturali confecti, quod ex eadem forma profectum est atque sigillum diplomatis num. 57. 5 25 246. 30 Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, civibus de Uničov eadem iura concedit, quae eis ab Henrico Vladislavo, olim marchione Moraviae, donata sunt. Brunnae 1223 —. Charta autographi instar in membrana scripta in tabulario civitatis Uničov (Mähr. Neu- stadt) asservatur (A). 35 Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 147, num. 145 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 310, num. 670 (frgm.). — H. Jireček, Cod. iuris Boh. I, pag. 58, num. 30 — Grünhagen, Reg. z. schles. Gesch. I, pag. 138, num. 161 (reg.) — Kopetzky, Reg. z. Gesch. d. Hrzgth. Troppau (Arch. f. österr. Gesch., tom. 45, pag. 106) num. 21. — (V. et. Eugl, Gesch. d. k. Stadt Mähr.- Neustadt). 245. a) ita A.

Strana 238
238 NUM. 246. 1223 S. D. Charta manu scribae, quem ,Otakarus 24 appellamus, exarata est; quae quidem manus iam in nullo alio eiusdem regis diplomate autographo apparet. Charta sigillis falsis in- structa est, quam ob rem non satis constat, an pro autographo habenda sit; sed eorum, quae ipsa continentur, fidem in dubium vocare non ausim. — Eodem fere tempore atque diploma num. 245 datum esse, nonnulla testium nomina, quae in utroque diplomate ad- feruntur, demonstrant. 5 + C † In nomine patris et filii et spiritus sancti amen. Quoniam ea, que pie ac laudabiliter a predecessoribus ordinata dinoscuntur esse, vel rite con- cessa, a regia munificentia immutari“ debent aut [minui, sjet conservari potius et augeri, ideo ego Othakarus, qui et Premizl, dei gratia rex Bohemorum, cum 10 meis liberis notum facimus universis, tam presentibus, quam futturis, quod nos idem iusd et eandem per omnia libertatem, quam frater noster Wadizlaus pie memorie, quondam marchio Morauię, concessit dilectise civibus nostris de Vni- sov, que est nova villa, in eodem oppido vel extra oppidum, eandem ipsis regia clementia duximus liberaliter concedendam et in scripto autentico sollempniter 15 redigendam. Videlicet ut quelibet area in predicto oppido, sive parva, sive magna, sex denarios, et quilibet mansus terre arabilis fertonem argenti et tres mensuras annonę, unam scilicet de tritico, alteram de siligine, terciam de avena, singulis annis in festo sancti Martini persolvere teneantur.f Item silvam, quam acceperunt exstirpandam ad XXX annos, de quibus iam decem preterierunt, eisdem conce- 20 dimus esse liberam, prout quilibet eorum poterit exstirpare. Item terminos circuitus ipsorum, tam in silvis, quam in campis et pascuis, a predicto fratre nostro mar- chione sibi iuste primitus deputatos, liberos eis ac pacificos auctoritate regia precipimus conservari. Item omnes culpas secundum quod hactenus inter se et apud ipsos iudicarunt fratre nostro concedente, concedimus ipsis secundum suas 25 consuetudines iudicare, nisi fuerit gravis et magna culpa, que coram nobis auts nostris merito debeat ventilari. Item in summa idem ius Meidburgense et easdem consuetudines [iuris], quas habent cives nostri de Froudental, eisdem misericor- diter volumus indulgere. Ad hęc villicationem seu advocatiam, quam prefatus frater noster Theoderico advocaſto et eilus heredibus dinoscitur contulisse, ipsi 30 Theoderico et suis heredibus, sicut collata est, in pace cupimus [pojssidere. Ut autem hęc concessio nostra stabilis habeatur et rata, presenti pagina eandem et sigillorum nostrorum munimine roboramus, rogantes venerabilem patrem Rûber- tum,h Olomucensem episcopum, qui et presens fuit, ut ad maiorem huius con- cessionis firmitatem suum sigillum apponeret; quod et fecit. Acta sunt hec 35 sollempniter in Brunna, anno dominice incarnationis millesimo CCXXIII, indic- tione XI, per manum Wigberti notarii nostri, presentibus multis testibus, quorum 246. a) hoc loco ,non' omissum esse nemo non videt. — b) Quae uncis clauduntur litterae, iam penitus evanuerunt A. — c) ita A. — d) voces ,idem ius' iam vix discerni possunt A. e) litterae ,dile' exstinctae sunt A. — f) ,t'nant A. — g) ,iudicibus' hoc loco scribae incuria 40 omissum esse videtur. — h) ,b' ex,p' radendo corr. A.

Strana 239
1223 S. D. — 1223 MAI 11. NUM. 246, 247. 239 nomina sunt hec: Sdizlaus prepositus sancti Petri in Brvnna, Cûnradus scriba in Brvnna, Stephanus de Medlov, Henricus filius Victonis“ et frater eius Victoe iunior, Diuis, Zuatozlaus, Holasc, Coiata, Zemizlaus castellanik Olomucenses, Bawarus camerarius Olomucensis, Zauisse, Ztibor, Welis iudex Olomucensis, 5 Zpitata, Petrvs de Loziz et frater eius Nicolaus. 10 Autographo appendent e filis sericis albis et rubris duo sigilla de cera naturali confecta: 1) Sigillum formae rotundae, cuius diametros 80 mm sunt. In sigillo eques galeatus con- spicitur, qui manu dextra hastam cum vexillo, sinistra scutum tenet, cuius insigne est leo bicaudatus. Circumscriptio: † PREMISEL DEI GRACIA REX BObEMIE . 1 MORA- VIC. — 2) Sigillum formae rotundae, cuius diametros 65 mm sunt. In sigilli medio figura episcopi in solio sedentis conspicitur, qui infula capiti imposita, manu dextra pedum gerit, sinistra vero librum tenet. Circumscriptio: S. RVTBERTI EPISCOPI OLOMVNCERSIS. Utrumque sigillum ex toto impar est illis sigillis, quibus tam rex quam episcopus eo tempore utebantur; quam ob rem plane non dubito, quin utrumque adulterinum sit. Regis sigillum ad exemplum sigilli Přemysli, marchionis Moraviae, formatum esse videtur. 15 247. Honorius III papa privilegium a Přemyslo Otakaro I, rege Bohemiae, eccle- siae Pragensi concessum transcribi facit, petente Andrea, episcopo Pragense. Laterani (1223/ maii 11. 25 30 Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli metropolit. Pragensis asser- vatur (A). — Apographum exstat in Honorii III papae regestorum vol. IV, quod in tabulario secreto Vaticano asservatur, fol. 47v—48v, lib. VII, ep. 163 (R). Palacký, Ital. Reise, pag. 23, num. 93bis (reg.) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 312, num. 674 (reg.) — Potthast, Reg. pontif., num. 7014 — Pressutti, Reg. Honorii III, t. II,. pag. 133, num. 4347. In membranae replicatae margine dextro haec scriptoris nota legitur:,b. f; sub membrana replicata in margine sinistro signum X positum est. — In autographi tergo in sinistro angulo superiore nota ,A‘ legitur, a qua ad dextram adnotatur: Pras. In tergi medio hoc scriptoris registri signum scriptum est: R in cuius parte superiore litterae ,sèpt' positae sunt. In dextro margine inferiore atramento pallido manus eiusdem temporis adnotavit: ,Iste littere scripte sunt in regestro domini pape in fine sexti quaterni anni septimi." 20 Honorius“ episcopus, servus servorum dei, venerabili fratria .. episcopo Pra- gensi salutem et apostolicam benedictionem." Fraternitatis tue precibus inclinati, privilegium a carissimo“ in Christo filio nostro .. Boemie rege illustri ecclesie 35 tue concessum de verbo ad verbum presentibus mandavimus adnotari.d Quod est tale: In nomine patris et filii et spiritus sancti amen. Nos Otacarus, dei gratia Boemorum rex, Datum Laterani, V idus maii, pontificatus nostri anno septimo. etc.1 Bulla, quae autographo appendebat (e filo cannabino), iam avulsa et deperdita est. 40 246. i) Z;mizlau? A. — k) ,e' ex,a' eodem atramento corr. A 247. a),Honorius — fratri' desunt R. — b),salut. — benedictionem' desunt R. — c) ,karissimo‘ R.— d) ,annotari' R. 1) Sequitur privilegium Otakari I regis datum in monte Schatzberg 1221 iul. 2 (v. num. 217) totidem verbis transscriptum.

Strana 240
240 NUM. 248—250. 1223 MAI 25. — IUN. 22. 248. Laurentius, episcopus Vratislaviensis, fundat in bonis episcopalibus locum forensem Jjezd (Vyasd), praesente inter alios ,Radozlao archidiacono Olomucensi'. In Vratislavia 1223 maii 25. Tzschoppe u. Stenzel, Urkundensammlung z. Gesch. d. Ursprungs d. Stadte...in Schlesien, 5 pag. 282 (ex apogr. in libro nigro episc. Vratisl.) — Grünhagen. Reg. z. schles. Gesch. I, pag. 140, num. 265. — Erben, Reg. Boh. I, pag. 312, num. 675. 249. Laurentius, episcopus Vratislaviensis, ecclesiae sanctimonialium in Rybnik quarundam villarum in castellatura de Těšín, quarum nomina adferuntur, 10 decimas donat et confirmat capituli sui consensu; in presencia: ... ,Radozlai archidiaconi Olomucensis'. In Vratislavia 1223 maii 25. (Hugo) Ann. Praemonstr. I, Probat. pag. 481 = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 151, num. 149. — Grünhagen, Reg. z. schles. Gesch. I, pag. 141, num. 266 (reg.). 15 250. Honorius III papa litteras, quibus Přemysl Otakarus I rex baronesque Bohemiae conditiones pacis cum Andrea, episcopo Pragensi, constituendae acci- piunt, in testimonium et firmitatem transscribi facit. Signiae 11223/ iun. 22. 20 Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli metropolitani Pragensis asser- vatur (A). Boczek, Cod. dipl. Mor. II. pag. 152, num. 150 (reg.). — Erben, Reg. Boh. I, pag. 310, num. 668 et pag. 312, num. 676. — Potthast, Reg. pontif., num. 7042. — Böhmer-Ficker- Winkelmann, Reg. imp. V, num. 6543. 25 In membrance replicatae margine sinistro haec scriptoris nota scripta est: bf. In auto- graphi tergo alia, ut videtur, manu adnotatur: ,And' /= Andreas]. Honorius episcopus, servus servorum dei, universis Christi fidelibus presentes Litteras carissimi litteras inspecturis salutem et apostolicam benedictionem. in Christo filii nostri O.; regis illustris, et baronum Boemie ipsorum sigillis 30 munitas perspeximus in hec verba: O., dei gratia rex, et barones Boemie universis pre- sentem paginam inspecturis etc.? Ne igitur super hiis dubitari possit in posterum, presentes litteras nostre bulle munimine roboratas eidem episcopo et ecclesie Datum Signie, X kalendas sue concessimus in testimonium et cautelam.“ iulii, pontificatus nostri anno septimo. 35 Autographo appendet e filo cannabino bulla Honorii III papae, cuius imaginem dedit Diekamp in Mitth. d. Inst. f. österr Gesch. III, tab. ad pag. 626, num. 5 et 30. 250. a) ,cau‘ eadem manu in loco raso scriptum est A. 1) Otakari. — 2) Sequuntur verba litterarum num. 212, quibus insertae sunt litterae Honorii III papae, datae Laterani 1221 ian. II et 23 (num. 209 et 210). 40

Strana 241
1223 IUN. 26. — OCT. 1. NUM. 251, 252. 241 251. Honorius III papa libertates et immunitates ecclesiae Pragensi ab Otakaro I, rege Bohemiae, concessas confirmat. Signiae [1223] iun. 26. 5 Apographum insertum est confirmationi Urbani IV papae dd. Viterbii 1262 apr. 26, cuius autographum in tabulario capituli metropol. Pragensis asservatur (B). Honorius episcopus, servus servorum dei, venerabili fratri .. Pragensi epi- scopo salutem et apostolicam benedictionem. Cum a nobis petitur, quod iustum est et honestum, tam vigor equitatis, quam ordo exigit rationis, ut id per sol- 10 licitudinem officii nostri ad debitum perducatur effectum. Eapropter, venerabilis in Christo frater, tuis iustis postulationibus grato concurrentes assensu, libertates et immunitates ecclesie Pragensi ac hominibus eius a carissimo in Christo filio nostro Octacaro, illustri rege Boemie, pia devotione concessas, prout in eius privilegio super hoc confecto plenius continetur, tibi et per te ecclesie tue aucto- 15 ritate apostolica confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus. Ad maiorem autem rei evidentiam tenorem eiusdem privilegii de verbo ad verbum presentibus duximus inserendum. Qui est talis: In nomine patris et filii et spiritus sancti Nulli ergo omnino hominum amen. Nos Octacarus, dei gratia Boemorum rex, etc.1 liceat hanc paginam nostre confirmationis infringere vel ei ausu temerario con- 20 traire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se noverit incursurum. Signie, VI kalendas iulii, pontificatus nostri anno septimo. Datum 252. Peregrinus, episcopus Pragensis, villam Opočnice monasterio in Vilémov 25 a Sezema de Kostomlaty donatam esse testimonio confirmat. Pragae 1223 oct. 1. 30 Autographum in membrana scriptum in tabulario monasterii Břevnovensis asservatur (A). Dobner, Monum. hist. Boem. VI. pag. 381 (Diplomatarium Wilemoviense) num. 2 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 312, num. 677 (frgm.). Autographum scriba quidam scripsit, cuius manus iam in nulla alia charta deprehenditur.— Palacký, Dějiny3 I, pars 2, pag. 138 not. 133 in temporis nota a. 1224 corrigendum esse putat: quam emendationem admitti non posse indictio XI docet, quae recte ad a. 1223 spectat; (cf. et. Winkelmann, Kaiser Friedrich II, tom. I, pag. 387, not. 1). *In nomine sancte et individue trinitatis. Rei geste memoria ne pro- 35 cessu temporis evanescat et pereat, poni solet in lingua testium et scrptorum“ 251. 1) Sequitur privilegium Otakari I regis, datum in monte Schatzberg 1221 iul. 2 (v. num. 217). totidem verbis transscriptum. 252. a) ita (pro ,scriptorum) scribae incuria A.

Strana 242
242 NUM. 252, 253. 1223 OCT. 1. muniminę roborari. Igitur ego Peregrinus,' sacrosancte Pragensis ecclesie epi- scopus, notum] tam presentibus quam posteris, ad quoscumque presens pagina devenerit, facio cum effectu, hoc videlicet, quod in instanciam et devotas! preces nobilis viri domini Zezeme de Coztomlat hanc paginam in testimonium super villam Opocsenicę“ scribere non recusavi, quam idem iam supra dictus Zezema dominus de Coztomlat ad usus devotorum fratrum, scilicet abbati ac conventui eius de Wilemov, pro remedio anime suę suorumque tradidit pacifice et quiete hereditario iure possidendam. Verum cum vineas domini Sabahot multiformes bestie moliantur demoliri, presens scriptum sigilli nostri munimed supra dicto conventui dignę duximus roborandum. Preterea quisquis hoc decretum infringere 10 temptaverit, indignacionem domini nostri Jesu Christi et beate virginis Marie nec non et sanctorum apostolorum Petri et Pauli ac simul omnium sanctorum et excom- municacionis sentenciam se senciat incurrisse. Datum Prage in monasterio sancti Viti, anno incarnacionis Domini MCCXXIII,e kalendas octobris, indictione XI. Et huius rei hii sunt testes: dominus Henricus cum filio suo Vitcone de Nova 15 pomo, Ratmirus de Squirina, Groznata de Podiebrad, Wilhalmus de Coztomat,f Johanness filius Zbizlay de Bratercsic,h Albreht de Zliven, Miztidruch de Zluscic, Zobehird de Roscsalovic, Vad de Velelud, Predzlav de Lucsan, Paulec de Giztbic, Janec cum duobus fratribus de Vsehap, Ziesce de Sovinic, Purchart de Vezcie. Autographo appendent e filis cannabinis tria sigilla de cera naturali confecta: 1) Sigillum 20 rotundum (diametros 51 mm), in cuius medio murus cum turri conspicitur; circumscriptionis attritae haec tantummodo litterae legi possunt: † SIOI .......... 2) Sigillum rotundum (diametros 62 mm), in cuius medio figura episcopi stantis cum infula capiti imposita depingitur, qui manum sinistram pro pectore tenet, dextra pedum gestat. Circumscriptio passim valde attrita: † SIGILLVOR PELEGRINI PRAGENSIS ECCLIJEPI. Cum sigillum 25 hoc prorsus alienum sit ab illo episcopi sigillo, quod diplomati num. 259 appensum est, Peregrinum hoc tempore nondum consecratum esse verisimile est. 3) Fragmentum sigilli formae triangulae, in cuius medio scalae depinguntur. Circumscriptio: † S..... SEZEOE DE ......AT. 5 253. 30 Robertus, episcopus Olomucensis, monasterio in Louka possessionem villae Mramotice confirmat, diiudicata controversia, quae de emptione eius inter Florianum abbatem et Ulricum nobilem erat. In Znojmo 1223 — Autographum in membrana scriptum in tabulario terrae Moraviae Brunnae asservatur (A). 35 252. b) ,Peregrinus' eadem manu eodemque atramento in loco raso scriptum A. — c) ,s' eodem atramento superscr. A. — d) ita A (pro ,munimine). — e) O CCXXIII' in loco raso ead. manu scr. A. — I) ita A. — g) Johannes — Purchart de Vezcie' eadem manu eodemque fere atramento, sed non uno eodemque tractu atque illa, quae praecedunt testium nomina scripta sunt; attamen haec omnia priusquam charta sigillis instructa sit adscripta esse, ex eo cognosci potest, quod 40 haec testium nomina membrana replicata teguntur. — h) ,bterefic' A. — 1) ,roſcíalovic' A.

Strana 243
1223 S. D. NUM. 253. 243 Boczek, Cod. dipl. Mor. II. pag. 153, num. 151 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 313, num. 679 (fragm.). Autographum manu scribae, quem nota Robertus & designamus, exaratum est. iIn nomine Domini amen. 3 Ego Robertus, dei gratia Olomucensis episcopus, Notum facimus omnibus presentibus et 5 omnibus fidelibus in perpetuum. fulturis, quod cum in presentia nostra apud Zenoim, presentibus etiam castellanis et aliis multis probis viris questio verteretur super quadam emptione ville de Brawatiz cum suis appenditiis, quam abbas de Luca Florianus legitime ac sol- lempniter fecit cum Wencezlao et Wlrico Zenoimensibus,“] nos á predictis castel- 10 lanis, qui nobis considebant, quanto potuimus artius et altius ex parte domini regis Boemie" et nostra, cum vices ipsius regis Ottacari tunc temporis gereremus, in salute ipsorum requisivimus et eos monuimus diligenter, ut cum ipsi vendi- tioni illi, quam fecerat Vencezelaus ex parte sua et Wlricus ex parte neptis sue et liberorum eius cum abbate prefato de villa supradicta, interfuissent, veritatem 15 de controversia, quam inter sese ex ipsa venditione et emptione habebant, pu- blice et sententialiter declararent. Qui pariter adiurati responderunt aperte, quod prenominatus abbas Florianus legitima emptione villam de Brawatiz cum omnibus suis pertinentiis ab ipsis, Vencezelao scilicet et Wlrico emerat, et quod Wiricus partem pecunie, scilicet duas marchas et fertonem, quam adhuc abbas Wlrico 20 de hac emptione debebat, sine contradictione recipere deberet. Quam cum abbas sibi in presentia nostra et omnium, qui aderant, persolvere volens offeret, ipse primo, secundo ac tercio monitus ad recipiendum, noluit eandem pecuniam re- cipere. Unde statim iudicatum est a castellanis, quod eadem pecunia sic oblata et a nullo recepta deberet infiscari, hoc est in cameram regis transire. Quod et 25 factum est. Ut igitur predictus abbas et ecclesia Lucensisd sepedictam villam cum omnibus suis appenditiis emptam sic legitime et obtentam in pace deinceps valeat possidere et quieta possessionee gaudere, nos presens scriptum cum sigilli nostri munimine de hiis, que audivimus et tractavimus, sibi duximus conceden- dum. Immo et insuper notum fieri volumus, quod in presentia domini marchionis 30 Vladezlai bone memorie et eodem consentiente hec venditio et emptio primo sunt facte, sicut testantur littere ipsius auctentice domino abbati et ecclesie Lu- censi super hoc per eundem marchionem concesse.1 Actum est hoc sol- lempniter in Zenoim, anno Domini MCCXXIII, presentibus multis testibus, quorum nomina sunt hec: Lucas prior Lucensis, Heinricus camerarius Lucensis,' Nicolaus 35 capellanus Lucensis, magister Gregorius canonicus Olomucensis, Hesso et Am- 253. a) ,Zenoim' A. — b) ,Boem‘ A. — c) ,et fertonem' eadem manus superscripsit A. — d) ,et ecclia Luceñ‘ in A post ,appenditiis' scriptum est, sed revocationis signa haec verba statim post,abbas' ponenda esse indicant. — e) genuine,posso', sed statim eod. atramento correctum A.— ƒ),Lucñ‘ litteris minoribus eodem, ut videtur, atramento superscriptumA. 40 1) Vid. num. 233.

Strana 244
244 NUM. 253, 254. 1223 S. D. — 1224 IAN. 27. brosius sacerdotes, capellani domine Helwidis. Milites laici de castro Zenoimensi: Engramus burgravius, Sebodo, Pomeninus Houoriz, Lupus, Eghardus, Hartlievus, Bohdantius, Rudgerus, Ortuinus, Theodericus villicus Brunnensis, Streicto vil- licus Zenoimensis. Autographo appendet e filis sericis rubris, albis et viridis sigillum Roberti episcopi de cera 5 naturali confectum, quod ex eadem forma profectum est atque primum chartae num. 78 sigillum. 254. Honorius III papa Otakarum, regem Bohemiae, hortatur, ut possessiones quasdam ecclesiae Vratislaviensis, quas Vladislavus, quondam marchio Moraviae, 10 per vim detinebat, eidem ecclesiae restituat. Laterani 11224/ ian. 27. Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. IV, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vatic. tom. XII) asservatur, fol. 147r, lib. VIII, ep. 226 (R). Palacký, Ital. Reise, pag. 23, num. 94bis (reg.) — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 154, 15 num. 152. — Theiner, Monum. vet. Polon. I, pag. 15, num. 33 = Horoy, Honorii III opera omn. IV. pag. 524, num. 112 — Erben, Reg. Boh. I, pag. 313, num. 680. — Grünhagen, Reg. z. schles. Gesch. num. 281a. — Potthast, Reg. pontif., num. 7151 — Pressutti, Reg. Honorii III, tom. II, num. 4725. Olim venerabili fratre nostro ..1 Wratislauiensi 20 Illustri regi Boemie.“ episcopo accepimus intimante, quod clare memorie..2 marchio Morauiensis pos- sessiones quasdam ecclesie sue, in quibus aurifodine consistunt, per violentiam detinebat. Unde nos marchionem duximus rogandumb eundem, monuimus et ex- hortati sumus in Domino, ut possessiones ipsas cum perceptis ex eis fructibus ecclesie restitueret memorate, ita quod omnipotentem Dominum, quem male de- 25 tinendo possessiones easdem offenderat, ex ipsarum sibi valeret restitutione pla- care ac nos devotionem ipsius commendare“ possemus; dantes nichilominus vene- rabili fratri nostro ..' Cracouiensi episcopo et dilectis filiis .. abbati de Andreow et J. scolastico Luciocensi,d Cracouiensis et Gnesnensis diocesum, nostris litteris in mandatis, ut si prefatus marchio, quod ipsum fueramus ortati, non duceret 30 adimplendum, ipsi eum ad restituendas possessiones easdem per censuram eccle- siasticam, appellatione remota, cogerent iustitia mediante. Sed dicto marchi- one ante decisionem negotii memorati viam universe carnis ingresso, ecclesia pretaxata possessiones per eos recuperare non potuit antedictas. Cum igitur, sicut nostris est auribus intimatum, ad manus tuas tam possessiones iam dicte quam 35 omnia bona marchionis prefati devenisse dicantur, serenitatem tuam rogamus, 254. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. — b) rogandam' R. — c) ,comdare' R. d) fortasse ,Lubucensi' (= Lebus) corrigendum. — 1) Laurentio. — 2) Henricus Vladislavus. — 3) Ivoni.

Strana 245
1224 IAN. 27. — FEBR. 22. NUM. 254, 255. 245 monemus attentiuse et hortamur, quatinus possessiones ipsas cum fructibus per- ceptis ex eis ob reverentiam beati Petri et nostram episcopo et ecclesie restituas supra dictis, preces nostras taliter admissurus, quod dictus episcopus eas sibi et ecclesie sue fructuosas sentiat per effectum, et nos excellentiam regiam propter 5 hoc non immerito commendare possimus. Datum Laterani, VI kalendas fe- bruarii, anno octavo. 255. 10 Honorius III papa Otakaro, regi Bohemiae, Belam, primogenitum regis Ungariae, qui propter persecutiones patris sui in Austriam profugit, commendat. Laterani [1224/ febr. 22. Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. IV, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. tom. XII) asservatur, fol. 164r, lib. VIII, ep. 294 (R). 15 Raynaldi Ann. eccl. ad an. 1224, n. 33 — Palacký, Ital. Reise, pag. 23, num. 95 (reg.) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 314, num. 681 (fragm.) — Potthast, Reg. pontif., num. 7179 — Pressutti, Reg. Honorii III, num. 4806. — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V, num. 6559. De eadem re scripsit papa etiam ad Leopoldum VI ducem Austriae (v. Rodenberg, Ep. sel. pag. 169, num. 240) aliasque personas; v. Potthast, Reg. pontif., num. 7172 sqq. et 7189 sqq. .. Illustri regi Boemie.“ Cum carissimus inb Christo filius noster rex 20 B.; primogenitus carissimi in Christo filii nostri A.; regis Vngarie illustris, gravem pro eo, quod ..3 uxorem suam ad mandatum nostrum recepit, persecutionem sustineat, coactus ex hoc in terram nobilis viri ..“ ducis Austrie seb transferre, serenitatem tuam rogamus et hortamur attentius, quatenus, cum ei ex hoc me- rito teneamur adesse, patri eius, ne ipsum ad se redire compellat, set in regno 25 suo, ubi cum eius uxore ac suis sicut regium decet heredem honeste valeat commorari, redditus ei certos“ assignet, tua consulat celsitudo. Quod si eum in terram tuam venire forte contigerit, pro reverentia nostra honeste ipsum re- cipias, tuum sibi oportunum consilium et auxilium impensurus. Taliter autem in hac parte preces nostras admittas, quod ille per effectum sentiat de interven- 30 tione nostra suffragium, et nos id etiam habeamus acceptum. Datumd Late- rani, VIII kalendas martii, anno octavo.e 254. e) ,ttentius' R. 35 255. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. — b) pro , in Chr. — Austrie se' in R legitur: etc. usque: transferre'; supplevi e registri epist. 294,1 quae inscribitur,.. archiepiscopo Colocensi et suffraganeis eius' (Potthast, Reg. 7176). — c) pro ,ubi — certos‘ in R legitur: ,etc. usque: assignet; supplevi ex eadem epistula. — d) ,Dat. ut supra‘ R: supplevi e registri epistula 294,1. — e) post epistulae finem adnotatur in R: In eundem modum .. duci Carinthie." 1) Bela. — 2) Andreae II. — 3) Mariam Laskaris. — 4) Leopoldi VI.

Strana 246
246 NUM. 256. 1224 MAII 20. 256. Honorius III papa monasterio in Louka ius patronatus in quasdam eccle- sias, quarum nomina adferuntur, et decimas, quas ei Robertus, episcopus Olo- mucensis, iam ante confirmavit, denuo confirmat. Laterani (1224/ maii 20. 5 Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A).— Litterae summarium exstat in Honorii III regestorum vol. IV, quod in tabulario secreto Vaticano asservatur, fol. 193r, lib. VIII., ep. 445 (R). — Apographum (ex A confectum) exstat etiam in transsumpto Guidonis s. Laurentii in Lucina presb. card., d. d. 1268 oct. 22, cuius autographum in tabulario terrae Moraviae Brunnae asservatur. 10 [Chmel/ Series fundationis Lucensis, pag. 16 (ex A). — Palacký, Ital. Reise, pag. 23, num. 96 (reg. ex R). — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 157, num. 154 (ex A). — Erben, Reg. Boh. I, pag. 314, num. 682 (fragm. ex A). — Potthast, Reg. pontif., num. 7256 — Pressutti, Reg. Honorii III, num. 5007. In autographi membrance parte replicata ad sinistram haec scriptoris nota legitur: Afton (?). 15 In autographi tergo in medio margine superiore adnotatur: [= recipe?]. In dextro margine superiore ibidem alia manus cancellariae apostolicae adnotavit: ,ad Bart et And.' — In tergi medio hoc scriptoris registri signum legitur: R, cuius parti superiori litterae scptũ' inscriptae sunt. — Inferius ad dextram alio atramento pallido adnotatur: �Vale'. * Honoriusai episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis“ ..1 abbati et 20 conventui Lucensi salutemb et apostolicam benedictionem. Cum a nobis petitur, quod iustum est et honestum, tam vigor equitaltis quam ordo exigit ra- tionis, ut id per sollicitudinem officii nostri ad debitum perducatur effectum. Sane tenor litterarum venerabilis fratris nostri .. Olomucensis episcopi,3 litteris dilecti filii nostri G., sancti Theodori diaconi cardinalis, tunc legati apostolice 25 sedis, insertus," nobis exhibitus continebat, quod cum ex laicali concessione ha- beretis ius patronatus in quibusdam ecclesiis, nec non de Chatouu, de Diakouic, de Chobhe," de Rokytinc,d de Olexouic, de Domamil, de Lodinnio d et de Huoem" ecclesias sue diocesis, quas cum decimis et aliis pertinentiis suis, predecessorum suorum assensu minime requisito, receperatis de manibus laicorum, idem epi- 30 scopus volens, ut possideretis canonice, quod contra statuta canonica videbamini hactenus possedisse, vobis predicta omnia confirmavit et cardinalis predictus inspectis eiusdem episcopi litteris super hoc factis, in quibus sigillum Olomu- censis capituli dependebat, eidem facto robur sue confirmationis adiecit. Nos igitur iustis precibus vestris benignum impertientes assensum, quod super hoc 35 ab ipso episcopo de capituli sui consensu pie ac provide factum est, auctoritate 256. a) ,Honorius — filiis desunt in R. — b) ,salutem — benedictionem‘ omittuntur in R. c) reliqua arengae pars tantummodo verbis ,etc. usque: effectum' indicatur in R. — d) ita scribarum errore (pro ,Gobze“ — „Rokytnic' — „Lodinnic“ — Znoem) A et R. 1) Floriano. — 2) Vid. num. 207. — 3) Gregorii de Crescentio. — 4) Vid. num. 226. 40

Strana 247
1224 MAII 20. — IUN. 21. NUM. 256—258. 247 apostolica confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omninoe hominum liceat hanc paginame nostre confirmationisf infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem8 hoc attemptare presumpserit, indig- nationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se no- Datum Laterani, XIII kalendas iunii, pontificatus nostrih 5 verit incursurum.g anno octavo. Autographo appendet e filis sericis rubris et flavis Honorii III bulla plumbea eadem atque in num. 250. 257. 10 Leopoldus VI, dux Austriae, cum Pilgrimo, abbate de Gleink, commutationem faciens, pro quibusdam praediis suis in Austria sitis a dicto monasterio omnia praedia „ante Boemie nemus et in Riedmarch in diversis locis posita accipit. In Krems 1224 iun. 14. 15 Meiller, Reg. z. Gesch. d. Babenberger, pag. 134, num. 192 Erben, Reg. Boh. I, pag. 315, num. 683. 258. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, attestatur Ratimirum baronem suum Těškov villam desertam monasterii Plassensis ad vitae tempus utendam accepisse, 20 ut illuc colonos adducat, villas locet et ibi habitantes defendat. In Křivoklát 1224 iun. 21. Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). — Apographum saec. XVIII exstat in B. Scheppl, Lapis sepulchralis ... fund. de Plassio, cuius cod. ms. in tabulario Musaei regni Boh. asservatur, pag. 87—88. 25 Erben, Reg. Boh. I, pag. 315, num. 684. — Scheinpflug in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutschen in Böhmen XII, pag. 68, num. 28 (reg). Autographum manu scribae, quem ,Otakarus 25' vocamus, exaratum est; quem quidem scribam e monachorum Plassensium numero fuisse verisimile est. i In nomine sancte et individue trinitatis. à Othekarvs, qui et Premůzle, dei 30 gracia Boemorum][ rex, universis Christi fidelibus nostre dicioni subiectis in perpe- Noverint tam presentis temporis homines quam futuri, quod dilecti tuum. nobis abbas et fratres eius in Plâz sua nobis aliquotiens conquestione monstra- runt, villam Thyskow, quam gloriosus rex Wladizlavs, pater noster] karissimus, cum omnibus pertinentiis suis eidem contulit monasterio, iam per aliquot annorum 35 curricula propter frequentes et diuturnos latrocinantium insultus incultam iacere 256. e) omnino — paginam' om. R. — I) reliqua formulae pars tantummodo voce ,etc indicatur in R. — g) ,autem — incursurum' tantummodo voce ,etc.' indicantur in R. — h) ,pont. — nostri' desunt in R.

Strana 248
248 NUM. 258, 259. 1224 IUN. 21. — IUL. 24. et in solitudinem redactam nichil utilitatis seu commodi temporalis sibi vel aliis ministrare. Nos igitur quoniam regie maiestati nostre competit ipsorum iniurias, dampna, lesiones oculo clementiore respicere, perspecta corrigerre et ne vacillent ulterius precavere: de eorum consilio et unanimi consensu fidelem baronem no- strum Rathymirum elegimus, qui ad locum memoratum colonos vocare, villas locare et inibi commorantes ab incursantium iniuriis debeat defensare. Predictus ergo baro noster nostris iussionibus gratanter prebens assensum, pro consequenda suorum venia peccatorum conplendum fideliter suscepit opus iniunctum, ea tamen conditione, ut summam proventuum et utilitatem villarum, quas ibidem locare potuerit, quoad vixerit, plene et integraliter consequatur; ipso vero defuncto, tam 10 possessio quam possessionis utilitas ad possessores pristinos revertatur. Ne autem fraudis aut doli possit argui, villam suam Hûgiezt post mortem suam eorumdem fratrum usibus assignavit; insuper in allodio, quod in bonis ipsorum Thyskowe promisit exstruere, duas araturas, duodecim vaccas, oves LX, quas de facultate propria conparavit. Excipiunt etiam ipsi fratres fenum, quod curie ipsorum Sces- 15 zinge possit sufficere, in eadem secandum et colligendum possessione. Ligna quoque de adiacenti nemore suo, quamdiu sepe nominatus baro vivit et pos- sidet, in varios usus ecclesie, sicut et antea, volunt excidere; et ne uxor eius, liberi, fratres aut propinqui post mortem ipsius, in villis, agris, nemoribus aut pratis sibi per fraudem aut violentiam quicquam audeant usurpare, vetantur huius 20 privilegii nostri testimonio et suscriptorum testium auctoritate: Martinus canonicus et prepositus Sathensis, Bohûtha prepositus Bolizlauensis, Hermannus notarius regis, Divvis canonicus Wissegradensis, Bohûzlaus camerarius, Divvis marscalcus, Henricus dapifer, Jaros maior, Borutha et filius eius Borutha, Witigo iunior, Zawis filius Witigonis senioris, Zavvis iudex curie, Beneda filius Styboronis, 25 Styzlaus Cozstica, Zbramir iudex Pülznensis, Hermannus et Budizlaus filii Jarozlai, Odolen filius Bürsonis. Datum in Creûplath per manum domni Benedicti cancellarii, anno incarnationis Domini MCCXXIIII, indictione XII, anno regni nostri XXVI, XI kalendas iulii. 5 Sigillum, quod autographo e filis sericis appendebat, iam avulsum et deperditum est. 30 259. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterio Břevnovensi privilegium tuitionis ab Johanne XV papa quondam concessum transscribi facit atque con- firmat. Pragae 1224 iul. 24. 35 Charta autographi instar in membrana manu saec. XIII scripta in tabulario monasterii Břevnovensis asservatur (A). — Apographum eius insertum est confirmationi Karoli IV datae Pragae 1351 ian. 14, cuius autographum in eodem tabulario asservatur. Ziegelbauer, Epitome hist. monasterii Brevnov, pag. 251, num. 6 = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 158, num. 155 (fragm.), = Erben, Reg. Boh. I, pag. 316, num. 685. 40

Strana 249
1224 IUL. 24. NUM. 259. 249 5 Chartam scriba scripsit, quem ,Otakarus 26' notamus; cuius scribae manus in nullo alio eiusdem regis diplomate autographo deprehenditur. Scriba e monachorum Břevnovensium numero fuisse videtur. Quamvis igitur diploma re et veritate autographum esse sola scriptura necessarie demonstrari non possit, tamen illius partis, quae est usque ad verba „et alii quam plures“, origo genuina in dubitationem vocari nequit, cum diplomatibus num. 217, 238, 265, 287 aliis collatis ab Hermanno notarii regio compositum esse certissime appareat. Diplomatis extrema pars, quae verbis „Ad hec eciam“ incipit, eadem quidem manu scripta est atque atramenti mutationis ibidem haud quidem vestigia reperiuntur; quod autem post testium nomina adscripta est, suspicio partem illam diplomatis auctore nesciente, aliquanto post insertam esse haud reici potest. 10 In nomine sancte et individue trinitatis. Ottacarvs, qui et Premizl, Boe- morum rex. Sicut vetus homo per fidem novus efficitur et baptismum, sic quevis actio sive factum vetustate nimia demolitum, cuius eternalis memoria potuisset de facili momentanéé irrecuperabiliter deperire, per scripti annotaci- 15 onem dilucidam sigillique roboracionem perspicuam ad instar vetusti hominis per regenerationem novum efficitur atque recens ita, ut, si post annorum de- cursa quam plurima curricula cuiquam exhibitum fuerit dubitanti, omnem ambigue mentis caliginem procul pellet; nam perpetuo vivit littera roborata, vivit eciam eidem littere pie actio commendata. Notum siquidem facimus universis tam pre- 20 sentibus quam futuris, quod olim pater noster, venerabilis patronus sanctissimus- que Pragensis ecclesie pontifex Adalbertus a prima fundatione cenobii Brevno- vensis ex consensu et voluntate predecessoris nostri bone memorie ducis piis- simi Bolezlai privilegium super abbatis prerogativa honoris dignitate, qua erat pre aliis Boemie abbatibus decoratus, iure ac libertate personarum et rerum 25 cenobii antedicti a sanctissimo patre Johanne papa impetraverat in hunc modum: Johannes episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis Anastasio abbati etc.1 Et quia idem privilegium, ut mos fuit hominum temporis illius, in carta iuncea sive scirpea scriptum erat et in parte magna vetustate nimia iam consumptum, ádeo quod propter attricionem eiusdem carte in quibusdam locis vix littere apparebant, ac- 30 cedens ad nos venerabilis abbas supradicti monasterii, Dlugomilus nomine, pre- sentavit nobis privilegium supra scriptum supplicans humiliter et devote, ut idem iuberemus perlegi coram nobis et in rescripto redigi, approbantes et ratum ha- bentes, quicquid in eodem privilegio contineretur, et quod idem nostri sigilli robore muniremus ad perpetuam memoriam hominum conservandam. Nos vero 35 antedicti abbatis honestis precibus, prout iustum fuerat, inclinati, de manu ipsius in manus nostras recepimus privilegium prenotatum. Cuius, ut prediximus, carta erat confecta iuncea sive scirpea de medulla, ad quod eciam bulla sanctissimi patris Johannis pape, cuius erat privilegium, cum filo integro pariter dependebat. Quod nos perlegi coram nobis fecimus quam pluribus ibidem astantibus 40 ipsiusque continenciam intelleximus diligenter. Et ne tam honesti privilegii 259. 1) Sequitur privilegium Johannis XV papae, datum Reatae 993 maii 31, cuius verba dedimus in Cod. dipl. Boh. I, pag. 44, num. 38.

Strana 250
250 NUM. 259. 1224 IUL. 24. eternali memoria dignus tenor miserabiliter deperiret, ipsum huic nostro scripto, ut in eadem vetustissima carta continebatur, inseri fecimus, acceptantes, appro- bantes et ratum habentes, quicquid in eadem plenius continetur, ipsumque verax esse asserimus, bona fide coram deo et hominibus eidem testimonium perhibentes. Ad huius itaque nostre acceptationis, approbationis, rati habitionis 5 et testimonii perpetuam memoriam et inviolabile firmamentum presentem pagi- nam per Hermannum nostrum notarium conscribi fecimus et sigilli nostri muni- Datum Prage per manum Benedicti, cancellarii curie nostre, mine roborari. prepositi Luthomiricensis, nono kalendas augusti, incarnationis dominice anno millesimo CCXXIIII, regni nostri deo propicio anno sexto,“ in presencia Wen- 10 cezlai filii nostri senioris, ducis Plizensis et Budesensisb et alterius filii nostri iunioris Wladizlai seu et Heinrici, marchionis Morauie, qui in huius rei testimo- nium sigilla sua fecerunt apponi. Ad hoc eciam vocavimus et rogavimus vene- rabiles patres nostros dominum Pelegrinum episcopum Pragensem et dominum Robertum episcopum Olomucensem, ut ipsi huius nostre renovationis essent 15 testes et eius violatores, si moniti nollent satisfacere, excommunicarent et excom- municatos denunciarent, et in huius rei testimonium sigilla sua apponerent, quod et fecerunt. Insuper hii, ut testes essent, affuerunt: Arnoldus Wissegradensis pre- positus, Bvdiwoy comes, Dalebor, Martinvs, Bohusse, Jaros, Benes, Zlavek, Groz- nata, Wsebor, Zauisse, Witko, Heinricus dapifer, Coiata subdapifer, Heinricus fi- 20 lius Bohute, Olricus filius Jvrich, Zbramir iudex de Plyzen, Wlastizlau iudex Churimensis, Bauvor, Mstidrud burcravius Pragensis et alii quam plures." (Ad hec eciam coram eisdem testibus ad instantem peticionem venerabilis viri Dlv- gomili, abbatis de Brevnov, quosdam homines asscriptos glebe, quos bone memorie Brecizlaus, serenissimus dux Boemie, in tribus villis ad regiam mensam in vic- 25 tualibus dandis specialiter pertinentibus, videlicet in Bvdegostich, Nvthomicih et in Segrovich ob remedium anime sue monasterio Brevnovensi dedit perpetuo possidendos, ad vicina predia eiusdem monasterii, ne a beneficiariis et a villicis nostris diversimode et intollerabiliter de cetero ledantur, de villis supra nomi- natis fecimus transire, firmiter statuentes, ut dicti homines posterique ipsorum 30 ab omni lege provinciali totaliter exempti, sicut in prefati ducis privilegio scriptum habetur," domino abbati et fratribus suis ipsorumque successoribus libere deser- viant. Ipsis quippe villis de novo fundatis propter maiorem memoriam nova no- mina taliter inposuimus, scilicet, ut illa villa, que sita est prope Bvdegostich, Camenice vocetur, et que prope Nvthomicih, Gole dicatur, que vero prope Se- 35 grovich, nomen Lodinnice sorciatur.) 259. a) ita A: recte vicesimo sexto'. — b) genuine ,Budis.' sed eodem atramento statim corr. A. — c) Quae subsequuntur, eadem manu eodemque fortasse atramento scripta sunt A. 2) Verba haec ad Břetislavi ducis privilegium spurium, quod in Cod. dipl. Boh. I, pag. 353, num. 379 dedimus, referenda esse non videntur, cum privilegium illud saeculo XIII exeunte 40 demum confectum sit.

Strana 251
1224 IUL. 24. — ОCT. 4. NUM. 259, 260. 251 5 10 15 20 25 Autographo appendent quinque sigilla: 1) Sigillum Roberti episcopi Olomucensis de cera rubra confectum, quod ad eandem formam revocandum est atque primum chartae num. 78 sigillum, appendet e filis sericis albis et rubris. — 2) Sigillum formae ex longo rotundae de cera fusci coloris appendet e filis sericis albis flavis et violaceis. In sigilli medio figura episcopi stantis conspicitur, qui infula capiti imposita, manu sinistra pedum tenet, dextra elata benedicit. Circumscriptio: † 8 PEREGRINI DEI GRATIA PRAGENSIS EPI. — 3) Bulla aurea formae rotundae, cuius diametros 75 mm sunt. In priore bullae parte rex depingitur in solio sedens, qui corona capiti imposita manu sinistra pomum cum cruce, dextra vero sceptrum tenet. Circumscriptio: † PAX REGIS OTACARI - I OLANV SCI WENCESLAI. In altera bullae parte depingitur s. Venceslaus in solio sedens, qui manu dextra vexillum cum hasta tenet, sinistra palmam gerens scuto innititur, in quo insigne aquillae conspicitur. Circumscriptio: + SANCTVS WENCESLAVS - BOEMORVM . DVX. Figurae in utraque bullae parte expressae non nisi paulum ab illis differunt, quae in sigillo diplomatis num. 264 conspiciuntur. — 4) Sigillum Otakari regis, quod ad eandem formam revocandum est atque sigillum diplomatis num. 57, de cera rubri coloris confectum appendet e filis sericis flavis et rubris. Quod quidem sigillum ex alio eiusdem regis diplomate avulsum et hic alligatum est; genuine hoc loco sigillum proxime sequens appensum fuisse, haec nota, manu saec. XIV in membrana replicata scripta, demonstrat: „Wencezlay filii Ottakari.“ — 5) Sigillum rotundum (diametros fere 80 mm) de cera fusci coloris confectum, cuius pars defracta desideratur, appendet e filis sericis flavis et rubris. In sigillo eques galeatus depingitur, qui manu dextra hastam cum vexillo, sinistra vero scutum, cuius insigne aquilla est, pro pectore tenet. Circumscriptio: † WENCEZLAVS : DEI : GRA: PILEFENSIII .... 1s . DVX. Sigillum hoc genuine loco sigilli 4 appendebat. Vestigia, quae * * in parte aversa apparent, partem cerae excissam fuisse ostendunt, ut filis extractis sigillum resolveretur. Genuine hoc loco Henrici Vladislavi II, marchionis Moraviae, sigillum appensum fuisse, haec nota docet, quae manu saec. XIV in membrana replicata scripta est: „Wladyslay etiam filii Ottakari“; quod quidem sigillum iam non exstat. 260. Honorius III papa Nepomucensem et Ostrovensem abbates et praepositum 30 Olomucensem capitulo Pragensi ad novi episcopi electionem consiliarios constituit. Laterani [1224/ oct. 4. 35 Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. V, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. tom. XIII) asservatur, fol. 61—6v, lib. IX, ep. 24 (R). Palacký, Ital. Reise, pag. 24, num. 98 (reg.) — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 158. num. 156. — Erben, Reg. Boh. I, pag. 318, num. 688 (fragm.) — Horoy, Honorii III Opera, tom. W, pag. 702, num. 13 — Potthast, Reg. pontif., num. 7302 — Pressutti, Reg. Honorii III. t. II, 271, num. 5119. .. de Nepomuch Cisterciensis ordinis et .. de Ostrou abbatibus, Pragensis Attendentes multum expedire Pragensi diocesis, et .. preposito Olomucensi.“ 40 260. a) Superscriptio colore rubro scripta est R.

Strana 252
252 NUM. 260, 261. 1224 OCT. 4. ecclesie, ut boneb memorie ..1 Pragensis episcopus, qui usque ad mortem pro eius libertate certavit, virum experte probitatis habeat successorem, Pragensi ca- pitulo in celebranda electione pontificis vos, de quorum providentia gerimus fiduciam specialem, consiliarios duximus providendos eisque per scripta nostra mandavimus, ut cum consilio vestro personam, que tanto congruat oneri et honori, sibi eligant in episcopum et pastorem ac eum cum aliquot ex electoribus eius examinandum et confirmandum ad nostram curent presentiam destinare. Ideoque discretioni vestre presentium auctoritate mandamus, quatinus ad ipsam ecclesiam accedentes, studeatis solum deum habere pre oculis, ut talis in eius eligatur episcopum, quod eum apostolica sedes debeat merito approbare. Quod si non 10 omnes hiisc exequendis non potueritis interesse, duo vestrum ea nichilominus Datumd Laterani, IIII nonas octobris, anno nono. exequantur. 5 261. Honorius III papa capitulo Pragensi scribit, se ei ad novum episcopum eligendum de Nepomuk et de Ostrov abbates et prepositum Olomucensem con- 15 siliarios constituise, mandatque, ut electum ad praesentiam suam examinandum et confirmandum destinent. Laterani 11224/ oct. 4. Apographum exstat in Honorii III regestorum volumine V, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. t. XIII) asservatur, fol. 6r, lib. IX, ep. 23 (R). Palacký, Ital. Reise, pag. 24, num. 97 (reg.) = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 159, num. 157 — Erben, Reg. Boh. I, pag. 317, num. 687 (frgm.) — Potthast, Reg. pontif., num. 7303 — Pressutti, Reg. Honorii III, t. II, pag. 271, num. 5118. 20 Novit vestra discretio illius zeli fervorem illamque Capitulo Pragensi.“ mentis constantiam, quam in prosecutione libertatis ecclesiastice habuit et exhi- 25 buit bone memorie A., Pragensis episcopus, qui secutus illud sapientis consilium pro iustitia agonizare usque ad mortem,1 laboribus, inedia et proprie abiectione persone contentis,' pro ipsa ecclesiastica libertate usque ad ultimum vite diem 260. b) litterae ,bo‘ ex ,me€ eodem atramento correctae sunt R. — c) ,hiis — exequantur' compendio,ete' tantum indicantur in R. — d) ,Datum ut supra‘ R; supplevi e registri epistula 23 30 (v. infra num. 261). 1) Andreas; obiit die 30 iul. a. 1223. Annales Boh. ap. Emler, Fontes r. Boh. II, pag. 284 obitum eius ad a. 1224 referunt; quod testimonium autem nihili habendum est, cum temporis rationes, quas Annales sequuntur, passim gravissimis redundent erroribus. In necrologio Claustroneuburgensi obitus eius ad iulii diem 30 his verbis adnotatur: ,III kal. aug. Andreas 35 frater noster, Pragensis episcopus'; v. Fischer, Merkw. Schicksale d. St. Klosterneuburg II, pag. 109. Andreae successor Peregrinus iam a. 1223 oct. 1 et 1224 iul. 24 commemoratur (v. supra pag. 242, lin. I et pag. 250, lin. 14). Mirum quod papa simulat se de Peregrini electione nihil comperisse. 261. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. — b) genuine ,contentis (pro contemptis) persone', sed signis corr. R. 1) Cf. Ecclesiast. IV. 33. 40

Strana 253
1224 OCT. 4. NUM. 261, 262. 253 indefesso animo decertavit. Quia igitur sollicita est diligentia providendum, ne vir tante virtutis indignum accipiat successorem, discretioni vestre per apostolica scripta mandamus, quatinus cum consilio dilectorum filiorum .. de Nepomuch Cisterciensis ordinis et .. de Ostrou abbatum, Pragensis diocesis, et .. prepositi 5 Olomucensis, quos vobis consiliarios providimus in hac parte, personam scientia, vita et fama preclaram tantoque honori et oneri congruentem vobis eligatis ca- nonice in episcopum et pastorem, ac, ne providentie necessarie quicquam desit, eum, quem duxeritis eligendum, cum aliquot ex electoribus eius ad nostram Datum Laterani, IIII examinandum et confirmandum presentiam destinetis. 10 nonas octobris,‘ anno nono. 262. Honorius III papa Sigifrido II, archiepiscopo Maguntino, significat se capitulo Pragensi abbates de Nepomuk et Ostrov atque praepositum Olomucensem con- siliarios ad novum episcopum eligendum constituisse eisque mandavisse, ut 15 electum ad praesentiam suam examinandum et confirmandum destinent; quod factum ut patienter sustineat, mandat. Laterani [1224/ oct. 4. 20 Epistulae argumentum exstat in Honorii III regestorum volumine V, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vatic. t. XIII) asservatur, fol. 61, lib. IX, ep. 23 a. Würdtwein, Nova subsidia dipl. IV, pag. 130 — Horoy, Honorii III Opera, tom. IV, pag. 703, num. 14 — Erben, Reg. Boh. I, pag. 318, ad num. 687 (frgm.) — Potthast, Reg. pontif., num. 7304 — Böhmer-Will, Reg. arep. Magunt. II. pag. 188, num. 474 — Pressutti, Reg. Honorii III, num. 5118. Novit fraternitas tua illius zeli fervorem ..1 archiepiscopo Maguntino." 25 illamque mentis constantiam, quam in prosecutione libertatis ecclesiastice habuit et exhibuit bone memorie A., Pragensis episcopus, qui secutus illud sapientis consilium pro iustitia agonizare usque ad mortem,à laboribus, inedia et proprie abiectione persone contentis, pro ipsa ecclesiastica libertate usque ad ultimum vite diem indefesso animo decertavit. Quia igitur sollicita est diligentia provi- 30 dendum, ne vir tante virtutis indignum accipiat successorem, dilectis filiis capitulo Pragensi nostris dedimus litteris in mandatis, ut cum consilio dilectorum filiorum .. deb Nepomuch Cisterciensis ordinis et .. Ostrou abbatum Pragensis diocesis et .. prepositi Olomucensis, quos eis consiliarios providimus in hac parte, personam scientia, vita et fama preclaram tantoque honori et oneri congruentem 35 261. c) ,octubris' R. 262. a) Prior epistulae pars verbis tantum: In eundem modum scriptum est .. archi- episcopo Maguntino, usque: successorem' indicatur R. — b) pro ... de Nepomuch — presentiam" in R legitur: ,etc. usque: destinare procurent.“ 1) Sigifrido II. — 2) Cf. Ecclesiast. IV. 33.

Strana 254
254 NUM. 262—264. 1224 OCT. 4. — ОCT. 11. sibi eligant canonice in episcopum et pastorem, ac ne providentie necessarie quicquam desit, eum quem duxerint eligendum, cum aliquot ex electoribus eius ad nostram examinandum et confirmandum presentiam" destinare procurent. Cum ergo id pensato statu Pragensis ecclesie faciamus sine tui iuris preiudicio vel honoris, fraternitati tue per apostolica scripta mandamus, quatinus factum huius- modi tua sustineat caritas patienter. Datum“ Laterani, IIII nonas octobris, anno nono. 5 263. Honorius III papa Otakaro, regi Bohemiae, significat, se capitulo Pragensi de futuri episcopi electione scripsisse, eumque hortatur, ut in hoc eis, si opus 10 fuerit, favorem et auxilium regium impendat. Laterani 11224/ oct. 7. Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. V, quod in tabulario Vaticano secreto (inter Reg. Vatic. tom. XIII) asservatur, fol. 6v, lib. IX, ep. 25 (R). Palacký, Ital. Reise, pag. 24, num. 99 (reg.) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 318, num. 689.— 15 Rodenberg, Epist. e reg. pontif. Rom. sel. (Mon. Germ. Epp. saec. XIII) tom. I, pag. 186, num. 259. — Potthast, Reg. pontif., num. 7306, — Pressutti, Reg. Honorii III, num. 5121. .. Illustri regi Boemie." Quod super ecclesiastica libertate longam habuisti cum bone memorie Andrea Pragensi episcopol questionem, non tam culpab tua, quam aliorum malitia te ad id pravis suggestionibus incitantium 20 credimus evenisse, cum intellexerimus tum per alios, tum specialiter per dilectum filium nostrum G." de Crescentio, sancti Theodori diaconum cardinalem, qui cum in regno tuo gesserit legationis officium, plenius tuam benignitatem agnovit, te sicut regem decet mansuetum habere animum et clementem, ac etiam liber- tatis ecclesiastice, nisi quantum pateris te aliena subverti malitia, zelatorem. 25 Cum igitur eodem episcopo rebus humanis exempto, pro celebranda electione futuri pontificis capitulo Pragensi scripserimus, prout pensato rerum statu vidimus expedire, serenitatem tuam hortamur attentius et fiducialiter deprecamur, quatinus in hoc eis, si opus fuerit, ita regium favorem impendas, cohibendo regaliter, si quis forte difficultatis obstaculum opponere attemptaret, quod salubre mandatum 30 nostrum celerem consequatur effectum, et nos devotionem regiam merito debe- amus in Domino commendare. Datum Laterani, nonis octobris,“ anno nono. 264. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterium sancti Georgii Pragense exactione, quae pojezda' vocatur, eximit. Apud Strahov 1224 oct. 11. 35 262. c) ,Dat. ut supra‘ R; supplevi ex ep. 23 regestri (v. supra num. 261). 263. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. — b) ,culpam‘ R. — c) ,octub' R. 1) Obiit 1223 iul. 30. 2) Gregorium.

Strana 255
1224 OCT. 11. NUM. 264. 255 Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). 5 Hammerschmidt, Hist. s. Georgii, pag. 32 — P. Raymund von der hl. Elisabeth, Klosterstift St. Georgen, pag. 365, = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 159, num. 158 (fragm.) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 319, num. 690 (fragm.). Autographum manu scribae, quem nota ,Otakarus 18 signavimus, exaratum est; de quo vid. prooemium diplomatis num. 229. In nomine sanctę et individuę trinitatis amen." Nos Otacarvs, dei gracia Boemorum rex, dilecte sorori sue Agneti, sancti] Georgii abbatisse, et monasterio ipsius imperpetuum. Non meretur rex esse nec regis vocari nomine, qui 10 celesti regi suisque celicolis, qui adhuc militant in terra, se ipsum non inpen- dit ] largiendo sua et ab aliis collata conservando et libertatem omnimodam tribuendo. Eapropter nos serenissimi patris nostri Wladizlai, quondam regis Boemię, qui magnorum monasteriorum fundajtor extitit et pius defensor, quan- tum possumus cum deo, vestigiis inherentes, tibi, soror dilectissima, et per te 15 monasterio tuo sancti Georgii, quod est Prage in castro, pro animę nostrę re- medio et parentum nostrorum necb non pro amore tuo“ hanc in perpetuum concedimus libertatem, ut castellanus Wisegradensis, qui modo est vel qui pro tempore fuerit, exactiones turpes, que vulgari vocabulo poiezda vocantur, paga- norum pocius quam christianorum, in villis dicti monasterii, quas in presenti 20 possidet vel in posterum iustis modis poterit adipisci, exigere de cetero non presumat, exceptis duodecim denariis publice monetę semel in anno de quolibet manso illarum villarum, que tali vexacione primitus vexabantur. Si quis autem heredum vel successorum nostrorum contra hoc privigilegiumd ausu temerario ve- nire presumpserit, maledictionem paternam pro benedictione recipiat et ulcioni 25 divine ac Jehennę ignibus deputetur. Verum si dictus castellanus hanc concesse libertatis paginam diabolo suggerente infregerit, nostre vel successorum nostrorum camere libram auri persolvat et amplius nichil iuris habeat in eisdeme villis, episcopus vero Pragensis eundem castellanum cogendi ad predicta observanda Actum publice aput per censuram ęcclesiasticam liberam habeat facultatem. 30 Ztragov anno dominicę incarnacionis millesimo CCXXIIII, indictione XII, con- currente« �V idus octobris, pontificatus domini Honorii pape III anno VIIII, regnante illustrissimo Romanorum imperatore et rege Sicilie Friderico anno IIII." Huius rei testes sunt videlicet: filius noster Wladizlaus marchio Morauię, Ar- noldus decanus et Orso canonicus Pragenses, dominus Jaros, dominus Budiwoy, 35 dominus Borvta, dominus Vitco et Heinricus filii Witconis, Bogvzlaus camerarius 40 264. a) Sequitur spatium 27mm. vacuum relictum A. — b) ,nec' eadem manus eodem atra- mento in fine lineae addidit A. — c) ,non pro amore tuo' eadem manuseodem atramento super- scripsit A. — d) ita A. — e) litterae ,eis' eadem manu eodemque atramento in loco raso scriptae sunt A. — f) Reliquum lineae spatium 31 mm continens vacuum relictum est A. — g) Sequitur spatium II mm, quo numerus (I) suppleretur A. — h) Sequitur spatium 45 mm continens vacuum relictum A. — i) ante et post ,videlicet' locus rasus duarum fere litterarum A.

Strana 256
256 NUM. 264, 265. 1224 OCT. 11. noster, Mztidrug castellanus Pragensis, Groznata subcamerarius noster, Wata et Boguzlaus frater eius de Wranov castellani, Bogvzlaus de Wranov castellanus, Zawise filius Witconis, Wipertus, Ypolitus, Hermannus, Diuinus et alii quam plures ad hoc testes advocati. Ut autem hec nostra donacio rata sit et firma, hanc paginam nostri sigilli munimine duximus roborandam. 5 Autographo appendet e filis sericis viridis et rubris sigillum formae rotundae de cera naturali confectum, duo latera habens, cuius diametros sunt 74 mm. In priori sigilli parte rex depingitur in solio sedens, qui corona capiti imposita manu sinistra pomum cum cruce, dextra vero sceptrum tenet. Circumscriptio: † PAX - REGIS OTACARI II OLANV- SCI - WENCEELAI. In altera sigilli parte depingitur s. Venceslaus in solio sedens, qui 10 manu dextra hastam cum vexillo tenet, sinistra palmam gerens scuto innititur, in quo insigne aquillae conspicitur. Circumscriptio: �SANCTVS . WENCESLAVS - BOEMORVM. DVX. — Sigilli imaginem praebet Kalousek, Obrana sv. Václava ed. 2, pag. 130. Figurae in utraque sigilli parte expressae ad similitudinem illarum proxime accedunt, quae in aurea bulla diplomatis num. 258 depinguntur. 15 265. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, civitati suae Opaviae bona et villas, quarum nomina adferuntur, donat eiusque civium iura constituit. In Hulin 1224 —. Apographum saec. XVII (a. 1616 confectum) exstat in Libro privilegiorum civitatis Opa- 20 viae, qui in Musaeo eiusdem civitatis asservatur (B). Tzschoppe u. Stenzel, Urkundensammlung z. Gesch. d. Ursprungs d. Städte ...in Schlesien, pag. 284 = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 155, num. 153, = Erben, Reg. Boh. I, pag. 317, num. 686 (frgm.) — Kopetzky, Reg. z. Gesch. d. Hzgt. Troppau (in Arch. f. österr. Gesch., tom. 45, pag. 106) num. 22 — Grünhagen, Reg. z. schles. Gesch., num. 280. 25 Diploma ab Hermanno notario verbis contextum esse, stili proprietates quaedam demon- strant, quae in aliis diplomatibus per manum eius datis repetuntur (cf. num. 199, 218, 259 al.) — Notarii ipsius manu procul dubio etiam autographum, quod iam deperditum est, scriptum erat. — In temporis nota indictio perperam numero XIII expressa est, quod notarii vitio iam in autographo scriptum fuisse verisimile est (cf. num. 196). 30 In nomine sanctae et individuae trinitatis. Ottacarius, qui et Praemislaus, dei gratia Boemorum rex. Contingit plerumque donationes legitimas facta- que hominum celebrata sollemniter immutari, nisi testimonio proborum et sigil- latis litteris roborentur; vivit enim littera et actio litterae commendata. Notum itaque facimus universis tam praesentibus quam futuris, quod nos volentes nostram 35 civitatem Oppaviam nomine ampliare" divitiis et honore pariter et decore, ut et per hoc nostra atque nostrae prolis et eius successorum utilitas augeatur, eiusdem civitatis habitatoribus tam modernis quam futuris quoddam ius et quae- dam bona dedimus tam nostra propria quam commutata, et quaedam etiam, 265. a) ,amplificare‘ B; correxi autographi num. 278 auctoritatem secutus. 40

Strana 257
1224 S. D. — 1225 CC. FEBR. 10. NUM. 265, 266. 257 quae ad castrum nostrum Gradecz nomine pertinebant, dedimus perpetuo pacifice possidenda, ut in praesenti pagina seriatim et plenius continetur. Inprimis statuimus et ab omnibus volumus inviolabiliter observari, quod a fossato praefatae civitatis infra unum miliare tabernae nullae prorsus fiant, sed omnes penitus deponantur, exceptis illis, quae sunt in dotibus ecclesiarum. Et quod civis Oppaviensis in Lubschicz teloneum non persolvat, et tunc etiam non solvat, cum vinum ducit in Poloniam ad vendendum; sua quoque bona, secundum quod ipse possidet, dummodo sibi placeat, sine impedimento aliquo vendat libere cuicunque velit. Praeterea damus antedictae civitati nostram propriam villam 10 nomine Andreowicz cum omnibus suis attinentiis, et aliam villam Lutconis," nomine Lubomirici, cum suis omnibus attinentiis, quam commutavimus cum alia villa nomine Crawar; item aliam villam, quae fuit filii Petri cum suis omnibus attinentiis, quae in vulgari Slawikowawes nominatur; et ab hac parte aquae Hosdnicz nomine ea bona, quae ad nostrum castrum, Gradecz videlicet, cum 15 omnibus suis attinentiis pertinebant, scilicet Napsdicari et Drahul. Ad haec bona Prosimiri venatoris, quae commutavimus cum dimidia villa nomine Lechsdorff, concedimus et donamus sine impedimento aliquo in perpetuum pacifice possi- denda. Ad huius itaque nostrae donationis et confirmationis perpetuam memoriam et inviolabile firmamentum praesens privilegium conscribi fecimus et nostri 20 atque filiorum nostrorum sigillis munimine roborari, statuentes, ne liceat cuiquam hominum hoc tam sollemne nostrum factum immutare vel ei ausu temerario contraire; si quis autem nostrorum nobilium attemptaverit immutare, C marcas auri pro poena regali nostrae camerae componat. Huius rei testes sunt: Rupertus episcopus Olomucensis, Arnoldus praepositus Wissegradensis, Bawarus came- 25 rarius Olomucensis, Zawiss et frater eius Stiborius, Henricus filius Witkonis et frater eius Witko, Bohuslaus filius Slauconis, Coiata filius Grabise, Witko castellanus de Gradecz, Stephanus de Metlow, Holach castellanus Olomucensis, Zemislaus, Onso et frater eius Victor, Woco filius Borut, Zlatoslaus subpincerna, Zwoysec subdapifer, Petrus filius Bohute et frater eius Nicolaus, Sueslaus ca- Datum in Hulin per manum Hermanni notarii, anno 30 merarius de Brumow. incarnationis dominicae millesimo ducentesimo vigesimo quarto, indictione XIII.“ 5 266. Waltherus, episcopus de Carlisle, Henrico III, regi Angliae, significat, quae cum Engelberto, archiepiscopo Coloniensi, de negotiis imperii egerit; inter alia 35 de Otakaro rege Bohemiae refert. [1225 cc. febr. 10]. Autographum in tabulario regio Londinensi (Royal Letters No 390) asservatur (A). Shirley, Royal and other historical letters illustrative of the reign of Henry III (Scr. rer. 265. b) ,Lutronis' B. c) ,Woyse‘ B. — d) ita B; ad annum 1224 indictio XII pertinet.

Strana 258
258 NUM. 266, 267. 1225 CC. FEBR. 10. — MART. 20. Brit. num. 27) tom. I, pag. 249, num. 213 — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V. num. 10934. — Cf. Winkelmann, Kais. Friedrich II, tom. I, pag. 454 sq. Excellentissimo domino suo Henrico, dei gratia illustri regi Anglie, domino Hibernie, duci Normannie, Aquitanie et comiti Andegavie, suus devotus in omnibus W.; eadem gratia Karleolensis episcopus, salutem et prosperos ad vota suc-5 — — [Archiepiscopus Coloniensis] itaque per dietam unam ad nos cessus. revertens, significavit nobis, ut die Veneris proxima? apud quandam abbatiam, que vocatur Audenesburg,3 ei occurreremus. Quem cum ibi invenissemus, ipsum ex parte vestra salutavimus, gratias ei referentes de amicitiis et honoribus vobis ex- hibitis et maxime de eo, quod permittere noluit, ut aliqua confederatio fieret 10 inter imperium et regnum Francorum. Ipse vero nobis respondit, quod nescivit, qualiter hoc acciderat, sed semper bonum affectum habuerat negotia vestra pro- movendi, et quod inimicitias regis Francorum4 et regis Boemie et aliorum plu- rimorum magnatum pro vobis incurrerat. — — His auditis, nuntium vestrum ei exposuimus, dicentes ei, quod vos tam de maritagio corporis vestri quam 15 sororis vestre consilio illius parebitis; ad quod respondit consilium suum esse, ut talem et tantam oblationem faceremus, quod dominus imperators non debeat eam repudiare. Dixit etiam periculum esse in mora; rex enim Francorum magnam pecuniam ei obtulit, ut confederationem filii sui habeat et negotium nostrum impediat. Ex altera parte dux Bawaries venit cum maxima pompa ad colloquium 20 Ulme" et obtulit pro maritagio filie regis Boemie,s que est neptis ipsius, quin- decim milia marcarum ultra oblationem triginta milium marcarum, quam ipse rex Boemie prius obtulerat. Sed rex Almannie' respondit ei, quod nunquam eam duceret. Preterea adiecit, quod rex Hungarie1° misit ad dominum imperatorem et pro maritagio filie sue obtulit ei pecuniam maximam. Ipse vero non sitit nisi 25 pecuniam, ut illam accumulet; unde consuluit, ut nos sub festinatione talem oblationem offerremus, qualem acceptare deberet. — 267. Honorius III papa Sigifridum II, archiepiscopum Maguntinum, graviter reprehendit, quod Peregrinum, electum episcopum Pragensem, contra mandatum 30 apostolicum consecraverit; quem ut in festo sancti Michaelis proximo ad sedem apostolicam accedere compellat, mandat. Laterani 11225/ mart. 20. Apographum exstat in Honorii III regestorum volumine V, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vatic. tom. XIII) asservatur, fol. 44v—45r, lib. IX, ep. 246 (R). — 35 Alterum apographum praebet Nicolai de Bohemia Chronicon, cuius cod. ms. saec. XV in tabulario terrae Moraviae Brunnensi asservatur, pag. 272—274 (C). 266. 1) Waltherus Mauclerc. — 2) die 7 februarii. — 3) Altenberg in Saxonia. — 4) Philippi II.— 5) Fridericus II. — 6) Ludovicus. — 7) mense ianuario fere medio a. 1225; vid. Reg. imp. V. num. 3958 a. — 8) Agnetis. — 9) Henricus VII. — 10) Andreas II. 40

Strana 259
1225 MART. 20. NUM. 267. 259 5 Palacký, Ital. Reise, pag. 24, num. 100 (reg.) — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 160, num. 159 — Erben, Reg. Boh. I, pag. 319, num. 691 (fragm.) — Horoy, Honorii III Opera, t. W, pag. 819, num 119 — Potthast, Reg. pontif., num. 7385 — Pressutti, Reg. Hon. III, t. II, pag. 321, num. 5395 (reg). — Böhmer-Will, Reg. arep. Magunt. I. pag. 189, num. 487.— Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V. num. 6601. - Cf. Frind, Kirchengesch. Böhm. II. 23 et 119. Prior litterarum pars repetit verba fere omnia epistulae, quam papa a. 1224 oct. 4 ad capitulum Pragense misit (v. supra num. 261). Nimis grave dispendium immineretb ec- ..1 archiepiscopo Maguntino." 10 clesiis, si prelatis decedentibus perirent quoque prosecutiones causarum incep- tarum pro tuitione iuris et honoris ecclesiastici ab eisdem. Attendentes siquidem zeli fervorem et illam mentis constantiam, quam bone memorie Andreas, Pragensis episcopus, habuit et exhibuit in prosecutione ecclesiastice libertatis, pro qua laboribus et proprie persone abiectione contemptis, usque ad ultimum vite diem indefesso animo decertavit, ac satagentes, ut talis 15 substitueretur eidem, qui causam, quam prosequi sic constanter inceperat, pari vigore animi susciperet prosequendam, mandavimus Pragensi capitulo,2 ut cum consilio dilectorum filiorum ..“ de Nepomuc, Cisterciensis ordinis, et ..“ de Ostrou abbatum * et .. prepositi Olomucensis, quos eis provideramus consiliarios in hac parte, personam scientia, vita et fama preclaram tantoque congruentem oneri et honori sibi eligerent canonice in episcopum 20 et pastorem, ac ne quidd deesset necessarie providentie, illum quem in episcopum suum eligerent, cum aliquot ex electoribus eius ad nostram examinandum et confirmandum presentiam destinarent. Tibi quoque dedimus in mandatis,' ut id equanimiter tole- rares, cum nostre intentionise non esset derogare! iuri tuo in aliquo vel honori, sed providere, sicut status temporis exigebat,s ut dignum haberet idem episcopus 25 successorem. Ipsi vero antequam ad eos mandatum apostolicum pervenisset, P. canonicum ipsius ecclesie in episcopum suum, sicut accepimus, elegerunt, tuque ipsorum electionem nondum recepto mandato apostolico confirmasti. In quo quidem non es aliquo modo culpabilis, dummodo universa, que debent, in electi persona et ipsa electione concurrant; quod non consuevisti satis diligenter attendere, sicut 30 Padeburnensisk ecclesie negotium manifestat.4 In eo autem es! plane ac plene culpabilis et inexcusabilis prorsus, quod postquam predictum recepisti mandatum, ad consecrationem eius procedere presumpsisti, cum scire deberes maius tibi conces- summ non esse, ubi minus nobis reservatum fuerat et tibi per consequens inter- dictum. Penam autem excessus huiusmodi suo loco et tempori reservantes, per 35 apostolica tibi scripta firmiter precipiendo mandamus, quatinus dictum P.h in festo sancti Michaelis proximo," 5 quod sibi a te volumus terminum peremptorium 267. a) Superscriptio colore rubro scripta est R: ,Honorius papa archiepiscopo Moguntii' C. — b) imminet C. — c),N° C. — d) ,negt‘ R. — e),intentioni' R. — f),derogari' C. — g) ,exigerat C.— h) ,Peregrinum‘ C.-— i) ,tu quoque‘ C. — k) ,Padeburgen‘ C. — 1) ,In eo non es' C. — m),concessum 40 tibi C. — n) in festo Natalis domini proximo' C. 1) Sigifrido II. — 2) a. 1224 oct. 4; vid. supra num. 261. — 3) Vid. supra num. 262. — 4) Vid. Winkelmann, Friedrich II, tom. I, pag. 358 sq, — 5) die 29 septembris.

Strana 260
260 NUM. 267, 268. 1225 MART. 20. — APR. 27. assignari, ad nostram facias personaliter venire presentiam, eundem ad id, si necesse fuerit, per censuram ecclesiasticam, appellatione postposita, compellendo, omni alienationis genere eidem interim penitus interdicto; preceptum nostrum saltem in hoc ita sollicite impleturus, quod in te videatur aliqua devotionis et obedientie scintillula relucere. Datum Laterani, XIII° kalendas aprilis, pontifi- 5 catus nostrip anno nono. 268. (1) Henricus, Magnae Troiae episcopus, ecclesiae in Křídlovice a se consecratae decimas sex villarum, quarum nomina adferuntur, confirmat. 1225 apr. 27. 10 (II) Henricus, Magnae Troiae episcopus, ecclesiae in Křidlovice a se consecratae decimas sex villarum, quarum nomina adferuntur, in dotem a patronis collatas esse profitetur ipsamque ecclesiam patronorum assensu monasterio in Louka subiicit. 1225 apr. 27. 15 Formae I apographum servavit cod. ms. saec. XV „Matrica Lucensis“ dictus, qui in tabulario terrae Moraviae Brunnensi linter Cerronianos II. 253/ asservatur, pag. 67, num. 45 (B); e quo quidem apographo illud exemplar saec. XVIII procul dubio descriptum est, quod exstat in cod. ms „Diplomatarium Moraviae“ tom. IV, qui in eodem tabulario sinter Cerron. II, 121] asservatur, fol. 471. — Formae II apographum saec. XV exstat 20 in cod. ms. Matrica Lucensis“ pag. 66, num. 44 (B), e quo exemplar saec. XVIII descriptum esse videtur, quod exstat in cod. ms. „Diplomatarium Moraviae“ tom. IV. fol. 470. Ex eodem fonte ortum est etiam apographum, a. 1769 confectum, quod in monasterii Lucensis actis (L, n° 2) in tabulario terrae Moraviae asservatur. Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 161, num. 160 (forma II ex C) = Erben, Reg. Boh. I, 25 pag. 320, num. 692 (exc.). (I.) (II.) In" nomine Domini amen. Ego Hen- In" nomine sancte et individue tri- nitatis. Ego Henricus, dei miseracione ricus, dei gracia Magne Troie epi- Magne Troie episcopus, presentibus et Cum casu terram Morauie 30 scopus. intrassemus, rogati a domino Floriano, futuris Christi fidelibus presentem pagi- nam inspecturis imperpetuum amen. venerabili abbate Lucensis cenobii, an- Cum Morauiam casu adiissemus, rogati nuente eciam reverendo patre Roberto, 267. o) ,XIIII‘ C. — p) ,pontificatus nostri' desunt R. 268 (D. a) In B praefigitur inscriptio colore rubro scripta: Privilegium de Magna Troia Scrilowicz." 268 (Il. a) In B praefigitur inscriptio colore 35 rubro scripta: �Confirmacio super ecclesia Kri- luicz.“

Strana 261
1225 APR. 27. a domino F.) venerabili abbate Lucensis cenobii, et annuente ac hortante domino R., Olomucensis ecclesie episcopo, ec- clesiam in Scrilewicz consecraremus, 5 volentes ut iuris exigit racio certificari, quid ad expensas eiusdem ecclesie ministris necessarias vice dotis deputa- retur tam a patronis illius ville, ubi fundata consistit ecclesia, quam a ceteris 10 plebesanis in virtute obediencie a nobis interrogatis, audivimus, quod decime VI villarum ab antiquo tempore supra dicte ecclesie fuerint exsolute. Quarum no- mina villarum utile decrevimus annotari: 15 Skrilewicz, Boroticz, Raclinowicz, Der- secraiowicz, Bosicz,^ Petrowicz. Cum igitur ex officii nostri debito teneamur in dedicacionibus ecclesiarum dotem assignatam, ut inconvulsa perpetuo 20 maneat, confirmare: supradictarum deci- marum ecclesie memorate attinencium confirmacione* sigilli nostri munimine presentem paginam dignum duximus roborare. Datum anno dominice 25 incarnacionis MCCXXV, quinto kalendas maii. 30 35 40 268(). ©) Bolicz B. — c) ita B. 1) Floriano. ducere poterit et cetera. NUM. 268. 261 Olomucensis ecclesie episcopo, eccle- siam in Scrilowicz consecraremus, pri- mo monuimus patronos, quid vel quan- tum nomine dotis eidem ecclesie vellent assignari; qui in continenti nominaverunt decimas sex villarum adiacentium, qua- rum nomina sunt hec: Scrilowicz, Bo- roticz, Raclinicz, Dersicraiowicz, Bosicz, Petrowicz. Ne autem aliquis scrupulus dubitacionis super predictis oriatur, pre- sentem paginam sigilli nostri munimine duximus roborandam subicientes plenis- simo iure antedictam ecclesiam cum omnibus pertinenciis suis Lucensi mona- sterio de libera voluntate et consensu patronorum, adicientes eciam, ut qui- cumque supradictam dotem ecclesie infringere niteretur, iram dei omnipo- tentis et beatorum apostolorum Petri et Pauli incurreret et perpetue Ihehenne traderetur. Acta autem sunt hec anno dominice incarnacionis millesimo CCXXV, quinto kalendas maii. Testes autem subscripti sunt hii: Ymrammus quondam castellanus Znoymensis, Dete- lez de Derben, Lutoldus de Lisinicz, Jo- hannes de Marchia, Ortwinus de Znoym, Chrepecz de Lisiniz drugo Lutoldi, Hnanno de Derben, Petrus magister scolarum de Znoym, Chazlav tunc temporis sacerdos eiusdem eccle- sie, Johannes plebanus de Schatov, frater Gerardus de Luka, frater Marcus, frater Henricus et alii fratres quam plures? de capitulo Lucensi. Item si necesse est adducere in testimonium huius donacionis ecclesie maximam partem vicinie, ecclesia Lucensis in- 2608 (7). b) ex ,plueres' corr. B. 

Strana 262
Z0Z NUM. 269. 1225 MAII 11. 269. Vladislavus II, marchio Moraviae, monialibus apud ecclesiam sanctorum Petri et Pauli Olomucii in villa ipsarum Mostkovice easdem libertates concedit, quas villae episcopatus Olomucensis habent. In Kralice 1225 maii II. 5 Autographum in membrana scriptum in tabulario archiepiscopali Cromesirensi asser- vatur (A). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 163, num. 162 = Erben, Reg. Boh. I. pag. 320, num. 693 (fragm.). — Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV, pag. 2, num. 2. — Cf. Lechner in Zeitschr. f. Gesch. Mährens u. Schlesiens II, pag. 135; Snopek in Hlidka IV (XVI). pag. 531, 10 num. XIV. Autographum manu scribae, quem ,Vladislavus II. I' appellamus, exaratum est. Qui quidem scriba idem est atque ille, quem in Otakari regis diplomatibus nota ,Otakarus 5' signa- vimus; vid. prooemium diplomatis num. 59. — Charta ab eodem auctore verbis contexta est, qui etiam reliquas chartas conscripsit, quae eadem manu exaratae sunt. In nomine sancte trinitatis et individue unitatis. Cum principalem deceat honestatem iustis deo servientium] precibus accomodare pium benignitatis auditum et eis maxime profectibus intendere propensius, qui utilitati ecclesiarum ac paci expediant et libertati, simul etiam animarum saluti, noverint tam presentes quam futuri, quod ego Wladizlaus, divina gratia marchio] Morauie, particeps esse 20 cupiens orationum deo famulantium, dominabus deo dicatis virginibus in Olomuch ad ecclesiam apostolorum sanctorum Petri atque Pauli in sancta professione commorantibus in villa iure hereditario collata eis, Mostkowich nuncupata, et a serenissimo rege Boemorum patre nostro confirmata, in remissionem pecca- torum ac retributionem eternorum premiorum eam, quam ville episcopatus 25 obtinent, libertatem habendam in perpetuum concedimus;" huic nostre conces- sionis dono hanc gratie nostre benivolentiam attribuentes, ut libera sit iam dicta villa ab omni inquietatione camerariorum terre et omnibus molestiis, ab omni infestatione officialium quorumlibet et gravamine indebito, a castrorum edificatione vel fossati, ab omnium beneficorum“ nostrorum violentia et tyran- 30 nide, ab omnium vectigallium inpedimento, ab omnibus indebite servitutis ho- neribus, ab omni etiam censu principum et tributorum quorumlibet iniuria. Si autem furem deprehendi contigerit in eadem villa, statuimus ipsum furem tradi in custodia“ curie principis, bona autem furis integra maneant domino ville ad succursum inopie dominarum, ut inde pro arbitrii sui disponant libera voluntate. 35 Si vero aliquod ibi furtum inveniatur, vel homicidium perpetratum fuerit, inhi- bemus omnimodis gravamen a castro in villa fieri et predam violentam, que aliâs solet exercêri, penitus interdicimus, sed omnia maneant inconcussab do- minabus in laudibus dei nocte ac die vigilantibus. Ut autem hoc nostri privilegii statutum robur habeat firmamenti et inviolabiliter in perpetuum custodiatur 40 15 269. a) ita A. — b) ,9cu‘ in loco raso fortasse ex ,lau‘ eodem atramento correctum est A.

Strana 263
1225 ANTE IUN. NUM. 269, 270. 263 illibatum, sigilli nostri appensione scriptum presens et testium subscriptione firmari precepimus. Huius facti nostri testes sunt hii: Heinricus camerarius Olomucensis, Golâch castellanus Olomucensis, Weliz iudex Olomucensis, Semiss- zlaus, Onso, Sullizlaus dapifer, Protywen, Prebor iudex Brecizlauensis,d Andreas 5 agazo, Wilcek, Rudolfus filius Zauisse. Datum in Kralich, V idus maii, anno dominice incarnationis millesimo CCXXV, indictionis tercio decimo.“ Autographo appendebat e filis sericis sigillum, quod nunc avulsum et deperditum est. 270. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, donationem villarum quarundam a Bole- 10 mila comitissa, uxore Bavari, domui hospitalis Hierosolymitani factam confirmat. Pragae 1225 sante iun.] Exstant duae chartae autographi instar manu eiusdem temporis confectae, quarum una in tabulario magni prioratus Melitensium Pragensi (A1), altera in tabulario Musei regni Bohemiae (A2) asservatur. 20 Erben, Reg. Boh. I, pag. 622, num. 8 (extr. ex A2) — Delaville Le Roulx, Cartulaire géneral des Hospit. de St. Jean de Jérusalem II, pag. 330, num. 1801. Utramque chartam scriba scripsit, quem nota ,Otakarus 27' significamus; cuius scribae manus in nullo alio eiusdem regis diplomate autographo deprehenditur. Accedit, quod sigillum utrique diplomati appensum procul dubio adulterinum est. Quamvis igitur diploma autographum esse sine quaquam dubitatione confirmare non ausim, tamen fidem eius integram esse puto, cum diplomate num. 238 aliisque, quae per manum Hermanni notarii data sint, collatis, diploma nostrum ab eodem notario compositum esse certissime appareat; per quod eorum quae ipso continentur auctoritas satis bene comprobatur. — Ante mensem iunium diploma datum sit necesse est, quod in ipso Peregrinus episcopus testis adfertur, qui mense illo munere suo se abdicavit. 15 25 à In nomine sancte ac individue trinitatis. Otthakarus, qui et Premizl, dei Ne ea, que a nobis et a quibusdam nostre terre gracia Boemorum rex. publice atque sollempniter disponuntur, possint labente diurno tempore per aliquem hominum immutari vel a memoria eorum forsitan procul labi, set perpetuo 30 stabilia permalneant atque firma, notum facimus universis tam presentibus quam futuris, ad quos presens pagina pervenerit, quod cum comitissa Bolemila, uxor Bavari,“] villam suam Hlum cum tota silva et aliis villis, scilicet Lazec,b Corita," Ilscene,d Lucha,e Brezinaf ad predictam villam pertinentibus, domui hospithalaries Cruciferorum ultra mare deo militantium, nobis consencientibus, pro remedio 35 sue anime contulisset hereditario iure possidendam, et filii sui hanc donationem voluissent inpedire," eadem uxor Bauari in ecclesia sancti Wencezlai coram nobis 269. c) post hanc vocem reliquum lineae spatium 19 mm continens vacuum relictum est. — d) ,Brecizl' A. 270. a) ,Bauari' A2. — b) ,Lazecc' A2. — c) ,Korita' A2. — d) ,Lzscene' A2. e) ,Luka' A2.— 40 1) ,zina eod. atram. eademque manu in loco raso scr. A1. — g),hospitalarie' A2. — h),impedire A2.—

Strana 264
264 NUM. 270, 271. 1225 ANTE IUN. — 1225 M. IUN. super hoc iusto iudicio publice requisito et iure suo plenarie obtento, nostre gracie supplicavit, quatinus donationes eius ratas atque firmas habentes auctoritate regia confirmaremus. Nos itaque eius precibus inclinati, legittimum donationis eius beneficium auctoritate regia confirmamus, statuentes, ne cuiquam hominum liceat hanc confirmationis nostre paginam infringere aut ei ausu temerario contra- ire. Ad huius autem nostre confirmationis perpetuam memoriam et inviolabile firmamentum presentem paginam per Hermannum nostrum notarium conscribi fecimus et sigilli nostri caractere consignari. Hii sunt testes donationis iam supra dicte: Vencezlaus dux, Peregrinus episcopus Pragensis, Eppo prepositus Pra- gensis, Arnoldus decanus Pragensis, Johannes scolasticus Pragensis, Martinus 10 prepositus Zacensis, Petrus custos Ztragouiensis, Siluester abbas de Kladorub, Johannes abbas de Tepla, Budiuoyk filius Cec, Martinus pincerna regis, Bogu- zlaus! filius Zlaukonis, Zauisse iudex, Zvezt filius Boguzlay,m Mztidruh castellanus, Koiata filius Grabise, Milgost et filii eius Petrus et Ahna, Wisemyr et frater eius Iwan," Janek filius Unech,° Thaz de His, Vbizlav de Vgezd, Podiua de Ko- 15 Actum Prage anno dominice incarnationis millesimo CCXXV, in- korov. dictione XIII. 5 Utrique chartae appendet e filis sericis coloris rubri et albi sigillum formae rotundae (diametros 72 mm) duo latera habens, de cera naturali confectum. In utraque sigilli parte eaedem figurae cum eadem circumscriptione expressae sunt atque in illo sigillo, quo Otakarus 20 rex ante octobrem anni 1224 utebatur; cuius sigilli descriptionem supra in num. 57 dedimus. Sed sigillum hoc non ex eadem forma ortum esse, ex eo cognosci potest, quod singulae circumscriptionis litterae alio loco positae sunt. Quam ob rem sigillum adulterinum esse videtur. 271. 25 Lucas, abbas monasterii in Třebič, eiusque conventus praedium suum Oslavany permutant cum Heilwide nobili matrona de Znojmo pro praedio ipsius Horka. In Třebíč 1225 m. iun. Autographum in membrana scriptum in tabulario terrae Moraviae Brunnae asser- vatur (A). 30 Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 164, num. 163 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 320, num. 694 (exc.). Autographum manu ignota exaratum est, quae ad scribam monasterii in Trebič verisimillime revocanda est. *In nomine Domini amen. Ego Lucas, dei misericordia abbas Trebecensis, 35 totumque capitulum meum Trebecense omnibus Christi fidelibus tam futuris quam presentibus in perpetuum. Preciosus memorie thesaurus est scriptura, que rerum seriem gestarum incommutabili loquitur veritate et opponit obstaculum 270. i) „Wencezlaus' A2. — k) ,Budivoy‘ A2. — 1) „Buguzlaus' 42. — m) Buguzlay' A2. — n) ,Ivan‘ A2. — o) ,Vnech‘ A2. 40

Strana 265
1225 M. IUN. NUM. 271 265 emergentibus calumpniis inconvulsum; facile quidem conditiones plurime et facta mortalium plurima vacillarent, nisi ea scripture fidelis testimonium roboraret. Eapropter subscriptione presentis pagine nolverint universi, quod nobilis mulier ac religiosa matrona Heilwidis videlicet de Znoym pio zelo sue salutis ac multorum divinitus accensa cum claustrum monialium ordinis Cysterciensis fundare dispo- neret, nec locum ad hoc aptum inveniret, ipsa tandem domino deo disponente intra possessiones claustri nostri Trebecensis" angulum quendam, Ozlawan nomine, nobis quidem ad modicum utilem, sed ad edificandum claustrum mente precon- ceptum reperit competentem. Verum quia rem alienam non licuit sine iusto 10 tytulo nec decuit occupari, eadem matrona deo devota petiit a nobis predictum locum per concambium commutari. Nos igitur ipsius pie voluntati ac desiderio lauda- bili unanimiter inclinati, nec non domini Conradi, viri reverentissimi, tytuli sancte Rvffine cardinalis, Portuensis episcopi, apostolice sedis ad partes nostras tunc legati, simulque venerabilis patris nostri Rvberti, Olomvncensis episcopi, consiliis 15 et exhortacionibus invitati, ad supra dicti predii de Ozlawan pro alio predio de Horka permutationem accessimus competentem; ita tamen, quod a prefatis patribus ad conservandamb utriusque partis indempnitatem de communi assensu nostro et ipsius domine Heilwigis' dati sunt nobis estimatores fideles viri, nobilis scilicet vir Leo, Woyzlaus Howoritsch, Theodoricus procurator domini regis in Znoym, 20 qui bona fide iuraverunt, se in utriusque predii estimatione fideliter processuros. Qui diligenter circueuntes ac sollerter considerantes predium de Horka cum silva et campis et cum villis duabus aliis, videlicet Hartlebiz et Cosochowiz cum quatuor terris, et ex altera predium de Ozlawan et sua appendentia, invenerunt et in animas suas asseveraverunt, quod predium predio in suo precio equaliter 25 responderet. Unde sicut compromissum inter nos fuerat et consensum, coram domino cardinali et coram domino episcopo mutuam permutationem predictorum prediorum acceptavimus libenter ac spontanee, tum propterea, quia nichil vidimus in hoc nostre ecclesie deperire, tum quia ex debito nostri ordinis ad tam sanctum propositum fundandi claustri voluimus, sicut debuimus, cooperari laudabiliter 30 et coadiuvare. Illud quoque huic pagine cautum duximus adnotandum, quod predicta nobilis matrona, ut indempnitati nostre ecclesie Trebecensi in hac permutatione caveret in posterum, hoc effecit, ut nobilis vir Hartlebus, nepos eius, si quid iuris habebat in predictis prediis de Horka, in manus supra dicti cardinalis et domini episcopi Olomvncensis pro se et pro suis successoribus 35 heredibus resignavit. Quia igitur de communi assensu nostro et capituli nostri nec non auctoritate domini cardinalis supra dicti et nostri dyocesani Olomvncensis episcopi pie et commendabiliter hoc dinoscitur esse factum, presenti nostro scripto sollempni et sigilli communis nostri et ecclesie nostre appositione hocd 5 271. a) genuine ,Trebeci', sed statim eodem atramento corr. A. — b) genuine ,considerandam', 40 sed in loco raso eadem manu eodemque atramento correctum A. — c) Heilwig' A. — d) ,h“ eodem atramento superscriptum A.

Strana 266
266 NUM. 271, 272. 1225 M. IUN. — IUN. 26. roboramus et permutationem supra dictam racionabiliter factam modis omnibus communiter approbamus, ete ne per aliquem successorum nostrorum infringatur, quantum possumus, inhibemus; sed claustrum de Ozlawan predium idem, in quo situm est, perpetuo iure in pace possideat et ecclesia Trebecensis e converso predium de Horka cum supra dictis appenditiis suis pacifice deinceps habeat et quiete, presertim cum predictorum patrum auctoritate et nobis presentibus et consentientibus sub interminatione anathematis, ne quis diffidentie filius hoc Acta sunt hec in unquam audeat infringere, sit sollempniter interdictum. Trebetsch anno dominice incarnationis millesimo CCXXV, indictione XII, mense ivnio, sub testimonio et confirmatione predictorum patrum venerabilium et aliorum 10 multorum tam clericorum quam laicorum, qui presentes affuerunt; de capitulo maioris ecclesie nostre Olomvncensis: Esau archidiaconus Prerowensis, magister Gregorius et Heinricus canonici Olomvncenses; Sifridus orphanus archidiaconus Pataviensis, magister Bernhardus prepositus Vrisacensis, magister Salomon cano- nicus Erbipolensis; de capitulo autem nostro Trebecensi Arnoldus prepositus 15 de Luha sancti Benedicti. 5 Autographo appendet e filis sericis albis et rubris sigillum rotundum de cera naturali confectum, cuius diametros 46 mm sunt. In sigilli medio figura sacerdotis depingitur, qui manu dextra pedum, sinistra librum tenet. Circumscriptio: † SIGILLVM CEE[!] o MARIC o IN o TREBIC o 20 272. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterium in Oslavany tuendum suscipit, permutationem praediorum Horka et Oslavany inter Heilvidem de Znojmo et Lucam, abbatem de Třebič, factam comprobat; villarum Martinice et Přibyslavice possessionem monasterio eidem confirmat eique easdem libertates concedit, quas 25 monasterium in Velehrad habet. Pragae 1225 iun. 26. Apographum saec. XVIII ex. (ex autographo tabularii monast. olim Aulae s. Mariae Brunnae descriptum) exstat in cod. ms. tabularii Rajhradensis (G. c. 27 signato), qui „Coenobia Moravica tom. V inscribitur, pag. 4—7 (B). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 166, num. 164 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 322, num. 696 (fragm.) Diploma procul dubio ab eodem auctore verbis conceptum est, a quo etiam Otakari regis diplomata num. 59, II0, 239 alia composita sunt. 30 In nomine sancte trinitatis et individue unitatis. Ego Premizl, tercius rex 35 Boemie, domui sancte Marie in Ozlawan et omnibus personis religiosis ibi deo Cum regie conveniat serenitati omnium sub po- servientibus in perpetuum. testate eius degencium utilitati et tranquillitati providere, in eo tamen ei uberior augetur gloria, si eorum, qui dei obsequiis specialius mancipantur, commodis 271. e) ,et ex,u' eodem atramento statim inter scribendum correctum est A. 40

Strana 267
1225 IUN 26. NUM. 272. 267 consulat et provideat libertati. Noverint itaque tam presentes quam futuri, quod domum illam, quam nobilis matrona domina Heilwidis de Znoym in Ozlavan fundavit, sub nostra protectione recepimus, nostre defensionis speciali beneficio benignius fovendam et tuendam; permutationem illam ratam habentes, quam prefata matrona secundum estimationem nobilium virorum Leonis, Woyzlai Ho- woris, Theodorici procuratoris nostri cum venerabili abbate Luca Trebecensi ex consensu capituli sui duxit habendam, videlicet de Horka et de Ozlawan. Quod Horka erat predium domine Heilwidis, et Ozlawan predium monasterii Trebecensis. In quo Horka cum nobilis vir Hartlebus, nepos predicte matrone, illud ius, quod 10 se in eodem predio habere credebat, resignaverit in manus reverendissimi viri Conradi, Portuensis et sancte Rufine episcopi, apostolice sedis legati, qui tunc temporis plenissime legationis officio in regno nostro fungebatur,....“ Villas quoque Martinicz et Pribislawicz cum duodecim vineis in diversis locis sitis, quas illa ingenua matrona eidem domui contulit, ipsi confirmamus, easdem 15 possessiones cum ipsa villa de Ozlawan liberas esse decernentes ab omnibus exactionibus fisci et ab omni iure ad regie maiestatis utilitatem vel heredum nostrorum spectante, ita ut illa domus eisdem gaudeat privilegiis, quibus letatur domus Weligradensis,1 Cisterciensis ordinis, quam inclite memorie frater noster Wladizlaus, quondam marchio Morauie, fundavit et magnis possessionibus am- 20 pliavit, nove religionis sanctimonialium venustati et honestati, que antea in terra nostra non apparuit, congaudentes et approbande petitioni prenominati legati pro libertate domus prefate et securitate nostri consensus auctoritatem adhibentes. Ut autem hec nostre serenitatis pagina perpetuo robore firmetur, eam nostre sublimitatis sigillo fecimus communiri, omnibus illis, qui libertates domus illius 25 aut iura eidem domui a nobis concessa violaverint, penam decem marcarum auri infligentes. Huius rei testes sunt: venerabilis Conradus Portuensis et sancte Rufine episcopus, tunc apostolice sedis legatus, Peregrinus venerabilis episcopus Pragensis,- venerabilis Robertus Olomucensis episcopus, Petrus abbas Stragovi- ensis, Walterus abbas de Lutomisl, Orphanus archidiaconus et prepositus, Ber- 30 nardus prepositus Frisacensis,b Arnoldus prepositus Wisegradensis“ et alii quam plures, tam laice quam ecclesiastice persone; cancellarius domini regis Benedictus, Data per manum Marquardus frater Benes, Engelscalcus notarius regis, Jeros. domini Hermanni, notarii nostri, anno ab incarnatione Domini millesimo ducen- tesimo vicesimo quinto, in civitate Praga, VI kalendas iulii. 5 35 272. a) in B nulla quidem lacuna est, sed describentis incuria hic quaedam omissa esse nemo non videt; verba omissa haec fere fuisse docet Conradi legati apostolici charta proxime sequens: ,in hoc providimus Trebecensi ecclesie, ne a predicto Hartlebo vel eius heredibus ipsa posset in posterum gravari et ecclesia illius possessionis quieta gauderet libertate.' — b) ,Trisa- censis' B. — c) ,Wilegradensis' B. 40 1) Privilegium hoc deperditum iam a. 1213 dec. 31 commemoratur; v. supra pag. 103, not. 1.

Strana 268
268 NUM. 273. 1225 IUN. 26. 273. Conradus, Portuensis et sanctae Rufinae episcopus, legatus apostolicus, commutationem praediorum Horka et Oslavany inter Heilvidem de Znojmo et Lucam, abbatem de Třebič, factam approbat; monasterii Oslavanensis posses- siones et libertates confirmat eiusque bona in ecclesiae Romanae tutelam su- scipit. Pragae 1225 iun. 26. 5 Apographum saec. XVIII ex. (ex orig. archivi monii. olim Aulae s. Mariae Brunnae de- scriptum) exstat in cod. ms. tabularii Rajhradensis (G. c. 27 signato), qui „Coenobia Moraviae tom. Ve inscribitur, pag. 7—II (B). 10 Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 168, num. 165 (e libro apographorum in arch. eccl. s. Jacobi Brunnae ms., ut asseverat; quem quidem librum numquam extitisse puto) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 322, num. 697 (reg.) — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V. num. 10034. Conradus, miseratione divina Portuensis et sancte Rufine episcopus, aposto- 15 lice sedis legatus, domui sancte Marie in Ozlawan et religiosis ibi“ servientibus in perpetuum. Consuevit sagax venerande antiquitatis sollertia temporum suorum acta, que voluit habere robur et firmitatem, scriptis diligentius com- mendare, ne successorum suorum invida malitia ea, que rite et recte gesta sunt, posset immutare. Quapropter precedentium prudentiam et prudentum cautelam 20 volentes imitari, tam presentis etatis quam future posteritatis memorie volumus esse firmiter inscriptum et nunquam obliterandum, quod quedam nobilis matrona, domina Heilwidis de Znoym, fecit quandam permutationem cum venerabili abbate Luca Trebecensi ex consensu capituli sui de quodam predio in Ozlawan, quod erat predium abbatis Trebecensis, cum quodam predio, quod vocatur Horka, 25 quod fuit predium domine prefate, nobis estimatores utriusque predii dantibus ex parcium consensu, qui bona fide iuraverunt, se legitime ac fideliter in utri- usque predii estimatione procedere; quod et fecerunt. Visum est ergo estimato- ribus, quod predium predio in suo precio equaliter responderet, nec una pars vel alia aliquid sibi invicem adderent. Quam permutationem, sicut a nobilibus 30 viris Leone, Woyzlao Howoris, Theodorico procuratore regis in Znoym, electis estimatoribusb, ratam habemus et confirmamus, sic utrique parti providentes, ut utraque ecclesia, tam de Ozlawan quam Trebecensis, servetur indempnis et illesa. Quia vero nepos predicte matrone, nobilis vir nomine Hartlebus, videbatur, sicut ipse dicebat, aliquid iuris in illo predio sibi usurpare, illud quod iuris 35 habere videbatur, in manus nostras et venerabilis fratris nostri Olomucensis episcopi, nomine Ruberti, resignavit. Ideoque in hoc providimus Trebecensi ec- clesie, ne a predicto Hartlebo vel eius heredibus ipsa posset in posterum gravari, et ecclesia illius possessionis quieta gauderet libertate. Villam itaque de Ozlawan 273. a) hic ,deo‘ omissum esse videtur in B.— b) ,facta est, vel simile hic omissum esse 40 nemo non videt.

Strana 269
1225 IUN. 26. NUM. 273, 274. 269 cum determinatis eius appendiciis ab estimatoribus prenominatis, et alias duas villas, videlicet Martinicz et Pribislawicz, domui sancte Marie in Ozlawan pos- sidendas“ roboramus. Quia vero illustris rex Boemie, Premizl nomine, ad piis- simam petitionem nostram ex consueta sua liberalitate [quasdam illi ecclesie con- cessit libertates, scilicet ut ville prescripte]d ab omnibus exactionibus fisci et ab omni iure ad regie maiestatis utilitatem spectante absolverentur et ea commo- ditate et libertate gauderent, qua gaudet ecclesia Weligradensis in privilegio, a regia serenitate sibi concesso,1 nos easdem sepe dicte ecclesie confirmamus. Vineas etiam duodecim in diversis locis sitas, quas ipsa matrona contulit eidem 10 ecclesie, easdem volumus pacifice et quiete possidere. Et hec omnia, que illa ingenua matrona eidem domui contulit, sub protectione ecclesie Romane et nostra recipimus, et venerabili Ruberto, episcopo Olomucensi, et eius successoribus ipsam ecclesiam manutenere et defendere commisimus, sicut etiam iure facere tenentur. Ut autem hec omnia rata maneant et inconcussa, presentem paginam 15 nostro sigillo fecimus communiri. Si quis autem de abbatibus Trebecensis ecclesie vel alius ea, que a nobis legitime confirmata sunt, immutare temptaverit, vel in irritum revocare, iram dei et beatorum apostolorum Petri et Pauli et omnium sanctorum se noverit incursurum. Et nos auctoritate, qua fungimur, quicunque hoc salutare statutum scienter violaverit, nisi tertio commonitus humiliter resi- 20 piscat, eum pena anathematis innodatum denunciamus. Data Prage, In huius autem nostre confirmationis anno MCCXXV, VI kalendas iulii. testimonium precepimus Pragensi et Olomucensi episcopis, ut sigilla sua appo- nerent. 5 25 Sigilla in autographo hoc ordine appensa fuisse refert B: 1) Roberti episcopi (procul dubio idem atque in num. 78). — 2) † SIGILL CONRADI PORTUENSIS ET SANCTE RUFFINE EPISC. — 3) + S. PEREGRINI DEI GRACIA PRAGENSIS EPISCOPI. 274. Honorius III papa fratribus Sepulcri Dominici (in Zderaz) facultatem in ecclesiis collegiatis, quas in Bohemia habent, tempore interdicti generalis divina 30 officia celebrandi concedit. Reatae [1225) iun. 26. 35 Autographum in membrana scriptum in tabulario caes. reg. aulico Vindobonensi asser- vatur (A). Erben, Reg. Boh. I, pag. 322, num. 698 (exc.) — Potthast, Reg. pontif., num. 7434 — Pressutti, Reg. Honorii III, num. 5538. In autographi tergo in medio margine superiore alia manus eiusdem temporis adnotavit: patarche‘. — (In membrande replicatae margine dextro alio atramento manus quaedam 273. c) ,possidendam' B. — d) ,quasdam — prescripte' describentis incuria omissa sunt in B. 1) De privilegio hoc iam deperdito cf. ea, quae supra pag. 103, not. I commemoravimus.

Strana 270
270 NUM. 274—276. 1225 IUN. 26. — AUG. 9. posterior (saec. XV) adnotavit: �Ra /= registrata] b IIII'; quae nota litteras in chartulario monasterii Zderazensis nunc deperdito descriptas fuisse significat). — Litterae iisdem verbis contextae sunt atque illae, quae ecclesiis fratrum Sepulcri Dominici in provincia Gnezdnensi die 23 iunii concessae sunt; v. Rzysczewski, Cod. dipl. Polon. III. pag. 67 in no 71. “Honorius i episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis .. priori et frajtribus Dominici Sepulchri salutem et apostolicam benedictionem. Precibus vestris benignum] impertientes assensum, auctoritate vobis presentium indulgemus, ut in colllegiatis ecclesiis, quas habetis in regno Boemie, liceat vobis generalis tempore interdicti, non pulsatis campanis, clausis ianuis, excommunicatis et inter- 10 dictis exclusis, submissa voce divina officia celebrare. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre concessionis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se noverit incursurum. Reate, VI kalendas iulii, pontificatus nostri anno nono. Datum 15 Autographo appendet e filis sericis coloris flavi et rubri Honorii III papae bulla plumbea eadem atque in num. 250. 275. Conradus, Portuensis et sanctae Rufinae episcopus, apostolicae sedis legatus, Johanni clerico, nato Jacobi de Arloco civis Romani, praebendam in 20 ecclesia Olomucensi concedit. [1225 cc. iun.] Litterae deperditae sunt, sed concessionis huius mentionem facit Gregorius IX papa in litteris, quae datae sunt Romae a. 1228 apr. 3 (vid. num. 314). Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V, num. 10035. 25 276. Honorius III papa universis ecclesiarum praelatis per regnum Bohemiae constitutis mandat, ut omnes, qui fratrum Sepulcrariorum possessiones inva- serint, excommunicent. Reatae [1225/ aug. 9. 30 Autographum in membrana scriptum in tabulario caes. reg. aulico Vindobonensi asser- vatur (A). Erben, Reg. Boh. I, pag. 322, num. 699 (frgm.) — Potthast, Reg. pontif., num. 7454 — Pressutti, Reg. Honorii III, tom. II, num. 5591. In membranae replicatae margine dextro manus quaedam saec. XV adnotavit: ,Ra = re- 35 gistratal c I'; quae nota ad monasterii Zderazensis chartularium deperditum spectat. — In litteris conscribendis eadem forma est adhibita atque in litteris Honorii III papae, quae a. 1216 sept. 15 ad archiepiscopum Remensem datae sunt (Potthast num. 5331); quae quidem forma paucis tantum verbis mutatis postea Libro provinciali cancellariae apostolicae intexta est (vid. apud Tangl, Die papstl. Kanzleiordnungen, pag. 262, num. 29). 40

Strana 271
1225 AUG. 9. — NOV. 17. NUM. 276, 277. 271 i Honorius? episcopus, servus servorum dei, venerabilibus fratribus archi- episcopis et episcopis et dilectis filiis abbatibus, prioribus, decanis, archidiaconis, archipresbyteris] ac aliis ecclesiarum prelatis per regnum Boemie constitutis, salutem et apostolicam benedictionem. Non absque dolore cordis et plurima turbatione didicimus, quod ita in plerisque partibus ecclesiastica censura dis- solvitur et canonice sententie severitas enervatur, ut viri religiosi et hii maxime, qui per sedis apostolice privilegia maiori donati sunt libertate, passim a male- factoribus suis iniurias sustineant et rapinas, dum vix invenitur, qui congrua illis protectione subveniat et pro fovenda pauperum innocentia se murum defen- 10 sionis opponat. Specialiter autem dilecti filii .. prior et fratres Dominici Sepulcri tam de frequentibus iniuriis quam de ipso cotidiano defectu iustitie conquerentes universitatem vestram litteris petierunt apostolicis excitari, ut ita videlicet eis in tribulationibus suis contra malefactores eorum prompta debeatis magnanimitate consurgere, quod ab angustiis, quas sustinent et pressuris, vestro possint presidio 15 respirare. Ideoque universitati vestre per apostolica scripta mandamus atque pre- cipimus, quatinus illos, qui possessiones vel res seu domos predictorum fratrum vel hominum suorum irreverenter invaserint, aut ea iniuste detinuerint, que pre- dictis fratribus ex testamento decedentium relinquuntur, seu in fratres ipsos contra apostolice sedis indulta sententias excommunicationis aut interdicti pre- 20 sumpserint promulgare, vel decimas laborum de terris habitis ante concilium generale, quas propriis manibus aut sumptibus excolunt, seu nutrimentorum ipsorum spretis apostolice sedis privilegiis extorquere, monitione premissa, si laici fuerint, publice candelis accensis excommunicationis sententia percellatis; si vero clerici vel canonici regulares seu monachi fuerint, eos appellatione re- 25 mota ab officio et beneficio suspendatis, neutram relaxaturi sententiam, donec predictis fratribus plenarie satisfaciant et tam laici quam clerici seculares, qui pro violenta manuum iniectione anathematis vinculo fuerint innodati, cum dio- cesani episcopi litteris ad sedem apostolicam venientes ab eodem vinculo me- reantur absolvi. Villas autem, in quibus bona fratrum predictorum vel hominum 30 suorum per violentiam detenta fuerint, quandiu ibi sunt, interdicti sententie Datum Reate, V idus augusti, pontificatus nostri anno decimo. supponatis. 5 Autographo appendet e filis sericis coloris flavi et rubri Honorii III papae bulla plumbea eadem atque in num. 250. 277. 35 Waldemarus II, rex Daniae, in conventione cum Henrico, comite de Schwerin, de liberatione sua filiique sui facta inter alia se eidem comiti Otakarum, regem Bohemiae, reconciliaturum esse promittit. 1225 nov. 17. 40 Weiland, Constitutiones (Mon. Germ. Leg. sect. I) tom. II, pag. 626, num. 455 (ex autogr. tabularii duc. Schwerin) — Emler, Reg. Boh. W, pag. 809, num. 2080 (reg.) — Böhmer-Ficker- Winkelmann, Reg. imp. V, num. 10958. — Cf. Winkelmann, Friedrich II, tom. I, pag. 480 sq.

Strana 272
272 NUM. 278. 1225 S. D. 278. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, civitati Králové Hradec (Königgrätz) donat fratrum Petri et Benedae terram, quae appellatur Vesce; pro qua fratribus eisdem terram in Cistèves tribuit ipsosque ab servitio nářez et nocleh liberos esse decernit. —. In Králové Hradec 1225 Autographum in membrana scriptum in Musaeo civitatis Králové Hradec asservatur (A). Blienenberg). Gesch. der Stadt Königgratz I, pag. 72. Ibidem in tabula II additur auto- graphi imago per aeneam laminam expressa. — Erben, Reg. Boh. I. pag. 323, num. 700 (fragm.). Autographum manu scribae, quem nota ,Otakarus 28' signamus, exaratum est. — Diplomatis verba ab Hermanno notario regio conscripta esse diplomatibus num. 238, 217, 287, 288 collatis cognosci potest. 10 In nomine sancte et individue trinitatis. Otacarus, qui et Premizl, dei Ut ea, que a nobis provide disponuntur, perpetuo 15 gracia rex Boemorum.“ stabilia permaneant atque firma, nec possint processu temporis per quemquam hominum immutari, notum facimus universis tam presentibus, quam futuris, quod nos civitatem nostram in Gradec et habitatores suos augere ac ampliare volentes commodo et honore, quamdam terram prope Gradec, que Wesce vulgariter appellatur, que fuit hereditas fratrum duorum, Petri videlicet et Benede, prefate 20 civitatis habitatoribus addidimus perpetuo possidendam; eisdem fratribus, Petro scilicet et Benede, commutacionem facientes pro eadem terra, dedimus et assigna- vimus eis quamdam terram in Cesccewesb ad VII bonas araturas tam in agris quam in pratis et frutectis cum ipsorum prole perpetuo absque omni servitute, que narez et nocleh vulgariter dicitur, iure hereditario pacifice possidendam; 25 statuentes, ut nullus successorum nostrorum aut officialium antedictos fratres in eadem hereditate audeat perturbare vel ipsis honus inponere in servitute nomine narez et nocleh, set sint liberi perpetuo cum ipsorum prole. Ad huius autem nostre commutacionis et donacionis atque assignacionis perpetuam memoriam et inviolabile firmamentum presens privilegium conscribi fecimus et sigilli nostri 30 robore communiri. Huius rei testes sunt: Sulizlaus de Loza cum fratribus suis Zauise et Cscibor, Hroznata subcamerarius, Bohuse, Holac de Planas, Jesutbor, Jan de Pecek, Ruben, Vnezlav, Stoghnev, Riuin de Zahornic, Wecemil Csciboric et alii quam plures. Actum in Gradec, anno incarnacionis dominice millesimo CCXXV, in- 35 dictione XIII. Autographo appendet e scidula membranae Otakari regis sigillum idem atque in num 264. 278. a) Boei' A. — b)genuine ,Cescca', sed,a' statim in ,e' correctum A.

Strana 273
1225 S. D. NUM. 279. 273 279. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterio sancti Stephani in Hradiště tabernam in Přerov restituit, consentiente filio suo Vladislavo II, marchione 5 Moraviae. Brunnae 1225 —. 10 Apographum saec. XVII exstat in Siebenaicheri Annalibus mon. Gradic., quorum cod. ms. in tabulario terrae Moraviae Brunnae asservatur, fol. 621—62v (B). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 162, num. 161 (cuius editionis menda correxit Teige, Zpráva o pramenech dějin kl. Hradištského pag. 41, nota I) = Erben, Reg. Boh. I, pag. 323, num. 701 (frgm.). Diploma ab Hermanno regis notario verbis contextum esse stili proprietates quaedam demonstrant, quae in aliis diplomatibus repetuntur, in quibus Hermannus auctor expresse nominatur, aut quae per notarii eiusdem manum data sunt; cf. praecipue num. 218, 259, 278, 287. In nomine sanctae et individuae trinitatis. Ottocarus, qui et Przemisl, dei gratia Boemorum rex. Notum facimus universis tam praesentibus quam futuris, quod cum olim per praedecessores nostros bonae memoriae principes Moraviae, qui fuerunt fundatores claustri sancti Stephani, Olomucensis dioecesis, quod claustrum in Gradist vulgariter nominatur, quaedam taberna in Prerow ad usum 20 et commodum eiusdem claustri fuerit instituta et postmodum per pravos et cupidos homines deperdita penitus et destructa, nos nolentes praefati claustri utilitatem diminuere aut in aliquo defraudare, cuius bona cupimus et volumus potius augmentari, ad preces et instantiam dilecti nobis Petri, venerabilis abbatis claustri antedicti, in iam dicto loco sive foro Prerow tabernam pro remedio nostrae 25 animae et successorum nostrorum eidem Petro, venerabili abbati de Gradist, et fratribus ibidem deo famulantibus restituimus et donamus perpetuo incom- mutabiliter et pacifice possidendam. Ad huius restitutionis et donationis praefatae tabernae in Prerow supra dicto abbati Petro et fratribus in Gradist perpetuam memoriam et inviolabile firmamentum hoc praesens" scriptum privilegium con- 30 fecimus et sigilli nostri robore communivimus. Si quis vero hoc nostrum solenne factum imposterum forte attentaverit immutare, indignationem et maledictionem omnipotentis dei incurrat et perpetuis ignibus deputetur cum Sathano cruciandus. Testes huius rei sunt: Coyata, Leo, Stephanus de Medlow, Henricus camerarius Olomucensis, Holac purgrabius, Veliz, Sulislaus, Zemislaus, Slavata et alii quam Actum in Bruna, anno dominicae incarnationis millesimo ducentesimo 35 plures. vigesimo quinto. Nos etiam Wladislaus, marchio Moraviae, donationem patris' nostri consensu et sigilli nostri appositione confirmamus, mediante ma- gistro Zdislao et praesentibus supra nominatis testibus et aliis multis. 15 279. a) Quae subsequuntur describentis incuria depravata esse videntur; quae diplomatibus 40 num. 287, 289 aliisque collatis procul dubio sic corrigenda sunt: ,praesens privilegium conscribi fecimus et sigilli nostri robore communiri." — b) ex ,fratris' eodem atramento correctum B.

Strana 274
274 NUM. 280, 281. 1225. — 1226 MAII 8. 280. Ludovicus I, lantgravius Thuringiae, fratres hospitalis Theutonicorum Hierosolymitani eorumque homines ab omni theloneo et exactione et iure hospitii per omnes terras et fora ditioni suae subdita liberat. — Inter testes: ,dominus Wretzlaus, filius regis Bohemie." Weissensee 1225 —. Posse, Cod. dipl. Saxoniae regiae I Hptth., tom. III, pag. 247, num. 349, 281. Honorius III papa monasterium sanctae Mariae in Zelivo tuendum suscipit omnesque eius possessiones et bona, quorum plurima nominatim recenset, iura 10 atque privilegia confirmat. Laterani 1226 maii 8. Apographum saec. XVIII in tabulario canoniae Siloensis asservatur (B). — Aliud exemplar saec. XVII exstat in tabulario monasterii Strahovensis (C). (Hugo) Ann. Praemonstr. tom. II, Probat. pag. 504 — Brandl, Cod. dipl. Mor. VII, pag. 719, 15 num. 56 (ex B) — Emler, Reg. Boh. IV. pag. 71I, num. 1774 (ex B) — Potthast, Reg. pontif., num. 7568 (omnes ad diem 9 maii). In privilegio conscribendo eadem fere forma adhibita est, quae brevi postea in Librum provincialem cancellariae apostolicae inscripta est. (Vide Tangl. Die papstlichen Kanzlei- ordnungen, pag. 233, num. 3). Cum qua quidem forma privilegii nostri verba duobus tantum 20 locis paullulum discrepant. — Nomina villarum explicat Bezděka, Památky kl. Želivského, in: Památky archaeologické a místopisné II, pag. 146. Honorius episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis .. abbati monasterii sancte Mariea Siloensis eiusque fratribus tam presentibus quam futuris regularem Religiosam vitain eligentibus apostolicum 25 vitam professis in perpetuum." convenit adesse presidium, ne forte cuiuslibet temeritatis incursus aut eos a proposito revocet, aut robur, quod absit, sacre religionis infringat. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris iustis postulationibus clementer annuimus et mo- nasterium sancte Marie Siloense, in quo divino estis obsequio mancipati, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et presentis scripti privilegio com- 30 munimus. Imprimis“ siquidem statuentes, ut ordo canonicus, qui secundum deum et beati Augustini regulamd atque institutionem Premonstratensium fratrum in eodem monasterio institutus esse dinoscitur,e perpetuis ibidem temporibus inviolabiliter observetur. Preterea quascumque possessiones, quecumque bona idem monasterium in presentiarum iuste ac canonice possidet, aut in futurum 35 concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium seu aliis iustis modis prestante Domino poterit adipisci, firma vobis! vestrisque 281. a) ,mon. ecclesiae s. Mariae' C. ubi similiter infra ,ae' pro ,e' simplici scribitur. — b) in perpetuam rei memoriam' B, C. — c) „Inprimis' C. — d) ,regul. b. Aug.' C. — e) ,dignoscitur' B, C.— 1) ,nobis' C. 40

Strana 275
1226 MAII 8. NUM. 281. 275 successoribus et illibata permaneant. In quibus hec propriis duximus exprimenda vocabulis: locum ipsum, in quo prefatum monasterium situm est, cum omnibus pertinentiis suis, Porzicze,« Kigow,h Mechutici, Lizcowici,* Wreznik, Otradovici,m Petrovici," Rogetici,° Petrovici,P Lipnice,q Jurici, Cramolin,s Pachow, Pohore, Jilovici," Miletici,* Smilovici, Vitici,z Lubici,aa Lhota, Derscovics,bb Bossiz,ce it Comorovici,dd Boganow,e Bistrum, Pavlow, � Krazanow,&8 Ruchow, hh Krazanowecs, Czlaum!k et Branissow" villas cum silvis usque ad terminos Morauie, Bozhelow,mm Brinscheud,un Calov,oo Dudin,Pp Bucow,oo Slavani," Welechow,ss Moztek,“ Brische, “ Womisla,w Czedliche,* Sahore,wy Czmerdow," Cleticen,“ Simonici, 10 Wlaztowychenik,“ Wlazinowici,d Heralice,e Zedelce, Budicovicz,g Vezeli,h Sele- uech, Terhonici," in Olsan curiam cum vinea Ztriehovici, Zedelce antiquum, Zva- novici, m Petrin cum vinea, Borek" cum silvis usque ad flumen Giglaue,° Wiz- kidna,P Bradlo," Jesena, Hodiegow et Genikows usque ad flumen de Otwirna, cum pratis, vineis,“ terris, nemoribus, usuagiis" et pascuis in bosco et plano, 15 in aquis et molendinis, in viis et semitis et omnibus aliis libertatibus et immu- nitatibus suis. Sane novalium vestrorum, que propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de vestrorum animalium nutrimentis nullus a vobis decimas exigere vel extorquere presumat. Liceat quoque vobis clericos vel laicos liberos et abso- lutos e seculo fugientes ad conversionem recipere et eos absque contradictione 20 aliqua retinere. Prohibemus insuper, ut nulliw fratrum vestrorum post factam in monasterio vestro professionem fas sit sine abbatis sui licentia nisi artioris* religionis obtentu de eodem loco discedere; discedentem vero absque commu- nium litterarum vestrarum cautione nullus audeat retinere. Cum autem generale interdictum terre fuerit, liceat vobis clausis ianuis, exclusis excommunicatis et 25 interdictis, non pulsatis campanis,1 suppressa voce divina officia celebrare. Crisma vero, oleum sanctum, consecrationes altarium seu basilicarum, ordinationes cleri- corum, qui ad sacros ordines fuerint promovendi, a diocesanoy suscipietisz epi- 5 30 35 40 281. 8) ,Poscehe‘ C. — h) ,Rikow‘ C. — i) ,Mechuticze' B; ,Mechatici' C. — k) ,Liskowicze' B. — 1) ,Wrzesnik' B. — m) ,Otradowicze‘ B. — n) ,Petrowicz' B. — o) ,Rogeticz' B. — P) ,Petr.' deest B. — q) ,Lipnicz‘ B. — 7) ,Jurice‘ B. — s) „Kramolin“ B. — t) ,Pachiow“ B. — u) ,Pohorze‘ B; Poho- reze‘ C. — v) ,Hilowicz' B. — x) ,Mileticz‘ B. — y) ,Smilowicz' B. — z) ,Witicz' B. — aa) Zubici' C; „Lubicz‘ B. — bb) ,Drskowicz' B. — cc) Bossicz‘ C. — dd) ,Komorowicz' B. — ee) ,Boranow‘ C. — ff) ,Pawlow‘ B. — g8) ,Krassonow‘ B. — hh) Rudkow‘ B. — ii) ,Krassonowecz' B. — kk) ,Cslaum‘ B. — I) Bravisow‘ C. — mm) ,Boztschow‘ C. — nn) ,Brinscheid, Misterni‘ C. — 00) ,Calor' C; ,Krlow‘ B.— pp) ,Budin' B; Bundin‘ C. — qq) Bukowy‘ B. —"r),Slawany‘ B; �Szlavani' C. — Ss) ,Welchow‘ C.— tt) ,Mostek' B. — uu) ,Brzistie" B. — vv) ,Homizla‘ C. — xx) ,Sedlicze' B. — vy) ,Pasore‘ C; „Zahorze“ B. — z2) ,Czmerow‘ C; ,Smrdow‘ B. — a),Kleteczna B. — b) ,Schimonitz' B. — c) ,Wlasto- wichenicz‘ B. — d) ,Wlaznowicz‘ B. — e) �Seralice‘ B. — f) Zedelze‘ B. — g) ,Brudekowicz' B. — h) ,Wesely‘ B. — i) ,Selevecz' B. — k) ,Terkonicz' B. — 1) ,Ztrichowicz' B. — m) ,Zwanowicz‘ B. — n) Boreck‘ B. — o) ,Gyglaue‘ C. — P) ,Wiskitna‘ B. — q) ,Bradeo' B. — r) ,Hodirow‘ C. — s),Yeniwra' C. — t),Ottvera‘ C. — u) ,et vineis' B. — V),usurariis' B;,usuragiis' C. — w) ,nullus' C.— x) ,arctioris' C. — y) ,diecoesano‘ C. — z) ,suscipietis' deest C. 1) ,dummodo causam non dederitis interdicto‘ additur in forma Libri provincialis.

Strana 276
276 NUM. 281. 1226 MAII 8. scopo, si quidem catholicus fuerit et gratiamaa et communionem sacrosancte Romane sedis habuerit, et ea vobis voluerit sine pravitate aliqua exhibere; alio- quin liceat vobis quemcumque malueritis catholicum adire antistitem, gratiam et communionem apostolice sedis habentem, qui nostra fretus auctoritate vobis, quod postulatur, impendat. Prohibemus insuper, ut infra fines parochie vestre nullus 5 sine assensu diocesani episcopi et vestro capellam seu oratorium de novo construere bb audeat, salvis privilegiis pontificum Romanorum. Ad hec novas et indebitas exactiones ab archiepiscopis, episcopis, archidiaconis seu decanis aliisque omnibus ecclesiasticis secularibusve c personis omnino fieri prohibemus. Sepulturam quoque illius loci liberam esse decernimus, ut eorum devotioni et 10 extreme voluntati, qui se illic sepeliri deliberaverint, nisi forte excommunicati vel interdicti sint," nullus obsistat, salva tamen iusticia illarum ecclesiarum, a quibus mortuorum corpora assumuntur. Decimas preterea et possessiones ad ius ecclesiarum vestrarum spectantes, que a laicis detinentur, redimendi et le- gitime liberandi de manibus eorum et ad ecclesias, ad quas pertinent, revocandi 15 libera sit vobis de nostra auctoritate facultas. Obeunte vero te, nunc eiusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet surreptionis astutia seu violentia preponatur,ad nisi quem fratres communi consensu, vel fratrum pars' consilii sanioris secundum deum et beati Augustini regulam providerint eligendum. Paci quoque et tranquillitati vestre paterna imposterum sollicitudine 20 providere volentes, auctoritate apostolica prohibemus, ut infra clausuras locorum seu grangiarum vestrarum nullus rapinam seu furtum facere, ignem apponere, sanguinem fundere, hominem temere capere vel interficere, seu violentiam audeat exercere. Preterea omnes libertates et immunitates a predecessoribus nostris Ro- manis pontificibus ordini vestro concessas, nec non libertates et exemptiones 25 secularium exactionum a regibus et principibus vel aliis fidelibus rationabiliter vobis indultas auctoritate apostolica confirmamus et presentis scripti privilegio communimus. Decernimus ergo, ut nulli omnino hominum liceat prefatum mo- nasterium temere perturbare aut eius possessiones auferre vel ablatas retinere, minuere seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur 30 eorum, pro quorum gubernatione ac sustentatione concessa sunt, usibus omni- modis profutura, salva sedis apostolice auctoritate et diocesani episcopi canonica iustitia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica secularisve persona hanc nostre constitutionis paginam sciens contra eam temere venire temptaverit, secundo tertiove commonita nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis 35 honorisque sui careat dignitate reamque se divino iudicio existere de perpetrata 281. aa) ,et gratiam' desunt B, C; supplevi privilegii Potthast num. 7150 aliorumque auctoritatem secutus. — bb) ,constituere' B, C. — cc) ,saecularibusque' B, C. — dd) ,praeponatur' hic omittit C, ubi verbum hoc post ,eligendum' positum est. 2) ,aut publici usurarii' additur in forma Libri provincialis. —3) ,maior pars' legitur in eadem 40 forma Libri provincialis.

Strana 277
1226 MAII 8. — IUL. 3. NUM. 281, 282. 277 iniquitate cognoscat et a sacratissimo corpore ac sanguine dei et Domini re- demptoris nostri Jesu Christi aliena fiat atque in extremo examine districte sub- iaceat ultioni. Cunctis autem eidem loco sua iura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatinus et hic fructum bone actionis percipiant et apud 5 districtum iudicem premia eterne pacis inveniant. Amen. Amen. Amen. 10 (Ree) Ego Honorius catholice ecclesie episcopus ss. † Ego Hugo Hostiensis et Velletrensis If episcopus ss. † Ego Pelagius Albanensisss episcopus ss. † Ego Nicolaus Tusculanus episcopus ss. † Ego Oliuerius Sabinensis episcopus ss. (B. V.) † Ego Guala sancti Martini presbyter cardinalis tituli sancti Equitii ss. + Ego Thomas tituli sancte Sabine presbyter cardinalis ss. 15 + Ego Octauianus sanctorum Sergii et Bachi diaconus cardinalis ss. † Ego Gregorius de Crescentiohh sancti Theodori diaconus cardinalis ss. † Ego Rainerius“ sancte Marie in Cosmidin diaconus cardinalis ss. Datum Laterani per manum magistri Guidonis, domini pape notarii, VIIIék idus maii, indictione XIIII, incarnationis dominice anno MCCXXVI, pontificatus vero" domini Honorii pape III mm anno decimo. 282. 20 Henricus III, rex Angliae, significat Otakaro, regi Bohemiae, nuntios suos, quos ad eum miserit, cum nuntio ipsius ad se rediisse, quem ei cum responso suo remittit. Apud Westminster 11226] iul. 3. Apographum exstat in Henrici III rotulo litterarum clausarum, qui in tabulario regio Londinensi asservatur, ann. X, membr. 10 in dorso (B). Rymer, Foedera, conventiones .., tom. I (Lond. 1704) pag. 286 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 324, num. 702 — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V, num. 10970. Regi Boemie salutem. Redierunt ad nos missi ex parte nostra dilecti et fideles nostri .., cum quibus fidelis vester ..,' presentium lator, venit; qui, porrectis 30 nobis litteris vestris, continentibus, ut fidem haberemus ei super negotio, de quo tractaverunt vobiscum predicti nuncii nostri, voluntatem vestram nobis exposuit 25 35 281. ee) In rotae medio legitur: �Scs Petrusll Scs Paulus. Honorius pp III.“ Circumscriptio autem hanc papae sententiam praebet: + Perfice gressus meos in semitis tuis' (Psalm. XVI. 5). — ff) „Vellenen: B, C. — gg) Albanus‘ B. — hh) ,Grecent' B. i) ,Rainerus‘ C. — kk) ,VII B. — l) sanctissimi' B, C. — mm) ,tertii' B, C. 282. 1) Lambertus; vid. num. 283.

Strana 278
278 NUM. 282—284. 1226 IUL. 3. — IUL. 21. unacum predictis nunciis nostris evidenter et discrete. Ad ea autem, que nobis exposuit, responsum accepit, sicut decuit; de quo et ipse serenitatem vestram plenius certificare poterit viva voce. Teste rege apud Westmonasterium, III die iulii. 283. 5 Henricus III, rex Angliae, Lamberto, nuntio regis Bohemiae, centum solidos ad reditus eius impensa ab E. thesaurario et camerariis suis persolvendos curat. Apud Westminster [1226] iul. 4. Apographum exstat in Henrici III rotulo litterarum clausarum, qui in tabulario regio Londinensi asservatur, a. X, membrana II (B). Hardy, Rotuli litterarum clausarum in Turri Londinensi asservati II, pag. 126. Rex E. thesaurario et camerariis Liberate pro nuncio regis Boemie. suis salutem. Liberate de thesauro nostro Lamberto, nuncio regis Boemie, centum solidos de dono nostro ad expensas suas versus partes suas. me ipso, apud Westmonasterium, IIII die iulii, anno regni nostri X. Teste 10 15 284. Honorius III papa praeposito et capitulo Pragensi mandat, ut tres vel quatuor ex eorum numero Romam mittant, qui cum consilio et assensu apostolico eligant Budislavo episcopo mortuo successorem idoneum. Laterani 11226/ iul. 21. 20 Apographum exstat in Honorii III regestorum vol. V, quod in tabulario secreto Vaticano asservatur, fol. 140v, lib. X. ep. 333 (R). Palacký, Ital. Reise, pag. 24, num. 101 (reg.) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 324, num. 703 (fragm.) — Potthast, Reg. pontif., num. 7602 — Pressutti, Reg. Honorii III, num. 6022 — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V, num. 6640. 25 Cum nuper bone memorie B.," .1 preposito et capitulo Pragensi. Pragensis episcopus, pater et pastor animarum vestrarum sexto idus iuliis fuerit, sicut Domino placuit, viam universe carnis ingressus, nos volentes ecclesie Pragensis et vestri iuris indempnitatibus quantum cum deo possumus precavere, universitati vestre per apostolica scripta precipiendo mandamus, quatinus, ne per 30 impressionem aliquorum indignum“ aliquem eidem ecclesie preferri contingat, tres vel quattuor de vobis universitatis nomine cum litteris de ratihabitione ad nostram presentiam transmittatis, qui de nostro consilio et assensu de persona 284. a) indignium“ R. 1) Epponi. — 2) Budivoj alias Budislavus nomen ei fuisse refert Pulkava in Font. rer. 35 Boh. V. pag. 133. Palacký et alii eum Budilov appellant. — 3) die 10 iulii. In Necrol. s. Rudberti Salisb. obitus eius ad diem 4 iul. commemoratur: „IV non. [iul.] Pudilo episcopus Pragensis“ (v. Mon. Germ., Necr. II, 1, pag. 148).

Strana 279
1226 IUL. 21. — IUL. 24. NUM. 284, 285. 279 idonea vobis et eidem ecclesie in episcopum provideant et pastorem. Si vero ante susceptionem mandati nostri fuerit electio celebrata, examinationem et confirmationem sedi apostolice reservamus, decernentes irritum et inane, si circa predicta fuerit aliquid attemptatum. Datum Laterani, XII kalendas augusti, 5 anno X." 285. 10 Fridericus de Jeruš (Geras) et Babo de Altenburg abbates atque B. plebanus de Hardegg, iudices ab apostolica sede delegati, controversiam, quae erat inter abbatem Lucensem et Adam sacerdotem de Znojmo, diiudicant. In monasterio Louka 1226 iul. 24. Apographum saec. XV praebet Matrica Lucensis ms., quae in tabulario terrae Moraviae Brunnae asservatur, pag. 73—74. num. 58 (B). 15 Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 170, num. 167 (ex apographo vidimato a. 1410 confecto) = Mayer, Urkk. v. Geras, in Arch. f. Kunde österr. Gesch. 1848 I, pag. 14 = Erben, Reg. Boh. I. pag. 324, num. 704 (fragm.). In" nomine sancte et individue trinitatis amen. F.1 de Jerus et B.2 de Altenburc per dei misericordiam abbates et B. plebanus de Hardek, ab apostolica sede iudices delegati super causa, que vertebatur inter abbatem de Luca et Adam sacerdotem de Znoym super iniuriis, quas idem sacerdos abbati super parrochiali 20 ecclesia sancti Nicolai in Znoym inferre presumpsit." Cum nos itaque eundem Adam multociens a nobis citatum propter contumaciam excommunicassemus, et in eadem excommunicacione per annum stetisset, nos ad convincendam ipsius maliciam ad monasterium Luca accessimus et predictum sacerdotem prestita caucione iuratoria nec non et fideiussoria“ absolvimus. Dedit quippe fideius- 25 soremd dominum Wigbertum, prepositum sancti Ypoliti, scribame regis, et perso- naliter iuravit, quod deinceps in parrochiali iure, in sepulturis et decimis ecclesiam sancti Nicolai non gravaret. Ad peticionem quoque nostram et domini Wigberti, qui ex parte regis venerat, ut concordiam inter eos procuraret, abbas de Luca expensas iudiciales, que in litem facte erant, et alia dampna gravissima, que 30 predictus Adam monasterio intulerat sepeliendo mortuos excommunicatos et in- differenter convocando et recipiendo plebem sancti Nicolai ad ecclesiastica sacra- menta, remisit renuncciando accusacionif iniuriarum. Concessit eciam abbas ecclesie sancti Michaelis baptismums et sepulturam in vico Bala et in quibusdam curiis infra ambitum fossati et in proximo ecclesie sancti Michaelis adiacentibus, quas 35 284. b) ,Dat. ut supra‘ R; supplevi ex ep. 232 registri. 285. a) Praecedit inscriptio rubro colore scripta: Confirmacio iudicum super ecclesiis sancti Nicolai et sancti Michaelis.' — b) ,presumpserit' B. — c) ,fidei iussoria‘ B. — d) ,fidei iussorem' B. — e) ,scriba‘ B. — f) ,accioni' B. — g) ,baptissmum' B. 1) Fridericus. — 2) Babo.

Strana 280
280 NUM. 285, 286. 1226 IUL. 24. nominatim exprimere ad cautelam decrevimus: curia Arnoldi parvi et Radozlae grosse; curia, que fuerat Letkonis; curia Wilhammi pellificis; curia Werneri pel- lificis et curie hominum ipsius Ade, quas possidet nomine dotis; deinde a curia Ade curia Henelen, curia Hozticz, curia Olsicz, curia Persicz, curia Zlawe, curia Bohus, curia Arnoldi, curia Alberti, curia Salmanni, curia Rudewini,h curia Let- conis vidue, curia Martini; deinde curia Peregrini, curia Zalash, curia Petri filii Wiluzel cum vico, qui quondam dicebatur vicus Vngarorum, qui protenditur usque ad portam orientalem, que ducit ad Zuchoherdel, in quo quam plures curie continentur; ita tamen, quod de Bala et de omnibus supradictis curiis et domibus, vineis, ortis, frugibus, denariis et omnibus satis decimas ecclesia sancti Nicolai 10 percipiat et plebs de supra dictis omnibus curiis ad ecclesiam parrochialem sancti Nicolai in maximis festivitatibus, scilicet Natalis Domini, Pascha, Pentecosten et Omnium sanctorum conveniat. Auctoritate igitur apostolica predicta omnia firmiter statuimus observari, firmiter prohibentes, ne presbyter deinceps, qui in ecclesia sancti Michaelis pro tempore ministraverit, nullum de castro vel de civitate Znoym, 15 hiis exceptis, que supra enumerata sunt, ad ecclesiastica audeat recipere sacra- menta. Quicunque autem huius ordinacionis temerarius transgressor extiterit, in- dignacionem dei et beatorum apostolorum Petri et Pauli et omnium sanctorum incurrat et auctoritate nobis iniuncta a sede apostolica sit excommunicatus, donec resipiscat et emendet, ut discat sapiens esse in pena, qui stultus fuit in culpa. 20 Et ut hec rata maneant et perpetua, sigillorum nostrorum inpressione commu- nimus. Acta sunt hec anno ab incarnacione Domini MCCXXVI in monasterio Luka, in vigilia sancti Jacobi, anno pontificatus domini Honorii XI. 5 286. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterio in Doxany omnes posses- 25 siones, quarum nomina recenset, confirmat eique libertates largissime concedit. — 1226 — Autographa bina in membrana scripta in tabulario caes. reg. aulico Vindobonensi asser- vantur (A1, A2). (Hugo) Sacri et canonici ord. Praemonstrat. annales I, Probat. col. 518 (ex A2) = Boczek, 30 Cod. dipl. Mor. II. pag. 176, num. 171 (nomina testium). — Erben, Reg. Boh. I, pag. 325, num. 705 (ex A1). Autographum scripsit scriba, quem sigillo ,Otakarus 29 notamus. Eiusdem scribae manu scriptum est etiam autographum diplomatis, quod eodem anno ab Otakaro rege mona- sterium in Litomyšl accepit (v. num. 289). 35 In nomine sancte et individue trinitatis amen. Cum illustrium vi- rorum memoria nullius opinionis prave valeat nota macerari, presertim cum in suis factis non suam, set sui creatoris laudem desiderent ampliari, dignum du- 285. h) „Rudewni‘ B.

Strana 281
1226. NUM. 286. 281 ximus nos Ottacarus, qui et Premizl, dei gracia rex Boemorum, priorum exempla melioris partis competenter imitari et precipue patris nostri Wladizlai regis, qui fundator cenobiorum plurimorum in Boemie partibus fuissea dinoscitur, quibus et predia contulit excellencia et libertatibus magnis, ut decuit regalem munifi- 5 cenciam, decenter insignivit. Itaque licet studiosissimus circa religionem et cultum dei extiterit, familiarius tamen Ztragov et Doczan, quo ad vixit tempore, dilexit. Ex quibus Doczanensi domui has villas donavit: Doczan, Mur,1 Rohaci,b Qvalin, Lubothinice partem ville cum navigio, Dusnich“ medietatem ville, Oleskec cum Bor adiacente, Chudumi, Goteschov,d Zalezli; in Zedlece circuitum, qui dicitur Welichov ; Pelez eciam et Hostinici, quod sui iuris erat, cum equabus et custo- dibus earum. Ducentos quoque denarios de moneta omni die sabbati eidem domui ad usus proprios destinavit. Nos quoque non minori studio prefatam domume diligentes et profectum ipsius in omnibus implerih cupientes, notum esse volumus universis tam presentibus quam futuris, quod nos divine pietatis intuitu, pro salute 15 nostra et antecessorum nostrorumque successorum domui prefate concedimus donacione perpetua ducentos denarios omni ebdomada de moneta nostra ad eiusdem domus restauracionem, quia incendiis et aliis incommodis multis vexata, nullo modo recuperari valet, nisi conpassione regali sibi fructuose subveniatur. Preterea donis pocioribus predictam domum ampliare volentes,' salmones nostri 20 iuris in Zalezli et in aliis aquis ipsorum dicioni subiectis perpetuo condonamus, sperantes ex hiis et aliis donacionibus nostris nos omnipotentis dei graciam plene promereri. Peticionibus quoque domus prenotate benivolencia regali con- petenter annuentes, villam ipsorum in Mur iure theutonico decrevimus roborari propter maliciam et instabilitatem moderni temporis, quia se defensare non va- 25 lentes, mordacitati quorumlibet subiacere videntur; unde pleno consilio dei cul- toribus providere studentes, pacis ipsorum munimentum nos firmissime decet adornare. Item cum nostre conveniat pietati loca, que pater noster Wladizlaus rex fundavit et donacione regali sublimavit, maioribus nos ampliare beneficiis, iam dicte domui Doczanensi conservare cupimus libertatem et ea, que hactenus 30 de communi iure terre nostris subserviebant usibus, eidem domui plena liberalitate relaxare decrevimus. Omnes itaque possessiones et villas eius ab exactionibus 10 35 286. a) genuine ,fuisse partibus', sed signis eodem atramento superscriptis corr. A1. — b) ,h‘ in loco raso eodem atramento scriptum A2. — c) ,Dusnic' A2. — d) ,Goteshov‘ A2. — e) ,Zedlez' A2. — f) ,Welechov‘ A2. — 8) ,domum prefatam' A2. — h) ,inpleri' A2. — i) ,cupi- entes‘ A2. — j) ,volentes' A2. 40 1) Cf. autem Necrologium Doxanense (ed. Emler in Zprávy o zasedání král. české spol. nauk 1884, pag. 83 sq.) ad 4. aug.: ,II non. aug. Pie recordacionîs Gerdrudis ducissa 1† 1151), fundatrix loci huius, que primicias ordinis nostri in terram istam introduxit et ea racione congre- gacionis mater piissima extitit; que inter alia multa contulit ecclesie nostre villam Mur.' Ibidem ad 7. iun. adnotatur: Pie et beate memorie Agnes Ifilia Vladislavi III abbatissa, restauratrix ecclesie s. Georgii Prage, congregacionis nostre soror professa, que contulit huic ecclesie villam Mur.' — 2) De huius villae donatione cf. infra not. 9.

Strana 282
282 NUM. 286. 1226. sive debitis vel indebitis absolvimus, ut omnes habitantes in possessionibus prefate domus, sive sint servi glebe, sive servi originarii, sive asscripticii, sive aliquo modo teneantur prefate ecclesie racione fundi et coram excellencia nostra et iudice curie nostre in causam tracti fuerint et astantibus aliquodk fratribus domus culpam suam confessi fuerint, vel inde convicti, si pena fuerit pecuniaria, utilitas, que nostris usibus cedere debebat, sive officialium nostrorum tam maiori quam minori dignitate preditorum, verum eciam clericorum, qui inde usum habere videntur, totaliter et integre remittimus. De iudicio autem aque vel candentis ferri, quod fit per naroc, sive culpa, que fit per zwod, sive causa, que appellatur hlawa, postquam hec a nobis vel a successoribus nostris vel a iudicibus curie 10 discussa fuerint et determinata, omnia reorum bona ad usum spectent predicte ecclesie, nec hii, qui inde uti consueverant, sive nos, sive successores nostri, vel cuiuscumque nominis aliquid! in eis vendicent potestatis. De succisione silve, quod presceka dicitur,m et de fossatis vel operibus, quibus castra muniuntur, homines prefate domus absolvimus. Constituimus eciam omnium memorie com- 15 mendandum, quia Nazblaz dedimus iam dicte domui et heredes manentes in Clobuch"s et terram ad aratrum duorum hospitum in Bussowic. Preterea dona- vimus congregacioni domus Doczanensis, ut absque theloneo per omnes trans- simuso nostre dicionis navem unam per Albiam in Swrbiam educant et reducant cum sale et aliis rebus, quibus indiguerint. Ligna quoque congregacionis Docza- 20 nensis, que per Albiam et per Egram descendunt, volumus et auctoritate nostra firmamus, ut sine theloneo et absque omni inpedimento contradicencium ad usus ipsius descendant. Donacionibus nostris eciam interserimus, quia Fridericus dux, frater noster, contulit antedicte ecclesie circuitum Cothwin.“ Patruus noster Heinricus dux contulit memorato loco circuitum Sbuinic cum coniuge 25 sua Margareta.5 Heinricus dux et episcopus contulit Colowecp.s. Juditha regina, mater nostra, dedit villam Brehori et mediam partem ville Rochov. 5 286. k) ita (pro ,aliquot) A1 et A2. — 1) ita A1 et A2; ,sibi hic omissum esse nemo non videt. — m) genuine ,De succisione, quod presceka silve dicitur', sed rectus verborum ordo signis eodem atramento superscriptis corr. A2. — n) ,Clobuc' A2. — o) ita scribae incuria A1: ,trans- 30 situs' A2. — P) ,Colowech‘ A2. 3) Cf. Necrol. Dox. ad 15 dec.: ,Obiit pie recordacionis Przemysl rex IIIus, filius regis fundatoris cenobii nostri, congregacioni nostre per omnia devotus, qui contulit huic ecclesie predium Klobuk.' — 4) Cf. Necr. Dox. ad 24 mart.: ,Obiit Fridericus, filius regis, dux Bohemie, qui dedit huic ecclesie villam Cotwyn." — 5) Cf. Necr. Dox. ad 14 aug.: Beate recordacionis Margareta ducissa, nostre 35 congregacionis soror professa et eiusdem mater piissima, que contulit nostre ecclesie sexaginta marcas et calicem magnum cum patena et preciosissima altarium ornamenta et circuicionem Sbinicz.' — 6) Cf. Necr. Dox. ad 14 iun.: Beate recordacionis Henricus, Pragensis eccl. episcopus et nostrarum congregacionum protector piissimus omniumque spiritualium optimus defensator, qui contulit nostre ecclesie circuitum Kolowcz et de tentorio suo ornamenta altarium auro texta.' — 7) Cf. Necr. Dox. 40 ad 31 mart.: ,Beate memorie Elizabet, secunda prelata huius ecclesie, soror [Henrici] ducis et epi- scopi, que contulit pro se et pro eodem fratre suo sexaginta marcas argenti ad edificium monasterii et calicem cum patena et ampullas deauratas inter cetera ornamenta et duas villas Bregor et Rogow."

Strana 283
Item guia mortalitatis iter omni humane patet creature et nichil stabile videtur esse sub sole, vigilanti memorie com- mendandum est, quod Wladizlaus rex, $ pater noster, nominatim conferens domui Doczanensi predia sua terminis certis distinxit; nam Welichov a vado Rado- wani usque ad pontem paludum, quod Moztissche dicitur, et sic ad montem, 10 qui dicitur Ztrani, et ita in Egram fluvium domui dicte donavit. Dedit eciam Scalice et Ledci cum silva. Dux quoque Fridericus, frater noster, con- silio pietatis fervens in Zedleccensi 15 provincia ab imperatore Friderico domui sepe nominate peticione sua firmiter obtinuit Woycowic cum silva, hiis ter- minis predium notatum distinguens: Primus terminus eius est a Buistrice, 20 secundus ad Techomizl, tercius ad Na- gradis, quartus ad villam nomine Sco: newalde, et sic per directum ad flumen Lesche et ita tandem in Egram fluvium. Inter alia posteris mandanda hoc quo- 25 que dignum est referri, quod tempore Zobezlai ducis? Adalbertus, abbas Ztra- gouiensis, cum fratribus suis et sororibus Doczanensis domus Chrenoni, filio Jurate prepositi Melnicensis, dedit in concam- 30 bio Raduissic curiam cum annona, ad- ditis quatuor marcis argenti pro toto patrimonio suo, quod habuit in Crawar, et omni silva attinente a signis Obless usque ad Scalca et iterum Scalca et 35 tercium Scalca, deinde via ducens in Tynec, postea in Stuolenic, inde in Strasé ac sic in Pulsnice rivum. Contirmamus preterea donaciones nobilium nostro- NUM. 286. 283 Confirmamus preterea donaciones nobi- lium nostrorum auctoritate nostra, qui testamentum suum morientes dispo- suerunt. Ex quibus Matheus comes, filius Nemoy, omnia predia sua moriens domui Doczanensi disposuit preter villam Pro- tiwisch, quam uxori legavit. Gwal cum uxore sua Siwanic et Luhinnic contt- lerunt. Fridericus de Spelunca pro filio suo Heinrico moriente mediam villam Vreschan? contulit pro se ipso, residuam partem eiusdem ville prefate domui decedens legavit. Reinardus, filius Fri- derici, non multo tempore post, ipsum vivens in morte sua Bresen pro se et parentibus suis deo et sancte Marie in Doczan contulit. Petrus, frater Friderici iam dicti, Basche, quod sui iuris erat, vitam finiens iam sepe dicte domui contradidit. Item quia mortalitatis iter omni humane patet creature et nichil stabile videtur esse sub sole, vigilanti memorie commendandum est, quod Wladizlaus rex, pater noster, nominatim conferens domui Doczanensi predia sua terminis certis distinxit; nam Welichov a vado Radowani usque ad pontem paludum, quod dicitur Moztissche, et sic ad montem, qui dicitur Ztrani, et ita in Egram fluvium domui dicte donavit. Dedit eciam Scalice et Ledci cum silva. Dux quoque Fridericus, frater noster, consilio pietatis fervens in Zedleccensi provincia ab imperatore Friderico domui sepe nominate peticione sua firmiter obtinuit Woycowic cum silva, hiis ter- minis predium nominatum distinguens: Primus terminus eius est a Buistrice, 40 [286 A2] 4) litterae „rescha“ in loco raso eadem manu scriptae sunt A2. 8) Inter ann. 1175 ex. — 1178 in.; vid. Cod. dipl. Boh. I, pag. 250, num. 285. 

Strana 284
284 NUM. 286. rum auctoritate nostra, gui testamentum suum morientes disposuerunt. Ex guibus Daniel, Pragensis episcopus, formam vir- tutis pretendens, dedit circuitum Ozlov et Chinowic villam cenobio Doczanensi.? Nos quoque pro Oztlov in concambio dedimus Petipezi, Lutmeric, Tribuchic totam villam, Lenesic totam villam, Lubedici, in Veltruz!? X hospites et terram ad duo aratra. Item alii nobiles divini amoris instinctu, sue suorumque saluti intendentes, temporalia bona pro semper mansuris commutaverunt. Inter quos Gotebor eidem domui contulit villam Ledwic cum filia sua Eufrosina.'! Pribizlawa, uxor Gotebor, dedit Zirbic.!? Jheroneus,!? frater Nemoy, dedit tres hospites in Mnetis. Wlaztizlaus,!* tilius Jheronei, concambium fecit, Martinowez partem predii, quod sui iuris erat ibidem, dicte domui dans et Nyemsic super Wiltawam situm recipiens ab eadem domo consensu tocius congregacionis. Nemoy'5 et uxor eius dederunt partem ville in Wrascov. Welezlaus!$ et Matheus, fili Nemoy, dederunt Crabsic.!* Idem [286 A1J r) genuine ,dedit hospites in Mnetis tres', sed rectus verborum ordo signis eod. atramento superscriptis corr. A1. 1226. Il ad Techomizl, IIl ad Nagradis, III ad villam nomine Sconewalde, et sic per directum ad flumen Lesche et ita tandem in Egram fluvium. Inter alia posteris mandanda hoc quoque dignum est referri, quod tempore Zobezlai ducis? Adal- bertus, abbas Ztragouiensis, cum fratribus suis et sororibus Doczanensis domus Chrénoni, filio Jurate, prepositi Melni- censis, dedit in concambio Raduissic curiam cum annona, additis Ill marcis argenti pro toto patrimonio suo, quod habuit in Crawar et omni silva attinente a signis Obless usque ad Scalca et iterum Scalca et tercium Scalca, deinde via ducens in Tynec, postea in Stuolenic, inde in Strasé ac sic in Pulsnice rivum. Preterea donacionibus nobilium Daniel, Pragensis episcopus, formam virtutis pretendens, dedit circuitum Ozlov et Chi- nowic villam cenobio Doczanensi.? Nos quoque pro Oztlov in concambio dedi- mus Petipezi, Lutmeric, Tribuchic totam villam, Lenesic totam villam, Lubedici, in Velperd* !? X hospites et terram ad duo aratra. Item alii nobiles divini amoris [286 A?] 5) litterae ,perd' in loco raso eadem manu scriptae sunt A2. 25 9) Cf. Necr. Dox. ad 8. aug.: ,Pie memorie Daniel, episcopus (7 1/67) et nostre congregacioni per 30 omnia devotus, qui dedit Lubotienicz, Trebradicz, Numerzicz, Chinowicz et circuicionem Oslow.' Sed in diplomatis nostri initio villam Liboténice a Vladislavo rege monasterio Doxanensi donatam esse affirmatur. — 10) De villae huius donacione in Necr. Dox. haec commemorantur ad 21. iun.: Venerabilis memorie lda, regis cognata et soror nostra, que dedit ecclesie nostre quinquaginta marcas et villam Veltrus.' — 11) Cf. Necr. Dox. ad 12. nov.: ,Chotiebor comes, qui dedit liuic ecclesie villam Ledczicz. — 12) Cf. Necr. Dox. ad 25. apr.: ,Bone memorie Euírosina, soror nostra, que dedit huic ecclesie Syrbicz — 13) Obitus eius in Necr. Dox. ad 21. nov. comme- moratur: ,Jarohniew comes, qui dedit villam.' — 14) Forfasse idem, qui in Necr. Doxanensi his verbis commemoratur ad 16. dec.: ,Wlastislaus comes, qui dedit calicem cum patena.' — 15) Cf. Necr. Dox. ad 24. ian.: ,Nemoy comes, qui dedit huic ecclesie villam cum vinea. — 16) Cf. Necr. Dox. ad I. iul.: ,Velislaus comes, qui dedit huic ecclesie villam.' — 17) Cf. autem Necr. Dox. ad 21. apr.: ,Smyl miles, qui dedit huic ecclesie Crabczicz villam cum vinea.' 35 

Strana 285
1226. NUM. 286. 285 Matheus comes, filius Nemoy, omnia predia sua moriens domui sepe nominate disposuit preter villam Protiwisch, quam uxori legavit. Ulricus comes de Scicencov 5 dedit villam Bernan‘ cum filia sua Mar- gareta, que postmodum Rochov villam pro centum marcis comparavit, quas ei frater suus Ulricus decedens in testa- mento legavit.!® Uxor Cháztonis con- 10 tulit Gluscin. Gwal dedit villam Dechän. Idem Gwal cum uxore sua contulerunt Sywanic et Luhinnic. Fridericus de Spe- lunca pro filio suo Heinrico moriente mediam villam Veschan contulit, pro 15 se ipso residuam partem eiusdem ville prefate domui decedens legavit. Reinar- dus, filius Friderici, non multo tempore post ipsum vivens in morte sua Bresen pro se et parentibus suis deo et sancte 20 Marie in Doczan contulit. Petrus frater Friderici iam dicti Basche, quod sui iuris erat, vitam finiens iam sepe dicte domui contradidit. instinctu, sue suorumque saluti inten- dentes, temporalia bona pro semper mansuris commutaverunt. Inter quos Gotebor eidem domui contulit villam Ledwic cum filia sua Euírosina.!! Pri- bizlawa, uxor Gotebor, dedt" Zirbic.'? Jheroneus,!? frater Nemoy, dedit tres hospites in Mnetis. Wlaztizlaus, filius Jheronei, concambium fecit, Martinowez partem predii, quod sui iuris erat ibidem, dicte domui dans et Nyemsic super Wiltawam situm recipiens ab eadem domo consensu tocius congregacionis. Nemoy!* et uxor eius dederunt partem ville in Vrascov. Welezlaus!$ et Matheus, filii Nemoy, dederunt Crabsic.!* Ulricus comes de Scicencov dedit villam Bernen cum filia sua Margareta, que postmodum Rochov villam pro C marcis comparavit, quas ei frater suus Ulricus decedens in testamento legavit.'* Uxor Chástonis contulit Gluscin. Gwal dedit villam Dechán. Zmil dedit mediam partem ville Hvoynic cum filia sua Scolastica; reliquam partem 25 Wolfiramus et Bertoldus prepositi pro quinquaginta" marcis emerunt a Zmilone et a Cháztolov* filio eius. Item Wolframus prepositus Doczanensis emit ab uxore Cháztonis" quicquid ipsa possidebat in Lubochán pro XX marcis. Emit eciam Crassin a Cunrado de Lusic pro XX et duabus marcis. A Bunone filio Blehonis emit pro XL et duabus marcis? quicquid habuit in Bussowic. Concambium eciam 30 fecit memoratus prepositus cum Zlaucone fratre Grabisse, dans ei Ledwic villam et addens XX duas marcas recepit ab eo quicquid^" possidebat in Wirbochan et in Cakchov. A Dionisio, cognato Chrenonis, emit terram in Crawar pro XXV marcis. Ibidem emit a Beznata, filio Beznate, totam partem hereditatis sue pro XX et duabus marcis. A Moymero cognato eius emit partem ipsius pro XVIII marcis. A fratre 35 /286 AJ corr. At. t) ,a* ex ,e' eodem atramento [286 A?J curia A?. u) ita (pro ,dedit') scribae in- v) L A?. — x) ,Chastolov' A?. — ») ,Chastonis' A?. — z) genuine XL marcis et duabus', sed rectus verborum ordo signis eodem atramento superscriptis corr. A1, — 22) ,quidquid' A?. 18) Vid. Necr. Dox. ad 19. ian.: ,Pie memorie Margareta, quondam prelata, que contulit huic 40 ecclesie duas villas Brnan et Rogow.' 

Strana 286
286 NUM. 286, 287. 1226. Moymeri, nomine Obelss, comparavit duas partes iuris sui, quod habebat in Vito- zlawic pro XXX et VI marcis. Ab uxore Jacobi et filio eius Jacobo emit pro V marcis silvulam in Otochene. A Redhore quoque emit quod habuit in Perchov, quod est iuxta Goteschov, pro XX marcis. Quia vero presens scriptum non solum auctoritate nostra, verum eciam probatorum testium confirmacione plenius indiget, hic nomina testium perspicue decrevimus annotari: Wencezlaus dux filius regis et frater ipsius Wladizlaus marchio Morauie, Arnoldus cancellarius regis et pre- positus Wissegradensis, Petrus abbas Ztragouiensis cum fratribus suis Gerardo priore et Johanne suppriore bb et Petro sacrista, Guntherus prepositus Doczanensis, Hermannus prepositus Lutomericensis et notarius curie, Wata camerarius ducis, 10 Cháztolov filius Zmil venator summus, Petrus filius Milhozt, Ludher et filius eius Milhozt, Jan de Morasic, Zwatobor de Pressic, Beneda filius Stibor, Dalebor de Coneckulma, Zmil filius Protiwec, Zobeherde de Rosalowic, Neozstup“ miles, Trebata miles, Drirsizlaus de Beneschov, Zezema de Bolezlawa,dd Bohuzlaus filius Radim de Spelunca ee et alii multi. 5 15 Acta sunt hec anno verbi incarnati MCCXXVI, epacta XX, indictione XIIII, concurrente III. Omnis itaque qui Doczanensem domum gravare presumserit et hereditates ipsius a nobis vel ab aliis collatas contumaciter aggravare vel inpetere temptaverit, in perpetuam dapnacionemf cum Sathana dampnato e8 ab omnipotentihh deo eternaliter involvatur. Amen. 20 Utrique autographo appendet e filis sericis Otakari regis sigillum de cera naturali con- fectum, idem atque in num. 264. 287. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, ecclesiam in villa Kořím fundaturus statuit, ut sit filia ecclesiae sancti Petri Brunensis. 25 Brunnae 1226 —. Fasseau, Collectio synodor, et statutor, dioc. Olomuc. Pars III, pag. 24 (C) — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 173, num. 169 (e duobus apographis simplicibus, quae autem ubi nunc sint, incertum est; B) = Erben, Reg. Boh. I, pag. 329, num. 708 (frgm.). Diplomatis verba ab Hermanno notario regio conscripta esse, diplomatibus num. 278, 30 238 aliis collatis certissime apparet. In nomine sancte et individue" trinitatis amen. Otacarusb qui et Premizl," dei gracia Boemorumd rex, universis Christie fidelibus tam presentibus quam futuris. Ut ea, que a nobis provide et sollemniter disponuntur, non possint/ 286. bb) ita A1 et A2. — cc) ,Neoztup‘ A2. — dd) ,Bolezlaua' A2. — ee) ,de Spelunca omittitur 35 in A2. — ff) ita A1; ,damnacionem' A2. — 88) ,damnato' A2. — hh) ,omnipotente' A2. 287. a) ,sanctae et individuae‘ et similiter etiam infra semper ,ae' pro ,e' simplici C. — b) ,Othagarus' C, correxi ad fidem autographorum ab Hermanno notario scriptorum. — c) ,Pre- mislaus' C. — d) ,Bohemiae' C. — e) ,in Christo‘ B, C. — f) ,possent‘ C.

Strana 287
1226 SEPT. 19. NUM. 287, 288. 287 a quoquam hominum processu temporis immutari, sed perpetuo stabilia permaneant atque firma, notum facimus in perpetuum, quod cum ecclesia sancti Petri in Bruna ius decimarum in villa Corim nomine habuerit tempore ab antiquo, licet nostre intencionis et propositi sits fundare ibidem ecclesiam et dotare, nolumus tamen, 5 quod eadem Brunensis ecclesia privetur iure suo; immo volumus et statuimus ab omnibus nostris successoribus" inviolabiliter et firmiter observari, ut prefata Corimensis ecclesia sit filia ecclesie sancti Petri in Bruna, ita quod prepositus ecclesie sancti Petri de ipsa Corimensi ecclesia et de omni iure suo, tam decimarum quam alio, secundum suum beneplacitum quidquid velit ordinet et disponat. 10 Ad huius autem nostri statuti perpetuam memoriam et inviolabile firmamentum presens privilegium conscribi fecimus et sigilli nostri munimine roborari. Huius autem rei testes sunt!: Hermannus prepositus Luthomericensis,m Ratiborius de Strachotiz," Stephanus de Medlaw, dominus Leo de Klobuk, Thaz° castellanus Brunensis cum fratribus, prepositus Arnoldus de Luh, CirhP subdapifer, Milich 15 subpincerna, Andreas marscalcus,q Vocco subcamerarius, Spitata, Glupen, Vecen, Iwan capellanus domini regis, Martinus plebanus de Dacziz, Hieronymuss plebanus in Pribizlawiz, Victor plebanus de Noua civitate; Johannes, Zdeslaus, Simon capellani domine regine aliique quam plurimi." Actum in Bruna, anno incarnacionis dominice“ millesimo ducentesimo 20 vigesimo sexto, indictione XIIII." 288. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, ad civitatem ante castrum Znojmo constituendam monasterii Lucensis fundum ,Culchov' acquirit, pro quo ecclesiam in Prostoměřice, agros in Zadovany et decimas vinearum apud Znojmo mona- 25 sterio eidem donat. In Znojmo 1226 sept. 19. 30 35 Autographum in membrana passim laesa scriptum in tabulario terrae Moraviae Brunnae asservatur (A). — Apographum saec. XV exstat in cod. ms. Matrica Lucensis dicto, qui in eodem tabulario finter Cerronianos II, 253/ asservatur, pag. 29, num. 5. (Hugo) Sacri et canon. ord. Praemonstrat. annales II, Probat. pag. 46 — [Chmell Series fundationis Lucensis, pag. 19 (frgm.) — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 172, num. 168 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 329, num. 707 (frgm.). Autographum scripsit scriba, quem nota ,Otakarus 30° signamus; cuius scribae manus iam in nullo alio eiusdem regis diplomate autographo deprehenditur. — Diploma ab Hermanno notario regio verbis contextum esse, diplomatibus num. 238. 270, 287 et aliis collatis cognosci potest. 40 287. 8) licet nostrae sit int. et prop.‘ B. — h) ,succ. nostris' B. — i) ,praelatus' C. — k) ,suo iure‘ B. — 1) sunt hi B. — m) ,Lithomer.' C. — n) ,Ratiborus de Strakoticz‘ C. — o) ,Thuz' C. — P) ,Arn. de Suhcirh' C. — q) ,marschaltus' C. — 7) pro ,Spitata — plurimi' legitur in C: ,aliique quam plurimi, ut in originali videre est.' — s) Hermannus' in alio apographo scriptum esse testatur Boczek. — t) ,Brunae‘ C. — u) ,dominice incarnationis' B. — v) ,quarta decima‘ C.

Strana 288
288 NUM. 288. 1226 SEPT. 19. In nomine sancte et individue trinitatis. à Ottacarus, qui et Premizl, dei gracia Boemorum rex. Ne id quod a| nobis pie disponitur atque racionabiliter ordinatur, et maxime circa loca religiosa Dominoque famulancia] humiliter et devote, possit per quemquam hominum processu temporis immutari, set perpetuo stabile permaneat atque firmum, notum facimus universis tam presentibus quam futuris, quod cum nos vellemus ante Znoim civitatem construere in ipsamque homines convocare, et quia nostra propria area ibidem sita ad ipsam construendam nobis non erat sufficiens, fundum quendam, Culchov nomine, cum omnibus suis attinenciis, agris videlicet atque teloneo," quod ibidem percipiebatur, ad Lucense cenobium pertinentem, excepto solo quodam vico circa ecclesiam sancti Nicolai 10 sito, Vgezdezb nomine, qui specialiter eiusdem ecclesie dos semper exstitit, cum curiis magistri Pletlri, Heinrici sagittari,“ Vlricib sagittarii et aliis eidem ecclesie prope adiacentibus, predicte civitati et suis habitatoribus addidimus. Prefato Lucensi cenobio loco iam dicti fundi et omnium suorum attinencium ecclesiam in Prozimiriz cum sua dote atque iure patronatus in perpetuum contulimus et 15 donavimus pacifice possidendam. Insuper eidem cenobio addidimus agros ad nostrum aratrum et ad nostros rusticos in Zadowan, id est pomeriis, pertinentes. Hoc eciam statuimus, quod cum plantated vinee in agris, quos prenotate civitati nostre addidimus cum Lucensi abbate commutantes, ex ipsis decimas percipiat idem abbas integre atquee plene. Postmodum autem abbas cenobii prenotati, 20 nomine Florianus, ad nostram presenciam accedendo nobis humiliter supplicavit, ut eandem nostram donacionem et, ut verum fateamur, commutacionem ratam habentes atque firmam auctoritate regia confirmaremus. Nos vero ipsius precibus inclinati et quia eciam hoc factum pium est et honestum, eandem nostram dona- cionem et commutacionem ratam habentes et firmam auctoritae regia confirmamus, 25 ipsam non personalem, set universitatis sive ecclesie intelligi volentes atque decernentes, ne hoc tam sollempne, pium et honestum factum liceat imposterum cuiquam hominum immutare, set perpetuo firmum et stabile perseveret. Ad huius itaque nostre donacionis et commutacionis perpetuam memoriam et inviolabile firmamentum presens privilegium conscribi fecimus et sigilli nostri robore 30 communiri. Nomina autem testium sunt hec: Robertus Olomucensis episcopus, Zvezt abbas Trebecensis, Hermannus prepositus Lutomericensis, Otto castellanus de Donin, Wrs castellanus in Znoim, Pomnen, Hartlibus, Bohusa, Wilhammus pincerna cum fratribus, Howorish, Heinricus Pribrami, Branizlaus, Paulus iudex, Lutobor cum fratribus, Lupus, Vlricus sagittarius, Teodericus de Vetov, Ztonarius 35 camerarius, Bohuzlaus castellanus de Wranov, Woko et Andreas filii Benes de Benessov, Oztoy cum fratre, Teodericus villicus, Wibertus prepositus sancti Ypoliti, magister Sdyzlaus, magister Stephanus, Sdezlaus, Lambertus, Matheus. 5 288. a) genuine ,telonio', sed ,i‘ eod. atramento corr. A. — b) Litterae nominis huius iam paene evanuerunt A. — c) ita A. — d) ,sint' scribae incuria hic omissum esse nemo non videt. — 40 e) litterae ,at' litteris vt'ſ' absconduntur, quae alia manus alio atramento scripsit, A.

Strana 289
1226 M. SEPT. NUM. 288, 289. 289 Actum in Znoim, anno incarnacionis dominice millesimo CCXXVI, indictione XIIII, XIII kalendas octobris. Autographo appendet e filis sericis coloris rubri, violacei, flavi sigillum regis de cera naturali confectum, idem atque in num. 264. 5 289. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterii in Litomyšl hominibus culpam, quae in vulgari ,hlava‘ nominatur, indulget, petente Waltero abbate. — 1226 ssept.]. 10 15 Exstant duo autographa in membrana scripta, quorum unum (A1) in tabulario terrae Moraviae Brunnae, alterum (A2) in tabulario Musaei civitatis Litomyšl asservatur. Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 174, num. 170 (ex A1) = Erben, Reg. Boh. I, pag. 328, num. 706 (frgm.) — Imaginem autographi A2 ad minorem modum redactam v. apud Nejedlý, Dějiny města Litomyšle I ad pag. 64. Utrumque autographum manu scribae, quem nota ,Otakarus 29 signavimus, exaratum est, qui etiam utrumque diplomatis num. 286 autographum scripsit. (In autographi A1 tergo eadem manu adnotatur: ,Privilegium Lutomizlcensis ecclesie.) Diploma ab Hermanno regis notario, qui in corroboratione expresse auctor nominatur, verbis contextum esse, diplomatibus num. 196, 259, 289 aliisque collatis certissime apparet. Cum igitur de diplomatis origine genuina nullo pacto dubitari possit, suspicionem, quam Palacký, Dějiny I, pars 2, pag. 465 in diploma contulit, rationi omnino adversam esse, nemo non videt. 20 † In nomine sancte et individue trinitatis. Ottacarus, qui et Premizl, dei Immutantur plerumque donaciones legittime factaque gracia Boemorum rex. hominum sollemp nitera celebrata, nisi testimonio proborum hominum et sigillatis litteris roborentur; vivit enim littera et actio littere commendata. Notum siquidem 25 facimus universis, [ tam presentibus, quam futuris, quod cum nos semel de Morauia per Lutomizl in Boemiam transiremus, per querelam domini Walteri abbatis et fratrum in eodem claustro Domino famulancium nobis constitit evidenter, quod a castellanis et iudicibus atque aliis nostris beneficiariis occasione illius culpe, que hlaua vulgariter nominatur, eiusdem nostri claustri pauperibus maxima 30 inpedimenta et iniurie atque gravamina fiebant; quam culpam, hlauam“ videlicet, ut antedicti nostri claustri hominibus perpetuo penitus indulgeremusd divine remuneracionis intuitu, prefatus W. abbas cum fratribus nobis humiliter suppli- cavit. Et quia prenotatum claustrum, Lutomizl scilicet, maxime cum sit nostrorum predecessorum atque nostra fundacio, speciali quadam dileccionee semper dile- 35 ximus et a nostris successoribus diligi volumus et foveri, ad preces domini Walteri, venerabilis abbatis eiusdem claustri, et fratrum suorum eandem culpam, 289. a) ,sollemniter‘ A2. — b) titulus supra,bn' et,a in loco raso eod. atramento scr. A1.— c) genuine ,hlauam culpam' sed verborum ordo signis superscriptis correctus A2. — d) ,indul- geremus penitus', sed signis superscriptis corr. A2. — e) ,dilcône‘ A1, A2.

Strana 290
290 NUM. 289, 290. 1226 M. SEPT. — DEC. 4. que hlaua vulgariter dicitur, omnibus generaliter hominibus ad iam nominatum claustrum Lutomizl pertinentibus perpetuo penitus indulgemus, statuentes, ut nullus umquam castellanus vel iudex seu quicumque alter noster aut successorum no- strorum beneficiarius super eadem culpa cum ipsis disponere audeat aut tractare; set ipsef abbas eiusdem claustri cum suis fratribus inter suos homines, cum hlaua fuerit, nullum respectum ad beneficiarios habens, quicquid voluerit ordinet et disponat.8 Quicumque autem castellanus vel iudex aut alius beneficiarius hanc nostram libertatem, quam benigne pro remedio animeh nostre et predecessorum atque successorum nostrorum' claustro et elemosine nostre in Lutomizl indulsimus, inmutare voluerit, beneficio careat et ab episcopo terre publiscek ex]communicetur. 10 Ad huius vero nostre indulgencie perpetuam memoriam et inviolabile firmamentum presens privilegium per' cancellarium nostrum Arnoldum, Wissegradensem prepo- situm, et Hermannum, notarium nostrum, Lutomericensem prepositum, conscribi' fecimus et sigilli nostri robore communiri. Nomina eciam testium, coram quibus hec facta sunt, hic decrevimus annotari: Slauek camerarius Pragensis et filius 15 eius Boguzlaus,m Bicen castellanus Wratizlauiensis, Hartlebus villicus regis, Johan- nes castellanus, Jaros de Pribizlauic, Uitek" et frater eius Henricus,° Borutap de Redgosc cum filio suo Boruta," Sulizlav" de Loza, Sauisa, Cstibor de Nedelisc, Coiata filius Grabisse de Ponte, Golac castellanus Olomucensis et frater eius Zuezlav de Planan, Janec iudex Wratizlauiensis, Otazlav de Radgosc cum filio 20 suor Hartlebo, Wacek, Jaclin de Borouec, Suatozlav de Hermannic, Groznata de Podebrad, Predbor, Groznata de Hinerov, Glupen de Gor, Petrus de Seleuic, Dobremil, Zueprav, Dnepr, Scizlav, Mladota, Vatzlav, Bolezud de Cralic, Slusek de Pusic, Cristan de Zuincan, Mirozlav cum filiis Jan et Budizlav‘ de Ualle sacerdotis, Bicen, Ratmir, Sdimir, Budizlav, Buz, Predbort de Morasic, Uictor 25 filius Blud et alii multi. 5 Acta sunt autem hec anno dominice incarnacionis MCCXXVI, indictione XIIII, epacta XX, concurrente III. Utrique autographo appendet e filis sericis coloris flavi sigillum Otakari regis, e cera rubri coloris confectum, idem atque in num. 264. 30 290. Honorius III papa monasterio in Zwiefalten ius patronatus ecclesiae sanctae Mariae in Kladruby aliaque bona et libertates confirmat. Laterani 11226/ dec. 4. 289. f) ,se‘ in loco raso ead, manus eod. atramento scripsit A1. — 8) litterae ,po‘ cum 35 membrana destructa perierunt in A2. — h) ,benigne — ani‘ cum membrana putrefacta perierunt in A2. — i) ,nostrorum' cum membrana putrefacta periit in AP. — k) ,ficio — publice' cum membrana putrefacta perierunt in A2. — 1) ,per Hermannum nostrum notarium conscribi' A2. — m) Boguzlaus filius eius' A2, ubi,Bog' ex,Bug eodem atramento corr. est. - n),Vitek' A2. — o) Heinricus' A2.— P) ,Borutha‘ A2. — q) �Sulizlaw‘ A2. —") ,suo' deest A2. s) ,Pudizlav‘ A2. — t) ,Pretbor' A2, 40

Strana 291
1226 DEC. 4. NUM. 290—292. 291 Autographum in membrana scriptum in tabulario regio Stuttgartensi asservatur (A). Wirtembergisches Urkundenbuch III, pag. 207, num. 722 = Horoy, Honorii III Opera, tom V. pag. 146, num. 19 — Potthast, Reg. pontif., num. 7620 — Pressuti, Reg. Honorii III, num. 6079. à Honorius à episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis .. abbati et conventui monasterii Zvildensis" salutem et apostolicam benedictionem. Justis petentium desideriis dignum est nos facilem prebere consensum et vota, que a rationis tramite non discordant, efffectu prosequente complere. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris iustis postulationibus grato concurrentes assensu, 10 ius patronatus ecclesie sancte Marie Cladrubrudensis," possessiones et alia bona vestra nec non libertates et immunitates ac rationabiles vestri monasterii consue- tudines hactenus observatas, sicut ea iuste, canonice ac pacifice obtinetis, vobis et per vos ipsi monasterio vestro auctoritate apostolica confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre confirmationis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se noverit incursurum. Datum Laterani, II nonas decembris, pontificatus nostri anno undecimo. 15 5 20 Autographo appendet e filis sericis flavis et rubeis Honorii III papae bulla plumbea eadem atque in num. 250. 291. Conradus, comes de Wasserburg, Gebhardo, episcopo Pataviensi, eiusque ecclesiae partim titulo feudi, partim pignoris, obligat castrum suum Vichtenstein „cum omni suo patrimonio et proprietatibus eidem castro attinentibus, et preterea 25 omnia quecunque habuit a terminis illius ripe, que Salza dicitur, usque Anasum et ab eo fluvio, qui vulgariter Iser dicitur, usque ad nemus Poemorum. Pataviae 1226 —. Monum. Boica XXVIII, ps. II, pag. 144, num. 38 (ex altero codice traditionum eccl. Patav.) — Lang, Reg. Boica II, pag. 160 — Erben, Reg. Boh. I, pag. 329, num. 709. 30 35 292. Laurentius, episcopus Vratislaviensis, iudicibus ad controversiam, quam cum Roberto, episcopo Olomucensi, de dioecesis suae limitibus habet, diiudicandam delegatis, se magistrum Gotfridum capellanum procuratorem suum constituisse, significat. ſpost 1226/ Autographum in membrana scriptum in tabulario regio Dresdensi asservatur (A). Gersdorf, Urkundenb. d. Hochstifts Meissen (Cod. dipl. Saxoniae. Zweiter Haupttheil) tom. I, pag. 96, num. 104 (ad ann. cc. 1227). 290. a) ita A.

Strana 292
292 NUM. 292, 293. POST 1226. Epistula nota temporis omnino caret, sed anno 1226 esse posteriorem ex eo cognosci potest, quod Udalricus, scolasticus Misnensis, ad quem missa est, anno illo demum munere suo fungebatur. De controversia, ad quam epistula spectat, vid. litteras Gregorii IX papae dd. 1229 iun. 7. Venerabilibus viris P.1 decano, V.2 scolastico Misnensi et B. canonico Ci- 5 censi, iudicibus a sede apostolica delegatis, L.; dei gracia Wratislauiensis] epi- scopus, devotum affectum et oraciones in Domino. Noverit vestra prudenſcia, quod in causa appellacionis, que vertitur inter venerabilem fratrem nostrum" Olomucensem episcopum ex una parte et nos ex altera, magistrum Gotfridum capellanum nostrum constituimus procuratorem ad agendum, defendendum, ex- 10 cipiendum et replicandum et ad omnia faciendum, que quilibet procurator in causa simili facere posset, ratum habituri quicquid per ipsum in hoc negocio fuerit ordinatum. Hoc idem adversario significamus et petimus, ut presentis libelli ei copiam faciatis. Sigillum, quod e scidula membranae ex litteris ipsis abscissa appendebat, deperditum est. 15 293. Udalricus, scolasticus Misnensis, et B., canonicus de Zeitz, Lamberto, custodi Budissinensi, mandant, ut cum decano Misnensi ad Altzelle accedat, testes de causa episcoporum Olomucensis et Vratislaviensis auditurus. ſpost 1226/. 20 Autographum in membrana scriptum in tabulario regio Dresdensi asservatur (A). Gersdorf, Urkundenb. d. Hochstifts Meissen (Cod. dipl. Saxoniae. Zweiter Hauptth.) tom. I, pag. 96, num. 105 (ad ann. cc. 1227). Epistula eodem fere tempore atque illa, quae praecedit, scripta esse videtur. V., dei gracia scolasticus Misnensis, et B., canonicus Zicensis, iudices 25 a sede apostolica dele gati, domino L.; custodi Budesinensi, sinceram in Domino Rogandam] duximus honestatem vestram et auctoritate qua fun- caritatem. gimur precipiendo mandamus, quatilnus una cum decanos coniudice nostro ad Cellam accedentes, testimonium domini“ abbatis Cellensis et duorum suorum monachorum super causa appellationis, que vertitur inter Olmocensem et Wratzla- 30 wiensem episcopos, secundum formam ecclesie audiatis. Qui si forte ferre testi- monium noluerint, per censuram ecclesiasticam ipsos compellatis veritati testi- monium perhibere. Sigillum, quod litteris e scidula membranae appendebat, nunc iam avulsum et deperditum est. 292. 1) Petro. — 2) Udalrico. — 3) Laurentius. — 4) Robertum. 293. 1) Udalricus. — 2) Lamberto. — 3) Misnensi Petro. — 4) Ludegeri. 35

Strana 293
1227 MART. 31. NUM. 294. 293 294. Gregorius IX papa Eberhardo de Waldsassen et Gunthero de Leubus ab- batibus et magistro H., praeposito de Speinshart, litem, quae est inter Robertum episcopum et magistrum Sigifridum, canonicum Olomucensem, inquirendam et 5 diiudicandam committit. Laterani [1227] mart. 31. Apographum exstat in Gregorii IX regestorum volumine I, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vatic. t. XIV) asservatur, fol. 21, lib. I. ep. 7 (R). 10 Manrique, Ann. Cisterc. IV, pag. 343 (frgm.) — Palacký, Ital. Reise, pag. 24, num. 102 (reg.) — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 177, num. 172 — Erben, Reg. Boh. I, pag. 330, num. 71I (frgm.) — Gradl, Monum. Egrana I, num. 173 (reg.) — Potthast, Reg. pontif., num. 7871. — Auvray, Les registres de Grégoire IX, t. I, col. 5, num. 7. 1 de Waltesassen et..2 de Lubech abbatibus Cisterciensis ordinis et magistro H. de Spainsart preposito, Ratisponensis et Wratislauiensis dioce- Venerabilis frater noster .. Olomucensis episcopus nobis exposuit, 15 sum.“ quod cum magister S.; Olomucensis canonicus, sibi prestiterit iuramentum, quod ei et ecclesie sue fidelis in suis agendis existeret, sua et ipsius ecclesie negotia fide- liter procurando, idem contra iuramentum suum temere veniens, karissimo in Christo filio nostro .. illustri regi Boemie contra ipsum et ecclesiam eandem 20 adhesit et ei secretis revelatis ipsius, illum iniquis contra eum suggestionibus graviter concitavit; qui etiam quasdam litteras, quas ad opus ecclesie sue a sede apostolica impetrarat, temerario ausu subripuit et a quibusdam eius concanonicis, malitie sue complicibus, se procuravit in decanum Olomucensem eligi post appel- lationem ad sedem apostolicam legitime interiectam, et falsato sigillo ecclesie, 25 sub eo electionis sue litteras fabricavit; et non solum ab eo monitus residentiam in ipsa ecclesia facere negligit, verum etiam alios verbo et exemplo retrahit ab eadem, alias sibi debitam obedientiam et reverentiam denegando. Unde humiliter petiit, ut eum de periurio et falsitate puniri, compesci ab occupatione decanatus, quem talis electionis pretextu sibi vendicare contendit, compelli ad restitutionem 30 litterarum ipsarum, et ei super aliis, quod iustum est, fieri mandaremus. Dictus vero magister obtentis super hoc litteris, in communi audientia contradicens proposuit ex adverso, quod episcopus hoc falso confingens, infamis famam ei nititur sugillare; asserens quod cum idem episcopus dubitaret, ne per bone me- morie G.; sancti Theodori diaconum cardinalem, tunc in partibus illis apostolice 35 sedis legatum, fieret inquisitio contra ipsum, manu data promisit eidem, quod in nullo ipsum offenderet, sed foveret, propter quod et ipse sibi manu data pro- misit, quod libenter ei debito modo serviret, si de cetero a gravibus et enormibus 294. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. 1) Eberhardo. — 2) Gunthero. — 3) Sigifridus. — 4) Gregorium de Crescentio. (Obiit 1226 40 post mai. 9).

Strana 294
294 NUM. 294, 295. 1227 MART. 31. — APR. 3. excessibus, quos commiserat, et specialiter a frequentatione monasterii Cunicensis, unde factus erat multis in scandalum, abstineret, omnino inficians se sibi iura- mentum aliud prestitisse. Adiecit quoque idem magister, quod regem Boemie contra eum nullatenus concitarat, sed mitigaret potius concitatum. Surreptionem autem litterarum et falsationem sigilli penitus negans adiunxit, quod in decanum 5 Olomucensem se numquam eligi procuravit, qui et potius electioni de se facte, victus eligentium infinitis precibus, vix consensit; et quod ipse in ecclesia Olomu- censi non residet, habet ex apostolica indulgentia speciali. Addidit insuper se debitam reverentiam et obedientiam episcopo nullatenus denegasse; set ille forte reputat denegatam ex eo, quod idem facinoribus non consensit illius, qui non 10 solum se ipsum in partibus illis contemptibilem reddidit, set totum ordinem cleri- calem. Quia vero nobis non constitit de premissis, discretioni vestre de ipsius magistri et dicti episcopi procuratoris assensu per apostolica scripta mandamus, quatinus vocatis, qui fuerint evocandi, et auditis hinc inde propositis, quod canoni- cum fuerit, appellatione postposita statuatis, facientes quod statueritis per censuram 15 ecclesiasticam firmiter observari. Quod si non omnes hiis exequendis potueritis interesse, duo vestrum ea nichilominus exequantur. Datum Laterani, II kalendas aprilis, pontificatus nostri anno primo. 295. Gregorius IX papa Eberhardo II, archiepiscopo Salisburgensi, mandat, ut 20 Henricum de Kunringen, ministerialem Leopoldi VI, ducis Austriae, et socios eius, qui terram Bohemiae depopulati fuerint, si propter hoc excommunicati fuerint, absolvat, iniuncta poenitentia competente. Laterani 11227] apr. 3. Apographum exstat in Gregorii IX regestorum vol. I, quod in tabulario secreto Vaticano 25 (inter Reg. Vatic. tom. XIV) asservatur, fol. 51, lib. I, ep. 27 (R). Palacký, Ital. Reise, pag. 24, num. 103 (reg.) — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 178, num. 173. — Erben, Reg. Boh. I., pag. 331, num. 712. — Rodenberg, Epist. e reg. pontif. Rom. sel. (Mon. Germ. Epp. saec. XIII) tom. I, pag. 264, num. 347. — Meiller, Reg. d. Babenb. pag. 138, num. 211 (reg.) — Meiller, Reg. arep. Salisb. pag. 239, num. 307 — 30 Potthast, Reg. pontif., num. 7872. — Auvray, Les registres de Grégoire IX, tom. I, col. 14, num. 27. Cf. Winkelmann, Kaiser Friedrich II (ed, 1889) tom. I. pag. 489. . . archiepiscopo Salzburgensi.“ Dilectus filius nobilis vir..2 dux Austrie transmissa nobis petitione monstravit, quod ipso existente in partibus Lombardie,“ 35 quo vocatus fuerat a karissimo in Christo filio nostro F.; Romanorum impe- ratore illustri, semper augusto et rege Sicilie, de Terre Sancte subsidio tracta- 295. a) ,Eidem‘ R: supplevi ex ep. registri 25 (Potthast num. 7874, Auvray I, col. 13, num. 25). 1) Eberhardo II. — 2) Leopoldus Vl. — 3) a. 1226 m. apr.—iun. — 4) Friderico II. 40

Strana 295
1227 APR. 3. APR. 13. NUM. 295, 296. 295 turus, Boemi terram eius hostiliter invadentes, ipsam depopulari rapinis et incendiis presumpserunt. Quare Henricus de Cunringen, ministerialis ducis ipsius, quem ipse dimiserat ad custodiam terre sue, inimicis pro posse repugnans, obse- quentium sibi militum auxilio comitatus, terras illorum potenter intravit et ibidem exercuit incendia et rapinas. Unde dictus dux nobis fecit humiliter supplicari, ut licet dictus ministerialis et socii eius iniustissime provocati se licite vindi- cantes nil egisse videantur iniuste, quia tamen bonarum mentium est ibi culpam agnoscere, ubi culpa non fuit, predictum ministerialem et sequaces suos ab excommunicationis laqueo, si quem propter hoc forsitan incurrerunt, faceremus 10 absolvi, presertim cum idem ministerialis paratus sit propter hoc quatuor milites suis sumptibus, qui alias ituri non essent, in Terre Sancte subsidium destinare. Volentes igitur sic annuere precibus supplicantis, ut vigorem servemus ecclesia- stice discipline, fraternitati tue per apostolica scripta mandamus, quatinus illo premissa complente, ipsis iuxta formam ecclesie beneficium absolutionis impen- 15 dens, ipsis secundum qualitatem et quantitatem culparum iniungas penitentiam competentem. Datum Laterani, III nonas aprilis, anno primo." 5 296. Henricus III, rex Angliae, Henrico, archiepiscopo Coloniensi, de foedere cum Henrico VII, rege Romanorum, et principibus imperii faciendo scribit eique 20 significat se consilium eius de matrimonio cum Agnete, regis Bohemiae filia, contrahendo secuturum esse. Westminster [1227] apr. 13. 25 Apographum exstat in Henrici III rotulo litterarum clausarum a. XI. qui in tabulario regio Londinensi asservatur, membrana 13 in dorso (R). Rymer, Foedera I (ed. 1704) pag. 293 — Hardy, Rotuli litterarum clausarum II. pag. 210. = Erben, Reg. Boh. I, pag. 331, num. 713. — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V. num. 10986. Cf. Winkelmann, Kaiser Friedrich II (ed. 1889) tom. I, pag. 502. Archiepiscopo Coloniensil rexè etc. salutem. Quod confederacionem inter 30 dominum regem Alemannie" et principes imperii et nos inire desideratis, parati ad id consilium efficax apponere, ut ex litteris a sinceritate vestra nobis trans- missis manifeste perpendimus, paternitati vestre uberes exsolvimus gratiarum actiones, tanto vobis obnixiores, quanto citra merita nostra affectionem vestram circa nos sensimus sinceriorem. Gratularemur siquidem et admodum nobis esset 35 iucundum prefatum dominum regem, principem adeo potentem et illustrem, cum principibus imperii et nos mutuo confederacionis vinculo astringi, quo alterna consilii et auxilii vicissitudine interveniente ad invicem pleniori gauderemus 295. b) ,a. primo' omittitur in R. 296. 1) Henrico. — 2) Angliae Henricus III. — 3) Henricum VII.

Strana 296
296 NUM. 296, 297. 1227 APR. 13. — APR. 21. tranquillitate. Cum autem adhuc soluti sumus, nec cum aliqua matrimonium contraxerimus, vel in aliqua parte obligemur alicui, paternitati vestre duximus significandum, quod super filia illustris regis Boemiea4 ducenda in uxorem, sicut scribentes nobis bona fide consuluistis, vel alia nobis idonea copula ma- trimoniali coniungenda parati sumus vestro parere consilio, si commodum et ho- norem nostrum in hoc consideretis et nobis et regno nostro expedire videamus. Vos igitur, si placet, tam super hoc quam aliis voluntatis vestre beneplacitum per presencium latorem, quem ad vos destinamus, sub festinacione nobis signi- Teste rege apud Westmonasterium, XIII die aprilis, anno regni ficare velitis. nostri XI.b 5 10 297. Gregorius IX papa Roberto, episcopo Olomucensi, atque ecclesiarum dioe- cesis eius praelatis fratres ordinis Praedicatorum commendat. Laterani (1227] apr. 21. Ripoll, Bullarium ord. fratr. Praedicatorum I, pag. 18, num. I (-ex archivo ordinis, in quo 15 exemplar, cuius autographum tenet conventus Brunensis in Moravia“) = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 179, num. 174 — Erben, Reg. Boh. I, pag. 332, num. 714 (reg.) — Potthast, Reg. pontif., num. 7880. Epistulae prior pars iisdem fere verbis conscripta est atque litterae Honorii III ad archi- episcopum Tarragonensem a. 1220 maii 6 missae (Potthast num. 6246) et litterae eiusdem 20 papae a. 1221 ian. 18 datae (Potthast num. 6508). — Epistulae nostrae forma postea paucis tantum verbis mutata in Librum provincialem cancellariae apostolicae descripta est; v. Tangl, Die päpstl. Kanzleiordnunden, pag. 285, num. 67. Gregorius episcopus, servus servorum dei, venerabili fratri .. episcopo Olomucensi et dilectis filiis abbatibus, prioribus, prepositis et aliis ecclesiarum 25 prelatis per Olomucensem diocesim constitutis salutem et apostolicam bene- dictionem. Quoniam habundavit iniquitas et refriguit caritas plurimorum, ecce ordinem dilectorum filiorum fratrum Predicatorum Dominus suscitavit; qui non que sua sunt, sed que sunt Christi querentes, tam contra profligandas hereses, quam contra pestes alias mortiferas extirpandas se dedicarunt evangelizationi verbi 30 dei in abiectione voluntarie paupertatis. Nos igitur eorum sanctum propositum et necessarium ministerium favore benivolo prosequentes, universitati vestre ipsos affectuose duximus commendandos; caritatem vestram rogantes et exhortantes in Domino ac per apostolica vobis scripta mandantes, quatinus dilectos filios fratres Predicatores pro reverentia divina ad officium predicandi, ad quod depu- 35 tati sunt, recipiatis benigne ac populos vobis commissos, ut ex ore ipsorum verbi dei semen devote suscipiant et confiteantur eisdem, cum auctoritate nostra liceat 296. a) genuine ,Rom', sed deletum et ,Boem€ eodem atramento superscr. R. — b) ,Teste ut supra‘ R: suppl. ex epistula, quae in R praecedit. 4) Agnete. 40

Strana 297
1227 APR. 21. — APR. 22. NUM. 297, 298. 297 confessiones audire ac penitentias iniungere, sedulo admonentes, pro nostra et apostolice sedis reverentia in suis eis necessitatibus liberaliter assistatis, quatinus ad predicta suscipienda vestris exhortationibus populi preparati, tamquam bona et fructifera terra pro vitiorum tribulis incipiant segetem germinare virtutum, et dicti fratres per operationem vestram suscepti ministerii cursum felicius consum- mando, optatum reportent sui laboris fructum et finem, salutem videlicet animarum. Quia vero sepe vitia sub specie virtutum occulte subintrant, et angelus satane in angelum lucis se plerumque simulate transformat, presentium vobis auctoritate mandamus, quatinus si qui de predictorum fratrum ordine se dicentes in vestris 10 partibus predicaverint ad questum se pecuniarum convertendo, per quod religionem eorum, qui paupertatem professi sunt, contingeret infamari, vos tamquam falsarios Datum Laterani, XI kalendas maii, ponti- capiatis et condempnetis eosdem. ficatus nostri anno primo. 5 15 298. Gregorius IX papa Johanni et Johanni, canonicis Pragensibus, qui, senten- tiarum suspensionis et amotionis suae a beneficiis ignari, divina celebraverant, indulget. Laterani [1227] apr. 22. Apographum exstat in Gregorii IX regestorum vol. I, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vatic. tom. XIV) asservatur, fol. 6v—7r, lib. I, ep. 46 (R). Palacký, Ital. Reise, pag. 24, num. 104 (reg.) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 332, num. 715 (reg.) — Potthast, Reg. pontif., num. 7882 — Auvray, Les registres de Gregoire IX, tom. I. col. 23, num. 46 (reg.). Apostolice sedis gratiosa Johanni Johanni“ canonicis Pragensibus. 25 potestas et iustitie prosequitur debitum et favorem gratie non omittit. Sane vobis nuper apud sedem apostolicam constitutis quedam suspensionis et amo- tionis a beneficiis sententie fuerunt in modum exceptionis obiecte, quas licet assereretis vos posse nullas esse per testes idoneos et instrumenta probare, ne tamen ordinationem Pragensis ecclesie, propter quam veneratis, huiusmodi ob- 30 iectionis obstaculo contingeret retardari, sententias ipsas relaxavimus ad cautelam. Verum quia medio tempore, dictarum sententiarum ignari, celebrastis divina, ne per aliquos, quos ignorantia plus debito credulos vel malitia interpretes duros efficeret, vestra saltem de facto propter hoc opinio gravaretur, humiliter suppli- castis vobis per sedem apostolicam provideri. Quia vero, ut culpe metam pene 35 non transgrediatur excessus, non plus debet extendi vindicta, quam inveniatur in excedente commissum, si premissis veritas suffragatur, vos reddit ignorantia probabilis excusatos. Ceterum si forte ignorantia crassa et resupina aut erronea fuerit, propter quod dispensationis gratia egeatis, eam vobis de benignitate apo- Datum Laterani, X kalendas maii, anno primo." stolica indulgemus. 20 40 298. a) ita R. — b) Superscriptio colore rubro scripta est R. — c) ,anno primo' desunt in R.

Strana 298
298 NUM. 299. 1227 APR. 30. 299. Gregorius IX Gebhardo episcopo atque praeposito et decano Pataviensibus mandat, ut Johannem, scholasticum Pragensem, in episcopum electum examinent et, si nihil invenerint eidem obstare de canonicis institutis, Pragensi ecclesiae concedant in pastorem. Laterani [1227) apr. 30. 5 Apographum exstat in Gregorii IX regestorum volumine I, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vatic. tom. XIV) asservatur, fol. 10v, lib. I, ep. 69 (R). Auvray, Les registres de Grégoire IX, tom. I, col. 35, num. 69. Cum bone memorie 10 ..Lepiscopo, .. preposito et .. decano Patauiensibus.“ 2 Pragensis episcopus apud sedem apostolicam diem clausisset extremum,3 bone memorie H.4 papa, predecessor noster, volens personam prefici Pragensi ecclesie, que tanto congrueret oneri et honori, mandavit Pragensi capitulo, ut aliquos ex se vice omnium ad sedem mitterent apostolicam, personam idoneam ad regimen ipsius ecclesie cum eius consilio electuros.' Cum ergo dilecti filii Martinus, Jo- 15 hannes, magister S.“ et B.; Pragenses canonici, propter hoc ad sedem aposto- licam destinati, vellent procedere in negotio, dilecti filii..“ prepositus,.. decanus et magister Petrus canonicus Pragenses se opposuerunt eisdem, dicentes, quod ius eligendi ad ipsos fuerat devolutum. Cumque monuissemus eosdem, ut ab huiusmodi contentione cessantes, una cum illis procederent ad providendum 20 ecclesie supra dicte, ipsi monitioni nostre acquiescentes humiliter, una cum ipsis habuerunt super provisione ipsius ecclesie consilium et tractatum, ac tandem in dilectum filium ..1° Pragensem scolasticum, virum, ut asserunt, litteratum, pro- vidum et honestum, unanimiter concordarunt; humiliter postulantes, ut, cum adhuc sit in minoribus ordinibus constitutus, ipsum eidem ecclesie in pastorem 25 concedere dignaremur. Volentes igitur ipsi ecclesie, in quibus secundum deum possumus, gratiam exhibere, discretioni vestre per apostolica scripta mandamus, quatinus ipsum scolasticum diligenter examinare curetis et, si nichil inveneritis eidem obstare de canonicis institutis, nisi quod est infra sacros ordines consti- tutus, ipsum auctoritate nostra concedatis eidem ecclesie in pastorem, dantes ei 30 licentiam, ut a quocumque maluerit catholico episcopo, apostolice sedis gratiam et communionem habente, ordines ipsos recipiat, consecrationis munus a vene- rabili fratre nostro ..11 Maguntino archiepiscopo, metropolitanob Pragensis ecclesie, recepturus. Quod si non omnes hiis exequendis potueritis interesse,“ tu, ead frater episcope, cume eorum altero nichilominus exequaris.e Datum Laterani, 35 Il kalendas maii, pontificatus nostri anno primo. 299. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. — b) sequitur ,suo', sed punctis subpositis deletum R. — c) ,hiis — interesse' tantum compendio ,etc. indicantur in R. — d) ,ea' omittitur in R. — e) ,cum — exequaris' tantum compendio ,etc' indicantur in R. — f) ,Dat. ut supra‘ R: supplevi ex ep. 62 registri. 1) Gebhardo. — 2) Budislavus alias Budivoj. — 3) a. 1226 iul. 10. — 4) Honorius III, † 1227 mart. 18. — 5) Vid. Honorii III papae litteras a. 1226 iul. 21 (supra num. 284) datas. — 6) Zdislavus. — 7) Bernardus. — 8) Eppo. — 9) Arnoldus. — 10) Johannem. — 11) Sigifrido II. 40

Strana 299
1227 MAII 10. — МAII 12. NUM. 300, 301. 299 300. Gregorius IX papa archiepiscopis et episcopis, abbatibus, prioribus et aliis ecclesiarum praelatis, ad quos litterae istae pervenerint, mandat, ut fratres ordinis Praedicatorum bene recipiant ad officium praedicandi et populos suos 5 sedulo admoneant, ut ex ore illorum verbum dei devote suscipiant. Laterani [1227 maii 10. Autographum in tabulario monii. Dominicanorum in Olomuc asservatur. 10 Ripoll, Bullarium ord. fr. Praedicat. I. pag. 19, num. 3 (ex autographo tabularii ordinis Praedic.) — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 180, num. 175 (frgm.) — Brandl, Cod. dipl. Mor. VII, pag. 721, num. 57 (reg. germ.) — Potthast, Reg. pontif., num. 7896. ,Quoniam habundavit iniquitas — VI idus maii.' — Litterae eiusdem formae verba repetunt, quae in epistula num. 297 conscribenda adhibita est. 301. Leopoldus VI, dux Austriae et Styriae, fratribus hospitalis sancti Johannis 15 Hierosolymitani confirmat ius patronatus ecclesiarum in Walkenstein et Erdberg (Hrádek), quod cum decimis ad eas spectantibus Otto de Traberg, ministerialis suus, eis tradidit. Neustadt 1227 maii 12. 20 Charta autographi instar manu saec. XV in membrana scripta in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 181, num. 176 (ex apographo quondam Musaei Moravici Brunnae) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 332, num. 716 (reg.) — Delaville Le Roulx, Cartu- laire général des Hospitaliers de St. Jean de Jérusalem II. pag. 364, num. 1862. In nomine Domini amen. Leopoldus, dei gracia dux Austrie et Stirie. Uni- 25 versis presentibus et futuris cupimus esse notum, quod Otto de Traberch, mini- sterialis noster, de nostre voluntatis assensu, per manum et assensum Heinrici, filii sui, pro remedio anime sue et dominorum suorum omniumque parentum suorum salute iura patronatus et quicquid iuris habuit in ecclesiis Walgerstein Patauiensis 1 et Erdpurga Olomucensis diocesum, libere et absolute tradidit hospitali 30 et fratribus sancti Johannis iure perpetuo possidenda una cum universis decimis campestribus et domesticis frugum, siliginis, tritici, ordei, avene, canapi, papaveri, croci, rapparum, lini, lentis, caulium et omnium ex terra germinancium; insuper porcellorum, aucarum, anetarum, gallinarum, ovorum, mellis, agnellorum, vitulorum et omnium domesticorum brutorum. Que omnia, sicut nos de facto a nostris 35 ibidem colonis recepimus, ita de iure divino et canonico tanquam dominus tempo- ralis, qui decimas dei de iure possidere nequit, dictis fratribus plebanis in Walger- stein et Erdpurga tradidimus possidenda, recipienda et in suum usum convertenda. Ut igitur hec donatio, coram nobis in conspectu procerum nostrorum racionabiliter

Strana 300
300 NUM. 301, 302. 1227 MAII 12. — IUL. 22. facta, rata permaneat, presentem litteram, sigillo nostro appendenti roboratam, memoratis fratribus plebanis tradidimus. Actum Noue Civitatis, IIII idus maii, anno incarnationis dominice MCCXXVII, indictione XV. Chartae appendet e filis sericis flavis sigillum rotundum (diametros 85 mm) de cera coloris fusci confectum. In sigilli medio eques conspicitur, qui manu dextra hastam cum vexillo, sinistra scutum pro pectore tenet. Circumscriptio: † LIVPOLDVS - DEI GRATIA IIVX STIR IC. (Sigillum nonnullis filis abscissis ab autographo genuino resolutum esse et hic iterum appensum esse videtur). 5 302. Kojata de Most (Brüx) monasterio Sepulcrariorum in Zderaz, quod cum 10 fratre suo Všebor nomine fundaverat, possessiones suas in Bohemia et Moravia sitas, quas nominatim recenset, donat; hoc excepto, ut Vratislava, uxor sua, villas Tlustovousy et Sestajovice per omnem vitam possideat. 1227 iul. 22. Dobner, Monum. hist. Boem. IV, pag. 259 (Specimen codicis dipl. Mor., num. 56; e tabu- 15 larii Zderaziensis autographo, quod iam deperditum est) = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 181, num. 177, = Erben, Reg. Boh. I, pag. 332, num. 717, = Schlesinger, Stadtbuch von Brüx, pag. 2, num. 8. Noverit presencium universitas et posteritas futurorum, quod ego Coiata de Gnevin most, filius Grabisii, considerans carnalem mihi prolem divinitus esse 20 negatam, que mihi in meis bonis succedere posset, volensque Christum“ heredem habere et in bonis meis successorem, qui pro datis sibi reddit centuplum et dat vitam eternam, ecclesie Sderazensib ante Pragam, quam ad honorem Christic et eius sancti Sepulcri ego et dominus Swebor,d karissimus frater meus, fundavimus, et in qua sepulturam elegi, do, dono et relinquo Gnevin most cum omnibus 25 suis appendiciis et Wrutek cum omnibus attinenciis suis et Jamne cum his, que ad se pertinent, Tlustovsi et Sestoiewice, Lemusi, Lipetim, Copisti cum omnibus eorum iuribus et utilitatibus; ita tamen, quod domina Wratislaua, coniunx mea dilecta, Tlustovsi et Sestoiewici possideat temporibus vite sue; post mortem autem eius pertineant ad ecclesiam memoratam. Ut autem donacio mea robur 30 obtineat firmitatis, presens scriptum iussi sigillis predicti domini Sweborii fratris mei, qui eidem ecclesie Sderazensie dedit plura sua bona, et meo roborari. Testes horum sunt: Groznata comes de Podebrad, Boguslaus, Vnka,g Wok, Matheus, Castolow, Henricus, Zezema, Milota,h Stognew, Benes. Actum et datum anno dominice incarnacionis millesimo ducentesimo XXVII, undecimo kalendas augusti. 35 Utrumque sigillum, quod chartae olim appendebat, tempore suo iam avulsum fuisse dicit Dobner l. l. not. e. 302. a) ,Cristum' Dobner. — b) ,Zderasiensi' Dob.; correxi auctoritate autographi num. 303 nisus. — c) ,Cristi' Dob. — d) ita Dobner; quod procul dubio ,Wsebor‘ corrigendum est. e) ,Sderasiensi' Dob. — f),Grosnatha comes de Podibrad' Dob. — 8) ,Unka' Dob. — h) ,Milotha' Dob. 40

Strana 301
1227. NUM. 303. 301 303. Kojata, filius Hrabišae, bonis suis in Bohemia et Moravia sitis, quorum nomina adferuntur, ecclesiam Pragensem et monasteria in Zderaz, Opatovice, Strahov et Sedlec atque cognatos suos, quos nominatim indicat, heredes testa- 5 mento instituit. 1227 — Autographum in membrana scriptum in bibliotheca c. r. universitatis Pragensis asser- vatur (A). — Apographum saec. XVIII exeuntis exstat in tabulario regni Bohemiae (B). 10 15 Dobner, Monum. hist. Boem. W, pag. 257, num. 55 = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 182, num. 178. — Erben, Reg. Boh. I, pag. 332, num. 718 — Schlesinger, Stadtbuch von Brüx, pag. 3, num. 9. Autographum manu quadam ignota exaratum est. Charta repetit nonnulla verba chartae, quae 1227 iul. 22 data est (v. num. 302). — In temporis nota dies quidem non adfertur, sed chartam eodem fere tempore atque num. 302 datam esse verisimile est, quod hic iidem nobiles testes adferuntur. Ante diem 19 decembris data sit necesse est, quod in ea Johan- nes electus Pragensis episcopus nominatur. Notum sit omnibus, quod ego Coiata, filius Grabisse, cum filios non habeam, Christum heredem faciens, in testamento relinquo ecclesie Pralgensi Krriti preter unam curiam, quae subiacet eclesie“ sancti Georgii in Tiz. Sepulchro Christi, 20 Sderazensi videlicet eclesie," relinquo Gnevin most cum omnibus appendiciis suis et Wrutek cum omnibus attinenciis suis" et Jamni cum omnibus, que ad se pertinent; in Morauia Bvdiccowici, Koietici, Jurinouici, Tlustovsi, Lemusi, Sestoiowici, Ostrasan, ita dumtaxat, ut domina Wratislavva, uxor mea, regat et possideat omnibus diebus vite sue. Ecclesie sancti Laurentii Opatowic villam Matarow; ad Gnevvin most none septimane totum, 25 totum ius fori nec non et tabernarum“ usus secundum numerum quantitatem none taberne census reddatur. Ecclesie Stragowiensi villam Coberici. Ecclesie Sedlecensi Sesemici, Krastno, Prelozi, Zmine. Sororinis meis duabus Ewfemie et Swatohne in Morauia Drunowici et Ratsici. Sororino nostro Benes villam Cladorub, Kocasice, Domaslaw. Hermanno servienti Zadub.d Marsoni Krasicow, Mirkow. Miquarto 30 Cocotow. Blasio Polsice. Wogslao et Boguslao Bezdruzice. Pribislao et Wladorio Podgore. Bodiwog Tizu. Jarosowi Jabloni. Miloslao Welebudici. Detrico Slatinicci. Item Miquarto Nenkowici. Predborio Nascalsce. Blasio clienti Nauisocei, Klimete Scrrihlebee. Zezeme et Milote fratri eius Hocen, Wizrece, ita ut diviso nemore cum Sepulchrariis faciant sibi novalia. Nacasso Nalgote et nemus Nalubhaue. 35 Johanni Vmostka. Oslowi Wlocoti, Olesna. Voyslao Vgerci. Conrado Goreni, Naprerowe. Et quia omnium habere memoriam pocius est divinitatis quam humanitatis, ut ultime voluntatis męę disposicio perpetuum robur obtineat firmi- tatis, testamentum meum feci in scriptis redigi, faciens illud mei sigilli munimine 303. a) ,eclie‘ A. — b) titulus supra ,if' scribae incuria omissus est A. — c) ,tabe'nas' A. — 40 d) ,d' ex,' eodem atramento correctum est A.

Strana 302
302 NUM. 303, 304. 1227 DEC. EX. roborari. Dominum eciam electum Pragensem! rogavi, ut suum appenderet sigillum. Testes autem, qui rogati a me in disposicione huius facti fuerunt, sunt isti: dominus Martinus prepositus Sacensis, Clemens archidiaconus Bolezlawensis, dominus Berharduse subdiaconus curie Romane, Pragenses canonici; Conradus abbas de Opatowic,f abbas de ssek,s abbas de Milewsk, abbas de Sedlec, Groznata comes de Podebrad, Boguslaus,h Vnka, Wok, Matheus, Castolow, Henricus, Zezema, Milota, Stognew, Benes, Nicolaus archidiaconus, Vogslaus canonici Anno dominice incarnacionis millesimo CCXXVII' facta sunt hec Pragenses. et confirmata hora nona." 5 Autographo appendent e scidulis membrance duo sigilla e cera naturali confecta: 1) Sigillum 10 formae rotundae (diametros 65 mm), cuius imaginem minus accuratam dedit Dobner, Monum. IV, tab. III, num. 55. In cuius sigilli medio depingitur episcopus in solio sedens, qui manu dextra ad benedicendum elevata, sinistra librum tenet. Circumscriptio: + SIGILL IONIS DI GRA SCE P...ER ECCLIE ONISTRI (!). — 2) Sigillum formae rotundae (diametros 40 mm), in cuius medio duo rastra hortensia decussatim posita conspi- 15 ciuntur. Circumscriptio: † SIGILLVOR CIIHIIIATA. Imaginem dedit Dobner ibid. tab. I. num. 55. 304. Johannes II, episcopus Pragensis, Vojslavae, ecclesiae Chotěšovensis fun- datrici, villam Hošice et partem villae Lešina vendit idemque testatur ecclesiae 20 Pragensi pro terra, in qua ecclesia Chotěšovensis sita est, quandam vineam datam fuisse. 1227 sdec. ex.] Apographum saec. XVII praebet Bandhauer, Annales monii. Chotěšovensis, cod. ms. bibl. c. r. univ. Pragensis XV. B. 4 signatus, pag. 344 (B). Emler, Reg. Boh. IV, pag. 712, num. 1775. 25 Johannem II anno 1227 dec. 19 demum consecratum esse Ann. Erphord. frm. Praedic. (ap. Holder-Egger, Mon. Erphesfurt., pag. 81) his verbis referunt: „A. dni. MCCXXVII, XV kal. ianuarii sdec. 18] Erphordie tripartitos celebraverunt ordines hii episcopi: [Sigifridus III Moguntinus ad s. Petrum, [Fridericus IIJ Halverstatensis ad s. Mariam, [Albertus] Livoniensis 30 ad capellam s. Marie Magdalene in claustro sancti Petri; qui sequenti dominica [dec. 19] pariter [Johannem III Pragensem electum (in ecclesia sancti Petri addit Cron. s. Petri Erford. ibd. pag. 228) in episcopum consecraverunt.“ (Eandem diem consecrationis commemorat etiam Pulkava ap. Emler, Fontes rer. Boh. V. pag. 134). Ex quo intelligitur litteras istas non ante anni 1227 finem confectas esse. 35 303. e) ita (loco Bernhardus) A. — f) ,Opatow‘ A. — g) ita (loco Ossek) A. — h) litterae Bo‘ iam paene evanuerunt A. — i) litterae ,CCX' dificillime agnosci possunt A. — k) vocis huius litterae iam paene evanuerunt; Dobner et post eum reliqui minus iuste ,prima' legunt. 1) Johannem II.

Strana 303
1227 DEC. EX. NUM. 304, 305. 303 10 Notum sit omnibus tam presentibus“ quam futuris, quod nos Johannes," divina miseratione sancte Pragensis ecclesie episcopus, de consilio canonicorum Pragensium domine Woislave, fundatrici Chotessouiensis ecclesie, vendidimus villam, que dicitur Hochici, pro LX marcis argenti. Vendidimus etiam eidem do- 5 mine partem ville, que dicitur Lessina, pro XXX marcis argenti. Et hanc summam pecunie convertimus pro pretio circuitus, qui dicitur Pribram; quem circuitum predecessor noster sancte memorie Andreas, Pragensis episcopus, emerat pro- CCC marcis argenti. Preterea noverint universi, quod cum“ de terra, in qua sita est ecclesia Chotessouiensis, coram nobis, videlicet Johanne,d sancte Pragensis ecclesie episcopo, a quibusdam rusticis nomine Pragensis ecclesie questio mo- veretur, predicta domina Woislava per legittimas probationes coram nobis ostendit, quod quedam vinea,e que nomine dicitur Semirma, pro predicta terra Pragensi episcopo et ecclesie sue in concambium data fuit. Et quod predicta vera sint, nos scilicet Pragensis episcopus testimonium perhibemus. Ut autem hec pagina! 15 robur obtineat perpetues firmitatis, eam nostro et capituli Pragensis sigillis fe- cimus communiri. MCCXXVII. 305. 20 Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, Petro, rectori provinciae Bitovensis, ut circuitum Lovětin monasterio in Louka vendere possit, licentiam permittit. Pragae 1227 ſdec. ex.] Autographum in membrana scriptum in tabulario terrae Moraviae Brunnae asservatur (A). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 183, num. 179 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 333, num. 719 (frgm.). 25 Autographum manu scribae, quem nota ,Otakarus 31' signamus, exaratum est. — Diplo- matibus num. 278, 238, 199 et 324 collatis, adducor, ut etiam diplomatis nostri verba ab Her- manno notario regio conscripta esse credam. — Diploma post diem 19 decembris datum esse, ex eo cognosci potest, quod inter testes Johannes episcopus Pragensis adfertur. In nomine? sancte et individue trinitatis amen. Ottacarus, qui et Premizl, dei gracia Boemorum“ rex. Volentes immo firmiter prelcipientes ea, que a nobis 30 et ad honorem nostrum provide disponuntur, rata haberi et firma atque ab omnibus inviolabiliter observari, nec debere processu temporis per quemquam hominum immutari, notum facimus universis tam presentibus quam futuris, quod cum fi- delis noster minister Petrus, rector provincie Betóluensis, civitatem in Jamnic cepisset edificare muro forti, nec haberet sumtusb sufficientes ad ipsam perfi- 35 304. a) ,praesentibus' et similiter etiam infra,ae' pro e' simplici B. — b) ,Joannes' B. c) ,cum‘ om. B. — d) ,Joanne‘ B. — e),quandam vineam‘ B. — f) ,pagina' deest B; sup- plevi. — g) ,perpetuo‘ B. — h) ,1227 B. Ante anni numerum quaedam ab apographi scriptore procul dubio omissa sunt. 305. a) ,Boeni' A. — b) ita A.

Strana 304
304 NUM. 305, 306. 1227 DEC. EX. ciendam, nos ei dedimus liberam licenciam circuitum quendam nomine Louetin, quem a nobis suo fideli servicio promeruerat, domino Floriano, abbati de Luca, et toti conventui venumdandi, ita quod idem dominus abbas et sui successores in aquis, que ibidem fluunt, Ihlaua scilicet et Crupî, ubicunque velit, possit, ad quemcunque locum eedem aque deriventur, piscinas et molendina licite collocare, omnium fluminum ibidem labencium ripas hereditario iure possidendo. Hanc etiam eidem abbati et suis sucessoribusb de nostra gracia in eodem circuitu de- dimus libertatem, ut quicunque fur inter suos homines, quos in ipso eodem cir- cuitu collocaverit, fuerit deprehensus, collum domino terre et suis beneficiariis assignet, bona vero furis claustro integre et sine cavillatione aliqua statuimus 10 assignari. Et ut hec omnia rata et stabilia perpetuo perseverent, nec per quem- quam hominum in posterum immutentur, presens privilegium sibi et suis suc- cessoribus pro testimonio fecimus exhiberi. Actum Prage, anno incarnationis dominice millesimo CCXXVII, indictione XV. Testes: Johannes episcopus Pragensis, Hermannus prepositus Lutomiricensis, 15 Vipertus prepositus Znoymensis, Zauise iudex curie regis Boemie, Albertus sub- pincerna, Albertus subcamerarius, Henricus et Vitco filii Uitkonis, Woc filius Borute, Zuest, Wirs purgravius et Bohuse castellanus de Znoym, Radozlav ma- gister venatorum, Bartus iudex de Betov. 5 Autographo appendet e filis sericis rubris sigillum Otakari regis de cera naturali con- 20 fectum, idem atque in diplomate num. 264. 306. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, capellae sancti Venceslai Pragae posses- siones confirmat easque ab saecularis iudicii vexatione et pecuniaria in cameram regiam solutione liberat. 1227 —. 25 Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli metropol. Pragensis asserva- tur (A). — Diplomatis verba descripta sunt etiam in confirmatione Venceslai II regis Boh. dd. Pragae 1284 nov. 19, quae totidem verbis transscripta est in confirmatione Karoli IV data Pragae 1347 sept. 25, cuius autographum in eodem tabulario asser- 30 vatur (C). Pelzel, Kaiser Karl IV, Urkb. tom. I, pag. 52, num. 47 (ex C). — Erben, Reg. Boh. I, pag. 334, num. 721 (frgm. ex A). Autographum scripsit scriba, quem signo ,Otakarus 32' notamus; cuius manus iam in nullo Otakari regis diplomate autographo deprehenditur. (Scribam e clericorum ecclesiae 35 Pragensis numero fuisse mihi quidem verisimile esse videtur). Quamvis igitur diploma re et veritate autographum genuinum esse necessarie demonstrari non possit, tamen de fide eius dubitandum non esse puto. Notum esse volumus omnibus nostro sub tempore viventibus et post nos in evum victuris, quod nos, Premisl videlicet, dei gratia rex Boemorum, atten- 40 305. c) is‘ in loco raso eodem atramento scriptum A.

Strana 305
1227 S. D. NUM. 306. 305 dentes honestam et] sanctam predecessorum nostrorum donationem ad capellam sancti Wencezlai martyris pertinentem, de qua custos eiusdem capelle in huius vite necessariis valeat iugiter! sustentari, tam rationabiliter ordinatam approbamus et auctoritate regalis excellentie, ne umquam ab aliquo diminuatur vel immu- tetur, eam confirmamus et ab omni secularis iudicii vexatione seu pecuniaria in cameram nostram solutione et a tota cuiuslibet potestatis exactione liberam in perpetuum eandem esse statuimus, quatenus minister capelle iam nominate om- nium bonorum ad eam pertinentium possessor et sacri ordinis presbiteratus pro- fessor beato martyri, tocius regni nostri patrono, secure possit deservire ac pro 10 nostra salute omniumque predecessorum nostrorum animarum redemptione, do- mino deo laudum“ et orationum hostias sine quovis inpedimento valeat immo- lare. Verum si quis hoc deo placitum nostri statuti factum vexare, attenuare sive immutare attemptaverit, in vita sua et post mortem predicti martyris non effugiat indignationem ac in ultima districti iudicii die tremenda lacrimosam cum om- 15 nibus reprobis incurrat maledictionem, qua dicetur: ,Ite maledicti in ignem eternum, qui paratus diabolo et angelis eius." Ut autem laudabilis hec predecessorum nostrorum donatio ac nostra eiusdem donationis confirmatio nullum finem inve- niat, sed firma et stabilis perseveret in secula seculorum, eam appensione sigilli nostri roboramus." Bona quoque ad sepulchrum beati martyris iam dicti per 20 nostros antecessores vel per nobiles regni nostri collata, ne per oblivionem de- pereant aut per violentam aliquorum invasionem inminuantur, presenti pagine precepimus inscribenda: In villa, que dicitur Sedlech,“ II animatores cum suis possessionibus. In Neradich" III animatores cum possessionibus, qui tenentur red- dere presbytero, capelle superius memorate ministro, pisces feria IIII et feria VI singulis per circulum annorum septimanis. In villa Bichose curia cum possessi- one et dote ad aratrum pertinente et IIII hospitibus et orto. In villa Rugen! curia cum possessione et dote ad aratrum sufficiente. In villa Omeclass XVIII iugera cum ortis ad hec pertinentibus. In villa Gozchash III hospites cum suffi- cienti possessione. Prata etiam et silve cum collibus ad villas modo nominatas 30 sunt pertinentia. Acta vero sunt hec anno dominice incarnationis millesimo CCXXVII. 5 25 Sigillum, quod e filis sericis fusci coloris appendebat, iam avulsum et deperditum est. 35 40 306. a) ex,laudem' corr. A. — b) Quae subsequuntur, eadem quidem manu, sed alio atra- mento scripta sunt A. — c) ,que d(icitu)r Sedlech‘ alio, ut videtur, atramento in spatio, quod vacuum relictum erat, eadem manus addidit A. — d) ,Neradich' in spatio, quod vacuum relictum erat, eadem manus scripsit. A. — e) ,Bichos' in spatio, quod vacuum relictum erat, eadem manus addidit A. — f) ,Rugen‘ eadem manu in spatio prius vacuo relicto scriptum est; super hanc vocem duae lineae (ll) positae sunt. — 8) Omeclast in spatio vacuo relicto eadem manus addidit A. — h) ,Gozchas' eadem manu in spatio, quod vacuum relictum erat, scriptum est; super quam vocem duae lineae Il additae sunt. A. 1) Matth. XXV, 41.

Strana 306
306 NUM. 307—309. 1227 S. D. — ANTE 1228. 307. Johannes sancti Georgii Naumburgensis et Bruningus de Buchau abbates, iudices a sede apostolica delegati, litem, quae inter Laurentium episcopum Vra- tislaviensem et Henricum I, ducem Silesiae, de decimis erat, diiudicant praesente et consentiente inter alios ,Radzlauo, archidiacono Olomucensi.“ [Vratislaviae] 1227 —. Stenzel, Urkunden z. Gesch. d. Bisthums Breslau, pag. 1, num. 1. — Grünhagen, Reg. z. schles. Gesch., num. 315. 308. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, Brunoni II, episcopo Misnensi, bona 10 quaedam beneficiaria iniuste ablata restituit eique ut decimas per terram Budis- sinensem exigat, concedit. sante 1228 — Autographum in membrana scriptum in regio tabulario Dresdensi asservatur (A). Köhler, Cod. dipl. Lusatiae super. I (ed. 2), pag. 41, num. 23 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 329, 15 num. 710 (fragm.) — Gersdorf, Urkundenb. d. Hochstifts Meissen (Cod. dipl. Saxon. reg., Zweiter Hauptth.) I, pag. 94, num. 101 (omnes ad a. cc. 1226). Autographum scripsit scriba, quem nota ,Otakarus 34 signamus; cuius litterae eandem formam atque scriptura codicum habent. — Litteras notis temporis omnino carentes pri- ores editores nullo adducto argumento anno fere 1226 datas esse putabant, cum hoc 20 solum pro certo affirmari possit ipsas ante Brunonis episcopi resignacionem a. 1228 factam confectas esse. Domino ac patri reverendo in Christo B., dei gracia venerabili Misnensis ecclesie episcopo, O.; dei gracia Boemorum rex, cum affectu sincere dileccionis Cum constet nobis, quod bona Goltbahc, Uikerisdorf, Gisel- 25 obsequium. bregtisdorf et alia, que ministerialis vester, Heinricus videlicet de Godoue, de manu vestra tenuit, contra iusticiam vobis aligenata“ sint, ipsa bona cum suis attinentibus vobis gratanter remittimus. Gratum eciam habemus, ut per terram Budeshyn in decimis novalium vobis respondeatur. Preterea volumus, ut decimam mellis nostri, sicut ex antiquo predecessores vestri perceperunt, ut et vos eas 30 similiter percipiatis. Sigillum, quod e scidula membrance appendebat, avulsum et deperditum est. 309. Premysl Otakarus I et Venceslaus I, reges Bohemiae, attestantur reges Bohemiae ab archiepiscopis Maguntinis consecrari et coronari debere. Pragae 1228 Ifebr. in.) 35 308. a) ita A. 1) Brunoni II (1209—1228). — 2) Otakarus.

Strana 307
1228 FEBR. IN. NUM. 309, 310. 307 Apographum saec. XIII exstat in chartulario eccl. Maguntinae „Mainzer Buch verschied. Inhalts No 17“, quod in tabulario regio in Wurzburg asservatur, fol. 85v (B). — Aliud apographum saec. XVI ex. praebet cod. ms. bibliothecae Pommersfeldensis num. 2875, fol. 126v. 10 Goldast, De regni Boh. iuribus ac privilegiis (1627), Append. docum pag. 26; (ed. Schminckii 1719, pag. 34, num. 16) = Balbin, Misc. hist. Boem., dec. I lib. VIII, pag. 10, num. II, = Lucae Uhralter Graffen Saal, pag. 233 = Lünig, Teutsch. Reichsarchiv, tom. VII, pars spec. cont. 1. forts. II, abth. III, pag. 3 = Gudenus, Cod. dipl. Magunt. I, pag. 500, num. 193 = Boczek Cod. dipl. Mor. II, pag. 186, num. 181 = Erben, Reg. Boh. I. pag. 337, num. 724 = Brandl, Cod. dipl. Mor. VII, pag. 721, num. 58 — Böhmer Will, Reg. archiep. Magunt. II, pag. 199 num. 560 — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V, num. 11007. In temporis nota dies quidem non adfertur, sed diploma circiter diem 6 februarii, cum Sigifridus archiepiscopus Maguntinus Venceslaum regem consecraret (v. Fontes rer. Boh. II. pag. 284), datum esse nemo non videt. 5 In“ nomine Domini amen. Odacharus et Wenezlaus,b Boemorum reges in- cliti, universis Christi fidelibus presens scriptum intuentibus salutem in perpe- tuum. Confitemur et publice protestamur, quod tam nos quam omnes suc- cessores nostri consecrationem regalem et diadematis impositionem de sacrosancte Maguntine sedis archiepiscopo, terre nostre metropolitano, in perpetuum tenemur 20 recipere. Si vero idem archiepiscopus requisitus se pro motu animi sui subtra- xerit, alteri episcopo, quem nos vel successores nostri postulaverint, vicem suam ad id exequendum committet. Ut autem hoc ratum et inconvulsum permaneat, hanc paginam de consensu venerabilium et dilectorum Pragensis et Olomun- censis“ episcoporum et supanorum nostrorum appensione sigillorum nostrorum Data Prage, anno dominice incarnationis MCCXXVIII, indic- 25 roboravimus. tione I.a 15 310. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, una cum Venceslao, filio suo in regem consecrato, monasterio Teplensi villam Kramolín pro bonis quibusdam eidem 30 ablatis donat. In Strahov 1228 Ifebr. in.]. Autographum in membrana nunc iam passim laesa scriptum in tabulario monasterii Teplensis asservatur (A). Boczek, Cod. dipl. Mor. II. pag. 186, num. 182. — Erben, Reg. Boh. I, pag. 338, num. 726 (fragm.). 35 Autographum scripsit scriba, quem nota ,Otakarus 33 signamus. O., dei gratia Boemorum rex, una cum suo primogenito Venzeslao, in regem eiusdem terre tunc temporis consecra to, tam presentibus quam futuris presentes litteras inspecturis salutem in omnium salvatore. Quoniam nostre ac uni- verlsorum sortes mortalium sunt in manu dei et quid nobis crastina dies pariat, 40 309. a) Praemittitur inscriptio: �Privilegium regum Boemorum super ordinatione ipsorum' B. b) ita B. — c) �Olmuncen' B. — d) indictionis numerus omissus est in B.

Strana 308
308 NUM. 310, 311. 1228 FEBR. IN. — FEBR. 9. ignoramus, cum vita hominum ac melmoria labantur cum tempore labente et sicut aque cito defluant, nos animarum nostrarum saluti providere cupientes, universis presentem lecturis paginam notum esse volumus ac declaramus, quod nos O., dei gratia rex Boemorum, cum filio nostro W., tunc temporis in regem consecrato,I ad monitionem venerabilis patris nostri S.; Maguntini archiepiscopi, ac dominorum et patrum nostrorum Johannis et Roberti, Pragensis et Olomon- censis episcoporum, pia liberalitate ecclesie Tepplensi villam, que dicitur Cramo- lim, contulimus in perpetuum possidendam pro bonis quibusdam, que eidem ecclesie abstulimus tam in ipsa villa Lutvmeric quam circa villam eandem. Et ne de donatione nostra de cetero dubitetur a quoquam, presentem litteram si- Acta sunt hec anno gillorum nostrorum caractere duximus roborandam. dominice incarnationis MCCXXVIII in Stragov coram venerabili patre nostro Ma- guntino archiepiscopo et dominis Pragen[s]i et Olomoncensi episcopis ac aliis plſulribus testibus, quorum nomina sunt hec: Arnoldus prepositus Wissegradensis, Herimannus pr'epositlus Lutomericensis, Albertus abbas Placensis, Johannes archi- diaconus Curimensis, Zdisselaus canonicus Olomoncensis,“ Boruta, Zsuest et frater eius Sibodo, Brezislaus et duo filii eius Brezislaus et Zchirninus, Heinricvs et Withko filii Withkonis, Zsuatozlaus, Wocko de Morauia, Albertus subcamerarius, Beneda de Zuesseim, Zstresemirvs filius Johannis, Cuno de Cunowe.' Ego Sifridvs, Maguntinus archiepiscopus, facto prescripto interfui et sigillum meum apponens roboravi. Ego Robertvs, Olomoncensisa episcopus, huic facto interfui et sigillum meum apposui. Ego Johannes, Pragen[sis] episcopus, affui et sigillum meum apposui. 10 15 20 Autographo appendebant e scidulis membranae quinque sigilla, quae iam omnia avulsa et deperdita sunt. 25 311. Sigifridus II, archiepiscopus Maguntinus, Otakarum et Venceslaum, reges Bohemiae, limitum inter terras Budišin et Záhvozdi, de quibus eis cum Bru- none II, episcopo Misnense, controversia erat, distinctionem se rogante publice comprobasse testatur. Pragae 1228 febr. 9. 30 Autographum in membrana scriptum in tabulario regio Dresdensi asservatur (A). Köhler, Cod. dipl. Lusat. super. I, pag. 29; (ed. 2), pag. 41, num. 24 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 339, num. 727. — Gersdorf, Urkundenb. d. Hochstifts Meissen (Cod. dipl. Saxoniae, Zweiter Hauptth.) tom. I. pag. 41, num. 106. 35 310. a) ,Olom‘ A. — b) Quae subsequuntur manu eiusdem scribae et eodem atramento atque praecedens autographi pars scripta sunt. 1) In Dominica, qua cantatur ,Esto mihi' = 6. febr. 1228. — 2) Sigifridi II.

Strana 309
1228 FEBR. 9. — FEBR. 24. NUM. 311—313. 309 Sifridus, dei gratia sancte Maguntine sedis archiepiscopus. Notum esse volumus universis paginam hanc visuris, quod cum honorabilis frater dominus Bruno, Misnensis episcopus, sicut ipso audivimus] referente, a principibus honestis, domino Otacaro et filio eius Wencezlao, Boemorum regibus, super limitibus possessionum, de quibus inter ipsos questio movebatur, quandoque obtinuerit distinctores,I qui recepto a partibus mandato, secundum fidem datam et prestitum sacramentum ordinabiliter distinxerunt quicquid in territoriis Budesin et Sagost dubii fuerat inter eos, quia reges idem de consilio perversorum distinctionem ipsam diu tenuerant in suspenso, nos ad preces eiusdem episcopi a regibus 10 memoratis per nostrum obtinuimus interventum, quod de bona voluntate in nostra presentia publice sunt confessi, quod distinctionem ipsam habere velint omnibus modis ratam. Absolverunt etiam fideiussores ipsius episcopi, quos de- derat pro ducentis marcis ad manus regis iuvenis prenotati. Unde quia quod vidimus et audivimus hoc testamur, predictum dominum episcopum presentis Actum Prage, V idus febru- 15 scripti et sigilli nostri testimonio communimus. arii, anno gratie MCCXXVIII, pontificatus nostri XXVI. 5 20 E scidula membranae, quae inferiori autographi parti excissa est, appendet sigillum formae fere rotundae (diametros 80 mm) de cera naturali confectum. In sigilli medio de- pingitur figura episcopi, qui infula capiti imposita in solio sedet et manu sinistra librum, dextra vero pedum tenet. Circumscriptio: + SIFRIDVS . DI . GRA - S/E OLAGVNTINE. SEDIS ARCHIEPS. 312. Venceslaus, iunior rex Bohemiae, finium inter terras Budišin et Záhvozdi constitutionem, quae per nobiles quosdam ab Otakaro rege ad hoc destinatos 25 facta est, comprobat. [Pragae 1228 febr. in.) 30 Diploma iam deperditum est, sed verba eius accurate repetit forma I diplomatis Vences- lavi I regis, quod datum est in Lapide regis a. 1241 maii 7 sv. Erben, Reg. Boh. I, pag. 482, num. 1030; Gersdorf, Urkkb. d. Hochst. Meissen (Cod. dipl. Sax. regiae, Zweiter Hauptth.) tom. I, pag. 109]. 35 Ad controversiam de terrarum Budišín et Záhvozdi terminis, spectat etiam episcopi cuiusdam Misnensis „littera petitoria“ ad reginam Bohemiae missa, quae exstat in Saxonica summa prosarum dictaminis XI, num. 88 (ap. Rockinger, Briefsteller u. Formelbücher, in Quellen u. Erörterungen zur bayerischen u. deutschen Gesch. IX, pag. 332 sq.); quae quidem littera non est nisi dictamen confictum. 40 313. Robertus, episcopus Olomucensis, causam, quae inter abbatem monasterii in Louka et Martinum, plebanum ecclesiae in Rohatec, de decimis et quibusdam iuribus parochialibus erat, diiudicat. In Modřice 1228 febr. 24. 311. 1) Nomina eorum in diplomate Venceslai I, regis Bohemiae, quod datum est a. 1241 maii 7, adferuntur (v. Erben, Reg. Boh. I, pag. 482, num. 1030).

Strana 310
310 NUM. 313, 314. 1228 FEBR. 24. — APR. 3. Autographum in membrana scriptum in tabulario terrae Moraviae Brunnensi asserva- tur (A).— Apographum exstat in Matrica Lucensi, ms. saec. XV eiusdem tabularii, pag. 51, num. 26. Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 187 num. 183 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 339, num. 728 (exc.). Autographum manu scribae, quem nota ,Robertus 9 signamus, exaratum est. Notum esse volumus universis, quod nos Robertus, dei gratia Olomucensis episcopus, Martinum plebanum de Rohother pro causa, que vertebatur inter ipsum et dilectum filium nostrum] abbatem de Lucha super decimis et quibus- dam iuribus parochialibus, in villis videlicet Jazouic, Zlubiz, Mazouiz, Branzodiz, fre- 10 quenter ad presentiam nostram citavimus, qui aliquando comparens coram nobis lite abiit contestata super decimis et iuribus memoratis. Iterato itaque peremp- torie eidem Martino preſcepimus, ut veniret per se vel per responsalem idoneum dicto abbati responsurus. Ipse autem nec per se venit, nec procuratorem pro se misit. Ideoque ipsum reputantes contumacem, parcentes laboribus et expensis 15 dicti abbatis, possessionem rerum petitarum abbati de Lucha nomine ipsius ecclesie" sueb adiudicamus et ipsum in possessionem mittimus, prohibentes sub pena excommunicationis, ne quis eundem super predictis audeat molestare. Pre- cipimus etiam dicto M. plebano, ut fruges, quas in principio litis de consensu utriusque partis usque ad finem cause posuimus in sequestro, infra unius mensis 20 spacium abbati restituat et assignet. Quod si facere contempserit, ex tunc ex- communicationis sententie sit subiectus. Condempnamus etiam dictum M. abbati in expensis, quas occasione huius litis se fecisse probaverit idem abbas. Quod autem sententiam“ damus pro abbate, nos movet, quia ecclesia de Rohather non est limitata et monasterium de Lucha decimas et alia iura ex ipsius fundationis 25 exordio possedit diucius et percepit. Data in Modrice, anno gratie MCCXXVIII, quinta feria post Reminiscere, in festo beati Mathie apostoli, pontificatus nostri anno XXVII. Sigillum, quod autographo appendebat, cum membranae parte avulsum et iam deperdi- tum est. 30 314. Gregorius IX papa praeposito et decano de Klosterneuburg mandat, cogant Robertum, episcopum Olomucensem, eiusque capitulum, ut Johanni clerico, filio Jacobi de Arloco, fructus praebendae, quae ei quondam a Conrado, episcopo Portuensi, legato apostolico, concessa erat, atque pensionem anni praeteriti et 35 praesentis exsolvant. Romae [1228/ apr. 3. 313. a) ,ecclesie‘ in loco raso eadem manu scr. A. — b) ,sue eodem atramento superser. A. — c) sequitur ,tulimus, sed cancellatum A. 1) Dies perperam designatur; nam feria quinta post Reminiscere /= febr. 24/ anno 1228 40 dies bissextus erat, quapropter s. Mathiae festum die proxima (febr. 25) agebatur.

Strana 311
1228 APR. 3. — APR. 22. NUM. 314, 315. 311 5 Apographum saec. XIII exeuntis exstat in Chartulario II, quod in tabulario monasterii Klosterneuburg asservatur, fol. 291—29v (B). Fischer, Merkw. Schicksale des St. Klosterneuburg II, pag. 184, num. 38 = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 188, num. 184, = Erben, Reg. Boh. I, pag. 340, num. 729 (fragm.) — Potthast, Reg. pontif., num. 8163. [G regorius" episcopus servus servorum dei, dilectis filiis .. preposito et .. decano Niumburgensi salutem et apostolicam benedictionem. Dilectus filius Johannes clericus, natus nobilis viri Jacobi de Arloco civis Romani,b nobis ex- posuit, quod bone memorie C., Portuensis episcopus, tunc in partibus illis 10 apostolice sedis legatus, prebendam sibi in ecclesia Olomucensi“ concessit, quam nos eidem clerico postmodum duximus confirmandam, ac venerabilis frater noster . . episcopus Olomucensis annuam pensionem trium marcarum in sup- plementumd dicte prebende propter tenuitatem ipsius eidem clerico ad preces dicti legati concessit; et licet pensionem eandem sibi promiserit liberaliter se 15 annis singulis soluturum, de ipsa tamen nichil fuit ei per biennium persolutum. Unde eidem episcopo et capitulo nostris damus litteris in mandatis,' ut exhibeant eidem clerico tam prebende predicte fructus, quam pensionem anni preteriti et presentis ac deinceps procuratori eius suo nomine de prebenda et pensione predictis respondere procurent. Quocirca dilectioni vestre per apostolica scripta 20 precipiendo mandamus, quatenus, si dicti episcopus et capitulum mandatum nostrum neglexerint adimplere, vos eos ad id auctoritate nostra, sublato appel- lationis impedimento cogatis. Ceterum sciatis, quod ..4 abbatem sancte Crucis, Cisterciensis ordinis, Patauiensis dyocesis, per litteras nostras rogavimus, ut predicta illius nomine recipiat annuatim et fideliter transmittat eidem Datum 25 Rome aput sanctum Petrum, III nonas aprilis, pontificatus nostri anno secundo. 315. (DUBIAE FIDEI). 30 Henricus I, dux Silesiae, monasterio in Leubus decimas de villa Seichau donat. — Inter testes: ,Zobezlaus et Bolezlaus duces Boemie." Röchlitz 1228 apr. 22. Büsching, Leubusser Urkk., pag. 103, num. 40 — Knoblich, Gesch. von Lähn, pag. 237, not. 1. — Grünhagen, Reg. z. schles. Gesch. I, num. 332. 35 314. a) ad litteram , G (colore) inscribendam spatium vacuum relictum est in B. — b) ,Rom' B.— c) secundum ,o‘ ex,u' corr. B. — d) ,suplementum' B. 1) Conrado (1226 - cc. 1250). — 2) Conradus, qui a. 1225 mense iunio legati apostolici munere in Bohemia fungebatur; obiit anno 1227. — 3) Litterae haec, quae procul dubio eadem die datae et iisdem fere verbis atque epistula nostra confectae erant, deperditae sunt. — 4) Wernherum.

Strana 312
312 NUM. 315, 316. 1228 APR. 22. — MAII 11. Quae fides chartae tribuenda sit, in medio restat. Scripturae enim formae tempori con- venientes esse videntur, sed ducis titulus (,Heinr., dei et beati Johannis gracia dux Zlesie“) suspicione non caret; accedit, quod vir doct. Grotefend sigillum ducis falsum esse iudicat (v. Grünhagen l. 1) — „Zobezlawus et frater eius Bolezlawus nepotes“ Henrici I, ducis Silesiae, adferuntur iam in charta, quam a. 1224 iul. 17 monasterium in Leubus ab eodem duce accepisse fertur (v. Busching, pag. 87, num. 36). Quae quidem charta non ante a. 1228 confecta esse potest, quod in ea Naceslaus archidiaconus Wratislawiensis testis adfertur; vid. Grünhagen, Reg. I, pag. 160, num. 310b. 5 316. Soběslavus, dux Bohemiae, testimonio confirmat Přibislavum militem suum 10 tres villas in provincia Kouřimensi sitas monasterio Leubus in Silesia contulisse. Röchlitz(?) 1228 maii II. Autographum in membrana scriptum in reg. tabulario provinciali Silesiaco Wratislawiae asservatur (A). Busching, Leubusser Urkk., pag. 105, num. 41 — Erben, Reg. Boh. I, pag. 340, num. 730, = 15 H. Kohn, Die böhmischen Theobalde, in: Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutschen in Böhmen VI. pag. 217, not. 5. — Grünhagen, Reg. z. schles. Gesch. I, num. 334. Oblivioni traduntur facta In nomine domini nostri Jesu Christi amen. mortalium, nisi firmis litterarum apicibus posteris relinquantur. Inde est, quod nos Zobezlaus, dei gracia dux Boemie, notificamus tam presentibus quam futuris, 20 quod bone memorie Pribizlaus, miles noster, viam universe carnis ingrediens, de scire meo et voluntate bona domui Lubensi in terra Zlesie, ubi sepulturam elegit, pro remedio anime sue et fratris sui Wrasconis pia liberalitate tres hereditates suas contulit, videlicet Radlizc, Cruzci, Prestawilci in provincia Curimensi sitas, ita inquiens, quod nulli cognatorum seu amicorum suorum memoratas cuperet 25 hereditates in tantum, sicut filio dei et eius genitrici, nec aliquem vellet relin- quere de suo patrimonio heredem preter beatam virginem et eius filium, qui pro ipso mori dignatus est. Ne autem ulli hominum factum tam celebre in dubium vertatur, sigilli nostri appensione et testium subscriptione presentem cartam duximus roborandam. Actum in Rognizc, anno gracie MCCXXVIII, V idus 30 maii, istis presentibus: Dionisio, Jatozlao,“ Znancone, Petro, Zezema, Wladone, Stresimiro, Rosnata, Martino, Cozsa militibus, Stephano, Marco fratre Cozse, Marco, Tiderico sacerdotibus et Godonione. Autographo appendet e filis linteis albis sigillum rotundum (diametros fere 65 mm) de cera fusci coloris confectum, in cuius medio depingitur leo erectus, qui dorso cum 35 media aquila coniunctus est. Circumscriptionis partim defractae haec tantum litterae supersunt: � SIGIŁ ZOBIIH IIWIfHNBOEMIII. 316. a) ita A (loco ,Jarozlao“).

Strana 313
1228 IUN. 1/10. — IUN. 24. NUM. 317, 318. 313 317. (1). Gregorius IX papa Constantiam, reginam Bohemiae, hortatur, ut in sedis apostolicae devotione fideliter perseveret. (II). lisdem fere verbis ad Otakarum, regem Bohemiae, scribit. 5 (III). Eodem fere modo ad Andream II, regem Hungariae, scribit. Assisii [1228/ iun. I1—10]. Apographum saec. XIII in. exstat in registro epist. Gregorii IX papae, quod in bibliotheca civitatis Perusinae scod. n° 302/ asservatur, fol. IIv—121 (R). 10 Auvray in Bibl. de l'École des chartes, tom. LXX (1909), pag. 322 (reg.). In nota temporis dies quidem non adfertur, sed ante iunii diem 10 epistulam scriptam esse e litteris ap. Potthast, Reg. pontif. num. 8203—8207 cognosci potest. Cum apud Romanam ecclesiam magnam semper inve- (1) Regine Boemie." neris gratiam et favorem, protectionis clippeumb et munimen contra conatus adversantium, votis tuis spes firma concipitur, quod ingratitudinis excluso vitio, 15 ei semper grata esse cupias, cuius tibi gratiam continuari expedit propter multa. Hinc est, quod serenitatem tuam rogamus attente et monemus, per apostolica tibi scripta mandantes, quatinus in devotione apostolice sedis ac nostra firmiter perseverans, dolos et fraudes illius provide caveas et prudenter, qui gratis ecclesiam impugnare satagens, nec pudori suo nec tuo pepercit honori, ne si forte, quod 20 absit, aliquo tibi vel tuis federe colligetur, traharis ad devia cum errante vergatque tibi ac tuis postea in singultum, quod cedere ad commodum estimares. Nos enim tam tibi quam tuo generi habitam intendimus gratiam ampliare, si eam Datum Asisii, mense iunii,b anno secundo." recto vestigio merita comitentur. (II) In eundem fere modum regi Boemie super eodem. 25 (III) In eundem fere modum regi Vngarie super eodem. 318. 30 Henricus III, rex Angliae, Otakaro, regi Bohemiae, rescribit, ut ante alios nuntios Arnoldum comitem de Hückeswagen iterum ad se mittat, per quem sibi nuntiet, quid in negotio principali faciendi habeat voluntatem. Westminster [1228/ iun. 24. 35 Apographum eiusdem temporis exstat in Henrici III rotulo litt. clausarum a. XII, qui in tabulario regio Londinensi asservatur, membrana 6 in dorso (R). Rymer, Foedera, conv., tom. I (Lond. 1704), pag. 304 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 340, num. 731 — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V. num. 11020. Cf. Winkelmann, Kaiser Friedrich II (ed. 1889) tom. I, pag. 503, not. 4. 317. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. — b) ita R. — c) in fine ultimae lineae fol. IIv sequuntur verba ,Regi Boem(ie)' R.

Strana 314
314 NUM. 318, 319. 1228 IUN. 24. — IUL. 25. Dilecto amico et speciali O., dei gratia illustri regi Boemie, Henricus, eadem Litteras dilectionis gratia «etc.) salutem cum sincere dilectionis affectu. vestre recepimus continentes, quod, reverso ad vos nobili viro comite Arnaldo de Hogensuag, et eo diligenter audito super hiis, que vobis per ipsum duximus nuncianda, fidelem clericum vestrum J., latorem presentium, ad nos destinastis cum tota intentione vestra negotii memorati; cui et postulastis super eodem negotio fidem adhiberi. Benignis igitur auribus ei accomodatis, nobis asseruit, quod ad hoc solum venit, ut diem, quem nobis constituerat dictus comes Arnaldus veniendi vel mittendi in termino festi sancti Johannis Baptiste proximo elapsi," per ipsius adventum observaret. Cum igitur de principali negotio nobiscum 10 tractaturus non venit, prefatum comitem, priusquam alios ad nos mittatis nuncios, ad nos transmittere curetis, ad explanandam nobis penitus vestram super premisso Teste rege apud Westmonasterium, XXIIII die iunii. negotio voluntatem. 5 319. Venceslaus, rex Bohemiae, commutationem quorundam bonorum ecclesiae 15 in Budišin (Bautzen) confirmat. Pragae 1228 iul. 25. Apographum saec. XVIII in. exstat in libro apographorum B capituli Budissinensis fol. 14v, qui in eiusdem capituli tabulario asservatur (B). — Aliud exemplar (C), quod praebet eiusdem tabularii „Copiale caesareum“ pag. 4, ex B descriptum est. 20 Köhler, Cod. dipl. Lusatiae super. I (2. ed.), pag. 42, num. 25 (ex B) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 341, num. 732 (fragm. ex B). Chartae verba describentis incuria adeo depravata sunt, ut genuinas lectiones restituere omnino impossibile sit. — Mirum quod Venceslao titulus „rex Bohemorum“ apponitur, cum ipse in aliis chartis (praeter num. 323) et in sigillo suo ante Otakari regis mortem „iunior 25 rex Boemorum“ appellatus sit. Quae res chartae fidem leviorem facit. Wenceslaus, dei gratia rex Bohemorum, universis in Budessinensi provincia constitutis gratiam suam et omne bonum. Notum facimus vobis et universis, ad quos praesens scriptum pervenerit, quod nos tres mansos in villa Wawiz, qui dati sunt in concambium ecclesiae Budissinensi" praefat: de oppidi Wizenburg,b 30 qui quondam ad eandem pertinuit ecclesiam, in provinciali placito consedentes, facta super eadem commutatione“ de nostro praecepto inquisitione, eosdem tres mansos ecclesiae adiudicaverintb supradictae, nos exhortantes, ut eandem commu- tationem d ratam et firmam teneamus. Ne ergo praedictam ecclesiam in iam dictis tribus mansis de caetero quis audeat molestare, praesentem paginam eidem 35 Datum Pragae, anno ecclesiae contulimus sigilli nostri munimine roboratam. incarnationis Domini MCCXXVIII, VIII kalendas augusti, anno consecrationis nostrae I. 318. 1) die 24 iunii. 319. a) ,Budifs' B. — b) ita B. — c) ,communicatione‘ B. - d) ,communicationem' B. 40

Strana 315
1228 NOV. 7. NUM. 320. 315 320. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterium in Oslavany, quod Heilvidis, nobilis matrona de Znojmo, construxit, Roberti, episcopi Olomucensis, assensu protegendum suscipit eique easdem libertates concedit, quas monasterium in Vele- 5 hrad habet. In Oslavany 1228 nov. 7. 10 15 Apographum insertum est confirmationi Venceslai I regis, quae data est in Znojmo 1232 aug. 7. cuius autographum in tabulario civitatis Brunnensis asservatur (B). — Aliud apographum, ex autographo tunc iam nonnullis locis attrito, anno 1712 in cancellaria regii tribunalis Brunnae confectum, in tabulario Musei regni Bohemiae Pragae asservatur (C). — Apo- graphum saec. XVIII ex autogr. descriptum exstat in Monastico tabularii Rajhradensis sig. G. k. 14 (D). — Aliud apogr. saec. XVIII ex autographo monasterii olim Aulae s. Mariae Brunnensis praebet Lefebvre, Coenobia Moravica tom. V. cod. ms. tabularii monii. Rajhrad G. c. 27. pag. 16—23 (E). Boczek, Cod. dipl. Mor. II. pag. 189, num. 185 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 342, num. 734 (fragm.). 20 Diploma ab eodem auctore compositum esse videtur, a quo etiam Otakari regis diplomata num. 59, 109, 110, 239, 272 conscripta sunt. — Diplomatis maxima pars procul dubio satis accurate repetit verba privilegii deperditi, quod Otakarus rex monasterio in Velehrad quondam dedit, et quod a. 1213 dec. 31 primum commemoratur (vid. pag. 103, lin. 37). Quae quidem sententia eo potissimum comprobatur, quod diplomatis nostri verba fere omnia eodem ordine in privilegii Velehradensis confirmatione, quae a. 1228 nov. 27 data est, leguntur. C.a ž In nomine sancteb trinitatis et individue unitatis. Ego Premizl, qui 25 et d Othacarus,e tercius rex Boemorum,' cenobio in Valle sancte Maries constituto Cum regalem deceat excellentiam' vene- et in eoh degentibus in perpetuum. rari et promovere sanctam in omnibus ecclesiam, congruum nostre visum fuit clementie id initiarik et exequi, quod nostre serenitati" cederet ad meritum et sancte matris ecclesiem transiret ad provectum." Ibi enim recte locanture beneficia, 30 ubi crescunt merita; ibi decenter impertitur? gratia, ubi cum premiis cumulatur gloria. Noverint itaque tam presentes quam futuri, nos quoddam monasterium monialium Cisterciensis ordinis, a quadam nobili matrona nostra domina Helwidi ex consensu nostro et approbatione venerabilis patris nostri Roberti, Olomucensis episcopi, in regno nostro et episcopatu eius constructum et in Brunnensi pro- 35 vincia constitutum, quod Ozlawans vulgo vocatur, cuius nomen transmutatum" 40 320. a) ,C' omittitur in B, D. — b) ,sanctae' et similiter etiam infra semper ,ae“ pro,e“ simplici D. - c) ,Przemisl' D. — d) ,qui et deest C; ,est' D. — e) ,Ottocarus' C: ,Ottacarus' D. — f) Bohemorum‘ D. 8) pro,in Valle s. Marie' lacuna in C; ,in loco Ozlawa' sua opinione coniece- runt scriptores apographorum D et E. — h) ,eodem‘ D, E. — i) ,excellenciam‘ B, ubi etiam infra,cia' pro,tia' et ,cio' pro ,tio' scribitur. — k) imperari' C. — 1) ,serenitatis' E. — m) pro „meritum — ecclesie' lacunam habet C. — n),profectum' D, E. — O) pro,recte locantur“ lacuna in C.— p) ,inpertitur' B. — q) ,Olomücen‘ B. — 1) ,Brunensi‘ D. — s) ,Ozlavan‘ D. — t) ,nomen ipsius immutatum‘ D. E.

Strana 316
316 NUM. 320. 1228 NOV. 7. est in Vallem sancte Marie, auctoritate“ venerabilis patris nostri Roberti, Olomu- censis episcopi, ad peticionem prefate matrone et quorundam baronum nostrorum in nostram tutelam et protectionem, sicut merito debemus, recepisse cum omnibus ibi commanentibus," videlicet sanctimonialibus et* earum ministris earumque prediis et possessionibus sive acquisitis sive acquirendis. Cui monasterio eandem dedimus libertatem, quam dedimus Weligradensi cenobio Cisterciensis ordinis," a nostra benignitate et inclitez memorie fratris nostri Wladizlay,aa quondam marchionis Morauie,bb inpensis et expensis fundato et constructo. Libertas autem hec est, quam a pietate nostra statuimus et sanccimus“ firmiter observari, sci- licet omnes villas et possessiones, quas ecclesia illa possidet vel possessura est, 10 ubicunque site sint in regno nostro, sive in Boemia, sive in Morauia, ab omni onere tributorum, vectigalium, collectarum aliarumque exactionum, sive in quatuor- decim ad principem vel beneficiarios spectantibus, quocumque modo nominentur, ee esse absolutas. Adicientes,ff ut nullus principum successorum nostrorum vel ba- ronum nobis vel eis subiectorum pro castrorum edificatione vel reedificatione vel 15 aliqua ingruenties expeditione homines prefati cenobii audeat inquietare. Ius autem, quod datur pro capite, eis concedimus; hoc de fure h statuentes: si in earum" habitat possessionibus etlij deprehensus fuerit in furto manifesto, vel de aliquo occulto accusetur, videlicet quoadkk iudicium ferri candentis vel aque vel vomeres calcandos vel duelli, et convincatur in aliquo istorum in iudicio 20 seculari, eidem monasterio bona furis sive rei" integraliter remaneant; mm iudices autem, quorum interest, faciant de eo, quod eis iustum videbitur. Si autem homines eiusdem cenobii coram iudicibus nostris culpabiles inveniantur, nec nobis nec iudicibusan nostris curialibus vel benificiariis aliquid inde utilitatis proveniat, oo sed aput idem cenobium culpe perseveret satisfactio,pp nisi in eo, in quo tenetur 25 satisfacere adversario. Ceterum ut omnia breviter conprehendamus," omnem utilitatem, que spectat ad usus nostros vel successorum nostrorum vel beneficiarios nostrosss a nobis infeudatos, eis remittimus, ut plena et perfecta gaudeant liber- tate et ut nullus eis novas condiciones contra statuta nostra audeat inponere;" et hoc ideo fecimus,““ quia quanto est fragilior et tenerior sexus muliebris divinis 30 mancipatus officiis, tanto amplioribus W regie magnificentiexx debet vallari beneficiis 5 320. u) ,authoritate' C. — v) ,manentibus' C. — x) ,et' deest D, E. — y) ,Welgradensi' B; „Wellegradensi' D; ,Welegradensi' E. — 2),inclytae' C, D. — aa) ,Wladislai' C; ,Wladizlai' D, E.— bb) ,Moraviae‘ C, D; Moravie‘ E. — cc) ,sancimus' D, E. — dd) ,Moravia' C, D, E. — ee) ,quo- modocunque etiam nom.' C. — ff) ,Adiicientes' D. E. — 88) ,ingruente‘ E. — hh) ,jure‘ E. — 35 ii) ,eorum‘ B, D. E.— iij) ,quis et E. — kk) ,quod ad‘ B, C, D, E. — U) ,res‘ B. — mm) ,perma- neant‘ C. — an) ,non nobis, non iudicibus' C. — 00) perveniat' D, E. — pp) ,culpatio‘ E. — qq) ,nisi in— adversario' desunt E.— 1r) comprehendamus' C, D, E. — Ss) ,vel success. — nostros“ desunt D, E. — tt) ,imponere C, D, E. — uu) ,facimus' C. — vv),amplioris' D, E. — xx) ,munificencie' E. 1) Libertates monasterio Velehradensi ab Otakaro rege concessae commemorantur iam in 40 diplomate, quod Henricus Vladislavus, marchio Moraviae, hospitali s. Johannis Hierosolymitani a. 1213 dec. 31 dedit (v. num. 109).

Strana 317
1228 NOV. 7. NUM. 320. 317 et muniri presidiis. Statuimus eciam, ut nullus camerarius intret villas mona- sterii ad aliquem citandum vel advy aliquid ibi faciendum, sed significet procu- ratori domus illius, cui commissa fuerit procuratio in temporalibus, ut eos citari faciat, qui sunt citandi, quatinusz die et loco determinato eos coram iudicibus statuat, quorum interest causas et negocia regni nostri tractare et diffinire. Si quis autem alicui persone religiose infra septa monasterii constitute manus iniecerit violentas ad aliquam ibi dehonestandam, capite puniatur et pro emunitate lesa monasterio decem marcas auri conponat,a nisi quoad sententiam capitis aliud nostre visum fuerit clementie. Si vero quis irruperit claustrum monasterii ibi 10 aliquid iniuste rapiendo, ablata restituat atque in cameram nostram et succes sorum nostrorum decem marcas auri conponat,“ vel secundum quod visum fuerit nostre serenitati satisfaciat. Insuper statuimus, ut quicumque nobilium vel po- tentum in prefati monasterii curiis vel villis pernoctando vel intrando eidem extiterint iniuriosi, bannum nostrum in decem marcis conponant et ei dampna" 15 illata in duplum restituant. Huius autem libertatis a nobis concesse et regali munificentia donate prefato monasterio heredes nostros tutores constituimus et defensores, et precipue filium nostrum Wencezlaum,“ in regem consecratum, et fratrem eius Premizl,d filium nostrum,e marchionem Morauie; hoc sanccientes,8 ut huius privilegii violatores in cameram nostram et successorum nostrorum decem 20 marcas auri conponant. Insuper rogavimus venerabilem patrem nostrum Robertum," Olomucensem episcopum, in presentia filii nostri Premizl, marchionis Morauie- nec non baronum nostrorum, ut omnes, qui prefati cenobii' violarent emunitatem, qui etiam tunc temporis ecclesiamk consecravit, cuil nos cum illustri coniuge nostram Constancia et filio nostro Premizl antedicto interfuimus, excommunicaret. 25 Addentes etiam, ut homines prefati cenobii per thelonea transeuntes in rebus, que spectant ad opus vel usus ecclesie, ad eam in necessitatibus eius deferendis vel transducendis sint a pedagiis et" theloneis absoluti; mercatores vero solvant quod sui iuris est. Hoc etiam omnibus esse volumus manifestum, quod sine offensa nostri erit, si prescriptus episcopus et eius successores nostrarum consti- 30 tutionum in hac pagina et in privilegio Weligradensi" contentarum secundum ecclesiastica iura punierinte transgressores. Possessiones autem, quas ad presens possident, sunt hęę:q Ozlawan cum suis specialibus pertinenciis, Gnanleizdorfs 5 35 40 320. vy) ,ad' deest C. — zz) ,quatenus' C, D. — a) ,componat' C, D, E. — b) ,damna‘ C, D.— c) ,Wenzezlaum‘ B; ,Wenceslaum‘ C, D. — d) ,Przemisl D. — e) ,fil. nostrum' desunt B. — 1) ,Moraviae‘ C, D; ,Moravie‘ E. — 8) ,sancientes' D, E. — h) ,Rubertum‘ E. — 1) ,mona- sterii' E. — k) pro ,ecclesiam' lacunam habet C; ,consecravit ecclesiam‘ D, E; post ,ecclesiam scribae incuria ,eandem' omissum esse puto, auctoritate privilegii Velehradensis (num. 321) nisus. — 1) ,et‘ loco,cui' habent D, E; post ,cui' privilegio Velehradensi teste ,consecrationi omissum esse videtur. — m) pro ,cui nos — nostra‘ lacunam habet C. — n) ,vel' E. — o) ,Wel- gradensi' B; „Welegradensi' C; „Wellegradensi' D. — P) puniverint' D, E. — q) ,hae‘ C, D; „scilicet hoc loco addit E. — r) „Ozlavan‘ D. — s) �Gnanleiztorf' B; ,....leitzdorf' C; „Citerdorf“ D; ,Literdorf' E.

Strana 318
318 NUM. 320. 1228 NOV. 7. cum omnibus suis pertinenciis, Martiniz' cum suis, Leccowiz“ cum suis, Babiz" cum suis, Chelesiz* cum suis, Milocowizy cum suis, Vsecowizz cum suis, vinee quedam in Luca site, ecclesia de Zelub, et ius patronatus ecclesie sancti Jacobi in Brunna.aa2 Ut autem hec omnia rata et inconcussa perpetuo maneant,bb hanc nostre serenitatis paginam nostro sigillo fecimus communiri et rogavimus reve- rendum patrem nostrum Robertum, Olomucensem episcopum, quodc in huius rei testimonium suum sigillum apponeret.d Huius autem concessionis quoad libertates ecclesie ante dictasee a nostra regia maiestate prolate baro noster Leo, camerarius Olomucensis, in presentia multorum tam clericorum quam laicorum regni nostri fuit promulgator et libertatem prefati monasterii a nobis concessam 10 sollempniter pronunciavit. Cuius rei testes suntff hii: Albertus abbas Weligra- densis,88 Hugo et Hartmannus hh monachi eiusdem, Cisterciensis ordinis, Arnoldus abbas Trebecensis,“ Petrus et Paulus monachi eiusdem, Petrus abbas Gradicensis cum quibusdam fratribus suis, Florianus prepositus Cunicensis,“k Hermannus prepositus Luthomericensis; Lucas prior, Petrus, Sdico," Premonstratensis ordinis; 15 Esau et Henricusmm canonici Olomucenses; Sdizlaus,an Thomas, Hilarius, Fride- ricus, capellani curie nostre; Conradus notarius noster in Brunna. Nobiles autem et barones nostri sunt hii: Leo camerarius Olomucensis, Marquardus?v frater Benes, Theodericus Hrutowiz,oq Stephanus de Medlow," Bohuzlaus's de Wranow,“ Ratibor, Wurses camerarius, Hartleuusw castellanus Znoymenses,** Wilhelmuswy cum fratre suo, Milis, Rabota,“ Martinus, Zpitata,“ Ben castellanus Betowensis," Welen, Bares, Riwin,' Voizlausd et frater eius, Taze iunior, Adwicus, Proztey,8 Othazlaus,h Mathias, Wolframmus, Sdizlaus, Strachota ;' Theodoricus," Rubinus," Chuno, procuratores nostri Znoymensis, BrunnensisP et Olomucensis provinciarum; et alii quam plures. Insuper noverint universi, quod denunciatio" 25 5 20 320. t) ,Martinitz' C: ,Martinicz' E. — u) ,Lechthowich' C; ,Leethoviz' D; ,Lecthowicz' E. — V) Ba- bitz' C. — *),Chelesch‘ C; �Chelesicz' E. — y) ,Milochowitz' C; ,Milochoviz' D: ,Milochowicz' E. — z) „Vsecowitz‘ B; ,Vsecoviz‘ D; ,Vsecowicz‘ E. — aa) ,Bruna‘ D. — bb) ita B, C, D, E; ,perma- neant' corrigendum esse videtur teste privilegio Velehradensi (num. 321). — cc) ,qui' C, E. — dd) ,adponeret' C, D. — ee) ,antedicte‘ E. — f) ,sunt' deest C. — gs) ,Welgradensis' B; ,Welli- 30 gradensis' D. — hh) ,Hermannus‘ D, E. — ü) ,Trebezensis' C. — kk) ,Cvnicensis' B. — u) ,Sdico' omittit D; ,Zdiko' C. mm) ,Heinricus' C, E. — un) Vdislaus' D. — 00) ,Cunradus“ E. — Pp) ,Marcuardus' B. — qq) Hrutovich' C; ,Hrutoviz' D, E. — ") Medlove‘ C; Medlova‘ D; Medlowe‘ E. — Ss) Bohuslaus‘ C, D. — tt) �Vranov‘ D. — uu) ,Wrse‘ B. — vv) ,Hartlibus' B ; ,Hartlebus' E. — xx) ,Znoim' B. — vy),Guillelmus' C; ,Wielmus' D. — 2z) ,Raboia' B ; ,Rabora' C. — 35 a) �Spitata‘ B. — b) ,Betovensis' B, D. — c) ,Ruwin‘ E. — d) ,Woihlaus‘ C; ,Woyzlaus‘ D, E. — e) ,Taza‘ C, D. - 1) Adwie" B; Advigens' C; Advic' D; Adwies' E. — 8) ,Protche' C; ,Prozche‘ D; Bozche“ E. — h) �Othaslaus‘ C. — i) ,Woluramnus‘ B. — k) ,Sdislaus‘ C. — 1) ,Stracoia' B. — m) ,Theodoricus‘ C. - n) ,Rybinus' B. — o) ,Znoimen. B, C. — P) ,Bru- nensis' C, D, E. - q) ,o‘ ex ,a‘ eodem atramento statim corr. B. 40 2) lus patronatus ecclesiae sancti Jacobi praeterea separatim concessum est diplomate, quod datum est a. 1228 dec. 6 (v. num. 322).

Strana 319
1228 NOV. 7. NOV. 27. NUM. 320, 321. 319 ante dicta, facta per Leonem baronem nostrum super prefatis libertatibus a nostra maiestate concessis cenobio sepe dicto, auctoritate nostra et mandato nostro Facta autem sunt hec anno ab incarnatione Domini MCC fuit promulgata." vicesimo VIII, regni nostri anno XXXIII,3 VII idus novembris, indictione I, 5 in loco, qui vulgariter appellatur Ozlawan,“ in quo idem monasterium fundatum est et constructum. Data per manum notharii" nostri Hermanni, prepositi Lutho- mericensis, VII idus novembris,* regni nostri anno XXXIII.3 10 In apographo C adnotatur haec sigilla autographo appensa fuisse: 1) sigillum regis, 2) sigillum episcopi Olomucensis, 3) sigillum Constantiae reginae. Apographum E sigillum episcopi tertio loco appensum fuisse affirmat. 321. 15 Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterium in Velehrad, quod cum fratre suo Vladislavo, quondam marchione Moraviae, fundaverat, protegendum suscipit eiusque libertates renovat atque possessiones eius accurate describit. 1228 nov. 27. Exstant duo autographa in membrana scripta, quorum unum (A1) in tabulario c r. aulico Vindobonensi, alterum (A2) in tabulario terrae Moraviae Brunnensi (inter diplomata Vele- hradensia Lit. G. no 3) asservatur. 20 Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 197, num. 186b (ex A2) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 343, num. 735 (ex А1). 25 30 Utrumque autographum scriba scripsit, quem nota,Otakarus 35' signamus. Eiusdem scribae manu procul dubio etiam autographum deperditum privilegii Oslavanensis (num. 320) exaratum erat. — In diplomate conscribendo auctor privilegium deperditum Otakari regis adhibuit, quod iam antea fante dec. 31 a. 1213) monasterio in Velehrad concessum esse in diplomatibus num. 109, 110, 272, 320 commemoratur. Cuius privilegii deperditi maximam partem in diplomate nostro procul dubio iisdem verbis descriptam esse ex eo potissimum apparet, quod diploma nostrum usque ad „Mete autem circuitus Weligrade“ repetit verba fere omnia diplomatis, quod monasterium in Oslavany a. 1228 nov. 7 ab Otakaro rege accepit; in hoc enim diplomate diserte scriptum est libertates, quae ipso contineantur, easdem esse atque illas, quae monasterio in Velehrad datae sunt. — In priore diplomatis parte nonnulla ad verbum fere concordant cum diplomate, quod Otakarus rex a. 1207 ecclesiae Olomucensi dedit (num 59): quae res eo facillime explicatur, quod privilegium Velehradense deperditum ab eodem auctore atque illud Olomucense conscriptum erat. C. i In nomine sancte trinitatis et individue unitatis. Ego Premizl, qui et 35 Othacarus, tercius rex Boemorum, monasterio Weligradensi“ Cisterciensis ordinis Cum regalem deceat excel- et ministris dei ibi degentibus in perpetuum. 320. r) ,authoritate' C. — s) ,promulgatum' C, D. — t),MCCXXVIII' D, E. — u) ,Ozlavan‘ D.— v) ,notarii' B, D, E. — x) quae subsequuntur, desunt in B. 3) Recte 31; sed mendum hoc iam in autographo exstitisse docet privilegium monii. Vele- 40 hradensis (num. 321). 321. a) ,Welligradensi' A2.

Strana 320
320 NUM. 321. 1228 NOV. 27. lentiam] venerari et promovere sanctam in omnibus ecclesiam, congruum nostre visum fuit clementie id initiarib et exequi, quod nostre serenitati cederet ad meritum et sancte matris ecclesie“ transiret ad provectum. Ibi enim recte locantur beneficia, ubi crescunt merita; ibi decenter impertitur gratia, ubi cum premiis cumulatur gloria. Noverint itaque tam presentes quam futuri, nos ex consilio et peticione fratris nostrid Wladizlay, condam illustris marchionis Morauie, nec non et reverentissimi patris nostri Roberti, episcopi Olomucensis, assensu, domum Cisterciensis ordinis in Weligrade] construxisse et, prout tunc temporis potuimus, eandem ditasse, ut servis dei ibi degentibus cottidianus! inde proveniat victus et vestitus, nec non etiam in nostram et successorum nostrorum tutelam et 10 protectionem, sicut merito debemus, eandem recepisse cum omnibus ibi com- manentibus eorumque prediis et possessionibus sive acquisitis sive etiam acqui- rendis, et a nostra benignitate nec non inclite memorie fratris nostri antedicti inpensis et expensis fundato et edificatos hanc libertatem donasse. Libertas autem hec est, quam a pietate nostra statuimus et sanccimus h firmiter observari, 15 scilicet omnes villas et possessiones, quas modo ecclesia illa possidet, vel postea est possessura, ubicumque in regno nostro site sunt, sive in Boemia, sive in Morauia, ab omni onere tributorum, vectigalium, collectarum aliarumque exacti- onum, sive in quatuordecim ad principem vel beneficiarios spectantibus, quo- cumque modo nominentur, esse absolutas. Adicientes, ut nullus principum suc- 20 cessorum nostrorum, vel baronum nobis vel eis subiectorum pro castrorum edificatione vel reedificatione vel aliqua ingruenti expeditione homines prefati monasterii audeat inquietare. Ius autem, quod datur pro capite, eis concedimus; hoc de fure statuentes: si in eorum habitat possessionibus et deprehensus fuerit in furto manifesto, vel de aliquo occulto accusetur, videlicet quoad iuditium k 25 ferri candentis! vel aque vel vomeresm calcandos" vel duelli, et convincatur in aliquo istorum in iuditio° seculari, eidem monasterio bona furis sive rei inte- graliter remaneant; iudices autem, quorum interest, faciant de eo, quod eis iustum videbitur. Si autem homines eiusdem monasterii coram iudicibus nostris culpabiles inveniantur, nec nobis nec iudicibus nostris curialibus vel beneficiariis 30 aliquid inde utilitatis proveniat, sed apud idem cenobium culpe perseveret sa- tisfactio, nisi in eo, in quo tenetur satisfacere adversario. Ceterum,P ut omnia breviter conprehendamus, omnem utilitatem, que spectat ad usus nostros vel successorum nostrorum vel beneficiarios nostros a nobis infeudatos, ei remitti- mus, ut plena et perfecta gaudeat libertate et ut nullus ei novas conditionesq 35 5 321. b) iniciari' A2. — c) ,ęcclesię A2. — d) ,ex consilio fratris nostri et petitione' A2. — e) �Olomunceñ‘ A2. — f) ,c‘ ex ,t' eodem atramento corr. A2. — g) ita A1 et A2. — h) ex ,sanctimus' radendo corr. Al. — i) ,de‘ in loco raso, ubi prius ,in scriptum erat, eadem manu scriptum A1. — k) ,iudicium' A2. — l) , ferri candentis' in loco raso eadem manus scripsit A1. — m) es' in loco raso ead. manu scr. A1. — n) ,os‘ in loco raso ead. manu scr. A1. — 40 o) ,ludicio' A2. — P) ,m' in loco raso eadem manu scriptum A1. — q) ,condiciones' A2.

Strana 321
1228 NOV. 27. NUM. 321. 321 contra nostra statuta audeat imponere vel eius iura muttare. Statuimus etiam, ut nullus camerarius intret villas monasterii ad aliquem citandum vel ad aliquid ibi faciendum, sed significet procuratori domus illius, cui abbas cum fratribus commisit procurationem in temporalibus, ut eos citari faciat, qui sunt citandi, 5 quatinus die et loco determinato eos coram iudicibus statuat, quorum interest causas et negocia regni nostri tractare et diffinire. Si quis vero alicui persone religiose infra septa monasterii constitute manus iniecerit violentas ad aliquem ibi dehonestandum, vel aliquid inde abstulerit ausu temerario, manifeste bannum nostrum quoads XXX marcas conponat et monasterio dampnis suis resarcitis in 10 totidem satisfaciat. Prohibemus etiam, ne venatores nostri vel caniductores in abbatia" vel eorum villis sine abbatis et fratrum consensu pernoctent vel aliquid ibi inferant violentie, et hoc sub pena decem librarum monete provincialis, nisi placuerit abbati et fratribus eis aliquid gratie in victualibus inpendere. Id etiam addentes, quod si exstiterint eis iniuriosi, liceat eis ipsos sine offensa nostra de 15 domibus et possessionibus suis violenter expellere. Insuper statuimus, quod qui- cumque nobilium vel potentum in prefati monasterii curiis vel villis pernoctando“ vel intrando eidem extiterint" iniuriosi, bannum nostrum in decem marcis con- ponant et eidem monasterio dampna illata in duplum restituant. Adiecimus etiam, ut homines prefati cenobii per telonea transeuntes in rebus, que spectant ad opus 20 vel usus ecclesie, ad eam in necessitatibus eius deferendis vel transducendis sint a pedagiis et teloneis absoluti; mercatores vero solvant quod sui iuris est. Huius autem libertatis a nobis concesse et regali munificentiaw donate* prefate domus' heredes nostros et successores tutores constituimus et defensores, et precipue filium nostrum Wencezlaum, in regem consecratum, et fratrem eius 25 Premizl,z filium nostrum, marchionem Morauie; hoc sanccientes, ut huius pri- vilegii violatores in cameram nostram et successorum nostrorum decemaa marcas auri conponant. Insuper rogavimus venerabilem patrem nostrum Robertum, Olo- mucensem episcopum, in presentia filii nostri Premizl, marchionis Morauie, nec non baronum nostrorum, ut omnes, qui prefati monasterii violarent emunitatem bb 30 et libertatem, eidem nostra regia munificentia collatam, qui etiam tunc temporis ecclesiam eandem consecravit, cui consecrationi nos cum illustri coniuge nostra Constancia et filio nostro Premizl2 sepe dicto presentialiter ce interfuimus, ex- communicaret; quod et factum est ab eodem. Et hoc etiam omnibus volumus esse manifestum, quod sine offensa nostra erit, si prescriptus episcopus et eius 35 successores nostrarum constitutionum in hac pagina contentarum secundum ecclesiastica iura punierint transgressores.dd Mete autem circuitus Welegrade ee 40 321. r) ita AI; ,mutare' A2. — s) genuine ,quodad (qad), sed radendo corr. A2. — 1) ,ab- bacia‘ A2. — u) ,pernoctare' A2. — v) ,exstiterint' A2. — W) ,munificencia' A2. — x) ,dorate“ A2. — y) ita (loco domui) A1 et A2. — z) Bremizl' A2. — aa) ,X‘ A2. — bb) ex ,imunitatem‘ eod. atra- mento corr. A1. — cc) ,presencialiter' A2. — dd) Quae subsequuntur usque ad verba ,Cuius rei testes' atramento magis nigricante scripta sunt A1. — ee) ,Weligrade‘ A2.

Strana 322
322 NUM. 321. 1228 NOV. 27. infra subscripta intersignia locorum protenduntur: scilicet rivulus Pezhka,f qui fluit ad septentrionem; ad occidentem lapis, qui dicitur kralow stol,gg dehinc mons, qui nominatur Zhcala; postmodum ambienshh silvam Vgezd et Poliso- wizh," et sic per insulam tendens in Morauam. Infra predictas metas et in omnibus silvis, quas huic domui contulimus in Moraua, et in omnibus aquis liberam habeant potestatem, ut nullus in pascuis, piscatione et venationekk eos presumat inquietare. Sed nec venator aliquid iuris sibi vendicet, verum omnem utilitatem undecumque provenientem cenobium illud libere et absolute possideat. Possessiones vero eiusdem cenobii sunt hee :" Welihrad civitas primo, modo burgus; Costelen,mm Nenakuniz, an Polisowiz, Borschici, Vgezd, Zlechow, Setsche,oo 10 capella Zpitinev,Pp Vschenowicz,qq in Babiz ad duo aratra, Maretizc," Popowize ss superius et Popowiz inferius, Knesepole, Briezt, Kwalkouic,“ Zdeborizc,““ Si- rothki, Naluzsche iuxta Brennamw et ortulani et vinee,** Lwenouiz, Brieschene,vy Prikluik," Massiz, Pottworowiz,“ Vneshowiz,b Schorsice“ cum monte, ubi site sunt vinee, curiam in Podewin," due curiee in Opauia, curia in Brenna,f Nem- 15 shice,g Othradiz, Cethocowiz,h Tessene, Barice, Trapleiz, Jaroshowe, Wassan, Domankowiz, Mistrin, Parisshowiz, Tourchow,! Pieshe;m molendinum in Vnisov" et domus alique, que solvunt tres marcas annuatim; Passhlawiz" ad duo aratra, Briezowiz,p in provincia Znoimensi curia et molendinum;q ecclesia sancti Jo- hannis iuxta Welegrad cum agris suis ; iuxta Welika ad villam unam, Biscoupiz, 20 Tupezzi; partem ins Zablazan et partem in Babiz; et hec omnia cum suis ap- penditiis.' Ut autem hec omnia rata et inconcussa perpetuo permaneant, hanc nostre serenitatis paginam nostro sigillo fecimus communiri et rogavimus reve- rendum patrem nostrum Robertum, Olomucensem“ episcopum, ut in huius rei testimonium sigillum suum appenderet, quod et fecit." Cuius rei testes sunt: 25 dominus Jacobus Nitriensis episcopus, Henricus Zwettlensis,* Sigebertus Plaz- 5 321. ff) ,Bezka‘ A2. — gg) ,kralawstolf 42. — hh) ,ambigens‘ A2. — ii) ,Polisowiz‘ A2. — kk) ,piscacione et venacione‘ A2. — ll) ,heę‘ A2. — mm) primum ,Costelan', sed ,a' eodem atra- mento statim inter scribendum correctum est A1. — nn) ,Nenakvniz' A2. — 00) primitus ,Setscha', sed ,a eodem atramento statim corr. A2. — pp) ,Zpitignev‘ A2. — qq) primitus ,Vschano- 30 wicz', sed ,a‘ eod. atramento corr. A1; „Uschenowiz' A2, ubi ,e' etiam ex ,a‘ eod. atramento corr. est. — ") ,Maretiz' A2. — ss) ,c' alio atramento additum A1: Popowiz‘ A2. — tt) ,Khwalcowiz‘ A2. — uu) ,c' alio atramento additum A1; ,Zdeboriz‘ A2. — vv) ,Nalusche iuxta Brunnam' A2. — xx) ,vineę' A2. — yy) primitus ,Brieschena', sed,a' eodem atramento statim corr. A1 et A2. — zz) ,Brikkluk‘ A2. — a) ,Potworowiz' A2. — b) ,Vneschowiz‘ A2. — c) ,Scor- 35 sthiz‘ A2. — d) ,Bodewin‘ A2. — e) ,e‘ ex ,a‘ eodem atramento corr. A1. — f) Brunna‘ A2. — 8) ,Nemschice' A2. — h) ,Zetocowiz‘ A2. — i) primitus ,Tessane', sed ,a‘ eod atramento statim corr. A1, A2. — k) ,Jaroschowe‘ A2, ubi ,a‘ ex ,e‘ eodem atramento statim corr. est. — 1) ,Tovrcowe‘ A2. — m) primitus ,Piezha', sed ,a' statim eodem atramento corr. A1; Bische‘ A2, ubi ,e‘ ex ,a eod. atramento corr. est. — n) ,Vnisowe‘ A2. — o) ,Passzlawiz‘ A2. — P) Brizowiz‘ 40 (,o“ eod. atramento superscr.) A2. — q) ,molendi‘ (1) A2. — r) ,Welihrad' A2. — s) ,in deest A2. — t) ,appendiciis' A2.— u),Olomuc' A1; ,Olomuncen' A2. — v) Quae subsequuntur usque ad finem alio atramento, sed eadem manu scripta sunt A1. — *) Heinricus Zwetilensis' A2.

Strana 323
1228 NOV. 27. NUM. 321. 323 zensis, Arnoldus Trebecensis, Petrus Gradicensis abbates, Teodericus Olomu- censis," Boutha Bolezlauiensis, aa Hermannus Luthomericensisbb prepositi, Rado- zlaus et Esau archidiaconi et canonici Olomucenses,“ Sdizlaus,dd Gerardus,ee Henricus,ff Alexius et Gregorius canonici Olomucenses,c Sdezlaus Brunnensis 5 prepositus, Walterus canonicus Pattauiensis,g8 Bartholomeus canonicus Wissegra- in densis, Themo canonicus Bolezlauensis, Conradushh scriba regis in Brenne, Slauic et Gerarduskk capellani domini episcopi Olomucensis, c comes Conradushh de Hardekke, Henricus de Khiow," Teodericusmm de Vetow et Hruthoun filius eius, Wersho camerarius Znoimensis, Bouzlausoo castellanus de Vranow, Ste- 10 phanus de Medlowpp cum filio suo Voitech,oo Dewiz castellanus de Graez," Holache castellanus Olomucensis;c Semizlaus, Wnezh,ss Victor, Bludo Olomu- censes,“t Petrus filius Vlastiborii, Henricusff de Bozen, Verene, Johannes Lozoz, Rathiborius, Barduz,““ Martinus, Welen, Vrecoslaus, Milizce, Cerro dapifer et Chastalow frater eius, Wocco camerarius, Boudiuoiew filius domini Ben, Neda- 15 mirus, Parduz,* Jurichw camerarius regine, Milata, Otezlaus“ miles domini episcopi Olomucensis,“ Hogerus dapifer, Mirozlaus pincerna, Voicek podecoing, Chece, Vitco, Nienech, Mathias et frater eius Bicno, Benco, Mracota, Henricus," Ywanus, Lupoldus,“ Wulceco,d Pribizlaus, Bertherus,e Conradus,f et quam plures alii tam clerici quam laici. Acta autem sunt hec publice anno ab incar- 20 natione Domini MCCXXVIII, mense novembri, indictione I in consecratione ipsius Data ecclesie, que fuit V kalendas decembris, regni nostri anno XXXIII.« autem per manum Hermanni prepositi Luthomericensis, notharii nostri, V ka- lendas decembris, regni nostri anno XXXIII,8 presidente eidem cenobio domnoh Alberto abbate venerando. † 25 30 Autographo A1 in membranae margine inferiore aliquanto sinistrorsus appensum est filis sericis rubri et flavi coloris Roberti, episcopi Olomucensis, sigillum e cera naturali confectum idem atque in num. 78. Alterum sigillum, quod in membranae margine inferiore medio e filis sericis flavis et rubris appendebat, sed iam deperditum est, Otakari regis erat. Sigilla ita appensa sunt, ut in dextro margine inferiore tertio sigillo relinqueretur locus; quod sigillum autem nusquam appensum erat. — Autographo A2 appendent: 1) e filis sericis coloris flavi et rubri et aliquot filis nigris sigillum Otakari regis de cera naturali confectum, idem atque in num. 264; 2) e filis sericis coloris rubri sigillum Roberti episcopi de cera naturali confectum idem atque in num. 78. 35 40 321. y) ,Sigbertus Placensis' A2. — 2),Theodricus Olomuncensis' A2. — aa) Bolezlauen‘ A2. — bb) ,Lvthomericen‘ A2. — cc) ,Olomuncen' A2. — dd) ,d‘ in loco raso eodem atramento scr. A2. — ce) ,Gerhardus' A2. — fi) ,Heinricus' A2. — gg) ,Waltherus can. Patauiensis' 42. — hh),Cunradus' A2.— ii) ,Brunne' A2. — kk) ,Gerhardus‘ A2, ubi primum ,r' statim ex ,g' corr. est. — 1l) ,Heinricus de Kyow‘ A2. — mm) ,Theodricus‘ A2. — an) ,Hrvto‘ A2. — 00) ,Bözlaus‘ A2. - Pp) ,Medelow‘ A2. — qq) ,Voithech‘ A2. — "7) ,Grece‘ A2. — ss) ,Uunez‘ A2. — tt) ,Olomucen' A1; ,Olomuncen' A2. — uu) ,Bardvz‘ A2. — vv) ,Bovdiuoye‘ A2. — xx) ,Pardvz' A2. — vy) ,Jvrich' A2. — 22) ,Othezlaus' A2. — a) ,Olomuncensis‘ A2. — b) ,Heinricus‘ A2. — c) ,Livboldus‘ A2. — d) Wiceco‘ A1 et A2. — e) ,Berhtherus' A2. — f) ,Cvnradus' A2.— g) ita A1 et A2 (pro XXXI). — h) primum ,o‘ ex,u“ eodem atramento corr. AI; ,d' A2, ubi post hanc litteram quatuor fere litterae erasae sunt.

Strana 324
324 NUM. 322, 323. 1228 DEC. 6. 322. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterio in Oslavany ius patronatus ecclesiae sancti Jacobi in Brunna donat, Roberti, episcopi Olomucensis, consensu. 1228 decb. 6. Apographum insertum est confirmationi Theodorici, episcopi Olomucensis, datae in Olomuc 5 1298 apr. 5, cuius autographum in tabulario civitatis Brunnensis asservatur (B). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 207, num. 191 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 345, num. 736. Diploma ab Hermanno regis notario conscriptum esse sine ulla dubitatione confirmaverim, nonnullis aliis diplomatibus, in quibus notarius ipse aperte auctor nominatur, collatis. — Mirum quod iuris patronatus ecclesiae s. Jacobi donatio diplomate nostro demum proprie 10 comprobatur, cum ius illud iam in diplomate Otakari regis die 7 novembris dato inter monasterii Oslavanensis possessiones commemoretur (vid pag. 318, lin. 3.) Anni regni perperam computati sunt, sed mendum hoc iam in autographo ipso exstitisse docet privi- legium monasterio in Velehrad die 27 nov. datum (num. 321). Ego Otakarus, qui et Primizl, dei gratia rex Boemorum, omnibus hanc 15 cartam inspecturis. Noverint tam presentes quam futuri, quod nos ad peti- tionem matrone nostre nomine Heilwidis de Znoym de consensu venerabilis patris nostri Roberti, Olomuncensis episcopi, ius patronatus ecclesie“ sancti Jacobi in Brunna de consueta liberalitate cenobio Vallis sancte Marie in Ozlauan libere et absolute in perpetuamb elemosinam contulimus, eandem ei libertatem conce- 20 dentes, quam ipsi cenobio cum omnibus suis pertinentiis, secundum quod in privilegiis eiusdem domus continetur,1 omnibus contradictoribus perpetuum silentium imponentes. Et ut hec donatio nostra perpetua firmitate roboretur, eam sigilli nostri munimine fecimus communiri. Et in testimonium huius dona- tionis nostre reverentissimus pater noster Robertus, Olomuncensis episcopus, 25 sigillum suum apposuit. Huius autem donationis a nobis facte hii testes fuerunt: baro noster Marquardus frater Benes, Conradus notarius Brunensis, Henricus canonicus Olomuncensis. Datum per manum notarii nostri Hermanni, prepositi Lutomericensis, octavo idus decembris,“ regni nostri anno XXXIII.2 Testes enim plures, qui fuerunt presentes, sunt hii: Nidamirus frater Werse, Hartlibus de Znoym 30 miles, Theodricus rector eiusdem ecclesie. Ego dei gratia episcopus Olo- muncensis Robertus in huius donationis testimonium sigillum meum apposui. 323. Venceslaus I, iunior rex Bohemiae, monasterio in Litomyšl pro remedio animae fratris sui Vladislavi, quondam marchionis Moraviae, proventus e poenis 35 iudicialibus concedit. 1228 — 322. a) ,ecclesie deest B. — b),u' ex,a eodem atramento correctum B. — c) primitus ,dembris', sed eodem atramento in ,decembris correctum B. 1) Vid privilegium 1228 nov. 7 datum (num. 320). — 2) Recte 31. 40

Strana 325
10 1228. NUM. 323. 325 Autographum in membrana scriptum in tabulario terrae Moraviae Brunnae asservatur (A). — Ibidem exstat etiam charta autographi instar manu eiusdem fere temporis in membrana scripta (B). Boczek, Cod. dipl. Mor. Il, pag. 203, num. 188 (ex B) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 341, num. 733 (fragm.) — Sickel, Monum. graphica, fasc. VIII, tab. 3 autographi A imaginem photographicam praebet. Autographum A scriba scripsit, quem nota ,Venceslaus I' signamus. — Mirum quidem videtur, quod in diplomate Venceslaus .rex Boemorum* appellatur, cum in sigillo iuste intitulatio ,iunior rex Boemorum" ei attributa sit. Sed de diplomatis fide dubitandum non esse mihi quidem persuassimum est; nam litterarum formae tempori illi optime con- veniunt et sigillum, quod in diplomatis medio margine inferiore appensum est, certo verum et sincerum est; accedit, quod ea, quae diplomate conceduntur, ab illius temporis consue- tudine non abhorrent. — Forma B, quae autographi A verba omnia repetit, uno tantum enunciato addito, non multo post subdita esse videtur. 15 [A] iIn nomine sancte ac individue et perpetue trinitatis amen. $ Wencezlaus, dei gratia rex Boemorum, omnibus, ad quos presens pajgina devenerit, salutem 20 et fidei pietatem. Cum inter munda- nas actiones ea sola salubris ac meri- toria permaneat, que divine retributionis et obtinende perpe|tue beatitudinis gratia celebratur, alie omnes more liquentis 25 aque cum tempore transeunt et labuntur, nichil secum temporalis delectationis retinentes | preter peccata, que talibus generantur: hanc igitur considerationem animo revolventes, animadvertimus, qua- 30liter bona monasterii Luthomislensis possent ad statum pristinum reformari, que per discordiam nobilium terre nostre in tantum consumpta fuerant et distracta, ut etiam fratres ibidem divi- 35 num offitium peragentes victum et ve- stitum penitus non haberent. Nos itaque temporibus nostris bona claustralia do- lentes taliter deperire, pro salute anime dilecti fratris nostri, bone memorie mar- 40 1) Obiit die 18 februarii a. 1227. [B] $ In nomine sancte ac individue et perpetue trinitatis.$ Uenzeslaus, dei gratia rex Boemorum, omnibus, ad quos presens pagina devenerit, sa- lutem et fidei pietatem. Cum inter mundanas actiones ea so'la salubris ac meritoria permaneat, que divine retributionis et obtinende perpetue beatitudinis gratia celebratur, alie omnes more liquentis aque cum tempore transeunt et labuntur, nichil secum temporalis? delectatio|nis retinentes preter peccata, que talibus generantur: hanc igitur considerationem animo revolventes animadverti- mus, qualiter bona monasterii Luthomislensis possent ad statum pristinum reformari, que per discordiam nobilium terre || in tantum consumpta fuerant et distracta, ut etiam fratres ibidem dl- vinum ofitium peragentes victum et vestitum penitus non haberent. Nos itaque temporibus nostris^ bona claustralia dolentes taliter deperire, pro salute anime dilecti fratris nostri, bone me- morie marchyonis Morauie, nomine Wadizlai,! et pro remedio peccatorum nostrorum statuimus et in perpetuum inviolabiliter confirmamus, ut ho- mines iam dicti monasterii hanc habeant liber- tatem: Si in culpam inciderint, sive aliquis in 323.8 a),' in loco raso eodem atramento scr. B. — b) „tempalis“ B. — c) „Aris“ in loco raso eodem atramento scr. B. 

Strana 326
NUM. 323. [A]. chionis Morauie, nomine Wadizlay,! et pro remedio peccatorum nostrorum sta- tuimus et imperpetuum inviolabiliter confirmamus, ut homines prefati mona- sterii hanc habeant libertatem: Si in culpam inciderint, sive aliquis in villis eiusdem claustri casu miserabili ab alio suffocétur, quod vulgariter hlaua dicitur, seu ab aliquo pro latrocinio incusetur, quod boemice narok vocatur, sive etiam aliquando hac servitute fuerint obligati, quod narez materna lingua nominatur, ab omnibus hiis ipsos penitus decerni- mus absolutos, arbitrio domini abbatis relinquentes, ut pro hiis et aliis culpis homines suos pena debita puniat, ad usus monasterii, quicquid ex culpa pro- venerit, convertendo. Ut autem nostra relaxatio et constitutio robur obtineat veritatis, presentem paginam, testibus subscriptis, nostri sigilli caractere feci- mus consignari. ^ Acta sunt autem hec coram nostris fidelibus, videlicet Wit- kone antiquo filio Witkonis, Wata sub- camerario et Bohuzlao íratre eius, Zbra- zlao subpincerna, Zlauniko subdapifero, Drisizlao marsalko, Jurik noskone, Petro Milhozti filio, Ztrezimiro calvo, Milata de Morauia, Daleborio filio Daleborii, Voyzlao canoniko^ de Zacska, magistro Abdone, Petro capellano de Nehanic et aliis multis. Datum anno domi- nice incarnationis millesimo CCXXVIII, concurrente VI, regni nostri anno primo. [B] villis ecclesie eiusdem casu miserabili ab alio suffocetur, quod vulgariter hlaua dicitur, seu aliquo pro latrocinio incusetur, quod boemice narok vocatur, sive etiam aliquando hac servitute fuerint obligati, quod narez materna lingua nomi- natur, vel si quis hominum prefate eccle- sie suspensus fuerit, quod wizelche boemice dicitur, ab omnibus hiis ipsos penitus decernimus absolutos, arbitrio domini abbatis re- linquentes, ut pro hiis et aliis culpis homines suos pena debita puniat, in usus monasterli, Ut autem nostra relaxatio et constitutio robur obti- quicquid ex culpa provenerit, convertendo. neat veritatis, presentem paginam, testibus sub- scriptis, nostri sigilli caractere fecimus consig- nari. Acta sunt autem hec coram nostris fideli- bus, videlicet Witkone antiquo filio Witkonis, Wata subcamerario et Bouzlao fratre eius, Zbra- zlao subpincerna, Zlaunicho subdapifero,^ Drislao marsalcho, Jurik noskone, Petro Milhozti filio, Ztirezimiro calvo, Milata de Morauia, Daleborio filio Daleborii, Voyzlao canonico de Zaska, ma- gistro Abdone, Petro capellano de Nehanic et aliis multis. Datum anno dominice incarnati- onis millesimo CCXXVIII, concurrente VI, regni nostri anno primo. Amen. In autographi A medio margine inferiore appensum est filis sericis albis, flavis, rubris sigillum rotundum e cera naturali confectum, cuius diametros fere 75 mm sunt. [n sigilli medio eques galeatus depingitur, qui manu dextra hastam cum vexillo, sinistra vero scutum 323.4 a) ita A. 1) Obiit die 18 februarii a. 1227. 323.8 4) ,k' ex ,h' eod. atramento corr. B. — €) primitus fubdi', sed ji' statim in ,a' corr. B. 20 25 30 35 40 

Strana 327
1228. — 1229. NUM. 323, 324. 327 10 15 triangulum tenet, cuius insigne aquila est; post equitis tergum et sub equo figura stellae cum sex radiis conspicitur. Circumscriptionis partim defractae haec tantum litterae super- sunt: + WENCE.......... I/HHIJOR - REX - BOEMOV /= Wencezlaus dei gra iunior rex Boemorul. — luxta hoc sigillum sinistrorsus appendet de filis sericis coloris rubri et flavi, viridi, rubri et fusci sigillum rotundum (diametros 75 mm), duo latera habens, de cera naturali confectum, quod iam vatde adaesum est. In sigilli parte priore rex depingitur in solio sedens, qui corona capiti imposita manu dextra sceptrum, sinistra vero pomum cum cruce gestat. Circumscriptio: + PAX REGIS. WENCESLAI IN MANV SANCTI - WENCEZLAI. In altera sigilli parte depingitur s. Venceslaus in solio sedens. qui manu dextra hastam cum vexillo tenet, sinistra palmam gerens scuto innititur, in quo insigne aquilae conspicitur. Circumscriptio: † SANCTVS- WENCESLAVS BOEMORVM- DVX. Figurae in utraque sigilli parte expressae ad similitudinem illarum proxime accedunt, quae in illo sigillo depinguntur, quo Otakarus rex ab a. 1224 oct. II (v. num. 264) utebatur. (Sigilli huius imaginem praebet Kalousek, Obrana sv. Václava, ed. 2, pag. 131). Sigillum hoc posterius diplomati appensum fuisse ex eo apparet, quod Venceslaus rex post mortem patris sui demum ipso utebatur. Cum autem dubitari non possit, quin sigillum verum et genuinum sit, appensio eius fortasse posteriorem diplomatis confir- mationem significat. In charta B appendet e filis sericis coloris violacei, flavi, rubri fragmentum sigilli adulterini de cera naturali confecti, in quo altera sigilli Venceslai regis pars (cum s. Venceslao) expressa est. 20 324. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterio sancti Laurentii in Opatovice villas, quarum nomina adferuntur, condonat et illas, quae ab aliis donatae sunt, 25 confirmat, immunitatibus large concessis. Pragae 1229 —. 30 35 40 Apographum insertum est confirmationi Venceslai II, regis Boh., dd. Brunnae 1303 nov. 4, quae totidem verbis transscripta est in confirmatione Karoli IV dd. Romae 1355 apr. 5, cuius quidem exemplar praebet transsumptum Ferdinandi. episcopi Lucensis, nuntii apo- stolici, dd. Iglaviae 1421 dec. 12, nunc in tabulario monii. in Rajhrad asservatum (D). Piter, Thesaurus absconditus in agro seu monio. Brzevvnov. pag. 195 (qui se Ferdinandi nuntii apostolici chartam „in archivo monialium ord. Cist. Aulae s. Mariae Veterobrunnae“ invenisse adnotat) = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 201, num. 187 (ad a. 1228) = Erben, Reg. Boh. I, pag. 337, num. 725. Diplomatis verba ab Hermanno, regis notario, conscripta esse, diplomatibus num. 218, 265, 289, 305 aliisque collatis cognosci potest. — Boczek annum, qui in apographo adfertur, arbitratu suo correxit, quippe qui annotationem de Venceslai regis coronatione, in diplo- matis fine positam, genuinam esse iudicavit. Cum autem apographum perspicue annum 1229 habeat, dubium esse non potest, quin annotatio illa posterius inter „actum“ et „datum“ interposita sit. — Mendum in indictionis numero (septima' loco ,secunda") procul dubio unius ex describentibus incuria effectum est. In nomine sancte et individue trinitatis amen. Ottakarus, qui et Przemysl, dei gracia tercius rex Boemorum,“ omnibus in perpetuum. Contingit' plerumque donaciones legitimas factaque mortalium sollemniter“ celebrata labente tempore 45 324. a) ,Boem‘ D. — b) ,Contigit' D. — c) ,solemniter' D.

Strana 328
328 NUM. 324. 1229. immutari, nisi scripto memorie commendentur; littera enim vivit et actio littere sagaciter commendata. Notum siquidem facimus universis tam presentibus quam posteris, quod ob remedium anime dilectissimi filii nostri Wladislai, recolende memorie illustris marchionis Morauie,! cum grato assensu nostre carissime coniugis Constancie, nec non primogeniti filii nostri Wenceslai, in regem coronati, gratuita voluntate, villam Stolan cum omnibus attinenciis suis monasterio sancti Laurencii in Opatowicz et fratribus ibidem domino deo devote famulantibus contulimus iure hereditario possidendam. Item Chruppi dimidiam villam et in Wtelno ad aratrum et duos hospites luchinici de Myelczy, Przellucssie cum omnibus appendiciis suis, Policzie dedimus eidem monasterio nostro Opatowicensi; d et omnium nostrorum 10 ob remedium animarum predecessorum Sterzeri emimus pro pecunia ecclesie prenotate. Copisci in provincia Luthomericensi,e oblatam pro anima Stephani, nostri ministri fidelis et iudei baptisati, pro villa Dolany apud Mykus, nobilem nostrum, fecimuss commutari. Item villam Mesilesiczh apud Hroznatam de Podyebrad pro villa Scaliczie, sita in Wsoburno,' fecimus commutari. Item Coyata 15 filius Hrabysse villam Matharsov pro anima sua obtulit;2 et idem Coyata vir nobilis villam Slawcowiczi pro anima Petri filii Ratiborii sepe dicto monasterio sancti Laurencii attribuit coram nobis. Item Czasta, vir nobilis et probus, providens saluti anime sue, villam Drzieczie domui sancti Laurencii obtulit. Matheus coquus noster Wilcowicziek de nostra licencia addidit. Item Czaslaw suppanus! 20 villam Czernogiedy dedit. Sdeslaw filius Zeloluch Wessele iam sepe dicte ecclesie sancti Laurencii dedit, ad quam accepit sepulturam. Otto et filius eius Stoyhnyewm Hlaweczko obtulerunt. Item prefate ecclesie venerabilis Cunradus abbas cum fratribus villam Placzimicz apud Johannem filium Jarochniew in nostra presencia pecunia comparaverunt. Item idem abbas apud Perardum Lhutam" iuxta Placzimicz 25 pro XV marchis argenti emit publice et aperte. Preterea nos rex Wenceslaus saluti anime nostre imposterum providendo Lhutam nomine Brzehrad et molendinum in Luca indulsimus locari ad instanciam et peticionem eiusdem Cunradi abbatis venerabilis atque fratrum. Insuper silvam nostram ville Mesilessicze adiacentem dedimus ex mera nostra liberalitate." Ibi enim decenter locantur beneficia, ubi 30 crescunt merita. Propter pravorum hominum calumpnias et iniurias emersuras omnibus prescriptis nostris et ceterorum baronume nostrorum donacionibus seu empcionibus, preter pontes reformandos, plenariam ab omnibus exaccionibus libertatem concessimus, videlicet ut pauperes ex omnibus prenotatis villis castel- lanorum sive beneficiariorum iudicio non astent, nisi velint propria voluntate, 35 sed coram nobis et nostris successoribus iudicentur, et penam per sentenciam 5 324. d) ,Opatow‘ D. — e) ,Luthomislensi‘ D. — f) ex ,baptisalti‘ corr. D. — 8) ,facimus' D. — h) ,Mesilesicez‘ D. — i) ,Swosoburno‘ D. — j) ,Slacowicz‘ D. — k) ,Wilcowigie‘ D. — 1) ,suppa- rius' D. — m) Stoyhnyow‘ D. — n) ,Lhuta‘ D. — o) ,Missilessicz‘ D. — P) ,libertate' D. — q) ,bonorum‘ D. 40 1) Obiit die 18 februarii a. 1227. — 2) Vide pag. 301, lin. 24.

Strana 329
1229 MART. 17. NUM. 324, 325. 329 adiudicatam nulli alteri nisi domino suo abbati et eius fratribus solvant secundum ius consuetudinis adinvente. De eo, quod vulgariter dicitur narok sive swod, et de eo, quando aliquis interficitur, quod vulgariter hlawa vocatur, et inde, quod narez' sonat, iam sepe dictarum villarum incole sint perpetuo liberi et immunes. 5 Et ut hec nostre probaciones et aliorum virorum proborum oblaciones seu empci- ones antescripte, per nos confirmate sollemniters et aperte, robur habeant firmitatis, nec debeant imposterum commutari, sed stabiliter perseverent, presens privilegium monasterio sancti Laurencii in Opatowicz fecimus exhiberi nostrorum sigillorum Actum Prage, atque nostri sanctissimi patroni Wenceslai robore communitum. (Eodem anno 10 anno dominice incarnacionis MCCXXIX, indictione secunda." rex Wenceslaus militari gladio est accinctus et a venerabili sancte Maguntine sedis Syffrido archiepiscopo extitit coronatus). Datum per manus Arnoldi, cancellarii et prepositi Wissegradensis,“ et Hermanni, prepositi Luthomericensis, notarii regie aule. 15 325. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, iura quondam a Conrado Ottone duce aliisque praedecessoribus suis, postea vero a se ipso in provincia Brunensi constituta renovat et observari mandat. Brunae 1229 mart. 17. 20 Autographum in membrana scriptum in tabulario terrae Moraviae Brunensi asservatur (A).— Apographum saec. XV exstat in Libro privilegiorum monii. Velehradensis, qui in eodem tabulario asservatur, fol. 22v—23v (B). 25 30 35 [Habrich), Jura primaeva Moraviae, Collegerunt ac notis illustrarunt Benedictini Rajhra- denses (Brunae 1781), pag. 21—34. — Boczek, Cod. dipl. Moraviae II, pag. 209, num. 194 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 348, num. 742 (omisso initio), = Jireček, Cod. iuris Boh. I, pag. 62, num. 33 — Bretholz, Moravský zemský archiv, jeho dějiny a sbírky ad pag. 121 tab. VII (imago phototypica cum diplomatis exemplo typis excusso). Autographum scripsit scriba, quem nota ,Otakarus 36' signamus; cuius quidem scribae manus iam in nullo alio eiusdem regis diplomate autographo deprehenditur. — In auto- graphi dorso manus quaedam saec. XIII adnotavit: Privilegium provincie Brunnensis Oth akar regis', quae verba accuratissime eodem ordine repetuntur in superscriptione, quae diplo- matis apographo in Libro privilegiorum monii. Velehradensis praemittitur; unde apparet autographum hoc in monasterii Velehradensis tabulario quondam asservatum fuisse. — Diploma verba fere omnia illius diplomatis repetit, quo anno 1222 Přemysl Otakarus rex statuta Conradi Ottonis ducis in provincia Znojmensi et Bitovensi observanda esse decrevit (v. num. 234). † C †+ 3 In nomine sancte et individue trinitatis amen. Otacarus, qui et Primuzl, dei gratia Boemorum rex, suppanis et omnibus nobilibus atque vulgo provincie Brennensis per- petuo. Equitati est consentaneum et regie conveniens excellentie pariter et honori modis 40 omnibus ad hoc intendere atque niti, ut nemo contra iuris ordinem aggravetur, sed iura omnia 324. 1) ,narecz‘ D. - s) ,solemniter' D. — t) ,septima‘ D. — u) ,Wyschegraden' D.

Strana 330
330 NUM. 325. 1229 MART. 17. conserventur uni cuique penitus inconvulsa; iuris enim observantia et temporalis honoris !l gloria con- servatur et anime a deo in celesti patria premium tribuetur. Ne autem ea iura, que prius a nostris predecessoribus, ut a bone memorie duce Conrado et ab aliis, postmodum auta a nobis in tota Brennensi provincia sunt statuta, processu temporis per quemquam hominum]l possint inmutari, sed perpetuo stabilia permaneant atque firma, noverit tam presens etas quam eius sequens posteritas, quod nos habito diligenti tractatu cum fidelibus nostris suppanis, Boemis pariter et Morauis, volentes ab omnibus perpetuo inviolabiliter observari, iura statuimus in hunc modum: Omnes hereditates, quas viri nobiles, tam maiores quam minores, tempore ducis Conradi sine querela iuste et pacifice huc usque possederunt, in bona tranquillitate pacis ammodo possideant. Item nullus camerarius citet aliquem nisi certo cum testimonio eorum quorum interest; et nominatim quilibet eorum debet ducere 10 castellani nuncium et alium iudicis, * insuper duos probos viros de circumsedentibus villis; et si camerarius vadit ipse secundus aut tercius sine nunciis beneficiatorum, si interficitur, nichil de eo respondeatur. Si fuerit fur apud aliquem nobilem vel apud aliquem, cuius est villa, et dederit eum curie, omnia bona sua sint et collum eius in potestatem principis detur. Insuper si fur capitur in aliquo loco et suspenditur, omnia sua principis sunt, preter fruges, que adhuc remanserunt in agro. 15 Item quod dicitur narok, hoc non debet esse nisi ubi constet sub certo testimonio sua bona amisisse, nisi acciderit * in silva vel in aliquo loco secreto, vel alicui hospiti; et antequam admittatur, debet notificari curie, quorum interest, scilicet iudici, castellano cum ceteris. Quando aliquis pauper venit de propria re conquerendo, pallium sibi nullatenus deponatur. Nullus zok aliquem accuset, nisi certo sub testimonio vicinorum constet de dampno *; et si fuerit zok convictus testimonio fori com- 20 munis, lapidetur. Quando aliquis iudicium aque debetb subire, nullus eum in aquam dimittat nisi sacerdos et eius cooperator; si deus iuverit eum, iudici det duos denarios et sacerdoti XIIII; si nudaverit se et iudicium noluerit subire, solvat capellano VII denarios et vetule duos. Si aliquis nobilis vir, et non druho, super se habuerit narok, puer pro ipso subeat iudicium; et si non fuerit adiutus, * solvat pro eo CCc denarios. Quando ducitur, quod dicitur zuod, debet adesse castellani 25 nuncius, iudicis et villici et camerarii et unus vel duo de vicinatu illo, et ultra tres non ducatur, sed in tercio remaneat; et si convictus fuerit, CCc in cameram regis reddat denarios et illi, qui dicitur powod, satisfaciat. Si quis equos *, equas, vel boves vel vaccas, vel aliqua maiora subtraxerit, quantitas dampni estimetur sub certa fide et sacramento eorum, quibus iurisdicio est commissa, et secundum hoc accusatores admittantur. Item fures cum sociis et fautoribus eorum pari pena puni- 30 antur. Si subtrahuntur alique res, pallium aut aliquid tale, hoc curie non notificetur; sed si bos vel iumentum subtrahitur, curie notificetur. Et quando aliquis vulneratur * de foro veniendo vel alibi, notificetur curie. Item quando aliquis nobilis capitur in furto et suspenditur, et non habet prolem, hereditas ipsius regi cedat; et si aliquis capitur in manifesto furto, uxor eius habeat terciam partem. Quicunque nobilis vel rusticus occiderit aliquem, CC denarios solvat curie et alias recedat et querat 35 gratiam; et uxor sua * in pace sedeat et indempnis. Si quis" non habuerit filium vel filios, et habuerit filias, ad illas deveniat hereditas equaliter; et si non fuerint, hereditas deveniat ad proximos heredes. 5 325. a) ita scribae incuria A loco ,autem'; vid. supra pag. 223, lin. 12. — b) ,et' in loco raso eadem manus eodem atramento scripsit A. — c) alterum ,C‘ in loco raso eodem atramento scriptum est A. — d) ,quis‘ eadem manu superscriptum A. 40

Strana 331
1229 MART. 17. NUM. 325. 331 Si alicui subtrahuntur iumenta aut famuli apes furantur, debete subire iudicium ferri, scilicet vomeres. Insuper si quis spoliatus fuerit per wiboy, incuset quos vult, et de hirdozt nominet quos vult, et antique consuetudines conserventur. Quisquis theloneum pertransierit, a thelonariof licentia non obtenta, neque theloneo persoluto, non aliter puniatur, nisi ius thelonei duplicabit et preter hoc pro pena solvet LX denarios. Si quis equum proprium currum aliquem trahentem recognoverit, non plus quam LX denarios pro curru et rebus in eo existentibus iudici persolvat. Item si quis equum apud aliquem invenerit vulneratum, non equum vendicet sibi iudex, nisi solummodo LX denariis sit contentus. Item si quis citatus fuerit et obtinuerit ius suum in iudicio, neque 10 wrez neque pohonce, set solummodo denarios duos persolvat, quod pomocne vulgariter appellatur. Item ad clamorem communem, qui nestoyte vulgariter nominatur, nullus currere teneatur, nisi de propria voluntate hoc facere voluerit. Item si quis super rebus propriis mobilibus sive inmobilibus in iudicio convenitur, eadem bona, de quibus fit questio, neque iudex neque domini terre villicus sibi 15 vendicet possidenda; sed idem, qui super eisdem bonis convenitur, eadem bona pacifice possideat, donec eadem questio per sentenciam decidatur. Item si vestigia rei furtive secus aliquam villam deperierint, eadem villa occasione eiusdem furti nullatenus puniatur. Preterea nullus de illis, qui custodiunt silvam, debet spoliare aliquem in via vel in foro, nisi tunc illum spoliet, quando invenitg arborem secantem. Ad hec iudex 20 numquam iudicet in CCC denariis, nisi * LX. Insuper numquam iudex debet iudicare solus, nisi presente castellano aut aliquibus nobilibus; et quando villicus iudicat, non debet ire ad capiendum consilium de iudicio, sed iudicet sedens cum militibus. Item quando tempus est ire ad iudicandum, et omnes sunt, et villicus non vult venire, iudex iudicet cum militibus; et de mane semper et num- quam hora vespertina a iudice et a villico iudicium habeatur. Qando' aliquis interficitur in via, 25 sive homo militis, sive iudicis, sive villici fuerit, confusio magna inde fit; solent apponi denarii, aurum et argentum; ille quis accusat eth dominus debet iurare super sancta sanctorum. Pro debito si quis citatus fuerit et in primo termino non astiterit iudicio, vendatur, nisi legittimum probare possit inpedimentum. Insuper nullus de hominibus nobilium, qui vadit in aliqua vel in propria legatione, sive ad forum, numquam in novo nisi in antiquo 30 theloneo solvat. Item ad iudicium' nullus accedat, nisi de domo secundum ius primo citetur. Insuper si villicus regis sine iudicio aliquem inpignoraverit, rex suo iure corrigat; si * villicus camerarii, marcam auri solvat; si dominus, beneficio careat. * Preterea duellum, quod in vulgari dicitur kiy, non habeant nisi ad extraneos. * In hiis omnibus excipimus privilegia religiosorum virorum a principibus eis concessa et iura clericorum cum dotibus ecclesiarum, quibusk reguntur secundum ius 35 canonicum. Ad huius igitur institutionis imitationem et debitam secundum iuris ordinem observationem assurgimus, et ne in eis, que prescripta sunt, veritati falsitas valeat novercari, et ne aliquo videantur scrupulo posse obfuscari, nostra 5 40 325. e) ita A; ,debent corrigendum esse docet diploma num 234. — f) ita A. — g) ,quem invenerit' melius legitur in diplomate num. 234. — h) ,et' in loco raso ead. manu scriptum A; in diplomate num. 234 hoc loco ,non' legitur. — i) Quae subsequuntur, in B desunt, quod codicis duo folia proxima excisa et deperdita sunt. — k) ita A.; ,qui' corrigendum esse docet dipl. num. 234.

Strana 332
332 NUM. 325 -327. 1229 MART. 17. — IUN. 7. qua debemus potentia sanximus et nostri testimonio sigilli munimus et privi- Actum legiamus per eum, qui nos iusticia et veritate filio suo privilegiavit. in Brenna, anno gratie MCCXXIX, XVI kalendas aprilis. Sigillum, quod autographo appendebat procul dubio e filis sericis, iam avulsum et deper- ditum est. 5 326. Gregorius IX papa monasterium in Osek tuendum suscipit eiusque posses- siones confirmat. Perusii [1229] maii 23. Apographa saec. XVII exstant in cod. ms. Damascus ex cubiculo abbatis“ pag. 237 (B) 10 et in ms. ,Privilegia Ossecensia' anno 1693 descripto, pag. 183 (C), qui in tabulario mona- sterii in Osek asservantur. — Aliud apographum saec. XVIII praebet fr. Malachiae Welcker Historia monii. Ossecensis, fol. 15v (D), cuius cod. ms. in eodem tabulario asservatur. Sartorius, Cistercium bis tertium pag. 1012 (summa). Gregorius episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis .. abbati et conventui 15 de Ossek, Cisterciensis ordinis, salutem et apostolicam benedictionem. Cum a nobis petitur, quod iustum est et honestum, tam vigor equitatis quam ordo exigit rationis, ut id per sollicitudinem officii nostri ad debitum perducatur effectum. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris iustis precibus inclinati, per- sonas vestras et locum, in quo divino vacatis obsequio, cum omnibus bonis, 20 que in presentiarum rationabiliter possidetis, aut in futurum iustis modis prestante Domino poteritis adipisci, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus; specialiter autem possessiones ac alia bona vestra, sicut ea omnia“ iuste ac pacifice possidetis, vobis et per vos monasterio vestro auctoritate apostolica confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino 25 hominum liceat hanc paginam nostre protectionis et confirmationis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se noverit incursurum. Datum Perusii, X kalendas iunii, pontificatus nostri anno tertio. 30 327. Gregorius IX papa Ivoni episcopo Cracoviensi atque Pragensi et sancti Michaelis Cracoviensis praepositis contentionem, quae inter Laurentium Vrati- slaviensem et Robertum Olomucensem episcopos de limitibus utriusque dioecesis est, exquirendam et diiudicandam committit. Perusii [1229 iun. 7. 35 Apographum exstat in Gregorii IX regestorum volumine I, quod in tabulario secreto Vaticano (inter Reg. Vat. t. XIV) asservatur, fol. 1177—118r, lib. III, ep. 20 (R). 326. a) ,iam‘ B, C, D.

Strana 333
1229 IUN. 7. NUM. 327. 333 5 Palacký, Ital. Reise, pag. 24, num. 105 (reg.) — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 215, num. 199 — Erben, Reg. Boh. I, pag. 351, num. 747 (frgm.) — Theiner, Vet. monum. Poloniae et Lith. I, pag. 17, num. 37 — Grünhagen, Reg. z. schles. Gesch. I, num. 350 — Kopetzky, Reg. z. Gesch. d. Hzgt. Troppau (Arch f. ö. Gesch. 45, pag. 107) num. 24 — Potthast, Reg pontif., num. 8413. — Auvray, Les reg. de Grégoire IX, tom. I, pag. 186, num. 305 (reg.). ..1 episcopo Cracouiensi, .. Pragensi et .. sancti Michaelis Cracouiensi Venerabilis frater noster .. Olomucensisb episcopus transmissa prepositis." nobis petitione monstravit, quod cum olim venerabilis frater noster ..' Wrati- 10 slauiensis episcopus contra eum super limitibus diocesum suarum ad ..4 abbatem de Buch et eius coniudices apostolicas litteras impetrasset,5 idem Olomucensis ab eis ex sufficienti gravamine ad apostolicam sedem appellans, super hoc ad . abbatem de Cella et eius collegas ab eadem litteras impetravit; quorum iudicium cum idem Wratislauiensis per frivole appellationis diffugium declinasset, 15 a nobis ad ..7 decanum Misnensem et eius coniudices per falsi suggestionem committi obtinuit causam ipsam. A quibus idem Olomucensis sentiens indebite se gravari, eo quod testes partis adverse ante litis ingressum, ipso non citato nec se per contumaciam absentante, contra iustitiam receperunt, nostram audi- entiam appellavit. Unde petebat, ut revocato in irritum, quicquid per dictum 20 decanum Misnensem et eius collegas fuerat temere attemptatum, processum abbatis de Cella et collegarum eius faceremus executioni mandari. Cum autem impetrate super hiis littere legerentur, magister Aston, scriptor noster, Wrati- slauiensis canonicus, procurator episcopi Wratislauiensis prefati, eis in communi audientia contradicens, coram dilecto filio nostro S.; tituli sancte Marie trans 25 Tyberim presbytero cardinali, sibi et Henrico, canonico Olomucensi, procuratori Olomucensis prefati, a nobis auditore concesso, proposuit ex adverso: quod cum causa, que inter .. episcopum Wratislauiensem eundem et nominatum Olo- mucensem episcopum super limitibus suarum diocesum de Golesisco vertitur, olim dilecto filio abbati de Buch et suis coniudicibus a sede apostolica com- 30 missa fuisset, dicti iudices Wratislauiensem ipsum propter adverse partis contu- maciam manifestam in possessionem rerum petitarum in iudicio causa custodie induxerunt. Prefatus vero Olomucensis episcopus se ab eis legitime appellasse confingens, ad .. abbatem sancte Marie de Cella et .." Magdeburgensem et ..10 Patauiensem prepositos super hoc litteras apostolicas impetravit. Nominato autem 35 Patauiensi preposito committente magistro Alberto clerico vices suas, quia dictus abbas de Cella cum ipso clerico, absente preposito Magdeburgensi iam dicto, 40 327. a) Superscriptio colore rubro scripta est R. — b) Olomucen' in loco raso eadem manu scriptum R. 1) Ivoni. — 2) Epponi. — 3) Laurentius. — 4) Bruningum. — 5) Litterae istae iam deper- ditae procul dubio longe ante a. 1226 datae erant. — 6) Ludegerum. — 7) Petrum. — 8) Ste- phano de Normandis, qui ad titulum presbyteri cardinalis s. Mariae tr. Tiberim a. 1228 translatus est. — 9) Willebrandum. — 10) Conradum.

Strana 334
334 NUM. 327. 1229 IUN. 7. nec se per litteras vel nuntium excusante, ad testium receptionem minus cano- nicam procedendo et ipsorum depositionibus minime publicatis, processum iudicum premissorum de ipso non cognito contra iustitiam revocavit, procurator eiusdem Wratislauiensis vocem ad nos appellationis emittens, ad ..11 decanum et ..12 scola- sticum Misnensem et B. canonicum Cicensem, Nuhemburgensis“ diocesis super 5 hiis a nobis sub certa forma litteras impetravit. Qui de iudicum utrorumque processu legitime cognoscentes, processu abbatis de Cella et clerici premissorum penitus irritato, eundem Wratislauiensem in dictam possessionem rerum ipsarum reduci sententialiter decreverunt; a quorum sententia ex parte Olomucensis prefati, ut sic saltem tenere posset iam dictum negotium diutius in suspenso, fuit iterum nostram audientiam appellatum. Quare sepe fatus Wratislauiensis episcopus humi- liter postulabat, ut, ned propter huiusmodi diffugia impediri diutius valeat negotii memorati processus, providere super hoc de benignitate sedis apostolice digna- remur. Licet autem super premissis omnibus fuisset a procuratoribus antedictis coram auditore prefato diutius disceptatum, quia tamen per ea, que fuere proposita 15 coram ipso, nobis non potuit de meritis cause liquere, causam eandem de pro- curatorum ipsorum assensu vestro duximus examini committendam, discretioni vestre per apostolica scripta mandantes, quatinus de omnium iudicum premis- sorum processu legitime cognoscatis et illum vel illos, quos vel quem de iure videritis admittendos, reliquo vel reliquis penitus irritatis, faciatise per censuram 20 ecclesiasticam firmiter observari. Ad litis contestationem infra quatuor mensium spatium post citationem factam a vobis, ad quod si necesse fuerit, partes auctori- tate nostra, sublato cuiuslibet contradictionis et appellationis obstaculo, compelli volumus et mandamus, legitime procedatis ad decisionem negotii, si de partium voluntate processerit, ratione previa processuri. Alioquin causam ipsam suffi- 25 cienter instructam ad apostolice sedis remittatis examen, prefigentes partibus terminum competentem, quo per se vel procuratores idoneos nostro se conspectui representent, iustam dante Domino sententiam recepture. Si vero ad litis conte- stationem procedi non poterit, iuxta quod superius est expressum, ned per tergiversationem alicuius fiat huiusmodi questio immortalis, prefigatis partibus 30 terminum competentem, quo litem contestature ac in eadem causa sicut iustum fuerit processure per se vel procuratores idones compareant coram nobis. Testes autem, qui fuerint nominati, si se gratia, odio vel timore subtraxerint, per censuram ecclesiasticam, appellatione cessante, cogatis veritati testimonium per- hibere.f Quod si non omnes hiiss exequendis potueritis interesse, tu, frater 35 episcope, cum eorum altero ea nichilominus exequaris.« Datum Perusii, VII idus iunii, anno tertio. 10 327. c) ,Nuhemburgen‘ (sine abbrev. signo) R. — d) , (= nunc) expresse R. — e) ,faci- entes' R. — f) ,autem — perhibere‘ tantum compendio,etc' indicantur in R. - g) ,hiis — exequaris' compendio ,etc' tantum indicantur in R. 40 11) Petrum. — 12) Udalricum.

Strana 335
1229 IUL. 18. — AUG. 15. NUM. 328, 329. 335 328. (I.) Gregorius IX papa cum Otakaro, rege Bohemiae, conqueritur de flagitiis, quae Fridericus „dictus imperator“ in Terra Sancta commiserit, eumque rogat, ut „ad vindicandam iniuriam Salvatoris taliter assurgat, ut cum a se fuerit 5 requisitus, paratum eum inveniat ecclesia ad exprobrandum opprobrium inimi- corum crucis Christi. (II.) lisdem verbis scribit Johanni Il, episcopo Pragensi. [Perusii 1229 iul. 18.) 10 Epistulas iisdem fere verbis conscriptas fuisse atque illam, quae a. 1229 iul. 18 missa est ad Leopoldum VI, ducem Austriae, post epistulae ipsius apographum in Gregorii IX rege- storum vol. I, fol. 130r, lib. III, ep. 38 ita commemoratur: ,In eundem modum scriptum est: — — .. episcopo Pragensi, — — .. regi Boemie.“ 15 Rodenberg, Epistolae e regestis pontif. Rom. selectae (Mon. Germ., Epp. saec. XIII) tom. I, pag. 315, num. 397. — Cf. Palacký, Ital. Reise, pag. 24, num. 106 = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 218, num. 200, = Erben, Reg. Boh. I, pag. 353, num. 748 — Potthast, Reg. pontif., num. 8431. Vid. Winkelmann, Kaiser Friedrich II, tom. II (1897) pag. 145, not. 2. 329. Capitulum ecclesiae in Vyšehrad, praeposito suo Arnoldo deprecante, bona 20 sua in Zděnice apud Prachatice in feudum concedit Henrico Saxoni, ut ibi duas villas instituat. In capitulo Vyšehradensi 1229 aug. 15. 25 Duo apographa saec. XIV ex. exstant in Libro privilegiorum eccl. Vyšehradensis, qui in eiusdem capituli tabulario asservatur, fol. 14r, num. 32 (B1) et fol. 47r, num. 127 (B2). Bartholdus Pontanus a Braitenberg, Bohaemia pia, pag. 77 — Friedrich in Český časopis historický VI. (1900), pag. 242. In" nomine sancte et individue trinitatis. Pi, dei gracia decanus, G.2 custos et omne Wissegradensis ecclesie capitulum omnibus hocb intuentibus cyrographum salutem in auctore salutis. Notum sit tam futuris, quam presentibus tenorem 30 presencium intuentibus, quod nos karissimi nostri Heinrici Saxonis devocionem erga ecclesiam nostram attendentes, ad peticionem domini nostri A.; ecclesie nostre prepositi, cuius peticionibus iustis grato semper consuevimus occurrere assensu, homagium recipientes, bona de Zdenicz apud Pragadicz' sita iure feodali conces- simus eidem et successoribus suis tali forma, quod V annis eadem libere bona 35 329. a) Ante apographum BI hoc lemma colore rubro scriptum legitur: Hic ponitur tenor littere capituli Wissegradensis ecclesie super bonis in Sdenicz circa Prachaticz sitis, datis Henrico Saxoni in feodum sub certa forma et condicionibus, ut in ipso apparet.' — b) ,hunc' B2. - c) ,Sde- nicz aput Prachaticz‘ B2. 1) Petrus. — 2) Gerhardus. — 3) Arnoldi.

Strana 336
336 NUM. 329, 330. 1229 AUG. 15. — OCT. 23. possideat et extunc singulis annis ecclesie nostre marcam et dimidiam persolvatd in perpetuum ad usus fratrum in eadem deo famulancium. Si autem, quod absit, dictus Heinricus et sui successores condicioneme pretaxatam firmiter non obser- vaverint, duricia cordis eorum vel contumacia crescente, et pro eo sentencie excommunicacionis fuerint innodati: si a tempore late sentencie usque ad finem anni contumaces extiterint, dissolventur condiciones pretaxate et bona ad ecclesiam nostram libere et absque difficultate revertentur. Ceterum, cum dictus Heinricus homagium ecclesie nostre faceret, firmiter repromisit, quod in prefatis bonis duas villas institueret, quarum possessores decem annis libere et absque solucione qualibet sederent, et postmodum eorum quilibet solidum Patauiensis( monete eccle- 10 sie nostre per singulos annos persolveret eo iure, quo et homines domini nostri Acta sunt hec in capitulo Wissegradensish ecclesie prepositi in Pragadicz.8 in Assumpcione sancte Marie, anno dominice incarnacionis MCCXXVIIII, indic- cione II, epacta XXIII. 5 330. 15 Gregorius IX papa abbatibus sancti Emerammi et Altahensi mandat, ut determinent controversiam, quae inter abbatem Brevnovensem et episcopum Pragensem de quadam summa pecuniae et decimis est. Perusii [1229 oct. 23. Autographum in membrana scriptum in tabulario monii. Břevnovensis asservatur (A). Dobner, Monum. hist. Boem. VI. pag. 10, num. 21 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 353, num. 749 (frgm.). — Potthast, Reg. pontif., num. 8461. 20 In membrande replicatae margine dextro haec scriptoris nota, quae iam vix legi potest, posita est: ,Otto'. Gregorius episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis .. sancti Emeramm 25 Ratisponensis et] de Alta Patauiensis diocesum abbatibus salutem et apostolicam Ex parte .. abbatis] et conventus Breunouensis, ordinis sancti benedictionem. Benedicti, fuit propositum coram nobis,] quod venerabilis frater noster .. Pragensis episcopus super quadam summa pecunie decimis et rebus aliis ad ipsorum mona- sterium spectantibus iniuriatur eisdem. Ideoque discretioni vestre per apostolica 30 scripta mandamus, quatinus partibus convocatis audiatis causam et appellacione remota fine debito terminetis, facientes quod statueritis auctoritate nostra firmiter observari. Testes autem, qui fuerint nominati, si se gratia, odio vel timore subtra- xerint, per censuram ecclesiasticam, appellatione cessante, cogatis veritati testi- monium perhibere. Datum Perusii, X kalendas novembris, pontificatus nostri 35 anno tercio. Bulla, quae e filis cannabinis appendebat, iam avulsa et deperdita est. 329. d) ,persolvat' deest B2. — e),dicionem' B2. — f) ,Pathauiensis' B2. — g) ,Prachaticz‘ B2. — h) ,Wyssegradensis“ B2.

Strana 337
1229 DEC. 17. NUM. 331. 337 331. 5 Johannes II episcopus, Eppo praepositus et Hippolytus archidiaconus Pra- genses, iudices a sede apostolica delegati, nonnullos Austriae praelatos et clericos, quorum nomina adferuntur, ab officiis suspendunt eisque mandant, ut apud curiam Romanam se purgent de criminibus, quae ipsis Gebhardus, episcopus Pata- viensis, intulerit. In Týn [supra Vltavam] 1229 dec. 17. Autographum in membrana scriptum in tabulario regni Bavariae generali Monacensi asservatur (A). 10 Monumenta Boica XXIX, pars 2, pag. 346, num. 20 = Urkundenbuch des Landes ob d. Enns II, pag. 677, num. 473, = Erben, Reg. Boh. I, pag. 353, num. 750 (fragm.). Autographum scripsit scriba, quem nota ,Johannes II. I' signamus, cuius manus iam in nulla alia charta occurrit. In nomine Domini amen. Nos J., miseratione divina episcopus,“ E.; prepo- 15 situs, Y.; archidiaconus Pragensis ecclesie, a sede apostolica delegati in negotio, quod movet dominus G.; Patauiensis episcopus, contra prelatos et alios clericos Austrie in sua diocesi] constitutos, eo quod dicit eos excommunicatos in ecclesiis interdictis a se divina officia in salutis sue preiudicium celebrare, citavimus eundem clerum, ut coram nobis comparerent in Tyna, quadam villa Pragensis 20 ecclesie, in die sancte Lvcie5 dicto episcopo de hiis, que ipsis obiceret, secundum iuris ordinem responsuri. Die autem prefata veniente, nobis ibidem presentibus, dominus Patauiensis episcopus in propria persona comparuit coram nobis] petens, ut ad mandatum sedis apostolice nobis iniunctum procederemus, prout iuris ratio postularet. Nos autem ex offitio nostro certi esse volentes, an pars etiam adversa 25 per se vel per personas ydoneas compareret,b quesivimus, an pro alia parte aliquis esset presens. Ibidem autem surrexerunt abbas de Jerus et prepositus Numburgensis, item Danihel de Polan et Rembertus de Asparn, qui dixerunt, se pro se et pro aliis venisse, profitentes se super hoc mandatum nullum habere. Apparuit autem nichilominus magister Marquardus de Riede, item quidam laicus, 30 qui se nominabat Pertoldum; quorum uterque obtulit quasdam literas, in quibus videbatur eorum uterque constitui procurator quorumdam prelatorum spetialiter et omnium clericorum Austrie. Verum in continenti dominus episcopus Pataviensis contra procurationem magistri Marquardi excepit dicens ipsum esse excommuni- catum, unde a limine iudiciorum esse expellendum; et super hoc testes peciit 35 in continenti recipi. Crastina autem die idem magister Marquardus apparens coram nobis erupit in vocem appellationis quasdam causas sue appellationis exprimens evidenter falsas, eo videlicet, quod sibi denegassemus copiam apo- 331. a) ,epc‘ eadem manu superscriptum A.— b) sequitur ,quesi', quod scribae incuria non deletum est A. 40 1) Johannes II. — 2) Eppo. — 3) Yppolitus. — 4) Gebhardus. — 5) Die 13 decembris.

Strana 338
338 NUM. 331. 1229 DEC. 17. stolici rescripti, item quod citassemus eos ultra duas dietas et ad locum suspectum. Cum autem ex parte episcopi diceretur, quod audiri non deberet ullo modo, cum esset excommunicatus, et paratus erat episcopus probare in continenti, quod procuratio tam sua quam dicti laici nulla esset, diximus magistro Mar- quardo et hiis, qui cum eo erant, quod parati eramus eis omnimodam iusticiam facere, et si eum vel partem suam in aliquo gravaremus, parati eramus corri- gere, dummodo etiam rationes partis adverse et ipse audiret et a nobis audiri permitteret, ut ita audita utraque parte, quod iustum foret, faceremus; ille nullam ulterius moram volens facere, cum suis sociis a nostra abscessit presentia. Cum autem nos viros religiosos plures post eos misissemus, mandantes ipsis, quod 10 ad iuditium redirent, nos autem omnimodam eis iusticiam vellemus facere, rediit tam ipse quam alii; set dicentes se habere amplius iudicem papam, nulla mora facta, set nec nos, nec partem aliam volentes aliquo modo audire, iterato reces- serunt, cum tamen eis continue instaremus dicentes et promittentes, quod parati eramus eis omnimodam iusticiam inpertiri, parati etiam, si in aliquo gravaveramus 15 eos, in continenti revocare vel etiam ipsorum appellationi, si hoc iustum vide- remus, deferre. Iterato igitur ipsis contumaciter recedentibus, misimus honestas et graves personas eos revocantes primo et secundo et tercio. Set illi redire nullo modo voluerunt, immo ascensis equis cum conductu regis, quem eis suffi- cientissime procuraveramus, penitus abscesserunt. Supplicabat igitur nobis dominus 20 episcopus Patauiensis proponens tribulationes maximas et infinitas tam sue ecclesie quam persone, ut ex ipsorum contumatia, quam fatiebant in periculum finale Patauiensis ecclesie, non sineremus eos commodum reportare, maxime cum iam per eos cum potestate laica contra ecclesiam coniuratos bonis omnibus sui epi- scopatus spoliati cogebatur deficere etiam in expensis. Nos igitur et ipsi episcopo 25 benivolam audientiam concedentes et nichilominus pro iure partis adverse, licet absentis, quecumque nostrum animum movebant, fideliter proponentes per discus- sionem negotii ad veritatis inquisitionem curavimus pervenire. Constitit autem nobis probationibus sufficientibus tam facti quam iuris, quod procuratio facta in personam magistri Marquardi nulla fuit, tam aliis rationibus quam illa speci- 30 aliter, quod ipse tempore date procurationis excommunicatus erat maiori excom- municatione a dicto episcopo suo ordinario pluries et ex diversis causis, et ex illa specialiter, quia dixerat dominum papam esse hereticum. De excommunicati- onibus autem factis in eum probatum est lite super excommunicatione in modum exceptionis sibi obiecta inter ipsos contestata coram nobis per viros honestos 35 et religiosos et omni, ut credimus, exceptione maiores. Constitit etiam nobis, quod alia procuratio facta in Pertoldum laicum non erat nobis aliquatenus admittenda, nam fides illi cartule propter plurimas suspitiones non poterat adhiberi, utpote que erat signata nomine multorum prelatorum et totius cleri uno sigillo 5 331. c) sequitur ,et (7) erasum A. 40

Strana 339
1229 DEC. 17. NUM. 331. 339 penitus ignoto pluribus deletis literis, ita quod, cuius esset, non poterat liquido deprehendi, dicebatur tamen a presentatore essed sigillum abbatis Scothorum, nec eadem carta habebat aliquid certitudinis, quare ei fides adhiberi debebat. Constitit etiam nobis tam per responsa eorum, qui pro prelatis et clero venerant, quam aliis pluribus modis, quod ex parte nostri litere nostre citationis perve- nerant tam ad prelatos Austrie quam totum clerum, quia fuerant in tota Austria multipliciter publicate. Constitit etiam nobis per probationes iuris, quod appel- lationi interposite non erat deferendum, tum quia causee assignate erant notorie false, tum quia persone dicte exigente sua contumatia et aliis de causis appellare 10 non poterant, tum ex pluribus aliis causis. Nos igitur visis meritis utriusque partis, habita deliberatione plenaria, de consilio virorum sapientum, qui fuerunt tunc temporis nobiscum, licet pars episcopi peteret in principali precedi, ut scilicet secundum mandatum apostolicum adversarios suos contumaces pena canonica castigaremus, maxime cum excessus eorum esset notorius; lite tamen 15 super hoc non contestata hoc facere noluimus, set quia nobis constitit de contu- matia tam prelatorum Austrie quam alterius cleri, utpote qui citati nec per se apparuerunt, nec per ydoneos responsales, in penam sue contumatie quosdam ex ipsis prelatis seu clericis, quorum nomina inferius sunt annotata, quos tam- quam principaliores esse in hoc negotio perspeximus, in exemplum et terrorem 20 aliorum suspensos ab officiis et benefitiis ipsorum ad presentiam sedis apostolice transmittimus, eis comparendi personaliter coram domino papa in octava Pasche" terminum prefigentes, ut ibidem aput sedems apostolicam tam de pena istorum quam aliorum clericorum Austrie, in quibus propter multitudinem severitati ad presens detraximus, secundum domini pape beneplacitum disponeretur. Remittimus 25 etiam negotium nobis inter dictum episcopum et prefatos clericos comissum in manibus domini pape, ut tunc predicto episcopo finaliter respondeant et prelati nominati et ceteri clerici de obiectis, dictum eis terminum peremptorium assig- nantes. Non enim videmus, qualiter episcopoh Pataviensi per nos in principali possit iusticia exhiberi propter hoc, quod nec nuntios nostros cum literis nostris 30 citatoriis seu aliis in Austriam possimus dirigere, cum eorum, qui nostras literas illuc detulerunt, quidam clerici iam sint in vituperium dei et ecclesie Romane male tenti et viliter tractati, et timemus eis in futurum etiam vite periculum im- minere. Hii autem sunt, quos ab officiis et beneficiis suspensos ad Romanam curiam transmittimus: abbas Scotorum in Vienna, prepositus Numburgensis, 35 abbas in Cella sancte Marie, prepositus sancti Andree, prepositus sancti Georgii, abbas in Kothuico, abbas in Altenburch, abbas in Medlico, abbas in Sitansteten, abbas in Gleunch, abbas in Chremsmýnster, abbas in Lambach, prepositus in 5 331. d) ,esse‘ eadem manus superscripsit A. — e) ,cause' eadem manus superscripsit A. — f) ita (pcedi*) scribae incuria loco,procedi' A. - g) sequitur iterum,aput sedem', sed deletum A.— 40 h) ,epo' ex ,epatus' in loco raso eadem manu correctum A. 6) Die 14 aprilis a. 1230.

Strana 340
340 NUM. 331, 332. 1229 DEC. 17. Walthovsen, prepositus sancti Floriani, prepositus de Richersperge, decanus in Anaso, decanus in Chremis, decanus in Herzogenburch, magister Marquardus de Riede, magister Marquardus plebanus de Spithe, Sifridus plebanus de Haim- burch, Olricus plebanus de Wizlinsdorf, Ebrhardus plebanus de Lovchse, Conradus plebanus de Rustbach, Marquardus plebanus de Gors, Danihel plebanus de Polan, Fridricus plebanus de Widerualde, Vernhardus plebanus de Sicendorf, Hinricus plebanus de Rapotenchirhen, Rudgerus plebanus de Chýliube, Riembertus plebanus de Asparn, Henricus plebanus de Asparn, Sifridus plebanus de Wæls, Siboto plebanus de Grimarsteten, plebanus de Valwa, Olricus plebanus de sancto Andrea, Pernoldus, Erchenpoldus, Albertus, Rapoto clerici celebrantes in Vihenna. Acta 10 sunt hec in Tyna, in domo episcopali, in presentia magistri Bernardi scolastici Pragensis, magistri Egidii archidiaconi Tynensis, magistri Stephani archidiaconi Horsouensis, Thobie canonici Pragensis, abbatis et prioris de Mileuzch, Premon- stratensis ordinis, Nepri et Milozlay capellanorum episcopi Pragensis, Benigni canonici Sacensis, Ypoliti capellani regis Boemie, Lupi sacerdotis, Radozlay 15 capellani episcopi, V. prepositi sancti Nicholay de Patauia,' Marquardi prepo- sitik sancti Ypoliti, Conradi maioris plebani de Patauia, Ebrharti, Alberti et aliorum multorum anno dominice incarnationis MCCXXVIIII, XVI kalendas ianuarii, ponti- ficatus domni! Gregorii noni anno tercio. 5 Autographo appendent e scidulis membrance quatuor sigilla e cera naturali confecta. 20 1) Sigillum formae ex longo rotundae (alt. 46 mm), cuius dimidia fere pars defracta desi- deratur. In sigilli medio depingitur figura sacerdotis stantis. Circumscriptio: † 8 EPPONIS PR...... ..... TI. — 2) Sigillum formae ex longo rotundae, cuius altitudo 61 mm sunt. In sigilli medio depingitur figura episcopi in solio sedentis cum infula capiti imposita, qui manu dextra pedum gestat, sinistra vero librum pro pectore tenet. Circumscriptio: 25 SIGILL IObIS Iquod nomen in sigilli area sub litteris GILL positum est] DI GRA SCE- PRAGEN - ECCLIE EPISCOPI. — 3) Sigillum formae ex longo rotundae, cuius altitudo 44 mm sunt. In sigilli medio depingitur figura sacerdotis stantis, qui manu dextra pedum tenet. Circumscriptio: III III MILEVCENSIS ECCLE. — 4) Sigillum formae ex longo rotundae, cuius altitudo 65 mm sunt. In sigilli medio depingitur figura sacerdotis in solio sedentis, 30 qui manu dextra pennam (2), sinistra vero librum tenet. Circumscriptio: † SIGILLVM. YPOHTI ARCH IIIVIACOM- PRAGERSIS. Notandum est, quod scalptoris incuria sigilli imago atque circumscriptionis litterae inversae sunt. 332. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, una cum Constantia regina monasterio 35 in Plasy villam Všehrdy, quam sibi abbas eiusdem monasterii dedit in concambium pro villa Hodina, vendit, filii sui Venceslai regis eiusque coniugis Kunigundae assensu. Pragae 1229 — 331. i) ,de Pat‘ eadem manu superscriptum A. — k),ppoti' eadem manus superscripsit A. — 40 1) ,domi' A.

Strana 341
1229. NUM. 332. 341 5 Autographum in membrana scriptum in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A).— Apographum saec. XVIII med. praebet Scheppl, Lapis sepulchralis fundatoris ... mona- sterii ... de Plassio (cod. ms. tabularii Musei regni Boh.) pag. 77—78. Erben, Reg. Boh. I. pag. 347, num. 739 (frgm.) — Scheinpflug in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutschen in Böhmen XII, pag. 70, num. 33 (reg.). Autographum scripsit scriba, quem nota ,Otakarus 37 signamus; qui scriba e monachorum monasterii Plassensis numero fuisse videtur. Diplomatis verba in monasterio ipso com- posita esse verisimile est. *In nomine sancte et individue trinitatis. Nos Premizl, dei gratia Boemorum 10 rex. Universis Christi fidelibus, tam presentibus quam futuris, notum esse volumus, quod nos una cum consorte thori nostri, illustri regina Constantia villam Wsehrdi, quam dilecti nobis abbas et fratres in Plaz pro concambio ville nostrę nomine Nahodini nobis tradiderant, eorumdem precibus inclinati ][ et instantia provocati pro XL marcis argenti vendidimus, in hoc magis eorum consulentes 15 inopie et paci providentes, quam perituras nostris heredibus pecunias cumulantes. Plus namque pensamus lucra celestia, que nullo penitus fine clauduntur, quam rerum affluentiam, que tristem exitum sortiuntur. Ut ergo in posterum et concam- bium et venditio et omnis nostra factio possit robur illibatum tenere, karissimus filius noster gloriosus rex Wencezlaus“ cum venerabili regina domina Cungunda, 20 coniuge sua gratanter et libere prebuere consensum, volentes et ipsi bonorum virorum orationibus divinam sibi conciliare clementiam et pro vili commercio gloriam consequi sempiternam. Decrevimus etiam, ut sigillorum nostrorum appen- sione hec pagina fulciatur et eidem [nominlab testium inserantur: Eppo prepositus ęcclesię Pragensis, Arnoldus prepositus Wissegfrladensis, Hermannus prepositus 25 Lutomericensis, Ratmirus camerarius Pliznensis, Sdezlaus camerarius Pragensis, Fridericus magister domus sancte Marię, Wisco de Zuekow,“ Wecemilus et Hein- ricus frater eius, Zulizlaus de Kniwan, Iwanus et Ernestus fratres, Sdezlaus de Sista, Bethlehem wassallus reginę, Scamponoys camerarius regine aliique quam plures, quorum nomina conpendii gratia preterimus. Datum in urbe Praga per manus 30 domini Arnoldi cancellarii anno ab incarnatione Domini MCCXXVIIII, indictione II. 35 Autographo appendent e filis sericis coloris rubri albi flavi tria sigilla de cera naturali confecta: 1) Sigillum Přemysli Otakari regis eadem forma confectum atque in num. 264. — 2) Sigillum formae ex longo rotundae, cuius alt. 82 mm, lat. fere 58 mm sunt. In sigillo figura feminae in solio sedentis veste sinuosa indutae conspicitur, quae corona capiti imposita manu sinistra sceptrum gestat, dextram vero pro pectore tenet. Circumscriptio: + SIGILLVM- COISTANCIE DEI GRACIA - BOCMORVM - REGINE. Quod quidem sigil- lum ad aliam formam revocandum est atque illa eiusdem reginae sigilla, quae diplomatibus num. 21, 75, 153 appendent. — 3) Sigillum Venceslai iunioris regis Bohemiae, quod eadem forma confectum est atque sigillum diplomatis num. 323; in quo circumscriptionis defractae haec litterae supersunt: + WENCEZLAVS. DEI GRA.......EX - BOEMOV. 40 332. a) „Wencezlau? A. — b) quae uncis clauduntur, cum membrana perierunt A. — c) ,k' in loco raso (fortasse ex ,0) eodem atramento correctum est A.

Strana 342
342 NUM. 333. 1229. 333. Venceslaus, iunior rex Bohemiae, sepulcro sancti Venceslai quasdam posses- siones in villa Bykos confert easque ab omnibus exactionibus liberat. —. 1229 Autographum in membrana scriptum in tabulario capituli metropol. Pragensis asser- 5 vatur (A). — Exemptar simplex saec. XVI exstat in tabulario Novodomensi (B). Erben, Reg. Boh. I, pag. 354, num. 752 (extr. ex A). Autographum ab eodem scriba, quem nota ,Venceslaus I' signavimus, scriptum esse vide- tur. — Diplomatis verba ab eodem auctore, qui eiusdem regis diploma monasterio in Lito- myšl a. 1228 datum (v. num. 323) composuit, conscripta esse verisimile est. — Autographo 10 appendet sigillum, quo Venceslaus rex utebatur, cum patre suo mortuo in locum eius successisset. Quae res sic optime interpretari potest, quod rex, cum ad ipsum summa rerum delata esset, autographum quondam a se datum solum novo sigillo suo appenso confirmavit, aut novo autographo, in quo prioris diplomatis verba omnia (ne temporis nota quidem mutata) accurate repetuntur, donationem suam renovavit. 15 *In nomine sancte ac individue trinitatis amen. Wencezlaus, dei gratia iunior rex Boemorum, omnibus, ad quos presens pagina pervenerit, salutem in omnium salvatore. Notum esse volumus universis, tam presentibus quam futuris, quod nos deo principaliter et sepulchro beati martyris Wencezlay, nostri domini et patroni, pro remedio animę nostrę liberaliter conferimus] quasdam 20 possessiones in villa Bikos cum pratis, silvis, montanis, convallibus, rivis et aliis eis attinentibus, exceptis nostris fenosectoribus, imperpetuum possidendas, ab omnibus exactionibus novis et antiquis constitutionibus, que vulgariter narok, hlaua seu zvod appellantur, predictas possessiones penitus absolventes. Et quia gesta regum et principum ideo maxime litterarum memorię commendantur, ne 25 vita hominum, que brevis et instabilis permanet, de hoc seculo dilabente gestorum pariter et memoria laberetur: nos ad maiorem huius facti valitudinem et nostrę donationis perpetuam firmitatem presentem paginam conscribi fecimus et nostri sigilli caractere consignari. Acta sunt autem hęc anno dominice incarnationis millesimo CCXXVIIII, epacta XXIII,“ indictione XV,1 concurrente VII. Testes autem, 30 qui huic facto interfuerunt, hic subnotantur: Mstidruch purchravius Pragensis, Zauise iudex, Noztup cum fratre Gabardo, Dobremilus camerarius, decanus Arnoldvs, Ypolitus archidiaconus, Bernardvs scolasticus, Bribizlaus archidiaconus Belinensis, Johannes archidiaconus Curimensis, Johannesb de Assahpurch, Bribizlaus frater Mirozlay, Hermannvs prepositus Luthomericensis, Georgius canonicus, Theodricus 35 vicarius episcopi Pragensis, Adrastus capellanus reginę, Michael et Albertus capel- lani eiusdem gloriose reginę Boemorum. 333. a) ex ,XXIIII' radendo corr. A. — b) post hanc vocem scriba iterum ,archidiaconus“ scribere coepit, sed litteris,ar' positis errorem suum cognoscens, eas erasit. A. 1) Indictionis numerus perperam computando effectus est, nam ad annum 1229 indictio II 40 pertinet.

Strana 343
1229. — 1228/1230. NUM. 333—335. 343 Autographo appendet e filis sericis coloris flavi et rubri sigillum rotundum, cuius dia- metros 75 mm sunt, e cera coloris fusci confectum, duo latera habens. Quod quidem sigillum ex eadem forma profectum est, atque alterum Venceslai regis sigillum, quod autographo A diplomatis num. 323 appensum est. 5 334. 10 Henricus I, dux Silesiae, Bartosium militem suum villam Bärsdorf prope Liegnitz monasterio sanctae Mariae in Leubus dono dedisse litteris suis attestatur „coram filio suo Heinrico iuniore duce Zlesie et nepotibus suis Zebezlao et Boleslao, ducibus Boemie, et omnibus terre sue baronibus“. Krossen 1229 —. Busching, Leubusser Urkunden, pag. 107, num. 42 — Grünhagen, Reg. z. schlesischen Gesch. I, num. 343 (reg.). 335. Johannes II episcopus et Eppo praepositus Pragensis, iudices a sede apo- 15 stolica delegati, Geroldo episcopo capituloque Frisingensi sacrorum usum resti- tuunt eisque mandant, ne Conradum comitem de Wasserburg eiusque complices et homines excommunicatos ad officia divina admittant. [1228—1230.] 20 Autographum in membrana scriptum in tabulario regni Bavariae generali Monacensi asservatur (A). Lang, Reg. Boica II, pag. 114 (ad ann. cc. 1220) = Erben, Reg. Boh. I, pag. 288, num. 617 (ad a. cc. 1220); idem pag. 355, num. 756 (ad ann. cc. 1230). — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V, num. 11063 (ad a. 1227—1230). 25 Autographum scripsit scriba, quem nota ,Johannes II. 2 signamus. — Charta nota temporis omnino caret, sed inter annos 1228 et 1230 scriptam esse ex eo apparet, quod tunc Geroldus et Johannes II munere suo simul fungebantur. Reverendis dominis G., dei gratia venerabili episcopo, et toti capitulo Frisingensi J.; eadem gratia] episcopus, et E.; prepositus Pragensis, iudices a sede apostolica delegati, devotas oraciones cum sincere dilec tionis affectu. Quoniam 30 mandatum sedis apostolice et nostrum humiliter et devote, sicut nobis per littelras vestras innotuit, observastis, obedientiam et devotionem vestram in hoc quam plurimum recommendamus; et quia peticio iusta suo effectu frustrari non debet, divinum officium ad peticionem vestram vobis et vestris hominibus indulgemus, mandantes et districte auctoritate apostolica vobis precipientes, quatinus eos, 35 qui sentencia excommunicationis sunt innodati, videlicet Conradum comitem de 335. 1) Geroldo 1220—1230 ante oct. — 2) Johannes 1227 (consecr. 19 dec.) — 1236. — 3) Ерро 1216—1240.

Strana 344
344 NUM. 335—337. 1230 IAN. 5. — MAII 29. Wazzirburc et omnes fautores et complices et homines ipsius ad idem officium nullatenus admittatis ipsos ab omnibus tamquam invasores ecclesie dei arcius evitari compellentes. Autographo appendent e scidulis membranae fragmenta duorum sigillorum formae ex longo rotundae, quae e cera naturali confecta sunt. — 1) Sigillum Johannis II, episcopi Pragensis, eadem forma confectum atque secundum chartae num. 331 sigillum. —2) Dimidia pars superior sigilli Epponis praepositi, quod ad eandem formam revocandum est atque primum chartae num. 331 sigillum. 5 336. Compositio controversiae, quae inter Henricum I, ducem Silesiae, et Lauren- 10 tium, episcopum Vratislaviensem, de iurisdictione gladii in territorio Nissensi (Neisse) erat, per Guillelmum, episcopum Mutinensem, legatum Prussiae, facta coram hiis testibus: ,Zobezlao et Bolezlao, ducibus Boemie.“ — 1230 ian. 5. Tzschoppe u. Stenzel, Urkundensammlung z. Gesch. d. Ursprungs d. Stadte ... in Schlesien 15 pag. 290 (ex Libro nigro privileg. episc. Vratislav.) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 356, num. 757 (reg.) — Grünhagen, Reg. z. schles. Gesch I, num. 355. 337. Gregorius IX papa mandat magistro Simoni, decimarum per Bohemiam, Moraviam, Poloniam collectori, ne a domibus hospitalis sancti Johannis Hiero- 20 solymitani decimas exigat. Laterani 11230] maii 29. Apographum eiusdem temporis in membrana scriptum in tabulario capituli metropol Pragensis asservatur (B). — Aliud apographum saec. XVIII exstat in Diplomatario I, quod in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur, num. 51 (C). 25 Erben, Reg. Boh. I, pag. 356, num. 759 (ex B) = Klempin, Pommersches Urkundenb. I, I, pag. 214. — Delaville Le Roulx, Cartulaire général des Hospitaliers de St. Jean de Jéru- salem II, pag. 406, num. 1961 (ex C). — Potthast, Reg. pontif. num. 8559. Apographum B scripsit idem scriba, cuius manu exaratum est etiam Venceslai I regis diploma Přibyslavo canonico Pragensi a. 1235 datum (Erben, Reg. Boh. I, num. 872). — Litte- 30 rarum autographum ab inimicis in itinere laceratum fuisse docent litterae Roberti, episcopi Olomucensis, 11230] dec. 21 ad archiepiscopum Gneznensem datae (vid. num. 344). Gregorius episcopus, servus servorum dei, dilecto filio magistro Symoni, scriptori nostro, salutem et apostolicam benedictionem. Mirari cogimur et moveri, quod cum tibi iam pluries nostris“ dederimus litteris in mandatis, ut 35 a domibus hospitalis Ierosolimitani decimas non exigeres, nec alias gravares easdem, tu, sicut dilecti filii magister et fratres domus eiusdem per Boemiam, Morawiam, Poloniam, Pomoraniam constituti, transmissa nobis conquestione 337. a) post hanc vocem duo vel tres litterae erasae sunt B.

Strana 345
1230 MAII 29. — IUN. 7. NUM. 337, 338. 345 monstrarunt,b ab eis decimas extorquere contendens, in eos propter hoc excommu- nicationis sententiam protulisti. Ne igitur non que nostra sunt, sed que tua, querere videaris, presencium tibi auctoritate districte precipiendo mandamus, quatinus a decimarum domus ipsius exactione desistens, eandem sententiam sine 5 qualibet difficultate relaxes, ita quod non cogamur eis super hoc aliter pro- Datum Laterani, IIII kaiendas iunii, pontificatus nostri anno quarto. videre. 10 Apographo B appendent e scidulis membranae tria sigilla formae ex longo rotundae de cera naturali confecta: 1) Sigillum Johannis II episcopi Pragensis valde attritum, cuius pars inferior defracta est; quod quidem sigillum eadem forma confectum esse videtur atque secundum chartae num. 331 sigillum. — 2) Sigillum eadem forma confectum atque primum chartae num. 331 sigillum; circumscriptio: III S. EPPONIS PRAGENSIS PREPO- SITI. — 3) Sigillum, in cuius medio figura sacerdotis stantis depingitur, qui manu dextra ramum palmae tenet. Circumscriptio: IIl IIGILLVOR ARNALDI DECANI PRAGE[NJ. 338. 15 Gregorius IX papa Sigfrido II, archiepiscopo Maguntino, eiusque saffraganeis, abbatibus aliisque ecclesiarum praelatis mandat, ut abbatissam et sorores mona- sterii in Oslavany, Cisterciensis ordinis, ipsarumque possessiones contra male- factores et invasores censuris ecclesiasticis defendant. Laterani 11230] iun. 7. 20 Autographum in membrana scriptum in tabulario terrae Moraviae Brunnae asservatur (A). Boczek, Cod. dipl. Mor. H, pag. 220, num. 204 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 357, num. 760 — Potthast, Reg. pontif., num. 8568 — Böhmer-Will, Reg. archiep. Magunt. II, pag. 204, num. 604. 25 30 In membranae replicatae margine sinistro haec nota scriptoris legitur: R. V. — In litteris conscribendis eadem forma adhibita est, quam ex Libro provinciali cancellariae apostolicae dedit Tangl, Die päpstl. Kanzleiordnungen, pag. 262, num. 29. Quae quidem forma hoc tantum discrepat cum illa, quae Honorii III temporibus in usu erat (v. num. 138 et 276), quod in fine formulam „Villas autem — supponatis“ omittit. — Mirum, quod in litteris com- memorantur possessiones habitae ante concilium generale, quod a. 1215 celebratum est, cum monasterium in Oslavany anno 1225 demum fundatum sit (vid. num. 271 sq.). à Gregorius à episcopus, servus servorum dei. Venerabilibus fratribus .. archi- episcopo Maguntino et suffraganeis eius et dilectis filiis abbatibus, prioribus, prepositis, decanis, archidiaconis et aliis ecclesiarum preiatis per Maguntinam provinciam constitutis presentes litteras inspecturis, salutem et apostolicam bene- Non absque dolore cordis et plurima turbatione didicimus, quod 35 dictionem. ita in plelrisque partibus ecclesiastica censura dissolvitur et canonice sententie severitas enervatur, ut religiose persone et héé maxime, que per sedis apostolice privilegia maiori donate sunt libertate, passim a malefactoribus suis iniurias 337. b) ,monstraverunt B.

Strana 346
346 NUM. 338, 339. 1230 IUN. 7. — IUL. 5. sustineant et rapinas, dum vix invenitur, qui congrua illis protectione subveniata et pro fovenda pauperum innocentia se murum defensionis opponat. Specialiter autem" dilecte in Christo filie .. abbatissa et sorores monasterii in Ozlauan, Cisterciensis ordinis, Olomucensis diocesis, tam de frequentibus iniuriis, quam de ipso cotidiano defectu iustitie conquerentes, universitatem vestram litteris petierunt apostolicis excitari, ut ita videlicet eis in tribulationibus suis contra malefactores earum prompta debeatis magnanimitate consurgere, quod ab angustiis, quas sustinent et pressuris, vestro possint presidio respirare. Ideoque universitati vestre per apostolica scripta mandamus atque precipimus, quatinus illos, qui possessiones vel res seu domos earum vel hominum suorum irreverenter invase- 10 rint, aut ea iniuste detinuerint, que predictis sororibus ex testamento decedentium relinquuntur, seu in ipsas sorores vel earum aliquam contra apostolice sedis indulta sententiam excommunicationis aut interdicti presumpserint promulgare, vel decimas laborum de possessionibus habitis ante concilium generale,1 quas propriis sumptibus excolunt, seu de nutrimentis animalium ipsarum, spretis apo- stolice sedis privilegiis, extorquere, monitione premissa, si laici fuerint, publice candelis accensis singuli vestrum in diocesibus et ecclesiis vestris excommuni. cationis sententia percellatis; si vero clerici vel canonici regulares seu monachi fuerint, eos appellatione remota ab officio et beneficio suspendatis; neutram relaxaturi sententiam, donec predictis sororibus plenarie satisfaciant et tam clerici 20 seculares quam laici, qui pro violentab manuum iniectione in sorores ipsas vel earum aliquam anathematis vinculo fuerint innodati, cum diocesani episcopi litteris ad sedem apostolicam venientes ab eodem vinculo mereantur absolvi. Laterani, VII idus iunii, pontificatus nostri anno quarto. 5 15 Datum Autographo appendet e filis sericis coloris rubri et flavi bulla plumbea Gregorii IX papae, 25 cuius imaginem dedit Diekamp in Mitth. d. Inst. für österr. Gesch. III, tab. ad pag. 626, num. 5 et 32. 339. Gregorius IX papa monasterium sanctae Mariae in Oslavany tuendum suscipit, omnes possessiones ac bona eius confirmat eique iura et libertates 30 concedit. Laterani 1230 iul. 5. Exemplar servavit transsumptum per Georgium dictum Oczassek, notarium publicum, Brunnae 1450 dec. 29 ex autographo descriptum, quod in tabulario monasterii Rajhradensis asservatur (B). — Aliud apographum saec. XVIII exstat in Monastico Piterii [Eccl. s. Jacobi 35 Brunnael (C) et in manuscripto Lefebvrii, quod inscribitur Coenobia Moraviae tom. V, pag. 27 (D); apographa C et D, quae etiam in tabulario Rajhradensi asservantur, ex B descripta sunt. 338. a) ,subveniat — autem' in loco raso eadem manu eodemque atramento scripta sunt A.— b) ,pro violenta‘ in loco raso eadem manus eodem atramento scripsit A. 40 1) Lateranense, quod a. 1215 nov. I1—30 habitum est.

Strana 347
1230 IUL. 5. NUM. 339. 347 Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 221, num. 205 (ex D) = Erben, Reg. Boh. I, pag. 357, num. 761 (fragm.) — Potthast, Reg. pontif., num. 8582. 5 In privilegio conscribendo eadem forma adhibita est, quam ex Libro provinciali cancel- lariae apostolicae edidit Tangl, Die papstlichen Kanzleiordnungen, pag. 232, num. 2, ubi tantum diversis locis aliquot verba addita sunt. Gregorius episcopus, servus servorum dei, dilectis in Christo filiabus.. abbatisse monasterii in Ozlawan eiusque sororibus tam presentibus quam futuris regularem vitam professis in perpetuum. Religiosam vitam eligentibus aposto- licum convenit adesse presidium, ne forte cuiuslibet temeritatis incursus aut 10 eas a proposito revocet, auta robur, quod absit, sacre religionis infringat.“ Eapropter, dilecte in Christo filie, vestris iustisb postulationibus“ clementer annuimus et monasterium sancte dei genitricis et virginis Marie in Ozlawan, in quo divino mancipate estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et presentis scripti privilegio communimus. Inprimis siquidem statuentes, ut ordo 15 monasticus, qui secundum deum et beati Benedicti regulam atque institutionem Cisterciensium fratrum in eodem monasterio institutus esse dinoscitur, perpetuis ibidem temporibus inviolabiliter observetur. Preterea quascunque possessiones, quecunque bona idem monasterium impresentiarumd iuste ac canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione 20 fidelium seu aliis iustis modis prestante Domino poterit adipisci, firma vobis et eis, que vobis successerint, et illibata permaneant. In quibus hec propriis duximus exprimenda vocabulis: Locum ipsum, in quo prefatum monasterium situm est, cum omnibus pertinentiis suis,e Glanleistorf cum pertinentiis suis, Martiniz' cum pertinentiis suis, Babiz cum pertinentiis suis, Lethcowizs cum pertinentiis suis, 25 Shceleschiz cum pertinentiis suis, Milochowihh cum pertinentiis suis, Vsecowiz cum pertinentiis suis, Hrudschich cum pertinentiis suis, vineas in Luca sitas, possessiones de Zelub cum pertinentiis suis et ius patronatus ecclesie sancti Jacobi in Brunna cum pratis, vineis, terris, nemoribus, usuagiis et pascuis in bosco et plano, in aquis, molendinis, in viis et semitis et omnibus aliis liberta- 30 tibus et immunitatibusk suis. Sane laborum vestrorum de possessionibus habitis ante concilium generale! ac etiam novalium, que propriis manibus aut' sumptibus colitis, sive de ortis,m virgultis et piscationibus vestris vel de vestrorum animalium 35 40 339. a) ,aut — infringat' desunt in B; supplevi ex forma. — b) ,iustis' omittit B; supplevi ex forma. — c) ,postulacionibus' et sic infra semper ,cio' pro ,tio‘ et similiter ,cia' pro ,tia‘ B. — d) in presenciarum‘ B. — e) quae subsequuntur, Lefebvre perperam hoc ordine reddit: Babiz cum omnibus pertinenciis suis, Lethcowicz cum pertinenciis suis, Glanlvistorff cum pertinenciis suis, Narmicz cum pertinenciis suis, Molochowicz cum pertinenciis suis, Usechowicz cum pertinenciis suis, Hrudsich‘ etc. — f) ,Narmiz' B; istam et sequentes lectiones depravatas correxi ad fidem privilegii Přemysli regis a. 1228 nov. 7 dati (v. pag. 318, lin. 1 sq). — g) ,Lethcowicz' B. — h) ,Molochowich‘ B. — i) ,Vsecorih‘ B. — k) inmunitatibus‘ B. — 1) ,manibus aut' desunt B; supplevi ex forma. — m) ,hortis' B. 1) Lateranense, quod anno 1215 nov. I1—30 celebratum est.

Strana 348
348 NUM. 339. 1230 IUL. 5. nutrimentis nullus a vobis decimas exigere vel extorquere presumat. Liceat quoque vobis personas liberas et absolutas" e seculo fugientes ad conversionem recipere ac eas absque contradictione aliqua retinere. Prohibemus insuper, ut nulli sororum vestrarum post factam in monasterio vestro professionem fas° sit sine abbatisse sue licentia de eodem loco discedere; discedentemp vero absque communium litterarum vestrarum cautione nullus audeat retinere. Illud districtius inhibentes, ne terras seu quodlibet beneficium ecclesie vestre collatum liceat alicui persona- liter dari sive alio modo alienari absque consensu totius capituliq vel maioris aut sanioris partis ipsius. Si que vero donationes vel alienationes aliter quam dictum est facte fuerint, eas irritas esse censemus. Insuper auctoritate apostolica 10 inhibemus, ne ullus episcopus vel quelibet alia persona ad synodos vel conventus forenses vos ire vel iudicio seculari de vestra propria substantia vel possessio- nibus vestris subiacere compellat, nec ad domos vestras causa ordines celebrandi, causas tractandi vel aliquos conventus publicos convocandi venire presumat, nec regularem abbatisse vestre electionem impediat aut de instituenda vel removenda 15 ea, que pro tempore fuerit, contra statuta Cisterciensis ordinis se aliquatenus intromittat. Pro consecrationibus vero altarium vel ecclesiarum vestrarum sive pro oleo sancto vel quolibet alio ecclesiastico sacramento nullus a vobis sub obtentu consuetudinis vel alio modo quicquams audeat extorquere, sed hec omnia gratis vobis episcopus diocesanust impendat. Alioquin liceat vobis quem- 20 cunque malueritis catholicum adire antistitem,“ gratiam et communionem apostolice sedis habentem, qui nostra fretus auctoritate vobis, quod postulatur, impendat. Quod si sedes diocesani episcopi forte vacaverit, interim omnia ecclesiastica sacramenta a vicinis episcopis accipere libere et absque contradictione possitis; sic tamen, ut ex hoc in posterum proprio episcopo nullum preiudicium generetur. 25 Quia vero interdum proprii episcopi copiam non habetis, si quem episcopum Romane sedis, ut diximus, gratiam et communionem habentem, et de quo plenam notitiam habeatis, per vos transire contigerit, ab eo benedictiones vasorum et vestium, consecrationes altarium et benedictiones monialium auctoritate sedis apostolice recipere valeatis. Porro si episcopi vel alii ecclesiarum rectores in 30 monasterium vestrum vel personas inibi constitutas suspensionis, excommuni- cationis vel* interdicti sententias promulgaverint, sive etiam in mercenarios vestros pro eo, quod decimas sicut dictum est non persolvitis, sive aliqua occasione eorum, que ab apostolica benignitate vobis indulta sunt, seu benefactores vestros pro eo, quod aliqua vobis beneficia vel obsequia ex caritate prestiterint vel ad 35 laborandum adiuverint? in illis diebus, in quibus vos laboratis et alii feriantur, eandem sententiam protulerint, ipsam tamquam contra apostolice sedis indulta 5 839. n) ,absolutos‘ B. — o) ,phas‘ B. — p) ,discedente‘ B. — q) ,absque totius conventus consensu‘ B; correxi secundum formam. — 1),conswetudinis' B. — s) ,quitquam‘ B. — 1) ,dyo- cesanus' B. — u) ,antistem' B. — v) ,dyocesani‘ B. — w) libere‘ deest B. — x) ,vel' deest B. — 40 V) ,etiam' deest B. — z) ,adiüenerint' B.

Strana 349
1230 IUL. 5. NUM. 339. 349 prolatam decernimus irritandam. Nec littere ille firmitatem habeant, quas tacito nomine Cisterciensis ordinis et contra tenorem apostolicorum privilegiorum constiterit impetrari. Cum autem generale interdictum terre fuerit, liceat vobis nichilominus in vestro monasterio, exclusis excommunicatis et interdictis, audire 5 ac facere divina officia celebrari. Paci quoque et tranquillitati vestre paterna in posterum sollicitudine providere volentes, auctoritate apostolica prohibemus, ut infra clausuras aa locorum seu grangiarum vestrarum nullus rapinam seu furtum facere, ignem apponere, sanguinem bb fundere, hominem temere capere vel inter- ficere seu violentiam audeat exercere. Preterea omnes libertates et “ immunitates, 10 a predecessoribus nostris Romanis pontificibus ordini vestro concessas, nec non libertates et exemptiones secularium exactionum, a regibus et principibus vel aliis fidelibus rationabiliter vobis indultas, auctoritate apostolica confirmamus et presentis scripti privilegio communimus. Decernimus ergo, ut nulli omnino hominum liceat prefatum monasterium temere perturbare aut eius possessiones 15 auferre dd vel ablatas retinere, minuere seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur, earum, pro quarum gubernatione ac sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolice auctoritate. Si qua igitur in futurum ecclesiastica secularisve persona hanc nostre constitu- tionis paginam sciens contra eam temere venire temptaverit, secundo tertiove 20 commonita, nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis honoris- que sui careat dignitate reamque se divino iudicio existere de perpetrata iniqui- tate cognoscat et a sacratissimo corpore et sanguine ee dei et domini redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat atque in extremo examine districte subiaceat ultioni. Cunctis autem eidem loco sua iura servantibus sit pax domini nostri Jesu Christi, 25 quatinus et hic fructum bone actionis percipiantff et apud districtum iudicem premia eterne pacis inveniant. Amen. Amen. Amen. (B. V.) Ego Gregorius catholice ecclesie episcopus subscripsi. (R"s) Ego Jacobus Tusculanus episcopus subscripsi. + Ego Johannes tituli sancte Praxedis presbyter cardinalis subscripsi. 30 + Ego Bartholomeus sancte Pudentiane presbyter cardinalis tituli Pastoris sub- scripsi. Ego Guifredushh tituli sancti Marci presbyter cardinalis subscripsi. Ego Sigembaldus tituli sancti Laurentii in Lucina presbyter cardinalis subscripsi. + Ego Stephanus sancte Marie trans Tiberim tituli Calixti presbyter cardinalis sub- 35 scripsi. Ego Octauianus sanctorum Sergii et Bachi diaconus “ cardinalis subscripsi. † Ego Rainerus sancte Marie in Cosmidin diaconus cardinalis subscripsi. 40 339. aa) ,clausuras' deest B. — bb) ,sangwinem‘ B. — cc) ,et' deest B. — dd) ,aufferre‘ B. — ce),sangwine' B.— ff),recipiant' B. — 88) in orbiculo inscribitur: ,Scs. Petrus. Scs. Paulus.] Grego rius pp VIIII. † Fac mecum Domine signum in bonum.' — hh) Gunfredus' B. — ii) ,dyaconus et eodem modo etiam infra scribit B.

Strana 350
350 NUM. 339 342. 1230 IUL. 5. — NOV. 10. + Ego Romanus sancti Angeli diaconus cardinalis subscripsi. Ego Egidius sanctorum Cosme et Damiani diaconus cardinalis subscripsi. A Ego Petrus sancti Georgii ad velum aureum diaconus cardinalis subscripsi. † Ego Rainaldus sancti Eustachii diaconus cardinalis subscripsi. Datum Laterani per manum Martini, sancte Romane ecclesie vicecancellarii, III 5 nonas iulii, indictione II,2 incarnationis dominice anno MCCXXX, pontificatus vero domini Gregorii pape VIIII anno quarto. Autographum „bulla plumbea more Romane curie ... in filis sericeis rubei croceique coloris impendente sigillatum“ fuisse commemoratur in B. 340. 10 Gregorius IX papa „universis Christi fidelibus per Magdeburgensem et Bre- mensem provincias, Poloniam, Pomeraniam, Morauiam, Surauiam, Holisantiam et Gothlandiam constitutis“ litteras dat monitorias ad subsidia contra paganos Prutenos Conrado, duci Mazoviae, et fratribus hospitalis sanctae Mariae Teuto- nicorum praestanda. Anagniae [1230] sept. 13. 15 Apographum exstat in Gregorii IX papae regestorum vol. II, quod in tabulario Vaticano secreto asservatur, fol. 30v, lib. IV, ep. 61 (R). Palacký, Ital. Reise, pag. 24, num. 107 (reg.) = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 225, num. 206, = Erben, Reg. Boh. I, pag. 357, num. 762. — Rodenberg, Epistolae e regestis pontif. 20 Rom. (Mon. Germ. Epp. saec. XIII) tom. I, pag. 337, num. 417. — Potthast, Reg. pontif., num. 8603. 341. Henricus I, dux Silesiae, compositionem de possessionibus in Bogenau et Wrocena inter Guntherum, abbatem de Leubus, et Rosech nobilem factam 25 confirmat, praesentibus inter alios Soběslavo et Boleslavo, nepotibus suis. ſKrossen) 1230 sept. 14. Grünhagen, Reg. z. schles. Gesch. tom. I, pag. 182, num. 362. 342. 30 Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterio in Plasy villas Týnec, Olšany et Ujezd, quas ei Romanus de Týnec moriens donavit, confirmat. 1230 nov. 10. Apographum quondam exstitit in Registro monii. Plassensis a. 1524 conscripto, quod iam deperditum est, fol. 115 (B). E quo quidem apographo descriptum est transsumptum 35 339. 2) Recte III; sed mendum hoc iam in autographo ipso positum esse alia eiusdem papae privilegia a. 1230 data demonstrant (Potthast num. 8518, 8519, 8532, 8534, 8564, 8619), in quibus etiam indictio Il adfertur.

Strana 351
1230 NOV. 10. NUM. 342. 351 vidimatum civitatis Plznensis a. 1613 apr. 19 (C1) et civitatis Radnicensis a. 1613 febr. 22 confectum (C2); quae transsumpta nunc in tabulario caes. reg. aulico Vindobonensi asser- vantur. 5 Erben, Reg. Boh, I, pag. 357, num. 763 (frgm.) — Scheinpflug in Mitth. d. Ver. f. Gesch. der Deutschen in Böhmen XII, pag. 70, num. 34 (reg.). Diplomatis verba monasterii ipsius scribam quendam conscripsisse verisimile est. In nomine sancte et individuea trinitatis. Nos Ottacarus, qui et Premizl, tercius Bohemorum rex, notum facimus tam presentibusb quam futuris, quod cum fidelis baro noster Romanus de Teintz iam per egritudinis molestiam vicinam 10 esse mortem cerneret, metuens, ne vel uxor seu propinqui, cum liberos non habebat, pro iustis hereditatibus“ suis post eius obitum iniuste contenderent, coram illustribus viris, Pribislao videlicet filio Porcossonis, Nostuph et fratre eius Geberhardo, Sdislao, Zulislao et fratre eius Chren de Sbirowe aliisque quam pluribus in villa Dobrowicze quarto idus octobris! testamentum condidit, et in 15 testamento villam Teintz et Olsoue et Vgest desertam cum pratis, terris, nemoribus et pascuis et omnibus aliis libertatibus et emunitatibusd suis e deo et beate Marie virgini in Plaze pro remedio anime sue et omnium progenitorum suorume post discessum dilecte coniugis, si tamen secundo non nuberet viro, perpetuo pos- sidendas contradidit, contestans qui aderant, ut nostrum super hac donatione 20 consensum simul et assensum quererent et confirmationis privilegium obtinerent. Prefatus ergog Pribislaus, secundum quod decuit virum nobilem et honestum, fidem, quam vivo servaverat, mortuo non negavit, sed publice et libere presente carissimo filio nostro glorioso rege Wenczeslao multisque preclaris viris, tam clericis quam laicis," queque audierat, ore facundissimo peroravit, devote sup- 25 plicans, ut testamentum, quod homo fidelis ipso mediante fecerat, nostro simul et baronum' nostrorum iudicio complaceret. Nos igitur memores fidelitatis et obsequii viri vere catholici atque piis votis et operibus eius congratulantes et ecclesie* Plazensis profectibus ex animo congaudentes, facile quod petebamur annuimus, ratum habentes et omne factum presentis pagine munimine roborantes, 30 statuentes eandem sigillorum nostrorum appensione firmare, ne vel nostris aut successorum, nostrorum temporibus temerarius invasor aliquis aut profanus sibi quicquam de iam dictis possessionibus audeat usurpare. Huius rei testes sunt: Ebbo maioris ecclesiek prepositus,' Hermannus Lutomericensism prepositus, Henricus abbas Gradicensis, Henricus filius Witigonis, Marquardus filius Benessonis, 35 Woka sororinus eiusdem, Groznata filius Ernesti, Scasdolo frater Henrici, Zulislaus 342. a) ,sanctae et individuae' C1, C2. — b) ,praesentibus' Cl, C2. — c) ,haereditatibus' C1, C2.— d) ,communitatibus' C1, C2. — e) ,suis — progenitorum suorum' omittuntur in C2. — f) ,beatae Mariae‘ C1. — g) ,ergo‘ deest C2. — h) ,laycis' CH. — i) ,baronorum' C2. — k) ,ecclesiae' C1, C2. — 1) ,praepositus' C1, C2. — m) ,Lutomicensis' C1, C2. 40 1) Die 12 octobris.

Strana 352
352 NUM. 342—344. 1228 FEBR. — 1230 DEC. filius Ziwzte," Bohuslaus filius Radim° cum fratre Neulaz? aliique nobiles plurimi Datum per manum fidelis cancellarii nostri et diverse conditionis homines. domini Arnoldi, Wissegradensis prepositi, anno ab incarnatione Domini M ducen- tesimo tricesimo, anno regni nostri tricesimo« tercio, coronationis' filii nostri anno tercio, indictione tercia, mense novembris die decima. 5 343. Venceslaus, iunior rex Bohemiae, ecclesiam in Budišin (Bautzen) cum cano- nicis omnibus et rebus ad ipsam pertinentibus protegendam suscipit, idemque in territorio Budišinensi constitutis facultatem permittit, ut bona, quae a se ibi tenent, ecclesiae eidem donare possint. [1228 febr. — 1230 dec.] 10 Apographum saec. XVIII in. L.ex antiquissimo libro copiali, Registro privilegiorum dicto, fol. 2b� descriptum exstat in libro apographorum B capituli Budissinensis, fol. 19v (B). — Aliud exemplar (C), quod praebet eiusdem tabularii Copiale caesareum“ pag. 8, ex B descriptum est. 15 Köhler, Cod. dipl. Lusatiae super. I, pag. 343; ed. 2, pag. 182, num. 98 (ex B; perperam ad an. cc. 1305). — Emler, Reg. Boh. II, pag. 1160, num. 2644 (reg.). Charta notis temporis omnino caret, sed inter a. 1228 febr. 6 et 1230 dec. 15 datam esse ex eo cognosci potest, quod Venceslaus in ipsa „iunior rex Bohemiae“ appellatur. Wenceslaus, dei gratia iunior rex Bohemiae, universis has literas inspecturis 20 salutem. Notum esse volumus fidelibus nostris universis, quod nos Budissi- nensem ecclesiam cum canonicis omnibus ad ipsam pertinentibus atque rebus in nostram regiam protectionem suscipientes praesentis eam scripti testimonio communivimus super eo, ne quis ipsam audeat molestare vel ausu temerario aggravare. Quod si quis praesumpserit attentare, noverit se clementiam regiam 25 offendisse et quantumcunque“ in bonis eiusdem abstulerit violenter, sciat se debere restituere duplicatum. Novisse etiam volumus universos in territorio Budissinensi constitutos, quod si quis ipsi ecclesiae de bonis, quae a nobis tenet, quantumcunque pro redemptione peccatorum suorum voluerit conferre in territorio supra dicto, hoc ipsi ecclesiae liberaliter ex regia nostra munificentia 30 duximus concedendum. 344. Robertus, episcopus Olomucensis, Vincentio, archiepiscopo Gneznensi, signi- ficat dominum papam mandasse, ne a domibus hospitalis sancti Johannis Hieroso- lymitani decimae exigantur; de qua exemptione ad magistrum Simonem, collec- 35 342. n) ,Ziuzte' C2. — o) ,Radini‘ C1. — P) ,Hanlaz‘ C1, C2. — q) ,trecesimo‘ C1, C2. — 1) ,coronatione' C1, C2. 343. a) ,quantumque' B.

Strana 353
1230 DEC. 21. NUM. 344, 345. 353 torem decimarum in Polonia et Bohemia constitutum, litteras apostolicas datas esse attestatur, petente praeceptore domus sancti Johannis in Polonia. [1230] dec. 21. Apographum saec. XVIII praebet Diplomatarium I, quod in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur, num. 48 (B). Codex diplomaticus maioris Poloniae, tom I. pag. 102, num. 112 — Delaville Le Roulx, Cartulaire géneral des Hospitaliers de St. Jean de Jérusalem II, pag. 412, num. 1971 — Grünhagen, Reg. zur schles. Gesch. I, num. 313 b (reg.). 10 In temporis nota annus quidem non adfertur, sed ad a. 1230 chartam revocandam esse docent litterae Gregorii IX papae die 29 maii anni eiusdem datae (num. 337). Universalibus in Christo patribus et amicis carissimis," dei gracia Gneznensi archiepiscopo! et universis suffraganeis suis et omnibus ecclesiarum prelatis in Polonia constitutis, ad quos littere presentes pervenerint, Robertus, eadem gracia Noveritis Olomucensis episcopus, salutem et sinceram in Domino caritatem. 15 nos nuper recepisse a sede apostolica in mandatis?, ut racione collectionis deci- marum, quam in episcopatu nostro faciendam dominus papa nobis commisit, a domibus hospitalis sancti Johannis Hierosolymitani, quas in dyocesi nostra habent, nichil exigere deberemus, cum nec sit, nec fuerit intencionis ipsius domini pape, ut aliquid a domibus hospitalis prefati exigeretur vel exigatur ra- 20 cione vel nomine decimarum, sicut plenissime hoc eciam patet per quasdam litteras domini pape, directas ad magistrum Simon, collectorem decimarum in Polonia et in Boemia constitutum, que ab inimicis Romane ecclesie in itinere sunt confractes; in quarum parte, que adhuc superest, eiusdem domini nostri bulla dependet, per quam omnibus eam intuentibus domini pape intencio in hac 25 parte poterit esse manifesta; quam partem litterarum bullatarum dicti fratres por- tant in testimonium ostendendam. Ut igitur super premissis fides plenior valeat adhiberi; ad preces honorabilis preceptoris domus sancti Johannis in Polonia presentes litteras exinde fieri fecimus sigillo nostro et capituli nostri robora- Datum Olomucii, XII kalendas ianuarii. tas. 30 345. Behanus abbas atque totus conventus monasterii in Ostrov litteris suis attestantur quosdam rusticos suos de villa Pořešice, licentia a se impetrata, agrum quendam apud Týnčany Johanni, abbati monasterii in Milevsko, pro sexcentis denariis vendidisse. 35 Autographum in membrana scriptum in tabulario in Třeboň asservatur (A). Erben, Reg. Boh. I, pag. 355, num. 753 (fragm. ad a. cc. 1229). 344. a) ,charissimis' B. — b) ,charitatem‘ B. 1) Vincentio. — 2) Litterae haec iam deperditae sunt. — 3) Vid. supra num. 337.

Strana 354
354 NUM. 345, 346. — — Autographum idem scriba monasterii in Milevsko scripsit, cuius manu etiam diplomata num. 118, 126, 153 scripta sunt. — Charta notis temporis omnino caret; sed eam hic intexere placuit, quod Johannis abbatis prima certa mentio fit a. 1234 sept. 24 (Erben, num. 850), cuius antecessor Gerlacus ad ultimum a. 1221 iul. 2 commemoratur. In nomine patris et filii et spiritus sancti. ž Behanus, dei gratia abbas 5 Notum sit universis Ostrouiensis, totusque ] eiusdem ęcclesię“ conventus. Christi fidelibus presentibus et futuris, quod quidam rustici] nostri ex villa Porezic, cum haberent agrum iuxta Tynzcan, villam abbatis de Myleuzco, qui eis minus utilis erat, eô quod remotus valde esset, impetrata a nobis licentia, vendiderunt' ipsum agrum memorate ęcclesię abbati! pro sexcentis denariis tali 10 conditione, ut pro ipsis rubos extrirparents et agros sibi viciniores meliores et utiliores excolerent, quatinus per hoc nobis et ęcclesię nostre nichil deperiret. Ut autem contractus huiusd factum et pactum firmum et inconvulsum permaneat, presentem paginam sigilli nostri impressione munitam abbati de Myleuzco et fratri- bus ade munimen et confirmationem dedimus. Testes huius rei sunt: vicinatus et 15 nobiles et milites, et plebs de Pozcepic, in quorum presentia pro testimonio pecunia persoluta est. Sigillum, quod autographo e membranae scidula appendebat, avulsum et deperditum est. 346. Radoslaus, archidiaconus Olomucensis, monasterio in Velehrad possessiones 20 quasdam, quorum nomina adferuntur, donat. Exstant duo autographa in membrana scripta, quae in tabulario terrae Moraviae Brunnae asservantur (41, A2). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 139, num. 137 (ad a. 1222) = Erben, Reg. Boh. I, pag. 309, 25 num, 665 (extr.) — Grünhagen, Reg. z. schles. Gesch. I, num. 253 (reg.) — Kopetzky, Reg. z. Gesch. d. Hzgt. Troppau (Arch. f. österr. Gesch., tom. 45, pag. 105) num. 20 (reg.). Utrumque autographum alia manu scriptum est. — Charta temporis nota omnino caret, sed post a. 1228 datam esse ex eo cognosci potest, quod villa Hoštice, quam Radoslaus monasterio dedit, in privilegio Otakari regis a. 1228 nov. 27 dato (num. 321) inter mona- 30 sterii possessiones nondum commemoratur. Quoniam sacre fidei religiosi cultores ipsam fidem consonis operibus infor- mant et semper informare nituntur, inde est, quod terrenis non tantum testantur heredibus, set spe eternorum fugitive possessionis Christum potius eligunt suc- 345. a) ęcclię“ sine titulo A. — b) primitus scribae incuria ,vendierunt', sed pro altero 35 e' postea eodem atramento ligatura,de' posita est A. — c) ita A. — d) ,huius' primitus scribae incuria omissum est, qui postea duobus ultimis vocis ,contractus' litteris erasis, in spatio sic parato signum 9 (= us) et abbreviaturam ,h" (= huius) posuit, A. — e) litterae ,a' ductus rotundus ex,1' eodem atramento correctus est A. 1) Abbatis nomen ex hac nota cognosci potest, quae manu eiusdem temporis in autographi 40 dorso duobus rotis inscripta est: Johannes abbas. Behanus abbas. De agris comparatis in Porezic a Behano abbate Oztrovense."

Strana 355
— —— NUM. 346. 355 cessorem. Eapropter ] noverint omnes tam moderni quam futuri temporis presentem paginam inspecturi, quod ego Radozlauz, archidiaconus Ollomuncen sis,“ dono desuper accepte karitatis exhilaratus, ob meorum indulgentiam delictorum et interminabilis vite perhenne participium proque' meorum salutari remedio carorum 5 partem ville, que dicitur Hossizc, quam iure emptionis libere cum omnibus suis possederam proventibus, nullo contradicente aut reclamante, ecclesie beate Marie virginis in Willegrat, que est domus ordinis Cisterciensis, cum omnibus attinen- tiis suis sollempniter contuli perpetua pace possidendam. Et quoniam prefati ordinis intemerata dei genitrix, causa tocius d boni, spe melior et meta spei, 10 patrona prepotens esse dinoscitur, sub cuius umbra fratres dicte religionis dila- tantur et vivunt in gentibus, accessit et placuit, quod gratia devotionis amplioris edocuit, scilicet partem usuum fructuariorum facte donationis, hoc est X marcas argenti in quasdam refectiones fratrum dicti monasterii tempore determinato, hoc est in assumptione, nativitate, purificatione, annuntiationee ipsius beate virginis, 15 pie ordinare, octo marcis mihi annuatim de dictis reditibus mancipatis, nam decem et octo marce de memorata villa ex annuo censu proveniunt. Ortus quoque et prata cum vivariis, que in donatione similiter emancipavi, omni tempore, quo vanitati cum ceteris creaturis sum subiectus, mee servient necessitati.! Post voca- tionem autem meam de medio omnia emancipata cum omnibus mobilibus et 20 immobilibus prefatis fratribus domus Willegradensis feliciter possidendas refun- dentur. Preterea huic sollempni donationi addidi terras, quas habui in Cladurup, que est villa in Ollomuncensih provintia sita, et tria molendina in Oppauia, ortum, domum unam et mansos, quos habui ibidem, hac fideli conditione, ut in die palmarum, in quo mee depositionis diem anniversarium pia recordatione a dictis 25 fratribus celebrari postulavi, et in octava pentecostes ob honorem et reverentiam summe trinitatis et in sequenti die in memoriam' omnium fidelium defunctorum exinde toti conventui recreationes! solito meliores procurentur, id est simila, pisces habunde et vinum sicut in fratrum minutionek ministretur. Omnes autem supra dicti reditus ad domus redibunt instaurationem, ita sane, quod mee devo- 30 tionis affectus suo non privetur effectu quoad fratrum consolationem. Ut autem res acta robur firmitatis obtineat, nec ulla" ignorantia possit oblitterari, presens scriptum sigillo capituli muniri et inter fratres ex utraque parte placuit recitari, meum quoque sigillum huic pagine affixi, ut amplioris testimonii veritate cunctis habundantius reveletur. Placuit etiam ad rei geste corroborationem prescripti 35 pacti violatorem pena pecuniaria V" marcis auri multari, nullo medio interveniente, 40 346. a) ,Olomuncensis' A2. — b) primitus ,pque', sed ,ue‘ cancellatum et pq; corr. A2. — c) ,Wellegrat' A2. — d) ,totius‘ A2. - e) �annunciatione' A2. — 1) ,ti‘ ead. manu eodemque atra- mento superscr. A2. 8) primo ,possidendam' scriptum erat, sed ,m' punctis deletum et cancel- latum A2. — h) ,ollm' A1, A2. — i) ,mo‘ ex ,me‘ statim inter scribendum corr. A2. — J) ,o' eod. atramento superscr. A1. — k) minucione' A2. I primitus ,nulla‘, sed corr. A2. — m) ,quin- que 42.

Strana 356
356 NUM. 346, 347. - — que cedent in usus magistri operis ad" fabricas dicte domus instaurandas° et restaurandas." Autographo A1 appendent e scidulis membranae tria sigilla figurae ex longo rotundae. quae e cera naturali confecta sunt. 1) Sigillum 4I mm altum, in quo depingitur sacerdos genibus nixus, qui manus supplices tendit ad imaginem s. Mariae tenentis Christum infantem. Circumscriptio: † 8 ARCHIDIACONI OLOMVCN:. — 2) Sigillum 37 mm altum, in quo conspicitur figura sacerdotis stantis, qui pileo capiti imposito manu dextra pedum gestat, sinistram vero pro pectore tenet. Circumscriptio: † S ABBATIS DE PLAS. — 3) Sigillum fere 40 mm altum, in quo depingitur figura sacerdotis stantis veste sinuosa induti, qui pileo capiti imposito, manu dextra pedum gestat. Circumscriptio: Iij S AB- 10 BATIS : DE: WELGRADE. — Sigilla, quae autographo A2 appensa erant, iam avulsa et deperdita sunt. 5 347. Wolframus dictus Pincerna de Schenkenberg monasterio in Oslavany decimas — in Micmanice (Mützmanns) donat. 15 Autographum in membrana scriptum in tabulario terrae Brunnensi asservatur (A). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 218, num. 201 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 355, num. 754 (extr ). Autographum manu quadam ignota scriptum est. — Charta notis temporis omnino caret, neque ex aliis eiusdem monasterii chartis cognosci potest, ad quem annum referenda sit. 20 Boczek nullo allato argumento ipsam ante a. 1230 scriptam esse putabat; cum autem ex litterarum formis cognosci possit, quod saec. XIII ineunte scripta sit, hoc loco eam intexere placuit. In nomine patris et filii et spiritus sancti amen. Universa negocia man|data litteris ex earum trahunt memoria firmamentum. Notum sit igitur tam 25 presentibus quam futuris, quod ego Wolframvs, dictus Pincerna de Schenken- berch, decimas in Vzmans integraliter claustro in Ozla] et ibidem deo servien- tibus pro amore dei et euis“ genitricis Marie viva voce et libera contuli voluntate, ita quod in perpetuum ibidem deo famulantes pro remedio anime mee meorumque progenitorum divinam clementiam dignentur iugiter" invocare. Ut autem huius- 30 modi donationem filii mei vel eorum posteritas nullo ausu temerario valeant revocare, litterarum memorie commendavi et testium nominibus subscriptorum et sigilli mei munimine roboravi. Testes autem sunt hii: Wilhelmus et Marquardus filii mei, Chvnradus Babergensis' canonicus et plebanus de Jacobav, Hildebrandus plebanus de Wolframeskirchen et alii quam plures. 35 Autographo appendet e filis sericis coloris viridi sigillum formae triangulae e cera naturali confectum, cuius altitudo 51 mm sunt. In sigilli medio conspicitur scutum triangulum, in cuius dimidia parte superiore depingitur dimidia aquila biceps; in scuti parte inferiore figurae quadratae depinguntur. Circumscriptio: SIGŁ WOLFRAIII: PINCERNE. 346. n) ,ad - restaurandas' manus autographi A2 alio atramento magis distincto ad- 40 didit A1. — o) primo ,instarandas', sed corr. A2. 347. a) ita pro ,eius' scribae incuria A. — b) primitus ,uigiter', sed eodem atramento cor- rectum A. — c) ita (pro Babenbergensis') A.

Strana 357
ACTA SPURIA. 348. (FALSUM SAEC. XIV.) Vladislavus, rex Bohemiae, monasterio in Kladruby libertates et immuni- 5 tates quasdam concedit. In Kladruby 1197 — 10 Charta autographi instar in membrana manu saec. XIV scripta in tabulario civitatis Kladruby (Kladrau) asservatur (A). W. Mayer in Mitth. d. Ver f. Gesch. d. Deutschen in Böhmen XXXI (1893), pag. 54. Chartam non esse nisi falsum satis ineptum, iam ex eo apparet, quod in ipsa Henrico Vladislavo duci nomen regis apponitur. Accedit, quod titulus „secundus rex Boemorum ad Vladislaum II pertinet, qui a. 1174 obiit. Denique charta repetit verba omnia illius diplomatis, quod monasterium Kladrubense ab Venceslao I rege anno 1233 demum accepit (v. Erben, Reg. Boh. I, num. 813). Cf. Mayer, Eine unechte Urk. im Kladrauer Stadt- archive, l. l. pag. 53 sq. 15 In nomine sancte ac individue trinitatis amen. Wadislaus, dei gracia secundus rex Boe- morum, Cladrubensi] monasterio imperpetuum. Cum regalem deceat excellenciam venerari et promovere sanctam in omnibus ecclesiam, nostre visum fuit clemencie id concedere et confirmare, quod nostre anime cederet ad meritum et sancte matri ecclesie ad profectum; [ibi enim recte locantur 20 beneficia, ubi crescunt merita; ubi decenter impertitur gracia, ubi cum premio cumulatur gloria. Noverint siquidem tam presentes quam futuri, nos ad iustam peticionem et salubrem ammonicionem Bertoldi venerabilis abbatis et tocius conventus monasterii Cladrubensis ipsi ecclesie concessisse omnimodam libertatem in omnibus hereditatibus donatis et acquisitis seu in posterum aquirendis." Est autem talis libertas: si fur capitur et suspenditur, bona sua nulli alii nisi domino abbati et ad 25 usus fratrum decernimus remanere; si fuerit id, quod dicitur narok sive zvod atque hlava, inter homines abbatis, solucio, que inde provenit, cedat ecclesie memorate; ab ea eciam vexacione, que vulgariter dicitur nocleh sive narez, omnes hereditates prefate ecclesie et pauperes a laboribus castrorum seu fossatorum vel poncium et prezeka eximimus cum plenitudine nostre gratie liberantes. Addidimus eciam, cum sepe dicte ecclesie interfuimus venerande consecracioni, firmiter statuentes, ut in civitate 30 Cladrubensi singulis annis in dedicacione monasterii annuale forum sive nundine fiant duabus ebdomadis durature; venientes cum mercimoniis de diversis partibus terrarum ac recedentes in nostram manum 348. a) ita A.

Strana 358
358 NUM. 348, 349. ACTA SPURIA. 1197. — 1199 SEPT. 26. regiam excipimus, securitatem perpetuam promittentes. Ad huius igitur rei inviolabile firmamentum presens privilegium fecimus exhiberi et nostri sigilli munimine roborari. Actum in Cladrub, anno dominice incarnationis MCLXXXXVII, indictione VI.1 Datum per manum Vilhelmi notarii *. Chartae appendet e filis sericis viridis fragmentum sigilli rotundi, quod e cera coloris cineracei confectum est. In medio sigillo depingitur figura quaedam in solio sedens, quae 5 manu dextra hastam (2) tenet. Circumscriptio iam defracta est. 349. (FALSUM SAEC. XIII—XIV.) Premysl I, rex Bohemiae, fratribus Sepulcri Domini confirmat possessionem dimidiae villae Chotěšice, quam eis Hugo de Celčice donaverat. 1199 sept. 26. 10 Exemplar insertum est transsumpto spurio Nicolai episc. Pragensis dd. 1255 mart. 15, cuius apographum exstat in formulario saec. XIV monasterii Wilhering, pag 41—42 (B). Palacký, Ueber Formelbucher I. pag. 318, num. III =Erben, Reg. Boh. I, pag. 201, num. 447— Brandl, Cod. dipl. Mor. VII, pag. 715, num. 44 (reg.). 15 Diploma non verum sincerumque esse iam ex eo cognosci potest, quod inter testes Robertus episcopus Olomucensis adfertur, qui anno 1202 exeunte demum munus illud adeptus est. In nomine sancte et individue trinitatis amen. Priemisl, dei gratia Bohe- morum rex, universis, ad quos presentia scripta pervenerint, tam presentibus Religiosorum et nobilium virorum, qui ecclesias 20 quam futuris in perpetuum. dei multis et magnis beneficiis extulerunt, devocionem approbantes et eorum facta non infirmare, set pocius confirmare cupientes, notum facimus universis tam presentibus quam futuris, quod Hugo de Czielczicz, nobilis Bohemie, in presentia nostrorum nobilium nobis humiliter supplicavit, ut donacionem dimidie ville in Chotziecz, olim sue, cum suis pertinenciis, factam ante multos annos per 25 eum de consensu sue uxoris ecclesie sancti Sepulcri, ratam habere et confirmare de speciali gratia dignaremur. Nos vero considerantes opus predicti Hugonis pium et laudabile, et ipsam donacionem ratam habentes, predictam hereditatem pro prefata ecclesia confirmamus annuendo, ut fratres eiusdem ipsam pacifice perpetuo possideant pleno iure, a nostris collectis exempti, sicut eam hactenus 30 possederunt.a Huius rei testes sunt: dominus Rupertus episcopus Olomucensis, dominus Slawco, Bohusseb cum duobus fratribus suis, Mutina filius Bohuslay, Georgius barbatus, Hermannus crispus,' Smilo de Tuhan, Benes filius Hermanni nigri, Hrosnata de Owencz, Arnoldus de Podibrad, Wilhelmus filius Hugonis, Bohuslaus filius Odoleni, Benedictus notarius. In cuius rei testimonium pre- 35 sentes litteras nostras ipsis fratribus contulimus sigilli nostri impressione mu- nitas. Facta sunt hec anno dominice incarnacionis MCLXXXXIX, VI kalendas octobris. 348. 1) Annus 1197 indictionem XV habet. 349. a) ,posside'nt‘ B. — b) ,Boh‘ B. — c) ,c'pus‘ B. 40

Strana 359
1199. ACTA SPURIA. NUM. 350. 359 350. (FALSUM SAEC. XIII EX.) (I.) Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, confirmat hospitali sancti Johannis Hierosolymitani possessiones a nobilibus Bohemiae donatas, et praesertim illas, 5 quas quondam dedit Hroznata Crispus, exceptis villis Peruc et Vlačice. Pragae 1199 —. 10 Charta autographi instar confecta in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). Delaville Le Roulx, Cartulaire gènéral .... des Hospitaliers de St. Jéan de Jérusalem I, pag. 660, num. 1055. (II.) Premysl Otakarus I, rex Bohemiae, donationes hospitali sancti Johannis Hierosolymitani per nobiles Bohemiae factas, et praecipue villas ab Hroznata Crispo donatas, quarum nomina adferuntur, confirmat. Pragae 1194 — 20 25 30 Charta autographi instar confecta in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). Delaville Le Roulx, Cartulaire général ... I, pag. 601, num. 950. Utramque chartam post saeculum XIII medium confectam esse litterarum formae osten- dunt. — Charta I errores quosdam continet, quae ipsam sinceram esse credere prohibent. In testium serie Andreas praepositus de Sadská adfertur, cum re vera ab anno 1197 saltem dignitatem istam Arnoldus canonicus Pragensis habuerit; porro ibidem nominatur Cernín camerarius, qui munus hoc post annum 1201 demum suscepit et anno 1205 primum commemoratur. Accedit, quod charta instructa est sigillo spurio, quod ad illius sigilli exemplum imitando expressum est, quo Otakarus rex ab mense iulio anni 1201 utebatur (v. num. 22). Invocatio et aliquot ultima chartae verba descripta sunt e diplomate, quod hospitali sancti Johannis ab Ottone duce a 1189 in Sadská datum est (v. Cod. dipl. Boh. I, num. 323). — Charta II verba fere omnia chartae I repetit paucis tantum additis, inter quae villarum nomina ex Friderici ducis diplomate anno 1188 dato (Cod. dipl. Boh. I, num. 320) descripta sunt. In nota temporis annus ex 1199 in 1194 radendo correctus est, ad quem tam Otakari dignitas regia quam Danielis episcopatus non convenit. Denique sigillum chartae appensum omnino spurium et ad exemplum illius sigilli, quo rex ab anno 1224 oct. II demum utebatur, imitando expressum est. 15 (I.) In nomine patris et filii et spiritus sancti 35 amen.1 Ego Premisl, dei gracia rex Boe- morum, sequens vestigia patris mei pie memorie regis Wladizlai, qui inspi- ratusal gracia divina domum hospitalis (II.) In nomine patris et filli et spiritus sancti amen. Ego Premisl, dei gracia rex Boemorum, sequens vestigia patris mei, pie memorie regis Wladizlaui, qui inspiratus gracia divina domum hospitalis Jerosolimitani in hac iniciavit terra, fratres 350. I. a) ,p‘ alio (2) atramento super- 40 scriptum A. 1) Quae minoribus litteris exprimuntur e di- plomate Ottonis ducis a. 1189 dato (CDBoh. I, num. 323) descripta sunt.

Strana 360
360 NUM. 350. I ACT. A. SPURIA. 1199. Jerosolimitani in hac iniciavit terra, fratres religiosos predicte domus^ de Jerosolimis adduxit, predia, villas et mancipia largiter | contulit, magnitice eciam data. sigillo regali confirmavit, nichilóminus. intuitu pietatis eodem zelo ductus, que per nobiles huius terre post decessum patris mei et fratris mei | ducis Friderici predicto hospitali sunt collata, dignum duxi stabilire et confirmare. Ad peticionem igitur fratrum hospitalensium et uxoris Groznete Crispi, nobilis huius terre iam dudum defuncti, consilio cum nobilibus regni mei ha- bito, omnes villas, quas vivens per- missione fratris mei,4 ducis Friderici, et consensu omnium Boemorum pro anima sua suorumque predecessorum deo et predicte domui hospitalis. per manum prepositi Martini et magistri Bernardi ad obsequium pauperum Chri- sti et peregrinorum contulerat, pie cu- ravi^ stabilire et confirmare, exceptis dua- bus villis, Peruch! videlicet, quam a longo tempore/ vivens domui Stragouiensi dederat, et Wiatchic! quam uxori sue débitum carnis solvens, sive post de- cessum suum alteri viro copularetur, sive claustrum intraret, sine omni contra- dictione iure hereditario possidendam laudaverat. Et quoniam dei clemencia cor uxoris predicti Groznetes& illustra- vit,^ que laudabili devocione ducta se deo et beato Johanni devovit, crucem 260. I. b) ,domus' eadem manu super- scriptum A. — c) ,h' eodem atramento super- scriptum A. — d) ex ,sui' statim inter scri- bendum corr. A. — *) ,pie curavi' eadem manu in loco raso scriptum A. — f) ,tepe' scriptum in loco raso, ubi prius tem' scriptum erat, A. — 8) ,te' ex ,ta' correctum A. — ^) secundum j' ex ,t' correctum est A. religiosos predicte domus de || Jerosolimis adduxit, predia, villas et mancipia liberaliter contulit, magni- fice eciam data sigillo regali confirmavit, nichil|o- minus intuitu pietatis eodem zelo ductus, que per nobiles huius terre post decessum patris mei et fratris mei ducis Friderici predicto^ hospitali sunt collata, dignum duxi stabilire et confirmare. Ad peticionem igitur fratrum hospitalensium et uxoris Groznete Crispi, nobilis huius terre iam dudum defuncti, cons lio cum nobilibus regni mei habito, omnes villas, quas vivens permissione fratris mei, ^ omnium Boemorum ducis Friderici, et consensu pro anima sua, suorumque predecessorum deo et predicte domui hospitalis per manum prepositi Martini et magistri Bernardi ad obsequium pau- perum Christi et peregrinorum contulerat, pie curavi^ stabilire et confirmare. Harum autem villarum sunt hec nomina:! Svadov, Coge- tici, Breznek, Zalezli, Poghorici, Tasovsko, Pro- bostov, Plozkowici, * Neschemici, Bresnice, * Povrrili, Rigice, Roztoki, Werce, Naviezde. Et quo- niam dei clemencia cor uxoris predicti Groznete illustravit, que laudabili devocione ducta se deo et beato Johaeani devovit, crucem compuncta suscepit et glorie inanis oblita, servicio pauperum Christi se humiliter mancipavit, laudabilis? curavi predictas viri ipsius villas eidem domui stabilire. Placuit eciam nostre magnificencie heredes qua- tuor in villa Glauen, qui ad Lisa pertinebant, domui iam dicte hereditario stabilire; quos ad peticionem prepositi Martini in consecracione ca- pelle beati Nicolay libenti animo, multis me ad hoc monentibus, contuleram Dedi eciam eidem domui duos heredes in Lunacouich ad vexilliferum 9850. II. a) scribae incuria primum pdic dito positum erat, sed secundum ,di' postea erasum est A. — 5) sequitur littera ,m' (?) erasa A. — €) ex ,curam' correctum A. — 4) ,da' ex „di“ eodem atramento correctum A. 1) Quae sequuntur usque ,Naviezde' ex diplo- mate Friderici ducis a. 1188 dato (CDBoh. I, num. 320) descripta. sunt. 15 20 25 30 40 

Strana 361
10 15 20 25 30 35 40 compuncta suscepit et glorie‘ inanis oblita servicio pauperum Christi se hu- militer mancipavit, laudabilius curavi predictas* viri ipsius villas eidem domui stabilire. Placuit eciam nostre magnifi- cencie heredes quatuor in villa Glauuen, qui ad Lisá pertinebant, domui iam dicte hereditario stabilire; quos ad pe- ticionem prepositi! Martini in consecra- cione capelle beati Nicolai libenti animo, multis me ad hoc monentibus, contu- leram. Dedi eciam eidem domui duos he- redes in Lunacouuich ad vexilliferum” pertinentes, preposito M. predicto multis munusculis animum meum inflectente et diversis supplicacionibus ad hoc se- pissime instante. Ut autem hec, que nostra celsitudo domui hospitalis laudavit et contulit, firma et inconvulsa perpetualiter permaneant, dignum" duximus nostri sigilli inpressione confirmare.! Acta sunt hec in Praga anno dominice incarnacionis MCLXXXXVIIII, nostri vero regni anno tercio. Testes autem, qui affuerunt, sunt hii: Daniel episcopus Pragensis ecclesie, Florianus prepositus eiusdem ecclesie, Christianus prepositus Wise- gradensis et cancellarius curie, Andreas prepositus de Saczka, Benedictus nota- rius curie, Cirnin camerarius, Jarozlaus, Stanko cum filiis, Boguzlaus iudex cum filiis, Milgost, Wsebor, Boguta? et fra- 360. / i) ‚glre‘, sed ,r' erasum est A. — k) primitus ,predictictas', sed litteris ‚ictas‘ punctis deletis, eadem manus litteras ,as' superscripsit A. — !) ,po' in loco raso eodem atramento scriptum est A. — ") ,ad vexil- liferum* a/iío atramento scriptum esse vide- tur A. — n) ,dig' ex ,du' eodem atramento corr. À. — 9) ex ,Bogutea' corr. A. 2) Anni regni cum anno Domini non con- gruunt. ACTA SPURIA. NUM. 350. 361 pertinentes, preposito M. predicto multis munu- sculis animum meum inflectente et diversis sup- plicacionibus ad hoc/ sepissime instante. Ad huius autem mei£ facti testimonium posteris perhibendum et memoriam per- petuo faciendam presentem paginam feci conscribi et sigilli mei£ munimine roborari. Acta hec sunt Prage anno dominice incarna- cionis MCLXXXXIIIL, nosti vero regni anno octavo.! hii: Daniel episcopus Pragensis, Florianus prepo- Testes autem, qui affuerunt, sunt situs eiusdem ecclesie, * Andreas prepositus de Satska et cancellarius regis, Benedictus notarius curie regis, Cirnin camerarius, Jaro- Zlauus, Zlauko et filius eius Boguzlauus, Milg- host et filii eius, * Benes et fratres eius, Tema et filii eius, Dirsicrag et filii eius, * Mutene cum filio, Vitcho et fratres eius, Georgius de Mylevsc, * Wlastibor cum filiis, Bicen cum fra- 365. Il. e) ,' eodem atramento super- scriptum est A. — /) ,ad hoc' eadem manu serius (in margine) additum A. — £) ,mi' ex n' radendo corr. A — ^) ante III‘ locus rasus, in quo ,V' scriptum erat A. — i) ,octavo' eadem manu in loco raso scriptum est A. 

Strana 362
362 NUM. 350, 351. ACTA SPURIA. 1199. — 1200 SEPT. 1. tres eius, Jura cum fratre, Domazlaus cum fratre, Benes et frater eius, Thema et filii eius, Dirsicrag et filii eius, Slauebor et filius eius, Muthine cum filio, Witcho et frater eius, Georgius de Mileuscho, Wilcech, Blego cum matre et fratribus, Wlaztibor cum filiis, Bicen cum fratribus, Dobrogost cum fratre, Oger cum fratre, Hermannus cum filio, Wozlaus? cum filiis, Vitus, Velizlaus, Uncha, Krisenech, Boguzlaus, Martinus, Dirsizlaus, Ben, Diuis cum fratribus, Sulizlaus, Dalebor, Jan de Lun, Bohes, Vecech," Regnarth, Budis cum fratribus, Wernere, Riuinech, Hindrich et alii multi * clerici * et militesr tam de Morauia quam de Boemia, qui convenerant in Pragam ad audi- endum nostra statuta.1 tribus, * Oger cum fratribus, Ermannus" cum filiis, Vogzlaws‘ cum filiis, * Velizlaws, Vnka, * Boghuzlaws, * Divis, * Dalebor, Jan de Mohil- nice, Vaita et frater eius Boghuzlaws, Mistidruh, Sulizlaws, Budis, * Vernere, Riuinec, Hindrih et alii multi clerici et milites tam de Morauia, quam de Boemia, qui convenerant in Pragham ad audiendum nostra statuta. 5 10 15 Chartae I appendet e filis sericis flavis et rubris sigillum spurium de cera naturali con- fectum, quod ad illius Otakari regis sigilli imitando expressum est, cuius descriptionem 20 dedimus supra pag. 51. Chartae II appendet e filis sericis coloris flavi et rubri sigillum spurium de cera naturali confectum, quod ex illo Otakari regis sigillo imitatione expressum est, cuius descriptionem dedimus supra pag. 256. 351. (FALSUM SAEC. XIV. IN.) 25 Henricus Vladislaus, marchio Moraviae, monasterio sancti Stephani in Hradiště prope Olomouc villam forensem Kněhnice cum iure patronatus ecclesiae ibidem et villis Sebetov, Cetkovice, Uhřice donat ipsorumque bonorum limites accurate describit. In Olomouc 1200 sept 1. 30 Charta autographi instar manu saec. XIV ineuntis in membrana scripta in tabulario terrae Moraviae Brunnensi asservatur (4). — Apographum saec. XVII exstat in Sieben- aicheri Hist. relatio de condit. mon. Gradic. ms. fol. 42v -43v (B) et fol. 57v—58v (C). Alia apographa saec XVIII exstant in codd. mss. eiusdem tabularii coll. Cerroni II, 312, 35 fol. 61—7v et II 317, fol 71—8v. Angefochten, jedoch unzertheilt auf immerwährende Zeiten gebliebenes Besitzthum deren zu dem Closter-Stift Hradisch ... angehörigen acht Beneficiorum curatorum (1760), fol. 350. I. P) ita loco ,Woyzlaus' A. — q) pri- mum ,e' in loco raso alio atramento corr. A.— 7) ,clerici et milites' in loco raso eadem manu scr. A. 350. II. k) ,1' superscr. A. — 1) g' in loco raso, ubi l'prius scriptum erat, eodem atra- 40 mento scriptum est A.

Strana 363
1200 SEPT. 1. ACTA SPURIA. NUM. 351. 363 Fv—F2v. — Sternberg, Umrisse einer Gesch. d. böhm. Bergwerke. Urkundenbuch, pag. 2. num 2 — Boczek, Cod. dipl. Mor II, pag. 80, num. 68 (ad ann. cc. 1215) = Erben. Reg. Boh. I, pag. 260, num. 560 (fragm. ad a. cc. 1215). 5 10 Chartam illo, ad quod refertur, tempore datam esse non posse, iam ex eo perspicitur, quod Bonifacius abbas, qui in exordio ipsius nominatur, post Hermanni abbatis mortem († 1216 dec. 12) demum electus est. Accedit, quod iura, quae in ipsa conceduntur (praeser- tim iurisdictionis potestas), ab illius aetatis usu omnino abhorrent. Praeterea notandum, quod contra consuetudinem in diplomatibus veris illius temporis observatam limites accu- ratissime perscribuntur, qua in re illam chartam falsam, quam a. 1203 febr 22 monasterium in Hradiště ab Vladislavo marchione accepisse fertur (v. num 356), chartae auctorem in exemplum assumpsisse in aperto est. Quae cum charta illa concordant, minoribus litteris imprimuntur. 35 In nomine Domini amen. Nos * Wladizlaus, dei gracia marchio Morauie, monasterio Gradicensi, Premonstratensis ordinis, Olomucensis dyocesis, abbati Bonifacio et fratribus ibi Quoniam oblivionis exitus plu- 15 nunc et in futurum regularem vitam professis in perpetuum. rimumque“ excedit scienciam futurorum, ideoque acta presentium eterna scripturarum debent memoria" * observari: noscat igitur tam presens hominum etas quam posteritas in Domino successura, quod nos fratrum monasterii Gradicensis religiositatis fervorem, quam devote famulando gelrunt gubernatori" omnium, intuentes ipsorumque oracionibus participes fieri cupientes, eyd solita nostre 20 benignitatis munificencia curiam et villam forensem, que Knenicz nominatur, cum iure patronatus ecclesie parrochialie ibidem et villis adiacentibus, videlicet: Sebetow, Cyethkouici et Vherci cum suis pertinentiis, et silvam spaciosam predictis bonis adiacentem, quam certo cercius didicimus ex sinceritate felicis memorie domini Ottonis senioris, ducis Morauie, et sibi grate coniugis domine Eufemie, fundatorum 25 monasterii Gradicensis, collatam cum omnibus proventibus et omnium utilitate metal- lorum, si que ibidem postmodum inventa fuerint, nunc et in posterum ex eisdem per- cipiendis, de consensu fratris nostri domini Otakari, incliti regis Boemie tercii, dicto monasterio et fratribus ibidem degentibus contulimus iure hereditario pacifice et perpetuo possidendum; dantes eis nichilominus plenam libertatem predictam silvam exstirpandi, villas locandi in ea vel alia 30 queque ex ea vel in ea, (prout] ipsi pro utilitate sua duxerint ordinandum. Damus etiam eis in prefata villa forensi Knenicz potestatem iudicandi super quoslibet fures, latrones, homicidas et alios malefactores per sentenciam in capite et in rebus, qui ibidem vel infra limites predictorum bonorum fuerint deprehensi, sicut aliis in Morauia civitatibus nostris dedimus potestatem; ita quod ipsi vel eorum homines in prefatis bonis residentes ab omni iurisdiccione beneficiariorum nostrorum in Olomuczs et aliorum omnium in Morauia, scilicet citacionibus pro qualibet causa vel culpa, denariorum solutione, in quibus nostri terrigene predictis bene- ficiariis sunt subiecti, per omnia sint exempti. Ad peticionem etiam abbatis supra dicti misimus e latere nostro nostros fideles, scilicet * Bauarum camerarium, Zauisse 40 351. a) ita A scribae incuria loco ,ple umque'. — b) in lineae fine sequuntur litteras ,ob', quas scriba delere omisit. A. — c) ,creatori' C. — d) ita A scribae incuria loco,ex'. - é) ita A loco parrochialis'. — f) omittit A, supplevi ex charta a. 1203 febr. 22 data (num. 356). - g) ,Olom' A

Strana 364
364 NUM. 351. ACTA SPURIA. 1200 SEPT. 1. castellanum, Veliz iudicem, beneficiarios Olomucensis provincie, cum Slauata magistro venatorum et camerariis, qui vulgo pohonchi dicuntur, scilicet * Queton, Mislik de Medlow, Bohudar cum fratre suo Janek de Duban, Stremena de Chudobin, qui predictorum bonorum limites antiquos sive vrocyscie renovantes, ex una et Lesan et Konicz ex altera secundum terre consuetudinem circuirent. Qui nostrum in hac parte mandatum diligentius impleverunt, ne predictum monasterium in metis et posses- sionibus supradictis per cuiusquam calumpniam seu violenciam in aliquo de cetero aggravetur." Predicti vero beneficiarii bonis sepedictis metas antiquas renovantes taliter posuerunt: Prima meta a fluvio, qui vulgo dicitur Studena, ad locum Rachowkop; deinde per directum procedendo usque ad viam publicam, que via 10 de Gewiczko dirigitur versus Konicz et facit metam usque ad locum, qui vulgo dicitur Sadek; et inde per directum procedendo usque ad locum, qui vulgo dicitur Scalka; postea per directum procedendo usque ad originem fluvii, qui vulgo dicitur Nauirchmalinneho; deinde per directum procedendo usque ad ori- ginem fluvii, qui vulgo dicitur Nauirchdestneho, postea directe procedendo usque 15 ad originem fluvii, qui vulgo dicitur Nauirchiauornika. Predictus vero fluvius per descensum facit metam usque ad montem, qui vulgo dicitur Borissow: et sic trans predictum montem directe est eundum usque ad originem fluvii, qui vulgo dicitur Olesni, postea per directum est eundum usque ad locum, qui vulgo dicitur Czastidiel; deinde per directum est eundum! usque ad locum, qui vulgo dicitur 20 Bochency; deinde procedendo per directum usque ad locum, qui vulgo dicitur Naopatowem. Ut autem hec nostre largitatis donacio monasterio dicto facta et gesta premissa robur obtineant firmitatis, presens privilegium scribi fecimus sigilli nostri munimine roborantes; hec decernentes, quod quicumque hoc privilegium per nos propter deum supra dicto monasterio pie datum vel omnia, que in eo continentur, pre- 25 sumpserit violare et non satisfecerit monasterio nominato, decem marcas auri pro qualibet violacione nobis solvere teneatur. Huius rei testes sunt: Bawarus, Zauisse, Veliz supradicti, Buz de Morawiczan, Bludo antiquus de Bludow et plures Actum et datum in Olomucz,8 anno Domini MCC,k kalendas alii digni fide. septembris, per manus magistri Appollinaris, notarii aule nostre. 5 30 Sigillum quod filis sericis viridis et rubris autographo appensum erat, iam avulsum et deperditum est. 352. (FALSUM SAEC. XIV. IN.) Henricus Vladislaus, marchio Moraviae, monasterio sancti Stephani in 35 Hradiště prope Olomouc villam forensem Hranice cum iure patronatus ecclesie 351. h),etur' in loco raso eadem manu scriptum A. — i) ,eundum' in loco raso eadem manu eodemque atramento scriptum est A. — k) ,A° 1217' C; quam correcturam Siebenaicher procul dubio de propria sententia fecit. — l) ita A.

Strana 365
1201 SEPT. 1. ACTA SPURIA. NUM. 352. 365 ibidem et nonnullis villis in propinquo sitis cum silva donat eique villam forensem Kyjov denuo confert atque villae Hranice metas accuratissime perscribit. In Olomouc 1201 sept. 1. 10 15 20 Charta autographi instar manu saec. XIV ineuntis in membrana scripta in tabulario terrae Moraviae Brunensi asservatur (A). — Apographum saec. XVII exstat in Siebenaicher, Historica relatio de conditoribus .... monii. Gradicensis, cuius cod. ms. exstat in eodem tabulario, fol. 55v—57v (B). Aliud apographum saec. XVII legitur in eiusdem operis appen- dice fol. 270r—272v. Apographa saec. XVIII exstant etiam in codd. ms. collectionis Cerro- nianae, quae in tabulario terrae Moraviae asservatur, II. 312, fol. 9v—12r et II, 317, fol. 111—14v. Angefochten, jedoch unzertheilt auf immerwahrende Zeiten gebliebenes Besitzthum deren zu dem Closter-Stift Hradisch.... angehörigen acht Beneficiorum curatorum (1760), fol. F 2v. Gv. — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 82, num. 69 = Erben, Reg. Boh. I. pag. 261, num. 561 (uterque ad ann. cc. 1215). Chartam non esse genuinam iam ex eo cognosci potest, quod Bonifatius abbas, ad quem data est, post Hermanni abbatis mortem († 1216 dec. 12) munus suum suscepit. Accedit, quod chartae auctori procul dubio illa charta spuria exemplo fuit, quam idem monasterium ab Vladislavo marchione a. 1200 sept. I accepisse fertur (v. num. 351); cum qua charta ad verbum concordant illa, quae hic litteris minoribus imprimuntur. Qui quidem consensus fortasse etiam ita explicari potest, quod utraque charta ab eodem auctore conscripta est. (Vid etiam Teige, Zpráva o pramenech kl. Hradištského, in Věstník kr. Č. spol. nauk 1893, num. 12, pag. 39.) 5 In nomine Domini amen. Nos Wadizlaus, dei gracia marchio Morauie, ecclesie Gradicensi, Premonstratensis ordinis, Olomucensis diocesis, abbati Bonifacio et fratribus ibi nunc et in futurum 25 regularem vitam professis imperpetuum graciam in omnium salvatore. Quoniam oblivionis exitus multum] excedit scienciam et noticiam futurorum, ideo acta presentium scripturarum memorie" certis indiciis debent sollicite observari. Noscant igitur tam presentes quam futuri, ad quos litterarum pervenerit iste tenor, quod nos fratrum ecclesie Gradicensis, qui ibidem Domino famulantur, il oracionibus participes fieri cupientes, de benignitatis 30 nostre misericordia ampliori villam forensem, que Hranicz vulgari nomine appel- latur, in provincia Prerowiensi cum iure patronatus ecclesie ibidem site et foro feria IIII, cum sibi adiacentibus villis, videlicet Hermanici, Luczki, Polom, Belotyn, Nahorach, Yesennicie et eorum pertinenciis, et silvam spaciosam predictis bonis adiacentem cum omnibus proventibus et utilitatibus nunc et in posterum ex eisdem percipiendis, de consensu 35 fratris nostri karissimi, domini Premizl, * regis Boemorum b III, et etiam forensem villam Kyiow vulgari nomine appellatam in Brecizlawiensi provincia, et ecclesia ibidem sita cum iure patronatus, quam veraciter didicimus ex donatione antecessoris nostri, illustris principis Wencezlai, ducis Morauie, pro anima patrui sui principis Ottonis II liberaliter Gradicensi ecclesie condonatam,1 cum foro feria III, thelonio et iuribus 40 352. a) procul dubio scribae incuria depravatum et ita corrigendum est: ,scripturarum memoria et certis indiciist; vid. num 356. — b) Boe‘ A. 1) Anno fere 1126; vid. Cod. dipl. Boh. I. num. 110, quam memoriam Pinkava, O založení kl. Hradišt., in Casop. Mat. Mor. 34 (1910) sine iuxta causa falsam esse putat.

Strana 366
366 NUM. 352. ACTA SPURIA. 1201 SEPT. 1. forensibus, sicut in Wraczow et in aliis nostris villis forensibus plenius persol- vuntur, et Switawiam similiter villam forensem in Wsobernensi provincia cum iure patronatus ecclesie ibidem, quam veraciter didicimus ex donatione serenissimi Wadizlai, regis Boemorumb secundi, liberaliter Gradicensi ecclesie condonatam" cum villis adiacentibus, videlicet Mychow et Lbonow cum pertinenciis et foro sabbato, theloneo et iuribus forensibus, sicut in predicto Wraczow et Prosteiow et in aliis nostris forensibus villis plenius persolvuntur, cum omnibus iuribus, liber- tatibus et iudiciis, que in nostris civitatibus universis Morawie plenius observantur, contulimus perpetuo iure hereditario possidendas. Pro declaratione autem metarum ville forensis Hranicz superius memorate ad peticionem * abbatis Bonifacii supradicti 10 misimus e latere nostro viros honorabiles nostros beneficiarios, videlicet dominum Bawarum camerarium Olomucensem, Bludonem castellanum Prerowiensem, Veliz iudicem Olomu- censem, item venatores," qui vulgo lowci dicuntur, videlicet Hohol *, Crisan, Lelek, Waczlaw * et alios fide dignos, qui predicte possessionis vel silve metas de consensu nostro taliter distinxerunt: Prima meta in via publica versus Opauiam super rivulum, qui vulgo 15 dicitur Wrasni, est acervus magnus, qui vulgo dicitur copecz trabibus circumdatus; et predictus rivulus ascendendo facit metam usque ad montem, qui vulgo dicitur Dubowa; et trans montem predictum descendendo sunt mete, que hranicie dicuntur, usque ad rivulum, qui dicitur Bukowecz. Item trans predictum rivulum superius ascendendo sunt mete, que hranicie dicuntur, trans montem, qui dicitur Chrib, usque 20 ad originem rivuli, qui dicitur Swinowi. Predictus rivulus descendendo facit metam usque ad rivulum Hradeszna; et predictus rivulus ascendendo facit metam usque ad arborem, que dicitur yedl, in qua sunt mete, id est hranicie. Deinde ascendendo trans predictum montem sunt hranicie usque ad originem rivuli, qui dicitur Hraniczni, et sic predictus rivulus per descensum facit metam usque ad rivulum Hluboki; et predictus rivulus per descensum facit metam usque ad montem, qui dicitur Zabrieh. Et trans predictum montem sunt hranicie usque ad flumen, quod dicitur Sucha; et sic predictum flumen ascendendo facit metam usque nawirch rivuli dicti Rokytowecz; et sic predictus Rokytowecz descendendo facit metam usque ad rubum, qui vulgo dicitur Rokitowi kerz. Deinde ascendendo trans 30 locum, qui dicitur Chrib, sunt hranicie usque ad originem fluminis, qui dicitur Weliczicie. Predictum vero flumen per descensum fluit in aliud flumen, quod dicitur Welika, et facit metam. Et predictum Welika per descensum fluit in flumen, quod dicitur Beczew, et facit metam. Et flumen Beczew facit metam per ascensum usque ad locum, qui dicitur Dubrawicie. Deinde trans predictum locum sunt mete vel 35 copci usque ad montem, qui dicitur Hraniscza hora. Deinde trans predictum montem sunt mete vel copci ad silvam, que dicitur Spiczki lez. Deinde iuxta predictam silvam per descensum sunt kopci usque ad fluvium, qui dicitur Potok 5 25 352. 2) Notandum est, quod in Vladislavi I regis diplomate a 1160, iun 16 dato de Svitaviae donatione nulla prorsus mentio fit. — 3) ,item venatores ... Hohol, Crisan. Lelek, Waczlaw 40 et alios' e charta spuria dd. 1203 febr. 22 descripta sunt.

Strana 367
1201 SEPT. 1. ACTA SPURIA. NUM. 352. 367 z geser. Deinde trans predictum fluvium sunt kopci usque ad viam publicam de Hradecz versus Kelecz. Trans predictam vero viam sunt kopci usque ad rivulum, qui dicitur Spiczki potok. Predictus vero rivulus per descensum fluens metam facit usque in flumen, quod dicitur Jessennicie; et sic predictum flumen 5 per descensum fluens metam facit usque ad rivulum, qui dicitur Zarski potok; et predictus rivulus per ascensum metam facit usque ad locum, qui dicitur Zlebina. Et in predicta Zlebina est kopecz, id est meta; et a predicto loco sunt mete, id est kopci, usque ad viam publicam de Hranicz versus Gycin; et circa pre- dictam viam ad sinistram partem est quercus, et in ipsa est meta, id est hranicie. 10 Deinde a predicta arbore per ascensum sunt mete, id est kopci, usque ad verticem montis, qui dicitur Kobelow. Deinde a predicto loco sunt mete, id est kopci, usque ad originem rivuli, qui dicitur Milothiski potok; et predictus rivulus per descensum fluens facit metam usque ad viam publicam, qua itur de villa Luczka versus villam Milothicz. Et predicta via facit metam usque ad flumen Beczow; 15 et predictum flumen ascendendo facit metam usque ad locum, qui dicitur Zawerbek. Et a predicto loco sunt mete, id est hranicie, usque ad flumen, quod dicitur Jessennicie. Trans flumen per ascensum sunt mete, id est hranicie, usque ad montem, qui dicitur Pastewne; et trans montem predictum sunt mete, id est hranicie, usque ad originem rivuli, qui denominatur de monte predicto Pastewni. Qui 20 fluvius per descensum facit metam usque ad flumen, quod dicitur Hustopezka. Et predictum flumen per ascensum facit metam usque ad fluvium, qui dicitur Zasieka; qui etiam fluvius per ascensum metam facit usque ad suam originem, et a predicto origine sunt mete, id est kopci, usque ad originem fluvii, qui dicitur Hranicznik. Et sic predictus fluvius per descensum facit metam usque ad flumen, 25 quod dicitur Jessennicie. Et trans predictum flumen sunt mete, id est hranicie, usque ad rivulum, qui dicitur Dyedow. Et trans predictum rivulum sunt mete, id est hranicie, usque ad rivulum, qui dicitur Hubni. Et trans rivulum predictum sunt hranicie usque ad rivulum, qui dicitur Slupni. Et trans predictum Slupni sunt hranicie usque ad rivulum, qui dicitur minor Bohumilecz. Et trans predictum 30 rivulum sunt hranicie usque ad rivulum, qui dicitur maior Bohumilecz; qui rivulus per ascensum metam facit usque ad suam originem. Et a predicta origine sunt hranicie usque ad rivulum, qui dicitur Pohorzki potok. Et predictus rivulus per descensum fluens metam facit usque ad rivulum, qui dicitur Wrazni. Et pre- dictus rivulus per ascensum facit metam usque ad primum acervum, qui dicitur 35 kopecz trabibus circumdatus, pro meta prima in via versus Opauiam positus, sicut superius est expressum. Predicta vero flumina, fluvii seu rivuli facientes metam cum ripa et aqua sunt ecclesie Gradicensis, ita quod homines ecclesie supradicte molendina possint absque omni contradiccione quorumlibet vicinorum construere in eisdem. Ut autem hec nostra donatio, ecclesie Gradicensi facta libere 40 propter deum, * robur obtineat firmitatis, presentes fieri fecimus, sigilli nostri munimine robo- rantes. * Huius rei testes sunt: dominus Robertus episcopus Olomucensis XV, Jeorgius

Strana 368
368 NUM. 351—354. ACTA SPURIA. 1201 SEPT. 1. — NOV. 11. abbas de Luka, Tyburcius abbas de Trebecz,4 Waltherus decanus et Stephanus prepositus Olomucensis, Bawarus camerarius Olomucensis, Bludo castellanus Prero- Actum * in wiensis, Velis iudex Olomucensis supradicti et plure" alii fide digni. Olomucz" anno Domini MCCI,e indictione IIII, kalendisf septembris. Datum per manus * Appollinaris nostri notarii. Sigillum, quod chartae appensum erat filis sericis coloris flavi et violacei, iam deper- ditum est. 353. (FALSUM SAEC. XIII.—XIV.) Boleslaus, dux Silesiae, monasterio in Leubus mille mansos magnos in 10 ducatu Opoliensi „circa metas Morauie inter duo flumina, Ozoblagam videlicet et Stradunam, cum omni decimatione inter eadem flumina usque ad Odram fluvium“ restituit. — 1201 nov. 11. Chartae binae, quorum una manu saec. XIII, altera manu saec. XIV autographi instar 15 exarata est, in tabulario regio Vratislaviensi asservantur. [Busching] Urkk. d. Kl. Leubus, pag. 28, num. 8 — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 9, num. 8 — Grünhagen, Reg. z. schlesischen Gesch. I, (ed. 2), pag. 66. num. 76a — Dobenecker, Reg. Thuringiae II, num. 1204 (reg.). Diploma spurium esse exponit Grünhagen l. l. 20 354. (FALSUM.) Constantia, regina Bohemiae, libertatem, quam Otakarus rex constituit in villis, quas monasterium sancti Stephani in Hradiště possidet in provincia Olomucensi, etiam in villis monasterii illius in provincia Břeclavensi sitis haben- 25 dam concedit, eidemque monasterio terram in villa Ostrovany donat. — — Apographum saec. XVII praebet M. Siebenaicher, Hist. relatio de conditoribus ... mon. Gradicensis, cuius cod. ms. in tabulario terrae Moraviae Brunnae asservatur, tom. I. fol. 52r—52v (B). — Alterum apographum eiusdem temporis exstat in eodem codice fol. 30 275r—275v (C). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 17, num. 13 (ad a. 1203 iul. 21) = Erben, Reg. Boh. I. pag. 215, num. 472 (fragm.) — Cf. Teige, Zpráva o pramenech kl. Hradištského (Věstník kr. Č. Společnosti nauk, 1893, num. XII), pag. 38. 352. c) ita A loco: plures'. — d) ,Olom‘ A. — e) ,mill. ducentesimo decimo septimo“ B; 35 quam emendationem Siebenaicher procul dubio ex propria sententia fecit. — f) ,kt' A. 4) Georgii abbatis Lucensis et Tiburcii abbatis Trebecensis nomina impostor procul dubio ex Otakari regis diplomate dd. 1201 m. iul. (v. num. 21) exscripsit.

Strana 369
ACTA SPURIA. NUM. 354. 369 S Mirum quod libertates tanti momenti sine regis consensu conceduntur, quae res chartam spu- riam esse demonstrat. —Maiorem chartae partem impostor ad verbum descripsit e diplomate, quod monasterium Gradicense ab Otakaro rege a. 1201 accepit (vid. num 21); duobus tantum locis adhibitum est diploma Vladislavi I regis a. 1160 iun. 16 datum (Cod. dipl. Boh. I, num 208). — Charta in fine mutilata notis temporis omnino caret; in apographi B margine adnotatur: ,Privilegium Constanciae reginae. Ao: 1204; in apographi C margine adnotatur: De anno 1235." Boczek l. I sine iusta causa chartam a. 1203 iul. 21 datam esse dicit; cuius rationem sequitur Erben. Cum autem in charta Vratislaus filius Constantiae vivus commemoretur, qui non longe post a. 1201 morte obiit, ipsam hoc loco intexere placuit. 10 In nomine sanctae et individuae trinitatis. Notum sit universis tam praesentibus quam futuris, quod ego Constantia, dei nutu Boemorum“ regina, intendens pietatis affectum mariti mei, regis Boemiae,b circa cultum ecclesiae dei et sancti protomartyris Stephani, quae est sita iuxta urbem Olomucensem, simulque desiderio 15 fervens tantorum athletarum dei, qui ibidem in laudibus dei die“ noctuque iugiter desudant," orationum particeps effici, ut apud eos perpetuo haberetur memoria nostri,d pro statu regni et pro incolumitate mariti mei filiique mei Wratislaie et marchionis Moraviae Wladislai nec non pro salvatione animae meae et peccatorum remissione de consensu * nobilium Boemorum" acf Moravorum eandem libertatem, quam in Olomucensi provincia 20 per omnes villas abbatiae praefatae ecclesiae rex statuit, ing provincia Breczla- viensi, quam iure haereditario illi a nobis acceptam possident, in omnibus suis villis ibidem habendam concedimus perpetuo,g ita ut nec villici principum vel militum, nec camerarii castrorum * eas ullo ausu in aliquo casu cuiuslibet exactionis causa ingredi praesumant, donec domino abbati vel coeteris" fratribus vel curiali eorum casu manifestato, 25 accusatus vel accusandus, iudicandus vel damnandus, fur vel homicida omni" iudicio vel satisfactioni per eos repraesentatus assistat, et in * quo iudicatus fuerit, nulli praeter abbatem et fratres! re- spondeat. Omnem etiam censum annualem, qui collecta nuncupatur, eidem monasterio * beati * Stephani in usum fratrum omni tempore possidendum atque colligendum concedimus et per omnia eandem libertatem, quam episcopatus Olomucensis habet, eidem 30 ecclesiae habendam statuimus. Ne igitur invasoribus ecclesiarum hoc immutandi statutum libera facultas tribuatur, et nem imposterum aliqua" controversia suboriri queat°2 processu temporis, hoc evidens privilegium praesentis scripti memoria cum sigilli nostri impressione et * personarum idonearum testimonio roboramus. Sub eiusdem etiam sigilli nostri mun mine interventu * Hermanni abbatis et fratrum eiusdem loci terrulamp desertam 35 354 a) ,Bohemorum' B. - b) ,Bohemiae' B. — c) ,diu B. — d) nostra‘ C. — e) ,Wlatislai' C. — ƒ) et C. g) in provincia Brzeczlaviensi, quam iure haereditario nobis possidendam in omnibus villis perpetuo habendam concedimus' C; utriusque apographi verba hoc loco describentium incuria depravata esse manifestum est. — h) ,caeteris' C. — i) ,manifesto' B, C. — k) ,omnium' C.— 1) ,fratribus' C. — m) ,et ne‘ omittit C. — n) ,ne vel aliqua‘ C — o) ,controversiae suboriri queat 40 occasio' C. — p) ,ecclesiam' C. — 1) in laudibus - desudant' ex privilegio Vladislavi I regis a. 1160 iun. 16 dato descripta sunt. — 2) ,queat' ex eodem privilegio translatum est.

Strana 370
370 NUM. 354, 355. ACTA SPURIA. 1202. in villa Ostrovan, spectantem ad camerarios ecclesiae praefatae, perpetuo possi- dendam concedimus. Ad confirmationem itaque huius privilegii nomina testium, in quorum praesentia haec statuta sunt,q hic sunt subscripta «etc.) L. S. Constantia Bohem: regina." 355. 5 (FALSUM SAEC. XIII. EX.) Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, confirmat fundationem monasterii in Velehrad a fratre suo Vladislavo, marchione Moraviae, factam. — 1202 — Charta autographi instar manu alterius medietatis saec. XIII in membrana exarata in 10 tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). Středowsky, Sacra Morav. hist. pag. 20. — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 12, num. 10.— Erben, Reg. Boh. I, pag. 211, num. 466 (fragm.). Chartam non autographum genuinum, sed post saeculum XIII medium scriptam esse, litterarum formae manifesto demonstrant. Sed etiam verba ipsius illo, ad quem refertur, 15 anno conscripta esse non posse ex eo apparet, quod inter testes nominatur Stephanus praepositus Olomucensis, qui dignitatem hanc ante annum 1207 consequi non potuit (cf. diploma num. 59, ubi pag. 55, 16, 18 canonicus tantum appellatur). Accedit, quod ibidem nonnulli „cives Welegradenses“ adferuntur, quod cum eiusdem temporis statu non congruit. Porro notandum est, quod verba „inclite memorie ... Wladislaus marchio“ secundum illius 20 aetatis communem sermonis usum non nisi mortuum significare possunt (Vladislaus obiit a. 1222 aug. 12), cum qua re nimis discrepat, quod chartae sigillum marchionis ipsius appendet. Quibus omnibus circumspectis dubitari non potest, quin charta spuria sit. Sigilla chartae huius ab Otakari regis diplomate quodam vero ablata esse inferius adno- tamus. Quod quidem diploma sine ulla dubitatione illud erat, in quo Otakarus rex cum 25 fratre suo Vladislavo monasterio in Velehrad libertates quasdam concessit, et cuius prima mentio fit in diplomatibus hospitali s. Johannis Hierosolymitani a. 1213 dec. 31 datis (v. pag. 103 et 105). Verba diplomatis illius deperditi haud dubie maximam partem descripta sunt in diplomate Otakari regis dato a. 1228 nov. 27 (v. num. 321), cuius protocollum et promulgatio in charta nostra totidem verbis repetuntur. Quae res fortasse ita optime 30 interpretari potest, quod chartae nostrae auctor utramque formulam ex illo diplomate deperdito descripsit. Ex eodem diplomate verisimillime etiam arenga descripta est, cuius genus sermonis propinquum est orationi illius auctoris, qui diplomata num. 59, 60, 110, 239, 272, 320 conscripsit. Qua re etiam diploma illud deperditum ab eodem auctore conscriptum esse contendere ausim. (Cf. etiam ea, quae de charta nostra commemoravit Dudik, Mahrens 35 allg. Gesch. I, pag. 159, not. I, et ea, quae in his dissertationibus scripta sunt: Brandl, Poloha starého Velehradu, pag. II sq.; Prasek, Jméno Velehrad, in Casopis Matice Mo- ravské XXIV, 1900, pag. 314; Červinka, Děvín a Velehrad; Pekař, O poloze starého Velehradu, in Český Casopis historický VIII, 1902, pag. 199; Pinkava, O významě názvu Velehrad, in Casopis Matice Moravské XXXIII (1909), pag. 79). 40 354. q) ,firmata addit C. 3) Teige l. l. pag. 39 verba ,Constantia Bohem: regina' subscriptionem significare putat. Mihi vero ad sigilli, quo charta munita erat, circumscriptionem referenda esse videntur.

Strana 371
1202. ACTA SPURIA. NUM. 355. 371 C. * In nomine sancte trinitatis et individue unitatis. à Ego Premizel, qui et Otakarus, tercius rex Boemorum, monasterio Wele gradensi Cisterciensis ordinis et ministris dei ibi degentibus imper- petuum. Cum prudens et veneranda seniorum precedentium antiquitas, in qua impera toria et regia dignitas summam habuit auctoritatem, decreverit succeden- 5 tibus temporibus suis inquietantium iniurias ab omnibus quietis et iustis remo- vere, placuit eius saniori providentie acta temporum suorum in scriptis redigere, ut illa, que iustum et debitum habuerunt processum, etiam haberent robur et firmitatem. Noverint itaque tam presentes quam futuri, quod inclite memorie frater noster Wadislaus, marchio Morauie, claustrum Cysterciensis ordinis Welegrade nomine 10 fundavit et possessionibus amplis et ceteris necessariis dotavit; et hoc totum actum est auctoritate nostra, quia principes Morauie nichil possunt conferre perpetualiter alicui monasterio vel militi vel alii,a nisi interveniat eius consensus et comfirmationis“ auctoritas, qui summus est in regno Boemie et illius terre tenet principatum. Possessiones vero quasdam, que subnotate sunt, emit inclitus 15 frater noster a quibusdam militibus et aliis, quas contulit claustro predicto per- petuo possidendas. Emit quidem ab abbate et fratribus de Lutomusle quoddam predium adiacens claustro, in quo erat sita ecclesia sancti Johannis, sed tunc prum temporis vacua et deserta, vix CC iugerum, pro decem marcis argenti, quod et claustro contulit. Licet enim illud predium non poterat conferri a duce Brechislao 20 Lutomuslensi ecclesie, tamen nos ob reverentiam beate Marieb illam donationem dissimulavimus et concessimus fratri nostro emere et claustro Welegradensi conferre. Insuper frater noster eodem tempore emit villam Borsciz nomine cum circuitu suo a Pribizlao milite pro quinquaginta marcis argenti et aliam villam Zlehowe nomine emit a Dobene milite pro XXX marcis argenti cum omnibus appendiciis suis. Similiter villam Vscenowe nomine emit a Smilone milite pro- XXVIII marcis argenti cum omnibus attinentiis suis. Que villa fuit possessio cuiusdam Radoslay militis, qui eam dederat filie sue; sed cum puella esset sub tutela Smilonis, tradidit eam marito Heinrico, quondam iudici de Znoym, cum eadem pecunia. Insuper vir nobilis Theodericus nomine Grutowice quamdam 30 villulam Costeleche nomine, quam deservierat apud fratrem nostrum Wadislaum, marchionem Morauie, cum nostro assensu et ipsius contulit ecclesie Welegra- densi, quod nos ratum habuimus et firmum. Cuius termini sunt usque ad vallum antique civitatis. Huius rei testes sunt, qui tunc presentes erant: Répertus epi- scopus Olomuncensis, Walterus decanus, Stepanus“ prepositus, Bosko archidiaconus, 35 Andreas canonicus; hii sunt canonici Olomuncenses. Abbas Ticelinus, Walkýnus, Eberhardus, Gerungus, monachi Welegradenses; Hartmüdus, Bertoldus, conversi eiusdem loci. Pludo, Doben, Theodericus filius Ghrut,“ Petrus filius Bohvt, Smilo de Buglowiz, Primizlaus de Borscwiz, Stranata, Peley, Pranzyt; hii sunt nobiles 25 355. a) ita A. — b) Marie' litteris maiusculis scriptum est A. — c) ,h' in loco raso eodem 40 atramento scriptum est A.

Strana 372
372 NUM. 355, 356. ACTA SPURIA. 1202. — 1203 FEBR 22. Morauie. Wrzman, Altman, Stimyr, Milota, Bohomil, Hon, Milosc, Martin, Bratron ; hii sunt cives Welegradenses. Acta sunt hec anno incarnationis dominice millesimo ducentesimo secundo, Ticelino primo abbate regente ecclesiam Welle- gradensem. Chartae appendent duo sigilla de cera communi confecta: 1) Sigillum Henrici Vladislavi 5 marchionis eadem forma confectum atque secundum sigillum diplomatis num 125; quod filis sericis flavis et viridis appensum est. — 2) Sigillum Otakari regis, quod eadem forma confectum est atque sigillum diplomatis num. 57, appendet e filis sericis flavis et rubris. — Utroque sigillo cum aliis eiusdem marchionis et regis sigillis comparato, ipsa vera esse cognovi; sed in filis, quibus appensa sunt, vestigia quaedam apparent, quae ipsa ab alio 10 diplomate ablata et ad chartam nostram per dolum aptata esse ostendunt. 356. (FALSUM SAEC. XIII.) Henricus Vladislaus, marchio Moraviae, monasterio sancti Stephani in Hradiště prope Olomouc donat silvam Střelná cum potestate ibi villas et civi- 15 tates locandi eiusque metas accurate describit. 1203 febr. 22. Apographum saec. XVII servavit P. Michaelis Siebenaicher Historica relatio de conditoribus . .. monasterii Gradicensis, cuius cod. ms. in tabulario terrae Moraviae Brunnae asservatur, fol. 50r—51v (B). 20 Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 14, num. II = Erben, Reg. Boh. I, pag. 212, num. 468 (omisso initio) Mirum quod in charta ius civitates locandi conceditur; quae res ipsa iam suspicionem movet, cum ab institutis et conditionibus illius temporis, ad quod charta se spectare simulat, omnino aliena sit. Accedit, quod limites silvae accuratissime perscribuntur, quod in chartis veris 25 eiusdem temporis non reperitur. Praeterea notandum, quod chartae auctor nonnulis personis dignitates tribuit, quas illae multis annis post demum adeptae sunt. (In his Veliš iudex Olomucensis munus suum non ante 1213 dec. 31 consequi potuit, qua die Doben ad ultimum in dignitate illa commemoratur; Esau primum a. 1208 sept. 25 archidiaconus Přerovensis nominatur, ante quod tempus archidiaconatum Břeclavensem habuit; Stephanus ad prae- 30 positi Olomucensis dignitatem non ante annum 1207 ascendere potuit teste diplomate num. 59). Quibus circumspectis chartam adulterinam esse nemo non videt. Charta procul dubio post saeculum XIII medium confecta est, cum inter Budiš abbatem et Brunonem episcopum Olomucensem controversia de silvae Střelná possessione orta esset. Etenim in charta, quae de controversiae istius compositione a. 1274 dec. 17 data est (Boczek, 35 Cod. IV, num. 99 = Emler, Reg. II. num. 920), commemoratur: „super silva quadam, que Strelna maior vocatur, que distincta est per certos term nos, prout expresse in privilegio abbatis continetur ;“ quae quidem verba ad hanc solam chartam referri possunt. In charta conscribenda Vladislavi marchionis privilegium quoddam verum (nunc iam deperditum) adhibitum esse mihi quidem videtur, ex quo chartae exordium et nonnulla testium nomina 40 fortasse descripta sunt. Quod privilegium in monasterio ipso verbis contextum esse veri- simile est, quod ex verbis „orationibus participes fieri cupientes“ cognoscitur ibi diploma num. 21

Strana 373
1203 FEBR. 22. ACTA SPURIA. NUM. 356. 373 in exemplum assumptum fuisse. Nomina quaedam ex Premysli marchionis charta, quae a. 1239 data est, descripta sunt; vid. infra not. 1. — Vid. etiam quae de chartae huius fide commemoravit Pinkava, O některých podvržených listinách kl. Hradištského, in Časo- pis Matice Moravské XXXIII (1909), pag. 397. In nomine patris et filii et spiritus sancti amen. Henricus, qui et Wladislaus, dei gratia marchio Moraviae, ecclesiae Gradicensi Praemonstratensis ordinis, Olomucensis dioecesis, et fratribus ibi nunc et in futurum regularem vitam professis in perpetuum. Quoniam oblivionis exitus plerumque excedit scien- tiam futurorum, ideo acta praesentium aeterna scripturarum memoria et coeteris 10 certis indiciis debent sollicite observari. Noscat igitur tam praesens hominum aetas quam posteritas in Domino successura, quod nos fratrum ecclesiae Gradi- censis religiositatis fervorem, quem devote famulando gerunt gubernatori omnium, intuentes, ipsorumque orationibus participes fieri cupientes, ex solita nostrae benignitatis munificentia silvam quandam satis latam et spatiosam ad nostri 15 principatus dignitatem pertinentem, denominatam Strzelna inter Odram et Mo- ravam iacentem, cum omnibus proventibus et utilitatibus nunc et imposterum exinde percipiendis de consensu fratris nostri Ottocari, inclyti regis Bohemiae, dictae ecclesiae et fratribus ibi degentibus contulimus iure haereditario perpetuo et pacifice possidendam, dantes eis plenam libertatem extirpandi eam et villas, 20 fora, civitates locandi in ea vel alia quaeque ex ea vel in ea, prout ipsi duxe- rint, ordinandi. Volumus etiam, ut eadem libertas et iura ibi habeantur, quae in omnibus aliis haereditatibus ecclesiae Gradicensis habentur. Ad haec vero totius ignorantiae scrupulum reprimere cupientes, ad considerandam et circuiendam eandem silvam et metas ibi ponendas misimus e latere nostro dominum Bavarum 25 camerarium et Zawissam castellanum, Veliz iudicem, Slavatam magistrum vena- torum, Onsonem et fratrem ipsius, Bludonem summum venatorem cum filio suo Spitata et dominum Joannem canonicum et scholasticum Pragensem. Item vena- tores istos: Gogol de Bukowan, Crisan, Lelek, Waczlaw, Jan, de Lazan omnes, Otrok cum fratre suo Wratik de Wiklak, Qveton, Mislikl de Medow,“ Bohudar cum 30 fratre suo Janek de Duban,b Striemena de Chudobin, villicume Slavatae magistri venatorum, et alios quam plures; qui de nostrae magnitudinis mandato intrantes dictam silvam, posuerunt ibi primam metam supra fluvium Bunow, qui fluit in Strelnamd ibidem, de qua aqua tota illa silva Strelna nuncupatur. Deinde vero fluvius Strelna ad duos tractus sagittae fluit in Odram, de Odra incipiendo 35 versus orientem inferius influentibus aliis aquis ex utraque parte in Odram usque ad fluvium, qui Cirmena nuncupatur; deinde per metarum signa decli- nando contra aquilonem usque in locum, qui dicitur Tyzowa hora, situm supra 5 356 a) ita B. — b) ,de Duban Janek‘ B. — c) ,villicus' B. — d) „Strzelnam' B. 1) Venatorum Otrok, Qveton, Mislik nomina impostor descripsit ex privilegio, quod Přemysl 40 marchio Victori filio Bludonis dedit in castro Pragensi a. 1239 (Boczek, Cod. II. num. 310 = Erben, Reg. I, num. 975).

Strana 374
374 NUM. 356. ACTA SPURIA. 1203 FEBR. 22. Moravam, et abinde retrogrado passu versus occidentem influentibus quibusdam aquis ex utraque parte in Moraviczame usque ad locum, qui dicitur Bohumil- plawie;" deinde per semitam in Towiren redeundo versus meridiem usque ad aquam Lopenicza cum vertice unde originem ducit; et transita eadem aqua per semitam dictam usque ad aquam Budessowa, cuius origo est inter metas dictas; inde procedendo per semitam nominatam usque ad aquam Luboska cum vertice et pratis omnibus, quae ibi habentur; deinde per semitam eandem, donec ventum fuerit super aquam Smilow, cuius origo est inter metas dictas, Smilow autem pertransito, per signa metarum, donec revertatur ad praenominatum fluvium Bunow. Et sic metis ibi positis, ipsi quos illuc miseramus, acervos perspicuos 10 locis in aliquibus erexerunt, imponentes eisdem acervis signa occulta. Porro frater Abraham, canonicus ecclesiae Gradicensis, ordinis supradicti, eodem anno eandem ingrediens silvam et perlustrata ea diligenterque circumspecta ipsoque invento ibi loco habili ad cultum divinum, de licentia sui abbatis Hermanni et sub habitu et obedientia ipsius nec non etiam nomine suae ecclesiae cum 15 quibusdam fratribus secum assumptis coepit vitam ducere eremiticam in eadem. Tandem quia situs loci, ubi oratorium suum posuerat, nimium sibi placuit ibi ad manendum, cum ecclesia in Welegrad fundaretur, dictus frater Abraham ad nos accedens, petivit diligenter, ut in loco sui oratorii, queme struxerat ibidem in honorem sanctae et individuae trinitatis, specialiter vero sub titulo beatae 20 Mariae virginis et sancti Georgii, coenobium fundari admitteremus. Sed quia dominus Hermannus dicti loci abbas propter rerum inopiam, quam patiebatur, ad id opus coenobii de facultatibus suae ecclesiae non poterat subvenire, do- minus Esau, archidiaconus Preroviensis et canonicus Olomucensis, et Isaac cano- nicus ibidem et Blasius, fratres uterini dicti fratris Abrahami, permagnam rerum 25 copiam habentes et famam sui nominis aeterna memoria sublimare cupientes a nobis et ab abbate Hermanno id opus coenobii sibi committi petierunt. Nos vero ipsorum piae operationis propositum impedire nolentes, domini Hermanni abbatis consilio prius captato, ad cuius iurisdictionem saepe dicta silva iam spectat, dicti Esau archidiaconi et ipsius fratrum petitionibus, quae omni ad- 30 missione dignae erant, annuentes, structuram coenobii, nomine tamen ecclesiae Gradicensis, in dicta silva sibi duximus committendam. Insuper ut id opus coenobii maiorem posset habere provectum, totam silvam dictam cum omnibus proventibus et utilitatibus exinde percipiendis usque ad finem vitae suae dictis Esau et fratribus ipsius contulimus, de voluntate etiam dicti loci abbatis et 35 conventus, sancientes firmiter, ut post ipsorum, dicti Esau et fratrum ipsius, obitum ad ecclesiam Gradicensem redeant, cuius praetextu sibi haec erant por- recta Ut autem haec nostrae largitatis donatio ecclesiae dictae facta et gesta praemissa maneant firma et in aevum, praesentem paginam sigilli nostri firmitate 5 356. e) Moraviczan‘ B. — f) ,Bohumlplawie‘ B. — g) ita B. 40

Strana 375
1203 FEBR. 22. — APR. 24. ACTA SPURIA. NUM. 356, 357. 375 duximus roborandam. Testes, qui huic rei interfuerunt, nominetenus scripti sub- sequuntur: dominus Robertus venerabilis episcopus ecclesiae Olomucensis, dominus Techelinus abbas Welegradensis, Waltherush decanus, Stephanus prae- positus, Theodoricus, Joannes et Gerardus canonici Olomucenses, Joannes canonicus et scholasticus Pragensis et beneficiarii Olomucenses supra scripti. Affuerunt etiam Sulislaus dapifer et filius suus Protivenus, Onso et fratres ipsius Victor et Bludo* summus venator et Spitata filius suus, Boriuta' de Red- hoscz de Bohemiam et filius suus Boriuth de Lethovicz, item Wocco et Pom- nen de Thowaczow et filius suus Wocco, Semislaus et frater suus Ninec, Sla- 10 vata et frater ipsius Wissieborius, Bicen et filius ipsius Budislaus et Sdimir, Przedbor et filius suus Bun, Przibislaus et frater ipsius Sdislaus, Leva camera- rius Brunensis, Cirgo et frater suus Chastola, Petrus subpincerna domini mar- chionis, Sweigse subdapifer, Slava filius Doben, Wers et frater suus Nedamir, Stephanus de Medlaw et venatores supra nominati ac alii quam plures. Acta sunt haec anno dominicae incarnationis MCCIII," concurrente ,o indic- tione VI, octavo kalendas martii. Data per manus Apollinaris notarii. 5 15 357. (FALSUM SAEC. XIII.) Premysl Otakarus I, rex Bohemiae, confirmat monasterii in Osek funda- 20 tionem et possessiones, quas ipsi Slávek et Milhost comites donaverunt, mo- nasterii protectionem suscipit eique libertates concedit. Pragae 1203 apr. 24. 25 Apographum saec. XIV medii servavit liber privilegiorum „Codex Damascus“ dictus, qui in monasterii Ossecensis tabulario asservatur, fol. 1v—3r (B). — Aliud apographum saec. XVI exstat in tabularum terrae tomo 3, qui inscribitur „kvatern červený trhový vejpisů l. 1542-, fol. J 13—J 14 (C). 30 Erben, Reg. Boh. I. pag. 214, num. 470 (omisso initio) = Frind, Kirchengesch. Böhmens I, pag. 410, num. 9 — Scheinpflug, Die Urkunden im Klosterarchive zu Ossegg, in: Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutschen in Böhmen VIII (1870), pag. 35 (reg.) — Gradl, Monum. Egrana I, pag. 42, num. 121 (reg.). 35 Arengae sermo, qui diplomatum illius temporis scribendi generi dissimilis est, ipse iam chartae fidem in suspicionem adducit. Porro libertates, quae in diplomate conceduntur (monasterii hominum exemptio a iudiciis saecularibus atque iudicandi potestas abbati concessa) ab illius aetatis usu et consuetudine omnino abhorrent, quam ob rem chartam multis annis post confectam et adulterinam esse satis constat. Sed in charta conficienda verum quoddam eiusdem regis diploma adhibitum esse, sine ulla dubitatione affirmaverim, quod in ipsius fine Cristannus cancellarius et Benedictus scriptor adferuntur. Quo quidem diplomate haec saltem continebantur: possessionum, quas monasterio fundatores ipsius dona- verunt, confirmatio ipsiusque in protectionem regis receptio; porro communium collectarum 40 356. h),Walcherus' B. — i) ,Protucenus B. — k) sequitur ,Buz', sed deletum B.— 1),Borvita' B.— m) Bohem' B. — n) ,1203' B. — o) numerus deest B.

Strana 376
376 NUM. 357. ACTA SPURIA. 1203 APR. 24. terrae remissio, immunitas tributorum in provinciae Bilinensis foris et libertas exeundi terram sine theloneo in via apud Kopisty et in via monasterio proxima. (Vid. Innocentii III confirmationem a 1207 apr. 2 datam, supra pag 59—60, e qua cognosci potest, quod Otakari regis diploma ante a. 1207 datum erat) Diploma illud iam deperditum haud dubie ab illo scriba confectum erat, quem nota,Otakarus 3 signavimus, cuius scribendi generis haec potis- simum vestigia in charta nostra apparent: aliaque ... seriatim nominata“ et ,anno inc. dominice —, epacta—, concurrente, indictione —'— Chartam non longe post saeculum XIII medium confectam esse ex eo cognosci potest, quod locus, qui de libertatibus est, totidem fere verbis repetitur in Otakari II diplomate dato Pragae a. 1272 iul. 14 (Emler, Reg. II, pag. 317, num. 787), ubi charta nostra expressis verbis commemoratur. 5 10 Ina nomine sancte et individue trinitatis. Ego Otaker, qui et Primuzl,b dei Quamquam ordinacione dispensante divina ad gratia Boemorum rex tercius. paterni principatus apicem supra parentum nostrorum gloriam intronizati con- scendimus, nos tamen intra“ nosmet ipsos metientes atque cum turba illa plurima, que convenerat ad diem festum, festinantes ingredi in illam requiem, vestimenta 15 ramosque substantie secularis pedibus iumentorum dominid Salvatoris substernimus, quo et ipsis commodior nobisque expedicior fiat via, terrenis actus volumina fluctusque fugientibus; statura quoque virtutum plus magis Zacheo pusilli eos, de quibus loquimur, id est renuntiantes seculo, nobis arborem sycomorume pre- figimus, ut vel illorum subvecti robore, Jesum, quem non meruimus, videamus. 20 Cuius nimirum visionis desiderio tracti, primates multi regni nostri miserunt multa in gazofilacium Domini. De quorum numero fuere non infimi Zlauco comes illustris et Milgoztus s Milgoztih filius, qui re vera bonorum memoria digni, scientes que sunt regis regi reddere, deoque que dei sunt,2 more patrie predia sua per manus nostras Domino assignarunt. Cuius negotii seriem paulo altius 25 retexentes, populo qui nascetur natoque significamus, quam Milgoztus" primo divini cultus amore a notis nobis fratribus in Waltsassen conventum peciit, accepit,' terre nostre induxit ac prediis quibus potuit illustravit; cumque locus, quo cenobium fundaretur, aptus deesset, multorum egit consilio,“ ut supra dictus Zlauco' conventum illum in predium suum Ossechk dictum transferret, locum 30 357. a) In B ante diplomatis apographum legitur inscriptio rubra: ,Privilegium regis Othacari super libertates theloneorum, vectigalium, silvarum, et ne quis in bonis ecclesie iudicia violenter exerceat.“ — b) ,Primsl' C. — c) ,t' ex,f‘ in loco raso corr. est B; ,infra‘ C. — d) ,Christi C. — e) ,sicomorum‘ C. — f) ,Hlauco‘ C. — 8) Milgortus' C. — h) ,Milgorti' C. — i) ,Glauco‘ C. — k) ,ss' ex ,zz' corr. C: ,Ozzech' B. 1) Cf. Luc. XIX. 2—4. — 2) Cf. Matth. XXII, 21; Marc. XII, 17. — 3) Chron. Waldsass. (ap. Oefele. Rer. Boicar. scriptores I. 65b) de monasterii in Osek fundatione perperam ad a. 1192 haec refert: ,Hoc etiam tempore promovente et cooperante et fratres illuc mittente abbate Daniele, circa annos Domini MCXCII fundatio monasterii Ozzegk in Bohemiae confinibus cepta est.' Monachi, quos Milhost comes e monasterio Waldsassensi adduxit, primum monasterium 40 in Mašťov, germ. Maschau (districtus Podbořany, germ Podersam) construxerunt; vid. diploma Henrici episcopi et ducis Bohemiae a. 1196 iun. 20 datum, Cod. dipl. r. Boh I, pag. 319. num 355. — 4) Cf. tamen litteras Innocentii III papae datas a. 1207 iul. II, quas dedimus superius sub num. 69. 35

Strana 377
1203 APR. 24. ACTA SPURIA. NUM. 357. 377 scilicet ad omnem monastice construccionis situm, ut dies ipsa loquitur, per- amenum. Quam illico transponendi claustri oblationem vir ille pius pie satis ample- xatus, optatum predium aliaque presentis pagine fine seriatim nominata, Milgozto" idem de suis infra notatis faciente, uxoribus quoque amborum ac liberis et 5 universis heredibus rata astipulatione consencientibus, in manus nostras deposuit, sicut iam diximus. Igitur, prout regali clemencie congruebat, bene ceptis illorum ex animo occurrentes, presentibus suppanis atque faventibus, subscripta predia, scilicet Ossechm cum terminis suis, Hirdloc, Damzlawiz et villam Hagn dictam et Hirnszer," Biln, Hosniz, Croywart° cum parte ville, que dicitur Bochniz, et 10 alia parte ville Odolitz dicte deo sancteque dei genitrici? Marie libera, sollempni? ac legittima donatione contulimus, presentis abbatis Ruthardi fratrumque presen- cium ac futurorum Cysterciensis ordinis usibus cum universo terrene utilitatis fructu, videlicet agris, pascuis, aquis, molendinis, piscacionibus, silvis, cultis et incultis perpetuo mancipanda. Sciendum preterea, quod ipsum cenobium Ossech 15 sub defensionem proteccionis nostre suscipientes pro ingenita largitate, liberatos a seculi actibus homines, liberas ab omni seculari exaccione predia habere decre- vimus et statuimus, ne quis iudex, ne quis officiatus, ne qua plane sublimis humilisve persona in villis aut curiis, quas ipsi habitant, aliquam potestatem" exerceat vel tyrannidem,“ non de excessibus rusticorum se iudicem interponat; 20 sed" sive se mutuo vulnerent vel occidant, seu qualibet arte conturbent: ipsi cum consilio fidelium suorum, prout sibi viderint expedire, ordinent atque dis- ponant. Remittimus quoque eis communes terre colectas cum iure vectigalium, que solent dare exeuntes in Copwiz,* et ne quis conprovicialium liminarem silvam predio eorum contiguam ad aliquos usus presumat succidere, quia ipsis tantum 25 in usus posteritatis sue habendam concessimus. Si quis ergo successorum nostro- rum, si qua sane ecclesiastica secularisve persona hanc beneficiencie nostre liber- tatem sepe dicte ecclesie temerare presumpserit, deumz deique genitricem, cuius servis eam, dum nostre potestatis erat, obtulimus, pro despoliacione pauperum suorum iudices sustinebit. Huius rei testes sunt: Othaker qui et Primuzl aa rex 30 tercius Boemie, Wladizlaus bb marchio Morauie, Cristanus cancellarius et prepo- situs Wissegradensis, Grabissac et Boguzlaus dd filii Zlauconis, Hageno et Petrus filii Milgozti.ee Ad huius igitur rei confirmacionem sigilli nostri, episcopi quoque Danielis, nec non et ecclesie Pragensis impressione munivimus hec et confirma- vimus. Huius quoque rei testes sunt: Daniel secundus ecclesie Pragensis epi- 35 40 357. 1) „Milgorto' C. — m) ,ss' ex ,zz' corr. in C. — n) ,Hirnsher‘ C. — o) in litteris Inno- centii III papae, supra num. 64, villa haec ,Griwatetz' vel ,Grouwatz‘ appellatur. — P) ex ,geni- trice‘ eod. atramento corr. B. — q) ,solemni' C. — r) ,Ossek' B. — s) ,liberos‘ B. — t) ,aliqua potestate' C. — u) ,tirranidem' C. — v) ,scilicet B. — x) Copwist‘ C. — V) ,sylvam‘ B. — z) ,Domi' C. — aa),Ottaker qui et Primisl' C. — bb) ,Wladislaus' C. — cc) ,Hrabissa‘ C. — dd) ,Bogu- slaus‘ C. — ee) ,Milgosti' C.

Strana 378
378 NUM. 357, 358. ACTA SPURIA. 1203 APR. 24. — IUN. 20. scopus, Pribizlaus If decanus, Wezemilus archidiaconus Bechinensis,gg Walcinus,hh Johannes, Vitalis cellerarius, Laurencius, Mirozlaus,“ Fridericus, Matheus, Witigo Acta sunt hec anno incarnacionis dominice MCCIII,kk epacta archidiaconus. VI, concurrente II, indictione VII.5 Data Prage per manus Cristani" cancellarii et Benedicti scriptoris, sigillata autem per manus Anshelmi VIII kalendas maii. 15 358. (FALSUM SAEC. XIII.) Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterio in Hradiště donationem silvae Střelná a fratre suo Henrico Vladislavo, marchione Moraviae, factam confirmat. 1203 iun. 20. 10 Apographum saec. XVII praebet M. Siebenaicher, Hist. relatio de conditoribus ... mon. Gradic., cuius cod. ms. in tabulario terrae Moraviae Brunnae asservatur, tom. I. fol. 51 v— 521 (B). — Alterum apogr. eiusdem temporis exstat in eiusdem operis appendice fol. 272v (C). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 17, num. 12 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 215, num. 471 (exc.). Charta illo, ad quem refertur, anno data esse non potest, quod in temporis nota Arnoldus cancellarius nominatur, qui dignitatem hanc ante annum 1225 consequi non potuit. Quam ob rem ipsam spuriam esse puto eodemque tempore confectam atque chartam Henrici Vladislavi marchionis, quae legitur sub num. 356, ad quam provocat. Cum qua quidem 20 charta ea ad verbum concordant, quae hic litteris minoribus imprimuntur. Charta fortasse ad eundem auctorem referenda est, qui chartam marchionis composuit. In" nomine patris et filii et spiritus sancti amen. Ottocarus, qui et Przemizl," dei gratia rex Bohemiae,“ ecclesiae Gradicensi et fratribus ibi nunc et in futurum degentibus Solet regiae dignitatis clementia iustis petentium votis as- 25 in perpetuum. sensum benevolum commodare et ea, quae a rationisd tramite non discordant, efficaci fine complere. Noscant igitur tam praesentes quam futuri et posteri, quod nos totius ambiguitatis scrupulum, qui calumnia oriente saepe solet evenire, reprimere cupientes, donationem nostri fratris Wladislai, Moraviae marchionis,e in silva Strzelna nuncupata, sita inter Odram ac Morawicham, ecclesiae Gradicensi factam 30 ratificamuss et iure perenni confirmamush iuxta formam donationis et privilegii 15 357. 11) ,Pribislaus‘ C. — g8) Bachinensis' B, C. — hh) ita (loco ,Walcunus") B et C. — ii) ,Miroslaus‘ C. — kk) ,millesimo ducentesimo tercio' C. — U) „Cristanni' C. 5) Indictionem scriba perperam computavit; ad annum 1203 indictio VI pertinet. 358. a) Apographo C praefixa est inscriptio: �Ottacarus, qui et Przemislaus, Boemiae rex, 35 donationem sylvae Strzelna per Wladislaum, marchionem Moraviae, monasterio Grad, factam con- firmat'. — b) ,Przemislaus' C. — c) ,Boemiae‘ C. — d) ,remotionis' C. — e) ,march. Mor.‘ C. — f) ,et Moravicham‘ C. — g) ,fratribus ratificantes' C, ubi etiam sequens ,et omissum est. — h) ,duximus confirmandam‘ C.

Strana 379
1203 IUN. 20. — 1205 IAN. 17. ACTA SPURIA. NUM. 358, 359. 379 dictae ecclesiae super hoc collati,1 de verbo ad verbum, de articulo in articulum sub eisdem' testibus roborantes. In cuius rei evidentiam et perpetuam firmitatem praetaxatae confirmationis praesens scriptum sigilli nostri characterek iussimus insigniri. Datum per manus domini Arnoldi, praepositi Wissegradensis, nostri 5 cancellarii, anno dominicae incarnationis MCCIII,' indictione septima,2 XII calendas iulii. 359. (FALSUM SAEC. XIII. EX.) Premysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterio in Ostrov proventus de poenis 10 iudicialibus, quas homines ipsius monasterii solvere deberent, concedit et capellam sancti Jacobi in Domažlice restituit; idemque omnes possessiones, quas mona- sterio praedecessores sui et nobiles Bohemiae donaverant, confirmat. Pragae 1205 ian. 17. 15 Charta diplomatis autographi instar in membrana scripta in tabulario principis de Schwar- zenberg in Třeboň (Wittingau) asservatur (A). Piter, Thesaurus absconditus in agro seu monasterio Brzevvnoviensi, pag. 151 —Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 29, num. 25 — Erben, Reg. Boh. I, pag. 222, num. 489. 20 25 30 35 Chartam saeculo XIII exeunte confectam esse literarum formae manifesto ostendunt. — Chartae sermo et praecipue intitulatio verbis insolitis elata suspicionem commovet. Accedit, quod in chartae fine Rapoto cancellarius nominatur, cum re vera anno 1205 Christianus, praepositus Pragensis, munus illud sustinuerit. Quibus circumspectis dubitari non potest, quin charta adulterina sit. — Chartae auctori verum quoddam Otakari regis di- ploma prae manibus fuisse verisimile est, quod eodem fere tempore datum erat atque illud, quod monasterium in Plasy anno 1207 ab eodem rege accepit. Quae sententia eo potissimum comprobatur, quod nonnulli chartae nostrae testes etiam in diplomate illo adferuntur et Rapoto ibidem etiam cancellarius appellatur. — Ea quae de donationibus per superiores Bohemiae duces et nobiles quondam factis in charta nostra referuntur, sine ulla dubitatione ex antiquis notationibus vel libellis, qui memoriae causa in mona- sterio ipso per annos conficiebantur, congesta sunt. Notationum istarum verba, quantum coniectare licet, chartae auctor maximam partem satis accurate descripsit, illo tantum discrimine interposito, quod in singulis notationibus nonnulla vocabula addidit eo consilio, ut narratio continua conformaretur. (Quae vocabula uncinis huius formae:() interclusimus.) Ceteroquin chartae nostrae auctorem verbis ipsis uti, quibus singulae notationes conscriptae erant, evidentissime illae notae ostendunt, quae de Pravotae, Vchynae, Asini, filii Hozeae donationibus referuntur (Vid. pag. 382, 27; 382, 34; 383, 8.) i In nomine sancte et individue trinitatis. Amen. Gracia, salus et pax sit Notum sit universis in manus“ Premislonis, illustris regis Bohemorum. Christi fidelibus, presentibus et futuris, nos consilio pie caritatis inductos et 40 358. i) ,supersedentibus C. — k) ,caractere‘ C. — 1) ,1203' B. 1) Vide num. 356. — 2) Indictionis numerus cum anno non congruit; ad a. 1203 enim in- dictio VI pertinet. 359. a) ita A.

Strana 380
380 NUM. 359. ACTA SPURIA. 1205 IAN. 17. presertim intuitu salutis nostre presentis et venture, libertati ecclesie Ostrowiensis propter adversitates, quibus frequentissime concutitur, misericorditer providisse et eam ab omni exactione vel solucione, que de iudiciis curie nostre penes instituta nostrorum antecessorum procedunt, totaliter exemisse. Ne igitur sequaces vel posteros nostros modulus huius libertatis latere possit, i graciam et miseri- cordiam, quam prefate ecclesie liberaliter concessimus, in scripto presenti declarare statuimus. Si quis de hominibus eiusdem ecclesie in furto, vel homicidio, vel narok, vel swod, vel quocumque alio crimine deprehensus fuerit, ita quod causam suam excusare non valuerit, per iudices] condempnatus, quod meruit, paciatur; de rebus tamen ipsius, que ad usum nostrum et eorum, quos eiusdem iudicii 10 aliqua porcio contingit, suprascripta ecclesia ad sue utilitatis commodum, prout sibi visum fuerit, dispensabit. Item si umquam homines prefati monasterii per quoscumque citari contigerit pro quacumque causa, non alias, sed tantummodo in iudicio Pragensi respondebunt. Insuper eciam capellam sancti Jacobi apostoli in Domaslich, que quondam a iurisdicione prenominate ecclesie per violenciam 15 fuerat ablata, cum suis apendiciis“ perpetuo possidendam restauramus. Ceterumb duos heredes nostros cum circuitu silve, que bonis ecclesie memorate adiacebat, in villa Trebenycich eidem ecclesie addidimus; custodes autem in villa Otrocy- nyeves, quos quondam eadem ecclesia per violenciam occupatos ammiserat, ecclesie sancti Johannis Baptiste in Ueliz, suffraganee“ sue, ad quam, sicut pro 20 certo comperimus, pertinere noscuntur, ascribentes, in perpetuum reddidimus possidendos. Omnes eciam actus bonorum principum, quantum circa monasterium Ostrouiensis abbacie studiose egerint et egregia fundacione, donacione seu con- firmacione privilegiorum suorum memoriam sui fecerunt, in unum collecta, in- cipientes a primordio fundacionis eiusdem monasterii, omnes possessiones seu 25 dotes, vel cetera deo collata,d ut in conspectu presencium et futurorum robur obtineant veritatis et in eternum stabili confirmacione inviolata permaneant, in unum colligi et conscribi iussimus in hunc modum: Anno dominice incar- nacionis millesimo. Gracia dei dux Boleslaus, (filius sevi Boleslay, per omnia vere katholicus,) amore fidei inflamatus, postquam multa ecclesiis dei utilia ordinavit 30 seque viam universe carnis ingressurum persensit, fervens in spiritu caritatis, locum quendam servis dei per quosdam nobiles invenit et eum in honore sancti Johannis Baptiste et aliorum sanctorum confirmari precepit, preficiens ei quendam bone vite virum, nomine Lantbertum, ordinis sancti Benedicti monachum, ab Altaensi monasterio evocatum, vere Israelitam, in quo dolus non erat, quem filio 35 suo (tercio) Boleslao, satis industri viro, licet invalitudine corporis attactus sollicite coram primatibus suis commendavit et eum abbatem vocari et esse precepit. Igitur glorioso duce Boleslao ex hac luce subtracto,1 filius eius (tercius) Boleslaus, paterni precepti non immemor, predictum abbatem piis moribus ornatum (tunc 5 359. b) ,ceturum‘ A. — c) ,suffragenee‘ A. — d) ,collota' A. 1) Obiit a. 999 febr. 7. 40

Strana 381
1205 IAN. 17. ACTA SPURIA. NUM. 359. 381 temporis) episcopo Theadago commendavit et in sui presencia, prout pater postulaverat, eum ordinari precepit atque loci ipsius situm et amplitudinem in sui curam suscepit (et, ut post patuit, omnium bonorum inceptor et stabilitor, per semitam iusticie ardenter cucurrit) et, ne quis tam boni propositi a diabolo deceptus destructor in futurum existeret, Pragensis ecclesie presulem adiit, hoc ipsum perpetuo anathemate cum Juda traditore et eius sequacibus innodandum esse peciit, cunctis tunc presentibus acclamantibus: Amen. Hec sunt ville et alia bona, que contulit bone memorie Boleslaus dux: Wodochoty, Zaiecye, Blasin cum circuitu silve; de familia autem has villas: Sazawa, Sedlce, Myechinicy; 10 piscatores autem Drazowichich, Trebani, Lahowicyh. Odalricus (pie memo- rie) dux* oracionis causa ade Ostrowiense cenobium hec donaria tradidit verbis interpositis, ut si umquam quis hominum ab hoc monasterio hec auferre moli- retur, eterno vinculo cum Juda avaro et impio anatematis plecteretur: Swoysicyh, Brecyslaus,3 (bone indolis tyro, postquam sedem Nahorubyech, Poryesichyh. 15 paterni ducatus obtinuit,) hec dona deol et sancto Johanni Baptiste Ostrow, pro remedio anime sue suorumque parentum tradidit: Cvsowicyh debitores mellis, capellam quoque in spelunca sancti Johannis Baptiste huic loco addidit. Insuper et custodes ipsius ecclesie Chrustimichih et Nuncycyh, villam cum hospitibus Sedlce; item aliam capellam in Veliz cum omnibus apendiciis“ suis dedit; pisca- 20 tores Drazowycyh, custodes eiusdem ecclesie Otrocynyewsy, Cyrninye terram ad quatuor aratra; circuitum quoque silve, quod dicitur Zaton, et capellam beati Johannis Baptiste cum omnibus ad eam pertinentibus. Domaslicyh civitate eciam ebdomadam decimam theloney contulit cum capella beati Jacobi apostoli cum (Inter hec) Spitigneus, dux Bohemorum,“ villam omnibus apendiciis“ suis. 25 Trebenicyh pro remedio anime sue suorumque addidit, Hercaz eciam quosdam homines, qui ter in anno scutellas et cetera utensilia solvant. Wratislaus, dux Bohemorum,“ (succedens in paternum solium non mediocriter cepit insudare, qualiter locum beati Johannis Baptiste, quod est Ostrow, dilataret et) ob memo- riam sui antecessorumque suorum multa utilia in diversis locis contulit, id est: 30 villam Chrynany, aliam quoque villam Wsetycyh, villam quoque, ques dicitur Nouesedlo. (Hic) Wratislaus (postposito nomine ducis) rex (apellatus) multa ecclesie prefate donaria dedit, casulas et pallia et alium ornatum in diversos usus; villam eciam Stalowye dedit, insuper et Zymas terram plus quam ad decem aratra cum silva. Qui rex, ut prudens homo, precavens in futurum, ne quis 35 emulus prosperitate habita, hec perverteret, Jaromiro, suo fratri, (tunc temporis) Pragensi episcopo,“ id iniunxit, ut astantibus primatibus Bohemorum necnon et omni plebe eternali vinculo omnes malivolos necnon et destructores eccle- siastice utilitatis innecteret et cum Juda traditore eterno igne puniendos diabolo 5 40 359. e) ,ab‘ A. — I) ,do sine titulo A. — 8) Eadem manu postscriptum A. 2) 1012—1034. — 3) 1034—1055. — 4) 1055—1061. — 5) 1061—1085 iun. 15. — 6) 1068— 1090 iun. 26.

Strana 382
382 NUM. 359. ACTA SPURIA. 1205 IAN. 17. committeret. (Post decessum vero Wratislay, bone memorie Bohemorum regis,) Conradus" (principatum fraternum obtinuit, qui) deo et sancto Johanni Baptiste in Ostrow pro adipiscenda eterna requie hec beneficia addidit: Krawsco in provincia Znoymensi, ubi habetur de terra plus quam ad quadraginta aratra; insuper et silvam addidit, in Bohemia autem predium Zahoregewicy et villam Chrabercyh. (Hoc eciam pie memorie viro de hac vita subtracto) Brecislaus“ (iunior, id est filius regis Wratizlay, in ducatum succedit, qui eciam) monasterio Ostrowiensi pro anima sua suorumque omnium dedit capellam sancti Petri, apo- stolorum principis, cum terra ad quatuor aratra et partem fluminis de Blanyeye. Swathopluch," (dei gracia Bohemorum ducatum cum obtinuisset,) pro absolucione 10 suorum peccaminum Boyanowicyh villam contulit deol et beato Johanni Baptiste Hec sunt beneficia primatum: Mladota Ostrow perpetualiter possidendam. (quorum egregius primas) Colowrachih terram dedit ad quatuor aratra cum po- merio et aliam terram, que dicitur villa Wrysowicyh, ad duo aratra. Nozislaw (egregius) miles dedit terram ad quatuor aratra in villa, que dicitur Dobric, cum pomerio et cum silva. Swoysye (eciam famosus) comes dedit terram ad tria aratra, et hoc in villa Crynucy, Naturscye et aliam terram ad duo aratra in villa, que dicitur Chomutowycyh. Zbraslaw (quoque, magne memorie vir,) beato Johanni Baptiste in Ostrow beneficium tale contulit, videlicet capellam sancti Adalberti cum terra ad quinque aratra in villa Thuclecyeh, que eciam dicitur 20 Hawrani. Chotymyr, (bone indolis vir,) filius Hilconis, dedit terram ad aratrum in villa, que dicitur Bratryenow. Insuper et Criss cum fratre Priestano, de stirpe predicti Chotyemyri, terram ad tria aratra in villa, que dicitur Sedlec, dedit. Paulus (eciam magni nominis homo, attavus Climate de Wsenor,) terram ad unum aratrum in villa Borenowicyh cum silwa dedit. Dluhomilus, filius Cryssye, 25 (magne nobilitatis vir,) Mezun totam villam dedit cum tribus silvis. Ibidem' eciam Detricus de genere Wrsowic terram ad unum aratrum contulit. Notum sit omnibus vere fidei cultoribus, quod ego Prawota deof et sancto Johanni Baptiste dono obtuli, quod a ducibus pro servicio merui, scilicet super flumen, quod dicitur Sazawa, naulum cum mensuris annone, quod michi et filiis meis prius 30 solvebatur; insuper et villam, que dicitur Horuticyh, dedi pro anima mea sancto Johanni Baptiste. Bohacyegye, (quedam) matrona, nobilis Stephani uxor et mater Bohunye, Mascowicych' emit de terra ad tria aratra, quam deo et sancto Johanni Baptiste obtulit. Notum sit omnibus Christi fidelibus, quod quidam miles nobilis, nomine Wchyna, predium, quod est in provincia Churym, cui 35 nomen Postupicych, deof et sancto Johanni Baptiste Ostrow, inviolabiliter con- tulit cum silva, insuper et terram ad aratrum cum curia et hoc in confinio Pra- gensis suburbii, et locum insule cum humulo, quod est in medio fluminis Wli- 5 15 359. h) ita scriptoris incuria pro Blanycye' A. — i) sequitur,d', sed cancellatum A. — i) sequuntur litterae,de', quae autem cancellatae sunt A. 7) 1092 ian. 20 — sept. 6. — 8) 1092 sept. — 1100. — 9) 1107—1109 sept. 21. 40

Strana 383
1205 IAN. 17. ACTA SPURIA. NUM. 359. 383 tawe. Cas (eciam) miles Networycych pro eterna requie ad duo aratra de terra contulit. Bolecey (quoque) miles capellam beati Adalberty, quek est Hrusicych, cum terra ad tria aratra et silvam aliamque terram ad duo aratra Vscicych deo et sancto Johanni Baptiste obtulit. Gracia dei dux Wladislaus iunior,1° (nepos 5 Wratislay, a Christo' succensus,) cupiens particeps effici consorcio iustorum, (quod iuste sibi optandum est et nostris oracionibus impetrandum,) dedit silvam adia- centem prope predio sancti Johannis Baptiste, quod vocatur Putim, ubi est eccle- sia constructa in honore beati Petri, principis apostolorum. Notum sit omnibus vere fidei cultoribus, tam presentibus, quam posteris eorum, quod quidam miles, nomine Asinus, filius Hozee, dedit quandam ecclesiam pro remedio anime sue suorumque parentum in loco, qui Crusina nuncupatur, et hoc ad monasterium sancti Johannis Baptiste Ostrow; predium quoque, quod est Pristupymy, ad idem monasterium obtulit et terram Pocatycych ad aratrum suficiens, et circa prefatam ecclesiam terram dedit ad aratrum. Hoc quoque tam boni propositi beneficium dominus Otto, duodecimus sancte Pragensis ecclesie episcopus,11 cum ceteris fratribus tamm banno quam presenti scripto sanctivit, quod quicumque huius bone voluntatis propositum evertere voluerit, in extrema tremendi" examinacione iudicii non solum cum Juda, proditore domini nostri Jesu Christi, set eciam cum omnibus destructoribus ecclesiastice utilitatis racionem redditurus sit. Do- 20 browyest (eciam,) nobilis matrona, terram Lubochowicych ad tria aratra appo- Ut autem presentis nostre donacionis libertas robur firmitatis obtineat suit. in eternum, ad maiorem ydoneitatem et fidem habendam, tam nostri quam et sanctissimi patroni nostri Wenceslay sigilli munimine specialiter presens scriptum cum supradictis donacionibus confirmamus, que“ nomina testium, qui huic dona- 25 cioni nostre presentes affuerunt et nostro facto consenserunt, subnotavimus. Sunt autem hec: Daniel episcopus Pragensis, Rupertus episcopus Morauiensis, Wla- dilaus frater noster, marchio Morauie, Theobaldus dux, Crynynus camerarius, Budiuoy iudex, Benedictus notarius, Slawko, Jaroslaus, Smilo, Arnust, Wilhelmus, Acta sunt autem Nostup, Diuys, Budislaus, Benes, Bohuslaus subcamerarius. 30 hec anno incarnacionis Domini millesimo ducentesimo quinto. Datum per manus Rapotonis, regalis aule cancellarii, sexto decimo kalendas februarii, se- renissimo Bohemorum rege Premislone curiam in octavis epiphanye Prage cum universis Bohemis celebrante. Si quis autem posterorum odio vel invidia ductus ea, que sepedicte ecclesie concessimus, aliqua temeritate vel pretexta supersticiose 35 occasionis irritare" forte voluerit, eterni iudicis iram et tormentum inextinguibilis ignis cum Juda et Pilato se noverit incursurum. 10 15 Sigillum, quod autographo appendebat, iam avulsum et deperditum est. 40 359. k) ,quod (q) scribae incuria A. — 1) ,xpio' scribae incuria habet A. — m) ,tan‘ A. — n) ,t'remendi scribae incuria A. — o) ,tare eadem manu superscr. A. 10) Filius Vladislavi I ducis, postea ab a. 1140 febr. 17 dux Bohemiae. — 11) Recte XIII; electus die 23 febr. et consecratus 25 iun. 1140; obiit 1148 iul. 10.

Strana 384
384 NUM. 360. ACTA SPURIA. 1207. 360. (FALSUM SAEC. XIII. ALT. MED.) Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterii in Osek possessiones, quas ei Slávek, comes Bilinensis, aliique Bohemiae nobiles donaverunt, nominatim recenset; ius patronatus ecclesiae in Ostrov (Schlackenwerth) eidem concessum 5 esse profitetur et possessiones illas protegendas suscipit. 1207 — Charta autographi instar in membrana scripta in tabulario monasterii in Osek asser- vatur (A). — Notandum est, quod in libro privilegiorum eiusdem monasterii „Codex Da- mascus“ dicto, qui saeculo XIV medio scriptus est, charta haec descripta non est, quamvis 10 libro illo antiquior sit. Jongelinus, Notitia abbatiarum ord. Cisterc., lib. V, pag. 9 = Sommersberg, Scriptores rerum Silesiacarum I, pag. 918 = Schoettgen, Analecta monii. Ossecensis, pag. 4 = Schoettgen et Kreysig, Diplomataria et scriptores hist. German. II, pag. 57 = Dobner, Annales Ha- gec. VI, pag. 629 = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 42, num. 35 = Erben, Reg. Boh. I. 15 рag. 229, num. 504. Chartam post saeculum XIII medium confectam esse literarum formae manifesto ostendunt. Accedit, quod in chartae fine Benedictus cancellarius appellatur, qui munus hoc anno fere 1218 demum suscepit; unde chartam veram non esse colligi potest. Quae sententia etiam eo comprobatur, quod iuris patronatus concessio illius temporis usui non convenit. — Chartam anno 1272 vel paullo ante confectam esse cognosci potest ex Otakari II regis litteris die 16. martii anni illius datis, in quibus dicitur: „privilegia fratrum de Ozzek ... vidimus et audivimus per abbatem nobis predicte ecclesie presentata, quorum plenaria series exprimebat, quod collatio ecclesie in Slaukenwerd ad abbatem prenotate ecclesie spectaverit ab antiquo“ (vid. Emler, Reg. II, pag. 310, num. 775). — Chartae initium, ultima comminationis verba et 25 fortasse etiam testes ex illo Otakari I regis diplomate deperdito descripta esse videntur, de quo in prooemio ad num. 357 mentionem fecimus. Ex eodem diplomate procul dubio etiam illa possessionum nomina descripta sunt, quae in charta nostra cum Innocentii III papae litteris a. 1207 apr. 2 datis (v. num. 64) concordant. Quae quidem nomina hic litteris minoribus expressa sunt. — (Scheinpflug, Die Urkk. im Kloster-Archive zu Ossegg, in: 30 Mitth. der Ver. f. Gesch. d. Deutschen in Böhm. VII (1869) pag. 188 sq. perperam putat chartam esse apographum, quod saec. XIV ex autographo genuino accurate descriptum erat). 20 * In nomine sancte et individue trinitatis. Ego Othecarus, dei gracia Boemorum rex tercius, omnibus presentem paginam inspecturis in perpetuum. Magna est super nos divine miserationis dispensatio, que sic nostre salvationi providere dignata est, ut quos 35 sciret eum sequi non ]l posse omnia relinquendo, ipsos beatificari donaret de sua substancia pauperibus largiendo. Huius autem spei gracia a principibus] terre construuntur ecclesie, fundantur cenobia et ab aliis ditantur fundata. Ex eorum itaque numero, qui terrenis celestia mercari decreverunt, fuit in diebus nostris vir strennuus et illustris, deo patrieque semper fidelis, Zlauco nomine, comes 40 Belinensis; in qua provincia habens predium Ozzech dictum, obtulit illud aliaque presenti pagina comprehensa deo et sancte Marie," usibus eorum, qui Christo 360. a) ,Marie‘ litteris maiusculis scriptum est A.

Strana 385
1207. ACTA SPURIA. NUM. 360. 385 illic militaturi sunt, perpetuo famulatura. Habuit quoque germanum Grebis dictum, virum in diebus suis potentissimum summumque camerarium, qui postquam viam universe carnis ingressus est,1 eum supra dictus Zlawco in loco memorato cum patribus suis sepelivit statimque de claustro ibi fundando tractare cepit funda- tumque de suis et fratris defuncti prediis decenter dotavit. Erant autem prius sanctificata hec in dotem antique ecclesie, scilicet: decimatio vini et frumenti in Swinshiz et una septimana in Grebissin, que duo Borsa germanus predictorum vi- rorum obtulit, et filius eius Zlauco decimas suas in Odoliz superaddens, patris oblationem adauxit. Aliam eciam septimanam in Grebissin habet ipsa ecclesia, 10 quam obtulit Jerozlaus de Zabrussan et patresb eius. At vero fundator cenobii Zlauco de prediis fratris sui Grebis, vices agens defuncti, obtulit cum consensu filiorum illius deo et sancte Marie“ Bielne et Hirnscher cum terminis suis et partem ville Telci, quam a Bohuta commutaverat in Morauia, hisque addidit decimam sep- timanam fori in Mozta et partem ville Bogniz. Choiata autem, filius Grebis, ostendens 15 favorem suum super oblationibus patris, obtulit decimas vini sui in Mozta. Sepe dictus vero fundator loci Zlauco de suis obtulit prediis Ozzech cum terminis suis, dimidiam villam Hain, Hirdloch, Sconvelt, Domazlawiz, Duban cum terminis suis. Decimas quoque suas obtulit istas, scilicet decimam septimanam in Zawidov, decimas frumenti in Briezin, vini et frumenti in Bethscov, et preterea terciam partem vini ibidem dedit 20 ad opus lapidum. Hiis addidit araturam unam in Odoliz et mansus duos in Fridbach.“ Deni- que Boguzlaus, Zlauconis filius, patris iuvando propositum, per manum regis dedit ecclesie sue molendinum iuxta Hostemiz et decimam frumenti in Sirnchov." Item per manum regis et permissione domini Danielis, Pragensis episcopi, memo- ratus Boguzlaus dedit ius patronatus ecclesie in Zlaucowerde, ita statuens iam 25 dictus episcopus, ut non mercenarium ibi, set legitimum locando vicarium ecclesie sue commodis, illa non destituta, (debet abbas)d provide(re).e3 Similiter eciam, ne iura vel utilitates diocesani vel archidiaconi ibi aliquam paciantur iacturam, ipse abbas cum fratrum suorum consilio debet omnimodis sollicitus esse. Item Boguzlaus per manum domini regis ibidem dedit villam nomine Pasengrune. 30 Hec igitur bona, has possessiones, quas in presenciarum memorata possidet ecclesia Ozzech, nostra videlicet largitione aliorumque fidelium, vel in futurum possidere debet, ego Otakervs, dei gracia rex Boemorum tercius, in protectionem regie potestatis nostre et in posterum nostrorum suscipimus; districte mandantes, 5 35 360. b) ita A procul dubio scribae incuria loco ,pater'. — c) Quae sequuntur, alio quidem atramento pallido, sed eadem manu scripta sunt A. — d) ,debet abbas' alia, ut videtur, manus eiusdem temporis superscripsit A. — e) re‘ in loco raso alio atramento scr.; primo hic ,provi- deant' scriptum erat A. — I) sequitur ,possidet, quod autem punctis subpositis deletum est, A. 40 1) Annus obitus eius nescitur; ad ultimum adfertur testis in diplomate Henrici Bretislavi a. 1197 ſmartio exeuntel dato, vid. Cod. dipl. Boh. I, 326, 29. — 2) ,Denique Boguzlaus — Sirnchov" ad verbum repetuntur in Danielis episcopi charta spuria num. 362. —3) ,ut non mercenarium — provideant ad verbum repetuntur in Danielis episcopi charta spuria num. 362.

Strana 386
386 NUM. 360, 361. ACTA SPURIA. 1207. — 1208 APR. 25. ne quis iudex provinciarum vel alius aliquis in his vel in aliis bonis suis fratres de Ozzech ledere presumat, et si leserit, deum deique genitricem beatam Mariam iudices sustinebit." Huius rei testes sunt: ego Otakerus rex,5 Zlauco fundator et filius suus Boguzlaus, Vnecs, Heinricus« de Wira, Johannes de Lün, Pil Bog- Datum per manum Benedicti cancellarii, anno 5 zlauviz et alii quam plures. MCCVII. Amen. Duo sigilla, quae chartae e scidulis membranae appendebant, abscissa sunt. Pro quibus alia duo sigilla, quae ad aliam quandam chartam scidulis membranae appensa erant, postea chartae nostrae filis cannabinis inepte adsuta sunt. In primo sigillo, quod ad saeculum XV referendum est, scutum conspicitur, cuius insigne est balteus undulatus cum 10 tribus cordibus. Circumscriptio: † S. ALBERTI . DE - KRIR..RBR. In altero sigillo, quod ad saeculum XVI spectat, arma depinguntur, quorum insigne est monoceros. Circum- scriptio: IAN ORNIS z - Pau]M[berka]. 361. (FALSUM SAEC. XIII. ALT. MED.) 15 Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterium in Osek protegendum suscipit eique communem terrae collectam remittit, praedium in Hošnice partemque proventuum de theloneo in Kopisty et in via monasterio proxima donat, thelonei libertatem in provinciae Bilinensis foris concedit; idemque abbati potestatem dat de hominibus monasterii iudicandi. Apud Osek 1208 apr. 25. 20 Apographum saec. XIV servavit liber privilegiorum „Codex Damascus“ dictus, qui in tabulario monasterii Osek asservatur, fol. 31—4r (B). Erben, Reg. Boh. I, pag. 232, num. 510 (fragmenta) — Scheinpflug, Die Urkk. im Kloster- Archive zu Ossegg, in: Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutsch. in Böhmen VIII (1870), pag. 36, 25 num. 3 (reg.). Mirum, quod charta per manum Christiani cancellarii data est, qui procul dubio iam anno ante e vita discessit; nam diplomate num. 74 teste, anno 1207 cancellarii munere Rapoto fungebatur et praeposituram Pragensem Andreas canonicus adeptus est. Accedit, quod hominum monasterii de iudicii saecularis potestate exemptio et iurisdictio abbati 30 concessa cum illius temporis usu et consuetudine prorsus discrepant. Quibus circumspectis dubitari non potest, quin charta tempore multo posteriore confecta atque spuria sit. — Illa, quae in priore chartae parte usque ad verba „Preterea memoratis fratribus“ continentur (sed excepta donatione thelonei nonae septimanae in Kopisty et dimidii thelonei in via claustro proxima) conscripta esse videntur ad exemplum illius diplomatis deperditi, de quo 35 in prooemio chartae num. 357 commemoravimus. — Chartam post saeculum XIII medium 360. g) ,n‘ eodem atramento ex,d' correctum est A. — h) ,Amen‘ literis maiusculis, quae lineis et punctis separatae sunt, scriptum est A. 4) verba,deum — sustinebit' etiam in chartis num. 357 et 361 leguntur, quam ob rem ipsa ex Otakari regis diplomate deperdito (de quo cf. prooemium ad num. 357) descripta esse puto. — 40 5) Nomina testium, quae sequuntur, leguntruetiam in Danielis episcopi charta spuria num. 362.

Strana 387
1208 APR. 25. ACTA SPURIA. NUM. 361. 387 confectam esse, ex eo cognosci potest, quod locus de iudiciali exemptione nonnulla illius chartae spuriae verba repetit, quam sub num. 357 dedimus. Cum eadem charta etiam chartae nostrae exordium et nonnulla comminationis verba concordant, quae litteris minoribus imprimi curavimus. In" nomine sancte et individue trinitatis. Ego Othekarus *, dei gracia Boemorum rex tercius, Gloriosum est plane et omnibus presentem paginam inspecturis salutem. virtuti proximat suum quemque honorare principium; ideoque sicut a rege regum regni dignitatem, et a Domino dominancium dominatus terreni percepimus gloriam, ita salutis nostre racio ea congruentissima est, ut quem imitari videmur officio 10 potestatis, illi quoque conformari laboremus pietate misericordie et miseracionis. Huius ergo virtutis vestigia, prout graciarum dator dedit, secuti, notum facimus universis Christi fidelibus, qua compassione, quo patrocinio, qualique liberalitate ecclesiam sancte Marie in Ozzek in tuicionem regie maiestatis susceperimus, a nobis ita et a successoribus nostris perpetuo defensandam, sicut ab omni malo 15 tueri et defensari volumus per advocatam ipsius beatam Mariam. Tante enim regine gracia communem terre collectam, que vulgo berne vocatur, remisimus per cuncta predia sua, numquam a nobis, numquam a posteris nostris perpetuo repetendam. Dedimus quoque fratribus memorate ecclesie predium nostrum in Hosniz, quod more terre nostre duo rustici dedin iure possederant. Super hec 20 eciam cum consilio et consensu principum dedimus eis theloneum none septimane in Coppitz et dimidium theloneum tocius anni in semita claustro proxima." Et hanc denique ipsis indulsimus libertatem, ut in supra dictis duabus viis nullus ab egredientibus vel redeuntibus theloneum presumat exigere imperpetuum, qualem- cumque substanciam vel qualiacumque animalia aut eciam personas educant vel 25 reducant, sive ipsorum aliquis presens fuerit, seu per familiam suam, ut fieri solet, sua negocia exercuerint. Absolvimus quoque eos et liberos esse decernimus ab omni thelonei exaccione in foro Belinensi et in singulis ipsius provincie foris, tam in emendo quam in vendendo, vel eciam res suas via publica transferendo. Preterea memoratis fratribus ob honorem et reverenciam summi iudicis omnem 30 iudicii nostri exsecucionem super universos homines eorum predia habitantes remisimus, precipientes et ratum esse perpetuo statuentes, ut nullius comes pro- vincie, nullus iudex aut villicus, nulla plane sublimis humilisve persona in omnibus pro- vinciis nostris de excessibus rusticorum eorum se iudicem interponat, set cuiuscumque criminis inter eos causa agatur, incendii, furti, rixe, vulneris vel eciam mutue 35 occisionis, totum per abbatem et fratres predicti loci iudicetur nulloque mediante, nisi quem ipsi interesse rogaverint, terminetur. Hee sunt itaque donaciones, hee 5 361. a) Chartae apographo praemittitur in B inscriptio colore rubro scripta: Privilegium domini regis Othekari de remissione berne et thelonei et proteccione ecclesie nostre et quorumdam bonorum eiusdem.“ 40 1) Quae hic de thelonei in Kopisty et in semita claustro proxima donatione scribuntur, iisdem fere verbis etiam in Danielis episcopi charta spuria num. 362 leguntur.

Strana 388
388 NUM. 361, 362. ACTA SPURIA. 1208 APR. 25. — 1209 SEPT. 3. libertates, hec consolaciones, quibus ego Othekarus, Bohemorum rex tercius et pec- catorum primus, pauperibus Christi in Ozzek benefacere dignum duxi, ut eorum oracionibus liberer et consoler in die iudicii. Huius rei testes sunt: Milhozt, qui primo conventum de Waltsassen adductum in Mastow locaverat, Vnecs et Johannes frater eius, Shutbor de Jamni, Heinricus de Wira, Jerozlau de Zabrussan, Martin frater Petri Ros," Pil Bogzlawitz, Johannes de Lun, Martin de Bresscan et frater eius Waurenz et alii quam plures. Data Ozzek anno primo positi funda- menti nove ecclesie, anno dominice incarnacionis MCCVIII. Quecumque ergo sublimis humilisve persona, quicumque eciam successorum nostrorum has supradictas oblaciones nostras violare aut auferre presumpserit, deum deique genitricem beatam Ma- 10 riam, cuius servis ea bona dum fuerunt nostre potestatis, regia munificencia tradidimus, in novissimo die pro despoliacione pauperum suorum severos iudices sustinebit.3 Ad plenam eciam confirmacionem huius rei sigillum beati Wenzezlai nostrumque“ sigillum huic pagine iussimus appendi, ut universi cognoscant, si violare presumpserint, indignacionem beati Wenzezlai nostramque offensam se incursuros. Amen. Data 15 per manum domini Cristiani cancellarii VII kalendas maii apud claustrum Ozzek, dum dominus rex Othakerus ibi esset, presente domino Hermanno abbate. 5 362. (FALSUM SAEC. XIII. EX.) Daniel II, episcopus Pragensis, monasterii in Osek possessiones et decimas 20 atque libertates nominatim recenset eique ius patronatus ecclesiae in Sayda (Zavidov) concedit. In Osek 1209 sept. 3. Apographum saeculi XIV medii servavit liber privilegiorum „Codex Damascus“ dictus, qui in tabulario monasterii Osek asservatur, fol. 10V—IIV (B). 25 Erben, Reg. Boh. I, pag. 236, num. 519 (fragm.) = Frind, Kirchengesch. Böhmens I, pag. 41I. num. II. Mirum quod in charta ius patronatus conceditur, quod cum illius temporis usu et consue- tudine omnino discrepat. Accedit, quod locus de iuris patronatus in Sayda concessione et de molendini apud Hostomnice donatione ad verbum fere descriptus est ex Otakari I regis 30 charta spuria num. 360, quae anno fere 1272 confecta erat. Quam ob rem etiam charta ista adulterina sit necesse est. Cui sententiae congruit, quod in charta nostra plures possessiones nominantur, quam in confirmatione Innocentii III papae data a. 1207 apr. 2 (num. 64), cum qua etiam illa discrepant, quae de thelonei in Kopisty et in via monasterio proxima donatione charta nostra refert. — Chartam anno fere 1287 confectam esse veri- 35 simile est, quod die 7. maii anni quem dixi Henricus, marchio Misnensis, monasterio Osecensi ius patronatus in Sayda confirmavit his verbis: „omnia iura, que... abbas et conventus 361. b) ,Petirros‘ B. — c) ,que‘ alio atramento superscriptum est B. 2) Nomina testium, quae subsequuntur, omnia eodem ordine adferuntur etiam in Danielis episcopi charta spuria a. 1209 sept. 3 data (vid. num. 362). — 3) Cf. not. 4 ad num. 360. 40

Strana 389
1209 SEPT. 3. ACTA SPURIA. NUM. 362. 389 5 in Ozzek ... in iure patronatus ecclesie seu parrochie in Saydow ... habere dino- scuntur ex antiquo ac privilegiis ac aliis documentis poterunt edocere, ... rata et grata habemus“ (Emler, Reg. II. p. 604, num. 1407). — Attamen non negaverim monaste- rium in Osek habuisse veram quandam Danielis episcopi chartam paullo post annum 1207 datam, quae fortasse etiam ab illo scriba confecta erat, quem nota, Otakarus 3' (=,Daniel I) signavimus. Ex qua quidem charta fortasse verba,populo qui nascetur natoque' impostor recepit, quae etiam in charta spuria num. 357 occurrunt. Ex eadem charta vera, quae iam dudum periit, praeterea nomina canonicorum, qui in charta spuria num. 357 testes adfe- runtur, descripta esse verisimile est. Daniel,a dei gracia sancte Pragensis ecclesie vocatus episcopus, universis presentem paginam inspecturis salutem et fidei pietatem. Quoniam divina disponente clemencia cathedram sancte Pragensis ecclesie, licet immerite occu- patam, prout Dominus dederit, gubernamus: idcirco subiectorum sacrificia et elemosinas de manibus ipsorum receptas ex officio sacerdocii deo sanctificare 15 tenemur ipsasque nichilominus oblaciones pauperibus Christi, quorum susten- tacioni subserviunt, auctoritate qua fungimur, debemus populo qui nascetur nato- que nunciare signatas. Inde est, quod dum Zlaucone nobili viro nos invitante venissemus in Ozzek, dilectam sibi et bone spei novellam fundacionis sue plan- tacionem, cum ad benedicendum cymiterium et altare apostolorum Petri et Pauli 20 rite accederemus, interrogatus a nobis ipse et alii, de quorum beneficiis ecclesia memorata fundari ceperat, invenimus subscriptos reditus ac possessiones deo et omnibus sanctis, specialiter autem sancte Marie ac beatis apostolis Petro et Paulo ab ipsis esse oblatas, quas eciam confirmacione domini Innocencii pape terciil nec non et privilegio Othecari, regis Boemie,' perspeximus fuisse munitas. 25 Quia vero hiis duobus nostra quoque auctoritas accedere debuit, ut fieret indis- solubilis quodam modo triplex funiculus,' idcirco et nos reditus atque predia, quibus eo tempore memorata gaudebat ecclesia, presenti pagina commemoramus et sub protectionem patronorum nostrorum sancti Viti, Adalberti et Wencezlai colligimus:“ locum ipsum Ozzek cum silvis, pratis, campis et pascuis suis, Hagin, Doma- 30 zlawitz, Hirdlouc, Sconuelt, Bresan,5 Bognitz partem, Hirnscher, Bilen, Hosniz partem, Napo- scherad, Odolitz aratrum unum, Griwatez vel Mnichow, Telci ad tria aratra, in Fridbach unum mansum, Lasan, Wissoczan. In decimis autem hec possidebant: in Odolitz decimam frumenti, vini et caseorum, in Swinsiz similiter, in Bethscowe vini et caseorum, 10 35 362. a) In B praemittitur inscriptio colore rubro scripta: Privilegium domini Danielis, Pra- gensis episcopi, super omnibus, que possidebat ecclesia de Ozzek in die, quo dedicatum est cymiterium.“ 40 1) A. 1207 apr. 2 data; vid. num. 64. — 2) De hoc privilegio iam deperdito cf. ea quae in prooemio ad chartam num. 357 commemoravimus. — 3) Cf. Eccle. IV, 12. — 4) Nomina et proventus, qui litteris minoribus imprimuntur, adferuntur in litteris Innocentii III papae a. 1207 apr. 2 datis (num. 64). — 5) ,Duban‘ legitur hoc loco in eisdem litteris Innocentii III. — 6) In eisdem Innocentii III papae litteris hoc loco additur: ,in monte Gnewin Mozta decimam vini, Bresaz decimam frumenti'.

Strana 390
390 NUM. 362. ACTA SPURIA. 1209 SEPT 3. in Merossowitz vini, in Lubtitz frumenti, in Grebissin duplicem decimam fori, in Ponte vini et fori, in Zawidow thelonei et iudicii decimam. Preterea fundator supra dictus ecclesie sue favens in omnibus, de villis, quascumque locare posset in silva ultra claustrum, taliter ordinavit, ut de expensa sua rura extirparentur et omnes reditus eorum dimidii forent ecclesie. Rex quoque memoratus, bene ceptis ipsius manum ingenite liberalitatis apponens, dedit predictis fratribus nonam septimanam de teloneo in Copitz et de semita claustro proxima (totum) dimidium," in- super et communem terre collectam, quam berne vocamus, per omnes villas ipsorum eis remisit atque, ut per omnes Belynensis provincie semitas sine teloneo exeant et merces suas libere transferant, clementer indulsit. Nos etiam sepe dicti 10 fundatoris inducti precibus,s ius patronatus Zawidoensis parrochie eisdem fratribus habendum statuimus, ita tamen, ut non mercenarium ibi, sed legittimum locando vicarium ecclesie sue commodis, illa non destituta, provideant, et ne iura vel utilitates diocesani * ibi aliquam paciantur iacturam, omnimodis elaborent. Denique Bogzlaus, Zlauconis filius, patris iuvando pro- positum, * dedit ecclesie sue molendinum iuxta Hozstemiz et decimam frumenti in Syrnchow. Que- 15 cumque igitur bona, quascumque possessiones memorata ecclesia in presen- ciarum iusto tytulo bona fide quesita possidet, sive in futurum diversis modis largicione principum, donacione fundatorum aliorumque fidelium, pauperum vel sublimium elemosinis canonice optinebit, omnia ipsius monasterii, res scilicet et personas in proteccionem pontificatus nostri auctoritate qua fungimur re- 20 colligimus et districtam dictante iusticia sentenciam promulgamus, ut quecum- que ecclesiastica secularisve persona, si quis eciam de fundatoribus, ipsorum terminos coartare, predia spoliare vel tollere, substanciam distrahere, personas molestare temptaverit, auctoritate dei omnipotentis, patris et filii et spiritus sancti, beate Marie semper virginis ac beatorum apostolorum Petri et Pauli anathema 25 sit, ita ut neque sepulturam cum fidelibus, nisi resipuerit, mereatur. Huius rei testes sunt: Zlauco fundator et filius eius Bogzlaus, Zlauco filius fratrisb ipsius Borse, Milhozt,9 qui primo conventum de Waltsassen adductum in Mascow locaverat, Vnecs et Johannes frater eius, Johannes eciam filius Vnecs, Shutbor de Jamni, Heinricus de Wira, Scazlau Luthognewitz, Jerozlau de Zabrussan, Martin frater Petri Ros,“ Vbischezt et pri- 30 vigni sui Bogzlau et Wilsch, Martin de Medwediz, Johannes de Lun, Pil Bogzlawiz, Martin de Bressan et frater eius Waurenz, Wsebor dapifer Zlauconis, Predworez pincerna eius, Johannes thelonearius eius, Beneda et filius eius Thirsech de Grussowan, Scyrnech villicus Zlauconis, Budcho de Cirdow, Nerad de Rohozne, Witas villicus 5 362. b) patris' (pris) distincte habet B, quod describentis incuria procul dubio factum est. — 35 c) ,Petirros' B. 7) Cf. autem Innocentii III papae confirmationem (num. 64), in qua dicitur: ,libertatem exeundi terram sine thelonio duabus semitis, Copicz videlicet una et alia monasterio de Ozzek proxima. — 8) Verba litteris minoribus impressa quae sequuntur, ex Otakari regis charta spuria num. 360 descripta sunt. — 9) Testium nomina litteris minoribus impressa etiam in charta spuria 40 Otakari regis num. 361 adferuntur.

Strana 391
1209 SEPT. 3. ACTA SPURIA. NUM. 362, 363. 391 Data Ozzek III nonas septembris, die benediccionis de Zwetiz et alii multi. cymiterii et consecracionis altaris apostolorum Petri et Pauli anno dominice in- carnacionis MCCVIIII sub rege Boemie Othekaro, tempore quo rex Otto de Brunswich Rome in cesarem ungebatur,1° anno XVI egressionis conventus de 5 Waltsassen in Mascow, translacionis autem eorum in Ozzek anno X, positi funda- menti anno III sub abbate Hermanno. 363. (FALSUM SAEC. XIII.) Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterii in Zábrdovice protectionem 10 suscipit, possessiones et libertates ei a Vladislavo, marchione Moraviae, concessas confirmat idemque villas, quas Leo de Klobúky cum coniuge sua monasterio illi donaverat, nominatim recenset. 15 Charta autographi diplomatis instar manu primae medietatis saec. XIII in membrana scripta in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). (Hugo) Sacri et canonici ord. Praemonstrat. annales II, Probat. pag. DCCXXXI. — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 57, num. 49. — Erben, Reg. Boh. I, pag. 242, num. 524 (frgm.). Mirum quod charta adeo inepte verbis contexta sit, ut in ipsa Vladislaus marchio in persona prima nominetur, cum de rege, a quo charta data esse fertur, bis in persona tercia loquatur. Porro notandum est, quod Vladislavo marchioni contra communem usum ducis orna- mentum tribuitur. Mirum etiam, quod villarum Svinosici et Pribislauici nomina in Gre- gorii IX papae confirmatione, quae data est a. 1237 sept. 24 (Erben, Reg. I, num. 924). non adferuntur. Accedit, quod sigillum chartae appensum sine ulla dubitatione adulterinum est. Quibus circumspectis non dubito, quin charta spuria sit. — Invocatio ex illo Otakari regis diplomate sincero procul dubio descripta est, de quo in prooemio chartae num. 364 commemoravi. Ex eodem diplomate etiam corroborationem descriptam esse mihi quidem videtur, quod üisdem verbis conscripta est atque in diplomate num. 59. In nomine sancte trinitatis et individue unitatis. Ego Premisl, tercius rex Boemorum divina opitulante gracia, tam presentium quam“ futurorum] trado cognitioni, quod 30 in honore beate Marie, matris Domini, cenobium quidam vir nobilis Leo de Clobuk in regno nostro et in principatu[ fratris nostri Wladizlay, principis Morauie, cum nostrob et fratris nostri consensu in comitatu Brnensi,“ quod Zabridouich vocatur, fundavit, quod pro posse et fa cultate sua rebus mobilibus et inmobilibus ditavit; ita tamen, quod locus ille semper sit sub tuitione nostra et fratris nostri et succes- 35 sorum nostrorum, et quod gladius noster adiungatur gladio spiritali in illius loci 20 25 362. 10) Ottonis coronatio die 4. octobris facta est; vid. Böhmer-Ficker, Reg. imp. V. I. pag. 97, num 301; cf. etiam Winkelman, Philipp v. Schw. u. Otto IV, tom. II, pag. 497. 363. a) super ,tam presentium quam' eadem manus eodem atramento adnotavit: sancti spiritus assit nobis gracia‘ A. — b) titulus super ,nro‘ positus in loco raso eodem, ut videtur, 40 atramento scriptus est A. — c) „brenfi' A.

Strana 392
392 NUM. 363. ACTA SPURIA. — — deffensione, ut pariter suppleant, quod in uno minus invenitur. Huic itaque cenobio sancte Marie virginis ego Wladizlaus, dux Morauię, divina protectus gracia tam presentibus quam futuris do scire, quod ad refocillationem inibi degencium tres agros contuli ei adiacentes et silvam totalem, que Scalice dicitur, et fluminis meatum a molendino cuiusdam, qui Daren nuncupabatur, ad expiationem omnium animarum, ut a Sathane nexibus liberate, in qua sanctorum gaudent anime, eterna perfruantur ubertate. Omnes vero possessiones predicti cenobii a qualibetcumque exactionum emersione et collectarum infestatione et iniqua villicorum invasione fore decrevi liberas. Debent enim regum et principum esse firmissima benefitia, nec eis diminuitur, quicquid dei filio, creatori omnium, et eius piissime matri 10 confertur. Ut autem hec omnia maneant“ rata et inconcussa, hanc nostre confirmationis paginam sigillo regie potestatis fecimus muniri, decem marcarum auri ei penam inponentes, quicunque cum effectu ista temptaverit irritare. Huius rei testes sunt: dominus Heinricus archiepiscopus Gnesdensis, qui prefatam ecclesiam consecravit, dominus Danihel Pragensis episcopus, qui ibidem duo altaria con- 15 secravit, dominus Robertus Olomucensis episcopus, in cuius diocesi sita est ecclesia. Hii tres episcopi novem cereis ardentibus sentencia sanctorum aposto- lorum Petri et Pauli et auctoritate apostolici et dignitate,e quam habent, quicum- que presentium vel futurorum hec statuta violaverint, excomunicaverunt, et per- petualiter Gehenne deputaverunt. Héé sunt autem possessiones, quas comes Leo 20 Clobucensis, fundator sancti cenobii Zabridowicensis, votum deo creatori vovens ardenti desiderio conferre non hesitavit: parrochiam sancte Marie cum omnibus attinentiis, villam Svinosici, Pribislauici, Borcouani, Chanchouici. Coniux vero predicti comitis has possessiones erogavit, villam Ziretichi, Bysou cum armento viginti quinque caballarum et septem integris aratris et vaccis XXXX et ovium 25 numero XL et ducentarum coram his testibus: Sobezlauus,' Theobaldus, Bolezlaus. Hii sunt nobiles Boemie, coram quibus hec omnia rex confirmavit: Andraase prepositus, Slauco, Budiuog, Sobegrid, Paulicho, Bohuska, Gaulech. Tunc tem- porish hec acta sunt, cum filia regis Ungarie in Teutoniam viro deportabatur; tunc rex Boemie fecit prandium die sabbati in Clobuch et die dominica in Zabri- 30 douich, et hec omnia tunc firmiter determinavit. Hii sunt nobiles Morauie, coram quibus hec omnia sunt terminata:1 Pomgen de Thouachou, Budiuog Sebastienic frater eius Ben, Vnka filius Wliceh, Boruth filius Bolezlai, Vit, Olbram Velenouich, Leo Spitich; Detrih, Mutine, Sdislau Grutouici, Veriso Mrachotic, Nezamisl de Uranou, Perhter de Uranov, Hinricus, Troganus, Mangolt, Vernart, Olbram, uxor 35 Artlebi, Himram, Hinricus iudex, Stephanus dapipher, Bolich, Hual, Benata, Sasin, 5 363. d) sequitur ,hec' sed erasum A. — e) litterae ,it' eodem atramento superscriptae sunt A. — f) ,Sobezlau" A. — g) ita A. — h) supra ,te' titulus omissus est A. 1) Testium nomina, quae sequuntur, immutato tantum ordine etiam in charta spuria num. 364 repetuntur. 40

Strana 393
1210. ACTA SPURIA. NUM. 363, 364. 393 Peleg, Voyslau, Riuin, Gerart, Bsnata, Vncha Dmitrouic, Liholut, Hrosneta, Villem, Oldrih, Svatoslau, Sdislau Recmanicsci, Cstibor, Rac, Jan, Radoslau, Prestan, Buden, Vichart, Martin, Scribimir, Bedrih, Ratibor, Veliz, Velen, Vecemil, Diua, Predbor, Herman, Valter, Lstimir, Dobes, Samik, Detoh, Jan Bohusic, Nasen, Bludo, Ones, Pauel,2 Prebor, Ratmir, Prebor, Leua, Pastuha. Super hec abbates: Hermannus de Gradisc, Ticęslinus primus abbas de Veligrad, Gerardus de Luca, Martinus de Trebec, Marsilius de Zelegou, Herloh de Milegou; Bogdalus pre- positus de Caghrad, Gauel prepositus de Luh, Christoforus prepositus, Sudko prepositus, Venus prepositus, cancellarius Johannes, Valterus decanus, Radoslaus 10 filius Scehonis, Esau filius decani, Symeon, Rudolt. Notum sit omnibus, quod dux Vladizlaus de expeditione rediens deo et sancte Marie et comiti Leoni per preces Bogobudi silvam, que vocatur Obecski k; comendatores! hii sunt: Stephanus, Sudko, Johannes. Hii sunt, qui circuierunt metas: Bosco, Sdislau, Marquart, Vneg, Sdislau, Scribimir, Budech, Jan Mstislauic, Jan Ondregouic, 15 Velen, Vecemil, Herman, Predbor, Lampert Rapotic, Sdislau Mucharouic, Bares frater eius, Velis Supcouic, Bosteh, Shoresina,s Mileg venator, Hoten villicus, Dobros, Rosneth de Sidinic. 5 20 Chartae appendet e filis sericis coloris rubri sigillum Otakari regis e cera naturali con- fectum eiusdem formae atque illud, quo diploma num. 57 instructum est. Cum autem non- nulli imaginis ductus (maxime in illa parte, in qua sanctus Venceslaus depingitur) bis expressi sint, dubium esse non potest, quin sigillum chartae nostrae posteriore tempore ad veri eiusdem regis sigilli exemplar imitando expressum sit. 364. (FALSUM SAEC. XIII.) 25 Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterio in Zábrdovice possessiones a fratre suo Vladislavo, marchione Moraviae, et Leone de Klobúky, camerario provinciae Brunensis, donatas nominatim recenset idemque libertates, quas frater suus monasterio illi concessit, ratas facit. In Brunna 1210 —. 30 Charta autographi diplomatis instar manu primae medietatis saec. XIII in membrana scripta in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). (Hugo) Sacri et canonici ord. Praemonstrat. annales II, Probat. pag. DCCXXXIII (ex con- firmatione Vladislavi II regis Boh. data Budae 1483 apr. 28). — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 54, num. 48. — Erben, Reg. Boh. I, pag. 240, num. 523 (frgm.). 35 In nonnullis chartae formulis (invocatione, arenga, promulgatione et corroboratione) repetuntur quaedam proprietates stili illius auctoris, qui Otakari regis diplomata num. 59. 110, 239, 272 conscripsit. Sed chartam totam, ut nunc est, sinceram non esse mihi 40 363. i) ita (loco ,Raghrad) A. — k) ,dedit vel simile verbum scribae incuria omissum est A: Boczek hoc loco ,cesserit‘ ad suum arbitrium addidit. — 1) ex ,comendatatores' correctum A. 2) ,Pauel' in charta num. 364 omittitur. — 3) �Shoresina, in charta num. 364 omittitur.

Strana 394
394 NUM. 364. ACTA SPURIA. 1210. quidem his de causis persuasum est: Sigilla, quibus charta instructa est, adulterina sunt. Praeterea nonnullae possessiones, quas charta monasterio datas esse refert, in confirma- tione Gregorii IX papae a. 1237 sept. 24 data (Erben, Reg. Boh. I, num. 924) non ad- feruntur. — In charta conficienda impostor sine ulla dubitatione adhibuit verum quoddam Otakari regis diploma nunc iam deperditum, quod ab eodem auctore atque diplomata num. 59, 110, 239, 272 compositum erat, ex quo iisdem fere verbis descripta esse videntur ea, quae in notis accuratius significavi. In dubio relinquendum est, an etiam testium no- mina (quae omnia etiam in charta spuria num. 363 adferuntur) saltem aliqua ex parte ex parte ex illo diplomate vero in chartam nostram translata sint. Hoc tantum mani- festum et apertum est, nomina illorum, qui metas circuierunt, aut ex charta spuria num. 363 10 (v. pag. 393, lin. 13), aut e notitia quadam de silvae „Obecski“ donatione descripta esse. — Chartam ante annum 1235 confectam fuisse verisimile est, quod die 28 martii anni illius monasterio Zabrdovicensi a Přemyslo, marchione Moraviae, iam ampliores libertates concessae sunt (vid. Erben, Reg. Boh. I. num. 873). C. XIn nomine i sancte trinitatis et individue unitatis. Ego Odoacer, rex 15 Boemorum tercius, claustro Zaberdowiz et omnibus ibi deo servientibus in per- petuum. Cum regie conveniat dignitati et consonet] clementie sue celsitudinis et munificentie longe lateque ampliare gloriam, tamen, ut firmiter opinamur, in nullo celebrior regalis magnificentie et amplitudinis effulget gloria, quam si sacrosancte ecclesie et religiose viventium comodis provideat, iura confirmet 20 et eorum consuleta indempnitati. Noverit itaque tam presens etas quam futura posteritas, quod vir nobilis baro noster Leo de Clobuk, camerarius Brunnensis provincie, quoddam claustrum, Zaberdowiz nomine, cum consensu venerabilis patris nostri Roberti, Olomucensis episcopi, et accedente assensu magnifici viri fratris nostri Ladizlai, marchionis Morauie, in comitatu Brunensi fundavit, in possessione 25 scilicet propria, cui claustro frater noster prenominatus, curam gerens sanctissime religionis in terra sua propagande, quasdam largitus est ei possessiones et liber- tates, exceptis illis possessionibus, quas predictus baro noster contulit prefato monasterio. Possessiones, quas frater noster, spectabilis marchio Morauie, contulit ecclesie Zaberdowicensi, hee sunt: Curia in Cwitawa cum araturis duabus et 30 earum appendiciis, cum bubus et necessariis ad illam terram colendam, cum flumine Cwitawa, sicut agri adiacent ecclesie illi collati, ita ut nemo absolute aliquid iuris sibi vendicet in illa aqua, secundum quod presenti scripto est de- terminatum. Silva Scalitc et alia silva Sizza et silva, que vocatur Obetcna ochozv,1 secundum quod mete sunt signate, que vocantur ghraniz, quoad usum 35 et ius communis consuetudinis terre, cum omnibus appendiciis, agris, pratis, pascuis, aquis et omnibus, que infra silvam illam continentur, omni querela exclusa. Insuper villa, que vocatur Malomieritz, cum omnibus eius appendiciis 5 364. a) ita A. 1) In nomine — Obetena ochozv‘ ex Otakari regis diplomate vero, de quo in huius chartae 40 praefatione commemoravimus, exscripta esse videntur, exceptis tantum verbis ,Curia in Cwitava — determinatum' atque ,et alia silva Sizza'.

Strana 395
1210. ACTA SPURIA. NUM. 364. 395 et adiectis eo modo, quo mete sunt per venatores assignate, vicinis non contra- dicentibus, cuius quieta possessione gaudet ecclesia Zaberdowicensis. Ea vero, que contulit Leo vir nobilis ecclesie illi, etiam in presenti pagina fecimus an- notari. Predium scilicet Zaberdowiz, in quo monasterium situm est, cum suis 5 appendiciis; in burgo Brunensi ecclesia sancte Marie cum omnibus adiacenciis ad eam pertinentibus; villa Swinositce, Pribezlawices, Kochutowiz, Scankowiz, Borkowan cum omnibus appendiciis, agris, silvis, pratis, aquis, pascuis, omni violenta impeticione exclusa. Insuper pie memorie nobilis matrona quondam uxor eius Rihtca, que feliciter cessit in fata, dedit illi ecclesie partem ville Sy- 10 retitz,' que postea tota concambio mediante cum omnibus suis appendiciis claustro accessit, secundum quod subsequenter exponetur. Quedam ingenua femina Margareta nomine, que fuitb uxor Peregrini, recipiens habitum, dedit quandam villam claustro, que vocatur Heraltitz, et Zazzin miles dedit cum filia sua Pri- bichiest terram ad tria aratra in loco, qui vocatur Cladisse. Sed quia quidam 15 miles, nomine Borek, habuit quandam partem ville in Sireticz, data est ei in com- mutationem pro parte sua Heraltitz et alii militi, qui vocatur Dobriemil, pro parte sua loco concambii data est terra ad tria aratra in loco, qui vocatur Cladisse. Libertates autem, quas insignis frater noster contulit ecclesie, hee sunt: Absolvit enim possessiones predicti cenobii ab omni utilitate ad eius usus et successorum 20 suorum et beneficiariorum pertinente, excepto iure illo, quod in Znoymensi pro- vintia datur pro capite et pro fure, ita ut omnis utilitas remaneat claustro, que ad principem et beneficiarios spectabat, licet causa tractetur coram ipso principe vel iudicibus eius vel beneficiariis, excepto hoc solo, quod qui iniuriatus est aliquibus, satisfaciat adversariis suis. Nullus homines cenobii inquietet pro ca- 25 strorum edificatione, nec pro collectis infestet, nec quatuordecim nummos ab hominibus ad cenobium spectantibus exigat, set secundum quod inclitus frater noster instituit, ita sit ratum. Adiciendum autem est, quod vir preclarus baro noster Leo fundator prefati monasterii quasdam possessiones ad usus suos retinuit, de quibus suum propositum in hunc modum nostre magnificentie intimavit. 30 Videbatur ei conveniens, sicut et est, quod si filium legitimum haberet heredem, quod ille ei succederet in villis et possessionibus subiungendis; si autem sine herede discederet, clarissima matrona Soffia uxor eius eisdem possessionibus usque ad obitum suum uteretur et pacifice gauderet et postea possessiones ad claustrum prenominatum omni contradictione semota redirent. Si vero illa virum 35 duceret, nichil in eis iuris haberet vel utilitatis, sed totum deo et beate Marie statim accederet. Nomina autem villarum vel possessionum hec sunt: Clobuc, 364. b) primo scriba ,fuit que' scripsit, sed rectum ordinem signis superscriptis correxit A. 40 2) �Swinositce‘ et ,Pribezlawice' in Gregorii IX confirmatione a. 1237 sept. 24 data non ad- feruntur. — 3) Ea vero —Syretitz‘ ex Otakari regis diplomate vero nunc deperdito exscripta esse videntur, nominibus ,Swinositce, Pribezlawice' exceptis.

Strana 396
396 NUM. 364. ACTA SPURIA. 1210. Diwaci, Prestlawlici,“ Vcamenne, V Gezera,“ Cowalowici, Drahonewici, Castcowici, Hosteradici, Bohumilici, Mezilezzitci, Vtisenitci, Malomeritci" cum curia, que est in Zaberdowici. Hec omnia cum omnibus appendiciis secundum formam, que prescripta est, debent prefato cenobio succedere. Cum autem regie clementie cedat ad gloriam, quicquid sancte ecclesie cedit ad honorificentiam et sacrosancte ecclesie successus eius sit proficuus profectus, volentes ea habere robur et firmi- tatem, que in hoc autentico nostro continentur, hanc paginam autentici nostri nostre sublimitatis sigillo fecimus insigniri. Si quis autem, quod absit, contra hanc nostre constitutionis auctoritatem venerit celebriorem, pena decem marcarum auri statuimus eum multari in nostram cameram solvendarum. Set etiam ut ista 10 magoreme haberent stabilitatem, rogavimus venerabilem patrem nostrum Robertum, Olomucensem episcopum, cum assensu fratris nostri, ut secundum quod eum decet ecclesias divinas tueri ac protegere, quatinus nostre sanctionis clemen- tiorem affectum sua solidet auctoritate et transgressores perpetuo feriat anatemate; quod et ipse fecit. Ad huius rei confirmationem tam inclitus frater noster, quam 15 reverentissimus Robertus, episcopus Olomucensis, ex peticione nostra sigillum apposuit. Huius rei testes sunt: Sobezlaus, Teobaldus, Bolezlaus, Hermannus abbas de Gradisc, Tiecelinus primus abbas de Welegrad, Gerhardus de Lvca, Martinus de Trebec, Marsilius de Selowa, Gerlac de Milegou, Pomegnien de Thowachou, Bvdiwog' Sebastienic, frater eius Ben, Vneka filius Wliceh, Boruth 20 filius Bolezlay, Vit, Olbram Welenowiz, Leo, Spitieh, Teodoricus; Mytina, Sdi- zlaus Grutouizi, Werso, Mrachot, Nezamisl de Uranowa, Perterus de Uranowa, Henricus, Troianus, Mangolt, Wernart, Olbram, uxor Hartlebi, Hymmeram, Hen- ricus iudex, Stephanus dapifer, Bolich, Hwale, Benata, Sazin, Peleg, Woyzlau, Riwin, Gerart, Bznata, Vneka Dimitrouic, Liholut, Groznata, Wilem, Vldric, Swato- 25 zlau, Sdiszlau Recmanicsci, Stibor, Rac, Jan, Radozlau, Prestan, Byden, Wichart, Martin, Scribimir, Bedrih, Ratibor, Veliz,“ Welen, Vecemil, Diwa, Predbor, Lewa, Pastucha, Herman, Walter, Liztimer, Dobes, Samich, Detho, Jan Bosic, Nasen, Bludo, Ones, Prebor, Ratmir, Prebor, Bogdalus de Caghrad,8 Hauel prepositus de Luh, Christoforus prepositus, Svdeko prepositus, Venus prepositus, cancel- 30 larius Johannes, Walterus decanus, Radezlaus filius Scehonis. Hii sunt, qui circu- ierunt metas: Bosko, Zdizlaus, Marcwardus, Vniech, Zdizlaus, Scribimir, Bvdek, Yan Mistislawiz, Yan Andreiouic, Welen, Viecemil, Hereman, Priedbor, Lampert Rapotitz, Zdizlaw Mucarouitz, Bares frater eius, Velis Supkouic, Bosteh, Mileg 5 364. c) ita sribae incuria A. — d) lectio incerta, cum enim super ,V' punctum positum sit, 35 nomen hoc etiam,Y Gesera' legi potest. — e) ita A. — f) ,i' eodem atramento superscriptum A.— g) ita (pro ,Raghrad") scribae incuria A. 4) ,Malomeritci' in Gregorii IX papae confirmatione a. 1237 sept. 24 data deest. — 5) ,Libertates autem — testes sunt ex eodem Otakari regis diplomate deperdito descripta esse videntur. Quae sequuntur testium nomina, licet nonnulla alio ordine posita, etiam in charta num. 363 leguntur.— 40 6) Veliz‘ in num. 363 deest.

Strana 397
1210. ACTA SPURIA. NUM. 364, 365. 397 5 10 venator, Hoten villicus, Dobros, Rosneth de Sidinic. Ius vero patronatus in eccle- sia illa, quod dominus Leo contulit episcopo Olomucensi et eius successoribus, eisdem confirmamus. Acta sunt hec anno incarnationis dominice MCCX. Data autem in Brunna per manus Petri notarii. Chartae appendent e filis sericis albis, rubris et flavis tria sigilla e cera coloris minii confecta: 1) Fragmentum sigilli Roberti episcopi Olomucensis, ex vero quodam sigillo imitando expressum, quod eadem forma confectum erat atque primum sigillum chartae num. 78. — 2) Sigillum defractum, in quo tantum altera pars sigilli Otakari regis cum sancti Venceslai imagine imitando expressa est ex vero quodam eiusdem regis sigillo, quod ex eadem forma ortum erat atque sigillum diplomatis num. 57. — 3) Fragmenta sigilli Henrici Vladislavi marchionis Moraviae, quod ex vero eiusdem marchionis sigillo imitando expressum esse videtur. 365. (FALSUM SAEC. XIII PRIMAE MED.) 15 Soběhrd filius Bezpremi, subdapifer regis, bona sua in villa Levinice com- mutat cum villa Chylice monasterii Břevnovensis; cui pacto Premysl rex sigilli sui appensione auctoritatem tribuit. 20 Charta autographi instar in membrana scripta in tabulario monasterii Břevnovensis asservatur (A). 25 30 35 Dobner, Monum. hist. Boem. VI, pag. 8, num. 15 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 244. num. 526 (frgm. ad a. cc. 1211) = Volkmer u. Hohaus, Urkk. u. Regesten z. Gesch. d. Grafsch. Glatz, pag. 12. Charta vera sinceraque esse non potest, tum propter sigillum adulterinum, quo instructa est, tum eorum causa, quae ipsa continentur. Villa Chylice, quam monasterium Břevno- vense cum bonis Soběhrdi commutat, ab Otakaro rege monasterio illi anno 1194 donata esse fertur. Cum autem charta donationis illius (vid. Cod. dipl r. Boh. I, num. 410) spuria sit, dubitari non potest, quin post ipsius regis tempora demum confecta sit. Quam ob rem etiam hanc commutationis chartam ad posterius tempus referendam atque adulterinam esse nemo non videt; sed saeculo XIII fere medio posteriorem non esse litterarum formae manifesto ostendunt. — Charta notis temporis omnino caret, sed ipsam hoc loco intexere placuit, tum quod in ea Andreas cancellarius vocatur, qui munere illo aa. 1211—1214 funge- batur, tum etiam, quod inter testes Cernin camerarius adfertur, qui a. 1212 de Bohemia expulsus erat. i Humane i vitę conditio mortis legibus est addicta, quare contigit, ut per successionem quoque seculorum] et temporum et novarum ętatum mortalia facta, puta contractus, venditiones, cambia et alia huiusmodi, aucto ribus eorum ex hoc seculo migrantibus, plerumque in oblivionem seu interitum devolvantur. Huius rationis pretextu ego Zobehird filius Bezprem, subdapifer regis, cautus esse volens 40 364. h) ex MCCXV aut ,MCCXVI radendo correctum est A.

Strana 398
398 NUM. 365, 366. ACTA SPURIA. — —. de cambio, quod de bonis ęcclesię Breunensis,“ nomine Hilici, cum eis, que ibi adiacent, pro bonis meis in villa Leuuinici cum flumine et insula adiacente, michi pro remuneratione mei servicii per illustrem regem Boemorum Premizlonemb collatis, quondam cum abbate ipsius loci Cònone feci, approbantibus priore et preposito et toto conventu sui capituli, cum et bona ipsorum bonis meis ad- iacerent et alterna utilitas michi et eis hinc et inde idem cambium facere per- suaderet.“ Ut autem hec eadem cambia per nos et abbatem facta rata et firma imperpetuum habeantur et sub oblivione non pereant, munimine regalis sigilli hanc presentem paginam coauctorisare dignum duximus et nomina testium hone- storum virorum, qui nostris contractibus affuerunt, subscribere. Hęc videlicet sunt 10 nomina: Daniel episcopus secundus Pragensis, Andreas prepositus et cancellarius, Cyrnin camerarius, Matheus castellanus Pragensis, Budiuoy iudex, Zmil castel- lanus de Cladzko, Hermannus castellanus Satsensis, Boguzlaus filius Odolen, Jaros, Zbizlau, Milgozt, Zuezt, Martinus pincerna filius Ceztone, Zlauek magnus, Paulik subpincerna, Bogusca Kouanzki, Nurberk, Zulizlaus. 5 15 Chartae appendet e filis sericis coloris rubri et flavi sigillum bilaterale e cera fusca con- fectum, quod ad exemplum illius sigilli imitando expressum est, quo Otakarus rex ab anno 1224 utebatur (v. supra num. 264). — Ad eandem formam, e qua posterior sigilli pars cum sancti Venceslai imagine provecta est, referenda est etiam posterior pars sigilli, quod appendet chartae spuriae de villae Chylice donatione (v. Cod. dipl. Boh. I, pag. 444). 20 366. (FALSUM SAEC. XIII PRIMAE MED.) Premysl Otakarus I, rex Bohemiae, acceptis a mercatoribus Kladrubensibus quinquaginta marcis argenti, remittit ipsis solutionem civilis iuris sibi debitam, cuius libertatis utilitatem monasterio in Kladruby confert. 25 —. Autographum in membrana scriptum in tabulario caes. reg. aulico Vindobonensi asser- vatur (A). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 59, num. 51 (ad a. 1212) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 246, num. 530 (exc., ad a. 1212) — Böhmer-Ficker-Winkelmann, Reg. imp. V, num. 10754 30 (ad a. 1213). Verba „pergens... in occursum Friderici ... de Appulia venientis“ solum ad autumnum anni 1212 referri possunt, sed Otakarus rex anno proximo demum Fridericum regem convenit Ratisbonae, ubi mense februario ineunte curia celebrata est (vid. Winkelmann, Philipp v. Schw. u. Otto I, tom. II, pag. 339 et Böhmer-Ficker, Reg. imp. V, num. 687a). 35 Accedit, quod sigillum chartae appensum adulterinum est. Quibus circumspectis non dubito, quin charta spuria sit. (Cf. etiam Bachmann, Gesch. Böhm. I, pag. 450, not. 2.) — Chartam 365. a) ita A. — b) ,Premizlonem' litteris maiusculis scriptum est A. — c) ita A; nimis longam sententiarum continuationem scriba ad finem non perduxit.

Strana 399
1213 MAII 22. ACTA SPURIA. NUM. 366. 367. 399 saeculo XIII medio non esse posteriorem litterarum formae manifesto ostendunt. Eadem manu scripta est etiam charta Venceslai I regis anno 1235 iun. 25 monasterio in Kladruby data (ap. Erben, Reg. Boh. I, num. 882). Notum sit omnibus, tam presentibus quam] futuris, quod ego Premisl, rex 5 Boemorum, Il pergens Ratisponam in occursum Frildrici, Romanorum regis, de Ap- pulia venientis, quinquaginta marcas argenti a Cladrubensibus accepi mercatoribus, relaxans eos a solutione civilia iuris, scilicet a duplicibus vulpinis pellibus, quas michi predecessoribusque meis solvebant, et conferens in perpetuum ecclesie Cladrubensi ob remedium anime mee ac predecessorum successorumque meorum 10 hanc libertatis utilitatem, quoniam teneor huius loci necessitatibus providere ac prosperitatibus nec non utilitatibus congaudere. Huius rei testes sunt: Andreas cancellarius et prepositus Pragensis, Zlauco camerarius, Bohuzlaus filius eius, Jaros gener eius, Vbizlaus de Zulizlau, Ulricus de Lutitz, Heinricus de Setscowitz, Hirdebor de Userob. 15 20 Chartae appendet e scidula membranae sigillum rotundum de cera naturali confectum, cuius diametros 70 mm sunt. In utriusque sigilli parte eaedem fere figurae expressae sunt, quae in Otakari regis sigillo apud diploma num. 57 descripto depinguntur. Sed chartae nostrae sigillum ex eadem forma atque illud regis sigillum provectum non esse circum- scriptionis litterarum formae manifesto ostendunt. In priore sigilli parte haec circum- scriptio legitur: + PAX - REGIS . OTACAR.......... v.. SCI . WENCEZLAI. Circum- scriptio partis aversae: + S....S. WENC.....BOCMORVM DVZ (!). Sigillum adulte- rinum esse tum ex mendo in voce „dux“ commisso, tum etiam ex eo cognosci potest, quod nullum aliud eiusdem regis diploma eodem sigillo instructum est. 25 367. (FALSUM SAEC. XIII. EX.) 30 Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterio in Břevnov circuitum Police villasque Provodov et Nesvačilov donat, petente Chunone abbate; quem circuitum ab omni provinciali exactione eximit et eremitas ibidem habitantes abbati Břev- novensi subiectos esse constituit. Pragae 1213 maii 22. Apographum insertum est confirmationi Karoli IV datae Pragae 1351 ian. 14, cuius auto- graphum in tabulario monasterii Břevnovensis asservatur (B). 35 Paproczký, Diadochos l. I. pag. 352. — Ludewig, Reliquiae manuscriptorum VI, pag. 57 — Ziegelbauer, Epitome hist. monasterii Brevnov., pag. 246. — Piter, Thesaurus absconditus in ... monio. Brzevvnoviensi, pag. 144 — Dobner, Monum. hist. Boem. VI,. pag. 8, num. 14 (reg.), = Erben, Reg. Boh. I, pag. 250, num. 539 — Volkmer u. Hohaus, Urkk. u. Regesten der Grafsch. Glatz, pag. 12 (reg.). Mirum, quod ea, quae charta nostra continentur, ab illis libertatibus prorsus discordant, quas Otakarus II, rex Bohemiae, in confirmatione anno 1260 nov. 3 data (vid. Emler, Reg. Boh. II, pag. 106, num. 276) privilegiis Otakari I atque Venceslai I, regum Bohemiae, 40 366. a) ita (pro civilis) scribae incuria A.

Strana 400
400 NUM. 367. ACTA SPURIA. 1213 MAII 22. monasterio in Břevnov concessa fuisse refert. Quam ob rem dubium esse non potest, quin charta ista spuria atque post confirmationem illam demum confecta sit. — Locorum nomina explicat Tomek, Paměti újezdu Polického, Památky archaeolog. II, 205 sq.; (Alteste Nachrichten uber die Herrschaften Braunau und Politz, Prag 1857, pag. 26 sq.). Ego Ottakarus, qui et In nomine sancte et individue trinitatis amen. Przemizl, dei gracia Boemorum rex, serenissimi patris mei Wladislay, quondam regis Boemie, qui magnorum monasteriorum fundator extitit et pius defensor, quantum cum deo possum, vestigiis inherendo, pro salute anime mee omnium- que parentum meorum, considerata quorumdam heremitarum necessitate, omni- potenti deo famulancium in loco solitario et deserto, ad instanciam venerabilis 10 viri Chunonis, abbatis Brevnowiensis ecclesie, quendam circuitum meum, qui Policz vulgariter appellatur, cum omnibus suis attinenciis, videlicet pratis, campis, plan- tatis et plantandis ac partem mediam fluvii nomine Drivik, et hoc“ a capite ipsius fluvii usque ad flumen Methuge, circuitum dico tendentem a monte Knyna usque ad speluncam, que Rothotatech dicitur, ex altera vero parte a capite fluminis 15 Stenawa usque ad flumen Bozanow et usque ad montes Steny et ab hiis mon- tibus usque ad locum Przewrat dictumb et ab illo loco quantum circumfluit rivulus Sdekelnice nomine usque ad locum, ubi influit Methugen, libere ac per- petualiter contuli Brevnowiensi ecclesie ac supradicto abbati Chunoni viro discreto suisque successoribus hereditario iure in perpetuum possidendum; superaddendo 20 duas villas, videlicet Prowodou et Neswachilou cum omnibus earum attinenciis. Sane auctoritate regalis maiestatis predictum circuitum et homines eum inhabitantes eximo et penitus absolvo ab omni provinciali exaccione et villicorum seu benefici- ariorum nostrorum omnimoda vexacione ac eciam terre nobilium quolibet gra- vamine, ita quod nec ipsi heremite nec bona ipsorum cuiquam debeant subesse nisi 25 sepe dicto abbati Chunoni et eius successoribus tam in spiritualibus quam in tempo- ralibus in perpetuum; maxime cum iam de supra memorato claustro quidam mona- chus dyaconus, Vitalis nomine, cum aliquantis fratribus sibi adherentibus ipsum locum pro posse virium suarum, ipsam silvam exstirpando, inhabitabilem fecerint et ibidem capellam ligneam in honore sancte dei genitricis et perpetue virginis 30 Marie gloriose construxerint, et ipsam capellam sepe dictus abbas Chvno, per cuius diligenciam et peticionis instanciam ipse locus desertus a me Brevnowiensi ecclesie libere collatus est, competenti ornatu ecclesiastico ad laudem et gloriam beate virginis decoravit et eosdem fratres sibi humiliter et devote obedientes in temporalibus procuravit sufficienter, vitam monasticam secundum regulam sancti 35 Benedicti plenius informando. Ad huius igitur mee tam salubris donacionis per- petuam memoriam obtinendam presentem paginam feci conscribi et sigilli mei Acta sunt hec in castro Pragensi in vigilia Ascensionis karactere roborari. Domini, anno incarnacionis eiusdem Domini millesimo ducentesimo tredecimo, 5 867. a) ,partem fl. nom. Drivik et hoc' in loco raso eadem manu scripta sunt B. — b) ,dicto' B.— 40 c) ,Methungen‘ B.

Strana 401
1213 MAII 22. — DEC. EX. ACTA SPURIA. NUM. 367, 368. 401 in presencia horum omnium, quorum inferius nomina subscribuntur: Daniel sancte Pragensis ecclesie episcopus, Andreas prepositus eiusdem ecclesie, Eppo canonicus Pragensis, Slawko summus camerariusd curie nostre, Bohuslaus filius eiusdem, Budiwoy summus iudex curie nostre, Martinus pincerna, Diwis dapifer 5 et alii viri nobiles, qui ad hoc testes fuerunt convocati, videlicet Bohuslaus castel- lanus Pragensis, Zwyest filius Bohuslay, Jaros, Bycen castellanus Wissegradensis, Wilhelmus, Sbyslaus castellani de Kladzco, Rudolt de Jaromir, Weyker et duo filii eius, Martinus et Henricus. Affuit eciam eodem tempore ad hanc sollempni- tatem et regalem donacionem meam vir illustris dominus Theobaldus, filius domini 10 Theobaldi, ut huius donacionis mee testimonium perhiberet, et alii quam plures, qui non omnes in hac pagina sunt conscripti. 368. (FALSUM SAEC. XIV. IN.) Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasteriorum in Teplá et Chotěšov 15 possessiones et libertates confirmat, petente Hroznata fundatore, Vladislavo marchione Moraviae et Roberto episcopo Olomucense. In Prostějov 1213 ldecb. ex.]. 20 Charta autographi instar in membrana scripta in tabulario monasterii Teplensis asser- vatur (A). (Hugo), Sacri et can. ord. Praemonstr. annales II, Probat. col. DLXXIII. — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 73, num. 63. — Erben, Reg. Boh. I, pag. 255, num. 548 (fragm.). 25 30 35 Mirum, quod membranae inferior pars replicata contra communem consuetudinem in vacuam chartae paginam conversa est, et quod Roberti episcopi sigillum lectori tergum obvertit. Qua ex re cognosci potest, quod membrande pagina nunc vacua olim scriptura impleta erat, quae postea abrasa est. Praeterea mirum, quod in charta conceditur gracia de licentia fratres ad testificandum adducendi, quae in ipsa „inconsueta“ nominatur, et quod ea, quae charta nostra continentur, discrepant cum Venceslai II regis diplomate anno 1298 ian. II dato (Emler, Reg. II, num. 1777), in quo libertates et gratiae ab Otakaro I rege mona- sterio Teplensi quondam concessae confirmantur. In illo namque diplomate, quod libertates iisdem verbis describit, quibus Otakarus I rex in privilegio suo usus est, quaedam leguntur, quae in charta nostra omissa sunt; e contrario autem in charta nostra gratiae quaedam conceduntur, quarum Venceslai II confirmatio nullam facit mentionem. Quibus omnibus circumspectis chartam nostram spuriam et in tergo diplomatis cuiusdam veri scriptam esse constat. Quod quidem diploma ab Otakaro I rege datum fuisse ostendit secundum sigillum chartae appensum. — In charta conficienda impostor adhibuit sincerum Otakari I privilegium anno 1213 datum, ex quo illa ad verbum descripsit, quae in Venceslai Il con- firmatione iisdem verbis scribuntur. Quae quidem verba literis minoribus impressa numero I in margine addito denotavimus. Ex eodem privilegio procul dubio etiam nota temporis et arenga cum promulgatione descripta sunt. Privilegium illud ab eodem scriba, ad quem 40 367. d) ,camerarius summus' B.

Strana 402
402 NUM. 368. ACTA SPURIA. 1213 DEC. EX (II) diploma num. 110 referendum est, conscriptum esse puto arengae et promulgationis sermone observato. Praeterea chartae nostrae auctor etiam e charta, quam Daniel II episcopus Pragensis monasterio Teplensi a. 1201 dedit (vid. supra num. 26), illa ad verbum de- scripsit, quae numero II in margine apposito signavimus. In nomine sancte et individue trinitatis. Ego Premizel, dei gratia rex Boemie, uni- 5 versis Christi fidelibus tam futuri quam moderni temporis. Cum principalis sit provi- dentie suorum temporum actiones ad suorum successorum deferre memoriam et precipue ea, que libertati prospiciunt ecclesijastice, noverint tam presentes quam futuri, quod nos ad peticionem dilecti nostri G., fundatoris Teplensis ecclesie, libertates et indulgentias et donatiolnes, quas eidem ecclesie et etiam Hotesouicensi 10 diversis temporibus pro nostro et successorum nostrorum remedio contulimus, in hac nostre confirmationis et concessionis pagina breviter recapitulando cura- vimus annotari, que in iam collatis privilegiis ex scriptorum negligentia fuerunt intermissa, supplere et confirmare cupientes. Primum quidem annuente et petente fratre nostro Wladizlao, faventibus filiis, acclamantibus et laudantibus primatibus 15 (1) tam Boemis quam Morauis, predictis ecclesiis in bonis, que nunc possident et in posterum poterunt adipisci, de causis, culpis et satisfactionibus omnem nobis attinentem contulimus utilitatem.2 Insuper principali auctoritate statuimus, ut pre- dict arum ecclesi arum homines in quacunque parte terre commorantes a nostra et nostrorum potestate successorum et dominio sequestrati ac penitus absoluti, nullis univer- 20 salibus collectis, que per Boemiam fieri solent, vel huiusmodi exactionibus gravari debeant, set ab omni infestacione et vexatione potentum liberi permaneant. Nullus eos pro castrorum, que in terra sua sunt, reedificatione commoveat, nullus eos pro ingruenti aliqua expeditione inquietare audeat, nullus eos pro reparatione viarum vel silve succisione in ambitu terre molestare presumat, precipue homines de Tepla et in toto circuitu circa silvam commorantes, 25 quibus portam terre, quam a suo suo" fundatore possident, et munire et custodire sufficiat. Nullus eos seu camerarius seu villicus sive castellanus ad iuditium conpellat. Cum enim a fundatore suo nobis et successoribus nostris advocatia eorum com- missa sit, volumus, ut de cetero de omni accidenti in presentia nostra et succes- sorum nostrorum iudicentur. Statutum etiam eiusdem fundatoris de militibus 30 utriusque domus retinendis et dimittendis post mortem ipsius, sicut in eius autentico continetur,' volumus inviolabiliter observari. Preterea gratiam et indul- 368. a) ita scribae incuria A. 1) Groznatae. — 2) Secundum confirmationem Venceslai II, quae anno 1298 ian. II data est, in Otakari regis privilegio vero hoc loco sequebatur: �Si quis furtum vel latrocinium 35 aut homicidium aut aliam huiusmodi grandem culpam perpetraverit, perpetrator criminis regie potestati sentencia capitali subiaceat, facultas vero ipsius tota in usus ipsius ecclesie redigatur. Si quis eciam [equum] furtivum vel bovem [seu alijas res super homi- nem ecclesie tercio subduxerit, qui sua cognovit propria, recipiat, regium vero ius totum ecclesie permaneat antedicte.' Quae litteris latius dispositis imprimuntur, eisdem verbis leguntur etiam 40 in privilegio, quod a. 1221 iul. 2 ab Otakaro I rege ecclesia Pragensis accepit (vid. supra pag. 204, lin. 32 sq.). — 3) Vid. Cod. dipl. Boh. I, pag. 324, lin. II sq.

Strana 403
1213 DEC. EX. ACTA SPURIA. NUM. 368. 403 gentiam auctoritate apostolice sedis ordini eorum indultam, videlicet, ut licitum sit eis in causis suis fratres suos ydoneos ad testificandum adducere et eorum testimonio, sicut rectum fuerit, et propulsare violentiam et iusticiam vendicare, cum nos antea talem consuetudinem non habuerimus, ne huiusmodi indulgentia 5 quasi inconsueta per ignorantiam in principatu nostro refellatur, huic pagine dignum duximus annotari et quantum ad regiam spectat dignitatem confirmari. Ceterum villam, que in Zedelecensi provincia Lichtenstat dicitur, cum omni iure forensi et civili et silvam attinentem, quam predicto G.1 fideli nostro, dum adhuc miles existeret, pro servitio suo iure hereditario contulimus possidendam, spe- 10 cialiter ecclesie Teplensi et fratribus ibidem commorantibus confirmamus, remini- scentes nos prefatam villam ad peticionem sepe dicti G., cum Romam proficisci proponeret, coram Boemis in communi colloquio Prage pro remissione peccatorum nostrorum predicte ecclesie in manus J.; eiusdem loci abbatis, iure hereditario possidendam specialiter assignasse. Villam etiam Sandowe, que infra metas Boemie 15 comprehenditur, et terram usque ad silvam prefato loco concedimus etiam iure hereditario possidendam. Denique huic concessioni nostre testificando interseri voluimus, quod venerabilis Daniel, dei gratia Pragensis ecclesie episcopus XVII, omnem decimam, que sui iuris erat, ecclesie Teplensi contulerit, tam de hiis, que prefata ecclesia in presentiarum possidet, quam de hiis, que in posterum iustis modis poterit adipisci, faven- 20 tibus canonicis suis et laudantibus, qui super hoc prefate ecclesie privilegium tradi- derunt sigilli" predicti episcopi et Pragensis capituli certissime roboratum.5 Ceterum quelibet littere seu privilegia huic concessioni et confirmationi nostre in aliquo contraria antea vel in posterum sive a nobis sive a sucessoribus nostris preter assensum fundatoris et abbatis de Tepla, sigillis eorum et testibus premunitum, ad 25 quorumcunque etiam suggestionem impetrata fuerint, nullam penitus obtineant firmitatem. Ne ergo pravorum hominum hanc nostre concessionis, confirmationis, testifica- tionis paginam possit infringere perversitas, placuit * scripto commendari et * per impressionem sigilli nostri et fratris nostri Wladizlay, marchionis Morauie, et venerabilis R., Olomvcensis episcopi, ad quorum intercessionem hec contulimus, roborari. Datum 30 in Olvmvcensi“ provincia in villa, que dicitur Prosteyov, acclamantibus et laudan- tibus Boemis et Morauis, anno dominice incarnationis MCCXIII. (II) (II) 35 Chartae appendebant e scidulis membranae tria sigilla, quorum primum iam avulsum et deperditum est; sigillum illud Vladislavi, marchionis Moraviae, fuisse ex corroboratione cognosci potest. Secundum sigillum Otakari regis, de cera naturali confectum, nunc iam valde attritum et defractum, ad eandem formam revocandum est atque illud, quod diplo- mati num. 57 appendet. Tertium sigillum Roberti, episcopi Olomucensis, de cera naturali confectum, cuius circumscriptio fere tota defracta est, ex eadem forma profectum est atque primum chartae num. 78 sigillum. 368. b) ita (pro sigillis) scribae incuria A. — c) ,olvm' A. 40 4) Johannis (2). — 5) Vid. supra num. 26.

Strana 404
404 NUM. 369. ACTA SPURIA. 1214 FEBR. 10. 369. (FALSUM SAEC. XV. EX.) Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, Henrico militi de Königswart omnibus- que castri eiusdem possessoribus concedit, ut omne commercium inter Bohemiam et Germaniam in regione illa fiat tantum in ipsius militis viis, quae accurate 5 perscribuntur. 1214 febr. 10. Charta autographi instar manu saec. XV exarata in tabulario castelli Osterstein ap. Gera asservatur (A). Beckler, Stemma ruthenicum pag. 260 (exc.) — Cohn, Die Vorfahren d. fürstl. Hauses 10 Reuß, in: Forschungen z. deutsch. Gesch. IX, pag. 594, (quae editio hic repetitur). — Dobenecker, Reg. Thuringiae II, num. 1582 (reg.). Chartam spuriam et saeculo XV exeunte demum confectam esse demonstrat Cohn l. l. pag. 584 sq. In nomine sancte et individue trinitatis. Odacuer, dei gratia Boemorum 15 rex pius et invictissimus, nobili et dilecto nostro Heinrico, strennuo militi del Ut ea, que fiunt in tempore, sequantur naturam eiusdem, necesse Konigeswart. est, ut perpetuis roborentur literis. Ideo notificamus omnibus et singulis homini- bus ob intuitum fidelibus servitutibus" tue strennuitatis nobis indefesse exhibitis ac approbatis presentem sequentem gratiam in remuneracionem tue strennuitatis 20 tibi concedimus et omnibus 1 Konigeswart possidentibus perpetuis temporibus duraturis, presertim omne id quod metas istas extra regnum nostrum ad Alma- niam pervenerit, aut de Almania ad nostrum regnum cum omnibus centenariis bonis, equestribus, pedestribus, currubus et quibusvis mercanciis debitas tuas vias incedant. Et vie tue vere et iuste de et extra civitatem Luticz, deinde versus 25 Utwein, Landeck, Pawten et Rauschenpach et ex post trans silvam Konigeswart. Id autem, quod venerit versus Planam et deinde trans silvam dictam Thern et subter Thern temporibus duraturis perpetuis ad Konigeswart incedent. Illud autem quod venerit super Topplam, suo modo veram viam trans silvam ad Konigeswart, et deinde ad civitates Egram et Turssenreut eundo et redeundo; sic tamen, quod 30 non fiat in preiudicium graciis super viis et theoloniis castri Betschaw. Super quibus viis tuis potes et debes constituere theolonaria et theolonium secundum temporis exegenciam ibidem recipere. Si quis autem equester, pedester vel vector aut aliſas] merces theolonium preterierit, iuste pro theolonia deducta coram iudicio stabit. Et si quis tibi aut posteris Konigeswart possedentibus in prefatis 35 tuis viis irritaciones illicitas vel inconswetas facere volentibus“ et iniustas vias iuxta prefatam veram viam, qui ab antiquis carent simili gratia et remuneratione, potes super hiis accipere, impedire, privare, annullare et destituere. Postremo si quis ausu temerario dictam nostram gratiam, datam Heinrico et suis posteris 369. a) ita A. 40

Strana 405
1214 FEBR. 10. — 1215. ACTA SPURIA. NUM. 369—371. 405 per nos, infringere attemptaverit, sciat se incidisse in nostram indignacionem sub pena quinquaginta marcarum auri deputati; dimidiam partem in nostram regiam cameram, aliam vero dimidiam antefato strennuo Heinrico et suis posteris irremisibiliter daturum. In quorum fidem et maioris roboris munimen presenciarum graciarum infrascripti testes: abbas de Waltsassen, Zmul, quatuor filii sui: Gerinw," Cono, Andree, Zsartelov; Robodo, Heinricus filius Martini, Grebis frater suus, Conrat de Wintrowe, Hawart de Hertenberc, Marcwart, Poppo de Milozst, Bero, Siboda, Zpipra szapan de B...sen, Grozonat filius Ernesti et alii quam plures. In cuius rei argumentum privilegium iussimus conscribi et maiestatis nostre sigillo Acta sunt hec anno incarnacionis MCCXIIII, indictione II, IIII idus 10 corroborari. februarii. 5 15 Chartae appendet e scidulis membranae sigillum Otakari regis de cera naturali confectum, iam valde attritum et defractum. In sigilli margine exteriore vestigia quaedam apparent, quae illud in duas partes discissum et postea conglutinatum esse ostendunt. Qua ex re colligi potest sigillum hoc ab alio eiusdem regis diplomate ablatum et ad chartam nostram per dolum aptatum esse. 370. (FALSUM SAEC. XIII. ALT. MED.) Fridericus II, Romanorum rex, provinciali et fratribus hospitalis sanctae 20 Mariae Hierosolymitanae Theutonicorum in Thuringia silvam prope villam Than- bach sitam, quam Rudolfus pincerna in manus suas resignavit, perpetuo proprie- tatis titulo donat possidendam. — Inter testes: �Ottakarus rex Bohemie." Apud Egram 1214 iun. 5. 25 Charta autographi instar manu saec. XIII alterius medietatis scripta in tabulario regio Dresdensi asservatur (A). 30 Huillard-Bréholles, Hist. dipl. Frid. II, t. I. pag. 301 (ex A) — Erben, Reg. Boh. I, pag. 259. num. 554 — Böhmer-Ficker, Reg. imp. V, num. 734. Chartam spuriam et post saeculum XIII medium confectam esse commemoravit Posse, Die Lehre v. d. Privaturkunden, pag. 3, not. I; vid. etiam ibidem pag. 41 et 43. — Ota- karum regem a. 1214 mense iunio ineunte Egrae fuisse diplomata num. 114—116 demon- strant. 371. (FALSUM SAEC. XIII.) Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, capellam sancti Clementis in Vyšehrad 35 constitutam cum omnibus ad eam pertinentibus villis donat ecclesiae sancti Petri in Vyšehrad ad refectiones canonicorum supplendas. In capitulo Vyšehradensi 1215 — Charta autographi instar in membrana manu saec. XIII scripta in tabulario capituli collegiati in Vyšehrad asservatur (A). — Apographum insertum est confirmationi Venceslai!

Strana 406
406 NUM. 371. ACTA SPURIA. 1215. regis, datae in Castello 1240 m. sept., cuius autographum in eodem tabulario asservatur (B).— Apographum saec. XIV exstat in libro privilegiorum ecclesiae Vyšehradensis fol. 171, num. 42 (C). Bartholdus Pontanus a Braitenberg, Bohaemia pia, pag. 81 — Hammerschmidt, Gloria et majestas ... Wissehradensis eccl., pag. 171, num. V. — Erben, Reg. Boh. I, pag. 260, num. 559 (fragm.). 5 Charta ab eodem scriba confecta est, qui scripsit etiam litteras Philippi, praepositi Vyše- hradensis, anno 1234 (!) datas (ap. Erben, Reg. Boh. I, num. 1158). — Mirum, quod sigillum chartae appensum ad formam illius sigilli confectum est, quo Otakarus rex ab anno 1224 demum utebatur. Porro notandum est, quod arenga atque promulgatio iisdem verbis con- scripta est atque in diplomate, quod ab Venceslao I rege monasterium in Kladruby anno 1233 accepit (ap. Erben l. l. num. 813); cum quo quidem diplomate etiam chartae nostrae corroboratio his saltem verbis congruit: -presens privilegium fecimus exhiberi.“ (Arengam istam Venceslai I regis notarii receperunt e privilegio Otakari regis anno 1228 nov. 7 monasterio in Velehrad dato, quod anno 1232 ian. 18 Venceslaus rex confirmavit). Notabilis haec congruentia eo optime explicari potest, quod chartae nostrae auctor adhibuit diploma quoddam Venceslai I regis ecclesiae Vyšehradensi olim datum, quod ab eodem auctore atque illud Kladrubense conscriptum erat. His itaque circumspectis dubium esse non potest, quin charta nostra adulterina sit. Ante annum 1240 ipsam confectam esse docet confirmatio Venceslai I regis, quae mense septembri anni eiusdem data est (ap. Erben l. l. num. 1008). 20 Ea quae charta nostra continentur confirmata sunt litteris Innocentii IV. papae a. 1245 dec. 21 datis (v. Erben, l. l., num. 114I). 10 15 iIn nomine sancte trinitatis amen. Ottakarus, qui et Premizl,“ dei gracia Cum regalem de- Boemorumb] rex, ecclesie“ Wissegradensi in perpetuum." ceat excellenciam sanctam in omnibus pro movere ecclesiam et tueri, nostre visum 25 fuit magnificencie id excogitare et exequi, quod nostre anime cederet] ad sa- lutem. Notum siquidem facimus quam presentibus tam futuris,e quod ad instan- ciam et iustam peticionem dilecti consanguinei nostri Arnoldi, honorabilis pre- positi Wissegradensis, et omnium canonicorum ibidem domino deo famulancium capellam sancti Clementis, in eodem opido constitutam, cum omnibus attinenciis 30 suis, villis, pratis, silvis et hominibusf censualibus, post decessum sui possessoris Johannis, archidiaconi Curimensis,s ecclesie sancti Petri principis apostolorum conferimus perpetuo possidendam ad usus fratrum et refectiones complendas, quas ipsis prepositus explere non sufecith propter distractionem donacionum antiquarum, sicut de privilegiis lectis nostrorum intelleximus attaworum. Et ut 35 hec nostra donacio robur habeat perpetuo valiturum, presens privilegium fecimus exhiberi nostri sigilli munimine roboratum. Actum in capitulo Wissegradensi anno dominice incarnacionis millesimo CCXV, indictione' III. Chartae appendent e scidulis membranae duo fragmenta sigilli de cera naturali, quod ad illius sigilli speciem confectum erat, cuius descriptionem in diplomate num. 264 dedimus. 40 371. a) ,Otacherus qui et Premusl' B. — b) ,Boem' A, B. - c) ,ecclesie et capitulo‘ B. — d) imperpetuum‘ B. — e) ,tam presentibus quam futuris' B. — 1) ,h' ex ,b' eodem atramento correctum A. — g) ,Churimensis' B. — h) ,suffecit‘ B. — i) ,indic' A.

Strana 407
1216 IUN. 8. — 1218 APR. 27. ACTA SPURIA. NUM. 372, 373. 407 372. (FALSUM SAEC. XV.) Ulricus Držislav de Litice eiusque uxor Sudka monasterio in Plasy villam Nadrybi donant, Premyslo rege Bohemiae consentiente. 5 Pragae 1216 iun. 8. 10 Apographum saec. XVI. ex. servavit „Registrum adnotationum vel liber memoriarum mon. Plassensis“ anno 1535 conditum, quod in tabulario Musaei regni Bohemiae asservatur, fol. 164r (B). — Aliud apographum saec. XVIII. praebet Ben. Scheppl, Lapis sepulchralis fundatoris et benefactorum ... monii. de Plassio (1744), cuius cod. ms. in eodem tabulario asservatur, pag. 73 (C). Scheinpflug in Mitth. d. Ver. f. Gesch. d. Deutschen in Böhmen XII (1874), pag. 67, num. 24 (reg.) — Emler, Reg. Boh. II, pag. 1156, num. 2641. 15 20 Mirum, quod in privilegio Innocentii W. papae a. 1250 oct. 10 dato (v. Scheinpflug l. l. num. 47), in quo omnes monasterii Plassensis possessiones confirmantur, villa Nadrybi non adfertur. Accedit, quod magister Arnoldus denique Otakari II regis tempore proto- notarii munus sustinuit. Praeterea notandum est, quod inter chartae testes scabini et cives civitatis Novae Plznae nominantur, quae civitas ab Venceslao II. rege anno fere 1290 condita est. His itaque omnibus circumspectis dubium esse non potest, quin charta adulte- rina sit. Charta saeculo XV demum confecta esse mihi quidem videtur. — In charta con- scribenda impostor adhibuit diploma Přemysli Otakari I regis a. 1216 iun. 8 datum (v. supra num. 125). ex quo illa ad verbum descripsit, quae litteris minoribus imprimuntur. Notum sit omnibus Christi fidelibus tam presentibus“ quam futuris, quod ego Vlricus' Dirsislaus de Ludiz“ et uxor chara nostra Sudcha cum consensu regis Primislai, dei gratia regisd Bohemorum,e villam nomine Nadrybi penes 25 fluvium Misamf monasterio Plasensie beate virginis Marie cum suis omnibus attinentiis, aquis, piscaturis, rivulis, pratis pro remedio anime meen et uxoris, filiorum parentumque nostrorum libere contulimus et donavimus in perpetuum possidendam." Testes sunt hii' * quando dominus abbas Albertus Plasensis" prememoratam" villam recepit: Andreas Pragensis episcopus, * Martinus canonicus Pragensis, * Benes, Marqvardus, 30 scabini et cives civitatis Nove Plsne,° Burghardus de Klingenberg camerarius, Zchecho de Praga. Datum per manum magistri Arnoldi, tunc protonotarii, in urbe Praga, sexto idus iunii, anno dominice incarnationis MCCXVI. 373. (FALSUM SAEC. XIII.) 35 Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, Stephano de Medlov confirmat liber- tates, quas ei in Medlov aliisque hereditatibus eius Henricus Vladislavus, marchio Moraviae, concessit. 1218 apr. 27. — 40 372. a) ,praesentibus' et similiter etiam infra semper, ae' pro ,e' simplici, C. — b) ,Ulricus' C. — c) ,Luditz B. — d) regis' deest B. — e) Bohemiae‘ C. — f) ,Miseam‘ B. — 8) ,Plassensi‘ C. — h) ,suae‘ C. — i) ,et filiorum‘ C. — k) ,possidendum‘ B, C. — 1) ,hi‘ B, C. — m) ,Plassensis‘ C. — n) ,praenominatam‘ C. — o) ,Pielsne‘ B. — P) ex ,MCCXCVI' corr. B.

Strana 408
408 NUM. 373. ACTA SPURIA. 1218 APR. 27. Charta autographi instar in membrana scripta in tabulario civitatis Brunnensis asser- vatur (A). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 104, num. 93 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 278, num. 593 (extr.). Charta suspicione non caret, quod in ipsa immunitates quaedam nobili laico conceduntur: 5 quae res ab illius temporis usu prorsus aliena est, ad quod charta se spectare simulat. Accedit, quod chartam scriba quidam scripsit, qui nonnullas proprietates illius manus imi- tatus est, quae chartam Roberti episcopi Olomucensis anno 1208 sept. 25 monasterio in Dou- bravnik datam (vid. supra num. 78) exaravit. Porro notandum, quod-in Henrici Vladislavi marchionis charta, quae eadem die atque nostra eidem Stephano nobili data est (vid. num. 161), 10 de libertatibus ei a marchione concessis nulla mentio fit. Postremo mirum, quod sigillum regis chartae nostrae numquam appensum erat. Itaque his omnibus circumspectis chartam spuriam esse constat. (Cf. Palacký, Dějiny I, pars 2, pag. 145, nota 145 et ap. Erben l. l. pag. 624). — Chartam saeculo XIII fere medio non esse posteriorem, litterarum formae ostendunt. — Nota temporis totidem verbis descripta est ex charta marchionis eidem nobili 15 a. 1218 apr. 27 data (num. 161). — In chartae arenga et corroboratione conscribenda verum quoddam Přemysli Otakari regis diploma, quod ab Hermanno notario conscriptum erat, adhibitum esse puto, diplomatum num. 199, 218, 305 genere scribendi collato. In nomine sancte et individue trinitatis. Otakarvs, qui et Primisl, dei Contingit plerumque facta principum et donationes 20 gratia Buemorum" rex. sollempnes processu temporis et malitia successorum inmutari, que legitimo testi- monio proborum hominum et sigillatis literis non inveniuntur roborata. Ad noticiam igitur singulorum, tam presentium quam futurorum, cupimus pervenire, quod nos cum dilecta coniuge[ nostra Constancia, illustri Boemorum regina, con- siderantes fidelitatem et devota obsequia fidelis nostri Stephani, burgravib de 25 Micolau, que nobis et fratri nostro, illustri marchioni Morauie, fideliter exibuit et exibet, libertatem, quam ei frater noster predictus marchio tam in Mellau, quam in aliis omnibus hereditatibus, per gratiam suam donavit, iure hereditario ei et eius heredibus possidendam per nostram magnificenciam et fratris nostri dona- tionem liberaliter confirmamus, idem ius, quod frater noster ei dedit, concedendo; 30 hoc videlicet ius: quod in predictis hereditatibus nullus camerariis pateat introitus, nec XIIII, qui in patria colliguntur, in eis colligantur, sed omne iudicium coram suo prefecto, scilicet villico domini Stephani, subire debeant, excepto hoc solo, quod si furc iuste cum furto comprehensus fuerit, iudici terre reprehentetur." Ut autem hec donatio et nostra confirmatio rata et inconvulsa perpetuaque debeat 35 permanere, presens scriptum sigillorum nostrorum inpresionee roboratum ei in testimonium fecimus exiberi. Si quis vero hoc tam sollempne factum et nostre magnificentie donationemf ausu temerario presumseritb de camerariis vel de aliis quibuslibet hominibus aliquo casu inmutare, trecentas marcas ponderati argenti 373. a) ex indivie' statim inter scribendum correctum A. — b) ita A. — c) ,fur' eadem manu 40 eodemque atramento superscriptum est A. — d) ita (pro representetur) scribae incuria A. — *) ,inplione' A. — f) primo scriba ,dom' scripsit, sed errore cognito statim ,n' correxit A.

Strana 409
1218 APR. 27. — 1219 IUL. 26. ACTA SPURIA. NUM. 373, 374. 409 Acta sunt hecg dominice incarnationis MCCVIIX, in cameram regis pro pena inponat. V kalendas mai, presente i�' Ruperto, ž venerabili Olomucensis ecclesie episcopo, et nobili viro Leone, camerario Brunnensis provincie, et Ratiborio, Taszone, Boslao cum fratribus et allish quam plurimis viris honestis, regnante in Boemia 3 Otacaro i/ rege fammoso," 5 anno vero regni sui VX, qui etiam donationem pretaxatam non solum potestate regia, verum etiam consuedunenaria" tocius Boemie" isticia" confirmavit, excludendo cuiuslibet scupulum" excęptionis. 10 Chartae appendet e filis sericis albis flavis rubris fragmentum sigilli Henrici Vladislavi marchionis, quod de cera naturali confectum erat ad speciem illius sigilli veri, quod describi- tur apud diploma num. 125. — Sigillum regis chartae nusquam appensum fuisse ex eo cognosci potest, quod in ipsa alterius sigilli appensi nullum vestigium reperitur. 374. (FALSUM SAEC. XIII.) Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, ecclesiae in Vyšehrad donat villam Zahrádka Trhová et circuitum ad ipsam pertinentem. 15 In Humpolec 1219 iul. 26. Apographum saec. XIV servavit Liber privilegiorum ecclesiae Vyšehradensis, qui in eiusdem ecclesiae tabulario asservatur, fol. 12v, num. XXIII (B). 20 Hammerschmidt, Gloria et maiestas ... Wissehradensis eccl., pag. 172, num. Vl (in fine mancum) = Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 109, num. 101 (extr.), = Erben, Reg. Boh. I, pag. 285, num. 610 (extr.). Mirum quod tam annus quam dies, qui in temporis nota adfertur, non congruit cum Gregorii de Crescentio, diaconi cardinalis, in Moraviam adventu, de quo ibidem mentio fit. Etenim ex litteris anno 1221 d. VI nonas iulii et tercia die colloquii in monte Schatzberg conscriptis (v. num. 216) cognosci potest Gregorium cardinalem, qui legationis officium a. 1220 mense decembre exeunte suscepit (cf. num. 203), demum ultimis mensis iunii diebus anni 1221 ad Moraviae fines venisse. Cum autem duplex hoc mendum describentis incuria factum esse non videatur, chartam nostram spuriam esse puto. Eodem fere tempore atque num. 371 ipsam confectam esse verisimile est, quod villae Zahrádka donationem Inno- centius W papa litteris a. 1245 dec. 21 datis (v. Erben, Reg. I. num. 1140) confirmavit. Otakarus,“ divina favente clemencia Boemie rex. Universis presens scrip- tum inspecturis notum esse volumus, quod nos pro nostra necessitate ornatum in Wissegrade accommodavimus, pro quo, nec non ut nostri memoria ibidem haberetur in perpetuum, Zaradcham et circuitum eundem cum universis pertinen- ciis, silvis, pratis, aquis, villis, ecclesie assignavimus memorate. Et ne hoc ecclesie 35 predicte posset infringi, filios nostros Wencezlaum et Wladislaum misimus ad 25 30 373. g) post hanc vocem ,anno' scribae incuria omissum est A. — h) ita scribae incuria A. — i) ,famoso‘ A. — k) ex ,Boemia' eodem atramento correctum A. 374. a) Chartae apographo praemittitur in B inscriptio colore rubro scripta: Hic ponitur tenor privilegii domini Ottakari super donacione bonorum in Zahradka et suis pertinenciis facta 40 ecclesie Wissegradensi pro ornatu, quem recepit.“

Strana 410
410 NUM. 374, 375. ACTA SPURIA. 1219 IUL. 26. — 1220 MART. denotandum et circueundum circuitum cum universis pertinenciis supradictis. Et ne hoc a nobis posset revocari in irritum, presentem cartulam sigilli nostri munimine fecimus roborari. Petivimus eciam a dilecto filio nostro Wencezlao, ut idem nostrum factum et scriptum ratum haberet et suo scripto confir- Acta sunt hec in Gumpoldis anno incarnacionis Domini MCCXVIIII," maret. VII kalendas augusti, cum nos in Morauiam cardinalis Gregorii de Crescencio in occursum veniremus. Testes vero sunt: Zlauco summus camerarius, Budiuoy, Boguslaus subcamerarius, Marquardus ensifer, Albertus, Rodolfus, Diuis filius Petriconis, Sawisse venator curie, Groznata, Arnoldus prepositus Wissegradensis, Benedictus prepositus Lutomericensis et cancellarius, Boguslaus decanus, God- 10 scalcus custos, Ansalmus, Diuinus canonicus Wissegradensis et alii quam plures. 5 375. (FALSUM SAEC. XIII. EX.) Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterio in Břevnov libertates a Boleslavo I, duce Bohemiae, concessas confirmat, petente Dluhomilo abbate. 15 Pragae 1220 mense martio. Charta autographi instar manu saec XIII in membrana scripta in tabulario monasterii Břevnovensis asservatur (A). Ziegelbauer, Epitome historica .... monii. Brevvnoviensis pag. 248, probatio V = Erben, Reg. Boh. I, pag. 290, num. 620 (frgm.) — Dobner, Monum. hist. Boem. VI, pag. 9, num. 16 20 (reg.). Charta eadem manu scripta est, quae etiam utrumque exemplar illius chartae spuriae scripsit, quam monasterium in Břevnov a Břetislavo, duce Bohemiae, anno 1045 oct. 18 accepisse fertur (v. Cod. dipl. Boh. I, num. 379). Quam quidem chartam saeculo XIII exeunte demum confectam esse demonstravi in dissertatione „O dvou nejstarších listinách kl. Raj- 25 hradského“ in: Sborník prací žáků Gollových, pag. 72 sq. Cum charta ista ad verbum concordant ea, quae litteris minoribus impressa numero I in margine apposito denotantur. Accedit, quod ex iis, quae charta continentur, praecipue iudicandi potestas abbati concessa omnino abhorret ab illius temporis usu atque consuetudine, ad quod charta se spectare simulat. — Porro notandum est, quod charta fere tota de aliis diplomatibus exscripta est. 30 Ea quae in margine numero II designantur, ad verbum descripta sunt ex illo privilegio praecellenti, quod Otakarus I rex anno 1222 mart. 10 monasteriis et ecclesiis Bohemiae concessit (v. supra num. 227). Privilegii huius illud apographum auctori chartae prae manibus erat, quod in tabulario monasterii Břevnovensis usque adhuc asservatur, in quo scribae incuria annus 1220 adfertur, quem etiam charta nostra repetit. Maior chartae pars 35 repetit verba diplomatis, quod Venceslaus I, rex Bohemiae, anno 1234 iul. 14 monasterio Břevnovensi dedit (Erben, Reg. Boh. I, num. 842); quae verba numero III in margine apposito notavi. Praeterea nonnulla descripta sunt ex privilegio, quod Přemysl, marchio Moraviae, anno 1234 nov. 2 monasterio in Rajhrad dedit (Erben, Reg. I, num. 862): quae in margine numero IV designantur. Denique aliquot testium nomina ex Otakari I regis 40 374. b) ,MCCLXVIIII‘ B, ubi ,LX alio atramento magis distincto superscriptum est.

Strana 411
5 10 15 20 25 30 35 40 1220 M. MARTIO. ACTA SPURIA. NUM. 379. 411 confirmatione, quae monasterio in Brevnov anno 1224 iul. 24 data est (v. supra num. 259), descripta sunt. Quibus omnibus circumspectis dubium esse non potest, quin charta nostra adulterina et saeculo XIII exeunte demum confecta sit. È In nomine sancte ac individue trinitatis amen. * Oltacarvs, qui et Premizl, dei gracia * Boemorvm rex, universis tam | presentibus quam futuris Christi fidelibus in perpetuum. Ex iniuncto nobis regalis dignitatis officio preces humilium exaudire debemus et eorum iustis peticionibus assensum benivolum prebere. Nos igitur ad iustam et|instantem peticionem domini Dilvgomili, venerabilis abbatis in Brevnov, et omnium fratrum ibidem deo militantium omnem libertatem a famosissimo duce Bolezlao, nostro progenitore, ecclesie Brevnouensi, cuius ipse fundator | exstitit, concessam auctoritate regia confirmamus, eiusdem libertatis et nostre concessionis pro salute anime nostre et antecessorum successorumque nostrorum singulos articulos in hoc nostro privilegio plenius declarantes. In primis siquidem remittimus et precipimus firmiter observari, ut omnes homines ecclesie Breunovensis habiti et habendi, sive sint rustici, sive servientes, Si quando de furto vel alio maleficio accussati iuerint, non nisi per vicinatus testimonium se studeant expurgare et falsus accusator nobis in trecentis denariis condempnetur. Ad hec homines monasterii Brevnouensis nullius castri iudicum seu beneficiariorum, sed tantum sui abbatis astent iudicio *; vertim, si causa sanguinis * fuerit, a nobis vel a :** iudice curie nostre vel coram ilis, quibus nos vices nostras commiserimus, iudicentur. Et si per experimentum ferri candentis, vel aque frigide seu ferventis, vel vomeres calcandos, seu duelli, vel alio seculari iudicio culpabiles inveniantur, nec nobis nec iudicibus nostris curialibus vel beneficiariis a nobis infeudatis aliquid inde utilitatis proveniat, sed omnia bona furis sive rei ecclesie Brevnouensi integraliter remaneant secundum arbitrium domini abbatis in usus necessarios dispo- nenda. Adversario tamen satisfaciat competenter; iudices autem, quorum interest, faciant de fure, quod eis iustum videbitur. Preterea idem abbas suique successores liberum habeant usum silvarum suarum et cum hominibus ecclesie sue in omnibus theloneis> in aquis et in viis tocius Boemie constitutis, nichil * cuiquam racione beneficii persolvant. Et quod dicitur ceztne, pertinens ad beneficium forestarii, super currus ecclesie antedicte et pauperes exigi * prohibemus; * nec ullus camerarius ducat aliquem pauperem ecclesie Breunovensis in testimonium ad citandum aliquos homines, quod ozzada vocatur +. Homines eciam Breunovensis monasterii ab omnibus exactionibus et gravaminibus *, que vulgariter dicuntur narok +, zvod x, narez +, nozleh, et a retibus ad venationem nostram ducendis et a vic- tualibus canibus dandis ipsorumque custodibus, qui holoti vocantur; ab eo eciam, quod dicitur ozzep, et a sex denariis, quod dicitur seztne, qui dantur magistro venatorie .dignitatis, sint liberi penitus et exempti. Statuimus eciam, tit ecclesia Breunovensis nobis ad expedicionem pro- ficiscentibus seu colloquium celebrantibus currus victualibus honeratos á modo dare non cogatur, nec barones seu alii milites in domibus Breunovensibus hospitentur, nisi voluntate abbatis vel fratrum ipsius. Et si quis contrarium facere presumpserit, quod ibi consumpsit in duplo restituat et nobis decem marcas puri argenti persolva. Volumus eciam, quod homines Breunouenses debitam servitutem íugientes a villicis regalibus seu aliis laicalibus personis non (1) (UD) (Il) (111) (11) (IV) (D (III) (U) reciplantur; nec graventur homines in villis Breunouensibus, quando aliquis occisus vel stran- (IIT) 

Strana 412
412 NUM. 375, 376. ACTA SPURIA. 1220 MART. — SEPT. 9. gulatus, quod hlawa nuncupatur, infra campos alicuius ville proiectus ab iniquis hominibus reperitur, per quod pauperes calumpniose puniuntur, sive invicem sediciose, seu a latronibus vulnerentur, quod est rannik, sed liberl sint; abbati tamen de culpis suis responsuri. Et si * aliquis eorum fuerit suspensus, quod vizelez dicitur, ipsos totaliter absolvimus, arbitrio domini abbatis relinquentes, ut quicquid exinde provenerit, sicut supra diximus, in usus ecclesie convertat. Sint eciam homines Breunovenses ab hiis, quae dicuntur wrez *, prezeca *, poiezda et pízjarove (II) et ab operibus castrorum seu fossatorum ac piscinarum liberi et absoluti. Et marsalcus noster iunior in foro Pragensi, vel alias, ratione beneficii sui pauperes Brevnouensis ecclesie res suas vendentes in nullo audeat molestare. Decrevimus eciam, quod ea, que privilegiis regum et ducum Boemie probari poterunt esse Brevnouensis ecclesie, dominus abbas habeat 10 illa et possideat sine lite, nec aliis testibus uti cogatur. Ceterum quicumque contra remis- siones, concessiones et donationes nostras et serenissimi ducis Bolezlai ad peticionem sancti Adalberti, patroni nostri, episcopi Pragensis, in ipsius privilegio conscriptas aliquid attemptaverit, in quinque marcis auri domino abbati passo iniuriam condempnetur (1) et alias quinque in nostro erario componat. Si quis autem successorum nostrorum vel heredum 15 contra hoc privilegium nostrum ausu temerario venire presumpserit, maledictionem paternam (III) pro benedictione recipiat et ultioni divine ac Gehenne ignibus deputetur. Et ut hec nostra renovacio" (II) concessio et donatio rata permaneant et firma, nostro sigillo presens privilegium fecimus roborari coram his testibus, quorum nomina sunt subscripta: Dalebor iudex, Martinvs pin- cerna, Jaros, Bohuzlavs, Sdezlav, Cesta, Wsebor, Zauisse *, Witko,1 Heinricus, Witko senior,2 20 Nicolaus, Hridebor, Crezizlav, Heinricus dapifer, Coiata subdapifer, Heinricus filius Bohute, Olricus filius Jurich, Zbramir iudex de Plizen, Benes et frater eius Marquardus, Bawor, Mstidruh castellanus Pragensis, Wlastizlay iudex Chvrimensis." Datum Prage per manus * cancellarii nostri Benedicti *, prepositi Lvtomiricensis. Acta sunt hec anno dominice incarnationis millesimo CCXX, indictione VIII, mense marcio *, anno * regni nostri deo propicio XXII. 5 25 Sigillum, quod chartae appendebat, iam avulsum et deperditum est. — (Přemysli Otakari II sigillum, quod nunc chartae nostrae adiacet, ad aliud regis ipsius diploma pertinet). 376. (FALSUM SAEC. XIV.) Henricus Vladislavus, marchio Moraviae, diiudicata lite, quam monasterium 30 in Hradiště cum hominibus marchionissae de villa Lužice habuit de silva sita apud Lašťany et Domašov, silvam eandem monasterii in Hradiště propriam esse de- cernit eiusque metas accuratissime describit. In Znojmo 1220 sept. 9. Apographum saec. XVII servavit P. Michaelis Siebenaicher, Historica relatio de conditori- 35 bus ... monasterii Gradicensis, cuius cod. ms. in tabulario terrae Moraviae Brunensi asservatur, fol. 59r—60r (B). 375. 1) Nomen ,Witko‘ ex diplomate num. 259 descriptum est. — 2) Nomen ,Witko senior" ex Venceslai I regis privilegio a. 1234 iul. 14 dato impostor descripsit. — 3) Bawor — Chvri- mensis ex diplomate num. 259 descripta sunt. — 4) Verba ,deo propitlo' ex eodem privilegio 40 num. 259 exscripta sunt.

Strana 413
1220 SEPT. 9. ACTA SPURIA. NUM. 376. 413 5 Sternberg, Umrisse einer Gesch. d. böhm. Bergwerke. Urkundenbuch, pag. 4, num. 3 (cum anno 1200) — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 77, num. 67 (cum anno 1215; cuius editionis menda corrigit Teige, Zpráva o pramenech dějin kl. Hradištského fin: Věstník kr. Česke společnosti nauk, 1893, num. XIIJ, pag. 41, not. 2) = Erben, Reg. Boh. I, pag. 263, num. 562 (frgm.). 10 Chartam illo, ad quem refertur, anno datam esse non posse, ex eo perspicitur, quod auctor ipsius usus est privilegio a Přemyslo marchione anno 1234 apr. 5 eidem monasterio con- cesso (Erben, Reg. I, num. 833), ex quo inscriptionem totidem verbis descripsit. Praeterea etiam arengae initium ad illius privilegii exemplum conscriptum esse videtur. Accedit, quod in charta nostra nonnulla iisdem verbis exprimuntur atque in chartis spuriis, quas idem monasterium ab Henrico Vladislavo marchione a. 1200 sept. I et 1201 sept. I acce- pisse fertur (vid. num. 351 et 352), et quae saeculo XIV demum confectae sunt. Qui quidem consensus fortasse ita explicari potest, quod omnes tres chartae ab eodem auctore con- scriptae sunt. Itaque dubium esse non potest, quin etiam charta nostra adulterina et sae- culo XIV confecta sit. 15 In nomine Domini amen.1 Nos Wladislaus, dei gratia marchio Moraviae, monasterio Gradi- censi Praemonstratensis ordinis,“ Olomucensis dioecesis, et fratribus tam presentibus quam futuris Cum magnifica principalis excellentia debeat professis ibi regularem vitam in perpetuum. in suo iure quemlibet confovere,' iniurias teneatur reprimere, ac calumnias malitiis 20 hominum nullatenus indulgere, noverint universi tam praesentes quam futuri, quod cum dominus Bonifacius, abbas monasterii Gradicensis, Praemonstratensis ordinis, ex una et homines villae de Luzicz, ad praeclaram dominam coniugem nobis gratam' pertinentes, ex parte altera, orta lite inter se pro quadam silva secus villas Lassczian et Domassow et montibus, ubi metallum ferri foditur, 25 et aliis montibus, in quibus molares lapides acquiruntur, et rivulis, in quibus aurum foditur, et omnibus aliis utilitatibus, curiam nostram sive colloquium nobis cum nostris baronibus in Znoim celebrantibus, partibus convocatis in nostra praesentia constitutis, petivit abbas praedictus, super bonis praedictis sibi fieri iustitiae complementum. Tandem motis hinc inde verbis inter partes ac multi- 30 plicatis, iudicavit iusta sententia baronum nostrorum dominum abbatem in sua actione debere producere testes idoneos et fide dignos. Produxit ergo hos testes dominus Bonifacius abbas coram nobis, videlicet: Bavarum camerarium, Zavissie castellanum, Veliz iudicem Olomucensem, Bludonem castellanum Pre- roviensem, Bicenonem fratrem suum, Onsonem et Victorem filios Bludonis, 35 Przedborium de Cetow, Protyven de Vniczow, quorum testimonio, cum nobis et nostris baronibus id sufficienter visum fuisset comprobatum, nos de solita nostrae benignitatis clementia, quia nulli iustitiam subprimere tenebamur, saepe dictum dominum Bonifacium abbatem, cui aequitatis forma partem iam favet 40 376. a) ,ordinis' deest B. — b) ,partis' B. 1) Invocatio concordat cum chartis num. 351 et 352. — 2) Inscriptio et arengae initium de- scripta sunt ex privilegio Přemysli marchionis 1234 apr. 5 dato; v. Boczek, Cod. II, pag. 262. — 3) Cf. supra pag. 363, lin. 24.

Strana 414
414 NUM. 376. ACTA SPURIA. 1220 SEPT. 9. potiorem, eiusdem silvae cum utilitatibus supra dictis nomine sui monasterii pleno iure fecimus possessorem. Inclinavit igitur abbas praefatus et duos * denarios, qui vulgo przisudni dicuntur, in signum causae obtentae coram nobis Veliz iudici praesentavit.4 Ad petitionem etiam abbatis supra dicti misimus e latere nostro nostros * beneficiarios Olomucenses, videlicet Bavarum camerarium, Zavissie castellanum, Veliz iudicem cum * camerariis, qui vulgo po- honczi dicuntur, scilicet * Mislik de Medlow, Bohudarz cum fratre suo Janek de Duban, Stremena de Chudobyn, qui praedictum abbatem de bonis iam dictis auctoritate nostra nomine monasterii Gradicensis facerent possessorem et etiam bona praedicta per certas metas, quae vulgo hranicie vel kopczy sive vrociscie“ dicuntur, secundum terrae con- suetudinem circuirent, ne praedictum monasterium in * possessionibus supradictis ab hominibus 10 de Luzicz vel aliis vicinis quibuslibet possit per aliquam calumniam seu violentiam de coetero molestari. Praedicti vero beneficiarii bonis saepe dictis metas antiquas renovantes taliter posuerunt: Prima meta5 circa Domassow super rivulum Olessnik est posita, quae vulgo dicitur kopecz; deinde directe trans montem procedendo sunt metae, quae vulgo hranicie dicuntur, usque ad fluvium Dobrnik est meta quae vulgo dicitur kopecz; qui fluvius per ascensum facit metam usque ad suam originem, et ibi est posita meta, quae vulgo dicitur kopecz. Deinde per directum eundo sunt signa, quae vulgo hranicie dicuntur, usque ad viam publicam, quae vulgo dicitur Rudna czesta; trans viam vero praedictam per directum eundo sunt metae, quae vulgo hranicze dicuntur, trans fluvios Lodimnicie et Lubkow usque ad locum, qui vulgo dicitur Chlum. 20 Post haec directe eundo sunt metae, quae hranicie dicuntur, trans fluvium, qui dicitur Bistrzicie usque ad originem fluvii, qui vulgo dicitur Byssowa. Ab origine Byssowa per directum est ascendendum per signa, quae hranicie dicuntur, usque ad montem, qui dicitur Rosuticze; et sic trans montem Rosuticze per longum sunt hranicie usque ad fluvium Moravicie. Fluvius vero praedictus per descensum 25 fluens facit metam usque sub montem, qui dicitur Ruden. Et sic per directum eundo usque ad originem fluvii, qui dicitur Lopemnicze; deinde directe ad originem fluvii Budissow. Postea per directum eundo usque ad originem fluvii, qui dicitur Luboska; deinde per directum ad originem fluvii Stara woda. Postea per directum trans fluvios Scripowy et Bistrzicze usque ad locum, qui dicitur 30 Bychotino pole. Deinde directe per semitam procedendo usque ad fluvium Hraniczni. Fluvius vero praedictus fluens per descensum facit metam usque ad viam quae dicitur Gywowska czesta. Via vero praedicta metam facit usque ad originem fluvii, qui vulgo dicitur Strzelni. Fluvius vero praedictus per descensum fluens facit metam sicut fluit in fluvium Lodimnicie. Praedictus vero fluvius per descensum 35 fluens facit metam usque subtus villas Lassczian monasterii Gradicensis ex una 5 15 376. c) ,vrotiscie' B. 4) Quae ab ,Inclinavit' usque ,praesentavit' litteris minoribus imprimuntur, concordant cum sententia iudiciali a. 1282 sept. 16 data; vid. Boczek, Cod. dipl. Mor. IV, pag. 274. — 5) Verba Ad petitionem — Prima meta' litteris minoribus impressa concordant cum charta spuria num. 351. 40

Strana 415
1220 SEPT. 9. — 1222 DEC. 16. ACTA SPURIA. NUM. 376, 377. 415 et villam Bilkovicze ex altera parte. Quidquid igitur in praedictis bonis ex utilitate auri, ferri, lapidum molarium et omnium metallorum de coetero provenerit, infra distinctionem signorum et metarum supra dictarum, ad monasterium pertinet memoratum. Fluvii vero supra dicti metam distinguentes sunt cum libera ripa et aqua monasterii nominati, ita quod" in ipsis molendina sine aliqua contradictione vicinorum potestatem habeat abbas liberam faciendi. Ut autem gesta praemissa et causa per nos et nostros barones rationabiliter terminata robur obtineat firmitatis, praesens privilegium scribl fecimus sigilli nostri munimine roborantes; hoc quoque decernentes, quod quicunque hoc privilegium per nos propter deum dicto monasterio pie datum et bona cum metis, quae in ipso 10 continentur, praesumpserit violare, causam praedictam renovando et ipsum abbatem et successores suos per actionem calumniosam ad iudicium evocando, si non satis- fecerit abbati et suis successoribus vel monasterio nominato, ipso facto coram iudicio causam suam amittat et decem marcas auri sine relaxatione nobis solvere teneatur. Huius rei testes sunt: Bavarus camerarius, Zavissie castellanus, Veliz iudex, Olomucenses bene- 15 ficiarii, et alii plures fide digni. Actum et datum in Znoim anno Domini MCCXX,e quinto idus septembris per manus Apollinaris notarii.7 5 377. (FALSUM SAEC. XVII.) Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, diiudicat litem, quae inter capitulum 20 ecclesiae sancti Petri in Vyšehrad et Arnoldum praepositum erat de possessio- nibus circuitus montis Psáře et circuitus montis Vyšehrad, idemque praeposito et capitulo iurisdictionis potestatem concedit. In civitate Pragensi 1222. dec. 16. 25 Duo chartae autographorum instar in membrana confectae in tabulario capituli collegiati Vyšehradensis asservantur (A1, A2). 30 Bartholdus Pontanus a Braitenberg, Bohaemia pia, pag. 70. — Hammerschmidt, Gloria et maiestas .... Wissehradensis ecclesiae, pag. 167, num. 4 (ex A2) = Emler, Reg. Boh. II, pag. 1159, num. 2643 (omisso initio). Utrumque chartae exemplar scriba quidam scripsit, qui antiquas medii aevi litteras imi- tari conatus est, sed rem male gessit; nam omnes fere litterarum formae ab antiquo scribendi modo prorsus diversae utramque chartam saeculo XVII demum scriptam esse manifesto ostendunt. Accedit, quod compendia plurima demonstrant scribam prorsus inscium fuisse illius abbreviandi modi, qui posterioris medii aevi saeculis ubique viguit 35 376. d) ,itaque‘ B. — e) ,1225' B, sed ,5' eodem fere atramento ex ,0‘ corr.; ad quam emendationem spectat haec nota stilo plumbeo manu eiusdem fere temporis scripta: �NB. ita habet privilegium ipsum, proinde annus obitûs reverendissimi d. Bonifacii eo extendendus.' Cum autem in folii 57r margine manu prima adnotatum sit ,Privilegium super Domassow et Lascian a. 1220 datum', emendationem illam per imprudentiam factam esse puto. 40 6) Verba ,Fluvii vero — vicinorum' litteris minoribus impressa concordant cum num. 352. — 7) Quae inter ,Ut autem — notarii' litteris minoribus imprimuntur, cum charta num. 351 ad verbum concordant.

Strana 416
416 NUM. 377. ACTA SPURIA. 1222 DEC. 16. (exempli gratia ,proprius' in charta nostra scribitur: pp' et pp', ,prepositum' scribitur: ppofitu, ,querelas' scribitur: qr'las, ,potestate' scribitur: poste, ,homines' scribitur: hñes et cet.). Quibus circumspectis utramque chartam saeculo XVII demum confectam et spuriam esse nemo non videt. Cum qua sententia congruit, quod etiam notae in chartarum dorso scriptae, quae ad depositionem in tabulario capituli spectant, saeculo XVII non sunt vetustiores. — Charta in medium prolata est in lite, quam capitulum Vyše- hradense adversus iudicem et civitatem Novae Civitatis Pragensis egit a. 1671; vid. Teige, K listině Otokarově z 16. prosince 1222, in: Český Časopis historický III (1897), pag. 97. — In charta conscribenda impostor exemplum sibi delegit Otakari I regis diploma anno 1222 datum, quod supra num. 229 edidimus; ex quo quidem diplomate illa ad verbum descripta sunt, quae litteris minoribus impressa designantur in margine numero I. Praeterea nonnulla e diplomate Otakari regis anno 1211 m. apr. dato (vid. num. 90) descripta sunt; quae numero II in margine addito notavi. 5 10 (1) * In nomine sancte et individue trinitatis amen. Cum sepe coram regia nostra cle- mentia specialis ecclesie nostre regie sancti Petri in Wisegrad regium nostrum 15 capitulum] contra karissimum consanguineum nostrum Arnuldum, eiusdem ec- clesie prepositum, et contra eiusdem capituli fundorum censuitas graves et luc- tuosas proposuerint querelas, nos rogando, ut eorum dissensiones] de possessi- onibus circuitus montis Psarz et circuitus montis Wisegrad, cuinam ad eas ius attineat, iudicio nostro discerneremus, quatenus quilibet eorum quod suum est 20 pacifice possidentes tandem loco rixa rum eo diligentius in deo pro nostris et fidelium peccatis placando sacrificiis et oracionibus vacare valeant; ut itaque eorum iuste satisfieret petitioni, i ego Premizl, ž divina favente gratia tertius Boemorum rex, sciens deum sibi complacere in fratrum concordia ita quod eam per suum mirifice col- laudat psalteristam dicens: ,Ecce quam bonum et quam iocundum habitare fratres 25 in unum',1 volentes huic divine voluntati prefatos capituli fratres fieri conformes, de dictis possessionibus eos de nostra regia potestate super hoc nostro iudicio aquiescere iubemus. Quod attinet circuitum montis Psarz, cuius mete a sinistris eundo in montem foris valvam est statim vasta vallis natura facta currens usque ad ripam Wltaue penes Branik et sursum ad metas Duorecz ad latus Witaue 30 super clivum montis Psarz“ supra Puodolb per foveam, que vocatur Straci duol,“ tendens infra contra curiam muratam, que est capituli propria, in Puodolb ad viam communem sub monte penes ortos spectantes ad tuguria piscatorum regine. Inde per viam antiquam, que ducit prope ripam Wltaue usque ad aream nauli in ripa Wltaue iuxta montemd Wisegrad sitam, hinc per ascensum ad valvam 35 Wisegrad. Iste circuituse cum monte Psarz, sicut ante dinoscitur fuisse proprius capituli,f ita sit proprius in perpetuum cum omnibus possessionibus eius, vi- delicet ortis, lupuletis, agris, vineis, pratis, pascuis, fluvio Boticz et super eum rivulo cum fossatis,g silvis, fructetis et toto latifundio. Preterea ville cum hominibus (1) 377. a) ,Psarz' deest in A2. — b) ,Podol' A2. — c) �Straczi duol' A2. — d) iuxta rupem 40 montis' A2. — e ,totus‘ additur in A2. — f) ,capituli proprius' A2. — &) ,fossis' A1, A2. I) Psalm. 132, 1.

Strana 417
1222 DEC. 16. ACTA SPURIA. NUM. 377. 417 circa eundem montem Psarz site etiam sunt eiusdem capituli et esse debent in perpetuum proprie, nominatim villa Psarz et Nuosleh cum eorum attinentiis usque super cacumina montium supereminentium, villa Mihle, predium Pratieticze, Krcz et Branik cum eorum omnibus attinentiis. Super circuitu Wisegrad et pos- sessionibus ad eum pertinentibus sic predictos fratres pacificamus: videlicet mons Wisegrad et civitas, teloneum in valva superiore' totum; a valva vero et villa Psarz tota convallis cum suburbio, ortis, pratis et aquis sub dicto monte Wisegrad usque ad ripam Wltaue, in quo sita est ecclesia sanctorum Cozme et Damiani ad capitulum pertinens, et sursum per summitatem montis Wietrnik cum aliis 10 montibus et super eos pascuis, fructetis, silvis, que se protendunt usque super villam Nuosle;h ad dextrum vero latus valve superioris fluvius Wltaua cum insula et utraque ripa usque ad inferius nostrum teloneum in Podskali defluens; totus iste circuitus cum omnibus supradictis attinentiis est proprius capituli et in per- petuum esse debet proprius. Et in has possessiones prepositus non debet se im- 15 ponere capitulo amodo in perpetuum. Possessiones vero, que sunt ultra ripam Wltaue sub Wisegrad, villa Hluboczerpik et Kosirz cum eorum attinentiis et ultra vallem montis Psarz in Wrsouicz II' curie, villa Zabehlicze et Strasnicze maneant preposito et successoribus eius. In his et omnibus alliism eorum bonis ubicunque existentibus presentibus et futuris prepositus in suis et capitulum in 20 suis iudicent omnes causas, possessiones, fundos, homines suos in perpetuum, vel si in sanguinem iudicare noluerint, tunc curia nostra iudicet. Et si quis ex (II) possessoribus fundorum ecclesie, sive sint milites sive panosi, nobis vel succes- soribus nostris in mulctam vite vel possessionis lapsus fuerit, possessio quidem eius ecclesie, caput cedat regie iustitie gladio. Prepositus vero et capitulum ad 25 nos et successores nostros nullo medio suum respectum cum omnibus eorum possessionibus habeant nec de eorum dictis possessionibus ulla inferior potestas ministerialis quidquam preter nos et successores nostros in persona iudicare valeat; volumus enim istius specialis capelle nostre regie possessiones integra- liter esse liberas. Eas etiam possessiones, quas predecessores eorum mundanis 30 hominibus non de nostra scientia certa" vel nostrorum predecessorum impro- priarunt, dictis possessoribus plenarie reaccipimus et ecclesie restituimus atque ex nostre regie potentie plenitudine, quod in futurum per prepositum vel capi- tulum de bonis eorum preter nostram et successorum nostrorum certam scien- tiam, voluntatem et literalem ordinationem nihil vendatur neque commutetur neque emphiteotice exponatur in perpetuum de presenti statuimus. Et si quid de dicta vo- luntate nostra vel successorum° vendatur vel emphiteotice exponatur, id fiat cum annuo iusto censu ad duas vel III vitas. Et si quid contrarium factum fuerit, id nihil 5 35 40 377. h) Nusle‘ A2. — i) ,superiori' A2. — j) ,sub monte‘ additur in A2. — k),Hlubocerpi‘ A2. — 1) ,due' A2. — m) ito A1, A2. — n) ,de certa scientia nostra' A2. -- o) ,nostrorum' hic scribae incuria omissum esse nemo non videt.

Strana 418
418 NUM. 377, 378. ACTA SPURIA. 1222 DEC. 16. roboris et firmitatis unquam habeat. Ne vero capituli fratres in suis prebendis per detencionem census minucionem ullam patiantur, de nostro hoc statuto ordina- mus: quicunque possessor ecclesie fundi cuiuscunque in assignato termino vel post eum inter medium annum tunc proximum integraliter dictum censum non exolverit, ab omni iure in fundum cadat et prepositus vel capitulum se de eorum autoritate P velut de propria hereditate intromittat temporibus perpetuis. Et cum regii iuris sit munificentiam in dei causa ostendere, hinc preter magnifica predecessorum nostrorum ducum et regum Boemie indulta eandem ecclesiam nostram regiam amplius exaltare volentes, primo quidem omnia ea, que dicti predecessores nostri pro pace eiusdem ecclesie statuerunt et universas gratias, libertates, laudabiles consue- 10 tudines, indulta et omnia iura deliberato animo ex plenitudine nostre regie potentie non solum innovamus, aprobamus,q ratificamus et confirmamus, sed etiam inte- graliter de novo damus et donamus. Etiam eidem capitulo damus et donamus de nostra propria liberalitate de novo aream nauli cum suis attinenciis sitam in Puodol iuxta viam sub rupe montis Wisegrad cum naulo et teloneo in Wltaua. 15 Et de dicta area in ripa Witaue situata, prout supra dicitur, unam medietatem nauli accipiat prepositus et alteram medietatem fratres capituli; similiter de te- loneo. Et has utilitates omnes accipiant prepositus et capitulum, prout cuique eorum hec nostra pacificatio et nova donatio ordinat exnunc in perpetuum. In cuius rei testimonium et evidentiam perpetuam presentes conscribi mandavimus 20 (1) et nostrorum sigillorum munimine roborari. Facta est hec pagina nostra in civitate Pragensi anno Domini MCCXXII, die XVI decembris, X indictione, regni nostri anno XXI, pre- sentibus testibus: Benedicto preposito Lutomiricensi, cancellario nostro, Eppone preposito Pragensi, Peregrino preposito Melnicensi, Bogutone preposito Bolezlauensi, Zlaucone camerario nostro, Bogu- zlao s filio eius, Budiwoione, Benessone, Marquardo et Zawise fratribus eius, Jarosone, Heinrico 25 Witkone et alio Witkone fratribus et multis aliis. * Si quis autem huic tam antiquarum quam, novarum gratiarum nostre donationi de novo facte et pacificationi obviare vel eam calumniose interpretari voluerit, pro singulis capitulis solvat X libras auri; medietas nostro erario reliqua medietas ecclesie Wisegradensi applicetur, privilegio nichilominus in sua firmitate manente. 5 Utrique chartae appendet e filis sericis flavis sigillum Otakari I regis e cera nigra con- 30 fectum, quod imitando expressum est ad illius sigilli veri formam, cuius descriptionem vide apud diploma num. 57. — Da cerae colore vide ea, quae ad diploma num. 90 adnotavimus. 378. (FALSUM SAEC. XIII. ALT. MED.) 35 (I) Agnes, abbatissa monasterii sancti Georgii in castro Pragensi, omnes posses- siones et libertates monasterii sui consignari et confirmari curat. 377. P) ,propria autoritate' A2. — q) ,approbamus' A2. — r) ,ex' A2. — s) ,Boguslao' A2. — t) ,Jarsone‘ A2.

Strana 419
— —. ACTA SPURIA. NUM. 378. 419 (II) Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, Agneti, abbatissae sancti Georgii, eique succedentibus plenam iurisdictionem in homines eiusdem monasteri concedit. Charta autographi instar manu saec. XIII. posterioris in membrana scripta in tabulario c.r. aulico Vindobonensi asservatur (A). Hammerschmidt, Historia ... s. Georgii in castro Pragensi, pag. 30, num. 8 (pars prima Ne propter hominum — J. episc Prag.*) et pag. 29, num. 7 (pars altera usque: „Bniscicih, Wlaze“). — P. Raymund von der heil. Elisabeth, Klosterstift St. Georgen I, pag. 375. — Erben, Reg. Boh. I, pag 336, num. 723 (fragm.). 10 15 20 25 30 35 Chartae maior pars (usque ad possessionum elenchum) iisdem verbis conscripta est atque charta proxime sequens, hoc tantum discrimine interposito, quod ea pars, quam ibi numero I in margine addito notavimus, hic in secundum locum posita est. Praeterea in charta sequenti possessionum nomina non adferuntur. — Charta adeo inusitate et inepte conscripta atque diplomatum Otakari I generi scribendi dissimilis est, ut haec res sola suspicionem moveat. Otakari I regis temporibus ipsam confectam esse non posse iam ex eo cognosci potest, quod in ea Agneti abbatissae plena iurisdictionis potestas in monasterii subditos conceditur; quae res ab illius aetatis usu et consuetudine omnino aliena est. Quae quidem sententia eo comprobatur, quod in Otakari II regis diplomate anno 1262 ian. 30 dato (Emler, Reg. Boh. II, num. 345) constituitur, ut homines eiusdem monasterii tantummodo ad regis iudicium respectum habeant. — Possessionum et vecti- galium elenchus, qui in altera chartae parte adfertur, ad verbum fere concordat cum illo elencho, qui legitur in Gregorii IX papae privilegio dato anno 1233 iul. 2 (Erben, Reg. Boh. I, num 810). In eodem privilegio commemorantur etiam „libertates et exemptiones secularium exactionum, que zwod, naroch, glawa, nochleh et narez vulgariter nuncupantur, a clare memorie Wencezlao lita scribae incuria loco Otakarol] rege Boemie monasterio“ sancti Georgii concessae. Accedit, quod in Otakari II regis diplomate dato 1271 oct. 16 (Emler, Reg. Boh. II, num. 762) confirmantur et renovantur „privilegia immunitatum ipsius ecclesie, que progenitorum eiusdem regis memoranda prioritas dicto monasterio concesserat; in quo quidem privilegio expresse nominatur exemptio ab „nochleh seu narez et preseka... zuuod, narok et... hlaua.“ Hiis itaque circumspectis satis constat monasterium s. Georgii ab Otakaro I rege verum quoddam diploma accepisse, quo verisimillime posses- sionum confirmatio et libertatum, quae supra nominantur, concessio continebatur. Cum autem libertates, quae in charta nostra conceduntur, ampliores sint, quam illae, quae in Gregorii IX papae privilegio recensentur et in Otakari II confirmatione confirmantur, dubium esse non potest, quin charta nostra ab illo Otakari I regis diplomate genuino prorsus diversa et post Otakari II confirmationem demum confecta sit. — Charta notis temporis omnino caret, sed ipsam hoc loco intexere placuit, quod primitus in ipsa Ven- ceslaus dux Pliznensis et Johannes electus Pragensis (consecratus in episcopum a. 1227 dec. 19) appellabantur, quae dignitates postea alia manu in loco raso correctae sunt. 40 (III). Testimonium de emptione insulae cuiusdam contra dominum Hroznatam sitae, quam Vitek pro dimidia marca emit hereditarie possidendam. 11201—1220] 45 Annotatio haec sub chartae plicatura alia manu saec. XIII scripta verisimile non est nisi apographum antiquae schedae, quae quondam memoriae causa de Vitkonis emptione conscripta erat, et de cuius fide dubitandum non esse videtur. — Emptionem

Strana 420
420 NUM. 378. ACTA SPURIA. — ——. inter annos 1201—1220 factam esse ex eo cognosci potest, quod inter testes Mathaeus canonicus Pragensis nominatur. i In nomine sancte ac individue trinitatis. Ut omnis calumpniis homi- num occasio precludatur, et ne propter hominum brevem vitam probationum copia subtrahatur, tam in contractibus quam in aliis] negociis, non solum habundans, set superhabundans necessaria est cautela. Ideoque ego A., abbatissa sancti Georii martyris, cuius monasterium in castro Pragensi situm est, ancil- larum dei ibidem Domino servientium humilis] ministra, filia incliti regis Boemie Wladislai, presens instrumentum duxi confitiendum, in quo villas, possessiones, territoria, predia, libertates, tam personales, quam reales, concessas ecclesię sancti 10 Georii primitus a glorioso rege Boemie Wladislao, patre meo, et postmodum renovatas a victorioso rege Otakaro, fratre meo, et remissiones servitutum et omnia, que ad ius et dominium pertinent dicti monasterii, precepi fideliter con- signari, ut ipsa conscriptio apud posteros de his, que nunc gerimus, memoria sit perhennis et adversus invasorum malicias validum munimentum. Hanc etiam 15 paginam memorati regis Otakari fratris mei et serenissime uxoris eius Constantie, regine Boemorum, nec non illustris filii eius Wenceslai, regis Boemorum,“ caris- simi nepotis mei, et eiusdem coniugis, nurus meę, et J.," viri venerabilis, epi- scopib Pragensis ęcclesię, et baronum Boemie quam plurium, qui in subsequen- tibus nominantur,3 obtinui sigillis, testimoniis et subscriptionibus“ insignari. Predi- 20 orum autem et villarum nomina sunt hec, que omnia ęcclesię sancti Georii tem- pore regiminisd mei possedit XL annis continue et amplius sine lite pacifice et quiete, a censibus et tributis, a publicis muneribus, videlicet ab edificatione ca- strorum, a refectione poncium et piscinarum, a preseka,e a custodia murorum, a vigiliis nocturnis, que fiunt in castris, a fossatorum cavatione, ab honere, quod 25 dicitur podwodf et prowod, trisne et pogezda, a vectigalibus, que fiunt, cum rex ad colloquium vel exercitum est iturus,8 a gravamine, quod dicitur swod et glaua, et ab aliis iniuriis libera et exempta. Et has libertates habuit ecclesia sancti Georii tam in capite quam in membris, in personis et rebus, in habitis et habendis: Inh prediis siquidem memoratis homines commorantes non trahuntur ad iudicium 30 seculare, camerariis publicis intrare hec predia non licet pro citandis reis; con- fiscationis sententia, que plen dicitur, locum non habet; pena, que debetur facien- tibus otbog, in hiis prediis non debetur; furto seu quolibet maleficio in prediis (1) 5 378. a) ,regis Boemorum' alia manus alio atramento scripsit in loco raso, ubi prius ,ducis Pliznensis' scriptum erat, A. — b) ,episcopi‘ in loco raso, in quo antea ,electi‘ scriptum erat, 35 alia manus alio atramento scripsit A. — c) super hanc vocem litterae ,minis' scriptae erant, sed iam erasae sunt A. — d) primum scriba ,regií, scripsit, sed littera,s' erasa postea ,minis' supra lineam addidit A. — e) ,s' in loco raso fortasse ex,z' eodem atramento corr. A. — f) ita A. — g) ,us' in loco raso, in quo compendium,“ erat, eodem atramento scr. A. — h) ,1' (= vel) scribae errore A. 40 1) Agnes. — 2) Johannis. — 3) Mirum in modum baronum nomina inferius non adferuntur.

Strana 421
— — ACTA SPURIA. NUM. 378. 421 comperto, fur vel maleficus traditur curie seculari; sed facultates malefici in usus ecclesie convertentur et generaliter omnes pene sive mulcte et condempnationes et adiudicationes, tam super civilibus causis quam super criminalibus facte, ad usum ęcclesię sunt concesse. Et licet ex his libertatibus plereque Pragensi ęcclesię 5 per Gregorium, diaconum cardinalem sancti Theodori, fungentem legationis offitio in regno Boemie, universaliter sint obtente, mihi tamen et mihi succedentibus et propter me ipsi ęcclesię sancti Georgii a fratre meo rege Otakaro specialius et abundancius sunt indulte. Ego Otakarus, dei gracia rex Boemie, supra scriptis omnibus perhibeo testimonium et subscribo. Ego Constantia, dei gracia regina 10 Boemie, supra scripta testor esse vera et subscribo. Ego Wencelavus, rex Boemorum. Ego Cungundis. Ego J.,4 episcopus' Pragensis. Ego Ota- karus, dei gracia rex Boemię, predecessorum meorum amplians indulgencias, locis et personis religiosis concessas, Agneti, sorori meę, et propter ipsam ecclesie sancti Georgii martyris omnibusque succedentibus ei pro tempore concedo plenam 15 iuris ditionem in homines dicte ęcclesię, dans eidem sorori meę liberam potesta- tem, ut ipsos nemo alius quam ipsa iudicet, coherceat et condempnet, exceptis causis sanguinis et maleficiis, in quibus hoc volumus obtinere, ut per secularem iudicem fiat animadversio in personas, condempnationibus et rebus maleficorum ipsi ęcclesię applicatis; et tam in capite quam in membris remitto servitutes 20 reales et personales, que debentur iure consuetudionariof regni mei, que plene superius sunt notate. Ad perpetuam autem firmitatem sigillo meo roboro pre- sens scriptum, addens nichilominus penam huius indulgentię violatoribus seu turbatoribus infligendam, videlicet ut quecumque personam publica seu privata, sublimis seu infima nostrum fregerit hoc indultum, primum nostram et succes- 25 sorum nostrorum sentiat indignationem et descriptas in privilegio concesso ęc- clesiis omnibus“ ad petitionem Gregorii, sancti Theodori diaconi cardinalis, penas luat. De provintia, que sunt circa castrum: in villa Tinec, Ztativnice, Suchidol, Kamik, Lichucewez," Nutomici, Gradec, Guscinec, Rese, Okori, Knesiwsci, Selu- nici, Knowizi, Golovsi,° Preztawlici, Wirbna, Tusetin, Otwici, Ovnec, Ovnec,P Boy- 30 mici, Breneci, Neradici, Bresani, Cirnkov, Dusnici, Zwemizlici, Boranowici, Ztrescov, Seztlici, Behowici, Criwa wez, Repcici,q Radeiowici, Ozlinici, Vgrinewez, Borek, Kirnaz, Pzari, Solopisci, Dudlebci, Dusnici, Nalucowe, Nanewidi, Mocropsi et alii Mocropsi,s Leteh, Motol, Zabehlici, Kosur, Lubesov, Krascani, Goreluci, (II) 35 40 378. i) sequitur ,p', quod puncto ex utraque parte posito deletum est A. — j) subscripti- ones, quae sequuntur, eadem manu eodemque atramento scriptae sunt A. — k) ,rex Boemorum“ alia manus alio atramento scripsit in loco raso, in quo ,dux Pliznensis' scriptum erat, A. — l) ,episc." in loco raso scr. A. — m) sequitur iterum ,persona', sed eodem atramento cancel- latum A. — n) ,ch‘ in loco raso, in quo ,h' scriptum erat, eodem atramento corr. A. — o) ,si“ eadem manus in loco raso scripsit A. — P) ita (bis) A. — q) supra ,p' littera ,s' erasa A. — 1) ,r‘ in loco raso fortasse ex ,e' eodem atramento corr. A. — s) primum ,Mocropsi, scriptum erat, sed postea ,et alii Mocropsi eadem, ut videtur, manus superscripsit A. 4) Johannes. — 5) Anno 1222 mart. 10, vide supra num. 227.

Strana 422
422 NUM. 378. ACTA SPURIA. (III) Regleh, Otemeci, Bviezili, Lublin, Bozeh, Bniscicih, Wlaze, Ztradomici, Bratro- nici. De provincia Lutomericensi: Trebenici, Hodowlici, Glupoglawi, Welemin, Padlesin, Roztesici, Polepi, Scirewici, Wranzco, Hwalowicih, Borec, VIIII forum in Lutomeric, IIII hospites“ et theloneum ; VIIII" in Vzt et theloneum. In Satecs VIIII forum. In provincia Melnicensi: in Melnik VIIII forum, Nebusel, Viezd, Gorusici, Horuski, Ninehov, Nawrutici. In provincia Gawranski: Libici, Kanin, Opoleli, Oscek, Oldrisi, Odrepsi,* Winarci, Cobilnici, Sadowi, Knenici II. In pro- vincia Netolicensi: VIIII forum et theloneum,y Baworowici, Karlowici, Malesici, Vcistimira wesci, Radscici, Pogorowici, Ztroncowici, Lusna.7 In provincia Prahi- nensi: Welenowe, Kirlsci, Revnetici, Zamlinene, Wilscowici, Macarow, Bratronici, 10 Napaseiowe, Scewitinzco, Cegcowici.aa In provincia Pilznensi: VIIII theloneum Domasilici, Givnaz, Naptenine, bb Otesicih, Benovicih, Whorcah, Nowacowicih, Sizencowicih, Tinci, Dvdlebcih, Obitci,“ Bnisici. In provincia Bozensi: Nagra- disci, Zagoru, Napoli, Podruhli, Huzinci, Drahinicih,6 Luscowicih, Naztesowe, Nereztci; circa silvam Kletec I animator Martinus. Hii sunt, qui solvunt decimas 15 per provintiam Pragensem: Weltese integra villa, Blsazdd IIII curię, Goresowicih VI, Gobsowicih II, Plichove II, Ozluchove V, Jessine III, Trebusicih IIII, Kno- wizi IIII, Pehreh V, Selevcicih II, Wranah integra villa, Scribci integra, Gem- niceh II curie, Nedetovicih integra villa, Bratronicih integra villa, de qua ad nullum pertinet, excepta ęcclesia sancti Georgii, Lotusi II curie. Hii sunt sol- 20 ventes per alias provincias: Celeuici, Sdar, Trisine, Olsaz", Druseticih, Oztrusen vgezd, Walse vgezd, Albrahticih, Conratov vgezd, Hotesow" ugezd, Hindrich ugezd, Hindrichovici, Cretes, ee Grabina, Cladorubci, Nowosedli, Setechovici, Nem- cici, Zagorcici, Wolemici." Hec sunt fragmenta, que superhabundaverunt domui sancti Jeorgii: Notum sit omnibus tam presentibus quam futuris, quod ego Withko con- paravi insulam contra dominum Groznatam pro dimidia marca hereditario iure cum adiutorio heredum domini Groznate. Et hii sunt heredes: primus Ziznek, 5 25 378. t) litterae,ec' in loco raso alio, ut videtur, atramento scriptae sunt A. — u) ,IIII hasp“ eadem manus superscripsit A. — v) ,forum' hoc loco omissum esse cognosci potest ex privilegio 30 Gregorii IX papae dato 1233 iul. 2 (Erben, Reg. I, num. 810). — x) ,r‘ in loco raso eadem manu Scr. A. — y) ,in Prahatic' hoc loco scribae incuria omissum esse docet privilegium Gregorii IX papae datum 1233 iul. 2 (Erben, Reg. I num. 810). — z) ,Lusna‘ alio atramento, sed eadem, ut videtur, manu superscriptum A. — aa) ex ,Sarowici' alio atramento correctum (In litteras ,Sa' littera ,C“ posita est; in loco litterae,r'erasae littera,e' scripta est: ,o' in ,g' transformata est; denique 35 litterae,co' superscriptae sunt) A. In Gregorii IX papae privilegio hoc loco ,Vlicouici' legitur. — bb) ex ,Naptetine" eodem fere atramento corr. A. — cc) ,bi' in loco raso alio, ut videtur, atra- mento scr. A. — dd) ,s' in loco raso, ubi antea ,a' erat, eodem atramento scr. A. — ee) ,C' fortasse ex ,Ti‘ corr. A. — ff) Quae sequuntur, alia manus saec. XIII alio atramento magis distincto posterius addidit. 6) ,Kuclichi hoc loco additur in privilegio Gregorii IX papae a. 1233 iul. 2 dato (Erben, Reg. I, num. 810).—7) ,Olsaz — Hotesow‘ desunt in eodem privilegio Gregorii IX papae. 40

Strana 423
— — —. ACTA SPURIA. NUM. 378, 379. 423 Vhra, Kuetehe. Et huius rei testis est: Agnes abbatissa, Adleydis, Ztranzlaua, Ludmila, Matheus canonicus Pragensis, Matheus scriba, Wlastizlau pincerna do- mine abbatisse, Radozlau Vzelinich; eredes regis: Bohumil z Holisovich, Swech, Radozlau; heredes domine abbatisse de Ownech: Wzrad, Scepan Radostich, 5 Marik, Nemoy, Bogdal, Voiata. Sigillum, quod chartae appendebat e filis sericis coloris rubri et flavi, iam avulsum et deperditum est. 379. (FALSUM SAEC. XIII. ALT. MED.) 10 (1) Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, Agneti, abbatissae monasterii sancti Georgii in castro Pragensi, eique succedentibus plenam iurisdictionem in homines eiusdem monasterii concedit. (II) Agnes, abbatissa sancti Georgii, omnes possessiones et libertates mona- sterii sui consignari et confirmari curat. 15 Charta autographi instar manu saeculi XIII in membrana scripta in tabulario c. r. aulico Vindobonensi asservatur (A). 20 25 P. Raymund von der heil. Elisabeth, Klosterstift St. Georgen I, pag. 370. — Erben, Reg. Boh. I, pag. 335, num. 722. Charta iisdem verbis atque prior pars chartae proxime praecedentis conscripta est, hoc tantum discrimine interposito, quod villae et aliae possessiones, quae in illa nominatim recen- sentur, in charta nostra non perscribuntur; accedit, quod ea, quae numeris I et Il in mar- gine additis denotantur, in charta num. 378 ordine inverso leguntur; quod autem certo de- cerni non potest, utra charta alterius verba repetat, loci utriusque chartae verbis congru- entes hac in causa litteris minoribus non imprimuntur. — Charta nota temporis omnino caret, quod autem Venceslaus in ipsa dux Pliznensis nominatur et Johannes nondum episcopus, sed electus tantum Pragensis appellatur, ipsam hoc loco intexere placuit. — Mirum, quod charta nusquam sigillo instructa erat. Ceteroquin ipsam veram esse non posse ex eo apparet, quod in ea Agneti abbatissae iurisdictionis potestas con- ceditur. (Vide etiam praefationem chartae praecedentis.) 30 In nomine sancte et individue trinitatis. Ego Otakarus, dei gracia rex (I) Boemorum.à Predecessorum meorum ampilians indulgencias, locis et personis religiosis concessas, Agneti, sorori meę, et propter ipsam ecclesie sancti Georgii martyris omnibusque succedentibus ei pro tempore concedo plenam iuris dici- 35 onem in homines dicte ecclesie, dans eidem sorori meę liberam potestatem, ut ipsos audiat] nemo alius quam ipsa, iudicet, coherceat et condempnet, exceptis causis sanguinis et maleficiis, in quibus hoc volumus obtinere, ut per secularem iudicem fiat animadversio in personas, condempnacionibus et rebus maleficorum ipsi ecclesie applicatis; et tam in capite quam in membris remitto servitutes 40 reales et personales, que debentur iure debito consuetudinario“ regni mei, que 379. a) primum ,consuetudionario', scriptum erat, sed ,o' eod, atramento cancellatum est A.

Strana 424
424 NUM. 379. ACTA SPURIA. — plene superius sunt notate.1 Ad perpetuam autem firmitatem sigillo meo roboro presens scriptum, addens nichilominus penam huius indulgencię violatoribus seu turbatoribus, infligendam, videlicet ut quecumque persona publica seu privata, sublimis seu infima nostrum fregerit hoc indultum, primum nostram et succes- sorum nostrorum senciat indignationem et descriptas in privilegio concesso eccle- siis omnibus? ad peticionem Gregorii, sancti Theodori diaconi cardinalis, penas luat. (Il) Et ne propter hominum brevem vitam probationum copia subtrahatur, ut omnis calumpniis hominum occasio precludatur, tam in contractibus quam in aliis ne- gociis non solum habundans, set superhabundans necessaria est cautela. Ideoque ego A.; abbatissa sancti Georgii martyris, cuius monasterium in castro Pragensi 10 situm est, ancillarum dei ibidem Domino serviencium humilis ministra, filia inclyti regis Boemorum Wladislay, presens instrumentum duxi conficiendum, in quo villas, possessiones, territoria, predia, libertates tam personales, quam reales, concessas ecclesie sancti Georgii primitus a glorioso rege Boemie Wladislao, patre meo, et postmodum renovatas a victorioso rege Otakaro, fratre meo, et remissiones servi- 15 tutum et omnia, que ad ius et dominium pertinent dicti monasterii, precepi fide- liter consignari, ut ipsa conscriptio apud posteros de his, que nunc gerimus, memoria sit perhennis et adversus invasorum malicias validum munimentum. Hanc etiam paginam memorati regis Otakari, fratris mei, et serenissime uxoris eius Constancie, regine Boemorum, nec non illustris filii eius ducis Wenceslay 20 Plyznensis, karissimi nepotis mei, et eiusdem coniugis, nurus mee, et J.,4 viri venerabilis, electi Pragensis ecclesie, et baronum Boemie quam plurium, qui in subsequentibus nominantur,' obtinui sigillis, testimoniis et subscriptionibus insig- niri. Prediorum autem et villarum nomina sunt hec,“ que omnia ecclesia" sancti Georgii tempore regiminis“ mei possedit XL annis continue et amplius sine lite 25 pacifice et quiete, a censibus et tributis, a publicis muneribus, videlicet ab edi- ficacione castrorum, a refectione poncium, a preseka, a custodia murorum, a vi- giliis nocturnis, que fiunt in castris, a fossatorum cavacione, ab honere, quod dicitur poowodd et prowod, trisne et a poiezda, a vectigalibus, que fiunt, cum rex ad colloquium vel exercitum est iturus, a gravamine, quod dicitur swod et 30 glava, et ab aliis iniuriis libera et exempta. Et has libertates habuit ecclesia sancti Georgii tam in capite quam in membris, in personis et rebus, in habitis et ha- bendis. In prediis siquidem memoratis homines commorantes non trahuntur ad 5 379. b) ,ecclesie', sed ultimum,e' alio atramento cancellatum et ,a‘ alia manu posteriori superscriptum A. — c) ex regisminis' littera,s' erasa correctum A. — d) primum ,podwod‘ 35 positum erat, sed, primi,d' hasta erasa, correctum A. 1) Notandum, quod servitutes illae demum in altera chartae parte adferuntur, quae res testimonio esse videtur, chartae nostrae verba ex alia charta descripta esse. — 2) Anno 1222 mart. 10, vide supra num. 227. — 3) Agnes. — 4) Johannis. — 5) Notandum, quod baronum nomina inferius non adferuntur. — 6) Notandum, quod villarum et aliarum possessionum 40 nomina in charta ista non adferuntur.

Strana 425
1228 NOV. 27. ACTA SPURIA. NUM. 379, 380. 425 iudicium seculare, camerariis publicis intrare hec predia non licet pro citandis rei;e confiscationis sententia, que plen dicitur, locum non habet; pena,f que de- betur facientibus otbog, in his prediis non debet;8 furto seu quolibet maleficio in prediis comperto, fur vel maleficus traditur curie seculari, sed facultates male- fici in usus ecclesie convertentur, et generaliter velh omnes pene sive mulcte et condempnationes et adiudicationes, tam super civilibus causis quam super criminalibus facte, ad usum ecclesie sunt concesse. Et licet ex his libertatibus plereque Pragensi ecclesie per Gregorium, diaconum cardinalem sancti Theodori, fungentem legationis officio in regno Boemie, universaliter sint obtente, mih 10 tamen et propter me et mihi succedentibus ipsi ecclesie sancti Georgii a fratre meo rege Otakaro specialius et abundancius sunt indulte. Ego Otakarus, dei gracia rex Boemie, suprascriptis omnibus perhibeo testimonium et sub- scribo. Ego Constancia, dei gracia regina Boemie, suprascripta testor esse vera et subscribo. Ego Wencezlaus, dux Plyznensis. Ego Cuncundis. Ego J. 15 electus Pragensis. 5 380. (FALSUM SAEC. XIII. ALT. MED.) Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterio in Velehrad, quod cum fratre suo Vladislavo, quondam marchione Moraviae, fundaverat, libertates 20 concedit eiusque possessiones nominatim recenset atque confirmat. 1228 nov. 27. Charta autographi instar manu saeculi XIII scripta in tabulario terrae Moraviae Brun- nensi asservatur (B). 25 Jongelinus, Notitia abbatiarum ord. Cisterciensis, lib. V, pag. 44 = Sommersberg, Sile- siacarum rerum scriptores I, pag. 918 (Diplomatarium Boh.-Silesiacum, num. 2) — Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 193, num. 186. — Grünhagen, Reg. z. Schles. Gesch. I, num. 340 (reg.). 30 35 Chartam non esse autographum genuinum ex eo cognosci potest, quod litterarum formae ipsam post saeculum XIII medium demum scriptam esse manifesto ostendunt. Mirum, quod chartae illud sigillum appendet, quod in Otakari regis diplomatibus ab mense iulio anni 1201 inde usque ad mensem octobrem anni 1224 adhibetur, post quod tempus idem rex iam alio sigillo utebatur, quod apud num. 264 descripsimus. — Charta repetit privilegii num 321 verba fere omnia, paucis tantum omissis aut alio ordine positis, sed post ,Zdeboriz' nonnulla de villae illius complexu addit. Praeterea notandum, quod in corroboratione verba diplomatis num. 321 „quod et fecit“, quae ad sigilli Roberti episcopi appensionem pertinent, in „quod facturum se promisit“ immutata sunt. Quibus circumspectis dubitari non potest, quin charta adulterina sit atque eo consilio confecta, ut in lite quadam de villae Stěbořice attinentiis et finibus documento sit. 40 379. e) ita loco ,reis' scribae incuria A. — f) praecedit littera ,a' eodem atramento scripta A. — g) ita pro ,debetur' scribae incuria A. — h) ita A. — i) subscriptiones, quae sequuntur, eadem manu eodemque atramento atque tota charta scriptae sunt. 7) Johannes.

Strana 426
426 NUM. 380. ACTA SPURIA. 1228 NOV. 27. * In nomine sancte et individue trinitatis. Ego Primizel, qui et Otthakarus, tercius rex Boemorum, monasterio Welegradensi, Cysterciensis ordinis, et ministris dei ibi degentibus in per- petuum.I Cum regalem deceat excellentiam venerari et promovere sanctam in omnibus ecclesiam, * nostre visum fuit clementie id iniciari et exequi, quod nostre serenitati cederet ad meritum et sancte matris ecclesie transiret ad profectum. Ibi enim recte locantur beneficia, ubi crescunt merita; ibi 5 decenter impertitur gracia, ubi cum premiis cumulatur gloria. Noverint itaque tam presentes quam futuri, nos ex consilio fratris nostri et petitione' Wladizlai, quondam illustris marchionis Morauie, nec non et reverentissimi] patris nostri Ruperti, episcopi Ollomucensis, assensu domum Cysterciensis ordinis in Welegrade construxisse et, prout tunc temporis potuimus, ditasse eandem, ut servis dei ibi degentibus cottidianus inde proveniat victus et vestitus, nec non eciam in nostram et successorum 10 nostrorum tutelam et protectionem, sicut * debemus, eandem recepisse cum omnibus ibi commanen- tibus eorumque prediis et possessionibus, sive acquisitis sive eciam acquirendis, et a nostra benignitate nec non‘ inclite memorie fratris nostri antedicti impensis et expensis fundato et edificato hanc liber- tatem donasse. Libertas autem hec est, quam a pietate nostra statuimus et sanccimus “ firmiter observari, scilicet ut omnes villas et possessiones, quas modo ecclesia ista possidet vel postea est possessura, 15 ubicumque in regno nostro site sunt, sive in Boemia, sive in Morauia, ab omni onere tributorum, redigalium, collectarum aliarumque exactionum, sive in quatuo decim ad principem vel beneficiarios spectantibus, quocumque modo nominentur, esse absolutas. Adicientes, ut nullus principum succes- sorum nostrorum, vel baronum, nobis vel eis subiectorum, pro castrorum edificatione vel reedificatione vel aliqua ingruenti expeditione homines prefati monasterii audeat inquietare. Ius autem, quod datur 20 pro capite, eis concedimus, hoc eciam' de fure statuentes: si in eorum habitat possessionibus et de- prehensus fuerit in furto manifesto, vel *8 aliquo occulto accusetur, videlicet quoad iudicium ferri candentis, vel aque, vel vomeres calcandos, vel duelli, et convincatur in aliquo istorum in iuditio seculari, eidem monasterio bona furis sive rei integraliter remaneant, iudices autem, quorum interest, faciant de eo, quod eis iustum videbitur. Si autem homines eiusdem monasterii coram iudicibus 25 nostris culpabiles inveniuntur, nec nobis, nec iudicibus nostris curialibus vel beneficiariis aliquid inde utilitatis proveniat, sed aput iddem" cenobium culpe perseveret satisfactio, nisi in eo, in quo tenetur satisfacere adversario. Ceterum, ut omnia breviter comprehendamus, omnem utilitatem, que spectat ad usus nostros, vel successorum nostrorum, vel beneficiarios nostros a nobis infeudatos, ei remittimus, ut plena et perfecta gaudeat libertate, et ut nullus ei novas conditiones contra nostra 30 statuta audeat imponere vel eius iura immutare. Statuimus eciam, ut nullus camerarius intret villas monasterii ad aliquem citandum vel ad aliquid ibi faciendum, sed significet procuratori domus illius, cui abbas cum fratribus commisit procurationem in temporalibus, ut eos citari faciat, qui sunt citandi, quatinus die et loco determinato eos coram iudice" statuat, quorum interest causas et negocia regni nostri tractare et diffinire. Si quis vero alicui persone religiose infra septa monasterii constitute 35 manus iniecerit violentas ad aliquem ibi dehonestandum, vel aliquid inde abstulerit ausu temerario, manifeste bannum nostrum quoad XXX marcas componat et monasterio dampnis suis resarcitis in totidem 380 a) ,congruum' hoc loco scriba omisit A. — b) ita B. — c) ,nennô‘ scribae incuria habet B. — d) ex ,sanctimus' radendo corr. B. — e) ita (pro ,vectigalium5) scribae incuria B.— f) ,hoc ecia' in loco raso eadem manu scriptum B. — g) ,de' hoc loco scribae incuria omissum 40 est B. — h) ita B; ,iudicibus' legitur in utroque autographo num. 321.

Strana 427
1228 NOV. 27. ACTA SPURIA. NUM. 380. 427 satisfaciat. Prohibemus' eciam, ne venatores nostri vel caniductores in abacia" vel eorum villis sine abbatis et fratrum consensu pernoctent vel aliquid ibi inferant violentie, et hoc sub pena X librarum monete provincialis, nisi abbati placuerit et fratribus eis aliquid in victualibus inpendere. Id eciam addentes, quod si exstiterint eis iniuriosi, liceat eis ipsos sine offensa nostra de domibus et posses- 5 sionibus *) violenter expellere. Insuper statuimus, quod quicumque nobilium vel potentum in prefati monasterii curiis vel villis pernoctare" vel intrando eidem exstiterint iniuriosi, bannum nostrum in X marcis conponant et eidem monasterio dampna illata in duplum restituant. Adicimus eciam, ut homines prefati cenobii per thelonea transeuntes in rebus, que spectant ad opus vel usus ecclesie, ad eam in necessitatibus eius deferendis vel transducendis sint a pedagiis et theloneis absoluti; 10 mercatores vero solvant, quod sui iuris est. Huius autem libertatis a nobis concesse et regali muni- ficentia donate prefate domus heredes nostros et successores tutores constituimus et defensores, et precipue filium nostrum Wencezlaum, in regem consecratum, et fratrem eius Premizhel, filium nostrum, marchionem Morauie; hoc sanctientes, ut huius privilegii violatores in cameram nostram et succes- sorum nostrorum X marcas auri conponant. Insuper rogavimus venerabilem patrem nostrum Rupertum, 15 episcopum Olomucensem, in presentia filii nostri Premizel, marchionis Morauie, nec non baronum nostrorum, ut omnes, qui prefati monasterii violarent emunitatem et libertatem eidem nostra regia munificentia collatam, qui ** tunc temporis eandem ecclesiam consecravit, cui consecrationi nos cum illustri coniuge nostra Constantia et filio nostro Premizel sepe dicto presentialiter interfuimus, ex- communicaret; quod et factum est ab eodem. Et hoc eciam omnibus volumus esse manifestum, quod 20 sine offensa nostra erit, si prescriptus episcopus et eius successores nostrarum constitutionum in hac pagina contentarum secundum ecclesiastica iura punierit" transgressores. Mete autem circuitus Wele- grade infra subscripta intersigna" locorum protenduntur: scilicet rivulus Bezca, qui fluit ad septen- trionem; ad occidentem lapis, qui dicitur kralau stul, de hine mons, qui nominatur Zchala; postea ambiens silvam Vgezd et Polisowiz, et sic per insulam tendens in Morauam. Infra predictas metas 25 et in omnibus silvis, quas huic domui contulimus in Morauia," et in omnibus aquis liberam habeant potestatem, ut nullus in pascuis, in piscatione, in venatione eos inquietare presumat. Set nec venator aliquid sibi vendicet iuris, verum omnem utilitatem undecumque provenientem cenobium illud libere et absolute possideat. Possessiones vero eiusdem cenobii sunt hee: Welegrad civitas primo, modo burgus ; Coztelen, Neuakewiz, Polisowiz, Borschiz, Vgezd, Zlechowe, Seeschæ, capella in Zpittingniv, 30 Vschænowiz, in Babiz ad duo aratra, Maretiz, Poppowiz superius et Poppowiz inferius, Knesopole, Briezt, Chvalchowiz, Zdeboriz in provincia Oppaviensi cum nemore adiacente et omnibus attinentibus versus occidentem usque in torrentem, qui dicitur Morawize, Syrodky, Nylýsdi iuxta Brvnnam et ortulani *P vinee, Lwenowiz, Brieschane, Britteluche, Massitz, Pottworiz, Vneschowiz, Corsitz cum monte, ubi site sunt vinee; curiam in Podwin, due curie in Oppauia, curia 35 in Brvnna, Nempschiz, Ottradiz, Zettokowiz, Mistrin, Parissowiz, Türchowe, Biescha, Thesshane, Barice, Trapleiz, Jarosschowe, Wasan, Domankowiz; molendinum in Vnischowe et domus *, que 40 380. i) litterae ,ro‘ in loco raso scriptae sunt B. — j) ,suis hoc loco impostor omisit B. — k) ,etiam' hoc loco impostor omisit B. — 1) ita B; ,punierint‘ A1, A2 (num. 321). — m) ita B; ,intersignia' legitur in utroque autographo num. 321. — n) Moraua' autographa num. 321. — o) „Nenakuniz' autogr. num. 321. — P) ,et scribae incuria omissum B. — q) ,Prikliuk‘ autogr. num 321. — r) ,alique' scribae incuria hic omissum est B.

Strana 428
428 NUM. 380. ACTA SPURIA. 1228 NOV. 27. solvunt tres marcas annuatim ; Passlawiz ad duo aratra, Brizowitz in provincia Znoymensi curia et molendinum; ecclesia sancti Johannis iuxta Weligrade cum agris suis ; iuxta Welika ad villam unam, Biscopiz, Tupez, Zablazan et *S Vsnowitz *t cum suis appendiciis. Ut autem hec omnia rata et inconcussa perpetuo maneant, hanc serenitatis nostre paginam nostro sigillo fecimus communiri et rogavimus reverendum patrem nostrum Rupertum, Olomucensem episcopum, ut in huius rei testi- monium sigillum suum appenderet; quod facturum se promisit. Cuius rei testes sunt: dominus Jacobus Nitriensis episcopus; Heinricus Zwetlensis, Sigbertus Placensis, Arnoldus Trebecensis, Petrus Gradicensis abbates; Theodricus Olomucensis,“ Bohuta Bolezlaviensis, Hermannus Lvtomericensis prepositi; Radozlaus et Esav archidiaconi et canonici *, Stizlaus, Gerhardus, Heinricus, Alexius et Gregorius canonici Olomucenses; Stizlaus Brvnnensis prepositus, Waltherus Pathaviensis canonicus, 10 Bartholomeus canonicus Olomucensis,* Thiemo canonicus Bolezlaviensis, Cvnradus scriba regis in Brvnna, Zlawich et Gerhardus capellani episcopi Olomucensis, comes Cvnradus de Hardeke, Heinricus de Kyowe, Theodericus de Vehtowe et Hruto filius eius, Wrso camerarius Znoymensis, Bohuzlaus castellanus de Fræn, Stephanus de Medelowe cum filio suo Woytech, Diwis castellanus de Græce, Holasche castellanus Olomucensis, Petrus filius Wlaztiborii, Henricus de Gozenbereue," 15 Johannes Jozoh," Ratiborius, Parduz, Martinus, Welen, Verchozlaus, Miligh, Cerreo dapifer et Scaztelov frater eius, Benco, Wocco camerarius, Bvdiwoy filius * Ben, Zemizlaus, Wiez, Victor, Bludo *, Nedamirus *, Jurich camerarius regine, Mileta, Otezlaus miles domini episcopi Olomucensis, Hogerus dapifer, Mirozlaus pincerna, Woytech marscalcus, * Witigo, Nienech, Mathias et frater eius Bigno, Mracota, Henricus, * Bribizlaus, Pertherus * et quam plures alii *. Acta * sunt hec publice 20 anno ab incarnatione Domini MCCXXVIII, mense novembri, indictione I, in consecratione ipsius Data autem per manum ecclesie, que fuitbb V kalendas decenbris, regni nostri anno XXXIII. Hermanni, prepositi Lvthomericensis, notarii nostri antedicti, *cc presidente eidem cenobio domno Alberto *dd venerando. 5 Chartae appendet e filis sericis albis et rubris sigillum regis de cera communi confectum, 25 quod ad eandem formam revocandum est atque illud sigillum, quod apud diploma num. 57 describitur. Sigillum hoc quidem verum, sed ab alio diplomate ablatum et ad chartam no- stram per dolum aptatum esse videtur. — Ab isto sigillo dextrorsum foramina ad alterum sigillum (Roberti episcopi) appendendum facta sunt; sed sigillum hoc nusquam chartae appensum erat. 30 381. (FALSUM SAEC. XIV. IN.) Constantia, regina Bohemiae in civitate Hodonin (Göding) Theutonicos locat eisque iura municipalia concedit. 1228 —. 35 880. s) ,partem in Babiz' hoc loco impostor omisit B. — t) ,et hec omnia‘ hoc loco impostor omisit B. — u) ,Theodr. Olomuc‘ in loco raso eadem manus eodem atramento scripsit B. — v) ,Olomucenses' hoc loco impostor omisit B. — x) ,Wissegradensis‘ autogr. num. 321. — y) ita scribae incuria B; ,de Bozen, Verene“ legitur in autogr. num. 321. — z) ita scribae incuria B; ,Lozoz‘ legitur in autogr. num. 321. — aa) ,domini hoc loco scriba omisit B. — bb) ,fut B. — 40 ) „V kalendas decembris' scriba hic omisit B. — ad), abbate' scribae incuria hic omissum est B.

Strana 429
1228. ACTA SPURIA. NUM. 381. 429 5 Apographum insertum est confirmationi Johannis marchionis Moraviae datae Brunae 1350 maii I, cuius autographum in tabulario civitatis Hodonin (Göding) asservatur (B). — Confirmatio haec totidem verbis descripta est in Venceslai IV privilegio dato Pragae 14II iul. 4 (C). Venceslai confirmationem repetit Sigismundus rex in diplomate dato in Alba ecclesia 1422 apr. 26 (D). Constantiae reginae charta inserta est etiam confirmatio- nibus Ladislai regis datae Brunae 1453 iul. 18 (E) et Georgii regis dd. Olomuc 1460 dec. 27. Quarum confirmationum autographa in tabulario eiusdem civitatis asservantur. 10 Boczek, Cod. dipl. Mor. II. pag. 204, num 189 - Erben, Reg. Boh. I, pag 346, num. 737, = Endlicher, Monum Arpad., pag. 424 = H. Jireček, Cod. iuris Boh. I, pag. 59, num. 31. — Treixler, Gödinger Urkunden, in: Jahresber. d. deutsch. Communal-Realschule in Göding 1898, pag. 25 — Fr. A. Slavík, Národnostní změna v Hodoníně [Extractum ex „Katalog výstavy v Hodoníně 1905-/ pag. 3. 15 20 Mirum quod charta libertates quaedam continentur, quae ab illius temporis usu et con- suetudine omnino abhorrent, inter quas imprimis notabile est ius iudicem libere eligendi. Porro notandum est, quod libertas tanti momenti sine regis consensu conceditur. Cetero- quin chartam veram esse non posse fusius demonstravit Slavík l. l., licet nonnulla quae affert argumenta nullius sint momenti. Fidem chartae frustra defendit Treixler, Ist die Gödinger Gründungsurkunde echt? sin: Jahresbericht d. Realschule in Göding, pag. 22 sq./. Chartam saeculi XIV prima medietate confectam esse, ex eo cognosci potest, quod verba eius inserta sunt confirmationi Johannis marchionis datae a. 1350. — In charta confi- cienda sinceram quandam eiusdem reginae chartam adhibitam esse affirmaverim, quod testes chartae nostrae etiam in aliis eiusdem fere temporis chartis nominantur. Quae autem ex illa charta in nostram desumpta sint, statui non potest. Constantia, dei gratia Bohemorum regina, universis Christi fidelibus pre- 25 sentem paginam inspecturis salutem in vero salutari. Sciant presentes et posteri, quod cum villicum nostrum Petrum fures et latrones et alii malefici interfecis- sent in Godyngen, super regale civileque ius nostrum convocavimus viros hone- stos Theutunicos et locavimus in civitate nostra tali iure, ut nulli dominio subditi essent, nec ulli servirent, nisi michi et filiis meis. Item talem potestatem eis 30 etiam tradidimus, quod nullus iudex dominaretur eis, nisi quem ipsi voluntarie eligerent. Et hec iura censualia sunt: triginta denarii de laneo, de subside agrum habente duodecim denarii, de subside agro carente sex; quicumque braxaverit cervisiam, duodecim de qualibet braxatione. In lite cum aliquis se defendendo affugerit ad propriam domum, si aliquem occiderit, tenetur mortuus“ talem cul- pam solvere. Infra rastam unam nullus presumat cerevisiam braxare; et si quis presumpserit, abiudicatus est bonis suis et collo suo. Fur sive falsarius si in- ventus fuerit, non alias nisi ibidem suffocetur. Et si quis aliquem interfecerit, caput pro capite ponderetur. Quicumque temerarius intraverit domum alicuius et aliquem occiderit, solvat in domo sex solidos et extra sex. Et si velit dampni- 40 ficare aliquem violenter, solvat iterum sex solidos in domo et extra sex. Si alapam dederit, manu careat aut quinque talenta solvat et iudici septuaginta duo. Infra miliare faber, textor, calcifex aut qualiscumque artifex non compareat, nisi 35 381. a) ita apogr.

Strana 430
430 NUM. 381, 382. ACTA SPURIA. 1228. — 1229. in eadem civitate. Molendinum solvat octo modios siliginis et quatuor tritici et tres solidos denariorum. Si non sufficit molendinum reddere ista, que prediximus, pendeat in gracia regine et in consilio civium. Item molendinum debet habere viginti iugera agri et tres subsides et piscatorem. Mercatores domos habentes nullum theloneum solvant, sed in transitu aque dimidium. In Klethska sicca ligna libere herbasque habeant, excepta viridi quercu. Pastor cum grege vadat libere in eadem silva. Insuper nulli iudicio subiaceant pro vita et bonis, qui meruerint, nisi in eadem civitate. Et illi, qui Petrum occiderunt, omnium habeant inimici- ciam et pro malefactoribus habeantur. Omnis homo in via pergens infra rastam pacem habeat de manu mea et filiorum meorum, qui pergendo querit forum. 10 Civibus nostris in eadem civitate talem libertatem damus, quod nullum theloneum solvant per totam terram Morauie et Boemie. Hanc etiam libertatem eis conce- dimus, quod nullum tributum solvant infra decem annos. Huius rei testes sunt Pardus, Twridse, Zudomir, Bun, Nynco, capellani predilecti Schedron, Marquar- dus. Datum anno Domini millesimo ducentesimo vigesimo octavo. 5 15 382. (FALSUM SAEC. XIV.) Venceslaus, iunior rex Bohemiae, monasterio Břevnovensi donationem cir- cuitus Police et villarum Provodov et Nesvačilov atque circuitus eiusdem exemp- tionem confirmat, petente Dluhomilo abbate. 20 In Hradec IKrálové] 1229 —. Apographum insertum est confirmationi Karoli IV regis datae Pragae 1351 ian. 14, cuius autographum in tabulario monasterii Břevnovensis asservatur (A). Ziegelbauer, Epitome hist. monast. Brevnov., pag. 281 = Erben, Reg. Boh. I, pag. 353, num. 751 (fragm.). — Dobner, Monum. hist. Boem. VI, pag. 10, num. 20 (reg.). Notandum, quod ea, quae charta nostra continentur, cum illis libertatibus discordant, quas monasterio Břevnovensi in circuitu Policensi ab Otakaro I et Venceslao I regibus Bohe- miae concessas fuisse refert Otakari II regis Bohemiae confirmatio data a. 1260 nov. 3 (Emler, Reg. Boh. II. pag. 106, num. 276). Quam ob rem dubitari non potest, quin charta ista spuria atque post Otakari II confirmationem demum confecta sit. — Chartae aucto- 30 rem ex illo diplomate Venceslai genuino, de quo in Otakari II confirmatione mentio fit, nonnulla descripsisse, nostro iure suspicamur. Quod quantumque ex eo sit descriptum, statui non potest; sed testium nomina saltem ex ipso desumpta esse videntur. Ea quae minoribus litteris imprimuntur, ad verbum descripta sunt ex illa charta spuria, quam monasterium in Břevnov ab Otakaro I rege a. 1213 maii 22 accepisse fertur (v. num. 367). 35 In nomine Domini amen. Ego Wencezlaus, dei gracia iunior rex Boemorum, omnibus Christi fidelibus presentem paginam inspecturis salutem in eo, qui est salutis auctor. Quoniam dies extrema subito tamquam fur adveniens vitam pariter et facta hominum mundo tollit a memoria, eapropter cauta et provida hominum sollercia consuevit se in omni facto suo et negocio scriptis et testibus 40 25

Strana 431
1229. 1228/9. ACTA SPURIA. NUM. 382, 383. 431 roborare. Notum igitur sit omnibus tam presentibus quam futuris, quod serenis- simus pater meus Othacarus, rex Boemorum, divina edoctus inspiracione pro remissione omnium peccatorum suorum, ut cum filiis dei partem aliquam in terra vivencium perciperet, ad instanciam honorabilis viri Chunonis abbatis de Brevnow 5 quendam circuitum vasta horrentem solitudine, qui Policz vulgariter dicitur, ad usum quorumdam heremitarum ibidem deo famulancium cum omnibus suis attinenciis, pratis videlicet et campis, plantatis et plantandis iure hereditario Brevnowiensi monasterio contulit, mediam quoque partem fluvii nomine Driwicz, et hoc a capite ipsius fluvii usque ad flumen Methugem, circuitum dico tendentem a monte Knyna usque ad speluncam, que Rosotatecz dicitur, ex altera 10 vero parte a capite fluminis Stenawa usque ad flumen Bozanow et usque ad montes Steny, et ab hiis montibus usque ad locum, qui Prewrat" nuncupatur, et ab illo loco quantum circumfluit rivu- lus Stekelnice nomine usque ad locum illum, ubi influit fluvium suprascriptum Methugen,b super- addens duas villas, scilicet Prowodou et Nesuachilow *; auctoritate quoque regie maie- statis predictum circuitum et homines ad ipsum pertinentes exemit et penitus absolvit ab 15 omni lege provinciali et omnimoda villicorum seu beneficiariorum suorum exaccione sive infe- stacione, ita quod ipse locus et homines ad eum spectantes nulli omnino debeant subesse, nisi sepe dicto abbati Chunoni et eius successoribus * in perpetuum. Ego siquidem ad instanciam venerabilis viri domini Dluhomili“, abbatis Breunowiensis, qui Chvnoni successit, donacionem illustrissimi patris mei Ottacari regis tam sollempnem, 20 tamd salubrem approbo, ratam habeo, et ne aliquis imposterum hoc laudabile et honestum factum irritare vel inquietare temerarie presumat, presentis scripti muni- Acta sunt hec in civitate mine per sigilli mei appensionem publice confirmo. Hradecz anno ab incarnacione Domini millesimo ducentesimo vigesimo nono, indiccione undecima, in presencia horum omnium, quorum nomina hic subscribuntur: Johannes 25 Pragensis ecclesie episcopus, Pelegrinus episcopus, Eppo prepositus Pragensis, Hermannus canonicus Pragensis et prepositus Luthmericzensis, dominus Vitko senior, dominus Henricus filius Smilonis, Zbraslaus de Dubenecz, Wlycek de Swecou, dominus Cherninuse filius Bretislay, Prysnoborius iudex de Hradecz, Salmon et alii quam plures, qui huic confirmacioni interfuerunt. 30 383. (FALSUM SAEC. XV.) 35 Henricus I dux Silesiae et Cracoviae donationem villae Grodziec mona- sterio in Tyniec renovat. — Inter testes: �Sobeslaus, filius Theobaldi, dux Boemie." 1228/29. Kętrzyński et Smolka, Cod. dipl. Tiniec. pag. 15. — Grünhagen, Regesten z. schlesischen Geschichte num. 341. 382. a) ,Prewat‘ B. — b) ,Methagen‘ B. — c) ,Dhuhomili B. — d) ita B. — e) ,Cherinnus' B

Strana 432
ADDENDA. 384. Theodericus, marchio Misnensis, litem diiudicat, quae est inter Theodericum, episcopum Misnensem, eiusque capitulum ex una parte et Henricum burgravium de Donin ex altera de castello quodam, nomine Thorun, quod burgravius idem 5 in bonis ecclesiae Misnensis contra ius exstruxit. — Inter testes: Burchardus prepositus de Lutmariz. Dresden 1206 mart. 31. Gersdorf, Urkb. d. Hochstiftes Meissen (Cod. dipl. Saxon. HI. Hptth.) t. I, pag. 70, num. 74 (ex autogr. tabularii reg. Dresdensis) — O. Richter, Dresden am 31 marz 1206 (Dresdner 10 Geschichtsblatter XV, 1906, pag. 82, cum autographi imagine phototypica). 385. Henricus Vladislaus, marchio Moraviae, fratribus hospitalis sancti Johannis Baptistae Hierosolymitani licentiam dat, ut quoscunque voluerint in possessionibus ipsorum secundum ius Theutonicum locare possint; idemque concedit, ut coloni 15 ipsorum eandem libertatem atque Theutonici habeant. Autographum in membrana scriptum in tabulario magni prioratus Melitensium Pragae asservatur (A). — Apographum saec. XVIII praebet Diplomatarium, quod in eodem tabu- lario asservatur, tom. I. num. 28. 20 Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 22, num. 17 (ad a. 1204) = Erben, Reg. Boh. I. pag. 221, num. 487 (fragm.), = Jireček, Cod. iuris Bohemici I, pag. 35, num. 22 — Delaville le Roulx Cartulaire général des hospitaliers de s. Jean de Jérusalem II, pag. 26, num. 1181. — Grünhagen, Reg. z Schlesischen Gesch. I, num. 96 a (reg.). Autographum scripsit scriba, quem nota ,Vladislaus 5 designamus, cuius manus iam in 25 nulla alia eiusdem marchionis charta autographa deprehenditur. Chartam ad finem perductam non esse nemo non videt, nam post ,confirmantes' quatuor lineae vacuae supersunt. — Boczek nullo allato argumento chartam ad annum 1204 posuit, sed propter ea, quae charta continentur, ipsam decennio saltem post datam esse mihi quidem persuasum est; ante diem 27 apr. a. 1218 ipsam confectam esse verisimile est, quod tunc iam Wers came- 30 rarius nominatur. — Sigilla chartae appensa sine ulla dubitatione spuria sunt, sed chartae fides in dubitationem non vocanda esse videtur, cum scripturae formae saeculo XIII ineunti apte conveniant. In nomine sancte trinitatis et individue unitatis. a Ego Watiszlaus, dei Cum in presenti laus sit principum et gloria, quo- 35 gracia marchio Morauię. ciens religiosorum bona libertate! gaudent et sumunt incrementa, inde tamen post 385. a) reliquum lineae spatium 67 mm continens vacuum relictum est A.

Strana 433
— — — ADDENDA. NUM. 385, 386. 433 huius vitę cursum eorum perpetuantur tituli et fulget memoria, eo quod pro libertatej ad momentum concessa datur libertas perpetua et pro tantillo semine redditur fructus cum usura. Cum igitur inclitę memorię pater noster illustris rex Boemorum religiosas domos libenter fundaverit et semper provexerit, tenentur 5 filii industrii boni patris imitari vestigia et suis post se successoribus relinquere pietatisb exempla. Noverint itaque tam presentes quam futuri, quod ego Watis- zlaus, marchio Morauię, fratribus domus hospitalis sancti Johannis Baptistę tan- tam in principatu nostro contulimus libertatem, ut liceat eis in quascumque here- ditates suas locare quos voluerint, ita ut vocati iure Theutonicorum quiete et 10 sine vexatione utantur. Exactiones in tributo terre et omnes alias ad usus nostros spectantes indulgemus, set habeant in omnibus sicut habent Theutonici securam libertatem, ius stabile et firmum, secundum quod fratres cum eis ordinaverint Ut autem istud futuris temporibus ratum et inconcussum permaneat, fecimus hanc paginam nostro sigillo insigniri et multis testibus, quorum nomina sunt sub- 15 scripta, muniri. Quicumque autem in presenti vel ins futuro fratres super hoc turbaverit, deum, cuius sunt servi, cum beato Johanne et omnibus sanctis sibi sentiat adversum." Isti sunt testes: Röbertus episcopus Olomuncensis, Vulcech camerarius, Detrich Grutouich, frater eiusdem Sdislaus, Vers, Prebor Onsouic," Veliz, Ratibor, Oldrich Oldrichouich, Smil Ondreiouich, Vissata, Sdon, Jurata cum Ut autem premissa rata permaneant, ego Robertus Olomuncensis epi- 20 filio. scopus ex petitione domini marchionis auctoritate omnipotentis dei et sanctorum apostolorum Petri et Pauli et nostra quemcumque super hoc fratres hospitalis turbantem excommunicavimus ad horum testimonium presenti scripto nostrum sigillum inprimentes et per omnia supradicta confirmantes. 30 Autographo appendent e filis cannabinis duo sigilla de cera communi confecta. 1) Sigillum rotundum, cuius diametros fere 71 mm sunt, et in cuius medio depingitur eques ad partem sinistram se ferens, qui manu dextra hastam cum vexillo, sinistra vero pro pectore scutum tenet, in quo leonis bicaudati figura conspicitur. Circumscriptio: † HEINRICVS MARHIO MORAVIIIIS. — 2) Sigillum rotundum, cuius diametros fere 60 mm sunt. In sigilli medio figura episcopi in solio sedentis conspicitur, qui manu dextra erecta, sinistra pedum gerit. Circumscriptio, cuius pars defracta desideratur, haec est: † ROBERTVS DI - GRA - OLM - CCCLIiIfIII. — Utrumque sigillum prorsus diversum est ab illis sigillis, quibus tam marchio quam episcopus utebantur, quam ob rem utrumque spurium esse nemo non videt. 25 35 386. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, monasterio in Chotěšov villam Uherce a Helka filia Držislavi donatam confirmat. Pragae 1213 —. 385. b) ex,pietatis relinquere' signis superscriptis corr. A. — c) sequ.,presenti', sed erasum A. — d) quae sequuntur usque ad finem eadem quidem manu, sed alio atramento scripta sunt in A. — 40 e) inter litteras ,u' et ,i‘ foramen in membrana A.

Strana 434
434 NUM. 386. ADDENDA. 1213. Autographum in membrana scriptum in tabulario caes. reg. aulico Vindobonensi asser- vatur (A). Boczek, Cod. dipl. Mor. II, pag. 66, num. 58. — Erben, Reg. Boh. I, pag. 251, num. 540. Autographum scripsit scriba, quem nota ,Otakarus II' signamus, cuius manus iam in nullo alio eiusdem regis diplomate autographo conspicitur. Scribam et auctorem e numero cleri- corum Teplensis monasterii fuisse puto, quod diplomatis initium ad verbum descriptum est ex illo diplomate, quod monasterium illud ab Henrico duce anno 1197 accepit (vid. Cod. Boh. I. num. 358). Cuius quidem diplomatis auctorem diploma nostrum etiam in eo imitatur, quod in temporis nota indictio, concurrentes et epactae adferuntur. Ultima linea ab ,dictione' inde marginem membranae replicatae evitat, ita ut verisimile sit in autographi confectione paullo posteriore adhibitam esse membranam, cui iam antea sigilla appensa erant. — Indictionis, concurrentium, epactarum numeri cum anno incarnationis non con- gruunt, sed ad annum 1215 (quo diploma fortasse conscriptum est) spectant. Attamen villae donationem anno 1213 factam esse ex eo apparet, quod colloquium Ratisbonense, cuius in diplomate mentio fit, mense februario anni istius habitum est. In nomine sanctę et individue trinitatis. Ego Premizl, dei gracia rex Boemorum, uni- versis Christi fidelibus tam futuri quam moderni temporis. Equitatis exigit,“ ut nos, qui deo largiente principatum inter homines adepti sumus, ea que ad utilitatem servorum eius pertinent sollicite provideamus et ęcclesias eius earumque possessiones nostra circumspectione muniamus, nostre proftectionis clipeo defensemus. Innotescat ergo vitam agentibus et sciant posteri, quod 20 nos pro fideli servitio suo nobili viro Drizizlao villam, que dicitur Vherci tradi- dimus sibi suisque heredibus iure helreditario posidendam. Processu igitur tem- poris predictus Drizizlaus cum filiam suam nomine Helkam matrimonio traderet, prenominatam villam filie contradidit etiam iure hereditario possidendam. Mortuo tandem patre et etiam marito pretaxate matrone, cum nec puerorum solatio po- 25 tiretur, placuit ei mundum et ea que mundi sunt relinquere et ad consortium sororum, que deo in claustro, quod dicitur Hotessov, mancipate sunt, se con- tulit villamque sepius dictam coram Roberto, episcopo Morauiensi, et nobilibus Boemie, videlicet Jaros et filiis Witconis: Witcone et Heinrico, et Hermanno filio Jarozlai et multis aliis de Boemia et de Morauia, euntibus Ratisponam ad 30 colloquium,1 in usus ęcclesię tradidit perpetuo possidendam. Eodem autem anno, quo hec acta sunt, domnus Theobaldus, cui tamquam fideli custodiam Pliznensis provincie commisimus, nobilem virum Groznatam, predictę ecclesię fundatorem, in eadem villa multis gravaminibus infestavit ignorans nost sepe dictam villam patri prenominate matrone in possessionem hereditariam tradidisse. Accesserunt 35 ergo ad nos predicte ecclesię fundator et defensor Groznata et Olricus comes et frater eius Protiva et totam seriem nostre donationis et qualiter predicta ma- trona se et villam ecclesię contulerit, nobis plena fide et sub testimonio nobilium virorum, quorum nomina inferius subscribentur, sollempniter manifestaverunt. Nos 5 10 15 386. a) post hanc vocem ,ratio‘ scribae incuria omissum est, A. — b) ,ignorans nos' in loco 40 raso eadem manus eodem atramento scripsit A. 1) Colloquium illud a. 1213 mense februario ineunte habitum est; vid. supra num. 100.

Strana 435
1213. — 1221 IAN. 3. ADDENDA. NUM. 386, 387. 435 autem prefatam donationem nostram plenarie ad memoriam revocantes et matrone devotioni congaudentes, eius actionem collaudavimus et villam predictam ecclesię confirmavimus perpetuo possidendam. Ut autem de cetero omnis dubietas nostre donationis seu etiam confirmationis perpetuo sopiatur, presentem paginam con- 5 scribi fecimus et sigilli nostri munimine roborari. Placuit etiam hec confirmatio nostra fratri nostro Wadizlao, qui presens affuit et sigilli sui testimonio con- firmavit. Apposuerunt etiam de mandato nostro sigilla sua Theobaldus cog- natus noster et Zobezlaus frater eius. Nomina autem eorum, qui huic secunde confirmationi nostre seu etiam donationi affuerunt, sunt hec: Wadizlaus, Theo- 10 baldus, Zobezlaus, Daniel episcopus Pragensis, Robertus episcopus Morauiensis, Zlauco, Benes, Marquardus, Zauissa, Jaros, Witco, Heinricus, Martinus filius Csastone, Bicen, Johannes et frater eius Olricus filii Jvrik, Bohuzlaus filius Dnepr, Actum est Budiuoy filius Drisicray et alii plures, qui fuerunt in colloquio. hoc incarnationis dominice anno millesimo ducentesimo XIII, indictione III,“ concurrente III, 15 epacta XVIII coram Boemis in Praga. 20 25 Autographo appendebant e scidulis membranae quatuor sigilla: 1) Sigillum Henrici Vla- dislavi marchionis Moraviae, quod iam deperditum est. — 2) Sigillum Otakari regis de cera communi eadem forma atque sigillum diplomatis num. 57 confectum, cuius autem iam parvum tantum fragmentum superest. — 3) Sigillum Soběslavi ducis rotundum de cera communi confectum, cuius diametros fere 65 mm erant. In sigilli medio depingitur leo erectus in sinistram partem se vertens, qui dorso cum media aquilla coniunctus est. Circumscriptio defracta et tam valde attrita est, ut sola littera S certe legi possit. Sigillum ad eandem formam revocandum esse videtur atque illud, quod chartae num. 316 appensum est. — 4) Sigillum Theobaldi ducis, de cera communi confectum, cuius parvulum fragmentum superest. In sigilli medio, nisi fallor, eques depictus erat, in sinistram partem se ferens, qui manu sinistra scutum triangulum pro pectore tenebat. 387. Přemysl Otakarus I, rex Bohemiae, silvam Hluboká cum omni usu mona- sterii sancti Georgii Pragae propriam esse decernit idemque beneficiario castri 30 Levý Hradec, magistro venatorum forestariisque suis interdicit, ne hominibus monasterii de villa Suchdol in terminis eiusdem silvae molestiam exhibeant. Pragae 1221 ian. 3. Autographum, quod saeculo XVIII exeunte in tabulario monasterii Rajhradensis asser- vatum erat, nunc latet. 35 P. Raymund von der heil. Elisabeth, Der hohen Geistlichkeit in Böhmen unbewegte Grund- lage ... Klosterstift St. Georgen I, pag. 361 (ex apographo Gelasii Dobner, cui chartam abbas Rajhradensis describendam commodavit). Diploma ab eodem auctore verbis conscriptum esse videtur, qui etiam diploma num. 227 composuit. 40 386. c) ,III eodem atramento, cum iam vox proxima scripta esset, additum A. — d) ,III“ eodem atramento supra lineam scriptum A.

Strana 436
436 NUM. 387. ADDENDA. 1221 IAN. 3. In nomine sancte et individue trinitatis. Ottacarus, qui et Premisl, tertius Ad universorum noti- dei gratia Boemorum rex, in memoriam rei perennem. tiam pervenire volumus, quod soror nostra dilecta, Agnes, abbatissa monasterii sancti Georgii Prage in castro, nos pro iustitia imploravit, qualiter beneficiarius noster castri Leuigradec homines ville monasterii sui Suchidol, tam in pascuis, quam cetero usu silve dicte Luboka, inquietet et infestet; exhibuitque coram nobis et idoneis testibus, videlicet iudicibus curialibus et camerariis nostris, literas in pergamena scriptas, in quibus latius continetur, quod olim dudum retroactis temporibus Adlaida monasterii eiusdem abbatissa villam Suchidol cum silva Lu- boka et omnibus appertinentiis concambivit pro villa Nezlici a venerabili tum 10 temporis episcopo Pragensi Severo dicto, accedente tunc Bracislai atavi nostri, ducis Boemie, consensu et voluntate. Quia vero nos omnibus et singulis iusti- tiam facere convenit, quanto magis eam ecclesiis et piis locis et maxime sorori nostre dilecte suoque monasterio denegare non debemus. Quare non solum bene- ficiario nostro in castro Levigradec et magistro venatorie dignitatis, sed etiam 15 ceteris forestariis nostris districte precipimus, ut imposterum nullo modo homines dicte ville Suchidol in universis terminis silve Luboka, seu in pascuis, seu in lignis, seu in theloneo, quod ceztne dicitur, vela ceteris utilitatibus infestare et inquietare audeant. Siquidem nos hanc silvam cum omni usu, sicut ab antiquo ita et nunc ad dictum monasterium pertinere sententiamus. Qui vero his contra- 20 venire attemptaverit, in marcam auri monasterio iniuriam passob et alias tres in Datum Prage erario nostro deponendas condemnetur et sit condemnatus. per manus cancellarii nostri Benedicti, prepositi Lutomericensis. Acta sunt hec anno dominice incarnacionis millesimo ducentesimo vigesimo primo, indictione IX, III nonas ianuarii. 5 25 387. a) ,ut‘ Raymund, quod mendum prava compendii ,ul' lectione ortum est. — b) ,pasto' procul dubio typi errore Raymund.

Strana 437
DIPLOMATUM LITTERARUMQUE DESTINATARII. 437 CONSPECTUS PERSONARUM, AD QUAS HUIUS TOMI LITTERAE AC DIPLOMATA DATA SINT. Quo conspectu non amplexus sum illa imperatorum et regum Romanorum aliaque diplomata, quae ad externas edita sunt personas, et in quibus principes atque episcopi Bohemiae testes adferuntur. Compendia, quae numeris praefixa sunt, formam significant, qua litterae vel diplomata servata sint: c. = copia (apographum); dep. = deperditum; ed. = editio; or. = originale (autographum); or * = charta autographi instar delineata; sp. = litterae spuriae autographi instar confectae; sp. c. = litterae spuriae in apographo servatae. Adela, quondam uxor Otakari I. regis Bohemiae : c. 88 (n. Andreas, episcopus Pragensis v. Praga. Arnoldus magister, capellanus regis Bo- hemiae : c. 200. Austriae dux Leopoldus VI: c. 38. BRUNNA, Brno g. Brünn (Moravia). Ecclesia sancti Petri: c. 287. Brunnensis provinciae nobiles: or. 325. Budissin, Bautzen, boh. Budišín (Saxo- nia). — Ecclesia sancti Petri: c. 201, c. 319, c. 343. Budisinensis, custos [Lambertus]: or. 293. Burgelim Bürgel (Saxonia), mona- sterium; abbas [Albertus]: c. 9. Bamberg, (Bavaria, prov. Oberfranken). Episcopus [Ekbertus]: c. 89. BOHEMIA, regnum: or. 96, or. 97, or. 127. Rex, Přemysl Otakarus I: dep. 3, c. 16, dep. 34, c. 39, c. 41, c. 44, c. 50, c. 77, c. 82, c. 88 (), c. 89, or. 96, or. 97, or. 127, c. 135, c. 143, c. 151, c. 162 (1, c. 203, c. 254, c. 255, c. 263, c. 282, c. 317 (1), c. 318, c. 328. Regina, Constantia: c. 88 (m), c. 317 (1. V. et. Adela. Bohemiae praelati: c. 204, c. 209, or. 276. Bohemiae monasteria et ecclesiae con- ventuales: or. 227. Bohemiae suppani: c. 36, c. 136. BREVNOV, monasterium ord. s. Benedicti prope Pragam: or.* 259. I sp. 365, sp. c. 367, sp. 375, sp. c. 382. Cella sanctae Mariae, Altzelle (Saxonia), monasterium; abbas [Mathaeus]: c. 9. Chiemensis, Chiemsee (Bavaria), episco- pus [Rudigerus]: c. 142, c. 190. CHOTĚŠOV, g. Chotěschau; monast. monialium ord. Praemonstr.: or. 386; sp. 368. Fundatrix eius: Vojslava: c. 304. CLADORUB, Kladruby, g. Kladrau; mo- nasterium ord. s. Benedicti: c. 58, or. 241. ll sp. 348, sp. 366. Colonia, Köln (Rheinprovinz); archi- episcopus [Henricus]: c. 296. Conradus, serviens Roberti episcopi Olo- mucensis: or. 198.

Strana 438
438 DIPLOMATUM LITTERARUMQUE DESTINATARII. Cracoviensis, Krakov, g. Krakau (Galicia) episcopus [Ivo]: c. 327. sancti Michaelis praepositus: c. 327. Crucis sanctae monasterium Cist. ord.; Heiligenkreuz (Austria Inf.): [or. 198. Abbas [Wernherus]: c. 150, c. 190. Daniel, episcopus Pragensis v. Praga. DOCZAN, Doksany; monasterium domi- narum ord. Praemonstr.: or. 286. Henricus Saxo: c. 329. Henricus miles de Könisgswart. : sp. 369. HODONIN, g. Göding, civitas Mor.: sp. c. 381. Honorius III papa v. Romani pontifices. HOSPITALE sancti Johannis Hierosoly- mitani: or. 6, or. 53, or. 109, or. 110, or. 270, or.* 301, or. 385. I sp. 350. Hospitale sanctae Mariae Theutonicorum: or. 40, or. 67, or. 133, or. 239, c. 242. Hradec Králové v. Gradec. Hradiště g. Kl. Hradisch, v. Gradist. Ebrach, (Kloster-Ebrach, Bavaria); mo- nasterium ordinis Cisterciensis. Abbas [Eberhardus] : c. 162 (n- Prior: dep. 146, c. 148. Eistetensis, Eichstädt (Bavaria), episco- pus [Hartwigus] : c. 168. Frisingensis, Freising (Bavaria), episco- pus Geroldus: or. 335. Ch v. C. Innocentius III. v. Romani pontifices. Johannes clericus, natus Jacobi de Arloco, civis Romani: dep. 275. Johannis sancti, Hierosolymitani hospitale, v. Hospitale. K v. C. Georgii sancti monasterium ord. s. Bene- dicti in castro Pragensi v. Praga. Georgius, filius Henrici de Maršovice: or.231. Gneznensis, Hnězdno, g. Gnesen (Borus- sia), archiepiscopus [Vincentius]: c. 344. Göding v. Hodonin. GRADEC [Reginae] Hradec Králové g. Königgrätz, civitas: or. 278. GRADIST, Hradiště g. Kl. Hradisch (Mo- ravia), monasterium sancti Stephani, ord. Praemonstrat.: or. 21, c. 228, c. 279. sp. 351, sp. 352, sp. c. 354, sp. c. 356, sp. c. 358, sp. c. 376. Abbas [Hermannus]: c. 66. Gregorius de Crescentio, diaconus cardi- nalis s. Theodori, legatus apostolicus: c. 210, c. 214, c. 215, c. 225. LHOTA, villa quond. ap. sv. Jiři, g. St. Georg. d. p. Vysoké Mýto, g. Hohen- maut. Ecclesia s. Georgii: ed. 5, 11. Lubense monasterium ord. Cist., Leubus (Silesia Borus.): or. 316. sp. 353. LUCA, Louka g. Kloster-Bruck; monast. ord. Praemonstr. : c. 28, or. 205, or. 206. or. 207, or. 226, or. 233, or. 253, or. 256, c. 268, c. 285, or. 288, or. 305, or. 313. LUTOMERIC, Litoměřice, g. Leitmeritz. Ecclesia sancti Stephani: or. 169. Prae- positus [Burchardus]: or. 69. LUTOMIZL, Litomyšl, g. Leitomischl: monasterium ord. Praemonstr.: or. 289, or. 323. Lupus [nobilis Moraviae]: or. 92. Hartlebus, castellanus de Znojmo, v. Znoj- mo (Znaim). Heilsbronn (Kloster Heilsbronn, Bavaria) monasterium ord. Cisterciensis. Prior: dep. 146, c. 148. Magdeburg, (Borussia, prov. Sachsen), Archiepiscopus [Ludolphus]: c. 1, c. 9, dep. 13, c. 20; [Albertus]: c. 81, c. 89. Maguntia, Mainz (Hessen). Archiepiscopi: c. 309. [Conradus II]: dep. 12. [Sigi-

Strana 439
DIPLOMATUM LITTERARUMOUE DESTINATARII. 439 fridus II]: c.43, c.65, c.81, c.89, or. 138, c. 145, c. 262, c. 267, or. 338 Maguntinae ecclesiae canonici et mini- steriales: c. 45. Mariae sanctae, Theutonicorum hospitale v. Hospitale. MILEUZKO, Milevsko, g. Mühlhausen, monasterium ord. Praemonstr.: or. 17, or. 75, or. 118, or. 126, or. 153, or. 188, or. 208, or. 345 Misnesis, Meissen (Saxonia), episcopus Bruno: or. 308, or. 311. Decannus P[etrus]: 292. MORAVIA, Morava, g. Máhren: Praelati: c. 204 a1. Marchio Henricus Vladislavus: or. 98. NEPOMUK, monasterium ord. Cistercien- sis. Abbas: c. 260. Niumburg, Klosterneuburg (Austria Inf.), praepositura canonicorum regularium. Praepositus et decanus: c. 314. OLOMUC, Olomouc, g. Olmiitz, Ecclesia episcopalis: or. 22, or. 59, or. 62, or. 86. Episcopus Robertus: dep. 18, dep. 19, c.46, c.49, or.63, or.69, or. 87, c. 134, c. 141, c. 150, c. 157, c. 158g), c. 159 xy, C. 204 an, ed. 297. Praepositus et decanus: c. 179. Praepositus: c. 260. Canonicus Sifridus: c. 199. Moniales apud sanctum Petrum : or. 60, or. 106, or. 245, or. 269. OPATOWIC, Opatovice ap. Pardubice; monasterium s. Laurentii, ord. s. Bened.: c. 324. OPAVIA, Opava, g. Troppau (Silesia); civitas: c. 265. Orphanus, filius Gothardi, nobilis Mora- viae: or. 78. Osek, Osseg v. Ozzech. OSLAVANY ap. /vancice, g. Eibenschütz ; monasterium dominarum ord. Cisterc. : or. 271, c. 272, c. 273, c. 320, c. 322, c. 339, or. 347. OSTROV ap. Davle, d. p. Smíchov; monasterium ord. s. Bened.: sp. 359. Abbas: c. 260. Otto IV, Romanorum rex: c. 80. OZZECH, Osek, g. Ossegg (-Riesenburg) ap. Duchcov, g. Dux; monasterium ord. Cist.: c. 64, c.326; sp. 357, sp. 360, sp. c. 361, sp. 362. Ecclesia sanctae Mariae: c. 211. Patavia : Passau, boh. Pasov (Bavaria) Episcopus [Wolfgerus]: dep. 12; [Ul- ricus]: c. 142, c. 150, c. 183. c. 191; [Gebhardus]: c. 299, or. 331. Pataviensis praepositus et decanus: c. 299. s. Nicolai praepositus Ulricus: c. 183. PLAZ, Plasy, g. Plass, ap. Kralovice; monasterium ord. Cist.: or.: 15, c. 48, or. 54, or. 74, or. 85, or. 113, or. 125, or. 187, or. 243, or. 244, or. 258, or. 332, c. 342. | sp. c. 372. PRAGA, Praha, g. Prag. Ecclesia episcopalis: or. 42, or. 57, or. 99, c. 212, or. 216, or. 217, or. 227, or. 247, or. 250, c. 251. Episcopus [Daniel II]: dep. 14, dep. 18, dep. 19, c. 46, or. 63, or. 69, c. 104, c. 105; [Andreas]: or. 123, c. 129, c. 130, c. 181, c. 134, c. 137, c. 140, c. 164, c. 166, c. 167, c. 177, c. 178, c. 180, c. 181, c. 182, c. 189, c. 204 y, c. 251; [Johannes] : c. 328m. Pragensis ecclesiae praepositus: c. 327; praepositus et capitulum: c. 284; capi- tulum (canonici): dep. 2, dep. 14, c. 81, c. 174, c. 181, c. 261. Canonici: Vecemilus: or. 123; Marti- nus: or. 123; P[etrus] et Hermannus frater eius: c. 132; Johannes et Jo- hannes: c. 298. Capella s. Venceslai in eccl. Pragensi: or. 306, or. 333. 

Strana 440
440 DIPLOMATUM LITTERARUMQUE DESTINATARII. Praga, monasterium s. Georgii in castro, moniales ord. s. Benedicti: or. 264, ed. 387. || sp. 378, sp. 379. — v. Hospitale s. Johannis Hierosoly- mitani. — 4. Hospitale s. Mariae Teutonicorum. — Fratres Sepulcri Dominici in Zderaz: or. 144, or. 274, ed.302, or. 303. | sp. c. 349. RAJHRAD, g. Raigern (Moravia); mo- nasterium ord. s. Benedicti: or.238. Ratisbona ; Řezno, g. Regensburg (Bavaria) Episcopus: [Conradus III] dep.12; [Conradus IV] c. 154, c. 155, c. 156, c. 162g, c. 183. Praepositus [Theobaldus] c. 134. — sancti Emmerammi abbas: c. 154, c. 155, c. 156, or. 330. Robertus episcopus Olomuc. v. Olomuc. Romani pontifices: Honorius III: c. 139, or. 149, c. 160, c. 171, c. 172, c. 184, c. 202. — Innocentius III: c.7, c.8, c. 25, c. 29, c. 37. RYNAREC, villa ap. Pelhřimov, g. Pil- gram; ecclesia s. Laurentii: c. 33. Salzburg ; archiepiscopus [Eberhardus II]: c.20, c.23, c. 55, c. 142, c.190, c. 192, c. 295. Secovia; Seckau (in Styria); episcopus [Carolus] et praepositus: c. 192. Seeburg in Saxonia, praepositus [Roma- rus seu Rainerus]: c. 20. Sepulcri Dominici fratres v. Praga. SILOE, Zelivo, g. Selau, monasterium ord. Praemonstratensis: c. 281. Simon magister, scriptor domini papae: c. 387. Slavko comes: (reg. 52), or. 75m. Stephanus [de Medlov]: or. 161. | sp. 373. STRAHOV, monast. ord. Praemonstr. Pragae; abbas [Bertholdus]: c. 240. Strigoniensis, Esztergom, b. Ostfihom, 8. Gran (in Hungaria), archiepsus. [Jo- hannes]: c. 147. SWETLA, Světlá, g. Zwettl, monast. ord. Cisterciensis: or. 218. Abbas [Marquardus] et prior: c. 170. TEPLA, Teplá g. Tepl, monast. ord. Prae- monstrat. : or. 26, or. 27, or. 30, or. 173, or. 310. | sp. 368. — Praepositus Hroz- nata: or. 63. UnGov, v. Vnisov. Walderbach in Bavaria; monium. ord. Cisterc.; abbas: c. 154, c. 155, c. 156, c. 170. Waldsassen in Bavaria, monium. ord; Cisterc. ; abbas [Hermannus]: c. 1625. [Eberhardus]: c. 294. VELEHRAD in Moravia, monium. ord. Cisterc.: c. 76, or. 195, or. 196, c. 197, or. 213, c. 222, or. 235, or. 236, or. 237, or. 321, or. 346. | sp. 355, sp. 380. Abbas [Ticelinus] : c. 66, or. 179. VILEMOV, monasterium ss. Petri et Pauli, ord. s. Benedicti: or. 112, or. 252. VNISOV, Uncov, g. Máhrisch Neustadt; cives: or.* 246. Vratislaviensis, Breslau, decanus et sco- lasticus: c. 1581, c. 159. VYŠEHRAD. ap. Pragam ecclesia ss. Petri et Pauli: or. 90, or. 229, or. 230. |sp. 871, sp.c. 874, sp. 377. Praepositus et decanus: c. 240. ZABRDOVICE, g. Obrowitz, ap. Brunnam, monium. ord. Praemonstrat.: or. 83: | sp. 868, sp. 364. Zderaz, Sepulcrarii v. Praga. ZNOJMO, g. Znaim in Moravia; Znoj- mensis provinciae milites: c. 234. Hartlebus de Znojmo nobilis: c.234. Zwettl v. Swetla. Zwiefalten, in Württemberg, monast. ord. s. Benedicti: or. 290. 

Strana 441
DIPLOMATUM EPISTULARUMQUE AUCTORES. 441 CONSPECTUS PERSONARUM QUAE HUIUS TOMI DIPLOMATA AC LITTERAS DEDERINT. Numeri uncis rotundis () clausi diplomata et chartas extraneas significant, quorum tantum argumentum dedimus, quod in eis de terra Bohemica fit mentio vel principes atque episcopi Bohemiae et Moraviae testes adfe- runtur. — Numeri uncis formae I ] clausi privilegia pontificum Romanorum ge- neralia significant, quorum argumentum dedimus, quod ipsorum autographa in tabulariis monasteriorum nostrorum asservantur. Compendia, quae numeris praefixa sunt, formam significant, qua litterae vel diplomata servata sint. c. = copia (apographum); dep. = deperditum; ed. = editio; or. = originale (autographum): or.* = charta autographi instar scripta; sp. = litterae spuriae autographi instar confectae; sp. c. = litterae spuriae in autographo servatae. Agnes, abbatissa s. Georgii: or. 15. sp. 378 a), sp. 37941. Altenburg, Babo abbas de —: c. 285. Andreas epus. Pragensis v. Praga. ANGLIA ; rex Henricus III: c. 282, c. 283, c. 296, c. 318. Andreas II, rex Hungariae: (ed. 152). AUSTRIA; dux Leopoldus VI: c. 202, (ed. 257), or.* 301. B., plebanus de Hardegg: c. 285. Babo abbas de Altenburg v. Altenburg. BAVARIA, dux Ludovicus I: (c. 111). Behanus abbas v. Ostrov. BOHEMIA. Reges: Otakarus qui et Přemysl I: or. 6, c. 8, or. 21, or. 22, or. 27, reg. 52, or. (dupl.) 57, c. 58, or. (dupl.) 59, or. 60, or. 74, or. 75, or. 86, or. 90, or. 99, or. 110, or. 113, or. 118, or. 125, c. 139, or. 149, or. (dupl.) 153, c. 160, or. 169, c. 171, c. 172, c. 184, or. 187, or. 188, or. 196, c. 199, c. 201, c. 212, or. 217, or. 218, or.(quatuor) et or.* 227, or. 229, or. 230, or. 231, c. 232, c. 234, or. 238, c. 239, or. 241, or. 243, or. 244, or. 245, or.* 246, or. 258, or.* 259, or. 264, c. 265, or.* (dupl.) 270, c. 272, or. 278, c. 279, or. (dupl.) 286, ed. 287, or. 288, or. (dupl.) 289, or. 305, or. 306, or. 308, c. 309, or. 310, c. 320, or. (dupl.) 321, c. 322, c. 324, or. 325, or. 332, c. 342, or. 386, ed. 387. sp. c. 349, sp. 350, sp. 355, sp. c. 357, sp. c. 358, sp. 359, sp. 360, sp. c. 361, sp. 363, sp. 364, sp. 366, sp.c. 367, sp. 368, sp. 369, sp. 371, sp. 373, sp. c. 374, sp. 375, sp. (dupl.) 377, sp. 378 an), sp. 379 an). sp. 380. Venceslaus iunior rex: dep. 312, c. 319. or. & or.* 323, or. 333, c. 343. sp. c. 382. Vladislaus sp. 348; v. Moravia, Henricus Vladislaus, marchio. Regina Constantia: or. 22. sp. c. 354, sp. c. 381. Duces: Theobaldus III, dux Čáslavensis, Chru- dimensis et Vratislavensis: or. 112. Soběslaus (filius Theobaldi III): or. 316.

Strana 442
442 DIPLOMATUM EPISTULARUMQUE AUCTORES. Boleslaus, dux Silesiae: (sp. 353). BREVNOV, mon. ord. s. Bened.; abbas Dluhomilus: c. 228. Carlisle (in Anglia, Cumberland); epus. Waltherus: or. 266. CLADRUBENSIS (Kladruby, g. Kladrau, d. p. Stříbro, g. Mies) abbas Silvester: or. 54. Kojata de Hněvin Most, nobilis Boh.: ed. 302, or. 303. Colocensis, Kalocsa in Hungaria, arepus.: Saul: ed. 5a). Conradus, epus. Portuensis, legatus aposto- licus: c. 273, dep. 275. Conradus comes de Hardek: c. 197. Conradus comes de Wasserburg: (c. 291). Constantia regina v. Bohemia. Henricus, qui et Vladislaus, marchio Mora- viae v. Moravia. Henricus I, dux Silesia. v. Silesia. Honorius III papa v. Romani pontifices. Hroznata, praepositus monasterii Teplensis: or. 133. Hugo, magister domus s. Mariae de Praga: or. 133. Innocentius III papa v. Romani pontifices. Johannes II, epus. Pragensis v. Praga. Johannes, abbas s. Georgii in Naumburg (ed. 307). K v. C. DANIA, rex Waldemarus II: (or. 277). Daniel II epus. Pragensis v. Pragenses epi- scopi. Dluhomilus, abbas Břevnovensis: c. 228 Laurentius, epus. Vratislaviensis: (c. 248), (ed. 249), or. 292. Leopoldus VI, dux Austriae v. Austria. Lucas, abbas de Třebíč: or. 271. Ludovicus I, dux Bavariae: (c. 111). Ludovicus, IV lantgr. Thuringiae: (ed. 280). Eberhardus II arepus. Salzburgensis: (or. 32). Emerammus castellanus de Znojmo: or. 205. Eppо, praepositus Pragensis: or. 331, or. 335. Fridericus, abbas de Jerus: c. 285. Fridericus II, rex et imp. Roman. v. Ro- manorum imperatores et reges. MAGUNTIA, (Mainz, b. Mohuč, Hessen, prov. Rheinhessen). Archiepiscopus: Sigifridus II: (or. 79), c. 140, c. 148, or. 311. Manegoldus, epus. Pataviensis, v. Patavia. Misnensis marchio Theodericus: (or. 68), (or. 91), c. 94, (c. 121), or. 122. MORAVIA; marchio Vladislavus (qui et Henricus): or. 109, or. 161, or. 213, c. 222, or. 233, or. 385. I sp. 351, sp. 352, sp. c. 356, sp. c. 376. Rex Bo- hemiae: sp. 348. Vladislavus II: or. 269. Geras; abbas Fridericus: c. 285. Gregorius IX papa v. Romani pontifices. Gregorius de Crescentio, cardinalis diac., legatus apostolicus: or. dupl. 226. Henricus, Magnae Trojae epus.: c. 268. Henricus III rex Angliae v. Anglia. OLOMUC. Episcopus: Robertus: c. 48, or. 78, or. 92, or. 106, or. 195, or. 198, or. 206, or. 207, or. 235, or. 236, or. 237, or. 253, or. 313, c. 344. Archidiaconus: Radoslaus: or. (dupl.) 346.

Strana 443
OSTROV, monasterium ord. s. Benedicti (prope Davle, d. p. Smichov); Be- hanus abbas et conventus: or. 345. Otto IV, rex Rom. v. Romanorum impe- ratores et reges. PATAVIA, Passau, Bavaria, | Rgb. Niederbayern. Episcopi: Manegoldus: (or. 56), (c. 84), (c. 93). — Wolfgerus: (ed. 4). Peregrinus, epus. Pragensis v. Praga. Philippus, magister, notarius papae: (c. 25). Philippus, Rom. rex v. Romanorum impera- tores. PRAGA. Episcopi: Andreas : or. (dupl.) 126, c. 174. Daniel II: ed. 5). reg. 11, or. (dupl.) 17, or. 26, c. 33, or. 85. | sp. c. 362. Johannes Il: c. 304, or. 331, or. 335. Peregrinus: or. 252. S. Georgii monasterium; ^ abbatissa Agnes: or. 15. S. Mariae (Melitensium) domus; ma- gister Hugo: or. 133. Radoslaus, archidiaconus | Olomucensis : or. (dupl.) 346. Robertus, epus. Olomuc. v. Olomuc. Romani pontifices : Gregorius IX: c. 294, c. 295, ed. 297, c. 298, c. 299, [or. 300], c. 314, c. 317, c. 326, c. 327, c. 328, or. 330, c. 337, or. 338, c. 339, (c. 340). Honorius III: c.129, c.130, c.131, c. 132, c. 134, c. 135, c. 136, c. 137, or. 138, c. 141, c. 142, c. 148, or. 144, c. 145, dep. 146, c. 147, c. 150, c. 151, c. 154, c. 155, c. 156, c. 157, c. 158, c. 159, c. 162, (c. 163), c. 164, c. 166, c. 167, c. 168, c. 170, or. 173, [or. 175], (or. 176], c. 177, c. 178, or. 179. c. 180, c. 181, c. 182, c. 183, c. 189, c. 190, c. 191, c. 192, c. 200, c. 208, c. 204, c. 209, c. 210, c. 211, c. 214, c. 215, DIPLOMATUM EPISTULARUMQUE AUCTORES. 443 [or. 219], [or. 220], [or. 221], [c. 223], [c. 224], c. 225, c. 240, c. 242, or. 247, or. 250, c. 251, c. 254, c. 255, or. 256, c. 260, c. 261, c. 262, c. 263, c. 267, or. 274, or. 276, c. 281, c. 284, or. 290. Innocentius III papa: c. 1, reg. 2, c. 9, (c. 10), dep. 12, dep. 13, dep. 14, c. 16, dep. 18, dep.19, c.20, c. 23, or. 30, c. 31, c. 35, c. 36, c.38, c. 39, or. 40, c. 41, or. 42, c. 43, c. 44, c.45, c.46, (c.47), c. 49, c. 50, or. 53, c. 55, (c. 61), or. 62, or.63, c. 64, c. 65, c. 66, or. 67, or. 69, (ed. 70), c. 76, c. 77, c. 80, c. 81, c. 82, or. 83, or. 87, c. 88, c. 89, reg. 104, reg. 105, or. 123, dep. 124. Romanorum pontificum legati; v. Con- radus, epus. Portuensis; Gregorius de Crescentio. Romani imperatores et reges: Fridericus II: or.96, or.97, or.98, (ed.100), (ed. 101), (or. 102), (ed. 103), (ed. 107), (or. 108), (or. 114), (versio 115), (c. 116), (ed. 117), (c. 119), (ed. 120), (or. 127), (c. 128), (or. 165), (or. 185), (ed. 186), (c. 193), (or. 194); | (sp. 370). Otto IV.: dep. 34, (c. 37), c. 94, (or. 95). Philippus: dep.3, (or. 24), (or. 51), (or. 71), (or. 72), (or. 73) . Romani imperii principes: c. 7, (c. 29). Rudgerus miles [castellanus de Znojmo]: c. 28. Salzburgensis archiepiscopus ^ Eberhar- dus II: (or. 32). Saul, archiepus. Colocensis: ed. 5. Sigifridus II, archiepus. Magunt. v. Maguntia. SILESIA, Duces: Boleslaus: sp. 353. Henricus I: (ed. 315), (ed. 334), (ed. 341). Silvester, abbas Cladrubensis: or. 54. Sobéhrd, filius Bezpremi, subdapifer regis Bohemiae: sp. 365. Sobéslavus, dux Boh. v. Bohemia. 

Strana 444
444 DIPLOMATUM EPISTULARUMQUE AUCTORES. TEPLA, monasterium ord. Praemonstr.; praepositus Hroznata: or. 133. Theobaldus, dux Čáslavensis, v. Bohemia. THURINGIA, lantgravius Ludovicus IV: (ed. 280.) TREBIČ, g. Trebitsch, monasterium ord. s. Benedicti; abbas Lucas: or. 271. Troja magna (in Asia, tit.), episcopus Henricus: c. 268. Udalricus, scolasticus Misnensis: or. 293. Ulricus Držislaus de Lítice: sp. c. 372. Ungaria; rex Andreas II: (ed. 152). Valdemarus II rex Daniae: (or. 277). Waltherus, epus. de Carlisle: or. 266. Vitko de Préice, nobilis Bohemiae: or. 208. Wolfgerus, epus. Pataviensis v. Patavia. Wolframus pincerna de Schenkenberg: or. 347. VRATISLAVIA (Breslau in Silesia Borus.); episcopus Laurentius: (c. 248), (ed. 249), or. 292. VISSEGRAD, Vyšehrad, ss. Petri et Pauli ecclesia collegiata, ap. Pragam; capi- tulum: c. 329.

Strana 445
A. INDEX NOMINUM. A[dela] 445 INDEX NOMINUM. Litteras Č, č, Ch et K, k quaere sub C, c, litteram Y, y sub I, i. Singulis nominibus adiecta est significatio uncinis seclusa, qua forma litterae, in quibus nomen legitur, sint servatae, ita ut c. copia (apographum), or. originale (autographum), or.* charta autographi instar confecta, sp. spurium, ed. editio intelligendum sit. Numerus Romanus vocibus c. et sp. adiectus saeculum indicat. Numeri arabici uncinis inclusi, quo anno charta data sit significant; crux (†) ante numerum posita personam commemorari indicat, quae iam vita decesserit. Ex eis qui postea sequuntur numeris maior paginam minor lineas quinas indicat; numerus uncinis formae () inclusus nomen in loco postea interposito legi monet; numerus formae cursivae chartam spuriam significat. A. magister, capellanus regis Boh. v. Arnoldus. A. rex Vngarie v. Andreas. Abdo (or.) magister, testis (1228) 326, 20, 30. Abraham (sp. XIII) canonicus ecclae. Gradicensis (1203) 374, 10—25. Adalbertus, Albertus, Voitech, Woyteh, Voithech, Wojteh, Wojtha (or.); Vojtěch. Adalbertus (or.) s., pontifex Prag. eccl., patronus (1220) 412, 10. (1224) 249, 20. Reliquiae eius 31, 1. [Albertus] arepus. Magdeburgensis (1208) 75, 5, 30. (1210) 85, 35. (1216) 120, 1. Adalbertus arepus. Salzburgensis († 1203) 30, 10. Albertus praepositus Salisburgensis (1207) 65, 20. Albertus (or.) capellanus regine Boh. (1229) 342, 35. Albertus (c. XV), [clericus] testis (post 1201) 26, 20. Albertus (c. XIII) magister, clericus (1229) 333, 35. 334, 5. Albertus (or.) clericus (1229) 340, 15. Albertus (or.) clericus de Vienna (1229) 340, 10. [Albertus] abbas de Burgelim (1199) 8, 25. Albertus (or.) abbas monii. in Plasy (1214) 108, 20. (1216) 114, 10. 407, 25. (1219) 161, 15. (1228) 308, 15. Adalbertus, Albertus (or.) abbas de Monte Syon, al. Strahov (1201) 18, 10. († 1226) 283, 25. 284, 5. Albertus (or.) abbas monii. in Velehrad (1228) 318, 10. 323, 20. 428, 20. Albertus (or.) notarius Theobaldi ducis Cazlawien- sis (1204/14) 107, 10. Woyteh, Voyteh (or.), [nobilis Moraviae] testis (1207) 55, 10. Frater eius: Domamirus. Wojtha (or.) testis in Moravia (1208/11) 89, 10. Wojteh (or.) testis in Moravia (1208/11) 89, 10. Albertus (ed.) de Arnistein (1212) 91, 10. Albertus (ed.) dapifer de Burne (1212) 90, 15. Albertus (ed.) de Ziznick (1212) 90, 30. Albertus (ed.) burggravius de Aldenburc (1212) 91, 10. Albertus (sp. XIII) nobilis Boh. (1219) 410, 5. Adalbertus (or.) de Kaniz, nobilis Moraviae (1221) 198, 30. Adalbertus (c. XIV) [nobilis Boh.] testis (1222) 221, 20. Albertus (or.) subpincerna regis Boh. (1227) 304, 15. Albertus (or.) subcamerarius regis Boh. (1227) 304, 15. (1228) 308, 15. Voitech, Voithech (or.), Woytech (sp. XIII) filius Stephani de Medlow (1228) 323, 10. 428, 10. Voicek (or.), Woytech (sp. XIII) podecoing, mar- scalcus (1228) 323, 15. 428, 15. Albertus (c. XV) possessor curiae in Znojmo (1226) 280, 5. Adam. Adam (c. XIII) abbas de Stragow (1219) 161, 15. Adam (c. XV) sacerdos ecclesiae s. Michaelis de Znoym (1226) 279, 15, 30. 280, 1. Adamarus (or.) de Izgrůbi (1222) 228, 5. Frater eius: Lipertus (1222). A[dela], soror Theodorici, marchionis Misnensis, uxor Otakari I regis B. (1199) 6, 35. 8, 25. (1201) 15, 10. (1204) 35, 10. (1206) 48, 30, 35. (1208) 76, 1. (1210) 81, 30. (1212) 91, 35. A.

Strana 446
446 Adhewic Adhewic (or.) Hedvika, filia regis [Bohemiae VIa- dislavi] (1200) 11, 15. — V. ei. Heidwigis. Adlaida (ed.) quondam abbatissa monasterii s. Georgii in castro Pragensi (f 1221) 436, 5. Adlart. Adlart (or.) testis in Moravia (1218) 152, 25. Adlart (c. X711) filius Razonis (1222) 232, 1. Adleydis (sp. X///), monialis s. Georgii in castro Pragensi (c. 1201/20) 428, 1. Adleida (or.) comitissa de Clewen (1212) 95, 20. Admuntensis (c. X///); Admont, Styria, d. 5. Liezen; monium. ord. s. Benedicti; abbas: Wolframus (1206). Adolfus (c. X///) quondam Coloniensis arepus. (t 1208) 75, 5. Adolfus (or.) plebanus de Gerenowiz (1222) 228, 1. Adrastus. Adrastus (or. presbyter Olomucensis ecclesiae (1208) 73, 30. Adrastus (or.) capellanus regine Boh. (1229) 342, 35. Adwicus, Adwieus (c. X///), Adwigens (c. XVIII) testis in Moravia (1228) 318, 20. Aegidius v. Egidius. Agatha Sancta; St. Agatha, in Austria Super, d. p. Wels; decanus de — (1207) 64, 20. Agnes. Agnes (or.), abbatissa s. congregationis s. Georgii in castro Pragensi, filia regis Vladislavi (1200) 11, 10. (c. 1201/20) 423, 1. (1221) 436, 1. (1224) 255, 5. (cc. 1227) 420,5. 421, 10. 423, 30. 424, 10. soror professa congregationis Doczanensis 281, 40. Agnes, filia Premizli regis Boh. (1225) 258, 20. (1227) 296, 1. Agnes (c. XVIII), vidua nobilis Cunonis de Po- tworow (1204) 44, 10. (1214) 108, 5, 25. (1219) 178, 15. Ahna, Hageno. Ahna (or.*) Hageno (sp. XIII), filius domini Milgozti (1203) 377, 30. (1225) 264, 10. Frater eius: Petrus. Hageno (ed.) de Doblin (1212) 90, 30. Alamannia, Almannia (sp. XV), (1214) 404, 20. Alamannie (or.) partes (1217) 140, 10. Al. prin- cipes (1220) 187, 5. Almannie rex: Henricus VII (1225). Albanensis (c. XV 1I), Albano Laziale, distr. Roma; episcopi cardinales: Johannes (1208). Pelagius (1226). Albero. Albero (or. plebanus de Sheghat (1222) 228, 5. Albero (or.) de Tanehuse, camerarius regis Roma- norum (1212) 94, 5. 96, 5. INDEX NOMINUM. Andreas Alberstatensis v. Halberstatensis. Albertus v. Adalbertus. Albia (or.); Labe, g. Elbe, flumen Bohemiae, (1198/9) 4, 25. (1219) 162, 10. (1226) 282, 15, 20. Albrahticih (sp. XIII) locat.; Albrechtice; villa solvens decimas monio. s. Georgii (cc. 1227) 422, 20. Albreht (or.), Albrecht, de Zliven (1223) 242, 15. Aldicus (or.), Aldźk, filius Dalibori, iudicis curiae (1218) 143, 25. Alexander (o7.) capellanus (cc. 1200) 11, 20. Alexius (or. canonicus Olomuc. (1228) 323, 1. 428, 5. Aldenburch v. Altenburg. Alsatia (or.); lantgravius: Rodulfus comes de Ha- bechesburc (1212). Alta (c. X111), Altaense (sp. XIII) monium. ord. s. Bened.; Niederaltaich, in Bavaria, Rgb. Nieder- bayern; (1205) 380, 35. Abbas (1229) 336, 25. Altenburch (or.), Altenburc (c. XV), Altenburg, in Austria Inf.; monium. ord. s. Bened. — Abbas: Pabo (1226 sq.). Altenburg, Aldenburch (c. XVI), Altenburg in Saxonia (1216) 120, 5. Hospitale s. Mariae Theutonicorum ibd. (1214) 109, 5, 15. — V. et. Audenesburg. Althart v. Gobze. Altman (sp. X//7) civis Velehradensis (1202) 372,1. Altzelle v. Cella sanctae Mariae. Ambrosius (or.) capellanus Dominae Helwidis de Znoim (1223) 243, 35. Anagnia (c. X///); Anagni, cio. Italiae, prov. Roma, distr. Frosinone; (1203) 33, 1, 30. (1204) 35, 20. (1217) 135, 15. 136, 10. (1230) 350, 15. Anasus (o7.); Enns, Austria Superior, d. p. Linz; oppidum. Decanus de — (1229) 340, 1. Anchonensis (c. XIII), Ancona in Italia, marchio v. Marquardus. Andreas, Andreas (or. epus. Prag. (1216) 112, 10. 114, 1—10, 20. 115, 15. 116, 30. 120, 15. 121, 10. 122, 5. (1217) 124, 25. 126, 30. 129, 5 sq. 130, 25. 131, 25. 132, 25. 133, 25. 136, 30. 137, 1, 15. 138, 1, 20. 139, 35. 141, 30. (1218) 143, 5. 145, 10. 146, 5, 30. 147, 30. 148, 25. 149, 25. 150, 25. 153, 20. 155, 5, 35. 156, 15. 157, 10. (1219) 159, 26. 160, 20. 161, 5. 162, 30. 164, 10, 30. 165, 20. 166, 20. 167, 10, 30. 168, 5. 169, 15. 170, 1 sq. 171, 10. (1220) 175, 25. 176, 20, 30. 177, 6, 25. 178, 20. 185, 25. 189, 5. (1221) 194, 1—30. 195, 25. 197, 25, 30. 199, 15. 200, 1, 20. 201, 1 sq. 202, 5 sq. 204, 15 sq. 209, 10. (1223) 239, so. 240, 25. 241, 5. Memoratur: (1224) 252, 1, 25. 253, 25. 254, 15. (1225) 259, 10. (1227) 303, 5. 

Strana 447
Andreas Andreas praepositus Bolezlauensis v. Andr. can. Pragensis. Andreas (or.) canonicus Olomucensis (1202) 371, 35. (1207) 55, 15. (1208) 73, 25. (1208/11) 89, 5. Andreas (or.), Andraas (sp. X///), canonicus Prag. et praepositus Bolezlauensis (1201) 18, 15. prae- positus Melnicensis (1202/7) 51, 10. praepositus Pragensis (1207) 66, 15. 68, 5. 79, 5. 80, 10. (cc. 1210) 392, 25. et cancellarius regis Boh. (1211) 88, 5. (ante 1212) 398, 10. 399, 10. (1212) 98, 15. (1213) 101, 25. 401, 1. (1214) 108, 30. Porro vid. : Andreas epus. Pragensis. Andreas (sp. XIII) prepositus de Saczka et can- cellarius regis (1199) 361, 25. Andreas I] rex Hungariae (1206) 49,5. (1217) 142,20. (1224) 245,20. (1225) 258,20. (1228) 313, 25. Filius eius: Bela (1224). Soror: Con- stantia regina Bohemiae. Andreas (or.) filius domini Benes de Benesow (1222) 220, 15. (1226) 288, 35. Andreas (or. marscalcus seu agazo [marchionis Morav.] (1221) 198,30. (1225) 263, 1. (1226) 287, 15. Andreas (or.), [nobilis Moraviae] testis (1207) 55, 10. Frater eius: Smil. Andreas (or.) testis in Moravia (1209) 80, 15. (1208/11) 89, 10. (1220) 185, 15. Andree (sp. XV) filius Zmul, testis (1214). — Vide etiam : Ondreiek. s. Andree (or.), St. Andrd, in Austria Inf., prae- positura canonicorum regularium. Praepositus: Sifridus (1229) 339, 35. — Plebanus: Oldricus (1229) 340, 5. Andreiouic ( — Andreae filius) v. Ondregouic. Andreow (c. X111); Andrzejow, monium. ord. Cist. in dioc. Krakov. Abbas de — (1224) 244, 25. Andreowicz (c. XV 11); Ondfejovice; villa civitatis Opaviensis (1225) 257, 10. Anglia (or.); rex Henricus III (1225). Ansalmus (sp.), Anselmus (or.), Anshelmus (c). Ansalmus (sp. X//I) canonicus Wissegradensis (1219) 410, 10. Anselmus (or.) notarius curiae regis Boh. (1215) 111, 1. (1219) 175, 15. prothonotarius (1220) 185, 10. Anshelmus (sp. X//1) sigillator privilegii Otakari I regis B. (1203) 378, 5. Anselmus (or.), Anshelmus (c. XVI) de Justingen, marescalcus Friderici II regis Rom. (1216) 118, 15. 120, 5. Anthonius sanctus (1217) 129, 15. Antiqua civitas (sp. X111); ? Staré máésto, g. Alistadl, d. b. Uh. Hradisté, g. Ung. Hradisch (1202) 371, 30. INDEX NOMINUM. 441 Arnoldus Apollinaris (or.), Appollinaris (sp. X//) notarius marchionis Moraviae (1200) 364, 30. (1201) 368, 5. (1203) 375, 15. protonotarius curiae march. (1213) 104, 15. capellanus march. (1218) 152, 25. (1222) 208, 5. 222, 20. Apostolorum Porta v. Porta Apostolorum. Apulia (or.), Appulia (sp. X//7), ducatus in Italia (cc. 1212) 399, 5. Dux: Fridericus II Rom. imperator. Aquilegensis (c. X11/); ^quileja (Aglar) d. p. Gradisca; patriacha : Wolfgerus (1208). Arklebice v. Hartlebiz. Arcleus v. Hartlebus. Ardacensis (or.), Słift Ardagger, Austria Inferior, d. b. Amstetten; praepositura canonicor. saecul.; praepositus: Heinricus (1221). Ardec, Ardek, Hardekke (or), Hardek, Hardeke (c. XV); Hardegg, Austria Inf., d. b. Oberholla- brunn; Conradus comes de — (1220 sq.). — Plebanus: B. (1226) 279, 15. Argentina; Strassburg; Argentinensis (c. XIII) epus. Conradus (1201). Arnoldus, Arnuldus (or.), Arnaldus (c). Arnoldus, Arnuldus (or.); praepositus Visegraden- sis et cancellarius regis Boh. (1203) 379, 1. praep. Visegr. (1215) 406,25. (1219) 174, 5. 410, 5. (1221) 206, 15. consanguineus regis (1222) 215, 25. 219, 1. 232, 15. 416, 15. (1224) 250, 15. 257, 20. 267, 30. cancellarius regis et praep. de Visegr. (1226) 286,5. 290, 10. (1228) 308, 10. (1229) 329, 10. 335, 30. 341, 20, 30. (1230) 352, 1. Arnoldus magister decanus Prag. v. Arnoldus canonicus Prag. Arnoldus (or.) canonicus Pragensis et praepositus Saccensis (1200) 10, 5, 10. (1201) 21, 1, 10, 25. 22, 1, 5. (1202) 28, 15, 20. 29, 1, 5. magister (1203) 30, 15. decanus ecclesiae Prag. (1209) 80, 15. (1211) 88, 5. (1212) 98, 15. (1215) 111, 20. (1217) 131, 10. (1218) 143,5. 146,30. 157,5. (1219) 167, 15. 171, 30. 172, 5, 10. 174,30. capellanus regis Bohemiae (1220) 177, 25. 178, 20. 185, 25. 187, 20—35. (1221) 198,35. (1222) 232, 20, 25. (1224) 255,30. (1225) 264, 10. (1227) 298, 15. (1229) 342, 30. Arnoldus (sp. XV) magister, protonotarius (1216) 407, 30. Arnoldus (or. abbas Trebecensis (1228) 318, 10. 323, 1. 428, 5. Arnoldus (or.) prepositus de Luha, ord. s. Bened. (1225) 266, 15. (1226) 287, 10. Arnuldus (or.), prior monii. in Zábrdovice (1209) T1, 80. Arnaldus (c. X///) comes de Hogensuag (1228) 314, 1— 10. 

Strana 448
448 Arnoldus Arnoldus (sp. X/II/XIV) de Podibrad (1199) 358, 30. Arnoldus (or.) nobilis de Wart (1212) 94, 5. 96, 5. 97, 15. Arnoldus (c. XIV), [nobilis Boh.], (1222) 221, 20. Arnoldus (c. XV) possessor curiae in Znojmo (1226) 280, 5. Arnoldus parvus (c. XV) possessor curiaein Znojmo (1226) 280, 1. Arnust, Arnusth (07.). Arnust (or.); [nobilis Boh.] testis (1201) 25, 20. Arnust (sp. X 111) nobilis Boh. (1205) 383, 25. Arnust, Arnusth (or.) camerarius Olomucensis (1207) 54, 35. Arnusth (or.), [nobilis Mor.] testis [1207] 56, 35. V. et.: Ernestus. Arthlebus, Artleb v. Hartlebus. Artmaniz (or.); Hartmanice, d. p. SuSice; Predich de — (1219) 175, 1. Asafemburc (c. X///), Assahpurch (or.), Aschaf- fenburg, Bavaria, Rgb. Unterfranken; Johannes de —, canonicus Prag. (1219 sq.). Asinus (sp. X/1/) filius Hozee, miles (t 1205) 383, 10. — V. et.: Ozel. Asparn (or.); Aspern, Austria Inf., d. b. Grof- Enzersdorf; Rembertus plebanus de — (1229). Assahpurch v. Asafemburc. Augensis (or.), Reichenau in Baden, abbas [Hen- ricus], (1212) 94, 1. 96, 1. 97, 10. Augusta; Augsburg in Bavaria; (1207) 65, 10, 25. (1220) 179, 5, 15. Augustensis (or.) epus: Syffridus (1216). Auherzen v. Vherci. Austria (or.), Rakousy, g. Osterreich (1221) 201, 15. (1224) 247, 10. (1229) 339, 5,30. — Dux: Leo- poldus VII (1217 sq.). Austrie (or.) prelati (1229) 339, 5, 15. clerici (1229) 337, 15, 30. 339, 20. Assisi, civit. Italiae, Prov. Perugia, distr. Foligno (1228) 313, 20. Aston (c. X 111) magister, scriptor papae, canonicus Wratislauiensis (1229) 333, 20. Audenesburg (or.), Altenburg in Saxonia (1225) 258, 5. Auelberg, Auelbergensis (c. X111); Havelberg, Brandenburg, Rgb. Potsdam; epus.: Sigebodo (1208 sq.). B. B. episcopus Pragensis v. Budizlaus. B. (or.) canonicus Cicensis (1226) 292, 5, 25. (1229) 334, 5. B. praepositus Lutomiricensis v. Benedictus. INDEX NOMINUM. Bartholomeus B. (c. XV) plebanus de Hardek (1220) 279, 15. B. presbyter, nuntius (1208) 76, 5. B. abbas de Altenburc v. Pabo. B. abbas de Sazau v. Blasius. B. castellanus de Budisin v. Benes. Babenberg (or.); Bamberg, Bavaria, Rgb. Ober- franken (1201) 22,25. Curiae ibi celebrandae (1212) 93, 20. Babenbergensis, Babergensis, Bambergensis (or.) ecclesia (1201) 23, 5. Episcopus: Ekbertus (1210 Sq.. Praepositus: Poppo (1221) Canonicus: Chonradus, plebanus de Jacobav (cc. 1230). Babenice v. Pabienizc. Babiz (or.); Babice, d. p. Uh. Hradisté, g. Ung. Hradisch; villa ubi possessio monii. Velehra- densis (1220) 180, 20. (1228) 322, 10, 20. 427, 30. Babiz (c. XIII); Babice ap. Rosice, d. p. Brno, g. Briinn, villa monii. in Oslavany (1228) 318, 1. (1230) 347, 20. Babo abbas de Altenburch o. Pabo. Baden (o7.), Hermannus marchio de — (1216). Badreh (or.) locat. Badry, ap. Odfepsy, d. b. Podź- brady; quondam villa, ubi terra et vinitores ecclae. Visegrad. (1088 ?, ins. 1222) 216, 5. Bala (c. XV) vicus in Znojmo (1226) 279, 30. 280, 5. Baldwinus, Baluinus (or. decanus Olomucensis (1201) 18, 15. 19, 30. Balstin (or.) testis (1204/14) 107, 15. Baluinus v. Baldwinus. Bamberg, Bambergensis v. Babenberg. Barduz, Bardvz v. Pardus. Barensis v. Bari. Bares (c.), Bares. Bares (sp. X 111) frater Sdislai Mucharouic (1210) 393, 15. 396, 30. Bares (c. X 111) testis (1228) 318, 20. Bari (or.), Barensis, Bar: in Italia infer., archieps. Berardus (1212) 94, 1. 96, 1. 97, 10. Barice (or.); Bařice, d. p. Kroméfiz, g. Kremsier; villa monii. Velehradensis (1228) 322, 15. 427, 35. Bartus (or.), Bartás, iudex de Betov (1227) 304, 15. Cf. et. Pardus. Bartholomeus Bartholomeus (c. XV) presbyter cardinalis s. Pu- dentianae (1230) 349, 30. Bartholomeus (sp. X///) canonicus Olomucensis! (1228) 428, 10. Bartholomeus (c. X ///) canonicus Pragensis (1219) 167, 15. Bartholomeus (or.) canonicus Wissegradensis (1228) 323, 5. 

Strana 449
Basche Basche (or); ? BaX/ d. p. Karlín; villa, ubi possessio monii. Doxanensis (1226) 283, 15. 285, 20. Basci (о7.) locat.; Bast Velký, d. p. Karlin; villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088 ?, ins. 1222) 216, 20. ibd. silva ecclae. Visegrad. (1088 ?, ins. 1222) 217, 5. Basiliensis (or.), Basel in Helvetia, civitas nobilis (1212) 94, 10. 96, 10. 97, 20. Episcopus [Lutholdus], (1212) 94, 1. 96, 1. 97, 10. Ва\ о. Basche, Basci. Bathik (or.), Batik, testis in Moravia (1208/11) 89, 10. Bauarus, Bauor, Bauvor (or.), Bavarus (or.*), Ba- warus (or.), Bawor (s$.); Bavor. Bawarus (or.) epus. Olomucensis (1201) 18, 10, 20. 19, 30. Bauarus, Bavarus (or.*) [de Strakonice] comes (1225) 263, 30. Uxor eius: Bolemila (1225). Bauarus, Bawarus (or.), Bavarus (c. XIII), came- rarius Olomucensis (1200) 363, 35. 364, 25. (1201) 366, 10. 368, 1. (1203) 373, 20. (1208) 73, 30. (1213) 101, 30. 104, 10. 106,10. (1220) 413, 30. 414, 5. 415, 10. (1222) 229,5. 231, 30. (1223) 237, 20. 239, 1. (1224) 257, 20. Bauarus, Bawarus (or.) filius Dlugomili nobilis Boh. (1211) 88, 5. (1222) 218, 5. Bauarus, Bauor (or.), Bauvor (or.*), Bawor (sp. XIII) baro Boemiae (1220) 412, 20. 182, 10. 185, 15. (1221) 205, 15. (1224) 250, 20. Bawarus (or.), [nobilis Mor.], (1209) 80, 15. (1218) 152, 15. Bauschowitq v. Bohussowic. Bautzen v. Budesin. Bawaria (or); dux Ludovicus I (cc. 1214 sq.) Cognata eius: Hailca, quondam ducissa Boe- miae. Bavarus, Bawarus v. Bauarus. Bavoryné v. Obrini. Baworowici (sp. X111); Bavorovice, d. b. Budéjo- vice, g. Budweis; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 5. Bechyně, Bechinensis v. Behin. Běchovice v. Behowici. Bečov v. Betschaw et Betschou. Beczew, Beczow (sp. XIV), Bečva, flumen Mora- viae ap. Hranice, g. WeiBkirchen (1201) 366, 30. 367, 10. Bedrih (sp. X 111), Bedřich, testis in Moravia (1210) 398, 1. 396, 25. Bedrichow (c. X/V), Bedrzichou (c. XVII); Be- dłichov, quondam villa parochiae in Rynarec apud Pelhfimoo g. Pilgram; (1203) 31, 15. INDEX NOMINUM. Beneda 449 Behanus (or.), Béhan, abbas monii. in Ostrov (cc. 1230) 354, 5. Behin (c. X777), Bechyně, g. Bechin, d. b. Milevsko, g. Mühlhausen; Bechinensis (or.) archidiaconus: Wecemilus (1203 sq.). Behowici (sp. X/1I); Bźchovice ap. Rícany, d. p. Český Brod, g. Войт. Brod; villa monii s. Georgii (cc. 1227) 421, 30. Bela regis Ungariae primogenitus (1224) 245, 20. Uxor eius: Maria (1224). Bélkovice v. Bilkovicze. Belin (o7.), Bílina, probe Bernardice, d. p. Mileo- sko, g. Mühlhausen; villa monii. in Milevsko (1215) 110, 25. Belina (or.); Bilina, g. Bilin, d. p. Teplice, g. Teplity; castrum. Castellanus: Jaros (1222). Comes: Zlauco (1207). Belinense forum (1208) 387, 25. Belinensis (c. XVII), Belynensis (or.) provincia, Bélsko, locat.:: Wbelsce — v Béltté (1088 ? ins. 1222) 216, 5. (1207) GO, 1. 384, 40. (12C8) 387, 25 (1209) 390, 5. Belinensis (or.) archidiaconus: Benedictus (1216 Sq.) Bribizlaus (1229). Belina (or.), Bílina, rivulus apud Borovany, d. p. Milevsko, g. Mühlhausen; (1219) 175, 1. Belotyn (sp. X/V); Bélotín, g. Bólten, d. p. Hra- nice, g. Weifkirchen; vila monii. Gradicensis (1201) 365, 30. Beloviz (or.); Bélovice, iam non exstat; Pribislav de — (1219). Ben. Ben (c. X 111) castellanus de Betow (1222) 221, 20. (1228) 318, 20. Ben (sp. X//7) nobilis Moraviae (1210) 392, 30. 396, 20. Frater eius: Budiuog Sebastienic. Ben (sp. X111) testis (1199) 362, 10. Ben (or.), nobilis Moraviae; filius eius: Boudiuoie (1228) 323, 10. Benata (sp. X111), Besíata, testis (cc. 1210) 392, 35. (1210) 396, 20. Benatky (c. X7V); Benátky, prope Počátky, d. p. Pelhfimov, g. Pilgram; villa parochiae in Rynarec (1203) 31, 15. Benco (or.), Benék [nobilis Mor.] testis (1228) 323, 15. 428, 15. Beneda. Beneda (sp. X///) de Grussowan (1209) 390, 30. Filius eius: Thirsech. Beneda (or.) de Sueisingen, filius domini Stibor nobilis Boh. (1219) 174, 10. (1224) 248, 25. (1226) 286, 10. (1228) 308, 15. Beneda (c.XV11), [nobilis Boh.] (1202/7) 52,10. 

Strana 450
450 Beneda INDEX NOMINUM. Bertherus Beneda (or.), testis in Moravia, (1209) 80, 15. (1220) 185, 10. Beneda (or.) possessor terrae Wesce apud Gradec (1225) 272, 20. Frater eius: Petrus. Benedicti sti. monasteria; in Bohemia: Breunov, Cladorub, Opatowic, Ostrou, Porta Apostolorum, Pragae apud s. Georgium in castro (moniales), Sazau, Wilalmov; in Mo- ravia: Luha, Raghrad, Trebech. Benedictus, Benedictvs. Benedictus (c. XVIII) presb. card. tit. s. Susanne (1208) 71, 30. Benedictus (or.) defensor et praepositus eccl. Vy- šehradensis (1088 ?) 215, 35. Benedictus, Benedictvs (or.) canonicus Pragensis (1198/1201) 13, 20. scriptor regis (1203) 378, 5. notarius regis (1205) 383, 25. (1202/7) 51, 10. cancellarius regis (1207) 386, 5. canonicus Prag. (1209) 79, 5. prothonotarius regis 80, 10. nota- rius (1211) 88, 5. canonicus (1212) 98, 15. archi- diaconus de Belina (1216) 116, 25. 117, 30. prae- positus Lutomiric. (1217) 125, 15, 20. 126, 5. can. Prag. (1218) 143, 5. 157, 5. archidiaconus Belinensis (1219) 167, 15. cancellarius regis 171, 30. 172, 5, 10. 174, 10. 410, 10. (1220) 412,20. (1221) 202, 15. 436, 20. (1222) 213, 1. 218, 1. 219, 10. 220, 5, 10. 234, 10. 418, 20. (1224) 248, 25. 250, 5. (1225) 267, 30. Benedictus (sp. XIII) notarius curiae regalis (1199) 358, 35. 361, 25. 182, 10. 183, 20. 185, 10. (1221) 206, 15. (1222) 234, 5. (1224) 250, 15. (1227) 300, 30. 302, 5. Benesow, Benessov, Beneschov (or.); Benešov, g. Beneschau; castrum. Benes de — (1222). Filii eius: Andreas, Drirsizlaus, Tobias, Wok. Benignus (or.) canonicus Sacensis (1229) 340, 10. Benno (or.) epus. Misnensis (1088 ?) 217, 30. Benovicih (sp. XIII) locat.; Beňovy, d. p. Klatoay, g. Klattau; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 10. Berardus, Berhardus (or.), Perardus (c.). Berhardus (or.) subdiaconus curiae Romanae, cano- nicus Pragensis (1227) 302, 1. [Berardus] archiepus. de Bari (1212) 94, 1. 96, 1. 97, 10. Berardus, archiepus. Panormitanus (1215) 111, 15. Perardus (c. XV) possessor villae Lhuta ap. Placzi- micz (1229) 328, 25. Berchtesgaden in Bavaria, Rgb. Oberbayern; prae- positura (1213) 99, 1. Berhterus, Berhtherus, Bertherus (or.), Perhter, Perterus, Pertherus (sp.). Bertherus (or.), [nobilis Mor.], (1218) 152, 20. Berhterus (or.) miles (1220) 182, 15. 183, 1, 2) 185, 15. Bertherus (or.), Perhter, Perterus (sp. XIII) [castellanus?] de Vrene (1210) 392, 35. 396, 20, (1221) 198, 30. Berhtherus, Bertherus (or.), Pertherus (sp. XIII) testis (1228) 323, 15. 428, 20. Benes, Beness, Benezss (or.), Beneš. Benes (sp. XIIIIXIV) filius Hermanni nigri (1199) 358, 30. Benes, Beness (or.) filius Hermanni, nobilis Boh. (1211) 88, 1. (1213) 435, 10. (1216) 114, 15. (1218) 143, 25. (1219) 174, 5. (1220) 412, 20. (1222) 218, 5. 219, 10. 418, 25. — Fratres eius: Marquardus (1211 sq.) et Zawis (1222). Beness (or.), Benes (c. XIII) castellanus seu burc- gravius de Budissin (1217) 126, 5. (1219) 173, 35. (1220) 176, 30. (1222) 225, 10. Benes (or.) de Benesow, nobilis Bohemiae (1222) 220, 15. Filii eius: Andreas, Drirsizlaus, Thobias et Wok. Benes (or.) sororinus Kojatae de Gnevin most (1227) 301, 25. Benessonis (c. XVI) filius Marquardus nobilis Boh. (1230) 351, 30. Benes (sp. XV) scabinus civitatis Nove Plsne (1216) 407, 25. Benes, Benezss (or.), Beness (c. XIII), nobilis Boh., testis (1199) 361, 25. 362, 1. (1201) 25, 20. (1205) 383, 25. (1213) 101, 30. (1219) 160, 35. (1220) Beris (or.), Beřiš, testis in Moravia (1208/11) 89, 10. Bernardus, Bernardvs, Bernhardus (or.). Bernardus, Bernardvs (or.) magister, canonicus Pragensis (1227) 298, 15. scolasticus Prag. (1229) 340, 10. 342, 30. Bernardus (sp. XIII) magister hospitalis Jeroso- limitani in Boh. († 1199) 360, 15, 20. [Bernardus] abbas in Chremsmýnster (1229) 339,35. [Bernhardus] praepositus sancti Floriani (1229) 340, 1. Bernhardus (or.) magister, praepositus Vrisacensis (1225) 266, 10. 267, 30. Bernardus (or.), mercator, testis (1207) 66, 20. Bernadice (or.), Pernarce, g. Pernharz, d. p. Stříbro, g. Mies; villa monii. Teplensis (1219) 162, 5. Bernan, Bernen (or.), Brňany, d. p. Litoměřice, g. Leitmeritz; villa monii. Doxanensis (1226) 285, 5, 15. Bernensis perperam pro: Brenensis (1213). Bero (sp. XV) testis (1214) 405, 5. Bertherus v. Berhterus.

Strana 451
Bertoldus Bertoldus, Pertoldus, Pertolt (or.), Pertoldus (c.) [Bertoldus] epus. Naumburgensis (1201) 15, 25. (1202) 29, 30. (1210) 82, 1. Pertoldus, Pretoldus (c. XV), [parrochianus] de Oleczowicz (post 1201) 26, 20. Bertoldus (s$. X/V) abbas Cladrubensis (1197) 357, 20. Bertoldus (or. abbas de Stragov (1221) 205, 10. (1222) 232, 15. Bertoldus (or. praepositus monii. in Doczan (t 1226) 285, 25. Bertoldus (sp. X111) conversus monii. Velehra- densis (1202) 371, 35. Bertholdus dux Zaringiae (1208) 75, 5. Bertoldus (or. de Nifphe, regalis curie protho- notarius (1212) 94, 1. 96, 1. 97, 15. (1216) 118, 15, 25. Pertolt (or.) de Ricov (1219) 175, 10. Pertoldus (or.) laicus, procurator clericorum Au- striae (1229) 337, 30. 338, 35. Bethlehem (or.), wasallus reginae (1229) 341, 25. Bethscov, Bethscowe v. Betschou. Betov, Vetov (or), Wetow (c. XIV), Vehtowe (sb. XIII); Bítoo, g. Vottau, d. p. Znojmo, g. Znaim; castrum. — Castellanus: Ben (1222 sq.) Judex: Bartus (1227). Teodericus de — (1226 sq.) Betouensis (or.) provincia (1227) 308, 30. provin- ciae rector: Petrus. Betschaw (sp. XV); Becoo, g. Petschau, d. $. Karlovy Vary, g. Karlsbad; castrum (1214) 404, 30. Betschou (c. XV1/), Bethscov, Bethscowe (sj. XIII); Be£ov, g. Pelsch, d. p. Chomütov, g. Ko- motau; vila, ubi decimae monii. Ossecensis (1207) 59, 25. 385, 15. (1209) 389, 30. Bezca, Bezka v. Pezhka. Bezdruzice (or.), Bezdrutice, g. Weseritz, d. p. Teplá, g. Tepl; villa Kojatae de Gnevin Most (1227) 301, 30. Beznata (or.), Bsnata, Bznata (sp.). Bznata, Bsnata (sp. X///) testis in Moravia (1210) 393, 1. 396, 25. Beznata (or.) filius Beznate, (t 1226) 285, so. nobilis Bohemiae Bezne (or.) locat., Bezno, d. p. MI. Boleslav, g. Jung-Bunzlau; villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088 ?, ins. 1222) 216, 5. Bezprem (or.), Bezpłem, filius eius: (1198/9) 5, 1. (ante 1212) 397, 35. Býčkovice v. Biscovice. Soberide INDEX NOMINUM. Bistrum 451 Bicen, Bicno (or.), Bizzen (c.), Bycen, Bigno (sp.); Byčen. Bycen (sp. X///) castellanus Wissegradensis (1213) 401, 5. Bicen (or.) castellanus Wratizlauiensis (1226) 290, 15. Bicen (sp. .X//1) nobilis Boh. (1199) 361, 30. 362, 5. Bicen (sp. X///) nobilis Moraviae (1203) 375, 10. Filii eius: Budislaus et Sdimir (1203). Bicen (or.), [nobilis Moraviae] testis (1207) 55, 5. Bicen (or.) filius Jarohnewi (1212) 98, 15. Bicen (or.) nobilis Bohemiae (1213) 4365, 10. Bicen (sp. X/V) frater Bludonis castellani Prero- wensis (1220) 413, 30. Bizzen (c. XIV) [nobilis Boh.], (1222) 221, 20. Bicen (or.) testis (1226) 290, 25. Bicno (or.), Bigno (sp. X111), testis (1228) 323, 15. 428, 15. Frater eius: Mathias (1228). Bichos, Bikos (or.); Byko3, d. b. Hořovice; villa, ubi possessio sepulcri seu capellae s. Venceslai in castro Prag. (1227) 305, 25. (1229) 342, 20. Bychotino pole (sp. XIV) locus faciens metam silvae ap. Domasov (1220) 414, 30. Bielne v. Bilen. Biescha v. Piezhe. Bigno v. Bicen. Bylany v. Bilen. Bilkovicze (sp. XIV); Bälkovice, d. p. Olomouc; villa (1220) 415, 1. Bilen, Byln (c. XVII), Billn (c. XVIII), Bielne, Biln (sp. X111); Bylany, g. Püllna, d. p. Most, g. Briix; villa monii. in Osek (1203) 377, 10. (1207) 59, 20. 385, 10. (1209) 389, 30. Bilina v. Belin et Belina. Billn, Byln v. Bilen. Bische v. Piezhe. Biscoupiz (or.), Biscopiz (sp. X///); Biskupice; villa monii. Velehradensis (1228) 322, 20. 428, 1. Biscovice (or.); Býčkovice, g. Pitschkowi, d. b. Litoméfice (Leitmeritz); villa monasterii in Teplá (1219) 162, 5. Bysou (sp. X111); Bÿ3ov, quondam villa monii. in Zábrdovice (cc. 1210) 392, 20. Byssowa (sp. XIV), BySovd, rivus Moraviae in d. p. Sternberg (1220) 414, 20. Bystrce v. Wizrece. Bystré v. Bistrum. Bystrice v. Bistrici, Bistrzicze et Buistrice. Bistrici (c. X///); Bystłice; Wogna de — (1222). Bistrzicie, Bistrzicze (sp. X/V); Bystkice, rivus faciens metam silvae apud Domašov (1220) 414, 20, 30. Bistrum (c. XVII); Bystré ap. Humpolec, d. p. Ném. Brod; villa monii. Siloensis (1226) 275, 5. 

Strana 452
452 Bítov Bitov, g. Vóttau, o. Betov. Blag, Blego, Bleho (or.); Blah, Bleh. Blego (or.) [nobilis], cuius filius: Blag (1213). Blego magnus (or.); [nobilis Bohemiae] (1198/9) 4, 40. Blego (sp. XIII) nobilis Boh. (1199) 362, 5. Blag (or. filius Blegonis (1213) 104, 10. 106, 10. Bleho (or.), nobilis, cuius filius Bun (f 1226). Blagoticih (or.) Jocat.; Blahotice prope Slaný, g. Schlan; villa, ubi terra ecclae. Visegradensis (1088?, ins. 1222) 216, 15. Blanyeye (sp. X///), Blanice flum. merid. (1205) 382, 5. Blasey, Blasej v. Blasius. Blasin (sp. X///); Blafim, d. p. Bene$ov; Villa monii. in Ostrov (1205) 381, 5. Blasius, Blasej, Blasey (or.), Blażej. Blasius (or.) presbyter Olomucensis ecclesiae (1208) 73, 30. B[lasius] abbas de Sazau (1202) 29, 35. Blasey (or.) iudex forensis (1211) 88, 5. Blasius (or.), cliens Kojatae de Gnevin Most (1227) 301, 30. Blasej (or.) testis (1208/11) 89, 10. Bohemiae Blałim o. Blasin. Blego, Bleho v. Blag. Blešno, g. Plóschen v. Nazblaz. Blsaz (sb. X111) locat.; Bl$any, villa in qua deci- mae monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 15. Blucace (or.), fortasse Vkác, frater domus s. Ma- riae (Melit.) de Praga (ante 1217) 124, s. Blud, Bludo (or.), Pludo (sp.); Blud. Bludo (or.) beneficiarius castri Olomucensis (1208) 73, 30. (1209) 80, 15. (1228) 323, 10. 428, 15. Filius eius: Onso (1209 sq.). Bludo (or.) burgravius seu prefectus Prerouensis (1213) 104, 10. 106, 10. castellanus Prerov. (1201) 366, 10. 368, 1. (1220) 413, 30. Frater eius: Bicen. | Bludo (sp. XIV) antiquus de Bludow (1200) 364, 25. Blud, Bludo (or.), [nobilis Moraviae], (1201) 18, 15. (1207) 55, 5. 56, 35. (1210) 393, 5. 396, 25. (1218) 152, 16. Pludo (sp. X///) testis in Moravia (1202) 371, 365. Bludo (sp. X///) summus venator in Moravia (1203) 373, 25. 375, 5. Filius eius: Spitata. Fra- tres eius: Onso et Victor (1203). Blud (or.), cuius filius Uictor (1226). Bnisici (sp. X111), locat.: Bniscicih; Bne&ce, nunc Mlecice, d. b. Hofovice; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 1, 10. Bochency (sp. XIV) locus in Moravia (1200) 364, 20. INDEX NOMINUM. Boemia Bochnitz, Bochniz v. Bognitz. Bodewin v. Podiuin. Bodiwog v. Budiwoi. Bodo (ed. de llburc, nobilis Germaniae (1212) 90, 15. Boemi v. Boemia. Boemia, Boeemia, Boemie regnum (or.), Bohemia (sp. XIII) terra (1199) 3, 10. 362, 5, 15. (1201) 13, 25. 14, 5. 25, 15. (1202) 371, 10. (1203) 33, 20. (1204) 39,30. 41,1, 10. 42,5. (1205) 47,5, 10. 382,5. (1207) 53,25. 63,1. (1212) 91, 5,35. 93, 10. (1213) 402, 20. (1216) 118, 5. 122, 5. (1217) 126, 30. 129, 10, 15. 131, 25. 132, 25. (1218) 143, 1. 154, 20. 409, 1. (1220) 189,5. 411, 25. (1221) 204, 20. 194, 1. (1222) 209, 10, 15. 230, 10. (1225) 270, 5. 271, 1. (1226) 289, 25. (cc. 1227) 425, 5. (1228) 316, 10. 320, 15. 426, 15. 430, 10. (1230) 344, 35. 353, 20. Boemiae metae (1213) 403, 10. terminus [versus Austriam Superiorem] (1207) 65, 1. Boemie (c. X///) exitus (1218) 151, 10. Boemie nemus, Poemorum nemus (1212) 89, 15. (1224) 247, 10. (1226) 291, 25. antiqua via, que Soumwech dicitur, versus Boemiam directa (1212) 89, 20. (Boemia) tocius regni patronus s. Wencezlaus (1227) 305,5. patroni regni: s. Vitus, Wence- zlaus et Adalbertus (1221) 204, 25. Boemiae regni sigillum commune (1219) 161, 5. Boemia ecclesiae Maguntinae iure metropolitico subiecta (1204) 40, s0. sedes metropolitica in Boemia statuenda (1204) 39, 35. 40, 25. 41, 1. 42, 5. Bohemiae duces: Boleslaus II (f 1205). Bole- slaus III (+ 1205). Brechislaus I (t 1202 sq.). Brecislaus II (t 1205). Conradus (t 1205). Con- radus Otto (f 1222). Fridericus (t 1211 sq.). Sobezlaus I (f 1222 sq.) Spitigneus (f 1205). Swathopluch (f 1205). Wladizlaus I (t 1205). Wladizlaus II (t 1205 sq.). Wratizlaus (t 1205 Sq. reges : (1212) 93, 25. (1221) 194, 20. Pre- mizl Ottacarus I (1198 sq.). Wladizlaus I (+ 1213) Wladislaus Heinricus (1197). Wratislaus (+ 1205 sq). jura et privilegia, quae ab antiquo (regibus Boh.) ab imperatoribus fuere concessa (1204) 36, 5. Bohemiae duces tantummodo titulati: Bolezlaus et Zobezlaus filii Theobaldi ILI. ducissae: Adela (1199 sq.). reginae: Constantia uxor Premizli I (1199 Sq.). Cunegundis, uxor Wencezlai regis (cc. 1227 sq.). Boemie (or.) episcopi (1216) 115, 20. 

Strana 453
Boemia INDEX NOMINUM. Boguslaus 453 episcoporum investiendi ius regibus Boemiae conceditur (1212) 93, 20. Boemie (or.) abbates (1224) 249, 20. clerus (1217) 139, 35. Boemi, (magnates, primates, suppani): (1199) 360, 10,15. (1201) 17,35. 19,15. 369,15. (1202/7) 52, 1. (1213) 102, 30. 402, 15. 408, 10, 30. 435, 15. (1216) 119,25. (1219) 171,20. 174,1. (1227) 295, 1. (1229) 330,5. — Boemie magnatum et nobilium universitas (1216) 117, 85. Boemorum (or.) gens, populus (1204) 39, 30. 42, 1. (1212) 93, 5. (1217) 129, 25. Bohemorum insultus (1214) 109, 20. Bohemorum muta [in Patavia] (1198) 2, s5. Boganow (c. XVIII), Boranow (c. XVII); Boja- nov ?, quondam villa monii. Siloensis (1226) 275, 6. Bogdalus, Bogdal (sp.); Bohdal. Bogdalus (sp. X///), praepositus de Raghrad (1210) 398, 5. 396, 25. Bogdal (sp. XIII) heres in Ownech (c. 1201/20) 423, 5. Bogdanez, Bohdantius (o7.), Bohdanez (c. XIV); Bohdanec; castellanus Znoimensis (1222) 222, 15. 225, 15. miles de castro Znoim (1223) 244, 1. Bogdonaue (or.), Bohdanov, villa baronis Stephani [de Medlov] in provincia Holasicensi (1218) 152, 5. Bogeniz o. Boienicz. Boghuzlaws v. Boguslaus. Bogizc (or.), Bofisté, in Nova Civ. Pragensi (1198/9) 4, 20. ibd. ecclesia [s. Johannis] 4, 15. Bognitz (c. XVII), Bogniz (sp. X//T), Bochnitz (c. XVIII), Bochniz (sp. X/11); Bohnice [aut Bojnice], villa quondam monasterii in Osek (1203) 377, 10. (1207) 59, 20. 385, 10. (1209) 389, 30. Bogobud (sp. XIII), Bohobud (cc. 1210) 398, 10. Bogumil v. Bohumil. Bogun (or.), Bohu, testis in Moravia (1208/11) 89, 10. Bohunye (sp. XIII), gen., Bohu, filius Stephani nobilis (T 1205) 382, 30. Bogusa, Boguse, Bogusca, Bohusa, Bohuse, Busse (or.), Bohusse (or.*), Bohusie (c.), Boguzca, Bohuska (sp.); Bohus. Bogusca (or.) castellanus de Decin (1198/9) 5, 1. Bohusie (c. X/V) castellanus de Netolich (1222) 225, 10. Bohuse (or.) castellanus de Znoym (1227) 304, 15. Busse (or.) filius Velissonis, testis (1198/9) 5, 1. Bohusse (sp. X////X IV) nobilis Boh. cum duobus fratribus (1199) 358, 30. Bogusa (or.) testis (1208/11) 89, 10. Bohuska (sp. X1//) nob. Boh. (cc. 1210) 392, 26. Boguzca Kouanzki (sp. X//1) testis (ante 1212) 398, 15. Boguse (or.) de Cowan (1222) 220, 15. Bohusa (or.) [nobilis Mor.] (1226) 288, 30. Bohusse (or.*) [nob. Boh.] (1224] 250, 15. Bohuse (or.) nobilis Boh. (1225) 272, 30. Bohus (c. XV) possessor curiae in Znojmo (1226) 280, 5. Boguslaus, Bogusslaus, Bogusszlaus, Boguzlau, Boguzlaus, Bogvzlaus, Bohuszlavs, Bohuzlaus, Bohuzlavus, Bohuslaus, Bohizlaus, Bouzlaus, Bózlaus (or.), Buguzlaus (or.*) Boghuzlaws (sp.); Bohuslav. Boguslaus (sp. X111) decanus [Wissegrad.], (1219) 410, 10. Bogusslaus, Boguzlaus (or.), canonicus Olomucen- sis (1207) 55, 15. (1208) 73, 25. Boguzlaus, Bohuzlaus (or., Bohuslaus (c. X111) canonicus Pragensis (1209) 79,5. (1211) 88, s. (1216) 116, 20. (1218) 157, 5. (1219) 167, 15. Boguslaus (or.) frater domus s. Mariae [Melit.] de Praga (ante 1217) 124, s. Boguzlaus (sp. X///) iudex (1199) 361, 30. Boguslaus, Boguzlaus, Bohuslaus, Bohuzlaus, Bohüzlaus, Bouzlaus (or., Buguzlaus (or.*), Boguzlauus (sp. X111) filius Zlauconis comitis Belinensis, summi camerarii (1199) 361, 25. (1201) 25, 20. (1203) 377, 30. (1202/7) 51, 10. (1207) 885, 20, 25. 386, 1. (1209) 80, 15. 390, 10,25. subcamerarius regis (1211) 87, 35. 88, 1. (1212) 98, 15. (cc. 1212) 399, 10. (1213) 401, 1. (1214) 108,30. (1218) 143,25. (1219) 174, 5. 410,5. (1222) 218, 1. 219, 10. 231, 35. 418, 20. camerarius (1224) 248, 20. 255, 35. 257, 25. (1225) 264, 10. (1226) 290, 10. Frater eius: Gra- bisa (1201). Bohuslaus (sp. X///) subcamerarius (1205) 388,25. Boguzlau, Boguzlaus (or.) camerarius Morauiensis (1201) 18, 15. 19, 30. Boguzlaus (or. Bohuslaus (sp. X///) castellanus de Praga (1211) 88, 5. (1213) 401, 5. Bogvzlaus, Bohuzlaus, Bouzlaus, Bózlaus (or.) castellanus de Wranov (1224) 256, 1. (1226) 288, 35. (1228) 318, 20. 323, 5. 428, 10. Boguzlaus (or.) (alter) castellanus de Wranov (1224) 256, 1. Frater eius: Wata (1224). Bohuzlaus (or.) filius Dnepr, nobilis Boh. (1213) 435, 10. Bogusslaus, Boguzlaw (or.), Boguzlaus (sp. X111), Bohuslaus (sp. X//1/X IV) Odolenowich seu filius Odoleni (1199) 358, 35. (1207) 55, 1. 56, 36. (ante 1212) 398, 10. 

Strana 454
454 Boguslaus INDEX NOMINUM. Boyzez Bogusslaus, Bogusszlaus (or.) filius Petri [nobilis Mor.] (1213) 104, 15. 106, 10. Bohuzlaus (or.), Bohuslaus (c. XV//) filius Radim de Spelunca (1226) 286, 10. (1230) 352, 1. Frater eius: Neulaz (1230). Boguzlaus (or.) Reinartich seu filius Regnardi, [nobilis Bohemiae], (1198/9) 4, 4o. (1212) 98, 15. Bohuzlaus (or.) de Z...on, testis (1220) 193, 15. Boghuzlaws (sp. X//7) frater Vaitae, testis (1199) 362, 1. Bohuzlaus (or.), Bouzlaus (or.*) frater Watae sub- camerarii (1228) 326, 15, 25. Boguslaus (or.) cliens Kojatae de Gnevin Most (1227) 300, 30. 301, 30. 302, 5. Boguzlaus, Boghuzlaws, Bohuzlavs (sp. XIII) nobilis Bohemiae (1199) 362, 1, 10. 412, 20. Bohuzlavus (or.) baro Boemiae (1221) 205,15. (1222) 212, 25. 221, 20. Bohuzlaus (c. X/V) alter [nobilis Boh.], (1222) 221, 20. Boslaus (sp. XV) nobilis Moraviae (1218) 409, 1. Bogzlau (sp. XIII), privignus Vbischezt, testis (1209) 390, 30. Boguzlay (or.*), Bohuslay (sp. XIII) filius Zwyest (1213 sa.). Boguta, Bogutha, Boguto, Bohútha, Boutha, Bo- huta (or.); Bohuta. Boguto, Bohütha, Boutha, Bohuta (or.), praepo- situs Bolezlaviensis (1222) 218, 1. 219, 10. 2265, 10. 418, 20. (1224) 248, 20. (1228) 323, 1. 428, 5. Boguta (sp. X/11) nobilis Bohemiae (1199) 361, 30. Boguta, Bogutha (or. nobilis Moraviae (1201) 18, 15. (1207) 55, 1. Frater eius: Heinricus iudex Olomucensis. Boguta (or.) pincerna [regis Boem.], (1207) 66, 15. Filii eius: Boguta, Heinricus, Petrus. Boguta (or.) filius Bogutae pincernae regis (1207) 66, 15. Bohuta (sp. X111) nobilis Moraviae, possesor villae Telci (1207) 385, 10. Bohuta, cuius filius Heinricus Bohutic (1218) 144, 10. Boguzca v. Bogusa. Boguzlau, Boguzlaus, Bogvzlaus v. Boguslaus. Bogzlauviz, Bogzlawitz, Bogzlawiz (sp. XIII), Bohuslavic [ = Bohuslavi filius] : Pil (1207). Bohacyegye (sp. X111); ? Bohacejí; uxor nobilis Stephani (t 1205) 382, 30. Filius eius: Bohunia. Bohdanez, Bohdantius v. Bogdanez. Bohdanov v. Bogdonaue. Bohemia v. Boemia. Bohes (sp. X111), Bohes, testis (1199) 362, 10. Bohy v. Bozeh. Bohnice v. Bognitz et Boymici. Bohomil v. Bohumil. Bohorlicz v. Borliz. Bohsicih (or.) Jocat.; BoSice, d. p. Kolin; villa, ubi terra ecclae. Visegradensis (10887, ins. 1222) 216, 10. Bohudar, Bohudarz (sp. XIV) camerarius, vulgo pohonche (1200) 364, 1. venator (1203) 378, 25. camerarius (1220) 414,5. Frater eius: Janek. Bohuhval (07.), Bohuchval, de Coyetiz (1219) 175, 5. Bohumélice v. Bohumilici. Bohumil, Bogumil (or.), Bohomil (sp.). Bohumil (or.) camerarius, testis (cc. 1200) 11, 20. Bogumil (or.) testis in Moravia (1208/11) 89, 10. Bohomil (sp. X///) civis Velehradensis (1202) 372, 1. Bohumil (sp. X///) heres regis in Holisovich (c. 1201/20) 423, 1. Bohumilecz (sp. X/V), Bohumilec, maior et minor, rivuli facientes metam circuitus Hranice (1201) 367, 25, 30. Bohumilici (sp. X///), Bohumélici, villa monii. Zabrdovicensis sita quondam prope Bohumé- lice, d. p. Hustopeë, g. Auspitz (1210) 396, 1. Bohumilplawie (sp. X///) locus in silva Střelná (1203) 374, 1. Bohunye v. Bogun. Bohuňovice v. Bunouich. Bohus, Bohusa, Bohusie, Bohusse v. Bogusa. Bohusic, Bosic (sp. X///), Bohusic [filius domini Bohuš]: Jan (1210). Bohuslaus, Bohuszlavs v. Boguslaus. Bohussowic, Bussowic (or.); BohuSovice, g. Bau- schowitz, d. p. Litoměřice, g. Leitmeritz; villa, ubi terra monii. Doxanensis (1226) 282, 15. 285, 25. Bohuta, Bohütha v. Boguta. Bohutic (or. — filius Bohutae Heinricus [nobilis Boh.] (1218) 144, 10. Boyanowicyh (sp. XIII) locat.; Bojanovice ab. Zbraslav, g. Kónigsaal; villa monii. in Ostrov (1205) 382, 10. Boiek (c. XV), Bojek, [nobilis Mor.] testis (post 1201) 26, 20. Boienicz, Bogeniz (or. Bojenice prope Bernar- dice, d. b. Milevsko, g. Mühlhausen; villa mo- nasterii in Milevsko (1218) 143, 1. (1219) 174, 30. Boymici (sp. X111); Bojmice, vulgo Bohntice, d. b. Karlín; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 421, 25. Boyzez (or. conf.), Bozensis provincia (sp. X117), Bozensko, provincia Bohemiae meridionalis de- nominata a fluvio BoZes, qui nunc Vlëava vo- catur (1088 ? ins. 1922) 217, 1. (cc. 1227) 422, 10. 

Strana 455
Bojanov Bojanov v. Boganow. Bojanovice v. Boyanowicyh. Bojenice v. Boienicz. Bofislé v. Bogizc. Bojnice v. Bognitz. Bolecey (sp. X///) miles (+ 1205) 383, 1. Bolemila (or.*) comitissa, uxor Bavari de Strako- nice (1225) 263, 30, 85. Boleslaus v. Bolezlaus. Bolesud v. Bolezud. Bolezlau; Boleslav Stard, g. Alt-Bunzlau; Bolezla- uensis, Bolezlauiensis, Bolizlauensis (or.), Bole- slaviensis (c. X///) praepositura (1220) 192, 20. (1221) 194, 15. Praepositi: Andreas (1201). Boguta (1222 sq.). — Canonicus: Themo (1228) 323, 5. Bolezlawensis (or.) archidiaconus: Clemens (1227). Bolezlaua, Bolezlawa (or.); Boleslav Mladá, g. Jungbunzlau; castrum. — [Castellanus:] Zezema (1226). Bolezlavensis provincia, Boleslavsko, locat.: Wbole- zlavsce (or.), v Boleslavsté (1088? ins. 1222) 216, 5. Bolezlaus, Bolezslaus, Bolezsslaus (or.), Boleslaus (sp.); Boleslav. Bolezlaus (or.*), Boleslaus (sp. X///) I. dux Bohe- miae t (1205) 380, 25, 35. (1220) 411, 10. 412, 10. (1224) 249, 20. Boleslaus (sp. X//I) III. dux Bohemiae (f 1205) 380, 35. 381, 5. Bolezlaus, Bolezslaus, Bolezsslaus (or.) dux, nepos Pfemysli regis Boh. (1210) 392, 25. 396, 15. (1213) 104, 5. 106, 5. (1228) 311, 25. 312, 1. (1229) 343, 5. (1230) 344, 10. 350, 25. Frater eius: Zobezlaus. Boleslaus dux Silesiae (1201) 368, 10. Bolezlaus (sp. X711) [nobilis Moraviae]; filius eius: Boruth (1210). Bolezud (or.), Bolesud, de Cralic (1226) 290, 20. Bolich (sp. X111), Bolik, testis (cc. 1210) 392, 35. (1210) 896, 20. Bolizlauensis v. Bolezlau. Bonifacius (or.) abbas monii. in Gradist ap. Olomuc (1200) 363, 10. (1201) 365, 20. 366, 10. (1220) 418, 20— 35. (1221) 205, 10. (1222) 213, 30. 214, 10. 231, 30. Bor (or.) silva adiacens villae Oleskec (1226) 281, 5. Boranow v. Boganov. Boranowici (sp. X//1); Bołanovice, d. p. Karlin; villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 421, 30. Borcouani, Borkowan (sp. X111), Jocat.: Borcowaz (or.); Borkovany, d. p. Hustopeë, g. Auspitz; villa monasterii in Zábrdovice (1209) 78, 1. (1210) 392, 20. 395, 5. INDEX NOMINUM. Boruta 455 Borek (sp. X111), Bofek, miles Moraviae (1210) 395, 15. Borek (c. XV 1/1), Boreck (c. XVIII), Borek, villa et silva a Zelivo versus orientem (1226) 275, 10. Borec (sp. XIII), Boreč, g. Boretz, d. p. Litomé- Fice, g. Leitmeritz; villa monii. s. Georgii (cc.1227) 422, 1. Borek (sp. XIII); Borek, ap. Jílové, g. Eilau; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 421, 30. Borenowicyh (sp. X111) locat.; Botenovice, d. p. Benešov; villa, ubi terra monii. in Ostrov (1205) 382, 25. Borhardus v. Burchardus. Borissow (sp. XIV); Bofi$ov; mons, faciens metam bonorum monii. Gradicensis (1200) 364, 15. Boriuta, Boriuth v. Boruta. Borliz (or.), Bohorlicz (c. XV); Pohofelice, g. Pohr- litz, d. p. Hustopeë, g. Auspitq. Plebanus: Hein- ricus (1222) 227, 10. Boroticz (c. XV); Borotice, d. b. Znojmo, g. Znaim; villa, ubi decimae ecclae. in Kfidlovice (1225) 261, 5, 15. Borotizii (or.); Borotice, abud Dobfí$; vila hospi- talis s. Mariae Theut. in Boemia (1207) 63, s. Borouec (or.), Borovec; Jaclin de — (1226). Borovan (o7.); Borovany, d. p. Milevsko, g. Můhl- hausen; (1219) 175, 1. Borsa (s$.), Bůrso (o7.); Boreš. Borsa (sp. XIII) nobilis Bohemiae, frater Gra- bissii summi camerarii et Zlauconis comitis Belinensis (1207) 385,5. (1209) 390,25. Filius eius: Zlauco (1207). Bürso (or.) nobilis Boh., cuius filius Odolen (1224). Borschici, Borsiz (or.), Borsciz (sp. X111); BorSice, d. p. Uh. Hradisté, g. Ung.-Hradisch; villa monasterii Velehradensis (1202) 371, 20. (1220) 180, 20. (1228) 322, 10. 427, 25. Borscwiz (sp. X/11); Borsovice?; Primizlaus de — (1202) 371, 35. Boruta, Boruth, Borutha, Borvta (or.), Boriuta, Boriuth (sp.); Bofita. Boruta, Boruth, Borutha, Borvta (or.), Boriuta (sp. X777) de Redgosc (1203) 375, 5. (1207) 55, 5. 56, 36. (1216) 114, 20. (1221) 205, 15. (1222) 221,20. castellanus de Podwin 231,30. (1223) 237, 20. (1224) 248, 20. 255,35. (1226) 290, 15. (1228) 308, 15. Filius eius: Boruta de Lethovicz. Boruta, Borutha (or.), Boriuth (sp. XIII) de Lethovicz filius Borutae de Redhoscz (1203) 375, 6. (1207) 56, 35. (1222) 231, 30. (1223) 237, 20. (1224) 248, 20. (1226) 290, 15. Boruth (or.) filius [domini] Wok, [nobilis Mor.] testis (1207) 55, 10. — Filius eius: Woco (1224 sq.). 

Strana 456
456 Boruta Boruth (sp. X 111) filius Bolezlai, nobilis Moraviae (1210) 392, 30. 396, 20. Boscho, Bozko (or.), Bosco, Bosko (sb.), Boček. Boscho, Bozko (or.), Bosko (sp. XIII), canonicus Olomucensis, archidiaconus (1201) 19, 30. (1202) 371, 30. archid. Prerovensis (1207) 54, 30. Bosco, Bosko (sp. X//7) [nobilis Moraviae] (1210) 393, 10. 396, 30. Boskovice v. Bozcowiz. Boseumenza (or.); Hwmenec; villa hospitalis s. Ma- riae Theut. in Boemia, sita quondam prope Hloupětín apud Pragam (1207) 63, 5. Bošice v. Bohsicih et Bossiz. Bosicz (c. XV); Bofice, g. Possitz, d. p. Znojmo, g. Znaim; Villa, ubi decimae ecclae. in Křídlo- vice, d. b. Znojmo, g. Znaim (1225) 261, 5, 15. Bossiz (c. XVII), Bossicz (c. XVIII); Bošice quondam viila monii. Siloensis (1226) 275, 5. Bosteh (sp. X111); Boftéch, Bozetëch; testis (1210) 393, 15. 396, 30. Boticz (sp. XVII); Botíz, rivus sub Vyšehrad (1222) 416, 35. Boudiuoie v. Budiwoi. Boutha v. Boguta. Bouzlaus v. Boguslaus. Bovdiuoye v. Budiwoi. Bozanow (sp. X111); Bofanov, rivus ap. Broumov, g. Braunau (1213) 400, 15. (1229) 431, 10. Bozko v. Boscho. Bozcowiz (c. X111); Boskovicein Moravia; castrum. Emmerammus de — (1222). Bozeh (sp. XIII) locat.; Bohy apud Kralovice; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 1. Bozen, Bozne (or.); Boże (?); Martinus et frater eius Heinricus de — (1219). Bozen (or.); Bofen; picarius ecclae. Visegradensis in villa Lomazice (1088 ?) 217, 1. Bozensis provincia v. Boyzez. Bofetéch v. Bosteh. Bozhelow (c. XVIII), Boztschow (c. XV 11), villa quondam monii. Siloensis (1226) 275, 5. Botice v. Bosicz. Bôzlaus v. Boguslaus. Bozne (or.) Martinus de (1219) 174, Frater eius: Heinricus (1219 sq.). Botiéch v. Bosteh. Boztesici (sp. X111); Bottésice, nunc Požtěšice, g. Postitz, d. p. Usłi n. L., g. Aussig; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 1. Boztschow o. Bozhelow. Brachizlauensis v. Brechizlauensis. Braëice v. Bratercsic. 10. INDEX NOMINUM. Brechizlauensis Bracislaus v. Brecizlaus. Bradeo v. Bradlo. Bradlo (c. XV 1I), Bradeo (c. XV 111), Bradlo, villa quondam monii. Siloensis (1226) 275, 10. Bragensis v. Pragensis. Bragotiz, Brawatiz (or.); Mramotice, d. p. Znojmo, g. Znaim; villa monii. in Louka (1222) 222, 5. (1223) 242, 5, 15. Branik (sp. XVII), locat.: Brannice (o7.); Bránik prope Pragam; villa, ubi terra ecclesiae Vise- gradensis (1088 ?, ins. 1222) 216, 35. villa capi- tuli Visegr. (1222) 416, 30. 417, 1. Branissow (c. XVIII), Bravisow (c. XVII); Bra- ni3ov, ap. Humpolec, d. p. Něm. Brod, g. Deutsch- brod; villa monii. Siloensis (1226) 275, 5. Branissowicz (c. XIV); Branišovice; Wolframus de — (1222). Branizlav (or.); Branizlaus (c.); Branislav. Branislav (or.), Branizlaus (c. X/V); [castellanus Znoymensis] (1222) 222, 15. 225, 15. Branizlaus (or.) testis (1226) 288, 30. Brannice v. Branik. Bransudov v. Brinscheud. Branzodiz (or.); Bransudice, Villa sita quondam in loco, ubi nunc campus dicitur Branskowitz apud Fryšava (Vršava), d. p. Znojmo, g. Znaim (1228) 310, 10. Bratercsic (or.); Bra&ice, d. p. Čáslav; Zbizlaus de — (1223). Filius eius: Johannes. Bratreio (o7.), Bratřejov, d. p. Sedlčany, villa Georgii de Milevsko guondam episcopo Pra- gensi data (1216) 115, 25. Bratryenow (sp. X111); Bratfínov, apud Zbraslav (Kónigsaal)? vila, ubi terra monii. in Ostrov (1205) 382, 20. Bratron; Bratroñ. Bratron (or.), testis in Moravia (1208/11) 89, 10. Bratron (sp. X//1) civis Velehradensis (1202) 372, 1. Bratronici (sp. X///); Bratronice, d. p. Blaind; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 1, 10. Bratronicih (sp. X///) locat.; Bratronice, d. p. Rakovnik, g. Rakonitz; vila solvens decimas monio. s. Georgii (cc. 1227) 422, 15. Braunschweig v. Brunswic. Brawatiz v. Bragotiz. Bravisow v. Branissow. Brawiz (or.), Bravice, Probice, d. p. Znojmo. Ple- banus: Sifridus (1222) 227, 10. Brechizlauensis, Brecizlauensis, Brecizsslauensis, Brachizlauensis (or.), Brecizlawiensis (sb. XIV): Břeclav, g. Lundenburg, d. b. Hodonín, g. Gó- ding; provincia (1201) 365, 35. 369,20. iudex: Prebor (1225) 263, 1. 

Strana 457
Brechizlauensis Archipresbyter seu archidiaconus: Esau (1207). Moyses (1208 sg.). Brecizlaus (or.*), Brecyzlaus, Brecihlaus, Bretizlaus (c.), Břetislav. Brecizlaus (or.*), Brecyslaus (sp. X///), Braci- Slaus (ed.) I. dux Bohemiae t (1205) 381, 10. (1221) 436, 10. (1224) 250, 25. Brecislaus (sp. C///) iunior, II. dux Bohemiae (t 1205) 382, 5. Brecyzlaus (or., princeps Morauiensis, patruus (berberam frater) Premisli regis B. T (1201) 17,35. (1202) 371, 15. progenitor Sifridi cano- nici Olomucensis (Ť 1220) 184, 35. Brecyzlaus, Brezislaus (or.), Brecihlaus (c. XV 11), nobilis Bohemiae (1201) 18, 15. (1202/7) 52, 10. (1228) 308, 15. Fratres eius: Cirnin camerarius et Dirsizlaus. Filii: Brezizlaus et Zchirninus. Brezislaus (or.), Brecislaus (sp.); INDEX NOMINUM. Brezislaus (or.) filius Brezislai (1228) 308, 15. Frater eius: Zchirninus. Brecizlauensis, Brecizlawiensis v. Brechizlauensis. Brehori (or.); B?ehoryje, d. p. Litoměřice, Leitme- ritz; villa monii. in Doksany (1226) 282, 25, 40. Bremensis, Bremen in Germania, provincia (1230) 350, 10. Bremizl v. Premizl. Brenditq v. Primetitz. Brene, Brenensis v. Brunna. Breneci (sp. X111); Brnky, d. p. Karlin, villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 421, 30. Brenna, Brenne v. Brunna. Bresan, Briezin (sp. X/1/), locat.: Bresaz (c. XV II); Bfefanky, g. Briesen, d. p. Teplice, g. Tepblitz; villa, ubi decimae monasterii in Osek (1207) 59,25. 385,15. vila monii. in Osek (1209) 389, 30. Bresani (sp. XIII); Bfezany Panenské, d. p. Karlin; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 421, 30. Bresaz (or.) locat.; Bfe£zany, d. b. Kolín; villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088 ?, ins. 1222) 216, 15. Bresaz v. Bresan. Bresen (or.) B#ezno ?, (1226) 283, 15. 285, 15. Bresnice (sp. X711); Krásné Bfeqno, g. Schón- riesen, d. p. Ustí n. L., g. Aussig; villa hospi- talis s. Joh. Hierosol. (1199) 360, 20. Bresscan, Bressan (sp. X///); Błeśfany, g. Pre- schen, d. p. Teplice, g. Teplit7; Martin de — (1208). Břest v. Briezt. Brestanus v. Prestan. Bfestany o. Bresscan et Brieschene. Bretizlaus v. Brecizlaus. villa monii. Doxanensis Briwiz 457 Breunov (or.), Breunou, Breunow (c. X7/7), Brev- nov (sp. XIII), B¥eonoo prope Pragam, mo- nasterium ord. s. Benedicti (ante 1212) 398, 1. (1213) 400, 15, 30. (1220) 411, 10 sq. (1224) 249, 20. (250, 25). Brevnovensis (or.) abbas 216, 1. Breunouensis (or. Brzewnowensis (c. XV11) ec- clesiae abbates et fratres (1222) 214, 15. (1229) 336, 25. prior, praepositus et totus conventus (cc. 1212) 398, 5. Abbates: Cuno (1201 (1219 sq.). Breza (or.), B¥iza; villa quondam hospitalis s. Joh. Hierosol. sita apud Stétin, d. p. Pardubice (1198/9) 4, 25. Błełany o. Bresaz. Błezhrad o. Brzehrad. Brezina (or.*); Březina, d. b. Mnichovo Hradiště, g. Münchengrätz; villa hospitalis s. Johannis Hierosolymitani (1225) 263, 30. Brezislaus v. Brecizlaus. Breznek (sp. X111); Malé Březno, g. Klein-Prie- sen, d. p. Usti n. L., g. Aussig; villa hospitalis S. Joh. Hierosol. (1199) 360, 15. Bfeqno v. Bresen. Březno Krásné, g. Schónpriesen, v. Bresnice. Bfeqno Malé, g. Klein-Priesen, o. Breznek. Březovice v. Briezowiz. Bribizlaus o. Pribizlaus. Brikkluk o. Prikliuk. Brieschane, Brieschene ». Briessan. Briessan, Brieschene, Vrishan (or.), Brieschane (sp. X111); Fryśava, g. Frischau, d. p. Znojmo, &. Znaim, villa, ubi possessio monii. Velehra- densis (1228) 322, 10. 427, 30. ibid. ecclesia ad monium. Velehrad spectans (1222) 226, 1, 35. Briezin v. Bresan. Briezowiz, Brizowiz (or., Brizowitz (sp. X111); Bfeqovice, in provincia Znoimensi; villa, ubi curia et molendinum monasterii Velehradensis (1228) 322, 15. 428, 1. Briezt (or.), Prist (or.); Bżest, d. p. Kroméfitf, g. Kremsier; villa monii. Velehradensis (1220) 180, 20. (1228) 322, 10. 427, 30. Brinscheud (c. XVIII), Brinscheid (c. XV7/); fortasse Bransudov, nunc curia prope Rozkoś ap. Humpolec; quondam villa monii. Siloensis (1226) 275, 5. Brische (c. XVII), Brzistie (c. XVIII); Bristé Mladé apud Humbpolec; villa monii. Siloensis (1226) 275, 5. Britteluche v. Prikliuk. Briwiz (or.); PHibice, d. p. Hustopeë, g. Auspitz; Fridericus plebanus de — (1222) 227, 10. sq.). Dluhomilus 

Strana 458
458 Bříza Bříza v. Breza. Brizowitz, Brizowiz v. Briezowiz. Brňany v. Bernan. Brnky v. Breneci. Brod v. Nabrode. Brodskih (or.), Brod Uherský, theloneum ibid. (1222) 228, 30. Bruck, Kloster- v. Luca. Brudekowicz v. Budicowicz. Brumow (c. XVII); Brumov, d. b. Uh. Brod, g. Ung.-Brod; castrum. Camerarius: Sueslaus (1224). Bruningus abbas de Buchau (1227) 306, 1. (1229) 333, 10, 25. Bruniswic v. Brunswic. Brunna, Brenna (or.), Brunna (or.*) Bruna (c. XVII), locat.: Brenne (or.), Brene (c. XIV); Brno, g. Brünn, castrum Moraviae (1210) 397, 1. (1220) 185, 10. (1222) 221, 25. 229, 10. (1223) 237, 20. 238, 35. (1225) 273, 35. (1226) 287, 15. (1228) 427, so. (1229) 332, 1. Brunensis castellanus: Thaz (1226). Notarius seu scriba regis ibd.: Conradus (1222 sq.). Ecclesia s. Petri (1226) 287, 1, 5. eius praepo- situs 287,5. Praepositus: Sdizlaus (1222 sq.). Brunensis burgus (1210) 396, 5. ibd. ecclesia s. Jacobi, cuius ius patronatus ad monium. in Ozlauan spectat (1228) 318, 1. 324, 15. (1220) 347, 25. rector eius: Theodricus (1228). ibd. eccla. s. Mariae ad monium. Zabrdovicense pertinens (1210) 395, 5. parochia ipsius (cc. 1210) 392, 20. Curia monasterii Velehradensis in Brenna (1228) 322, 15. 427, 35. Brunensis, Brnensis (sp. X//I) comitatus (cc. 1210) 391, 30. 394, 25. Brenensis, Brennensis (or.) provincia (1213) 105, 15. (1218) 409, 1. (1228) 315, 30. (1229) 329, 35. 330, 1. provinciae procurator: Rubinus (1228) 318, 20. camerarius: Leva seu Leo de Clobuk (1203 sq.) Bernensis (or.) iudex: Leua (1213). Ratiborius (1222). Brunnensis (or.) vil- licus: Theodericus (1222 sq.). g. Ung. Brod; Bruno (or.) I1. eps. Misnensis (ante 1228) 306, 20. (1228) 309, 1. Brunswic, Brunswich, Bruniswic, Braunschweig in Germania (1212) 90, 20. (1213) 102, 25, 30. Otto de — (1209). Bruntál v. Froudental. Brůx v. Gnewin Mozt. Brvnna v. Brunna. Brzehrad (c. XV), Lhuta nomine B., Błezhrad, INDEX NOMINUM. Bud in d. p. Hradec Králové, g. Kóniggrátz; villa mo- nii. Opatovicensis (1229) 328, 25. Brzistie o. Brische. Bsnata v. Beznata. Bubeneč v. Ouensche. Bubny o. Bvbneh. Buch (c. X111), Bucha in Saxonia, Kr. H. Leipzig, monium. ord. Cisterciensis. — Abbas: Brunin- gus (1227 sq.). Buchowa (c. X/V), Bukoua (c. XVII), Buková Nová apud Horní Cerekvice; villa (1203) 31, 15. Bucow (c. XVII), Bukowy (c. XVIII); Buková, prope Dudín, d. p. Ném. Brod, g. Deutschbrod; villa monii. Siloensis (1226) 275, 5. Buková v. Buchowa et Bucow. Bukowan, Bvkowan, Budkouene (07.); Bukovany, d. b. Olomouc, g. Olmütz; villa monasterii in Gradist prope Olom. (1201) 18, 20. ibid. terrae monialium ap. s. Petrum in Olomouc [1207] 56, 25. (1213) 101,5. (1223) 237, 5. Gogol venator de — (1203). Bukowecz (sp. XIV), Bukovec, rivulus faciens metam circuitus de Hranicz (1201) 366, 15. Budcho v. Budech. Budkouenę v. Bukowan. Budech, Bvdek (sp. X///), Budek, testis in Mo- ravia (1210) 398, 10. 396, 30. Budcho (sp. X111) de Cirdow, testis (1209) 390, 30. Budéhostice v. Bvdegozticih. Buden, Bvden (sp. X//7) testis in Moravia (1210) 393, 1. 396, 25. Budesin, Budeshyn (or., Budisin, Budissin (c. XIII), locat.: Budisine (07r.); Budi3in, g. Bautzen, in Saxonia; castrum (1088 ? ins. 1222) 217, 10. Castellanus seu burcgravius: Beness (1217 sq.). Budessinensis (c. XVII) provincia (1228) 314, 25. terra, territorium (1220) 186, 15. (1228) 306, 25. 309, 5, 20. (1228/30) 352, 25. Budesensis (or.*) dux: Wencezlaus, filius Pre- mizli regis (1224) 250, 10. Budesinensis (or.) Budissinensis (c. XVIII) ec- clesia (1220) 186, 15. (1228) 314, 30. (1228/30) 352, 20, 25. Custos: Lambertus (1226). Budessowa (sp. X111), Budisooka, rivus in silva Stfelná (1203) 374, 5. Budiboio v. Budiwoi. Budicovicz (c. XVII), Brudekowicz (c. XVIII); Budikov ap. Humpolec, d. p. Ném. Brod, g. Deutschbrod; villa monii. Siloensis (1226) 275, 10. Budikovice v. Bvdiccowici. Budilaus v. Budizlaus. Budin (or.), Budyné, d. b. Roudnice (1218) 158, 5. Budin v. Dudin. 

Strana 459
INDEX NOMINUM. Buz 459 Budis (sp. X///); Budit, testis (1199) 362, 5, 10. Budisin, Budissin v. Budesin. Budislaus, Budisslaus v. Budizlaus. Budissow (sp. XIV), Buditov, rivus in d. $. Stern- berg (1220) 414, 25. Budiwoi, Budiwoj, Budiwoy, Budiuog, Budiuoy, Budiboio, Budyuoy, Budwoy, Boudiuoie, Bov- diuoye, Bvdiwoy, Bvdiwoio (or.), Bvdiwog (s?.); Budivoj. Budiwoy, epus. Prag. v. Budizlaus. Budiuoy (or.) nobilis, testis (1201) 18, 15. Budiuog, Budiwoi, Budiboio, Bvdiwoy, Bvdiwoio (or. nobilis Bohemiae (1202/7) 51, 10. (1218) 144, 1. (1221) 205, 15. 206, 20. 218, 1. 219, 10. (1224) 255, 30. Budiuoy, Budiwoi, Budiwoy, Budwoy (or.), Bud- woi (c. X/11) iudex curiae regis (1205) 67, 20. 383, 25. (1207) 66, 15. (1211) 87, 35. 88, 1. 398, 10. (1212) 98, 15. (1219) 160,35. summus iudex curiae regalis (1213) 401, 1. Budiuog, Bvdiwog (sp. X111) Sebastienic, nobilis Mor. (1210) 392, 30. 396, 20. Frater eius: Ben. Budiuoy (or.) filius Drisicray (1213) 435, 10. Budiwoi (or.), Budiuoy (or.*) filius domini Cé& (1216) 114, 15. (1225) 264, 10. Budyuoy (or.) testis in Moravia (1218) 152, 25. Budiwoy (or.) filius Zauise, nobilis Boh. (1220) 193, 10. Frater eius: Witco (1220). Budiwoj (or., Budiwoi (c. XIV) castellanus de Cladzch (1222) 220, 10. 225, 10. Bvdiwoy (or.*) comes (1224) 250, 15. Boudiuoie, Bovdiuoye (or. Bvdiwoy (sp. XIII) filius domini Ben (1228) 323, 10. 426, 15. Bodiwog (or.) cliens Kojatae de Gnevin Most (1227) 301, 30. Budiuog, Budiuoy (sp. X///), Budiwoi (sp. XVIT) nobilis Bohemiae (cc. 1210) 392, 25. (1219) 410,5. (1222) 418, 25. Budizlaus, Budilaus, Budisslaus, Budizlav, Pudi- zlav (or.), Budislaus (c.); Bud:slav. Budislaus (alias Budiwoy), Pudilo, epus. Prag. (f 1226) 278, 25. 298, 10. Budizlaus (or.); [nobilis Boh.] (1198/9) 4, 40. Budislaus (sp. X///) nobilis Moraviae (1203) 375, 10. Pater eius: Bicen (1203). Budislaus (sp. X711) nobilis Boh. (1205) 388, 25. Budisslaus (or. testis in Moravia (1207) 55, 5. Budizlaus (or.), Budislaus (c. XP), [nobilis Boh.], (1220) 182, 15. 183, 20. 185, 16. Budilaus (or.) de Cowarov, testis (1220) 193, 15. Budizlaus (or.) filius Jarozlai, nobilis Boh. (1224) 248, 25. Frater eius: Hermannus (1224). Budizlav, Pudizlav (or.) filius Mirozlai de Ualle sacerdotis (1226) 290, 20. Budizlav (or.) testis (1226) 290, 25. Budohostice v. Bvdegozticih. Budoo, g. Budowe, v. Zbudko. Buglowiz (sp. X111); Buchloo, g. Buchlau, d. p. Uh. Hradisté, g. Ung. Hradisch; Smilo de — (1202). Buguzlaus v. Boguslaus. Buistrice (or.); Bystłice, rivulus ap. J'ofkovice, d. p. Jáchymov, g. Joachimsthal (1226) 283, 15, 85. Bujesily o. Bviezili. Bun, Bin, Buno (or.); Bun. Bun (sp. X111) filius Przedbori, nobilis Mor. (1203) 375, 10. Bun (or.), [nobilis Moraviae]; filius eius: Prebor (1207). Bün (or.) de Lucowe, nobilis Boh. (1219) 174, 10. Buno (or.) filius Blehonis (t 1226) 285, 25. Bun (sp. XIV) testis in Moravia (1228) 430, 10. Bundin v. Dudin. Bunouich (o7.) locat.; Bohuňovice, g. Boniowitz, d. p. Sternberg; villa, ubi taberna monii. Hra- disté prope Olomuc (1201) 18, 20. Bunow (sp. X///) fluvius faciens metam silvae Střelná (1203) 373, 30. 374, 10. Burchardus, Burcardus, Purcardus, Purchart (or.), Burghardus (sp.), Borhardus (ed.); Burchard. Burcardus (or.), canonicus Pragensis (1209) 79, 5. Burchardus (or.) praepositus de Lutmariz (1206) 432, 5. [(1207) 64, 1.] Burchardus, Purcardus (or.), capellanus mar- chionis Moraviae (1213) 104, 15. 106, 15. Burchardus (c. XV/) abbas monii. s. Mariae in Kempnitz (1216) 119, 20. Burchardus (or., [nobilis Mor.], (1218) 152, 20. Burchardus (ed. de Glinde, nobilis Misnensis (1212) 90, 10. Burghardus (sp. XV) de Klingenberg, camerarius (1216) 407, 30. Burchardus (ed.) comes de Mannisuelt (1212) 90,10. Borhardus (ed.) de Trebezin (1212) 90, 25. Purchart (or.) de Vezcie (1223) 242, 15. Burgelim (c. X//1), Bürgel, in Sachs-Weimar, AG. Jena; monium. ord. Cistercienis. Abbas: Albertus (1199) 8, 25. Bürso v. Borsa. Busse v. Bogusa. Bussowic v. Bohussowic. Butovice v. Bvtowicih. Buz. Buz (or.), beneficiarius castri [nobilis Moraviae] testis (1207) 656, 5. Olomucensis (1208) 74, 1. 

Strana 460
460 Buz INDEX NOMINUM. Kelecz Buz (or.), nobilis, testis (1226) 290, 25. Buz (sp. XIV) de Morawiczan (1200) 364, 25. Bvbneh (or.) locat; Bubny regio urbis Pragae; ibi terra ecclae. Visegrad. (1088 ?, ins. 1222) 217, 1. Bvkowan v. Bukowan. Bvdek v. Budech. Bvdegozticih (or.), Bvdegostich (or.*) locat.; Budo- hostice, d. b. Slany, g. Schlan; villa ad mensam regiam in victualibus dandis specialiter perti- nens, in qua homines monii. Bfevnovensis (1224) (250, 25, 30). ibid. terra ecclesiae VySehradensis (1088 ? ins. 1222) 216, 20. Bvden v. Buden. Bvdiccowici (or.); Budźkovice, d. p. Třebíč, g. Tre- bitsch; villa monii. Zderazensis (1227) 301, 20. Bvdiwog, Bvdiwoy v. Budiwoi. Bviezili (sp. 111); Bujesily, d. p. Královice; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 1. Bvtowicih (or.) locat.; Butovice, d. p. Smíchov; villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088 ?, ins. 1222) 217, 1. Bznata v. Beznata. C, C, CH, K. C. comes de Hardeke v. Cónradus. Caghrad v. Raghrad. Cakchov (or.); ? Cakov; villa, ubi possessio monii. Doxanensis (1226) 285, 30. Čachovice v. Csakowicih. Calov, Calor (c. XVII), Krlow (c. XVIIT); Kalhov prope Humpolec; villa quondam monii. Silo- ensis (1226) 275, 5. Calovice v. Celeuici. Kamene mozte (or.) locat.; Kamennÿ | most, d. 5. Slanÿ, g. Schlan; villa, ubi terra ecclae. Vise- grad. (1088 ?, ins. 1222) 216, 20. Kamenecensis (or. provincia, denominata ab castro Kamenec, sito quondam verisimillime apud Košatky, d. p. MI. Boleslav (1088 ?, ins. 1222) 217, 10. Camenice (or.*); Kamenice dolní, d. p. Slaný; villa monii. Břevnovensis (1224) (250, 35). Kamik (sp. X///); Kamýk, d. p. Smíchov; villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 421, 25. Campidonensis (or.), Kempten ‚in Bavaria, Rgb. Schwaben, abbas: Henricus (1216). Cancowiz (or.), Chanchouici, Scankowiz (sp. X111); Ceñkovice, villa monasterii Zabrdovicensis, quondam sita ab Těšany (d. p. Hustopeë) versus septentrionem (1209) 78,1. (1210) 392, 20. 395, 5. Kanimirus (or.), Kanimir; filius eius Hirze (1221) 198, 30. Kanin (sp. X711); Kanin, d. p. Podébrady; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 5. Kaniz (or.); Kounice Dolní, g. Kanitz, apud Ivan- ice, g. Eibenschütz; Adalbertus de — (1221). Capua (or.) in Italia inferiori; principatus (1212) 93, 1, 95, 5, 90, 35. Karleolensis (or.), Carlisle, in Anglia, prov. Cum- berland, epus.: Waltherus (1225). Karlowici (sp. X7717); Karlovice, fortasse iam non exstat aut idem est ac Krašlovice apud Vodňany; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 5. Carolus, epus. Sechouiensis (1220) 178, 5, 15. Cas (sb. XIII), Kas ?, miles (f 1205) 383, 1. Cáslav v. Cazlaw et Chazlav. Čáslava v. Zazlaua. Cassianus (c. X///) abbas de Pozilliport (1219) 161, 15. Castcowici (sp. X///); Cóstkovice, villa quondam sita prope Klobouky d. p. Hustopel g. Auspitz, possessio monii. in Zábrdovice (1210) 396, 1. Castolov, Castolow v. Chaztolov. Caston, Cezton, Csaston (or.); Castosi, Cestosi. Caston (or.), testis (1208/11) 89, 10. Csaston, Cezton (or.) nobilis, cuius filius Martinus pincerna (1211). Castrum nouum o. Nova civitas. Cathaniensis (or.); Catania in Sicilia; episcopatus; clericus mag. Gregorius (1221). Cazlaw (or.) Cáslav, ab Kutná Hora (Kuttenberg) versus meridiem et orientem; castrum. — Castellanus: Petrus (1204/14). — Cazlawiensis el. (or) dux: Theobaldus III (1204/14). Kdessici (or.), Kdesice, villa monii. in Milevsko, quae iam non exstat (1215) 110, 25. Cec (or.*), Scecesh, Chece (or.), Sceho, Zchecho (sp); CE. Cec (or.*), Scecesh (or., nobilis Bohemiae, cuius filius Budiuoy (1216 sq.). Sceho; Scehonis (sp. X///) filius Radoslaus (1210) 393, 5. 396 30. Zchecho (sp. XV) de Praga, testis (1216) 407, 30. Chece (or.) testis (1228) 323, 15. Ceékovice, g. Eschowitz v. Setscowiz. Čech v. Sceho. Čečín v. Sceszinge. Cegkowici (sp. XIII); Cejkov, d. p. Sußice; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 10. Celzice v. Czielczicz. Kelecz (sp. XIV); Kelé, d. p. Hranice, g. Weiss- kirchen; (1201) 367, 1. 

Strana 461
Celeuici INDEX NOMINUM. Chinowic 461 Celeuici (sp. X ///); Celevice, nunc Calovice, d. p. Jičín; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 20. Cella (or.), Cella sancte Marie (c. XIII), KI. Altzelle, monium. ord. Cisterciensis in Saxonia (1211) 88, 15. (1216) 111, so. (1226) 292, 23. — Abbates: Matheus (1199 sq.; Ludegerus (1226 sq.). Cella s. Marie (or.); Marta-Zell in Austria; monium. ord. s. Benedicti. Abbas (1229) 339, 35. Kempnitz (c. XVI), Chemnitz in Saxonia; pro- vincia (1216) 119, 20, ?5. Monasterium s. Mariae (1216) 119,15 sq. Abbates: Burchardus (1216); Lambertus (t 1216). Cenakowich (or.), Cesikovic (i. e. filius domini Cen&k): Predbor (1207). Cenclus, presb. card. ss. Joh. et Pauli, tituli Pammachii (1208) 71, 30. Čenkov v. Cirnkov. Čenkovice v. Cancowiz. Kenesicz v. Knesiz. Cenétice v. Csaneticih. Cenomanensis (or.); Le Mans in Francia, dep. Sarthe; diocesis clericus: mag. Heinricus (1221). Čermná v. Cirmena. Černěk, Črněk v. Scyrnech. Černochov v. Tsyrnochow. Černojedy v. Czernogiedy. Cerfiovice v. Schirnewice. Cernuc v. Crynucy. Cerro, Zerh (or.), Cerreo, Cirgo (sp.), Cirh (ed.); Crh. Zerh (or.) testis (1218) 152, 20. Cirh (ed.) subdapifer in Mor. (1226) 287, 10. Cerro (or.), Cerreo, Cirgo (sp. X111) nobilis Mo- raviae, testis (1203) 375,10. dapifer (1228) 323, 10. 428, 15. Frater eius: Chastalow. Cesccewes (or).: Cistoves prope Hradec Králové, g. Kóniggrátq; (1226) 272, 20. Ceslice v. Seztlici. Cesta v. Chazto. Cetkovice v. Cyethkouici. Cethocowiz, Zetocowiz (or.); Cetechovice, d. p. Kroměříž, g. Kremsier; villa monii. Velehra- densis (1228) 322, 15. 427, 35. Cetow (sp. X/V), Przedborius de — (1220) 413,35. Cezta v. Chazto. Cezton v. Caston. Chanchouici v. Cancowiz. Charvaice, g. Charwatz v. Griwatetz. Chastalow, Chastola v. Chaztolow. Chásto v. Cházto. Chatow, Chetov (or.), Chatouu (c. X//1), Chattow, Schatov (c. XV); Satov, g. Schattau, d. p. Znojmo, g. Znaim; vila, ubi ecclesia monii. Lucensis propria (1220) 192, 15. (1224) 246, 25. — Plebanus seu parrochianus: Johannes (1220); Zdislaus (post 1201). Chazlav, Czaslaw (c.), Scazlau (sp.); Cdslav. Chazlav (c. XV) sacerdos ecclae. in Scrilowicz (1225) 261, 30. Scazlau (sp X///) Luthognewitz, i. e. filius do- mini Lutohnév, testis (1209) 390, so. Czaslaw (c. XV) suppanus (1229) 328, 20. Cházto, Chasto, Cezta, Cesta, Costa (or.), Czasta (c.); Casta, Cesta. Cesta (sp. X111) nobilis Boh. (1220) 412, 20. Cesta, Cezta, Costa (or.), [nobilis B.], (1222) 212,25. Cházto, Chásto (or. nobilis Boh.; eius uxor (t 1226) 285, 5—25. Czasta (c. XV) nobilis (1229) 328, 15. Chaztolov, Chastolov, Chastalow, Castolov, Cas- tolow, Scaztilol, Zcaztolo (or.), Saztolow, Scasdolo (c.), Chastola, Scaztelov, Zsartelov (sp.); Castolov. Chastola (sp. X///) frater Cirgonis nobilis Mor. (1203) 375, 10. Chastalow (or.), Scaztelov (sp. X /11) frater Cerr- honis dapiferi (1228) 323, 10. 428, 15. Chaztolov, Chastolov, Scaztiloi (or. Zsartelov (sp. XV) filius domini Zmil (1214) 405, 5. (1216) 114, 20. (1226) 285, 25. summus venator 286, 10. Soror eius: Scolastica (1220). Zcaztolo (or. Scasdolo (c. XVI), nobilis Boh. (1219) 174, 10. (1230) 351, 35. Frater eius: Hein- ricus (1219 sq.). Saztolow (c. X/V) marscalcus [regis B.], (1222) 221, 20. Castolov, Castolow (or.) nobilis Boemiae (1221) 206,20. (1227) 300, 30. 302, 5. Chece v. Cec. Chejnoo v. Chinowic. Chelesiz (c. X///), Chelesch (c. XV111), Shce- leschiz (c. XV); Ziokice, g. Schóllschitq, d. b. Brno, g. Brünn; villa monii. in Oslavany (1228) 318, 1. (1230) 347, 25. Cherinnus, Cherninus v. Cirnin. Chetov v. Chatow. Chiburc (or.), K:burg, in Helvetia, Vlricus comes de — (1212) 94,1. 90,1. 97, 15. Chiemsee in Bavaria, abbatia regalis (1201) 22, 25. Chylice v. Hilici. Chimo (or.) nobilis Boh. (1207) 58, 25. Chinow (or. Chýnov, d. p. Tdbor; quondam castrum provinciale. — Castellanus: Olricus (1222). Chinowic (or.); Ch$nov, Chejnoo, ap. Letky, d. b. 

Strana 462
462 Chinowic INDEX NOMINUM. Chvalchowiz Smíchov; villa monii. Doxanensis (1225) 284, 5, 20, 30. Khiow v. Kyow. Chiss (or.), His (or.*); Chjfe, g. Chiesch, d. p. Zlutice, g. Luditz; Tazzo de — (1219 sq.). Chistiborius v. Cstibor. Chlum (sp. X/V) locus faciens metam silvae apud Domašov (1220) 414, 20. Chlum v. Hlum. Chlustina v. Gluscin. Chnesiz v. Knesiz. Chobhe v. Gobze. Choceň, g. Chotzen v. Hocen. Chochan, Kohanus, Kohhanus (or.); Kochan, no- bilis Moraviae (1207) 55.5. beneficiarius castri Olomucensis (1208) 74, 1. testis (1209) 80, 15. Chodovlice, g. Chodolitz 9. Hodowlici. Chomutowycyh (sp. X111) locat.; Chomutovice, nunc Huntovice ap. Riëany; villa, ubi terra monii. in Ostrov (1205) 382, 15. Choratice v. Horuticyh. Chorousky v. Horuski. Chorusice v. Gorusici. Chossur (or.), Kosur (sp. X /11), Kosirz (sp. XV 11); Košíře, d. p. Smíchov, villa, ubi homo et terra ecclae. Pragensis (1209) 78,30. villa praepositi VySehradensis (1222) 417, 15. villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 421, 30. Chotëbor v. Gotebor. Choten v. Hoten. Chotěšice v. Chotziecz. Chotěšov v. Goteschov et Hotessov. Chotessouiensis ecclesia v. Hotessov. Chotibor v. Gotebor. Chotymyr (sp. X 711); Chotimir; filius Hilconis, nobilis Boh. (t 1205) 382, 20. Chotýš v. Hotisi. Chotziecz (sp. X777/X1V); Chotěšice, d. p. Podé- brady; dimidia villa ecclae. sancti Sepulcri in Zderaz (1199) 358, 25. Chrabercyh (sp. 111) locat.; Chraberce ?, Chabér- &ce ?; villa quondam monii. in Ostrov (1205) 382, 5. Chrášťany v. Krascani. Chrastná v. Chratna. Chrastno v. Krastno. Chratna (or.); Chrastná, d. p. Litoměřice, g. Leit- meriiq; villa Georgii de Milevsko, quondam episcopo Pragensi concambiata (1216) 115, 25. Chremis (or.); Krems in Austria Inferiori; decanus de — (1229). Chremsmvnster (or.); Kremsmiinster, in Austria Sup., d. p. Steyr; monium. ord. s. Benedicti. Abbas: Bernardus (1229). Chren (c.), Chreno, Hren (or.); Chłen. Hren (or.), [nobilis Mor.] testis (1297) 55, 1. 50,35 Frater eius: Johannes. Chreno (or.) filius Jurate (T 1223) 233, 25. 284, 6. Chren (c. XVI) de Sbirowe (1230) 351, 10. Frater eius: Zulislaus (1230). Chrenonis (or.), [nobilis Boh.] cognatus: Dionysius (1220) 285, so. Chrepecz (c. XV); Chłepec, Kłepec, drugo Lutoldi de Lisiniz (1225) 261, 25. Chrib (sp. C/V), Hrb, mons faciens metam cir- cuitus de Hranicz (1201) 366, 20. Chrynany (sp. X//1), locat.: Kirnaz (sp. X111); Krhany, d. p. Benetov: villa monii. in Ostrov (1205) 381, 3e. ibd. possessio monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 421, 30. Christianus, Cristanus, Cristan (or.), Cristianus (sp.); K#istan. Christianus, Cristanus (or.), Cristianus (sp. X//), Kristianus (c. XV//), praepositus Vissegraden- sis et cancellarius curiae regalis (1199) 361, 25. (1201) 18, 10. (1203) 377, 30. praepositus Pra- gensis (1204) 38, 20. (1202/7) 51, 10. 52, 5, 10. (1208) 388, 15. Cristan (or.) de Zuincan (1226) 290, 20. Christophorus, Christoforus, Cristoforus. Christophorus, Cristoforus (or), Christoforus (c. X111), canonicus et archidiaconus Pragensis (1209) 79, 5. (1213) 101, 30. (1218) 157, 5. (1219) 167, 15. Christoforus (sp. X///) prepositus (1210) 393, 5. 396, 30. Chruppi (c. XV); fortasse Krupá dolni, g. Nieder- Gruppai, d. b. Hradisté Mnichovo (Münchengrátq); dimidia villa monii. in Opatovice (1229) 328, 5. Chrustimichih (sp. X7/1) locat.; Chrustenice, d. p. Smichov; villa, ubi custodes ecclesiae monii. in Ostrov (1205) 381, 15. Chudobin (sp. X/V), Chudobin, d. b. Litovel, g. Littau; Stremena de — (1200). Chudumi (o7.); Chodovice ?; villa quondam monii. in Doksany (1226) 281, 5. ! Chuno, Chunradus v. Conradus. Chur v. Curiensis episcopus. Churym, Churimensis, v. Kvrim. Chuzcray, Cuzcrai (or.), Ciqkraj ?, canonicus Olo- mucensis (1207) 55, 15. (1208/11) 89, 5. Chval v. Hual. Chvaly v. Hwalah. Chvalín v. Qualin. Chvalchowiz, Choalkovice, Khwalcowiz o. Kwal- kouiz. 

Strana 463
Chvalovice INDEX NOMINUM. Clepi 463 Choalovice v. Hwalowicih. Chvatéruby v. Hratirob. Chvliube (or) in Austria; de — (1229). Chvno, Chvnradus v. Conradus. Cicensis v. Zicensis. Cyethkouici (sb. X //1); Cetkovice ap. Jeviéko, d. p. Mor. Tfebová, g. Máhr. Trübau; vila monii. Gradicensis (1200) 368, 20. Kigow (c. XV11); Kyfoo, d. b. Pelhřimov, g. Pil- gram; vila monii. Siloensis (1226) 276, 1. Cihaná v. Schihan. Kihowe v. Kyow. Kyjov v. Kigow ef Kyow. Kyow, Khiow (or), Kihowe (c XV), Kyiow (sp. XIV), Kyowe (sp. X777); Kyjov, g. Gaya, villa forensis monasterii Gradicensis (1201) 365, 35. (1222) 208, 10. Ecclesia ibd. (1201) 365, 35. Heinricus de — (1228). Kymensis (c. X///) Chiemsee in Bavaria, epus.: Rudigerus (1217 sq.). Cinthius, tit. s. Laurentii in Lucina presb. card. (1208) 71, 25. Cirdow (sp. X111); ? Srdoo, g. Zierde, d. p. Lito- métice, g. Leitmeritz; Budcho de — (1209). Cirgo, Cirh v. Cerro. Cirin v. Cirnin. Kirlsci (sb. X 1/1); locat.; Krle£ quondam in regione apud Velenov d. p. Klatovy, g. Klattau; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 10. Cirmena (sp. 111), Cermnd, rivus faciens metam silvae Střelná (1203) 373, 35. Kirnaz v. Chrynany. Cirnkov (sp. XIII): Černkov, nunc Čenkov, d. p. Rudgerus plebanus Karlín, villa monii. s. Georgii (cc. 122;) 421, 30. Cirnin, Cyrnin, Cirin, Csrinin, Tsyrnin, Tsyr- ninus, Zchirninus (or. Cherinnus, Crynynus (sp.); Crnin, Cernín. Cirnin, Cyrnin, Cirin, Csrinin, Tsyrnin, Tsyrninus (or.), Crynynus (sp. X17//) camerarius (1199) 361, 25, 30. nobilis Boh. (1201) 18, 15. 19, 30. 25,20. camerarius (1205) 67, 10, 20. 383, 25. (1202/7) 52, 10. (1207) 66, 15. (1211) 87, 30. 88, 1. (ante 1212) 398,10. t (1215) 110,25. (1218) 143,5. (1219) 174, 30. Fratres eius: Brecizlaus (1201 sq.) et Dirsizlaus (1202/7 sq.). Cyrnin (or.), testis in Moravia [1207] 56, 35. Zchirninus (or.), Cherinnus (sp. X/V) loco: Cher- ninus, filius Brezislai (1228) 308, 15. (1229) 431, 25. Frater eius: Brezislaus (1228). Cyrninye (sp. XIII) locat.; Černín ap. Beroun; villa, ubi terra monii in Ostrov (1205) 381, 20. Cisincowe v. Scicencov. Čistá v. Sista. Cistercium, Citeaux, in Francia, dep. Côte-d'Or; monium. — Cisterciensis abbas (1218) 150, so. (1222) 207, 1. 208, 15, 25. Cisterciensis ordo 70, 1, 35. Cist. ordinis ecclesiae (1218) 145, 10. 147, 30. 148, 25. Cist. ordinis abbates et conventus (1222) 206, 25. Cistercienses fratres 69, 1. 160, 25. 207, 15. 208, 15, 25. Cisterciensis ordinis monasteria in Bohemia: Gradist, Ozzech, Nepomuch, Plaz, Sedlec; in Moravia: Ozlavan, Welegrad. Cistoves v. Cesccewes. Civitas nova v. Nova civitas. Kladeruby v. Cladurup. Cladesco v. Cladzch. Cladisse (sp. X///); ? Kladisté; villa, ubi terra monii. Zabrdovicensis (1210) 395, 10, 15. Cladorub (or.), Kladorub (or.*), Cladrub, Dadrub (c. XIII); Kladruby, g. Kladrau, d. p. Stříbro, g. Mies, villa (1202/7) 52,1. civitas (1197) 357, 25. 358, 1. Cladrubenses (sp. X///) merca- tores (cc. 1212) 399, 5. Cladorubense (or.), Cladrubiense (c. XV///) mona- sterium ord. s. Benedicti, Cladrubrudensis (or.) ecclesia s. Mariae (1197) 357, 15, 20. (1202/7) 52, 1. (cc. 1212) 399, 5. (1219) 160, 20. (1222) 233, 25. 234, 1. (1226) 291, 5. — Abbas et fratres (1222) 233, 30. 234, 1. Abbas: Silvester (1201 sq.). Cladorub (or.): Kladruby, g. Kladerlas, d. p. Teplá; villa Kojatae de Gnevin Most (1227) 301, 25. Cladorubci (sp. X///); Kladrubce, d. p. Blatná; villa solvens decimas monio. s. Georgii (cc. 1227) 422, 20. Kladsko v. Cladzch. Cladurup (or.); Kladeruby, d. p. Valašské Meziříčí; villa, ubi terrae monii. Velehrad. (cc. 1230) 355, 20. Cladzch (or.), Cladesco (c. X/V), Cladzko, Kladzco (sb. XIII): Kladsko, g. Glatq, Silesia Borussica; castrum. Castellani: Budiwoi (1222) Sbyslaus (1213). Wilhelmus (1213). Zmil (ante 1212). Klapy, g. Klappay v. Clepi. Clemens. Clemens (or.) canonicus Pragensis (1209) 79, 5. archidiaconus (1214) 108,30. archidiac. Zyrci- nensis (1216) 116, 25. Bolezlawensis (1227), 302, 1. Clemens (or.), testis (cc. 1200) 11, 20. Clepi (or.); Klepý, Klapý, g. Klappay, d. b. Roud nice; villa monii. Teplensis (1219) 162, 5. 

Strana 464
464 Kletec Kletec (sp. X 111); Klete&; silvain provincia Bozensi (cc. 1227) 422, 15. Kleteczna, Kieteżnd v. Cleticen. Klethska (sp. X/V), Kieżka, pars silvae Doubrava (Dobrau) inter Hodonin (Góding) et Bzenec (Bisenz), (1228) 430, 5. Cleticen (c. XVII), Kleteczna (c. XVIII); Kle- lečná, d. p. Ném. Brod, g. Deutschbrod; villa monii. Siloensis (1226) 275, 5. Clewen (or.); Kleve, in Rheinprov.; mitissa de — (1212) 95, 20. Climata, Klimeta; Klimata. Climata (sp. X///), de Wsenor, nobilis Boh. (f 1205) 382, 20. Klimeta (or., cliens Kojatae de Gnevin Most (1227) 301, 30. Adleida co- Klingenberg vo. Zuekow. Clobuk, Clobuch (or.) Klobuc (c. XIV), Clobuc (sb. XIII), Klobúky, d. p. Hustopeč, g. Auspitz; villa monio. in Zábrdovice donata (cc. 1210) 392, 30. (1210) 395, 35. Leo de — (1210 sq.); Sobehyrd de — (1207). Clobuc, Clobuch (or.); Klobuky, d. p. Slaný, g. Schlan; villa, ubi homines monii. Doksanensis . (1226) 282, 15, 30. Clocot (or.); Klokoty, d. 5. Tábor; Witco de — (1220). Klopothouici, Klopothowich (or.); Klopotovice, d. p. Pferov, g. Prerau; vila monialium ap. s. Petrum in Olom. (1213) 101,10. (1223) 237,10. Kloster-Bruck v. Luca. Kluky v. Naclvcu. Clusic v. Clusniz. Clusniz, Clusic (or.), Kluśnic (= filius domini Klu$na): Iwanus (1218) 144, 10. 175, 15. Knenici (sp. X711); Knénice, nunc Kni£nice, d. p. Semily; villa, ubi possessio monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, s. Knenicz (sp. XIII); Knihnice, d. p. Boskovice; curia et villa forensis monii. Gradicensis (1200) 363, 20, 30. Ecclesia parochialis ibd. (1200) 363, 20. Knesepole, Zneispole (or.), Knesopole (sp. X/11); Kné£pole, d. b. Uh. Hradisté, g. Ung. Hradisch; villa monii. Velehradensis (1220) 180, 20. (1228) 322, 10. 427, 30. Knesiwzi (or.), Knesiwsci (sp. X111) locat.; Kné}e- ves, g. Gross-Herrndorf, d. p. Smíchov; villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088 ?, ins. 1222) 216, 25. ibd. possessio monii. s. Georgii (cc. 1227) 421,25. Knesiz, Chnesiz (c. XIV), Kenesicz (c. XV); Kné- dice, d. b. Jihlava, g. Iglau; Herich de — (1222). Theodericus de — (1222). INDEX NOMINUM. Colata Kněževes v. Knesiwzi. Knihnice v. Knenicz. Knin (or.), locat.: Knine (or.), Knin Starý, d. p. Příbram, (1218) 144, 5. (1219) 175, 10. Knyna (sp. XIII); Knín, mons faciens metam circuitus Police (1213) 400, 10. (1229) 431, 5. Kniwan (or.); Knioany ?; Zulizlaus de — (1229) 341, 25. Knižnice v. Knenici. Knowizi (or.) locat.; Knoviz, d. p. Slaný; villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088 ?, ins. 1222) 216, 20. ibd. possessio monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 421, 25. ibd. decimae monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 15. Kobelow (sp. XIV); Kobylov, mons faciens metam circuitus Hranice (1201) 367, 10. Coberici (or.); Kobefice, quondam villa monii. in Strahov (1227) 301, 25. Cobilnici (sp. X///); Kobylnice, d. p. Mladá Bole- slav, g. Jung-Bunzlau; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 5. Kocasice (or); Koka&ice, d. p. Teplá, g. Tepl; villa Kojatae de Gnevin Most (1227) 301, 25. Kochan v. Chochan. Kochovice v. Kohowicih. Kochutowiz (sb. X777); Kohoutovice, d. p. Brno, g. Brünn; villa monii. in: Zábrdovice (1210) 395, 5. Kokorov (or.*); Kokofov, d. p. Plzeň, g. Pilsen; Podiua de — (1225). Cocotow (or.); Kohoutov, g. Kahudowa, d. fp. Teplá, g. Tepl; villa Kojatae de Gnevin Most (1227) 301, 30. Cogetici (sp. XIII), locat.: Coiaticih (or.); Kofe- lice, g. Kojeditq, ap. Ústí m. L., g. Aussig; villa hospitalis s. Joh. Hierosol. (1199) 360, 15. ibd. decimae ecclesiae Visegradensis (1088 ?, ins. 1222) 216, 5. Cogetin (or.); Kojetín, d. p. Milevsko, g. Mühl- hausen; villa monii. Milevcensis (1220) 193, 5. Kohanus, Kohhanus o. Chochan. Kohoutov v. Gocotow. Kohoutovice v. Kochutowiz. Kohowicih (or.) Jocat.; Kochooice, d. p. Dubá, g. Dauba; vila, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088 ?, ins. 1222) 216, 5. Coiata, Koyata (or.), Kolata (or.*), Coyata (c.), Choiata (s$.); Kojata. Coiata, Koyata (or.), Koiata (or. *), Coyata (c. XV), Choiata (sp. XIII) de Gnevin Most, filius Grabisse de Ponte (1207) 385, 10. (1224) 257, 25. (1225) 264, 10. (1226) 290, 15. (1227) 300, 15. 301, 15. (1229) 328,15. subdapifer regis Bohemiae (1220) 412, 20. (1222) 212, 25. 225, 10. 

Strana 465
Coiata (1224) 250, 20. Coniux eius: Wraslaua (1227). Frater: Swebor (1227). Coiata (or. *) castellanus Olomucensis (1223) 239, 1. Coyata (c. XV 1I) nobilis, testis in Moravia (1225) 273, 30. Coiaticih v. Cogetici. Koietici (or.); Kojetice, d. p. Třebíč; villa monii. Zderazensis (1227) 301, 20. Coyetiz (or.), Kojetice; Kojčice, d. b. Pelhřimov, g. Pilgram; Bohuhval de — (1219). Kojèice v. Coyeticz. Kojetice v. Cogetici, Koietici, Coyetiz. Colda (or.), Kolda, nobilis Boemiae (1221) 206, 20. Coldiz (ed.) Henricus de — (1212) 91, 15. Kolocz (ed.), Kalocsa-Bacs, metrop. in Hungaria (1199) 3, 25. Colozensis (ed.) archieps. Saul (1199). Colonia; Köln a. Rhein (1203) 23, 15. Templum s. Petri (1201) 26, 35. Colonienses archiepiscopi: Adolfus (1208). Hen- ricus (1227). s. Gereonis scolasticus: Henricus (1208). Colowec, Colowech (or.); Koloveć, d. p. Domałżlice, g. Taus; Villa monii. Doxanensis (1226) 282, 25. Colowrachih (sp. XIII) locat.; Kolovraty apud Říčany; villa ubi terra monii. in Ostrov (1205) 382, 10. Colozensis v. Kolocz. Komárov v. Naluzsche. Komoraz (or.) locat.; Komofany, nunc curia ara- | turae prope Zbraslae (K ónigsaal); ibi quondam terra ecclae. Visegrad. (1088 ?, ins. 1222) 216, 35. Comorovici (c. XVII), Komorowicz (c. XVIII); Komorovice, ap. Humpolec, d. p. Ném. Brod, g. Deutschbrod; villa monii. Siloensis (1226) 275, 5. Coneckulma (or.); Konecchlumi, d. p. Ji&tn; Dalebor de — (1226). Konicz (sp. XIV); Konice, d. p. Litovel, g. Littau; (1200) 364, 1, 10. Konigeswart (sp. XV); Kynžvart, g. Konigswart, d. p. Planá, g. Plan; castrum (1214) 404, 20, 25, 35. Heinricus miles de — (1214). Cono, Cöno v. Conradus. Conradus, Cónradus, Chvnradus, Cunradus, Cün- radus, Cvnradus, CŸnradus (or. Chunradus (c.), Conrat (sp.), Como, Cuna, Cuno (or.), Chuno (c.), Cono, Chvno (sp.). Conradus (or ) epus. Portuensis, tituli s. Ruffinae cardinalis, legatus apostolicus (1225) 265, 10, 25—35. 267, 10, 25. 268, 15. 270, 15. (1 1228) 311. 5. Conradus II. arepus. Maguntinus(1200) 9, 30. 10, 10. [Conradus] epus. Argentinensis (1201) 23, 30. Conradus de Querfurt, epus. Hildesheimensis, can- cellarius Philippi regis Rom. (1201) 23, 25. INDEX NOMINUM. Conradus 465 Conradus IlI. epus. Ratisbonensis (1200) 9, so. 10, 10. (1202) 29, 30. [Conradus IV] epus. Ratisponensis (1218) 145, 5. 146, 1, 30. 153, 15. 157, 1. (1219) 159, 15. 160, 15. 161, 10. 165, 20. 169, 1, 10. (1220) 185, 25. 187, 25. [Conradus] epus. Spirensis (1201) 23, 25. (1208) 75,5. epus. Metensis et Spirensis, imperialis aulae cancellarius (1216) 118, 20. Chvnradus (or.) canonicus Bambergensis, plebanus de Jacobav (cc. 1230) 356, 30. Conradus (or.) canonicus Olomucensis (1208/11) 89, 5. (1220) 181, 1. [Conradus] praepositus Patauiensis (1229) 333, 30. Conradus (or.) maior plebanus de Patauia (1229) 340, 15. Conradus (or.) plebanus de Rustbach (1229) 340, 1. Cuno (or.), Cdno, Chuno, Chvno (sp. X//I) abbas de Breunov (1201) 24 15. (1202) 29, 30. (cc. 1212) 398, 1. (1213) 400, 10— 80. (1229) 431, 1, 15. Cono (or.) abbas Elwacensis (1216) 118, 15. ; Conradus (or.), Cunradus (c. XV) abbas de Opa- towic (1227) 302, 5. (1229) 328, 20, 25. [Conradus III] abbas in Sitansteten (1229) 339, ss. [Conradus] praepositus Niumburgensis (1228) 311, 5. (1229) 337, 25. 339, 30. Kuno (or.) frater domus s. Mariae (Melit.) de Praga (ante 1217) 124, 5. Conradus, Cunradus, CYnradus (or.) Cvnradus (sb. X111), notarius seu scriba regis in Brunna (1222) 227,10. 229,10. (1223) 239,1. (1228) 318, 15. 323, 5. 324, 25. 428, 10. Conradus (or.), Cunradus (c. X///) I. dux Bohe- morum f (1205) 382, 1. (1222) 223, 10, 15. 230, 15. (1229) 330, 5. Conradus (or.) I. dux Brunnensis, frater Vratislai regis (1088 ?, ins. 1222) 217, 20. Conradus, dux Mazoviae (1230) 350, 10. Conradus de Landsberg, marchio Orientalis (1202) 27,5. Conradus, Cónradus, Cunradus (or., Cinradus (sp. XIII) comes de Hardekke (1220) 182, 10, 25. (1221) 205, 5. (1228) 323,5. 428, 10. Conradus (or.) comes de Wasserburg (1226) 2901, 20. (1228/30) 343, 35. Chunradus (c. XV 11) testis (1202/7) 52, 10. Cuna (or.); [nobilis Boh.] testis (1201) 26, 20. Cono (sp. XV) filius Zmul, testis (1214) 405, 6. Conradus, Cvnradus (or.) testis in Moravia (1228) 323, 15. Chuno (c. X///) procurator provinciae Olomuc. (1228) 318, 20. Cunradus (ed.) de Cleberc (1212) 90, 20. Cuno (or.) de Cunowe (1228) 308, 15. Conradus (c. XVI) de Entse (1216) 120, 8. 

Strana 466
466 Conradus Conradus (ed.) de Landisperc, ministerialis Mis- nensis (1212) 90, 15. Cunradus (or.) de Lusic (t 1226) 285, 25. Cuno (or.) de Potuorou; vidua eius: Agnes (1204 Sq.). Conrat (sp. XV) de Wintrowe, testis (1214) 406, 5. Cunradus (ed.) de Zana (1212) 90, 10. Cunradus (ed.) pincerna marchionis Misn. (1212) 90, 15. Conradus (or.), (cliens Kojatae de Gnevin Most], (1227) 301, 35. Conradus (or.) serviens Roberti episc. Olomucen- sis (1220) 184, 1. Conratov vgezd (sp. XIII); Konrádüv újezd, villa solvens decimas monio. s. Georgii (cc. 1227) 422, 20. Constancia, Constantia (or.) filia regis Ungariae, regina Bohemiae (1199) 8, 30. 9, 1. (1201) 15, 25. 17, 35. 19, 15. 369, 10. 370, 1. (1205) 40, 20. 07, 1. (1206) 49,5, 20. (1207) 56,25. (1209) 79, 30. (1210) 82, 1. 83, 5 sq. 84, 1 sq. 85, 15. (1212) 91, 35. (1218) 408,20. (1219) 174,30. (1222) 298, 25. (1223) 237, 5. (cc. 1227) 420, 15. 421, 5. 424, 15. 425, 10. (1228) 213, 10. 317, 20. 321, 30. 427, 15. 429, 20. (1229) 328, 5. 341, 10. Constantiensis (or.), Konstanq, boh. Kostnice, in Baden, epus Conradus (1212) 94, 1. 96, 1. 97, 10. Copisci (c. XV): ? Kopisty Ceskć, g. Bóhm.- Kopust, d. p. Litoměřice, g. Leitmeritq; villa monii. in Opatovice (1229) 328, 10. Copisti (ed.), Copicz (c. XVII), Copitz, Coppitz, Copwiz (sp. X111); Kobisiy, g. Kopitz, d. f. Most, g. Briix; villa monii. in Zderaz (1227) 300, 25. ibidem semita, in qua solvitur thelo- neum (1203) 377, 20. (1207) 60, 1. (1208) 387, 20. (1209) 390, 6. Corim (ed.; Kufím, g. Gurein, d. p. Brno, g. Brünn; villa, ubi decimae ecclae. s. Petri in Brunna (1226) 287,1. Ecclesia ibd. (1226) 287, 1,5. Corita, Korita (or.*); Koryta, d. p. Mnichovo Hradisté, g. Münchengrätz; villa hospitalis s. Johannis Hierosol. (1225) 263, 30. Corsica insula (1213) 102, 5. Corsitz v. Schorsici. Košíře, Kosirz v. Chossur. Kosmatha (c. XV), Kosmata, testis in Moravia (1222) 208, 10. Cosochowiz (or.); Kosovtce, quondam apud Stet. d. p. Třebíč, g. Trebitsch; vila ad praedium Horka pertinens (1225) 265, 20. Kosovice v. Cvsowicyh. Costa v. Chazto. INDEX NOMINUM. Costelan, Costelen (or.), Coztelen (sp. X///); Ko- stelany, d. p. Uh. Hradiště, g. Ung.-Hradisch; villa monii. Velehradensis (1220) 180, 20. (1228) 322, 10. 427, 25. Vid. et. Costeleche. Costeleche (sp. X///), fortasse Kostelany, villa monii. Velehradensis (1202) 371, 30. Vid. et. Costelan. Koštic v. Cozstica. Kostomlaty v. Coztomlat. Kosur v. Chossur. Kothuicum v. Cotuicum. Cothwin (or.); ? Kotoina, d. p. Kada?i; circuitus monii. Doxanensis (1226) 282, 20. Cotuicum, Kothuicum (or.): Gôttweïg in Austria Inf., d. p. Krems; monasterium ord. s. Bene- dicti. Abbas: Vecelinus (1221). Kounice dolní v. Kaniz. Kounov v. Cunowe. Kouřím o. Kvrim. Cowalowici (sp. X///); Kovalovice; villa monii. in Zábrdovice (1210) 396, 1. Cowan (or.); Kováň, d. pb. Mnichovo Hradiště, g. Münchengrätz: Boguse de — (1222). Cowarov (or.); Kováfov, d. p. Milevsko, g. Mühl- hausen; Budilaus de — (1220). Cozmas (or. frater domus s. Mariae (Melit.) de Praga (ante 1217) 124, 5. Cozsa (or.), KoSfa, (Kosca), miles, testis (1228) 312,30. Frater eius: Marcus sacerdos. Cozstica (or.), Koktie, i. e. filius domini KoSfa: Zdislaus (1224) 248, 25. Coztelen v. Costelan. Coztomlat, Coztomat (or.); Kostomlaly ap. Nym- burk; Wilhalmus et Zezema de — (1223). Crabsic (or); Krabčice, d. b. Roudmce; villa monii. in Doksany (1226) 284, 25. 285, 15. Cracouiensis (c. X///), Krakov, g. Krakau, in Galicia, epus.: Ivo (1224 sq.) diocesis (1229) 333, 5. — s. Michaelis praepositus (1229) 333, 5. Cralewitz (or.); Královice (ap. Ritany?]; Zuda de — (1205). Zvdizlav de — (1205). Cralewiz (or); Kralovice, g. Kralowitz (ab Plzeñ ad septentr.): villa, ubi praediolum monii. s. Georgii (1200) 11, 15. Cralic (or.); ? Kralice, d. p. Kutná Hora, g. Kut lenberg; Bolezud de — (1226). Kralich (or.); Králice, d. p. Prostějov, g. Prossnitz; (1225) 263, 5. Kralow stol, Kralaw stol (or.), Krelau stul (sp. XIII), Krälüo stûl, lapis faciens metam cir- cuitus Welegrade (1228) 322, 1. 427, 20. Cralup (or., nunc Kraisby Německé, d. p. Cho- mutov, g. Komotau; villa, ubi possessio quaedam Georgii de Milevsko (1207) 67, 30. 

Strana 467
Cramolim INDEX NOMINUM. Crusina 467 Cramolim (or.); Kramolín, g. Gramling, d. p. Teplá, g. Tepl; villa monii. Teplensis (1228) 308, 5. Cramolin (c. XV11), Kramolin (c. XVIII), Kra- molin, d. p. Ledeë; villa monii. Siloensis (1226) 215, 1. Krascani (sp. X117); Chrástany ap. Unhost, d. 5. Smíchov; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 421, 30. Krasicow (or.); Krasíkoo, g. Schwannberg, d. p. Teplá. g. Tepl; villa Kojatae de Gnevin Most (1227) 301, 25. Krdsońov v. Krazanow. Kräsoñovec v. Krazanowecs. Crasoviz (or.): Krašovice, d. p. Sedlčany; Danisse de — (1219). Crasota (o7.), Krasota, testis in Moravia (1208/11) 89, 10. Crassin (or.); K?esín, d. ^. Roudnice; villa monii. Doxanensis (1226) 285, 25. Krassonow ©. Krazanow. Krassonowecz v. Krazanowecs. Krastno (or.); ? Chrastno, quondam villa monii. in Sedlec, fortasse apud Paruubice sita (1227) 301, 25. Crawar (c. XVII); Kravate, Krawarn; villa civi- tatis Opaviae (1225) 257, 10. Crawar (or.); Kravate, g. Graber, d. p. LitomëFice, g Leitmeritz; patrimonium Chrenonis (1226) 283, 30. 284, 10. 285, 30. Krawsco (sp. X///); Kravsko, d. p. Znojmo, g. Znaim; Villa, ubi possessio monii. in Ostrov (1205) 382, 1. Krazanow (c. XV!I) Krassonow (c XVIII) Krásoňov ab. Humpolec, d. p. Něm. Brod, g. Deutschbrod; villa monii. Siloensis (1226) 275, 5. Krazanowecs (c. XV 1I), Krassonowecz (c. XV 141), Krasoñoves quondam ap. Krdsoñon, prope Hum- polec; villa monii. Siloensis (1226) 275, 5. Krez (sp. XV11); Krč, d. p. Kr. Vinohrady, g. Kal. Weinberge; villa capituli Wissegrad. (1222)417, 1. Cremesir v. Cromezir. Cremona civitas Italiae super.; cives (1213) 98, 25. Krems v. Chremis. Kremsmünster v. Chremsmvnster. Creoplath, Creůplath (or.); Křivoklát, g. Pürglitz, d. p. Rakoontk, g. Rakonitq; castellum regis Boh. (1222) 234, 10. (1224) 248, 25. Ktepelov v. Krsepelow. Kfes v. Criss. Ktesin v. Crassin. Cresislau, Crezizlau (or.), Crezizlav (sp.); K#esislav. Cresislau Crezizlau (or.), [nobilis Boh.] (1222) 212, 25. Crezizlav (sp. X///) nobilis Boh. (1220) 412, 20. Cretes (sp. X///); Krty, d. p. Strakonice; villa solvens decimas monio. s. Georgii (cc. 1227) 422, 20. Creüplath o. Creoplath. Crezizlau, Crezizlav o. Cresislau. Crh v. Cerro. Cribse (or.); KFivec, K¥ivce, g. Krips, ap. Bet- drutice g. Weseritz, villa monii. Teplensis (1219) 162, 5. K#idlovice v. Scrilewicz. Crynynus v. Cirnin. Crynucy (sp. X111) locat.; Cernuc, antiquum nomen villae Tursko, v. Naturscye. Krips v. Cribse. Crisan (or.), KHzan, Crisan (or.) testis [in Olomuc] (1208/11) 89, 10. Crisan (sp. X/V) venator (1201) 366, 10. de Lazan (1203) 373, 25. Krisenech (sp. X/1/), KHłenec?, nobilis (1199) 362. 10. Criss, Cryss (sp.); Krs, Kłes. Criss (sp. X111), nobilis Boh. de stirpe Chotyemiri (f 1205) 382, 20. Frater eius: Priestan. Cryssye (sp. XIII) filius: Dluhomilus (t 1205) 382, 25. Cristan, Cristanus, Cristianus v. Christianus. Cristoforus v. Christophorus. Criwa wez (sp. X111); Kfivá ves ap. Jilové (Eilau); villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 421, 30. Křívce, Kfivec v. Cribse. Křivoklát v. Creoplath. Krlow v. Calow. Krfany v. Chrynany. Crnék v. Scyrnech. Cromezir, Cremesir (o7.); Kroměříž, g. Kremster; villa episcopatus Olomucensis (1207) 64,5. (1209) 80, 20. Croywart v. Griwatetz. Krritl (or.); Krty, g. Gerlen, d. p. Podbořany, g. Podersam; villa ecclae. Pragensis (1227) 301, 15. Krs v. Criss. Krsepelow (c. X/V), Krzepelou (c. XVII); Kfe- $elov, quondam villa apud PelhHimov, g. Pil- gram (1203) 31, 15. Krty v. Cretes et Krriti. Cruciferorum ultra mare deo militantium domus hospitalaria v. Hospitale sancti Johannis Bap- tistae. Krupá dolní v. Chruppi. Crupi (or.); Krupý, rivus in Moravia ap. Lovétín (1227) 304, 1. Crusina (sp. X111); Krusina, villa quondam ibi sita, ubi nunc est Pankrde prope Pragam. 

Strana 468
468 Crusina jbd. ecclesia et terra ad monium. in Ostrov spectans (t 1205) 383, 10. Kruty horní 9. Cruzci. Crux Sancta (o7.); Heiligenkreuz, apud Baden in Austria Inferiori; monium. ord. Cist. (1220) 184, 5. abbas: Wernherus (1207 sq.). Cruzci (o7.); Kruty horní ap. Kouřim, d. p. Kolín; villa monii. Lubensis (1228) 312, 20. Krzepelou v. Krsepelow. Csakowicih (or.) locat.; Cachovice, d. p. Mladá Boleslav, g. Jung- Bunzlau; villa ubi terra ecclae. Visegrad. (1088?, ins. 1222) 216, 5. Csaneticih (or.) locat; Cenétice prope Jílové, g. Eilau; vila, ubi terra ecclae. Visegradensis (1088?, ins. 1222) 216. 15. Csaston v. Caston. Csaztovoy (or.); Castovo;; filius Pernoldi (1219) 175,5. Frater eius: Valterus (1219). Cscibor v. Cstibor. Cslaum v. Czlaum. Csrinin v. Cirnin. Cstibor, Cscibor, Stibor, Ztibor, Ztybor (or.), Chistiborius, Stiborius (c.); Ctibor. Ztibor, Ztybor (or.) iudex curiae regalis f (1218) 143, 10. (1219) 174, so. Chistiborius (c. X///) castellanus Prerouiensis (1222) 231, 20. Cscibor, Cstibor, Stibor (or. Ztibor (or.*), Sti- borius (c. XV///) de Loza (1216) 114, 20. (1223) 237, 20. 239, 1. (1224) 257, 25. (1225) 272, 30. — Fratres eius: Sulizlaus de Loza (1225) et Za- uissa (1223 sq.). Cstibor (or.) de Nedelisc (1226) 290, 15. Ztibor (or.) de Pocepizs (1219) 175, 10. Zstibor, Hstibor (¢. XVII) [nobilis Boh.] testis (1202/7) 52, 10. Stibor (or.), nobilis, testis in Moravia (1209) 80, 15. Cstibor, Stibor (sp. X 711) testis in Moravia (1210) 393, 1. 396, 25. Styboronis (or.) filius Beneda (1224 sq.). Csciborlc (or.), Ciibofic ( — filius domini Ctibor), Wecemil (1225) 272, 30. Ctimir v. Stimyr. Cubes (o7.); Kube$; celerarius Wissegradensis (1207) 66, 15. Kubschütz v Scvpscici. Kuchatovice, g. Kukrowitz, v. Cvlcharuitz. Kuetehc (sp. X///); Koétek; heres domini Groz- natae (cc. 1201/20) 423, 1. Culchov (or.) fundus monii. Louka, g. KI. Bruck, sub castro Znojmensi (1226) 288, 5. Cule v. Zelub. Kumrowitz v. Naluzsche. Cuna v. Conradus. INDEX NOMINUM. Czernogiedy | Cungunda (or.), Cuncundis, Cungundis (c.), Gune- gundis; Kwnhula. s.Cunegundis reginae corporis translatio (1201)23, 5. Kunegundis imperatrix Romanoruni (1198) 2, 35. Cungunda (or.), Cuncundis, Cungundis (sp. X111), Gunegundis regina Boh., uxor Vencezlai regis (1207) 65, 15. (cc. 1227) 420, 15. 421, 10. 424, 20. 425, 10. (1229) 341, 15. Cunic, Cunicense (c. X///) monasterium moni- alium ord. Praemonstrat.; Kounice dolni, g. Kanitz, ap. loancice, g. Eibenschilq, d. p. Brno, (1219) 158, 25. (1227) 294, 1. Praepositus: Florianus (1228). Cuno v. Conradus. Cunouic (or.); Kwunovice, d. b. Uh. Hradisté, g. Ung. Hradisch; theloneum ibd. (1222) 228, 30. Cunowe (or.); Kounov, g. Kaunowa, d. f. Zatec, &. Saaq; Cuno de — (1228) 308, 15. Cunradus, Cünradus v. Conradus. Cunringen (c. X///), Henricus de — (1227) 295, 1. Curiensis (or.), Chur in Helvetia, epus. Rainerius (1212) 94, 1. 96, 1. 97, 10. Curimensis v. Kvrim. Cusdrah (or.); Cizdrah, Cüsdrah? canonicus Olo mucensis (1208) 73, 25. Cuzcrai v. Chuzcray. Kwalkouiz, Khwalkowiz, Squalcowiz (or.), Chval- chowiz (sp. X111); Chvalkovice prope Olomouc (Olmütz); villa monii. Velehradensis (1220) 180, 20. (1228) 322, 10. 427, 30. Květoň v. Queton. Cwitawa (sp. XIII); Svitava; flumen Moraviae (1210) 394, 30. Cvlcharuitz (or.); Kuchařovice, g. Kukrowitz, d. p. Znojmo, g. Znaim; Villa, ubi terra ecclesiae in Přímětice (1220) 190, 20. Cvnicensis praepositus v. Cunic. Cvnradus, CVnradus o. Conradus. Kvrim (or.), Churym (sp. XIII); Koufim, d. p. Kolín; castrum (1088?, ins. 1222) 216, 10. Curimensis (or.) provincia (1205) 382, 35. (1228) 312, 20. Churimenis (o7*) iudex: Wlastizlau (1224). Curimensis (or.) archidiaconus: Johannes (1215 sq.). Cvsowicyh (sp. X///) locał.; Ko$ovice, d. p. Sedl- Łany; villa, ubi debitores mellis monii. in Ostrov (1205) 381, 15. Czasta v. Chazto. Czastidiel (sp. X/V) locus faciens metam bonorum monii. Gradicensis (1200) 364, 20. Czedliche v. Sedlicze. Czernogiedy (c. XV); Cernojedy, quondam villa monii. Opatovicensis (1229) 328, 20. 

Strana 469
Czielczicz Czielczicz (sp. X//I/XIV); Celiice; Hugo de — (1199). Czlaum (c. XV11), Cslaum (c. XVIII); ? Chlum; villa quondam monii. Siloensis (1226) 275, 5. Czmerdow, Czmerow (c. XVII), Smrdow (c. XVIII); Smrdov, nunc curia araturae ap. Kle- tečná, d. p. Něm. Brod, g. Deutschbrod, quon- dam villa monii. Siloensis (1226) 275, 5. Czsaslaw v. Chazlav. С. С. D. Dacia (c. X///), seu Dania (1218) 154, 20. Waldemarus II (1225). Dacziz (ed.); Dażice, oppidum Moraviae. — Pleba- nus: Martinus (1226). Dadrub v. Cladorub. Dalabor, Dalebor v. Dalibor. Dalibor, Dalabor, Dalebor, Daleborius (or.) Dalibor, Dalabor, Dalebor (or.) iudex curiae re- galis (1216) 114, 20. (1218) 143, 25. (1219) 174, 5. maior iusticiarius (1220) 176, 25. 412, 15. (1222) 212, 25. de Coneckulma (1226) 286, 10. — Fi- lius eius: Aldicus (1218). Dalebor (or.*) nobilis Bohemiae (1224) 250, 15. Daleborius (or.) filius Daleborii (1228) 326, 20, 30. Dalebor (or.) [nobilis Boh.] testis (1202/7) 51, 10. Dalebor (sp. X//7) testis (1199) 362, 1, 10. Dalebor (or. de Radmiric, testis (1220) 193, 15. Rex: Damslawitz, Damzlawiz v. Domazlawiz. Dania v. Dacia. Daniel, Danihel (or.) Daniel (or.) | epus. Pragensis (1 1226) 284, 1, 15. Daniel (or.), Danihel (sp. X///) nomine Milic, capellanus Wladizlai ducis Boh. (1197) 1, 30. Il.episcopus Prag. (1198), 1,15, 2, 5. 3, 20, 25. (1199) 7, 20. 8, 30. 361, 25. (1200) 3, 25, 9, 25, 30. 10, 10, 20, 30. (1198/1201) 13, 15. (1201) 13, 25. 14, 5. 15, 15. 16, 15. 18, 10, 20. 21, 1. 24, 1. 25, 20. (1202) 28, 15. 29, 1 sq. (1203) 30, 25. 377, 30. (1204) 42, 35. 44, 20. (1205) 383, 25. 385, 20. (1206) 49, 1. (1202/7) 51,1,10. (1207) 57,1. 58, 20. 64,1. 66, 15. 68, 1. (1209) 78, 30. 79, 5. 389, 10. (1210) 81, 30. 83, 16. 84, 5, 10. 85, 1. (сс. 1210) 392, 15. (1211) 87,35. (1204/14) 107,25. (ante 1212) 398, 10. (1213) 435, 10. 401, 1. 403, 15. t (1216) 112, 25. 115, 30. (1219) 166, 1. Danihel (or. plebanus de Polan (1229) 337, 25. 340, в. Danisse (or.), Danise, de Crasoviz (1219) 175, 10. Daren (sp. X//1) possessor molendini apud Brun- nam (cc. 1210) 392, 5. INDEX NOMINUM. Ditricius 469 Děčany v. Dechan. Decin (or.), Dechin (c. X777); Děčín, g. Tetschen, ad Albiam; castrum. Castellani: Bogusca (1198/9); Marcuardus (1220). Dechán (or.); Décany, g. Jetschan, d. p. Litoměřice, g Leïtmeritz; villa monii. Doxanensis (1226) 285, 10, 20. Dechin v. Decin. Dedus (0o7.); Dźduż; presbyter et vicarius Olomu- censis ecclesiae (1208) 73, so. Degnicih (or.) locat.; Dehnice, nunc Dejvice prope Pragam; villa, ubi terra ecclae. Visegradensis (10882, ins. 1222) 216, 25. Demitr (or.), Dimitr, testis (1218) 152, 25. Depoldus v. Theobaldus. Derben (c. XV); Dłevany?; Detelez de —, Hnanno de — (1225). Derscovics (c. XVII), Drskowicz (e XVIII) Drikovice, villa quondam monii. Siloensis for- tasse ap. Jiřice, d. b. Ném. Brod (Deutschbrod) sita (1226) 275, 5. Dersicraiowicz (c. XV), Dersecraiowicz (c. XV); Driikrajovice, villa quondam ap. K?ídlovice (Gril- lowitq), d. b. Znojmo, g. Znaim (1225) 261, 5, 15. Dersizlaus v. Drisizlaus. Dektná v. Nauirchdestneho. Detelez (c. XV), Dételec, de Derben, testis (1225) 261, 25. Detoh, Detho (sp. X//7) testis in Moravia (1210) 393, 1. 396, 25. Detrich Detricus, Detrih v. Theodericus. Deuichki (or.), Dewiczki (c. X/V); Dévice, Divii hrady, g. Maidlburg; castrum ab Mzkulov (Ni- colsburg) ad septentr. Burgravius seu castellanus: Stephanus (1222 sq.) Dévice, Dewiczki v. Deuichki. Devin (or.), Děvín, mons apud Zlíchov, d. b. Smí- chov (1211) 87, 30. Dewis, Dewiz v. Diwis. Diakouich (or. Diakouic (c. X//1); Dyfakovice Malé, g. Klein-Tajax, d. b. Znojmo, g. Znaim; villa, ubi ecclesia monasterii Lucensis (1220) 192, 15. (1224) 240, 20. Dyedow (sp. XIV), Dédoov, rivulus faciens metam circuitus Hranice (1201) 367, 26. Dyjakovice v. Diakouich. Dilgomilus v. Dluhomil. Dionisius v. Diwis. Dirnozci (07.), perperam pro: Dirnozic (- filius domini DrnoS): Jan (1205). Dirschlo v. Drisizlaus. Dirsicrag v. Drisicray. Dirsizlaus, Dyrzizlaus v. Drisizlaus. Ditricus v. Theodericus. 

Strana 470
470 Diua INDEX NOMINUM. Dobrowicze Diua, Diwa (sp. X///) testis in Moravia (1210) 393, 1. 396, 25. Diuinus. Diuinus (sp. X///) canonicusWissegradensis (1219) 410, 10. Diuinus (or.) testis (1224) 256, 1. Diuis, Diuisius, v. Diwis. Diuisoviz, Dyuviscov (or.); DiviSon, d. p. Benešov; Diuis de — (1218 sq.). Dyuvis v. Diwis. Diwa v. Diua. Diwaci (sp. X111); Diváky, d. p. Hustopeč, g. "Auspit; villa monii. in Zábrdovice (1210) 396, 1. Diwis, Divvis, Dywis, Diuis, Diuisius, Dyuvis, Dewis, Dewiz, Dionysius (or.), Diuys(sp.); Divis. Dionisius (or.) canonicus [Pragensis], (1214) 108, 30. Divvis (or. canonicus Wissegradensis (1224) 248, 20. Dewis, Dywis (o7.), Diwis (sp. X///) dapifer regis Boem. (1205) 67, 10. (1206) 66, 15. (1213) 401, 1. Divvis (or.) marscalcus regis Boh. (1224) 248, 20. Diuys (sp. X///) nobilis Boh. (1205) 388, 25. Diuis, Dyuvis (or.) de Dyuviscov, procer Boemiae (1218) 144, 10. (1219) 175, 15. Diwis (or.) gener Benessonis, nobilis Boh. (1219) 174, 5. Diuis, Diuisius (or. baro Boemie (1221) 205, 15. 206, 20. (1 1222) 233, 15. Dewiz (or.), Diwis (sp. X///), castellanus de Graez (1228) 323, 10. 428, 10. Diuis (or.), Diwis (c. X/V), castellanus de Prachen (1220) 176, 30. (1222) 220, 15. 225, 10. Diuis (or.*) [castellanus Olom.] (1223) 239, 1. Dionisius (or.) cognatus Chrenonis (t 1226) 285, 30. Diuis, Divis (sp. X///) testis (1199) 362, 1, 10. Diuis (sb. X/11) filius Petriconis, testis (1219) 410, 5. Dionisius (or.) miles, testis (1228) 312, 30. Divifov v. Diuisoviz. Dlugomil, Dlugomilus v. Dluhomil. Dluha Lhotha v. Lhotha Dluha. Dluhomil, Dluhomilus, Dilgomilus, Dlugomil (or.), Dlugormilus (o7. *), Dluhomisl, Dulhomisl (c.), DIv- gomilus (sp.); Dluhomil. Dluhomil or.) Dlugomilus (or.*), Dluhomilus (c. XIII), Dluhomisl (ce. XV/I), Dlvgomilus (sp. X111) electus de Breunow (1219) 161, 10. abbas (1220) 411, 5. (1221) 205, 10. (1222) 213, 30. (1224) 249, 30. 250, 20. (1229) 336, 25. 431, 15. Dluhomilus (sp. X 111) filius Cryssye, nobilis Boh. (t 1205) 382, 25. Dluhomilus (or.) testis [in Mor.], (1221) 198, 30. Dulhomilus (c. X/V) [nobilis Boh.] (1222) 221, 20. Dlugomil, Dilgomilus (or.), nobilis Bohemiae; filius eius: Bauarus (1211 sq.). Dluhomisl, DIvgomilus v. Dluhomil. Dmitrouic (sp. X///), Dimitrovic i. e. filius Di- mitri: Vncha (cc. 1210). Dnepr (or); Dnmépr. Dnepr (or.) nobilis Boh., cuius filius: Bohuzlaus (1213). Dnepr (or.) testis (1226) 290, 20. Doben. Doben (or.) nobilis Moraviae (1207) 5b, 5. 56, 35. (1209) 80, 15. Frater eius: Nedamirus (1207 sq.) Doben (or. iudex Olomucensis (1208) 73, 30. (1213) 104, 10. 106, 10. Doben (or.) testis in Moravia (1218) 152, 25. (1221) 198, 30. Doben (sp. X 111) nobilis Moraviae (1202) 371, 35. Doben (sp. X//T) miles Moraviae (1202) 371, 20. Doben (sp. XIII); filius eius: Slava (1203). Dobes; Dobeš. Dobes (sp. X/11), testis in Moravia (1210) 393, 1. 396, 25. Dobes (or.) [nobilis Moraviae] (1218) 152, 20. Dobezstoy (or.) testis in Moravia (1218) 152, 20. Dobremil, Dobremilus (or), Dobriemil (sp.); Dobfemil, Dobromil. Dobremilus (or.) camerarius [reginae Bohemiae], (1229) 342, 30. Dobremil (or.) testis (1226) 290, 20. Dobriemil (sp. X///) miles Morav. (1210) 395, 15. Dobric (sp. X/1/); Dobfiè, d. p. Smichov; villa ubi terra monii. in Ostrov (1205) 382, 15. Dobriemil v. Dobremil. Dobrnik (sp. X/V); Dobrnik, Debrnik; rivus fa- ciens metam silvae ap. Domasov (1220) 414, 15. Dobroéest v. Dobroshezt. Dobrogost, Dobrohost. Dobrogost (sp. X111), nobilis Boh. (1199) 362, 5. Dobrohost (or.) Wolizeuvic [— filius Voli¥] testis (1218) 144, 15. Dobronius (or.); Dobrofí; cuius filius Johannes testis (1220) 193, 15. Dobros (sp. X111), Dobros, (1210) 393,15. 397,1. Dobroshezt (or.), Dobrocest, testis (cc. 1200) 11, 20. Dobrotessic (or.), DobrotzSice, villa quondam epi- scopatus Pragensis, fortasse ab Mzlevsko versus occidentem sita (1216) 115, 25. Dobrouest (or.); Dobrovést; presbyter Olomucen- sis ecclesiae (1208) 73, 30. Dobrowicze (c. XV I); Doubravoice Ceská, g. Bóhm.- Doubrawitz, d. p. Kralovice; villa (1230) 351, 15. 

Strana 471
Dobrowyest Dobrowyest (sp. XIII), matrona (t 1205) 363, 20. Doczan, Dogzan, Doczanensis (or. domus; Dok- sany, g. Doxan, d. $. Roudnice; quondam mo- nasterium monialium ord. Praemonstratensis (1226) 281, 5, 25. 283, 5 sq. 285, 20. 286,15. Prae- positus et fratres [!] (1222) 233, 15, 20. sorores (1226) 283,25. 284, 5. Praepositi: Bertoldus (t 1226). (1226). Wolframus (t 12260). Doczan (or.); Doksany, d. 5.. Roudnice; Villa monii Doksanensis (1226) 281, 5. Dobrovést, Guntherus Dolany (c. XV); Dolany, apud Bohdaneč, d. p. Pardubice; villa monii. Opatovicensis (1229) 328, 10. Domamil (or.); Domamil, d. 5. Mor. Budějovice, &. Máhr.-Budwitz; vila, ubi ecclesia monii. Lucensis (1220) 192, 15. (1224) 240, 25. Domamir (07.), Domamir, [nobilis Moraviae] testis (1207) 55,10. — Frater eius: Woyteh. Domankowiz (or.); Domanín, d. p. Uh. Hradiště, g. Ung.-Hradisch; villa monii. Velehradensis (1228) 322, 15. 427, 35. Domasilici, locat.: Domaslich, Domaslicyh (sp. XIIT); Domażlice, g. Taus; civitas, ubi thelo- neum, ex quo redditus solvuntur monio. in Ostrov (1205) 381,20. et monio. s. Georgii (cc. 1227) 422, 10. — Ibd. capella s. Jacobi spectans ad monium. in Ostrov (1205) 380, 15. 381, 20. Domaslav v. Domaslaw ect Domazlaus. Domaslaw (or.); Domasłav, g. Bóhm.-Domaschlag, d. b. Tepld, g. Tepl; villa Kojatae de Gnevin Most (1227) 301, 25. Domaslavice v. Domazlawiz. Domassow (sp. XIV); Domaïov, g. Domeschau, d. p. Sternberg; vila monii Gradicensis. (1220) 413, 20. 414, 10. Domazlaus (sp. X///), Domaslav, (1199) 362, 1. Domazlawiz, Donazlawiz (c. XV11), Damslawitz (c. XVIII), Domazlawitz, Damzlawiz (sp. X /11); Domaslavice, quondam villa monii. in Ozzech (1203) 377, 5. (1207) 59, 20. 385, 15. (1209) 389, 30. Domažlice v. Domasilici. Donatus (or.) [nobilis Mor.] testis (1207) 55,1. Donauwerth iu Bavaria, Rgb. Schwaben (1220) 179, 1. Donazlawiz v. Domazlawiz. Donin (or.); Donín, g. Dohna, Saxonia, AH. Pirna; castrum regi Bohemiae donatum (1212) 95, 30. — Castellanus seu burgravius: Henricus (1206). Otto (1226). nobilis, Boh. INDEX NOMINUM. Drisizlaus 471 Doubravice v. Dubrawicie. Doubravice Česká v. Dobrowicze. Doubravník v. Dubraunic. Doudlebce, Doudlevec v. Dvdlebcih. Doudleby v. Dvdleb. Dragnik (or.); Drahník aut Drahnice (?); villa epi- scopatus Olomucensis (1208) 73, 15. Drahanovice v. Drahonewici. Drahelice v. Drahlicih. Drahinicih (sp. X/7/I) locat.; Draheničky, d. bp. Blatná; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 10. Drahlicih (or.) Zocat.; Drahelice, d. p. Podźbrady; villa, ubi terra ecclesiae Visegradensis (1088?, ins. 1222) 216, 20. Drahnik v. Dragnik. Drahonewici (sp. X77); Drahanovice; villa monii. Zabrdovicensis (1210) 396, 1. Drahul (c. XVII) quondam possessio civitatis Opaviae fortasse apud Otice (Ottendorf) d. p. Opava (Troppau) sita (1225) 257, 15. Dražeň v. Vdrazka. Drazowichich, Drazowycyh (sp. XIII) locat.; Dratov d. p. Pribram; villa, ubi piscatores monii. in Ostrov (1205) 381, 10, 20. Dresda, Dresden in Saxonia (1206) 432, 5. (1216) 111, 35. Dreuniche (or.), Dřevnice; villa, ubi terra episco- patus Olomuc. (1208) 73, 15. Dfevíé v. Driwik. Drhovice v. Druhoviz. Driloth (o7.) monetarius in Bohemia (1207) 66, 20. Drisicray (or.), Dirsicrag (sp.); DrŻikraj. Dirsicrag (sp. X111) testis in Boh. (1199) 361, 30. 362, 1. Drisicray (or.) nobilis Bohemiae, Budiuoy (1213). cuius filius: Drirsizlaus v. Drisizlaus. Drisizlaus, Drizizlaus, Dryzyzlaus, Drirsizlaus, Dyrzizlaus, Dyrzyzlaus, Drizlaus (or. Dri slaus (or.*), Dersizlaus, Dirschlo, Drisilaus (c.); Drłislao, Drslav. Dryzyzlaus (or.), Drisilaus, Dersizlaus (c. X711), canonicus Prag., archidiaconus Satcensis (1216) 116, 20. (1218) 157,5. (1219) 167, 5. Dirsizlaus (sp. X///) testis (1199) 362, 10. Dyrzizlaus, Dyrzyzlaus (or.), Dirschlo (c. XVII), nobilis Bohemiae (1205) 67, 20. (1202/7) 52, 10. (1215) 110, 25. — Fratres eius: Brecizlaus et Cir- nin camerarius. Drizizlaus (or.) nobilis Bohemiae (1213) 434, 20. Filia eius: Helka (1213). Drizlaus (or.) filius Thimonis [nobilis Boh.], (1216) 114, 15. Frater eius: Olen (1216). 

Strana 472
472 Drisizlaus Drirsizlaus (or.) de Beneschov (1226) 286, 10. [Pater eius: Benes. — Fratres: Andreas, Tobias, Wok.] Drisizlaus (or.) Drislaus (or.*) marsalcus (1228) 326, 20, 25. Drissich (or.); Drysśce, g. Drissttz, d. bp. Vyškov, g. Wischau; villa eccl. s. Wencezlai in Olomouc (1201) 20, 1. Dříteč v. Drzieczie. Driwik, Driwicz (sp. X//I); Dfevtz, rivus apud Police (1213) 400, 10. (1229) 431, 5. Drizizlaus, Dryzyzlaus, Drizlaus o. Drisizlaus. Drnovice o. Drunowici. Droufetice v. Druseticih. Drskowicz v. Derscovics. Drslav v. Drisizlaus. Drugos (or); Druhoš; ecclesiae (1208) 73, 30. Druhoviz (or.); Drhovice, marus de — (1218). Drunowici (or.), Drnovtce, d. 5. Vy$kov; villa Ko- jatae de Gnevin most (1227) 301, 25. Druseticih (sp. X //7) locat.; Droufetice, d. p. Stra- konice; villa solvens decimas monio. s. Georgii (cc. 1227) 422, 20. DrłŻkovice v. Derscovics. Drłikraj v. Drisicray. Drłikrajovice v. Dersicraiowicz. Drzieczie (c. XV); DHiec, d. p. Pardubice; Villa monii. Opatovicensis (1229) 328, 15. Dr#islav v. Drisizlaus. Dubache, Dubazk (or.); Dubdè. Dubache (or.), beneficiarius castri Olomucensis (1208) 74, 1. (1213) 104, 10. 106, 10. Dubazk Mztetitz (or.), Dubdé Mstétic (i. e. filius domini Mstata), (1205) 07, 20. presbyter Olomucensis d. p. Tábor; Wolch- Duban (sp. X/V); Dubany, d. p. Prostějov, g. Pross- nitz; Janek de — et frater eius Bohudar (1200). Duban (c. XV//); Dubany; quondam villa monii. Ossecensis (1207) 59, 20. 385, 15. Dubazk v. Dubache. Dubeč v. Dvbci. Dublovice v. Dudlebci. Dubowa (sp. X/V), Dubová, mons faciens metam circuitus de Hranicz (1201) 366, 15. Dubrawicie (sp. X/V), Doubravice, locus faciens metam circuitus Hranice (1201) 366, 35. Dubraunic, Dubraunik (or.), Doubravník, probe Tišnov, d. b. Brno, g. Brünn, villa episcopatus Olomucensis (1208) 73, 15. Ecclesia ibidem (1208) 74, 1. Dudin, Budin (c. XVIII), Bundin (ce. XVII); Dudin ap. Humpolec, d. p. Něm. Brod, g. INDEX NOMINUM. Ecbertus Deutschbrod; villa monii. Siloensis 275, 5. Dudlebci (sp. X///); Dudlevice, nunc Dublovice, d. b. Seléany; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 421, 30. Dudo ed.) de Domo (1212) 90, 15. Dulhomilus v. Dluhomil. Duorecz (sp. XVII); Dvorce ap. Braník, villa (1222) 416, 30. Dusnich, Dusnic (or.); Dušníky, d. p. Roudnice; villa media monii. in Doksany (1226) 281, 5. Dusnici (sp. X///); Dusniky, d. p. Mělník; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 421, 30. Dusnici (sp. X117); Dušníky ap. Unhost, d. p. villa monii. s. Georgii (cc. 1227) (1220) Smíchov; 421, 30. Dvbci (or.) Jocat.; Dubeč prope Říčany; villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088?, ins. 1222) 216, 15. Dvdleb; Doudleby, g. Teindles, d. p. Budějovice, g. Budweis; guondam castrum provinciale. Dvdlebenses (or.) messores (1088?, ins. 1222) 217, 15. Dvdlebcih (sp. X/II) locat.; Doudlebce, vulgo Doudlevec d. p. Plzeñ (Pilsen); villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 10. Dvorce v. Duorecz. E. E. praepositus v. Eppo. E. thesaurarius regis Angliae (1226) 278, 10. Ebbo v. Eppo. Eberhardus, Ebrhardus (or.) Eberhardus I. archiepiscopus (f 1203) Salzbur- gensis 30, 10. Eberhardus II. arepus. Salzburgensis (1201) 15, 10. 21, 1. 22, 25. (1202) 27, 5. 29, 10, 20. (1203) 30, 10. (1204) 35, 15. (1206) 48, 30. 49, 10. (1210) 82, 15. (1217) 132, 20. (1220) 176, 15. 178, 5, 15. 187, 25. (1227) 294, 30. Ebrhardus (or.) plebanus de Lovchse (1229) 340, 1. Ebrhardus (or.) clericus (1229) 340, 15. Eberhardus (c. X//I) abbas de Ebrach (1218) 153, 15. (1219) 159, 15. 160, 15. 161, 10. 169, 10. Eberhardus abbas de Salem (1202) 27, 5. [Eberhardus] abbas de Waltesassen (1227) 293, 10. Eberhardus (sp. X///) monachus Velehradensis (1202) 371, 35. Ebra, Hebra, Hebera, Ebracensis (c. XT7//), Kl.-Ebrach, Bavaria, Beg. A. Bamberg; mo- nium. ord. Cisterciensis. Abbas: Eberhardus (1218 sq.) — Prior (1217) 137, 5, 10. 138, 10. Ecbertus epus. Bambergensis (1210) 85, 35. (1220) 179, 10. 

Strana 473
Eckehardus INDEX NOMINUM. Esau 473 Eckehardus, Ekhart, Eghardus (or.), Ekkardus, Ekhardus, Eckihardus, Erkkardus (c.) Eckhardus (c XVI) epus. Merspurgensis (1216) 120, 1. Ekhart, Eghardus (or.), Ekhardus (c. X/V), Ecki- hardus (c. X//1), castellanus Znoymensis (1222) 222, 15. 225, 10. 232, 1. miles de castro Znoim (1223) 244, 1. — Frater eius: Hartlebus (1222). Eckehardus (or.), Ekhardus (c. X/V), [nobilis Mo- raviae], (1218) 152, 2o. (1222) 221, 20. Eckehardus (ed.) de Crozne (1212) 90, 20. eius: Henricus. Ekkardus, Erkkardus (c. VF) de Oppauia (1222) 207, 35. 208, 1, 5. Filius eius: Jacobus (1222). Erkkardus (c. XV) [de Ratibor], (1222) 208, 1. Frater Egkarammus v. Immerammus. Eghardus v. Eckehardus. Egidius, Gilia (or.); ji. Egidius (c. X) diaconus cardinalis ss. Cosme et Damiani (1230) 350, 1. [Aegidius] scolasticus 148, 30. 149, 1. 150, 1. Egidius (or. magister, archidiaconus Tynensis (1229) 340, 10. Gilia (or.) testis (1208/11) 89, 10. Egilbertus (or. arepus Treuerensis (1088?, ins. 1222) 217,30. — V. et. Engelbertus. Egra, Eger, boh. Cheb, oppidum Bohemiae (1213) 102, 10. (1214) 109, 10— 25. 404, 30. 405, 20. (1215) 111, 10. Egra (or.); Ohłe, g. Eger, fl. Boh. (1226) 282, 20. 283, 10, 20, 30. 284, 1. Eibenschitq v. Y wansiz. Eisgrub o. lzgrubi. Eistetensis, Heistetensis (c. X///), Eichstätt, Ba- varia, Rgb. Mittelfranken, diocesis (1217) 137, 5. Episcopus: Hartwigus (1218 sq.). Elisabeth, Elisabeth. Elisabeth, (or.) uxor Friderici ducis Boh. (t 1198/9) 4, 20. [Elisabet] filia regis Ungariae, uxor Ludovici IV, lantgravii Thuringiae (cc. 1210) 392, 25. Elizabet, soror Henrici ducis et episc., praelata monii. in Doksany 282, 10. Elisabet (or.) monialis [s. Georgii Prag.] (cc. 1200) 11, 20. Wratislauiensis (1218) Elbeteinilq v. Teinecz. Elwacensis (or.), Ellwangen abbas; Cono (1216). Emerammus v. Immerammus. Emmericus, rex Hungarorum (1199) 7,30, 9,1. (1204) 40, 25. 43, 10. Eius soror: Constantia, in Württemberg, uxor Otakari I (1199 sq.) et Margaretha impe- ratrix Graecorum (1204). s. Emmerammi monium. v. Ratispona. Emmeramus v. Immerammus. Engelbertus arepus. Coloniensis (1225) 258, 5. Engelscalcus, Englisalcus (or.), Engilscalcus (c. XV) canonicus Wissegradensis et regis scriba (1212) 98, 15. (1214) 108, 30. prothonotarius regis (1220) 182, 15. 183, 20. (1222) 225, 10. notarius regis (1225) 267, 30. Engensalsdorf (or.), alias Engelschalchesdorf, villa in Austria Inf., ubi vinea monii. de Sancta Cruce (1220) 184, 1. Engilscalcus, Englisalcus v. Engelscalcus. Engramus v. Immerammus. Eppo, Ebbo. Eppo (or.) praepositus eccl. Pragensis et regalis aulae cancellarius o. Eppo canonicus. Eppo, Ebbo (or.) canonicus Pragensis (1209) 79, 5. (1212) 98, 15. (1213) 401, z. (1214) 108, 30. p r a e- positus eccl. Prag. et cancellarius regis Boem. (1216) 114, 20. 116, 20. prep. Prag. (1217) 139, 35. (1221) 206, 15. (1222) 214, 1. 218, 1. 219, 10. 225, 10. 418, 20. (1225) 264, 6. (1226) 278, 25. (1227) 298, 15. (1229) 333,5. 337, 10. 341, 20. 431, 25. (1228/30) 343, 25. (1230) 351, 30. Eppo [nobilis Bohemiae], (1222) 221, 20. Erbipolensis v. Herbipolensis. Erkkardus v. Eckehardus. Ercherbertus (or.), dapifer [epi. Pragensis], (1209) 79, 10. Erchenpoldus, Erkinboldus. Erchenpoldus (or.) clericus celebrans in Vienna (1229) 340, 10. Erkinboldus (ed.) de Wizenueltz (1212) 90, 15. Erdberg v. Erpurga. Ermannus v. Hermannus. Ernestus. Ernestus (or.) [nobilis Bohemiae], (1214) 108, 30. (1229) 341, 25. Frater eius: Iwanus (1214). Ernestus (c. XVI) comes (1216) 120, 1. Ernesti (c. XV) filius Groznata (1214 sq.). V. et. Arnust. Erpurga (or.*); Hrádek, g. Erdberg, d. b. Znojmo, &. Znaim. Ecclesia ibd. (1227) 299, 25. Plebanus (1227) 299, 35. Esau, Esav. Esau, Esav (or. canonicus Olomuc., archidiaco- nus Prerowensis (1203) 374, 20—35. archidiac. Brecizlauensis (1207) 54, 30. archipresbyter seu archidiac. Prerouiensis provinciae (1208) 73, 25. (1208/11) 89,5 (1213) 104, 10. 106, 10. (1220) 

Strana 474
474 Esau INDEX NOMINUM. Gars 180, 30. (1225) 266, 10. (1228) 318, 15. 323, 1. 428, 5. Esau (sp. X /11) filius decani, testis (1210) 393, 10. Etley (or.), pater Emerammi castellani in Znoem (1220) 190, 10. Eufrosina (or.) filia Chot&bori comitis, monialis Doxanensis (11226) 284, 15, 35. 285, 5. Eufemia, Ewfemia. Eufemia (sp. X///) coniux Ottonis senioris du- cis Mor. (1 1200) 363, 20. Ewfemia (or.) sororina Coiatae de Gnevin Most (1227) 301, 25. F. F. abbas Lucensis v. Florianus. F. abbas de Jerus v. Fridericus. Ferentinum (c. X///), Ferentino, Italia, prov. Roma, distr. Frosinone; (1217) 137, 10, 15. 138, 5. 141, 10. s. Floriani (or.), Sz. Florian, in Austria Sup., prae- positura canonicorum regularium. Praepositus: Bernhardus (1229). Florianus. Florianus (or.) praepositus Prag. (1198/1201) 13, 20. (1199) 361, 25. (1201) 18, 10. 24, 20. Florianus (or. abbas Lucensis (1220) 190, 15. 191, 20. (1221) 205, 10. (1222) 222, 1. (1223) 243, 5, 15. (1224) 246, 20. (1225) 260, 30. 261, 1. (1226) 279, 15, 25. 288, 20. (1227) 304, 1. (1228), 310, 5 sq. Florianus (c. X///) praepositus monasterii Cuni- censis (1228) 318, 10. Floss v. Vlozze. Folcoldus (c. XV) cancellarius reginae Boh. (1222) 208, 5. Fraen o. Vranow. Franciae rex: Philippus II. Frankinuurt (ed.), Frankfurt a. M., (1212) 91, 20. Francorum regnum (- Francia) (1225) 258, 10. Rex: Philippus II. Fredericus v. Fridericus. Freudenthal v. Froudental. Fridbach (c. XVII), villa quondam, ubi terra monii. Ossecensis (1207) 59, 25. 385, 20. (1209) 389, 30. Fridericus, Fridricus, Fredericus (07.) Fridericus (c. XVI) epus. Halberstadensis (1216) 120, 1. Fridericus epus. Tridentinus (1212) 94, 1. 96, 1. 97, 10. (1213) 99, 20. Fridricus (or.) can. Prag. (1198/1201) 13, 20. (1201) 24, 20. (1203) 378, 1. Fridericus (c. X///) capellanus curiae (1228) 318, 15. regalis F(ridericus] abbas de Jerus (1226) 279, 15. [Fridericus] praepositus de Richersperge (1229) 340, 1. Fridericus (or.) plebanus de Briwiz (1222) 227, 10. Fridericus (or.) plebanus de Widerualde (1229) 340, 5. Fridricus (or.) frater domus s. Mariae [Melit.] de Praga (ante 1217) 124, 5. Fridericus (or.), magister hospitalis cruciferorum sanctae Mariae in Praga (1222) 214,5. (1229) 341, 25. Fridericus, Fredericus (or. I imperator Roma- norum (t 1212) 95, 20. (1226) 283, 15, 30. Fridericus, Fredericus (or.) Fridricus (sp. X111) II. Romanor. imperator electus, rex Siciliae etc. (1212) 93, 1, 94, 10. 95, 5. 96, 5, 30. 97, 20. (cc. 1212) 399, 5. (1213) 98, 25. 99, 1—15. 102, 1— 25. (1214) 109, 5—30. (1215) 111, 5, 15. (1216) 117, 25. 118, 25. 119, 10. (1218) 155, 10. (1219) 172, 15, 25. (1220) 179, 1, 10. (1221) 205, 5. (1224) 255, 30. (1225) 258, 15. (1227) 294, 35. (1229) 335, 1. Fridericus, Fredericus (or.) dux Bohemiae (f 1198/9) 4, 20. (1199) 360, 5—15. (1207) 58, 25. (1211) 87, 2o. (1221) 206, 5. (1226) 282, 20. 283, 10, 30. Frater eius: Premizl rex Boh. Fridericus (or.) de Spelunca nobilis Boh. (t 1226) 283, 5. 285, 10. Filii eius: Heinricus, Reinardus. — Frater: Petrus (1226). Fridericus Caratz (ed.) de Donin (1212) 90, 30. Fridericus (ed.) de Groiz (1212) 90, 30. Frisacensis v. Vrisacensis. Fryšava, g. Frischau v. Briessan, Vrishan. Frisinga; Freising, Bavaria, Rgb. Oberbayern; Frisingensis (or. epus.: Geroldus (1228/30). Frisingense capitulum (1228/30) 343, 25. Froburc (or., Frohburg; comites Hermannus et Loduicus de — (1212). Froudental (or.*); Bruntdl, g. Freudenthal in Silesia Austr.; cives de — (1223) 238, 25. G. G. sti Theodori diac. card. v. Gregorius de Cres- centio. G. comes Boemiae o. Groznata. Gabardus o. Gebardus. Gabr (or.), Habry, d. p. Čáslav, theloneum (1204/14) 107, 20. Gaya v. Kyow. s. Galli (or.), St. Gallen in Helvetia monasterium ord. s. Bened. abbas: Ulricus (1212 sg.). Gardulfus, episcopus Halberstatensis (1201) 15, 25. (1206) 49, 5. (1210) 82, 1. Gars v. Gors. 

Strana 475
Garsten Garsten v. Gerstyn. Gauel, Hauel (sp. X///), Havel, praepositus de Luh (1210) 393, 5. 396, 25. Gaulech (sp. X//1), Havlec, nobilis Boh. (cc. 1210) 392, 25. Gawranski (sp. X///); Havransko, provincia de- nominata ab castro Havrañ, quod olim erat apud Nymburk (cc. 1227) 422, 5. Gebardus, Geberhardus, Gabardus, (or., Geue- hardus (ed.), Gebhardus. Gebhardus epus. Pataviensis (1226) 291, 20. (1227) 298, 10. (1229) 337, 15 sq. 338, 1, 20. 339, 10, 25. Geberhardus, Gebardus (or.), abbas de Valle Lilio- rum (1221) 203, 1. 205, 15. Geberhardus (c. XV I), Gabardus (or.) nobilis Boh. (1229) 342, 30. (1230) 351, 10. Frater eius: Noz- tup (1229 sq.). Geuehardus (ed.) de Quernuorde, 90, 10. Geuehardus (ed.) de Zurbeke (1212) 90, 25. comes (1212) Geissmannsdorf v. Giselbregtisdorf. Gemniceh (sp. X///) locat.; Jemniky, d. b. Slany, g. Schlan; villa, ubi curiae solventes decimas monio. s. Georgii (cc. 1927) 422, 15. Genikow (c. XVIII), Yeniwra (c. XV11); Jeníkov větrný, g. Windig- Jentkau, d. p. Něm. Brod, g. Deutschbrod; villa monii. Siloensis (1226) 275, 10. s. Georgii in Naumburg a. d. Saale abbas (1210) 82, 25. s. Georgii (or.), St. Georg in Austria Inf., praeposi- tura canonicorum regularium. Praepositus (1229) 339, s5. s. Georgii monasterium in castro Pragensi v. Praga. s. Georgii ecclesia in Lhota v. Lhota. Georgius, Georius (or.) Jeorgius (sp.), Jura, Juric, Jurik, Jurich (or.); Jira, Jiří. Georgius (or.) canonicus Pragensis (1201) 24, 20. (1229) 342, 35. Georgius (or.), Jeorgius (sp. X/V), abbas de Luca (1201) 18, 10. 367, 40. Georgius, Georius (or.) de Myleuzko, comes, fun- dator monii. in Milevsko (1184) 13, 1i. (1199) 361, 30. 362, 5. (1207) 67, 30. (t 1216) 115, 25. Georgius (ed.), miles Boh., consanguineus Sauli [de Hédervár] arepi. Colocensis (1199) 3, 10. Jura (or.) Mistigneui filius, testis (1198/9) 5, 1. Georgius barbatus (sp. XIII/XIV) testis (1199) 358, 30. Jura (sp. X///) nobilis Boh. (1199) 362, 1. Jurik (or.) [nobilis], testis (1201) 19, so. (1208/11) 89, 10. Georius (or. [nob. Boh.] testis (1201) 25, 20. (1202/7) 52, 10. INDEX NOMINUM. Giglaua 475 Georgius, Jurik (or.) de Marsowitz, nobilis Boh., (1205) 67, 20. (1222) 220, 5. Pater eius: Hein- ricus de Marsowich. Juric, Jurik, Jvrik (or.), Jvrich (or.*) nobilis Boh., cuius filii: Johannes et Olricus (1213). Jura (or.) de Predboriz (1218) 144, 1. (1219) 1775, 5. Frater eius: Ozel (1219). Jurich (or.) camerarius reginae (1228) 323, 15. 428, 15. Jurik nosko (or.) testis (1228) 326, 20, 25. Gerardus, Gerhardus (or.), Gerart (sp.) G[erhardus] custos eccl. Wissegradensis (1229) 335, 25. Gerardus, Gerhardus (or.) canonicus Olomucensis (1203) 375, 1. (1228) 323, 1. 428, 5. Gerardus, Gerhardus (or. capellanus epi. Olo- mucensis (1228) 323, 5. 428, 10. Gerardus (c. XV), Gerhardus (sp. X//I), abbas in Luca (post 1201) 26, 20. (1210) 393, 5. 396, 15. Gerardus (or.) prior Ztragouiensis (1226) 286, 5. Gerardus (or.) cellerarius Lucensis (1220) 190, 25. Gerardus (c. XV) frater de Luca (1225) 261, 30. Gerart (sp. X111) testis (1210) 398, 1. 396, 25. Gerhardus (ed.) burggravius de Liznic (1212) 91, 10. Gerhardus (c. X///) de Zbrazlav (1222) 232, 1. Geras v. Jerus. Gerdrudis ducissa Boh. (f 1151) 281, s5. Gerenowiz (or.); Jarohñovice, d. b. Kroměříž, g. Kremsier; Adolfus plebanus de — (1222). Gerhardus v. Gerardus. Gerinw (sp. XV) filius Zmul, testis (1214) 405, 5. Gerlacus (or.), Gerlac, Herloh (sp. X11/), Jar- loch, abbas de Mileuzko (1207) 67, 25, 30. (1210) 393, 5. 396, 15. (1215) 110,25. (1216) 112, 10. 116,1. (1218) 143,5. (1219) 174,30. (1221) 206, 10. Germania (or.); archicancellarius: Syffridus are- pus. Maguntinus (1216). Geroldus epus. Frisingensis (1228/30) 343, 25. Gerstyn; Garsten, in Austria Sup., d. p. Steyer; monium. ord. s. Benedicti. Abbas: Hada- marus I (1207) 64, 20. Gerten v. Krriti. Gerungus (sp. X///) monachus Velehradensis (1202) 371, 35. Geuehardus v. Gebardus. Gewiczko (sp. XJV); Jevicko, g. Gewilsch, d. p. Mor. Tfebová, g. Máhr.-Trübau, (1200) 364, 10. Gezero; V Gezera (1210) 396, 1. Gycin (sp. XIV); Novy Jicin, g. Neutitschein, (1201) 367, 5. Giglaua, Gyglaua v. Ihlaua. 

Strana 476
Gilia 476 Gilia v. Egidius. Giselbregtisdorf (o7.); Geissmannsdorf, in Saxonia, A.H. Bautzen, AG. Bishofswerda; possessio episcopatus Misnensis (ante 1228) 306, 20. Givnaz (sp. X111) locat.; Jiviiany, nunc Jivany, g. Gibian, d. p. Stříbro, g. Mies; villa, ubi possessio monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 10. Gywowska czesta (sp. XIV), Jívovská cesta, via faciens metam silvae ap. Domałov (1220) 414, 30. Giztbic (or.); Jizbice apud Nymburk; Paulec de — (1223). Glauen, Glauuen (sp. X///); Hlavno Kostelni, ap. Brandjs n. L. (Brandeis a. d. Elbe); villa, ubi heredes hospitalis s. Johannis Hierosol. (1199) 360, 25, 361, 5. Gleunch (or.); Gleink, in Austria Sup., d. p. Steyr; monium. ord. s. Bened. Abbates: Johannes (1229). Pilgrimus (1224). Glinde (ed.), Burchardus de (1212) 90, 10. Glupen (or.), Hlupen, testis (1204/14) 107, 15. Glupen (or. de Gor (1226) 290, 20. Glupen [nobilis Mor.] (1226) 287, 15. Glupoglawi (sp. XIII), Hlipohlavy, nunc Upo- hlavy, g. Opolau, d. p. LitoméFice, g. Leitmeritz; villa monii. s. Georgii in castro Pragensi (cc. 1227) 422, 1. Gluscin (or.); Chlustina, d. p. Hořovice; villa ubi possessio monii. Doxanensis (1226) 285, 10, 20. Gnadlersdorf v. Gnanleizdorf. Gnanleizdorf (c. X///), Gnanleistorf, Gnanlicz (c. XV), Citerdorf, Literdorf (c. XV111); Hna- nice, g. Gnadlersdorf, d. p. Znojmo, g. Znaim; villa monii. in Oslavany (1228) 317, 30. (1230) 347, 20. ibd. vineae cum decimis monii. Lucensis (post 1201) 26, 15. Gnevin Most, Pons (or.), Gnewin Mozt, Hnewin- mozt (c. XVII), Mozta (sp. XIII); Hméoin Most, nunc Most, g. Brüx. (1227) 300, 25. 301,20. ibi decimae ad monium in Ozzech spectantes (1207) 59, 25. 385, 10, 15. (1209) 390, 1. Coiata filius Grabissii de — (1226 sq.) Gneznensis (c. XV//I), Gnesnensis (c. X111), Gnesdensis (sp. X111), Hnëzdno, Gniezno, g. Gnesen, ecclesia (1207) 57,1. diocesis (1224) 244, 25. Archiepiscopi: Henricus (1207 sq.), Vincentius (1230). Gobsowicih (sp. X111) locat.; Hobsovice, d. p. Slanÿ, g. Schlan; villa, ubi decimae monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 15. Gobze (or.), Chobhe (c. X/11); Hobzi Staré, g. Alt- hart, d. p. Dačice, g. Datschitz; villa, ubi eccle- sia monasterii Lucensis (1220) 192, 15. (1224) 246, 25. INDEX NOMINUM. Gotebor Godata (or.), Hodata, testis in Moravia (1208/11) 89, 10. Godefridus v. Gotefridus. Godeg (or.); Hodżk aut Hodż;; presbyter Olomu- censis ecclesiae (1208) 73, 30. Godyngen, Góding, v. Hodonin. Godonio (or.), Hodoń, testis (1228) 312, 30. Godoue (or.); Gôda, Saxonia, AG. Bautzen; Hein- ricus de — (cc. 1228) 306, 25. Godscalcus (sp. X//1) custos Wissegradensis (1219) 410, 10. Gogol (sp. X/11), Hohol (sp. XIV) venator (1201) 366, 10. de Bukowan (1203) 373, 26. Gogolicih (o7.) locat.; Ouholice staré, d. p. Slaný, g. Schlan; villa, ubi terra ecclae. Wisegrad. (1088?, ins. 1222) 216, 5. ibd. silva ecclae. Wise- grad. 217, 10. Golac, Golách v. Holac. Golassizch, Holachiz (or.) Golesisco (c. X111), Golessicensis (or.) provincia, Holasicko anti- quum provinciae Opaviensis nomen. (1201) 19, 15. (1213) 105, 15. (1218) 152, s. (1229) 333, 25. Gole (or.*); Hol, d. p. Smichov; villa monii. Bfevnovensis (1224) (250, 35). Golesisco, Golessicensis provincia v. Golassizch. Golotilensis (or.) via; theloneum ibd. (1088? ins. 1222) 217, 15. Golovsi (sp. XIII); Holousy, d. p. Slany, g. Schlan; villa, ubi possessio monii. s. Georgii (cc. 1227) 421, 26. Goltbahc (or.); Goldbach in Saxonia, AH. Bautzen; possessio episcopi Misnensis (ante 1228) 306, 25. Golubich (or.); Holubice, d. bh. Smíchov; villa pre- bendalis ecclesiae Pragensis (1202/7) 50, 30. Gor (or.), Glupen de — (1226). Goreluci (sp. X111); Hofelice, d. b. Smíchov; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 421, 30. Goreni (or.), Hofer? possessio Kojatae de Gnevin Most (1227) 301, s5. Goresowicih (sp. X///) locat.; Hofetovice, d. b. Slanj, g. Schlan; vila, ubi decimae monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 15. Gors (or.); Gars, Austr. Inf., d. p. Horn; Marquar- dus plebanus de — (1229). Gorusici (sp. X/11); Choru$ice, d. p. Mělník; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 5. Goslaria (ed.) Goslar, in Hannover (1212) 91, 20. Gotebor, Gottebor, Chotibor, Hotebor (or.), Cho- tiebor (c.); Chotébor. Hotebor (or.); [nobilis Boh.] testis (1201) 26, 20. Chotibor (or.) [nobilis Boh.], (1216) 114, 15. Gottebor (or.) testis (1218) 152, 25. 

Strana 477
Gotebor INDEX NOMINUM. Gregorius 471 Gotebor (or.), Chotiebor (c.), comes (t 1226) 284, 10,35. 285, 1. Uxor eius: Pribizlawa. Filia: Eufrosina (t 1226). Gotefridus, Gotfridus (or.), Godefridus (ed.). [Gotfridus] praepositus Ratispon. (1217) 124, 25. Gotfridus (or. magister, capellanus epi. Wrati- slauiensis (1226) 292, 5. Gotefridus (or.) iudex de Podewin (1222) 228, 5. | Godefridus (ed.) de Kiseling (1212) 90, 30. Goteschov, Goteshov (o7.); Chotěšov, d. p. Roud- mice; vila monii. in Doksany (1226) 281, 5. 286, 1. Gothardus (or. nobilis Moraviae; Orphanus (1208). Gotzwinus (ed.) de Branditz (1212) 90, 15. Goworich v. Pomnen Goworich. filius eius Gozchas (or.) locat.; Hostany; villa, ubi hospites | capellae s. Venceslai in castro Prag. (1227) 305, 25. Gozteni (or.) locał.; Hostin, d. p. Slanÿ, g. Schlan; villa ecclae. Wisegrad. (1088?, ins. 1222), 216, 1. Graber v. Crawar. Grabina (sp. X///); Hrabina, nunc Rabin, d. b. Bene*ov; villa solvens decimas monio. s. Georgii (cc. 1227) 422, 20. Grabisa, Grabisse (or.), Grabise (or. *), Hrabysse (c.), Grabissa, Grebis (sp.); Hrabise. ‘Grabisse (or.), Grabise (or.*), Hrabysse (c. XV), Grebis (sp. X///), de Ponte, sumnius camera- rius (T 1207) 385, 1, 10. Filius eius: Coiata de Gnevin Most (1207 sq.) — Fratres eius: Borsa et Zlauco comes. Grabisa (or.), Grabissa (sp. X//7) filius Slauconis, [nobilis Boh.] testis (1201) 25, 20. (1203) 377, 30. — Frater eius: Boguslaus (1201). Grebis (sp. XV) frater Heinrici, filii Martini, testis (1214) 405, 5. Gradec (or.), Hradecz (sp. XIV); Hradec Králové, g. Kôniggrätz; civitas (1225) 272, 15, 35. (1229) 431, 20. iudex: Prysnoborius (1229). Gratcensis (or.) archidiaconus: Sdyzlaus (1216). Gradec v. Leuigradec. Graez, Grece (or), Gradecz (ce. XVII), Grace (sp. X111), Hradecz (sp. XIV); Hradec, g. Grätz, in Silesia, d. b. Opava, g. Tropbau; castrum (1201) 367,1. (1224) 257,1,10. Castellani: Diwis (1228). Witko (1224). Gradisch, Gradissch, Gradist, Grediz (or.), Gradis (c. XIV), Gradicz, Gradiz (ce. XV/I), Gradisc (sb. XIII), Hradisté, g. Kl. Hradisch, d. p. Olo- :»ouc, monium. ord. Praemonstr., eccla. s. Ste- phani prothomartyris (1200) 368, 10, 15. (1201) 17, 20. 18,1. 366, 20—35. 366,1. 367,35. 369, 10, 25. (1203) 373, 5, 20. 378, 20, 30. (1220) 413, 15. 414, 5, 35. (1225) 272,15. Abbas et capitulum (1222) 214, 20. Gradicensis, Gradiscensis (o7.) a bbas: Bonifacius (1216 sq.) Hermannus (1201 sq.) Petrus (1225 sq.). Gradiscl (or.) locał.; Hradistko prope Sadská, d. p. Podébrady; villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088?, ins. 1222) 210, 15. Gradist (or.); Klášter Hradiště, prope Hradiště Mnichovo, g. Miünchengrátq; monium. ord. Cisterciensis. Gradicensis (c. XV/) abbas: Henricus (1230). Johannes (1221). Gradsco (or.), Hragsko, ap. MSeno, d. p. Mělník; villa hospitalis s. Mariae Theutonicor. Pragae (ante 1217) 124, 1. Graycowic (or.), Hrejkovice, al. Rejkovice, d. p. Mileosko, g. Mühlhausen, villa episcopatus Pra- gensis, (1216) 115, 25. Gramastetten v. Grimarsteten. Gramling o. Gramolim. Gratcensis v. Gradec. Grebessin (c. XVII), Grebissin (sp. X111), Hrabi- šín, villa quondam, ubi decimae monii. Osse- censis (1207) 59, 25. 385, 5. (1209) 390, 1. Grebis v. Grabisa. Grebissin v. Grebessin. Grece o. Graez. Grecetine (or.) locat, locus quidam, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088?, ins. 1222) 217, 6. Grecorum (c. X/11) imperatrix [Margaretha] soror regis Ungariae (1204) 43, 25. Grediz v. Gradisch. Gregorius. Gregorius IX papa (1227) 293, 1. 294, 20. 296, 20. 297, 15, 35. 298, 1. 299, 1. (1228) 311, 5. 313, 1. (1229) 332, 15, 30. 335, 1. 336, 25. 340, 15. (1230) 344, 30. 345, 30. 347, 5. 349, 25. 350, 5, 10. 353, 15. G[regorius] s. Angeli diaconus cardinalis (1201) 21, 20. (1202) 29, 1. Gregorius (c. XVIII) cardinalis diaconus s. Ge- orgii ad velum aureum (1208) 71, 30. Gregorius de Crescentio (or.), diaconus cardinalis s. Theodori (1219) 410, 5. apostolicae sedis lega- tus (1220) 188, 15. 189, 20. (1221) 194, 10. 195, 20. 197, 30, 35. 199, 10. 200, 1, 15. 201, 1 sq. 202, 1 sq. 204, 20. 205, 5. (1222) 209, 10, 30. 211, 1. 214, 1. (1224) 246, 25. 254, 20. (1226) 277, 10. (1 1227) 293, 30. 421, 5, 25. 424,5. 425,5. Gregorius (or. magister, canonicus Olomucensis (1223) 243,35. (1225) 266, 10. (1228) 323, 1. 428, 10. Gregorius (or. magister, testis (1222) 228, 6. 

Strana 478
478 Gregorius INDEX NOMINUM. Guillelmus Gregorius (or.) magister, clericus Cathaniensis (1221) 202, 25. Gregorius (o7.), [sacerdos in Mor.] testis (1221) 198, 35. G[regorius] subdiaconus et capellanus papae (1219) 165, 25. Grillowitz v. Scrilewicz. Grimarsteten (or.); Gramastetten, Austr. Sup., d. p. Linz; ecclesia (1206) 50, 5. (1209) 78, 10. Ple- banus: Siboto (1229). Gritoouo (or.), Hrutovsko; provincia denominata a castro Hrutov apud LéitomySl, g. Leitomischi (1198/9) 4, 25. Griwatetz Grouwatz (c. XVII), Griwatez, Croy- wart (sp. X111); Charvatce, g. Char watz, ap. Bi- lina, d. p. Teplice; villa monii. Ossecensis (1203) 377, 10. (1207) 59, 25. (1209) 389, 30. Groitzsch, in Saxonia, KrH. Leipzig, (1215) 111, 2. Gron (or.), [nobilis Moraviae] testis (1207) 55, 10. (1209) 80, 15. (1220) 185, 15. Grouwatz v. Griwatetz. Groznata, Hroznata, Rosnata, Roznat (or.), Hro- nata (c.), Hrosneta, Rosneth (sp.); Hroznata. Groznata, Roznat (or.), Hrosnata (sp. X//I/XV) de Owencz (1199) 358, 30. comes et amicus regis Boem., fundator ecclae. Teplensis (1201) 24, 5. 25, 10. (1202) 27, 30. (1207) 58, 25. (1213) 434, 30, 35. 402, 5. 403, 6—20. praepositus de Tepla (1216) 116, 10. (ante 1217) 123, 30. (1219) 162, 10. Grozneta Crispus (sf X///) nobilis Boh. (t 1199) 360, 5, 10. Eius uxor: 860, 20, 30. Rosneth (sp. X/11) de Sidinic (1210) 393, 15. 397, 1. Groznata (or.), Hroznata (c. XY) de Podiebrad (1223) 242, 15. (1226) 290, 20. (1227) 300, 30. 302, 5. (1229) 328, 10. Groznata (c. XVI), Grozonat (sp. XV) filius Er- nesti (1214) 405, 5. (1230) 351, s5. Groznata, Hroznata (or. subcamerarius regis (1222) 231,35. (1224) 250,15. 256, 1. (1225) 272, 30. Groznata (or.) de Hinerov (1226) 290, 20. Hroznata, Hronota (c. XV 11) testis (1202/7) 52, 10. Groznata, Hrosneta (sp. X1//) testis in Morav. (1210) 393, 1, 396, 25. Groznata (sp. X///) testis (1219) 410, s. Groznata (sp. X//1) nobilis Boh. (cc. 1227) 422, 25. Rosnata (or.) miles, testis in Silesia (1228) 312, 30. Grussowan (sp. X111); ? Hrušovany, d. p. Chomátov, g. Komotau; Beneda et filius eius Thirsech de — (1209). Gruth, Hrutho, Hrvto (o7.), Hruto (sp. X///) filius Detrici seu Theoderici de Vetow (1213) 104, 10. 106, 10. (1228) 323,5. 426, 10. Hrut (or.), Grut (c. X//) [nobilis Morav.], (1218) 152, 20. (1222) 221, 25. Grutouich, Grutowich (o7.), Hrutowiz (c. X1/1), Grutowice (sp. X11), Hrutooic i. e. filius domini Hrut; plur.: Grutouici, Grutouizi (sp. X//T): Mutine (1210), Sdislaus seu Sdizlawek (1207 sq.), Theodericus seu Detrich (1202 sq.) Grvzinewizi (or.) locat.; Hruginéves?; quondam villa, ubi terra ecclae.Visegrad. (1088? , ins. 1222) 216, 10. Guala : Guala (c. XVII) s. Martini presbyter cardinalis (1226) 277, 10. Guala (c. XV/11) diaconus cardinalis s. Mariae in Porticu (1208) 72, 1. Guido: Guido epus. Praenestinus, cardinalis eccl. Rom. et legatus sedis apostolicae (1201) 12, 25. 23, 5, 15. (1202) 26, 25, 35. (1203) 32, 5. 33, 20. Guido (c. XV 111) diaconus cardinalis sci. Nicholai in carcere Tulliano (1208) 71, 30. Guido (c. XVII) magister, notarius domini papae (1226) 277, 15. Guifredus, Gunfredus (c. XV) presbyter cardi- nalis s. Marci (1230) 349, 30. Guillelmus, Gwilelmus, Wilam, Wilhalmus, Wil- hamus, Wilhelmus, Willalmus, Willehelmus (or.), Wilem, Villem (sp.); Vilém. Gwilelmus (or.), Willehelmus (c. X///) abbas de Siloa (1219) 158, 20. 161, 15. (1221) 205, 10. Willehelmus (c. X///) abbas de Tepla (1219) 161, 15. (1219) 165, 20. Wilhelmus (or.) canonicus Stragoviensis (1220) 190, 25. Guillelmus (or.) scriptor cancellariae apostolicae (1209) 77, 25. Willehelmus (or. plebanus de Moderiz (1222) 221, 10. Vilhelmus (sp. X/V) notarius regis Boh. (1197) 358, I. Wilhelmus (sp. X//I/XIV) filius Hugonis (1199) 358, 30. Wilhelmus (sp. X///) nobilis Boh. (1205) 388, 25. Willalmus (or.) Vsich [Ufic = filius domini UF), testis (1207) 54, 35. Wilam (or.), [nobilis Moraviae] testis [1207] 56, s5. Villem, Wilem (sp. X///) testis in Morav. (1210) 393, 1. 396, 25. Willehelmus (or.), [nobilis Bohemiae], (1211) 88, 1. Willehelmus (or.) socer Prothiwae (1210) 114, 20. Wilhalmus (or.) testis (1218) 152, 25. Wilhelmus (s$. X///) castellanus de Kladzco (1213) 401, 5. 

Strana 479
Guillelmus Wilalmus (or.), Wilhelmus (c. XV.) filius Zbrazlay [nobilis Boh.], (1220) 182, 15. 183, 20. 185, 10. Wilhamus (or.) de Znoym, nobilis Moraviae (1221) 198, 30. Wilhelmus (or.) maior princerna marchionis Mo- raviae (1222) 222, 15. 225, 15. Wilhalmus (or.) de Coztomat (1223) 242, 15. Wilhanmmus (or.) pincerna (1226) 288, 30. Wilhelmus (or.) filius Wolframi de Schenkenberch (cc. 1230) 356, 30. — Frater eius: Marquardus. Wilhelmus (c. X111), Guillelmus (c. XVIII) [nob. Mor.] cum fratre suo (1228) 318, 20. Wilhammus (c. XV) pellifex in Znoym (1226) 280, 1. Gumpoldis (sp. X///); Humpolec, g. Humpoletz; (1219) 410, 5. Gundacharus de Steyer (1212) 89, 15. Gunegundis v. Cungunda. Gunfredus v. Guifredus. Guntherus (or.), Vintíř. Guntherus abbas de Leubus (1227) 293, 10. (1230) 350, 25. Guntherus (or.) praepositus Doczanensis (1226) 286, 5. Guntherus (ed.) de Rochisberg (1212) 90, 10. Guntherus (ed.) de Dewitz (1212), 90, 30. Guntherus (c. XV1) comes (1216) 120, 1. Gunzcelinus (ed.) dapifer (1212) 91, 10. Gurcensis (c. X111), Gurk in Karinthia, decanus (1206) 48, 30. Guscinec (sp. X777); Husinec, d. p. Karlín; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 421, 25. Gwal v. Hual. Gwalata v. Hvalata. Gwilelmus v. Guillelmus. H. H. (c. XIII) magister, praepositus de Spainsart (1227) 293, 10. H. lantgravius Thuringiae v. Hermannus. Habechesburc (or.), Habsburg in Helvetia; Ro- dulfus comes de — (1212). Habra (c. X///) procurator Benesii castellani de Budisin (1220) 176, 30. Habry v. Gabr. Habsburg v. Habechesburc. Hadamarus v. Adamarus. Hageno v. Ahna. Hagin (c. XVII), Hain (c. XIII), Hagn (sp. X111); Hajná, nunc Hahn, d. p. Duchcov g. Dux, villa monii. Ossecensis (1203) 377, 10. (1207) 59, 20. 385, 15. (1209) 389, 25. Hailca (c. X///) alias Helicha, uxor Conradi Otto- nis ducis Boemiae (cc. 1214) 106, 25. INDEX NOMINUM. Hawart Haimburch (or), Haznburg, Austr. Inf., d. p. Bruck a.d. Leitha; Sifridus plebanus de — (1229). Hajná, g. Hahn v. Hagin. Halberstatensis (c. X///), Halberstadensis (c. XVI), Alberstatensis (c. X//I); Halberstadt, Saxonia, Rgb. Magdeburg; episcopus: Frideri- cus (1216). Gardulfus (1201 sq.) Halsbrunensis (c. X///), KL.-Heilsbronn, Bavaria, Rgb. Mittelfranken; monium ord. Cist.; prior (1217) 137, 5, 10. 138, 10. Hambembergensis v. Nuembergensis episcopus. Hardekke, Hardeke v. Ardec. Harmannus v. Hermannus. Hartlebiz (or.); Arklebice, villa quondam a Kofi- chovice, d. b. Tfebiz (Trebitsch), versus meridiem et orientem sita (1225) 265, 20. Hartlebus (or.), Hartleuus (c.), Hartlibus, Hartlie- vus, Arcleus, Artleb (or.), Arthlebus (c.); Hart- leb, Arkleb. Arcleus (or.) canonicus Olomucensis (1220) 181, 1. Hartlebus (or.), Hartleuus (c. XV///), Hartlibus, Hartlievus (or.) miles, castellanus Znoimensis (1222) 221, 5, 10. 222, 15. 225, 10. 232, 1. (1223) 244,1. nepos dominae Heilwidis de Znoimo (1225) 265, 30. 267,5. 268, so. (1225) 288, 30. (1223) 318, 20. 324, 30. Frater eius: Ekhart (1222). Uxor eius: filia Vnkonis nobilis de Boemia (1222) 221, 10. Hartleb (or.) testis in Moravia (1218) 152, 25. Hartlebus (or.) filius Otazlavi de Radgosc (1226) 290, 20. Artleb (or.) de Zchrisov (1219) 175, 5. Hartlebus (or.) villicus regis (1226) 290, 15. Artlebi, Hartlebi (sp. X///) nobilis Mor. uxor (cc. 1210) 392, 35. (1210) 396, 20. Hartmanice vo. Artmaniz. Hartmannus (c.), Hartemanus (o7.) Hartmannus (c. X///), Hermannus (c. XVIII) monachus Weligradensis (1228) 318, 10. Hartmannus (c. XVI) comes de Quiburc (1216) 120, 5. Hartemannus (or. comes de Wirtemberc (1216) 118, 15. Frater eius: Lodowicus (1216). Hartmüdus, Hartmüth (c.) Hartmúth (c. XIII) abbas de Nepomüch (1219) 161, 15. Hartmüdus (sp. X//l) conversus monii. hradensis (1202) 371, 35. Hartwigus epus. Eistetensis (1218) 156, 35. (1219) 167, 25. (1220) 187, 25. Hauel v. Gauel. Hawart (sp. XV) de Hertenberc, testis 405, 5. Vele- (1214) 

Strana 480
480 Havelberg Havelberg v. Auelberg. Hawrani: (sp. X//I); Havraň, antiquum nomen villae Twklaty, v. Thuclecyeh. Havransko v. Gawranski. Hebra, Hebera v. Ebra. Heidwigis, marchionissa Moraviae, uxor Henrici Wladizlai (1218) 152,35. — Cf. et.: Adhewic. Heilica, abbatissa monii. s. Mariae in Patavia (1198) 2, 30. — Cf. et. Helka. Heilwidis, Heilwigis, Helwidis (or. nobilis ma- trona de Znoym (1223) 244, 1. (1225) 265, 1, 15, 30. 267,1,5. 268,20. 269,5. (1228) 315, 30. 324, 15. — Nepos eius: Hartlebus (1225). Heilsbronn v. Halsbrunensis. Heinricus, Heinricvs, Henricus, Hindrich, Hindrih (sp.). Henricus, arepus. Coloniensis (1227) 295, 25. Henricus, Heinricus (sp. X///) arepus. Gnesdensis (1207) 57,5. (cc. 1210) 392, 10. Henricus (c. XV/) eps. Magnae Troiae (1225) 260, 25. [Henricus Zdik] epus. Olomucensis (t 1207) 62, 15. Henricus, Heinricus (or. epus. Pragensis (1184) 13, 10. f (1198) 1, 15. (1199) 7, 5. (1214) 108, 10. (1216) 115, 20, 30. (1226) 282,25. Soror eius: Elizabet (t 1226). Heyricus (or.), Heinricus (or. praepositus Ardacensis (1221) : 202, 35. Henricus (c. X///) magister, sancti Gereonis [Colo- ‘ niensis] scolasticus (1208) 75, 1. Heinricus, Henricus (or.) canonicus Olomucensis (1225) 266, 10. (1228) 318, 15. 323, 1. 324, 25. 428, 6. (1229) 333, 25. Heinricus (c. XP) plebanus de Bohorlicz, (1222) 208, 5. 227, 10. Hinricus (or.) plebanus de Rapotenchirhen (1229) 340, 5. Henricus, magister, plebanus de Witin (1207) 64, 20. Heinricus (or. plebanus de Vrbiz (1222) 227, 10. 228, 1. Heinricus (or.) magister, clericus Cenomanensis (1221) 202, 25. Henricus (or.) de Parisius, notarius Friderici 11 imp. (1212) 93, 30. 95, 85. 97, 10. Henricus (or. notarius ducis Austriae (1221) 205, 15. [Henricus] abbas Augensis (1212) 94, 1. 96, 1. 97, 10. Henricus (or.) abbas Campidonensis (1216) 118, 15. Henricus (c. XVI) abbas Gradicensis (1230) 351, 30. Heinricus (c. X///) abbas de Lancheim (1219) 161, 15. Heinricus (or.) abbas de Plasy (1219) 173, 20, 25. Henricus, Heinricus (or.) abbas Zwettlensis (1228 322, 25. 428,5. INDEX NOMINUM. Heinricus Heinricus, Henricus (or.) camerarius monii. Lu- censis (1220) 190, 25. (1223) 243, 30. Henricus (c. XV frater de capitulo Lucensi (1225) 261, 30. Henricus VI imperator Romanorum f (1198) 2, 35. b, 25. Henricus VII rex Alamanniae (1225) 258, 20. (1227) 295, 30, 35. Henricus (or. rex Angliae (1225) 258, 1. (1226) 277, 20. 278, 6. (1227) 295, 25. (1228) 314, 1. Heinricus (or.) dux, patruus Otakari I regis( 1226) 282,25. Uxor eius: Margareta (1 1226). H[enricus] dux de Brunswich, comes palatinus Rheni (1212) 91, 10. Henricus (or.) dux de Medelic (1212) 95, 25. Henricus I! dux Silesiae (1227) 306, 1. (1228) 311, 25. (1229) 343,5. 431, 30. (1230) 344, 10. 350, 20. Filius eius: Heinricus iunior dux (1229). Heinricus iunior dux Silesiae (1229) 343, 5. Heinricus, Heinricvs qui et Wladizlaus, marchio Moraviae v. Wladizlaus. Henricus (c. XV) iudex [in Mor.] (post 1201) 26, 20. Heinricus (sp. X///) quondam iudex de Znoym (1202) 371, 26. Heinricus, Herricus Witcowiz (or.), filius Witco- nis [de Prčice] nobilis Boh. (1205) 67, 15. (1209) 80, 15. (1211) 88,1. (1213) 101,30. 434, 25. 435, 10. (1214) 108 30. (1216) 114 15. (1218) 144,1. (1219) 174,5. (1220) 182,15. 183, 20. 185, 10. de Nouo castro 193, 10. (1221) 205, 15. 206, 15. marescalcus regis Bohemiae (1222) 218,5. 219, 10. 231, 35. 418, 25. (1223) 239, 1. 242, 15. (1224) 255,35. 257, 25. (1226) 290, 15. (1227) 304, 15. (1228) 308, 15. (1230) 351, 30. Fratres eius: Vithko (1211 sq.) et iunior Vithko (1213 sq.). Filii eius (1218) 144, 1. Heinricus (or. iudex Olomucensis (1207) 55, 1. Frater eius: Boguta (1207). Hinricus (or.), [nob. Mor.] [1207] 56, 86. Heinricus Bohutic, Heyricus (or.), filius Bohute, pincernae regis Boh. (1207) 66, 15. (1218) 144, 10. (1219) 175, 15. (1220) 412, 2o. (1222) 212, 30. (1224) 250, 20. Heinricus (sb. X///) de Wira, testis in Bohemia (1207) 386, 1. (1208) 388, 5. (1209) 390, 26. Henricus, Hinricus (sp. X///) iudex, nobilis Mor. (cc. 1210) 392, 35. (1210) 396, 20. Heinricus (sp. X//I) de Setscowitz, testis (cc. 1212) 499, 10. Henricus (sp. X1//) filius Weykeri, testis (1213) 401, 5. : Heinricus (sp. XV (filius Martini, testis (1214) 405,5. Frater eius: Grebis. 

Strana 481
Heinricus Heinricus (or. [nobilis Moraviaej testis (1218) 162, 15. Heinricus (or.) nobilis Boh. (1219) 174, 10. Frater eius: Zcaztolo (1219). Heinricus, Henricus (or.) dapifer regis Boh. (1220) 412, 20. (1222) 212, 25. (1224) 248, 20. 250, 20. Heinricus (sp. X7/7), [nobilis Boh.], (1220) 472, 20. Heinricus (c. X/V) [nobilis Boh.], (1222) 221, 20. Heinricus (or. de Marsowich, nobilis Bohemiae (1222) 220,5. — Filius eius: Georgius (1222). Henricus Lupus, Heinricus Wilk (or.), castellanus seu miles de castro Znoim (1222) 221, 20. 222, 15. 225, 1s. (1223) 244, 1. (1226) 288, 35. Heinricus (or. Henricus (c. XVI) camerarius Olomucensis (1225) 263, 1. 273, so. Heinricus Pribrami (or.) [nobilis Mor.] (1226) 288, 30. Heinricus (or.) filius Friderici de Spelunca (t 1220) 282, 10. 285, i0. Henricus, Heinricus (or.) de Bozen nobilis Bohe- miae (1219) 174, 10. (1228) 523, 10. Frater eius: Martinus (1219). Henricus, Heinricus (or.) testis in Moravia (1228) 323, 15. 428, 20. Henricus, Heinricus (or.) de Khiow (1228) 323, 5. 428, 10. Henricus (sp. X/V) filius Smilonis testis (1229) 431, 25. Heintricus (or.) frater Wecemili, [nob. Boh.], (1229) 341, 25. Henricus (ed.) comes de Schwartzburc (1212) 90, 10. Henricus, comes de Schwerin (1225) 271, 35. Henricus (ed.) de Chamborc (1212) 90, 15. Henricus de Kohren, marchioris Misnensis fidelis (1211) 88, 15. Henricus (ed.) de Coldiz (1212) 91, 15. Heinricus (sp. XV) miles de Konigeswart (1214) 404, 15, 35. 405, 1. Henricus (ed.) de Crematzoue (1212) 91, 15. Henricus (ed.) de Crozne (1212) 90, 20. Frater eius: Eckehardus. Henricus (c. X//I) de Cunringen, ministerialis ducis Austriae (1227) 295, 1. Henricus burgravius de Donin (1206) 432, 1. Henricus (ed.) de Drackinuelz (1212) 91, 15. Heinricus (or.) de Godoue, ministerialis epi. Mis- nensis (cc. 1228) 306, 25. Henricus (sp. XI/I) de Gozenbereue! (1228) 428, 15. Henricus (ed.) de Scuditz (1212) 90, 15. Henricus (ed.) de Sladebach, ministerialis (1212) 90, 20. Heinricus (or.*), filius Ottonis de Traberch (1227) 299, 25. INDEX NOMINUM. Hermannus 481 Henricus (ed.) de Widha (1212) 91, 15. Hindrich, Hindrih (sp. X11) testis (1199) 362, 5, 15. Henricus (or.) testis (1227) 300, so. 302, 5. Heinricus (or.) sagittarius (1226) 288, 10. Heinricus Saxo (c. XV), (1229) 335, 30. 336, 1, 5. Heinricus (or.) scolaris (1219) 174, s. Heistetensis v. Eistetensis. Helka (or.) filia Drizizlai, nobilis Bohemiae (1213) 434, 20. — CJ. et. Heilica. Henelen (c. XV) possessor curiae in Znojmo (1226) 280, 1. Henricus v. Heinricus. Heralice (¢c. XVII), Seralice (c. XVIII); Heralec ap. Humpolec, d. p. Ném. Brod, g. Deutschbrod; villa monii. Siloensis (1226) 275, 10. Heraltitz (sp. X///); Heraltice, villa monii. in Zábrdovice (1210) 395, 10, 15. Herbipolis, Herbipolensis (c. X///), Erbipolensis (or.), Würzburg in Bavaria, (1218) 155, 15. dio- cesis (1217) 137, 5. (1218) 153, 20. (1219) 169, 15. Episcopus: Otto (1220). Canonicus: mag. Salomon (1225). Herbordus (or.) plebanus de Podewin (1222) 228, 1. Hercaz (sp. X111) locat.; Jirčany dolní, d. p. Král. Vinohrady; villa, ubi homines monii. Ostrov (1205) 381, 25. Herdebor v. Hridebor. Herich (c. XV) de Kenesicz, (1222) 208, 10. Herloh v. Gerlacus. Hermanici (sp. X/V); Hefmanice, g. Hermitz, d. 5. Hranice, g. WeiBkirchen; vila monii. Gradi- censis (1201) 365, 30. Hermannic (or.); Hefmanice, d. b. Litomyšl; Suato- zlav de — (1226). Hermannus, Herman (or.), (sp.), Harmannus (ed.) H[ermannus] decanus Salzburgensis (1202) 29, 20. Hermannus (or.) notarius regis Boem. (1219) 174, 5. (1220) 182, 15. 185, 15. not. et capella- nus regis (1221) 205, 1. 206, 20. (1222) 225, 20. 229, 10. magister 232, 1. (1224) 248, 20. 250, 5. 257, 30. (1225) 264, 5. 267, 30. praepositus Luto- mericensis et notarius curiae reg. (1226) 286, 10. 287,10. 288, 30. 290, 10. (1227) 304, 15. (1228) 308, 15. 318, 10. 319, 5. 323, 1, 20. 324, 25. 428, 5, 20. (1229) 329, 10. 341,20. 342,35. (1230) 351, 30. canonicus Pragensis et praep. Lutomeri- censis (1229) 431, 25. Hermannus plebanus in Pribizlawiz v. Hierony- mus. Hermannus (c. X///) presbyter, frater magistri Petri canonici Prag. (1216) 122, 30. testis in Moravia Ermannus, Hereman 

Strana 482
482 Hermannus INDEX NOMINUM. Hermannus (c. X///) de Salza, magister hospi- | talis sanctae Mariae domus Theutonicorum (1222) 230, 1. 234, 25. Hermannus (or. abbas monii s. Stephani in Gradisc (1201) 18, 15. 369, 30. (1203) 374, 10, 25. (1207) 54, 35. 62, 10. (1208) 73, 30. (1209) 80, 15. (1210) 398, 5. 396, 15. (1213) 104, 5. 106, 5. Hermannus (or.) abbas de Lutomizl (1221) 205, 10. Hermannus (sp. X///) abbas de Ozzek (1208) 388, 15. (1209) 391, 5. Hermannus (c. X///) abbas de Waltsassen (1218) 150, 25. 153, 15. (1219) 159, 15. 160, 15, 20. 161, 10. 163, 1. 169, 10, 15. Hermannus (or. abbas de Wilelmove (1204/14) 107, 15. (1219) 161, 15. (1221) 205, 10. (1222) 214, 5. Hermannus monachus Welegradensis v. mannus. Hermannus II, lantgravius Thuringiae (1201) 23, 25. (1203) 32, 25. 33, 1. 34, 20. (1205) 46, 10. (1210) 86, 1. (1212) 90,5. 92, 1. (1213) 102, 25. (1216) 120, 1. Hermannus (or.) marchio de Baden (1216) 118, 15. Hermannus niger (sp. X////XIV); filius eius Benes (1199) 358, 30. Hermannus crispus (sp. X///I/X/IV) testis (1199) 358, 30. Hermannus, Ermannus (sp. X///) nobilis Boh. (1199) 362, 1, 5. Herman Jacobitz (or.), Hetman filius Jacobi (1205) 67, 20. Herman (sp. X//T) testis in Moravia (1210) 393, 1. 396, 25. Herman, 396, 30. Hermannus (or.) nobilis Bohemiae; filii eius: Benes et Marquardus (1211). Hermannus (or.) comes de Froburc (1212) 94, 5. 96, 5. 97, 15. Harmannus (ed.) de Lobdiburc (1212) 90 15. Hermannus (ed.) advocatus de Salik (1212) 90, 10. Hermannus (ed.) de Schoneburc (1212) 91, 15. Hermannus (s?. X///) castellanus Satsensis (ante 1212) 396, 10. Hermannus (or.) filius Jarozlai, nobilis Bohemiae (1213) 434,25. (1224) 248,25. Frater eius: Budizlaus (1224). Hermannus (or.) de Niniz, testis (1216) 114, 15. Hermannus (or.) [nobilis Bohemiae] ci m fratribus (1218) 144, 1. Hermannus (c. XV), [nobilis Bohemiae], testis (1220) 185, 10. (1222) 221, 20. (1224) 256, 1. Hermannus (or.) serviens Kojatae de Gnevin Most (1227) 301, 25. Hart- Hereman (sp. XIII), (1210) 393, 15. Hyrnscher Hermannus (or.), mercator, testis (1207) 66, 20. Heroldus, Herolt (or.) Heroldus (or.) testis [in Mor.]. (1221) 198, 30. Herolt (or.) testis (1218) 182, 20. [Herrandus] praepositus in Walthovsen 339, 35. Herrlich v. Hirdlouc. Hersfeld, in Hessen- Nassau, Rgb. Kassel, mo- nium.; abbas: Johannes (1205). Hertenberc (sp. XV), Hartenberg, d. p. Falknov, g. Falkenau; Hawart de (1214). Her zogenburch (or.); Hertogenburg, Austria Inf., d. b. St. Pôlten; decanus in — (1229). Hesso (or.) sacerdos, capellanus dominae Helwidis de Znoim (1223) 243, 35. Hieronymus (aui Hermannus) plebanus in Pri. bizlawiz (1226) 287. 15. Hylarlus (or.), Hilarius (c. X/1I) [capellanus marchionis Moraviae], (1218) 152, 25. notarius [marchionis Mor.] (1222) 221,25. capellanus curiae regalis (1228) 318, 15. Hilco; Hilconis filius Chotymyr (t 1205) 382, 20. Hildebrandus (or.) plebanus de Wolframeskirchen (cc. 1230) 356, 30. Hildesheim in Hannover. Episcopus: Conradus de Querfurt (1201). Hilici (sp. X//T); Chylice, prope Mzirożov (Miró- schau), d. p. Plzen, g. Pilsen; villa quondam ecclae. Břevnovensis (ante 1212) 398, 1. Hilowicz ©. Jilovici. Hymmeram, Himram v. Immerammus. Hinca (or.) testis in Moravia (1208/11) 89, 10. Hindrich, Hindrih v. Heinricus. Hindrich ugezd (sp. X///); Jindłichio ûjezd; villa solvens decimas monio. s. Georgii in castro Pragensi (cc. 1227) 422, 20. Hindrichovici (sp. X777); Jindřichovice ap. Blatná; villa solvens decimas monio. s. Georgii in castro Pragensi (cc. 1227) 422, 20. Hinerov (or.), Groznata de — (1226) 290, 20. Hinsaltus (or.) testis (1209) 80, 15. Hirdebor v. Hridebor. Hirdlouc, Hyrdloue (c. XVII), Hirdloc (c. XVIII), Hirdloch (sb. X//1); Hrdlooka, g. Herrlich, d. p. Duchcov, g. Dux; villa monii. Ossecensis (1203) 377,5. (1207) 59, 20. 385,15. (120%) 389, 30. Hirdon, Hyrdon (or.); Hrdon. Hyrdon Jancowitz (or., (nobilis Boh.]. (1205) 67, 20. Hirdon (or.), [nobilis Bohemiae], (1211) 88, 5. Hyrnscher (c. XVII), Hirnscher, Hirnszer (sp. XIII), Hirnscher, Hirnschedel, quondam villa (1229) 

Strana 483
Hyrnscher INDEX NOMINUM. Horuticyh 483 monii. Ossecensis ap. Libkovice (g. LiquitQ) | Hohol v. Gogol. d. ». Duchcov (Dux) sita. (1203) 377, 10. (1207) | Hol v. Gole. 59, 20. 385, 10. (1209) 389, 30. Holac, Holach, Holache, Holatz, Golac, Golach Hirze (or.), Hrg, filius Kanimiri, [nobilis Mor.], (1221) 198, so. His v. Chiss. Hywanus 7. Ivan. Hlaweczko (c. XV); Hlavecko, nunc Hlavetnik, d. | p. Nový Bydžov, g. Neubydłow; villa monii. Opatovicensis (1229) 328, 20. Hlavno Kostelní v. Glauen. Hloubětín v. Lupatin. Hlubëice v. Lubschicz. Hluboki (sp. XIV); Hlubokÿ, rivulus faciers me- tam circuitus de Hranicz (1201) 366, 25. Hluboki, Hluboky (c. XVIII), Huboki (or.); Hlu- | boký, d. p. Královice; villa monii. in Plasy (1204) | 44, 10. (1214) 108, 25. | Hluboczerpi (sp. XV 11); Hluboëepy, d. p. Smichov; villa praepositi Wissegradensis (1222) 417, 15. Hlum (or.*); Chlum ap. Mimoń, g. Niemes, d. p. Ceská Lipa, g. Bókm. Leipa; villa hospitalis s. Johannis Hierosol. (1225) 263, 30. Hlüpohlavy v. Glupoglawi. Hnanice v. Gnanleizdorf. Hnewinmozt v. Gnevin Most. Hobżovice v. Gobsowicih. Hobii Staré v. Gobze. Hocen (or.); Choceñ, d. p. Vys. Mýto, g. Hohen- mauih; villa Kojatae de Gnevin Most (1227) 301, 30. Hochici (c. XVII); Hosice, villa ecclae. Pragensis (1227) 303, 1. Hodaia v. Godata. Hodży aut Hodek v. Godeg Hodiegow (c. XV 111). Hodirow (¢. XV 11), Hodéjov, quondam villa monii. Siloensis (1226) 275, 10. Hodina v. Nahodini. Hodoň ©. Godonio. Hodonin (or.), Godyngen (sp. X/V); Hodonin, g. Góding: civitas Moraviae (1220) 183, 10. (1228) 429, 25. Hodowlici (sp. X111); Chodovlice, g. Chodolitz, d. p. Litométice, g. Leitmeritz; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 1. Hogka (or.), Chojka, [nobilis Boh.] testis (1201) 26, 20. Hogensuag (c. X///); Hückeswagen, Rheinprov., Rgb. Düsseldor/; Arnaldus comes de — (1228). Hogerus (or.), Oger (sp.); Ojźł. Oger (sp. X//1) nobilis Boh. (1199) 362, 1, 5. Hogerus (or.) dapifer regis Boh. (1228) 323, 15. 428, 15. Hohenburc (or.), Warnerus comes de — (1212). | (or.). Holasc (or.*), Holaz, Holax (c.), Holasche (sp.); Holac, Holec. Holatz (or.) subcamerarius reginae (1218) 143, 10. Holac (or.), Holax (e. X/V) baro Boemiae (1221) 205, Lo. (1222) 221, 20. Holaz (c. XIII), Holach (c. XIV), subpincerna regis Boh. (1222) 225, 10. 232, 1. Holac, Holach (or.) de Planan, nobilis Boh. (1222) 220, 15. (1225) 272, 30. Holache, Golac, Golach (or.), Holasc (or. *), Holac (c. XVII), Holasche (sp. X///) burgravius seu castellanus Olomucensis (1223) 237, 20. 239, 1. (1224) 257,25. (1225) 263,1. 273,30. (1226) 290, 15. (1228) 323,10. 428, 15. Frater eius: Zuezlav de Planan (1226). Holachiz v. Golassizch. Holin ©. Nagoline. Holisouich (sp. X 111); HoleSovice, nunc pars Pragae; villa, ubi heres regis Bohumil (cc. 1201/20). Holmulcensis, Holomucensis v. Olomuc. Holousy v. Golovsi. Holubice v. Golubich. Homi7la o. Womisla. Hon (sp. X//T) civis Velehradensis (1202) 372, 1. Honorius (or.) I1I. papa (1216) 120, 15, 25. 121, so. (1217) 124, 15. 125, 5, 30. 126, 30. 127, 25. 128, 25. 129, 25. 131, 20. 132, 20. 133, 5. 136, 1, 15. 137, 30. 139, 10. 140, 35. 141, 10. (1218) 144, 30. 145, 20. 146, 15. 147, 10. 148, 1. 149, 5. 150, 1, 20. 153, 1. 154, 20, 35. 155, 25. 156, 5, 20. (1219) 158, 10. 159, 15. 160, 15. 161, 35. 163, 10, 20. 164, 10, 30. 165, 15. 166, 20. 167, 5. 168,5. 170,5. (1220) 175, 20. 176, 5. 177, 20. 187, 1. 188, 1. 189, 1. (1221) 194, 1. 195, 20. 196, 30. 197, 25, 30. 199, 1. 200, 1. 204, 15. 205, 5. (1222) 206, 25. 207, 1, 10. 208, 15, 25. 209, 1. 210, 10. 232, 5. 234, 10. (1223) 239,30. 240,25. 241,5. (1224) 244,5. 245,5. 246, 20. 251, 25. 252, 10. 253, 10. 255, 30. (1225) 258, 25. 270, s. 271, 1. (1226) 274, 20. 277, 5, 15. 278, 15. 280, 20. 291, 5. (+ 1227) 298, 10. Horka (or.) praedium monio. Trebecensi datum (1225) 265, 15, 20, 30. 266, 5. 267, 6. 268, 26. Holelice v. Goreluci. Hoteñ v. Goreni. Hofesovice v. Goresowicih. Horsou, Horsouensis v. Horzcov. Horuski (sp. X///); Choroušky, d. p. Mělník; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 5. Horuticyh (sp. X111) locat.; Choratice, d. p. Be- neïov; villa monii. in Ostrov (1205) 382, 30. 

Strana 484
484 Hórzcov INDEX NOMINUM. Hrudschich Hórzcov, Horsou (or.), Horšov, villa prope Horšův Týn, g. Bischofteinitz. Archidiaconi: Dryzyzlaus (1216). Sdizlaus (1218 sg.) mag. Stephanus (1229). Hoschnitz v. Hosniz. Hosdnicz (c. XV IT): Hvozdnica, g. Hossnitz, fluvius in Silesia; (1225) 257, 10. Ho$ice v. Hochici. Hosniz, Hoschnitz (c. XVII); Hošnice, d. p. Cho- mutov, g. Komotau; villa monii. Ossecensis (1203) 377,10. (1207) 59,20. (1208) 387.15. (1209) 389, 30. Hospitale s. Johannis Bapt. Hierosolymitanum (1199) 359, 35. (1213) 103, 15, 20. 105, 10, 15. (ante 1218) 433, 5. (1225) 263, 30. (1227) 299, 30. (1230) 344,35. 353,15. Magister et fratres domus per Boemiam, Morawiam, Po- loniam, Pomoraniam constituti (1230) 344, 35. Domus s. Joh. in Polonia praeceptor (1230) 353, 25. — V. et. Praga. Mospitale s. Mariae Teutoricorum (1207) 63, 1. (1212) 91,25. (1213) 102,15. (1214) 109,5. (1218) 155, 15. (1219) 172,25. (1225) 274, 1. (1230) 350, 10. Magister: Hermannus (1222). Domus et fratres hospitalis in Boemia et Mo- ravia (1222) 230, 10. — V. et. Praga. Hospitalariorum ecclesine (1218) 145, 10. 147, 30. | 148, 25. Hossizc (or.); HoStice, g. Hoschit2; vila cuius pars data monio. Velehrad. (cc. 1230) 355, 5. Hossnitz v. Hosdnicz. HoXtany v. Gozchas. Hostéhrádky v. Hosteradici. Hostemiz, Hostënice v. Hostinici. Hosteradici (sp. X///); Hośtehródky, d. p. Husto- Żeć; villa monii. in Zábrdovice (1210) 396, 1. Hostiensis (c. X///), Ostia, Italia, provincia Roma, episcopus cardinalis: Hugo (1208 sg.) Hostín 9. Gozteni. Hostinicl (or.), Hostemiz (sp. XIII); Hosténice, d. p. Roudnice, villa, ubi possessio monii. in Doksany (1226) 281, 10. in vicinitate molendi- num monii. Ozzech (1207) 385, 20. (1209) 390, 10. Hostrowecz (c. XIV), Hostrouecz (c. X111); Ostro- vec prope Počátky, villa parochiae in Rynarec (1203) 31, 15. Hotebor v. Gotebor. Hoten (sp. XIII), Choten, villicus (1210) 398, 15. 897, 1. Hotesow ugezd (sp. X///); Chotěšův újezd; villa, ubi decimae monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 20. Hotessov (or.); Chotěšov, g. Chotieschau, d. b. Stłibro, g. Mies; claustrum monialium ord. Prae- monstr.; Hotesouicensis (sp. X/V), Chotesso- uiensis (c. XV 11) ecclesia (1213) 434, 25. 402, 10. (1227) 303, 1, 6. Hotisi (or.) locat.; Chotys, d. p. Cesky Brod, g. Bóhm. Brod; villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088 ?, ins. 1222) 216, 10. Howorish (or.), Houorix (c. XIV), HovoFic [miles castri Znoim], (1222) 221,20. (1226) 288, 30. Howoritsch, Howoris v. Woyzlaus. Howoriz, Hovofic, v. Pomnen Goworich. Hozee (sp. X///) filius: Asinus miles (t 1205) 388, 10. Hozticz (c. XV), Hostík, possessor curiae in Znojmo (1226) 280, 1. Hrabysse, Hrabise v. Grabisa. Hrabisin o. Grebessin. Hrádek v. Erpurga. Hradecz, Hradec, g. Grätz, v. Graez. Hradec Jindřichův v. Nova domus. Hradec Králové, Hradecz v. Gradec. Hradec Levý v. Leuigradec. Hradeszna (sp. XIV); Hradetná, rivulus faciens metam circuitus de Hranicz (1201) 366, 20. Hradištko ap. Sadská v. Gradisci. Hradiště v. Nagradis e? Nagradisci. Hradistt, g. Kloster Hradisch, v. Gradisch. Hradiště (Mnichovo) o. Gradist. Hranicz (sp. X/V); Rayngicz. (c. XVII); Hranice, g. Weisskirchen; villa forensis monii. Gradicensis (1201) 365, 20. 366, 10. 367, 5. circuitus monii. Gradic. (1222) 213, 35. 214, 20. Ecclesia ibd. (1201) 365, 30. Hraniczni, Hranicznik (sp. XIV); Hraniény; ti- vulus faciens metam circuitus de Hranicz (1201) 366, 25. 367, 20. Hraniczni (sp. X/V) fluvius faciens metam silvae ap. Domašov (1220) 414, 30. | Hraniscza hora (sp. X/V); Hranická hora, mons faciens metam circuitus Hranicz (1201) 366, 35. Hratirob (or.); Chvatéruby, d. p. Slanÿ, g. Schlan; Rudger de — (1222). Hrazsko v. Gradsco. Hrdlovka v. Hirdlouc. Hrdoň v. Hirdon. — Hřebčín v. Reppsyn. Hředle, Hředly v. Regleh. Hrejkovice alias Rejkovice v. Graycowic. Hridebor, Herdebor (or.) Hirdebor (sp.); Hrdibor. Herdebor (or.), Hirdebor de Wserob, nobilis Boh. (cc. 1212) 399, 10. (1216) 114, 15. Hridebor (sp. X///) nobilis Boh. (1220) 412, 20. Hridebor (or.) [nobilis Boh.] (1222) 212, 26. Hronata, Hronota v. Groznata. Hrosneta, Hroznata o. Groznata. Hroznětín o. Lichtenstat. Hrudimensis v. Hrvdim. Hrudschich (c. XV); Hrudżice (aut HrubSice?), villa monii. in Oslavany (1230) 347, 25. 

Strana 485
Hrusicyh INDEX NOMINUM. Immerammus 485 Hrusicyh (sp. XIII) locat,; Hrušice, d. p. Benešov; (1205) 383, 1. Hrušovany v. Grussowan. Hrut, Hrutho v. Gruth. Hrutowiz v. Grutouich. Hrutovsko v. Gritoouo. Hrvdim (or.) Chrudim, castrum (1088? ins. 1222) 216, 10. Hrudimensis (or.) dux: Theodebaldus (1204/14). Hrvto v. Gruth. Hrz v. Hirze. Hstibor (scribae errore pro: Zstibor) v. Cstibor. Hual, Hwal, Gwal (or.), Hwale (sp.); Chval. Hual, Hwale (sp. XIII) testis (cc. 1210) 392, 35. (1210) 396, 20. Hual (or.) testis (1208/11) 89, 10. Hwal (or.) praefectus, testis (1220) 193, 15. Gwal (or.) nobilis Boh. († 1226) 283, 5. 285, 10, 20. Husinec v. Guscinec et Huzinci. Hustěnovice v. Vschenowicz. Hustopeczka (sp. XIV), Hustopečská řeka, fluvius faciens metam circuitus Hranice (1201) 367, 20. Huzinci (sp. XIII); Husinec, d. p. Prachatice; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 10. Hwal, Hwale v. Hual. Hwalah (or.) locat.; Chvaly, d. p. Karlín, g. Karo- linenthal; villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088?, ins. 1222) 216, 15. Hvalata (or.) Gwalata (c.), Chvalata. Hvalata (or.) testis in Boh. (1219) 175, 5. Gwalata (c. XIV) miles Mor. (1222) 221, 25. Hvalco, Hwalko v. Hualco. Hualco, Hvalco, Hwalko (or.), Chvalek, canonicus. thesaurarius ecclae. s. Viti (1200) 11, 15. archi- diaconus [Prag.] (1198/1201) 13, 20. archidiac. et custos Prag. (1201) 24. 20. Hubni (sp. XIV) rivulus faciens metam circuitus Hranice (1201) 367, 25. Huboki v. Hluboki. Hûgiezt (or.); Ujezd, Oujezd, d. p. Plzeň g. Pilsen, villa monii. Plasy (1224) 248, 10. Hugo (or.). Hugo (c. XVIII), Hostiensis et Velletrensis epus. cardinalis (1208) 71, 25. 76, 10. (1210) 82, 20. (1226) 277, 5. H[ugo] cardinalis diaconus sancti Eustachii (1201) 21, 20. (1202) 29, 1. Hugo (or.) magister domus s. Mariae (Meliten- sium) de Praga (ante 1217) 124, 1, 5. Hugo (c. XIII) monachus Weligradensis (1228) 318, 10. Hugo (or.) iunior palatinus comes de Twingen (1216) 118, 15. Hugo (sp. XIV) de Czielczicz, nobilis Bohemie (1199) 358, 20, 25. Hulehlaus v. Zulizlaus. Humenec v. Boseumenza. Humpolec v. Gumpoldis. Hunkovice v. Vneschowiz. Hungaria (or.), Vngaria (c. XIII). — Reges: Andreas II. (1206 sq.) Emmericus (1204 sq.) Vngarorum (or.) regis filia: Constantia uxor Přemysli I. regis. Hungariae corona (1204) 43, 25. Vngarie (c. XIV) praelati (1210) 83, 20. Hwalowicih (sp. XIII) locat.; Chvalovice quondam apud Sutom in d. p. Litoměřice, g. Leitmeriiz; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 1. Hwoine (or.) locat.; Chvojno; locus, ubi silva ecclae. Visegrad. (1088?, ins. 1222) 217,5. Hvoynic (or.); ?Chvojenec; villa, ubi possessio monii. Doxanensis (1226) 285, 20. Hvozdnice v. Hosdnicz. CH v. C. L et Y. I. s. Rom. ecclesiae summus pontifex, v. Inno- centius III. Y., archidiaconus Pragensis ecclesiae, v. Ypolitus. Ida (c.) cognata regis Boh. († 1226) 284, 30. Yeniwra v. Genikow. Iglau v. Ihlaua. Iheroneus v. Jarogneu. Iheros v. Jaros. Ihlaua (or.), Giglaua, Gyglaua (c. XVIII); Ji- hlavka, g. Iglau, fl. Moraviae (1226) 275, 10. (1227) 304, 1. Ilburc (ed.), Bodo de — (1212) 90, 15. Otto, advocatus de — (1212) 90, 20. Ilscene v. Lzscene. Immerammus, Emerammus, Emrammus, En- gramus (or.), Egkarammus, Emmeramus, Im- rammus, Ymrammus, Ingramus (c.), Himram, Hymmeram (sp.); Jimram. Immerammus, Emerammus, Emrammus, Engra- mus (or.), Emmeramus (c. XIII), Ingrammus (c. XIV). Egkarammus, Imrammus, Ymram- mus (c. XV), castellanus [in Znoim] (post 1201) 26, 20. miles et castellanus seu bur- gravius in Znoem (1213) 104, 15. 106, 15. filius domini Etley (1220) 190, 10. 191, 15. (1222) 208, 10. 221, 20. 222, 15. 225, 10. (1223) 244, 1. quondam castellanus Znoymensis (1225) 261, 25. Huntovice v. Chomutowycyh. Huoem v. Znoim. Hürka v. Whorcah.

Strana 486
486 Immerammus Himram, Hymmeram (sp. X///) nobilis Mora- viae (cc. 1210) 392, 35. (1210) 396, 20. Emmeramus (c. X//I) de Bozcowiz (1222) 231, 35. Indersdorf, in Bavaria, Rgb. Oberbayern, monium. s. Mariae (cc. 1214) 106, 25. Ingramus o. Immerammus. Innocentius (or.) III papa (1198) 1, 15. 2, 5. (1199) 5, 20. 6,30. 8,5. 9,16. (1200) 9, 30. 10, 20, 30. (1201) 11, 25. 12, 1. 13, 25. 14, 5, 15. 15, 10. 20, 10. 23, s, 15. (1202) 26, 25, 35. 27, 20. 28, 1. (1203) 32, 6. 33, 6. 34, 15, 30. (1204) 35, 30. 36, 30. 37, 15. 38, 20. 39, 1. 40, 10. 41, 20. 42, 25. 43, 10. (1205) 44, 25. 45, 20. 47, 6. (1206) 48, 15. (1207) 57, 1, 30. 58, 20. 59, 15. 60, 25. 62, 10. 63, 1. 64, 1, 20. (1208) 68, so. 71, 20. 72, 5. 74, 25. 75, 15. 76, 30. (1209) 77,30. 389,20. (1210) 81,1, 10. 85,30. (1212) 90, 5. 91, 35. (1213) 99, 25. 100, 10. 102, 1. (1216) 112, 10, 25. (+ 1221) 199, 15. Insula v. Ostrou. Ypolitus (or.) archidiaconus ecclesiae Pragensis (1229) 337, 15. 342, so. Ypolitus (or.) capellanus regis Boemiae (1229) 340, 15. Ypolitus (or.) testis (1224) 256, 1. Ypolitus, Ipolitus (or. sanctus; Sankt Pólten in Austria Inf. praepositura canonicorum regu- larium. Praepositus: Marquardus (1221 sq.). Ypolitus (c. XV) sanctus; Hradisté (so. Hippolyta), g. Póltenberg, abud Znojmo, g. Znaim; praeposi- tus: Wigbertus (1226). Ysaac (or. Isaac (sp. XIII) canonicus Olomu- censis (1203) 374, 20. (1208) 73, 25. 74, 5. (1208/11) 89, 5. (1220) 180, s5. Ivan, Iwanus, luan, luuan, luvanus, Hywanus (or.), Ivan (or.*); Ivan. Iwan (ed.) capellanus regis Boh. (1226) 287, 15. Iuan, Hywanus (or.), Ivan, Iwan (or.*) nobilis Bohemiae (1211) 88,5. (1218) 144,1. (12265) 264,15. Frater eius: Wisemyr. Iwanus (or. nobilis Bohemiae (1214) 108, 30. (1229) 341, 25. Frater eius: Ernestus (1214). Ivan Clusniz, Iwanus, Iuvanus Cluzic (or.) nobilis Boh. (1218) 144, 10. (1219) 175, 15. Iuuan (or.), [nobilis Boh.], (1222) 212, 25. Ywanus (or.) testis in Moravia (1228) 323, 15. Ivanéice v. Ywansiz. Ivanovice v. Lwenouiz. Ywansiz (or.); [vancice, g. Etibenschit, d. p. Brno, g. Brünn; Mathias de — (1221). Iwanus v. Ivan. [Ivo] epus. Cracouiensis (1224) 244, 25. (1229) 333, 5. INDEX NOMINUM. Izgrübi (or.); Lednice, g. Eisgrub, d. p. Mikulov, g. Nikolsburg; Adamarus et Lipertus fratres de — (1222). J. J. electus Pragensis v. Johannes II epus. Pra- gensis. J. (c. X111) clericus, nuntius regis Boem. (1228) 314, 5. J. filius Zbrazlai v. Johannes. Jabloni (or.); Jablonná, d. p. Žlutice, g. Ludita; villa Kojatae de Gnevin Most (1227) 301, 30. Jaclin (or. de Borouec (1226) 290, 20. Jacobav (07.); Jakubov, g. Jakobau, d. p. Znojmo, g. Znaim; plebanus: Chvnradus, canonicus Bam- bergensis (cc. 1230). Jacobus, Jacob, Jacub (or.); Jakub. Jacobus (or.) epus. Nitriensis (1228) 322, 25. 428, 5. Jacobus (c. XV) epus. Tusculanus (1230) 349, 25. Jacobus, Jacob (or.) magister, canonicus Olomu- censis (1201) 19, 35. (1207) 55, 15. (1208) 73, 25. (1208/11) 89, 5. (1220) 180, 35. Jacobus (or.) [nobilis Moraviae] (1201) 18, 15. comes de Wiscou (1201) 19, 35. Jacobus, Jacub (or.), [nobilis Moraviae] testis (1207) 53, 5. 56, 35. 89, 10. Jacobus (or.) beneficiarius castri Olomucensis (1208) 73, so. Jacobus (c. XV) filius Ekkardi de Oppauia (1222) 208, 5. Jacobus de Arloco civis Romanus; filius eius: Johannes clericus (1225) 270, 20. Jacobus (or.) nobilis; eius uxor (t 12206) 286, 1. — Filius: eius: Jacobus (1226). Jacobus (or.) filius Jacohi (t 1226) 285, 1. Jakubov v. Jacobav. Jamni (or.), Jamme (ed.); Jamné dolni, g. Unter- Jamny, d. p. Teplá, g. Tepl; villa monii. Zde- razensis (1227) 300, 25. 301, 20. Jamni (sp. XIII); Jamne; Shutbor de — (1208). Jamnic (or.); Jemnice, g. Jamnitz, d. p. Dačice, civitas in Moravia (1227) 303, 30. Jan, Yan v. Johannes. Jancowitz (or.), Jankovic ( = filius domini Janek): Hyrdon (1205). Janec (o7.), Janek (or.*); Janek. Janek (sp. XIV) de Duban, camerarius seu po- honchi (1200) 364, 1. venator (1203) 378, 30. (1220) 414, 5. Janec (or.) de Vsehap (1223) 242, 15. Janek (or.*) filius domini Unech (1225) 264, 15. Janec (or. iudex Wratizlauiensis (1226) 290, 20. 

Strana 487
Janik INDEX NOMINUM. Jimram 487 Janik (or.), Janík, testis in Moravia (1218) 152, 25. Jannitius (c. XIII); Johannes dictus Kalojan, rex Bulgariae (1204) 43, 20. Jarloch v. Gerlacus. Jarogneu, Jarohnew, Hheroneus (or.), Jarohniew, Jarochniew (c.); Jarohněv. Iheroneus (or.), Jarohniew (c.) comes, († 1226) 284, 15, 35. 285, 5. Frater eius: Nemoy. — Fi- lius: Wlaztizlaus (1226). Jarogneu (or.), Jarochniew (c. XV), filius eius: Johannes (1198/9) 5, 1. (1229) 328, 20. Jarohnew (or.); filius eius: Bicen (1212). Jarogneuich, Jarognewich (or.), Jarohněvic ( = fi- lius domini Jarohněv): Pomnen (1207). Jarohnew, Jarohniew v. Jarogneu. Jarohňovice v. Gerenowiz. Jaromir (or.) epus. Pragensis (1088 ?) 217, 30 († 1205) 381, 35. Jaromir (sp. XIII); Jaroměř, d. p. Dvůr Králové, g. Königinhof; castrum. Rudolt de — (1213). Jaros, Iheros (or.), Jeros (c.); Jaroš. Jaros (or.) celerarius [regis ?], (1207) 66, 15. Jaros, Iheros (or.), Jeros (c. XVIII), nobilis, baro Boemiae (1211) 88, 1. (arte 1212) 398, 10. (1213) 434, 25. 435, 10. 401, 5. (1216) 114, 15. (1218) 144, 1. (1219) 174, 5. 160, 35. (1220) 182, 10. 183, 15. 185, 10. 412, 20. (1221) 205, 15. 206, 15. 212, 25. 218, 5. 219, 10. 225, 10. 231, 30. 418, 25. (1224) 250, 15. 255, 30. (1225) 267, 30. Jaros (sp. XIII) gener Zlauconis camerarii regis (сc. 1212) 399, 10. Jaros (or.) castellanus de Belina (1222) 220, 15. Jaros (or.) maior, nobilis Bohemiae (1224) 248, 20. Jaros (or.) de Pribizlauic (1226) 290, 15. Jaros (or.), [serviens Kojatae de Gnevin Most], (1227) 301, 30. Jaroshowe, Jaroschowe (or.), Jarosow (c. XV), Jarosschowe (sp. XIII); Jarošov, d. p. Uh. Hradiště, g. Ung. Hradisch; villa monii. Vele- hradensis (1220) 184, 35. 185, 1. (1228) 322, 15. 427, 35. Jarozlaus, Jaroslav (or.), Jarozlauus, Jerozlau, Jerozlaus (sp.). Jarozlaus, Jarozlauus (sp. XIII) nobilis Boh. (1199) 361, 25, 30. Jaroslav (or.), [nobilis Boh.] testis (1201) 25, 20. Jarozlaus (or.) [nobilis Moraviae], testis (1201) 18, 15. (cc. 1207) 56, 35. Jaroslaus (sp. XIII) nobilis Boh: (1205) 383, 25. Jerozlau, Jerozlaus (sp. XIII) de Zabrussan, no- bilis Boh. (1207) 385, 10. (1208) 388, 5. (1209) 390, 30. Jasenice v. Yesennicie. Jasovice v. Jazouic. Javorník v. Nauirchiauornika. Jazouic (or.); Jasovice, villa quondam prope Mo- skovice, d. p. Znojmo, g. Znaim (1228) 310, 10. Jemnice, g. Jamnitz, v. Jamnic. Jemníky v. Gemniceh. Jenichov v. Ninehov. Jeníkov větrný v. Genikow. Jeníkovice v. Nenkowici. Jenis (or.), Jeniš obequitans terminos villae Boje- nice (1218) 143, 15. Jenisowici (or.); Jenšovice, d. p. Vys. Mýte, g. Hohenmauth; villa ecclae. Visegrad. (1088 ?, ins. 1222) 216, 10. s. Jeorgii monasterium v. Praga. Jerosolime v. Jerusalem. Jerus (c. XV); Geras, b. Jeruš, in Austria Inf., d. p. Horn; monium. ord. Praem. — Abbates: Fridericus (1226). Johannes (1229). Jerusalem (c. XIII), Jerosolime (sp. XIII), (1199) 360, 1. (1217) 124, 30. Jerosolimitanum hospi- tale v. Hospitale. Jesena (c. XVIII); Jesenná, villa quondam monii. Siloensis (1226) 275, 10. Jeseník v. Lazenice. Jesenice v. Lazenici. Yesennicie (sp. XIV); Jasenice, g. Deutsch-Jass- nik, d. p. Nový Jičín; villa monii. Gradicensis, pertinens ad Hranice, g. Weißkirchen (1201) 365, 30. Jessennicie (sp. XIV); Jasenice, rivus faciens metam circuitus Hranice (1201) 367, 1, 15, 25. Jessine (sp. XIII) locat.; Ješín ap. Velvary, d. p. Slaný, g. Schlan; villa ubi decimae monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 15. Jesutbor (or.), Shutbor (sp.); Ješutbor. Jesutbor (or.) de villa Nemcihk (1222) 220, 15. Jesutbor (or.) nobilis Boh. (1225) 272, 30. Shutbor (sp. XIII) de Jamni, testis (1208) 388, 5. (1209) 390, 25. Jevíčko v. Gewiczko. Jheroneus v. Jarogneu. Jheros v. Jaros. Jičín Nový v. Gycin. Jihlavka v. Giglaua. Jilovici (c. XVII), Hilowicz (c. XVIII); Jilovice? quondam villa monii. Siloensis (1226) 275, 5. Jimram v. Immerammus. Jarozlaus, Jatozlaus (or.) miles, testis (1228) 312, 30. Jarozlai (or.) [nobilis Boh.] filii: Budizlaus (1224) et Hermannus (1213 sq.).

Strana 488
488 Jindřichovice INDEX NOMINUM. Johannes —_— O ONN Jindřichovice v. Hindrichovici. Jinonśce v. Ninoniz. Jirčany v. Hercaz. Jitice v. Jurici. Jifinovice v. Jurinouici. Jivany v. Givnaz. Jizbice v. Giztbic. Johannes, Jan (or.), Joannes (c.), Yan (sp.). Johannes (or.*) XV. papa (t 1224) 249, 25, 35. Johannes (c. XV 111) Albanensis episcopus cardi- nalis (1208) 71, 20. Johannes (c. XV111) Sabinensis episcopus car-. dinalis (1208) 71, 25. Johannes (or. Tusculanensis episcopus cardi- nalis (1088 ?) 217, 30. Johannes (c. XV) presbyter cardinalis tituli s. Praxedis (1230) 349, 25. Johannes (c. XV III) diaconus card. ss. Cosme et Damiani (1208) 72, 1. Johannes (c. XV) diac. card. s. Marie in Cosmidin s. Romane eccl. cancellarius (1208) 72, 1. Johannes (c. XVIII) diac. card. s. Marie in via lata (1208) 71, 35. Johannes archiepus. Strigoniensis (1217) 137, 30. Johannes (or.) episcopus Nitriensis (1221) 201, 10. 205, 5. Johannes (or.) II. episcopus Olomucensis (f 1207) 54, 5. Johannes (or.) II. electus Pragensis (1227) 302, 1. 420, 15. 421, 10. 424, 20. 425, 10. episcopus (1227) 308, 1, 5. 304, 15. (1228) 307, 20. 308, 5—20. (1229) 335, 5, 10. 336, 25. 337, 10. 431, 20. (1228/30) 343, 25. Vid. et. Joh. canonicus et scolasticus Prag. Johannes (or.), Joannes (c. XV 11) canoricus Olo- mucensis (1203) 375, 1. (1208/11) 89, 10. (1220) 180, 35. Johannes (or.), Joannes (c. XVI) canonicus et scolasticus Pragensis (1203) 378, 25. 375, 5. (1212) 98, 15. (1213) 101,25. magister (1214) 108, so. (1216) 114,15. et cancellarius eccl. Pragensis(1216) 116, 20, 30. (1225) 264, 10. in episcopum Prag. electus (1227) 298, 20. Vid. Johannes II. episc. Pragensis. Johannes (or.) canonicus Pragensis (1203) 378, 1. (1209) 79, 5. (1211) 88,5. (1216) 116, 25. (1218) 152, 25. (1227) 297, 20. 298, 15. Johannes (c. X /1/) alter canonicus Pragensis (1227) 297, 20. Johannes (or.) [canonicus Prag.] archidiaconus Curimensis (1215) 406, 30. (1216) 116, 25. (1219) 167, 15. (1228) 308, 15. (1229) 342, 30. Johannes (o7.) de Asafemburc, canonicus Pragen- sis (1219) 167, 15. (1229) 342, 30. Johannes (c. X///) de Scacario, magister, procu- rator regis Boemiae (1221) 194,5. 197, 25. Johannes (sb. XIII) cancellarius [ecclesiae Pra. gensis] (1210) 393,5. 396, 30. Cf. Joh. can. et scolasticus Pragensis. Johannes (or.), [scriptor cancellariae apostolicae], (1210) 80, 35. Jo[hannes] de Placen[tia], [scriptor domini pa- pae ?], (1210) 80, s5. Johannes (ed.) capellanus reginae Bohemiae (1220) 287, 15. Johannes (or.) capellanus marchionis Moraviae (1208) 73, so. (1213) 104, 15. 106, 15. Johannes (or.) presbyter et vicarius Olomucensis ecclesiae (1208) 73, 30. Johannes (or. parrochianus in Schatov (1220) 190, 25. (1225) 261, 30. Johannes (c. X//I) clericus, natus nobilis viri Jacobi de Arloco, possessor prebendae in eccl. Olomuc. (1225) 270, 20. (1228) 311, 5. Johannes de Glacz, registrator Caroli IV imp. 92, 35. [Johannes] abbas in Gleunch (1229) 339, 35. Johannes (or. abbas de Gradist (1221) 206, 10. Johannes, abbas Hersfeldensis (1205) 46, 10. [Johannes] abbas de Jerus (1229) 337, 25. Johannes, abbas de Myleuzco (cc. 1230) 354, 10. Johannes, abbas s. Georgii in Naumburg (1227) 306, 1. Johannes (or.*) J. (sb. XIV), abbas de Tepla (1202) 27, 2o. (1213) 403, 10, 20. (1225) 264, 10. Johannes (or.) subprior Ztragouiensis (1226) 286, 5. Johannes (or. frater domus s. Mariae (Melit.] de Praga (ante 1217) 124, 5. Johannes (or.) Jarogneui filius, testis (1198/9) 5, 1. (1229) 328, 20. Jan (sp. X111) de Mohilnice, testis (1199) 362, 1. Johannes, Jan (sp. X///) de Lin, testis (1199) 362, 10. (1207) 386, 1. (1208) 388, 6. (1209) 390,30. Jan (sp. X111) venator de Lazan (1203) 3748, 26. Jan Dirnozci (or.), perperam pro Dirnozic, Drno&ic, [nobilis Boh.], (1205) 67, 20. Jan (or.) de Ztozitz, nobilis Boh. (1205) 67, 20. Johannes (or.), [nobilis Mor.] testis (1207) 55, 1. Frater eius: Hren. Jan (or.), (nobilis Moraviae] (1207) 56, s5. (1208/11) 89, 10. Johannes (sp. X///) frater Vnecs (1208) 388, 6. (1209) 390, 25. Johannes (sp. X///) filius Vnecs, testis (1209) 390, 25. Jan (sp. X111) testis in Moravia (1210) 398, 1. 396, 25. Jan Bohusic, Bosic (sp. X/1/) testis in Moravia (1210) 393, 1. 396, 25. 

Strana 489
Johannes INDEX NOMINUM. Lateranum 489 —— Jan, Yan, Mstislauic (sp. X111), (1210) 398, 10. 396, 30. Jan, Yan, Ondregouic (sp. X//T), (1210) 398, 10. 396, 30. Johannes (ed.) de Lubin (1212) 90, 16. Johannes (or.) filius domini Jvrik (1213) 435, 10. Frater eius: Olricus (1209). Johannes (or.) de Sussic, testis (1204/14) 107, 15. Johannes, J. (or.) filius Zbrazlai [nobilis Bohe- miae] (1216) 112, 10. Johannes (c. XV), [testis in Mor.], (1220) 185, 15. Johannes (or.) filius Dobronii, testis (1220) 198, 15. Johannes (or.) filius Zbizlay de Bratercsic (1223) 242, 15. Johannes (c. XV) de Marchia (1225) 261, 25. Jan (or.) de Pecek (1225) 272, 30. Johannes (or.) castellanus (1226) 290, 15. Jan (or.) de Morasic (1226) 286, 10. Jan (or.) filius Mirozlai de Ualle sacerdotis (1226) 290, 20. Johannes Lozoz (or.), Jozoh (sp. XIII) testis (1228) 323, 10. 428, 15. Johannes (or.), [cliens Kojatae de Gnevin Most], (1227) 301, 35. Johannes (sp. XIII) thelonearius Zlauconis nobilis Boh (1209) 390, 30. Johannis s. ecclesia quondam ap. monium. Vele- hrad sita (1202) 371, 15. (1228) 322, 20. 428, 1. s. Johannis Bapt. capella in spelunca; sv. Jan pod Skalou (St. Johann unter d. Felsen), d. p. Hofovice; (1205) 381, 15. S. Johannis Bapt. hospitale Hierosolymitanum v. Hospitale. Judei (or.) (1212) 212, 10. Juditha (or.) regina, mater Otakari I regis (+ 1226) 282, 25. Jura v. Georgius. Jurata (or.); Jirata. Jurata (or.) praepositus Melnicensis (11226) 283, 25. 284, 5. Filius eius: Chreno. Jurata (or.) [clericus] testis (1218) 152, 25. Jurata (or.) cum filio, testis in Moravia (ante 1218) 433, 15. Juric, Jurik v. Georgius. Jurici (c. XVII), Jurice (c. XVIII), Jifice, d. b. Nem. Brod, g. Deutschbrod; Villa monii. Silo- ensis (1226) 275, 1. Jurinouici (or.), Jzfínooice, quondam in Moravia villa monii. Zderazensis (1227) 301, 20. Justingen (or.), in Württemb., Donaukr.; Anselmus de — (1216). Jvrik, Jvrich v. Georgius. L. L. arepus. Magdeburgensis v. Ludolfus. L. (c. X/11) presbyter, plebanus eccl. in Prascoles (1216) 122, 5. Ladizlaus marchio Moraviae v. Wladizlaus. Lagowicih (or.), Lahowicyh (sh. X111) locat.; La- hovice, prope Zbraslav, g. Kónigsaal: villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088 ?, ins. 1222) 216, 35. Ibd. piscatores monii. in Ostrov (1205) 381, 10. Lahovice, Lahowicyh v. Lagowicih. Lambach (or.); Lambach, Austria Sup., d. b. Wels; monium. ord. s. Benedicti. Abbas: Otto (1229). Lambertus (or.), Lampert, Lantbertus (sp.). Lambertus (c. XVI) abbas monii. s. Mariae in Kempnitz (+ 1216) 199, 20. Lantbertus (sp. X///) abbas monii. in Ostrov (t 1205) 380, 30. L[ambertus] custos ecclesiae Budesinensis (1226) 292, 25. Lambertus (c. X///) nuntius regis Boh. (1226) 277, 25. 278, 10. Lampertus (c. XV7) comes (1216) 120, 1. Lambertus (or.), [nobilis] testis (1226) 288, 35. Lampert Rapotic (sp. X///) (1210) 393, 1s. 396, 30. Lancheim (c. XIII); Langheim, Bavaria, Rgb. Oberiranken; monasterium ord. Cisterc.; abbas: Heinricus (1219). Landeck (sp. XV); Landek, boh. Ostroëin, d. p. Teplá, g. Tepl; villa (1214) 404, 25. Lantbertus v. Lambertus. Lasan (sp. X111); La£any, g. Losan, d. p. Cho- mułov, g. Komotau; villa monii. in Osek (1209) 889, 30. Lassczian (sp. XIV), Lazan (sp. X111); Laśfany, d. p. Sternberg; villa monii. Gradicensis (1220) 413, 20. 414, 35. venatores de — (1203) 373, 25. Lateranum (or.) (1198) 1, 25. (1201) 12, so. (1202) 27,35. 30,10. (1204) 36,15. 37,10. 38,5, 30. 40, 5. 41, 20. 42, 20. 43, 5. (1207) 60, 10. 61, 30. 62, 25. 63, 10. (1208) 72, 1. 75, 15. 76, 30. 77, 15. (1209) 78, 5. (1210) 81, 10. 85, 10. 86, 30. (1213) 99,30. (1216) 112,20. 120,25. 121,30. (1217) 125, 1, 25. 126, 20. 127, 10. 128, 20. 132, 1. 133, 1. 142,15. (1218) 145,15. 146,10. 147, 10,35. 148, 35. 149, 30. 150, 5. 156, 1, 20. 157, 15. (1219) 158, 30. 162, 20. 163, 15, 25. 164, 15. 165, 5. (1220) 188, 25. 189, 30. (1221) 195,5. 196, 10. 197, 5. 199, 20. 200,5. (1222) 206, 25. 207, 5,15. 208, 

Strana 490
Lateranum INDEX NOMINUM. 20, 30. 209, 15. 232,30. 235,5. (1223) 239, 35. (1224) 245, 5, 30. 247, 5. 252, 10. 253, 5. 254, 5, 30. (1225) 260,5. 277,15. 279,1. (1220) 291, 15. (1227) 294, 15. 295, 15. 297, 10. 298, 35. 299, 5. (1230) 345, 5. 346, 20. 350, 5. s. Laurentii ecclesia v. Rynarcz. S. Laurentii domus, monasterium v. Opatowic. Laurencius, Laureníius (or.). Laurencius (or. epus. Wratizlauiensis (1221) 201, 10. 205, 5. (1223) 240, 1, 5. (1224) 244, 20. | 245, 1. (1226) 292, 5, 30. (1227) 306, 1. (1229) 333, 10 sq. 334, 1 sq. (1230) 344, 10. Laurentius (or.), Laurencius (sp. X///), canonicus Pragensis (1203) 378, 1. (1211) 88, 5. Láq v. Wlaze. Lazan v. Lassczian. Latany, g. Losan v. Lasan. Lazec (or.*), Lazce, quondam villa hospitalis s. Johannis Hierosol. sita ab Mnichovo Hradisté (Münchengrätz) ad septentr. (1225) 26), 30. Lazenice (or.), recte Jazenice, Jesentk, d. p. Podé- brady; villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088 ?, ins. 1222) 216, s. Lazenici (or.) recte: Jazenici; Jesentce prope Jilové, £. Eilau; villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088 ?, ins. 1222) 2106, 15. Lbin (or.), Lbín mons, collis ap. villam Lbín, g. Welbine, d. b. Litoméfice, g. Leitmeritq (1088?, ins. 1222) 216, 1. Lbonow (sp. XIV); Lboñov, villa monii. Gradi. | censis pertinens ad Switawiam (1201) 366, 5. Leccowiz (c. X//1), Lethcowicz (c. XV), Lechtho- wich (c. XVIII); Ledkovice, apud Ivančice, d. p. Brno, g. Brünn; villa monii. in Oslavany (1228) 318, 1. (1230) 347, 20. Lechsdorft (c. XV 1I) dimidia villa quondam civi- tatis Opaviensis (1225) 257, 15. Ledci (or. Ledce, quondam villa hospitalis s. Johannis. Hieros. in districtu LitomysSlensi (1198/9) 4, 25. Ledci (or.); Ledce, d, p. Slang; villa monii. in Doksany (1226) 283, 10, 30. Ledkovice v. Leccowiz. Ledczicz v. Ledwic. Lednice e. Izgrübi. Ledwic (or.), perperam Ledczicz; Ledvice, g. Lado- witz, d. p. Teplice; villa monii. Doxanensis (1226) 284, 15, 35. 285, 5, 30. Leimeritz v. Lubomirici. Lelschowe (or.), villa monii. Velehradensis (1220) 180, 20. Leitmeritq v. Lutomeric. Leitomischl v. Lutomisl. i | Lelek (sp. X/V) venator (1201) 366, 10. de Lazan (1203) 373, 25. Lemusi (or.); Limugy, d. p. Český Brod; villa monii. Zderazensis (1227) 300, 25. 301, 20. Leuesic (o7.); Lenešice, d. p. Louny, g. Laun; villa monii. Doxanensis (1226) 284, 5, 20. Leo, Leua (or. Lewa (c), Leva (sp.); Lev. L[eo] presbyter cardinalis tituli s. Crucis (1208) 76, 10. (1210) 82, 20. Leo (or.), Lewa (c. XIV), Leva (sp. X/II) came- rarus Brunnensis (1203) 3765,10. de Clobuk (1210) 391, 30. comes 392, 20. 393, 10. baro, ca- merarius Brunn. provinciae 394, 20. 395, 1, 25. 397, 1. (1218) 409, 1. (1222) 221,25. 225, 15. 229,5. (1226) 287, 10. — Uxores eius: Rihtca (t 1210) et Soffia (1210). Leo (sp. X111) Spitich (= filius domini Spita) nobilis Moraviae (cc. 1210) 392, 30. (1210) 396, 20. Leua, Lewa (sp. X//1) testis in Moravia (1210) 393, 5. 396, 25. Leua (or.) iudex Brenensis (1213) 104, 10. 106, 10. Leo (or.) [nobilis Moraviae], (1218) 152, 15. (1225) 265, 15. 267, 5. 268, 30. 273, 30. Leo (c. X1//) baro, camerarius Olomucensis (1228) 318, 5, 15. 319, 1. Leobschütq v. Lubschicz. Leopoldus v. Lupoldus. i Lesan (sp. XIV); Lesany, d. 5. Prosléjoo, g. Pross- nitz; (1200) 364, 1. Lesche (or.), Léstí, rivulus sub castro Hauenstein, d. p. Jáchymov, g. Joachimstal (1226) 283, 20. 284, 1. Leskow (c. XIV), Lessou (c. XV11); Lešov, d. b. Pelhfimoo, g. Pilgram; villa (1203) 31, 15. Lesonice v. Lisinicz. Lessina (c. XV 11), Lesina, LySina ap. Stodo, d. p. Stříbro, g. Mies, villa ecclae. Prag. (1227) 303, 5. Lessou v. Leskow. Letko (c. XV), Letek, possessor curiae in Znoym (1226) 280, 1. Letconis (c. XV) vidua, possestrix curiae in Znojmo (1226) 280, 5. Leteh (or.) locat.; Lety prope Zbraslav, g. Kónig- saal; villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (10882, ins. 1222) 216, 30. Ibd. possessio monii. s. Geor- gii in castro Prag. (cc. 1227) 421, a0. Lethcowicz v. Leccowiz. Lethovicz (sp. X111); Letovice, d. p. Boskovice; Boriuth de — (1203). Pater eius: Boriuta de Redhoscz (1203). Letná v. Naletni. 

Strana 491
Leua v. Leo. Leubus v. Lubech. Leuigradec, Levigradec (ed.); Levý Hradec, d. p. Smíchov; castrum (1221) 436, 5, 15. beneficiarius regis ibd. (1221) 436, 1, 1v. Gradec (sp. XIII), villa monii. s. Georgii in castro Pragensi (cc. 1227) 421, 25. Leuuinici (sp. X//I); Levonice, Levanice, d. p. Zatec, g. Saaz; villa Sobéhrdi subdapiferi (ante 1212) 398, 1. Leva, Lewa v. Leo. Levigradec, Levy Hradec v. Leuigradec. Lhota, Lhuta (c.). Lhota v. Nalgote. Lhota (ed.), villa quondam apud sv. Jii (St. Georg), d. p. Vysoké Mýto (1199) 3, 15. 9, 25. Ecclesia s. Georgii ibd. Lhota (c. XVII); Lhotka ap. SpeFice, d. p. Něm. Brod, g. Deutschbrod; villa monii. Siloensis (1226) 275, 5. Lhota Dluha (c. X/V); Lhota dlouhá [nunc for- tasse Dlouhá ves, d. p. Pelhřimov, g. Pilgram]; guondam villa parochiae in Rynarec(1203)31, 15. Lhota Ocruhla (c. XIV); Lhota okrouhlá; quondam villa parochiae in Rynarec (1203) 31, 15. Lhotka v. Lhuta. Lhuta (c. XV); Lhotka ap. Rosice, d. p. Pardu- bice; villa monii. Opatovicensis (1229) 328, 25. Lhuta nomine Brzehrad v. Brzehrad. Libchava Ceská v. Nalubhaue. Libečov v. Lubesov. Libědice v. Lubedici. Libeň vysoká v. Luben. Libice v. Libici e£ Lubici. V. eliam Lvbica. Libici (sp. X/11); Libice, d. p. Poděbrady; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 5. Liblin o. Lublin. Liboëany v. Lubochan. Liboténice v. Lubothinic. Libušín v Lvbosine. Lichceves, g. Lichtendorf v. Lihvcewez. Lichtemstein (or.); Lichtenstein, Bavaria, Franken: castrum regi Bohemiae donatum (1212) 95, 25. Lichtenstadt, Lichtenstat v. Lyhtenstat. Lichucewez v. Lihvcewez. Liholut (sp. X///), Licholut, testis (1210) 393, 1. 396, 25. Lyhtenstat (or.), Lichtenstat (sp. X//1); Lichten- stadt, b. Hrognétin, d. p. Karlovy Vary, g. Karls- bad; villa cum foro monii. Teplensis (1213) 403, 5. (1219) 162, 5. Lihvcewez (or.), Lichucewez (sp. X111); Lichceves, &. Lichtendor!, d. p. Smíchov; villa, ubi terra INDEX NOMINUM. Lodowicus 491 et homo ecclae. Visegrad. (1088?, ins. 1222) 216, 25. villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 421, 25. Liliorum Vallis v. Linuelde. Limuzy v. Lemusi. Lindau v. Lipetim. Linuelde Vallis Liliorum (or.); Lilienfeld in Austria Inferiori; monium. Cist. ord.; abbas: Geber- hardus (1221) 203, 1. 205, 15. Lipertus (or. de lzgrübi (1222) 228,5. Frater. eius: Adamarus (1222). Lipetim (ed.); Lipětín, g. Lindau, d. p. Most, g. Brüx; villa monii. Zderazensis (1227) 300, 25, Lipnice (c. XV I/), Lipnicz (c. XVIII); ? Lipnice, d. b. Ném. Brod, g. Deutschbrod ; villa monii Siloensis (1226) 275, 1. Lisa (sp. XIII); Lysd stará, d. p. MI. Boleslav, g. Jungbunzlau; (1199) 360, 25. 361, 5. Lyskovice v. Lizcowici. LySina v. Lessina. Lisinicz, Lisiniz (c. XV); Lesonśce, d. p. Znojmo, g. Znaim; Lutoldus de — et eius drugo Chre- pecz (1225). Lyskovice v. Lizcowici. Lítice v. LVtiz. Litoméfice v. Lutomeric. Litomyšl v. Lutomisl. Livboldus v. Lupoldus. Lizcowicl (c. XVII) Lyskovice apud Humpolec, villa monii. Siloensis (1220) 275, 1. Liztimer o. Lstimir. Lobinhus (c. X7), Walterus de — (1216). Lobci (or.) Jocat.; Lobeë, d. p. Slaný, g. Schlan; villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088?, ins. 1222) 216, 20. Lodenice v. Lodimnice et Lodinnice. Lodimnice (sp. X/V), Lodenice, rivus apud Do- masov (1220) 414, 20, 35. Lodinnice (or.*); Lodentce, d. p. Slanÿ; villa monii. Bfevnovensis (1224) (250, 35). Lodinnich (or.), Lodinnio (c. X777), Loděnice, d. 5. Mor. Krumlov, g. Mahrisch- Kromau; villa, ubi ecclesia monii. Lucensis (1220) 192, 15. (1224) 246, 25. Lodowicus, Loduicus, Lodvicus, Luduic (or.), Lu- dewicus (c.); Ludvik. Ludovicus I, dux Bavariae (cc. 1214) 106, 25. (1225) 258, 20. Cognata eius: Hailca, quondam ducissa Bohemiae. Ludovicus IV, lantgravius 214, 1. Loduicus, Lodvicus (or.) comes de Froburc (1212) 94, 1. 96, 5. 97, 15. Lodowicus (or.) comes de Otyngen (1216) 118, 15. Thuringiae (1225) 

Strana 492
492 Lodowicus Ludewicus (c XVI) comes de Wartperc (1216) 120, s. Lodowicus (or) comes de Wirtemberc (1216) 118,15. Frater eius: Hartemannus (1216). Ludewicus (c. XV/) comes de Wirtenburgk (1216) 120, 1. Luduic (or.); [nobilis Boh.] testis (1201) 25, 10. Lohenice v. Luhinnic. Lomazice v. Lovmazicih. Lombardia (c. X///); prov. Italiae; (1203) 32, 20. (1213) 99, 15. (1227) 294, 35. Lopenicza (sp. XIII) Lopenice ?, rivus faciens metam silvae Stfelná (1203) 374, 1. Lopemnicze (sp. XIV) fluvius faciens metam silvae ap. Domašov (1220) 414, 25. Losan, v. Lasan. Lotusi (sb. X/11) locat.; Lotous, d. p. Slany, g. Schlan; villa, ubi curiae solventes decimas monio s. Georgii (cc. 1227) 422, 20. Louka v. Luca. Loucka v. Luczka. Loučeň v. Lucsan. Louéná v. Natreztenici. Loukovec v. Lucha. Louetin (or.); Lovétíu, d. p. Daëice; circuitus Petri rectoris provinciae Bítovensis (1227) 304, 1. Lounky v. Lvnich. Loužná v. Lusna. Lovchse (or.) locus in Austria; Ebrhardus pleba- nus de — (1229). Lovétín v. Louetin. Lovmazicih (or.) łocał.; Lomagice, g. Lametitr, d. p. Kadań, g. Kaaden; Villa, ubi homo et terra ecclae. Visegrad. (1088?, ins. 1222) 217, 1. Loza, Loz (or.; Loa, g. Losa, d. p. Kralovice; Cscibor (1216 sq.), Sulislaus et Zauise fratres de — (1225). Loziz (or.*); 239, 1. Lozoz (or.), Losos, Johannes (1228) 323, 10. Lštění v. Lzscene. Lstimir, Liztimer (sp. X///) testis in Moravia (1210) 393, 1. 396, 25. Lubkow (sp. X/V), Libkov, rivus apud Domasov (1220) 414, 20. Lubech (c. X///), Lubensis (or.) domus, Leubus, Silesia Borus., Rgb. Breslau, monium. ord. Cist., (1201) 368, 10. (1228) 311, 25. 312, 20. (1229) 343,5. Abbas: Guntherus (1227 sq.). Lubedici (or.); Libédice, g. Liebotitq, d. p. Kadaň, &. Kaaden; vila monii. Doxanensis (1226) 284, 5, 20. Petrus et Nicolaus de — (1223) INDEX NOMINUM Luben (or.); Libef vysoká, g. Hoch-Lieben; d. p. Mélnik; vila hospitalis s. Mariae Theut. in Boemia (1207) 63, 5. Lubensis domus v. Lubech. Lubesov (sp. X//I); Libeëov ap. Unhoit, d. pb. Smíchov; Villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 421, 30. Lubici, Lubicz (c. XVIII), Zubici (c. XVII): Li- bice, quondam villa monii. Siloensis (1226) 275, 5. Lublin (sp. X///); Liblin, d. b. Královice; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 1. Luboka (ed.), HIuboká?, silva ap. villam Suchidol (1221) 436, 5— 15. Lubochén (0r.); Liboëany ap. Zatec g. Saaz; villa, ubi possessio monii. Doxanensis (1226) 285, 25. Lubochowicych (sp. X//T) locat.; ? Libochovice, d. p. Roudnice; villa, ubi terra monii. in Ostrov (1205) 3883, 20. Lubomirici (c. XV 11), Libométice?, Leimeritz, villa civitatis Opaviensis (1225) 257, 10. Luboska (sp. X///), Lubo3ka, rivus in silva Stfelná (1203) 374, 5. faciens metam silvae ap. Doma- Sov (1220) 414, 25. Lubothinic (or.), Lubotienicz (c.); Liboténice; villa, cuius pars monio. in Doksany data est (1226) 281, 5. 284, 30. Lubschicz (c. XV11); Hlubëtce, g. Leobschütz, in Silesia Borus., Rgb. Oppeln; theloneum (1224) 257, 5. Luca, Luka, Lucha, Lucensis (or.) ecclesia, Lu- cense, Lvcense (or.) cenobium, Lvca (sp. X///); Louka, g. Kloster-Bruck prope Znojmo, g. Znaim; monium. ord. Praemonstratensis, eccla. s. Mariae (post 1201) 26,15. (1220) 191, 15. 192, 10. (1223) 243, 25,30. (1225) 261, 10,35. (1226) 279, 20. 280, 20. 288, 5—15. (1228) 310, 25. Abbas et conventus (1222) 209,30. 210,5. (1224) 246, 20. Lucensis capituli fratres (1225) 261, so. — ecclesiae consecratio (post 1201) 26, 15. Abbates: Florianus (1220 sq.) Gerardus (post 1201 sq.). Georgius (1201). Prior: Lucas (1220 sq.) — Camerarius: Hein- ricus (1223). — Capellanus: Nicolaus (1223). Luca (c. X1/l); ibd. vineae monii. in Ozlavan (1228) 318, 1. (1230) 347, 25. Luca (c. XV); Louka; molendinum monii. Opato- vicensis ibd. (1229) 328, 25. Lucas (or.), Lukáš. Lucas (or.) abbas Trebecensis (1225) 264, 35. 267,5. 268, 20. Lucas (or.) prior ecclesiae Lucensis (1220) 190, 25. (1223) 243, 30. (1228) 318, 15. 

Strana 493
Lukavice Lukavice v. Lucowiz. INDEX NOMINUM. i l Lucha (or.)*; Loukovec, d. b. Mnichovo Hradiště, | g Münchengrätz; villa hospitalis s. Johannis Hierosolym. (1225) 263, 30. Luclocensis (c. X///): Lenczyce?; scolasticus: J. (1224) 244, 25. Lukov v. Nalucowe. Lucowe (or.); Luková, d. p. Kralovice; Bůn de — (1219) 174, 10. Lucowiz (o7.); Lukavice dolní ap. Přeštice; Shepan de — (1216) 114, 15. Lucsan (or.); Louëeñ ap. Nymburk; Predzlav de — (1223). Luczka, Luczki (sp. XIV); Lou£ka, d. p. Hranice, g WeiBkirchen; villa monii. Gradicensis (1201) 365, 30. 367, 10. Luder, Luderius, Ludher (or.). Luder, Luderius (or.), [nobilis Moraviae] testis (1207) 55, 10. 56, 35. (1209) 80, 15. Luder (c. X/1/) nobilis [Mor.] (1222) 232, 1. Frater eius: Neplah (1222). Luder (or. de Radimoviz (1219) 175, 10. Ludher (or.) nobilis Boh. (1226) 286, 10. eius: Milhozt (1226). Filius Ludegerus, abbas de Cella s. Mariae in Saxonia (1226) 292, 25. (1229) 333, 10—35. 334, 5. Ludewicus v. Lodowicus. Luditz v. Luticz. Ludiz v. Lvtiz. Ludmila (sp. X///) monialis s. Georgii (c. 1201/20) 423, 1. Ludolfus, Ludolphus. [Ludolfus], arepus. Magdeburgensis (1198) 1, 15. 2,5. (1199) 8,25. (1200) 10, 20. (1201) 15, 10. 21, 25. (1202) 29, 1. (1 1206) 49, 10. Ludolphus (ed.) de Grimme (1212) 90, 25. Ludovicus, Luduic v. Lodowicus. Luha (or.), Luh (sp. X///); Luh praepositura ord. s. Benedicti in Komdrov, g. Kumrowitz, ap. Brno, g. Brünn. Praepositi: Arnoldus (1225). Gauel (1210). V. etiam: Naluzsche. Luhe v. Lve. Luhinnic (or.); Lohenice, d. p. Pardubice; villa monii. in Doksany (1226) 283, 5. 285, 10. Lunacouich, Lunacouuich (sp. X///) locat.; Lu- nikov, d. p. Slanj (Schlan); villa, ubi heredes hospitalis s. Joh. Hierosol. (1199) 360, 30. 361, 10. | Lun, Lin, Lin (sp. X///), Johannes de - (1199 sq.). Lunikoo v. Lunacouich. Lupatin (or.); Hloubětín [recte: Hloupétinl, d. p. | Karlin (Karolinenthal); villa hospitalis s. Mariae Theut. (1207) 63, 5. ! l ' | Lutomeric 493 Lupoldus, Luppoldus, Livboldus (or.), Leopoldus (or.*), Lupolt (c.) [Leopoldus] epus. Wormatiensis (1201) 23, 25. Lupoldus (or.), Leopoldus (or.*) VI. dux Austriae et Stiriae (1204) 35, 5. (1208) 75, 5. (1217) 141, 1. (1220) 176, 30. 187, 5. (1221) 205, 5. (1224) 245,20. 247, 10. (1227) 294, 30. 295, 5. 299, 20. — Uxor: Theodora (1217) 141, 1. Lupoldus, Luppoldus, Livboldus (or.), Morav.], (1218) 152, 2o. (1228) 323, 15. Lupolt (c. X/V) castellanus Znoymensis (1222) 225, 15. Lupus. Lupus (or.) sacerdos (1229) 340, 15. Lupus (or.) [miles Moraviae], (1208/11) 89, 1. Vid. et. Henricus Lupus. Luscowicih (sp. X//1); ? Lu£kovice in provincia Bozensi; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 10. Lusic, (or.); ? Lu£ice, d. 5. Teplice; Cunradus de — (t 1226). Lusna (sp. X//1); Lou£ná, quondam ap. Skocice, d. p. Písek; villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 5. Lutek, Lvthek (or.), Lutco (c.). Lutek, Lvthek (or.) [nobilis Moraviae] testis (1207) 55, 5. (1213) 104, 15. 106, 15. Lutco, Lutro (c. XVII) possessor villae Lubomirici (1225) 257, 10. [nobilis Luthmerig, Luthomericensis v. Lutomeric. Luthognewitz (sp. X111), Lutohnévic — filius do- mini Lutognew: Scazlau (1209) 390, 30. Lutholdus v. Lutolt. Luticz (sp. XV); Zlutice, g. Luditz, civitas (1214) 404, 25. Lutitz v. Lvtiz. Lutmariz, Lutmeric v. Lutomeric. Lutobor (or.) [castellanus] de Znoym (1221) 198,30. (1226) 288, 35. Lutolt (or.), Łutoldus (c.); Litold. [Lutholdus] epus. Basiliensis (1212) 94, 1. 96, 1. 97, 10. Lutolt (or.), [nobilis Moraviae] (1218) 152, 20. Lutoldus (c. XV) de Lisinicz, nobilis Moraviae (1225) 261, 25. Lutomeric, Lutomiric, Luthmerię, Lutmariz, Lut- meric, Lutvmeric (or.); Litoméfice, g. Leitmerit; castrum. Ibd. reditus de foro ad monium s. Georgii in castro Prag. pertinentes (cc. 1227) 422, 1. Lutomericensis (or.) ecclesia s. Stephani (1218) 158, 1. Praepositura (1221) 194, 15. Prae- positi: Benedictus (1217 sq.) Burchardus (1206). Hermannus (1226 sq.). 

Strana 494
494 Lutomeric Lutmeric (or.) villa, ubi possessio monii. Doxa- nensis (1226) 284, 5, 20 et Teplensis (1228) 308, 5. Luthomericensis (c. XF) provincia (cc. 1227) 422, 1. (1229) 328, 10. Lutomericensis (c. X) archidiaconus (1217) 131,10. Lutomisl, Lutomizl (or.), Lutomusle (sp. XIII); Litomy5l, g. Leitomischl; claustrum, monaste- rium ord. Praemonstratensis (1202) 371, 15, 20. (1226) 289, 25,30. 290, 1,5. (1228) 325, 25, 30. Abbates: Hermannus (1221). Mislen (1201). Walterus (1225 sq.). Lutro v. Lutek. Lufkovice v. Luscowicih. Lužice v. Lusic et Luzicz. Luzicz (sp. XIV); Lutice, g. Luschitz, d. p. Stern- berg; villa, ubi homines marchionissae (1220) 413, 20. 414, 10. Lvbica (or.); Libice?, silva ecclae. Visegradensis (10882, ins. 1222) 217, 5. Lvbosine (or.) locat.; Libudin, d. p. Slany; villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088?, ins. 1222) 216, 25. Lvca, Lvcense monasterium v. Luca. regi Boemiae in pheodum data (1212) 96, 25. Lwenouiz, Welenowiz (or.), Lwenowiz (sp. X711); Ivanovice, g. Nennowitz, d. p. Brno, g. Brünn; villa monii. Velehradensis (1220) 180, 20. (1228) 322, 10. 427, 30. Lvnih (or.) Jocat.; fortasse Lounky, d. p. Roudnice; (1088?, ins. 1222) 217, 10. Lvthek v. Lutek. Lytiz (or.), Lutitz (sp. XIII), Ludiz (sp. XV), Litice ap. Plzeń (Pilsen); Vlricus de — (cc. 1212 Sq.) Vlricus Dirsizlaus de — (1216). Lzscene, Ilscene (or.*); LStënt, quondam in dl- strictu Mnichovo Hradi3té (Münchengrätz), villa hospitalis s. Johannis Hierosolym. (12265) 263, 30. M. M. abbas de Plaz v. Meingotus. M. nobilis v. Milgost. Macarow (sp. XIII); Mukařov, d. p. Strakonice; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 10. Mackovice v. Mazouic. Magdeburg; Magdeburgensis, Madeburgensis (c. XIII) provincia (1230) 350, 10. Arepus: Albertus (1208 sq.) Ludolfus (1198). — praepositus: Willebrandus (1229). Meidburgense (or.*) ius (1223) 238, 25. Magnus (or.) filius Ottonis de Wrzan (1216) 114,15. Maguntia; Mainz, b. Mohuč; (1198) 2, 15. (1208) 74, 20. INDEX NOMINUM. Mareš Maguntina (c. X///) ecclesia (1204) 39, 10, 35. 40, 1, 25. 41, 5. 42, 6, 15. Maguntina (or. provincia (1207) 60, 25. (1217) 127, 30. (1230) 345, 30. Maguntinus archiepiscopus (1204) 41, 1. metro- politanus ecclae. Pragensis et terrae Bohemiae (1227) 298, 30. (1228) 307, 15. ad eum pertinet regum Boemiae coronatio (1228) 307,15. — Arepi.: Conradus II (1200 sq.). Sigifridus II (1204. sq.). Maguntinum (c. X///), Moguntinum (c. XV) ca- pitulum (1204) 41, 15. (1217) 131, s. Maguntini canonici (1204) 41, 35. Maguntinum concilium (1219) 164, 10. Maidburg, Maydenberg v. Deuichki. Maispitz, Tief- v. Massovitz. Malcowitz, Malcoviz (or.), Malkovice ap. Sedlec, d. p. Sedltany; Pribizlaus de — (1205 sq.). Malesici (sp. XIII); Malešice ap. Hluboká, g. Frauenberg; villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 5. Malešov, g. Malschen v. Namalesowe. | Mali (or.) frater domus s. Mariae (Melit.) de Lve (or.), Luhe, Bav., Rgb. Oberbayern, possessio | Praga (ante 1217) 124, 5. Malinnj v. Nauirchmalinneho. Malomieritz (sp. X///); Malomikice ap. Brno, g. Brünn; villa monii. in Zśbrdovice (1210) 394, 35. 396, 1. Manegoldus, Mangolt. Manegoldus epus. Pataviensis (1206) 50, 1. (1207) 65, 1. (1209) 78, 10. (1212) 89, 15. Mangolt (sp. X///) nobilis Moraviae (cc. 1210) 392, 35. (1210) 396, 20. Mannisuelt (ed.), Mannsfeld, Burchardus comes de — (1212). Mantile (or.), Mantel, Bav. Rgb. Oberpfalz, possessio regi Boemiae in pheodum data (1212) 95, 25. Marata (o7.), Mařata, [nobilis Mor.], (1218) 152, 20. Maratiz, Maretiz, Maretizc (or.); Mařatice, d. p. Uh. Hradisté, g. Ung. Hradisch; villa monasterii Velehradensis (1220) 180,20. (1228) 322, 10. 427, 30. Marchia (c. XV); Johannes de — (1225). Marcuardus v. Marquardus. Marcus. Marcus, (or.) sacerdos testis (1228) 312, so. [Marcus] abbas monii. Scothorum Vindobonae (1229) 339, 1, 30. Marcus (c. XV) frater de capitulo Lucensi (post 1201) 26, 20. (1225) 261, 30. Marcus (or.) frater Cozse, sacerdos (1228) 312, 30. Marcwardus, Marcwart v. Marquardus. Mares v. Marso. 

Strana 495
Maretiz Maretiz, Maretizc v. Maratiz. Margareta (or.), Margaretha. Margareta (or.) filia Ulrici de Scicencov, praelata monii. in Doxany (t 1226) 285, 6, 15, 35. Frater eius: Ulricus (f 1226). [Margaretha] imperatrix Graecorum, soror [Em- merici] regis Ungariae (1204) 43, 25. Margareta (or.) coniux Henrici ducis (t 1226) 282, 25. Margareta (sp. X/11) uxor Peregrini (1210) 395,10. Maria, uxor Belae primogeniti regis (1224) 245, 20. Maria-Zell v. Cella s. Marie. Ungariae Marik (sp. XIII), Mafik, heres in Ownech (c. 1201/20) 423, 5. Marquardus, Marcuardus, (or.), Marcwardus, Marcwart, Marquart, Marqvardus (sp.). Marquardus (sp. XIV) capellanus reginae Bo- hemiae (1228) 430, 10. Marquardus (or.) plebanus de Gors (1229) 340, 5. Marquardus (or. magister [plebanus] de Riede (1229) 337, 25—35. 338, 1, 30. 340, 1. Marquardus (or. magister, plebanus de Spithe (1229) 340, 1. Marquardus (or. abbas de Zuetla (1207) 58, 25. (1219) 158, 20. (1221) 205, 15. Marquardus (or.) praepositus sancti Ypoliti (1221) 205, 15. (1229) 340, 15. M(arquardus), marchio Anchonensis, dux Rauen- nensis, procurator regni Siciliae (1199) 6, 10. Marquardus, Marcuardus (or.) nobilis Boh., filius Hermanni (1211) 88, 1. (1213) 436, 10. (1216) 114, 15. (1218) 143, 25. (1219) 174,5. (1220) 412, 20. (1222) 218,5. 219,10. 418, 25. (1225) 267,30. (1228) 318,15. 324,25. Fratres eius: Benes (1211 sq.) et Zawis (1222 sq.). Marcwardus, Marquart (sp. X//1), (1210) 398, 10. 396, 30. Marcwart (sp. XV) testis (1214) 405, 5. Marquardus (sp. X111) ensifer (1219) 410, 5. Marcuardus (c. X///) castellanus de Dechin (1220) 176, 30. Marquardus (c XVI) filius Benessonis (1230) 351, 30. Sororinus eius: Woka (1230). Marquardus (or.) filius Wolframmi Pincernae de Schenkenberch (cc. 1230) 356, 30. Frater eius: Wilhelmus. Marqvardus (sp. XV) scabinus civitatis Novae Plsnae (1216) 407, 25. Marsilius (sp. X///) abbas de Selowa (1210) 393, 5. 396, 16. Marso (or.), Mares, [serviens Kojatae de Gnevin Most], (1227) 301, 25. INDEX NOMINUM. Martinus 495 Marsowich, Marsowitz (or.); Mar$ovice, d. p. Be- neloo, g. Beneschau; Heinricus de — (f 1222) et filius eius Georgius seu Jurik (1205 sq.). Marspurg v. Merseburc. Martiniz (c. X7//), Martinicz (c. XVIII), Narmiz (e. XV); Martinice, villa monii in Ozlauan (12265) 267, 10. 269, 1. (1228) 318, 1. (1230) 347, 20. Martinowez (or.); Martinéves, Martinoves, d. p. Roudnice; villa, ubi praedium monii. Doxa- nensis (1226) 284, 15. 285, 5. Martinus (or.), Martinvs (or.*), Martin (sp.). Martinus (c. XV) vicecancellarius s. Romanae ecclesiae (1230) 350, 5. Martinus (sp. X///) praepositus Prag. (t 1199) 360, 15, 20, 30. 361, 1— 10. Martinus (or. canonicus Pragensis (1211) 88, 5. (1214) 108, 30. (1216) 112,10. 114,15. 116, 25. 407,25. (1218) 143,15. 174,5. 175,5. (1222) 220, 15. et praepositus de Sadská (1224) 248,20. (1225) 264, 10. (1227) 298, 15. 302, 1. Martinus (ed.) plebanus de Dacziz (1226) 287, 15. Martinus (or) plebanus de Rohother (1228) 310, 5— 15. Martinus (sp. X///) abbas de Trebec (1210) 393, 5. 396, 15. Martinus (or.) castellanus, testis (1198/9) 4, 35. Martinus (sp. XIII) testis (1199) 362, 10. Martin (sp. XIII) de Bresscan, testis (1208) 388, 5. (1209) 390, 30. Frater eius: Waurenz. Martin (sp. X111) frater Petri Ros (1208) 388, 5. (1209) 390, 30. Martinus (or.), pincerna [epi. Pragensis], (1209) 79, 5. Martin (sp. X///) de Medwediz, testis (1209) 390, 30. Martin (sp. X/11]) testis in Moravia (1210) 393, 1. 396, 25. Martinus (or.) filius Ceztone [nobilis Boh.], (1211) 88,1. (1213) 435,10. pincerna (ante 1212) 398, 10. Martinus (or.), Martinvs (sp. X///) pincerna regis Bohemiae (1213) 401, 1. (1220) 176, 30. 412, 15. (1222) 212, 25. (1225) 264, 10. Martinus (sp. X111) filius Weykeri, testis (1213) 401, 5. Martinus (or. )de Raic, testis (1204/14) 107, 15. Martinus (or. de Bozne, [nobilis Boh.], (1219) 174,10. Frater eius: Heinricus (1219 sq.). Martinus (or.) de Obideniz (1219) 175, 5. Martin (or.) obequitans terminos villae Bogenicz (1219) 175, 10. Martinvs (or.*) [nobilis Bohemiae] (1224) 250, 15. Martinus (or.) miles, testis (1228) 312, 30. 

Strana 496
496 Martinus INDEX NOMINUM. Merosowicz Martinus (or.) testis in Moravia (1228) 318, 20. 323, 10. 428, 15. Martin (sp. X//7) civis Velehradensis (1202) 372,1. Martinus (c. XV) possessor curiae in Znojmo (1226) 280, 5. Martinus (sp. X///) animator monii. s. Georgii in silva Klete£ (cc. 1227) 422, 15. Maschau v. Mastow. Mascow v. Mastow. Mascowicych (sp. X///) locat.; Maskovice, d. p. Bene$ov; Villa, ubi terra monii. in Ostrov (1205) 382, 30. Massewiz v. Massowiz. Massiz v. Massowiz. Massovitz (or); Masäoky Hluboká, g. Tief- Maispitz, d. b. Znojmo, g. Znaim; Villa, ubi silva ecclesiae Pfímeticensis (1220) 190, 20. Massowiz, Massewiz, Massiz (or), Massitz (sb. XIII); Masovice quondam villa infra ter- minos parochiae de PHił/uky spectans ad monium. Velehrad. (1222) 226, 5. 227, 30. (1228) 322, 10. 427, 30. Mastow, Mascow (sp. XIII); Mastov, g. Maschau, d. p. Podbofany, g. Podersam; monium., quod postea in Osek translatum est (1208) 388, 1. (1209) 390,25. 391,5. Abbas: [Ruthardus?] (+ 1207) 64, 10. Matarow (or.), Matharsov (c. XV); Matefoo, d. p. Pardubice; villa monii. in Opatovice (1227) 301, 20. (1229) 328, 10. Mathey v. Mathias. Matheus, Mathevs (or.). Matheus, Mathevs, (or.) canonicus Pragensis (1201) 24,20. (1203) 378,1. (1216) 1106,25. (1219) 167, 15. (cc. 1201/20) 423, 1. Matheus, abbas in Cella s. Mariae (1207) 63, 15. Matheus (or.) frater domus s. Mariae [Melit.] de Praga (ante 1217) 124, 5. Matheus (s. X/1/) scriba [abbatissae s. Georgii], (c. 1201/20) 428, 1. Matheus (sp. X///) castellanus Pragensis (ante 1212) 398, 10. Matheus (or.) testis (1218) 152, 20. Matheus (or.) comes, filius Nemoy (t 1226) 283,1. 284, 25. 285, 1, 15. Matheus (or.) testis in Znoim (1226) 288, 35. Matheus (or.) testis (1227) 300, 3o. 302, 5. Matheus (c. XV) coquus regis Boh. (1229) 328, 15. Mathias, Mathey (or.),; Matěj. Mathias (or.) capellanus (cc. 1200) 11,20. Mathias (or. [sacerdos] de Ywansiz (1221) 198, 35. Mathey (or.) testis in Moravia (1218) 152, 20. Mathias (or.) testis in Moravia (1228) 318, 20. 323, 15. 428, 15. — Frater eius: Bicno (1228). Mazovia. — Dux: Conradus (1230) 350, 10. Mazouic (or.), Moskovice; (recte Mackovice), d. p. Znojmo, g. Znaim; villa ubi decimae ad monium. Lucense spectantes (1228) 310, 12. Mechatici v. Mechutici. Méchenice v. Myechinicy. Mechutici, Mechatici (c XVII), Mechuticze (c. XVIII Méchutice; quondam villa monii Siloensis (1226) 275, 1. Medelic (or.), Henricus dux de — (1212) 95, 25. Medelou, Medelow, Medelowe, Medilov v. Medlow. Medl, Medlo (or.). Medl (or.) [nobilis Moraviae] testis (1201) 18, 15. 20, 1. Medlo (or.) castellanus Olomucensis (1207) 55, 1. Medlonis (or.) filius Petrus (1209). Medlaw v. Medlow. Medlicum (or.); Melk, ap. St. Pölten in Austria Inf.; monium ord. s. Benedicti. — Abbates: Reginaldus (1207). Walterus (1229). Medlo v. Medl. Medlow, Medlóv, Medelow (or. Medelou, Me- dilov (c. X///), Medelowe (c. XV), Metlow (ce. XVII), Medlaw, Mellau (sp. X1/1); Medlov, g. Módlau, d. p. Hustopeć, g. Auspitz; (1218) 408, 25. Stephanus de — (1203 sg.). Medlow (sp. X/V), Medow (sp. X111) Mediov, &. Meedl, d. p. Litovel, g. Littau; Mislik de — (1200). Meduvedec (or.) Medvëdec, obequitans terminos villae Bojenice (1218) 143, 15. Medwediz (sp. X111); Nedvédice, g. Nedwiediisch, d. p. Litomffice, g. Leitmeritq; Martin de — (1209) 390, 30. Medvézi v. Metwezy. Meidburgense ius v. Magdeburg. Meingotus (or.) abbas monasterii in Plasy (1205) 48, 1. (t 1219) 173, 20. Mellau v. Medlov. Melnik (sp. XIII) Mélnik; castrum. Ibd. reditus de foro ad monium. s. Georgii in castro Pragensi pertinentes (cc. 1227) 422, 5. Melnicensis (sb. X///) provincia (cc. 1227) 422, 5. Melnicensis (or. praepositura (1221) 194, 15. Praepositi Andreas (1202/7). Jurata (f 1226). Peregrinus (1222). Merania, Meran. — Dux: Otto (1207) 64, 30. Mereren v. Moravi. Merosowicz (c. XV//), Merossowitz (sp. X111); Mirosovice, ap. Bilina, d. 5. Teplice, g. Teplitz; 

Strana 497
Merosowicz villa, ubi decima vini ad monium. in Ossek spectans (1207) 59, 25. (1209) 390, 1. Merseburc (or.), Marspurg (c.); Merseburg (a. d. Saale), prov. Sachsen (1203) 32,5. Curiae ibi celebrandae (1212) 93, 25. Merspurgensis (c. XV) epus.: Eckhardus. Mesilesicz, Mesilesicez, Missilessicz (c. XV); Megilesice apud Chrudim; villa monii. Opato- vicensis (1229) 328, 10. Silva eiusdem monii. villae adiacens 328, 25. Mestata (or.), Mstata, testis (1218) 152,20. Cf. Mztetitz. Metensis v. Mettae. Methes (or.) Métes, villicus Bogutae pincernae regis Boh. (1207) 66, 20. Methuge (sp. X/11), Metuje, g. Mettau, flumen apud Police (1213) 400, 10, 15. (1229) 431, 5, 10. Metlow v. Medlow. Mettae, g. Metz, in Lothringia (1214) 109, 30. Metensis (or.) episcopus: Conradus (1216). Metwezy (c. X/V), Neduedczy (c. XV//); Med- vězí: guondam villa parochiae in Rynarec apud Pelktimov, g. Pilgram; (1203) 31, 16. Mezilesice v. Mesilesicz et Mezilezzitci. Mezilezzitci (sp. X111); Mezilesice, villa monii. Zabrdovicensis (1210) 396, 1. Mezun (sp. X111); Mezouñ, d. b. Hořovice; villa monii. in Ostrov (1205) 382, 26. Michael (or. capellanus reginae Boh. (1229) 342, s5. Michle v. Mihle. Mychow (sp. XIV); Michoo, villa monii. Gradi- censis pertinens ad Svitaviam (1201) 366, 5. Micmanice v. Vzmans. Micolau (sp. X111) Mikulov, burgravius: Stephanus (1218). Mykus (c. XV), Miku3, nobilis Bohemiae (1229) 328, 10. Myechinicy (sp. X///); Méchenice apud Zbraslao (Kónigsaal; villa monii. in Ostrov (1205) 381, 5. Myelczy (c. XV); Mélce, nunc Mélice, ap. PFelous. d. p. Pardubice; villa, ubi hospites monii. Opatovice (1229) 328, 5. Mies v. Misa. Mihle (sp. XV11); Michle, d. p. Král. Vinohrady, g. Kgl. Weinberge; villa capituli Wisse- gradensis (1222) 417, 1. Milata, Milota (or.), Milotha (ed.), Mileta (sp.). Milota (or.) testis (1204/14) 107, 15. Milata (or., Mileta (sp. X///) nobilis Moraviae (1228) 323, 15. 326, 20,30. 428, 15. Milota (or.) Milotha (ed.), [cliens Kojatae de Gnevin Most], (1227) 300,30. 301,30. 302,5. Frater eius: Zezema. g. Nicolsburg; INDEX NOMINUM Milis 497 Milota (sp. X/11) civis 372, 1. Velehradensis (1202) Mylau v. Milín. Mileg (sb. X111), Milej, venator (1210) 398, 15. 396, 30. Milegou v. Mileuzko. Mileta v. Milata. Miletici (c. XVII); ? Milotice apud PelhHimov?; villa monii. Siloensis (1226) 275, 5. Mileuzko, Myleuzko, Myleuzk, Mileuzch, Mileusk, Milewsk (or.), Milegou, Mylevsc, Mileuscho (sp. XIII); Milevsko, g. Mühlhausen; Geor- gius de — (1199). Milevcense claustrum, Mileucensis, Myleucensis (or. ecclesia; monium. ordinis Praemonstr. (1215) 110, 25. (1216) 112, 10. 115, 30. 116, 5, 15. (1218) 143, 10. 144, 15. (1219) 174, 30. (cc. 1230) 354,5, 10. Abbas (1227) 302,5. abbas et prior (1229) 340, 10. Milevcensis (or.) conventus (1220) 193,5. Abbates: Gerlacus (1207 sa.) Johannes (cc. 1230). Milgost, Milgozt, Milgozto, Milhozt, Mylhozt (or.), Milghost, Milosc (sp.); Milhost. Milgost (or.) prior domus s. Mariae [Melit]. de Praga (ante 1217) 124, 5. M., Milhozt (or.), Milgost (or. *), Milgoztus (sp. X//1/) filius Milgozti, nobilis Bohemiae, fundator monii. in Mastow (1203) 376, 20, 25. 377, 1. (1207) 64, 5. (1208) 388, 1. (1209) 390, 25. (1225) 264, 10. Filii eius: Ahna (seu Hageno) et Petrus (1203). Milgozt, Milgozto, Mylhozt (or., Milgost, Mil- ghost (sp. XIII) nobilis Bohemiae (1199) 361, 25, 30. (1205) 67,10. (1211) 88,5. (ante 1212) 398, 10. (1214) 108, 30. (1222) 218, 5. Milgost (or.) testis in Moravia (1208/11) 89, 10. Milhozt (or.) filius Ludheri (1226) 286, 10. Milosc (sb. XIII) civis Velehradensis (1202) 372, 1. Milhostov v. Milozst. Milhozt, Mylhozt v. Milgost. Milic, Milich, Miligh; Milik. Milic, capellanus ducis Boh. v. Daniel II epus. Pragensis. Milich (ed.) subpincerna in Moravia (1226) 287, 10. Miligh (sb. X///) testis in Mor. (1228) 428, 15. Milikovice v. Milocowiz. Milin (or.); Mylau, Saxonia, AH. Plauen; pro- vintia regi Bohemiae donata (1212) 95, 25. Milis (c.), Milizce (or.); Milië. Milis (c. X/11) testis (1228) 318, 20. Milizce (or.) testis (1228) 323, 10. 

Strana 498
498 Milocowic INDEX NOMINUM. Modrice Milocowiz (c. XIII), Milochowih, Molochowich (c. XV); Milikovice, Villa monii. in Oslavany (1228) 318, 1. (1230) 347, 25. Milosc v. Milgost. Miloslau, Miloslaus, Miloslav. Milozlaus (or.) capellanus epi. Pragensis (1229) 340, 10. Miloslau (or.) testis in Moravia (1208/11) 89, 10. Mylozlav (or.); [nobilis Boh.], (1205) 67, 20. Miloslaus (or.), [serviens Kojatae de Gnevin Most], (1227) 301, so. Milozlaus, Mylozlav (or.); Milota v. Milata. Milothicz (sp. XIV); Milotice, d. p. Hranice, g. WeiBkirchen, villa (1201) 367, 10. Milothiski potok (sp. X/V); Milotickÿ potok, ri- vulus faciens metam bonorum monii. Gradi- censii apud Hranice (1201) 367, 10. Milotice v. Miletici et Milothicz. Milozlaus, Mylozlav v. Miloslau. Milozst (sp. XV), Milhoston?, Poppo de — (1214). Mymonowic (or.), Mimoñovice, quondam villa epatus. Pragensis, guae fortasse inter Mileosko (Mühlhausen) et Orlik sita erat (1216) 115, 25. Minichhof v. Mnichow. Minzinborgk (c. XV I), Münzenberg, Ulricus de — (1216). Miquartus (or.), [serviens Kojatae de Gnevin Most], (1227) 301, 25, 30. Mirkow (or.); Mi¥kovo, g. Mirschikau, d. p. Horsiiv Tjn, g. Bischofteinitz; villa Kojatae de Gnevin Most donata Marsoni (1227) 301, 25. Miroslav v. Mirozlaus et Mirozlav. Mirošovice v. Merosowicz. Mirozlaus, Myrozlaus, Mirozlav (or.); Miroslav. Mirozlaus, Myrozlaus (or.) canonicus Pragensis (1198/1201) 13, 20. (1203) 378, 1. (1209) 79, 5. (1216) 116, 20. Mirozlaus (or.) pincerna [in Moravia] (1228) 323, 16. 428, 15. Mirozlav (or.) de Ualle sacerdotis (1226) 290, 20. Filii eius: Jan et Budizlav. Mirozlay (or.) frater Bribizlaus (1229) 342, 30. Mirozlav (or.); Miroslav, g. Misslitg, d. p. Mor. Krumlov, g. Mahrisch Kromau; ibi vinea monii. Rajhrad. (1222) 229, 1. Misa (sp. XV); Mie, al Berounka, g. Mies; fl. Bohemiae (1216) 407, 25. Mislen (or.), Myslen, abbas de Lutomis! (1201) 18, 10. Mislesovvici (or.); Mvyslefovice, nunc Muschel- witz, in Saxonia AG. Bautzen; villa ecclae. Visegradensis (1088?, ins. 1222) 217, 10. Mislik (sp. X/V), Myslík, de Medlow, camerarius, vulgo pohonchi (1200) 364, 1. (1220) 414,5. venator (1203) 378, 25. Misna (ed.), Meissen, boh. Miles, in Saxonia; civitas (1212) 91, 1s. Misnensis (or.) episcopus: Benno (1088?) Bruno (1228). Theodericus (1206 sq.). — Decanus: Petrus (1220). Scolasticus: ricus (1226 sq.). Misnia (ed.), Missene; Missenensis (or. marchio (1212) 95,30. Misnensis et Orientalis marchio: Theodoricus (1201 sq.). Missilessicz v. Mesilesicz. Misslitz v. Mirozlav. Misterni (c. XVII), ? villa quondam monii. Si- loensis (1226) 275, 30 (nota ""). Mistidruh o. Mztidruh. Mistigneu (or.) | Mstihněv; (1198/9) 5, 1. Mistislawiz v. Mstislauic. Mistrin (or.); Mistłin, d. b. Kyfov, g. Gaya; villa monii. Velehradensis (1228) 322,15. 427,35. Miztidruch v. Mztidruh. Miadethiz (or.); Mladotice, g. Mlatz, d. p. Krdlo- vice; villa, ubi praedium monii. Cladrubensis (1205) 48, 1. Mladota. Mladota (sp. X///) primas Bohemiae (t 1205) 382, 10. Mladota (or.) testis (1226) 290, 20. Udal- eius filius: Jura Mladotice, g. Mlatz v. Mladethiz. Mle&ice v. Bnisici. Mnetis (or.); Mnet£$, nunc Netót, d. p. Roudnice; villa, ubi hospites monii. Doxanensis (1226) 284, 15. 285, 5. Mnichow (c. XVII); Mnichov, g. Minichhof, apud Bilina, g. Bilin; villa monii. Ossecensis (1207) 59, 25. (1209) 389, 30. Močidlce v. Mozidliz. Mocran et Mocran (or.) — marchionatus Moraviae (1212) 97,5. Mocropsi et alii Mocropsi (sp. X1//I); Mokropsy horní a dolní ap. Zbraslav; villae monii. s. Georgii (cc. 1227) 421, 30. Mocropzeh (or.) locat.; Mokropsy horní; ibd. ter- ra ecclae. Visegrad. (1088? ins. 1222) 216, 35. Moderiz v. Modrice. Módlau o. Medlow. Modlibog (or.), Modlibok, villicus regis Boh. (1198/9) 4, 25. Modrice, Moderiz (07.); Modřice, g Môdritz, d. p. Brno, g. Briinn (1228) 310, 25. Plebanus ibd.: Willehelmus (1222). 

Strana 499
Modriluzeh Modriluzeh (07.) locat.; Modfiluhy?; villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088 ?, ins. 1222) 218, 25. Modschidl v. Mozidliz. Mohilnice (s5. X111); Mohelnice, g. Miüglitq; Jan de — (1199) 362, 1. Moymerus (or.); Mojmir; nobilis. Frater eius: Obelss (t 1226). — Cognatus eius (1226) 285, 30. Moyses (or. canonicus Olomucensis et archi- presbyter seu archidiaconus Brachizlauensis provinciae (1208) 73, so. (1208/11) 89, 5. (1213) 104, 10. 106, 10. (1220) 180, s0. Molochowich v. Milocowiz. Monasterensis (or.); Kremsmünster, in Austria Super., d. p. Słeyerz praepositus: Sifridus (1221). Mons Novus v. Novus Mons. Mons Syon v». Stragov. Morasic (or.); Mora&ice, d. p. Chrudim; Jan de — (1226). Predbor de — (1226). Moraua, Morawa (0o7.), Morava, Morauia (sp. X///); Morava, g. March, flumen (1203) 378, 15. 374, 1. (1213) 101, 10. (1228) 322,1, 5. 427, 20,25. Morauia, Moravia (or., Morawia (c. XIII), Mocran et Mocran (or.) terra (1199) 362, 5, 15. 363, 30, 35. (1201) 366,5. (1205) 47,10. (1207) 53, 25. 385,10. (1212) 97,5. (1213) 103, 2. 105,15. (1218) 154,20. (1219) 410,5. (1222) 230, 10. (1225) 260,30. (1226) 289,25. (1227) 301, 20,25. (1228) 316,10. 320,15. 426,15. 430, 10. (1230) 344, 35. 350, 10. Moraviae provinciae (1220) 180,15. V. et. Glossa- rium sub: provincia. Morauie termini (1226) 275,5. metae versus Sile- siam (1201) 368, 10. Morauorum, Moraviensis pontifex v. epus. Olomucensis. Morauie principes 217, 20. 273, 15. 316, 10. 371, 10. Princeps seu dux: Brecyzlaus (t 1201). Otto I, senior et uxor Eufemia (f 1200) Otto II niger (f 1201). Wladimirus (f 1201). Morauiensis (or. marchio: Wladizlaus qui et Heinricus, frater PFemysli regis (1199) sq. Wla- dizlaus regis (1224). (1218). Marchionis capellani: Burchardus (1213). Jo- hannes (1208). Sdon (1208). Sudo (1208). Zssudek (1213). Morauiensis (or. camerarius: Boguzlaus (1201). Moraui (or. primates nobiles, Mereren (1201) 17,35. 19,15. 369, 15. (1213) 102,30. 402, 15. 408, 30. (1229) 330, 5. Morawa v. Moraua. Robertus Marchionissa: Heidwigis INDEX NOMINUM. II seu et Heinricus filius Pfemysli | — Mutina 499 Morawicha, Moravicza, Morawize (sp. X/11), Moravicie (sb. X7V); Moravice, g. Mohra; flumen in Morauia et Silesia (1203) 374, 1. 378, 30. (1220) 414,25. (1228) 427, 30. Morawiczan (sp. X/V), Moravitany; Buz de — (1200). Morawize v. Morawicha. Morcwycz (c. XV); Morkovice, d. p. Kroměříž, g. Kremsierz Zemzlaus de — (1222). Móscideliz v. Mozidliz. Moskovice v. Mazouic. Most v. Gnevin Most. Mostkowich (or.) Mostkovice, d. p. Prostějov, g. Prossnitz; villa monialium ap. s. Petrum in Olom. (1225) 262, 20. Mostek v. Moztek et Vmostka. Mostiště v. Moztissche. Mothol (or.); Motol (sp. X1//): Motoly, d. $. Smichov; villa monii s. Georgii in castro Pra- gensi (cc. 1227) 421, 30. ibd. praedium monii. Plasy (1209) 78, 35. Mozidliz, Móscideliz (or.), Mozidliscz (c. XVIII), Moëidice, g. Modschidi, d. b. Zlutice, g. Luditz; villa monii. in Plasy (1204) 44,10. (1214) 108,25. (1219) 173, 15. Mozta v. Gnevin Most. Moztek (c. XVII), Mostek (c. XVIII); Mostek, villa quondam monii. Siloensis (1226) 275, 5. Moztissche (o7.), Mostiště, pons paludum, ter- minus circuitus Velichov (1226) 283, 5, 25. Mrachotic (sp. X//I), Mrakolic [= filius domini Mrakota]: Veriso (1210). Mracota (or.), Mrakota, testis in Moravia (1228) 323, 15. 428, 20. Mramotice v. Bragotiz. Mstata v. Mestata. Mstidruch, Mstidrud, Mstidrug v. Mztidruh. Mstihnéo v. Mistigneu. Mstislauic, Mistislawiz (sp. X/17) = filius Msti- slavi: Jan (1210). 393, 10. 396, 30. Mstoñ v. Mzton. Mukařov v. Macarow. i Mucarouitz, Mucharouic (sp. XIII), Mukatovic — filius domini Mukaf: Zdislaw (1210). Mur (or.); Mury, vicus quondam monii. Doxa- nensis in insula ap. Doxany situs, ubi nunc u sv. Klimenta dicitur (1226) 281, 5, 20, 35. Muschelwitz v. Mislesovvici. Mutina, Mvtina, Mutine, Muthine, Mutene (sp.); Mutina. Mutene, Muthine (sp. X///) nobilis Boh. (1199) 361, 30. 362, 1. Mutina (sp. X//I/XIV) filius Bohuslay (1199) 358, 30. 

Strana 500
500 Mutina INDEX Mutine, Mvtina (sp. X///) Grutouic, nobilis Mo- raviae (1210) 392, 30. 396, 20. Mže v. Misa. Mztetitz (or.), Mstétic (= filius domini Mstata): Dubazk (1205). Mztidruh, Mstidrud, (or.*), drug, Mstidrug, Mstidrvg, Mistidruh (sp.); Mstidruh. Mistidruh (sp. X///) testis (1199) 362, 5. Mstidrug, Mstidrvg (or.) [nobilis Boh.] testis (1202/7) 51, 10. Frater eius: Woyzlaus. Mztidrug, Mstidruch (or., Mztidruh, Mstidrud (or.*), Mstidruh (sp. X///); burgravius seu castelanus Pragensis (1220) 412,20. (1224) 250, 20. 256, 1. (1225) 264, 10. (1229) 342, 30. Miztidruch (or.) de Zluscic (1223) 242, 15. Mstidruch, Mzti- Miztidruch (or.), Mzton (or.), Mstoñ, obequitans terminos villae Bogeniz (1219) 175, 10. N. Nabrode (or.), Brod, quondam apud Berown; villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088?, ins. 1222) 216, 30. Nacass (or.), Ndéas, [cliens Kojatae de Gnevin Most], (1227) 301, so. Nakel (or.); Náklo, g. Nakel, d. p. Litovel, g. Littau; villa, ubi taberna monii. Hradiště prope Olom. (1201) 18, 20. Маёетайсе v. Nasseratiz. Naclvcu (or.); Kluky prope Podébrady; villa, ubi piscator ecclae. Visegrad. (1088?, ins. 1222) 216, 15. Naconice v. Nenakuniz. Naksaci gore (or.); Na kací hofe; locus prope Lito- myśl, g. Leitomischl. ubi terra ecclae. Visegrad. (1088?, ins. 1222) 210, 10. Nadrybi (sp. XV); Nadryby, d. p. Plzeň, g. Pilsen; villa monii. in Plasy (1216) 407, 20. Nagoline (or.); Holin, d. p. Smíchov; villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088 ?, ins. 1222) 216, 35. Nagorvine (or.); Horvin?; ubi terra ecclae. Vise- grad. (1088?, ins. 1222) 216, 20. Nagradis (or.); Hradisté, terminus praedii Woy: cowic (1226) 283, 20. 284, 1. Nagradisci (sp. X///); Hradisté ap. Kasejovice, d. p. Blatnd; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 10. Nahodini (or.); Hodina, d. p. Kralovice: villa regis | Boh. (1229) 341, 10. Nahorach (sp. X/V), Na horách, villa monii. Gradicensis pertinens ad Hramice, g. Weif- kirchen (1201) 365, 30. NOMINUM. Natreztenici Nahorubyech (sp. X///) locał.; Nahoruby, d. p. Benešov; villa monii. in Ostrov (1205) 381, 10. Naletni (or.), Leiná, nunc pars Pragae; ibi terra ecclae. Visegrad. (1088?, ins. 1222) 217, 1. Nalgote (or.); Na lhoté, Lhota; possessio Kojatae de Gnevin Most (1227) 301, so. Nalubhaue (or.); Libchava česká, g. Bohm.- Lichwe, possessio Kojatae de Gnevin Most; ibd. nemus donatum servienti eius Nacass (1227) 301, so. Nalucowe (sp. X/II), Na Lukovż; Lukov, d. p. Slaný; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 421, 30. Naluzsche (or.), Nylysdi (sb. X/11I), Luh, nunc Komárov, g. Kumrotwitz, apud Brunnam; vineae et hortulani monii. Velehrad ibd. (1228) 322, 10. 427, 30. V. et : Luha. Namalesowe (or.); Malešov, g. Malschen, d. р. Dubd, g. Dauba; villa ubi terra ecclae. Wise- grad. (ins. 1222) 216, 1. Nanewidi (sp. X111); Nevidy, ap. Rokycany, d. p. Plzeň, g. Pilsen; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 421, 30. Nanezmine (or.); Nesmén, d. p. Kolín; villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (10882, ins. 1222) 216, 10. Naopatowem (sp. X/V), na Opatovém, locus faciens metam circuitus de Knenicz (1200) 364, 20. Naotave (or.); Otava, fl. Boh. (10882, ins. 1222) 217, 10. Napaseiowe (sp. X111); Paëejov, g. Paci, d. p. Strakonice; villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 10. Napdicari (c. XVI) quondam possessio civitatis Opaviae, fortasse apud Otice (Ottendorf), d. р. Opava, (Troppau) sita (1225) 257, 15. Napoli (sp. X/1/); Pole, d. p. Blatná; villa monii. S. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 10. Naposcherad (c. XVII), Potscherad (c XVIII); Poëeradce apud. Postolopriy (g. Postelberg); villa monii. in Ozzech (1207) 59, 20. (1209) 389, 30. Naprerowe (or.); Přerov starý, d. p. Ć. Brod, g. Bóhm.-Brod; villa Kojatae de Gnevin Most (1227) 301, 35. Naptenine (sp. X///); Pientn, d. p. Płeśtice; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 10. Narmiz v. Martiniz. ; Nascalsce (or.); Na skalsté, Skalsko; villa Kojatae de Gnevin Most (1227) 301, 30. Nasen (sp. X/II), Nasen, testis (1210) 393, 1. 396, 25. Nasseratiz (c. X/V); Naéeratice, g. Naschetitz, d. b. Znojmo, g. Znaim; villa Hartlebi de Znoyem (1222) 221, 10. Natreztenici (or.) Jocat.; porta terrae apud flumen Trstenice (nunc Louénd) prope Litomyśl, (1088 ?, ins. 1222) 217, 15. in Moravia 

Strana 501
Naturscye INDEX NOMINUM. Nepomuch 501 Naturscye (sp. XIII) Na Turšče, Crynucy, Tursko, d. p. Smichov; villa, ubi terra monii. in Ostrov (1205) 382, 15. Naumburg v. Nuemburg. Nauirchdestneho (sp. XIV) origo rivi Deštný, meta bonorum monii. Gradicensis (1200) 364,15. Nauirchiauornika (sp. XIV) origo rivi Javorník faciens metam bonorum monii. Gradicensis (1200) 364, 15. Nauirchmalinneho (sp. XIV) origo rivi Malinný, faciens metam circuitus de Knenicz (1200) 364, 10. Nauisocei (or.); Vysoká, possessio Kojatae de Gnevin Most (1227) 301, 30. Naviezde (sp. XIII); Ujezd, villa hospitalis s. Joh. Hierosol. (1199) 360, 20. Nawrutici (sp. XIII); Vrutice, d. p. Mělník; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 5. Nawrvtici (or.); Vrutice, g. Webrutz, d. p. Dubá, g. Dauba; villa, ubi terra ecclae. Wisegrad. ( 088?, ins. 1222) 216, 1. Nazatore (or.); Zátor; locus in suburbio Pragensi (1088 ?, ins. 1222) 217, 5. Nazblaz (or.); Blešno, g. Plöschen, d. p. Litoměřice, g. Leitmeritz; villa monii. in Doksany (1226) 282, 15. Nazhowe (or.); Žhov?, quondam villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088?, ins. 1222) 216, 30. Naztesowe (sp. XIII); Stěžov, d. p. Příbram; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 10. Nebusel (sp. XIII); Nebužely, d. p. Mělník; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 5. Neco (or.), Něch, nobilis Boh. (1222) 233, 25. Nechanice v. Nehanic. Nedaclebiz (or.); Nedachlebice villa canonicorum ecclae. Olomucensis (1209) 79, 30. Nedakonice v. Nenakuniz. Nedamyr, Nedamirus (or.), Nidamirus (c.), Neda- mir (sp.); Nedamír. Nedamyr (or.) nobilis Bohemiae (1205) 67, 10. Nedamirus (or.) nobilis Moraviae (1207) 55, 5. (1209) 80, 15. Frater eius: Doben. Nedamirus (or.), Nidamirus (c. XIII), Nedamir (sp. XIII), nobilis Moraviae (1203) 375, 10. (1209) 80, 15. (1228) 323, 15. 324, 30. 428, 15. Frater eius: Wers (1203 sq.). Nedan (or.) ablutor vestimentorum ecclae. Vise gradensis in Lihvcewez (1088?) 216, 25. Nedelisc (or.); Neděliště, d. p. Hradec Králové, g. Königgrätz; Cstibor de — (1226). Nedetovicih (sp. XIII) locat.; Netovice, d. p. Slaný, g. Schlan; villa solvens decimas monio. s. Georgii (cc. 1227 422, 15. Neduedczy v. Metwezy. Nedvědice, g. Nedwieditsch v. Medwediz. Nehanic (or.); Nechanice, d. p. Hradec Králové, g. Königgrätz. Capellanus: Petrus de — (1228). Nemajov v. Nemoyow. Nemchiz (or.); Němčice, d. p. Prachatice, g. Pra- chatitz; Zwatomirus de — (1220). Němčice v. Nemchiz, Nemcici, Nemcihk, Nems- hice, Nyemsic. Nemcici (sp. XIII); Němčice ap. Volyně, d. p. Strakonice; villa solvens decimas monio. s. Georgii (cc. 1227) 422, 20. Nemcihk (or.); Němčice; villa; Jesutbor de — (1222). Nemogou v. Nemoyow. Nemoy (or.), Nemoj. Nemoy (or.). comes Boh. († 1226) 284, 20, 40. 285, 10. Filii eius: Matheus comes et Wele- zlaus († 1226). Frater eius: Iheroneus comes († 1226) 284, 15. 285, 5. Nemoy (sp. XIII) heres in Ownech (c. 1201/20) 423, 5. Nemoyow (c. XIV), Nemogou (c. XVII); Ne- majov, molendinum prope Putimov d. p. Pel- hřimov, g. Pilgram, quond. villa (1203) 31, 15. Nempschiz v. Nemshice. Nemshice, Nemschice (or.), Nempschiz (sp. XIII); Velké Němčice, d. p. Hustopeč, g. Auspitz; villa monii. Velehradensis (1228) 322, 15. 427, 35. Nenakuniz, Nenakvniz, Naconice (or.), Neuake- wiz (sp. XIII); Nedakonice, d. p. Uh. Hra- diště, g. Ung.-Hradisch; villa monii. Velehra- densis (1220) 180, 20. (1228) 322, 10. 427, 25. Nenkowici (or.); Něnkovice, nunc Jeníkovice ap. Přelouč, d. p. Pardubice; villa Kojatae de Gnewin Most (1227) 301, 30. Nennowitz v. Lwenouiz. Neosztup, Neozstup, Neoztup, Noztup (or.), Nostuph (c)., Nostup (sp.); Neustup. Nostup (sp. XIII) nobilis Boh. (1205) 383, 25. Neosztup (or.) testis in Moravia (1218) 152, 25. Neozstup, Neoztup (or.) miles (1226) 286, 10. Noztup (or.), Nostuph (c. XVI) nobilis Boh. (1229) 342, 30. (1230) 351, 10. Frater eius: Gebehardus (1229). Neplah, Nepplah, Neplach, (or.), Neplach, [nobilis Mor.] (1207) 55, 10. 56, 35. (1209) 80, 15. Neplah (c. XIII) nobilis [Mor.] (1222) 232, 1. Frater eius: Luder (1222). Nepomuch, Nepomůch, Nepomuc (c. XIII), Ne- pomuky, quondam monasterium ord. Cisterc. ibi situm, ubi nunc est villa Klášter, g. Kloster prope Nepomuky, d. p. Přeštice. Abbas:

Strana 502
502 Nepomuch Hartmüth (1219). abbas (1224) 251,35. 253, 1, 30. (1225) 259, 15. Prior: Robertus (1199). Nepr; Néfr. Nepr (or), [canonicus Prag.] (1216) 116, 25. Nepr (or.) capellanus epi. Pragensis (1229) 340, 10. Cf. Dnepr. Nerad (sp. XIII) de 390, 30. Neradici (sp. XIII), locat.: Neradich (or.); Nera- lovice, d. p. Karlín; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 421,30. ibd. animatores capellae s. Venceslai in castro Pragensi (1227) 305, 20. Nereztci (sp. X//I) locat.; Nefestee, d. p. Písek, villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 16. Nesata (or.), Měžata, [nobilis Morav.], (1218) 152, 20. Neschemici (sp. X//1); Neśtomice, d. b. Ustl n. L., g. Aussig; villa hospitalis s. Joh. Hierosol. (1199) 360, 20. Nesměn v. Nanezmine. Nesuachilow (sp. XIV), Neswachilou (sp. X//1); Nesvaëilon; villa monii. Bfevnovensis (1213) 400, 20. (1229) 431, 10. Nestomice v. Neschemici. Networycych (sp. XIII) locat.; Netvořice, d. p. Benešov; villa, ubi terra monii. in Ostrov (1205) 488, 1. Netěš v. Mnetis. Netolich (c. XIV); Netolice, d. bp. Prachatice; castrum provinciale; castellanus: Bohusie (1222). Netolicensis provincia (cc. 1227) 422, 6. Rohozne, testis (1209) Netolicenses messores (1088 ?, ins. 1222) 217,15. | Netovice v. Nedetovicih. Netribiz (or.); Netfebice, d. p. Poděbrady; villa hospitalis s. Joh. Hierosol. (1198/9) 4, 25. Neuakewiz v. Nenakuniz. Neuburg, Kloster- v. Numburghc. Neuffen v. Nifphe. Neuhaus v. Nova domus. Neuhlas, Neulaz v. Nevhlaz. Neustadt. Máhrisch- v. Vnisov. Neustadil v. Noua civitas. Neustup v. Neosztup. Nevhlaz (or., Neulaz (c. XVI), Neuhlas, filius Radimi [nobilis Boh.], (1220) 193, 10. (1230) 352, 1. Frater eius: Bohuslaus (1230). Nevidy v. Nanewidi. Nevosedy v. Nowosedli. Nezamisl (sp. X//I), Negamysl, de Uranou (1210) 392, 30. 396, 20. Něžata v. Nesata. Nezlici (ed.) villa quondam monii. s. in castro Pragensi (1221) 436, 10. Nicolai, sti. ecclesia v. Znoim. Georgii INDEX NOMINUM. Nicolaus, Nycolaus, Nicholaus (or.); Mzkulás. Nicholaus (c. XVIII) [de Romanis] episcopus Tusculanus, cardinalis (1208) 71, 25. Nicolaus (c. XVII) [de Claromonte] episcopus Tusculanus cardinalis (1226) 277, 5. Nicolaus (or.) archidiaconus, canonicus Pragensis (1227) 302, 5. Nicolaus (or.) capellanus Lucensis (1223) 243, 30. Nicolaus, Nycolaus (or.) testis in Moravia (1218) 152, 20. (1221) 198, 30. Nicolaus (sp. X///) nobilis Boh. (1220) 412, 20. Nicholaus (or.), [nobilis B.] (1222) 212, 25. Nicolaus (or.*) filius Bohutae (1223) 239, 1. (1224) 257,25. Frater eius: Petrus de Loziz (1223). Nicolsburg v. Micolau. Nidamirus v. Nedamyr. Niedernburg Kl., v. Patavia. Nyemsic super Wiltawam (or.); Néméice quondam ap. Zaleglice, d. p. Mélnik; villa monii. Doxa- nensis (1226) 284, 20. 285, 10. Nifphe, Nyphen, Nisphe (or.), Neuffen (Wiirttem- berg), Bertoldus de — (1212 sq.). Nylysdi v. Naluzsche. Nyncycyh (sp. XIII) locat.; Nu£tce, d. dp. Smíchov; villa, ubi custodes ecclesiae monii. in Ostrov (1205) 381, 15. Ninech, Nienech (0r.), Ninec, Nynco (sp.); Nynék, Nyněch. Ninech (or.), Ninec (sp. X///) nobilis Moraviae (1203) 375,5. (1223) 237,20. Frater eius: Semi- slaus (1203 sq.). Nienech (or.), Nynco (sp. XIV) testis in Moravia (1228) 323, 15. 428, 15. 430, 10. Ninehov (sp. X111); Nynéchov, nunc Jenichov, d. p. Mélnik; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 5. Niniz (or.), Nynice, d. p. Plzeñ, g. Pilsen; villa seu praedium monasterii in Plasv (1216) 113, 30. Hermannus de — (1216). Ninoniz, Ninowiz, Żocał.: Ninonicih (or.); Jinonice, d. b. Smichov; Villa, ubi terra ecclae. Visegra- densis (1088? ins. 1222) 216,35. ibd. terra monii. Plassensis (1207) 66, 10. ibd. homo cum terra ad ecclam. Pragensem pertinens (1209) 78, 30. Nyphen, Nisphe v. Nifphe. Nitrlensis (or.); Nyitra, boh. Nitra, g. Neutra, in Hungaria; episcopus: Jacobus (1228). Jo- hannes (1221). Niumburgensis v. Numburghc. Norimberga v. Nurenberc. Nostup, Nostuph v. Neosztup. 

Strana 503
Noua civitas INDEX NOMINUM. Odrepsi 503 in castro Pragensi (cc. 1227) 421, 25. ibd. ho- mines monii. Břevnovensis (1224) (250, 25, 35). Nuzer (or.), Neužer, miles Rudolfi iudicis (1204/14) 107, 15. Nythomicih v. Nutomici. Noua civitas (ed.); Nové město, g. Neustadtl; op- pidum Moraviae. Plebanus: Victor (1226). Noua civitas (or.*) Neustadt, ap. Nürnberg (1227) 300, 1. Nouesedlo (sp. XIII); Nové sedlo, quondam villa monii. in Ostrov (1205) 381, 30. Nouměřice v. Numerzicz. Noutonice v. Nutomici. Nouum castrum v. Nova domus. Novacowicih (sp. XIII) locat.; Novákovice, d. p. Klatovy, g. Klattau; villa monii. s. Georgii (сc. 1227) 422, 10. Nova domus, Nouum castrum (or.); Jindřichův Hradec, g. Neuhaus; Heinricus de — (1220) et filius eius Vitco (1223). Nové město v. Noua civitas. Nowygradek (or.), Nový hrádek, ap. Olomouc (1213) 101, 10. Nowosedli (sp. XIII); Novosedly, nunc Nevosedy, d. p. Strakonice; villa solvens decimas monio. s. Georgii (cc. 1227) 422, 20. Novus Mons (or.) super Albiam; curtis monii Teplensis (1219) 162, 10. Nozislaw (sp. XIII), Nosislav, miles († 1205) 382, 10. Noztup v. Neosztup. Noztvleh (or.) locat., Nuosle, Nusle (sp. XVII): Nusle prope Pragam; villa, ubi servi et horti ecclae. Visegrad. (1088?, ins. 1222) 216,20. villa capituli Visegrad. (1222) 417, 1, 10. Nučice v. Nyncycyh. Nuemburg, Nuemburgensis, Nuhemburgensis (c. XIII), Hambembergensis (c. XIV), Naum- burg a. d Saale, episcopus: Bertoldus (1201 sq.); diocesis (1229) 334, 5. — s. Georgii abbas (1210) 82, 25. Numburghe (or.), Klosterneuburg, Austria Inf., d. p. Tulln; praepositura canonicorum regula- rium. Numburgensis (or.), Niumburgensis (c. XIII) praepositus et decanus (1228) 311, 5. Praepositus: Conradus (1229). Walte- rus (1221). Numerzicz c.); Nouměřice, d. p. Slaný, g. Schlan; villa monii. Doxanensis (1226). Nuosle v. Noztvleh. Nurberk (sp. XIII), ? Norberk, testis (ante 1212) 398, 15. Nurenberc (or.), Nürenberc (c. XIII). Nurenberch, Nurinberg; Nürnberg, b. Norimberg, in Bavaria (1199) 5, 30. (1212) 91, 25, 30. 93, 20. (1219) 172, 15, 25. Nusle v. Noztvleh. Nutomici (sp. XIII), locat.: Nythomicih (or.*): Noutonice, d. p. Smíchov; villa monii. S. Georgii O. O. dux, rex Boemie v. Premizl. Obděnice v. Obideniz. Obecski, Obetena ochozv (sp. XIII), communis circuitio, silva monii. in Zábrdovice (cc. 1210) 393, 10. (1210) 394, 30. Obelss (or.), Obleš, frater Moymeri († 1226) 286, 1. Obiden (or.) de Petroviz (1219) 175, 5. Obideniz (or.); Obděnice, d. p. Sedlčany; Martinus de — (1219). Obitci (sp. XIII); Obytce, d. p. Klatovy, g. Klattau; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 10. Obless (or.) terminus silvae apud Kravaře, g. Graber, d. p. Litoměřice (1226) 283, 30. 284, 10. Obrini (or.) locat.; fortasse Bavoryně, d. p. Hořo- vice; villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088?, ins. 1222) 216, 30. Ocdochardus v. Premizl rex Boemorum. Okori (sp. XIII); Okoř, d. p. Smíchov; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 421, 25. Ocruhla Lhota v. Lhota Ocruhla. Octacarus v. Premizl rex Boemorum. Octauianus (c. XV), Octavianus (c. XVIII) diaconus cardinalis ss. Sergii et Bachi (1208) 72, 1. (1226) 277, 10. (1230) 349, 35. Odakarus, Odacharus, Oddackarus, Odakir, Oda- crius, Odacrus, Odacuer v. Premizl rex Boe- morum. Odalricus v. Olricus. Odoacer, Odoacrius v. Premizl. Odolen (or.), Ödolen (sp.). Odolen (or.) [nobilis Mor.] testis (1207) 55, 1. Odolen (or.) filius Bürsonis, nobilis Boh. (1224) 248, 25. Odolen (or.), Odolen (sp. XIII); filius eius Bogu- zlaus (1207 sq.). Odolenowich (or.), Odolenovic (i. e. filius domini Odolen): Boguzlaw (1207). Odoliz, Odolitz (c. XVII); Vodolice ap. Bílina, d. p. Teplice, g. Teplitz; villa, cuius pars monii. in Ozzech propria (1203) 377, 10. (1207) 59, 20. 385, 20. (1209) 389, 30. ibd. decimae monii. Ozzech (1207) 385, 5. (1209) 389, 30. Odra (sp. XIII); Odra, g. Oder, flumen Moraviae (1201) 368, 10. (1203) 373, 15, 30. 378, 30. Odrepsi (sp. XIII); Odřepsy, d. p. Poděbrady; villa monii s. Georgii (cc 1227) 422, 5.

Strana 504
504 Oger Oger, Ojíř v. Hogerus. Olbram (or.), Olverammus (c.). Olverammus (c. XV); [nobilis Moraviae] testis (post 1201) 26, 20. Olbram (sp. X/1/I) nobilis Moraviae (1210) 392,35. 396, 20. Olbram (or.) [nobilis Mor.] (1213) 104, 15. 106,15. Olbram (sp. X///) Velenouich [- filius domini Velen] nobilis Moraviae (1210) 392, 30. 396, 20. Olbramkostel o. Wolframeskirchen. Olkowitz, Gross- v. Olexouich. Oldrich, Oldrih v. Olricus. Oldrichouich (or.), OldFichovie, i. e. filius domini Odalrici: Oldrich (ante 1218) 433, 15. Oldrisi (sp. X//1); Oldhis, quondam ap. P/edhradí, d. p. Podébrady; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 6. Oleczouicz, Oleksovice v. Olexouich. Olen (or.) filius Thimonis, [nobilis Boh.], (1216) 114, 15. frater eius: Drizlaus (1216). Oleskec (or.); Vole$ko prope Liboténice, d. 5. Roud- nice; Villa monii. in Doksany (1226) 281, 5. Olesna (or.): Voleiná, d. b. Vysoké Mýto; villa Kojatae de Gnevin Most (1227) 301, 35. Olesni (sp. X/V), Oleiny, rivus faciens metam circuitus de Knenicz (1200) 364, 15. Olessnik (s. X /V/), Olesnice, rivulus faciens metam silvae ap. Domażov (1220) 414, 10. Olexouich (or.) Olexouic (c. X///), Oleczouicz (c. XV); Oleksovice Velké, g. GroB-Olkowitz, d. p. Znojmo, g. Znaim; Villa, ubi ecclesia monii. Lucensis (1220) 192, 15. (1224) 246, 25. Parro- chianus: Pertoldus (post 1201) 26,20. Olluerlus (c. XVII) epus. Sabinensis 277,10. Olomuc, Olomuch, Olomuchz (or.), (sp. XIV), Olomucium (c XVIII); Olomouc, g. Olmütz; urbs, castrum, civitas (1200) 363,35. 364,25. (1201) 17,20. 368, 1. 369, 10. (1207) 55, 15. (cc. 1207) 56, 25. (1208) 74, 1. (1213) 101, 5. (1220) 181, 1. (1222) 232, s. (1223) 231, 10, 15. (1230) 353, 25. — ibd taberna monii. Gradicensis (1201) 18,25. — hortus in fine civitatis monio. apud s. Petrum pertinens (1213) 101, 10. Olomucensis castri beneficiarii (1200) 364, 1. (1203) 375,5. (1208) 74,1. (1220) 414, 1, 10. 416, 10. Olomucenses castellani (1223) 239, 1. Castel- lanus seu burgravius: Golac (1224 sq.). Medlo (1207). Victor (1221). Zauissa (1208 sq ). (1226) Olomucz Olomucensis camerarius: Arnust (1207). Bawarus (1208 sq.). Heinricus (1225). Leo (1228). INDEX NOMINUM. Olomuc Olomucensis iudex: Doben (1208 sg.). Hein- ricus (1207). Veliz (1222 sg). Olomucensis, Ollomucensis (or.) Olvmucensis (sb. XIII), provincia (1200) 364, 1. (1201?) 369, 15. (1213) 105, 15. (1213) 408, 30. (cc. 1230) 355,15. provinciae beneficiarii v. Olom. castri beneficiarii. — provinciae procurator: Chuno (1228). Olomucensium (or.) dux: Premisl (1201) 19, 10. v. Premizl Otac. rex Boemorum. Olomucensis, Olomuncensis (or.) ec clesia (1207) 53, 20. (1209) 80, 5. (1213) 101, 25. (1222) 226, 10. Patroni eius: b. Petrus apostolus et Paulus et felix martyr Wencezlaus 54, 15. Olomuc. Ecclesia episcopalis beati Wencezlai martyris (1201) 20, ı. sita in monticulo extra moenia civitatis (1207) 62, 15. Olomucensis episcopatus (1201?) 369, 25. (1230) 353, 15. Olomucensis, Olomocensis, Holmulcensis (or.) diocesis (1200) 363, 10. (1201) 365, 20. (1203) 373, 5. (1207) 62, 10. (1217) 128, 1. (1219) 165, 20. (1220) 180, 1, 15. 190, 1. (1222) 213, s5. (1224) 2406,30. (1225) 273,15. (1227) 296, 25. 299, 25. 346, 1. (1230) 353, 15. Olomucensis, Olomocensis, Olmocensis, Holomu- censis (or.), Ulmocensis episcopus (1201) 19,15. (1213) 101,20. episcoporum electio 54,25. episcopi: Bawarus (1201). Robertus (1201 sq.). Wecelo (1088 ?). Olomucense, Olomocense (or.) capitulum (1207) 57, 35. (1208) 74,5. (1220) 180, 15. (1225) 266, 10, 15. (1228) 311, 15, 20. (1230) 353, 25. 355, so. capituli sigillum (1224) 246, 30. Olomucensis, Olomoncensis (or. ecclesiae praepositur a (1207) 54, 20. 58, 1. — praepositus (1224) 251,35. 253,5, 30. (1225) 259, 15. Praepositi: Stephanus 1208 sq. Theodericus (1228 sq.). -- decanus: Baldwinus (1201). Sifridus (1227). Waltherus (1207 sq.). decanus et praepositus (1207) 54, 15. Olomucensis provindiae archidiaconus: Radozlaus (1207 sq). Olomucenses, Olomucensis ecclesiae canonici (1207) 62,15. (1209) 79,35. Alexius (1228). Andreas (1207 sq.) Arcleus (1220). Boguzlaus (1207 sq.) Boscho archidiaconus (1201). Chuz- cray (1207). Conradus (1208/11 sq.) Cusdrah (1208). Esau archidiaconus Prerow. (1208 sq.). Gerardus (1203 sq.) mag. Gregorius (1223 sq.). Heinricus (1225 sq.). Ysaac (1208 sq.). Jacobus magister (1201 sq.). Johannes (1220) Moyses (1208). Petrus (1207 sq.). Radozlaus archidiaco- 

Strana 505
| Olomuc nus (1207 sq.). Sdizlaus (1228). Sidebor (1208 sq.). Sifridus (1207 sq.). Stephanus (1201 sq.). Theode- ricus (1208 sq.). Waltherus archidiac. (1201 sq.). Wratek (1207 sq.). Vtessen (1207 sq.). Zbineus archidiaconus (1201 sq.). Olomucensis (or). eccl. presbyteri et vicarii (1208) 73, 30. Olomuc. Ecclesia beati Petri olim cathedralis (1207) 62, 10. (1213) 101, 5. monasterium monialium ord. s. Augustini apud ecclesiam s. Petri (cc. 1207) 56,25. (1213) 101, 1, 5. (1223) 237, 5. (1225) 261, 20. Olricus, Oldrich, Viricus, Viricus, Wiricus, Ulricus (or.), Odalricus, Oldrih, Vldric (sp.); Udale ricus, OidFich. [Udalricus 11] episcopus Pataviensis (1217) 132, 25. 140, 35. (1219) 169, 1. (1220) 177,25. 178,20 (1220) 187, 25. Vlricus (or.) praepositus sancti Nicolai Patauien- sis (1219) 169, 1. (1221) 203, 1. (1229) 340, 15. V[lricus] scolasticus Misnensis (1226) 291, 5, 25. (1229) 334, 1. Vlricus, Vlricus (or.) canonicus [Pragensis], (1214) 108, so. (1216) 116, 25. Olricus (or.) plebanus de sancto Andrea (1229) 340, 5. Olricus (or.) plebanus de Wizlinsdorf (1229) 340,1. VIricus (or. abbas s. Galli (1212) 94,1. 96, 1. 97, 15. (1216) 118, 15. VIricus (or.) viceprotonotarius Friderici II imp. (1212) 94, 10. 96, 10. 97, 20 Wiricus (or.) notarius regis Boh. (1213) 1068, 15. Odalricus (sp. X///) dux Bohemiae (ft 1205) 381, 10. Oldrih, Vldric (sp. X///) testis in Moravia (1210) 393, 1. 396, 25. Vlricus (or.) comes de Chiburc (1212) 94, 1. 96, 1. 97, 15 Olricus, Vlricus (or.), Ulricus (s. X///) de LVtiz, (comes cc. 1212) 399, 10. (1213) 434, 85. (t 1216) 113, 80. Frater eius: Protiva (1212). VIricus Dirsislaus (sp. XV) de Ludiz (1216) 407,20. Uxor eius: Sudcha. Ulricus (c. XV/) de Minzinborgk (1216) 120, 5. Oldrich Oldrichouich (or.) testis in Moravia (ante 1218) 433, 15. Olricus, Vlricus (or.) filius domini Juric, nobilis Boh. (1209) 79, 10. (1213) 435, 10. (1220) 412,20. (1222) 212,30. 232,1. (1224) 250,20. Frater eius: Johannes (1213). Olricus (or.) castellanus de Chinow (1222) 220,15. Viricus, Wiricus (or.), [nobilis Moraviae, castel- lanus] Zenoimensis (1222) 222,15. 225, 15. (1223) 243, 5— 15. INDEX NOMINUM. 505 Opatowic Ulricus (or. comes de Scicencov (f 1220) 285, 1,16. Filius eius: Ulricus (f 1226). — Filia: Margareta (t 1226). Ulricus (or.) filius Ulrici de Scicencov (f 1226) 285,5,20. — Soror: Margareta (t 1226). Viricus (or.) sagittarius, possessor curiae sub castro Znoim (1226) 288, 10, 35. Olsan (c. XVI/), Ols$any, curia quondam monii. Siloensis ap. Zeliv, g. Seelau, sita (1226) 275,10. Olsany v. Olsan et Olsaz. Olsaz (sp. XIII) locat.; Olšany ap. Horažďovice, d. b. Strakonice; villa solvens decimas monio. s. Georgii (cc. 1227) 422, 20. Olsicz (c. XV), Olśic, possessor curiae in Znojmo (1226) 280, 1. Olsoue (c. XV/); Volsany, nunc curia apud Sedlec, d. p. Kralovice, quondam villa Romani de Teintz (1230) 351, 15. Olveraminus v. Olbram. Omeclas (or.); Vonoklasy, recte Unéklasy, ap. Zbraslav, g. Konigsaał; villa, ubi possessio capellae s. Venceslai in castro Prag. (1227) 305, 25. Ondregouic v. Ondreiouich. Ondrelek (or.), Ondtejek (i. e. Andreas iuvenis), [nobilis Moraviae] testis (1207) 55, 10. Ondreiouich (or. Ondregouic, Andrelouic (sp.), Ondłejovic (= filius Andreae). Ondregouic, Andreiouic (sp. X///) Jan (1210) 393, 10. 396, 30. Ondreiouich (or.) Smil, testis in Moravia (ante 1218) 433, 15. Ones, Oness, Onso (o7.); Ones. Oness, Onso (or.) filius domini Blud, nobilis Mo- raviae (1203) 373, 25. 376, 5. (1209) 80, 15. (1213) 104, 15. 106, 10. (1220) 413, 30. (1224) 257, 25. Frater eius: Bludo summus venator et Victor (1203). Ones (sp. XIII) testis in Moravia (1210) 393, 6. 396, 25. Ones, Onso (or.) [nobilis Morav.], (1218) 152, 20. (1225) 263, 1. Ones (c. XIII) castellanus Olomucensis (1222) 231. s5. Cf. etiam: Wnezh. Onsouic (or.), Ontooie, i. e. filius domini OneS: Prebor (ante 1218) 433, 15. Opatouici (07.); Opatovice; villa monii. Hradiště prope Olomouc (1201) 18, 20. Opatowic (or. Opatowicz (c XV); Obatovice, d. p. Pardubice. Monasterium s. Laurentii, ord. s. Benedicti (1227) 301, 20. (1229) 328, 5— 15. 329,5. Abbas: Conradus (1227). 

Strana 506
Otto Opauia, Opauiensis v. Oppaua. Opis (or.), Obyš, locus in castro Wisegrad (?), ubi capella s. Clementis (1088?, ins. 1222) 210, s. Opocsenicę (or.); Opoznice, d. p. Poděbrady; villa monii. in Vilemov (1223) 242, 5. Opolau v. Glupoglawi. Opoleli (sp. XIII); Opolely, nunc Opolany ap. Poděbrady; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 6. Oppaua, Opauia, Oppauia (or.), Oppavia (c. XV//7); Opava, g. Tropbau, in Silesia; civitas (1201) 366, 15. 367,35. (1204) 37,1. (1222) 208, 1. (1224) 250,35. 257,5. Cives (1224) 257,5. ibd. taberna ad monium. Hradiště ap. Olomouc spectans (1201) 18, 20. ibd. duo curiae monii. Velehradensis (1228) 322, 15. 427, 30. ibd. mo- lendina et domus monii. Velehradensis (cc. 1230) 355, 20. Ekkardus de — (1222). Opauiensis (or.), Oppaviensis (sp. X///) provincia (1220) 180, 20. (1228) 427, 30. Orientalis marchio v. Misnia. Orphanus (or.), filius Gothardi, nobilis Moraviae (1208) 73, 15. Orphanus (or., miles Moraviae (1222) 227, 10. Frater eius (1222). V. etiam Sifridus Orphanus. Orso (or.) Ores, canonicus Pragensis (1216) 116, 25. (1224) 255, s0. Ortuinus (or.), Ortwinus (c. XV), miles de castro Znoimensi (1223) 244, 1. (1225) 261, 25. Oscek (sp. X111); Osecek, Vosecek, d. p. Podé- brady; vila monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 5. Oschatz, opidum Saxoniae (1211) 88, 20. Osek v. Ozzech. Osecek v. Oscek. Osecs mons v. Ozecs. Osel v. Ozel. Oslavany v. Ozlawan. Oslov, Oslow v. Ozlov. Osluchov v. Ozluchowe. Osnice v. Ozlinici. Osoblaha v. Ozoblaga. Ossek, Ossech, Ossegg, v. Ozzech. Ostia v. Hostiensis. Ostoj v. Oztoy. Ostrasan (or.); Ostfesany, d. p. Pardubice; villa monii. Zderazensis (1227) 301, 20. Ostrou (c. XIII), Insula (or.), Ostrow (sp. X111); Ostrov abud Davle, d. b. Smíchov; monium. ord. s. Benedicti. Ostrouiensis, Ostrowiensis (sf. X / 11) abbatia, ecclesia s. Johannis Bapt. (12065) 380, 1, 20. 381, 10 sq. 382, 1 sq. (1224) 251, s5. 253, 1, 30. Ostrouiensis (or. abbas (1218) 150,25. (1225 259,15. Abbates: Behanus (cc. 1230). Rei- nerus (1219 sq.). Ostrov, g. Schlackenwerth, v. Zlaucowerde. Ostrovan (sp.); Ostrovany, villa, ubi terrula de- serta monii. Gradicensis (1201?) 370, 1. Ostrovec v. Hostrowecz. Ostrufno v. Oztrusen vgezd. Otacarus, Otakarus, Otaker, Otakerus, Otacke- rius v. Premizl rex Boemorum. Otava v. Naotave. Otazlav, Othaslav, Otezlaus, Othezlaus Otazlau, Othazlaus (c.); Ofaslav, Otéslav. Othaslav (or.), Otazlau (c. XV), testis in Moravia (1208/11) 89, 10. (1220) 185, 15. Othazlaus (c. XIII) testis in Moravia (1228) 318, 20. Otezlaus, Othezlaus (or.) miles epi. Olomucensis (1228) 323, 15. 428, 15. Otazlav (or. de Radgosc (1226) 290, 20. Filius eius: Hartlebus (1226.). Othezlaus (or.) [nobilis]; filius eius: Zlauata (1211). (or.), Otemeci (sp. X111); Olmice d. p. Hołovice; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 1. Otesicih (sp. X111) locat.; Otësice, alias Vojtěšice, prope Merklin, d. p. Pfestice; villa ubi possessio monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 10. Otezlaus v. Otazlav. Othacarus, Othecarus v. Premizl rex Boemorum. Othaslav, Othazlaus, Othezlaus e. Otazlav. Othradiz (or.), Ottradiz (sp. X///); Otradice, villa quondam monii. Velehradensis (1228) 322, 15. 427, a5. Otyngen (or ), Oettingen in Bavaria, Rgb. Schwaben: comes Lodowicus de — (1216). Otmice v. Otemeci. Otochene (or.); Otofany, ubi silvula monii. Doxa- nensis (1226) 286, 1. Otradice v. Othradiz et Otradiz. Otradiz (or.); Otradice; villa monii. Zabrdovicensis (1209) 78, 1. Otradovici (c. XV 11); Otradovice (distr. iud. Votice); villa monii. Siloensis (1226) 275, 1. Otrok (sp. X/11I) venator (1203) 373, 25. Otrocynyeves, locat.: Otrocynyewsy (sp. XIII) Otročín, d. p. Rakovník, g. Rakonity; villa, ubi custodes ecclesiae monio. in Ostrov pertinentes (1205) 380, 15. 381, 20. Ottacarus, Ottakarus, Ottacharvs, Otthacarus v. Premizl rex Boemorum. Otto: Otto (sp. XIII) episcopus Pragensis (t 1205) 383, 15. 

Strana 507
Otto epus. Herbipolensis (1220) 179, 10. [Otto] abbas in Lambach (1229) 339, 35. Otto (c. X///) IV. de Brunswich, Romanorum rex et imperator electus (1201) 12, 15. 23, 15. (1203) 31, 20. 32,5, 25. 33,20. 34,15. (1204) 36,5. 37, 35. 38, 5. 43, 1, 30. (1205) 46, 5. (1208) 72, 20. 74,20. 75,1. 77,5. imperator (1209) 391, 1. (1212) 90, 1 sq. 91, 1 sq. 92, 1 (1213) 102, 25. Otto dux Meraniae (1207) 64,30. (1210) 86, 1. (1216) 120, 1. Otto (or.) I. dux Olomuc., frater Vratislavi regis (1088 ?, ins. 1222) 217,20. (t 1200) 368, 20. Uxor eius: Eufemia. Otto (or.) 1I. niger, princeps Moraviae (1 1201) 365, 35. (1207) 54, 6. Otto (ed.) advocatus de Ilburc (1212) 90, 20. Otto (ed.) de Liechtinhagin (1212) 90, 15. Otto (ed.) de Pouch, ministerialis (1212) 90, 20. Otto (or.) de Wrzan; cuius filius Magnus (1216). Otto (c. XV) de Rathibor (1222) 208, 1. Otto (or.) castellanus de Donin (1226) 288, 30. Otto (c XV) nobilis (1229) 328, 20. Filius eius: Stoyhnyew. Otto (or.*) de Traberch, ministerialis ducis Au- striae (1227) 299, 25. Filius eius: Heinricus. Ottradiz v. Othradiz. Ottwera v. Otwirna. Otwici (sp. X111); Votvowice, d. p. Slany, g. Schlan: villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 421, 25. Otwirna (c. XVIII), Ottvera (c. XVII), fluvius apud Větrný Jeníkov (1226) 275, 10. Ouensche (or.), Ownech (sp. XIII), Owencz (sp. XIII/XIV), Ovenec Płedni, nunc Bubeneč Prope Pragam; villa monii. in Tepla (1219) 162, 5. Ovnec et Ovnec (sp. X///); Ovenec Płedni et Ovenec Zadní, nunc Bubeneč et Troja prope Pragam; villae monii. s. Georgii in castro Pra- gensi (cc. 1227) 421, 25. heredes dominae abba- tissae ibd. 423, 1. Hrosnata de — (1199) 358, 30. Ouherce v. Vgercih. Ouholice staré v. Gogolicih. Ou3tice v. Vscicych. Owencz, Ovnec, Ownech v. Ouensche. O zecs, Osecs, (or.); Ose£, Osek, collis prope Zbraslav (1088?, ins. 1222) 217,10. Apes reginae ibi 217, 15. Ozel, Ozlo, Osel (or.); Osel. Ozel, Ozlo (or.) de Predboriz (1218) 144, ı. (1219) 175,5. Frater eius: Jura (1218 sq.). Osel, dat. Oslowi (or.), cliens Kojatae de Gnevin Most (1227) 301, 35. — Vide etiam: Asinus. INDEX NOMINUM. Pačejov 507 O zlawan, Ozlauan, Ozla (o7.); Oslavany apud Ivan- êice, g. Eibenschitz, d. p. Brno, g. Briinn; prae- dium et villa intra possessiones monii. Trebe- censis (1225) 265, 5—20. 266, 1. 267, 5, 15. 268, 20, 35. — Claustrum monialium ordinis Cisterciensis, Vallis s. Mariae nominatum (1225) 2606, 1, 35. 267,1. 268, 15,30. 269,1. (1228) 315, 25, 35. 310,1. 317,30. 319,5. 324,15. (1230) 346, 1. 347, 5, 10. (cc 1230) 356, 25. Ozlinici (sp. X//T); Osnice, al. Voqnice, ap. Jilové, g- Filau; villa monii. s. Georgii in castro Pra- gensi (cc. 1227) 421, 30. Ozlo v. Ozel. Ozlov, Oztlov (or.), Oslow (c.); Oslov, d. p. Písek; circuitus monii. in Doksany (1226) 284, 1, 20, 30. Ozluchove (sp. X111) Iocat.; Osluchov, vulgo Vos- lochov, d. p. Slaný, g. Schlan; villa, ubi decimae monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 15. Ozoblaga (sp. XIII/XIV); Osoblaha, flumen in Si- lesia (1201) 368, 10. Oztlov v. Ozlov. Oztoy (or. Ostof, 288, 35. Oztrusen vgezd (sp. X/1/7/); fortasse Ostru£no, d. 5. Jíčín; villa solvens decimas monio. s. Georgii (cc. 1227) 422, 20. Ozzech, Ossek (or. Ozzek (c XVII), Ossech (sp. XIII); Osek, g. Ossegg, d. p. Teplice, g. Teplitz; praedium Zlauconis comitis (1203) 376, 30. monio. eiusdem nominis donatum 377,5. (1207) 59, 20. 384,40. 385, 15. (1209) 389, 25. — monasterium ord. Cisterciensis, Mariae (1203) 377, 10. (1207) 59, 15. 60, 1. 64, 1. 385, 1,30. 386,1. (1208) 387, 10. 388,1—15. (1209) 389, 15. 391, 1,5. (1221) 196,30. (1229) 332, 15. — antiqua ecclesia (1207) 385, 5. abbas et conventus (1207) 64, 1. abbas (1227) 302, 5. Abbates: Hermannus (1208). Ruthardus (1203). testis in Moravia (1226) ecclesia s. P. P. magister, canonicus Pragensis v. Petrus. P. presbyter [Olomucensis diocesis] (1205) 45, 5. P. rex Boemiae v. Premizl. Pabienizc (or. Babenice, d. p. Kr. Vinohrady; villa, ubi terra ecclae. Pragensis (1212) 98, 5. Uitus de — (1212). Pabo, Babo, abbas in Altenburch (1226) 279, 15. (1229) 339, 35. Paźejov, g. Pałiw, v. Napaseiowe. 

Strana 508
508 Pachow Pachow (c. XV 11), Pachiow (c. XV 111), villa quon- dam monii. Siloensis (1226) 275, 1. Paëlavice v. Passhlawiz. Padeburnensis (c. X///), Paderborn in Westfalen, ecclesia (1225) 259, 30. Padlesin (sp. X///); Podleśin, g. Padloschin, d. p. ÜsH n. L., g. Aussig; Villa monii. s. Georgii (in castro Pragensi cc. 1227) 422, 1. Panormitanus, Palermo, in Sicilia, archiepus.: Be- rardus (1215). Pardus, Parduz, Pardvz, Bardus, Bardvz (or.); Pardus; nobilis Moraviae (1209) 80, 15. (1228) 323, 10, 15. 428, 15. 430, 10. Parisius (or.) Henricus de — (1212). Parisshowi z (or.), Parissowiz (sp. X///); Pałeścoice, villa monii. Velehradensis (1228) 322, 15. 427, 36. Pasengrune (sp. X///) villa monii. in Osek (1207) 385, 25. Pasore v. Sahore. Passhlawiz, Passlawiz (or.); Paëlavice, d. p. Kro- mé¥if, g. Kremsier; villa, ubi duo aratra monii. Velehradensis (1228) 322, 15. 428, 1. Pastewne (sp. X/V) mons faciens metam circuitus Hranice (1201) 367, 15. Pastewni (sp. XIV): Pasteon y, rivus faciens metam circuitus Hranice (1201) 367, 15. Pastucha, Pastuha (sp. X///) testis in Moravia (1210) 393, 6. 396, 25. Patauia (or.), Pattauia (c. X///):; Passau, b. Pasov, Bavaria, Rgb. Niederbayern; (1198) 2, 35. (1206) 50,5. (1212) 89,20. (1218) 151,5, 15. 153, 25. Patauiensis ecclesia (1207) 65,1. (1229) 338,20. Episcopi: Gebhardus (1226). Ma- negoldus (1206 sq.) Udalricus II (1217 sq.) Wolfgerus (1198). Patauiensis praepositus et decanus (1227) 297, 10. Praepositus: Conradus (1229). Canonici: Tiemo (1209). Walterus (1228). Archidiaconus: Sifridus Orphanus (1225). Maior plebanus: Conradus (1229). s. Nicholai praepositus Vlricus (1219 sq.) Patauia; monium. s. Mariae, KA Niedernburg (1198) 2,35. Patauiensis, Pattaviensis (or. diocesis (1207) 64,20. (1217) 141,1. (1218) 158,20. (1220) 176, 20. 178, 1, 20. (1221) 201, 15. (1227) 299, 25. (1228) 311, 20. (1229) 336, 25. 337, 15. Patauiensis moneta in Bohemia usitata (1229) 336, 10. Pauel v. Paulus. Paulik, Paulec (or.), Paulicho (sp.); Paviík. Paulik (or.), testis in Moravia (cc. 1207) 56, 35. INDEX NOMINUM. Paulicho (sp. X///) nobilis Boh. (cc. 1210) 392, 25. | Paulik (sp. X///) subpincerna (ante 1212) 398, 10. : Peregrinus Paulec (or.) de Giztbic (1223) 242, 15. Paulik (or. de Wasan, testis (1221) 198, ao. Paulus (or., Pauel (sp.); Pavel. Paulus (c. X///) monachus Trebecensis (1228) 318, 10. Paulus (sf. X11/) nobilis Boh., attavus Climatae de Wsenor (t 1205) 382, 20. Paulus (or.) beneficiarius castri Olomucensis (1208) 74, 1. Pauel (sp. XIII) testis in Moravia (cc. 1210) 393, 5. Paulus (or.) iudex (1226) 288, 30. Pauten v. Pawten. Pavlow (c. XVII), Pawlow (c. XVII]; Pavloo ap. Humpolec, d. p. Něm. Brod, g. Deutsch- brod; villa monii. Siloensis (1226) 275, 5. Pawten (sp. XV), Pauten, boh. Poutnov, d. p. Teplá, g. Tepl; villa (1214) 404, 25. Pchery v. Pehreh. Pecek (or.); Pecky, prope Podébrady; Jan de — (1225). 272, 30. Pegaviense (c. XV), Pegau, in Saxonia, monaste- rium (1215) 111, 5. Pehreh (sp. XIII) locat.; Pchery, d. p. Slaný, g. Schlan; villa, ubi decimae monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 15. Pelagius (c. XVI) epus. Albanensis (1226) 277, 5. Peleg v. Peley. Pelegrinus v. Peregrinus. Peley (or.), Peleg (sp.); Pelej. Peley (sp. X///) nobilis Moraviae (1202) 371, 35. Peley (c. X/V), [nobilis Boh.], (1222) 221, 20. Peley (or.) testis in Moravia (1218) 152, 20. Peleg (sp. X111) testis (1210) 3983, 1. 396, 20. Pelez (or.): Pele?; villa quondam, in qua possessio monii. in Doksany (1226) 281, 10. Pelznensis v. Plizen. Penestrinus (c. XIII), Guido (1201). Perardus v. Berardus. Perchyc (or.); Przice d. b. Sedlčany; Witco de — (1220). Perchov (or., quonddm villa ap. Chofż$oo, d. p. Praeneste, | episcopus: Roudnice, ubi possessio monii. Doxanensis (1226) 286, 1. Peregrinus (or. Pelegrinus (or.*), Pilgrimus; Pelhtim. Peregrinus (or.), Pelegrinus (or.*) episcopus Pra- gensis (1223) 242,1. (1224) 260,10. (1225) 259, 25, 35. 264, 5. 267, 25. 269, 20. (1229) 431, 25. Peregrinus (or.) canonicus Pragensis (1219) 167, 15 et praepositus Melnicensis (1222) 218, 1. 219, 10. 418, 20. postea episc. Pragensis. 

Strana 509
Peregrinus Pilgrimus abbas monii. Gleink (1224) 247, 10. Peregrinus (sp. XIII) nobilis Moraviae, cuius uxor: Margareta (1210) 395, 10. Peregrinus (c. X /V) nobilis Moraviae (1222) 221, 25. Peregrinus (or. minor dapifer marchionis Mo- raviae (1222) 222, 15. Peregrinus (c. XV) possessor curiae in Znojmo (1226) 280, 5. Perhter v. Berhterus. Pernarce, g. Pernharq v. Bernardige. Pernoldus. Pernoldus (or.) clericus de Vienna (1229) 340, 10. Pernoldus (or.) nobilis Bohemiae; filii eius: Val- terus et Csaztovoy (1219). Pernoltowic (or), = Walterus (1218). Persik (or.), Persicz (c.); Próźk. Persik (or.), frater domus s. Mariae [Melit.] de Praga (ante 1217) 124, s. Persicz (c. XV) possessor curiae in Znojmo (1226) 280, 1. Perterus, Pertherus v. Bertherus. Pertoldus, Pertolt v. Bertoldus. Peruch (55. X111); Peruc d. p. Louny; villa monii. Strahov. (1199) 360, 20. Perusium, Perugia, Italia, reg. Umbria, (1216) 112, 30. (1229) 332, 25. 334,535. 335, 5. 336, 35. Pěšice v. Pusic. Petipezi (or.); Pétipsy, g. Fiinfhunden, d. p. Kadań, &. Kaaden; villa, ubi possessio monii. Doxa- nensis (1226) 284, 5, 20. s. Petri ecclesia v. Brunna e! Olomuc. s. Petri capella v. Putim. Petrico (sp. X111), Petřík, Petriconis filius Diuis (1219) 410, 5. Petrin (c. XVII); Pelfín, villa monii. Siloensis (1226) 2765, 10. Petrouich (or.); Pełrovice (fortasse in d. b. Bosko- vice); villa quondam Orphani nobilis Moraviae (1208) 73, 20. Petrovici (c. XVII); Pełrovice ap. Humpolec; villa monii. Siloensis (1226) 275, 1. Petrowicz (c. XV); Pełrovice, villa quondam ap. KHdlovice, d. p. Znojmo, g. Znaim, decimas ecclesiae. in Kfídlovice solvens (1225) 201, 5, 15. Petroviz (or.); Pełrovice, d. p. Sedlčany; Obiden de — (1219). Petrus, Petr (or.), Petrvs (or.*). Petrus (c. XVIII), Portuensis et s. Rufinae epus. card. (1208) 71, 20. P[etrus] presbyter cardinalis tituli s. Marcelli (1201) 15, 10. (1210) 82, 5. filius Pernolti, INDEX NOMINUM. Petrus 509 Petrus (c. XVIII) presbyter card. s. Pudentianae tituli Pastoris (1208) 71, 30. Petrus (c. XV) diaconus cardinalis s. Georgii ad velum aureum (1230) 350, 1. Pfetrus] decanus Misnensis (1226) 292, 5, 25. (1229) 333, 16, 20. 334, 1. P[etrus] decanus Wissegradensis (1229) 335,25. Petrus (or.) canonicus Olomucensis (1207) 55,15. (1208) 73, 25. (1208/11) 89,5. (1220) 180, 36. Petrus (or.), magister, canonicus Pragensis (1209) 79, 5. (1216) 122, 30. (1227) 298, 15. Frater eius: Hermannus (1216). Petrus (or.) magister scolarum de Znoym (1225) 261, 25. (1226) 288, 10. Petrus (or.) capellanus de Nehanic (1228) 326, 20, 30. Petrus (c. XV); [clericus] testis (post 1201) 20, 20. Petrus (sp. X///) notarius (1210) 397, 1. Petrus (or. abbas de Gradist ap. Olomuc (1225) 273, 25. (1228) 318, 10. 323, 1. 428, 5. Petrus (or.) praepositus de Stragov (1207) 66, 15. Petrus (or. abbas Ztragouiensis (1225) 207, 25. (1226) 286, 5. Petrus (or.*) custos Ztragouiensis (1225) 264, 10. Petrus (or.) sacrista Ztragouiensis (1220) 280, s. Petrus (c. X1///) monachus Trebecensis (1228) 318, 10. Petrus (c. X/11) frater ord. Praemonstratensis (1228) 318, 15. Petr, Petrus (or.) [nobilis Moraviae] testis (1201) 20, 1. (post 1201) 26, 20. (1218) 152, 25. Petrus (or.) filius Boguthae pincernae regis (1202) 371, 35. (1207) 66, 15. (1220) 182, 15. 183, 20. (1224) 257, 25. Frater eius: Nicolaus (1224). Petrus (or.) filius domini Milhozt (1203) 377, 30. (1218) 152, 20. (1225) 264,10. (1226) 286, 10. (1228) 326, 20, 30. Frater eius: Ahna (1225). Petrus (sp. X///) subpincera marchionis Mor. (1203) 375, 10. Petrus Ross, Rozss (or.), Petrus Ros (c. XIII) [nobilis Moraviae], testis (1207) 55,1. 56, 35. Frater eius: Martin (1208). Petrus (or.) filius Medlonis [nobilis Morav.], (1209) 80, 15. Petrus (or.); filius eius Bogusslaus (1213). Petrus (or.) castellanus de Cazlaw (1204/14) 107,15. Petrus (or.) pincerna marchionis Moraviae (1218) 152, 20. (1221) 198, 30. (1222) 222, 15. Petrus (or.) marscalcus marchionis Moraviae (1218) 152, 20. Petrus (c. XIV) de Ruszinow, nobilis Moraviae (1222) 221, 20. Petrus (ce. X//1I) nobilis Moraviae (1222) 232, 1. Frater eius: Zwoise (1222). 

Strana 510
510 Petrus INDEX NOMINUM. Počeradec Petrvs (or.*) de Loziz (1223) 239, 1. Nicolaus (1223). Petrus (or.) frater Friderici de Spelunca (t 1220) 283, 15. 2865, 20. Petrus (or.) de Seleuic (1226) 290, 20. Petrus (or.) rector provincie Betouensis (1227) 303, 30. Petrus (or.) miles, testis (1228) 312, 30. Petrus (or.) filius Vlastiborii nobilis, testis in Mo- ravia (1228) 323, 10. 428, 16. Petrus (c. XV) filius Ratiborii (1229) 328, 15. Petrus (or.) mercator, testis (1207) 66, 20. Petrus (or). possessor terrae Wesce prope Gradec (1225) 272, 20. Frater eius: Beneda. Petrus (c. XV) filius Wiluzel, possessor curiae in Znojmo (1226) 280, 5. Petrus (sb. XIV) villicus reginae Boh. (1228) 429, 25. 430, 5. Petsch v. Betschou. Petschau v. Betschaw. Pezhka, Bezca (or.) rivulus, faciens metam circui- tus Welegrade (1228) 322, 1. 427, 20. Philippus. Philippus (c. X///) magister, notarius papae (1201) 12, 30. 23, 15. Philippus (or), dux Sueuiae, rex Romanorum (1198) 2, 15. (1199) 5, 25, 30. 6, 10. (1201) 12, 5. 22, 25. 23,5, 25. (1202) 26, so. (1203) 32, 25, 30. (1204) 37,30. 43,25. (1205) 46, 1,10. (1207) 64, 30. 65, 10, 20. (1208) 76, 25. t (1212) 93, 10. (1213) 102, 15. (1218) 155, 15. Filia eius: Gune- gundis (1207). [Philippus], rex Franciae (1199) 9, 15. 258, 10, 15. Piezhe, Bische (or.), Biescha (sp. XIII); Piste, villa monii. Velehradensis (1228) 322,15. 427,35. Pil Bogzlauviz, Bogzlawitz (sp. X/11) testis (1207) 386, 1. (1208) 388, 5. (1209) 390, 30. Pilgrimus v. Peregrinus. Pilsnensis v. Plizen. Piñovany v. Pnevvan. Pitschkowity v. Biscovice. Piuona (or.); Pivosia; testis [in Olomuc] (1208/11) 89, 10. Piwana v. Pnevvan. Placense monium v. Plaz. Placzimicz (c. XV); Plátenice, d. p. Pardubice; villa monii. Opatovicensis (1229) 328, 20, 25. Plan (or.) Pland, g. Planes, apud Bezdrułice, g. Weseritq, villa monii. Teplensis (1219) 162, 5. Plana (sp. XV); Planá, g. Plan, ap. Cheb, g. Eger; (1214) 404, 25. Planan, Planas (or.); Plasíany, d. b. Kolin; Holach de — (1222 sq.) Zuezlav de — (1226). (1225) Frater eius: Plankinberg v. Witco de Perchyc. Plasy, g. Plass v. Plaz. Plátenice v. Placzimicz. Plaz (or.), Plaze (c. XV 1), Placense (or.), Plasense (sb. XIII) monasterium, Plazensis (or.) abbatia, ecclesia s. Mariae; Plasy, g. Plass, d. b. Kralo- vice; monium. ordinis Cisterciensis (1200) 11, 15. (1204) 44, 10, 20. (1207) 66, 10. (1209) 78, so. (1214) 108,5 sq. (1210) 113,30. 407, 26. (1222) 235, 20. 236, 15. (1230) 351, 15, 25. Placensis (c. XVIII) monii. ecclesia maior (1204) 44, 5. Abbas et fratres (1224) 247, 30. (1229) 341, 10. conventus (1204) 44, 10. coenobii fratres (1219) 173,15. — Abbates: Albertus (1219 sq.). Heinricus (1219). Meingotus (1205). Sigebertus (1228). Plchov v. Plichove. Plesiwec (or.); Pleiivec, mons in provincia Teti- nensi (1088?, ins. 1222) 216, 30. Pleva v. Vpleuice. Plichove (sp. XIII) locat ; Plchov, d. b. Slaný, &. Schlan; villa, ubi decimae monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 15. Plizen (o7.), Plyzen (or.*); Plzenec Starý, g. Ali- Pilsenetz, quondam arx provincialis prope Plzeň, g. Pilsen. Pliznensis (or.), Pilsnensis (sp. X///) provincia (1213) 434, so. (cc. 1227) 422, 10. Pliznensis, Pülznensis (or. iudex: Zbramir (1222 s) camerarius: Ratmirus (1229). Plisnensis (or.), Pelznensis (c. X//1/) archidiaconus: Pribizlaus (1216 sg.). Pliznensis (or. dux: Wencezlaus filius Prem izli regis Bohemiae (1224 sq.). Plóschen v. Nazblaz. Ploučnice v. Pulsnice. Plozkowici (sp. X111); Ploskovice, g. Ploschkowitz, d. p. Litomé¥ice, g. Leitmeritz; villa hospitalis s. Johannis Hierosolymitani (1199) 360, 20. Plsna Nova (sp. XV); Plzeñ, g. Pilsen; civitas. Scabini et cives: Benes et Marqvardus (1216). Pludo v. Blud. Plzeň v. Plsna Nova. Plzenec Starý v. Plizen. Pnevvan (or.), Pifiovany, g. Piwana, d. p. Stfibro, £. Mies; praedium monii. Plasensis ibd. datum monio. Cladrubensi (1205) 48, 5. Pocatycych (sp. XIII), locat.; Pokatice, locus quondam, ubi terra monii. in Ostrov (1205) 383, 10. Pocepizs, Počepice, v. Pozcepic. Počeradce v. Naposcherad. 

Strana 511
Pochedelich Pochedelich (c. XVIII), Pozedélice, d. p. Louny; villa episcopatus Prag. monio. Waldsassensi obligata (1219) 163, 1. Podebrad, Podiebrad (or), Podyebrad (c. XV), Podibrad (sp. XIII/XIV); Poděbrady; Ar- noldus de — (1199). Groznata de — (1223). Podewin v. Podiuin. Podgore (or.), Podhofí, quondam villa Kojatae de Gnevin Most sita ap. Manétín, d. p. Králo- vice (1227) 301, 30. Podhofovice v. Pogorowici. Podibrad, Podiebrad, Podyebrad v. Podebrad. Podiua (or.*), Podiva, de Kokorov (1225) 264, 15. Podiuin, Podiwin, Podewin, Bodewin (or.), Podwin (sb. X111); Podivín, g. Kostel, d. f. Hodonín, &. Góding; castrum (1201) 21, 15. (1202) 28, 25. (1221) 202, 1. 204, 35. Castellanus: Boruta (1222). (1222). ibd. ecclesia ad Olomucensem ecclesiam spec- tans (1222) 226, 10. 227,35. plebanus: Her- bordus (1222). ibd. curia monii. Velehradensis (1228) 322, 15. 427, 30. Podlešín v. Padlesin e£ Potliscimi. Podoba (or.) testis (1204/14) 107, 15. Podol v. Puodol. Podruhli (sp. XIII): Podruchli, ap. Bfeqnice, d. p. Blatná; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 10. Podskali v. Podzkale. Podwin v. Podiuin. Podzkale (or.), Podskali (sp. XV I1), villa; Podskali, villa sub /y*chrad, nunc districtus Pragensis civitatis (1198/9) 4,30. ibd. theloneum regium (1222) 417, 10. Poghoricl (sp. X711); Pohofí, g. Pohorz, ap. Lito- méfice, g. Leitmerit7; villa hospitalis s. Johannis Hierosol. (1199) 360, 15. Pogorowici (sp. X7/11); Pohorovice, Podhofovice, d. bp. Pisek; villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 5. Pohore, Pohoreze (c. XV//), Pohorze (c. XV//T); Pohoří, quondam villa monii. Siloensis apud Humpolec sita (1226) 275, 1. Pohořelice, Pohrlitz v. Borliz. Pohoreze v. Pohore. Pohoří, v. Poghorici et Pohore. Pohorzki potok (sp. XIV), Pohorský potok, rivulus ludex: Gotefridus INDEX NOMINUM. faciens metam circuitus Hranice (1201) 367, 30. ; Pohorze v. Pohore. Polan (or.) locus in Austria; de — (1229). Pole v. Napoli. Danihel plebanus . Popowiz 511 Polepl (sp. XIII); Polepy, d. p. Litoměřice, g. Leitmeriiq; vila monii. s. Georgii in castro Prag (cc. 1227) 422, 1. Policz (sp. X///); Police (n. Methuji) d. p. Brou- mov, g. Braumau; circuitus monii. Bfevno- vensis (1213) 400, 10. (1229) 431, 5. Policzie (c. XV); Policí; villa quondam monii. in Opatovice sita ap. Doudleby, d. bp. Rychnov, g. Reichenau (1229) 328, 10. Polisowiz, Polisowizh, Polissowiz (or.); Polesovice, d. p. Uh. Hradiště, g. Ung.-Hradisch; villa monii. Velehradensis (1220) 180,20. (1228) 322, 1, 10. 427, 20, 25. Polom (sp. X/V); Polom, g. Pohl, d. p. Hranice, g. Weifkirchen; villa monii. Gradicensis (1201) 365, 30. Polonia (1216) 122, 1. (1218) 154, 20. (1224) 257, 5. (1230) 344, 35. 350, 10. 353,10, 20. Polonienses episcopi (1207) 57, 5. Domus s. Johannis Hierosolymitani in Polonia praeceptor (1230) 353, 25. Poloniae dux (1212) (1207) 57, 1. Polsice (0r.); Police, g. Pollschitz, d. p. Teplá, g. Tepl; villa Kojatae de Gnevin Most (1227) 301, 30. Pomegnien, Pomeninus v. Pomnen. Pomerania, Pomorania; Pommern; regio Ger- maniae (1218) 154, 20. (1230) 344, 35. 350, 10. Pomnen, Pomnenus, Pomeninus (or.), Pominen (c.), Pomegnien, Pomgen (sp.); Pomnén. Pomnenus (or.) canonicus Pragensis (1211) 88, 5. Pomnen, Pomnenus (or.), Pominen (c. XIV), [nobilis Moraviae] testis (1201) 20,1. (post 1201) 26,20. (1222) 221,20. (1226) 288, 30. Pomnen, Pomegnien, Pomgen (sp. XIII) de Thowaczow nobilis Moraviae (1203) 4375, 5. (1210) 392, 30. 396. 15. Filius eius: Wocco (1203). Pomnen, Pomeninus (or), Pomnenus (c. XIV) Houoriz, miles seu castellanus de castro Znoim (1222) 222, 15. 225, 10. (1223) 244, 1. Pomnen (or. Jarogneuich (= filius Jarohnévi) testis (1207) 55, 5. Pomorania v. Pomerania. 93, 25. Wladislaus Ponata (0r.), Poñata, miles Petri castellani de Câslav (1204/14) 107, 15. Pons v. Gnewin Most. Popowiz Popowizc (or.), Poppowiz (sp. X/1/) superius et inferius; Popovice, d. p. Uh. Hra- diště, g. Ung.-Hradisch; duo villae monil. Velehradensis (1220) 180,20. (1228) 322, 10. 427, 30. 

Strana 512
Praga | Pozwatny (c. XIV), Pozuatny (c. XVII); Po- quondam villa parochiae 512 Poppo INDEX NOMINUM. Poppo. Poppo (or.) praepositus Bambergensis (1221) svátný, Posvdłnice; 205, 10. Poppo (sp. XV) de Milozst, testis (1214) 405, 6. Poratiz (or.); Bofelice; Wido iudex de — (1222). Porcoss; Prkoi; Porcossonis (c. XVI) filius Pri- bislaus (1230). Porezic (or.), locat.: Poryesichyh (sp. XIII); Połeżice, d. p. Sedlëany; villa monii. s. Johannis in Ostrov (1205) 381, 10. (cc. 1230) 354, 5. Poříčí v. Porzicze. Poryesichyh v. Porezic. Porta (c. X111), Kl. Pforta, prov. Sachsen, distr. Magdeburg, monium. ord. Cisterciensis (1215) 111,25. Abbas: Winnemarus (1201 sq.). Porta Apostolorum, Pozilliport (c. X/11); Posto- loprty, g. Postelberg, d. b. Zatec, g. Saa; monast. s. Mariae, ord. s. Benedicti. — Abbas: Cas- sianus (1219). Portuensis (or.), Porto in Italia, et s. Rufinae epus. cardinalis: Petrus (1208). Conradus (1225). Porzicze (c. XV111); Potièi d. p. Humpolec; villa monii. Siloensis (1226) 275, 1. Possitz v. Bosicz. Postelberg v. Porta Apostolorum. Poslitq v. Boztesici. Postolopriy v. Porta Apostolorum. Postupicych (sp. X//T) locat; Postupice, d. p. Beneżov; praedium monii. in Ostrov (1205) 382, 35. Potliscimi (or.); Podlešín, d. p. Slaný; villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088 ?, ins. 1222) 216,20. Potok z geser (sp. XIV), potok 4 jeqer, rivus faciens metam circuitus Hranice (1201) 366,35. Potscherad v. Naposcherad. Potuorou, Poturowe (or. Potworow (c. XVIII); Potvorov, d. p. Královice; Cuno nobilis de —; cuius vidua Agnes (1204 sq.). Potworowiz, Pottworowiz, Potwariz (or.) Pot- tworiz (sp. X111); Potvorovice, villa monii. Vele- hradensis (1220) 180, 20. (1228) 322, 10. 427,30. Poutnoo v. Pawten. Povrrili (sp. XIII); Povrly, g. Pómmerle, d. Ústí n. L., g. Aussig; villa hospitalis s. Joh. Hierosol. (1199) 360, 20. Pozcepic, Pocepizs (or.); Podéepice, d. p. Sedl- čany; villa (cc. 1230) 354, 15. Ztibor de — (1219). Pozilliport v. Porta Apostolorum. Pozretin (or.), Pozfetín, villa monii. in Milevsko quondam apud Bernardice, d. p. Milevsko, &. Mühlhausen, sita (1215) 110, 25. Potésice v. Boztesici. in Rynarec ap. Pelhřimov, g. Pilgram, (1203) 31, 15. Prachaticz, Pragadicz (c. X/V), Prahaticih (or.) locat.; Prachatice Staré, g. Alt-Prachatitz (1229) 335, 30. Homines praepositi Wissegradensis ibd. (1229) 336, 10. ibd. via (1088? ins. 1222) 217, 10. Prachen (or.); Prácheň, quondam arx provincialis prope Horatdovice, d. p. Strakonice. Castellanus: Diuis (1220 sq.). Prahinensis (sp. X///) provincia (cc. 1227) 422, 5. Praedicatorum ordinis fratres (1227) 296, 25, 35. 299, 1. Praemonstratensis; Premontré in Francia, dep. Aisne; abbas (1219) 163,10. Pr. ordinis fratres, Premonstratenses (1219) 163, 10, 20. 166, 25. Praemonstratensis ordinis ecclesiae (1218) 145, 10. 147, 30. 148, 25. — monasteria in Bohemia: Doczan, Hotes- sov, Lutomizl, Mileuzko, Stragov, Tepla, Siloa; in Moravia: Cunic, Gradist ap. Olomuc, Luca, Zaberduwiz. Praeneste v. Penestrinus. Praga (or.), Pragha (sp. X11/), Pragense (sp. X///) castrum, urbs, civitas (1199) 361, 20. 362, 5, 15. (1203) 378,1. (1205) 383,530. (1207) 66, 20. (1213) 101,30. 435, 15. 400, 35. 408, 10. (1214) 108, 15. 109, 1. (1215) 111,1. (1216) 113, ss. 114, 25. 116,30. 407, 30. (1219) 167, 15. 174, 1,10. (1220) 175,30. 186,20. 412,20. (1221) 436, 20. (1222) 210, 10. 213, 1. 214, 25. 218, 1. 219,5. 418, 20. (1225) 264, 15. 267, 30. 269, 20. (cc. 1227) 420, 5. 421, 25. 424, 10. (1227) 304, 10. (1228) 307, 25. 309, 15. 314, 35. (1229) 329, 5. 341, 25. Pragensis (or) castellanus seu burcra- vius: Boguzlaus (1211 sq.), Matheus (ante 1212). Mstidruh (1224 sq.). — camerarius: Dobremilus (1229). laus (1229). Slauek (1226). — villicus (1088?, ins. Modlibog (1198/9). Pragense (sp. X/11) iudicium (1205) 380, 10. Pragensis iu de x: Zauise (1229). Pragensis ecclesia, ecclesia maior (1198) 1, 15. (1201) 21,1 sq. 22,20. (1202) 28, 15 sq. (1202/7) 50,30. (1212) 98,5. (1216) 1106, 5, 20. (1217) 129, 15. (1218) 149, 20. (1219) 169, 5— 25. 170,5. (1221) 194,25. 201,10 sq. 202,1. Sdez- 1222) 217, 10, 15. 

Strana 513
Praga 204, 25 —35. (1223) 241, 10. monasterium s. Viti 242, 10. (1224) 251, 35. 254, 1. (cc. 1227) 421, 1. 425,5. (1227) 297,25. 298, 10. 301, 15. 303, 10. altare sancti Uiti ibd. (1211) 87, 35. — capella seu sepulchrum s. Wencezlai ibd. (1225) 263, 35. (1227) 305, 1, 15. (1229) 342, 15. metropolis in eccla. Prag. constituenda (1204) 39, 35. 40, 30. 42, 5. (1221) 199, 15. Pragensis ecclesiae sigillum 13, 15. 24, 15. Pragensis episcopatu s (1219) 160, 25. (1221) 198, 1. 201, 25 sq. 204, 25—35. episcopatus bona (1218) 146, 1. ep. homines (1221) 201, 25. Pragensis diocesis (1207) 58,25. (1216) 120, 20. (1217) 130, 30. 131, 25. 132, 25. 136, 30. 138, 20. 145, 10. 147, 25. 148, 25. (1218) 155, 5. 156, 15. (1219) 164,10—35. 165,1. 167, 15. 169, 35. (1220) 175, 30. 178, 1,20. (1221) 199, 15. 201, 15. (1222) 211,5. 232, 15. (1224) 251, 35. 253, 1, 30. Pragensis episcopus 255, 25. Episcopi:s. Adal- bertus (f 1220 sq.). Andreas (1216 sq.). Budivoj ! alias Budislaus (1226). Daniel ! (t 1226) Daniel II (1198 sq.) Henricus (f 1198 sq.). Jaromir (1088? ins. 1222). Johannes II (1227). Otto (t 1205). Peregrinus (1223). — episcopi vicarius: Theodoricus (1229) 342, 35. — episcopi metropolitanus: archiepus. Magun- tinus (1228) 307, 15. Pragense cap itulum (1200) 10, 30. (1198/1201) 13, 20. 24, 20. (1202) 28, 15. (1212) 98, 5. (1213) 403, 20. (1216) 115, 30. 116, 10, 25. (1217) 129, 20. (1219) 162, 30. 167, 10. (1224) 252, 1, 20. 253,30. 254, 25. 259, 15. (1226) 278, 25. (1227) 298, 10. 303, 15. Pragensis ecclesiae praepositus et capitulum (1204) 38, 20. Praepositi: Andreas (1207 sq.). Cristanus (1202/7). Florianus (1201). Eppo (1216). Pragensis ecclesiae seu capituli, praelati et cano- nici (1198) 1, 20. 2, 5. (1201) 24, 10. (1207) 68, 5. (1218) 147, 1. 149, 25. 155,35. (1221) 201, 15. 202, 1. (1227) 303, 1. decanus: Arnoldus (1209 sq.) Pribizlaus (1203 sq.). — canonici: Andreas (1202 sq.. Arnoldus (1200 sq.) Bartholomeus (1219). Benedictus (1198/1201 sq.. Bernhardus (1227 sq.) Bogu- slaus (1211 sq.) Boguto praep. Bolezl. (1222). Burcardus (1209). Clemens (1209 sq.). Christo- phorus (1209 sq.) Drisizlaus (1218). Fridericus (1198/1201). Eppo (1209 sq.) Georgius (1201). Hermannus (1219). Hwalco (1200 sq.). Ypolitus (1229). Johannes scolasticus (1208 sq.). Johan- nes magister (1211). Johannes de Asafemburc INDEX NOMINUM. 513 Pratieticze (1219). Laurentius (1203 sq.). Martinus (1211 sq.) Matheus (1201 sq.). Mirozlaus (1201 sq.) Nepr (1216). Nicolaus (1227). Orso (1224). Peregrinus (1219). mag. Petrus (1209). Pomnenus (1211). Pribizlaus (1201 sq.). Sdizlaus (1209 sq.). Tho- bias (1229). Walcunus (1200 sq.) Viecemil (1201 sq.). Vitalis (1201). Vitco (1201 sq.). Vlri- cus (1214 sq.). Vogzlaus (1227). — archidiaconus: Christophorus (1218 sq.) Ypolitus (1229). Pragensis civitatis clerici (1218) 156, 15. Praga. s. Georgii (or.), s. Jeorgii (sp. XIII) monasterium monialium s. Benedicti in castro (cc. 1200) 11,15. (1221) 436, 1. (1224) 255, 5, 15. (cc. 1227) 420, 5 sq. 421, 5, 10. 422, 25. 423, 30. 424, 10, 30. 425, 10. — Abbatissae: Ad- laida (t 1221). Agnes (cc. 1200 sq.). Moniales: Elisabet (cc. 1200) 11,20. Adleydis, Ludmila, Ztranzlaua (1201/1220) 423, 1. Pragense suburbium (1088? 217, 5. (1205) 382, 35. vicus Theutonicorum in suburbio (ante 1217) 124, 1. — forum (1211) 87,30. (1220) 412,5. iudex forensis: Blasey (1211) 88, 5. — pondus marcarum argenti (1222) 214, 15. — Bogizc, Bojisté, locus inter Pragam et Visegrad (1198/9) 4, 15. Praga. Hospitale seu domus Cruciferorum s. Mariae, ordinis s. Johannis Bapt. in Jerusalem (1205) 47,5. (ante 1217) 124, 1. (1222) 214,5 Magister: Fridericus (1222 sq.) Hugo (ante 1217). Prior: Milgost (ante 1217). Fratres domus nominati (ante 1217) 124, s. Cf. etiam: Hospitale. — Hospitale s. Mariae Teutonicorum [ap. eccl. s. Petri] (1204) 36, 30. (1207) 63, 1. fratres de vico Theutonicorum (ante 1217) 124,1. Ma- gister (1204) 36, 30. Cf. etiam: Hospitale. Sderazensis (or.) ecclesia ante Sderaz. — [s. Johannis] ecclesia in Bogicz (1198/9) 4, 15. Pragensis (sp. X///) provintia (cc. 1227) 422, 15. Pragadicz, Prahaticih v. Prachaticz. Pranzvt (sp. XI/I), Bransud, nobilis Moraviae (1212) 371, 35. Prascoles (c. X//7/), Praskolesy, d. p. Hofovice; plebanus ecclesiae: — L. presbyter (1216) 122, 5. Pratietitcze (sp. XV 11); Pratétice, quondam prae- dium capituli Wissegradensis apud Kré (1222) 417, 1. ins. 1222) Pragam c. 

Strana 514
514 Prauez Prauez (or.); Pravec; ministerialis regis Bohemiae (1219) 175, 5. Prawlowe (or); Prawlov (c. XIV); Pravloo, g. Prahlitq, d. b. Hustopel, g. Auspitę. Castrum. Praefectus: Prozimirus (1222). Prawota (sp. XIII), Pravota, nobilis Bohemiae (t 1205) 382, 25. Ss. Praxedis v. Roma. Préice v. Perchyc. Prkos v. Porcoss. Prebor (or.); Pfébor, Pfibor. Prebor (or.) filius [domini] Bun, [nobilis Mor.] testis (1207) 55, 10. Prebor et alius Prebor (sp. X//I) testes in Mo- ravia (1210) 393, 5. 396, 25. Prebor Onsouic (or. testis (ante 1218) 433, 15. Prebor (or.) iudex Brecizlauensis (1225) 263, 1. Predbor, Predborius, Pretbor (or.), Priedbor, ; Przedbor, Przedborius (sp.); P?edbor. Predbor (or.), [nobilis Moraviae], testis (1201) 18,15. : Predbor hebki, Pr. hebky (or.), [nobilis Mor.) | testis (1207) 55, 1. 56, 35. Predbor Cenakowich (or.), P. Ceñkovic (i. e. filius domini Cenék), [nobilis Mor.] testis (1207) 55, 5. Przedbor (sp. XIII) nobilis Moraviae (1203) 375,10. Filius eius: Bun. Predbor (sp. X111) testis in Moravia (1210) 393, 1. 396, 25. Predbor, Priedbor, (sp. X//1), (1210) 393, 1s. 396, 30. Predbor (or.) [nob. Mor.] (1218) 152, 20. Przedborius (sp. X/V) de Cetow (1220) 413, 35. Predbor (or.) testis (1226) 290, 20. Predbor, Pretbor (or.) de Morasic (1226) 290, 25. Predborius (or.), [cliens Kojatae de Gnevin Most], (1227) 301, 30. Predboriz (or.); Předbořice, d. p. Milevsko, g. Mühlhausen; Ozel et Jura fratres de — (1219). Predicatores fratres (1227) 296, 25, 35. 299, 1. Predich (or.), PFedik, de Artmaniz (1219) 175, 1. Predol (o7).; P¥idoli, g. Priethal, d. p. Krumlov, g- Krumau; Vitus plebanus de — (1220). Predslav, Predzlav (or.); P¥edslav. Predslav (or. de Stresimir (1219) 175, 10. Predzlav (or. de Lucsan (1223) 242, 15. Preduoy, Predvoy Predwoy (or.); Pfedvoj. Predwoy, Preduvoy (or.) villicus regis Boh. (1218) 143, 10. 144, 15. (1219) 175, 15. Predvoy (or.) dispensator regis Boh. (1219) 175, 1. Predworez (sp. XIII) pincerna Zlauconis nobilis Boh. (1209) 390, 30. Predzlav v. Predslav. INDEX NOMINUM. Premizl Přelouč v. Przellucssie. Prelozi (or.); Přeloky?, quondam villa monii. in Sedlec (1227) 301, 25. Premizl, Bremizl, Premiz etc. (or.); Přemysl. Premizl, Premizel, Premisl, Premissl, Premissel, Premisel, Premislo, Premyzcel, Premuisczl, Premuzle, Premüzle, Primilz, Primiszle, Pri- muzil, Primuzl, Primuzle, Ocdochardus, Oda- karus, Oddackarus, Odacrius, Otachir, Ota- carus, Otakarus, Ottacarus, Ottakarus, Otta- charus, Ottacharvs, Othacarus, Othecarus, Otthacarus, Ottocarus qui et Pr. (or.), Ottha- karus (or.*); Octacarus, Odacharus, Odakir, Odoacer (c. XIII), Odackarus (c. X/V), Oda- crus (c. XVI), Ottacarius qui et Praemislaus (c. XVII), Przemysl (c. XV), Otakarvs qui et Primisl, Otaker, Otakerus (sp. X///), Odacuer (sp. XV), Priemisl (sp. X/V), Primislaus (sp.XV), Odoacrius (chron.), Otackerius (ed.), Ottgorus (versio germ.), dux (1198) 1,25. rex Boemorum (1198) 2, 15. (1198/9) 4, 15. (1199) 5, 10. 6, 30. 8,25. 9,15. 358,15. 359, 35. (1200) 368, 25. (1201) 12, 1. 13, 25. 15, 25 sq. 17,20. rex Boe- morum tercius et dux Olomucensium 19, 10. 21, 5, 15. 23, 10, 25. 25,10. 365,35. 368, 10. (1202) 26,25. 27,25. 28,30. 371,1. (1203) 31, 20. 32, 5, 30. dux Boemie, quem ipsi regem appellant 33, 1. 34, 20. 373, 15. 376, 10. 377, 25. 378,20. (1204) 35,30. 37,1,25. 38,25. 39, 30. 40, 20. 41,35. 42,35. 43,25. (1205) 46, 1—20. 48,1. 67,1. 879,35. 388,30. (1206) 48,35. 49,1 sg. (1202/7) 50, 25. 51, so. (1207) 53, 15. tercius rex Boemorum et dux Morauorum 56,20. 58, 1, 5. 63, 5. 65, 10, 20. 66, 1, 10. 384, 30. 385, 30. 386, 1. (1208) 72, 20. 73, 15. 75,5. 76,1. 77,6. 387, 5. 388, 1, 15. (1209) 79,30. 389, 20. 390, 5. (1210) 81, 30. 82, 5 sq. 83, 10 sq. 84, 1 sq. 85, 1 sq. 86, 1. 391, 1, 25. 392, 30. 394, 15. (1211) 87, 20. (ante 1212) 398, 1. (1212) 90,5. 91,35. 93, 5 sq. 95, 15. 98, 1. (cc. 1212) 399, 1. (1213) 98, 25, 35. 99, 1—20. 101, 15. 102, 5—25. 103,35. 105, 10. 434, 15. 400, 5. 402, 5. (1204/14) 107, 25. (1214) 108, 5. 109, 10—30. 404, 15. 405, 20. (1215) 110,20. 111, 1, 10. 406, 20. (1216) 113, 20. 117, 35. 118, 1. 119, 25. 120, 1. 407, 20. (1217) 124, 25, 30.125, 15. 128, 25. 130, 25. 131, 1. 132, 1, 30. 133, 15. 138, 1,25. 139,10. 141,25. (1218) 143,1. 144,5. 146, 5. 150, 20. 152, 25. 153, 20. 154, 15. 155, 15. 157, 30. 408, 15. 409, 1. (1219) 159, 15. 160, 15. 162, 10. 169,5 sq. 170,5. 171,5. 172, 15, 25. 173, 5. 174, 25. 409, 30. (1220) 176, 20. 179, 1, 10. 181, 35. 182, 30. 183, 1. 184, 25. 186, 10. 188, 15. 411,1. (1221) 194,5—30. 195,25. 197,20. 200, 1,20. 201,10 sq. 202, 1 sq. 204,5. 205, 30. 

Strana 515
Premizl 436, 1. (1222) 210, 35. 214, 20. 215, 20. 218, 35. 220,5. 221,5. 223,5. 228,25. 230,1. 233, 10. 234, 30. 235, 1, 20. 236, 10. tercius rex B. et dux Morauie (1223) 237, 5. 238, 10. 239, 30, 35. 240,30. 241,10,15. 243,10. (1224) 244, 20. 245, 15. 247, 25. 249, 10. 254, 15. 255, 5. 256, 30. 416, 20. (1225) 258, 10.-20. 262,20. 263, 25. 266, 35. 269, 1. 271,35. 272, 10. 273, 15. (1226) 277, 25. 278, 10. 281, 1. 286, 30. 288, 1. 289, 20. 293, 15. 294, 1. 296, 1. (1227) 303, 25. 304, 40. 306, 20. (cc. 1227) 420, 10, 15. 421, 5, 10. 423, 30. 424, 15. 425, 10. 426, 1. (1228) 314, 1. 315, 20. 319, so. 324, 15. (1229) 327, 40. 329, 35. 335, 1, 10. 941,5. 431,1,15. (1230) 351,5. Uxores: Adela (1199) Constantia (1199) Filii: Wrislaus (1207). Wratizlaus (1201). Wencez- laus (1207 sq). Wladizlaus (1218). Premizl (1228). Filia ignoti nominis (1204) 35, 5. Agnes (1225). Fratres: Fridericus dux et Wladizlaus Henricus marchio Moraviae. Premizl, Bremizl (or.), Premizhel (sp. XIII) filius Premizli regis, marchio Moraviae (1228) 317, 15, 20. 321, 25, 30. 427, 10, 15. Przemisl (c. XV) testis [in Znoym] (post 1201) 26, 2. Primizlaus (sp. X///) de Borscwiz, nobilis Mo- raviae (1202) 371, 35. Premiz (or.), PFemysl (2), obequitans terminos villae Bogeniz (1219) 176, 10. Premonstratenses v. Praemonstratensis. Premuiscel, Premuzle, Premüzle v. Premizl. Přerov starý v. Naprerowe. Prerow (c XVII), Pferov, g. Prerau; castrum, Prerouensis, Prerowensis (or.), Prerouiensis (c. XIII) burgravius seu castellanus: Bludo (1213). Chistiborius (1222). Prerow, locus sive forum, ubi taberna monii. Gradicensis (1225) 273, 15— 25. Prerowiensis (sp. XIV) provincia (1201) 365, 30. Prerowensis, Prerouiensis (or.) provinciae archi- presbyter seu archidiaconus: Bozko (1207). Esau (1208 sq.). Pressic (or.); Přeštice; Zwatobor de — (1226). Prestan, Priestan (sp.), Brestanus (or.); Płestan. Prestan (sp. XIII) testis in Moravia (1210) 393, 1. 396, 25. Priestan (sp. X///) de stirpe Chotyemiri, nobilis Bohemiae (t 1205) 382, 20. Frater eius: Criss. Brestanus (or. de Sheghat (1222) 228,5. Frater eius: Wicardus (1222). Prestawilci (or.); Pfestavlky, ap. Koufim, d. p. Kolin; villa monii. Lubensis (1228) 312, 20. Pfestavlky v. Prestawilci, Prestawlici et Preztawlici. INDEX NOMINUM. 515 Prestawlici (sb. XIII , Prestavlky, villa guondam monii. Zabrdovicensis sita ab Klobouky versus meridiem (1210) 396, 1. Přeštice v. Pressic. Pretbor v. Predbor. Pretoldus v. Bertoldus. Prewrat, Przewrat (sp. X///), Prewat (sp. XIV); Přívrat mons ap. Lhota qa Machovem, d. p. Broumov, g. Braunau (1213) 400, 15 (1229) 431, 10. Preztawlici (sp. X///); Płestaołky, d. p. Roudnice; villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 421, 25. Pribezlawice v. Pribislauici. Płibice o. Briwiz. Pribichiest (sp. X//1); Pfibizest, filia Zazzin mi- litis (1210) 395, 10. Pribin (07.), PHbin, testis (1208/11) 89, 10. Pribislauici, Pribezlawice (sp. X///); Přibyslavice, d. p. Vel. Meziti&i, g. Grofl meseritsch; villa monii. in Zábrdovice (1210) 392, 20. 395, 5. Pribislaus, Pribislav v. Pribizlaus. Pribislawicz v. Pribizlawiz. Přibyslavice v. Pribislauici, bizlawiz. Pribizlauic (or.) Přibyslavice, d. p. Čáslav; Jaros de — (1226). Pribizlaus, Bribizlaus, Prsibislaus, Pribizlaw (or.), Pribislau (c.), Přibyslav. Pribizlaus (or.) decanus ecclae. Prazensis 378, 1. (1209) 79, 5. Pribizlaus, Prsibislaus, Bribizlaus (or.), Pribzlaus (c. XIII), canonicus Pragensis (1198/1201) 13,20. (1211) 88,5. archidiaconus Pliznensis (1210) 116, 25. (1219) 167, 15. archidiaconus Belinensis (1229) 342, 30. Pribizlaus (or.), canonicus Pragensis (1216) 116, 25. (1218) 157, 5. Przibislaus (sp. XIII) nobilis Moraviae (1203) 375, 10. Frater eius: Sdislaus. Pribizlaus, Pribislaus (or), de Malcowitz (1205) 67, 20. (1219) 175, 10. Pribizlaw (or.), Pribislau (c. XIII) Suarowich [= filius domini Swar], testis (1207) 55, 1. Frater eius: Sdizlaus. Pribizlaw (or.) [nobilis Mor.] (cc. 1207) 56, s5. Pribizlaus Vitusowic (or.), PFib. filius Viti, (1218) 143, 15. Pribislaus (or.) de Zenosath (1219) 175, 5. Pribislav (or.) de Beloviz (1219) 175, 10. Pribizlaus (or.) de Wezckouic, testis (1220) 193, 10. Pribizlaus (or. Bribizlaus (sp. X/1/) testis in Moravia (1228) 323, 15. 428, 20. Pribizlauic, eż Pri- Pribislaus, Przibislaus (sp.); (1203) 

Strana 516
516 Pribizlaus INDEX NOMINUM. Püllna Bribizlaus (or.) frater Mirozlay, testis (1229) 342, 30. Pribislaus (c. XVI) filius Porcossonis, nobilis Boh. (1230) 351, 10, 20. Pribizlaus (sp. XIII) miles Moraviae (1202) 371, 20. Pribizlaus (or.) miles [Bohem.] (1207) 66, 15. Pribizlaus (or.) miles Zobezlai, ducis Boemie (1228) 312, 20. Frater eius: Wrasco (1228). Pribislaus (or.), [serviens Kojatae de Gnevin Most], (1227) 301, 30. Protche v. Proztey. Protiva, Prothiva (or.); Protiva. Protiva, Prothiwa (or.) frater Olrici comitis de Lvtiz (1213) 434, 35. (1216) 113, 35. Prothiwa (or.) de Cisincowe (1219) 174, 10. Protiwec (or.), Protivec, nobilis Boh., cuius filius Zmil (1226) 286,10. Pribizlawa (or.) uxor Chotěbori comitis (1226) 284, 15. 285, 5. Pribizlawiz (ed.), Pribislawicz (c. XVIII); Přiby- slavice, d. p. Třebíč, g. Trebitsch; villa monii. in Oslavany (1226) 267, 10. 269, 1. Plebanus: Hieronymus aut Hermannus (1226.) Pribram (or.) Přibram, praedium seu circuitus episcopatus Pragensis (1216) 116, 10. (1227) 303, 5. Pribram (or.), Přibram, [nobilis Mor.], cuius filius Heinricus (1226) 288, 30. Prikliuk, Prikluk, Priklyk, Brikkluk, Pritluc (or), Britteluche (sp. XIII); Přítluky, g. Prittlach, d. p. Hustopeč, g. Auspitz; villa monii. Velehradensis (1220) 180, 20. 322, 10. 427, 30. ecclesia monii. Velehrad. ibd (1222) 226, 5. 227, 30, 35. Přídolí, g. Priethal v. Predol. Priemisl v. Premizl. Primetitz (or.); Přímětice, g. Brenditz, d. p. Znojmo, g. Znaim; villa (1220) 190, 20. 191, 25. Ecclesia ibi (1220) 190, 15. 191, 15, 20. Primilz, Primiszle, Primislaus, Primizlaus, Pri- muzil, Primuzle v. Premizl. Prysnoborius (sp. XIV), Přísnobor, iudex de Hradecz (1229) 431, 25. Prist v. Briezt. Pristupymy (sp. XIII) locat.; Přistoupín, d. p. Český Brod (Böhm.-Brod); praedium monii, in Ostrov (1205) 383, 10. Pritluc, Přítluky, g. Prittlach v. Prikliuk. Probice v. Brawiz. Probostov (sp. XIII); Proboštov, d. p. Litoměřice, g. Leitmeritz; villa hospitalis s. Johannis Hiero- solym. (1199) 360, 15. Prosimir, Prosmirus v. Prozimirus. Prostěj v. Proztey. Prosteyow, Prossteyow (or.), Prosteyov (sp. XIII), Prosteiow (sp. XIV); Prostějov, g. Prossnity; villa forensis (1201) 366, 5. (1213) 104, 15. 106, 15. 403, 30. Prostoměřice, g. Prossmeritz v. Prozimiriz. Proszimir v. Prozimirus. Protywen, Protiuen (or.), Protyven, Protivenus (sp.); Protiven. Protivenus (sp. XIII) filius Sulislai dapiferi (1203) 375, 5. Protiuen (or.), [nobilis Morav.], (1218) 152, 20. Protyven (sp. XIV) de Vniczow (1220) 413, 35. Protywen (or.) testis (1225) 263, 1. Protiwisch (or.), fortasse Protivice, d. p. Žlutice, g. Luditz; villa Mathaei comitis (1226) 283, 5. 285, 1. Prowodou (sp. XIII); Provodov, d. p. Nové Město nad Metují, g. Neustadt a. d. Mettau; villa monii. Břevnovensis (1213) 400, 20. (1229) 431, 10. Prozimiriz (or.); Prostoměřice, g. Prossmeritz, d. p. Znojmo, g. Znaim; villa. Ecclesia ibd. (1226) 288, 15. Prozimirus, Prosmirus, Proszimir, Prosimirus (c.); Prosimír. Prosimirus (c. XV); [nobilis Mor.] testis (post 1201) 26, 20. Prozimirus (or.), Proszimir (c. XIV) praefectus de Prawlowe (1222) 222, 15. 225, 10. Prosmirus (c. XIII) castellanus Znoimensis (1222) 232, 1. Prosimir (c. XVII) venator (1225) 257, 15. Proztey (c. XIII), Protche (c. XVIII), Prostěj, testis (1228) 318, 20. Prsibislaus v. Pribizlaus. Prussiae episcopus (1218) 154, 20. Pruteni pagani (1230) 350, 10. Przedbor, Przedborius v. Predbor. Przellucssie (c. XV); Přelouč, d. p. Pardubice; villa monii. in Opatovice (1229) 328, 5. Przemisl v. Premizl. Przewrat v. Prewrat. Przibislaus v. Pribizlaus. Psáře v. Psarz et Pzari. Psarz (sp. XVII), Psáře, mons apud Vyšehrad (1222) 416, 15—30. 417, 1, 15. villa quondam prope Vyšehrad (1222) 417, 1, 15. Ptenín v. Naptenine. Pudilo, Pudizlav v. Budizlaus. Püllna v. Bilen.

Strana 517
Pulsnice INDEX NOMINUM. Radozlaus 517 Pulsnice (or.), Ploučnice, fluvius Boh. ap. Česká Lípa, g. Böhm. Leipa (1226) 283,35. 284. 15. Pülznensis v. Plizen. Puodol, Podol, (sp. XVII); Podol ap. Pragam (1222) 416, 30. ibd. curia murata capituli Wise- grad. propria (1222) 416, 30. ibd. area nauli spectans ad capitulum Wissegr. (1222) 418, 15. Purcardus, Purchart v. Burchardus. Pürglitz v. Creoplath. Pusic (o7.); Pěšice, d. b. Vys. Mýto, g. Hohen- mauth; Slusek de — (1226). Putim (sp. XIII), Putim, d. p. Písek; praedium monii. in Ostrov (1205) 383, 5. Ecclesia s. Petri ibd. (1205) 382, 5. 383, 5. Pzari (sp. X///), Pzarih (o7.) locat.; Psáře, Psáry, ap. Jílové, g. Eilau; villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 421,30. ibd. terra ecclesiae Vyšehradensis (1088? ins. 1222) 216,15. — Cf. eliam Psarz. Q. Qvalin (or.); Chvalin, d. p. Roudnice; villa monii. in Doksany (1226) 281, 5. Quernuorde (ed.), Guehardus comes de — (1212). Queton (sp. XIV), Kvétoň, camerarius seu po- honche (1200) 364, 1. venator (1203) 373, 25. Quibure (c. XV/), Quiburc, comes Hartmannus de — (1216). Quedllngenburg, Quedlinburg, in Saxonia, Rgb. Magdeburg (1213) 102, 30. R. R. epus. Olomucensis v. Robertus. Rabíň v. Grabina. Rabodo, Rabota v. Rapoto. Rac (sp. XIII), Rak, testis (1210) 393, 1. 396, 25. Racec (or.), Racek, filius Ratibori; [nobilis Boh.] testis (1201) 25, 20. Rachowkop (sp. X/V) meta circuitus de Knenicz (1200) 364, 10. Račice v. Radscici et Ratsici. Raclinicz, Raclinowicz (c. XV); Raklinice?; villa quondam apud KłŻidlovice, d. p. Znojmo, g. Znaim, sita (1225) 261, 5, 15. Radéedice v. Rascediz. Radek (or.), Radék, testis (1208/11) 89, 10. Radeiowici (sp. X///); Radéjovice ap. Jilové, g- Eilau; vill monii s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 421, 30. Radezlaus v. Radozlaus. Radgosc (or.); Radhoët, d. 5. Vys. Mýto, g. Hohen- mauth; Otazlav et Hartlebus de — (1226). Radim. Radim (or.) de Spelunca. Filius eius: Bohuzlaus: (1226). Radim (or.), nobilis Bohemiae, cuius filius Nev- hlaz (1220). Radimir (c. XIV), Radimir, [nobilis Boh.], (1222) 221, 20. Radymow (c. X/V), Radimou (c. XVII); Radfíon d. f. Pelhfimov, g. Pilgram; villa parochiae in Rynarcz (1203) 31, 15. Radimoviz (or.); Radimovice, d. b. Tábor; Luder de — (1219). Radlizc (or.); Radlice ap. Kouřim, d. p. Kolín, villa monii. Lubensis (1228) 312, 20. Radmiric (or.); Radméfice, Ratmífice, ap. Votice, d. b. Sedlčany; Dalebor de — (1220) 193, 15. Radňov v. Radymow. Radoslau, Radoslaus, Radosslaus v. Radozlaus. Radostich (sp. X/11), Radostic = filius Radostae: Scepan (c. 1201/20). Radosta (or.) frater domus s. Mariae [Melit.] de Praga (ante 1217) 124, 5. Radowani (or., Radovany apud Velichov (1226) 283, 5, 25. Radovesice v. Raduissic. Radozlaa (c. XV), Radoslava, grossa possestrix curiae in Znojmo (1226) 280, 1. Radozlaus, Radoslaus, Radosslaus, Radoszlaus, Radozsslaus, Radozlav, Rodoslaus, Rodo- zlaus (or., Radzlaus (c. XV), Radoslau, Radoz- lau, Radezlaus (sp. XIII), Radoslav. Radozlaus, Radoslaus, Radosslaus, Radoszlaus, Radozsslaus (or.), Radzlaus (c.) canonicus Olo- mucensis et archidiaconus provinciae Olomuc. (1207) 54,30. (1208) 73,25. (1208/11) 89,5. (1213) 104, 10. 106, 10. (1218) 152, 25. (1220) 180, 30. (1223) 240, ı, 10. (1227) 306,5. (1228) 323 1. 428,5. (post 1228) 355, 1. Radzlaus (c. XV), [clericus] testis [in Znoym] (post 1201) 26, 20. Radozlaus (or.) presbyter et vicarius Olomuc. ecclesiae (1208) 73, so. Radoslaus (or.), testis et scriptor chartae Roberti episcopi Olomucensis (1208/11) 89, 10. Radoslaus (c. XV) clericus nuntius epi. Pragensis (1219) 171, 25. Radozlaus (or.) capellanus episcopi (1229) 340, 15. Radoslaus (sp. X///) miles in Moravia (1202) 371,25. Radosslaus (or.) Radoslaus (c. XIII), [nobilis Mor.] testis (1207) 55, 1. Radoslau, Radozlau (sp. X//I) testis in Moravia (1210) 393, 1. 396, 25. Pragensis 

Strana 518
518 Radozlaus INDEX NOMINUM. Ratmir Radezlaus, Radoslaus (sp. X///) filius Scehonis, testis (1210) 393, 5. 396, 30. Radozlaus, Rodozlaus, Rodoslaus (or.) de Zyrlin (1218) 143, 15. (1219) 175, 5. Radozlau (sp. X///) Vzelinich (= filius Vecelini), testis (1201/20) 428, 1. Radozlav (or.) magister venatorum (1227) 304, 15. Radozlaus (or. villicus episcopi Olomucensis (1208) 74, 1. Radozlau (sp. X//I) heres regis (c. 423, 1. Radscici (sp. X111); Račice, d. p. Písek; villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 5. Raduissic (or.); fortasse Radovesice, d. p. Roudnice; villa, ubi curia monii. Strahovensis (1226) 283, 30. 284, 10. Radulfus v. Rudolfus. Raghrad (or.), Reygrad (c. XVII), Caghrad (sp. X111); Rajhrad, g. Raigern, d. b. Hustopet, g Auspiz; monium. ord. s. Benedicti (1222) 214, 1. conventus (1222) 228, 30. 229, 1. pr ae- positus: Bogdalus (1210). Raic (or.), Rajice?; Martinus de — (1204/14). Rainaldus (c. XV) diaconus cardinalis s. Eustachii (1230) 350, 1. Rainerus, Rainerius, (or.). Rainerus (c. XV), Rainerius (c. XV11/) s. Marie in Cosmidin diaconus cardinalis (1226) 277, 15. (1230) 349, 35. Rinerius (or.), Reinerus (c. X///) abbas de Insula (1219) 161, 15. (1221) 205, 10. Rainerus [alias: Romarius] praepositus Seebur- gensis (1201) 15, 10. (1206) 49, 10. 1201/20) Reinerus Rinerius (c.), Rayngicz v. Hranicz. Rayow (c. X/V), Raiou (c. XVII), Rájov, curia araturae ap. Dlouhá ves, d. p. Pelhřimov, g. Pilgram; quondam villa parochiae in Rynarec (1203) 31, 15. Rajhrad v. Raghrad. Ramensberc, Ramesberc (or.); (1212). Ranach (or.), Ranaë?, testis [in Olomuc.] (1208 11) 88, 10. Rapotenchirhen (or.); Rappoltenkirchen, Inf., d. ©. Tulln; (1229). Rapotic, Rapotitz (sp. X///) = filius domini Rapota: Lampert (1210). Rapoto, Rappoto, Rabodo (or.), Rabota (c.), Ro- bodo (sp.). Rapoto, Rappoto, Rabodo (or.) notarius regis Boh. (1198/9) 5,1. regalis aulae cancellarius Rodulfus de — Austria Hinricus plebanus de — (1205) 383, 30. notarius regis (1207) 55, 20. cancellarius (1207) 66, 20. Rapoto (or. clericus de Vienna (1229) 340, 10. Robodo (sp. XV) testis (1214) 405, 5. Rabota, Raboia (c. X///), Rabora (c. XVII). testis (1228) 318, 20. Raprehteshiwilare (or.), Rapperswil] in Helvetia. Rodulfus advocatus de — (1212). Rascediz (or.); Raëetice, Radéedice, g. Ratschitq, d. p. Kadaň, g. Kaaden; villa, ubi terra monii. Plasy (1209) 79, 1. Raseh v. Rese. Rassin (or), Rasín, silva monii. Velehradensis (1221) 198, 25. Rastileh (or.) locat.; Rastely, d. b. Blatná; villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088?, ins. 1222) 217, 1. Rathibor (c. XV); Ratibor, in Silesia Borus., Rgb. Oppein; dominus Otto de — (1222). Rathiborius v. Ratibor. Rathmir, Rathmirus v. Ratmir. Ratibor, Ratiborius, Rathiborius (or.); Ratibor. Ratibor (or. iudex curiae regalis (1198/9) 4, 35. Ratibor (or.) [nobilis Boh.] testis (1201) 95, 20. Ratibor (sp. X/11/) testis in Moravia (1210) 393, 1. 496, 25. Ratibor (or.) testis in Moravia (ante 1218) 433, 15. Ratiborius (sp. X///) nobilis Moraviae (1218) 409, 1. Ratiborius (or.), Ratibor (c. XV), iudex Brunnensis (1222) 225, 15. 229, 5. Ratiborius (ed.) de Strachotiz (1226) 287, 10. Rathiborius (or.), Ratibor (c. X///) Ratiborius (sb. XIII) testis in Moravia (1228) 318, 20. 323, 10. 428, 15. Ratibor (or.); filius eius: Racec (1201). Ratiborius (c. XV); filius eius: Petrus (1229). Ratispona (or.); Regensburg, boh. Řezno, Bavaria; (cc. 1212) 399,5. (1213) 98, 30,35. 99, 1—20. 434, 30. Episcopi: Conradus III (1200). Conradus IV. (1218 sg.) Praepositus: Gotfridus (1217). s. Emmerammi monium; abbas: (1218) 145, 5. 146, 1, 30. 157, 1. (1229) 336, 25. s. Jacobi monium. Scotorum (1213) 99, 10. Ratisponensis diocesis (1218) 145,5. 1496, 1, so. 153, 20. (1219) 169, 10. (1227) 293, 10. Ratmir, Ratmirus, Rathmir, Rathmirus (or.); Ratmir. Rathmir (or.); [nobilis Boh.] testis (1201) 26, 20. Rathmir (or.), [nobilis Mor.] testis (1207) 55, 5. 

Strana 519
Ratmir INDEX NOMINUM. Robertus 519 Ratmir (sp. XIII) testis in Moravia (1210) 393, 5. 396, 25. Ratmirus (or.) de Squirina, nobilis Bohemiae (1223) 242, 15. Rathmirus (or.) baro Bohemiae (1224) 248, 5. Ratmir (or.) testis (1226) 290, 25. Ratmirus (or.) camerarius Pliznensis (1229) 341, 25. Ratmířice v. Radmiric. Ratschitz v. Rascediz. Ratsici (or.); Račice, d. p. Vyškov, g. Wischau; villa Kojatae de Gnevin Most (1217) 301, 25. Raube, villa in Saxonia (1211) 88, 15. Rauennensis (c. XIII) Ravenna in Italia, dux v. Marquardus, marchio Anchonensis. Rauschenpach (sp. XV); Rauschenbach, d. p. Teplá, g. Tepl; villa (1214) 404, 25. Raz, Razonis (c. XIII) filius Adlart (1222) 232, 1. Reata (or.); Rieti, Italia, prov. Perugia; (1219) 167, 35. 168, 15. 170, 20. (1225) 270, 15. 271, 30. Redgosc (or.), Redhoscz (sp. XIII); Redhošt, d. p. Roudnice; Boruta de — (1203 sq.). Redhore (or.), Redhor, nobilis (1226) 286, 1. Redhoscz v. Redgosc. Reginaldus abbas Medlicensis (1207) 64, 20. Regleh (sp. XIII) locat.; Rehly, nunc Hředle, d. p. Rakovník; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 1. Regnardus, Regnarth v. Reinardus. Reichenau v. Augensis abbas. Reichenbach v. Richenbach. Reichersberg v. Riechersperge. Reygrad v. Raghrad. Reinardus, Regnardus, Reynhardus (or.), Reg- narth (sp.). Regnardus; Regnardi (or.) filius Boguzlaus, Bog. Reinartich (1198/9) 4, 40. (1212) 98, 15. Regnarth (sp. XIII) testis (1199) 362, 10. Reinardus (or.) testis (1209) 79, 10. Reynhardus (or.) iudex reginae (1211) 88, 5. Reinardus (or.) filius Friderici de Spelunca († 1226) 283, 10. 285, 15. Rese (sp. XIII), Raseh (or.) locat.; Reže, d. p. Karlín, g. Karolinenthal; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 421, 25. ibd. terra ecclae. Vissegra- densis (1088? ins. 1222) 216, 20. Resetarih (or.) locat.; Řešetáře?; locus, ubi silva ecclae. Visegrad. (1088?, ins. 1222) 217, 5. Revnetici (sp. XIII); Revnětice (quondam in re- gione inter Strakonice et Lnáře ap. Blatná); villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 422, 10. Reže v. Rese. Rybnik, in Silesia Boruss., Rgb. Oppeln, mo- nium. virg. ord. Praemonstr. (1223) 240, 5. Ric�ardus], scriptor cancellariae apostolicae (1204) 36, 25. 38, 15. Richenbach (or.); Reichenbach, in Vogtland, AH. Plauen; possessio regi Bohemiae donata (1212) 95, 25. Ricov (or.); Ríkov, apud Votice; Pertolt de — (1219). Riechersperge (or.); Reichersberg in Austria Sup.; praepositura canonicorum regularium. (1203) 30, 10. Praepositus: Fridericus (1229). Riede (or.); Ried, in Austria Super.; magister Mar- quardus de — (1229). Riedmark (1224) 247, 10. Riembertus v. Rembertus. Rigice (sp. XIII); Ryjice, g. Reindlitz, d. p. Ustí n. L., g. Aussig; villa hospitalis s. Joh. Hierosol. (1199) 360, 20. Rihtca (sp. XIII), Richca, Rejčka, uxor comitis Leonis de Klobouky († 1210) 395, 5. Ryjice v. Rigice. Rynarcz (c. XIV), Rinarcz (c. XVII); Rynarec, d. p. Pelhřimov, g. Pilgram; villa (1203) 31, 15. Eccl. sancti Laurentii ibidem (1203) 30, 30. 31, 5. Rinerius v. Rainerus. Riuin (or.), Riwin (sp.); Rivin. Riuin, Riwin (sp. XIII) testis (1210) 393, 1. 396, 25. Riuin (or.) de Zahornic (1225) 272, 30. Riwin (c. XIII), Ruwin (c. XVIII) testis (1228) 318, 20. Reinartic, Reinartich (or.), Reinartic = filius Rei- narti: Boguzlaus (1212); Zdywoy (1218). Reinerus v. Rainerus. Rejkovice v. Graycowic. Rembertus, Riembertus (or.) plebanus de Asparn (1229) 337, 25. 340, 5. Repcici (sp. XIII); Repčice ap. Jílové (Eilau); villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 421, 30. Repin (or.); Repín, d. p. Mělník; villa hospit. s. Mariae Theut. in Boemia (1207) 63, 5. Reppsyn (or.), Hřebčín, g. Reptschein, d. p. Olo- mouc (Olmütz); villa ubi terra monialium ap. s. Petrum Olom. (1213) 101, 10. Riuinec, Riuinech (sp. XIII), Rivinec, testis (1199) 362, 5, 15. Robertus, Robertvs, Röbertus, Rubertus, Ru- pertus, Růpertus, Rvbertus, Rýpertus (or.), Rübertus (or.*), capellanus regis Bohemiae (1198/9) 5, 1. prior monii. Nepomucensis (1199) 7, 30. episcopus Olomucensis (1199) 358, 30. (1201) 13, 25. 14, 5. 367, 40. 375, 1. (post 1201) 26, 15. (1202) 371, 35. (1204) 42, 35. 44, 5. (1205) 45, 5. 383, 25. (1206) 50, 5. (1207) 53, 15, 30. 54, 5, 20, 30. 56, 30. 57, 1, 30. 58, 25.

Strana 520
520 Robertus INDEX NOMINUM. Ruden 62, 10. 64, 1, 20. 66,15. 68,1. (1208) 73, 10. (1209) 80, 10. (cc. 1210) 392, 15. (1210) 81, 1. 394, 20. 396, 10,15. 397,1. (1208/11) 89,1. (1213) 104, 1, 5. 105, 30. 106, 5. 434, 25. 435, 10. 403, 25. (1215) 100, 10, 20. (1216) 114, 1— 15. (1217) 124, 25. 131,20. 140,35. (ante 1218) 433, 15, 20. (1218) 147, 25. 148, 25. 149, 20. 152, 25. 409, 1. (1219) 158, 20. (1220) 179, 35. 182, 10. 183, 10, 15. 184, 1. 185, 10. 190, 1. 191, 10. 192, 10. (1221) 201, 10. 205, 5. 206, 15. (1222) 210, 1, 5. 214, 25. 225, 5. 226, 1, 30. 227, 25. 229, 5. 231, 30. (1223) 238, 30. 243, 1. (1224) 246, 20. 250, 15. 257, 20. (1225) 260,30. 261,1. 265, 10, 25—35. 267, 25. 268, 35. 269, 10, 20. (1226) 288, 30. 292, 5, 30. 293,15 sq. 294,5. (1227) 296, 20. (1228) 307, 20. 308, 5—20. 310,3. 311, 10,15. 315, 30. 316, 1. 317,20. 318,5. 320,5. 321,25. 322, 20. 324, 15—30. 426, 5. 427, 10. 428, 5. (1229) 333, 5 sq. 334, 5. (1230) 353, 10. Robodo v. Rapoto. Rochisberc (ed.), Guntherus de — (1212) 90, 10. Rochou, Rochov, Rochow (or.); Rochov, ap. Bro- zany, d. p. Roudnice; villa monii. Teplensis (1219) 162, 5. dimidia villa monii. Doczanensis (1226) 282, 25, 40. 285, 5, 15. Rokythnic (or), Rokytinc (c X///); Roketnice [d. ?. T*ebíc?]; vila, ubi ecclesia monasterii Lucensis (1220) 192, 15. (1224) 246, 25. Rokytowecz (sp. X/V); Rokytovec; rivulus faciens metam circuitus de Hranicz (1201) 366, 25. Rokitowi kerz (sp. X/V) rubus faciens metam cir- cuitus Hranicz (1201) 366, 30. Rodolfus, Rodulfus v. Rudolfus. Rodoslaus, Rodozlaus v. Radozlaus. Rogetici (c. XV I); Rojetice?; villa quondam monii. Siloensis (1226) 275, 1. Rogniz (or.), ? Róchlitę in Silesia Borus. (1228) 312, 30. Rohaci (or.); Rohatce, d. p. Roudnice; villa monii. in Doksany (1226) 281, 5. Rohather v. Rohother. Rohche, Rohhch (or.), Rohche (c. X///); Rochée [nobilis Mor.] testis (1207) 55, 1. (1213) 104, 15. 106, 15. Rohother, Rohather (or.); Rohote?, villa quondam ap. Moskovice, d. p. Znojmo (Znaim) sita. Ecclesia ibidem (1228) 310, 20. Plebanus: Martinus (1228). Rohouka (c. X/V); Rohovka, d. f. Pelhfimov, g. Pilgram; vila parochiae in Rynarec (1203) 31, 15. Rohozne (sp. X//I); Rohogná (fortasse quon- dam in districtu Podbofany, g. Podersam); Nerad de — (1209). Roma (or.), Urbs, (1199) 6, 10. (1204) 45, 20. (1205) 47, 15. (1206) 50, 1. (1207) 57, 10. 58, 10. 59, 5. (1209) 391,1. (1212) 93,25. (1216) 122, 20. 123, 15. (1218) 154, 15, 25. 155, 10. (1219) 163, 1. 166, 10. 167, 1. (1220) 188, 25. (1228) 311, 25. Roma: ecclesia s. Praxedis (1219) 163, 10. Romanus civis: Jacobus de Arloco (1225). Romana curia 8, 1. 129, 1. 171, 20. Romani pontifices 37,30. 349, 10. v. Gregorius IX, Honorius III, Innocentius III. Romanae ecclesiae possessiones (1213) 102, 5. Romanum imperium (1204) 40,30. 42,5. (1212) 93, 5. Romanorum reges et imperatores vo.: Fridericus I; Fridericus II; Otto IV; Philippus. — Romanorum imperatorum coronatio Romae (1212) 93, 25. Romaniola (1213) 99 15. Romanus: Romanus (c XV) s. Angeli diaconus cardinalis (1230) 350, 1. Romanus (c. XV) de Teintz, baro Boh. (1230) 351, 5. Romarius (alias Rainerius) praepositus Sebur- gensis (1201) 15 10. (1206) 49, 10. Ros, Ross v. Petrus Ross. Roscsalovice, Rosalowic (or.); Rofdalovice, d. p. Jičín; Zobehird de — (1223 sq.). Rosnata, Rosneth v. Groznata. Rosotatecz (sp. XIV), Rothotatech (sp. XIII), Rosochatec, spelunca (1213 )400, 15. (1229) 431, 5. Rosuticze (sp. XIV) mons faciens metam silvae ap. Doma3ov (1220) 414, 20. Rothotatech o. Rosotatecz. Rouchov v. Ruchow. Rouny v. Rowni. Rousinov v. Ruszinow. Rowni (c. X/V), Rouny (c XVII); Rovný; villa quondam parochiae in Rynarec, d. p. Pelhfimov, g. Pilgram (1203) 31, 15. Rožďalovice v. Roscsalovice. Roztesici (error typogr.) v. Boztesici. Roztoki (sp. X///); Rogtoky, g. Rongstock, d. p. Děčín, g. Tetschen; villa hospitalis s. Joh. Hiero- sol. (1199) 360. 20. Ruben (or.) nobilis Boh. (1225) 272, 30. Rubertus, Rübertus v. Robertus. Rubinus (c. XVIII), Rvbinus (c. XIII) procu- rator provinciae Brunnensis (1228) 318, 20. Ruchow (c. XII), Rudkow (c. XVIII), Rouchov aut Rudkov, villa quondam monii. Siloensis (1226) 275, 5. Ruden (sp. XIV), Rudnj, mons faciens metam silvae apud Domasov (1220) 414, 25. 

Strana 521
Rudewinus INDEX NOMINUM. Šatov 521 Rudewinus (c. XV), Rudvín, possessor curiae in Znojmo (1226) 280, 5. Rudger, Rudgerus (or. Rudigerus. [Rudigerus] epus. Kymensis (1217) 132,25. (1220) 176, 15. Rudgerus (or.) plebanus de Chvliube (1229) 340, 5. Rudgerus (c. XV), miles [in Znoym] (post 1201) 26, 10. castellanus Znoymensis (1222) 225, 15. Rudigerus cognomine Biber, miles (1209) 78, 10. Rudger (or. de Hratirob (1222) 220, 15. Rudna czesta (sh. X /V) via publica apud Domašov, d. p. Sternberg (1220) 414, 15. Rudolfus, Rodulfus, Radulfus (or.), Rodolfus (s?.). Radulfus (or.) palatinus comes de Twingen (1216) 118, 15. Rodulfus (or. comes de Habechesburc et lan- gravius de Alsatia (1212) 94,1. 96,1. 97,15. Rodulfus (or.) de Ramensberc (1212) 94, s. 96, 5. Rodulfus (or. advocatus de Raprehteshiwilare (1212) 94, 5. 96, 5. 97, 15. Rudolfus (or.) iudex [de Cazlaw ?] (1204/14) 107, 20. Rodolfus (sp. X///) nobilis Boh. (1219) 470, 5. Rudolfus (or.) filius Zauisse (1225) 263, 5. Rudolt: Rudolt (sp. XIII) testis in Moravia (cc. 1210) 398, 10. Rudolt (sp. X///) de Jaromir, nobilis Boh. (1213) 401,5. Rugen (or.); Ruzyně, d. p. Smichov; villa, ubi curia capellae s. Venceslai in castro Prag. (1227) 305, 25. Rupertus, Rüpertus v. Robertus. Rustbach (or.; Rossbach in Austria; plebanus de — (1229). Ruszinow (c. X/V); Rousinoo, d. p. Vy&kov, g. Wischau; Petrus de — (1222). Ruthardus (sp. X//I) abbas de Ossech (1203) 377, 10. [Ruthardus] abbas monasterii in MaStov (t 1207) 64, 10. Ruwin v. Riwin. Ruzyně v. Rugen. Rvbertus, R pertus v. Robertus. Rvbinus v. Rubinus. S, S. . archiepus. Maguntinus v. Sifridus. . magister, canonicus Olomucensis v. Siffridus. . abbas Cladrubensis v. Siluester. S. camerarius v. Zlawek. Saaq v. Satec. Sabinensis (c. XVI) episcopus cardinalis: Johan- nes (1208). Oliuerius (1226). Conradus ooo Sacensis praepositus, — canonicus v. Zacska. Sacerdotis Uallis v. Uallis sacerdotis. Saczka v. Zacska. Sadek (sp. XIV), Sddek, meta circuitus de Knenicz (1200) 364, 10. Saderer (or.; Theodericus de —, [nobilis Mor.], (1221) 198, 30. Sadowi (sp. X111); Sadová, quondam ap. Vosecek, d. b. Poděbrady; villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 5. Sagost (or.), Záhvozdi, territorium (1228) 309, 5, 20. Sahar (or), Zár (alias Zdár), g. Sohors, apud Żumberk (g. Sonnberg), d. p. Kaplice, g. Kaplitz; praedium monii. in Swetla (1221) 206, 5. Sahore, Pasore (c. XVII), Zahorze (c. XVIII); Záhoří apud Hwmpolec; villa monii. Siloensis (1226) 275, 5. Saidow, Saydow (c. XVIII), Seidow (c. XVII); Zawidow (sp. XIII); Sayda, boh. Zavidov, in Saxonia, AH. Freiberg; villa, ubi decimae monii. Ozzech (1207) 59,25. 3865,15. (1209) 390, 1. Zawidoensis parochia (1209) 390, 10. Salomon (or.), Salmannus (c.), Salmon (s.). Salomon (or.) magister, canonicus Erbipolensis (1225) 266, 10. Salmannus (c. XV) possessor curiae in Znojmo (1226) 280, 5. Salmon (sp. XIV) testis (1229) 431, 25. Salzeburgensis, Salzburgensis (c. X///), Salzburg, archiepiscopus: Eberhardus I. (t 1203). Eberhardus II. (1201 sq.). — Salisburgense capitulum (1207) 65, 20. Praepositus: Wernhardus (1202) Decanus: Hermannus (1202). Samik, Samich (sp. XIII), Samík, testis in Mo- ravia (1210) 398, 1. 396, 25. Sandou (or.), Sandowe (sp. XIII): Žandov Dolní, &. Unter-Sandau, d. b. Planá, g. Plan; villa monii. in Tepla (1213) 403, 10. (1219) 162, s. Saratice v. Zyretitz. Sardinia insula (1213) 102, 5. Sasin v. Zazzin. Satcensis v. Satec. Satec (or.), Satecs (sp. XIII), Žatec, g. Saaq; castrum provinciale; ibd. reditus de foro ad monium. s. Georgii in castro Pragensi spectan- tes (cc. 1227) 42, 1. — Satsensis (sp. XIII) castellanus: Hermannus (ante 1212) 398 10. — provincia (1088? ins. 1222) 217, 1. Satcensis, Ssatcensis (or.) archidiaconus: Dry- zyzlaus (1216 sq.). Uiteco (1212). Sathensis v. Zacska. Šatov v. Chatow. 

Strana 522
522 Satska INDEX NOMINUM. Sconuelt Satska v. Zacska. Saul, arepus. Colozensis (1199) 3, 10. Sauisa, Sawisse v. Zauis. Saxonia (c. X///) (1203) 32, 30. (1213) 102, 25. Sazau (c. XIII), Sátava, monium. ord. s. Bene- dicti quondam prope Cerné Budy, d. p. Kutná Hora, g. Kuttenberg. Abbas: Blasius (1202). Sáqava v. Sazau et Sazawa. Sazawa (sp. X111); Sáqava, fl. Boh. (1205) 382,30. Sazawa (sp. XIII); Ságava, d. b. Smíchov; villa monii. in Ostrov (1205) 381, 5. Sazin v. Zazzin. Saztolow v. Chaztolov. Sbygneu v. Zbignew. Sbimow (c. XIV), Sbimou (c. XVII); villa paro- chiae in Rynarec (1203) 31, 15. Sbirowe (c. XVI); Zbirov, d. b. Hofovice; Chren de — (1230). Sbyslaus v. Zbizlaus. Sbuinic (or.); Vojnice, g. Groos-Wunit, d. ?. Roudnice; circuitus monii. Doksanensis (1226) 282, 25. Scac, Scach (or. mons; Schatzberg ap. Rugels- dorf in Austria Inferiore; (1221) 200, 2o. 205, 1. Scalca (or.); Skalka; terminus silvae apud Kra- vafe, g. Graber, d. p. Litoměřice (1220) 283, 30, 35. 284, 10, 15. Scalka (sp. XIV), Skalka, meta possessionum monii. Gradicensis (1200) 364, 10. Scalice (or.), Skalice, d. p. Litoméfice, g. Leit- meritz; villa monii. in Doksany (1226) 283, 10, 30. Scalice, Scalitz (sp. X111); Skalice; silva monii. in Zábrdovice (cc. 1210) 392, 1. (1210) 394, 30. Scaliczie (c. XW); Skalice, d. p. Boskovice; villa monii. Opatovicensis (1229) 328, 10. Skalsko v. Nascalsce. Scamponoys (or.) camerarius reginae Boh. (1229) 341, 25. Scankowiz v. Cancowiz. Scasdolo, Scastiloi v. Chaztolov. Scazlau v. Chazlav. Scaztelov v. Chaztolov. Scecesh v. Cec. Scecowiz (or.); Štěchovice, ap. Zbraslav, g. Kónig- saal; villa, ubi praedium ecclae. Pragensis (1209) 79, 1. Sceho v. Cec. Scepan v. Stephanus. Scepanouiche (or.; Štěpánov dolní, g. Unter- Stephanau, d. p. Sternberk; villa monii. Hra- diště (1201) 17, 35. Sceszinge (or.), Cecín, nunc domus saltuarii prope Babina, d. 5. Kralovice; quondam curia monii. in Plasy (1224) 248, 15. Scewitinzco (sp. X111); Sevëtinsko (quondam in regione ab Horažďovice versus septentr.); villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422,10. Schatov, Schattau v. Chatow. Schatzberg v. Scac. Schedron (sp. XIV), Stédrosi, capellanus reginae Bohemiae (1228) 430, 10. Scheftersheim, in Württemberg, (1219) 172, 15. Schenkenberch (or.), Wolframvs dictus Pincerna de — (cc. 1230). Scherlowitz v. Schirnewice. Schiessglock v. Trezcolup. Schihan (or.); Cihaná, d. p. Stříbro, g. Mies; villa monii. Teplensis (1219) 162, 5. Schimonitz v. Simonici. Schirnewice (or.), Cerñovice, g. Scherlowitz, d. 5. Stłibro, g. Mies; villa monii. Teplensis (1219) 162, 5. Schlackenwerth, b. Ostrov, v. Zlaucowerde. Schôllschitz v. Chelesiz. Schorcici, Schorsice, Scorsthiz (or.), Scorscicz (c. XV), Corsitz (sp. X111); Zarosice, d. p. Kyjov, g. Gaya; villa monii. Velehradensis (1220) 182, 5, 30. 183, 1. (1228) 322, 10. 427, 30. Schucowicz (or. Zalkovice, d. p. Krométit, g. Kremsier; praedium sive villa monii. Vele- hradensis (1221) 198, 20. Schwannberg v. Krasicow. Schwartzburc (ed.), Henricus comes de — (1212). Schweissing v. Zuesseim. Schwerin; Henricus, comes de — (1225). Scicencov, Cisincowe (or.); Zinkovy, g. Zinkau, d. p. Přeštice; Prothiwa de — (1219); Ulricus comes de — (1 1226). Scipfe v». Syph. Skyrben (or.), Skrben, [nabilis Moraviae] testis (1207) 55, 10. Scirewici (sb. X111); Siřejovice, g. Schirschowitz, d. p. LitoméFice, g. Leitmerit7; vila monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 1. Scyrnech (sp. X///); Crnék; villicus Zlauconis, nobilis Boh. (1209) 390, 30. Scislaus Scisslaw v. Sdizlaus. Scitarih (or.) locat.; Stitary, d. p. Kolin; villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088?, ins. 1222) 216, 10. Scizlaus, Scizlav v. Sdizlaus. Scolastica (or.) filia nobilis Zmil (1 1226) 285, 20. Sconewalde (or.); Schonwald, d. b. Jáchymov, g. Joachimstal; villa (1226) 283, 20. 284, 1. Sconuelt (sp. X///), Sconveld, Schónveld (c.XV IT) fortasse Schónwald apud Chabafovice, g. Karbitq; villa monii. Ossecensis (1207) 59, 20. 385, 16. (1209) 389, 30. monasterium 

Strana 523
Scorscicz INDEX NOMINUM. Sdizlaus 523 Scorscicz, Scorsthiz v. Schorcici. Scotorum (or.) monii. Vindobonensis abbas: Mar- cus (1229) 339, 1, 30. Skrbimir v. Scribimir. Skrchleby v. Scrrihlebee. Scribci (sp. XIII) locat.; Srbeë, d. p. Slanÿ, g. Schlan; villa solvens decimas monio. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 15. Scribimir (sp. X///), Skrbimir, testis in Moravia (1210) 398, 1, 10. 396, 25, 30. Scrilewicz (c. XV), Scrilowicz (c. XV); K?ídlovice, &. Grofi-Grillowitz, d. p. Znojmo, g. Znaim; villa (1225) 261,5, 15. — Ecclesia ibd. (1225) 261,1; sacerdos eius: Chazlav (1225). Scripowy (sp. XIV) fluvius faciens metam silvae ap. Domašov (1220) 474, 30. Skrýšov v. Zchrisov. Scrrihlebee (or.); Skrchleby, d. p. Rychnov, g. Reichenau; villa Kojatae de Gnevin Most (1227) 301, 30. Skup&ice v. Scvpcsici. Skvitin v. Squirina. Scvpcsici (or.), Skuptice, nunc Kubschütz, in Saxonia, AG. Bautzen; villa ecclae. Visegradensis (1088?, ins. 1222) 217, 10. Sdar (sp. X111); villa solvens decimas monio. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 20. Sdeborius, Sidebor, Zeborius (or.), Zdźbor, cano- nicus Olomucensis (1208) 73,30. (1208/11) 89, 10. (1220) 181, 1. Sdekelnice (sp. X///), Stekelnice (sp. XIV), Stekelnice, nunc Srbsky potok apud Police (1213) 400, 15. (1229) 431, 10. Sdenicz v. Zdenicz. Sderaz, Zdera1, Sderazensis (or.) ecclesia (s. Petri] ante Pragam, monium. fratrum Sepulchri Do- minici (1199) 358, 25. (1227) 300, 20, 30. 301, 20. V. et Sepulchrarii. Sdeslaw, Sdezlav v. Sdizlaus. Sdich, Sdico; Zdźk. Sdich (or.) testis in Olomuc (1208/11) 89, 10. Sdico (c. X//T) ordinis Praemonstratensis (1228) 318, 15. Sdimir (or.); Zdimir. Sdimir (sp. X /1/) nobilis Moraviae (1203) 375, 10. Pater eius: Bicen (1203). Sdimir (or.) nobilis Boh., cognatus Benedae de Sueissingen (1219) 174, 10. Sdimir (or.), testis (1220) 290, 25. Sdislau, zlaus. Sdywoy v. Zdy woy. Sdislaus, Sdisslaus, Sdiszlau o. Sdi- Sdizlaus, Sdyzlaus, Sdislau, Sdislaus, Sdisslaus, Scizlaus, Scizlav, Scisslaw Sdizlawek, Sdez- laus, Stizlaus, Styzlaus, Zcyzlaus, Zdeslau, Zdezlau, Zdisselaus (or.) Scislaus, Sdeslaw, Zdislaus (c), Sdezlav, Sdizlau, Sdiszlau, Zdizlaus, Zdizlaw (sp.); Zdislav. Sdizlaus, Sdezlaus (or.), Stizlaus (sp. X///) prae- positus s. Petri Brunnensis (1222) 229, 10. (1223) 239, 1. (1228) 323, 1. 428, 10. Sdizlaus, Zdisselaus (or.), Stizlaus (sp. XIII), canonicus Olomucensis (1228) 308, 15. 323, 1. 428, 5. Sdizlaus, Zcyzlaus (or.), Scislaus (c. X///) cano- nicus Pragensis (1209) 79,5. archidiaconus de Horsou (1216) 116,25. (1218) 157,5. (1219) 167, 15. magister (1220) 185, 10. (1227) 298, 15. Sdyslaus (or.), [canonicus Pragensis], archidiaco- nus Gratcensis (1216) 116, 25. Sdyzlaus (or.), Zdislaus (c. XV IT) magister (1225) 273, 35. (1226) 288, 35. Sdizlaus (or.), [capellanus marchionis Moraviae], (1218) 152, 25. Sdezlaus (or.), Zdeslaus (ed.), capellanus reginae Boh. (1226) 287, 15. 288, 35. Sdizlaus (c. XIII) capellanus curiae regalis (1228) 318, 15. Sdislaus (c. XV), parrochianus de Chattow, (post 1201) 26, 20. Sdizlaus (or.) presbyter, testis (cc. 1200) 11, 20. Sdizlaus (or.) [nobilis Moraviae] testis (1201) 18, 15. subcamerarius (1201) 20, 1. Sdisslaus, Sdizlaus, Scisslaw, Scizlaus (or.), Sdislaus (sp. X111) filius domini Zwar, nobilis Moraviae (1203) 375, 10. (1207) 55,5. (1213) 104, 10. 106, 10. Frater eius: Pribizlaw (1207). Sdisslaus, Sdizlawek (or), Sdizlau (sp. XIIT) Grutowich, i. e. filius domini Hrut, nobilis Moraviae (1207) 55,1. 56,35. (1210) 392, 30. 396, 20. Stizlaus (or.), [nobilis Mor.], (1209) 80, 15. Sdislau, Zdizlaw, Mucharouic (sp. X///), (1210) 393, 15. 396, 30. Frater eius: Bares. Sdislau, Sdiszlau Recmanicsc (sp. X 111) testis in Moravia (1210) 398, 1. 396, 25. Sdislau, Zdizlaus (sp. X111), (1210) 393, 10. 396, 30. Sdislau (or.), testis [in Olomuc] (1208/11) 89, 10. Sdislau (or.) subcamerarius regis Boh. (1219) 175, 1. Cf. Sulislaus subcamerarius. Sdezlav (sp. XIII) nobilis Boh. (1220) 412, 20. Zdeslau, Zdezlau (or.) [nobilis Bohemiae] testis (1222) 212, 25. Styzlaus (or.) Cozstica, nob. Boh. (1224) 248, 25. Scizlav (or.) testis (1226) 290. 20. Sdizlaus (c. X111) testis (1228) 318, 20. 

Strana 524
524 Sdizlaus INDEX NOMINUM. Setscowitz Sdeslaw (c. XV) filius Zeloluch (1229) 328, 20. Sdezlaus (or.), camerarius Pragensis (1229) 341, 25. Sdezlaus (or.) de Sista (1229) 341, 25. Sdislaus (c. XV I) nobilis (1230) 351, 10. Sdizlawa (or.), Zdzslava, testis (cc. 1200) 11, 20. Sdizlawek v. Sdizlaus. Sdon, Sidon (or.); Zdofi. Sdon, Sidon (or.) capellanus marchionis Mora- viae (1208) 73, 30. (1213) 104, 15. 106, 15. Sdon (or.) testis in Moravia (ante 1218) 433, 15. Sebastienic (sp. X///) i. e. filius Sebestiani: Bu- diuog (cc. 1210) 392, so. (1210) 396, 20. Frater eius: Ben. Sebetow (sp. XIV); Šebetov, d. p. Boskovice; villa monii. Gradicensis (1200) 363, 20. Sebodo v. Sibodo. Sebrith (o7.), Žibřid, testis in Olomuc (1208/11) 89, 10. C/. Sifridus. Seburgensis (c. X///), Seeburg in Saxonia, Rgb. Merseburg, praepositus: Romarius al. Rai- nerus (1201). Sechouiensis (c. X///), Seckau, Styria, d. f. Judenburg, episcopus: [Carolus] (1220) 178, 5, 15. Praepositus (1220) 178, 5, 15. Sedlec, Sedlech, Zedlec, Zedlez (or.), Sedlce (sf.), Zedelce, Zedelze (c.); Sediec. Zedlec, Zedlez (or.), Sedlec, g. Zettlitz, ap. Karlovy Vary, g. Karlsbad; guondam castrum provin- ciale. Zedlcih (or.) locat., Zedleccensis (or.), provincia (1088? ins. 1222) 217,10. (1213) 408, 5. (1226) 281,5. 283, 10, 35. Sedlec, Sedlecensis (or.) ecclesia; Sedlec, prope Kutná Hora, g. Kultenberg; monium. ord. Cisterciensis (1227) 301, 25. Abbas (1227) 302, 5. Sedlce (sp. X111); Sedlec ap. Beroun; villa monii. in Ostrov (1205) 381,5. hospites ibd. 381, 15. Sedlec (sp. X111), villa, ubi terra monii. in Ostrov (1205) 362, 20. Sedlech (or.); Sedlec, d. p. Mladd Boleslav, g. Jungbunzlau; villa, ubi animatores capellae s. Vencezlai Pragensis (1227) 305, 20. Zedelce (c. XVII), Zedelze (c. XVIII); Sedlec, quondam villa monii. Siloensis (1226) 275, 10. Zedelce antiquum (c. XV II), Stary Sedlec quondam villa monii. Siloensis (1226) 275, 10. Sedlicze (c. XV 111), Czedliche (c. XVII), Sedlice, prope Humpolec; vila monasterii Siloensis (1226) 275, 5. Seeschae v. Setsche. Segrovich (or.*) locat.; Zehrovice (M3ecké), d. 5. Slaný, g. Schlan; villa, ubi homines monii. Bfevnovensis (1224) (250, 25, 35). Seitenstellen v. Sitansteten. Seleuech (c. XVII), Selevecz (c. XVIII); Zelivec, nunc Zelo, g. Seelau, d. b. Ném. Brod, g. Deutschbrod:; villa monii. Siloensis (1226) 275, 10. Seleuic (or.), Zelevice, Petrus de — (1226). Selevcicin (sp. XIII) locat.; Zelevéice ap. Dolín, d. p. Slanÿ, g. Schlan; villa, ubi decimae monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 15. Selevecz v. Seleuech. Selunici (sp. XIII) Zelunice, nunc Zelentce, d. p. Slaný, g. Schlan; villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 421, 25. Semirma (c. XV //) vinea episcopatus Pragensis (1227) 303, 10. Semizlaus, Semizsslaus, Semisslaus, Semiss- zlaus, Szimiszlaus, Zemizlaus (or.), Zemislav, Zemzlaus, Semislaus (c.); Semislav. Semizlaus, Semisslaus, Semisszlaus, Szimiszlaus, Zemizlaus (or.), Semislaus (c. X///), Zemislaus Zemislav (c. XV 11), testis in Moravia (1201) 18, 15. 20, 1. (1207) 55, 5. (1209) 80, 15. (1218) 152, 20. (1224) 257, 25. (1225) 263,1. 273, 30. Semizlaus, Semizsslaus (or.), Zemizlaus (or.*), Semislaus (sp. X///), nobilis Moraviae (1203) 375,5. castellanus Olomucensis (1223) 237, 20. 239, 1. (1228) 323, 10. 428, 15. Frater eius: Ninech (1203 sq.). Zemzlaus (c. XV) de Morcwycz, nobilis Moraviae (1222) 208, 10. Senožaty v. Zenosath. Seon, abbatia regalis (1201) 22, 25. Sepoldus (c. XV), Sepolt (or.), [castellanus Znoy- mensis] (post 1201) 26,20. (1222) 222, 15. 225, 10. Sepulchrarii (or.), (1217) 136, 1. 301, 30. Prior (1225) 270, 5. 271, 10. S. Sepulcri ecclesia v. Sderaz. Seralice v. Heralice. Seruie (c. X 7/7) terra, coronae Hungariae subiecta (1204) 43, 25. Sesemici (or.); Segemice, d. b. Pardubice; villa monii. in Sedlec (1227) 301, 25. Sestoiowici (or.), Sestoiewice (ed.); Šestajovice, d. 5. Karlín; villa monii. Zderazensis (1227) 300, 25. 301, 20. Setechovici (sp. X///); Setéchovice, d. p. Strako- nice; villa solvens decimas monio. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 20. Setsche (or.), Seeschae (sp. XIII), Seč, villa monii. Velehrad (1228) 322, 10. 427, 25. Setscowitz (sb. X111); Cekovice, g. Eschowitz, d. b. Tachov, g. Tachaw; Heinricus de — (cc. 1212). fratres (1227) Sepulchri Dominici (1225) 270,5. 271, 10. 

Strana 525
Severus INDEX NOMINUM. Sinaz 525 Severus (ed.) epus. Pragensis (f 1221) 436, 10. Sevétinsko v. Scewitinzco. Sezema v. Zezema. Sezemice v. Sesemici. Seztlicl (sb. X111); Sestlice, nunc Ceslice, ap. Ritany, d. b. Cesk$ Brod, g. Bóhm. Brod; villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 421, 30. Shceleschiz v. Chelesiz. Sheghat (or.); Brestanus et Wicardus, fratres de — (1222). Plebanus: Albero (1222). Shepan o. Stephanus. Shutbor v. Jesutbor. Sibertus, Sigebertus (or.) Sigbertus (sp.). Sibertus (or. abbas Velehradensis (1222) 208, 1. 220, 30. 231, 30. Sigebertus (or., Sigbertus (sp. XII) abbas Plazzensis (1228) 322, 25. 428, 6. Sibodo, Siboto, Sebodo (or.), Siboda (sp.), Sigebodo. [Sigebodo], epus. Auelbergensis (1208) 75, 30. (1210) 82, 25. Siboto (or.) plebanus de Grimarsteten (1229) 340, 5. Siboda (sp. XV) testis (1214) 405, 5. Siboto (or.) testis (1220) 193, 15. Sibodo (or.) nobilis, testis (1228) 308, 15. Frater eius: Zsuest. Sebodo (or. miles de castro Znoimensi (1223) 244, 1. Sicendorf (or.); Sitzendor/, Austr. Inf., d. b. Ober- hollabrunn; Vernhardus plebanus de — (1229). Sichem (c. X///), Sychem (c. XIV), Sitichenbach, Prov. Sachsen, Rgb. Merseburg; monium. Abbas de — (1208) 76, 1. (1210) 82, 25. Siciliae regnum (1213) 102,5. rex: Fridericus II, imperator Romanorum. — Siciliae regni pro- curator: M(arquardus) marchio Anchonensis (1199) 6, 10. Sidebor, canonicus Olomucensis v. Sdeborius. Sidinic (sp. X111); Zidenice, prope Brno, g. Brünn; Rosneth de — (1210). Sidon v. Sdon. Sifridus, Syfridus, Sifridvs, Siffridus Syffridus Siphridus, Sistridus, Szifridus, Ziffridus (or.), Sigifridus. Sifridus, Sifridvs, Syffridus (or.), Sigifridus II. archiepiscopus Maguntinus (1204) 39, 10. 41, 5, 15. (1207) 60, 25. (1208) 74, 15. 75, 30. (1210) 83, 5. 84, 25. 85, 35. (1212) 91, 35. (1216) 118, 20. (1217) 127, 25. 130, 25. 132, 30. 136, 25. 137, 15. 138, 1,15. 139,30. (1218) 145,10. 147, 1, 30. 148, 25. (1219) 169, 10. (1224) 253, 20. (1225) 259, 5. (1227) 298, 30. (1228) 308, 5— 15. 309, 1. (1229) 329, 10. (1230) 345, 30. Syffridus (or.) epus. Augustensis (1216) 118, 15. Sifridus (or.) praepositus Monasterensis (1221) 202, 35. Sifridus Orphanus (or.) archidiaconus et praepo- situs Pataviensis (1225) 266, 10. 267, 25. Sifridus, Syfridus, Siffridus, Siphridus, Sistridus, Ziffridus (or., canonicus Olomucensis (1207) 55,15. (1208) 73,25. (1208/11) 89,5. (1220) 180,35. capellanus regis Boh. (1220) 184,35. magister (1227) 293, 15. in decanum Olomuc. electus (1227) 293, 20. 294,1. — Pater eius: Bretizlaus dux Mor. (t 1220). Sifridus (or.) plebanus de Brawiz (1222) 227, 10. Sifridus (or.) plebanus de Haimburch (1229) 340, 1. Sifridus (or. plebanus de Waels (1229) 340, 5. Sifridvs, Szifridus (or.) abbas Welegradensis (1213) 104, 5. 106, 5. [Sifridus] praepositus sancti Andree in Austria (1229) 339, 35. Sigbertus, Sigebertus v. Sibertus. Sigebodo v. Sibodo. Sigembaldus (c. XV) s. Laurentii in Lucina pres- byter cardinalis (1230) 349, ao. Sigfridus, Sigifridus v. Sifridus. Signia (or.); Segni, in Italia, prov. Roma, distr. Velletri; (1223) 240, 30. 241, 20. Sihlicih (or.); Jocat., fortasse Zichlice, d. p. Teplice; quondam duo villae, ubi terra ecclae. Wisegrad. (1088?, ins. 1222) 216, 5. Silesia v. Zlesie terra. Siloa (or), Syloe (c. X/II) Selowa, Zelegou (sp. XIII); Zelo ap. Humpolec, monium. s. Mariae ord. Praemonstratensis (1226) 274, 20 sq. Siloensis, Silocensis (c. X//7) abbas: Mar- silius (1210). Willehelmus (1219 sq.). Siluester (or. abbas de Cladorub (1201) 24, 20. (1202) 29, 35. (1205) 48, 1. (1219) 161, 15. (1225) 264, 10. Simon, Symon, Symeon. Symon (c. XIII), Simon (c. XVIII) magister, Scriptor domini papae, collector decimarum in Polonia et Boemia (1230) 344, 30. 353, 20. Simon (ed.) capellanus reginae (1226) 287, 15. Symon (or.) frater domus s. Mariae (Melit.) de Praga (ante 1217) 124, 5. Symeon (sp. X/II) testis in Moravia (cc.1210) 393, 10. Simonici (c. XVII) Schimonitz (e XVIII); Simonice, nunc curia araturae prope Kletecnd, d. p. Ném. Brod, g. Deutschbrod; quondam villa monii. Siloensis (1226) 275, 5. Sinaz (or.) locat.; Ziñany, d. p. Benešov, g. Be- neschau; Villa, ubi terra ecclae. Visegradensis (1088 ?, ins. 1222) 216, 15. 

Strana 526
526 Syph INDEX Syph (or), Scipfe (c. XVI), Schipf; Walterus de — (1216). Siphridus v. Sifridus. Syrakouici (or.), Zirakovice, quondam prope Zdounky d. p. Kroměříž, g. Kremster, vila monii. Hradiště ap. Olom. (1201) 18, 20. Syrbicz o. Zirbic. Syreth (or.), Ziret, mercator, testis (1207) 66, 20. Sireticz, Syretitz v. Zyretitz. Sirnchov, Syrnchow v. Tsyrnochow. Sirothki (or. Syrodky (sp. XIII), ? Zerütky, villa monii. Velehradensis (1228) 322, 10. 427, 30. Sista (or.); Cistd, d. p. Kralovice; Sdezlaus de — (1229) 341, 25. Sistridus v. Sifridus. Sitansteten (or.); Seitenstetten, in Austria Inf., d. b. Amstetten; monium. ord. s. Bened. Abbas: Conradus (1229). Sitinicih (07.) locat.; Zitenice, g. Schüttenitz, d. 5. Litomérice, g. Leitmeritz; villa ecclesiae Wise- grad. (1088?, ins. 1222) 216, 1. Sittichenbach v. Sichem. Siwanic, Sywanic (or.); Zivanice, d. p. Pardubice; villa monii. in Doksany (1226) 283, 5. 285, 10. Sizencowicih (sp. X//1) locat.; Zinkovice, d. p. Přeštice; villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 10. Sizza (sp. X111); ? Zíza; silva monii. in Zábrdo- vice (1210) 394, 30. Slacowicz v. Slawcowicz. Slanybors, Slaniborz v. Slauybors. Slatinicci (or.); Slaténice, g. Deutsch-Zlatnik, d. p. Most, g. Briix; villa Kojatae de Gnevin Most (1227) 301, 30. Slauata v. Zlauata. Slauco, Slauko v. Zlawek. Slauebor v. Zlaybor. Slauek v. Zlawek. Slau ybors, Slanybors (c. X V), Slaniborz (c. XV 1T); Slavibof, quondam villa, ubi nunc Soejbory apud Leéov, d. $. Pelhfimov, g. Pilgram (1203) 31, 15. Slauic (or.), Zlawich (sp. X111) capellanus episcopi Olomucensis (1228) 323, 5. 428, 10. Slava v. Zlawa. Slavani, Slawany (c. XVIII), Szlavani (c. XVII); quondam villa monii. Siloensis (1226) 275, 5. Slavata, Slawata, Slawath v. Zlauata. Slavkov v. Slawikowawes. Slawcowicz, Slacowicz (c. XV), Slavkovice, per- peram Sloukovice, d. p. Chrudim; villa monii. Opatovicensis (1229) 328, 15. Slawek v. Zlawek. Slavibor v. Zlaybor. NOMINUM. Sobegird Slavibof v. Slauybors. Slawikowawes (c. XVII); Slavkov, g. Schlackau, d. p. Opava, g. Troppau; villa civitatis Opaviae (1225) 257, 10. Slavnik v. Zlaunik. Slivno v. Zliven. Slup v. Zelub. Slupni (sp. XIV), Slupny, rivulus faciens metam circuitus Hranice (1201) 367, 26. Slusek (or.), Slufek, de Pusic (1226) 290, 20. Sluštice v. Zluscic. Smil, Smilo, Zmil, Zmyl (or.), Zmul (sp. XV); Sm. Zmil, Zmyl (or.), Smilo (sp. X171/XIV) de Tuhan, nobilis Boh. (1199) 358, 30. (1205) 67, 10, 15. Smilo (or.) [nobilis Boh.] testis (1201) 25, 20. Smilo (sp. X///) de Buglowiz, nobilis Moraviae (1202) 371, 35. Smilo (sp. X//1) miles, testis in Moravia (1202) 371, 25. Smilo (sp. X7///) nobilis Boh. (1205) 383, 25. Zmil (c. XV 11) [nobilis Boh.] testis (1202/7) 52,10. Smil (or.), [nobilis Moraviae] testis (1207) 65, 10. Frater eius: Andreas. Smil (or. [nobilis Moraviae], (1208/11) 89, 10. Zmil (sp. X111) castellanus de Cladzko (ante 1212) 398, 10. Zmul (sp. XV) testis (1214) 405, 5. Andree, Cono, Gerinw, Zsartelov. Zmil (or.) Ondreiouich, [ — filius Andreae] testis in Moravia (ante 1218) 433, 15. Smil (c XV), [testis in Mor.], (1220) 185, 15. Zmil (or.) filius Protiwec, nobilis (1226) 286, 10. Smil, Zmil (or.), nobilis Boh. (t 1226) 285, 20, 25. Filius eius: Cháztolov (1216 sq.) — Filia: Scolastica ( 1226). Smilonis (sp. X/V) filius Henricus (1229) 431, 26. Filii eius: Smilow (sp. X///) rivus in silva Stfelná (1203) 374, 5. Smilovici (c. XV 11), Smilowicz (ce. XVIII); Smi- lovice, villa quondam monii. Siloensis (1226) 275, 5. Smirchowecz (c. XIV), Smirchouecz (c. XVII); Smrkovec; quondam villa parochiae in Rynarec, d. p. Pelhfimov, g. Pilgram; (1203) 31, 15. Smrdov, Smrdow v. Czmerdow. Snohem v. Znoim. Sobebruh (or.), SobébFichy, villa episcopi Olomu- censis (1208/11) 89, 1. Sobegird, Sobehyrd, Soberide, Zobehird, Zobe- herde (or.), Sobegrid (sp. X//1); Sobéhrd. Soberide (or., Zobehird (sp. X///), filius Bez- premi, testis (1198/9) 5,1. subdapifer regis Boh. (ante 1212) 397, 35. 

Strana 527
Sobegird INDEX NOMINUM. Stephanus 527 Sobegird, Sobehyrd (or.) [nobilis Mor.], (1201) 18, 15. [1207] 56, 35. Sobegird (or.); [nobilis Boh.] testis (1201) 25, 20. Sobehyrd (or.) de Clobuk [nobilis Moraviae] testis (1207) 55, 10. Sobegrid (sp. X 111) nobilis Boh. (cc. 1210) 392, 25. Zobehird, Zobeherde (or.) de Roscsalovic (1223) 242, 15. (1226) 286, 10. Sobeslaus, Sobezlaus v. Zobezlauz. Sobich (or.), Sobik, testis (1208/11) 89, 10. Soffia (sp. X//I) uxor comitis Leonis de Klo- bouky (1210) 395, 30. Soffredus (c. XVIII), presbyter cardinalis tit. s. Praxedis (1208) 71, 25. Sohors v. Sahar. Solopisci (sp. X117); Solopisky ap. Sedléany; villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 421, 30. Sovinic (or.); Sovenice, d. p. Poděbrady; Ziesce de — (1223). Spainsart (c. X111); Speinshart, Bavaria, Ober- pfalz; praepositus: magister H. (1227) 293,10. Speierling v. Squirina. Spelunca (or.) Fridericus de — (t 1226). Radim de —; filius eius: Bohuzlaus (1226). Spiczki lez (sp. XIV); Spiëskÿ les, silva apud Hranice, g. Weisskirchen (1201) 366, 36. Spiczki potok (sp. X/V), Spićskj połok; rivulus faciens metam circuitus Hranice (1201) 367, 1. Spira (c. X///) Speier, in Bavaria, Rgb. Pfalz (1199) 6, 15. (1215) 111, 20. Spirensis (or.) epus.: Conradus (1201 sq.). Spitata, Zpitata; Spitata. Spitata (sp. X 111) filius Bludonis summi venatoris (1203) 373, 25. 375, 5. Zpitata (c. XIII) magister venatorum (1222) 231, so. Zpitata (or.*) [nobilis Mor.] (1223) 239, 1. Spitata (c. X//I), Zpitata (c. XVIII), [nobilis Mor.] (1226) 287, 15. (1228) 318, 20. Spithe (or. in Austria; de — (1229). Spitich, Spitieh (sp. X/11), Spitic [— filius do mini Spita]: Leo (cc. 1210). Spitignevs (or.), Spytihněv, II. (+ 1218) 158,6. Spytihnéo, g. Spilinau, v. Zpitignev. Squalcowiz v. Kwalkouiz. Squirina (or.); Skoifín, g. Speierling, d. p. Tachov, g. Tachau; Ratmirus de — (1223). Srbez v. Scribci. Srbice v. Zirbic. Srdov v. Cirdow. Marquardus plebanus dux Bohemiae Srilin, S7lin v. Zyrlin. Srubni (or. Zrubni (c. XVIII); Srubny, villa monii. in Plasy sita quondam ap. M to (Mauth), d. b. Rokycany (1204) 44, 10. (1214) 108, 25. Ssatcensis v. Satec. Ssudomirus v. Sudomirus. Stalowye v. Stasowye. Stanko (sp. XIII) procul dubio perperam pro Slauko, nob. Boh. (1199) 361, 30. Stanimir, Stanimirus (or); Stanimir. Stanimir (or.) filius [domini] Wlassin, [nobilis Moraviae] testis (1207) 55, 10. Stanimirus (or.), Stanimir (c. XV.) [nobilis Mora- viae], (1209) 80, 15. (1220) 185, 15. Stara woda (sp. X/V), Stará voda, fluvius faciens metam silvae ap. Doma&ov (1220) 414, 25. Stasowye (sp. X//T) locat.; Sta$oo apud Hofovice; villa monii. in Ostrov (1205) 381, 30. Statenice v. Ztativnice. Stěbořice v. Zdeboriz. Stekelnice v. Sdekelnice. Štěchovice v. Scecowiz. Steyer, Gundacharus de — (1212) 89, 15. Stenawa (sp. X111); Stenava, flum. in districtu Police (1213) 400, 15. (1229) 431, 10. Steny (sp. X111); Stény, montes inter Police et Broumov, g. Braunau (1218) 400,15. (1229) 431, 10. Stébánov v. Scepanouiche. Stephani s. protomartyris ecclesia v. Gradist. Stephanus, Shepan (or. Scepan (sp.); Stépdn. Stephanus (c. XV) s. Mariae trans Tiberim pres- byter cardinalis (1229) 333, 20. (1230) 349, 30. Stephanus (or.) praepositus ecclae. Olomucensis (1201) 368, 1. (1202) 371, 30. (1203) 375, 1. (1208) 73, 25. (1208/11) 89, 5. (1213) 101, 10, 20. 104, 5. 106, 10. (1219) 165, 20. (1220) 180, 30. Stephanus (or.) canonicus Olomucensis (1201) 19, 35. (1207) 55, 15. Porro v. praepositus Olomuc. Stephanus (or.) magister (1226) 288, 35. Stephanus (or.) magister, archidiaconus Horso- uensis (1229) 340, 10. Stephanus (or.) sacerdos, testis (1228) 312, 30. Stephanus (or.) de Medlow, baro Moraviae (1203) 376, 10. (1218) 152, 5, 15. (1222) 208, 10. 221,20. 229,5. 231,35. (1223) 239,1. (1224) 257, 25. (1225) 273,30. (1226) 287,10. (1228) 318, 15. 323, 10. 428, 10. burgravius de Micolau (1218) 408, 25, 30. — Filius eius: Voitech (1228). Stephanus (sp. XIII) nobilis [Boh.], cuius uxor Bohacyegye (t 1205) 382, 30. Filius eius: Bohuii. Stephanus (s$. XIII) dapifer, [nobilis Mor.) (cc. 1210) 392, 35. (1210) 396, 20. 

Strana 528
528 Stephanus Stephanus (sp. X//I) [nobilis Mor.] (cc. 1210) 393, 10. Stephanus (or.), [castellanus] de Veueri (1213) 104, 15. 106, 15. Stephanus (or.) de Tuklek, testis (1204/14) 107, 15. Shepan (or.) de Lucowiz (1216) 114, 20. Stephanus (or.), [nobilis Morav.], (1218) 152, 20. Stephanus (or. burgravius de Deuichki (1222) 225, 15. (1223) 237, 20. Scepan (sp. XIII) Radostich, heres in Ownech (c. 1201/20) 423, 1. Stephanus (c. XV) iudeus baptisatus, minister regis Boh. (1229) 328, 10. Sterzeri (c. XV); Stéfery, ap. Hradec Králové, g. Kôniggrätz; Villa monii. in Opatovice (1229) 328, 10. Štětín v. Zdethin. Stěžov v. Naztesowe. Stibor, Stiborius v. Cstibor. Styboriz, Stiebrowitz v. Zdeboriz. Stimyr (sp. XIII), Ctimir, civis Velehradensis (1202) 372, 1. Stiria (or.); Steiermark, b. Štýrsko; dux Leo- poldus VI (1220 sq.). SHtary v. Scitarih. Stizlaus, Styzlaus v. Sdizlaus. Stoghnev, Stognew (or.), Stoyhnyew (c.); Stofhn£v. Stoghnev (or.) nobilis Boh. (1225) 272, so. Stognew (or.) testis (1227) 300, so. 302, 5. Stoyhnyew (c. XV) filius Ottonis (1229) 328, 20. Stolan (c. XV), Stolany, d. p. Chrudim (1229) 328, 5. Stolinky v. Stuolenic. Stonar v. Ztonar. Stotice v. Ztozitz. Strachota (c. XV111), Stracoia (c. X111) testis (1228) 318, 20. Strachotiz, Strakoticz (ed.); Strachotice, d. 5. Znojmo; Ratiborius de — (1226). Stracl duo! (sp. XVII); Stratí dál; fovea apud Podol (1222) 416, 30. Stradonice v. Ztradomici. Stragov, Ztragou, Ztragov (or.), Stragow (c. X111), Stragouiensis domus (sp. X/11); Strahoo apud Pragam, monium. ord. Praemonstratensis (1199) 360, 25. (1222) 210, 10. (1224) 255, 30. (1226) 281,5. (1227) 301,25. (1228) 308,10. Abbas de — (1217) 131,10. — Abbates: Adal- bertus (1201). Adam (1219). Bertoldus (1221 sq.). Petrus (1207 sq.. Prior: Gerardus (1226). Subprior: Johannes (1226). Custos: Petrus (1225). Canonicus: Wilhelmus (1220). Sacrist a: Petrus (1226). INDEX NOMINUM. Suatozlav Stranata (sp. X 111) nobilis Moraviae (1202) 371,35. Stranné v. Ztrana. Stranislava v. Ztranzlaua. Strasé (or.), Stráf apud Kravafe (1220) 283, 35. 284, 15. Strassnicze (sp. XVII); Strašnice, d. p. Král. Vinohrady; villa praepositi Wissegrad. (1222) 417, 15. Stráž v. Strasé. Streicto (or.), Stłek?, villicus Znojmensis (1223) 244, 1. Strelna, Strzelna (sp. XIII), Střelná, silva quon- dam in regione apud Střelná, g. Waltersdorf, d. p. Šternberk sita (1203) 373, 15, 30. 378, 30. Oratorium b. Mariae virg. et s. Georgii ibd. (1203) 374, 20. Strelna (sp. X///), St¥elnd, rivus faciens metam silvae Stfelná (1203) 378, 30. Strzelni (sp. X/V) rivus faciens metam silvae ap. DomaSov (1220) 414, 30. Stremena (sp. X/V), Striemena (sp. XIII); Stfe- mena, de Chudobin, camerarius, vulgo po- honche (1200) 364, 1. villicus magistri venato- rum (1203) 378, 30. camerarius (1220) 414, 5. Stresimir (or.); StFezimif, d. p. Sedlčany; Predslav de — (1219). Stresimirus, Ztrezimirus, Zstresemirvs (o7.), Sz7egi- mir. Zstresemirvs (or.), filius Johannis [nobilis Boh.], (1228) 308, 15. Ztrezimirus (or. calvus, [nobilis Boh.] (1228) 326, 20, 30. Stresimirus (or.) miles, testis (1228) 312, 30. Stłeqimir v. Stresimirus. Stfezimit v. Stresimir. Strýčkovice v. Ztriehovici. Striemena v. Stremena. Strigoniensis (c. XV), Esztergom, boh. Ostřihom, g. Gran, in Hungaria; archiepiscopus [Johannes] (1217) 137, so. Střížkov v. Ztrescov. Strunkovice v. Ztroncowici. Strzelna, Strzelni v. Strelna. Studena (sp. X/V) rivus Moraviae (1200) 364, 6. Stuolenic (or. Stvolenec, Stolinky (perperam Drmy), g. Drum, d. p. Ceská Lípa, g. Bóhmisch- Leipa; (1226) 283, 85. 284, 15. Suarowich, Swarouich (or.), Suarouich (c. XIII), Svarovic (— filius domini Svar): Pribizlaw et Sdizlaus (1207). Suatozlav, Suatozlaus, Zsuatozlaus (or.), Zuato- zlaus (or.*), Suatoslaus (c.), Svatoslau, Swato- zlau (sp.); Svatoslav. 

Strana 529
Suatozlav INDEX NOMINUM. Swoysye 529 Suatozlaus (or.), Suatoslaus (c. XV), [nobilis Boh.], (1220) 182, 15. 183, 20. 185, 10. Suatozlaus (or.) baro Boemie (1221) 206, 15. Suatozlav (or. de Hermannic (1226) 290, 20. Svatoslau, Swatozlau Recmanicsc (sp. XIII) testis in Moravia (1210) 393, 1. 396, 25. Zuatozlaus (or.*) [castellanus Olomuc.] (1223) 239, 1. Zsuatozlaus (or.) nobilis (1228) 308, 15. Sucha (sp. XIV); Suchá; rivus faciens metam circuitus de Hranicz (1201) 366, 25. Suchidol (sp. X111); Such? dol, nunc Sukdol, d. p. Smíchov; villa monii. s. Georgii in castro Prag. (1221) 436, 5—15. (cc. 1227) 421, 25. Suchohrdly v. Zuchoherdel. Suchomasty v. Zvhomazleh. Suda v. Zuda. Sudcha (sp. XV), Sudka, uxor Vlrici Dirsizlai de Ludiz (1216) 407, 20. Sudko, Sudek v. Zudek. Sudislav v. Zvdizlav. Sudiwoy (or.); Sudivos; [nobilis Mor.] testis (1207) 55, 1. Sudomirus (or.), Ssudomirus (c.), Zudomir (sp.); Sudomir. Sudomirus (or.) Ssudomirus (c. X//I) [nobilis Mor.], testis (1207) 55, 1. Zudomir (sp. XIV) testis in Moravia (1228) 430, 10. Sueisingen v. Zuesseim. Sueslaus, Suezlaus v. Swezlau. Sueula (c. X//1); (1203) 32,35. Dux: Philippus, rex Romanorum. Suirch (or.), Sork, [nobilis Moraviae] testis (1201) 20, 1. Sulislaus, Sulizlaus, Sullizlaus, Sulizsslaus, Suli- zlav, Sulizlaw v. Zulizlaus. Sulislav, g. Solislau, v. Zulizlau. Supcouic, Supkouic (sp. X/1/), Supkovic — filius domini Supek: Velis (1210) 393, 15. 396, 30. Suravia v. Swrbia. Sussic (or.), Susice, ap. Stolany, d. p. Chrudim; Johannes de — (1204/14) 107, 15. Sutice o. Svticih. Svadov (sp. XIII); Soádov, g. Schwaden, ap. Üstl n. L., g. Aussig; villa hospitalis s. Johannis Hierosol. (1199) 360, 16. Swar, Zwar, (or.); filius eius Scizlaus (1213). Svarcenberc (or.); Schwarzenberg in Mittelfranken, castrum regi Bohemiae donatum (1212) 95, 20. Swarouich v. Suarowich. Swathopluch (sp. X777); Svatopluk, dux Bohemiae (+ 1205) 382, 10. Svatobor v. Zwatobor. Swatohna (or.) sororina Coiatae de Gnevin Most (1227) 301, 25. Svatomír v. Zwatomirus. Svatoslau, Svatoslav v. Suatozlav. Swebor (ed.), [aut Wsebor?], Svébor, frater Coiatae de Gnevin Most (1227) 300, 20, 30. Swech (sp. X111), Sożk, heres regis (c. 1201/20) 423, 1. Swecou v. Zuekow. Sweigse v. Swoysye. Svémyslice v. Zwemizlici. Svéprav v. Zueprav. Swezlau, Suezlaus, Szuezlaus, Sueslaus (c.); Svéslav. Swezlau (or.) [nobilis Mor.] (1207) 56, 35. Suezlaus (or.) testis (1220) 185, 10. Szuezlaus (c. X/V) [nobilis Boh.] (1222) 221, 20. Sueslaus (c. XVII) camerarius de Brumow [quod in Brunna corrigendum esse videtur], (1224) 257, 25. Zuezlav (or.) de Planan (1226) 290, 20. Frater eius: Golac, castellanus Olomucensis (1226). Zuezlav (or.), Svètec, g. Schwaz v. Zwetiz. Swetla, Světlá, v. Zuetla. Soinafe v. Zwinarih. Soinéany v. Zuincan. Svinosici, Swinositce (sp. X///); Soinosice, d. f. Brno, g. Brünn; vila monii in Zábrdovice (1210) 392, 20. 395, 5. Swinowi (sp. XIV), Svinooÿ, rivulus faciens metam circuitus de Hranicz (1201) 366, 20. Swinschitz, Schwinschitz (c. XVII), Swinshiz, Swinsiz (sp. XIII), Sointice, g. Schwindschit?, apud Bílina, g. Bilin; villa, ubi decimae monii. Ossecensis (1207) 59, 25. 385, 5. (1209) 389, 30. Switaue (or.), Switawia (sp. XIV); Svitava, g- Zwittau, d. p. Moravskd Trebovd, g. Mährisch Trübau; villa forensis monii. Gradicensis (1201) 366,1. (1221) 206,15. Ecclesia ibd. (1201) 366, 1. Svitava flumen v. Cwitawa. Switawia v. Switaue. Swoysicyh (sp. XIII) locat.; SoojSice, g. Swu- schitz, d. p. Blatná; villa monii. in Ostrov (1205) 381, 10. Swoysye, Szwoyze, Svojše. Swoysye (sp. XIII) comes in Boh. (f 1205) 382, 15. Zwoyse (c. XVII), Sweigse (sp. X///), subdapifer marchionis Moraviae (1203) 3765,10. (1224) 257, 25. Sweigse, Zwoise, Zwoyse; 

Strana 530
530 Swoysye INDEX NOMINUM. Theclinus Szwoyze (or.) dapifer [marchionis Mor.], (1221) 198, 30. Zwoise (c. XIII) nobilis Moraviae (1222) 232, 1. Frater eius: Petrus (1222). Svojšice v. Swoysicyh. Svojšín v. Zuesseim. Swosoburno v. Wsoburno. Swrbia (or.), Suravia, Serbia, pars Saxoniae ap. Albiam (1226) 282, 15. (1230) 350, 10. Svrk v. Suirch. Svticih (or.) locat.; Sutice?; villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088?, ins. 1222) 217, 1. Szidobor (or.), Šidbor?, [nobilis Mor.] testis (1221) 198, 30. Cf. Sdeborius. Szifridus v. Sifridus. Szimiszlaus v. Semizlaus. Szlavani v. Slavani. Szudek v. Zudek. Szuezlaus v. Swezlau. Szwoyze v. Swoysye. Tejnice v. Tynci. Telci (c. XVII), Telč, in Moravia, d. p. Dačice; villa monii. in Ozzech (1207) 59, 25. 385, 10. (1209) 389, 30. Tema v. Themo. Tennenbach in Breisgau monium. (1207) 65, 10. Teobaldus v. Theobaldus. Teodericus v. Theodericus. Tepla (or.), Toppla (sp. XV); Teplá, g. Tepl; villa ap. monium. eiusdem nominis (1213) 402, 25. (1214) 404, 25. (1219) 162, 5. Tepla, Teppla (or.), Teplensis, Tepplensis (or.) ecclesia b. Mariae virg., monium. ord. Prae- monstrat. (1201) 25, 10. (1213) 402, 5. 403, 15. (1219) 161,35. 166, 1. (1228) 308, 5. Fundator eius: Groznata (1201 sq.). Abbates: [Jo- hannes] (1202). Johannes (1213 sq.). Wille- helmus (1219). Praepositus: Groznata (1207 sq.). Fratres congregationis (1216) 123, 30. T., subdiaconus et capellanus papae (1204) 41, 5. T. marchio Misnensis v. Theodericus. T. nepos Otakari regis Boem., v. Theobaldus. Tanehuse (or.), camerarius Albero de — (1212). Tasovsko (sp. XIII); Tasov ap. Litoměřice (Leit- meritz); villa hospitalis s. Joh. Hierosolym. (1199) 360, 15. Taz, Tazzo (or.), Thaz (or.*), Thuz (ed.), Taszo (sp.); Tas. Taz (or.), [nobilis Mor.], (1218) 152, 20. Taszo (sp. XIII) nobilis Moraviae (1218) 409, 1. Tazzo (or.), Thaz (or.*) de Chiss (1219) 173, 30. (1225) 264, 15. Thaz, Thuz (ed.), castellanus de Brunna (1226) 287, 10. Taz (c. XIII) iunior, nobilis Mor. (1228) 318, 20. Tážaly v. Techelchich. Techelchich (or.) locat.; Tážaly, d. p. Olomouc, g. Olmütz; villa, ubi taberna monii. Hradiště prope Olom. (1201) 18, 20. Techelinus v. Thizelinvs. Techomizl (or.), Těchomysl, quondam in regione ap. Vojkovice, g. Wichwitz, d. p. Jáchymov, g. Joachimstal (1226) 283, 20. 284, 1. Telnecz (or.); Týnec n. L., g. Elbeteinitz, d. p. Kolín; villa hospitalis s. Joh. Hierosol. (1198/9) 4, 25. Teintz (c. XVI); Týnec Marianský, g. Maria- Teinitz, d. p. Kralovice; villa (1230) 351, 15. Romanus de — (1230). — Cf. et: Tynec. Terhonici (c. XVII), Terkonicz (c. XVIII); Trhonice, quondam villa monii. Siloensis, sita ubi nunc est silva Trhonicko prope Želiv (1226) 275, 10. Terra sancta (1210) 81, 1. (1213) 99, 30. 100, 10. (1216) 112, 25. (1217) 136, 5. 141, 1. (1227) 294, 35. 295, 10. (1229) 335, 1. Těškov v. Thyskow. Tessene (or.), Thesshane (sp. XIII); Těšany, d. p. Kroměříž; villa monii. Velehradensis (1228) 322, 15. 427, 35. Tetin (or.); Tetin, prope Beroun; mons (1088?, ins. 1222) 216, 35. Ibidem quondam castrum provinciale. Tetinensis, Thetinensis (or.) provincia, locat.: Wtetinsce (or.), v Tetinšče (1088? ins. 1222) 216, 30. 217, 15. Tetschen v. Decin. Teutonia (c. XIII), Alamannia (or.), Almannia (sp.), Germania (1210) 82, 25. (cc. 1210) 392, 25. (1214) 404, 20. (1217) 140, 10. (1218) 154, 20. Theutonici (or.), Theutunici (sp. XIV) (ante 1218) 433, 10. (1228) 429, 25. Theutonicorum ius (ante 1218) 433, 5. ius Meidburgense (1223) 238, 25. mos Teutonicus (post 1201) 26, 15. Teutonicorum (or.), vicus in suburbio Pragensi (ante 1217) 124, 1. Teutonicorum hospitale s. Mariae v. Hospitale. Thaz v. Taz. Theadagus (sp. XIII) epus. Pragensis († 1205) 381, 1. Theclinus v. Thizelinvs. T.

Strana 531
Themo INDEX NOMINUM. Thorun 531 Themo, Thimo (or.), Tema, Thema (sp.), Tiemo (ed.); Těma. Themo (or.), Thiemo (sp. X///), canonicus Bole- zlauensis (1228) 323, 5. 428, 10. Tiemo, canonicus Pataviensis (1209) 78, 10. Tema, Thema (sp. X //1) nobilis Boh. (1199) 361,30. 362, 1. Thimo (or.) [nobilis Bohemiae]; filii eius: Drizlaus et Olen (1216). Theobaldus, Theodebaldus, Typoldus, (or. Teobaldus (sp.); Dżźpold. Typoldus (or.) II. dux Boemiae; filius eius: Ty- poldus (1215). Theodebaldus, Theobaldus, Typoldus (or.) Teo- baldus (sp. X//T), III. dux, filius Typoldi [II.] ducis Boemiae, cognatus seu nepos regis Pre- mizli (1205) 383,25. (1210) 392,25. 396, 15. (1213) 434, 30. 435,5, 10. 401,5. dux Cazla- wiensis, Hrudimensis et Wratizlauiensis (1204/14) 107, 10. (1215) 111, 25. (1217) 124, 30. Filius eius: Sobeslaus (1229). Frater eius: Zoezlaus (1213). Depoldus (or.), [nobilis Moraviae] (1218) 152, 25. Depoldus Theodericus, Theodricus, Teodericus, Theodoricus, Tidericus, Detricus, Ditricus, Dietricus, De- trich, Detrih (or.), Thidericus (ed.); Dětřich. Theodericus epus. Misnensis (1206) 432, 1. (1207) 57,5. Teodericus (or.), Theodoricus (sp. X///) praepo- situs Olomucensis (1228) 323, 1. 428, 5. Theodericus, Theodricus (or. Theodoricus (sj. XIII) canonicus Olomucensis (1203) 375, 1. (1208) 73, 25. (1208/11) 89, 5. (1220) 180, 35. v. et. Theod. praepositus Olomuc. Theodricus (or.) vicarius episcopi Pragensis (1229) 342, 35. Theodricus (c. X//T) rector ecclae. s. Jacobi in Brunna (1228) 324, 30. Tidericus (or.) sacerdos (1228) 312, 30. Theodericus, Thidericus (ed.) marchio Misnensis et Orientalis (1201) 15, 10. (1206) 48,30. 49, 15, 20. (1207) 63, 15. (1208) 76, 1. (1211) 88, 15. (1212) 90,1 sq. 91,1 sq. (1215) 111, 25, 30. (1229) 432, 1. Soror eius: Adela. Detricus (c. XV); [nobilis Mor.] testis (post 1201) 26, 20. Detrih, Detrich, Dietricus (or.), Theodericus (c. XIII), Theodoricus (sp. X//I) Grutouich seu filius domini Gruth, [nobilis Morav.] (1202) 371, 25, 36. (cc. 1210) 392, 30. (1210) 396, 20. (1213) 104,10. 106,10. (ante 1218) 433, 16. (1228) 318, 16. Filius eius: Gruth (1213). Frater eius: Sdislaus (1218). Detricus (sp. X//I) de genere Wrsowic (f 1206) 382, 25. Theodericus (or.) [nobilis Mor.], (1218) 152, 20. Teodericus (or.) de Saderer, testis (1221) 198, 30. Theodericus, Theodricus (c. XIV) de Knesiz, no- bilis Mor. (1222) 221, 25. 225, 15. Theodericus (or.) iudex de Znoym (1222) 227, 10. Theodericus (or.*) advocatus in Vnisov (1223) 238, 30. Teodericus, Teodericus, Ditricus (or.) villicus Brun- nensis (1222) 229, 5. (1223) 244, 1. (1226) 288, 35. Theodoricus (or.) procurator regis in Znoym (1225) 265, 15. 267, 5. 268, 30. procurator pro- vinciae Znoymensis (1228) 318, 20. Teodericus, Theodericus (o7.) de Vetow (1226) 288,35. (1228) 323,5. 428,10. Filius eius: Hrutho (1228). Detricus (or.), [cliens Kojatae de Gnevin Most], (1227) 301, 30. [Theodora] ducissa Austriae, uxor Leopoldi VII (1207) 141, 1. Thesshane v. Tessene. Thetinensis v. Tetin. Theutonici, Theutunici v. Teutonia. Thidericus v. Theodericus. Thietdoldus (ed.) de Nidecke (1212) 90, 30. Thimo v. Themo. Thynech v. Tynech. Thirsech (sp. X111); Trsek aut DrŻek; de Grusso: wan, testis (1209) 390, 30. Thyskow, Thyskowe (or.), Téskov, d. b. Hořovice, aut Čížkov, d. p. Plzeň; villa monii. Plasy (1224) 247, 30. 248, 10. Thizelinvs, Theclinus (or.), Techelinus, Ticelinus, Ticeslinus, Tiecelinus (sp. X//7/); Ticelin; abbas de Welegrad (1202) 371,35. 372,1. (1203) 375, 1. (1207) 62, 10. (1208) 73, 30. (1209) 80, 20. (1210) 393, 5. 396, 15. (1208/11) 89, 10. Thobias, Tobyas (or.). Thobias (or. canonicus Pragensis (1229) 340, 10. Tobyas (or.) filius domini Benes de Benesow (1222) 220, 15. Thomas. Thomas (c. XVII) s. Sabinae presbyter cardinalis (1226) 277, 10. Thomas (or.) capellanus marchionis Mor. (1218) 152, 25. (1222) 208, 5. Thomas (or.), [sacerdos] de Olomuc (1221) 198, 35. Thomas (c. XIII) capellanus curiae regalis (1228 318, 15. Thomas, comes in Hungaria (1217) 142is Thorun castellum in bonis ecclesiae Misnensis (1206) 432, 5. 

Strana 532
532 Thouachou INDEX NOMINUM. Tridentinus Thouachou, Thowachou (sp. XIII); Tovaéov, g- Tobitschau, d. p. P¥erov, g. Prerau; Pomegnien de — (cc. 1210). Thuclecyeh (sp. XIII) locat.; alias Hawrani (sb. X111); Tuklaty, d. p. Český Brod, g. Bóhm.- Brod; villa, ubi terra monii. in Ostrov et ca- pella s. Adalberti (1205) 382, 20. Thuringia, Turingia (c. X//1), Thüringen, b. Du- rynsko. Lantgravius (1203) 32,30. Lanteravii: Hermannus II (1201). Ludovicus IV (1225). Thuz v. Taz. Tyburcius (or. abbas de Trebech (1201) 18, 10. 368, I. Ticelinus, Ticeslinus, Tiecelinus v. Thizelinus. Tidericus v. Theodericus. Tiemo v. Themo. Tyna (or.); Týn nad Vltavou, g. Moldautein; villa Pragensis eccl. (1229) 337, 15. Domus episco- palis ibd. 340, 10. Tynensis (or.) archidiaconus: magister Egidius (1229) 340, 10. Tynéany v. Tynsan. Tynci (or.) locat.; Tejnice, prope Koleč, d. 5. Slaný, g. Schlan; villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088 ?, ins. 1222) 216, 30. Tinci (sp. XIII) locat.; Týnec, g. Teinitql, d. 5. Klatovy, g. Klattau; vila monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 10. Týnec, g. Teinitzl, v. Tinci. Tynec (or.); Týnec, d. p. Litoměřice, g. Leitmerilz; villa ecclae. Wisegrad. (1088?, ins. 1222) 216, 1. — (1226) 283, 35. 284, 15. Tinec (sp. XIII); Tÿnec, villa monii. s. Georgii in castro Pragensi (cc. 1227) 421, 25. Týnec nad Labem v. Teinecz. Týnec Marianský v. Teintz. Tynech, Thynech (or.); Tjnec, d. p. Olomouc; villa, ad quam tres terrae monii. ap. s. Petrum in Olom. in villa Bukovany spectant (cc. 1207) 56, 25. (1223) 237, 5. Tynsan, Tynzcan (or.), Tÿnëany, d. p. Sedlčany, villa ad ius reginae pertinens (1205) 46, 20. 67, 1,15. monio. in Milevsko concambiata (1207) 67, 35. (cc. 1230) 354, 5. Typoldus v. Theobaldus. Tyrnaw, Tyrni (or.), Trnava, Wernhardus de — (1213) 104, 15. 106, 15. Tirnowaz (or.), locat.; Trnovany, d. p. Žatec, g. Saaz; villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088 ?, ins. 1222) 217, 5. Tirschenreuth o. Turssenreut. Tiz, Tizu (or.); Tis, d. p. Zlutice, g. Luditz; villa Kojatae de Gnevin Most (1227) 301, 30. Ecclesia S. Georgii ibd. (1227) 301, 15. Tyzowa hora (sp. XIII); Tisová hora; locus faciens metam silvae Sthelná (1203) 378, 35. Tlustovsi (or.); Tlustovousy, d. p. Cesky Brod; villa monii. Zderazensis (1227) 300, 25. 301, 20. Tobyas v. Thobias. Toppla v. Tepla. Tourchow, Tovrcowe (or.), Türchowe (sp. X//7); Toorkov; vila monii. Velehradensis (1228) 322, 15. 427, 35. Toufetin v. Tusetin. Towiren (s5.X / I I);Tovéf, d. 5. Olomouc (1203) 374,1. Tovačov v. Thouachou. Tovrcowe v. Tourchow. Tołice v. Ztozitz. Trapleitz (or.); Trapkce, d. p. Uh. Hradiště, g. Ung. Hradisch; vila monii. Velehradensis (1228) 322, 15. 427, 35. Trávník v. Wtravnice. Trebani (sp. XIII) locat.; Tkebdn Hlásná, g. Vorder-Trebañ, d. p. HoFovice; villa, ubi pisca- tores monii. in Ostrov (1205) 381, 10. Trebata (or.), T#ebata, miles (1226) 286, 10. Trebech, Trebetsch (or., Trebec (sp. XIII), Trebecz (sp. XIV), Trebecense (or.) claustrum, eccla. s. Mariae, Třebíč, g. Trebitsch in Moravia. monium. ord. s. Benedicti (1225) 265, 5,30. 266, 1. 267,5. 268,30,35. 269,15. capitulum (1225) 264,35. 265,35. Abbates: Arnoldus (1228). Lucas (1225) Martinus (1210). Ty- burcius (1201). Zvezt (1226). Trebenici (sp. X11/); TYebenice, g. Trebnitz, d. 5. Litoméfice, g. Leilmeritq; villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 1. Trebenicyh, Trebenycich (sp. XIII) locat.; Tfe- benice, apud Zbraslav, g. Kónigsaal; vila, ubi possessio monii. in Ostrov (1205) 380, 15. 381, 25. Třebíč, g. Trebitsch v. Trebech. Trebradicz (c.); Třeboradice, d. p. Karlin; villa, ubi possessio monii. Doxanensis 284, 30. Třebušice, Trebusicih o. Tribuchic. Treuerensis (or.), Trier, Rheinprov., arepus. Egil- bertus (1088 ?). Trezcolup (or.), T#iskolupy, g. Schiessglock, d. p. Zatec, g. Saag; villa, ubi possessio quaedam Georgii de Milevsko (1207) 67, 30. Trhonice v. Terhonici. Tribuchic (or.), Trebusicih (sp. X771) Jocat.; Tře- buSice, d. b. Slaný, g. Schlan; vill monii. Doxanensis (1226) 284, 5, 20. ibd. decimae monii. S. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 16. Tridentinus (or.), Trento, g. Trient, in Tirolia, epus. Fredericus (1212) 94,1. 96,1. 97,10. (1213) 99, 20. Trisacensis v. Vrisacensis. 

Strana 533
Trisine INDEX NOMINUM. Uunez 533 Trisine (sp. XIII) locat., Tr3in?, villa solvens decimas monio. s. Georgii (cc. 1227) 422, 20. Trnava v. Tyrnaw. Trnovany v. Tirnowaz. Troganus, Troianus (sp. X//I) nobilis Moraviae (cc. 1210) 392, 35. (1210) 396, 20. Troia magna (c XIII). Troja in Asia min.; epus. (tit.:) Henricus (1225). Trsek v. Thirsech. TrXín v. Trisine. Trstenice v. Natreztenici. Tsyrnin, Tsyrninus v. Cirnin. Tsyrnochow (or.), Sirnchov, Syrnchow (sp. X//T); Cernochov, d. p. Louny, g. Laun; Villa Georgii fundatoris monii. Milevsko (1207) 67,30. ibd. decima frumenti ad monium in Ozzech spectans (1207) 385, 20. (1209) 309, 10. Tuklaty v. Thuclecyeh. Tuklek (or.), Tukleky ap. Hwmpolec; Stephanus de — (1204/14). Tuhan (or.); Tuhati, d. b. Dubá, g. Dauba; Zmil de — (1199 sq.). Tupezzi, Tvpiz (or.), Tupez (sp. X///); Tupesy, d. p. Uh. Hradiště, g. Ung.-Hradisch; villa monii. Velehradensis (1220) 180,20. (1228) 322, 20. 428, 1. Turane (or.); Tułany, g. Turas, d. p. Brno, g. Brünn; vila Orphani nobilis Moraviae (1208) 73, 15. Türchowe v. Tourchow. Turingia v. Thuringia. Tursko v. Naturscye. Turssenreut (sp. XV); Tirschenreuth, Bavaria, Rgb. Oberpfalz; civitas (1214) 404, 30. Tuscia (1213) 99, 15. Tusculanensis (or.), Tusculanus (c XV), Frascati, Italia, prov. Roma, episcopus: Jacobus (1230). Johannes (1088?). Nicolaus (1208 sq.). Tusetin (sp. X/11); Tou£etin, d. b. Lowny, g. Laun: villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 421, 25. Tuto, plebanus de Heiburch (1207) 64, 20. Tvidmirici (or.); Tordoméfice (?); villa monii. Hra- disté ap. Olom. (1201) 18, 20. Twingen (or.), Tübingen in Württemb.; palatinus comes: Radulfus (1216); iunior palatinus comes: Hugo (1216). Twirsa (or.), Twridse (sp.); Tordiša, Tordiše. Twirsa (or.), [nobilis Moraviae], (1209) 80, 15. Twridse (sp. XIV) testis in Moravia (1228) 430, 10. Tvorkov v. Tourchow. Tvpiz v. Tupezzi. Tordisa, Twridse v. Twirsa U. Uallis sacerdotis (or.); Mirozlaus cum filiis Jan et Budizlav de — (1226). Ubicest v. Vbischezt. Ubislav v. Vbizlaus. Udrazka o. Vdrazka. Uelgradensis v. Welegrad. Ueliz o. Veliz. Uencezlaus v. Vencezlaus. Uherce v. Vherci ef Vhrec. Úhošťany v. Vgoscaz. Uhra o. Vhra. Uhfice v. Vherci et Vhricic. Uhřičice v. Vherchi. Uhfinéves v. Vgrinewez. Uikerisdorf (or.); Weickersdorf, in Saxonia, A. H. Bautqen; possessio episcopi Misnensis (ante 1228) 306, 25. Uictor v. Victor. Uitco, Uitek, Uiteco v. Vitco. Ujezd, locus forensis ap. Grof-Strehiitz in Silesia Borus. (1223) 240, 1. Újezd v. Hügiezt, Naviezde, Vgest, Vgezd e! Viezd. Újezd Velký, g. GroB-Aujezd o. Viezd. Ulma, Vima (o7.), Ulm, in Württemberg, Donau- kreis (1216) 118, 25. (1225) 258, 20. Ulmocensis vo. Olomucensis. Ulricus v. Olricus. Uncha, U%ka v. Vnka. Untoo v. Vnisov. Unék, Unech v. Vnech. Unéklasy v. Omeclas. Unéslav v. Vnezlav. Ungaria v. Hungaria. Uoyzla v. Woizlaus. Uranov, Uranowa v. Wranov. Urbs — Roma (1220) 188, 25. Urbs vetus (c. X111) Orvieto, Italia, prov. Perugia (1220) 178, 10, 30. 185, 30. Uschenowicz, Uschenowiz v. Vschenowicz. Userob (sp. X111); V&eruby, g. Wscherau, d. p. Stłibro, g. Mies; Hirdebor de — (cc. 1212). Usich v. Vsich. Ústí (nad Labem) o. Vzt. Üstice v. Vscicych. Uta, Uta v. Vtha. Utěšen v. Wtesen. Utěšeníce v. Vtisenitci. Utwein (sp. XV); Utvina, g. Uittwa, d. p. Karlovy Vary, g. Karlsbad; (1214) 404, 25. Uueligradensis v. Welegrad. Uunez v. Wnezh. 

Strana 534
534 Uusebor INDEX NOMINUM. Wawiz Uusebor v. Wsebor. Uvoizlaus v. Woizlaus. Uvsebor v. Wsebor. V, W. W. marchio Morauie v. Wladizlaus. W., decanus Olomucensis v. Waltherus. Wacek (or.) testis (1226) 290, 20. Wacemil (or.), [nobilis Bohemiae], (1211) 88, 5. Waczlaus, Waczlaw v. Vencezlaus. Vad (or.) de Velelud [nobilis Boh.] (1223) 242, 15. Wadislaus, Wadizlaus v. Wladizlaus. Waels (or.); Wels, in Austr. Sup.; Sifridus plebanus de — (1229). Vaita v. Wata. Walkenried monium. in Saxonia (1208) 74, 15. Walcun, Walcunus; Valkoun. Walcun, Walcunus, Walcvnus, Walkinus, Wal- quinus (or.), Walcinus (sp. XIII) canonicus Pragensis (cc. 1200) 11, 20. (1198/1201) 13, 20. (1201) 24, 20. (1203) 378, 1. (1209) 79, 5. (1211) 88, 5. (1216) 116, 20. (1218) 157, 5. (1219) 167, 15. Walkýnus (sp. XIII) monachus Velehradensis (1202) 371, 36. Walterus, Waltherus (or.) archidiaconus [in Olo- muc.] (1201) 19, 35. decanus Olomucensis (1201) 368, 1. (1202) 371, 30. (1203) 375, 1. de- canus Olomuc. et archidiaconus Znoemensis (1207) 54, 30. (1208) 73, 15, 25. (1210) 393, 6. 396, 30. (1208/11) 89, 5. (1213) 104, 5. 106, 5. (1218) 152, 20. (1219) 165, 30.decanus Olomuc. et archidiaconus Brunnensis et Znoemensis (1220) 185, 25. Walterus, Waltherus (or.) canonicus Patauiensis (1228) 323, 5. 428, 10. Walterus (or.) praepositus de Numburghc (1221) 203, 1. 205, 10. Walterus (or.) abbas de Lutomizl (1225) 267, 25. (1226) 289, 25—35. [Waltherus] abbas in Medlico (1229) 339, 35. Valter, Walter (sp. XIII) testis in Moravia (1210) 393, 1. 396, 25. Walterus (or.) de Syph, pincerna regis Romanor. (1216) 118, 20. 120, 5. Walterus (c. XVI) de Lobinhus (1216) 120, 5. Walterus, Valterus (or.) Pernoltowic aut filius Pernoldi, nobilis Bohemiae (1218) 144, 15. 175,5. (1219) 175, 5. Frater eius: Csaztovoy (1219). Waldemarus II, rex Danorum (1214) 109, 30. (1225) 271, 35. Walderbach, Valdrabach, Waldrbach v. Waller- bach. Waldhausen v. Walthovsen. Waldsassen (or.), Valsassen, Walsassen, Walt- sasen, Waltsassen, Waltesassen (c. XIII); Waldsassen, in Bavaria, Rgb. Oberpfalz, distr. Tirschenreuth; monium. ord. Cisterc. (1203) 376, 25. (1208) 388, 1. (1209) 390, 25. 391, 5. (1214) 109, 20. Abbas de — (1214) 405, 5. Abbates: Eberhardus (1227). Hermannus (1218 sq.). Walgerstein (or.*); Walkenstein, Austria Inf., d. p. Horn. Ecclesia ibd. (1227) 299, 25. Plebanus (1227) 299, 35. Wallerbach, Valdrabach, Waldrbach (c. XIII), Walderbach, Bavaria, Rgb. Oberpfalz; monium. ord. Cisterc.; abbas (1218) 145, 5. 146, 1, 30. 157, 5. (1219) 158, 20. Vallis Liliorum v. Linuelde. Vallis sancte Marie v. Ozlawan. Walquinus v. Walcun. Valsassen, Walsassen v. Waldsassen. Walse vgezd (sp. XIII); villa solvens decimas monio. s. Georgii (cc. 1227) 422, 20. Walterus, Valterus, Waltherus (or.), Valter, Walter (sp.). W[altherus] epus. Karleolensis (1225) 258, 5. Waltesassen v. Waldsassen. Walthovsen (or.); Waldhausen in Austria Sup.; praepositura canonicorum regularium. Praepo- situs: Herrandus (1229) 340, 1. Waltsasen, Waltsassen v. Waldsassen. Valwa (or.) in Austria; plebanus de — (1229) 340, 5. Warmaciensis (c. XIII), Worms, Prov. Rhein- hessen, epus.: Leopoldus (1201). Warnerus v. Wernerus. Wart (or.), Arnoldus nobilis de — (1212). Wasan, Wassan (or.); Vážany, d. p. Uh. Hradiště, g. Ung. Hradisch; villa monii. Velehradensis (1228) 322, 15. 247, 35. Paulik de — (1221). Wasserburg v. Wazzirburc. Wata, Wath (or.), Vaita (sp.). Wata (or.), Vaita (sp. XIII) testis (1199) 362, 1. castellanus de Wranov (1224) 256, 1. subcame- rarius (1228) 326, 15. 25. Frater eius: Bogu- zlaus. Wath (or.), camerarius [regis Boh.], (1219) 174, 10. Wata (or.) camerarius [Wencezlai] ducis (1226) 286, 10. Vatzlav v. Wencezlaus. Wawiz (c. XVIII), Wawitz, in Saxonia, AH. Bautzen; villa (1228) 314, 25.

Strana 535
Waureuz INDEX NOMINUM. Welen 535 ———— Waurenz (sp. X111) frater Martini de Bresscan, testis (1208) 388, 5. (1209) 390, 30. Wazezlaus v. Wencezlaus. Wazzirburc (or.); Wasserburg in Bavaria; Con- radus comes de — (1226 sg.). Wbelsce v. Belina. Vbischezt (sp. X11), Ubicest, testis (1209) 390,30. Privigni eius: Bogzlau et Wilsch. Vbizlaus, Vbizlav; Ubislav. Vbizlaus (sp. X/11) de Zulizlau (cc. 1212) 399, 10. Vbizlaus (or.) testis (1204/14) 107, 15. Vbizlav (or.*) de Vgezd [nobilis Boh.] (1225) 264, 15. Wbolezlavsce v. Bolezlaua. Vcamene (sp. XIII); u Kamene, Kamenec, pos- sessio monii. Zabrdovicensis quondam prope Klobouky (1210) 396, 1. Wchyna (sp. X111); Vchyna, nobilis Boh. (t 1205) 382, 35. Vcistimira wesci (sp. X/11) locat.; Ciimirova ves: villa quondam monii. s. Georgii, fortasse apud Vodñany sita (cc. 1227) 422, 5. Vcrigowic (or.); U Krhovic?, Krhovice?, locus in provincia Tetinensi, ubi custodia; ibid. terra ecclae. Visegrad. (1088?, ins. 1222) 216, 30. Udalricus v. Olricus. Vdrazka (or.), Udrazka (c. XVIII); Drażeń, d. 5. Královice; villa monii. in Plasy (1204) 44, 10. (1214) 108, 25. Webrutz v. Nawrvtici. Véckovice v. Wezckouic. Vecech (sp. XIII), Vécek, testis (1199) 362, 10. Wecelinus, Veclo (or.), [Wezelinus] abas in Ko- thuico (1221) 203, 1. 205, 15. (1229) 339, 35. Wecelo (or.) epus. Olomucensis (1088?) 217, 30. Vecemil, Wecemil, Wecemilus, Wecimil, Viece- mil (or.), Vecemilus (c.), Wezemilus (sp.); Véce- mil. Vecemil, Wecemilus, Wecimil, Viecemil (or.), Vecemilus (c. X///), Wezemilus (sp. XIII) canonicus Pragensis (1198/1201) 13, 20. (1201) 24, 20. archidiaconus Bechinensis (1203) 378, 1. (1204) 42, 35. (1209) 79, 5. (1216) 112, 10. 116,20. (1218) 157, 5. (1219) 167, 15. Vecemil,” Viecemil (sp. XIII) testis in Moravia (cc. 1210) 393, 1, 15. (1210) 396, 25, 30. Wecemil Csiboric (or). nobilis Boh. (1225) 272, 30. Wecemilus (or.) nobilis Boh. (1229) 341, 25. Frater eius: Heinricus (1229). Vecen, Vécen, v. Vezen. Veclo v. Wecelinus. Vehtowe v. Betov. Weickersdorf o. Uikerisdorf. Weyker (sp. XIII) testis (1213) 401,5. Filii eius: Henricus et Martinus. Weissenburg v. Wiceburc. Welbezi (or.); V elbéhy, d. p. Sedlčany; villa Georgii de Marsowich (1222) 220, 10. Welchow v. Welechow. Welebudici (cr.); Velebudice, g. Welbuditz, d. p. Most, g. Brüx; vila Kojatae de Gnewin Most (1227) 301, 30. Welechow (c. XV III), Welchow (c. XVII); V eletov, Velsovo ap. Humpolec; vila monii. Siloensis (1226) 275, 5. Welechow v. Welichov. Welegrad, Welgrad, Welherad, Weligrade, Welle- grat, Welihrad, Willegrat (or.), Weligradis (c. XIV) Wellicardi, Welgradi (c. XV), Welli- gradi (c. XVIII), Welegrade (sp. X777), Weli- gradense, Welligradense (or.), cenobium; Wele- gradensis, Welgradensis, Willegradensis (or.), Wilegradensis (c. X//) ecclesia, domus abbatia; Velehrad, d. b. Uh. Hradisté, g. Ung. Hradisch; claustrum s. Mariae Cisterciensis ord. (1202) 371, 1 sq. (1203) 374, 15. (1208) 68, 30, 35. (1213) 103, 35. 105, 30. (1220) 179,35. 180,5. 182, 5. 183,5— 15. 185, 1. (1221) 198, 15, 20, 35. (1222) 208,5. 226,30. 227,1. (1225) 267,15. 269, 5. (1228) 316, 5. 319, 35. 320, 5. 426, 1, 5. (cc. 1230) 355, 5, 20. Abbas (1219) 165, 15. (1220) 179, 35. Wiligradensis (or.) abbas et fratres (1217) 128, 1. Welegradensis, Uelgradensis, Uueligradensis (or.), Weligradensis (c. X///) abbas: Albertus (1228). Sibertus (1222). Sifridus (1213). Ticeli- nus (1202 sq.). Welehradenses monachi (1202) 371, 35. Ecclesia s. Johannis quondam iuxta W. (1202) 371, 15. (1228) 322, 20. Weligradense privilegium 103, 35. 105, 30. 316, 5. 317, 30. 319, 30. Welegrade (or.) circuitus (1228) 321,35. 427, 20. Welegrad (or.) villa forensis (1220) 180, 15. Welihrad (or.), Welegrad (sp. X 1/1), civitas primo, modo burgus (1228) 322,5. 427, 25. Velehradenses (sp. X///) cives (1202) 372, 1. Velelud (or.); fortasse perperam pro: Velelub, Veleliby; Vad de — (1223). Welemin (sp. X111); Velemin, g. Wellemin, d. p. Litoméfice, g. Leitmeritq; villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 1. Velen, Welen. Welen (or.), Velen (c. XV), [nobilis Mor.] testis (post 1201) 26,20. castellanus Znoymensis (1222) 222, 15. 226, 10. sita 

Strana 536
536 Welen Welen, Velen (or.) [nobilis Mor.] testis (1207) 65, 5. (1220) 185, 15. (1222) 221, 20. (1228) 318, 20. 323, 10. 428, 15. Velen (c. X/V), alter, nobilis Mor. (1222) 221, 25. Velen, Welen (sp. X///) testis in Moravia (1210) 893, 1, 15. 396, 25, 30. Welenowe (sp. XIII); Velenovy, d. b. Klatovy, g. Klattau; vila monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 10. Velenouich, Welenowiz (sp. XIII), Velenovic [— filius domini Velen]: Olbram (cc. 1210). Welenowiz v. Lwenouiz. Velesov v. Welechow. Weletin (or.); Veletín, d. b. Uh. Brod, g. Ung. Brod; villa monii. Hradiště prope Olom. (1201) 18, 20. Welezlaus (or.), Velislaus (c.), Velizlaus, Veli- zlaws (sp.); Velislav. Welezlaus (or.), Velislaus (c.) comes, filius Nemoy (1 1226) 284, 25. 285, 15. — Frater eius: Matheus (1226). Velizlaus, Velizlaws (sp. XIII) nobilis (1199) 362, 1, 10. Welgrad, Welgradi, Welherad v. Welegrad. Welika (or.); Velká, d. b. Hodonín, g. Góding; villa, apud quam terra ad unam villam monio. Velehradensi pertinens (1228) 322, 20. 426, 1. Welika (sp. X1V); Velká; fluvius faciens metam circuitus Hranicz (1201) 366, 30. Welichov, Welechov (or.); Velichoo, d. p. Karlovy Vary, g. Karlsbad; circuitus monii. in Doksany (1226) 281, 10. 283, 5, 25. Weliczicie (sp. XIV); Velièice, fluvius faciens metam circuitus Hranicz (1201) 366, 30. Weligrade, Weligradis, Welihrad, v. Welegrad. Velis, Welis, Velt$ v. Weliz. Velislaus, Velislav v. Welezlaus. Veliz, Ueliz (sp. X///); Vekt domus solitaria prope Kublov, d. p. Rakovnik, g. Rakonitz; ibd. capella s. Johannis Bapt. ad monium. Ostrov spectans (1205) 380, 20. 381, 15. Veliz, Weliz (or.), Welis (or.*), Velis (sp.); Veiis. Veliss (or.) nobilis Boh., cuius filius Busse (1198/9) 5, 1. Weliz (or. Welis (or.*), Veliz (sp. XIII), Velis (sb. XIV) iudex Olomucensis (1200) 364, 1, 25. (1201) 366, 10. 368, 1. (1203) 373,25. (1220) 413, 30. 414, 1,5. 415, 10. (1222) 231, 30. (1223) 239, 1. (1225) 263, 1. Weliz (or.) [nobilis Moraviae] (1207) 55, 5. Veliz (sp. X///) testis in Moravia (1210) 393, 1. 396, 25. Veliz (or.) testis in Moravia (ante 1218) 433, 15. (1225) 273, so. Boh. INDEX NOMINUM. Venus Velis Supcouic (sp. X//I), (cc. 1210) 393, 16. (1210) 396, 30. Velizlaus, Velizlaws v. Welezlaus. Wellegrat v. Welegrad. Velletrensis (c. XVII); Velletri, Italia, prov. Roma; epus. card.: Hugo (1208 sq.). Wellicardi, Welligradi v. Welegrad. Velperd v. Veltruz. Velsov v. Welechow. Weltese (sp. X111), Velté£te, d. p. Karlín; villa Solvens decimas monio. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 15. Veltruz, Velperd (or.); Veltrusy, d. p. Slan$, g. Schlan; Villa, ubi terra monii. Doxanensis (1226) 284, 5, 20. Vencezlaus, Wencezlaus, Wenceslaus, Venceze- laus, Venzezlaus, Wazezlaus, Vatzlav (or.), Uencezlaus (or.*), Wenezlaus, Wenczeslaus, Waczlaus (c.), Wencelavus, Waczlaw (sp.); Vénceslao, Václav. Wencezlaus (or.) sanctus patronus Boem. (1221) 204,25. (1229) 329,5. s. Wencezlai martyris reliquiae 31, 1. sepulchrum (1229) 342, 15. S. Wencezlai ecclesia v. Olomuc ef Praga. Vencezlaus, Wencezlaus, Wenceslaus, Venzezlaus, (or.), Uencezlaus (or.*), Wenezlaus (c. X1II), Waczlaus (c. XIV), Wenczeslaus (c. XVI), Wencelavus (sp. XIII), filius primogenitus regis Premizli (1207) 65,20. in regem Boh. electus (1216) 117,35. sororius Friderici II regis Rom. 118,1 sq. (1218) 143, 20. 144, 10. (1219) 175, 15. 409, 35. 410, 1. (1221) 195, 25. 201,10. 206,15. (1222) 221,20. 225,5. dux Pliznensis et Budesensis (1224) 250, 10. (1225) 264, 5. (1226) 286, 5. (cc. 1227) 420, 15. 421, 10. 424, 20. 425, 10. in regem consecratus (1228) 307, 15, 35. 308, 1. rex iuvenis 309, 1— 20. 314, 25. 317, 15. 321,20. 325,15. 427,10. (1229) 328, 5,25. 329, 10. 341,15. iunior rex Boemorum (1229) 342, 15. 430, 35. (1230) 351, 20. (1228/30) 352, 20. Uxor eius: Cunegundis (1207). Frater: Premizl marchio Moraviae. Wencezlaus (sp. X//) dux Morauiae (f 1201) 365, 35. Wencezlaus, Vencezelaus, Wazezlaus (or.) nobilis Moraviae (1222) 222, 5. (1223) 243, 5 — 15. Vatzlav (or.) testis (1226) 290, 20. Waczlaw (sp. XIV) venator (1201) 366, 10. de Lazan (1203) 373, 25. Venetie (c. XV), Venezia, Bendtky, Venedig, civ. Italiae (1222) 209, 10. Venus (sp. X//I), Venus, praepositus (1210) 398, 5. 396, 30. 

Strana 537
Werce Werce (sp. XIII) villa hospitalis s. Johannis Hierosolym. (1199) 360, 20. Verchozlaus v. Virchozlaus. Verene (or), Ven, [nobilis Moraviae] (1228) 323, 10. Veriso v. Vers. Wernardus, Vernart, Wernart v. Wernhardus. Wernerus, Warnerus (or.), Vernere, Wernere (sp.), Wernherus. Wernerus (or.), Wernherus, abbas Sanctae Crucis (1207) 64,20. (1217) 140,35. (1220) 176, 15. (1221) 205, 10. (1228) 311, 20. Vernere, Wernere (sp. X///) testis (1199) 362,5,15. Warnerus (or.) comes de Hohenburc (1212) 94, s. 96, 5. 97, 15. Wernerus (c. XV) pellifex in Znojmo (1226) 280, 1. Wernhardus, Vernhardus, Wernardus (or.), Ver- nart, Wernart (sp.). [Wernhardus] praepositus Salzburgensis (1202) 29, 20. Vernhardus (or. plebanus de Sicendorf (1229) 340, 5. Vernhardus (c. XV); [nobilis Moraviae] testis (post 1201) 26, 20. Vernart, Wernart (sp. X/II) [nobilis Moraviae] (cc. 1210) 392, 35. (1210) 396, 20. Wernhardus, Wernardus (or.) de Tyrnaw (1213) 104, 15. 106, 15. Verona (c. X///), civitas Italiae (1222) 209, 10. Veronensis marchia (1213) 99, 15. Vers, Wers, Werse, Wersho, Werso, Wirs, Wrs, Wurso (or.), Wrse, Wurse (c.), Veriso (sp.); Vrš. Veriso, Werso Mrachotic (sp. X/1/) nobilis Mo- raviae (1210) 392, 30. 396, 20. Vers (or.) testis in Moravia (ante 1218) 433, 15. Werse, Wurso (or.), Wers (sp. X111), [nobilis Mo- raviae] (1203) 375, 10. (1209) 80, 15. Frater eius: Nedamirus (1203 sq.). Wers, Werso, Wersho (or.), Wrse (ce XIII), Wurse (c. XVIII), Wrso (sp. XIII) camerarius (1221) 198, 30. (1218) 152, 20. cam. Znoimensis (1228) 318, 20. 323, 5. 428, 10. Wers (c. X/V), [nobilis Moraviae] (1222) 221, 25. Wrs, Wirs (or.) castellanus seu purgravius in Znoim (1226) 288, 30. (1227) 304, 15. Wesce (or-); V estec, d. b. Králové Doar, g. Konigin- hof; ibd. terra civitatis Gradec (1225) 272, 15. Veschan, Vreschan (or.); Vesfany, g. Weschen, d. p. Teplice, g. Teplitz; media villa monii. Doxa- nensis (1226) 283, 10. 285, 10. Wesconewiz v. Vschenowicz. INDEX NOMINUM. Vhercl 537 Veselí v. Wessele. Wesely, Veselsko, o. Vezeli. Weseritz v. Bezdruzice. Wessele (c. XV); Veseli; villa monii. Opatovicensis (1229) 328, 20. Vestec v. Wesce et Vezcie. Westmonasterium (c. X///), Westminster, (1226) 278, 1, 15. (1227) 296, 5. (1228) 314, 10. Vetov, Wetow v. Betov. Wetrow (c XIV), Wetrou (c. XVII); Větrov, quondam villa in districtu Peihfimoo, g. Pil- gram (1203) 31, 15. Veuerl, Weuerin (or.), Vevefí, g. Eichhorn, castrum prope Bytyska Veverská (Eichhorn- Bitischka), d. p. Brno, g. Brünn; castellanus: Stephanus (1213). Wezckouic (or.); Véckovice, Vickovice, d. p. Kla- tovy, g. Klattau; Pribizlaus de — (1220). Vezcie (or.); Vestec (alias Vesce) ap. Nymburk; Purchart de — (1223). Wezde v. Vgezd. Vezeli (c. XVII), Wesely (c. XVIII); Veselsko, nunc curia araturae ap. Mogerov, d. p. Něm. Brod, g. Deutschbrod; quondam villa monii. Siloensis (1226) 275, 10. Wezelinus v. Wecelinus. Wezemilus v. Vecemil. Vezen (or.), Vecen (ed.), Vécen, [nobilis Morav.], (1218) 152, 20. (1226) 287, 15. Vgerci (or.); Uherce; possessio Kojatae de Gnevin Most (1227) 301, 35. Vgercih v. Vhrec. Vgest (c. XV I), Ujecd, villa deserta (in d. p. Kra- lovice) Romani de Teintz (1230) 3651, 15. Vgezd, Wezde (or.), Üjezd ap. Buchlov, villa monii. Velehrad. (1220) 180, 20. (1228) 322, 10. 427, 25. Vgezd (or.), Üjezd, silva apud Velehrad (1228) 322, 1. 427, 20. Vgezd (or.*); Üjezd, in Boh., Vbizlav de — (1225) 264, 15. Vgezdez v. Znoim. V Gezera (sp. X/11); U jegera; possessio monii. Zábrdovicensis (1210) 396, 1. Vgoscaz (or.), locat.; UhoStany, g. Atschau, d. p. Kadan, g. Kaaden; villa ubi terra ecclae. Vise- gradensis (1088?, ins. 1222) 217, 5. Vgrinewez (sp. X111); Uhfin£ves ap. Ricany, d. p. Ceskj Brod; villa monii. s. Georgii (cc. 1227) 421, 30. Vherchi (or.); Uhřičice, d. p. Přerov, g. Prerau; villa praepositurae Olomucensis (1207) 54, 20. Vherci (or.); Úherce, g. Auherzen, d. p. Stříbro, g. Mies; villa monii. ChotéSovensis (1213) 434, 20. 

Strana 538
538 Vherci INDEX NOMINUM. Vincentius —_— EE Vherci (sp. X/11); Uhtice, ap. Jevíčko, d. p. Mor. Tfebová, g. Máhr. Trübau; villa monii. Gradi- censis (1200) 363, 20. Whorcah (sp. X111); Hürka ap. Petrovicky, d. b. Klatovy, g. Klattau; vila monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 10. Vhra (sp. X///) Uhra, heres domini Groznatae (cc. 1201/20) 423, 1. Vhrec (or.), Jocat.: Vgercih (or.); Uherce, g. Oułet7, d. p. Louny, g. Laun; dimidia villa monii. Kladrubensis (1222) 233, 15,25. ibd. terra ecclae. Visegradensis (1088? ins. 1222) 210, 25. Vhricic (or.), Vrscicz (c. XV); UhfFice, d. p. Kyjov, g. Gaya; villa Conradi comitis de Hardegg (1220) 182, 5, 30. Ecclesia ibd. (1220) 183, 5, 10. Wibertus v. Wipertus. Wicardus (or.), Vichart, Wichart (sp.). Wicardus (or. de Sheghat (1222) 228, 5. eius: Brestanus (1222). Vichart, Wichart (sp. X//I) testis in Moravia (1210) 393, 1. 396, 25. Frater Vickovice v. Wezckouic. Wickwitę v. Woycowic. Wiceburc (or.), Weissenburg, monasterium; abbas (1212) 94, 1. 96, 1. 97, 15. Wiklak (sp. X711), venator Wratik de — (1203). Victo v. Vitco. Victor, Uictor. [Victor] decanus Wratislauiensis (1218) 148, so. 149, 1. 150, 1. Victor (ed.) plebanus de Noua civitate (1226) 287, 15 Victor, Uictor (or.) [nobilis Moraviae] (1203) 375, 5. filius Bludonis (1220) 413, 30. [castellanus] de Olomuc (1221) 198,30. (1224) 257,25. (1226) 290, 25. (1228) 323,10. 428,15. Fratres eius: Bludo (1203) et Onso (1203 sq).. Victor (or.) [nobilis Moraviae] (1218) 152, 25. Vidko v. Vitko. Widerualde (or.) in Austria; de — (1229). Wido (or.) iudex de Poratiz (1222) 228, s. Widovle (or.), Vidovel, Vidoule, monticulus apud villam Ninoniz (1207) 66, 10. Viecemil v. Vecemil. Vienna, Vihenna (or.), Wien, b. Videń, civitas ducis Austriae (1220) 176, 30. 177,5. Scotorum de V. abbas: Marcus (1229). Wietrnik (sp. XV 11); Vëtrnik; mons. ap. Vyšehrad (1222) 417, 5. Wiez v. Wnezh. Viezd (sp. X111); Üjeqd Velký, g. Grof- Aujezd, d. p. Mělník; villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 6. Fridericus plebanus Wigbertus v. Wipertus. Vihenna v. Vienna. Wilalmov v. Wilemov. Wilalmus, Wilam, V:/ém, v. Guillelmus. Wilamou v. Wilemov. Wilk (or.) Ik, v. Heinricus Wilk seu Lupus. Wilcek, Vulcech, Wulceco, Wisco (or.), Wilcech, Wliceh, Wlycek, Wilsch (s$.); Vlček. Wilcech (sp. XIII) nobilis Boh. (1199) 362, 5. Wilsch (sp. XIII) privignus Vbischezt, testis (1209) 390, 30. Wliceh (sp. X///); [nobilis Moraviae]; filius eius Vnka (1210). Vulcech (or.) camerarius in Moravia (ante 1218) 433, 15. Wilcek (or.) [nobilis Moraviae] (1225) 263, 5. Wulceco (or.), [nobilis Moraviae] (1228) 323, 15. Wisco (or.), Wlycek (sp. X/V) de Zuekow (1229) 341, 25. 431, 25. Wilcowiczie, Wilkowigie (c. XV); Vlčkovice aut Vlkovyje?; villa monii. Opatovicensis (1229) 328, 20. Wilemov, Wilalmov (or. Wilamou (c. XIII), Wilelmove (c. XV 11); Vilémov, ecclia. ss. Petri et Pauli, monium. ord. s. Benedicti, quondam ibi situm, ubi nunc est KIáster, g. Kloster prope Vilémov (g. Wilimov), d. p. Čáslav. (1204/14) 107, 15. (1223) 241,5. Abbas: Hermannus (1204/14. sq.). Wilhering; zn Austria Super., d. p. Linz; monium. ord. Praemonstr. (1206) 50, 5. Wiligradensis, v. Welegrad. Wilhalmus, Wilhamus, Willalmus v. Guillelmus. [Willebrandus] praepositus Magdeburgensis (1229) 333, 30, 35. Willegrat v. Welegrad. Willehelmus v. Guillelmus. Wilsch v. Wilcek. Wilscowicl (sp. XIII), Vlčkovice, d. p. Klatovy, g- Klattau; villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 10. Wiltawa (or.), Wlitawa (sp. XIII), Wiltaua (sp. XV 11); Vliava, g. Moldau, flumen Bohemiae (1205) 382,35. (1222) 416, 30,35. 417, 5—16. 418, 15. Wultavensis (or.) provincia (1088? ins. 1222) 217, 10. Wiluzel (c. XV), Vyliżel?, incola in Znojmo, cuius filius Petrus (1226) 280, 5. Winarci (sp. X111); Vinary, d. f. Novy Bydfov: villa monii. s. Georgii in castro Pragensi (cc. 1227) 422,5. [Vincentius] arepus. Gneznensis [1230] 353, 10. 

Strana 539
Windberg INDEX NOMINUM. Vitco 539 Windberg castrum (1207) 64, 30. [Winnemarus] abbas de Porta (1201) 15,25. (1210) 82, 1. Wintrowe (sp. XV); Conrat de — (1214). Wipertus, Vipertus, Wypertus, Wibertus Wigbertus (or.*); Viprecht. Vipertus, Wypertus, Wibertus, (or.), Wigbertus (or.*), prothonotarius curiae regis Boh. (1223) 237, 20. notarius regis (1223) 238,35. praepo- situs s. Ypoliti, scriba regis (1226) 279, 25. 288, 35. (1227) 304, 15. Wipertus (or.) [nobilis] testis (1224) 256, 1. Wira (sp. XIII), Heinricus de — (1207). Wirbna (sp. X111); Vrbno, d. p. Louny, g. Laun; villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 421, 25. Wirbochan (or.); Vrbitany, d. p. Litoměřice, g. Leitmeritz; villa, ubi possessio monii. Doxa- nensis (1226) 285, 30. Virchozlaus, Vrecoslaus (or.), Verchozlaus (sp.); Vrchoslav. Virchozlaus 198, 30. Vrecoslaus (or.), Verchozlaus (sp. XIII), testis in Moravia (1228) 323, 10. 428, 15. (or.), (or.), [nobilis Moraviae], (1221) Wirowicih (or.), Zocat., V rovice?; villa, ubi terra ecclae. Wisegrad. (1088?, ins. 1222) 216,5. In autographo chartae spuriae Vratislavi regis villa haec nominatur: Vykouicih, v. CDBoh. tom. I, 374, 15, 20. Wirs v. Vers. Wirtemberc (or.), Wiirtemberg; Hartemannus et Lodowicus, comes de — (1216). Wirtenburgk (c. XVI), comes Ludewicus de — (1216). Wiskitna, V yskytná Némecká, v. Wizkidna. Wiscou (or.); Vyškov, g. Wischau, in Moravia; comes: Jacobus de — (1201). VySebor o. Wisseborius. Wisemyr, Wysemyr v. Wissemir. Vysoká v. Nauisocei. Vissata (or.), V ytata, testis in Moravia (ante 1218) 433, 15. Wisegrad, Wissegrad, Wissegrade (or.) civitas, opidum (1088? ins. 1222) 215, 35. (1215) 406, 30. — Castellanus (1224) 255, 15,25. Castellani: Bycen (1213). Zudo (1211). Wissegrad (sp. XV [7) mons (1222) 416, 35. 417, 5. 418, 15. circuitus montis 416, 15. 417, 1. civitas (1222) 417,5. valva ibd. (1222) 416, 35. valva superior (1222) 417, 5, 10. locus, qui vocatur porta lupi [sub Wissegrad] (1198/9) 4, 35. Wisegradensis, Wiscegradensis (or). ecclesia ss. Petri et Pauli sanctique Clementis martyris (1211) 87,30. (1215) 406,20. (1219) 409, 30. (1222) 215, 35. 218, 10, 219, 15. 418, 25. eccla., quae regis specialis nuncupatur 215, 20. 219, 1. eccla. regia (1222) 416, 15. specialis capella regia 417, 25. Praepositi: anus (1201). Decanus (1222) 232, 15. (1219). Petrus (1229). Custodes: Gerhardus (1229). (1219). Capitulum (1215) 406, 35. (1222) 215, 25. 219, 1. 416, 15. 417,1 sq. 418,1 sq- (1229) 335, 25. 336, 10. Wissegradenses (or.) canonici (1210) 87,30. An- salmus (1219). Bartholomeus (1228). Diuinus (1219). Diwis (1224). Engelscalcus (1212 sq.). Wisegrad. Capella s. Clementis in Opis (1088?, ins. 1222) 216, 5. (1215) 406, 30. Wissegrad (sp. XVII) suburbium (1222) 417, 5. ibd. ecclesia ss. Cozmae et Damiani 417, 5. — Podzkale (or.) villa sub Visegrad (1198/9) 4, 30. (1222) 417, 10. Arnoldus (1219 sg.). Christi- Decani: Boguslaus Godscalcus Wissemir, Wyssemyr, Wysemyr (or.), Wisemyr (or.*), ViSemir [nobilis Bohemiae] (1211) 88, 5. (1218) 144, 1. (1225) 264, 10. Frater eius: Iwan (1211 sq.) Wisshoky (c. XIV), Wissoky (c. XVII); Vysoky. villa parochiae in Rynarec, d. p. Pelhfimoo, g; Pilgram (1203) 31, 15. Wissieborlus (sp. X711), VySebor, frater Slavatae nobilis Moraviae (1203) 3765, 10. Wissoczan (sp. X111); Vysocany, d. p. Chomitoo, g. Komotau; vill monii. in Osek (1209) 389, 30. Vit, Vít, v. Vitus. Vitalis: Vitalis (or. canonicus Pragensis (1201) 18, 15. 24, 20. celerarius (1203) 378, 1. Vitalis (sp. X//I) diaconus, monachus Brevno- vensis (1213) 400, 25. Witas (sb. XIII), Vitas, villicus de Zwetiz, testis (1209) 390, 30. Vitco, Vitko, Witco e/c., Uitco, Uitek, Uiteco (or.); Vitek. Vitco, Vitko, Uiteco (or.), Witigo (sp. X//T) cano- nicus Pragensis (1201) 24,20. archidiaconus (1203) 378, 1. (1209) 79, 5. archid. Satcensis (1212) 98, 15. Vitcho, Witcho (sp. X///) nobilis Boh. (1199) 361, 30. 362, 5. 

Strana 540
540 Vitco INDEX NOMINUM. Wladizlaus Witco antiquus [de Prčice] (or.), nobilis Boh. (t 1220) 193, s. Filii eius: Heinricus (1205 sq.), Witco de Planchinberc, alias de Perchyc (1209 sq.) et Victo iunior (1211 sq.). Vitco, Witco, Vitko, Witko, Witcho, Vithko, Withko, Withigo, Witigo, Wittico, Uitco, Uitek (or.) de Planchinberc (1209) 78, 10. (1211) 88, 1. (1213) 101, 30. senior, filius Uit- konis (1213) 104, 10. 106, 10. 434, 25. 435, 10. (1214) 108,30. (1218) 143,25. 144,1. (1220) 182, 10. 183,20. 185,10. de Perchyc alias de Plankinberg (1220) 193, 5. 472, 20. baro Boemie (1221) 205, 15. 206, 15. (1222) 218,5. 219, 10. 231,30. 418,25. (1224) 255,35. 257,25. (1226) 290, 15. (1227) 304, 15. (1228) 308, 15. antiquus, filius Witkonis 326, 15, 20. (1229) 431,25. — Pater eius Witco antiquus (f 1211 et 1220). Fratres eius: Heinricus (1211 sq.) et iunior Withko (1213 sq.) Filius: Zawis (1216). Witco, Vithko, Wittco, Witigo, Vittico (or.), Victo (or.*), Vitco (c. XV), Witko (sp. XVII) iunior, nobilis Boh. (1205) 67, 10. (1213) 101, 30. fillus Witconis [antiqui de Purschiz] (1220) 182, 15. 183, 20. 185, 10. de Clocot (1220) 193, 10. (1222) 218,5. 219,10. 418,25. (1223) 239, 1. (1224) 248, 20. — Fratres eius: Heinricus [de Nova domo] et Vithko senior (1213 sq.). Witconis (or.) filii: Woco et Zacharias (1220). Vitco, Vitko, Vidko (or.), Witigo (sp. X711), [no- bilis Moraviae] (1218) 152,20. (1221) 198, 30. (1228) 323, 15. 428, 15. Vitko (or.) testis in Moravia (1218) 152, 25. Witko (or.*), Witico (c. X///), Witko (sp. XII) nobilis Boem. (1219) 160,35. (1220) 412, 20. (1224) 250, 20. Witco (or.) filius Zauise, nobilis Boh. (1220) 193, 10. Frater eius: Budiwoy (1220). Vitco (or.) filius Henrici de Nova domo (1223) 242, 15. Witko (c. XVII) castellanus de Gradecz (1224) 257, 25. Withko (sp. X//I) emptor insulae (cc. 1201/20) 422, 25. Witcowitz (or.), Vitkovic (= filius domini Vítek) Heinricus [de Nova Domo] (1205 sq.). Viterbium (or.); Viterbo, in Italia, prov. Roma; (1207) 64, 15, 25. (1220) 176, 1. 177, 15. Vithko, Withko, Withigo v. Vitco. Vitici (c. XVII), Witicz (c. XVIII); Vitice ap. Humpolec, d. p. Ném. Brod, g. Deutschbrod; villa monii. Siloensis (1226) 275, 5. Witigo o. Vitco. Vitoslavice v. Vitozlawic. Vitosslav, Vittosszlaw (or.); Vitoslav; Moraviae], (1213) 104, 15. 106, 15. Vitozlawic (or.); Vítoslavice, villa quondam no- bilis Obelss (1226) 286, 1. Vittico, Wittico v. Vitco. Vitus, Ultus (or.), Vit (sp.); Vit. Vitus (or.) plebanus de Predol (1220) 193, 15. Vitus (sp. X/11) nobilis Boh. (1199) 362, 10. Vit (sb. XIII) nobilis Moraviae (1210) 392, 30. 396, 20. Uitus (or.) de Pabienizc, nobilis Bohemiae (1212) 98, 5. [nobilis Vitusowic, Vitussic (or.), Vitudic = Viti Pribizlaus (1218). Wizkidna (c. XVII), Wiskitna (c. XVIII), Vy- skytná německá, d. bp. Něm. Brod, g. Deutsch- brod; villa monii. Siloensis (1226) 275, 10. Wizenburg (c. XVIII); Weissenberg in Saxonia, AH. Lóbau; oppidum (1228) 314, 30. Wizlinsdorf (or.), Wetzelsdorf, in Austria; Olricus plebanus de — (1229). Wizrece (or.); Bystrce, g. Waltersdorf, d. b. Land- Skroun; villa Kojatae de Gnevin Most (1227) 301, 30. Vladezlaus v. Wladizlaus. Wladimiriz v. Wladmiriz. Wladimirus (or. princeps Morauiensis, patruus (perperam frater) Premisli regis B. (f 1201) 17, 35. Wiadizlaus, Wladizlavs, Wladizlavus, Wladiss- laus, Vladezlaus, Wadizlaus efc.; Vladislav. Wladizlaus (or.) I dux Boh., avus Otakari I regis (t 1222) 233, 25, 30. Wladizlaus, Wladizlavs (or.), Wladislaus (sp. X11T) Wadizlaus (sp. XIV) II. iunior, dux Bohemiae (t 1205) 383, 1. I. rex B. memoraiur: (1199) 359, 35. (1201) 366, 1. (1213) 400, 5. (ante 1218) 433, 1. (1224) 247, 30. 255, 10. (1226) 281, 1, 25. filius; 283, 1,20. (cc. 1227) 420,5,10. 424,10. Filii eius: Premizl Otacarus rex B. et Henricus Wladizlaus marchio Moraviae. Filia: Agnes abbatissa s. Georgii. Vladislaus, dux Poloniae (1207) 57, 1. Wladizlaus, Wladizlavus, Wladizsslaus, Vlade- zlaus, Wladisslaus, Vladislavus, Wadizlaus, Watiszlaus (or.), Wadezlaus, Vadislaus (c. XV), Ladizlaus (sp. X//I), Wladislaus (c. XVII), Hainricus, Heinricus Heinricvs, Henricus (or.), H. qui et Wlad., dux Bohemiae (1197) 1, so. (mem. 1201) 21,5. 28,15. secundus rex [!] Boemorum (1197) 357,15. marchio M o- raviae (1199) 5,10. (1200) 363, 10. (1201) 17, 30. 22, 25. 366, 20. 369, 15. (post 1201) 26, 15. 

Strana 541
Wladizlaus INDEX NOMINUM. Vneschowiz 541 (1202) 26, 25. 371, 5, 30. (1203) 33, 1. 34, 20. 373, 6. 377, 30. 378, 25. (1204) 37, 1. (1205) 383, 25. (1202/7) 52, 1. (1207) 63, 5. 65, 25. (1208) 73, 15. (1210) 391, 30. dux Moraviae (1210) 392, 1. 393, 10. marchio 394, 25. (1212) 91, 25. 97, 1. (1213) 98, 25. 99, 1, 10. 101, 15. 102, 15. 103, 15. 105, 30. 106, 1. 402, 15. 403, 25. 435, 5. (1215) 111, 10. (1216) 114, 1—15. 117, 35. (ante 1218) 432, 30. 433, 5. (1218) 143, 20. 152, 5. 408, 25. (1219) 173, 20. 174, 30. (1220) 179, 1,15. 191, 15. 413, 15. (1221) 195, 25. 198, 15. 206, 15. (1222) 207, 35. 214, 5, 20. 221, 5. 222, 1. 226, 35. 229, 1 230, 15. † (1223) 237, 1. 238, 10, 20. 243, 30. (1224) 244, 20, 30. (1225) 267, 15. (1228) 316, 5. 320, 5. — Uxor: Heidwigis (1218). Frater eius: Premizl rex Boemorum. Vladizlaus, Wladizlaus, Vadislaus, Wadizlaus (or.), Wladislaus (c. XV), Wadislaus (c. XIV), Wladizlaus seu et Heinricus (or.*) II. marchio Moraviae, filius Premizli regis (1218) 143, 20, 144, 10 (1219) 175, 15. 409, 35. (1221) 206, 15. (1222) 221, 20. 225, 5. (1224) 250, 10. 255, 30. (1225) 262, 20. 273, 35. (1226) 286, 5. † (1228) 325, 35. 326, 1. 426, 6, 10. (1229) 328, 1. — Frater eius: Wencezlaus rex Bohe- morum. Wladmiriz (or.), Wladimiriz (c. XVIII); Lad- měřice, Vladmiřice, g. Steindorf, d. p. Královice, villa monii. in Plasy (1204) 44, 15. (1214) 108, 25. Wlado (or.) miles, testis (1228) 312, 30. Wladorius (or.), [serviens Kojatae de Gnevin Most], (1227) 301, 30. Wlassin (or.); Vlašin, [nobilis Moraviae]; filius eius: Stanimir (1207). Wlastibor, Vlastiborius (or.), Wlaztibor (sp.); Vlastibor. Wlastibor, Wlaztibor (sp. XIII) nobilis Boh. (1199) 361, 30. 362, 5. Wlastibor (or.) [nobilis] testis in Olomuc (1201) 19, 30. Vlastiborius (or.), nobilis Moraviae; filius eius Petrus (1228). Vlastislav, Wlastizlau, v. Wlaztizlaus. Wlastowichenicz, Vlaštovičník?, v. Wlaztowychenik. Wlatchic (sp. XIII); Vlačice?, villa uxoris Groz- natae Crispi (1199) 360, 25. Wlaze (sp. XIII); Láz, quondam villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 1. Wlazinowici (c. XVII), Wlaznowicz (c. XVIII); Vlažňovice (Blažnovice?); villa quondam monii. Siloensis (1226) 275, 10. Wlaztibor v. Wlastibor. Wlaztizlaus (or.), Wlastizlau (or.*), Wlastizlau, Wlastizlav (sp.); Vlastislav. Wlastizlaus (or.) comes, filius Iheronei († 1226) 284, 15, 35. 285, 5. Wlastizlau (or.*), Wlastizlav (sp. XIII) iudex Churimensis (1220) 412, 20. (1224) 250, 20. Wlastizlau (sp. XIII) pincerna abbatissae s. Georgii (cc. 1201/20) 423, 1. Wlaztowychenik (c. XVII), Wlastowichenicz (c. XVIII); Vlaštovičník (?), quondam villa monii. Siloensis (1226) 275, 10. Vlkáč v. Blucace. Vlčkovice v. Wilscowici. Vlček v. Wilcek. Vlkovyje, aut Vlčkovice v. Wilcowiczie. Vldric v. Olricus. Wletic (or.); Vletice, d. p. Sedlčany; (1220) 193, 10. Wliceh, Wlycek v. Wilcek. Wlitawa v. Wiltawa. Vlma v. Ulma. Wlocoti (or.), Lokot, Loukotí, quondam villa Kojatae de Gnevin Most sita ap. Brandýs n. Orl., d. p. Vys. Mýto (1227) 301, 35. Vlozze (or.); Floss, Bavaria, Rgb. Oberpfalz, castrum regi Boh. donatum (1212) 95, 20. Vlricus, Vlricus, Wlricus v. Olricus. Wisco v. Wilcek. Wltaua v. Wiltawa. Wlurammus v. Wolframus. Vmostka (or.); Mostek, d. p. Vys. Mýto, g. Hohen- mauth; villa Kojatae de Gnevin Most (1227) 301, 35. Vnka (or.), Vncha, Uncha, Vneka (sp.); Uňka. Vnka, Uncha (sp. XIII) nobilis Boh. (1199) 362, 1, 10. Vnka, Vneka (sp. XIII) filius Wliceh, nobilis Mor. (1210) 392, 30. 396, 20. Vncha, Vneka Dmitrouic (sp. XIII), U. Dimi- trovič, testis (1210) 393, 1. 396, 25. Vnka (or.), testis (1227) 300, 3o. 302, 5. Vnech, Unech (or.*), Vnko (c.), Vneg, Vniech (sp.); Uněk. Vneg, Vniech (sp. XIII), (1210) 393, 10. 396, 30. Vnko (c. XIV) vir nobilis de Boemia (1222) 221, 5. Vnech, Unech (or.*), cuius filius Janeck (1225). Vneka v. Vncha. Vnecs (sp. XIII), Uněč, testis in Boh. (1207) 386, 1. (1208) 388, 1. (1209) 390, 25. Filius eius: Johannes (1209). Frater eius: Johannes (1208) Vneschowiz, Vneshowiz, Vnisov, Vnisowe (or.), Vnischowe (sp. XIII); Hunkovice, apud Židlo- chovice (Seelowitz), d. p. Hustopeč, g. Auspitzi

Strana 542
542 Wnezh INDEX NOMINUM Wolemici villa monii. Velehradensis (1228) 322, 10. 427,30. Molendinum ibid. (1228) 322, 15. 427, 36. Wnezh, Uunez (or.), Wiez (sp. X777), Uneš, testis in Moravia (1228) 323, 10. 428, 15. Vnezlav (or.) Umněslov, nobilis Boh. 272, 30. Vngaria v. Hungaria. Vniczow v. Vnisov. Vnischowe, Vnisov, Vnisowe v. Vneschowiz. Vnisov (or.*), Vniczow (sp. XIV); Uncov, g. Máà- hrisch Neustadt, d. b. Litovel, g. Littau; oppidum (1223) 238, 10. cives (1223) 238,10. Protyven de — (1220). Wok, Woko, Wocco, Wocko (or.), Woka, Woco (c.); Vok. Wocco (sp. XIII) de Thowaczow nobilis Mor. (1203) 375,5. Frater eius: Pomnen (1203). Wocco (sp. X111) filius Pomneni de Thowaczow (1203) 375, 5. Wok (or.) [nobilis Moraviae]; cuius filius: Boruth (1207). Wocko (or.) nobilis Morauiae, testis (1218) 152, so. (1228) 308, 15. Woco (or.) filius Witconis, nobilis Boh. (1220) 193, 15. Frater eius: Zacharias (1220). Wok, Woko (or.) filius domini Benes de Benesow (1222) 220, 15. (1226) 288, 35. Woc (or.), Woco (c. XVII) filius Borute (1224) 257, 25. (1227) 304, 16. Wok (or.) testis in Boh. (1227) 300,30. 302, 5. Vocco (ed.) subcamerarius (1226) 287, 15. Wocco (or.) camerarius in Moravia (1228) 323, 10. 428, 15. Woka (c. XV I) sororinus Marquardi filii Benes- sonis (1230) 351, 35. Woderadeh (or.) locat.; Vodérady, d. b. Kolin; villa, ubi terra ecclae. Visegradensis (1088?, ins. 1222) 216, 10. Wodochoty (sp. X//I); Vodochody, d. p. Roud- nice; villa monii. in Ostrov (1205) 381, 6. Vodolice, Wodolitq v. Odoliz. Wogizlauus v. Woizlaus. Wogna, Woino (or.), Vojna. Woino (or.), [nobilis Moraviae], (1209) 80, 15. Wogna (c. X/II) de Bistrici, nobilis Morav. (1222) 232, 1. (1225) Vogslaus, Wogslaus, Wogzlaws v. Woizlaus. Voyacsa (or.); Vofata?; ministerialis ecclae. Vise- gradensis (1088?) 216, 20. Voiata (sp. XIII), Vojata, heres in Ownech (cc. 1201/20) 423, 5. Voicek v. Adalbertus. Wogzlauus, Woycowic (or.); Vojkovice, g. Wickwity, d. . Jáchymov, g. Joachimstal; praedium monii. Do- xanensis (1226) 283, 15, 35. Woykowicih (or.) locat.: Vojkovice, d. p. Slan$, g. Schlan; villa ecclae. Visegradensis (1088?, ins. 1222) 216, 1. Woino o. Wogna. Voyslau, Woislau, Voyslaus v. Woizlaus. Woislava (c. XVII), Vojslava, fundatrix eccl. Chotessouiensis (1227) 303, 1, 10. Voysslaw v. Woizlaus. Voitech, Voyteh, Voithech v. Adalbertus. Woizlaus, Woyzlaus, Voyzlaus, Woyzlav, Wol- slau, Uoyzla, Wogslaus, Vogslaus, Wogizlauus, Wog zlauus (or.), Wozlaus (sp.); Vojslav, Vojislav. Vogslaus, Voyzlaus (or.) canonicus Pragensis (1227) 302,5. canonicus de Zacska (1228) 326, 20, 30. Uvoizlaus (or.) notarius curiae regis Boh. (1212) 98, 15. [fortasse idem atque V canon. Prag.] Wogzlauus (or.) [nobilis Bohemiae] (1198/9) 4, 40. Wogizlauus (or.) alter, [nobilis Bohemiae] (1198/9) 4, 40. Wozlaus, Vogzlaws (sp. X117) nobilis Boh. (1199) 362, 1, 10. Woyzlaus (or.) [nobilis Boh.] testis (1202/7) 51, 10. Frater eius: Mstidrug. Woyzlav, Voysslaw (or.) [nobilis Mor.] testis (1207) 55, 10. Woizlaus (or.) dapifer reginae Boem. (1207) 66, 15. Voyslau, Woyzlau (s$. X/1/) testis in Moravia (cc. 1210) 393, 1. (1210) 396, 20. Uoyzla (or.) gogol [nobilis Boh.], (1211) 88,5. Woislau (or.) testis (in Olomuc] (1208/11) 89, 10. Woyzlaus Howoritsch (or.), Howoris (c. XVIII), nobilis Moraviae (1225) 265, 15. 267, 5. 268, 30. Voizlaus (c. X///), Woihlaus (c. XVIII), [nobilis Moraviae] (1228) 318, 20. Voyslaus, Wogslaus (or.) [serviens Kojatae de Gnevin Most], (1227) 301, 30, 35. Vojkovice v. Woycowic et Woykowicih. Vojnice v. Sbuinic. Vojslav v. Woizlaus. Vojslava v. Woislava. Vojslavice v. Womisla. Wojteh, Wojtha v. Adalbertus. Vojtěšice v. Otesicih. Wolchmar, Wolcmarus. Wolchmar (or.) de Druhoviz (1219) 175, 10. Wolcmarus (ed.) de Chanburc (1212) 90,25. Wolemici (sp. X111); Volenice, d. p. Strakonice; villa solvens decimas monio. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 20. 

Strana 543
Voleško INDEX NOMINUM. Wratizlav 543 Voleško v. Oleskec. Volešná v. Olesna. Wolfgerus epus. Pataviensis (1198) 2,30. (1200) 9, 30. 10, 10. patriarcha Aquilegensis (1208) 75, 5. Wolframeskirchen (or.); Olbramkostel, g. Wol- framitzkirchen, d. p. Znojmo, g. Znaim. Plebanus: Hildebrandus (cc. 1230). Wolframus, Wolframvs, Wolurammus (or.), Wlu- rammus, Wolframmus, Woluramnus (c.) Volfram. [Wolframus] abbas Admuntensis (1206) 48, 30. Wolframus (or.) praepositus monii. in Doxany (t 1226) 285, 25. Wolframmus (c. XVIII), Woluramnus (c. X111), testis (1228) 318, 20. Wolurammus (or.), Wlurammus (c. X/V) [nobilis Moraviae], (1218) 152, 20. (1222) 22], 25. Wolframus (c. X/V) de Branissowicz, nobilis Mo- raviae (1222) 225, 15. Wolframvs (or.) dictus Pincerna de Schenkenberg (s. a.) 356,25. Filii eius: Wilhelmus et Mar- quardus. Voli v. Wolizeuvic. Wolizeuwic, Wolizewic (or.) Voliševic (== filius do- mini Voliš): Dobrohost (1218) 144, 15. Volšany v. Olsoue. Wolurammus, Woluramnus o. Wolframus. Womisla (c. XVIII), Homizla (c. XVII), Vojsia- vice, ab. Humpolec; villa monii. Siloensis (1226) 275, 5. Vonoklasy v. Omeclas. Voseček v. Oscek. Voslochov v. Ozluchowe. Votvovice v. Otwici. Voznice v. Ozlinici. Vpleuice (or.), Vplevice (c. XV 111); Pleva quondam prope collem Plevka apud Dra£esi, d. p. Králo- vice; villa monii. in Plasy (1204) 44, 10. (1214) 108, 25. Upohlavy v. Glupoglawi. Wraczow (sp. XIV); Vracov, d. p. Kyjov, g. Gaya; villa forensis (1201) 366, 1, 5. Wranah (sp. X///) locat.; Vraňany, d. p. Mělník; villa solvens decimas monio. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 15. Wranov, Vranow, Vrene (or.), Fraen, Uranov, Uranowa (sp. XIII); Vranov, g. Frain, d. b. Znoïmo, g. Znaim; castrum. Castellani: Ber- therus (1210 sq.) Boguzlaus et Wata fratres atque alius Bogvzlaus (1224). Bohuzlaus (1226). — Nezamisl de — (1210). Wranzco (sp. XIII); Vransko quondam in pro- vincia Lutomericensi, villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 1. Wrasco (or., Vrafek, frater Pribislai, militis Zobezlai ducis (1228) 312, 20. Wrascov, Vrascov (or.); Vra£zkov, d. p. Roudnice: villa, cuius pars data est monio. Doxanensi (1226) 284, 25. 285, 15. Wrasni, Wrazni (sp. XIV) Vra£ny, rivulus faciens metam circuitus de Hranicz (1201) 366, 15. 367, 30. Wratek, Wratko, Wrathco (or.), Vratek, canonicus Olomucensis (1207) 55, 10, 15. (1208) 73, 25. (1208/11) 89, 5. Wratik (sp. XIII), Vratik, de Wiklak, venator (1203) 373, 25. Wratishow (c. XIV), Wratissou (c. XVII); Vratisoo, d. f. Pelhfimov, g. Pilgram; vila parochiae in Rynarec (1203) 31, 15. Wratislaua v. Wratislavva. Wratislauiensis v. Wratizlauia. Wratislaus v. Wratizlaus. Vratislav v. Wratizlaus, Wratizlauia et Wratizlav. Wratislavva (or.), Wratislaua (ed.), Vratzslava, uxor Coiatae de Gnevin Most (1227) 300, 25. 301, 20. Vratišov, Wratissou v. Wratishow. Wratizlauia, Vratislavia, Bresslau, b. Vratislao, in. Silesia Boruss. (1223) 240,1,10. Wratisla- uiensis, Wratizlauiensis (or.) ecclesia (1224) 244, 20. 245, 1. diocesis (1227) 293, 10. epis- copus: Laurentius (1221 sq.) decanus: [Victor] (1218) 148,30. 149,1. 150,1. sco- lasticus: [Aegidius] (1218) 148, 30. 149, 1. 150,1. canonicus: mag. Aston, scriptor papae (1229) 333, 20. Wratizlaus, Wretzlaus, Wrezlaus, Wrislavs, Wri- tzelaus (or., Wratislaus (sp.); Vratislav. Wratizlaus (or.), Wratislaus (sp. X///) dux Bo- hemiae (t 1205) 381,25. primus Boemorum rex t (1205) 381,30. 382, 1. (1222) 215, 25, 30. Filius eius: Brecislaus iunior. Nepos eius: Wladislaus iunior dux (t 1205). Wretzlaus, Wrezlaus, Wrezzlaus, Wrislavs, Writze- laus (or.), Wratizlaus (ed.) filius Premizli regis B. et Adelae Misnensis (1207) 63, 20. (1208) 74, 20. (1211) 88, 20. nepos Thiderici marchionis Misnensis (1212) 91, 5, 35. (1216) 111, 30. (1225) 274, 5. Wratizlaus (or.), Wratislaus (sp. X111) filius Pre- mizli regis et Constantiae (1201) 17, 35. 19, 15. 21, 20. 28, 30. 369, 15. ( 1209) 79, 30. Wratizlav (or.), Vrafislav, quondam castrum pro- vinciale apud Vraclav, d. b. Vysoké Mýto, pg. Hohenmauth; (1088 ?, ins. 1222) 216, 10. Wratizlauiensis (or. dux: Theobaldus III (1204/14). castellanus: Bicen (1226). iudex: Janec (1226). 

Strana 544
544 Vražkov Vražkov v. Wrascov. Vražek v. Wrasco. Wrazni, Vražný, o. Wrasni. Vrbëany v. Wurbicsaz. Vrbitany v. Wirbochan. Vrbiz, Vrbic (or.); Vrbice; de — (1222) 227, 10. Vrbno v. Wirbna. Vréany, g. Vréen, v. Wrzan. Vrchoslao, Vrecoslaus, v. Virchozlaus. Vreschan v. Veschan. WVłesnik o. Wreznik. Wretzlaus, Wrezlaus v. Wratizlaus. Wreznik (c. XV 11); V¥esnik, ap. Humpolec; villa monii. Siloensis (1226) 275, 1. Wrezzlaus v. Wratizlaus. Vrisacensis (or.), Trisacensis (c. XVIII); Friesach, Styria, d.p.Graq; praepositus: Bernhardus (1225). Vrishan v. Briessan. Wrislavs, Writzelaus o. Wratizlaus. Wrysowicyh v. Wursowicih. Wrs, Vrš, Wrse v. Vers. Vrscicz v. Vhricic. Wrsouicz v. Wursowicih. Wrsowicl (sp. X111); VrSovici, genus nobilium Boh. (f 1205); v. Detricus. Vršovice v. Wursowicih. Wrutek (or.); Vroutek, g. Rudig, d. p. Podbořany, g. Podersam; possessio monii. in Zderaz (1227) 300, 25. 301, 20. Vrutice v. Nawrvtici. Wrzan (or.); Vrčany, d. p. Přeštice; Otto de — (t 1216). Wrzman (sp. X//I) civis Welegradensis (1202) 872, I. Vscenowe o. Vschenowicz. Vschenowicz, Wesconewiz, Uschenowicz, Usche- nowiz (or.), Vscenowe, Vschaenowiz, Vsnowitz (sp. XIII); Husténovice, d. p. Uh. Hradiště, g. Ung. Hradisch; villa monii. in Velehrad (1202) 871, 25. (1220) 180, 20. (1228) 322, 10. 427, 30. 428, I. Vscicych (sp. XIII) locat.; Ustice, vulgo OuStice, d. p. Benešov; villa, ubi terra monii. in Ostrov (1205) 383, 1. Wsebor, Uusebor, Uvsebor (0r.); V3ebor. Wsebor (sp. X111) [nobilis Boh.], (1199) 361, 30. (1220) 412, 20. Wsebor, Uusebor, Uvsebor (or.) [nobilis Boh.] (1222) 212, 25. (1224) 250, 20. Wsebor (sp. X111) dapifer Zlauconis, nobilis Boh. (1209) 390, 30. Wsebor, frater Coiatae de Gnewin Mozt v. Swebor. K£echlapy v. Vsehap. Heinricus plebanus INDEX NOMINUM. Vzmans Vsecowiz (c. X111), Vsecorih (c. XV); VSechovice, ab. Tišnov, d. p. Brno, g. Brünn; villa monii. in Oslavany (1228) 318, 1. (1230) 347, 25. Vsehap (or.); Všechlaby, ab. Nymburk; Janec de — (1223). Wsehrdi (or.); Všehrdy, d. p. Kralovice; villa monii. in Plasy (1229) 341, 10. Wsenor (sp. X711); Všenory ap. Zbraslav (g. Kónig- saal); Climata de — (+ 1205). Všeruby, g. Wscherau, v. Userob. Wsetycyh (sp. X111) locat.; VXetice, d. b. Bene$or; villa monii. in Ostrov (1205) 381, 30. Vsich, Vsszich (or.), Usich (c. X111); Utic (— filius domini U): Willalmus (1207). Vsnowitz v. Vschenowicz. Wsoburno, Swosoburno (c. XV); Usobrno, g. Hausbrunn, d. p. Mor. T#ebovd, g. Mihr. Trübaw; quondam castrum. — Wsobernensis (sb. XIV) provincia (1201) 366,1. (1229) 328, 10. Vsszich v. Vsich. Wtelno (c. XV); ? Vtelno Jizerni, d. p. MI. Bole- slav, g. Jungbunzlau; villa, ubi terra monii. Opatovicensis (1229) 328, 5. Wtesen, Vtessen, Vthessen, Vtissen (or.), UtéSen, canonicus Olomucensis (1207) 55, 10, 15. (1208) 73, 25. (1208/11) 89,5. (1220) 180, 35. Wtetinsce v. Tetinensis provincia. Vtha (or.), Uta, testis (1209) 79, 10. Vthessen v. Wtesen. Vtisenitci (sp. XIII); UtëSenice, Zabrdovicensis (1210) 396, 1. Vtissen v. Wtesen. Wtravnice (or.); V źrdonice; locus quondam sub monte Petfin in Minori civitate Pragensi (1088 ?, ins. 1222) 217,5; ibi insula 217, 5. Vulcech, Wulceco v. Wilcek. Wultavensis v. Wiltawa. Wunitq, Gross- v. Sbuinic. Wurbicsaz (or.) locat.; Vrbëany, d. p. Kolín; villa, ubi terra ecclae. Visegradensis (1088 ?, ins. 1222) 216, 15. Wurse, Wurso v. Vers. Wursowicih (or., Wrysowicyh (sp. XIII) locat.; Wrsouicz (sb. XV I1); VrSovice brobe Pragam; villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088?, ins. 1222) 216, 15. ibd. terra monii. in Ostrov (1205) 382, 10. ibd. duo curiae praepositi Vissegra- densis (1222) 417, 15. Würzburg v. Herbipolis. Vzelinich (sp. XIII) Vecelinic = filius Vecelini: Radozlau (1201/20). Vzmans (or.); Micmanice, g. Mitzmans, d. b. Znojmo, g. Znaim; Villa, ubi decimae monii. Oslavanensis (cc. 1230) 356, 25. villa monii. 

Strana 545
Wzrad INDEX NOMINUM. Zauis 545 Wzrad (sp. XIII), Vzrad, heres in Ownech (c. 1201/20) 423, 1. Vat (sb. X111); Üsti n. L., g. Aussig; ibd. reditus de foro et theloneo ad monium. s. Georgii in castro Prag. pertinentes (cc. 1227) 422, 1. Z (sb. XIII) Zabehlicze (sp. XVII), locat: Zabehlicih (or. Záběhlice, d. p. Kr. Vinohrady; villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 421,30. ibd. terra ecclesiae Visegradensis (10882, ins. 1222) 216, 25. villa praepositi Visegradensis (1222) 417, 15. Zaberduwiz (or.), Zaberdowiz, Zabridouich (sp. XIII), Zabridowicense (sp. X//I) coenobium s. Mariae; Zábrdovice, g. Obrowitz, brope Brno, g. Brünn, monium. ord. Praemonstratensis (cc. 1210) 391, 30. 392, 20, 30. (1210) 394, 15— 25. 395, 1. Prior: Arnuldus (1209) 77, 30. Zaberdowici, Zaberdowiz (sp. X///) praedium monii. eiusdem nominis (1210) 395, 1. ibid. curia (1210) 396, 1. Zablazan (or.); Zablafany, villa sita quondam ap. Polesovice, d. b. Uh. Hradisté, g. Ung. Hradisch: cuius pars monio. Velehradensi pertinebat (1228) 322, 20. 428, 1. Zabridouich, Zabridowicense cenobium, v. Zaber- duwiz. Zabrieh (sb XIV); Záb?eh; mons faciens metam circuitus de Hranicz (1201) 366, 25. Zabrussan (sp. XIII): Zabruzany, g. Sobrusan, d. p. Teplice (Teplitz); Jerozlaus de — (1207). Zacensis v. Zacska. Zacharies (or.) filius Witconis, nobilis Boh. (1220) 193, 15. Frater eius: Woco (1220). Zakolcha, terra in confinio regni Hungariae versus Boemiam (1217) 142, 20. Zacska (or.), Zaska (or.*), Saczka, Satska (sp. XIII); Sadská, d. p. Poděbrady. Zacensis (or.*), Zabehlici Sacensis, Sathensis (or) praepositus: Andreas (1199). Martinus (1224 sq.) Cano- nicus: Benignus (1228). Voyzlaus (1228). Zadowan (or.), Zadovany, pomeria civitatis Znoi- mensis (1226) 288, 15. Zadub (or.), Zádub, g. Saduba, d p. Teplá, g. Tepl; villa Hermanni, servientis Kojatae de Gnewin Most (1227) 301, 25. Zageczou v. Zaiechow. Zagorcicl (sb. X111); Záhorcice, ap. Volyné, d. 5. Strakonice; villa solvens decimas monio. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 20. Zagoru (sp. XIII); Za horou, ? Zdhoréice, d. p. Blatnd; villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 10. Záhorčice v. Zagorcici. Zahoregewicy (sp. XIII), Záhofovice?, praedium guondam monii. in Ostrov (1205) 382, 5. Záhoří, Zahorze v. Sahore. Zahornic (or.); Záhornice, d. p. Poděbrady; Riuin de — (1225). Zahorze v. Sahore. Zahrádka trhová v. Zaradcha. Zähvozdi v. Sagost. Zaiechow (c. XIV), Zageczou (c. XVII); Zajecov, guondam villa parochiae in Rynarec, d. p. Pel- hřimov, g. Pilgram (1203) 31, 15. Zalecye (sp. X111); Zajeći, d. p. Benešov; villa monii. in Ostrov (1205) 381, 5. Zalash (c. XV) possessor curiae in Znojmo (1226) 280, 6. Zalkovice v. Schucowicz. Zalezli (sp. X/11); Zálegly, g. Salesel, d. p. Lito- méfice, g. Leitmeritq; villa hospitalis s. Johannis Hierosol (1199) 360, 15. Zalezll (or.), Zdlezly, g. Salesel, d. b. Ústí n. L., g Aussig; villa monii. in Doksany (1226) 281, 5, 20. Zamlinene (sp. X111); Zamljfíany, nunc Zamljní, d. Dp. Blatná; villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 10. Zana (ed.), Cunradus de — (1212) 90, 10. Zancawiz o. Cancowiz. Žandov Dolní v. Sandou. Žár v. Sahar. Zaradcha (sp. XIII); Zahrädka Trhovd, d. $. Ledeč; villa ecclae. VySehradensis (1219) 409, 30. Zaringia (c. X111); Zähringen; dux: Bertholdus (1208). Žarošice v. Schorcici. Zarski potok (sp. X/V); Žďárský potok, rivulus faciens metam circuitus Hranice (1201) 367, 5. Zaska v. Zacska. Zasieka (sp. XIV), Záseka, rivus faciens metam circuitus Hranice (1201) 367 20. Zatec v. Satec. Zaton (sp. XIII): Zátoň, g. Ottau, abud Krumlov, g. Krumau; circuitus silvae monii. in Ostrov (1205) 381, 20. Zátor v. Nazatore. Zauid (or.), Zdvid, ministerialis regis Boh. (1219) 175, 5. Zauis, Zauissa, Zauisse, Zavvis, Zawis, Zawise, Zawiss, Zavissa, Zewize, Sauisa (or.), Zauisa (c.), Zavissie, Sawisse (sp.); Zdvi3. Zauissa, Zauisse (or.), Zauisa (c. XIII), Zavissie (sb. XIV) castellanus seu burgravius Olomu- censis (1200) 363, 35. 364,25. (1203) 373, 26. 

Strana 546
546 Zauis INDEX NOMINUM. Zenosath (1208) 73,30. (1213) 101,30. 104, 10. 106, 10. (1220) 418, 30. 414, 5. 416, 10. (1222) 231, s0. Zauis, Zewize (or., [nobilis Moraviae], (1209) 80, 15. (1218) 152, 15. Zauissa, Zawis, Zawise (or. nobilis Bohemiae (1213) 435, 10. (1222) 218,5. 219,10. 418, 25. Fratres eius: Benes et Marquardus. Zauise, Zawis, Zawise (or.), filius Withigonis (1216) 114, 20. f. Wit. senioris (1224) 248, 25. 256, 1. Filii eius: Budiwoy et Witco (1220). Zauis (or.) [nobilis Moraviae] (1218) 152, 25. Zawiss (or.) filius fratris Agnetis de Potvorov (1219) 173, 15. 174, 1. Zauise, Zavvis (or.), Zauisse (or.*) iudex (1220) 412,20 (1222) 212,25. iudex curiae (1224) 248, 25. (1225) 264, 10. (1227) 304, 15. (1229) 342, 30. Zauis (c. XIV) [nobilis Boh.] (1222) 221, 20. Zauise, Zavissa (or.), Zauisse (or.*), Zawiss (c. XVII), nobilis (1223) 237, 20. 239, 1. (1224) 257,25. (1225) 272,30. Frater eius: Cscibor (1223) et Sulizlaus de Loza (1225). Zauisse (or.*) [nobilis Boh.] (1224) 250, 20. Sauisa (or.) [nobilis Moraviae?] (1226) 290, 15. Sawisse (sp. X//I) venator curiae (1219) 410, 5. Zawerbeck (sp. X/V); Zdávrbeh, locus faciens metam circuitus Hranice (1201) 367, 16. Zawidow v. Saidow. Zawis, Zawise, Zawiss, Zavissa v. Zauis. Zazlaua (or.); Cdslava; matrona (1207) 63, 15. Zazzin, Sasin, Sazin (sp. XIII), Sasin, miles in Moravia (cc. 1210) 392, 35. (1210) 395, 10. 396, 20. Filia eius: Pribichiest. Zbignew, Sbygneu, Zbineus (or.); Zbihnév; cano- nicus Olomucensis et archidiaconus (1201) 19, 30. (1207) 55, 10, 15. Zbirov v. Sbirowe. Zbizlaus (or.), Zbizlau, Sbyslaus (sp.); Zbysiav. Zbizlaus (or.), [nobilis Bohemiae], (1211) 88, 1. Zbizlaus (or.) de Bratercsic; filius eius Johannes (1223) Sbyslaus (sp. X111) castellanus de Kladzco (1213) 401, 5. Zbizlau (sp. X/1/) nobilis Boh. (ante 1212) 398, 10. Zbramir, Zbramirus (or.); Zbramir. Zbramir (or) iudex de Plizen (1220) 472, 20. (1222) 212, 30. (1224) 248, 25. 250, 20. Zbramirus (or.), [nobilis Boemiae], (1212) 98, 15. Zbraslav, Zbrasslaw v. Zbrazlaus. Zbrazlaus, Zbrazlaw, Zbrasslaw (or.), Zbraslaus, Zbraslaw (sp.); Zbraslao. Zbraslaw (sp. XIII) nobilis Bohemiae ( 1205) 382, 15. Zbrazlaw, Zbrasslaw (or.), [nobilis Mor.] testis (1207) 55, 5. Zbrazlaus (or.) nobilis, cuius filius Wilalmus (1220). Zbrazlaus (or.) subpincerna (1228) 326, 15, 25. Zbraslaus (sp. XIV) de Dubenecz, testis (1229) 431, 25. Zbraslav (c. X///), Gerhardus de — (1222). Zbudko (or.), fortasse Budov, g. Budotwe, d. f. Ústí n. L., g. Aussig, villa quondam Georgii de Milevsko (1216) 115, 25. Zcaztolo v. Chaztolov. Zchecho v. Cec. Zchirninus v. Cirnin. Zchrisov (or.); Skrýšov, d. p. Sedlčany; de — (1219). Zcyzlaus o. Sdizlaus. Žďár v. Sahar et Sdar. Zdébor v. Sdeborius. Zdeboriz, Zdeborizc, Styboriz (or.), in provincia Oppaviensi; Stěbořice, g. Stiebrowitz. d. b. Opava, g. Troppau; villa monii. in Velehrad (1220) 180, 20. (1228) 322, 10. 427, 30. Zdenicz, Sdenicz (c. XIV), Zdenice abud Staré Prachatice, g. All-Prachatitz; possessio capituli Vissegradensis (1229) 335, 30. Zderaz v. Sderaz. Zdeslau, Zdezlau v. Sdizlaus. Zdethin (or.); Štětín, probe Mnétice, d. 5. Pardu- bice (1198/9) 4, 25. Zdík v. Sdich. Zdimtr v. Sdimir. Zdislaus, Zdisselaus v. Sdizlaus. Zdywoy, Sdywoy (or.), Zdivoj, Reinartic [— Rei- narti filius], (1218) 143, 15. Zdizlaus, Zdizlaw v. Sdizlaus. Zdofí v. Sdon. Zebezlaus v. Zobezlaus. Zeborius v. Sdeborius. Zedelce, Zedelecensis v. Sedlec. Zedlcih, Zedlec v. Sedlec. Žehrovice v. Segrovich. Zelegou o. Siloa. Želenice v. Selunici Želevčice v. Selevcicih. Zelivo v. Siloa et Seleuech. Zeloluch (c. XV), Zelolut?; filius eius: Sdeslaw (1229). Zelub (c. XIII), Slup alias Cule, g. Zulb, d. p. Znojmo, g. Znaim; ecclesia ibd. ad monium. in Ozlavan spectans (1228) 318, 1. possessiones monii. Ozlavan ibd. (1230) 347, 25. Zemislav, Zemizlaus, Zemzlaus v. Semizlaus. Zenosath (or.) Senofaty, d. p. Milevsko, g. Mühi- hausen; Pribislaus de — (1219). Artleb 

Strana 547
Žeravice INDEX NOMINUM. Zlawek 547 Zlaybor (or), Slauebor (sp.); Slavibor. Slauebor (sp. XIII) nobilis Boh. (1199) 362, 1. Zlaybor (or.) et alius Zlaybor (or.) [nobiles Mo- raviae] testes (1218) 152, 20. Žeravice v Zirouici. Žerčice v. Zyrcinensis. Zerh v. Cerro. Zetocowiz, Zettokowiz v. Cethocowiz. Zewize v. Zauis. Zezema, Sezema (or.). Sezema (or.), [nobilis Moraviae] testis (1207) 55, 10. Zezema (or.) de Coztomlat, nobilis Boh. (1223) 242, 1, 5. Zezema (or.) de Bolezlawa (1226) 286, 10. Zezema (or.), [cliens Kojatae de Gnevin Most], (1227) 300, 30. 301, 3o. 302, 5. Frater eius: Milota. Zezema (or.) miles, testis (1228) 312, 30. Zhcala (or.), Zchala (sp. XIII), Shála; mons faciens metam circuitus Welegrad (1228) 322, 1. 427, 20. Žhov v. Nazhowe. Žibřid v. Sebrith. Zicensis, Cicensis (or.), Zeitz, Prov. Sachsen, cano- nicus B. (1226) 292, 5, 25. Žichlice v Sihlicih. Židenice v. Sidinic. Zierde v. Cirdow. Ziesce (or.), Žíšek, de Sovinic (1223) 242, 15. Ziffridus v. Sifridus. Žilošice v. Chelesiz. Žinkovy v. Scicencov. Žinkovice v Sizencowicih. Zymas (sp. XIII), recte: Zynias, locat.; Žiňany, d. p. Benešov; villa monii. in Ostrov (1205) 381, 30. Zirbic (or.), Syrbicz (c.); ? Srbice, d. p. Domažlice, g. Taus; villa monii. Doxanensis (1226) 284, 15, 35. 285, 5. Zyrcinensis (or.). Zirčiněves, nunc Žerčice, d. p. Ml. Boleslav, g. Jung-Bunzlau; archidiaconus: Clemens (1216). Zyretitz (or.), Ziretichi, Sireticz, Syretitz (sp. XIII Šaratice, d. p. Vyškov, g. Wischau, villa monii. Zabrdovicensis (1209) 78, 1. (cc. 1210) 392, 20. (1210) 395, 10, 15. Zyrlin, Srilin (or.), Srlín, d. p. Milevsko, g. Mühl- hausen; Radozlaus de — (1218 sq.). Zirouici (or.) fortasse Žeravice d. p. Přerov, g. Prerau; villa monii. Hradiště prope Olomuc (1201) 18, 20. Žitenice v. Sitinich. Ziuzta v. Zuest. Živanice v. Siwanic. Ziwzta v. Zuest. Ziznek (sp. XIII), Žizněk, heres domini Groznatae (сc. 1201/20) 422, 25. Zlatoslaus (c. XVII), Zlatoslav, subpincerna [mar- chionis Mor.], (1224) 257, 25. Zlauata, Slawata, Slawath (or.), Zlawata, Zla- weta, Slavata (c.), Slauata (sp.); Slavata. Slavata (sp. XIII) nobilis Mor. (1203) 375, 10. Frater eius: Wissieborius (1203). Slawata (or.) [nobilis Mor.] testis (1207) 55, 1. Pater eius: Sulizlaus. Zlauata (or.) beneficiarius castri Olomucensis (1208) 74, 1. Slawath (or.) testis (1216) 114, 20. Zlawata (c. XIII) nobilis Bohemiae (1219) 160, 35) Zlauata (or.), filius Othezlai [nobilis Boh.], (1211. 88, 1. Zlaweta (c. XIII), Slavata (sp. XIII), Slauata (sp. XIV), magister venatorum (1200) 364, 1. (1203) 373, 25, 30. (1222) 231, 30. Slavata (c. XVII)[nobilis Moraviae] (1225) 273, 30. Zlaucowerde (sp. XIII); Ostrov, g. Schlacken- werth, d. p. Karlovy Vary, g. Karlsbad; ibd. ecclesia, cuius ius patronatus ad monium. Osek spectat (1207) 385, 20. (1272) 384, 20. Zlaunik (or.), Zlaunich (or.*), Slavník, subdapifer (1228) 326, 20, 25 Zlawa, Slava; Sláva. Slava (sp. XIII) filius Doben (1203) 375, 10. Zlawa (c. XV) possessor curiae in Znojmo (1226) 280, 1. Zlawata, Zlaweta v. Zlauata. Zlawek, Zlauwek, Zlaweco, Zlauco, Zlauko, Zlavco, Slauek, Slauco, Slauko, Slawek (or.), Zlavek (or.*), Zlauek, Zlawco, Slawko (sp.); Slávek. Zlawek, Zlauwek, Zlaweco, Zlauco, Zlauko, Zlavco, Slauek, Slauco, Slauko (or.). Zlauek, Zlawco, Slawko (sp. XIII), camerarius regis Boh. (1198/9) 4, 35. (1199) 361, 25. (1201) 18, 15. 25, 20. comes, fundator monii. in Ozzech (1203) 376, 20, 30. (1205) 46, 20. 67, 1 sq. (1202/7) 51, 10. (1207) 67, 25. comes Belinensis (1207) 384, 40. 385, 1—15. 386, 1. (1209) 80, 15. 389, 15. 390, 25. magnus (1211) 87, 30. 88, 1. (ante 1212) 398, 10. (1212) 98, 15. (cc. 1212) 399, 10. summus camerarius curiae regis (1213) 401, 1. camerarius (1214) 108, 30. (1216) 114, 15. (1217) 126, 5. (1218) 143, 25. (1219) 160, 35. summus cam. 410, 6. camerarius (1222) 218,1. 219, 10. 220, 10. 234, 5. 235, 20. 418, 20. (1226) 285, 30. 290, 10.

Strana 548
548 Zlawek INDEX NOMINUM. Ztrana Fratres eius: Grebis, summus camerarius et Borsa (1207), Filii eius: Boguzlaus (1199 sg.) et Grabisa (1203 sa.). Zlauco, Zlauko, Slawek (o7.), Slauko (c. X7117), [nobilis Moraviae] testis (1207) 55, 1. 56,35. Zlauwek, Zlauco (or.), Zlavek (or.*), Slauco, Slawko (sp. XIII), [nobilis Bohemiae] (1199) 358, 30. (1205) 67,1 sq. 383,25. (cc. 1210) 392, 25. (1213) 435, 10. (1224) 250, 15. Zlauco (sp. XIII) filius Borsonis (1207) 3685, 5. (1209) 390, 25. Zlawich v. Slauic. Zlebina (sp. XIV); Zlebina; locus faciens metam circuitus Hranice (1201) 367, 5. Zlechow (or), Zlechowe, Zlehowe (sp. XIII); Zlechov d. p. Uh. Hradistż, g. Ung. Hradisch; villa monii. Velehrad. (1202) 871,20. (1228) 322, 10. 427, 25. Zlesie (or.) terra, Silesia, (1228) 312,20. Dux: Henricus I (1227). Zliven (or.); Slivno, d. p. Mladá Boleslav, g. Jung-Bunzlau; Albreht de — (1223). Zlubiz (or.); Libice, villa quondam apud Moskovice et Fryšava, d. bh. Znojmo, g. Znaim (1228) 310, 10. Zluscic (or.), Słuśtice, d. p. Cesk$ Brod; Miztidruch de — (1223). Žlutice v. Luticz. Zmil, Zmyl v. Smil. Zmine (or.); Zminné, d. p. Pardubice; villa monii. in Sedlec (1227) 301, 25. Zmul v. Smil. Znanco (or.), Znanek, miles, testis (1228) 312, 30. Zneispole v. Knesepole. Znoim, Znoym, Znoem, Zenoim (or.), Huoem (c. XIII), Znoyem (c. XIV), Snohem (c. XV); Znojmo, g. Znawn; castrum (1220) 418, 25. 415, 15. (1222) 222, 20. 225, 16. (1223) 243, 5, 30. 244,1. (1226) 280,15. 289,1. civitas [ante castrum] (1226) 288,5 sq. ecclesia parrochialis s. Nichołai (1220) 190, 15. 192, 15. (1224) 246, 25. 279, 20, 25. 280, 10. ecclesia s. Michaelis (1226) 279, 30. 280, 15. eius sacerdos: Adam (1226). Znoim; vicus Bala ibd. (1226) 279,30. 280,5. vicus Vngarorum (1226) 280, 5. Vgezdez, vicus circa ecclam. s. Nicolai (1226) 288, 10. ibd. Za- dowan, id est pomeria (1226) 288, 15. Znoymensis (or.) praepositus: Vipertus (1227). magister scolarum in Znoym: Petrus (1225). Znoim. Castellani (1222) 222, 15. 225, 15. Burgravius seu castellanus: Bohuse (1227). Hartlibus (1228). Immerammus (1213 sq.) Prosmirus (1222). Wrs (1226). — iudex: Heinricus (t 1202) "Theodericus (1222). — camerarius: Wersho (1228). — villicus: Streicto (1223). milites de castro (1223) 244,1. Arthlebus (1222 sq.) Lutobor (1221) Wilhamus (1221). Znoimensis, Znoemensis (or.), Znoymensis (c. X /V) provincia (1205) 382, 1. (1210) 395, 20. (1213) 105,15. (1222) 223,10. 225,1. (1228) 322, 15. 428, 1. provinciae procurator: (1225 sq.). Znoemensis, Znohemensis (or.) archidiaconus: Wal- terus decanus Olomuc. (1207 sq.). Zobeherde, Zobehird v. Sobegird. Zobezlaus, Sobezlaus (or.), Sobeslaus (sp.); Sobésiav. Zobezlaus, Sobezlaus (or) II. dux Boemorum T (1222) 219, 1, 5. (1226) 283, 25. 284,5 Zobezlaus (or. frater Theobaldi, cognatus Pfe- mysh regis (1213) 435, 5, 10. Zobezlaus (or.), Sobezlaus (sp. X/11), Sobeslaus (sp. XV), Zebezlaus (ed.) filius Theobaldi III ducis, nepos Premizli regis (1210) 392, 25. 396, 15. (1228) 311, 25. 312, 1, 20. (1229) 343, 5. 431, 30. (1230) 344,10. 350,25. Frater eius: Bolezlaus (1228). Zpipra (sp. XV) szapan de B.... sen (1214) 405, 5. Zpitata o. Spitata. Zpitinev, Zpitignev (or.), Zpittingniv (sp. XIII); Spytihněv, g. Spitinau, d. p. Uh. Hradiště. g. Ung. Hradisch, ibd. capella monii. Velehrad. (1228) 322, 10. 427, 25. Zrubni v. Srubni. Zsartelov v. Chaztolov. Zssudek v. Zudek. Zstresemirvs v. Stresimirus. Zsuatozlaus v. Suatozlav. Ztativnice (sp. X111); Statenice, d. p. Smíchov; vil'a monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 421, 26. Ztibor, Ztybor v. Cstibor. Ztonar, Ztonarius (or.); Stonar. Ztonar (or.) testis (1218) 152, 20. Ztonarius (or.) camerarius (12206) 288, 35. Ztozitz (or.), To£ice, Stofice, ap. Votice; Jan de — (1205). Ztradomici (sp. X111); Stradonice d. p Rakovník; villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 1. Ztragou, Ztragov v. Stragov. Ztrana, Ztranem (or.), Stranné prope Neveklov, d. 5. Benesov, praedium seu villa Georgii de Mi- levsko episcopo Pragensi quondam data (1216) 115, 25, 30. Theodoricus 

Strana 549
Ztrani INDEX NOMINUM. Zvda 549 Ztrani (or.); Siranny, mons distinguens circuitum Velichov (1226) 283, 10, 25. Ztranzlaua (sp. XIII), Stranislava, s. Georgii (c. 1201/20) 423, 1. Ztrescov (sp. X17/); Střížkov, d. p. Karlín; villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 421, 30. Ztrezimirus v. Stresimirus. Ztriehovici (c. XVII), Ztrichowicz (c. XVIII), Stryékovice, quondam villa monii. Siloensis ap. Želiv g. Seelau, sita (1226) 275, 10. Ztroncowici (sp. X///); Strunkovice, d. p. Písek; villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 422, 5. Zuatozlaus v. Suatozlav. Zubici v. Lubici. Zuchoherdel (c. XV); Suchohrdly, d. p. Znojmo; villa (1226) 280, 5. Zuda, Zvda, Zudo, Suda, Sudo (or.); Suda. Zuda (or.), Suda (or.) capellanus marchionis Mo- raviae (1213) 104, 15. 106, 15. Zvda (or.) de Cralewitz (1205) 67, 20. Sudo (or.) capellanus marchionis Moraviae (1208) 73, 30. Zudo (or.) castellanus de Wissegrad (1211) 88, 5. monialis Zudek, Zssudek, Sudcó, Sudek, Szudek (or.), Sudko, Svdeko (sp.); Sudek. Sudcó (or.), Sudko, Svdeko (sp. X///) praepo- situs in Moravia (1208) 73, 30. (1210) 393, 5. 396, 30. Zssudek (or.), Sudek (or.) capellanus marchionis Moraviae (1213) 104, 15. 106, 15. Zudek, Sudek, Szudek (or.) [nobilis Moraviae] testis (1207) 55, 10. (1218) 152, 20. (1213) 104, 15. 106, 15. Sudko (sp. X111), (cc. 1210) 398, 10. Zudomir o. Sudomirus. Zuekow (or), Swecou (sp. X/V), Klingenberk (sp. XV); Zvikov, g. Klingenberg. Burghardus de — (1216). Wlycek de — (1229). Zueprav (or.), Sośprav, testis (1226) 290, 20. Zuesseim, Sueisingen (or.); Szoj$in, g. Schweissing, d. b. Stříbro, g. Mies; Beneda de — (1219 sq.). Zuest, Zsuest, Zvezt (or.), Ziuzta, Ziwzta (c.), Zwyest (sp.); Zoést. Zvezt (or. abbas Trebecensis (1226) 288, 30. Zuest (or.) testis [in Olomuc] (1208/11) 89, 10. Zuest (sp. X///) nobilis Boh. (ante 1212) 398, 10. Zvezt (or.*), Zwyest (sp. XIII) filius Bohuzlay, [nobilis Boh.] (1213) 401, 5. (1225) 264, 10. Zuest (or. [nobilis ^ Moraviae] testis (1227) 304, 15. Zsuest (or. [nobilis Moraviae], testis (1228) 308, 15. Frater eius: Sibodo (1228). Ziwzta; Ziwzte (c. XVI), Ziuzte (c. XVII) filius Zulislaus [de Pnetluk] (1230). Zuetla, Zuetl, Swetla (or.); Soéllá, g. Zwetil, in Austria Infer., monium s. Mariae ord. Cistercien- sis (1207) 58, 25. (1221) 206, 5. Zwetilensis, Zwettlensis (or) abbas: Hen- ricus (1228). Marquardus (1207 sq.) Prior (1219) 158, 20. Zuezlav v. Swezlau. Zuincan (or ); Svintany, d. p. Pardubice; Cristan de — (1226). Zulizlau (sp. XIII); Sulislav, g. Sokslar, d. bp. Stříbro, g. Mies; Vbizlaus de — (cc. 1212). Zulizlaus, Zulizsslaus, Zvlislaus, Zvlizlaus, Suli- slaus, Sulizlaus, Sullizlaus, Sulizsslaus, Suli- zlav, Sulizlaw (or.), Sulizlaws (sp.); Sulislav. Sulizlaus, Sulizlaws (sp. X///) testis (1199) 362, 5, 10. Sullizlaus, Sulizsslaus, Zulizsslaus (or.), Sulislaus (sb. XIII) dapifer [marchionis Moraviae] (1203) 370,5. (1213) 104,10. 106, 10. (1222) 231, 30. (1225) 263,1. Filius eius: Protivenus (1203). Zulizlaus, Hulehlaus (c. testis (1202/7) 52, 10. Sulizlaus, Sulizlaw, Szuliszlaus, Zvlizlaus (or.), [nobilis Mor.] testis (1207) 55, 1. 56, 35. (1209) XVII) [nobilis Boh.] 80,15. (1218) 152,20. Filius eius: Slawata (1207). Zulizlaus (sp. X///) [nobilis Boh.] (ante 1212) 398, 15. Sulizlaus, Zvlislaus, Zvlizlaus (or.), subcamerarius regis Bohemiae (1218) 143, 10. 144, 10. (1222) 220, 5,15 — Cf. Sdislaus subcamerarius. Sulizlaus, Zulizlaus (or. baro Boemiae (1221) 205, 15. (1222) 234, 5. Sulizlaus, Sulizlav, Sulizlaw (or.) de Loza (1225) 272,30. (1226) 290, 15. Frater eius: Cscibor et Zauise (1225). Sulislaus (c XVII) 273, 30. Zulizlaus (or) de Kniwan (1229) 341, 25. Zulislaus (c. XV/) nobilis Boh. (1230) 351, 10. Frater eius: Chren de Sbirowe (1230). Zulislaus (c. XVI) [de Pnétluky] filius Ziwzte, nobilis Boh. (1230) 351, 35. Zvanovici (c. XVII), Zwanowicz (c. XVIII); Zva- novice, guondam villa monii. Siloensis (1226) 275, 10. Zwar v. Swar. Zwatobor (or.), Svatobor, de Pressic (1226) 286, 10. Zwatomirus (or. Svalomír, de Nemchiz, testis (1220) 193, 15. Zvda v. Zuda. nobilis Moraviae (1225) 

Strana 550
550 Zvdizlav INDEX NOMINUM. Z ... On Zvdizlav (or.), Sudislav, de Cralewitz (1205) 67, 20. Zwemizlici (sp. XIII); Svémyslice, d. p. Karlín; villa monii. s. Georgii in castro Prag. (cc. 1227) 421, 30. Zwetilensis v. Zuetla. Zwetiz (sp. XIII); Světec, g. Schwaz, d. p. Teplice, g. Teplitz; ibid. villicus Witas (1209) 391, 1. Zwettlensis v. Zuetla. Zvhomazleh (or.) locat.; Suchomasty, d. p. Hořo- vice; villa, ubi terra ecclae. Visegradensis (1088 ?, ins. 1222) 216, 30. Zvildense (or.) monium.; Zwiefalten in Württem- berg; (1226) 291, 5. Zwinarih (or.) locat.; Svinaře prope Beroun; villa, ubi terra ecclae. Visegrad. (1088?, ins. 1222) 216, 30. Zwoise, Zwoyse v. Swoysye. Z ... on (or.); Bohuzlaus de — (1220). COMPENDIA INDICIS : abb. = abbas. A.G. = Amtsgericht. A.H. = Amtshauptmannschaft. ар. = apud. arepus. = archiepiscopus. b. = bohemice. Boh. Boem. = Bohemia, Bo- emia. сc. = circa. can. = canonicus. card. = cardinalis. d. p. = districtus politicus. diac. = diaconus. eccla. = ecclesia. epus. = episcopus. fl. = flumen. g. = germanice. monium. = monasterium. Mor. = Moravia. ord. = ordinis. prov. = provincia. Rgb. = Regierungsbezirk. s. = sanctus. v. = vide.

Strana 551
Abbatia GLOSSARIUM LATINUM assensus 551 == GLOSSARIUM LATINUM. Numerus maior paginam, minor lineas guinas indicat. Abbatia 236, 15. abbatis electio libera 276, 15. abbatis electionem regularem impedire 70, 1. abbatissae el. reg. impedire 348, 15. absolutionis beneficium secun- dum formam canonicam pre- stare 202, 20. absolvere possessiones ab omni genere tributorum, vectiga- lium aliarumque exactionum 53, 25. — V. immunitates. acclamare; donatio facta accla- mantibus et laudantibus pri- matibus 19, 15. 402, 15. 403, 30. acclamatione collaudare 68, 3. accusare 224, 30. 331, 25. accusator; acc. falsus 211, 5. 411, 15. accusatores admittere 224, 5. 330, 30. acervus, qui vulgo dicitur copecz, signum metarum 366, 15. 367, 30. 374, 10. — Cf. cumulus. acta processus in publicum legi facere 200, 20. adiudicationes 425, 5. adulteram [in matrimonium] su- perinducere 9, 15. adventus Domini 44, 10. advocatia seu villicatio 238, 25. advocatia ^ [monasterii regi] commisa a fundatore 402, 25. advocatus 94, 5. 96, 5. 97, 15. 201,5. adv. [oppidi] 238, 25. advocatus et provisor mona- sterii 2, 35. aerarium v. erarium. agaso, agazo 217, 20. 263, 5. ager, agri 4, 20, 25. 67, 10. 152, 10. 193, 5. 198, 20. 248, 15. 272, 20. 288, 5—15. 322, 20. 354, 5, 10. 377, 10. 394, 30, 35. 395, 6. 416, 36. agros excollere 354, 10. agrorum sterilitas 109, 20. agnelli 299, 30. alapa 429, 40. allecia 44, 10. allegaciones accusatorum audire 7, 20. allodium exstruere 248, 10. altare; altaria consecrare 389, 15. 392,15. altarium consecratio 70, 10. 275, 25. 348, 16, 26. amovere clericum ab eccla. 1, 20. amovere ab ecclae. praelatione 22, 20. 29, 15. anathema; ab anathematis vin- culo absolvere 61, 15. ancilla 217, 20. animator, animatores 422, 16. anniversarium dedicationis eccle- siae 197, 5. anniversarium diem depositionis celebrare 355, 20. annona 238, 15. 283, 30. 284, 10. 382, 30. antistes (= episcopus) 114, s. 276, 1. apes 224, 15. 331, 1. apes reginae 217, 15. apostolica sedes; iter ad sedem apostolicam arripere 22, 10. 29, 10. cum diocesani episcopi litteris ad sedem apostolicam venire 61, 15. 128, 20. ad sedem apostolicam appellare 129, 10. 333, 10. ad sedem apostolicam [clericum] transmittere 45, 15. appellare 129, 10. 333, 10, 30. 334, 10. appellatio 333, 10. 337, 35. 338, 15. 339, 6. appellatio ad papam 334, 1. appellatio ad papam interposita 83,20. appellati- onem ad sedem apostolicam interponere 9, 1. 15, 20. 16, 10. 49, 5. appellationis causa 84, 15. appellationes in causis ecclesiasticis 102, 1. attestati- ones post appellationem inter- positam receptae 16, 10. 82, 10. 84, 25. aqua; in aquis liberam potesta- tem habere 322,5. 427,25. 305, 20. 70, 16. i experimentum aque frigide seu ferventis 411, 20. iudicium aque vid. iudicium. aratrum, aratra 4, 20. 19, 20. 54, 20. 59, 20. 66, 10. 73, 15. 98, 5. 101, 6. 216, 1 sq. 217, 1 sq. 282, 15. 284, 10, 25. 288, 15. 305, 25. 322, 10, 15. 381, 20, 30. 382, 1— 35. 383, 1, 10, 20. 389, 30. 392, 25. 395, 10, 15. 427, 30. 428, 1. aratura 248, 10. 272, 20. 385, 20. 394, 30. arboretum 101, 10. archicancellarius totius Germa- niae 118, 20. archidiaconus, archidiaconi 13, 20. 19, 30, 35. 24, 20. 42, 35. 54, 30. 73, 25. 79, 6. 98, 16. 101, 30. 104, 10. 106, 5, 10. 108, 30. 116, 20, 25. 131, 10. 152, 25. 157, 6. 167, 15. 180, 25, 30. 240, 1, 10. 266, 10. 271, 1. 276, 5. 302, 1, 5. 306, 5. 308, 15. 323, 1. 337, 15. 340, 10. 342, 30. 345, 30. 355, 1. 371, 30. 374, 20, 30. 378, 1. 385, 25. 406,30. 428,5. — Vid. etiam: archipresbyter. archipresbyter, archipresbyteri, 73, 25, 30. 104, 10. 271, 1. area 101, 10. 186, 20. 238, 15. argentum 163, 5. 173, 15. 206, 15. 214, 15. 222, 5. 224, so. 233, 25. 234, 1. 238, 15. 283, 30. 284, 10. 303, 6. 331, 26. 341, 10. 355, 10. 371, 20, 25. 399, 5. arg. ponde- ratum 408, 35. argentum purum 143,5. 411, 35. arma; clericus in latrocinio in armis comprehensus 1651, 20. armati; armatos trecentos ad Romanorum imperatorum co- ronationem transmittunt reges Boemiae. 93, 30. armentum 392, 25. artifices 429, 40. assensus baronum [Boh. et Mor.] 79,30. a. [capituli] 163,5. a. 

Strana 552
552 assensus GLOSSARIUM LATINUM. camerarius capituli (— conventus mona- sterii) 265,36. a. marchionis 394, 20. 396, 10. a. regis 73, 15. 371, 30. — V. et.: consensus. attestationes inordinate receptae 16,5. — Cf. appelatio. audientia; in audientia communi contradicere 293, so. 333, 20. in audientia [papae] proponere 1, 15. ad audientiam papae ap- pellare 333, 15. 334, 10. audi- entiam dare alicui 212, 5. auditor 15,15. 82,10. 334,15. auditorem concedere alicui 21, 25. 29, 1. 333, 25. aula imperialis; v.: cancellarius; prothonotarius. aula regalis v. cancellarius. aurifodinae 244, 20. aurum 208,5. 212,25. 218, 10. 219, 15. 224, 30. 225, 1. 231, 25. 255, 25. 257, 20. 267, 25. 317, 10, 20. 321, 25. 331, 25, 30. 355, 35. 392, 10. 396, 10. 405, 1. 412, 10. 415, 1. 418, 25. 427, 10. 436, 20. rivuli, in quibus aurum fodi- tur 413, 25. auri quinquaginta librae pro recompensatione dampni ecclae. dandae 109, 1. auri puri librae pro poena sol- vendae 118, 10. 119, 35. autenticum 27,30. 162, 10. 166, 5. 202, 15, 20. 210,1. 402, 30. Scriptum autenticum 166, 1. 238, 15. avena 217,20. 238, 15. 299, 30. avia; aviae in castris Bohemiae 217, 16. Cf. et.: vetula. Bannum 317, 10. 383, 15. bannum componere 317,10. 321, 6, 15. 426, 35. 427,5. bannum epi- scopale interponere 116, 15. baptismum concedere ecclesiae 279, 30. baptizare; ius baptizandi 226, 5. 227, 30. baro, barones, b. terrae 79, so. 152, 5. 169, 10. 170, 5, 10. 176, 20—35. 177, 10. 180, 10. 194, 5, 15, 80. 196, 25. 196, 1, 5. 197, 20. 200, 1, 20 sq. 201, 15. 202, 5—25. 205, 15. 211, 10, 25. 221, 20. 222, 5. 233, 15. 234, 5. 240, 30. 248, 5, 15. 316, 1, 10. 317, 20. 318, 5, 15. 319, 1. 320, 20. 321, 25. 324* 25. 328, 30. 351,5. 394, 20, 25. 396, 25. 411, 35. 413, 35. 420, 15. 424, 20. 426, 15. 427, 15. barones maiores regni [Bohemiae] 195, so. 204, 20. baronum iudicium 351, 25. sententia baronum 418, 30. basilica; basilicarum consecratio 275, 25. Cf. et. ecclesia. benefici, beneficiarii, benefici- arius: 101, 15. 212, 1. (250, 25) 262, 30. 289, 25. 290, 1, 5. 304, 5. 316, 10, 20. 320, 15, 30. 368, 36. 364,1,5. 366,10. 375,5. 395, 20. 400, 20. 411, 15. 414, 1, 10. 426, 15, 25. 431, 15. 436, 1, 15. benefici, beneficiarii castri 74, 1. 237, 15. beneficiarii [ab rege] infeudati 316, 25. 320, 30. 411,20. 426,25. beneficiario- rum iudicium 328, 35. — V eh: beneficiati e? inbeneficiati. beneficiati; beneficiatorum nun- cii 223, 20. beneficium 225, 1. 331,30. 411, 25. 412, 5. beneficium forestarii 411, 25. beneficium (thelonei) 212, 10. mansos in beneficio concedere 208,5. beneficium banno et scripto sanccire 383, 16. beneficium ecclesiasticum; bene- ficia ecclesiastica de manu laica recipere 164, 10. a bene- ficiis ecclesiasticis ^ amovere 157,15. clericos per subtrac- tionem beneficiorum compe- scere 43, 5. beneficia ecclesiae addere, conferre 382, 1, 15. — Cf. et.: suspendere. bona praelatorum decedentium 102, 1. bos, boves 217, 20. 224, 5, 10. 330, 25. braxatio cerevisiae 429, 30. bulla; b. domini papae 249, s5. 353, 20. bula aurea (Friderici II. imperatoris) 93, 30. 95, 35. 97,10. 118,10. bulla aurea (Otakari regis) 8, 1. 140, 16. 231, 25. 251, 5. burcravius, burcgravius, burgra- vius, purchravius, purgravius 104, 10, 15. 106, 10, 15. 173, 35. 208, 10. 222,15. 237, 20. 250, 20. 304, 15. 342, 30. 408, 25. — V. et.: castellanus e£ prefectus. burgus 322, 10. 395, 5. 427, 25. Caballa; armentum viginti quin- que caballarum 392, 25. calcifex 429, 40. caldarii 217, 5. caliciarii 216, 35. 217, 1. cambium facere 398, 1,6. — Cf. et.: concambium. camera regalis, c. regis (Bohem.) 160, so. 182, 10. 185, 5. 208, 10. 224, 1. 231, 25. 243, 20. 255, 25. 257, 20. 305, 5. 317, 10, 15. 321, 25. 330, 25. 396, 10. 405, 1. 409, 1. 427, 10. — camera regis Ro- manorum 118, 10. camerarius 4,35. 11,20. 25, 20. 52, 10. 67, 10. 87, 35. 88, 1. 04, 5. 98, 15. 103, 35. 104, 10. 105, 25. 106, 10. 108, 30. 110, 25. 114, 15. 126,6. 143, 10, 25. 174, 10, 50. 190, 25. 198, 30. 218, 1. 219, 10. 220, 10. 223, 20. 225, 15. 229, 5. 231, 30. 234, 5. 237, 20. 239, 1. 248, 20. 255, 35. 257, 25, 30. 263, 1. 286, 10. 288, 35. 290, 15. 317, 1. 318,20. 321,1. 323,5, 10. 330, 5, 10. 341, 25. 342, 30. 361, 26, 30. 363, 36. 366, 10. 368, 1. 373, 25. 375, 10. 383, 25. 398, 10. 399, 10. 402, 25. 407, 30. 408, 30, 35. 409, 1. 411, 25. 413, 30. 414, 5. 415, 10. 418, 20. 426, 30. 428, 10,15. 433,15. 436,5. c. summus 885, 1. 410, 6, summus c. curiae reg. 401,1. — came- rarii terrae 262, 25. camerarius reginae (Boh.) 323, 15. 341, 25. 428, 15. camerarii castrorum 369, 20. camerarius Brunensis provinciae 894, 20. camerarius Morauiensis 18, 15. 19, 30. 152, 20. camerarius Olomucensis 54, 35. 73,80. 101, <0. 257, 25, 20. 318, 5, 15. — camerarii publici 420, 30. 425, 1. villam liberare ab introitu camerariorum 101, 

Strana 553
camerarius 15. — guilibet citatus ad cau- sam camerario XV denarios solvit 212, 6. camerarii nuncius 330, 25. camerarii, qui vulgo pohonchi dicuntur 364, 1. — camerarii (regis Angliae) 278,10. — camerarius (mona- Sterii) 243, 30. campana 270, 10. 275, 25. campanarii 216, 30. 217, 1, 5. campi 206,5. 238,20. 265, 20. 400, 10. 431, 5. campiones 225, 1. canapis (= cannabis) 299, 30. cancellaria regia [in Moravia] 54, 20. 58, 1. cancellarius s. Romanae eccle- siae 72,5. — c. ecclesiae Pra- gensis 116,20,30. — c. regis Romanor., c. aulae imperialis 23, 25. 118, 20. — c. regis Boe- mie, c. curie seu aule regie 98, 16. 171,30. 172,5. 174, 10. 211, 10. 212, 1, 5. iudicium cancellarii 212, 1. cancellarii regis, regalis aule, c. curie: Andreas prep. Prag. 88, 5. 109, 1. 143,5. 398, 10. 399, 10. Andreas prep. de Satska 361, 25. Arnoldus 280,5. 290, 10. 329, 10. 341, 30. 352, 1. 379, $. Benedictus 202, 15. 213, 1, 218, 1. 219, 10. 220, 5, 10. 234, 10. 248, 25. 250, 5. 267, 30. 386, 6. 410, 10. 412, 20. 418, 20. 436, 20. Cristianus seu Cristanus 51,10. 52,5,10. 361,25. 377, 30. 378, 1. 388, 15. Eppo 114, 25. 116,20. Johannes 498, 5. 396, 30. Rapoto 66, 20. 383, 30. cancellarius regine: Folcoldus 208, 6. candela 26,35. 57,5. 61,10. 271, 20. 346, 15. candelis accen- sis publice excommunicationis sententia percellere aliquem 61, 10. 128, 10. 346, 15. excom- municare aliquem — candelis extinctis 20, 35. caniductores 321, 10. 427, 1. canones sacri 226, 1. sacrorum ca- nonum instituta 127, 1. cano- num iura 54, 25. concessio con- tra canones attemptata 121, 15. GLOSSARIUM LATINUM. canonica forma 1,25. c. iustitia 2716, 30. c. statuta seu instituta 156, 1, 20. 246, 30. 298, 25. ca- nonicae sanctiones 131, 1. ca- nonicae et sedis apostolicae constitutiones 160, 25. canonica pena castigare 339, 10. canonice possidere 246, 30. 347, 15. canonici regulares 61, 10, 15. 128, 16. 271, 20. 346, 15. canonici seculares, minus legi- time nati 121, 15. capella 305, 1,5. capella lignea 400, 30. capellam construere 276, 5. capellae regales 140, 1. capellanus, capellani 11,20. 15, 20. 223, 35. 243, 35. 244, 1. 330, 20. cap. papae 41,5. 165, 25. 166, 5. capellani episcopi Olo- mucensis 323,5. 428,10. c. epi. Pragensis 340, 10, 15. c. epi. Wratislauiensis 292, 10. C. regius, c. regis Boem., c. curie regis 177, 25. 178, 20. 184, 30. 185, 25. 205, 1. 287, 15. 318, 16. 340,15. capellani regine Boem. 287, 15. 342, 35. 430, 10. capellani marchionis Moraviae 73, 30. 104, 15. 106, 15. 208, 5. capellani ducis Austriae 187, 30. capituli assensus seu consensus v. assensus e£ consensus. capitulum (— conventus mona- sterii) 64, 10. 69,20. 213, 30. 214, 15—25. 261,35. 264,35. 265, 35. 266, 15. 267,5. 398,5. caput; ius, quod datur pro capite principi vel eius inbeneficiatis 53, 25. 395, 20; nummi qui dan- tur pro capite 103, 30. 105, 20. capite puniri 317,5. capitis supplicio dampnare 87, 25. carnibus uti licet in sexta feria, si festum Nativitatis Dominice ipso die venire contigerit 121, 25. carnifex 56 25. carrata; carratam vini dare 183, 10. carta 339, 1. carta vetustissima 2501. — carta iuncea sive scirpea, carta confecta de iun- cea sive scirpea medulla (= pa- pyrus aegyptiaca) 249, 25. causa 563 cartula 338, 35. caseus; decima caseorum 389, 30. castellanus, kastellanus, castel- lani 4, 35. 5, 1. 20, 20. 55, 1. 73, 30. 88,5. 101,30. 107, 15, 20. 126, 5. 176, 30. 190, 10. 191, 15. 220, 15. 222, 15. 223, 30. 224, 1, 20. 225, 10, 15. 231, 30. 232, 1. 239,1. 243,5—20. 255, 15, 25. 256, 1. 257, 25. 263, 1. 264, 10. 287, 10. 288, 30, 35. 289, 25. 290, 1, 5, 15. 304, 15. 323, 5, 10. 330, 15. 331, 20. 364, 1. 366, 10. 368, 1. 373, 25. 398, 10. 401, 5. 402, 25. 412, 20. 413, 30. 414, 5. 415, 10. 428, 10, 15. castellanorum iudicium 328, 30. castellani nuncius in citationibus ducen- dus 223, 20. 330, 25. castrum, castra 21, 15. 28, 25. 32, 35. 36, 5. 56, 25. 74, 1. 95, 20— 30. 124, 30, 35. 216, 10. 217, 15. 237, 10, 15. 244, 1. 255, 15. 257, 1, 10. 262, 35. 280, 15. 282, 10. 400, 35. 420, 5. 421, 25. 424, 10. castro- rum edificatio, c. edificationes 103, 30. 105, 20. 201, 25. 204, 30. 211, 25. 231, 10. 237, 10. 262, so. 395, 25. 402, 20. 420, 20. 424, 25. castrorum edificatio vel reedificatio 53, 25. 80,1. 316, 15. 320, 20. 426, 15. castrorum reedificatio 53, 25. 56, 30. a ca- strorum laboribus liberare 357, 25. ab operibus castrorum libe- rare 412,5. castrorum servi 18, 1. avia in uno quoque ca- stro [Bohemiae] 217, 15. casula 381, 30. cathedra episcopalis 62, 20. cathedralis ecclesia 62, 15. caucio v. cautio. causa; aliquem pro causa aliqua convenire 211,30. causas au- dire 212, 5. causam instructam remittere 49, 10, 25. causam ad apostolice sedis examen re- mittere 334, 25. abbates et alii ecclesiarum prelati ad regem tantum pro causis suis refu- gium habent 212, 5. causae ci- viles et criminales 421, 1. 425, 6. causa criminalis 21, 20. 28, 30. causa sanguinis 211, 10. 411, 

Strana 554
554 causa comes 15. 421, 15. 423, 30. causas trac- tare 69, 35. 348, 10. causas et negocia regni tractare et diffi- nire 321,5. 426, 30. cautio 194, 20. 196, 5. 197, 30. 202, 10. cautionis forma 195, 25. caucionem ydoneam (suffici- entem) accipere 130, 10. 138, 25. caucionem exhibere 154, 5. cautionem recipere — 200, 25. caucionem iuratoriam recipere 76, 15. 82, 30. caucionem plena- riam recipere 131, 1. cauciones prestare 197,30. caucionem idoneam prestare 153, 30. cau- cionem iuratoriam nec non et fideiussoriam prestare 279, 20. cautio pignoraticia vel fideius- soria 170,10. cautione suffi- cienti et idonea concordiam firmare 177, 10. celerarius, cellerarius 66, 15. 190, 25. 217, 20. 378, I. cella [== monasterium] 222, 5. cena Domini 44, 15. 87, 35. cenobium 173, 15. 198, 20, 25. 249, 20, 25. 260,30. 261,1. 281, 1. 284, 5, 20. 288, 10—20. 315, 25. 316, 5—25. 317, 20, 23. 319, 1. 320, so. 321, 15. 322, 5. 323, 20. 324, 15, 20. 374, 20— 30. 376, 25. 377, 10. 381, 10. 385, 10. 391, 30. 392, 1,5, 20. 395, 15—25. 426, 25. 427,6, 25. censualia iura 429, 30. censuitae fundorum capituli 416, 15. census 420, 20. 424, 25. c. annu- alis 18, 1. 184,5, 10... 369, 25. c. annuus 355, 15. 417, 35. 418, 1. c. principum 262, 30. c. none taberne 301,25. — V. etiam: collecta. cereus 392, 16. cervisiam braxare 429, 30, 35. cervisiarii 217, 10. chrisma v. crisma. cymiterium benedicere 389, 16. circuicio (— circuitus) 284, 30. circuitus 213, 35. 214, 1, 5. 217, 5. 281, 5. 282, 20, 25. 284, 1. 303, 5. 304, 1,5. 321, 86. 400, 10, 20. 402, 25. 409, 30. 410, 1. 416, 15, 25, 35. 417, 10. 427, 20. 431, 5, l GLOSSARIUM LATINUM. 10. circuitus siive 380, 15. 381, 5, 20. termini circuitus oppidi 238, 20. emere villam cum cir- cuitu suo 371, 20. circumire: circuitum c. et deno- tare 410, 1. limites bonorum secundum terre consuetudinem circumire 364, 5. circumire me- tas 393, 10. 396,30. 414, 10. circumire predium 266, 20. c. silvam ad metas ponendas 373, 20. cyrographum 335, 25. citare 223, 20. 224, so. 317, 1. 321, 1. 331, 25, 30. 380, 10. 411, 30. 425, 1. 426, 30. c. peremptorie 21,15. 28,25. c. ad causam 212, 1. c. ad iudicium sub te- stimonio 212, 1. c. cum testi- monio eorum, quorum interest 330, 5. c. ultra duas dietas 338, 1. citatio, citationes 29, 10. 157, 5. 172, 5. 368, 35. citationem indi- cere 22, 10. citationis vel pri- vationis litteras offerre 169, 30. civiles causae 421, 1. 425, 5. ci- vilis iuris solutio 399, 5. cives, civis 288, 10, 25. 257, 5. 407, 30. 430, 10. civium consilium 430, 1. civitas (= castrum, arx) 100, 5, 10. 156, 15. 175, 30. 215, 35. 257, 5. 267, 30. 322, 5. 381, 20. 404, 30. 418,20. 427, 25. civitatis menia 62, 15. civitas (= oppidum) 256, 35. 257,5. 272, 15. 280, 15. 288, 10, 15. 357, 25. 363, 30. 366, 5. 407, 30. 430, 1— 10. 451, 20. civitatem construere 288,5. civitatem muro forti edificare 303, 30. civitates locare 373, 20. Theu- tonicos in civitate locare 429, 26. claustrales 236, 15. claustralium domus 211, 10. claustrum 61, 15, 20. 101, 10. 115, 25. 174,30. 198,15. 222, 1, 5. 235, 20. 265, 5. 273, 15, 20. 289, 25—36. 290, 5. 304, 10. 356, 25. 360, 26. 371,5, 15, 20. 385, 1. 387, 20. 388, 15. 390, 1, 6. 394, 15—25. 395, 10, 20, 30. 400, 25. 434, 25. claustrum transponere 377, 1. clerici 69, 15. 194, 1. 197, 30. 201, 15. 202, 30. 211, 10. 212, 10, 20. clerici copulati 122, 20. 123, 1. clericorum institutiones et de- stitutiones 153, 30. clericorum iudicia 194, 15. clericorum ordi- nationes 275, 25. clericus sus- pensus 151, 15. clericum ad suspendium iudicare 154, 1. delicta contra clericos commissa 127, 1. cliens 301, 30. coci v. coquus. coemptio 208, 1. collecta, collectae 59, 25. 80, 1. 316, 10. 320, 15. 358, 25. 395, 25. 426, 15. collectam in clero fa- cere 129, 15. communis terre collecta, que vulgo berne vo- catur 387, 15. 390, 5. commu- nes terre collectas remittere 377, 20. collecta denariorum, que per Boemiam colligi solet 25, 15. collecta generalis 87, 25. 201, 25. 204, 30. collectae uni- versales 402, 20. census annu- alis, qui collecta nuncupatur 18, 1. 369, 25. collector decimarum 353, 20. colloquium 200, 15. 420, 25. 424, 30. 434, 30. 43b, 10. c. celebrare 211, 10. 411, 35. 413, 25. c. ha- bere 119, 25. commune collo- quium Boemorum 113, 35. 174, 1. 403, 10. colloquium generale 212, 5. collo et bonis abiudicare aliquem 429, 35. coloni 230, 15. vocare 248, 5. comendatores [donationis] 393, 10. comes, comites 19,35. 25, 10. 27, so. 33, 1. 51, 10. 66, 15. 67, 25, 35. 90, 10. 94, 1, 5. 96, 1, 5. 97, 15. 118, 15. 120, 1, 5. 161, 10, 15. 162, 10. 235, 25. 250, 15. 283, 1. 284, 35, 40. 285, 1,5. 300, 30. 302, 5. 314, 1—10. 323, 5. 343, 35. 376, 20. 382, 15. 384, 40. 392, 20. 893, 10. 428, 10. comites (Boemiae) maiores 150, 25. co. papalium 299, 35. colonos 

Strana 555
comes GLOSSARIUM LATINUM. curia 555 mes palatinus 118, 15. comes provincie 384, 40. 387, 39. comitatus 64,30. c. Brunensis 391, 30. 394, 25. comitissa 93, 20. 263, 30. commendare; c. templum patro- cinio beati Petri 217,25. c. abbatem episcopo 381, 1. commendatores v. comendatores. commutatio 73,20. 272, 20, ?5. 288, 20. commutationem cele- i brare 67,30. — V. et.: concam- bium. compositio 197, 25,30. c. amica- bilis 214, 10. concambiare iure hereditario 215, 30. concambire 436, 10. concambium 13, 15. 67, 35. 78, 30. 79, 1. 115, 25. 265, 10. 283, 25. 284, 5—20. 285, 25. 303, 10. 314, 30. 341, 10, 15. 395, 10, 15. Cf.: cambium. concilium Maguntinum 164, 10. c. generale [Lateranense] 99, 25. 122, 5. 127,5. 128, 10. 163, 10, 25. 208, 15. 346, 10. 347, 30. condempnationes 425, 5. conditiones novas inponere 316, 25. 320, 35. 426, 30. — C/.: con- suetudo. conductus regis 338, 15. confinium; ad c. regni accedere 171, 20. 177, 5. confiscationis sententia, que plen dicitur 420, so. 425, 1. conniventia; c. fratrum [mona- sterii] vendere aliquid 48, 1. sine capituli (— conventus) conniventia componere cum aliquo 64, 10. — V. et. Consensus. conprovinciales 377, 20. consanguinitas in quarto gradu 7,25. consanguinitatis linea 84, 5. consecrare ecclesiam 317, 20. 321, 30. 427, 15. consecratio; consecrationes alta- rium 70, 10. 275, 25. 348, 15, 25. c. basilicarum 275, 25; c. eccle- sie 26,15. 227,1. 357,25. c. regalis. 307, 15. consecrationis regalis unctionem accipere 217, 30. consecrationis munus reci- pere 298, 30. consensus 101, 15. 249, 20. 366, 10. consensum prebere 341l, 20. c. canonicorum 24, 10. composi- tionem de consensu et conni- ventia canonicorum facere 116, 10. c. capituli 101,5. 115, 30. 166, 1. 180, 10, 15. 246, 35. c. capituli [monasterii] 69, 20. 267,5. 268,920. c. congregaci- onis [monasterii] 284, 20. 285, 10. c. diocesani episcopi 3, 20. 183, 10. 192, 20. 894, 20; c. ducis 436, 10. c. regalis, regis 173, 30. 865, 35. 373, 15. 391, 30. 407,20. consensum et assensum regis super donatione querere 351, 20. c. Boemorum 360, 10, 15. c. nobilium v. nobiles. c. supanorum 307, 20. — V. et.: assensus, conniventia ei consilium; cf. acclamare. consiliarii ducis [Boemiae] 21, 10. 28,25. consiliarii in electione episcopi 252, 1. consilium 214, 5. c. canonicorum 303, 1. c. principum et mag- natum imperii 118, 5. c. suppa- | norum 210, 35. c. et consensus : nobilium 161, 5. consilio et con- sensu principum dare 347, 20. consilio Boemorum donare ali- | quid 52, 1. consilium cum no- bilibus regni habere 360, 10. consilium civium 430, 1. constitutiones antiquae 342, 20. constitutiones canonicae et se- dis apostolicae 160, 25. consuetudo; c. regni 160,35. c. terre 105, 25. 230,35. 364, 5. 414, 5. communis c. terre 394, 35. cf. mos. — consuetudines an- tique 224,20. consuetudines novas imponere 105, 25. liber- tatem per approbatam con- suetudinem acquirere 194, 5. contractum minus legitime cele- bratum rescindere 116, 10. contumacia 82,25. 333,30. 339, 5, 15. conventio 48, 5. 90, 5. conventus [monasterii] 44, 10. 69, 30. 179, 35. 180, 5. 182, 1. 193, 5, 10. 209, 30. 226, 30. 228, 30. 229, 1. 242, 5, 10. 246, 20. 304, l 1. 336, 25. 355, 25. 357, 20. 374, 36. 376, 25. 398,5. conventum transferre 376, 20. conventus (— capitulum) 73, 15. conventus (seu synodi) fo- renses 69, 35. 348, 10. conventus publicos convocare 348, 10. conversi 69, 20, 25. 371, 35. conversio; laicos ad conversio- nem recipere 69,15. 275, 15. copia; copiam rescripti aposto- lici denegare 337, 35. coquus, plur.: coci 216, 5 sq. co- quus regis Bohemorum 328, 15. crimen 347, 30. in crimine depre- hendere aliquem 880, 5. crimi- nalis causa v. causa. crisma 275, 25. chrisma conse- crare in cena Domini 88, 1. crismatis consecratio 21, 20. 28, 30. crocus 299, 30. crux; crucesignati 154, 20. crucem suscipere 860, 20, 30. s. crucis signaculum assumere 140, 1. crucis signum humeris suis affigere 124, 30. crucis Christi vexillo signatus 108, 10. i culpa, c. gravis et magna coram rege iudicanda 238, 25. culpae satisfactio 54, 1. 320, 30. 426, 25. culpam solvere 429, 35. cumulus; cumulos [in terminis] ad memoriam erigere 176, 5. Cf. acervus. curia; c. Romana 1298, 1, 10. 130, 1. 140, 10. 171, 20. 197, 25. con- sueta curie [imperialis] iusticia 93, 15. curiae [episcopali] deser- vire 101, 10. curia (regalis) 80, 3. 223, 25, 30. 224, 5, 10. 330, 10—35. 417, 20. c. secularis 421, 1. 425, 1. c. [marchionis Mor.] 222,15,20. summus camera- rius curie regalis 401, 1. sum- mus iudex curie reg. 401, 1. v. et. iudex. — curia plurimorum episcoporum et principum 23, 5. curiam (sollempnem) cele- brare seu habere 5, 30. 32, 35. 34, 25. 91, 30. 93, 20, 25. 96, 35. curiam sive colloquium cele- brare 418, 25. 

Strana 556
556 curia GLOSSARIUM LATINUM. dos curia (= aedificium agreste) 212, 20. 248,15. 275, 10. 279, 30. 280,1—10. 283, 30. 284, 10. 288, 10. 301, 15. 305, 25. 317, 10. 321, 15. 322, 15. 363, 20. 382, 35. 394, 30. 417, 15. 422, 16, 20. 427, 30. 428, 1. curia murata 416, 30. curialis, curiales 18, 5. 53, 35. 80, | 5. 369, 20. currus 211, 10. 331, 5. currus victualibus honeratos dare regi 471, 35. currus mag- norum sumptuum a domibus | religiosis extorquere 170, 1. curtis 162, 10. custodia 216, 30. c. murorum 420, 20. 424, 25. custos (in eccl. colleg.) 24, 20. 335, 25. 410, 10. c. capellae s. Wencezlai 305, 1. c. Ztrago- uiensis 264, 10. custos, custodes 217, 1, 5. custodes canum, qui holoti vocantur 411, 30. c. ecclesiae 216, 20, 35. 380, 15. 381, 15, 20. custedes equa- rum 281, 10. illi, qui custodiunt silvam 224, 20. 331, 15. Dapifer 323, 10, 15. 390, 30. 396, 20. 428, 15. d. [episcopi Prag.] 79,10. d. regis Boem. 66, 15. 67, 10. 126,5. 212,25. 231, 30. 248, 20. 250, 20. 401, 1. 412, 20. d. reginae Boem. 66,15. d. [marchionis Mor.] 104, 10. 106, 10. 198,30. 375,5. d. minor marchionis Mor. 222, 20. debitores mellis 381, 15. debitum; pro debito citare 331, 25. de debito vendere aliquem 224, 30. decanatus 232, 20. decima, decime 19, 15. 59, 25. 61, 10. 70, 25. 120, 20. 121, 15. 129, 25, 30. 134, 20. 140, 1. 151, 1, 5. 163, 10, 25. 165, 20, 30. 166, 1. 169, 20. 171, 25. 176, 20. 180, 10. 191, 20. 192, 15—25. 194, 1, 15, 20. 208, 15. 217, 20. 226, 5, 10. 227, 1, 5, 35. 229, 1. 246, 30. 261, 5—20. 271, 20. 276, 10. 279, 25. 280, 10. 299, 30, 35. 310, 5, 10, 25. 336, 25. 344, 35. 345, 1. 411, 25. i 346, 10. 348, 1, 30. 353, 20. 356, 25. 385, 5, 15, 20. 389, 30. 390, 1, 10. 403, 15. d. aratrorum 54, 20. decime campestres et dome- stice 299,30. d. de cervisiariis 217, 10. d. fori 390, 1. d. fru- menti 59,25. d. de humulo 217, 15. d. iudicii 390, 1. deci- me laborum de terris habitis ante concilium generale 61, 10. 128, 10. decima mellis 306, 30. d. messariorum 217, 10. de- cimae novalium 306, 25. deci- ma de pellibus caprinis 217, 10. d. de salutationibus 217, 10. d. vinearum 183, 10. d. vini 59, 25. d. [episcopalis] 24, 10. decimae, quae episcopo deben- tur 140, 1. ius decimarum 287, 1,5. decimarium collectio 353, 13. decimarum collector 353, 20. decimarum detencio 134, 30. decimas exigere vel extorquere 69, 15. 345, 1. decimas indul- gere 101, 10. decimas percipere 288, 15. decimas solvere 161, 1. 422, 15. decimas more teuto- nico contradere 26, 15. decimus denarius 54, 20. decimus dena- rius de venditione 217, 10, 15. decima marca de tributo 217, 10. decima septimana fori 388, 10. decima septimana de the- loneo 228,30,35. d. tina de vinea 229, 1. d. urna de melle 217, 10. decimatio vini et frumenti 386, 5. decretalis forma 129, 30. dedicatio ecclesiae 261, 15. d. monasterii 357,30. dedicati. onis [ecclesiae] dies 197, 1. defensio [regia] 267,1. bona claustro pertinentia in tute- lam et defensionem [regiam] suscipere 235, 20. — V. et.: pro- tectio. defensor; d. ecclesiae 215, 35. 434, 35. tutores et defensores libertatis concessae constituere 317, 15. 321, 20. 427, 10. denarii 19, 20. 25, 15. 87, 30, 35. 120,20. 170,1. 211,5, 20, 25. 212, 5—20. 217, 10, 15. 223, 35. 224, 1 sq. 238, 15. 255, 20. 280, 10. 281, 10, 15. 330, 20—35. 331, 5sq. 354,10. 363, 35. 411, 15. 414, 1. 429, 30. 430, 1. — V. et.: collecta. — decimus denarius 54, 20. sex denarii, quod dici- tur seztne 411, 30. denarii, qui quatuordecim vocantur 80, 1, 408, 30. [denarii] quatuordecim ad principem vel beneficiarios spectantes 316, 10. 320, 15. 426, 15. depositiones testium 16, 5. depo- sitiones testium publicare 83, 10. depositiones testium sigillis inclusas ad papam transmit- tere 16,5. 82, 5. diaconatus ordinem praetermit- tere 45, 5. diaconi filii 123, 1. diadema regium 12, 307,16. diocesanus v. episcopus. diocesis 41, 1. 58, 25. 128, 1. 130, 30. 131,25. 132, 25. 136, 6, 10. 141,1. 145,5—15. 146, 1, 30. 147, 25. 148, 25, 30. 151, 1. 155, 5,35. 156,15. 158 20. 164, 10—35. 165, 1, 20. 166, 25. 168, 10. 169,15. 175,30. 176, 20. 178, 1. 180, 1. 190, 1. 194, 10. 199, 15. 213,35. 232, 15. 244, 25. 246, 30. 251, 35. 253, 1, 30. 293, 10. 296, 25. 299, 25. 311, 20. 334, 5. 337, 15. 346, 1. 353, 15. 363, 10. 365, 20. 373, 5. 392, 15. dioceses statuere 41,1. dioce- sum limites 333, 10, 25. dispensatio 297, 35. dispensator (regis 175, 1. divorcii sentenciam promulgare 7, 25. 9, 1. 15, 20. 49, 6. 83, 20. 84, 10. domanium; decimas de domanio suo solvere 134, 20. 140, 1. dominus temporalis 299, 35. do- minus thelonei 212, 10. domus, domi 186,20. 212, 16. 321, 15. 322, 15. 355, 20. 427, 1, 35. 429, 30, 35. 430,1. domus claustralium 211,10. domus [episcopalis] 340, 10. dos; 43, 25. 434,20 d. ecclesiae 31, 10. 217, 20. 261, 1, 5, 15. 288, 5. 37, 25. Bohemiae) 

Strana 557
dos GLOSSARIUM LATINUM. 10, 15. 385, 5. dotes ecclesiarum 225,5. 331,30. dotis nomine possidere 186, 20. 280, 1. genero cum filia villam vice dotis conferre 221,10. dos donationis 114, 10. — dotalia instrumenta 7, 35. dotare ecclesiam bonis 25, 10. dotare claustrum 886, 5. ducatum prestare alicui 93, 25. duellum 316, 20. 320, 25. 411, 20. 426,20. duellum ( campio ), quod in vulgari dicitur kiy 331, 30. Ebdomada 93,25. e. thelonei 107, 20. ecclesia; e. baptismalis 226, 10. 227,35. e. cathedralis 62, 15. ecclesiae conventuales 211, 1. | ecclesia parrochialis 226, 5., 227, 30. 279, 15. 280, 10. 363, 20. ecclesiarum consecratio 70, 10. ecclesiarum effractor 151, 15. sigillum ecclesiae 293, 20. edictum; tribus edictis vocare aliquem 7, 20. electio; e. [episcopi] 279, 1. elec- tio canonica [episcopi] 2, 5. 22, 20. 29,20. electione negata (aliquem) designare, clero in episcopum 1, 30. libertatem in episcoporum electione cano- nicis concedere 54, 25. consi- liarios [capitulo] in electione pontificis celebranda providere 252, 1. electiones praelatorum 102, 1. electionem regis ratam habere 117,35. 118,5. electio regularis (abbatis) 70, 1. (abba- tissae) 348, 15. eligere [episcopum] iuxta formam canonicam 1, 25, episcopum ca- nonice eligere 253, 5. 254, 1. 259, 15. eligere iudicem [civi- tatis] 429, 30. emancipare aliquem a iure ad usus regis vel nobilium in- beneficiatorum spectante 230, 15. emphiteotice exponere 417, 36. emptio 234, 1. e. legitima 243, 15. questio de emptione villae 243, 5. emunitas, emunitates v. immu- nitates. ensifer 410, 5. episcopatus 160, 25. episcopale officium 70, 5. episco- palem sedem transmutare 62, 15. episcopus; e. diocesanus 61, 15. 70, 15. 183, 10. 265, 35. 271, 25. 275, 25. 276, 5, 30. 348, 20. 385, 25. 390, 10. e. ordinarius 338, 30. uxor episcopi 28, 20. — V. el. electio e£ eligere. equae 224,5. 281, 10. 330, 25. equus, equi 224, 5. 330, 25. 331, 5. equos pascendos in curiis clericorum ponere 212, 20. erarium regis (Boh.) 212, 25. 218, 10. 219,15. 412,15. 418,25. 436, 20. ' eredes v. heredes. eremitica vita o. heremitae. estimatores 265, 15. evocare ad locum idoneum 1, 20. exacciones, exactiones 53, 25. 56, 30. 80,1. 237,10,15. 255, 15. 328,30. 342,20. e. indebitae 276,5. ab exactionibus absol- vere 281,30. ab exactionibus fisci absolvere (seu liberare) 267, 15. 269, 5. ab omni provin- ciali exaccione absolvere 400, 20. ab omni exactione eximere 380, 1. exactionum secularium exemptiones 71, 5. 276, 25. 349, 10. exactiones ad usum prin- cipis spectantes indulgere 433, 10. ab exaccione seculari libe- rare 377, 16. omnem exaccio- nem remittere 201,25. 204, 30. excommunicare; e. in die Pasche 54, 30. e. aliquem extinctis can- delis 26, 35. novem cereis ar- dentibus e. 392, 15. excommunicati 202,15sq. ex- communicatis — communicare 169, 30. excommunicatio: paginam (char- tam) sub excommunicatione confirmari facere 101, 25. ex- communicatio maior 338, 30. excommunicationis sententiam proferre 20, 25; promulgare 70, fenum 557 25. excommunicationis senten- tia candelis accensis publice percellere 61, 10. 346,15. ex- communicationis sententiam Dominicis et festivis diebus pulsatis campanis et candelis accensis sollemniter innovare 57, 5. executor, executores 130, 10. 137, 20. 138,15. 151,10. 1061, 10. 169, 15. exempti [clerici] 166, 25. exemp- torum [ordinum] ecclesiae 145, 10. 147, 30. 148, 30. exemptiones 71,5. 276, 25. 349, 10. exercitus; vectigalia, que fiunt, cum rex ad exercitum est itu- rus 420, 25. 424, 30. eximere; ab omni lege provin- ciali e. (250, 30). e. ab omni exactione 880, 1. e. a iurisdic- cione beneficiariorum 868, 35. expeditio 53,25. 80,1. 316, 15. 320, 20. 402,20. 411,35. 426, 20. rege ad expeditionem pro- ficiscente currus victualibus oneratos ministrare 211, 10. expensae; condempnare in ex- pensis occasione litis factis 310, 20. experimentum ferri candentis 471, 20. exploratum via de Boemia 142, 20. Faber, fabri 210, 5. 217,5. 429, 40. fabrica 356, 1. facultates rei 201, 30. facultates malefici 425, 1. falsare sigillum 293, 20. Cf.: fal- satio. falsarius 429, 35. falsarius mo- netae 151, 20. falsatio sigilli 294, 5. familia ( — subditi ecclesiae) 230, 20. 381,5. 387, 25. familiaris (regis) 215, 35. famuli 224, 15. 331, 1. fautores furum 224,5. 330, 30. feniseca 217, 10. fenum 248, 15. 

Strana 558
558 ferramenta GLOSSARIUM LATINUM. infirmi ferramenta solventes 217, 1. ferrum 413, 20. 415, 1. ferri can- dentis experimentum 411, 20. V. et.: iudicium. ferto 208, 5. 214, 15. 238, 15. 243, 15. feudum, pheodum; de feudis sollempniter investire aliquem 33, 1. in pheodum aliquid con- cedere 95, 25. iure feodali con- cedere 335, 30. — Cf.: infeudare. fideiubere prohibetur monachis Sive conve:sis sine abbatis et maioris partis capituli consen- su 09, 25. fideiussor; fideiussores dare 160, 35. 195, 30. 279, 20. fideiussores absolvere 309, 10. figulus 216, 15. fiscus [regis] 4, 35. 119, 35. 267, 15. 269, 5. Cf.: infiscare. forestarius; forestarii 436, 15. be- neficium forestarii 411, 26. fornicator 21,5. 28, 20. forum 54, 6. 162, 5. 224, 10, 20, 30. 330, 30. 331, 15, 26. 365, 30, 35. 366,5. 387, 25. 422, 1,5. 430, 10. f. annuale sive nundine 857, 30. f. commune 223, 30. 330, 20. res suas vendere in foro 211, 20. 412, 5. publico preconio in foro proclamare 87,30. predium in foro proclamatum restituere 98, 10. decima fori 390, 1. de- cima septimana fori 385, 10. V. et. ius forense. fora locare (in silva extirpata) 373, 20. fossata 201, 26. 204, 30. 211, 25. 262, 30. 279, 30. 357, 25. 412, 5. 416, 35. f. vel opera quibus castra muniuntur 282, 10. fos- satorum cavatio 420, 25. 424, 25. fructeta 272, 20. 416, 35. 417, 10. fruges in sequestro ponere 310, 20. frumentum 59, 25. 217, 20. 385, 5, 16, 20. 389, 30. 390, 10. fundus 101, 20. 288, 5, 10. 416, 16. 417, 20. 418, 1,6. fur, fures 18, 5. 53, 30. 80, 5. 103, 30. 105, 25. 212, 10. 223, 20, 25. 224, s. 230,30. 231, 1. 262, 30. 304,5. 316, 15, 20. 320, 20, 25. 330, 10, 30. 357,20. 363, 30. 369, 25. 395, 20. 408, 30. 411, 20,25. 421,1. 425,1. 426,20. 429, 25, 35. ius, quod datur pro fure principi vel eius inbenefi- ciatis 53, 25. furtum 71,1. 103,30. 105,25. 201, 30. 204, 30. 211, 5. 262, 35. 276, 20. 316, 15. 320, 25. 331, 15. 349, 5. 380, 5. 387, 30. 411, 15. 420, 30. 426, 20. nobilis cap- tus in furto 224, 10. 330, 30. domus, in qua furtum inveni- tuf, publicetur 212, 15. Gallinae 229, so. gesta redacta in scriptis et in- clusa sigillis ad sedem aposto- licam destinare 16, 20. gladius spiritualis et materialis 35, 30. 36, 1. gravamina (seu onera publica) remittere hominibus ecclesiae 201, 25. 204, 30. Habitum clericalem reiicere 154,5. habitum regularem recipere 61, 20. 395, 10. herbas in silva habere 430, 5. heredes 224, 15. h. legittimi 208, 5. heredes, eredes (subditi) 216, 15. 282, 15. 360, 20, 30. 361, 5, 10. 380, 15. 422, 25. 423, 1. hereditas, hereditates 79, 1. 173, 25. 185, 1. 223, 15. 224, 15. 312, 20, 25. 330, 5, 30, 35. 351, 10. 357, 20, 25. 358,25. 373, 20. 408, 25, 30. hereditas nobilis in furto capti regi cedat 224, 10. 330, 30. in hereditates suas lo- care aliquem 433, 5. heremitae 400, 5, 25. 431, 5. vitam eremiticam ducere 374, 15. hereticus 338, 30. homagium; h. facere 336,5. h. recipere 335, 30. homicida 18,5. 363, 30. 369, 25. homicidium 158, 25. 201, 30. 204, 35. 230, 30. 262, 35. 380, 6. homines 53,30. 80,5. 103, 35. 105, 25. 201, 25—35. 204, 25—35. 211, 25. 212, 1. 217, 20. 224, 25. 30. 231,1 sq. 235, 25. 236, 15. 241, 10. 280, 1. 282, 15. 289, 30. 290, 1,5. 316, 15, 20. 317, 25. 318, 20, 25. 321, 15. 325, 35. 326, 5. 331, 25. 357, 25. 363, 30. 367, 35. 380,10. 381,25. 402,25. 411, 10— 40. 412, 5. 418, 20. 414, 10. 416,35. 417,20. 420, 30. 421, 15. 424, 30. 426, 20. 427, 5. 431,10, 15. 436,5, 15. h. asscripti glebe (250, 20). h. censuales 406,30. h. in circuitu collocare 304, 5. hominium praestare 21, 5. 28 15., horti v. orti. hospes, hospites 216, 1, 5. 223, 30. 284,5—25. 285, 5. 305, 25. 328, 5. 330, 15. 381, 15. 422, 1. terra hospitum 282, 15. hospitare in domibus claustra- lium (monasterii) 211, 10. 411, 35. humulus 217, 15. 382, 35. Immunitas, immunitates, emu- nitas, emunitates 27, 25. 53, 25 sq. 56, 30. 57, 35. 69, 10. 71, 1. 80, 1. 87, 25. 101, 15. 108, 25 sq. 105, 20 sq. 162, 10. 176, 20. 201, 25 sq. 204,30sq. 230, 15 sq. 231, 1 sq. 234, 30. 236, 15. 237, 10. 241, 10. 262, 25 sq. 276, 15. 276, 20. 282, 5 sq. 291, 10. 305, 5. 316, 10 sq. 317, 5. 320, 15 sq. 342, 20. 349, 5. 351, 15. 369, 20, 25. 380,5 sq. 387,20 sq. 395, 20 sq. 402, 20. 426, 15 sq. emu- nitatem violare 317,20. 321, 25. 427, 15. — Cf. et.: libertas. inbeneficiati, inbeneficiatus 53, 30,35. 80,5. 103,30. 105, 25. 230,20. — V. et.: beneficiarii. incaustum 201, 1. indulgentia, indulgentiae 31, 5. 100, 15. 197,5. 402, 30. 403, 1. i. apostolica specialis 294, 5. indulgentias pro ecclesia con- cedere 3, 15. indulgencias ratas declarare 3, 25. infamia 22, 10. 29, 10. 30, 1. infeudare 183, 1. infirmi 103, 25. 105 15 

Strana 559
infiscare GLOSSARIUM LATINUM. iuramentum 559 infiscare pecuniam 243, 20. inpignorare aliquem sine iudicio 224, 35. 331, 30. inserere tenorem privilegii de verbo ad verbum 241, 15. 246, 25. instituta canonica 298, 25. institutio fratrum Cisterciensium 347, 15. institutiones et destituciones (cle- ricorum) 160, 20. instrio v. istrio. instrumentum (— charta) 184, 10. i. conficere 420, 5. 424, 10. i. [domini papae] 187, 10, 15. instrumenta dotalia 7,35. per testes idoneos et instrumenta probare aliquid 297, 25. insula 217, 5. 322, 1. 382, 35. 398, 1. 417, 10. 422, 25. 427, 20. intercedere (= intervenire) 174, 30. interdicere divina celebrari 129, 16, 20. interdictum 130, 1, 30. 131, 1, 5. 138, 1—25. 145, 10. 147, 1, 30. 148, 25. 149, 20, 25. 155, 5. 156, 15. 165, 1. 168, 10. 169, 35. 170, 15. 175,30. 176, 25. 201,5. i. commune 70,35. i. generale 270,5. 275,20. 349,1. inter- dicti sententia 61, 10. 131, 25. 132, 25. 134, 10, so. 136, so. 139, 30. 154, 10. 166, 25. 194, 25. 196, 5. 202, 10, 15. interdicti senten- tiam contemnere 166,25. in ecclesiis interdictis divina offi- cia celebrare 337, 15. interfector 212, 15. interficere aliquem in via 224, 25. internuntii; per internuntios exe- qui aliquid 151, 10. intersignia locorum 322, 1. 427,20. interventus 174, 30. intrudere se preter electionem ca- pituli per laicalem potentiam 1,15. intrusus in episcopum 9,30. intrusus in ecclesiam 21, 1. 28, 15. investire; ius investiendi episco- pos regni 93, 20. i. aliquem ca- nonice de ecclesia 187,30. i. aliquem sollempniter de feudis 33, 1. investiturae ecclesiarum 134, 15, 30. ioculatores 21, 10. 28, 20. istrio (instrio) publicus 21, s. 28, 20. iudeus baptisatus 328, 10. iudex, iudices 4, 40. 53, 35. 55, 1. 66, 15. 73, 30. 80, 5. 103, 35. 104, 10. 105, 25. 106, 10, 15. 107, 20. 212, 25, 30. 223, 20, 30, 35. 224, 1,20. 225,15. 227,10. 229,5. 231, 1, 30. 239, 1. 248, 25. 250, 20. 263, 1. 264, 10. 288, 30. 289, 25. 290, 1, 5, 20. 304, 15. 316, 20. 317,1. 330, 15, 20. 331, 5—20. 342, 30. 364, 1. 366, 10. 368, 1, 373, 25. 377,15. 383, 25. 387, 30. 395, 20. 396, 20. 398, 10. 408, 30. 413, 30. 414, 5. 415, 10. 426, 20, 25. 431, 25. iudex castri 411, 15. iudex (civitatis) 429, 40. iudex curie, i. cur. regalis 66, 15. 67,20. 87,35. 98,15. 114, 20. 143, 10, 25. 174,5,30. 212, 25. 236, 20. 248, 25. 282, 1, 10. 304, 15. 411, 15. 412, 15. iudex maior curie regalis 212, 1. sum- mus iudex curie 211, 10. 401, 1. iudices curiales 316, 30. 320, 30. 411,20. 426,25. 436, 5. iudex forensis 88, 5. iudices ordinarii 7, 15. iudices provinciales 211, 10. iudex provinciarum 466, 1. iudex reginae 88, 5. iudex secu- laris 421, 15. iudicem (civitatis) eligere 429, 30. iudices, quorum interest causas et negotia regni tractare et diffinire 317, 5. 921,5. iudices auctoritate domini papae delegati 214, 1. iudices recusare, ut suspectos 76,10. coram iudicibus sta- tuere aliquem 321,5. 426, 30. iudicis nuntius 330, 10, 25. iudicare 243, 20. i. secundum iura terre 151, 10. i. omnes causas 417,30. i. culpas secundum suas consuetudines 238, 20. i. sanguinem 417,20. iudicandi potestatem (monasterio) dare 363, 30. iudicium 58, 30, 35. 212, 1. 224, 25. 408, 30. iudicio abbatis astare 411, 15. iudicium aquae 223, 35, 282, 5. 320, 25. 330, 20. 426, 20. decima iudicii 390, 1. iudi- cium cancellarii 212, 1. iudicio castellanorum sive benefici- ariorum astare 328,35. iudi- cium in civitate 366, 5. 430, 5. iudicium curiae regalis 231, 1. 380, 1. iudicium ferri canden- tis, scilicet vomeres 224, 15. 282, 5. 316, 15. 320, 25. 331, 1. 426, 20. iudicium iudicum ca- Stri seu beneficiariorum 471, 16. iudicium maioris iudicis curiae regalis 212, 1. iudicia ecclesiastica exercere 169, 20. iudicio papae reservare aliquid 151, 10. iudicium Pra- gense 880, 10. iudicium regis 212, 1. iudicium seculare 69, 35: 134, 5. 139, 25. 305, 25. 316, 20. 320, 25. 348, 10. 411,20. 420, 30. 425, 1. 426, 20. iudicia cle- ricorum 134, 30. 153, so. 194, 15. clericos ad secularia iudicia trahere 134, 5. 139, 25. iudicia de personis clericorum in spi- ritualibus 160, 25. iudicii exse- cutionem super homines (mo- nasterii) remittere 387, 30. iu- dicium et iusticiam secun- dum regni consuetudinem fa- cere 160,35. negotium iudicio terminare 135, 10. iudicio asta- re in primo termino 331, 25. ad iudicium accedere 224, so. ad iuditium conpellere 402, 25. in iudicio convenire 331, 10. coram iudicio convincere 53, 30. 80,5. iudicium declinare per frivole appellationis diffu- gium 333, 10. iudicio discernere dissensiones de possesionibus 416, 15. ius suum in iudicio obtinere 331, 5. iudicio repre- sentare 18,5. iudicium subire 224, 1. 330, 20. iugera 305, 25. 430, 1. iumenta, iumentum 224, 10, 15. 331, 1. iuramentum 124,30. i. (corpo- raliter) praestare 21, 5. 195, 25. 201, 1. iuramento praestito fir- mare 176,35. iuramenta fide- litatis recipere 33, 1. iuramento 

Strana 560
560 iuramentum probare tenorem privilegiorum deperditorum 204,15. forma iuramenti 202,1. vice et no- mine iuramenti osculum pacis dare 198, 1. iurare super sancta sanctorum 224, 30. 331,25. iurando pro- mittere 1651, 15. iurisdicio, iurisdiccio, iurisdictio 188, 15. 194, 1, 5. 195, 25. 224, 5. 330, 25. i. ecclesiastica 176, 20. i. ordinaria 129, 20. i. spi- ritualis 130,30. ad iurisdicti- onem alicuius spectare 374, 25. a iurisdicione alicuius auferre 380, 15. ab iurisdiccione bene- ficiariorum eximere 368, 35. iurisdicionem in homines eccle- siae abbatissae concedere 421, 15. 423, 30. iurisdictio rustico- rum ad ecclesias pertinentium 194, 10. ius; i. canonicum 225, 5. 299, 35. 331, 35. iuris canonici et civilis argumenta inducere 83, 20. li- bertatem in episcoporum elec- tione canonicis secundum iura canonum concedere 54, 25. ius quod datur pro capite 53, 25. 80, 5. 316, 15. 320, 20. 426, 20. iura censualia 429, 30. ius ci- vile 83, 20. 399,5. 403,5. ius regale civileque 429,25. iura clericorum |. 225, 1,5. 331, 30. ius consuetudinarium regni Boem. 421, 20. 423, 40. ius de- cimarum 287, 1,6. iure dedin possidere praedium 887, 16. ius diocesanum 165, 30. iura dio- cesani 485, 26. 390, 10. ius eli- gendi [episcopum] 298, 15. ius ecclesiasticae institucionis 19, 20. jura ecclesiastica 317, 30. 321, 35. 427, 20. iure emptionis possidere villam 355,5. iure feodali bona concedere 335, 30. ius fori 301, 25. ius forense 60, 1. 865, 35. 366,5. 403,5. ius, quod datur pro fure principi vel eius inbeneficiatis 53, 25. iure hereditario — comparare, 422, 25. i. h. concambiare 215, 80. i. h. conferre 182, 5. 184, 5. 262, 20. 363, 25. 403, 5, 10. 431, GLOSSARIUM LATINUM. libertas 5. i. h. dare 234, 5. i. h. donare 408,25. i. h. possidere 20, 1. 25,10. 56,25. 89,1. 152,10. 206, 5. 237, 10. 263, 35. 272, 25. 304, 5. 360, 30. 366, 5. 369, 20. 378, 15. 400, 20. i. h. tradere 434,20. i. h. vendere 233, 25. i. Meidburgense 238, 25. i. me- tropoliticum 40, 30. i., pro quo dantur quatuordecim nummi 103, 25. 105, 20. i. parrochiale, iura parochialia 226, 1, 5. 227, 1,5,80. 279, 25. 310, 10. i. pa- tronatus 160, 25. 190, 15. 191, 15. 192, 15. 194, 5. 246, 25. 288, 16. 291, 10. 318, 1. 324, 15. 347, 25. 363, 20. 365, 30, 35. 366, 1. 385, 20. 390, 10. 397, 1. i. pa- tronatus spectat ad episcopum, quia in fundo eius domus est constituta 101,20. i. patr. ex fundatione ecclesiae adipisci 190, 15. iure perpetuo conce- dere 50, 35. i. p. conferre 183, 5. iure perpetuo possidere 265, 15. 10810. ius pontificalis officii: 63, 80. 160, 25.i. sepeliendi 226, 5. 227,30. iura spiritualia 31, 15. 191, 15, 20. 226,5. ius terrae commune 28], 30. iura terrae iudicare 151, 10. ius thelonei 331, 1. iure Theuto- nico roborare villam 281, 20. iure Theutonicorum uti 433, 5. ius vectigalium 377, 20. ius et potestatem renunciare 190, 20. iuri stare 235, 25. iura statuere 223, 15. 330, 5. iuris peritus 200, 30. iuris probationes 339, s. ius, quod vocatur narez, nochleg et powoz, v. has voces in Glos- sario bohemico. iusticia consuetudinaria tocius Bohemie confirmare aliquid 152, 30. iusticia ad regem et ad officiales curiae spectans de poenis iudicialibus 236, 15. iustitiarius maior [— iudex cu- riae] regis Boh. 176, 30. Lagenarii 216, 15. laneus 31, 10. 429, 30. langravius, lantgravius 32, 25, 30. secundum | 33, 1. 46, 10, 15. 90, 5. 92, 1. 94, 1. 96, 1. 97, 15. 102, 25. lapidare convictum 223, 30. 330, 20. lapis [faciens metam] 322, 1. 427, 20. opus lapidum 365, 20. lapi- des molares 413, 25. 415, 1. la- pides salis 217, 15. latifundium 416, 36. latrocinium; pro latrocinio incu- sare 326, 1, 10. latrones 368, 30. 412, 1. 429, 26. l. terrae 151, 20. legare alicui aliquid 283, 5, 10. 285, 1. legatio 224, 30. legationis officium gerere 254,20. legationis off. iniungere 76,15. leg. officio fungi 82,25. 204,20. 425,5. plene legationis officium con- cedere alicui 188, 15. 189, 20. plenissime legationis officio fungi 267, 10. legatus apostolice sedis 12, 25. 23,5. 26, 30. 33, 20. 76, 1. 123, 1. 159, 30. 188, 15. 189, 20. 194, 10, 15. 195, 1. 198, 1, 10. 200, 1, 15 sq. 204, 20. 205, 5. 209, 10, 30. 211, 1. 214, 1. 246, 25. 265, 10. 267, 10, 20, 25. 268, 16. 293, 35. 311, 10. lex; legis auxilium invocare 84, 15. leges civiles 84, 25. ab omni lege provinciali homines [mo- nasterii] absolvere 400, 20. 431, 15. liber, liberi 18, 1. 49, 16. 230, 20. libertas, libertates 18, 1, 5. 277, 25. 57,35. 162, 10. 267, 20. 316, 5. 319, 1. 320, 10. 325, 35. 326, 6. 349, 5. 351, 15. 357, 20. 373, 20. 380, 1, 5. 395, 15. 402, 10. 411, 5. 421, 1. 425,5. 426, 10. 427, 10. 430, 10. libertates tam per- sonales quam reales 420, 10. 424, 10. libertatem concedere 30,5. 255,15. 202,25. 209,5. l. plenam et integram conce- dere 231, 10. |. plenariam ab omnibus exactionibus conce- dere 328,30. libertate plena gaudere 320, 35. 426, 30. liber- tatem dare 201,25. 204, so. 304,5. 1. indulgere 387,20. 1. 

Strana 561
libertas statuere 369, 20, 25. libertatem sollempniter pronunciare 318, 10. libertates et immunitates 27, 25. 234,30. 241,10. liber- tates ecclesiae infringere 131, 25. 132,25. libertas ecclesia- stica 134,20. 135,1. 137,1. 138, 5. 176, 20. 252, 25. 253, 25. 254, 15, 20. 259, 10. libra, librae auri 109, 1. 118, 10. 119, 35. 218, 10. 219, 15. 255, 25. 416, 25. librae monetae provin- cialis 321, 10. 427, 1. ligna 282, 20. 436, 15. I. sicca 430, 5. |. excidere 248, 15. lignea ca- pella 400, 30. limitare ecclesiam 226, 1, 5, 10. 227, 1,30. 228, 1. ecclesia non limitata 310, 25. limites; bonorum antiquos 1. re- novare 364, 1. ecclesiae certos 1. inponere 226, 1. linea consanguinitatis 84, 6. linum 299, so. litterae; — l. auctenticae 243, 30. 1. bullatae 353, 25. 1. citationis, 1. citatoriae 76, 5, 10. 339, 5, 25. litteras citationis vel priva- tionis scismaticis offerre 169, 30. litterae communes 69, 20. l. generales 12, 15. I. generales et speciales 75,1. litterarum monimentis allegare 19, 20. lit- teras in pergamena scriptas exhibere 436,5. litteras sub falso sigillo fabricare 293, 25. litteras impetrare 15,25. per litteras intimare 106, 1. litteras proiicere 129, 15. 130, 5, 30. lit- teras a sede apostolica impe- tratas subripere 293, 20. locare; |. civitates 373, 20. 1. vil- las 248,6. 373, 15, 20. 390, 1. 1. Theutunicos in civitate 429, 26. |l [incolas] in hereditates suas 433, 5. lupuletum 476, 35. Magister 198,35. 202, 25. 228, 5. 243, 25. m. domus, hospitalis 36, 30. 124, 1, 5. 214, 5. 230, 1. 234, 26. 341, 25. 344, 36. m. ope- GLOSSARIUM LATINUM. 356,1. m. scolarum 261, 30. m. venatorie dignitatis 411, 30. 436, 15. m. (magistri) venato- rum 231,30. 304, 15. 373, 25. magnates Boemie 94,5. 117,35. 129, 6. 131, 25. 132, 1, 25. 134, 20. 138, 1. — Cf. primates. maiores terrae convocare 49, 15. malefactores 101, 20. maleficia, maleficium 420, 30. 421, 15. 423, 30. 425, 1. mancipia 360, 1. mandatum habere ab aliquo 177, 10. plenum mandatum agendi et respondendi habere 140, 5. mansus, mansi, manses 59, 25. 186, 15. 190, 20. 207, 35. 208, 1, 5. 215, 85. 216, 1 sq. 217, 1. 255, 20. 314, 25—35. 355, 20. 385, 20. 389, 30. mansus terrae arabilis 238, 15. — Cf. laneus. manus; per manum regis dare aliquid 385, 20, 25. emere ali- quid per manus alicuius 101, 15. in manus alicuius deponere 377,5. negotium in manibus domini papae remittere 339, 25. manus violentas iniicere (in clericos) 61, 25. 128, 20. 271, 25. 321, 5. 346, 20. 426, 35. manuum in clericos iniectio violenta 81, 5. manuterium 217, 15. marca, marcha 21, 10. 28, 25. 48, 1,5. 54,5. 79,1. 89,1. 93, so. 116, 5, 10. 143, 10. 173, 30. 174, 35. 217, 10, 25. 243, 15. 258, 20. 285, 5, 15, 25, 80. 286, 1. 309, 10. 311, 10. 317, 10. 321, 6. 322, 15. 336, 1. 355, 15. 422, 25. 426, 35. 427, 5. 428, 1. m. argenti 110, 25. 163, 5. 173, 15. 182, 10. 185, 10. 206, 10. 214, 16. 222, 6. 233, 25. 234, 1. 283, 30. 284, 10. 303, 5. 328, 25. 341, 10. 355, 10. 371, 20, 25. 399,5. m. puri argenti 143, 5. 411, 35. m. argenti pon- derati 408, 35. m. auri 212, 20. 225, 1. 231, 25. 207, 20. 267, 25. 317, 20. 321, 25. 331, 30. 355, 36. 392, 10. 396, 5. 405, 1. 412, 10. 427, 10. marescalcus v. marscalcus. ris [ecclesiae aut monasterii] j maritagium 268, 15, 20. metropolis 561 marscalcus, marsalcus, marescal- cus (regis Romanor.) 118, 20. 120,5. (regis Bohem.) 126, 5. 219, 10. 221, 20. 248, 20. 287, 16. 326, 20, 25. 428, 16. (mar- chionis Morav.) 152, 20. 198, 80. m. iunior regis (Boh.) 211, 20. 412,5. — V. et.: podecoing. matrimonium; matrimonii con- firmacionem petere 7,30. fi- liam tradere matrimonio 434, 20. matrona 108,5. matronae inge- nuae 230, 15. medulla scirpea v. carta. mel 217, 10, 20. 299, so. menia civitatis 62,15. — C/.: murus. mensa regalis, m. regia (250, 25). villam post discessum baronis ad usus regalis mense assig- nare 233, 15. mensale 217, 16. mensura annonae 238, 15. 382, 30. mercancia 404, 20. — Cf. merci- monia. mercatores 317, 25. 321, 20. 399, 5. 427, 10. 430,1. m. publici 230, so. mercenarius, mercenarii 70, 25. 348, 30. 385, 25. 390, 10. merces libere transferre 390, 10. mercimonia 357, 30. — Cf. mer- cancia. messarii 217, 10. messor, messores 217, 10, 15. meta, mete 322, 5. 364, 5, 10. 366, 5 sq. 867, 1 sq. 374, 5, 10. 394, 35. 404, 20. 414, 10 sq. 415, 1. 416, 25, 30. 427, 20. m. Boemie 403, 10. mete circuitus 321, 35. metas secundum terrae con- suetudinem circumire 414, 5. metas silvae distinguere 366, 10. metam, metas ponere 478, 20, 30. 374, 10. metas antiquas renovare 364, 5. 414, 10. meta- rum signa 373, 35. 374, 5. metalla, metallum 363, 25. 413, 20. 415, 1. metropolis 40, 80. 41, 1. 199, 15. metropolitica sedes 39, 35. 41, 1. 42,5. metropoliticum offi- cium exercere 39,30. 42,5. 

Strana 562
502 metropolitanus metropolitanus 298, 30. 307, 15. miles, milites 19, 20. 26, 10. 64, 10. 60, 15. 107, 15. 161, 15. 183, 1. 190, 10. 192, 15. 211, 10. 221, 20. 224, %5. 227, 10. 244, 1. 286, 10. 312, 30. 324, 30. 331, 20. 354, 15. 862,5,15. 369,20. 371, 15—25. 382, 15. 383, 1,5. 395, 10, 15. 403, 6. 404, 15. 411, 36. 417, 20. milites curiae marchi- onis Moraviae 222,15. miles episcopi Olomucensis 323, 15. 428, 15. milites monasterii 402, 30. miliare 429, 40. Cf. rasta. milium 211, 25. minister; m. capelle 305, 5, 20. ministri ecclesiarum 134, 1. 135,5. minister regis 303, 30. 328, 10. ministerialis, ministeriales 41, 35. 49, 15. 90, 15, 25. 91,1. 95, 20. 175,10. 216,10—35. 217, 1,5. 295, 1— 10. 299, 25. 306, 25. mi- nisteriales aquarii 216, 10. missi 277, 25. modius 217, 2o. 490, 1. moenia v. menia. molendina, molendinum 69, 10. 101, 10. 275, 15. 322,15. 328, 25. 877,10. 385,20. 390, :0. 392,5. 415, 427,25. 428, 1. 430, 1. molendina collocare, 304, 5. molendina construere 367, 35. monachi 61, 10, 15. 69, 20, 25. 235, 20. 346, 15. 371, 36. 380, 30. mo- nachus diaconus 400, 26. monasterium 68, 30. 69, 5 sg. 180, 10. 211, 10. 233, 25, 30. 274, 20, 26. 275, 1. 310, 25. 315, 30. 316, 20. 317,5 sq. 319,35. 320, 25. m. construere 64, 5. m. (— ecclesia collegiata) 242, 10. monasticam 400, 35. moneta 151,20. m. Patauiensis 336, 10. m. provincialis 321, 10. 427, 1. m. publica 255, 20. mo- netae vilitas 212, 1. moneta (— locus ubi numi cuduntur) 217, 25. 281, 10, 15. monetarius 66, 20. vitam informare GLOSSARIUM LATINUM. nutrimenta moniales; monialium benedicti- ones 348,30. moniales carna- liter cognoscere 158, 25. mons, montes 216, 30, 35. 322, 1. 10. 427, 20, 30. 431, 5. montes, in quibus lapides molares acquiruntur 413,25. montes, ubi mesallum feri foditur 413, 20. mortuarium; pecunia, quae mor- tuarium- vocatur 208, 30. mos terrae 230,20. 231,1. 387, 16. Cf. consuetudo. — mos Teutonicus: decimas more Teu- tonico contradere 26, 15. mulctae 421, 1. 425, 5. munera publica 211, 25. 420, 20. 424, 25. munitionem construere 62, 15. murus; muris ambitu circum- cludere 62, 15. civitatem muro forti edificare 303,30. — Cf. menia. muta Bohemorum (in Patavia) 2, 85. Naulum 87, 30, 35. 382, 30. 15. navigium 281, s. navis 282, 15. nemus, nemora 69,10. 248, 15. 275, 10. 301, 30. 427, 30. nobilis, nobiles, n. terrae (regni) 25, 15. 73, 15. 91, 35. 94, 5. 101, 30. 140, 16. 160, 35. 175, 15. 177, 5, 10. 180,15. 212, 20. 215, 30. 222, 15. 223, 20, 35. 224, 10, 20. 230, 15, 20. 233,25. ‚234, 1,5. 284, 10, 25. 317, 10. 318, 16. 325, 25, 30. 328, 10, 16. 329, 35. 330, 10, 20, 30. 331, 20. 354, 15. 358, 20. 360,5, 10. 371, 36. 382, 30, 36. 892, 25, 30. 400, 20. 401,5. 427, 5. 434, 25. nobiles maiores regni (Boem.) 160, 20. nobiles tam maiores quam minores 223, 15. 330,5. nobiles infeu- dati 90, 10. nobilium consensus 17, 35. 161, 5. 360, 10, 15. 369, 15. — V. e: primates. notarius apostolicus, n. domini papae 12,30. 23,15. 277, 16. not. imperialis: Henricus de 418, Parisius 93,30. 95,35. 97, 10. notarius regis Boh., not. curiae regis: Anselmus 176, 15. Benedictus: 51, 10. 88, 5. 368, 35. 361, 25. 383, 26. Engelscal- cus 267, 30. Hermannus 174, 5. 182, 15. 185, 16. 205, 1. 206, 20. 2265, 20. 229, 10. 232, 1. 248, 20. 250, 5. 257, 30. 264, 5. 267, 30. 286, 10. 290, 10. 319, 5. 323, 20. 324, 25. 329,10. 428,20. Ra- poto 5,1. Uvoizlaus 98, 15. Wigbertus 238,35. Vilhelmus 358,1. Wlricus 106, 15. not. [regis Boh.?] Petrus 397, 1. no- tarius regis Boh. Brunnae: Conradus 318, 15. 324, 25. nota- rus aulae marchionis Morav.: Apollinaris 364, 30. 376, 15. Hylarius 221, 25. not. ducis Austriae 205, 15. nota. rius Theobaldi ducis: Albertus 107, 16. — Cf. et.: prothonota- rius et scriba. | novalia 208, 15. 275, 15. 301, 30. 347, 30. novitios benedicere 70, 5. nummus; nummi 184, 5. nummi, qui dantur pro capite vel pro swod 108, 25. 105, 20. quatuor- decim nummi 896, 25. ius, pro quo dantur XIIII" nummi 103, 25. 105, 20. nuncius v. nuntius. nundine 357, 30. nuntius, nuncius, nuntii 16, 10. 16,5. 40,25. 82,5,10. 83,35. 84,30. 129,10. 140,5. 163, 1. 169, 15. 170, 1. 171, 15 sq. 277, 30. 278,1,10. 339,25. nuntii sollempnes 41, 10. 142, 1. 150. 26. nuntii sollempnes, qui ple- num agendi et respondendi mandatum haberent 140, 5. nuntios inhoneste tractare 49, 10. nuncii beneficiatorum 330, 10. nuncius castellani 330, 10. nuncius castellani et iudicis in citationibus ducendus 223, 20. nuncius castellani, iudicis, villici et camerarii debet adesse in eo, quod dicitur zuode 224, 1. nutrimenta animalium 61, 5. 128, 10. 346, 15. 348, 1. 

Strana 563
obequitare GLOSSARIUM LATINUM. pondus 563 Obequitare villam cum appen- | parochia, parrochia 276,5. 390, | pensionem annuam concedere diciis suis 67, 10—20. 143, 10. 175, 1. obligare 163, 5. 174, 85. obligare villas 110, 25. obsides 90,35. 91, 1. occisio 387, 35. officialis, officiales curie regalis 236, 15, 20. off. [regis] 103, 35. 105, 25. 212, 1. 230, 20. 262, 25. | 272, 25. 282,5. officiales [epi- scopi] 169, 20. officiatus 377, 16. officium servile; (homines eccle- . siarum) ad officium servile co- gere 231, 10. oleum 44, 10. oleum sanctum 70,10. 276, 25. 348, 15. oppidum 238, 10, 15. 314, 30. ter- mini circuitus oppidi 238, 20. o. (= castrum) 406, 30. oratorium construere 276, 5. 374, 15. ordeum 299, 30. ordines; o. celebrare 69, 35. ordi- nes inferiores suscipere 45, 10. in minoribus ordinibus consti- tutus 298, 25. o. sacri 122, 10, 15. 123, 10. infra sacros ordines constitutus 298, 25. sacri ordi- nis presbiteratus professor 305, 5. ordinem diaconatus praeter- mittere 45,5. originarii v. rustici e/ servi. ornatus [vestimentum ecclesiast.] 409, 30. ortus, orti (— hortus) 101, 10. 186, 20. 216, 20. 280, 10. 305, 25. 347, 30. 355, 15, 20. 416, 30, 35. 417, 5. ortulani 427, 30. osculum pacis dare vice et no- mine iuramenti 198, 1. ova 299, 30. oves 248, 10. 392, 25. Pagani 43, 25. pallium; p. deponere 223, su. 330, 15. p. subtrahere alicui 224, 5. 330, 30. panis 217,15. panem vendere 211, 25. papaver 2909, so. in foro 10. 392,20. villae ad parro- chiam ecclesiae pertinentes 31, 10. parochia (— dioecesis epi- scopi) 70, 1. parrochiales 192, 25. parrochianus (presbyter; — pa- rochus) 26, 20. 190, 25. parro- chiani laici 43,5; cf. parro- chiales. pascua 69, 10. 198, 20, 25. 215, 35. 238, 20. 275, 10. 322, 6. 347, 25. 377, 10. 389, 25. 394, 35. 395, 5. 416, 36. 417, 10. 427, 25. 436, 15. passagium dare 230, 25. pastor cum grege libere in silva vadere potest 430, 6. patriarcha 75, 5. patrimonium 173, 25. 284, 10. 312, 25. patrocinium; patrocinio muni- minique beati Petri ecclesiam commendare 217, 25. patronus; patroni (ecclesiae) 194, 10. 261, 1, 5. patronus tocius regni (Bohe- miae) s. Wencezlaus 305, 5. 283, 30. 329, 5. patronus (regni) s. Adal- | bertus 412, 10. patroni [regni Boem.], ss. Vitus, Wencezlaus et Adalbertus 204, 25. 389, 25. pauper; pauperes 103, 25. 105, 15. pauperes et advenientes in cena Domini procurare 44, 15. pauperes (= subditi claustra- lium) 56,30. 211,20. 223, 30. 236, 15. 237, 10. 289, 25. 328, 30. 330,15. 357, 25. 411, 25. 412, 1, 5. pecunia 143,5. 243, 15, 20. 328, 25. 336, 25. 354, 15. p. taxata 48,5. absque pecuniae exac- tione concedere 93,15. pecu- niam mutno accipere 69, 25. pedagia 170, 1. 317, 25. 321, 20. 427, 5. | pelles caprinae 217, 10. p. vulpi- nae 399, 5. pellex 9, 15. pellifex 280, 1. pena (poena) p. canonica 130, 5. P. pecuniaria 282,5. 355, s5. penam persolvere 212, 15. 311, 10. peregrini 103, 25. 105, 15. 360, 15, 20. pergamena, pergamenum 201, 1. 436, 5. permutatio 265, 25, 30. 267, 1. 268, 20, 30. — V. et.: concam- bium. petitionem innovare per nuntios sollempnes 41, 15. petitores donationis 51, 5. pheodum v. feudum. picarii 216, 30. — V. et. Glossar. boh.: pkelnik. pincerna 288, 30. 323, 15. 398, 10. 428, 15. p. [regis Roman.] 118, 20. 120,5. p. regis Boem. 66, 15. 176,30. 212,25. 204, 10. 401, 1. 412, 15. p. marchionis Morav. 152, 20. 198, 30. 222, 20. p. maior marchionis Mor. 222, 20. p. [episcopi Prag.] 79,5. p. abbatissae s. Georgii 423, 1. P. Zlauconis comitis 390, 30. pisam vendere [in foro] 211, 25. piscatio, piscationes 198, 25. 215, 35. 322, 5. 347, 30. 377, 10. 427, 25. piscator, piscatores 216, 15, 20, 30, 35. 217, 5. 881, 10, 15. 430, 1. piscatores reginae 416, 30. piscatura 407, 25. pisces 217, 15. 305, 20. 355, 25. piscina; piscinas collocare 304, 5. piscinarum refectio 420, 20. ab operibus piscinarum liberare 412, 5. pistor, pistores 216, 10. 217, 5. placitum provinciale 314, 30. plaustrifices 217, 1. plebanus, plebani 122, 5. 193, 15. 227,10. 228, 1, 5. 261, 30. 279, 15. 287, 15. 299, 35. 310, 5, 15. 340, 1, 5. 356, 30. plebesani 261, 10. plebs 354, 15. 381, 35. poena v. pena. poledrus 217, 20. pomeria, pomerium 2106, 1. 288, 15. 382, 15. pondus; marcae argenti et ferto ad pondus Pragense 214, 15. 

Strana 564
564 pons pons; pontium reformatio seu refectio 328, 30. 420, 20. 424, 26. exactio, que spectat ad edi- ficationes poncium 103,30. a laboribus poncium eximere, 357, 25. pons paludum 283, 5, 25. pontifex (— episcopus) 107, 25. 249, 20. 252, 1. 254, 25. p. sum- mus (= papa) 129, 5. p. sum- mus et universalis 150, 20. p. Romanus 121, 20. ius pontifi- calis officii 153, 30. porcarius 216, 30. porcelli 299, 30. porta terrae 217, 5. 402, 25. postulatores [donationis] 67, 10. prae- v. pre-. prandium 4392, 30. prata 69, 10. 193, 5. 198, 20. 206, 5. 215, 35. 220, 10. 248, 15. 272, 20. 275,10. 342,20. 347, 25. 355, 15. 389, 25. 394, 35. 395, 5. 400, 10. 406, 30. 407, 25. 409, 30. 416, 35. 417, 5. 431, 5. prebenda 311, 10, 15. 418, 1. pre- bendalis villa 50, 30. preceptor domus s. Johannis in Polonia 353, 25. precium iustum 116, s. taxato coemere 215, so. prediolum 11, 15. predium, praedium, predia 48, 1, 5. 78,30, 35. 79, 1. 98, 10. 116, 10. 119, 30. 169, 25. 173, 15, 20. 183, 10, 15. 198, 20. 206, 5. 215, 30. 216, 1. 230, 15. 233, 15. 250, 25. 265, 10, 20—30. 266, 1. 268, 20, 25,35. 283,5—835. 284, 20. 285, 1, 5. 316, 5. 320, 10. 360, 1. 371, 15. 376. 30. 377, 1—20. 382, 5, 35. 883,6, 10. 384,40. 385, 5—15. 387, 15, 30. 389, 25. 395, 1. 420, 10, 30. 424, 10, 30. 425, 1. 426, 10. predium (villulae) 115, 25, 30. predium cum perti- nenciis suis: cum pratis, terris, nemoribus et pascuis 113, 30. predo 230, 30. nocturnorum pre- donum accusatio 231, 1. prefectus (— burgravius) 104, 10. 193, 15. 222, 15. — V. et: pur- chravius. prelati, p. ecclesiarum 83, 20. 156, 15. 157, 5. 159, so. 160, 20. 164, precio GLOSSARIUM LATINUM. 35. 167, 15. 189, 5. 190, 1. 201, 5—15. 202, 1, 30. 204, 20. 212, 5, 20. 345,30. 353, 10. prelati maiores 202, 30. prelatura 160, 25. prepositura 54, 20. 58, 1. 194, 15. presbyter, presbyteri 73, 30. 122, 5, 10. presbyteri filii 123, 1. presentare clericos idoneos ad ecclesias 187, 30. presentatio 187, 30. presul (— episcopus) 3681, 5. pretium v. precium. primates 19, 15. 24, 10. 68, 5. 381, 35. 382, 10. 402, 15. coram pri- matibus scripto et sigillo con- firmare 87, 35. — Cf. magnates; proceres. princeps, principes 105b, 20, 25. 217,25. 320, 15, 20. 426, 15. principes imperii 26, 25. 29, 20. 95, 30. 98, 35. 187, 5, 15. 295, 30. principum [imp.] consilium 2, 15. 93,10. regnum Boemie abiudicatum Odoacrio regi per sententiam principum 91, 35. privilegium 18, 10. 21, 1. 28, 15. 36, 5. 58, 1, 5. 69, 1. 93, 30. 118, 10. 158, 1, 5. 194, 5, 20, 25. 200, 26, 30. 201, 1 sq. 202, 5. 231, 15. 234, 30. 235, 1. 239, 30. 241, 10, 15. 249, 20—40. (250, 30). 269, 5. 324, 20. 389, 20. privilegii litte- rae 204,5. privilegium con- cambii 79,1. privilegium do- nationis et confirmationis 210, 1. privilegii testimonio contfir- mare 108, 20. privilegiis regum et ducum Boemie probare 211, 30. 412, 10. privilegia deperdita 201, 15. 204, 15. privilegia anti- qua renovare 53,20. privile- gium renovare 216, 25. 219, 5. privilegiorum renovatio seu restauratio 218, 5. 219, 15. pri- vilegia restaurare secundum tenorem iuramento expressum 194, so. 204, 25. privilegii vio- latores 317, 15. 321, 25. per pri- vilegium instituere 2, 15. 93, 10. privilegia et iura 36,5. privi- legiis gaudere 267,15. privi- legia virorum religiosorum 225, 1. 931,30. habitu clericali de- protectio iecto clericali privilegio se pri- vare 154,5. privilegia aposto- lica, p. sedis apostolice 60, 30. 61,10. 70, 35. 127, 35. 128, 15. 271, 5, 20. 345, 36. 346, 15. 349,1. privilegia pontificum Roma- norum 194,20. 276,5. privi- legia monasteriis ab apostolica sede concessa 147, 35. 148, 30. privilegia et indulgentiae apo- stolicae sedis fratribus Prae- monstratensibus concessa 163, 20. probatio: per legittimas proba- tiones ostendere 303, 10. proceres Boemie 144, 5, 10. processus 85, 1. processum contra iustitiam revocare 333, 1. de processu iudicum legitime cog- noscere 334, 15. processum exe- cutioni mandare 333,20. — Cf. acta. proclamare v. forum. procurator, procuratores 16, 10, 15. 10,6. 21, 20. 28, 30. 49, 30. 76, 20. 82, 5, 10. 83, 10 sq. 84, 25. 85,5, 15. 133,25. 153, 30. 169, 10. 172, 10. 176, 20. 197, 25. 228, 30. 294, 10. 310, 10. 311, 15. 333, 20, 26. 334, 1, 10, 15, 25, 30. 337,30. procurator regni Siciliae 6, 10. procurator regis 265, 15. 267, 5. 268, 30. procura- tores [regales] provinciarum 318, 20. procuratores bonorum episcopatus Pragensis 146, 1, 5. procurator monasterii, cui com- missa est procuratio in tem- poralibus 316, 1. 321, 1. 426, 30. episcopum per procuratores in episcopatus possessionem restituere 153, 30. 160, 25. pro- curatores sollempnes cum ple- no agendi ac respondendi man- dato 135, 10. procuratores de- Stinare ad aliquem 209, 10. aliquem procuratorem consti- tuere 101, 20. 292, 10. procuratio 388,1,25,35. p. in temporalibus 316,1. 321, 1. 426, 30. professio 69, 15, 25. 70, 5. 2775, 20. protectio 60,30. 128,1. 271,5. 346,1. sub protectionem pa- 

Strana 565
protectio tronorum Bohemiae colligere 389, 25. sub beati Petri pro- tectione suscipere 27, 25. 47, 15. | 68, 35. 78, 1. 141, 5. 162, 5. 332, | 20. 347,10. sub protectione ecclesiae Romanae recipere 269, 10. in regiam protectionem suscipere 186,15. 352,20. in tutelam et protectionem (re- giam) recipere 316, 1. 426, 10. in protectionem regie potestatis suscipere 385, 30. sub protec- tione regia recipere 230, 10. 267,1. sub defensionem pro- tectionis [regiae] suscipere 377, 16. protectionis clipeo defen- sare 113, 25. — V. et.: defensio, tuitio, tutela. prothocolla 200, 20. protonotarius, prothonotarius, protonotharius; p. aule impe- rialis 118,25. p. curie regalis | [Rom.] 94, 1. 96, 1. 97, 15. p. regis, curie regis Boh.: Ansel- mus 185, 10. Benedictus 80, 10. Engelscalcus 182, 15. 183, 20. 225,10. Wypertus 237,20. p. curie marchionis — Moravie: Apollinaris 104, 20. 222, 20. provincia 4, 25. 60, 1. 95, 25. 180, 15,20. 217,1. 227,6. 387, 30. 422, 20. p. Bremensis 350, 10. Magdeburgensis 350,10. Ma- guntina 345,30. Provin- ciae Bohemiae: Beli- nensis 216, 6. 384, 40. 387, 26. 390,5. Boleslawensis 210, 5. Bozensis 217, 1. 422, 10. Ka- menecensis 217, 10. Curimen- sis 312, 20. 382, 35. Gawranski 422,6. Luthomericensis 328, 10. 422, 1. Melnicensis 422, 5. | Netolicensis 422, 5. Pilznensis | 422, 10. 434,30. Pragensis, p. | que est circa castrum [Prag.] 421,25. 422,15. Prahinensis 422, 5. Satcensis 217, 1. Teti- nensis 216, 80. 217, 15. Wulta- vensis 217, 10. Zedlecensis 217, 10. 283, 10,30. 403,5. Pro- vinciae Moraviae: Be- towiensis 225, 1. 303, 30. Brun- nensis 105, 15. 315, 30. 318, 20. 329, 35. 330, 1. 394, 20. 409, 1. GLOSSARIUM LATINUM. Brecizlaviensis 73, 30. 365, 36. 369, 20. Golessicensis 19, 15. 105, 15. Olomucensis 73, 25. 105, 15. 318, 20. 355, 20. 364, 1. 369, 15. 408, 30. Oppaviensis 427, 30. Preroviensis 73, 25. 365, 30. Wsobernensis 366, 1. Znoimensis 105,15. 223, 10. 225, 1. 318, 20. 322, 16. 382, 1. 395,20. 428,1. — provinciae regno Boemiae attinentes 230, 10. — provincia Budessinensis 314, 25. — ab omni provinciali exaccione absolvere 400, 20. ab omni lege provinciali exi- mere, absolvere (250, 30). 431, 16. in provinciali placito con- sedere 314, 30. provisores ecclesiarum 227, 5. publicare; domu, in qua furtum invenitur, publicetur 212, 15. purgationem canonicam recipere 22, 15. 29, 15. purchravius, purgravius v. bur- cravius. 183, 5. Quadragesima 44, 10. quatuordecim v. denarii ef num- mi. quercus 367, 5. 430, 5. questio civilis aut criminalis 69, 30. Rapina 71,1. 201,30. 204,30. rapinam facere 276, 20. 349, 5. rappa 299, so. rasta (= milliarium germanicum) 429, 35. 430, 5. recognitio; in recognitionem et in censum annualem solvere 184, 6. recreationes 355, 25. rector; rectores ecclesiarum 324, 80. 348,30. r. provinciae 303, 30. refectiones 355, 10. regalia recipere [a duce Boh.] 21, 5. 28,15. in regem (Boh.) electus regalia ab imperatore Romanorum recipere debet 93, 15. salutatio 565 regula; r. beati Augustini 274, 30. 276, 15. r. beati Benedicti 69, 1. 347, 15. 400, 35. r. ordinis Cis- terciensis 158, 20. regularis ob- servantia 121, 25. reliquiae martyrum, r. rum 31, 1. 196, 30. renovatio (privilegii) 250, 15. renunciare ius et potestatem 190, 20. rescriptum; 1. [- litterae] r. apostolicum 338, 1. — 2. [= a- pographum]: privilegium in rescripto redigi iubere 249, 80. residentiam in ecclesia non fa- cere 293, 25. responsalis (— procurator) 310, 10. retes ad venationem regis ducere 411, 30. rubos extirpare 354, 10. rura extirpare 390, 1. rusticus, rustici 212, 15. 216, 16, 20. 224, 10. 288, 15. 303, 10. 330, 35. 354,5. 377, 15. 387, 15, 30. 411, 10. rustici originarii 4, 30. sancto- Sacerdotes 244,1. s. in matri- monio viventes 122, 10. sacer- dotis filius 21, 1. 28, 15. sacer- dos cum suo cooperatore in iudicio aquae 223, 35. 330, 20. sacerdotium; presbyter, diaco- natus ordine pretermisso, fecit se ad gradum sacerdotii pro- moveri 45, 5. sacramentum; quantitas dampni estimetur sub certa fide et sacramento eorum, quibus iu- risdicio est commissa 224, 5. 330, 25. sacramenta ecclesia- stica 70, 10, 20. ad sacramenta ecclesiastica recipere 280, 15. ad sacramenta eccl. non reci- pere interdictos 138, 1. sagitta 378, 30. sagittarius 288, 10. sal 282, 20. salem vendere in foro 211, 25. salmones 281, 15. saltus 215, 35. salutationes 217, 10. salutatio omissa in litteris bapae 41, 85. 

Strana 566
566 scabini scabini 407, 30. scismatici 169, 30. scolaris 174, 5. scolarum magister 261, 30. scolasticus, scholasticus 75, 1. 98, 15. 101, 25. 108, 30. 114, 15. 116, 20, 30. 244, 25. 264, 10. 298, 20, 25. 334, 1. 340, 10. 342, 30. 373, 25. 876, 5. scriba regis (Boh.): Conradus 227, 10. 239, 1. 323, 5. 428, 10. Engelscalcus 98, 20. Wigbertus 279,25. scriba [abbatissae s. Georgii] 428, 1. — V. etiam: scriptor e/ notarius. scriptor [domini papae]: mag. Aston 333,20. Guillelmus 77, 25. mag. Symon 344, 30. scrip- tor [regis Boh.]: Benedictus 378, 5. scriptum; — s. autenticum 166, 1. 238, 15. donationem tam banno quam scripto sanccire 383, 15. scutellas ter in anno solvere 381, 26. scutellarii 216, 15, 20. sedem episcopalem transmutare 62, 15. semita 69,10. 275,15. 874, 15. 414, 30. s., in qua theloneum exigitur 60, 1. 387, 20. 390, 5. senescalcus aule imperialis 6, 10. sententia 16, 20. s. capitis 317, 10. s. confiscationis 420, 30. 425, 1. s. diffinitiva 49,25. s. ex- communicationis 51, 5. 76, 10. s. litigiosa 214, 10. s. suspen- sionis 157,5. 297, 25. senten- tiam regularem promulgare 69, 20. sententias [interdicti] sine mandato apostolico -relaxare 136, 35. sententiare 436, 20. sepulchrum s. Wencezlai 305, 15. sepultura 226,5. 279, 25, 30. s. libera 276, 10. sepulturam eli- gere (in aliquo loco) 312, 20. sepulturam ad ecclesiam acci- pere 328, 20. sequester; fruges ponere 310, 20. servi 95, 20. 230, 20. s. asscripti- cii 282, 1. s. castrorum 18, 1. s. glebe 282, 1. s. originarii 282, 1. in sequestro GLOSSARIUM LATINUM. silva serviens, servientes 184, 1. 411, 10. — Cf. servitores. servitia (publica) 231, 10e. — Cf. munera publica. servitores 3, 15. servitus 326, 5, 10. villas ab omni servitutis iugo liberas reddere 18, 1. servitutes reales et per- sonales remittere 421, 15. 423, 40. servitutis indebitae honera 262,30. servitutem debitam fugere 211, 10. 471, 40. servitu- tum remissiones 420, 10. 424, 15. signa [terminorum]; s. 175, 1. sigillum; s. adulterinum confin- gere 21,5. 28,20. s. ecclesiae falsare 293, 20. sigilli falsatio 294,5. s. commune regni Boemie 161, 5. sigilla specialia 161, 10. 180,25. sigillum pe- nitus ignotum 338, 35. sigillis includere 16, 5, 20. sigillo ra- tificare 3, 20. sigilla, quae in hoc. tomo descripta suni: Agnetis abbatissae s. Georgii 11, 20. Andreae episcopi Prag. 114, 30. Arnoldi decani Prag. 345, 10. de Cladrub abbatis 48, 10. Coiatae de Gnevin most 302, 10. Constantiae reginae (I) 18, 25. et 68, 10. (II) 341, 30. de Coztomlat Sezemae 242, 25. Ecclesiae Pragensis (I) 340, 25. (11) 302, 10. Epponis praepositi Prag. 340, ponere 20 et 345, 10. Esau canonici Olomuc. et archidiac. Prerovensis 181, 5. Friderici LI. aurea bulla Sicula 94, 15. aurea bulla imp. 118, so. Gregorii de Crescentio s. Theo- dori diaconi card. 210, 10. Heidwigis marchionissae Mo- rav. 182, 30. Heinrici praepositi Ardacensis 203, 10. Heinrici (Vladislavi) marchi- onis Moraviae (I) 114, 25. (II spurium) 433, 25. Yppoliti canonici et archidia- coni Pragensis 340, 25. Johannis II episcopi Pragensis (1) 302, 10. (11) 340, 25. Leopoldi ducis Austriae 300, 1. de Mileuzko abbatis 340, 25. Moysi canonici Olomuc. et archidiac. Brecizlaviensis 181, 15. Otakari regis (I) 5,5. (II) 51, 15. (III) 256,5. (IV) aurea bulla 140, 15. (V) aurea bulla 251,5. (VI spurium) 213,5. (VII spurium) 220,20. (VIII spurium) 239, 5. (IX spurium) 399, 15. Peregrini episcopi Pragensis (1) 242, 20. (1I) 251, 1. de Plankinberc (Perchyc) Wit- konis 193, 20. de Plas abbatis 356, 5. Radozlai canonici et archidia- coni Olomuc. (1) 181, 10. (I1) 356, 1. Roberti episcopi Olomuc. (1) 74,10. (Il spurium) 239, 10. (III spurium) 433, 30. de Schenkenberg Wolframi 356, 35. Sigifridi I1 archiepiscopi Ma- guntini 309, 15. Sigifridi praepositi rensis 208, 10. Sobéslavi ducis (filii baldi) 312, 30. Trebecensis monasterii 266,15. Venceslai ducis Pilznensis 251, 20. iunioris regis Boem. 326, 35 et 341, 35. regis 327, 5. de Welegrad abbatis 356, 5. Werneri abbatis de Sancta Cruce 203, 15. Vlrici praepositi s. Nicolai Pa- taviensis 203, 10. siligo 238, 15. 299, 30. 430, 1. silva, silvae 67, 10. 112, 10. 152, 10. 162, 5. 175, 1. 190, 20. 193, 5. 198,25. 206,5. 217,5. 220, 10. 223, 25. 238, 20. 263, 30. 265, 20. 275, 5, 10. 283, 10, 15, 30, 35. 284, 10. 322, 1, 5. 328, 25. 341, 20. 363, 20. 365, 30. 366, 10, 35. 373, 10, 20, 30. 374, 10—30. 377, 10. 378, 25. 381, 30. 382, 5, 15, 25. 383, 1. 389, 25. 390, 1. 394, 30, 35. 395, 5. 402, 25. 408, 5, 15. Monaste- Theo- 

Strana 567
silva GLOSSARIUM LATINUM. 404, 25. 406, 30. 409, 30. 411, 25. 413, 20. 414, 1. 416, 35. 417, 10. 422, 15. 427, 20, 25. 430, 5. 436, 5, 15. silva ad villam per- tinens 4, 25. circuitus silve 380, 15. 881,5, 20. silvarum usus liber personis ecclesiasticis con- ceditur 211, 10. silvam exstir- pare 863,25. 373, 15. 400, 25. silve succisio 211,25. (z. ef. preseka in Glossario bohem.) silvam exstirpandam ad XXX annos accipere 238, 15. silvam liminarem succidere 377, 20. silvae in ambitu terre succisio 402,20. ili, qui custodiunt silvam 224, 20. Silvula 286, 1. simila 355, 25. symonie vicium committere 168, 15. sinodus 69, 35. solidi 278, 10. 429, 35, 40. 430, 1. solidus monete Pataviensis, 336, 10. spelunca 431, 5. spiritualia 194, 15. spoliare aliquem in via vel in foro 224, 20. 331, 15. stagnum 216, 35. statuta; st. sacri concilii generalis 127, 5. st. ordinis Cisterciensis 70,1. 348,15. statuta audire 366, 5, 15. subcamerarius 20, 1. 287, 15. 304, 15. 308, 15. 326, 15, 25. 410, 5. s. regis 87, 35. 88, 1. 98, 15. 143, 10. 144, 10. 175,1. 220, 5, 15. 231, so. 256, 1. 272, 30. subca- merarius reginae 143, 10. subdapifer 287,10. 326, 20, 25. s. regis Boh. 212, 25. 225, 10. 250, 20. 397, 35. 412, 20. s. mar- chionis Mor. 257,25. 375, 10. subditi 134, 10. 153,35. 154,5. subpincerna regis 225, 10. 232, 1. 287,15. 304,15. 326, 20, 25. 398, 16. s. marchionis Mora- viae 257, 25. 375, 10. subscriptiones 202, 30. subscrip- tionibus insignare 420, 20. 424, 20. subsides 429, 30. 430, 1. suburbium 217,5. 382, 35. 417, 5. suffraganea (ecclesia) 380, 20. suffraganei 60, 25. 127,30. 345, 80. suppanus, suppani, supani Boe- mie, s. terre 33, 1, 15. 91, 35. 119, 25. 126,5. 131, 1. 138, 25. 159, 25. 210, 35. 223, 15. 307, 20. 328, 20. 329,35. 330, 5. supa- norum consensus 307, 20. supplicare per nuntios 40, 25. surreptio litterarum 294, 1. suspendere ab officio et beneficio 1, 20. 61, 10. 128, 15. 149, 30. 150,1. suspensum ab officio pontificali denuntiare aliquem 22, 10. suspensos ab officiis et beneficiis ad presentiam sedis apostolice transmittere 339, 20, 30. suspendere (furem) 224, 10. sutores 217, 5. Taberna 18,20. 225, 1. 273, 15, 25. 301, 25. tabernam in villa concedere 80, 10. tabernas do- nare 52, 1. talentum 429, 40. tallias ab hominibus episcopi extorquere 169, 25. taxare; taxata pecunia 48, 5. teloneum v. theloneum. templum 217, 25. temporalia v. procurator, curatio. terminus, termini 175, 1. 213, 35. 283, 15, 35. 377, 5. termini vil- lae 193, 5. 220, 10. termini sil- vae 436,15. terminis distin- guere 283,5,25. villam infra terminos ecclesiae includere 226, 5. 227, 30. ecclesiam certis terminis limitare 227,1. ter- minos in silvis et agris ponere 67, 10. signa in terminis ponere 143, 15. termini, qui regno attinere videntur 93, 15. terminus peremptorius 83, 5. 85,5. terminum competentem partibus prefigere 334,25. in primo termino astare iudicio 331, 25. terra 50,30. 56, 25. 58, 25. 59, 1. 216, 1 są. 217, 1 sq. 237, 5. 265, pro- theloneum 567 20. 272, 15, 20. terrae (in villa) 4, 25. terra ad aratrum 98,5. t. unius aratri 73, 15. t. ad duo aratra 101, 5. terra regali dominio subiacens 50,30. mansus terrae arabilis 238, 15. terram in helemosinam assignare D8, 30. territorium, territoria 309, 5. 352, 25, 30. 420, 10. 424, 10. terri- toria prediorum 215, 35. terri- torium villae 50, 30. terrula deserta 369, 30. testamentum; testamenta dece- dentium 61, 5. 128, 10. 271, 15. 346, 10. testamentum condere 351,15. t. disponere 283, 1. 284,1. in testamento legare 285, 5, 20. in testamento relin- quere aliquid 301, 15. testes; ecclesiae testibus uti non coguntur, si ius suum privi- legiis regum et ducum Boh. probare poterint 211, 30. testes recipere 16, 1. t. contra iusti- tiam recipere 333, 15. testium receptio minus canonica 334, 1. per testes idoneos probare 166, 1. testes producere 16, 15. tes- tes idoneos et fide dignos pro- ducere 418, 30. testium depo- sitiones publicare 83, 10. testes litterati 208, 5. testimonium; t. septem nobilium virorum recipere 7,25. testi- monio alicuius uti 211, 30. te- stimonio fori communis con- vincere 223, 30. 330,20. testi- monium vicinatus 211, 5. 411, 15. t. vicinorum 223, so. 330, 20. viciniam in testimonium inducere 261,35. aliquem in testimonium ad citandos ho- mines ducere 411,530. fratres, (monasterii) ad testificandum adducere 408, 1. Teutonicus mos 26, 15. textor 429, 40. thelonarius, thelonearius 331, 1. 390, 30. theloneum, teloneum, thelonium, theolonium 60, 1. 107, 20. 162, 5. 170, 1. 217, 15. 224, 30. 228, 30, 35. 230, 25, 30. 257, 5. 282, 

Strana 568
568 theloneum GLOSSARIUM LATINUM. villa 15, 20. 288, 5. 317, 25. 321, 15, 20. 331, 1. 366, 36. 366, 6. 381, 20. 387, 20, 25. 390, 1, 6. 404, 30. 411, 25. 417, 5, 10. 418, 15. 422, 1— 10. 427,5. 430,5, 10. theo- lonea in exitu terrae 212, 10. theloneum, quod ceztne dici- tur 430, 15. theloneum novum 224,30. 331,25. per thelonea transire 317, 25. 321, 15. 427, 5. quarta septimana in theloneo 107, 20. villa in theloneo sita 107, 15. dominus thelonei 212, 10. theolonaria super viis consti- tuere 404, 30. theolonium v. theloneum. thesaurarius ecclesiae 11,20. t. (regis Angliae) 278, 10. thesaurus ecclesiae 21, 10. 28, 20. de thesauro [regis] liberare 218, 10. tina; decimam tinam de vinea dare 229, 1. tornarii 216, 25. torrens 427, 30. transcriptum 166, 10. t. scripti autentici exhibere 166, 1. tributa, tributum 53, 25. 56, 30. 80, 1. 217, 10. 237, 10. 262, 30. 316, 10. 320, 15. 420, 20. 424, 26. 430, 10. ab omni onere tri- butorum absolvere 320, 15. 426,15. commune tributum terre 101, 15. exactiones in tri- buto terre indulgere alicui 433, 10. triticum 238, 15. 299, so. 430, 1. tuguria piscatorum 416, 30. tuitio 391, 30. in tuicionem regie maiestatis suscipere 387, 10. — V. et.: tutela; protectio. tutela; sub tutela esse 371, 25. bona in tutelam (regis) susci- pere 235,20. — V. et.: tuitio; protectio. tutores et defensores libertatis monasterio concessae consti- tuere 317, 15. 321, 20. Urbs (— castrum) 17, 20. 109, 1. 114, 25. 174, 10. 369, 10. 407, 30. urna 217, 10. tercia u. de apibus reginae 217,15. u. de melle 217, 20. Vaccae 224,5. 248, 10. 330, 25. 392, 26. vallum 371, 30. valva 416, 25, 35. 417,5. vasalli 186, 15. wassallus reginę 341, 25. vectigalia, vectigallia 53, 25. 56, 30. 80, 1. 215, 30. 237, 10. 262, 30. 316, 10. 320, 15. 377, 20. 426, 15. v., que fiunt, cum rex ad colloquium vel exercitum est iturus 420, 25. 424, 25. venatio, venationes 67, 15. 198, 25. 215, 30. 322, 5. 411, 30. 427, 25. venator, venatores 198, 25. 257, 15. 322, 5. 373, 25. 375, 10. 393, 15. 395,1. 397,1. 427, 1, 26. venatores, qui vulgo lowci di- cuntur 366, 10. venator curie 410, 5. venatores regis 321, 10. summus venator 286, 10. 373, 26. 375, 5. venatorie dignitatis 436, 15. vendere aliquem pro debito 331, 25. venditio 87, 25. 193, 10. 217, 10. 243, 30. venditionem remittere hominibus ecclesiae 201, 25. 204, 30. vestimentorum ablutor 216, 25. vetula [de castro] 223, 35. 330, 20. — V. etiam: avia. vexillifer 360, 30. 361, 10. vexillum; regnum Boemiae [Wra- tizlao filio Otakari] cum sex vexillis assignatur 91, 35. via, viae 4, 30. 69, 10. 217, 5. 223, 25. 224, 10,20,25. 404, 26— 35. 411,25. 414,30. 418,15. via antiqua 416,30. via antiqua versus Boemiam, que Soum- wech dicitur 89, 20. via com- munis 416, 30. via explorato- rum 142, 10. via foralis 216, 1. via publica 364, 10. 366, 15. 367, 1—10. 387, 26. 414, 16. via Golotilensis 217, 15. via Pra- magister, haticih 217, 10. in via pergere 430, 5. vie securitatem habere 150, 30. viarum separatio 402- 20. vicarius; v. episcopi Pragensis 342, 35. vicarii ecclesiae Olomu- censis 73,30. vicarium legiti. mum locare 385, 25. 390, 10, vicecancellarius s. Romane eccle- sie 349, 5. viceprothonotarius 94, 10. 96, 10. 97, 20. vicesima de proventibus eccle- siarum 136, 5. ; vicinatus 67, 15, 20. 224, 1. 330, 25. 354, 15. per vicinatus testi- monium se expurgare 211, 5. 411, 15. vicini 231, 5. 395, 1. 414, 10. 415, 5. testimonium vicinorum 223, 30. vicinia 261, 35. victualia 321, 10. 427,1. villae ad mensam regiam in victu- alibus dandis specialiter perti- nentes (250, 25). vicus 279,30. 280, 5. 288, 10 vigiliae nocturnae in castris 420, 25. 424, 25. | villa 18, 20. 19, 15. 20, 1. 26, 18. 30, 30. 31, 10. 56, 25. 63, 5. 66, 10. 73, 1, 16. 78, 80, 35. 79, 30. 80, 1 sq. 98, 5. 101, 5—15. 114, 15. 124, 1, 6. 128, 20. 143, 1, 10. 152, 5—10. 162,5. 163, 1. 174, so. 175,1. 180,10. 182, 5, 80. 183, 1. 190, 15, 20. 193, 5. 198, 20. 212, 15. 216, 1 sq. 217, 10. 220, 5—15. 221, 10. 222, 5. 223, 20, 25. 226, 1, 5, 35. 227, 1, 30. 233, 15 sq. 234, 1, 5. 237, 5. 242, 5. 243, 1—20. 247, 30. 250, 25. 255, 15—25. 257,6—15. 261,5, 10. 262, 20—35. 263, 30. 265, 20. 267, 10. 268, 35. 275, 5. 281, 6. sq. 282,25. 283,5,10. 284, 5—20. 285,5—15. 305, 20, 25. 308, 5. 310, 10. 314, 25. 316, 10. 317, 1, 10. 320, 16. 321, 1. 322, 20. 326, 1, 6. 328, 5 sq. 330, 10. 331, 15. 341, 10. 351, 10 sq. 364, 5. 355, 6, 15, 20. 368, 20. 360, 1, 16 sq. 361, 1 sq. 363, 20. 365, 30. 366, 5. 367, 10 sq. 369, 20. 370, 

Strana 569
villa GLOSSARIUM LATINUM. vulgus 569 1. 371, 20, 25. 377, 10, 15. 380, 15. 381, 5, 15, 30. 382, 5—35. 385, 10, 15, 25. 390, 5. 392, 20. 394, 35. 395, 5, 10, 30, 35. 400, 20. 403, 5, 10, 30. 406, 30. 409, 30. 411, 40. 412, 1. 413, 20. 414, 35. 415, 1. 416, 35. 417, 1, 5. 420, 5. 421, 25. 424, 10. 426, 15, 30. 427, 1. 428, 1. 431, 10. 434, 20—35. 436, 5—15. villa forensis 180, 15, 20. 363, 20. 365, 30, 35. 366, 1—10. villa cum foro 54, 5. villa prebendalis 50,30. villa ad ius reginae pertinens 67, 1. villas locare 248, 5. 363, 25. 390, 1. villas in bonis in feu- dum concessis instituere 336, 5. terra in territorio ville sita 50, 30. villarum incole 329, 1. villicatio seu advocatia 238, 25. villicus, villici 66, 20. 224, 1, 20, 25. 229, 5. 244, 1. (250, 25). 288, 35. 331, 20, 25. 387, 30. 390, 30. 392, 5. 393, 15. 397, 1. 400, 20. 402, 25. 408, 30. 431, 15. villicus regis 4, 25. 143, 10. 144, 15. 175, 15. 224, 35. 290, 15. 331, 30. villici regales 211, 10. 212, 1. 411, 40. villicus domini terre 331, 10. villici principum 18, 1. 369, 20. villicus Pragensis 217, 10, 15. villicus reginae 429, 25. villicus camerarii 225, 1. 331, 30. v. magistri venatorum 373, 30. villici militum 18, 1. 369, 20. villicus episcopi Olomucensis 74, 1. villici nuncius 330, 25. villula 115, 25. 371, 30. vineae 26, 15. 69, 10. 180, 10. 183, 10, 15. 184, 1— 10. 215, 35. 216, 1. 269, 5. 275, 10. 280, 10. 303, 10. 318, 1. 322, 15. 347, 25. 416, 35. 427, 30. vineas plantare 288, 15. vinitores 216, 1—25. vinum 59, 25. 183, 10. 355, 25. 385, 5, 15. 389, 30. 390, 1. vinum ducere ad vendendum 257, 5. virgulta 198, 20. visitatio 194, 15. vituli 299, 30. vivaria 355, 15. vomeres; subire iudicium ferri, scilicet vomeres 224, 15. vo- meres calcare 316, 20. 320. 25. 411, 20. 426, 20. vulgus 329, 30.

Strana 570
570 becwar GLOSSARIUM BOHEMICUM. pomocne GLOSSARIUM BOHEMICUM. becwar (or.), beëvér, vietor 216, 25. | kerz (sp. XIV); keř, frutex; roki- berna (c. XV 11), berne (sp. X 111) berné, communis terrae collecta 60, 1. 387, 1. 390, 5. ceznici (or.); &ieÉmici, caliciarii 217, 1. ceztne (sp. XIII); cestné, the- loneum de via; theloneum, quod dicitur ceztne 436, 15. pertinens ad beneficium fore- starii 411, 25. — Cf. czesta. Copecz v. kopecz. czesta (sp. XIV); cesta, via; 414, 15, 30. dedin (sp. X 111); gen. blur. vocis dědina = heredium; praedium iure dedin possidere 387, 15. dezho v. drugo, druho. drizeci (or.); d¥igfeéi, homines ad ligna findenda obligati; 217, 5. drugo (c. XV), druho (or.), dezho (mendum apogr. s. XV); druh, miles minoris ordinis; 223, 35. 261, 25. 330, 20. gesero (sp. XIV); jezero, lacus; 367, 1. ghraniz v. hranicie. glaua, glava v. hlaua. hirdozt (or.), herdost (c. XV); hrdost, superbia, iniuria 224, 20. 231, 1. hlaua, hlava, hlawa, glaua (or.), glava (sp. X111); hlava, caput; poena, qua condemnabatur villa, ubi homo interfectus erat, cum interfector non cap- tus esset 38,25. 87,25. 201, 25 204, 30.282, 10. 289, 25, 30. 290, 1, 5. 326, 1, 5. 329, 1. 342, 20. 357,25. 412,1. 420, 25. 424, 30. holoti (sp. XIII); nom. plur. vocis holot; custodes canum ve- naticorum 411, 30. hranicie (sp. XIV), ghraniz (sp. XIII) hranice, metae; 366, 15—30. 367,5, 15— 30. 394, 35. 414, 5, 20, 25. signa, guae vulgo hranicie dicuntur 414, 15 towi kerz 366, 30. kiy (or.); kyj, fustis; duellum, quod in vulgari dicitur k. 331, 30. kmetones, $/., derivatum ab voce kmet, rusticus; 228, 20. kopecz, copecz, pl. copci, kopci, kopczy (sp. XIV); kopec; acer- vus trabibus circumdatus, Sig- num metarum 366, 15, 35. 367, 1—10, 20, 35. 414, 5— 15. koselug (or.), kofeluh, coriarius 217, 1. lez (sp. XIV); les, silva; 366, 35. lowci (sp. XIV), nom. plur., lovéi; venatores, qui vulgo lowci dicuntur 366, 10. luchinici (c. XV), Iuéníci, plur. vocis lulnik, arcufex, 328, 5. luse (or. Iwfe?, ministeriales, qui dicuntur L., in castro Kou- tim 216, 10. narez (or.), narecz (c. XV); nářez [exactio bovum et ceterorum animalium ad cultrum desti- natorum]; ius, quod vocatur n.; servitus, quae nominatur n. 103,25. 105,20. 201, 25. 204, so. 275, 25. 326, 5, 10. 329, 1. 857, 25. 411, 30. naroc, naroch, naróch, narok (or.); márok, incusatio, crimi- "4l; donatio, que vulgo n. appellatur 38,25. 87,25. 201, 25. 204, 30. 223, 25, 35. n., quod latine vocatur accusatio 231, 1. 236, 15. si quis ab aliquo pro latrocinio incusetur, quod boemice n. vocatur 326, 5, 10. 329, 1. 330, 15, 20. 342,20. 357, 25. 380, 5. 411, 30. nestoyte (or.); mestojfte, nolite stare! (— properate auxilio!); clamor communis, qui nestoyte vulgariter appellatur 331, 10. nocleh, nochlegh (or.), nozleh (sp. XIII); nocleh, pernoctatio; 103, 25. 105, 20. 272, 25. 411, 30. nosko (or.) ;tosek, naso; 326, 20, 25. ocov (or.); okov, vas ferro vinctum 217, 20. otbog (sp. XIII); odboj, detrec- latio, violentia iuris; pena, que debetur facientibus otbog 420, 30. 425, 1. ozzada (sp. X///); osada; vocatur quando camerarius ducit ali- quem in testimonium ad ci- tandum aliquos homines 417, 30. ozzep (sp. XIII); oseb, annoni tribuenda 411, 30. panosi (sp. XVII); panosi, 417, 20. pkelnik, pl. pkelnici (or.), f kelník, bkelnici; picarius, bicarii 216, 30. 217, 5. plen (sp. X///), confiscationis sententia, que plen dicitur 420, 30. 425, 1. poclona (or.); poklona, salutatio; oblatio, que dicitur p. 217, 10. podecoing (or.); podkoni, mars- calcus 323, 15. pogezda v. poiezda. pohonce (or.); pdhonéie, solutio, quam citatus arcessitori dare debet 331, 10. pohonchi, pohonczi (sp. X/V); bóhonci, arcessiłores; illi, qui aliquem ad iudicium citant; camerarii, qui vulgo p. dicun- tur 364, I. 414, 5. poiezda (or.), pogezda (sp. X111); Pojegda, exactio equorum ve- hiculariorum; exactiones tur- pes, que vulgari vocabulo p. vocantur 255, 15. 412,5. 420, 25. 424, 25. pomisci (or.); pomyjci, ablutores; ministeriales, qui dicuntur po. misci 216, 25. pomocne (or.); pomocne; denarii, qui persolvuntur, si quis ci- tatus fuerit et obtinuerit ius suum in iudicio 331, 10. 

Strana 571
poowod GLOSSARIUM BOHEMICUM. zwinar 571 poowod (sp. X///); onus, quod | rvdnici (or.); rudníci, fossores me- dicitur p. 420,25. 424, 25; fortasse idem atque powoz. tallorum; ministeriales, qui vulgariter dicuntur r. 216, 25. potok (sp. X/V), rivus, rivulus, | seztne (sp. XIII); Sestné; sex 366, 35. 367, 1, 5, 30. powod (or.); $óvod, piivod, actor; 224, 5. 330, 25. powoz (or.); fovoi, vectura; ser- vitus 103, 25. 106, 20. preseca, presceka, prezeka (or.), preseka, prezeca (sp. XIII) b*eseka; succisio silvae, quod p. dicitur 201, 25. 204, 3o. 211, 25. 282, 10. 357, 25. 412, 5. 420, 20. 424, 25. prouod (or.), prowod (sp. XIII); Próvod, conductus; 201, 25. 204, 30. 420, 25. 424, 25. przisudni (sp. X7V); přísudné, pecunia, quam solvit ille, cui adiudicatum est ius; duos de- narios, qui vulgo przisudni di- cuntur, in signum causae ob- tentae iudici praesentare 414, 1. pzarowe (sp. XIII); bsáfové, de- bitum canes cum caniducto- ribus alendi 412, 5. rannik (sp. X///); rannik, vulne- ralus; sive [homines] invicem sediciose seu a latronibus vulne- | wirch (sp. X/V); vrch, origo, fons; | rentur, quod est rannik 412, 1. denarii, qui dantur magistro venatoriae dignitatis 471, 30. stol (or.), stul (sp. X///); stól; kralow stol, kralaw stol, krd- lôv stôl, thronum regis; 322, 1, 25. 427, 20. swod, suode, zuod, zuvod, zwod, zvode (or.), zvod (sp. XIII); svod, 1. devolutio culpae de se in alium, 2. poena, qua mulc- tabatur vicinitas, cum reus non esset inventus; 38, 25. ius, quod datur pro swod principi vel eius inbeneficiatis 53, 30. 87, 25. 103, 30. 105, 20. 201, 25. 204, 30. 224, 1. 236, 15. 282, s. 329, 1. 330, 25. 342, 20. 357, 25. 380, 5. 411, 30. 420, 25. 424, 30. tone (or.), fóné; stagnum, quod dicitur tone 216, 35. trisne (sp. X//T); trfné, denarii forenses 420, 25. 424, 25. wiboy (or), wyboy (c. XV); výboj, invasio et spoliatio do- morum; 224, 15. 331, 1. na wirch rivuli 366, 25. wizelche (or. *), vizelez (sp. X 1/1) Diselec, susbensus; si quis ho- minum ecclesiae suspensus fue- rit, quod wizelche boemice di- citur 326, 5. 412, 1. wrez (or.); vfe4, incisura; proprie crena, quae faciebatur in sig- num, quod persona accusata in ius vocata (citata) erat; pensio quae solvebatur pro citatione 201, 25. 204, 30. si quis citatus fuerit et obtinuerit ius suum in iudicio, neque wrez, neque pohonce... persolvat 331, 10, 412, 5. vrociscie, vrocyscie (sp. XIV); úročišče, úročiště, limites, metae; 364, 1. yedl (sp. XIV); jedle, abies; 366, 20. zagradne (or.); zahradné, tributum de hortis, 217, 20. zoch (c. XIV), zok (or.); sok, adversarius, accusator; 223, 30. 330, 15, 20. zuod, zuvod, zvod, zwod, zvode v. swod. zwinar (or.); svinat, porcarius, 216, 30. 

Strana 572
572 CONCORDANTIA NUMERORUM CONCORDANTIA NUMERORUM HUIUS TOMI ET K. J. ERBENI REGESTORUM BOHEMIAE. Asteriscus Regestorum numero appositus falsa ab Antonio Boczek saeculo superiore confecta significat. ERBEN, Regesta I. Codex dipl. Boh. II. — ERBEN, Regesta I. Codex dipl Boh. II. ERBEN, Regesta I. Codex dipl. Boh. II. ERBEN, Regesta I. Codex dipl Boh. II. 440 441 2 3 470 II, n. 2639 471 472 sp. 357 33 sp. 358 sp. 354 IV. n. 1773 65 II, (n. 2640 1р. 1156 536 537 100 101 102 *442 443 444 445 *446 447 448 449 450 451 *452 453 454 455 456 457 381 *458 459 460 461 462 463 464 465 466 467 468 469 5 6 sp. 349 sp. 350 8 10 11 12 13 14 15 v. tom. III. 27 26 16 17 18 19 20 22 21 23 25 24 29 31 sp. 355 32 473 474 475 476 477 IV. n. 1772 478 479 480 481 482 483 484 485 486 487 488 489 490 491 492 493 494 *495 496 497 498 499 500 501 502 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 57 47 385 48 sp. 359 49 50 51 53 52 54 add. 384 55 v. tom. III. 92 56 112 58 61 59 62 63 64 504 505 506 507 508 509 510 511 512 513 514 515 516 517 518 519 520 521 522 523 524 525 531 526 527 528 529 530 66 67 68 69 70 sp. 360 74 60 75 71 72 73 sp. 361 76 77 78 79 80 81 82 86 83 84 sр. 362 85 87 88 89 sp. 363 sp. 364 90 91 sp. 365 93 94 95 sp. 366 96 97 98 99 538 539 540 541 542 543 *544 *545 546 547 548 549 *550 *551 552 553 554 555 556 557 558 559 560 561 562 563 564 565 103 104 sp. 367 386 106 107 108 109 110 sp. 368 111 sр. 369 113 114 115 sp. 370 116 117 133 118 119 120 sp. 371 sp. 351 sp. 352 sp. 376 121 122 123 124 125 sp. 372 503 sp. 356 30 532 533 534 535 28 566 II, p. 1156 n. 2641 567 126

Strana 573
CONCORDANTIA NUMERORUM. 573 ERBEN, Regesta 1. Codex dipl. Boh. II. ERBEN, Regesta 1. Codex dipl. Boh. II. ERBEN, Regesta 1. Codex dipl Boh. II. ERBEN, Regesta 1. Codex dipl. Boh. II. 569 570 571 572 573 574 575 576 577 578 579 580 581 582 583 584 585 586 587 588 589 590 591 592 593 594 595 596 597 598 599 128 129 130 131 132 134 135 136 137 138 139 140 141 142 179 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 169 154 155 156 157 158 159 sp. 373 161 160 162 — 163 608 609 610 611 612 613 614 615 616 617 618 619 121 622 623 624 620 625 626 627 628 629 630 631 632 633 634 *635 636 637 172 170 173 174 175 176 177 178 180 181 182 sp. 374 188 183 185 186 187 244 335 189 190 sp. 375 v. tom. IV. 191 192 193 194 199 196 198 195 197 200 201 202 203 184 204 208 II. 642 643 644 645 p. 1159 n. 2642 646 647 648 649 650 651 652 not. ad 652 *653 654 655 et add. n. 7) 656 657 658 659 660 661 662 663 664 665 666 II. p. 1159) n. 2643] 667 p. 463 n. 1098/ 668 669 670 *671 *672 *673 674 675 II. 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 230 229 233 234 228 236 232 238 239 231 241 237 235 346 240 377 242 243 250 245 246 679 680 681 682 683 684 685 686 687 688 689 690 691 692 693 p. 612 add. n. 8 694 *695 696 697 698 669 IV, n. 2080 700 701 IV. n. 1774 702 703 704 705 706 707 708 709 253 254 255 256 257 258 259 265 261 262 260 263 264 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286 289 288 287 290 292 291 568 127 605 606 213 607 600 601 602 603 604 164 165 166 167 168 171 638 639 640 641 205 206 207 387 209 210 211 212 676 677 678 247 248 249 250 251 252 710 711 712 713 714 715 293 308 294 295 296 297 298 —

Strana 574
574 CONCORDANTIA NUMERORUM ERBEN, Regesta 1. Codex dipl. Boh. I1. ERBEN, Regesta I, Codex dipl. Boh. I1. ERBEN, Regesta I. Codex dipl. Boh. II. ERBEN, Regesta I. Codex dipl. Boh. I1, 716 717 718 IV. n. 1775 719 *720 721 722 723 724 725 726 727 299 300 301 302 303 304 305 306 sp. 378 sp. 379 307 309 324 310 311 728 729 730 731 732 733 734 735 736 737 738 739 313 314 315 316 317 318 319 323 320 321 sp. 380 322 sp. 381 *740 *741 742 *743 *744 *745 746 747 748 749 750 751 752 325 326 327 328 329 330 331 sp. 382 333 334 753 754 755 756 757 758 759 760 761 762 763 II, n. 2644 sp. 383 345 347 v. tom. III. 335 336 v. tom. III. 337 338 339 340 341 342 343 344 312 332

Strana 575
CONCORDANTIA NUMERORUM. 575 CONCORDANTIA NUMERORUM HUIUS TOMI ET ANTONII BOCZEK CODICIS DIPL. MORAVIAE TOMI II. Asteriscus Boczekil numero appositus fals a ab Ipso sacculo superiore confecta significat. BOCZEK II. Codex dipl. Boh. II. BOCZEK 11. Codex dipl. Boh. I1. BOCZEK II. Codex dipl. Boh. II. BOCZEK II. Codex dipl. Boh. I1. 1 21 82 130 227 4 5 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 *28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 22 16 29 24 sp. 353 sp. 355 sp. 356 sp. 358 sp. 354 35 36 37 385 48 39 41 43 45 44 46 359 49 53 92 v. t. III 59 61 62 69 sp. 360 74 75 72 76 70 78 77 80 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 55 54 56 57 58 *59 *60 61 62 63 *64 *65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 86 83 87 sp. 364 sp. 363 sp. 366 96 98 101 194 106 28 386 109 110 sp. 368 118 sp. 376 sp. 351 sp. 352 125 127 130 134 135 136 138 179 143 145 150 149 151 152 153 154 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 *108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 156 157 158 159 160 161 sp. 353 162 163 168 170 171 172 188 sp. 374 183 190 196 197 199 195 205 206 207 204 203 209 210 218 213 214 215 217 221 220 219 222 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 *146 *147 *148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 *166 167 168 169 170 171 172 228 233 232 236 237 235 346 234 238 239 242 245 60 246 250 249 260 253 254 265 256 259 261 264 267 268 279 269 271 272 273 285 288 287 289 286 294 155 224 223 225 226

Strana 576
CONCORDANTIA NUMERORUM. 576 BOCZEK II. 173 174 175 176 177 178 179 *180 Codex dipl. Boh. I1. 295 297 300 301 302 303 305 309 BOCZEK 1I. 182 183 184 185 186 187 188 Codex dipl. Boh. I1. 310 313 314 320 380 321 324 323 sp. 381 BOCZEK II. 190 191 *192 *193 194 *195 *196 *197 198 Codex dipl. Boh. II. 322 325 BOCZEK II. 199 200 201 202 203 204 205 206 Codex dipl. Boh. I1. 327 328 347 v. t. III v. t. III 338 339 340 181 189

Strana 577
EMENDANDA. Pagina 6. linea 29. post: ex B) adde: = Brandl, Cod. dipl. Mor. VII, pag. 716, num. 45. 25. lege: „Magdeburgensi 38. lege: fuerint nominati 33. lege: 1207 In autographi tergo 21. lege: 19. lege: post annum 1202 35. lege: Laterani 1207 37. lege: quas Milhost 2. lege: num. 62 4. lege: ADA[LBERT"] 23. ante Erben adde : Millauer, Der deutsche Ritterorden in Böhmen, pag. 89, num. I. 25. lege: lib. IV. 24. lege: pag. 293, num. 626 36. lege: Otacarus, 27. lege: pag. 120, num. 116 39. lege: num. 207 7. lege: Exemplari B 1. lege : terra Colwe 23. lege: Přítluky 17. lege: Přítluky 16. pro: pomo lege: domo 10. 16. 24. 27. 50. 61. „ 64. „ 105. „ 117. „ 123. „ „ „ „ 177. „ „ 181. 181. » 205. „ 210. „ „ 213. „ 217. „ 225. „ 227. „ 242. Pagina 249. linea 6. lege: collatis, ab Her- manno notario 252. „ 11. dele non ante potueritis 261. „ 37. ecclesie, 261. „ 38. post vicinie deleatur com- mа. 272. „ 10. adde: — Čelakovský, Codex iuris municipalis II. pag. I, num. 1. 11. lege: vinea, 24. lege: Kuřím 14. lege: Prikliuk 7. lege: .. Pragensi Emerammi 25. lege: 27. lege: adhiberi, 2. lege: Radozlaus, 20. lege: ibi decenter 10. col. II. pro cons lio lege: consilio 26. lege: ipsius Bludonem 33. lege : Stasowye 17. lege: Crynucy Naturscye, 41. lege: leguntur etiam 15. lege: Levonice 6. lege: que (pro quae) „ 275. 286. 322. 333. 336. 353. 356. 357. 360. „ „ 373. 381. 382. 386. 397. 412 - .